27
Elementy kinematyki Wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski

Elementy kinematyki Wprowadzenie - Fizykarkfizyka.pl/user_storage/128/docs/system/pwsz_2015/prm._elementy_kinematyki...Założenia: Ciało, które można traktować jako punkt materialny,

  • Upload
    others

  • View
    10

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

  • Elementy kinematyki Wprowadzenie

    dr inż. Romuald Kędzierski

  • Założenia:

    Ciało, które można traktować jako punkt materialny, poruszało się po torze krzywoliniowym. W chwili początkowej znajdowało się w punkcie A, po upływie pewnego czasu znalazło się w punkcie B, natomiast w chwili końcowej znalazło się w punkcie C.

    Obserwator znajdował się w punkcie O.

    Wartości wektorów prędkości chwilowych w punktach A, B, C spełniały zależność:

    Tor ruchu

    Wnioski: przemieszczenie całkowite jest sumą wektorów przemieszczeń cząstkowych.

  • Uwaga:

    Przemieszczenie (przesunięcie):

    wektor łączący położenie początkowe i końcowe ciała,

    jego punkt przyłożenia znajduje się w położeniu początkowym ciała,

    jego wartość jest równa długości odcinka łączącego położenie początkowe i końcowe ciała,

    zmiana wyboru punktu odniesienia O nie zmienia wektora przemieszczenia ciała.

    Droga:

    wielkość skalarna (liczba dodatnia),

    jej wartość jest równa długości toru zakreślonego przez poruszające się ciało.

  • Prędkość średnia

    Szybkość średnia

    Wielkość skalarna definiowana, jako iloraz przebytej drogi i czasu, w którym ta droga została przebyta.

    Wielkość wektorowa definiowana, jako iloraz przemieszczenia ciała i czasu, w którym to nastąpiło.

    Uwaga:

  • Przyspieszenie średnie

    Wielkość wektorowa definiowana, jako iloraz zmiany prędkości ciała i czasu, w którym to nastąpiło.

    Dlatego:

  • Uwaga:

    Jeżeli dana jest zależność zmian położenia ciała od czasu:

    to:

    -prędkość ciała jest pochodną zmian położenia ciała liczoną względem czasu:

    -przyspieszenie ciała jest pochodną zmian prędkości liczoną względem czasu:

  • Bezruch jest formą ruchu, tylko …

    trochę bardziej stabilną!

  • Prędkość

    w różnych układach odniesienia

    dr inż. Romuald Kędzierski

  • Klasyczne prawo dodawania prędkości

    Przyjęte oznaczenia:

    - tzw. prędkość unoszenia, jest prędkość, z jaką układ ruchomy porusza się względem układu nieruchomego.

    Np. prędkość, z jaką jadący pociąg porusza się względem powierzchni Ziemi.

    - tzw. prędkość własna, jest prędkość ciała poruszającego się w układzie ruchomym, zmierzona w tym układzie.

    Np. prędkość pasażera spacerującego w jadącym pociągu, zmierzona względem podłogi pociągu.

    - tzw. prędkość wypadkowa, jest prędkość ciała poruszającego się w układzie ruchomym zmierzona w układzie nieruchomym.

    Np. prędkość pasażera spacerującego w jadącym pociągu, zmierzona względem powierzchni Ziemi.

  • Klasyczne prawo dodawania prędkości

    Jeżeli wartości prędkości unoszenia i własnej są wielokrotnie mniejsze od wartości prędkości światła w próżni:

    to:

    Uwaga:

    Gdyby było na przykład:

    to:

  • Prędkość względna

    Dwa ciała A i B poruszają się względem powierzchni Ziemi z prędkościami wynoszącymi odpowiednio:

    Założenie:

    gdzie:

    Prędkość ciała A względem ciała B wyraża zależność:

    natomiast prędkość ciała B względem ciała A wyraża zależność:

    Wniosek:

    ale:

  • Większość technologii ma świetlisty awers, ale …

    życie dało im rewers –

    czarną rzeczywistość !

    Stanisław Lem

  • Równanie ruchu jednostajnego i jednostajnie zmiennego

    prostoliniowego

  • Równanie ruchu jednostajnego prostoliniowego

    Założenie:

    Punkt materialny porusza się wzdłuż jednej z osi układu współrzędnych (np. osi X) ze stałą prędkością.

    Jego położenie na tej osi w danej chwili czasu t opisuje równanie:

    - wektor położenia początkowego.

    Wartość jego współrzędnej określa położenie ciała na osi X (względem początku osi) w chwili początkowej.

    - wektor prędkości ciała

    Zwrot zgodny ze zwrotem osi X dodatnia współrzędna prędkości

    Zwrot przeciwny do zwrotu osi X ujemna współrzędna prędkości

  • Równanie ruchu jednostajnie zmiennego prostoliniowego

    Założenie:

    Punkt materialny porusza się wzdłuż jednej z osi układu współrzędnych (np. osi X) ze stałym do przyspieszeniem.

    Jego położenie na tej osi w danej chwili czasu t opisuje równanie:

    - wektor położenia początkowego.

    Wartość jego współrzędnej określa położenie ciała na osi X (względem początku osi) w chwili początkowej.

    - wektor prędkości początkowej ciała

    Zwrot zgodny ze zwrotem osi X dodatnia współrzędna prędkości

    Zwrot przeciwny do zwrotu osi X ujemna współrzędna prędkości

    Zależność wektora położenia ciała od czasu.

  • Równanie ruchu jednostajnie zmiennego prostoliniowego

    - wektor przyspieszenia ciała.

    Zwrot zgodny ze zwrotem osi X dodatnia współrzędna przyspieszenia

    Zwrot przeciwny do zwrotu osi X ujemna współrzędna przyspieszenia

    Uwaga:

    Ruch jednostajnie przyspieszony:

    oba wektory mają takie same zwroty, a tym samym takie same znaki współrzędnych

    Ruch jednostajnie opóźniony:

    oba wektory mają takie przeciwne zwroty, a tym samym przeciwne znaki współrzędnych

  • Zależność wektora prędkości ciała od czasu.

    Uwaga:

    Znaki współrzędnych wektorów prędkości początkowej i przyspieszenia określa się w taki sam sposób, jak w przypadku zależności wektora położenia od czasu

    trwania ruchu!

    Aby w pełni opisać ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy, należy użyć zarówno zależności wektora położenia od czasu,

    jak i zależności wektora prędkości od czasu!

  • Przykłady układania równań opisujących ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy.

    Założenie:

    Punkt materialny porusza się wzdłuż osi X, która wyskalowana jest w metrach.

    Punkt A:

  • Graficzna interpretacja wykresu v=f(t)

    Figura o pewnym

    polu P

    Pole tej figury jest miarą przebytej drogi przez ciało w ciągu czasu Δt !

  • Uczony jest człowiekiem, który wie o rzeczach

    nieznanych innym i …

    nie ma pojęcia o tym, co …

    Albert Einstein

    znają wszyscy!

  • Ruch po

    okręgu

    dr inż. Romuald Kędzierski

  • Wektor prędkości chwilowej

    Jego kierunek jest styczny do toru w danym jego punkcie.

    Styczna do okręgu jest prostopadła do kierunku promienia okręgu.

  • Podstawowe wielkości związane z ruchem po okręgu.

    Okres obiegu: jest to czas, w ciągu którego dany okrąg zostanie przebyty raz dookoła.

    Częstotliwość obiegu: określa ile razy w ciągu jednej sekundy okrąg zostanie przebyty dookoła.

    Związek pomiędzy okresem obiegu a częstotliwością

  • Założenie:

    Punkt materialny porusza się po okręgu ze stałą co do wartości prędkością.

    Tzw. ruch „jednostajny” po okręgu.

    Wartość wektora tzw. prędkości liniowej:

    Iloraz drogi przebytej w czasie ruchu po okręgu i czasu, w którym został przebyta.

    Np.:

  • Wartość wektora tzw. prędkości kątowej:

    Iloraz zakreślonego kąta w czasie ruchu po okręgu i czasu, w którym to nastąpiło.

    Na przykład:

    Związek pomiędzy wartościami prędkości liniowej i prędkości kątowej:

  • Ruch zmienny po okręgu - wprowadzenie

    W ruchu jednostajnym po okręgu:

    W ruchu zmiennym po okręgu:

    Na przykład:

    Przyspieszenie związane ze zmianą wartości prędkości kątowej nazywa się przyspieszeniem kątowym.

  • Michał Heller

    Choć może nie zawsze sobie to

    uświadamiamy, to …

    właśnie postęp nauki zmienia oblicze świata!