F&F MagazineFierce&Friendly

Matina Levendi‘School vond ik vreselijk!’

Live, LAugh, Love: Movie time

Win!EMporium beats 2012

Real Life StoryModellinG in Malta

Study in

Style:iemes

JUNI 2012F&F Magazine

04 Matina Levendi School vond ik vreselijk!

06 Study in Style:IEMES

08 Live, Laugh, Love:Movie time

10 Real Life Story Modelling in Malta

14 Emporium 2012 De Gouden Eeuw

Me, myself & I

Modelling in Malta

04

10

15WIN!

Kijk snel op pagina 15!

3

Mijn naam is Matina Levendi en ik ben 20 jaar oud. Ik studeer momenteel op het Fontys en volg de opleiding Communica-tie: International Event, Music and Entertainment studies. Deze opleiding is in Tilburg, de stad waar ik nu ook woon. Ik ben half Grieks en half Nederlands. Ik ben geboren in Griekenland, op het mooie eiland Rhodos om precies te zijn. Op mijn negende zijn mijn broer, moeder en ik met zijn drieën naar Nederland verhuist.

NIEUW LEVENDe verhuizing van Griekenland naar Nederland was voor mij een hele shock. Ik moest aan een hoop dingen wennen de eerste paar weken hier. In het dorpje waar ik woonde, Archangelos, zijn de mensen armer dan hier in Nederland. Dat was de eerste dag al duidelijk. Er was altijd warm water, centrale verwarm-ing en ook hoefde je je niet druk te maken over troebel water wat uit de kraan kwam. Naast alleen

deze huiselijke dingen, moest ik ook wennen aan alle nieuwe mensen om me heen, die ik na-tuurlijk ontmoette op school.

De school hier was echt niet mijn ding. Ik vond het vreselijk. Ik sprak ten eerste de taal niet goed. Ook al had mijn moeder mij en mijn broer tweetalig op-gevoed, ik hield liever mijn mond omdat ik bang was dat ik een fout zou maken qua uitspraak. Ten tweede wilde ook niemand met mij praten. De Nederlandse kindjes begrepen nog niet helemaal wat een ‘buitenlands’ meisje bij hun in de klas deed. In het dorpje waar ik nu woon (Herveld, Gelderland) wonen haast geen buitenlanders en dat was toentertijd net zo.

WOONPLAATS EN VRIENDENHerveld is een klein dorpje in de Betuwe. De Betuwe ligt in

Gelderland. Sinds ik naar Neder-land verhuist ben, woon ik dus hier. Ik moet zeggen dat ik het een hele fijne woonplaats vind. Het is rustig, vredig, iedereen kent elkaar en we hebben nooit last van criminaliteit zoals in veel grote steden voorkomt. Wat ik het aller fijnste vind is dat mijn vrienden allemaal in de buurt wonen. Rondom Herveld liggen allemaal andere kleine dorpjes. Dorpjes als Valburg, Andelst en Dodewaard. Ik heb een vaste vr-iendengroep die allemaal wonen in 1 van deze dorpjes. Mijn vriendengroep bestaat uit zeven andere personen. Dit zijn vijf jongens; Diederik, Dylan, Edward, Roy en Tim en twee meisjes; Bianca en Hilde. Samen doen we bijna elk weekend wat. Van beachvolleybal toernooien naar uitstapjes op festivals. Ook gaan we dit jaar samen op vakantie naar Portugal. We hebben een grote villa geboekt in Albufeira en samen zullen we daar vijftien dagen doorbrengen. Wat onze groep bijzonder maakt is dat we

“School vond ik vreselijk!”

Wie is Matina?

4

heel hecht zijn. Iedereen spreekt elkaar wel, samen en apart.

WERKNaast mijn vrienden en mijn schoolleventje, werk ik ook. Ik heb twee banen waarvan één best speciaal is. In het weekend en op donderdagavond werk ik bij de kledingzaak Superstar in Arnhem. Ik heb het hier erg naar mijn zin. Ik heb leuke collega’s en de sfeer is gezellig. Mijn andere, wat bijzondere baantje, is dat ik model ben. Ik werk sinds 2009 als model. Heel jong wist ik al dat ik dit werk wilde doen. Mijn moeder was vroeger ook model en dat inspireerde mij enorm. Op mijn veertiende was ik al begon-nen met modellenwerk. Alleen vond mijn moeder het toen nog niet zo’n goed idee omdat ze wilde dat ik eerst mijn school zou afmaken (havo). Vervolgens toen ik geslaagd was en mijn diploma had, ben ik echt gaan werken. Ik zit bij een agency in Rotterdam, genaamd BM Model Manage-

ment. Ik doe de ene keer meer opdrachten dan de andere keer. Wanneer ik de tijd ervoor heb hou ik ervan om te reizen. Zo ben ik in januari en februari 2010 naar Milaan geweest voor twee maanden. Dit was echt de beste tijd van mijn leven. Ik heb daar zoveel indrukken gehad en veel leuke dingen mogen meemaken. Nadat ik terug kwam besloot ik om te gaan studeren. Dit zorgde ervoor dat ik minder opdrachten kon doen, al helemaal in het buitenland. Toch ben ik afgelopen april (2012) een paar dagen in Malta geweest voor een klus. Dat was één van mijn laatste opdrachten. Ik ben namelijk in mei in een drukke schoolperiode gekomen, waardoor ik geen tijd meer heb om te modellen. Ik zit er ook aan te denken om helemaal te stop-pen met modellenwerk. Ik heb al heel veel meegemaakt en ik heb het eigenlijk wel een beetje gezien. Ik wil me veel meer gaan richten op mijn studie.

FAMILIENaast alle andere dingen waar ik mee bezig ben in mijn leven, ben ik vooral bezig met mijn familie. Ik ben een echt familie-mens. Het liefst ben ik de hele dag omringd met familie. Ik ga graag op bezoek naar mijn opa en oma, elk weekend keer ik terug van Tilburg naar huis en ik bel ook graag met familie wan-neer ik ze niet kan zien. Het enige vervelende is dat ik mijn Griekse familie niet zovaak zie. Ik ga meestal maar één keer per jaar op bezoek. Helaas is het nu niet anders, maar ik hoop dat ik over een tijdje wel vaker langs kan gaan.Wie is Matina?“Wat onze groep bijzonder maakt is dat we heel hecht zijn. Iedereen spreekt elkaar wel, samen en apart.“

5

IEMESINTERVIEW

Communicatie: International Event, Music and Entertainment Studies

Ooit gehoord van IEMES? Één van de meest moderne studies van dit moment. Deze studie komt van het Fontys en wordt alleen gegeven in Tilburg. IEMES staat voor International Event, Music and Entertainment studies. Wij van F&F, zijn naar het Fontys gegaan om één van onze vaste lezeressen te interviewen.

Salma van de Ven, een 22-jarige student van deze opleiding en een erg modebewuste dame vertelt ons over IEMES.

Salma, wil je ons allereerst iets over jezelf vertellen? Mijn naam is Salma van de Ven en ik zit in het eerste jaar van co iemes, een hele leuke opleiding. Ik ben 22 jaar en ik woon Baarle Nassau. Ik hou van winkelen, stappen met vriendinnen en bezig zijn met mode.

Hoe ben jij bij IEMES terecht gekomen?Een oud klasgenootje van mij zat al op deze opleiding, en ik wist van haar dat het een leuke opleiding was. Ik heb zelf ook heel erg geïnteresseerd in de wereld van de entertainment.

Wat vind jij het allerleukste aan de opleiding?Ik vind het vooral leuk dat het een creatieve opleiding is, ik had ook kunnen kiezen voor een communicatie opleiding aan de universiteit, maar dat zag ik niet zo zitten omdat het minder creatief zou zijn.

Zijn er ook minder leuke dingen aan IEMES?Ja, er zijn natuurlijk vakken waar ik bijna niks mee heb, zoals gaming, projectmanagement en onderzoek.

Denk jij dat IEMES zich naast de entertainment-, music- en de eventbranche zich ook meer op mode zou moeten richten?Ja, als dat zou kunnen graag! Ik hoop in de toekomst nog iets te doen wat met mode te maken heeft, zoals een stage of een pre-master ofzo.

Als dat zo zou zijn, hoe zou de opleiding er dan uitzien volgens jou? (Zouden ze bijvoor-beeld naast alleen het leren ontwerpen van tijdschriften e.d. ook moeten leren ontwer-pen van modetijdschriften etc.)Ja inderdaad, er zijn al vakken zoals trendwatching en marketing. Het zou leuk zijn als die vakken ook op de modewereld gericht zouden zijn.

Welke vakken vind jij momenteel het leukst?Event, music en entertainment. Ook concepting vind ik een leuk vak. Opdrachten van media design vind ik meestal ook erg leuk om te doen. Nu moeten we bijvoorbeeld een tijdschrift maken, maar door tijdsdruk is het veel werk. Over het algemeen zijn de vakken in het eerste jaar nog wel basisvakken. Ik zie er naar uit om in de komende jaren leuke vakken zoals trendwatching te krijgen.

6

IEMESINTERVIEW

Communicatie: International Event, Music and Entertainment Studies

IEMES is een aparte tak op de Fontys Academy. Hoe beschrijf jij de sfeer binnen de opleiding?Heel gezellig, het gebouw is redelijk klein er hangt een fijne sfeer, je kunt er gewoon ontspannen.

Wij hebben begrepen dat je min. 56 studiepunten nodig hebt om over te gaan. Bij een gewone HBO opleiding is dat 45. Kun jij ons uitleggen waarom dat is?Dat komt omdat deze opleiding alleen in Tilburg is en er heel veel animo voor is. Aan het einde van het jaar willen ze alleen nog de studenten over hebben die alles op alles gezet hebben om zoveel punten bij elkaar te krijgen. Eigenlijk verwachten ze dat je je propedeuse in één jaar haalt.

Als je IEMES kon vergelijken met een andere studie, welke zou dat dan zijn?Ik heb gehoord dat het wel een beetje te vergelijken is met vrijetijdsmanagement van de NHTV Breda. Ze hebben ook dezelfde soort vakken, alleen iets minder specifiek geloof ik.

Naast alleen de opleiding IEMES bestaat er ook een #CLUBIEMES. Kun je ons hier iets over vertellen? Jazeker, een aantal klasgenoten van mij zitten in het bestuur van #CLUBIEMES. Het is een studievereniging. Zo organiseren zij IEMES feestjes, die altijd heel gezellig zijn. Dit jaar zijn al een aantal feesten geweest met de thema’s Glow in the Dark, Woodstock en ook een gala.

Ga jij zelf vaak naar IEMES feesten?Ja ik probeer altijd wel te gaan. Ik heb een hele leuke klas en meestal gaan we met een redelijk grote groep en maken we er een leuk feestje van.

Denk je dat een studievereniging zoals #CLUBIEMES goed is voor de sfeer en co-creatie op school?Ja sowieso, op deze manier krijgen de studenten wat ze willen.

Naast de vaste lessen en de feestjes van #CLUBIEMES heb jij op je school ook IEMES weken. Wat houden deze precies in? Dat zijn weken met een aantal seminars en ook een excursie. We zijn dit jaar bijvoorbeeld naar de Heineken Experience en naar Beeld & Geluid museum geweest in Hilversum.Bij de seminars zit altijd een vaste spreker die een heel jaar komt, dit jaar was dat Winston Gerschtanowitz. Er komen verder sprekers uit verschillende branches, zoals een organisator van een festival of iemand die werkt bij een platenmaatschappij. Ook zijn Eddy Zoë en Giel Beelen langsgeweest, het leuke van de seminars is dat ze interactief zijn en je ook vragen kunt stellen.

Zozo, dus een groot aantal BN’ers zijn het afgelopen jaar bij jou op school geweest? Niet bepaald een vervelende manier van school toch?Nee zeker niet, het werkt bij mij ook echt inspirerend. Je krijgt een beter beeld van hoe het er echt aan toe gaat en wat je moet doen om dat te kunnen bereiken.

Is er een specifieke gastspreker die jij zou willen zien in de IEMES week?Ik hoop dat Winston blijft terugkeren en verder zou ik wel graag een bekende muzikant zien.

Salma van de Ven en onzeF&F redactrice Matina Levendi.

7

Live, Laugh, Love

Live, Laugh, LoveWelke vrouw houdt nou niet van een filmpje? Het allerliefst zit je elke avond lekker warm tegen je hubby aan een filmpje te kijken. Heerlijk knus te genieten van een wijntje, kaarsjes aan en overrompeld worden door de romantiek. Wij hebben aan de lezeressen van F&F gevraagd om te stemmen op de beste liefdesfilms.

Wij hebben daarom nu voor jullie een top 5 gecreëerd met de beste romantische films.

1. TitanicElke vrouw kent dit verhaal. Het liefdesdrama tussen Kate en Leo. Hoe Kate als Rose DeWitt Bukater ged-wongen wordt om te trouwen met Cal Hockley maar toch kiest om te zijn met Jack Dawson, een normale boerenjongen. Hoe erg we het ook al-lemaal vinden dat Leonardo het niet volhoudt en overlijdt, het blijft een klassieker. Een pure tranentrekker.

2. The HolidayDe switch tussen Cameron Diaz en Kate Winslet. Twee vrouwen die zich zo ellendig voelen over hun eigen leven dat het haast een wonder lijkt dat ze elkaar vinden. De één woont in Londen, de ander woont in Amerika. Ze maken de deal om te wisselen van hun huis voor een bepaalde tijd om er zo even tussenuit te gaan. Onver-wachts vinden ze beiden hun grote liefde tijdens hun vakantiereisje. Een ware winterse romance.

3. Maid in MahattanJennifer Lopez weet ons allemaal hoop te geven als het aankomt op liefde. Zij bewijst in deze film dat het niet uit hoeft te maken uit wat voor een cultuur je komt en of je rijk of arm bent. Jennifer is speelt een kamermeisje in een duur hotel. Hier ontmoet ze een man met aanzien die zich bezig houdt met politieke zaken. Hij denkt dat Jen uit hogere krin-gen komt, maar wanneer dit echter niet waar blijkt te zijn, kiest hij toch ervoor om met haar te zijn. Er is echt sprake van het gezegde: Echte liefde overwint alles!

4. Bridget Jones’s Diary Dit is dé film die ons vrouwen sta-ande houdt. Bridget Jones, gespeeld door Renée Zellweger maakt elke keer opnieuw weer onze dag. Dertig, single en verslaafd aan sigaretten is deze vrouw. Alle hoop al opgegeven wat haar liefdesleven betreft. Flirtn met haar baas wat lijdt naar een ont-slag op het eind. Alleen maar prob-lemen komt de onhandige Bridget tegen. Totdat ze de man tegenkomt waar alle vrouwen van gaan blozen, Colin Firth.

5. The Lake HouseElke keer opnieuw vinden we het zo erg dat Sandra Bullock en Keanu Reeves elkaar niet ontmoeten kun-nen. Beiden wonen ze in het huisje aan het water, alleen dan in een an-der tijdperk. Vreemd genoeg hebben ze met een betoverde brievenbus te maken. Dit zorgt ervoor dat de twee contact met elkaar kunnen leggen tussen het jaar 2004 en 2006. De twee worden hopeloos verliefd op elkaar en doen er alles aan om het tijdverschil te overwinnen en elkaar in levende lijven te ontmoeten.

Kate en Leo in de Titanic.

9

DonderdagHet begon allemaal op don-derdag. Ik moest om drie uur ‘s middags op het vliegveld in Eindhoven zijn. Hier had ik af-gesproken met de andere model-len. Wij vlogen om precies vijf uur met Ryan air. De vlucht was echt vreselijk. Ik hou heel erg van vliegen en doe het jaarlijks maar ik was nog nooit met deze vliegmaatschappij mee geweest en vond het echt dramatisch. Nu is het over het algemeen bek-end dat Ryan air een goedkope vliegmaatschappij is en zal er geheid vaker mee vliegen wil ik goedkoop naar het buitenland, alleen wist ik niet dat er tijdens de vlucht zoveel reclame ge-maakt werd. Er was al geen radio om naar te luisteren (wat ik niet wist) en ook geen televisie om naar te kijken. Het enige wat je kon horen was een soort van half Engelse half Maltese reclame-praat.

Dat vond ik wel vervelend, maar gelukkig duurde de vlucht maar drie uur dus was het ook zo weer voorbij. Toen we eenmaal aangekomen waren in Malta moesten we opzoek naar iemand die een bordje omhoog hield met “Runway Malta”. Ook wisten we dat drie ontwerpers en één mannelijk model met ons mee zouden gaan in de taxi. Deze

4 personen zaten op dezelfde vlucht als wij. We werden met een soort van taxi busje naar ons hotel gebracht. Het was echt heel erg wennen om daarin te zitten. In Malta rijden ze zoals in Enge-land aan de andere kant van de weg en zit ook het stuur rechts. Ik hield mijn hart vast tijdens de taxirit omdat Maltese chauffeurs zich niet heel veel aantrekken van verkeersregels of überhaupt ander verkeer op de weg. Uit-eindelijk waren we veilig aangekomen in ons hotel.

We kwamen daar aan rond kwart voor negen en van ons werd verwacht dat we om negen uur weer mee zouden gaan met de taxi. Snel zijn we naar boven gerend, koffers opengemaakt, nette jurkjes tevoorschijn ge-haald en omgekleed. We wisten dat we naar een soort van feestje moesten maar hadden geen idee wat het was. Of het nu formeel of informeel was, we hadden geen idee. Toch besloten we om er redelijk netjes heen te gaan omdat dat meestal van modellen verwacht wordt. Een probleem was dat ze ons bij de receptie niet verteld hadden hoe we licht kregen in onze kamer, maar om-dat we ons zo moesten haasten hadden we ook geen tijd om het te vragen. Wij zijn dus allemaal in het donker omgekleed en met onze make-up in onze tassen naar beneden gerend om ons op de gasten toiletten in de lobby op te maken. Dat was achteraf

allemaal wel grappig maar tijdens het moment zelf had ik echt veel stress. Toch waren we op tijd klaar en zaten we om negen uur netjes in de taxi. We kwamen ong. twintig minuten later aan op de locatie. Alle drie waren we redelijk nerveus om-dat we echt niet wisten wat we moesten verwachten. We had-den ons niet zo druk hoeven te maken achteraf gezien, want dat feestje was niets aan. Onze man-ager was daar, enkele fotograven, de ontwerpers die in onze vlucht zaten en een paar andere model-len. We maakten allemaal een praatje met die mensen, maar een half uur later waren we uitgepraat. Rond half elf werden we weer naar ons hotel gebracht waarna we lekker konden gaan slapen.

VrijdagVrijdagochtend om zeven uur ging onze wekker. We moesten meteen opstaan en aankleden omdat we om acht uur al werden opgehaald. Om half acht ging het ontbijtbuffet open. Het ontbijt was heel netjes geregeld. We hadden een B&B arrangement dus konden we gratis eten. Daar hadden we dus mooi een half uur de tijd voor. Om acht uur zaten we alweer in een auto onderweg naar een locatie. De avond ervoor, op dat feestje, werd ons verteld dat we een indi-viduele & gezamenlijke fotoshoot zouden doen met een fotograaf genaamd Kris Micallef. Hij is ook

Real Life story!Modelling in MaltaMijn reis door Malta: Living the model life

Als beroep werk ik als model. Één van mijn avonturen was een 4-daagse reis naar Malta. Neem een kijkje in mijn leven en reis mee door het verhaal van Modelling in Malta.

“Ik hield mijn hart vast tijdens de taxirit”

10

degene die ons ophaalde bij ons hotel. Het concept was vrij sim-pel. Gewoon wat beauty foto’s met niet al te veel make-up. Ik mocht als eerst en ik was ook vrij snel klaar. Ik heb al best vaak beauty-shoots gedaan en ben daar best wel goed in. Of ja goed, na een tijdje weet je wel wat je wel en niet moet doen bij zo’n shoot. Een ander model had er wat meer moeite mee. Zij zit ook net pas bij ons bureau dus het duurde ook eventjes voordat zij op gang kwam. Uiteindelijk was het bij haar ook goed gekomen. Wat één groot nadeel was aan de locatie was dat het ontzettend koud was.

Wij moesten bedekt naakt (alleen bovenlijf) poseren en het was daar denk ik zo’n twee graden binnen. Echt niet te doen, maar ja, als een ‘echt’ model mag je niet klagen over dit soort din-gen dus moet je het maar doen. Nadat iedereen individueel op de foto geweest was, moesten we samen poseren. Nog steeds bedekt naakt wat het wel een beetje ongemakkelijk maakte. Met een mannelijk model zo’n soort shoot doen is heel anders dan met vrouwelijk modellen. Het was uiteindelijk allemaal ge-lukt, maar toch had ik het gevoel dat ik niet echt op mijn best ge-presteerd had. Dat kwam ook een

beetje omdat het nieuwe model vrij onzeker was over haar lijf, wat het ook lastiger maakt om te con-necten tijdens zo’n shoot.

Al met al waren we half één klaar. Iedereen haalde de make-up eraf want om half twee werden we verwacht bij de fittings van Runway Malta. Fitting houdt let-terlijk in ‘het passen van kleding’. Gezien we nog een uurtje de tijd hadden en de volgende bestem-ming een half uurtje rijden was, had de aardige fotograag ons meegenomen op een soort van sightseeing met zijn auto. Hij wist dat het voor ons de enige kans was om iets van het eiland te zien, dus dat was echt heel leuk.

Toen we eenmaal aankwamen op de fittings waren er echt al heel veel mensen. Iedereen keek boos en gestrest en de sfeer was niet bepaald gezellig. Het hoort er denk ik bij want het nog nooit meegemaakt dat ontwerpers een dag voor de show ontspannen zijn. Wij werden in een hoekje gezet omdat we op dat moment nog niet echt nodig waren. We stonden daar maar een beetje en aangezien het al bijna twee uur was hadden we best wel honger. Ik liep naar onze manager om te vragen of er wat te eten was en zij zei dat dat niet zo was en dat we daar zelf voor moesten zor-gen. Daar waren wij niet echt blij mee, want niemand had ons ver-teld dat we daar zelf voor moes-ten zorgen en normaal gesproken op (Nederlandse) fittings is er wel gewoon eten en drinken. Wij

besloten dus, aangezien we toch niet nodig waren, om even naar de McDonalds te lopen die vlak bij het gebouw gevestigd stond. Onze manager had al aange-geven dat we een half uurtje de tijd kregen dus dat kwam prima uit. Tien minuten later hadden wij ons eten en gingen we lek-ker zitten. Even ontspannen eten dacht ik, niet dus. De assistent manager kwam de McDonalds in gerend met de melding dat alleen ik nodig was om kleding te passen. Ik had nog niet eens wat kunnen eten dus rende met mijn broodjes naar boven. De andere meiden gingen mee omdat ze me niet alleen wilden laten. Dertig seconden later zijn we boven en bleek dat ik nog even ‘niks’ hoefde te doen. Ik was vrij geïr-riteerd want ik heb uiteindelijk nog een half uur moeten wachten voordat ik wat mocht gaan doen, dus ik had gewoon rustig mijn broodjes kunnen eten bij de Mc. Rond half vier mocht ik eindelijk wat gaan doen. Ik weet dat je bij heel veel modellenklussen veel wachttijd hebt, maar ik was toch wel redelijk slaperig geworden tegen die tijd. Gelukkig hoefde ik niet heel veel te doen. Aller-eerst mocht ik kleding passen van French Connection. Ik vind het zelf een heel mooi merk dus hoopte ook dat ik hier voor geboekt zou worden. Wij zouden namelijk pas na de fittings ho-ren of we ergens voor geboekt waren of niet. Na French Con-nection mocht ik kleding passen van een nieuwe ontwerper. Dit vond ik niet zo bijzonder. Runway

Turet Kneufermann

“Hij wist dat het voor ons de enige kans was om iets van het eiland te zien..”

11

Malta deed mee aan een nieuwe ontwerpers show, waarin enkele nieuwe ontwerpers drie van hun collectie stukken mochten showen. Na deze fitting moest ik weer eventjes wachten waarna ik voor Calvin Klein gevraagd was. Ik wist dat er tijdens Runway Malta een live shoot gehouden zou worden van Calvin Klein. Ieder-een mocht kleding passen maar je zou pas tijdens de live shoot op zaterdag gevraagd worden om mee te doen. De kleding vond ik echt mooi en de pr-manager van Calvin Klein had tegen me gezegd dat hij vond dat ik een heel mooi gezicht had. Dat vond ik best een compliment, dus mijn dag was al wel wat beter geworden. Na deze fitting werden alle modellen gevraagd om in een rij te gaan staan en dan één voor één te lopen. Twee ontwerpers, één uit Engeland, William Wilde, en één uit Nieuw-Zeeland, Turet Knuefer-mann, wilden de modellen eerst zien lopen voordat ze een selec-tie gingen maken. Dit was best spannend. Op het moment dat je gaat lopen zijn alle ogen op je gericht en maken de ontwerpers aantekeningen. Verder laten ze nooit weten wat ze ervan vinden waardoor je best wel even in een onzekerheid blijft. Weer even later mocht ik de kleding gaan passen van William Wilde. Deze ontwerper had echt een fantastische collectie met allemaal kleding gemaakt van latex. Hij ontwerpt ook voor o.a. Rihanna wat het allemaal al wel interessanter maakt. Wel was het

was haast onmogelijk om de kled-ing aan te trekken (je moest je echt met behulp van twee andere mensen aankleden) en lopen in de jurken die ik aan moest was al helemaal lastig. Toch lukte het me aardig. Ten slotte mocht ik de kleding passen van Turet Knuefer-mann. Deze vrouwelijk ontwerper had een hele chique collectie gemaakt van avondkleding. Weer een heel ander genre maar ook ontzettend mooi. De kleding paste goed en volgens mij was ze best blij met me, dus ik hoopte ook dat ik hiervoor geboekt zou worden.

Nadat alle fittings geweest waren (het was inmiddels al zes uur geweest) kregen we de uitslag. Ik was voor vier shows geboekt. Dit betekende dat ik in alle vrou-welijke shows zat. Er vonden vijf shows plaats op Runway Malta waaronder één show met een mannencollectie. Ik was best trost op mezelf en keek toen al heel erg uit naar de volgende dag. Rond half zeven waren wij weer op onze weg terug naar het hotel. Alle drie hadden we hon-ger en dorst. Drinken hadden ze bij de fittings ook niet, niet eens een glas water. Wij zijn dus maar meteen toen we aankwamen bij het hotel het dichtstbijzijnde restaurant ingestapt (zat er één naast het hotel) en hebben daar

eten en drinken besteld. Een uurtje later waren we klaar. In het hotel hebben we nog even de dag besproken van begin tot eind en zijn tegen een uur of tien gaan slapen. We waren allemaal best wel moe dus slapen was niet echt een probleem.

ZaterdagEindelijk was het zover, de grote dag zelf. Om acht uur ging onze wekker weer. We wisten dat we pas rond twaalf uur gehaald werden vandaag, maar we wilden de tijd nemen om rustig te ontbi-jten en een lunchpakket te kopen voor het geval er geen eten was zoals de dag ervoor. Met een goed gevulde maag zijn werden we om twaalf uur gehaald door vandaag een andere fotograaf. Hij was de vriend van de assistent-manager. Ook hij was een best vriendelijke man. De locatie was best ver weg, helemaal aan de andere kant van het eiland. Het was daar wel heel erg mooi maar ook weer heel koud. Het weer op vrijdag en zaterdag was echt ontzettend slecht. Mensen vertelden ons dat het voor het eerst dat jaar was dat het zo koud was daar, dus ik denk dat wij gewoon het Nederlandse weer met ons meegenomen hadden. Toen we daar aankwamen was de sfeer nog vrij ontspannen. Er waren weinig mensen maar de meeste modellen waren er al. Allereerst moest iedereen bij de haarstylisten gaan zitten omdat er een haarpony gemeten moest worden. Voor de French Connec-

WilliamWilde

“Alle ogen zijn op je gericht”

12

tion show kreeg iedereen een pony met een paardenstaart. Ik had dat nog nooit gezien, maar blijkbaar bestaan er dus pony’s die je met een klipje kan opklik-ken. Nadat onze pony’s gemeten waren, zijn we wat contact gaan maken met wat andere modellen. De meiden van Malta mochten ons niet echt (ik denk dat we als concurrenten gezien werden omdat wij alle drie overal voor geboekt waren) maar de mannelijke modellen waren heel aardig. Deze dag was het vooral veel rondwachten.

De eerste show was om zes uur, de tweede om zeven, de derde om negen uur en de slot show om tien uur. Om acht uur vond de show plaats met de mannencol-lectie. Rond een uur of vier moes-ten we de kleding gaan passen. Bij de nieuwe ontwerpers wed-strijd moest ik een hele rare kooi aan in een soort van jurk. Ik vond het vreselijk maar het moest maar. Ik kreeg te horen dat ik bij French Connection twee setjes aankreeg en de show mocht slui-ten, wat altijd heel gaaf is om te doen. Bij Turet Knuefermann had ik drie wissels wat ik al helemaal niet verwacht had. William Wilde had mij twee jurkjes aangewezen, maar dat wist ik al wel een beetje omdat ik de enige was die daar goed in paste. Om vijf uur gingen alle model-len in de make-up en begon de stress een beetje te dagen. We wisten dat we voor elke show een nieuw kapsel kregen en ook nieuwe make-up. Dat hield in dat in minder dan een uur tijd alle modellen moesten omkleden, haren opnieuw moesten doen en nieuwe make-up moesten krijgen. Ik vroeg me af hoe ze dat voor elkaar zouden gaan krijgen omdat dat allemaal best veel tijd kost. De eerste show begon precies

om zes uur en ging redelijk goed. Het was niet zo bijzonder omdat de ontwerpers nieuw zijn en dan vaak nog niet echt weten wat ze aan het doen zijn. De tweede show begon ook op tijd.

Om zeven uur begonnen we, maar deze show duurde bijna drie kwartier omdat het man-nen- en vrouwenkleding was. Ik ging als laatste de catwalk af en dacht dat ik nu wel even rust had. Achter de schermen is het namelijk echt een chaos, iedereen rent in het rond en is in paniek omdat er zoveel din-gen tegelijk moeten gebeuren. Toch bleek dat ik geen tijd had om te rusten, ik werd geroepen door Calvin Klein. Daar stond ik echt van te kijken omdat ik daar niks meer van gehoord had. Snel moest ik me weer omkleden en naar boven rennen waar de live shoot gehouden werd. Meer dan vijfhonderd mensen zagen me poseren daar. Het was echt heel leuk om te doen. Elk model kreeg ongeveer vijf minuten hiervoor. Meteen hierna rende ik weer naar beneden want ik was tweede in lijn voor de volgende show. De show van Turet Knue-fermann begon iets later dan gepland. Volgens mij gingen we van start rond kwart over negen. Ook deze show ging goed, al-leen moest ik me daarna heel erg haasten. Ik stond vierde in lijn bij de William Wilde show en al mijn haar moest nog getoupeerd worden. Snel haastte ik me in de kleding, die we vandaag met glijmiddel aan moesten trekken wat een stuk makkelijker ging. De show was al begonnen ter-wijl ik nog steeds niet klaar was

met mijn haar. In schoot echt in paniek toen de derde al de catwalk opging. Ik rende hele-maal gestrest naar de ingang en de haarstylisten renden mee om mijn haar daar nog te doen. Uit-eindelijk kwam alles goed, maar het was echt bijna fout gegaan. Ik vond ook dat ze een te klein team van haarstylisten hadden voor zo veel shows. Toch is het allemaal goed gegaan. Deze show was echt heel leuk om te doen. De muziek was super, de mensen waren enthousiast en de kleding was gewoon heel erg bijzonder. Na de shows was er boven nog een feestje waar je wat kon drinken. We hadden alweer enorme dorst, aangezien er toch geen eten en drinken geregeld was. Dat was echt een heel groot minpunt, want toen wij klaar waren met de laatste show was het al elf uur. Wij had-den geluk dat we ons lunchpak-ket nog hadden, maar die was om één uur al op. Dus vanaf toen tot elf uur ’s avonds hadden wij niks meer te eten of te drinken gehad.

Zondag Rond half twee ’s nachts zijn we met een taxi naar huis gebracht. Ik was echt heel erg moe en wist dat ik alweer om vijf uur ’s och-tends op moest omdat onze taxi om half zes zou komen. Ik kon echter niet goed slapen en ben vanaf half vier wakker geweest. Wij vlogen om half acht terug naar Nederland en om kwart voor twaalf zat ik alweer op mijn kamertje in Tilburg. Met twee uur slaap heb ik toen nog eerst een rapport gemaakt voor school. Tegen een uur of negen was ik klaar, douche genomen, tanden gepoetst en lekker geslapen tot de volgende dag. Maandag begon het echte schoolleven weer alsof ik nooit was weg geweest.

French Connection

“Méér dan vijfhonderd mensen zagen me poseren daar.”

13

1. De tijd van het jaar. Eind mei is de datum dat het festival plaatsvindt. 90% van deze dag is het mooi weer. Wij kunnen onze korte broek of jurkje aantrekken, zonnebrilletje op en genieten maar. Niemand heeft zin om in de regen en kou te staan op zo’n festival als deze.

2. De ligging van het festival. Emporium vindt plaats op het strand van Berendonck. Een eiland rondom een groot meer. Heerlijk met je blote voeten in het zand en wanneer het even te warm wordt, gewoon even het water in lopen. Het strand is groot waardoor alle podia ook ruim kunnen worden ingedeeld en makkelijk bereikbaar zijn.

3. De verschillende muziekstijlen. Van House en Hardstyle naar R&B en Electro. Voor ieder wat wils. Er is geen specifiek muz-iekgenre bij Emporium. Alles is er te vinden. Dit maakt het vooral leuk omdat het dan makkelijk wordt voor je vriendengroep om er heen te gaan. Iedereen kan zich vermaken.

4. De kosten van het festival. Waar we elk festival mee bezig zijn is: “Hoeveel wil ik hier aan uitgeven?”. Het mooie aan Emporium is dat het nu nog één van de goedkoopste festivals is. Een kaartje is €55,00. Ook heb je de kans om een early bird te kopen rond december. Deze is dan nog maar €45,00. Veel grote festivals eisen tegen-woordig al een prijst van €75,00 voor de entree. Dit maakt Emporium voor ons aantrekkelijker.

5. Het eten. Elk jaar wordt het eten aan-gepast aan het thema. Zo was er vorig jaar overal Arabisch eten te krijgen wat hoort bij Duizend en Één Nacht. Dit jaar was er luxevoer, wat na-tuurlijk hoort bij de pruikentijd, De Gouden Eeuw.

6. De verschillende thema’s. Elk jaar is er een thema op Emporium. Vorig jaar was het thema ‘Duizend en Één Nacht, dit jaar was het ‘De Gouden Eeuw’. Wij vrouwen houden van thema’s. Niet omdat we onszelf er dan naar verkleden kunnen, maar omdat we on-dergedompeld worden in een totaalbeleving. De ervaring alleen al is voor ons belangrijk.

7. De tijd dat het zich afspeelt. Emporium is een festival dat begint om 12.00 uur ‘s middags en eindigt om 12.00 uur ‘s avonds. In tegen-stelling tot veel festivals hanteren we dit als een normale tijd. Veel evenementen beginnen tegen-woordig vaak om 11.00 uur ‘s avonds en eindigen dan om 07.00 uur ‘s ochtends de volgende dag.

8. Ten slotte is er nog één ding waar we allemaal voor naar Emporium gaan, de mannen! Elk jaar komen enorm veel mannen af op Empo-rium en wat is nou leuker dan je grote liefde ont-moeten op een festival romantisch op het strand? Iemand in een relaxte sfeer leren kennen, goede muziek op de achtergrond en een lekker drankje in je hand. Volgens ons is dat ‘Hét ultieme sprookje!’.

Elk jaar weer vindt het festival Emporium plaats in de Berendonck in Wijchen. Wat maakt ons vrouwen nu toch elk jaar weer zo enthousiast om daarheen te gaan?

Wij hebben de 8 grootste redenen voor jou op een rijtje gezet!

Emporium 2012:

De Gouden Eeuw

14

WIN!SMS EMPORIUM naar 5353 en maak kans op de cd Emporium ‘De Gouden Eeuw’.*Deze actie loopt tot 25 juli 2012. Kosten € 0,35 cent per ontvangen bericht.

15