1

2014, NR 2 GRUDZIEŃ

„Jest taki dzień,

Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy

Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory

Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich

Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski...”

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia

pragniemy złożyć naszym Czytelnikom, Dyrekcji, Nauczycielom oraz

wszystkim pracownikom szkoły najserdeczniejsze życzenia.

Radosnych i pogodnych świąt spędzonych w gronie najbliższych,

przepełnionych ciepłem, miłością i życzliwością.

Niech te święta będą dla Was magicznym i niezapomnianym czasem

bez pośpiechu, trosk i zmartwień.

GAZETKA SZKOLNA PUBLICZNEGO GIMNAZJUM NR 19 W ŁODZI

REDAKCJA:

Adrianna Garczyńska

Klaudia Węcławowicz

Anita Mirosław

Klaudia Wróblewska

Gabriela Majewska

Angelika Niewiadomska

Daria Gołdyn

Oliwia Nowak

Wiktoria Nowak

OPIEKUN REDAKCJI:

p. Angelika Antczak

2

Przed nami Święta Bożego Narodzenia! Wigilijna wieczerza, pierwsza gwiazdka na niebie, dzielenie się opłatkiem, pięknie przystrojona choinka, prezenty, kolędowanie... wszystkim nam są dobrze znane i czynią ten czas szczególnym i magicznym! Boże Narodzenie, jako jedno z niewielu świąt, obchodzone jest niemal na całym świecie. Postanowiłyśmy więc odbyć podróż po wybranych zakątkach świata i przyjrzeć się bliżej zwyczajom bożonarodzeniowym.

Boże Narodzenie w Polsce

Święta Bożego Narodzenia w Polsce

rozpoczynają się 24 grudnia Wigilią (łac. vigilia –

‘czuwanie’). Wieczór wigilijny jest najbardziej

oczekiwanym dniem w roku. Główną jego częścią

jest uroczysta wieczerza spożywana w rodzinnym

gronie. Zgodnie z tradycją kolację wigilijną

rozpoczynamy, gdy na niebie pojawi się pierwsza

gwiazda – symbol Gwiazdy Betlejemskiej, która zaprowadziła Trzech Króli do

narodzonego Dzieciątka Jezus. Pod białym obrusem kładziemy sianko

nawiązujące do żłóbka i ubogiej stajenki, w której przyszedł na świat Boży Syn.

Na stole wigilijnym, zgodnie ze zwyczajem,

znajduje się 12 postnych potraw m.in. karp, pierogi

z kapustą i grzybami, kutia, kapusta z grochem. Przed

przystąpieniem do wieczerzy najbliżsi składają sobie

życzenia, dzieląc się opłatkiem, który jest symbolem

zgody, pojednania, wybaczenia, przyjaźni i miłości.

Tradycja nakazuje również pozostawić przy stole

jedno puste miejsce dla niezapowiedzianego, samotnego gościa. Zwyczaj ten

szczególnie upowszechnił się w XIX wieku, a symbolika wolnego miejsca związana

jest z biblijną wędrówką Świętej Rodziny. Według pradawnych wierzeń wolne

miejsce nawiązuje także do pamięci o bliskich zmarłych.

Ważnym zwyczajem towarzyszącym wigilii Bożego Narodzenia jest

śpiewanie kolęd i umieszczanie pod choinką prezentów. O północy odbywa się

pierwsza msza w Boże Narodzenie - pasterka upamiętniająca oczekiwanie

i modlitwę pasterzy przybyłych do Betlejem, by złożyć hołd Dzieciątku.

Dziś w wielu rejonach Polski obchodzony jest

ludowy obrzęd kolędowania, polegający na

odwiedzaniu domów przez przebranych

kolędników. W zamian za życzenia kolędnicy

3

otrzymują świąteczne smakołyki lub drobne datki. Popularną formą jest

kolędowanie z maszkarami zwierzęcymi, któremu towarzyszy odgrywanie

komicznych scenek oraz straszenie domowników i różnego rodzaju figle.

Świąteczne przepowiednie...

W Wigilię należy unikać kłótni z najbliższymi, gdyż inaczej cały rok upłynie

nam na zwadach i awanturach.

Zdrowie na cały rok zapewni nam siedzenie przy stole aż do końca

wieczerzy wigilijnej.

Aby zagwarantować sobie dostatek, należy spróbować wszystkich potraw

wigilijnych.

Obfitość gotówki może zapewnić noszenie w portfelu łuski wigilijnego

karpia.

Dawniej gospodynie w czterech rogach domu ustawiały snopy zbóż:

pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa. Było to swego rodzaju prośbą o urodzajne

plony i dostatek.

Boże Narodzenie w Niemczech Święta Bożego Narodzenia w Niemczech

(Weihnachten) to jedno z najważniejszy świąt

w roku, wyjątkowy czas radości i rodzinnych

spotkań. Przygotowania do świąt rozpoczynają się

cztery tygodnie wcześniej wraz z początkiem

Adwentu. Niemcy, podobnie jak Francuzi, wręczają

dzieciom kalendarze adwentowe (tzw.

Adventskalender) z okienkami, w których znajdują

się słodyczne. Popularnym zwyczajem w Niemczech

jest umieszczanie w oknach światełek, gwiazdek

i ozdóbek, dzięki którym atmosferę świąt czuje się

także po wyjściu z domu.

Zwyczaj przystrajania choinki wywodzi się

właśnie z Niemiec. Jest to nieodłączny element

tamtejszych świąt. Słynne są także niemieckie

świąteczne jarmarki tzw. Weihnachtsmarkt, na których

można zakupić artykuły bożonarodzeniowe.

Prawdziwe Święta Bożego Narodzenia zaczynają

się w Niemczech 25 grudnia. W niemieckich kościoła nie

ma tradycyjnej pasterki, na nabożeństwo chodzi się po

południu. Po przyjściu z kościoła zaczyna się wieczerza.

Życzenia składa się bez dzielenia się opłatkiem.

4

W odróżnieniu od polskich zwyczajów nie ma też miejsca przy stole dla

niespodziewanego gościa, za to pod każdym talerzem znajduje się pieniążek,

który ma zapewnić rodzinie dostatek przez cały rok. Potrawy wigilijne

w Niemczech różnią się od tych w Polsce. Na niemieckich stołach króluje sałatka

kartoflana, pieczeń z gęsi, pieczona kiełbasa, potrawy z kapusty kiszonej.

Tradycją niemieckich świąt jest także pieczenie imbirowych ciasteczek (tzw.

Plätzchen), mających kształt ludzików i domków. Niemieckie dzieci nie czekają na

pierwszą gwiazdkę, aby otrzymać prezenty. Prezenty nie znajdują się pod

choinką, lecz są ułożone na stole. Przynosi je pierwszego dnia świąt Bożego

Narodzenia Mikołaj (der Nicolaus) lub też Dzieciątko Jezus (das Christkind).

Wizerunek Mikołaja, który jest nam znany,

pojawił się w Niemczech podczas kampanii

reklamowej Coca-Coli. Z czasem był on

udoskonalany przez rysowników z całego świata.

Adrianna Garczyńska, kl. 3B

Boże Narodzenie w Wielkiej Brytanii

Świąteczny nastrój w Wielkiej Brytanii można

poczuć już kilka dni przed Bożym

Narodzeniem, widząc pięknie dekorowane,

oświetlone domy i ulice. Wigilia nie ma, tak jak

w Polsce, rodzinnego i symbolicznego

znaczenia. Dorośli bardzo często spędzają ten

dzień z przyjaciółmi w pubach. Święta Bożego

Narodzenia są więc nieco krótsze niż w Polsce,

bowiem zaczynają się 25 grudnia. Pierwszy

dzień świąt, tzw. Christmas Day, obchodzony

jest w gronie rodzinnym. Świąteczny obiad

rozpoczyna się w godzinach popołudniowych, głównym posiłkiem jest indyk

nadziewany warzywami. Domownicy wkładają na głowy do posiłku papierowe

korony, symbolizujące Trzech Króli. Na deser, w większości domów, serwuje się

Christmas Pudding, czyli słodki pudding, polewany brandy. Przy kominkach wieszane są długie kolorowe skarpety, do których wkładane są prezenty.

Brytyjskie dzieci czekają na Santa Claus albo Father Christmas – z białą brodą,

jeżdzącego saniami, zaprzężonymi w renifery. W świąteczne popołudnie Królowa

Wielkiej Brytanii wygłasza przemowę, która jest nadawana przez brytyjskie

radio i telewizję.

5

Z Wielkiej Brytanii pochodzi słynny także

w Polsce zwyczaj całowania się pod jemiołą.

W czasach starożytnych druidzi, czyli celtyccy

kapłani, składali jemiołę jako ofiarę bogom,

a wszyscy mieszkańcy wysp przypisywali jej

magiczne właściwości.

Drugi dzień Świąt, zwany Boxing Day,

obchodzony jest mniej hucznie niż pierwszy. Tego

dnia Anglicy obdarowują biednych lub służbę

drobnymi upominkami. Boxing Day spędza się zazwyczaj z rodziną, przyjaciółmi,

grając w gry lub oglądając w telewizji sport.

Anita Mirosław, kl. 3B

(na podstawie rozmowy z p. Anną Błaszczyk-Mesor)

Boże Narodzenie w Japonii

W Japonii chrześcijanie stanowią niewielki procent ludności. Większa

część społeczeństwa deklaruje się jako wyznawcy "bukkio", czyli buddyzmu lub

"shinto" - rodzimej, pradawnej religii. Tylko 1 % chrześcijan obchodzi Boże

Narodzenie jako święto religijne, dla pozostałych ma ono charakter komercyjny.

Przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia rozpoczynają się już w połowie

listopada. Ulice, hotele, restauracje, sklepy, lotniska, stacje kolejowe

przystrajane są lampkami, sosnowymi wieńcami, figurkami imitującymi wygląd

Świętego Mikołaja, reniferów. Wigilia jest w Japonii zwykłym dniem pracującym.

Domownicy spotykają się na wspólnym obiedzie

i jedzą kurisumasu keeki (świąteczne bardzo

słodkie ciasto, z bitą śmietaną i truskawkami). Po

obiedzie rozdaje się dzieciom drobne upominki.

Niektóre pary, Boże Narodzenie świętują

dokładnie w sposób, w jaki reszta świata obchodzi

Walentynki - idą na kolację do dobrej restauracji,

kawiarni, do kina, wymieniają się prezentami.

Anita Mirosław, kl. 3B

(na podstawie rozmowy z p. Katarzyną Basak)

6

Kim właściwie jest nasza nowa Przewodnicząca? W trakcie kampanii

wyborczej promieniowała uśmiechem, czym zjednała sobie serca uczniów.

Zawsze optymistyczna, wszędzie jej pełno, chce zbawić świat i ma mnóstwo

ciekawych pomysłów. Natalia Wożniak, bo o niej mowa, jest uczennicą klasy

3A

R.: Dlaczego zdecydowałaś się kandydować na Przewodniczącą Samorządu

Szkolnego?

N.W.: Zdecydowałam się kandydować, ponieważ jestem w ostatniej klasie

i chciałam „wnieść” coś od siebie do tej szkoły. Obserwowałam prace

poprzednich Przewodniczących i pomyślałam „czemu nie?”

R.: W jaki sposób zachęcałaś uczniów do głosowania na siebie? Jak

wyglądało przygotowanie kampanii wyborczej?

N.W.: Wydrukowałam ulotki z napisem „KRZYCZ VOŹNIAK”, które miały

pokazać, że jestem wesołą osobą. Do samego przygotowania kampanii

zaangażowało się wiele osób – właściwie cała moja klasa oraz pojedyncze

osoby z innych klas. Jest mi bardzo miło, że tak dużo osób wierzyło we mnie.

R.: Co należy do Twoich obowiązków jako Przewodniczącej Szkoły?

N.W.: Na pewno losowanie każdego dnia „Szczęśliwego numerka”. Do moich

obowiązków należy także organizacja dyskotek szkolnych, różnych konkursów.

Muszę również reprezentować szkołę oraz nieść pomoc uczniom w miarę moich

możliwości.

R.: Jak wygląda współpraca Samorządu Szkolnego?

N.W.: Samorząd Szkolny tworzy właściwie cała społeczność szkolna.

Uczniowie bardzo chętnie pomagają i angażują się w działalność Samorządu.

Na przykład ostatnio odbyły się dwugodzinne zajęcia polegająca na ozdabianiu

przedmiotów techniką DECOUPAGE. Przyszło wielu uczniów, a efekty ich

pracy były znakomite.

7

R.: Czy trudno pełnić funkcję Przewodniczącej Szkoły?

N.W.: To wcale nie jest takie trudne zadanie, jakby mogło się wydawać.

Owszem, bycie Przewodniczącym Szkoły to duży obowiązek, ale staram się

podchodzić do mojego zadania ze spokojem.

R.: Co udało Ci się już zrealizować i zorganizować?

N.W.: Do tej pory została zorganizowana andrzejkowa dyskoteka szkolna,

konkurs ze znajomości książki Stephena Kinga pt. „Zielona Mila”, konkurs na

najlepiej udekorowaną klasę w związku ze zbliżającymi się Świętami Bożego

Narodzenia. Korzystając z okazji, chciałabym zaprosić na kolejną dyskotekę

szkolną 23 stycznia o godzinie 17

R.: Co chciałabyś zmienić w naszym gimnazjum?

N.W.: Chciałabym, żeby raz w miesiącu był „Dzień bez mundurka”. Myślałam

też ostatnio o tym, aby na korytarzach były miejsce do siedzenia.

R.: Skąd czerpiesz inspirację i motywację do działania? Czy słuchasz

podpowiedzi uczniów? N.W.: Głos uczniów najważniejszy! W końcu to wszystko jest dla nich.

Pomysły często przychodzą mi do głowy przed snem, wtedy mój mózg pracuje

intensywniej

R.: Czy jako Przewodnicząca jesteś inaczej traktowana w szkole?

Odczuwasz jakieś różnice?

N.W.: Nie odczuwam różnicy, chociaż moi znajomi z innych klas zwracają się

do mnie „Przewodnicząca”, „Pani szefowa”. To jest całkiem śmieszne.

R.: Chcielibyśmy Cię lepiej poznać, dlatego prosimy, abyś dokończyła

następujące zdania...

N.W.: Jestem osobą wesołą i trudno się ze mną nudzić.

Interesuję się trylogią „Igrzyska Śmierci”. Również interesuję się

fotografią i chyba pójdę w tym kierunku dalej do szkoły.

Chciałabym, by było coraz mniej przemocy i hejterów na świecie.

Podziwiam u ludzi to, jak szybko oceniają innych i wystawiają im opinię,

w ogóle ich nie znając. Niesamowite...

Denerwuje mnie, jako coś nie idzie po mojej myśli lub kiedy ktoś cały

czas kłóci się ze mną, że ma rację, a jej nie ma.

R.: Serdecznie dziękujemy za rozmowę i życzymy wielu sukcesów.

Daria Gołdyn, Oliwia Nowak i Wiktoria Nowak kl. 1A

8

R.: Od jak dawna uprawiasz kick-boxing

i taekwondo?

A.Dz.: Taekwondo trenuję od około siedmiu lat,

natomiast kick-boxing od dwóch lat.

R.: Na czym polega kick-boxing, a na czym

taekwondo?

A.Dz.: Taekwondo to koreańska sztuka samoobrony.

Kick-boxing wywodzi się z karate i jest formą walki,

w której używa się zarówno kopnięć, jak i uderzeń.

R.: Ile godzin dziennie trenujesz?

A.Dz.: Ćwiczę bardzo różnie, od trzech do pięciu razy w tygodniu, od półtorej

godziny do dwóch i pół, w zależności, czy przygotowuję się do jakiś zawodów.

R.: Czy te treningi są wyczerpujące?

A.Dz.: Treningi są wyczerpujące, ale gdy wyobrażam sobie sukcesy na przyszłych

turniejach, wiem, że jest warto.

R.: Jak godzisz swoją pasję z nauką?

A.Dz.: Moją pasję trudno jest pogodzić z nauką, ponieważ nie mam zbyt wiele

czasu na odrobienie lekcji, nauczenie się na wszystkie kartkówki, sprawdziany itp.

To nie jest łatwe zadanie.

R.: Twoje dotychczasowe osiągnięcia?

A.Dz.: Moje osiągnięcia są spore, ponieważ jestem wielokrotnym mistrzem

województwa łódzkiego w taekwondo oraz zawsze wracam z wygraną z turniejów

międzywojewódzkich. Moimi dwoma największymi osiągnięciami są zajęcie

szóstego miejsca na Mistrzostwach Polski w kick-boxingu jako najmłodszy

w kategorii oraz zajęcie pierwszego miejsca na Otwartych Mistrzostwach Polski

Południowej w kick-boxingu, wygrywając w finale z wicemistrzem Europy.

R.: Czy poleciłbyś tę dyscyplinę sportu kolegom, koleżankom?

A.Dz.: Poleciłbym ten sport osobom zainteresowanym sportami walki.

R.: Czy masz plany na przyszłość związane ze sztukami walki?

A.Dz.: Moim najbliższym planem jest wygrana na Mistrzostwach Polski

w kick-boxingu w przyszłym roku i wystąpienie na Mistrzostwach Świata.

R.: Dziękuję za rozmowę i życzę dalszych sukcesów sportowych.

Gabriela Majewska, kl.1D

Adrian Dziemsza, uczeń kl. 1D, jest zawodnikiem

Łódzkiego Centrum Sportów Walki.

9

„Chodzi mi o to, aby język giętki

Powiedział wszystko, co pomyśli głowa”

Juliusz Słowacki

2 grudnia uczniowie należący do Koła Językowo-Teatralnego, prowadzonego przez

Panią Agnieszkę Tomaszewską, wzięli udział w warsztatach logopedycznych z

zakresu emisji głosu, dykcji, artykulacji i interpretacji tekstów,

przygotowujących do wystąpień na scenie. Warsztaty przeprowadzili studenci

Naukowego Koła Logopedycznego z Uniwersytetu Łódzkiego.

Zajęcia rozpoczęły się krótką

prelekcją na temat tego, jak

powstaje mowa. Uczniowie

poznali budowę narządów mowy

oraz właściwe artykułowanie

każdej głoski. Po części

teoretycznej rozpoczęła się

interesująca część praktyczna,

która rozbawiła niektórych do

łez.

10

Nasi aktorzy chętnie wykonywali

ćwiczenia oddechowe i

artykulacyjne, dzięki którym mogli

przenieść się na chwilę do czasów

swego dzieciństwa i przypomnieć

sobie zabawy z bańkami mydlanymi,

wiatraczkami czy nadmuchiwanie

balonów. Następnie próbowali za

pomocą jednego dźwięku wyrazić

różne emocje i uczucia.

Największym zainteresowaniem

cieszyły się jednak ćwiczenia

dykcyjne i interpretacyjne,

polegające na wymawianiu

z korkiem w ustach trudnych

artykulacyjnie zdań. Uczniowie

odgrywali na koniec scenki, w

których mieli wczuć się w różne

sytuacje, przedstawić np.

kłótnię przyjaciół, negocjowanie

warunków pracy, wygłosić

przemówienie prezydenta lub

wcielić się w rolę komentatora

sportowego.

11

Warsztaty logopedyczne były dla uczestników nie tylko atrakcyjną formą

zabawy, ale także cenną lekcją. Uświadomiły naszym aktorom, jak ważna jest

poprawna, wyrazista wymowa na scenie, siła głosu oraz tempo mówienia, które

mają ogromny wpływ na odbiór danego tekstu przez widza w teatrze.

Spróbuj swoich sił i zmierz się z „łamańcami” językowymi!

Wystrzałowe trzpiotki, wstrząśnięte szczebiotki.

Trzech Czechów szło ze Szczebrzeszyna do Szczecina.

Koszt poczt w Tczewie.

Szedl Sasza suchą szosą.

Chrząszcz ze szczeżują szczerze wrzeszcząc się szczerzą.

Szedł Mojżesz przez morze jak żniwiarz przez zboże, a za nim przez

morze trzy cytrzystki szły. Paluszki cytrzystki nie mogą być duże, gdyż w

strunach cytry uwięzłyby.

Energiczna Eugenia eskortowała ekstrawaganckiego Eryka, elegancko

eliminującego ewentualne elektrowstrząsy.

Egzorcysta Onufry eksploatuje olbrzymi elewator okrzyknięty

ewenementem olbrzymich eksperymentów.

Turlał goryl po Urlach kolorowe korale, rudy góral kartofle tarł na tarce

wytrwale. Gdy spotkali się w Urlach, góral tarł, goryl turlał, chociaż sensu

nie było w tym wcale.

Z czeskich strzech szło Czechów trzech. Gdy nadszedł zmierzch,

pierwszego w lesie zagryzł zwierz, bez śladu drugi w gąszczach sczezł, a

tylko trzeci z Czechów trzech osiągnął marzeń kres.

12

Damianie Justyński

KOCHAM CIĘ NA

ZAWSZE!

Dla Oli z kl. 2

Z okazji urodzin życzę Ci

wszystkiego najlepszego,

abyś spełniła swoje

marzenie...

Przyjaciółka

Pozdrowienia dla

Jakuba Sarneckiego

i Adriana Dziemszy

z klasy ID

Dla Mikołaja Czeladzińskiego z klasy II A

Bardzo Cię lubię!

Ania

Dziękujemy za super

dyskotekę!!!

Pozdrowienia dla Adriana i Przema

z klasy ID

Pozdrowienia dla

Martyny z klasy ID

Pozdrowienia dla Pani Katarzyny Basak

Przemek i Filip klasa ID

Redakcja gazetki nie ponosi odpowiedzialności za treść i formę ogłoszeń.