Upload
dangtuong
View
214
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu A Pozycja planu: A.1.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przedmiot humanistyczno-ekonomiczno-społeczno-prawny
1. Filozofia
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Daniel Sobota, dr Zofia Zgoda
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
I 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia
społecznych, ekonomicznych i prawnych uwarunkowań
działalności inżynierskiej.
K_W17 T1A_W08
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład interaktywny i multimedialny, dyskusja.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Kolokwium + esej + dyskusja na koniec zajęć
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ukazanie specyfiki myślenia filozoficznego na tle myślenia zdroworozsądkowego
i naukowego. Postawienie i omówienie podstawowego pytania filozoficznego „czym jest
byt?”. Odróżnienie różnych sposobów istnienia: byt przyrodniczy (ożywiony
i nieożywiony), człowiek, Bóg, byty matematyczne, wartości oraz technika.
Wyeksponowanie ich wspólnego podłoża (byt jako byt). Omówienie podstawowej
problematyki związanej z poszczególnymi sposobami istnienia. Wyeksponowanie
problematyki związanej z filozofią techniki i filozofią przyrody. Podstawowe zagadnienia
z filozofii chemii. Pytanie o źródła i sposoby poznawania bytu. Poznanie w nauce
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
i filozofii. Przedstawienie podstawowych zasad myślenia (logika). Przyporządkowanie
różnym odmianom bytu i ich wspólnemu podłożu adekwatnych sposobów ich
poznawania. Pojęcie metody. Określenie roli nauk, religii i sztuki w poznawaniu bytu.
Filozoficzna diagnoza i charakterystyka współczesnej kultury.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Esej Pokaz Dyskusja
W1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Anzenbacher A., 2003 r., Wprowadzenie do filozofii, WAM.
Tatarkiewicz Wł., Historia filozofii, t. 1 - 3, wyd. różne.
(red.) Martens E., Schnaedelbach H., 1995 r., Filozofia. Podstawowe pytania, WP,
Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Russel B., 1995 r., Problemy filozofii, PWN, Warszawa.
Savater F.,2000 r., Proste pytania, Universitas, Kraków.
H. Popkin, A. Stroll: Filozofia, Zysk i S-ka 2005.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.1.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przedmiot humanistyczno-ekonomiczno-społeczno-prawny
2. Politologia
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Lidia Nowakowska
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Brak
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
I 30
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia
społecznych, ekonomicznych i prawnych uwarunkowań
działalności inżynierskiej.
K_W17 T1A_W08
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład interaktywny z elementami prezentacji multimedialnej.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Przygotowanie projektu komunikacji publicznej lub eseju (do wyboru).
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Podstawowe kategorie politologiczne. Podmioty współczesnej polityki. Konkurencyjne
teorie państwa. Władza, przywództwo i legitymizacja. Idee nowoczesnych społeczeństw:
neoliberalizm, neokonserwatyzm, socjaldemokracja europejska, politycznie relewantne idee
religijne (fundamentalizm religijny), ekologia jako radykalizm polityczny i alternatywny.
Naród jako wspólnota kulturowa i polityczna. Wielokulturowość i paradygmaty integracji
imigrantów. Modele i mechanizmy demokracji przedstawicielskiej. Systemy polityczne:
Strona 2 z 2
prezydencki (USA), gabinetowo- parlamentarny (Niemcy), prezydencko- parlamentarny
(Francja). Polski system polityczny i jego zmiany. Partie polityczne i systemy partyjne –
transformacja modelu partii politycznej, koncepcja party government, pomiar dystansu
między partiami. Systemy wyborcze i ich polityczne konsekwencje. Zachowania wyborcze
(stabilne zachowania wyborcze, przeniesienie preferencji wyborczych i zanik lojalności
partyjnej). Marketing polityczny. Kultura polityczna i jej determinanty. Porównanie kultury
politycznej współczesnych społeczeństw. Społeczeństwo obywatelskie. Podziały
socjopolityczne w Europie. Mass media i komunikacja polityczna. Populizm jako fenomen
polityczny. Globalizacja i regionalizacja. Stan i perspektywy rozwoju Unii Europejskiej.
Zarządzanie subpaństwowe. Procesy dezintegracyjne (nacjonalizm, separatyzm) oraz
wybrane problemy globalizacji (mobilność społeczna i polityki imigracyjne).
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Heywood A., 2006 r., Politologia, PWN.
von Beyme K., 2005 r., Współczesne teorie polityczne, Wyd. Scholar.
Antoszewski A., Herbut R., 2007 r., Systemy polityczne współczesnej Europy, PWN.
Literatura
uzupełniająca
Meny Y., Surel Y. (red.), 2007 r., Demokracja w obliczu populizmu, Oficyna
Naukowa.
Sokół W., Żmigrodzki M., (red.) 2008 r., Współczesne partie i systemy partyjne.
Zagadnienia teorii praktyki politycznej,Wyd. UMCS.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.2.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przedmiot humanistyczno-ekonomiczno-społeczno-prawny
2. Podstawy ekonomii
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Czesław Giryn
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Ogólna wiedza z przedmiotów społecznych z zakresu
szkoły średniej.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
II 15 15 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie
do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia
społecznych, ekonomicznych i prawnych uwarunkowań
działalności inżynierskiej.
K_W17 T1A_W0
W2 Zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości. K_W18 T1A_W11
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Uwzględnia regulacje prawne w obszarze pozatechnicznym
tj. norm produktowych oraz norm badań. K_U13 T1A_U10
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
K2 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
i dostosować się do zmiennego rynku pracy. K_K05 T1A_K06
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Strona 2 z 2
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Przedmiot ekonomii w ujęciu klasycznym i współczesnym. Istota rynku: popyt, podaż,
cena Konsument jako uczestnik rynku. Decyzje producenta na rynku. Ruch okrężny
dochodów i wydatków w gospodarce. Rachunek Produktu Krajowego Brutto. Teorie
wzrostu gospodarczego. Budżet i polityka fiskalna państwa. Dług publiczny i deficyt
budżetowy. Nowoczesny system bankowy. Narzędzia polityki pieniężnej. Inflacja i jej
relacje z bezrobociem. Przyczyny i teorie cyklu koniunkturalnego. Handel zagraniczny
i polityka handlowa. Rynek papierów wartościowych i rynek walutowy.
Ćwiczenia
audytoryjne Omówienie zagadnień z wykładu w praktyce.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
U1 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Milewski R., Elementarne zagadnienia ekonomii, PWN, Warszawa.
Czarny B., Rapacki R., 2005 r., Podstawy ekonomii, PWE, Warszawa.
Milewski R., Kwiatkowski E., Podstawy ekonomii, PWN.
Literatura
uzupełniająca
Zalega T., 2006 r., Mikroekonomia, WN Wydz. Zarz. UW, Warszawa.
Hall R., Tylor F., 2000 r., Makroekonomia, PWN, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.2.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przedmiot humanistyczno-ekonomiczno-społeczno-prawny
2. Organizacja, ekonomika i zarządzanie przedsiębiorstwem
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Izabela Wielawska
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Ogólna wiedza z przedmiotów społecznych z zakresu
szkoły średniej.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
II 15 15 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie
do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia
społecznych, ekonomicznych i prawnych uwarunkowań
działalności inżynierskiej.
K_W17 T1A_W08
W2 Zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości. K_W18 T1A_W11
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Uwzględnia regulacje prawne w obszarze pozatechnicznym tj.
norm produktowych oraz norm badań. K_U13 T1A_W10
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
i dostosować się do zmiennego rynku pracy. K_K05 T1A_K06
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
Strona 2 z 3
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Przedsiębiorstwo – pojęcie, cele i zasady działania, formy organizacyjno-prawne,
systematyka przedsiębiorstw, otoczenie i zasoby przedsiębiorstwa, proces zarządzania
przedsiębiorstwem. Planowanie i podejmowanie decyzji – pojęciei rola planowania, zasady
i etapy procesu planowania, modele decyzyjne, rodzaje planów w organizacji, cechy dobrego
planu, definicjai istota decyzji, proces podejmowania decyzji, grupowe podejmowanie
decyzji, jego wadyi zalety, biznesplan. Organizacja i organizowanie – pojęcie organizacji
i organizowania, etapy procesu organizowania, wymiary struktur organizacyjnych, rodzaje
więzi organizacyjnych, etapy tworzenia struktury organizacyjnej, typy struktur
organizacyjnych, wady i zalety struktur organizacyjnych, zarządzanie zmianami
w przedsiębiorstwie. Przewodzenie i motywowaniew przedsiębiorstwie – definicja, istota
i typy przywództwa, źródła władzy, role kierownicze, style kierowania, definicja i istota
motywacji, rodzaje motywacji, system motywacyjny przedsiębiorstwa, instrumenty
sprawnego motywowania. Kontrolaw przedsiębiorstwie – istotai cele kontroli, rodzaje
kontroli, controling, audyt. Struktura majątku i kapitałów przedsiębiorstwa. Gospodarka
finansowa przedsiębiorstwa – przepływy pieniężne, rachunek przychodów, kosztówi wyniku
finansowego, źródła finansowania działalności przedsiębiorstwa, rentowność przed-
siębiorstwa, działalność inwestycyjna przedsiębiorstwa. Zarządzanie operacjami – procesy
produkcyjne wyrobów i usług, zdolność produkcyjna, rozliczeniei kalkulacja kosztów
produkcji podstawowej przedsiębiorstwa. Zarządzanie strategiczne – definicja misji, wizji
i strategii, rodzaje strategii, funkcje, procesi zasady zarządzania strategicznego. Zarządzanie
projektami – pojęcie i istota, fazy projektu, narzędzia zarządzania projektami. Zarządzanie
zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie – zachowanie człowiekaw organizacji, modele ZZL,
planowanie, rekrutacja, dobór i adaptacja pracowników, ocena efektów pracy, szkolenia,
wynagrodzenie, konfliktyi negocjacje. Zarządzanie marketingiem – pojęcie i istota
marketingu, marketing mix, decyzje marketingowe, planowanie, organizowaniei kontrola
działalności marketingowej. Zarządzanie jakością – pojęcie jakości, koszty jakości,
kompleksowe zarządzanie jakością, kontrola jakości. Organizacja transportuw przed-
siębiorstwie. Baza surowcowa i gospodarka surowcamiw przedsiębiorstwie. Zapłata za
surowiec. Badanie rynku produktów.
Ćwiczenia
audytoryjne Omówienie zagadnień z wykładu w praktyce.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
U1 x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Górska E., Lewandowski J., 2010 r., Zarządzanie i organizacja środowiska pracy, wyd.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Ergonomia z elementami bezpieczeństwa pracy, 2006 r., praca zbiorowa pod red. Horst
W., Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań.
Romanowska-Słomka I., Słomka A. 2010 r., Ocena ryzyka zawodowego, wyd.
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
TARBONUS, Tarnobrzeg - Kraków.
Literatura
uzupełniająca
Zalega T., 2006 r., Mikroekonomia, WN Wydz. Zarz. UW, Warszawa.
Hall R., Tylor F., 2000 r., Makroekonomia, PWN, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 15
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.3.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Język obcy - język angielski
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy mgr Karolina Szczepaniak, mgr Jadwiga Mstowska
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Znajomość języka obcego na poziomie min. A2
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 30 3
IV 30 3
V 30 3
VI 30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U2 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
i języku obcym opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Jest świadomy swoich umiejętności w języku obcym,
otwarty na komunikowanie się w tym języku oraz
korzystanie z różnorodnych materiałów anglojęzycznych.
Rozumie także potrzebę ciągłego pogłębiania wiedzy
i doskonalenia umiejętności językowych.
K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja, prezentacja (w tym multimedialna), gry dydaktyczne, tłumaczenia,
ćwiczenia konwersacyjne, praca z podręcznikiem programowym, ze słownikami itp.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne lub ustne, zaliczenie pisemne lub ustne, prezentacja.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
laboratoryjne
Kształcenie i rozwijanie sprawności językowej: pisania, czytania, mówienia,
rozumienia ze słuchu. Doskonalenie umiejętności poprawnego posługiwania się
językiem w mowie i w piśmie- zasady tworzenia rozbudowanych wypowiedzi ustnych
i pisemnych. Tłumaczenie tekstów technicznych o różnym stopniu złożoności.
Tematyka zajęć zgodna z wybranym podręcznikiem wiodącym, literaturą
uzupełniającą oraz kierunkiem studiów.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Zaliczenie
ustne
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie Prezentacja
U1 x x x
U2 x x x
K1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Podręcznik wybrany przez nauczyciela prowadzącego dostosowany do poziomu
językowego grupy.
Literatura
uzupełniająca
The Success Manual for General Chemistry, E. Kean, C. Middlecamp, Random House,
New York 1986 r.
Success in Organic Chemistry, M. Hawkins, The University Pres Ltd, Belfast 1985 r.
Chemistry Intermediate, Official SQA Past Papers 2000-2003, Leckie and Leckie.
Successful Polish - English Translation, A. Korzeniowska, PWN, Warszawa 1998 r.
Słownik Chemiczny Polsko - Angielski, Angielsko - Polski, B. Semeniuk, G.
Maludzińska, WNT, Warszawa 2003 r.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 120
Przygotowanie do zajęć 80
Studiowanie literatury 50
Inne 50
Łączny nakład pracy studenta 300
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 12
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 12
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.3.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Język obcy - Język niemiecki
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela(li) i jego
stopień lub tytuł naukowy mgr Barbara Matuszczak
Przedmioty wprowadzające Język niemiecki na poziomie A2
Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie A2
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 30 3
IV 30 3
V 30 3
VI 30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U2 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
i języku obcym opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Jest świadomy swoich umiejętności w języku obcym,
otwarty na komunikowanie się w tym języku oraz
korzystanie z różnorodnych materiałów anglojęzycznych.
Rozumie także potrzebę ciągłego pogłębiania wiedzy
i doskonalenia umiejętności językowych.
K_K01 T1A_K01
3. ETODY DYDAKTYCZNE
Ćwiczenia, wykład multimedialny, pokaz, dyskusja.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Test, zaliczenie pisemne lub ustne, kolokwium i/lub sprawdzian, przygotowanie prezentacji.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
laboratoryjne
1. Zagadnienia gramatyczne.
2. Przedstawianie się.
3. Przedsiębiorstwo i produkty.
4. Ustalanie terminów.
5. Rozmowy o wolnym czasie.
6. Struktura przedsiębiorstwa, działy.
7. Zakres odpowiedzialności pracowników.
8. Telefonowanie.
9. Pobyt i konferencja w hotelu.
10. Korespondencja handlowa.
11. Słownictwo fachowe z zakresu kierunku studiów.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Dyskusja
U1 x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Conlin C, 2003 r., Unternehmen Deutsch Neubearbeitung Lehrbuch, Poznań:
Wydawnictwo LektorKlett.
Conlin C, 2003 r. Unternehmen Deutsch Neubearbeitung Arbeitsbuch, Poznań:
Wydawnictwo LektorKlett.
Braunert Jörg, Schlenker Wolfram, 2005 r., Unternehmen Deutsch Aufbaukurs
Lehrbuch, Stuttgart: Ernst Klett Sprachen.
Literatura
uzupełniająca
Bęza Stanisław, 2005 r., Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego,
Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN.
Natur und Technik Chemie, 1999 r., Cornelsen, Berlin.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 120
Przygotowanie do zajęć 80
Studiowanie literatury 50
Inne 50
Łączny nakład pracy studenta 300
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 12
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 12
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.3.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Język obcy - język rosyjski
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy mgr Zofia Heliasz
Przedmioty wprowadzające Język rosyjski
Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie A2 (zgodnie z Europejskim
Systemem Kształcenia Językowego)
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 30 3
IV 30 3
V 30 3
VI 30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U2 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
i języku obcym opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Jest świadomy swoich umiejętności w języku obcym,
otwarty na komunikowanie się w tym języku oraz
korzystanie z różnorodnych materiałów anglojęzycznych.
Rozumie także potrzebę ciągłego pogłębiania wiedzy
i doskonalenia umiejętności językowych.
K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Praca z tekstem, metody aktywizujące, prezentacje ustne i multimedialne.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Prace kontrolne, kolokwia, prezentacja ustne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia rozwijające podstawowe sprawności językowe, tj. słuchanie, mówienie,
czytanie i pisanie. Poszerzanie ogólnego zakresu słownictwa oraz gramatyki na
poziomie średniozaawansowanym. Terminologia specjalistyczna (chemia i procesy
chemiczne). Wzbogacanie form i stylistyki przekazu- korespondencja biznesowa (CV,
list motywacyjny). Prace projektowe.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Dyskusja
U1 x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Pado, A., 2006 r., Start.Ru Język rosyjski dla średnio zaawansowanych Wydawnictwa
szkolne i pedagogiczne.
Literatura
uzupełniająca
Nabrdalik, L. 1987 r., Język Rosyjski dla akademii rolniczych PWN.
Chwatow S., Chajczuk R. 2000 r., Russkij jazyk w bizniesie Wydawnictwa Szkolne
i Pedagogiczne.
Gołubiewa A., Kowalska N. 2000 r., Russkij jazyk siewodnia-dla uczniów studentów
i przedsiębiorców Wydawnictwo Edukacyjne Agmen.
Rodimkina A., Landsman N. 2005 r., Rosja- dzień dzisiejszy - teksty i ćwiczenia
Wydawnictwo REA s.j.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 120
Przygotowanie do zajęć 80
Studiowanie literatury 50
Inne 50
Łączny nakład pracy studenta 300
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 12
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 12
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.4
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Technologie informacyjne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Alina Semrau - Giłka, mgr Przemysław Głowiński
Przedmioty wprowadzające Informatyka
Wymagania wstępne Umiejętność pracy z komputerem, podstawowa
znajomość informatyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
IV 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauk informatycznych
pozwalającą na korzystanie z komputerowego wspomagania
do rozwiązywania zadań.
K_W04 T1A_W02
W2 Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa
autorskiego w środowisku cyfrowym. K_W16 T1A_W10
W3
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia
ekonomicznych i prawnych uwarunkowań działalności
inżynierskiej w zakresie publikacji i ochrony dzieł w formie
elektronicznej.
K_W17 T1A_W08
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację typowych zadań. K_U04 T1A_U07
U2 Pozyskuje informacje z baz danych oraz innych źródeł elektronicznych
związanych z naukami technicznymi i chemicznymi. K_U17 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy i dostoso-
wać się do zmiennego rynku pracy. K_K05 T1A_K06
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 3
Wykład multimedialny oraz ćwiczenia laboratoryjne w laboratorium komputerowym.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie wykładu na podstawie wyników testu z tematyki wykładów, w przypadku ćwiczeń
laboratoryjnych przewiduje się przygotowanie projektów na komputerze.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Pojęcie technologii informacyjnych; Rola i miejsce informatyki we współczesnej
cywilizacji; Pojęcie algorytmu i algorytmizacja problemów. Budowa i działanie
komputera. Historia i przegląd systemów operacyjnych (płatnych i bezpłatnych).
Historia języków programowania oraz innego oprogramowania. Przegląd pakietów
biurowych (płatnych i bezpłatnych). Grafika komputerowa (formaty plików
graficznych). Bezpieczeństwo i szyfrowanie danych. Podpis elektroniczny. Netykieta.
Budowa i działanie sieci komputerowych; Historia internetu. Budowa baz danych;
Przegląd światowych baz danych. Zarządzanie bazą danych za pomocą języka SQL.
Publikacje elektroniczne – system LATEX. Zagadnienia prawa autorskiego i ochrony
wartości intelektualnej. Projektowanie i programowanie obiektowe.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Projektowanie bazy danych za pomocą pakietu Office (MS Access) – tabele,
kwerendy, formularze, raporty, relacje. Zarządzanie danymi za pomocą języka SQL –
język definiowania zapytań, język definicji oraz manipulacji danymi. Tworzenie
publikacji w systemie LATEX. Podstawy programowania obiektowego (język C++
lub Delphi lub Java).
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Zaliczenie pisemne (test) Projekt
W1 x
W2 x x
W3 x
U1 x
U2 x x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Mendrala D., Szeliga M. Access 2010 PL, (Helion, Gliwice, 2011).
Mendrala D., Szeliga M., Praktyczny kurs SQL. Wydanie II (Hellion, Gliwice, 2011).
Diller A., LaTeX. Wiersz po wierszu, (Helion, Gliwice, 2001).
Literatura
uzupełniająca
McLaughlin B. D., Pollice G., West D., Analiza i projektowanie obiektowe. Rusz
głową! (Hellion, Gliwice, 2010).
Tanenbaum A. S., Systemy operacyjne, (Helion, Gliwice, 2010)Gliwice, 2004).
Dąbrowski W., Kowalczuk P., Podpis elektroniczny, (Mikom, Warszawa, 2003).
Krysiak K., Sieci komputerowe. Kompendium, (Helion, Gliwice, 2005).
Pelikant A., Bazy danych. Pierwsze starcie, (Helion, Gliwice, 2009).
Stroustrup B., Język C++, (WNT, 2008).
Szereg publikacji elektronicznych (skrypty, poradniki, kursy) nie wydanych w formie
papierowej.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 10
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Ochrona własności intelektualnej
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr hab. inż. Wojciech Weiner prof. nadzw. UTP
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Brak
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 1
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu ochrony własności
intelektualnej i przemysłowej oraz wiadomości z zakresu
przepisów w prawie patentowym międzynarodowym,
europejskim i krajowym.
K_W16 T1A_W10
KOMPETENCJE
K1 Rozumie podstawowe zasady etycznego postępowania
w pracy zawodowej. K_K07 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład, pokaz.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady – złożenie 1 referatu.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Omówienie znaczenia ochrony własności intelektualnej w prawie międzynarodowym,
europejskim i krajowym. Układy międzynarodowe i konwencje europejskie w zakresie
własności przemysłowej. Wybrane zagadnienia z zakresu ochrony własności
przemysłowej w Polsce. Podstawowe zasady systemu patentowego. Podstawowe zasady
sporządzania opisu patentowego. Wprowadzenie do wyszukiwana w patentowych
bazach danych. Zasady wykorzystania twórczego myślenia. Wprowadzenie do
Strona 2 z 2
zarządzania wiedzą chronioną. Postawy proinwencyjne w praktyce inżynierskiej.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Referat Sprawozdanie
W1 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dereń A. M., Gajek L., Zygadło J., 1998 r., Własność intelektualna i przemysłowa
w prawie międzynarodowym, europejskim i krajowym. BeTeR Wrocław.
Domańska - Baer A., Vasina S., 2002 r., Literatura patentowa jako źródło informacji w pracach
badawczych i działaniach innowacyjnych. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.
Gajos M., 2000 r., Opis patentowy, jako źródło informacji. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Podstawowe – obowiązujące akty prawne.
Literatura
uzupełniająca
Kotarba W., 2001 r., Zarządzanie wiedzą chronioną w przedsiębiorstwie. IO i Z
„Orgmasz”. Warszawa.
Poradnik Wynalazcy, UP RP, Warszawa 2008 r.
Kaufman A. i wsp., 1975 r., Inwentyka, WNT Warszawa.
Altszuller G.S., 1983 r., Elementy teorii twórczości inżynierskiej, WNT Warszawa.
Przegląd Patentowy – czasopismo.
Nowator – czasopismo.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć -
Studiowanie literatury 5
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 30
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 1
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.6
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Wychowanie fizyczne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li)i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr Andrzej Kostencki, mgr Adam Dahms, mgr Waldemar
Zimniak, mgr Mateusz Kroll, mgr Marek Roszak, mgr Dariusz
Gogolin, mgr Małgorzata Bieranowska, mgr Danuta Sobiś, mgr
Monika Wiśniewska, mgr Artur Markowski, mgr Aureliusz
Gościniak, mgr Małgorzata Targowska
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych,posiadanie umie-
jętności pływania nie jest wymagane
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria Zajęciaterenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 30 1
IV 30 1
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Ma umiejętność samokształcenia się K_U21 T1A_U02
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_U03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Zajęcia z wychowania fizycznego prowadzone są, jako ćwiczenia praktyczne i teoretyczne
z wykorzystaniem przyrządów i przyborów. Ćwiczenia praktyczne prowadzone są w formie ścisłej,
zadaniowej, zabawowej, fragmentów gry i gry właściwej.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zarówno semestr III jak i IV kończy się zaliczeniem z oceną. Zaliczeniem przedmiotu jest aktywne
uczestnictwo w zajęciach a także wykonanie testu sprawności ogólnej „Eurofit”(październik i maj)
Strona 2 z 5
oraz sprawdzianów technicznych wybranej formy ruchu. Obecność na zajęciach jest obowiązkowa
a każda nieobecność musi być odrobiona.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
audytoryjne III
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami aerobiku.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Technikapodstawowychkrokówaerobikowych:
- step touch, step out, heel back, knee up,
- V–step, A–step,
- Grape Winde, Double step touch.
Znaczenie w aerobiku: Hi impact, Low impact, Hi low.
TBS (Total Body Condition), ABS oraz Pilates w aerobiku.
Zajęcia z piłkami (Body Ball) oraz z hantlami.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami koszykówki.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Elementy techniki:
- poruszanie się po boisku bez i z piłką,
- nauka podań i chwytów piłki,
- nauka kozłowania,
- nauka rzutów do kosza,
- nauka rzutu z dwutaktu.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami piłki siatkowej.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Elementy techniki:
- nauka postawy siatkarskiej i sposoby poruszania się po boisku,
- nauka odbicia piłki sposobem oburącz górnym,
- nauka odbicia piłki sposobem oburącz dolnym,
- nauka zagrywki (tenisowa, dolna),
- nauka przyjęcia piłki sposobem oburącz dolnym i oburącz górnym.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami piłki nożnej.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Elementy techniki:
Ćwiczenia sprawności ukierunkowanej ze szczególnym uwzględnieniem: biegów ze zmianą
kierunku i tempa, startów, skoków i wieloskoków, kroków odstawnodostawnych.
Ćwiczenia oswajające z piłką w tym głównie: prowadzenie i przyjęcie piłki, drybling, wślizg,
odbieranie piłki przeciwnikowi, żonglerka.
Nauka uderzenia piłki wewnętrzną częścią stopy.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami pływania.
Zajęcia porządkowo- organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Pływalność, równowaga ciała, opór wody podczas pływania. Siły działające na ciało pływaka
poruszającego się w wodzie i warunki ich powstawania.
Nauka i technika pływania kraulem na grzbiecie. Ćwiczenia w nauczaniu położenia ciała
i pracy nóg na lądzie i w wodzie.
Nauczanie pływania kraulem na grzbiecie. Ćwiczenia w nauczaniu ruchów ramion na lądzie
i w wodzie, z deską i samodzielnie.
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Nauczanie pływania kraulem na grzbiecie. Ćwiczenia w nauczaniu koordynacji ruchów ramion,
nóg i oddychania z deską i samodzielnie.
Ćwiczenia w nauczaniu nawrotu zwykłego. Nauczanie startu z wody.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami tenisa ziemnego.
Zajęcia porządkowo- organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Ćwiczenia ogólnej sprawności fizycznej ze szczególnym uwzględnieniem: siły, gibkości,
równowagi oraz koordynacji ruchowej.
Ćwiczenia oswajające z piłką i rakietą tenisową: operowanie piłką, kozłowanie, poruszanie się z
kozłowaniem piłki.
Nauka i doskonalenie uderzenia piłki z forhandu.
Nauka i doskonalenie uderzenia piłki z backhandu.
Doskonalenie uderzeń piłki z forhandu i backhandu w formie łączonej indywidualnie,
w dwójkach itp.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Ćwiczenia
audytoryjne IV
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami aerobiku.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Doskonalenie poznanych kroków i podskoków w aerobiku:
- step touch, step out, heel back, knee up,
- V –step, A–step,
Nauczanie podstawowych kroków tanecznych (Hi Dance):
- cha, cha, mambo, jazz,
Body Mix, BBC, TBC oraz Pilates, jako podstawowe techniki w aerobiku do wzmacniania
mięśni brzucha, grzbietu oraz kończyn dolnych i górnych.
Tworzenie układów choreograficznych z podstawowych kroków aerobikowych.
Zajęcia z piłkami (Body Ball) jako ćwiczenia wzmacniające.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami koszykówki.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Doskonalenie poznanych elementów techniki: podania, chwyty, kozłowanie i rzuty do kosza.
Poruszanie po boisku w obronie.
Nauka rzutu w wyskoku (z dystansu)
Pivot po zatrzymaniu.
Rodzaje zasłon i zastosowanie ich w grze szkolnej.
Nauka zastawienia i zbiórki z tablicy.
Elementy taktyki
Rodzaje ataku: gra w przewadze i gra 1:1.
Organizacja turnieju koszykarskiego, systemy rozgrywek, losowanie, sędziowanie itp.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami piłki siatkowej.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Elementy techniki:
- doskonalenie poznanych elementów technicznych w piłce siatkowej (odbicie sposobem
dolnym i górnym oraz zagrywka),
- nauka przyjęcia (odbicia) piłki o zachwianej równowadze,
- nauka wystawienia sposobem oburącz górnym i dolnym w przód, tył, na skrzydło,
- nauka ataku (kiwnięcie, plasowanie, zbicie dynamiczne),
- nauka zastawienia (pojedyncze, podwójne).
Strona 4 z 5
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami piłki nożnej.
Zajęcia porządkowo– organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Doskonalenie poznanych elementów technicznych: prowadzeniei przyjęcie piłki, drybling,
żonglerka, uderzenie wewnętrzną częścią stopy.
Nauka uderzenia wewnętrznym, prostym i zewnętrznym podbiciem.
Uderzenia sytuacyjne: kolanem, podudziem, udem, piersią, barkiem itp.
Nauka przyjęcia i uderzenia piłki głową.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami pływania.
Zajęcia porządkowo- organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Ćwiczenia oswajające ze środowiskiem wodnym. Gry i zabawy w wodzie, znaczenie
wyporności i oporu wody.
Doskonalenie poznanych elementów pływania – praca ramion oraz nóg na lądzie
i w wodzie z deską i samodzielnie. Doskonalenie startówi nawrotów.
Doskonalenie samodzielnego pływania kraulem na grzbiecie, pokonywanie dłuższych
odcinków, korygowanie błędów ramion i rąk.
Nauka pływania stylem klasycznym. Ćwiczenia w nauczaniu ruchów ramion na lądzie
i w wodzie.
Nauka pływania stylem klasycznym. Pokonywanie dłuższych odcinków, pływaniez deską
i bez, korygowanie błędów pracy ramion i nóg oraz ich eliminowanie.
Doskonalenie pływania stylem klasycznym, zwiększenie intensywności, koordynacja ramion,
nóg i oddychania, nawrót w stylu klasycznym.
Nauka i doskonalenie startów: z wody, z odbicia od ściany, ze słupka startowego.
Nauka i doskonalenie nawrotów: krytych, odkrytych.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
Forma zajęć: zajęcia ogólnego rozwoju z elementami tenisa ziemnego.
Zajęcia porządkowo- organizacyjne z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ćwiczeń oraz
stosowania przyborów i przyrządów.
Doskonalenie uderzeń z forhandu i backhandu. Gra o ścianę treningową ze zmianą uderzeń.
Nauka woleja – wolej forhand i backhand w miejscu i z krokiem w przód.
Nauka serwisu – podrzut piłki, ćwiczenia koordynacji ruchowej piłkii rakiety. Serwis płaski
i ścięty.
Nauka smecza – smecz w miejscu i po koźle.
Nauka gry deblowej – ustawienie zawodników przy własnym serwisiei przy returnie.
Gra – taktyka gry pojedynczej i deblowej.
Zaliczenie przedmiotu. Omówienie realizacji programu.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Test
Zajęcia
fizyczne
Sprawdziany
sprawności
ogólnej
Sprawdziany
sprawności
specjalnej
U1 x x x
K1 x x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Arteaga Gomez R., 2009 r., Aerobik i step. Ćwiczenia dla każdego. Trening na każdy
dzień. Buchmann.
Bartkowiak E. Pływanie., 1997 r., Centralny Ośrodek Sportu. Warszawa.
Dudziński Tadeusz., 2004 r., Nauczanie podstaw techniki i taktyki koszykówki –
przewodnik do zajęć z koszykówki ze studentami kierunku nauczycielskiego. AWF Poznań.
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Grządziel Grzegorz, Szade Dorota., 2006 r., Piłka siatkowa. Technika, taktyka
i elementy mini siatkówki. AWF Katowice. Katowice.
Talaga Jerzy., 2006 r., ABC Młodego piłkarza Nauczanie techniki. WydawnictwoZysk
i S -ka, Poznań.
Literatura
uzupełniająca
Gallagher- Mundy Chrissie., 2007 r., Ćwiczenia z piłkami. Świat książki.
Królak Adam., 2008 r., Tenis-nauczanie gry. COS. Warszaw.
Laughlin T., 2007 r., Pływanie dla każdego. Buk Rower.
Superlak Edward, red., 2006 r., Piłka siatkowa- techniczne- taktyczne przygotowanie
do gry. Wyd. BK. Wrocław.
Ljach Wladimir., 2007 r., Koszykówka – podręczniki dla studentów AWF. Część I i II.
AWF. Kraków.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: A Pozycja planu: A.7
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Ergonomia, bezpieczeństwo i higiena pracy
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr. inż. Alicja Gackowska, mgr inż. Katarzyna Kowalik
Przedmioty wprowadzające Brak wymagań
Wymagania wstępne Wiedza z zakresu szkoły średniej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
I 15 1
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Zna podstawowe zasady organizacji pracy z uwzględnie-
niem ergonomii i zasad bezpieczeństwa i higieny oraz
zintegrowanego zarządzania w podejmowanych działaniach
technicznych w tym zarządzania jakością.
K_W14 T1A_W09
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Zasady udzielania pierwszej pomocy zgodnie z wytycznymi Polskiej Rady resuscytacji.
Ergonomia – pojęcia podstawowe. Układ człowiek – maszyna. Ergonomia korekcyjna
i koncepcyjna. Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy. Obciążenie pracą - praca
fizyczna (dynamiczna i statyczna) i umysłowa. Fizjologiczne uwarunkowania wydajności
pracy - optymalny czas pracy, przerwy wypoczynkowe. Niebezpieczne, szkodliwe
i uciążliwe czynniki w środowisku pracy. Charakterystyka najważniejszych czynników
zagrożenia w przemyśle chemicznym. Zasady i metody eliminacji lub ograniczenia
Strona 2 z 2
oddziaływania tych czynników.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Wykowska M., Ergonomia - wydanie internetowe (http://home.agh.edu.pl/~ergonom/ergonomia/).
Wytyczne resuscytacji 2010 r. Polska Rada Resuscytacji.
Nauka o pracy - bezpieczeństwo, higiena, ergonomia - pakiet edukacyjny dla uczelni
wyższych pod redakcją D. Koradeckiej, wyd. CIOP, Warszawa 2000 r.
Literatura
uzupełniająca
Chojnicki J., Jarosiewicz G., 2010 r., ABC BHP Informator dla pracodawców, Główny
Inspektorat pracy.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć -
Studiowanie literatury 10
Przygotowanie do, zaliczenia ustnego i pisemnego, 5
Łączny nakład pracy studenta 30
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 1
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów
studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Matematyka
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Katarzyna Borkowska
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej
B. Semestralny rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów*
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS
I 30E 30 7
II 30E 30 7
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę z matematyki w zakresie pozwalającym na
posługiwanie się metodami matematycznymiw formułowaniu
i rozwiązywaniu zadań inżynierskich.
K_W01 T1A_W01
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Formułuje problemy i posługuje się metodami matematycznymi
do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego. K_U01 T1A_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny lub tradycyjny, ćwiczenia audytoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady - egzamin pisemny ew. połączony z testem po każdym semestrze nauki. Ćwiczenia audytoryjne -
trzy kolokwia w każdym semestrze (ćwiczenia).
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów
studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Wykłady
Elementy teorii zbiorów i logiki matematycznej. Funkcje, relacje, zbiory. Podstawowe własności
funkcji jednej i wielu zmiennych. Funkcje elementarne. Elementy rachunku różniczkowego:
pochodna i jej sens geometryczny, pochodne wyższych rzędów, podstawowe twierdzenia rachunku
różniczkowego, reguła de L’Hospitala, badanie przebiegu zmienności funkcji. Całka nieoznaczona:
definicje, całkowanie przez częścii przez podstawienie, metody całkowania podstawowych typów
funkcji. Całka oznaczona i jej zastosowania. Algebra macierzy. Wyznaczniki. Równania i układy
równań. Funkcje wielu zmiennych: granica i ciągłość funkcji, pochodne cząstkowe, ekstrema
lokalne i globalne. Elementy analizy wektorowej. Elementy rachunku wektorowego, tensorowego
i operatorowego.Całka podwójna i potrójna oraz ich zastosowania. Szeregi liczbowe. Liczby
zespolone. Równania różniczkowe zwyczajne. Kombinatoryka i rekurencja. Elementy matematyki
dyskretnej.Statystyka matematyczna.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Tematyka ćwiczeń jest ściśle związana z treścią wykładów; na ćwiczeniach
rozwiązywane są zadania dotyczące treści omówionych na wykładach.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin ustny Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x x
U1 x x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Czermiński J.B., Iwasiewicz A., Paszek Z., Sikorski A. 2005 r., Metody statystyczne dla
chemików, PWN, Warszawa.
Krysicki W., Włodarski L., 1993 r., Analiza matematyczna w zadaniach, cz I i II, Warszawa.
Lassak M., 2012 r., Matematyka dla studiów technicznych, Supremum.
Literatura
uzupełniająca
Lassak M., 2010 r., Zadania z analizy matematycznej, wyd. VI, Supremum.
McQuarrie D. A., 2005 r., Matematyka dla przyrodników i inżynierów, cz. I, PWN, Warszawa.
Stankiewicz W, 1971 r., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN,
Warszawa (oraz wznowienia).
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 120
Przygotowanie do zajęć 60
Studiowanie literatury 70
Inne 100
Łączny nakład pracy studenta 350
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 14
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 14 *
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Fizyka
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
prof. dr hab. Adam Gadomski, dr Jacek Siódmiak, dr inż. Natalia
Kruszewska
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z fizyki na poziomie ponadgimazjalnym
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS
I 15E
15 6
II 30E
30 5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład z elementami gier dydaktycznych, ćwiczenia laboratoryjne w laboratorium fizycznym oraz ćwiczenia
audytoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie przedmiotu na podstawie wyników egzaminu pisemnego z tematyki wykładów oraz ocen ze
sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych i kolokwium z ćwiczeń rachunkowych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wstęp matematyczny do dedykowanego przedmiotu fizyka dla chemików oraz
kinematyka i dynamika punktu materialnego i układu punktów materialnych.
Kinematyka i dynamika punktu układu punktów materialnych; Ruchy translacyjno-
rotacyjne. Zasady zachowania: Energii, pędu; momentu pędu. Układ drgający. Prosty;
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę z fizyki w zakresie pozwalającym na analizę zjawisk
fizycznych, rozwiązywanie zagadnień technicznych w oparciu o prawa
fizyki
K_W02 T1A_W01
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne, mechaniczne
i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Strona 2 z 2
tłumiony oraz z wymuszeniem zewnętrznym. Termodynamika równowagowa.
Definicje podstawowych wielkości; zasady; przykłady układu w stanie równowagi
termodynamicznej z otoczeniem. Zasady termodynamiki. Termodynamika stanów
bliskich równowagi (związki strumień-siła), pojęcie entropii i jej zmiany oraz
elementy fizyki molekularnej – gaz doskonały i rzeczywisty typu Van der Waalsa.
Elektromagnetyzm – Prawa Maxwella (ruch fali elektromagnetycznej) oraz elementy
fizyki współczesnej, głównie z uwzględnieniem podstaw fizyki kwantowej.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Statystyczne metody opracowywania pomiarów i obserwacji.Przyrządy pomiarowe.Budowa
materii.Elementy mechaniki ogólnej.Mechanika płynów.Elementy termodynamiki.Elementy
optyki geometrycznej i falowej.
Ćwiczenia
audytoryjne
Jednostki fizyczne oraz ich zamiana. Kinematyka i dynamika. Zasady zachowania.
Termodynamika. Podstawy elektromagnetyzmu.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Kolokwium z ćwiczeń
audytoryjnych
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych Egzamin
W1 x x x
U1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Halliday D., Resnick R., Walker J., 2003 r., Podstawy fizyki, PWN Warszawa, Tom 1- 5.
Landau L.D., Achijezer A.I., Lifszyc E.M., 1968 r., Fizyka ogólna – Mechanika i fizyka
cząsteczkowa, WNT Warszawa.
Szydłowski H., 1994 r., Pracownia fizyczna, PWN Warszawa.
Dryński T., 1980 r., Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN Warszawa.
Literatura
uzupełniająca Feynman R.P., 2007 r., „Feynmana wykłady z fizyki”, PWN Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 90
Przygotowanie do zajęć 60
Studiowanie literatury 60
Inne 45
Łączny nakład pracy studenta 255
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 11
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 11
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Chemia ogólna i nieorganiczna
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Jacek A. Szymura prof. nadzw. UTP; dr inż. Jan
Lamkiewicz, dr inż. Katarzyna Jurek.
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne
Podstawowe wiadomości z chemii, jak np.: prawa
chemiczne, symbole pierwiastków i wzory ich związków,
wartościowości pierwiastków, stechiometria.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
I 30E
15 30 8
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną w zakresie chemii nieorganicznej,
organicznej, fizycznej i analitycznej pozwalającą na
rozumienie przemian chemicznych i ich znaczenia
w wytwarzaniu i kształtowaniu własności materiałów
inżynierskich.
K_W03 T1A_W01
T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi wykorzystać metody analityczne do jakościowego
i ilościowego oznaczania związków chemicznych,
formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich.
K_U09 T1A_U09
U2 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Potrafi zgodnie ze specyfikacją zagospodarować odpady. K_U15 T1A_U16
U5 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
Strona 2 z 3
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 ma świadomość ważności zachowania w sposób
profesjonalny. K_K07 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne obejmujące pokazy, dyskusję i doświadczenia
wykonywane samodzielnie przez studentów.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny (2 powtórzenia), pisemne kolokwia (3 powtórzenia) z ćwiczeń oraz laboratoriów.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Podstawowe pojęcia oraz prawa chemiczne, symbole i wzory, stechiometria. Podział
związków nieorganicznych (kwasy, zasady, tlenki, sole, wodorki), nazewnictwo
systematyczne (IUPAC) i wzory chemiczne (sumaryczne, strukturalne i elektronowe).
Budowa atomu, liczby kwantowe, orbitale, zakaz Pauliego, reguła Hunda. Kształty
przestrzenne i wymiary orbitali typu s, p i d Konfiguracje elektronowe pierwiastków. Układ
okresowy. Właściwości atomowe pierwiastków wynikające z ich struktury elektronowej
(energia jonizacji, elektroujemność, promienie atomowe/jonowe). Stany podstawowe
i wzbudzone atomów. Wartościowości pierwiastków w związkach i ich obliczanie.
Rodzaje wiązań chemicznych (jonowe, kowalencyjne, koordynacyjne, metaliczne
i koordynacyjne donor-akceptor). Polarność wiązań, cząsteczki dipolowe, stała
dielektryczna. Struktura krystaliczna ciał stałych (kryształy jonowe i metale). Siły
dyspersyjne, wiązanie van der Waalsa, wiązanie wodorowe. Podstawy teorii orbitali
molekularnych wiązania chemicznego. Hybrydyzacja, wiązania π i σ. Kinetyka, kataliza
i równowaga chemiczna, stała równowagi chemicznej K, reguła Le Chateliera Brauna.
Roztwory właściwe i sposoby wyrażania stężeń (molowość, procentowość, ppm, ppb).
Równowagi jonowe w roztworach elektrolitów, dysocjacja elektrolityczna. Teorie kwasów
i zasad Bronsteda, pH roztworów hydroliza. Rozpuszczalność i iloczyn rozpuszczalności.
Związki kompleksowe. Procesy redoks – bilansowanie równań reakcji. Elektrochemia:
potencjał Nernsta, elektrody i ogniwa, szereg napięciowy metali.
Ćwiczenia
audytoryjne
Stechiometria reakcji, bilansowanie równań redoks, obliczenia w zakresie stężeń
roztworów, zadania z równowag w fazie gazowej, ciekłej (jonowe) i stałej (iloczyn
rozpuszczalności, strącanie i rozpuszczanie osadów).
Ćwiczenia
laboratoryjne
Bezpieczeństwo i higiena pracy w laboratorium. Sprzęt oraz podstawowe czynności
w laboratorium chemicznym (ogrzewanie, sączenie, miareczkowanie, wytrącanie osadów,
ważenie, sporządzanie roztworów o określonych stężeniach). Czynniki warunkujące
szybkość reakcji chemicznych. Wybrane typy reakcji chemicznych: zobojętnianie,
wypieranie słabych kwasów i zasad z ich soli, wymiana jonowa, redoks, hydroliza.
Pomiary pH różnych wodnych roztworów. Analiza jakościowa wybranych anionów
i kationów. Badanie reaktywności metali. Otrzymywanie związków kompleksowych.
Strącanie i rozpuszczanie osadów. Laboratoryjne badanie właściwości fizykochemicznych
wybranych materiałów polimerowych i ceramicznych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Zaliczenie
doświadczenia
W1 x x
U1 x x x
U2 x
U3 x
U4 x x
U5 x x
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Bielański A., 2002 r., Podstawychemii nieorganicznej, cz. 1 i 2, PWN, Warszawa.
Jones L., Atkins P., 2004 r., Chemia ogólna: cząsteczki, materia, reakcje, PWN, Warszawa.
Szymura J. A., Gogolin R., 2001 r., Wybrane zagadnienia z chemii ogólnej
i nieorganicznej, Wydawnictwa Uczelniane ATR, Bydgoszcz.
Szymura J. A., Gogolin R., Lamkiewicz J., 2005 r., Analiza jakościowa anionów
i kationów w chemii nieorganicznej, Wydawnictwa Uczelniane ATR, Bydgoszcz.
Sienko M. J., Plane R. A., 1999 r., Chemia – podstawy i właściwości, WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Lee J.D., 1999 r., Zwięzła chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa.
Pauling L., Pauling P., 1997 r., Chemia wyd. 3, PWN, Warszawa.
Sołoniewicz R., 1995 r., Zasady nowego słownictwa związków nieorganicznych, wyd.
3, WNT, Warszawa.
Pajdowski L., 1993 r., Chemia ogólna, wyd. 7, PWN, Warszawa.
Zumdahl S. S., 1998 r., Chemical principles, 3rd
Edition, Houghton Mifflin Company,
Boston - New York.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 75
Przygotowanie do zajęć 60
Studiowanie literatury 35
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 200
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 8
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 8
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.4
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Chemia fizyczna
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień
lub tytuł naukowy
prof. dr hab. Andrzej Wrzyszczyński prof. nadzw.
UTP, dr inż. Marek Pietrzak, dr inż. Beata
Jędrzejewska, dr inż. Agnieszka Bajorek
Przedmioty wprowadzające Matematyka, fizyka ,chemia
Wymagania wstępne Znajomość podstaw obliczeń, właściwości fizycznych
i chemicznych substancji
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 15E
30 3
IV 15E
15 45 5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną w zakresie chemii fizycznej
pozwalającą na rozumienie przemian chemicznych i ich
znaczenia w wytwarzaniu i kształtowaniu własności
materiałów inżynierskich.
K_W03 T1A_W01
W2 Ma uporządkowaną wiedzę teoretyczną z zakresu
termodynamiki. K_W10 T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie w wytwarz-
aniu i kształtowaniu własności materiałów inżynierskich.
K_U02 T1A_U13
U2 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne. K_U10 T1A_U15
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Potrafi zgodnie ze specyfikacją zagospodarować odpady. K_U15 T1A_U16
U5 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Strona 2 z 3
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 Ma świadomość ważności zachowania w sposób
profesjonalny. K_K07 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia rachunkowe.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny i ustny, ćwiczenia rachunkowe – zaliczenie kolokwiów cząstkowych,
laboratorium – zaliczenie kolokwiów cząstkowych, wykonanie wszystkich przewidzianych
harmonogramem ćwiczeń i opracowanie otrzymanych wyników w postaci sprawozdań.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Własności gazu doskonałego i prawa je opisujące. Podstawowe pojęcia
termodynamiki chemicznej. Energia wewnętrzna. Pierwsza zasada termodynamiki
jako bilans energetyczny układu. Termochemia. Ciepło reakcji chemicznych - prawo
Hessa. Związek pomiędzy entalpią i energią wewnętrzną reakcji. Zależność ciepła
reakcji od temperatury - prawo Kirchoffa. Druga zasada termodynamiki. Entropia.
Rozkład Boltzmanna. Warunki samorzutności procesów. Energia swobodna i entalpia
swobodna. Trzecia zasada termodynamiki i jej konsekwencje. Zależność molowej
entalpii swobodnej gazu doskonałego i rzeczywistego od ciśnienia - różnice
i podobieństwa w opisie. Formalizm w ustalaniu stanu standardowego. Pojęcie
lotności gazu rzeczywistego. Termodynamiczny opis układów wieloskładnikowych.
Potencjał chemiczny. Równowagi fazowe. Reguła faz Gibbsa i jej stosowanie.
Równowagi fazowe w układach dwuskładnikowych i trójskładnikowych. Prawo
podziału Nernsta. Własności roztworów rozcieńczonych. Wielkości koligatywne:
obniżenie prężności par rozpuszczalnika nad roztworem substancji nielotnej,
podwyższenie temperatury wrzenia roztworu substancji nielotnej, obniżenie
temperatury krzepnięcia roztworu, ciśnienie osmotyczne.
Ćwiczenia
audytoryjne
Obliczanie: ciepła reakcji chemicznych, entalpii, entropii, energii swobodnej,
przeliczanie stężeń w roztworach, wykorzystywanie do obliczeń praw gazowych,
ustalanie na podstawie obliczeń równowagi, rzędu, reakcji chemicznych, wpływu
temperatury, ciśnienia na szybkość reakcji.
Ćwiczenia
laboratoryjne
1. Wyznaczanie współczynnika podziału.
2. Wyznaczanie refrakcji dla roztworów.
3. Wpływ temperatury na lepkość roztworów gliceryny.
4. Pomiar napięcia powierzchniowego.
5. Kriometryczne wyznaczanie masy cząsteczkowej.
6. Wyznaczanie stałej kalorymetru i ciepła rozcieńczania.
7. Wyznaczanie izotermy adsorpcji.
8. Wyznaczanie diagramu faz ciecz - para dla układu dwuskładnikowego.
9. Wyznaczanie stałej dysocjacji wskaźnika z pomiarów kolorymetrycznych.
10. Wyznaczanie szybkości reakcji.
12. Wyznaczanie stałych dysocjacji słabych elektrolitów.
13. Miareczkowanie konduktometryczne.
14. Miareczkowanie potencjometryczne.
15. Analiza termiczna.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Dziennik prac
laboratoryjnych
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
uwagi
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
U5 x x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Atkins P.W., Warszawa, 2001 r., Chemia fizyczna, Państwowe Wydawnictwa Naukowe.
Pigoń K., Ruziewicz Z., Warszawa, 1986 i nowsze Chemia fizyczna, Państwowe
Wydawnictwo Naukowe.
M. Pietrzak: Bydgoszcz 2007 Zbiór zadań z chemii fizycznej, Wydawnictwa
Uczelniane UTP w Bydgoszczy.
Bydgoszcz 1985 r., Ćwiczenia laboratoryjne z chemii fizycznej. Skrypt ATR.
Literatura
uzupełniająca
Chemia fizyczna cz. I, II - skrypt Politechniki Gdańskiej.
Instrukcje do ćw. lab. z chemii fizycznej - skrypt Uniwersytetu Wrocławskiego.
Ćw. lab. z chemii fizycznej - skrypt Uniwersytetu Warszawskiego.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 120
Przygotowanie do zajęć 30
Studiowanie literatury 30
Inne 20
Łączny nakład pracy studenta 200
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 8
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 8
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Chemia organiczna
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
prof. dr hab. Ryszard Gawinecki, dr inż. Janina Kabatc,
dr inż. Anna Zakrzewska, dr inż. Borys Ośmiałowski,
dr inż. Robert Dobosz, dr inż. Agnieszka Skotnicka
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne
Student powinien poruszać się sprawnie w zakresie
podstawowej wiedzy o chemii organicznej jak również być
świadomym tego, że właściwości związków organicznych
i odpowiednich grup funkcyjnych są wynikiem właściwości
atomów je tworzących.Wymagana jest znajomość pojęć
dysocjacji, hydrolizy oraz mocy kwasów i zasad
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 15E
30 5
IV 15E
45 6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną w zakresie chemii organicznej,
pozwalającą na rozumienie przemian chemicznych i ich
znaczenia w wytwarzaniu i kształtowaniu własności
materiałów inżynierskich.
K_W03 T1A_W01
T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi ocenić przydatność reakcji chemicznych do
otrzymywania różnych materiałów. K_U07 T1A_U15
U2
Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty
wykorzystując podstawowe techniki laboratoryjne w syntezie,
wydzielaniu i oczyszczaniu związków chemicznych.
K_U08 T1A_U08
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Potrafi zgodnie ze specyfikacją zagospodarować odpady. K_U15 T1A_U16
U5 Wykorzystuje zasady oszczędności surowców i energii K_U16 T1A_U12
Strona 2 z 3
dokonując analizy ekonomicznej procesu.
U6 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania K_K04 T1A_K04
K3 Ma świadomość ważności zachowania w sposób
profesjonalny K_K07 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny i klasyczny (kreda i tablica), ćwiczenia przy tablicy polegające na
rozwiązywaniu zadań oraz dyskusji ich poprawności, lab. – konsultowanie na bieżąco z prowadzącym
zajęcia poprawności przeprowadzania ćwiczenia.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest złożenie egzaminu (pisemnego i ustnego) po uprzednim
zdobyciu zaliczenia na ćwiczeniach audytoryjnych (zdanie kolokwiów pisemnych) oraz zaliczeniu
ćwiczeń w ramach laboratorium (zdanie kolokwiów ustnych oraz poprawne wykonanie ćwiczenia).
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami chemii organicznej dotyczącymi struktury i
reaktywności związków organicznych. Przedstawienie grup związków organicznych, pojęcia
dotyczące reaktywności grup funkcyjnych. W ramach wykładów realizowny jest następujący
zakres tematyczny: klasyfikacja i systematyka związków organicznych, szeregi homologiczne,
izomeria, aromatyczność, najważniejsze grupy funkcyjne, węglowodory alifatyczne i aromaty-
czne, alkany i alkeny – porównanie właściwości i reaktywności, węglowodory aromatyczne-
reakcja substytucji elektrofilowej aromatycznej, chlorowcopochodne węglowodorów - reakcja
substytucji nukleofilowej, alkohole i fenole-porównanie właściwości fizycznych i chemicznych,
etery, aldehydy i ketony – reakcje addycji - eliminacji i reakcje nukleofilowe, kwasy
karboksylowei ich pochodne, reakcja estryfikacji, tłuszcze. Azotowe związki organiczne, aminy
i ich zasadowość, izomeria optyczna, związki metaloorganiczne, wielkocząsteczkowe związki
organiczne.
Ćwiczenia
audytoryjne
Dotyczą dyskusji i analizy informacji zawartych na wykładach, sposoby pisania wzorów
związków organiczych, konstruowanie wzorów związków organicznych na podstawie
nazw, sposoby zapisu reakcji w chemii organicznej, planowania syntezy organicznej,
obliczeń związanych ze stechiometrią i wydajnością reakcji organicznych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia laboratoryjne dotyczą praktycznego wykorzystania wiedzy zgromadzonej podczas
wykładów i ćwiczeń audytoryjnych. Ponadto student uczy się jak samodzielnie budować aparaturę
do praktycznego wykonania wcześniej zadanego ćwiczenia, dobiera i wykonuje podstawowe
analizy fizykochemiczne, wydziela i oczyszcza związki organiczne z mieszanin poreakcyjnych,
potrafi stosować się do zasad właściwej gospodarki odpadami.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x x
U1 x
U2 x
U3 x
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
U4 x
U5 x
U6 x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
McMurry J., 2005 r.,Chemia organiczna, T.1 - 5, PWN, Warszawa.
McMurry. S., 2005 r., Chemia organiczna. Rozwiązywanie problemów, PWN, Warszawa.
Morrison R. T., Boyd R. N., 1996 r., Chemia organiczna, T. 1 - 2, PWN, Warszawa.
Jackson R. A., 2007 r.,Mechanizmy reakcji organicznych, PWN, Warszawa.
Mastalerz P., 2000 r., Chemia organiczna, Wydawnictwo Chemiczne, Wrocław.
Literatura
uzupełniająca
Vogel A., 2006 r.,Preparatyka organiczna, WNT, Warszawa.
Gębicki K., Kłys A., Plażuk D., Rudolf B., Urbaniak K., Zawisza A., 2008 r., Preparatyka
organiczna. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych: dla studentów II i III roku chemii,
Uniwersytet Łódzki.
Wróbel J.T., i inni., 1983 r.,Preparatyka i elementy syntezy organicznej, PWN, Warszawa.
Bochwic B. i inni, tłum. z jęz. niem., 1975 r., Preparatyka organiczna, PWN, Warszawa.
Bobrański B.,1971 r., Preparatyka organicznych środków leczniczych, PZWL, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 105
Przygotowanie do zajęć 60
Studiowanie literatury 75
Inne 35
Łączny nakład pracy studenta 275
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 11
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 11
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.6
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Chemia analityczna
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Ewa Maćkowska, dr inż. Katarzyna Jurek
Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna
Wymagania wstępne Znajomość podstaw chemii nieorganicznej, znajomość symboli
chemicznych, umiejętność pisania reakcji chemicznych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
II 15E
15 3
III 60 5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną w zakresie chemii nieorganicznej,
organicznej, fizycznej i analitycznej pozwalającą na
rozumienie przemian chemicznych i ich znaczenia
wytwarzaniu i kształtowaniu własności materiałów
inżynierskich.
K_W03 T1A_W01
T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi wykorzystać metody analityczne do jakościowego
i ilościowego oznaczania związków chemicznych, formułowania
i rozwiązywania zadań inżynierskich.
K_U09 T1A_U09
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U3 Potrafi zgodnie ze specyfikacją zagospodarować odpady. K_U15 T1A_U16
U4 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny K_K07 T1A_K05
Strona 2 z 3
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia – dyskusja, rozwiązywanie problemów, obliczenia, ćwiczenia
laboratoryjne- praca samodzielna i zespołowa, wykonywanie analiz.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład - egzamin pisemny, ćwiczenia audytoryjne – kolokwium, ćwiczenia laboratoryjne - praktyczne
zaliczenia analiz, kolokwium, opracowanie pisemne przebiegu analizy.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
Systematyka metod analitycznych. Metody wydzielania oznaczanego składnika.
Charakterystyka i struktura osadów. Warunki strącania osadów. Zjawiska
towarzyszące strącaniu osadów - adsorpcja, okluzja. Sączenie i przemywanie. Prażenie
osadów. Przykłady wagowego oznaczania wybranych jonów. Podział metod analizy
objętościowej - alkacymetria, kompleksometria. Analiza strąceniowa, redoksymetria.
Fizykochemiczne metody w analizie ilościowej – potencjometria, konduktometria
i spektrofotometria. Analiza substancji stałych.
Ćwiczenia
audytoryjne
Zastosowanie zagadnień omawianych na wykładach w rozwiązywaniu zadań
rachunkowych. Zadania z zakresu przygotowywania roztworów i analizy oznaczanych
składników. Metody obliczeń niezbędne do oznaczeń instrumentalnych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Zasady BHP i dobrej praktyki laboratoryjnej. Przygotowywanie roztworów
standardowych, standaryzacja. Wykonanie analiz z zakresu alkacymetrii,
redoksymetri, analizy instrumentalnej.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt
Sprawozdanie z
analizy
Zaliczenie
analizy
W1 x
U1 x
U2 x x
U3 x
U4 x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Minczewski J., Marczenko Z., 1996 r., Chemia analityczna, tom II i III, PWN,
Warszawa.
Praca zbiorowa pod redakcją Galusa Z., 1996 r., Ćwiczenia rachunkowe z chemii
analitycznej, wyd. VI, PWN, Warszawa.
Szmal Z., Lipiec T., 1988 r., Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej,
PZWL, Warszawa.
Szyszko E., 1982 r., Instrumentalne metody analityczne, PZWL, Warszawa.
Maćkowska E., Gogolin R., 1999 r., Nieorganiczna analiza ilościowa, Wydawnictwa
Uczelniane ATR, Bydgoszcz.
Literatura
uzupełniająca
Cygański A., 1995 r., Metody elektroanalityczne, WNT, Warszawa.
Cygański A., 1993 r., Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, PWN, Warszawa.
Fifield F., Kealey D., 1995 r., Principles and Practice of Analytical Chemistry, Blackie,
Glasgow.
Hermanowicz W., Dożańska W., Dojlido J., Koziorowski B., 1976 r., Fizyko -
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
chemiczne badanie wody i ścieków, Arkady, Warszawa.
Praca zbiorowa pod redakcją Galusa Z., 1996 r., Ćwiczenia rachunkowe z chemii
analitycznej. Wyd. VI. PWN, Warszawa.
Szyszko E., 1982 r., Instrumentalne metody analityczne. PZWL., Warszawa.
Galus Z., 2000 r., Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej, PWN.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 90
Przygotowanie do zajęć 35
Studiowanie literatury 35
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 200
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 8
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 8
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.7
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Informatyka
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy mgr Przemysław Głowiński
Przedmioty wprowadzające Informatyka
Wymagania wstępne Umiejętność pracy z komputerem, podstawowa znajomość informatyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS**
I 30 3
II 30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauk informatycznych pozwalającą
na korzystanie z komputerowego wspomagania do rozwiązywania zadań. K_W04 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację typowych zadań. K_U04 T1A_U07
U2
Pozyskuje informacje z baz danych oraz innych źródeł
elektronicznych związanych z naukami technicznymi
i chemicznymi.
K_U17 T1A_U01
U3 Porozumiewa się w środowisku zawodowym przy użyciu
technik cyfrowych. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U4 Potrafi korzystać z oprogramowania do przygotowania
i przedstawiania opracowań inżynierskich. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
U5 Ma umiejętność samokształcenia się w zakresie używania
komputerów do realizacji zadań inżynierskich. K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Ćwiczenia laboratoryjne w laboratorium komputerowym.
Strona 2 z 2
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie ćwiczeń przewiduje się w oparciu o sprawdziany (lub przygotowanie projektów na komputerze).
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
laboratoryjne
Pakiet MS Office (Word, Excel, Access, PowerPoint): Formatowanie tekstów, znaki techniczne,
tabele, równania, grafika w tekście, korespondencja seryjna; Obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym,
scenariusze decyzyjne, zabezpieczenie arkusza, wykresy (linie trendu), optymalizacja,
przekształcanie wzorów w obliczeniach inżynierskich, tabele przestawne oraz inne mechanizmy
arkusza. Prezentacje multimedialne. Projektowanie stron www przy użyciu języka HTML: składnia
języka, podstawowe znaczniki, struktura oraz technika tworzenia stron internetowych. Podstawy
programowania (język C lub Pascal/Delphi): instrukcje wejścia/wyjścia, typy danych, instrukcja
warunkowa, pętle, funkcje itd.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Kolokwium
W1 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
U5 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Jaronicki A., ABC MS Office 2010 PL, (Helion, Gliwice, 2010).
Lemay L., HTML i XHTML dla każdego, (Helion, Gliwice, 2004).
Kingsley - Hughes A., Kingsley Hughes K., Programowanie. Od podstaw.(Hellion, Gliwice 2005).
Literatura
uzupełniająca
Mendrala D., Szeliga M., Windows 7 PL, (Helion, Gliwice, 2009).
MacDonald M., Excel 2007 PL. Nieoficjalny podręcznik, (Helion, Gliwice, 2007).
Kowalczyk G., Word 2007 PL. Kurs, (Helion, Gliwice, 2007).
Sokół R., Tworzenie stron WWW. Kurs, (Helion, Gliwice, 2007).
Zimek R., Oberlan Ł., ABC grafiki komputerowej, (Helion, Gliwice, 2004).
Szereg publikacji elektronicznych (skrypty, poradniki, kursy) nie wydanych w formie papierowej.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 30
Studiowanie literatury 30
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: B Pozycja planu: B.8
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Komputerowe wspomaganie prac inżynierskich
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Tomasz Ringel
Przedmioty wprowadzające Informatyka, matematyka
Wymagania wstępne Podstawowe wiadomości z matematyki, wiedza i umiejętności
z zakresu podstaw informatyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauk informatycznych
pozwalającą na korzystanie z komputerowego wspomagania
do rozwiązywania zadań.
K_W04 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację zadań typowych dla inżynierii materiałowej. K_U04 T1A_U07
U2
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 T1A_U01
U3 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku
zawodowym, także w języku obcym K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U4 Ma umiejętność samokształcenia się. K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Pokaz multimedialny. Ćwiczenia z na stanowiskach komputerowych.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Strona 2 z 2
Kolokwium praktyczne przy komputerze (rozwiązanie zadań z wykorzystaniem programów
komputerowych), przygotowanie projektu, aktywność na zajęciach.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wykorzystywanie profesjonalnych informatycznych środowisk obliczeniowych do
rozwiązywania problemów inżynierskich. Wizualizacja danych pomiarowych i wyników
obliczeń. Obliczenia statystyczne w opracowywaniu zagadnień inżynierskich. Elementy
projektowania komputerowego z wykorzystaniem odpowiedniego oprogramowania.
Elementy symulacji w procesach laboratoryjnych i przemysłowych. Tworzenie
profesjonalnej dokumentacji technicznej.
Ćwiczenia
projektowe
Rozwiązywanie zadań inżynierskich z wykorzystaniem odpowiedniego
oprogramowania. Przedstawienie w czytelny sposób liczbowych danych pomiarowych
i ich analiza. Wykonywanie obliczeń statystycznych na potrzeby opracowywania
wyników badań. Tworzenie symulacji procesów rzeczywistych. Projektowanie aparatury
przemysłowej i linii technologicznych. Opracowywanie projektu technologicznego.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Kolokwium Projekt Aktywność na zajęciach
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x x
U3 x
U4 x
K1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Ufnalski W., 1999 r., Podstawy obliczeń chemicznych z programami komputerowymi.
WNT Warszawa.
Motyka R., Rasała D., 2012 r., Mathcad. Od obliczeń do programowania. Helion.
Gonet M., 2011 r., Excel w obliczeniach naukowych i technicznych. Wydanie II.
Helion4.
Literatura
uzupełniająca
Krzyżanowski P., 2011 r., Obliczenia inżynierskie i naukowe. PWN Warszawa.
Pietraszek J., 2008 r., Mathcad ćwiczenia. Wydanie II. Helion.
Carlberg C., 2012 r., Analiza statystyczna. Microsoft Excel 2010 PL. Helion.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 5
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Instrumentalne metody i techniki badania materiałów
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Andrzej Wrzyszczyński prof. UTP, dr inż.
Franciszek Ścigalski
Przedmioty wprowadzające Fizyka, chemia fizyczna
Wymagania wstępne Znajomość teoretycznych podstaw zjawisk fizykochemicznych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
IV 15E 30 6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna podstawowe metody badania materiałów inżynierskich. K_W08 T1A_W07
W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji materiałów. K_W13
T1A_W04
T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne, fotoche-
miczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U3
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny. K_K07 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Strona 2 z 3
Egzamin pisemny, kolokwia, sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Natura promieniowania elektromagnetycznego. Sposoby gromadzenia energii przez
cząsteczki. Widma oscylacyjne i rotacyjne. Rodzaje przejść elektronowych.
Spektroskopia w UV-Vis. Prawa absorpcji. Zastosowanie spekroskopii absorpcyjnej
do jakościowych i ilościowych badań materiałów. Podstawowe prawa fotochemiczne.
Promieniste i bezpromieniste przejścia elektronowe. Dezaktywacja stanów
wzbudzonych cząsteczki. Międzycząteczkowe i wewnątrzcząsteczkowe przekazy-
wanie energii elektronowej. Przykłady i kinetyka reakcji fotochemicznych. Proces
fotograficzny. Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR).
Jakościowa i ilościowa interpretacja widm. Podstawy ogólne chromatografii,
Chromatografia gazowa podziałowa, chromatografia gazowa adsorpcyjna.
Chromatografia cieczowa i cienkowarstwowa. Podstawy polarografii. Polarograficzna
analiza jakościowa i ilościowa. Oscylopolarografia. Woltoamperometria cykliczna.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Badania jakościowe i ilościowe z wykorzystaniem spektrofotometrii IR. Metoda
pastylkowania z KBr, metoda filmu polimerowego. Badanie powierzchni materiałów
i procesów zachodzących na powierzchni z wykorzystaniem metody całkowitego
odbicia wewnętrznego (ATR). Badanie fotodegradacji materiałów polimerowych
metodami spektroskopii IR. Ilościowa i jakościowa analiza grup chromoforowych z
wykorzystaniem spektrofotometrii absorpcyjnej. Spektrofotometria emisyjna;
fluorescencja, fosforescencja. Spektrometria NMR. Wykorzystanie metod
chromatografii gazowej, cieczowej i cienkowarstwowej do ilościowego i jako-
ściowego oznaczenia naturalnych i syntetycznych barwników organicznych,
alkaloidów i alkoholi. Polarograficzne oznaczanie zawartości jonów metali ciężkich
w produktach żywnościowych. Różnicowa analiza termiczna.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Dziennik
prac uwagi
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Paszyc S., 1992 r., Podstawy fotochemii, PWN, Warszawa.
Szczepaniak W., 1996 r., Metody instrumentalne w analizie chemicznej. PWN.
Warszawa.
Cygański A., 1993 r., Metody spektroskopowe w chemii analitycznej. WNT,
Warszawa.
Cygański A., 1999 r., Podstawy metod elektroanalitycznych. WNT. Warszawa.
Praca pod red. Kocjana R., 2000 r., Chemia analityczna, t. II Analiza Instrumentalna.
Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Turro N.J., Molecular Photochemistry, W.A. Benjamin, Inc., N.Y., 1965 r.,
tłumaczenie na j. rosyjski MIR Moskwa.
Baltrop J.A., Coyle J.D., 1987 r., Fotochemia. Podstawy. PWN Warszawa.
Praca zbiorowa pod redakcją Marciniaka B., 1999 r., Metody badania mechanizmów
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
reakcji fotochemicznych, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Praca zbiorowa - Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji
związków organicznych. WNT, Warszawa, 2000 r.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 30
Studiowanie literatury 25
Inne 80
Łączny nakład pracy studenta 180
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Mechanika techniczna
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr inż. Tadeusz Matuszek, dr inż. Grażyna Gozdecka, mgr
inż. Wojciech Poćwiardowski
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
IV 15E
30 5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi scharakteryzować
podstawowe układy techniczne pod względem występujących
tam sił oraz określić statyczne, kinematyczne i dynamiczne
oddziaływanie oraz pracę i energię wraz z siłami tarcia. Zna
podstawowe prawa mechaniki
K_W11 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Formułuje problemy i posługuje się metodami
matematycznymi do rozwiązania prostego zadania
inżynierskiego.
K_U01 T1A_U15
U2
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości
i warunków użytkowania.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład, ćwiczenia, dyskusja.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady – egzamin pisemny, ćwiczenia audytoryjne – kolokwium.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Strona 2 z 2
Wykłady
Statyka: rachunek wektorowy; rodzaje sił, podstawowe prawa zachowania masy,
energii i momentu; prawa Newtona; redukcja sił w układzie zbieżnym i dowolnym;
równowaga sił; moment pary sił; interpretacja graficzna dowolnego układu sił; środek
ciężkości; moment bezwładności; Kinematyka: zależność między przestrzenią,
czasem, prędkością i przyśpieszeniem; ruch ciała sztywnego; prędkość kątowa;
Dynamika: ruch ciała stałego pod wpływem różnych sił; ruch płaski cała sztywnego;
praca i energia; ruch obrotowy ciała sztywnego wokół dowolnej osi; tarcie statyczne
i poślizgowe; Wybrane zagadnienia z mechaniki materiałów anizotropowych
i tworzyw zbrojonych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Przeprowadzenie obliczeń wybranych układów płaskich i przestrzennych
z uwzględnieniem niektórych zagadnień i praw mechaniki dla materiałów
kompozytowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x x
U1 x
U2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Siołkowski B., 1986 r., Mechanika techniczna. Wyd. ATR, Bydgoszcz.
Janicki L., 1990 r., Mechanika techniczna. WSiP, Warszawa.
Zarankiewicz K., 1962 r., Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa.
Leyko J., 1969 r. i późniejsze, Mechanika ogólna. Tom I i II. PWN, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Zbiór zadań z mechaniki ogólnej pod redakcją Jerzego Leyki i Jana Szmeltera, 1972 r.
i późniejsze, Tom I i II. PWN Warszawa.
Wilczyński A. P., 1984 r., Mechanika polimerów w praktyce konstrukcyjnej. WNT,
Warszawa.
Giergiel J: Zbiór zadań z mechaniki ogólnej. Wyd. AGH, Kraków 1974 r. i późniejsze.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 25
Studiowanie literatury 20
Inne 35
Łączny nakład pracy studenta 125
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 5
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 5
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Elementy elektrotechniki i elektroniki
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr hab. inż. Zdzisław Gientkowski prof. nadzw. UTP
Przedmioty wprowadzające Fizyka, matematyka
Wymagania wstępne Wiedza z zakresu szkoły średniej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
I 30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę podstawową w zakresie elektrotechniki,
elektroniki i automatyki pozwalającą na rozwiązywanie
prostych zadań obliczeniowych i projektowych
K_W07 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład tablicowy, wykład multimedialny, pokaz.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie.
Warunki zaliczenia przedmiotu: dwa pisemne kolokwia w ciągu semestru
kolokwium pierwsze zawiera 3 pytania z zagadnień teoretycznych i 3 krótkie zadania, czas trwania 75
minut,
kolokwium drugie zawiera 3 pytania z zagadnień stosowanych i pytane z bhp, czas trwania 75 minut
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
podstawowe pojęcia i prawa obwodów elektrycznych,
elementy teorii pola elektromagnetycznego,
materiały elektrotechniczne,
liniowe obwody elektryczne o wymuszeniu stałym i sinusoidalnym, w tym układy
trójfazowe,
klasyfikacja i własności transformatorów oraz maszyn elektrycznych, zasady doboru
Strona 2 z 2
silników elektrycznych w układach napędowych,
klasyfikacja źródeł energii elektrycznej, jakość energii elektrycznej, stacje i linie
elektroenergetyczne, kryteria doboru przekrojów przewodów,
klasyfikacja i parametry elektrycznych źródeł światła,
metody przemiany energii elektrycznej w energię cieplną stosowane w grzejnictwie
elektrycznym,
oddziaływanie prądu na organizm ludzki, klasyfikacja środków ochrony od porażeń,
znaczenie urządzeń elektroniki i automatyki, elementy i podzespoły elektroniczne,
diodowe układy prostownicze,
zasada działania wybranych elektronicznych analogowych urządzeń pomiarowych,
pomiary oscyloskopem,
znaczenie praktyczne i podstawy teoretyczne techniki cyfrowej, podstawowe układy
cyfrowe, metody analogowo cyfrowego przetwarzania sygnałów, zasada działania
wybranych cyfrowych urządzeń pomiarowych,
podstawy techniki komputerowej.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Hempowicz P., Kiełsznia R., Piłatowicz A, Szymczak J, Tomborowski A, Wąsowski A,
Zielińska A, Żurawski A.,2010 r., Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT.
Miedziński B., 2000 r., Elektrotechnika. Podstawy i instalacje elektryczne, PWN.
Rusek M., Pasierbiński J., 2003 r., Elementy i układy elektroniczne w pytaniach
i odpowiedziach, WNT.
Literatura
uzupełniająca
Fabiański P., Wójciak A., 2003 r., Praktyczna elektrotechnika ogólna, Wydawnictwo REA.
Lewandowski W. M., 2007 r., Proekologiczne odnawialne źródła energii. WNT.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 30
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 30
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 90
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.4
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Termodynamika techniczna
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż.Marek Pietrzak
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, matematyka
Wymagania wstępne
Umiejętność wykonywania podstawowych obliczeń
chemicznych, podstawowe umiejętności matematyczne:
różniczkowanie, całkowanie, interpolacja, aproksymacja
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 15E
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Ma uporządkowaną wiedzę teoretyczną z zakresu
termodynamiki. K_W10 T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, wykonywanie obliczeń z zakresu termodynamiki.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – test (10 pytań zamkniętych: test wielokrotnego wyboru zawierający 4 dystraktory) oraz 5
pytań (zadania oraz krótkiepytania)
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
1. Wprowadzenie do termodynamiki (przedmiot, cele i metody, parametry
makroskopowe i funkcje stanu, podstawowe definicje, zerowa zasada termodynamiki);
2. Pierwsza zasada termodynamiki i jej konsekwencje: (sformułowanie i zasady, ciepło,
entalpia, stan standardowy); 3. Druga zasada termodynamiki, (jej konsekwencje,
kierunek zachodzenia procesów w przyrodzie, prawdopodobieństwo termodynamiczne
i statystyczna definicja entropii, temperatura termodynamiczna, fenomenologiczne
Strona 2 z 2
sformułowanie II zasady, zależność entropii od temperatury, właściwości potencjałów
termodynamicznych, trzecia zasada termodynamiki, silniki cieplne, termodynamika
układu otwartego, definicja potencjału chemicznego, równowaga względem dyfuzji,
warunki stabilności, reguła faz), 4. Równowagi fazowew układach jednoskładnikowych,
(równanie Clapeyrona i jego uproszczone formy dla różnych równowag fazowych,
diagramy fazowe); 6. Termodynamika układów reagujących, zmienna reakcji, warunek
równowagi i zachodzenia reakcji chemicznej, definicja standardowej entalpii swobodnej
reakcji i stałej równowagi, obliczanie na podstawie danych termodynamicznych; 7.
Wpływ temperatury i ciśnienia na położenie stanu równowagi, równowaga w układach
heterofazowych, równowaga w układach z wieloma reakcjami chemicznymi; 8.
Rozwiązywanie zadań oraz problemów dotyczących I zasada termodynamiki: obliczanie
zmian ciepła, pracy, energii wewnętrzna, entalpii; Rozwiązywanie zadań oraz
problemów dotyczących: termodynamiki gazów doskonałych, prawa Hessa oraz
prawaKirchoffa;
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
i/lub
sprawdzian
Projekt Sprawozdanie
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Atkins P. W, 2008 r., Chemia fizyczna, PWN
Atkins P. W., Trapp C.A., Cady M.P., Giunta C.,2008 r., Chemia fizyczna. Zbiór zadań
z rozwiązaniami, PWN.
Sobczyk L., Kisza A., 2000 r., Chemia fizyczna dla przyrodników, Państwowe
Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Szarawara J., 2007 r., Termodynamika chemiczna stosowana, WNT.
Pietrzak M., 2012 r., Zbiór zadań z chemii fizycznej, WU UTP w Bydgoszczy.
Literatura
uzupełniająca
Styrylsk T., 2004 r., Termodynamika: podręcznik dla studentów wyższych szkół
technicznych.Wydawnictwo Politechniki Karkowskiej, Karków.
Szargut J., 2001 r., Zadania z termodynamiki technicznej. Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej, Gliwice.
Banaszek J., 2007 r., Termodynamika: przykłady i zadania. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa.*
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć
Studiowanie literatury
Inne ćwiczenia obliczeniowe
Łączny nakład pracy studenta
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Kontrola procesowa w produkcji materiałów
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk, dr inż. Dorota
Ziółkowska
Przedmioty wprowadzające Chemia analityczna; Wybrane surowce i półprodukty dla
inżynierii materiałowej
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki oraz
informatyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 15E 15 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych
z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
W2 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących
w produkcji materiałów. K_W15 T1A_W04
W3 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu inżynierii
procesowej. K_W19 T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania określonych materiałów. K_U11 T1A_U16
U2
Zna zasady bezpieczeństwa związane z zagrożeniami
procesów chemicznych służących do wytwarzania
materiałów.
K_U12 T1A_U11
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
Strona 2 z 2
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny i ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny; 1. Obecność 2. Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Zagadnienia ciągłej kontroli procesowej. Kontrola mediów ogrzewania i chłodzenia
w obiegu zamkniętym. Kontrola procesowa w produkcji monomerów i polimerów.
Kontrola w produkcji barwników, pigmentów, farb. Kontrola procesów produkcji
metali oraz materiałów budowlanych. Kontrola w produkcji papieru. Kontrola
procesowa oczyszczania ścieków.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Dynamika pracy regulatora temperatury. Kontrola pracy destylatora. Dynamika
zmiany stężenia zanieczyszczenia w zbiorniku wodnym. Płukanie zbiornika na
chemikalia. Kontrola przebiegu reakcji chemicznej. Kontrola efektywności
wymieniacza jonowego.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
pisemny
Zliczenie
pisemny
Kolokwium i/lub
sprawdzian Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Speight J.G., Chemical and process design handbook, McGraw-Hill, 2002.
Chopey N.P. Instrumentation and Process Control, McGraw-Hill, 1996
McMillan G.K. Ed., Process industrial instruments and controls handbook, McGraw-
Hill, 1999
Literatura
uzupełniająca
Johnson C.D. Process Control Instrumentation Technology, Pearson/Prentice Hall,
2009
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 20
Opracowanie sprawozdania z wyników eksperymentów laboratoryjnych 30
Łączny nakład pracy studenta 100
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.6
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Maszynoznawstwo
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Marek Domoradzki prof. nadzw. UTP, dr inż.
Grazyna Gozdecka, mgr inż. Joanna Kaniewska, mgr inż.
Krzysztof Żywociński, mgr inż. Wojciech Poćwiardowski
Przedmioty wprowadzające Matematyka, fizyka, mechanika techniczna
Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z matematyki i fizyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 15
30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Po zakończeniu przedmiotu student ma wiedzę
ogólnotechniczną wymaganą od inżyniera, dotyczącą
nazewnictwa, budowy, zna zasady projektowania oraz doboru
typowych elementów konstrukcyjnych maszyn i urządzeń
technologicznych oraz budowę i eksploatację urządzeń
i aparatów.
K_W20 T1A_W02
T1A_W06
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Formułuje problemy i posługuje się metodami
matematycznymi do rozwiązania prostego zadania
inżynierskiego.
K_U01
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U2
Potrafi zastosować odpowiednie obliczenia konstrukcyjnymi
w zależności od zastosowanego materiału i jego
przeznaczenia przydatne w praktyce przemysłowej.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku
obcym opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
KOMPETENCJE
K1 Rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji zawodowych,
świadomie realizując stawiane przed nim zadania. K_K01 T1A_K01
Strona 2 z 3
K2
Po zakończeniu przedmiotu zna zadania stawiane inżynierom,
rozpoznaje i rozwiązuje problemy związane z maszyno-
znawstwem.
K_K08
K_K09
T1A_K05
T1A_K02
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład, ćwiczenia projektowe.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady – zaliczenie pisemne, ćwiczenia audytoryjne – kolokwium.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Pojęcia podstawowe. Cel i zakres przedmiotu, podstawowe definicje, wymagania
inwestycyjne, eksploatacyjne i projektowe. Elementy maszyn i urządzeń, Armatura:
zawory, zasuwy, kompensatory wydłużeń cieplnych, Elementy napędów: osie i wały;
łożyska ślizgowe i toczne; sprzęgła; przekładnie, Typowe elementy aparatury:
powłoki cylindryczne; dna i pokrywy; włazy; płaszcze grzejne; króćce i kołnierze;
łapy i podpory; cieczowskazy i wzierniki; naczynia ciśnieniowe. Załadunek
i wyładunek surowców. Magazynowanie gazów, cieczy i ciał stałych. Zbiorniki do
gazów, suche i mokre. Zbiorniki do cieczy. Zbiorniki do materiałów sypkich.
Transport płynów. Zagadnienia ogólne: prędkości cieczy i gazów w rurociągach,
równanie Bernoulliego, wysokość podnoszenia i zapotrzebowanie mocy do napędu
pomp, kawitacja. Przenośniki ciecz: pompy wyporowe i wirowe, pompy specjalne
(inżektor, pompa Mamut, przetłaczarka). Przenośniki gazów. Sprężarki: schematy,
praca sprężania w przemianie izotermicznej i adiabatycznej, temperatura gazu
sprężonego, wydajność sprężarek tłokowych (sprawność objętościowa, współczynnik
przestrzeni szkodliwej). Pompy próżniowe: wyporowe, rotodynamiczne, strumieniowe
i dyfuzyjne. Wentylator odśrodkowy i śmigłowy. Transport ciał stałych. Przenośniki:
cięgnowe (taśmowe, członowe, zgarniakowe, kubełkowe) i bezcięgnowe (ślimakowe,
grawitacyjne i impulsowe, wstrząsowe), schematy, wydajność, zapotrzebowanie
energii. Przenośniki z czynnikiem pośrednim (pneumatyczne, hydrauliczne). Zasilacze
do ciał stałych: dozowniki i podajniki - zagadnienia ogólne. Mieszanie.
Charakterystyka procesu mieszania. Urządzenia do mieszania w fazie gazowej.
Urządzenia do mieszania w fazie ciekłej: mieszanie pneumatyczne, cyrkulacyjne
w przewodach. Mieszanie past. Mieszalniki do ciał stałych. Aparaty do wymiany
ciepła. Wymienniki ciepła: przeponowe wymienniki ciepła –obliczanie powierzchni
wymiany ciepła, podstawowych wymiarów wymiennika, liczby oraz sposobu
rozmieszczenia rurek, naprężenia cieplne w wymienniku płaszczowo – rurowym.
Zasada działania wymienników płaszczowych, płaszczowo – rurowych,
o ogrzewanych ściankach, płytowych, typu „rura w rurze”. Projektowanie
wymienników płytowych. Wymienniki ciepła bezprzeponowe. Aparaty do wymiany
masy. Krystalizacja: wiadomości ogólne, krystalizatory z chłodzeniem, obiegowe i z
odparowaniem rozpuszczalnika. Suszenie: charakterystyka ogólna procesu suszenia,
suszarka komorowa, tunelowa, taśmowa, bębnowa, rozpyłowa i dwuwalcowa.
Destylacja i rektyfikacja: aparaty do destylacji prostej i z parą wodną, destylacja
próżniowa. Aparatura do rektyfikacji o działaniu okresowym i ciągłym, typy półek
kolumn rektyfikacyjnych, typy wypełnień i kolumny z wypełnieniem. Adsorbery
i absorbery: charakterystyka i adsorberów i absorberów, podstawowe typy aparatów.
Ekstraktory: do ciał stałych – baterie ekstraktorów, ekstraktor korytowy, taśmowy
i bębnowy. Ekstraktory do cieczy: ekstraktor mieszalniczo – odstojnikowy,
z rozpylaniem cieczy.
Ćwiczenia
laboratoryjne
W ramach ćwiczeń studenci wykonują projekty aparatów zawierające podstawowe
obliczenia inżynierskie i konstrukcyjne oraz przeprowadzają się na zajęciach
obliczenia doboru wielkości fizykochemicznych niezbędnych do projektowania,
a także zadań z szeroko pojętej inżynierii procesów mechanicznych.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x x
U1 x x
U2 x x
U3 x x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Błasiński H., Rzyski E., 1978 r., Aparatura Przemysłu Spożywczego, skrypt PŁ część I i II Łódź.
Błasiński H., Pyć K. W., Rzyski E., 1994 r., Maszyny i Aparatura Technologiczna
Przemysłu Spożywczego, skrypt PŁ część I i II Łódź.
Boss J., 1989 r., Aparatura Procesowa, skrypt WSI Opole.
Błasiński H., Młodziński B., 1976 r., Aparatura przemysłu chemicznego, WNT Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Chwiej M., 1984 r., Aparatura Przemysłu Spożywczego, PWN Warszawa.
Filipiak G., Witara S., 1995 r., Konstrukcje Aparatury Procesowej, skrypt WSI Opole.
Grabka J., 1982 r., Aparaty w Przemyśle Cukrowniczym, skrypt PŁ Łódź.
Lewicki P. i in., 1982 r., Inżynieria Procesowa i Aparatura Przemysłu Spożywczego
WNT Warszawa.
Pikoń J., 1983 r., Aparatura Chemiczna, PWN Warszawa.
Pikoń J., 1978 r., Atlas Konstrukcji Aparatury Chemicznej WNT Warszawa.
Stobnikow W. W. i in., 1978 r., Procesy i Aparatury w Przemyśle Spożywczym WNT
Warszawa.
Warych J., 1996 r., Aparatura Chemiczna i Procesowa, Oficyna Wyd. Polit. Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 25
Łączny nakład pracy studenta 90
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.7
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Fizyka materiałowa
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Mieczysław Karol Naparty, dr Grażyna Czerniak
Przedmioty wprowadzające
Matematyka, fizyka, chemia fizyczna, metody badań
powierzchni i warstw subpowierzchniowych, podstawy
metaloznawstwa
Wymagania wstępne
Wiedza z matematyki w zakresie rachunku różniczkowego
i całkowego oraz równań różniczkowych. Wiedza z zakre-
su chemii fizycznej dotycząca wiązań chemicznych,
krystalografii i podstaw chemii kwantowej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15E 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę z fizyki w zakresie pozwalającym na
analizę zjawisk fizycznych, rozwiązywanie zagadnień
technicznych w oparciu o prawa fizyki.
K_W02 T1A_W01
W2
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie w wytwarzaniu
i kształtowaniu własności materiałów inżynierskich.
K_U02 T1A_U13
U2 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
Strona 2 z 3
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ustne teorii z zakresu ćwiczeń, wykonanie sprawozdań.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
1. Struktura kryształów i symetria.
2. Krystalografia rentgenowska.
3. Defekty kryształów.
4. Teoria dyslokacji.
5. Własności mechaniczne(1).
6. Własności mechaniczne (2).
7. Diagramy fazowe.
8. Przejścia fazowe.
9. Fizyczne właściwości materiałów (1).
10. Fizyczne właściwości materiałów (2).
11. Materiały zaawansowane i ceramiki.
12. Techniki badawcze fizyki materiałowej.
13. Nanomateriały.
Ćwiczenia
laboratorium
1. Wyznaczanie współczynnika załamania, funkcji dielektrycznej
i współczynnika absorpcji dielektryka, półprzewodnika i metalu za pomocą
elipsometru.
2. Badanie niejednorodności materiałów przezroczystych metodą
interferometryczną.
3. Badanie widma lampy rentgenowskiej z użyciem monokryształów LiF i KBr
oraz badania dyfraktometryczne materiałów polikrystalicznych.
4. Przewodnictwo temperaturowe materiałów – badanie przenoszenia ciepła
przez ściany cieplnie izolowanego modelu domu.
5. Badanie wybranych tworzyw sztucznych metodą spektroskopii odbiciowej
z użyciem spektrometru CARY5000.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 - W2 x x x
U1 - U3 x x x
K1 x x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Callister W.D.,2007 r., Fundamentals of Material Science and Engineering., An introduction, Willey.
Göttstein G., 2003 r., Physical Foundations of Material Science, Springer Verlag.
Laboratorium Pomiarów Wielkości Fizycznych, Przewodnik do ćwiczeń, Praca zbiorowa,
Wydawnictwa Uczelniane ATR, Bydgoszcz, 1998 r.
Pracownia Elipsometrii, Materiały do laboratorium fazy skondensowanej, Wronkowska A. A.,
Bydgoszcz, 2004 r.
Literatura
uzupełniająca Kittel C., 1976 r,, Wstęp do fizyki ciała stałego / C. PWN.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.8
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Procesy degradacji materiałów
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Zdzisław Kucybała prof. nadzw. UTP, dr inż.
Agnieszka Bajorek, dr inż. Ilona Pyszka, mgr inż.
Grzegorz Nikczyński
Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna, chemia fizyczna
Wymagania wstępne Podstawowe wiadomości o właściwościach związków
chemicznych, podstawy fotochemii, podstawy mikrobiologii
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30
30 5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
W2
Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska
naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką
odpadami w tym techniki recyklingu materiałów.
K_W12 T1A_W02
T1A_W06
W3 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji
i eksploatacji materiałów. K_W15 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie
w wytwarzaniu i kształtowaniu własności materiałów
inżynierskich.
K_U02 T1A_U13
U2
Zna zasady bezpieczeństwa związane z zagrożeniami przy
stosowaniu materiałów i procesów chemicznych służących
do ich wytwarzania.
K_U12 T1A_U11
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Potrafi zgodnie ze specyfikacją zagospodarować odpady. K_U15 T1A_U16
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Strona 2 z 3
K1
Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych
aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej
wpływu na środowisko i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02 T1A_K02
K2 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K3 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – kolokwia i/lub sprawdziany, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia
laboratoryjne – kolokwia i/lub sprawdziany, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone
wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Fotodekompozycja materiałów polimerowych, fotoutlenianie, fotoredukcja, fotodechlorinacja
związków polichloroaroma-tycznych, fotodegradacja fenoli i innych związków organicznych,
fotoelektrochemiczne degradacje związków chemicznych, procesy fotowybielania barwników.
Mechanizmy procesów dekompozycji inicjowanych światłem. Mikrobiologiczny rozkład
włókien i tkanin naturalnych. Mikrobiologiczny rozkład włókien i tkanin syntetycznych.
Degradacja mikrobiologiczna powłok malarskich. Mikrobiologiczna degradacja smarów
i innych produktów węglowodorowych. Mikrobiologiczna korozja metali. Termiczna
degradacja materiałów a spalanie paliw konwencjonalnych. Spalanie - mineralizacja odpadów
komunalnych, przemysłowych i zwierzęcych. Budowa spalarni i stosowane paliwa. Skład
i niszczenie produktów gazowych. Zagospodarowanie popiołów. Piroliza niskotemperaturowa
i wysokotemperaturowa. Urządzenia stosowane w pirolizie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Fotowybielanie barwników. Fotodegradacja fenolu w środowisku wodnym.
Degradacja odpadów poliuretanowych. Piroliza tworzyw sztucznych. Degradacja
drewna. Korozja betonu. Wpływ promieniowania świetlnego na właściwości
optyczne folii polimerowych. Oznaczanie produktów fotoreakcji naświetlanej folii
polimetakrylanowej. Ocena wpływu promieniowania na tekstylia.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
i/lub
sprawdzian
Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
W3 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rabek J. F., 2008 r., Współczesna wiedza o polimerach. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa.
Czarnecki L., Łukowski P., Garbacz A., Chmielewska B., 1999 r., Ćwiczenia laboratoryjne
z chemii budowlanej. W. Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Baszkiewicz J., Kamiński M., 1997 r., Podstawy korozji materiałów. W. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa. Literatura
uzupełniająca
Czupryński B., 2004 r., Zagadnienia z chemii i technologii poliuretanów. W. Akademii
Bydgoskiej, Bydgoszcz.
Praca zbiorowa, 1997 r., Ćwiczenia laboratoryjne z chemii i technologii polimerów.
W. Politechniki Warszawskiej, Warszawa
Praca zbiorowa, 1997 r., Recykling materiałów polimerowych, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 30
Studiowanie literatury 20
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 125
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 5
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 5
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.9
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiałoznawstwo chemiczne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab.inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw.UTP, dr inż. Joanna
Kowalik, dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona Dobiała
Przedmioty wprowadzające Chemia nieorganiczna, chemia fizyczna
Wymagania wstępne Znajomość zasad pisowni reakcji chemicznych, podstawy
elektrochemii, szereg napięciowy metali
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30E
15 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
różnych metali żelaznych i nieżelaznych.
K_W06 T1A_W04
W2
Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania metali i stopów, ich
obróbki cieplnej oraz procesów korozyjnych.
K_W09 T1A_W05
W3 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji metali i stopów. K_W13
T1A_W04
T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich właściwości,
zaproponować rozwiązania do ochrony korozyjnej
różnych materiałów inżynierskich.
K_U02 T1A_U13
U2 Formułuje opinie, interpretuje zastosowane w projekcie
technologie i zabezpieczenia, wyciąga wnioski. K_U18
T1A_U01
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
i języku obcym opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
U4 Ma umiejętność samokształcenia się. K_U21 T1A_U05
Strona 2 z 3
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
K2 Prawidłowo rozpoznaje i rozwiązuje dylematy związane
z wykonywaniem zawodu inżyniera materiałowego. K_K08 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, konsultacje.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny lub test, przygotowanie projektu, pokaz multimedialny.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Właściwości metali i ich stopów. Stopy żelaza, klasyfikacja i oznaczenia. Struktury
krystaliczne w stalach węglowych, konstrukcyjnych, maszynowych, do obróbki
plastycznej na zimno. Krystalizacja metali. Domieszki i wtrącenia w stalach. Defekty
punktowe i liniowe. Surówka, żeliwa węglowe i stopowe oraz stale specjalne.
nierdzewne, kwasoodporne, żaroodporne i żarowytrzymałe, odporne na ścieranie,
obniżone temperatury, magnetyczne, narzędziowe. Odlewnicze stopy żelaza i staliwa.
Metale nieżelazne i ich stopy, klasyfikacja i oznaczenia. Metale lekkie, ciężkie,
trudnotopliwe, szlachetne, rzadkie, alkaliczne i ziem alkalicznych. Obróbka cieplna
i cieplno - chemiczna. Rodzaje korozji metali, korozja chemiczna, mechanizm
powstawania warstewki tlenkowej, kinetyka tworzenia warstewki tlenkowej, budowa
warstewki tlenkowej i wpływ różnych czynników, korozja elektrochemiczna, teorie,
potencjał podwójnej warstewki elektrycznej, szereg napięciowy metali, budowa
ogniwa korozyjnego, procesy depolaryzacji, polaryzacja anodowa i katodowa,
określenie warunków korozji elektrochemicznej, pasywność metali i teorie
pasywności, badania potencjostatyczne polaryzacji anodowej, korozja atmosferyczna,
ziemna, morska, szczelinowa i międzykrystaliczna.
Ćwiczenia
projektowe
Zakres tematyczny: Dobór stali, żeliw oraz metali kolorowych oraz różnych ich
stopów w zależności od warunków środowiskowych i eksploatacji aparatury
i urządzeń. Określenie odporności różnych metali i stopów w środowiskach kwasów,
zasad i soli w normalnej i podwyższonej temperaturze. Określenie efektu ochronnego
oraz efektywności ochrony inhibitorów ochrony protektorowej i elektrochemicznej.
Określenie wpływu różnych czynników na efektywność ochronną zabezpieczeń.
Wykonanie projektu technologicznego na temat zadanego procesu technologicznego
z uwzględnieniem doboru materiałów konstrukcyjnych i rodzaju zabezpieczeń.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
W3 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Wesołowski K., 1978 r., Metaloznawstwo i obróbka cieplna, WNT Warszawa.
Przybyłowicz K., 1994 r., Podstawy teoretyczne metaloznawstwa, WNT, Warszawa.
Dobrzyński L. A.,1999 r., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa.
Wranglen G., 1976 r., Podstawy korozji i ochrony metali,. WNT, Warszawa.
Uhlig H. H., 1976 r., Korozja i jej zapobieganie, WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Pourbaix M., 1978 r., Wykłady z korozji elektrochemicznej, PWN, Warszawa
Przybyłowicz K., Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1999r.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 95
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.10
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Podstawy metaloznawstwa
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw.UTP, dr inż. Joanna
Kowalik, dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona Dobiała
Przedmioty wprowadzające Chemia nieorganiczna, chemia fizyczna
Wymagania wstępne Znajomość zasad pisowni reakcji chemicznych, podstawy
elektrochemii, szereg napięciowy metali
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 30 30 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów stopowych i różnych metali.
K_W06 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań technicznych
w zależności od ich struktury, właściwości, odporności korozyjnej
i warunków użytkowania z uwzględnieniem analizy ekonomicznej.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U2
Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
odporność korozyjną w różnych warunkach materiałów
stopowych oraz metali żelaznych i nieżelaznych.
K_U10 T1A_U15
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad powierzonymi
zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Strona 2 z 3
Zaliczenie pisemne lub test, kolokwium z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdania z ćwiczeń.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Stan metaliczny i jego właściwości. Stale i stopy żelaza. Struktury krystaliczne
w stalach węglowych, niestopowych, niskowęglowych, narzędziowych. Krystalizacja
metali, pierwotna i wtórna. Rola domieszek i wtrąceń w stalach. Defekty punktowe
i liniowe. Surówka, żeliwa węglowe i stopowe oraz stale specjalne. Odlewnicze stopy
żelaza i staliwa. Metale nieżelazne i ich stopy. Metale lekkie, ciężkie, trudnotopliwe,
szlachetne, rzadkie, alkaliczne i ziem alkalicznych. Obróbka cieplna i cieplno -
chemiczna. Rodzaje zjawisk korozyjnego niszczenia metali. Korozja chemiczna
i elektrochemiczna. Budowa ogniwa korozyjnego. Polaryzacja anodowa i katodowa.
Pasywność metali i teorie pasywności. Rodzaje korozji występujące w przyrodzie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Zakres tematyczny: Badania mikroskopowe stali, żeliw oraz metali kolorowych oraz różnych
ich stopów. Badanie odporności różnych metali i stopów na środowiska kwasów, zasad i soli
w normalnej i podwyższonej temperaturze. Pomiary elektrochemiczne metali w różnych
roztworach. Badania zjawiska polaryzacji metali i stopów w ogniwach zbudowanych
z różnych elektrodach metalowych. Wyznaczanie efektu ochronnego oraz skuteczności
działania inhibitorów trawienia żelaza i stopów stali oraz metali kolorowych. Określenie
wpływu różnych czynników na efektywność działania inhibitora. Wpływ temperatury na
szybkość utleniania miedzi, stali i aluminium.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Wesołowski K., 1978 r., Metaloznawstwo i obróbka cieplna, WNT Warszawa.
Przybyłowicz K., 1994 r., Podstawy teoretyczne metaloznawstwa, WNT,
Warszawa.
Dobrzyński L.A., 1999 r., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach,
WNT, Warszawa.
Wranglen G., 1976 r., Podstawy korozji i ochrony metali,. WNT, Warszawa.
Uhlig H.H., 1976 r., Korozja i jej zapobieganie, WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Pourbaix M., 1978 r., Wykłady z korozji elektrochemicznej, PWN, Warszawa.
Przybyłowicz K., 1999 r., Metaloznawstwo, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 25
Inne 20
Łączny nakład pracy studenta 120
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.11
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Metody zabezpieczania trwałości materiałów
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw.UTP, dr inż. Joanna
Kowalik, dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona Dobiała
Przedmioty wprowadzające Podstawy metaloznawstwa, korozja metali, powłoki
metalowe i organiczne, chemia fizyczna
Wymagania wstępne
Znajomość przebiegu zjawisk korozji chemicznej i elektrochemicznej,
budowy metali i ciał nieorganicznych, żywic syntetycznych i ich
utwardzania
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30E 15 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury, przygotowania powierzchni i własności
materiałów malarskich do zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
W2 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów malarskich. K_W06 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań technicznych
w zależności od ich struktury, właściwości i warunków
użytkowania z uwzględnieniem analizy ekonomicznej.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 Prawidłowo rozpoznaje i rozwiązuje dylematy związane
z wykonaniem zawodu inżyniera materiałowego. K_K08 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 2
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny lub test, kolokwium z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Technologie i urządzenia do przygotowania powierzchni różnego rodzaju materiałów
w zależności od warunków eksploatacji. Technologie nakładania, aparatura
i urządzenia do nakładania wyrobów malarskich różnymi metodami. Warunki
otrzymywania oraz właściwości najczęściej stosowanych zabezpieczeń malarskich.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Przygotowanie powierzchni różnymi metodami. Otrzymywanie powłok malarskich
różnymi technologiami np. fluidyzacyjną, elektrostatyczną, elektroforetyczną.
Otrzymywanie powłok metalowych metodą zanurzeniową. Ocena właściwości
użytkowych otrzymanych materiałów.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x
K1 x
K2 x
K3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa, 1983 r., Poradnik, Powłoki malarsko - lakiernicze, WNT Warszawa.
Kozłowski A., Tymowski J., Żak T., 1978 r., Powłoki ochronne. Techniki
wytwarzania, PWN Warszawa.
Zenowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej,
Politechnika Lubelska.
Literatura
uzupełniająca
Zenowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej,
Politechnika Lubelska.
Praca zbiorowa, 1985 r., Ochrona przed korozją, Poradnik, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 20
Inne 25
Łączny nakład pracy studenta 105
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.12
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Inżynieria procesowa
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Włodzimierz Sokół prof. nadzw. UTP, dr inż.
Ireneusz Grubecki, dr inż. Sylwia Kwiatkowska - Marks
Przedmioty wprowadzające Brak przedmiotów
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30E
15 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Ma uporządkowaną wiedze ogólną z zakresu inżynierii
procesowej. K_W19 T1A_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Formułuje problemy i posługuje się metodami
matematycznymi do rozwiązania prostego zadania
inżynierskiego.
K_U01 T1A_U15
U2
Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze
i właściwościach.
K_U11 T1A_U16
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny i ćwiczenia audytoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny z wykładu i zaliczenie pisemne z ćwiczeń audytoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady Przepływ płynów. Ruch cząstek ciał stałych w płynach. Grawitacyjne opadanie
cząstek w płynach. Klasyfikacja hydrauliczna. Fluidyzacja. Filtracja. Mieszanie.
Strona 2 z 2
Przenoszenie ciepła. Wymienniki ciepła. Wymiana masy. Suszenie.
Ćwiczenia
audytoryjne Rozwiązywanie problemów inżynieryjnych dla operacji jednostkowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x
U2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Koch R., Noworyta A., 1992 r., Procesy mechaniczne w inżynierii chemicznej, WNT,
Warszawa.
Serwiński M., 1986 r., Zasady inżynierii chemicznej i procesowej, WNT, Warszawa.
Pawłow K. G., Romankow P. G., Noskow A. A., 1982 r., Przykłady i zadania z zakresu
aparatury i inżynierii chemicznej, WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Hobler T., 1986 r., Ruch ciepła i wymienniki, WNT, Warszawa.
Kembłowski Z., Michałowski S., Strumiłło, C., Zarzycki R., 1985 r., Podstawy
teoretyczne inżynierii chemicznej i procesowej, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 15
Inne 20
Łączny nakład pracy studenta 100
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.13
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Biomateriały
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Włodzimierz Sokół prof. nadzw. UTP, dr inż.
Justyna Miłek, dr inż. Sylwia Kwiatkowska - Marks
Przedmioty wprowadzające Materiały pochodzenia naturalnego
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Klasyfikacja biopolimerów. Budowa i struktura biopolimerów. Właściwości
biopolimerów. Typowe technologie pozyskiwanie biopolimerów z surowców
naturalnych. Wytwarzanie materiałów polimerowych metodami biotechnologicznymi.
Chemiczne metody modyfikacji biopolimerów. Enzymatyczne metody modyfikacji
biopolimerów. Zastosowania biopolimerów w przemyśle, rolnictwie i medycynie.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Egzamin Egzamin Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Strona 2 z 2
ustny pisemny
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rabek J. F., 2008 r., Współczesna wiedza o polimerach. PWN, Warszawa.
Galina H. red., 2008 r., Fizyka materiałów polimerowych. Makrocząsteczki i ich
układy. WNT, Warszawa.
Florjańczyk Z., Pęczek S., 1998 r., Chemia Polimerów. Polimery naturalne
i polimery o specjalnych właściwościach. OWPW, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Sęk D., Włochowicz A., 1996 r., Polimery i biopolimery. Wyd. Politechniki
Łódzkiej, Bielsko Biała.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć -
Studiowanie literatury 10
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.14
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Podstawy komputerowego wspomagania projektowania CAD
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczycieli i jego stopień
lub tytuł naukowy dr inż. Tomasz Giętka, dr inż. Andrzej Skibicki
Przedmioty wprowadzające Podstawy rysunku technicznego i informatyki
Wymagania wstępne Posługiwanie się systemem Windows do uruchamiania
programów inżynierskich
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauk informaty-
cznych pozwalającą na korzystanie z komputerowego
wspomagania do rozwiązywania zadań.
K_W04 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację zadań typowych dla inżynierii materiałowej. K_U04 T1A_U07
U2 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
U3 Ma umiejętność samokształcenia. K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, samodzielne użytkowanie programów CAD.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne, sprawdzian, przygotowanie projektu.
Strona 2 z 2
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Podstawy CAD, reprezentacja elementów podstawowych w programach CAD, cel i zakres
stosowania, możliwości wymiany dokumentów i pracy zespołowej, zapis konstrukcji
w plikach dedykowanych i uniwersalnych, zalety i ograniczenia, możliwości integracji
z innymi programami inżynierskimi. Komputerowy zapis rzutowania, przekrojów
i wymiarowania. Typy, nazwy, budowa i działanie podstawowych programów CAD.
Sposoby tworzenia, zapisywania i wymiany komputerowego zapisu elementu i konstrukcji.
Modelowanie parametryczne. Metody modyfikowania istniejących rysunków. Sposoby
dobrania programu do przewidywanych potrzeb.
Ćwiczenia
projektowe
Uruchamianie i konfigurowanie sesji, zapisywanie plików, elementy prymitywne
i złożone, modyfikacja, wymiarowanie, warstwy, wymiana wyników, stosowanie bloków.
Rysowanie (samodzielne i zespołowe) rzeczywistych przedmiotów na podstawie pomiarów.
Tworzenie obiektów podstawowych i złożonych dwu - i trój -wymiarowych. Modyfikowanie
istniejących rysunków. Zmiana atrybutów elementów rysunku. Rysowanie precyzyjne.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Zaliczenie
pisemne Sprawdzian Projekt Sprawozdanie
W1 x x x
U1 x x
U2 x
U3 x x
K1 x x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Mazur J., Kosiński K., Polakowski K., 2004 r., Grafika inżynierska z wykorzystaniem
metod CAD. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
Pikoń A.: 2006 , AutocCAD PL. Helion.
Juchnikowski W., Żółtowski J., 1999 r., Podstawy konstrukcji maszyn - pomoce do
projektowania z atlasem, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
Kurmaz L.W., 1999 r., Podstawy konstrukcji maszyn - projektowanie, PWN.
Literatura
uzupełniająca
Jaskulski A., 2009 r., Autocad 2010/LT2010+. Kurs projektowania parametrycznego
i nieparametrycznego 2D i 3D, PWN.
Wróbel J., 1994 r., Technika komputerowa dla mechaników, PWN.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.15
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Podstawy komputerowej nauki o materiałach
z komputerowym wspomaganiem projektowania ma-
teriałowego CAMD
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Tomasz Giętka, dr inż. Andrzej Skibicki
Przedmioty wprowadzające Podstawy rysunku technicznego i informatyki,
materiałoznawstwo, matematyka, fizyka
Wymagania wstępne
Posiada wiedzę z matematyki w zakresie pozwalającym
na posługiwanie się metodami matematycznymi
w formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich.
Posiada wiedzę z fizyki w zakresie pozwalającym na
analizę zjawisk fizycznych, rozwiązywanie zagadnień
technicznych w oparciu o prawa fizyki. Zna
podstawowe metody badania materiałów inżynierskich
i wymagania eksploatacyjne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30E 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauk informatycznych
pozwalającą na korzystanie z komputerowego wspomagania do
rozwiązywania zadań. Rozumie zasady modelowania i symu-
lacji zjawisk fizycznych.
K_W04 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację zadań typowych dla inżynierii materiałowej i analizy
zjawisk cieplnych i wytrzymałościowych.
K_U04 T1A_U07
U2 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
Strona 2 z 3
U3 Ma umiejętność samokształcenia. K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się
w celu podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, samodzielne użytkowanie programów MES
i CAMD.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, sprawdzian, przygotowanie projektu.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
Podstawy CAMD i MES, cel i zakres stosowania, zalety i ograniczenia,
możliwości integracji z innymi programami inżynierskimi. Komputerowy zapis
geometrii przedmiotu oraz jego linowych i nieliniowych własności
materiałowych. Typy, nazwy, budowa i działanie podstawowych programów
MES i CAMD. Sposoby tworzenia, zapisywania i wymiany komputerowego
zapisu elementu i konstrukcji. Sposoby dobrania programu do przewidywanych
potrzeb. Bazy danych.
Ćwiczenia
projektowe
Podstawy matematyczne MES, przykłady zastosowań. Modelowanie i symulacja,
prowadzenie optymalizacji na ich podstawie. Uruchamianie i konfigurowanie
sesji, zapisywanie plików, uruchamianie przygotowanych plików wsadowych,
postprocesing wyników. Modyfikowanie plików dla prowadzenia analizy
stacjonarnej i niestacjonarnej z ruchomym źródłem ciepła. Naprężenia cieplne,
wpływ grawitacji, naprężenia zredukowane. Komputerowa analiza obrazu
struktury materiału. Wykorzystanie programów do komputerowej analizy
obrazów metalograficznych: Lucia, NIS. Przedstawienie innych programów
wspomagających.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Zaliczenie
pisemne Sprawdzian Projekt Sprawozdanie
W1 x x x
U1 x x
U2 x
U3 x x
K1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Ashby M.F., Jones D.R.H., 1996 r., Materiały inżynierskie - kształtowanie struktury
i właściwości, dobór materiałów WNT.
Dobrzański L. A., 1999 r., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach. WNT.
Wojnar L., Kurzydłowski K., Szala J.: 2002 r., Praktyka analizy obrazu. Wydawnictwo
Polskie Towarzystwo Stereologiczne.
Kowalski A., Kuder M., Zastosowanie komputerowego programu do analizy obrazu
LUCIA do ilościowej oceny struktury żeliwa ADI. Innowacje w odlewnictwie, Część I,
Instytut Odlewnictwa Kraków.
Literatura
uzupełniająca
Dobrzyński L.A.,2004 r., Metalowe materiały inżynierskie. WNT.
Hyla I., 2004 r., Kompozyty. Elementy mechaniki i projektowania. Wydaw.
Politechniki Śląskiej
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.16
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Grafika inżynierska
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Tomasz Ringel
Przedmioty wprowadzające Informatyka
Wymagania wstępne Wiedza i umiejętności z zakresu podstaw informatyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
II 30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauk informatycznych
pozwalającą na korzystanie z komputerowego wspomagania
do rozwiązywania zadań
K_W04 T1A_W02
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację zadań typowych dla inżynierii materiałowej. K_U04 T1A_U07
U2 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku
obcym opracowanie inżynierskie. K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
U3 Ma umiejętność samokształcenia się. K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych K_K01 T1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
Pokaz multimedialny, ćwiczenia projektowe przy komputerze.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Przygotowanie projektu, aktywność na zajęciach.
Strona 2 z 2
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
projektowe
Rzutowanie prostokątne. Przekroje proste i złożone. Wymiarowanie. Połączenia
nierozłączne i rozłączne. Tolerowanie wymiarów, kształtu i położenia. Chropowatość.
Rzuty aksonometryczne. Tworzenie rysunków złożeniowych. Schematy ideowe
i technologiczne. Elementy grafiki inżynierskiej w projektowaniu aparaturowym
w inżynierii materiałowej.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Kolokwium Projekt Aktywność na zajęciach
W1 x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dobrzański T., 2004 r., Rysunek techniczny maszynowy. WNT Warszawa.
Pikoń A., 2007 i wydawnictwa późniejsze: AutoCAD 2007. Wydawnictwo Helion
Gliwice.
Literatura
uzupełniająca
Babich M., 2007 r., AutoCAD 2007 i 2007 PL. Ćwiczenia praktyczne. Wydawnictwo
Helion Gliwice.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 15
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 80
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.17
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Zintegrowane systemy zarządzania
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr inż. Tadeusz Matuszek, dr inż. Grażyna Gozdecka, mgr
inż. Joanna Kaniewska, mgr inż. Wojciech
Poćwiardowski
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Ogólna wiedza na temat programów komputerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15
1
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
WIEDZA
W1
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi określić
podstawowe metody zintegrowanego zarządzania
oraz posługiwać się wiedzą adekwatną do
podejmowania decyzji w tym zakresie.
K_W14 T1A_W09
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład, dyskusja.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady – kolokwium.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wybrane podstawy teorii zarządzania i organizacji pracy. Ocena cyklu produkcyjnego
według zasad działania i osiągania wysokiej jakości produktu. Podstawowe metody
i techniki zintegrowanego systemu zarządzania jakością. Struktura norm serii ISO;
Wymagania normy ISO 9001-2008 oraz PN-EN ISO 9001-2009. Ekonomiczne i prawne
aspekty funkcjonowania systemów zarządzania. Interakcje i synergia norm ISO- 14000,
EMAS oraz wskaźniki LCA i EIA, ISO- 18000, ISO- 22000 oraz innych współzależnych
Strona 2 z 2
i dopełniających regulacji prawnych w systemach zarządzania jakością. Procesy
technologiczne oraz wpływ ich parametrów na strukturę zarządzania produkcją
w przedsiębiorstwie. Metoda FMEA - wykres Ishikawy. Porównanie systemów
produkcyjnych oraz jakości produktów przy pomocy kryterium pojedynczych elementów
i całości wyrobu.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Bielecki W. T., 2000 r., Informatyzacja zarządzania. PWE Warszawa.
Drucker P. F., 1994 r., Menedżer skuteczny. Wyd. AE w Krakowie.
Griffin R. W., 1996 r. i późniejsze, Podstawy zarządzania organizacjami. PWN
Warszawa.
Martyniak Z., 2001 r., Organizacja i zarządzanie. 70 problemów teorii i praktyki. Wyd.
Antykwa, Kraków.
Zimniewicz K., 1999 r., Współczesne koncepcje i metody zarządzania. PWE
Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Urbaniak M., 2010 r., Kierunki doskonalenia systemów zarządzanie jakością. Wyd.
Uniw. Łódzkiego.
Oleksyn T., 2001 r., Sztuka kierowania. Wydanie III. WSZiP, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach 15
Przygotowanie do zajęć -
Studiowanie literatury 5
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 30
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 1
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.18
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Wytrzymałość materiałów
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Marek Domoradzki prof. nadzw. UTP, dr inż.
Grażyna Gozdecka, mgr inż. Joanna Kaniewska, mgr inż.
Krzysztof Żywociński, mgr inż. Wojciech Poćwiardowski
Przedmioty wprowadzające Matematyka, fizyka, mechanika techniczna
Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z matematyki i fizyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 15E
30 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi określić rodzaje
obciążenia, wywołane przez siły różne naprężenia,
wyznaczyć współczynniki bezpieczeństwa dla różnorodnych
konstrukcji, dobrać odpowiednie materiały oraz ocenić ich
przydatność dla naprężeń maksymalnych i dopuszczalnych.
K_W06 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi przeprowadzić
podstawowe obliczenia wytrzymałościowe tworzyw
konstrukcyjnych dla materiałów tzw. Tradycyjnych
i kompozytowych.
K_U01
K_U10
T1A_U15
T1A_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład, ćwiczenia, dyskusja.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady – egzamin pisemny, ćwiczenia audytoryjne – kolokwium.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Strona 2 z 2
Wykłady
Podstawowe właściwości mechaniczne materiałów; wykresy naprężenia -
odkształcenia; sprężystość i plastyczność; rodzaje naprężeń: normalne i styczne;
rozciąganie; ściskanie; zginanie; skręcanie; ścinanie; wyboczenie; udarowe; prawo
Hooke; liczba Poissona i Eulera; moduł Younga i sprężystości poprzecznej; prawo
Steinera; zasada superpozycji; momenty bezwładności; wskaźniki wytrzymałościowe;
wybrane moduły dla tworzyw sztucznych i kompozytowych; podstawowe wzory do
obliczeń naprężeń maksymalnych dla różnych stanów obciążenia i wyznaczenie
naprężeń dopuszczalnych w przekrojach elementów podzespołów i zespołów
różnorodnych konstrukcji
Ćwiczenia
laboratoryjne
Przeprowadzanie obliczeń wybranych elementów, zespołów i podzespołów
w przykładowych konstrukcjach aparatury i instalacji, wykonanych z różnych
materiałów: stal, żeliwo, aluminium, guma, drewno, tworzywa sztuczne;
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x x
U1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rżysko J., 1971 i późniejsze, Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN Warszawa.
Niezgodziński M. E., Niezgodziński T., 1996 i późniejsze Wzory, wykresy tablice
wytrzymałościowe. WNT Warszawa.
Kurowski R., Niezgodziński M. E., 1970 i późniejsze, Wytrzymałość Materiałów,
PWN Warszawa.
Cieśla S., Sitko W., Wyra S., 1988 i późniejsze, Wytrzymałość Materiałów. PWN
Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Jakubowicz A., Orłoś Z., 1984 r. i późniejsze, Wytrzymałość Materiałów. WNT
Warszawa.
Wilczyński A. P., 1984 i późniejsze, Mechanika polimerów w praktyce konstrukcyjnej.
WNT Warszawa.
Poradnik Inżyniera Mechanika, Tom I, II i III. Praca zbiorowa. WNT Warszawa, 1968
r. i późniejsze.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 10
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 105
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.19
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiały pochodzenia naturalnego
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Dorota Ziółkowska
Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna
Wymagania wstępne
Znajomość podstaw chemii nieorganicznej i organicznej,
umiejętność praktycznego wykorzystania podstawowych
technik pracy laboratoryjnej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
III 30 15 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
W2
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów
K_W06 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U3
Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze
i właściwościach.
K_U11 T1A_U16
U4 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U5 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Strona 2 z 3
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość ważności zachowania w sposób
profesjonalny. K_K07 T1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny oraz ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład - test, ćwiczenia laboratoryjne - złożenie opracowań wyników pięciu ćwiczeń w formie
pisemnej oraz kolokwium końcowe.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Charakterystyka materiałów naturalnych takich jak: materiały białkowe (wełna
i jedwab, skóra i futro), materiały poliwęglowodanowe (drewno, papier, bawełna i len,
chityna i chitosan), materiały pochodzenia mineralnego (surowce dla przemysłu
ceramicznego, bitumiczne), materiały o szczególnym znaczeniu technicznym - smary
(oleje roślinne, grafit, molibdenit), kleje (skrobiowy i kazeinowy) oraz materiały
termoizolacyjne (azbest, mika, wełna mineralna), uwzględniająca ich pochodzenie,
skład chemiczny i strukturę nadmolekularną, właściwości, możliwości modyfikacji
oraz wykorzystanie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Zastosowanie różnych technik analitycznych oraz fizykochemicznych do oznaczania
właściwości materiałów naturalnych takich jak: gęstość, wilgotność, stopień
krystaliczności, twardość, oporność elektryczna, palność, zdolność do pęcznienia,
odporność na środowiska agresywne. Oznaczanie właściwości sorpcyjnych. Barwienie
materiałów białkowych oraz węglowodanowych. Otrzymywanie przykładowych
materiałów: chitozanu, papieru, płyty wiórowej.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Test Kolokwium Wykonanie
ćwiczenia
Sprawozdanie
z ćwiczenia
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x x x
U3 x x x
U4 x x
U5 x x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Skubała W., Rakowska T., 1995 r., Materiały niemetalowe. Wydaw. Uczelniane WSI, Koszalin
Ashby M. F., Jones D.R.H., 1997 r., Materiały inżynierskie. Tom 1 – Właściwości
i zastosowania. WNT, Warszawa
Wyatt O. H., Dew - Hughes D., 1978 r., Wprowadzenie do inżynierii materiałowej. WNT, Warszawa.
Senczyk D., 1994 r., Metody badania materiałów. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań
Literatura
uzupełniająca
Kozakiewicz P., 2005 r., Materiały pomocnicze do ćwiczeń z fizyki drewna. Wydaw.
SGGW, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 15
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 90
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.20.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Wybrane surowce i półprodukty dla inżynierii materiałowej
1. Wybrane surowce i półprodukty dla materiałów
pochodzenia organicznego
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Zdzisław Kucybała prof. nadzw. UTP, dr inż.
Ilona Pyszka, mgr inż. Grzegorz Nikczyński, mgr inż.
Waldemar Wiśniewski
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Bez wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS**
II 30E
15 30 6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do zastosowań
technicznych.
K_W05 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie w wytwarzaniu
i kształtowaniu własności materiałów inżynierskich.
K_U02
K_U03
T1A_U12
T1A_U12
U2 Potrafi ocenić przydatność reakcji chemicznych do
otrzymywania różnych materiałów. K_U07 T1A_U15
U3
Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty
wykorzystując podstawowe techniki laboratoryjne w syntezie,
wydzielaniu i oczyszczaniu związków chemicznych.
K_U08 T1A_U08
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 3
Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia obliczeniowe, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia audytoryjne – i/lub
sprawdziany, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
Surowce i nośniki energii. Surowce pierwotne (kopaliny-węgle, ropa naftowa).
Surowce mineralne, roślinne i zwierzęce. Operacje oczyszczania i rozdzielania
surowców. Procesy przetwarzania surowców pierwotnych we wtórne. Przetwarzanie
surowców wtórnych w półprodukty i produkty chemiczne (bezkatalityczne
i katalityczne, wysokotemperaturowe oraz wysokociśnieniowe).
Ćwiczenia
audytoryjne
Treść ćwiczeń stanowi uzupełnienie wykładów pod kątem obliczeń rachunkowych.
Bilans materiałowy na przykładzie procesów otrzymywania fenolu i acetonu, tlenku
etylenu, acetylenu z metanu, chlorobenzenu i formaldehydu. Obliczenia
w procesach spalania, półspalania i zgazowania oraz procesów równowagowych.
Bilans cieplny na przykładzie otrzymywania bezwodnika octowego z acetonu.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Procesy uwodornienia, odwodornienia, utleniania, estryfikacji
i hydratacji. Wpływ składników kompozycji na proces otrzymywania poliuretanowych
tworzyw spienionych. Fotoindukowana polimeryzacja. Badanie wpływu katalizatora
na proces estryfikacji. Technologiczne aspekty alkilowania. Badanie procesu
hydrolizy. Redukcja i utlenianie. Operacje rozdzielania surowców. Praktyczny bilans
materiałowy.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium i/lub
sprawdzian Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x
U2 x x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Grzywa E., Molenda J., 1996 r., Technologia podstawowych syntez organicznych.
WNT, Warszawa, T.1 i 2.
Ropuszyński S., 1993 r., Chemia i technologia podstawowej syntezy organicznej.
W. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Tokarzewski L., Borek J., Pietraszek W., 1994 r., Procesy jednostkowe w technologii
chemicznej. W. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
Literatura
uzupełniająca
Czupryński B., 2004 r., Zagadnienia z chemii i technologii poliuretanów. W. Akademii
Bydgoskiej, Bydgoszcz.
Stiepanow B. I., 1980 r., Podstawy chemii i technologii barwników organicznych.
WNT, Warszawa.
Taniewski M., 2000. Technologia chemiczna – surowce. W. Politechniki Śląskiej,
Gliwice.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Udział w zajęciach dydaktycznych 75
Przygotowanie do zajęć 30
Studiowanie literatury 30
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.20.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Wybrane surowce i półprodukty dla inżynierii materiałowej
2. Wybrane surowce i półprodukty dla materiałów dla
materiałów polimerowych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Zdzisław Kucybała prof. nadzw. UTP, dr inż.
Ilona Pyszka, mgr inż. Grzegorz Nikczyński, mgr inż.
Waldemar Wiśniewski
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Bez wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
II 30E
15 30 6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie
do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie
w wytwarzaniu i kształtowaniu własności materiałów
inżynierskich.
K_U02
K_U03
T1A_U12
T1A_U12
U2 Potrafi ocenić przydatność reakcji chemicznych do
otrzymywania różnych materiałów. K_U07 T1A_U15
U3
Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty
wykorzystując podstawowe techniki laboratoryjne
w syntezie, wydzielaniu i oczyszczaniu związków
chemicznych.
K_U08 T1A_U08
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad K_K03 T1A_K03
Strona 2 z 3
powierzonymi zadaniami.
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane
zadania. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia obliczeniowe, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia audytoryjne –
kolokwia i/lub sprawdziany, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
Surowce i nośniki energii. Surowce pierwotne (kopaliny-węgle, ropa naftowa). Surowce
mineralne, roślinne i zwierzęce. Operacje oczyszczania i rozdzielania surowców. Procesy
przetwarzania surowców pierwotnych we wtórne. Przetwarzanie surowców wtórnych
w półprodukty i produkty chemiczne (bezkatalityczne i katalityczne, wysokotemperaturowe
oraz wysokociśnieniowe).
Ćwiczenia
audytoryjne
Treść ćwiczeń stanowi uzupełnienie wykładów pod kątem obliczeń rachunkowych.
Bilans materiałowy na przykładzie procesów otrzymywania fenolu i acetonu, tlenku
etylenu, acetylenu z metanu, chlorobenzenu i formaldehydu. Obliczenia w procesach
spalania, półspalania i zgazowania oraz procesów równowagowych. Bilans cieplny na
przykładzie otrzymywania bezwodnika octowego z acetonu.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Procesy uwodornienia, odwodornienia, utleniania, estryfikacji i hydratacji. Wpływ
składników kompozycji na proces otrzymywania poliuretanowych tworzyw spienionych.
Fotoindukowana polimeryzacja. Badanie wpływu katalizatora na proces estryfikacji.
Technologiczne aspekty alkilowania. Badanie procesu hydrolizy. Redukcja i utlenianie.
Operacje rozdzielania surowców. Praktyczny bilans materiałowy.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
i/lub
sprawdzian
Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x
U2 x x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Grzywa E., Molenda J., 1995 i 1996. Technologia podstawowych syntez organicznych.
WNT, Warszawa, T.1 i 2.
Ropuszyński S., 1993 r., Chemia i technologia podstawowej syntezy organicznej.
W. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Tokarzewski L., Borek J., Pietraszek W., 1994 r., Procesy jednostkowe w technologii
chemicznej. W. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
Literatura
uzupełniająca
Czupryński B., 2004. Zagadnienia z chemii i technologii poliuretanów. W. Akademii
Bydgoskiej, Bydgoszcz.
Stiepanow B. I., 1980. Podstawy chemii i technologii barwników organicznych. WNT,
Warszawa.
Taniewski M., 2000 r., Technologia chemiczna – surowce. W. Politechniki Śląskiej,
Gliwice.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 75
Przygotowanie do zajęć 30
Studiowanie literatury 30
Inne 30
Łączny nakład pracy studenta 150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 *
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.21
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Metody badań powierzchni i warstw subpowierzchniowych
w inżynierii materiałowej
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr Marek Trzcinski
Przedmioty wprowadzające Fizyka, Chemia
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych właściwości materiałów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów. K_W06 T1A_W04
W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji materiałów. K_W13
T1A_W04
T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Pisemny test.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Strona 2 z 2
Wykłady
Podstawowe zagadnienia dotyczące powierzchni ciał stałych: powierzchnia idealna i realna,
zagadnienia relaksacji i rekonstrukcji, przygotowanie próbek. Dyfrakcja elektronów nisko - i
wysokoenergetycznych. Skaningowa mikro-skopia tunelowa i techniki pokrewne. Techniki
badania składu chemicznego: spektroskopia fotoelektronowa i spektroskopia elektronów
Augera. Inne techniki badań powierzchni.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Test
pisemny
W1 x
W2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Oleś A., 1998 r., Metody doświadczalne fizyki ciała stałego, WNT Warszawa.
Szuber J., 2002 r., Powierzchniowe metody badawcze w nanotechnologii
półprzewodnikowej, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Żenkiewicz M., 2000 r., Adhezja i modyfikowanie warstwy wierzchniej tworzyw
wielkocząsteczkowych, WNT Warszawa.
Szaynok A., Kuźmiński S., 2000 r., Podstawy fizyki powierzchni półprzewodników,
WNT Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.22
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Utylizacja i zabezpieczanie materiałów niebezpiecznych
dla środowiska
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Alicja Gackowska
Przedmioty wprowadzające Chemia
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
IV 15
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska
naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką
odpadami w tym techniki recyklingu materiałów.
K_W12 T1A_W02
T1A_W06
W2 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji
i eksploatacji materiałów. K_W15 T1A_W04
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – zaliczenie ustne lub pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Charakterystyka materiałów niebezpiecznych. Źródła powstawania odpadowych
materiałów niebezpiecznych. Zagrożenia dla środowiska wynikające z niewłaściwego
postępowania z materiałami niebezpiecznymi. Detoksykacja materiałów
odpadowych, Chemiczne metody unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.
Termiczne procesy unieszkodliwiania materiałów niebezpiecznych. Recykling
odpadów zawierających materiały niebezpieczne.
Strona 2 z 2
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Zaliczenie
ustne
Zaliczenie
pisemne
Kolokwium
i/lub
sprawdzian
Projekt Sprawozdanie
W1 x x
W2 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Listwan A., Baic I., Łukas A., 2007 r., Podstawy gospodarki odpadami niebez-
piecznymi Politechnika Radomska
Biegańska J., Czop M., Kajda - Szcześniak M., 2010 r., Gospodarka odpadami
niebezpiecznymi Gliwice. Literatura
uzupełniająca
Lewandowski G., Wróblewska A., Milchert E., 2006 r., Zagospodarowanie odpadów
komunalnych i przemysłowych Politechnika Szczecińska.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 *
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: C Pozycja planu: C.23
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Mikroskopia elektronowa ciała stałego
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr hab. Jacek A. Szymura prof. nadzw. UTP
Przedmioty wprowadzające Brak
Wymagania wstępne Podstawowe wiadomości z fizyki i chemii
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 15 1
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
WIEDZA
W1 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji materiałów. K_W13
T1A_W04
T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Ma umiejętność samokształcenia się. K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny z dyskusją.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Pisemny test zaliczeniowy (3 podejścia).
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Budowa mikroskopu elektronowego, soczewki elektryczne i magnetyczne, układ
wysokiej próżni, podstawy tworzenia obrazu i kontrastu w mikroskopie elektronowym,
powiększenie i zdolność rozdzielcza, rodzaje mikroskopów elektronowych (TEM,
SEM, AFEM), dyfrakcja elektronów, preparatyka elektronomikroskowoa różnych grup
substancji stałych (metale, polimery, substancje ceramiczne, wysokodyspresyjne
obiekty o rozmiarach nanometrycznych), technika replik, ultramikrotomia obiektów
wysokocząsteczkowych, metody powiększania kontrastu, podstawy interpelacji
Strona 2 z 2
obrazów elektronomikroskopowych, eliminacja artefaktów, kalibracja powiększania.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Egerton R. F., 2004 r., Physical principles of electron microscopy: An introduction to
TEM, SEM and AEM, 1st Edition, Springer, New York, 202 pages.
Kozubowski J., 1975 r., Metody transmisyjnej mikroskopii elektronowej,
Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice.
Szymura J., Diaska B., 1979 r., Wybrane zagadnienia z prześwietleniowej mikroskopii
elektronowej, Wydawnictwo Uczelniane ATR, Bydgoszcz.
Goodhew P. J., 2007 r., Specimen preparatino for transmission electron microscopy of
materials. (Royal Microscopical Society Microscopical Handbooks, 3) Oxford
University Press, 48 pages.
Literatura
uzupełniająca
Fultz B., Howe J. M., 2002 r., Transmission electron microscopy and diffractometry of
materials, 2 nd
Edition, Springer, Berlin – Heidelberg – New York – Hong Kong –
London – Milan – Paris – Singapore – Tokyo, 700 pages.
Williams D. B., Carter Barry C., 2004 r., Transmission electron microscopy:
A textbook for materials science, 4 vol., 1 st
Edition, New York, 703 pages.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 2
Studiowanie literatury 8
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 30
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 1
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiały polimerowe
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr inż. Jolanta
Tomaszewska, dr Stanisław Zajchowski, dr inż. Andrzej
Wąsicki, mgr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż.
Przemysław Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, chemia organiczna, fizyka
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu chemii
organicznej i fizycznej oraz fizyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
W2 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji
i eksploatacji materiałów. K_W15 T1A_W04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Budowa i podstawowe właściwości polimerów Modyfikacja fizyczna polimerów,
mieszaniny polimerowe, zjawisko inwersji fazowej. Modyfikacja struktury krystalicznej.
Otrzymywanie termoplastycznych materiałów polimerowych przy wykorzystaniu maszyn
przetwórczych Wzmocnione tworzywa konstrukcyjne, laminaty. Charakterystyczne
właściwości materiałów polimerowych, odporność starzeniowa i zmęczeniowa. Główne
kierunki stosowania.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dobrzyński L.A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Ashby M., Jones D., 1996 r., Materiały inżynierskie. Tom II – Kształtowanie struktury
i właściwości, dobór materiałów. WNT, Warszawa.
Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. Oficyna Wydawnicza. Politechniki.
Rzeszowskiej.
Literatura
uzupełniająca
Żuchowska D., 2002 r., Polimery konstrukcyjne. WNT.
Kelar K., 1992 r., Modyfikacja polimerów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Poznań.
Praca zbiorowa (red. Gradoń L.)., 2000 r., Wybrane procesy przetwórstwa
i modyfikacji tworzyw sztucznych. Politechnika Warszawska.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 15
Przygotowanie do zaliczenia 10
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.2.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Podstawy technologii wytwarzania materiałów polimerowych
1. Polimery addycyjne i kondensacyjne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr inż. Jolanta
Tomaszewska, dr Stanisław Zajchowski, dr inż. Andrzej
Wąsicki, mgr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż.
Przemysław Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, Chemia organiczna, fizyka, podstawy
technologii polimerów
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw technologii polimerów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30E
30 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów polimerowych. K_W09
T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze i właściwościach. K_U11 T1A_U16
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane
zadania, związane z pracą zespołową. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Egzamin pisemny, dwa sprawdziany pisemne, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Polikondenacja, substraty i produkty. Poliaadycja, substraty i produkty. Sterowanie procesami
syntezy. Polimery termoplastyczne i usieciowane. Sieciowanie żywic epoksydowych
i poliestrowych. Elastomery. Przetwórstwo metodą wytłaczania, budowa linii wytaczarskiej.
Wtryskiwanie. Prasowanie tworzyw termoutwardzalnych. Formowanie próżniowe.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Technologia wytłaczania polimerów termoplastycznych. Przygotowanie kompozycji. Walcowanie.
Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych, wulkanizacja kauczuków. Technologia
wtryskiwania. Wydajność, kontrola jakościowa z określaniem wskaźników materiałowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt Sprawozdanie
W1 x
U1 x x
U2 x x
U3 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa (Z. Florjańczyk, S. Penczek)., 1995 r., Chemia polimerów , t .I - III,
Politechnika Warszawska.
Olczyk W., 1968 r., Poliuretany. WNT, Warszawa. Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo
„Żak”, Warszawa.
Stolarzewicz A., 2005 r., Metody syntezy polimerów i ich charakterystyka, Uniwersytet
Śląski, Katowice.
Literatura
uzupełniająca
Dogatkin B. A., 1976 r., Chemia elastomerów. WNT.
Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –
Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.
Czub P., Bończa - Tomaszewski Z., Penczek P., Pielichowski J., 2002 r., Chemia
i technologia żywic epoksydowych, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 30
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 120
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.2.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Podstawy technologii wytwarzania materiałów polimerowych
2. Modyfikacja polimerów popolimeryzacyjnych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr inż. Jolanta
Tomaszewska, dr Stanisław Zajchowski, dr inż. Andrzej
Wąsicki, mgr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż.
Przemysław Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, podstawy
technologii polimerów
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw technologii polimerów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30E
30 4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów polimerowych. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze i właściwościach. K_U11 T1A_U16
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane
zadania, związane z pracą zespołową. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Egzamin pisemny, sprawdzian pisemny, sprawozdania z ćwiczeń.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wytwarzanie polimerów termoplastycznych metodami polimeryzacji.
Charakterystyka właściwości chemicznych, fizycznych i przetwórczych. Destrukcja
termiczna. Cele i metody modyfikacji polimerów. Modyfikacja właściwości
przetwórczych i użytkowych. Podstawowe właściwości reologiczne tworzyw
polimerowych. Tworzywa polimerowe jako mieszaniny wieloskładnikowe.
Modyfikatory i substancje pomocnicze. Planowanie składu mieszanin metodą
regresji. Procesy i operacje technologiczne stosowane do wytwarzania
modyfikowanych tworzyw polimerowych. Zintegrowane linie technologiczne,
urządzenia peryferyjne.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Operacje mieszania. Technologia wytłaczania. Walcowanie. Technologia
wtryskiwania. Wydajność, kontrola jakościowa z określaniem wskaźników
materiałowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
U1 x x
U2 x x
U3 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa (Gradoń L.)., 2000 r., Wybrane procesy przetwórstwa i modyfikacji
tworzyw sztucznych, Politechnika Warszawska.
Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –
Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.
Pielichowski J., Puszyński A., 2004 r., Chemia polimerów, Wydawnictwo Naukowo-
Techniczne TEZA, Kraków.
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo
„Żak” , Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Czaja K., 2005 r., Poliolefiny. WNT, Warszawa.
Dzierża W., Czerniawski T., 2000 r., Właściwości mechaniczne i termiczne polimerów
– Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.
Bakar M., 2009 r., Właściwości mechaniczne polimerów. Politechnika Radomska.
Obój - Muzaj M., Świerz – Motysia B., Szabłowska B., 1997 r., Polichlorek winylu.
WNT, Warszawa.
Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J., 2000 r., Metody badań i ocena
właściwości tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 25
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 120
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Metody i techniki badania materiałów polimerowych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr inż. Jolanta
Tomaszewska, dr Stanisław Zajchowski, mgr inż.
Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław Siekierka,
mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, chemia analityczna, chemia organiczna,
fizyka
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu, chemii
organicznej, chemii analitycznej, chemii fizycznej i fizyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 15E
30 3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna podstawowe metody badania materiałów
inżynierskich. K_W08 T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie
realizowane zadania, związane z pracą zespołową. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, sprawdzian pisemny, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady Charakterystyka budowy chemicznej i struktury polimerów oraz ich wpływ na
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
właściwości tworzyw polimerowych. Wpływ czynników fizycznych na właściwości
tworzyw polimerowych. Metodyka prowadzenia badań. Technika pobierania prób
i ich przygotowanie do badań. Wybór kryteriów oceny w aspekcie różnych
zastosowań technicznych tworzyw polimerowych. Podstawowe właściwości tworzyw
o charakterze użytkowym. Metody określania wybranych właściwości fizycznych
i chemicznych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Identyfikacja tworzyw sztucznych. Oznaczanie masy molowej polimerów metodą
lepkościową. Określanie właściwości cieplnych i mechanicznych tworzyw
polimerowych. Określanie składu granulometrycznego oraz gęstości właściwej
i nasypowej sypkich tworzyw polimerowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
U1 x x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomala J., 200 r., Metody badań i ocena właściwości
tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.
Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.
Praca zbiorowa: Chemia polimerów, 1995 r., tom I - III. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Nicholson J. W., 1996 r., Chemia polimerów. WNT, Warszawa. Literatura
uzupełniająca
Dobrosz K., 1994 r., Tworzywa sztuczne: materiałoznawstwo i przetwórstwo.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Hyla I., 19999 r., Tworzywa sztuczne – właściwości, przetwórstwo, zastosowanie.
Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Janowska G., Przygocki W., Włochowicz A., 2007 r., Palność polimerów i materiałów
polimerowych. WNT, Warszawa.
Kelar K., Ciesielska D., 1997 r., Fizykochemia polimerów – Wybrane zagadnienia.
Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.
3. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 15
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 90
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.4.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Tworzywa, kompozyty polimerowe
1. Kompozyty polimerowe
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr inż. Jolanta
Tomaszewska, Stanisław Zajchowski, mgr inż. Katarzyna
Skórczewska, mgr inż. Przemysław Siekierka, mgr inż.
Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały
polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów. K_W06 T1A_W04
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Zaliczenie pisemny, sprawdzian pisemny, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady Definicje, nomenklatura. Osnowy termoplastyczne i sieciujące. Napełniacze
proszkowe i włókniste. Napełniacze naturalne organiczne i mineralne. Substancje
pomocnicze. Właściwości kompozytów z różnymi napełniaczami. Sporządzanie
kompozycji. Mieszanie, wytłaczanie i walcowanie
Ćwiczenia
laboratoryjne
Wytwarzanie kompozytów metodą walcowania i wytłaczania. Przygotowanie próbek
do badań. Ocena właściwości przetwórczych i wskaźników użytkowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dobrzyński L.A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. OWPR, Rzeszów.
Praca zbiorowa, 2002 r., Metody badań i ocena własności tworzyw sztucznych. WNT,
Warszawa.
Leda H., 2008 r., Kompozyty polimerowe z włóknami ciągłymi – wytwarzanie,
właściwości, stosowanie. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań. Literatura
uzupełniająca
Kelar K., 1992 r., Modyfikacja polimerów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Poznań.
Praca zbiorowa, 2003 r., Kompozyty. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa.
Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –
Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 20
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.4.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Tworzywa, kompozyty polimerowe
2. Nanokompozyty
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska, Stanisław Zajchowski, mgr inż. Katarzyna
Skórczewska, mgr inż. Przemysław Siekierka, mgr inż.
Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały
polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów K_W06 T1A_W04
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Zaliczenie pisemne, sprawdzian pisemny , sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Definicje, nomenklatura. Oddziaływania na granicy faz. Nanonapełniacze proszkowe,
montmorylonity, funkcjonalizacja. Nanorurki i włókna węglowe. Metody wytwarzania
nanokompozytów. Właściwości nanokompozytów z różnymi nanomodyfikatorami.
Metody przetwarzania nanokompozytów i ich zastosowanie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Wytwarzanie nanokompozytów z nanokrzeminką i nanorurkami węglowymi.
Przygotowanie próbek do badań. Badania odporności chemicznej, temperatury
zeszklenia i właściwości dielektrycznych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa (red. Kurzydłowski K., Lewandowska M.), 2010 r., Nanomateriały
inżynierskie konstrukcyjne i funkcjonalne. Warszawa.
Huczko A., 2004 r., Nanorurki węglowe: czarne diamenty XXI wieku.
Praca zbiorowa (red. Przekładu Kurzydłowski K.), 2008 r., Nanotechnologie. PWN
Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Dobrzański L. A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. PWN Warszawa.
Dobrzański L. A., 2006 r., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. WNT
Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 20
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Polimerowe materiały fotoreaktywne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Andrzej Wrzyszczyński prof. nadzw. UTP, dr inż.
Franciszek Ścigalski
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstaw fotochemii i właściwości materiałów
polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 20 1
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne lub ustne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Reakcje fotochemiczne polimerów, stabilizacja i degradacja materiałów polimerowych,
światłoczułe materiały polimerowe. Nowoczesne polimerowe materiały światłoczułe
w przemyśle poligraficznym, lakierniczym, elektronicznym, samochodowym,
komputerowym, w zapisie informacji, w medycynie i dentystyce. Monomeryczne
i polimeryczne światłoczułe materiały stosowane w projektowaniu i diagnostyce. Foto-
nanomateriały.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Strona 2 z 2
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Fotochemia polimerów. Teoria i zastosowanie. Praca zbiorowa pod redakcją
J. Pączkowskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2003.
Paszyc S., 1983 r., Podstawy Fotochemii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe,
Warszawa.
Turro N. J., 1991 r., Modern Molecular Photochemistry, University Science Books,
Sausalito, California.
Rabek J. F., 1987 r., Mechanisms of Photophysical Processes and Photochemical
Reactions in Polymers. Thoery and Applications, John Wiley & Sons, New York.
Literatura
uzupełniająca
Ranby B., Rabek F. F., 1975 r., Photodegradation, Photo-oxydation and
Photostabilization of Polymers. Principle and Applications. John Wiley & Sons,
London, New York.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 20
Przygotowanie do zajęć 2
Studiowanie literatury 5
Inne 3
Łączny nakład pracy studenta 30
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 1
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.6.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przetwórstwo materiałów polimerowych
1. Przetwórstwo materiałów winylowych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr Stanisław Zajchowski, dr hab. Kazimierz Piszczek
prof. UTP, dr inż. Jolanta Tomaszewska, dr inż. Andrzej
Wąsicki, mgr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż.
Przemysław Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki,
i podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30E
30 7
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów polimerowych
podczas procesów przetwórstwa.
K_W05 T1A_W04
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze i właściwościach. K_U11 T1A_U16
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 T1A_U01
U5 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku
zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez
środki masowego przekazu - informacji o korzystnych jak
i niekorzystnych aspektach działalności związanej z produkcją
i stosowaniem związków chemicznych, potrafi przekazać takie
informacje w sposób powszechnie zrozumiały.
K_K06 T1A_K07
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, sprawdzian pisemny, sprawozdania.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Właściwości reologiczne tworzyw winylowych, metody ich oceny. Przetwórstwo metodą
wytłaczania: rola elementów linii wytłaczarskiej, przebieg ciśnienia i temperatury, zjawiska
podczas uplastyczniania ślimakowego, podstawy obliczeń głowic wytaczarskich.
Wtryskiwanie tworzyw polimerowych winylowych, warunki procesu, podstawy obliczeń
form wtryskowych. Warunki procesu prasowania tworzyw winylowych. Modelowanie
przepływów tworzywa w kanałach urządzeń przetwórczych. Logistyka. Wytyczne do
projektowania narzędzi do przetwórstwa.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Regulacja warunków wtryskiwania i ich wpływ na jakość kształtek wtryskowych.
Zestawianie i uruchamianie linii wytłaczarskiej, walcowanie, badania plasto-
grafometryczne. Wydajność, kontrola jakościowa.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x x
U3 x
U4 x
U5 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo
Edukacyjne Zofii Dobkowskiej, Warszawa.
Żuchowska D., 2000 r., Tworzywa konstrukcyjne. WNT, Warszawa.
Zawistowski H., Frenkler D., 1984 r., Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw
termoplastycznych. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Sikora R., 1996 r, Obróbka tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydanictwo Edukacyjne Żak Warszawa.
Polskie Normy.
Szlezyngier W., 1994 r., Podstawy reologii polimerów. Politechnika Rzeszowska.
Praca zbiorowa (red. Mumiak E.), 1998 r., Technologie wytłaczania. Wyd. Plastech Warszawa.
Urbaniak Z., 1997 r., Zgrzewania tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.
Bieliński M., 2004 r., Technika porowania tworzyw termoplastycznych. WN ATR
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Bydgoszcz.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1995 r., Wyposażenie i organizacja wydziału
wtrysku. Wyd. Przemysłowe WENA, Warszawa.
Frącz W., Krywult B., 2005 r., Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw
sztucznych. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej 2005.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1994 r., Kierunki rozwoju technologii wtrysku.
Wyd. Przemysłowe WENA Warszawa.
Kowalska B., 2006 r., Przetwórcze aspekty termodynamicznych właściwości
polimerów termoplastycznych. Wydawnictwa Uczelniane Lublin.
Czasopisma zawodowe.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 35
Studiowanie literatury 45
Inne 35
Łączny nakład pracy studenta 175
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 7
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 7
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.6.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przetwórstwo materiałów polimerowych
2. Przetwórstwo materiałów konstrukcyjnych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr Stanisław Zajchowski, dr hab. Kazimierz Piszczek
prof. UTP, dr inż. Jolanta Tomaszewska, dr inż. Andrzej
Wąsicki, mgr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż.
Przemysław Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki oraz
podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30E
30 7
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów polimerowych
podczas procesów przetwórstwa.
K_W05 T1A_W04
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. K_U06 T1A_U13
U2 Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze i właściwościach. K_U11 T1A_U16
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 T1A_U01
U5 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku
zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez
środki masowego przekazu - informacji o korzystnych jak
i niekorzystnych aspektach działalności związanej z produkcją
i stosowaniem związków chemicznych, potrafi przekazać takie
informacje w sposób powszechnie zrozumiały.
K_K06 T1A_K07
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, sprawdzian pisemny, sprawozdania.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Właściwości reologiczne polimerowych tworzyw konstukcyjnych, metody ich oceny.
Operacje wstępne, suszenie. Przetwórstwo metodą wytłaczania: rola elementów linii
wytłaczarskiej, przebieg ciśnienia i temperatury, zjawiska podczas uplastyczniania
ślimakowego, podstawy obliczeń głowic wytaczarskich. Wtryskiwanie tworzyw
termoplastycznych i termoutwardzalnych, warunki procesu, podstawy obliczeń form
wtryskowych. Warunki procesu prasowania tworzyw termoplastycznych i termo-
utwardzalnych. Modelowanie przepływów tworzywa w kanałach urządzeń przetwórczych.
Logistyka. Tworzywa wzmocnione i wyroby o specjalnych wymaganiach. Wytyczne do
projektowania narzędzi do przetwórstwa.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Suszenie tworzyw konstrukcyjnych (PA, PET). Regulacja warunków wtryskiwania
i ich wpływ na jakość kształtek wtryskowych. Zestawianie i uruchamianie linii
wytłaczarskiej, walcowanie, Wydajność, kontrola jakościowa.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x x
U3 x
U4 x
U5 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo
Edukacyjne Zofii Dobkowskiej, Warszawa.
Żuchowska D., 2000 r., Tworzywa konstrukcyjne. WNT, Warszawa.
Zawistowski H., Frenkler D., 1984 r., Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw
termoplastycznych. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Sikora R., 1996 r, Obróbka tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydanictwo Edukacyjne Żak Warszawa.
Polskie Normy.
Szlezyngier W., 1994 r., Podstawy reologii polimerów. Politechnika Rzeszowska.
Praca zbiorowa (red. Mumiak E.), 1998 r., Technologie wytłaczania. Wyd. Plastech Warszawa.
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Urbaniak Z., 1997 r., Zgrzewania tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.
Bieliński M., 2004 r., Technika porowania tworzyw termoplastycznych. WN ATR
Bydgoszcz.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1995 r., Wyposażenie i organizacja wydziału
wtrysku. Wyd. Przemysłowe WENA, Warszawa.
Frącz W., Krywult B., 2005 r., Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw
sztucznych. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej 2005.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1994 r., Kierunki rozwoju technologii wtrysku.
Wyd. Przemysłowe WENA Warszawa.
Kowalska B., 2006 r., Przetwórcze aspekty termodynamicznych właściwości
polimerów termoplastycznych. Wydawnictwa Uczelniane Lublin.
Czasopisma zawodowe.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 60
Przygotowanie do zajęć 35
Studiowanie literatury 45
Inne 35
Łączny nakład pracy studenta 175
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 7
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 7
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Powłoki ochronne metalowe i organiczne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw. UTP, dr inż. Joanna
Kowalik, dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona Dobiała
Przedmioty wprowadzające
Materiałoznawstwo chemiczne i korozja, chemia
nieorganiczna i organiczna, chemia fizyczna, inżynieria
chemiczna
Wymagania wstępne
Znajomość reakcji utleniania i redukcji, podstaw
tworzenia roztworów i układów wielofazowych, teorii
rozpylenia, elektrostatyki, elektroforezy, fluidyzacji
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
W2
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów malarskich oraz powłok metalowych.
K_W06 T1A_W04
W3
Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
właściwości powłok lakierniczych i metalowych oraz ich
identyfikacji.
K_W13 T1A_W04
T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości
i warunków użytkowania z uwzględnieniem analizy
ekonomicznej.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U2
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
przygotowania powierzchni i wytwarzania powłok
malarskich i metalowych.
K_U06 T1A_U13
Strona 2 z 3
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 T1A_K01
K2 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne, kolokwium z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdania z ćwiczeń.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Technologie przygotowania powierzchni do malowania, rodzaje zanieczyszczeń, cel
przygotowania powierzchni, skutki niewłaściwego przygotowania powierzchni, stopnie
czystości powierzchni metali, wykonanie oczyszczania, diagram Fostera. Metody
oczyszczania, oczyszczanie ręczne i mechaniczne, oczyszczanie strumieniowo-ścierne,
oczyszczanie wysokociśnieniowe wodne i parowe, oczyszczanie płomieniowe,
oczyszczanie chemiczne, sposoby wykonania, odtłuszczanie alkaliczne, rozpuszczalnikowe
i emulsyjne, trawienie w kwasach mineralnych, odrdzewianie i pasty odrdzewiając,
przetwarzacze rdzy, zmywacze, kontrola czystości powierzchni. Podwyższenie odporności
korozyjnej powierzchni oczyszczonej, fosforanowanie, grunty reaktywne, powłoki
metalowe z cynku i aluminium, grunty metaliczne z pyłem cynkowym i pudrem
aluminiowym. Czasowa ochrona powierzchni oczyszczonych. Technologie nakładania
materiałów malarskich i wytwarzania powłok. Kryteria doboru ochronnych powłok
metalowych. Metody ich nakładania. Procesy anodowe i katodowe, polaryzacja katodowa,
procesy elektrokrystalizacji, struktura metali wydzielonych elektrolitycznie. Wydzielanie
metali z roztworów soli prostych i kompleksowych. Właściwości fizyczne i chemiczne
metali wydzielonych elektrolitycznie. Podstawowe składy i właściwości kąpieli
galwanicznych. Technologie nakładania powłok cynkowych, ołowiowych, niklowych
chromowych. Powłoki wielowarstwowe. Nakładanie powłok metalowych metoda
zanurzeniowa. Powłoki wielowarstwowe. Oczyszczanie ścieków galwanicznych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Różne metody przygotowania powierzchni metali, malowanie metodą zanurzeniową,
malowanie elektroforetyczne, nanoszenie powłok metodą fluidyzacyjną, badania
fizykomechaniczne powłok malarskich i polimerowych. Nakładanie powłok
metalowych metodą galwaniczną. Technologie nakładania powłok cynkowych,
miedziowych, niklowych i chromowych. Wpływ poszczególnych składników kąpieli
i warunków prądowych na jakość i właściwości powłok metalowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
W3 x
U1 x
U2 x
U3 x x
U4 x
K1 x
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Klonowski Z., Knopf M., Lichecki J., 1971 r., Przeciwrdzewna ochrona malarska
konstrukcji stalowych. Poradnik WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, Poradnik, 1983 r/. Powłoki malarsko-lakiernicze, WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 1977 r., Nowoczesne metody malowania, WNT Warszawa.
Kowalski Z., 1973 r., Powłoki z tworzyw sztucznych, WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 2002 r., Poradnik galwanotechnika, WNT Warszawa.
Kozłowski A., Tymowski J., Żak T., 1978 r., Powłoki ochronne. Techniki
wytwarzania, PWN Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Zenowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej,
Politechnika Lubelska.
Praca zbiorowa, 1985 r. Ochrona przed korozją, Poradnik, WNT, Warszawa.
Kudriawcew N., Lajner W., Podstawy galwanotechniki, PWT Warszawa t. I 1955, t. II 1960 r.
Biestek T., Weber J., 1968 r., Powłoki konwersyjne, WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 1991 r., Ochrona elektrochemiczna przed korozją, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Gospodarka odpadami materiałów
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Alicja Gackowska, mgr inż. Katarzyna Kowalik
Przedmioty wprowadzające Chemia
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska
naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką
odpadami w tym techniki recyklingu materiałów.
K_W12 T1A_W02
T1A_W06
W2 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji
i eksploatacji materiałów K_W15 T1A_W04
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – zaliczenie ustne lub pisemne
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Hierarchia postępowania z odpadami. Zbieranie, magazynowanie, systemy
zagospodarowania odpadów. Składowanie, termiczne przekształcanie (proliza spalanie),
kompostowanie odpadów. Wymagania dotyczące budowy i eksploatacji składowiska
odpadów. Wymagania stawiane instalacjom do termicznego przekształcania odpadów.
Kompostowanie i mechaniczno - biologiczne metody przetwarzania odpadów. Recykling
i odzysk surowców wtórnych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Strona 2 z 2
Efekt kształcenia
Forma oceny
Zaliczenie
ustne
Zaliczenie
pisemne
Kolokwium
i/lub
sprawdzian
Projekt Sprawozdanie
W1 x x
W2 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rosik - Dulewska Cz. 2000 r., Podstawy gospodarki odpadami PWN Warszawa.
Biegańska J., Czop M., Kajda - Szcześniak M., 2010 r., Gospodarka odpadami
niebezpiecznymi Gliwice. Literatura
uzupełniająca
d’Obryn K, Szalińska E. 2005 r., Odpady komunalne zbiórka, recykling,
unieszkodliwianie odpadów komunalnych i komunalnopodobnych Politechnika
Krakowska.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 15
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
*
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiały przeznaczenia medycznego
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk
Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna, chemia polimerów, materiały
pochodzenia naturalnego
Wymagania wstępne
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę
ogólną w zakresie chemii organicznej, posiada wiedzę
z chemii polimerów w zakresie pozwalającym na
rozumienie właściwości materiałów polimerowych.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 30E
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 T1A_W04
W2 Zna podstawowe metody badania materiałów inżynierskich. K_W08 T1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości
i warunków użytkowania.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
T1A_U02
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K2 Potrafi pełnić odpowiedzialnie i świadomie funkcje
inżynierskie w branży materiałowej. K_K09 T1A_K02
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 2
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Podstawowe wymagania do materiałów stosowanych w praktyce medycznej.
Materiały dla narzędzi medycznych. Materiały opatrunkowe. Nici chirurgiczne.
Materiały do implantacji: metale, polimery, ceramika. Cementy dentystyczne.
Dentystyczne polimery fotoutwardzalne.
Ćwiczenia
laboratoryjne.
Dezynfekcja powierzchni materiałow przeznaczenia medycznego. Badanie
odporności stali nierdzewnej na korozje. Pomiar chłonności wody przez materiały
opatrunkowe. Utwardzanie żywicy dentystycznej poprzez napromieniowanie UV.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin pisemny
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
McCabe J., 2007 r., Applied Dental Materials. Blackworth.
Wise J., 2003 r., Biomaterials in Orthopaedics. Marcel Deccer.
Davis J. R. (Editor)., 2003 r., Handbook of Materials for Medical Devices. ASM
International.
Jef A. Helsen and H. Jürgen Breme (Editors)., 1998 r., Metals as Biomaterials
(Biomaterials Science & Engineering). Wiley.
Literatura
uzupełniająca
Williams W., 2008 r., Concise Encyclopedia of Medical & Dental Materials. Elsevier
Science Ltd.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Przygotowanie do zaliczenia 5
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.4
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Metody doboru powłok ochronnych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab.inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw.UTP, dr inż.
Joanna Kowalik, dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona
Dobiała
Przedmioty wprowadzające Chemia i technologia nieorganiczna i organiczna, chemia fizyczna
i fizykochemia polimerów, chemia i technologia polimerów
Wymagania wstępne
Znajomość zasad pisowni reakcji chemicznych, podstawy
korozji, reakcje polimeryzacji i polikondensacji,
poliaddycji, podstawy katalizy
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych najczęściej stosowanych
żywic lakierowych jako materiałów zabezpieczających.
K_W06 T1A_W04
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania różnych żywic lakierowych. K_W09 T1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne otrzymanych żywic lakierowych. K_U10 T1A_U15
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Strona 2 z 2
Zaliczenie pisemne, kolokwium z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
Podział materiałów malarskich. Symbolika i oznaczenie. Podstawy teoretyczne: roztwory
polimerów, oddziaływanie międzycząsteczkowe, wybór rozpuszczalnika, mieszalność spoiw,
lepkość i tiksotropia, formowanie błon, układy dyspersyjne liofilowe, liofobowe i typu
przejściowego. Produkcja żywic i materiałów suchych, olejnych, spirytusowych, ftalowych,
celulozowych, asfaltowych i bitumicznych, wyroby na wodnych dyspersjach polimerów,
chemo - i termoutwardzalnych fenolowych, mocznikowych i melaminowych, akrylowe,
chlorokauczukowe, epoksydowe, poliestrowe, poliuretanowe, poliwinylowe, silikonowe,
krzemianowe, pigmenty i napełniacze, rozpuszczalniki i rozcieńczalniki.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Zakres tematyczny: Wykonanie syntezy laboratoryjnej określonej żywicy lakierowej np.:
z polimeryzowanego oleju, spirytusowej z szelaku, ftalowej z oleju lnianego, celulozowej przez
rozpuszczenie trójazotanu celulozy, asfaltowych i bitumicznych, wodnych dyspersjach
poliwinylooctanu, fenolowych, mocznikowych i melaminowych, akrylowej, epoksydową,
poliestrową, poliuretanową, poliwinylową, silikonową i przeprowadzić jej pigmentację.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
U1 x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Drinberg A. J., 1953 r., Technologia substancji błonotwórczych, PWN, Warszawa.
Blom A.V., 1951 r., Organiczne powłoki ochronne, PWT, Warszawa.
Sikorski R.T., 1985 r., Podstawy chemii i technologii polimerów , PWN Warszawa.
Brojer Z., Hertz Z., Penczek P., 1981 r., Żywice epoksydowe, Warszawa.
Brzeziński S., Wirpsza Z., 1970 r., Aminoplasty, WNT Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Zenowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej, Politechnika Lubelska.
Praca zbiorowa, 1985 r., Ochrona przed korozją, Poradnik, WNT, Warszawa.
Ochrimienko I., Wercholancew W., 1982 r., Chemia i technologia substancji
błonotworczych, WNT Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Pigmenty i barwniki
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Zdzisław Kucybała prof. nadzw.UTP, dr inż.
Ilona Pyszka, mgr inż. Grzegorz Nikczyński
Przedmioty wprowadzające chemia organiczna
Wymagania wstępne znajomość podstaw chemii organicznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 30E
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów. K_W06 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi ocenić przydatność reakcji chemicznych do
otrzymywania różnych materiałów. K_U07 T1A_U15
U2 Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze i właściwościach. K_U11 T1A_U16
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne – kolokwia
i/lub sprawdziany, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
Strona 2 z 2
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ogólne pojęcie barwy, barwnika i pigmentu. Podstawy elektronowej teorii barwności.
Klasyfikacja i nomenklatura barwników. Barwniki polimetynowe. Barwniki policyklo-
chinonowe (antronowe). Barwniki nitrowe i nitrozowe. Barwniki arylometanowe. Barwniki
antrachinonowe. Barwniki aryloaminowe. Barwniki azometinowe. Barwniki azowe. Barwniki
indygoidowe i tiazolowe. Barwniki antrapirydonowe. Barwniki pirazolonoantronowe. Barwniki
makroheterocykliczne. Barwniki reaktywne. Środki optycznie rozjaśniające. Operacje końcowe
w syntezie barwników: wydzielanie, suszenie, rozdrabnianie, nastawianie na typ. Wybrane
pigmenty i ich zastosowanie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Treść ćwiczeń laboratoryjnych stanowi uzupełnienie wykładu o zagadnienia praktyczne.
Synteza wybranych grup barwników. Reakcje diazowania i sprzęgania w procesie
otrzymywania barwników kwasowych. Synteza barwników o silnej fluorescencji. Wpływ
pH na stopień związania barwnika reaktywnego z włóknem. Otrzymywanie i barwienie
indygiem. Metalizowanie barwników. Metody wybarwiania włókien naturalnych
i sztucznych. Kontrola wybarwiania. Barwienie PVC. Fotodegradacja barwnika HM - 118.
Róż bengalski jako sensybilizator tlenu singletowego.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium i/lub
sprawdzian Projekt Sprawozdanie
W1 x x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Stiepanow B. I., 1980. Podstawy chemii i technologii barwników organicznych. WNT, Warszawa
Gronowska J., 1997. Podstawy fizykochemii barwników. W. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń
Czajkowski W., 1993. Laboratorium z technologii barwników. W. Politechniki Łódzkiej, Łódź Literatura
uzupełniająca
Suppan P., 1997. Chemia i światło. PWN, Warszawa
Pączkowski J., 1988. Monomeryczne i polimeryczne pochodne Różu bengalskiego.
W. Akademii Techniczno - Rolniczej, Bydgoszcz
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Inne -
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.6
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Ochrona obiektów przemysłowych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw. UTP, dr inż. Joanna
Kowalik , dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona Dobiała
Przedmioty wprowadzające Materiałoznawstwo chemiczne, chemia fizyczna, chemia
organiczna i nieorganiczna
Wymagania wstępne
Znajomość procesów i mechanizmów korozji chemicznej
oraz elektrochemicznej, budowy metali, ciał nieorganicznych,
polimerów, żywic syntetycznych, materiałów malarskich,
właściwościach fizycznych i chemicznej odporności materiału
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów zabezpieczających urządzenia, aparaturę,
instalacje, budowle, obiekty przemysłowe i produkcyjne
przed niszczącym działaniem czynników korozyjnych.
K_W06 T1A_W04
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane
zadania dotyczące stosowania kompleksowych metod
ochrony jako podstawowy środek zabezpieczania obiektu
przemysłowego.
K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, konsultacje.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne, prezentacja.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Strona 2 z 2
Wykłady
Definicje i klasyfikacja środowisk korozyjnych. Stopnie agresywności korozyjnej. Przykładowe
oznaczenie warunków eksploatacyjnych określonej konstrukcji. Proje-ktowanie zabezpieczeń
antykorozyjnych. Zasady profilaktyki przeciwkorozyjnej i projektowe. Zabezpieczenie powierzchni
betonowych i żelbetonowych. Zabezpieczenie konstrukcji stalowych. Dobór materiału
konstrukcyjnego i ochronnego. Przykładowe rozwiązania posadzek chemoodpornych. Materiały
chemoodporne. Laminat epoksydowy, poliestrowy i epoksydowo-smołowy. Kity asfaltowe,
fenolowe i furanowe. Chemicznie odporne tworzywa nieorganiczne. Kwasoodporne materiały
naturalne i cementy. Beton kwasoodporny, wyroby ceramiczne i stopy skalne. Emalie nieorganiczne
(szkliwa), renowacja i naprawa., wykładziny gumowe, kleje, powłoki chemoodporne, emalie
nieorganiczne (szkliwa), renowacja i naprawa. Zabezpieczenia chemoodporne z powłok malarskich
i tworzyw sztucznych, materiały polimerowe polimeryzacyjne, polikondensacyjne, naturalne,
kauczukowe i gumowe. Polimerowe kompozyty i kompozytowe materiały konstrukcyjne.
Aparatura i sprzęt wykonawczy, aplikacyjny, ochronny. Zasady doboru materiałów
antykorozyjnych i chemoodpornych. Koszty prac wykonawczych. Wzorcowe rozwiązania
zabezpieczające. Zabezpieczenie tynków, betonów, drewna. Ochrona inhibitorowa
i elektrochemiczna.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie Prezentacja
W1 x x
K1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Ashby M. F., Jones D. R. H., 1995 r., Materiały inżynierskie.[t.1], Właściwości
i zastosowania, WNT, Warszawa
Ashby M. F., Jones D. R. H., 1996 r., Materiały inżynierskie.[t.2], Kształtowanie
struktury i właściwości, dobór materiałów, WNT, Warszawa.
Zinowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej, Politechnika Lubelska.
Fialkowski J., i inni, 1977 r., Zabezpieczenia antykorozyjne w budownictwie
przemysłowym, Poradnik projektanta, Arkady, Warszawa.
Schonburg K., 1976 r., Roboty antykorozyjne w budownictwie metalowym, Arkady, Warszawa.
Badowski H., i inni, 1975 r., Ochrona budowli przed korozja, Arkady, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Dobrzański L. A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie, Wyd. Politechnika Śląska.
Dobrzański L. A., 2004 r., Metalowe materiały inżynierskie, WNT.
Praca zbiorowa, 1983 r., Powłoki malarsko - lakiernicze, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.7
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Metody badania powłok ochronnych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. inż. Edwin Makarewicz prof. nadzw. UTP, dr inż.
Joanna Kowalik , dr inż. Anna Zalewska, mgr inż. Iwona
Dobiała
Przedmioty wprowadzające Metalowe powłoki ochronne, organiczne powłoki
ochronne
Wymagania wstępne Znajomość zjawisk fizycznych jak przewodność
elektryczna, przenikalność magnetyczna, optyka, lepkość
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
badań powłok ochronnych metalowych i organicznych
pozwalających określić ich właściwości fizykomecha-
niczne i fizykochemiczne oraz ich odporność korozyjną.
K_W05 T1A_W04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, konsultacje.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Metodyka badań materiału malarskiego w stanie ciekłym, wstępne próby techniczne,
oznaczenie właściwości i składu podstawowego, oznaczenie siły krycia, oznaczenie
lepkości, konsystencji, pozostałości na sicie, stopnia wysychania, rozlewności
i ściekalności, stopnia roztarcia pigmentów i napełniaczy, grubości powłok mokrych,
pienienia farb emulsyjnych, wyrobów chemoutwardzalnych. Sposób otrzymywania
powłok do badań, metodyka badań fizykomechanicznych i fizykochemicznych powłok,
Strona 2 z 2
badania środowiskowe w komorach i atmosferze, badania elektrochemiczne
i instrumentalne. Wzrokowa ocena jakości powierzchni metalu, niszczące metody
pomiaru grubości powłok, nieniszczące metody pomiaru grubości powłok, badania
przyczepności powłok metalowych, badania szczelności, badania wybranych właściwości
fizycznych, badania korozyjne.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Zaliczenie
pisemne Kolokwium Projekt Sprawozdanie Prezentacja
W1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Klonowski Z., Knopf M., Lichecki J., 1971 r., Przeciwrdzewna ochrona malarska
konstrukcji stalowych. Poradnik WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 1971 r., Poradnik, Powłoki malarsko - lakiernicze, WNT Warszawa.
Biestek T., 1973 r., Metody badań powłok metalowych, WNT Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Praca zbiorowa, 1977 r., Nowoczesne metody malowania, WNT Warszawa.
Kowalski Z., 1977 r., Powłoki z tworzyw sztucznych, WNT Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.8
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Terminologia angielska w inżynierii materiałowej
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr hab. Andrzej Wrzyszczyński prof. nadzw. UTP
Przedmioty wprowadzające Język angielski
Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie podstawowym
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 T1A_U01
U2 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19
T1A_U02
T1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Test.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład Znajomość języka angielskiego w stopniu, który pozwala na zrozumienie fachowej
literatury.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Strona 2 z 2
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Test
U1 x
U2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Domański P., 1996 r., English in Science and Technology. Wybór terminów i zwrotów
angileskich z nauk ścisłych i przyrodniczych. Wydawnictwa Naukowo - Techniczne,
Warszawa.
Błażejewski J., Grabowska A., Najbar J., Paszyc S., Sarna T., 2005 r., Glosariusz
terminów stosowanych w fotochemii. BETAGRAF P.U.H. Poznań.
Literatura
uzupełniająca Aktualne artykuły z literatury technicznej.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 10
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.9
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiały powierzchniowo czynne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk, dr hab. inż. Zdzisław
Kucybała prof. nadzw.UTP, dr inż. Ilona Pyszka, mgr inż.
Grzegorz Nikczyński
Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna
Wymagania wstępne Znajomość podstaw chemii organicznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15E
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów. K_W06 T1A_W04
W2
Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska
naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką
odpadami w tym techniki recyklingu materiałów.
K_W12 T1A_W02
T1A_W06
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U2 Zna zasady bezpieczeństwa związane z zagrożeniami przy stosowaniu
materiałów i procesów chemicznych służących do ich wytwarzania. K_U12 T1A_U11
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Strona 2 z 3
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne –
kolokwia i/lub sprawdziany, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wiadomości ogólne z zakresu chemii koloidów dotyczące właściwości substancji
powierzchniowo czynnych. Emulsje i piany. Właściwości fizykochemiczne roztworów
środków powierzchniowo czynnych. Działanie piorące. Właściwości i zastosowanie
środków powierzchniowo czynnych. Otrzymywanie detergentów i innych środków
powierzchniowo czynnych (anionowe, kationowe, niejonowe, amfoteryczne). Analiza
chemiczna i oznaczanie przydatności środków powierzchniowo czynnych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Treść ćwiczeń laboratoryjnych stanowi uzupełnienie wykładu o zagadnienia praktyczne. Oznaczanie
właściwości pianotwórczych. Oznaczanie zdolności zwilżania. Badanie odporności na twardą wodę.
Oznaczanie zawartości wolnych alkaliów w mydle toaletowym. Oznaczanie zawartości aktywnego
tlenu w proszkach do prania. Oznaczanie odporności chemicznej środków powierzchniowo
czynnych. Oznaczanie całkowitej ilości substancji czynnej przez ekstrakcję. Oznaczanie
kationowych i anionowych substancji powierzchniowo czynnych metodą spektrofotometryczną.
Oznaczanie środków powierzchniowo czynnych w ściekach. Badanie właściwości dyspergujących.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium i/lub
sprawdzian Projekt Sprawozdanie
W1 x x
W2 x x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Przondo J., 2007 r., Związki powierzchniowo czynne i ich zastosowanie w produktach
chemii gospodarczej. W. Politechniki Radomskiej, Radom.
Ogonowski J., Tomaszkiewicz - Potępa A., 2004 r., Analiza związków powierzchniowo
czynnych. Wydawnictwo IGSMiE PAN, Kraków.
Zieliński R., 2000 r., Surfaktanty, towaroznawcze i ekologiczne aspekty ich
stosowania. W. Akademii Ekonomicznej, Poznań. Literatura
uzupełniająca
Bolinski L., 1988 r., Wybrane zagadnienia z chemii gospodarczej.
W. SGGGW - AR, Warszawa
Kwiatek A., 1999. Podstawy technologii chemicznej. W. Politechniki Radomskiej, Radom.
Gajewska - Stefańska L., Grubecki S., Gutowski W., Mamak Z., Szperliński Z., 1994 r.,
Laboratoryjne badania wody, ścieków i osadów ściekowych. W. Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne -
Łączny nakład pracy studenta 50
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
*
ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.10
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiały wysokiej czystości i specjalnego przeznaczenia
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk
Przedmioty wprowadzające Fizyka, Chemia nieorganiczna
Wymagania wstępne
Posiada wiedzę z fizyki w zakresie pozwalającym na
rozumienie zjawisk i procesów fizycznych; ma
uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną
w zakresie chemii nieorganicznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości i
warunków użytkowania z uwzględnieniem analizy
ekonomicznej.
K_U05
T1A_U12
T1A_U13
T1A_U14
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
K2 Potrafi ocenić przydatność reakcji chemicznych do
otrzymywania różnych materiałów. K_K07 T1A_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 2
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Podstawowe półprzewodniki stosowane w układach elektronicznych. Wymagania do
czystości oraz krystaliczności półprzewodników. Otrzymywanie krzemu gatunku
elektronicznego. Hodowla monokryształów metodami Czochralskiego oraz pływającej
strefy. Właściwości i zastosowanie arsenku galu oraz telurku kadmu. Materiały
stosowane w ogniwach fotowoltaicznych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Zaliczenie pisemne
W1 x
U1 x
U2 x
K1 x
K2 x
6. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rosencher E., Vinter B. 2002 r., Optoelectronics, Cambridge University Press.
Sze S. M., 2002 r., Semiconductor devises, Physics and Technology – 2nd ed.
John Wiley & sons, inc.
Orlikowski M. Technologie przyrządów półprzewodnikowych – Materiały
z wykładów. Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki,
Politechnika Łódzka, http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf.
Literatura
uzupełniająca
Nunley W., Birtalan D. 2009 r., Optoelectronics: infrared-visible-ultraviolet
devices and applications, CRC Press.
7. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Przygotowanie do zaliczenia 15
Łączny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.11
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Podstawy wiedzy o nanomateriałach
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Andrzej Wrzyszczyński prof. UTP, dr inż.
Franciszek Ścigalski
Przedmioty wprowadzające Matematyka, fizyka, chemia,
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 30 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 T1A_W04
W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji materiałów. K_W13 T1A_W04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne lub ustne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Definicja pojęć mikro - i nano - technologie i materiały. Charakterystyka nanomateriałów
takich jak: nanoczątki, nanorurki, nanofilmy, materiały nanoporowate i składniki
nanokompozytów. Metody otrzymywania mikro i nanomateriałów. Unikalne właściwości
materiałów o rozmiarach od kilku do kilkuset nanometrów (duża powierzchnia zewnętrzna,
uporządkowana porowatość materiału, efekty kwantowe, duża zdolność detekcyjna
i katalityczna). Zapoznanie z głównymi aspektami stosowania nonomateriałow, takich jak:
specyficzne adsorbery, nanowypełniacze, katalizatory, czujniki, elementy ogniw
Strona 2 z 2
paliwowych i ogniw innego typu, materiałów w procesach biotechnologicznych (z uwagi
na fakt możliwości kontrolowania oddziaływań nanomateriał-białko, nanomateriał-
komórka żywa).
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Jurczyk M., 2001 r., Nanomateriały. Wybrane zagadnienia., Wydawnictwo
Politechniki Poznańskiej.
Jakubowicz J., Jurczyk M., 2004 r., Nanomateriały ceramiczne., Wydawnictwo
Politechniki Poznańskiej.
Literatura
uzupełniająca Bieżąca literatura monograficzna.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 10
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.12
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Prognozowanie właściwości tworzyw
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr inż. Jolanta
Tomaszewska, Stanisław Zajchowski, mgr inż. Katarzyna
Skórczewska, mgr inż. Przemysław Siekierka, mgr inż.
Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały
polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15E
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U2
Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze i
właściwościach.
K_U11 T1A_U16
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U4 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i
wyciąga wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 T1A_U01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, sprawdzian pisemny, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Starzenie tworzyw polimerowych. Odporność doraźna i długoterminowa, zmiana
właściwości w czasie użytkowania. Czynniki powodujące starzenie. Starzenie
atmosferyczne. Biodegradacja. Zachowanie polimerów w zmiennym polu
elektrycznym i przy obciążeniach cyklicznych. Rodzaje odkształceń, pełzanie,
relaksacja, Sposoby przyspieszania degradacji polimerów – problem odpadów
polimerowych. Charakterystyka metod badań procesów starzenia polimerów. Metody
prognozowania czasu eksploatacji wyrobów z tworzyw polimerowych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ocena wpływu czasu i warunków na właściwości wybranych tworzyw polimerowych.
Oznaczanie skutków przyspieszonego starzenia polimerów poprzez określanie zmian
właściwości reologicznych i mechanicznych oraz struktury. Badania dynamicznych
właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZ ŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
U1 x x
U2 x x
U3 x
U4 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Broniewski T., Iwasiewicz A., Kapko J., Płaczek W., 1970 r., Metody badań i ocena
właściwości tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa.
Kaczmarek H., 1998 r., Efekty przyspieszonego fotochemicznego rozkładu polimerów
przez substancje mało - i wielkocząsteczkowe. Wydawnictwo Uniwersytetu M.
Kopernika Toruń.
Hałasa E., Heneczkowski M., 2007 r., Wprowadzenie do inżynierii termoodpornych
materiałów polimerowych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.
Bełzowski A., 2002 r., Degradacja mechaniczna kompozytów polimerowych. Oficyna
Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Janowska G., Przygocki W., Włochowicz A., 2007 r., Palność polimerów i materiałów
polimerowych. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Rabek J. F.:, 2008 r., Współczesna wiedza o polimerach, PWN, Warszawa.
Gruin I.:, 2003 r., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa.
Szlezynger W., 1996 r., Tworzywa sztuczne, tom 2, rozdz. 24. Wydawnictwo
Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.
Praca zbiorowa Nejman M.B., 1966 r., Starzenie i stabilizacja polimerów. WNT
Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 30
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 10
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.13
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Niekonwencjonalne źródła energii
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy prof. dr hab. Jerzy Gaca, dr inż. Maria Kowalska
Przedmioty wprowadzające Chemia środowiska, aparatura procesowa, ochrona
środowiska, ekologia
Wymagania wstępne Źródła energii konwencjonalnej, energia odnawialna,
energia wodna, wiatrowa
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedze o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
W2
Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu
ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego,
potrafi korzystać z zasobów wiedzy patentowej.
K_W16 T1A_W10
W3
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia
społecznych, ekonomicznych i prawnych uwarunkowań
działalności inżynierskiej.
K_W17 T1A_W08
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie pisemne lub ustne z wykładów.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady Kryteria podziału źródeł energii. Alternatywne źródła energii. Wykorzystanie biomasy
Strona 2 z 2
do produkcji energii: Rodzaje i własności różnych rodzajów biomasy Technologie
spalania biomasy Technologie zgazowania biomasy. Zasoby i potencjał energetyczny
biomasy, biogazu i biopaliw w Polsce. Wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej.
Regionalne systemy wykorzystania biomasy, biogazu, biopaliw. Wykorzystanie energii
słońca do produkcji ciepła: Potencjał wykorzystania energii słonecznej Polska
energetyka wiatrowa a wykorzystanie energii wiatru na świecie. Konstrukcja siłowni
wiatrowej, charakterystyka prądnicy i turbiny-moment napędowy turbiny. Rodzaje
turbin wiatrowych. Koszty korzystania z energii alternatywnych źródeł.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
W1 x
W2 x
W3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Górka K., Poskrobko B., Radecki W., 1994 r., Ochrona środowiska. Problemy
społeczne, ekonomiczne i prawne, Warszawa.
Gradziuk P., Technologie konwersji biomasy na cele energetyczne.
Lewandowski W.M., 2001 r., Proekologiczne źródła energii odnawialnej WNT
Warszawa.
Rubik M.: Pompy ciepła. Poradnik , Instal, Warszawa, 1999.
Wiśniewski G., 2006 r., Kolektory słoneczne, COIB PP Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Michałowski S., Plutecki J., 1995 r., Energetyka wodna. WNT, Warszawa.
Sobański R., 2000 r., Jak pozyskać ciepło z ziemi. Instal, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 15
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.14
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Metody recyklingu materiałów polimerowych
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
dr hab. Kazimierz Piszczek, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska, dr hab. Stanisław Zajchowski, dr inż.
Andrzej Wąsicki, mgr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr
inż. Jacek Mirowski, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna, fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstawowa wiedza o materiałach
polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 30E
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska
naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką
odpadami w tym technik recyklingu materiałów.
K_W12 T1A_W02
T1A_W06
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 T1A_U15
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
U3 Potrafi zgodnie ze specyfikacją zagospodarować odpady. K_U15 T1A_U16
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Ma świadomość ważności i zrozumienia pozatechnicznych
aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej
wpływu na środowisko i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02 T1A_K02
K2 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, zaliczeniem pisemne, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Zjawiska zachodzące podczas realizacji procesów przetwórstwa i podczas użytkowania
tworzyw sztucznych. Starzenie, degradacja, destrukcja, biodegradacja i ich konsekwencje.
Metody oceny skutków wielokrotnego przetwarzania. Recykling materiałowy, procesy
technologiczne wykorzystywane w recyklingu materiałowym tworzyw polimerowych.
Typowe wady wyrobów z recyrkulowanych tworzyw sztucznych wykonywanych różnymi
technologiami i sposoby ich zapobiegania. Recykling surowcowy i energetyczny.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Przygotowanie próbek wykonanych z recyklatów polimerowych, oznaczanie
twardości, wytrzymałości na rozciąganie, badanie wskaźnika szybkości płynięcia.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
W1 x
U1 x x
U2 x
U3 x
K1 x x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa, 1997 r., Recykling materiałów polimerowych. WNT, Warszawa.
Błędzki A.K., 1985 r., Recykling tworzyw sztucznych. ODITS Politechniki
Szczecińskiej, Szczecin.
Praca zbiorowa, 2006 r., Recykling tworzyw sztucznych w Europie. Oficyna
Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Literatura
uzupełniająca
Mucha M., 2002 r., Polimery a ekologia. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź.
Haponiuk J.T., 2008 r., Tworzywa sztuczne w praktyce. Wyd. Verlag Dashofer, Warszawa.
Praca zbiorowa, 1966 r., Starzenie i stabilizacja polimerów. WNT.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 45
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 10
Inne 5
Łączny nakład pracy studenta 65
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7.15
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Materiały ceramiczne
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy dr inż. Dorota Ziółkowska
Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna, materiały pochodzenia
naturalnego, wytrzymałość materiałów
Wymagania wstępne
Znajomość podstaw chemii nieorganicznej, znajomość
właściwości najważniejszych skał i minerałów,
umiejętność praktycznego wykorzystania podstawowych
technik pracy laboratoryjnej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 T1A_W04
W2
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie
w wytwarzaniu i kształtowaniu własności materiałów
inżynierskich.
K_U02 T1A_U13
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U11
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 T1A_K03
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 2
Wykład multimedialny oraz ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład: test, ćwiczenia laboratoryjne: złożenie w formie pisemnej opracowań wyników pięciu
ćwiczeń oraz kolokwium końcowe.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ceramika w wąskim rozumieniu (porcelana, porcelit, fajans i in.) - otrzymywanie, właściwości
i zastosowanie. Produkty innych gałęzi przemysłu ceramicznego (materiały ogniotrwałe
i termoizolacyjne, szkło i emalie, materiały ścierne, budowlane materiały wiążące, leizna
kamienna, farby ziemne) - otrzymywanie, właściwości i zastosowanie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Zastosowanie różnych technik analitycznych oraz fizykochemicznych do oznaczania właściwości
surowców glinokrzemianowych takich jak: wilgotność, granica plastyczności, stopień
krystaliczności, zdolność do pęcznienia, odporność na środowiska agresywne, właściwości
sorpcyjne. Wytwarzanie ceramiki tradycyjnej. Badanie właściwości materiałów ceramicznych
takich jak: twardość, właściwości dielektryczne, palność, odporność na środowiska agresywne.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Test Kolokwium Wykonanie
ćwiczenia
Sprawozdanie
z ćwiczenia
W1 x
W2 x
U1 x x
U3 x x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Ashby M. F., Jones D.R.H., 1997 r., Materiały inżynierskie. Tom 1 – Właściwości
i zastosowania. WNT, Warszawa.
Awgustinik A. J., 1980 r., Ceramika. Wyd. Arkady, Warszawa.
Matyszewski T., Mickiewicz D., 1983 r., Materiały i wyroby stosowane w inżynierii
materiałowej, cz.1. Wyd. Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin
Literatura
uzupełniająca
Skalmowski W., 1971 r., Chemia materiałów budowlanych. Wyd. Arkady, Warszawa.
Polak A., 1981 r., Szkło i jego historia. PWN, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 15
Inne 15
Łączny nakład pracy studenta 60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Seminarium dyplomowe
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy W zależności od wybranego promotora
Przedmioty wprowadzające Przedmioty realizowane podczas cyklu kształcenia
Wymagania wstępne Metody opracowania i interpretacji wyników w formie
analitycznej i graficznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII
15 2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym
K_U17 T1A_U01
U2 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku
zawodowym, także w języku obcym K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku
obcym opracowanie inżynierskie K_U20
T1A_U03
T1A_U04
T1A_U06
U4 Ma umiejętność samokształcenia się K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE
K1
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.
poprzez środki masowego przekazu - informacji o
korzystnych jak i niekorzystnych aspektach działalności
związanej z produkcją i stosowaniem związków
chemicznych, potrafi przekazać takie informacje w sposób
powszechnie zrozumiały
K_K06 T1A_K07
3. METODY DYDAKTYCZNE
Strona 2 z 2
Seminarium.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Przedstawienie prezentacji multimedialnej na zadany temat, złożenie referatu.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Seminarium Temat seminarium ustalany w zależności od nauczyciela prowadzącego seminarium
dyplomowe.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt
Prezentacja
multimedialna +
referat
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura podstawowa Literatura uzależniona od tematu pracy inżynierskiej i prowadzącego seminarium dyplomowe.
Literatura uzupełniająca
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 15
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 15
Inne 10
Łączny nakład pracy studenta 50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.9
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Przygotowanie i złożenie pracy dyplomowej oraz
przygotowanie do egzaminu dyplomowego
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy W zależności od promotora
Przedmioty wprowadzające Przedmioty realizowane podczas cyklu kształcenia
Wymagania wstępne Metody opracowania i interpretacji wyników w formie
analitycznej i graficznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII
75 15
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać analizy przemian zachodzących podczas
procesów chemicznych i ocenić ich znaczenie w wytwarzaniu
i kształtowaniu własności materiałów inżynierskich
K_U02 T1A_U13
U2 Posługuje się programami komputerowymi, wspomagającymi
realizację zadań typowych dla inżynierii materiałowej K_U04 T1A_U07
U3
Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty wykorzystując
podstawowe techniki laboratoryjne w syntezie, wydzielaniu
i oczyszczaniu związków chemicznych
K_U08 T1A_U08
U4 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 T1A_U16
U5
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym
K_U17 T1A_U01
U6 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe K_U18 T1A_U01
U7 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku
zawodowym, także w języku obcym K_U19
T1A_U02
T1A_U06
U8 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku
obcym opracowanie inżynierskie K_U20
T1A_U03
T1A_U04
Strona 2 z 3
T1A_U06
U9 Ma umiejętność samokształcenia się K_U21 T1A_U05
KOMPETENCJE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych K_K01 T1A_K01
K2 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad powierzonymi
zadaniami K_K03 T1A_K03
K3 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania K_K04 T1A_K04
3. METODY DYDAKTYCZNE
Ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Złożenie pracy dyplomowej i zdanie egzaminu.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
laboratoryjne Temat uzależniony od tematu pracy dyplomowej realizowanej przez studenta.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Praca dyplomowa
U1 x x
U2 x x
U3 x x
U4 x x
U5 x x
U6 x x
U7 x x
U8 x x
U9 x x
K1 x x
K2 x x
K3 x x
7. LITERATURA
Literatura podstawowa Literatura uzależniona od tematu pracy inżynierskiej.
Literatura uzupełniająca
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 108
Przygotowanie do zajęć 100
Studiowanie literatury 100
Inne 70
Łączny nakład pracy studenta 377
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 15
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 15
*ostateczna liczba punktów ECTS
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.10
INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Praktyka zawodowa
Kierunek studiów Inżynieria Materiałowa
Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5 - letnie)
Profil studiów Ogólnoakademicki
Forma studiów Stacjonarne
Specjalność Inżynieria Materiałów Polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
W zależności od wybranego Zakładu, w którym
realizowana będzie praktyka programowa.
Przedmioty wprowadzające Przedmioty realizowane podczas cyklu kształcenia
Wymagania wstępne
Podstawowa wiedza zakresu prac laboratorium,
Znajomość podstaw obliczeń, właściwości fizycznych
i chemicznych materiałów, podstaw nauki o materiałach
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
II - VI
120 - 160 4
EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp. Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
WIEDZA
W1 Zna podstawowe metody badania materiałów inżynierskich. K_W08 T1A_W07
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 T1A_W05
W3
Zna podstawowe zasady organizacji pracy i zintegrowanego
zarządzania w podejmowanych działaniach technicznych
w tym zarządzania jakością.
K_W14 T1A_W09
W4 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji
i eksploatacji materiałów. K_W15 T1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości
i warunków użytkowania z uwzględnieniem analizy
ekonomicznej.
K_U05 T1A_U12
T1A_U14
U2
Potrafi wykorzystać metody analityczne do jakościowego
i ilościowego oznaczania związków chemicznych,
formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich.
K_U09 T1A_U09
U3
Zna zasady bezpieczeństwa związane z zagrożeniami przy
stosowaniu materiałów i procesów chemicznych służących do
ich wytwarzania.
K_U12
K_U14 T1A_U11
U4 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku K_U19 T1A_U06
Strona 2 z 3
zawodowym.
KOMPETENCJE
K1 Prawidłowo rozpoznaje i rozwiązuje dylematy związane
z wykonywaniem zawodu inżyniera materiałowego. K_K08 T1A_K05
K2 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadania. K_K04 T1A_K04
K3 Ma świadomość ważności zachowania w sposób
profesjonalny. K_K07 T1A_K04
K4
Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych
aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej
wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności
za podejmowane decyzje.
K_K02 T1A_K02
METODY DYDAKTYCZNE
Praktyka w zakładzie pracy. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Praktyka kończy się wystawieniem zaświadczenia o jej ukończeniu przez Zewnętrznego Opiekuna
Praktyki (np. kierownik laboratorium). Student wypełnia dzienniczek praktyk, który jest sprawdzany
przez Pełnomocnika Dziekana do spraw Praktyk Studenckich. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Praktyka
1. Założenia programowe:
Praktyki zawodowe mają na celu poznanie specyfiki pracy na różnych stanowiskach,
wróżnych branżach merytorycznie związanych z kierunkiem studiów, wykształcenie
umiejętnościpraktycznego zastosowania wiedzy teoretycznej zdobytej na studiach
(integracja wiedzyteoretycznej z praktyką), poznanie praktycznych zagadnień
związanych z pracą na stanowiskachzgodnych z wybraną specjalnością, poznanie
własnych możliwości na rynku pracy oraz nawiązaniekontaktów zawodowych.
2. Program praktyk:
1. Instruktażz przepisów bhp i ppoż. obowiązujących na terenie przedsiębiorstwa.
2. Zapoznanie się ze strukturą:
produkcyjną,
organizacyjną
informacyjną przedsiębiorstwa.
3. Poznanie procesów i urządzeń technologicznych w procesie produkcyjnym w
tym:
zagadnień projektowo-konstrukcyjnych (biuro projektowe),
podstawowych procesów przetwarzania substancji,
technologii przetwarzania materiałów konstrukcyjnych,
gospodarki surowcowej i energetycznej,
przetwórstwa surowców,
4. Poznanie systemów:
nadzoru procesów technologicznych,
zarządzania i kontroli jakości,
transportu i logistyki.
5. Zapoznanie się dokumentacją techniczną.
6. Poznanie obiegu dokumentów wewnątrz zakładu.
7. Zapoznanie się z technologiami informatycznymi w przedsiębiorstwie.
8. Poznanie podstaw prawnych funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Powyższy ramowy program praktyk może podlegaćzmianom w zależności od
specyfiki firmy przyjmującej studentów na praktyki, w zakresie zgodnym z danym
kierunkiem kształcenia i specjalnością. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia Forma oceny
Załącznik nr 3do wytycznych dla rad podstawowych jednostek
organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących
programów studiów I i II stopnia w UTP w Bydgoszczy
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Dzienniczek praktyk
W1 x
W2 x
W3 x
W4 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
K2 x
K3 x
K4 x LITERATURA
Literatura podstawowa Zalecana przez opiekuna praktyk.
Literatura uzupełniająca
NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych 120 - 160
Przygotowanie do zajęć -
Studiowanie literatury -
Inne -
Łączny nakład pracy studenta 120 – 160
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4
*ostateczna liczba punktów ECTS