GrimGram 3 - 10/11

Ve

ren

igin

gsb

lad

de

r D

.S.V

. “N

ieu

we

De

l� ”

- s

oci

ëte

it d

e B

olk

- 1

0/1

1 -

nr.

3

GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3

2

Colofon

De GrimGram is een uitgave van D.S.V. “Nieuwe Del� ”. Het meeste in

deze uitgave is vrij van copyright. Het overnemen van foto’s met bron-

vermelding is toegestaan.

Sociëteit de Bolk

Buitenwatersloot 1-3

2613 TA Del�

Bestuur Bestuur@nieuwedel! .nlRoy van der Reijnst President@nieuwedel� .nl

Jasper Dijt Secretaris@nieuwedel� .nl

Maaike Min Thesaurier@nieuwedel� .nl

Eelco Borghols Barcom@nieuwedel� .nl

Maal! jdcom@nieuwedel� .nl

Redac" e GrimGram GrimGram@nieuwedel! .nlFrank Hoeben

Kees de Rijke

Maaike Min

Yvonne Haartsen


Oproep: B-Film zoekt fi guranten

B-FILM ZOEKT FIGURANTEN VOOR HAAR FILMPROJECT

INTERESSE? SPREEK EEN B-FILMER AAN OF MAIL ONS!

3

GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3

Inhoudsopgave

Redac" oneel 4

Presiden" eel 5

G2 –box 7

Dektenten en zo… 8

Bier met échte status 9

Het belang van het getal 21 11

Bolkers in het buitenland - John-Alan 12

GromGrom #3 14

Een dag bestuur bij de Bolk 16

Uitgelicht 18

Een langverwachte avond 20

Kerstdiner 21

Carpe Diem 24

Nieuwjaarsduik 25

Ik en mijn harem? 26

Bolk Open Poker Series 27

Het IFFR Short Film Marathon-uitje 29

Puzzel – Als poli" ci bij Nieuwe Del! lid zouden zijn… 33

Jarig binnen drie maanden 34

What´s Next? 35


4

Redac� oneel

Lieve lezers,

Met trots presenteren wij alweer de derde uitgave in de eenenvij� igste jaar-

gang van de GrimGram. Het hee� even geduurd, maar dan heb je ook wat,

laten we maar zeggen.

De afgelopen maanden is er natuurlijk weer vanalles gebeurd. Zo hebben we

een kerstdiner en kerstvakan! e gehad, en zijn er tal van ac! viteiten geweest,

waarover in deze uitgave veelvuldig bericht wordt. Een terugkerend thema dat

hierbij opvalt is het ini! a! ef dat door Bolkers zelf getoond wordt. Zo zijn er

sinds jaren eindelijk uitjes naar de Kamasutrabeurs en het IFFR geweest, is er

een heus bierbrouwersgilde opgericht, dat haar faam al verworven hee� in de

TU Delta, is B-Film eindelijk eens iets gaan doen met haar camera-apparatuur

en hee� Harpyia ons wederom verblijd met een stuk.

Daarnaast is er uiteindelijk nog een sterke OWeeCom gevormd die de OWee

van dit jaar tot een succes zal brengen, maar daarover kunnen jullie meer lezen

in het presiden! eel. Verder zullen jullie de komende ! jd nog genoeg van de

OWeeCom horen!

Ik wil trouwens van deze gelegenheid gebruik maken om Reinout, die met een

gebroken knie bij zijn ouders in Groningen zit, namens de gehele GrimGram-

redac! e veel beterschap te wensen. Reinout, sterkte en hopelijk zien we je

eerder terug dan verwacht.

Aangezien ik nog wat ruimte over heb om te blaeten, wil ik graag wat kwijt over

de manier waarop stukjes verworven worden. Hoewel enkele leden spontaan

stukjes inzenden, hebben de meeste Bolkers toch net dat kleine duwtje in de

rug nodig. Dit is natuurlijk niet kwalijk, maar de GrimGram-redac! e is niet zo

alwetend dat zij alleen de gaa# eid van al het Bolk-gerelateerde kan overzien.

Mocht je dus iets meemaken dat supervet en zeker noemenswaardig is, aarzel

dan niet en schrijf een stuk!

Om mijn stukje dan toch af te ronden, wil ik je namens de redac! e nog veel lees-

plezier toewensen. Blijf ook vooral schrijven, zodat de volgende GrimGram min-

stens net zo vol wordt als deze, en er een s! jgende lijn kan worden voortgezet,

zowel in de resterende GrimGrams van dit jaar als in de jaren die nog komen gaan.

Het zou erg mooi zijn als we ook over enkele jaren nog steeds kunnen zeggen:

‘voor roddels en gezwam, leest de GrimGram’

Frank

5


Presiden� eel

Lieve leden,

Voor mij was het weekje waarin ik begin met schrijven (week na de deadline,

excuses Frank) een hec" sche. Eentje van refl ec" e -van zowel mezelf als de we-

reld om mij heen-, wat gelukkig niet zonder de nodige biertjes is gegaan. Ik

ben weer wat anders naar alles, incluis de vereniging, gaan kijken. Hoe mensen

met elkaar omgaan en wat er eigenlijk allemaal achter zit of hoezeer sommige

dingen die je ziet totaal anders kunnen zijn dan men hen al" jd hee! geïnter-

preteerd. Soms leidt dit tot aangename verrassingen, en soms dondert dit je

zonder pardon in een diep zwart gat. Een gat waar je op dat moment nooit

meer uit denkt te komen. Maar niets hoe! gelukkig minder waar te zijn. Het

langer worden van de dagen, de opkomende krokusjes, en de voor de deur

staande lente zullen hier ook zeker mee te maken hebben, evenals een NoWee

die nu weer voor de deur staat (oh joy!).

‘Wat een wazig gebazel’, zul je waarschijnlijk denken... Tja, wat mij betre!

hoort dat er wel een beetje bij, of toch niet? Dat doet mij, na al twee eerdere

GrimGrams te hebben geopend, een beetje afvragen wat je nou doorgaans

eigenlijk schrij! in het eerste stuk van je verenigingsblad. Sommigen maken

dankbaar van de gelegenheid gebruik om 4 pagina’s vol te lullen over hun va-

kan" e, anderen zullen de ruimte op papier wat nu% ger besteden door droog

wat te vertellen over alle ac" viteiten die hebben plaatsgevonden. Weer ande-

ren zullen de vragen des levens ter discussie stellen (check). Dan wil het ook

nog weleens voorkomen dat er verder totaal niet-relevante onderwerpen ter

tafel komen. Aan mij dan maar de taak om dit allemaal te doen om zo het doel

van een goed presiden" eel zoveel mogelijk te behagen.

Sommigen die mijn manier van schrijven een beetje kennen, weten dat ik dit

bijna al" jd doe in de trein, omdat ik dan op geen enkele manier mijzelf kan

vergrijpen aan die dingen die mij thuis of op de Bolk al" jd afl eiden (denk aan

nu.nl, Trackmania, een potje poker, of een ‘good old’ biertje). Nou heb ik dat

laatste net wel bij mijn ouders zi& en doen, waardoor ik al een klein half uurtje

naar een vermoedelijke zwartrijder zit te kijken, die zichzelf kenbaar maakt

door het rode lampje met daarop de tekst ‘WC’ (damn you!); misschien toch

maar eens wat verderop in de trein naar een toilet gaan zoeken en dan verder

schrijven over de afgelopen periode...

Het voor mij meest noemenswaardige van de afgelopen periode is toch wel het

samenstellen van ‘onze’ OWeeCommissie voor 2011, bestaande uit Frank Hoe-

ben, Max Maton, Maurice Bos (par% me), Catelijne Nater, Reinout Wiersema


6

en Biem Wibbens (par! me). Deze zes mensen hebben besloten zich keihard

in te gaan ze" en om, ook zonder prach# ge bo" er voor de deur, een prach# ge

feestweek te gaan neerze" en. De belo� e die ze hebben gemaakt om een ef-

fec# eve samenwerking aan te gaan hebben ze vooralsnog méér dan waarge-

maakt! Thema en kleur bijvoorbeeld, staan na gedegen overwegingen al min

of meer vast en zijn klaar om gepresenteerd te worden. Doelstellingen zijn ge-

steld en sommige programma-onderdelen al grondig onder de loep genomen.

Laten we zien wat ze ervan gaan maken; “kep er zin an!”.

Verder kan ik natuurlijk niet een van de speerpunten van ons beleid vergeten

te noemen, namelijk de wekelijkse ‘dinsdagac# viteit’. Het doet ons als bestuur

erg goed om te zien dat de vas# gheid zijn vruchten afwerpt. En dat niet al-

leen! Wij zien namelijk ook een trend dat de woensdag signifi cant in drukte

toeneemt, waar ik natuurlijk alleen maar gelukkig van kan worden. Wel moet

ik daarbij zeggen dat het budget voor de ‘dinsdagac# viteiten’ nog lang niet op

is, wat betekent dat gave ideeën nog steeds van harte gewaardeerd worden!

Verder nog wat data voor in je agenda die ik jullie echt niet kan onthouden:

24 Februari: Zusjesfeest Wolwêze, Leeuwarden

28 Februari: NoWee-Cocktailnight

10 Maart: Interna# onal day of awesomeness (hihi!)

24 Maart: Zusjesfeest Liber, Amsterdam

21 April: Zusjesfeest Catena, Leiden

22-24 April: Paaspop

6-8 Mei: Verenigingsweekend!

27 Mei - 10 Juni: KamerZoekDagen

10-12 Juni: Zusjeskamp.

En helaas nog geen vakan# e, dus geen mooie

kiekjes uit verre oorden.

Met afgezaagde vermiljoenrode en muisgrijze groet,

Roy van der ReijnstPresident der D.S.V. “Nieuwe Del� ”

7


G2 –box

Uiteraard is de GrimGram niet compleet zonder de vele dubieuze, humoris" -

sche, soms serieuze (en meestal uit de context getrokken) ingekomen stuk-

ken, maar de redac" e wil eerst graag van deze gelegenheid gebruik maken

om de winnaar van onze prijsvraag uit GrimGram 2 aan te kondigen.

Het antwoord op de prijsvraag is als volgt:

Roy = blaetaap Jasper = zwijn Maaike = vogel Eelco = Bokito

Wij willen Jeroen K. feliciteren met zijn prijs, die bestaat uit een geheel ver-

zorgde massage van Eelco. Aangezien we gehoord hebben dat de massage licht

ero" sch van aard zou kunnen worden, wensen wij beide heren veel plezier.

En dan nu de ingekomen stukken:

Emiel: “Er zit een deuk in het water”

“Je moet het water zien als een trampoline.”

Catelijne over haar sexleven seksleven met Jasper: “Het duurt maar even, ik

val vrij snel in slaap.”

“Anal don’t count.”

“Trouwens, ik wil geen massage van Eelco; vrouwen zijn welkom.”

Eelco n.a.v. de Horecava: “Jakob is best lekker!”

Een brie$ e van Emiel aan het bestuur: “Hallo bestuur, ik heb niet supernetjes

afgesloten, want alle ouwe lullen waren opeens weg. Het was wel gezellig.

Emiel.”

Emiel: “De Kerstman mag wel aan mijn ballen friemelen!”

Rian: “Ik krijg hem er niet in!”

Roy Jasper Maaike Eelco


8

Bier met échte status

‘Deze week kunnen Nowee-gangers bij De Bolk genieten van een zelfgebrou-

wen speciaalbiertje van het Bolksch Bierbrouwers Gilde’, zo stond er afgelopen

week in de TU delta. Ongeloofl ijk hoe beroemdheid blijkbaar voor je uit kan

snellen.

Nu moet er natuurlijk ook wel iets gaan gebeuren, want de TU Delta moet na-

tuurlijk weer gehaald worden, maar dan nu écht met bier van het BBG en niet

dat van Lustrum X. Eigenlijk is het ook best vreemd dat we bij de Bolk wel onze

eigen tos" ’s maken, maar dat we niet dat wat we elke dag drinken, proberen

zelf te brouwen. Vooral nu InBev steeds prijzen verhoogt. Inmiddels betalen we

€2,15 exclusief BTW per liter en voor dat geld zou je toch best zelf bier kunnen

brouwen, lijkt me. En blijkbaar denken meer mensen dat, want inmiddels zijn

er al meerdere mensen die mee willen helpen met het brouwen van een eigen

speciaalbier.

De meeste spullen om een Nieuwe Del� sch bier te brouwen zijn er al vanwege

het brouwen van het Lustrumbier, maar er zijn nog een aantal spullen nodig.

Er moet nog een moutmolen worden gekocht en een koperen spiraal om daar-

mee het bier te fi lteren. Met een investering van dus maar €100 kunnen we

daarna met wat ingrediënten en heerlijk helder Bolkwater ons eigen bier ma-

ken. Bij de prediscussie voor de herbegro" ng was de consensus dan ook dat dit

een topplan is en dat er budget voor vrijgemaakt kan worden.

De gilde viert, de gilde juicht,

Wat zit gij daar en blokt en buigt

Nog over uwe boeken?

De wijsheid ligt maar in de kan,

Wie z'elders zoeken wilt die kan,

Doch laat hem, laat hem zoeken.

9


Het maken van brood en het brouwen van bier zijn nauw aan elkaar verwant.

Rond 4000 voor Christus werd in Mesopotamië brood in water geweekt en

liet men dat vervolgens gisten. Egyptenaren brouwden al bier en gebruikten

dit als off erdrank, ongeveer net zoals tegenwoordig bij borrels nog bier wordt

uitgedeeld. Het brouwen van bier verspreidde zich tot aan Europa en nadat

de Zuid-Europese landen begonnen, kwamen de Germanen met het bier in

aanraking. Een leuk detail is dat de Germanen als eersten de stap met gisten

van brood oversloegen en een beslag maakten van graan wat zij lieten gisten.

Met als smaakstof eikenhout. (Hmm, # jd voor een trogbiertje?) Bier werd later

gemaakt in kloosters, maar in de der# ende (b’vo) eeuw nam de burgerij dit van

hen over. En toen, ja toen was het zover: de eerste brouwersgilden ontstonden,

de illustere voorgangers van ons eigen Bolksch BierbouwersGilde.

De doorbraak van bier kwam in de # jd van de pest en de cholera, toen het drin-

ken van water uit rivieren en grachten een slecht idee was. Ik moet zeggen dat

ik dat zelf meestal niet als reden gebruik, maar als ik moet kiezen tussen een

glas water uit de Oude Del! of een Dommelsch van de tap, dan weet ik het ook

wel. Blijkbaar is niet iedereen hiervan overtuigd, want van een consump# e van

300 liter p.p. in de Middeleeuwen zijn we inmiddels afgedaald tot een scha-

mele 80 liter per persoon per jaar (ongeveer een biertje per dag) nu.

Als je wilt meehelpen met het brouwen van Nieuwe Del! sch bier kun je een e-

mail sturen naar [email protected]. Er hoe! verder geen meester-

proef of iets dergelijks te worden afgelegd.

Emiel KlifmanBolksch BierbrouwersGilde


10

Dektenten en zo…

Er is weer wat nieuws betreff ende Harpyia; de meesten zullen inmiddels weten

dat de Nysa veilig in de loods staat te wachten op een likje verf. Dit kan echter

pas wanneer het buiten weer wat warmer is. Wat enkele (klussende) Bolkers

vast ook niet is ontgaan, is dat inmiddels alle ‘mobiele’ houten onderdelen van

de Nysa zijn voorzien van een aantal strakke laagjes vernis. Zo moeten ze er

weer een " jdje tegenaan kunnen; klussers bedankt!

In de krokusvakan" e zal de dektent weer in elkaar worden gezet en deze keer

hopelijk iets stormvaster dan de vorige keer. Met een hele dektent is het na-

melijk mogelijk om te overnachten op de Nysa, wat dan weer perspec" ef biedt

voor zomerweken. Een ander bijkomend voordeel is dat wanneer je eens een

lekker dagje wilt zeilen, je niet eerst een half uur staat te hozen. Zo zie je maar

dat een dektent een behoorlijk belangrijk onderdeel vormt voor de Nysa. (An-

dere voordelen van een dektent worden aan uw verbeelding overgelaten…)

Een ander klusprojectje vormt het aanpassen van het grootzeil. Zo werd vorig

jaar een beter grootzeil gevonden in de ruime zeilgarderobe van Harpyia. Zei-

len doe je immers bij Harpyia, (lees: geef je aan Harpyia) om maar een oude

slogan boven water te vissen. Enfi n, wij zien het als een uitdaging om dit zeil te

voorzien van reefmogelijkheden, zodat er ook bij iets ‘spor" ever’ weer geva-

ren kan worden. Een mal hebben we al gevonden: een ‘in minder goede staat

verkerend’, (lees: gescheurd) ree% aar grootzeil, uiteraard gevonden in onze

onmetelijke zeilgarderobe.

Verder hebben wij het genoegen jullie de eerste studentenzeilwedstrijd van

2011 aan te mogen kondigen: de ‘Nestor Trophy’. (Dit hee� niks met Xander

te maken.)Deze wedstrijd zal worden verzeild op 26 maart met 16 m2 (zes" en-

kwadraten), op de Loosdrechtse plassen. Bij voldoende animo kunnen wij daar

ook aan meedoen. Een team moet bestaan uit 4 personen. Voor meer infor-

ma" e kijk op: h& p://nestortrophy.blauweschuit.com/, of neem contact op met

ondergetekende.

Zo zie je, er is nog genoeg te doen, dus denk je mee te kunnen helpen, dan

ben je al" jd welkom. Ook om te gaan varen uiteraard, al moet er eerst nog wat

geklust worden.

Met nau" sche groet,

Bart RoestVoorzi& er ‘Harpyia’

11


Het belang van het getal 21

Niet iedereen hee! een obsessie met getallen, en dat is best iets waar ik voor

opensta, maar zo blij! wel een hele wondere wereld voor deze tragische geval-

len onontdekt en leeg. Ik heb het over de wereld van het getal 21, een wereld

rijk van geschiedenis, vol van souplesse en een universele maatstaaf voor alle

dingen waar er toevallig 21 van zijn.

Niemand weet natuurlijk hoe 21 is ontstaan, sommigen zeggen dat het al-

lemaal begon met Vladimir en een berg zandkorrels, hoe god hem opdroeg

alle zandkorrels in de grootse vlakten van zijn schoenen te tellen na een dagje

strand, en hij na tweemaal een " envoud te hebben geteld meer korrels over-

had om te tellen dan hij kon beva# en en toen uit pure wanhoop het getal 21

schiep om verder te kunnen tellen. Anderen beweren dat het getal 21 er al" jd

geweest is, ona$ ankelijk van ons als ware een abstractum slechts aan ons om

te ontdekken, niet om uit te vinden.

Hoe dan ook, 21 is niet meer uit onze levens weg te denken. Hoe zou het zijn

als, elke keer dat je drie maal zeven probeert te berekenen, je hoofd explo-

deert omdat 21 nu eenmaal niet meer denkbaar is, of erger nog, de werke-

lijkheid verandert zodanig om de leegte op te vullen die 21 achterliet, zodat

je je een moment later midden in de mythologische gouden stad Salamanca

bevindt, om even later te bevinden dat je hoofd in tweeën wordt gespleten

door een toevallig langslopende maniak.

Ik geef u daarom dit advies; voor uw eigen veiligheid, gedenk dat slechts het

getal 21 tussen u en de dood staat, en dat u er beter aan doet eens in de zoveel

" jd een kleine 21 te tekenen, zo nodig onderin elk papiertje wat u in uw han-

den krijgt, opdat een leven zonder 21 ons bespaard kan blijven.


12

Bolkers in het buitenland - John-Alan

Hallo Bolkers

Groeten uit een warm en zonnig Australië, waar ik inmiddels zo’n anderhalve

maand verblijf. Zoals de meesten van jullie volgens mij weten ben ik hier bezig

met mijn stage bij de DSTO. DSTO staat voor Defence Science and Technology

Organisa! on en is een onderzoeksin! tuut dat onderzoek doet voor het Aus-

tralische ministerie van defensie. De afdeling waar ik zit doet onderzoek naar

vliegtuigen (verrassing!) en het project waar ik mee bezig ben is een serie ver-

moeiingsproeven voor de F/A-18 Hornet, een gevechtsvliegtuig dat gebruikt

wordt door de Australische luchtmacht en door Zwisterland, Spanje, Canada

en door de marine van Oom Sam.

De DSTO-ves! ging waar ik stage loop bevindt zich in Melbourne, wat in de

rechteronderhoek van Australië ligt, min of meer tegenover Tasmanië (bij aan-

hangers van de VOC-mentaliteit ook wel bekend als Van Diemens Land). Ik lo-

geer momenteel bij mijn nicht en naast haar man en twee kinderen deel ik het

huis met een hond, een kat, twee konijnen, twee minikikkers, een stel vissen

en een half dozijn wandelende takken, dus ietwat drukker dan ik gewend ben,

maar verder goed wonen.

Als goede Hollander ga ik tegenwoordig drie keer in de week op de fi ets naar

mijn stage, wat ongeveer een uurtje fi etsen is. Ze hebben hier duidelijk nog

wat te leren op het gebied van fi etspadinrich! ng (zoals dat je voetgangers een

eigen stukje moet geven en dat, als ze een eigen stukje hebben, je hen moet

leren daar dan ook te blijven), maar ze zijn goed op weg. Nu nog mijn mede-

fi etsers leren dat mensen afsnijden bij een kruising waar je een haarspeldbocht

moet nemen, terwijl je binnen een rijstrook van een meter breed blij� en er

een vrachtwagen aankomt, niet heel lief is.

De weekends gebruik ik om Melbourne te ontdekken en gelukkig valt er hier

genoeg te doen, vooral ook omdat het hier nu zomer is en er dus allerlei fes! -

vals en andere evenementen plaatsvinden. Zoals de tennisfans wel zullen we-

ten was er een paar weken geleden de Australian Open, waar ik een dagje ben

wezen buurten. Ik heb zelfs nog een Nederlander zien spelen (en uitgeschakeld

worden) in de mannendubbel (ja, één Nederlander; dat klopt, zijn partner was

een Duitser). Verder heb ik inmiddels het centrum en een aantal buitenwijken

van Melbourne verkend en heb ik de eer van de LHC hooggehouden door een

gra! s operaconcert te bezoeken. Kortom, ik heb het hier prima naar mijn zin.

13


Voor de mensen die zich afvragen of ik nog last heb gehad van de overstromin-

gen of de typhoon: het antwoord is nee, dat was allemaal ver weg. Australië

is namelijk groot, heul groot. Om dat te illustreren; van hier naar Perth (aan

de westkust) is vijf uur vliegen, dus bijna even ver als van Del! naar New York.

Mensen die meer van mijn ‘avonturen in den Oost’ willen lezen verwijs ik

naar de website van mijn leerstoel: h" p://www.lr.tudel! .nl/live/pagina.

jsp?id=f75b9280-88fd-40e8-970d-6eff 6dd33c85&lang=en (lr.tudel! .nl dan

naar Onderzoek en dan naar Structural Integrity).

Verder koester ik de posi$ eve verwach$ ng dat alles in het koude kikkerlandje

Nederland ook goed gaat, wens ik jullie veel sterkte met het koude winterweer

en nogmaals groeten uit een warm en zonnig Australië,

John-Alan


14

GromGrom #3

Voor je ligt alweer de derde edi! e van de GromGrom, de gebruikelijke zeur-

rubriek in de GrimGram. In deze edi! e ga ik het onder andere hebben over de

studentenprotesten van afgelopen januari. Daarnaast ga ik nog enkele zeik-

puntjes over Bolkers vermelden. Als je wilt weten wat er verder nog in deze

edi! e komt, dan moet je maar gewoon verder lezen.

Zoals je wellicht wel gezien hebt aan de poster op de soos / in het journaal

was er afgelopen januari een groot studentenprotest op het Malieveld. Het

grootste protest van studenten sinds de jaren ’80. Er waren zo’n twin! gdui-

zend studenten op afgekomen om te protesteren tegen de aanstaande be-

zuinigingen op het hoger onderwijs. Die twin! gduizend studenten zijn toch

een behoorlijk goede afspiegeling van de groep mensen die in de toekomt de

Nederlandse economie draaiende moet houden. En wat doet de regering; ze

stuurt de staatssecretaris van onderwijs. Daar is op zich niet veel mis mee,

behalve dat deze man een totaal gebrek aan charisma hee� en het enige wat

die kon melden was: “we moeten bezuinigen, want we hebben geld nodig”. Ik

snap ook wel dat het niet makkelijk is te speechen voor zo’n grote groep men-

sen die tegen je is, maar dan mag je nog steeds wel een beetje uitstralen dat

je achter de plannen staat en deze ook door weer en wind wil verdedigen. Ik

snap ook niet dat Ru" e zelf niet is gegaan. Zijn studenten soms niet belangrijk

genoeg? Is het voor hem soms belangrijker om een beetje aan te pappen met

andere regeringsleiders, dan over de toekomst van dit land te praten? Ik zou

haast voor willen stellen om ons allemaal uit te schrijven bij de Nederlandse

onderwijsinstellingen en maar te gaan studeren in het buitenland. Dan piept

die regering wel anders.

Een ander ding waar ik me nu al een ! jdje aan erger, is het feit dat sommige

Bolkers het maar normaal vinden dat je al je glazen op de bar dumpt en vervol-

gens naar huis gaat, met het idee dat de laatste mensen die er nog zi" en alles

wel opruimen. Vaak zie je dat, wanneer een grote groep in één keer weggaat,

er dan en man of drie overblijven die vervolgens alles op kunnen ruimen. Als je

weggaat, zeker als het al wat later op de avond is, zorg dan in ieder geval dat je

je eigen glaswerk spoelt. Het is nog geen vijf minuten werk en het zorgt in ieder

geval niet voor frustra! es bij de afsluiters. Ik kan me zelfs voorstellen dat de

afsluiters geen zin hebben om alle glazen nog te moeten spoelen en daardoor

dus slecht afsluiten. Als je dus te schraal bent om je eigen zooi op te ruimen,

dan moet je niet gaan zeuren tegen de afsluiters dat zij beter hadden moeten

afsluiten. En je moet je ook maar bedenken hoe je het zelf zou vinden als je

achtergelaten wordt in de soos met allerlei rotzooi van anderen.

15


Dat waren alweer mijn frustra" es van de afgelopen " jd. Zoals je kan lezen wa-

ren dat er niet al te veel, maar dat betekent niet dat er niks aan gedaan hoe! te

worden. Het kan ook gewoon zijn dat deze twee zo erg waren dat ze de andere

frustra" es uit mijn geheugen hebben gewist.

Een gefrustreerd en Grommend lid


16

Een dag bestuur bij de Bolk

Het is al! jd een vraag wat die gekke jongens en meisjes die zichzelf bestuur

noemen, eigenlijk allemaal uitspoken op de eerste verdieping van de sociëteit

die jullie allemaal zo goed kennen. Voor mij, zijnde Commissaris Ee" afel van de

Koornbeurs, was dit mogelijk al iets voorspelbaarder, daar ik zelf bestuur doe

op een andere vereniging, wat mij gelijk wel weer een agnost maakte als het

gaat om typisch Bolkse aangelegenheden.

Om eens een kijkje te nemen in het Bolkse leven als bestuurslid, hebben we een

wissel in het leven geroepen, daar wisselen niet alleen eigen is aan spoorweg-

mannetjes en incapabele voetbalcoaches. Het complete Bolkbestuur minus

Roy, jullie geliefde president, trok, alle ochtenddauw aan hun schoenen mede-

zeulend, Koorbeurswaarts, terwijl het gehele Koornbeursbestuur minus Boris,

onze voorzi" er die immens lekkere fl apjes kan produceren, de Bolk ging bezet-

ten. Aangekomen op jullie sociëteit, kwamen we erachter dat bestuur doen

met zeven man in een pieterig pand als dat van jullie, een redelijke overkill

was. Dat was uiteraard geen enkel probleem. Combineren kun je namelijk heel

goed leren, en dus gingen we met gecombineerde krachten taakjes uitvoeren

die je doet als bestuur des Bolks zijnde. Er moesten nog tappers en corvee-

helden worden geregeld voor de avond en de twee weken die volgden hadden

ook nog de nodige lege plekjes, die schreeuwden om aandacht en een naam

geschreven in een sierlijk handschri� . Het was die avond sowieso een bijzon-

dere avond, daar er een borrel was in het teken van Oud en Nieuw. Er dienden

vele oliebollen gebakken te worden om weer terug in Oud en Nieuw-sferen

terecht te komen. Na het benodigde beslag te hebben verkregen bij de C1000,

was het slechts een kwes! e van alles in kokend frituurvet keilen. Dit laatste

bleek iets moeilijker dan gepland. De warme vork, die een excellent instrument

bleek te zijn om oliebollen mee om te draaien, was neder geponeerd op een

servetje, wat zich ui" e in het subiete ontvlammen van dat servetje naast een

pan met olie, wat gelukkig net niet leidde tot het a$ randen van het totale

pand.

De kerstboom die ook nog in het gebouw stond, diende in mootjes te worden

gehakt, daar kerst al lange ! jd daarvoor een gepasseerd feest was. Na een

he� ige verveelvoudiging van het aantal boomdelen, hebben we de boom afge-

stort, opdat een eventueel weerzien nimmer mogelijk zou worden.

Uiteindelijk kwam de avond en konden we genieten van al het werk dat we

overdag verzet hadden. De oliebollen konden verorberd worden, er kon geno-

ten worden van de heerlijke maal! jd waarbij de wafels de homnomnommerij

17


waren die door duistere redenen niet opkwam, wat alleen maar kon beteke-

nen dat wij er meer van konden en moesten eten. Na een x-aantal potjes Fluxx

werd het " jd om eens even goed bar te gaan hangen. Er was nog maar weinig

" jd verstreken eer mij een aanbod werd gedaan door een oud-commissaris

ee# afel van jullie, om mij een rondleiding door jullie keuken te geven. Uiter-

aard kon ik deze unieke kans niet weerstaan en kreeg ik alle ins en outs te zien

die jullie keuken eigen is.

Na het nodige bargehang en getap was het weer " jd om naar huis te gaan. Het

was een mooie dag!

Mart van UdenCommissaris Ee# afel

OJV de Koornbeurs


18

UITGELICHT

19


UITGELICHT


20

Een langverwachte avond

Een jaar lang zijn wij allen braaf geweest. We hebben oude vrouwtjes helpen

oversteken, inzamelingsac! es georganiseerd en staan bij minstens drie goede

doelen ingeschreven als donateur. Mooi niet dat Sint ons dit jaar zou vergeten.

Hij zou komen met zakken overbeladen met snoep en geschenken.

Maar ondanks de bescheiden verlanglijstjes van drie pagina’s die we hadden

opgestuurd hebben we niks van de goedheiligman gezien en hebben we het

ook dit jaar weer zelf moeten oplossen. Gelukkig had iedereen nog wel wat

oude troep liggen die voor geschenk kon doorgaan en hadden we dit jaar een

rijke verzameling eigenaardigheden op tafel liggen, waaronder een etui, een

kinderstoeltje, een kooksetje, een pornodisc, een fantasyboekje en bowlingset.

Voor wie zich afvraagt wat een pornodisc in dit rijtje doet kan ik alleen zeggen

dat het een erg toepasselijk onderwerp had, namelijk Sinterklaas. Met aan-

dach" rekkende ! tels als ‘Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’ was dit

natuurlijk meteen het meest gewilde ar! kel van de hele avond. Er is nog geop-

perd om deze dvd maar meteen even op de beamer te laten draaien, om hem

alvast even te kunnen testen voor hem daadwerkelijk mee naar huis te nemen,

maar helaas is dit plan al vrij snel gesneuveld.

Hoe is het ons dan vergaan, vraagt u zich misschien af, en vooral wie waar-

mee genaaid is; wie kreeg de Sinterklaas-dvd mee naar huis? Het voorval ging

als volgt: na enige malen rond te zijn geweest kwam de dvd aan bij Reinout,

die vervolgens de mogelijkheid kreeg de dvd veilig te stellen voor zichzelf. Een

glimlach verscheen op zijn gezicht; heel kort, snel keek hij om zich heen of nie-

mand hem gezien had. Daarna stopte hij de dvd in zijn tas, daarbij zeggende

dat ‘zijn huisgenoot’ dat vast leuk zou vinden en dat die dat soort dingen wel

vaker kijkt, en wie zijn wij om hem daarop te wantrouwen. Braaf zijn hee� ons

dit jaar wederom niks opgeleverd, maar misschien hebben we dit jaar meer

kans bij de Kerstman.

21


Kerstdiner

Kerstdiner, vlak voor kerst 2010.

Voor mij begon het kerstdiner op een avond aan de bar met de opmerking van

Joost; dat ik wel van koken houd. Na het antwoord ‘ja’ te hebben gegeven,

vroeg hij mij of ik het leuk vond om mee te helpen met het bereiden van het

kerstdiner. Velen zullen weten dat dit het meest uitgebreide diner van het jaar

is dat op de Bolk gehouden wordt. Dat werd mij echter later pas verteld. Ook

kwam ik er toen achter dat het uit zeven gangen bestaat, dat grove fouten

waarschijnlijk niet getolereerd worden, dat het over de 30 euro kan kosten en

dat je gra" s mee-eet: ik had dus juist meer zin in het bereiden van het kerst-

diner, dan toen ik gevraagd werd. De enige kosten die eraan verbonden zijn,

komen van het vele voorproeven (dat dit jaar mee scheen te vallen).

Dus toen begon het met het prikken van een eerste datum. Dat prikken ver-

liep niet zoals ik zou verwachten dat het zou moeten gaan. Dat was namelijk

gewoon zonder mij gedaan... Ik kreeg een mailtje met: dan en dan de eerste

bijeenkomst, het zou fi jn zijn als iedereen eens ging zoeken naar goede recep-

ten die bij een kerstdiner zouden passen. Op dat moment wist ik direct dat

ik de desbetreff ende datum niet kon, en dus de eerste bijeenkomst van de

Kerstdiner-Com niet mee zou maken. Ik wilde wel wat betekenen, en heb dus

ruim van te voren wat recepten uit de receptenverzameling van mijn moeder

gezocht (het meeste kende ik, en vind ik nog steeds heel lekker). Wat ik ach-

teraf hoorde was dat er niet eens naar gekeken was, en dat we dat de volgende

keer wel deden... Toen die volgende keer aangebroken was, gingen we al direct

proe% oken. Hiervoor hadden Eduard en Jelle inkopen gedaan. De bijeenkomst

was bij Joost thuis, en toen ik daar op " jd aankwam zaten Eduard en Jelle daar

gezellig met z’n tweeën aan de ee& afel " jdschri! en door te kijken om meer ge-

schikte gerechten te zoeken. Hetgeen ik miste aan dat plaatje was de gastheer:

Joost. Joost scheen nog gewoon ergens op de TU te zijn, iets onbelangrijks te

doen... Hij was het vergeten, en kwam er direct aan.

Toen Joost eindelijk aangekomen was ging hij ook, samen met ons drieën, " jd-

schri! en kijken. Toen begon ik over mijn mail, en hoorde ik weer dat er nog

niks mee gedaan was, maar Joost ging de recepten wel even uitprinten. Na nog

eens een half uur " jdschri! en kijken kwam Joost terug: Hij had zijn laptop aan-

gekregen, en overgehaald om de vier gerechten te printen. Het is maar goed

dat ik zo bleef aandringen over mijn gerechten, aangezien het hoofdgerecht

hoofdzakelijk uit de receptenverzameling van mijn moeder kwamen; De stoof-

peertjes en de varkenshaas met paddenstoelensaus kwamen namelijk daar-


22

vandaan. Tijdens die bijeenkomst hadden we nog niet een idee van hoe het

kerstdiner eruit zou zien, alleen het gegeven van heel veel wijn was voor mij

duidelijk. Ik koesterde wel de posi! eve verwach! ng dat het varkenshaasrecept

dat ik had aangedragen, terug zou komen op het kerstdiner. We hadden beslo-

ten dat we de varkenshaas en de peertjes de volgende keer zouden proberen.

Joost zou ook nog naar Den Haag gaan om bij de betere slager varkenshaas te

halen. En ik zou met Jelle boodschappen doen.

Een week later deden Jelle en ik boodschappen; iedereen was er zonder pro-

blemen, en we moesten nog van Jasper aanhoren dat hij weer een jaar studie-

vertraging had aangescha� : World of Warcra� Cataclysm. Joost had (liever) fri-

candeau gehaald in plaats van varkenshaas, maar het zou ongeveer hetzelfde

zijn. Het bleek dus dat het vele malen beter was dan de C1000-varkenshaas, en

we wisten zeker dat dit terug zou komen op het kerstdiner. Daarnaast hadden

we ook peertjes gemaakt volgens het door mij aangedragen recept. Hierbij ver-

baasde iedereen zich erover hoe rood die wel niet waren. Op het moment dat

we in de pan keken, en ze waren nog lang niet rood genoeg, vond de rest al dat

ze er heel goed uitzagen; alleen ik was niet tevreden. Toen ze wel op kleur wa-

ren, gingen we de stoofpeertjes proeven. Iedereen was verbaasd wegens kleur

en smaak, en ik was tevreden. Toen kwam het probleem van de spoom; er was

geen ! jd om er één te maken bij Joost thuis (dat duurt namelijk een paar uur),

en dus besloten we dat we ieder voor zich thuis een spoom gingen proberen.

Weer een week later had ik de spoom bij mijn ouders gemaakt, en hij was

door ons goedgekeurd. Joost had toen ook een spoom klaar, en die konden we

proberen. Deze was ook geslaagd. Die van Eduard en Jelle waren minder goed.

De rest van de gerechten in overweging nemend, besloten we om de spoom

die we bij Joost hadden gemaakt te nemen. We waren het er allemaal namelijk

over eens dat een muntspoom minder goed paste dan een frambozenspoom.

Die avond hadden we ook de rest van het menu voor het kerstdiner bedacht.

We hadden alleen nog een toetje niet geprobeerd. Dit toetje hadden Eduard en

ik later nog eens thuis geprobeerd. Wegens het falen aan mijn en mijn moeders

kant (we wisten niet hoe we fatsoenlijk grapefruit moesten afschillen), was dat

dessert bij mij thuis niet heel goed opgevangen. Het zou er beter op worden

om iets van mandarijntjes te gebruiken in plaats van grapefruit. Eduard had dit

echter anders opgevat, omdat hij wel wist hoe je grapefruit moet bereiden, en

daarom kwamen de grapefruitpartjes toch bij het dessert op het kerstdiner.

Toen was het zomaar zo ver, terwijl het in mijn gedachten nog lang geen kerst-

vakan! e was: het kerstdiner. Boodschappen werden gedaan, schorten werden

gekocht, vleesthermometers werden aangescha� en bestellingen werden be-

23


zorgd. Zoals sommigen niet weten begint het koken van het kerstdiner één tot

twee dagen van tevoren. Wij begonnen op donderdag met de verschillende

gerechten waarvan het niet cruciaal was om op de dag zelf te maken. Fijn was

toen dat Arnaud kookte, die heel makkelijk was, en het totaal niet erg vond dat

wij ook aan het koken waren. Ook voorzag hij ons van een paar adviezen, en

hee! hij ons een beetje geholpen toen hij zijn maal" jd klaar had. De volgende

dag waren we alweer vroeg aanwezig voor nog een dag koken. Halverwege

hadden we een mooi draaiboek gemaakt, en door ons daaraan te houden (en

na een " jdje demonstra" ef aan de bar zi# en), begon het kerstdiner.

Ik wilde Joost bijhouden met wijn drinken, net zoals hij op zijn eerste kerstdiner

de, toen al, ouwe lul Peter Molenaar had bijgehouden (er moet wel bij gezegd

worden dat Joost niet in zijn eerste jaar lid is geworden bij de Bolk). Dat lukte

aardig, en afgezien van wat gemorste wijn, verliep de sfeer in de keuken voor-

treff elijk (daaronder valt uiteraard ook een beetje stress). Het enige minpunt in

al het uitgeserveerde was dat de borden voor het hoofdgerecht niet verwarmd

waren, zodat het vlees koud was voordat iemand eraan kon beginnen. Hierover

kon meneer de kampstaf hele lange blaatverhalen houden, maar door toedoen

van genoeg wijn kon dat mij extreem weinig schelen.

Toen het laatste gerecht verorberd was, en ik tot de conclusie kwam dat ik

waarschijnlijk Joost had bijgehouden met het drinken van wijn, was ik zeer te-

vreden met een geslaagd kerstdiner. Wat echter erg jammer was, was dat ik de

volgende dag de trein van uiterlijk 10:17 moest nemen van sta" on Del! , omdat

ik de volgende middag weer moest werken in Groningen. En toen ik in mijn bed

lag begon mijn kerstvakan" e.

Reinout


24

Carpe Diem

Eén van de belangrijkste dingen in het leven en

dus ook van de wintersport, is Carpe Diem (pluk

de dag), ofwel, hoe haal ik het meeste uit de

! jd die ik heb. Tijdens de laatste Bolksche win-

tersport hee� Ruben dit tevergeefs geprobeerd

en moest daarom met een taxi terug vanuit het

andere dal naar ons dorp.

Dit jaar is wederom gepoogd het meeste profi jt

te hebben van de ! jd die ons gegeven was. Ten-

slo# e heb je maar één week om je te vermaken

in de sneeuw en ! jdens die week zijn de li� en

slechts geopend van negen tot vier. Aangezien

dit de enige ! jd van het jaar is dat je lichtelijk

iets aan sport doet, moet je daar dus op! maal gebruik van maken. De eersten

om het dit jaar te proberen waren Aldo en Jeroen; ze hadden zich ! jdens de

dag twee dallen verder verplaatst, een uitstekende ac! e, maar aan het eind

van de dag konden ze slechts één dal terug komen. Het laatste einde moesten

ze dus wederom met de taxi afl eggen. Uiteindelijk is het wel eff ec! ef gelukt

door Aldo en ondergetekende.

Na een dag met bijna de hele groep op stap te zijn geweest naar het andere

dorp, terwijl het fl ink sneeuwde, hield het grootste gedeelte ermee op toen

we daar aankwamen. Op de hoogte van het andere dorp was het namelijk niet

meer aan het sneeuwen, maar aan het regenen vanwege de lage hoogte. Dit

leidde ertoe dat de meesten met de bus teruggingen naar ons eigen gebied;

Aldo en ik daarentegen dachten het lot wel te kunnen tarten. Zodoende trok-

ken wij weer rich! ng de li� terug en vochten ons door de sneeuwstorm.

Gedurende onze terugtocht werden we achternagezeten door pistepersoneel

dat achter ons de piste-afze& ngen uit de grond trok en de li� en sloot. De laat-

ste sleepli� was ook al volledig afgesloten; geen entreelinten, we hoefden zelfs

niet langs het poortje. Godzijdank deed het apparaat het nog wel en zodoende

kwamen wij rond kwart voor vijf alsnog skieënd / boardend de piste afgezeild

om meteen de Vie-bar in te duiken voor een après-skipilsje; we konden nog net

het happy hour meepakken. Maar zoals iedereen wel weet leidt één pilsje tot

meer, en tegen de ! jd dat de rest rond ! en voor zes naar de bar kwam voor het

eten hadden wij het al fl ink naar ons zin.

Bart

25


Nieuwjaarsduik

Het kon natuurlijk niet uitblijven dat een groep Bolkers eindelijk eens op nieuw-

jaarsdag de koude Noordzee zou trotseren. Vanuit mijn uiterst geroman" seer-

de verwach" ngen over dit evenement rekende ik al op een ondergesneeuwd

strand in de vrieskou, opdat de andere, laff e nieuwjaarsduikers dan zouden

aarzelen en wij hardcore Bolkers wel even zouden laten zien hoe het moet.

Uiteindelijk bleek van dit alles geen sprake te zijn. Nieuwjaarsdag was veel te

mooi voor een winterdag, en dat was s" ekem toch wel prima, want er was een

recordaantal mensen komen opdagen. Verder werden er schrale Unox-liedjes

gezongen en veel worsten verkocht. Dit alles maakte het voor ons wel las" g

om met de eerste duik mee te doen, want deze was al ‘uitverkocht’. Het lukte

ons echter nog om een paar kaartjes te ritselen via een vriendelijke verkoper

in een lange regenjas.

Dit jaar was de nieuwjaarsduik vooral berucht vanwege de ‘aanwezigheid’ van

Kim Holland, maar wij konden deze dame niet bespeuren. Achteraf gezien

bleek het om een erg schrale promo" estunt te gaan, waarbij mevrouw Holland,

met haar breedbekkikkerglimlach, te laf was om de zee in te gaan. Ik ben daar-

om blij dat we mevrouw Holland en haar sloeries niet tegen het lijf zijn gelopen.

Met de kaartjes tot onze beschikking konden we het strand op, alwaar we

werden voorzien van een Unox-muts, handschoenen en een ‘terugblik’. Al snel

stonden we in zwemtenue te wachten op het startsein. Toen het zover was,

renden we de zee in alsof Kim Holland zelf achter ons aan zat. Het was heerlijk

verfrissend, hoewel de watertemperatuur eigenlijk best laf was; ik heb veel

kouder meegemaakt. Ik zou echter iedereen aanraden om de nieuwjaarsduik

eens zelf aan den lijve te ondervinden, want het is een erg indrukwekkend en

verfrissend schouwspel.

Frank


26

Ik en mijn harem?

Afgelopen januari was het weer zover. De Kamasutrabeurs was er weer. Van

veel mensen hebben we te horen gekregen dat ze er wel een keer heen zouden

willen, waaronder een redelijk aantal vrouwen. Daarom was het idee om er

een Pokkehandtas-uitje van te maken. Dit is niet echt gelukt, omdat uiteinde-

lijk (bijna) geen enkele vrouw mee wilde. Reden temeer om er alsnog een open

uitje van te maken. Helaas is dit niet erg goed gepromoot, maar het is alsnog

erg gezellig geworden.

Zoals al eerder gezegd wilden er dit keer niet echt vrouwen mee (op mij na).

Verder wist ik dat Frank mee wilde. Uiteindelijk zijn we met vijf man en een

vrouw uit Del� vertrokken. Lekker een Del� se verhouding.

Toen we eindelijk waren aangekomen, zijn we eerst wat gaan eten. Voor de

nodige calorieën natuurlijk bij de Burger King op het sta! on. Daarna zijn we

doorgegaan naar de beurs. Nadat iedereen gepind had, zijn / haar jas had op-

gehangen en een kaartje had, konden we eindelijk naar binnen.

De Kamasutrabeurs ziet eruit als een beurs met een groot podium, klein po-

dium en wat losse a" rac! es. Eerst zijn we gaan rondlopen bij de kraampjes. Al

snel waren Yoerik en ik de jongens (Frank, Joost, Jeroen en Jeroen) kwijt. We

hadden geen idee waar die heen gevlucht waren en waarom. Toen we bij het

grote podium aankwamen, zagen we hen daar staan en hadden we hen weer

gevonden.

Na gekeken te hebben naar een aantal shows, van mannen en vrouwen, gin-

gen we weer even bij wat kraampjes kijken. Raad eens wat, we raakten de vier

alweer kwijt, dus liepen we maar weer gewoon door en keken naar de kraam-

pjes. Ze hadden ook wat lekkere hapjes, zoals ijs en een chocoladefontein! Dit

keer konden we de jongens niet meer vinden. We hebben hen gebeld en het

bleek dat ze de “Voyeur” in waren gegaan. Geen wonder dat we hen niet za-

gen. Toen we hen weer tegenkwamen hebben we nog een aantal shows op het

grote podium bekeken, waarna de vier naar Catena gingen.

Yoerik en ik zijn nog even gebleven om naar de shows op het grote podium te

kijken en nog naar een a" rac! e te gaan. Hierna zijn we ook naar huis gegaan.

Ik zou het iedereen aanraden om een keer naar de Kamasutrabeurs te gaan. Als

iemand nog vragen hee� over de beurs, kijk dan gerust op de website.

Coline

27


Bolk Open Poker Series

Dinsdag 1 februari: BOPS (Bolk Open Poker Series)

De verwach" ngen voor het grootste pokertoernooi in de geschiedenis van de

“Nieuwe Del! ” lagen hoog, evenals het aantal deelnemers. Na een aantal last

minute afmeldingen werd er uiteindelijk met 21 mensen afgetrapt voor een

prach" ge avond poker. Zonnebrillen, hoodies en andere gekkigheden moch-

ten natuurlijk niet ontbreken. Er zou met vier tafels begonnen worden, en bij

het overblijven van 18 mensen zou dit worden teruggebracht naar drie tafels.

Vervolgens zouden we verder gaan met twee tafels wanneer de 12 overblijvers

worden bereikt. Hierna zou het een race worden naar een fi naletafel met maar

liefst 8 deelnemers. “Gentlemen, let’s get the cards in the air!”

Met een blindstructuur geschikt voor zowel de beginnende speler als de door-

gewinterde pro (niet te langzaam, maar zeker niet opdringerig snel), was het na

een kleine 10 minuten Eduard van Iersel die het veld moest ruimen tegen Niels

Treff ers, na een all-in met een paar tweeën. Al snel bleek dat meerdere spelers

het geduld niet op kunnen brengen tegen de meer afwachtende pokeraar. Na

een klein half uur werd het veld al gereduceerd tot drie tafels.

Omdat de verslaggever ook nog in het spel zat, is het jammer genoeg niet gelukt

om verder veel details op te vangen van de noemenswaardige handen door het

hele toernooi heen. Van de groep gedoodverfde favorieten was Xander Verheij

de eerste die het moest afl eggen als 16e. Frustra" es namen toe naarmate de

fi naletafel dichterbij kwam, wat vooral aan de tafel van Peter Molenaar te mer-

ken was. Ook Roy van der Reijnst kon zijn frustra" es moeilijk onderdrukken bij

zijn a! ocht als 9e, de laatste plek voor de felbegeerde fi naletafel. Tegelijk met

hem moest ook Niels Treff ers de a! ocht blazen, waardoor we met 7 man aan

de fi naletafel begonnen.

Deze werd gespeeld met een moordend tempo, waar zeker getwist kon wor-

den over de kwaliteit van het spel. Toen na ongeveer 10 handen de top 3 werd

bereikt, leek het alsof Eelco Borghols, Reinout Wiersema en Frank Hoeben er

totaal geen zin meer in hadden, wat tot gevolg had dat alle chips in het mid-

den gingen. All-in voor de winst! Frank Hoeben had een gezonde voorsprong

op de rest en liet twee 6’en zien. Reinout draaide vervolgens AQo om, en Eelco

liet K9o zien. De fl op 68J bezegelde al ongeveer deze laatste hand. Toen er op

de turn een 2 omgedraaid werd, was de winnaar bekend en hoefde de laatste

kaart niet eens meer te komen. Frank Hoeben werd gekroond tot winnaar van

het eerste deel van de BOPS. In de verwach" ng nog vele mooie toernooien te

organiseren, tot slot nog even de volledige uitslag:


28

1. Frank Hoeben

2. Reinout Wiersema

3. Eelco Borghols

4. Peter Molenaar

5. Jelle Schut

6. Jan van Dillen

7. Harwin Schrijmen

8. Niels Treff ers

9. Roy van der Reijnst

10. Biem Wibbens

11. Tim de Jong

12. Maaike Min

13. Johan Zielman

14. Kees de Rijke

15. Pim van Steijn

16. Xander Verheij

17. Jakob Buis

18. Jeroen Verweij

19. Ian Mol

20. Joost Klip

21. Eduard van Iersel

Daarbij nog even de extra benoeming van de persoon die de 'beste slechtste

hand' liet zien en hiermee het veld moest ruimen. Dit was namelijk Pim die een

straat van 2 tot 6 omdraaide, tegen de fl ush van Tim de Jong. Pijnlijk....

Dit was, voor de eerste afl evering van BOPS, uw verslaggever,

Roy van der Reijnst

29


Het IFFR Short Film Marathon-uitje

Mogelijk gemaakt door B-Film en bekroond met het culturele keurmerk van de Linkse Hobby Club

Het was reeds een lang gekoesterde wens van vooral Frank om het Interna-

" onal Film Fes" val Ro# erdam (IFFR) te bezoeken. Dit jaar is het er eindelijk van

gekomen. En zoals het B-Film betaamt, wordt er niet voor een kort bezoekje

aan één fi lm gekozen. Sterker nog, er werd voor gekozen om naar de Short Film

Marathon te gaan, een groots evenement welk wel veer" en(!) uur duurde.

Een hoop van jullie zal vast wel eens van het IFFR gehoord hebben, aangezien

het is uitgegroeid tot één van de grote fi lmfes" vals in Europa. Voor de onwe-

tenden een korte inleiding. Het IFFR is een jaarlijks fes" val wat plaatsvindt in,

zoals de naam al sub" el laat weten, Ro# erdam. De eerste edi" e vond plaats in

1972, dus komend jaar bestaat het fes" val alweer veer" g jaar. Het fes" val richt

zich vooral op alterna" eve, innova" eve en non-commerciële fi lms. Verwacht

er dus geen Hollywood-blockbusters, maar fi lms die meer pogen te zijn dan

alleen vermaak.

De Short Film Marathon vond plaats op de slui" ngsdag van het fes" val (5 fe-

bruari) en was een verzameling van de hoogtepunten uit het aanbod van korte

fi lms van de afgelopen " en fes" valdagen. Of dit allemaal hoogtepunten waren,

moest uiteraard nog door ons bepaald worden. De marathon was opgedeeld

in twee blokken van zeven uur met daartussen een pauze met de mogelijkheid

tot eten. Ook werd er gewisseld van zaal, omdat het tweede blok louter uit

16mm-fi lms bestond en deze slechts in zaal 6 konden worden vertoond. Verder

is het een marathon met korte fi lms, dus geen anderhalf uur durende feature

fi lms. De lengte van de fi lms varieerde van twee tot vierender" g minuten.

Zoals jullie begrijpen is veer" en uur lang fi lms kijken geen gemakkelijke opgave.

Ook moesten we er nog aardig vroeg ons bed voor uit op een zaterdagochtend,

het gebeuren begon namelijk al om 10.00 in de ochtend. Zodoende werd er

nog even kort koffi e gedronken met de klussers van de bo# er alvorens we (na

op het sta" on gewacht te hebben op Knöbben) met de trein naar sta" on Rot-

terdam Centraal en met de metro naar sta" on Wilhelminaplein reisden. Vanaf

daar moest er nog even tegen de hevige wind in worden gelopen over de Kop

van Zuid voordat we bij het nieuwe LantarenVenster arriveerden.

Het LantarenVenster was nog redelijk rus" g, maar in de zaal bevond zich toch

al aardig wat publiek. Iedere fi lm individueel behandelen is niet te doen in dit

stukje (of wenselijk voor de schrijver en de lezer), maar ik zal enkele persoon-

lijke hoogtepunten (niet al" jd in posi" eve zin) behandelen. Voor een volledig


30

programma verwijs ik de lezer naar de site van het IFFR, waar het programma

van het afgelopen fes! val nog te vinden is, inclusief korte beschrijvingen van

alle fi lms die we gezien hebben.

Over het algemeen waren alle fi lms zeer ar! s! ek; sommigen waren hierin

doorgeslagen, bij anderen leverde dit prach! ge beelden op. Soms was er een

te volgen verhaal, vaak ook niet. Al met al was het aanbod erg divers, ook ani-

ma! e was vertegenwoordigd en in sommige fi lms was er een samensmel! ng

van muziek en beeld.

De eerste bizarre fi lm welke op de lachspieren van het publiek werkte was

Lesser Apes, waarin een primatologe verliefd wordt op een bonobo. Ook de

bonobo komt aan het woord. Deze ongebruikelijke rela! e wordt uiteraard niet

posi! ef opgevat door de rest van de wereld. Wat is pervers?

Met I Already Am Everything I Want to Have wordt een prach! g portret neer-

gezet van een verloren genera! e in Belgrado. De hoofdrolspelers lijken weinig

geluk te kennen of een doel te hebben. Mooie beelden en bijzonder dicht op

de hoofdrolspelers gefi lmd.

Olifantenvoeten is een absur-

dis! sch en komisch verhaal

over een ‘wi# e allochtoon’ ! j-

dens een nachtdienst in een

pompsta! on. Ondanks dat hij

constant het goede probeert,

wordt hij toch niet echt geac-

cepteerd door de autochtone

Nederlander. Het toppunt was

een brandende zwerver.

In La dame au chien wordt een bizarre scene geschetst met een dikke negroïde

dame, een jonge jongen en een hond. De rum vloeit rijkelijk en de seksuele

spanning is zeer aanwezig, maar het loopt toch met een sisser af. Het verhaal

was bizar en humoris! sch en is verder met veel warme kleuren gefi lmd, waar-

door het zomergevoel alom aanwezig is.

Goed inspelend op de economische crisis was Casus Belli, waarin Griekenland

le# erlijk omvalt. Veel meer valt er niet te vertellen; een aanrader.

Een vreemd geval was Stardust. Deze fi lm leek te beginnen als een standaard-

ac! efi lm, maar bleek een aaneenschakeling van beelden uit Las Vegas te zijn,

welke door het later toevoegen van dialoog en geluid de sugges! e wekten

31


van een misdaadfi lm. Voor mij één van de minste fi lms wegens het knip-en-

plakniveau. Wel met een gastrol van Jack Nicholson in zijn natuurlijke habitat,

ook dan hee! hij een psycho# sche uitdrukking op zijn gelaat.

De laatste topper van het eerste blok was Mouse Palace. Hierin fi gureerden

enkele muizen in een speciaal voor hen gemaakt eetbaar huis. Van vredig sa-

menleven is geen sprake.

Na een korte pauze welke door Knobben en mijzelf werd gevuld met een be-

zoek aan de Burger King (door de rest met een bezoek aan de dichtstbijzijnde

pizzatent), ging het programma weer door in de tweede zaal. Om logis# eke

redenen (en langzaam eten) misten Knobben en ik wel de eerste twee fi lms,

maar daar stond wel een broodnodige Cheeseburger XL tegenover.

De eerste fi lm van het tweede blok was meteen erg indrukwekkend. In Khleb

dlya p! cy (Bread for Bird) haalt een oude vrouw herinneringen op; haar jeugd,

gevangenschap onder Stalin, deporta# e naar Siberië, haar huwelijk. Tegelijker-

# jd komt de nieuwe genera# e ook in beeld. Indrukwekkend en ingetogen ge-

fi lmd met mooie beelden van landschappen en het boerenleven.

Hierna kwam meteen Crises of Capitalism. Een lezing over kapitalisme, saaie

stof die boeiend wordt gemaakt door scherp commentaar en een grappige ani-

ma# e.

Een wederom wat meer bizarre fi lm is Threesome. Een komische fi lm over phy-

sieke aanraking, porno met de kleren aan. Het geheel werkt goed op de lach-

spieren, versterkt door het bizarre kapsel en dito sikje van één van de hoofdrol-

spelers.


32

Voor de physici (b’vo, geil, hoogh, ! eten!) onder ons is Six Easy Pieces een

aanrader, waarin het gelijknamige boek van Feynman als inspira! e dient voor

deze bijzondere stop-mo! on fi lm. Tevens met een bevroren en daarna weer

ontdooide (en nog steeds levende) goudvis. Misschien een idee voor een ac! -

viteit van de VissenKom?

En we blijven een beetje in de wat vreemde fi lms met The External World. Een

grappige, sadis! sche, bizarre anima! e waarin een jongetje piano leert spelen.

Impercep! hole vormde voor mij het dieptepunt van de hele marathon. Ondui-

delijke zwart-witbeelden en herrie (zelfs ik kon het geen muziek meer noe-

men). Te abstract naar mijn smaak.

Er waren nog een hoop andere fi lms, van welke er een hoop naar mijn mening

het bekijken waard zijn. Sommige ook totaal niet. Al met al was het een zeer

diverse mengeling van fi lms uit alle windstreken. En hoewel de laatste loodjes

mij zwaar vielen (veer! en uur is best lang en de laatste fi lms waren helaas

geen toppers) heb ik mij toch zeer goed vermaakt. Dit soort korte fi lms en on-

bekendere fi lms zijn een welkome afwisseling naast alle blockbusters die in de

gewone bioscoop draaien. Ik wil de lezer dan ook aanraden eens naar een fi lm-

huis te gaan en om volgend jaar mee te gaan (onder voorbehoud uiteraard ;) ).

Namens B-Film,

Alexander

33


Puzzel – Als poli� ci bij Nieuwe Del� lid zouden zijn…

Van welke poli" cus zouden de volgende uitspraken kunnen zijn:

1. ‘Wij zien een tweesplitsing ontstaan binnen onze vereniging. Dit be-

stuur zet groepen tegenover elkaar. Mensen zouden, om dit probleem op te

lossen, meer thee moeten drinken om zo de boel bij elkaar te houden.’ Giste-

ren sprak deze poli" cus over de Bolk, vandaag over Nieuwe Del! .

2. ‘Als externen in het bestuur willen, dan sluiten wij niemand uit. Deze

vereniging moet tenslo# e bestuurd worden. Ik houd van onze vereniging en ik

geloof in onze vereniging.’

3. ‘Het bestuur hee! ervoor gezorgd dat de sociaal zwakkeren moeten

opdraaien voor de zwaarste klussen binnen de vereniging. We zien ook dat

het kapitalisme binnen deze vereniging zijn sporen achter hee! gelaten; alles

draait om de barwinsten en de commissies graaien naar het geld dat de arm-

sten van de samenleving aan drank konden missen.’ Deze poli" cus hee! nog

nooit bestuur gedaan.

4. ‘Onze vereniging wordt bestuurd door de linkse elitepieten van deze

samenleving. En het bestuur toont hiermee aan dat zij kne# ergek zijn gewor-

den. Overal binnen deze vereniging gaat het licht uit. Wij moeten deze ver-

eniging daarom weer terugwinnen van de overhemddragers voor onze eigen

Henk en Ingrid. Daarom introduceer ik vandaag een lijklappentax.’

5. ‘Het gaat binnen deze vereniging om het hardwerkende lid. Vandalen

moeten gaan betalen. Binnen deze vereniging moet fl ink bezuinigd worden. Te

veel maal" jden gaan over budget; snoeien om te groeien.’

6. ‘Binnen deze studentenvereniging wordt alles gedaan wat god verbo-

den hee! . Zoals Lukas in psalm 1:15 al schreef: “Want hij zal groot zijn voor den

Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen

Geest vervuld worden, ook van zijner moeders lijf aan.”’

7. ‘Dit bestuur hee! de liberale grondbeginselen van onze vereniging in

de uitverkoop gezet. De principes waarvoor wij jaren voor hebben geknokt.

Voorts ben ik van mening dat de OWeeCommissie direct gekozen moet worden

door de leden.’

8. ‘Nee, ik wil geen bestuur gaan doen, omdat ik meer " jd aan mijn studie

ga besteden.’ Vijf maanden later zat deze poli" cus in het bestuur van de DSB.

9. ‘Als twee derde van de leden op een ALV er voorstander van is bier

voortaan gra" s weg te geven, dan moet dat worden ingevoerd, al ben ik hier

zelf op tegen’

Antwoord: 1 - Job Cohen; 2- Maxime Verhagen; 3 – Emile Roemer; 4 – Geert Wilders; 5 – Mark Ru# e; 6 – Kees van der Staaij; 7 – Alexander Pechtold; 8 – Camiel Eurlings; 9 – Piet Hein Donner


34

Jarig binnen drie maanden

Ole Carl Häusler 2 maart

Roderik Vogels 5 maart

Coline Hammann 7 maart

Jakob Buis 9 maart

Roy van der Reijnst 10 maart

Elwin van der Hall 10 maart

Jan-Philip Velders 19 maart

Peter van Gemert 19 maart

Elanor Staats 24 maart

Kees de Rijke 28 maart

Ruben Visser 29 maart

Kevin Jurriaans 1 april

Roy de Bokx 4 april

Yoerik de Voogd 5 april

Erwin van Wijk 6 april

John-Alan Pascoe 7 april

Astrid Garretsen 7 april

Robin de Vries 8 april

Rutger Janssen 10 april

Marius Nijhuis 15 april

Erik Jansen 15 april

Jelle Joustra 16 april

Mar! jn Nijënstein 17 april

35


Evelien van Bokhorst 21 april

Aldo Hennink 23 april

Jasper Dijt 24 april

Dirk Doedens 26 april

Maaike Min 30 april

Pim van Steijn 30 april

Geert-Pieter Velders 3 mei

Eelco Borghols 5 mei

Job Janssen 5 mei

Sophie Zuiderweg 7 mei

Jens Voortmann 27 mei

Rian van Gijlswijk 28 mei

What´s Next?

De GrimGram-redac" e is natuurlijk heel blij dat deze GrimGram zo vol is ge-

worden, maar we hebben nog veel liever dat de volgende op zijn minst net

zoveel stukjes krijgt.

De volgende GrimGram zal over ongeveer twee maanden uitkomen, dus schrijf

naar hartenlust over de rederijkersnacht, NoWee, LHC-uitjes, Paaspop, het

taartbaktoernooi, de kookwedstrijd, of wat voor gave ac" viteit dan ook! Blijf

dus schrijven!

De deadline voor de volgende GrimGram is vastgesteld op:

Maandag 25 april 2011

Deze GrimGram is gedrukt door de Copie-sjop

Documents

GrimGram 3 - 10/11