Jedna z najbardziej znanych piosenek żołnierskich. Znajduje się prawie we wszystkich śpiewnikach żołnierskich okresu I wojny światowej. Tekst pieśni złożony jest z kilkunastu zwrotek, jest dziełem wielu autorów, wśród nich hr. Wacława Denhoffa-Czarnockiego podporucznika I Brygady Legionów. Zależnie od miejsc akcji i wydarzeń dopisywano nowe zwrotki.Ludowa melodia pieśni pochodzi z XVII wieku. Pieśń rozpowszechniła się w latach I wojny światowej. Od tego czasu należy do najczęściej śpiewanych piosenek żołnierskich. W okresie II wojny światowej Szare Szeregi otaczały dbałością wszystkie utwory z I wojny światowej. Każdy ,,Zawiszak'' i prawie każde dziecko w wieku „Zawiszackim” (12 – 14 lat) znało patriotyczne wiersze, pieśni i piosenki swoich ojców. Między innymi „O mój rozmarynie” – piosenkę, z którą Legiony Polskie pod wodza Józefa Piłsudskiego rozpoczęły swój marsz ku niepodległości. Rozmaryn – ozdobny krzew o niebieskich lub białych kwiatach, symbol miłości i wesela. I popłynęła pieśń przez kolejne pokolenia... chociaż jej twórcy (autor słów i kompozytor) zawieruszyli się gdzieś w mrokach dziejów.

O MÓJ ROZMARYNIE

Hej, hej ułaniNależy do najpopularniejszych pieśni śpiewanych w czasie I wojny światowej, ale pieśń prawdopodobnie pochodzi z okresu Księstwa Warszawskiego. Nie znamy jej autorów.

Maszerują strzelcy (Szara piechota) - powstała prawdopodobnie pod koniec I wojny światowej. Powszechnie śpiewana w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Melodię tej pieśni skomponował Leon Łuskino - literat, kompozytor i pułkownik Wojska Polskiego. Za twórcę tekstu podawany jest Bolesław Lubicz-Zahorski.

Przybyli ułani pod okienko

Ta wesoła piosenka powstała w 1914 roku. Autorem tekstu jest Feliks Gwiżdż - dziennikarz, działacz niepodległościowy. W czasie I wojny był oficerem Czwartego Pułku Piechoty Legionów. Po wojnie senatorem RP a w latach II wojny światowej oficerem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego. Po wojnie aresztowany przez komunistów, nie przeżył więzienia.nia.

Pierwsza Kadrowa (Raduje się serce) Piosenka powstała w sierpniu 1914 roku. Pierwsza Kompania Kadrowa wyruszała z Krakowa na bój z Moskalami śpiewając piosenkę o swojej kompanii na znaną melodię ludową „Siwa gąska, siwa”. Tekst tej piosenki napisał dziewiętnastoletni żołnierz Kadrówki - Tadeusz Oster-Ostrowski, a autorem kilku dalszych zwrotek jest Wacław Kazimierz Łęcki „Graba”.