BLVD.BLVD.

BLVD.

BLVD.

03 | 04 | 2007 We hebben een huis gekocht!

In een weekeind... Na zeker 2 jaar dubben of we nou onze

badkamer in de Prins Hendrikstraat gingen verbouwen of

tòch een heel ander huis zouden kopen.

We hebben huizen in Oosterbeek bekeken, maar die leken

nergens op in vergelijking tot dat van pa en ma in de Wever-

straat. In Molenbeke, maar daar wonen alleen maar dezelfde

mensen. In het Spijkerkwartier zijn ze te duur of moest er

teveel aan gebeuren... Totdat we op een donderdag de Bou-

levard Heuvelink op de mailalert kregen. Vrijdag bij de buren,

Harald en Cora wezen kijken.

Zaterdag de eigenaren Maarten

en Carola gebeld. Zondag wezen

kijken. Maandag gekocht. Over de

aanschaf van een CD denken we

soms langer na...

Op dinsdag gaan we met Maarten

de makelaar nog eens heel precies

kijken wat we nou werkelijk

gekocht hebben.

Van boven naar beneden gaan we

door het huis, de meisjes worden

steeds enthousiaster.

09 | 04 | 2007 Een huis kopen is natuurlijk leuk, maar

het oude huis moet nog wel verkocht. Maarten lijkt ons

als makelaar wel een goeie vent. Bovendien doet hij na een

vergelijkend-makelaar-onderzoek

ons het beste voorstel.

Er heeft in geen tijden een huis in de

Prins Hendrikstraat te koop gestaan,

dus een inschatting van de prijs is

lastig te maken. Maar we zien het

vol vertrouwen tegemoet en Erik

gaat opgewekt foto’s maken. Als

we de resultaten zien gaan we bijna

twijfelen. We laten wel een erg mooi

huis achter...

15 | 08 | 2007 Het is zo ver, we hebben de sleutel! We zijn

ondertussen nog even op vakantie naar Madagaskar geweest

(die reis was al lang geleden geboekt) en hebben het andere

huis na drie weken verkocht. Ondanks die snelle periode had

het ook niet veel langer moeten duren. We snapten eigenlijk

niet dat die kijkers geen kopers

werden, zò’n mooi huis!

Gelukkig zagen Martijn en

Jojanneke het wel. Het liefst had-

den ze de complete inrichting ook

overgenomen.

En dan mogen we er op de

Boulevard in. Opa’s en oma’s,

vrienden komen een kijkje nemen.

Michiel en Josée hebben champagne

en glazen bij zich!

16 | 08 | 2007 We hebben een maand om wat verbouwings-

wensen uit te voeren. Niks gepland, maar de twintig jaar

ervaring met het opknappen van een oud huis komt ons nu

goed van pas. We weten welke gevolgen het heeft als je een

inbouw gaat wegbreken, laminaat eruit gaat trekken, vloeren

gaat schuren, een oude nepschouw

gaat weghakken, een oud expansie-

vat gaat wegslijpen, toch?

Gelukkig met hulp van Jochem gaat

het eerste werkje snel en kan een

dag later Sjoerdje Vloertje al aan de

slag. Een beetje verkeerde volgorde

als je eerst de vloer gaat doen en

dan pas de rest, maar dat kon op

korte termijn nou eenmaal niet an-

ders. Thank heaven for stucloper!

14 | 09 | 2007 Na een maandje aanpoten zijn we bijna klaar

om te verhuizen. De avond ervoor besluiten we de woon-

kamer nog te sauzen. Oef, dat valt tegen. De oude buren

komen nog nieuwsgierig kijken, de nieuwe buur Ella komt

heel lief een taart brengen. We zijn er klaar voor. Het is wel

een enorm oppervlak. Het is echt op steenworp afstand, maar

we kunnen inmiddels onze armen bijna niet meer optillen,

dus laten we ons helpen door een paar stevige jongens. Ze

hebben er lol in want vanmiddag is er een bruiloftsfeest. Maar

om die op rijd te halen komt er na het

middaguur versterking...

We lachen om de enorme Gispen-

tafel die twee conciërges van Pauliens

school ooit fluitend ons huis binnen

hebben gedragen, maar die nu met

geen mogelijkheid er meer uit te dra-

gen is. Hoe hebben ze dat ooit geflikt?

Rest ons geen andere optie dan de

poten er onderuit te schroeven.

29 | 10 | 2007 Onze verwachtingen komen helemaal uit, het

is een fantastisch huis. De zon schijnt ook in het najaar vrolijk

naar binnen, we kunnen op zondag lekker in het zonnetje

ontbijten. Els heeft maar liefst twee kamers, Merel een mooie

grote kamer met uitzicht op de Watertuin. Onze slaapkamer

heeft een balkon en kijkt in de verte op de Sonsbeekse heuvel

uit. Maar we kunnen nog niet stil zitten. De keuken is nog uit

de jaren vijftig en voor Erik veel te laag. Verder zitten er geen

lades in! Ook de serre is oud en tocht aan alle kanten. Als de

regen op het dak van kanaalplaten valt moeten de schuifdeu-

ren dicht anders kun je elkaar in de

woon kamer niet meer verstaan!

In de voortuin vinden wij het verplaat-

sen van de appelboom een rupsband

van een tank uit WOII.

We maken een plan voor een vergrote

serre met een doorbraak naar de keu-

ken. Maar we zullen geduld moeten

hebben want de gemeente houdt de

vergunning aan. De hele wijk is net

rijksbeschermd stadsgezicht gewor-

den en er moet een nieuw bestem-

mingsplan komen...

08 | 10 | 2008 De vergunningen zijn eindelijk binnen, tot

en met die voor het bezet houden van een parkeervergun-

ninghoudersplaats door een container. De stalen serre is in

België bekeken. Mooie kleur ook, trouwens. Ook de nieuwe

keuken is besteld. Fijn dat eindelijk die oude er uit gebroken

kan worden. Zelfs op Marktplaats ‘gratis af te halen mits zelf

verwijderd’ was er geen belangstelling voor. Dus zetten we

zelf de sloophamer er in. Alleen het front van het aanrecht

bewaren we. Wie zouden daar allemaal voor gestaan hebben?

Het slopen van de keukenvloer is nog wel een flink werkje,

gelukkig kan de aannemer Wilco ons

een handje helpen.

Op het graven van de fundering voor

de serre heb ik me echt verkeken. Het

gele zand zat niet op 1,75 m. maar pas

op 2 meter. En dat is veel extra grond

zoals we inmiddels weten.

Oh ja, het leek ook nog een goed idee

de achtergevel een schilderbeurt te

geven vóór de serre er staat. Mijn

oude basketbalmaat Joost heeft nog

wel een weekeindje tijd. Zo komt het

allemaal nog voor het eind van het

jaar rond.

08 | 12 | 2008 We zijn net op tijd klaar. De sneeuw ligt op

de nieuwe serre. In de keuken moeten nog een paar details

afgewerkt maar de eerste koffie is gezet met de Quooker! Het

schilderen van het plafond was bijna onze nekslag geworden

maar verder hebben we ons er krachtig doorheen geslagen.

De vloerverwarming wil niet goed op gang komen maar

blijkt dan ook aan een ‘dooie’ leiding aangesloten. De blauw

hardstenen trap is wat te blauw naar onze smaak, maar daar

gaat de polijstmachine nog een keer overheen. Zoals ook

het marmer in de gang dat een kras

had opgelopen door een ongelukkige

oven-bezorger. De verzekering poetst

onze hele gang weer tot een spiegel!

Verder kunnen we met verfraaien

beginnen. Het glas-in-lood dat ik

Paulien kado heb gedaan vorig jaar

is eindelijk klaar. Na vele correctie en

aanpassingen is het wel een mooi

kunstwerkje geworden. En als de

lage zon met de kleuren gaat spelen

onstaan er prachtige reflecties in de

gang. De magnolia in de voortuin

bloeit prachtig.