FRANS WILLEKENS

Warsaw 2018

DOCTOR HONORIS CAUSA

OF THE WARSAW SCHOOL OF ECONOMICS

Editors:

Irena E. Kotowska, Agnieszka Chłoń-Domińczak

Translation/proof editing:

In English: Aleksandra Tomczyk

In Polish: Anita Abramowska-Kmon

Cover and Text Design:

Magdalena Smyk, Anita Abramowska-Kmon

Photo: Frans Willekens

Copyright by Warsaw School of Economics, Warsaw 2018

Printed by REMI-B

Profesor Frans Willekens

5

Table of contents

SGH Senate Resolution No. 226 of 28 March 2018 on conferring the

dignity of SGH Doctor Honoris Causa on Professor Frans Willekens

7

Uchwała nr 226 Senatu SGH z dnia 28 marca 2018 w sprawie nadania

tytułu Doctor Honoris Causa SGH Profesorowi Fransowi Willekensowi

9

Copy of Doctor Honoris Causa Diploma 10

Introduction by Joanna Plebaniak, Dean of the Collegium of Economic

Analyses

13

Wprowadzenie, Joanna Plebaniak, Dziekan Kolegium Analiz

Ekonomicznych

15

Laudatio by Irena E. Kotowska 17

Laudacja, Irena E. Kotowska 25

Acceptance Speech by Frans Willekens 33

Wystąpienie Profesora Fransa Willekensa 43

Review by Jakub Bijak 55

Review by Ewa Frątczak 63

Review by Marek Kupiszewski 73

Recenzja, Jakub Bijak 79

Recenzja, Ewa Frątczak 87

Recenzja, Marek Kupiszewski 97

Curriculum Vitae 105

List of publications 117

7

SGH SENATE RESOLUTION No. 226

of 28 March 2018

on conferring the dignity

of Doctor Honoris Causa of SGH

onto

Professor Frans Willekens

Pursuant to § 8.1 of SGH Statute it has been resolved as follows:

§1

SGH Senate confers the dignity of Doctor Honoris Causa onto Professor Frans

Willekens.

§2

The resolution shall become effective as of the day of passing.

9

UCHWAŁA NR 226 SENATU SGH

z dnia 28 marca 2018

w sprawie nadania

tytułu Doktora Honoris Causa SGH

profesorowi Fransowi Willekensowi

Na podstawie § 8 ust. 1 statutu SGH uchwala się, co następuje:

§1

Senat SGH nadaje tytuł Doktora Honoris Causa SGH profesorowi Fransowi Willekensowi.

§2

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

12

13

by Joanna Plebaniak

Dean of the Collegium of Economic Analyses

Honourable Rector, Your Excellencies,

Dear Professor,

Ladies and Gentlemen,

The initiative of conferring an honorary doctorate on Professor Frans Willekens

originated in the Institute of Statistics and Demography within the Collegium of

Economic Analysis of the Warsaw School of Economics.

The Scientific Council of the Collegium made a decision to apply to the Senate of

the Warsaw School of Economics to initiate the procedure of awarding the doctor

honoris causa degree to Professor Frans Willekens in recognition of his

extraordinary scientific achievements, his exceptional dedication to the act of

organizing an academic community and his impressive contributions to the

development of international cooperation.

The Council assigned Professor Irena Elżbieta Kotowska, Director of the Institute of Statistics and Demography, as the promoter, and as reviewers: Professor Jakub

Bijak of University of Southampton, a graduate of our School, Professor Marek

Kupiszewski of the Institute of Geography and Spatial Organization of the Polish

Academy of Sciences, and Ewa Frątczak, Professor of the Warsaw School of

Economics at the Institute of Statistics and Demography.

Introduction

14

The Senate of the Warsaw School of Economics accepted the proposal of the

Council and initiated the procedure. Having read the reviews, the Senate adopted

a resolution to honour Professor Frans Willekens with the doctor honoris causa degree. This resolution indicates our great appreciation for the exceptional work

of Professor Willekens and our deep respect for his achievements.

While congratulating Professor Frans Willekens, I would like to state my firm belief

that today’s celebration constitutes a crucial part of the larger process of uniting

the European scientific community, and creates a significant element forming the

identity of our School.

15

Joanna Plebaniak

Dziekan Kolegium Analiz Ekonomicznych

Magnificencjo, Wysoki Senacie,

Szanowny Panie Profesorze,

Panie i Panowie,

Inicjatywa nadania Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu doktora honoris

causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie narodziła się w Instytucie Statystyki i Demografii wchodzącym w skład Kolegium Analiz Ekonomicznych.

Rada Naukowa Kolegium, biorąc pod uwagę imponujący dorobek naukowy

Profesora Fransa Willekensa, Jego wybitne dokonania w organizowaniu życia

naukowego oraz ogromny wkład w rozwijanie współpracy międzynarodowej,

postanowiła wystąpić do Senatu Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie z

wnioskiem o wszczęcie postępowania o nadanie tytułu doktora honoris causa.

Rada zaproponowała na promotora postępowania prof. dr hab. Irenę Elżbietę

Kotowską, dyrektora Instytutu Statystyki i Demografii, a na recenzentów – prof.

Jakuba Bijaka z University of Southampton, absolwenta naszej Uczelni, prof. dr

hab. Marka Kupiszewskiego z Instytutu Geografii i Przestrzennego

Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk oraz dr hab. Ewę Frątczak, profesora

SGH, z Instytutu Statystyki i Demografii.

Wprowadzenie

16

Senat SGH zaakceptował propozycję Rady i wszczął postępowanie. Następnie po

zapoznaniu się z recenzjam w dniu 28 marca 2018 roku przyjął uchwałę o nadaniu

Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Uchwała ta stanowi wyraz naszego wielkiego uznania dla

dorobku Profesora oraz głębokiego szacunku dla Jego dokonań.

Gratulując serdecznie Profesorowi Fransowi Willekensowi, chciałabym wyrazić

przekonanie, że dzisiejsza uroczystość jest niezwykle ważnym akcentem procesu

jednoczenia się europejskiej społeczności naukowej, a także a może przede

wszystkim, stanowi istotny element tworzący tożsamość naszej Uczelni.

17

by Irena E. Kotowska

Institute of Statistics and Demography

Collegium of Economic Analysis

Your Magnificence,

Honourable Senate,

Dear Professor,

Ladies and Gentlemen,

I am delighted and honoured to deliver this laudatio for Professor Frans Willekens,

a great thinker and scientist. Through his remarkable achievements in methodology of population studies and shifts in research perspective he has

contributed to changes in demography as a discipline, its rank among social

sciences, and conditions for research on population in Europe. He also defines

new prospects for demography by formulating a proposal to shift from ‘typological

approach’, the paradigm used today in demography, to ‘population thinking’, the

new paradigm, which refers to population heterogeneity. This issue which reflects

reconceptualization of demography as a population science is presented in detail

in the lecture delivered by the Laureate.

I am also moved because plans made together with Professor Janina Jóźwiak, the

Director of the Institute of Statistics and Demography from 1999 to 2016, came

true. They regarded honouring the merits of Frans Willekens with the doctor

honoris causa degree from the Warsaw School of Economics in recognition of his

contributions to the development of demography, integration of European

research community and support for the efforts of the Institute made towards the

development of population studies in Poland. After her passing away in 2016 I

Laudatio

18

considered it as my commitment. Moreover, it was contacts with Frans Willekens

and Dirk J. Van de Kaa, the 2003 WSE doctor honoris causa laureate, which

influenced both my own scientific choices as a young demographer in the 1990s and the decisions made by Professor Janina Jóźwiak.

Frans Willekens is Professor Emeritus at the University of Groningen, where he has worked since 1989. This is where he established the Population Research

Centre, a unit conducting research on the issues of population, which offers an

international educational programme in Demography at Master’s and PhD levels.

Between 1980 and 1993 he held a position of a Deputy Director of the Netherlands

Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI), a leading demographic institute

in Europe and served as its Director from 2003 to 2011. Having reached the

retirement age in 2011 he did not resign from remaining active – between 2013

and 2016 he managed a research group in the Max Planck Institute for

Demographic Research which dealt with international migrations (Research Group

on International Migration), and between 2014 and 2016 he coordinated research

studies in the Institute. Currently he is an honorary member of NIDI. Since 1998

he has been a member of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences

(KNAW). In the early stages of his professional career Frans Willekens was

employed in the Technological Institute at Northwestern University, USA,

working with professor Andrei Rogers, to whom we owe the development of

population processes modelling (1973-1975). He then conducted research in Andrei Rogers’ team in the International Institute for Applied Systems Analysis

(IIASA) in Laxenburg, Austria (1975-1978). Andrei Rogers was the superviser of

his PhD thesis “Analytics of regional population distribution policy”, defended in 1976.

Frans Willekens applied the knowledge gained while working there in coordinating

studies on regional and urban development planning in ‘Mens en Ruimte’ and the

European Research Institute for Regional and Urban Planning in Brussels (1978-

1980). Already while studying at the university he displayed diverse interests: he

studied both economics and sociology at the University of Leuven and graduated

with a Master’s degree in Agricultural Engineering, majoring in Tropical

Agriculture (1970).

Main areas of Professor’s interests are related to demographic modelling and

forecasting, especially multistate models of population dynamics and event history

19

analysis, simulation models, studies on international migration, and

reconceptualization of demography as a population science. His works on

multistate models, including multiregional models, constituted a foundation for the development of models of multistate demography. He pioneered in estimation of

demographic model parameters on pure data and building projection models based

on micro-macro approach. The monography “Spatial Population Analysis: Methods

and Computer Programs” (1978), written together with Andrei Rogers, is considered

to be a groundbreaking piece of work in the development of multistate models.

His articles “Multistate demography” (2003) and “Biographic forecasting: Bridging the micro-

macro gap in population forecasting” (2005) have made a similar impact. Today’s

migration models base on concepts presented in his publications, and his

indications concerning monitoring of international migrations in Europe given

over 20 years ago still remain valid. (“Monitoring international migration in Europe.

Towards a statistical data base combining data from different sources”, 1994).

Frans Willekens was among the first to apply the life-course perspective in population

studies in searching for better understanding of demographic behaviours (“The life

course: models and analysis”, 1999). He significantly developed methods of analyzing

such behaviours using multistate demography. His long-standing efforts in this

field were crowned by publications such as the book “Multistate analysis of life histories

with R” (2014) or a collection of articles as Special Collection of Demographic Research

entitled “Multistate Event History Analysis” (2014), which he co-edited. His impact on the shift of the paradigm of demographic research, defined as ‘transitions from

structures to processes, from macro to micro, from analysis to synthesis, and from

certainty to uncertainty’ is undeniable. In recent years, when searching for

explanations of demographic behaviours occurring in a given context, Frans

Willekens has used agent-based models, which enable modelling of the life course

of individuals functioning in particular social groups, simultaneously applying

theoretical concepts of social sciences and life sciences. Being in charge of a panel

“Microsimulation and Agent-based Modeling”, formed by the International Union

for the Scientific Study of Population (2015-2018), Frans Willekens shapes the

ongoing debate over reconceptualization of demography as population science

(co-editor and co-author of a collection “The Science of Choice”. A special issue

(supplement) of Population Studies, 2017, “Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges”, 2016). This debate led to emergence of a

20

need for a major shift in population research paradigm, postulated by Professor

Willekens in his works, the core of which is population heterogeneity.

Interdisciplinary approach of Frans Willekens to population studies is also visible

through his cooperation with scientists of various backgrounds, representing

versatile disciplines or groups of disciplines (geography, urban studies, economics, sociology, life sciences). He has continually influenced the development of such

cooperation while managing research units and serving as a member of numerous

advisory bodies and institutions assessing results of research groups.

Reviewers of scientific achievements of Frans Willekens pinpointed that in his

nearly 50-year-long career he laid new foundations for empirical research and

creation of databases which offered new prospects for population studies, as well

as for the possibility of analysing demographic processes (E. Frątczak, M.

Kupiszewski). Frans Willekens is a thinker and a researcher whose impressive

accomplishments both due to their significance and his approach to problem

solving as well as the number of his publications1 refer not only to demography

but also constitute exceptional research record in the domain of social sciences in

general. His ideas initiated creation of research fields which today are considered

to be setting standards for research issues and methods applied to analyzing them.

To conclude, “the work of Professor Willekens – chiefly methodological, but also substantive

– was instrumental in setting the intellectual agenda and research programme for the discipline,

and swiftly responding to the key methodological challenges. In that respect, his track record is

epitomic of what Daniel Courgeau and Robert Franck (2007) referred to as paradigmatic

cumulativity of demographic knowledge: building on the past, but not discarding it”

(J. Bijak).

1 The publication record of Frans Willekens includes 223 positions, among them: five books, 63 articles,

72 chapters in books, 11 invited reports on science policy, and 53 published research reports. He co-edited two books, which synthetize achievements in selected research fields (“Interdisciplinary Research on Healthy Ageing in China” (2016), Special Collection of Demographic Research „Multistate Event History Analysis” (2014) and co-edited and co-authored a collection “The Science of Choice”. A special issue (supplement) of Population Studies, (2017).

21

Professor Frans Willekens has tirelessly worked on constant development of

demographic research and integration of demographic research community in

Europe, serving as an active member of international demographic associations (European Association for Population Studies, International Union for the

Scientific Study of Population, Population Association of America) and working

for numerous editing organizations. He is one of editors of Population Studies, a magazine ranked among the top ten demographic publications in the world, and a

member of an editorial board of European Journal of Population and China Population

and Development Studies. In addition to this, he co-created Population Europe –

European Population Partnership, an institution founded in June 2009 as a

network of 20 population research units in order to integrate the population

research community in Europe, as well as promote and popularize research results.

Today the number of research institutes from various European countries forming

Population Europe amounts to 30 and its position is constantly strengthening.

His passion for the development of research on population issues can be observed

not only in his own research activity but also in education of young researchers

both in Europe and beyond. Apart from regular lectures given at Master’s and PhD

levels at various European universities on subjects reflecting his deep knowledge

of demography and links between this science and other disciplines, he also gave

numerous guest lectures at universities across the world (including China, North

Korea, India, Pakistan or Mexico) and he conducted seminars and courses on behalf of various international organizations (UNFPA, IIASA, IOM). He

promoted 39 PhD theses written by doctoral students from all over the world. His

proteges are among top European demographers.

What we owe to Professor Frans Willekens is a fundamental shift in education of

demographers in Europe. For many years (2003-2016) he supervised the works in

the Committee on Education within the European Association of Population

Studies, whose aim was to set and monitor educational standards for specialists in

demography on Master’s and PhD levels in Europe. He initiated foundation of the

European Doctoral School of Demography in 2005 and has been leading its

Scientific Council since its creation. This School has not only contributed to

unifying educational standards and raising quality of education of young

22

population researchers in Europe but it also led to sparking interest in such

education among young scientists from outside Europe.

Thanks to cooperation with international community where Professor Frans

Willekens occupies an exceptional position, population studies constitute a crucial

area of scientific and research activity of the Warsaw School of Economics, and the team of demographers from the Institute of Statistics and Demography (ISD)

mark their presence in activities connected with the development of demography

and population studies in Europe. The Netherlands Interdisciplinary Demographic

Institute (NIDI), based in the Hague, has played a particularly important role in

this process. First contacts between demographers from ISiD and Frans Willekens

were initiated in the 1980s, when he was the Deputy Director of NIDI, and Dirk

Van de Kaa was the Director. NIDI offered scholarships to young demographers.

Undeniably, such visits at NIDI influenced areas of interest of people who had the

privilege of benefitting from such an opportunity (e.g. Professor Janina Jóźwiak,

Professor Teresa Słaby, Professor Ewa Frątczak, Ewa Tabeau, PhD, and the

author of this laudatio). The opportunity of discussions with Frans Willekens, both

during visits in the Hague and during his lectures at the Warsaw School of

Economics, given as part of the ”International Training Workshop on the Use of

Population Projections for Socio-Economic Planning”, a programme of the

United Nations Fund for Population Activities for participants from developing

countries organized several times, has also made a significant contribution to development of these researchers’ interests. Frans Willekens was interested not

only in research conducted in the Institute, engaging in long disputes and offering

advice on our scientific searches, but he also kindly supported our presence in the

international scientific environment. The 1990s brought, apart from the traditional

scientific cooperation, new forms of contacts both through EAPS and cooperation

connected with regular population conferences (two were organized in Poland, in

1997 and 2003). At the time when the Polish higher education system was being

reformed our discussions revolved around functioning of universities and

organization of research. Frans Willekens was for us a source of knowledge about

the university and science management benchmarks, as well as values crucial to

preserve in our professional activity and beyond it. In the following decade our

cooperation also concerned the aspects of educating demographers. ISD

participated in creation of the European Doctoral School of Demography, and

23

two editions of this programme were held at the Warsaw School of Economics

(2013-2015). What is more, PhD students specializing in demographic projections

had an opportunity of consulting their work with Frans Willekens and his co-workers. In 2015 Frans accepted an invitation from the Committee on

Demographic Studies of the Polish Academy of Sciences to make a keynote speech

at a conference for young demographers in Poznań and participated in discussions after their presentations.

Reviewers unanimously agree that Professor Frans Willekens is an outstanding

scientist and leader, whose vision of the development of science through

cooperation of researchers representing various disciplines as well as proper

education of new generations has permanently changed demography in Europe

and its position on a global scale. He is a lecturer with passion for sharing his

knowledge, sensitive to diversified opportunities of access to education. He is

demanding but at the same time he supports others’ efforts in meeting high

standards in education and research with kindness. His outstanding achievements

in all areas of his activity were honoured with a royal medal “Officer in the Order

of Orange-Nassau” in 2011. In 2014 Professor Frans Willekens was distinguished

with an ‘EAPS Award for Population Studies’.

By conferring the honorary doctorate of the Warsaw School of Economics on

Professor Frans Willekens the Rector, the Senate and our academic community express their deep appreciation for his scientific achievements and lasting

contribution to the development and strengthening of demography in Europe, as

well as integration of the European demographers’ community. In this way we also

manifest our gratitude to Frans Willekens for his support for developing

population studies in Poland, and in particular for enhancing the position of the

ISD at the international level. References

Klabunde, A., Willekens, F. (2016) Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges. European Journal of Population, 32(1):

73–97.

24

Willekens, F. (1999) The Life Course: Models and Analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds) Population Issues. Plenum Series on Demographic

Methods and Population Analysis. New York: Plenum. Willekens, F. (2005) Biographic Forecasting: Bridging the Micro-Macro Gap in

Population Forecasting. New Zealand Population Review, 31(1): 77–124.

Willekens, F., Fürnkranz-Prskawetz, A., Bijak, J., Klabunde, A. (eds). Special Issue of Population Studies: The science of choice (publication scheduled 2017).

Outcome of workshop “The science of choice”, Special Issue of Population

Studies: Max Planck Institute for Demographic Research, Rostock, October

2015.

Willekens, F., Putter, H. (eds) (2014) Special Collection of Demographic Research

Multistate event history analysis. Outcome of workshop “Multistate models:

bridging biostatistics, demography and econometrics”. Leiden, March 2014.

Willekens, F., Rogers, A. (1978) Spatial Population Analysis: Methods and

Computer Programs. IIASA Working Paper WP-78-030. Laxenburg: IIASA.

25

Irena E. Kotowska

Instytut Statystyki i Demografii

Kolegium Analiz Ekonomicznych

Magnificencjo, Wysoki Senacie,

Drogi Profesorze,

Panie i Panowie,

Jestem zaszczycona możliwością wygłoszenia laudacji dla Profesora Fransa

Willekensa, wybitnego uczonego i myśliciela. Poprzez rozwój metod analiz oraz

reorientację perspektywy badawczej przyczynił się do zasadniczej zmiany

demografii jako dyscypliny naukowej, jej miejsca wśród nauk społecznych oraz

warunków jej uprawiania w Europie. Określa on także nowe perspektywy rozwoju

demografii, postulując odejście od ‘typological approach’, stosowanego dotychczas

paradygmatu badawczego, na rzecz ‘population thinking’, ujmującego bezpośrednio

heterogeniczność populacji. Tej kwestii będzie poświęcony wykład Laureata.

Jestem także wzruszona, bo spełnia się wspólne postanowienie podjęte z prof.

Janiną Jóźwiak, dyrektorką Instytutu Statystyki i Demografii w latach 1999-2016,

by zasługi Fransa Willekensa dla rozwoju demografii, integracji środowiska

badaczy europejskich i wspierania wysiłków Instytutu w rozwoju badań

ludnościowych w Polsce uhonorować tytułem doktora honoris causa SGH. Po

śmierci Profesor w 2016 roku traktowałam to jako zobowiązanie. Po drugie, to

kontakty z Fransem Willekensem i Dirkiem J. Van de Kaa, laureatem doktora

honoris causa SGH z 2003 roku, wpłynęły na wybory naukowe, jakich

Laudacja

26

dokonywałam w latach 1980. jako początkujący demograf, podobnie jak na decyzje

podejmowane przez Janinę.

Frans Willekens jest emerytowanym profesorem University of Groningen, gdzie

pracował od 1989 roku. Utworzył tam Population Research Centre, jednostkę

prowadzącą badania procesów ludnościowych, która oferowała międzynarodowy program kształcenia z demografii na poziomie magisterskim i doktorskim. W

latach 1980-1993 był wicedyrektorem Netherlands Interdisciplinary Demographic

Institute (NIDI), czołowego instytutu demograficznego w Europie, a następnie w

latach 2003-2011 jego dyrektorem. Po osiągnięciu wieku emerytalnego w 2011 r.,

nadal jest czynny zawodowo - w latach 2013-2016 kierował w Max Planck Institute

for Demographic Research zespołem badawczym, który zajmował się migracjami

międzynarodowymi (Research Group on International Migration), a w latach 2014-

2016 pełnił funkcję koordynatora badań w Instytucie. Obecnie jest członkiem

honorowym w NIDI. Od 1998 roku jest członkiem Royal Netherlands Academy

of Arts and Sciences (KNAW). U progu swojej biografii zawodowej Frans

Willekens był zatrudniony w Technological Institute, Northwestern University,

USA, pracując u prof. Andreia Rogersa, któremu zawdzięczamy rozwój

modelowania procesów ludnościowych (1973-1975). Następnie prowadził badania

w zespole prof. Andreia Rogersa w International Institute for Applied Systems

Analysis (IIASA), Laxenburg, Austria (1975-1978). Prof. Andrei Rogers był

promotorem jego pracy doktorskiej „Analytics of regional population distribution policy”, obronionej w 1976 roku. Wiedzę zdobytą tam Frans Willekens wykorzystał w

kierowaniu badaniami w zakresie planowania rozwoju regionalnego i rozwoju

miast w instytucie ‘Mens en Ruimte’ oraz European Research Institute for Regional

and Urban Planning w Brukseli (1978-1980). Już w czasie studiów wykazywał

wielostronne zainteresowania – studiował ekonomię i socjologię na University of

Leuven, a magisterium ukończył na kierunku ‘Agricultural Engineering’,

specjalność ‘Tropical Agriculture’ (1970).

Główne obszary zainteresowań Profesora dotyczą modelowania demograficznego

i prognozowania, w tym modeli wielostanowych dynamiki ludności oraz analizy

historii zdarzeń, modeli symulacyjnych, badań migracji międzynarodowych, a także

rekonceptualizacji demografii jako nauki o procesach ludnościowych. Jego prace

dotyczące modeli wielostanowych, w tym modeli wieloregionalnych, stanowiły

27

podwaliny rozwoju modeli demografii wielostanowej. Był także pionierem

szacowania parametrów modeli demograficznych na podstawie niepełnych danych

oraz formułowania modeli projekcyjnych, które łączą perspektywę indywidualną ze skalą makro. Monografia „Spatial Population Analysis: Methods and Computer

Programs” (1978), którą napisał razem z Andreiem Rogersem, jest uznawana za

przełomowe dzieło w rozwoju modeli wielostanowych. Podobnie postrzegane są jego artykuły „Multistate demography” (2003) and „Biographic forecasting: Bridging the

micro-macro gap in population forecasting” (2005). Współczesne modele migracyjne

korzystają z ujęć zaproponowanych w jego publikacjach, a jego wskazania

dotyczące monitorowania migracji zagranicznych w Europie formułowane ponad

20 lat temu pozostają aktualne („Monitoring international migration in Europe. Towards

a statistical data base combining data from different sources”, 1994).

Profesor był jednym z prekursorów stosowania perspektywy przebiegu życia (life-

course perspective) w badaniach procesów ludnościowych w celu zrozumienia

zachowań demograficznych („The life course: models and analysis”, 1999). Znacząco

rozwinął metody analiz tych zachowań, korzystając z demografii wielostanowej.

Jego wieloletnie prace w tym nurcie wieńczą publikacje takie jak książka „Multistate

analysis of life histories with R” (2014) czy zbiór artykułów Special Collection of

Demographic Research pod tytułem „Multistate Event History Analysis” (2014), który

współredagował. Jego wpływ na zmianę paradygmatu badań demograficznych,

określaną jako ‘przejście od badań struktur do badań procesów, od poziomu makro

do poziomu mikro, od analizy do syntezy oraz od pewności do niepewności’ jest

niepodważalny. W ostatnich latach poszukując wyjaśnień zachowań

demograficznych dokonujących się w określonym kontekście, Frans Willekens

sięga do modeli wieloagentowych (agent-based models), które umożliwiają

modelowanie przebiegu życia jednostek funkcjonujących w określonych grupach

społecznych przy jednoczesnym sięganiu do koncepcji teoretycznych różnych dyscyplin nauk społecznych i nauk o życiu. Kierując panelem “Microsimulation

and Agent-based Modeling”, powołanym przez International Union for the

Scientific Study of Population (2015-2018), Profesor kształtuje toczącą się debatę

nad rekonceptualizacją demografii jako nauki o procesach ludnościowych

(współredaktor i współautor zbioru publikacji „The Science of Choice”. A special issue

(supplement) of Population Studies, 2017, „Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges”, 2016). Z tego nurtu dyskusyjnego wyłania

28

się konieczność zasadniczej zmiany paradygmatu badań ludnościowych, którą

Profesor postuluje w swych pracach, a jej istotą jest uwzględnianie

heterogeniczności ludzkich zbiorowości.

Interdyscyplinarne podejście Profesora Willekensa do badań procesów

ludnościowych przejawia się także poprzez jego współpracę z naukowcami

reprezentującymi różne dyscypliny czy grupy dyscyplin (geografia, urbanistyka,

nauki ekonomiczne, socjologia, psychologia, nauki o życiu). Nieustannie wpływał

na rozwój takiej współpracy, pełniąc funkcje kierownicze w wiodących

jednostkach naukowych oraz będąc członkiem licznych ciał doradczych czy

oceniających wyniki zespołów badawczych.

Recenzenci osiągnięć naukowych Profesora Fransa Willekensa zwracali uwagę na

to, iż w trakcie swojej blisko 50-letniej aktywności naukowej stworzył nowe

podstawy badań empirycznych i tworzenia baz danych, które otwierały zarówno

nowe perspektywy badań ludnościowych jak możliwości analiz procesów

demograficznych (E. Frątczak, M. Kupiszewski). Jest badaczem i myślicielem,

którego imponujące dokonania zarówno ze względu na rangę i sposób

podejmowania problemów jak i liczbę publikacji2 dotyczą nie tylko demografii – jest to wybitny dorobek w obszarze nauk społecznych. Jego idee przyczyniły się

do powstania nowych obszarów badań, obecnie uznawanych za tworzące standard

problemów badawczych i metod ich analiz. Reasumując, „prace Profesora Willekensa

– głównie metodologiczne, ale także teoretyczne – stały się kluczowe dla wyznaczania kierunku

rozwoju badań ludnościowych w odpowiedzi na pojawiające się wyzwania badawcze. Jego dorobek

znakomicie ilustruje więc to, co Daniel Courgeau i Robert Franck (2007) określili jako

kumulatywność wiedzy demograficznej, gdzie nowe paradygmaty powstają poprzez twórcze

rozwijanie wątków z przeszłości, a nie pozbywanie się ich” (J. Bijak).

Frans Willekens niestrudzenie działał na rzecz rozwoju badań demograficznych

oraz integracji środowiska demograficznego w Europie, będąc czynnym członkiem

2 Dorobek publikacyjny Profesora Fransa Willekensa obejmuje 223 pozycje, w tym: 5 książek, 63 artykuły, 72 rozdziały w książkach, 11 raportów na zaproszenie dotyczących polityki naukowej oraz 53 opublikowanych raportów z badań. Jest także współredaktorem dwóch książek, syntetyzujących dorobek badawczy w wybranych obszarach („Interdisciplinary Research on Healthy Ageing in China” (2016), Special Collection of Demographic Research „Multistate Event History Analysis” (2014)) oraz współredaktorem i współautorem zbioru publikacji „The Science of Choice”. A special issue (supplement) of Population Studies, (2017).

29

międzynarodowych stowarzyszeń demograficznych (European Association for

Population Studies, International Union for the Scientific Study of Population,

Population Association of America) oraz pracując na rzecz licznych gremiów wydawniczych. Profesor jest jednym z redaktorów czasopisma Population Studies,

będącego w pierwszej dziesiątce czasopism demograficznych na świecie, jest

członkiem komitetu redakcyjnego European Journal of Population oraz China

Population and Development Studies. Jest też współzałożycielem Population Europe –

European Population Partnership, instytucji powołanej w czerwcu 2009 roku jako

sieć 20 jednostek prowadzących badania procesów ludnościowych w celu integracji

badaczy procesów demograficznych w Europie, promocji i upowszechniania

wyników tych badań. Obecnie liczba instytutów badawczych z różnych krajów

europejskich tworzących Population Europe wzrosła do 30, a pozycja tego forum

stale się umacnia.

Jego pasja działania na rzecz rozwoju badań nad procesami ludnościowymi

przejawia się nie tylko poprzez własną aktywność badawczą, ale także poprzez

kształcenie młodych badaczy, przy czym Profesor nie ogranicza się do Europy.

Oprócz regularnych wykładów prowadzonych na studiach magisterskich i

doktoranckich na różnych uczelniach europejskich z przedmiotów świadczących

o jego głębokiej znajomości demografii i jej powiązań z innymi dyscyplinami,

wygłaszał też liczne wykłady na zaproszenie uniwersytetów z całego świata (w tym

z Chin, Korei Płn., Indii, Pakistanu czy Meksyku) oraz prowadził seminaria

szkoleniowe oraz kursy pod auspicjami organizacji międzynarodowych (UNFPA,

IIASA, IOM). Jest promotorem 39 prac doktorskich przygotowanych przez

doktorantów z całego świata, a jego podopieczni są w czołówce badaczy

europejskich.

Profesorowi Willekensowi zawdzięczamy fundamentalną zmianę w kształceniu demografów w Europie. Kierował przez wiele lat (2003 – 2016) pracami

Committee on Education w ramach European Association of Population Studies,

który zajmował się standardami kształcenia specjalistów z demografii na poziomie

magisterskim i doktoranckim w Europie. Był inicjatorem utworzenia European

Doctoral School of Demography w 2005 roku i kieruje jej Radą Naukową. Szkoła

ta nie tylko przyczyniła się do ujednolicenia standardów kształcenia i podniesienia

jakości kształcenia młodych badaczy procesów ludnościowych z krajów

30

europejskich. Wzrosło też zainteresowanie tym kształceniem wśród młodych

naukowców spoza Europy.

Dzięki współpracy ze środowiskiem międzynarodowym, w którym Profesor Frans

Willekens zajmuje wyjątkową pozycję, badania procesów ludnościowych są bardzo

istotnym elementem aktywności naukowej SGH, a zespół demografów z Instytutu

Statystyki i Demografii (ISiD) zaznacza swą obecność w aktywnościach

związanych z rozwojem demografii i badań ludnościowych w Europie. Szczególną

rolę odgrywał i nadal odgrywa w nich Netherlands Interdisciplinary Demographic

Institute (NIDI) w Hadze. Pierwsze kontakty demografów z ISiD z Fransem

nawiązane zostały w latach 1980., kiedy dyrektorem NIDI był Dirk Van de Kaa, a

wicedyrektorem Frans Willekens. NIDI oferował młodym demografom stypendia na pobyty naukowe. Niewątpliwie pobyt w NIDI wpłynął na zainteresowania

naukowe osób, które miały szanse z tego skorzystać (np. prof. Janina Jóźwiak, prof.

Teresa Słaby, prof. Ewa Frątczak, dr Ewa Tabeau czy autorka tej laudacji),

podobnie jak rozmowy z Fransem zarówno podczas pobytów w Hadze jak i w

czasie jego wizyt jako wykładowcy w Warszawie w ramach organizowanego

kilkakrotnie „International Training Workshop on the Use of Population

Projections for Socio-Economic Planning”, programu United Nations Fund for

Population Activities dla uczestników z krajów rozwijających się. Frans

interesował się wówczas nie tylko badaniami prowadzonymi w Instytucie,

prowadząc długie dysputy i służąc radą w naszych poszukiwaniach naukowych, ale

także życzliwie wspierał naszą obecność w środowisku międzynarodowym. Lata

1990. przyniosły - oprócz tradycyjnej współpracy naukowej - nowe formy

kontaktów zarówno poprzez EAPS i współpracę związaną z regularnymi

konferencjami ludnościowymi (dwie były zorganizowane w Polsce – 1997 i 2003).

W tym okresie, kiedy reformowano system szkolnictwa wyższego, nasze dyskusje

dotyczyły także funkcjonowania uniwersytetów i organizacji badań. Frans był dla nas źródłem wiedzy o najlepszych wzorcach zarządzania nauką, a także o

wartościach, których należy strzec nie tylko w naszych działaniach zawodowych.

W następnej dekadzie nasza współpraca dotyczyła także kształcenia demografów.

ISiD uczestniczył w tworzeniu European Doctoral School of Demography, a dwie

edycje tego programu były realizowane w SGH (2013-2015). Ponadto doktoranci

specjalizujący się w prognozowaniu demograficznym z ISiD korzystali z

możliwości konsultowania swych prac z Profesorem i jego współpracownikami.

31

W 2015 roku Profesor przyjął zaproszenie Komitetu Nauk Demograficznych

PAN, by wygłosić referat plenarny na konferencji młodych demografów

w Poznaniu i uczestniczyć w dyskusjach nad ich prezentacjami.

W zgodnej ocenie recenzentów Profesor Frans Willekens jest wybitnym uczonym

i liderem naukowym, którego wizja rozwoju nauki także poprzez współpracę

badaczy reprezentujących różne dyscypliny oraz odpowiednie kształcenie

kolejnych generacji trwale zmieniła demografię w Europie i jej pozycję w skali

globalnej. Jest nauczycielem z pasją przekazywania wiedzy, wrażliwym na

zróżnicowane szanse udziału w dostępie do kształcenia. Wymaga wiele

i jednocześnie życzliwie wspiera wysiłki innych, by sprostać wysokim standardom

w badaniach i edukacji. Wyjątkowe osiągnięcia w każdym z wymiarów jego działalności zostały uhonorowane w 2011 roku królewskim odznaczeniem

„Officer in the Order of Orange-Nassau”. W 2014 roku Profesor Frans Willekens

otrzymał nagrodę ‘EAPS Award for Population Studies’.

Przyznając tytuł doktora honoris causa SGH Profesorowi Fransowi Willekensowi,

Rektor, Senat i społeczność uczelni wyraża swe głębokie uznanie dla jego osiągnięć

naukowych oraz trwałego wkładu w rozwój i wzmocnienie demografii w Europie, a także integrację środowiska demografów w Europie oraz podziękowanie

za wsparcie rozwoju demografii w Polsce, w tym wspieranie silnej pozycji ISiD

na forum międzynarodowym.

Bibliografia

Klabunde, A., Willekens, F. (2016) Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges. European Journal of Population, 32(1):

73–97. Willekens, F. (1999) The Life Course: Models and Analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds) Population Issues. Plenum Series on Demographic

Methods and Population Analysis. New York: Plenum.

Willekens, F. (2005) Biographic Forecasting: Bridging the Micro-Macro Gap in

Population Forecasting. New Zealand Population Review, 31(1): 77–124.

Willekens, F., Fürnkranz-Prskawetz, A., Bijak, J., Klabunde, A. (eds). Special Issue

of Population Studies: The science of choice (publication scheduled 2017). Outcome of workshop “The science of choice”, Special Issue of Population

32

Studies: Max Planck Institute for Demographic Research, Rostock, October

2015.

Willekens, F., Putter, H. (eds) (2014) Special Collection of Demographic Research Multistate event history analysis. Outcome of workshop “Multistate models:

bridging biostatistics, demography and econometrics”. Leiden, March 2014.

Willekens, F., Rogers, A. (1978) Spatial Population Analysis: Methods and Computer Programs. IIASA Working Paper WP-78-030. Laxenburg: IIASA.

33

by Frans Willekens

Rector Magnificus Rocki, Honourable Colleagues,

Excellencies,

Ladies and Gentlemen,

It is with deep appreciation and humility that I accept this great honour. I am

grateful to Rector Magnificus Rocki, the Senate of the Warsaw School of

Economics and the members of the reviewer committee. I would like to express

special thanks to Irena Kotowska and her colleagues at the Institute of Statistics and Demography for the initiative, their enthusiasm and hard work to turn an idea

into reality. I am particularly happy because the event marks the 40th anniversary

of the Institute of Statistics and Demography.

In 1978 Professor Holzer established the institute. He attracted bright young

people, offered guidance and made them discover and use their best qualities in teaching and research. It is the capability approach avant la lettre. In 1983, he

established, with Dirk van de Kaa, Guillaume Wunsch and others, the European

Association for Population Studies (EAPS). He used his connections to pave the

way for young Polish researchers to participate in international projects and show

their talents to colleagues abroad. In 1985 he sent Janina Jóźwiak to NIDI in The

Hague to work with me on multistate modeling, something I learned from Andrei

Rogers in the United States. Janina’s research resulted in her habilitation. An

extended version of her book was later published in English. Janina followed in

Professor Holzer’ footsteps. She worked energetically and skilfully to strengthen

the position of demography in Poland and Europe and to offer opportunities to

Acceptance Speech on the Occasion of Award of Degree

of Doctor Honoris Causa, Warsaw School of Economics

34

young and promising scientists to work with and learn from international teams.

Science is an activity without borders that is open to anyone from anywhere who

is willing to explore an uncharted territory, to learn from others irrespective of background or affiliation, and to use up-to-date research and technology to turn

ideas and observations (data) into knowledge. Professor Holzer, Janina and the

members of their teams made population science in Poland a success. The team also helped turn demography in Europe into a success story. I already mentioned

that Professor Holzer was a founding father of EAPS. For thirtheen years (1995-

2008), Janina was sitting on the Council of EAPS, serving as Vice-President for

four years and as President for five years. She brought the European Population

Conference to Poland twice: in 1997 and 2003. In 2005, she and colleagues

established the European Doctoral School of Demography (EDSD) and in 2013

Janina brought the EDSD to Warsaw thereby strengthening the involvement of

Polish population scientists in the training of future generations of demographers

in Europe. Her experience as Rector of the Warsaw School of Economics (1993-

1999) and the hard work of our Polish colleagues greatly contributed to the

successes of EAPS and EDSD. Janina was someone you could turn to for

leadership. She inspired but did not impose. Just a few of her words were sufficient

to foster intrinsic motivation and offer guidance. On July 19, 2016 Janina passed

away. It is a huge loss. Janina continues to inspire and provide guidance, no longer

through her words and actions, but through the core values she displayed.

In 1987, I came to Poland for the first time and I would return every year for a

number of years (1987-1990) to teach in a programme on population projections

Professor Holzer initiated for professionals of mainly socialist countries in Africa,

Asia and Europe. It was a unique experience. The programme was funded by the

United Nations. What impressed me as a deputy director of NIDI at that time was

that Professor Holzer had managed to get UNFPA to fund an entire computer lab with around 20 desktop computers. A little earlier I had managed to get external

funding for one desktop, NIDI’s first desktop computer. Another interesting

observation was that the computers were used not only by participants of the

workshop, but also by academics of the School to enhance their research. I met

other colleagues at the Institute of Statistics and Demography. Irena Kotowska,

Ewa Frątczak and Ewa Tabeau to name a few. I met other colleagues at the Central

School of Planning and Statistics (which was the School’s name at that time) and

35

colleagues at the university and the Polish Academy of Sciences. During the second

half of the 1980s, social movement for political change in Poland was becoming

stronger and stronger. It resulted, among other, in bringing back Solidarność to its legal status as a trade union in April 1989, and the parliamentary election in June

1989 which marked the start of a political and economic transformation. The

discussion we had on the meaning of shared values and how to build a common interest in support of these values, were enlightening. I am grateful for that

experience.

Demography has changed considerably since the 1980s. Demography is about

population composition and how it changes in time. A population is composed of

individuals and, although those individuals have many things in common, they also differ in fundamental ways. That is what population diversity is about. All

populations are diverse or heterogeneous. Some differences can be observed and

measured, but other differences that matter are hidden. They are latent and

constitute the so-called unobserved heterogeneity. The diversity extends beyond

age, sex, ethnicity and religion. Since demography was established as a discipline in

the 17th century, demographers have stratified populations by age and sex or

gender. Age has also been used as a stratification variable. Age does not explain

anything. It is a time scale. Age marks the position in the life course. That explains

why the attention of demographers shifted from a focus on age to a focus on the

life course along timelines of age and cohort and why the life course became the

dominant paradigm in demography.

How to make sense of population diversity and how to predict population diversity

into the future? The simplest approach is to neglect it or to assume that one or two

variables with a few categories each are sufficient to capture individual differences.

That is a common approach in demography and the other social sciences. It is the typological approach. It classifies and studies by comparing class averages. The

approach was advocated by Quetelet (1835), who proposed the concept of average

man and considered deviations from the average as accidental and a nuisance. He

also went further and claimed that the average man is the archetype of perfection

(Mosselmans, 2005, p. 569). Quetelet found that individual characteristics are

usually normally distributed around a mean value, which led to his conclusion that

it is sufficient to consider mean values. There is no need to consider the entire distribution. That approach to diversity is adopted in regression analysis, where a

36

difference between an individual characteristic and the expected or true value of

that characteristic in a group is viewed as an error, often a measurement error. It

could be a measurement error, but it could also be an expression of the fact that individuals are unique.

About 60 years ago, Ernst Mayr (1959) wrote an influential paper claiming that the

typological approach is wrong. We should not classify people since every individual

is unique. When we want to explain population change, we should not disregard

that uniqueness. Mayr was a biologist interested in evolution. Some individuals

adapt better to an environment than others and differences in the ability to adapt

have far-reaching consequences for population dynamics. The perspective that

individuals are unique and should not be represented or replaced by a group average is known as population thinking, a concept introduced by Mayr. Mayr was

not the first to propose these ideas. He attributes this shift from typological to

population thinking to Darwin (1859), who found that lasting changes in a

population are a consequence of differences between individuals and a selection

process that acts on the individual variation, not on average characteristics.

Individual variability and selection are the key concepts needed to explain

population-level phenomena. It is well-known that Darwin was inspired by

Malthus’s theory of population. If food supply is insufficient to support population

growth, as Malthus claimed, some people will be undernourished and will die

prematurely. Who will die and who will survive? That is not the question Malthus

addressed. It is the question Darwin addressed. It depends on who gets the food

and who doesn’t. Malthus was interested in the factors that suppress population

growth if food is in short supply, the so-called checks on population growth.

Darwin wanted to find out who survives and who doesn’t, and why. Darwin was

familiar with Quetelet’s work, but he felt that classification and stratification are

not sufficient to explain population change (Ariew 2007).

Population thinking had a major influence on the life sciences and social sciences

and continues to do so. In 1909, Schumpeter introduced the term methodological

individualism to describe the doctrine that economic and social phenomena should

be understood in terms of actions of individuals and interactions between

individuals (Schumpeter 1909; for a discussion of the history of the concept, see

Hodgson 2007). Schumpeter was not interested in food supply and its impact on population change. He was interested in the impact of ideas on economic growth

37

and development. Ideas are generated by individuals. Most ideas lead nowhere, but

some lead to innovation and are incorporated in production processes. That

innovation makes prevailing production processes obsolete. They are replaced by new modes of production that incorporate the innovation. That replacement

mechanism leads to economic development. Ideas are more likely to emerge in a

diverse population than in a homogeneous population, where everyone is a clone or identical twin of his or her neighbour. A selection mechanism determines which

ideas lead to innovation in a race with many losers and a few winners. Schumpeter

was influenced by Max Weber, who has been very influential in the social sciences.

Recently, Goldthorpe referred to Weber and Mayr when he claimed that sociology

is a population science in need for population thinking (Goldthorpe, 2016). A

similar perspective on sociology had emerged earlier without explicit reference to

population thinking (see e.g. Coleman, 1991; Hedström and Schwedberg, 1998).

In demography, a debate emerged on the reconceptualization of demography as a

population science with population thinking as its core (e.g. Vaupel et al., 1979;

Billari, 2006, 2015; Kraeger, 2009; Matysiak and Vignoli, 2012; Van Bavel and

Grow, 2017). Schumpeter’s ideas led to evolutionary economics (see e.g. Andersen,

2004). Metcalfe (2001) calls population thinking the core of evolutionary

economics. The distinguishing feature of that core is that it is concerned with

populations of entities and that evolutionary processes cause selective survival,

thereby changing the statistical properties of those populations (Metcalfe, 2001, p.

150). Variety, Metcalfe continues, is not an interfering complication that hides the

underlying reality (the perspective of typological thinkers), it is the underlying

reality and it is the prerequisite for change. These views may inspire demography

and integrate population thinking also in evolutionary demography, which has

taken a different path3.

3 The Evolutionary Demography Society defines evolutionary demography as an interdisciplinary science at the intersection of demography and evolutionary biology. It focuses on how demographic processes influence evolution, and how evolution shapes the demographic properties of organisms across the tree of life (https://www.evodemos.org/). It includes basic research, but also applications to e.g. conservation biology and population management. It should not be difficult to bring evolutionary demography into the mainstream of evolutionary thinking in the social sciences, given that bridges exist, e.g. the Price equation, which occupies a central position in the work by the evolutionary economist Andersen (2004, Andersen and Holm, 2014) and the evolutionary demographers Coulson and Tuljapurkar (2008, 2010). For a review of how evolutionary demography emerged in demography, see Sear (2015). The perspective on evolutionary demography as a subfield that uses demographic theory and applies it to evolutionary questions in biology (Ellner et al., 2016, p. 255) is different from the perspective adopted in evolutionary

38

The rise of population thinking across the social sciences offers a unique

opportunity for demography. How should demographers respond? Schumpeter

would advise creative destruction: abandon traditional perspectives and models and replace them by perspectives and models that interpret population-level

phenomena as outcomes of actions of individuals and interactions between

individuals. That calls for a perspective on population change and modelling that treats each individual as unique. It calls for micro-demography, a term introduced

by Keyfitz in 1977 (see Keyfitz and Caswell, 2005). Individuals can be part of a

group and share personal attributes with other members of that group. For

instance, the life histories of individuals born during the same period may differ

significantly from the life histories of individuals born in a different period (cohort

effects). Models that describe population change in terms of individual actions and

interactions are individual-based models (IBM). If other actors exist, such as

institutions and organizations, then they are considered, and the models are

referred to as actor-based or agent-based models (ABM). The ultimate aim of IBMs and

ABMs is to simulate individuals and other actors and to show how their behaviour

and life histories affect populations now and in the future. Individual-based

simulation models, i.e. micro-simulation models, have been used in demography

since the 1960s. What is new is a much more important role of biological,

behavioural and social theory in the model specification. Behavioural theories

include decision theories, such as the rational choice theory and the expected utility

theory, and theories of action, such as the theory of planned behaviour (for a brief review, discussion and references, see Willekens et al., 2017). Social theories

include theories of how social networks emerge and evolve, how interaction leads

to the transmission and diffusion of values, attitudes, opinions and behavioural

patterns, and how communities and other subgroups emerge.

IBMs and ABMs in demography rest on two main pillars: the life course and social networks. Theories of the life course and theories of social networks should be

incorporated as adequately as possible in the simulation models. In addition, the

economics and in this paper. The two perspectives have much in common and it could be very beneficial to compare notes.

39

models should incorporate the uncertainties in life histories and social network

dynamics. How? The basic idea is that the life course and the emergence and

evolution of social networks are stochastic processes. Therefore, they should be modelled as stochastic processes. A stochastic process is a sequence of random

variables. A random variable can take on different values, each value with a

different probability. The theory of stochastic processes is a subfield of probability theory, which is itself a subfield of mathematics. Approaching the life course as a

stochastic process is facilitated by viewing personal attributes or combinations of

attributes as states and the life course as a sequence of states and transitions

between states. Since transitions can occur at any moment, time should be

continuous. If we know the initial state of an individual, e.g. state at birth or at a

reference age x, and all transitions between that reference age and a future age y,

then we can determine the state of an individual at age y. The stochastic process

that predicts the state at age y from the state at age x and the transitions between

x and y, provided transitions can occur at any time, is the continuous-time Markov

process. The parameters of the process are transition rates. They are estimated

using another stochastic process, the counting process4.

Social network dynamics is a stochastic process, which can be modelled as a

continuous-time Markov process (see Snijders, 2017 for a statistical perspective on

social network modelling and Snijders and Steglich, 2015 for a more sociological

perspective). Salnikov et al. (2016) extend the Markov model to a higher-order

Markov model that includes memory. The authors apply the model to detect

communities in social networks.

We live in exciting times for demography. The interest in population thinking is

larger than ever and that thinking is taking down barriers within the social sciences

and life sciences and between these sciences. The challenge is the practical

4 A counting process focuses on the number of events that occur during an interval. The theory of counting processes (Aalen et al., 2008) is based on the principle that an individual can experience an event only if he or she is at risk of that event. Hence, the parameters of the process is estimated by relating event occurrences to exposures. The same principle governs the estimation of transition rates in formal demography, where transition rates are estimated by dividing the number of transitions recorded during a given period in a sample of (similar) individuals by the number of individuals at risk of the event, weighted by the duration at risk. In demography, the random nature of event counts is disregarded. Willekens (2014) includes an introduction to the theory of counting processes. He extends Blossfeld and Rohwer (2002)’s work on event history modelling to event sequences and uses Blossfeld and Rohwer’s subsample of the German Life History Survey.

40

implementation of population thinking in studies of real-world phenomena.

Demographers are perfectly positioned to meet that challenge. To succeed, we

need to internalise Schumpeter’s theory of development through innovation and replace theories and methods that have been extremely effective for decades by

new ones that are better adapted to population thinking across the life and social

sciences.

On this positive note that includes a challenging assignment for demographers, I

would like to end. I would like to thank very much for the incredible honour to

Rector Magnificus Rocki, Irena Kotowska and all of you who helped prepare the

event or wanted to be part of it by being here. Thank you.

References

Aalen, O.O., Borgan, Ø. and Gjessing, H.K. (2008). Survival and event history

analysis. A process point of view. New York: Springer.

Andersen, E.S. (2004). Population thinking, Price's equation and the analysis of

economic evolution. Evolutionary and Institutional Economic Review 1:127- 148.

Andersen, E.S. and Holm, J.R. (2014). The sign of change in economic evolution.

An analysis of directional, stalilizing and diversifying selection based on Price’s

equation. Journal of Evolutionary Economics, 24 :291-316.

Ariew, A. (2007). Under the influence of Malthus’s law of population growth :

Darwin eschews the statistical techniques of Adolphe Quetelet. Studies in the

History and Philosophy of Biological and Biomedical Sciences. 38 :1-19.

Billari F.C. (2006). Bridging the gap between micro-demography and macro-

demography. In: Caselli G., Vallin J. & Wunsch G. (Eds). Demography:

analysis and synthesis Vol. 4, New York: Academic Press (Elsevier), pp. 695-

707.

Billari, F. C. (2015). Integrating macro- and micro-level approaches in the explanation of population change, Population Studies 69 (Supplement 1): S11-

S20.

Blossfeld, H.-P. and Rohwer, G. (2002). Techniques of event history modeling.

New approaches to causal analysis. Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum

Associates (first edition 1995).

41

Coleman, J. S. (1990). Foundations of Social Theory. Cambridge, MA: Harvard

University Press.

Coulson, T. and Tuljapurkar, S. (2008). The dynamics of a quantitative trait in an age-structured population living in a variable environment. American Naturalist,

172: 599-612.

Coulson, T. and Tuljapurkar, S. (2010). Using evolutionary demography to link life history theory, quantitative genetics and population ecology. Journal of Animal

Ecology, 79:1226-1240.

Darwin, C. (1859). On the origin of species by means of natural selection or the

preservation of favoured races in the struggle for life. London: John Murray.

(Available at: the complete work of Charles Darwin online. http://darwin-

online.org.uk/content/frameset?itemID=F373&viewtype=text&pageseq=1 )

Ellner, S.P., Childs, D.Z. and Rees, M. (2016). Data-driven modelling of structured

populations. A practical guide to the Integral Projection Model. Cham:

Springer.

Goldthorpe, J.H. (2016). Sociology as a population science. Cambridge: Cambridge

University Press.

Hedström, P. and Schwedberg, R. (1998). Social mechanisms: an introductory

essay. In: P. Hedström and R. Schwedberg eds. Social mechanisms: An

analytical approach to social theory. Cambridge: Cambridge University Press.

Hodgson, G. (2007). Meaning of methodological individualism. Journal of Economic

Methodology, 14(2):211-226. Keyfitz, N. and Caswell, H (2005). Applied mathematical demography. Third

edition. New York: Springer (first edition by Keyfitz, 1977 and second edition

by Keyfitz, 1985).

Kraeger, P. (2009). Darwin and Lotka: Two concepts of population. Demographic

Research, 21(16):469-502.

Metcalfe, J.S. (2001). Evolutionary approaches to population thinking and the

problem of growth and development. In: K. Dopfer (ed). Evolutionary

economics: program and scope. Dordrecht: Kluwer (Springer), pp. 141-164.

Mosselmans, B. (2005). Adolphe Quetelet, the average man and the development

of economic methodology. European Journal of the History of Economoc Thought,

12(4): 565-582.

Matysiak, A. and Vignoli, D. (2012). Methods for reconciling the micro and the

macro in family demography research: a systematisation. In: Di Ciaccio, A.,

42

Coli, M. and Ibanez J.M.A. eds. Advanced statistical methods for the analysis

of large data-sets. Cham: Springer, pp. 475-484.

Mayr, E. (1959). Typological versus Population Thinking. In: Evolution and Anthropology: A Centennial Appraisal, 409-412. Washington: Anthropological

Society of Washington. Reprinted in Sober, E. ed. (2006) Conceptual issues in

evolutionary biology. 3rd edition. Cambridge, Mass: MIT Press Queletelet, A. (1835). Sur l’homme et le développement de ses facultés ou (or)

Essay de physique sociale (2 Vols). Paris: Bachelier.

Salnikov, V., Schaub, M.T. and Lambiotte, R. (2016). Using higher-order Markov

models to reveal flow-based communities in networks. Nature Scientific

Reports, 6: 23194.

Schumpeter, J. A. (1909). On the concept of social value, Quarterly Journal of

Economics 23(2): 213-232.

Sear, R. (2015). Evolutionary demography: A Darwinian renaissance in

demography. In: J.D. Wright ed. International encyclopedia of the social &

behavioral sciences. 2nd edition. Vol. 8. Oxford: Elsevier, pp.406-412.

Snijders, T.A.B. (2017). Stochastic actor-oriented models for network dynamics.

Annual Review of Statistics and its Application, 4:343-363.

Snijders, T.A.B. and Steglich, C.E.G. (2015). Representing micro-macro linkages

by actor-based dynamic network models. Sociological Methods & Research, 44:222-

271.

Van Bavel, J. and Grow, A. (2017). Introduction: Agent-based modelling as a took to advance evolutionary population theory. In: J. van Bavel and A. Grow (eds).

Agent-based modelling in population studies. Cham: Springer, pp. 3-27.

Vaupel, J.W., Manton, K.G. and Stallard, E. (1979). The impact of heterogeneity

in individual frailty on the dynamics of mortality. Demography, 16(3):439-454.

Willekens, F. (2014). Multistate analysis of life histories with R. Cham: Springer.

Willekens, F., J. Bijak, A. Klabunde and A. Prskawetz (2017). The science of

choice: an introduction. Population Studies, 71(supplement 1): S1-S13.

43

Frans Willekens

Jego Magnificencjo,

Szanowni Państwo,

Ekscelencje,

Panie i Panowie,

Z największą wdzięcznością i pokorą przyjmuję ten wielki zaszczyt. Jestem

wdzięczny Jego Magnificencji Rektorowi Rockiemu, Senatowi Szkoły Głównej

Handlowej w Warszawie oraz recenzentom. Chciałbym wyrazić także szczególne

podziękowania Profesor Irenie Kotowskiej i współpracownikom z Instytutu

Statystyki i Demografii za inicjatywę, entuzjazm i ciężką pracę nad wprowadzeniem w życie tego pomysłu. Jestem szczególnie szczęśliwy, gdyż to wydarzenie jest

związane z obchodami 40-lecia Instytutu Statystyki i Demografii.

Instytut utworzył w 1978 roku Profesor Jerzy Z. Holzer. Przyciągnął on zdolnych,

młodych ludzi, udzielał rad oraz pozwolił im odkrywać i uruchamiać własny potencjał w osiąganiu najwyższych standardów w nauczaniu i badaniach

naukowych. Jest to podejście do kształtowania zdolności avant la lettre. W 1983 roku razem z Dirkiem van de Kaa, Guillaumem Wunschem i innymi założył European

Association for Population Studies (EAPS). Profesor Holzer wykorzystywał swoje

kontakty do stwarzania młodym polskim naukowcom możliwości udziału

w projektach naukowych i pokazywania swoich umiejętności zagranicznym

kolegom. W 1985 roku wysłał Janinę Jóźwiak do Hagi, do NIDI. Pracowałą ona

ze mną nad modelowaniem wielostanowym, którego wcześniej nauczyłem się od

Andreia Rogersa w Stanach Zjednoczonych. Prace badawcze Janiny nad modelami

Wystąpienie z okazji uzyskania tytułu doktora honoris causa

Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie

44

wielostanowymi zaowocowały jej habilitacją5. Rozszerzona wersja jej książki

została później opublikowana po angielsku6. Janina podążała śladami Profesora

Holzera. Umiejętnie i z pełną energią zaangażowała się w promowanie pozycji demografii w Polsce i w Europie, a także w tworzenie możliwości współpracy

młodych i obiecujących polskich badaczy z naukowcami z innych krajów w ramach

międzynarodowych zespołów. Nauka jest działalnością bez granic, która jest otwarta dla każdego bez względu na to skąd jest, jeżeli tylko chce eksplorować

nieznane terytorium, uczyć się od innych bez względu na ich pochodzenie czy

afiliację i stosować nowoczesne badania i technologię po to, by przekształcać idee

i obserwacje (dane) w wiedzę. Profesor Holzer i Janina wraz z zespołem

współpracowników wzmocnili pozycję badań demograficznych w Polsce. Zespół

ten przyczynił się także do sukcesu w postrzeganiu demografii i badań

ludnościowych w Europie. Jak już wspomniałem, Profesor Holzer był ojcem

założycielem EAPS. Przez 13 lat (1995-2008) Janina była w Radzie EAPS, w tym

przez 4 lata jako wiceprzewodnicząca i 5 lat jako przewodnicząca. Dzięki jej

inicjatywie European Population Conference organizowana pod auspicjami EAPS

dwukrotnie odbyła się w Polsce: w 1997 roku oraz 2003 roku. W 2005 roku Janina

wraz z kolegami z EAPS powołali do życia European Doctoral School of

Demography (EDSD). W 2013 roku Janina sprowadziła EDSD do Warszawy, w

ten sposób wzmacniając zaangażowanie polskich demografów w kształcenie

kolejnych pokoleń demografów w Europie. Jej doświadczenie jako rektora Szkoły

Głównej Handlowej w Warszawie (1993-1999) i ciężka praca naszych polskich kolegów ogromnie przyczyniły się do sukcesu EAPS i EDSD. Janina była osobą,

do której można było się zwrócić, by kierowała różnymi inicjatywami i

aktywnościami. Inspirowała, ale nie narzucała. Kilka jej słów wystarczyło, żeby

podsycić wewnętrzną motywację i udzielić wsparcia. Zmarła 19 lipca 2016 roku.

To wielka strata. Janina nadal inspiruje i przewodzi, nie poprzez słowa i czyny, ale

przez swój system wartości.

W 1987 roku przyjechałem do Polski po raz pierwszy i wracałem tu co roku przez

kilka kolejnych lat (1987-1990), żeby wykładać w programie dotyczącym projekcji

ludnościowych, który zapoczątkował Profesor Holzer dla uczestników głównie

5 Habilitacja została opublikowana w 1985 roku pt. Matematyczne modele ludności, Monografie i Opracowania nr 176, SGPiS, Warszawa (uzupełnienie tłumaczki).

6 Jóźwiak, J., Mathematical Models of Population, NIDI, The Hague, 1992 (uzupełnienie tłumaczki).

45

z socjalistycznych krajów Afryki, Azji i Europy. To było wyjątkowe doświadczenie.

Program został sfinansowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Co

mnie zaskoczyło jako ówczesnego wicedyrektora NIDI to fakt, że Profesorowi Holzerowi udało się uzyskać środki z UNFPA na utworzenie laboratorium

komputerowego z około 20 komputerami osobistymi. Niewiele wcześniej udało

mi się uzyskać zewnętrzne finansowanie na jeden komputer, pierwszy osobisty komputer w NIDI. Co więcej, zauważyłem, że komputery były wykorzystywane

nie tylko przez uczestników szkoleń i pracowników Instytutu, ale także przez

innych naukowców Szkoły, w celu wparcia ich prac badawczych. Poznałem innych

kolegów w Instytucie Statystyki i Demografii, w szczególności Irenę Kotowską,

Ewę Frątczak i Ewę Tabeau. Poznałem także innych kolegów ze Szkoły Głównej

Planowania i Statystyki (jak nazywała się uczelnia w tamtym czasie) oraz kolegów

z Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiej Akademii Nauk.

W drugiej połowie lat 1980. ruch społeczny na rzecz zmiany politycznej w Polsce

stawał się coraz silniejszy. To przyczyniło się, między innymi, do przywrócenia

w kwietniu 1989 roku statusu prawnego Solidarności jako legalnego związku

zawodowego i wyborów parlamentarnych w czerwcu 1989 roku, które rozpoczęły

polityczną i ekonomiczną transformację Polski. Nasze dyskusje o znaczeniu

wspólnych wartości i tworzenia klimatu dla ich poszanowania wiele mnie nauczyły.

Jestem wdzięczny za to doświadczenie.

Demografia zmieniła się znacznie od lat 1980. Demografia to nauka o strukturze

ludności i jej zmianach w czasie. Ludność składa się z jednostek i mimo tego, że

jednostki mają wiele ze sobą wspólnego, także się różnią istotnie. Na tym właśnie

polega zróżnicowanie ludności. Wszystkie zbiorowości ludzkie są zróżnicowane

lub heterogeniczne (niejednorodne). Niektóre różnice mogą być obserwowalne

i podlegać pomiarowi, ale inne ważne różnice nie są możliwe do bezpośredniej obserwacji. Są one ukryte i tworzą tak zwaną heterogeniczność nieobserwowalną.

Różnorodność populacji wykracza poza takie cechy jak wiek, płeć, narodowość

czy religię. Od uznania demografii jako dyscypliny naukowej w XVII wieku

demografowie dzielili populację na grupy według wieku i płci. Wiek także był

stosowany jako zmienna stratyfikacyjna. Jednak wiek nie wyjaśnia niczego. To tylko

skala czasu. Wiek zaznacza pozycję w przebiegu życia. To tłumaczy, dlaczego

demografowie przestali uważać wiek za główną zmienną w swych analizach,

46

skupiając się na przebiegu życia, który stał się dominującym paradygmatem

badawczym w demografii.

Jak ujmować zróżnicowanie populacji w badaniach ludnościowych i jak

przewidywać zróżnicowanie populacji w przyszłości? Najprostsze podejście to

pomijać je lub założyć, że uwzględnienie jednej lub dwóch zmiennych o kilku

kategoriach, z których każda jest wystarczająca do uchwycenia różnic pomiędzy

jednostkami. To jest tzw. podejście typologiczne (typological approach) stosowane zarówno

w demografii jak i innych naukach społecznych. Polega ono na klasyfikacji

jednostek zbiorowości na grupy i prowadzenie analiz poprzez porównanie

średnich dla grup. Zwolennikiem tego podejścia był Quetelet (1835), który

zaproponował pojęcie przeciętnej jednostki (osoby), a odchylenia od średniej traktował jako przypadkowe lub jako zakłócenie. Co więcej, twierdził on, że przeciętna

jednostka jest archetypem doskonałości (Mosselmans, 2005, s. 569). Quetelet

uważał, że indywidualne charakterystyki zwykle odchylają się od wartości średniej

zgodnie z rozkładem normalnym. Stąd uważał, że wystarczające jest uwzględnianie

tylko średnich wartości bez potrzeby rozpatrywania całego rozkładu. To podejście

do różnorodności jest stosowane w analizie regresji, gdzie różnice między

indywidualnymi charakterystykami (wartościami empirycznymi) oraz wartościami

teoretycznymi w danej grupie są traktowane jako błąd, często jako błąd pomiaru.

To może być błąd pomiaru, ale także może być odzwierciedleniem tego, że

jednostki są wyjątkowe ze względu na daną cechę.

Około 60 lat temu Ernst Mayr (1959) napisał ważny artykuł, w którym twierdził,

że podejście typologiczne jest błędne. Nie powinniśmy dokonywać klasyfikacji

jednostek, ponieważ każda jednostka jest wyjątkowa. Jeśli chcemy wyjaśnić zmianę

demograficzną, nie powinniśmy ignorować tej wyjątkowości. Mayr był biologiem

zainteresowanym ewolucją. Niektóre jednostki adaptują się lepiej do otoczenia niż inne i te różnice w zdolnościach do adaptacji mają daleko idące konsekwencje dla

dynamiki populacji. Perspektywa, że jednostki są wyjątkowe i nie powinny być

reprezentowane lub zastępowane przez średnią charakteryzującą grupę jest znane

jako population thinking, jest to pojęcie wprowadzone przez Mayra. Nie był on

pierwszym, który wprowadził tę ideę. Sam przypisywał tę zmianę myślenia (od

typological approach do population thinking) Darwinowi (1859), który odkrył, że trwałe

zmiany populacji ją konsekwencją różnic między jednostkami i procesu selekcji, w którym znaczenie mają różnice między jednostkami, a nie wielkości średnie.

47

Indywidualne zróżnicowanie populacji i selekcja są kluczowymi pojęciami

potrzebnymi do wyjaśniania zjawisk na poziomie całej populacji. Jest powszechnie

znane, że Darwin był zainspirowany teorią ludności Malthusa. Jeśli zasoby żywnościowe są niewystarczające do wyżywienia rosnącej liczby ludności, jak

twierdził Malthus, niektóre osoby będą niedożywione i umrą przedwcześnie. Ale

kto umrze, a kto przeżyje? Tym pytaniem Malthus nie zajmował się. Natomiast to pytanie interesowało Darwina - kto zdobędzie pożywienie, a kto nie. Malthus

interesował się czynnikami, które zmniejszają przyrost ludności, gdy podaż

zasobów żywnościowych jest niedostateczna, zwanymi czynnikami kontrolującymi

wzrost populacji. Darwin natomiast chciał się dowiedzieć, które jednostki

przeżywają, a które giną i dlaczego tak się dzieje. Darwin znał publikację pracę

Queteleta, ale uważał, że klasyfikacja i stratyfikacja nie są wystarczające do

wyjaśnienia zmian zachodzących w populacji (Ariew, 2007).

Koncepcja population thinking miała i ma nadal istotny wpływ na nauki o życiu i

nauki społeczne. W 1909 roku Schumpeter wprowadził termin indywidualizm

metodologiczny (methodological individualism), by opisać doktrynę polegającą na tym, że

zjawiska ekonomiczne i społeczne powinny być rozumiane w kategoriach

zachowań jednostek i interakcji między nimi (Schumpeter 1909; dyskusję historii

tego pojęcia zawiera Hodgson, 2007). Schumpeter nie interesował się podażą

żywności i jej wpływem na zmianę wielkości populacji. Interesował się wpływem

idei na wzrost i rozwój ekonomiczny. Idee są tworzone przez jednostki. Większość

idei prowadzi donikąd, ale niektóre prowadzą do innowacji i są wprowadzane do

procesu produkcji. To innowacja sprawia, że przeważająca część procesów

produkcji jest przestarzała. Są one zastępowane przez nowe sposoby produkcji,

które wprowadzają innowacje. Ten mechanizm zastąpienia prowadzi do rozwoju

gospodarczego. Jest bardziej prawdopodobne, że idee pojawiają się

w heterogenicznej, niż w jednorodnej populacji, gdzie każda osoba jest klonem lub bliźniakiem jednojajowym sąsiada. Mechanizm selekcji określa, które pomysły

prowadzą do innowacji, przy czym jest to wyścig z wieloma przegranymi i małą

liczbą wygranych. Schumpeter pozostawał pod wpływem poglądów Maxa Webera,

znaczącej postaci w naukach społecznych. Ostatnio do koncepcji Webera i Mayra

odwołał się Goldthorpe, twierdząc, że socjologia jest nauką o ludności i potrzebuje

population thinking (Goldthorpe, 2016). Podobna perspektywa myślenia o socjologii

48

pojawiła się wcześniej bez bezpośredniego odniesienia do population thinking (zob.

np. Coleman, 1991; Hedström i Schwedberg, 1998).

Debata o rekonceptualizacji demografii jako nauki o populacji z population thinking

jako jej istotą pojawiła się także wśród demografów, często bez bezpośredniego

odwołania do population thinking i samego Mayra (np. Vaupel i in., 1979; Billari,

2006, 2015; Matysiak i Vignoli, 2012; van Bavel i Grow, 2017). Co ciekawe, Kraeger

(2009) opublikował szczegółową dyskusję pojęcia population thinking Mayra.

Traktuje je jako Darwinowskie podejście do procesów ludnościowych i

konfrontuje je z modelem ludności Lotki, który zajmuje centralną pozycję w

demografii formalnej. Idee Schumpetera doprowadziły do ekonomii ewolucyjnej.

Population thinking jest postrzegane jako podstawowa cecha ekonomii ewolucyjnej (zob. np. Andersen, 2004). Metcalfe (2001) uznaje wręcz population thinking jako

istotę ekonomii ewolucyjnej. Przejawia się to tym, że ekonomia ewolucyjna dotyczy

zbiorowości jednostek, a proces ewolucji powoduje ich selektywne przetrwanie,

zmieniając tym samym statystyczne właściwości tych populacji (Metcalfe, 2001, s.

150). Zróżnicowanie jednostek, twierdzi Metcalfe, nie jest zakłócającą komplikacją,

która ukrywa rzeczywistość (perspektywa badaczy wyznających typological approach),

to jest rzeczywistość i samo zróżnicowanie jest warunkiem zmiany. Te poglądy

mogą inspirować zmianę perspektywy badawczej demografii i skłaniać do

integracji population thinking także do demografii ewolucyjnej, której rozwój odbywa

się jednak inną ścieżką7.

Rozkwit population thinking w naukach społecznych oferuje wyjątkową możliwość

rozwoju demografii. Jak demografowie powinni odpowiedzieć? Schumpeter 7 Towarzystwo Demografii Ewolucyjnej (Evolutionary Demography Society) definiuje demografię ewolucyjną jako interdyscyplinarną naukę na przecięciu demografii i biologii ewolucyjnej. Skupia się ona na tym, jak procesy demograficzne wpływają na ewolucję i jak ewolucja kształtuje demograficzne cechy organizmów w drzewie życia (https://www.evodemos.org/). Dotyczy badań podstawowowych, ale także zawiera badania stosowane np. ochronę środowiska i zarządzanie rozwojem populacji Nie powinno być trudne sprowadzenie demografii ewolucyjnej do głównego nurtu myślenia ewolucyjnego w naukach społecznych, zważywszy na istniejące połączenia np. równanie Price’a, które zajmuje centralną pozycję w pracy ekonomisty ewolucyjnego Andersena (2004: Andersen i Holm, 2014) oraz demografów ewolucyjnych Coulsona i Tuljapurkara (2008, 2010). Przegląd prac dotyczących tego, jak demografia ewolucyjna pojawiła się w demografii zawiera Sear (2015). Spojrzenie na demografię ewolucyjną jako subdziedzinę, która wykorzystuje teorie demograficzne i stosuje je do zagadnień ewolucyjnych w biologii (Ellner i in., 2016, s. 255), jest inne od perspektywy przyjętej w ekonomii ewolucyjnej i w tym wystąpieniu. Te dwie perspektywy mają więcej wspólnego i warto byłoby je porównać.

49

mógłby zasugerować kreatywną destrukcję: porzucenie tradycyjnej perspektywy

badawczej i związanych z nią modeli oraz zastąpienie ich nową perspektywą

badawczą i modelami, które interpretują zjawiska na poziomie populacji jako wyniki zachowań jednostek i interakcji między nimi. To wymaga ujęcia zmian

demograficznych i ich modelowania w sposób, który traktuje każdą jednostkę jako

odrębną, wyjątkową. Takie podejście jest właściwe mikro-demografii, pojęcia wprowadzonego przez Keyfitza w 1977 roku (zob. Keyfitz i Caswell, 2005).

Jednostki mogą być częścią grupy i mieć takie same cechy jak inni członkowie tej

grupy oraz posiadać inne cechy (właściwości), które są różne. Na przykład, historie

życiowe osób urodzonych w czasie tego samego okresu mogą różnić się znacznie

od historii życia osób urodzonych w innym okresie (efekt kohorty). Modele, które

opisują zmiany demograficzne w kategoriach indywidualnych zachowań i interakcji

to modele oparte na jednostkach (individual-based models – IBM). Jeśli istnieją inni

aktorzy (uczestnicy), jak instytucje i organizacje, są one brane pod uwagę

w modelach nazywanych modelami wieloagentowymi (actor-based lub agent-based

models – ABM). Najważniejszym celem modeli IBM i ABM jest imitowanie

jednostek i innych aktorów oraz tego, jak ich zachowania i historie życia wpływają

na całą populację obecnie i w przyszłości. Modele symulacyjne oparte na

jednostkach (individual-based simulation models), tj. modele mikrosymulacyjne, są

stosowane w demografii od lat 1960. Nowością jest dużo większe znaczenie

nadawane teoriom biologicznym, behawioralnym i społecznym przy specyfikacji

modelu. Teorie behawioralne obejmują teorie podejmowania decyzji, takie jak teorię racjonalnego wyboru (rational choice theory), teorię oczekiwanej użyteczności

(expected utility theory), oraz teorie działania (theories of action), takie jak teorię

planowanego zachowania (theory of planned behaviour) (krótki przegląd, dyskusja i

literatura zawarta jest w pracy Willekens i in., 2017). Teorie społeczne obejmują

koncepcje powstawania i ewolucji sieci społecznych, transmisji i dyfuzji wartości,

postaw, opinii i wzorców zachowań wskutek interakcji oraz procesów wyłaniania

się różnych społeczności.

Modele IBM i ABM w demografii są oparte na dwóch głównych filarach: przebiegu

życia i sieciach społecznych. Teorie przebiegu życia i teorie sieci społecznych

powinny być włączane w miarę możliwości do modeli symulacyjnych. Dodatkowo

modele powinny uwzględniać niepewność w przebiegu życia i dynamice sieci

społecznych. Jak to czynić? Podstawowa idea jest taka, że zarówno przebieg życia

50

jak i powstawanie i ewolucja sieci społecznych są procesami stochastycznymi.

Powinny być zatem modelowane jako procesy stochastyczne. Proces

stochastyczny jest sekwencją zmiennych losowych. Zmienna losowa może przyjmować różne wartości z różnym prawdopodobieństwem. Teoria procesów

stochastycznych jest dziedziną teorii rachunku prawdopodobieństwa, który z kolei

jest działem matematyki. Przybliżając przebieg życia za pomocą procesu stochastycznego, właściwości jednostek lub ich kombinacje ujmowane są jako

stany, a przebieg życia jako sekwencja stanów i przejść między nimi. Ponieważ

przejścia mogą pojawiać się w każdym momencie czasu, czas powinien być ciągły.

Jeśli znamy wyjściowy stan jednostki, np. stan w momencie narodzin albo w wieku

porównawczym x, wszystkie przejścia między tym wiekiem a przyszłym wiekiem

y, wtedy możemy określić stan jednostki w wieku y. Proces stochastyczny, który

określa stan jednostki w wieku y w zależności od jej stanu w wieku x i przejścia,

jakie ma miejsce między x i y, przy założeniu, że przejścia mogą mieć miejsce w

każdym czasie, jest procesem Markowa z czasem ciągłym. Parametrami tego

procesu są prawdopodobieństwa przejścia. Są one szacowane przy wykorzystaniu

innego procesu stochastycznego, który zlicza zdarzenia (przejścia) (counting process).

Liczba zdarzeń jest zmienną losową8.

Dynamika sieci społecznych jest procesem stochastycznym, który może być

modelowany jako proces Markowa o czasie ciągłym (zob. Snijders, 2017, gdzie

ukazana jest statystyczne podejście do modelowania sieci społecznych, oraz

Snijders i Steglich, 2015, którzy przedstawiają socjologiczną perspektywę).

Salnikov i in. (2016) rozszerzyli model Markowa do modelu Markowa wyższego

8 Teoria procesów liczących (theory of counting processes) (Aalen et al., 2008) opiera się na założeniu, że jednostka może doświadczać zdarzenia tylko wówczas, jeśli występuje szansa zaistnienia tego zdarzenia (jednostka należy do populacji, w której to zdarzenie może zaistnieć - population at risk). Parametr procesu jest szacowany przez odniesienie liczby zdarzeń, jakie wystąpiły (occurences), do liczby osób, u których mogło ono wystąpić (exposures). Ta sama zasada rządzi estymacją prawdopodobieństw/ współczynników przejścia w formalnej demografii, gdzie są one szacowane poprzez podzielenie liczby przejść odnotowanych w danym okresie czasu w próbie (podobnych) jednostek przez liczbę jednostek wystawionych na szansę wystąpienia zdarzenia, ważonych czasem trwania tego ryzyka. W demografii losowa natura zliczania zdarzeń jest pomijana. Książka Willekensa (2014) zawiera wprowadzenie do teorii procesów liczących. Willekens poszerza pracę Blossfelda i Rohwera (2002) dotyczącą modelowania historii zdarzeń o sekwencję zdarzeń i wykorzystuje tę samą próbę zawierającą historie życia z badania German Life History Survey jak Blossfeld i Rohwer.

51

rzędu, który ujmuje pamięć. Autorzy zastosowali model do wykrycia społeczności

w sieciach społecznych.

Żyjemy w ekscytujących czasach dla demografii. Zainteresowanie perspektywą

badawczą określaną jako population thinking jest większe niż kiedykolwiek wcześniej.

Burzy ona bariery w obrębie nauk społecznych i nauk o życiu oraz bariery między

nimi. Wyzwaniem jest implementacja tej perspektywy badawczej do oceny

rzeczywistych procesów. Demografowie znajdują się w korzystnej sytuacji, by

sprostać temu wyzwaniu. Odniesienie sukcesu wymaga jednak przyswojenia teorii

rozwoju poprzez innowacje Schumpetera oraz zastąpienia teorii i metod, które

służyły efektywnie od dekad, nowymi rozwiązaniami odpowiadającymi

perspektywie population thinking w naukach społecznych i naukach o życiu.

Tą pozytywną uwagą, która obejmuje także ambitne zadania dla demografów,

chciałbym zakończyć. Chciałbym podziękować Jego Magnificencji Rektorowi,

Profesor Irenie Kotowskiej i tym wszystkim, którzy pomogli w przygotowaniu

tego wydarzenia lub chcieli być jego częścią poprzez dzisiejszą obecność. Dziękuję

bardzo za ten niezwykły zaszczyt.

Bibliografia

Aalen, O.O., Borgan, Ø. and Gjessing, H.K. (2008). Survival and event history

analysis. A process point of view. New York: Springer.

Andersen E.S. (2004). Population thinking, Price's equation and the analysis of

economic evolution. Evolutionary and Institutional Economic Review 1:127- 148.

Andersen, E.S. and Holm, J .R. (2014). The sign of change in economic evolution.

An analysis of directional, stalilizing and diversifying selection based on Price’s

equation. Journal of Evolutionary Economics, 24 :291-316.

Ariew, A. (2007). Under the influence of Malthus’s law of population growth:

Darwin eschews the statistical techniques of Adolphe Quetelet. Studies in the

History and Philosophy of Biological and Biomedical Sciences. 38 :1-19.

Billari F.C. (2006). Bridging the gap between micro-demography and macro-

demography. In: Caselli G., Vallin J. & Wunsch G. (eds). Demography: analysis

and synthesis Vol. 4, New York: Academic Press (Elsevier), pp 695-707.

52

Billari, F. C. (2015). Integrating macro- and micro-level approaches in the

explanation of population change, Population Studies 69(Supplement 1): S11-S20.

Blossfeld, H.-P. and Rohwer, G. (2002). Techniques of event history modeling. New approaches to causal analysis. Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum

Associates (first edition 1995).

Coleman, J. S. (1990). Foundations of Social Theory. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Coulson, T. and Tuljapurkar, S. (2008). The dynamics of a quantitative trait in an

age-structured population living in a variable environment. American Naturalist,

172, 599-612.

Coulson, T. and Tuljapurkar, S. (2010). Using evolutionary demography to link

life history theory, quantitative genetics and population ecology. Journal of

Animal Ecology, 79:1226-1240.

Darwin, C. (1859). On the origin of species by means of natural selection or the

preservation of favoured races in the struggle for life. London: John Murray.

(Available at the complete work of Charles Darwin online. http://darwin-

online.org.uk/content/frameset?itemID=F373&viewtype=text&pageseq=1 )

Ellner, S.P., Childs, D.Z. and Rees, M. (2016). Data-driven modelling of structured

populations. A practical guide to the Integral Projection Model. Cham:

Springer.

Goldthorpe, J.H. (2016). Sociology as a population science. Cambridge: Cambridge

University Press. Hedström, P. and Schwedberg, R. (1998). Social mechanisms: an introductory

essay. In: P. Hedström and R. Schwedberg eds. Social mechanisms: An

analytical approach to social theory. Cambridge: Cambridge University Press.

Hodgson, G. (2007). Meaning of methodological individualism. Journal of Economic

Methodology, 14(2):211-226.

Keyfitz, N. and Caswell, H (2005). Applied mathematical demography. Third

edition. New York: Springer (first edition by Keyfitz, 1977 and second edition

by Keyfitz, 1985).

Kraeger, P. (2009). Darwin and Lotka: Two concepts of population. Demographic

Research, 21(16):469-502.

Metcalfe JS (2001). Evolutionary approaches to population thinking and the

problem of growth and development. In: K. Dopfer (ed.). Evolutionary

economics: program and scope. Dordrecht: Kluwer (Springer), pp 141-164.

53

Mosselmans, B. (2005). Adolphe Quetelet, the average man and the development

of economic methodology. European Journal of the History of Economoc Thought,

12(4): 565-582. Matysiak, A. and Vignoli, D. (2012). Methods for reconciling the micro and the

macro in family demography research: a systematisation. In: Di Ciaccio, A.,

Coli, M. and Ibanez J.M.A. (eds). Advanced statistical methods for the analysis of large data-sets. Cham: Springer, pp. 475-484.

Mayr, E. (1959). Typological versus Population Thinking. In: Evolution and

Anthropology: A Centennial Appraisal, 409-412. Washington: Anthropological

Society of Washington. Reprinted in Sober, E. (ed.). (2006) Conceptual issues

in evolutionary biology. 3rd edition. Cambridge, Mass: MIT Press

Queletelet, A. (1835). Sur l’homme et le développement de ses facultés ou (or)

Essay de physique sociale (2 Vols). Paris: Bachelier.

Salnikov, V., Schaub, M.T. and Lambiotte, R. (2016). Using higher-order Markov

models to reveal flow-based communities in networks. Nature Scientific

Reports, 6: 23194.

Schumpeter, J. A. (1909). On the concept of social value, Quarterly Journal of

Economics 23(2): 213-232.

Sear, R. (2015). Evolutionary demography: A Darwinian renaissance in

demography. In: J.D. Wright ed. International encyclopedia of the social &

behavioral sciences. 2nd edition. Vol. 8. Oxford: Elsevier, pp.406-412.

Snijders, T.A.B. (2017). Stochastic actor-oriented models for network dynamics. Annual Review of Statistics and its Application, 4:343-363.

Snijders, T.A.B. and Steglich, C.E.G. (2015). Representing micro-macro linkages

by actor-based dynamic network models. Sociological Methods and Research,

44:222-271.

Van Bavel, J. and Grow, A. (2017). Introduction: Agent-based modelling as a took

to advance evolutionary population theory. In: J. van Bavel and A. Grow (eds).

Agent-based modelling in population studies. Cham: Springer, pp. 3-27.

Vaupel, J.W., Manton, K.G. and Stallard, E. (1979). The impact of heterogeneity

in individual frailty on the dynamics of mortality. Demography, 16(3):439-454.

Willekens, F. (2014). Multistate analysis of life histories with R. Cham: Springer.

Willekens, F., J. Bijak, A. Klabunde and A. Prskawetz (2017). The science of

choice: an introduction. Population Studies, 71(supplement 1): S1-S13.

55

by Jakub Bijak

Department of Social Statistics and Demography

University of Southampton

United Kingdom

Preamble

Professor Frans J. C. Willekens is a world-renowned Belgian demographer, with

vast track record in terms of research, education, and scientific leadership provided

in particular to the European demographic and social science community. Born in

1946 and educated in a variety of areas and disciplines – from economics,

sociology, and agricultural engineering (all at KU Leuven), to a PhD in Urban

Systems and Policy Planning at Northwestern University, under the supervision of

Professor Andrei Rogers – he became one of the most prolific and truly

interdisciplinary demographers at the turn of late 20th and early 21st centuries.

Throughout his career, Frans Willekens has been associated with many different

institutions, most notably with the University of Groningen, where he was a

Professor of Demography/Population Studies from 1989 to 2011, and with the Netherlands Interdisciplinary Research Institute (NIDI) in The Hague, where he

was a deputy director between 1980 and 1993, and director from 2003 to 2011. In

the latter period, he has successfully led a transition of NIDI from a foundation to

a specialised Institute of the Royal Netherlands Academy of Sciences (KNAW).

Even after retirement from NIDI, he continued to work for three years at the Max

Planck Institute for Demographic Research in Rostock, helping the Institute

navigate a challenging period of leadership change.

Review

56

In 2011, in recognition of his achievements, Frans Willekens became the Officer

of the Dutch Royal Order of Orange-Nassau. His service to the community has

been also crowned by such accolades as the membership of KNAW since 1998, honorary fellowship at NIDI since 2011, and recently an Award for Population

Studies, bestowed in 2014 by the European Association for Population Studies

(EAPS), of which he was a long-serving member.

The present review is focused on the contributions of Frans Willekens to social

sciences research, education and supervision, as well as to leadership and service

to the profession, which are discussed in turn. The review concludes by making a

recommendation on conferring on Professor Frans Willekens a doctorate honoris

causa by the Warsaw School of Economics (SGH), following the resolution of the SGH Senate from 22 November 2017.

Contributions to research

The research career and interests of Frans Willekens evolved over time, with some

very clearly distinct, yet interrelated threads prevalent in different periods. In terms

of his work most relevant to demography, human geography, and social sciences,

the first such thread is related to the development of methods and models for

multi-regional and multi-state demography, initially under the auspices of Andrei

Rogers, and subsequently as an independent scholar. This period, from 1970s at

least until the late 1980s, yielded important contributions in formal

multidimensional demography, such as Willekens and Rogers (1978), as well as

Rogers and Willekens (1986), both of which cited well over 100 times.

As the enthusiasm for the potential of macro-level explanations and their impact

on policy controls over population processes (e.g. Willekens 1976) waned

somewhat in the light of what in econometrics became known as the Lucas critique

(Lucas, 1976), it became clear that scientific responses to the related challenges

need to be sought at different levels of analysis. The period since the 1990s marks therefore increasing interest of Frans Willekens in individual-level studies, such as

the event history analysis (Willekens, 1999), multilevel models, with virtual

individuals embedded in their social context (Willekens, 2005), and most recently, enriching the explanatory power of modelling, through agent-based models of the

57

processes and demographic consequences of human decisions (Klabunde and

Willekens, 2016). In all these developments, his interdisciplinary background and

interests, not limited to narrow demographic focus, but encompassing sociology, economics and human geography, have been shining through.

Migration remained the key substantive theme throughout Professor Willekens’s

research career. From estimation, to explanation, to prediction, to decisions, the

why and how of human mobility has been his main, although not exclusive, area

of interest. A technical highlight paper on measurement of migration (Willekens,

1994) provided a lasting inspiration for many statistically-minded demographic

migration researchers for the decades to come, also leading to a suite of European

research projects on related topics. Willekens et al. (2016) summarises the views on the current challenges in this area.

On the whole, the Google Scholar profile of Frans Willekens9 contains an

impressive record of 386 outputs, which collectively have attracted over 5,750

citations, leading to a lifetime value of the Hirsch index of 37 – outstanding for a

social scientist working in such a relatively narrow discipline as demography. The

most highly cited articles result from collaborative work in epidemiology, published in medical journals with readership far beyond the social sciences – the

record paper, Peeters et al. (2003), has been so far cited over 1,450 times, with the

trend in citations showing hardly any signs of abating.

Overall, the publication track record of Frans Willekens shows a clear intellectual

evolution: first, turning from macro-level to micro- and multi-level approaches when the shortcomings of aggregate models became apparent, and subsequently,

moving from statistical associations to more mechanistic and process-based

explanations of demographic phenomena, to enhance our understanding of

demographic change. Throughout these different stages, the work of Professor

Willekens – mainly methodological, but also substantive – was instrumental in

setting the intellectual agenda and research programme for the discipline, and

swiftly responding to the key methodological challenges. In that respect, his track

record is epitomic of what Daniel Courgeau and Robert Franck (2007) referred to

9 https://scholar.google.com/citations?user=5UqDkcIAAAAJ&hl=en, bibliometric data as of 8 March 2018.

58

as paradigmatic cumulativity of demographic knowledge: building on the past, but

not discarding it.

Contributions to education

With regard to his contributions to the education of new generations of

demographers, population geographers, and spatial planners, Professor

Willekens’s track record is similarly impressive. On the top of the regular teaching

commitments at the Universities of Utrecht (part time, 1985–89) and Groningen,

where he taught a range of courses in formal demography between mid-1980s and

2003, he undertook many other training-oriented activities. Throughout his career,

he continued to supervise doctoral students, 39 in total, many of whom

subsequently went on to achieving remarkable academic careers and became

scientific leaders in several specific research areas and countries (Joop de Beer,

Inge Hutter, Nico Keilman, Melinda Mills, or Sabu Padmadas, to mention just a few). Their careers are a testament to the intellectual influence of Frans Willekens as a teacher, supervisor and mentor.

As part of his pedagogical profession, Professor Willekens has also designed and

delivered numerous short courses in various areas of demography and social

sciences, focusing on advanced quantitative methods training. As with research,

the focus on his bespoke educational activities was mostly on Europe, but with

several notable examples of teaching activities carried out worldwide, sometimes in challenging settings, from the 1970s D R Congo (Zaire), to North Korea

(DPRK) in 2014–16. With regard to offering short courses and training sessions,

there has been a Polish connection as well: in 1987–1990, Frans Willekens

contributed to a series of workshops on population projections at the Central

School of Planning and Statistics, as the Warsaw School of Economics used to be

known in that period.

Still, the most prominent contribution of Frans Willekens to demographic

education has been by being one of the key driving forces behind establishing and

running the European Doctoral School of Demography (EDSD), the Scientific

Board of which he has led since its inception in 2005. Over the past 12.5 years, the

EDSD – an 11-month intensive course, focusing on demographic methods and

techniques of analysis – has become a hallmark of top-quality postgraduate

59

demographic education in Europe, and its graduates are highly sought-after

doctoral students and faculty members across the continent. As yet another sign

of close ties between Professor Willekens and the Warsaw School of Economics, the EDSD programme was hosted by the Institute of Statistics and Demography

of the SGH during the academic years 2013–14 and 2014–15, further raising the

international profile of the Institute within the European demographic community.

Leadership and service to the profession

Besides research and educational activities, Frans Willekens has also featured

prominently as one of key figures providing scientific leadership and service to the

profession, with focus on the demographic and broader social science community

across Europe and worldwide. To that end, he has served on numerous boards,

committees and grant review panels, including prestigious appointments by the

European Research Council, the European Science Foundation, and the Max

Planck Society in Germany, as well as by national and regional bodies, research

councils and foundations. Especially since the 2000s, he has organised and co-

organised several workshops and research dissemination activities, not only

targeted at the academic community, but also increasingly at policy stakeholders,

mainly in the areas of population policy, spatial planning, and official statistics. Similarly, he has undertaken many related research, consultancy and policy

engagement activities for a range of clients.

Frans Willekens also contributes to maintaining the quality and intellectual rigour

of the discipline through editorial and reviewing work, most notably including the

co-editorship of Population Studies, and his membership of editorial boards of

European Journal of Population and China Population and Development Studies, not to mention numerous guest editorships of collected volumes and special issues of journals. He also remains an active member of the key international

demographic associations (International Union for the Scientific Study of

Population, European Association of Population Studies and Population

Association of America), as well as two national ones, in Germany and the

Netherlands, contributing his expertise through organisational work, conference

60

committees, brokering research initiatives and consortia, or organisation of

scientific panels.

Finally, one unique element of the accomplishments of Frans Willekens is that he

remains active as a computer programmer, contributing to demographic software

development, from Fortran routines for spatial demography and multidimensional

analysis in the 1970s and 1980s, to a complete R package ‘biograph’ for multistate

analysis of life histories (Willekens, 2014).

Recommendations

Professor Frans Willekens is undoubtedly one of the ‘big beasts’ of European

demography, who has already left a lasting imprint on the discipline – and keeps

doing so even after retirement. He is a truly European demographer, especially

with respect to the leadership aspects of his career, but one with a thoroughly

global outlook and research interests. His accomplishments fit perfectly with the mission of the SGH, which strives to “impart a European dimension to its academic activity,” by combining “tradition with engagement in the contemporary

world and the pursuit of future challenges”.

For these reasons, I wholeheartedly recommend awarding the honorary doctorate

of the Warsaw School of Economics to Professor Frans Willekens. Forty-five years

since the publication of his first paper, such an accolade seems already overdue –

and would acknowledge a remarkable career of a distinguished scholar, and

someone who is in many ways a role model for the next generations of

demographers and social scientists across Europe. As honorary doctorates are

awarded for outstanding merit, the scientific and leadership contributions of Frans

Willekens fit this criterion perfectly.

References

Courgeau, D., Franck, R. (2007) Demography, a Fully Formed Science or a Science

in the Making? An Outline Programme. Population – E, 62(1): 39–45. Klabunde, A., Willekens, F. (2016) Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges. European Journal of Population, 32(1):

73–97.

61

Lucas, R. (1976) Econometric Policy Evaluation: A Critique. In: K. Brunner, A.

Meltzer (eds). The Phillips Curve and Labor Markets. Carnegie-Rochester

Conference Series on Public Policy. New York: Elsevier, pp. 19–46. Peeters, A., Barendregt, J.J., Willekens, F., Mackenbach, J.P., Mamun A.A.,

Bonneux, L., et al. (2003) Obesity in Adulthood and Its Consequences for Life

Expectancy: A Life-Table Analysis. Annals of Internal Medicine, 138: 24–32. Rogers, A., Willekens, F. (1986) Migration and settlement: A multiregional

comparative study. IIASA Executive Report ER-86-009. Laxenburg: IIASA.

Willekens, F. (1976) Optimal Migration Policy. IIASA Research Material RM-76-

50. Laxenburg: IIASA.

Willekens, F., Rogers, A. (1978) Spatial Population Analysis: Methods and

Computer Programs. IIASA Working Paper WP-78-030. Laxenburg: IIASA.

Willekens, F. (1994) Monitoring international migration flows in Europe. Towards

a statistical data base combining data from different sources. European Journal

of Population, 10(1): 1–42.

Willekens, F. (1999) The Life Course: Models and Analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds). Population Issues. Plenum Series on Demographic

Methods and Population Analysis. New York: Plenum.

Willekens, F. (2005) Biographic Forecasting: Bridging the Micro-Macro Gap in

Population Forecasting. New Zealand Population Review, 31(1): 77–124.

Willekens, F. (2014) Multistate Analysis of Life Histories with R. Use R! Series.

Dordrecht: Springer. Willekens, F., Massey, D., Raymer, J., Beauchemin, C. (2016) International

migration under the microscope. Science, 352(6288): 897–899.

63

by Ewa Frątczak

Institute of Statistics and Demography

Collegium of Economic Analysis

The basis for this review is formed by the document issued by the Rector of the

Warsaw School of Economics, Professor Marek Rocki, on 30 November 2017.

The task of preparing the assessment of Professor Frans Willekens’ achievements,

bestowed on me by the Senate of the Warsaw School of Economics (Resolution

of the SGH Senate no. 181 from 22 November 2017) in relation to the procedure

of awarding him with an honorary doctorate, is a great honour for me. Professor

Frans Willekens is an outstanding demographer and an internationally renowned

authority in analysing and modelling of demographic processes based on multistate

demography and life course approach.

The community of honorary doctors of the Warsaw School of Economics (SGH)

is truly impressive – Professor Frans Willekens will be the 27th honorary doctor causa. It is important to note that two distinguished professors: Gary S. Becker

(doctor honoris causa SGH, 1995) and Dirk J. van de Kaa (doctor honoris causa

SGH, 2003) have received their distinction for their work in areas related to Professor Frans Willekens’ – population studies, advanced modelling and the

development of theories related to population, social and economic processes. The

areas linking the work of these three outstanding scientists, academics, and creators

of new theories and paradigms were the issues related to individuals, families,

households and the processes experienced by families, unions and households in

contemporary world. What is more, both Dirk J. van de Kaa and Frans Willekens

have created the history of the Netherlands Interdisciplinary Demographic

Institute – NIDI, history of demography of Europe and took part in numerous

other projects and activities both in and outside Europe.

Review

64

Short overview of biography

Professor Frans Willekens was born on 5th of March 1946 (Mol, Belgium). He

studied agricultural sciences and economics at the University of Leuven, Belgium,

obtaining the following titles/degrees:

• 1970 MSc Agricultural Engineering (ir), University of Leuven, Dept. of

Agricultural Sciences. (specialization: Tropical Agriculture)

• 1971 Economics, University of Leuven, Dept. of Economics. (MA

coursework and thesis completed; no final exam due to stay in Africa)

• 1970 Sociology, University of Leuven, Dept. of Social and Political Sciences.

Certificate. Frans Willekens holds a PhD (1976) in Urban Systems Engineering and Policy

Planning from the Technological Institute, Northwestern University, Evanston,

Illinois, USA, based on the dissertation: “Analytics of multiregional population

distribution policy” under supervision of Andrei Rogers.

Professor Frans Willekens has been an Honorary Fellow at NIDI in The Hague

since 2011. He is an Emeritus Professor of Population Studies at the University of

Groningen and was the director of NIDI from 2003 until his retirement in 2011.

He has been a Regular Member of the Royal Netherlands Academy of Arts and

Sciences (KNAW) since 1998. Between April 2013 and March 2016, he was a

Senior Researcher (International Migration) and Chief Research Coordinator at the

Max Plank Institute for Demographic Research. In 2005 Frans Willekens and his

colleagues established the European Doctoral School of Demography (EDSD

www.eds-demography.org). When he was working at the University of Groningen, he founded the Population Research Centre (1991) (www.rug.nl/prc/index). He

received numerous awards for his scientific, publishing and organizational work,

including: Officer in the Order of Orange-Nassau (Royal Decoration, The

Netherlands) in 2011; and in 2014 the prestigious European Association for

Population Studies award “for groundbreaking original contributions to the study of

population with far reaching implications for the discipline and our understanding of population

dynamics and their consequences”10

10 http://www.eaps.nl/sites/default/files/Nomination2014Willekens21endorse.pdf

65

Scientific achievements and the input in the analysis and modelling of

demographic processes. Popularisation of knowledge and devotion to

changing the demographic paradigms

At the beginning of his professional career Frans Wilekens met Andrei Rogers,

with whom he then worked at the Technological Institute, Northwestern

University, in the Urban System Engineering Center, Evanston, USA, and

International Institute for Applied Systems Analysis (IIASA), Laxenburg, Austria.

As I have already mentioned in this review, Andrei Rogers was the supervisor of

Frans Willekens’ doctoral thesis, and together they authored many publications.

The cooperation of these two amazing demographers was a very good starting

point for Frans Willekens’ subsequent scientific career.

Frans Willekens’ scientific output is extensive, and it is beyond the scope of this

review to analyse all of his scientific activities. However, I would like to emphasize

the three, in my opinion most important, areas of his scientific interest.

Models of multistate demography, demographic projections, spatial policy and predictive modelling

Multiregional models of population dynamics proposed by Andrei Rogers in the

1960s were developed in the 1970s and later by Frans Willekens and Andrei Rogers. Frans Willekens’ two key publications have been an important

contribution to the theory of multistate and multiregional projection models:

Willekens and Rogers, Spatial Population Analysis: Methods and Computer Programs

(1978); Rogers and Willekens, Migration and Settlement: A Multiregional Comparative

Study (1986). Both publications provide a comprehensive view of the multi-

regional demography by reporting fundamental findings of the migration and

settlement study. In the theoretical part of his work, from 1978 Professor

Willekens presented a new methodology and a new approach to a number of key

issues: multiregional life table, multiregional population projection (the growth matrix, the projection process, the stable equivalent population), fertility analysis

(the generalized net maternity function, the weighted generalized net maternity

function), mobility analysis (the generalized net mobility function and weighted

generalized net mobility function), stable population analysis and spatial zero

population growth. Rogers-Willekens model used for analyzing and developing

population over time and space has been often used in studies conducted by Polish

66

researchers, including works of Mieczysław Kędelski, Jan Paradysz, Marek

Kupiszewski.

Life course models and analysis. Paradigm shift. Fertility, family and ageing

Life course studies have a long and established tradition in demographic research.

According to the life course studies, the two main concepts of life course analysis

are transition and trajectory, described as central, or basic. Transitions are

movements through states (statuses), which denote socially and individually

significant changes in personal life. The concept of trajectory denotes the

subsequent phases of human life connected by relations and interdependencies.

Movement along a trajectory means moving through various states (statuses)

during the course of an entire life. In Willekens’ works life course studies are

inseparably linked with multistate analysis, as well as with longitudinal data analysis

models and his contribution to the change of life course paradigm. The key

(selected) works published by him in this area are: Understanding the interdependence

between parallel careers (1991), Life table analysis of staging processes (1991), Synthetic

biographies: an extension of the multistate life table (1991). These works further expand

the use of multistate life table to the analysis of biography, and the causality mechanism to the study of relationship between processes of parallel careers. They

can be considered part of the “boom” for studies and analyses related to the

development of retrospective research in Europe in the 1980s and 1990s, and the

wide-scale use of event history of analysis for the analysis of individual and family

biographies. Frans Willekens, along with other prominent scholars like Jan Hoem,

Daniel Courgeau and Peter Blossfeld, were in this period the founders of the never

formally acknowledged European School of Event History Analysis. Through

workshops they have educated young generations on longitudinal modelling of

demographic processes and phenomena using event history analysis methods and models.

Another Frans Willekens’ publication: The life course: models and analysis (1999) is the

Professor’s input into the life course paradigm change. He defines this input in the

following way: “The emergence of the life course paradigm, which occupies a central position in

Dutch demographic research, is part of a broad change in social sciences along four avenues: (a)

from structure to process, (b) from macro to micro, (c) from analysis to synthesis, and (d) from

certainty to uncertainty” (p. 27). His research corresponds to the studies of life course

67

paradigm in sociology, especially to the works of sociologists: Glen H. Elder Jr.,

Janet Z. Giele, (1998). Between 1990 and 2014 Frans Willekens authored

numerous publications, in which he uses the life course approach for the analysis of fertility, family changes, and households’ analysis, as well as for the studies of

demographic transformation and the population ageing process. He wrote

chapters on family and household studies in encyclopedic publications. The culmination of his work on life course and multistate demography modelling is his

book “Multistate analysis of life histories with R” (2014), where life histories are

modelled as realisations of continuous-time Markov processes. The publication

combines a multistate event history analysis and several original packages for

multistate modelling in R.

Simulation models – agent- based models and visualisation

This is the third and, chronologically speaking, the most recent area of Frans

Willekens’ scientific interest. His main works in this area were published after 2000

and incorporate behavioural processes, planning and decision-making processes,

and combination of micro- and macro-perspectives into the simulation modelling

of demographic processes and phenomena.

His publishing output is impressive. It includes: five books, 61 articles which he

authored or co-authored; 71 invited chapters in books; 11 invited research policy

reports (long–term); 55 research reports which he authored or co-authored based

on research projects. Frans Willekens is also known for numerous scientific papers

which he presented during conferences, symposia, invited seminars, etc., which are not only an amazing source of knowledge but also serve as an inspiration for

scientific studies and research.

In the years 2005-2015 professor Willekens was a co-organiser of seven

international and interdisciplinary conferences devoted to the field of demographic

modelling. He worked on many editorial positions, such as an editor of Population

Studies, a member of Editorial Boards of European Journal of Population and China

Population and Development Studies. He was also a reviewer for a large number of

scientific journals. Between 1998 and 2017 he worked for many scientific

organizations and institutions, where he was a member of scientific boards,

committees, teams, councils, as well as selection panels. Professor Frans Willekens

68

is an active member of many professional associations: IUSSP, EAPS, PPA, VD,

DGD.

Academic achievements and work in educating generations of

demographers and analysts, as well as bringing the society of demographers

together

Professor Frans Willekens is a creator or co-creator of institutions and networks

of connections which have been serving the purpose of educating new generations

of scientists and bringing the scientific circles together. Examples of his activity in

this area include: founding the Population Research Centre at the University of

Groningen in 1991; co-creating the European Doctoral School of Demography

(launched in 2005). Professor Frans Willekens from 2003 to 2016 he led a group

created by the European Association for Population Studies (Committee on

Education), which dealt with educating demographers at Masters’ and PhD levels

in Europe. He was the co-creator of the forum of an institution dealing with

partnership, integration and popularization of demographic studies, Population

Europe – European Population Partnership, which was founded in 2009 and

currently covers almost 40 institutions. From 2015 to 2018 he was the head of the

„Microsimulation and Agent-based Modelling” panel, which operated as part of

the International Union for the Scientific Study of Population. Since 2013 he has

been teaching regular courses on: Introduction to stochastic processes for agent-based modelling and simulation at the European Doctoral School of Demography

(EDSD). He lectured at the University of Groningen, University of Utrecht,

Postdoctoral Programme in Demography on the following topics: Population

Geography; Migration; Population & Planning; Social demography; Statistical

Demography; Multi-state Demography; Business Demography; Model

Specification in Demography; Multi-regional Demography. From 1979 to 2016 he

was teaching courses, seminars and workshops in more than 10 academic centres,

universities and scientific institutions all over the world (e.g. Belgium, Austria,

Mexico, India, Germany, Korea, Poland).

Frans Willekens was the promoter or co-promoter in 39 doctoral theses – a truly

impressive number. Many of his doctoral students are now professors with their

69

own scientific teams or even centres – e.g. Zeng Yi, Nico Keilman; Inge Hutter,

Melinda Mills.

It is important to remember Frans Willekens’ contribution to education of

demographers in Poland. Cooperation between Professor Willekens and the

community of Polish demographers’ dates back to the end of 1980s, when Professor Jerzy Z. Holzer was the director of the Institute of Statistics and

Demography, and Frans Willekens was (from 1988 to 1990) a lecturer at the

International Workshop on the Use of Population Projections in Socio-Economic

Planning, carried out in the Central School of Planning and Statistics (now: the

Warsaw School of Economics). The cooperation which began in the 1980s is

continuing to this day. In the 1980s and 1990s, when Frans Willekens was the

Deputy Director of NIDI, and later from 2003 to 2011, as the Director of NIDI,

young scientists from our community were invited for short or longer residencies.

He supported and promoted careers of many Polish scientists. For example, Frans

Willekens initiated the publishing of Janina Jóźwiak’s habilitation thesis

“Mathematical Models of Population” by NIDI (NIDI, 1992). He invited Ewa Tabeau,

PhD, to work at NIDI. During the 30-year-long cooperation with the Polish

demographers’ community, Professor Frans Willekens participated in numerous

international conferences and symposia organized in Poland, and from 2013 to

2015 he lectured at the Warsaw School of Economics within the European

Doctoral School of Demography programme.

Ingenuity in combining modelling and computer science knowledge

Since the beginning of his career Frans Willekens has combined modelling of

demographic processes with programming. He has been developing computer

software used for modelling (mostly of the multi-state and life-course type),

making it freely available for all users, which is a truly unique approach.

Here are the computer programmes and software packages which Frans Willekens

developed in his career:

MUDEA: Package of Fortran programs for Multiregional demographic analysis:

a projection package (1989), developed on the request on the National Physical

Planning Agency, The Hague;

70

SPA: Collection of Fortran programs for spatial population analysis. IIASA,

Laxenburg, Austria, 1978. Manual: “Spatial population analysis. Methods and

computer programs” (with A. Rogers), IIASA, Research Report RR-78-18; LIFEINDEC: Fortran program for increment-decrement life table analysis.

IIASA, Laxenburg, Austria, 1979. Manual: “Computer program for increment-

decrement (multi-state) life table analysis: a user’s guide to LIFEINDEC”, IIASA, Working Paper WP-79-102;

FORTRAN library: A library of about 100 useful functions in Fortran. Manual:

“The F library”, December 1991;

MDB Package of Fortran: Programs for analysis of multidimensional tables,

1993;

Biograph Package in R: Package for multistate life history analysis. Published in

Comprehensive R Archive (CRAN), January 2011; Version 2.0 in 2012. Version

2.0.3 in 2013. Version 2.0.6 March 2016.

His latest creation, Biograph Package in R for multistate life history analysis, shows

that he still remains up to date with the current developments in the field and many

younger scientists can envy him. I personally used Frans Willekens’ software in my

work on estimating multistate fertility tables and family lifetime tables for Poland.

His ability to combine his knowledge of statistics, econometrics, and causality

mechanisms for many demographic processes, with his programming skills shows

that in his academic career he has always been a true “Data Scientist” – his ability to combine knowledge from various fields of science is truly outstanding.

Conclusion

I have known professor Frans Willekens for more than 30 years and I constantly

draw knowledge and inspiration from the immense intellectual richness reflected

in his publications. This review is my way of thanking him for the fact that all my

colleagues and I have had the opportunity to benefit from his tremendous output.

Let me finish my review with one of the aphorisms by John Paul II, which perfectly

sums up the personality of Frans Willekens: “Man is great not by reason of what he

71

possesses but what he is – not by what he has but by what he shares with others” 11. And the

truth is that for more than 40 years Frans Willekens has been sharing his scientific

enthusiasm, talent for research, his knowledge recorded on thousands of pages of his publications, becoming an inspiration to tackle new scientific challenges. He is

a timeless scientist and researcher, and a contemporary Researcher and Data

Scientist.

Summing up I would like to say that Professor Frans Willekens’ scientific output

is truly impressive in the areas of development of theories and modelling of

demographic processes, including multistate demography and life course studies.

He has also made immense contributions to the areas of education and

organization of demographic studies, popularization of demographic processes,

publishing, creating and working in numerous institutions mentioned previously

in my review. It is also important to note his significant input in the development

of the Polish studies of demography. Awarding Professor Frans Willekens with the

honorary doctorate of the Warsaw School of Economics is a sign of utmost respect

and gratitude of the Warsaw School of Economics scientific community for his

outstanding and noteworthy scientific achievements.

References

Elder Jr., G.H., Giele, J.Z. (1998) (Eds.), Methods of Life Course Research,

“Qualitative and Quantitative Approaches”, Sage Publications, 1998.

Willekens, F. (1991) Understanding the interdependence between parallel careers.

In: J.J. Siegers, J.de Jong-Gierveld and E. van Imhoff (eds). Female labour

market behaviour and fertility: preferences, restrictions and behaviour.

Springer Verlag, Berlin, pp. 11-31.

Willekens, F. (1991) Life table analysis of staging processes. In: H. Becker (ed.).

Life histories and generations. ISOR Press, Utrecht, pp. 477-518.

Willekens, F. (1991) Synthetic biographies: an extension of the multistate life table.

in: A. Bonaguidi (ed) Prospective methodologiche nello studio della mobilita

della popolazione. Pacirni Editore, Pisa, pp. 83-98.

11 http://archive.krakow2016.com/en/stay-closer-to-wyd.html

72

Willekens, F. (1999) The life course: models and analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds). Population issues: an interdisciplinary focus. Kluwer

Academic/ Plenum Press, New York, pp. 23-51. Willekens, F. (2014) Multistate analysis of life histories with R. Springer, Use R!

series. Springer.

73

by Marek Kupiszewski

Institute of Geography and Spatial Organization

Polish Academy of Sciences

This review of achievements of Professor Frans Willekens has been prepared in

response to the resolution of the Senate of the Warsaw School of Economics of

22 November 2017, opening the proceedings to confer on him a degree of Doctor

honoris causa of the Warsaw School of Economics. I have reviewed three areas in

which Frans Willekens has been active, namely his research, teaching and

leadership activities. Below I present the outcome of the assessment, including examples of his numerous achievements and my recommendation.

Researcher and thinker

Frans Willekens gained his doctoral degree in 1976 from the Northwestern

University (USA) under the supervision of Professor Andrei Rogers. His doctoral

dissertation on “Analytics of multiregional population distribution policy” and the early

papers he published on the topic were among the first ones that have been written

on multiregional and multistate population issues. Since then Frans Willekens has

been developing multiregional and multistate demography through his entire

career. He published, jointly with Professor Andrei Rogers, a book “Spatial

Population Analysis: Methods and Computer Programs” (1978), which provided a hands-

on monographic lecture on multiregional analysis, complete with Fortran code implementing the model and an example of application of the model. The book

was significant for two reasons: first, it provided a practical introduction to the

multiregional dynamics of population for a broad public and second, it offered a

Review

74

suite of computer programs that implemented various concepts of multiregional

demography in practice.

Later on, Frans Willekens designed and implemented a model, intended for the

use by the Dutch National Physical Planning Agency, which featured important

innovations: explicitly included international migration, parametrised age profiles

of demographic rates and assured consistency between regional and national

projections/forecasts (Willekens, Drewe 1984). He also offered an outlook on

multistate demography in Willekens (2003).

In parallel to the development of multistate population dynamics models he

worked on multiple-radix increment-decrement life tables and, among others,

generalised them into synthetic biographies, which offered much more

information than multistate life tables (Willekens 1991). It was very characteristic

for Professor Willekens’ way of work that his theoretical considerations were

swiftly followed by practical applications and software packages. One example of

the application of multiradix life tables was for calculating tables of working lives

(Willekens 1980), another one concerned the impact of obesity (Peeters et al 2003)

and smoking (Mamun et al. 2004) on life expectancy.

Frans Willekens has conceptualised and developed longitudinal life-course

approaches and analyses in demography (Willekens 1999), leading a change of

paradigm of demographic research from a structure-oriented to a process-oriented

one. He also worked on biographic forecasting (Willekens 2005) and recently on

using agent-based models (Klabunde and Willekens, 2016) for the modelling of migration process.

Frans Willekens has been a keen and outstanding researcher of migration, internal

and international, and, especially of migration data issues. His paper on combining

international migration data from different sources (Willekens 1994) is among the

most important in the field and stands its ground after almost a quarter of a century. Multiregional/multistate demography is a data-hungry approach requiring

estimation of detailed data, and Frans Willekens proposed and implemented a

number of methods for doing this, including entropy maximization (Willekens

1977), maximum likelihood estimation (Drewe, Willekens 1980) and

multiproportional fitting (Willekens, Por and Raquillet 1981).

75

As it was said earlier Frans Willekens has prepared a number of complete and ready

to use software packages. Apart from one already mentioned, he developed

software for increment-decrement life tables (LIFEINDEC), multiregional demographic analysis (MUDEA) and life history analysis (BIOGRAPH).

After his retirement from the Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute

(NIDI), Frans Willekens continued his research at the Max Planck Institute for

Demographic Research. Among others he published a book on multistate life

tables analysis (Willekens 2014) and a number of papers in Population Studies on

introduction of behavioural rules to demographic modelling, in particular to

migration modelling using agent-based models. Google Scholar (accessed

12.3.1018) lists 386 publications of Frans Willekens, which were cited 5764 times with H-index 37, an achievement rarely even neared in the demographic scholar

community. Another tacit proof of the impact of Professor Willekens on the

development of methodology could be offered too: as many as five of his papers

have been reprinted in Bogue et al. (1993) readings in demography.

Educator

Professor Frans Willekens is an outstanding educator. He was a Professor of Demography at the University of Utrecht and Groningen and Professor of

Population Studies at the latter. He taught various population research–related

courses, mostly based on mathematical and statistical methods, and supervised 39

doctoral dissertations written by students from various countries, including Poland

and less developed countries like Bangladesh, India, Nepal or Mexico. Last, but not least he ran numerous courses organized in and outside of Europe by

universities and international organizations, including some at the Warsaw School

of Economics (and the Central School of Planning and Statistics, as it was

previously named).

For over a decade Frans Willekens chaired the Committee on Education of the European Association of Population Studies, that shaped curricula of postgraduate

demographic education in Europe. He was also instrumental in setting up the

European Doctoral School of Demography in 2005. The School contributed to

the unification and rising the level of postgraduate demographic education in

Europe and has been supported by 16 institutions, including the Warsaw School

of Economics.

76

Leader

In 1991 Professor Willekens founded and served as the head of the Population

Research Centre, in which he set up a Master of Science programme in Population

Studies, one of a few in Europe at that time. The PRC attracted students from all

corners of the world, including many from developing nations, where population

issues are much more acute than in the affluent parts of the world and where the

access to education is much more limited. It was very characteristic for him to be

attentive to the problems of students from less affluent countries and he put a lot

of effort to help them finance their studies. He also served as a Deputy Director

(1980-1993) and a Director (2003-2001) of the NIDI, one of the leading

demographic research institutes in Europe. Later on, he was an Independent Research Group Leader and Chief Research Coordinator at the Max Planck

Institute for Demographic Research. Currently Frans Willekens is a Honorary

Fellow at NIDI and Emeritus Professor of the University of Groningen.

Frans Willekens’ achievements have been broadly recognised. He was appointed a

member of the Royal Netherlands Academy of Sciences (KNAW) in 1998 and

received the European Association of Population Studies Award for Population Studies for “groundbreaking original contributions to the study of population with far reaching

implications for the discipline and our understanding of population dynamics and their

consequences”12.

Conclusion

Economist, sociologists and agricultural engineer by background, Professor Frans

Willekens is among the few scientists who have substantially shaped demography

and population studies over the last nearly half century. He is a man with a vision.

Much of the multiregional and multistate demography, which became one of the

paradigms of the development of demography since the 1970s, is based on his

research. He is also one of the pioneers driving the modification of this paradigm from a “macro” approach at the time of its invention to a “macro combined with

micro” currently. He is also an outstanding organiser and research leader capable

to formulate ideas which have shaped numerous demographic research projects

and which shape nowadays European postgraduate training in demography. Last

12 http://www.eaps.nl/sites/default/files/Nomination2014Willekens21endorse.pdf.

77

but not least he is an excellent teacher. His activities have had broad geographic

scope and he has collaborated with researchers all over Europe (including Poland)

and outside.

Frans Willekens’ outstanding intellectual, moral and organizational capabilities

make him a perfect candidate for the highest distinction a university can offer.

I therefore recommend that the Senate of the Warsaw School of Economics confer

the title of Honorary Doctor on Professor Frans Willekens, which he richly

deserves.

References

Bogue D.J., E.E. Arriaga and D.L. Anderton eds. (1993) Readings in population research methodology. Social Development Center, Chicago, and UNFPA,

New York.

Drewe, P. and F. Willekens (1980) Maximum likelihood estimation of age-specific

migration flows in the Netherlands. Delft Progress Reports 5, pp. 92-111.

Klabunde A and Willekens F (2016) Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges. European Journal of Population, 32(1):

73–97.

Mamun, A.A., A. Peeters, J. Barendregt, F. Willekens, W. Nusselder, L. Bonneux

(2004) Smoking decreases the duration of life lived with and without

cardiovascular disease: a life course analysis of the Framingham Heart Study.

European Heart Journal, 25: 409–415.

Peeters, A., J. Barendregt, F.J. Willekens, J.P. Mackenbach, A.A. Mamun, and L.

Bonneux (2003) Obesity in adulthood and its consequences for life expectancy:

a lifetable analysis. Annals of Internal Medicine, 138:24-32

Willekens, F. (1977b) The recovery of detailed migration patterns from aggregate

data: an entropy maximizing approach. IIASA, Research Memorandum RM-77-58.

Willekens, F. (1980) Multistate analysis of tables of working life, Environment and

Planning A, 12: 563-588.

Willekens, F. (1991) Synthetic biographies: an extension of the multistate life table.

In: A. Bonaguidi (ed.). Prospective methodologiche nello studio della mobilita

della popolazione. Pacirni Editore, Pisa, pp. 83-98.

78

Willekens, F. (1994) Monitoring international migration in Europe. Towards a

statistical data base combining data from different sources, European Journal of

Population, Vol 10, no. 1: 1-42. Willekens, F. (1999) The life course: models and analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds). Population issues: an interdisciplinary focus. Kluwer

Academic /Plenum Press, New York, pp. 23-51. Willekens, F. (2003) Multistate demography. In: P. Demeny and G. McNicoll, Eds.

Encyclopedia of Population. Revised Edition. Macmillan Reference USA, New

York, pp. 681-684.

Willekens, F.J. (2005) Biographic forecasting: bridging the micro-macro gap in

population forecasting. New Zealand Population Review, 31(1):77-124. Special

issue on “Population projections: Stochastic simulation techniques and

applications.” Edited by A. Dharmalingam and I. Pool.

http://www.population.org.nz/nz-population-review/volume-31-1/

Willekens, F. (2014) Multistate analysis of life histories with R. Springer, Use R!

series. Springer

Willekens, F. and P. Drewe (1984) A Multiregional model for regional

demographic projection. In: H. ter Heide and F. Willekens (eds). Demographic

research and spatial policy. London: Academic Press, pp. 309-334.

Willekens, F., A. Por and R. Raquillet (1981) Entropy, multiproportional, and

quadratic techniques for inferring detailed migration patterns from aggregate

data. Mathematical theories, algorithms, applications, and computer programs. IIASA Reports. A Journal of International Applied Systems Analysis, 4, pp. 83-

124.

Willekens, F. J., and A. Rogers. (1978). Spatial Population Analysis: Methods and

Computer Programs, Research Report—78-18. Laxenburg, Austria:

International Institute for Applied Systems Analysis.

Willekens, F., Zinn, S. Leuchter, M. (2017) Emigration Rates From Sample

Surveys: An Application to Senegal. Demography 54: 21-59.

https://doi.org/10.1007/s13524-017-0622-y

79

Jakub Bijak

Department of Social Statistics and Demography

University of Southampton

Wielka Brytania

Wstęp

Profesor Frans J. C. Willekens jest belgijskim demografem o światowej klasy

dorobku w zakresie badań, dydaktyki i organizacji nauki, szczególnie znanym

i cenionym w europejskim środowisku demograficznym oraz nauk społecznych.

Urodzony w 1946 roku i wykształcony w wielu dziedzinach – od ekonomii,

poprzez socjologię i inżynierię rolnictwa (wszystkie na Katolickim Uniwersytecie

w Leuven), aż po stopień doktora w obszarze Urban Systems and Policy Planning na

Uniwersytecie Northwestern, uzyskany pod kierunkiem naukowym Profesora

Andreia Rogersa – jest jednym z najbardziej twórczych i interdyscyplinarnych

współczesnych demografów.

W trakcie swojej kariery zawodowej, Frans Willekens był związany z wieloma

różnymi instytucjami, przede wszystkim z University of Groningen (Holandia),

gdzie w latach 1998–2011 był profesorem demografii oraz z Netherlands

Interdisciplinary Research Institute (NIDI) w Hadze, gdzie w latach 1980–93

pełnił funkcję wicedyrektora, a następnie, w latach 2003–11, dyrektora. W tym

ostatnim okresie z sukcesem kierował przekształceniem NIDI z fundacji

w wyspecjalizowany instytut Royal Netherlands Academy of Sciences (KNAW). Nawet po przejściu na emeryturę w NIDI, kontynuował przez trzy lata pracę

w Max Planck Institute for Demographic Research w Rostoku (Niemcy),

wspierając go w okresie wyzwań związanych ze zmianą kierownictwa.

Recenzja

80

W 2011 roku, w uznaniu osiągnięć, Frans Willekens został Oficerem Królewskiego

Holenderskiego Orderu Oranje-Nassau. Jego działalność dla środowiska

naukowego została również doceniona poprzez uhonorowanie go takimi wyróżnieniami jak: członkostwo KNAW od 1998 roku, honorowe członkostwo

NIDI od 2011 roku oraz nagroda w dziedzinie badań ludnościowych (Award for

Population Studies), przyznana mu w 2014 roku przez European Association for Population Studies (EAPS), którego jest wieloletnim członkiem.

Niniejsza recenzja skupia się na wkładzie Fransa Willekensa w rozwój nauk

społecznych, kształcenie i promowanie kolejnych pokoleń demografów, a także na

jego działalności kierowniczej i organizacyjnej na rzecz środowiska naukowego,

które są omawiane w kolejnych częściach. Recenzję kończy konkluzja z rekomendacją dotyczącą nadania Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu

doktora honoris causa przez Szkołę Główną Handlową w Warszawie (SGH),

w związku z uchwałą Senatu SGH z dnia 22 listopada 2017 roku.

Wkład w rozwój demografii i badań ludnościowych

Kariera badawcza i zainteresowania naukowe Fransa Willekensa ewoluowały

w czasie, wiążąc ze sobą różne wątki badawcze. Z punktu widzenia jego pracy w zakresie demografii, geografii ludności i nauk społecznych, pierwszy wątek

dotyczył rozwoju metod i modeli demografii wieloregionalnej i wielostanowej:

początkowo były to prace prowadzone pod kierunkiem Andreia Rogersa,

a następnie w coraz większym stopniu samodzielnie. Ten etap, trwający od lat 1970.

co najmniej do końca lat 1980., zaowocował kluczowymi dla dziedziny pracami z zakresu formalnej demografii wielowymiarowej, choćby w postaci takich

publikacji jak Willekens i Rogers (1978) oraz Rogers i Willekens (1986), każdej

z nich cytowanej ponad 100 razy.

W miarę jak malało przekonanie o możliwościach wyjaśniania procesów

ludnościowych i oddziaływania na ich przebieg poprzez analizy odwołujące się wyłącznie do zjawisk na poziomie makro (np. Willekens 1976), czego wyrazem

była choćby tak zwana krytyka Lucasa w ekonometrii (Lucas 1976), stało się jasne,

że konieczne jest poszukiwanie rozwiązań na innych poziomach. Od lat 1990.

rośnie zatem zainteresowanie Fransa Willekensa metodami analiz na poziomie

jednostkowym (mikro), takimi jak analiza historii zdarzeń (Willekens 1999) oraz

symulacyjne modele wielopoziomowe z wirtualnymi jednostkami, uwzględniające

81

społeczny kontekst zachowań indywidualnych (Willekens 2005). W ostatnim

okresie dołączają do tego modele wieloagentowe, które pozwalają ujmować

procesy ludnościowe jako konsekwencje autonomicznych ludzkich decyzji (Klabunde i Willekens 2016). Osiągnięcia w tym nurcie badań wyraźnie podkreślają

interdyscyplinarne wykształcenie i zainteresowania naukowe Fransa Willekensa,

wykraczające poza demografię, obejmujące również socjologię, ekonomię i geografię ludności.

Migracje pozostawały ważnym nurtem badawczym w rozwoju naukowym

Profesora Willekensa. Na różnych etapach kariery podejmował on tematy

dotyczące kształtowania się przepływów migracyjnych i wyjaśniania ich przebiegu,

w szczególności związane z pomiarem, szacowaniem i prognozowaniem procesów migracyjnych. Analityczny artykuł dotyczący pomiaru migracji (Willekens 1994) od

ponad dwóch dekad dostarcza inspiracji dla wielu prac demograficznch i kolejnych

europejskich projektów badawczych. Praca Willekensa i in. (2016) podsumowuje

obecny stan wiedzy i aktualne wyzwania badawcze w tym obszarze. Dorobek

publikacyjny Fransa Willekensa według Google Scholar13 obejmuje imponującą

listę 386 publikacji, które łącznie osiągnęły ponad 5750 cytowań, przy indeksie

Hirscha równym 37. Jest to wybitne osiągnięcie dla badacza w obszarze nauk

społecznych zajmującego się relatywnie wąską dziedziną, jaką jest demografia.

Najwyżej cytowanym artykułem jest wspólna praca z zakresu epidemiologii,

opublikowana w czasopiśmie medycznym, wykraczająca daleko poza nauki

społeczne – rekordowy artykuł Peeters i in. (2003), był dotychczas cytowany ponad

1450 razy.

Jak wspomniano wyżej, dorobek i zainteresowania badawcze Fransa Willekensa

podlegały wyraźnej ewolucji. W pierwszej kolejności, gdy widoczne stały się

niedostatki analiz na poziomie zagregowanym, nastąpiła zmiana podejścia badawczego z opisu na poziomie makro do poziomu mikro oraz ujęcia

wielopoziomowego. Następnie badanie związków o naturze czysto statystycznej

zostało rozszerzone o wyjaśnianie zjawisk demograficznych na podstawie analizy

mechanizmów procesów ludnościowych, wzbogacające nasze rozumienie

zachodzących zmian. W trakcie tej ewolucji prace Profesora Willekensa – głównie

13 https://scholar.google.com/citations?user=5UqDkcIAAAAJ&hl=en, dane bibliometryczne z dnia 8 marca 2018 roku.

82

metodologiczne, ale także teoretyczne – stały się kluczowe dla wyznaczania

kierunku rozwoju badań ludnościowych w odpowiedzi na pojawiające się wyzwania

badawcze. Jego dorobek znakomicie ilustruje więc to, co Daniel Courgeau i Robert Franck (2007) określili jako kumulatywność wiedzy demograficznej, gdzie nowe

paradygmaty powstają poprzez twórcze rozwijanie wątków z przeszłości, a nie

pozbywanie się ich.

Dokonania w zakresie dydaktyki

Osiągnięcia Profesora Willekensa w zakresie kształcenia nowych pokoleń

demografów, geografów ludności i planistów przestrzennych są równie

imponujące. Należy tu przede wszystkim podkreślić jego regularne zaangażowanie

w dydaktykę na Uniwersytetach w Utrechcie (1985–89) i Groningen, gdzie od

połowy lat 1980. do roku 2003 uczył on wielu przedmiotów z zakresu demografii

formalnej i podejmował się wielu innych zadań związanych z kształceniem

studentów. W szczególności Frans Willekens był promotorem 39 doktorantów.

Wielu spośród jego wychowanków kontynuuje kariery naukowe i jest liderami

w rozmaitych obszarach badań ludnościowych w różnych krajach (między innymi

Joop de Beer, Inge Hutter, Nico Keilman, Melinda Mills, czy Sabu Padmadas). Ich kariery są świadectwem intelektualnego wpływu Fransa Willekensa jako

nauczyciela, promotora i mentora.

W ramach działalności dydaktycznej Profesor Willekens prowadził również wiele

kursów w różnych obszarach demografii i nauk społecznych, skupiając się na

uczeniu zaawansowanych metod ilościowych. Podobnie jak w przypadku badań naukowych, jego działalność dydaktyczna koncentrowała się głównie na Europie,

choć warto odnotować kilka przykładów kursów, które prowadził w różnych

krajach, czasami w trudnych warunkach, począwszy od Demokratycznej Republiki

Konga (ówczesny Zair) w latach 1970., po Koreę Północną (KRLD) w latach

2014–16. Warto podkreślić, że w latach 1987–90 Frans Willekens uczestniczył

w serii warsztatów dotyczących projekcji ludnościowych w ówczesnej Szkole

Głównej Planowania i Statystyki (dziś SGH).

Jednym z najważniejszym dokonań Fransa Willekensa na niwie pedagogicznej jest jego udział w utworzeniu w 2005 roku programu European Doctoral School of

Demography (EDSD), w którego funkcjonowanie pozostaje on wciąż czynnie

zaangażowany, kierując od początku Radą Naukową EDSD. W ciągu ostatnich

83

kilkunastu lat EDSD – jedenastomiesięczny intensywny program, koncentrujący

się na metodach i technikach analiz demograficznych – stał się symbolem wysokiej

jakości kształcenia w zakresie demografii w Europie, a jego absolwenci bez problemu znajdują zatrudnienie w placówkach naukowo-badawczych na całym

kontynencie. Kolejnym przykładem bliskiej relacji między Profesorem Willekensem

i Szkołą Główną Handlową jest to, że Instytut Statystyki i Demografii SGH gościł program EDSD w latach 2013–14 i 2014–15, co dodatkowo podniosło

międzynarodową rangę Instytutu w europejskim środowisku demograficznym.

Działalność organizacyjna na rzecz środowiska naukowego

Poza działalnością badawczą i dydaktyczną Frans Willekens podejmował się

również kierowania szeregiem działałań na rzecz środowiska demograficznego,

jako czołowy jego przedstawiciel, a także środowiska nauk społecznych w Europie

i na świecie. Był on i jest członkiem wielu rad, komitetów doradczych oraz paneli

recenzujących wnioski o granty, w tym dla tak prestiżowych instytucji, jak

European Research Council, European Science Foundation, czy Max-Planck-

Gesellschaft w Niemczech, a także dla wielu różnych organizacji, ciał badawczych

oraz fundacji. Zwłaszcza po 2000 roku Frans Willekens organizował lub współorganizował wiele przedsięwzięć upowszechniających wyniki badań

demograficznych, głównie w obszarze polityki ludnościowej, planowania

przestrzennego i statystyki publicznej, skierowanych nie tylko do środowiska

akademickiego, lecz także do szerokiego grona odbiorców ze świata polityki.

Podejmował się również wielu zadań w zakresie badań, doradztwa naukowego

oraz popularyzacji nauki.

Frans Willekens do dziś przyczynia się do utrzymywania wysokiej jakości prac

z zakresu demografii poprzez pełnienie szeregu funkcji redakcyjnych oraz

recenzenckich. Jest on współredaktorem Population Studies oraz członkiem rady

redakcyjnej European Journal of Population i China Population and Development Studies;

ponadto gościnnie redagował wiele numerów specjalnych szeregu czasopism

naukowych. Jest aktywnym członkiem międzynarodowych stowarzyszeń

demograficznych (International Union for the Scientific Study of Population,

European Association of Population Studies, Population Association of America),

a także krajowych (w Niemczech i Holandii), wnosząc swoją ogromną wiedzę do

84

pracy organizacyjnej w komitetach konferencyjnych, wspierając inicjatywy

i konsorcja badawcze oraz organizując panele naukowe.

Jedną z charakterystycznych cech dorobku Fransa Willekensa jest to, że pozostaje

on aktywnym programistą komputerowym, przyczyniając się do rozwoju

oprogramowania demograficznego, począwszy od procedur demografii

przestrzennej i analiz wielowymiarowych opracowanych w języku Fortran w latach

1970. i 1980., do pełnego pakietu statystycznego ‘biograph’, napisanego w języku

R, służącego do wielostanowej analizy historii zdarzeń i przebiegu życia (Willekens

2014).

Rekomendacja

Profesor Frans Willekens jest bez wątpienia jedną z czołowych postaci europejskiej

demografii. Swymi osiągnięciami odcisnął już trwały ślad w obszarze nauk

społecznych – i czyni to nadal, nawet po przejściu na emeryturę. Jest prawdziwie

europejskim demografem, zwłaszcza w odniesieniu do działalności organizacyjnej,

ale z globalną perspektywą i zainteresowaniami badawczymi. Jego osiągnięcia są

w pełni zgodne z misją SGH, która dąży do „nadania swej działalności

akademickiej wymiaru europejskiego” poprzez łączenie „ponad stuletniej tradycji z podejmowaniem zadań teraźniejszości oraz wyzwań przyszłości”.

Z tych względów gorąco rekomenduję przyznanie tytułu doktora honoris causa

Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie Profesorowi Fransowi Willekensowi.

Czterdziesta piąta rocznica publikacji jego pierwszego artykułu stanowi znakomitą

okazję do przyznania tego wyróżnienia, potwierdzającego niezwykłą karierę

wybitnego uczonego, który pozostaje wzorem do naśladowania dla kolejnych

pokoleń demografów i badaczy społecznych w Europie. Tytuł doktora honoris

causa jest przyznawany za wybitne zasługi, a dorobek naukowy i dydaktyczny oraz

działalność organizacyjna Fransa Willekensa spełniają to kryterium z nawiązką.

Bibliografia

Courgeau, D., Franck, R. (2007) Demography, a Fully Formed Science or a Science

in the Making? An Outline Programme. Population – E, 62(1): 39–45.

85

Klabunde, A., Willekens, F. (2016) Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges. European Journal of Population, 32(1):

73–97. Lucas, R. (1976) Econometric Policy Evaluation: A Critique. In: K. Brunner, A.

Meltzer (eds), The Phillips Curve and Labor Markets. Carnegie-Rochester

Conference Series on Public Policy. New York: Elsevier, pp. 19–46. Peeters, A., Barendregt, J.J., Willekens, F., Mackenbach, J.P., Mamun A.A.,

Bonneux, L., et al. (2003) Obesity in Adulthood and Its Consequences for Life

Expectancy: A Life-Table Analysis. Annals of Internal Medicine, 138: 24–32.

Rogers, A., Willekens, F. (1986) Migration and settlement: A multiregional

comparative study. IIASA Executive Report ER-86-009. Laxenburg: IIASA.

Willekens, F. (1976) Optimal Migration Policy. IIASA Research Material RM-76-

50. Laxenburg: IIASA.

Willekens, F., Rogers, A. (1978) Spatial Population Analysis: Methods and

Computer Programs. IIASA Working Paper WP-78-030. Laxenburg: IIASA.

Willekens, F. (1994) Monitoring international migration flows in Europe. Towards

a statistical data base combining data from different sources. European Journal

of Population, 10(1): 1–42.

Willekens, F. (1999) The Life Course: Models and Analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds) Population Issues. Plenum Series on Demographic

Methods and Population Analysis. New York: Plenum.

Willekens, F. (2005) Biographic Forecasting: Bridging the Micro-Macro Gap in Population Forecasting. New Zealand Population Review, 31(1): 77–124.

Willekens, F. (2014) Multistate Analysis of Life Histories with R. Use R! Series.

Dordrecht: Springer.

Willekens, F., Massey, D., Raymer, J., Beauchemin, C. (2016) International

migration under the microscope. Science, 352(6288): 897–899.

87

Ewa Frątczak

Instytut Statystyki i Demografii

Kolegium Analiz Ekonomicznych

Podstawą niniejszej recenzji było pismo Rektora Szkoły Głównej Handlowej

w Warszawie Profesora Marka Rockiego z dnia 30 listopada 2017 roku. Zadanie

przygotowania recenzji dorobku naukowego Profesora Fransa Willekensa zostało

powierzone mi przez Senat Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (Uchwała nr

181 Senatu SGH z dnia 22 listopada 2017 roku) w związku z procedurą nadania

Profesorowi tytułu Doktora honoris causa, co jest dla mnie wielkim zaszczytem.

Profesor Frans Willekens jest wybitnym demografem i uznanym

międzynarodowym autorytetem w analizie i modelowaniu procesów

demograficznych opartych na demografii wielostanowej i podejściu badawczym

przebiegu (cyklu) życia.

Społeczność osób, które uzyskały tytuł doktora honoris causa Szkoły Głównej

Handlowej w Warszawie jest naprawdę imponująca – Profesor Frans Willekens

będzie 28 doktorem honoris causa. Należy zaznaczyć, że dwóch wybitnych

profesorów: Gary S. Becker (doktor honoris causa SGH, 1995) i Dirk J. van de

Kaa (doktor honoris causa SGH, 2003) uzyskali to wyróżnienie za prace w dziedzinach podobnych do obszaru zainteresowań Profesora Fransa Willekensa

– badań ludnościowych, zaawansowanych modeli i rozwoju teorii związanych

z procesami ludnościowymi, społecznymi i ekonomicznymi. Prace tych trzech

wybitnych naukowców, akademików i twórców nowych teorii i paradygmatów

miały wspólne obszary badawcze – tworzyły je badania nad jednostką, rodziną

Recenzja

88

i gospodarstwem domowym we współczesnym świecie. Co więcej, obaj

profesorowie Dirk J. van de Kaa i Frans Willekens tworzyli historię Netherlands

Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI), historię demografii Europy i uczestniczyli w wielu innych projektach i aktywnościach zarówno w Europie jak

i poza jej granicami.

Krótki przegląd biografii

Profesor Frans Willekens urodził się 5 marca 1946 roku w Mol (Belgia). Studiował

nauki rolnicze i ekonomię na Uniwersytecie w Leuven (Belgia), uzyskując

następujące stopnie:

• 1970 magister w zakresie inżynierii rolnictwa, University of Leuven,

Department of Agricultural Sciences, specjalizacja: rolnictwo tropikalne,

• 1971 ekonomia, University of Leuven, Department of Economics

(uzyskane absolutorium i ukończona praca magisterska, brak egzaminu

końcowego z powodu pobytu w Afryce),

• 1970 socjologia, University of Leuven, Department of Social and Political

Sciences, dyplom.

W 1976 roku Frans Willekens uzyskał stopień doktora w dziedzinie Urban Systems

Engineering and Policy Planning w Technological Institute, Northwestern

University, Evanston, Illinois, USA, na podstawie pracy doktorskiej: „Analytics of

multiregional population distribution policy” napisanej pod kierunkiem naukowym profesora Andreia Rogersa.

Od 2011 roku Profesor Frans Willekens jest honorowym członkiem NIDI

w Hadze. Jest emerytowanym profesorem badań ludnościowych na University of

Groningen i od 2003 roku aż do przejścia na emeryturę w 2011 roku był

dyrektorem NIDI. Od 1998 roku jest członkiem Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences (KNAW). Od kwietnia 2013 roku do marca 2016 roku kierował

zespołem zajmującym się badaniami migracji międzynarodowych oraz odpowiadał

za koordynację badań w Max Planck Institute for Demographic Research

w Rostoku (MPDIR). W 2005 roku Frans Willekens wraz z przedstawicielami

różnych instytucji europejskich utworzyli European Doctoral School of

Demography (EDSD; www.eds-demography.org). Założył też Population

Research Centre na University of Groningen (1991) (www.rug.nl/prc/index).

89

Otrzymał wiele nagród za pracę naukową, publikacyjną i organizacyjną, między

innymi: Officer in the Order of Orange-Nassau (Royal Decoration, Holandia)

w 2011 roku oraz w 2014 roku prestiżową nagrodę European Association for Population Studies za „przełomowy, oryginalny wkład w badania populacji z dalekosiężnymi

implikacjami dla tej dyscypliny naukowej, włączając zagadnienia przemian procesów

ludnościowych i ich konsekwencje”.14

Osiągnięcia naukowe i wkład w analizy i modelowanie procesów

demograficznych. Popularyzacja wiedzy i zaangażowanie w zmianę

paradygmatów demografii

Na początku swojej kariery zawodowej Frans Willekens spotkał Andreia Rogersa, z którym pracował w Technological Institute, Northwestern University, Urban

System Engineering Center, Evanston, USA, oraz w International Institute for

Applied Systems Analysis (IIASA), Laxenburg, Austria. Jak już wspomniałam,

Andrei Rogers był promotorem pracy doktorskiej Fransa Willekensa i wspólnie

opublikowali wiele prac. Współpraca tych dwóch wyjątkowych demografów była bardzo dobrym początkiem dalszej kariery naukowej Fransa Willekensa.

Wyniki badań naukowych Fransa Willekensa są obszerne, a analiza jego wszystkich

aktywności naukowych nie leży w zakresie niniejszej recenzji. Chcę w niej skupić

się na trzech – w moim przekonaniu – najważniejszych obszarach jego

zainteresowań naukowych. Modele wielostanowej demografii, projekcje demograficzne, analizy regionalne

Wieloregionalne modele dynamiki populacji, zaproponowane przez Andreia

Rogersa w latach 1960., były rozwijane przez Fransa Willekensa i Andreia Rogersa

w latach 1970. i później. Dwie kluczowe publikacje Fransa Willekensa stanowiły

istotny wkład do teorii modeli wieloregionalnych i wielostanowych: Willekens i

Rogers, Spatial Population Analysis: Methods and Computer Programs (1978) oraz Rogers

i Willekens Migration and Settlement: A Multiregional Comparative Study (1986). Obie

publikacje stanowią wszechstronne spojrzenie na demografię wieloregionalną

14 http://www.eaps.nl/sites/default/files/Nomination2014Willekens21endorse.pdf.

90

poprzez opis i przedstawienie podstawowych osiągnięć badawczych opartych na

badaniach migracji i osiedlania się. W teoretycznej części pracy z 1978 roku

Profesor Willekens zaproponował nową metodologię i nowe podejście do wielu kluczowych kwestii: wieloregionalnych tablic trwania życia, wieloregionalej

projekcji ludności (macierz wzrostu, proces projekcji, równoważnik ludności

ustabilizowanej), analizy płodności (uogólniona funkcja macierzyństwa netto i ważona uogólniona funkcja macierzyństwa netto), analiza mobilności

(uogólniona funkcja mobilności netto i ważona uogólniona funkcja mobilności

netto), analizy populacji ustabilizowanej i zerowy wzrost ludności w układzie

przestrzennym. Model Rogersa-Willekensa był często stosowany w analizach

rozwoju ludności Polski w czasie i przestrzeni przez polskich demografów,

włączając Mieczysława Kędelskiego, Jana Paradysza, Marka Kupiszewskiego.

Modele i analiza przebiegu (cyklu) życia. Zmiana paradygmatu. Płodność, rodzina i proces

starzenia się

Badania nad cyklem życia mają długą, ugruntowaną tradycję w badaniach

demograficznych. Dwa najważniejsze pojęcia w badaniach przebiegu życia to

przejście i trajektoria. Przejście to zmiana stanu, co oznacza istotną zmianę społeczną i indywidualną w życiu osobistym. Pojęcie trajektorii określa kolejne fazy ludzkiego

życia powiązane relacjami i współzależnościami. Poruszanie się po trajektorii

oznacza przemieszczanie się między różnymi stanami w trakcie całego życia.

W pracy Profesora Willekensa analizy przebiegu życia nieodłącznie są powiązane

z analizą wielostanową jak również z wzdłużnymi modelami analizy danych i jego

wkładem w zmianę paradygmatu w demografii poprzez uznanie przebiegu życia za

perspektywę badawczą. Kluczowe prace opublikowane w tym obszarze to:

Understanding the interdependence between parallel careers (1991), Life table analysis of staging

processes (1991), Synthetic biographies: an extension of the multistate life table (1991). Te prace w dalszym ciągu rozszerzają teorię i aplikację wielostanowych tablic trwania

życia do analizy biografii i mechanizmu przyczynowości w badaniach związku

między procesami karier równoległych. Mogą być one postrzegane jako znaczący

wkład w badania i analizy związane z rozwojem badań retrospektywnych w latach

1980. i 1990. w Europie i stosowanie na szeroką skalę analizy historii zdarzeń

w analizie indywidualnych i rodzinnych biografii. Frans Willekens razem z innymi

wybitnymi naukowcami takimi jak Jan Hoem, Daniel Courgeau i Hans Peter Blossfeld byli w tym okresie założycielami formalnie nieistniejącej, ale

91

funkcjonującej European School of Event History Analysis. Organizując warsztaty

i kursy, kształcili nowe generacje w zakresie wzdłużnego modelowania procesów

i zjawisk demograficznych przy zastosowaniu metod i modeli analizy historii zdarzeń.

Inna publikacja Profesora Willekensa The life course: models and analysis (1999) jest

jego wkładem do zmiany paradygmatu badań demograficznych. Ten wkład

definiuje on następująco: „Pojawienie się paradygmatu przebiegu życia, który zajmuje

centralną pozycję w holenderskich badaniach demograficznych, jest częścią szerszej zmiany

w naukach społecznych poprzez cztery przejścia: (a) od struktury do procesu, (b) od makro do

mikro, (c) od analizy do syntezy i (d) od pewności do niepewności.” (s. 27). Jego podejście

badawcze jest zgodne z badaniami odwołującymi się do paradygmatu przebiegu życia w socjologii, zwłaszcza w pracach takich socjologów jak Glen H. Elder Jr.,

Janet Z. Giele (1998). W latach 1990-2014 Frans Willekens był autorem wielu

publikacji, w których wykorzystywał podejście przebiegu życia w analizach

płodności, zmiany rodziny i gospodarstw domowych, a także w badaniach

przejścia demograficznego i procesu starzenia się ludności. Napisał rozdziały

w publikacjach encyklopedycznych o badaniach rodzin i gospodarstw domowych.

Zwieńczeniem jego studiów nad przebiegiem życia i wielostanowym

modelowaniem demograficznym jest książka „Multistate analysis of life histories with

R” (2014), w której historie życia są modelowane jako realizacje ciągłych procesów

Markowa. Ta publikacja łączy wielostanową analizę historii zdarzeń

z oryginalnymi, autorskimi pakietami oprogramowania dla wielostanowego

modelowania w R.

Modele symulacyjne – modele wieloagentowe i wizualizacja

To jest trzeci i ujmując chronologicznie, najnowszy obszar zainteresowań

naukowych Fransa Willekensa. Jego główne prace w tym obszarze były

opublikowane po 2000 roku i włączały do analizy zjawisk i procesów

demograficznych procesy behawioralne, planowanie i podejmowanie decyzji,

połączenie perspektywy mikro i makro z modelowaniem symulacyjnym procesów

oraz zjawisk demograficznych.

Jego dorobek publikacyjny jest imponujący. Obejmuje on: 5 książek, 61 artykułów

własnych lub we współautorstwie, 71 rozdziałów w książkach, 11 raportów

przygotowanych na zaproszenie i dotyczących polityki naukowej, 55 raportów

92

z badań opartych na projektach badawczych, których był autorem lub

współautorem. Frans Willekens jest także znany z licznych wystąpień naukowych,

prezentowanych na konferencjach, sympozjach, seminariach etc., które są nie tylko świetnym źródłem wiedzy, ale także inspiracją dla badań naukowych.

W latach 2005-2015 Profesor Willekens był współorganizatorem siedmiu

międzynarodowych, interdyscyplinarnych konferencji poświęconych modelowaniu

demograficznemu. Był zaangażowany w prace redakcyjne różnych czasopism

naukowych, pełniąc tam funkcje redaktora Population Studies, członka rady

redakcyjnej European Journal of Population i China Population and Development Studies.

Był także recenzentem w wielu czasopismach naukowych. W latach 1998-2017

pracował w wielu naukowych organizacjach i instytucjach, w których był członkiem rad i komitetów naukowych, a także organizatorem paneli

konferencyjnych. Profesor Frans Willekens jest aktywnym członkiem wielu

stowarzyszeń demograficznych: International Union for the Scientific Study of

Population, European Association of Population Studies, Population Association

of America, Vereniging voor Demografie (The Netherlands), Deutsche

Gesellschaft für Demographie.

Osiągnięcia naukowe, kształcenie generacji demografów i analityków,

integracja społeczności demografów

Profesor Frans Willekens tworzył lub współtworzył instytucje i sieci społeczne,

których celem było kształcenie nowych generacji naukowców oraz łączenie

różnych kręgów naukowców. Do przykładów jego działalności w tym obszarze

można zaliczyć: założenie Population Research Centre na University of Groningen

(1991); współtworzenie European Doctoral School of Demography (2005);

w latach 2003- 2016 kierowanie Committee on Education w ramach European

Association for Population Studies, powołanego do określenia standardów

kształcenia demografów na poziomie magisterskim i doktorskim w Europie. Był

także współzałożycielem Population Europe – European Population Partnership,

instytucji założonej w 2009 roku, która zajmuje się partnerstwem, integracją

i popularyzacją badań demograficznych. Obecnie do partnerstwa należy lub

współpracuje z nim niemal 40 europejskich instytucji zajmujących się problematyką ludnościową. W latach 2015-2018 był kierownikiem panelu

93

„Microsimulation and Agent-based Modelling”, który działał w ramach

International Union for the Scientific Study of Population. Od 2013 roku

prowadził regularnie wykłady w ramach bloku “Introduction to stochastic processes for agent-based modelling and simulation” w European Doctoral School

of Demography (EDSD). Wykładał także na University of Groningen, Utrecht

University oraz w Postdoctoral Programme in Demography, prowadząc zajecia z

następujących przedmiotów: Population Geography; Migration; Population &

Planning; Social demography; Statistical Demography; Multistate Demography;

Business Demography; Model Specification in Demography; Multiregional

Demography. W latach 1979-2016 prowadził wykłady, seminaria i warsztaty

w ponad 10 centrach akademickich, uniwersytetach i instytucjach naukowych na

całym świecie (w tym w: Belgii, Austrii, Austrii, Meksyku, Indiach, Niemczech,

Korei Północnej i Polsce).

Frans Willekens był promotorem lub promotorem pomocniczym 39 prac

doktorskich – imponująca liczba. Wielu z jego doktorantów jest obecnie

profesorami z własnymi zespołami, a nawet centrami badawczymi, np. Zeng Yi,

Nico Keilman; Inge Hutter, Melinda Mills.

Warto pamiętać także o wkładzie Profesora Fransa Willekensa w kształcenie

demografów w Polsce. Współpraca między nim a środowiskiem polskich

demografów zaczęła się w końcu lat 1980., kiedy Profesor Jerzy Z. Holzer był

dyrektorem Instytutu Statystyki i Demografii, a Frans Willenkens był w latach 1987-1990 wykładowcą w International Workshop on the Use of Population

Projections in Socio-Economic Planning, organizowanej w Szkole Głównej

Planowania i Statystyki (obecnie: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie).

Współpraca rozpoczęta wówczas trwa do dziś. W latach 1980. i 1990, kiedy Frans

Willekens był wicedyrektorem NIDI, i później w latach 2003-2011 – dyrektorem

NIDI, młodzi naukowcy z naszego środowiska byli zapraszani na krótsze i dłuższe pobyty naukowe. Wspierał i promował karierę naukową wielu polskich

naukowców. Na przykład, zapoczątkował prace nad opublikowaniem przez NIDI

pracy habilitacyjnej Profesor Janiny Jóźwiak „Mathematical Models of Population”

(NIDI, 1992). Zaprosił także dr Ewę Tabeau do pracy badawczej w NIDI.

W czasie 30-letniej współpracy z polskimi demografami Profesor Frans Willekens

uczestniczył w wielu międzynarodowych konferencjach i sympozjach

94

organizowanych w Polsce, a w latach 2013-2015 wykładał w European Doctoral

School of Demography, której dwie edycje były realizowane przez SGH. Pomysłowość w łączeniu modelowania i programowania

Od początku swojej pracy zawodowej Frans Willekens łączył modelowanie procesów demograficznych z programowaniem. Opracował oprogramowanie

komputerowe wykorzystywane w modelowaniu (głównie typu wielostanowego

i przebiegu życia), które jest dostępne bezpłatnie dla wszystkich użytkowników, co

jest naprawdę wyjątkowe.

Poniższa lista przedstawia przykłady takich prac, w tym pakietów komputerowych autorstwa Fransa Willekensa:

MUDEA Package of Fortran programs for Multiregional demographic analysis: a

projection package (1989), opracowane na zlecenie National Physical Planning

Agency, The Hague; SPA Collection of Fortran programs for spatial population analysis. IIASA,

Laxenburg, Austria, 1978. Manual: “Spatial population analysis. Methods and

computer programs” (z A. Rogersem), IIASA, Research Report RR-78-18;

LIFEINDEC Fortran program for increment-decrement life table analysis.

IIASA, Laxenburg, Austria, 1979. Manual: “Computer program for increment-

decrement (multi-state) life table analysis: a user's guide to LIFEINDE”, IIASA,

Working Paper WP-79-102;

FORTRAN library Library of about 100 useful functions in Fortran. Manual:

“The F library”, December 1991;

MDB Package of Fortran programs for analysis of multidimensional tables,

1993;

Biograph Package in R for multistate life history analysis; opublikowane w Comprehensive R Archive (CRAN), January 2011; Version 2.0 in 2012. Version

2.0.3 in 2013. Version 2.0.6 March 2016.

Jego ostatnia książka dotycząca wielostanowych analiz przebiegu życia „Biograph

Package in R for multistate life history analysis” (2014) pokazuje, że Profesor śledzi

bieżące osiągnięcia w tym obszarze i wielu młodszych naukowców może mu z

podziwem zazdrościć. Osobiście korzystałam z oprogramowania Fransa

Willekensa w swojej pracy nad estymacją wielostanowych tablic płodności

95

i rodzinnych tablic trwania życia dla Polski. Jego zdolność to łączenia wiedzy ze

statystyki, ekonometrii i poszukiwaniem mechanizmów przyczynowo-skutkowych

wielu procesów demograficznych z umiejętnością programowania komputerowego pokazuje, że w swojej karierze akademickiej zawsze był

prawdziwym “Data Scientist” – jego umiejętność do łączenia wiedzy z różnych

dziedzin nauki jest naprawdę imponująca.

Rekomendacja

Znam Profesora Fransa Willekensa ponad 30 lat i nieustannie czerpię wiedzę

i inspiracje z ogromnego bogactwa intelektualnego zawartego w jego publikacjach.

Niniejsza recenzja jest moim podziękowaniem dla niego za możliwość korzystania

z jego ogromnych osiągnięć przeze mnie i moich kolegów. Chciałabym zakończyć moją recenzję jednym z aforyzmów Jana Pawła II, który idealnie charakteryzuje

osobę Fransa Willekensa: “Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim

jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. ”15. I prawda jest taka, że

przez już od ponad 40 lat Frans Willekens dzieli się swoim naukowym

entuzjazmem, talentem do badań, swoją wiedzą uwiecznioną na tysiącach stron jego publikacji, będąc inspiracją do mierzenia się z nowymi wyzwaniami

naukowymi. Jest ponadczasowym naukowcem i badaczem oraz współczesnym

Data Scientist.

Podsumowując, chciałabym podkreślić, iż osiągnięcia naukowe Profesora Fransa

Willekensa w obszarze rozwoju teorii i modelowania procesów demograficznych,

włączając demografię wielostanową i badania nad przebiegiem życia są naprawdę

imponujące. Ponadto jego wkład w obszarze edukacji i organizacji badań

demograficznych, popularyzacji wiedzy o procesach demograficznych, publikacje,

tworzenie i pracę na rzecz wielu instytucji wymienionych wyżej w niniejszej

recenzji jest ogromny. Warto także odnotować jego wsparcie dla rozwoju badań

demograficznych w Polsce. Przyznanie Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu

doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie jest wyrazem

15 https://www.verbanent.pl/cytaty/jan-pawel-ii.wojtyla/karol/jozef/

96

największego szacunku i wdzięczności społeczności SGH dla jego wybitnych

i godnych odnotowania osiągnięć naukowych.

Bibliografia

Elder Jr., G.H., Giele, J.Z. (1998) (eds), Methods of Life Course Research,

“Qualitative and Quantitative Approaches”, Sage Publications, 1998.

Rogers, A., Willekens, F. (1986), Migration and Settlement: A Multiregional

Comparative Study, Dordrecht.

Willekens, F. (1991) Understanding the interdependence between parallel careers.

In: J.J. Siegers, J.de Jong-Gierveld and E. van Imhoff (eds). Female labour

market behaviour and fertility: preferences, restrictions and behaviour.

Springer Verlag, Berlin, pp. 11-31.

Willekens, F. (1991) Life table analysis of staging processes. In: H. Becker (ed.).

Life histories and generations. ISOR Press, Utrecht, pp. 477-518.

Willekens, F. (1991) Synthetic biographies: an extension of the multistate life table.

in: A. Bonaguidi (ed.). Prospective methodologiche nello studio della

mobilita della popolazione. Pacirni Editore, Pisa, pp. 83-98.

Willekens, F. (1999) The life course: models and analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra (eds). Population issues: an interdisciplinary focus. Kluwer

Academic/Plenum Press, New York, pp. 23-51.

Willekens, F. (2014) Multistate analysis of life histories with R. Springer, Use R!

series. Springer.

Willekens, F., Rogers, A. (1978), Spatial Population Analysis: Methods and

Computer Programs, RR-78-18, International Institute for Applied Systems

Analysis, Laxenburg, Austria.

97

Marek Kupiszewski

Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania

Polska Akademia Nauk

Niniejsza recenzja dorobku naukowego Profesora Fransa Willekensa została

przygotowana w odpowiedzi na uchwałę Senatu Szkoły Głównej Handlowej

w Warszawie z dnia 22 listopada 2017 r., otwierającą procedurę przyznania mu

tytułu Doktora Honoris Causa. W recenzji omówiłem trzy obszary aktywności

Profesora Willekensa, mianowicie badania naukowe, działalność dydaktyczną oraz

działalność kierowniczą. Poniżej przedstawiam wynik oceny wraz z przykładami

jego licznych osiągnięć i moją rekomendację.

Badacz i myśliciel

W 1976 roku Profesor Willekens uzyskał doktorat na Uniwersytecie Northwestern

(USA) pod kierunkiem Profesora Andrei Rogersa. Jego praca doktorska

zatytułowana „Analytics of multiregional population distribution policy” oraz artykuły opublikowane na ten temat były jednymi z pierwszych poświęconych

problematyce ludności w ujęciu wieloregionalnym i wielostanowym. Wspólnie

z Profesorem Andrei Rogers wydał książkę „Spatial Population Analysis: Methods and

Computer Programs” (1978), która jest przykładem praktycznego, monograficznego

wykładu poświęconego analizie wieloregionalnej, wraz z programem w Fortranie

wdrażającym model i przykładami jego zastosowania. Książka była ważna z dwóch

powodów: po pierwsze, dostarczała praktycznego wprowadzenia do

wieloregionalnej dynamiki ludności dla szerszego grona odbiorców, a po drugie,

Recenzja

98

oferowała pakiet programów komputerowych, które wprowadzały różne pojęcia

demografii wieloregionalnej w ujęciu praktycznym.

Następnie Frans Willekens zaprojektował i wdrożył model, przeznaczony do

stosowania przez Dutch National Physical Planning Agency, który zawierał ważne

innowacje: włączał do modelu migracje międzynarodowe, stosował parametryczne

rozkłady współczynników demograficznych według wieku i zapewniał spójność

między projekcjami na szczeblu regionalnym i krajowym (Willekens, Drewe 1984).

Nieco później zaproponował także wielostanowe ujęcie procesów

demograficznych (Willekens 2003).

Równolegle do rozwoju wielostanowych modeli dynamiki populacji Profesor

pracował nad wielostrumieniowymi tablicami trwania życia i, między innymi,

uogólnił je do syntetycznych biografii, które oferują dużo więcej informacji

(Willekens, 1991). Charakterystyczne dla sposobu pracy Profesora Willekensa było

to, że za jego teoretycznymi rozważaniami szybko podążały praktyczne

zastosowania i pakiety oprogramowania. Jednym z przykładów zastosowania

wielostrumieniowych tablic trwania życia było oszacowanie tablic aktywności

zawodowej (Willekens, 1980), inne zaś dotyczyły analizy wpływu otyłości (Peeters et al 2003) i palenia tytoniu (Mamun et al. 2004) na oczekiwane trwanie życia.

Frans Willekens określił i rozwinął w demografii wzdłużne podejście i analizy

przebiegu życia (Willekens, 1999), przyczyniając się do zmiany paradygmatu badań

demograficznych ze zorientowanego na struktury na zorientowany na proces.

Pracował także nad prognozowaniem biografii (Willekens, 2005) i od niedawna nad zastosowaniem modeli wieloagentowych (Klabunde i Willekens, 2016) do

modelowania procesów migracyjnych.

Frans Willekens jest wybitnym badaczem migracji wewnętrznych

i międzynarodowych, zwłaszcza w zakresie pomiaru migracji. Jego artykuł łączący

informacje o migracjach międzynarodowych z różnych źródeł (Willekens, 1994) jest jednym z najważniejszych w tej dziedzinie i utrzymuje swoją pozycję od niemal

25 lat. Wieloregionalna (wielostanowa) demografia jest podejściem wymagającym

dużej ilości szczegółowych danych. Frans Willekens zaproponował

i zaimplementował kilka metod pozyskiwania danych, włączając maksymalizację

entropii (Willekens, 1977), estymację największej wiarygodności (Drewe,

99

Willekens, 1980) i wieloproporcjonalne dopasowanie (Willekens, Por i Raquillet,

1981).

Jak powiedziano wcześniej Frans Willekens opracował kilka kompletnych

i gotowych do stosowania pakietów oprogramowania. Poza tym wspomnianym

wyżej, rozwinął oprogramowanie dla wielostrumieniowych tablic trwania życia

(LIFEINDEC), wieloregionalnej analizy demograficznej (MUDEA) oraz analizy

biografii (BIOGRAPH).

Po przejściu na emeryturę w Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute

(NIDI), Profesor Frans Willekens kontynuował pracę badawczą w Max Planck

Institute for Demographic Research w Rostoku. Opublikował, między innymi,

książkę poświęconą analizie wielostanowych tablic trwania życia (Willekens, 2014)

i kilka artykułów w Population Studies na temat wprowadzenia behawioralnych reguł

zachowań do modelowania demograficznego, w szczególności w modelowaniu

migracji przy zastosowaniu modeli wieloagentowych. Google Scholar (dostęp

12.3.1018) wymienia 386 publikacji Fransa Willekensa, które były cytowane 5764

razy z indeksem H równym 37, co jest rzadkim osiągnięciem w środowisku

naukowym demografów. Kolejnym dowodem wpływu Profesora Willekensa na rozwój metodologii może być fakt, pięć artykułów jego autorstwa było

przedrukowane w zbiorze najważniejszych artykułów demograficznych (Bogue et

al., 1993).

Dydaktyk i nauczyciel

Profesor Frans Willekens jest wybitnym nauczycielem. Był profesorem demografii

na Uniwersytecie w Utrechcie i w Groningen oraz na tym ostatnim także

profesorem badań ludnościowych. Wykładał różne przedmioty związane

z badaniami ludnościowymi, głównie oparte na metodach statystycznych

i matematycznych oraz wypromował 39 prac doktorskich napisanych przez

studentów z różnych krajów, w tym z Polski i słabiej rozwiniętych krajów takich jaki Bangladesz, Indie, Nepal czy Meksyk. Prowadził też wiele kursów

organizowanych przez uniwersytety oraz międzynarodowe instytucje w Europie

i poza nią, włączając Szkołę Główną Handlową w Warszawie (w przeszłości

Szkołę Główną Planowania i Statystyki).

100

Przez ponad dekadę Frans Willekens kierował Committee on Education w ramach

European Association of Population Studies, który kształtował programy

nauczania demografii na poziomie doktoranckim w Europie. Przyczynił się także do powołania w 2005 roku European Doctoral School of Demography (EDSD).

Ten program doktorancki, wspierany przez 16 instytucji, w tym Szkołę Główną

Handlową w Warszawie, przyczynił się do ujednolicenia i podniesienia poziomu edukacji na poziomie doktoranckim w Europie.

Lider

W 1991 roku Profesor Frans Willekens założył i był dyrektorem Population

Research Centre (PRC) na Uniwersytecie w Groningen, w którym utworzył

program studiów magisterskich w zakresie badań ludnościowych – była to jedna

z pierwszych tego typu inicjatyw w tamtym czasie w Europie. PRC przyciągało

studentów z całego świata, włączając wielu z krajów rozwijających się, gdzie

zmiany demograficzne przebiegają bardziej gwałtownie niż w zamożniejszych

częściach świata i gdzie dostęp do edukacji jest w większym stopniu ograniczony.

Cechą charakterystyczną Profesora jest to, że jest szczególnie wrażliwy na

problemy studentów z mniej zamożnych krajów i dokłada wielu starań, by pomóc

im znalezieniu finansowania studiów. Profesor był także wicedyrektorem (1980-

1993), a następnie dyrektorem NIDI (2003-2011), jednego z czołowych

demograficznych instytutów badawczych w Europie. Później był liderem

Niezależnej Grupy Badawczej i głównym koordynatorem ds. badań w Max Planck

Institute for Demographic Research w Rostoku. Obecnie Profesor Frans Willekens jest honorowym członkiem NIDI oraz emerytowanym profesorem

Uniwersytetu w Groningen.

Osiągnięcia Profesora Fransa Willekensa są powszechnie uznane. Od 1998 roku

jest członkiem Royal Netherlands Academy of Sciences (KNAW). W 2014 roku

otrzymał nagrodę EAPS w dziedzinie badań ludnościowych za „przełomowy,

oryginalny wkład w badanie populacji z dalekosiężnymi implikacjami dla tej dyscypliny

naukowej i naszego zrozumienia dynamiki ludności i jej konsekwencji”16.

16 http://www.eaps.nl/sites/default/files/Nomination2014Willekens21endorse.pdf.

101

Rekomendacja

Ekonomista, socjolog i inżynier rolnictwa z wykształcenia, Profesor Frans

Willekens należy do ścisłego grona naukowców, którzy znacząco kształtowali

demografię i badania ludnościowe w ciągu ostatnich 50 lat. To człowiek z wizją.

Znaczna część demografii wieloregionalnej i wielostanowej, która stała się jednym

z paradygmatów rozwoju demografii od lat 1970. oparta jest na jego badaniach.

Jest także jednym z pionierów, którzy przyczynili się do zmiany tego paradygmatu

z podejścia makro do podejścia łączącego makro i mikro obecnie.

Jest także wybitnym organizatorem i liderem badań naukowych, zdolnym

formułować nowe koncepcje, które zainicjowały nowe prace badawcze nad

procesami ludnościowymi i obecnie tworzą fundamenty kształcenia

demograficznego na poziomie doktoranckim w Europie. I ostatnia, ale nie mniej

ważna kwestia, Profesor jest znakomitym nauczycielem. Jego działania

charakteryzują się szerokim zasięgiem geograficznym, wykładał i współpracował

także z naukowcami z całej Europy (w tym z Polski) i poza nią.

Wybitne walory intelektualne, etyczne i organizacyjne Profesora Fransa Willekensa

sprawiają, że jest idealnym kandydatem do najwyższej nagrody, jaką może zaoferować uniwersytet. Zatem rekomenduję, by Senat Szkoły Głównej

Handlowej w Warszawie nadał tytuł doktora honoris causa Profesorowi Fransowi

Willekensowi, na który w pełni zasługuje.

Bibliografia

Bogue, D.J., E.E. Arriaga, D.L. Anderton (eds). (1993) Readings in population

research methodology. Social Development Center, Chicago, and UNFPA,

New York.

Drewe, P., Willekens, F. (1980) Maximum likelihood estimation of age-specific

migration flows in the Netherlands. Delft Progress Reports, 5, pp. 92-111.

Klabunde, A., Willekens, F. (2016) Decision-Making in Agent-Based Models of

Migration: State of the Art and Challenges. European Journal of Population, 32(1):

73–97. Mamun, A.A., A. Peeters, J. Barendregt, F. Willekens, W. Nusselder, L. Bonneux

(2004) Smoking decreases the duration of life lived with and without

102

cardiovascular disease: a life course analysis of the Framingham Heart Study.

European Heart Journal, 25: 409–415.

Peeters, A., J. Barendregt, F.J. Willekens, J.P. Mackenbach, A.A. Mamun, and L. Bonneux (2003) Obesity in adulthood and its consequences for life expectancy:

a lifetable analysis. Annals of Internal Medicine, 138:24-32.

Willekens, F. (1977) The recovery of detailed migration patterns from aggregate data: an entropy maximizing approach. IIASA, Research Memorandum RM-

77-58.

Willekens, F. (1980) Multistate analysis of tables of working life, Environment and

Planning A, 12, 563-588.

Willekens, F. (1991) Synthetic biographies: an extension of the multistate life table.

In: A. Bonaguidi (ed.). Prospective methodologiche nello studio della mobilita

della popolazione. Pacirni Editore, Pisa, pp. 83-98.

Willekens, F. (1994) Monitoring international migration in Europe. Towards a

statistical data base combining data from different sources, European Journal of

Population, Vol 10, no. 1 (pp. 1-42).

Willekens, F. (1999) The life course: models and analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra eds. Population issues: an interdisciplinary focus. Kluwer

Academic/Plenum Press, New York (pp. 23-51).

Willekens, F. (2003) Multistate demography. In: P. Demeny and G. McNicoll, Eds.

Encyclopedia of Population. Revised Edition. Macmillan Reference USA, New

York (pp. 681-684). Willekens, F. (2005) Biographic forecasting: bridging the micro-macro gap in

population forecasting. New Zealand Population Review, 31(1):77-124. Special

issue on “Population projections: Stochastic simulation techniques and

applications.” Edited by A. Dharmalingam and I. Pool.

http://www.population.org.nz/nz-population-review/volume-31-1/

Willekens, F. (2014) Multistate analysis of life histories with R. Springer, Use R!

series. Springer

Willekens, F., Drewe, P. (1984) A Multiregional model for regional demographic

projection. In: H. ter Heide and F. Willekens eds. Demographic research and

spatial policy. London: Academic Press (pp. 309-334).

Willekens, F., A. Por, R. Raquillet (1981) Entropy, multiproportional, and

quadratic techniques for inferring detailed migration patterns from aggregate

data. Mathematical theories, algorithms, applications, and computer programs.

103

IIASA Reports. A Journal of International Applied Systems Analysis, 4 (pp.

83-124).

Willekens, F. J., Rogers, A. (1978). Spatial Population Analysis: Methods and Computer Programs, Research Report—78-18. Laxenburg, Austria:

International Institute for Applied Systems Analysis.

Willekens, F., Zinn, S. Leuchter, M. (2017) Emigration Rates from Sample Surveys: An Application to Senegal. Demography 54: 2159.

https://doi.org/10.1007/s13524-017-0622-y

105

EDUCATION

1976 PhD, Urban Systems Engineering and Policy Planning.

Technological Institute, Northwestern University, Evanston,

Illinois, USA. Dissertation: “Analytics of multiregional population distribution policy” (Supervisor: Prof. A. Rogers).

1971 Economics, University of Leuven, Dept. of Economics.

MA coursework and thesis completed; no final exam due to stay

in Africa

1970 MSc Agricultural Engineering (ir). University of Leuven, Dept. of

Agricultural Sciences, Specialization: Tropical Agriculture

1970 Sociology. University of Leuven, Dept. of Social and Political Sciences. Certificate.

EMPLOYMENT

April 2013-March 2016

Senior Research Scientist, Max Planck Institute for Demographic

Research, Rostock April 2014-March 2016

Chief Research Coordinator, Max Planck Institute for

Demographic Research, Rostock August 2003-2011

Director, Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute

(NIDI), The Hague 2003-2011 Professor of Population Studies, University of Groningen. 1989-2003 Professor of Demography, University of Groningen 1980-1993 Deputy director, Netherlands Interuniversity/ Interdisciplinary

Demographic Institute (NIDI), The Hague 1985-1990 Professor of Demography (Multidimensional Demography),

University of Utrecht (part-time)

Curriculum Vitae

106

1978-1980 Research director, Mens en Ruimte (urban and regional planning

research), Brussels, and ERIPLAN (European Research Institute

for Regional and Urban Planning), Brussels 1975-1978 Research Assistant and Research Scholar, International Institute

for Applied Systems Analysis (IIASA), Laxenburg, Austria. May 75

– Feb. 76: Research Assistant (prof. A. Rogers); March 76 – Oct 78: Research Scholar and Task Leader Migration and Settlement Task.

Sept. 1973-Jan. 1975

Graduate student and research assistant, Northwestern University,

Technological Institute, Urban Systems Engineering Center,

Evanston, USA (prof. A. Rogers) 1971-1973 Assistant professor, Université Nationale du Zaire, Département

d'Economie Agricole, Kinshasa 1970-1971 Consultant, BEI-AGRER (consulting firm for agricultural

development projects in Third World countries), Brussels

OTHER

March 2011 - Honorary Fellow, NIDI and Emeritus Professor, University of

Groningen April 2016-Dec. 2017

Guest Researcher, Max Planck Institute for Demographic

Research, Rostock. 2005 - Southampton Statistical Sciences Research Institute (S3R),

University of Southampton, Associate Member 2013-2014 Research Associate, IIASA, Laxenburg, Austria. 1987-1988 NSF/ASA/Census Fellow, American Statistical Association and

US Bureau of the Census (duration: 1 year)

RESEARCH INTERESTS

Demographic modeling and forecasting, in particular multistate modeling (of life

histories and population dynamics), simulation and agent-based modelling

International migration

107

HONORS

2014 EAPS Award for Population Studies “for groundbreaking original

contributions to the study of population with far reaching implications for the discipline and our understanding of

population dynamics and their consequences”. Awarded by the

European Association for Population Studies (EAPS). 2011 Officer in the Order of Orange-Nassau (Royal Decoration, The

Netherlands)

https://www.knaw.nl/en/news/news/koninklijke-

onderscheiding-voor-frans-willekens

2011- Honorary Fellow, NIDI, The Hague

1998- Regular Member of the Royal Netherlands Academy of Sciences

(KNAW)

COURSES TAUGHT

Regular courses: European Doctoral School of Demography (EDSD)

Migration (2005-2009)

Introduction to stochastic processes for agent-based modeling and simulation

(2013-2016)

University of Groningen (RUG)

Population Geography (Freshmen course) (2000-2003)

Migration (2000-2003)

Population and Planning (1989-2001)

Social Demography (1994-1996)

Statistical Demography (1990-1998) Life History Analysis (1998-2003)

Multistate Demography (1999-2003)

University of Utrecht (UU)

Multistate Demography (1985-1987)

Business Demography (1987-1989)

Postdoctoral Programme in Demography (PDOD)

Model Specification in Demography (1989-1995)

Interuniversity Programme in Demography (IPD), Brussels

Multiregional Demography (1978-1982)

108

Fortran programming (1978-1982)

Other (short) courses (courses, omitting separate lectures and seminars):

2014-2016 Training of Trainer’s Orientation to PI-KISU Staff Members on the New

Curriculum in Demography, Kim-Ill Sung University, Pyongyang,

Democratic People’s Republic of Korea (DPRK). Organized by

the United National Population Fund (UNFPA). Four short courses:

17 – 28 February 2014

26 August – 5 September 2014

17 – 28 August 2015

16 – 29 August 2016

2014 Agent-based modelling and simulation. Doctoral School International

Advanced Studies in Demography (IDEM), Max Planck Institute

for Demographic Research, Rostock, October 2014 (organzed in

cooperation with the University of Southampton and the Vienna

Institute of Demography).

2013 Agent-based modelling and simulation. Doctoral School International

Advanced Studies in Demography (IDEM), Max Planck Institute

for Demographic Research, Rostock, November 2013- January

2014.

2005 Theory and Practice in the Analysis of Longitudinal Data

(European Science Foundation Programme Quantitative Methods in

the Social Sciences (QMSS). Short course at University of Hasselt

(Belgium), 6-14 October 2005.

2004 Longitudinal research methods, University of Gent, Belgium

1999 Life history analysis. Free University of Brussels

1999 Log-linear modeling and missing data. University of Colorado,

Boulder

1997, 1998 Longitudinal research methods. University of Pisa

1995 Migration statistics and migration analysis. Munich Centre for

Advanced Training in Applied Statistics for Developing

Countries

1994 Choice processes in demography. Graduate School of Research in

Demography (PDOD) and the Netherlands Organization for

109

Scientific Research (NWO), at Netherlands Institute for

Advanced Studies (NIAS), Wassenaar, The Netherlands

1993 Demographic training programme for the Bangladesh Bureau of Statistics. NIDI and Population Research Centre, Groningen

1993 Theories and methods in population studies. Department of

Demography, Institute of Statistics and Economic Studies, Committee of the Russian Federation on Statistics (Goskomstat

of Russia), Moscow

1992 Biographical (life course) analysis of demographic behaviour. International

Institute for Population Sciences, Bombay

1988,

1989,

1990

International Workshop on the Use of Population Projections in

Socio- Economic Planning. Department of Statistics and

Demography, Central School of Planning and Statistics, Warsaw

1987 Subnational population projections. ESCAP, Bangkok

1985 Systems Analysis in Population and Health. Soviet Committee for

Systems Analysis, Moscow, and IIASA, Laxenburg, Austria

1983 Multiregional/multistate demography. Bulgarian Academy of Sciences,

Primorsko, Bulgaria, and IIASA, Laxenburg, Austria

1981 Migration, urbanization and development. El Collegio de Mexico

1979 Migration and Settlement Course. IIASA, Laxenburg, Austria

PhD DISSERTATIONS SUPERVISED (PROMOTOR OR CO-PROMOTOR) (39)

Ekaterina Ogurtsova (Russia) (2014) (RUG)

Joop de Beer (NL) (2011) (RUG)

Mieke Reuser (NL) (2010) (RUG)

Beata Nowok (Poland) (2010) (RUG) Samir K.C. (Nepal) (2009) (RUG)

Sarbani Banerjee (India) (2006) (RUG)

Alinda Bosch (NL) (2005) (RUG)

Mohsina Khatun (Bangladesh) (2005) (RUG)

Jose Dias (Portugal) (2004) (RUG)

Tomas Sobotka (Czec Republic) (2004) (RUG)

Roel Jennissen (NL) (2004) (RUG)

Jeroen Spijker (NL) (2004) (RUG)

110

Maaike den Draak (NL) (2003) (RUG)

Hideko Matsuo (Japan) (2003) (RUG)

Abdullah A. Mamun (Bangladesh) (2003) (RUG) Vladimir Canudas Romo (Mexico) (2003) (RUG)

Louis Niessen (NL) (2002) (RUG)

Salahudin Muhidin (Indonesia) (2002) (RUG) Willem Jan van der Veen (NL) (2001) (RUG)

Melinda Mills (Canada) (2000) (RUG)

Zhiwu Liang (China) (2000) (RUG)

Sergio Medina (Mexico) (2000) (RUG)

Sabu Padmadas (India) (2000) (RUG)

Henk Hilderink (NL) (2000) (RUG)

Hendrika Lautenbach (NL) (1999) (RUG)

Ernst Spaan (NL) (1999) (RUG)

Bart de Bruijn (NL) (1999) (RUG)

Zang Weiguo (China) (1998) (Institute of Social Studies, The Hague)

Markos Ezra (Ethiopia) (1997) (RUG)

Leon Crommentuijn (NL) (1997) (UU)

Jeroen Vermunt (NL) (1996) (University of Brabant, Tilburg)

Inge Hutter (NL) (1994) (RUG)

Nico Keilman (NL) (1990) (UU)

Henk Scholten (NL) (1988) (UU) Zeng Yi (China) (1986) (Free University Brussels) Dorothy Thomas Award of the Population Association of America for the best dissertation in 1986. Published as “Family dynamics in China. A life table analysis.”, The University of Wisconsin Press, 1991. Rafiq Shah (Pakistan) (1985) (Free University Brussels)

Paul de Jong (NL) (RUG)

Nazli Baydar (Turkey) (1984) (Free University Brussels)

P.S. Nair (India) (1982) (Free University Brussels)

CONFERENCES/WORKSHOPS: (co-)organizer

2015 The science of choice. How to model the decision-making process?, International

conference organized by the IUSSP Panel on Microsimulation and

Agent-based Modeling and the Max Planck Institute for Demographic

111

Research, Rostock, 38-30 October 2015. Main organizer (head of

organizing committee). Resulted in special issue of Population Studies

The Science of Choice, in print 2015 How to retain high-level human capital. Symposium on the occasion of Jim

Vauple’s 70th birthday, May 2015, Rostock

2014 Multistate models: bridging biostatistics, demography and econometrics. Organized by University of Leiden, Netherlands Interdisciplinary demographic

Institute and Max Planck Institute for Demographic Research, Rostock,

at Lorentz Center, Leiden, 3-7 March 2014

2012 Advances in Methodology and Applications: Bio-demography and Multistate Event

History Analysis in Interdisciplinary Studies on Healthy Aging. Organized by

Center for Healthy Aging and Development Studies (CHADS）at

National School of Development, Peking University; China Population

and Development Research Center (CPDRC); Zhejiang University

Institute of Population and Development (ZUIPD), Max Planck

Institute for Demographic Research (MPIDR); Netherlands

Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI); Duke University

Population Research Institute (DuPRI) and Center for Study of Aging

and Human Development. Location: China Population and Development Research Center (CPDRC), Beijing (15-16 October 2012)

and Zhejiang University, HangZhou (18-19 October 2012). Resulted in

special issue of Demographic Research, Interdisciplinary Research on Healthy

Aging 2011 Multistate event history analysis: methodological advances and applications in healthy

ageing studies. Organized by Netherlands Interdisciplinary Demographic

Institute, The Hague 27 – 29 April 2011. Resulted in special issue of

Demographic Research Multistate Event History Analysis

2010 Multistate event history analysis. Organized by the Netherlands

Interdisciplinary Demographic Institute, The Hague, 21 – 23 April

2010

2005 Estimation of international migration in Europe: issues, models and

assessment. Organized by the Southampton Statistical Sciences

Research Institute (S3RI) and the Netherlands Interdisciplinary

Demographic Institute (NIDI), at the University of Southampton,

September 2005 (as part of EU Research Training Network Demographic

112

Sustainability and European Integration (Fifth Framework Programme).

Resulted in Raymer and Willekens eds. International migration in Europe

Data, models and estimates. Wiley. 2008.

EDITORIAL WORK

Population Studies, Editor

European Journal of Population, Member Editorial Board

China Population and Development Studies, Member Editorial Board

Reviews for large number of scientific journals.

Co-editor of special issues:

Special Issue of Population Studies: F. Willekens, A. Fürnkranz-Prskawetz, J. Bijak

and A. Klabunde eds. The science of choice (publication scheduled 2017).

Outcome of workshop “The science of choice”, Max Planck Institute for

Demographic Research, Rostock, October 2015.

Special Collection of Demographic Research: F. Willekens, J. Carey and Qiang Li eds.

(2016) Interdisciplinary Research on Healthy Ageing in China. Outcome of international conference “Advances in methodology and applications: Bio-

demography and multistate event history analysis in interdisciplinary studies on

healthy ageing.” (see above)

Special Collection of Demographic Research: F. Willekens and H. Putter eds. (2014)

Multistate event history analysis. Outcome of workshop “Multistate models:

bridging biostatistics, demography and econometrics”. Leiden, March 2014.

BOARDS AND COMMITTEES

2016- IOM’s Global Migration Data Analysis Centre (GMDAC),

International Organisation for Migration (IOM). Member Migration

Data Advisory Board

2015-2018 IUSSP panel on Microsimulation and Agent-based Modeling,

International Union for the Scientific Study of Population (IUSSP).

Chair.

2009 Population Europe, member, Board of Trustees and member, Council of Advisors.

113

2005 European Doctoral School of Demography (EDSD), Scientific

Board, Chairman.

2003-2016 European Association of Population Studies (EAPS), Committee on Education, Chairman.

2008-2011 Advisory Board Planning Office Living Environment

(Begeleidingscollege Planbureau Leefomgeving), The Netherlands, Member.

2008-2015 Advisory Council of Strategic Knowledge Cluster on Population

and Lifecourse, Social Science and Humanities Research Council

(SSHRC), Canada

2007 EUROSTAT-UNECE Joint Working Session on Demographic

Projections (Bucharest), Member Scientific Committee.

2006-2010 Royal Netherlands Academy of Sciences, Section of Behavioural

and Social Science, Secretary.

2005 EUROSTAT-UNECE Joint Working Session on Demographic

Projections (Vienna), Member Scientific Committee and Chair of

the meeting.

2003-2006 European Science Foundation, Strasbourg; Quantitative Methods in

Social Sciences Programme [QMSS], Topic Theme “Methods and

theories of longitudinal analysis”, Chairman.

2003-2006 European Science Foundation, Strasbourg; Quantitative Methods in

Social Sciences Programme [QMSS], Steering Committee, Member. 2004-2006 European Science (EUROSCIENCE) Open Forum, Programme

Committee, Member: ESOF2005 and ESOF2006

2004-2006 Robert Bosch Stiftung, Stuttgard, Expertenkommission "Familie

und demographischer Wandel", Member.

2003-2010 Netherlands Urban and Regional Research Institute (Ruimtelijk

Planbureau), Overview Committee, Member.

2001-2010 Anton C. Kuijsten Foundation for Applied Demography (in

memory of prof. Anton Kuijsten, Professor of Demography,

University of Amsterdam), Chairman.

2002-2009 NWO, Netherlands; IIASA Committee, Member.

1998-2005 International Diploma Course on Reproductive Health Management,

Karnatak University, Dharwad, India, Steering Committee, Vice

Chairman.

114

Sept. 1997 -

Aug. 2000

University of Groningen, Faculty of Spatial Sciences: Vice-Dean

(Research).

June 1998 - Dec. 2000

Graduate School Systems, Organization and Management (SOM). Chairman of the Board.

1997-2004 University of Groningen, Centre for Development Studies (CDS),

Chairman of the Board. 1989-2000 Graduate School of Research in Demography (PDOD), Chairman

of the Board.

1992-1998 Priority Programme on Population Research of the Netherlands

Organization for Scientific Research (NWO) (Programme

completed in 1998), Member of the Board.

1996-2004 Working Group on National Population Forecasting, Statistics

Netherlands (CBS), Chairman.

1996-2004 Advisory Council on National Population Forecasting, Statistics

Netherlands (CBS), Member.

1998-2001 Netherlands Committee on Human Dimensions of Global

Change, KNAW, Member.

1994-2000 University of Groningen, University Research Committee (UCW),

Member.

1995-2004 Institut für Bevölkerungsforschung und Sozialpolitik, Universität

Bielefeld, Germany; Advisory Board, Member.

1990-1993 IUSSP Working Group on Demographic Software and Micro-computing, International Union for the Scientific Study of

Population (IUSSP), Chairman.

1988-1998 Advisory Council, PROGAMMA, Interuniversity Centre for

Software Development in the Social and Behavioural Sciences,

Groningen, Member.

REVIEW COMMITTEES/SELECTION PANELS (selection)

2017 Evaluation Committee, Max Planck Odense Center on the

Demography of Aging, Member.

2016-2017 Free University of Brussels, Selection Panel VUB Strategic

Research Programme, Section: Social Sciences and Humanities,

Member.

115

2014 Selection Committee, Allianz European Demographer Award.

2015-2016 European Research Council, member Panel Consolidation

Grants (SH3) 2012-2013 United Kingdom: International Benchmarking Review of UK Human Geography. Member of

Review Panel.

2011-2016 Review Panel, Swiss NCRR project Vulnerability in the Life Course, Swiss National Science Foundation

2008-2012 NORFACE International Evaluation Panel for proposals in

programme “Migration in Europe – Social, Economic, Cultural

and Policy Dynamics”

2007-2008 ESRC (UK) 2007/2008 Research Centres Competition

Commissioning Panel.

2006 Selection Committee (BAC) Director Research, Royal

Netherlands Academy of Sciences (KNAW), Amsterdam.

2005-2006 NORFACE Seminar Series International Review Panel (NWO),

Chairman

2005-2006 Selection Committee, Director, Max Planck Institute for

Demographic Research, Max Planck Gesellschaft, Muenchen.

2005 Free University of Brussels (VUB), Research Evaluation

"Political & Social Sciences"

2005 Max Planck Gesellschaft, Munchen; Search Committee

“Director MPI for Demographic Research” 2003-2004

and 2007

Economic and Social Science Research Council (ESRC), UK;

Selection Panel for Hub and Nodes of National Centre for

Research Methods (and continuation), Member

1997 Netherlands Research Council (NWO), Scientific Statistical

Agency (WSA), Review Committee, Chairman

PROFESSIONAL ASSOCIATIONS

• International Union for the Scientific Study of Population

• European Association of Population Studies

• Population Association of America

• Vereniging voor Demografie (The Netherlands)

• Deutsche Gesellschaft für Demographie

116

117

BOOKS

Willekens, F. (2014) Multistate analysis of life histories with R. Springer, Use R! series.

Springer Raymer, J. and F. Willekens eds. (2008) International migration in Europe. Data, models

and estimates. Wiley, Chichester

Van Imhoff, E., E. Themmen and F. Willekens eds. (1992) Population, environment

and development. Swets & Zeitlinger, Amsterdam/Lisse.

Rogers, A. and F. Willekens eds. (1986) Migration and settlement: a comparative study

(496 pp.). Reidel Press (Springer), Dordrecht, the Netherlands.

The book presents the main results of the IIASA Comparative Migration and

Settlement Study.

Ter Heide, H. and F. Willekens eds. (1984) Demographic research and spatial policy.

The Dutch experience. (410 pp.). Academic Press, London.

PAPERS IN SCIENTIFIC JOURNALS

Willekens, F. (2018) Evidence-based monitoring of international migration flows

in Europe. Journal of Official Statistics, In print.

Willekens, F. (2018) Towards causal forecasting of international migration Vienna

Yearbook of Population Research, In print.

Willekens, F. (2018) Book review of Model-Based Demography: Essays on

Integrating Data, Technique and Theory by Thomas B. Burch. Cham: Springer.

European Journal of Population. In print.

Willekens, F., S. Zinn and M. Leuchter (2017) Emigration rates from sample

surveys. An application to Senegal. Demography. In print.

Willekens, F., J. Carey and L. Qiang (2017) Interdisciplinary research on healthy

ageing: Introduction. Demographic Research, Special Collection: Willekens, F., J.

List of publications

118

Carey and L. Qiang eds. Interdisciplinary research on healthy ageing.

Forthcoming.

Willekens, F., J. Bijak, A. Klabunde and A. Prskawetz eds. (2017) The science of choice. A special issue (supplement) of Population Studies. 71 (Supplement 1)

(open access: www.tandfonline.com/toc/rpst20/71/sup1)

Willekens, F., J. Bijak, A. Klabunde and A. Prskawetz (2017) The science of choice: an introduction. Population Studies, Special issue on The Science of

Choice. 71(Supplement 1): S1-S13

Klabunde, A., S Zinn, F. Willekens and M. Leuchter (2017) Multistate modeling

extended by behavioral rules – an example of migration. Population Studies,

Special issue on The Science of Choice. 71(Supplement 1): S51-S67

Warnke, T., A. Klabunde, S. Plath, O. Reinhardt, F. Willekens and A. Uhrmacher

(2017) Modelling and simulating decision processes of linked lives with a

domain specific language. Population Studies, Special issue on The Science of

Choice. 71(Supplement 1): S69-S83

Schöley, J. and F. Willekens (2017) Visualizing compositional data on the Lexis

surface. Demographic Research, 36(21):627-658

Klabunde, A. and F. Willekens (2016) Decision-making in agent-based models of

migration: state of the art and challenges. European Journal of Population, 32(1):73-

97

http://link.springer.com/article/10.1007/s10680-015-9362-0 (open access)

Willekens, F., D. Massey, J. Raymer and C. Beauchemin (2016) International migration under the microscope. Science, 352(6288): 897-899.

doi: 10.1126/science.aaf6545,

http://science.sciencemag.org/content/352/6288/897

Doblhammer, G., A. Fink, S. Zylla and F. Willekens (2015) Compression or

expansion of dementia in Germany? An observational study of short-term

trends in incidence and death rates of dementia between 2006/07 and 2009/10

based on German health insurance data. Alzheimer's Research & Therapy 2015,

7:66 (pp. 1-11) doi:10.1186/s13195-015-0146-x.

https://alzres.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13195-015-0146-x(open

access)

Warnke, T., A. Klabunde, A. Steiniger, F. Willekens and A.M. Uhrmacher (2015)

ML3: A language for compact modeling of linked lives in computational

demography. Paper presented at the Winter Simulation Conference 2015

119

(WSC2015), Organized by the IEEE Systems, Man, and Cybernetics Society,

Huntington Beach, California, USA. Published in in: Levent Yilmaz, Il-Chul

Moon, Wai Kin Chan, Theresa Roeder, Charles Mascal and Manuel Rossetti eds., Proceedings of the 2015 Winter Simulation Conference, Institute of

Electrical and Electronics Engineers, Inc., New York, 2015, pp. 2-12 (peer-

reviewed) Willekens, F. and H. Putter (2014) Software for multistate analysis. Demographic

Research, 31(14): 381-420

Steiniger, A, A.M. Uhrmacher, S. Zinn, J. Gampe and F. Willekens (2014) The

role of languages for modeling and simulating continuous-time multi-level

models in demography. In: A. Tolk, S.Y. Diallo, I.O. Ryzhov, S.J. Buckley, L.

Yilmaz and J.A. Miller eds. Proceedings of the 2014 Winter Simulation

Conference, 2978-2989. Piscataway, NJ, USA: IEEE Press (peer-reviewed)

Willekens, F. (2013) Daniel Courgeau: Probability and social science.

Methodological relationships between the two approaches. Book Review.

European Journal of Population Studies, 29:127-129.

Willekens, F. (2013) Chronological objects in demographic research. Demographic

Research, 28(23): 649-680.

Willekens, F. (2011) A comment on Thomas K. Burch’s paper “Does

demography need differential equations?” Canadian Studies in Population, 38(1-

2):169-177

Reuser, M., F. Willekens and L. Bonneux (2011) Higher education delays and shortens cognitive impairment. A multistate life table analysis of the U.S.

Health and Retirement Study. European Journal of Epidemiology, 26(5):395-403

Willekens, F. (2011) Microsimulation in population projection. Cahiers québécois de

démographie, 40(2):267-297. Special issue on Microsimulation in Demography,

edited by L. Martel, E.C. Malenfant and A. Bélanger. Available at

http://www.erudit.org/revue/cqd/2011/v40/n2/index.htm

Nowok, B. and F. Willekens (2010) A probabilistic framework for harmonisation

of migration statistics. Population, Space and Place, 17(5): 521-533

Beets, G.C.N. and Willekens, F.J.C. (2010). The global economic crisis and

international migration: an uncertain outlook [Invited contribution]. Vienna

Yearbook of Population Research, 2009, 19-37.

120

Reuser, M., L. Bonneux and F. Willekens (2009) Smoking kills, obesity disables:

a multistate approach of the US Health and Retirement Survey. Obesity, 17:783-

789 Reuser, M., L. Bonneux and F. Willekens (2008) The burden of mortality of

obesity at middle and old age is small; a life table analysis of the US Health and

Retirement Survey. European Journal of Epidemiology 23(9): 601-607. Bosch, A.M., F.J. Willekens, A.H. Baqui, J.K.S. Van Ginneken and I. Hutter

(2008), Association between age at menarche and early life nutritional status in

rural Bangladesh. Journal of Biosocial Science 40 (2): 223-237.

Padmadas, S.S., J.G. Dias and F.J. Willekens (2006) Disentangling women’s

responses on complex dietary intake patterns from an Indian cross-sectional

survey: a latent-class analysis. Public Health Nutrition, 9(2):204-211

Dias, J.G. and F.J. Willekens (2005) Model-based clustering of sequential data

with an application to contraceptive use dynamics. Mathematical Population

Studies, 12: 135-157

Willekens, F.J. (2005) Biographic forecasting: bridging the micro-macro gap in

population forecasting. New Zealand Population Review, 31(1):77-124. Special

issue on “Population projections: Stochastic simulation techniques and

applications.”

Edited by A. Dharmalingam and I. Pool.

http://www.population.org.nz/nz-population-review/volume-31-1/

Padmadas, S., I. Hutter and F.J. Willekens (2004) Compression of women’s reproductive spans in Andhra Pradesh, India. International Family Planning

Perspectives, 30(1):12–19

Mamun, A.A., A. Peeters, J. Barendregt, F. Willekens, W. Nusselder, L. Bonneux

(2004) Smoking decreases the duration of life lived with and without

cardiovascular disease: a life course analysis of the Framingham Heart Study.

European Heart Journal, 25: 409–415

Willekens, F.J. (2004) Biografische vrijheid. Individueel gedrag en demografische

verandering. Bevolking en Gezin, 33:41-51.

Rogers, A., F. Willekens and J. Raymer (2003) Imposing age and spatial structures

on inadequate migration flow data sets, The Professional Geographer, 55(1):56-69.

Peeters, A., J. Barendregt, F.J. Willekens, J.P. Mackenbach, A.A. Mamun, and L.

Bonneux (2003) Obesity in adulthood and its consequences for life expectancy:

a lifetable analysis. Annals of Internal Medicine, 138:24-32

121

Padmadas, S., I. Hutter and F. Willekens (2002) Weaning initiation patterns and

subsequent linear growth progression among children aged 2-4 years in India.

International Journal of Epidemiology, 31:855-863. Rogers, A., F. Willekens, J. Little and J. Raymer (2002) Describing migration

spatial structure. Papers in Regional Science: Journal of the Regional Science Association

International, Vol. 81, no. 1, pp. 29-48. Rogers, A., F. Willekens and J. Raymer (2002) Capturing the age and spatial

structures of migration. Environment and Planning A 34(2):341-359

Peeters, A.A. Mamun, F. Willekens and L. Bonneux (2002) A cardiovascular life

course. A life course analysis of the original Framingham Heart Study cohort.

European Heart Journal, 23:458- 466

Rogers, A., F. Willekens and J. Raymer (2001) Modeling interregional migration

flows: continuity and change. Mathematical Population Studies 9, pp. 231-263.

Willekens, F. (2001) Theoretical and technical orientations toward longitudinal

research in the social sciences, Canadian Journal of Population, 28(2), pp. 189-217

Willekens, F. (1999) Probability models of migration: complete and incomplete

data, Southern African Journal of Demography 7(1), pp. 31-42.

Willekens, F. (1999) Modeling approaches to the indirect estimation of migration

flows: from entropy to EM. Mathematical Population Studies 7(3), pp. 239-278

Andreev, E., S; Scherbov and F. Willekens (1998) Population of Russia: what can

we expect in the future?, World Development 26(1), pp. 1939-1955

Van Poppel, F., E. Tabeau and F. Willekens (1996) Trends and sex-differentials in Dutch mortality since 1850: insights from a cohort and period perspective.

Genus 52(3-4), pp. 107-134

Willekens, F. (1994) Monitoring international migration in Europe. Towards a

statistical data base combining data from different sources, European Journal of

Population 10(1), pp. 1-42.

Willekens, F. and M. Oris (1993) Informatique et demographie. Chronologique

d'un dialogue obligé. Revue Informatique et Statistique dans les Sciences Humaines

(Université de Liège) 28, pp. 325-31 (also published under the same title in

Bulletin de Liaison de l’UIESP, No. 41, 1991, pp. 1- 11)

Willekens, F. and S. Scherbov (1992) Analysis of mortality data from the former

USSR: age-periodcohort analysis. World Health Statistics Quarterly (WHO) 45(1),

pp. 29-49.

122

Willekens, F. (1987) Migration and development: a micro-perspective. Journal of

the Institute of Economic Research (Dharwad, India) 22, pp. 51-68.

Willekens, F. (1985) Multiregionale demografie (multiregional demography). Planning, Methodiek en Toepassing 24, pp. 30-38.

Willekens, F. (1983) Log-linear analysis of spatial interaction. Papers of the Regional

Science Association 52, pp. 187-205. Rogers, A., F. Willekens and J. Ledent (1983) Migration and settlement. A

multiregional comparative study. Environment and Planning A 15, pp. 1585-1612.

Willekens, F., I. Shah, J.M. Shah, P. Ramachandran (1982) Multistate analysis of

marital status life tables: theory and application. Population Studies 36, pp. 129-

144.

Willekens, F. (1982) Specification and calibration of spatial interaction models. A

contingency table perspective and an application to intra-urban migration in

Rotterdam. Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie 74, pp. 239-252.

Willekens, F., A. Por and R. Raquillet (1981) Entropy, multiproportional, and

quadratic techniques for inferring detailed migration patterns from aggregate

data. Mathematical theories, algorithms, applications, and computer programs.

IIASA Reports. A Journal of International Applied Systems Analysis 4, pp. 83-124.

Willekens, F. (1980) Multistate analysis of tables of working life, Environment and

Planning A 12, pp. 563-588.

Drewe, P. and F. Willekens (1980) Maximum likelihood estimation of age-specific

migration flows in the Netherlands. Delft Progress Reports, 5, pp. 92-111. Willekens, F. (1980) Entropy, multiproportional adjustment and the analysis of

contingency tables. Systemi Urbani 2, pp. 171-201.

Willekens, F. (1979) Optimal migration policies. An analytical approach. Regional

Science and Urban Economics 9, pp. 345-367.

Propoi, A. and F. Willekens (1978) A dynamic linear programming approach to

national settlement systems planning. Environment and Planning A 10, pp. 561-

574.

Rogers, A. and F. Willekens (1978) The spatial reproductive value and the

momentum of spatial zero population growth. Environment and Planning A 10,

pp. 503-518.

Willekens, F. (1977) Sensitivity analysis in multiregional demographic models.

Environment and Planning A 9, pp. 653-674.

123

Rogers, A. and F. Willekens (1976) Spatial population dynamics. Papers of the

Regional Science Association 36, pp. 1-34.

Reyns, A. and F. Willekens (1973) Le mouvement saisonnier des prix des produits agricoles sur les marchés de Kinshasa (Seasonal price fluctuations of

agricultural products at Kinshasa markets). Cahiers Zairois de la Recherche et du

Développement 16.

INVITED CHAPTERS IN BOOKS

Willekens, F. (2017) The decision to emigrate: a simulation model based on the

theory of planned behaviour. In: A. Grow and J. van Bavel eds. Agent-based

modelling in population studies. Springer. pp. 257-299 Willekens, F. (2016) Migration flows: measurement, analysis and modeling. In:

M.J. White (ed.), International Handbook of Migration and Population

Distribution. Springer; pp.225-241, DOI: 10.1007/978-94-017-7282-2_11

Willekens, F. (2016) Recommendations for the analysis of life histories in

historical demography. In: Matthijs, K., Hin, S., Matsuo, H. and Kok, J. (eds.)

2016. The future of historical demography. Upside down and inside out.

Leuven / Den Haag: Acco Publishers. ISBN 9789462927223, pp. 145-147

Willekens, F. and E. van Imhoff (2015) Formal demography of families and

households. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences,

2nd edition, Volume 8, pp. 725-730

http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-08-097086-8.31016-9

Kreyenfeld, M. and F. Willekens (2015) Data bases and statistical systems:

demography. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences,

2nd edition, Volume 8, pp.735-741

http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-08-097086-8.41013-5

Willekens, F. (2015) Demographic transitions in Europe and the world. In: K. Matthijs, K. Neels, C Timmerman. J. Haers and S. Mels eds. Beyond the

demographic divide. Drivers of population change at work in Europe, the

Middle-East and North Africa. Ashgate (International Population Studies

Series) pp. 13-44 http://www.ashgate.com/isbn/9781472439543 and

http://www.tandfebooks.com/userimages/ContentEditor/1464258173933/

9781472439543_oachapter1.pdf (open access)

124

Willekens, F. (2014) Agency in population policies. In: van Dalen, H. & Esveldt,

I. eds. Nico van Nimwegen: The resourceful demographer: Liber Amicorum. The Hague:

Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute, p. 50-53 Willekens, F. (2012). El futuro del análisis longitudinal. Información Estadística y

Cartográfica de Andalucía (IECA), 2011(1), 76-77. (Special issue: IECA, El

futuro de la población. Instituto de Estadística y Cartografía de Andalucía (IECA), Sevilla (Spain)) (In Spanish)

Willekens, F. (2012). Las proyecciones de población como método estadístico.

Información Estadística y Cartográfica de Andalucía (IECA), 2011(1), 57-66

(Special issue: IECA, El futuro de la población. Instituto de Estadística y

Cartografía de Andalucía (IECA), Sevilla (Spain)) (In Spanish)

Willekens, F. (2011) Population accounts. In: J. Stillwell & M. Clarke (eds.),

Population dynamics and projection methods. Understanding Population Trends and

Processes 9, Dordrecht [etc.]: Springer, p. 29-40 (Liber Americorum for Philip

Rees, University of Leeds)

Willekens, F. (2010). The impact of ageing for social and political processes in

the Netherlands. In W. Hofmeister, M. Sarmah & P. Rüppel (Eds.), Ageing and

politics: consequences for Asia and Europe (Panorama: insights into Asian and

European affairs, 01-2010) (pp. 207-247). Singapore: Konrad Adenauer

Stiftung. https://pure.knaw.nl/portal/en/publications/the-impact-of-ageing-

for-social-andpolitical-processes-in-the-netherlands(a850c228-e76b-420e-

acf0-bb50421ee127).html and http://www.kas.de/politikdialog-asien/en/publications/20784/

Willekens, F. (2010) Demografie: instrumentarium of interpretatiekader?

(Demography: toolkit or paradigm?). Liber Amicorum Hilary Page, in: M.C.W.

Eeckhaut, B. van de Putte, R. van Rossem and T. de Bruycker eds. (2010) Het

sociaal-demografisch perspectief. Liber Amicorum ter ere van het emeritaat

van Prof. Dr. Hilary Page, Academia Press, Ghent (Belgium) (in Dutch)

Willekens, F. (2010) Family and household demography. In: Yi Zeng ed.

Demography. Vol. II. Encyclopedia of Life Support Systems, UNESCO in

partnership with EOLSS Publishers, Oxford, UK. pp. 86-112.

http://www.eolss.net/Sample-Chapters/C04/E6-147-14-00.pdf.

Full paper: http://people.duke.edu/~zengyi/UNESCO-

EOLSS%20Demography-%20revised-finalmanuscripts/Ch%2014-

Family%20&%20Households%20Demography-Willekens/E6-147-

125

Family%20HH%20Dem%2014-TXT_FW2.doc

Willekens, F. (2009) Continuous-time microsimulation in longitudinal analysis.

In: A. Zaidi, A. Harding and P. Williamson eds. New frontiers in microsimulation modelling. Ashgate, Surrey, UK, pp. 413-436.

Willekens, F. (2008) Models of migration. In: J. Raymer and F. Willekens eds.

International migration in Europe. Data, models and estimates. Wiley, Bognor Regis, West Sussex, UK.

Raymer, J. and F. Willekens (2008) Introduction. In: J. Raymer and F. Willekens

eds. International migration in Europe. Data, models and estimates. Wiley,

Bognor Regis, West Sussex, UK.

Willekens, F. and J. Raymer (2008) Conclusion. In: J. Raymer and F. Willekens

eds. International migration in Europe. Data, models and estimates. Wiley,

Bognor Regis, West Sussex, UK.

Willekens, F. (2008) Demography and higher education: the impact on the age

structure of staff and human capital formation. In: OECD Centre for

Educational Research and Innovation, Higher education to 2030. Vol 1.

Demography, OECD Publishing, Paris, pp. 105-124.

http://www.oecd.org/berlin/41820422.pdf

Willekens, F. (2008) Laudation for Ron Lesthaeghe. In: J. Surkyin, P. Deboosere

and J. van Bavel eds. Demographic challenges for the 21st century. A state of

the art of demography. VUB Press, Brussels, pp. 15-24 (Liber Americorum for

prof. Ron Lesthaeghe, Free University Brussels). Willekens, F. (2007) Laudatio presented on the occasion of the retirement of prof.

Ron Lesthaeghe from the Vrije Universiteit Brussels during the international

conference “Demographic challenges for the 21st century. A state of the art in

demography.”, Brussels, 15-16 February 2007.

De Beer, J., N. Van der Gaag and F. Willekens (2007). A tool for projecting age

patterns based on a standard age schedule and assumptions about relative risks

using linear splines: TOPALS. In: Eurostat, Work session on demographic projections;

Bucharest, 10-12 October 2007. Methodologies and working papers; 2007 edition. pp.

211-235.

Gampe, J., S. Zinn, F. Willekens and N. Van der Gaag (2007) Population

forecasting via microsimulation: the software design of the MicMac-project. In:

EUROSTAT, Work session on demographic projections, Bucharest, 10-12 October 2007.

Methodologies and working papers; 2007 edition, pp. 237-241

126

Willekens, F.J. (2006) Capacity building for longitudinal research. In: Proceedings

of the conference “Longitudinal social and health surveys in an international

perspective", Montreal, January 25-27 2006 / Statistics Canada. S.l.: Statistics Canada, 2006. 19 p. Published as a book on the internet by M. Wolfson eds.

Statistics Canada, www.ciqss.umontreal.ca/Longit/session6_paper3.html

Willekens, F.J. (2006) Territorio y análysis demográfico: una síntesis necesaria. In: Juan Antonio Fernández Cordon and Jesús Leal Maldonado eds. Análysis

territorial de la demografía española. 2006. Fundación Fernando Abril

Martorell. Madrid, pp. 17-52.

Matsuo, H. and F. Willekens (2003) Event histories in the Netherlands Fertility

and Family Survey 1998. A technical report. Research Report 03-1. Population

Research Centre, University of Groningen, Groningen (119 pp.)

Tabeau, E., F. Willekens and F. Van Poppel (2002) Parameterisation as a tool in

analysing age, period and cohort effects on mortality: a case study of the

Netherlands. In: G. Wunsch, M. Mouchart and J. Duchene eds. The life table.

Modelling survival and death. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, pp.

141-169.

Willekens, F. (2001) Gompertz in context: the Gompertz and related

distributions. In: E. Tabeau, A, van den Berg Jeths and C. Heathcote eds.

Forecasting mortality in developed countries. Insights from a statistical,

demographic and epidemiological perspective. Kluwer Academic Publishers,

Dordrecht, pp. 105 –126. Willekens, F. (1999) Monitoring demographic change. In: A. Kuijsten, H. De

Gans and H. De Feijter eds. The joy of demography ... and other disciplines.

Essays in honour of Dirk van de Kaa. Thela Thesis, Amsterdam, pp. 263-276.

Willekens, F. (1999) The life course: models and analysis. In: L.J.G. van Wissen

and P.A. Dykstra eds. Population issues: an interdisciplinary focus. Kluwer

Academic/Plenum Press, New York, pp. 23-51.

Willekens, F. (1998) Elderly migration in a life-course context. In: A. Rogers ed.

Immigration, internal migration, and the national redistribution of the elderly

population. The third Colorado Conference on Elderly Migration, Institute of

Behavioral Science, University of Colorado at Boulder, Boulder, Co., May 1998

Willekens, F. (1997) Household and family dynamics as a sequential process. In:

L.A. Vaskovics ed. Familienleitbilder und Familienrealitäten, Leske and

Budrich, Opladen, pp. 199-223.

127

Willekens, F. (1996) From counting people to interpretation of population

statistics, In: NIDI and UNFPA eds. INNOTEC (Papers of Expert Group

Meeting on Innovative Techniques for Population Censuses and Large-Scale Demographic Surveys, The Hague, 22-26 April 1996), NIDI, The Hague and

UNFPA, New York, pp. 269-274.

Willekens, F. and S. Scherbov (1995) Demographic trends in Russia, In: H. van den Brekel and F. Deven eds. Population and family in the Low Countries

1994, Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, 1995, pp. 177-230.

Willekens, F. and S. Scherbov (1994) Marital and fertility experience of Soviet

women, In: W. Lutz, S. Scherbov and A. Volkov eds. Demographic trends in

the Soviet Union before 1991. Routledge, London, pp. 185-210.

Willekens, F. (1994) Children in the Third World. A demographic profile. In:

G.C.N. Beets et al. eds., Population and family in the low countries 1993, Swets

& Zeitlinger, Lisse, the Netherlands, pp. 167- 208. (Keynote address on

occasion of 10th anniversary of Dutch Chapter of Save the Children)

Willekens, F. (1993) The impact of fertility change on population distribution. In:

Coping with sustained low fertility in France and the Netherlands, N. van Nimwegen,

J.C. Chesnais, P. Dykstra eds., Swets and Zeitlinger Publishers, Amsterdam,

pp. 161-193.

Courgeau D., D. Pumain and F. Willekens (1993) Spatial population issues:

Comparison. In Coping with sustained low fertility in France and the Netherlands, N.

van Nimwegen, J.C. Chesnais, P. Dykstra eds., Swets and Zeitlinger Publishers, Amsterdam, pp. 195-198.

Willekens, F. (1992) Models of man in demography. In: H.A. Becker ed.

Dynamics of cohort and generations research. Thesis Publishers, Amsterdam,

pp.253-281.

Willekens, F. (1992) National population forecasting: state-of-the-art and

research needs. In: N. Keilman and H. Cruijssen eds. National population

forecasting in industrialized countries., Swets en Zeitlinger, Lisse, pp. 283-322.

Willekens, F. (1991) Understanding the interdependence between parallel careers.

In: J.J. Siegers, J. de Jong-Gierveld and E. van Imhof eds. Female labour market

behaviour and fertility: preferences, restrictions and behaviour. Springer

Verlag, Berlin, pp. 11-31. http://pure.knaw.nl/portal/files/488826/18931.pdf

Drewe, P., L. Eichperger, N. Keilman, F. van Poppel and F. Willekens (1991)

Multiregional population projection in the Netherlands. In: D. Pumain ed.

128

Spatial analysis and population dynamics. John Libbey Eurotext and INED,

Paris, pp. 59-73.

Willekens, F. (1991) Life table analysis of staging processes. In: H. Becker ed. Life histories and generations. ISOR Press, Utrecht, pp. 477-518.

Willekens, F. (1991) Synthetic biographies: an extension of the multistate life

table. In: A. Bonaguidi ed. Prospective methodologiche nello studio della mobilita della popolazione. Pacirni Editore, Pisa, pp. 83-98.

Willekens, F. (1991) Where is population geography going? Contribution to

discussion. In: D. NOIN ed. Where is population geography going?

International Geographical Union, Commission on Population Geography, pp.

22-23.

Willekens, F. (1991) El componente de migración en los modelos multiregionales

de proyección demográfica. In: X, Demografía urbana y regional, Consejo

Superior de Investigaciones Cientifícas, Madrid, pp. 93-123.

Willekens, F. (1991) Demographic challenges to the Canadian society. In: C.H.W.

Remie en J.M. Lacroix red. Canada on the threshold of the 21st century.

European reflections upon the future of Canada. John Benjamins Publ. Co.,

Amsterdam, pp. 39-46.

Willekens, F. (1991) Synthetic biographies: extension of a multistate life table. In:

A. Bonaguidi red. Prospettive methodologiche nello studio della mobilita della

popolazione. Pacirni Editore, Pisa, pp. 83-98.

Willekens, F. (1990) Demographic forecasting. State-of-the-art and research needs. In: C.A. Hazeu and G.A.B. Frinking eds. Emerging issues in

demographic research. Elsevier Science Publ., Amsterdam, pp. 9-66.

https://pure.knaw.nl/portal/files/527476/18930.pdf

Willekens, F. (1988) A life course perspective on household dynamics. In: N.

Keilman, A. Kuijsten and A. Vossen eds. Modelling household formation and

dissolution. Oxford: Clarendon Press, pp. 87-107.

Rees Ph. and F. Willekens (1988) Population projection: Dutch and English

multiregional methods. In: J. Stillwell and H.J. Scholten eds. Contemporary

research in population Geography. A comparison of the United Kingdom and

the Netherlands. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, pp. 19-37.

Willekens, F. (1987) The marital status life-table. In: J. Bongaarts, T. Burch and

K.W. Wachter eds. Family demography: models and applications. Oxford:

Clarendon Press (for IUSSP), pp. 125-149.

129

Willekens, F. (1987) Micro dynamics of labour market processes. In: O. Verkoren

and J. van Weesep eds. Spatial mobility and urban change. Netherlands

Geographical Studies no. 37, pp. 65-76. Rogers, A. and F. Willekens (1986) Introduction. In: A. Rogers and F. Willekens

eds. Migration and settlement: a multiregional comparative study. Dordrecht,

The Netherlands: Reidel Press, pp. 3-17. Rees, Ph. and F. Willekens (1986) Data and Accounts. In: A. Rogers and F.

Willekens eds. Migration and settlement: a multiregional comparative study.

Dordrecht, The Netherlands: Reidel Press, pp. 19- 58.

Rogers, A. and F. Willekens (1986) A short course on multiregional demography.

In: A. Rogers and F. Willekens eds. Migration and settlement: a multiregional

comparative study. Dordrecht, The Netherlands: Reidel Press, pp. 355-384.

Willekens, F. and N. Baydar (1986) Forecasting place-to-place migration with

generalized linear models. In: R. Woods and Ph. Rees eds. Population

structures and models. Developments in Spatial Demography, London: Allen

and Unwin, pp. 203-244.

Willekens, F. (1985) Improving national population projections methodology. A

discussion and recommendations. In: US Bureau of the Census. Proceedings

of the First Annual Research Conference, 1985. Washington: US Government

Printing Office, pp. 288-297.

Willekens, F. (1985) Comparability of migration data. Utopia or reality? In: M.

Poulain ed. Migrations internes. Collecte de données et méthodes d'analyse. (Chaire Quételet, 1983). Louvain-la-Neuve, Belgium: Cabay, pp. 409-441.

Willekens, F. and N. Baydar (1985) Hybrid log-linear models. In: P. Nijkamp, H.

Leitner and N. Wrigley eds. Measuring the unmeasurable. Dordrecht, The

Netherlands: Martinus Nijhoff Publ., 1985, pp. 141-176. (Shorter version of

NIDI Working Paper no. 41, 1983).

Willekens, F. and M.R. Shah (1984) A note on log-linear modelling of rates and

proportions. In: G. Bahrenberg, M.M. Fischer and P. Nijkamp eds. Recent

developments in spatial data analysis. Methodology, measurement, models.

Aldershot, UK: Gower, pp. 253-270.

Willekens, F. (1984) Approaches and innovations in policy-oriented migration

and population distribution research. In: H. ter Heide and F. Willekens eds.

Demographic research and spatial policy. London: Academic Press, pp. 21-43.

130

Willekens, F. and P. Drewe (1984) A Multiregional model for regional

demographic projection. In: H. ter Heide and F. Willekens eds. Demographic

research and spatial policy. London: Academic Press, pp. 309-334. Willekens, F. (1984) Spatial policy and demographic research opportunities. In:

H. ter Heide and F. Willekens eds. Demographic research and spatial policy.

London: Academic Press, pp. 355-401. Scholten, H. and F. Willekens (1983) Log-lineaire modellen. In: F.M. Dieleman,

H. Folmer and H.J.P. Timmerman, red.: Methoden en technieken voor

geografen en planologen. Haarlem: Unieboek, pp. 86-110.

Van Poppel, F. and F. Willekens (1983) The decrease in the age at first marriage

in the Netherlands after the Second World War: a log-linear analysis. In:

Population and Family in the Low Countries III, Voorburg, Brussel: NIDI-

CBGS, pp. 223-280 (short version of NIDI Working Paper no. 31, 1982).

Willekens, F. (1982) Multiregional population analysis for urban and regional

planning. In: M. Batty and B. Hutchinson eds. Systems analysis in urban policy-

making and planning. New York: Plenum Press, pp. 227-241.

Willekens, F. (1982) Identification and measurement of spatial population

movements. In: ESCAP, National Migration Survey Series Manual No. X. New

York: United Nations, pp. 74-97.

Willekens, F. (1982) Multidimensional population analysis with incomplete data.

In: K. Land and A. Rogers eds. Multidimensional mathematical demography.

Academic Press, New York, pp. 43 – 111 Willekens, F. (1981) Evaluatie-onderzoek: mogelijkheden en problemen.

(Evaluation research: possibilities and problems). In: Vereniging voor

Economie, Overheidsinterventies. Effectiviteit en efficiëntie. Leuven,

Universitaire Pers, pp. 633-648.

Willekens, F. (1980) Regional demographic modelling. In: F.G. Adams en N.J.

Glickman eds. Modelling the Multiregional Economic System. Perspectives for

the Eighties. Lexington, Mass.: D.C. Heath and Co., pp. 179-191.

Willekens, F. (1979) Optimal control of dynamic population systems. In: P.M.

Boulanger ed., Approche Systémique en Sciences de la Population (Chaire

Quételet, 1978), Liège, Belgium: Ordina Editions, pp. 119-157.

Several reprints in D.J. Bogue, E.E. Arriaga and D.L. Anderton eds. Readings in

population research methodology. Social Development Center, Chicago, and

UNFPA, New York, 1993.

131

a. A multiregional model for regional demographic projection. (with P.

Drewe) pp. 17.49 - 17.57.

b. The APC model. (with N. Baydar), pp. 16.64 - 16.83. c. Multistate analysis: tables of working life., pp. 22.13 - 22.38.

d. Multidimensional population analysis with incomplete data., pp. 22.49 -

22.82. e. Multistate analysis of marital status life tables. Theory and application. (with

I. Shah, J.M. Shah and P. Ramachandran), pp. 13.30 - 13.38.

INVITED RESEARCH POLICY REPORTS (long-term research directions)

Willekens, F. (2016) International migration. Report of Research Group MPIDR,

April 2013-March 2016. Max Planck Institute for Demographic Research,

Rostock

Willekens, F. (2013) Agent-based modelling of international migration. Research

strategy for a new Max Planck research group. Max Planck Institute for

Demographic Research, Rostock.

de Haas, H., H. de Valk and F. Willekens (2012) Population on the move. New

insights on migration and integration policies in Europe. Population & Policy

Compact, Vol. 3, April 2012. Population Europe. Available at

http://www.population-europe.eu/policy-brief/population-move

Willekens, F. (2001) The European higher education area: challenges and opportunities for demography. For IUSSP Seminar Demographic Training in

the Third Millennium, Rabat, Morocco, 15-18 May 2001

Willekens, F. (1998) Demographic teaching and research at the University

of Groningen: the Population Research Centre. Bevolking en Gezin (Dutch and

Flemish scientific population journal) Vol. 27, no. 1, 1998, pp. 140-154 (in

Dutch)

Willekens, F. (1997) Curriculum needs: perspectives from Europe. In: D. Bogue

ed., Defining a new demography: curriculum needs for the 1990s and beyond,

Social Development Center, Chicago, 1997, pp. 1-10. (Invited paper to session,

organized by D. Bogue, at the Annual Meeting of the Population Association

of America, New Orleans, May 9-11, 1996].

Willekens, F. (1997) Future prospects for population research in the Netherlands.

In: J.C. Chasteland and L. Roussel eds. Les contours de la demographie: au

132

seuil du XXIe siècle. INED, Paris, and C. Chasteland and L. Roussel eds.1945-

1995: Half a century of population research. Past achievements, and future

prospects., Presses Universitaires de France, Paris [ Invited presentation at the International Symposium 1945-1995: Half a century of population research: past

achievements and future prospects, organised on the occasion of the 50th anniversary

of INED (Institut National d'Etudes Démographiques), Paris, 25-27 October 1995].

Willekens, F. (1996) Population policies for a sustainable human development.

In: M.J.T. Kok ed. Environmental security and sustainable development.

Dutch National Programme on Global Air Pollution and Climate Change

(NRP), Bilthoven, The Netherlands, pp. 108-117.[Invited presention at the

International Workshop on Environmental Security and Sustainable

Development, The Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences

(KNAW), Amsterdam, 18-19 April 1996 [organized by the Dutch National

Research Programme on Global Air Pollution and Climate Change (NRP), the

Netherlands Committee on Human Dimensions of Global Change (HDP-

KNAW), and the Netherlands Organisation for Scientific Research (NWO)]

Willekens, F. (1996) Universitaire demografiebeoefening (Demography at Dutch

universities), In: H. van Leusden ed. Demografie op het snijvlak van

maatschappij en wetenschap: prioriteiten voor toekomstig onderzoek

(Demography between society and science: priorities for future research),

NIDI (Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute) Report, no. 45, pp. 13-27, NIDI, The Hague. [Invited speech on the occasion of the 25th

anniversary of the NIDI, The Hague, 14 June 1995, The Hague]

Willekens, F. (1994) Demography. In: Royal Netherlands Academy of Sciences

(KNAW) and Netherlands Organisation for Scientific Research (NWO), The

agenda for behavioural and social sciences, KNAW and NWO, Amsterdam,

pp. 40-46 (Report of Symposium of 30 November 1993)

Willekens, F. (1991) Opening address. In: X, Perspectives on demographic

behaviour, PDODPaper No. 1, May 1991, pp. 1-5. Address on the occasion of

the opening of the Netherlands Graduate School for Research in Demography

(Postdoctorale Onderzoekersopleiding Demografie (PDOD), 5 November

1990, Amsterdam

133

REPORTS

Klabunde, A., S. Zinn, M. Leuchter and F. Willekens (2015) An agent-based decision model of migration, embedded in the life course – Model description

in ODD+D format. Working Paper WP 2015-002, Max Planck Institute for

Demographic Research (MPIR), Rostock. Willekens, F. and RF (Resource Flows) Team (2011) Developing a tool to

increase transparency in data for reproductive health and family planning: an

approach based on the UNFPA/NIDI Resource Flows Survey. Report for the

International Planned Parenthood Federation (IPPF). Netherlands

Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI), The Hague.

Willekens, F. and RF (Resource Flows) Team (2011) Out-of-pocket expenditures

(OOPE) for sexual and reproductive health. Background discussion paper for

workshop "Tracking Out-of- Pocket Expenditures for Sexual and

Reproductive Health.”. Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute

(NIDI), The Hague.

Willekens, F., N. van der Gaag and partners in MicMac project (2009) MicMac.

Bridging the micro-macro gap in population forecasting. Final Report, EU 6th

Framework Programme Contract no. SP23-CT-2005-006637. Netherlands

Interdisciplinary Demographic Institute, The Hague.

Willekens, F., E. Beekink and A. Ernsten (2008) The Resource Flows Project:

overview and assessment of the data collection process. Report to UNFPA. Netherlands Interdiscipinary Demographic Institute, The Hague (pp. 54).

Willekens, F. (2005) Towards a system of reproductive health accounts. NIDI

Report 68 (97 pp.)

-Biedenkopf, K., H. Bertram, M. Kässman, P. Kirchof, E. Niejahr, H.-W. Sinn and

F. Willekens (2005) Starke Familie. Bericht der Kommission Familie und

demographisher Wandel, Robert Bosch Stiftung, Stuttgart.

http://www.boschstiftung.de/content/language1/downloads/BuG_Familie_Stu

die_Kommissionsbericht_Bericht.pdf

Matsuo, H. and F. Willekens (2003) Event histories in the Netherlands Fertility

and Family Survey 1998. A technical report. Research Report 03-1. Population

Research Centre, University of Groningen, Groningen (119 pp.)

134

Khatun, M. and F. Willekens (2001) The life history calendar. Technical aspects

of data analysis using contraceptive calendar of the Bangladesh Demographic

and Health Survey. Working Paper 01-2, October (80 pp.) Andreev, E., S. Scherbov and F. Willekens (1997) The population of Russia.

Fewer and older. Groningen Demographic Report no. 22. Population Research

Centre, University of Groningen. Willekens, F. and R. Hakkert eds. (1996) Directory of demographic software.

IUSSP, Liege, The publication is an outcome of the IUSSP Working Group on

Demographic Software and Microcomputing. Published in 1998 on the

internet: http://www.unfpacst.cl (site United Nations Population Fund,

CELADE, Chili).

Hakkert, R. and F. Willekens eds. (1996) Evaluation of demographic software.

IUSSP, Liege. The publication is an outcome of the IUSSP Working Group on

Demographic Software and Micro-computing).

Willekens, F. and P. Ramachandran (1996) Life and death in India. A quantitative

assessment of mortality trends based on life-table analysis of national and

regional SRS data. Manuscript, NIDI, The Hague.

Hutter, I., F. Willekens, H.B.M. Hilderink and L.W. Niessen (1996) Fertility

change in India. RIVM Report no. 461502013 and GLOBO Series Report no,

13, pp. 90.

Eding, H., F. Willekens and H. Cruijsen (1996) Long-term demographic scenarios

for the European Union. Groningen Demographic Report no. 20. Population Research Centre, University of Groningen.

Andreev, E., S. Scherbov and F. Willekens (1995) Sources of information on the

population of Russia. Groningen Demographic Report no. 19, Population

Research Centre, University of Groningen.

van Vianen, H., F. Willekens, I. Hutter, M.B.A. van Asselt, H.B.M. Hinderink,

L.W. Niessen and J. Rotmans (1994) Fertility change: a global integrated

perspective. National Institute for Public Health and Environmental

Protection (RIVM), Bilthoven and Population Research Centre, University of

Groningen, 1994, 56 pp.

Tabeau, E., F. van Poppel and F. Willekens (1994) Mortality in the Netherlands,

1850-1991: the data base. NIDI Reports no. 36, 85 pp.

Andreev, E., S. Scherbov and F. Willekens (1993) Mortality in the former Soviet

Union. Past and future. WP-93-13, IIASA, Laxenburg, Austria, 90 pp.

135

Willekens, F. (1993) Estimation of transition intensities from census and

retrospective survey data. The case of migration. NIDI, The Hague, 44 pp.

Willekens, F. and P. Ramachandran (1993) Estimation of migration flows from limited data. Theory and application. NIDI, The Hague.

Willekens, F. and P. Ramachandran (1992) Life tables for India and the states.

1986-1988. NIDI and Department of Demography, Sri Venkateswara University, Tirupati, Andhra Pradesh (31 pp. + tables).

Willekens, F. (1992) The IUSSP software project. Paper presented at the annual

meeting of the Population Association of America, Denver, 1992.

https://pure.knaw.nl/portal/files/489363/20810.pdf

Willekens, F., F. van Poppel, N. Keilman, L. Eichperger and P. Drewe (1989)

MUDEA-prognoses van de bevolking van de COROP gebieden en de vier

grote steden (MUDEA forecasts of the population of the COROP areas and

the 4 large cities). The Hague, Netherlands Physical Planning Agency - RPD),

pp. 78.

Willekens, F. (1986) Integratie van beschrijvende en verklarende analyses van

migratie en multiregionale bevolkingsvooruitberekening (MUDEA II): een

integratiekader. Intern Rapport no. 43, The Hague: NIDI, pp. 31.

Willekens, F. and P. Drewe (1986) Prognose van migratie - een illustratie. Intern

Rapport no. 44, The Hague: NIDI, pp. 31.

Rees, Ph. and F. Willekens (1986) How the Dutch and the English adopted

multiregional models for subnational population projection. Working Paper 472, School of Geography, University of Leeds.

Willekens, F. (1985) Ontwikkeling van een methodiek voor de vervaardiging van

regionale bevolkingsprognoses en studie van het spreidingsbeleid.

Samenvatting (Development of a methodology for regional population

forecasting and for population distribution policy analysis. Summary report).

Intern Rapport no. 37, Voorburg: NIDI.

Willekens, F. (1985) Multiregional demography. Working Paper no. 59,

Voorburg: NIDI.

Willekens, F. and H. ter Heide (1985) Demographic research and spatial policy:

a progress report. Working Paper no. 61, Voorburg: NIDI.

Willekens, F. and N. Baydar (1984) Age-period-cohort models for forecasting

fertility. Working Paper no. 45, Voorburg: NIDI.

136

Willekens, F. (1984) Log-lineaire en gegeneraliseerde lineaire modellen in

sociologisch onderzoek (Log-linear and generalized linear models in

sociological research). Intern Rapport no. 31, Voorburg: NIDI. Willekens, F. (1984) Multiregionale demografie (Multiregional demography).

Intern Rapport no. 33, Voorburg: NIDI.

Willekens, F. and N. Baydar (1983) Multidimensional forecasting. A system approach. Working Paper no. 40, Voorburg: NIDI.

Willekens, F. and P.S. Nair (1982) The data base for migration analysis in

developing countries. With an emphasis on India. Working Paper no. 28,

Voorburg: NIDI.

Rees, Ph. and F. Willekens (1981) Data bases and accounting frameworks for

IIASA's comparative migration and settlement study. IIASA Collaborative

Paper, CP-81-39.

Willekens, F. and D. Philipov (1981) Dynamics of multiregional population

systems: a mathematical analysis of the growth path. Working Paper no. 22,

Voorburg: NIDI.

Willekens, F. (1979) Computer program for increment-decrement (multistate) life

table analysis: a user's manual to LIFEINDEC. IIASA Working Paper WP-79-

102.

Rogers, A. and F. Willekens (1978) Migration and settlement: measurement and

analysis. IIASA, Research Report RR-78-13.

Willekens, F. and A. Rogers (1978) Spatial population analysis. Methods and computer programs. IIASA, Research Report RR-78-18.

Willekens, F. and M. Shah (1978) Rural-urban population projections for Kenya

and implications for development. IIASA, Research Memorandum RM-78-85.

Willekens, F. (1978) Internal migration: a review of issues and research activities.

ERIPLAN, Research Report No. 1, ERIPLAN, Brussels.

Willekens, F. (1978) The demography of labor force participation. IIASA,

Research Memorandum RM-78-17.

Willekens, F. (1977) The spatial reproductive value. Theory and applications.

IIASA, Research Memorandum RM-77-09.

Willekens, F. and A. Rogers (1977) More computer programs for spatial

demographic analysis. IIASA, Research Memorandum RM-77-30.

137

Willekens, F. (1977) Spatial population growth in developing countries. With a

special emphasis on the impact of agriculture. IIASA Working Paper WP-77-

04. Willekens, F. and A. Rogers (1977) Normative modeling in demo-economics

(with A. Rogers). IIASA, Research Report RR-77-23.

Willekens, F. (1977) The recovery of detailed migration patterns from aggregate data: an entropy maximizing approach. IIASA, Research Memorandum RM-

77-58.

Rogers, A. and F. Willekens (1976) Spatial zero population growth. IIASA,

Research Memorandum RM-76-25.

Willekens, F. (1976) Sensitivity analysis. IIASA, Research Memorandum RM-76-

49.

Willekens, F. (1976) Optimal migration policies. IIASA, Research Memorandum

RM-76-50.

Willekens, F. and A. Rogers (1976) Computer programs for spatial demographic

analysis. IIASA, Research Memorandum RM-76-58.

Willekens, F. (1976) The Brussels urban simulation model. Research Report.

Gewestelijke Economische Raad voor Brabant (GERB-CERB), Brussels.

OTHER (PROFESSIONAL PUBLICATIONS)

Willekens, F. (2017) De wortels van het Amerikaanse immigratiebeleid (The

background of the American immigration policy). Demos, NIDI bulletin over

bevolking en samenleving. 33(4):5-7.

Willekens, F. (2016) In memory of Janina Józwiak. Studia Demograficzne,

2(170):35_26.

http://www.sd.pan.pl/index.php?option=com_content&view=category&lay

out=blog&id=34&Itemid=174&lang=en

Willekens, F. and N. van Nimwegen (2010) De pracht van demography (The

beauty of demography). Demos, NIDI bulletin over bevolking en samenleving 26(9):1-

2.

Beets, G. and F. Willekens (2009) De crisis in international migratie (The crisis in

international migration). Demos, NIDI bulletin over bevolking en samenleving 25(9):5-

7.

138

Willekens, F. and E. Beekink (2008) Measuring out-of-pocket expenditures for

sexual and reproductive health. Resource Flows Newsletter, no. 10, pp. 1-9.

Willekens, F. and E. Beekink (2008) The HIV/AIDS philanthropy sector: towards harmonization of resource tracking. Resource Flows Newsletter, no. 9, pp.

1-7.

Bonneux L, Barendregt J.J., Willekens F.J., Mackenbach J.P., Mamun A.A., Peeters A. (2005) Overgewicht eist zware tol; gezondheidsrisico vergelijkbaar

met dat bij roken. Demos, NIDI bulletin over bevolking en samenleving, 21(1):1-4

Willekens, F. (2004) Evert van Imhoff (1959-2004). Demos, NIDI bulletin over

bevolking en samenleving, 20(8):64.

Willekens, F. (2002) Professor Jerzy J. Holzer. A reminiscence. Studia

Demograficzne (Poland), 2(140):47-48

Willekens, F. (1993) Essay for the Ministry of Transportation (V&W) "Project

Policy Instruments for the Ministry", (subject: values and behaviour in Dutch

society).

Willekens, F. (1992) Project request from The Government of Bangladesh to The

United Nations Population Fund and The Government of the Netherlands on

the utilization of census and survey data for development planning, Bangladesh

Bureau of Statistics, Dakha, May 1992.

Willekens, F. ed. (1991) Populations in transition. Keynote addresses on the

occasion of the opening of the Population Research Centre, University of

Groningen, 22 November 1991. With contributions by N. Keyfitz and S. Shatalin (60 pp.).

Willekens, F. (1991) Demographic software and micro-computing. Background

material prepared for the IUSSP Working Group on Demographic Software

and Micro-computing. International Un13 ion for the Scientific Study of

Population (IUSSP), Liege and NIDI, Den Haag, March 1991 (100 pp.)

Willekens, F. (1990) Beweging in de demografie (Changes in demography).

Inaugural lecture, University of Groningen, 13th March 1990 (33 pp.)

Willekens, F. (1986) Global and European demographic developments. Die

Versicherungsrundschau (Zeitschrift der Oesterreichischen Gesellschaft für

Versicherungsfachwissen), 41 Jahrgang, Nr. 3/4 (März/April 1986), pp. 103-

110.

Willekens, F. (1985) Die demographische Entwicklung weltweit und in Europa.

In: Comité Européen des Assurance. Die CEA Hefte Nr. 3 (Kolloquium "Die

139

Zukunft sichern", Zürich, 28 August 1984), 1985, pp. 35-47. (CEA = Comité

Européen des Assurances).

Willekens, F. (1977) Migration: a cause for urban growth. Options. A IIASA News

Report, Autumn 1977, pp. 8-9.

Willekens, F. (1977) The IIASA scientific area 'Human Settlements and Services'

and the biomedical team. In: E.N. Shigan and R. Gibbs eds. Modeling health care systems. Collaborative Publication CP-77-8, IIASA, Laxenburg.

SELECTED PRESENTATIONS

Willekens, F. (2017) International migration. An actor-based approach. Invited

lecture, Hertie School of Governance, Berlin, 5 May 2017.

Willekens, F. (2017) How to combine data from multiple sources. Invited speaker

at Conference New Techniques and Technologies for Statistics (NTTS): NTTS2017.

Satellite Event ‘Challenges in migration statistics’, Brussels, 13 March 2017.

http://nt17.pg2.at/data/presentations/presentation_222.pptx

Willekens, F. (2017) Individual-based population analysis. Application to the

Democratic People’s Republic of Korea (DPRK). Invited seminar in the Foreign

Scholar Lecture Series, National Institute of Population and Social Security

Research, Tokyo, 24 March 2017.

http://www.ipss.go.jp/int-sem/e/lec2.html

http://www.ipss.go.jp/int-sem/e/lec170324e-2.html Willekens, F. (2016) The emigration decision. Invited seminar. BiB-

Forschungskolloquium, 2 June 2016. Bundesinstitut für

Bevölkerungsforschung (BiB), Wiesbaden, Germany.

Willekens, F. (2016) Evidence-based monitoring of international migration in

Europe. Invited speaker. Conference of European Statistics Stakeholders

(CESS) Budapest, 21 October 2016 (Session B8 – Migration: Data and

Management) and at the Eurostat conference 'Towards more agile social

statistics', Luxembourg, 28-30 November 2016, session “Statistics on intra-EU

mobility”.

Paper:http://socialstats2016.eu/sites/default/files/paper/Paper_Evidence-

based%20monitoring%20of%20international%20migration%20flows%20in

%20Europe.pdf

Presentation: http://www.ksh.hu/cess2016/presentations.html

140

SOFTWARE

Biograph Package in R for multistate life history analysis. Published in Comprehensive R Archive (CRAN), January 2011; Version 2.0 in

2012. Version 2.0.3 in 2013. Version 2.0.6 March 2016

http://cran.r-project.org/web/packages/Biograph/index.html MUDEA Package of Fortran programs for Multiregional demographic analysis:

a projection package (1989), developed at the request of the National

Physical Planning Agency, The Hague.

LIFEINDEC Fortran program for Increment-decrement life table analysis. IIASA,

Laxenburg, Austria, 1979. Manual: "Computer program for

incrementdecrement (multi-state) life table analysis: a user's guide to

LIFEINDEC", IIASA, Working Paper WP-79-102.

SPA Collection of Fortran programs for spatial population analysis.

IIASA, Laxenburg, Austria, 1978. Manual: "Spatial population

analysis. Methods and computer programs" (with A. Rogers), IIASA,

Research Report RR-78-18).

FORTRAN

library

Library of about 100 useful functions in Fortran. Manual: "The F

library", December 1991

MDB Package of Fortran programs for analysis of multidimensional tables.

1993.

141

1. Leonid W. Kantorowicz 1968

2. Cyrus Stephen Eaton 1970

3. Edward Lipiński 1970

4. Nikołaj Prokofiewicz Fiodorenko 1976

5. Aleksander Dubczek 1990

6. John Kenneth Galbraith 1992 7. Jean H.P. Paelinck 1992

8. Stanisław Rączkowski 1992

9. Leonid Hurwicz 1994

10. Jan Drewnowski 1994

11. Gary Stanley Becker 1995

12. Edward Franciszek Szczepanik 1995

13. Hans Joachim Paffenholz 1997

14. Jean Chretien 1999

15. Zdzisław Fedorowicz 1999

16. Wolfgang Michalski 2001

17. Ronald W. Jones 2002

18. Dirk J. van de Kaa 2003

19. Józef Sołdaczuk 2004 20. Leszek Balcerowicz 2007

21. José Manuel Durão Barroso 2007

22. Anna Kajumulo Tibaijuka 2009 23. Stanisław Sołtysiński 2010

24. Sándoro Kerekes 2012

25. Stanisław Szuszkiewicz 2014

26. Edward I. Altman 2015

27 Krzysztof Pietraszkiewicz 2017

28. Frans Willekens 2018

Doctors Honoris Causa

of the Warsaw School of Economics