Kenavenster december 2010

België-BelgiqueP.B. – PP

2530 BoechoutBC 30280

nr. 60 - oktober - november - december 2010 www.kena.be

Vera

ntw

oord

elijk

e ui

tgev

er H

. Stin

ders

- Sc

hran

sstr

aat 3

7 - 2

530

Boec

hout

- 03

455

14

23 -

Tijd

schr

ift

van

Kena

vzw

- v

ersc

hijn

t dr

iem

aand

elijk

s -

15e

jaar

gang

NR.

4

Erk

ennin

gsn

um

mer

P708155

13 KenafeestDe werkgroep initiatieven heeft er weer een prachteditie van gemaakt. Tot volgend jaar!

22 Het domein spreekt“De volgende fase is het kappen van de grote eiken langs de wegen en in de nabijheid van de gebouwen.”

Kenavenster september oktober november 2010.indd 1 20/12/10 02:22

december 2010

De grote boskap in Heuvelsven is ook bij de redactie niet onop-gemerkt gebleven. Zeker in deze donkere en koudere dagen was het een bevreemdend zicht. Toen we tijdens het herfstkamp de be-vrijde stukken bos opnieuw in ge-bruik namen, werden de mogelijk-heden zichtbaar. De redactie was verkocht. Tof! Meer speelterrein, meer ruimtegevoel, meer soorten bomen, veel hout, verandering, … toekomst.

Stilstand heeft vaak meer weg van achteruitgang. De boskap die O.C.S. organiseert, biedt de natuur de kans om terug te herstellen. Net zoals Kena van alle gekregen kansen uit het verleden steeds het beste heeft gemaakt. Met kerst-mis voor de deur staan mensen al eens stil bij het voorbije jaar. De lichtjes die nu de donkere omge-ving sieren, stemmen mensen vol

verwachting en hoop. Als we nu in Heuvelsven rondlopen, dromen we al volop van de lente- en de zo-merkampen.

In dit venster krijgen jullie onder andere een korte samenvatting van het laatste vitaminenweekend en de algemene vergadering. Ellen Van Vaerenberg keerde na enkele jaren terug naar Heuvelsven tij-dens het Kenaweekend en schreef haar indrukken op. Hendrik tekent cartoons, na Ellen schrijft ook Ju-lie columns. Kortom ... leven in de brouwerij. Daar gaat kersmis ook over.

Een zalig kerstfeest en een fijn ou-dejaar vanwege de redactie.

De redactie ... te bereiken via [email protected]

Redactioneel

ColofonTijdschrift van Kena vzw - verschijnt driemaandelijks - 15e jaargang NR. 4 - oktober - november - december 2010

TekstenLeo, Margot, Veerle, Veerle, Julie, Ellen, Lotte, Jessy, , Hendrik, Maxime, Elke, Hans

Foto’sEline, Hans, Florine, Maud, Julie, Lotte, Veerle

Eindredactie en lay-outHans Jacobs, Hendrik Stinders

Verantwoordelijke uitgever H. Stinders Schransstraat 372530 Boechout - 03 455 14 23 Erkenningsnummer P708155

HerfstkampMet deze fijne groep is de

toekomst van Kena helemaal verzekerd.

052

De nieuwe siteHoewel de site nog steeds

in opbouw is, mogen we het voorlopige resultaat al een

tijdje zien. 11

VormingscursussenZowel het inhoudelijke als de vorm wordt op deze moment

geoptimaliseerd. Be prepared!11

KenafeestTerugblikken en vooruitblik-

ken met vele minder en meer bekenden.

13

02 Redactioneel 03 Woordje van de voorzitter Leo04 Column Ellen Julie05 De kampen06 Kenacomic Hendrik07 Wist-je-datjes10 Bestuurlijk Maxime

Hans11 Annoncekes 12 Vrij podium Veerle13 Er rond Veerle16 Geen idee Hans18 Uit de oude doos 19 Vrij Podium Veerle C.20 Onder de appelboom20 De speelhoek Margot22 Heuvelsven spreekt Leo24 Kenagenda


Is naar de quiz de allerslimste mens ter wereld kijken ook zo’n gezellig te-levisiemoment bij jullie thuis ? Wat sommige kandidaten allemaal weten blijft de kijkers verbazen. Het verrast dan ook wanneer een sterke deelne-mer, door het gemis aan een bepaalde basiskennis, de mist in gaat. Zo zag Frank van der Linde, alias de mens, op een blinde kaart het verschil niet tus-sen Zuid-Amerika en Afrika.. Ach, het is maar een spelletje en ‘de slimste mens ter wereld’ is maar een titel. We beseffen immers allemaal dat veel we-ten en verstandig zijn niet hetzelfde is. Wie intelligent is, verzamelt relevante kennis en vangt er ook iets mee aan. Daarom is, wat mij betreft, Roger Burggraeve kandidaat voor de echte titel van allerslimste mens ter wereld.Hij is Emeritus hoogleraar aan de KUL, priester en moraaltheoloog. Hij ver-dient die titel omdat hij o.a. in een in-terview in Knack menig lezer verbaas-de met zijn visie op mens en religie. Mensen als hij zouden meer gehoord moeten worden. We laten hem even aan het woord:

‘Het ergste vind ik een gelovige die met de ogen dicht de paus volgt, zon-der zelf na te denken. Ik zeg de men-sen nooit wat ze moeten doen. ... Je mag nooit uitgaan van het idee dat de mensen dom zijn. ...

Het is zeer gevaarlijk om elitair te den-ken, omdat de ene zal bepalen dat de andere er niet meer toe behoort. ...

We zijn er voor elkaar, wij zijn gene-zing voor elkaar ‘

Roger Burggraeve is ook een groot kenner van de Joods-Franse filosoof Emmanuel Levinas. Deze laatste is be-kend voor zijn ethiek van het ongerust geweten. Kort komt het hierop neer:

‘Als je zeker bent van je stuk en je wil

alles opofferen voor een hoger doel, dan dood je met een gerust geweten. Als we geloven een perfect systeem te hebben, waarin alles oké is, kan het uit de hand lopen.’

De ethiek van het onrustig geweten staat in fel contrast met de ‘feel good’ cultuur die de laatste jaren gepro-moot wordt en waarin we ons zeker in meer of mindere mate kunnen her-kennen. . Een bedenking die ons tot nadenken moet stemmen, is dat Pa-ter Damiaan en Moeder Theresa geen mensen uit de goot raapten om zich happy te voelen, maar wel omdat ze zich onrustig, ongemakkelijk voelden bij het idee dat zoveel mensen lagen te sterven in vreselijke omstandighe-den.

Naar mijn mening heeft zowel Burg-graeve als Levinas ons veel te vertel-len. We moeten alleen willen luisteren en zien wat hun ideeën bijvoorbeeld voor Kena kunnen betekenen. Dan zullen we de weg die we bewandelen in vraag blijven stellen en niet blinde-lings doen wat anderen voor ons be-dacht hebben. Als we een ongerust geweten ontwikkelen kunnen we niet anders dan oog hebben voor de zwak-ken en er ons op richten. Als we niet elitair denken, is het vanzelfsprekend dat iedereen erbij hoort. Als we menen dat onze manier van werken perfect is, kunnen we nooit van onze fouten leren. Maar de mooiste gedachte in deze kersttijd is misschien wel dat we genezing zijn voor elkaar. Tijdens het Kerstfeest zijn we ons bewuster van de aanwezigheid van de andere(n). En die aanwezigheid is een medicijn. Zalig Kerstmis en een gezond 2011.

Leo

100 jaar voor Don Bos-co droomde De La Salle over het creëren van een omgeving van rust en verbondenheid. Zon-der een 17de eeuwse bril op te houden wil-len we de deze droom verder vorm blijven geven.

-> Quote tijdens het vitaminenweekend

Rondsnuffelende vos-sen in plaats van opgerolde egels

“We zitten in een stad in ontwikkeling, niet in een museum.

We moeten aan stadsplanning durven

doen. ”

-> Quote tijdens het vitaminenweekend

“

Woordje van de voorzitter 3


december 2010

De columnDag allemaal!

Buiten lekker koud, maar binnen brandt het vuur. Zet je maar even met een warme thee aan de chauf-fage, want voor vandaag heb ik een bijzondere vraag…

Kunnen een mier en een draak vrienden zijn?

Wat denk je? Kan je vrienden zijn met iemand die niet op je lijkt, die niet is zoals jij? En zeg niet te snel: natuurlijk kan dat. Kijk even naar jezelf, lijken jou vrienden niet op één of andere manier altijd op jou? Ik zal je verklappen dat dat bij mij meestal wel het geval is. Er is al-tijd iets gemeenschappelijk dat ons bindt. Hoewel ik er denk ik niets op tegen zou hebben als een mier de

vriendschap met me vroeg…

Zou de draak er ook zo over den-ken? Een draak en een mier, zou het gaan? Ik moet eerlijk toegeven dat ik het niet weet. Ik heb die twee nog nooit samen gezien. Maar dat wil niets zeggen. Draken zijn blijk-baar wat verlegen, ze tonen zich niet zo vaak. En mieren zijn heel klein, misschien zien we ze daarom - wanneer we dan al eens een draak tegen het lijf lopen - niet zitten op de schouder van de draak.

Dus misschien toch, kunnen een mier en een draak vrienden zijn…

Hou jullie vuurtjes aan en tot de volgende!

Ellen Van Haegenborgh

4

DE COLUMN

Oh, dat he(me)ls winterweer!

Het is nog maar net december

en de sneeuwvlokjes dwarrelen

alweer naar beneden, terwijl een

Siberische wind ons al het gevoel

in de vingers ontneemt. Vorig

jaar duurde de winter welgeteld

vijf volledig maanden, dat is bijna

een volledig halfjaar. Gek toch?!

Tijdens het winterkamp lag er

al enkele dagen een dikke laag

sneeuw op het domein en twee

weken voor het paaskamp dwar-

relde het er nog lustig op los.

Het is één groot avontuur om nu

op school te geraken. Een soort

van afvalrace - vrij letterlijk dan

- want wie eerst valt, is verloren.

Gewapend met twee paar sok-

ken, twee paar handschoenen,

muts en dikke sjaal gaan dui-

zenden mensen dagelijks het ge-

vecht aan. Volgens mij is het bin-

nenkort gewoon gemakkelijker

om ergens heen te schaatsen.

Volgende week zou de maxi-

mumtemperatuur weer stijgen

tot zo’n 10°C. Maar zij die vrezen

dat de sneeuw zal verdwijnen

voor het kerstkamp, hoeven niet

te panikeren. In kan me trou-

wens niet herinneren dan we de

laatste zes jaar al ooit een win-

terkamp zonder sneeuw hadden,

toch? En daarbij heeft het winter-

weer ook zo zijn voordelen. We

klagen steeds dat het schitterend

weer is tijdens de examens, wel,

nu zal je met alle plezier binnen

achter je bureau blijven!

Succes m’n allerbeste Kena-

fanaten en maak er weer een

schitterend winterkamp van!

Julie Van Dooren


5De kampenNormaal gesproken is het niet echt aan kampleiders om uit te komen leggen hoe het is geweest. De ene kampleider heeft steeds fantastische mega grave kampen, de andere heeft er steeds goede. Maar “rats, vergeten iemand van de deelnemers te vragen iets te schrijven over het herfstkamp” en nu gebeurt toch het abnormale.

Collega’s verklaren me al eens zot, vrijdag tegen een uur of zes, net voor de herfstvakantie. Hoe ga jij kerstmis halen? Door te gaan werken besef ik nog maar eens hoe waardevol het kan zijn om de kans te krijgen enkele keren per jaar met gelijkgezinden (mensen met hetzelfde mensbeeld, zouden we op vita-minenweekend gezegd hebben) in Heuvelsven te mogen zijn. De meest een-voudige dingen laden je helemaal weer op. De druk en de kleine zorgen van het thuisfront smelten als sneeuw voor de zon.

Geen kamp zonder deelnemers natuurlijk. Liefst zo veel mogelijk. De jongeren, dat horen ze liever dan kinderen, van acht tot twaalf hebben een hele herfst-vakantie het grote kamp voor zich. Ik hoop dat ze het opnieuw een geslaagde editie vonden. Het vergelijken van kampen vind ik, hoe langer hoe meer, on-mogelijk. Voor hen moet het volgens mij nog moeilijker zijn. Ze komen dan ook niet om te vergelijken met het jaar voordien. Actie! ‘Gene zever’, om met een ochtendwoordje van Peter te zeggen.

Het herfstkamp heeft elk jaar een aantal typische kenmerken. Het domein is op zijn mooist, de leiding komt meestal al goed vermoeid aan en het wordt sneller donker dan je verwacht. Vanaf het eerste aantreden gaat ‘alles’ vanzelf. Ze kennen het nog van de zomer en ‘anciens’ helpen de nieuwen met plezier voort. Voldoening vinden we vooral in de eenvoudige zaken, bevestigen ook de monitoren de laatste avond. Af en toe vergaten we de lichten op de weg aan te steken. De tocht van het reftergebouw tot het kamp zien werd meteen als een bosspel. Met zelfgemaakte lampionnekes zie je iedereen langzaam maar zeker verdwijnen, de bonte ring tegemoet. Verkleedkleren worden door deelnemers tot na het laatste aantreden gedragen. Ik zie Stefan nog altijd rondlopen met zijn kroon. De leiding stond er soms echt voor piet snot bij. Deelnemers van tien leggen de ‘vlegerd’ uit, deelnemers van twaalf spelen een hele vrije tijd gitaar. Tijdens de bonte ring wordt er spontaan geklapt. Wonderlijk toch?

De volgende maandagmorgen en november worden er alvast niet rustiger op. In de ‘loft’, het copycenter van de school, stromen cursussen, testen en leer-krachten binnen, dezelfde leerkrachten die me twee vrijdagen voordien zot verklaarden. Misschien terecht, besef ik. Maar ik, en hopelijk veel anderen, hebben opnieuw mogen genieten van een deugddoend weekje er helemaal tussenuit.

Hans

Sommige deelnemers wilden er echt wel he-lemaal het maximum uithalen. Volgens hen was er ook nog een hele nacht om plezier te maken. Deze code zou afspreken mogelijk ge-maakt hebben. Naïviteit is een mooie deugd.

Er werd heel getoverd op het herfstkamp. Myrthe heeft juist een draak verslagen en

besluit nu de leiding aan te pakken.

Ballonnenpret in het centrumgebouw.


december 2010

6 Kenacomic door Hendrik


EEN BLIJ WEERZIEN Het Kenafeest lokte weer vele monitoren, ouders en deelne-mers naar Heuvelsven.

7Wist-Je-Datjes

Wist-je-dat ...... Julie gelijk had.... Het nooit slecht weer is tijdens een Kenafeest.... Zelfs niet als het een beetje regent.... Wouter, Maxime en Veerle de opruim prima gecoör-dineerd hebben.... Zij zelfs superhard gewerkt hebben, net zoals vele anderen.... Joke en Hannelore op zoek zijn naar een rijke man.... Ze deze ergens ver, ver, ver weg hopen te vinden.... Jeroen erg goed de boemlala kan spelen.... Het niet lief was van Hans hem dat te laten doen op een klok.... Vliegende batterijen niet veilig zijn.... Hans toch veiligheid gaf aan de hoofdanimatoren.... Hans wel iets anders zal geven nu.... De franstalige bankbalploeg de anderen naar huis gespeeld heeft.... Je bankbal eigenlijk moet spelen op zeer lage bal-ken zoals op het Kenafeest.... Broeder Victor altijd de ‘we’-vorm gebruikte, terwijl hij eigenlijk bedoelde ik beslis dat er ... gaat gebeu-ren en jullie gaan helpen.... Leo zei dat ‘we’ de oever van het ven gaan afschra-pen.... De werkgroep kadervorming op zoek was naar een moment om de cursus instructor te organiseren. ... De kerstvakantie en parallel met het paaskamp niet meteen een optie waren. ... Max dacht aan de lesvrije week.... Die overal hetzelfde is.... Behalve in Leuven, ... maar dat is een uitzonde-ring.

… Jorn deel uitmaakte van de herfstkampkeuke-ploeg.… Iris en Ilse het brein achter de ploeg zijn.… Jorn de aankopen doet.… We nog aan het onderzoeken zijn wat Wim en Hendrik doen.... Hendrik denkt dat Wim en hij koken en Jorn gewoon deel uitmaakt van de ploeg.… Jorn de eetlust van de menselijke soort onder-schat.… Je met 30 man geen 80 ‘dame blanches’ eet.… Kg wel degelijk een betekenis heeft.… De zin ’25 uien bestellen’ iets anders is dan ‘ 25 kg uien bestellen’.… Er in Heuvelsven plots veel uien waren. … Jonathan een spel kort en krachtig uitlegt. … Dit zo een uitleg is: ‘Iedereen kent paintball. We gaan hetzelfde doen met klakkebuizen. ‘… Niet elke 8-12-jarige precies wist wat er ver-wacht werd, maar ze vonden het wel tof.… Jonas zeer filosofisch is. … Hij een verrassend antwoord gaf tijdens Pim pam pet op wat er op de boerderij te zien was dat met een –a begint.… Zijn antwoord arbeid was. … Hij echt niet aardbeien bedoelde.… Leen de vlegerd uitlegde aan de rest van het kamp.… De leiding tijdens de vrije tijd op herfstkamp al eens technisch werkloos was. … Er talent op komst is.… Diezelfde Leen zo geboeid de brief van haar


december 2010

8

… Zij ook stage doen bij ons. … Er daarover een treffend spreekwoord bestaat.… Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.… Er op vitaminenweekend kleurenwies gespeeld is.… Dit een tof spel is.… Er veel lawaai mee gepaard gaat.… Jeroen en Geert het ook bijna kunnen spelen.… Leo en Peter toch de winnaars waren.… Hilde Time’s up dan weer geweldig vindt.… Zij goed kan raden.… Een Belgische sprintster niet Kim Clijsters is.… De voornaam wel correct is maar de achter-naam te maken heeft met een Mortsels bedrijf dat wereldwijd met fotografie bezig is.… Kim Kodak ook niet het juiste antwoord was.… de uitbeeldronde ook niet gemakkelijk is.… Bart de Wever en Angelina Jolie dan ook heel

erg op elkaar lijken.… Er op het Kenaweekend eigenaardige figuren rondliepen.… een narcistisch mannetje, obsessieve kuisvrouw en een hallucinerende waarzegster geen uitzonde-ring waren.… Dia’s uit de oude doos werden getoond.… Heuvelsven vroeger een open plek was.… We terug meer ruimte willen.… De bomen die al uit zijn, een verademing zijn voor het domein.… Een chipsevaluatie plezant is.… Chipjesliefhebbers dan ook heel gemotiveerd zijn om veel te vertellen.… We de organisatoren (Stijn, Liselotte, Eline V en Joke) erg hard bedanken.… Dit weekendje gerust nog eens mag worden overgedaan volgend jaar.

mama aan het lezen was dat ze in plaats van op het vlot te stappen, de vijver inliep.…Mika de aantredens op kamp de tofste activiteit vond.… Hij het tof vond dat hij zich mocht haasten, in groep samenkomen en beloond werd om zijn best te doen.… Elk vendelpunt een punaise was die op een we-reldkaart gestoken kon worden.… Lisa en Jonathan voor Afrika gingen. … Julie de zee en alle eilanden innam.… Kathleen en haar vendel het noorden opzoch-ten.… Maud viel op heilige en economische plaatsen. … De kindjes veel parate kaartkennis kregen.… De leiding vaak op de proef gesteld werd. … Julie nog nooit in China geweest is.… Ze denkt dat ze in China Duits spreken.

… Zij slechte leerkrachten aardrijkskunde en ge-schiedenis gehad heeft. … Er in de meisjesslaapzaal een werkende open haard is.… Die heel gezellig is in de herfst en winter.… De jongens tijdens het herfstkamp een gang hadden in de meisjesslaapzaal.… Dit een vrij geslaagd experiment was.… Met alle ramen die stuk waren in de gebouwen twee slaapzalen verwarmen een beetje onnozel zou geweest zijn.… Alle kapotte ramen tien november vervangen zijn. … Er tijdens het Kenafeest een tafel gestolen is.… Wij dan ook erg mooie tafels hebben in Heu-velsven.… Speelweken Borsbeek en een andere organisa-tie hun monitoren bij ons willen laten vormen.


LINKS BIJ RECHTS OF OMGEKEERD?

Hoe moeten de benen bijgezet worden als je de kreet doet bij een aantreden? De redactie deed een kleine bevraging. Op het Kenaweekend kwamen de aanwezigen er niet meteen uit.

Het was een vreemde vaststelling. Sommige kwamen al verschillende tientallen jaren naar Heuvelsven. En toch kon zoiets evident verwarring veroorzaken. Hier en daar springen kampleiders en monitoren recht om het even ‘aan te voelen’.

‘Het is echt links bij rechts’, zegt de ene. ‘Na bijna dertig jaar zal ik het wel weten’, zegt de andere.

De redactie heeft dan maar besloten logica te gebruiken. Vermits ieder-een het er over eens was dat je met de rechterhand, die trouwens aan je rechterarm vast zit, naar de hart-streek gaat bij ‘samen sterk’, moet rechts wel bij links gezet worden.

Probeer maar eens je rechterarm naar je linkerborst te brengen terwijl je met je het linkerbeen bij het rech-ter zet. Die onozele beweging zou echt geen zestig jaar overleven.

Elke lezer heeft natuurlijk recht op een wederwoord. We zijn benieuwd.

“Wist-je-dat Mika de aantredens de leukste activiteit vond op het herfstkamp. We hopen dat dit niet was omdat de andere activiteiten niet tof waren. “

9

... de keukenploeg van het herfstkamp en hun feeërieke hambur-gerkraam. Hamburgers zijn trouwens een prima alternatief voor de gekende hotdog-maaltijd.

… Marie-Jeanne een nieuwe collega heeft.… Haar naam Rina is.… Zij zal zorgen voor ondersteuning op het secretariaat.… De nieuwjaarsreceptie valt op 29 januari.… Hier alle brevetten zullen worden uitgedeeld.… 2011 het ‘Jaar van de Vrijwilliger’ is.… Dit nieuwe jaar dan ook goed zal worden ingezet.… Je meer informatie zal ontvangen via de bpost!… Hilde en Frits fantastisch gekookt hebben.... Het een fantastisch kerstkamp wordt.

De boze wolf weet de weg. Vreemde mensen van het bosbeheer wisten de weg ook. Zij hadden wel 100 kabouters gezien met gele mutsen. Jammer dat die in het verhaal niet voorkwamen.

Stokkenspelen. Het zag er in het echt nog gekker uit dan op papier. Kathleen en enkele kindjes bewijzen dat de meeste ge-wrichten totaal overbodig zijn.


december 2010

CONTACT Iemand nodig?Voorzitter: Leo Jacobs [email protected]: Maxime Penen [email protected]ën: Geert Van De Laar [email protected]: Geert Van De Laar [email protected]: Veerle Van Brabant [email protected] : Hans Jacobs [email protected]: Eline Mortelmans [email protected]: Hilde Vandewal [email protected]: Elke Jacobs [email protected]: Joke Van Dooren [email protected] [email protected]

Elk jaar krijgen leden van de vzw Kena de kans om zich kadidaat te stellen voor het bestuur en zo de vereniging mee vorm te geven. Ben jij lid van Kena en lijkt dit iets voor jou? Ben je nog geen lid, maar zou je graag ook in de loop van het jaar je steentje bijdragen? Denk dan eens na wat jij nog graag verwezenlijkt zou zien en spreek de juiste werkgroep aan. De verantwoordelijke zal het nodige doen jou die kans te geven.

Bestuurlijk10

Dromen, vergaderen, plannen, vergaderen, moe zijn, dromen, actief bezig zijn, genie-ten, zijn, vergaderen, dromen, doen!

Acht dagen pret in Heuvelsven

Op de Algemene Vergadering van oktober werd beslist de AV te verkleinen, een ruime ledenvereniging op te richten en werd het startschot gegeven voor de oprichting van een vereniging van ‘oud-Kena’ers’. Kena toon opnieuw aan dat het niet enkel bezig is met het volgende werkjaar, maar ook nadenkt over de iets verdere toekomst van de vereniging. De nieuwe structuur moet Kena meer slagkracht en richting geven en het draagvlak vergroten.

Eerder dit jaar besliste de Raad van Bestuur om de kampen in te kor-ten van twaalf naar acht dagen. Vanaf 2011 zullen we allemaal met deze nieuwe situatie geconfronteerd worden. Bij deze ingrijpende beslissing werd niet over één nacht ijs gegaan. Met deze beslissing hoopt de Raad van Bestuur in te spelen op de noden van deelne-mers, ouders en monitoren qua vakantieplanning. De kampen zullen steeds op zondag beginnen en op zondag eindigen. Dat is heel wat duidelijker en praktischer dan de oude situatie. Hopelijk bieden de kortere kampen meer mensen de kans met Kena kennis te maken. Meer deelnemers die vaker terugkomen bieden onze kampploegen bovendien meer mogelijkheden om het pedagogische project waar Kena voor kiest te realiseren.

Een leuk wetenswaardigheidje is dat in het wat verdere verleden de kampen in Heuvelsven zonder uitzondering veertien dagen duurden. Op zondag was er een bezoek- en wisseldag. De beslis-sing om kortere kampen te organiseren moet in dat licht worden gezien. Deelnemers kunnen immers nog steeds voor twee weken in-schrijven. De ‘wisseldag’ biedt zowel deelnemers als kampploegen heel wat mogelijkheden. Nog meer dan vroeger zal het aanvoelen alsof ‘het Kenakamp’ begin juli start en, zonder onderbreking, voort duurt tot eind augustus. De Kampleidersvergadering zal zich binnen-kort buigen over de concrete en praktische invulling van de nieuwe, achtdaagse kampen

Tijdens de laatste volledige week van de zomervakantie wordt een ‘Kenakamp light’ georganiseerd voor alle monitoren, adjuncten en

kaderleden. In een informele, aangename sfeer en in het prachtige kader van Heuvelsven zullen zij zowel de handen uit de mouwen steken als plezier maken en de zomervakantie in stijl afsluiten.

De blijvende bekommernis om de toekomst van Kena stond ook op het menu van het voorbije Vitaminen-weekend. Een levende vereniging met een groot verloop aan leden en medewerkers heeft nood aan permanente vorming, aan voortdurende zelf-bevraging en reflectie. Het is daarbij de kunst de pijlsnelle evoluties binnen de vereniging en in de maatschappij te koppelen aan de traditie en de unieke stijl die Kena tot Kena maken. Ook nu weer mochten we vaststellen dat, in al onze verschei-denheid, de neuzen in dezelfde richting staan.

De duidelijke keuze om in Heuvelsven een plek te cre-eren waar iedereen zichzelf mag zijn en zich veilig kan voelen, primeert op de pure ambiance. Uiteraard gaan zij steeds hand in hand, maar met een blijvende aandacht voor de pedagogische kant van de zaak. Dat maakt Kena uitzonderlijk, misschien wel een beetje uniek. Onze visie en werkwijze blijven niet onopgemerkt. Al zeker twee andere organisaties uit het jeugdwerk zullen in 2011 hun monitoren door Kena laten vormen. Spelletjes leren spe-len en uitleggen, kan je op veel plekken. Maar hoe om te gaan met een verscheiden groep kinderen en jongeren, hoe inclusief te werken, hoe plezier te koppelen aan op-voeding… dat is al heel wat anders. Zoiets vraagt jaren-lange ervaring.

De Werkgroepen werken noest verder om de Paascursus en de daaropvolgende kampen piekfijn van start te kun-nen laten gaan Met jullie hulp maken we er vast en zeker weer een fantastische Kenazomer van.

Maxime en Hans


Alle kampchefs, adjuncten, gebrevetteerde hoofdanimatoren,

Alle vervolmakers & andere Kena-die-hards-sinds-meerdere-jaren! Opgelet!

Het is zover! Kena biedt ook jou weer een of-ficiële vorming aan! Eindelijk kan jij je brevet van INSTRUCTEUR in het JEUGDWERK bij ons behalen!

We bieden hiervoor een vorming aan in twee modules.

Een eerste module zal doorgaan in novem-ber 2011 op 11-12-13 november 2011.Een tweede module zal doorgaan in febru-ari 2012 op 25-26 februari 2012.

Heb jij interesse om de cursus te volgen? Hou dan deze twee momenten alvast vrij in je agenda!

Ben je – na het volgen van de vorming – be-reid om ook stage te lopen in onze kadervor-ming? Hou dan alvast de eerste week van de paasvakantie vrij in 2012!

De begeleiders zullen na je deelname aan de theoretische sessie met jou een individueel oriënteringsgesprek hebben om te kijken of en op welke wijze jij kan meedraaien als sta-giair-instructeur bij Kena!

Heb je interesse?Durf jij de uitdaging aangaan?!Laat dan gauw iets weten via [email protected]!

‘Folders en rugzakken’ Breng jij iemand nieuw mee op kamp? Stuur een mailtje met de naam van de nieuwe deelnemer naar [email protected] en ontvang een Kenarugzak!

Ken jij nog een plek waar er folders gelegd kunnen worden? Ons secretariaat en de werkgroep promotie stuurt jou graag folders op. Stuur een mailtje naar [email protected].

11

Zin om monitoren te vormen?

‘Cursus instructor 2011 - 2012’


december 2010

12

Het experiment Het ondertussen beruchte Kena-experi-ment ligt al enkele weken achter ons. Heel wat vrijwillige proefkonijnen hebben zich gemeld. Of alle behandelingen een succes-vol zijn geweest, is niet vrijgegeven.

Moest u één van deze personen tegenko-men, is voorzichtigheid warm aanbevolen. Hoewel ze allen één voor één ontslagen zijn uit het verzorgingscentrum, is de kans dat ze snel hervallen groot. Daar kan, naar eigen zeggen, de fijne behandeling voor iets tussen zitten. Sommige patiënten droomden tijdens hun verblijf al luidop over hun nieuwe opname en deden hun uiterste best om meteen een nieuwe af-spraak te krijgen. De nieuwe verplichte op-names vallen, volgens onze informant ter plaatse, tussen 26 en 30 december.

Deze foto’s werden voor de behandeling getrokken. Neem je voorzorgen en duid meteen de hopeloze, en wie weet wel ge-vaarlijke, gevallen aan, waar jij zeker van bent dat ze zullen hervallen.

Vrij podium

Foto-verhaal

Een leuke keuze activiteit voor zowel de groten als de kleintjes is om samen een foto-verhaal te maken. Ze mogen zelf een figuur kiezen, zich verkleden en inleven. Samen met degene die meedoen kan je dan een kort verhaal verzinnen en het vastleggen op foto. Succes gegarandeerd! Enkele jaren geleden werd tijdens het herfstkamp al een leuk verhaaltje verzonnen door de -12-jarigen.


13

Kena's stijl en structuur zindert na in Marokko

Zoals jullie weten zijn enkele enthousiaste hoofdmonitoren van Kena tijdens de zomervakantie naar Marokko getrokken. Zij wissel-den ervaringen en kennis uit met Marokaanse monitoren. Ondertus-sen hebben deze monitoren ook een kinderkamp achter de rug. Dit ging door in augustus en er gingen een 60-tal kinderen en jongeren mee van alle leeftijden. De Marokaanse monitoren hebben ons laten weten wat ze aan onze uitwisseling hebben gehad en welke elementen ze in hun kamp hebben gebruikt.

60 Kinderen en jongeren van verschil-lende leeftijden. Je kan het al raden. Jongeren op tijd naar bed krijgen is niet voor alle leeftijden evident. Een helse klus zelfs, want de eerste avond hebben de oudste mannen het kot al op stelten gezet. Ze weigerden rustig te worden en

hielden andere kinderen en monitoren de ganse nacht wakker. Een avondwoord-je zoals in Heuvelsven, leek hen geen goed idee. Het zou toch niet werken. Na enkele rusteloze nachten waren ze het wel beu en ze besloten het avond-woordje een kans te geven. Na de avond-activiteiten werden de kleintjes in bed gelegd en met de oudsten gingen ze naar het strand. Daar werd hen een verhaal verteld met het geruis van de golven op de achtergrond. Je raadt het al. Na de avondsluiting hadden de jongeren er geen moeite meer mee om stil te wor-den, terug naar het kamp te gaan en van hun nachtrust te genieten.

Ook de bontering sloeg aan. Zoals in onze kampvuurkring werd er een mengeling gebracht van spelletjes en sketches. Or-ganisatorisch zijn er nog enkele werk-puntjes zoals o.a. de briefjes schrijven. Maar in ieder geval: de kinderen vonden het super! Welke hun favoriete liedjes zijn? Katootje, tumba, prékété, loelali-lee,… Ook deze spelletjes en sketches werden gebruikt: de kaboutersketch, het

muggenspel, in de trein (overkrijgen van jeuk, niesaanval,…),… De verkleedkledij die we aan de monitoren hebben gege-ven werd nuttig gebruikt! Chapeau! Van het volleybalnet dat we hen hebben gegeven veel geniet, want werd elke dag opgesteld op het strand.

Wanneer de monitoren samen eten, wordt ‘compagnon’ nog steeds gezon-gen. De kinderen kennen enkel Arabisch. Ze geven hen wel enkele basislessen Frans “Je m’appelle…”, maar compagnon zingen zou nog net iets te moeilijk zijn. Volgens Elisabeth, een monitrice die bij ons uitwisselingsproject was én ook het kinderkamp heeft meegemaakt, verdie-nen de Marokaanse monitoren een 10 op 10 voor respect voor materiaal en orde. Ze deden het zelfs beter dan 6 Belgische monitoren op het kinderkamp. Voor ons is het wel duidelijk. De Maro-kaanse monitoren staan samen sterk!

Hilde is de verantwoordelijke voor de kampleiders. Zij zorgt er voor dat de twaalf enthousiaste kamp-leiders als een echt team kunnen functioneren.

Er rond


december 2010

14


15

Een weekend zoals (g)een ander ...

Stilte. Vooral veel stilte. Als ik in het volle maanlicht van refter naar meisjesgebouwen wandel, besef ik pas hoezeer ik die stilte ge-mist heb. Naast me weerspiegelt de vijver, die me verwelkomt alsof ik nooit ben weggeweest. Onder mijn voeten kraakt de aarde. Ik bedenk me net dat ik hier sinds lange tijd niet meer ben geweest. Vier jaar zonder kampen, zonder voorbereidingen, zonder een bonte ring rond het kampvuur. Vier jaar van heel druk bezig zijn met werken en verbouwen, met een le-ven te creëren en op mijn eigen benen te leren staan. Maar vooral vier jaar zonder Kena.

Met een klein hartje stap ik de nog welbekende trappen van het centrumgebouw op. Het is nog maar een paar meter en ik denk volop: “Wat als ik niemand meer ken?” En ook: “Wat als het allemaal leuker was in mijn herinneringen en ik hier dit weekend liever niet ben?”. Maar dan is het moment van de waarheid aange-broken. Ik duw de deur open en weet meteen dat het goed zit. “De inkleding ziet er prima uit”, denk ik, als ik de nagebootste wachtka-mer zie staan en er plots een wel zeer overtui-gende dokter naar mij toekomt en zegt dat ik me eerst moet aanmelden aan de balie. Op dat moment verdwijnen mijn twijfels als sneeuw voor de zon. Op het moment dat ik mij naar de ‘balie’ begeef, hoor ik ineens een gil en komt er iemand rond mijn hals gesprongen. Het voelt als thuiskomen na een lange reis…De volgende uren is het vooral genieten. De sfeer proeven, ondergaan in het spel, lachen –nee, schaterlachen, bekende gezichten terug-zien, minder bekende gezichten leren kennen, en vooral denken: “god, wat heb ik dit gemist”.

Als ik de volgende ochtend wakker word (of liever, wakker wordt gezongen door een stel paters), krijg ik meteen de typische Kena-trek-jes. Willen zwijgen tot na de kapel, in zeven haasten in mijn schoenen springen om daar toch maar op tijd te zijn en geen vendelpunten te verliezen. Maar gelukkig is dit een week-end waar de regeltjes van altijd net iets min-der streng zijn. Bij de eerste noten van het ochtendgebed, moet ik heel hard op zoek gaan naar de juiste tekst en melodie van de liederen. Maar eens drie minuten verder, komen bijna alle woorden vlotjes naar boven. Niemand die iets gemerkt heeft.

Indrukken komen op me af, gevoelens terug naar boven. Workshops die je dingen bijleren maar waar je vooral veel fun bij hebt, werken in groep waardoor hout rapen en er een kelder mee vullen een makkie wordt, eten en zinnige of onzinnige gesprekken voeren, spelen in de gietende regen die voor een hoop verkoud-heden zorgt maar waar niemand over klaagt,

liedjes zingen op zolder met een o zo bekend gitaargeluid, … Alles wat vijf jaar lang zo vanzelfsprekend leek, kamp na kamp. En dan plots verdwijnt, om dan niet te missen, maar eigenlijk ook weer wel. De sfeer, de structuur, de stilte, de sa-menhorigheid, sport en spel. Tijdens het bezinningsspel van die avond ko-men de tongen los, de harten worden geopend en de hersenen gepijnigd. “Wat zou je willen verbeteren aan Kena? Wat zijn voor jou de belangrijkste punten die Kena omschrijven? Wat is het beeld van de jongere van vandaag en hoe gaan we daar mee om? Gebruik je de waarden van Kena ook thuis?” Vooral over die laatste vraag moet ik even nadenken. ‘Thuis-gebruik van Kena’, het lijkt wel een of ander doe-het-zelf-boek. Maar ik moet toegeven dat de waarden die Kena uitdraagt, dieper zitten dan ik dacht. Minder (voor)oordelen, meer ge-nieten van simpele dingen, samenwerken, het zijn er maar enkele van de zovele die ik dage-lijks zelf probeer toe te passen. De gesprekken die we voeren en de dia’s van die avond laten een diepe indruk op mij achter.

’s Avonds observeer ik vooral. Het lijkt wel een filmscène; een bende jongeren en minder jongeren die rond de tafel Pictureka spelen, of mensen die proberen het bierbakraadsel op te lossen.

Er komt een gesprek van een paar uur terug naar boven. Over iemand die nu zelf meegaat als monitor, maar zich absoluut niet kan herinneren dat ze haar al-lereerste kamp nog op tienjarige leeftijd mij als vendelleidster heeft gehad. Een gelukzalig mo-ment om te zien hoe zo iemand kan evolueren.

De ochtend nadien, na een veel te korte nacht, is het werken geblazen. Maar zoals gezegd, vele handen maken licht werk en al gauw wordt iedereen ontboden naar de refter voor een algemene evaluatie. De Mamma Mia’s en Toppy’s zijn gegeerd en de organisatie van dit weekend wordt terecht geprezen. De Pickles en Grill’s momenten komen vaak op hetzelfde neer, maar er wordt van alles notie genomen.

Voor mij is het op dat moment tijd om afscheid te nemen. De ene groep begeeft zich naar de algemene vergadering, de andere naar de volksdans. Met spijt in het hart dat ik echt niet langer kan blijven, vertrek ik terug naar mijn auto. De hele rit van Dilsen-Stokkem naar Peer en zo naar Feshaux en Everbeek geniet ik na. Ook de volgende morgen als ik op mijn werk sta en het razend druk blijkt te zijn, geeft de rust van het voorbije weekend me vleugels.

Wanneer is dat volgende weekend nu weer…?

Ellen Van Vaerenbergh


december 2010

Geen Idee?16

Letterwisselcode

Vervang iedere letter in je bericht door een cijfer of letter. Het is belangrijk dat de ont-vanger van je bericht dezelfde code gebruikt.

vb. O = 1, P = 2, Q = 3, ...vb. A = M, B = N, C = O, ...AZPQD PQ NMZW (onder de bank)

LetterTeVeel-code

Okki-code

Boekencode

Onzichtbare codeSpijkercode

Letterrits-code

Lettercoördinaat-code

Voeg aan iedere letter in het bericht een let-ter toe. Dit kan steeds dezelfde letter zijn, maar ook een willekeurige andere. Door steeds een letter over te slaan in het geco-deerde bericht komt de originele boodschap weer tevoorschijn.

vb.: De schat ligt onder de bankADAEASACAHATALAIAGATAOANADAEARA-DAEABAAANAKAofHDGETSCCQHIALTSLPIYGITIOBNSDTESRMD-BEWBSAKNLK

Hier wordt aan iedere medeklinker het woord ‘okki’ toegevoegd. Bij klin-kers wordt alleen het volgnummer in het alfabet genoemd.

a = 1, e = 2, i = 3, o = 4, u = 5, y = 6b = bokkic = cokkid = dokki...

Vb. De schat ligt onder de bankdokki2 sokkicokkihokki1tokki lokki-3gokkitokki 4nokkidokki2rokki dokki2 bokki1nokkikokki

Lettergroepencode

Splits de zin op in groepjes van bijvoorbeeld vijf letters. De spaties tussen woorden tel-len hierbij niet mee. Schrijf ieder groepje in omgekeerde volgorde op, en zie: het is on-leesbaar geworden

vb. De schat ligt onder de bank

Opsplitsen: DE SCH / AT LIG / T ONDE / R DE BA /NK

Per groepje omgekeerd opschrijven: HCSED-GILTAEDNOTABEDRKN

Een pagina van een bepaald boek wordt als uitgangspunt genomen. Je zou kun-nen beginnen met de titel van het boek (eventueel gecodeerd), of je stopt je be-richt in het boek zelf.

De code bestaat uit een reeks getallen de die plaats van een letter in het boek aangeven. De letters vormen vervolgens het bericht.

vb. 14/18 = blz. 14, 18de lettervb. 14/2/3/4 = blz. 14, 2de regel, 3de woord, 4de letter

Je kunt je boodschap ongecodeerd op-schrijven als deze onzichtbaar blijft. Je hebt hiervoor onzichtbare inkt nodig zo-dat het lijkt alsof je een leeg stuk papier verstuurt. Als je echter weet wat je moet doen, is het wel degelijk leesbaar!

Je kunt melk, uiensap of citroensap ge-bruiken als inkt. Het bericht is zichtbaar te maken door het papier te verwarmen. Kijk wel uit dat het papier niet in brand vliegt.

Je kunt ook schrijven met verdunde Arabische gom (verhouding water/gom is 1:1). Daarna afdekken met vetkrijt of schoensmeer. Het geschrevene is weer zichtbaar te maken door het papier in wa-ter te leggen en er zachtjes over te wrijven. Op de plaatsen waar het gom zit verdwijnt het vetkrijt of schoensmeer, en de tekst wordt daarmee leesbaar.

Bij de spijkercode worden letters voorge-steld door een combinatie van symbolen. Ieder symbool stelt een getal voor. Door die getallen op te tellen vind je de be-doelde letter.

Het cijfer is een optelling van de cijfers 1, 3, 5 en / of 7, waarmee alle getallen tus-sen 1 en 26 kunnen worden gemaakt.

Hierbij worden van een regel eerst alle oneven letters opgeschreven, en vervol-gens alle even letters.

Je kunt dit het gemakkelijkste doen door de oneven letters op een regel te schrijven en alle even letters eronder. Dat voorkomt vergissingen. Uiteindelijk schrijf je de twee ontstane regels achter elkaar met een spatie of ‘/’ ertussen.

vb. DSHTITNEDBN / ECALGODREAK

De Romeinen gebruikten deze code al om letters door coördinaten te vervangen. Net als bij kaartcoördinaten wordt eerst het kolomnummer aangegeven, gevolgd door de rijnummer. De letter B wordt dan 21 (kolom 2, rij 1). Zender en ontvanger moeten dezelfde tabel gebruiken.

41518533318111438542127143857262415123854151852111623265

GEHEIME CODESOp zoek naar een extra acti-viteit of uitdaging tijdens een oriëntatietocht, bosspel of vendelvergadering? Misschien brengen deze geheime schrif-ten je wel op ideeën. Wie de code niet heeft kan een bericht niet ontcijferen.


Morsecode

StokcodeGaatjescode Hoekcode

Oplossingen spreekwoorden 1. Iemand een hart onder de riem ste-ken: iemand moed inspreken.2. Het is de druppel die de emmer doet overlopen: hierdoor is het kritieke punt bereikt.3. Blaffende honden bijten niet: wie dreigt is ongevaarlijk.4. De eindjes aan elkaar knopen: niet veel geld hebben, zuinig moeten leven.5. In de put zitten: terneergeslagen zijn.6. Water naar de zee dragen: nutteloos werk verrichten.7. Haar op de tanden hebben: iemand die zich met woorden flink weet te ver-weren.8. Zijn frank is gevallen: hij heeft het begrepen.9. Achter het net vissen: de kans voorbij laten gaan.10. Het geld groeit mij niet op de rug: ik kan niet onbeperkt/willekeurig geld uitgeven.11. Op alle slakken zout leggen: kritiek hebben op iedere kleinigheid.12. De appel valt niet ver van de boom: kinderen aarden meestal naar hun ouders.13. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is: iedereen doet iets op zijn eigen wijze.

14. Zijn eigen ruiten ingooien: zichzelf nadeel berokkenen.15. Iemand aan de haak slaan: met iemand trouwen.16. Op grote voet leven: te royaal leven.17. Een blok aan het been: iets dat de vrijheid beperkt.18. Het zwart schaap: iemand die anders is dan de rest van de groep en daarom vaak de schuld krijgt.19. De koe/stier bij de horens vatten: resoluut aan iets beginnen. Een lastig karwei op de juiste manier aanpakken.20. Ieder huisje heeft zijn kruisje: er mankeert overal wel iets, iedereen heeft zijn moeilijkheden.21. Hoge bomen vangen veel wind: be-langrijke personen krijgen veel kritiek.22. Achter de wolken schijnt de zon: er komt altijd weer een voorspoediger tijd.23. Eén zwaluw maakt de lente niet: één enkel gunstig feit mag men niet veralgemenen. 24. Het hoofd boven water houden: overleven.25. De kat uit de boom kijken: een af-wachtende houding aannemen.26. Daar neem ik mijn hoedje voor af: daarvoor heb ik bewondering.27. Dat staat als een paal boven water: hier is geen twijfel mogelijk.28. Ergens een stokje voor steken: be-letten dat iets gebeurt.29. Een gat in zijn hand hebben: ge-makkelijk veel geld uitgeven.30. De hond in de pot vinden: te laat zijn voor het eten, alles is op.

31. Over de brug komen: betalen.32. Een zware pijp roken: een lastig werk verrichten of een moeilijk pro-bleem oplossen.33. Boter op het hoofd hebben: hypo-criet zijn. Zelf mede verantwoordelijk zijn voor iets dat men anderen verwijt. 34. Op de grote trom slaan: iets met veel ophef bekend maken.35. Er hangt hem iets boven het hoofd: er gaat iets vervelend met hem gebeu-ren.36. Het achterste van je tong (niet) laten zien: zich (niet) meteen laten ken-nen, (n)iets verbergen.37. Een keel opzetten: hard schreeu-wen.38. Met molentjes lopen: niet goed wijs of bij zijn verstand zijn.39. Dat is zo helder als glas: volkomen duidelijk.40. Er vreemd van opkijken: verbazen.

Misschien…41. Het kind met het badwater weggooi-en: het goede samen met het slechte weggooien.42. Appelen voor citroenen verkopen: liegen.43. Appelen met peren vergelijken: dingen vergelijken die niet te vergelijken zijn.44. De vlag uitsteken: ergens blij me zijn.45. Scherven brengen geluk: het breken van glas of aardewerk is geen drama.

Morse is een internationale code en mis-schien niet echt geheim, maar tegen-woordig zijn er steeds minder mensen die deze code kennen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Morse

De handcode gebruik je niet om woorden op te schrijven, maar als een soort gebarentaal.

http://gebaren.ugent.be/alfabet.php

Stuur een tekst waar met een speld heel kleine gaatjes in zijn aangebracht.

De gaatjes staan onder het woord waar het om gaat. Iemand die de tekst gewoon leest heeft helemaal niet in de gaten waar het om gaat. Houd je de tekst tegen het licht, dan worden de gaatjes zichtbaar en kunnen de gemarkeerd woorden worden gevonden.

vb. Toen de vader van Willem thuis kwam

zei zijn vrouw: ‘Dag schat, er ligt een

vreemde brief voor je!’ Maar vader was

niet onder de indruk en ging op zijn ge-

mak op de bank zitten.

Oplossing: De schat ligt onder de bank

Deze code is bijzonder handig als je een langer bericht wil coderen. Het belang-rijkste is dat de contactpersoon een pot-lood, pen of stok gebruikt die exact even dik is. Knip een lange strook papier uit en wikkel deze om een potlood, pen of stok.

Schrijf nu je bericht op het papier. Haal het papier los en vul de lege plaatsen tus-sen de letters op met willekeurige letters die niets met het bericht te maken heb-ben. Het bericht is nu echt onleesbaar ge-worden, behalve voor je contactpersoon die een potlood, pen of stok met exact dezelfde dikte in zijn bezit heeft!.

. .

.

. .

17De letters zijn hier onder-gebracht in tabellen. De code geeft alleen de hoek weer waar de letter in de tabel staat (i.p.v. getallen 1, 2 en 3 kunnen ook meerdere stippen worden gebruikt).

Handcode


december 2010

18

Nuttige fora voor jeugdwerkers • www.jeugdwerknet.be/forum

Facebookpagina’s die aan kena gelinkt zijn • Kena vzw: Kena• Jeugdwerknet• Steunpunt jeugd • Oud Heuvelsvenners: Heuvelsven• Speelweken Borsbeek: SWB

handige sites • www.jeugdwerker.be/spelenbank/• www.stichtinginzet.org/inzet/shop• info.chiro.be/interactief/spelen• www.jeugdwerknet.be/spelen• informatie over het natuurpark dat grenst aan Heuvelsven: www.rlkm.be• inspiratie voor vieringen: www.kuleuven.be/thomas/pastoraal/vieringen/

bruikbare youtubekanalen • KenaPromo• Knutselidee• Danskantvzw

Uit de oude doosWie op Kenaweekend was, kreeg de oude dia’s te zien van Heuvelsven. Het heideachtige resort is in die jaren heel hard veranderd. De aanwezigen kre-gen meteen zin om de handen uit de mouwen te steken en nog wat uitheemse bomen te verdrijven.

Volgende Kenavenster-editie krijgen jullie er enkele te zien. Deze onderstaande afbeeldingen zijn opge-doken in het archief. Het zijn kopieën van foto’s van affiches die in de beginjaren gemaakt en verspreid zijn in Brussel eind jaren ‘40.


19

Nieuws uit de keuken ... ‘Jessie en Lotte op de koude vloer van het centrumgebouw.’Met een lachende Hans die naar ons zwaait. Al luisterend naar de alweer aanwezige sfeer.Heerlijk dat we hier een week-end samen mogen koken. Al-leen het uitzicht dat je hier hebt, is al meer dan de moeite waard. Telkens weer genieten van het prachtige Heuvelsven.Van op afstand lijkt het een heel fijn weekend! Ook wij staan te popelen om hier aan te mogen deelnemen. De groep anima-tors, de sfeer, de activiteiten, ... We kijken er al naar uit!

Deze zomer hebben we al een voorproefje gehad van het lei-ding zijn; een liedje zingen ‘s avonds tijdens het kampvuur

en een spel voorbrengen in de bonte (k)ring met het Kena-feest.Het was heel spannend maar vanaf dat je begint, leef je je he-lemaal in en uit.

Kena, the place to be zouden we zeggen, zeggen we zo!

Tot op het winterkamp of de cursus met Pasen want wij zul-len altijd terugkeren naar onze tweede thuis.

Dikke knuffel, Lotte & Jessie!


december 2010

20

HET GEHEIM VAN DE

KERSTENGELMt 13, 24-32

Het was een vreemd geheim, het geheim van de en-gel die dit jaar voor het eerst in de kerststal stond, op de grote markt van een van de wereldsteden. Die markt trok het hele jaar door een stroom toeris-ten. Ze kwamen kijken naar de eeuwenoude gevels. En met kerstmis stond er al vele jaren een levens-grote kerststal. Uit alle straten en zijstraten kwamen mensen kijken: kinderen en hun ouders en mensen alleen. Maar ook de vele vluchtelingen, verslaafden en daklozen die zich in de stad ophielden.In de stal stond nu ook de engel met haar geheim. Dat geheim zou velen verwonderen, als ze het ken-den: de engel kon geen ‘ja’ meer knikken. De mees-

te mensen houden niet van jaknikkers, maar deze engel was altijd met liefde een knikengel geweest. Ze had altijd een mooie plaats gehad in de sinds korte wonderschoon gerestaureerde kathedraal in diezelfde stad. Ze had daar in het volle licht gestaan, op een warme plaats. Ze had al die verwonderde, opgewekte en dankbare gezichten gezien van de kinderen die een muntstukje in het gleufje gooiden. Het was een dankbaar werk geweest daar als kni-kengel te staan. Iedereen kende haar. Maar na de restauratie bleek dat de engel niet meer knikken kon, en de koster van de kathedraal besloot haar weg te geven voor de kerststal buiten op de markt. Daar kon het guur en koud zijn. De engel miste haar plaats in de kathedraal. Ze voelde zich uitgestoten, afgedankt. Zoals een mens die buiten de kring wordt gezet, geen waardering meer krijgt, niet meer ge-zien wordt. De engel wilde soms het liefst maar ver-dwijnen. Wat voor zin had haar bestaan nog? Maar

diep in haar was er een zachte stem die zei: “Niet wanhopen…” En zo bleef ze wachten en verwachten terwijl ze in de kerststal stond, die al enkele weken voor Kerst was opgesteld – dat was gezellig voor het winkelende publiek dat van overal naar de stad kwam. Velen stonden even stil bij de stal. Dat was een oude gewoonte; dan zeiden ze: “Het is weer net als vorig jaar.”Maar op een nacht, het was doodstil op de markt, gebeurde er iets vreemds. Een verslaafde kwam de markt op wankelen, en liep naar de nog verlichte kerststal. Hij stapte met enige moeite over het hekje heen, en ging onder het afdak zitten, dicht bij de en-gel. De maan scheen helder die nacht. De man keek naar het gezicht van de engel, en begon tegen de engel te spreken. Hij vertelde haar het verhaal van zijn leven. Hoe een hevige angst zijn hart teisterde, al vele jaren. De angst om wie hij ten diepste was en wilde zijn. Hij durfde het niet te openbaren. Hij was

Onder de appelboom


21

diep in haar was er een zachte stem die zei: “Niet wanhopen…” En zo bleef ze wachten en verwachten terwijl ze in de kerststal stond, die al enkele weken voor Kerst was opgesteld – dat was gezellig voor het winkelende publiek dat van overal naar de stad kwam. Velen stonden even stil bij de stal. Dat was een oude gewoonte; dan zeiden ze: “Het is weer net als vorig jaar.”Maar op een nacht, het was doodstil op de markt, gebeurde er iets vreemds. Een verslaafde kwam de markt op wankelen, en liep naar de nog verlichte kerststal. Hij stapte met enige moeite over het hekje heen, en ging onder het afdak zitten, dicht bij de en-gel. De maan scheen helder die nacht. De man keek naar het gezicht van de engel, en begon tegen de engel te spreken. Hij vertelde haar het verhaal van zijn leven. Hoe een hevige angst zijn hart teisterde, al vele jaren. De angst om wie hij ten diepste was en wilde zijn. Hij durfde het niet te openbaren. Hij was

bang verworpen te worden door de mensen die het allemaal zo precies wisten, de jaknikkers die slechts anderen konden napraten, maar zelf niet durfden na te denken; de mensen zonder eigen woorden. Hij was het spoor kwijtgeraakt, en de verslaving was zijn vriend geworden, een kwaaie vriend, die hem veel ellende bezorgde. De engel, die had willen knikken maar dat niet meer kon, luisterde met heel haar gezicht. De man zag de aandacht die van haar afstraalde. Hij voelde dat ook de engel weet had van wat het betekent als je in de kou raakt, als je overal buiten komt te staan. In de vroege ochtend verliet de man, die als een zwerver leefde, de kerststal op de markt. Iemand had naar zijn verhaal geluisterd. Dat had hem een vonkje nieuw licht gegeven. Het luisterende gezicht van de aandachtige engel had zijn verlangen aangeraakt.

Uit ‘Vlieg Icarus. Vlieg!’

De speelhoek

De redactie van Kenavenster heeft horen vertel-len dat men in het onderwijs spreekwoorden en gezegdes uit het leerplan heeft geschrapt. Wij hebben echter het hart op de tong en vinden dat je het kind niet met het badwater moet weggooi-en. Men moet ook zorgen voor de dag die men niet beleeft. Daarom word jij uitgedaagd om op deze prent vijftig spreekwoorden en gezegdes in alle hoeken en gaten te zoeken. De redactie vond er alvast een veertigtal, vind jij er meer?! Als je ze niet meteen alle vijftig vindt, blijf dan niet bij de pakken neerzitten. Wie niet waagt, die niet wint! Het is trouwens ook een leuke kleurplaat!

Oplossing p. 17

Bron prent: http://www.pleinderpleinen.nlBron oplossing: www.spreekwoord.nl


december 2010

KENAFEEST. Een bonte ring zonder afdaling? Dat was buiten een hele groep monitoren gerekend. De monitorenweekends, waarin zang en een heuse cursus gitaar op het pro-gramma stonden, hebben heel wat vruchten afgeworpen.

Heuvelsven spreekt

UIT DE START-BLOKKENTerwijl we het voorbije jaar de indruk hadden dat we ter plaatse bleven trappelen zijn we de laatste weken sterk uit de startblokken geschoten. Wat Lesterny betreft kunnen we aankondigen dat we stilletjes aan de afwerkingfase bereiken. De gy-proc-werken zijn afgerond en op het gelijkvloers kan met de grote schoonmaak gestart worden.

In Heuvelsven is de grote blikvanger van het najaar de natuurbeheerwerken.

Het is belangrijk jullie te informeren over de grote transformatie van het terrein. De Vlaamse over-heid heeft alles gesubsidieerd en het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) coördineert mee de wer-ken. Ze hebben van Heuvelsven een pilootproject gemaakt in het kader van het bosbeheerplan van Dilsen-Stokkem. Het doel is om maximaal de exo-ten te bestrijden (Amerikaanse eik en Amerikaan-se vogelkers ) en om voor de zaadbanken van de zeldzame waterlobelia in het ven, de juiste groei-omstandigheden te creëren.

De ingrepen zijn noodzakelijk en zullen de ko-

mende twee jaar het domein minder aantrekkelijk maken. De natuur zal zich echter herstellen waar-door een waardevoller natuurgebied zal ontstaan. De opslag, van vooral Amerikaanse eik, is rond het ven al verwijderd en zorgt nu al voor een mooier, open zicht. De takken zullen verwerkt worden in een takkenwand die gedeeltelijk de bestaande af-sluiting zal vervangen. Voor de uitvoering zullen rangers van het nationaal park ons helpen.

De volgende fase is het kappen van de grote eiken langs de wegen en in de nabijheid van de gebouwen. Omdat er in het ven teveel takken en bladeren vallen, worden ook een behoorlijk aan-tal inlandse bomen gekapt. We denken hierbij o.a. aan de twee grote beuken die vlakbij de douches staan. Doel is om rond het ven een opener land-schap te bekomen. In een later stadium wordt het ven vergroot en de natuurlijk staat van de oever hersteld. Die vergroting is nodig om een gebied te scheppen dat af en toe droog komt te staan wat bevorderlijk is voor de groei van de waterlobelia.

Bij het markeren van de bomen viel op dat er ook een aantal inlandse soorten ziek zijn. We hebben dus van ons hart een steen moeten maken om tot massale kap over te gaan. Liever de korte pijn dan een ingreep die over jaren gespreid wordt. Wie vo-rige zomer echter goed rond gekeken heeft, moet opgemerkt hebben dat het domein aan het ver-stikken was door overvloedige groei van de Ameri-

22


ContactKena vzw - Heuvelsven 1 - 3650 Dilsen-Stokkem - tel. 089 36 45 31 - [email protected]

kaanse eik. Er zijn plekken waar niets anders meer groeit. Over enkele jaren moet er in Heuvelsven een authentiek kempisch heidelandschap te zien zijn. Hierdoor zal ook het nu bijna ondoordringbaar gedeelte van het domein, toegankelijk zijn voor bosspelen. Er zal een toestand ontstaan te vergelij-ken met de beginjaren van onze kampplaats. Veel openruimte en een jonge begroeiing. Deze situatie kan symbool staan voor een nieuwe start van het domein waardoor het aansluit bij het elan dat Kena de laatste jaren kenmerkt. In het zog van deze transformatie moeten ook de gebouwen volgen. Daarover volgende keer meer.

De Boskapouters

Dromen over de zomer ... veertien kampen van acht dagen ... Tijdens de week van 21 augustus tot 28 augustus gaat er een zomerweek door in Heuvels-ven voor gebrevetteerde monitoren (17+). Heb je zin om je zomervakantie in Heuvelsven af te sluiten? Ben je benieuwd hoe je het domein ervaart zonder de vele deelnemers die er dan weer heel wat fijne weken hebben opzitten? Zin om veel te genieten en af en toe de handen uit de mouwen te steken? Hou die week dan alvast vrij!

Kena wenst jou en je familie een fijn en

gelukkig 2011

23


Act i e , s fe e r, s t i j l , zang , s po r t , s pe l , s t i l t e , s amen , na tuu r, s upe r l e i d i ng ! K ena !

KenagendaWINTER

_______________________________

zo 26 tot do 30 december Winterkamp, terugkomkamp voor +12

di 4 januari Ijsschaatsen in Wilrijk

do 13 januari Raad van bestuur

za 29 januari Nieuwjaarsreceptie, bijzondere algemene vergadering en proclamatie te Groot-Bij-gaarden

vr 18 maartAlgemene vergadering te Kontich

LENTE_______________________________

za 9 april tot vr 15 aprilCursus animator voor wie 16 wordt in 2011Cursus uitdiepingCursus hoofdanimator (zie pagina 11)

za 16 april tot vr 22 aprilLentekamp voor -12

za 30 april tot zo 1 meiVitaminenweekend

ZOMER_______________________________

zo 3 juli tot zo 10 julizo 10 juli tot zo 17 julizo 17 juli tot zo 24 julizo 24 juli tot zo 31 julizo 31 juli tot zo 7 augustuszo 7 augustus tot zo 14 augustuszo 14 augustus tot zo 21 augustusZomerkampen, voor +12 en -12

zo 21 augustus tot zo 28 augustusZomerweek voor gebrevetteerden +17 in Heuvelsven

Voor een bijdrage of reactie: [email protected] - Heuvelsven 1 - 3650 Dilsen-Stokkem - [email protected]

Tijdens de vitaminenweekenden stippelen be-stuursleden, kampleiders, instructoren, adjunc-

ten en andere leden de koers van Kena uit.

Dit Roodkapje is helemaal niet bang van de boze wolf.

De bankbalcompetitie tijdens het Kenafeest werd dit jaar gewonnen door Corentin en zijn ploeg.


Documents

Kenavenster december 2010