Sterowniki Logix5000, Quick Start - …...Publikacja 1756-QS001E-PL-P –Październik 2009 3 Podsumowanie zmian Ta wersja opisu szybkiego uruchamiania odpowiada 18. korekcie oprogramowania

Sterowniki Logix5000

Platformy sprzętowe 1756 ControlLogix, 1756 GuardLogix,1768 CompactLogix, 1768 Compact GuardLogix,1769 CompactLogix, 1789 SoftLogix, PowerFlex DriveLogix

Quick Start

Ważne informacje dla użytkownikówSprzęt półprzewodnikowy ma inne właściwości robocze niż sprzęt elektromechaniczny. Wytyczne bezpieczeństwa dotyczące stosowania, montażu i konserwacji półprzewodnikowych elementów sterowania (publikacja SGI-1.1 dostępna u lokalnego przedstawiciela handlowego firmy Rockwell Automation lub online pod adresem http://www.rockwellautomation.com/literature/) opisują niektóre ważne różnice pomiędzy sprzętem półprzewodnikowym a połączonymi na stałe urządzeniami elektromechanicznymi. Ze względu na te różnice oraz różnorodność zastosowań sprzętu półprzewodnikowego każda osoba odpowiedzialna za stosowanie tego sprzętu musi upewnić się, czy każde planowane zastosowanie tego sprzętu jest dopuszczalne.

Firma Rockwell Automation, Inc. w żadnym wypadku nie ponosi odpowiedzialności za szkody pośrednie ani wtórne wynikające z używania lub zastosowania tego sprzętu.

Przykłady i schematy przedstawione w niniejszym podręczniku zamieszczono wyłącznie w celach informacyjnych. Ze względu na wiele zmiennych czynników i wymagań związanych z każdą instalacją firma Rockwell Automation, Inc. nie ponosi odpowiedzialności za rzeczywiste wykorzystanie na podstawie przykładów i schematów.

Firma Rockwell Automation, Inc. nie ponosi odpowiedzialności dotyczącej naruszenia praw patentowych w związku z wykorzystaniem informacji, układów, sprzętu lub oprogramowania opisywanych w niniejszym podręczniku.

Powielanie części lub całości niniejszego podręcznika jest zabronione bez uzyskania pisemnej zgody firmy Rockwell Automation, Inc.

W odpowiednich miejscach w niniejszym podręczniku zamieszczono uwagi dotyczące zasad bezpieczeństwa.

Allen-Bradley, Rockwell Automation, CompactLogix, ControlLogix, DriveLogix, FactoryTalk Batch, FactoryTalk View SE, PhaseManager, PowerFlex, RSLinx, RSLinx Classic, RSLogix 5000, SoftLogix, oraz TechConnect są znakami towarowymi należącymi do Rockwell Automation, Inc.

Znaki towarowe nienależące do Rockwell Automation stanowią własność odpowiednich firm.

OSTRZEŻENIEWskazuje informacje dotyczące działań lub okoliczności, które mogą spowodować wybuch w środowisku niebezpiecznym, co może prowadzić do obrażeń ciała lub śmierci, uszkodzenia mienia albo strat ekonomicznych.

WAŻNE Wskazuje informacje, które mają krytyczne znaczenie dla pomyślnego stosowania i zrozumienia produktu.

UWAGAWskazuje informacje dotyczące działań lub okoliczności, które mogą prowadzić do obrażeń ciała lub śmierci, uszkodzenia mienia albo strat ekonomicznych. Takie uwagi pomagają rozpoznawać zagrożenia, unikać ich i uświadamiać sobie ich konsekwencje.

RYZYKO PORAŻENIA

Na sprzęcie lub w jego wnętrzu (np. na napędzie lub silniku) mogą znajdować się etykiety ostrzegające o występowaniu niebezpiecznego napięcia.

RYZYKO POPARZENIANa sprzęcie lub w jego wnętrzu (np. na napędzie lub silniku) mogą znajdować się etykiety ostrzegające o występowaniu wysokiej temperatury na jego powierzchni.

http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/in/sgi-in001_-en-p.pdf

http://www.rockwellautomation.com/literature/

Podsumowanie zmian

Ta wersja opisu szybkiego uruchamiania odpowiada 18. korekcie oprogramowania firmowego sterownika Logix5000.

Zmiana strona

Opisy trybów sterowania 31

Zmienianie języków 108

Dodatkowe informacje dotyczące finalizacji edycji w większych projektach 124

Publikacja 1756-QS001E-PL-P –Październik 2009 3

Podsumowanie zmian

Uwagi:

4 Publikacja 1756-QS001E-PL-P – Październik 2009

Spis treści

Przedmowa O tej publikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9Wymagane oprogramowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9Źródła dodatkowych informacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Rozdział 1Zaprogramuj i przetestuj prosty projekt Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

Zanim rozpoczniesz. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Tworzenie projektu dla sterownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

Konwencje nazw. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Dodaj własne moduły wejść/wyjść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Dane wejść/wyjść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17Schemat drabinkowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

Wprowadzić Ladder Logic. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20Wprowadzanie diagramu bloku funkcjonalnego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

Tworzenie procedury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21Wywoływanie procedury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22Wprowadzanie diagramu bloku funkcjonalnego. . . . . . . . . . . . . . . 23Konfigurowanie instrukcji bloku funkcji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

Przypisywanie znaczników aliasowych do urządzenia. . . . . . . . . . . . . . 25Wyświetlanie albo ukrywanie informacji o aliasach. . . . . . . . . . . . . 26

Ustanawianie połączenia szeregowego ze sterownikiem . . . . . . . . . . 27Załadować projekt do sterownika (strona) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29Wybór trybu roboczego sterownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31

Rozdział 2Organizacja projektu Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35

Zanim rozpoczniesz. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36Konfigurowanie wykonywania zadania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36Tworzenie dodatkowych programów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38Tworzenie typów danych definiowanych przez użytkownika . . . . . . 40

Definiowanie własnych procedur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43Definiowanie procedury dla każdej sekcji maszyny albo procesu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44Identyfikowanie zainstalowanych języków programowania . . . . 44Przypisywanie języka programowania do każdej procedury . . . . 45Dzielenie każdej procedury na większą liczbę znaczących inkrementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46

Przypisywanie głównych procedur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47Konfigurowanie sterownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48Konfigurowanie modułów wejść/wyjść. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49

Publikacja 1756-QS001E-PL-P – Październik 2009 5

Spis treści

Rozdział 3Instrukcje dodawane do programów Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51Wstawianie instrukcji dodanej. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52Kopiowanie definicji instrukcji dodanej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53Importowanie definicji instrukcji dodanej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54Uzyskanie dostępu do parametru, który nie jest widoczny . . . . . . . . . 55

Blok funkcjonalny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Schemat drabinkowy i ustrukturyzowany tekst . . . . . . . . . . . . . . . . 55

Monitorowanie albo zmienianie wartości parametru instrukcji dodanej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56Przeglądanie logiki instrukcji dodanej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Edytowanie i monitorowanie instrukcji dodanej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58Aktualizowanie instrukcji dodanej do nowszej korekty . . . . . . . . . . . . . 58

Rozdział 4Programowanie fazy urządzenia Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59

Wykonywanie następujących kroków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59Tworzenie fazy urządzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60Tworzenie procedury stanu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60Ręczne przechodzenie krok po kroku przez stany . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61Konfigurowanie stanu początkowego dla fazy urządzenia . . . . . . . . . 63Otwieranie konfiguracji dla fazy urządzenia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64Konfigurowanie fazy urządzenia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

Rozdział 5Programowanie projektu offline Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67

Zanim rozpoczniesz. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67Wprowadzanie schematu drabinkowego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

Dodawanie szczebla albo instrukcji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69Dodawanie gałęzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69Dodawanie poziomu do gałęzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69Usuwanie elementu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70Użycie klawiatury do dodawania elementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70Wprowadzanie logiki z użyciem tekstu ASCII . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71Aktywowanie skrótów klawiszowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72

Eksportowanie/importowanie schematu drabinkowego. . . . . . . . . . . 73Podczas importowania szczebli. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73Eksport szczebli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74Import szczebli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75Sprawdzanie znaczników aliasowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76

Wprowadzanie diagramu bloku funkcjonalnego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77Użycie klawiatury do dodawania elementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78Łączenie elementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79Rozwiązywanie pętli. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80Dodawanie arkusza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80

Użycie płyty czołowej dla bloku funkcjonalnego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81Konfigurowanie tematu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82


Spis treści

Dodawanie płyty czołowej do oprogramowania Microsoft Excel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83

Wprowadzanie ustrukturyzowanego tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84Symbol pamięciowy dla instrukcji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85Przypisywanie operand do instrukcji. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86

Wprowadzanie arkusza funkcji sekwencyjnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87Wprowadzanie SFC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88

Przypisywanie operand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89Tworzenie znacznika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90Zaznaczanie istniejącego znacznika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91

Weryfikowanie projektu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92Wytyczne dla znaczników . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95

Rozdział 6Tworzenie dokumentacji projektu Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97

Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97Typ danych zdefiniowany przez użytkownika. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98

Włączanie i wyłączanie opisów przechodzących i dołączanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99Wklejanie opisu przechodzącego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100

Dodawanie komentarzy do szczebli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101Komentarze do szczebli z użyciem programu Microsoft Excel . . . . . 102

Eksportowanie istniejących komentarzy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102Edytowanie eksportowanego pliku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103Importowanie nowych komentarzy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104

Komentarze w diagramie bloku funkcjonalnego albo w SFC . . . . . . 105Konfigurowanie opcji Word Wrap . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105Dodawanie ramki tekstowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106

Komentarze w ustrukturyzowanym tekście . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107Przełączanie języka. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108

Rozdział 7Komunikacja online ze sterownikiem Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109

Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109Nawiązywanie łączności przez protokół EtherNet/IP ze sterownikiem (strona) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110

Niezbędny sprzęt i informacje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111Łączenie urządzenia EtherNet/IP i komputera. . . . . . . . . . . . . . . . . 112Przypisywanie adresu IP do sterownika albo modułu komunikacyjnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112Przypisywanie adresu IP do komputera . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114Konfigurowanie ethernetowego sterownika programowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115

Połączenie online ze sterownikiem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116Jeżeli w komputerze znajduje się projekt dla sterownika . . . . . . 117Jeżeli w komputerze nie istnieje projekt dla sterownika . . . . . . . 117


Spis treści

Rozdział 8Programowanie projektu online Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119

Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119Edytowanie logiki online . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119

Rozpoczynanie edycji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121Wykonać i zatwierdzić edycję. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122Testowanie elementów „zmodyfikowanych do testu“. . . . . . . . . 122Wstawianie i zachowywanie zmodyfikowanych elementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 123

Finalizowanie wszystkich zmodyfikowanych elementów w programie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124

Rozdział 9Usuwanie usterek sterownika Niezbędne narzędzia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125

Kolejne czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125Usuwanie usterek w komunikacji z wejściami i wyjściami . . . . . . . . . 126Usuwanie poważnych błędów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 127Funkcje przeszukiwania w projekcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128

Przeszukiwanie pod względem wszystkich wystąpień określonego elementu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128Przejście do instrukcji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129

Przeglądanie logiki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130Wymuszanie wartości wejść/wyjść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 131

Instalowanie wymuszenia wejść/wyjść (wymuszaniewartości wejść/wyjść) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133Usuwanie jednego z wymuszeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 134Dezaktywowanie wszystkich wymuszeń wejść/wyjść . . . . . . . . . 134

Trend danych (histogram). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 135Uruchomienie trendu dla znacznika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 135Dodawanie znaczników do trendu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136Zachowywanie trendu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137

Przeglądanie czasu skanowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 138Przeglądanie czasu skanowania zadania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 138Przeglądanie czasu skanowania programu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139

Index


Przedmowa

O tej publikacji

Prosimy używać tego podręcznika do początkowego programowania sterowników Logix5000.i przy ich użytkowaniu.

Podręcznik opisuje niezbędne zadania potrzebne do wykonania: ustanawianie komunikacji ze sterownikiem Logix5000 programowanie sterownika Logix5000 realizowanie zadań online, takich jak wyszukiwanie i edycja logiki, działanie histogramów, usuwanie błędów,

oraz wartości wymuszenia wejść/wyjść.

Wymagane oprogramowanie

Do wykonania zadań z podręcznika, potrzebne jest poniższe oprogramowanie: Oprogramowanie RSLogix 5000, w wersji 16 lub późniejszej Oprogramowanie RSLinx Classic, wersja 2.51


Rozdział Przedmowa

Źródła dodatkowych informacji

Publikacje można obejrzeć lub pobrać na stronie http://www.rockwellautomation.com/literature. Aby zamówić papierową wersję dokumentacji technicznej, prosimy skontaktować się z lokalnym dystrybutorem lub przedstawicielem Rockwell Automation.

Źródło Opis

Logix5000 Controllers System Reference, publikacja 1756-QR107 Przegląd skróconych informacje i procedur dotyczące języków programowania, instrukcji, komunikacji i statusu.

Logix5000 Controllers Design Considerations Reference, publikacja 1756-RM094 Projektowanie i optymalizacja aplikacji sterownika.

Logix5000 Controllers Common Procedures, publikacja 1756-PM001 Programowanie sterownika Logix5000 – szczegółowe i zwięzłe informacje

Logix5000 Controllers General Instructions Reference Manual, publikacja 1756-RM003

Logix5000 Controllers Process and Drives Instructions Reference Manual, publikacja 1756-RM006

Logix5000 Controllers Motion Instruction Set Reference Manual, publikacja MOTION-RM001

Instrukcja programowania dla konkretnego Logix5000

Logix5000 Controllers Import/Export Reference Manual, publikacja 1756-RM084 Importowanie lub eksportowanie projektów lub znaczników do albo z pliku tekstowego

1768 CompactLogix Controller Quick Start and User Manual, publikacja 1768-UM001

1769 CompactLogix System User Manual, publikacja 1769-UM007

ControlLogix System User Manual, publikacja 1756-UM001

DriveLogix Controller User Manual, publikacja 20D-UM002

GuardLogix Controllers User Manual, publikacja 1756-UM020

SoftLogix5800 System User Manual, publikacja 1789-UM002

Integrowanie konkretnego sterownika Logix5000 z układem sterowników, modułami wejść/wyjść i innymi urządzeniami.

EtherNet/IP Modules in Logix5000 Control Systems User Manual, publikacja ENET-UM001

Kontrola urządzeń ponad sieciami EtherNet/IP

ControlNet Modules in Logix5000 Control Systems User Manual, publikacja CNET-UM001

Kontrola urządzeń ponad siecią ControlNet

DeviceNet Modules in Logix5000 Control Systems User Manual, publikacja DNET-UM004

Kontrola urządzeń ponad siecią DeviceNet


http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/qr/1756-qr107_-en-p.pdf

http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/rm/1756-rm094_-en-p.pdf

http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/pm/1756-pm001_-en-e.pdf



http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/rm/motion-rm001_-en-p.pdf


http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/um/1768-um001_-en-p.pdf



http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/um/20d-um002_-en-p.pdf



http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/um/enet-um001_-en-p.pdf

http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/um/cnet-um001_-en-p.pdf

http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/um/dnet-um004_-en-p.pdf

http://www.rockwellautomation.com/literature

Rozdział 1

Zaprogramuj i przetestuj prosty projekt

Ten rozdział przedstawia podstawową sekwencję programowania dla sterownika Logix5000. Obejmuje kroki niezbędne do opracowania i przetestowania drabinki albo diagramu bloku

funkcjonalnego. Przykłady w tym rozdziale pokazują, jak sterować cyfrowym albo analogowym sygnałem

wyjściowym na podstawie stanu cyfrowego albo analogowego sygnału wejściowego.

Niezbędne narzędzia

Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest poniższe wyposażenie: Komputer z oprogramowaniem RSLogix 5000 w wersji 16 albo późniejszej. Układ systemu, dla którego projekt jest tworzony


Rozdział 1 Zaprogramuj i przetestuj prosty projekt

Zanim rozpoczniesz

Aby skonfigurować i zaprogramować sterownik Logix5000, należy użyć oprogramowania RSLogix 5000 przeznaczonego do tworzenia i zarządzania projektami dla tego sterownika. Projekt jest plikiem w stacji roboczej (albo serwerze), która przechowuje logikę, konfigurację, dane i dokumentację dla sterownika.

Plik dla projektu ma rozszerzenie .ACD. Podczas tworzenia projektu jego nazwa jest taka sama, jak nazwa sterownika. Nazwa sterownika jest niezależna od nazwy projektu. Można zmienić nazwę albo projektu, albo

sterownika.

W otwartym projekcie jest to ta informacja:

Aby otworzyć folder i pokazać jego zawartość, należy: albo dwukrotnie kliknąć folder. albo kliknąć znak +.

Punkt Opis

A Nazwa projektu. Jeżeli zmienisz nazwę projektu albo sterownika, to wyświetlane będą obydwie nazwy.

B Nazwa sterownika.

C Organizator sterownika jest graficznym przeglądem projektu. Organizator sterownika służy do nawigacji różnych komponentów projektu.

A

B

C


Zaprogramuj i przetestuj prosty projekt Rozdział 1

Kolejne czynności

1. Tworzenie projektu dla sterownika (strona 14).

2. Dodawanie modułu wejść/wyjść (strona 15).

3. Dane wejść/wyjść (strona 17).

4. Wprowadzanie schematu drabinkowego (strona 19).

5. Wprowadzanie diagramu bloku funkcjonalnego (strona 21).

6. Przypisywanie znaczników aliasowych dla urządzenia (strona 25).

7. Ustanawianie połączenia szeregowego ze sterownikiem (strona 27).

8. Załadowanie projektu do sterownika (strona 29).

9. Wybieranie trybu pracy sterownika (strona 31).



Tworzenie projektu dla sterownika

1. Uruchomić oprogramowanie RSLogix 5000.

2. Kliknąć New (Nowe).

3. Określić ogólną konfigurację dla sterownika.

Określić te punkty (niektóre punkty dotyczą tylko określonych sterowników): Typ sterownika. Wersja systemu operacyjnego dla sterownika. Nazwa sterownika. Typ kasety sterownika. Liczba slotów sterownika. Ścieżka do przechowywanego projektu.

4. Kliknąć OK.



Konwencje nazw

W projekcie Logix5000 użytkownik definiuje nazwy dla różnych elementów projektu: sterowników, adresów danych (znaczników), procedur, modułów wejść/wyjść. W trakcie wprowadzania nazw należy przestrzegać poniższych zasad:

Tylko litery, cyfry i podkreślniki (_) Nazwa musi rozpoczynać się literą albo podkreślnikiem 40 znaków Podkreślniki muszą być pojedyncze, nie mogą kończyć nazwy Wielkie litery i małe litery mają takie samo znaczenie

Dodaj własne moduły wejść/wyjść

Do komunikowania się z modułem wejść/wyjść w systemie użytkownik dodaje moduły do folderu wejść/wyjść Configuration sterownika. Właściwości, które użytkownik wybiera dla każdego modułu, definiują zachowanie się tego modułu.

1. Kliknąć prawym przyciskiem folder wejść/wyjść Configuration i wybrać New Module.

WSKAZÓWKA Pokazane ekrany są reprezentatywne dla trzech typów sterownika; inne typy są dostępne, ale nie są tutaj przedstawione.

CompactLogix sterownik ControlLogix sterownik



2. Wybrać moduł i kliknąć OK.

3. W menu rozwijanym Major Revision wybrać rewizję modułu.

4. Zdefiniować moduł i kliknąć OK.



Dane wejść/wyjść

Informacja wejść/wyjść przedstawiana jest jako zestaw znaczników.

Adres wejść/wyjść podąża za tym formatem.

1. Kliknąć prawym przyciskiem Controller Tags i wybrać Monitor Tags.

Lokalizacja :Slot :Typ .Member .SubMember .Bit

= Opcjonalne

Element Oznacza

Lokalizacja Lokalizacja sieci komunikacyjnej

LOCAL = to samo kaseta albo szyna DIN, jak dla sterownika

ADAPTER_NAME = identyfikuje odległy adapter komunikacyjny albo moduł mostka

Slot Liczba slotów modułu wejść/wyjść w jego kasecie albo szynie DIN

Typ Typ danych

I = sygnał wejściowy

O = sygnał wyjściowy

C = konfiguracja

S = status

Member Szczególne dane z modułu wejść/wyjść; zależą od typu danych, które moduł może przechowywać.

Dla modułu cyfrowego: człon Data zazwyczaj przechowuje wartości bitowe sygnału wejściowego albo sygnału wyjściowego.

Dla modułu analogowego: człon Channel (CH#) zazwyczaj przechowuje dane dla kanału.

SubMember Szczególne dane dotyczące elementu Member.

Bit Szczególny punkt w cyfrowym module wejść/wyjść; zależy od wielkości modułu wejść/wyjść (0-31 dla modułu 32-punktowego)

Gdy użytkownik dodaje moduł do folderu wejść/wyjść Configuration…

…to oprogramowanie automatycznie tworzy znaczniki sterownikowe dla modułu.



Monitor znaczników (Tag Monitor) wyświetla znaczniki.

Wartości przedstawiane są w poniższych rodzajach zapisu.

Niebieska strzałka oznacza, że zmiana wartości zostanie wykonana natychmiast po jej wprowadzeniu.

2. Aby móc przeglądać wartości w odpowiednim dla siebie rodzaju zapisu, należy wybrać ten rodzaj.

3. Aby zmienić wartość, należy: kliknąć komórkę Value, wprowadzić (wpisać) nową wartość, kliknąć Enter.

4. Aby rozszerzyć znacznik i pokazać jego elementy, należy kliknąć znak +.

Rodzaj zapisu Wartość podstawowa Wygląd

Binarny (dwójkowy) 2 2

Dziesiątkowy 10 nie istnieje

Szesnastkowy 16 16

Ósemkowy 8 8

Wykładniczy nie istnieje 0.0000000e+000

Ułamek dziesiętny nie istnieje 0.0



Schemat drabinkowy

W przypadku programowania sterownika Logix5000 użytkownik wprowadza logikę do procedur.

W trakcie pracy nad projektem oprogramowanie automatycznie tworzy główną procedurę, która języka programowania używa schematu drabinkowego.

Punkt Opis

A Procedura zapewnia możliwy do wykonania kod (logikę) dla programu (podobny do pliku programu w sterowniku PLC albo SLC).

B Istnieje jedna główna procedura, którą użytkownik przypisuje do każdego programu.

Gdy program jest realizowany, główna procedura wykonywana jest automatycznie.

Główna procedura służy do kontrolowania wykonywania innych procedur w programie.

Aby wywołać (wykonać) inną procedurę (podprocedurę) wewnątrz programu, należy użyć polecenia Jump to Subroutine (JSR) (Skocz do podprocedury).

C Podprocedura jest dowolną procedurą inną niż główna procedura albo procedura błędu. Aby wykonać podprocedurę, należy użyć polecenia Jump to Subroutine (JSR) (Skocz do podprocedury) w innej procedurze, np. w głównej procedurze.

A

B

C



Wprowadzić Ladder Logic

Jednym ze sposobów na wprowadzenie logiki jest przeciąganie przycisków z paska narzędziowego do wybranej lokalizacji.

Aby dodać schemat drabinkowy, należy przeciągnąć przycisk dla szczebla albo polecenia bezpośrednio do wybranej lokalizacji. Można wprowadzać własną logikę i pozostawić niezdefiniowane operandy. Po wprowadzeniu sekcji logiki, należy cofnąć się i przypisać operandy.

PRZYKŁAD W poniższym przykładzie instrukcja Examine If Closed (XIC) (Sprawdź, czy zamknięte) sprawdza stan przycisku: włączony albo wyłączony. Jeżeli przycisk jest włączony, to instrukcja Output Energize (OTE) włącza lampę.

Zielony punkt przedstawia ważną lokalizację dla umieszczenia przeciąganego przycisku (punkt upuszczania).

XICjeżeli ten bit jest włączony…

Jeżeli the przycisk jest włączony, to instrukcja Output Energize (OTE) włącza lampę.…to ten bit należy włączyć. W przeciwnym przypadku ten bit należy wyłączyć.



Wprowadzanie diagramu bloku funkcjonalnego

Aby dodać diagram bloku funkcjonalnego do projektu, należy wykonać następujące czynności.

Tworzenie procedury

W każdej procedurze w projekcie używany jest szczególny język programowania. Aby móc programować w innym języku, takim jak diagram bloku funkcjonalnego, należy utworzyć nową procedurę.

1. Kliknąć prawym przyciskiem MainProgram i wybrać New Routine.

2. Wpisać nazwę procedury.

3. Wybrać język programowania.

4. Kliknąć OK.



Wywoływanie procedury

Do wykonania procedury innej niż główna procedura należy użyć polecenia Jump to Subroutine (JSR) (Skocz do podprocedury), aby wywołać procedurę.

1. Dodać szczebel.

2. Na zakładce Program Control dodać instrukcję JSR.

3. W polu Routine Name (Nazwa procedury) wpisać nazwę procedury, którą należy wykonać.

4. Aby wywołać procedurę, wystarczy usunąć resztę parametrów dla instrukcji JSR. Aby usunąć wybrany parametr, należy kliknąć prawym przyciskiem ten parametr i wybrać Remove Instruction Parameter (Usunąć parametr instrukcji).



Wprowadzanie diagramu bloku funkcjonalnego

Wprowadzić instrukcje diagramu bloku funkcjonalnego do procedury bloku funkcji.

1. Kliknąć zakładkę dla żądanej instrukcji.

2. Przeciągnąć elementy z paska narzędziowego na arkusz.

3. Aby podłączyć elementy, należy kliknąć odpowiednie styki (zielony punkt = ważny punkt połączeniowy).

PRZYKŁAD W poniższym przykładzie polecenie Input Reference (IREF) odczytuje wartość analogowego sygnału wejściowego i wysyła tę wartość do polecenia Scale (SCL). Polecenie SCL konwertuje tę wartość odpowiednio do zastosowanej skali i wysyła ją do Output Reference (OREF). OREF wpisuje tę wartość do analogowego sygnału wyjściowego.



Konfigurowanie instrukcji bloku funkcji

Przypisać szczególne wartości (parametry) w celu skonfigurowania polecenia bloku funkcji.

1. Kliknąć przycisk Configuration.

2. Aby zmienić wartość parametru, należy kliknąć komórkę wartości, wpisać nową wartość, kliknąć Enter.



Na przykład w poleceniu SCL należy określić poniższe parametry:

InRawMax – maksymalna wartość sygnału wejściowego InRawMin – minimalna wartość sygnału wejściowego InEUMax – maksymalna wartość po skalowaniu InEUMin – minimalna wartość po skalowaniu

3. Kliknąć OK.

Przypisywanie znaczników aliasowych do urządzenia

Gdy użytkownik może użyć znaczników sygnału wejściowego i sygnału wyjściowego dla modułu bezpośrednio w swojej logice, to łatwiej jest użyć znaczników aliasowych. Znacznik aliasowy jest znacznikiem, który reprezentuje inny znacznik.

Obydwa znaczniki zawierają te same dane. Gdy dane się zmieniają, zmieniają się również obydwa znaczniki. Znacznik aliasowy zapewnia opisową nazwę dla danych takich, jak sygnał wejściowy DeviceNet albo

dla danych wyjściowych. Jeżeli lokalizacja danych zmienia się, to należy skierować znacznik aliasowy nowej lokalizacji bez

edytowania logiki.

Fakultatywnie można utworzyć znaczniki, które opisują każdy sygnał bez skierowania go do rzeczywistego adresu urządzenia. Następnie należy przewertować znaczniki na aliasy danych urządzenia.

1. Wprowadzić logikę.

2. Wpisać opisową nazwę znacznika dla urządzenia.

3. Kliknąć prawym przyciskiem nazwę znacznika i wybrać New….



4. W menu wybrać Alias.

5. Wybrać znacznik, którego reprezentantem jest ten znacznik aliasowy.

6. Wybrać zakres dla znacznika aliasowego.

7. Kliknąć OK.

8. Wybrać adresy danych.

W celu wyboru bitu z danego rejestru klknij przycisk .

Wyświetlanie albo ukrywanie informacji o aliasach

Ta funkcja wyświetla albo ukrywa informacje o aliasie dla danego znacznika.

1. W menu Tools wybrać Options.



2. Wybrać kategorię Ladder Editor Display.

3. Zaznaczyć albo odznaczyć opcję Show Tag Alias Information.

4. Kliknąć OK.

Ustanawianie połączenia szeregowego ze sterownikiem

Oprogramowanie RSLinx Classic zapewnia komunikację między sterownikami Logix5000 a oprogramowaniem stosowanym przez użytkownika, na przykład programem RSLogix 5000. Aby nawiązać komunikację ze sterownikiem (na ściąganie albo monitorowanie danych), należy skonfigurować oprogramowanie RSLinx Classic do celów komunikacji.

Sterownik Logix5000 oprogramowanie RSLinx Classic oprogramowanie RSLogix 5000

Driver – nawiązuje komunikację przez określoną sieć komunikacyjną.

Ścieżka – szlak komunikacyjny do przyrządu. Aby zdefiniować ścieżkę, użytkownik rozwija?? sterownik programowy i wybiera przyrząd.



Kablem szeregowym należy bezpośrednio połączyć port szeregowy w komputerze z portem szeregowym w sterowniku.

1. Przyłączyć kabel szeregowy do sterownika i komputera.

2. Uruchomić oprogramowanie RSLinx Classic.

3. Kliknąć .

4. Wybrać urządzenia RS-232 DF1 i kliknąć .

5. W menu rozwijanym Comm wybrać port COM komputera użytkownika.

6. W menu rozwijanym Device wybrać pozycję Logix 5550/CompactLogix.

OSTRZEŻENIE Jeżeli kabel szeregowy jest przyłączany albo odłączany, gdy dany moduł albo przyrząd szeregowy na drugim końcu przewodu jest zasilany, to może powstać łuk elektryczny. Taka sytuacja może spowodować eksplozję w instalacji umieszczonej w zagrożonym miejscu.

Przed kontynuowaniem czynności upewnić się, że zasilanie zostało odłączone albo że obszar nie jest zagrożony.

Sterownik Logix5000

Kabel szeregowy 1756-CP3 albo 1747-CP3



7. Kliknąć .

8. Po zakończeniu automatycznej konfiguracji kliknąć OK.

Driver został skonfigurowany i pracuje.

Załadować projekt do sterownika (strona)

Aby wykonać logikę w sterowniku, należy załadować ją do. Podczas ładowania projektu następuje utrata innego projektu i wszelkich danych, które wcześniej zostały załadowane do sterownika. Jeżeli numer wersji systemu sterownika nie jest zgodny z numerem wersji projektu, wyświetli się wezwanie do aktualizacji systemu operacyjnego sterownika. Oprogramowanie RSLogix 5000 umożliwia aktualizację systemu operacyjnego sterownika jako część sekwencji ładowania.

UWAGA Podczas ładowania projektu albo aktualizacji systemu operacyjnego wyłączone są wszystkie osie. Przed załadowaniem projektu albo aktualizacji systemu operacyjnego należy upewnić się, że proces ładowania nie spowoduje żadnego nieoczekiwanego ruchu osi.

WAŻNE W celu aktualizacji systemu operacyjnego sterownika należy najpierw zainstalować zestaw aktualizacyjny systemów operacyjnych.

Zestaw aktualizacyjny dostarczany jest na oddzielnej płycie CD razem z oprogramowaniem RSLogix 5000.

Aby załadować zestaw aktualizacyjny, należy przejść na stronę http://www.ab.com. Wybrać Product Support. Wybrać Firmware Updates.

Sterownik Logix5000.

Projekt

Ładowanie


http://www.ab.com


1. Przełącznik kluczowy przestawić do położenia .

2. Otworzyć projekt RSLogix 5000, który należy załadować.

3. Kliknąć .

4. Zaznaczyć wybrany sterownik.

5. Aby załadować projekt, należy kliknąć .

Jeżeli ładowanie do sterownika nie powiodło się, to znaczy, że wersja projektu offline oraz rewizja systemu operacyjnego sterownika nie są kompatybilne.

1. Wybrać .

2. Wybrać odpowiednią wersję dla sterownika.

3. Kliknąć , a następnie .



Wybór trybu pracy sterownika

Aby wykonać albo zatrzymać wykonywanie logiki w sterowniku, należy zmienić tryb pracy sterownika.

1. Określić żądany tryb pracy sterownika.

2. Obrócić przełącznik kluczykowy do położenia

3. Połącz się ze sterownikiem za pośrednictwem Internetu.

4. Wybrać tryb pracy.

Czy chcesz wykonać logikę w sterowniku?

Wybrać tryb „Program“ (programowanie).

Tak

Wybrać tryb „Run“ (praca).

Nie

Nie

Tak

Wybrać tryb „Test“ (testowanie).

Czy chcesz, aby logika sterowała urządzeniami wyjściowymi?

RUN REM PROG



Tryb Opis

Program Logika nie jest wykonywana, sygnały wyjściowe nie są kontrolowane, operacje edycyjne są dostępne.

Jeżeli użytkownik konfiguruje moduł wyjściowy, to sterownik właściciel znajduje się w trybie „Program“. Nowe odebrane wartości sygnałów wyjściowych są ignorowane, wszystkie wyjścia przełączą się do trybu „Program“ (co można skonfigurować na zakładce Configuraction). Wskaźnik (LED) stanu modułu wyjściowego będzie migać na zielono, gdy moduł znajduje się w trybie „Program“.

Moduły wejściowe zawsze znajdują się w trybie „Run“ i zawsze raportują wchodzące dane do sterownika. Nie jest istotne, czy sterownik właściciel znajduje się w trybie „Run“, czy „Program“. Wskaźnik (LED) stanu modułu wejściowego świeci na zielono przez cały czas, gdy istnieje połączenie z tym modułem.

Run Logika jest wykonywana, sygnały na wejściach są odczytywane, logika jest skanowana, wyjścia są kontrolowane przez aplikację oraz przez zmiany wykonane za pośrednictwem monitora danych albo tabeli wymuszeń wejść/wyjść. Używane moduły wejść/wyjść akceptują wyniki z aplikacji i odpowiednio ustawiają wyjścia. Przełącznik kluczowy musi być w położeniu Remote albo Run.

Test Logika jest wykonywana, sygnały na wejściach są odczytywane, logika jest skanowana, wyjścia są kontrolowane przez aplikację oraz przez zmiany wykonane za pośrednictwem monitora danych albo tabeli wymuszeń wejść/wyjść. Używane moduły wejść/wyjść będą ignorować wyniki wyjściowe z aplikacji. Niektóre czynności edycyjne są ograniczone. Przełącznik kluczowy musi znajdować się w położeniu Remote.

Przy wchodzeniu w tryb „Test“:

Moduły wejściowe kontynuują aktualizację w trybie „Test“.

Znaczniki generowania/używania kontynuują aktualizację w trybie testowym.

Tryb „Test“ ustawia wszystkie wyjścia używane w projekcie w tryb „Program“ (jak skonfigurowano w zakładce Configuration dla właściwości modułu).



Uwagi:




Rozdział 2

Organizacja projektu

Ten rozdział zawiera dalsze szczegółowe informacje na temat organizacji układu programu i struktury danych sterownika.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest poniższe wyposażenie: Komputer z oprogramowaniem RSLogix 5000 w wersji 16 albo późniejszej. Konfiguracja systemu, dla którego projekt jest tworzony.

Zanim rozpoczniesz

Nowy projekt zawiera domyślne zadanie do wykonywania logiki. Przed tworzeniem programów niezbędne jest skonfigurowanie realizacji zadania. Zadanie definiuje informacje o harmonogramie i priorytetach do wykonywania (skanowania) logiki.


Rozdział 2 Organizacja projektu

Kolejne czynności

1. Konfigurowanie wykonywania zadania (strona 36).

2. Tworzenie dodatkowych programów (strona 38).

3. Tworzenie typów danych definiowanych przez użytkownika (strona 40).

4. Definiowanie własnych procedur (strona 43).

5. Przypisywanie procedur głównych (strona 47).

6. Konfigurowanie sterownika (strona 48).

7. Konfigurowanie modułów wejść/wyjść (strona 49).

Konfigurowanie wykonywania zadania

W tym opisie szybkiego uruchamiania ograniczymy projekt do pojedynczego zadania z jednym z poniższych typów wykonania.

Logika do wykonania Typ wykonania, do którego należy skonfigurować zadanie

Przez cały czas Wykonywanie ciągłe

Jest to domyślna konfiguracja dla MainTask (zadanie główne).

W określonym okresie Okresowo

Użytkownik definiuje okres, w którym zadanie jest wykonywane.

Wykonywanielogiki

zadanie automatycznie restartuje




koniec okresu zadanie restartuje

koniec okresu zadanie restartuje

Wykonywanielogiki

koniec zadaniakoniec zadania


Organizacja projektu Rozdział 2

1. Kliknąć prawym przyciskiem na MainTask i zaznaczyć Properties.

2. Kliknąć na zakładce Configuration.

3. W rozwijanym menu Type zaznaczyć Periodic.

4. Wpisać okres dla zadania i kliknąć OK.

Używanie wielu zadań albo wykonywanie zadania typu zdarzenie – patrz: Logix5000 Controllers Common Procedures, publikacja 1756-PM001.


http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/pm/1756-pm001_-en-e.pdf


Tworzenie dodatkowych programów

Sterownik Logix5000 umożliwia dzielenie aplikacji użytkownika na wiele programów, z których każdy ma własne znaczniki (dane).

Nie istnieje konieczność zarządzania skonfliktowanymi nazwami znaczników w różnych programach.

Wszystkie programy mają dostęp do danych, które znajdują się w zakresie sterownika. Dane znajdujące się w zakresie programu są odseparowane od innych programów.

Procedury nie mogą uzyskiwać dostępu do danych, które znajdują się w zakresie innego programu. Użytkownik może w innych programach używać tej samej nazwy znacznika programowego. Przykład: dwa programy, Program_A i Program_B. Każdy z nich zawiera znacznik programowy o

nazwie Tag_4 (Znacznik_4).

Punkt Opis

A Znacznik przechowuje dane. Nie istnieje stała tabela danych ani format numeryczny dla adresów danych. Nazwa znacznika jest adresem (bez odniesienia do fizycznego adresu). Użytkownik tworzy takie znaczniki, jakich zamierza używać.

B Program separuje logiki i dane od innej logiki i danych. Każdy program zawiera jedną albo więcej procedur logiki jako skojarzone dane.

C Zakres definiuje, czy znacznik jest dostępny dla wszystkich programów (znacznik sterownikowy), czy tylko dla szczególnych programów (znacznik programowy). Dane znajdujące się w zakresie programu są odseparowane od innych programów.

A

B

C

znaczniki sterownikowe (dane globalne)

Program_A

Inne proceduryProcedura główna Znacznik_4

Znacznik_5Znacznik_6

znaczniki programowe (dane lokalne)

Znacznik_1Znacznik_2Znacznik_3

Program_B

Inne procedury

Procedura główna Znacznik_4Znacznik_5Znacznik_6

znaczniki programowe (dane lokalne)

Dane



Jeżeli użytkownik dysponuje wieloma maszynami, stacjami albo procesami, które używają identycznych logik z różnymi danymi, to należy utworzyć oddzielny program dla każdej maszyny, stacji albo procesu.

W programach wolno ponownie używać nazw kodowych i nazw znaczników. Nie istnieje konieczność zarządzania konfliktowymi nazwami znaczników w różnych programach.

1. Kliknąć prawym przyciskiem na MainTask i zaznaczyć New Program.

2. Wpisać nazwę programu i kliknąć OK.

Określone znaczniki muszą mieścić się w zakresie sterownika.

WSKAZÓWKA Nazwy muszą uwzględniać poniższe ograniczenia:

Tylko litery, cyfry i podkreślniki (_)

Nazwa musi rozpoczynać się literą albo podkreślnikiem

40 znaków

Podkreślniki muszą być pojedyncze, nie mogą kończyć nazwy

Wielkie litery i małe litery mają takie samo znaczenie

Gdy należy użyć znacznika To należy użyć tego zakresu

W więcej niż jednym programie w projekcie Znaczniki sterownikowe

W instrukcji Message (MSG)

W celu utworzenia albo użycia danych

Do komunikacji z terminalem PanelView

Tylko w jednym programie Program Tags (znaczniki programowe) dla programu



Tworzenie typów danych definiowanych przez użytkownika

Typy danych definiowane przez użytkownika umożliwiają organizowanie danych w celu dostosowania ich do maszyny albo procesu. Rozwiązanie to upraszcza opracowywanie programu i tworzy kod samodokumentujący, którego konserwacja jest łatwiejsza.

Punkt Opis

A Znacznik przechowuje dane. Nie istnieje stała tabela danych ani format numeryczny dla adresów danych. Nazwa znacznika jest adresem. Użytkownik tworzy takie znaczniki, jakich zamierza używać.

B Typ danych definiuje typ danej przechowywanej przez znacznik: bit, liczba całkowita, liczba zmiennoprzecinkowa, ciąg.

C Tablica definiuje blok danych (plik). W całym bloku używany jest ten sam typ danych. Tablica może mieć 1, 2 albo 3 wymiary.

D Struktura łączy grupę typów danych w format do wielokrotnego użytku (szablon dla znaczników). Strukturę należy stosować jako bazę dla znaczników, gdy większa liczba znaczników ma taki sam układ (konfigurację) danych.

E Człon opisuje pojedynczą daną wewnątrz struktury.

F Typ danych zdefiniowany przez użytkownika definiuje własną strukturę danych użytkownika. Typ danych zdefiniowany przez użytkownika przechowuje wszystkie dane dotyczące konkretnego aspektu systemu. Dzięki temu rozwiązaniu powiązane ze sobą dane utrzymywane są razem i zlokalizowanie ich jest łatwe niezależnie od typu tych danych.

A

D

F

E

C

B



W trakcie tworzenia typu danych definiowanych przez użytkownika należy przestrzegać poniższych zaleceń.

Aby utworzyć typ danych zdefiniowany przez użytkownika, należy wykonać poniższe czynności:

1. Kliknąć prawym przyciskiem Data Types i zaznaczyć New Data Type.

2. Wpisać nazwę typu danych (a nie nazwę znacznika, który będzie używał tego typu danych).

Zalecenie Szczegóły

Uwzględniać opis elementów struktur danych. Patrz: Typ danych zdefiniowany przez użytkownika na stronie strona 98.

Dane przedstawiane przez urządzenie wejść/wyjść wymagają dodatkowego programowania.

Jeżeli dodawany jest człon, który reprezentuje urządzenia wejść/wyjść, to należy użyć logiki do skopiowania danej między członami w znacznikach typu danych zdefiniowanych przez użytkownika a korespondującymi znacznikami wejść/wyjść.

Jeżeli tablica dodawana jest jako człon, to należy ograniczyć tę tablicę do jednego wymiaru.

Tablice wielowymiarowe nie są dozwolone w typie danych zdefiniowanym przez użytkownika.

Gdy używane są dane typu BOOL, SINT albo INT, to człony, które zawierają dane tego samego typu, należy umieścić w sekwencji (jeden za drugim):

Sterownik Logix5000 przydziela pamięć w 4-bajtowych porcjach. Jeżeli użytkownik grupuje mniejsze typy danych w sekwencje, to sterownik umieści tak dużo, jak będzie mógł, w 4-bajtowych fragmentach.

Bardziej wydajne

BOOL

BOOL

BOOL

DINT

DINT

Mniej wydajne

BOOL

DINT

BOOL

DINT

BOOL



3. Wprowadzić człony.

Fakultatywnie wpisać opis każdego członu.

4. Kliknąć OK.

Aby utworzyć znacznik, który używa typu danych zdefiniowanego przez użytkownika, należy wykonać następujące czynności:

1. Kliknąć prawym przyciskiem zakres wybrany dla danego znacznika i zaznaczyć Edit Tags.

2. Wpisać nazwę znacznika.

3. Wpisać nazwę typu danych zdefiniowanego przez użytkownika.



4. Poniższe czynności należy wykonać, gdy użytkownik chce, aby znacznik był tablicą (liczne wystąpienia typu danych).

a. Zaznaczyć typ danych i kliknąć .b. Określić wymiary tablicy i kliknąć OK.

Definiowanie własnych procedur

Gdy projekt już zawiera niezbędne programy, użytkownik musi zdefiniować i utworzyć procedury dla każdego programu.

Punkt Opis

A Procedura zapewnia kod (logikę) możliwy do wykonywania dla programu (podobnie do pliku programu w sterowniku PLC albo SLC).

B Procedura główna jest niezbędna dla każdego programu.

Gdy program jest realizowany, procedura główna wykonywana jest automatycznie.

Procedura główna służy do kontrolowania wykonywania innych procedur w programie.

Aby wywołać (wykonać) inną procedurę (podprocedurę) wewnątrz programu, należy użyć polecenia Jump to Subroutine (JSR) (Skocz do podprocedury).

C Podprocedura jest dowolną procedurą inną niż procedura główna albo procedura błędu. Aby wykonać podprocedurę, należy użyć polecenia Jump to Subroutine (JSR) (Skocz do podprocedury) w innej procedurze, np. w głównej procedurze.

A

B

C



Definiowanie procedury dla każdej sekcji maszyny albo procesu

Aby ułatwić opracowywanie, testowanie oraz wyszukiwanie usterek w projekcie, należy podzielić projekt na procedury (podprocedury).

1. Zidentyfikować każdą fizyczną sekcję maszyny albo procesu.

2. Przypisać procedurę dla każdej z tych sekcji.

Identyfikowanie zainstalowanych języków programowania

W celu określenia, które języki programowania zainstalowane są w używanej wersji oprogramowania RSLogix 5000, należy wykonać następujące czynności.

1. Uruchomić oprogramowanie RSLogix 5000.

2. W menu Help zaznaczyć About RSLogix 5000.

Opis maszyny albo procesu

Xxxxx xxxxx xxxXxxxx xxxxx xxxXxxxx xxxxx xxx



Pierwsza sekcja = Procedura 1

Druga sekcja = Procedura 2

Trzecia sekcja = Procedura 3



Przypisywanie języka programowania do każdej procedury

Dla każdej procedury należy zaznaczyć język programowania. Sterowniki Logix5000 pozwalają na używanie poniższych języków:

– Schemat drabinkowy– Schemat Bloków funkcyjnych– Arkusz funkcji sekwencyjnej– Tekst Strukturalny

Wewnątrz projektu można używać dowolnej kombinacji języków.

W ogólnym przypadku, jeżeli procedura dotyczy Należy użyć tego języka

Ciągłe albo równoległe wykonywanie wielu operacji (niesekwencjonowanych) Schemat drabinkowy

Operacje Boole’owskie albo operacje na podstawie bitów

Złożone operacje logiczne

Przetwarzanie komunikatów i komunikacji

Zabezpieczenia maszyny

Operacje, które pracownicy serwisu albo konserwatorzy mogą musieć zinterpretować w celu usunięcia usterek z maszyny albo procesu.

Ciągła kontrola procesu i przetwornicy napięcia silnika Schemta Bloków Funkcyjnych (FBD – function block diagram)

Kontrola w pętli

Przepływ w obwodzie – obliczenia

Zarządzanie wysokopoziomowe licznymi operacjami Arkusz funkcji sekwencyjnej (SFC – sequential function chart)

Powtarzalne sekwencje operacji

Platforma Logix umożliwia sterowanie niezależnymi aplikacjami, partiami, procesami, ruchem i układami bezpieczeństwa z poziomu jednego stanowiska.

Kontrola ruchu z użyciem ustrukturyzowanego tekstu

Stan maszyny – operacje

Złożone operacje matematyczne Tekst Strukturalny

Przetwarzanie specjalnych tablic albo tabel w pętli

Obsługa ciągu znaków ASCII albo przetwarzanie protokołu



Dzielenie każdej procedury na większą liczbę znaczących inkrementów

Jeżeli w procedurze użyty jest ten język

To należy Przykład

Schemat drabinkowy

Tekst Strukturalny

Rozbić większe procedury na kilka mniejszych procedur

Aby w ciągły sposób wykonywać kilka złożonych operacji Boole’owskich…

…należy utworzyć oddzielną procedurę dla każdej operacji.

Bloki Fukcyjne(FBD – function block diagram)

Do sterowania 4 zaworami, z których każdy wymaga sprzężenia zwrotnego w celu stwierdzenia, czy znajduje się w żądanym położeniu…

…należy założyć oddzielny arkusz dla każdego zaworu.

SFC – sequential function chart Aby wykonać poniższą sekwencję:

1. Napełnić zbiornik.

2. Wymieszać składniki w zbiorniku.

3. Opróżnić zbiornik…

…należy zrealizować każdą sekcję (napełnianie, mieszanie, opróżnianie) jako oddzielny krok.

procedura

procedura

W procedurze FBD należy utworzyć arkusz dla każdej pętli funkcji dla urządzeń takich, jak silnik albo zawór.

arkusz

procedura

krok

krok

krok

Rozbić SFC na kroki.



Przypisywanie głównych procedur

Każdy program wymaga procedury głównej. Po utworzeniu procedur należy przypisać procedurę główną dla każdego programu.

Aby przypisać procedurę główną, należy wykonać następujące czynności.

1. Kliknąć prawym przyciskiem folder programu i zaznaczyć Properties.

2. Kliknąć na zakładce Configuration.

3. Zaznaczyć procedurę główną i kliknąć OK.

WAŻNE W domyślnym projekcie program główny MainProgram już zawiera procedurę główną (MainRoutine). Użytkownik musi przypisać procedurę główną tylko dla każdego dodatkowego programu, który utworzy.



Konfigurowanie sterownika

Jeżeli użytkownik chce zmienić konfigurację sterownika (np. nazwa, rozmiar kasety, liczba slotów), należy użyć okna Controller Properties.

1. Kliknąć na przycisku Controller Properties.

2. Zmienić wymagane właściwości (niektóre punkty dotyczyć tylko określonych sterowników) i kliknąć OK.



Konfigurowanie modułów wejść/wyjść

Aby zmienić zachowanie się modułu, należy użyć okna modułu Module Properties dla danego modułu. Różne moduły mają różne opcje konfiguracji.

1. Kliknąć prawym przyciskiem na wybranym module i zaznaczyć Properties.

2. Aby zmienić nazwy albo liczbę slotów, należy użyć zakładki General.

3. Aby zmienić konfigurację, należy kliknąć zakładkę Configuration.

Niektóre moduły mają po kilka zakładek konfiguracyjnych.



Uwagi:


Rozdział 3

Instrukcje Add-On

Wersja 16 oprogramowania RSLogix 5000 umożliwia projektowanie i konfigurowanie zestawów powszechnie używanych instrukcji, dzięki czemu wzrasta spójność projektów. Podobnie do instrukcji wbudowanych w Logix5000, te instrukcje, które utworzy użytkownik, określane są nazwą Add-On Instructions (instrukcje dodane).

Instrukcje Add-On umożliwiają: wstawianie własnych instrukcji. kopiowanie instrukcji dodanej z innego projektu. importowanie definicji instrukcji dodanej z innego projektu.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest: Komputer z oprogramowaniem RSLogix 5000 w wersji 16 albo późniejszej. Konfiguracja systemu, dla którego projekt jest tworzony.

Kolejne czynności

1. Wstawianie instrukcji Add-On (strona 52).

2. Kopiowanie instrukcji Add-On (strona 53).

3. Importowanie definicji instrukcji Add-On (strona 54).

4. Uzyskanie dostępu do parametru, który nie jest widoczny 55).

5. Monitorowanie albo zmienianie wartości parametru (strona 56).

6. Przeglądanie logiki instrukcji Add-On (strona 57).

7. Edytowanie i monitorowanie instrukcji Add-On (strona 58).

8. Aktualizowanie instrukcji Add-On do nowej korekty (strona 58).


Rozdział 3 Instrukcje Add-On

Wstawianie instrukcji Add-On

Użytkownik może utworzyć instrukcję Add-On w drabince, bloku funkcjonalnym albo w tekście strukturalnym.

1. Otworzyć procedurę, która będzie używała danej instrukcji.

2. Kliknąć zakładkę Add-On na pasku narzędziowym Language Element.

3. Przeciągnąć instrukcję z paska narzędziowego do procedury.

4. Wprowadzić parametry.Typ procedury Parametry

Drabinka Pojedynczy znak zapytania – Parametr niezbędny. Wprowadzić znacznik.

Pojedyncze i podwójne znaki zapytania – Parametry niezbędne. Wprowadzić znacznik.

Tylko podwójne znaki zapytania – Parametr nie jest niezbędny. Użytkownik może wykonać jedną z dwóch czynności:

pozostawić puste miejsce i użyć wartości domyślnej.

jeżeli jest to wartość wejściowa, to wprowadzić inną wartość.

Blok funkcjonalny Przedłużenie na końcu słupka – Niezbędny parametr. Połączyć słupek z blokiem IREF, OREF, złączem albo z innym blokiem.

Pojedynczy znak zapytania – Parametr niezbędny. Wprowadzić znacznik.

Bez przedłużenia na końcu słupka – Parametr nie jest niezbędny.

Tekst strukturalny Instrukcja pobiera tylko niezbędne parametry. Wprowadzić znacznik dla każdego parametru.

WSKAZÓWKA Pomoc dla instrukcji: zaznaczyć instrukcję i wcisnąć [F1]. W tekście strukturalnym należy upewnić się, czy kursor znajduje się na nazwie wyświetlonej na niebiesko.


Instrukcje Add-On Rozdział 3

Kopiowanie definicji instrukcji Add-On

Użytkownik może skopiować instrukcję Add-On z innego projektu utworzonego z użyciem oprogramowania RSLogix 5000.

1. Otworzyć projekt RSLogix 5000, który zawiera definicję instrukcji Add-On.

2. Znaleźć definicję w folderze Add-On Instructions.

3. Kliknąć prawym przyciskiem definicję i zaznaczyć Copy.

4. Przejść do projektu, dla którego instrukcja jest przeznaczona.

5. Kliknąć prawym przyciskiem Add-On Instruction i zaznaczyć Paste (wkleić).



Importowanie instrukcji Add-On

Użytkownik może dodać instrukcję Add-On, która została wyeksportowana z innego projektu utworzonego z użyciem oprogramowania RSLogix 5000.

Czy projekt tworzony w RSLogix 5000 już zawiera korektę tej instrukcji Add-On? Jeżeli nie, to użyć tę procedurę w celu zaimportowania instrukcji. Jeżeli tak, to patrz Aktualizowanie instrukcji Add-On do nowszej wersji na strona 58

1. Kliknąć prawym przyciskiem folder Add-On Instructions i zaznaczyć Import Add-On Instruction.

2. Odnaleźć instrukcję.

3. Zaznaczyć instrukcję i kliknąć Import.



Uzyskanie dostępu do parametru, który nie jest widoczny

Sposób odczytywania albo zapisywania parametru instrukcji Add-On, który nie jest widoczny, zależy od języka programowania.

Blok funkcyjny

1. Kliknąć przycisk Properties (Właściwości) dla danej instrukcji.

2. Zaznaczyć okienko Vis dla tego parametru i kliknąć OK.

3. Przeciągnąć połączenie z kołkiem dla danego parametru.

Schemat drabinkowy i tekst strukturalny

Użyć innej instrukcji, przypisania albo wyrażenia w celu odczytania albo zapisania do nazwy znacznika tego parametru. Tego formatu należy użyć dla nazwy znacznika parametru.

Add_On_Tag.Parameter

Element Oznacza

Add_On_Tag Dodawany do zdefiniowanego znacznika dla zdefiniowanej instrukcji

Parameter Nazwa parametru



Podglą albo zmiana wartości parametru instrukcji Add-On

Okna dialogowego właściwości należy użyć do monitorowania albo zmiany wartości parametru instrukcji Add-On.

1. Kliknąć i wpisać nową wartość.

2. Kliknąć Apply (Zastosuj).

3. Kliknąć OK.

Typ procedury Parametry

Schemat drabinkowy albo blok funkcjonalny Kliknąć przycisk Properties (Właściwości) dla danej instrukcji.

Tekst strukturalny Kliknąć prawym przyciskiem instrukcję i zaznaczyć Properties (właściwości).

Motor_Starter(Motor_Starter_ST,Stop_PB,Start_PB,Motor_Out_ST);



Przeglądanie logiki instrukcji Add-On

Istnieje możliwość zabezpieczenia instrukcji Add-On, aby nie można było przeglądać jej logiki. Użytkownik może określić, czy instrukcja Add-On jest zabezpieczona.

1. Zaznaczyć instrukcję Add-On.

2. Sprawdzić Source Protection (Zabezpieczenie źródła) w oknie Quick View (Szybki podgląd).

Jeżeli zabezpieczenie nie znajduje się na liście, to procedura nie jest zabezpieczona.

Aby przeglądać logikę, należy kliknąć prawym przyciskiem instrukcję i zaznaczyć Open Instruction Logic (Otwórz logikę instrukcji).

Motor_Starter(Motor_Starter_ST,Stop_PB,Start_PB,Motor_Out_ST);



Edytowanie i podgląd instrukcji Add-On

Użytkownik może: widzieć logikę w trakcie jej wykonywania. widzieć wartości znaczników. zmieniać wartości znacznika i parametrów.

Użytkownik nie może: edytować logiki online. edytować logiki dla tylko tej instrukcji.

Aby móc edytować logikę, użytkownik musi edytować definicję.

Aktualizowanie instrukcji Add-On do nowszej wersji

Użytkownik może aktualizować definicję instrukcji Add-On do nowszej wersji.

Na przykład, jeżeli w pewnym projekcie instrukcja Add-On została użyta 5 razy, to należy zaktualizować definicję w taki sposób, aby wszystkie 5 wywołań zostało zmienionych, gdy użytkownik zmienia definicję.

1. Kliknąć prawym przyciskiem folder Add-On Instructions i zaznaczyć Import Add-On Instruction.

2. Odnaleźć instrukcję i zaznaczyć Import.

3. Zdecydować, w jaki sposób rozwiązać konflikt z istniejącą korektą (prawdopodobnie należy nadpisać).

4. Użyć listy odniesień wewnętrznych do sprawdzenia każdej instrukcji w swojej logice.

WAŻNE Przed zmienianiem definicji instrukcji Add-On należy upewnić się, że zmiana nie spowoduje problemów z istniejącymi wywłaniami tej instrukcji. Gdy użytkownik zmienia definicję instrukcji Add-On, to zmiana ma wpływ na wszystkie wywołania tej instrukcji w projekcie.


Rozdział 4

Programowanie fazy urządzenia

Oprogramowania PhaseManager należy używać do utworzenia fazy urządzenia i zmiany ustawień domyślnych dla fazy urządzenia.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest: Komputer z oprogramowaniem RSLogix 5000 w wersji 16 albo późniejszej. Konfiguracja systemu, dla którego projekt jest tworzony

Wykonywanie następujących kroków

5. Tworzenie fazy urządzenia (strona 60).

6. Tworzenie procedury stanu (strona 60).

7. Ręczne przechodzenie krok po kroku przez stany (strona 61).

8. Konfigurowanie stanu początkowego dla fazy urządzenia (strona 63).

9. Otwieranie konfiguracji dla fazy urządzenia (strona 64).

10. Konfigurowanie fazy urządzenia (strona 64).

Publikacja 1756-QS001E-PL-P - Październik 2009 59

Rozdział 4 Programowanie fazy urządzenia

Tworzenie fazy urządzenia

1. Kliknąć prawym przyciskiem Main Task (zadanie główne) i zaznaczyć New Euipment Phase (nowa faza urządzenia).

2. Wpisać nazwę fazy urządzenia i kliknąć OK.

Tworzenie procedury stanu

1. Kliknąć prawym przyciskiem Main Task (zadanie główne) i zaznaczyć fazę urządzenia.

2. Zaznaczyć New Phase State Routine (nowa procedura stanu fazy).

3. Wpisać nazwę procedury stanu.

4. Zaznaczyć język programowania i kliknąć OK.

60 Publikacja 1756-QS001E-PL-P - Październik 2009

Programowanie fazy urządzenia Rozdział 4

Ręczne przechodzenie krok po kroku przez stany

Przed przejściem krok po kroku przez stany należy wykonać następujące czynności: Załadować projekt do sterownika. Przestawić sterownik w tryb pracy Run albo Remote run.

1. Kliknąć prawym przyciskiem fazę urządzenia i zaznaczyć Monitor Equipment Phase (monitorowanie fazy urządzenia).

2. Kliknąć na Ownership (własność), a następnie na Jeżeli TAK (Yes).

W czasie przechodzenia przez stany należy używać tego okna.

3. Kliknąć Start.

Faza urządzenia przechodzi do stanu Running. Rozpoczyna się wykonywanie kodu w procedurze stanu Running. W tym miejscu użytkownik powinien wstawić kod dla normalnej sekwencji pracy swojego urządzenia.



4. Kliknąć Stop.

Faza urządzenia przechodzi do stanu Stopped (zatrzymany). Procedura stanu Running (pracuje) zatrzymuje się. Procedura stanu Stopping (zatrzymywanie) jest opcjonalna. Bez tej procedury faza urządzenia przechodzi bezpośrednio do stanu Stopped.

5. Kliknąć na Reset.

Faza urządzenia przechodzi do stanu Idle (bieg jałowy). Procedura stanu Resetting (resetowanie) jest opcjonalna. Bez tej procedury faza urządzenia przechodzi bezpośrednio do stanu Idle.

6. Kliknąć Ownership.

W ten sposób następuje uwolnienie fazy urządzenia od kontroli przez to okno.



Konfigurowanie stanu początkowego dla fazy urządzenia

Stan początkowy jest pierwszym stanem, w który faza urządzenia wchodzi po podaniu napięcia zasilającego.

1. Kliknąć prawym przyciskiem fazę urządzenia i zaznaczyć Properties (właściwości).

2. Zaznaczyć zakładkę Configuration (konfiguracja).

3. Zaznaczyć Initial State (stan początkowy) i kliknąć OK.



Otwieranie konfiguracji dla fazy urządzenia

1. Kliknąć prawym przyciskiem fazę urządzenia i zaznaczyć Properties (właściwości).

2. Kliknąć zakładkę Configuration (konfiguracja).

Konfigurowanie fazy urządzenia

Poniższych ustawień należy używać do konfigurowania fazy urządzenia.



Ustawienie Możliwości wyboru

Prestate (stan wstępny)

Procedura Prestate wykonywana jest przez cały czas, nawet, gdy faza urządzenia znajduje się w stanie Idle. Procedura ta wykonywana jest przed każdym skanowaniem stanu.

Czy chcesz wykonać procedurę Prestate?

Jeżeli tak, to należy zaznaczyć procedurę, którą należy uruchomić.

Jeżeli nie, to należy zaznaczyć <none> (żadne).

Fault (błąd) Procedura błędu umożliwia użytkownikowi usunięcie błędu spowodowanego przez instrukcję.

Czy chcesz skonfigurować procedurę błędu dla instrukcji w tej fazie urządzenia?

Jeżeli tak, to należy zaznaczyć wybraną procedurę jako swoją procedurę błędu.

Jeżeli nie, to należy zaznaczyć <none> (żadne).

Inhibit Equipment Phase (Zakaz fazy urządzenia) Czy chcesz, aby sterownik zabronił wykonywania tej fazy urządzenia?

Jeżeli tak, to należy zaznaczyć tę ramkę.

Jeżeli nie, to należy pozostawić tę ramkę bez zaznaczenia albo odznaczyć ją.

Initial State (stan początkowy) Do którego stanu powinna przejść faza urządzenia po włączeniu sterownika?

Idle (jałowy)

Complete (dokończony)

Stopped (zatrzymany)

Aborted

Complete State Immediately If not Implemented (natychmiast dokończyć stan, jeżeli niewdrożony)

Czy chcesz, aby faza urządzenia pominęła dowolny stan, którego nie używasz?

Jeżeli tak, to należy pozostawić tę ramkę zaznaczoną albo zaznaczyć ją.

Jeżeli nie, to należy odznaczyć tę ramkę.

Initial Step Index (indeks kroków początkowych) Czy którakolwiek z procedur stanu znajduje się w diagramie drabinkowym albo w ustrukturyzowanym tekście?

Jeżeli nie, to należy pominąć tę ramkę.

Jeżeli tak, to należy przejść do następnego pytania.

Czy którakolwiek z tych procedur stanu używa numerów kroku?

Jeżeli tak, to należy wpisać numer dla pierwszego kroku każdego stanu.


Znacznik dla fazy urządzenia zawiera numer StepIndex. Sterownik resetuje StepIndex za każdym razem, gdy faza urządzenia zmienia stany. Sterownik resetuje StepIndex do numeru wpisanego przez użytkownika w ramce Initial Step Index.

aktualna procedura stanu

procedura Prestate



External Sequencer Loss of Communication Command (utrata polecenia komunikacji przez zewnętrzny sekwencer)

Czy używasz oprogramowania FactoryTalk Batch do wydania polecenia uruchomienia tej fazy urządzenia?



Jeżeli sterownik utracił komunikację z oprogramowaniem FactoryTalk Batch, to jakiej czynności oczekujesz od fazy urządzenia?

Kontynuacja w jej obecnym stanie – wybrać None (żadne).

Przejście do porzucenia – wybrać Abort (porzuć).

Przejście do wstrzymania – wybrać Hold (wstrzymaj).

Przejście do zatrzymania – wybrać Stop.

Faza urządzenia musi wciąż podążać za modelem stanu. Na przykład, przechodzi do wstrzymania tylko wtedy, gdy przy awarii komunikacji znajduje się w trybie Run albo Restart.

Wstrzymanie działania polecenia zewnętrznego Czy używasz jakichkolwiek instrukcji PXRQ?



Co zamierzasz zrobić, jeżeli faza urządzenia przechodzi do wstrzymania, gdy instrukcja PXRQ jest wykonywana?

Jeżeli nic, to wybrać None.

Jeżeli zatrzymać żądanie, to wybrać Clear (wyczyść).

Ustawienie Możliwości wyboru


Rozdział 5

Programowanie offline

Ten rozdział zapewnia bardziej szczegółowe informacje dotyczące programowania logiki i tworzenia znaczników.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędny jest: Komputer PC z oprogramowaniem RSLogix 5000 oprogramowanie, wersja 16 Plan programowanego projektu

Zanim rozpoczniesz

W tym rozdziale użytkownik tworzy projekt, pozostając offline. Programowanie online wymaga dodatkowych kroków. Patrz: Rozdział 8, Programowanie online.

Kolejne czynności

1. Tworznie schematu drabinkowego (strona 68).

2. Eksportowanie/importowanie schematu drabinkowego (strona 73).

3. Tworzenie diagramu bloku funkcyjnego (strona 77).

4. Używanie kontrolek dla bloku funkcyjnego (strona 81).

5. Wprowadzanie tekstu struturalnego (strona 84).

6. Tworzenie arkusza funkcji sekwencyjnej (strona 87).

7. Przypisywanie operandy (strona 89).

8. Weryfikowanie projektu (strona 92).

9. Przegląd wytycznych dla znaczników (strona 94).


Rozdział 5 Programowanie offline

Tworzenie schematu drabinkowego

Przy tworzeniu schematu drabinkowego użytkownik ma następujący wybór:

Skróty klawiszowe – Przypisują element logiki (szczebla, gałęzi, instrukcji) do klawisza klawiatury. Aby dodać element na prawo od kursora albo poniżej kursora, należy wcisnąć klawisz przeznaczony dla danego elementu.

Tekst ASCII – Tekst ASCII służy do tworzenia i edytowania logiki. Okno odpowiedzi pomaga wprowadzać niezbędne operandy. Tekst ASCII typowo ma poniższy format:

mnemonic operand_1 operand_2

Szczebel XICBranch (gałąź)Branch Level (poziom gałęzi)

XIO OTE OTU OTLWięcej instrukcji Elementy logiki do przeciągania i opuszczania – Pasek

narzędziowy Language Element (element języka) służy do przeciągania i upuszczania szczebla, gałęzi albo instrukcji do instrukcji tworzonej przez użytkownika.

Instrukcje wejściowe i wyjściowe na przemian – Ostatnia instrukcja na szczeblu musi być sygnałem wyjściowym instrukcji.

Wiele instrukcji – Instrukcje umieszcza się w sekwencji (szeregowo) na szczebel.

Pozostawianie niezdefiniowanych instrukcji – Logikę można wprowadzać bez definiowania instrukcji. Oprogramowanie RSLogix 5000 umożliwia użytkownikowi wprowadzanie i zachowywanie logiki bez przypisywania instrukcji. Dzięki temu użytkownik może opracowywać logikę w iteracjach i zachowywać biblioteki kodu do powtórnego użytku.

Równoległe gałęzie – Liczba równoległych gałęzi na szczeblu nie jest ograniczona (gniazdo do 6 poziomów).


Programowanie offline Rozdział 5

Dodawanie szczebla albo instrukcji

Przycisk dla szczebla albo instrukcji można przeciągnąć bezpośrednio do żądanej lokalizacji. Zielona kropka zaznacza ważną lokalizację dla umieszczania elementu (punkt upuszczania).

Dodawanie gałęzi

1. Przeciągnąć przycisk gałęzi do punktu lokalizacji początku gałęzi.

Zielona kropka zaznacza lokalizację dla umieszczania elementu (punkt upuszczania).

2. Przeciągnąć gałąź do pożądanej lokalizacji.

Dodawanie poziomu do gałęzi

Kliknąć prawym przyciskiem na gałąź i zaznaczyć Add Branch Level (Dodać poziom gałęzi).



Usuwanie elementu

1. Kliknąć element.

2. Kliknąć Delete (usuń).

Użycie klawiatury do dodawania elementów

Użytkownik może dodawać elementy, używając klawiatury komputera.

1. Wcisnąć Insert.

2. Wpisać symbol instrukcji albo wpisać: Rung, Branch albo Branch Level.

3. Wcisnąć Enter.



4. Przenoszenie instrukcji, gałęzi albo szczebla do innej lokalizacji odbywa się przez przeciąganie myszą.

Zielona kropka pokazuje aktualną lokalizację dla umieszczania elementu (punkt upuszczania).

Wprowadzanie logiki z użyciem tekstu ASCII

Użytkownik może dodawać elementy, wpisując ich odpowiedniki w kodzie ASCII.

1. Dwukrotnie kliknąć szczebel.

2. Wprowadzić tekst ASCII dla szczebla.



Aktywowanie skrótów klawiszowych

Skróty klawiszowe można uaktywnić podczas edycji.

1. W menu Tools (narzędzia) zaznaczyć Options (opcje).

2. Kliknąć Ladder Editor (edytor schematu drabinkowego).

3. Zaznaczyć te okienka wyboru.

Aby przypisać klawisz do elementu, należy:

1. Kliknąć .

2. Do wybranego klawisza należy dobrać element.

3. Po przypisaniu klawiszy kliknąć na .



Eksportowanie/importowanie schematu drabinkowego

Jeżeli użytkownik zamierza ponownie użyć schematu drabinkowego z innego projektu, to wystarczy wyeksportować logikę do pliku L5X i zaimportować ją do danego projektu. Plik L5X zawiera wszystkie elementy niezbędne dla logiki z wyjątkiem modułów wejść/wyjść.

Podczas importowania szczebli

Podczas importu szczebli oprogramowanie RSLogix 5000 wyświetla listę znaczników i definiowane przez użytkownika typy danych, które towarzyszą szczeblom. Lista ta służy do zarządzania znacznikami i typami danych tworzonymi podczas importu.

plik L5X

szczeble

znaczniki

typy danych

komentarze

Projekt A

Eksport

Import

Projekt B

Jeżeli użytkownik umieści zmienne dla szczebli w typie danych zdefiniowanym przez użytkownika, to zmniejszy się liczba znaczników, którymi należy zarządzać.

Użytkownik może zmienić nazwę znacznika, aby lepiej pasowała do projektu, jeżeli uzna to za pożądane.

Jeżeli znacznik już istnieje w projekcie, to użytkownik może:

użyć istniejącego znacznika, który porzuca znacznik z pliku biblioteki i wiąże logikę z istniejącym znacznikiem.

zmienić nazwę znacznika, co tworzy nowy znacznik.

Jeżeli znacznik wejść/wyjść już istnieje w projekcie, to operacja importu używa tego znacznika dla dowolnych aliasów do tej nazwy znacznika. Po zaimportowaniu projektu użytkownik powinien dla pewności upewnić się, że zaznaczył znaczniki aliasowe.

Nie są tworzone nowe znaczniki wejść/wyjść.

Kolumna Operacja informuje, co stanie się z każdym znacznikiem i typem danych podczas importu.Oprogramowanie tworzy znaczniki i typy danych, używa istniejących w aktualnym projekcie albo

porzuca je (nie importuje).



Eksport szczebli

1. Zaznaczyć szczeble, które należy wyeksportować.

2. Kliknąć prawym przyciskiem zaznaczenie i wybrać Export Rung.

3. Wybrać lokalizację i nazwę pliku.

4. Utworzyć plik.

Jeżeli szczeble są umieszczone

Należy wykonać czynność

W kolejności Kliknąć pierwszy szczebel, a następnie Shift + kliknąć ostatni szczebel.

Nie w kolejności Kliknąć pierwszy szczebel, a następnie Ctrl + kliknąć każdy dodatkowy szczebel.



Import szczebli

1. Kliknąć prawym przyciskiem lokalizację dla szczebli i zaznaczyć Import Rung.

2. Zaznaczyć do importu i kliknąć Import.

3. Sprawdzić pod względem konfliktów w nazwach.

4. Kliknąć OK.



Sprawdzanie znaczników aliasowych

Sprawdzanie znaczników aliasowych w importowanych szczeblach.

Punkt Opis

A Jeżeli użytkownik importuje znacznik aliasowy, to powinien upewnić się, że znacznik ten wskazuje prawidłowy znacznik podstawowy. Gdy znacznik jest aliasem dla znacznika już istniejącego w projekcie, to oprogramowanie określa zależność między znacznikiem aliasowym a znacznikiem podstawowym.

B Jeżeli projekt nie zawiera znacznika podstawowego, to użytkownik musi albo utworzyć znacznik podstawowy, albo skierować alias do innego znacznika podstawowego.

A

B



Tworzenie diagramu bloku funkcjonalnego

Diagram bloku funkcjonalnego umożliwia użytkownikowi wizualne definiowanie przepływu danych między instrukcjami. Przepływ danych steruje wówczas kolejnością wykonywania instrukcji.

Punkt Opis

A Arkusz dzieli diagram na sekcje bez ujemnego wpływu na wykonanie programu. Gdy wykonywana jest procedura, wykonywane są wszystkie arkusze.

B Wartość odniesienia sygnału wejściowego (IREF) odczytuje wartość ze znacznika albo ustawia wartość stałą

C Przewód przenosi wartość między elementami

D Instrukcja wytwarza wartości sygnału wyjściowego na podstawie wartości sygnałów wejściowych

E Wartość odniesienia sygnału wyjściowego (OREF) zapisuje wartość do znacznika

F Złącze przewodu wychodzącego (OCON)zapisuje wartość do jednego albo więcej ICON-ów

G Złącze przewodu wchodzącego (ICON) odczytuje wartość z OCON na tym samym arkuszu albo na innym arkuszu w procedurze. Aby odczytać wartość z innej procedury, należy użyć kombinacji OREF/IREF.

A

D

F

E

G

C

B



Użycie klawiatury do dodawania elementów

Użytkownik może dodawać elementy bloków funkcjonalnych z użyciem klawiatury komputera.

1. Wcisnąć Insert.

2. Wpisać symbol pamięciowy dla elementu i wcisnąć Enter.

Punkt Opis

H Wskaźnik punktu startu pętli programu definiuje przepływ danych w obrębie pętli Strzałka wskazuje, że dane służą jako sygnał wejściowy do pierwszego bloku w pętli.

Jeżeli pętla zawiera grupę bloków, to użytkownik musi określić, który blok należy wykonać jako pierwszy. Wskaźnika punktu startu pętli programu należy używać do zaznaczania przewodu wchodzącego, który tworzy pętlę (przewód sprzężenia zwrotnego).

Do tego styku wejściowego podawany jest sygnał wyjściowy wygenerowany przez blok 3 w poprzednim skanie.

1 2 3

H



3. Przeciągnąć element do żądanej lokalizacji.

Łączenie elementów

Aby połączyć elementy, należy kliknąć korespondujące styki (zielona kropka = punkt połączeniowy).



Rozwiązywanie pętli

Aby rozwiązać pętlę (zdefiniować przewód jako sygnał wejściowy), należy kliknąć prawym przyciskiem przewód i zaznaczyć Assume Data Available.

Dodawanie arkusza

Arkusze można w miarę potrzeby dodawać do diagramu bloku funkcjonalnego.

1. Kliknąć na New Sheet (nowy arkusz).

2. Wpisać nazwę arkusza.



Użycie kontrolek dla bloków funkcyjnych

Oprogramowanie RSLogix 5000 zawiera kontrolki (faceplaty) dla wybranych instrukcji bloków funkcyjnych. Płyta czołowa jest panelem sterowania Active-X, który umożliwia użytkownikowi interakcję z instrukcją bloku funkcjonalnego.

Zestaw oprogramowania RSLogix 5000 zawiera kontrolki, ale nie wykonuje ich automatycznej instalacji. Aby użyć kontrolke, należy je odszukać na płycie CD z oprogramowaniem i zainstalować oddzielnie.

Kontrolek należy używać w kontenerze na Active-X, tak jak oprogramowanie:– FactoryTalk View SE– Microsoft Excel

Oprogramowanie RSLogix 5000 nie jest kontenerem działającym z oprogramowaniem Active-X. Kontrolki komunikują się ze sterownikiem za pośrednictwem topics DDE/OPC w oprogramowaniu

RSLinx Classic. Aby użyć oprogramowania RSLinx Classic dla topics DDE/OPC, należy zakupić:– albo oprogramowanie RSLinx Classic jako oddzielny zestaw,– albo profesjonalną wersję oprogramowania RSLogix 5000, która zawiera profesjonalną wersję

oprogramowania RSLinx Classic.

Oprogramowanie RSLinx Classic Lite, które dostarczane jest z pozostałymi zestawami oprogramowania RSLogix 5000, nie zapewnia komunikacji DDE/OPC.



W oprogramowaniu RSLinx Classic topic jest określoną ścieżką do sterownika. Oprogramowanie RSLogix 5000, wersja 10.0 albo późniejsza, automatycznie tworzy topic RSLinx za każdym razem, gdy użytkownik:

tworzy projekt, zachowuje projekt, zmienia wersję projektu na 10.0 albo późniejszą.

W pewnych przypadkach użytkownik musi zaktualizować źródło danych dla topic w oprogramowaniu RSLinx.

Konfigurowanie Topicu

1. Do tworzenia topic służy oprogramowanie RSLogix 5000.

a. Określić ścieżkę projektu (ścieżka do sterownika).b. Zachować projekt.

2. W oprogramowaniu RSLinx Classic zaznaczyć topic.a. W menu DDE/OPC zaznaczyć Topic Configuration (konfiguracja topic).b. Wybrać projekt.c. Upewnić się, że źródło danych wskazuje na wybrany sterownik.d. Kliknąć na Done (wykonane).



Dodawanie kontrolki typu Faceplate do oprogramowania Microsoft Excel

1. Uruchomić oprogramowanie Microsoft Excel.

2. Zaznaczyć View > Toolbar > Control Toolbox.

3. Kliknąć Logix 5000…Faceplate Control (sterowanie za pośrednictwem płyty czołowej).

4. W lokalizacji dla płyty czołowej przeciągnąć wskaźnik do żądanej kontrolki.

5. Kliknąć prawym przyciskiem na kontrolce: w menu Logix 5000…Faceplate Control Object (obiekt sterujący 0), zaznaczyć Properties (właściwości).

6. Kliknąć i przejść do znacznika, sterującego kontrolką.

7. Zaznaczyć okres aktualizacji elementu sterowania i kliknąć OK.

8. Aby wyjść z trybu projektowania i móc używać elementu sterowania, należy kliknąć tutaj.



Tworzenie kodu w tekście Strukturalnym

Tekst Strukturalny to tekstowy język programowania wykorzystujący instrukcje do określania zadań i może zawierać poniższe komponenty.

Podczas wprowadzania tekstu strukturalnego należy przestrzegać zaleceń:

Punkt Opis

A Konstrukt definiuje warunki logiczne dla wykonywania innych kodów napisanych z użyciem tekstu strukturalnego (inne instrukcje). W tym przykładzie konstruktem jest wyrażenie: If…Then…Else…End_if.

B Wyrażenie BOOL sprawdza, czy znacznik albo równanie jest prawdziwe czy fałszywe. Wyrażenie BOOL typowo służy jako warunek dla czynności (elementy konstruktu: if, while, until).

C Przypisanie zapisuje wartość do znacznika. Wartość przenosi się z prawej strony znaku := na lewą stronę.

D Wyrażenie numeryczne oblicza wartość.

E Średnik ’;’ kończy przypisanie, instrukcję albo konstrukt.

Zalecenie Opis

W tekście strukturalnym duże i małe litery nie są rozróżniane.

Wolno używać dowolnej kombinacji wielkich liter i małych liter, która ułatwi odczytywanie tekstu. Na przykład te trzy wersje wyrazu „IF“ mają takie samo znaczenie: IF, If, if.

Zakładki, spacje, powroty karetki (oddzielne linie) ułatwiają odczytywanie tekstu.

Zakładki, spacje, powroty karetki nie mają wpływu na wykonywanie kodu tekstu strukturalnego.

Ten element Wykonywany jest tak samo jak ten

If Bool1 thenBool2 := 1;

End_if;

If Bool1 then Bool2 := 1; End_if;

Bool2 := 1; Bool2:=1;

A

B

C

D

E



Symbol pamięciowy dla instrukcji

1. Wcisnąć Alt + Insert.

2. Wpisać symbol instrukcji i wcisnąć Enter.

Wyrażenia Boole’owskie (BOOL) należy pisać w taki sposób, aby były albo prawdziwe, albo fałszywe.

Wyrażenia Boole’owskie należy stosować do określania, czy dane warunki są prawdziwe (1) czy fałszywe (0).

Znacznik Boole’owski jest albo prawdziwy (1), albo fałszywy (0). Nie używać znaku “=” do sprawdzania jego stanu.

To jest poprawne To NIE jest poprawne

If Bool1 … If Bool1 = 1 …

If Not (Bool2) … If Bool2 = 0 …

Aby sprawdzić liczbę całkowitą, liczbę rzeczywistą (REAL) albo ciąg, należy wykonać porównanie (=, <, <=, >, >=, <>).

To jest poprawne To NIE jest poprawne

If Dint1 > 5 … If Dint1 …

Przypisywanie należy rozpocząć od miejsca przeznaczenia.

Przypisywanie należy zapisywać w następujący sposób:

Miejsce przeznaczenia := Źródło;

Zalecenie Opis

dane



Przypisywanie operand do instrukcji

1. Kliknąć prawym przyciskiem instrukcję i zaznaczyć Argument List (lista argumentów).

2. Dla każdego parametru należy przypisać znacznik albo wpisać odpowiednią wartość.

3. Kliknąć OK.



Tworzenie arkusza funkcji sekwencyjnych

Arkusz funkcji sekwencyjnych (SFC) umożliwia użytkownikowi definiowanie sekwencji stanów (kroków), przez które przechodzi maszyna albo proces. Kroki mogą wykonywać kod w tekście strukturalnym, wywoływać podprocedury albo po prostu służyć jako sygnały dla innej logiki.

Punkt Opis

A Krok jest znaczącą funkcją w procesie użytkownika. Obejmuje czynności, które wydarzają się w szczególnym czasie, faza, albo na szczególnej stacji (urządzeniu).

B Czynność jest jedną z funkcji wykonywanych przez krok. Aby zaprogramować czynność, należy albo wprowadzić tekst strukturalny, albo wywołać podprocedurę.

C Przejście jest warunkiem prawdy albo fałszu, który informuje SFC, kiedy należy przejść do następnego kroku. Aby określić warunek, należy albo wprowadzić wyrażenie Boole’owskie (BOOL) w tekście strukturalnym, albo wywołać podprocedurę.

D Gałąź albo wykonuje więcej niż 1 krok jednocześnie (symultanicznie), albo wybiera między różnymi krokami (selektywnie).

E Przewód łączy dwa elementy w dowolnym miejscu arkusza.

A

D

E

C

B



Tworzenie SFC

1. Elementy można przeciągać z paska narzędziowego na arkusz.

Zielona kropka przedstawia punkt, do którego element zostanie automatycznie przyłączony, jeżeli użytkownik zwolni przycisk myszy.

Niektóre przyciski paska narzędziowego są aktywne tylko po zaznaczeniu korespondującego elementu na SFC. Na przykład: aby móc dodać czynność, najpierw należy zaznaczyć krok.

Przeciągać czynność, aż znajdzie się na wierzchu pożądanego kroku, a następnie zwolnić przycisk myszy.

2. Aby ręcznie połączyć elementy, należy kliknąć korespondujące styki. Zielona kropka przedstawia ważny punkt połączeniowy.

3. Aby wprowadzić tekst strukturalny, należy dwukrotnie kliknąć ? znak zapytania. Następnie wpisać tekst i wcisnąć Ctrl + Enter.



Przypisywanie operand

Oprogramowanie RSLogix 5000 umożliwia użytkownikowi programowanie według jego postępów w pracy. Użytkownik może wprowadzać logikę bez przypisywania operand i bez definiowania znaczników. W późniejszym terminie użytkownik może powrócić do tego miejsca i przypisać albo zdefiniować operandy w celu ukończenia logiki.

Nazwa znacznika ma następujący format:

Punkt Opis

A W tej instrukcji brakuje operandy. Użytkownik może wprowadzić i zachowywać logikę bez przypisania operand. Dzięki temu użytkownik może opracowywać logikę w iteracjach i zachowywać biblioteki kodu do powtórnego użytku.

B To jest niezdefiniowany znacznik. Użytkownik może wprowadzić i zachowywać logikę bez definiowania wszystkich znaczników. Dzięki temu użytkownik może opracowywać logikę w iteracjach.

Name [Element] .Member [Element] .Bit

albo

.[Index]

= Fakultatywne

A

B



Tworzenie znacznika

1. Dwukrotnie kliknąć obszar znacznika.

2. Wpisać nazwę znacznika i wcisnąć Enter.

Użyć podkreślników „_“ zamiast spacji.

3. Kliknąć prawym przyciskiem nazwę znacznika i zaznaczyć New.

4. Wpisać typ danych.

Aby przeglądać typ danych albo wymiary tablicy przypisywania, kliknąć .

Element Oznacza

Nazwa Nazwa identyfikująca ten konkretny znacznik.

Element Subskrypt albo subskrypty, które wskazują na szczególny element w obrębie tablicy.

Identyfikatora elementu używać tylko w sytuacji, gdy znacznik albo człon jest tablicą.

Używać jednego subskryptu dla każdego wymiaru tablicy. Na przykład: [5], [2,8], [3,2,7].

Aby wykonać pośrednie (dynamiczne) odniesienia do elementu, należy użyć znacznika albo wyrażenia numerycznego, które zawiera numer elementu. Na przykład: MyArray[Tag_1], MyArray[Tag_2-1], MyArray[ABS(Tag_3)].

Member (Człon)

Szczególny człon struktury.

Identyfikatora członu należy używać tylko wtedy, gdy znacznik jest strukturą.

Jeżeli struktura zawiera inną strukturę jako jeden ze swych członów, to należy użyć dodatkowych poziomów formatu .Member do zidentyfikowania niezbędnego członu.

Bit Szczególny bit typu danych liczba zintegrowana (SINT, INT albo DINT).

Indeks Aby wykonać pośrednie (dynamiczne) odniesienie do bitu z liczby całkowitej, należy użyć znacznika albo wyrażenia numerycznego, które zawiera numer bitu. Na przykład: MyTag.[Tag_1], MyTag.[Tag_2-1], MyTag.[ABS(Tag_4)].



5. Zaznaczyć zakres dla znacznika.

6. Kliknąć OK.

Zaznaczanie istniejącego znacznika

1. Dwukrotnie kliknąć obszar znacznika.

2. Kliknąć .

3. Zaznaczyć żądany znacznik.



W celu przypisania bitu ze słowa naciśnij .

4. Aby zmienić zakres znacznika, który będzie oglądany, należy kliknąć odpowiedni przycisk.

Weryfikowanie projektu

W trakcie tworzenia programu dla projektu należy okresowo weryfikować wyniki pracy.



Aby zweryfikować procedurę albo projekt, należy wykonać następujące kroki:

1. Zaznaczyć opcję weryfikacji.

2. Przejść do błędu albo ostrzeżenia.

3. Zamknąć zakładkę Errors (błędy).

Punkt Opis

Weryfikacja Sprawdzanie procedury albo projektu pod względem błędów programowania albo niedokończonej konfiguracji.

Ostrzeżenie Sytuacja, która może uniemożliwić zgodne z oczekiwaniami wykonywanie projektu. Oprogramowanie RSLogix 5000 umożliwia użytkownikowi załadowanie projektu zawierającego ostrzeżenia. Ostrzeżenia obejmują sytuacje takie, jak duplikacja destruktywnego bitu oraz nieprzypisane procedury głównej.

Błąd Sytuacja, której skorygowanie przed załadowaniem projektu jest niezbędne. Błędy obejmują sytuacje takie, jak brakujące operandy albo niezdefiniowane znaczniki.

Detekcja duplikatu destruktywnego bitu Należy określić, czy inna logika (instrukcje bitowe, OREF, przypisanie ST) również zeruje się albo ustawia wartość bitu użytego w instrukcji OTE, ONS, OSF albo OSR. Oprogramowanie RSLogix 5000 wykrywa duplikację bitu destruktywnego tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

użytkownik zezwala na detekcję duplikatu destruktywnego bitu (funkcja ta jest domyślnie wyłączona);

bit został użyty w instrukcji OTE, ONS, OSF albo OSR schematu drabinkowego;

inny element logiki, taki jak instrukcja bitowa, OREF albo przypisanie ST również zawiera odniesienie do tego samego bitu i może zmienić jego wartość.

Jeżeli użytkownik nie używa bitów w instrukcjach OTE, ONS, OSF albo OSR, to oprogramowanie nie wykrywa żadnych duplikatów destruktywnych bitów nawet, gdy one istnieją.

Detekcja duplikatów bitów destruktywnych jest domyślnie wyłączona.

Aby przejść do Należy kliknąć na

Weryfikacja procedury

Weryfikacja całego projektu

Aby przejść do Należy wykonać czynność

Szczególny błąd albo ostrzeżenie Dwukrotnie kliknąć błąd albo ostrzeżenie.

Przejść przez całą listę błędów i ostrzeżeń Wcisnąć [F4].



4. Aby wyłączyć detekcję duplikatu destruktywnego bitu (domyślnie jest włączona), w menu Tools (narzędzia) należy zaznaczyć Options (opcje).

Wytyczne dla znaczników

Aby utworzyć znacznik dla projektu tworzonego w Logix5000, należy zastosować poniższe wytyczne.


Utworzyć typy danych definiowane przez użytkownika. Typy danych (struktury) definiowane przez użytkownika umożliwiają organizowanie danych w taki sposób, aby dostosować je do maszyny albo procesu. Typ danych zdefiniowany przez użytkownika zapewnia następujące korzyści:

Jeden znacznik zawiera wszystkie dane dotyczące szczególnego aspektu systemu. Dzięki temu rozwiązaniu powiązane ze sobą dane utrzymywane są razem i zlokalizowanie ich jest łatwe niezależnie od typu tych danych.

Każdy indywidualny fragment danych (człon) otrzymuje opisową nazwę. W ten sposób automatycznie tworzony jest początkowy poziom dokumentacji dla logiki użytkownika.

Użytkownik może użyć tego typu danych do tworzenia wielu znaczników o takim samym układzie danych.

Na przykład: można użyć typu danych zdefiniowanego przez użytkownika do przechowywania wszystkich parametrów dla zbiornika, włącznie z temperaturami, ciśnieniami, położeniami zaworów i zaprogramowanymi wartościami. Następnie, na podstawie tego typu danych można utworzyć znacznik dla każdego ze zbiorników.

Użyć tablic do szybkiego utworzenia grupy podobnych znaczników.

Tablica tworzy liczne wystąpienia typu danych pod wspólną nazwą znacznika.

Tablice umożliwiają zorganizowanie bloku znaczników, które używają tego samego typu danych i wykonują podobną funkcję.

Dane można zorganizować w 1, 2 albo 3 wymiarach w celu dostosowania się do właściwości reprezentowanej przez dane.

Na przykład: tablica dwuwymiarowa do zorganizowania danych dla grupy zbiorników. Każdy element tablicy reprezentuje jeden zbiornik. Lokalizacja elementu w obrębie tablicy przedstawia geograficzną lokalizację zbiornika.

Ważne: Tablice Boole’owskie należy minimalizować. Liczne instrukcje dla tablic nie działają w tablicach Boole’owskich (BOOL). Z tej przyczyny inicjalizowanie i zerowanie tablicy z danymi BOOL jest trudniejsze.

W typowej sytuacji tablic BOOL należy używać dla obiektów na poziomie bitu na ekranie PanelView.

W innych przypadkach należy używać pojedynczych bitów znacznika DINT albo tablicy z elementami DINT.



Korzystać ze znaczników z zakresu programu. Jeżeli użytkownik zamierza mieć wiele znaczników o tej samej nazwie, powinien zdefiniować każdy znacznik dla zakresu programu (znacznik programowy) dla różnych programów. W ten sposób można ponownie używać nazw logiki i znaczników w wielu programach.

Należy unikać używania tej samej nazwy dla znacznika sterownikowego i znacznika programowego. W obrębie programu użytkownik nie może odwoływać się do znacznika sterownikowego, jeżeli w tym programie istnieje znacznik programowy o takiej samej nazwie.

Niektóre znaczniki muszą znajdować się w zakresie sterownika (znacznik sterownikowy).

Jeżeli użytkownik zamierza użyć znacznika To należy przypisać ten zakres

W więcej niż jednym programie w projekcie

zakres sterownika (znaczniki sterownikowe)W instrukcji Message (MSG)

W celu utworzenia albo użycia danych

Do komunikacji z terminalem PanelView

Żaden z powyższych zakres programowy (znaczniki programowe)

Dla liczb całkowitych należy używać danych typu DINT. W celu podwyższenia wydajności logiki należy zminimalizować użycie danych typu SINT i INT. Wszędzie, gdzie jest to możliwe, dla liczb całkowitych należy używać danych typu DINT.

Sterownik Logix5000 typowo porównuje albo manipuluje wartościami jako wartościami 32-bitowymi (DINT albo Real).

Sterownik typowo konwertuje wartości SINT albo INT przed użyciem ich do typu DINT albo Real.

Jeżeli miejscem przeznaczenia jest znacznik typu SINT albo INT, to sterownik typowo konwertuje wartość z powrotem do typu SINT albo INT.

Konwersja to albo z typu SINT i INT wykonywana jest automatycznie bez dodatkowego programowania. Wymaga jednak dodatkowego czasu oraz zasobów pamięci na realizację.




Nazwy znaczników ograniczać do 40 znaków. Zasady nadawania nazw znacznikom:

Tylko litery zawarte w alfabecie (A-Z albo a-z), cyfry (znaki numeryczne) (0-9) oraz podkreślniki (_)

Nazwa musi rozpoczynać się literą albo podkreślnikiem

Nie więcej niż 40 znaków

Podkreślnikii (_) muszą być pojedyncze, nie mogą kończyć nazwy

Wielkie litery i małe litery mają takie samo znaczenie

Używać wielkich liter i małych liter. Chociaż znaczniki napisane wielkimi literami i znaczniki napisane małymi literami mają takie samo znaczenie (A ma takie samo znaczenie jak a), to znaczniki z wielką literą na początku i małymi literami w ciągu dalszym są łatwiejsze do odczytania.

Te znaczniki są łatwiejsze do odczytania Niż te znaczniki

Tank_1 TANK_1

Tank1 TANK1

tank_1

tank1

Uwzględniać alfabetyczną kolejność znaczników. Oprogramowanie RSLogix 5000 wyświetla znaczniki z tego samego zakresu w kolejności alfabetycznej. Aby ułatwić monitorowanie zbliżonych znaczników, należy użyć podobnych znaków na początku tych znaczników, które użytkownik zamierza utrzymać w jednej grupie.


Rozpoczęcie nazwy każdego znacznika dla zbiornika wyrazem Tank spowoduje utrzymanie tych znaczników razem.

Nazwa znacznika

Tank_North

Tank_South

…

W przeciwnym przypadku może nastąpić odseparowanie znacznika od innych.

Nazwa znacznika

North_Tank

…

…

…

South_Tank

inne znaczniki rozpoczynające się literami o, p, q itd.


Rozdział 6

Tworzenie dokumentacji projektu

Ten rozdział jest instrukcją tworzenia dokumentacji dla projektów pisanych w oprogramowaniu RSLogix 5000. Dzięki poniższym instrukcjom debugowanie, konserwacja i usuwanie usterek z projektu będą łatwiejsze.


Do wykonania zadań z tego podręcznika, niezbędne jest poniższe wyposażenie: Komputer PC z oprogramowaniem RSLogix 5000, wersja 16 Opracowywany projekt

Kolejne czynności

1. Opisywanie typu danych zdefiniowanego przez użytkownika (strona 98).

2. Dodawanie komentarzy do szczebli (strona 101).

3. Wprowadzanie i edytowanie komentarzy do szczebli z użyciem Microsoft Excel (strona 102).

4. Dodawanie komentarzy do diagramu bloku funkcjonalnego albo SFC (strona 105).

5. Dodawanie komentarzy do ustrukturyzowanego tekstu (strona 107).


Rozdział 6 Tworzenie dokumentacji projektu

Typ danych zdefiniowany przez użytkownika

Oprogramowanie RSLogix 5000 umożliwia użytkownikowi automatyczne budowanie opisów z opisów w typach danych zdefiniowanych przez użytkownika. Rozwiązanie to znacznie redukuje czas niezbędny do wykonania dokumentacji projektu. Podczas organizowania własnych typów danych należy pamiętać o poniższej charakterystyce oprogramowania RSLogix 5000:

Punkt Opis

A Przejścia opisów tworzone są automatycznie zawsze, gdy jest to możliwe. Oprogramowanie RSLogix 5000 wyszukuje dostępny opis dla znacznika, elementu albo członu.

Opisy w typach danych definiowanych przez użytkownika przechodzą do znaczników, w których użyto tych typów danych.

Opis znacznika tablicowego przechodzi do elementów i członów tablicy.

B Dołączanie opisów do znaczników podstawowych. Oprogramowanie RSLogix 5000 automatycznie buduje opis dla każdego członu znacznika, w którym użyto typu danych zdefiniowanego przez użytkownika. Rozpoczyna się od opisu znacznika, a następnie dodawany jest opis członu z typu danej.

C Opisy elementów struktur danych można edytować tak, aby użytkownik mógł używać typu danych i opisu tablicy jako bazy dla bardziej konkretnych opisów.

W tym przykładzie zbiornik Tank otrzymuje nazwę West Tank.

A

C

B


Tworzenie dokumentacji projektu Rozdział 6

Oprogramowanie RSLogix 5000 używa różnych kolorów do opisów:

Włączanie i wyłączanie opisów przechodzących i dołączanych

1. W oprogramowaniu RSLogix 5000 w menu Tools (narzędzia) należy zaznaczyć Options (opcje).

2. Zaznaczyć Display (wyświetlacz).

3. Włączyć (zaznaczyć) albo wyłączyć (odznaczyć) żądane opcje.

Kolor opisu Oznacza

Szary Opis przechodzący

Czarny Opis wprowadzony ręcznie



Wklejanie opisu przechodzącego

W celu użycia opisu elementów struktur danych jako punktu początkowego dla bardziej szczegółowego opisu.

1. Kliknąć prawym przyciskiem opis elementów struktur danych i zaznaczyć Paste Pass-Through (wkleić opis elementów struktur danych).

2. Wykonać edycję opisu i wcisnąć Ctrl + Enter.



Dodawanie komentarzy do szczebli

Komentarze do szczebli służą do opisywania działania szczebla ze schematu drabinkowego. Użytkownik może również uruchomić procedurę ze szczeblem, który zawiera instrukcję No Operation (NOP). Do tego początkowego szczebla, który ogólnie opisuje procedurę, można dodać komentarz.

1. Kliknąć prawym przyciskiem szczebel i zaznaczyć Edit Rung Comment (edytuj komentarz do szczebla).

2. Wpisać własne komentarze.

3. Kliknąć ikonę „Zachowaj“, aby zachować komentarz i zamknąć okno wprowadzania.



Komentarze do szczebli z użyciem programu Microsoft Excel

Do tworzenia i edycji komentarzy do szczebli można również używać arkusza kalkulacyjnego, np. Microsoft Excel, i korzystać z jego funkcji edycyjnych.

Eksportowanie istniejących komentarzy

1. W oprogramowaniu RSLogix 5000 można dodać co najmniej jeden komentarz do szczebla. Pomaga to w formatowaniu eksportowanego pliku.

2. W menu Tools (narzędzia) zaznaczyć Export.

WAŻNE Komentarze do szczebli eksportowane są w formacie CSV (z limitem możliwości komunikacyjnych). Przy zachowywaniu i zamykaniu eksportowanego pliku należy upewnić się, że format zostaje zachowany.



3. Zwrócić uwagę na lokalizację i nazwę eksportowanego pliku.

4. Zaznaczyć plik do eksportu.

5. Kliknąć na Export.

Edytowanie eksportowanego pliku

1. Otworzyć eksportowany plik w programie Microsoft Excel.

2. Wprowadzić komentarze do szczebli.

3. Zachować i zamknąć plik (utrzymać format CSV).

RCOMMENT program zawierający szczebel

procedura zawierająca szczebel

komentarze do szczebla

pozostawić niewypełnione

numer szczebla



Importowanie nowych komentarzy

1. W programie RSLogix 5000 w menu Tools (narzędzia) zaznaczyć Import.

2. Zaznaczyć plik zawierający komentarze wprowadzone przez użytkownika (eksportowany plik).

3. Kliknąć Import.

4. Aby sprawdzić wynik operacji importu, zaznaczyć zakładkę Errors (błędy). Aby odświeżyć widok schematu drabinkowego i móc przeglądać komentarze, należy zamknąć i otworzyć procedurę.



Komentarze w diagramie bloku funkcyjnego albo w SFC

Ramki tekstowe służą do dodawania uwag dotyczących całego diagramu, schematu albo ich konkretnych elementów. Ramek tekstowych można też używać do wpisywania informacji, które zostaną użyte w późniejszym czasie podczas pracy nad projektem.

Konfigurowanie opcji Word Wrap

Opcja Word Wrap (zawijanie tekstu) służy do kontroli szerokości ramki tekstowej w trakcie pisania. Opcje te dla diagramu bloku funkcjonalnego i dla SFC są wzajemnie niezależne.

1. W oprogramowaniu RSLogix 5000 w menu Tools (narzędzia) należy zaznaczyć Options (opcje).

Jeżeli szerokość ramki tekstowej powinna To należy zaznaczyć tę opcję

Automatycznie zwiększać się odpowiednio do najdłuższej linii tekstu w ramce.

Pozostawić stałą szerokość przy zawijaniu tekstu. Użytkownik zawsze może ręcznie zmienić wielkość ramki.



2. Wybrać edytor.

3. Zaznaczyć albo odznaczyć funkcję Word Wrap.

Dodawanie ramki tekstowej

1. Przeciągnąć przycisk ramki tekstowej z paska narzędziowego na schemat.

2. Wpisać komentarz, wcisnąć Ctrl + Enter.

3. Aby przyłączyć ramkę tekstową do określonego elementu, należy kliknąć ikonę szpilki, a następnie ten element. Zielona kropka przedstawia ważny punkt połączeniowy.



Komentarze w tekście strukturalnym

Aby interpretacja tekstu strukturalnego była łatwiejsza, można dodawać komentarze. Komentarze: pozwalają na użycie języka potocznego do opisu funkcjonowania tekstu strukturalnego; można ładować do sterownika i wysyłać ze sterownika do układu wyższego w hierarchii; nie mają wpływu na wykonywanie tekstu strukturlnego.

Aby dodać komentarz do ustrukturyzowanego tekstu, należy wykonać następujące kroki:

Przykład:

Aby dodać komentarz Należy użyć jednego z tych formatów

W pojedynczym wierszu //komentarz

(*komentarz*)

/*komentarz*/

Na końcu wiersza tekstu strukturalnego

W obrębie wiersza tekstu strukturalnego (*komentarz*)

/*komentarz*/

Rozciągający się na więcej niż jeden wiersz (*początek komentarza . . . koniec komentarza*)

/*początek komentarza . . . koniec komentarza*/

Format Przykład

//komentarz Na początku wiersza//Sprawdzić kierunek taśmy przenośnikaIF kierunek_przenośnika THEN...

Na końcu wierszaELSE //Jeżeli przenośnik nie przesuwa się, włącz lampę alarmowąlampa := 1;END_IF;

(*komentarz*) Cukier.Wlot[:=]1; (*otworzyć wlot*)

IF Cukier.Niski (*przełącznik krańcowy niskiego poziomu cukru*) & Cukier.Wysoki (*przełącznik krańcowy wysokiego poziomu cukru*) THEN...

(*Kontroluje prędkość pompy recyrkulacyjnej. Prędkość zależy od temperatury w zbiorniku.*)IF zbiornik.temp > 200 THEN...

/*komentarz*/ Cukier.Wlot:=0; /*zamknij wlot*/

IF kod_kreskowy=65 /*A*/ THEN...

/*Pobiera liczbę elementów tablicy Magazyn i zapisuje wartość w znaczniku Magazyn_Produkty*/SIZE(Magazyn,0,Magazyn_Produkty);



Przełączanie języka

W oprogramowaniu RSLogix 5000, wersja 17 użytkownik ma opcję wyświetlania dokumentacji projektu, np. opisów znaczników i komentarzy do szczebli dla dowolnego obsługiwanego zlokalizowanego języka. Użytkownik może przechowywać dokumentację projektu dla wielu języków w jednym pliku projektu, a nie w plikach projektu w określonych językach. Użytkownik definiuje wszystkie zlokalizowane języki obsługiwane przez projekt, ponadto określa zlokalizowane języki: aktualny, domyślny, opcjonalny. Jeżeli dla pewnego komponentu projektu okienko treści pozostaje niewypełnione, to oprogramowanie używa domyślnego języka. Jednak można użyć dowolnego języka w celu dostosowania dokumentacji do szczególnego użytkownika pliku projektu.

W projektach tworzonych w oprogramowaniu RSLogix 5000 zlokalizowane opisy można wprowadzać: albo podczas programowania w tym języku, albo z użyciem programu narzędziowego do importu i eksportu, który wykonuje translację dokumentacji offline, a następnie importuje ją z powrotem do projektu. Po zezwoleniu (enable) na przełączanie języka w oprogramowanie RSLogix 5000, użytkownik może dynamicznie przełączać między językami w trakcie używania oprogramowania.

Dokumentacja projektu, która obsługuje liczne translacje w obrębie projektu, obejmuje: Opisy komponentów w znacznikach, procedury, programy, typy danych definiowane przez

użytkownika, instrukcje dodane. Fazy urządzenia Trendy Sterowniki Komunikaty alarmowe (w konfiguracji ALARM_ANALOG oraz ALARM_DIGITAL) Zadania Opisy właściwości dla modułów w organizatorze sterownika (Controller Organizer) Komentarze do szczebli, ramki tekstowe w SFC, ramki tekstowe w FBD

Dalsze informacje dotyczące zezwolenia dla projektu na obsługiwanie licznych translacji dokumentacji projektu – patrz: pomoc online.


Rozdział 7

Komunikacja online ze sterownikiem

Ten rozdział zawiera informacje na temat dostępu do projektu w sterowniku, aby użytkownik mógł monitorować, edytować i usuwać usterki w programie.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest poniższe wyposażenie: Komputer z oprogramowaniem RSLogix 5000 w wersji 16 albo późniejszej albo z oprogramowaniem

RSLinx. Fizyczny system, z którym należy się połączyć Okablowanie dla sieci EtherNet/IP Karta albo karty komunikacyjne EtherNet/IP dla modułu albo modułów w przykładowym projekcie Projekt, do którego należy uzyskać dostęp.

Kolejne czynności

1. Nawiązywanie łączności przez protokół EtherNet/IP ze sterownikiem (strona 110)

2. Łączenie się ze sterownikiem za pośrednictwem Internetu (strona 116)


Rozdział 7 Komunikacja online ze sterownikiem

Nawiązywanie łączności przez protokół EtherNet/IP ze sterownikiem (strona )

Oprogramowanie RSLinx Classic zapewnia komunikację między sterownikami Logix5000 a oprogramowaniem stosowanym przez użytkownika, na przykład programem RSLogix 5000. Aby nawiązać komunikację ze sterownikiem (ściąganie albo monitorowanie danych), należy skonfigurować oprogramowanie RSLinx Classic do celów komunikacji.

Punkt Opis

Adres w sieci Ethernet (MAC) Adres przypisany do modułu w wytwórni.

Moduł zawsze utrzymuje swój adres ethernetowy.

Adres ethernetowy urządzenia naniesiony jest na nalepce znajdującej się na tym urządzeniu.

Adres w sieci Ethernet ma postać:

xx:xx:xx:xx:xx:xx

Adres IP Adres przypisywany przez użytkownika do modułu w celu komunikacji przez konkretną sieć Ethernet. Adres IP ma postać:

xxx.xxx.xxx.xxx

BOOTP Konfigurowanie urządzenia do wysłania żądania adresu IP przez sieć Ethernet z serwera BOOTP. Urządzenia Allen-Bradley dla sieci EtherNet/IP są w wytwórni konfigurowane dla BOOTP.

Serwer BOOTP Sterownik programowy, który odbiera żądania BOOTP od urządzeń ethernetowych i przypisuje adres IP. Oprogramowanie RSLinx korekta 2.40 i późniejsze zawiera oprogramowanie dla serwera BOOTP.

Sterownik programowy Nawiązuje komunikację przez konkretną sieć komunikacyjną.

Ścieżka Szlak komunikacyjny do urządzenia. Aby zdefiniować ścieżkę, należy uruchomić sterownik programowy i wybrać urządzenie.

sterownik Logix5000 albo moduł komunikacyjny

oprogramowanie RSLinx Classic oprogramowanie RSLogix 5000

xx:xx:xx:xx:xx:xxEthernet…

oprogramowanie serwera BOOTP

twój komputer

sieć EtherNet/IP


Komunikacja online ze sterownikiem Rozdział 7

Niezbędny sprzęt i informacje

1. Zależnie od sterownika użytkownik może potrzebować dodatkowego modułu komunikacyjnego.

2. Określić, czy sieć EtherNet/IP jest połączona z Internetem, ewentualnie, czy jest to odseparowana sieć komunikacyjna bez połączenia z Internetem.

3. Dla urządzenia do sieci EtherNet/IP (sterownik, moduł komunikacyjny) należy uzyskać:

Uzyskać Z tego źródła – jeżeli sieć jest połączona z Internetem

Z tego źródła – jeżeli sieć jest odseparowana od Internetu

Adres w sieci Ethernet Nalepka na urządzeniu Nalepka na urządzeniu

Adres IP Administrator sieci 192.168.1.x, gdzie x = dowolna wartość między 1 a 254(1)

(1) W tym przypadku komputer musi używać adresu IP, który jest zbliżony do adresu IP dla urządzenia EtherNet/IP. Na przykład: jeżeli urządzenie EtherNet/IP używa adresu 192.168.1.x, to komputer również musi używać tego adresu, ale z inną wartością x.

Maska podsieci 255.255.255.0(2)

(2) W tym przypadku komputer musi używać takiej samej wartości maski podsieci, jak urządzenie EtherNet/IP.

Adres bramki (może być niepotrzebny) Niepotrzebny



Łączenie urządzenia EtherNet/IP i komputera

Urządzenie EtherNet/IP i komputer należy połączyć kablem sieci Ethernet.

Przypisywanie adresu IP do sterownika albo modułu komunikacyjnego

Gdy nie istnieje połączenie szeregowe ze sterownikiem, należy wykonać następujące czynności.

1. Uruchomić oprogramowanie serwera BOOTP jedną z poniższych metod:

Start > Programs > Rockwell Software > BOOTP-DHCP Server > BOOTP-DHCP Server Start > Programs > Rockwell Software > RSLinx Tools > BOOTP-DHCP Server.

2. Jeżeli teraz używasz tego oprogramowania po raz pierwszy, to należy wpisać maskę podsieci i bramkę (jeżeli są niezbędne) dla używanej sieci komunikacyjnej, a następnie kliknąć OK.

UWAGA Jeżeli kabel komunikacyjny jest przyłączany albo odłączany, gdy zasilany jest ten moduł albo urządzenie na drugim końcu kabla, to może powstać łuk elektryczny. Taka sytuacja może spowodować eksplozję w instalacji umieszczonej w zagrożonym miejscu.

sterownik Logix5000 albo moduł

komunikacyjny Kabel krzyżowy sieci Ethernetze złączami RJ-45

sterownik Logix5000 albo moduł

komunikacyjny

Standardowy kabel sieciowy Ethernet ze złączami RJ-45

Przełącznik sieci Ethernet

– albo –



3. Dwukrotnie kliknąć adres ethernetowy sterownika/modułu komunikacyjnego.

4. Wpisać adres IP i kliknąć OK.

5. Na liście relacji Relation List (dolna część) zaznaczyć urządzenie i kliknąć Disable BOOTP.

Dzięki temu urządzenie utrzyma adres nawet po wyłączeniu i ponownym włączeniu zasilania.

6. W chwili zamykania oprogramowania serwera BOOTP użytkownik jest proszony o zachowanie wprowadzonych zmian. W przypadku zamiaru zapisania adresu IP przypisanego do urządzenia należy zachować zmiany. Niezależnie od tego, czy użytkownik zachował zmiany, urządzenie utrzymuje adres IP.

Gdy istnieje połączenie szeregowe ze sterownikiem, należy wykonać te kroki.

1. Uruchomić oprogramowanie RSLinx.

2. Kliknąć .

3. Przejść do urządzenia EtherNet/IP.

4. Kliknąć prawym przyciskiem urządzenie i zaznaczyć Module Configuration (konfiguracja modułu).



5. Kliknąć zakładkę Port Configuration (konfiguracja portów).

6. Zależnie od urządzenia, należy: albo zaznaczyć przycisk Static, albo odznaczyć (usunąć zaznaczenie) ramkę tekstową Obtain IP Address from BOOTP Server

(uzyskać adres IP z serwera BOOTP).

7. Wpisać: adres IP maskę podsieci adres bramki (jeżeli niezbędny).

8. Kliknąć OK, a następnie Yes.

Przypisywanie adresu IP do komputera

Jeżeli sieć komunikacyjna EtherNet/IP jest odseparowana od Internetu i jeżeli urządzenie EtherNet/IP używa wartości adresu IP i maski podsieci, to użytkownik może musieć zmienić wartości adresu IP i maski podsieci dla swojego komputera.

1. Zaznaczyć Start > Settings > Network oraz Dial-up Connections.

2. Kliknąć prawym przyciskiem Local Area Connections.

3. Zaznaczyć Properties (właściwości).



4. Zaznaczyć Internet Protocol (TCP/IP).

5. Zaznaczyć Properties (właściwości).

6. Zaznaczyć Use the following IP address.

7. Zmienić adres IP i maskę podsieci.

8. Kliknąć OK.

Konfigurowanie drivera w sieci Ethernet

1. Uruchomić oprogramowanie RSLinx.

2. Kliknąć .

3. Zaznaczyć Ethernet devices i wybrać .



4. Zaakceptować domyślną nazwę.

5. Wpisać adres IP sterownika albo modułu komunikacyjnego.

6. Kliknąć OK.

Program sterujący został skonfigurowany i pracuje.

Połączenie online ze sterownikiem

Aby móc monitorować projekt wykonywany przez sterownik należy połączyć się ze sterownikiem za pośrednictwem Internetu. Zastosowana procedura zależy od tego, czy użytkownik posiada kopię projektu w swoim komputerze.



Jeżeli w komputerze znajduje się projekt dla sterownika

1. Otworzyć projekt dla sterownika napisany w oprogramowaniu RSLogix 5000.

2. Kliknąć , aby zdefiniować ścieżkę do sterownika.

3. Zaznaczyć sterownik.

4. Kliknąć .

Jeżeli w komputerze nie istnieje projekt dla sterownika

1. Otworzyć projekt dla sterownika napisany w oprogramowaniu RSLogix 5000.

2. Kliknąć , aby zdefiniować ścieżkę do sterownika.



3. Zaznaczyć sterownik.

4. Kliknąć .

5. Kliknąć , aby utworzyć plik projektu w swoim komputerze.

6. Kliknąć , a następnie .


Rozdział 8

Programowanie online

Ten rozdział jest instrukcją edycji logiki w trakcie pracy maszyny lub procesu.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest poniższe wyposażenie: Komputer z oprogramowaniem RSLogix 5000 w wersji 16 albo późniejszej albo z oprogramowaniem

RSLinx. Fizyczny system, z którym należy się połączyć Projekt, do którego należy uzyskać dostęp.

Kolejne czynności

1. Edytowanie logiki online (strona 119)

2. Finalizowanie wszystkich edycji w programie (strona 124)

Edytowanie logiki online

Edycja online umożliwia użytkownikowi modyfikację logiki w trakcie pracy maszyny albo trwania procesu.

UWAGA Podczas edytowania logiki online należy zachować najwyższą ostrożność. Błędy w postępowaniu wiążą się z ryzykiem wystąpienia obrażeń u ludzi oraz uszkodzenia urządzeń. Przed rozpoczęciem edycji online:

oszacować reakcję maszyn na zmiany;

poinformować wszystkich pracowników o zmianach.

WAŻNE W trakcie edytowania SFC online:

SFC resetuje się do początkowego kroku.

zapamiętane czynności wyłączają się.


Rozdział 8 Programowanie online

W trakcie wykonywania edycji online przez użytkownika oprogramowanie RSLogix 5000 używa markerów dla przedstawienia stanu edycji.

Ten marker Oznacza Opis

Drabinka Oryginalna logika Podczas pracy online oprogramowanie RSLogix 5000 pokazuje użytkownikowi oryginalne logiki, jednocześnie edytując ich kopie (edycja w toku). Zielony pasek/szyna zaznacza aktualnie wykonywaną logikę.

W bloku funkcjonalnym, ustrukturyzowanym tekście albo SFC przyciskami znajdującymi się powyżej procedur można przełączać widoki.

Blok funkcjonalny tekst strukturalny SFC

Drabinka Edycje w toku To jest kopia oryginalnej logiki do edycji. Wszelkie zmiany pozostaną w komputerze do chwili zaakceptowania edycji.

W drabince przekaźników użytkownik może edytować pojedyncze szczeble w obrębie procedury.

W bloku funkcjonalnym, ustrukturyzowanym tekście lub SFC użytkownik może edytować całe procedury.Blok funkcjonalny

tekst strukturalny SFC

drabinka blok funkcjonalny, tekst strukturalny, SFC

- albo -

- albo -


Programowanie online Rozdział 8

Rozpoczynanie edycji

1. W drabince przekaźników należy zaznaczyć (kliknąć) szczebel, który użytkownik zamierza edytować.

2. Rozpocząć edycję.

Drabinka Testowanie edycji Po zaakceptowaniu przez użytkownika edycji w toku, oprogramowanie ładuje je do sterownika i oznacza jako „logikę zmodyfikowaną do testu“, ale sterownik kontynuuje wykonywanie oryginalnej logiki. Użytkownik ręcznie przełącza program na wykonywanie „logiki zmodyfikowanej do testu“ albo z powrotem na oryginalną logiki (testowanie i cofanie testu logiki zmodyfikowanej).

Jeżeli użytkownik usunie szczebel z drabinki przekaźników, to oprogramowanie natychmiast oznakuje ją jako „zmodyfikowana do testu“ (wielka litera D).

Blok funkcjonalny teskt strukturalny SFC

Ten marker Oznacza Opis

- albo -

Jeżeli użytkownik zamierza

To powinien

Przetestować „zmodyfikowane do testu“

Sterownik przełącza się na wykonywanie „zmodyfikowanych do testu“ (wykonuje wszystkie takie elementy).

Sygnały wyjściowe w oryginalnej logice pozostają w swoich ostatnich stanach, o ile nie zostaną zrealizowane przez logikę „zmodyfikowane do testu“ (albo inną logikę).

W SFC arkusz resetuje się do początkowego kroku, przechowywane czynności wyłączają się.

Cofanie testu Sterownik przełącza się z powrotem na wykonywanie oryginalnej logiki.

Sygnały wyjściowe w logice „zmodyfikowanych do testu“ pozostają w swoich ostatnich stanach, o ile nie zostaną zrealizowane przez oryginalną logikę (albo inną logikę).

W SFC arkusz resetuje się do początkowego kroku, przechowywane czynności wyłączają się.




Wykonać i zatwierdzić edycję

1. Wykonać zamierzone zmiany.

2. Zatwierdzić zmiany.

Zmienione elementy są ładowane do sterownika i stają się „zmodyfikowanymi do testu“.

Testowanie elementów „zmodyfikowanych do testu“

1. Elementy „zmodyfikowane do testu“ należy przetestować, aby stwierdzić, czy są wykonywane zgodnie z zamierzeniami.




Programowanie online Rozdział 8

2. Kliknąć na Yes, aby wykonać test.

3. Jeżeli elementy nie są prawidłowe, to należy kliknąć , aby przełączyć wykonywanie z powrotem oryginalną logikę (cofanie testu).

Aby wprowadzić zmiany, należy rozpocząć kolejną edycję.

Wstawianie i zachowywanie zmodyfikowanych elementów

1. Wstawić zmodyfikowane elementy.

Zmodyfikowane elementy stają się stałymi elementami; oryginalna logika jest usuwana.

2. Zachować projekt.




Finalizowanie wszystkich zmodyfikowanych elementów w programie

Opcja Finalize All Edits in Program (finalizowanie wszystkich zmodyfikowanych elementów w programie umożliwia użytkownikowi wykonywanie zmian online w logice bez testowania zmian.

Aby użyć opcji Finalize All Edits in Program, należy wykonać następujące kroki:

1. Rozpocząć edycję.

2. Wykonać zamierzone zmiany.

3. Zaznaczyć opcję Finalize All Edits in Program.

UWAGA Podczas edytowania logiki online należy zachować najwyższą ostrożność. Błędy w postępowaniu wiążą się z ryzykiem wystąpienia obrażeń u ludzi oraz uszkodzenia urządzeń. Przed rozpoczęciem edycji online:

oszacować reakcję maszyn na zmiany;

poinformować wszystkich pracowników o zmianach.

Jeżeli wybrano opcję Finalize All Edits in Program:

wszystkie zmodyfikowane elementy w program (w trakcie modyfikacji i testowane) są natychmiast ładowane do sterownika i rozpoczyna się wykonywanie ich.

oryginalne logiki są na stałe usuwane ze sterownika.

sygnały wyjściowe z oryginalnej logiki pozostają w swoich ostatnich stanach, o ile nie zostaną zrealizowane przez nową logikę (albo inną logikę).

Jeżeli zmodyfikowane elementy obejmują SFC:

SFC resetuje się do początkowego kroku.

zapamiętane czynności wyłączają się.

WAŻNE W trakcie edycji online, jeżeli czas skanowania programu jest bardzo długi albo liczba modyfikowanych szczebli jest duża, użytkownik może sprawdzać, kiedy wygasają czasy komunikacji miedzy interfejsem HMI a oprogramowaniem RSLogix 5000, gdy edycja jest finalizowana.

Wygaśnięcie czasu powodowane jest przez iloczyn: (czas skanowania) x (liczba zmodyfikowanych szczebli). W przypadku, gdy użytkownik ma duży program z bardzo szybkim skanowaniem albo z dużą liczbą szczebli (przy czym użytkownik modyfikuje tylko kilka), to może nie dojść do wygaśnięcia czasu.


Rozdział 9

Usuwanie usterek sterownika

Ten rozdział zawiera instrukcje dotyczące uzyskiwania podstawowych informacji diagnostycznych na temat systemu i wykonywania podstawowych zadań.


Do wykonania zadań z tego podręcznika niezbędne jest poniższe wyposażenie: Komputer PC z oprogramowaniem RSLogix 5000, wersja 16 i z oprogramowaniem RSLinx Fizyczny system, z którego usuwane są usterki Projekt, z którego należy usunąć usterki

Kolejne czynności

1. Usuwanie usterek w komunikacji z wejściami i wyjściami (strona 126).

2. Usuwanie poważnych błędów (strona 127).

3. Przeszukanie projektu (strona 128).

4. Przeglądanie logiki (strona 130).

5. Wymuszanie wartości na wejściach i wyjściach (strona 131).

6. Tworzenie i uruchamianie trendu (histogram) (strona 135).

7. Przeglądanie czasu skanowania (strona 138).


Rozdział 9 Usuwanie usterek sterownika

Usuwanie usterek w komunikacji z wejściami i wyjściami

Jeżeli istnieje problem z kilkoma z urządzeniami w systemie, to możliwe jest, że nastąpiła awaria komunikacji z modułem wejść/wyjść.

Wskaźnik wejść/wyjść na przednim panelu sterownika oraz w oprogramowaniu do tworzenia programu wskazuje status.

Controller Organizer (organizator sterownika) również przedstawia status.

Jeżeli wskaźnik jest To wtedy

Wyłączony Istnieje jedna z dwóch sytuacji: Nie ma żadnych modułów w konfiguracji wejść/wyjść sterownika.

Sterownik nie zawiera projektu (pamięć sterownika jest pusta).

Świeci ciągle na zielono Sterownik komunikuje się ze wszystkimi modułami ze swej konfiguracji wejść/wyjść.

Miga na zielono Jeden albo więcej modułów w konfiguracji wejść/wyjść sterownika nie odpowiada.

Wskaźnik Opis

Informuje, że sterownik nie komunikuje się z modułem.

Błąd modułu C – Awaria komunikacji z modułem.

Połączenie Communication link – Łącze komunikacyjne między dwoma urządzeniami, np. między sterownikiem a modułem wejść/wyjść, zaciskiem w PanelView albo innym sterownikiem. Sterowniki Logix5000 używają połączeń do komunikowania się z modułami ze swojej konfiguracji wejść/wyjść.

!


Usuwanie usterek sterownika Rozdział 9

Usuwanie poważnych błędów

Jeżeli cały proces nieoczekiwanie wyłącza się, to w sterowniku mógł może wystąpić poważny błąd. Poważny błąd to warunek dostateczny dla zamknięcia się sterownika.

1. Uruchomić komunikację online ze sterownikiem.

2. Wybrać Go To Faults (przejście do błędów).

3. Te informacje należy wykorzystać przy usuwaniu przyczyny błędu.

4. Po usunięciu przyczyny błędu kliknąć .



Funkcje przeszukiwania w projekcie

Użytkownik może znaleźć element swojej logiki (np. znacznik, instrukcja, komentarz) na podstawie znaków, pod względem których wykonywane jest przeszukiwanie.

Przeszukiwanie pod względem wszystkich wystąpień określonego elementu

1. Otworzyć utworzony w oprogramowaniu RSLogix 5000 projekt, który należy przeszukać.

2. W menu Search (przeszukać) wybrać Find (odnaleźć).

Aby znaleźć Należy wyspecyfikować Przykład

Znacznik Pełna nazwa albo część nazwy znacznika MyTag_1

Komentarz/opis Tekst w obrębie komentarza/opisu wentylator

Instrukcja Symbol pamięciowy dla instrukcji OTE

Instrukcja i znacznik Symbol pamięciowy i znacznik OTE MyTag_1



3. Określić kryteria przeszukiwania.a. Wpisać znaki, które należy odnaleźć.

Aby przejrzeć znacznik, należy kliknąć , zaznaczyć znacznik i kliknąć OK.W celu przypisania bitu słowa kliknij tu .

b. Wybrać Text Only (tylko tekst).c. Wybrać All Procedures (wszystkie procedury).d. Zaznaczyć każdy język i wybrać opcje przeszukiwania.

Aby wyświetlić tę sekcję ramki dialogowej, należy kliknąć .

4. Kliknąć .

Przejście do instrukcji

1. Aby przejść do instrukcji, należy ją dwukrotnie kliknąć.

2. Aby pokazać listę wzajemnych odniesień do znacznika, należy kliknąć prawym przyciskiem i wybrać Go To Cross Reference (przejść do odniesienia).



3. Aby przejść do instrukcji, należy ją dwukrotnie kliknąć.

Przeglądanie logiki

Aby przeglądać logiki procedur dla szczególnych elementów (np. instrukcja, element, znacznik, komentarz), należy używać okna Browse Logic (przeglądaj logikę).

1. W oprogramowaniu RSLogix 5000 w menu Search (przeszukiwanie) należy zaznaczyć Browse Logic (przeszukuj logikę).

Litera „Y“ oznacza, że ta instrukcja zmienia wartość znacznika.



2. Wpisy można rozwijać i zwijać, aby je oglądać albo chować ich zawartość.

3. Aby przejść do lokalizacji elementu w logice, należy zaznaczyć ten element i kliknąć Go To (przejdź do).

Wymuszanie wartości wejść/wyjść

Można stosować wymuszone pomijanie danych wejściowych albo logiki, gdy użytkownik musi: przetestować i debugować logiki sprawdzić przewody do urządzenia wyjściowego czasowo utrzymywać funkcjonowanie procesu po awarii urządzenia wejściowego

UWAGA Wymuszenie może spowodować nieoczekiwane ruchy maszyn, które mogą być przyczyną wystąpienia obrażeń u ludzi. Przed zainstalowaniem, wyłączeniem (disable) albo usunięciem wymuszenia należy określić, jaki będzie wpływ zmiany na funkcjonowanie maszyny albo przebieg procesu. Pracownicy nie mogą w tym czasie przebywać w pobliżu maszyny.

Aktywizacja wymuszeń wejść/wyjść powoduje zmiany wartości sygnałów wejściowych, wyjściowych, wygenerowanych i zastosowanych.

Jeżeli użytkownik usunie jedno z wymuszeń, to pozostałe pozostaną w stanie aktywnym (enabled).

Jeżeli wymuszenia są aktywne, a użytkownik instaluje nowe wymuszenie, to zostanie ono natychmiast zrealizowane.



Wymuszenie powoduje pominięcie określonej wartości z urządzenia wejściowego albo logiki Wymuszenie znacznika wejściowego powoduje pominięcie konkretnej wartości z urządzenia

wejściowego. Wymuszenie znacznika wyjściowego powoduje pomijanie logiki i wysyła wartość wymuszenia do

urządzenia wyjściowego.

Gdy wymuszenia powodują skutek (enabled), to wyświetla się ikona obok wymuszonego elementu.

Wskaźnik wymuszenia na przednim panelu sterownika oraz w oprogramowaniu do tworzenia programu wskazuje status.

Aby To wtedy

Pominąć wartość Zainstalować wymuszenie wejść/wyjść (wymusić wartość wejść/wyjść)

Zatrzymać jedno z wymuszeń, ale pozostawić pozostałe wymuszenia aktywne Usunąć jedno z wymuszeń

Zatrzymać wszystkie wymuszenia wejść/wyjść, ale pozostawić wymuszenia wejść/wyjść w projekcie

Wyłączyć (disable) wszystkie wymuszenia wejść/wyjść

Jeżeli wskaźnik jest To wtedy

Wyłączony Żaden znacznik nie zawiera wartości wymuszenia wejść/wyjść

Wymuszenia wejść/wyjść są nieaktywne (disabled).

Miga na pomarańczowo Jeden albo kilka znaczników zawiera wartość wymuszenia.

Wymuszenia wejść/wyjść są nieaktywne (disabled).

Gdy użytkownik aktywuje wymuszenia wejść/wyjść, powoduje to aktywację wszystkich istniejących wymuszeń wejść/wyjść .

Świeci ciągle na pomarańczowo Wymuszenia wejść/wyjść są aktywne (enabled).

Wartości wymuszenia mogą istnieć albo nie istnieć.

Instalacja (dodanie) wymuszenia wywołuje skutek natychmiastowy.

▼



Instalowanie wymuszenia wejść/wyjść (wymuszanie wartości wejść/wyjść)

1. Nawiązać komunikację online ze sterownikiem i otworzyć procedurę zawierającą znacznik, który użytkownik zamierza wymusić.

2. Kliknąć prawym przyciskiem znacznik i wybrać Monitor.

3. Jeżeli jest to konieczne, kliknąć znak + przy znaczniku, aby wyświetlić wartość, którą użytkownik zamierza wymusić (na przykład: wartość Boole’owska (BOOL) znacznika DINT).

4. Zainstalować wartość wymuszenia:

5. W menu Forces (wymuszanie) wybrać I/O Forcing > Enable All I/O Forces i kliknąć .

Aby wymusić Należy wykonać czynność

Wartość Boole’owska (BOOL) Kliknąć prawym przyciskiem znacznik i wybrać Force ON (wymuszanie włączone) albo Force OFF (wymuszanie wyłączone).

Liczba całkowita (integer) albo rzeczywista (REAL)

W kolumnie Force Mask dla wybranego znacznika należy wpisać wartość, do której użytkownik zamierza wymusić znacznik i wcisnąć [Enter].



Usuwanie jednego z wymuszeń

1. Nawiązać komunikację online ze sterownikiem i otworzyć procedurę zawierającą znacznik, który użytkownik zamierza wymusić.

2. Kliknąć prawym przyciskiem znacznik i wybrać Monitor.

3. Jeżeli konieczne, kliknąć znak + przy znaczniku, aby wyświetlić jego człony (na przykład: wartość BOOL znacznika DINT).

4. Kliknąć prawym przyciskiem znacznik i wybrać Remove Force (usunąć wymuszanie).

Dezaktywowanie wszystkich wymuszeń wejść/wyjść

1. Uruchomić komunikację online ze sterownikiem.

2. W menu Forces (wymuszanie) wybrać I/O Forcing > Disable All I/O Forces i kliknąć .



Trend danych (histogram)

Trendy umożliwiają użytkownikowi przeglądanie próbkowanych danych znaczników za określony okres na wyświetlaczu graficznym. Dane znacznika są próbkowane przez sterownik, a następnie wyświetlane jako punkt albo punkty na arkuszu trendu.

Uruchomienie trendu dla znacznika

Kliknąć prawym przyciskiem pierwszy znacznik, który trend użytkownik zamierza przeglądać, i wybrać Trend.

Znaczniki Czas

Wartości znacznika



Dodawanie znaczników do trendu

1. Kliknąć prawym przyciskiem wybrany moduł i zaznaczyć Chart Properties (właściwości arkusza).

2. Kliknąć zakładkę Pens.

3. Kliknąć .

4. Zaznaczyć znacznik, który należy dodać, i kliknąć .

Aby zmienić zakres, należy zaznaczyć zakres.

5. W celu wyboru bitu ze słowa kliknij tu .

6. Po dodaniu żądanych znaczników, kliknąć OK.

7. Kliknąć zakładkę Y-Axis (oś Y).



8. Zaznaczyć rodzaj wykresu i kliknąć OK.

9. Aby wznowić trend, kliknąć .

Zachowywanie trendu

1. Zamknąć trend.

Użytkownik może zachować trend do użytku w przyszłości.



2. Wpisać nazwę trendu i kliknąć .

Przeglądanie czasu skanowania

Sterownik Logix5000 zapewnia dwa typy czasów skanowania. Każdy typ czasu służy do innych celów.

Przeglądanie czasu skanowania zadania

1. Kliknąć prawym przyciskiem i wybrać Properties.

Czas skanowania Opis

Miniony czas skanowania zadania Odcinek czasu od rozpoczęcia zadania do zakończenia zadania w milisekundach. Miniony czas zadania obejmuje czas przerwy na działania związane z komunikacją albo na inne zadania.

Czas wykonania (czas skanowania programu) Czas niezbędny do wykonania logiki z programu (jego procedura główna i wszelkie podprocedury wywołane przez procedurę główną), w mikrosekundach. Czas skanowania programu obejmuje tylko czas wykonywania logiki. Czas ten nie obejmuje żadnych przerw.



2. Kliknąć zakładkę Monitor.

Przeglądanie czasu skanowania programu

1. Kliknąć prawym przyciskiem i wybrać Properties.

2. Kliknąć zakładkę Configuration.

Maksymalny czas wykonania tego zadania

Miniony czas ostatniego wykonania tego zadania

Maksymalny czas wykonania tego programu

Czas ostatniego wykonania tego programu



Uwagi:


Index

AAdres IP

przypisywanie do modułu 110aktualizacja

oprogramowanie firmowe sterownika 29ar 77arkusz funkcji sekwencyjnych

patrz SFCarkusz funkcji sekwencyjnych (SFC – sequential funct 43arkusz funkcji sekwencyjnych (SFC – sequential function chart)

wprowadzanie 87arkusz funkcji sekwencyjnych (SFC – sequential function chart)

dokument 105

Bbiblioteka logiki

tworzenie i używanie 73blokowy diagram funkcjonalny

użycie dla 43błąd

moduł wejść/wyjść 126sterownik 127

błędysprawdzanie procedury pod względem 92

BOOTPużycie 110

Cczas skanowania

przeglądanie 138

Ddane

moduł wejść/wyjść 17trend 135

detekcja duplikatu bitu destrukcyjnegoużycie 92

diagram bloku funkcjonalnegodokument 105edytowanie online 119, 124rozwiązywanie pętli 77wprowadzanie 77

dodawanieprocedura stanu fazy 60

dokumentarkusz funkcji sekwencyjnych (SFC – sequential

function chart) 105diagram bloku funkcjonalnego 105szczebel 101, 102typ danych definiowany przez użytkownika 98ustrukturyzowany tekst 107znacznik 98

Eeksportowanie

102schemat drabinkowy 73

Ffaza sprzętu

monitorowanie 61procedura stanu fazy 60stan początkowy 63stany testowe 61tworzenie procedury stanu fazy 60ustawianie indeksu kroku początkowego 64ustawianie stanu początkowego 63ustawienie indeksu kroku początkowego 25zakaz 25, 64

finalizowanie wszystkich zmodyfikowanych elementów w programie 124

Hhistogram

przeglądanie trendu

Iimportowanie

komentarz do szczebla 102schemat drabinkowy 73

indeks kroków początkowychustawianie 64

indeks kroku początkowegoustawienie 25

instrukcjaprzeszukiwanie 128

instrukcja bloku funkcjonalnegoużycie płyty czołowej 81

instrukcja PXRQutracona komunikacja 66wstrzymanie czynności 66


Index

Jjęzyk programowania

oprogramowanie RSLogix 5000 44zaznaczanie 43

Kkomentarz

dodawanie do szczebla 101dodawanie do ustrukturyzowanego tekstu 107przeszukiwanie 128

komentarz do szczebladodawanie 101, 102eksportowanie/importowanie 102

komunikacjabłąd 126ze sterownikiem przez kabel szeregowy 27

komunikacja szeregowaze sterownikiem 27

komunikowanie sięze sterownikiem przez sieć EtherNet/IP 110

konfigurowa 110konfigurowanie

moduł wejść/wyjść 15, 49sterownik 14, 48sterownik programowy dla komunikacji szer 27trend 135zadanie 36

Llogika

wyszukiwanie błędów 92ładowanie

projekt 29

Mminiony czas

zadanie 138moduł wejść/wyjść

awaria komunikacji 126dodać do projektu 15format adresu 17konfigurowanie 15, 49wymuszanie wartości 131z błędem 126

monitorowaniefaza sprzętu 61projekt w sterowniku 118sterownik 116

Nnazwa

ograniczenia 14wytyczne dla znacznika 95

Ookres

definiowanie dla zadania 36onli 119, 124online

finalizowanie wszystkich zmodyfikowanych elementów 124

ze sterownikiem 116operanda

przypisywanie 89opis

przeszukiwanie 128szczebel 101, 102typ danych definiowany przez użytkownika 98znacznik 98

opis elementów struktur danych 98oprogramowanie firmowe

aktualizacja podczas ładowania 29oprogramowanie RSLogix 5000

monitorowanie fazy urządzenia 61wydawanie polecenia 61

organizator sterownikadodać moduł wejść/wyjść 15nawigować 14

Pplik

patrz tablicapłyta czołowa

dodawanie 81podprocedura

patrzprocedura

poleceniewydawanie w oprogramowaniu

RSLogix 5000 61poważny błąd

usuwanie 127procedura

dodawanie procedury stanu fazy 60edytowanie logiki przy połączeniu

online 119, 124importowanie schematu drabinkowego 73organizowanie 43


Index

programowanie schematu drab 68programowanie z użyciem diagramu bloku

funkcjonalnego 77programowanie z użyciem SFC 87programowanie z użyciem ustrukturyzowanego

tekstu 84tworzenie znacznika 89wyszukiwanie błędów 92

procedura głównaprzypisywanie 47

procedura stanu fazydodawanie 60przeg

programowanieczas skanowania 138finalizowanie wszystkich zmodyfikowanych

elementów 124przypisywanie procedury głównej 47tworzenie 38

projektładowanie 29monitor w sterowniku 116organizowanie procedur 43utworzyć 14weryfikowanie 92wysyłanie wyżej 118

przeglądanielogika 130

przejścieprzechodzenie krok po kroku przez 61

przeszukiwanieinstrukcja 128komentarze albo opisy 128przeglądanie 130znacznik 128

przyrząd wejść/wyjśćdane dostępu 17

Rramka tekstowa

dodawanie do 105

Sschemat drabinkowy

dodawanie komentarzy do szczebli 101, 102edytowanie online 119, 124eksportowanie 73importowanie 73użycie dla 43

używanie skrótów klawiszowych 68wprowadzanie 68

SFCedytowanie online 119, 124

sieć EtherNet/IPkomunikowanie się ze sterownikiem 110przypisywanie adresu IP 110

skróty klawiszowewprowadzanie schematu drabinkowego 68

sprawdzanieoprogramowanie firmowe sterownika 29

stan początkowyustawianie 63

stanyprzechodzenie krok po kroku przez 61ustawianie stanu początkowego 63

sterownikkomunikacja przez kabel szeregowy 27komunikowanie się przez sieć EtherNet/IP 110konfigurowanie 14, 48ładowanie projektu 29monitorowanie 118połączenie online z 116realizacja monitoringu 116sprawdzanie 29tryb 31z błędem 127

sterownik programowykonfigurowanie dla komunikacji szeregowej 27konfigurowanie do komunikacji przez

sieć EtherNet/IP 110struktura

organizowanie 95tworzenie 40

Ttablica

organizowanie 95tworzenie 40używanie 40

tekst ASCIIwprowadzanie logiki z użyciem 68

tekst strukturalnyużycie dla 43

testowaniefaza sprzętu 61

trendtworzenie i uruchamianie 135


Index

trybsterownik 31

tryb „Program” (programowanie) 31tryb „Run” (praca) 31tryb „Test” (testowanie) 31tworzenie

procedura stanu fazy 60programowanie 38trend 135

typy danych definiowanych przez użytkownika

tworzenie 40używanie 40

Uustawianie

indeks kroków początkowych 64wstrzymanie czynności dla instrukcji PXRQ 66

ustawienieindeks kroku początkowego 25

ustrukturyzowany tekstdokument 107edytowanie online 119, 124wprowadzanie 84

usuwaniepoważny błąd 127

usuwanie usterekcały system jest zamknięty 127kilka urządzeń nie odpowiada 126komunikacja z modułem wejść/wyjść 126przeglądanie historii danych 135sprawdzenie przewodów do urządzenia

wyjściowego 131zastępowanie logiki 131

utworzyćprojekt 14

Wweryfikowanie

projekt 92wprowadzanie

arkusz funkcji sekwencyjnych (SFC – sequential function chart) 87

diagram bloku funkcjonalnego 77komentarz do szczebla 101, 102logiki przy połączeniu online 119, 124schemat drabinkowy 68ustrukturyzowany tekst 84

komentarze 107

wskaźnik punktu startu pętli programuużycie 77

wykonanieczas 138wybór trybu pracy sterownika 31zadanie 36

wymuszaniewartość wejść/wyjść 131

wysyłanie wyżejprojekt 118

Zzadanie

czas skanowania 138konfigurowanie 36

zadanie ciągłewykonanie 36

zadanie okresowewykonanie 36

zakazfaza sprzętu 25, 64

zakreswytyczne 95zaznaczanie dla znacznika 38

zewnętrzne żądaniereakcja na utratę komunikacji 66wstrzymanie czynności 66

znacznikformat 89moduł wejść/wyjść 17opis 98organizowanie 40, 95powtórne użycie nazw 38przeszukiwanie 128tworzenie 89wartość trendu 135wymuszanie wartości 131wytyczne 95zakres 38

znaczniki aliasoweużywanie 25

znaczniki dla zakresu programukiedy używać 38

znaczniki dla zakresu sterownikakiedy używać 38

znajdowaniepatrz

przeszukiwanie


Uwagi:


Uwagi:


Publikacja 1756-QS001E-PL-P – Październik 2009 148Zastępuje publikację 1756-QS001D-EN-P – Luty 2007 Copyright © 2009 Rockwell Automation, Inc. Wszystkie prawa zastrzeżone. Wydrukowano w USA

Pomoc techniczna firmy Rockwell Automation

Firma Rockwell Automation udostępnia w Internecie informacje techniczne w celu ułatwienia korzystania z produktów. Na stronie http://www.rockwellautomation.com/support/ można znaleźć podręczniki, bazę informacji zawierającą najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi, uwagi techniczne i dotyczące aplikacji, przykładowe kody i odsyłacze do dodatków service pack, a także funkcję MySupport z możliwością dostosowania do indywidualnych preferencji, która pomoże najefektywniej korzystać z wymienionych narzędzi.

Oferujemy także programy TechConnect Support, które zapewniają dodatkowy poziom telefonicznej pomocy technicznej dotyczącej instalacji, konfiguracji i rozwiązywania problemów. W celu uzyskania dalszych informacji prosimy kontaktować się z lokalnym dystrybutorem lub przedstawicielem firmy Rockwell Automation albo odwiedzić stronę internetową http://www.rockwellautomation.com/support/.

Pomoc w instalacji

W przypadku wystąpienia nieprawidłowości w ciągu pierwszych 24 godzin od instalacji prosimy przejrzeć informacje zawarte w tym podręczniku.Aby uzyskać pomoc przy pierwszym uruchomieniu urządzenia, prosimy skontaktować się z działem pomocy technicznej.

Zwrot nowego produktu

Wszystkie produkty firmy Rockwell Automation przed opuszczeniem fabryki poddawane są testom w celu zapewnienia ich prawidłowego działania. Jednak jeżeli zakupiony produkt nie działa prawidłowo i konieczne jest zwrócenie go do producenta, należy zastosować poniższe wskazówki.

Opinie użytkowników na temat niniejszego podręcznika

Państwa komentarze pomagają nam ulepszać dokumentację zgodnie z Państwa potrzebami. Jeżeli mają Państwo pomysł na poprawienie dokumentu, prosimy o wypełnienie tego formularza: publikacja RA-DU002, dostępna na stronie http://www.rockwellautomation.com/literature/.

Stany Zjednoczone lub Kanada 1.440.646.3434

Pozostałe kraje Prosimy użyć Worldwide Locator dostępnego na stronie http://www.rockwellautomation.com/support/americas/phone_en.html lub skontaktować się z lokalnym dystrybutorem lub przedstawicielem Rockwell Automation.

Stany Zjednoczone Prosimy o kontakt z dystrybutorem. Aby przeprowadzić procedurę zwrotu, należy podać dystrybutorowi odpowiedni numer problemu pomocy technicznej (można go uzyskać pod numerem telefonu podanym powyżej).

Pozostałe kraje Aby przeprowadzić procedurę zwrotu, prosimy o kontakt z lokalnym przedstawicielem firmy Rockwell Automation.

http://www.rockwellautomation.com/locations/

http://www.rockwellautomation.com/support/americas/phone_en.html

http://www.rockwellautomation.com/support/

http://www.rockwellautomation.com/support/

http://literature.rockwellautomation.com/idc/groups/literature/documents/du/ra-du002_-en-e.pdf

http://www.rockwellautomation.com/literature/

Documents

Sterowniki Logix5000, Quick Start - …...Publikacja 1756-QS001E-PL-P –Październik 2009 3 Podsumowanie zmian Ta wersja opisu szybkiego uruchamiania odpowiada 18. korekcie oprogramowania