63
Diagnoza rozwoju społeczno-emocjonalnego dzieci między 1,5 a 5,5 lat Dr Konrad Piotrowski Instytut Badań Edukacyjnych [email protected]

Diagnoza rozwoju społeczno-emocjonalnego dzieci między 1,5 ...tnspolska.com/ibe/08_K.Piotrowski_Konferencja_Projekt_ZWE.pdf · samodyscyplina Umiejętność*stawiania sobiecelówiich

  • Upload
    buinhan

  • View
    222

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Diagnoza rozwoju społeczno-emocjonalnego dzieci między 1,5 a 5,5 lat

Dr Konrad Piotrowski

Instytut Badań Edukacyjnych

[email protected]

Spis  treści

• Kompetencje  społeczno-­‐emocjonalne  i  ich  znaczenie  • Przebieg  rozwoju  kompetencji  s-­‐e  • Prezentacja  narzędzi  do  diagnozy  rozwoju  s-­‐e  • Diagnoza  kompetencji  s-­‐e  

Kompetencje społeczno-emocjonalne

KOMPETENCJE

SPOŁECZNE

Obszar zachowań, które

umożliwiają jednostce

angażowanie się w pozytywne

interakcje z innymi ludźmi

KOMPETENCJE

EMOCJONALNE

Obszar zachowań wymagających

zdolności do efektywnego

regulowania emocji, aby

osiągnąć cel

Obszar zachowań

wymagających

współwystępowania

kompetencji społecznych i

emocjonalnych

Źródło: Czub, 2014

 Kompetencje  społeczne  dziecka  

 

 Kompetencje  emocjonalne  

dziecka    

kontakty społeczne to istotny kontekst dla ćwiczenia umiejętności radzenia sobie z emocjami

emocje  są  produktem  interakcji  społecznej    

Kompetencje społeczno-emocjonalne dziecka

Przykładowe  kompetencje  społeczno-­‐emocjonalne

Identyfikowanie/rozpoznawanie  własnych  emocji  

EmpaBa  Umiejętność  rozwiązywania  problemów  

Kontrola  impulsów/samodyscyplina  

Umiejętność  stawiania  sobie  celów  i  ich  realizowanie  

Zdolność  do  zwracania  się  po  pomoc  i  udzielania  pomocy  

Rozwój  kompetencji społeczno-­‐emocjonalnych

1.   Znaczenie  uwarunkowań  biologicznych  -­‐>  źródło  różnic  indywidualnych  między  dziećmi  w  pierwszych  miesiącach  i  latach  życia  

2.   Znaczenie  uwarunkowań  środowiskowych  -­‐>  źródło  odmiennych  trajektorii  rozwoju  w  pierwszych  miesiącach  i  latach  życia  

PRZYKŁAD  Zahamowanie  społeczne:  gra  biologii  i  środowiska

1. Zahamowanie  społeczne:  •  Sposób  reagowania  na  nowe  bodźce  (fizyczne  i  społeczne)  

•  Zachowanie  w  nowym  miejscu  •  Szybkość  adaptacji  do  zmiany  

2.  Wykazuje  dużą  stałość  w  czasie  (gł.  biologia,  ale  nie  tylko)  3.  Zmienia  się  w  trakcie  życia  (gł.  środowisko,  ale  nie  tylko)    

Zahamowanie  społeczne  :    gra  biologii  i  środowiska

NARODZINY   5  LAT  

ZAHAMOWANIE  

Wczesne  relacje  dziecka  z  rodzicami:  wzorzec  przywiązania  w  rozwoju  s-­‐e  

1. Zadanie  dziecka  w  pierwszych  latach  życia:  nawiązanie  relacji  przywiązaniowej  

2.  Jakość  opieki  doświadczanej  przez  dziecko  wiąże  się  ze  zdolnością  do  regulowania  emocji  (-­‐>  uczenie  się,  wytrwałość)  

   

Wczesne  relacje  dziecka  z  rodzicami:  wzorzec  przywiązania     1.   Przywiązanie  bezpieczne:  opiekun  nie  lekceważy  potrzeb  

dziecka  (np.  reaguje  na  płacz),  pociesza,  okazuje  czułość,  daje  poczucia  bezpieczeństwa  

2.   Przywiązanie  unikowe:  opiekun  wymagający,  krytyczny,  mało  troskliwy  i  czuły,  z  emocjami  negatywnymi  dziecko  musi  sobie  radzić  samo,  

3.   Przywiązanie  ambiwalentne:  opiekun  zachowuje  się  w  sposób  nieprzewidywalny,  odpowiada  na  te  same  potrzeby  i  komunikaty  dziecka  na  różne  sposoby  

Wczesne  relacje  dziecka  z  rodzicami:  wzorzec  przywiązania   PRZYWIĄZANIE

BEZPIECZNE PRZYWIĄZANIE

UNIKOWE PRZYWIĄZANIE AMBIWALENTNE

ZACHOWANIA SPOŁECZNE

•  Skłonny do poznawania nowych rzeczy

•  Lubi się uczyć

•  Ma dobry kontakt z otoczeniem

•  Swobodnie prosi o pomoc

•  Chętnie udziela pomocy

•  Pozornie niezależny od innych

•  Unika kontaktu emocjonalnego

•  Ma trudności w otwartym zwracaniu się po pomoc

•  Niepewność w obecności innych

•  Skoncentrowany na utrzymaniu kontaktu z opiekunem

•  Boi się braku akceptacji

•  Zmienność nastrojów (złość, obrażanie się)

Wczesne  relacje  dziecka  z  rodzicami:  wzorzec  przywiązania   PRZYWIĄZANIE

BEZPIECZNE PRZYWIĄZANIE

UNIKOWE PRZYWIĄZANIE AMBIWALENTNE

REGULACJA EMOCJI

•  Umie regulować emocje , obniżać napięcie (najpierw w diadzie, potem sam)

•  Umie rozróżniać stany emocjonalne i wyrażać je mimicznie

•  Umie odczytywać stan emocjonalny innych osób

•  Hamuje odczuwanie emocji negatywnych (złość, lęk)

•  Prezentuje fałszywe emocje (np. spokoju i uśmiechu w sytuacji złości)

•  Trudno mu rozpoznać własne emocje

•  Labilny emocjonalnie

•  Manipulacyjnie wykorzystuje ekspresję emocjonalną w celu wpływania na innych

•  Obarcza innych odpowiedzialnością za regulowanie swoich stanów emocjonalnych

Wczesne  relacje  dziecka  z  rodzicami:  wzorzec  przywiązania    

1.  Nieprawidłowości  występujące  w  pierwszych  latach  życia  same  w  sobie  nie  są  przyczyną  trudności  w  funkcjonowaniu  ale  

2.  tworzą  podatność  na  negatywne  efekty  późniejszych  sytuacji  stresowych  

•  osłabiają  zdolność  do  pozytywnego  rozwiązywania  kolejnych  kryzysów  rozwojowych  

•  utrudniają    integrację  kolejnych  doświadczeń  

Zahamowanie  społeczne  :    gra  biologii  i  środowiska

NARODZINY   5  LAT  

ZAHAMOWANIE  

Kompetencje  społeczno-­‐emocjonalne  a  osiągnięcia  edukacyjne

1.  Co  jest  ważne  w  pierwszych  latach  nauki  szkolnej?  •  podejmowanie  wyzwań  •  umiejętność  koncentracji  na  zadaniu  •  postępowanie  zgodnie  z  regułami  •  nawiązywanie  kontaktów  z  dorosłymi  i  rówieśnikami  •  kontrolowanie  negatywnych  emocji  

 Te  kompetencje  są  efektem  tego  jak  przebiegał  rozwój  

społeczno-­‐emocjonalny  

 

programy  profilaktyczne  i  interwencyjne  nastawione  na  wzmacnianie  kompetencji  s-­‐e  u  uczniów,  wskazują  na  ich  wysoką  skuteczność  w  podnoszeniu  wyników  w  nauce  oraz  obniżaniu  absencji  szkolnej  

Diagnoza  kompetencji  społeczno-­‐emocjonalnych:

1. Obserwacja  2. Wywiad  z  dzieckiem,  rodzicem,  nauczycielami  

3. Opinie,  informacje  z  instytucji  edukacyjnych  4. Testy  

„Standaryzacja  baterii  narzędzi  do  diagnozy  psychospołecznego  funkcjonowania  dziecka  w  wieku  1,5  –  5,5  lat”

Cel  przygotowanie   zestawu   narzędzi   kwesBonariuszowych  pozwalających   na   diagnozę   rozwoju   społecznego   i  emocjonalnego  małych  dzieci    narzędzia  miały  pozwalać  na   szybką  ocenę  poziomu   rozwoju  społeczno-­‐emocjonalnego  dzieci  w  różnym  wieku  i  różnej  płci  oraz  ocenę  ryzyka  występowania  trudności  rozwojowych      

„Standaryzacja  baterii  narzędzi  do  diagnozy  psychospołecznego  funkcjonowania  dziecka  w  wieku  1,5  –  5,5  lat”

1.  Badanie  pilotażowe:  wrzesień  2013  -­‐  grudzień  2013  2.  Badanie  właściwe,  normalizacyjne:  styczeń  2014  –  czerwiec  2014  

3.  Osoby  badane:  3744  kobiet  (matek  i  opiekunek  prawnych)  dzieci  w  wieku  18-­‐66  miesięcy  

4.  Próba  ogólnopolska,  dobierana  losowo  

Procedura  badania  Po  uzyskaniu  zgody  matki/opiekunki  na  udział  

1.  Wyjaśnienie  procedury:  •  w  pomieszczeniu  mógł  przebywać  jedynie  ankieter  oraz  

respondent  (wyjątek:  dziecko,  ale  tylko  gdy  matka  stwierdziła,  że  nie  będzie  zakłócało  procedury)  

•  Wyjaśnienie  celu  badań  („Diagnoza  rozwoju  s-­‐e”)  •  Wyjaśnienie  przebiegu  badań  (Ja  będę  odczytywał  

stwierdzenia,  a  Panią  proszę  o  udzielanie  ustnych  odpowiedzi)  

•  Instrukcja  szczerości  

     

Procedura  badania  Po  uzyskaniu  zgody  matki/opiekunki  na  udział  

Przy  odpowiadaniu  na  pytania  dotyczące  nas  samych  albo  naszych  najbliższych  może  pojawić  się  pokusa,  aby  wybierać  te  odpowiedzi,  które  pokazują  nas  w  jak  najlepszym  świetle.  Jednak  od  szczerości  odpowiedzi  zależy  pełen  obraz  czynników  dotyczących  rozwoju  dzieci…          

Procedura  badania  Po  uzyskaniu  zgody  matki/opiekunki  na  udział  

•  Upewnienie  się,  że  przebieg  badania  jest  dla  osoby  badanej  zrozumiały  

•  Odczytanie  instrukcji  do  pierwszego  kwesBonariusza  •  Wręczenie  osobie  badanej  karty  odpowiedzi  Rozpoczęcie  

odczytywania  stwierdzeń  wchodzących  w  skład  testu  

     

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI  –  karta  odpowiedzi

Oceniając,  jak  często  obserwuje  Pani  dane  zachowanie  u  dziecka  proszę  posłużyć  się  poniższą  skalą.  Odpowiedzi  proszę  udzielać  albo  przez  wymówienie  ETYKIETY  /  NAZWY  punktu  na  skali  najlepiej  opisującego  dziecko  (np.  „nigdy”)  albo  poprzez  podanie  WARTOŚCI  LICZBOWEJ  odpowiadającej  odpowiedzi  (np.  „jeden”).      

   1  –  nigdy      2  –  czasem      3  –  często      4  –  zawsze  

 

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI

Co  mierzy:  zachowania  związane  z  nawiązywaniem  i  uczestniczeniem  w  relacjach  społecznych  

 1.  USPOŁECZNIENIE:  zachowania  dziecka  związane  z  posiadaniem    kompetencji  społecznych,  swoboda  i  pewność  siebie  z  jaką  dziecko    angażuje  się  w  kontakty  z  innymi  osobami,  

 2.  EKSTERNALIZACJA:  podejmowanie  przez  dziecko  zachowań    eksternalizacyjnych  (np.  niszczenie  przedmiotów,  bicie)  w    odpowiedzi  na  doświadczenie  negatywnych  emocji  takich  jak    złość,    zdenerwowanie    

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI

1.  KwesBonariusz  Styl  adaptacji  składa  się  z  18  pozycji  2.  Udzielanie  odpowiedzi  polega  na  ocenie  jak  często  dziecko  

zachowuje  się  w  określony  sposób  1-­‐nigdy,  2-­‐czasem,  3-­‐często,  4-­‐zawsze  

 uspołecznienie  Ma  swoje  pomysły  w  różnych  sytuacjach  Spontanicznie  zwraca  się  o  pomoc  do  dorosłego    eksternalizacja  W  jego  kontaktach  z  dorosłymi  jest  sporo  złości  i  agresji  Zdarza  się,  że  rzuca  zabawkami,  gdy  mu  się  czegoś  odmówi          

Narzędzia testowe opracowane w ramach projektu Kwestionariusz STYL ADAPTACJI

Parametry psychometryczne •  Rozkład wyników zbliżony do normalnego •  Dobra struktura czynnikowa •  Rzetelność (alfa Cronbacha): 0,73-0,83

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI  -­‐  Różnice  międzygrupowe    

 ZMIENNA SKALA

USPOŁECZNIENIE SKALA

EKSTERNALIZACJA

Wiek Dzieci starsze uzyskują wyższe wyniki niż dzieci młodsze

Dzieci starsze uzyskują niższe wyniki niż dzieci młodsze

Płeć Nie zaobserwowano różnic między chłopcami i dziewczynkami

Chłopcy uzyskują wyższe wyniki niż dziewczynki

S y t u a c j a materialna rodziny

Dzieci z rodzin mających złą sytuację finansową uzyskują niższe wyniki

Dzieci z rodzin mających złą sytuację finansową uzyskują wyższe wyniki

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI  -­‐  Różnice  międzygrupowe    

 ZMIENNA SKALA

USPOŁECZNIENIE SKALA

EKSTERNALIZACJA

Opieka i edukacja instytucjonalna

Dzieci w wieku przedszkolnym mające za sobą uczęszczanie do żłobka lub klubiku dziecięcego w wiek 1-3 lat uzyskują wyższy wynik

Dzieci w wieku przedszkolnym uczęszczające do przedszkola uzyskują niższy wynik

Sen

Dzieci, które często doświadczają trudności z zasypianiem uzyskują niższe wyniki

Dzieci, które często doświadczają trudności z zasypianiem uzyskują wyższe wyniki

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI  -­‐  Normy    

 

Dziecko,  które  na  wymiarze  USPOŁECZNIENIA  uzyskuje  wynik  wskazujący  na  MAŁE  RYZYKO   trudności   rozwojowych   jest   pewne   siebie,   chętnie   podejmuje   kontakty  społeczne,  jest  otwarte,  chętnie  wyraża  własne  zdanie  i  dzieli  się  pomysłami  

 

Dziecko,   które  na  wymiarze  USPOŁECZNIENIA  uzyskuje  wynik  wskazujący  na  DUŻE  RYZYKO   trudności   rozwojowych   jest   zamknięte   w   sobie   i   rzadko   zwraca   się   do  dorosłego  z  prośbą  o  pomoc,  ma  trudności  z  nawiązywaniem  kontaktów  z  dorosłymi  i  rówieśnikami.   Dzieci   uzyskujące   niskie   wynik   na   wymiarze   uspołecznienia   mogą  spotykać   się   z   nieakceptowaniem   ich   zachowania   przez   rodziców,   są   również  zagrożone  rozwojem  niskiej  samooceny  oraz  trudnościami  emocjonalnymi.  

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  STYL  ADAPTACJI  -­‐  Normy  

Wiek 3,5-5,5 r. ż.

Eksternalizacja Ogółem Duże ryzyko trudności

rozwojowych

Małe ryzyko trudności

rozwojowych

Uspołecznienie

Duże ryzyko trudności rozwojowych 3% 14% 17%

Małe ryzyko trudności rozwojowych 11% 72% 83%

Ogółem 14% 86% 100%

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ

Co  mierzy:  sposób  reagowania  na  nowe  obiekty  /  bodźce,  zarówno  społeczne,  (inni  ludzie,  nowe  sytuacje),  jak  i  fizyczne,  takie  jak  nieznane  dziecku  przedmioty  czy  budynki  

   1.  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ:  charakterystyczny  dla  dziecka  sposób    reagowania  w  sytuacjach  związanych  z  nieznanymi  osobami,    przedmiotami,  miejscami.  

   

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ

1.  KwesBonariusz  Reakcja  na  nowość  składa  się  z  8  pozycji  2.  Stwierdzenia  są  oceniane  poprzez  wskazanie  czy  dziecko  właśnie  

tak  się  na  ogół  zachowuje  

         1-­‐nie,  2-­‐tak    Reakcja  na  nowość  W  obecności  nowych  osób  okazuje  zakłopotanie  Szybko  przyzwyczaja/przyzwyczai  się  do  żłobka/przedszkola        

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ

 Parametry  psychometryczne    •  Rozkład  wyników  zbliżony  do  normalnego  •  Dobra  struktura  czynnikowa  •  Rzetelność  (alfa  Cronbacha):  0,72  –  0,75    

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ-­‐  Różnice  międzygrupowe    

  ZMIENNA SKALA USPOŁECZNIENIE Wiek Nie zaobserwowano różnic między dziećmi w różnym wieku Płeć Nie zaobserwowano różnic między chłopcami i dziewczynkami

Sytuacja materialna rodziny

Dzieci wychowujące się w rodzinach o lepszej sytuacji finansowej uzyskują wyższe wyniki (odznaczają się bardziej pozytywną reakcją na nowość) niż dzieci z rodzin mających trudności finansowe

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ-­‐  Różnice  międzygrupowe    

  ZMIENNA SKALA USPOŁECZNIENIE

Opieka i edukacja instytucjonalna

Dzieci uczęszczające do placówek edukacyjnych (np. żłobek, przedszkole) uzyskują wyższe wyniki (odznaczają się bardziej pozytywną reakcją na nowość) niż dzieci nad którymi opieka odbywa się w domu

Sen

Dzieci, które często doświadczają trudności z zasypianiem uzyskują niższe wyniki (odznaczają się mniej pozytywną reakcją na nowość) niż dzieci niemające takich trudności

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ-­‐  Normy  

    Dziecko,  które  na  wymiarze  REAKCJI  NA  NOWOŚĆ  uzyskuje  

wynik  wskazujący  na  DUŻE  RYZYKO  trudności  rozwojowych  (…)      są  zagrożone  

•  rozwojem  niskiej  samooceny  •  zajmowaniem  niskiej  pozycji  w  grupie  rówieśniczej  •  rozwojem  niskich  kompetencji  społecznych  •  trudności  szkolnych  •  zaburzeń  lękowych.  

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  REAKCJA  NA  NOWOŚĆ-­‐  Normy  

18-42 m-ce (1,5-3,5 r. ż.)

Duże ryzyko trudności rozwojowych

Małe ryzyko trudności rozwojowych

15% 85% 100%

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA

 Co  mierzy:  zdolność  dziecka  do  utrzymania  uwagi  na  zadaniu  mimo  występujących  w  otoczeniu  dystraktorów  oraz  kontynuowanie  działania  mimo  pojawiających  się  trudności    

     

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA

1.  KwesBonariusz  Koncentracja  składa  się  z  7  pozycji  2.  Stwierdzenia  są  oceniane  poprzez  wskazanie  czy  dane  

zachowanie  jest  charakterystyczna  dla  dziecka                  1-­‐nie,  2-­‐tak  

 Koncentracja  Prawie  zawsze  doprowadza  to  co  robi  do  końca  Bez  trudu  może  się  skupić  mimo  tego,  że  wokół  jest  szum  czy  rozgardiasz        

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA

 Parametry  psychometryczne    •  Rozkład  wyników  zbliżony  do  normalnego  •  Dobra  struktura  czynnikowa  •  Rzetelność  (alfa  Cronbacha):  0,72  –  0,76    

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA  -­‐  Różnice  międzygrupowe    

  ZMIENNA SKALA Koncentracja

Wiek Dzieci starsze uzyskują wyższe wyniki niż dzieci młodsze

Płeć Dziewczynki uzyskują wyższe wyniki niż chłopcy

Sytuacja materialna rodziny

Nie zaobserwowano różnic między dziećmi pochodzącymi z rodzin o różnym statusie materialnym

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA  -­‐  Różnice  międzygrupowe    

  ZMIENNA SKALA USPOŁECZNIENIE

Opieka i edukacja instytucjonalna

Nie zaobserwowano różnic między dziećmi uczęszczającymi i nieuczęszczającymi do placówek edukacyjnych (żłobek, przedszkole)

Sen Dzieci, które często doświadczają trudności z zasypianiem uzyskują niższe wyniki niż dzieci niemające takich trudności

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA  -­‐  Różnice  międzygrupowe    

  ZMIENNA SKALA USPOŁECZNIENIE Trudności emocjonalne matki w okresie poporodowym

Dzieci matek, które w okresie poporodowym doświadczały trudności emocjonalnych, w tym także depresji poporodowej, uzyskują niższe wyniki niż dzieci matek niemające tego tupu problemów

zabaw wymagających koncentracji uwagi

Im częściej dzieci angażują się w zabawy wymagające koncentracji uwagi i pozwalające na jej rozwój (np. gry planszowe, układanki, puzzle, zabawy konstrukcyjne, malowanie) tym wyższy uzyskują wynik

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA  -­‐  Normy  

    Dziecko,  które  na  wymiarze  KONCENTRACJI  uzyskuje  wynik  

wskazujący  na  MAŁE  RYZYKO  trudności  rozwojowych  potrafi  silnie  skoncentrować  się  na  realizowanym  zadaniu  i  nie  zraża  się  początkowymi  niepowodzeniami.    Dziecko,  które  na  wymiarze  KONCENTRACJI  uzyskuje  wynik  wskazujący  na  DUŻE  RYZYKO  trudności  rozwojowych  łatwo  się  rozprasza,  jego  zachowanie  łatwo  ulega  zaburzeniu  w  obecności  dystraktorów,  ma  skłonność  do  szybkiego  porzucania  aktywności  w  obliczu  trudności.  

Narzędzia  testowe  opracowane  w  ramach  projektu  KwesSonariusz  KONCENTRACJA  -­‐  Normy  

18-42 m-ce (1,5-3,5 r. ż.)

Duże ryzyko trudności rozwojowych

Małe ryzyko trudności rozwojowych

22% 78% 100%

Diagnoza  Proponowany  model

Diagnoza  kompetencji  społeczno-­‐emocjonalnych:  Kryteria  dobroci  testów  psychologicznych

1. Ściśle określony KLUCZ oceniania odpowiedzi

test nie może być interpretowany subiektywnie

2. Standaryzacja warunków badania

test musi mieć INSTRUKCJĘ określającą jak ma wyglądać sytuacją testowania

3. Rzetelność pomiaru test musi posiadać informację na temat błędu pomiaru, aby można było utworzyć PRZEDZIAŁ UFNOŚCI

4. Normy W diagnozie indywidualnej test MUSI posiadać normy opracowane w Polsce i to w ostatnich latach

5. Autor Jeśli nikt się nie przyznaje do testu to najlepiej wyrzucić go do kosza

Proponowany  model  diagnozy  

Przystępując   do   diagnozy   przebiegu   rozwoju   i   oceny  kompetencji  dziecka  konieczne  jest:  1.  Przyjęcie   modelu   teoretycznego   jako   podstawy  diagnozy  i  określenia  obszarów  analizy  problemu,    

2.     Zdefiniowanie   obserwowalnych   wskaźników   w  rozwoju  dziecka  (kompetencji)  

3.  Dokonanie  wyboru  narzędzi  diagnostycznych    

Model  ekologiczno-­‐transakcyjny  

1.  Ontogeneza:  przebieg  rozwoju  indywidualnego  dziecka    płeć, wiek, stan zdrowia, krytyczne wydarzenia życiowe, relacje z obojgiem rodziców, komunikacja dziecka z rodzicami, wyniki testowe dotyczące kwestii społeczno-emocjonalnych  

2.  Mikrosystem:  czynniki  związane  z  rodziną  dziecka    wykształcenie rodziców, sytuacja finansowa rodziny, miejsce zamieszkania, warunki lokalowe, liczba dzieci w rodzinie, relacje między rodzicami, komunikacja, konflikty, podejmowanie decyzji, kompetencje wychowawcze, rozwiązywanie trudności, historia rodziny  

3.  Egzosystem:  czynniki  związane  z  najbliższym    środowiskiem  społecznym,        w  którym  żyje  rodzina   osoby opiekujące się dzieckiem pod nieobecność rodziców, jakość kontaktów i uzyskiwanie pomocy od nauczycieli, kontakty z sąsiadami i przyjaciółmi, dostęp do pomocy społecznej, kwestie wyznaniowe, światopoglądowe

 

Model  ekologiczno-­‐transakcyjny  

ZASOBY (czynniki

wspierające rozwój)

TRUDNOŚCI (czynniki

zakłócające rozwój)

PLANOWANE ODDZIAŁYWANIA WSPIERAJĄCE

ROZWÓJ ROZWÓJ

INDYWIDUALNY (ontogeneza)

RODZINA (mikrosystem)

ŚRODOWISKO LOKALNE

(egzosystem)

Model  ekologiczno-­‐transakcyjny  

Plan pomocy powinien dotyczyć (1)  krótkoterminowej strategii interwencji

•  zaleceń  kierowanych  do  rodziny  i  otoczenia  społecznego,  aby  wesprzeć  funkcjonowanie  społeczno-­‐emocjonalne  dziecka  

•  niwelowanie  najważniejszych  obciążeń  rozwoju  •  należy  uwzględnić  najbliższe  zadania  rozwojowe  dziecka  i  wyzwania  społeczne  (np.  

rozpoczęcie  edukacji  przedszkolnej  lub  szkolnej)   (2) strategii długofalowego wsparcia dziecka i rodziny •  wzmacnianie  czynników  wspierających  rozwój  społeczno-­‐emocjonalny  dziecka  •  Korygowania  i  kompensowania  czynników  leżących  w  dziecku,  rodzinie  i  otoczeniu  

społecznym

Model  ekologiczno-­‐transakcyjny  Sformułowanie  kierunków  pomocy:  

     Co  wzmacniać  w  dziecku?      Co  wzmacniać  w  rodzinie?    Co  wzmacniać  w  środowisku  lokalnym  (w  tym  w    przedszkolu,  szkole)    

   Co  korygować  i  kompensować  w  dziecku      Co  korygować  i  kompensować  w  rodzinie      Co  korygować  i  kompensować  w  środowisku  lokalnym    (w  tym  w  przedszkolu,  szkole)  

WSTĘPNA DIAGNOZA ROZWOJU DZIECKA

WARUNKI ROZWOJU Ontogeneza Mikrosystem Egzosystem OBECNOŚCI CZYNNIKÓW RYZYKA Uspołecznienie Eksternalizacja Reakcja na nowość Koncentracja

ZAPLANOWANIE ODDZIAŁYWAŃ

OPTYMALIZUJĄCYCH ROZWÓJ DZIECKA

Planowanie oddziaływań skoncentrowanych na dziecku i wykorzystanie omawianych narzędzi

POGŁĘBIONA DIAGNOZA ROZWOJU DZIECKA

POGŁĘBIONY WYWIAD Z RODZICAMI I

INFORMACJE Z INNYCH ŹRÓDEŁ

TESTY PSYCHO-PEDAGOGICZNE 15-­‐20  minut  

15-­‐20  minut  

Modele  pracy  psychologa  szkolnego    Model  medyczny  

 -­‐  zainteresowanie  psychologa  koncentruje  się  na  DZIECKU  mającym    jakieś    problemy  -­‐  problemy  te  trzeba  rozwiązać  i  do  tego  potrzebny  jest  specjalista  -­‐  głównym  przedmiotem  zainteresowania  jest  dysfunkcja  dziecka,  a  głównym  celem  zdrowie  psychiczne  ucznia    -­‐  psycholog  szkolny  musi  być  biegły  w  obszarze  psychologii  klinicznej    dziecka  -­‐  uczniowie  nie  mający  widocznych  trudności  w  szkole  nie  są  w  obszarze  zainteresowania  psychologa  szkolnego    -­‐  praca  z  rodzicami  i  nauczycielami  nie  jest  potrzebna    Psycholog  szkolny  to  psycholog  kliniczny  ze  specjalizacją  dziecięcą  

Modele  pracy  psychologa  szkolnego    Model  ekologiczny  

-­‐  psycholog  to  „adwokat”  dziecka  -­‐  podejmuje  działania  profilaktyczne  (aby  nie  doszło  do  zaburzenia  rozwoju)  oraz  interwencyjne/korekcyjne  (aby  usunąć  istniejące  zaburzenia  rozwoju)  -­‐  psycholog  koncentruje  się  głównie  na  pracy  z  nauczycielami  i  rodzicami,  a  w  mniejszym  stopniu  z  dzieckiem.  Jego  zadaniem  jest  zaprojektowanie  optymalnego  środowiska  rozwoju  dla  dziecka  -­‐  wszyscy  uczniowie  są  „pod  opieką”  psychologa  (profilaktyka),  a  niektórzy  z  nich  są  także  podmiotem  oddziaływań  korekcyjnych  (interwencja)  -­‐  nie  wystarczy  być  dobrym  klinicystą  dziecięcym.  Trzeba  umieć  oddziaływać  na  dorosłych,  zmieniać  ich  postawy,  edukować,  szkolić,  monitorować.  

Modele  pracy  psychologa  szkolnego    Model  ekologiczny  

-­‐  psycholog  to  „adwokat”  dziecka  -­‐  podejmuje  działania  profilaktyczne  (aby  nie  doszło  do  zaburzenia  rozwoju)  oraz  interwencyjne/korekcyjne  (aby  usunąć  istniejące  zaburzenia  rozwoju)  -­‐  psycholog  koncentruje  się  głównie  na  pracy  z  nauczycielami  i  rodzicami,  a  w  mniejszym  stopniu  z  dzieckiem.  Jego  zadaniem  jest  zaprojektowanie  optymalnego  środowiska  rozwoju  dla  dziecka  -­‐  wszyscy  uczniowie  są  „pod  opieką”  psychologa  (profilaktyka),  a  niektórzy  z  nich  są  także  podmiotem  oddziaływań  korekcyjnych  (interwencja)  -­‐  nie  wystarczy  być  dobrym  klinicystą  dziecięcym.  Trzeba  umieć  oddziaływać  na  dorosłych,  zmieniać  ich  postawy,  edukować,  szkolić,  monitorować.  

PSYCHOLOG  

-­‐  swoboda  i  autonomia  (ryzyko  gdy  relacja  rodziców  i  dziecka  zbyt  bliska  -­‐  nadopiekuńczość  lub  zbyt  odległa  –  nadmierna  dyrektywność,    niewystarczająca  responsywność)  =  dziecko  musi  mieć  wsparcie  (emocjonalne  i  fizyczne),  ale  tylko  w  tych  obszarach  gdzie  jest  to  potrzebne  PRACA  Z  RODZICAMI  

RODZICE   DZIECKO  

NAUCZYCIEL  PRZEDSZKOLNY  

Dziecko  1  

Dziecko  2  

Dziecko  3  

PSYCHOLOG  

Diagnoza  indywidualna  (np.  testy),  zapobieganie  zaburzeniom  i  podejmowanie  działań  potrzebnych  w  celu  minimalizowania  ryzyka  ich  wystąpienia  i  ich  negatywnych  skutków    

   PRACA  Z  DZIECKIEM  

       PSYCHOLOG  

Rozporządzenie MEN:  - W przedszkolu, szkole i placówce pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń   -­‐  Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści w przedszkolu, szkole i placówce prowadzą  w szczególności:  1) w przedszkolu – obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna)    

PRACA  Z  NAUCZYCIELEM  

Praca  z  rodzicami

JAK TO DZIAŁA?  1. Rozumienie przejawia się wielką

ciekawością i chęcią uzyskania pomocy w poszukiwaniu odpowiedzi  

2. Poznawanie przejawia się zainteresowaniem nowymi przedmiotami, ludźmi, miejscami, czyli…ciekawością

CO MOŻNA Z TYM ZROBIĆ?  3. Eksploracja przejawia się na różne

oczywiste sposoby („grzebanie w szufladach babci”), ale także poprzez testowanie granic  

Tutaj  jest  dużo  

miejsca  na  Państwa  pracę

POTRZEBY  DZIECKA:

Ograniczenia,  kontrola,  zakazy

Nauka  kontrolowania  własnych  emocji  i  zachowania -­‐  Nie  ma  się  co  łudzić,  że  dziecko  samo  zacznie  narzucać  sobie  ograniczenia  (tylko  jeden  cukierek,  mycie  zębów)  

-­‐  rolą  psych.  jest  głównie  edukacja  dorosłych  (eksploracja,  swoboda,  możliwość  podejmowania  decyzji  to  potrzeby  dziecka  które  powinny  być  zaspokojone,  ale…

-­‐  przeciwdziałanie  skrajnym  postawom:  nadmierne  zakazywanie  i  ograniczanie  vs.  nadmierna  swoboda

Wiek  przedszkolny  (3-­‐6)  i  szkolny  (6+)

Lew  Wygotski  (1896-­‐1934)  •  „każda  wyższa  funkcja  psychiczna  pojawia  się  w  rozwoju  dziecka  dwukrotnie:  raz  jako  działalność  zespołowa,  społeczna  (…),  drugi  raz  jako  działalność  indywidualna,  jako  wewnętrzny  sposób  myślenia  dziecka  (…)”  

 POZIOM  AKTUALNEGO  ROZWOJU:  umiejętność,  które  dziecko  może  samodzielnie  wykorzystać  do  rozwiązywania  problemów  •  Kompetencje:  co  dziecko  wie  i  umie  i  z  czego  korzysta  gdy  postawi  się  przed  nim  zadanie  •  Poczucie  kompetencji:  to  o  czym  dziecko  wie,  że  wie.  Wykorzystuje  to  wtedy  gdy  podejmuje  działania  spontaniczne,  bez  ukierunkowania  jego  aktywności  przez  dorosłego  

POZIOM  NAJBLIŻSZEGO  ROZWOJU:  jakie  umiejętności  zaczynają  się  rozwijać  (początkowe  stadium),  jakie  umiejętności  są  w  zaawansowanym  stadium  rozwoju.  •  Aby  to  sprawdzić  trzeba  wchodzić  w  bliskie  interakcje  z  dzieckiem  badając  jego  zapotrzebowanie  na  pomoc  innych  osób  w  różnych  zadaniach  

•  Co  dziecko  potrafi  zrobić  z  pomocą  dorosłego?  Im  większa  jest  niezbędna  pomoc  tym  niższy  poziom  rozwoju  funkcji,  ale  jeśli  pomoc  nie  oznacza  zrobienia  100%  czynności  tzn.,  że  rozwój  się  zaczął  

Wiek  przedszkolny  (3-­‐6)  i  szkolny  (6+)

„Dobre  jest  tylko  takie  nauczanie,  przez  które  rozwój  jest  wyprzedzany”  

•     To  co  dziecko  robi  dziś  przy  pomocy  dorosłych,  jutro  zrobi  

samodzielnie  (proszę  o  promowanie  tego  zdania  gdzie  się  da)  

 

Współpraca  psychologów  i  nauczycieli  

Kowalik,  2011:  badania  Gilman  i  Medway,  1533  nauczycieli.  

USA:  Współpraca  z  psychologiem  nie  dawała  nauczycielom  satysfakcji,  ale  też  nie  chcieli  nawiązywać  tej  współpracy,  nie  byli  zainteresowani  współpracą  nad  własnym  rozwojem  zawodowym  pod  kierunkiem  psychologa  

Uznali,  że  psycholodzy  szkolni  powinni  koncentrować  się  na  diagnozowaniu  dzieci  i  bezpośrednim  zajmowaniu  się  nimi.  

Amerykańscy  psychologowie  szkolni:  

USA  RZECZYWISTOŚĆ:  50%  diagnoza,  20%  terapia,  6%  konsultacje  z  nauczycielami,  24%  inne  

USA  IDEAŁ:  32%  diagnoza,  29%  terapia,  22%  doradztwo  dla  nauczycieli,  …  

PL  RZECZYWISTOŚĆ:  70%  diagnoza,  chcieliby  pracować  w  większym  stopniu  terapeutycznie,  nie  są  zainteresowani  pracą  z  nauczycielami.  W  opinii  nauczycieli  ich  kontakty  z  psychologiem  są  sporadyczne.    

Wiek  przedszkolny  (3-­‐6)

Jednym  z  czynników  powodzenia  jest,  oprócz  tego  co  już  powiedziano,  jakość  edukacji  przedszkolnej:        

Jakość „infrastrukturalna” Jakość „interpersonalna” •  Stosunek liczby dzieci do

liczby nauczycieli •  Kwalifikacje personelu

przedszkola (szkolenia, wykształcenie itp.)

•  Wynagrodzenie personelu

•  Jakość kontaktu nauczycieli z dzieckiem

•  Jakość kontaktu nauczycieli z rodzicami

Bardzo  dziękuję  za  uwagę!    :)