Nasze Zwierzaki numer 1

wydanie specjalne

Różnice w żywieniu pomię-dzy psem a kotem są dość znaczne i wynikają z innej

budowy przewodu pokarmowe-go, przystosowanego do trawie-nia pokarmu o mniejszym (psy) i większym (koty) udziale mięsa w diecie. Nie zmienia to faktu, że gdy pobieżnie porównamy wygląd komercyjnych pokarmów zarówno dla psów jak i kotów, dopatrzymy się niewielkich różnic dotyczących koloru, wielkości

granulka, no i ewentualnie zapa-chu. W przypadku pokarmów przygotowywanych w domu róż-nice są już bardziej zauważalne; koty przeważnie dostają czyste mięso lub podroby, a psy prawie czysty makaron (bądź kaszę) z okrawkami wędlin. Jednak czy podawanie codziennie tego samego pokarmu, niezależnie od pory roku, aktywności nasze-go zwierzaka, czy jego samo-poczucia, nie będzie prowadzić

Suche, mokre, czy domowe... liczy się jakość i ilość!

zwierzaki

maj 3

fesjonalnych sklepach zoologicz-nych czy u lekarza weterynarii. Pokarmy komercyjne mają ściśle określony podstawowy skład chemiczny. Obecnie wszystkie receptury muszą spełniać nie-zbędne minima, dzięki czemu nawet średniej jakości karma ze sklepu zoologicznego podawana w odpowiedniej ilości będzie chronić naszego zwierzaka przed niedoborami podstawowych składników witaminowo-mine-ralnych. Pod warunkiem, że nasz pupil będzie jadł karmę dobraną do jego potrzeb (pies aktywny lub otyły, kot młody bądź starszy,

do niedoborów? W końcu sami wiemy, że każda dieta jedno-stronna prowadzi do braków różnych substancji w organizmie, a czasem może przyczyniać się do różnych chorób. Poza tym, czy ktoś widział kota polującego na krowę, lub psa jedzącego pszenicę? Czy nasze - nieraz błędne - wyobrażenia o karmie-niu ukochanych czworonogów nie prowadzą czasem do złego stanu ich zdrowia?

Istnieją różne teorie dotyczące składów pokarmów komercyj-nych, zarówno suchych jak i wil-gotnych (konserw, szalek, sasze-tek). Przeważnie i jedne, i drugie nie zawierają czystego mięsa, ale produkty uboczne przemysłu mięsnego, które są tym gorsze – im tańszy jest pokarm. Tak jak wśród produktów dla ludzi może-my rozróżnić parówki, mielonkę, szynkę czy polędwicę, tak pokar-my zwierzęce można podzielić na lepsze, średnie i gorsze. Podział jest związany ze szczegó-łowym składem karmy, a najlep-sze z nich są oferowane w pro-

itd.), w odpowiednich ilościach i będzie ją skutecznie trawił – a nie jest to takie oczywiste.

Wielu właścicieli (w Polsce ponad 50%) dokarmia bądź karmi swoje zwierzęta pokar-mem przygotowywanym w domu. Często są to odpadki ze stołu czy wręcz niebezpieczne dla zwierzęcia okrawki wędlin z supermarketu (zawierają dużo konserwantów, przypraw i są wątpliwej świeżości, co stwarza zagrożenie różnych chorób i uczuleń). Dość duża grupa osób specjalnie gotuje dla swoich zwierząt posiłki

4

zwierzaki

maj

Miss Purina ONE - Kikka, 5 lat

Zwycięzcy konkursu „Pamiętnik Kota” potwierdzają skuteczność programu 30 dni dla zdrowia kota.

Twój kot też może być widocznie zdrowszy w 30 dni.

Dołącz do programu na www.PURINA-ONE.pl

Widoczne zdrowie dziś i jutro.

Widocznie zdrowszy kot w 30 dni

Twój ulubieniec, nasza pasja.

„Kikkusia po tych kilku tygodniach jest jak po pobycie w SPA - pi´kna, błyszczàca sierÊç jak nigdy dotàd”

Hanna, B∏onie – właścicielka Kikki

WIDOCZNIE

ZDROWSZYKOT

dodatek do dziennika Kikka i Junior170x115.indd 1 5/11/09 12:03:28 PM

KOTY NORWESKIE LEŚNE

GrooveArmada

www.groovearmada.pl 600 388 415, 22 617 17 30

MAMY KOCIĘTAMAMY KOCIĘTA

zwierzaki

maj

bardziej wyszukane, twierdząc, że pokarm komercyjny im nie służy. Obserwują u swoich zwie-rząt rozwolnienia czy zaparcia, brzydki zapach z pyska czy wzdęcia. Często przyczyną jest nie sam pokarm, a sposób w jaki jest podawany bądź jego ilość, a także zaburzenia we florze jelitowej, którą należy równowa-żyć podając specjalny preparat (tzw. probiotyk) dla psów i kotów (ludzkie często są nieskuteczne).

Nawet najlepszy pokarm komercyjny może zaszkodzić, jeśli jest podany w nieodpowied-nich proporcjach. A przeważnie w domach, w których stosuje się karmy suche, w misce piętrzy się piramida garnulków, a wła-ściciel nie potrafi sprecyzować czy zwierzę je mało, czy dużo. Dlatego zawsze decydując się na pokarm komercyjny suchy pamiętajmy, że podaje się go

około 4x mniej niż gotowanego jedzenia (bo zawiera tylko 10% wody), a każdy dobry producent podaje szczegółowe dawkowanie na opakowaniu.

Decydując się na podawanie pokarmu samodzielnie przygo-towywanego w domu musimy pamiętać, aby dostarczyć pod-stawowe składniki pokarmowe

6

zwierzaki

maj

wraz z odpowiednimi dodatkami. Skład i proporcje podawanego pokarmu powinniśmy skonsul-tować z lekarzem weterynarii lub specjalistą żywienia zwierząt. Codziennie trzeba podawać dobry suplement witaminowo -mineralny, najlepiej dobrany przy pomocy prowadzącego lekarza weterynarii, po ocenie zapotrzebowania naszego zwie-rzęcia. Także codziennie w diecie psa i kota należy uzupełniać NNKT (Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe), które wystę-pują w specjalnych preparatach zawierających mieszaniny olejów roślinnych i rybich (w kapsułkach lub oleju). Dodatek tych ostat-nich jest konieczny ze względu na unikatową zawartość w nich

kwasów EPA i DHA, które wspie-rają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, a nie są produkowane przez organizmy naszych zwierząt. W okresie linie-nia i intensywnej wymiany sierści należy podawać większe ilości tych kwasów, a także cynku, biotyny i aminokwasów budu-jących włosy (np. metioniny), dzięki czemu sierść jest piękna i błyszcząca, a skóra czysta i nie-przesuszona. Zawartość w diecie tych tłuszczy jest bardzo ważna u zwierząt na diecie odchudzają-cej, ponieważ często brakuje ich w pokarmach odchudzających ze względu na redukcję zarówno „złych” jak i „dobrych” tłuszczy.

Często właściciel karmiący pupila gorszym jedzeniem twier-

dzi, że jego zwierzęciu bardziej smakuje dany pokarm, bo go więcej je. Niestety często jest to mylnie oceniany objaw niedo-borów składników w pokarmie, które zwierzę chce wyrównać starając się zjeść go więcej. Dlatego w przypadku wątpliwo-ści dotyczących ilości czy jakości jedzenia, poradźmy się specja-listy i zastosujmy do jego wska-zówek. Nie bez powodu ocenia się, że prawie połowa dorosłych psów i kotów jest otyła.

Dr N.WETryNAryJNyCH INż.SybIllA bErWID-WóJTOWICZ

WWW.DIETOPrOfIlAKTyKA.Pl

„Nowy hotel dla psów

serdecznie zaprasza”

www.hotel.dla.psa.waw.ple-mail: hotel@psa.waw.pl

tel.: 0602-666-295„CALL US - WE SPEAK

ENGLISH”

8

zwierzaki

maj

Pielęgnacja i prawidłowa higiena okrywy włosowej jest tak samo ważna

u psów krótkowłosych jak i dłu-gowłosych. Nie zawsze jest to „czysta” przyjemność dla nasze-go pupila, co utrudnia przepro-wadzenie niezbędnych czynności. Unikanie regularnych zabiegów pielęgnacyjno-higienicznych

Jak się cieszę, że mnie czeszesz!!!

może nieść za sobą nieprzy-jemne konsekwencje, takie jak choroby skóry czy niepostrzeżone przyniesienie przez naszego zwierzaka „innych zwierzaków” (pasożytów) do domu. Dlatego przyuczanie do niezbędnych czynności powinno odbywać się regularnie, niezależnie od nastroju naszego podopiecz-nego. W końcu mieszka razem z nami i to my będziemy się musieli zmagać z patogenami czy pasożytami naszego pupila, on „sam” się ich nie pozbędzie.

Pierwszym krokiem do dbania o skórę i sierść naszego czwo-ronoga to nauczenie go cier-pliwego znoszenia regularnego czesania. Dotyczy to wszystkich zwierzaków (grzebyki i szczotki do włosów są dostępne także dla gryzoni), niezależnie od rodzaju okrywy włosowej (zwierzęta „łyse” głaszczemy specjalną rękawicą). Ten na pozór „zbęd-ny” zabieg ma bardzo ważne zadanie nie tylko pielęgnacyjne, ale także prozdrowotne i psycho-

logiczne. Dzięki wyczesywaniu pozbywamy się starych włosów, poprawiamy ukrwienie skóry naszego zwierzaka, masujemy go i nawiązujemy bliższy kontakt. Taki proces nazywany „han-dlingiem” i jest on niezbędnym elementem oswajania zwierzę-cia i zacieśniania z nim więzi. Dlatego ważne jest, abyśmy regularnie pielęgnowali nawet krótko i gładkowłose jamniki i świnki morskie, no i oczywiście

zwierzaki

maj 9

wszelkie koty. Jeżeli nasz pupil unika czesania czy głaskania, może być to objawem nie tylko źle dobranego narzędzia do pielęgnacji, ale także proble-mów behawioralnych czy nawet chorób skóry. Nie należy tego bagatelizować i skontaktować się z lekarzem weterynarii, a po wykluczeniu ewentualnych chorób - ze specjalistą zwierzę-cych zachowań (etologiem lub zoopsychologiem). Przy doborze szczotek, grzebieni, zgrzebeł, trymerów i innych „dziwnych” narzędzi do pielęgnacji sierści dobrze jest skonsultować się z zawodowym groomer’em (zwierzęcym fryzjerem), ponie-waż źle dobranymi akcesoriami

możemy zrobić zwierzakowi krzywdę.

Zwierzęta krótko i gładkowłose wystarczy czasem przetrzeć wilgot-ną szmatką. Czyszczenie zwierząt z dłuższym włosem i bogatym podszerstkiem nastręcza nie lada kłopotów. Tylko nieliczne rasy psów, np. puli czy kommandor z założenia mają mieć długie sznury kołtunów zwane dread’ami i u nich pielęgnacja sierści wyglą-da nieco inaczej. Przeważnie kąpiel zaczynamy od wyczesania na sucho podszerstka – takich puszystych włosów podszyciowych. U niektórych ras, np. yorkshire terier, podszerstek nie występuje, dlatego w tym przypadku włosy (zbliżone swoim wyglądem i strukturą do ludzkich) czeszemy grzebieniem z ruchomymi zębami. Najpierw jednak włosy musimy przynajmniej lekko zwilżyć, aby uniknąć sfilcowania. Dokładne wyczesanie jest najlepszym sposo-bem usunięcia brudu, starych wło-sów, nasion roślin, a także części pasożytów. Po tym zabiegu dobrze jest raz na jakiś czas psa wykąpać

(zależy to od naszych możliwości, zdrowotności psa, stopnia zabru-dzenia).

W doborze szamponu dla zwierzęcia nie powinniśmy kie-rować się ceną. Często tanie szampony kiepsko się pienią i słabo „myją”, co więcej - mogą powodować uczulenia u wraż-liwszych zwierząt. Absolutnie nie wolno stosować kosmetyków ludzkich (szarego mydła też nie), ponieważ zaburzają równowagę

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Wydział Medycyny WeterynaryjnejOgłasza nabór na 2 semestralne studia

podyplomowe z zakresuPielęgnacja i żywienie

zwierząt towarzyszących

Rozpoczęcie: 9 października 2009 r.Zgłoszenia do 30 września 2009 r.

Koszt uczestnictwa: 2000 zł/ semestrKierownik: Prof. dr hab. Piotr Ostaszewski

Organizacja: dr inż. Sybilla Berwid-Wójtowicz

Zakład Dietetyki, Katedra Nauk Fizjologicznych,Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW

ul. Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawatel. 0 22 593 62 54, 0 607 92 14 98

wetkos@sggw.plwww.wetkos.sggw.pl

10

zwierzaki

maj

skóry zwierzęcia. Możemy też zdecydować się (szczególnie u kotów) na tzw. szampony na sucho. Jednak należy pamię-tać, że trzeba je potem bardzo dokładnie usunąć, aby zwierzę się nie zatruło. Jeśli nasz pupil często wychodzi na dwór, ma styczność z innymi obcymi zwierzętami, to warto stosować szampony nie tyle pielęgnacyjne, co profilaktyczne z dodatkiem substancji przeciwpchelnych i antykleszczowych. Dostepne są u lekarzy weterynarii i w lepszych sklepach zoologicznych.

Najlepszym zabezpieczeniem przed pasożytami zewnętrznymi są obróżki przeciwpchelne (dostępne w lecznicach) i specjalne prepa-raty do zakraplania na skórę (ich substancja czynna utrzymuje się

WydaWca:„W Zdrowym Stylu” Sp. z o.o.ul. Tucholska 2101-618 Warszawa

adres redakcji i biura reklamy:01-618 Warszawa, ul. Tucholska 21Tel. 0-22 8395027e-mail: wzs@wzs.com.pl www.wzs.com.pl

w stałym poziomie we krwi zwie-rzęcia, dlatego pasożyty żywiące się tą krwią umierają). Zawierają one różne substancje chemiczne (niektóre mogą być śmiertelnie niebezpieczne w nieodpowiednich dawkach), dlatego w ich doborze powinien pomóc nam lekarz weterynarii. Nigdy nie wolno stosować preparatów psich na kotach, tak jak preparatów na jedno duże zwierzę nie dzielimy na dwa małe. Zarówno preparaty jak i obróżki należy stosować dopiero po dwóch dniach od czasu kąpieli czy innego intensywnego kontaktu z wodą. Ochronę zwierzę nabywa po dwóch dniach od aplikacji. Obróżki przeciw- pchelnej nie wolno pod żadnym pozorem zdejmować, kiedy zwierzę przebywa w domu, bo

zmniejsza to jej sku-teczność. Zwierzęta o bardzo długiej i gęstej sierści powin-ny dodatkowo być pryskane z zewnątrz jeszcze innymi pre-paratami, szczegól-nie gdy wybieramy się z nim na wyciecz-kę, gdzie będą mieć kontakt z nieznanymi nam zwierzakami lub mogą być nara-żone na spotkanie z kleszczami.

Po każdym space-rze dokładnie oglą-dajmy naszego psa czy kota. Zdarza się, że właściciel może przynieść kleszcza do domu na spodniach bądź kurtce.

Kleszcze mogą przenosić groźne, zarówno dla zwierząt jak i ludzi, choroby:

babeszjozę, boreliozę, odklesz-czowe zapalenie opon i mózgu, anaplazmozę. Dlatego kiedy zabieramy się za usuwanie klesz-cza, na wszelki wypadek załóżmy rękawiczki. Istnieje bowiem ryzyko przypadkowego ukłucia.

Nigdy nie należy wyrywać, skubać, przypalać, smarować czy podważać kleszcza. Trzeba go zła-pać u nasady wraz z główką (naj-lepiej specjalnymi urządzeniami dostępnymi na rynku) i sprawnie wykręcić. Jeżeli mamy wątpliwości ,czy usunęliśmy kleszcza w całości, powinniśmy udać się do lekarza weterynarii, aby zapobiec kompli-kacjom. rany po kleszczu mogą ropieć i długo się goić.

Jeżeli po usunięciu kleszcza w ciągu tygodnia zaobserwujemy u naszych pupili utratę apetytu, podwyższoną temperaturę, oso-wiałość czy ciemniejszy odcień moczu, musimy natychmiast pójść do lekarza weterynarii. Zwłoka jednego dnia może być groźna dla życia naszego zwierzęcia.

Dr N.WTEryNAryJNyCH INż. SybIllA bErWID-WóJTOWICZ

WWW.DIETOPrOfIlAKTyKA.Pl

foto i okładka Paweł Stefaniak