Características xerais da literatura grega

Nace moi influida pola mitoloxía e as lendas

Pero a mitoloxía grega é independente das castas sacerdotais. As lendas gregas, os seus heroes, cambian dun autor a outro. Os personaxes evolucionan.

Ten unha función eminentemente colectiva

Os heroes gregos, e mesmo os deuses, teñen un carácter moi humano.

O centro das súas preocupacións é o ser humano

Desenvolveron multitude de xéneros, tanto en verso como en prosa. Esos xéneros extendéronse despois a outras literaturas.

Os gregos non só fan literatura, senón que ademáis reflexionan sobre ela; elaboran métodos e normas e inician a crítica literaria

Épica

Homero

Hesíodo

Ilíada

Odisea

Teogonía

Os traballos e os días

A eles devorábaos o gran Crono cando cada un desde o sagrado ventre da súa nai chegaba aos xeonllos, para que ningún outro dos nobles descendentes de Urano obtivese a dignidade real entre os Inmortais. Pois por Xea e o estrelado Urano enterárase de que tiña como destino morrer a man do seu fillo. Por iso non descoidaba a vixianza e, sempre atento, devoraba aos seus fillos, e Rea sufría terriblemente.

(Hesíodo, Teogonía)

Zeus non respondeu enseguida. O que amontoa as nubes gardou silencio durante un bo rato, e Tetis suplicoulle de novo, abrazada aos seus xeonllos.

(Homero, Iliada)

Lírica arcaica

Safo

Anacreonte

Píndaro

Expresión de sentimentos persoais. Son os primeiro exemplos de poetas que falan de si mesmos

Escribe odas de louvanza aos vencedores nas competicións olímpicas.

Traxedia

Esquilo

Sófocles

Eurípides

Os Persas, Orestiada, Prometeo encadeado

Edipo Rei, Antígona, Electra

Medea, As Troianas, Andrómaca

A traxedia é unha das grandes aportacións dos gregos á cultura universal. Caracterízase por poñer a un heroe ou heroína nunha situación límite ante a cal deberá tomar unha decisión. Ademáis dos personaxes individuais, en todas elas intervén un coro que dialoga cos protagonistas, facendo unha especie de voz colectiva que toma partido e se emociona.

Pier Paolo Pasolini (1967) Pier Paolo Pasolini (1969) Michael Cacoyannis (1977)

Comedia Aristófanes

As Nubes

As Asamblearias

Lisístrata