16 IV 2017 nr 111/2017

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja!

„Ujrzał i uwierzył”

Ewangelia: „Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno,

Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła

kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła

do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego

Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z

grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł

więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni

obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził

Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się

nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł

do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący

za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące

płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale

oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów

drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem

nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.”

J 20,1-9

Pobiec do grobu Pana

Nie tylko dziś powinniśmy przybiec do grobu Pana Zmartwychwstałego, w

którym jest źródło naszego życia. Jezus jest większy niż wszystko to, co nas

przygniata, przezwyciężył nawet śmierć i obdarza nas zwycięstwem. Odkrycie

tego, że Ukrzyżowany żyje, jest procesem. Choć to Maria Magdalena jako

pierwsza staje się świadkiem pustego grobu, a Szymon Piotr wchodzi do niego

pierwszy, to jednak uczeń, którego Jezus kochał jako pierwszy zobaczył i

uwierzył. Fakt pustego grobu był dla każdego z nich takim samym znakiem, ale

każdy z nich potrzebował innego czasu, aby zrodziła się w nim wiara. W

wyścigu do grobu Pana nie ma przegranych. Bóg jako pierwszy, przyjmując

ludzkie ciało, żyjąc w pełni jako zwykły człowiek, wyszedł nam na spotkanie,

które, jak się okazuje, może być odkryciem Jego prawdziwej natury w miejscu,

w którym Go nie ma, w Jego pustym grobie.

Zmartwychwstały Panie, udziel nam łaski odkrycia prawdy o Tobie i umocnij

nią naszą wiarę, prowadząc nas do świętości.

(Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”, o. Daniel Stabryła OSB, Edycja

Świętego Pawła)

Cytat tygodnia:

„On żyje i jako żyjący idzie przed nami; wzywa nas, byśmy szli za Nim, żywym,

i tym samym znaleźli też drogę życia"

Benedykt XVI

SIEDEM GRZECHÓW GŁÓWNYCH

LENISTWO

Czas Wielkopostnej pokuty dobiegł końca - z Chrystusem przeszliśmy ze

śmierci do życia! Nam jednak pozostał do rozważenia ostatni Katechizmowy

grzech główny. Grzech tak bardzo ludzki, znajdujący miejsce w tak wielu

sercach, taki powszedni, a przez to tak bardzo niebezpieczny. Najprościej

tłumacząc lenistwo to nic innego jak unikanie jakiegokolwiek wysiłku w każdej

dziedzinie życia. Współczesny postęp technologiczny niezwykle sprzyja owemu

grzechowi. Ludzkość która zachłysnęła się wszechobecną mechanizacją i

technologią wyręcza się nimi, bo przecież kto by się jeszcze dzisiaj męczył, to

takie staroświeckie. Oczywiście z dóbr techniki należy korzystać i z natury nie

ma w tym nic złego, ale kiedy ktoś nagminnie wyręcza się innymi lub tylko

korzysta ze współczesnych nowinek technologicznych, bo nic mu się nie chce –

możemy z całą pewnością stwierdzić że takie postępowanie wynikające

wyłącznie z wygodnictwa zakrawa o grzech. Już starotestamentalna Księga

Przysłów stanowczo potępia człowieka leniwego, podając za przykład

pracowitości - mrówki: „Do mrówki się udaj, leniwcze, patrz na jej drogi - bądź

mądry: nie znajdziesz u niej zwierzchnika

ni stróża żadnego, ni pana, a w lecie

gromadzi swą żywność i zbiera swój

pokarm we żniwa. Jak długo, leniwcze,

chcesz leżeć? A kiedyż ze snu

powstaniesz? Trochę snu i trochę

drzemania, trochę założenia rąk, aby

zasnąć: a przyjdzie na ciebie nędza jak

włóczęga niedostatek - jak biedak

żebrzący” (Prz 6,6-11). Syrach natomiast

stwierdza stanowczo: „lenistwo bowiem

nauczyło wiele złego” (Syr 33,28).W

Nowym Testamencie natomiast, jak

zwykle z pomocą przychodzi nam św.

Paweł Apostoł mówiąc o lenistwie w nie

mniej negatywnym świetle: „Albowiem

gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam

tak: Kto nie chce pracować, niech też nie je! Słyszymy bowiem, że niektórzy

wśród was postępują wbrew porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się

rzeczami niepotrzebnymi.” ( 2 Tes 3, 10-11). Jednak od tego dobrze wszystkim

znanego lenistwa fizycznego, my jako ludzie wierzący musimy patrzyć nieco

głębiej. Gdy myślimy o lenistwie, natychmiast przychodzi nam na myśl obraz

człowieka całymi dniami leżącego, odpoczywającego (choć jeszcze nic nie

zdążył zrobić), który nie „hańbi” się żadną pracą (bo jest wiecznie zmęczony –

nic nie robieniem). Z gruntu rzeczy to nasze myślenie jest właściwe, lecz oprócz

tego lenistwa fizycznego, nie możemy zapomnieć o tym duchowym,

zbierającym współcześnie jeszcze większe „żniwo”. Lenistwo takie polega na

tym iż człowiek nie używa daru myślenia, staje się masą podatną na każdą

opinie i teorie. Stwórca wszak po

to dał człowiekowi rozum, by go

używał a nie bezmyślnie tkwił w

swojej głupocie. Lenistwo takie

prowadzi do bezmyślności,

następnie do arogancji i

bezkrytycznego ulegania modom.

Człowiek taki staje się duchowo

pusty, jest niczym pustynia na

której nic nigdy nie urośnie. Stąd

już bardzo krótka droga do

uznania swojej wyższości i ostatecznie własnej wielkości. I znów wspomniana

już Księga Przysłów traktuje następująco o takim człowieku: „leniwy ma się za

mądrzejszego niż siedmiu, co odpowiada rozumnie” (Prz 26,16). Najgorszą

odmianą lenistwa jest natomiast tzw. „lenistwo sumienia”. Człowiek taki nie ma

w zwyczaju analizować własnego postępowania, uważa się za najlepszego i

najmądrzejszego. Owocem takiego leniwego sumienia jest nieuporządkowanie

w sferze moralnej. Przecież wszystko mi wolno, kto śmie mnie ograniczać czy

dyktować mi jak mam żyć! Ile razy słyszymy współcześnie np. jak raz czy dwa

nie pójdę do kościoła cóż złego się stanie? Kto tam zauważy że mnie nie ma? I

tak ten raz czy dwa staje się coraz częstszym przypadkiem, a w końcu normą!

Nasze rozleniwione sumienie przestaje nam już wyrzucać że chyba coś jest nie

tak i popadamy w coraz to większy grzech. Grzech lenistwa zmniejsza nasze

pragnienia i aspiracje, odbiera radość, sprowadza nas do postawy niemowlaka –

bez wysiłku byle się wyspać i najeść. Nie takimi nas w swoim zamyśle stworzył

Pan Bóg! On chce byśmy mieli ambicje, byśmy nie byli byle jacy, przeciętni, On

zna po imieniu każdego z nas, chce naszego dobra i rozwoju, by przez ten nasz

wysiłek doprowadzić nas do szczęśliwej wieczności.

Kończąc to krótkie rozważanie i cały nasz wielkopostny cykl zastanówmy się

jeszcze raz ile - ale tak naprawdę jest w nas z tych rozważanych siedmiu

grzechów głównych? Z którym mamy największy problem? I spróbujmy – ale

tak na poważnie, podjąć z nim walkę, pamiętając iż Bóg ciągle przypomina:

„Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty” (Kpł 19,2). Chrystus jest z nami na tej

drodze, On wskazał jedyny kierunek – ZMARTWYCHWSTANIE – by je

osiągnąć u końca czasów musimy wszak codziennie powstawać z grobów

naszych zwątpień załamań, grzechów.

16 kwietnia - Niedziela

Zmartwychwstania Pańskiego

„W tym dniu wspaniałym wszyscy

się weselmy” – powtarzamy za psalmistą.

Wielkanoc, najstarsze a zarazem

najważniejsze dla chrześcijan święto,

obchodzimy co roku. Może nam już trochę

spowszedniała. Ta sama liturgia Triduum

Paschalnego, męka, grób, zmartwychwstanie.

Jak zrozumieć tę największą tajemnicę naszej

wiary? Spójrzmy na film pt.

„Zmartwychwstały” (2016) w reżyserii

Kevina Reynoldsa, który przedstawia

śledztwo w sprawie Jezusa. Historię śmierci i

zmartwychwstania Jezusa widzimy oczami

rzymskiego Trybuna Claviusa, któremu Poncjusz Piłat zleca odnalezienie

uczniów skazanego właśnie na śmierć Jeszuego. Zdaniem Piłata

podpuszczanego przez Sanhedryn, ciało Jezusa wykradli jego uczniowie, którzy

chcieli nadal szerzyć „heretycką religię”. Clavius podążając za rzekomymi

złodziejami, wyrusza też w głąb siebie. Rzymianin jedyne czego pragnie to

„wolność od zabijania i śmierci”. Sam jest prostym zabijaką, wykonującym

rozkazy, który chce jednak pozostać zgodny ze swoim sumieniem. Ono zmienia

się stopniowo w kontakcie z uczniami Jezusa.

Clavius zdaje sobie powoli sprawę, że wszystkiego nie da się wytłumaczyć

wyłącznie rozumem. Widział przecież dziwne odbicie na całunie, stopione

pieczęcie, którymi uczeni w Piśmie opieczętowali grób Jezusa, pęknięte, a nie

przecięte liny, odsunięty głaz, który musiałoby przesuwać kilku silnych

mężczyzn. Doświadczył też niezwykłej dobroci płynącej od uczniów cieśli.

Ostatecznie rozmawiając z objawiającym się uczniom Jezusem, Clavius jest

pełen wątpliwości. „Ty widziałeś i masz wątpliwości. Wyobraź sobie co będą

czuli, ci, którzy nie widzieli, a chcą uwierzyć” – mówi mu Zbawiciel.

Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa to rewolucja miłości. Nie jest kwestią

przypadku, że Chrystus Pan zmartwychwstał właśnie w niedzielę. Światłość

Jego zmartwychwstania rozświetliła poranek pierwszego dnia tygodnia. Swoim

powstaniem z martwych Jezus zapoczątkował nową epokę w ludzkiej historii.

Oświetlił całą ziemię światłem przyszłego wieku. Samo zmartwychwstanie

niesie jednak ze sobą wiele znaków zapytania, które musimy wciąż odczytywać,

jak tyle pokoleń uczniów Zmartwychwstałego. . Do dziś tęgie umysły tego

świata głowią się, co i jak. A tajemnica nadal pozostaje tajemnica. I chyba tak

musi być.

Czyżby jednak nic nie dało się z nią zrobić? Otóż nie, jest przecież Boże

objawienie zapisane w Piśmie Świętym. To ono prowadzi nas po drogach

wielkanocnych. Do tego jednak, żeby odczytać zwycięstwo poranka

wielkanocnego niezbędna jest wiara.

Zwycięstwo dokonuje się w nas

przez miłość. Po męce i śmierci, po

bólu i niepewności jutra nastaje

zmartwychwstanie. Miłość, która

zmartwychwstaje, nie jest jedynie

upragnionym celem naszego życia

wiecznego. Ta miłość zaczyna się

już teraz, w tym życiu. Z pustego

grobu Jezusa rozchodzi się na cały

świat Ewangelia życia. Zmartwychwstały pokazuje, że życie i miłość są ze

sobą nierozerwalnie związane. W świecie pojawia się natomiast wiele kamieni,

które blokują dostęp do łaski zmartwychwstania. Jezus odsuwa te kamienie,

abyśmy mogli wkroczyć w życie pełne radości, nadziei i wolności.

Jezus prawdziwie zmartwychwstał! Czy ja wierzę, że też z Nim

zmartwychwstanę? „W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy”.

Alleluja!

opracował: Wojciech Wrona,

na podstawie: „Zmartwychwstały (2016)”- reż. Kevin Reynolds, filmweb.pl, niedziela.pl,

liturgia.wiara.pl,

Z okazji Świąt Wielkiej Nocy naszym drogim Parafianom składamy życzenia miłości i pokoju, nadziei oraz

spełnionych pragnień. Niech Zmartwychwstały Pan obdarzy Was łaską swojego miłosierdzia, abyśmy

przeżywając każdy dzień naszego ziemskiego życia zawsze pamiętali o czekającym nas życiu w niebie.

ks. Władysław i ks. Rafał

Wielkanoc 16.04.2017r.

INTENCJE MSZALNE 17.04 - 23.04.2017r.

Poniedziałek 17.04. 7.00 1) + Teresa Kaśtura z mężem Józefem 2) + Mieczysław Duda w 19 rocz. śm. z żoną Cecylią 9.00 1) + Ewa Janusz z ojcem Józefem i dziadkiem Stanisławem 2) + Józef Kubica w 3 rocz. śm. z rodzicami i siostrą 11.00 1) o szczęśliwe rozwiązanie dla Agaty i o bł. Boże dla jej rodziny 2) + Elżbieta i Stanisław Janica z córką Marią i wnuczką Gabrysią 16.00 + Maria Więzik w 20 rocz. śm. z rodzicami i teściami Wtorek 18.04 6.30 1) dziękczynna w int. Marii Dobija za wieloletnie prowadzenie wspólnoty OPNSPJ o zdrowie i bł. Boże dla niej i jej rodziny 2) + Edward Komędera 18.00 + Bronisławę Adamus Środa 19.04 6.30 + Jan Stwora 18.00 + Szymon Gruszecki w rocz. śm. Czwartek 20.04 6.30 1) + Maria Dobija z matką Elżbietą 2) + Antoni Moczek 18.00 + Stanisław Waligóra z rodzicami i teściami Piątek 21.04 6.30 1) + Józef Górny w 2 rocz. śm. 2) + Janina Piznal 18.00 - intencje pogrzebowe Sobota 22.04 6.30 1) + Franciszek Świerczek w 4 rocz. śm. 2) w int. członków OPNSPJ i ich rodzin o zdrowie i potrzebne łaski - OPNSPJ 14.00 - ślub: Zadorożny - Hebda 18.00 - dziękczynna w 35 rocz. ślubu Bernadety i Stanisława Niedziela - 23.04 7.00 1) - dziękczynna w int. 14 Róży Kobiet o zdrowie i potrzebne łaski dla członków i ich rodzin oraz całej parafii 2) + Antoni Kubica z żoną Julią 9.00 1) dziękczynna w 18 rocz. urodzin dla Błażeja o zdrowie i bł. Boże 2) + Stanisław Rusin z rodzicami Pawłem i Julią 3) + Stefania Dudzik z mężem Rudolfem 11.00 1) o zdrowie i bł. Boże dla Paulinki Piznal w 1 rocz. urodzin 2) dziękczynna w 60 tą rocz. urodzin Małgorzaty o zdrowie i potrzebne łaski 3) dziękczynna w 90 tą rocz. urodzin dla Genowefy o bł. Boże 16.00 1) za Wojciecha Pindel - zaginionego syna 2) + Sabina Łoboz z mężem Józefem i rodzicami

Triduum Paschalne ma swój szczyt w Wigilii Paschalnej i kończy się nieszporami uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Wigilię Paschalną uważa się za matkę wszystkich wigilii. Kościół czuwając oczekuje zmartwychwstania Chrystusa. W Niedzielę Wielkanocną wypada uroczyście odprawić nieszpory dla uczczenia wieczornej pory tego świętego dnia i wspomnienia ukazania się Pana uczniom. Osiem pierwszych dni okresu wielkanocnego stanowi Oktawę Wielkanocną. Obchodzi się je jako Uroczystości Pańskie. W Oktawie nie można odprawiać Mszy żałobnych z wyjątkiem pogrzebowych. W Poniedziałek Wielkanocny, 17 kwietnia, składka przeznaczona jest na

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie i Katolicki Uniwersytet Lubelski.

Trwa nowenna do Miłosierdzia Bożego, któremu oddajemy cześć w przyszłą niedzielę, 23 kwietnia. Jest to zarazem święto patronalne Caritas oraz Dzień modlitw za kierowców. W tym dniu składka przeznaczona jest na cele charytatywne.

Z racji przypadającej dnia 23 kwietnia niedzieli wielkanocnej, liturgiczny obchód uroczystości Św. Wojciecha, biskupa i męczennika, zostaje przeniesiony na poniedziałek, 24 kwietnia.

Zapraszamy na pielgrzymkę śladami św. Jana Pawła II. Data wyjazdu: 20 maja (sobota). Wyjazd: godz. 7:15 z parkingu koło kościoła. Program: Wadowice - zwiedzanie z przewodnikiem multimedialnego Muzeum Domu Rodzinnego Jana Pawła II; modlitwa w kościele parafialnym, degustacja "papieskiej" kremówki. Kraków Wawel - zwiedzanie z przewodnikiem Królewskiej Katedry na Wawelu, a zwłaszcza modlitwa przy relikwiach św. Stanisława, Krzyżu św. Jadwigi oraz przy sarkofagu Pary Prezydenckiej. Kraków Białe Morza - zwiedzanie Sanktuarium św. Jana Pawła II, Msza Święta. Powrót do parafii: ok. godz. 19:00. Koszt (przejazd, bilety wstępu, kremówka): 40zł. Zapisy w zakrystii. Serdecznie zapraszamy!

zachęcamy również na jesienną pielgrzymkę do Rzymu. Plan znajdziemy na stronie internetowej naszej parafii. Zapisy w każdą sobotę po mszy św. wieczornej na plebanii.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej rozpoczyna akcję "Koperta Życia". To zespół danych osobowych, chorób i przyjmowane leki przechowywane przez osoby zwłaszcza samotne w specjalnej kopercie jako informacje dla służb ratunkowych na wypadek interwencji. Szczegóły na tablicy ogłoszeń.

Pierwsza próba liturgiczna dzieci komunijnych we czwartek 20 kwietnia o godz. 17.00

Strona internetowa parafii: www. parafiarybarzowice.pl REDAKCJA: ks. proboszcz Władysław Urbańczyk, ks. Rafał, Patryk Zwardoń, Wojciech Wrona, Patryk Bartosik, Źródła: Kalendarz Liturgiczny