Upload
mckenzie-english
View
41
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Teatry Szczecińskie. Opiekun: p. Beata Stelter Anna Serwach-Głombska Natalia Wójcik Katarzyna Wais Łukasz Smalec Dawid Bartkowiak Szymon Macieja. N a s z a e k i p a. - PowerPoint PPT Presentation
Citation preview
TEATRYSZCZECIŃSKIE
Opiekun: p. Beata Stelter
Anna Serwach-GłombskaNatalia WójcikKatarzyna WaisŁukasz SmalecDawid BartkowiakSzymon Macieja
Przygotowując różne materiały do naszego
projektu, spotkaliśmy się m.in. z p.Anną
Augustynowicz (reżyser artystyczny w Teatrze
Współczesnym) i przeprowadziliśmy z nią wywiad; sporządziliśmy
ankiety uliczne; robiliśmy zdjęcia szczecińskim
teatrom i obejrzeliśmy „Toksyny” oraz „Mały
Rodzinny Interes”.
TOKSYNYToksyny jest to spektakl teatru telewizji wyreżyserowany przez Annę Augustynowicz w 2003 roku. Akcja toczy się w podziemnych garażach, które wydają się opustoszałe, szare i ponure. Jedynym kolorystycznym akcentem w tym pomieszczeniu są żółte pasy ostrzegawcze. Nie ma tu
prawie żadnych przedmiotów, jest tylko pustka. Panuje tu prawie absolutna cisza, słychać tylko rozmowę. Rozmowa ta wydaje się być
monologiem. Jednak w rzeczywistości jest to rozmowa, w której dorosły mężczyzna wyrzuca z siebie wszystkie negatywne uczucia, myśli, żali się, odczuwa chęć zemszczenia się na osobie, która spowodowała ten smutek,
to poczucie bezradności. Ta znienawidzona osoba leży teraz przy nim unieruchomiona w bagażniku z przytkniętym pistoletem do głowy.
W spektaklu grają między innymi: Wojciech Brzeziński, Krzysztof Czeczot i Borys Szyc.
Spektakl był dla nas dosyć trudny do zrozumienia. Polecamy go raczej dla dojrzalszej publiczności.
MAŁY RODZINNY INTERES
Mały Rodzinny InteresKomedia wyreżyserowana przez Annę Augustynowicz, oparta na sztuce Alana
Ayckbourna, opowiada o rodzinnej firmie. Nowy dyrektor w przedsiębiorstwie, Jack McCracken (Paweł Niciejewski), jest człowiekiem uczciwym, unika oszustw i
przekrętów. Wkrótce dowiaduje się o paradoksalnym zachowaniu jego rodziny, która, wbrew twardym zasadom Jacka, mija się z prawem. Początkowo są to drobne
kłamstwa – ukradzione spinacze z biura, kradzież towarów ze sklepu.Później jednak wychodzą na jaw większe oszustwa. Bohater odkrywa, że w firmie panuje korupcja, ktoś działa na niekorzyść rodzinnemu interesowi. Później sam maskuje rodzinne przekręty, zaczyna zagłębiać się w fałsze. Nawet ten uczciwy
człowiek staje się oszustem.Sztuka przedstawia obraz zachowania, z którym możemy się spotkać na co dzień.Spektakl spodobał się naszej grupie, ponieważ został przedstawiony według nas w przejrzysty sposób. „Mały Rodzinny Interes” niesie ze sobą też pewien morał – Nie
wszystko jest takie, jakie się wydaje. Sztuka przedstawia obraz zachowania, z którym możemy się spotkać na co dzień.
Zadaliśmy p.Augustynowicz kilka pytań. Uważamy, że najciekawszym z nich było:
Ma Pani swoich ulubionych aktorów?
Z pewnością odpowiedź na to pytanie nie należała do najłatwiejszych. P.
Augustynowicz powiedziała, że pracuje się jej z niektórymi aktorami lepiej, z niektórymi gorzej, lecz w pracy nie
może tego okazywać i przy obsadzaniu ról musi obiektywnie patrzeć na
umiejętności aktorów.
A jak lubi Pani spędzać czas wolny?
Pani reżyser lubi sobie poczytać, pojeździć na wycieczki. Czasami lubi w ogóle nic nie robić. Lubi
ugotować coś dobrego dla swojej rodziny. W ogóle, najczęściej jak ma wolny czas, to spędza go ze
swoją rodziną.
Czy ma Pani swoją ulubioną sztukę teatralną?
Dla p. Augustynowicz ulubioną sztuką jest zawsze ta, którą robi aktualnie.
Mówi, że inaczej nie mogłaby jej przygotowywać, jeśli nie byłaby nią
zainteresowana, nie potrafiłaby zarazić swoją energią aktorów, z
którymi współpracuje.
Siedziba teatru znajduje się w budynku Muzeum Narodowego na Wałach Chrobrego. Teatr składa się z: dużej sceny, Małego Teatru i Malarni.
W 1950 roku część budynku muzeum na Wałach Chrobrego zaadaptowano tymczasowo na potrzeby sztuki scenicznej. Powstałe w ten sposób miejsce nazwano Teatrem Współczesnym, co dało początek jego działalności. Pierwszym dyrektorem teatru w roku 1975 został Maciej Englert. Anna Augustynowicz, dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego od 1992r., przez 20 lat stworzyła w Szczecinie teatr rozpoznawalny w Polsce, cieszący się zainteresowaniem i uznaniem krytyki. Rozwinęła swój własny, charakterystyczny i niepowtarzalny język interpretacji scenicznej.
Teatr Współczesny
Modernistyczny w stylu budynek Teatru Polskiego mieści się przy ulicy Swarożyca 5. Dzieli się na Dużą Scenę, Małą Scenę oraz Czarny Kot Rudy. Zbudowano go ok. roku 1920. Po wojnie, w latach 1945 - 1946 mieściło się w nim kino "Bałtyk", gdzie odbywały się koncerty i mecze bokserskie. Od 1946 r. stal się siedzibą Teatru Polskiego. Pierwszym dyrektorem naczelnym i artystycznym (1949-1950) był Z. Sawan-Nowakowski. Obecnie (od 1994 r.)dyrektorem teatru jest Adam Opatowicz. Teatr Polski zdobył wiele nagród, były to m.in. Nagroda Bursztynowego Pierścienia za spektakle– „Ślub”, „Gąska”, „Stacyjka Zdrój”, „Igraszki z diabłem” czy I Nagroda dla „Latającego Cyrku Monty Pythona” na XII Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie.
Teatr Polski
Teatr Lalek Pleciuga składa się z Dużej Sceny, Sali Kameralnej, Sali Prób, dwóch sal edukacyjnych oraz sali konferencyjnej.Na mapie kulturalnej Szczecina prężnie funkcjonuje już od 1953 r. Teatr Lalek w 1957 r. zmienił nazwę z „Rusałka” na „Pleciuga”, a w 1958 r. zarząd nad teatrem przejęła Miejska Rada Narodowa Szczecina. Teatr zasłynął w 1964 r. dzięki widowisku Włodzimierza Dobromilskiego „Mysie Ptysie”., emitowanym przez Telewizję Polską. Od 1996 roku teatr jest współgospodarzem Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Małych Form Kontrapunkt. Od 1994 r. opiekę nad teatrem przejął Urząd Miasta Szczecin. Teatr od 1998 r. wydaje gazetkę teatralną „Gabit”.
Dyrektor Naczelny i Artystyczny (od 1993 r.)Zbigniew Niecikowski
Teatr Pleciuga
Teatr Kana znajduje się przy Placu Świętych Piotra i Pawła 4. Istnieje od 1979 roku założony przez Zygmunta Duczyńskiego (zmarł 15.03.06.). Początkowo zespół działał jako teatr studencki, potem stopniowo uzyskiwał coraz większą dojrzałość artystyczną i samodzielność organizacyjną. Przełomowe dla istnienia teatru znaczenie miały dwa przedstawienia na podstawie twórczości Wieniedikta Jerofiejewa "Moskwa-Pietuszki" (1989) i "Noc" (1993) - oba spektakle prezentowane były wielokrotnie na renomowanych światowych scenach.
Teatr Kana
Absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie .
Role z obecnego repertuaru:
- Anita McCracken : „Mały rodzinny interes”
- Wiedźma : „Makbet”
- Fanny : „Migrena”
- Faustyna : „Idiotki” Nagrody:
- Nagroda Specjalna Zarządu Głównego Artystów Scen Polskich w Łodzi
- Nagroda Magnolii
Małgorzata Klara
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.
Role dyplomowe: Marianna w "Świętoszku" Moliera w reż. Michała Staszczaka i Wika w "Kto otworzy drzwi" Nedy Neżdany w reż. Dariusza Starczewskiego.
Role z obecnego repertuaru:
- Tina Huston : „Mały rodzinny interes”
- Heroina : „Cięte historie”
- Helenka : „Białe baloniki”
- Rozyna : „Nocleg w Apeninach”
- Klara : „Zemsta”
- Hanka : „Moralność pani Dulskiej”
Kinga Piąty
Ukończył 4-letnie Studio Wokalno-Aktorskie w Teatrze Muzycznym w GdyniDyrektor Artystyczny Teatru Kameralnego Szczecińskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Role z aktualnego repertuaru:
- Stanley Gardner : „Mayday”
- Kot Behemot : „Mistrz i Małgorzata”
- George Pigden : „Okno na parlament”
- Stanley Gardner : „Mayday 2”
- Biskup polowy : „Gazeta spada zawsze papierem do góry”
Nagrody:
- Nagroda publiczności za debiut na deskach Teatru Polskiego
- Bursztynowy Pierścień za rolę Gorringe’a w „Czarnej Komedii”
- Bursztynowy Pierścień za rolę Onego w „Ławeczce”
- Bursztynowy Pierścień dla najlepszego aktora Teatrów szczecińskich
Michał Janicki
Uczęszczał do IX LO w Szczecinie
Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie
Role:
- Bruno : „Eine Kleine”
- Jasiek : „Wesele”
- Papkin : „Zemsta”
- Antonio : „Nocleg w Apeninach”
Nagrody:
- Srebrna Ostroga dla młodego talentu ze szczecińskich teatrów
Wojciech Sandach
Ogólne informacje o badaniuliczba respondentów ogółem– 110 osóbczas badania – kwiecień-maj 2012struktura badanych osób: ,a)według stanu cywilnego: 49% – panna/kawaler;
40% osób była w związku małżeńskim, 6% – wdowa/wdowiec; 5% – rozwiedziony/a
b)według zawodu wykonywanego: 8% – rencista, emeryt; 33% – uczeń, student; 10% – pracownik fizyczny, 42% – pracownik umysłowy; 3% – pracuje na własny rachunek; 4% – nie pracuje.
Struktura badanych według wieku
poniżej 20 lat; 23%
21-30 lat; 23%
31-40 lat; 24%
41-50 lat; 15%
powyżej 50 lat; 15%
Jak często chodzi Pan(i) do teatru?
2-3 razy w miesiącu; 5%
raz w miesiącu;
6%
kilka razy w roku; 35%raz w roku; 15%
rzadziej niż raz w roku;
22%
w ogóle nie chodzę; 16%
Czy wyraża Pan(i) zgodę na konsumpcję w trakcie przedstawienia?
jestem przychylny;
16%
jestem przeciwny; 76%
nie mam zdania; 7%
Czy chciał(a)by Pan(i) mieć możliwość robienia zdjęć z aktorami po przedstawieniu?
jestem przychylny;
60%
jestem przeciwny;
16%
nie mam zdania; 24%
Nazwa teatru, do którego badane osoby najczęściej uczęszczają
Teatr Współczesny
Teatr Polski
Teatr Lalek Pleciuga
Teatr Kana
Teatr Kameralny
Piwnica przy Krypcie
Teatr Krypta
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70%
63%
62%
21%
5%
2%
1%
1%
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi
Źródła informacji o spektaklach
Internet
prasa
afisze
w teatrze (telefon, wizyta)
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
50%
41%
26%
19%
14%
5%
5%
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi
W jaki sposób najczęściej kupuje Pan(i) bilet do teatru?
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi
w kasie, w przedsprzedaży
w kasie, bezpośrednio przed spektaklem
otrzymany jako prezent, ze szkoły, z zakładu pracy
poprzez Internet
0% 10% 20% 30% 40% 50%
44%
41%
27%
17%
Z kim najczęściej uczęszcza Pan(i) do teatru?
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi
znajomi, przyjaciele
współmałżonek, partner
dzieci
szkoła, zakład pracy
sam(a)
rodzice
rodzeństwo, dziadkowie
0% 5% 10%15%20%25%30%35%40%45%50%
44%
38%
17%
17%
11%
6%
4%
Jaki rodzaj przedstawienia najczęściej Pan(i) wybiera?
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi
jest mi obojętne
komedia
bajka
dramat
spektakl muzyczny
tragedia
romans
inne
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70%
26%
60%
15%
15%
9%
5%
5%
1%
Jaka są według Pana(i) ceny biletów do teatrów?
odpowiednie; 31%
wysokie; 52%
bardzo wysokie; 6%
zdecydowanie za wysokie; 11%
Co wpływa na wybór przez Pana(ią) przedstawienia teatralnego
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi
pozytywne recenzje, opinie w mediach
tematyka sztuki
znany, lubiany autor
znany, lubiany aktor
dogodny wolny czas
opinia znajomych
możliwość nabycia tańszych biletów
zapowiedzi, reklamy, ulotki
znany, lubiany reżyser
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
49%
46%
31%
29%
22%
15%
14%
12%
3%
Średnia ocen stanu siedziby teatrów w Szczecinie
obsługa
siedzenia na widowni
toalety
szatnia
scena
3.6 3.65 3.7 3.75 3.8 3.85 3.9 3.95
3.9
3.8
3.7
3.7
3.7
Respondenci oceniali w skali od 5 – bardzo dobrze do 1 – bardzo źle
Jakie czynniki utrudniają Panu(i) częste chodzenie do teatru?
drogie bilety
brak czasu
zmęczenie po pracy,szkole
brak ciekawych propozycji
niekorzystna sytuacja materialna
brak informacji o przedstawieniach
wybór wypoczynku przed telewizorem
problemy z dojazdem
niedogodne godziny przedstawień
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
55%
37%
32%
20%
18%
11%
9%
8%
4%
Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedziOdpowiedziało 76 respondentów, w tym 17 osób nie chodziło w ogóle do teatrów
Co dzięki temu projektowi zyskaliśmy?
1. Poprawiliśmy umiejętności
interpersonalne
2. Rozwinęliśmy interakcje między sobą
3. Udoskonaliliśmy umiejętności dyskusji
oraz planowanie czasu
4. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych
rzeczy o naszych szczecińskich teatrach
Pragniemy podziękować każdemu z Was, za to że tak licznie się tu zebraliście.Jest to dla nas bardzo ważne i mamy nadzieję że choć trochę zachęciliśmy Was do rozpoczęcia wielkiej przygody z teatrami.Nie możemy zapomnieć również o naszej opiekun p. Stelter. Dziękujemy
Podziękowania
Prezentację rozpoczęliśmy od informacji o bardziej znanych teatrach szczecińskich. Poszukiwanie ich było dość żmudne, doceńcie to.Kolejnym punktem był wywiad z słynną reżyser Anną Augustynowicz, okazało się że w tym przypadku woda sodowa nie uderzyła do głowy słynnej reżyserce.Dalej mogliście obserwować naszych ulubionych aktorów. Pod koniec zapoznaliśmy Was z wynikami naszej sądy ulicznej, jakże trudnej do przeprowadzenia gdy ludzie śpieszą się na „ważne spotkania”.
Podsumowanie