Upload
doanphuc
View
215
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 1/62
W I N G L E T Jaargang 6 nummer 19
januari 2016 ----------
Het driemaandelijkse
clubpamflet van
The Little Wings VZW
Inhoud:
1. Voorwoord p.2
2. Safety first p.3
3. Wat is er onlangs gebeurd ? p.4-33
a) Belgisch kampioen F5J
b) Terugblik op outdoor 2015
c) AV TLW: 2/10/2015
d) PMF indoor fly-in: 28/11/2015
e) Eetfestijn Crash: 12/12/2015
f) Indoor fly-in TLW: 27/12/2015
g) Kerstvliegen IFO: 29/12/2015
h) “Pechvogels”
4. Diverse projecten en informatie van leden p.34-56
a) Laadkoffer - Manu
b) Ramiel Hellifre voor rookies - Andries
c) Zlin – Bernard
d) Robbe Rasant from scratch - Dries
5. Artikel: “When heli’s attack…” – Robby p.57-60
6. Modelbouwhumor p.61-62
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 2/62
1. Voorwoord:
Bij het begin van deze kersteditie willen we jullie allemaal uit naam van het clubbestuur eerst
en vooral een heel gelukkig 2016 toewensen met veel vliegplezier en zo weinig mogelijk
“brokken”. De winter is gelukkig al een eindje gevorderd, en we kunnen weer beginnen
uitzien naar het outdoorvliegen. Gelukkig is er ook het indoorvliegen en de indoor fly-in,
waarvan trouwens een uitgebreid fotoverslag in dit nummer.
Kort terugblikkend op het voorbije jaar kunnen we stellen dat onze club toch wel volwassen
is geworden, in meerdere opzichten zelfs. Dit was ook het eerste jaar dat we een echte
beperking hebben moeten zetten op het aantal nieuwe leden bijvoorbeeld. Vanaf nu zal de
aandacht eerder verschuiven naar optimaliseren van de werking, zonder nog echt te willen
groeien. Dit brengt ons naadloos naar een vooruitblik op 2016.
Voor het werkjaar 2016 worden er intussen al volop voorbereidingen getroffen en plannen
gesmeed. Er wordt onder andere gedacht aan de vervanging van onze clubcaravan, een
eventuele aankoop van een aanhangwagen voor de grasmaaier, uitgebreide
verbeteringswerken aan de parking en uiteraard de voorbereiding van onze jaarlijkse fly-in.
Daarbij komt nog de nakende Bijzondere Algemene Vergadering, met (her)verkiezing van een
aantal bestuursleden.
Om in de Kerst en cadeausfeer te blijven kunnen we jullie ook melden dat we, zoals beloofd,
tijdens die volgende Algemene Vergadering op 22 januari de prijsuitreiking zullen doen van
een aantal waardebonnen. Meer bepaald onder alle leden die iets inzonden voor publicatie
in Winglet tijdens het jaar 2015. Elke inzending geeft je een kans op een waardebon, dus hoe
meer je hebt ingestuurd, hoe groter je kans!
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 3/62
2. Safety first
Wegens de vele vragen die we krijgen over het vliegen van een “drone” ;-) in de eigen tuin
publiceren we hieronder een interessant stukje dat we vonden op de website van Europ
Assistance, hopelijk lost dit de momenteel heersende verwarring (door de nieuwe
wetgeving die er aan komt) een beetje op:
http://blog.europ-assistance.be/nl/thuis-een-drone-gebruiken/
De huidige wetgeving;
Op dit ogenblik is het gebruik van de drones geregeld door het reglement dat van kracht is voor de
modelluchtvaart (op afstand gestuurde modelluchtvaartuigen van meer dan 1 kg en minder dan 150
kg, gebruikt voor recreatieve of sportieve doeleinden).
Dit betekent dat ze alleen mogen vliegen boven de modelluchtvaartterreinen die erkend zijn door
het Directoraat-Generaal Luchtvaart (DGL) (omzendbrief GDF-01) en rond deze terreinen (op een
hoogte van max 200m, een vliegomtrek van 400m en op een afstand van 200m van de bebouwing).
Enkel het DGL kan een speciale vergunning of een vrijstelling afleveren.
Zie in dit verband de webpagina van de DGL op de website van het ministerie van Transport en
Mobiliteit.
Met andere woorden: het is verboden om een drone in zijn tuin te laten vliegen, in een openbaar
park, boven de stad of in landbouwgebieden, of drones te gebruiken voor commerciële doeleinden!
Weldra een minder restrictieve wetgeving:
Eind maart 2015 werd een ontwerp uitgewerkt van een nieuw Koninklijk Besluit (KB). Deze nieuwe
reglementering is op dit ogenblik echter nog niet van kracht. Het KB zal een onderscheid maken
tussen privégebruik en professioneel gebruik.
De bedoeling is om voor privégebruik boven een eigen privé-eigendom drones toe te laten tot een
hoogte van 30 meter zonder dat een bijzondere licentie vereist is, maar wel met inachtneming van de
privacyregels (geen sprake dus om de buren zonder meer te filmen in hun huis of tuin).
Voor professioneel gebruik zal een medisch, theoretisch en praktisch examen ingevoerd worden. De
professioneel gebruikte drone zal technisch goedgekeurd moeten zijn en ingeschreven moeten
worden. Hij zal mogen vliegen op een hoogte van maximum 300 voet (± 90 m). Ook hier zullen strikte
regels inzake veiligheid, privacy en luchtvaart moeten nageleefd worden.
Totdat deze nieuwe regels in werking treden (vermoedelijk ten vroegste eind 2015), blijft de
huidige reglementering van kracht.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 4/62
3. Wat is er onlangs gebeurd ?
a) Belgisch kampioen F5J:
“Onze” Chris Gijssens werd vorig jaar reeds Belgisch kampioen in de F5J zweverklasse, en
dat beviel hem blijkbaar zo goed dat hij besloot om dat dit jaar nog eens over te doen.
Dus een dubbele proficiat voor Chris, schitterende prestatie!
b) Terugblik op outdoor 2015: (Dirk M.)
Voor hen die niet op “het grote smoelenboek” zitten en het dus nog niet gezien zouden
hebben, hieronder een link naar een mooi overzicht van wat er dit jaar op het clubterrein
zoal te zien viel, inclusief hele mooi luchtopnames:
https://www.youtube.com/watch?v=rcT4Q6TiHt8
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 5/62
c) AV TLW: 2/10/2015
Een paar sfeerfoto’s van de voorbije Algemene Vergadering:
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 6/62
d) PMF indoor fly-in: 28/11/2015
Naar jaarlijkse traditie wordt de Pampa Model Fighter (Houthalen-Helchteren) indoorfly-in gehouden
op het einde van het jaar. Dit jaar iets vroeger dan gewoonlijk wegens beschikbaarheid van de zaal .
En ook naar jaarlijkse traditie zakken we telkens met een mooie delegatie af naar ginds (Alex, Robby,
Gunther, Jonas, Dries).
Toegegeven, aankomen en dan pas realiseren dat je lipo's nog thuis op de salontafel staan is GEEN
fijn dagbegin. Gelukkig kon ik van genoeg mensen eens een lipoke lenen om m'n vluchtjes te doen.
Bij deze nog eens bedankt aan de helpende handen (Bart, Alex, Bert, Gunther: thanks).
Voor de rest werd er veel gevlogen en veel bijgepraat met de ons bekende gezichten. Het outdoor
fly-in en showseizoen ligt al een tijdje achter de rug en het deed deugd om de vrienden eens terug te
zien. Hieronder wat foto's van een alweer leuke dag.
Alex was zelfs heel blij om Bart
Vermeir (RBW) terug te zien.
13 Squadron, het warbird RC collectief in
België draagt warbirds in alle vormen in
z'n hart. Dus ook onze Spitfire en Focke-
Wulf 190!
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 7/62
Gigantische zaal daar in
Houthalen…
En ditto tombola. Iedereen ging wel met
iets naar huis.
Maiden van m'n depron Islander
tweemotorig toestel. Persoonlijk
succesje voor mij
Na de meeting gingen Gunther, Jonas en ikzelf even langs bij Dirk Wouters (om wat Zlin kitjes ;-) ) en
zijn we de avond gaan afsluiten in Herentals om te gaan… indoorvliegen bij onze goede vriend Chris
Collaer.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 8/62
Daar werd er nog stevig doorgevlogen met de Ramiels (er is een ware Ramiel invasie aan de gang…)
en konden we uiteindelijk naar huis vertrekken rond half elf.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 9/62
e) Eetfestijn Crash: 12/12/2015
Op zaterdag 12 december waren er weer een pak van onze leden aanwezig op het
eetfestijn van indoorvliegclub Crash.
Foto van de tafel waar de meeste TLW leden zaten:
a
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 10/62
f) Indoor fly-in TLW: 27/12/2015
Een geweldige fly-in, er werd acro gevlogen, aeromusical, night flying, pylon racen,
hoepel vliegen, pure combat, funvliegen, F3P, heli's, multicopters, ... 9u non-stop pure
vliegfun. Bedankt aan alle deelnemers zowel intern als extern, onze bezoekers en onze
helpende dames. We sluiten hiermee een fantastisch vliegjaar 2015 af! Een link naar een
prachtige filmmontage van Dries en een selectie uit de vele foto’s die er genomen zijn:
https://www.youtube.com/watch?v=6aJOp7dcEbE
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 30/62
g) Kerstvliegen IFO - Dries: 29/12/2015
Terug een namiddagje indoorvliegen? Meer konden we ons niet wensen uiteraard. Enkele snelle
herstellingen na de slooppartij bij onze indoor fly-in, lipo's en zender terug volgeladen en op weg
naar 't Sportkot in Leupegem (Oudenaarde) voor 4,5 uur vliegen.
I.F.O. staat trouwens voor Indoor Flyers Oudenaarde.
We waren de enige externe club (jammer…) maar we waren met velen. The usual suspects Gunther,
Jonas, Robby en Dries maar ook William S. en Robert waren van de partij! Zeer leuk om ook eens
andere clubleden te zien verschijnen op externe evenementen, zeker voor herhaling vatbaar
mannen! Het was een kalmere bezetting dan op de meeste events en het was dus ook minder druk in
de lucht.
Geen hoepels of kegels deze keer maar de pret was er niet minder om!
Enkele foto's van het kerstvliegen:
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 32/62
Op 't einde ging William nog op zoek naar de titel mid-air van de dag maar dat lag eigenlijk niet
zozeer aan de mid-air zelf. Verhaal kun je bij de betrokkene zelf verkrijgen
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 33/62
h) “Pechvogels”
De Pilatus van Willy, na een ongewild contact met een paal aan het begin van het terrein:
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 34/62
4. Diverse projecten en informatie van leden:
a) Laadkoffer – Manu
Het doel was om met zo weinig mogelijk aantal koffers te zeulen als ik ga vliegen.
Zender en wat materiaal in één koffer. Lipo’s en lader in een tweede. Heli niet vergeten,
en gaan met die banaan.
De opdracht was dus een compacte koffer voor lader en Lipo’s. Een afgesloten koffer
tijdens het laden thuis en op het veld. Ook al is het geen echte brandkoffer, het zal toch
iets helpen mocht er iets mislopen. Bij problemen kunnen we snel de stroomkabels
uittrekken en de gehele koffer de tuin insmijten. Ik wil de koffer kunnen gebruiken op
het veld, aangesloten op de autobatterij, en ook thuis, aangesloten aan een powerunit
AC/DC.
Mijn auto is nog vrij recent en de batterij kan gerust 3 à 4 Lipo’s 6cellen 5000Mah
opladen zonder moeilijk te doen bij ’t starten van de auto. De autobatterij te ver
ontladen is niet gezond, en alleen op het veld staan met een platte batterij is ook niet de
bedoeling.
Waar lag de grens? Geen idee. En wou deze ook niet opzoeken. Omdat ik denk, beter
een goede gok dan niets weten, heb ik de laadkoffer voorzien van een voltmeter. De
regel zou zijn voor een autobatterij (bij 25°C buitentemperatuur):
12,66v = 100% 12,45v = 75% 12,24v = 50% 12,06v = 25% 11,89v = 0%
Voor elke daling van de buitentemperatuur met 4°C moet je 0,01v aftrekken. Zo hebben we toch ergens een indicatie om tijdig de auto eens op te starten. Zodoende een compacte laad- /draagkoffer voor Lipo’s en lader, afsluitbaar, met voltmeter. Afwerking is voor later. Een mooi biezeke hier, een kleurke daar. En nu wachten op goed weer. Op de volgende pagina vindt je een paar foto’s. Tot de volgende,
Manu Lommers
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 36/62
b) Ramiel Hellfire voor rookies – Andries
Hoi iedereen. Het indoor seizoen is tegen de tijd dat de nieuwe Winglet uitkomt al een heel eind
gezet. Ik kom wellicht te laat met deze info, maar als beginnend RC piloot heb ik de laatste weken
ondervonden dat er heel wat know-how nodig is om je eerste indoor toestel te bouwen. Ik wil dan
ook mijn eerste ervaringen graag delen met de (toekomstige) rookies.
Mijn verhaal begint in augustus, ik zit thuis met rugproblemen en heb dus veel tijd om al eens aan
het indoor seizoen te denken. Na advies ingewonnen te hebben bij andere leden blijkt de ‘Yak 55
Sport Combo’ de beste keuze voor een beginner. Ik bestel het toestel maar deze blijkt niet meer
leverbaar en ik krijg het voorstel voor een Ramiel Hellfire aan dezelfde prijs. Volgens collega piloten
één van de beste toestellen op de markt maar ook één van de moeilijkste om te bouwen. Het wordt
dus een ‘Ramiel Hellfire’. Kort na de fly-in heb ik alle materiaal samen en begin ik in de garage aan
het bouwen van mijn eerste ‘shock flyer’.
Bestellijstje (bvb. Aerobertics):
1x Ramiel Helffire EPP kit
1x AT2204 1800Kv brushless motor
1x T bird 9 Amp regelaar
1x 8x4.3 GWS indoor prop
4x Robbe 4.4g servo for indoor and slow-fly
1x 480 2S lipo
Hobbyking:
1x OrangeRx R615x 6ch DSMX ontvanger
3x 2mm gold plugs (Male & Female)
2x JST Female 2 pin connector set (AM-1024Ax10)
1x Quick-Cure 5 Min Epoxy Glue 4.5 (HK-201)
1x Landing gear for indoor (LND-G-01)
1x Super light spook wheel (OR006-00702)
2x nylon landing gear straps (017000283-0)
4x Nylon Snap-Click style clevis (OR012-00702)
3x Servo extension leads
1 x carbon motor mount
En uit je doe-het-zelf koffer:
UHU-POR contactlijm
Lijmpistool, soldeerbout, krimpkous, cutter, etc.
UHU-POR, CA lijm en activator, epoxy lijm, clevis: nog nooit van gehoord, geen ervaring en geen
handleiding (ik krijg deze van een SUEPP van de fabrikant); dat begint al goed . Gelukkig is
schoonbroer Sidney er die mij op weg wil helpen. Vergeef het mij dus als ik niet het juiste vakjargon
gebruik.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 37/62
De eerste stap is het verlijmen van de horizontale delen met UHU-POR (‘contact’-lijm), de truck is om
10 à 15 minuten te wachten (tot het niet meer plakt) en dan de delen goed samen te duwen op een
vlakke ondergrond, controleer dat de delen mooi in lijn staan en steeds loodrecht op elkaar. Voor het
inbrengen van het carbon latje in de vleugels en het hoogteroer gebruiken we een friscostokje om de
opening tijdelijk wat open te rekken alvorens de lijm aan te brengen, ook het latje wordt even
geschuurd om de hechting te verbeteren. Belangrijk te vermelden dat je niet mag overdrijven met
lijm omdat dit het eindgewicht grotendeels zal bepalen. Dat ging vlot.
Voor de rolroeren en het hoogteroer wordt een dunne rups UHU-POR aangebracht op de
scharnierlijn. Enkele mm van de romp blijven met de lijm. Opnieuw 10 à 15 minuten wachten en de
delen goed samendrukken. Na enkele seconden is er al een stevige verbinding die mooi
scharnierbaar blijft.
Het onderste vertikale deel van de ‘fuselage’ wordt eerst aan de rakende vlakken even geschuurd en
de fitting wordt nagekeken zodat we deze vlot kunnen inbrengen. De delen worden verlijmd (vergeet
de kopjes niet maar breng nog geen lijm aan op de kanten die later zullen raken met het bovenste
deel). Waar we rekening mee houden is dat deze mooi 90° haaks staan en niet gaan doorhangen
zoals een slang. Controleer dit regelmatig tijdens de bouw. Wie de positie al kent van de servo’s kan
er voor kiezen om dit reeds in te snijden maar ik heb er voor gekozen om dit later te doen.
Aan de onderkant van de vleugels worden de driehoekige stabilisatoren geplaatst op ongeveer 15cm
van de romp, opnieuw in lijn met de fuselage en loodrecht op de vleugel.
Om te zorgen voor een haaks geheel is het best om nu eerst de carbon staafjes ter versterking van de
vleugels te monteren. De truck is om een tandenstoker te gebruiken om eerst gaatjes te maken in
het schuim, daarna de 1.5mm carbon staafjes door te schuiven in de gewenste richting, eventuele
raakpunten aan te duiden en opnieuw te doorprikken. Ik kies er voor om ongeveer 1.5 cm van de
zijkanten van de vleugels te blijven en leg de kruising net voorbij de stabilisatoren, dit lijkt het sterkst.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 38/62
Ik streef er naar om de linker en rechter zijde gelijk te houden: dus dezelfde afstanden voor de
ingangs- en uitgangspunten van het carbon. Nog even wachten met lijmen...(rode stabilisatoren
ontbreken nog). Voorlopig ziet het er zo uit:
Gewapend met tandenstokers maak ik op gelijkaardige wijze de versterkingsribben van staart tot
vleugel. Ik verdeel de afstand evenredig in delen van 11cm en blijf 1cm van de zijkanten, 7 stokjes in
totaal (elke kant). Carbon staafjes van 1mm worden ingebracht, deze worden afgesneden op de
gewenste lengte (beetje opschuren) en verlijmd door CA aan te brengen aan het deel dat in het
schuim zit. Eerst onderaan en van zodra haaks ook langs de kant van de fuselage, let op: de fuselage
mag geen slang-vorm worden. Activator gebruiken (in goed verluchte ruimte, giftig).
We keren nu terug naar de vleugels en monteren eerst de rode stabilisatoren op 23cm van de romp
met UHU-POR en doorprikken deze opnieuw met de tandenstoker, vervolgens met de carbon
staafjes. Nu kunnen we de ribben voor de vleugels lijmen met CA: eerst de kant van de vleugels, na
controle loodrechtheid de romp en als laatste aan de stabilisatoren.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 39/62
Het einde van de ‘fuselage’ ziet er nog wat slapjes uit en op aanraden van Sidney plaats ik ook hier
nog een extra versterking langs de onderkant. So far so good.
Nu kunnen we de bovenkant van de fuselage en de ‘rudder’ monteren. Schuren en POR’en kunnen
we intussen al als de beste !
Van Sidney krijg ik een carbon motor mount die we verlijmen met de POR maar voor de zekerheid
brengen we nog wat epoxy (2 componenten) lijm aan in de hoekjes ter versterking. Wie dit nog nooit
heeft gedaan: een kleine hoeveelheid uit elk potje, roeren tot het glazig grijs wordt en iets later weer
doorschijnend. Aanbrengen binnen de 5 minuten. Het toestel is nu klaar zonder elektronica. We zijn
er bijna...of toch niet ?
Er zijn 4 servo’s meegeleverd en dus zoeken we een plaatsje (ik krijg nog steeds grijs haar als ik niets
in de handleiding terug kan vinden over de exacte posities). Je kan ook een opstelling maken met 3
servo’s waarvan 1 in ‘bull’ opstelling maar voor 5 gram extra krijg je servo’s die makkelijker afstelbaar
zijn en minder belast worden. De beste plaats voor de servo’s voor de rolroeren lijkt mij onder de
stabilisatoren...zie foto. Ik plaats het carbon ‘armpje’ in het rolroer door een insnede te maken en te
verlijmen met POR. Op het uiteinde plaats ik een ‘Snap-Click style clevis’ met 2 componenten
waarvan het oogje net boven het scharnier valt. Tussen de servo en de clevis 2 paperclips in Z-vorm
samen gehouden met een krimpkous. Wie er aan twijfelt kan nog wat CA lijm toevoegen alvorens te
krimpen.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 40/62
De servo voor het hoogteroer monteer ik in de fuselage op het einde van het rolroer (ongeveer 30
cm van de voorkant) en deze voor de staart er net voor. In de staart en rolroer worden opnieuw
‘armpjes’ gelijmd en beide einden worden verbonden met een carbon staafje van 2 mm en
paperclips in Z-vorm en een krimpkous. Op 1/3 wordt telkens het meegeleverde
ondersteuningplaatje gemonteerd (het gaatje heb ik vooraf wat groter gemaakt). Er komt stilaan
leven in het toestel.
Nu volgt de montage van de motor (2mm gold plugs solderen), op maat verlengen en door de
fuselage halen van de servo kabeltjes (met alweer de frisco stokjes). De ESC en de ontvanger bevestig
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 41/62
ik met een lijmpistool aan dezelfde kant van het toestel waarbij we de behuizing van de ontvanger
weg laten en vervangen met een krimpkous voor het gewicht. We monteren de batterij met een
‘strap’ aan de andere kant en bijna volledig vooraan aan het toestel (op 4 cm) opdat het zwaartepunt
in het midden van de vleugel zou liggen, de ailerons niet meegerekend. De linker aileron servo wordt
aangesloten aan de AUX1 ingang van de ontvanger.
We zijn er bijna, nog een avondje doorwerken en enkele duvels later eindigen we met het onderstel:
2 mm carbon staafjes van ongeveer 20 cm. Van de ‘Landing gear for indoor’-kit gebruiken we enkel
de Y-tjes, we monteren de lichte wieltjes op een carbon staafje en sluiten deze af met krimpkous. Het
onderstel wordt gemonteerd met de wieltjes lichtjes neigend naar voor. Om deze niet te laten
doorschieten bij een minder fraaie landing monteren we nog 2 carbon staafjes onder de vleugel
rakend aan het onderstel, we fixeren met CA. Als kers op de taart monteer ik een kopspeldje
onderaan de fuselage, net voor de staart. Klaar is kees (Ramiel in dit geval). Het indoor seizoen kan
nu niet snel genoeg komen.
Dank aan Gunther F., Patrick S. en peter Erwin B. voor de talloze tips en vooral Sidney De K. voor zijn
eindeloze geduld.
Bron: Andries Muylaert
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 42/62
c) Zlin –Bernard
Bezig met de bouw van een Zlin, afgewerkt met bruin inpakpapier en aangelengde
houtlijm, dit geeft een enorme stevigheid aan het geheel.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 44/62
d) Robbe Rasant from scratch – Dries:
Vorig jaar bouwde ik me een Hornet (zie winglet 14) waarmee ik veel plezier heb gehad. Zie
ook http://www.modelbouwforum.nl/threads/hornet-van-noel-rozelle-rcm.213923/. Uiteindelijk
heb ik het modelletje verkocht want het was een tijd voor een volgende bouw! Vorig jaar had
ik ook al het idee om een Robbe Rasant te bouwen. Bij deze!
Plan is te vinden op http://www.outerzone.co.uk/plan_details.asp?ID=7138
Eind augustus ging ik met m'n gezin enkele dagen op vakantie (na de fly-in) en kon/mocht(?)
er dus niet gevlogen worden. Ik had echter wel de plaats in de koffer om wat balsa en
bouwmateriaal mee te smokkelen ;-) In de latere uurtjes 's avonds werd er een beetje balsa
gesneden. Na thuiskomst werd het geheel aan elkaar gelijmd tot een bijna-romp. Het is een
traditioneel gebouwd rompje dus geen grote verrassingen...
Het bleef heel lang goed weer dus werd er veel gevlogen en weinig gebouwd. Maar begin
december alles terug opgepakt en de romp verder onder handen genomen.
De servo's zullen achteraan in de staart komen en dus heb ik de servo verlengkabels al
klaargelegd.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 45/62
Daarna mocht de romp volledig dichtgedekt worden.
Met enkele uurtjes doorbouwen levert dit bij een klein toestel al direct veel vooruitgang op.
Aangezien het electro is kan de bouw iets lichter dan op het plan. Dunnere balsa (bvb 2mm
ipv 3mm), kielvlak en stabilo zijn opgebouwd uit balsa strips ipv volle plank, ...
Qua setup ga ik voor SK3 3536 1400 kV motor, een 60A ESC, 4S 4000 lipo's en een 7x9
speedprop. Dit zou serieus vooruit moeten gaan (berekend bijna 200 km/u) ;-)
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 46/62
Enkele uurtjes (neusje volledig bouwen, kapje maken, schuren, inkepingen voor kielvlak
uitsnijden, ...) later is het geheel klaar om te coveren.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 47/62
Na een tijdje en met wat restjes Oracover heb ik volgend thema uit mijn mouw geschud.
Ondertussen is het kielvlak en stabilo ook al ingelijmd en is de romp dus ongeveer klaar.
Volgende stap: de vleugels! Die vleugels zijn uit schuim gesneden met volgende profielen:
Naca 2412 op de wortel
Naca 0010 op de tip
De originele vleugel had 2412 op de wortel en 0008 op de tip maar dit werd heel fijn met het
snijden, dus zijn we iets dikker gegaan.
Worden beplankt met 1mm balsa en dan voorzien van een glasmat-epoxy matje in het
midden om nadien af te werken met cover.
Zou een lichte maar toch stijve constructie moeten zijn.
Ik bouw graag in hout en zou het vleugeltje perfect in hout kunnen bouwen hebben maar
wou eens iets anders.
Heb nog nooit een schuimen vleugel beplankt dus het was misschien eens de gelegenheid
hiervoor en heb dus bij Dirk "Von W" enkele schuimgesneden vleugeltjes voor de Rasant
besteld.
Na de indoormeeting in Houthalen ben ik die gaan ophalen om er de week erop al mee aan
de slag te kunnen.
Zoals altijd is het snijwerk van Dirk top:
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 48/62
De voorlijst was op aanvraag niet uitgesneden dus dat zou een perfecte beplanking vereisen.
Op http://www.aeromaniacs.com/pdf/Bob Hunt Sheeting Wing.pdf vond ik echter een heel
interessante PDF met ook een methode om vooraf neuslijst beplankingen te maken.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 49/62
Ik sneed dus stroken van 1 mm balsa en bevestigde ze met tape aan de schuimkern. Het
midden van de balsastrook bevochtigen met een water - ammoniak oplossing (een fijn
penseeltje is hiervoor perfect aangewezen) aan beide zijden, even het vocht laten inwerken
en voorzichtjes rondbuigen om ook met een tape aan de andere kant te bevestigen.
24 uur laten uitdrogen en de volgende dag beschik je over een perfect passtukje:
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 50/62
Nadien heb ik de vleugel ingesmeerd met PU lijm en afgeschraapt en werden de balsa
beplankingen erop gelegd. Terug in de kernen leggen, m'n twee lipokisten erop als gewicht
en dit kwam er de volgende morgen uit (wel al even opgeschuurd met korrel 600).
Nadien de andere vleugelhelft maken. Daarna de twee vleugels verbinden met een carbon
vleugelverbinder om tenslotte in te dekken met epoxy en 80gr glasmat. Dit vleugeltje wordt
voor mij dus een leermoment met een paar nieuwe technieken maar ik heb er wel
vertrouwen in.
De tweede vleugelhelft dan: dit ging al een stuk vlotter dan de eerste (bij de eerste kwam er
nogal wat onhandigheid te pas alhoewel dat het goed gekomen is).
Volgende zaken heb ik dus aangepast:
-stroken papiertape op voorhand afscheuren en klaarleggen
-foamsafe zap klaargelegd (wordt zo meteen duidelijk)
Als eerste heb ik de aanvalsboord ingesmeerd met PU lijm en dun uitgestreken met een
stukje (plastic card gaat, plankje 3mm balsa, als het maar een rechte vlakke kant heeft en
een beetje buigzaam is). Bedoeling is om zoveel mogelijk lijm weer eraf te schrapen maar
wel het volledige oppervlak in te lijmen.Daarna heb ik de neuslijst op de plaats in de
resterende lijm geduwd. Omdat PU lijm bij aanvang nauwelijks kleeft durft die neuslijst
loskomen , verschuiven etc. Daarom heb ik met foamsafe zap (het is immers PU schuim
waaruit de vleugel gesneden is) aan de wortel en de tip een drupje foamsafe CA
aangebracht om de neuslijst op zijn plaats te houden. In het midden van de vleugel krult hij
nog wat omhoog maar dat is niet erg.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 51/62
Het belangrijkste is dat hij niet meer kan verschuiven en mooi aansluit rond de vleugel.
Daarna heb ik een kant ingelijmd en opengekamd met m'n stukje balsa tot er een egaal
laagje op het schuim staat. Hierna de voorbereide beplanking aangebracht en gefixeerd met
tape. Het stukje voorlijst dat nog wat zweefde wordt nu aan de rest van de beplanking
getrokken door de tape. Daarna de andere kant inlijmen en openkammen en de andere
beplanking aanbrengen.
Het geheel mag nu een nachtje in de kernen liggen onder een onaangenaam gewicht (m'n
twee lipo kisten, leeg wegen die al zoals lood ...)
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 52/62
De markering op de vleugels en de kernen maken een correcte uitlijning voor het
samenpersen mogelijk:
Daarna afwerken: Rolroeren eruit snijden etc. Eerst de rolroeren uitgezaagd. Ik heb een
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 53/62
compact tafelzaagje van Proxon, ideaal voor dit soort klusjes.
Daarna moest er een strook van 4mm afgezaagd van zowel rolroer als achterlijst om een
latje balsa van 4mm te kleven.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 54/62
Die stroken moesten uiteraard nog volgens het profiel geschaafd worden. Met een
davidschaafje en wat schuurpapier lukte dit netjes:
Volgende stap: de vleugelhelften definitief verbinden.
Omdat even zonder geschikte carbonbuis zat laat het uitfrezen voor de vleugelbuis even op
zich wachten. Wat ik ondertussen wel gedaan heb, is de twee vleugelhelften nauwkeurig
uitlijnen. Heb ze hiervoor in de halve schalen gelegd en voorzichtjes uitgelijnd tov elkaar.
Daarna de twee vleugelhelften met korte balsastukjes en een klein drupje fijne zap voorlopig
aan elkaar gezet om de positie te fixeren. Nu liggen de vleugelhelften vast t.o.v. elkaar en
kan ik de vleugelbuis in 1 keer monteren. Na het monteren van de vleugelbuis worden de
hulpstukjes er weer afgesneden.
Dan een weekje niets kunnen doen en de draad weer opgepikt:
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 55/62
Ik heb ondertussen ook de servoholtes gemaakt onderaan de vleugel (ik werk met twee
kleinere aileronservo's). Stand van zaken:
Weer een paar dagen later:
Servo's inbouwen: check
vleugel coveren: check
vleugelpen en bouten: check
Ik heb gekozen voor 4 Hitec HS-81 servo's. Nog de roeren, ontvanger, ESC en lipotray
inbouwen en dan is het uit met de bouwpret. Misschien nog een stiekeme maiden dit jaar?
Tussendoor wat kunnen verder doen en afgewerkt!
Heb een beetje zitten prutsen met de ailerons. Ik werk graag met CA scharnieren maar de
balsa eindlijst die ik eerder monteerde was niet breed genoeg om op een goeie manier CA
scharnieren in te brengen.
De dunne CA zou te weinig hout hebben om te kunnen 'pakken' en er zou teveel schuim in
de kern opgevreten geraken.
Er is dus een beetje gesneden en een bredere eindlijst (+ schaven + schuren) aangebracht.
Nadien de ailerons aangebracht.
Heb trouwens na het beplanken van de vleugel hier en daar nog wel eens een foutje
gemaakt. Leergeld bij een eerste schuimvleugel, niet erg...
Ook de andere roeren bevestigd en verbonden met de servo's. Geen boeiend werk maar het
moet nu eenmaal gebeuren....
Hij zal finaal afklokken op 1120 gram. De vleugel weegt in het totaal 221 gram. Wetende dat
een originele Rasant soms naar 1,3 kg ging ben ik zeer tevreden met de lichtere versie
ervan!
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 56/62
De onderkant van de vleugels voorzien van een opvallend patroon, kwestie van de oriëntatie
een beetje te behouden...
Tijdens het ter perse gaan van deze winglet heeft hij z'n maiden nog niet gehad dus dat
wordt nog even afwachten!
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 57/62
5. Artikel: “When heli’s attack…” - Robby
… they bite! Dat heb ik aan den lijve mogen ondervinden die avond op de 23ste december, dat
eindigde met een bezoekje aan de spoedafdeling.
In principe wou ik voor deze editie van de Winglet een bouwverslag afleveren van mijn nieuwe
aanwinst, de Oxy 3. Een 300 size heli kit dat volgens artikels op het internet, reviews en forums een
revolutionair kitje is op dit formaat. Kan goed kloppen maar ik moet dan toch een
“maandagmorgenexemplaar (© Dries)” ontvangen hebben. Ik heb er zoveel uitdaging en
kinderziektes aan dat een bouwverslag gewoon niet meer relevant is. Mijn beperkte bouwervaring
helpt natuurlijk ook niet echt mee en is mogelijk ook 1 van de oorzaken van mijn perikelen met dit
ding. Uiteindelijk heeft dit toestelletje me toch nog een verdomd goeie reden gegeven om er juist
WEL een artikeltje rond te maken. Hieronder het relaas.
Ik had me een nieuwe zender aangeschaft, een Spektrum DX9. Ik had gelezen dat de programma's
van mijn vorige zender (Dx8) niet compatibel zouden zijn met DX9 dus heb ik van elk toestel de
instellingen opnieuw moeten programmeren, dus ook van de Oxy. De heli had ik aan de pc gekoppeld
met de Vbar neo, welke via een computerprogramma ingesteld werd. De rotorbladen waren
gemonteerd om de bladhoeken te kunnen meten.
Maar zodra ik het setup-menu in het Vbar programma verliet brak de hel los. De motor begon te
draaien terwijl nochtans mijn throttle hold op de zender geactiveerd was! Achteraf bleek dat de
throttle hold op het verkeerde kanaal geprogrammeerd zat in functie van de Vbar. De governor in de
Vbar die het toerental regelt van het toestel werkt zodanig dat er vanuit de zender, buiten de
throttle hold, in principe geen enkele andere manipulatie mogelijk is van de throttle. De throttle stick
doet dus NIKS aan het toerental en was dus ook geen optie om de boel te stoppen. Daar had ik dan
een op hol geslagen heli aan 3500 toeren/minuut op een appartementje van 60 m².
Mijn verstand ging op nul en het eerste wat in me opkwam was om alles uit de weg te
schoppen/duwen dat ook maar in de weg kon komen van de rotorbladen, terwijl ik ondertussen de
pitch laag hield om de heli tegen de vloer te houden. Ik stond op het punt om de relatief korte usb-
kabel die de heli verbond met mijn pc , welke op de grond staat, af te koppelen toen de heli
“struikelde” over bovengenoemde kabel. Mijn rechterhand bevond zich op dat moment dus totaal op
de verkeerde plaats en kwam vol in de rotorbladen terecht waardoor het boeltje helemaal haywire
ging en in het rond begon te slaan. Gelukkig rukte de batterij zich los en raakte zo ontkoppeld
waardoor nog erger voorkomen kon worden. Ik werd geraakt op de linkerbovenarm, met een lichte
zwelling tot gevolg, en in de onderbuik waar een kleine blauwe plek de plaats der impact markeert.
Mijn rechterarm is een ander verhaal zoals onderstaande foto's wel duidelijk maken. 2 oppervlakkige
maar geen kleine snijwondes bij de elleboog. 2 diepe snijwondes op mijn hand en middelvinger
welke moesten genaaid worden. Tenslotte nog wat oppervlakkige snijwondjes en lichte kneuzingen
op dietzelfde hand met een lichte zwelling en vage blauwe plekken op de “impactzone” tot gevolg.
Met een handdoek rond mijn hand gewikkeld begaf ik me naar de spoedafdeling van het UZ in Gent
vermits ik direct doorhad dat er dringend verzorging nodig was.
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 59/62
Dit ongeval was niet te wijten aan technische defecten, maar aan menselijke fouten door mezelf.
1: Throttle hold was op het verkeerde kanaal geprogrammeerd op mijn nieuwe zender en ik heb de
werking hiervan niet op voorhand getest.
2: om de bladhoeken in te stellen heb ik geen motorkracht nodig. Ik kon dus gevaarlijke toestanden
vermijden door de motordraden te ontkoppelen.
3: een alternatief voor bovenstaande is het gebruik van een batterij met een veel lagere spanning
dan welke de motor gebruikt. De motor werkt op 6 cellen, de vbar en servo's kunnen al werken op 2
cellen. Dus om instellingswerk te verrichten hoefde ik enkel maar een 2-cel lipo te gebruiken die
onvoldoende spanning heeft om de motor productief aan het werk te zetten.
En tenslotte nummer 4: Vermits de heli nog aan de pc gekoppeld was toen de motor aanging had ik
eigenlijk gewoon terug op “setup” moeten klikken in het vbar programma, waardoor de heli terug in
“instelmodus” zou gegaan zijn en de motor veiligheidshalve gestopt zou worden door het
programma. Maar daar had ik helaas niet meer aan gedacht. Zie onderstaande foto (pijl)
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 60/62
In het V-stabi programma zijn her en der waarschuwingen te vinden voor onverwacht opspoelende
rotors. Maar ja, als een mens ervan uitgaat dat alles goed geprogrammeerd zit... Naïviteit is niet
gezond ;-)
Yep, ik heb een blunder van formaat begaan met een pijnlijk gevolg. Moge dit artikel een voorbeeld
zijn van hoe het niet moet, met een aantal voorbeelden hierboven benoemd hoe zulke ongevallen
makkelijk te vermijden zijn. Maar goed, we zijn allemaal mensen. Perfectie is dus ver te zoeken. We
kunnen alleen maar leren uit fouten en dit was een verdomd goeie praktijkles. Jammer dat dit nodig
was.
Robby
Noot van de redactie:
Dikke pluim en ons respect voor Robby zijn openheid over dit onderwerp, en onze appreciatie voor
deze bijdrage, in de hoop dat dit inderdaad anderen kan helpen om dit niet hoeven mee te maken.
“We moeten allemaal leren van fouten van anderen, want je leeft nooit lang genoeg om iedereen zijn
fouten zelf te maken…”
Winglet jaargang 6 nummer 19 – januari 2016 Pagina 62/62
Alle inzendingen zijn welkom op [email protected] !!!