Krok II · Web viewPodstawy projektowania i konstrukcji odzieży 13 3. Techniki wytwarzania odzieży 17 4. Działalność gospodarcza w branży odzieżowej 22 5. Język obcy w branży

Krok II

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU

KRAWIEC 753105

O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

TYP SZKOŁY: ZASADNICZA SZKOŁA ZAWODOWA

RODZAJ PROGRAMU: LINIOWY

Warszawa 2016

Autorzy: mgr Elżbieta Czernik, mgr Joanna Przystańska, mgr Joanna Żaworonek

Recenzenci: mgr Małgorzata Wołoszyn, mgr inż. Jadwiga Idryjan-Pajor

Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej

02-637 Warszawa

ul. Spartańska 1B

www.koweziu.edu.pl

SPIS TREŚCI

41.PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

42.CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

53.INFORMACJA O ZAWODZIE KRAWIEC

54.UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE KRAWIEC

55.POWIĄZANIA ZAWODU KRAWIEC Z INNYMI ZAWODAMI

56.CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE KRAWIEC

67.KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU KRAWIEC Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO

78.PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU KRAWIEC

99.PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW

91.Materiałoznawstwo odzieżowe

132.Podstawy projektowania i konstrukcji odzieży

173.Techniki wytwarzania odzieży

224.Działalność gospodarcza w branży odzieżowej

265.Język obcy w branży odzieżowej

306.Wykonywanie wyrobów odzieżowych

347.Usługi krawieckie

40ZAŁĄCZNIKI

40ZAŁĄCZNIK 1. EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU KRAWIEC ZAPISANE W ROZPORZĄDZENIU W SPRAWIE PODSTAWY PROGRAMOWEJ KSZTAŁCENIA W ZAWODACH

44ZAŁĄCZNIK 2. POGRUPOWANE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU KRAWIEC

55ZAŁĄCZNIK 3. USZCZEGÓŁOWIONE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU KRAWIEC

1. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Program nauczania dla zawodu opracowany jest z uwzględnieniem wymagań określonych w niżej wymienionych dokumentach prawnych:

· ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) ze szczególnym uwzględnieniem ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r., Nr 205, poz. 1206),

· rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz.U. z 2012 r., poz. 7) oraz rozporządzenie MEN z dnia 19 czerwca 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 954),

· rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz.U. z 2012 r., poz. 184) oraz rozporządzenie MEN z dnia 10 lipca 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz.U. z 2015 r., poz. 1123),

· rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 204 z późn. zm.),

· rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz.U. z 2011 r., Nr 244, poz. 1626 z późn. zm.),

· rozporządzenie MEN z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz.U. z 2014 r., poz. 909),

· rozporządzenie MEN z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 843),

· rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2013 r., poz. 532),

· rozporządzenie MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. z 2003 r., Nr 6, poz. 69 z późn. zm.).

2. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.

Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie powyższych celów ogólnych kształcenia zawodowego.

3. INFORMACJA O ZAWODZIE KRAWIEC

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie krawiec realizuje zadania związane z wytwarzaniem oraz konfekcjonowaniem wyrobów odzieżowych. W procesie kształcenia zawodowego kształtowane są umiejętności rozpoznawania materiałów odzieżowych i dodatków krawieckich, określania ich właściwości oraz możliwości zastosowania, dobierania fasonów odzieży do określonych typów sylwetek klientów, korzystania z rysunków żurnalowych i modelowych, wykonywania prostych projektów plastycznych oraz konstruowania i modelowania form odzieży zgodnie z zamówieniem klienta. Krawiec wykonuje również czynności związane z organizacją stanowiska pracy, obsługą maszyn szwalniczych typu: owerlok, stębnówka, guzikarka, dziurkarka oraz urządzeń odzieżowych, pras i manekinów prasowalniczych, wykonywania różnych asortymentów odzieży dla wszystkich grup wiekowych, a także wykonywania przeróbek i napraw wyrobów odzieżowych. Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie krawiec może też prowadzić własną działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem odzieży oraz świadczeniem usług krawieckich.

4. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE KRAWIEC

Odzieżownictwo to branża, która po kilkuletnim kryzysie zaczyna się ponownie dynamicznie rozwijać w Polsce. Wprowadzenie modnego wzornictwa i innowacyjnych technologii, szybkie reagowanie na zmieniające się trendy mody, minimalizacja czasu potrzebnego do wprowadzenia nowego produktu oraz wysoka jakość odzieży wpływa na wzrost produkcji. Ponowny wzrost zainteresowania krawiectwem miarowym oraz branżą odzieżową spowodował, że pracodawcy poszukują wykwalifikowanych pracowników.

5. POWIĄZANIA ZAWODU KRAWIEC Z INNYMI ZAWODAMI

Podział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji odpowiednio do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, w zawodzie krawiec wyodrębniona została kwalifikacja A.71., która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technik przemysłu mody.

Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach: krawiec, technik przemysłu mody, określone kodem PKZ(A.ad).

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie krawiec, po potwierdzeniu kwalifikacji A.71. Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych, może uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik przemysłu mody po potwierdzeniu dodatkowo kwalifikacji A.74. Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych oraz uzyskaniu wykształcenia średniego.

6. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE KRAWIEC

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie krawiec powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) konstruowania i modelowania wyrobów odzieżowych;

2) dobierania materiałów i dodatków do wyrobów odzieżowych;

3) obsługiwania maszyn i urządzeń stosowanych podczas wytwarzania wyrobów odzieżowych;

4) wytwarzania wyrobów odzieżowych.

Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się:

· efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BHP, PDG, JOZ, KPS);

· efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów PKZ(A.ad);

· efekty kształcenia właściwe kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie krawiec: A.71. Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych.

Kształcenie zgodne z opracowanym programem nauczania pozwoli na osiągnięcie wyżej wymienionych celów.

7. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU KRAWIEC Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO

Program nauczania dla zawodu krawiec uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania.

Program uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym:

1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa;

2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym;

3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa;

4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych;

5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi;

6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji;

7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się;

8) umiejętność pracy zespołowej.

W programie nauczania dla zawodu krawiec uwzględniono korelacje oraz powiązania kształcenia zawodowego z kształceniem ogólnym, polegające na wykorzystaniu wiedzy i umiejętności uczniów nabytych na wcześniejszych etapach kształcenia podczas realizacji programów przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę do kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów, jak: matematyka, podstawy przedsiębiorczości oraz edukacja dla bezpieczeństwa.

8. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU KRAWIEC

Tabela. Plan nauczania dla zawodu krawiec

Lp.

Obowiązkowe zajęcia edukacyjne

Klasa

Liczba godzin w okresie nauczania*

I

II

III

tygodniowo

łącznie

I

II

I

II

I

II

Przedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym

1.

Materiałoznawstwo odzieżowe

2

2

1

1

–

–

3

96

2.

Podstawy projektowania i konstrukcji odzieży

2

2

3

3

3

3

8

256

3.

Techniki wytwarzania odzieży

2

2

3

3

2

2

7

224

4.

Działalność gospodarcza w branży odzieżowej

–

–

–

–

1

1

1

32

5.

Język obcy w branży odzieżowej

–

–

–

–

1

1

1

32

Łączna liczba godzin

6

6

7

7

7

7

20

640

Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym**

6.

Wykonywanie wyrobów odzieżowych

8

8

5

5

6

6

19

608

7.

Usługi krawieckie

–

–

5

5

6

6

11

352

Łączna liczba godzin

8

8

10

10

12

12

30

960

Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego

14

14

17

17

19

19

50

1 600

* do celów obliczeniowych przyjęto 32 tygodnie w ciągu jednego roku szkolnego.

** zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy.

Egzamin potwierdzający kwalifikację odbywa się pod koniec klasy III.

Tabela. Wykaz przedmiotów i działów programowych dla zawodu krawiec

Nazwa obowiązkowych zajęć edukacyjnych

Nazwa działu programowego

1. Materiałoznawstwo odzieżowe (96 godzin)

1.1. Surowce włókiennicze

2.

1.2. Materiały włókiennicze i dodatki krawieckie

3. Podstawy projektowania i konstrukcji odzieży (256 godzin)

2.1. Rysunki wyrobów odzieżowych

4.

2.2. Konstrukcja i modelowanie wyrobów odzieżowych

5. Techniki wytwarzania odzieży (224 godziny)

3.1. Maszyny i urządzenia

6.

3.2. Proces wytwarzania wyrobów odzieżowych

7. Działalność gospodarcza w branży odzieżowej (32 godziny)

4.1. Podstawy formalno-prawne działalności gospodarczej

8.

4.2. Prowadzenie przedsiębiorstwa w branży odzieżowej

9. Język obcy w branży odzieżowej (32 godziny)

5.1. Posługiwanie się obcojęzyczną terminologią zawodową

10.

5.2. Porozumiewanie się językiem obcym zawodowym w środowisku pracy

11. Wykonywanie wyrobów odzieżowych (608 godzin)

6.1. Wykonywanie elementów wyrobów odzieżowych

12.

6.2. Łączenie elementów wyrobów odzieżowych

13. Usługi krawieckie (352 godziny)

7.1. Krawiectwo usługowo-miarowe

1.

7.2. Przeróbki i naprawy wyrobów odzieżowych

9. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW

W programie nauczania dla zawodu krawiec zastosowano taksonomię celów ABC B. Niemierko.

1. Materiałoznawstwo odzieżowe




Uszczegółowione efekty kształcenia

Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria taksonomiczna

Materiał nauczania

PKZ(A.ad)(5)1 rozróżnić naturalne surowce włókiennicze;

P

B

· Klasyfikacja surowców włókienniczych.

· Włókna naturalne:

· włókna pochodzenia roślinnego,

· włókna pochodzenia zwierzęcego.

· Włókna chemiczne:

· włókna sztuczne,

· włókna syntetyczne.

· Włókna ponowne i wtórne.

· Mikrowłókna.

· Właściwości i zastosowanie surowców włókienniczych.

· Metody identyfikacji surowców włókienniczych.

· Metody badania surowców i wyrobów włókienniczych.

PKZ(A.ad)(5)2 sklasyfikować surowce włókiennicze według określonych kryteriów;

P

C

PKZ(A.ad)(5)3 określić właściwości i zastosowanie włókien pochodzenia roślinnego;

P

C

PKZ(A.ad)(5)4 określić właściwości i zastosowanie włókien pochodzenia zwierzęcego;

P

C

PKZ(A.ad)(5)5 rozróżnić chemiczne surowce włókiennicze;

P

B

PKZ(A.ad)(5)6 scharakteryzować właściwości włókien sztucznych;

P

B

PKZ(A.ad)(5)7 określić właściwości i zastosowanie włókien syntetycznych;

P

B

PKZ(A.ad)(5)8 scharakteryzować włókna ponowne i wtórne;

P

B

PKZ(A.ad)(5)9 scharakteryzować mikrowłókna;

P

B

PKZ(A.ad)(7)1 scharakteryzować metody identyfikacji surowców włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(7)2 scharakteryzować metody badań wyrobów włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(8)1 dobrać metody badań surowców włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(8)2 dobrać metody badań wyrobów włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(8)3 wykonać badania organoleptyczne surowców i wyrobów włókienniczych;

P

C

KPS(6)1 aktualizować wiedzę i doskonalić umiejętności zawodowe.

Planowane zadania / ćwiczenia

Klasyfikowanie włókien według określonych kryteriów

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie identyfikacja włókien na podstawie próbek oraz dokonanie ich klasyfikacji według określonych kryteriów.

Ćwiczenie uczniowie wykonują indywidualnie.

Rozpoznawanie włókien pochodzenia roślinnego

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie rozpoznanie włókien pochodzenia roślinnego, na podstawie ich właściwości oraz badań organoleptycznych próbek tych włókien.


Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne

Zajęcia edukacyjne należy prowadzić w pracowni włókienniczej, wyposażonej w stanowiska do badań materiałów i wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów).

Środki dydaktyczne

Próbki włókien, próbniki wyrobów włókienniczych, zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń. Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące surowców włókienniczych, normy dotyczące surowców włókienniczych.

Zalecane metody dydaktyczne

Podczas realizacji programu działu zaleca się stosowanie następujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej, pokazu z objaśnieniem oraz ćwiczeń. Szczególnie wskazane jest stosowanie pokazu z objaśnieniem, który można wspomóc prezentacją filmów dydaktycznych przedstawiających różne rodzaje surowców włókienniczych, ich właściwości oraz możliwości zastosowania w przemyśle odzieżowym. W procesie nauczania-uczenia się należy również zwrócić uwagę na zasady racjonalnej gospodarki surowcami włókienniczymi.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form pracy uczniów: indywidualnych oraz zespołowych.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się stosowanie: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów dydaktycznych oraz obserwacji czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. Oceniając osiągnięcia uczniów szczególną uwagę należy zwrócić na: klasyfikowanie surowców włókienniczych oraz metody ich identyfikowania, a także na wykonywanie badań organoleptycznych surowców i wyrobów włókienniczych.

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

· dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia,

· dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.






Materiał nauczania

PKZ(A.ad)(6)1 dokonać klasyfikacji wyrobów włókienniczych;

P

B

· Klasyfikacja wyrobów włókienniczych.

· Liniowe wyroby włókiennicze:

· przędza,

· nici odzieżowe.

· Właściwości i zastosowanie liniowych wyrobów włókienniczych.

· Płaskie wyroby włókiennicze:

· tkaniny,

· dzianiny,

· koronki,

· filc,

· włókniny,

· laminaty,

· folie odzieżowe.

· Właściwości i zastosowanie płaskich wyrobów włókienniczych.

· Skóry naturalne licowe i futerkowe.

· Skóry wtórne i futra sztuczne.

· Materiały odzieżowe – wzmacniające, usztywniające, termoizolacyjne, podszewkowe.

· Funkcje użytkowe materiałów odzieżowych.

· Klasyfikacja dodatków krawieckich.

· Zapięcia, pasmanteria, dodatki zdobnicze oraz inne dodatki krawieckie.

· Metody konserwacji wyrobów włókienniczych.

· Znaki informacyjne dotyczące sposobów konserwacji wyrobów włókienniczych.

· Zasady magazynowania wyrobów włókienniczych.

· Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w pracowni włókienniczej.

PKZ(A.ad)(6)2 scharakteryzować właściwości i zastosowanie liniowych wyrobów włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(6)3 scharakteryzować właściwości i zastosowanie płaskich wyrobów włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(6)4 scharakteryzować metody konserwacji wyrobów włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(6)5 odczytać informacje dotyczące konserwacji wyrobów włókienniczych;

P

B

PKZ(A.ad)(6)6 sklasyfikować dodatki krawieckie;

P

C

PKZ(A.ad)(6)7 scharakteryzować materiały odzieżowe: wzmacniające, usztywniające, wypełniające, termoizolacyjne, podszewkowe;

P

C

PKZ(A.ad)(6)8 rozpoznać dodatki krawieckie i określić ich właściwości;

P

C

PKZ(A.ad)(6)9 określić zastosowanie dodatków krawieckich;

P

C

PKZ(A.ad)(8)4 wykonać badania organoleptyczne wyrobów włókienniczych;

P

C

PKZ(A.ad)(9)1 scharakteryzować sposoby konserwacji materiałów włókienniczych;

P

C

PKZ(A.ad)(9)2 odczytać znaki informacyjne dotyczące sposobów konserwacji wyrobów odzieżowych;

P

A

PKZ(A.ad)(9)3 określić zasady magazynowania wyrobów włókienniczych;

P

B

BHP(5)1 rozpoznać czynniki szkodliwe w środowisku pracy;

P

C

BHP(5)2 określić zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy;

P

C

BHP(6)1 określić skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka;

P

C

KPS(3)1 przewidzieć skutki podejmowanych działań;



Rozpoznawanie wyrobów włókienniczych

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie rozpoznanie przykładowych wyrobów włókienniczych na podstawie ich próbek, dokonanie analizy właściwości wybranych tkanin, dzianin, koronek i włóknin, porównanie ich budowy oraz określenie możliwości zastosowania.


Określanie metod konserwacji materiałów z włókien naturalnych

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie dobranie metod konserwacji materiałów wykonanych z włókien roślinnych i zwierzęcych, na podstawie analizy ich właściwości użytkowych oraz norm.

Ćwiczenie uczniowie wykonują indywidualnie lub w 2–3-osobowych zespołach.


Zajęcia edukacyjne należy prowadzić w pracowni włókienniczej wyposażonej w stanowiska do badań materiałów i wyrobów włókienniczych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów).

Środki dydaktyczne

Próbki wyrobów włókienniczych, materiałów odzieżowych wykonanych różnymi technikami, zestawy dodatków krawieckich, instrukcje do ćwiczeń. Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące wyrobów włókienniczych, normy dotyczące materiałów włókienniczych.


Podczas realizacji programu działu zaleca się stosowanie następujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej, pokazu z objaśnieniem oraz ćwiczeń. Szczególnie wskazane jest stosowanie pokazu z objaśnieniem, który można wspomóc filmem dydaktycznym lub prezentacją multimedialną.

W procesie nauczania-uczenia się szczególną uwagę należy zwrócić na: rozpoznawanie materiałów włókienniczych i dodatków krawieckich oraz określanie możliwości ich zastosowania w wyrobach odzieżowych.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form pracy uczniów: indywidualnych oraz zespołowych.


Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się stosowanie: sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz obserwacji czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. Po zakończeniu realizacji programu działu zaleca się przeprowadzenie testu dydaktycznego.

Oceniając osiągnięcia uczniów szczególną uwagę należy zwrócić na: klasyfikowanie wyrobów włókienniczych, określanie funkcji użytkowych materiałów odzieżowych oraz odczytywanie znaków informacyjnych dotyczących sposobów konserwacji wyrobów odzieżowych.




2. Podstawy projektowania i konstrukcji odzieży








Materiał nauczania

PKZ(A.ad)(1)1 rozpoznać rodzaje wyrobów odzieżowych;

P

B

· Rodzaje wyrobów odzieżowych.

· Rysunki wyrobów odzieżowych.

· Zasady wykonywania rysunków żurnalowych i modelowych.

· Zasady sporządzania rysunków technicznych wyrobów odzieżowych.

· Podstawy kolorystyki.

· Znaczenie kolorów w projektowaniu odzieży.

· Typy figur ludzkich.

· Sposoby ukrywania wad figury.

· Trendy w modzie.

· Zasady projektowania wyrobów odzieżowych.

· Zasady doboru materiałów odzieżowych, dodatków krawieckich i zdobniczych.

· Źródła informacji zawodowej.

· Programy komputerowe do projektowania wyrobów odzieżowych.

PKZ(A.ad)(1)2 określić przeznaczenie wyrobów odzieżowych;

P

B

PKZ(A.ad)(2)1 rozróżnić rysunki żurnalowe i modelowe;

P

B

PKZ(A.ad)(2)2 określić zasady wykonywania rysunków żurnalowych i modelowych;

P

C

PKZ(A.ad)(2)3 wykonać rysunki żurnalowe i modelowe;

P

C

PKZ(A.ad)(4)1 określić zasady sporządzania rysunków technicznych wyrobów odzieżowych;

P

B

PKZ(A.ad)(2)4 scharakteryzować znaczenie kolorów w odzieżownictwie;

P

C

PKZ(A.ad)(2)5 scharakteryzować typy figur ludzkich;

P

C

PKZ(A.ad)(2)6 dokonać analizy aktualnej mody;

P

B

PKZ(A.ad)(2)7 scharakteryzować zasady projektowania wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(3)1 określić zasady doboru materiałów odzieżowych, dodatków krawieckich i zdobniczych w procesie projektowania wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(3)2 dobrać materiały odzieżowe, dodatki krawieckie i zdobnicze do rodzaju projektowanej odzieży;

P

B

A.71.1(1)3 skorzystać z różnych źródeł informacji dotyczących wyrobów odzieżowych;

P

B

KPS(2)1 realizować kreatywnie działania zawodowe;

KPS(4)1 proponować możliwości wprowadzania zmian dotyczących realizacji zadań zawodowych.


Dobieranie dodatków krawieckich do określonych wyrobów odzieżowych

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie dobranie odpowiednich dodatków krawieckich do wyrobów odzieżowych przedstawionych na projektach plastycznych.W trakcie wykonywania ćwiczeń należy umożliwić uczniom korzystanie z czasopism i literatury zawodowej oraz zasobów Internetu.

Ćwiczenie uczniowie wykonują indywidualnie lub w 2–3-osobowych zespołach.

Opracowywanie projektu spódnicy wieczorowej

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie wykonanie oraz zaprezentowanie projektów spódnic wieczorowych dla sylwetki typu D zgodnie z zasadami projektowania. Ćwiczenie uczniowie mogą wykonać na przykładzie rysunków przygotowanych przez nauczyciela.

Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie.


Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w pracowni projektowania i modelowania odzieży wyposażonej w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu, stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie, lustro, parawan.

Środki dydaktyczne

Przybory krawieckie, tabele wymiarów, katalogi wyrobów odzieży, rysunki żurnalowe i modelowe, fotografie, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, filmy dydaktyczne dotyczące projektowania wyrobów odzieżowych.


W procesie nauczania-uczenia się zaleca się stosowanie następujących metod: wykładu informacyjnego, pokazu z objaśnieniem, dyskusji dydaktycznej oraz ćwiczeń. Podczas realizacji programu należy zwrócić uwagę na: organizację stanowiska pracy do wykonywania rysunków, dobór materiałów i przyborów rysunkowych, zasady wykonywania rysunków technicznych, żurnalowych i modelowych, dobór fasonów odzieży do rodzaju sylwetek ludzkich oraz dobór tkanin i dodatków zdobniczych. Podczas wykonywania ćwiczeń należy umożliwić uczniom korzystanie z czasopism zawodowych oraz zasobów Internetu w celu pozyskiwania informacji dotyczących aktualnych trendów w modzie.

Formy organizacyjne

Podczas realizacji programu zaleca się stosować indywidualne i zespołowe formy pracy uczniów.


Do sprawdzania efektów kształcenia proponuje się stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych, obserwacji czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. Zaleca się systematyczne ocenianie postępów ucznia oraz udzielanie konsultacji podczas wykonywania ćwiczeń.









Materiał nauczania

PKZ(A.ad)(10)4 określić zasady wykonywania pomiarów;

P

B

· Proporcje figury ludzkiej.

· Płaszczyzny i linie ciała.

· Punkty pomiarowe.

· Przyrządy pomiarowe, przybory i narzędzia krawieckie.

· Pomiary antropometryczne.

· Tabele wymiarów antropometrycznych.

· Pomiary na potrzeby krawiectwa miarowego.

· Budowa siatki konstrukcyjnej.

· Formy i szablony podstawowych wyrobów odzieżowych.

· Metody stopniowania szablonów.

· Modelowanie wtórne podstawowych form odzieży.

· Zasady organizacji stanowiska pracy do konstruowania i modelowania wyrobów odzieżowych.

PKZ(A.ad)(10)1 określić zasady wykonywania pomiarów krawieckich;

P

B

PKZ(A.ad)(10)2 posłużyć się przyrządami do wykonywania pomiarów krawieckich;

P

B

PKZ(A.ad)(10)3 posłużyć się tabelami wymiarów antropometrycznych;

P

C

A.71.1(1)1 odczytać rysunki wyrobów odzieżowych;

P

A

A.71.1(1)2 skorzystać z projektów plastycznych wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(2)1 zastosować zasady wykonywania pomiarów krawieckich;

P

B

A.71.1(4)1 wyjaśnić zasady konstrukcji i modelowania form wyrobów odzieżowych;

p

B

A.71.1(5)1 wykonać siatkę konstrukcyjną wyrobu odzieżowego;

PP

D

A.71.1(5)2 wykonać modelowanie wtórne podstawowych form wyrobów odzieżowych;

PP

D

A.71.1(6)1 opracować formy wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.1(6)2 wykonać szablony wyrobów odzieżowych;

P

B

BHP(7)1 zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii;

P

C

KPS(2)2 proponować możliwości realizacji zadań zawodowych;

KPS(4)2 przejawiać gotowość do wprowadzania zmian.


Wykonywanie pomiarów krawieckich niezbędnych do sporządzenia formy spodni damskich

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie wykonanie pomiarów figury ludzkiej, w celu przygotowania formy spodni damskich. Wyniki pomiarów uczniowie powinni zapisać w tabeli stosując odpowiednie symbole graficzne.

Uczniowie wykonują ćwiczenie w dwuosobowych zespołach.


Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w pracowni projektowania i modelowania odzieży wyposażonej w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu, stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie, lustro, parawan.

Środki dydaktyczne

Przybory krawieckie, tabele wymiarów, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, katalogi wyrobów odzieży, filmy dydaktyczne przedstawiające zasady wykonywania pomiarów antropometrycznych oraz krawieckich.


W procesie nauczania-uczenia się zaleca się stosowanie następujących metod: wykładu informacyjnego, pokazu z objaśnieniem, dyskusji dydaktycznej, metody projektów oraz ćwiczeń. Podczas realizacji treści kształcenia dotyczących zasad wykonywania pomiarów krawieckich wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych oraz prezentacji multimedialnych. Przed prezentacją filmu należy ukierunkować obserwację uczniów. Zaleca się również stosowanie metody projektów, która umożliwia kształtowanie umiejętności planowania, korzystania z różnych źródeł informacji, organizacji pracy oraz podejmowania decyzji.

Formy organizacyjne

Podczas realizacji programu zaleca się stosować indywidualne i zespołowe formy pracy uczniów.


Do sprawdzania efektów kształcenia proponuje się stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych, obserwacji czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. Zaleca się systematyczne ocenianie postępów ucznia oraz bieżące korygowanie błędów popełnianych w trakcie wykonywania ćwiczeń.W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów szczególną uwagę należy zwrócić na:

· określanie typów figur kobiet i mężczyzn,

· posługiwanie się przyrządami pomiarowymi,

· wykonywanie pomiarów krawieckich,

· wyznaczanie punktów pomiarowych,

· stosowanie symboli graficznych do oznaczania punktów pomiarowych,

· modelowanie podstawowych form odzieży.




3. Techniki wytwarzania odzieży








Materiał nauczania

PKZ(A.ad)(13)1 sklasyfikować maszyny i urządzenia szwalnicze;

P

B

· Klasyfikacja maszyn i urządzeń szwalniczych.

· Budowa zewnętrzna i oprzyrządowanie maszyn szwalniczych.

· Mechanizmy maszyn szwalniczych, ich funkcje i zasady działania.

· Igły maszynowe – rodzaje i zastosowanie.

· Klasyfikacja ściegów ręcznych i maszynowych.

· Zasady tworzenia ściegów ręcznych i maszynowych.

· Zastosowanie ściegów ręcznych i maszynowych.

· Parametry ściegów.

· Klasyfikacja szwów maszynowych.

· Maszyny szwalnicze specjalne.

· Maszyny szwalnicze z automatycznym sterowaniem.

· Maszyny i urządzenia do obróbki parowo-cieplnej.

· Prasy do klejenia.

· Maszyny i urządzenia stosowane w krojowni.

· Napędy maszyn odzieżowych.

· Zasady obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych.

· Przyczyny zakłóceń pracy maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych.

· Konserwacja oraz naprawa maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych.

· Bezpieczeństwo i higiena pracy, ochrona przeciwpożarowa oraz ochrona środowiska.

· Podstawowe prawa i obowiązki pracownika i pracodawcy w zakresie ochrony pracy.

· Procedury postępowania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

· Instytucje oraz służby zajmujące się ochroną pracy oraz ochroną środowiska w Polsce – zadania i uprawnienia.

· Przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej obowiązujące w Polsce.

· Środki gaśnicze – rodzaje, zasady stosowania.

· Procedury udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia.

PKZ(A.ad)(14)1 rozpoznać mechanizmy stosowane w maszynach i urządzeniach szwalniczych;

P

B

·

PKZ(A.ad)(14)2 określić funkcje mechanizmów stosowanych w maszynach szwalniczych;

PP

B

·

PKZ(A.ad)(13)2 rozróżnić oprzyrządowanie maszyn szwalniczych;

P

B

·

PKZ(A.ad)(12)1 rozpoznać igły maszynowe;

P

B

·

PKZ(A.ad)(11)1 rozpoznać rodzaje ściegów ręcznych i maszynowych;

P

C

·

PKZ(A.ad)(12)2 określić zastosowanie szwów maszynowych;

P

C

·

PKZ(A.ad)(11)2 dobrać ściegi ręczne i maszynowe do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;

P

B

·

PKZ(A.ad)(11)3 zastosować ściegi ręczne i maszynowe podczas wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;

P

B

·

PKZ(A.ad)(13)3 dobrać maszyny do odpowiednich operacji technologicznych;

P

B

·

PKZ(A.ad)(13)4 dobrać oprzyrządowanie maszyn szwalniczych do rodzaju tkanin i sposobów wykończenia wyrobów odzieżowych;

PP

C

·

A.71.2(4)1 rozróżnić maszyny i urządzenia stosowane do wykonania określonych wyrobów odzieżowych;

P

B

·

PKZ(A.ad)(15)1 określić zasady obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;

PP

B

·

PKZ(A.ad)(15)2 rozpoznać przyczyny zakłócenia pracy maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;

P

C

·

PKZ(A.ad)(15)3 rozpoznać usterki w maszynach i urządzeniach stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych oraz określić ich przyczyny;

P

C

·

PKZ(A.ad)(15)4 rozróżnić maszyny i urządzenia do obróbki parowo-cieplnej;

P

B

·

BHP(3)1 określić prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;

P

B

·

BHP(3)2 określić obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;

P

B

·

BHP(3)3 wyjaśnić procedurę postępowania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w przedsiębiorstwie odzieżowym;

P

D

·

BHP(2)1 scharakteryzować instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;

P

B

·

BHP(2)2 scharakteryzować zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;

P

B

·

BHP(2)3 skorzystać z przepisów dotyczących prawnej ochrony pracy;

P

B

·

BHP(1)1 wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej w przedsiębiorstwie odzieżowym;

P

B

·

BHP(1)2 rozróżnić środki gaśnicze oraz określić zasady ich stosowania;

P

B

·

BHP(9)1 zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy prawa dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;

P

B

·

BHP(10)1 określić procedury udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia;

P

B

·

BHP(10)2 udzielić pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia;

P

B

·

KPS(1)1 stosować zasady kultury osobistej;

·

KPS(1)2 stosować zasady etyki zawodowej;

·

KPS(6)3 aktualizować wiedzę z zakresu przepisów prawa;

·

KPS(8)1 ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania.

·


Rozpoznawanie mechanizmów maszyny szwalniczej

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie rozpoznanie mechanizmów w maszynie szwalniczej stębnowej na podstawie schematów kinematycznych maszyn lub modeli dydaktycznych oraz określenie ich funkcji. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie.

Rozpoznawanie ściegów ręcznych i maszynowych

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie rozpoznanie ściegów ręcznych i maszynowych oraz wskazanie możliwości ich zastosowania podczas wykonywania określonych wyrobów odzieżowych.

Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie lub w 2–3-osobowych zespołach.


Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w pracowni technologicznej, wyposażonej w stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu.

Środki dydaktyczne

Maszyna szwalnicza z oprzyrządowaniem, schematy kinematyczne maszyn szwalniczych, schemat kinematyczny głowicy maszyny stębnówki, plansze przedstawiające działanie mechanizmów tworzących ściegi, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, katalogi ściegów i szwów maszynowych, normy obowiązujące w przemyśle odzieżowym, dokumentacje techniczno-technologiczne, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych. Filmy dydaktyczne przedstawiające budowę oraz zasady działania maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania odzieży.


Podczas realizacji programu działu zaleca się stosowanie następujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, pokazu z objaśnieniem, pokazu z instruktażem, metody przypadków oraz ćwiczeń. Szczególnie zaleca się stosowanie metody pokazu, która umożliwia upoglądowienie treści kształcenia dotyczących budowy oraz zasady działania maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania odzieży. Pokaz można wspomóc filmami dydaktycznymi, prezentacjami multimedialnymi, schematami technologicznymi, tablicami edukacyjnymi oraz modelami dydaktycznymi. Podczas realizacji programu szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłową obsługę maszyn szwalniczych oraz potrzebę ich konserwacji, a także wyjaśnić zależność zachodzącą między prawidłową ich eksploatacją a bezawaryjną pracą.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form pracy uczniów.


Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się stosowanie: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów dydaktycznych, obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania ćwiczeń.

W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów szczególną uwagę należy zwracać na:

· rozpoznawanie maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych,

· identyfikowanie mechanizmów maszyn szwalniczych i określanie ich funkcji,

· określanie zasad konserwacji maszyn szwalniczych,

· korzystanie z instrukcji obsługi maszyn.









Materiał nauczania

A.71.1(8)1 scharakteryzować proces wykonywania wyrobów odzieżowych;

P

B

· Procesy wytwarzania wyrobów odzieżowych.

· Obliczanie ilości materiałów potrzebnych do wykonania określonych asortymentów odzieży.

· Rodzaje układów szablonów.

· Zasady rozkroju materiałów odzieżowych.

· Zasady doboru ściegów i szwów do określonych operacji technologicznych.

· Zasady doboru maszyn i urządzeń do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych.

· Zasady doboru oprzyrządowania maszyn szwalniczych.

· Zasady łączenia elementów wyrobów odzieżowych.

· Sposoby wykończenia i uszlachetniania wyrobów odzieżowych.

· Parowo-cieplna obróbka tkanin i wyrobów odzieżowych.

· Kontrola jakości stosowana w procesach wytwarzania wyrobów odzieżowych.

· Dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobów odzieżowych.

· Kalkulacja kosztów związanych z wykonaniem wyrobów odzieżowych.

· Programy komputerowe wspomagające wykonywanie wyrobów odzieżowych.

A.71.1(8)2 zaplanować operacje technologiczne związane z wykonywaniem wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(7)1 scharakteryzować rodzaje układów szablonów wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.1(7)2 sporządzić układy szablonów wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(7)3 zaprojektować układy szablonów wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(7)4 wykonać układy szablonów wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(12)1 obliczyć ilość materiałów potrzebnych do wykonania określonych asortymentów odzieży;

P

C

A.71.2(12)2 określić zużycie materiałów wykorzystanych do wykonania określonych asortymentów odzieży;

P

C

A.71.2(3)1 scharakteryzować sposoby rozkroju materiałów odzieżowych;

P

B

A.71.1(9)1 dobrać rodzaje ściegów i szwów do określonych operacji technologicznych;

P

C

A.71.2(5)1 dobrać oprzyrządowanie maszyn szwalniczych do określonych procesów technologicznych;

P

B

A.71.2(8)1 określić zasady łączenia elementów wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.2(10)1 wyjaśnić zasady obróbki parowo-cieplnej materiałów i wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.1(10)1 scharakteryzować metody wykończania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.1(10)2 dobrać sposoby wykańczania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(13)1 scharakteryzować metody kontroli jakości stosowane w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;

P

B

PKZ(A.ad)(4)2 posłużyć się dokumentacją techniczno-technologiczną wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(12)3 wyjaśnić zasady obliczania kosztów wykonania wyrobów odzieżowych;

PP

C

PKZ(A.ad)(16)1 scharakteryzować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań;

P

B

PKZ(A.ad)(16)2 skorzystać ze specjalistycznych programów komputerowych;

PP

C

KPS(7)1 przestrzegać tajemnicy zawodowej związanej z wprowadzaniem różnych technologii produkcji wyrobów odzieżowych;

KPS(3)1 przewidzieć skutki podejmowanych działań;



Planowanie układu szablonów wybranego fasonu spódnicy

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie wykonanie układu szablonów wybranego fasonu spódnicy na podstawie dokumentacji techniczno-technologicznej. Przystępując do wykonania ćwiczenia, uczniowie powinni wybrać fason spódnicy oraz rodzaj tkaniny, z której będzie wykonana spódnica.


Obliczanie ilości tkaniny potrzebnej do wykonania spodni damskich

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie obliczenie ilości metrów bieżących określonego rodzaju tkaniny potrzebnej do wykonania spodni damskich dla figury typu B w rozmiarze 36 i 44. W trakcie wykonywania ćwiczenia należy umożliwić uczniom korzystanie z przykładowej dokumentacji techniczno-technologicznej oraz katalogów wyrobów odzieżowych.



Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w pracowni technologicznej, wyposażonej w stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu.

Środki dydaktyczne

Maszyna szwalnicza z oprzyrządowaniem, modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, schematy kinematyczne maszyn szwalniczych, plansze przedstawiające działanie mechanizmów tworzących ścieg oraz powstawanie ściegów w maszynach szwalniczych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, katalogi ściegów i szwów maszynowych, normy obowiązujące w przemyśle odzieżowym, dokumentacje techniczno-technologiczne, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, plansze przedstawiające układy szablonów, prezentacje multimedialne dotyczące zasad wykonywania układów szablonów, przykładowe szablony elementów wyrobów odzieżowych.


Podczas realizacji programu zaleca się stosowanie następujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, pokazu z objaśnieniem, metody przypadków oraz ćwiczeń. Szczególnie zaleca się stosowanie metody pokazu, która umożliwia upoglądowienie treści kształcenia dotyczących procesów technologicznych wytwarzania odzieży. Pokaz można wspomóc prezentacją multimedialną. W procesie nauczania należy zwracać uwagę na zasady rozkroju materiałów odzieżowych, doboru ściegów i szwów do określonych operacji technologicznych, metody łączenia elementów odzieży oraz wykończania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych. W trakcie prowadzenia zajęć dydaktycznych należy również rozwijać poczucie odpowiedzialności za jakość wykonanej pracy oraz kształtować nawyki korzystania z instrukcji obsługi maszyn i urządzeń, przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.

Formy organizacyjne



Do oceny edukacyjnych osiągnięć uczniów proponuje się stosowanie: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów dydaktycznych, obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania ćwiczeń.

W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów szczególną uwagę należy zwracać na:

· planowanie układów szablonów,

· obliczanie kosztów związanych z wykonywaniem wyrobów odzieżowych,

· posługiwanie się dokumentacją techniczno-technologiczną wyrobów odzieżowych,

· dobieranie metod wykończania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych.




4. Działalność gospodarcza w branży odzieżowej








Materiał nauczania

PDG(1)1 posłużyć się pojęciami dotyczącymi funkcjonowania gospodarki rynkowej;

P

B

· Podstawy działalności gospodarczej.

· Przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej.

· Konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych oraz przepisów prawa podatkowego i prawa autorskiego.

· Formy organizacyjno-prawne działalności przedsiębiorstwa.

· Formy pozyskiwania kapitału.

· Rejestrowanie przedsiębiorstwa.

· Dokumentacja dotycząca podejmowania działalności gospodarczej.

· Opodatkowanie działalności gospodarczej.

· Systemy wynagrodzeń pracowników.

· Zasady sporządzania biznesplanu.

· Prawa i obowiązki pracownika i pracodawcy.

· Ubezpieczenia gospodarcze.

· Etyka w biznesie.

PDG(1)2 zdefiniować pojęcia: małe, średnie, duże przedsiębiorstwo;

P

A

PDG(2)1 skorzystać z przepisów prawa pracy, przepisów o ochronie danych osobowych i prawa autorskiego;

P

B

PDG(2)2 skorzystać z przepisów prawa podatkowego;

P

B

PDG(2)3 określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych oraz przepisów prawa podatkowego i prawa autorskiego;

P

C

PDG(3)1 skorzystać z przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej;

P

B

PDG(3)2 przewidzieć konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej;

P

D

PDG(3)3 skorzystać z przepisów dotyczących prowadzenia działalności handlowej;

P

B

PDG(7)1 dobrać formę organizacyjno-prawną planowanej działalności gospodarczej;

P

C

PDG(7)2 sporządzić dokumenty niezbędne do uruchomienia i prowadzenia działalności gospodarczej;

P

C

PDG(7)3 wybrać formę opodatkowania działalności gospodarczej;

P

D

PDG(7)4 sporządzić biznesplan planowanej działalności gospodarczej;

P

C

KPS(2)3 zaproponować możliwości rozwiązania realizowanych zadań;

KPS(2)4 zrealizować zaplanowane działania;

KPS(6)2 zaktualizować wiedzę dotyczącą prowadzenia działalności gospodarczej.


Planowanie działalności gospodarczej

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie opracowanie, w formie poradnika multimedialnego, procedury postępowania związanej z uruchomieniem działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług krawieckich.

Uczniowie wykonują ćwiczenie w 2–3-osobowych zespołach.

Przygotowywanie dokumentów niezbędnych do założenia własnej działalności gospodarczej

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie przygotowanie dokumentacji niezbędnej do założenia działalności gospodarczej na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie.

W trakcie wykonywania ćwiczenia uczniowie mogą korzystać z przykładowych wzorów dokumentów zamieszczonych w Internecie.


Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w pracowni dydaktycznej, wyposażonej w stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu oraz stanowiska komputerowe dla uczniów (jedno stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Przepisy prawa dotyczące działalności gospodarczej i prawa pracy. Filmy i prezentacje multimedialne dotyczące zakładania przedsiębiorstwa. Teksty przewodnie.


Podczas realizacji działu zaleca się stosowanie aktywizujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej, metody przypadków, metody sytuacyjnej oraz ćwiczeń. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda tekstu przewodniego, która ułatwi uczniom samodzielne gromadzenie i analizowanie informacji dotyczących zakładania własnej działalności handlowej. Wskazane jest również stosowanie metody projektów, która umożliwi kształtowanie umiejętności planowania, korzystania z różnych źródeł informacji, stosowania nabytej wiedzy w praktyce, rozwiązywania problemów oraz podejmowania decyzji. W trakcie realizacji programu zaleca się korzystanie z wiedzy uczniów nabytej na wcześniejszych etapach kształcenia.

Formy organizacyjne



Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się stosowanie sprawdzianu ustnego i pisemnego, testów osiągnięć szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W ocenie końcowej osiągnięć edukacyjnych uczniów należy uwzględnić wyniki wszystkich metod sprawdzania oraz ocenę wykonanego ćwiczenia.









Materiał nauczania

PDG(4)1 scharakteryzować przedsiębiorstwa i instytucje funkcjonujące w branży odzieżowej;

P

B

· Przedsiębiorstwa i instytucje funkcjonujące w branży odzieżowej.

· Charakterystyka działalności przedsiębiorstw branży odzieżowej.

· Źródła przychodów i kosztów w przedsiębiorstwach branży odzieżowej.

· Optymalizacja kosztów w prowadzonej działalności gospodarczej.

· Zasady współpracy przedsiębiorstwa branży odzieżowej z kontrahentami.

· Prace biurowe – zasady sporządzania pism.

· Obsługa biurowych urządzeń technicznych.

· Badania marketingowe.

· Działania marketingowe.

· Specjalistyczne programy komputerowe wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej.

PDG(5)1 dokonać analizy działalności przedsiębiorstw funkcjonujących na rynku odzieżowym;

P

D

PDG(5)2 dokonać analizy czynników kształtujących popyt na określone wyroby odzieżowe;

P

C

PDG(5)3 określić rodzaj działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwa konkurencyjne;

P

B

PDG(6)1 określić zasady sprzedaży produktów branży odzieżowej;

P

B

PDG(11)1 zidentyfikować składniki kosztów i przychodów przedsiębiorstw funkcjonujących w branży odzieżowej;

PP

D

PDG(11)2 określić wpływ kosztów i przychodów na wyniki finansowe przedsiębiorstw odzieżowych;

P

C

PDG(11)3 określić możliwości optymalizowania kosztów prowadzonej działalności gospodarczej;

P

C

PDG(6)2 określić zasady współpracy z kontrahentami w zakresie sprzedaży wyrobów odzieżowych;

P

D

PDG(6)3 zaplanować przedsięwzięcia dotyczące promowania wyrobów odzieżowych;

P

D

PDG(8)1 zorganizować stanowisko pracy biurowej zgodnie z wymaganiami ergonomii;

P

C

PDG(8)2 sformułować pisma związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

P

c

PDG(8)3 wykonać czynności związane z przyjmowaniem korespondencji;

P

B

PDG(9)1 obsłużyć biurowe urządzenia techniczne;

P

B

PDG(10)1 scharakteryzować elementy marketingu-mix;

P

B

PDG(10)2 określić metody badań marketingowych;

P

C

PDG(10)3 dokonać analizy potrzeb klientów;

P

C

PDG(10)4 dobrać działania marketingowe do rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej;

P

C

PDG(9)2 zastosować programy komputerowe wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej;

P

C

KPS(4)3 przejawiać chęć doskonalenia się;

KPS(4)4 przejawiać chęć ciągłego uczestniczenia w szkoleniach;

KPS(5)1 określić sposoby radzenia ze stresem;

KPS(5)2 radzić sobie ze stresem podczas wykonywania zadań zawodowych;

KPS(6)4 zaktualizować wiedzę dotyczącą prowadzenia działalności gospodarczej;

KPS(7)1 przestrzegać tajemnicy zawodowej związanej z wprowadzaniem różnych technologii produkcji wyrobów odzieżowych;

KPS(9)1 negocjować z kontrahentami warunki porozumień.


Badanie potrzeb klientów na określone wyroby odzieżowe

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie opracowanie kwestionariusza ankiety, na podstawie którego przeprowadzone zostanie badanie mające na celu rozpoznanie potrzeb klientów na określone wyroby odzieżowe. Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zapoznać uczniów z zasadami konstruowania kwestionariusza ankiety, doboru grupy badawczej oraz zasadami opracowywania wyników badań ankietowych. W trakcie wykonywania ćwiczenia uczniowie mogą korzystać z innych narzędzi stosowanych do badania preferencji oraz oczekiwań klientów w branży odzieżowej, materiałów reklamowych przedsiębiorstw, katalogów wyrobów odzieżowych, czasopism zawodowych oraz innych źródeł informacji.

Wskazane jest, aby wyniki badań opracowano w formie raportu.


Planowanie działań marketingowych związanych z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie przygotowanie projektu ulotki promującej rodzaj i zakres usług krawieckich. W trakcie wykonywania ćwiczenia uczniowie mogą korzystać z Internetu, materiałów reklamowych przedsiębiorstw, katalogów wyrobów odzieżowych, czasopism zawodowych oraz innych źródeł informacji.



Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w pracowni, wyposażonej w stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu oraz stanowiska komputerowe dla uczniów (jedno stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Przepisy prawa dotyczące działalności gospodarczej i prawa pracy, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące marketingu, przykładowe materiały reklamowe przedsiębiorstw.


Podczas realizacji działu zaleca się stosowanie następujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej, metody przypadków, metody sytuacyjnej. Metoda projektów zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ daje możliwość zastosowania wcześniej zdobytej wiedzy oraz pozwala na efektywne wykorzystanie czasu, planowanie działań, podejmowanie decyzji, korzystanie z różnych źródeł informacji i prezentację wykonanych projektów, sprzyja także kształtowaniu kompetencji personalnych i społecznych. W trakcie realizacji programu wskazane jest również korzystanie z filmów dydaktycznych oraz materiałów umożliwiających symulacje działań związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa odzieżowego.

Formy organizacyjne



Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się stosowanie sprawdzianu ustnego i pisemnego, testów osiągnięć szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów szczególną uwagę należy zwrócić na:

· rozpoznawanie przedsiębiorstw i instytucji funkcjonujących w branży odzieżowej,

· określanie rodzaju i zakresu działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwa branży odzieżowej,

· określanie przychodów i kosztów w przedsiębiorstwach branży odzieżowej,

· stosowanie zasad współpracy przedsiębiorstwa branży odzieżowej z kontrahentami,

· planowanie działań marketingowych,

· obsługę biurowych urządzeń technicznych.




5. Język obcy w branży odzieżowej








Materiał nauczania

JOZ(1)1 posłużyć się obcojęzyczną terminologią zawodową dotyczącą procesu wytwarzania wyrobów odzieżowych;

P

C

· Obcojęzyczne słownictwo zawodowe z zakresu wytwarzania wyrobów odzieżowych:

· materiały i dodatki odzieżowe,

· budowa i zasada działania maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania odzieży,

· rodzaje wyrobów odzieżowych,

· pomiary krawieckie,

· konstrukcja i modelowanie wyrobów odzieżowych,

· organizacja stanowiska pracy,

· zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.

· Czynności związane z wytwarzaniem wyrobów odzieżowych.

· Zwroty grzecznościowe.

· Tłumaczenie tekstów zawodowych.

· Korespondencja dotycząca procesu wytwarzania wyrobów odzieżowych.

· Instrukcje obsługi maszyn i urządzeń opracowane w języku obcym.

· Dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobów odzieżowych opracowana w języku obcym.

· Źródła informacji z zakresu odzieżownictwa.

JOZ(1)2 podjąć rozmowę na temat wysłuchanego tekstu dotyczącego trendów w modzie;

P

C

·

JOZ(1)3 przeczytać i przetłumaczyć korespondencję otrzymywaną za pomocą poczty elektronicznej;

P

C

JOZ(2)1 określić w języku obcym czynności związane z wytwarzaniem wyrobów odzieżowych;

P

B

JOZ(2)3 posłużyć się językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywanie zadań zawodowych;

P

C

JOZ(2)4 zastosować obcojęzyczne zwroty grzecznościowe w środowisku pracy;

P

C

JOZ(3)1 przetłumaczyć na język obcy, z zachowaniem podstawowych zasad gramatyki i ortografii, teksty zawodowe napisane w języku polskim;

P

C

JOZ(3)2 przetłumaczyć korespondencję obcojęzyczną dotyczącą wyrobu odzieżowego zamówionego przez klienta;

P

C

JOZ(3)3 przeczytać obcojęzyczne instrukcje dotyczące zasad obsługi maszyn szwalniczych i urządzeń odzieżowych;

P

C

JOZ(3)4 zredagować notatkę w języku obcym z tekstu zawodowego słuchanego i czytanego;

PP

C

JOZ(4)1 porozumieć się z uczestnikami procesu pracy w języku obcym wykorzystując słownictwo zawodowe;

P

C

JOZ(4)2 przekazać w języku obcym informacje dotyczące wykonywanych czynności zawodowych;

P

C

JOZ(5)1 skorzystać z obcojęzycznych zasobów Internetu dotyczących projektowania i wykonywania wyrobów odzieżowych;

P

C

JOZ(5)2 skorzystać z obcojęzycznej dokumentacji techniczno-technologicznej;

P

C


KPS(4)3 przejawiać chęć doskonalenia się.


Rozpoznawanie trendów w modzie na podstawie obcojęzycznych źródeł informacji

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie określenie aktualnych trendów w modzie. W tym celu uczniowie powinni wyszukać w różnych obcojęzycznych źródłach informacji dotyczących aktualnych trendów w modzie, dokonać ich selekcji, przetłumaczyć na język polski i przedstawić w formie krótkiej prezentacji. W trakcie prezentacji nauczyciel powinien zwrócić uwagę na gramatykę, poprawność wymowy, zastosowane słownictwo zawodowe oraz formę prezentacji.

Ćwiczenie uczniowie wykonują w grupach od 2 do 3 osób.


Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni językowej i technologicznej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny znajdować się: stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu (jedno stanowisko dla dwóch uczniów) oraz urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, nagrania dźwiękowe, czasopisma branżowe, polskie i obcojęzyczne słowniki, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne przedstawiające surowce włókiennicze, materiały i dodatki odzieżowe, narzędzia, maszyny i urządzenia stosowane w przemyśle odzieżowym.


Podczas realizacji działu zaleca się stosowanie aktywizujących metod nauczania, ze szczególnym uwzględnieniem: inscenizacji, dyskusji dydaktycznej, dialogu i ćwiczeń. Wskazane jest, aby realizację programu nauczania rozpocząć od sprawdzenia umiejętności językowych uczniów i zaplanować na tej podstawie metody nauczania oraz formy organizacji zajęć dydaktycznych. Nauczyciel powinien zapewnić uczniom odpowiednie warunki do prowadzenia konwersacji, tłumaczenia wysłuchanych tekstów oraz przygotowywania korespondencji w języku obcym. Zaleca się również, aby uczniowie sporządzali własne słowniki obcojęzycznej terminologii zawodowej.

Formy organizacyjne

Zajęcia należy prowadzić w grupach do 15 osób.



W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów szczególną uwagę należy zwrócić na:

· zasobność słownictwa zawodowego,

· poprawność gramatyczną,

· poprawność wymowy,

· stosowanie zwrotów grzecznościowych,

· rozumienie ze słuchu,

· korzystanie z obcojęzycznych źródeł informacji.









Materiał nauczania

JOZ(2)2 przeprowadzić rozmowę w języku obcym dotyczącą realizowanych zadań;

P

C

· Słownictwo związane z wykonywaniem zadań zawodowych.

· Negocjowanie warunków pracy.


· Sposoby konserwacji wyrobów odzieżowych.

· Obcojęzyczne teksty dotyczące zasady działania oraz obsługi maszyn szwalniczych.

· Instrukcje obsługi maszyn szwalniczych.

· Konwersacje w języku obcym zawodowym.

· Prowadzenie korespondencji z klientami w języku obcym.

· Wyrażanie opinii, wydawanie poleceń.

· Porozumiewanie się w języku obcym ze współpracownikami.

· Obcojęzyczne źródła informacji zawodowej.

JOZ(2)5 negocjować warunki pracy w języku obcym;

PP

C

JOZ(3)5 dokonać analizy informacji opracowanych w języku obcym dotyczących procesu produkcji wyrobów odzieżowych;

P

C

JOZ(3)6 przeczytać i przetłumaczyć obcojęzyczne teksty dotyczące zasady działania oraz obsługi maszyn szwalniczych;

P

C

JOZ(3)7 odczytać zamieszczone na etykietach wyrobów odzieżowych informacje w języku obcym;

P

C

JOZ(4)3 wyrazić swoje opinie dotyczące wykonywania czynności zawodowych;

PP

C

JOZ(4)4 słuchać ze zrozumieniem wypowiedzi w języku obcym współpracowników zgodnie z zasadami aktywnego słuchania;

P

C

JOZ(4)5 porozumieć się z zespołem współpracowników w języku obcym zawodowym;

P

C

JOZ(5)3 skorzystać z obcojęzycznych portali internetowych;

P

C




Prowadzenie w języku obcym rozmowy z klientem na temat sposobu konserwacji określonego wyrobu odzieżowego

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie odczytanie informacji zamieszczonej na etykiecie określonego wyrobu odzieżowego dotyczącej sposobu jego konserwacji oraz przekazanie klientowi w formie ustnej, w języku obcym zaleceń dotyczących sposobu użytkowania odzieży. Informacje o sposobie konserwacji wyrobu odzieżowego uczniowie mogą przygotować w dwuosobowych zespołach w formie dialogu lub prezentacji wygłoszonej na forum klasy. W trakcie prezentacji nauczyciel powinien zwrócić uwagę na stosowanie słownictwa zawodowego, poprawność wymowy, konstrukcję wypowiedzi ustnej oraz sposób i czas prezentacji.


Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni językowej i technologicznej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: surowce i materiały, narzędzia, maszyny i urządzenia wykorzystywane w przemyśle odzieżowym oraz stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu (jedno stanowisko dla dwóch uczniów) oraz urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, nagrania dźwiękowe, czasopisma branżowe, słowniki, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące branży odzieżowej.


Podczas realizacji działu zaleca się stosowanie aktywizujących metod nauczania, ze szczególnym uwzględnieniem: metody ćwiczeń, inscenizacji, dyskusji dydaktycznej. Dominującą metodą powinna być metoda ćwiczeń. Formy prowadzenia zajęć: konwersacje, dialogi, analiza tekstów zawodowych oraz dokumentacji techniczno-technologicznej wyrobów odzieżowych. Realizacja programu działu umożliwi kształtowanie umiejętności posługiwania się terminologią zawodową, komunikowania się w języku obcym zawodowym, czytania ze zrozumieniem, redagowania wypowiedzi ustnych i pisemnych oraz korzystania z obcojęzycznej literatury zawodowej.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach do 15 osób.



W ocenie końcowej osiągnięć uczniów należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność gramatyczną, płynność wymowy, konstrukcję wypowiedzi pisemnych, stosowanie słownictwa zawodowego oraz czas prezentacji.




6. Wykonywanie wyrobów odzieżowych








Materiał nauczania

BHP(7)2 zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii;

P

B

· Organizacja stanowiska pracy.

· Regulaminy i instrukcje stanowiskowe.

· Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska.

· Zagrożenia związane z wykonywaniem wyrobów odzieżowych.

· Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej stosowane podczas wykonywania wyrobów odzieżowych.

· Projekty wyrobów odzieżowych.


· Obliczanie zapotrzebowania na materiały odzieżowe i dodatki krawieckie.

· Dobór materiałów do określonych asortymentów odzieży.

· Stosowanie narzędzi i przyborów krawieckich.

· Dobór urządzeń, narzędzi i przyrządów do rozkroju, materiałów odzieżowych.

· Ocena jakości materiału przeznaczonego do rozkroju.

· Rozkrój materiałów odzieżowych.

· Kontrola jakości wykrojów elementów wyrobów odzieżowych.

· Klejenie elementów wyrobów odzieżowych.

· Gospodarka odpadami.

BHP(7)4 zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;

P

C

BHP(8)2 zastosować środki ochrony indywidualnej podczas wykonywania wyrobów odzieżowych;

P

C

BHP(4)1 rozpoznać zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych;

P

C

PKZ(A.ad)(3)1 posłużyć się projektami wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.1(1)5 skorzystać z projektów plastycznych wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.1(3)3 dobrać materiały do określonych asortymentów odzieży;

P

B

A.71.1(3)4 dobrać dodatki krawieckie do określonych wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.1(3)5 dobrać materiały zdobnicze do różnych rodzajów ubiorów;

P

B

A.71.2(1)1 posłużyć się dokumentacją techniczno-technologiczną dotyczącą rozkroju materiałów odzieżowych;

P

B

A.71.2(2)1 obliczyć zapotrzebowanie na materiały odzieżowe;

P

B

A.71.2(2)2 ocenić jakość materiałów przeznaczonych do wykonywania wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.2(3)2 dobrać sposoby rozkroju materiałów odzieżowych;

P

C

A.71.2(3)3 posłużyć się narzędziami i przyborami krawieckimi;

P

B

A.71.2(3)4 dobrać urządzenia, narzędzia i przyrządy do rozkroju materiałów odzieżowych;

P

C

A.71.2(3)5 przygotować układy szablonów elementów wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(3)6 dokonać rozkroju materiałów odzieżowych;

P

C

A.71.2(3)7 dokonać kontroli jakości wykrojów;

P

B

A.71.2(3)8 dobrać parametry klejenia do rodzaju tkaniny i elementów wyrobu odzieżowego;

P

B

A.71.2(3)9 zaplanować zagospodarowanie odpadów odzieżowych;

P

C



Wykrawanie elementów żakietu klasycznego

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie wykrojenie z tkaniny wełnianej elementów żakietu klasycznego na podstawie dokumentacji techniczno-technologicznej. Przed przystąpieniem uczniów do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien udzielić instruktażu dotyczącego zasad organizacji stanowiska pracy, kroju elementów wyrobów odzieżowych, doboru urządzeń, narzędzi i przyrządów, konieczności stosowania środków ochrony indywidualnej podczas wykonywania wyrobów odzieżowych oraz przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska.

Uczniowie wykonują ćwiczenie w zespołach dwuosobowych.

Usztywnianie wybranych elementów żakietu

Opis pracy:

Zadaniem uczniów będzie wybór elementów żakietu przeznaczonych do klejenia, dobranie odpowiedniego wkładu usztywniającego, dobranie parametrów klejenia i narzędzi do obróbki termicznej oraz podklejenie wybranych elementów żakietu.

Nauczyciel powinien udzielić uczniom instruktażu dotyczącego zasad wykonywania obróbki klejowej oraz obróbki termicznej określonych elementów wyrobów odzieżowych oraz umożliwić korzystanie z dokumentacji techniczno-technologicznej. W trakcie wykonywania ćwiczenia uczniowie powinni korzystać ze środków ochrony indywidualnej i przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.



Zajęcia dydaktyczne zaleca się prowadzić w warsztatach szkolnych wyposażonych w stanowiska do: rozkroju (jedno stanowisko dla dwóch uczniów) wyposażone w stół i narzędzia do rozkroju materiałów odzieżowych, prasowania (jedno stanowisko dla trzech uczniów) oraz w prasy i klejarki.

Środki dydaktyczne

Przykładowa dokumentacja techniczno-technologiczna, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, próbniki wkładów odzieżowych, szablony wyrobów odzieżowych, narzędzia i urządzenia krojcze, przybory i narzędzia krawieckie.


Podczas realizacji programu zaleca się stosowanie następujących metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, pokazu z instruktażem, metody przypadków oraz ćwiczeń praktycznych. Szczególnie zaleca się stosowanie ćwiczeń praktycznych umożliwiających kształtowanie umiejętności korzystania z dokumentacji techniczno-technologicznej, obliczania zapotrzebowania na materiały odzieżowe i dodatki krawieckie, rozkroju materiałów odzieżowych oraz przygotowywania ich do procesu łączenia, a także kształtowanie umiejętności skutecznego komunikowania się, efektywnego współdziałania w zespole, radzenia sobie w sytuacjach problemowych, organizowania i oceniania własnej pracy.

W procesie nauczania-uczenia się należy również odwoływać się do wiedzy i umiejętności nabytych podczas realizacji programów przedmiotów teoretycznych.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form pracy uczniów do 8 osób.


Do oceny edukacyjnych osiągnięć uczniów proponuje się stosowanie: sprawdzianów ustnych, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń oraz sprawdzianów praktycznych.

W procesie oceniania szczególną uwagę należy zwrócić na:

· dobieranie szablonów do wykonania określonych elementów wyrobów odzieżowych,

· dobieranie materiałów do wykonania określonych asortymentów odzieży,

· dokonywanie rozkroju materiałów odzieżowych,

· ocenianie jakości wykrojów elementów wyrobów odzieżowych.









Materiał nauczania

BHP(7)3 zorganizować stanowisko pracy do łączenia elementów wyrobów odzieżowych zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii;

P

B

· Organizacja stanowiska pracy.

· Regulaminy i instrukcje stanowiskowe.

· Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska.

· Zagrożenia związane z wykonywaniem wyrobów odzieżowych.

· Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej stosowane podczas wykonywania wyrobów odzieżowych.

· Dobieranie ściegów i szwów maszynowych.

· Przygotowanie maszyn do szycia.

· Oprzyrządowanie maszyn szwalniczych.

· Szycie maszynowe.

· Zakłócenia pracy maszyn i sposoby ich usuwania.

· Obróbka termiczna.

· Dobór dodatków krawieckich i materiałów zdobniczych.

· Wykonywanie węzłów technologicznych.

· Wykonywanie wyrobów odzieżowych.

· Obróbka parowo-cieplna wyrobów odzieżowych.

· Wykończenie wyrobów odzieżowych.

· Uszlachetnianie wyrobów odzieżowych.

BHP(8)3 dobrać środki ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania wyrobów odzieżowych;

P

C

BHP(4)2 przewidzieć skutki zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych;

P

C

A.71.1(9)2 dobrać rodzaje ściegów do określonych operacji technologicznych;

P

B

A.71.1(9)3 dobrać rodzaje szwów do określonych operacji technologicznych;

P

B

A.71.2(4)2 dobrać maszyny i urządzenia do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;

P

A

A.71.2(5)2 dobrać oprzyrządowanie maszyn szwalniczych;

P

A

A.71.2(6)1 przygotować maszyny szwalnicze do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(6)2 obsłużyć maszyny szwalnicze podczas wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(7)1 rozpoznać nieprawidłowości w działaniu mechanizmów maszyn szwalniczych;

P

C

A.71.2(7)2 podjąć działania związane z usuwaniem przyczyn nieprawidłowości funkcjonowania mechanizmów maszyn szwalniczych;

PP

D

A.71.2(1)2 posłużyć się dokumentacją dotyczącą łączenia wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(2)3 określić zapotrzebowanie na dodatki krawieckie i zdobnicze;

P

B

PKZ(A.ad)(12)3 połączyć elementy wyrobów odzieżowych z zastosowaniem określonych szwów;

P

B

A.71.2(8)3 wykonać połączenia elementów wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(10)2 wykonać czynności związane z obróbką parowo-cieplną wyrobów odzieżowych;

P

B

A.71.2(13)2 zastosować sposoby kontroli międzyoperacyjnej w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(13)3 ocenić jakość wykonanych wyrobów odzieżowych;

PP

D

A.71.2(9)1 wykonać czynności związane z wykończeniem wyrobów odzieżowych;

P

C

A.71.2(9)2 wykonać czynności związane z uszlachetnianiem wyrobów odzieżowych;

P

C

KPS(10)1 współpracować w zespole;

KPS(10)2 przezwyciężać ba

Documents

Krok II · Web viewPodstawy projektowania i konstrukcji odzieży 13 3. Techniki wytwarzania odzieży 17 4. Działalność gospodarcza w branży odzieżowej 22 5. Język obcy w branży