Upload
kkotlarczuk
View
53
Download
3
Embed Size (px)
Citation preview
Energetyka odnawialna
alternatywą dla energetyki
klasycznej Prof. dr hab. inż. J.M. Olchowik
Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Lubelskiej
Największym zagrożeniem dla ekologii jest nieracjonalny
sposób przetwarzania zasobów przyrody w energię użyteczną
Najbardziej uniwersalną formą energii użytecznej dla
współczesnego człowieka jest energia elektryczna
Podział źródeł energii
Źródła energii dzielimy zwyczajowo na odnawialne i nieodnawialne.
Te drugie, obejmujące energię zawartą w kopalnych paliwach mineralnych, takich jak: węgiel, ropa naftowa, gaz ziemny i wyczerpują się bezpowrotnie, a ich zużyciu towarzyszą niekorzystne efekty środowiskowe.
Źródła nieodnawialne występują w ilościach skończonych. Zwłaszcza w ostatnich stuleciach ich zasoby bardzo poważnie zostały ograniczone, a ich odnowienie niemożliwe jest w wyobrażalnym horyzoncie czasowym.
Czynniki generujące rozpraszanie energii
wzrost konsumpcji
cywilizacyjnych
wzrost dynamiki
demograficznej
kryzysy geopolityczne
Przyrost ludności Świata
0
0,5
1
1,5
2
2,5
700 1000 1500 2000
Rok
% p
rzyro
stu
ro
czn
eg
o
Odnawialne źródła energii
Odnawialne źródła energii mają tę
szczególną właściwość, że nie
zużywają się w procesie ich
użytkowania, a ich wykorzystanie nie
zubaża potrzeb przyszłych pokoleń i
walorów środowiska naturalnego
Kilkunastu
minutowa
ekspozycja energii
słonecznej za Ziemię
wystarcza na
zabezpieczenie
rocznych potrzeb
energetycznych
naszego globu
Energia słoneczna
konwersje fototermiczna (bezpośrednia produkcja ciepła)
fotowoltaiczna (bezpośrednia produkcja energii elektrycznej)
Konwersja termiczna promieniowania słonecznego w atmosferze ziemskiej i na Ziemi prowadzi do powstania także wtórnych, pośrednich form energii promieniowania słonecznego jakimi są:
energia wiatru -związana z cyrkulacją mas powietrza wywołaną nierównomiernym nagrzewaniem atmosfery przez Słońce;
energia fal morskich -wywołanych działaniem wiatru;
energia kinetyczna rzek, którą wywołują opady powstające na skutek parowania podgrzewanej promieniami słonecznymi wody
energia prądów morskich wynikająca z różnicy temperatur wody oceanicznej wywołanej nierównomiernym ogrzewaniem mas wody przez promieniowanie słoneczne.
Usłonecznienie Jednym z parametrów, decydującym o możliwościach
efektywnego wykorzystania energii promieniowania
słonecznego są średnioroczne sumy promieniowania
słonecznego (ilości godzin czasu trwania promieniowania
słonecznego w ciągu roku)
Nasłonecznienie Polski
Rejonizacja średniorocznych sum promieniowania
słonecznego całkowitego padającego na jednostkę
powierzchni poziomej w kWh/m2/rok.
Roczna gęstość strumienia
energii promieniowania
słonecznego na płaszczyznę
poziomą waha się w granicach
950 - 1250 kWh/m2.
Średnie usłonecznienie dla
Polski wynosi 1600 godzin
Rodzaje konwersji energii Słońca Ze względu na fizykochemiczną naturę przemian
energetycznych promieniowania słonecznego na Ziemi wyróżnić można trzy podstawowe i pierwotne rodzaje konwersji : konwersję fotochemiczną - prowadzącą dzięki
fotosyntezie do wiązania energii w związkach chemicznych budowanych przez rośliny w procesach asymilacji
konwersję fototermiczną - prowadzącą do przetworzenia energii promieniowania słonecznego na ciepło
konwersję fotowoltaiczną - prowadzącą do przetworzenia energii promieniowania słonecznego w energię elektryczną.
Jak do tej pory największe znaczenie dla cywilizacji miała konwersja fotochemiczna promieniowania słonecznego przebiegająca dzięki zjawisku fotosyntezy w roślinach zielonych w procesach ich wzrostu.
Procesy te, choć zachodzą z niewielką sprawnością, zapewniają nieprzerwaną produkcję biomasy.
Przetwarzanie energii na biomasę związane jest jednocześnie z magazynowaniem przetworzonej energii w elementach roślin.
BIOMASA
Biomasa - masa materii
organicznej powstałej w
procesach fotosyntezy.
Jako surowiec
energetyczny, najczęściej
przetwarzana jest na
granulaty lub biopaliwa
płynne.
Energetyczne wykorzystanie biomasy
Najpopularniejszymi formami biomasy są biopaliwa stałe. Stosuje się je w kotłach energetycznych produkujących energię cieplną. Są to głównie drewno i słoma oraz:
Plantacje energetyczne rośliny uprawne roczne tj. zboża, konopie, kukurydza, rzepak,
słonecznik, trzcina,
rośliny drzewiaste szybkiej rotacji: topola, osika, wierzba,
szybko rosnące, trwałe rośliny trawiaste wieloletnie np. miskant olbrzymi - Miscanthus sinensis giganteus (z 1 tony suchej biomasy poddanej procesowi pirolizy otrzymać można 590 kg biooleju, 210 kg koksu oraz 130 kg biogazu)
Budowa kolektora słonecznego
Przekrój panelu kolektora słonecznego do podgrzewania wody. l - rama, 2 - szkło, 3 -
lamele (żebra) aluminiowe, 4 - wężownica, 5 - kolektor zbiorczy, 6 - uszczelka, 7 -
izolacja termiczna, 8 -korpus
Wartość temperatury równowagi
można określić na podstawie prawa
sformułowanego przez Maxa Plancka:
gdzie Ao – natężenie promieniowania słonecznego, B –
stała Boltzmana, α, ε – odpowiednio współczynniki
absorpcji i emisji promieniowania dla konkretnego
materiału absorbera.
Zasada działania turbiny wiatrowej
Przykład elektrowni z generatorem wolnobieżnym,
Enercon E40, 500 kW. 1 - układ orientacji na wiatr, 2
- napęd układu orientacji na wiatr. 3 - stojan
generatora, 4 - wirnik generatora, S - układ zmiany
kąta nastawienia skrzydła, 6 - napęd układu
nastawiania skrzydła- 7 - nieruchomy wał główny- 8
- mocowanie skrzydła do piasty, 9- nasada skrzydła
ENERGIA WODY
Energetyka wodna wykorzystuje potencjał
grawitacyjny cieków wodnych. Jest ona w Polsce
wykorzystywana w niewielkim stopniu ponieważ
wykorzystuje ten potencjał zaledwie w 11%, co
stawia nas na ostatnim miejscu w Europie.
W Polsce rozwija się dział energetyki wodnej o
małych mocach jednostkowych, tzw. mała energetyka
wodna - budowana przeważnie na istniejących
(często zdewastowanych) stopniach wodnych.
Charakterystyka
Wnętrze Ziemi jest gorące z dwóch powodów: pozostałość po
procesie formowania się planety oraz naturalny rozkład
pierwiastków promieniotwórczych we wnętrzu Ziemi.
Wody geotermalne powstają w wyniku ogrzewania wód
podziemnych przez magmę lub gorące skały.
Temperatura zmienia się wraz z głębokością i bezpośrednio
przy powierzchni rośnie o ok. 30 oC na każdym kilometrze.
Ten przyrost temperatury, nazywany stopniem geotermicznym
nie jest taki sam dla różnych rejonów geograficznych i może
osiągać wartość znacznie mniejszą lub większą nawet do ok.
60 oC/km.
Już 100 km pod powierzchnią Ziemi temperatura
osiąga ok. 930 0C. Wody geotermalne występują
na głębokości od kilku do kilkunastu kilometrów
pod powierzchnią, jednak ich wydobycie jest
ograniczone- dotychczas najgłębszy otwór sięga
ok. 8 km w głąb Ziemi, a wydobycie wód jest
ekonomicznie opłacalne do 3 km w głąb ziemi-
tu temperatury osiągają do nawet 200 stopni
Celsjusza, gdzie woda występuje pod postacią
gorącej pary.