Na de bevalling van de tweeling zitten de kersverse ouders samen aan het ontbijt. 'Ik kan het gewoon niet geloven.' mompelt Giel terwijl hij met zijn hand over die van Flora strijkt. 'Toen Jasmijn in je armen lag kon ik al niet geloven dat ik vader was en toen kwam Thijm... Ik kan het nog steeds niet geloven...'

Flora glimlacht. 'Het is ook ongelooflijk. Een kindje is al een wonder, maar nu hebben we er twee.' zegt ze. 'Ik zou het liefst nu bij ze in de kamer gaan zitten.' grinnikt Giel terwijl hij een hap van zijn ontbijt neemt. 'En dat zegt de man die geen kinderen wilde.' zegt Flora lachend. 'Tja, mensen kunnen veranderen.' mompelt Giel.

'Waarom wilde je eigenlijk geen kinderen?' vraagt Flora. 'Ik weet het niet precies. Dat heb ik bepaald toen ik jonger was. Mijn ouders waren allebei vaak weg en hebben me niet de perfecte jeugd gegeven. Ik was bang dat ik dat ook bij mijn kindje zou doen.' zegt hij. Flora glimlacht. 'Je moet leren van de fouten die mensen om je heen maken. Jij hebt geen fijne jeugd gehad, maar je kunt jou kinderen een veel betere jeugd bieden dan jezelf.'

'Wat heb ik toch een verstandige verloofde!' grinnikt Giel terwijl hij de lege bordjes pakt en naar het aanrecht brengt. 'Zullen we zo naar de tuin, nu we hebben geoogst, moeten we weer nieuwe plantjes inzaaien.' zegt hij. Flora knikt, even later staan ze allebei met een zak mest in de tuin, allebei met een grote glimlach op hun gezicht.

'Waarom lachen we eigenlijk?' vraagt Flora als ze net wat stokken in de grond heeft gezet om de komkommer tegenaan te laten groeien. 'Omdat we samenzijn, we twee geweldige kinderen hebben en binnenkort gaan trouwen.' mompelt Giel terwijl hij wat zaadjes in de grond stopt. 'Dus daarom voel ik me zo gelukkig.' lacht Flora terwijl ze haar met aarde besmeurde handen aan haar broek afveegt.

'Ik denk dat er twee mensen honger hebben.' zegt Flora terwijl ze haar handen wast na het tuinieren. 'En ik weet dat wij het niet zijn.' grinnikt Giel terwijl hij naar boven loopt om de tweeling uit bed te halen. Flora maakt ondertussen de flesjes warm en even later is Giel terug met Jasmijn en Thijm.

'Giel, heb jij dat speelgoed al in elkaar gezet?' vraagt Flora terwijl Jasmijn een boertje laat. 'Ja, gisteravond toen jij al lag te slapen. Ze staan in de woonkamer.' zegt hij. Flora glimlacht en loopt met Jasmijn op haar arm naar de woonkamer. 'Ga maar spelen, meisje.' zegt ze als ze haar kindje op het matje legt en zelf een boek uit de kast pakt. Even later doet Giel hetzelfde en is het hele gezin in de woonkamer te vinden.

'Ze kunnen zich echt uren bezighouden met die dingen.' mompelt Giel, als hij de pagina van zijn boek omslaat. Flora glimlacht en knijpt even in zijn hand. 'Ik hou van je.' mompelt ze, terwijl ze weer naar haar pagina in het boek kijkt. Giel glimlacht en kijkt naar Flora die glimlachend naar de tweeling kijkt.

Op dat moment klapt Flora haar boek dicht en zakt van de bank. 'Wat ga je doen?' vraagt Giel. 'Ik moet echt even bij de tweeling gaan zitten.' mompelt Flora, terwijl ze op haar knieën voor Thijm gaat zitten. 'Hallo mannetje.' zegt ze.

Thijm maakt een paar pruttelende geluidjes en Flora kietelt Thijm onder zijn kin. 'Wat ben je toch een schatje.' mompelt ze terwijl ze helemaal op gaat in haar zoontje. 'Dit vind jij wel leuk!' lacht ze terwijl ze hem over zijn buik kietelt. 'Zo jongen, nu gaat mama jou even alleen laten om met je zus te gaan spelen.' mompelt ze terwijl ze naar Jasmijn loopt.

'Ben jij mama's meisje?' kirt Flora terwijl ze haar dochtertje over haar wangetje streelt en een kusje op haar voorhoofd drukt. 'Mijn kleine Jasmijn.' glimlacht Flora terwijl ze over het hoofdje van Jasmijn strijkt. 'Wat ben je toch een lieverd.' grinnikt Flora als er een glimlachje om het mondje van Jasmijn komt.

Als Jasmijn een paar pruttelende geluidjes maakt, tilt Flora haar op en drukt haar tegen haar schouder. 'Wat is er meisje?' vraagt ze terwijl ze kusjes op haar hoofdje drukt. 'Moet je een boertje laten?' vraagt ze. Opeens klinkt er een zacht geluidje. 'Ja dus.' grinnikt Flora terwijl ze Jasmijn zachtjes op haar ruggetje klopt.

Giel is ook opgestaan en heeft Thijm opgepakt. Als hij hem optilt, begint hij meteen met zijn voetjes te trappelen en komt er een grote glimlach op zijn kleine gezichtje. 'Kom jochie. Dan gaan we dansen.' lacht Giel terwijl hij zijn zoontje in het rond zwiert. Flora lacht. Op dat moment begint er iets heel erg te stinken in de woonkamer. 'Poepluier... Maar van wie?' lacht Giel. 'Allebei!' grinnikt Flora als ze aan de broek van Jasmijn ruikt.

In de slaapkamer van de tweeling wordt Thijm door Giel op de commode getild. 'Thijm, je mag toch niet in je broek poepen. Dat is toch onbeleefd en al helemaal als papa met je aan het dansen is. Wat moeten de vrouwen dan later van je denken?' zegt Giel, toch met een lach op zijn gezicht, ondanks de stank die uit de luier van Thijm komt.

Na Thijm is ook Jasmijn aan de beurt, voorzichtig maakt Flora de luier los. 'Dat er zoiets uit een klein meisje kan komen.' zucht ze terwijl ze haar neus dichtknijpt. 'Dit vind ik nu al een verschrikkelijk klusje...' mompelt Flora terwijl ze een schone luier bij Jasmijn omdoet. 'Hoe kan het dat jij hier geen last van hebt?' zegt ze tegen Giel die Thijm in de wieg legt.

'Ben je moe, meisje?' vraagt Flora als ze ziet dat Jasmijn gaapt. 'Dat dacht ik al, dan gaan we jou nu in bedje leggen en dan ga je een lekker middagdutje doen.' mompelt Flora terwijl ze Jasmijn in haar wiegje legt, en haar een kus op haar voorhoofd drukt. 'Slaap lekker.' zegt ze. Als ze naar het wiegje van Thijm loopt, drukt ze ook hem een kusje op zijn voorhoofd en gaat dan de kamer uit.

Als Flora en Giel op de overloop staan kijken ze elkaar glimlachend aan. 'Wat hebben we het toch goed getroffen. We wonen in een prachtig huis, ik heb een prachtige verloofde, en twee prachtige kinderen.' zegt Giel. 'Helemaal mee eens. Maar ik zal heel blij zijn als je me je vrouw kunt noemen. Ik ga koken, je hebt zeker wel honger.' zegt Flora als ze naar de keuken loopt en de ingrediënten uit de koelkast pakt.

Giel is boven blijven staan en loopt naar de badkamer. Toen hij zich vanmorgen wilde douchen had hij gezien dat de douche er vanbinnen enorm vies uitzag. Fluitend pakt hij een spons uit een van de kastjes en doet er wat schoonmaakmiddel op. Nog steeds fluitend begint hij met het schoonmaken van de douche tot hij blinkt.

'Giel eten!' roept Flora naar boven terwijl ze de borden met spaghetti op tafel zet. 'Lekker, ik heb echt honger.' zegt Giel. 'Dat dacht ik al. Ga snel zitten.' zegt ze. 'Floortje, wanneer wil jij eigenlijk trouwen?' vraagt Giel zacht. 'Het liefst zo snel mogelijk, ik ben het zat om tegen iedereen te moeten zeggen dat ik je verloofde ben. Ik wil je vrouw worden.'

'Wat dacht je van morgen. Gewoon hier thuis op de veranda. Alleen jij en ik.' zegt Giel. 'Dat lijkt me geweldig. Ik heb mijn jurk toch al...' glimlacht Flora. 'Huh? Wanneer heb je die gekocht dan?' mompelt Giel terwijl hij een hap neemt. 'In de winkel. Toen jij aan het afrekenen was, heb ik een jurk gekocht.' lacht ze.

'Gluiperd.' mompelt hij, terwijl hij zijn hand op de hare legt. Flora trekt een pruillip. 'Nu wil je zeker niet meer met me trouwen. Omdat ik heb gelogen?' fluistert ze. Giel lacht.'Floor lieve schat, natuurlijk wil ik nog met je trouwen. Doe niet zo gek, idioot!' lacht Giel terwijl hij een kus op haar lippen drukt.

Na het eten hebben Giel en Flora allebei hun jas aangetrokken. De blaadjes die van de bomen zijn afgevallen liggen nog in de tuin en ze hebben allebei een hark gepakt om ze bij elkaar te gaan harken. Als Giel een hand met bladeren pakt en die naar Flora gooit moet ze keihard lachen. 'En dan mij onder het eten uitschelden voor idioot.' lacht ze.

Na een tijdje in stilte harken voelt Flora opeens iets op haar schouder landen. Voorzichtig kijkt ze op en ziet ze dat er witte vlokken uit de lucht komen vallen. 'Het sneeuwt, ik ga morgen in de sneeuw trouwen!' lacht ze terwijl ze haar hand door haar haar haalt en naar de lucht blijft kijken. 'Kom, we gaan naar binnen. Het is koud.' zegt Giel, terwijl hij haar aan haar hand mee naar binnen trekt.

In de woonkamer kijken ze nog even naar programma op tv. 'Floor?' vraagt Giel. 'Ja?' zegt ze. 'Welke kleur heeft je trouwjurk?' vraagt Giel terwijl hij in haar hand knijpt. 'Verassing.' mompelt Flora terwijl ze geheimzinnig naar hem glimlacht. 'Wil je echt geen tip geven?' vraagt hij. 'Nee, je zult het morgen wel allemaal zien.' lacht ze.

Giel lacht. 'Ik ga vast naar bed, ik moet morgen weer vroeg werken.' mompelt hij terwijl hij Flora een kus op haar wang drukt. 'Ik kijk dit even af. Tot zo.' zegt ze. 'Ik kijk ook nog wel even of Thijm en Jasmijn ons nog nodig hebben.' zegt Giel, terwijl hij de kamer uitloopt. Flora glimlacht, zakt wat onderuit op de bank en richt haar aandacht op de tv.

Als Flora na tien minuten de tv en de lampen heeft uitgezet, staat ze op en loopt naar boven. Giel komt net uit de badkamer en ze valt vrijwel meteen in zijn armen. 'Duurde het programma niet zo lang?' vraagt Giel. 'Nee, het was al af toen jij net de kamer uit was.' mompelt Flora terwijl ze haar lippen op die van Giel drukt.

Als Flora even later haar pyjama heeft aangetrokken en haar tanden heeft gepoetst loopt ze naar haar bed. Moe wrijft ze in haar ogen en gaat naast Giel liggen. 'Slaap lekker, lieverd.' fluistert ze in zijn oor. 'Jij ook.' zegt Giel en dat is meteen het laatste wat ze hoort voor ze in slaap valt.

Midden in de nacht wordt Flora wakker van geluiden uit de kinderkamer. Ze zwaait haar benen over de rand van het bed en kijkt naar de grond. Ze wil haar warme bed helemaal niet uit. Ze zucht en kijkt of Giel niet wakker is geworden. Op haar tenen loopt ze naar de deur om naar de kinderkamer te gaan.

Als ze het kamertje binnenkomt ziet ze wat de oorzaak van de geluiden is. Een indringende stank hangt in de kamer en al snel is Flora er van overtuigd dat die uit het wiegje van haar zoontje komt. Ze loopt er naartoe en ziet dat er twee traantjes over zijn wangen lopen. 'Zo mannetje.' fluistert ze, terwijl ze hem uit bed tilt.

'Zo lieve schat, eerst die vieze luier maar eens uit.' glimlacht Flora terwijl ze haar neus optrekt als ze de luier openmaakt. 'Ik verlang nu al naar de tijd dat jullie zindelijk zijn.' lacht Flora terwijl ze de vieze luier weggooit en wat van het poeder pakt dat op een van de kastjes staat.

Na een paar minuten is de luier van Thijm schoon. Het gaat haar steeds beter af, en nu gaat het ook sneller. Als ze Thijm een schone luier heeft omgedaan tilt ze hem op. 'Zo kleintje, nu ben je weer helemaal schoon, ga je vannacht niet meer wakker worden?' zegt Flora terwijl ze haar zoontje onder zijn kin kietelt.

Voor ze hem in bedje legt, kust ze hem een paar keer op zijn voorhoofd. Dan legt ze hem weer in bed. Even kijkt ze nog even naar Jasmijn die rustig ligt te slapen in haar wiegje, dan loopt ze de slaapkamer uit.

Als ze haar slaapkamer weer binnenkomt slaat ze haar dekbed weer open en gaat meteen liggen, haar bed is nog een beetje warm en ze drukt een kus op de wang van Giel, even later valt ze doodmoe, maar dolgelukkig in slaap.

Tot de volgende update!