Wminda nino

წმინდა ნინო

qristianobis mqadagebeli da gamavrcelebeli saqarTveloSi (ხსენების დღე არის ძველი სტილით 14 იანვარი და 19 ივნისი, ახალი

სტილით - 27 იანვარი და1 ივნისი).

http://ka.wikipedia.org/wiki/14_%E1%83%98%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%98


http://ka.wikipedia.org/wiki/19_%E1%83%98%E1%83%95%E1%83%9C%E1%83%98%E1%83%A1%E1%83%98






იერუსალიმის "დევტალარი" გამხდარა, შემდეგ კი პატრიარქი, ხოლო სუსანა მსახურებდა მიაფორს, სარა ბეთლემელს.იერუსალიმში ჩასულ ზაბილონს დაუმეგობრდა პატრიარქი იუბენალი, რომელმაც სარა მიაფორის რჩევით მას თავისი და მიათხოვა ცოლად. ზაბილონი და სუსანა საცხოვრებლად კოლასაში წასულან, სადაც მათ ეყოლათ ნინო.

მშობლები

ნინოს მამა ყოფილა კაბადოკიელი ჭაბუკი, სახელად ზაბილონი რომელიც რომის სამხედრო სამსახურში ჩამდგარა. მას დაუმარცხებია

რომის მტრები, “branjebi” რის შემდეგაც ისინი ქრისტიანობაზე მოუქცევია. ზაბილონს განუზრახავს თავისი მონაგების გლახაკებისთვის

დარიგება და იერუსალიმში გამგზავრება, სადაც დამეგობრებია იერუსალიმის პატრიარქს, იუბენალს.

იუბენალი და მისი და "სუსანა" წარმოშობით ქალაქ კოლასტიდან იყვნენ,იუბენალს და სუსანას კოლასა დაუტოვებიათ მას შემდეგ, რაც

დაობლებულან და იერუსალიმში წასულან. წლების შემდეგ კი იუბენალი

http://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=%E1%83%96%E1%83%90%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%9A%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%98&action=edit&redlink=1

http://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=%E1%83%A1%E1%83%A3%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%90&action=edit&redlink=1

ადრეული წლები

ნინო-თორმეტ წლამდე იზრდებოდა კოლასაში. მას დედა ზრდიდა თავის კალთაში და თან დღედაღამ,

შეუსვენებლად გლახაკებს ემსახურებოდა. თორმეტი წლის რომ გახდა ნინო, მისმა მშობლებმა

გაყიდეს ყველაფერი, რაც გააჩნდათ და წავიდნენ იერუსალიმში. ზაბილონი პატრიარქის კურთხევით

დაშორდა სუსანას, გამოემშვიდობა მხოლოდშობილ შვილს და წავიდა იორდანის გაღმა ასკეტური

ცხოვრებისთვის, რის შემდეგაც იგი არავის უნახავს. სუსანა კი პატრიარქმა დააყენა გლახაკებისა და

უძლური ქალების მომვლელად.ნინო ორი წლის განამავლობაში ემსახურებოდა მიაფორს, დვინელ სომეხს, რომელიც მას უყვებოდა ქრისტეს ცხოვრების, მისი შესამოსელის, ჯვრების და სხვა სიწმიდეების შესახებ. მისგან შეიტყო ნინომ, რომ მაცხოვრის კვართი ქართველ ებრაელებს წაუღიათ მცხეთაში და მისგანვე შეიტყო ამ ქვეყნის ადგილმდებარეობის ამბავი.

სამისიონერო გზის დასაწყისი

ToTxmeti wlis nino ierusalimSi Cavida da iq or wels darCa. ierusalimidan Tavis megobrebTan

erTad romSi, xolo romidan somxeTSi gadavidnen, sadac misi megobrebi 317 wlis 30

marts, Trdat mefis baRSi awames, gadarCa mxolod nino, romelic vardis buCqebSi daimala.

სომხეთიდან ლტოლვილმა ნინომ დიდი გაჭირვებით გამოიზამთრა "ულოპორეთში" და ივნისის თვეში გაემგზავრა ჯავახეთისკენ, რათა

გაეგო თუ საით არის მცხეთა. ჯავახეთის.მთებში მან მიაღწია დიდ ტბას, ფარავანს. სადაც ორი დღე შეჩერდა. იქ მან მეთევზეთაგან ითხოვა თევზი საკვებად და ფიზიკურად მოძლიერდა. იქვე ნახა მან მწყემსები, რომლებიც არმაზს და ზადენს ლოცულობდნენ და მათ შესაწირავს უთქვამდნენ. დილაადრიან მისულმა ერთ მწყემსთaგანს სადაურობა გამოჰკითხა, visganac gaigo, rom mcxeTidan iyo.

http://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%AF%E1%83%90%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%AE%E1%83%94%E1%83%97%E1%83%98

http://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%9B%E1%83%AA%E1%83%AE%E1%83%94%E1%83%97%E1%83%90

http://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%A4%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%90%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%98_(%E1%83%A2%E1%83%91%E1%83%90)

http://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%96%E1%83%98

http://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%96%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%94%E1%83%9C%E1%83%98

მცხეთაში მოსვლიდან მეორე დღეს ხალხი არმაზის დღესასწაულს ზეიმობდა. ეს იყო 6 აგვისტოს. qalaqSi ismoda sayvirebis xma. male nana dedofali da mefe mirianic gamoCndnen. isini xalxTan erTad Tayvans scemdnen Tavis kerps-“armazs”. wminda nino ki idga da RmerTs sTxovda saswauli moexdina da am xalxis WeSmariti sarwmunoebisken moqcevaSi

daxmareboda. marTlac amovarda saSineli qari da wamovida setyva, mxolod im adgilas sadac armazi idga. setyvam kerpebi დალეწა, დაფქვა და დაანაწევრა, ხოლო მათი ნამსხვრევები ქარმა კლდე-ღრეში ჩაყარა. rodesac avdarma gadaiRo nino mivida iqve mdgar brinjis xesTan, gamosaxa jvari da eqvsi dRis ganmavlobaSi loculobda.

armazis saganZuri

armazis cixe

ამ ამბიდან მესამე დღეს, წმ. ნინო ქალაქში, მცხეთაში ჩავიდა და მეფის ბაღისკენ გაემართა. im baRSi erTi patara qoxi idga,

sadac baRis mcveli da misi colo anastosi cxovrobdnen, romelTac Svili ar hyavdaT. maT didi sixaruliTa da

pativiscemiT miiRes nino, romelic maTTan cxra Tves darCa. ninos sizmris wyalobiT col-qmars Svilic eyolaT. Ramdenime

wlis Semdeg, swored im baRSi aSenda qarTlis samefo eklesia, romelsac mogvianebiT “sveticxoveli” ewoda.

swored abiaTar mRvdlis monaTxrobidan gaigo ninom, რომ ქრისტეს კვართის დამარხვის ადგილი ლიბანიდან მოტანილი და მცხეთაში დარგული ნაძვის ახლოს იყო.მხოლოდ მცხეთაში მოსვლიდან მეოთხე წელს დაიწყო ნინომ ღიად ქრისტეს რჯულის ქადაგება და სნეულთა კურნება.

მაყვლოვანშიმცხეთაში, სამეფო ბაღის მცველის სახლში 9 თვიანი ცხოვრების

შემდეგ წმ. ნინო გავიდა ქალაქის ზღუდის გარეთ და დაბინავდა ერთ მაყვლის ეკალ–ბარდით შებურულ ადგილას. იქ შექმნა მან ვაზის

ნასხლევისაგან ჯვრის გამოსახულება და ფარულად ლოცულობდა სამი წელი და ახდენდა მრავალ კურნებას.

nino dauaxlivda sidonias-abiaTar mRvdlis (adamiani, romelmac qristes kvarTi Camoitana saqarTveloSi) Svils.

wm. ninos samlocvelo samtavros taZris ezoSi da mayvlis buCqi sadac nino

loculobda

ნანა დედოფლის განკურნება

მცხეთაში მოსვლიდან მეექვსე წელს (322 წ.) წმ. ნინომ სასწაულებრივად განკურნა ნანა დედოფალი უკურნებელი სენისგან.დედოფალმა უბრძანა თავის მსახურებს, რომ მასთან მოეყვანათ ნინო. მივიდნენ მსახურები და ნახეს მაყვლოვანში მლოცველი წმ. ნინო, რომელსაც დედოფლის ბრძანება აუწყეს. წმინდანმა უარი თქვა სასახლეში წასვლაზე და დააბარა მსახურებს, რომ თუ მოვიდოდა დედოფალი მის სამყოფელში, მაშინ ის მას განკურნავდა ქრისტეს ძალით.

მსახურებმა ეს ამბავი მიუტანეს დედოფალს და მანაც ბრძანა საკაცით წაეყვანათ. მართლაც დედოფალი წაიყვანეს ნინოსთან მსახურებმა.დაიწყო ნინომ ლოცვა და ვედრება ღვთის მიმართ, აიღო თავისი ჯვარი, შეახო სნეულს თავზე, ფეხებზე, მხრებზე, ჯვრის სახედ და მაშინათვე განიკურნა დედოფალი და ფეხზე წამოდგა.განკურნებულმა ნანამ ირწმუნა ქრისტე და თქვა: „არ არის სხვა ღმერთი, გარდა ქრისტესი, რომელსაც ეს ტყვე–ქალი ქადაგებს“.

მირიან მეფის ნადირობა თხოთის მთაზე და მისი მოქცევა

323 წლის 20 ივლისს, შაბათ დღეს მირიან მეფე სანადიროდ გავიდა მუხნარის მხარეს, ზუსტად

შეუადღეს მთაზე მას მზე დაუბნელდა, ჩამოღამდა და სრულმა უკუნმა მოიცვა ის არემარე. სიბნელის

გამო მეფეს ყველა თანმხლები მხედარი შემოეფანტა და დარჩა მარტო დაიარებოდა მთებზე

და ტყე–ღრეში შეშინებული და შეძრწუნებული.

“armazze” bevri locvis Semdeg, mirianma wminda ninos RmerTs sTxova daxmareba. rogorc ki locva daasrula, იმწამსვე გათენდა და მზე გამობრწყინდა. გადმოვიდა მეფე ცხენიდან, გაიწვდინა ხელები აღმოსავლეთისკენ და ადიდა ნინოს ღმერთი, იმ ადგილას კი ქრისტეს ჯვრის აღმართვა გადაწყვიტა, რათა იდიდოს მისმა სახელმა და ეს სასწაულის ამბავი ყოველთვის მოიხსენიებოდეს.

მალევე დაიწყეს ტაძრის მშენებლობა. მოკვეთეს ერთი ნაძვი და შეამზადეს სვეტად, ხოლო მის ძირზე ეკლესიის საფუძველი ჩაყარეს. როდესაც დადგა დრო ამ სვეტის აღმართვისა, სცადეს ხუროებმა და ვერ შეძლეს. მაშინ შეიკრიბა უამრავი ხალხი და მეფეც მათთან იყო. დაიწყეს ნაირ–ნაირი იარაღისა და ხერხის გამოყენება, მაგრამ არათუ აღმართვა, სვეტის ადგილიდან დაძვრაც კი ვერ შეძლეს.საღამოს, ამ ამბის გამო გულდამძიმებული მეფე და ხალხი წავიდ–წამოვიდა, ხოლო ნინო და, მასთან, თორმეტი სხვა ქალი, მათ შორის სიდონიაც, დარჩნენ ადგილზევე. წმინდა ქალწული ცრემლებს ადენდა სვეტს და გოდებდა.

მცხეთის სამეფო ბაღში პირველი ეკლესიის მშენებლობა, სვეტიცხოველი

რომის იმპერიიდან მღვდლების მოსვლამდე, ქრისტიანობის გზაზე

გულმოდგინედ დამდგარმა მირიან მეფემ მცხეთაში ეკლესიის აშენება განიზრახა. იგი

ნინოს ეკითხებოდა, თუ სად აეშენებინა ეკლესია, რაზედაც პასუხად მიიღო, რომ

აეშენებინა იქ, სადაც ის მტკიცედ გადაწყვეტდა.

მეფემ ნინოს უთხრა, რომ თუმცა უყვარდა მისი მაყვლოვანი, მაგრამ მას სურდა, არ

დაეზოგა სამეფო ბაღი, მასში მდგარი რტომრავალი ნაძვები და ყვავილთა

სურნელება და სწორედ იქ აეშენებინა სალოცავი ტაძარი.

ცისკარზე მიერულათ ქალებს, მხოლოდ სიდონია იყო მღვიძარე, ნინო კი ხელაპყრობილი ლოცულობდა. ამ დროს მოხდა სასწაული: წარმოდგა ერთი ჭაბუკი,

მთლად ნათლით შემოსილი, ტანზე, ზეწრის მსგავსად, ცეცხლი ემოსა. ჭაბუკმა რაღაც სამი სიტყვა უთხრა ნინოს, ხოლო იგი პირქვე დაემხო. მიჰყო ჭაბუკმა ხელი სვეტს,

აუწია თავი, აწია და წაიღო ზეცისკენ. მცირე ხნის შემდეგ ნინო და სიდონია გაშორდნენ იმ ადგილს და შორიდან იხილეს, რომ ის სვეტი ცეცხლის სახედ

ჩამოვიდა ზეციდან, მიუახლოვდა თავის კვარცხლბეკს, გაჩერდა თორმეტი წყრთის სიმაღლეზე და ნელ–ნელა თავისსავე გადანაჭერზე დაეშვა. სწორედ ამ სასწაულის

გამო ეწოდა ამ სვეტს „სუეტი–ცხოველი“.

დასნეულება და გარდაცვალება, კუხეთის დაბა ბოდი

მცხეთაში ჯვრის აღმართვის შემდგომ, წმინდა ნინომ დედაქალაქი დატოვა და mTeli aRmosavleT saqarTvelo

moiara. Gzadagza qristes rjuls qadagebda. Bolos kaxeTSi gaaqristiana xalxi.

კახეთში სარწმუნოების ქადაგების შემდეგ წმ. ნინო დასნეულდა და გამოემართა მცხეთისკენ და როცა

მოაღწია კუხეთის (კხოეთი) დაბა ბოდინს, იქიდან ვეღარ შეძლო სიარული.

წმინდა ნინო გარდაიცვალa იქვე, კუხეთის დაბა ბოდში, რომელსაც, ტრადიციულად, დღევანდელ ბოდბესთან აიგივებენ, თუმცა არსებობს საფუძვლიანი მოსაზრება, რომ ბოდი უნდა იყოს დღევანდელი სოფ. ნინოწმინდა საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში.როგორც უკანასკნელი გამოკვლევებით დგინდება, წმ. ნინო გარდაიცვალა ქართლში მოსვლიდან მეთხუთმეტე, ანუ დაახ. 332 წელს, 31 წლის ასაკში, ხოლო მისი გარდაცვალების მიზეზი იყო „სიცხე და ჴურვება“, რაც დღევანდელი ტერმინოლოგიით მალარიას შეესაბამება.

bodbe

wminda ninos saflavi

dasasruli

Education

Wminda nino