Upload
others
View
2
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
T.C.
SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ
FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
SİNGÜLER ADİ DİFERANSİYEL DENKLEMLER İÇİN SINIR
DEĞER PROBLEMLERİ
Pakize Neval ZEYNELGİL
Danışman: Prof. Dr. Bilender PAŞAOĞLU
YÜKSEK LİSANS TEZİ
MATEMATİK ANABİLİM DALI
ISPARTA – 2008
i
İÇİNDEKİLER
Sayfa
İÇİNDEKİLER………………………………………………………………………i
ÖZET………………………………………………………………………………..iii
ABSTRACT………………………………………………………………………....iv
TEŞEKKÜR………………………………………………………………………….v
SİMGELER DİZİNİ………………………………………………………………....vi
1. GİRİŞ………………………………………………………………………………1
2. TEMEL KAVRAMLAR…...……...………………………………………………3
3.BESSEL DİFERANSİYEL DENKLEMİ VE BESSEL DİFERANSİYEL DENKLEMİN ÇÖZÜMÜ…………………….……………………………………...6
3.1. Bessel Diferansiyel Denklemi……………………………………………………6
3.2. Bessel Diferansiyel Denkleminin Çözümü………………………………………8
3.3. Bessel Fonksiyonlarının İndirgeme Formülleri………………………………...14
3.4. Hankel Fonksiyonları…………………………………………………………...15
3.5. ν Tek Tam Sayının Yarısı İken )(xJν Bessel fonksiyonu……………………..16
3.6. )(xJν ile )(xJ ν− in Lineer Bağımsızlığı……………………………………….17
3.7. Değiştirilmiş ( Modifiye ) Bessel Denklemi……………………………………20
3.8. Jacobi Açılımı ve Bessel İntegrali………...……………………………………21
3.9. Bessel Denklemine Dönüşebilen Denklemler………………………………….24
3.10. Bessel-Fourier Açılımı………………………………………………………...27
4. BESSEL KARESİ DENKLEMİNİN ÇÖZÜMLERİ VE BU DENKLEM İÇİN LİM-4 DURUMU…………………………………………………………………...28
4.1. Hamilton Sistem Formülü ve Regüler Sınır Koşulları………………………….29
4.2. ‘S’ Dönüşümü ve Plücker Özdeşliği……………………………………………38
4.3. Lim-4 Durumu Genel Teori…………………………………………………….40
ii
4.4. Bessel Karesi Denkleminin Çözümleri…………………………………………44
4.5. Lim-4 Durumunun Bessel Karesi Denklemine Uygulanması………………….52
5. KAYNAKLAR…………………………………………………………………...57
ÖZGEÇMİŞ…………………………………………………………………………59
iii
ÖZET
Yüksek Lisans Tezi
SİNGÜLER ADİ DİFERANSİYEL DENKLEMLER İÇİN SINIR DEĞER PROBLEMLERİ
Pakize Neval ZEYNELGİL
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Matematik Anabilim Dalı
Jüri : Prof. Dr. Bilender PAŞAOĞLU (Danışman)
Prof. Dr. Sadulla JAFAROV
Prof. Dr. A. Ceylan ÇÖKEN
Bu tez dört bölümden oluşmaktadır.
Birinci bölümde konunun tarihsel gelişimi verilmiştir.
İkinci bölümde bazı temel kavramlar verilmiştir.
Üçüncü bölümde Laplace denkleminin silindirik koordinatlardaki ifadesinden
yararlanarak Bessel denklemi elde edilmiştir. Bessel denkleminin çözümleri olan
Bessel fonksiyonları ve onların özellikleri üzerinde durulmuştur. Daha sonra Bessel
denklemine dönüşebilen denklemler incelenmiş ve son olarak da Bessel fourier
açılımı verilmiştir.
Dördüncü bölümde Bessel karesi denklemi incelenmiştir. Dördüncü mertebeden
diferansiyel denklem için Hamilton sistem formülü ve regüler sınır koşulları
incelenmiştir. Son olarak da lim-4 durumunun genel teorisi verilerek, Bessel karesi
denklemi çözülmüş ve Bessel karesi denklemi için lim-4 durumu incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Laplace Denklemi, Bessel Denklemi, Dördüncü Mertebeden
Diferansiyel Denklem, Bessel Karesi Denklemi
2008, 59 sayfa
iv
ABSTRACT
M. Sc. Thesis
BOUNDARY VALUE PROBLEMS FOR SINGULAR ORDINARY
DIFFERENTİAL EQUATİONS
Pakize Neval ZEYNELGİL
Süleyman Demirel University Graduate School of Applied and Natural Sciences Mathematics Department
Thesis Committee: Prof. Dr. Bilender PAŞAOĞLU (Supervisor)
Prof. Dr. Sadulla JAFAROV
Prof. Dr. A. Ceylan ÇÖKEN
This thesis consists of four chapters.
In the first chapter, the historical progress of the subject is considered.
In the second chapter, some essential definitios is given.
In the third chapters, Bessel equation is obtained through the cylindrical coordinates
of Laplace equation. In addition, Bessel functions which are the solutions of Bessel
equation and their proporties are studied. At the end Fourier-Bessel expansions are
obtained.
In the fourth chapter, Bessel-squared equation is obtained. Hamiltonian system
formulation and regular boundary condiations are studied for fourth order differential
equation. At the end we obtain independent solutions of the Bessel-squared equation
and wish to apply the teory to the Bessel-sqared operator that lim-4 case
Key Words: Laplace Equation, Bessel Equation, Fourth Order Symmetric
Differential Equation, Bessel-Squared Equation
2008, 59 pages
v
TEŞEKKÜR
Bu çalışmayı bana öneren, çalışmalarım süresince yakın ilgi ve yardımlarını esirgemeyen, değerli hocam Sayın Prof. Dr. Bilender PAŞAOĞLU’na teşekkür ederim.
Ayrıca tezimin her aşamasında maddi ve manevi desteklerini devamlı hissettiğim aileme en içten saygı ve teşekkürlerimi sunarım.
Pakize Neval ZEYNELGİL
ISPARTA, 2008
vi
SİMGELER DİZİNİ
R Reel sayılar kümesi
C Kompleks sayılar kümesi
)(AD A’nın tanım kümesi
L Maksimal operatör 2∇ Laplace operatörü
)(xJv ν inci basamaktan 1 inci çeşit Bessel fonksiyonu
)(xIv ν inci basamaktan 1 inci çeşit değiştirilmiş Bessel fonksiyonu
γ Euler sabiti
)(xYv ν inci basamaktan 2 inci çeşit Bessel fonksiyonu (Weber Fonksiyonu)
)(xHv ν inci basamaktan 3 üncü çeşit Bessel fonksiyonu (Hankel)
)(vΓ Gamma fonksiyonu
)(λω Özdeğer
)(xf Özfonksiyon
),.,( λxG Green fonksiyonu
1
1.GİRİŞ
Doğada gerçekleşen fiziksel olayların incelenmesi, kuantum mekanik ve kuantum
fiziğin konularının oluşmasına yol açmıştır. Fizik alanındaki bu bilimsel gelişmeler
matematik biliminin gelişmesinde büyük ölçüde etkili olmuştur.
Tezde singüler adi diferansiyel denklemlerden biri olan Bessel denklemlerine yer
verilmiştir. Bessel denklemleri ile matematiğin birçok dallarında matematiksel fizik,
temel bilimler ve mühendislik bilimlerinin uğraşlarına giren pek çok problemin
çözümünde karşılaşılır. Bessel fonksiyonlarına göre seri açılımı hem diferansiyel
denklemler teorisi hem de fonksiyonlar ve seriler teorisi gibi dallarda sıkça
kullanılmaktadır. Bessel fonksiyonları üzerindeki çalışmalar 19. yüzyılda Alman
matematikçi Freidrich Wilhelm Bessel (1784-1846) tarafından yapılmıştır.
Astronomik bir problem olan yerkürenin güneş etrafında dönme yörüngesinin
bulunması ile uğraşırken Bessel denklemini ortaya çıkarmıştır. Zaman geçtikçe telin
ve zarın titreşimleri gibi fiziksel olaylarda Bessel denklemine getirilmiştir. 20.
yüzyılda ise bu denklem, kuantum mekanik ve kuantum fizik problemlerinde de sık
sık kullanılmıştır.
Ayrıca fiziğin ve mekaniğin pek çok problemi adi diferansiyel denklemler için sınır
değer problemi ile bağlantılıdır. Bu problemler genellikle kısmi türevli denklemlerde
değişkenleri ayrılması yöntemi (Fourier yöntemi) kullanıldıktan sonra adi
diferansiyel denklemler için sınır değer problemine dönüşmektedir. Bu problemlerin
singüler (tekil) diferansiyel denklemler için daha da önemli olduğu son yıllarda
ortaya çıkmıştır. Tanım kümesi sınırlı ve katsayıları sürekli fonksiyonlar olan
diferansiyel operatörlere regüler; tanım bölgesi sınırsız veya katsayıları (bazıları veya
tamamı) integrallenebilir olmayan (veya her ikisi sağlanacak biçimde) diferansiyel
operatörlere ise singüler denir. Singüler operatörler için spektral teori ilk olarak Weyl
tarafından incelenmiştir. Daha sonra Rietsz, Neumann ve diğer matematikçiler
tarafından simetrik ve self-adjoint operatörlerin genel spektral teorisi
oluşturulmuştur.
2
Dördüncü mertebeden Bessel denklemleri, Bessel denklemlerine ait sınır değer
problemini ve Bessel karesi denklemini Everitt (2006-2007) ve Fulton (1988) yapmış
oldukları çalışmalarında incelemişlerdir.
Bu tezde Bessel karesi denklemi ele alınmış daha sonra bu denklem için özfonksiyon
elde etme noktasına kadar analizler yapılmıştır. Son olarak da Lim-4 durumunun
genel teorisi verilerek Bessel karesi denklemi için Lim-4 durumu incelenmiştir.
3
2.TEMEL KAVRAMLAR
Tanım 2.1: ( )xf ve ( )xg fonksiyonları bir axx ≤− 0 aralığında birinci türevlere
sahip olsunlar. Bu durumda ( ) ( ) ( ) ( ) ( )xgxfxgxfgfW ′−′=, ifadesine ( )xf ve
( )xg fonksiyonlarının wronskiyeni denir (Marchenko, 1986).
Tanım 2.2: (Hilbert uzayı) zyx ,, elemanlarından oluşan herhangi bir cümle H
olsun ve aşağıdaki aksiyomları sağlasın.
1. H lineer kompleks uzay olsun
2. H nin her yx, ikili elemanına karşılık gelen >< yx, kompleks sayısı için
a) ><>=< xyyx ,,
b) ( )Hxxyxyxyxx ∈><+>>=<+< 212121 ,,,,,
c) ><>=< yxyx ,, λλ (Her kompleks λ sayısı için)
3. ( ) yxyxd −=, metriği anlamında H tamdır.
4. Her n doğal sayısı için H de n sayıda lineer bağımsız eleman vardır. Yani
H sonsuz boyutludur. Bu durumda, 41− şartlarını sağlayan uzaya Soyut Hilbert
Uzayı, 31− şartlarını sağlayan uzaya ise Üniter Hilbert uzayı denir (Liusternik,
1961).
Tanım2.3: (Lineer Operatör) H Hilbert uzayının herhangi bir HD ⊆ lineer alt
uzayı ve bir A operatörü için,
HHDA →⊆:
dönüşümü verilsin. Eğer C∈21 ,αα ve her Dxx ∈21 , için
( ) 22112211 AxAxxxA αααα +=+
eşitliği sağlanıyorsa A dönüşümüne lineer operatör, D ye ise A operatörünün tanım
bölgesi denir ve D ( A ) ile gösterilir. A operatörünün değer kümesi de )Im(A veya
)(AR ile gösterilir (Naimark, 1968).
Tanım2.4: H Hilbert uzayında tanımlanan bir lineer A operatörü için, her
Hx∈ olmak üzere
4
xCAx ≤
eşitliğini sağlayacak şekilde bir C sayısı varsa A ya sınırlı operatör denir. Bu C
sayılarının en küçüğüne A sınırlı operatörünün normu denir ve A ile gösterilir.
xAx
AxAxx 01
supsup≠≤
==
eşitliği yardımı ile de normu hesaplayabiliriz (Naimark, 1968).
Tanım:2.5: (Eşlenik Operatör) H hilbert uzayı ve A bu uzayda lineer bir operatör
olmak üzere, A nın tanım kümesi )(AD , H kompleks Hilbert uzayında yoğun
olsun. )(, ADgf ∈ için,
gAfgAf ∗= ,,
eşitliğini sağlayan ∗A operatörüne A nın adjoint (eşlenik) operatörü denir. Bu
eşitliği sağlayan Hg ∈ vektörler kümesine ∗A ın tanım kümesi denir ve )( ∗AD ile
gösterilir (Naimark, 1968).
Eşlenik operatörü aşağıdaki şartları sağlar:
)(i AA =∗∗
)(ii ∗∗ = AA λλ )(
)(iii ∗∗∗ +=+ BABA )(
)(iv ∗∗∗ = ABBA)(
)(v AA =∗ ( A sınırlı ise) (Naimark, 1968).
Tanım 2.6: (Self-adjoint Operatör) Eğer AA =∗ ise, A ya self-adjoint (kendine eş)
operatör denir (Naimark, 1968).
Tanım 2.7: ),(( 2 baL uzayı) ),( ba aralığında karesi integrallenebilen fonksiyonların
Hilbert uzayına ( )baL ,2 uzayı denir.
( ) ( ) ( )[ ]⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
⟨∞= ∫b
a
dttxtxbaL 22 :,
5
Bu uzay reel ise iç çarpım
∫=b
a
dxxgxfxgxf )()()(),(
şeklinde tanımlanır. Burada, ( )xf ve ( )xg reel fonksiyonlarıdır (Naimark, 1968).
Tanım 2.8: (Özdeğer, özfonksiyon) L lineer bir operatör olsun. Bu durumda A
operatörünün tanım kümesinde
yAy λ=
olacak şekilde bir 0≠y vektörü varsa λ sayısına A operatörünün özdeğeri, y
vektörüne ise λ özdeğerine karşılık gelen özvektör denir.
6
3. BESSEL DİFERANSİYEL DENKLEMİ VE BESSEL DİFERANSİYEL
DENKLEMİNİN ÇÖZÜMÜ
Frobenius seri metodu ile çözülebilen ikinci mertebeden değişken katsayılı
diferansiyel denklemler arasında Bessel diferansiyel denkleminin önemi büyüktür.
Matematiksel fizik, temel bilimler ve mühendislik bilimlerinin uğraşı alanına giren
birçok problemin çözümünde bu denklem ve çözümü ile çok karşılaşılır. Bu
bakımdan Bessel denklemi ve Bessel fonksiyonlarının incelenmesi oldukça önem
taşımaktadır.
3.1. Bessel Diferansiyel Denklemi
Bessel diferansiyel denklemi,
02
2
2
2
2
22 =
∂∂
+∂∂
+∂∂
≡∇zV
yV
xVV (3.1)
eşitliği ile verilen üç boyutlu Laplace denklemi için ( )zyx ,, düzleminde ( )zu ,,φ
silindirik koordinatları kullanılmak suretiyle elde edilebilir. Burada yx, ve z
değişkenleri u ve φ ye bağlı olarak;
φcosux = , φsinuy = , zz =
şeklinde tanımlanır ve bu dönüşümler ile ( )zu ,,φ silindirik koordinatlarına geçilirse;
0112
2
2
2
22
22 =
∂∂
+∂∂
+∂∂
+∂∂
≡∇zVV
uuV
uuVV
φ (3.2)
denklemi elde edilir. Bu denklemlerin çözüm yollarından biri olan, değişkenlerine
ayırma yöntemi uygulanırsa, yani çözümün;
( ) ( ) ( ) ( )zZuUzuV φφ Φ=,,
olduğu farz edilerek gerekli türevler alınırsa; türevler
ZdudU
uV
Φ=∂∂ ; Z
duUd
uV
Φ=∂∂
2
2
2
2
;
UZddV
2
2
2
2
φφΦ
=∂∂ ; Φ=
∂∂ U
dzZd
zV
2
2
2
2
olarak bulunur. Bu türevler yukarıdaki (3.2) denkleminde yerine yazılırsa;
7
Φ+Φ
+Φ+Φ Udz
ZdUZdd
uZ
dudU
uZ
duUd
2
2
2
2
22
2 11φ
=0
denklemi elde edilir. ( ) ( ) ( ) 0≠Φ zZuU φ olduğundan bulunan yukarıdaki son
denklemin her iki tarafı ZUΦ ile bölünürse;
01111112
2
2
2
22
2
=+Φ
Φ++
dzzd
Zdd
ududU
uUduUd
U φ
0112 =
′′+
ΦΦ ′′
+′
+′′
ZZ
uUU
uUU
ZZ
uUU
uUU ′′
−=ΦΦ ′′
+′
+′′
2
11 (3.3)
eşitliği elde edilir. Bu eşitliğin sağ tarafı yalnız z ye ve sol tarafı da yalnız u ve φ
ye bağlı olması nedeniyle 2λ− gibi bir sabite eşit olabilir. Buradan;
22
11 λ−=ΦΦ ′′
+′
+′′
uUU
uUU (3.4)
2λ+=′′
ZZ olacağından
02 =−′′ ZZ λ
elde edilir. (3.4) de verilen denklemin her iki tarafı 2u ile çarpılırsa;
222 uUUu
UUu λ−=
ΦΦ ′′
+′
+′′
bulunur. Burada gerekli düzenlemeler yapılırsa,
ΦΦ ′′
−=+′
+′′ 222 u
UUu
UUu λ (3.5)
elde edilir. Bu ifade de 2V sabitine eşit seçilsin. Bu durumda yukarıdaki denklem;
2222 VuUUu
UUu −=+
′+′′
λ (3.6)
şeklinde yazılabilir. Burada,
2V−=ΦΦ ′′
olacağından
02 =Φ+Φ ′′ V
elde edilir. Böylece son olarak elde edilen (3.6) denklemi
( ) 02222 =−+′+′′ UuUuUu νλ (3.7)
8
şeklinde yazılabilir. Burada xu =λ dönüşümü yapılırsa λxu = olması nedeniyle,
)(uU da )(xy şeklini alabilir. )(uU fonksiyonunun birinci ve ikinci türevleri
alınırsa türevler;
dxdy
dxdU
dudx
dxdU
dudU λλ ===
2
22
2
2
dxyd
dudx
dxdy
dxd
dudU
dxd
duUd λλ =⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛=⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛=
olarak bulunur. Bu türevler (3.7) denkleminde yerine yazılırsa;
022
22
2
22
2
2
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−+⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛yx
dxdyx
dxydx ν
λλλ
λλ
λ
( ) 0222
22 =−++ yx
dxdyx
dxydx ν (3.8)
bulunur. Yukarıdaki denklemden de;
( ) 0222 =−+′+′′ yxyxyx ν
denklemi elde edilir. Bu denklem Bessel denklemi olarak bilinir ve çözümleri olan
fonksiyonlara ν inci dereceden Bessel fonksiyonları veya silindirik fonksiyonlar
denir.
3.2. Bessel Diferansiyel Denkleminin Çözümü
ν sabit sayı olmak üzere Bessel diferansiyel denklemi;
( ) 0222 =−+′+′′ yxyxyx ν (3.9)
şeklinde ifade edilir. Bessel denkleminde 0=x noktası singüler (tekil) yani düzgün
aykırı nokta olduğundan, bu denklemin çözümünü Frobenius metodu ile
genelleştirilmiş kuvvet serisi şeklinde bulunur. Yani;
k
kk
p xaxy ∑∞
=
=0
)0( ≠oa (3.10)
serisi ile çözüm bulunabilir. Burada y nin birinci ve ikinci türevleri alınırsa;
( ) 1
0
−∞
=∑ +=′ k
kk
p xakpxy
9
( )( ) 2
0
1 −∞
=∑ −++=′′ k
kk
p xakpkpxy
eşitlikleri bulunur. Bu türevler Bessel diferansiyel denkleminde yerlerine yazılırsa;
( )( ) ( ) ( ) 010
221
0
2
0
2 =−+++−++ +∞
=
−+∞
=
−+∞
=∑∑∑ pk
kk
pkk
k
pkk
kxaxxakpxxakpkpx ν
( )( ) ( ) 010
22
000=−+++−++ ∑∑∑∑
∞
=
+++∞
=
+∞
=
+∞
= k
pkk
pk
kk
pkk
k
pkk
kxaxaxakpxakpkp ν
elde edilir. Buradan da;
( ) ( )[ ] ( )[ ]{ } 012
222122
122
0 =+−++−++− ∑∞
=−
+ k
kkk
ppp xaakpxxpaxpa ννν (3.11)
eşitliği bulunur. Yukarıdaki eşitliğin sağlanması için x in kuvvetlerinin tüm
katsayıları sıfıra eşit olmalıdır. Yani;
( ) 0220 =−νpa
( )[ ] 01 221 =−+ νpa
( )[ ] 0222 =+−+ −kk akpa ν
bağlantıları sağlanmalıdır. İlk eşitlikte oa sıfırdan farklı seçilebileceğinden
022 =−νp dan νm=p bulunur. Buradan 01 =a ve
( )[ ] ;0222 =+−+ −kk aakp ν 2≥k
indirgeme formülü elde edilir ve ...3,2=k için
( )[ ] ( )( ) 020222 2202 aappaap −=+−++⇒=+−+ ννν
( )[ ] ( )( ) 131322 3303 aappaap −=+−++⇒=+−+ ννν (3.12)
( )[ ] ( )( ) 242422 4404 aappaap −=+−++⇒=+−+ ννν
( )[ ] ( )( ) 353522 5505 aappaap −=+−++⇒=+−+ ννν
.
.
.
eşitlikleri yazılabilir. Bu ifadelerde görüldüğü gibi ,...,, 531 aaa katsayıları 0a dan
bağımsızdır. Bu durumda
0...... 1253 ===== −naaa
10
olur. Diğer katsayılar ise,
( )( )220
2 +−++−=
νν ppa
a
( ) ( ) )4(2)4(20
4 +−+−+++++=
νννν ppppa
a (3.13)
.
.
.
( )( )( ) ( )( )( )( )kpppkppp
aa
k
k 2422...421 0
2 +−+−+−−+++++−
+=νννννν
şeklinde 0a katsayısına bağlı olarak bulunur. ν=p olarak alınırsa, katsayılar;
( )1!1220
2 +−=
νa
a
( )( )21!2240
4 ++−=
ννa
a
.
.
.
( )( )( ) ( )kk
aa k
k
k +++−
−=ννν ...21!2
12
02
2
olarak elde edilir. Bu durumda çözüm;
( ) ( )( ) ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−++
++
−= ...42224.2222
142
0 νννν xxxay
( ) ( )( ) ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−++
++
−= ...21!2212
1 4
4
2
2
0 νννν xxxay (3.14)
olarak bulunur. Burada 0a katsayısı için özel bir değer seçilir. Bu özel değer Gamma
fonksiyonudur. Faktöriyel fonksiyonunun genelleştirmesi olan Gamma fonksiyonu;
( ) ( ) ( ) ( )...111 −Γ−=Γ=+Γ νννννν (ν reel)
olarak tanımlanır (Karaoğlu, 1998). Tamsayılı argüman için Gamma fonksiyonu
faktöriyele dönüşür. Yani;
11
( ) ( ) ( ) ( ) !...211 ννννννν ==−Γ−=Γ=+Γ
olarak yazılabilir. Buna göre 0a özel olarak,
( )121
0 +Γ=
ννa (3.15)
biçiminde seçilirse, yukarıda ka2 ile verilen ifade de 0a yerine yazılırsa diğer
katsayılar bulunur. Bu durumda diğer katsayılar;
( )( )( )( ) ( )kk
a k
k
k ++++Γ−
−=ννννν ...211!22
122
( )( )1!21
2 ++Γ−
= + νν kkk
k
şeklinde ifade edilir. Gamma fonksiyonu, tüm pozitif ν değerleri ve tüm pozitif
kompleks değerler için belirlenir. ( )νΓ fonksiyonu integralle;
( ) dxxe x 1
0
−∞
−∫=Γ νν
olarak da ifade edilir. (3.15) eşitliği ile gösterilen 0a değeri (3.14) ile ifade edilen
çözümde yerine yazılırsa;
( ) ( ) ( )( ) ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−++
++
−+Γ
= ...21!2212
112 4
4
2
2
ννννν
ν xxxy
çözümü elde edilir. Buradan ( )xJν fonksiyonu;
( )( )
( )∑∞
=
+
++Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−
=0
2
1!2
1
k
kk
kk
x
xJν
ν
ν (3.16)
şeklinde bulunur. Bu fonksiyona birinci çeşit ν inci dereceden Bessel fonksiyonu
denir ve ( )xJν ile gösterilir. Burada 0>ν olup x in her sonlu değeri için (3.16)
yakınsaktır. İkinci çözümü bulmak için; (3.13) ifadelerinde ν−=p alınarak
katsayılar elde edilir ve bu katsayılar (3.14) ile ifade edilen çözümde yerine
yazıldığında;
( ) ( )( ) ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−+−+−
++−
−= − ...21!2212
1 4
4
2
2
0 νννν xxxay
bulunur. ( )121
0 +−Γ= − ννa olarak alınırsa
0<ν için çözüm;
12
( )( )
( )∑∞
=
−
− ++−Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−
=0
2
1!2
1
k
kk
kk
x
xJν
ν
ν (3.17)
şeklinde elde edilir. Eğer ν tamsayı değilse bu iki çözüm birbiriyle lineer
bağımsızdır. O halde Ζ∉ν iken A ve B keyfi sabitler olmak üzere Bessel
denkleminin genel çözümü;
( ) ( ) ( )xBJxAJxy νν −+=
şeklinde ifade edilebilir.
ν =0 İken Bessel Denkleminin Çözümü
0=ν için (3.9) ile ifade edilen Bessel denklemi;
( ) 00222 =−+′+′′ yxyxyx
022 =+′+′′ yxyxyx
şekline dönüşür. (3.14) den de çözüm,
( ) ( ) ( ) ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−++
++
−= ...422
1 22
4
2
2
0 ppx
pxxay p (3.18)
olarak bulunur. 022 =−νp dan 0=ν için 0=p bulunur. Yukarıdaki denklemde
0=p yazılırsa,
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−+−= ...422
1 22
4
2
2
0xxay
=⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−+− ...22!22!1
1 2
4
2
2
0xxa
∑∞
= +Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−
=0
2
0 )1(!2
)1(
k
kk
kk
x
a
( )xJay 00=
13
elde edilir. Burada ( )xJ 0 fonksiyonu 0 ıncı dereceden 1 inci çeşit Bessel
fonksiyonudur. 0,0 21 == pp ise ikinci çözüm, ( )0=
=pdp
dyxy dan bulunur (Uyhan,
1999). (3.18) eşitliğinin her iki yanının p ye göre türevi alınırsa,
( ) ( ) ( )
( ) ( ) ( )
( ) ( ) ( ) ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
+⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+
++++
−++
+
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−++
++
−=
⎪⎭
⎪⎬⎫
⎪⎩
⎪⎨⎧
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡−
+++
+−=
...4
22
2422
22
...422
1ln
...422
1
22
4
2
2
0
22
4
2
2
0
22
4
2
2
0
ppppx
ppxxa
ppx
pxxxa
ppx
pxxa
dpd
dpdy
p
p
p
bulunur (Uyhan,1999). Burada 0=p değeri yerine konursa,
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
+⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +−+
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−+−= ...42
22
4222
2...
4221ln
22
4
2
2
022
4
2
2
0xxaxxxa
dpdy (3.19)
elde edilir. ( )xJ 0 fonksiyonu;
( )⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−+−= ...422
1 22
4
2
2
00xxaxJ
şeklinde ifade edilmektedir ve ( )xY0 fonksiyonu da;
( ) ( )⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
+⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +−+= ...
211
422ln 22
4
2
2
00xxxxJxY (3.20)
olduğundan (3.19) ifadesi
( )⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
+⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +−+=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
=
...211
422ln 22
4
2
2
0000
xxaxxJadpdy
p
olur. Bu durumda,
( )xYadpdy
p00
0
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
=
bulunur (Uyhan, 1999). ( )xY0 fonksiyonuna 0 ıncı dereceden 2 inci çeşit Bessel
fonksiyonu denir. ν tamsayı iken Bessel denkleminin genel çözümünün
14
bulunabilmesi için ikinci lineer bağımsız özel çözümün bulunması gerekir. Bu çözüm
)(xYν ile gösterilir ve )(xYν fonksiyonu;
( )νπ
νπ ννν sin
)()(cos xJxJxY −−= (3.21)
şeklinde tanımlanmıştır. ( )xYν fonksiyonu ( )xJν ve ( )xJ ν− fonksiyonlarının bir
lineer birleşimi olduğundan Bessel denkleminin çözümü olduğu görülür. (3.21) ile
tanımlanan ( )xYν fonksiyonuna 2 inci cins ν dereceden Bessel fonksiyonu veya
Weber fonksiyonu denilir (Yıldız, 2000). Sonuç olarak A ve B keyfi sabitler olmak
üzere Bessel denkleminin genel çözümü;
)()()( xBYxAJxy νν +=
şeklinde ifade edilir.
3.3. Bessel Fonksiyonlarının İndirgeme Formülleri
Bessel fonksiyonları arasındaki bazı indirgeme formülleri aşağıda verilmiştir.
( ) ( ) ( )xJxJ νν
ν 1−=− ...3,2,1=ν dir. (3.22)
( ){ } ( )xJxxJxdxd
1−= νν
νν (3.23)
( ){ } ( )xJxxJxdxd
1+−− −= νν
νν (3.24)
( ) ( ) ( )xJxJxJ 112 +− −=′′ ννν (3.25)
10 JJ −=′ (3.26)
( ) ( ) ( )xJx
xJxJ νννν2
11 =+ +− (3.27)
( ) ( ) ( )xJxJxJ ννν ′=− +− 211 (3.28)
( ) ( ) ( )xJxxJxxJ ννν ν ′=−−1 (3.29)
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )xJxJrrxrJxJxJ rr
rrrrr
++−+−− −+−−
+−= ννννν 1...!2
1.2 42)( (3.30)
Benzer indirgeme bağıntıları ( )xJ ν− Bessel fonksiyonu içinde elde edilebilir.
15
3.4. Hankel Fonksiyonları
Hankel fonksiyonları üçüncü çeşit Bessel fonksiyonları olarak isimlendirilir. Hankel
fonksiyonları birinci çeşit Bessel fonksiyonu ( )xJν ve ikinci çeşit Bessel fonksiyonu
( )xYν ye bağlı olarak;
( ) ( ) ( ) ( ) ( )νπ
νννπ
ννν sin)1( xJxJe
ixYixJxHi
−− −
=+= (3.31)
( ) ( ) ( ) ( ) ( )νπ
νννπ
ννν sin)2( xJxJe
ixYixJxHi
−−−=−= (3.32)
şeklinde ifade edilir (Koronev, 2002). Yukarıdaki fonksiyonlar sırasıyla ν inci
dereceden birinci ve ikinci çeşit Hankel fonksiyonları olarak isimlendirilir (Koronev,
2002). Ayrıca bu fonksiyonlar Bessel denkleminin lineer bağımsız çözümleridir.
Özellikle büyük x ler ( )∞→x için asimptotik tanımların basitliği nedeniyle birçok
uygulamada kullanılır. Yukarıda ifade edilen ν inci dereceden birinci ve ikinci çeşit
Hankel fonksiyonları kullanılarak aşağıdaki bağıntılar elde edilebilir.
( )xH )1(ν ve ( )xH )2(
ν ile ifade edilen fonksiyonlar taraf tarafa toplanırsa;
( ) ( ) ( ) ( )xJxHxH ννν 22)1( =+
( ) ( ) ( )[ ]xHxHxJ )2()1(
21
ννν += (3.33i)
ifadesi elde edilir. Taraf tarafa çıkarılırlarsa da;
( ) ( ) ( ) ( )xiYxHxH ννν 22)1( =−
( ) ( ) ( )[ ]xHxHi
xY )2()1(
21
ννν −= (3.33ii)
elde edilir. Yine burada ν inci mertebeden birinci çeşit Hankel fonksiyonu νπie ve
ikinci çeşit Hankel fonksiyonu da νπie− ile çarpılıp taraf tarafa toplanırsa; ( ) ( ) ( ) ( )xJHexHe ii
νννπ
ννπ
−− =+ 221
( ) ( ) ( )[ ]xHexHexJ ii )2()1(
21
ννπ
ννπ
ν−
− += (3.33iii)
elde edilir. n≠ν ( )0Nn∈ için burada elde edilen fonksiyonlarda Bessel
denkleminin bir temel çözüm sistemini oluşturur (Tuncer, 1997).
16
3.5. ν tek Tamsayının Yarısı iken ( )xJν Bessel Fonksiyonu
(3.16) ile ifade edilen ( )xJν fonksiyonunda 21
=ν alınırsa,
( ) ( ) k
k
k x
kkxJ
221
021 2
23!
1 +∞
=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +Γ
−= ∑
fonksiyonu elde edilir. Burada Gamma fonksiyonu;
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛ +⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +Γ=⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛ ++Γ kk
21...2
211
21
211
211
olarak yazılır. 22
3 π=⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛Γ olduğu göz önünde bulundurulsun. Bu durumda
yukarıdaki Gamma fonksiyonu;
( )2...2.2.2
12...3.2.1211 +
=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ ++Γ
kk π
şeklinde ifade edilir. Yukarıdaki eşitliğin pay ve paydası !.2)2...(6.4.2 kkk = ile
çarpılırsa;
( )!2!12
211 12 k
kk k+
+=⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛ ++Γ π
eşitliği elde edilir (Tuncer, 1997). Bu eşitlik ( )xJ21 fonksiyonunda yerine yazılırsa;
( ) ( )( ) x
xkx
xxJ
k
kk
sin2!12
120
12
21 ππ
=+
−= ∑
∞
=
+
(3.34)
fonksiyonu elde edilir. Bu fonksiyonun türevi alınırsa;
( ) xxx
xx
xJ cos221cos2
21 ππ
−=′ (3.35)
fonksiyonu elde edilir.
( ) ( ) ( )x
xJxJxJ
dxd ν
ννν
−= −1 formülü kullanılarak
( ) ( )( )
x
xJxJxJ
dxd 2
1
121
21
21
−=−
17
( ) ( ) ( )xJx
xJxJ2
121
21 2
1−=′
−
eşitliği bulunur (Koronev, 2002). Bu eşitlik x ile çarpılırsa;
( ) ( ) ( )xJxJxxJx2
121
21 2
1−=′
−
( ) ( ) ( )xJxxJxJx21
21
21 2
1−
=+′ (3.36)
eşitliği elde edilir. (3.34) ve (3.35) fonksiyonları, yukarıda yerine yazılırsa, )(21 xJ
−
fonksiyonu;
( )xxJxx
xxx
xx
x21sin2
21cos
211cos2
−=+⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−
πππ
( )xJxxx
xxx
xx 2
1sin221cos
211cos2
−=+−
πππ
( ) xx
xJ cos2
21 π
=−
olarak bulunur. Z∈ν olmak üzere 21
+νJ Bessel fonksiyonları sinüs ve cosinüs
fonksiyonları cinsinden;
( ) ( ) ( )( ) ⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛−
=+
+ xx
dxdxxJ sin21
2
21
21 ν
ννν
ν π
( ) ( ) ( )( ) ⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛−
=+
−− xx
dxdxxJ cos21
2
21
21 ν
ννν
ν π
şeklinde elde edilir (Koronev, 2002).
3.6. ( )xJν ile ( )xJ ν− in lineer bağımsızlığı
( )xJy ν=1 ile ( )xJy ν−=2 fonksiyonlarının lineer bağımsızlığı için wronskiyenin
sıfırdan farklı olması gerekir. Wronskiyen;
18
21
2121 ),(
yyyy
yyW′′
=
ile ifade edilir. Bu durumda ( )xJν ve ( )xJ ν− fonksiyonları için wronskiyen;
( ) ( )[ ]xJxJWyyW νν −= ,),( 21
( ) ( )( ) ( )xJxJ
xJxJ
νν
νν
−
−
′′=
( ) ( ) ( ) ( )xJxJxJxJ νννν −−− ′−′= . (3.37)
şeklinde bulunur. ( )xJ ν− ve ( )xJν fonksiyonları, Bessel denkleminin çözümü
olduğundan (3.9) denklemi sağlanmalıdır. ( )xJ ν− ve ( )xJν fonksiyonları, (3.9)
denkleminde yerine yazılırsa;
0112
2
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−+′+′′ −−− νννν Jx
Jx
J (3.38i)
0112
2
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−+′+′′ νννν Jx
Jx
J (3.38ii)
denklemleri elde edilir. Yukarıdaki denklemlerden birincisi νJ ile ikincisi de ν−J
ile çarpılırsa,
0112
2
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−+′+′′ −−− ννννννν JJx
JJx
JJ
0112
2
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−+′+′′ −−− ννννννν JJx
JJx
JJ
denklemleri bulunur. Bu denklemler taraf tarafa çıkarılırsa da;
[ ] 01=′−′+′′−′′ −−−− νννννννν JJJJ
xJJJJ
denklemi elde edilir. Bu da;
[ ] [ ] 01=′−′+′−′ −−−− νννννννν JJJJ
xJJJJ
dxd (3.39)
demektir. Buna göre 0=+xw
dxdw olup integrasyonla
( ) ( )x
Cxw ν= (3.40i)
19
( ) [ ]ννννν JJJJxC ′−′= −− (3.40ii)
eşitlikleri yazılır. Burada 0→x yapılarak ( )νC belirlenebilir (Tuncer, 1997).
Bunun için,
( ) ( ) ( )ν
ν ν
+∞
=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++Γ−= ∑
k
k
k xkk
xJ2
0 21!11
( ) ( ) ( )νν
νν
+∞
=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++Γ−+
+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛= ∑
k
k
k xkk
x 2
1 21!11
11
2
ve 0→x için,
( ) ( ) ( )( )2011
12
xxxJ ++Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
ν
ν
ν (3.41)
ve benzer biçimde
( ) ( ) ( )( )21
012
12
xxxJ +Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=′
−
ν
ν
ν (3.42)
yazılabilir. ν=x yerine –ν almakla 0→x için
( ) ( ) ( )( )20111
2xxxJ +
−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−
− ν
ν
ν (3.43)
( ) ( ) ( )( )21
012
12
xxxJ +−Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=′
−−
− ν
ν
ν (3.44)
dir (Koronev, 2002). (3.41), (3.42), (3.43), (3.44) ifadeleri (3.40ii) de yerine konursa;
)(vC =( ) ( )( ) ( ) ( )( )
( ) ( ) ( ) ( )( )⎥⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+
Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+
−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−
+−Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+
+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
−−
−−
21
2
21
2
12
12
111
2
12
12
111
2
xOxxOx
xOxxOx
x
νν
νννν
νν
( ) ( ) ( )( ) ( ) ( ) ( )( )⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡+
Γ−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−+
−Γ+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−−22
122
1
0121
12
0121
12
xxxxxνννν
eşitliği elde edilir. Burada 0→x yapılırsa ( ) 00 2 =x olur. Bu durumda ( )νC
fonksiyonu;
( ) ( ) ( ) ( ) ( )ννννν
Γ−Γ−
−Γ+Γ=
11
11C (3.45)
20
olarak bulunur. Diğer yandan ( ) ( )x
xxππ
sin1 =−ΓΓ de ν−=x ve ν=x yazılırsa
(3.45) den
( )πνπ
πνπ
πνπν sin2sinsin
−=−−=C
( ) ( )[ ]x
xJxJWπνπ
ννsin2, −=−
elde edilir. ν tamsayı olmamak üzere 0sin ≠νπ olduğundan ( ) ( )[ ] 0, ≠− xJxJW νν
dır. ( )xJν ile ( )xJ ν− fonksiyonları lineer bağımsız olup, dolayısıyla bir temel
çözüm sistemi oluşturur (Tuncer, 1997).
3.7. Değiştirilmiş (modifiye) Bessel Denklemi
( ) 0222 =−+′+′′ yxyxyx ν
ile ifade edilen Bessel denkleminde ixx ±= değişken değişimi yapılırsa,
( ) ( ) ( )( ) 0222
22 =−+⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛− yix
dxdyix
dxydix ν
( ) 0222
22 =−−+⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−− yx
dxdyx
dxydx ν
( ) 0222
22 =+−⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛yx
dxdyx
dxydx ν
( ) 0222 =+−′+′′ yxyxyx ν (3.46)
denklemi elde edilir. Bu denklem Değiştirilmiş (modifiye) Bessel denklemi olarak
bilinir. Değiştirilmiş (modifiye) Bessel denkleminin çözümleri
( ) ( )ixJixI νν
ν−=
( ) ( ) ( )νπ
π ννν sin2
xIxIxK
−= −
olarak tanımlanmıştır. ν nin tamsayı olması durumunda ( ) ( )xIxI νν =− olduğundan
Modified Bessel denkleminin ikinci çözümü ( )xKν fonksiyonudur (Yıldız, 2000). ν
21
nin tamsayı olmaması durumunda ise bu denkleminin çözümleri ( )xI ν− ile ( )xIν
fonksiyonlarıdır.
3.8. Jacobi Açılımı ve Bessel İntegrali
0≠t için ( )⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
= ttx
etx1
2,ϕ fonksiyonunu gözönüne alalım. xe , Maclaurin serisinden
( )⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
= ttx
etx1
2,ϕ
txtx
ee 22−
=
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
= ∑∑∞
=
∞
= 00 !2
!2
sr
r
s
s
s
tr
x
ts
x
bulunur (Tuncer, 1997). mt ve mt1 nin katsayılarını belirlenirse;
( ) ( ) ( ) km
km
m k
kk
m k
kmrm
trm
x
k
x
r
x
km
xttx +
+
∞
=
∞
=
∞
=
∞
=
++
+
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛
+⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−
+
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
= ∑∑∑∑ !2
!2
!2
!2,
1 00 0ϕ
( )( ) ( ) ( )
( )!2
!111
!2
!1
2
1 0
2
0 0 km
x
ktkm
x
kt
mk
m k
km
m
mk
m k
km
+
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
−−+
+
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
−=
+
∞
=
∞
=
+
∞
=
∞
=∑ ∑∑ ∑
elde edilir (Tuncer, 1997). ( ) ( ) ( )xJxJ mmm
−=−1 olduğundan
(3.47)
( ) ( )xJtxJt mm
mm
m
m ∑∑∞
=
−∞
=
+=10
( ) ( ) ( )xJtxJttx mm
mm
m
m−
∞
=
−∞
=∑∑ +=
10,ϕ
( ) ( )xJttx m
m
m
m∑+∞=
−∞=
=,ϕ
22
elde edilir. (3.47) ifadesi ( )⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
= ttx
etx1
2,ϕ nin 0=t da Laurent açılımıdır (Tuncer,
1997). t yerine t1
− konursa;
( )⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
= ttx
etx1
2,ϕ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ +−⎟
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
−−−
==t
tx
tt
x
ee1
21
112
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −==
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
txe t
tx 1,1
2 ϕ
( ) ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −=
txtx 1,, ϕϕ olur. Buradan
( ) ( ) ( )xJtx mm
m−
+∞
−∞=∑ −= 1,ϕ
elde edilir. Açılımın tekniğinden
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )xJxJxJxJ mmm
mm
mm =−=−=− −−
−− 111
olarak bulunur.
( ) ( )xJtetx mm
mttx
∑+∞
−∞=
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
== .,1
2ϕ (3.48)
Fonksiyonuna, Bessel fonksiyonuna ilişkin doğurucu fonksiyon denir. (3.47)
eşitliğinde θiet ±= olarak alınırsa,
( ) ( )xJeee mm
imeexe
ex iii
i
∑+∞
−∞=
−⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
==−
θθθ
θθ
2
12
olur. Burada iee ii
2sin
θθ
θ−−
= ve θθθ mimeim sincos += olduğundan
( ) ( )xJmime mm
ix ∑∞
−∞=
+= θθθ sincossin
bulunur. Buradan
( ) ( ) ( ) ( ) ( )xJmimxJxJmime mm
mm
ix ∑∑∞
=
−
−∞=
++++=1
0
1sin sincossincos θθθθθ
23
( ) ( ) ( ) ( ) ( )xJmimxJmimxJ mm
mn
∑∑∞
=−
∞
=
++−+=11
0 sincossincos θθθθ
şeklinde yazılabilir. ( ) ( ) ( )xJxJ mm
m 1−=− olduğundan
( ) ( ) ( )( ) ( )xJmimimmxJe mm
mmix ∑∞
=
−−+−++=1
0sin sin1sincos1cos θθθθθ
( ) ( ) ( ) ( )( )( ) ( )xJmixJmxJ mm
m 121
20 12sin22cos2 +
∞
=∑ +++= θθ
( ) ( ) ( ) ( )∑∑∞
=+
∞
=
+±+=0
121
20 12sin22cos2m
mm
m mxJimxJxJ θθ (3.49)
elde edilir. xixeix sincos += olduğundan (3.49) eşitliğinin reel ve sanal kısımları
ayrılırsa
( ) ( ) ( )∑∞
=
+=1
20 2cos2sincosm
m mxJxJx θθ (3.50i)
( ) ( ) ( )∑∞
=+ +=
012 12sin2sinsin
mm mxJx θθ (3.50ii)
olarak elde edilir. (3.50i) eşitliğinde θ yerine θπ−
2 yazılırsa
( ) ( )∑∞
=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −+=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
120 2
2cos22
sincosm
m mxJxJx θπθπ
( ) ( ) ( ) ( )∑∞
=
−+=1
20 2cos2coscosm
m mmxJxJx θπθ
( ) ( ) ( ) ( )∑∞
=
−+=1
20 2cos12coscosm
mm mxJxJx θθ (3.51i)
elde edilir. (3.50ii) eşitliğinde de θ yerine θπ−
2 yazılırsa
( ) ( )∑∞
=+ ⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛ −+=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎠⎞
⎜⎝⎛ −
012 2
12sin22
sinsinn
m mxJx θπθπ
( ) ( ) ( ) ( )∑∞
=+ +−=
012 12cos12cossin
nm
m mxJx θθ (3.51ii)
elde edilir. (3.50i), (3.50ii), (3.51i) ve (3.51ii) açılımlarına Jacobi açılımı adı verilir.
(3.50i) ifadesinde m yerine k alınır, eşitliğin her iki yanı θmcos ile çarpılır ve 0
dan π ye kadar integrali alınırsa,
24
( ) θθθθθθπ π
dmkxJxJdmxk
k cos)2cos()(2)(cossincos0 0 1
20∫ ∫ ∑ ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+=
∞
=
( ) ( )∫∑∫∞
=
+=ππ
θθθθθ0 1
20
0 cos2cos2cos)( dmkxJdmxJk
k
( ) ( )∫∑∞
=
=π
θθθ0 1
2 cos2cos2k
k dmxJk
( )
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
≠=
=kmkmxJ m
202π
(3.52)
elde edilir (Korenev, 2002). Benzer şekilde (3.50ii) eşitliğinde m yerine k alınır,
eşitliğin her iki yanı θmsin ile çarpılır ve 0 dan π ye kadar integrali alınırsa,
( ) ( )∫∑∫∞
=+ +=
0 012
0
sin12sin2sin)sinsin( θθθθθθπ
dmkxJdmxk
k
( )⎩⎨⎧
−≠+=
=isekmxJisekm
m 12120
π (3.53)
elde edilir (Korenev, 2002). (3.52) ve (3.53) eşitlikleri taraf tarafa toplanırsa,
( ) [ ] θθθθθππ
dmxmxxJ m ∫ +=0
sin)sinsin(cos)sincos(
θθθπ
∫ −=0
)sincos( dxm
( ) θθθπ
π
∫ −=0
)sincos(1 dxmxJ m (3.54)
elde edilir (Korenev, 2002). Burada m sıfır ya da pozitif tamsayıdır. (3.54) eşitliğine
Bessel integrali denir.
3.9. Bessel Denklemine Dönüşebilen Denklemler
Bessel denkleminin kanonik şekilde yazılışı;
( ) 0222 =−+′+′′ yxyxyx ν
şeklindedir. Bu denklemdeki x ve y değişkenleri, yeni bir t değişkeni ve ( )tu
fonksiyonuna bağlı olarak tanımlansın. Yani;
25
βγ tx = ve ( )tuty α= (3.55)
özel dönüşümleri yapılsın. Burada 0, ≠γβ olmak üzere βα , ve γ sabitlerdir
(Yıldız, 2000). Bessel denklemi bu dönüşümler altında tekrar düzenlenirse,
1−= ββγ tdtdx
dtdyt
dxdt
dtdy
dxdy β
βγ−== 11
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= −
dtdyt
dxd
dxyd β
βγ1
2
2 1
dxdt
dtdyt
dtd
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛= −β
βγ11
( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+−= −−−
2
211
22 11dt
ydtdtdytt βββ β
γβ
bulunur. Yani,
( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+−= −−−
2
211
222
2
11dt
ydtdtdytt
dxyd βββ β
γβ (3.56)
elde edilir. (3.55) dönüşümlerinin ikincisinden,
( )tutdtdut
dxdy 1−+= αα α (3.57)
( ) ( )dtduttut
dtudt
dtdut
dtdy
dtd
dtyd 12
2
21
2
2
1 −−− +−++=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛= αααα αααα
yani,
( ) ( )tutdtdut
dtudt
dtyd 21
2
2
2
2
12 −− −++= ααα ααα (3.58)
elde edilir (Yıldız, 2000). (3.55)-(3.56) ifadeleri, kanonik tipli Bessel diferansiyel
denkleminde yerine yazılır ve yeniden düzenlenirse;
( ) ( ) 01 22212
211
2
2
=−++⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+− −−−− yt
dtdytt
dtydt
dtdyttt νγ
ββ
βββ
ββββ
β
veya,
[ ] 0222222
22 =−++ yt
dtdyt
dtydt νβγβ β (3.59)
26
şeklinde yazılabilir. (3.57) ve (3.58) ifadeleri yukarıdaki son denklemde yerlerine
yazılırsa,
( )
[ ] 0
12
222221
212
22
=−+⎥⎦⎤
⎢⎣⎡ ++
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡−++
−
−−
uttutdtdutt
utdtdut
dtudtt
αβαα
ααα
νβγβα
ααα
elde edilir (Yıldız, 2000). Bu ifade düzenlenirse,
( ) ( ) 012 2222222
22 =+−+++ ut
dtdut
dtudt βγβνβαα (3.60)
elde edilir. Bu denklemde; 12 += αa , 222 νβα −=b , 22γβ=c , β2=m alınırsa,
( ) 02
22 =+++ uctb
dtduat
dtudt m (3.61)
elde edilir. Burada 0,0,0 ≠≠≠ cba dır. Kanonik tipli Bessel denkleminin genel
çözümü
( ) ( ) ( )xJcxJcxy νν −+= 21
şeklindedir. Sonuç olarak (3.55) özel dönüşümü göz önüne alınarak, (3.60)
şeklindeki Bessel denklemine dönüşen bir denklem sınıfının çözümü, kanonik tipli
Bessel denkleminin çözümü vasıtasıyla,
( ) ( ) ( ) ( )βν
αβν
αα γγ tJtctJtcxyttu −−−− +== 21 (3.62)
şeklinde bulunur (Yıldız, 2000).
Örnek3.1. 0913 6
2
22 =⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛ +++ yt
dtdyt
dtydt denklemi verilsin. Bu denklemin genel
çözümünü bulunuz.
Çözüm:
Burada, (3.61) ile verilen denklemden; cba ,, ve m ifadeleri;
312 =+= αa
91222 =−= νβαb
122 == γβc
62 == βm
27
olur. Yukarıdaki denklemler çözüldüğünde m,,, γβα değerleri;
922,
31,3,1 ==== mγβα
olarak bulunur. (3.62) den denklemin çözümü,
( ) ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛=
−
−− 3
922
12
3
922
11 3
191 tJtctJtcty
şeklinde bulunur.
3.10: Fourier-Bessel Açılımları
Bir )(xf fonksiyonu seri şeklinde;
∑∞
=⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
1)(
kkk
xJaxfλ
µν (3.63)
olarak verilsin. Burada 1−>ν ve ...,, 321 µµµ ; 0)( =xJν denkleminin pozitif
kökleridir. ka katsayılarını belirlemek için (3.63) açılımının her iki tarafı ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
λµν
xxJ k
ile çarpılır ve [ ]λ,0 aralığında integrali alınırsa;
∫ ∫ ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛λ λ
ννν λµ
λµ
λµ
0 0
)( dxxJxJadxxJxxf kkkk
elde edilir. Burada Bessel fonksiyonlarının aşağıdaki ortogonallik özelliğinden
yararlanılır.
( ) ( ) ⎪⎭
⎪⎬⎫
⎪⎩
⎪⎨⎧
==′
≠=⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
+∫ ikJJ
ikdxxJxxJ
ikik µλµλλ
µλ
µνν
ν
λ
ν1
22
0 22
0 (3.64)
(3.64) eşitliği ν ye göre Bessel fonksiyonlarının ortogonallik şartıdır. (3.64) eşitliği
göz önüne alındığında ia katsayıları;
( ) dxxJxxfJ
a kk
i ∫ ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
+
λ
νν λ
µµλ 0
21
2 )(2 (3.65)
şeklinde bulunur. (3.63) formülündeki ia katsayıları (3.65) formülü ile belirlenir ve
)(xf fonksiyonuna Fourier Bessel seri ayrışımı denir.
28
4.BESSEL KARESİ DENKLEMİNİN ÇÖZÜMLERİ VE BU DENKLEM İÇİN
LİM-4 DURUMU
Aşağıdaki dördüncü mertebeden diferansiyel denklemi göz önüne alalım;
( ) ( ) yyqyqyqxr
Ly λ=⎥⎦⎤
⎢⎣⎡ +′′−″′′= 012)(
1 bxa << , (4.1)
burada q0, q1 , 1q′ , q2 , 2q′ , 2q ′′ nin q2 > 0 olmak üzere bu fonksiyonların ),( ba
aralığında sürekli ve reel değerli olduğu farz edilir. Buradaki amaç Bessel
diferansiyel denkleminin karesi için öz fonksiyon açılım elde etme noktasına kadar
analizler yapmaktır. ν inci dereceden Bessel denklemi ;
2
2
dxyd +
x1
dxdy + ( s2 - 2
2
xν ) y = 0 (4.2)
şeklindedir. Bu denklemde s = λ alınırsa,
2
2
dxyd +
x1
dxdy + λ y - 2
2
xν y = 0
- 2
2
dxyd -
x1
dxdy + 2
2
xν y = λ y
x1 (- 2
2
dxydx -
dxdy +
x
2ν y ) = λ y
elde edilir. Burada ;
- 2
2
dxydx -
dxdy = - ( )′′yx
olduğundan yukarıda yerine yazılırsa;
x
My 1= (- )( ′′yx +
x
2ν y) =λ y (4.3)
denklemi elde edilir. Bu denkleme Bessel diferansiyel denklemi denir. Bu denkleme
M işlemi tekrar uygulanırsa;
( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+′+′′−= y
xyyx
xMy
21 ν
yxx
yyMy 2
2ν+′
−′′−=
29
⎪⎭
⎪⎬⎫
⎪⎩
⎪⎨⎧
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+′
−′′−+′
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−′+
′+′′
−′′′−−= yxx
yyx
yx
yxx
yxyyx
xyM 2
22
3
2
2
2
22 21 νννν
=⎪⎭
⎪⎬⎫
⎪⎩
⎪⎨⎧
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+′−′′−+
′
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡−′+
′+′′−′′′−− y
xy
xy
xy
xy
xxyyyx
x 3
4
2
22
2
22 21 ννννν
=
⎪⎪
⎭
⎪⎪
⎬
⎫
⎪⎪
⎩
⎪⎪
⎨
⎧
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+′−′′−+
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+′−′−′′+
′−′′
+′′′−′′′′−′′′−−
yx
yx
yx
yx
yx
yx
yxx
yxyyyxy
x3
4
2
22
3
2
2
2
2
22
2
421
ννν
νννν
=
⎪⎪⎭
⎪⎪⎬
⎫
⎪⎪⎩
⎪⎪⎨
⎧
+′−′′−
−′+′+′′−′
+′′
−′′′+′′′′
yx
yx
yx
yx
yx
yx
yxx
yxyyyx
x3
4
2
22
3
2
2
222
2
4221
ννν
νννν
= ( )⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛ −+′⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛++′′⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+−′′′+′′′′ y
xy
xxy
xxyyx
x 3
22
2
2
2
2 4212121 νννν
elde edilir. Burada gerekli düzenlemeler yapılarak ;
( ) yyx
yx
yxx
yM λννν=
⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢
⎣
⎡ −+′
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛′+
−″′′= 3
2222 )4(211 (4.4)
denklemi elde edilir. Burada elde edilen dördüncü merteben diferansiyel denkleme
de Bessel karesi denklemi denir. (4.1) ve (4.4) denklemleri aynı olduğundan
xxr =)( , xxq =)(2 , )(1 xq = x
221 ν+ , )(0 xq = 3
22 )4(x−νν
bulunur.
4.1 Hamilton Sistem Formülü ve Regüler Sınır Koşulları
Dördüncü mertebeden diferansiyel denklemi Hamilton sistem şekline çevirmek için
Y= ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡
2
1
YY
=
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
4
3
2
1
yyyy
=
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′+′′′−
′
yqyqyq
yy
2
12 )( (4.5)
30
eşitliği kullanılarak (4.1) dördüncü mertebeden diferansiyel denklemi;
JY ′ = (λ A+B) Y = Y
q
qqxr
⎥⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
⎟⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛−
−
+
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
2
1
0
10000010000000
000000000000000)(
λ (4.6)
şeklinde ifade edilebilir. Burada hem A hem de B reel ve simetrik matrislerdir. J
matrisi
J = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛ −0
0
2
2
II
=
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛−
−
001000011000
0100
(4.7)
şeklinde tanımlanmıştır (Fulton, 1988). Dördüncü mertebeden diferansiyel
denklemin çözümleri 1φ , 2φ sembolleri ile ve (4.5) den elde edilen vektörler de )2()1( ,ΦΦ sembolleri ile gösterilsin. (4.1) dördüncü mertebeden diferansiyel
denklemin çözümleri ),( λxy ve ),( µxz olsun; bu durumda denklemin Green
formülü;
[ ]∫ Ι=−b
a
baxzydxxryLzzLy )(,)()( (4.8)
olarak bulunur (Fulton, 1988). Burada [ ] )(, xzy ;
[ ]( ) ( ) ( )∫ −=b
a
dxxryLzzLyxzy,
( ) ( ) ( ) ( )∫⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
⎥⎦⎤
⎢⎣⎡ +′′−″′′−⎥⎦
⎤⎢⎣⎡ +′′−″′′=
b
a
dxzqzqzqxryyqyqyq
xrz
012012 )()(
( ) ( ) ( ) ( )∫ ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
⎥⎦⎤
⎢⎣⎡ +′′−″′′−⎥⎦
⎤⎢⎣⎡ +′′−″′′=
b
a
dxzqzqzqyyqyqyqz 012012
zyqzyqzyqzyqzyqzyqzyqzyq ′+′′′−′′′+′′′−′−′′′+′′′−′′′= 12221222
( ) ( )[ ] [ ] [ ]zyzyqzyzyqzyzyzyzyq ′′−′′′+′−′−′′′−′′′−′′′−′′′= 212 (4.9)
olarak elde edilir. ),( λxZ ve ),( λxY , (4.5) in yöndeş vektörleri ise Green
formülünün;
31
( )∫ =−−b
a
ba
TT JYZAYdxZ |λµ (4.10)
versiyonu elde edilir (Fulton, 1988). (4.5) kullanılarak;
( ) ( )⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′+′′′−
′
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡−
−
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′+′′′−
′=
yqyqyq
yy
zqzqzq
zz
JYZ
T
T
2
12
2
12
001000011000
0100
= ( ) ( )⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′+′′′−
′
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡−
−
⎥⎦⎤
⎢⎣⎡ ′′′+′′′−′
yqyqyq
yy
zqzqzqzz
2
12212
001000011000
0100
= ( ) ( )⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′+′′′−
′⎥⎦⎤
⎢⎣⎡ ′−−′′′+′′′−
yqyqyq
yy
zzzqzqzq
2
12212
= ( ) ( ) yqzyzqyqzyzqzyqzqy ′′′−′−′′′+′′′+′+′′′− 212212
= yqzyzqyqyqzyzqzyqzqzqy ′′′−′−⎟⎠⎞⎜
⎝⎛ ′′′+′′′+′′′+′+⎟
⎠⎞⎜
⎝⎛ ′′′+′′′− 21222122
= ( ) ( ) yqzyzqyqzyzqzyqzqy ′′′−′−′′′+′′′+′+′′′− 212212
= ( ) ( )[ ] [ ] [ ]zyzyqzyzyqzyzyzyzyq ′′−′′′+′−′−′′′−′′′−′′′−′′′ 212 =[y,z](x)
bulunur. Buradan da;
[ ]zyxJYZ T ,))(( = (4.11)
eşitliğinin sağlandığı görülür. (4.1) dördüncü mertebeden diferansiyel denkleminin
dört çözümünün wronskiyenlerini değerlendirmek için bir özdeşliğe ihtiyaç vardır.
Bu özdeşlik; üçüncü mertebeden türevleri sürekli olan, dört fonksiyonu
},,,{ 4321 uuuu şeklinde tespit edilen cebirsel bir niceliktir. Dördüncü merteben
diferansiyel denklem için wronskiyen;
4321
4321
4321
4321
4321 ),,,(
uuuuuuuuuuuuuuuu
uuuuWx
′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′
= (4.12)
32
şeklinde tanımlanır. Bu durumda;
[ ]( ) [ ]( )
[ ]( ) [ ]( )
[ ]( ) [ ]( )⎪⎭
⎪⎬
⎫
⎪⎩
⎪⎨
⎧
−+−
=
xx
xx
xx
x
uuuuuuuuuuuu
uuuuWq
3241
4231
4321
432122
,,,,,,
),,,( (4.13)
eşitliği elde edilir (Fulton,1988). ),( ba aralığındaki dördüncü mertebeden
diferansiyel denklem ile ilişkisi olan maksimal 1L operatörünün tanım kümesi;
),(|);,(({)( 321 baCfrbaLfLD ∈∈= ve )4(f nün ),( ba deki öz alt kümeleri
mutlak süreklidir, )});,((2 rbaLLf ∈ (4.14)
şeklinde ifade edilsin. Eğer ax = regüler bir uç noktası olursa, o zaman ax = da iki
sınır koşulu verilebilir. 1α ve 2α reel 2 x 2 matrisleri;
22211 ITT =+ αααα (4.15i)
01221 =− TT αααα (4.15ii)
koşullarını sağlasın. Bu matrisler yukarıdaki koşullara denk olan;
22211 ITT =+ αααα (4.15iii)
01221 =− αααα TT (4.15iv)
koşullarını da sağlar. )( 1LDf ∈ ve F nin (4.5) değişkenler değişimi adı altında
yöndeş vektörler oldukları düşünülürse, ax = daki iki regüler sınır koşulları;
( 1α , 2α ) F (a) = 1α 1F (a) + 2α 2F (a)
= 1α ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡′ )(
)(afaf
+ 2α ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡′′
′+′′′−)(
)()()(
2
12
afqafqafq
= ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡00
(4.16)
olarak yazılabilir. Benzer bir şekilde, eğer bx = regüler bir uç noktası olursa 1β ve
2β reel 2 x 2 matrisleri seçilsin. Bu matrisler
22211 ITT =+ ββββ (4.17i)
01221 =− TT ββββ (4.17ii)
koşullarını sağlasın. Buradan da iki regüler sınır koşulları;
( 1β , 2β ) F (b) = 1β 1F (b) + 2β 2F (b)
= 1β ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡′ )(
)(bfbf
+ 2β ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡′′
′+′′′−)(
)()()(
2
12
bfqbfqbfq
= ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡00
(4.18)
33
olarak yazılır. Burada ax = ve bx = deki regüler sınır koşulları (4.6) Hamilton
sistemi için self-adjoint sınır değer problemini ifade etmektedir. Diğer bir alternatifte
dördüncü mertebeden (4.1) diferansiyel denklemi ax = ve bx = deki regüler sınır
koşulları ile birlikte bir sınır değer problemi olarak kabul edilebilir (Fulton, 1988).
Bu da hem sistem formülünü hem de özdeğer probleminin skaler dördüncü
mertebeden formülünü elde etmeye yardımcı olur. Buradaki amaç Bessel karesi
denkleminin açılım teorisini ele almak için nasıl genişletilebileceğini göstermektir.
iα ve iβ matrisleri
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= )(
22)(
21
)(12
)(11
ii
ii
i αααα
α , ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= )(
22)(
21
)(12
)(11
ii
ii
i ββββ
β i = 1,2 (4.19)
şeklinde tanımlansın. Bu durumda 1α ve 2α matrisleri;
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= )1(
22)1(
21
)1(12
)1(11
1 αααα
α , ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= )2(
22)2(
21
)2(12
)2(11
2 αααα
α
olarak ifade edilir. Burada da (4.15ii) koşulunda 1α ve 2α matrisleri yerine yazılırsa;
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)1(
22)1(
21
)1(12
)1(11
αααα
T
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)2(
22)2(
21
)2(12
)2(11
αααα
- ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)2(
22)2(
21
)2(12
)2(11
αααα
T
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)1(
22)1(
21
)1(12
)1(11
αααα
= ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛0000
( ) ( )
( ) ( )
( ) ( )
( ) ( )
( ) ( )
( ) ( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛0000
122
112
121
111
222
221
212
211
222
212
221
211
)1(22
)1(21
)1(12
)1(11
αααα
αααα
αααα
αααα
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )
( ) ( ) ( )0)1(
22)2(
22)1(
21)2(
21)1(
12)2(
22)1(
11)2(
21
)1(22
)2(12
)1(21
)2(11
112
212
)1(11
211
222
122
221
)1(21
212
122
211
)1(21
222
112
221
)1(11
212
112
211
)1(11 =⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
++++
−⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
++++
αααααααααααααααα
αααααααααααααααα
( ) ( )( ) ( ) 0
00
)1(12
)2(22
)1(11
)2(21
)2(12
)1(22
)2(11
)1(21
)1(22
)2(12
)1(21
)2(11
)2(22
)1(12
)2(21
)1(11 =⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
+−++−+
αααααααααααααααα
bulunur. Böylelikle;
( ) ( ) 0)1(22
)2(12
)1(21
)2(11
)2(22
)1(12
)2(21
)1(11 =+−+ αααααααα (4.20i)
( ) ( ) 0)1(12
)2(22
)1(11
)2(21
)2(12
)1(22
)2(11
)1(21 =+−+ αααααααα (4.20ii)
koşulları elde edilir. Bu da (Everit, 1957) tarafından kullanılan self-adjoint sınır
koşuluna denktir. Uygun başlangıç koşullarıyla a ve b deki iki sınır koşulunu
sağlayan lineer bağımsız çözümü bulmak için; ),( λxΦ ve ( )λ,xΨ sırasıyla a ve b
de tanımlanan çözümler olsun, başlangıç koşulları;
34
Φ (a,λ ) =
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
−−−
=⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−
)1(22
)1(12
)1(21
)1(11
)2(22
)2(12
)2(21
)2(11
1
2
αααααααα
αα
T
T
ve (4.21)
Ψ (b,λ ) = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−T
T
1
2
ββ
=
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
−−−
)1(22
)1(12
)1(21
)1(11
)2(22
)2(12
)2(21
)2(11
ββββββββ
olarak verilirsin. Burada Φ nin a da ki sınır koşulları, Ψ nin de b deki sınır
koşullarını sağladığı kolaylıkla gösterilir. Yukarıdaki başlangıç koşulları ile verilen
çözüm
Φ (x,λ ) = ( ))2()1( ,ΦΦ = ( ) ( )⎥⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′′′+
′′′−′+′′′−
′′
2212
21221112
21
21
φφφφφφ
φφφφ
qqqqqq
(4.22)
ve
Ψ (x, λ ) = ( ))2()1( ,ΨΨ = ( ) ( )⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′′+′′′−+′′′−
′′′
2212
21221112
21
21
χχχχχχ
χχχχ
qqqqqq
(4.23)
olarak yazılabilir. Bu Φ nın her bir bileşeninin a da ki sınır koşullarının her ikisini
de sağladığı ve Ψ nin de b deki sınır koşullarının her ikisini de sağladığını gösterir.
(4.21) deki başlangıç koşullarında lineer bağımsız { })2()1( ,ΦΦ ve { }21,φφ ; lineer
bağımsız çözümlerdir. Aynı durum { })2()1( ,ΨΨ ve { }21 ,χχ içinde geçerlidir
(Fulton, 1988). Dördüncü mertebeden (4.1) diferansiyel denklemin çözümleri
{ }2121 ,,, χχφφ olarak gösterilir. (4.11) eşitliği ve (4.21) başlangıç koşulları
kullanılarak
( ) ( )λλ ,, xJxT ΦΦ = [ ]( ) [ ]( )[ ]( ) [ ]( )⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡xxxx
2221
1211
,,,,φφφφφφφφ
= ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡0000
(4.24i)
35
( ) ( )λλ ,, xJxT ΨΨ =[ ]( ) [ ]( )[ ]( ) [ ]( )⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡xxxx
2221
1211
,,,,χχχχχχχχ
= ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡0000
(4.24ii)
ve
( ) ( )λλ ′ΦΦ ,, aJaT = 0 ∀ λ , λ′ ∈C (4.25i)
( ) ( )λλ ′ΨΨ ,, bJbT = 0 ∀ λ ,λ′ ∈C (4.25ii)
bağıntıları elde edilir (Fulton, 1988). Burada [ ]( )x21 ,φφ = [ ]( )x21 ,χχ = 0 olduğu
görülür. (4.16) ve (4.18) sınır koşulları Φ ve Ψ kullanılarak;
( ) ( )aJFaT λ,Φ = [ ]( )[ ]( )⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛afaf
2
1
,,φφ
= ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛00
(4.26)
( ) ( )bJFbT λ,Ψ = [ ]( )[ ]( )⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛bfbf
2
1
,,χχ
= ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛00
(4.27)
olarak yazılabilir. İki regüler (4.16) ve (4.18) sınır koşulu için ara durumlar
özetlenirse; İlk önce öz değerler, aşağıdaki fonksiyonun kökleri olarak belirlenir.
( ) ),,,()( 212122
, χχφφλβαxWxqW = (4.28)
Yukarıdaki eşitlik de (4.13) eşitliği kullanılarak;
( )[ ] [ ][ ] [ ][ ] [ ] ⎪
⎭
⎪⎬
⎫
⎪⎩
⎪⎨
⎧
−+−
==)(,)(,)(,)(,)(,)(,
),,,()(
1221
2211
2121
212122
,
λχφλχφλχφλχφλχχλφφ
χχφφλβαxWxqW
yazılabilir. Burada birinci satır (4.24i) ve (4.24ii) bağıntılarından 0 a eşit olur. Bu
durumda;
( )
⎪⎪⎭
⎪⎪⎬
⎫
⎪⎪⎩
⎪⎪⎨
⎧
′′′′−
′′′′+
=
12
12
21
21
22
22
11
11
,
χφχφ
χφχφ
χφχφ
χφχφ
λβαW
=( )( )( )( )⎭
⎬⎫
⎩⎨⎧
′−′′−′−
′−′′−′
12122121
22221111
χφχφχφχφχφχφχφχφ
=22222121
12121111
χφχφχφχφχφχφχφχφ′−′′−′′−′′−′
=[ ] [ ][ ] [ ] )(,)(,
)(,)(,
2221
1211
λχφλχφλχφλχφ
36
=[ ]
[ ] ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)](,[)(,)(,)](,[
det2221
1211
λχφλχφλχφλχφ
şeklinde yazılabilir. Bu eşitliğinde (4.24) den ( ) ( )λλ ,, xJxT ΦΨ ye eşit olduğu
biliniyor. Bu durumda;
=)(, λβαW det( ( ) ( )λλ ,, xJxT ΦΨ ) (4.29)
yazılabilir. Hamilton sistemi formülüne yardımcı olan 24× matrisleri için Φ ve Ψ
nin başka sembolleri kullanılır. 1φ ve 2φ hem de onların türevlerini içeren 22×
matrisleri ( )λ,1 xΦ ve ( )λ,2 xΦ ;
( )λ,xΦ = ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡ΦΦ
)(x, )(x,
2
1
λλ
(4.30)
olarak tanımlanır. Benzer tanımlama ),( λxΨ için de yapılır. Yukarıdaki tanımlama
kullanılarak öz değerleri belirleyen 2x2 matrisi ; ( ) ( )λλλω ,),( xJxTT ΦΨ=
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=
)()()()(
2212
2111
λωλωλωλω
= [ ]( ) [ ]( )[ ]( ) [ ]( )⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛λχφλχφλχφλχφ
2221
1211
,,,,
= ),(),( 2211 λβλβ bb Φ+Φ
= ( ) ( ) TTTT aa 2211 ,, αλαλ Ψ−Φ−
= ( ) ( ) Taa ),,( 2211 λαλα Ψ+Ψ− (4.31)
olarak yazılabilir (Fulton, 1988). φ ve χ fonksiyonlarını Titchmarsh’ın
fonksiyonları “φ ve χ ’’ ile kıyaslayınca, φ ve χ ;
( )λφ ,x : = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)(x, )(x,
2
1
λφλφ
ve ( )λχ ,x : = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)(x, )(x,
2
1
λχλχ
(4.32)
olarak tanımlanır. (4.1) dördüncü mertebeden diferansiyel denklemi , ax = ve bx =
deki sınır koşullarıyla elde edilen sınır değer problemi için Green fonksiyonunun
ξ=x da bulunan 3 üncü mertebeden türevdeki sıçrayan süreksizliği ;
( )λω matrisiyle;
37
G(x, ξ , λ ) = ⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
≤≤
−
−
bxxxxaxx
T
T
p
p
ξλξφωλξλφωλξ
),,(),(),,(),(
1
1
(4.33)
olarak ifade edilir (Fulton, 1988). ( ) 0, ≠λβαW sağlayan her λ için rezolvent
operatör
( ) ( ) ( ) ( ) ξβα ξξλξλ drfxGfLR
b
a∫= ;,:; , (4.34)
şeklindedir (Fulton, 1988). Buradaki βα ,L ; sınır koşulları (4.16) ve (4.18) ile verilen
ve 1L in kısıtlanması olarak belirlenen self-adjoint operatördür.
)(λr = ( )λωrank ; ],[),( bak λ üzerinde lineer bağımsız olan λ nın öz fonksiyon
sayısı olarak tanımlansın. (4.35)
Teorem 4.1: (i) λ nın bütün değerleri için ( ) 2)( =+ λλ kr
(ii) λ n , βα ,W nin bir basit sıfırı ise , ( ) 1)( == nn kr λλ dir.
normal durumdaki reel değere sahip bir öz fonksiyon için
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )[ ]nnnnnn
n xxW
kx λφλωλφλωλλω
,, 212122
21
22
−⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛′
=Ψ (4.36)
elde edilir. Burada “ k ” lineer bağımlılık ilişkisi tarafından belirlenen bir reel sabit
katsayıdır.
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )[ ]nnnnnnn xxkxx λφλωλφλωλχωλχλω ,,,, 212122221122 −=− (4.37)
Burada ( ) 022 ≠λω kabulü yapılırsa, yukarıdaki öz fonksiyon
( ) ( )∫ =Ψb
an dxxrx 12 (4.38)
olarak elde edilir.
(iii) Eğer 0)( =nr λ ve 2)( =nk λ ise ve hem 1χ hem de 2χ , φ 1 ve φ 2 üzerinde
lineer bağımlı olursa;
( ) ( ) ( )λφλφλχ ,,, 22111 xcxcx += (4.39i)
( ) ( ) ( )λφλφλχ ,,, 22112 xdxdx += (4.39ii)
şeklinde sabitler oluşur. 01221 ≠−=∆ dcdc olur.
Bu durumda Schmidt ortagonalleştirme yöntemi ile;
38
( ) ( ) ( ) ( )nnn
n xcd
x λφλωλω
,1
21
1221121 ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛′−′
∆=Ψ (4.40i)
{ } ⎟⎟
⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜
⎝
⎛
′′−′′′−′
′−′−′−′=Ψ
21
21122211122112
212211211111212
))()()()())(()((
),())()((),())()(()(
nnnnnn
nnnnnnn
cd
xcdxdcx
λωλωλωλωλωλω
λφλωλωλφλωλω (4.40ii)
elde edilir.
(iv) βα ,L , self-adjoint operatöre karşılık gelen öz fonksiyon açılımı da;
( ) ( ) ( ) ( ) ( )xdxxrxfxxf n
b
an
n
Ψ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛Ψ= ∫∑
∀λ
(4.41)
şeklinde elde edilir. (Fulton, 1988)
4.2 ‘ S’ Dönüşümü ve Plücker Özdeşliği
S– dönüşümü, Bessel karesi denkleminin Lim-4 durumu için yardımcıdır. (4.1)
dördüncü mertebeden diferansiyel denklemin temel çözümleri },,,{ 4321 uuuu olarak
alınsın bu durumda
[ ] [ ] [ ] [ ][ ] [ ] [ ] [ ][ ] [ ] [ ] [ ][ ] [ ] [ ] [ ]⎥
⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
44434241
34333231
24232221
14131211
,,,,,,,,,,,,,,,,
uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
=
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡−
−
001000011000
0100
(4.42)
normal koşulu yazılabilir (Fulton, 1988). Yukarıda yazılan koşul ve (4.13) eşitliği
kullanılarak;
[ ]( ) [ ]( )
[ ]( ) [ ]( )
[ ]( ) [ ]( )
1010
,,,,,,
),,,(
3241
4231
4321
432122 =
⎪⎭
⎪⎬
⎫
⎪⎩
⎪⎨
⎧=
⎪⎭
⎪⎬
⎫
⎪⎩
⎪⎨
⎧
−+−
=
xx
xx
xx
x
uuuuuuuuuuuu
uuuuWq
elde edilir ve
( ) 1),,,( 432122 =uuuuWxq x (4.43)
olduğu görülür. (4.5) altındaki },,,{ 4321 uuuu den elde edilen vektörleri
},,,{ 4321 UUUU ile ifade edilerek ;
JxJUxU T =)()( 00 (4.44)
39
normal koşulu yazılabilir. 0U ;
[ ]43210 ,,, UUUUU = (4.45)
olarak ifade edilen 4x4 matrisidir (Fulton, 1988). Bu da 0U ın üçüncü ve dördüncü
satırlarını takip ederek 1det 0 =U olan (4.42) normal koşulunu kullanarak devam
ediyor. )( 1LDf ∈ için, (4.5) vasıtasıyla Hamilton sistemleri için yöndeş
elementlerle bağlantı kurulursa ;
f ↔ F =
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
′′′+′′′−
′
fqfqfq
ff
2
12 )(
elde edilir. Buradan S dönüşümü;
(SF) (x) = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)()()()(
2
1
xSFxSF
= 10−U F =
⎥⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
),,,(),,,(),,,(),,,(
32122
42122
43122
43222
fuuuWxqufuuWxquufuWxquuufWxq
(4.46)
olarak tanımlanır. Bu eşitliğin sağ tarafı, Cramer kuralı uygulanarak ve FSFU =)(0
formülü kullanılarak kolayca bulunabilir (Fulton,1988). Yukarıdaki eşitliğin sağ
kısmı (4.12) kullanılarak sadeleştirilebilir; böylelikle
(SF) (x) =
[ ][ ][ ][ ] ⎥
⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
)(,)(,)(,)(,
2
1
4
3
xfuxfuxufxuf
=
( )( )( )( ) ⎥
⎥⎥⎥⎥
⎦
⎤
⎢⎢⎢⎢⎢
⎣
⎡
)()()()(
2
1
4
3
xJUFxJUFxJFUxJFU
T
T
T
T
(4.47)
elde edilir. Bu eşitlik ikinci mertebeden denklemlerdeki duruma benzer bir Plücker
özdeşliğidir (Fulton,1988).
Lemma4.1 : )(, 1LDgf ∈∀ için
[ ] )()()(, SFJSGJFGxgf TT == (4.48)
Sağlanır (Fulton, 1988).
İspat: Eğer (4.44) normalleştirmesi kullanılıp ve V0= 10−U yerine yazılırsa ;
JJVV T =00 (4.49)
elde edilir. Buradan ;
40
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) JFGFJVVGFUJGUSFJSG TTTTT === −−00
10
10
bulunur.
4.3: Lim-4 Durumu Genel Teori
(4.6) denklemi;
FJ ′= (λ A+B) F (4.50)
şeklinde yazılabilir. (4.42-45) ün 0U matrisinin
00 BUUJ =′ (4.51)
formülünü sağladığını varsayalım. (4.50) sisteminin çözümleri için S dönüşümünü
uygularsak;
)())(()( 10 xFUxSFxY −== (4.52)
olduğu görülür. 100−=UV için, (4.44) ve (4.49) kullanarak 0V ın
BUVJ T00 −=′ (4.53)
denklemini sağladığı görülür. Bu eşitlik kullanılarak; yukarıdaki değişken
değişiminin,(4.50) ifadesini;
( )YAUUYJ T00λ=′ (4.54)
eşitliği ile ifade edilen modifiye şekle dönüştürdüğü görülür. Burada
][00 ruuAUU jiT = (4.55)
alınmıştır. bx = deki lim-4 önermesi altında, )(xr e göre tüm çözümlerin
integrallenebilir fonksiyonlar olması koşulu sağlanır. Böylece ( )baLAUU T ,100 ∈ ve
(4.54) denkleminin bu çözümleri de, singüler lim-4 uç noktasındaki başlangıç
koşulları ile tanımlanabilir. Regüler uç noktasında da bx = , self-adjoint sınır
koşulları ifade edilebilir (Fulton, 1988). 1γ ve 2γ reel 2x2 matrisleri;
22211 ITT =+ γγγγ (4.56i)
01221 =+ TT γγγγ (4.56ii)
koşullarını sağlasın. bx = deki Lim-4 koşulları
( )21 ,γγ (SF)(b)= 1γ (SF)1(b) + 2γ (SF)2(b)
41
= 1γ [ ][ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)(,)(,
4
3
bufbuf + 2γ
[ ][ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)(,)(,
2
1
bfubfu = 0 (4.57)
olarak yazılabilir. Burada )(; 1LDf deki keyfi bir vektör ve Ff , de (4.46) – (4.47)
ile ilişkilidir. Lim-4 önermesi altında 4,1, =iui çözümleri bx = de r ye göre
integrallenebilir fonksiyonlardır (Fulton, 1988). Bu durumda bu da Green’nin (4.8)
formülünü
))((lim xSFbx→
=bx→
lim
[ ][ ][ ][ ] ⎟⎟
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
)(,)(,)(,)(,
2
1
4
3
xfuxfuxufxuf
(4.58)
olarak takip eder, bu ifade de )( 1LDf ∈∀ için geçerlidir. Bu şekilde (4.57) da
belirtilen limitler var olur ve bx = de dört lineer bağımsız sınır değeri ifade edilir
(Dunford and Schwarlz, 1963). ),( λxYb , bx = deki sınır koşullarını sağlayan (4.54)
denkleminin tek çözümü olsun. O halde
( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−=
→ T
T
bbxxY
1
2,limγγ
λ (4.59)
olmak üzere
),()(),( λλ xYxUx bo=Ψ : (4.60)
alalım. (4.52) değişken değişimi altında, ),( λxΨ ; (4.50) denkleminin bir çözümüdür
ve bu yüzden dördüncü mertebeden (4.1) denklemin iki skaler çözümü 1χ ve 2χ nin
terimleri (4.23) şeklinde yazılabilir (Fulton, 1988). Bu durumda;
),)((),( λλ xSxYb Ψ=
elde edilir. Burada (4.54) modifiye edilmiş denklemi ihmal edip, (4.50) denkleminin
tek çözümü Ψ yi gözlemleyerek sınır koşullarıyla;
( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−=Ψ
→1
2,)(limγγ
λT
bxXS (4.61)
yazılabilir. Burada (4.57) koşulları yerine yazılırsa, Ψ nin b deki sınır koşullarını
sağladığı görülür. (4.59) ve (4.60) deki iki sütun vektörde lineer bağımsız
olduklarından, ( ) ( ) ),( 21 ΨΨ=Ψ , (4.50) denkleminin iki lineer bağımsız çözümünü
42
verir ve skaler çözümlerden { 21,χχ } de lineer bağımsızdır. (4.11) ve (4.61) sınır
koşulları kullanıldığında
( ) ( ) [ ] [ ][ ] [ ] ⎥
⎦
⎤⎢⎣
⎡=⎥
⎦
⎤⎢⎣
⎡=ΨΨ
0000
)(,)(,)(,)(,
,,2221
1211
xxxx
xJxT
χχχχχχχχ
λλ (4.62)
ve
( ) ( ) CxJxT
bx∈′∀=′ΨΨ
→λλλλ ,0,,lim (4.63)
bağıntıları elde edilir (Fulton,1988). Bu bağıntıları kanıtlamak için (4.48) de Plücker
özdeşliği kullanılarak ,
( ) ( ) ( ) ( ) ( )( )λλλλ ′ΨΨ=′ΨΨ→→
,,lim,,lim xSJxSxJx T
bx
T
bx
= ( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−− T
T
J1
212 ,
γγ
γγ (4.64)
elde edilir. (4.57) singüler sınır koşulu Ψ nin terimleri ile ifade edilirse;
( ) ( ) [ ]( )[ ]( ) ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=Ψ
→ 00
,,
,lim2
1
bfbf
xJFxT
bx χχ
λ (4.65)
elde edilir (Fulton, 1988). Bu da kolaylıkla Plücker özdeşliğini ve (4.61) sınır
koşullarını kullanarak saptanabilir. γα ,L operatörünün tanım kümesi
{ }0)()()()(,0)()(|)()( 221122111, =+=+∈= bSFbSFaFaFLDfLD γγααγα (4.66)
olarak tanımlansın. γα ,L operatörü bir self-adjoint (kendine eş) operatördür. Regüler
durumda olduğu gibi, öz değerler aşağıdaki fonksiyonun kökleriyle belirlenir
( ) ( ) ( )( )xWqW x ωχχφφλγα det,,, 212122
, == . (4.67)
Buradan
( ) ( ) ( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=ΦΨ=
)()()()(
,,2212
2111
λωλωλωλω
λλλω xJxTT
= [ ] [ ][ ] [ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)(,)(,)(,)(,
2221
1211
λχφλχφλχφλχφ
= 1γ (SΦ )1 (b,λ ) + 2γ (SΦ )2 (b,λ )
= ( ) ( )( )Taa λαλα ,, 2211 Ψ+Ψ− (4.68)
elde edilir. (4.31) den kaynaklanan tek değişiklik, Plücker özdeşliği ve sınır
koşullarının (4.61) kullanımını gerektiren bx = deki )(λω nın değerlendirilmesidir.
43
Green fonksiyonu, rezolvent operatörü ve (4.32) – (4.41) deki öz fonksiyon açılımı
için olan formüller aynı kalır (Fulton, 1988).
Lemma 4.1. ( )γα ,, LDgf ∈ ve F, G (4.5) in yöndeş vektörleri olsun. Bu durumda;
[ ]( ) 0,lim =→
xgfbx
sağlanır (Fulton, 1988).
İspat : ( )γα ,LDf ∈ ise;
( ) ( ) ( )( ) 0211 =+ bSFbSF γγ
olduğu biliniyor. A sabit vektörü;
( ) ( ) ( ) ( )bSFbSFA 2211 γγ +=
şeklinde tanımlansın. Bu denklemler;
( ) ( )( ) ( ) ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛− AbSF
bSF 0
2
1
12
21
γγγγ
şeklinde yazılabilir. Burada 44× matrisinin tersi;
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛ −=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−
−
TT
TT
12
211
12
21
γγγγ
γγγγ
olarak elde edilir. Yukarıdaki eşitlik 44× matrisinin tersi ile çarpılırsa;
( ) ( )( ) ( ) A
bSFbSF
T
T
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
1
2
2
1
γγ
bulunur. Benzer şekilde G için bir 2-vektör vardır. G için de;
( ) ( )( ) ( ) B
bSGbSG
T
T
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
1
2
2
1
γγ
eşitliği yazılır. Bu sonuçlar kullanılarak;
[ ]( ) ( )( ) ( ) ( ) ( )( ) ( ) 0,lim,lim1
212 =⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−−===
→→AJBbSFJbSGxJFGxgf T
TTTT
bxbx γγ
γγ
elde edilir.
44
4.4. Bessel – Karesi Denkleminin Çözümleri
Bessel diferansiyel denkleminin (4.3) ;
( ) yyx
yxx
Ly λν=⎥
⎦
⎤⎢⎣
⎡+′′−=
21
şeklinde ifade edildiği biliniyor. Bu denklemi Bessel denklemine çevirmek için
gerekli düzenlemeler yapılırsa (4.3) denklemi
( ) 0222
22 =−++ yx
dxdyx
dxydx νλ
şekline dönüşür. Burada xs λ= dönüşümü yapılırsa
( ) 0222
22 =−++ νs
dsdys
dsyds
denklemi elde edilir. Bu denklem Bessel diferansiyel denklemidir. Bu denklemin
genel çözümü :
)()( sBJsAJy νν −+= (4.69)
olarak elde edilir. Burada A ve B sabitlerdir. Yukarıdaki genel çözümde s yerine
λ x yazılırsa (4.3) denkleminin genel çözümü;
)()( xBJxAJy λλ νν −+=
olarak elde edilir. Bessel karesi denkleminin dört çözümü; 0=x singüler bir nokta
olduğu için, 0=x ın yakınındaki Frobenius teorisinin uygulanması ile elde
edilebilir. Daha kolay bir yaklaşım da ),( λxz ikinci dereceden Bessel denkleminin
çözümü ise bunu yorumlamaktır (Fulton,1988). Bessel diferansiyel denkleminde y
yerine z yazılırsa;
( ) zzx
zxx
Az λν=⎥
⎦
⎤⎢⎣
⎡+′′−=
21
elde edilir. Bu denkleminin iki çözümü;
)(),( 21 xJxz λλλ ν
ν−
=
=⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
++Γ−
+∞
=
−
∑νν λ
νλ
k
k
k xkk
2
0
2
2)1(!)1(
45
= ν
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
2x
⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++Γ−∑
∞
=
k
k
kk xkk
2
0 2)1(!)1(
νλ (4.70i)
)(),( 22 xJxz λλλ ν
ν
−=
=⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛
++−Γ−
−∞
=∑
νν λν
λk
k
k xkk
2
0
2
2)1(!)1(
=ν−
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
2x
⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++−Γ−∑
∞
=
k
k
kk xkk
2
0 2)1(!)1(ν
λ (4.70ii)
olarak alınır. Bu çözümler, sabit ),0( ∞∈x için λ ya göre tam fonksiyonlardır.
Yukarıdaki yorumdan yyALy λ== 2 denkleminin çözümleri ),(),(2,1 λλ ±= xzxy
dır. Buradan dördüncü mertebeden Bessel karesi denkleminin çözümleri ;
),(),( 111 λλ += xzxy ),(),( 112 λλ −= xzxy (4.71i)
),(),( 221 λλ += xzxy ),(),( 222 λλ −= xzxy (4.71ii)
şeklinde yazılabilir. Yukarıdaki çözümler, λ nin kesirli üslerinin oluşumundan
dolayı λ ya göre tam fonksiyon değildirler. Ancak uygun lineer kombinasyonlarla,
kesirli üsler yok edilebilir. Bu şekilde dört lineer bağımsız çözüm ;
[ ]22211 21),( yyxw +=λ =
ν−
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
2x
⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++−Γ∑∞
=
k
k
k xkk
4
0 2)12()!2( νλ (4.72i)
[ ]12112 21),( yyxw +=λ =
ν
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
2x
⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++Γ∑∞
=
k
k
k xkk
4
0 2)12()!2( νλ (4.72ii)
=),(3 λxwλ2
y y- 1211 + =ν
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
2x
⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
+Γ−
−∞
=
−
∑24
1
1
2)2()!12(
k
k
k xkk ν
λ (4.72iii)
=),(4 λxwλ2
y y- 2221 + = ν−
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
2x
⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
+−Γ−
−∞
=
−
∑24
1
1
2)2()!12(
k
k
k xkk ν
λ (4.72iv)
olarak bulunur. Yukarıdaki teorinin uygulanması için, normal çözümleri (4.42) ve
(4.43) koşullarını sağlayan λ = 0 için dört lineer bağımsız çözümü seçmek gerekli
olacaktır. Dört çözümü elde etmek için (4.4) Bessel karesi denkleminde λ = 0
yazılarak elde edilen Cauchy-Euler denklemi çözülebilir (Fulton, 1988). (4.4) Bessel
karesi denkleminde paydalar eşitlenip gerekli düzenlemeler yapılırsa;
46
0)4()21()21(2 2222234 =−+′++′′+−′′′+′′′′ yyxyxyxyx νννν
Cauchy-Euler denklemi elde edilir. tex = dönüşümü yapılarak gerekli düzenlemeler
yapılırsa;
[ ] 0)4()21()1()21()2)(1(2)3)(2)(1( 2222 =−+++−+−−−+−−− yDDDDDDDDDD νννν[ ] 0)4()22)(2( 2222 =−+−−− yDDDD ννν
bulunur. Buradan karakteristik denklemin çözümleri 2,, 321 +=−== νν mmvm ve
24 +−= νm olarak elde edilir. Bu durumda denklemin dört çözümü 2,, +− ννν xxx ve ν−2x olarak elde edilir. Plücker özdeşliğinin gerekliliği ve (4.42) normalleştirmesine
ulaşmak için, (4.9) eşitliği kullanılarak lineer olmayan sonuçlar hesaplanabilir.
Buradan
[ ]2, +− νν xx = ⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡
++−++−
++−++−−−−+−−
+−+−−
νννν
νννν
νννννν
νννννν
xxxxxxxx
x112
123
)2)(1()2)(1()2)(1()2)(1(
- [ ]1212
)2(21 +−+−− +−−+ νννν ννν xxxx
x
[ ]νννν νννν xxxx −+−− ++−++ )2)(1()1(1 22
= [ ] [ ] [ ]2222448124 2323 −−+−−−−−−−− ννννννν
= 2222448124 2323 −−++++−−− ννννννν
= νν 88 2 −−
= )1(8 +− νν
[ ]νν −2,xx = ⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡
−−+−−−
−−−−−−−−−−
−−−−
νννν
νννν
νννννν
νννννν
xxxxxxxx
x112
123
)2)(1()2)(1()1)(2()2)(1(
- [ ]νννν ννν −−− −−+ 121
2
)2(21 xxxxx
[ ]νννν νννν xxxx −−− −−−−+ )1)(2()1(1 22
= [ ] [ ] [ ]2222448124 2323 −+−+−−+− ννννννν
= 2222448124 2323 −++−+−+−− ννννννν
= νν 88 2 +−
= )1(8 −− νν
elde edilir. (4.43) koşulunun sağlanması için; { }4321 ,,, uuuu fonksiyonları;
47
ν
ν−= xxu
21)(1
(4.73i)
ν
νxxu
21)(2 = (4.73ii)
23 )1(4
1)( +
+−= ν
νxxu (4.73iii)
24 )1(4
1)( +−
−−= ν
νxxu (4.73iv)
şeklinde seçilebilir. Bu fonksiyonlar (4.4) Bessel karesi denkleminin çözümüdür ve
dolayısıyla bu denklemi sağlar. Bu fonksiyonların her biri yukarıdaki Cauchy-Euler
denkleminde yerine yazılırsa;
02
)4(2
)21(2
)1)(21(2
)2)(1(22
)3)(2)(1( 221
222
23344 =
−+
+−
++−
++−
+++ −−−−−−−−− ννννν
ννννννννννν xxxxxxxxx
02
)4(2
)21(2
)1)(21(2
)2)(1(22
)3)(2)(1( 221
222
23344 =
−+
++
−+−
−−+
−−− −−−− ννννν
ννννννννννν xxxxxxxxx
0)1(4)4(
)1(4)2)(21(
)1(4)2)(1)(21(
)1(4)2)(1(2
)1(4)1)(2)(1( 2
221
22
21324 =
+−
−+++
−+
++++
+++
−+
−++− ++−− ννννν
ννν
ννν
νννν
νννν
ννννν xxxxxxxxx
0)1(4)4(
)1(4)2)(21(
)1(4)2)(1)(21(
)1(4)2)(1(2
)1(4)1)(2)(1( 2
221
22
21324 =
−−
−−−+
+−
−−++
−−−
+−
+−−− +−+−−−−−− ννννν
ννν
ννν
νννν
νννν
ννννν xxxxxxxxx
bulunur. Bu da { }4321 ,,, uuuu fonksiyonlarının Bessel karesi denkleminin çözümleri
olduğunu gösterir. Bu çözümlerin wronskiyeni için (4.43) koşulu, (4.12) in
kullanımıyla kanıtlanabilir. Bu durumda (4.43) koşulu;
⎪⎭
⎪⎬
⎫
⎪⎩
⎪⎨
⎧
′′′′′′′′′′′′−+
′′′′′′′′′′′′′′−+
′′′′′′′′′′′′′′′′−+
′′′′′′′′′′′′′′′′′′
−= ++++
432
432
432
114
432
432
432
113
432
432
432
112
432
432
432
1112 )1()1()1()1(
uuuuuuuuu
uuuuuuuuuu
uuuuuuuuuu
uuuuuuuuuu
ux
4321
4321
4321
4321
24321
22 ),,,()(
uuuuuuuuuuuuuuuu
xuuuuWxq x
′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′′
=
48
şeklinde açılır. Buradaki her bir determinant birinci satıra göre ayrı ayrı açılırsa;
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
′′′′′′′′′′
′−+′′′′′′′′′′
′−+′′′′′′′′′′
′−=′′′′′′′′′′′′′′′′′′
− ++++
32
324
31
42
423
21
43
432
111
432
432
432
111 )1()1()1()1(
uuuu
uuuuu
uuuuu
uuuuuuuuuuu
u
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−−+−−
++
−+−++
+−= −−−− 2
22
232
3
)1(16)2)(2(
)1(16)254)(2(
164
21 νννν
νννν
ννννννν
νxxxx
223
)1)(1(168822 −
−+−++−
= xνν
ννν
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
′′′′′′′′′′
−+′′′′′′′′′′
−+′′′′′′′′′′
−′−=′′′′′′′′′′′′′′′′− ++++
32
324
31
42
423
21
43
432
111
432
432
432
112 )1()1()1()1(
uuuu
uuuuu
uuuuu
uuuuuuuuuuu
u
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−−+
++
−+−+
−−= −−−−− 1
21
231
21
)1(16)2(
)1(16)254(
16)4(
21 νννν
ννν
ννννν
νxxxx
223
)1)(1(162482 −
−+−−+−
= xνν
ννν
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
′′′′′′′′
−+′′′′′′′′
−+′′′′′′′′
−′′=′′′′′′′′′′′′′′− ++++
32
324
31
42
423
21
43
432
111
432
432
432
113 )1()1()1()1(
uuuu
uuuuu
uuuuu
uuuuuuuuuuu
u
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−+−+
++
−+
−+−+
= −− νννν
νννν
νν
νννν xxxx
)1)(1(16)232(
)1(162
)1)(1(16)4(
2)1( 22
2
22
)1(1622 −
−−
= xνν
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
′′′′′′
−+′′′′′′
−+′′′′′′
−′′′−=′′′′′′′′′′′′− ++++
32
324
31
42
423
21
43
432
111
432
432
432
114 )1()1()1()1(
uuuu
uuuuu
uuuuu
uuuuuuuuuuu
u
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−++
+−+−+−
+−+
−++= +++−− 11
21
23
)1)(1(162
)1)(1(1623
)1)(1(16)4(
2)2)(1( νννν
ννν
νννν
ννννν xxxx
22
)1(16422 −
−−+
= xννν
49
elde edilir. Bu değerler yukarıda yerine yazılırsa;
⎭⎬⎫
⎩⎨⎧
−−+
+−−
+−+
−−+−+
−+−++− −−−− 2
22
22
232
232
)1(16422
)1(1622
)1)(1(162482
)1)(1(168822 xxxxx
ννν
νν
ννννν
ννννν
=1
bulunur. Bu da (4.43) koşulunun sağlandığını gösterir. Bessel karesi operatörünün
0<ν <1 için Lim-4 durumuna düşmesi (4.72) ve (4.73) den görülür. Lim-4 durumunu
analiz edip, uygun sınır koşullarıyla bağlantılı öz değerlerin determinantı için 2x2
w – matrisi elde edilebilir. Buradan çözümler ;
( ) ⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+
+−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛= ∑
∞
=
−− k
k
k xkk
xxxw4
01 2)12()!2(21
12
),(νλ
νλ
νν
( ) ⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
++Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+
+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛= ∑
∞
=
k
k
k xkk
xxxw4
02 2)12()!2(21
12
),(νλ
νλ
νν
( ) ⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
+Γ−⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛
+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−∞
=
−
∑24
2
12
3 2)2()!12(2221
2),(
k
k
k xkk
xxxxwν
λν
λνν
( ) ⎥⎥⎦
⎤
⎢⎢⎣
⎡⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
+−Γ−⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛
+−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−∞
=
−−−
∑24
2
12
4 2)2()!12(2221
2),(
k
k
k xkk
xxxxwν
λν
λνν
olarak yazılabilir. Burada 0→x için
( ) ))(01(1
12
),( 41 xxxw +
+−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−
νλ
ν
( ) ))(01(1
12
),( 41 xxxw +
+−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−
νλ
ν
( ) ))(01(2
12
),( 42
3 xxxw ++Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
+
νλ
ν
( ) ))(01(2
12
),( 42
4 xxxw ++−Γ
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
+−
νλ
ν
bulunur. Bu eşitlikler aşağıda yerine yazılırsa;
( )λν
νλ ν ,21)1(2),( 11 xwxy −Γ= −
= ))(01()1(
122
1)1(2 4xx+
+−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛−Γ
−−
ννν
νν
50
= [ ])(0121 4xx +−ν
ν (4.74i)
( )λν
νλ ν ,21)1(2),( 22 xwxy +Γ=
= ))(01()1(
122
1)1(2 4xx+
+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛+Γ
ννν
νν
= [ ])(0121 4xx +ν
ν (4.74ii)
( )λν
νλ ν ,))1(4
1)(2(2),( 32
3 xwxy+
−+Γ= +
= ))(01()2(
12)1(4
1)2(2 42
2 xx+
+Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+
−+Γ+
+
ννν
νν
= [ ])(01)1(4
1 42 xx ++
− +ν
ν (4.74iii)
( )λν
νλ ν ,))1(4
1)(2(2),( 42
4 xwxy−
−+−Γ= −
= ))(01()2(
12)1(4
1)2(2 42
2 xx+
+−Γ⎟⎠⎞
⎜⎝⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−
−+−Γ+−
−
ννν
νν
= [ ])(01)1(4
1 42 xx +−
− +−ν
ν (4.74iv)
şeklinde elde edilir. (4.47) eşitliğini uygulayıp, (4.46) deki S – dönüşümünde (4.73)
deki çözümü kullanarak, yukarıdaki her bir çözüm içinde (4.9) u, kullanıp lineer
bağımlı olmayan sonuçlar hesaplanabilir. 0→x gibi )](,[ 31 xuy için (4.9)
uygulanırsa;
)]()[()](,[ 31313131231 uyuyuyuyqxuy ′′′−′′′−′′′−′′′= ][ 31311 uyuyq ′−′− ][ 31312 uyuyq ′′−′′′+
elde edilir. Burada değerler yerine yazılırsa;
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+
++−+−
+−
+++−
= −−+−− 1424331 )1(4
)2)(1()](01[21
)1(41)](01[
2)2)(1()](,[ νννν
νννν
νννν xxxxxxxxuy
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+
++−+
−−
++−
++
− −−+−− νννν
ννν
ννν xxxxxxx
)1(4)2)(1()](01[
21
)1(4)2()(01[
2)1( 41142
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡++−
+−+
−+−
+− +−+−− 142:41
2
)1(4)2()](01[
21
)1(41)](01[
2121 νννν
νν
ννν xxxxxx
x
51
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+
++−+−
+−
++
+ −+−− νννν
ννν
ννν xxxxxx
)1(4)2)(1()](01[
21
)1(41)](01[
2)1(1 4242
( )⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡ ++⎥
⎦
⎤⎢⎣
⎡ ++−⎥
⎦
⎤⎢⎣
⎡ ++=
νννν
8)](01[2
4)](01[21
2)](01)[2( 4424 xxx
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡+
+−
++=
νννν
41
421
22)](01[
24x
⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡ +−−++=
νννν
412142)](01[
224x
)](01[ 4x+=
bulunur. Aynı yolla diğer değerlerde elde edilip yerine yazılırsa;
[ ][ ][ ][ ] ⎟⎟
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
=
)(,)(,)(,)(,
),)((
12
11
41
31
1
xyuxyuxuyxuy
xSY λ =
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛ +
+−
+−
)(0)(0)(0)(01
2
22
42
4
xxx
x
ν
ν
(4.75i)
[ ][ ][ ][ ] ⎟⎟
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
=
)(,)(,)(,)(,
),)((
22
21
42
32
2
xyuxyuxuyxuy
xSY λ =
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
+
+
+
)(0)(0
)(01)(0
22
2
4
42
ν
ν
xx
xx
(4.75ii)
[ ][ ][ ][ ] ⎟⎟
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
=
)(,)(,)(,)(,
),)((
32
31
43
33
3
xyuxyuxuyxuy
xSY λ =
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
++
+
)(0)(01
)(0)(0
42
4
6
62
ν
ν
xx
xx
(4.75iii)
[ ][ ][ ][ ] ⎟⎟
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
=
)(,)(,)(,)(,
),)((
42
41
44
34
4
xyuxyuxuyxuy
xSY λ =
⎟⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
+
+−
+−
)(01)(0)(0
)(0
4
42
62
6
xxx
x
ν
ν
(4.75iv)
sonuçları bulunur. Buradaki iY vektörleri, (4.5) in değişken değişimleri altında iy ,
4,1=i den elde edilir.
52
4.5. Lim-4 Durumu 0<ν <1
Lim-4 durumunun genel teorisi; sağ uç noktasının lim-4 ve son bitiş noktasında
regüler olduğu zamanki durumu olarak aşağıdaki şekilde olur. 0=x da Lim-4
durumuna sahip olan ve bx = de regüler olan )1,0(∈ν için Bessel karesi
denklemine bu teori uygulansın. Buna göre 0=x daki sınır koşulu (4.46) – (4.47) da
(4.73) çözümlerini ve S dönüşümünü kullanarak
)0()()0()()0)()(,( 221121 SFSFSF γγγγ +=
= 1γ[ ][ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)0(,)0(,
4
3
ufuf + 2γ [ ]
[ ] ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)0(,)0(,
2
1
fufu = ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛00
(4.76)
olarak tanımlanır (Fulton, 1988). bx = deki regüler sınır koşulları (4.18) şeklinde
verilir.Ψ çözümleri 1β ve 2β yi dahil eden (4.21) başlangıç koşullarıyla bx = de
tanımlanır ve Φ çözümleri de aşağıdaki sınır koşullarıyla (4.76) sınır koşullarını
doğrulamak için 0=x da tanımlanır.
( )( ) ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−=Φ
→ T
T
xxS
1
2
0,lim
γγ
λ (4.77)
Burada 1γ ve 2γ , (4.56) koşullarını sağlayan 2x2 reel matrisleridir. 0=x daki Φ
çözümleri ve bx = deki bu Ψ çözümleri genelde 4x2 matrisiyle (4.22) ve (4.23)
olarak ifade edilir. (4.68) deki 2x2 matrisi ( )λω ifadesi
( ) ( ) ( )λλλω ,, xJxTT ΦΨ=
= ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)()()()(
2212
2111
λωλωλωλω
= [ ] [ ][ ] [ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)(,)(,)(,)(,
2221
1211
λχφλχφλχφλχφ
= ( ) ( )λβλβ ,, 2211 bb Φ+Φ
= TSS )),0()(),0()(( 2211 λγλγ Ψ+Ψ− (4.78)
olarak elde edilir. (4.4) ve (4.18) self-adjoint sınır değer probleminin öz değerleri
( ) ( )( )λωλβγ det, =W (4.79)
fonksiyonunun sıfırlarıdır. 0=x noktası, Bessel karesi denklemi için singüler
noktası olduğu için, 0=x dan başka bir noktadaki başlangıç koşulları yardımıyla
53
çözümleri ortaya çıkarmak hiç de doğal olmaz. Bu sebepten dolayı, Bessel karesi
denkleminin çözümlerinin terimlerindeki; bx = de (4.21) başlangıç koşullarıyla
tanımlanan Ψ çözümünü ifade etmeye çalışmaktan kaçınılır. Bunun yerine (4.77)
uç koşulları ile tanımlanan Φ çözümüyle bağlantılı skaler { }21 ,φφ fonksiyonlarını
belirlenir. Böylelikle ( )λω fonksiyonunu kullanarak, öz fonksiyon teorisinin tüm
detayları çözülebilir (Fulton, 1988). Bu çözümler için
( ) ( ) ( )λβλβλω ,, 2211 bbT Φ+Φ=
= β 1 ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡′′ )()(
)()(
21
21
bbbb
φφφφ
+β 2 ⎥⎦
⎤⎢⎣
⎡′′′′
′+′′′−′+′′′
))(())(())(()()())(()()(
2212
21221112
bqbqbqbqbqbq
φφφφφφ
(4.80)
elde edilir. { }21 ,φφ fonksiyonlarının her biri (4.74) da 4,1, =iyi dört çözümünün
lineer bir birleşimi olmalı. (4.5) değişken değişimi altında 4,1=y yöndeş vektörlerin
terimleri, )1,0(∈ν için (4.75) dan takip edilirse,
[ ])0)((),0)((),0)((),0)(( 4321 SYSYSYSY = 1 ∈∀λ C (4.81)
elde edilir. (4.26) için
1γ = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)1(
22)1(
21
)1(12
)1(11
γγγγ
, 2γ = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)2(
22)2(
21
)2(12
)2(11
γγγγ
(4.82)
formülü veya
∑=
=4
1),(),(
jjiji xycx λλφ 2,1=i
ve
∑=
=Φ4
1
)( ),(),(j
jiji xYcx λλ 2,1=i
formülleri kullanılır. S dönüşümünü her iki tarafa uygulayıp, bilinmeyen sabit cij yi
bulmak için (4.77) sınır koşulları ve (4.81) eşitliği uygulanabilir. Buradan da ;
( ) 4)1(
123)1(
112)2(
121)2(
111 , yyyyx γγγγλφ ++−−= (4.83i)
( ) 4)1(
223)1(
212)2(
221)2(
212 , yyyyx γγγγλφ ++−−= (4.83ii)
54
elde edilir. (4.78) deki 2x2 matrisi ( )λω ; (4.80) de (4.83) eşitliği göz önünde
bulundurularak, bx = de değerlendirilen 4,1, =iyi çözümlerinin terimleriyle
yazılabilir. Bu da 21 ,γγ ve β 1, β 2 matrisleri ile ifade edilen tüm on altı sınır koşulu
katsayıları üzerindeki ( )λω nin açık ifadesini verir (Fulton, 1988).
Örnek: Bessel karesi denklemini 21
=ν için çözüp, Lim-4 durumunu uygulayınız.
Çözüm: Bessel karesi denkleminin çözümünü bulmak için Bessel fonksiyonlarından
yararlanılabilir. Bu durumda 21
=ν durumu için; )(xJν ve )(xJ ν− fonksiyonları;
( ) x
xxJ sin2
21 π
=
( ) xx
xJ cos2
21 π
=−
olarak ifade edilmektedir. Burada x yerine xλ yazılarak,
)sin(2)(21
21 x
xxJ λ
λπλ ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= (4.84i)
)cos(2)(21
21 x
xxJ λ
λπλ ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛= (4.84ii)
şeklinde elde edilir. (4.74) de verilen Bessel karesi denklemlerinin dört çözümü ;
21
41
41
21
1 ))cosh()(cos(21),( xxxxxy =+=
−λλλ ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛∑∞
=0
4
)!4(k
kk
xkλ (4.85i)
21
41
41
21
41
2 ))sinh()(sin(21),( xxxxxy =+=
−−λλλλ ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛+∑
∞
=0
4
)!14(k
kk
xkλ (4.85ii)
21
41
41
21
43
3 ))sin()(sinh(21),( xxxxxy −=−−=
−−λλλλ ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−∑
∞
=
−−
1
241
)!14(k
kk
xkλ (4.85iii)
21
41
41
21
21
4 ))cos()(cosh(21),(
−−−=−= xxxxxy λλλλ ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−∑
∞
=
−−
1
241
)!24(k
kk
xkλ (4.85iv)
55
olarak bulunur. Bir örnek olarak ikinci mertebeden öz değer problemiyle birleşmiş öz
fonksiyon ve öz değerlerin karesini almayla sonuçlanan öz fonksiyon açılımını
düşünülebilir. Bu durumda
( )′′yx + 041
=⎟⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜⎜
⎝
⎛
+− yxx
λ (4.86i)
0,lim 21
0=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛→
yxxWxx (4.86ii)
0)( =by (4.86iii)
eşitlikleri yazılabilir. (4.85) ile bağlantılı öz değer ve öz fonksiyonlar; 2
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
bk
kπλ , ⎟
⎠⎞
⎜⎝⎛=
−
bxkxykπsin2
1
olarak tanımlanabilir. Buradaki öz fonksiyonu koruyan Bessel karesi denklemi için
uygun sınır koşullarına ulaşılırken ikinci mertebeden denklemin sınır koşullarının
nasıl alınması gerektiği açık değildir. Ancak bazı deneyimlerden sonra
1γ = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛0001
, 2γ = ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−1000
(4.87i)
β 1 = ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
21001
, β 2 = ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
21000
(4.87ii)
sınır koşullarının uygun olduğu görülür. 1γ , 2γ , β 1 ve β 2 matrisleri (4.76) ve (4.18)
de yerine yazılarak ;
[ ][ ]
[ ][ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−
+⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−
+⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛00
)0](,[0
0)0](,[
)0(,)0(,
1000
)0(,)0(,
0001
2
3
2
1
4
3
fuuf
fufu
ufuf
[ ][ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛− )0(,
)0(,
2
3
fuuf
= [ ][ ] ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛)0(,)0(,
22
3
yfyf
= ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛00
(4.88i)
⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛=⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛′′
′+′′′−⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛+⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛′⎟
⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
00
)()()()(
21000
)()(
21001
bfbbfbbfb
bfbf
⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜
⎝
⎛
′′+′ ))()((2
1)(
bfbbf
bf = ⎟⎟
⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛00
(4.88ii)
56
yöndeş sınır koşulları elde edilir. Buradaki sınır koşulları uygulanarak
),(),( 31 λλφ xyx = ),(),( 22 λλφ xyx = (4.89)
elde edilir. Bessel karesi probleminin, ( )λω matrisini belirleyen (4.78) kullanılarak
(4.88);
Tω (λ ) = ⎟⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎜
⎝
⎛
′′+′′′+′ )]()([2
1)]()([2
1)()(
2211
21
bbbbbb
bb
φφφφ
φφ (4.90)
formülü ile verilir. (4.89) ve (4.85) yi kullanarak yapılan hesaplama daha sonra tüm
fonksiyonun sıfırları olarak öz değerleri verir.
))(det()(, λωλβγ =W
= ⎟⎟⎠
⎞⎜⎜⎝
⎛−)sin()sinh(
21 4
141
21
bb λλλ (4.91)
)(, λβγW nın sıfırları
λ k = 4
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛
bkπ , k = 1,2 … (4.92)
olup, bunların tümü basittir. ( ) 022 ≠nλω olduğundan, (4.36) – (4.37) in
normalleştirilmiş öz fonksiyonu hesaplamak için kullanılabilir. Buradan
⎟⎠⎞
⎜⎝⎛=
−
bxkx
bxk
πψ sin2)( 21
(4.93)
bulunur. (4.88) sınır koşulları ile bağlantılı ν = 21 için öz fonksiyon açılım formülü
∑∞
=
Ψ=1
),()(k
kk xcxf ∫ Ψ=b
kk dxxfc0
)( (4.94)
olarak elde edilir.
59
ÖZGEÇMİŞ
Adı Soyadı : Pakize Neval ZEYNELGİL
Doğum Yeri ve Yılı : Isparta 1981
Medeni Hali : Bekâr
Yabancı Dili : İngilizce
Eğitim Durumu (Kurum ve Yıl)
Lise : 1995 - 1999, Gürkan Süper Lisesi
Lisans : 1999 - 2003, Dokuz Eylül Üniversitesi
Buca Eğitim Fakültesi, İlköğretim Matematik Öğretmenliği
Çalıştığı Kurumlar ve Yıl
Budur – Bucak Kocaaliler İlköğretim Okulu (2003 - 2005)
Isparta – Atabey 75. Yıl Y.İ.B.O (2005 - 2008)