HASAT SENE:2 - 5.HASAT - TEMMUZ - BELEŞ

fanzinTek yaptığımız tutanak tutmak gerisi takdir-i mutlak.

SENA SABCIOĞLU ÖZLEM AYŞE ÇİÇEK SPERO

DUYGU ÇAĞLA BEYAZ BERKCAN MERTOĞLU SEREN İŞLEK

CEVAT GALİP AHMET ÇAKAR ANIL ÖZKONUŞ

OĞUZHAN KAYACAN RÜŞTÜ TAMER ARZU AYTUR

BİLDİRİ

Asırlardır süregelen ve birçok kişinin bünyesinde bu-lunduğu bu camia (edebiyat dünyası) yaşadığımız yüz-yılda ipin ucunu kaçırmış ve bize de bunu kabul etmek düşmüştür.

Sözümüz kapısı çalana!

Peki gayemiz nedir?Hasat Fanzin, artık yazarı kazandırmak değil, bu coğ-rafyada okuru kazandırmak isteyecektir.

Değinmek istenilen noktada şu önemlidir ki;

Edebiyat dünyasını bir tarla varsayarak ve bu tarlada çalışan ekip biçen biz oldukça,edebiyat adının geçtiği her coğrafyada ektikçe gözümüz gönlümüz açılacaktır.

Hasat Fanzin,bu tarlada ekin ekip biçmekte olan bir yayındır.Bir tarla ki,Yusuf Has Hacip’ten Yaşar Kemal’e kadar gelmiş geçmiş ne ustalar görmüştür.

Ayrım gayrım yoktur biline!

İsteriz ki bitsin raflardaki vahşet ve isteriz ki sür-mesin pazardaki yazarlık.

Hasat Fanzin;Hem Neşet Ertaş’ı sevdirecek hem de Bülent Ersoy’u. Sevgi ile,muhabbet ile.

Ekin ki hasat olsun!

Tüm imla kuralları okumayı kolaylaştırmak amacıyla kullanılmıştır. HASAT FANZİN

hasat fanzin

z

E S K İ K O Ğ U Ş Artık yazlar değil eskisi gibiAma yazılar eskidikçe kıymetliEski koğuşlar olur ya rutubetliGözlerim aydıklıktan bihaberYağmur deler geçer betonlarıSarmaşık gibi sarınıpPaslı parmaklıklaraKırmak ister gibi kalbim.Hayat devam edermiş dışardaBanane, ben ölmüşüm çoktan korkudan...

SENA SABCIOĞLU

hasat fanzin

z

S İ L E N E Ah! Silene...Cebeli Tarık’ın nazlı çiçeği, uçu-rum karanfili...Senin yalnızlığın bizimkinden bü-yük öyle mi? İntihar’ın eşiğinde açıyorsun, üste-lik uçurumlar giyiniyorsun üzerine ve Cebeli Tarık dışında hiçbir yere ait değilsin.Söyle bana haya-ta böyle ucu ucuna tutunman yaşama aşkından mı? Ah Silene aşkın özgür tutsağı! Uçurum prensesi...Cebeli Tarık’ın intihar şiiri...Bir hikâyen yok mu senin ? Neden burada bir dağcının seni keşfetmesi-ni bekledin? Neden yıllarca uçurumlara baktı göz-lerin onca sene? Bizim görmediğimiz ne görüyordun da bakıyordun uçurumlara söylesene? Ya gelmeseydi o dağcı ? Ya bulamasaydı seni hiç? Unutulup gitme-nin sancısı sarmadı mı seni? Rüzgarların şarkılarını dinlerken kim bilir kaç kez ağladın yalnızlığına.Sahi ya korkmadın mıyalnızlıktan? İnsan kendi senini birkaç yıl sadece kendisi duyunca deliriyor hatta çok önceden delir-miş olduğunun bile farkına varmıyor.Yalnızlığın yükünü senden iyi bileni yoktur eminim buna.Silene sen nasıl sabrettin, sen nasıl dayandın yapayal-nız, uçurumlardan başka kimsen olmadan söylesene? Cebeli Tarık karanfili...Yalnızlığın asil pren-sesi...Uçurumun sessiz şiiri...Seninle konuşurken kağıtlar aracılığı ile deliliğime edebi bir kılıf uydurduğum doğrudur.Aklımı kaçırıyorum bu böyle. Ciğerlerime kadar işleyen yalnızlığıma çiçekler çizerken, yalnızlığımı nerede paklayacağımı bilmi-yorum. Bana biraz cesaret ver.Bana sabretmeyi öğ-ret. Ben umut etmeyi unuttum.Silene...Bana uçurum-ların şiiri nasıl olunur göstersene.

ÖZLEM AYŞE ÇİÇEK

hasat fanzin

z

7 Şubat ‘93 Lavanta kokulu kahveleri,Pamuklu kazakları,Çipil çipil bakan çekik gözleri vardır belkide.Kızıla çalan ya da kızıldan çalan sakalları,Yazılmış ama henüz okunmamış şiirleri,Dokunduğu yeri iyi eden tanrısal elleri vardır.Bilemedim.Çektiği fotoğrafları cebinde, Bisikletiyle gezen kocaman, seksen sekiz kiloluk bir insan...Ya varsa?

Gözlerinin baktığı yerden öperim seni insan!Gözlerinin içime aktığı yerden...

DUYGU ÇAĞLA BEYAZ

K A N L I Ş İ İ R Mayhoş bir yaz gecesi penceremin göl-

gesinde yıldızları kokluyor, bulutları

selamlıyor, şiirler yazıyor ve sana

adanmış aşkımı yargılıyorum Asuman.

Senin gözlerinin ahengini ve gamzenin

tılsımını aforoz ediyorum, büyük bir ce-

saret ve titrek düşünceler eşliğinde.

Sen ki aşıklar devinin hükümdarı, sen

ki bardaktan boşalırcasına ben Asuman.

Geçenlerde elimde bir kalemle bulutla-

rın üstüne oturup seni konuştum, gülüşü-

nü konuştum ve daha nicelerini.Ben seni

sevdiğim zaman Asuman,bir çocuk ruhuydum

aydınlık akşamüstlerinde.Ruhumun eski-

tilişine bir delikten seyirci kalırken

sen, ben ihtiyarladım Anadolu’nun ıssız

dağlarında kan kusarak. O dağlar ki ço-

banların türküler söylediği, yıldızla-

rın hükmettiği dağlardır Asuman. Şimdi

ise bu uzun şiiri yazıyorum o dağlara.

Tam da o dağların üstünde gözlerimin bu-

lutlarını yok edercesine jiletliyorum ve

öfkemi doyurmak için bu mayhoş gecede

şiirimin mısralarıyla, seni o dağ topra-

ğının 7 kat altına lanetliyorum Asuman.

Sen sarışın bir buğdaysın kıtlık gecele-

rinde Asuman. Altın tozları dağılırken o

ince yırtmacından, bense asi bir rüzgar

yedim bu yaz gecesi. Ve insanlar sava-

şırken faşist bir kıvamda, sen gene sap-

sarı bir buğday gibi parlıyorsun karan-

lık silahların altında, hatırlıyorumda

sahi sen diriltiyordun beni o faşist

savaşın ortasında. Şiirin damla damla

tenime akarken Asuman, ben savaşlara

hükmediyordum mısralarınla. Asuman kar-

deleni benim ateşime bastırıp solduruyor

bu yaz geceleri, o ki sıcağın tanrısı.

Bense türkü söylerken soğuk bir rüzgar

edasıyla o ateşe ve Asuman’a inat, aba-

na abana pulbiberli gözlerinin gülüşünü

salıyor iklimime Asuman. Sahilde kala-

balık akın ediyor sıcağıma, kanlarımda

yüzüyor çocukların su simitleri, babalar

çocuklarını kurtarmaya çalışırken de-

rinliğimden, bir dalgayla alabora ediyor

Asuman su simitlerini. Asuman ki lavlar

kadar kızgın ve sinirli, Asuman ki kar-

deleni ateşime basan, Asuman ki papat-

yalarıyla kanını silen adamı ilmik ilmik

doğrayan kadın. Asuman gözlerini parıl-

datırken bu soluk mayhoş yaz gününde;

enstrümantal bir havayla klas ve kali-

teli cinayetler işliyor, rütbeleri büyük

generallerin köşe yazılarında. O tuz ve

limon eklerken kurbanlarının ölmeden ön-

ceki yüzlerine, faşist bir eda doluyordu

lavdan yapılmış gözlerinin içine. Par-

laklığı ondandır diye haykırırken rüt-

beli generaller yazılarının başlığında,

Asuman kelepçeyle hükmetmeye devam edi-

yordu generallerin aşk kokan kanlı evle-

rine. Asuman bu kanlı rüzgarlarda benim

saçlarımı tel tel koparıyordu büyük bir

hışımla. Ve ben boşaltırken içimi gök-

ten pare pare Asuman’a, o soğukkanlı bir

katil gibi acımasızca hançerini tekrar

ve tekrar saplıyor apansız bir zevkle,

küfürler, çokça küfürler savuruyor yü-

züme. Birden küfürleri kesilen Asuman;

kanım bardaktan boşalırcasına akarken,

hançeri ağır ağır çıkartıyor göğsümün

derinliklerinden kendi kanının eşliğin-

de, derken neşterle sol damarımdan in-

cecik bir delik açıyor ve sessizce yeni

bir köşe cinayeti daha ekliyor bu kentin

işlek gazat lerine ve kalbine

BERKCAN MERTOĞLU

hasat fanzin

z

D U V A R Etrfımda duvarlarla büyüdüm ben. Neden orada olduklarını sorgulamadan. Alabildiğim kadar güneş ışığıyla, görebildiğim kadar yıldızla büyüdüm. Koca dünya sanki sadece kalemin içinde olanlardan ibaretti.Etrafta olan bitenden haberim yoktu benim.Bir gün biri çaldı tuğlalarımdan birini.Korktum.Ağlayacak gibi oldum.Tamir ettim.Tekrar çekti tuğlayı.Daha önce hiç duymadığım bir koku doldu içeriye.Hoşuma gitti. Ne olduğunu çözemedim.İnsan anlamlandıramadığı şeylrden korkarmış.Onu da o zaman öğrendim.Duvarımı tamir ettim yeniden.Bir sabah uyandım baktım ki bir çiçek vardı duvarımda.Bu çiçek, bir papatya ka-dar masum, bir kaktüs kadar dikenliydi.Çok güzel-di.Aynı koku.Dokunmadım.Hergün gül kadar anlamlı, sardunya kadar kendine özgün, orkiler kadar özen isteyen çiçeklerle doldu duvarlarım.Süslerken dün-yamı hep fısıldadı bana: Bende bu çiçeklerden son-suz tane var.Yıkarsan bu duvarları ulaşırım sana.Hepsi senin olur. Günler günleri kovaladı.Duvarlarımda çiçek koya-cak yer kalmadı.Sözlerini duydum yeniden. ‘Yık duvarlarını.’ Dünyanın görüp görebileceği en güzel yaz ayında yıktım onları.Bana tüm o tatmadığım duyguları an-lattı önce,sabırla, şefkatle. Sonra hissetmeyi öğ-retti.Merhameti,emeği,tutkuyu,özlemi...Bir bebek-ten farksızdım onun ellerinde.Büyüttü beni.Bir gün yaz bitti.Bir rüzgar doldu damarlarıma. Üşüdüm.Göremedim onu.Yağmurlar karşıktı gözyaşlarıma.Çok üşüdüm.Aradım, bulamadım onu.Karlar uyuştururken avuçlarımı duyulmadı çığlıklarım.Çok aradım, izle-ri kayboldu. Kuvvetli bir rüzgar esti.Yıktı beni. Düştüm kalkamadım. Spero

BERKCAN MERTOĞLU

hasat fanzin

z

FAİZLE DELİLİK Geçen yine ruhum hastalandı heralde his kaptım bir yerden, halbuki cereyanda da kalmadı kalbim.Ruh hasta-lığı bedenden daha fazla yıpratır vücudu, kaldıramaya-cağı hissi verirsen kalbine ruhun hastalanır.Benim hastalık kotamı ruhum fazlasıyla karşılıyor.Kota aşımından her gün daha fazla ruh faizi yiyorum.Dünyada benden başka ruh kotasını dolduran yok mu gerçekten ya da ruhuyla bedenini mi karıştırıyor insanlar? Onu bunu bilmem de bu insanlığın ortak bir sorunu olmalı.

SEREN İŞLEK

hasat fanzin

z

A N K A R A Ankara’ya atsalar beni; Kızılay’ın tam ortasına. Gölbaşı’na götürseler Gezsem şöyle yaylana yaylana. Uzaktan da olsa, Görsem ya yarimi. Çok mu efendi ? Gidesim var artık Hasret başıma bela.

CEVAT GALİP

hasat fanzin

z

H E Y H A T T A N R I M Tanrım heyhat! Düş yollarım kamburdu; doğrulttum. Kaygandı gecenin tetiği; bastım. Tevazunun ardına sinmişti öfkem; gizledim. Eteklerimdeydi yeryüzünün kiri; döktüm. Çürüktü acıtan kahkahaları; küstüm Tiksindiriciydi yarattığın öpücükler; kustum. Kangrendi insan coğrafyamın damarları; dolaştım. Heyhat tanrım kusurluydu yaratıkların; gördüm. Kırpıyorum gözlerimin mızraklarını; affetme.

AHMET ÇAKAR

hasat fanzin

z

Parçalardan bütün oluşturmaya çalışıyorum. Hiçbiri birbirini tutmuyor. Uyum sorunu yaşayan çocukları daha iyi anlıyorum. Uzaktan bir yerden şarkı duyu-yorum, tanıdık ama tam çıkartamıyorum. Bazı şeyleri

anlatmak için uygun kelimeyi bulamamış gibi. Eksik kalıyorum. Sinemada filmin en güzel yerinde reklam girmesi gibi. Her şeye yetişmeye çalışıyo-rum. Ama ya yanlış yoldaysam? Aslında olmam gere-ken yer ya tam gözümün önündeyse. Bütün bu aceleci yorgun tavırlarım boşunaysa. Galiba bu durumda bir parça insan olmanın acizliği. Hayatı boyunca çok az

keşke demiş olmak istemenin lüks olması gibi.

ANIL ÖZKONUŞ

hasat fanzin

z

O Y A Ğ M U R L U A K Ş A M A Yorulanların akşamı. Bunu yazmam gerek Yağmurun altında. Çevrede potansiyel pusu Ama biri diyor hayat mücadeledir şu insanlar için. Ben de o mücadeleyi sahipleniyorum. Beni yormayın artık diyor. Boşbeleşliğin sesi yükseliyor şimdi ben bunu yazarken karşılardan. Her neyse konuya dönelim; Bir adam, bu zahir berbat havayı teneffüs ede ede doğruyu yücelten teorilerle, Umursamazmış gibi en umursayan bir adam. Bu fıkra komik değil. Başka bir adam kariyerist ve meşgul ve sosyal ve dışadönük. Diğer başka bir adam hassas ve şiir yazıyor. Ve bir dönem mücadeleyi denemiş kendince. Neden sonra bıkmış bir adam Ve içe dönük. Yağmur hızlanıyor. Ağaçlar bir yandan masumluğu anlatıyor gibi eski imgelerle, Bir yandan ben de itim der gibi yani genelce. İkilem içinde bir akşam, Yorulmuş insanların akşamı. Biraz bozkır yorgunluğu, Biraz da sığlık yorgunluğu.

OĞUZHAN KAYACAN

hasat fanzin

z

A Y I P D E Ğ İ L Seni alsam koynuma, Pış pış sallasam. Günah mı olur Yoksa uykun mu gelir ? Peki ya saçlarının içinde yüzsem, Yüzüne dokunsam parmak uçlarımla Savunursam aradan iki okkalık küfür, Fena mı olur ? Hem söylene kadın, Bize ne olur RÜŞTÜ TAMER

hasat fanzin

z

A Y N A D A B I R A K T I M S E S İ M İ “Gülce-i Mısradır Narı Gülüşün” yazmıştım aynalaraAynada bıraktım sesimiKalın uçlu bir kalemle İlk defa aynada. Gölgede büyüt İliştirerek anason kokulu akşamların kıyısına Koparılmış bir hıçkırığın soluna Sarıl ve uyu, Uyut başkalarını. Beni sadece dinle aynada ve istediğin dilde unut.

Öğrendim ki akşam, güneşin batışı değil,Özlediğinde çalamadığın kapılarmış Beklemediğim duraklardan geçecek Bundan böyle sana gelen otobüsler ve akşam olduğunda filiz verecek camlarında Benim olmayan yanak izleri Büyüt onları yeni şarkılarla.

ARZU AYTUR

hasat fanzin

zSevgili Aziz Nesin’in anısana.

Saygıyla...(20.12.1915 - 6.7.1995)

S Ö Z Bilirsiniz sözümde hep durmuşumdur duracağım. Sevgilime söz verdim ben yirmi yıl yaşayacağım. Düşmanlarım sevinmesin yirmi yıl sonra yok diye Belli değil yirmi yıla ne zaman başlayacağım.

AZİZ NESİN

fhasatfanzin

dhasatfanzin lHasat Fanzin4 hasat.ekinn@gmail.com

yHASAT FANZİN KUMBARASI

Hasat Fanzin, fanzin kültürünü yaşatmak, kali-teli edebiyat yapma ve okuyucuyu müşteri olmaktan çıkarıp sadece okuyucu olarak kabul etme gayesi gütmektedir. Alışılagelmişin dışında “beleş” olarak yayın hayatına devam eden ve son zamanlarda artan kağıt ve baskı adedimiz, dağıtım maliyetimiz nedeniyle Hasat Fanzin’i yaşatmak için gözüktüğü üzere “Hasat Fanzin Kumbarası” kampanyasını başlatmış bulunuyoruz. Dağıtım ağımızı genişletmek ve kaliteli edebi-yat için yapacağınız maddi desteğe talibiz.