O heroe. Fátima Ordóñez

Manuel RivasManuel Rivas

Arturo Piñeiro, alias Caronte, ex lexionario, ex boxeador

Ainda non entrou a clientela do día. Un home foxe da luz, situándose na penumbra

Movemento de rederias, peixeiras e mariñeiros no exterior

Escoitase cantar na minúscula

conciña do bar

O foco de luz eléctrica traballa como una arma máis, vai penetrando nas cavidades do corpo e hai na inclinación do torso un desfalecemento de ave.

A descarga nas entrañas. O berro. É o ir da luz. Todo fica ás escuras.

Humor e hábito e tratar con recrutas. Trisca as teosiras no ar, como quen inicia un animoso rito

“Soy valiente y leal legionario,soy soldado de brava Legión, pesa en mi alama doliente calvario, que en el fuego busca redención”

Xardín de San Carlos. Neste chamado tamén xardín romántico xace John Moore, o héroe inglés

Os combates son só a tres asaltos e teñen algo de circense. O protagonista é Caronte , coñecido como Robinson xunto vellos amigos . Mais ás veces, os loitadores fanse daño.

Por diante pasan dous individuos con sombreiro, traxe raiado, proxectando as súas sombras subalternas. Un deles entra dentro de La Boîte.

En La Boîte entran físgoas de luz da mañá. O bar ten ese despreguizar das cadeiras que aprobeitan o intra para sentar sobre sí mesmas.

Estas seguro de que non se van rir ? Aquí o público é moi entendido.

Tes que ter en conta dos erres. É un son que nace de dentro.

E o acento? Vanse rir, xa verás!

O acento vai pegasdo á alma. A alma e máis aos zapatos. Ademáis o acento galego vaille ben ao francés.

Beleza afogas deica Beleza afogas deica matarmematarmeBeleza ten piedade Beleza ten piedade de minde minMais se hoxe caioMais se hoxe caioQue sea cos ollos Que sea cos ollos postos en tipostos en ti

As barcas río arriba, empurradas por una crecente de auga luz e música. Excitación cantareira. Un abalo de corpos no leito fluvial.

Camiñan pola ribeira. Rozándose as mans e abrazándose. Amparados polas primeiras sombras dos amieiros, empuxados polas pólas, abaldos polo rumor do río.

Camiña sentíndose máis novo, lixeiro, libre, ao xeito do adolescente quesae por primeira vez só a una festa de noite. Botan fogos de artificio na baía e el goza como se foran na súa honra e non na do tirano

Despois de que ti

marchases aparecero

n os homes da

sombra.