CHURCH DISCIPLINE AND RESTORATION - abccop.orgabccop.org/wp-content/uploads/2017/05/Church-Discipline-and-Restoration.pdf · ABCCOP Theological Commission 3 Pagsusuri ng Ating Karanasan

ABCCOP Theological Commission 1

ALLIANCE OF BIBLE CHRISTIAN COMMUNITIES OF THE PHIL., Inc.

(ABCCOP) [THE COMMUNITY]

102 Scout Rallos St. 1103 Diliman, Quezon City

CHURCH DISCIPLINE AND RESTORATION

PAGTUTUWID AT PANUNUMBALIK

IN PHILIPPINE ABCCOP

CONTEXT


PANIMULA:

Pinili tayo ng Diyos mula sa kadiliman. Ang

Diyos ay nakipagtipan sa atin. Dahil iba-iba ang

problema bawat araw, kaya dapat tayong

manatiling alerto sa kung anong pinapagawa

sa atin ng Diyos. Sa panahon ni Pablo,

nasasangkot sa displina ang mga isyu na

tungkol sa pagkain na inihahandog sa mga

diyos-disyosan at ang prostitusyon. Hindi

malinaw sa mga Taga-Corinto na dapat silang

umiwas sa prostitusyon. Sa ika-2 at ika-3 siglo,

ang mga Kristiyano ay hindi pinapayagan na

sumali sa mga laro at mga dulaan. Mula pa ng

ika-16 na siglo, marami sa mga Kristiyano ang

pinagbabawalang sumali sa teatro at sinehan.

Ang disiplina din ay depende sa kultura. Sa

Europa ang alak at ang paninigarilyo ay di-

usapin sa iglesya, ngunit ang pamimili sa araw

ng lingo ay hindi pinapayagan. Kabaliktaran

naman ito sa atin.

Ang mga simbahan sa ngayon ay iba rin sa

mga simabahan sa panahon ng Bibliya. Mas

malalaki ang mga simabahan ngayon, at kung

minsan hindi magkakakilala ang mga taong

dumadalo. Nakakaapekto ito sa pagiging

epektibo ng disiplina at lalo na ang

pampublikong pagpapahayag ng kasalanan.

Tingnan natin sa Bibliya maging sa ating

kultura kung ano ang pinakamahusay na

gawain upang mapanatili ang kabanalan at

pagmamahalan sa ating mga iglesya.

INTRODUCTION:

God chose us out of darkness. It is God who

makes a covenant with man through

us.Because people have different problems at

different times in different occasions and

situations, we must stay alert in discerning what

God asks us to do.Discipline in Paul's time

involves issues regarding prostitution and food

offered to idols. It was not clear to the

Corinthians that they must stay out of

prostitution. In the 2nd and 3rd centuries

Chrisitians weren't allowed to join games and

plays. Beginning 16th century, many of the

Christians were forbidden from going to

theatres and cinemas. Discipline also depends

on the culture. In Europe, alcohol and cigarette

smoking weren't issues in the church, but

shopping wasn't allowed during Sunday. For

us, it's the opposite.

Churches at present are different from

Churches during Bible times. Churches are

bigger nowadays and at times, people

attending don't even know each other. This

affects effectiveness of discipline and public

confession even more.

Let us lookinto the Bible and into our culture to

see what is best done to maintain holiness and

love in our churches.


Pagsusuri ng Ating Karanasan sa Church

Discipline

Karamihan sa mga iglesia, ang katotohanan ay

mas pinapahalagahan kaysa sa pag-ibig

pagdating sa pagdidisiplina. Tingnan natin sa

Juan 1:14 kung saan puno ng katotohanan

pero puno din ng kabaitan. Sa katotohanan,

mas nakakahikayat na ipatupad ang mas

mahigpit na mga patakaran ng disiplina. Sa

kahuli-hulihan ito nga ay humahantong sa

kahihiyan ng kapatid na nagkasala.

Ang diin ng ating kultura sa pagsasama-sama

ay isang magandang paalala para sa atin. Hindi

bat ito rin ang sinsabi ng Bibliya? Sinabi ni

Jesus: Ako angKatotohanan (Juan 14:6).

Ang katotohanan ay tao. Ito ay personal at may

pakikipag-ugnayan. Maging kay Pablo, ganito

rin ang kaniyang pagtingin sa katotohanan.

Siya ay nagtakda ng mga alituntuning moral

(Mga Taga-Galacia 5:19-26) na hindi hiwalay

sa pagsasama-sama. Ang mga gawa ng laman

(kasalanan) (5:19-21) ay masama dahil ito ay

mga gawa na nakakasira sa pagsasama-sama

ng mga mananampalataya. Ang bunga ng

Espiritu (5:22-23) ay nakakapagpapatibay ng

kristiyanong pagsasama-sama.

Upang maging Biblikal at Pilipino ang ating

Disiplina sa Iglesya, kailangang nagmumula

talaga sa diwang-katutubo ang pagbubulay

tungkol dito. Ito ang tunay na ebanghelikong

Pagtutuwid para sa ating mga iglesya: biblikal,

pero nakaugat sa sarili nating kultura. Upang

maganap ito, kailangan nating ipagpatuloy ang

mabubuting pagpapahalaga (values) ng ating

Kultura ang tawag dito ni Miranda ay buting

Pinoy at pagyamanin natin ito sa ating

pamumuhay-ebangheliko. Gusto natin ipakita

ang positibong kaugaliang Filipino na may

kaugnayan sa pagtutuwid. Pagkatapos, ito ay

ipapasailalim natin sa panunuri ng Biblia.

Analysis of our Experiences in Church

Discipline

In the case of discipline, truth is more important

than love in most Churches. Let's look at John

1:14 which is full of truth but is also full of

kindness. In truth, it is more presumable to

implement stricter policies of discipline. This

eventually leads to shaming a brother or sister

who has sinned.

The emphasis of our culture towards fellowship

is a beautiful admonition for us. Isn't this what

the Bible also says? Jesus said: I am... the

Truth (John 14:6). Truth is primarily a person. It

is personal and thus, relational. Even with Paul,

this is also how truth is viewed. He assigned

moral rules (Galatians 5:19-26) that were not

separate from fellowship.The deeds of the flesh

(sin) (5:19-21) are evil because these are

deeds that destroy the fellowship of believers.

The Fruit of the Spirit (5:22-23) strengthen

Christian fellowship.

In order to make Church Discipline Biblical and

Filipino, it is imperative that meditation on it be

indigenous. This is the true evangelistic Church

Discipline for our churches: biblical, but is also

rooted in our culture. For this to occur, we must

ride the values of our culture- what Miranda

calls "buting Pinoy"- and we must enrich this

through evangelical living. We want to show

positive Filipino values that are related to

discipline. Subsequently we submit this to

Biblical analysis.


I. Ang Sambahayan ng Diyos bilang

Konteksto ng Pagtutuwid

A. Ang pamilya bilang pangunahing

simulain

Likas sa mga Pilipino ang pagtutuon sa

pamilya. Itinuturing ito na pinakamataas na

antas sa kulturang Filipino,

pinakamahalagang sangkap sa pag-unlad ng

katauhang Filipino at maging sa kanyang pag-

uugali sa kanyang pagtanda, at maging sa

pinaka-mahusay sa lahat ng aktibidad

panlipunan, pang-kultura at pang-ekonomiya.

(ATChurch: 1986)1

Hindi maaaring isantabi ang impluwensya ng

pamilya sa pag-aaral ng Disiplina ng Iglesia.

Kailangang ito ay kilalanin at pagyamanin.

Hindi lamang sa disiplina, pati sa panumbalik

(restoration).

B. Ang iglesya bilang sambahayan ng Dios

Sa Bagong Tipan, ang iglesya ay ipinakilala rin

bilang pamilya (hal. Marcos 3:34-35; Mga

Taga-Galacia 6:10).2 Hindi ito basta

paglalarawan lamang: nagtipon sila sa kanilang

mga bahay at ibinahagi ang kani-kanilang

buhay sa isat isa.3

Para kay Pablo, ang pananampalataya ay di

lamang personal na pagbabagong-loob. Ang

mabuhay kay Kristo ay pamumuhay kapiling ng

sambayanang Kristiyano.

Kung ang iglesya ay kinikilalang pamilya ng

Diyos at maka-pamilya rin ang ating kultura,

kailangan nating pag-isipan kung

nagagampanan ba talaga nating mga iglesya

ang ganitong tungkulin? Aling tungkulin? Ang

tungkulin sa pagkakaisa at pamamagitan sa

diwa ng pagmamalasakit at pagdamay bilang

magkakapatid sa sambayanan ng

mananampalataya.

I. The Household of God as the Context of

Church Discipline

A. The family as the starting point

Filipinos are family-oriented. This is considered

the "highest value in Filipino culture," "the most

important ingredient in the progress of the

Filipino persona and even in his/her personality

when he/she grows old" and even in "the best

of all social acitivites for the culture and for the

economy." (ATChurch: 1986)

One cannot set aside the influence of the family

in studying Church Discipline. This must be

recognized and enriched, not only for discipline

but also for restoration.

B. The church as God's household

In the New Testament the church was also

introduced as family (ex. Mark 3:34-35:

Galatians 6:10). This is not only for illustration:

they gathered in their houses and they shared

their lives with each other.

For Paul, faith is not only a personal

conversion. To live in Christ is to live in the

presence of the Christian community.

Since the church is considered the family of

God and since Filipinos are family oriented, we

need to think if the church fulfills this role.

Which role? The role to unite as brothers and

sisters in the household of believers through

the spirit of caring and sympathizing.

1 Church A. Timothy, Filipino Personality: A review of

Research and Writings (Manila: DLSU Press, 1986).

2Mark 3: 34-35 Then he looked at those seated in a circle around him and said, Here are my mother and my brothers! 35. Whoever does Gods will is my brother and sister and mother.

Ephesians 2:19 Consequently, you are no longer foreigners and strangers, but fellow citizens with Gods people and also members of his household,

3Acts 2:45-46 Selling their possessions and goods, they shared with anyone who was in need. With one accordthey continued to meetdailyinthetemple courtsandto breakbreadfromhouse to house,sharingtheir mealswithgladnessandsincerityof heart,

1 Corinthians 12:25-26 Gods purpose was that the body should not be divided but rather that all of its parts should feel the same concern for each other. If one part of the body suffers, all the other parts share its suffering. If one part is praised, all the others share in its happiness.
http://biblehub.com/greek/3661.htmhttp://biblehub.com/greek/4342.htmhttp://biblehub.com/greek/4342.htmhttp://biblehub.com/greek/2250.htmhttp://biblehub.com/greek/1722.htmhttp://biblehub.com/greek/3588.htmhttp://biblehub.com/greek/2411.htmhttp://biblehub.com/greek/5037.htmhttp://biblehub.com/greek/2806.htmhttp://biblehub.com/greek/2806.htmhttp://biblehub.com/greek/740.htmhttp://biblehub.com/greek/2596.htmhttp://biblehub.com/greek/3624.htmhttp://biblehub.com/greek/3335.htmhttp://biblehub.com/greek/5160.htmhttp://biblehub.com/greek/5160.htmhttp://biblehub.com/greek/1722.htmhttp://biblehub.com/greek/20.htmhttp://biblehub.com/greek/2532.htmhttp://biblehub.com/greek/858.htmhttp://biblehub.com/greek/2588.htm


C. Pagtutuwid sa sambahayan ng Diyos

Sa bahaging ito, magandang pag-aralan ang

mga salitang Filipino na may kaugnayan sa

ating paksa. Kaayusan at pagsunod ang

napapaloob sa kahulugan ng disiplina.

(Halimbawang pangungusap: Ang disiplina ay

kailangan sa isang tahanan.) (Tagalog-English

Dictionary,1986) Tinutukoy din nito ang mga

sumusunod na kahulugan: tamangasal

(orderly conduct), pagsupil (control) at

pagsasanay (training) (JVP English Filipino

Thesaurus-Dictionary, 1988). Sa pag-aaral na

ito, itinuturing nating magkasingkahulugan

ang disiplina at pagtututwid (act of correcting

an error or mistake). (Vicassans Tagalog-

English Dictionary, 1978). Higit nating

gagamitin ang salitang pagtutuwid kaysa

disiplina.

Mabuti din pag-usapan natin ang kaibahan ng

disiplina sa parusa. Bagamat may kaugnayan

ang dalawa, hindi natin sila maaaring pag-

isahin. Sapagkat pag sinabing kaparusahan (to

punish), nakapaloob dito ang kahulugang lubos

na pagpapahirap (to torture or to make one

suffer greatly) o kayay pagmultahin (to fine or

pay a penalty).

Mas positibo ang diwa ng disiplina o pagtutuwid

kaysa sa parusa. Layunin nito na manumbalik

sa tuwid na daan ang nagkasala. Maaaring

asahan ang pagbabalik-loob niya, Kaya din

nating disiplinahin ang sarili; Magpakita ng

sariling pagdidisiplina. Ang pagpaparusa ay di

gayon; maaaring ilapat ito bilang pagganti o

paghatol sa nagkakasala na walang

inaasahang pagbabalik-loob.

Maganda ang katutubong salin ng disiplina sa

Magandang Balita Bibliapagtutuwid (Hebreo

12:5-11). Hango rin ito sa karanasang

pampamilya (Hebreo 12:5).4 Malinaw ring

ipinararating ng pagtutuwid ang kaibahan nito

sa kaisipan ng pagparusa. Ang pagtutuwid ay

bunga ng pagmamahal. Panunumbalik at

pagtatama ang layunin nito at hindi pagtulak sa

kapahamakan (Mga Taga-Galacia 6:1-2).

C. Discipline in God's household

In this section it is good to study the Filipino

4Hebrews 12:5b-6 My son, do not make light of the Lords

discipline,and do not lose heart when he rebukes you,6 because the

words that are related to our topic. Order and

compliance are in the definition of discipline.

Sample sentence: Discipline is needed in the

household. (Tagalog-English Dictionary, 1986).

This also points to several definitions: orderly

conduct, control and training (JVP English

Filipino Thesaurus-Dictionary, 1988). In this

study, we consider disciplining and correcting

of the same definition. (Vicassan's Tagalog-

English Dictionary, 1978). We will use the word

pagtutuwid more often than disiplina.

It is also good to speak of the difference of

discipline and punishment. Although both are

related with each other, we cannot combine the

two. This is because when you say to punish,

it means to torture, to make one suffer greatly

or to impose a fine or pay a penalty.

Disciplining and correcting are more positive

than punishment. Its purpose is to return the

sinner to the straight path and one can expect

his/her restoration. We can also discipline

ourselves; to show personal discipline.

Punishment isn't the same it can be imposed

as revenge or judgment to the one who sinned

without the expectation of restoration.

The translation given by the Magandang Balita

Biblia for discipline is "pagtutuwid". (Hebrews

12:5-11) This comes from family experiences

(Hebrew 12:5). The difference between the

idea of discipline and the idea of punishment is

clear: discipline is a fruit of love. Its goal is to

bring someone farther away from danger.

(Galatians 6:1-2)

Lord disciplines the one he loves,and he chastens everyone he accepts as his son.


5Ang Kasulatan ay maaring gamitin para sa

pagtutuwid sa makasalanang gawain, at pag-

akay sa matuwid na pamumuhay (2 Timoteo

3:16-17). Mahalaga rin na maging mahinahon

sa pagtutuwid (Tito 3:1-2).6

II. Pagtutuwid bilang tungkuling Kristiyano

Mahalaga sa Biblia ang pakikipagkapwa

(basahin ang Mateo 25:34-40). Hindi ito

nagbubulagbulagan sa mga hidwaan at

pagkakasala. Matuwid ito at mapanimbang na

pagharap sa Diyos at sa kapwa (Mateo 22:37-

40). Tulad kay Jesus, ang pakikipagkapwa ay

di lamang puspos ng pag-ibig. Puspos din ito

ng katapatan (o katotohanan) (Juan 1:14).

Bahagi ng paglago kay Kristo ang pagkakaroon

ng lakas ng loob na magtuwid ng kapwa sa

diwa ng pag-ibig (Efeso 4:15).

Sapagkat tayo ay isang pamilya ng Diyos (2

Corinto 5:17), tungkulin natin ang

makipagkasundo at tumulong sa

pagkakasundo (Filipos 4:2-3). Gayundin, ang

mamagitan at magtuwid sa mahinahong

pamamaraan (Mateo 18:15-20; Mga Taga-

Galacia 6:1; Efeso 4:15-16; Tito 3:2; 1 Pedro

3:15-16). Ang mga ito ang nagbibigay kulay sa

pakikipagkapwa ng iglesya sa buhay natin

bilang magkakapatid sa Panginoon.

4 na klase ng pagkakasala

1. Laban sa pagmamahalan ng

magkakapatid kay Cristo (Mateo 5:23-

24).

2. Laban sa pagkakaisa (dahilan sa

pagkawala ang pagkakaisa at

kapayapaan sa iglesia (Rom 16:17, Tito

3:10)

3. Laban sa kautusan. Kasama din dito

ang mga marangal na mga alituntunin

na nakikita natin sa Biblia.

4. Laban sa katotohanan (pagtaliwas sa

mga pangunahing doktrina) (1 Tim. 6:3-

5, 2, John 7-10)7

The scriptures can be used for the correction of

sinful behavior, and as a guide to living a

Christian life. (2 Timothy 3:16-17) It is important

to be gentle when correcting. (Titus 3:1-2)

II. Church discipline as a Christian

responsibility

It is stated in the Bible that fellowship is

important (read Matthew 25:34-40). It turns no

blind eye for sin and dispute. Fellowship is the

correct and discerning way of facing God and

fellow men. (Matthew 22:37-40). Like Jesus,

fellowship is not just filled with love, it is also

filled with honesty (or truth) (John 1:14). Part of

growing in Christ is having the courage to

correct your brothers and sisters in the spirit of

love. (Ephesians 4:15)

It is our duty as members of God's family (2

Corinthians 5:17), to spread and embody

harmony (Philippians 4:2-3), as well as,

mediate and correct in a gentle manner.

(Matthew 18:15-20; Galatians 6:1; Ephesians

4:15-16; Titus 3:2; 1 Peter 3:15-16). These are

what give color to the fellowship of the church

in our life as brothers and sisters in Christ.

4 Kinds of Sin

1. Against love between brothers and

sisters in Christ(Mathew 5:23-24).

2. Against harmony (which results in the

loss of unity and peace in the church

(Romans 16:17, Titus 3:10].

3. Against the commandments. This

includes the ethical guidelines found in

the Bible.

4. Against truth (the rejection of the basics

of the important doctrines, heresy) (1

Timothy 6:3-5, 2, John 7-10)

A. Pamamagitan bilang bahagi ng

pagtutuwid

5Galatians 6:1-2Brothers and sisters, if someone is caught

in a sin, you who live by the Spirit should restore that person gently. But watch yourselves, or you also may be tempted. 2 Carry each others burdens, and in this way, you will fulfill the law of Christ.

62 Timothy 3:16-17 All Scripture is God-breathed and is useful for teaching, rebuking, correcting and training in righteousness, 17 so that the servant of God[a]may be thoroughly equipped for every good work.

Maaring ituring na magkaugnay ang

pagtutuwid at pamamagitan. Ang pakikialam ay

Titus 3:1-2 Remind the people to be subject to rulers and

authorities, to be obedient, to be ready to do whatever is good, 2 to slander no one, to be peaceable and considerate, and always to be gentle toward everyone.

7PCEC workshop on church discipline.
https://www.biblegateway.com/passage/?search=2+Tim.+3%3A16-17&version=NIV#fen-NIV-29871a


isang lehitimong katangian sa buhay ng

magkaka-sambahay at magkakaibigan. Ang

interes ng pagtutuwid at pamamagitan ay

masasabing nating pareho : upang makatulong

sa pagsasaayos ng buhay. (Tagalog - English

Dictionary, 1968). Ngunit sa kabila ng

pagkakatulad, may pagkakaiba rin ang dalawa.

Halimbawa, sakop ng pamamagitan ang diwa

ng pagtayo sa gitna. Ito ay upang matiyak ang

katotohanan at maabot ang inaasahang

kaayusan. Sa pagtutuwid naman, tiyak na na

may mali na dapat harapin at itama.

May pagsang-ayon ang Biblia sa gawain ng

pamamagitan. Isang halimbawa ang sulat ni

Pablo kay Felimon. Namagitan si Pablo upang

mapagkasundo sina Felimon at Onesimo. Hindi

siya natakot gamitin ang kanyang impluwensya

upang maayos ang di pagkakaunawaan ng

dalawa (Filemon 15-21). Mismong siya rin ang

humiling kay Euodia at Sintique na ayusin ang

kanilang hidwaan. Pinakiusapan rin niya ang

mga pinuno ng iglesia na tulungang

magkasundo ang dalawa. (Filipos 4:2-3).

B. Pagtutuwid ayon sa Mateo 18:15-20at 1

Corinto 5:1-5

Ang konteksto ng mga kabanatang ito ay

mahalaga sa ating pagbabasa. Ang konteksto

sa Mateo 18:15-20 ay nakapaloob sa 18:1-15

kung saan isa sa mga alagad ay nagtanong

kung sino sa kanila ang pinakadakila, at sa

18:21ff kung saan tinanong nila kung ilang

beses dapat magpatawad.

A. Mediation as part of church discipline

It is possible to interpret correction and

mediation as related to each other. Intervention

is a legitimate characteristic in the lives of

family and friends. The interest of correction

and mediation is the same: it is to aid "fixing"

life. Despite the similarities, correction and

mediation also have differences. For example,

mediation can be interpreted as standing in the

middle. It is to ensure truthfulness in order to

settle dispute. Correction, on the other hand, is

in the context that there is something inherently

wrong that must be faced and corrected.

The Bible approves of the act of mediation. One

example can be found in the writings of Paul to

Philemon. Paul stood as the mediator between

Philemon and Onesimus. He was not afraid to

use his influence in order to fix the

misunderstanding between the two. (Philemon

15-21). He was also the one to request for

Euodia and Syntyche to settle their disputes.

He asked the leaders of church in Philippi to

help them reach agreement. (Philippians 4:2-3)

B. Church discipline according to Matthew

18:15-20 and 1 Corinthians 5:1-5

The context in these chapters is important in

our reading. Matthew 18:15-20 is in the middle

of 18:1-15 where the servants ask who among

them was the greatest, and18:21ff where the

servants ask how many times should one

forgive.

Mateo 18:15-20 Una, sa pagkakaayos ni

Mateo ng kapitulo 18, kaagad mapapansin

natin ang kahalagahan ng pang-unawa at

malasakit sa nagkakasala. Ito ay nagsisimula

sa aral tungkol sa pagpapakumbaba (1-4),

sinundan ng pag-iingat na huwag maging sanhi

ng pagkakasala (5-10) at pagkatapos ay ang

talinghaga ng nawawalang tupa (12-14). Sa

Lucas 15:6-7 ginamit ang talinghagang ito

bilang pagtukoy sa isang makasalanang


nagbabalik-loob sa Diyos. Magkakaroon ng

pagdiriwang sa langit dahil sa pagsisisi ng

isang makasalanan.

Para kay Mateo, ang konteksto ay ang buhay

sa iglesya. Utang na loob natin sa Panginoon

ang ating kaligtasan. Hinanap Niya tayo, tulad

ng isang pastol na nawawalan ng tupa.

Natagpuan tayo ng Kanyang pagmamahal.

Kaya nga, dapat gayundin ang gagawin natin

sa ating mga kapatid kay Kristo. Sa ganitong

paraan, masaisabuhay natin ang niloloob ng

may-akda sa talata 15-20. Hindi paglilitis ang

diwa ng pagtutuwid. Kaya upang maiwasan

ang sobrang kahihiyan ng nagkasala, ang

paguusap ay dapat gawing pribado. Ang

pagtutuwid ay bunga ng malasakit sa kapatid.

Ganito rin ang ipinararating ng susunod na mga

talata (21-35) ang talinghaga tunkol sa isang

ayaw magpatawad. Kung maaaring matiwalag

ang isang nagkasalang ayaw magbalik-loob

(17), gayundin ang maaaring mangyari sa

isang ayaw magpatawad.

Malinaw ang layunin ng pagtutuwid: ang

pagpapanumbalik sa dati at magbalik-loob sa

Diyos ang may sala (15). May itinatakdang mga

hakbang upang matamo ang hinahangad na

pagbabalik-loob:

1. Pakikipagusap sa nagkasala (15).

2. Pagsasama ng dalawa o tatlong saksi

(16).

3. Ipaalam ito sa kapatiran (17).

4. Maaaring itiwalag ang ayaw magbalik-

loob (17).

Kapasin-pansin ang pagdami ng mga taong

makikisangkot sa pagmamalasakit sa kapatid

na nagkasala, kung hindi pa siya makikinig.

Matthews 18:15-20 - First, in the arrangement

of chapter 18, we can immediately notice the

importance of understanding and concern for

people who sin. This starts in the lesson of

humility (1-4), followed by being careful about

being the cause of sin (5-10) and finally the

parable of the missing lamb (12-14). In Luke

15:6-7, this parable was used to define a sinful

man returning to God. There would be

celebration in Heaven because of a sinner's

repentance. For Matthew, the context is in the

life in the church. We owe our safety to God.

He looked for us like a shepherd would for his

lost sheep. He found us with his love. Likewise,

we must do the same for our brothers and

sisters in Christ. In this way, we are able to live

out what the writer intends to impart in 15-20.

The spirit of discipline isn't prosecution. In order

to avoid the embarassment of the sinner,

conversation must be done in private.

Discipline is a result of one's care for his

brothers and sisters. This was also the lesson

in the following verses (21-35) which told the

parable of the one who refused to forgive. If the

sinner who doesn't want to repent can be

excommunicated (17), the same goes for the

person who refuses to forgive.

The purpose of discipline is clear. It is to help

make a sinner return to God and his ways (15).

These are the steps set in order to achieve that:

1. Conversation with the sinner (15).

2. Inclusion of two or three witnesses (16).

3. Disclosure to the brethren (17).

4. Dismissal of those who don't want to

return to God (17).

It is noticeable how more people get involved if

the sinner is not yet listening.

Bakit kailangang may dalawa o tatlong saksi?

Ang pag-uusap ay mas mabigat sa pag-asang

mas mapagtanto niya ang kanyang kasalanan.

Ayon sa t.16: papatunayan nila ang lahat ng

pinag-usapan ang pag-uusap sa

pamamagitan ng nagkasala at nagtutuwid.

Susubaybayan nila kung naging tapat sa

kanyang tungkulin ang tagapagtuwid. Nang sa

gayon ay walang maidadahilan ang may sala

laban sa iglesya. Patutunayan nila na totoong

nagawa na ang lahat para mapanumbalik ang

may sala. Kaya ang susunod na hakbang ay


ipapaalam na ito sa kapatiran (17,19,20).

Dapat sabihin sa kongregasyon ang sapat na

impormasyon para makita nila na seryoso ito at

maaaring ipanalangin ang nagkasalang

kapatid, pero hindi ganoong ka-detalyado na

baka makahadlang sa pagbabalik niya sa

iglesia. Nakasalalay sa buong kapatiran ang

kapangyarihang magbawal at magpahintulot

(18).

Muling tatayo ang mga saksi upang

patunayang ginanap ng iglesya ang kanyang

bahagi kahit na nagmamatigas pa rin ang

nagkasala. Dahil ayaw niyang magsisi, siya na

rin ang nagtitiwalag sa kanyang sarili palayo sa

kapatiran. Pagisipan natin kung paano dapat

itrato ang Hentil. Magbabahagi tayo ng

Magandang Balita sa Kanya; hindi ibig sabihin

hindi na natin siya kakausapin. Ang church

discipline ay para sa mga nasa loob ng iglesia

lamang, at ang Hentil ay wala na sa loob ng

iglesia(1 Cor 5:12). Bagaman masakit sa loob

ng buong iglesya, ngunit kung ang pagtitiwalag

ay makakatulong upang magsisi at

manumbalik ang nagmamatigas, itoy gagawin

bilang pang-huling hakbang ng pagtutuwid

ebangheliko (17). Kailangan isa-isipnatin na

ang panunumbalik pa rin ng salarin ang

pangunahing kosiderasyon sa kabuuang

proseso ng pagtutuwid.

1 Corinto 5:1-5

Ang konteksto dito, si Pablo ay galit sa mga

taga Corinto, dahil sa kanilang kayabangan.

May plano siyang dumalaw, pero hindi siya

sigurado kung dapat magalit siya o magpakita

ng pagibig. Inilalarawan ng teksto ang

epektong lebadura sa buong iglesia. Dapat

banal at malinis ang iglesia.

Why should there be two or three witnesses?

The conversation becomes heavier in hope that

the sinner better realizes his own sins.

According to chapter 16, these witnesses

would verify everything that was talked about

between the sinner and the discipliner. They

would oversee whether or not the discipliner is

following his duty so that the sinner would not

be able to make excuses to the church. They

are there to make sure that everything that

could be done was done, that's why the next

step is to inform the brothers and sisters

(17,19,20). It is important to speak to the

congregation enough for them to understand

how serious the matter is so that they may pray

over the sinner. However, the information must

not be too much that it may hinder the sinner's

repentance. The power to forbid and permit

rests on the entire brotherhood and sisterhood

(18).

The witnesses shall once again stand in order

to ensure that the church did its part even if the

sinner refuses to listen. The sinner himself,

therefore, is turning away from the church. We

must understand how one should treat a

Gentile. We share the Good News with him,

and that doesn't mean that we shouldn't talk to

the Gentile. Discipline only applies to those

within the church only, and the Gentile no

longer within it (1 Corinthians 5:12). Though it

hurts the church, if dismissal would help the

sinner to repent, it should be done as a last

resort (17). It should be observed that the

sinners repentance is the primary

consideration in the entire process of

disciplineand restoration.

1 Corinthians 5:1-5

The context here is that Paul despises people

from Corinth due to their boastfulness.He was

planning to visit but was unsure if he should

show anger or compassion. The text describes

the yeast effect in the church. The church must

be holy and pure.

Sa sulat na ito, hinaharap ni Pablo ang

pagmamataas na ugali ng mga taga-Corinto.

Hindi nila dapat ipagmalaki ang inaakalang

nakahihigit na kayamanan, kalayaan at mga

espiritwal na kaloob (4:6,18-19; 8:1; 13:4).

Binanggit ni Pablo ang tungkol sa kahalayan ng

isang taga-iglesya, iniugat niya at isinisi ang

pinagmulan nito sa labis na pagmamalaki ng

mga taga-Corinto (5:2).

Habang ipinagmamalaki nila ang nakahihigit

nilang espiritwalidad, pinagsabihan sila ni

Pablo: dapat sana ay mahiya kayo, tumangis at


itiwalag ang salarin (2). Nagbigay sya ng

angkop na hatol na kung sinuman ang

nagkasala ay dapat ibigay kay satanas sa

ngalan ng Panginoong Jesus (3, 5). Ngunit

hindi ito pangsariling hatol lamang ni Pablo.

Kinatawan ni Pablo ang buong iglesyang

ginagabayan ng iisang Espirito (12:13).

Ano ang ibig sabihin ng talata 5? ibigay ang

taong iyan kay satanas upang mapahamak ang

kanyang katawan at ng maligtas ang kanyang

espiritu sa araw ng Panginoon? May

alternatibong salin ang Magandang Balita

Biblia, para mawasak ang likas niyang

pagkatao at ng maligtas ang kanyang

espiritu sa ikalawang salin, ang katumbas ng

katawan ay ang likas na pagkatao o ang laman-

isang teyolohikal na kaisipan mula kay Pablo.

Kaya siya ipapaubaya kay satanas ay hindi

upang itulak siya sa kapahamakan. May

kalakip na mabuting balita ang hatol na ito. Sa

halip na pagkapahamak, ang layunin nito ay:

una, upang mawasak ang likas niyang

pagkatao ang pamumuhay niya sa laman

(Roma 8:5-8; Mga Taga-Galacia5:19-21) at

pangalawa, upang maligtas ang kanyang

espiritu. (kung ibabatay sa teolohiya ni Pablo,

mas angkop na salin ang laman kaysa

katawan para sa unang bahagi ng talata 5).

Napapatay ang laman sa pamamagitan ng

pagbabalik-loob at pagtitiwala kay Kristo

(Roma 8:13; Colosas 3:5). Sapagkat

nagmamatigas ang may sala, hahayaan siyang

mamuhay sa pagkakasala, sa ilalim ng

kapangyarihan ng kaaway, upang maranasan

ang pait ng ganitong buhay (Roma 1:24,26,28).

In this text, Paul faces the arrogant nature of

the people of Corinth. They should not boast

about their presumed greater wealth, freedom

and spiritual gifts. (4:6, 18-19; 8:1; 13:4).When

Paul mentioned the immorality of one member

of the church, he assumed that this was the

result of the pride of the people of Corinth (5:2)

While they were gloating about their greater

spirituality, Paul reprimanded them that they

should be ashamed, mourn, and dismiss the

sinner (2). He gave a suitable judgement that

whoever has sinned shall be given to Satan in

the name of Jesus Christ (3, 5). This judgement

wasn't Paul's. Paul embodied the entire church

guided by the one God. (12:13)

So what did Paul mean in verse 5? "deliver this

man to Satan for the destruction of the flesh, so

that his spirit may be saved in the day of the

Lord". The New International Version has an

alternative translation: to destroy his being and

to save his spirit. In the second translation,

one's being is equivalent to his flesh - a

theological idea from Paul.

He is given to Satan not to bring him to

destruction. This judgement includes the good

news. Its purpose is to: first, to destroy his

being - his living in the flesh (Romans 8:5-8;

Galatians 5:19-21) and second, to save his

spirit. (Based on Paul's theology, it's more

appropriate to use the translation of flesh rather

than body in the first part of verse 5). The flesh

is destroyed by returning to and trusting Christ.

(Romans 8:13; Colossians 3:5) The sinner shall

continue to live in his sinful ways in order for

him to experience the harshness of this

lifestyle. (Romans 1:24, 26, 28).

Inaasahang ipapaubaya ang kapatid kay

satanas nang sa gayun ay manumbalik siya sa

tuwid na landas. Dahil siya na mismo ang

tumalikod sa iglesya, dapat igalang ng iglesya

ang kanyang kapasyahan. Ang mga

makasalanang nagmamatigas ay itinitiwalag

(11,23). Subalit kaligtasan pa rin ang layunin

pagdating ng huling araw (1 Cor. 5:5).

Ang kahalagahan ng pagsisiyasat sa sarili ay

makikita natin sa 1 Cor 11:28-32 kung saan

ang maling selebrasyon ng Huling Hapunan ay

may kaugayan sa sakit at kasalanan. Ang

pisikal na pagkakasakit ay ginagamit ng Diyos

upang manumbalik ang mga tao sa kanya.

May nagsasabing maganda ang naging

pagwawakas ng pagtutuwid na ipinatupad ng

iglesya para sa lalaki na nabanggit sa 1Corinto

5. Sa ikalawang sulat sa Corinto (2 Cor. 2:6-7),


nakikiusap si Pablo: sapat na ang

pagpaparusang ginawa sa kanya ng

nakararami sa inyo. Patawarin na ninyo siya at

aliwin upang hindi naman masiraan ng loob.

Ipadama ninyo sa kanya na siyay mahal pa rin

ninyo.

It is expected that he shall be handed over to

Satan in order to return to right path. Since he

himself has turned away from the church, the

church shall accept his decision. Sinners who

refuse to listen are turned away. (11,23).

Despite this, salvation is still the goal for when

judgement comes (1 Cor. 5:5).

The importance of self-examination can be

seen in 1 Corinthians 11:28-32 where the

wrong celebration of the Lord's supper is

connected to sin and sickness. The physical

sickness was used by the Lord to make people

repent.

Some people say that the disciplining done by

the church towards the man mentioned in 1

Corinthians 5 ended well. In 2 Corinthians 2:6-

7, Paul said, "for such a one, this punishment

by the majority is enough, so you should rather

turn to forgive and comfort him, or he may be

overwhelmed by excessive sorrow. Let him feel

that you still love him.

C. Public confession and private

confession

Mahalagang tandaan na ang iglesya sa

panahon ng Bagong Tipa ay tumugon sa mga

maliliit na grupo (mga simbahan sa bahay, Mga

Gawa 2:46). Sa ganitong konteksto, ang buhay

ng komunidad ay mas mahigpit at mas may

pananagutan. Ang pag-amin ng mga

kasalanan sa ganitong sitwasyon ay maaaring

hindi na mahirap kumpara sa pag-saayos ng

mga modernong simbahan kung saan mas

malaki ang mga kongregasyon. Maraming

simbahan ngayon ang nagpapaunlad ng

kanilang mga ministeryo ng grupo upang

maibalik ang iglesya sa kanyang apostolikong

plano tulad ng nilayon ni Jesus. Ang pag-aamin

ng kasalanan ay isang mahalagang bahagi ng

ating buhay Kristiyano.

Utos sa Biblia ang Pagpapahayag ng

kasalanan sa Diyos at sa isat isa (Kawikaan

28:13, Santiago 5:16, 1 John 1:8-9).

C. Public confession and private

confession

It is important to remember that the church in

the times of the New Testament responded to

small groups (churches in houses, Acts 2:46).

In this context, the life of the community is

stricter and has more responsibility. The

confession of sins in this situation cannot be

more difficult compared to the the process done

by modern churches where the congregration

is larger. A lot of churches nowadays are

developing their ministries of groups in order to

return the church to its apostolic plan as Jesus

had wanted. The mutual confession of sin is an

important part of our lives as Christians.

Confession of sin to the Lord and to each other

is a command in the Bible. (Proverbs 28:13,

James 5:16, 1 John 1:8-9)

Sa pampublikong pag-amin ng kasalanan, ang

Panginoon ang siyang pangunahing "kausap".

Sapagkat ang lahat ng kasalanan ay ganap na

pagkasala laban sa Kanya, at ang lahat ng pag-

amin ay dapat na maihayag sa Kanya. Bukod

dito, ang pagpapahayag ng kasalanan sa

publiko ay hindi isang karaniwang

pangkaraniwang pangyayari sa panahon ng

Bagong Tipan. Habang ang batayan ng Bibliya

tungkol sa pampublikong pag-amin ng

kasalanan ay hindi lubos na malinaw,

gayunpaman, may karunungan sa prinsipyo na

ang kasalanan ay dapat ipahayag sa mga

direktang nasaktan. Kapag ang buong


simbahan ay naapektuhan, ang buong iglesia

ay dapat marinig ang pag-amin. Kapag ang

isang tao ay nasaktan, dapat tayong maghayag

ng ating kasalanan sa taong iyon. Ngunit kapag

ang kasalanan nangyari ng pribado, maaari

nating mapanatili ang pag-amin sa pagitan ng

ating sarili at ng Diyos.8

Sa parehong pagiisip, sumulat si John

MacArthur: "Ang pag-amin ng pagkakasala ay

laging dapat gawin sa Diyos. Ang pag-amin ay

dapat din sa sinumang nasaktan sanhi ng

kasalanan. Ang lawak ng pag-amin ay dapat na

kasing lawak ng madla sa orihinal na

pagkakasala. Ang mga pampublikong

paglabag ay tumatawag para sa publikong

pagpapahayag; Ang mga pribadong kasalanan

ay dapat ipahayag sa Diyos lamang. Maganda

kung may maaasahan tayong katuwang, na

nakakatulong sa ating paglago, ngunit ang pag-

amin ay hindi na kailangang maging publiko.

Dagdag pa niya; Tanging ang mga aktwal na

kasalanan ang nangangailangan ng pag-amin

ng isang kamalian. Hindi angkop para sa isang

lalaki na may maruming pag-iisip na aminin ito

sa babae. Ang pag-amin sa ganitong mga kaso

ay dapat gawin lamang sa Diyos. Kung palihim

mong siniraan ang isang tao, maaaring hindi

niya alam ang iyong naging pagkakasala.

Gayunpaman ang pagkakasala ay totoo.

Kailangan itong itama, hindi lamang sa tao na

nakarinig ng orihinal na paninirang-puri, kundi

pati na rin sa taong siniraan, kahit na ang taong

iyon ay wala pang alam sa kasalanan.9

In a public confession of sin, the Lord is

primarily the one being confessed to for all sins

are done against him, and so all confessions

must be to him. Aside from this, public

confessions are not a normal occurence in the

New Testament. While the basis of the Bible for

public confession isn't clear, there is wisdom in

the principle that sin must be confessed directly

to those it has hurt. If the entire church was

affected, the entire church must hear the

confession. If a person was hurt, the confession

must be done to that person. However, if the

sin was done in private, the confession can be

done between ourselves and the Lord.

8Accountability and Confession,

http//jamesmirror.com/2011/11/06/accountability-and-confession/ (Accessed on January 9, 2017).

9John MacArthur, Answering the Hard Questions about

Forgiveness, http://www.gty.org/resources/positions/P05/answering-the-hard-questions-about-forgiveness (Accessed on January 9, 2017).

In the same thought, John MacArthur wrote,

"confession of guilt must always be made to

God. Confession is also owed to whomever our

sin has injured. The arena of confession should

be as large as the audience of the original

offense. Public transgressions call for public

confession; private sins should be confessed to

God alone." It is better if we could have a

dependable partner that could help us in our

growth. Confession, however, does not need to

be done in public.

He also said, "Only actual injuries require

confession of a wrong. It would be

inappropriate for a man who had a lustful

thought to confess that thought to the woman

who was the object of his lust. Confession in

such cases should be made only to God." If

you've committed slander, it is possible that the

person you've defamed is not aware of this.

Regardless, you've committed sin and thus

must be corrected, not only to the person

you've slandered, but also to the person who

heard the slander.

"Ang pagpapahayag ay hindi opsyonal para sa mga Kristiyano. Pinatutunayan ni Juan na ang tanda ng tunay na pakikisama sa Diyos ay hindi lamang ang pagkilala sa kawalang-sala ng isang tao (1 Juan 1: 8) kundi pati na rin ang kaukulang pagpapahayag (1 Juan 1: 9). Ang pagpapahayag, tulad ng nakikita natin ay inaasahan sa isang maginhawang buhay, ayon sa Santiago 5:16.10 Tinuturuan din tayo ng Kasulatan ng kahalagahan ng komunidad sa pakikitungo sa ating kasalanan. Ang pag-amin ng kasalanan sa presensya ng iba ay ang

10John Piper, Confessing our Sins Together.

http://www.desiringgod.org/articles/confessing-our-sins-together (Accessed on January 10, 2017).


paglalapat at pagdiriwang ng ebanghelyo, nang magkasama. Kami ay pinabanal na mga makasalanan na kailangan ng lahat ng higit na biyaya para sa kabanalan, at kailangan naming sanayin ito nang magkasama."11(John Piper) Si William Girao, sa kanyang pastoral manual na pinamagatang "Celebrating Life's Special Moments," ay nagbigay ng dalawang pagpipilian sa paggawa ng pagpapahayag sa publiko: ang nagsisisi na mananampalataya ay maaaring maghayag ng kanyang kasalanan sa mga nakatatanda sa iglesya o sa kongregasyon sa isang eksklusibong pulong para sa mga miyembro ng simbahan. Maaari niyang sabihin ito sa mga nakakatanda at sila ang magsasabi sa kongregasyon ng tungkol sa kasalanang ginawa niya nang hindi masyadong madetalye. Nagbibigay din siya ng mga karagdagang

tagubilin sa bahagi ng kongregasyon tungkol

sa pagsasanay ng ganitong uri ng disiplina sa

iglesya:

Confession is not optional for Christians. John

proved that the mark of true fellowship with

God is not the absence of sin (1 John 1:8) but

the confession of it. (1 John 1:9) Confession,

like what we see, is expected in a comfortable

life according to James 5:16. "The Scriptures

also teach us the importance of community in

dealing with our sin. Confession of sin in the

presence of others is applying and celebrating

the gospel, together. We are sanctified sinners

who all need more grace for holiness, and we

must rehearse this together"(John Piper)

William Girao, in his pastoral manual entitled

"Celebrating Life's Special Moments," gave two

choices in making a public confession: the

sinner may confess his sin to either the elders

of the church or to a congression in an

exclusive gathering of the members of the

church.

He also gave additional instructions for the

congregation in exercising this kind of discipline

in the church:

11Ibid.


Taos-pusong patawarin (pangalan); (2) Iwasan

ang pagsisinungaling at pag-usapan ang bagay

na ito sa labas ng iglesia; (3) Hindi upang

hatulan o punahin, kundi tanggapin ang ating

kapatid na nagsisisi sa mapagmahal na Ama

na tumatanggap ng kanyang anak na nawala

(Lucas 15: 20-24); (4) Huwag hamakin, o

ituring bilang mas mababa ang isang kapatid

na nagsisisi; Ngunit sa parehong paraan na

hindi dapat iwasan ipahiya, o higitan ang

konsiderasyon sa kanya, huwag natin siyag

tignan bilang matimping biktima sa halip ay

isang tapat na nagkasala; (5) Upang mabigyan

tayo ng babala na maaari rin tayong mahulog

sa parehong kasalanan, kung hindi sa

pamamagitan ng biyaya ng Diyos; (6) Upang

aktibong hikayatin (pangalan) na hindi siya

maaaring bumalik sa parehong kasalanan o

mahulog sa iba, at sa panghuli; (7) Upang

muling kumpirmahin ang ating pagkakaisa,

pagpapalakas at pagprotekta sa isa't isa.

D. Pagtutuwid sa mga lider ng iglesia

Kung babasahin natin ang buong Biblia, hindi

palaging maganda ang buhay ng mga lider.

Naglasing si Noeh, nagsinungaling si Abram,

nangalunya si David, nag-away sina Syntyche

at Euodia, atbp.

Hindi perpekto ang mga lider sa iglesia. Meron

po tayong kaaway: si satanas. Marami siyang

pamamaraang temtasyon: sekswal, abuso sa

alak, pera, galit, mapagmataas, problemang

mag-asawa, atbp.

Kahit alam natin hindi perpekto ang mga lider;

may mataas na pamantayan na nakalaan para

sa kanila.

Sa Lumang Tipan, makikita natin ang mas

matinding hatol sa mga nagkasalang Levitico,

kumpara sa mga pangkaraniwang tao (Lev.

10:1-11). Ganoon din kung mapapansin natin

ang kasalanan ni Moises, kung bakit hindi siya

nakapasok sa Canaan, kumpara sa dami ng

kasalanan ng Israelita. Iba ang hatol ng Diyos

sa mga nasa pamumuno.

Wholeheartedly forgive (name); (2) Avoid

misrepresentation and conversation regarding

this outside the church; (3) Not to judge or

criticize, but for brother/sister who is repenting

towards our loving Father who takes back his

lost children (Luke 15:20-24); (4) Don't shun,

humiliate, or treat as an inferior brother or sister

who is repentful; But in the same way do not

avoid, humiliate or give him more

consideration,don't look at him as a decorous

victim instead of the rightful wrongdoer; (5) In

order to warn us that we may also commit the

same sin, if not for the grace of God; (6) In order

to actively persuade (name) that he may not

commit the same sin or commit another, and

finally; (7) In order to once again, confirm our

unity as well as our empowerment and

protection of one another.

D. Church discipline to leaders

If we read the entire Bible, the life of leaders

wasnt always pleasant. Noah was drunken,

Abraham lied, David committed adultery,

Synthyche and Euodia argued, etc.

The leaders of the church aren't perfect. We

have a common enemy: Satan. He has a lot of

things in his arsenal of temptations: sex,

alcohol, money, anger, pride, marital problems,

etc.

Even if we know that leaders aren't perfect,

there's a higher standard set for them.

Punishments for sinful Levites found in the Old

Testament are heavier compared to those of

ordinary people. (Leviticus 10:1-11). The same

can be said for the punishment for Moses, as to

why he was not allowed to enter Canan,

compared to the plentiful sins of Israelites.

God's judgment for leaders is different

compared to that of regular people.


Ganoon din sa Bagong Tipan. Iba ang mga

kinakailangan sa mga nasa pamumuno. Mula

sa Lucas 12:48 makikita natin na mas matindi

ang hatol sa mga may posisyon o may alam.

Mabuti naman na ang Biblia ay nagbigay din ng

mga batayan kung magkasala ang isang

namumuno (1 Tim 5:19-22).

1. Kailangang magingat! (19)

a. Kailangan suriin ang mga

impormasyon

b. Di dapat base sa mga sabi-sabi

c. Dapat may 2-3 saksi

Note: Ito ay hindi pwedeng gamitin bilang

basehan ng pampublikong pagpapahayag

subalit para sa pampublikong pagsaway kapag

paulit-ulit ang pagkakasala

2. Dapat pagsabihan sila sa harap ng mga tao,

upang matakot ang iba, KUNG ayaw nilang

tumigil sa gawaing masama (20).12

3. Dapat walang kinikilingan o itinatangi (21).

Walang palakasan, walang pagkakaibigan

o walang kamag-anak.

4. Huwag madaliin ang pagbalik sa

pangunguna (22). Kailangan ng oras upang

maibalik ang tiwala sa kanila. Mag-ingat

tayo upang hindi tayo maging kabahagi sa

kasalanan niya.13

III. Pamamaraan ng pagtutuwid

Ang ilan sa pangunahing halimbawa ng

pagtutuwid sa sinumang iglesya ay: kasamaan

(1 Corinto 5:1-5; tumutukoy ito hindi lamang sa

kasalanang sekswal: maging sa imoralidad din

(Ephesians 5:1-7); at gayundin ang paglihis sa

katotohanan (Santiago 5:19-20).

It's the same in the New Testament. Different

things are required of those in leadership.

From Luke 12:48, we can see that punishment

for those in position or are knowledgeable is

more severe.

12Word Biblical Commentary. What is the force of the linear

aspect of , sinning? Is it referring to elders who sin constantly as opposed to occasionally, or does it describe continuing sin after the initial confrontation described in v 19? These two options are not mutually exclusive. The linear aspect guarantees that Paul is discussing an elder living a life of sin, not an elder who commits an occasional sin. The linear aspect of , confront, parallels the linear aspect of : Be in the habit of confronting those in the habit of sinning. If v 19 refers to a private confrontation of sin (see

It's a good thing that the Bible also gives us a

basis for when a leader commits sin (1 Timothy

5:19-22)

1. It's important to be careful (19)

a. Facts must be examined

b. Judgement must not be based on

stories

c. There must be 2-3 witnesses

Note: This is not to be used as basis for

public confession but public reprimand if

persistant in sin.

2. Leaders must be reprimanded in front of

people, in order to instill fear IF they

don't want to capital commiting sins. (20)

3. The judgement must be unbiased and

objective (21). Power, friendship or

family must not be used.

4. The return to leadership must not be

rushed (22). It takes time for trust to be

rebuilt. We must remain careful in order

to avoid sharing the leader's sinfulness.

III. Manner of discipline

Some primary examples of things that require

disciplining in any church are: wickedness (1

Corinthians 5:1-5; this refers not only to sexual

sins but also to immorality (Ephesians 5:1-7);

and also wandering from the truth (James 5:19-

20).

below), then it is probable that the linear aspect of in v 20 is a reference to those continuing in their sin despite this initial confrontation. Some translations have used when an elder sins, rebuke publicly. This , though is referring to an act of continuation, not a single act, after which repentance takes place.

13PCEC materials on church discipline, p5


Maganda ring alalahanin sa bahaging ito ang

pagpapahalaga sa katotohanan bilang

katapatan sa kapwa. Kayat ang pagsira sa

buhay ng kapwa ay labag sa niloloob ng Diyos

(Mga Taga-Galacia 5:13-15,19-21).

A. Pagtutuwid na may malasakit

Mayroong malasakit ang mabuting pastol sa

kanyang mga tupa (Juan 10:11-13).

Namamanhikan si Pablo sa mga ka-bahagi ng

iisang katawan ng Panginoon: upang hindi

magkaroon ng inggitan lahat ay

magmamalasakitan (1 Corinto 12:25).

Ayon sa Mga Taga-Galacia 6, mahalaga din

ang mahinahon na pagsasalita sa nagkasala,

at dapat suriin ng mga nagpapatupad ng

disiplina ang kanilang mga motibo.

Kung may taglay na malasakit ang pagtutuwid

sa iglesya, hindi ito ituturing na pakikialam. Sa

halip, ito ay pagmamalasakit sa isang

nakalilimot na miyembro ng pamilya (ka-isang-

bahay!). Sa ating mga Filipino, hindi masama

ang makialam sa buhay ng kaibigan o ka-

pamilya. Sa konteksto ng pakikipagkaibigan at

ng pamilya, ang pagpapayo, maging ang

pagpuna, ay maaaring indikasyon ng malasakit

(ATChurch, 1986)14.Itong pakikipagkaisa ay

kapareho ng pagdamay, na isa ring katangiang

Filipino. Maganda ang paglalarawan dito ni de

Mesa:

Ang pagdamay ay pagdama ng damdaming

umiiral sa kalooban ng kapwa; ang pakikibagay

ng ating damdamin sa dinarama niya. Sa

damay higit pa sa pakikiisa sa kilos ang

nagaganap, sapagkat ang hinihingi ng

pakikipagugnayang ito ay pakikiisa sa

kalooban (de Mesa, 1990)

Tama na kailangang lakasan natin ang ating

loob upang makapagtuwid ng kalikuan ng

kapatid. Ngunit hindi maaaring walang

malasakit at pagdamay ang pagtutuwid sa

sambahayan ng Diyos. Ang ating layunin ay

mapanumbalik sa Ama ang nagkasalang

kapatid. (Alalahanin ang naging pagtalakay

natin sa Mateo 18:15-20)

It's also good to remember in this part the

importance of truth as sincerity to others. This

is why slander is against the will of the Lord.

(Galatians 5:13-15, 19-21)

A. Disciplining with care

A good shephard cares for his flock. (John

10:11-13) Paul pleaded "that there may be no

division in the body, but that the members

may have the same care for one another."

(1 Corinthians 12:25)

According to Galatians 6, it's also important to

be gentle when talking to a sinner, and you

must be critical of yourself in order to impose

discipline on others.

If the discipliners of the church truly care,

disciplining would not be thought of as

intervention. Instead, it will be a show of care to

members of the family who forget. To us

Filipinos, it's not wrong to intervene with the

lives of friends or families. In this context,

advising, even in the form of criticism, is a sign

of care. (ATChurch, 1986). This good trait is

similar to that of sympathy, which is also a

Filipino characteristic. De Mesa has a good

description of this as:

Sympathy is the perception of the feelings felt

by our brother or sister; it is putting ourselves in

his or her shoes. In this situation, something

more than a communion of actions happens,

for sympathy requires the communion of

feelings. (de Mesa, 1990)

It's true that we need to strengthen ourselves in

order to be able to discipline our brethren.

However, there should not be a lack of care or

sympathy in the house of God. Our goal is to

make our sinful brother or sister return to the

Lord. (Remember our discussion of Matthew

18:15-20)

B. Pagtutuwid na may paggalang

May tatlong kaparaanan dito:

1. Kakayanang magtuwid ng sarili

(Gen.1:26-27).Kailangang

14Church A. Timothy, Filipino Personality: A review of Research and Writings (Manila:DLSU Press, 1986)

pagkatiwalaan ng tao ang may disiplina

sa sarili. Kung masyadong naghihigpit

ang iglesya, ipinahihiwatig nito na hindi

nagtitiwala na makapamuhay ng banal


ang mga miyembro ng iglesia. Ang

malusog na paggalang at pagtitiwala sa

kalayaang kristiyano ng kapwa-kapatid

ay totoong nakatutulong sa kanyang

paglago sa pananampalataya.Sa

bahaging ito magandang linangin ang

mungkahi ni Tomas Andres ukol sa

maka-Filipinong pamamaraan ng

pangangasiwa. Ito ay ang sistemang

tutok-tiwala o yakap-suntok. Sapagkat

palaging may negatibo at positibo na

panig ang kaugaliang Filipino.

Gayundin, kailangan nating parehong

magtiwala at bantayan ang ating mga

kapatid sa pananampalataya. Kung

kabutihang-loob ang ipinamamalas ng

kapatiran, magandang kilalanin, purihin

at yakapin ito (YAKAP). Kung may

kasalanang nakikita,

kailangang itoy subaybayan at ituwid

(SUNTOK).

2. Kung pagsasabihan ang nagkasalang

kapatid, makabubuting iwasan ang

pagpapahiya sa kanya sa harap ng

kapatiran. Kailangang maingat tayo sa

ating pananalita. Kailangan din ang ang

lubos na pag-iingat kung ipatupad ang

pampublikong pag-amin. (hindi natin

tiyak kung itinatakda nga ito ng Mateo

18:17.) Kailangang pag-isipan kung

talagang makabubuti ito at hindi

makakasama sa buhay ng

nanunumbalik na kapatid. Pagbubuo at

hindi pagsira ng buhay ang

pangunahing layunin ng iglesya. Kung

may kaparusahan, dapat mayroon ding

kapatawaran (2 Cor 2:6-7), upang

mapigilan si satanas sa paggamit ng

kahinaan na sanhi ng sobrang

pagdidisiplina

B. Disciplining with respect

There are three ways:

1. The ability to discipline yourself

(Genesis 1:26-27). One must trust the

person who disciplines himself/herself. If

the church is too strict, this shows that

the church does not trust that its

members are able to live in a holy

manner. Respect and trust of the

freedom of our Christian brothers and

sisters will help them grow in their faith.

In this part it is good for us to refine

Tomas Andres' suggestion for a more

Filipino way of management.This is a

system that's "tutok-tiwala" or "yakap-

suntok." This can be compared to the

idea that all Filipino values have both

positive and negative sides. Likewise,

we must also trust and at the same time,

monitor our brothers/sisters. If the

brotherhood or sisterhood displayed

goodness, it is important to

acknowledge, praise, and embrace (in

Filipino, YAKAP) this behavior. If sinful

behavior is observed or is being

proliferated, it is important to supervise,

discipline, and "punch" (in Filipino,

SUNTOK).

2. If you're reprimanding your brother or

sister who has sinned, it would be best

to avoid embarrassing him or her in front

of the brotherhood or sisterhood. We

should be careful of our words. It's

equally important when its a public

confession. (We are not sure if this was

stated in Matthew 18:17). We have to

thoroughly think whether or not what we

say will be helpful to our brother or sister

in returning to the Lord. The primary goal

of the church is not to disrupt but to build

our relationship with the Lord. If there is

punishment, there must also be

forgiveness (2 Corinthians 2:6-7), in

order to prevent Satan from exploiting

the weakness coming from extreme

discipline.

3. May mga iglesyang ginagamit ang

okasyon ng pagdidisciplina para

bumango ang kanilang pangalan. Hindi

dapat isakripisyo ang kapatid (kahit pa

siya ay nagkasala) para lamang huwag

masiraan ang puri ng iglesia sa

komunidad. Gagawin ng iglesya ang

lahat ng kanyang magagawa upang

manumbalik sa Panginoon ang


nagkasalang kapatid. Kahit pa itoy

mahirap.

IV. Ilang paala-ala

Sa pag-aaral na ito, ang binigyan natin ng diin

ay ang pakikipagharap sa nagkasalang

kapatid. Kailangan tayong mamagitan,

magmalasakit at dumamay sa kanya upang

siyay maituwid. Nang sa gayon manumbalik

ang dating pakikisama natin sa kanya at

makapag-balik-loob siya sa Diyos.

Dahil nakatutok sa may-sala ang layunin ng

ating pag-aaral, hindi natin napagtuunan ng

pansin ang napinsala ng may-sala. Ang

tinutukoy natin ay ang naging biktima ng

kasalanan. Inaasahang kung ano ang

malasakit, pagdamay, at pag-iingat na ibinigay

ng iglesya sa may-sala, lalo ng mas higit pa

kaysa rito ang dapat ibuhos na pagmamahal

para sa napinsala. Sa dulo ng lahat, ang

pagbubuo ng nasirang buhay ang misyon ng

bawat kristiyano. At ito ay bilang pagsunod kay

Hesu-kristo, ang dakilang pastol ng ating mga

buhay (Juan 10:11).

3. There are churches that use the occassion

of disciplining to better their names. We must

not sacrifice our brothers or sisters (even if they

have sinned) in order to avoid bad reputation of

the church in the community. The church must

do all it can do in order to bring the sinner back

to the Lord even if this would be difficult.

IV. Some reminders

In this study, we focused on the act of facing

our brothers or sisters who have sinned. We

must mediate, care, and sympathize with him

in order to discipline him. This is done so that

he may bring him back to the Lord.

We focused on how we should be treating the

sinner throughout the entire study and have yet

to acknowledge how we should be treating

people who were hurt by the sinner. We must

know that however way we treat the sinner,

with care and sympathy, we must treat the

victim with even more. We must shower those

who have been hurt with love so that they too

will be able to grow in their relationship with the

Lord.

At the end of it all, rebuilding the Christian life

of others is our goal as Christians. This is in

accordance to the will of Jesus Christ, the great

shepherd of our life (John 10:11).

A. Paraan para hindi humantong sa Church

Discipline

Mahalaga ang tamang pagtuturo,

pagsubaybay at pagpapaalala upang

maiwasan ang maraming kasalanan.

Mabawasan ang dami ng kaso ng Church

Discipline kung lumalago ang bawat miyembro.


B. Halimbawa ng mga hakbang ng pag-

iingat

Pag dating sa pananalapi huwag hayaan na isa

lang ang hahawak ng pera, o nagbibilang ng

pera. Huwag din na hayaan na magkamaganak

sila. Makakatulong din ang malinaw na

patakaran kung paano pwedeng gamitin ang

pera. (commitment to order)

Sa pagpapayo naman, hanggat maaari, huwag

ang pastor o elder lamang ang magpayo sa

isang babae. Maganda din may salamin na

bintana ang kanyang opisina, para makita sila

ng iba.

Mas maganda din na walang babae

umaangkas sa motor ng lalaking miyembro, o

kahit kung dalawa lang sila sa isang kotse.

Mahalaga din ang pagtuturo tungkol sa

pakikipagkaibigan, kumpara sa pagkakaroon

ng karelasyon.

Maganda ding iwasan ang grupo ng ministeryo

na mayron lamang isang babae at isang lalaki.

Iwasan ang pagpansin sa sabi-sabing kwento.

Kung may mga kapatiran dati na aktibo sa

iglesia na biglang umalis na walang malinaw na

dahilan, mabuting tanungin sila kung bakit sila

umalis.

A. Ways to avoid having to Church

Discipline

It is important to properly teach, supervise and

remind in order to avoid excessive cases of sin.

There would be less cases for church discipline

if all members are growing in the relationship

with the Lord.

B. Examples of preventive measures

In finance, avoid having only one person hold

or account for the money of the church. Do not

let members of the same family do the same. It

would also help to have clear policies on how

to use the money.

In counseling, as much as possible, don't let the

male pastor or elder counsel a female by

himself. It would be ideal if there's a glass

window in his office so that others can see

them.

It would be better if there would be no female

who would ride on the back of the male

members motor, or even in the same car if it's

just the two of them.

It is important to teach about making friends

rather than having relationships.

It is good to avoid ministry teams that only have

one boy or one girl.

Avoid entertaining hear-say stories.

If there are people who used to be active in the

church that suddenly become inactive without

a clear reason why, it would be good to ask

them properly about why exactly they left.

V. Mga dapat isaalang-alang

1. Pagkakaiba ng bawat kaso ng Church

Discipline

Ang bawat kaso ng Church Discipline ay

natatangi, kaya mahirap ibigay ang

pangkalahatan na gabay kung ano ang dapat

gawin. Depende ito sa lawak at lalim ng

kasalanan. Naging kinagawian na ba ito, o


isang-beses lamang? Gaano karaming tao ang

naapektuhan at gaano kalalim ang epekto nito?

Gaano kalalim ang pagkaunawa ng nagkasala

sa mali na ginawa niya at gaano siya nakatuon

para itama ang mali?

2. Pansamantalang pagliban mula sa

responsibilidad ng ministeryo

Karaniwang iminumungkahi na magpahinga

muna ang nadisiplina sa

nakikita/publiko/pangungunana sa mga

ministeryo para mas malawak ang oras niya sa

pagsasaayos at panunumbalik ng relasyon

niya sa Panginoon. Karaniwang ito ay hindi

kukulang sa 6 na buwan. Dapat hindi agad

ibalik sa posisyon, pero susuriin pagkatapos ng

6 na buwan kung may mga nakikitang

pagbabago at paglago sa kanya. Kung wala

pang masyado pagbabago ay mas makakabuti

na pahabain ang kaniyang pamamahinga.

3. Pagdalaw sa Banal na Hapunan

Iminumungkahi na ang dinidisiplina ay patuloy

parin na dumalo sa Banal na Hapunan, kahit na

siya ay napasailalim sa disciplina. Dahil ang

Banal na Hapunan ay:

1. Utos ng Panginoon

2. Isang paraan ng pagpapahayag ng

ating mga kasalanan

3. Para sa lahat ng mananampalataya

4. Pagpapayo

1. Mabuti din kung may counseling na

matatanggap ang nagkasala mula sa

pastor, elder, kapwang leader o small

group na tumutulong sa nagkasala.

V. Final considerations

1. Uniqueness of each case of Church

Discipline

Each case of Church Discipline is unique,

which is why it's hard to give a general

guideline of what to do. It depends on the

severity and spread of the issue. Has it become

a habit, or did it only happen once? How many

people were affected and how severe was the

effect? How much understanding does the

offender have of what he has done and how

committed is he to correct his wrong?

2. Temporary relief from ministry

responsibilities

It would be recommended for the person with

the case to take a leave from

visible/public/leadership ministry during the

case so that he has more time fix his

relationship with the Lord. Usually this is at

least 6 months long. This should not be

automatic and must be evaluated at the end of

6 months to see if there were any changes or

growth in him. If there isn't any much, it's good

to extend this duration.

3. Participation in Lords Supper

We recommended that the person under

discipline should still attend the Holy Supper

because the holy supper is:

1. A command of God

2. One way of confessing our sins

3. For all believers

4. Counseling

1. It would also be good if the offender

received counseling from a pastor,

elder, co-leader or a small group.

ALLIANCE OF BIBLE CHRISTIAN COMMUNITIES OF THE PHIL., Inc.

(ABCCOP) [THE COMMUNITY]

ABCCOP Theological Commission

21

Location: 102 Scout Rallos St. 1103 Diliman, Quezon City

THE CHRISTIAN APPROACH TO RESTORATION

ISANG KRISTIANONG KAPARAANAN SA PAGPAPANUMBALIK

IN PHILIPPINE ABCCOP

CONTEXT

15Pinagkunan: Wilson, Earl and Sandy; Friesen, Paul and

Virginia; Paulson, Larry and Nancy. Restoring the Fallen: A Team

Panimula:15

Basahin ang panuntunan sa Mateo

18:15-20; Tito 2:2, 6-8; 1 Corinto 6:1-7

Approach to Caring, Confronting & Reconciling. InterVarsity Press:

Downers Grove, Illinois, 1997


22

Kung ang isang kapatiran na

maaaring lider rin sa iglesya ay

nahulog sa isang mabigat na

kasalanan, paano natin siya

mapapanumbalik?

Paano natin sila mapapanumbalik

sa pakikisama sa iglesya na hindi

sa pamamagitan ng

mapagpaimbabaw na pagsisisi o

mababaw na pagpapatawad?

Paano natin sila mapipigilang

lumayo sa pakikisama sa iglesya

o maiwaksi sa kapulungan ng mga

mananampalataya?

Paano tayo makakaalis sa

pagwawalang-bahala sa

problema na nagreresulta sa hindi

pagsasagawa ng proseso ng

pagpapanumbalik/pagtutuwid?

Paano natin maiiwasan ang

pagsasagawa ng mabilisang

proseso ng pagpapanumbalik?

Ang totoong pagpapanumbalik para sa

isang mananampalataya na nahulog sa

isang seryosong kasalanan ay

makakamtan sa pamamagitan ng

proseso ng pagtutuwid na kinikilala ang

magkatuwang na biyaya at

responsibilidad habang nilalayong

madala ang nagkasala pabalik sa isang

maka-Dios na pamumuhay. Ang mga

alituntunin na nakasaad dito, kasama

ang mga prinsipyo at pamamaraan, ay

maaaring makatulong sa mga iglesya

tungo sa epektibo at makabuluhang

pamamaraan ng pagpapanumbalik.

Introduction:16

See the guideline in Matthew 18:15-20;

Titus 2:2, 6-8; 1 Corinthians 6:1-7

16Major Reference: Wilson, Earl and Sandy; Friesen, Paul

and Virginia; Paulson, Larry and Nancy. Restoring the Fallen: A

When a Christian brother or sister,

who may even be a leader falls

how can we restore them back

from a serious moral failure?

How can we bring them back into

fellowship with more than a

superficial apology or a shallow

forgiveness?

How can we prevent them from

withdrawing from the fellowship or

being cast out from the body of

believers?

How can we move away from

denial that ignores the problem

and thus sees no need for the

process of restoration?

How can we avoid granting instant

or expeditious restoration?

Genuine restoration for a believer who

has encountered serious moral failure

can be achieved through a process of

discipline that recognizes both grace and

responsibility as it seeks to guide the

individual back to a God-centered life.

The guidelines herein presented along

with principles and procedures can

hopefully help the church towards a more

effective and meaningful means of

restoration.

I. Ang atas sa Bibliya patungkol sa

pagpapanumbalik

Mga Taga-Galacia 6:1-7 (Ang Salita ng

Dios) - Mga kapatid, kapag natagpuan

ang isang tao sa pagsalangsang, kayong

Team Approach to Caring, Confronting & Reconciling. InterVarsity

Press: Downers Grove, Illinois, 1997


23

mga taong sumusunod sa Espiritu ang

magpanumbalik sa kaniya sa espiritu ng

kaamuan. Ngunit mag-ingat kayo sa

inyong sarili na baka kayo naman ay

matukso.2 Batahin ninyo ang pasanin ng

bawat isa't isa. Sa ganitong paraan ay

tinutupad ninyo ang kautusan ni

Cristo.3 Ito ay sapagkat kapag iniisip ng

sinuman na siya ay mahalaga at hindi

naman, dinadaya niya ang kaniyang

sarili.4 Ngunit suriin ng bawat isa ang

sarili niyang mga gawa. Kung

magkagayon, makakapagmapuri siya sa

kaniyang sarili nang walang

pagkukumpara sa iba.5 Ito ay sapagkat

ang bawat isa ay dapat magbata ng

bahagi na dapat niyang pasanin. 6 Ang

mga tinuturuan sa salita ay dapat

magbahagi ng mabubuting bagay

kasama ang tagapagturo. 7 Huwag

ninyong hayaang kayo ay mailigaw. Hindi

mo maaaring libakin ang Diyos sapagkat

anuman ang inihasik ng isang tao, iyon

din ang kaniyang aanihin.

II. Paglatag ng pundasyon

A. Ang pagpapanumbalik ay hindi

aksidente at awtomatik. Kailangan dito ang isang sadyang pakikibahagi. Ang mga kaibigan na nakapaligid sa nahulog sa kasalanan na indibidwal at maging ang mga direktang naapektuhan ay higit na makakatulong sa pamamagitan ng:

1. Pakikinig nang mabuti (Kawikaan 15:4; 16:24; 17:27-28)

2. Pagkilala sa kaseryosohan ng sitwasyon sa halip na makatulong sa masamang bunga ng pagtanggi, 2 Corinto 5:20

3. Paghimok sa nagkasala na humingi ng tulong upang makapagsimula na ng hakbang ng pagpapanumbalik.

I. The Biblical mandate on restoration

Galatians 6:1-7 (NIV) - Doing Good to All

- Brothers and sisters, if someone is

caught in a sin, you who live by the

Spirit should restore that person gently.

But watch yourselves, or you also may be

tempted. 2 Carry each others burdens,

and in this way, you will fulfill the law of

Christ. 3 If anyone thinks they are

something when they are not, they

deceive themselves. 4 Each one should

test their own actions. Then they can take

pride in themselves alone, without

comparing themselves to someone

else, 5 for each one should carry their

own load. 6 Nevertheless, the one who

receives instruction in the word should

share all good things with their

instructor.7 Do not be deceived: God

cannot be mocked. A man reaps what he

sows. 8 Whoever sows to please their

flesh, from the flesh will reap

destruction; whoever sows to please the

Spirit, from the Spirit will reap eternal

life. 9 Let us not become weary in doing

good, for at the proper time we will reap

a harvest if we do not give

up. 10 Therefore, as we have opportunity,

let us do good to all people, especially to

those who belong to the family of

believers.

II. Laying the Groundwork

A. Restoration is neither accidental

nor automatic. It requires

deliberate involvement. Friends

around the fallen individual and

those immediately affected can

best help by:

1. listening kindly; Proverbs 15:4;

16:24; 17:27-28

2. acknowledging the

seriousness of the situation

rather than assisting in the

destructiveness of denial; and,

2 Corinthians 5:20

3. urging the fallen person to look

for help so the move toward

restoration can begin.

B. Ang kaparaanan sa pagtutuwid ay nararapat bigyang-diin ang apat na

pangunahing ideya (Awit 85:10-13; 86:11):


24

1. Ang kahalagahan ng pagharap sa katotohanan patungkol sa kasalanan

2. Ang pangangailangan sa isang kumpletong pagsisisi

3. Ang pangangailangan sa pagpapatibay o muling pagpapatibay ng ilang espiritwal na prinsipyo o disiplina

4. Ang pangangailangan sa pagpapanumbalik sa mga nasirang relasyon

III. Ang paglikha ng isang Koponan ng Pagpapanumbalik

Pagtatalaga (Commitment) -Ang isang sadyang pagkilos patungkol sa pagpapanumbalik ng nagkasalang kapatid ay nangagailangan ng isang koponan ng pagpapanumbalik na siyang tuwirang gaganap ng tungkulin at proseso ng pagtutuwid. Ang mga sumusunod ay inaasahan sa kanila:

1. Ang pagtatalaga ng sarili sa isang grupo, sa layunin at proseso ng pagtutuwid sa loob ng hindi bababa sa dalawang (2) taon;

2. Ang regular na pakikipanayam sa nanunumbalik (kapatirang tinututulungang makapanumbalik) at kung siya ay kasal na ay kasama ang kanyang asawa at ang iba pang miyembro ng koponan ng pagpapanumbalik sa mga usaping kaugnay sa proseso ng pagpapanumbalik;

3. Ang madalas na pananalangin para sa nanunumbalik (at kung siya ay kasal na ay kasama ang kanyang asawa) at sa proseso ng pagtutuwid;

B. An approach on restoration should

emphasize four basic ideas (Psalm

85:10-13; 86:11):

1. the importance of dealing with

the truth regarding sin;

2. the need for complete

repentance;

3. the need for the establishment or

re-establishment of spiritual

principles and disciplines; and,

4. the need for restoration of

damaged relationships.

III. The formation of a Restoration Team

A. Commitment - The intentional and

deliberate act of restoration requires

the formation of a restoration team

who would take on the real task and

implement the process. The

following logistical and procedural

commitments are to be expected

from the team:

1. To commit to the team, the

purpose and the process for at

least two years;

2. To be in regular communication

with the restoree (and if married,

with his or her spouse) and the

other members of the team on

matters directly related to the

process of restoration;

3. To pray regularly for the restoree

(and if married, with his or her

spouse) and for the entire

process;

4. Ang regular na pakikpulong sa kanya ayon sa iskedyul na maaaring lingguhan, buwanan o isang beses kada tatlong buwan, depende sa progreso ng pagtutuwid;


25

5. Ang komunsulta sa iba pang mga spiritual na lider at mga taong dulugan sa komunidad ng mga mananampalataya kung kinakailangan;

6. Papanagutin ang nanunumbalik sa mga napagkasunduang hakbang ng pagganap sa mga pananagutan sa kasalanan (restitution) sa simula ng pagsisisi.

A. Mga layunin -Ang pagpapanumbalik ay isang maka-Dios na gawain na sinasangkapan ng biyaya. Kaugnay rito, ang restoration team na kabibilangan ng tatlo (3) hanggang limang (5) miyembro ay maaaring buuin para sa mga layuning ito:

1. Kagalingan at Pangangalagang Moral at Espiritwal (Hebreo 13:17):

a. Saliksikin ang mga espiritwal na ugat ng problema o ng pagkahulog sa kasalanan

b. Tulungan ang nanunumbalik na makarating sa kalagayan ng maayos na espiritwal na kalusugan

c. Mag-pokus hindi lamang sa isang partikular na kasalanan kundi sa kabuuang aspeto ng paglagong Cristiano

d. Tulungan ang nanunumbalik na magkaroon ng sariwang karanasan sa kanyang relasyon sa Dios

4. To meet regularly in

progressively spaced

meetings,preferably starting

weekly, then monthly, then

quarterly, depending on the

progress of the process;

5. To consult with other spiritual

leaders and resource persons of

the Christian community when

necessary; and,

6. To hold the restoree accountable

to whatever agreed upon actions

of restitution starting from the

initial repentance.

B. Purposes - Restoration ministry is

divine in nature and is characterized

above all by grace. With this view in

mind the restoration team of three

(3) to five (5) members can be

formed with the following purposes:

1. Moral and Spiritual Cure and Care

(Hebrews 13:17):

a. to ferret out the spiritual roots of

the problem or the fall;

b. help the restoree come to a place

of spiritual health;

c. to focus not only on the particular

sin but on the whole area of

spiritual growth;

d. to help the restoree become

grounded anew in his/her

relationship with God.

2. Akmang Espiritwal na Kasangkapan ng Katawan ni Cristo:


26

a. Ang magamit ang ibat ibang kaloob na espiritwal sa proseso ng pagtutuwid

b. Ang mga kaloob gaya ng pananalangin, pagbatid (discernment), pagpapalakas (encouragement), habag, paglilingkod, kaalaman at karunungan ay kailangang din nakikita sa buhay ng mga kasama sa restoration team. (1 Corinthians 12:4-11)

3. Pananagutan at pagiging sensitibo:

a. Kumilos bilang tagasuporta sa asawa at ibang miyembro ng pamilya na maaaring naapektuhan rin ng kasalanan;

b. Pakinggan at samahan ang asawa at ibang miyembro ng pamilya upang malaya silang makapagsalita nang may katotohanan at kagitingan at mailahad rin ang kanilang mga katanungan;

c. Papanagutin ang nanunumbalik sa pagtatama ng ilang mga masasama at mapanganib na gawi (patterns) patungkol sa mga miyembro ng pamilya at ibang pang taong naapektuhan upang mapanumbalik ang maayos na relasyon sa kanila

4. Pagtukoy sa Pagtanggi at Pagpapakita ng Reyalidad:

Malimit na ang nagkasala ay isang makapangyarihang tao na may kakayanang hiyain ang mga nasa paligid niya at makapaglahad ng isang maling pagtingin sa reyalidad ng mga pangyayari at idikta ito sa iba.

a. Ang pagkakaroon ng maraming miyembro ng koponan ng pagpapanumbalik ay makakapagpahirap sa pagsubali sa katotohanan at pagpapahiya sa buong grupo;

b. Ang kanyang asawa o miyembro ng pamilya na nasasaktan, nalilito o nanliliit sa sarili ay matutulungan ng grupo.

2. Appropriate Spiritual Resources

of the Body:

a. To bring together different

spiritual gifts needed for the

process;

b. Gifts such as intercession,

discernment, admonishment,

encouragement, mercy and

serving are part of the job

description for a team member;

gifts of knowledge and wisdom

too (1 Corinthians 12:4-11)

3. Accountability and Sensitivity:

a. To act as an advocate for the

spouse and other family

members who have also been

injured;

b. To listen and stand by the

spouse and family members, that

they may speak truthfully and

courageously speak their mind or

ask questions;

c. To hold the restoree accountable

in correcting negative and

harmful patterns toward the

family members and others who

were affected to rebuild

relationship with them.

4. Penetrating Denial and Clarifying

Reality:

Often the one who has fallen into sin is

a powerful person who is able to

intimidate those around him or her and

convincingly present a distorted view of

reality, seeking to impose it on others.

a. Having multiple members on the

team would make it more difficult

to distort the facts or intimidate a

whole group;

b. A spouse or family member who

might otherwise be too wounded,

confused or insecure to stand

alone will benefit from the

strength and support of the team.

5. Pagtutulungan (Synergy): Ang grupo ay makikinabang buhat sa karunungan ng samahan. Isang napakagandang reponsibilidad ang


27

magkaroon ng isang tao na laang magpasakop ng kanyang sarili sa loob ng ilang panahon. Kaya nga, ang pinagsama-samang karunungan ng grupo, sa tulong ng Espiritu Santo, ay napakahalaga.

6. Pananalangin (Intercession): Santiago 5:12-16; 1 Pedro 4:7-8

a. Manalangin para sa nanunumbalik, sa kanyang pamilya at sa mga tao sa paligid niya.

b. Ang paghingi ang habag, kalakasan at pagpapanumbalik ng Dios na siyang pinakamahalagang tungkulin ng grupo.

Pagpili ng bubuo sa Koponan ng Koponan ng Pagpapanumbalik

B. : Ang pamantayan ng Bibliya sa pagpili ng mga lider ang nararapat na batayan sa pagpili ng mga makakasama sa team. 1. Bagamat hindi sila perpekto, ang

mga miyembrong nabubuhay sa gabay ng Espiritu Santo ay: Gawa 6:3; Santiago 5:13-16; Hebreo 13:17

Matatag na Kristiano at maayos ang kalagayan ng kanyang emosyonal na buhay

Mahabaging tagapag-alaga

Handang mag-ingat sa kanyang pusot isipan ng mga maseselang impormasyon

Mapagpakumbaba

Mapagkakatiwalaan

Laang makiisa

5. Synergy: The team can benefit from

Documents

CHURCH DISCIPLINE AND RESTORATION - abccop.orgabccop.org/wp-content/uploads/2017/05/Church-Discipline-and-Restoration.pdf · ABCCOP Theological Commission 3 Pagsusuri ng Ating Karanasan