O SOÑO DAS ÁRBORES CELTASO SOÑO DAS ÁRBORES CELTASO SOÑO DAS ÁRBORES CELTASO SOÑO DAS ÁRBORES CELTAS

Todo ten un comezo e a nosa historia tamén. A poda e o coidado das árbores celtas, que plantaron no 2005 os alumnos e alumnas deste centro, foi o primeiro contacto que mantivemos con elas. Logo veu a lectura da súa obra de creación, O libro dos nomes e das árbores celtas, que atopamos na nosa aula e na biblioteca, onde puidemos afondar nas características máis destacadas das árbores que rexen a nosa vida. O destino quixo que o primeiro libro que compartimos, os argalleiros e argalleiras, este curso fose La vida nocturna de los árboles ,creado por Bhajju Shyam, Durga Bai, Ram Singh Urveti e traducido por Chema Heras. Despois da súa lectura comezamos a “ soñar”. Os argalleiros traballamos ilustrando as nosas árbores celtas con imaxinación, acompañámolas de textos, nos que comentabamos as características de cada árbore: a súa cor, o seu significado, algunha que outra animación no debuxo para dar un toque de simpatía.... O espertar do noso soño é o libro que agora compartimos con todos vós, O soño das árbores celtas.

Unídevos ao noso soño

Natalia Martinez, Janira Martínez, Miriam Martínez, 1º BACNatalia Martinez, Janira Martínez, Miriam Martínez, 1º BACNatalia Martinez, Janira Martínez, Miriam Martínez, 1º BACNatalia Martinez, Janira Martínez, Miriam Martínez, 1º BAC

O EXTRAORDINARIOO EXTRAORDINARIOO EXTRAORDINARIOO EXTRAORDINARIO

Hai un Hai un Hai un Hai un tempo, había unha nena que vivía coa súa nai e coa súa irmá tempo, había unha nena que vivía coa súa nai e coa súa irmá tempo, había unha nena que vivía coa súa nai e coa súa irmá tempo, había unha nena que vivía coa súa nai e coa súa irmá menor, á que se celaba dela pola súa beleza e por todas as súas calidades. menor, á que se celaba dela pola súa beleza e por todas as súas calidades. menor, á que se celaba dela pola súa beleza e por todas as súas calidades. menor, á que se celaba dela pola súa beleza e por todas as súas calidades. Un día, a nena foi ao bordo dun precipicio a coller unhas fermosas flores, Un día, a nena foi ao bordo dun precipicio a coller unhas fermosas flores, Un día, a nena foi ao bordo dun precipicio a coller unhas fermosas flores, Un día, a nena foi ao bordo dun precipicio a coller unhas fermosas flores, a súa irmá seguiuna e, sen pensalo máis, empa súa irmá seguiuna e, sen pensalo máis, empa súa irmá seguiuna e, sen pensalo máis, empa súa irmá seguiuna e, sen pensalo máis, empurrouna. urrouna. urrouna. urrouna. Ao pouco tempo, todos se decataron da morte da rapaza, pero cando foron Ao pouco tempo, todos se decataron da morte da rapaza, pero cando foron Ao pouco tempo, todos se decataron da morte da rapaza, pero cando foron Ao pouco tempo, todos se decataron da morte da rapaza, pero cando foron ao acantilado, no canto do cadáver viron unha extraordinaria abeleira. ao acantilado, no canto do cadáver viron unha extraordinaria abeleira. ao acantilado, no canto do cadáver viron unha extraordinaria abeleira. ao acantilado, no canto do cadáver viron unha extraordinaria abeleira.

Autora do texto e da ilustración da abeleiraabeleiraabeleiraabeleira: Sandra Bello, 3ºESO

O MISTEIROO MISTEIROO MISTEIROO MISTEIRO ¿Como naceu o planeta?¿Como naceu o planeta?¿Como naceu o planeta?¿Como naceu o planeta? ¿ De onde vimos?¿ De onde vimos?¿ De onde vimos?¿ De onde vimos? ¿Que ocorre despois da morte?¿Que ocorre despois da morte?¿Que ocorre despois da morte?¿Que ocorre despois da morte? Enigmas sen resolver porque ninguén coñece as respostas. Enigmas sen resolver porque ninguén coñece as respostas. Enigmas sen resolver porque ninguén coñece as respostas. Enigmas sen resolver porque ninguén coñece as respostas. Poderían estar detrás dun mesmo, ou baixo a sombra dun misterioso Poderían estar detrás dun mesmo, ou baixo a sombra dun misterioso Poderían estar detrás dun mesmo, ou baixo a sombra dun misterioso Poderían estar detrás dun mesmo, ou baixo a sombra dun misterioso abeto. abeto. abeto. abeto.

Autora do texto e da ilustración do abeto abeto abeto abeto, Silvia Gómez, 4ºESO

A INCERTEZAA INCERTEZAA INCERTEZAA INCERTEZA

Ese estado de desasosego que sentes ao non ter asegurada a nota dun Ese estado de desasosego que sentes ao non ter asegurada a nota dun Ese estado de desasosego que sentes ao non ter asegurada a nota dun Ese estado de desasosego que sentes ao non ter asegurada a nota dun exame, cando chegas tarde ao autobús ou ao avión e non sabes se está ou exame, cando chegas tarde ao autobús ou ao avión e non sabes se está ou exame, cando chegas tarde ao autobús ou ao avión e non sabes se está ou exame, cando chegas tarde ao autobús ou ao avión e non sabes se está ou xa marchou. Cando vas comprar algo e noxa marchou. Cando vas comprar algo e noxa marchou. Cando vas comprar algo e noxa marchou. Cando vas comprar algo e non sabes se che chega o diñeiro n sabes se che chega o diñeiro n sabes se che chega o diñeiro n sabes se che chega o diñeiro ou cando compras un agasallo e non sabes se vai gustar... Aí está a ou cando compras un agasallo e non sabes se vai gustar... Aí está a ou cando compras un agasallo e non sabes se vai gustar... Aí está a ou cando compras un agasallo e non sabes se vai gustar... Aí está a miña incerteza. miña incerteza. miña incerteza. miña incerteza.

Autor do texto: Álvaro Rodríguez, 2º ESO

Autora da ilustración do álamoálamoálamoálamo: María Allegue, 2º ESO

O BO GUSO BO GUSO BO GUSO BO GUSTOTOTOTO

Ela era diferente. Non quería o que desexaba todo o mundo e só por iso Ela era diferente. Non quería o que desexaba todo o mundo e só por iso Ela era diferente. Non quería o que desexaba todo o mundo e só por iso Ela era diferente. Non quería o que desexaba todo o mundo e só por iso dicían que era un bicho raro. Normalmente sobrábanlle ganas de vivir e dicían que era un bicho raro. Normalmente sobrábanlle ganas de vivir e dicían que era un bicho raro. Normalmente sobrábanlle ganas de vivir e dicían que era un bicho raro. Normalmente sobrábanlle ganas de vivir e seguir adiante pero, se algún día se lle viña o mundo encima, recordaba seguir adiante pero, se algún día se lle viña o mundo encima, recordaba seguir adiante pero, se algún día se lle viña o mundo encima, recordaba seguir adiante pero, se algún día se lle viña o mundo encima, recordaba o que sempre lle dicía a súa nai: “ oo que sempre lle dicía a súa nai: “ oo que sempre lle dicía a súa nai: “ oo que sempre lle dicía a súa nai: “ o bo gusto non está nas modas, aprecia bo gusto non está nas modas, aprecia bo gusto non está nas modas, aprecia bo gusto non está nas modas, aprecia só o que che faga sentir ben. O que che faga rir e chorar de alegría, pero só o que che faga sentir ben. O que che faga rir e chorar de alegría, pero só o que che faga sentir ben. O que che faga rir e chorar de alegría, pero só o que che faga sentir ben. O que che faga rir e chorar de alegría, pero nunca o que che obrigue a ser quen non es”. nunca o que che obrigue a ser quen non es”. nunca o que che obrigue a ser quen non es”. nunca o que che obrigue a ser quen non es”.

Autora do texto: Sabela López, 1º BAC Autora da ilustración do amieiroamieiroamieiroamieiro: Lucía Calvo, 1º BAC

A INSPIRACIÓNA INSPIRACIÓNA INSPIRACIÓNA INSPIRACIÓN

Agora hai novidades. Miro doutro xeito, escoito doutro xeito, penso doutro Agora hai novidades. Miro doutro xeito, escoito doutro xeito, penso doutro Agora hai novidades. Miro doutro xeito, escoito doutro xeito, penso doutro Agora hai novidades. Miro doutro xeito, escoito doutro xeito, penso doutro xeito e, sobre todo, sinto doutro xeito. A pluma flota sobre o papel, xeito e, sobre todo, sinto doutro xeito. A pluma flota sobre o papel, xeito e, sobre todo, sinto doutro xeito. A pluma flota sobre o papel, xeito e, sobre todo, sinto doutro xeito. A pluma flota sobre o papel, deixando as miñas ideas escritas. Isto non sempre foi así. Houbo un deixando as miñas ideas escritas. Isto non sempre foi así. Houbo un deixando as miñas ideas escritas. Isto non sempre foi así. Houbo un deixando as miñas ideas escritas. Isto non sempre foi así. Houbo un mmmmomento no que sentía como se o meu cerebro tivera unha ventá aberta e omento no que sentía como se o meu cerebro tivera unha ventá aberta e omento no que sentía como se o meu cerebro tivera unha ventá aberta e omento no que sentía como se o meu cerebro tivera unha ventá aberta e se rematasen as ideas. Botáballe a culpa á inspiración, pero a inspiración se rematasen as ideas. Botáballe a culpa á inspiración, pero a inspiración se rematasen as ideas. Botáballe a culpa á inspiración, pero a inspiración se rematasen as ideas. Botáballe a culpa á inspiración, pero a inspiración non é maxia. A inspiración chega a partires do traballo, de borrar e borrar non é maxia. A inspiración chega a partires do traballo, de borrar e borrar non é maxia. A inspiración chega a partires do traballo, de borrar e borrar non é maxia. A inspiración chega a partires do traballo, de borrar e borrar e volver comezar. Só así aparece ese volver comezar. Só así aparece ese volver comezar. Só así aparece ese volver comezar. Só así aparece esa chispa que che fai sentir que todo o a chispa que che fai sentir que todo o a chispa que che fai sentir que todo o a chispa que che fai sentir que todo o traballo merece a pena. traballo merece a pena. traballo merece a pena. traballo merece a pena.

Autor do texto: Manuel Puentes, 1ºBAC Autora da ilustración do bidueiro: bidueiro: bidueiro: bidueiro: Andrea Castro,4ºESO

A VALENTÍAA VALENTÍAA VALENTÍAA VALENTÍA EEEEsa cabeleira volvíao tolo. Ese corpo, a súa ollada… Un día decidiu ir sa cabeleira volvíao tolo. Ese corpo, a súa ollada… Un día decidiu ir sa cabeleira volvíao tolo. Ese corpo, a súa ollada… Un día decidiu ir sa cabeleira volvíao tolo. Ese corpo, a súa ollada… Un día decidiu ir buscala á suposta torre na que estaba pechada. Sacou valentía de onde buscala á suposta torre na que estaba pechada. Sacou valentía de onde buscala á suposta torre na que estaba pechada. Sacou valentía de onde buscala á suposta torre na que estaba pechada. Sacou valentía de onde non a había, e emprendeu un longo camiño. Xa preto do lugar, avistou non a había, e emprendeu un longo camiño. Xa preto do lugar, avistou non a había, e emprendeu un longo camiño. Xa preto do lugar, avistou non a había, e emprendeu un longo camiño. Xa preto do lugar, avistou unha longa trenza de loiros cabelosunha longa trenza de loiros cabelosunha longa trenza de loiros cabelosunha longa trenza de loiros cabelos, que espera, que espera, que espera, que esperaba,ba,ba,ba, tirada no chan. tirada no chan. tirada no chan. tirada no chan. Colleuna polo extremo e seguiuna, recordando o mito do Minotauro. Ía Colleuna polo extremo e seguiuna, recordando o mito do Minotauro. Ía Colleuna polo extremo e seguiuna, recordando o mito do Minotauro. Ía Colleuna polo extremo e seguiuna, recordando o mito do Minotauro. Ía mirando ao chan, cando tropezou cunha grande raíz, era o carballo. A mirando ao chan, cando tropezou cunha grande raíz, era o carballo. A mirando ao chan, cando tropezou cunha grande raíz, era o carballo. A mirando ao chan, cando tropezou cunha grande raíz, era o carballo. A valentía comezou a correr polas súas veas. Sentiu gañas de rubir polo valentía comezou a correr polas súas veas. Sentiu gañas de rubir polo valentía comezou a correr polas súas veas. Sentiu gañas de rubir polo valentía comezou a correr polas súas veas. Sentiu gañas de rubir polo groso tronco, chegar arriba,groso tronco, chegar arriba,groso tronco, chegar arriba,groso tronco, chegar arriba, mirar ao infinito e BERRAR. mirar ao infinito e BERRAR. mirar ao infinito e BERRAR. mirar ao infinito e BERRAR.

Autor do texto: Lucía Dapena, 2ºESO Autora da ilustración do carballocarballocarballocarballo: : : : Cristina Sánchez, 1ºBAC

A HONESTIDADEA HONESTIDADEA HONESTIDADEA HONESTIDADE Conta unha lenda que a árbore da honestidade foi plantada por unha Conta unha lenda que a árbore da honestidade foi plantada por unha Conta unha lenda que a árbore da honestidade foi plantada por unha Conta unha lenda que a árbore da honestidade foi plantada por unha rapazrapazrapazrapaza que estaba farta de segredos e mentiras. Era o seu lugar especial. a que estaba farta de segredos e mentiras. Era o seu lugar especial. a que estaba farta de segredos e mentiras. Era o seu lugar especial. a que estaba farta de segredos e mentiras. Era o seu lugar especial. Quen o atope descubrirá un mundo cheo de sinceridade e seguridade. Quen o atope descubrirá un mundo cheo de sinceridade e seguridade. Quen o atope descubrirá un mundo cheo de sinceridade e seguridade. Quen o atope descubrirá un mundo cheo de sinceridade e seguridade.

Autora do texto e da ilustración do castiñeirocastiñeirocastiñeirocastiñeiro: Fátima García, 3º ESO

A CONFIANZAA CONFIANZAA CONFIANZAA CONFIANZA

Corría o neno temeroso e cheo de bágoas cara á súa avoa, amedrentado Corría o neno temeroso e cheo de bágoas cara á súa avoa, amedrentado Corría o neno temeroso e cheo de bágoas cara á súa avoa, amedrentado Corría o neno temeroso e cheo de bágoas cara á súa avoa, amedrentado polo feroz lobo, coa confianza de que ela o salvaría. Ao chegar, a avoa polo feroz lobo, coa confianza de que ela o salvaría. Ao chegar, a avoa polo feroz lobo, coa confianza de que ela o salvaría. Ao chegar, a avoa polo feroz lobo, coa confianza de que ela o salvaría. Ao chegar, a avoa aloumiñouno no seu leito cunha forte aperta. aloumiñouno no seu leito cunha forte aperta. aloumiñouno no seu leito cunha forte aperta. aloumiñouno no seu leito cunha forte aperta.

Autora do texto: Laura Franco, 1ºBAC Autora da ilustración do ccccedroedroedroedro: Andrea Castro, 4ºESO

A FIDELIDADEA FIDELIDADEA FIDELIDADEA FIDELIDADE

A virtude de realizar o acordado, ser fiel co compromiso adquirido deben A virtude de realizar o acordado, ser fiel co compromiso adquirido deben A virtude de realizar o acordado, ser fiel co compromiso adquirido deben A virtude de realizar o acordado, ser fiel co compromiso adquirido deben ser princser princser princser principios fundamentais que movan os nosos pasosipios fundamentais que movan os nosos pasosipios fundamentais que movan os nosos pasosipios fundamentais que movan os nosos pasos. A. A. A. A verdadeira verdadeira verdadeira verdadeira esencia da vidaesencia da vidaesencia da vidaesencia da vida que, por razóns qu que, por razóns qu que, por razóns qu que, por razóns que non comprendo, moitas veces e non comprendo, moitas veces e non comprendo, moitas veces e non comprendo, moitas veces esquecemos. esquecemos. esquecemos. esquecemos.

Autor do texto: Daniel Armada, 1ºBAC Autora da ilustración do ciprésciprésciprésciprés: Antía Durán, 2ºESO

A CREATIVIDADEA CREATIVIDADEA CREATIVIDADEA CREATIVIDADE

Contan que hai moitos anos, nunha tarde soleada, un esquío paseaba Contan que hai moitos anos, nunha tarde soleada, un esquío paseaba Contan que hai moitos anos, nunha tarde soleada, un esquío paseaba Contan que hai moitos anos, nunha tarde soleada, un esquío paseaba eeeentre árbore e árbore buscando alimentre árbore e árbore buscando alimentre árbore e árbore buscando alimentre árbore e árbore buscando alimento ata que chegou a unha que tiña nto ata que chegou a unha que tiña nto ata que chegou a unha que tiña nto ata que chegou a unha que tiña uns froitos estraños. O esquío comeu un deses froitos e de súpeto uns froitos estraños. O esquío comeu un deses froitos e de súpeto uns froitos estraños. O esquío comeu un deses froitos e de súpeto uns froitos estraños. O esquío comeu un deses froitos e de súpeto comezou a pintar, debuxar, danzar... Din que aí naceu a creatividade e comezou a pintar, debuxar, danzar... Din que aí naceu a creatividade e comezou a pintar, debuxar, danzar... Din que aí naceu a creatividade e comezou a pintar, debuxar, danzar... Din que aí naceu a creatividade e descubriuse o importante que é para o mundo, descubriuse o importante que é para o mundo, descubriuse o importante que é para o mundo, descubriuse o importante que é para o mundo, xa qxa qxa qxa que dende aquela non ue dende aquela non ue dende aquela non ue dende aquela non todo étodo étodo étodo é negro e branco, senón que empezaron a existir as cores e a negro e branco, senón que empezaron a existir as cores e a negro e branco, senón que empezaron a existir as cores e a negro e branco, senón que empezaron a existir as cores e a diversión. diversión. diversión. diversión.

Autora do texto: Carmen González, 2º ESO

Autora da ilustración da faiafaiafaiafaia: Ana Baamonde, 2º ESO

A SENSIBILIDADEA SENSIBILIDADEA SENSIBILIDADEA SENSIBILIDADE Na priNa priNa priNa primavera e no verán, os paxaros aniñan nas pólas elegantes e mavera e no verán, os paxaros aniñan nas pólas elegantes e mavera e no verán, os paxaros aniñan nas pólas elegantes e mavera e no verán, os paxaros aniñan nas pólas elegantes e sensuais das figueiras. Ao chegar o inverno e vir o frío, estes habitantes sensuais das figueiras. Ao chegar o inverno e vir o frío, estes habitantes sensuais das figueiras. Ao chegar o inverno e vir o frío, estes habitantes sensuais das figueiras. Ao chegar o inverno e vir o frío, estes habitantes emigran facendo que a árbore entristeza e chore, deixando un regueiro de emigran facendo que a árbore entristeza e chore, deixando un regueiro de emigran facendo que a árbore entristeza e chore, deixando un regueiro de emigran facendo que a árbore entristeza e chore, deixando un regueiro de follas caídas como testemuña das bágoas vertidasfollas caídas como testemuña das bágoas vertidasfollas caídas como testemuña das bágoas vertidasfollas caídas como testemuña das bágoas vertidas. . . .

Autor do texto:Marcos Otero, 1ºBAC Autor da ilustración da figueirafigueirafigueirafigueira : Natalia Fraga, 2ºESO

A AMBICIÓNA AMBICIÓNA AMBICIÓNA AMBICIÓN

Como un lume dentro de ti intentando saír para poder acadar ese Como un lume dentro de ti intentando saír para poder acadar ese Como un lume dentro de ti intentando saír para poder acadar ese Como un lume dentro de ti intentando saír para poder acadar ese obxectivo que tanto desexas. Labaradas que tobxectivo que tanto desexas. Labaradas que tobxectivo que tanto desexas. Labaradas que tobxectivo que tanto desexas. Labaradas que te consomen pouco a pouco e consomen pouco a pouco e consomen pouco a pouco e consomen pouco a pouco ata esa meta tan adorada. ata esa meta tan adorada. ata esa meta tan adorada. ata esa meta tan adorada.

Autor do texto: Brais Martínez, 3º ESO Autora da ilustración do freixofreixofreixofreixo: : : : Lucía Calvo, 1ºBAC

O AMORO AMORO AMORO AMOR A lenda di que a árbore do amor era unha estrutura na que habA lenda di que a árbore do amor era unha estrutura na que habA lenda di que a árbore do amor era unha estrutura na que habA lenda di que a árbore do amor era unha estrutura na que habitaban itaban itaban itaban unhas fadas que se dedicaban a repartir cariño e paixón polo mundo ata unhas fadas que se dedicaban a repartir cariño e paixón polo mundo ata unhas fadas que se dedicaban a repartir cariño e paixón polo mundo ata unhas fadas que se dedicaban a repartir cariño e paixón polo mundo ata conseguir que este fose pacífico, tenro e acolledor. conseguir que este fose pacífico, tenro e acolledor. conseguir que este fose pacífico, tenro e acolledor. conseguir que este fose pacífico, tenro e acolledor.

Autora do texto e da ilustración da maceiramaceiramaceiramaceira: Fátima García, 3º ESO

A PAIXÓNA PAIXÓNA PAIXÓNA PAIXÓN

Dous nDous nDous nDous namorados paseaban pola beira do mar. Estaban casados, tiñan amorados paseaban pola beira do mar. Estaban casados, tiñan amorados paseaban pola beira do mar. Estaban casados, tiñan amorados paseaban pola beira do mar. Estaban casados, tiñan dous fillos e vivían nunha fermosa casa cun enorme campo para que os dous fillos e vivían nunha fermosa casa cun enorme campo para que os dous fillos e vivían nunha fermosa casa cun enorme campo para que os dous fillos e vivían nunha fermosa casa cun enorme campo para que os seus fillos xogaran ao fútbol canto quixeran. Ese mesmo día ela seus fillos xogaran ao fútbol canto quixeran. Ese mesmo día ela seus fillos xogaran ao fútbol canto quixeran. Ese mesmo día ela seus fillos xogaran ao fútbol canto quixeran. Ese mesmo día ela díxolledíxolledíxolledíxolle que estaba farta de facer sempre o mesmo, que quería reque estaba farta de facer sempre o mesmo, que quería reque estaba farta de facer sempre o mesmo, que quería reque estaba farta de facer sempre o mesmo, que quería recuperar a cuperar a cuperar a cuperar a paixón dos primeiros días, ese sentimento que a facía sentirse viva. El paixón dos primeiros días, ese sentimento que a facía sentirse viva. El paixón dos primeiros días, ese sentimento que a facía sentirse viva. El paixón dos primeiros días, ese sentimento que a facía sentirse viva. El sabía que tiña razón. Non quería perdela. Pensou e sorprendeuna cunha sabía que tiña razón. Non quería perdela. Pensou e sorprendeuna cunha sabía que tiña razón. Non quería perdela. Pensou e sorprendeuna cunha sabía que tiña razón. Non quería perdela. Pensou e sorprendeuna cunha viaxe a París, a cidade do amor. Ao volver estaban felices eviaxe a París, a cidade do amor. Ao volver estaban felices eviaxe a París, a cidade do amor. Ao volver estaban felices eviaxe a París, a cidade do amor. Ao volver estaban felices e prometéronse prometéronse prometéronse prometéronse non esquecer nuncanon esquecer nuncanon esquecer nuncanon esquecer nunca esa viaxeesa viaxeesa viaxeesa viaxe e que cada día fortalecerían a súa e que cada día fortalecerían a súa e que cada día fortalecerían a súa e que cada día fortalecerían a súa paixón.paixón.paixón.paixón.

Autora do texto: Alba Vázquez, 4ºESO. Autora da ilustración da nogueiranogueiranogueiranogueira: Ángela Pita, 1ºBAC

A SABEDORÍAA SABEDORÍAA SABEDORÍAA SABEDORÍA O mago Merlín vivía nunha pequena aldea onde sempre facía moito sol e O mago Merlín vivía nunha pequena aldea onde sempre facía moito sol e O mago Merlín vivía nunha pequena aldea onde sempre facía moito sol e O mago Merlín vivía nunha pequena aldea onde sempre facía moito sol e calocalocalocalor. Merlín era coñecido por todos os veciños porque era o sabio do r. Merlín era coñecido por todos os veciños porque era o sabio do r. Merlín era coñecido por todos os veciños porque era o sabio do r. Merlín era coñecido por todos os veciños porque era o sabio do lugar e sabía moitas cousas sobre o mundo, ese mundo descoñecido pola lugar e sabía moitas cousas sobre o mundo, ese mundo descoñecido pola lugar e sabía moitas cousas sobre o mundo, ese mundo descoñecido pola lugar e sabía moitas cousas sobre o mundo, ese mundo descoñecido pola xente da aldea que nunca saíra fóra. Aos nenos gustáballes moito ir á xente da aldea que nunca saíra fóra. Aos nenos gustáballes moito ir á xente da aldea que nunca saíra fóra. Aos nenos gustáballes moito ir á xente da aldea que nunca saíra fóra. Aos nenos gustáballes moito ir á súa casa, xa que lles contaba historias de mundosúa casa, xa que lles contaba historias de mundosúa casa, xa que lles contaba historias de mundosúa casa, xa que lles contaba historias de mundos distantes. O mago era s distantes. O mago era s distantes. O mago era s distantes. O mago era unha persoa alegre, boa, pacífica e tranquila. Gustáballe estar cos seus unha persoa alegre, boa, pacífica e tranquila. Gustáballe estar cos seus unha persoa alegre, boa, pacífica e tranquila. Gustáballe estar cos seus unha persoa alegre, boa, pacífica e tranquila. Gustáballe estar cos seus veciños, axudalos en todo o que puidera, pero o que máis lle gustaba era veciños, axudalos en todo o que puidera, pero o que máis lle gustaba era veciños, axudalos en todo o que puidera, pero o que máis lle gustaba era veciños, axudalos en todo o que puidera, pero o que máis lle gustaba era contar historias. Historias que sacaba de moreas e moreas de libros que contar historias. Historias que sacaba de moreas e moreas de libros que contar historias. Historias que sacaba de moreas e moreas de libros que contar historias. Historias que sacaba de moreas e moreas de libros que lera e que o llera e que o llera e que o llera e que o levaban a coñecer mundos inimaxinables. Historias que o evaban a coñecer mundos inimaxinables. Historias que o evaban a coñecer mundos inimaxinables. Historias que o evaban a coñecer mundos inimaxinables. Historias que o facían converterse en protagonista de aventuras. Lía sobre o futuro, facían converterse en protagonista de aventuras. Lía sobre o futuro, facían converterse en protagonista de aventuras. Lía sobre o futuro, facían converterse en protagonista de aventuras. Lía sobre o futuro, sobre outras culturas e persoas diferentes. O mago lía e compartía cos sobre outras culturas e persoas diferentes. O mago lía e compartía cos sobre outras culturas e persoas diferentes. O mago lía e compartía cos sobre outras culturas e persoas diferentes. O mago lía e compartía cos demais as súas lecturas. demais as súas lecturas. demais as súas lecturas. demais as súas lecturas.

Autora do texto: Candela Ares, 1º BAC Autora da ilustración da oliveiraoliveiraoliveiraoliveira: Sabela López, 1ºBAC

A A A A NOBREZANOBREZANOBREZANOBREZA Aquel rapaz metérase nun bo lío. Só por estar no lugar e no momento Aquel rapaz metérase nun bo lío. Só por estar no lugar e no momento Aquel rapaz metérase nun bo lío. Só por estar no lugar e no momento Aquel rapaz metérase nun bo lío. Só por estar no lugar e no momento equivocados.equivocados.equivocados.equivocados. Tamén é ben mala sorte atoparse preto do lugar no que se acaba de Tamén é ben mala sorte atoparse preto do lugar no que se acaba de Tamén é ben mala sorte atoparse preto do lugar no que se acaba de Tamén é ben mala sorte atoparse preto do lugar no que se acaba de cometercometercometercometer un roubo, e que por riba te atopen correndo como se fuxises de un roubo, e que por riba te atopen correndo como se fuxises de un roubo, e que por riba te atopen correndo como se fuxises de un roubo, e que por riba te atopen correndo como se fuxises de algo. A ver como lle explicaba á policía que simplemente tiña un interese algo. A ver como lle explicaba á policía que simplemente tiña un interese algo. A ver como lle explicaba á policía que simplemente tiña un interese algo. A ver como lle explicaba á policía que simplemente tiña un interese especial por chegar cedo á casa, porque nunca confesaría o motivo de ter especial por chegar cedo á casa, porque nunca confesaría o motivo de ter especial por chegar cedo á casa, porque nunca confesaría o motivo de ter especial por chegar cedo á casa, porque nunca confesaría o motivo de ter que correr, nunca desvelaría ese segredo, expque correr, nunca desvelaría ese segredo, expque correr, nunca desvelaría ese segredo, expque correr, nunca desvelaría ese segredo, expoñendo o seu amigo… A ver oñendo o seu amigo… A ver oñendo o seu amigo… A ver oñendo o seu amigo… A ver como lles facía entender que el non tiña nada que ver co roubo. Tan só o como lles facía entender que el non tiña nada que ver co roubo. Tan só o como lles facía entender que el non tiña nada que ver co roubo. Tan só o como lles facía entender que el non tiña nada que ver co roubo. Tan só o podería salvar a captura dos culpables ou a confesión dos ladróns, feitos podería salvar a captura dos culpables ou a confesión dos ladróns, feitos podería salvar a captura dos culpables ou a confesión dos ladróns, feitos podería salvar a captura dos culpables ou a confesión dos ladróns, feitos pouco probables. pouco probables. pouco probables. pouco probables. Pero... Aquela chamada do seu amigo, poñéndose en perigo para Pero... Aquela chamada do seu amigo, poñéndose en perigo para Pero... Aquela chamada do seu amigo, poñéndose en perigo para Pero... Aquela chamada do seu amigo, poñéndose en perigo para explicar o explicar o explicar o explicar o porqué da présa do seu amigo, desvelando o seu segredo, salvouno.porqué da présa do seu amigo, desvelando o seu segredo, salvouno.porqué da présa do seu amigo, desvelando o seu segredo, salvouno.porqué da présa do seu amigo, desvelando o seu segredo, salvouno.

Autora do texto:Lucía Calvo, 1ºBAC Autora da ilustración do olmoolmoolmoolmo: Leila Mohamed Embarek , 1º ESO

O PARTICULARO PARTICULARO PARTICULARO PARTICULAR

Sempre queremos ser máis do que somos. Sempre queremos ser máis do que somos. Sempre queremos ser máis do que somos. Sempre queremos ser máis do que somos. Queremos ser sempre Queremos ser sempre Queremos ser sempre Queremos ser sempre mellores.Seguimos sempre o ritmo establecido cara a ningún lugar. mellores.Seguimos sempre o ritmo establecido cara a ningún lugar. mellores.Seguimos sempre o ritmo establecido cara a ningún lugar. mellores.Seguimos sempre o ritmo establecido cara a ningún lugar. Ás veces, deberiamos deixar todo iso a un lado e pararnos a mirar e Ás veces, deberiamos deixar todo iso a un lado e pararnos a mirar e Ás veces, deberiamos deixar todo iso a un lado e pararnos a mirar e Ás veces, deberiamos deixar todo iso a un lado e pararnos a mirar e pensar neses grandes matices e trazos que nos caracterizan a cada un de pensar neses grandes matices e trazos que nos caracterizan a cada un de pensar neses grandes matices e trazos que nos caracterizan a cada un de pensar neses grandes matices e trazos que nos caracterizan a cada un de nós. Pensar no que desexamos nós. Pensar no que desexamos nós. Pensar no que desexamos nós. Pensar no que desexamos e podemos chegar a ser realmente cada e podemos chegar a ser realmente cada e podemos chegar a ser realmente cada e podemos chegar a ser realmente cada quen. Pensar libremente no que nos gustaría facer na nosa vida. quen. Pensar libremente no que nos gustaría facer na nosa vida. quen. Pensar libremente no que nos gustaría facer na nosa vida. quen. Pensar libremente no que nos gustaría facer na nosa vida. O que somos e o que seremos é decisión nosa, igual que todo o que ocorre O que somos e o que seremos é decisión nosa, igual que todo o que ocorre O que somos e o que seremos é decisión nosa, igual que todo o que ocorre O que somos e o que seremos é decisión nosa, igual que todo o que ocorre ao longo da nosa vida dende que nacemos ata que a abandonamos. ao longo da nosa vida dende que nacemos ata que a abandonamos. ao longo da nosa vida dende que nacemos ata que a abandonamos. ao longo da nosa vida dende que nacemos ata que a abandonamos. Pero todas estasPero todas estasPero todas estasPero todas estas son decisións distintas e diversas que van acorde coa son decisións distintas e diversas que van acorde coa son decisións distintas e diversas que van acorde coa son decisións distintas e diversas que van acorde coa personalidade de cada un e nos axudan a diferenciarnos uns dos outros e personalidade de cada un e nos axudan a diferenciarnos uns dos outros e personalidade de cada un e nos axudan a diferenciarnos uns dos outros e personalidade de cada un e nos axudan a diferenciarnos uns dos outros e converternos en singulares e especiais. converternos en singulares e especiais. converternos en singulares e especiais. converternos en singulares e especiais.

Autora do texto: Cristina Moirón, 1º BAC Autora da ilustración do piñeiropiñeiropiñeiropiñeiro: Lara Cal, 1º BAC

MENTE ABERTAMENTE ABERTAMENTE ABERTAMENTE ABERTA

Laura é unha nena que respecta os cambios e diferenzas, e non lle Laura é unha nena que respecta os cambios e diferenzas, e non lle Laura é unha nena que respecta os cambios e diferenzas, e non lle Laura é unha nena que respecta os cambios e diferenzas, e non lle resulresulresulresulta difícil adaptarse nin entendelota difícil adaptarse nin entendelota difícil adaptarse nin entendelota difícil adaptarse nin entendelos.s.s.s. Pasa moito tempo con Damián Pasa moito tempo con Damián Pasa moito tempo con Damián Pasa moito tempo con Damián porque son moi bos amigos e comprende o queporque son moi bos amigos e comprende o queporque son moi bos amigos e comprende o queporque son moi bos amigos e comprende o que opinan del os seus opinan del os seus opinan del os seus opinan del os seus cocococompañeiros mpañeiros mpañeiros mpañeiros ----nnnnon porque ela pense o mesmo, ao contrarioon porque ela pense o mesmo, ao contrarioon porque ela pense o mesmo, ao contrarioon porque ela pense o mesmo, ao contrario----.... LaurLaurLaurLaura a a a defende que cada persoa teñadefende que cada persoa teñadefende que cada persoa teñadefende que cada persoa teña a súa maneira de pensar sempre que a a súa maneira de pensar sempre que a a súa maneira de pensar sempre que a a súa maneira de pensar sempre que a argumenten con coherencia e respecten a liberdade de cada quen. argumenten con coherencia e respecten a liberdade de cada quen. argumenten con coherencia e respecten a liberdade de cada quen. argumenten con coherencia e respecten a liberdade de cada quen.

Autora do texto: Sara Uceira, 4ºESO Autora da ilustración do ppppradairoradairoradairoradairo: Andrea Castro, 4ºESO

A MELANCOLÍAA MELANCOLÍAA MELANCOLÍAA MELANCOLÍA

Cando hai guerra, hai melancolía.Cando hai guerra, hai melancolía.Cando hai guerra, hai melancolía.Cando hai guerra, hai melancolía. Cando hai pobreza, hai melancolía.Cando hai pobreza, hai melancolía.Cando hai pobreza, hai melancolía.Cando hai pobreza, hai melancolía. Cando hai secaCando hai secaCando hai secaCando hai seca, hai melancolía., hai melancolía., hai melancolía., hai melancolía. Cando hai furacáns, hai melancolíaCando hai furacáns, hai melancolíaCando hai furacáns, hai melancolíaCando hai furacáns, hai melancolía

Autora do texto: Carlota Candelas, 1º ESO Autor da ilustración do salgueirosalgueirosalgueirosalgueiro: Juan Vérez, 2ºESO

O ENCANTOO ENCANTOO ENCANTOO ENCANTO

Un día, como outro calquera, no recreo observei como un dos meus Un día, como outro calquera, no recreo observei como un dos meus Un día, como outro calquera, no recreo observei como un dos meus Un día, como outro calquera, no recreo observei como un dos meus alumnos de infantil sacaba dun dos seus petos unha pequena bolsiña de alumnos de infantil sacaba dun dos seus petos unha pequena bolsiña de alumnos de infantil sacaba dun dos seus petos unha pequena bolsiña de alumnos de infantil sacaba dun dos seus petos unha pequena bolsiña de caramelos. Axcaramelos. Axcaramelos. Axcaramelos. Axiña tiña a medio patio ao seu redor pedindo unha das súas iña tiña a medio patio ao seu redor pedindo unha das súas iña tiña a medio patio ao seu redor pedindo unha das súas iña tiña a medio patio ao seu redor pedindo unha das súas delicias. O rapaz, sen dubidalo, repartiu o que tiña entre os seus amigos. delicias. O rapaz, sen dubidalo, repartiu o que tiña entre os seus amigos. delicias. O rapaz, sen dubidalo, repartiu o que tiña entre os seus amigos. delicias. O rapaz, sen dubidalo, repartiu o que tiña entre os seus amigos. Eu temía que se afixera a estar rodeado de todos os rapaces, porque Eu temía que se afixera a estar rodeado de todos os rapaces, porque Eu temía que se afixera a estar rodeado de todos os rapaces, porque Eu temía que se afixera a estar rodeado de todos os rapaces, porque pensaba que cando non tivera caramelos os seus compañepensaba que cando non tivera caramelos os seus compañepensaba que cando non tivera caramelos os seus compañepensaba que cando non tivera caramelos os seus compañeiros volverían iros volverían iros volverían iros volverían aos seus xogos sen lembrarse dese momento. Pero estaba equivocada xa aos seus xogos sen lembrarse dese momento. Pero estaba equivocada xa aos seus xogos sen lembrarse dese momento. Pero estaba equivocada xa aos seus xogos sen lembrarse dese momento. Pero estaba equivocada xa que, ao seguinte día, a pesar de non ter caramelos, os rapaces rodeábano que, ao seguinte día, a pesar de non ter caramelos, os rapaces rodeábano que, ao seguinte día, a pesar de non ter caramelos, os rapaces rodeábano que, ao seguinte día, a pesar de non ter caramelos, os rapaces rodeábano porque el era a delicia que buscaban. porque el era a delicia que buscaban. porque el era a delicia que buscaban. porque el era a delicia que buscaban.

Autora do texto: Lucía Calvo, 1º BAC Autora da ilustración da sosososobreirabreirabreirabreira: Alba Prieto, 1º BAC

A DÚBIDAA DÚBIDAA DÚBIDAA DÚBIDA

Ser ou non ser?Ser ou non ser?Ser ou non ser?Ser ou non ser? Esa era a cuestión, pensaba Lois mentres pechaba o libro Esa era a cuestión, pensaba Lois mentres pechaba o libro Esa era a cuestión, pensaba Lois mentres pechaba o libro Esa era a cuestión, pensaba Lois mentres pechaba o libro farto de apampar co Hamlet. Os seus días eran unha dúbida sen fin. farto de apampar co Hamlet. Os seus días eran unha dúbida sen fin. farto de apampar co Hamlet. Os seus días eran unha dúbida sen fin. farto de apampar co Hamlet. Os seus días eran unha dúbida sen fin. Como bo galegoComo bo galegoComo bo galegoComo bo galego non sabía se subir ou ba non sabía se subir ou ba non sabía se subir ou ba non sabía se subir ou baixar, se estudar ou folgar, se rir ixar, se estudar ou folgar, se rir ixar, se estudar ou folgar, se rir ixar, se estudar ou folgar, se rir ou chorar. Collendo as súas notas había unha cousa que siou chorar. Collendo as súas notas había unha cousa que siou chorar. Collendo as súas notas había unha cousa que siou chorar. Collendo as súas notas había unha cousa que si estaba clara e estaba clara e estaba clara e estaba clara e era para chorar a mares! Este feito levábao a seguir dubidando. ¿ Escapar era para chorar a mares! Este feito levábao a seguir dubidando. ¿ Escapar era para chorar a mares! Este feito levábao a seguir dubidando. ¿ Escapar era para chorar a mares! Este feito levábao a seguir dubidando. ¿ Escapar á casa dos avós ou para debaixo dunha ponte?, ¿ construír unha máquina á casa dos avós ou para debaixo dunha ponte?, ¿ construír unha máquina á casa dos avós ou para debaixo dunha ponte?, ¿ construír unha máquina á casa dos avós ou para debaixo dunha ponte?, ¿ construír unha máquina dodododo tempo para poder repetir os exames ou simplemente ser realista e tempo para poder repetir os exames ou simplemente ser realista e tempo para poder repetir os exames ou simplemente ser realista e tempo para poder repetir os exames ou simplemente ser realista e asumir a culpa? ¿Ensinar ou non ensinar as notas a papá e a mamá? De asumir a culpa? ¿Ensinar ou non ensinar as notas a papá e a mamá? De asumir a culpa? ¿Ensinar ou non ensinar as notas a papá e a mamá? De asumir a culpa? ¿Ensinar ou non ensinar as notas a papá e a mamá? De súpeto, escoitou como súpeto, escoitou como súpeto, escoitou como súpeto, escoitou como alguén entraba na casa e se dirixía cara ao seu alguén entraba na casa e se dirixía cara ao seu alguén entraba na casa e se dirixía cara ao seu alguén entraba na casa e se dirixía cara ao seu cuarto. Mentres os pasos se sentían cada vez máis cuarto. Mentres os pasos se sentían cada vez máis cuarto. Mentres os pasos se sentían cada vez máis cuarto. Mentres os pasos se sentían cada vez máis preto, as bágoas preto, as bágoas preto, as bágoas preto, as bágoas corrían polas fazulas de Lois. Pero… amosarían ¿covardía ou valentía?corrían polas fazulas de Lois. Pero… amosarían ¿covardía ou valentía?corrían polas fazulas de Lois. Pero… amosarían ¿covardía ou valentía?corrían polas fazulas de Lois. Pero… amosarían ¿covardía ou valentía?

Autora do texto: Carmela Da Silva 2º ESO-A Autora da ilustración dodododo tileiro tileiro tileiro tileiro: NoelIa Meizoso, 2ºESO-A

Este libro ve a luz grazas á dedicación de moitos e moitas “Argalleiras e Este libro ve a luz grazas á dedicación de moitos e moitas “Argalleiras e Este libro ve a luz grazas á dedicación de moitos e moitas “Argalleiras e Este libro ve a luz grazas á dedicación de moitos e moitas “Argalleiras e argalleiros das letras”, que saben unir o gusto de ler e o pracer de crear. argalleiros das letras”, que saben unir o gusto de ler e o pracer de crear. argalleiros das letras”, que saben unir o gusto de ler e o pracer de crear. argalleiros das letras”, que saben unir o gusto de ler e o pracer de crear. Agradecemos a colaboración especial dAgradecemos a colaboración especial dAgradecemos a colaboración especial dAgradecemos a colaboración especial de Sandra Bello Gize Sandra Bello Gize Sandra Bello Gize Sandra Bello Giz,,,, Fátima Fátima Fátima Fátima García Piñón, alumnas de 3ºESOGarcía Piñón, alumnas de 3ºESOGarcía Piñón, alumnas de 3ºESOGarcía Piñón, alumnas de 3ºESO e e e e Leila Mohamed EmbarekLeila Mohamed EmbarekLeila Mohamed EmbarekLeila Mohamed Embarek , 1º ESO1º ESO1º ESO1º ESO que participaron neste soño dos argalleiros. que participaron neste soño dos argalleiros. que participaron neste soño dos argalleiros. que participaron neste soño dos argalleiros.

Impreso na aula de lingua e literatura galega. Impreso na aula de lingua e literatura galega. Impreso na aula de lingua e literatura galega. Impreso na aula de lingua e literatura galega.

As Pontes, xaneiro de 20As Pontes, xaneiro de 20As Pontes, xaneiro de 20As Pontes, xaneiro de 2012. 12. 12. 12.