Bezpieczna Szkoła.Sprawozdanie z zadań konkursowych.

Zadania 6 - 10

Zadanie 6: Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów nt. Kibole, blokersi, grupy podwórkowe - co robić, jeśli rozpoznajesz zagrożenie, jak się bronić przed wciągnięciem do „paczki". Wskazany udział specjalisty ds. prewencji z Policji, pedagoga-specjalisty z zakresu resocjalizacji. Ocena na podstawie informacji przesłanej do jury przez szkołę.

W okresie od 24 marca 2014r. do 28 marca 2014r. we wszystkich klasach odbyły się konwersatoria przybliżające uczniom zagadnienia związane z funkcjonowaniem subkultur młodzieżowych. Podstawą do przeprowadzenia zajęć był scenariusz 6 zamieszczony w materiałach konkursowych. Głównym celem spotkań było uświadomienie uczniom zagrożeń wynikających z kontaktów z grupami nieformalnymi, określenie problemów związanych z działalnością grup podwórkowych, potrzeby walki z niewłaściwym zachowaniem młodych ludzi oraz trening zachowań asertywnych. Zajęcia miały głównie charakter prewencyjny, gdyż nasi uczniowie żyją w małej, wiejskiej społeczności i nie funkcjonują tu żadne grupy subkultur młodzieżowych.

Zajęcia zostały dostosowane do grup wiekowych. W klasach 1-3 szkoły podstawowej uczniowie zostali zapoznani z pojęciami: dresiarze, kibole, blokersi – kim są osoby tak określane. Następnie przedstawione zostały zagrożenia ze strony kontaktu z daną grupą: zachowania agresywne; wywieranie nacisku; prowokowanie; palenia papierosów; picie alkoholu; zażywanie narkotyków; zaczepki słowne; bójki; wywieranie presji w przypadku rezygnacji z kontaktów z grupą; poniżanie. W dalszej części zajęć uczniowie poznali sposoby obrony przed wciągnięciem do paczki: uświadomienie sobie zagrożenia, zwrócenie się, w razie nacisku, o pomoc do dorosłych (rodziców, nauczyciela, księdza) lub znajomych (koleżanek, kolegów). Dzieci ćwiczyły umiejętności asertywne poprzez odgrywanie scenek odmowy wstąpienia do paczki.

Spotkania z uczniami klas 4-6 szkoły podstawowej i 1-3 gimnazjum miały inny charakter. W czasie zajęć uczniowie pracowali w grupach, wykorzystując przygotowane materiały. Zadaniem każdej z nich było utożsamienie się z jedną „paczką” – subkulturą: hip-hopowców, punków, raperów, blokersów, kiboli (charakterystyczne cechy ubiory oraz przedmioty). Po prezentacji każdej z grup rozpoczęto dyskusję na temat znaczenie zagrożeń płynących ze strony kontaktów z grupą podwórkową (agresywne zachowania, używki, prowokowanie, wywieranie nacisku, poniżanie, wywieranie presji w przypadku rezygnacji z kontaktów z grupą, oddziaływanie na psychikę). Poruszany był temat bezpiecznego zachowania się podczas meczów piłki nożnej i zachowania pseudokibiców na stadionach. Uczniowie poznali podstawowe pojęcia pozwalające rozróżnić kibica od pseudokibica. Następnie określali zasady zdrowej rywalizacji sportowej oraz zasady poprawnego kibicowania. Przy tej okazji uczniowie mogli wypowiedzieć się na temat bezpieczeństwa na naszych stadionach w oparciu o informacje medialne, gdyż żaden uczeń naszej szkoły nie był w roli kibica na stadionie. W dalszej części zajęć zastosowano metodę „Drzewka decyzyjnego”, by uświadomić proces podejmowanych decyzji. Wypełniając schemat drzewka uczniowie mieli możliwość uświadomienia sobie skutków przyjętego rozwiązania, rozpoznawali zagrożenia. Wśród zagrożeń uczniowie wymieniali: agresywne zachowania wobec młodszych, słabszych, przechodniów na ulicy; namawianie, a z czasem zmuszanie do zażywania narkotyków, picia

alkoholu, palenia papierosów; uczestniczenie wraz z grupą w bójkach i kradzieżach, co niesie za sobą dalsze konsekwencje – aresztowanie, pobyt w poprawczaku/więzieniu.

Metoda „Burza mózgów” uczniowie wypowiadali się na temat:,  Co zrobić, gdy ktoś próbuje wciągnąć nas do paczki? Wśród zaproponowanych przez uczniów sposobów odmowy wciągnięcia do paczki padały propozycje: formułowanie stanowczych odpowiedzi odmownych, podawanie odpowiedniego uzasadnienia, bronienie własnego zdania przy odpowiednio dobranych argumentach, zwrócenie się o pomoc do znajomych lub rodziców w razie nacisku ze strony jakiejś grupy. W celu kształtowania umiejętności asertywnych uczniowie odgrywali scenki, w których przedstawiali sposoby odmowy wciągnięcia do „paczki”. Zaproponowane ćwiczenia wzbudziły wśród uczniów wiele emocji. Odgrywanie scenek przygotowało uczniów do konsekwentnej i jednoznacznej reakcji na namawianie przez grupę, do wyrażania swojego zdania, do mówienia wprost, konkretnie, bez kłamania tego, co się czuje i myśli. Uczniowie stwierdzili, że odgrywanie scenek to najskuteczniejszy sposób nauki technik asertywnych, gdyż ludzi agresywnych zasadniczo obawiamy się. Spełniamy wiec ich polecenia w obawie, że w jakiś sposób nas zranią, a będąc asertywnym potrafimy pozytywnie mówić o sobie (a to bardzo trudne zadanie).

Większość uczniów nie zdawała sobie sprawy, że przynależność do grup podwórkowych może mieć tak wiele negatywnych skutków. Dlatego tak ważne jest uwrażliwianie młodych ludzi na to, co dzieje się wokół nich. Wskazanie im, że zawsze mogą liczyć na wsparcie i pomoc osób dorosłych. Najważniejsze jest nabywanie przez młodzież odpowiednich umiejętności radzenia sobie w sytuacjach nowych i trudnych.

Zadanie 7: Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów pod hasłem Mój przyjaciel jest inwalidą - jak kształtować podstawy akceptujące niepełnosprawność. Ocena na podstawie informacji przesłanej do jury przez szkołę.

W okresie od 17 do 21 lutego realizowaliśmy w szkole działania związane z realizacją siódmego zdania. W oparciu o materiały przygotowane przez Organizatora (konspekt nr 7) oraz koordynatora szkolnego projektu (prezentacja „Mój przyjaciel jest inwalidą”) wychowawczynie klas 1-3 szkoły podstawowej przeprowadziły zajęcia w swoich klasach. Głównymi celami było uwrażliwienie uczniów na potrzeby niepełnosprawnych oraz kształtowanie postaw akceptujących niepełnosprawność. W trakcie warsztatów dzieci miały możliwość poznania trudności, z jakimi borykają się osoby niepełnosprawne – oglądały fragment bajki z zatkanymi uszami, wykonywały rysunki używając stopy, pokonywały tor przeszkód z zawiązanymi oczami.

Po tych ćwiczeniach dzieci dzieliły się odczuciami, mówiły o tym, jak według nich, może czuć się osoba niepełnosprawna. Wyzwaniem dla nauczycielek było przybliżenie dzieciom zagadnień związanych z niepełnosprawnością umysłową, ponieważ do klasy 1 chodzi uczennica z zespołem Downa z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną. Zaburzenia rozwojowe dziewczynki manifestują się głównie skłonnością do naiwności. Nauczycielki zwracały uwagę na ważkość akceptacji dziewczynki przez rówieśników, gdyż uczy się od nich różnych zachowań, naśladuje inne dzieci. Podkreślały, że łatwiej jest jej wykonać jakąś czynność, gdy widzi jak wykonują to rówieśnicy. Wspólnie z wychowawczyniami uczniowie ustalili, jak powinni zachowywać się wobec osób niepełnosprawnych, w tym wobec niepełnosprawnej koleżanki. Na zakończenie zajęć uczniowie wykonali rysunki scenek ukazujących pomoc i wspólne zabawy z niepełnosprawnymi rówieśnikami.

W klasach 4-6 wychowawczynie przeprowadziły na godzinach wychowawczych zajęcia warsztatowe, których głównymi celami było: przedstawienie definicji niepełnosprawności, zaprezentowanie rodzajów niepełnosprawności, uwrażliwienie na problemy osób niepełnosprawnych oraz kształtowanie pozytywnej postawy wobec osób niepełnosprawnych. Jako wstęp do zajęć nauczycielki wykorzystały część prezentacji (8 slajdów) przegotowanej przez szkolnego koordynatora konkursu. Uczniowie poznali definicję niepełnosprawności oraz różne rodzaje niepełnosprawności. Nauczycielki prowadzące zajęcia przybliżyły uczniom problemy osób kalekich,  niewidomych, głuchoniemych, upośledzonych. Uczniowie wypowiadali się na temat, co może być przyczyną niepełnosprawności. Dzieci wskazywały głównie wypadki drogowe, skoki do wody, bójki, jazdę skuterem oraz choroby genetyczne. Ożywioną dyskusję wywołały zagadnienia związane z pytaniami: „czy my sami zawsze jesteśmy pełnosprawni?”, „jakie są różnice między osobami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi?”. W trakcie dyskusji okazało się, że każdy z uczniów cierpiał na jakąś dolegliwość, niektórzy ulegli wypadkom – mieli złamaną rękę, nogę, obojczyk, a wiec nie byli w pełni sprawni. Następnie dzieci omawiały jak należy zachowywać się w obecności osoby niepełnosprawnej oraz co niechcący może ją urazić. Uczniowie podawali znane z autopsji przykłady pozytywnego, ale i negatywnego traktowania inwalidów. Na zajęciach podkreślano potrzebę tolerancji wobec osób niepełnosprawnych, a uczniowie podawali przykłady braku akceptacji inwalidów w społeczeństwie. Dzieci rozumieją potrzebę niesienia pomocy osobom niepełnosprawnym, nie jest to temat dla nich obcy, gdyż od pięciu lat uczestniczą w zbiórce plastikowych nakrętek. W pierwszym roku trwania akcji zbierali je dla ucznia Szkoły Podstawowej nr 20 w Nowym Sączu, przez trzy lata dla ucznia Szkoły Podstawowej w Wojnarowej, a w ubiegłym roku szkolnym i obecnym dla ucznia Zespołu Szkół w Mogilnie. Przypomniano uczniom również, iż nasza szkoła współpracuje z Fundacją na Rzecz Osób Niewidomych i Niepełnosprawnych „Pomóż i Ty”. Przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego rozprowadzają drobne pomoce szkolne, a uzyskany dochód przekazują na rzecz Fundacji.

Uczniowie klas 1-3 gimnazjum, podobnie jak szkoły podstawowej uczestniczyły w zajęciach, których celem było przekazanie im rzetelnej wiedzy na temat niepełnosprawności, podkreślenie społecznego wymiaru niepełnosprawności, zasygnalizowanie takich problemów jak bariery architektoniczne, trudności  na rynku pracy, brak tolerancji niektórych ludzi wobec osób upośledzonych, co w naszych szkolnych warunkach jest niezmiernie ważne.

Podczas prowadzonych warsztatów uczniowie przejawiali dużą aktywność i zainteresowanie tematyką zajęć. Miało to odzwierciedlenie w dyskusji na temat naszych odczuć wobec osób niepełnosprawnych i reakcji na ich pojawienie się w różnych sytuacjach społecznych i naszych szkolnych. Uczniowie wypowiadali się na temat stereotypów i uprzedzeń związanych z niepełnosprawnością. Podawali przykłady dyskryminacji osób niepełnosprawnych. W trakcie zajęć zwrócono uwagę uczniów na potrzebę integracji osób niepełnosprawnych ze środowiskiem oraz niesienia pomocy. Przypomniano uczniom o akcjach organizowanych na

terenie szkoły – zbiórce nakrętek i sprzedaży cegiełek dla Fundacji „Pomóż i Ty”. Podobnie, jak uczniowie szkoły podstawowej, gimnazjaliści mieli możliwość wcielić się w rolę osoby niepełnosprawnej oraz wypowiedzenia się na temat: „czy my zawsze jesteśmy pełnosprawni”. Uzmysłowienie młodzieży własnych niedyspozycji w różnych sytuacjach przyczyniło się do lepszego zrozumienia problemów osób niepełnosprawnych. Z zajęć wypłynęły wnioski, iż każdy człowiek powinien być obdarzony szacunkiem i godnością, mając pełne prawo żyć, uczyć się, bawić i realizować swoje marzenia oraz cele. Człowiek niepełnosprawny potrzebuje nie tylko opieki, ale również szacunku, akceptacji i godnego traktowania. Podsumowaniem prowadzonych zajęć było wykonanie przez uczniów plakatów pod hasłem: „Mój przyjaciel jest niepełnosprawny, jak mogę mu pomóc”.

Plakaty posłużyły do wykonania gazetki ściennej na szkolnym korytarzu, której przesłaniem było przypominanie uczniom, iż wśród nas są osoby niepełnosprawne.

Zadnie 8: Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów pod hasłem Nie jesteś sam. Jak monitorować sytuację osób z otoczenia szkolnego lub środowiskowego, które znalazły się w biedzie, chorobie, stanie sieroctwa społecznego lub „eurosieroctwa"; gdzie szukać pomocy. Wskazany udział przedstawicieli ośrodków pomocy społecznej i pomocy rodzinie, zawodowych kuratorów sądowych.

Uczniom klas 1-3 szkoły podstawowej uczestniczącym w spotkaniu przedstawiono prezentację multimedialną, przygotowaną w oparciu o materiały udostępnione przez Organizatora konkursu. Dzieci analizowały przyczyny osamotnienia i zachowania ludzi osamotnionych. Dzielili się swoimi uwagami i spostrzeżeniami na temat pomocy ludziom w trudnej życiowej sytuacji. Uczestnikom spotkania przybliżono problemy ludzi starszych i osamotnionych w naszej gminie oraz niepełnosprawnych. Szczególna uwagę zwrócono na formy pomocy. Po zakończeniu zajęć dzieci mają świadomość, że człowiek nie powinien być

osamotniony wśród innych ludzi, że zawsze może liczyć na pomoc innych, niezależnie od sytuacji w jakiej się znalazł.

Działaniami wstępnymi realizującymi zadanie ósme było przeprowadzenie w marcu 2014 roku w klasach 4-6 szkoły podstawowej i 1-3 gimnazjum zajęć, których głównym celem było zrozumienie przez uczniów problemu samotności z powodu trudnej sytuacji społecznej osób znajdujących się w szkole i najbliższym środowisku oraz uświadomienie im, gdzie można szukać pomocy i jak okazać pomoc osobom samotnym, w trudnej sytuacji życiowej. By dokładnie przedstawić tematykę wykorzystano konspekt, który został udostępniony przez Organizatora konkursu oraz materiały przygotowane wspólnie przez wychowawców i szkolnego pedagoga. W trakcie zajęć uczniowie szukali odpowiedzi na pytanie: „kto może potrzebować naszej pomocy?”. W części warsztatowej, uczniowie pracując w grupach, doszli do wniosku, że są to osoby chore, kalekie, w trudnej sytuacji materialnej, biedne, sieroty, odrzucone przez rówieśników, mające problemy z nawiązaniem relacji z innymi ze względu

na osobowość. Wspólnie z nauczycielami prowadzącymi zajęcia zdefiniowali pojęcie sieroctwa i eurosieroctwa. Następnie odpowiedzieli na pytanie, które dotyczyło następstw wynikających ze znalezienia się w trudnej sytuacji życiowej. Uczniowie próbowali

spojrzeć na problem z perspektywy osób dotkniętych biedą, ubóstwem czy chorobą przedstawiając scenki rodzajowe. Zastanawiali się, jak może się czuć i zachowywać wobec innych człowiek osamotniony lub odrzucony – wnioski umieszczali na plakatach (wstydzi się, odsuwa się od innych, jest smutna, popada w depresję, popada w nałogi). Metodą burzy mózgów uczniowie szukali form pomocy osobom, które mogą być osamotnione w społeczeństwie ( zbiórka darów świątecznych, odwiedziny w domu chorego kolegi, pomoc ułomnemu koledze). W trakcie zajęć uczniowie dowiedzieli się, gdzie można uzyskać pomoc w razie kryzysowej sytuacji: Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Ośrodek Pomocy Rodzinie, Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne, pedagog szkolny, a także telefony zaufania 116 i 123. Ogólny wniosek jaki uczestnicy zajęć wynieśli to to, że w każdej sytuacji można znaleźć kogoś, kto będzie potrafił pomóc lub wskazać instytucję, do której można się zwrócić o pomoc w trudnej sytuacji życiowej (chorobie, rozpadzie rodziny, pogorszonej sytuacji materialnej).Ponadto po zajęciach uczniowie:

o potrafią rozróżnić kto potrzebuje pomocy, o umieją zaproponować różne formy niesienia pomocy osobom potrzebującym, o są bardziej wrażliwi na potrzeby osób oczekujących pomocy, o potrafią wczuwać się w stany emocjonalne i sytuacje innych ludzi, o interesują się życiem i oczekiwaniami osób potrzebujących, o chętnie pomagają osobom potrzebującym.

Ponadto zajęcia służyły kształtowaniu wśród uczniów właściwych postaw społecznych, zapobieganiu znieczulicy społecznej i budzeniu empatii.

Uczniowie klas 4-6 szkoły podstawowej i 1-3 gimnazjum uczestniczyli w spotkaniu z panią Ewą Bednarską kierownikiem Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Korzennej. Na wstępie pani zapoznała uczestników spotkania z treścią ustawy dotyczącej pomocy społecznej. W dalszej części zajęć uczniowie dowiedzieli się czym zajmuje się ośrodek?, na jaki rodzaj pomocy mogą liczyć dorośli mieszkańcy gminy, a na jaki dzieci?, w jaki sposób zwracać się o pomoc do ośrodka? Szczególną uwagę zwróciła na lokalne instytucje

pomocowe takie jak: Środowiskowy Dom Pomocy Społecznej, Warsztaty Terapii Zajęciowej oraz mieszcząca się na terenie naszej gminy Placówka Interwencyjna filia Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w Nowym Sączu, potocznie nazywana przez mieszkańców domem dziecka. Uczestnicy spotkania zostali szeroko zapoznani z Warsztatami Terapii Zajęciowej celem

przybliżenia uczniom problemów ludzi niepełnosprawnych żyjących na terenie naszej gminy.Warsztaty Terapii Zajęciowej stanowią wyodrębnioną jednostkę organizacyjną gminy stwarzającą osobom niepełnosprawnym, niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskiwania lub przywracania umiejętności do

podjęcia zatrudnienia. Warsztaty Terapii Zajęciowej służą nie tylko osobom niepełnosprawnym, ale także integracji z tymi osobami miejscowego społeczeństwa. Dzięki temu, że taka placówka istnieje, można w każdą środę, która jest dniem otwartym, przyjść do WTZ obejrzeć pracownie, prace wykonane przez uczestników, porozmawiać i przekonać się, że są to wspaniali, pogodni, pełni radości życia i życzliwości ludzie.W trakcie spotkania poruszano także tematy związane z przemocą w rodzinie i alkoholizmem. Pani zwróciła uwagę na to aby uczniowie nie bali się szukać wsparcia w instytucjach pomocowych, gdy są w kryzysowej sytuacji. Na zakończenie spotkania zostały rozdane uczestnikom zajęć ulotki i broszury, które zawierały informacje dotyczące pracy ośrodka, sposobu komunikacji z nim, numery telefonów zaufania.

W efekcie przeprowadzonych zajęć uczniowie: znają tematykę związaną z problemem sieroctwa i euro sieroctwa oraz uwarunkowania zachowań i postaw osób osamotnionych; potrafią określić problemy osób samotnych; znają podstawowe formy pomocy osobom osamotnionym z powodu trudnej sytuacji życiowej oraz wiedzą, gdzie szukać pomocy w razie potrzeby.

Zadnie 9: Przeprowadzenie konwersatoriów na temat: Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego, także ucznia... Prezentacja może obejmować podstawowe reguły prawa cywilnego i karnego - w konwencji odpowiedniej dla grup wiekowych, a także tematykę przestępczości nieletnich i wykonywania kar orzeczonych przez sądy dla nieletnich oraz sądy powszechne.

Koordynator szkolnego projektu Bezpieczna szkoła - bezpieczny uczeń przygotował prezentację multimedialną obejmującą temat Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego, także ucznia... Na jej bazie wychowawcy poszczególnych klas przeprowadzili zajęcia ze swoimi klasami. Zajęcia dostosowane były do grup wiekowych. Celem ogólnym wszystkich zajęć było uświadomienie potrzeby przestrzegania prawa, rozwijanie umiejętności przewidywania skutków i następstw łamani, a także ustalonych norm postępowania, poznanie podstawowych reguł prawa cywilnego i karnego. Ponadto celem było przeciwdziałanie agresji i przemocy rówieśniczej w szkole przez zwiększenie świadomości problemu, zmianę postaw wobec przemocy.

Uczniowie klas 1 –3 szkoły podstawowej po przedstawieniu prezentacji przeprowadzili pogadankę na temat przestrzegania prawa szkolnego, czyli reguł i norm obowiązujących w szkole. W trakcie zajęć przypomniano uczniom zasady bezpiecznego

poruszania się po drogach, nawiązując do przestrzegania kodeksu drogowego. Przybliżono dzieciom netykietę internauty oraz sankcję, jakie grożą za jej łamanie. Zwrócono również uwagę na szacunek wobec osób starszych zarówno w rodzinie (mama, tata, babcia, dziadek) jak i w szkole (nauczyciele, woźna, panie z obsługi), gdzie dzieci spędzają mnóstwo czasu.W klasach 4 – 6 oprócz prezentacji przeprowadzono dyskusję na temat faktycznego stanu przestrzegania przez uczniów praw i obowiązków oraz sposobów poprawienia istniejącego stanu. Nauczyciele prowadzili zajęcia metodami pogadanki profilaktycznej oraz rozmowy kierowanej zadając uczniom pytania. Na wstępie uczniowie obejrzeli przygotowaną prezentację. Zapoznali się z definicją, Co to jest prawo? W jakich sytuacjach i gdzie uczniowie spotykają się z koniecznością przestrzegania prawa? Uczniowie poradzili sobie z wymienieniem dokumentów szkolnych regulujących prawa i obowiązki ucznia. Potrafili wymienić dokumenty regulujące zasady ruchu drogowego, natomiast mieli problemy z wymienieniem dokumentów regulujących normy postępowania w rodzinie. Zainteresowały ich informacje dotyczące reguł prawa cywilnego i karnego odnoszące się do nieletnich. W trakcie zajęć zwrócono uwagę na rosnące i niepokojące zjawisko w obrębie przestępczości nieletnich w zdarzeniach mających znamiona przestępstwa bądź wykroczenia osób, które nie ukończyły lat 13 - małoletnich. Uczniowie dowiedzieli się, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami osoby takie nie odpowiadają „karnie” za swoje czyny, prowadzone są jedynie czynności o charakterze opiekuńczo - wychowawczym. Na spotkaniach podkreślano również fakt, zwiększającej się z roku na rok liczby osób małoletnich wchodzących w konflikt z prawem jak i to, że coraz częściej czyny popełniane przez te osoby mają duży ciężar gatunkowy: rozboje, włamania, kradzieże. Podsumowaniem spotkań było wspólne wypracowanie następujących wniosków: żyjąc w jakiejś wspólnocie, musi przestrzegać reguł, jakie w niej obowiązują; jeżeli nie przestrzegamy prawa, jest coraz więcej ofiar i oprawców; za nieprzestrzeganie prawa ponosimy konsekwencje; nieprzestrzeganie prawa niszczy osobę, która go nie przestrzega.

Na zakończenie zajęć uczniowie metodą kuli śniegowej wypracowali klasowe kodeksy sporządzając listę praw, obowiązków i kar za nie przestrzeganie obowiązków i łamanie praw innych.

Zajęcia z uczniami gimnazjum miały na celu zwiększenie świadomości prawnej młodych ludzi. Podczas prezentacji uczniowie zapoznali się z podstawowymi zasadami prawa cywilnego i karnego oraz z konsekwencjami prawnymi niebezpiecznych zachowań. Młodzież zapoznała się z pojęcia małoletni, nieletni, młodociany, czyny karalne oraz czym jest demoralizacja, jakie są konsekwencje zachowań niezgodnych z prawem - odpowiedzialność karna i cywilna. Poruszono tematykę przestępczości i kar wykonywanych przez sądy. W trakcie spotkań uczniowie dowiedzieli się, jakie czyny, popełniane również przez niektórych z nich, są czynami świadczącymi o demoralizacji nieletnich, a przez to podlegające odpowiedzialności prawnej. Uczniowie wraz z wychowawczyniami ustalili listę czynów demoralizujących. Są to: palenie papierosów, picie alkoholu, zażywanie narkotyków i innych środków uzależniających, wagary, zastraszanie, wyśmiewanie, wyłudzanie, bójki, rozboje, kradzieże, agresję słowną. Młodzież zastanawiała się, dlaczego młodzi ludzie zachowują się w sposób świadczący o ich demoralizacji. Ustalono, że częsta przyczyna takich zachowań są: podatność na wpływy innych ( chcesz być w grupie musisz robić tak, jak ona), problemy z

nauką, problemy rodzinne, brak umiejętności panowania nad swoimi emocjami, mała świadomość odpowiedzialności karnej, często brak reakcji na negatywne zachowania (utrwalanie się tych zachowań). Przypomniano uczniom o podstawowych dokumentach regulujących prawa i obowiązki zarówno osób dorosłych, jak i uczniów ( Konstytucja, Kodeks Karny, Kodeks Cywilny, Konwencja o Prawach Dziecka, Statut Szkoły). Podobnie, jak w klasach 4 – 6 SP, uczniowie gimnazjum wypracowali prawo klasowe, sporządzając listę praw i kar.

Dzięki przeprowadzonym zajęciom uczniowie naszej szkoły potrafią podać najważniejsze akty prawne stanowiące o przestrzeganiu prawa; rozumieją obowiązek przestrzegania prawa oraz konsekwencje jego łamania;  wiedzą, jakie są podstawowe reguły prawa cywilnego i karnego, odnoszące się do nieletnich.

Zadnie 10. Wykonanie dowolnego zadania wg tematyki wybranej przez uczestniczącą w konkursie szkołę, dotyczącej kwestii bezpiecznej szkoły lub bezpieczeństwa uczniów.

W celu zwiększenia mobilizacji uczniów do efektywnej nauki, do aktywnego uczestniczenia w życiu szkoły i do współodpowiedzialności za jej funkcjonowanie od października prowadzony jest konkurs o tytuł : „SUPER KLASA”. Jest on przeznaczony dla starszych klas

naszej szkoły. Cele konkursu to: osiąganie lepszych wyników w nauce; wywiązywanie się z obowiązku szkolnego; kształtowanie poczucia wspólnoty szkolnej - tworzenie atmosfery wspólnej pracy i zabawy; rozwijanie osobowości, talentów i zainteresowań uczniów, zaangażowanie w życie klasy i szkoły; budowanie poczucia odpowiedzialności jednostkowej i grupowej; promowanie pozytywnych zachowań i postaw. Każda klasa zbiera w ciągu całego roku szkolnego punkty w różnych obszarach według poniższego wykazu:

1. Inwencja własna klasy.2. Średnie klasy z poszczególnych przedmiotów na I półrocze i na koniec roku według

określonego przelicznika.3. Udział w zawodach sportowych. 4. Udział w akcjach organizowanych przez szkołę.5. Dbanie o estetyczny wygląd klasy.6. Udział w zajęciach pozalekcyjnych. 7. Punkty za wystawione oceny z zachowania.8. Frekwencja klasy na I półrocze i na koniec roku.9. Udział w konkursach szkolnych i pozaszkolnych.10. Zachowanie uczniów danej klas na przerwach.11. Czytelnictwo.

Została powołana komisja, składająca się z opiekuna SU i po jednym uczniu klas 4-6 SP i 1-3 gimnazjum, która ocenia estetyczny wygląd klas, według ustalonego kryterium. Na początku każdego miesiąca uczniowie są zapoznawani, ile punktów zgromadzili w poprzednim miesiącu (oprócz punktów za średnie klasy z poszczególnych przedmiotów na I półrocze i na koniec roku według określonego przelicznika i frekwencja klasy na I półrocze i na koniec roku). Konkurs zostanie rozstrzygnięty w czerwcu, ale wydać wyraźna poprawę zachowa się uczniów na przerwach oraz ich zaangażowanie w życie szkoły: chętniej biorą udział w akcjach, konkursach i zawodach sportowych, dbają o estetykę swojej klasy (ukwiecenie, aktualne, tematyczne gazetki).

Kolejne działanie to realizacja przez pedagoga szkolnego panią Beatę Kawik i nauczyciela wychowania fizycznego Franciszkę Tarasek Ogólnopolskiego Programu Edukacyjnego „Trzymaj formę”, którego odbiorcami są uczniowie szkoły podstawowej od

klasy 1 do 6 oraz gimnazjum oraz dzieci z oddziałów przedszkolnych. Jest to edukacja, której celem jest przekazanie uczniom, w atrakcyjnej formie, zasad prawidłowego odżywiania oraz kształtowania prozdrowotnych nawyków poprzez promocję zasad aktywnego stylu życia. Realizując cele programu uczniowie klas 4 – 6 uczestniczyli w wyjazdach na basen do Nowego Sącza. Mogli w ten sposób doskonalić umiejętność pływania i czerpać radość ze wspólnej zabawy w wodzie. Uczniowie szkoły w ramach obowiązkowych zajęć systematycznie przyswajają wiedzę na temat zdrowych i pełnowartościowych produktów odżywczych. Mieli też możliwość wykazać się w praktyce wypracowanym stylem odżywiania się. Uczestniczyli, bowiem w listopadzie 2013 roku w zorganizowanym przez pedagoga szkolnego konkursie na najzdrowsze i najsmaczniejsze kanapki. Była to okazja do zaprezentowania ciekawych i pożywnych kompozycji, w których dominowało pełnoziarniste, razowe pieczywo i kolorowe bogate w witaminy warzywa. Uczestnicy konkursu dokładali

wszelkich starań, aby zyskać uznanie w oczach

oceniających ich rodziców – członków jury.

Innym przedsięwzięciem zachęcającym do spożywania zdrowych produktów, a zwłaszcza owoców, były konkursy plastyczne zorganizowane przez pedagoga szkolnego dla uczniów oddziału przedszkolnego oraz klas 1 – 6 szkoły podstawowej. Ich prace były bardzo pomysłowe i niewątpliwie kusiły do zjedzenia kolorowych przysmaków.Aktywne spędzanie wolnego czasu to korzystanie z oferty zajęć Uczniowskiego Klubu Sportowego. Szczególną popularnością cieszy się tenis stołowy, a uczniowie szkoły mogą poszczycić się sukcesami w tej dziedzinie na rozgrywkach

szkolnych i gminnych.