Rośliny wokół nas

Jałowiec płożący: Jałowiec płożący -gatunek roślin

należący do rodziny cyprysowatych. Pochodzi z północnej części Ameryki Północnej, gdzie występuje aż po Alaskę i Jukon. Jest powszechnie uprawiany w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina ozdobna. Bardzo niski, płożący się po ziemi krzew, tworzy na ziemi gęsty dywan, osiągający średnicę (po wielu latach) kilku metrów. U typowej, dziko rosnącej formy jego wysokość nie przekracza 45 cm, niektóre ozdobne kultywary są jeszcze dużo niższe. Liście po 4 w okółku, łuskowate, rynienkowate, przylegające do pędów, po zmiażdżeniu wydzielające przyjemny zapach. Owocem jest zmięśniała szyszkojagoda. Jest całkowicie mrozoodporny.

(łac. witoni gluca)

(łac. blaue donau)

(łac. lime glow)

Świerki Świerk (Picea A. Dietr.) – rodzaj wiecznie zielonych drzew 

z rodziny sosnowatych(Pinaceae), który obejmuje około 35 gatunków. Występuje na obszarach chłodnych i umiarkowanych półkuli północnej. Gatunkiem typowym jest Picea rubra A. Dietrich.

Świerk pospolity -gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Jest to jedyny gatunek świerka występujący naturalnie w Polsce. Rośnie głównie w północno- wschodniej części kraju, na południu Polski, w górach i na pogórzu. 

(łac. picea abies)

Świerki c.d.

Świerk kłujący(srebrny) -gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Świerk kłujący pochodzi z Gór Skalistych w zachodniej części Ameryki Północnej.

(łac. Picea pungens Engelm)

Świerki c.d.Świerk biały(kanadyjski) – gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny sosnowatych. Pochodzi z północnych obszarów Ameryki Północnej, od centralnej Alaski, na wschód do Nowej Fundlandii na południe do północnych stanów Montana, Michigan i Mine. Występuje także odizolowana populacja w Górach Czarnych w Dakocie Południowej.

(łac. Picea glauca (Moench) Voss)

Świerk serbski (Picea omorika (Pančić) Purk.) - gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Świerk serbski jest gatunkiem endemicznym charakterystycznym dla górskich terenów zachodniej Serbii i wschodniej Bośni. Drzewo odkrył w 1875 roku w górach Tara serbski botanik Josif Pančić.

 (łac. Picea omorika)

Thuja Szmaragd - Żywotnik zachodni Szmaragd

Żywotnik, tuja – rodzaj roślin iglastych z rodziny cyprysowatych. Rodzaj obejmuje pięć gatunków drzew i krzewów, z których trzy występują na terenie Azji (Korea, Chiny, Japonia), a dwa w Ameryce Północnej. Gatunkiem typowym jest Thuja occidentalis L.

(łac. Thuja L.)

Żywotnik zachodniŻywotnik zachodni – gatunek drzewa

z rodziny cyprysowatych. Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej – południowej Kanady i północnych rejonów USA. Popularnie sadzony jako drzewo ozdobne w Europie, dokąd wprowadzony został w latach 30. XVI wiekuW Polsce gatunek uprawiany, lokalnie uważany za zadomowiony (kenofit). Żywotnik zachodni jest stosowany w homeopatii oraz w fitoterapii. Wyciąg wchodzi w skład złożonego leku ziołowego do stosowania doustnego w leczeniu przeziębienia, ostrych i przewlekłych infekcji górnych dróg oddechowych oraz pomocniczo wraz z antybiotykiem w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest thujon, wchodzi w skład preparatów złożonych do stosowania zewnętrznego w przypadku brodawek na rękach i stopach.

 (łac. Thuja occidentalis)

Sosna pospolitaSosna zwyczajna, pospolita

– gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Występuje powszechnie na terenach Europy Północnej i Środkowej (również górskich) oraz Syberii Wschodniej. Sosna zwyczajna ma status ochrony LR/L C w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Oznacza to, że należy do gatunków wymagających najmniej uwagi (LC), spośród gatunków w niskim stopniu narażonych na wymarcie (LR).

(łac. Pinus sylvestris L.)

Sosna czarnaSosna czarna, sosna

austriacka – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna czarna występuje na terenie południowej i południowo zachodniej Europy oraz Azji Mniejszej. Do Polski sosnę czarną sprowadzono w 1759 r. Pierwotny areał tego gatunku rozciąga się od Maroka i Hiszpanii, przez Pireneje, Alpy, południowe Karpaty aż do Krymu.

(łac. Pinus nigra Arn.)

Modrzew europejski

Modrzew europejski  – gatunek drzewa iglastego należący do rodziny  sosnowatych. Pierwotnym miejscem jego występowania były góry środkowej Europy(Alpy, Karpaty), ale został rozpowszechniony na innych terenach w wyniku nasadzeń. W Polsce na naturalnych siedliskach rośnie tylko w Tatrach. Poza tym jest sadzony powszechnie na terenie całego kraju.(łac. Larix decidua Mill.)

Jesion

Jesion (Fraxinus  L.) – rodzaj roślin z rodzinyoliwkowatych (Oleaceae), który obejmuje ok. 60 gatunków drzew i krzewów pochodzących z obszarów umiarkowanego klimatu półkuli północnej. Gatunkiem typowym jest Fraxinus excelsior L.

(łac. Fraxinus L.)

Głóg

Głóg – rodzaj roślin należący do rodziny różowatych(Rosaceae). Do rodzaju zaliczanych jest ok. 200 gatunków. Jako gatunek typowy wskazany został takson Crataegus oxyacantha L., który współcześnie identyfikowany jest w różnych źródłach jako głóg zgięto działkowy lub głóg dwuszyjkowy.

 (łac. Crataegus L.)

BrzozaBrzoza -rodzaj drzew 

i krzewów należący do rodziny brzozowatych. Obejmuje trudną do sprecyzowania liczbę gatunków , ponieważ w obrębie rodzaju łatwo powstają mieszańce międzygatunkowe o trudnym do ustalenia statusie taksonomicznym. Wyróżnia się zazwyczaj ok. 30 – 60 gatunków, ale też w niektórych bazach taksonomicznych za zaakceptowane uznaje się już ponad 100 gatunków.

(łac. Betula L.)

Wierzba mandżurska

Wierzba babilońska odmiany mandżurskiej – odmiana rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Od odmiany typowej (var. babylonica) różni się obecnością 2 miodników, zamiast 1, jest też odporniejsza na mróz. Pochodzi z północno-wschodniej części Chin i Korei. W Europie, także w Polsce, uprawiana jest odmiana uprawna 'Tortuosa‘.

(łac. Salix babylonicavar  pekinensis)

Dąb

Dąb – rodzaj drzew, rzadziej wysokich krzewów, zaliczony do rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort). Należy do niego ok. 200 gatunków występujących prawie wyłącznie w strefie umiarkowanej półkuli północnej oraz w wyższych partiach gór strefy tropikalnej. Najdalej na południe występują na Wyspach Sundajskich. Gatunkiem typowym jest Quercus robur L.

(łac. Quercus L.)

Topola Topola – rodzaj drzew z

rodziny wierzbowatych. Zalicza się do niego 35 gatunków, spośród których typowym jest Populus alba L. W Polsce występują trzy rodzime gatunki topoli: topola czarna, biała i osika. Topole czarne, białe występują głównie w lasach łęgowych dużych dolin rzecznych, osika natomiast jest rozpowszechniona w lasach liściastych i mieszanych na terenie praktycznie całego kraju. Popularnym drzewem ozdobnym, ze względu na swój kolumnowy pokrój sadzonym zwłaszcza wzdłuż dróg jest topola włoska stanowiąca odmianę uprawną topoli czarnej. W uprawie często spotykane są także mieszańce topoli czarnej z gatunkami amerykańskimi, określane wspólnie mianem topoli kanadyjskiej. Inne topole sadzone często w Polsce należą do sekcji Tacamahaca. Pochodzą one z Ameryki Północnej oraz Azji i charakteryzują się wydzielaniem silnego, balsamicznego zapachu przez rozwijające się pąki i młode liście.

(łac. Populus L.)

Orzech włoskiOrzech włoski – gatunek drzewa

liściastego z rodziny orzechowatych. W stanie dzikim występuje na Bałkanach, w południowo-wschodniejm Europie, południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji, w Himalajach, w północnej Mjanmie i południowo-zachodnich Chinach. W Polsce pospolicie uprawiany i często dziczejący, w niektórych rejonach kraju zadomowiony (kenofit). Obecnie (2012) klasyfikowany jako zajmujący liczne nowe stanowiska gatunek inwazyjny w początkowej fazie ekspansji.(łac. Juglans regia L.)

Prezentacje przygotowała:Izabela Łaszkiewicz klasa 1a gim. Wiosna 2013