Ver weg en toch dichtbij

Een lange tijd nadat ze naar bed is gegaan hoort Isa haar vader en oom nog tegen elkaar schreeuwen. Opeens is het stil.‘Tenminste geen klappen vandaag’ Fluistert Isa in zichzelf.

Terwijl de mannen nog ruzie hebben komt Heleen binnen. Het is al laat in de avond.‘Veel te laat voor een kind om op te zijn.’ Mompelt Klaus.Dat levert hem een dreigende blik van zijn broer op.‘Alstublieft Meneer Zwaan, ik ben moe. Mag ik alstublieft slapen?’‘Heb je al je klusjes gedaan?’ Vraagt Richard doodleuk.

Als hij dat heeft gezegd ploft Klaus neer op de bank en pakt zijn boek. ‘Klusjes.’ Denkt hij bij zichzelf. ‘Het is een marteling voor dat kind.’‘Ga maar slapen dan.’ Zegt Richard als Heleen hard met haar hoofd ‘ja’ knikt.

Isa slaapt die nacht erg onrustig. Met dromen over haar moeder tot en met dromen over haar vader in een of ander duiveltjes kostuum die een rare dans doet.

Veel te snel is het voor Isa tijd om op te staan. Ze kreunt. Het is echt veel te vroeg. Al weet ze dat Heleen nog vroeger op moet staan.Arme Heleen. Bedienden. Pff… Isa vind het allemaal nergens op staan.Nadenkend blijft ze zo een tijdje op de bedrand zitten.

Te lang voor haar vader want na 1 minuut komt hij naar boven gestormd.Isa ziet de bui al hangen.‘Isa! Ben je ziek?’‘Nee vader.’ Isa zegt het een beetje spottend. Helaas is dat Richard niet ontgaan.‘Wat zit jij hier dan te doen?’ Isa Zwaan, ik dacht dat ik je opgevoed had!’‘Mag ik dan niet eens 3 minuten zelf mijn bepalen wat ik doe?’ Isa word nu echt kwaad.‘Aha! Dus je geeft toe dat je hier al langer zat te niksen! Kleed je aan.’Isa zucht als haar vader de kamer uit is.

Snel trekt ze haar jurk aan.Man wat heeft ze een hekel aan die jurk. Haar nette jurk. Haar jurk die aangeeft wat haar stand is, waar ze thuishoort.Ze hoeft het allemaal niet. Het kan barsten.Ze ziet zichzelf al bij haar vader aankomen en zeggen dat hij kan barsten. Ze rilt als ze aan zijn reactie denkt.

Als ze beneden komt is Hans het ontbijt al aan het klaarmaken. Zoals hij dat altijd doet. Hij, zelfs dat is te min voor haar vader.Heleen zit aan de tafel met een boek.Isa weet dat ze niet kan lezen. Ze heeft medelijden met Heleen. En dat terwijl zij zelf school haat.

‘Wat lees je Heleen?’ Isa kijkt naar de tafel omdat ze het antwoord heus wel kent, maar gewoon beleeft wil zijn.‘Hallo juffrouw Zwaan, ik probeer het te lezen. Maar zoals u weet is dat een van de dingen die ik niet kan.’‘Ja.’ Isa mompelt het een beetje. Ze schaamt zich.‘U gaat zo weer naar school toch? U heeft er zeker zin in?’ Heleen kijkt haar lief aan.‘Ow, ja hoor.’

‘Wat zou ik graag naar school gaan.’ Zegt Heleen dromerig.Net op dat moment komt Hans met het ontbijt. Pannenkoeken. Zijn specialiteit. Maar Isa heeft helemaal geen trek.‘Kijk is juffrouw Zwaan. Van Meneer Zwaan moest ik zeggen dat hij al naar zijn werk is en dat hij vanavond laat pas thuis komt.’‘Dank je Hans, maar ik had je precies hetzelfde kunnen zeggen.’ Isa heeft dit bericht zo vaak gehoord dat het haar niet eens meer kan schelen.Hans kijkt haar even meelevend aan.

Terwijl Heleen haar boek aan het wegzetten is staart Isa naar haar pannenkoek.Hans komt gelijk weer aangesneld.‘Is het niet lekker juffrouw Zwaan?’ Bezorgt kijkt hij naar de pannenkoek.‘Hans, ik heb vandaag niet zo’n honger.’ Isa wil niet dat Hans zich door haar ook rot gaat voelen.

Hans staat alweer in de keuken om alles schoon te boenen terwijl Isa van haar stoel opstaat.Als ze naar haar kamer wil lopen ziet ze pas dat haar oom er nog is. ‘Bent je blijven slapen?’ Isa verbaasd zich er eigenlijk niet over. Na die ruzie was oom Klaus natuurlijk extra bezorgt.

‘Oom Klaus, ik wil niet naar school vandaag.’‘Waarom dan niet Isa?’Bezorgd kijkt oom Klaus haar aan.‘Ben je ziek?’ Kijk, hij klonk tenminste bezorgd als hij dat vroeg.‘Ja, een beetje.’ Loog Isa.

‘Jij bent een beetje schoolziek geloof ik.’‘Nee, ik ben papa ziek. Ik snap hem niet. Hij is gemeen, streng en ik haat hem.’ Er spoot stoom uit Isa haar oren.‘Zeg dat nou niet Isa. Hij is misschien niet de ideale vader, maar hij is wel j…’ Oom Klaus werd afgekapt door Isa.‘Hij haat me hé? Omdat ik haar vermoord heb.’ ‘Zit je daar nou nog mee? Luister goed, het was niet jou schuld! Jouw moeder tijdens jou geboorte. Zit er nou niet mee.’

Hans was de tafel aan het afruimen. Had hij zijn specialiteit gemaakt, at er niemand! Meneer Zwaan was vroeg weg zonder ontbijt, Meneer Klaus was in gesprek, Heleen was verdrietig, en Isa… Die zat in een dipje.

Dat was het weer! De tweede update van vandaag. Ik heb gewoon zin om met dit dagboek verder te gaan. De volgende keer zal ik gewoon 1 grote update plaatsen ;)Dit is voor jullie natuurlijk een beetje vervelend.

Maar tot de volgende keer!

Xxx

Simliefhebber12