Liksyon 4 para sa ika-26 ng Enero, 2019

Ang pangitain ng trono. Apocalipsis 4:1-3, 5, 9-11

Ang 24 na matatanda. Apocalipsis 4:4

Apat na buhay nanilalang.Apocalipsis 4:6-8

Ang selyadong aklat. Apocalipsis 5:1-4

Karapat-dapat angKordero. Apocalipsis 5:5-14

May apat na serye ng pitong mgabagay sa Apocalipsis: 7 iglesia, 7 tatak, 7 trumpeta at 7 salot.

Ang kabanata 4 at 5 ay pagpapakilala sa ikalawa, ang pitongtatak.

Ang pinakamahahalangang mgatanong ay: Ano ang ibig sabihin ng selyadong aklat? Bakitnapakahalaga ang pagbukas dito? Bakit ang Kordero lang angkarapatdapat na magbukas nito?

“At mula sa luklukan ay may lumalabas nakidlat, at mga tinig at mga kulog. At may pitong ilawang apoy na mga nagliliyab saharapan ng luklukan, na siyang pitong Espiritu ng Dios.” (Apocalipsis 4:5)

Ang pangitain ni Juan sa trono ng Dios ay pareho ng kay Moses (Exodu 24:9-10), ng kay Isaias (Isaias 6:1-4) at ng kay Ezekiel (Ezekiel 1:22, 26-28).

Ang bahaghari sa palibot ng trono ay paalala ng pangako at pag-iingat ng Dios (Genesis 9:9-17). Maaari tayong lumapit ng may kompyansa sa tronong Dios (Hebrews 4:16).

Tumatanggap ang Ama ng makatatlong papuri at makikilala ang Kanyangkapangyarihangmalikhain at nagpapatuloy (v. 11).

Sa pangitaing ito, pinuri ang Amadahil sa Kanyang kapangyarihangpamahalaan ang ginawa Niyangsandaigdig.

“At sa palibot ng luklukan ay may dalawangpu't apat na luklukan: at sa mga luklukan ay nakita kong nangakaupo ang dalawangpu'tapat na matatanda, na nadaramtan ng mapuputing damit; at sakanilang mga ulo ay may mga putong na ginto.” (Apocalipsis 4:4)

Hindi sila tinawag na mga matatanda dahil sa kanilang edad ngunit dahil sa kanilang posisyon. Kumakatawan sila ng grupo ng mga tao. Puting damit: Katuwiran. Koronang ginto: pagkahari o pagtatagumpay.

Sila marahil angunang bunga nanabuhay mag-uli

kasama ni Jesus at tumira sa Langit, na

kumakatawan sasangkatauhan

(Mateo 27:52-53)

Maaari nilangkatawanin ang

bayan ng Dios saluma at bagong

tipan: 12 patriarkaat 12 apostol

(Mateo 19:28)

Maaari silangkinatawan ng ibang

mga mundongginawa na hindi

nahulog sakasalanan, at

nagsisilbing 24 namga pari sa harapanng Dios (Apocalipsis 5:8)

Gaya ng pinaliwanag ni C. Mervyn Maxwel sa kanyang aklat na “God Cares. The Message of Revelation”, nakita ni Juan iyong mga makalangit na matatanda bilangmga pari, na may suuban at naghahandog ng insenso habang nananalangin angmga tao (Apoc. 5:8). Ang King James version ay nagsasabi na ang 24 na matatandaay nagsasabing: “Ikaw … ay nagtubos sa amin sa Dios sa pamamagitan ng iyongdugo mula sa bawat angkan … at bansa; … at gumawa sa aming … mga pari." (Apoc. 5:9, 10)… Ang mga Bible scholars ay nagkakasundo na talagang sinabi ng 24 namatatanda na niligtas ni Kristo “ang mga tao” (hindi “tayo”), at ginawa “sila” (hindi“tayo”) ni Kristo na maging mga pari para sa Dios. Ang Griegong sulat ng Apocalipsis ay sumusuporta sa opinion ng mga scholars, at ganito nasalin ang mgamodernong bersyon. Ang 24 na mga matatanda ay hindi kinakailangang tao, ngunitsila parin ay mga kaibigan natin. Tinutulungan nila tayo kung tayo’y nananalangin. Nakita ni Juan na sila’y naghahandog ng simbolikong insenso habang tayo’ynananalangin. Dapat tayong magpasalamat sa kanila.

Leon:Mababangisna hayop

Baka: MaaamongHayop

Tao: Sangka-tauhan

Agila: Lumilipadna hayop

Hindi sila tao, tinawag silang “kerubin” (Ezekiel 10:2)

Kinakatawan nila ang mga anghel na gumawa ng pabor sa sangkatauhan(Mateo 18:10)

Ang aspeto nitong mga nilalang at dahil apatsila ay nag-uugnay sa kanila sa Lupa.

ANG SELYADONG AKLAT“At nakita ko sa kanang kamay niyaong nakaupo sa

luklukan ang isang aklat na may sulat sa loob at sa labas, na tinatakang mahigpit ng pitong tatak.” (Apocalipsis 5:1)

Ipinapaliwanag ng bibliya na ang Diyos ay nagtatalang kasaysayan ng tao (Ex. 32:33; Ps. 40:7-9; 56:8; 69:28; 139:16; Dan. 7:10; 12: 1; Phil. 4:3; Rev. 3:5).

Gayunam, makikita ni Juan ang hinaharap, “ang mga bagay na mangyayari pagkataposnito” (4:1). Na ang karunungan ay silyado(tinabunan, nakatago) para sa lahatmaliban sa karapatdapat na magbukas nito.

Tanging si Jesus ang makakabukas ng aklatna iyon, dahil Siya ang Leon (nagtagumpaySiya) at ang Kordero (namatay Siya para

iligtas tayo).

Ang laman ng aklat ay kaugnay sa kasaysayan ng atingkaligtasan. Laman nito “ang kasaysayan ng pagkalinga ng Dios, ang hinulang kasaysayan ng mga bansa at iglesia” (E.G.W., Manuscript Releases, vol. 9, MR No. 667).

“Kaya gumawa ng pasya ang mga

Hudiong lider [hal. Patayin si

Jesus]. Naitala ang kanilang

desisyon sa aklat na nakita ni

Juan sa kamay Niyang nakaupo

sa trono, ang aklat na walang

taong makakabukas.

Sa lahat ng pagiging

mapaghiganti nito ay ipapahayag

ang hatol sa kanila sa araw na

buksan na ang aklat ng Leon ng

tribu ng Juda.”

E.G.W. (Christ’s Object Lessons, cp. 23, p. 294)

“Ikaw ang karapatdapat na kumuha ng aklat, at magbukasng mga tatak nito: sapagka't ikaw ay pinatay, at binili mosa Dios ng iyong dugo ang mga tao sa bawa't angkan, at wika, at bayan, at bansa.” (Apocalipsis 5:9)

Ang Kordero (Jesus) ay karapatdapat dahil Siya’y inalay. Dahil sa alay na iyon, binigyan Siya ng lahat ng kapangyarihan at kapamahalaan (Mateo 28:18; Efeso 1:20-22).

Ang dakilang choir sa langit ay umaawit ng pitong beses napapuri, na nagpapahayag na karapatdapat tumanggap siJesus: 1. Kapangyarihan

2. Kayamanan

3. Karunungan

4. Kalakasan

5. Karangalan

6. Kaluwalhatian

7. Pagpapala

Sa krus, napagtagumpayan ni Jesus at naibalik ang nawala ni Adan sa Eden. Inihaharap Niya tayo sa Ama at namamagitan para sa atin (Hebreo 7:25).

“Hindi lubusang mauunawaan ang halaga ng

ating kaligtasan hanggang tumayo tayo sa

harapan ng trono ng Dios. Tapos habang

sumasambulat ang kaluwalhatian ng

walanghanggang tahanan maaalala natin na

iniwan ito ni Jesus lahat alang-alang sa atin, na

hindi lang Siya natapon sa mula sa langit, ngunit

para sa atin ay sinuong Niya ang panganib na

mabigo at matalo magpakailanman. At ilalagak

natin ang ating mga korona sa Kanyang paanan,

at papailanlang ng awit, ‘Karapatdapat ang

kordero na pinatay upang tumanggap ng

kapangyarihan, at kayamanan, at karunungan,

at kalakasan, at karangalan, at kaluwalhatian,

at pagpapala.’”E.G.W. (The Desire of Ages, cp. 13, p. 131)