Γιάννης Π.

Στ 2 Δημοτικό Σχολείο Ρίου

ΥΠ)ΝΗ ΕΚ)ΚΟΣ : ΑΝΝΑ ΠΗΤΤΑ

Με τον όρο αναγεννησιακός Ουμανισμός («Ουμανισμός» σημαίνει «ανθρωπισμός»,

μεταφορά από το νεολατινικό Humanismus) αναφερόμαστε στην πνευματική κίνηση

που εκδηλώθηκε στη δυτική Ευρώπη, κατά το τέλος του Ύστερου Μεσαίωνα,

συγκεκριμένα από το 1400 έως και το 1650, με την αρχή της περιόδου της Αναγέννησης.

Αναγεννησιακός ουμανισμός

Είναι ρεύμα πνευματικό, που στόχευε στην πολιτιστική και εκπαιδευτική

μεταρρύθμιση του θεοφοβικού μοντέλου που επικρατούσε ως τότε. Χαρακτηρίζεται

από την επιστροφή στα αρχαία κείμενα, ως ένα μοντέλο ζωής, γραφής και σκέψης.

Γενικότερα ο όρος Ανθρωπιστής νοείται ως ο πολιτισμός που ολοκληρώνοντας τις

φυσικές ιδιότητες του ανθρώπου, τον κάνει άξιο του ονόματός του.

Αυτή η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τα αρχαία κείμενα, και η προσπάθεια

εξύψωσης του ανθρώπινου πνεύματος στην κριτική και ορθολογική του διάσταση με

επιστροφή στις κλασικές πηγές της Ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας ξεκίνησε από τη

Φλωρεντία και την Νάπολη.

Οι Ανθρωπιστές της Αναγέννησης χαρακτηρίζονται από την βούληση τους να ερευνήσουν

αρχαία κείμενα και να αφομοιώσουν τις αξίες του κλασικού κόσμου σε όλα τα επίπεδα, από

την τέχνη μέχρι και την μελέτη πρακτικών και φυσικών επιστημών. Στους Ανθρωπιστές

της Αναγέννησης επικρατεί η έντονη αίσθηση του ατόμου να κατανοήσει και να αλλάξει

τόσο τον εαυτό του όσο και τον κόσμο, αναζητώντας ορθολογικές απαντήσεις και όχι

θρησκευτικές.

Αναγεννησιακός ουμανισμός

Ανάμεσα στους σημαντικότερους ουμανιστές καλλιτέχνες ήταν οι Ραφαήλ,

Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ντονατέλο, Μιχαήλ Άγγελος και Τιτσιάνο.

Αναγεννησιακός ουμανισμός

Λεονάρντο ντα Βίντσι

Τιτσιάνο

ΡαφαήλΝτονατέλο

Μιχαήλ Άγγελος

Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι (15 Απριλίου 1452 — 2 Μαΐου 1519) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης και επιστήμονας που έζησε την περίοδο της Αναγέννησης.

Θεωρείται αρχετυπική μορφή του Αναγεννησιακού Ουμανιστή, του Αναγεννησιακού καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια ιδιοφυής προσωπικότητα. Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του βρίσκονται η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός Δείπνος.

Ο «Άνθρωπος του Βιτρούβιου» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι αντανακλά την επίδραση που άσκησαν οι συγγραφείς της κλασικής αρχαίοτητας στους ανθρωπιστές της Αναγέννησης

Μόνα Λίζα (γνωστή και ως Τζιοκόντα, ή Πορτραίτο της Λίζα Γκεραρντίνι, συζύγου του Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο) είναι προσωπογραφία που ζωγράφισε ο Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα Βίντσι. Πρόκειται για ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης, που ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονική περίοδο 1503-1519. Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού Κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Ο πίνακας, διαστάσεων 77 εκ. × 53 εκ., απεικονίζει μία καθιστή γυναίκα, τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, η έκφραση του προσώπου της οποίας χαρακτηρίζεται συχνά ως αινιγματική. Η Μόνα Λίζα θεωρείται το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής.

Η Μόνα Λίζα

Η Μόνα Λίζα

Ο Λεονάρντο ξεκίνησε να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το έτος 1503 ή το 1504 στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Σύμφωνα με τον σύγχρονο του Λεονάρντο, Τζόρτζιο Βαζάρι, "...αφότου ασχολήθηκε επί τέσσερα χρόνια με το έργο, το άφησε ημιτελές..." Είναι γνωστό πως αυτή ήταν μια συνήθης συμπεριφορά του Λεονάρντο ο οποίος, αργότερα, μετάνιωσε που "δεν ολοκλήρωσε ποτέ ούτε ένα έργο". Θεωρείται πως συνέχισε να ασχολείται με τη Μόνα Λίζα για τρία χρόνια αφότου εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και πως την τελείωσε λίγο πριν πεθάνει το 1519. Ο καλλιτέχνης μετέφερε τον πίνακα από την Ιταλία στη Γαλλία το 1516 όταν ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α΄ τον προσκάλεσε να εργαστεί στο Clos Lucé κοντά στο βασιλικό κάστρο στην Αμπουάζ.

Η Μόνα Λίζα

Η τελευταία κατοικία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι από το 1516 έως το 1519 στο Clos Lucé

Η Μόνα Λίζα

Πιθανότατα μέσω των κληρονόμων του βοηθού του Λεονάρντο, Σαλάι, ο βασιλιάς αγόρασε τον πίνακα για 4.000 écu και τον τοποθέτησε στο παλάτι της Fontainebleau, όπου παρέμεινε έως ότου δόθηκε στον Λουδοβίκο ΙΔ΄. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ μετέφερε το έργο στο Παλάτι των Βερσαλλιών. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Ο Ναπολέοντας τοποθέτησε το έργο στο δωμάτιό του,

αργότερα ο πίνακας επεστράφη στο Μουσείο του Λούβρου.

Ο πίνακας σε ειδική προστατευτική προθήκη στο Λούβρο.

Η Μόνα Λίζα στη μουσική

Έργα που έχουν εμπνευστεί από τo έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι είναι : Η όπερα Mona Lisa, Op. 31 του Γερμανού συνθέτη Μαξ φον Σίλινγκς. Το έργο

πρωτοπαίχτηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1915 στην όπερα της Στουτγάρδης. Το τραγούδι Mona Lisa των Έβανς και Λίβινγκστον του 1950, που γράφτηκε για την

ταινία Captain CareyΜε πολλές ερμηνείες από μεγάλους τραγουδιστές ( Elvis Presley, Nat King

Cole, Julio Iglesias κ.α. και από την Κύπρια τραγουδίστρια Αλέξια ) Το έργο του Μάνου Χατζηδάκη « Το χαμόγελο της Τζοκόντας» Νέα Υόρκη 1964. Το τραγούδι Mona Lisa από το άλμπουμ Virginia Creeper2004 του Grant-Lee Phillips Το τραγούδι Come Mona Lisa του ιταλού τραγουδιστή Mango

Επίσης υπάρχουν αναφορές σε πλήθος τραγούδια με αναφορά ή τίτλο Mona Lisa χωρίς απαραίτητα να αναφέρονται αποκλειστικά στο έργο του Ντα Βίντσι, όπως είναι τα :Το τραγούδι “You ‘re the Top!” του Cole Porter 1934

Mona Lisa της Britney Spears

Mona Lisa των Alkilados

Mona Lisa του Brad Paisley

Μόνα Λίζα του Βασίλη Παπακωσταντίνου

Βιβλιογραφία

1. Σχολικό βιβλίο ΣΤ’ τάξης2. Βικιπαίδεια3. youtube

Το κίνημα της Αναγέννησης – Λεονάρντο Ντα Βίντσι Μόνα Λίζα