De hoop van de Kayako’s

Meer gegevens over de Europese Unie vindt u op internet via de Europaserver (http://europa.eu).

Catalografische gegevens bevinden zich aan het einde van deze publicatie.

Luxemburg: Bureau voor publicaties van de Europese Unie, 2010

ISBN 978-92-79-14314-4doi 10.2779/94290

© Europese Unie, 2010Overneming met bronvermelding toegestaan

Printed in Belgium

GEDRUKT OP KRINGLOOPPAPIER WAARAAN HET EU-ECOLABEL VOOR GRAFISCH PAPIER IS TOEGEKEND (WWW.ECOLABEL.EU)

Europe Direct helpt u antwoord te vinden op uw

vragen over de Europese Unie.

Gratis nummer (*):

00 800 6 7 8 9 10 11(*) Als u mobiel of in een telefooncel of hotel belt, hebt u misschien geen toegang tot gratis nummers of kunnen kosten

worden aangerekend.

Deze publicatie werd uitgegeven door het Directoraat-Generaal Milieuzaken.

De publicatie is eveneens beschikbaar op de website van het Directoraat-Generaal Milieuzakenvoor Jeugd en Milieu : http://ec.europa.eu/environment/youth/index_nl.html

Scenario : Benoît CoppéeIllustraties : Nicolas ViotTechnische realisatie : European Service Network

1

Wat is het regenwoud mooi ! Wat prachtig, die uitgestrekte zee van groen ! Het gekrijs van vogels stijgt op uit het bos en vervaagt langzaam in de weidse, strakblauwe hemel. In de mand van de heteluchtballon, die in de kleuren van de regenboog is geschilderd, zetten Tom en Lila grote ogen op van verbazing. Fleur, hun beste vriendin, heeft hen uitgenodigd voor een ontmoeting met de Kayako’s. De Kayako’s wonen in het woud. Het zijn verre neven van de mama van Fleur.

Fleur is gelukkig. Al gauw zal de luchtballon over het grondgebied van de Kayako’s vliegen. Fleur voelt haar hart bonzen van emotie. Ze is hier geweest toen ze nog heel klein was. Met haar papa. En haar mama. Ze kan niet wachten, zo graag wil ze haar verre neven weer terugzien. Plotseling, onder de mand, o jee, wat gebeurt er nu ? Het bos verdwijnt. Tom is ongerust.

- Fleur, is er geen bos meer ! ? Je had me verteld dat het bos eindeloos was ! ?

- Ik begrijp het niet, Tom ! Het hele gebied zou met bos bedekt moeten zijn ! ?

Mori, de piloot van de luchtballon, mompelt :

- Het is verschrikkelijk…

2

3

Fleur slaakt een kreet van afschuw.

- Het… Het dorp van de Kayako’s is verdwenen ! Volgens mijn kaart zou het dorp van de Kayako’s hier moeten liggen ! Daar ben ik zeker van !

Mori mompelt weer :

- Het is verschrikkelijk… Dat is de ontbossing…

Tom is ongerust.

- Wat ! ? Worden de bomen in het bos uit de grond gehaald ! ? En worden de dorpen daarbij verwoest ! ? Mori, hebben ze het dorp van de Kayako’s verwoest ? Is dat het ?

Mori knikt bevestigend.

Mori zet de luchtballon tussen twee ontwortelde boomstronken aan de grond. Onze vrienden springen uit de mand. Het is een trieste aanblik. Tom, Lila en Fleur lopen tussen de stronken door. Ze lopen in diepe sporen die zijn achtergelaten door grote wielen. Hier is geen leven meer.

Fleur is bang. Ze schreeuwt.

- Waar zijn mijn neven ? Wat is er met hen gebeurd ? Waar zijn de Kayako’s ?

Tom probeert Fleur gerust te stellen. Maar zonder succes. Fleur rent in het rond. Ze struikelt. Staat weer op. En struikelt weer.

4

Fleur knielt. Met een vinger wijst ze op de resten van een vuur.

- De Kayako’s maken hun eten klaar op kleine houtvuren.

Ze streelt met een vinger langs een aardewerken pot. Met een snik in haar stem zucht ze :

- De mannen die de bomen uit de grond halen, hebben mijn neven verjaagd… Dat doet pijn ! Dat doet pijn ! DAT DOET PIJN !

Tom legt zijn hand op de schouder van zijn vriendin. In de verte horen ze Lila. Ze lijkt onze vrienden te roepen… Heeft Lila iets of iemand ontdekt ?

5

6

Tom en Fleur rennen naar Lila toe.

- Luister ! zegt Tom. We horen gezang ! Een heel droevig gezang !

- Het is een lied van de Kayako’s ! zegt Fleur.

Onze vrienden lopen naar de stronk. In de kuil waar de stronk uitgehaald is, ontdekken ze een oude man. Fleur roept :

- Het is de oude Naori ! De oudste neef van mijn mama !

De oude man houdt op met zingen.

- Oh, Fleur, dochter van Babounie, onze nicht… Wat vind ik het fijn om je te zien…

- Naori ! Wat doe je hier ! ? Waar zijn de Kayako’s ! ?

Fleur omhelst Naori.

- Wat is er gebeurd, Naori ! ?

Met een trieste blik in zijn ogen streelt Naori de wang van Fleur.

- De Kayako’s moesten wegtrekken omdat mannen ons woongebied verwoest hebben ! Maar ik wilde het land van mijn voorouders niet verlaten…

- Laten we naar de Kayako’s toe gaan ! roept Tom.

Plotseling wordt de stilte verscheurd door een gigantisch lawaai.

7

Er komt een colonne tractoren aan. Ze ontwortelen de bomen. Ze leggen een weg

aan. De wielen zijn reusachtig. Fleur is doodsbang.

Tom springt voor de tractoren. Hij strekt zijn armen en

maakt zich breed.

8

- STOP ! Laat de bomen staan ! Het zijn onze vrienden ! We hebben ze nodig ! Ze nemen de vervuilende gassen op ! Als er geen bomen meer zijn, zullen alle broeikasgassen die we uitstoten in de lucht om ons heen gevangen blijven… en zal onze planeet warmer worden !

De mannen op de tractoren snappen er niets van. Hun baas gebaart dat ze moeten doorgaan met hun werk. De tractoren springen naar voren. Tom moet schreeuwen om boven het geluid van de tractoren uit te komen.

- Als de aarde opwarmt, zal ons klimaat veranderen ! Er zullen plaatsen zijn waar geen water meer is ! Er komt droogte ! Er zullen plaatsen zijn waar te veel water is ! Er komen overstromingen ! Er zullen steeds meer stormen en orkanen woeden ! Een groot aantal dieren en planten zal voorgoed verloren gaan ! De wereld wordt een puinhoop en ons eigen voortbestaan komt in gevaar !

De mannen op de tractoren willen niets horen. Fleur is ontzet. Ze vraagt haar vrienden om met haar op zoek te gaan naar de Kayako’s.

9

10

Fleur, Tom, Lila en Naori gaan weg bij de tractoren. Ze lopen in de richting van het bos. Naori fronst zijn wenkbrauwen.

- Ssssst ! Horen jullie dat ?

Tom en Fleur spitsen hun oren. Ze horen niets. Naori legt een oor tegen de grond. Hij laat zijn oor over de grond glijden. Hij steekt zijn hand in een gat. Trekt hem weer terug. Aan zijn vingertoppen hangt een sidderende groene kikker met rode poten.

- Het arme dier… Het is doodsbang…

Lila kijkt op als ze een kreet hoort.

- Luister, daarginds… Een toekan… Hij is uitgeput !

11

Naori streelt de toekan. Hij zegt :

- De verwoesting van het bos is een ramp. De mensen en de dieren lijden. De bomen worden gerooid om plaats te maken voor de industriële landbouw… om goud- of diamantmijnen te exploiteren… om exotische houtsoorten te kunnen gebruiken ! Omdat er steeds meer mensen zijn die steeds meer willen, worden er steeds meer bomen omgehakt…

Tom zucht.

- Als iedereen net zo veel zou consumeren als de inwoners van Merlijn, de stad waar ik vandaan kom, zouden we meer dan één aarde nodig hebben…

Plotseling verzakt er een stuk grond. Lila tuimelt omver. Ze verwondt zich.

12

Naori neemt Lila in zijn armen.

- Het is niet erg, schat ! Je bent gevallen omdat de grond onder je voeten is weggezakt ! De wortels van de bomen helpen de grond om niet te verzakken ! Ontbossing maakt alles kapot ! Ik ken planten waarmee ik je wonden kan verzorgen !

Als ze in het bos zijn, wijst Naori naar de bladeren boven hen in de boom, waar hij Lila mee kan behandelen. Terwijl Tom verbluft toekijkt, klimt Fleur in de boom. Fleur is erg lenig !

13

Hoog in de bomen kijken twee aapjes nieuwsgierig naar Fleur. Op de grond praat Naori met Tom.

- Ik houd van het bos, Tom. We maken er deel van uit. Het is ons huis. Het is onze ziel. Het is de grond van onze voorouders. Het is zo belangrijk voor ons Kayako’s ! Het is zo belangrijk voor iedereen, voor alle mensen !

Fleur slaakt een kreet van vreugde.

- Kijk ! Ik heb de bladeren geplukt waar we Lila mee kunnen verzorgen ! Maar luister, horen jullie die stemmen ? JOEPIE ! Het dorp van de Kayako’s is niet ver !

14

Onze vrienden lopen verder door het bos. Ze gaan af op de geluiden uit het dorp van de Kayako’s. Tom is verrukt door zo veel schoonheid. Aapjes spelen verstoppertje. Veelkleurige vogels krijsen vrolijk. Zonnestralen schijnen als banen van licht door de bladeren heen. Tom streelt een bloem. De oude Naori zegt :

- In het bos is alles verbonden… De bloem heeft de bij nodig… de vogel het insect… en het insect de boom…

15

Naori stopt bij een gigantische boom. Hij laat zijn blik over de stam naar de top van de boom glijden. Achter de ontelbare bladeren kun je de hemel alleen maar vermoeden. Hij zegt :

- Zie je, Tom… Als de mensen de laatste boom hebben ontworteld en de aarde met de grond gelijk gemaakt is, wat hebben ze dan nog ?

Er loopt een rilling bij Tom over de rug.

Plotseling verschijnen precies achter die eeuwenoude boom de eerste Kayako’s ! Fleur begint te rennen.

16

De Kayako’s zijn er ! Fleur is zo gelukkig. Tom loopt naar het midden van het dorp. Hij roept de Kayako’s bij elkaar.

- Beste Kayako’s, mijn naam is Tom ! Ik kom uit de stad Merlijn ! Een stad waar te veel wordt geconsumeerd ! Er worden te veel vlees en groenten geconsumeerd die ergens anders vandaan komen ! Er worden veel exotische houtsoorten gebruikt ! Ik wist niet hoe erg het bos en de Kayako’s van onze overconsumptie te lijden hadden !

Tom slaat zijn ogen neer. Een klein Kayako-meisje komt naar hem toe.

17

- Binnenkort ga ik terug naar Merlijn. Dan ga ik met mijn vrienden praten. Ik zal hun de foto’s laten zien van het beschadigde bos en van jullie verwoeste dorp. Ik zal ze vertellen dat het bos kan worden beschermd door minder vlees te eten ! Ik zal ze zeggen dat je toerist kunt zijn en toch de prachtige bossen kunt ontzien ! Ik zal ze zeggen dat er in de omgeving van Merlijn goed hout te vinden is… lariks, eik, beuk ! Ik zal ze zeggen dat het belangrijk is om goed voor alle bossen op de wereld te zorgen, op een duurzame en respectvolle manier !

18

De zon gaat onder in het bos. De nacht breekt aan. Tom is gaan zitten. Hij blijft tegen de Kayako’s praten.

- Ik zal ze ook zeggen dat het belangrijk is om parken en reservaten te maken om de dieren, de planten en het water te beschermen ! Ik zal ze zeggen dat het belangrijk is om meer producten te verbruiken die in de buurt van de stad Merlijn zijn gemaakt of verbouwd ! Producten die niet van de andere kant van de planeet komen !

De oude Naori loopt naar Tom toe.

- Je bent een wijs man, Tom. De Kayako’s hebben vertrouwen in jou. Ze willen je een geschenk aanbieden.

Alle Kayako’s beginnen om Tom heen te dansen.

19

Naori komt naast Tom, Fleur en Lila staan. Hij doopt zijn vinger in een aardewerken pot. Er zit een kleurige massa in. De oude Naori strijkt met zijn vinger over de voorhoofden van onze vrienden.

- Tom, Fleur en Lila, de Kayako’s willen jullie een geschenk aanbieden… Ik maak jullie ereburgers van de Kayako’s !

Tom is nog nooit in zijn leven zo ontroerd geweest. De tranen stromen hem over de wangen. Naori drukt Tom tegen zich aan.

- Weet je, Tom… De Kayako’s voeden zich met wat ze zelf produceren… Ze leven in harmonie met het bos… We willen op deze manier blijven leven…

20

Het is vroeg in de ochtend. Fleur besluit enkele dagen bij de Kayako’s te blijven. Tom en Lila gaan terug naar de luchtballon. De ballon stijgt op. Vanuit de lucht zwaaien Tom en Lila naar hun vrienden. Op een open plek in het bos dansen de Kayako’s. Ze willen Tom en Lila geluk toewensen bij wat ze in de toekomst gaan ondernemen. De toekan fladdert rond de ballon. Hij roept. Zijn roep vergezelt Tom en Lila, die de hoop van de Kayako’s met zich meedragen !

Europese Commissie

De hoop van de Kayako’s

Luxemburg: Bureau voor publicaties van de Europese Unie

2010 – 20 biz. – 16,2 x 22,9 cm

ISBN 978-92-79-14314-4doi 10.2779/94290

Copies van deze publicatie zijn zolang de voorraad strekt gratis verkrijgbaar bij :Europese CommissieDirectoraat-generaal MilieuInformatiecentrum (BU-9 0/11)B-1049 Brussel

http ://bookshop.eu/

KH

31

09

25

2N

LC