Septični artritisSeptični artritis može biti hematogenim putem prouzrokovana infekcija zgloba, ili se infekcija proširi iz susjednjeg područja (kod osteomyelitisa), a moguć je i direktan unos klica ubodnom povredom. Moguća je infekcija punkcijom kod neadekvatne asepce. Uzročnik je obično Staphylococcus aureus, a mogu biti i druge klice.Klinički znaci.Klasični znaci infekcije su naročito kod velikih zglobova maksimalno izraženi. Zglob je crven, bolan i otečen. Zbog pritiska eksudata zglob je u tipičnoj poziciji “maksimalnog kapaciteta”. Kod periferno ležećih zglobova lako uočimo prisutnost tekućine, dok je kod duboko ležećih to teško (npr. kuk).Tretman.Punkcija zgloba je nužda, jer se rasterećenjem napetosti odstrani bol, dobije se materijal za bakteriološku pretragu, omogućuje ispiranje zgloba, te aplikacija antibiotika. Ekstremitet imobiliziramo na udlagi, eventualno indirektnom ekstenzijom i zglob hladimo. Bolesnik prima antibiotik širokog spektra. U slučaju teže pogođenosti ordiniramo infuziju te antibiotic u infuziji. Punkciju ponavljamo. Ukoliko posle 24 časa poboljšanja nema, treba izvršiti artrotomiju, sa odstranjenjem fibrinskih naslaga iz zgloba, te namjestiti cevke za perfuzionu drenažu sa antibiotičkim rastvorom. Prognoza je ugodna ako je liječenje počelo pravovremeno. Kod kasnog liječenja su hondrolitički encimi u gnoju do tolike mere oštetili zglobnu hrskavicu, da se u zglobu razvije ili fibrozna ili koštana ankiloza.Koštana i zglobna tuberkulozaZa razvoj bolesti na kostima i zglobovima bila su značajna dva izvora: TBC proces na plućima, sa sekundarnom infekcijom na skeletu i infekcija preko digestivnog trakta (bovini tip). Tuberkuloza skeleta je bila nekada bolest djece. Danas srećemo osteoartikularnu tuberkulozu (OAT) kod odraslih bolesnika sa recidivnom pulmonalnom tuberkulozom.Patologija.U tkivu inficiranom Kochovim bacilom razvije se karakterističan granulom. TBC granulomi su slabo prokrvljeni, pa u centralnim dijelovima dolazi do nekroze kazeoznog izgleda, sa kolikvacijom nekrotičnog tkiva, sa produkcijom velike količine gnoja, koji stvara upalne apscese. Iritacijom se stvori posebna ovojnica, apscesna vreća, koja se zbog težine spušta među fascijama i drugim anatomskim strukturama u niže predjele. To su hladni apscesi, jer u okolini nema upalne reakcije.Klinički znaci.Početni simptomi su neupadljivi. Neraspoloženje, malaksalost i sklonost znojenju, anemija i mršavljenje se javljaju i napreduju lagano. Temperatura je umereno povišena uveče (subfebrilna stanja). Sedimentacija eritrocita je povišena, u beloj krvnoj slici prevladava limfocitoza. Tuberkulinski test je očito pozitivan. Kod oboljenja kičme djeca se ne saginju nego čučnu i pri tome se opiru na butine. Na isti način se podižu. Kod oboljenja kuka je očito šepanje, kontraktura i atrofija mišica. Kod oboljenja koljena I drugih perifernih zglobova je očit hladan otok, odnosno zadebljanje zgloba sa kontrakturom i smanjenom pokretljivošću.Tretman.Osim podizanja opšte otpornosti (dobra ishrana, klimatski faktori, odmaranje) u liječenju upotrebljavamo tuberkulostatike i antibiotike (PAS, INH, Rifampicin) kao opštu terapiju. Savremeno liječenje je često operativno. U ranim fazama sinovijalnog oblika zglobne TBC se primjenjuje i intraartikularna aplikacija antibiotika injekcijama, dok se kasnije odlučujemo za sinovektomije i perfuzije zgloba sa antibiotičnim rastvorom. Zahvaljujući aktivnom stavu u liječenju su se bitno poboljšali rezultati liječenja. Liječenje je kraće i invalidnost odnosno posljedice manje.Distorzije – uvrnuća

To su povrede zglobova koje nastaju zbog prekomernog delovanja sila na zglob, koji dođe zbog toga u nefiziološki položaj i dolazi do povrede vezivnog aparata:– ligamenti se nategnu ili rastegnu što umanjujestabilnost zgloba;– jača istegnuća ligamenata ili delimične rupture ligamenata dovode do većih poremećaja vezivnog aparata što uzrokuje nestabilnost povređenog zgloba. Najčešće su distorzije u skočnom zglobu i kolenu.Klinički znaciZnačajna je anamneza, jak otok, pri težim distorzijama nastupa posle nekoliko sati izraženi hematom. Osetljivost zahvaćenih ligamenata na pritisak ili na pomeranje je takođe prisutna.Dijagnostika.Zbog isključivanja povrede kostiju potreban je rendgenski pregled u dva pravca. Uradi se pregled funkcionalnosti zgloba, utvrđuje se postojanje izliva u zglobu (balottement), isključuje se lezija cirkulatornih i nervnih elemenata u povređenoj regiji.TretmanPri manjim distorzijama lečenje je isto kao i kod kontuzija a pri težim obavezna je gipsana imobilizacija longetom. Izliv u zglobu treba evakuisati. Imobilizacija stoji dve do četiri nedelje. Kod najtežih distorzija dolazi do potpunog prekida ligamenata. Takve prekide ligamenata nalazimo pre svega kod povreda u predelu kolena, skočnog zgloba I palca na ruci. Prekinuti ligamenti u akromioklavikularnom predelu se nazivaju sindezmoliza.Spondilotičke promjeneKod tog oblika promjena je najtipičnija degeneracija čitavog diskusa. Najprije se te promjene pojave u lumbalnom i cervikalnom predjelu, gdje su opterećenja najveća. Često dolazi i do protruzije diska. Proces uvijek završava sužavanjem prostora i fibrozacijom diskusa. Na prednjoj i lateralnoj strani tijela pršljenova razviju se osteofiti. Oni mogu biti jako obimni i premoštavanjem spojiti susedne pršljenove koji nisu bitno menjali oblik. Te promjene, odnosno bolest nazivamo spondylosis deformans. Kada se pojave artrotične promjene i na malim zglobovima kičme, tu bolest nazivamo spondylarthrosis. Time se pokretljivost kičme još dodatno smanjuje. Spondilotički proces, naročito u ranoj fazi, može dati niz simptoma karakterističnih za pojedine regije.Cervikalna spondiloza.Ova spondiloza se obično povezuje sa kliničkom slikom cervikobrahijalnog bola i drugih simptoma koji su često praćeni dijagnozom cervicobrachialni sindrom. Osim bolova prisutni su promjenjeni ili ugasli tetivni refleksi, parestezije sa hipestezijama, smanjena snaga mišića do teških pareza. Klinička slika se obično ne slaže sa rendgenskom. Osim promjena na kičmi (diskus hernija, suženi nervni otvori, osteofiti) mogu biti uzrok i drugi faktori (vratno rebro, skalenus anomalije, Pancoastov tumor).Lumbalna spondiloza.Degeneracije diskusa lumbalnog predjela su u modernom društvu uzrok brojnih poteškoća, jer su lumbalgije i lumboischialgije među ortopedskim bolestima najčešći uzrok bolovanja zaposlenih. Iz mehaničkih razloga dolazi do iritacije nervnih končića u perifernim dijelovima diskusa. Bol obično prati spazam lumbalnih mišića. Govorimo o lumbagu. Ako degenerirani diskus protrudira i pritišće na živčane korjene, razvije se lumboischialgija. Najčešći uzrok lumboischialgije je diskus hernija. Liječenje kod diskus hernije bez većih neuroloških ispada može biti konzervativno. Osim ležanja i medikamentne terapije prvih dana nastavlja se fizikalnom terapijom sa rastezanjem kičme, grejanjem, masažom i vježbama. U slučaju sfinkterskih smetnji i jačih pareza pod hitno se izvrši kontrastna radikulografija i operiše. I kod neuspešne konzervativne terapije sa persistirajućim simptomima izvrši se radikulografija i prema nalazu i operiše. Kod tih odluka je korisno uzimati u obzir i pacijentovu psihičku kondiciju.