Het dagblad van het Holland Heineken House4 augustus 2012 | nummer 10

Een biertje met Bas Verwijlen Pag. 12

Wereldverbeteraar Lornah Kiplagat Pag. 8

Toch tevredenHeel erg vond hij het niet, die vierde plek bij het hand-boogschieten. Uren na zijn partij leek Rick van der Ven al vergeten te zijn dat hij de strijd om het brons van de Chinees Dai Xiaoxiang met 5-6 had verloren. ,,Ja, joh. Dan denk ik van ‘ach, mijn doelstelling is gehaald’.’’

De Brabander zei gisteravond tegen The Daily Dutch dat hij de top-16 wilde halen. ,,En dat is gelukt.’’ Over drie weken rolt de 21-jarige Van der Ven het traject richting Rio in. Dan komt hij terug, dat weet hij zeker. ,,Maar nu eerst vakantie.’’

Van Grunsven rijdt zevende Spelen Pag. 2

FOTO: ANP

Hollands GlorieMedailles gisteren behaald door de Nederlandse ploeg.

Goud:

Zilver:

Brons:

De lijst is gerangschikt op volgorde van de landen met de meeste gouden medailles.

2 Sportnieuws

HoofdredactieSuzanne JekelLouk Bracco Gartner

VormgevingKiet Sivarajah

CoördinatiePaul de LangeGert-Jan Peddemors

RedactieWesley Bekker Just FonteinNikki HerrDaniëlle RijsdijkChristel van der MeerDorien SnijdersChris Thijssen

Colofon The Daily Dutch

De redactie is bereikbaar op dailydutch2012@gmail.com

The Daily Dutch is een uitgave van Heineken in samenwer-king met NOC*NSF gemaakt door studenten van de School voor Journalistiek in Utrecht. Mede mogelijk gemaakt door:

Geprint op papier met het FSC keurmerk

Op haar zevende Spelen staat Anky van Grunsven derde met de dressuurploeg. Voor het laatst rijdt ze met Salinero. ,,We hebben het nog steeds heel fijn met z’n tweeën.” DOOR CHRIS THIJSSEN

Salinero mocht het na de Spelen in Beijing rus-tiger aan gaan doen en ook de toen veertigjarige Anky van Grunsven deed een stapje terug. Tot-dat haar man en bondscoach Sjef Janssen haar vorig jaar koppelde aan een nieuw paard: Up-ido. Het verlangen naar de Spelen keerde stie-kem terug bij de Brabantse.Voor Upido kwam Londen te vroeg en daarom werd de inmiddels 18-jarige Salinero weer van stal gehaald. Het paard waarmee Van Grunsven in Athene en Beijing goud won. Volgens Van Grunsven blijft het bij twee keer goud voor haar paard: ,,Het is niet reëel iets anders te verwach-ten. Ook niet in de landenwedstrijd. We mogen blij zijn als we brons pakken.”Brons is ook de enige Olympische kleur die de amazone mist in haar verzameling van drie gou-den en vijf zilveren Olympische medailles. Zelf zegt ze in Londen niet voor individueel succes te gaan: ,,Ik ga vooral voor een goed teamresul-taat”, zei ze tegen het ANP. Want Van Grunsven is niet alleen aan het Nederlandse team toege-voegd omdat haar resultaten dat toelieten, vol-gens de bondscoach kan de geroutineerde ama-zone de andere, jongere ruiters ondersteunen.

TranenDe zevende Spelen van Van Grunsven zijn inmiddels begonnen en wat ze nog niet eer-der meemaakte, was donderdag een feit: haar man en bondscoach Sjef Janssen was er voor het eerst in alle Olympische edities niet bij om zijn vrouw te coachen. Janssen, die vorig jaar een hersenoperatie onderging, werd donderdag ziek. Het bleek niet ernstig, maar Van Gruns-ven was na de wedstrijd emotioneel. ,,Het gaat goed, de stress komt er nu uit”, vertelde ze. Na beelden van haar tranen stroomden reac-ties uit Nederland binnen: ‘Ankie, ik leef met je mee. Je bent een gouwe vrouw en ik hoop dat ’t met Sjef goed gaat’, schreef iemand op de website van Omroep Brabant. En op twitter werd de tijdlijn gevuld met berichten als ‘Anky van Grunsven. Ze is bezig met haar 7e(!) Spe-len. Wauw. Ik heb daar diep, diep respect voor’.Dat Van Grunsven de afgelopen jaren een plekje in de harten van veel Nederlanders heeft veroverd, is duidelijk. Maar ook topsporters blijken fan van haar. In aanloop naar de Spe-

len zeiden verschillende sporters graag Van Grunsven als vlaggendrager bij de openingsce-remonie te zien. ,,Met zoveel medailles is het gemakkelijk om voor haar te kiezen”, zei sprin-ter Churandy Martina tegen het AD. Trampoli-nespringster Rea Lenders gaf aan ‘veel respect’ voor de amazone te hebben. Voor Van Grunsven en Salinero zijn de wed-strijden in Londen de laatste waaraan ze samen deelnemen. Het paard gaat na de Spelen met pensioen. De Brabantse schreef in haar column in De Telegraaf dat ‘jammer, maar ook bijzon-der’ te vinden: ,,We kennen fantastische jaren samen en we hebben het nog steeds heel fijn met z’n tweeën. Vier jaar geleden had ik niet voor mogelijk gehouden dat wij een derde Spe-len op rij zouden meemaken.”

Afscheid van gouden duo

1. VS 21 10 12 43

2. China 20 13 9 42

3. Zuid-Korea 9 2 5 16

4. Gr. Brittanië 8 6 8 22

5. Frankrijk 8 5 6 19

6. Duitsland 5 9 6 20

7. Italië 4 5 3 12

8. Noord-Korea 4 0 1 5

9. Kazachstan 4 0 0 4

10. Rusland 3 12 8 23

11. Zuid-Afrika 3 1 0 4

12. N-Zeeland 3 0 3 6

13. Japan 2 8 11 21

14. Cuba 2 2 1 5

15. Nederland 2 1 3 6

16. Hongarije 2 1 2 5

17. Polen 2 1 1 4

18. Oekraïne 2 0 4 6

19. Australië 1 9 4 14

20. Roemenië 1 4 2 7

Wisselende resultaten voor atletiekploeg Rutger Smith is er niet in geslaagd zich te kwalificeren voor de finale van het kogelstoten. Smith kwam tot een afstand van 20,08 meter en eindigde daarmee veertiende. De vrouwelijke meerkampers Dafne Schippers en Nadine Broersen doen goed mee. Schippers won de 200 meter.

Ranomi Kromowidjojo als snelste naar finaleRanomi Kromowidjojo en Marleen Veld-huis hebben zich overtuigend geplaatst voor de finale van de 50 meter vrije slag. Beide dames wonnen hun halve finale. Veldhuis zwom 24,50, Kromowidjojo was sneller: 24,07. De finale is vanavond.

Baanwielrenners kunnen niet voor stunt zorgenDe Nederlandse baanwielrenners heb-ben niet kunnen stunten. De mannelijke achtervolgingsploeg eindigde als zevende. De vrouwen kunnen nog wel een medaille halen, zij reden de vijfde tijd van de kwa-lificaties. Willy Kanis kon niet overtuigen. Op het onderdeel Keirin werd ze twaalfde.

Beachvolleybalsters toch nog uitgeschakeld Madelein Meppelink en Sophie van Gestel zijn in de achtste finales van het beach-volleybaltoernooi uitgeschakeld. Het duo was niet opgewassen tegen de als eerste geplaatste Juliana Silva en Larissa Franca uit Brazilië: 21-10 en 21-17.

Zeiler Pieter-Jan Postma op medaillekoers Pieter-Jan Postma ligt na de voorlaatste wedstrijddag op koers voor een bronzen medaille. De zeiler staat derde in de Finn-klasse in het algemeen klassement. Het gat met de nummers één en twee lijkt, met de medal race voor de boeg, te groot.

3

Afscheid van gouden duo

Programma Holland Heineken House

20.00 uur: DJ 53821.00 uur: Optreden van Stand-up Pop22.00 uur: DJ 538

Eventuele huldigingen

22.30 uur: Optreden Glennis Grace23.30 uur: DJ 53801.00 uur: Einde programma01.30 uur: Deuren dicht

Sportprogramma

Vanaf 09.00 uur: TRIATLON*

Vanaf 10.00 uur: BAANWIELREN-NEN*

Vanaf 10.00 uur: ATLETIEK*

Vanaf 10.20 uur: ROEIEN*

Vanaf 10.30 uur: PAARDENSPORT

Vanaf 10.45 uur: HOCKEY

Vanaf 12.00 uur: ZEILEN

Vanaf 14.00 uur: TRAMPOLINE-SPRINGEN*

Vanaf 14.05 uur: BEACHVOLLEYBAL

Vanaf 14.30 uur: TAFELTENNIS

Vanaf 19.30 uur: ZWEMMEN*

Vanaf 21.00 uur: BEACHVOLLEYBAL

*Finaledag

FOTO: ANP

Het Holland Heineken House is niet alleen geliefd bij de Nederlandse sportfan, ook buitenlanders komen er op bezoek. Maar wat weten ze eigenlijk van ons land? The Daily Dutch vroeg ze naar het aantal inwoners, de naam van onze koningin en de plek van Nederland op de wereldkaart.

DOOR JUST FONTEIN

De vraag hoeveel inwoners Nederland eigenlijk heeft, leidt tot grote hilariteit bij Scott Barker (15) en zijn zus Kerry (17). ,,Weet ik veel. Veer-tien ofzo…”, begint Scott. Zijn zus lacht hem hard uit: ,,Zestien miljoen!” Later krijgt Scott de kans om zijn zus terug te pakken als ze vol overtuiging België aanwijst op de kaart, terwijl ze op zoek was naar Nederland. Scott en Kerry zijn met Nederlandse vrienden mee, die tijdens de Spelen bij hun in het Engelse Winchester lo-geren. ,,Wijs jij het dan maar eens aan op de kaart”, verdedigt Kerry zich nog. Beschaamd voegt ze toe: ,,Maar ik had Nederland inder-daad moeten weten. Topografie heb ik net nog op school gehad.”Tony Manzea (54) uit Nieuw-Zeeland kent ons land maar acht miljoen inwoners toe. ,,Een van deze drie moet het zijn”, zegt hij, terwijl hij op de kaart zijn pen rond de Scandinavische landen laat cirkelen. ,,Het enige wat ik ken uit Neder-land is het ‘Red Light District’”, zegt hij. Man-zea, strak in het pak, lacht zich rot om zijn eigen grap. ,,Amsterdam man, Amsterdam. Daar heb ik een te gekke tijd gehad”, mompelt hij als hij zijn jas ophangt.

Wat een blunderVerderop in de aankomsthal staat Suzanne Gal-letly (37). Ze woont en werkt al dertien jaar in Nederland. Haar oranje kleren, rood-wit-blauwe nagellak en grote oranje hoed doen erg Hollands aan, maar als haar wordt gevraagd Ne-derland aan te wijzen gaat haar vinger resoluut naar Oostenrijk. ,,Wat een blunder”, zegt ze te-

gen haar vriendin. ,,Maar ik weet wel dat Mark Rutte minister-president is. En hiervoor was dat Jan Peter Balkenende!”Thomas Lyster (18) en Cecile Zoet (16) zit-ten op een trapje voor het Holland Heineken House te ontspannen in de zon. Cecile woont haar hele leven al in Engeland, maar spreekt vloeiend Nederlands. ,,Mijn ouders zijn expats, dus vandaar”, legt ze uit. Haar vriendje is een

Koningin Sofia, toch?

Jouw posts op de schermen en www.hollandheinekenhouse.nl?Gebruik Mobypicture i.c.m. Twitter met #HHH2012

@MROGMANS: Alexander Palace awesome for concerts!! Live at #HHH2012

Braziliaan, maar is opgegroeid in Londen. ,,Vijf miljoen mensen? Zoiets”, gokt hij het aantal inwoners van ons land. ,,Nee’’, lacht ze. ,,Ne-derland is wel iets groter”, is de reactie van Ce-cile. Na lang twijfelen gaat de pen van Thomas richting Europa, vervolgens langs de westkust en uiteindelijk komt hij uit bij Nederland. Hij krijgt een klein applausje van z’n vriendin.De meeste buitenlandse bezoekers hebben ten-

4 HollandHeinekenHouse

ILLUSTRATIE: GERT-JAN PEDDEMORS

Meer dan 100.000 bezoekers kleuren tijdens de Olympische Spelen het Hol-land Heineken House oranje. Iedere dag spreekt The Daily Dutch met een bijzondere gast in het Huis. Vandaag de uitgelaten vriendengroep van zwemmer Job Kienhuis. Te midden van het bont gekleedde gezelschap één dame: Lobke Nijhuis, de vriendin van de topsporter.

DOOR DANIËLLE RIJSDIJK

Zestien dolenthousiaste Tukkers in fluo-riserend oranje pakken. Jullie hebben je flink uitgesloofd!Ja, prachtig toch! Ik ben super trots. Wij zijn hier voor mijn vriend Job. Hij is er helaas niet in geslaagd om zich te plaatsen voor de finale op de 1500 meter (werd gisteren als elfde geklasseerd, red.), maar aan z’n vrienden heeft het niet gelegen. Die zijn fenomenaal.

Hoelang zijn jullie hier al?Ik ben hier samen met Sander, de broer van Job, sinds vorige week maandag. Z’n vrien-den zijn vandaag aangekomen. Deze man-

nen hebben slechts driekwartier geslapen. Ze zijn vanuit Twente naar Brussel vertrok-ken om daar te gaan feesten. Vervolgens hebben ze op het nippertje de trein naar Londen gehaald en vanochtend zaten ze in het zwembad.

Wat een toewijding.Ja, heel mooi. Dit zijn geen successup-porters, dit zijn hele trouwe fans. Ze zijn er meestal bij wanneer Job zwemt. Ze gaan ook niet voor niets zo gekleed.

Ja, wat is het eigenlijk? Een soort oranje gewaad?Ik weet het niet eens. Gewoon origineel. Maar die jongens trekken alles aan hoor. Mooi toch? Op hun rug staat de Job Kien-huis fanclub, zo weet iedereen voor wie ze komen.

Hoe ziet het programma er voor jullie nog uit?Vanavond en morgenavond zijn we nog in het Holland Heineken House te vinden. Dan gaat Job ook mee, kan-ie ook een biertje drinken. Maandag vertrekken we allemaal weer naar huis.

Trouwe fans van KienhuisBezoekers van de dagKoningin Sofia, toch?

FOTO: GERT-JAN PEDDEMORS

@BARTVLIET: Vanochtend aanschouwd hoe onze hockey jongens een kiwi shake maakte met 5-1. Nu met zn alle hier nage-nieten in HHH! #HHH2012 #ey

@XROOSNEDERSTIG:Nu in hol-land heineken house, supersfeer hier met alleen maar oranjefans en heb zelfs een paar Belgen gezien! #HHH2012

minste één van de vragen goed. Bij Sue Gooch (41) lijkt het lange tijd de verkeerde kant op te gaan. ,,Vier miljoen mensen? Koningin Sofia? Ach, darling. Hoe moet ik dat toch allemaal weten”, lacht ze. Maar Gooch weet uiteindelijk wel waar ze Nederland moet vinden op de kaart. ,,Amsterdam, daar ben ik helaas niet geweest. Wel in Weert. Op een voetbaltoernooi. Ook leuk hoor!”

5

De wereld door een oranje bril

.

6 Gelukkighebbenwedefoto’snog...

Love is a hug in the sun.

Oranje boven.

De Britse fanclub van Mart Smeets.

7

Biertje?

Vier bier en een vrolijk gezicht. Henk was er ook bij.

De nieuwe Rintje Ritsma.

Doe mij er maar twee!

FOTO’S: SANDER STOEPKER EN SUZANNE JEKEL

Ali Babba en de oranje rove

rs.

Zo veel meer dan alleen hardlopen8 Profiel

Ze geeft zichzelf morgen een goede kans. Lornah Kiplagat is Nederlands grootste mara-thonloopster en won de af-gelopen jaren onder meer de marathons van Los Angeles en Amsterdam. ,,Het worden mijn laatste Spelen en ik wil er in Londen staan.”

DOOR JUST FONTEIN

,,Wanneer ze in Kenia vragen hoe Nederland er uitziet, antwoord ik: ‘Het is daar zo vlak, dat je op maandag kunt zien wie er woensdag op be-zoek komt’”, mailt Lornah Kiplagat vanuit haar woonplaats Iten in Kenia. Precies om die reden traint ze in haar geboorteland - op 2.400 meter hoogte. ,,Na een slechte halve marathon in maart heb ik besloten geen wedstrijden meer te lopen en me volledig te concentreren op de Olympische ma-rathon. Dat lukt het beste hier in Kenia”, vervolgt Kiplagat, die in Iten ook een trainingscentrum runt samen met haar man en trainer Pieter Lan-gerhorst.Het zijn voor Kiplagat haar derde Olympische Spelen. Eerder werd ze vijfde (Athene) en achtste (Beijing) op de tien kilometer. Daarnaast werd ze twee keer wereldkampioen op de halve mara-thon. Vorig jaar verloor ze haar wereldrecord op die afstand. ,,Helaas is de halve marathon geen onderdeel op de Spelen. Toch geef ik mezelf een goede kans deze zomer. Het worden mijn laatste Spelen en ik wil er staan”, zegt de atlete die vier keer werd gekroond als ‘Atlete van het Jaar’.

VerhuizenLangerhorst denkt dat motivatie de grootste kracht is van zijn vrouw en pupil. Ze leerden elkaar kennen in 1995. Twee jaar later sloeg de vonk pas echt over. ,,Toen ik haar ontmoette was ik meteen onder de indruk van haar wilskracht. Ze wist precies wat ze wilde. Het was duidelijk

dat ze anders was dan de meeste Afrikaanse atleten die ik had ontmoet.”In de Keniaanse traditie, waarin de vrouw de man volgt naar waar hij vandaan komt, besloot Kiplagat in 1999 naar Nederland te ver-huizen. Een flinke omslag in haar leven. Maar ze houdt van de Nederlandse cultuur en ook de Nederlandse atle-FOTO’S: ANP

Naam: Lornah KiplagatLeeftijd: 38Geboren: Kabeimet, KeniaSport: HardlopenLengte: 1,66 meterGewicht: 49 kgBijzonder: Erelid van de AtletiekunieBeste prestaties: Wereldkampioen halve marathon in 2007 en 2008

Zo veel meer dan alleen hardlopen9

Als Kamiel Maase terugdenkt aan zijn eerste Spelen in Sydney, herinnert hij zich vooral hoe geïsoleerd hij daar zat. Samen met marathonloper Greg van Hest en bondscoach Gerard Nijboer verbleef hij op een militaire basis ver verwijderd van het Olympisch dorp.

DOOR JUST FONTEIN

,,Je moet je bedenken dat internet in 2000 redelijk schaars was en dat smartphones nog lang niet bestonden. Het enige wat ik meekreeg van de Spelen waren sms’jes van het thuisfront en een uurtje samenvat-ting op de Australische televisie”, vertelt Maase. ,,En dat uurtje was dan ook nog gefocust op Australische sporters. Ik heb daar voornamelijk boeken gelezen en uitgerust.”De reden dat Maase niet in het dorp zat had te maken met de reistijd tussen het Olympisch dorp en het parcours van de

marathon. Ook waren er bij de militaire basis betere trainingsmogelijkheden dan in het dorp. ,,De mannenmarathon is traditioneel het laatste onderdeel van de Spelen, dus als loper moet je het hele toernooi gefocust zijn. Een feestend Olympisch dorp had waarschijnlijk niet prestatie bevorderend gewerkt.’’Of hij het jammer vindt dat hij zo ver weg zat? Maase: ,,Ik dacht wel: is dit nou die Olympische beleving? Maar de beslissing lag bij de coach. Met de dertiende plek liep ik uiteindelijk ook een aardige race.”Zijn eerste keer in het Olympisch dorp kan Maase zich goed voor de geest halen. ,,Dat was na de marathon, die eindigde in het stadion. Ik heb toen vanaf de tribune naar de slotceremonie gekeken en dacht nog even gezellig naar het Olympisch dorp te gaan om de andere sporters te ont-moeten. Maar het eerste wat ik te horen kreeg toen ik daar aankwam: ‘Kamiel, over drie kwartier moet je tas ingepakt zijn want dan gaan we richting Neder-land’. Bizar natuurlijk!”Gelukkig voor Maase bleef het niet bij deze ene Olympische Spelen. Hij kwam nog uit voor Nederland in Athene en Beijing.

Maase: ,,Ik dacht: is dit nou die Olympische beleving?’’ FOTO: ANP

Kamiel Maase2000Olympische herinnering

tiekwereld spreekt haar aan. ,,In Nederland zijn de regels tenminste duidelijk hoe je je kan kwa-lificeren voor een kampioenschap. Dat motiveert en werkt heel prettig”, mailt ze. In 2003 werd ze officieel Nederlandse.De atlete groeide op in Kenia, waar ze in rela-tieve welvaart leefde. ,,Ik heb een prima jeugd gehad. Mijn ouders hadden een behoorlijk stuk land en flink wat vee. We waren niet rijk thuis, maar van armoede kon je niet spreken. Een zor-geloze tijd”, herinnert ze zich. Op de middelbare school begon Kiplagat met atletiek. Rond haar negentiende, toen bleek dat ze talent had, begon ze serieus met hardlopen.Ze beseft zich heel goed dat een leven als het hare niet voor iedereen is weggelegd. Daarom startte ze vijf jaar geleden de Lornah Kiplagat Foundation (LKF), die strijdt voor vrouwen-emancipatie in Kenia. Cees Pronk, voorzitter van de LKF, leerde Kiplagat acht jaar geleden ken-nen. ,,Ik vond het fascinerend dat ze naast haar hardloopcarrière zo veel bezig was met andere dingen. Ze is niet alleen een topsporter, maar ook een wereldverbeteraar”, zegt Pronk.Ook Langerhorst is nauw betrokken bij de LKF. ,,De gedrevenheid en het perfectionisme komt niet alleen terug in Lornahs sportieve carrière. Ook daarbuiten doet ze alles honderd procent. Ik probeer haar daar goed in te steunen.”

Langerhorst vindt het niet moeilijk om zowel Kiplagats man als trainer te zijn. ,,Ik kom met voorstellen voor wedstrijden. Lornah geeft dan aan waar haar voorkeuren naar uitgaan en op ba-sis daarvan geeft ze zelf aan welke trainingen ze wil doen.” Langerhorst maakt het trainingsschema en zorgt dat ze niet overtraind raakt. ,,Maar ’s avonds hebben we het niet meer over hardlopen. Je ziet

bij ons thuis ook niets terug van de sport. Het is denk ik goed om zakelijk en privé gescheiden te houden.” Kiplagat zelf houdt het hardlopen en de LKF ook goed gescheiden, vertelt Pronk. ,,Soms hebben we intensief contact over de meisjeskostschool die we aan het bouwen zijn in Kenia. Maar soms hoor ik weken niet van haar. Dan weet ik dat ze zich focust op een wedstrijd.”

Backstage

Halsoverkop toch mee als crewlid van het HuisOp het allerlaatste moment hoorde Jill Versantvoort dat ze als crewlid van het Holland Heineken House mee mocht naar de Spelen. Haar zomervakantie moest ze ervoor omgooien, maar ze twijfelde geen moment.

DOOR DANIËLLE RIJSDIJK

Stel je voor: je studeert ‘Sport, Management en Ondernemen’, je hebt een grote passie voor sport en het is jouw droom om op een dag de Spelen van dichtbij mee te maken. Tot je grote teleurstelling krijg je in januari te horen dat je niet wordt uitgekozen als crewlid van het Holland Heineken House. Je ‘baalt, bent eigenlijk stikjaloers op die-genen die wel mee mogen en je weet niet waarom jij niet mee mag’.En dan een telefoontje op vrijdag 20 juli, drie dagen voordat er een grote groep crewleden vertrekt naar het sportcentrum van de wereld.Het is een belletje met een boodschap waarvan je niet meer had gedacht dat het zou komen: ‘Er is een vacature vrij. Wil je

nog met ons mee naar Londen?’ ,,Wil je nog mee? Die zin. Ik heb er geen seconde over nagedacht,” vertelt Jill Ver-santvoort. ,,Natuurlijk wil ik mee!”Een tweede telefoontje volgt, maar nu een belletje naar haar baas. ,,Ik zou eigenlijk heel de zomer moeten werken. Ik was fulltime ingeroosterd en moest dus nog wel toestemming vragen.” Om vijf uur ’s middags volgen dan uitein-delijk de verlossende woorden die Versant-voort toch nog tot een crewlid maken.,,Hier hoef je geen vrij voor te vragen, je gaat gewoon naar Londen”, spreekt haar chef krachtig door de telefoon. Nu, negen dagen na de opening van het Huis, heeft Versantvoort nog geen enkele minuut spijt gehad van haar beslissing om alles op het laatste moment om te gooien.Als garderobemeisje is zij avond aan avond in de weer met jassen en tassen. ,,Mijn voorkeur lag eigenlijk bij het achter de bar staan. Ik werk al sinds mijn vijftiende in de horeca, vandaar. Maar ja, achteraf ben ik heel blij met deze functie. Iedereen komt hier een praatje maken!”

Deze zomer heeft de NS wel een heel bijzondere dienstregeling: bezoekers met pendelbussen van en naar het Holland Heineken House brengen. ,,BN’ers vinden het leuk om met de bus te reizen.”DOOR CHRISTEL VAN DER MEER

‘Alles kan een mens gelukkig maken’ van René Froger schalt door de boxen in een pendelbus van de NS. Een groep vrouwen bovenin de dub-beldekker zingt vrolijk mee. Ze zijn onderweg van het Holland Heineken House naar Wood Green, een metrostation. ,,Bedankt voor jullie heerlijke gezang”, roept NS host Hans Hoijtink om.De pendelbussen zijn nauwelijks te onderschei-den van de karakteristieke Londense stadsbus-sen; ze zijn ook twee verdiepingen hoog en heb-ben de beroemde rode kleur. De chauffeur in de pendelbus is ook een Engelsman. Maar wie goed kijkt ziet dat de bussen ‘verne-derlandst’ zijn: op de buitenkant prijken stickers met de logo’s van de NS en het Holland Heine-ken House. Binnenin sieren rood-wit-blauwe-vlaggetjes het interieur. Het opvallendst zijn de grote gouden, zilveren en bronzen medailles die op de ramen zijn geplakt, daaronder de cijfers 2, 1 en 3: het aantal door Nederland gewonnen medailles op deze Spelen.,,Op het moment dat we een plak winnen, ren-nen we het Holland Heineken House in, halen we het nieuwe cijfer op, krabben het oude cijfer van het raam en plakken snel het nieuwe getal erop”, vat Hoijtink de ‘procedure’ samen. ,,We willen de reizigers zo up to date mogelijk rond-rijden. Bij Nederlandse medaillekansen hebben we ook telefonisch contact met collega’s bij een tv. Zo kunnen we via de microfoon de reizigers meteen op de hoogte brengen. En onderweg een feestje bouwen als we een medaille winnen!”In acht minuten rijden de bussen van metrosta-tion Wood Green naar Alexandra Palace en het Holland Heineken House. ,,Het valt op dat ie-dereen, bekend of onbekend, met deze bus mee-wil”, vertelt Angelique Bennink, ook host op de bus. ,,BN’ers vinden het leuk om met deze bus te reizen. Vanochtend reed Erica Terpstra mee

Erica reist mee

FOTO: CHRIS THIJSSEN

10 Achterdeschermen

Jouw posts op de schermen en www.hollandheinekenhouse.nl?Gebruik Mobypicture i.c.m. Twitter met #HHH2012

@THOMAS-BLINK: ff heer-lijk Hollands snacken in het #HHH2012

Nooit je rechtersok eerst aantrekken of altijd dezelfde film kijken voor een wedstrijd. Rituelen en bijgeloof zijn voor sommige atleten onlosmakelijk verbonden aan hun sport. The Daily Dutch laat de Nederlandse Olympiërs erover aan het woord. Vandaag hockey-ster Naomi van As (29).

DOOR SUZANNE JEKEL

Wat is jouw bijgeloof?Voordat we met het hockeyteam een hal-ve finale of een finale moeten spelen, kijk ik altijd dezelfde film. Daar ben ik in 2005 mee begonnen. Een oud ritueel, dus.

Welke film kijk je dan?The Notebook, een romantisch drama. Inmiddels ken ik ‘m uit m’n hoofd. Samen met m’n kamergenootje en vriendin Ellen Hoog zet ik de film op. Soms kijken we heel aandachtig, soms staat ‘ie gewoon op de achtergrond aan en doen we heel andere dingen: kletsen, eten, een boekje lezen.

En, helpt het?Ja. Tot nu toe heeft het altijd geluk ge-bracht. We hebben één keer niet gekeken voor een halve finale en toen verloren we. Ongeluk? Misschien wel. Maar sindsdien kijken we altijd trouw.

Ga je hier wat aan de film hebben?Natuurlijk moeten we nog wel even de halve finale zien te bereiken. Voor wed-strijden in de groepsfase kijken we The Notebook nooit. Maar als we eenmaal in die halve eindstrijd zitten, dan ben ik vast-beraden om die eerste plek te halen.

Heb je een favoriete scene of quote die je met ons wil delen?Ha. Nee hoor. De hele film is prachtig en gaat gek genoeg nooit vervelen. Maar een favoriet deel heb ik niet.

Rituelen

Duizend keer dezelfde film

FOTO: GETTY IMAGES

en laatst ook al Jochem Uytdehaage en Guido Weijers”, glundert ze.Overdag is de sfeer niet zo uitgelaten als ’s avonds, wanneer iedereen een mooie avond in het Holland Heineken House heeft gehad.

,,Toch probeer ik ook overdag de sfeer erin te brengen”, vertelt Bennink. ,,Ik doe een soort sightseeingtour. Dus als ik een regenboog zie, zeg ik ‘mensen, kijk even allemaal naar rechts’.”

Erica reist mee

FOTO: SANDER STOEPKER

11

@DEVRIESP2011: Wat een fan-tastische 50 meter van @rano-mikromo en Veldhuis, als 1 en 3 naar de finale. Top gedaan dames! #OS2012 #HHH2012 #london2012

@AANNELOT: Helaas laatste avond in london en bij de #os2012 nu nog wel een gezellig avondje in #HHH2012

Filmpjes over sporters en het Holland Heineken House opwww.hollandheinekenhouse.nl

12 Achterop

Dagelijks drinkt The Daily Dutch een biertje met een bijzondere gast. Ditmaal schermer Bas Verwijlen (29). Hij was kanshebber voor goud, maar het werd niets: in de tweede ronde werd hij uit het toernooi geschermd.

DOOR SUZANNE JEKEL

Hoe voel je je?,,Ik moet eerlijk zeggen dat ik me wel eens beter heb gevoeld. De teleurstelling van m’n verloren wedstrijd is nog steeds niet helemaal verwerkt. De eerste ronde ging lekker, maar toen ik in de tweede ronde tegen de Duitser Jörg Fiedler moest schermen, wist ik dat het moeilijk zou worden.’’

Wat dacht je dan?,,Ik ken Jörg aardig goed. Ik weet dat hij sterk is en we hebben vaak tegen elkaar geschermd. Dan was het altijd kantje boord. Nu was hij gewoon stukken beter. Hij was de verdiende winnaar.’’

Tijdens je wedstrijd leek het soms of je het niet meer zag zitten.,,Schermen is een spel. Je hoofd laten hangen

hoort er bij. Dan geef je je tegenstander het idee dat je er niet meer in gelooft. Als je dan toch sterk schermt, kan dat voor een extra ver-rassing zorgen. Helaas lukte het niet. Ik bleef knokken, maar het was niet genoeg.’’

Nu op naar Rio?,,Ja, zeker weten. Ik wil dat kleine, gekke ronde ding gewoon om m’n nek hebben hangen. Ik stop niet voordat ik een medaille heb.’’

Je hebt anderhalf jaar lang geen alcohol gedronken en een jaar lang gezond gege-ten. Kan je diezelfde focus nog vier jaar opbrengen?,,Zonder twijfel. Ik heb een doel voor ogen en zal niet opgeven totdat ik het doel heb bereikt. Ik ga nu eerst de andere Nederlandse sporters in Londen aanmoedigen en dan lekker op vakantie. Daarna gaan de oogkleppen weer op. Vier jaar lang keihard trainen.’’

En komt die medaille er dan?,,Als het aan mij ligt wel. Ik geef niet op. In Nederland krijgen we steeds betere trainings-centra voor schermers. Dat betekent dat ik ook steeds betere sparringpartners krijg. Nu ga ik

nog wel eens naar het buitenland om te oefe-nen, maar als dat niet meer nodig is, verwacht ik dat het met mij alleen maar beter zal gaan. Net als met de andere nationale schermers.’’

Een biertje met.... Bas Verwijlen

‘Je hoofd laten hangen hoort er bij’

1992 1994 1996 1998 2000 2002 2004 2006 2008 2010 2012

20 Jaar Holland Heineken House: Vancouver, Canada

Zuurkool met worst populair onder CanadezenDe inwoners van Vancouver hadden er twee jaar geleden tijdens de Winterspelen een culi-naire hotspot bij. Het Huis, welteverstaan. Dirk van den Brink stond toen in het Food Plaza.

DOOR LOUK BRACCO GARTNER

,,Het aantal Canadezen dat elke dag binnen-kwam, was enorm. Ze kwamen bijna allemaal voor een bord zuurkool met worst. Of een

kroket, natuurlijk’’, blikt Van den Brink terug op het Oranjefeest twee jaar geleden. ,,Waarom ze het zo lekker vonden? Geen idee.’’Van den Brink is sinds de Spelen van Turijn (2006) werkzaam in het huis. Als op- en

afbouwer van de grote installaties, maar vooral als patattenbakker in het Food Plaza. ,,Ik loop niet middenin het feestgedruis. Meestal staat de snackbar net aan de rand van de huldi-gingszaal, dus je krijgt wel heel veel van het feest mee. In Vancouver stonden we helaas net buiten de huldigingshal, want de Canadese regels verboden dat er een frituurlucht naar binnen kwam.’’In Vancouver dienden twee ijshockeyhallen als ontmoetingspunt voor de sporters, supporters, sponsors en - vooral - locals. ,,Op een gegeven moment werd er zelfs een wedstrijd van de Canadese ijshockeyploeg op het grote scherm uitgezonden. Zo druk was het.’’Een probleem vond hij het niet. ,,Ook in Turijn waren er veel lokale buurtbewoners in het huis, maar dat is juist leuk. Die Canadezen houden wel van een feestje, net als wij. Relaxed volk, hoor.’’

FOTO: CHRIS THIJSSEN

FOTO: HEINEKEN