Upload
others
View
2
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
Dr hab. inż. arch. Ewa Stachura
AUTOREFERAT
Zainteresowania i osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej, projektowej i dydaktyczno-
organizacyjnej
1. Podstawowe informacje osobowe
Urodziłam się w Poznaniu w 1956 roku, od roku 1963 mieszkałam we Wrocławiu, gdzie kolejno
uczyłam się w szkole podstawowej i w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego, w
klasie o profilu matematyczno-fizycznym. Będąc uczennicą klasy III zwyciężyłam w wojewódzkiej
olimpiadzie Disce Puer, aktywnie udzielałam się w Samorządzie Uczniowskim. Studia na Wydziale
Architektury Politechniki Wrocławskiej ukończyłam w 1980 roku dyplomem wykonanym pod
kierunkiem profesora Olgierda Czernera. Mój projekt „Rozbudowa Muzeum Architektury we
Wrocławiu” uczestniczył w Ogólnopolskim Konkursie SARP im. Architektów Stanisława Nowickiego
i Stanisława Skrypija na najlepszy dyplom roku i otrzymał w nim wyróżnienie. Po uzyskaniu dyplomu
rozpoczęłam studia doktoranckie, które ukończyłam w 1984 roku. Przedmiotem moich zainteresowań
badawczych stała się architektura okresu międzywojennego na Śląsku ze szczególnym
uwzględnieniem twórczości architekta Tadeusza Michejdy. Pracę doktorską Tadeusz Michejda –
śląski architekt dwudziestolecia międzywojennego obroniłam w roku 1987.
W roku 1984 podjęłam pracę w Biurze Projektów Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt Nowe
Tychy” w zespole prof. prof. Hanny Adamczewskiej-Wejchert i Kazimierza Wejcherta. W pierwszym
okresie mojej pracy byłam członkiem tzw. „zespołu profesorskiego”, który miał za zadanie
opracowywanie projektów studialnych dla miasta. Później, w ramach jednej z pracowni, zespół
realizował wielofazowe projekty budynków usługowych, zespołów mieszkaniowych, brał również
udział w konkursach. Uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie
(bez ograniczeń) uzyskałam w 1988 roku.
Od roku 1991 do 2010 nieprzerwanie prowadziłam własną autorską pracownię projektową, w
której powstawały projekty domów, obiektów usługowych, modernizacje obiektów zabytkowych i
projekty wnętrz. Doświadczenia projektowe zwróciły moją uwagę na konieczność wzmocnienia
pozycji architekta na rynku nieruchomości. Z troską obserwowałam zawłaszczanie kolejnych
obszarów aktywności eksperckiej silnie oddziałujących na jakość architektury przez przedstawicieli
innych zawodów (np. ekonomistów, czy prawników).
2
Z sukcesem podjęłam współpracę dydaktyczną z uczelniami wyższymi kształcącymi w zakresie
gospodarowania nieruchomościami i marketingu na rynku nieruchomości, opracowałam autorskie
programy dydaktyczne dla studiów I i II stopnia oraz dla studiów podyplomowych. Wiele satysfakcji
przyniosły mi szkolenia dla kilkudziesięcioosobowych grup deweloperów, przeprowadzone według
autorskiego programu w pięciu największych miastach polski (2007). W tym czasie ukazała się
również moja książka „Marketing na rynku nieruchomości”, która jako pierwsza w Polsce podjęła
problematykę formułowania skutecznych strategii komunikowania się architektów, deweloperów, firm
budowlanych ze swoimi klientami.
Podsumowaniem tego okresu wielowątkowej aktywności zawodowej była rozprawa habilitacyjna.
Monografia: „Determinanty zmian w architekturze mieszkaniowej okresu transformacji w Polsce”
dotyczy powiązań procesu rozwoju polskiej architektury mieszkaniowej z czynnikami zachodzącymi
w jej otoczeniu, a w konkluzji pozwala zaproponować pakiet działań sprzyjających rozwojowi
środowiska mieszkaniowego i ograniczających zagrożenia. Tytuł doktora habilitowanego nauk
technicznych (dyscyplina: architektura i urbanistyka”) uzyskałam na Wydziale Architektury
Politechniki Wrocławskiej w 2010 roku.
Okres po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego był i jest niezwykle owocny, przynosi
zarówno znaczące osiągnięcia badawcze i liczne, nowe inicjatywy dydaktyczne (m. in.
międzynarodowe warsztaty studenckie). Po roku 2010 pracowałam na wydziale Architektury
Politechniki Śląskiej w Gliwicach, w Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, gdzie
zainicjowałam powstanie, a następnie kierowałam Samodzielnym Zakładem Badań Przestrzeni
Zurbanizowanej. Będąc pracownikiem Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, w ramach urlopu
szkoleniowego na trzy semestry dołączyłam do zespołu międzynarodowej kadry w International
University of Sarajevo (Bośnia i Hercegowina), gdzie prowadziłam badania naukowe i zajęcia
dydaktyczne.
Począwszy od roku 2012 pracuję w Instytucie Architektury Państwowej Wyższej Szkole
Zawodowej w Raciborzu, a od roku 2015 pełnię funkcję rektora Uczelni.
Sprawując funkcję rektora łączę pracę badawczą z pracą organizacyjną. Aktywnie angażuję się w
działalność Konferencji Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych. Jako wiceprzewodnicząca
Prezydium KRePSZ reprezentuję Konferencję Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych w
EURASHE (European Association of Institutions in Higher Education) zasiadając w Prezydium tej
organizacji. Warto nadmienić, że EURASHE z siedzibą w Brukseli zrzesza stowarzyszenia uczelni
wyższych kształcących praktycznie z wielu krajów Europy i ściśle współpracuje z Komisją
Europejską.
Trzykrotnie byłam nagrodzona Nagrodą Rektora za osiągnięcia naukowe: na Uniwersytecie
Ekonomicznym w Katowicach (2011) i w PWSZ w Raciborzu w 2012 i w 2015. W trakcie pełnienia
funkcji rektora PWSZ w Raciborzu dwukrotnie uzyskałam Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa
Wyższego II stopnia za osiągnięcia organizacyjne (2016 i 2017).
3
2. Zainteresowania badawcze
Moje zainteresowania badawcze mieszczą się w dwóch nurtach. Pierwszy nurt wiąże się z
badaniami historycznymi nad architekturą rozpoczętymi w trakcie studiów magisterskich w
Instytucie Historii Architektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej, a kontynuowanymi
podczas przewodu doktorskiego i rozwiniętymi po doktoracie w czasie praktyki zawodowej. W tym
nurcie, oprócz publikacji poświęconych dziełu międzywojennego architekta – funkcjonalisty Tadeusza
Michejdy oraz architekturze Katowic tamtego okresu, mieści się duża grupa monotematycznych
opracowań projektowych, będących rezultatem studiów historycznych. Są to realizacyjne projekty
rewaloryzacji kamienic położonych w ścisłym centrum Katowic.
Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego, wraz z rozpoczęciem pracy na stanowisku profesora
uczelni w Instytucie Architektury w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Raciborzu (2012),
podjęłam badania nad układem przestrzennym i architekturą historycznego centrum miasta Raciborza
w kontekście planowanej rewitalizacji zabytkowych obszarów Starówki. Zaowocowały one serią
artykułów naukowych i projektów studialnych.
Kolejne badania nad dziedzictwem kulturowym, a szczególnie nad architekturą o dużej wartości
historycznej, są rezultatem inspirującej współpracy międzynarodowej w ramach Fondazione
Romualdo del Bianco we Florencji. Opracowany i promowany przez Fundację model Life Beyond
Tourism promuje podejście do turystyki zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju: szeroko
rozumiane dziedzictwo kulturowe powinno sprzyjać ochronie lokalnych wartości kulturowych, a także
dialogowi międzykulturowemu. Idea Life Beyond Tourism i rezultaty jej implementacji w
zabytkowych miastach Włoch okazały się bardzo inspirujące i skłoniły mnie do podjęcia podobnych
badań na gruncie polskim.
W drugim nurcie zainteresowań badawczych wyodrębnić można trzy obszary, z których każdy
wiąże się z rozwojem polskiej architektury, a szczególnie architektury mieszkaniowej w okresie
transformacji, po 1990. Obszary te to: proces inwestycyjny: jego struktura i uwarunkowania, rynek
nieruchomości mieszkaniowych oraz architektura mieszkaniowa okresu transformacji w Polsce.
Badania mieszczące się w tym nurcie mają charakter interdyscyplinarny: dotyczą obszaru
architektury, lecz jednocześnie wiążą się z innymi dyscyplinami nauki, a szczególnie z ekonomią,
socjologią i psychologią. Moje badania w omawianym nurcie i ich rezultaty zaowocowały publikacją
wielu artykułów naukowych oraz czterech pozycji książkowych, wśród których znajduje się także
moja rozprawa habilitacyjna Determinanty zmian w architekturze mieszkaniowej okresu
transformacji w Polsce oraz monografia Środowisko mieszkaniowe w Polsce. Ocena, oczekiwania,
aspiracje. Analiza środowiska mieszkaniowego w Polsce wzbogacona o próbę jego typologii jest
wprowadzeniem do przedstawienia wyników szeroko zakrojonych badań własnych nad preferencjami
mieszkaniowymi Polaków.
4
3. Osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej
3.1. Nurt studiów historycznych nad architekturą i jego powiązanie z praktyką projektową
W przedłożonej w roku 1987 rozprawie doktorskiej pt. Tadeusz Michejda – śląski architekt
dwudziestolecia międzywojennego przeprowadziłam klasyfikację i analizę dorobku twórczego T.
Michejdy, odnosząc jego dokonania twórcze do współczesnej mu architektury funkcjonalistycznej
Śląska, a przede wszystkim Katowic. Moja praca doktorska była pierwszą monografią poświęconą
architektowi międzywojennemu na Śląsku, wyprzedziła również publikację zbiorczej monografii
dotyczącej architektury międzywojennej w tym regionie i w Polsce. Nie opublikowana w formie
książkowej (ze względu na brak środków) zaowocowała publikacjami w periodykach1 oraz książką,
której jestem współautorką2; stała się także wytyczeniem ścieżki metodycznej i inspiracją, szczególnie
dla badaczy – architektów i historyków architektury.
Prowadzone przeze mnie na użytek pracy doktorskiej badania archiwalne, badania terenowe,
literaturowe, pomiary i dokumentacja fotograficzna pozwoliły mi na dogłębne poznanie układu
osiedleńczego oraz specyfiki architektury Śląska, a szczególnie Katowic, oraz umożliwiły uzyskanie
dobrej orientacji w dostępnych zasobach archiwalnych. Zdobyte umiejętności pozwoliły na podjęcie
się szeroko zakrojonego zadania projektowego dotyczącego grupy kamienic miejskich w Katowicach,
mieszczących się w zwartej zabudowie ścisłego centrum miasta, powstałych w XIX w. i w I poł. XX
w. (66 budynków; załącznik graficzny, plansze 1 - 3).3 Zadaniem architekta było sporządzenie
projektu rewaloryzacji elewacji dla każdej z kamienic oraz opracowanie projektu przebudowy jej
kondygnacji przyziemia (pełniącego najczęściej funkcję usługową). W skład opracowania wchodził
(oprócz projektu przebudowy kondygnacji parteru) projekt kolorystyki i technologii remontu elewacji,
ze szczególnym uwzględnieniem detalu architektonicznego. Punktem wyjścia do wyboru rozwiązania
projektowego były studia archiwalne dokumentujące pierwotną architekturę obiektu, inwentaryzacja
architektoniczno-budowlana, badania stratygraficzne tynków i detalu architektonicznego oraz analiza
otoczenia obiektu: charakteru otaczającej zabudowy i bezpośredniego sąsiedztwa w pierzei. Na etapie
koncepcji projektowej prowadzone były każdorazowo konsultacje konserwatorskie oraz rozmowy z
użytkownikami parterów usługowych, wyznaczające ramy możliwych przekształceń budynku.
Cennym doświadczeniem zawodowym w trakcie realizacji omawianych projektów były również
nadzory autorskie, ponieważ w niektórych przypadkach, dopiero podczas prac remontowych można
1 Stachura E., Tadeusz Michejda – śląski architekt dwudziestolecia międzywojennego w : Ziemia Śląska, red.
Szaraniec L., Wydawnictwo Muzeum Śląskiego, Katowice 1989
Stachura E., Twórczość architektoniczna Tadeusza Michejdy w pejzażu dwudziestolecia międzywojennego, w:
Śląski Kwartalnik Urbanistyki i Architektury 3/1989, s. 6 - 58
2 Michejda – Pinno B., Sosna W., Stachura E., O polski Śląsk, Tadeusz Michejda 1895-1955, Władysław
Michejda 1896-1943, Wydawnictwo Muzeum Śląskiego, Katowice 2000
3 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 5 - 70
5
było uzyskać niedostępne wcześniej informacje o budynku. Doświadczenia zawodowe zdobyte w
latach 1991 – 1994 podczas realizacji opisywanego zadania pozwoliły mi w dalszych latach na
przyjęcie i kompetentne opracowanie wielu projektów adaptacji i modernizacji budynków, także
zabytkowych.
Projekty i realizacje tego okresu wpłynęły na zainteresowanie się procesem inwestycyjnym i rolą
architekta w tym procesie. Zwróciły także moją uwagę na rynkowe uwarunkowania projektowania i
realizacji budynków, szczególnie mieszkalnych.
Kolejny etap badań nad zabytkowymi układami przestrzennymi i zabudową o dużej wartości
historycznej przypada na okres po uzyskaniu przeze mnie stopnia doktora habilitowanego i dotyczy
dwóch miast: Raciborza i Zakopanego.
Miasto Racibórz, które w roku 1945 zostało niemal doszczętnie zburzone, odbudowywano
etapami, w miarę możliwości ekonomicznych i technicznych. Utrzymano średniowieczny układ
przestrzenny i odbudowano najważniejsze zabytki. Zabudowa uzupełniająca wraz z ocalałymi
obiektami w obrębie murów obronnych stworzyła mozaikę stylów i form wciąż wymagającą korekt i
uzupełnień. Badania archiwalne, analiza map, dokumentów, zdjęć oraz konsultacje archeologiczne i
konserwatorskie były podstawą do wypracowania zindywidualizowanych procedur głębokiej,
wielowymiarowej analizy urbanistycznej na rzecz koncepcyjnych projektów rewitalizacji i odbudowy
planowanych do podjęcia w najważniejszych lokalizacjach Starówki. Każdy ze sformułowanych w
taki sposób problemów badawczych został zilustrowany serią projektów studialnych, a ponadto
dyplomów inżynierskich powstałych pod moim kierunkiem. Rezultaty badawcze uzyskane w ramach
każdego z podjętych zadań zostały zaprezentowane na międzynarodowych konferencjach naukowych i
opublikowane w formie artykułów naukowych4.
Masowa turystyka i związane z nią agresywne inwestowanie niosą ze sobą poważne zagrożenia
dla zabytkowych układów przestrzennych i środowiska naturalnego. Procesy te są dobrze widoczne w
Zakopanem, któremu poświęcone zostały kolejne publikacje w materiałach pokonferencyjnych
Fondazione Romualdo del Bianco5. W badaniach nad tradycyjną i współczesną architekturą
4 Stachura E., Urban and architectural heritage restoration of cities in Poland under contemporary conditions.
“City genetic code” as a key to achieve authenticity in: Heritage 2016. Proceedings of the 5th
International
Conference on Heritage and Sustainable Development, Porto, Portugal 12-15 July, eds. R. Almoeda, S. Lira, C.
Pinheiro, Green Lines Institute for Sustainable Development, 2016, pp. 1871-1880.
Stachura E., Infill Development and Heritage: The Case of Raciborz Old Town, in: Rehab 2017. Proceedings
of the 3rd
International Conference on Preservation, Maintenance and Rehabilitation of Historical Buildings and
Structures, Braga, Portugal 14 -16 June 2017, eds. R. Almoeda, S. Lira, C. Pinheiro, Green Lines Institute for
Sustainable Development, 2017, pp. 647 – 658.
Stachura E., Infill Projects and Sustainable Land Use in Heritage Zones: How to Reconcile Competing
Interest Sets, in: Heritage 2018. Proceedings of the 6th
International Conference on Heritage and Sustainable
Development, Granada, Spain, 14 -16 July 2018, eds. R. Almoeda, S. Lira, C. Pinheiro, J. Zaragoza, J. Serrano,
F. Carrillo. Green Lines Institute for Sustainable Development, 2018, pp. 307-320.
5 Stachura E., Mantyka M., Zakopane Culture Park, Poland: The preservation of heritage values versus
contemporary functionality in: Proceedings of the 19th
General Assembly of the International Experts of the
6
Zakopanego została poddana analizie ewolucja „stylu zakopiańskiego”, powstanie jego
„popkulturowej” wersji i implikacje procesów zachodzących w przestrzeni miejskiej wskutek
dynamicznego rozwoju turystyki. Studium przypadku poświęcone głównej ulicy Zakopanego -
Krupówkom prezentowało ideę uporządkowania i ujednolicenia formalnego jej przestrzeni w ramach
którego przekształceniami objęto posadzkę ulicy, elementy małej architektury i elewacje budynków,
wdrożono nowy system identyfikacji wizualnej. Celem badań było ujawnienie oczekiwań
użytkowników ulicy (mieszkańców, przedsiębiorców, turystów) wobec estetyki Krupówek oraz
dokonanie analizy porównawczej wybranych elementów pejzażu ulicy przed i po wprowadzeniu
zmian.
3.2. Nurt badawczy związany z architekturą mieszkaniową i procesem inwestycyjnym
3.2.1. Proces inwestycyjny
Badania nad procesem inwestycyjnym pozwalają wyodrębnić w nim poszczególne obszary działań
(projektowanie, finansowanie, działania prawne i administracyjne, realizację) oraz następujące fazy:
formułowania pomysłu na inwestycję, wyboru i opracowania wielobranżowej koncepcji projektowej,
finalnych decyzji o inwestycji, realizacji obiektu budowlanego oraz fazę wprowadzenia obiektu na
rynek. Wspomniane fazy dotyczą równolegle każdego z wymienionych obszarów działań w procesie
inwestycyjnym. W efekcie analizy procesu inwestycyjnego w opisanych dwóch przekrojach
sformułowałam model działań inwestycyjnych w nieruchomościach. Model, o którym mowa, a także
opis poszczególnych faz i obszarów działań w procesie inwestycyjnym, zawarty został w pracy
Nieruchomości – proces inwestycyjny6. Nowość prezentowanego ujęcia polega na włączeniu w obszar
procesu inwestycyjnego – we wszystkich jego fazach – działań związanych z szeroko rozumianym
projektowaniem, gdy tymczasem w ówczesnej literaturze przedmiotu w Polsce problematykę procesu
inwestycyjnego rozpatrywało się bez odniesienia się do cyklu życia budynku, zespołu urbanistycznego
obejmującego fazy: planowania, programowania, projektowania (przetargów), budowania, zasiedlania,
eksploatacji modernizacji/adaptacji, sprzedaży/wyburzenia.
W kontekście wyników badań i zawartości sformułowanych modeli zawartych w pracy, problematyką
wymagającą dalszego rozwinięcia był obszar rynku nieruchomości.
3.2.2. Rynek nieruchomości a działania marketingowe
Fondazione Romualdo Del Bianco: Smart Travel, Smart Architecture, Heritage and its Enjoyment for Dialogue,
Florence Italy March 11-13, 2017, pp. 234-242.
Stachura E., Mantyka M., Zakopane, Poland: The Impact of Mass Tourism on New Building Development in
Heritage Towns, Proceedings of the International Symposium Heritage for Planet Earth 2018, 20th
General
Assembly of the International Experts of the Fondazione Romualdo Del Bianco, Florence Italy March 3 - 4,
2018, pp. 83-89.
6 Stachura E., Malec T., Nieruchomości - proces inwestycyjny, Wyższa Szkoła Bankowości i Finansów w
Bielsku-Białej, Bielsko-Biała 2005.
7
Badając proces inwestycyjny w warunkach transformacji stwierdziłam, że zmiany ustrojowe i
prawa rynku silnie określają decyzje i zachowania najważniejszych podmiotów, szczególnie na rynku
mieszkaniowym: inwestorów (w tym głównie deweloperów) i samorządów terytorialnych,
pośredników i wyraźnie zarysowanych odbiorców.
W dobie marginalizacji budownictwa społecznego deweloperzy stali się najliczniejszymi
inwestorami w mieszkalnictwie, a większość obywateli finansuje swoje mieszkania bez jakiejkolwiek
pomocy ze strony państwa. Orientacja marketingowa inwestorów oraz prowadzone przez nich
kompetentne badania potrzeb i preferencji konsumentów (odbiorców mieszkań) mogą uchronić
architekturę przed ustępstwami na rzecz mylnie rozumianych oszczędności oraz pozornej
użyteczności, niesłużącej mieszkańcom. Propozycja zastosowania koncepcji marketingu-mix dla
wybranych segmentów rynku nieruchomości w kontekście wspomnianej specyfiki rynku
nieruchomości oraz interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu architektury, estetyki, urbanistyki oraz
planowania przestrzennego i budownictwa jest przedmiotem artykułów naukowych7 oraz książki
Marketing na rynku nieruchomości.8 Książka proponuje koncepcję stosowania narzędzi
marketingowych na rynku nieruchomości, prezentuje także metody badania poziomu akceptacji
produktów, (szczególnie na rynku mieszkaniowym), marketingową koncepcję ceny nieruchomości i
metody jej testowania, formy prezentacji nieruchomości mieszkaniowej i sposoby jej promowania.
Zawarte w publikacji rozważania o misji, wizji i celach strategicznych oraz o zasadach ich
formułowania mogą być przydatne także dla architektów w procesie budowy stabilnej pozycji
rynkowej pracowni architektonicznej.
Upowszechnienie się orientacji marketingowej w polskim biznesie, wzrost konkurencji i ostra
walka o pozycję na rynku spowodowały wzrost dbałości firm o dobry wizerunek i dążność do jego
wizualnej manifestacji. Architektura zaczęła pełnić funkcję tła dla przestrzennych konstrukcji
reklamowych, tablic, napisów przestrzennych, kasetonów, neonów i innych. Moje zainteresowania
marketingiem i reklamą zostały wykorzystane także na tym polu. Seria projektów adaptacji i
modernizacji wnętrz na siedziby firm i oddziały banków (m. in. Invest-Banku), opracowywanych
7 Stachura E., Marketing na rynku nieruchomości (podstawy badania relacji), w: Marketing relacji w
przedsiębiorstwach i instytucjach rynkowych, red. Limański A. i Milic – Czerniak R., WSZMIJO, Katowice
2005.
Stachura E., Marketingowa koncepcja ceny na rynku mieszkaniowym, w: Marketing i Rynek, 1/2007.
Stachura E., Wybrane metody badania otoczenia konkurencyjnego firmy deweloperskiej, w: Rynek
nieruchomości – analizy, modelowanie, inwestowanie, Studia i Materiały nr 3-4/2007, red. Źróbek S.,
Towarzystwo Naukowe Nieruchomości 2007.
Stachura E., Decyzje inwestycyjne na lokalnym rynku nieruchomości, w: Finansowanie rozwoju regionalnego,
red. Stacharska-Targosz J., Szostak J., Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Poznań 2007.
Stachura E., Kształtowanie się potrzeb i preferencji konsumentów na rynku mieszkaniowym, w: Badania
marketingowe. Metody, nowe technologie, obszary aplikacji, red. Mazurek-Łopacińska K., PWE, Warszawa
2008.
8 Stachura E., Marketing na rynku nieruchomości, PWE Warszawa, 2007.
8
przeze mnie w latach 1994 - 1996,9 zawierała także projekty plastyczne wizualizacji firm –
zleceniodawców oraz projekty ich wdrożenia w modernizowanych obiektach, w powiązaniu z
architekturą i wystrojem wnętrz. Ważnym doświadczeniem zawodowym było także opracowanie
projektu i koordynacja realizacji reklamy wielkoformatowej o pow. 64 m2 koncernu „Philips”
usytuowanej na budynku WPK (o wysokości 70 m) w Katowicach. Zdobyte doświadczenia pozwoliły
mi na podjęcie działalności eksperckiej10
oraz dydaktycznej w obszarze komunikacji wizualnej, a
także podjęcie kolejnego, ważnego zadania – opracowania projektów realizacyjnych wizualizacji 57
oddziałów, 32 pomieszczeń bankomatowych oraz 6 totemów wolnostojących ING Banku na terenie
Śląska, Pomorza, Kujaw i Małopolski. Każdy z projektów obejmował inwentaryzację stanu
istniejącego, projekt modernizacji budynku mieszczącego oddział banku, projekt umieszczenia
elementów reklamowych na elewacjach oraz we wnętrzach budynku. Większość oddziałów będących
przedmiotem opracowania mieści się w obiektach objętych ochroną konserwatorską, stąd wymagały
one dodatkowych studiów i opracowań. Doświadczenia związane z systemami identyfikacji wizualnej
i ich wdrażaniem zdobyte w procesie projektowania podsumowałam w serii artykułów naukowych11
.
3.2.3. Architektura mieszkaniowa okresu transformacji w Polsce
We współczesnym świecie architektura staje się w coraz większym stopniu dziedziną twórczości
opartą na interdyscyplinarnych przesłankach. Wyniki badań nad rynkowymi uwarunkowaniami
architektury mieszkaniowej pozwoliły mi na postawienie hipotezy dotyczącej wpływu zespołu
czynników warunkujących polską architekturę mieszkaniową w latach 1989 - 2008.12
Sprawdzenie
9 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 73, 75 - 78
10 Ekspertyza dla firmy Yapan oceniająca nowoprojektowany system identyfikacji wizualnej dla firmy PZU.
11 Stachura E., Środki komunikowania się w promocji – obraz i treść w :Wybrane problemy Public Relations,
red. Adamus-Matuszyńska A., Kolegium Zarządzania Akademii Ekonomicznej, Katowice 1999.
Stachura E., Elementy wizerunku szkoły wyższej, w: Marketingowe zarządzanie szkołą wyższą, red. Nowaczyk
G., Lisiecki P., Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Poznań 2006.
Stachura E., Rola systemu identyfikacji wizualnej w kreowaniu przewagi konkurencyjnej szkoły wyższej, w:
Konkurencja na rynku usług edukacji wyższej, materiały konferencyjne, red. Dietl J., Sapijaszka Z., Fundacja
Edukacyjna Przedsiębiorczości, Łódź 2006.
Stachura E., System identyfikacji wizualnej firm i instytucji, w: Master of Business Administration, nr 3(86) )
07-08.2007.
Stachura E., Kreowanie wizerunku przedsiębiorstwa w warunkach globalizacji gospodarki światowej, w:
Rozwój i funkcjonowanie przedsiębiorstw w warunkach globalnej gospodarki światowej, red. Grudzewski W.M.,
Wyższa Szkoła Zarządzania marketingowego i Języków Obcych w Katowicach, Katowice 2007.
12 Stachura E., Free market economy – new opening for Polish architecture, w: Housing and environmental
conditions in post-communist countries, eds. Komar B., Kucharska-Brus B., Wydawnictwo Politechniki Śląskiej,
Gliwice 2007.
Stachura E., Polish Housing Architecture in the process of transformation – macro-environment and
competitive factors, in: Architecture. Civil Engineering. Environment, Vol. 1 No. 2/2008, The Silesian
University of Technology.
9
powyższej hipotezy zaowocowało identyfikacją czynników należących do czterech grup determinant:
architektonicznych, urbanistycznych, ekonomiczno-prawnych i społeczno-kulturowych. W ramach
tego nurtu badań powstała moja praca habilitacyjna: Determinanty zmian w architekturze
mieszkaniowej okresu transformacji w Polsce13
. Książka jest próbą wspomnianego wyżej,
interdyscyplinarnego spojrzenia na zjawiska zachodzące we współczesnej architekturze
mieszkaniowej i w jej otoczeniu.
Oryginalnym osiągnięciem badawczym w omawianej monografii jest sformułowanie kryteriów
klasyfikacji i wyodrębnienie kategorii nowej architektury mieszkaniowej powstałej po 1990 roku.
Praca prezentuje również modelową ocenę cech współczesnej polskiej architektury mieszkaniowej
oraz identyfikuje cechy rozwoju polskich miast po 1990 w odniesieniu do warunków społecznych i
ekonomiczno-prawnych.
Moim wkładem do badań nad współczesną polską architekturą mieszkaniową, których wyniki
przedstawiono w omawianej publikacji jest przede wszystkim kompleksowe ujęcie czynników
warunkujących architekturę mieszkaniową, stworzenie ich hierarchii ważności i próba modelowego
ujęcia hipotetycznego wpływu determinant na zmiany w architekturze mieszkaniowej.
W każdym z trzech opisanych wyżej obszarów badawczych związanych z procesem
inwestycyjnym, rynkiem nieruchomości i wdrażanymi na nim działaniami marketingowymi oraz
problematyką architektury mieszkaniowej okresu transformacji, publikowałam artykuły w
czasopismach naukowych, wygłaszałam referaty na konferencjach i seminariach. Problematykę tę
poszerzyłam o zagadnienia gospodarowania przestrzenia opracowane w ramach badań statutowych
kierowanych przeze mnie najpierw w ramach Katedry Zarządzania Ochroną Środowiska a potem
Samodzielnego Zakładu Badań Przestrzeni Zurbanizowanej14
.
3.2.4. Środowisko mieszkaniowe w Polsce a aspiracje mieszkańców
Przedmiotem moich kolejnych, ważnych badań po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego
było środowisko mieszkaniowe w Polsce i jego ocena przez mieszkańców. Urynkowienie gospodarki,
prywatyzacja gruntów i zasobów mieszkaniowych w Polsce stały się stymulatorami dynamicznie
zachodzących ilościowych i jakościowych przekształceń przestrzeni zurbanizowanej, w tym przede
wszystkim środowiska mieszkaniowego. Naturę tych zjawisk i łączących je związków przyczynowo -
skutkowych opisałam w pracy habilitacyjnej (Determinanty zmian w architekturze mieszkaniowej
okresu transformacji w Polsce). Kolejnym zadaniem badawczym, niezbędnym z punktu widzenia
uzyskania całościowego obrazu środowiska mieszkaniowego w Polsce, było ujawnienie preferencji
13
Stachura E. Determinanty zmian w architekturze mieszkaniowej okresu transformacji w Polsce,
Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2009.
14 Kierownik projektu badawczego „Analiza gospodarowania przestrzenią wybranych obszarów
geograficznych Górnego Śląska” (2012).
Kierownik wieloetapowego projektu badawczego „Powiązania przestrzenne we współczesnym mieście na
przykładzie miast Górnego Śląska” (2013-2014).
10
mieszkaniowych Polaków i aspiracji w tym zakresie na tle obecnych modeli zamieszkiwania, oraz
próba skonstruowania przyszłych modeli zamieszkiwania. Szeroko zakrojone ogólnopolskie badania
empiryczne nad preferencjami mieszkaniowymi były możliwe dzięki pozyskaniu środków w
konkursie NCN i realizacji projektu badawczego własnego „Preferencje mieszkaniowe Polaków –
modele zamieszkiwania” realizowanego w latach 2010 - 201315
. Wyniki badań prezentuje monografia
„Środowisko mieszkaniowe w Polsce. Ocena, oczekiwania, aspiracje”16
.
Książka stanowi kompendium wiedzy o współczesnym mieszkaniu/domu jednorodzinnym: jego
metrażu, sposobie rozplanowania powierzchni, dostępie do pomieszczeń pomocniczych, prezentuje
subiektywną ocenę dokonaną przez mieszkańców, dotyczącą wybranych cech jakościowych obecnie
zamieszkiwanego lokum oraz przedstawia preferencje mieszkaniowe wyrażone za pomocą oczekiwań
i określenie wagi poszczególnych właściwości środowiska mieszkaniowego.
Do badań empirycznych przyjęto metodę ankietową: starannie opracowany, obszerny
kwestionariusz został zweryfikowany w ramach badań pilotażowych. Jako kryterium doboru próby do
badania ankietowego wybrano cykl życia rodziny. Tak więc badania nad preferowanymi modelami
zamieszkiwania obejmują: jednoosobowe gospodarstwa domowe (w trzech kategoriach wieku),
gospodarstwa domowe młodych małżeństw z jednym lub dwojgiem dzieci, gospodarstwa domowe
rodzin wielodzietnych i gospodarstwa domowe emerytów. Na potrzeby badania dokonano typologii
zabudowy mieszkaniowej polskich miast. Przedstawiciele każdego z badanych segmentów posiadają
lub wynajmują mieszkanie w budynkach wzniesionych w okresie dwudziestolecia międzywojennego
(lub starszych), w latach 50.i 60., blokowiskach z lat 70. i 80., w domach jednorodzinnych sprzed 1990
roku i wybudowanych po 1990. Inne przekroje, według form własności mieszkania czy jego standardu
zostały również uwzględnione, choć miały znaczenie drugorzędne. Badania empiryczne
przeprowadzono na terenie całej Polski, w trzech kategoriach miast wg kryterium liczby ludności i
położenia geograficznego. Badania na próbie 900 uczestników przeprowadzili przeszkoleni przeze
mnie ankieterzy w roku 2011. Odrębnym zadaniem badawczym było wytypowanie na podstawie
uzyskanych wyników danych i korelacji istotnych z punktu widzenia weryfikacji postawionych
hipotez. Na podstawie uzyskanych wyników skonstruowane zostały modele zamieszkiwania: zarówno
obecne, jak i oczekiwane. Modele te zostały także zilustrowane graficznie w formie rysunków
architektonicznych (planów sytuacyjnych, schematów funkcjonalnych i rzutów poziomych).
Ujawnienie opinii i preferencji poszczególnych segmentów gospodarstw domowych w dziedzinie
zaspokojenia potrzeb związanych z zamieszkiwaniem w Polsce i wykorzystanie tej wiedzy do
utworzenia preferowanych modeli zamieszkiwania jest moim oryginalnym, pionierskim wkładem do
dyscypliny naukowej jaką jest architektura i urbanistyka. Wartość zastosowanej autorskiej metody
15
39 konkurs NCN nr NN112123739.
16 Stachura E., Środowisko mieszkaniowe w Polsce. Ocena, oczekiwania, aspiracje, Wydawnictwo
Politechniki Krakowskiej, Kraków 2013.
11
oraz uzyskanych rezultatów jest ogromna, pozwala bowiem zoptymalizować decyzje podejmowane w
procesie projektowania zabudowy mieszkaniowej w skali urbanistycznej i architektonicznej,
dotyczące m. in. ukształtowania urbanistycznego zespołu mieszkaniowego, intensywności zabudowy,
najważniejszych atrybutów lokalizacji oraz cech architektury domu/mieszkania. Środowisko
mieszkaniowe można bowiem uznać za zrównoważone, jeśli obok innych, ważnych cech, spełnia
warunek uzyskania akceptacji przez mieszkańców. Sposobem na lepsze dopasowanie cech środowiska
mieszkaniowego do oczekiwań mieszkańców jest również partycypacja społeczna. W stosunku do
zaproponowanej przeze mnie metody może być ona traktowana jako działanie uzupełniające.
Skonstruowane przeze mnie preferowane modele zamieszkiwania mogą być cenne i inspirujące dla
twórczości w obszarze architektury, szczególnie mieszkaniowej. Wyniki moich badań pozwalają także
odpowiedzieć na pytanie o siłę oddziaływania poszczególnych wzorców, sposoby przejmowania i
upowszechniania wzorców zagranicznych, stopień homogenizacji idei zamieszkiwania na terenie
Polski.
Wybrane wątki badawcze podjęte w ramach grantu badawczego zostały zaprezentowane na
licznych konferencjach naukowych i opublikowane w krajowych i zagranicznych czasopismach
naukowych17
. Przyjęta przeze mnie metoda badawcza i uzyskane wyniki badań nad środowiskiem
17
Stachura E., Przestrzenne mierniki jakości zamieszkiwania w Polsce: wybór i ocena, w: Konsumpcja i
rozwój, nr 1/2011, Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur, Warszawa 2011, s. 120-134.
Stachura E., Kulturowe czynniki warunkujące architekturę mieszkaniową. Przykład Polski i Turcji. w:
Czasopismo Techniczne, 1- A/2/2012, Zeszyt 1 Rok 109, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków
2012, s. 207-216.
Stachura E., Kształtowanie architektury domów i mieszkań z wykorzystaniem wyników badań preferencji
mieszkaniowych Polaków, w: Rynek nieruchomości, Studia i Materiały Towarzystwa Naukowego
Nieruchomości, vol. 20 no 3, Olsztyn 2012, red. S. Źróbek, Towarzystwo Naukowe Nieruchomości 2012, s. 55-
67.
Stachura E., A study in Polish housing conditions. Methodology and building
typology characteristics. Real Estate Management and Valuation, vol. 21, no. 1, 2013, pp. 25-31.
http://www.degruyter.com/view/j/remav.2013.21.issue-1/remav-2013-0004/remav-2013-0004.xml?format=INT.
Stachura E., Rozwój mieszkaniowej tkanki miejskiej w Polsce na tle procesów urbanizacji, w: Tendencje w
ekonomii i finansach. Konteksty teoretyczne i rozwiązania praktyczne, V Forum Naukowe, UE Katowice,
Katowice 2013, s. 126 – 138.
Stachura E., Wpływ procesu transformacji na kształtowanie środowiska mieszkaniowego w Polsce, w:
Transformacja współczesnej gospodarki jako przedmiot badań ekonomicznych, Studia Ekonomiczne, Zeszyty
Naukowe Wydziałowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, B. Kos (red.), Katowice 2013, s. 279 –
289.
Stachura, E. and Dee, J. Contemporary Housing in Central and Eastern Europe: Product versus Preference—
The Polish Case, Athens: ATINER'S Conference Paper Series, No: ARC2013-0722, 2013, pp. 5 – 16.
Stachura E., Oczekiwania Polaków wobec przyszłego domu i mieszkania w kontekście wymogów
projektowania zrównoważonego (w świetle badań) - Home future expectations and sustainable design in
Poland w: Dom i osiedle jutra. Tomorrow’s House and Estate. Część II. Part Two. Środowisko Mieszkaniowe.
Housing Environment, 12/2013, pp. 142-148.
E. Stachura, Studies on current housing conditions in Poland: urban scale and commonly used areas
attributes in housing estates, Technical Transitions Architecture- Czasopismo Techniczne Architektura, Zeszyt
2-A(7) Rok 2013 (110), Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2013, s. 125 – 135.
12
mieszkaniowym i preferencjami mieszkaniowymi Polaków wzbudziły zainteresowanie badaczy
architektury, przestrzeni zurbanizowanej, a także badaczy konsumpcji skupionych wokół Instytutu
Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur w Warszawie. Wydatki na zakup i urządzenie
domu/mieszkania w budżecie statystycznej polskiej rodziny stanowią bardzo wysoki procent i
wymagają uważnego monitorowania. Zostałam zaproszona do udziału w projekcie badawczym
„Konsumpcja w innowacyjnej gospodarce”18
realizowanym w latach 2013 - 2015 i dołączyłam do
zespołu badaczy reprezentujących najważniejsze polskie ośrodki naukowe. Przedmiotem moich
zainteresowań w aktywności podejmowanych w nim przez mieszkańców. Uzyskane wyniki badań
jednoznacznie wskazały na postępujące zmiany w sposobach wykorzystywania przestrzeni mieszkania
- poszczególnych pomieszczeń i ich części, redefiniowania stref funkcjonalnych w kontekście
zdefiniowanych na nowo relacji-interakcji między mieszkańcami. Ujawniona w badaniach ewolucja
przestrzeni mieszkalnej dokonuje się współcześnie wskutek dynamicznego rozwoju nowoczesnych
technologii i związanych z nim zmian stylu życia i modelu rodziny. Świadomość tych procesów,
znajomość nowych powiązań funkcjonalnych w obrębie mieszkania, nowych znaczeń nadawanych
przedmiotom i podejmowanym czynnościom może wspomóc architektów w procesie kształtowania
satysfakcjonującej przestrzeni mieszkalnej. Wyniki opisanych badań nad tymi aspektami środowiska
mieszkaniowego zostały zawarte w części monografii wieloautorskiej19
i w artykułach naukowych20
.
Wyniki badań nad preferencjami mieszkaniowymi Polaków zostały również zaprezentowane na forum
międzynarodowym w Delft University of Technology w OTB Research Institute for the Built
Environment.21
Warto podkreślić, że OTB Research Institute for the Built Environment jest
światowym liderem w zakresie badań and środowiskiem mieszkaniowym.
Jakość środowiska mieszkaniowego jest nierozłącznie powiązana z funkcjonowaniem miasta jako
całości. Nurt badań nad miastem i różnymi aspektami funkcjonowania jego struktury urbanistycznej
jest obecny w obszarze moich zainteresowań. Inspirujący wpływ na podjęcie tej problematyki miała
współpraca z międzynarodowym zespołem architektów i badaczy architektury skupionych w
Stachura E., Contemporary housing environment of Poland. Dwelling attributes assessment.
w: Konsumpcja i Rozwój. Nr 1/2014 (6) kwartalnik, s. 75- 87.
Stachura E., Sustainable Housing Environment and Its Impact on Consumption Patterns.
w: Konsumpcja i Rozwój. Nr 3/2014 (8) kwartalnik, s. 61- 72.
18 Konsumpcja w innowacyjnej gospodarce, nr DEC-2012/05/B/HS4?04006.
19 Stachura E., Konsumpcja produktów innowacyjnych, w: Konsumpcja w innowacyjnej gospodarce, A.
Olejniczuk-Merta (red.), PWE Warszawa, 2016, s. 139-190.
20 Stachura E., Binkowska K., A Study on Activities Related to Habitation (Indwelling) and Their Meanings,
Real Estate Management and Valuation. Volume 22, Issue 3, Pages 5–13, ISSN (Online) 2300-5289,
DOI: 10.2478/remav-2014-0022, October 2014.
Stachura E., Wykorzystywanie innowacyjnych urządzeń w domu/mieszkaniu i proekologiczne zachowania
konsumentów, w: Konsumpcja i Rozwój. Nr 2/2015 (11) kwartalnik, s. 22-36, www.ibrkk.pl/book/441.
21 Contemporary Housing in Central and Eastern Europe: Product Versus Preference - The Polish Case,
wykład w OTB Department, Faculty of Architecture and the Built Environment, Technical University of Delft,
11. 11. 2013.
13
Architecture Program International University of Sarajevo (Bośnia i Hercegowina). Zainicjowałam
wówczas badania nad miastem linearnym i możliwą optymalizacją jego struktury w kierunku
zrównoważenia oraz badania porównawcze struktur koncentrycznych i linearnych pod względem ich
funkcjonalności. Przedmiotem moich zainteresowań naukowych stały się również kulturowe
determinanty rozwoju układu przestrzennego miasta, które były przedmiotem międzynarodowej
konferencji zorganizowanej przeze mnie przy współpracy profesorów Wydziału Architektury
Politechniki Krakowskiej Krakow - Sarajevo. Two cities - Two Stories, która odbyła się w maju 2014
r.
4. Dorobek projektowy
Pierwsze projekty, których jestem współautorem powstały w biurze Miastoprojekt - Nowe Tychy,
w którym pracowałam najpierw jako asystent projektanta, a następnie jako samodzielny projektant.22
W roku 1991 rozpoczęłam samodzielną działalność, prowadząc do dziś własną pracownię projektową.
Większość opracowanych przeze mnie projektów architektonicznych i urbanistycznych powstałych w
latach 1987- 2009 mieści się w dwóch grupach. Pierwsza z nich to architektura mieszkaniowa, a w
jej obrębie nowe zespoły mieszkaniowe (por. załącznik graficzny, plansze 4 - 11)23
, adaptacje i
modernizacje budynków mieszkalnych zabytkowych (por. załącznik graficzny, plansze 12 - 20), domy
jednorodzinne24
oraz budynki mieszkalno-usługowe w zwartej tkance miejskiej reprezentowane m. in.
przez opisane wyżej miejskie kamienice (por. załącznik graficzny, plansze 1 – 3).25
Druga grupa
projektów obejmuje budynki usługowe: siedziby banków (por. załącznik graficzny, plansze 41 -
48)26
, szkół wyższych (por. załącznik graficzny, plansze 29 - 34 oraz 49 - 56)27
oraz obiekty sportowe
(załącznik graficzny, plansze 35 - 40)28
. Część z nich to obiekty nowoprojektowane, inne zaś stanowią
22
Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 1, 2, poz. II. 1, 3.
23 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 1, 88, poz. II. 1, 3, 9.
24 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 80 – 85.
25 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 5 – 71, 73.
26 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 77, 91 – 147, 148, 149, 150, II. 10.
27 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 79, 86, 87, poz. II. 11.
28 Por. Dr inż. arch. Ewa Stachura, Urbanistyczne i architektoniczne projekty realizacyjne i koncepcyjne
obiektów mieszkaniowych jedno - i wielorodzinnych, usługowych oraz użyteczności publicznej;
architektura wnętrz, poz. I. 89, 90, poz. II. 8.
14
adaptacje i modernizacje już istniejących budynków, w większości znajdujących się pod opieką
konserwatora.
Niezależnie od skali zadania, w procesie tworzenia projektu przeprowadzałam analizę szeroko
rozumianego kontekstu przestrzennego powstającego (lub adaptowanego) obiektu. Składały się na nią,
podejmowane w różnym zakresie, w zależności od skali i lokalizacji obiektu, studia historyczne,
badania archiwalne i dokumentacja fotograficzna, badanie uwarunkowań urbanistycznych i
architektonicznych otoczenia inwestycji. Analiza ta była zawsze punktem wyjścia do przyjęcia
rozwiązania projektowego, w ramach którego nowy obiekt mógł zyskać jak najlepszą relację z
otoczeniem, kontekst architektoniczny i urbanistyczny oraz autorską interpretację wartości
historycznych. Przykładem wdrożenia takiej filozofii projektowania jest projekt koncepcyjny zespołu
sportowo-rekreacyjnego z basenem pływackim w Bielsku-Białej przy ul. Podwale (załącznik
graficzny, plansze 21 - 28).
W przypadku licznych inwestycji aktywnie uczestniczyłam we wstępnych fazach procesu
decydowania o jej kształcie: decydowania o lokalizacji planowanych obiektów, czy ich programach
funkcjonalno-przestrzennych, pełniąc funkcję doradczą i ekspercką. Zdobyte na opisanym polu
doświadczenia zaprezentowałam w rozdziale Kreowanie i analiza wariantów rozwiązań projektowych
w prezentowanej wyżej książce Nieruchomości - proces inwestycyjny.
Szczególnie cennym doświadczeniem zawodowym było projektowanie budynków mieszkalnych.
Praca nad projektami domów i mieszkań uwrażliwiła mnie na problemy staranności w rozwiązywaniu
przestrzeni mieszkalnej we wszystkich skalach, łącznie z detalem, oraz zwróciła moją uwagę na rolę
wzajemnego komunikowania się uczestników procesu inwestycyjnego. Efektywne komunikowanie
się, szczególnie architekta z inwestorami i przyszłymi mieszkańcami, podczas procesu powstawania
projektu to warunek przyjęcia satysfakcjonujących ich rozwiązań przestrzennych. Komunikacja
dotycząca przestrzeni jest procesem skomplikowanym i wieloetapowym. Architekt jest w nim
przewodnikiem i nauczycielem: uczy języka mówienia o przestrzeni, objaśnia rysunki, zachęca do
odczucia i wyartykułowania potrzeb związanych z przestrzenią. Pozostaje jednak ekspertem i
podejmuje ostateczne decyzje projektowe. Równowaga między respektowaniem oczekiwań klienta a
obroną własnej idei projektu to trudna umiejętność, którą starałam się świadomie doskonalić w
kolejnych zadaniach projektowych. Ważne jednak, by oczekiwania, o których mowa zostały wcześniej
właściwie zidentyfikowane, zinterpretowane i przełożone na język przestrzeni.
5. Dorobek dydaktyczny
Mój dorobek dydaktyczny obejmuje wiele form i aktywności. Jego najważniejsza część znajduje
się w obszarze architektury i urbanistyki. Są to zajęcia dydaktyczne, przede wszystkim projektowe,
prowadzone w uczelniach, dla studentów na kierunkach: architektura i urbanistyka, architektura,
architektura krajobrazu i gospodarka przestrzenna (tabela 1), liczne prace programowe (m.in.
przygotowanie programów studiów dla kierunku Architektura i urbanistyka w PWSZ w Raciborzu
15
oraz oferty dydaktycznej Samodzielnego Zakładu Badań Przestrzeni Zurbanizowanej w Uniwersytecie
Ekonomicznym w Katowicach) oraz wykłady popularyzujące wiedzę o architekturze, które opisane
zostaną w p. 6.
Tabela 1 – Dorobek dydaktyczny w zakresie architektury i urbanistyki w latach 2007 - 2018
Data
(od - do) Forma zajęć Przedmiot zajęć Uczelnia/Firma
2007 - 2015 Wykład Historia architektury
i urbanistyki
Uniwersytet Ekonomiczny
w Katowicach, kierunek:
Gospodarka Przestrzenna
2007 - 2014 Ćwiczenia Rysunek techniczny i planistyczny
2014 - 2015 Wykład Podstawy kompozycji
urbanistycznej
2007 - 20015 Seminarium Seminarium magisterskie i
seminarium dyplomowe
2008 - 2011 Wykład Propedeutyka zawodu
Bielska Wyższa Szkoła im. J.
Tyszkiewicza, kierunek:
Architektura krajobrazu
2008 - 2011 Ćwiczenia -
Projekt Projektowanie krajobrazowe I
2008 - 2011 Ćwiczenia -
Projekt Projektowanie krajobrazowe II
2009 - 2011 Wykład Historia urbanistyki
2009 - 2011 Projekt
dyplomowy
2009 - 2011 Wykład Strategie projektowania Politechnika Śląska, Wydział
Architektury, Katedra Strategii
Projektowania, kierunek:
Architektura i urbanistyka
2009 - 2011 Ćwiczenia -
Projekt Projektowanie architektoniczne VI
2009 - 2011 Projekt
dyplomowy
2012 - 2016
Wykład
Ćwiczenia -
Projekt
Wstęp do projektowania,
Państwowa Wyższa Szkoła
Zawodowa w Raciborzu,
Instytut Architektury, kierunek:
Architektura i urbanistyka, a
następnie Architektura
2015 - 2017
Wykład
Ćwiczenia -
Projekt
Projektowanie architektoniczne VI
2015 - Projekt
inżynierski
2015 - 2017 Wykład Strategie projektowania
2017 -
Wykład
Ćwiczenia -
Projekt
Projektowanie zrównoważone
2017 - Wykład Zrównoważenie społeczne
2017 - 2018 Wykład Tendencje rozwojowe
w architekturze
2014 - 2015
Wykład
Ćwiczenia -
Projekt
Architectural Design Studio V
ARCH405
International University of
Sarajevo, Sarajewo (BiH)
Architecture Program
2014 - 2015 Projekt
dyplomowy Final Studio Design ARCH406
2014 - 2015
Wykład
Ćwiczenia -
Projekt
Sustainable Design Studio ARCH
552
2014 - 2015 Wykład History of Architecture ARCH 209
2014 - 2015
Wykład
Ćwiczenia -
Projekt
Architectural Design Studio I
ARCH 201
16
Wartościowe prace badawcze, studialne i projektowe zostały wykonane pod moim kierunkiem przez
studentów koła naukowego AREA działającego przy prowadzonym przeze mnie Samodzielnym
Zakładzie Badań Przestrzeni Zurbanizowanej29
. W roku 2012 podjęłam inicjatywę zorganizowania
wraz z partnerami z zagranicznych ośrodków międzynarodowych studenckich warsztatów naukowych.
Pierwsze z nich odbyły się w Wiedniu (2012), następne w Londynie (2013), w Krakowie (2014) i
Sarajewie (2014 i 2015). W warsztatach uczestniczyli studenci Uniwersytetu Ekonomicznego w
Katowicach, członkowie koła naukowego AREA, studenci International University of Sarajevo,
Architecture Program, Instytutu Architektury PWSZ w Raciborzu, Wydziału Architektury Politechniki
Gliwickiej i Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Przedmiotem serii warsztatów była
wieloaspektowa analiza wielkomiejskiej przestrzeni zurbanizowanej w wybranych miastach, próba
identyfikacji najważniejszych problemów przestrzennych i sformułowania rozwiązań. W realizacji
prowadzonych w języku angielskim warsztatach uczestniczyli prof. John Dee z International
University of Sarajevo (2012, 2013), prof. Mehmet Murat Gul z ITU School of Architecture w
Stambule (2013) oraz grupa profesorów i asystentów z International University of Sarajevo (2014,
2015), Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (2014) oraz z PWSZ w Raciborzu (2014 i
2015)30
. Zainicjowałam również konferencję i warsztaty studenckie „Kraków - Sarajevo - Two Cities
Two Stories”, które odbyły się na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w 2014 roku31
.
29
18.10.2011 – 15.01.2012: „Akceptacja planów inwestycyjnych gminy przez wybrane grupy
interesariuszy w świetle wyników badań empirycznych oraz wytyczne do projektowania wielofunkcyjnego
ośrodka usługowego w gminie Wilkowice”
23.11.2011 – 21.12.2011: „Postrzeganie i odbiór zabytkowych układów przestrzennych, obiektów oraz
detali architektonicznych przez użytkowników współczesnego miasta. Przykład Bielska-Białej.”
22.03.12 – 26.05.12: „Percepcja stref i obiektów zabytkowych Bytomia oraz ich wpływu na wizerunek
miasta.”
24.04.12 – 21.05.12: Przestrzenne i społeczne aspekty jakości zamieszkiwania wybranych tyskich osiedli.”
03.03.12- 20.04.2012 „Przestrzenne i społeczne skutki gettoizacji – ogrodzone osiedla na obszarze
aglomeracji śląskiej.”
Udział członków Koła w konkursie „Idealna Przestrzeń Publiczna”, 2012.
30 Contemporary Architectural Theory: Vienna Field Trip, Warsztaty Naukowo-Dydaktyczne zorganizowane
przez International University of Sarajevo, Architecture Program, Faculty of Engineering and Natural Sciences
oraz Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Zakład Badań Przestrzeni Zurbanizowanej; Wiedeń 18-
21.10.2012. Przygotowanie merytoryczne, organizacyjne i prowadzenie. Wykład: Where Contemporary
Architecture Aims – New Forms and Technologies, koordynator warsztatów.
Innovative Architecture and the Design of Urban Space. Sustainable Housing Environment in Contemporary
City. Workshop and Field Studies. Warsztaty Naukowo-Dydaktyczne zorganizowane przez Samodzielny
Zakład badań Przestrzeni Zurbanizowanej Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach; Londyn 25. 04 – 01.05.
2013. Przygotowanie merytoryczne, organizacyjne i prowadzenie.
Urban and Architectural Design Problems in the Contemporary City: The Case of Sarajevo International
Conference and Workshop, Sarajevo, November 10-14th
2014, konferencja zorganizowana przez: International
University of Sarajevo (BiH), Silesian University of Technology in Gliwice (Poland), PWSZ University in
Racibórz (Poland); koordynator warsztatów.
17
W semestrze letnim roku akademickiego 2013/2014 podjęłam pracę w International University of
Sarajevo (Bośnia i Hercegowina) na stanowisku Associate Professor, która trwała przez trzy semestry.
Architecture Program realizowany w IUS jest oferowany studentom z wielu krajów, w tym z Turcji,
Bośni, Czarnogóry, Egiptu i innych. Skupia międzynarodową kadrę dydaktyczną, a językiem
wykładowym jest język angielski. Praca w Sarajewie była wartościowym doświadczeniem
dydaktycznym i naukowym, szerokie kontakty i duża aktywność społeczności akademickiej tworzyły
możliwości spotkań i dyskusji w gronie przedstawicieli odmiennych kultur i ekspertów w wielu
dziedzinach, w tym architektury. Konfrontacja własnych doświadczeń dydaktycznych z nowymi
warunkami, praca ze studentami o innej wrażliwości estetycznej była niezwykle cenna i
wzbogacająca.
Międzynarodowe doświadczenia dydaktyczne zdobywałam również (oprócz już wymienionych)
podczas wyjazdów w ramach programu Erasmus i Erasmus+32
.
Posiadam również bogate doświadczenie dydaktyczne w obszarze gospodarowania
nieruchomościami. Największa intensywność działań dydaktycznych na tym polu miała miejsce w
latach poprzedzających uzyskanie stopnia doktora habilitowanego (2002 - 2009), w trakcie badań nad
problematyką rynku nieruchomości i procesem inwestycyjnym. Prowadziłam wówczas wykłady,
ćwiczenia i seminaria na studiach I i II stopnia, na studiach podyplomowych oraz dla słuchaczy
Uniwersytetu Dziecięcego, gdzie w roku akademickim 2011/12 zostałam wybrana najlepszym
wykładowcą semestru V. Ważnym doświadczeniem było prowadzenie szkoleń dla deweloperów33
i
pośredników w obrocie nieruchomościami34
o zasięgu ogólnopolskim, które utwierdziło mnie w
przekonaniu o ważnej eksperckiej roli architekta w procesie kształtowania przestrzeni zurbanizowanej.
Uczestniczyłam także w pracach programowych i przygotowywałam programy studiów z zakresu
nieruchomości dla kilku uczelni na Śląsku.
Spatial Interventions in a linear city - sustainable urban design International Conference and Workshop,
Sarajevo, November 9 -13th
2015, międzynarodowa konferencja zorganizowana przez: International University
of Sarajevo (BiH) and PWSZ Racibórz (Poland). Koordynator warsztatów. Referat: Sustainable Urban Design.
31 International Conference „Kraków – Sarajevo - Two Cities Two Stories”, Międzynarodowa Konferencja i
warsztaty studenckie zorganizowane przez Katedrę Architektury Mieszkaniowej Politechniki Krakowskiej i
Samodzielny Zakład Badań Przestrzeni Zurbanizowanej Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Kraków
28 – 29. 04. 2014. Przewodniczenie sesjom plenarnym I i II.
32 Staż naukowy w University of Wales, Wrexham, Wielka Brytania, 2004, Uczestnictwo w programie Erasmus,
„Staff Mobility”, Selcuk University w Konya, Turcja, 2009, Uczestnictwo w programie Erasmus+, „Staff
Mobility”, University of Navarra, School of Architecture, Pamplona, Hiszpania, 29.05 – 02.06. 2017.
33 Ekspert w ogólnopolskim Programie Rozwoju Budownictwa Mieszkaniowego, (Łódź – Gdynia – Kraków –
Wrocław – Poznań) organizowanym przez TP SA, konferencje dla środowisk deweloperskich: wykłady
poświęcone problematyce marketingu na rynku nieruchomości, czerwiec-październik.2007.
Prowadzenie całodniowych warsztatów Marketing dla deweloperów organizowanych przez „Informedia
Polska”, Warszawa, 14.02. i 23.04. 2008.
34 Szkolenia dla pracowników biur pośrednictwa w nieruchomościach, Warszawa 23.09.2007, współpraca z
sieciową amerykańską firmą pośredników w nieruchomościach „Century 21”.
18
Działalność dydaktyczna na polu komunikacji wizualnej, promocji i reklamy prowadzona przeze
mnie w latach 1995 - 2006 była komplementarna z moją twórczością projektową. Powadziłam zajęcia
dydaktyczne na studiach I i II stopnia oraz na studiach podyplomowych w uczelniach wyższych oraz
warsztaty dla członków Business Center Club w Warszawie i w Katowicach. Wykłady, ćwiczenia i
seminaria wzbogacałam o treści mające związek z prowadzonymi wówczas pracami projektowymi,
szczególnie z przebudową parterów kamienic w strefie ochrony konserwatorskiej w Katowicach oraz z
projektami systemów identyfikacji wizualnej i projektami ich implementacji. Również i w tej
dziedzinie aktywnie współtworzyłam programy specjalności i specjalizacji, modułów dydaktycznych,
studiów podyplomowych, kształtowałam zawartość merytoryczną przedmiotów, podejmowałam się
działalności eksperckiej.
W swojej działalności dydaktycznej, niezależnie od obszaru, kierowałam się dbałością o jakość i
aktualność przekazywanych treści, poszukiwałam interaktywnych sposobów przekazywania wiedzy i
umiejętności, starałam się stymulować kreatywność studentów i kształtować ich otwartą postawę i
gotowość do samodzielnego uczenia się i konfigurowania interdyscyplinarnej wiedzy na rzecz
uzyskiwania nowych kompetencji. W kształceniu adeptów architektury kładłam nacisk na jak
najlepsze przygotowanie do zawodu, obudzenie wrażliwości społecznej i ekologicznej. Celem
międzynarodowych warsztatów studenckich było wykształcenie umiejętności korzystania z
zagranicznych wzorców i dobrych praktyk, umiejętności efektywnej pracy zespołowej, intensywnego
kreowania idei, dyskusji i wymiany myśli.
W procesie opracowywania programów studiów lub modułów dydaktycznych dla przedstawicieli
innych zawodów przyświecała mi idea włączenia wiedzy o zasadach kształtowania przestrzeni
zurbanizowanej i architektury do kanonu wykształcenia przedstawicieli zawodów ważnych dla jakości
procesu inwestycyjnego: prawników, ekonomistów, inżynierów, przełamywania ostrych granic
między obszarami wiedzy i integracji kompetencji. Takie spojrzenie na sposób kształcenia zyskuje
coraz większą akceptację w dobie upowszechniania się zasad zrównoważonego rozwoju.
6. Dorobek organizacyjny
Pierwsze doświadczenia organizacyjne zdobyłam w biurze projektów „Miastoprojekt - Nowe
Tychy”. Współpracując z profesorami Hanną Adamczewską - Wejchert i Kazimierzem Wejchertem
zapoznałam się z procesem tworzenia miasta Nowe Tychy: jego twórczymi, ekonomicznymi i
organizacyjnymi aspektami. Uczestniczyłam w dyskusjach nad nowymi projektami, a w szczególności
ich relacją do wdrożonej już urbanistycznej idei miasta. Jako asystentowi projektanta powierzano mi
zadania koncepcyjne związane z zagospodarowaniem nowych dzielnic, czy kwartałów zabudowy35
.
Jednocześnie doskonaliłam warsztat zawodowy biorąc udział w wielofazowych i wielobranżowych
projektach budynków mieszkalnych i obiektów użyteczności publicznej. Po przejściu
czteroosobowego zespołu projektowego z „Miastoprojektu – Nowe Tychy” do spółki „Probex”
35
Projekt koncepcyjny osiedla „Balbina” w Tychach, 1984
19
wzięłam na siebie obowiązek pozyskiwania zleceń dla pracowni, co zaowocowało interesującymi
projektami36
oraz zainicjowało współpracę z firmami i instytucjami, która trwała przez kolejne lata.
Ważnym doświadczeniem była także koordynacja prac projektowych architektonicznych i
plastycznych oraz wykonawczych na polu reklamy, za co odpowiadałam w Agencji Reklamowej
„Business Consulting”.
Usamodzielnienie się i założenie własnej pracowni projektowej rozpoczęło nowy etap w moim
życiu zawodowym. Począwszy od 1991 roku pozyskiwałam zlecenia dla pracowni, której jestem
właścicielem, zawiązywałam wielobranżowe zespoły projektowe do realizacji kolejnych zadań i
koordynowałam ich pracę. Negocjowałam i egzekwowałam wynagrodzenia oraz prowadziłam
promocję pracowni. Zatrudniałam techników i młodych architektów, z których p. Tomasz Malec, po
odbyciu w mojej pracowni praktyki projektowej uzyskał samodzielność zawodową.37
Odrębnym obszarem doświadczeń organizacyjnych jest aktywność zawodowa w wyższych
uczelniach. Jako adiunkt i kierownik specjalności, przez wiele lat pełniłam funkcję przewodniczącej
Komisji Programowej na kierunku Zarządzanie w Bielskiej Wyższej Szkole, byłam członkiem Rady
Wydziału i Senatu oraz członkiem zespołu ds. przedmiotów projektowych na kierunku „Architektura
Krajobrazu” w tejże uczelni.
Wzbogacenie dorobku naukowego i doświadczeń dydaktycznych oraz uzyskanie stopnia doktora
habilitowanego umożliwiło mi podjęcie starań o utworzenie zakładu dydaktycznego w ramach
Katedry Zarządzania Ochroną Środowiska Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, gdzie
wówczas byłam zatrudniona. Dzięki moim staraniom w roku 2011 powstał Samodzielny Zakład
Badania Przestrzeni Zurbanizowanej, którym kierowałam do roku 2015. Działalność naukowo-
badawcza Zakładu koncentrowała się na pomnażaniu wiedzy o przestrzeni zurbanizowanej (built
environment), a szczególnie o środowisku mieszkaniowym. W jego ramach prowadziłam wraz z
zespołem interdyscyplinarne badania naukowe (badania statutowe)38
oraz zajęcia dydaktyczne na
kierunku Gospodarka przestrzenna, sprawowałam opiekę nad kołem naukowym AREA utworzonym
przy Zakładzie. Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego weszłam w skład Rady Wydziału,
uczestniczyłam w pracach Komisji Programowej.
W roku 2011 zostałam zaproszona do współorganizacji Instytutu Architektury w Państwowej
Wyższej Szkole Zawodowej w Raciborzu oraz firmowania kierunku Architektura i urbanistyka, na
prowadzenie którego Uczelnia uzyskała zgodę MNiSW. W pierwszej fazie funkcjonowania Instytutu
Architektury, w roku 2012, pełniłam funkcję jego dyrektora. Zasiadałam w Senacie, a także
36
Adaptacja i modernizacja kamienicy narożnej przy rynku w Wadowicach na dom handlowy „Pewex”, mgr inż.
arch. M. Sokołowska (50%), dr inż. arch. E. Stachura (50%), opracowanie projektu: 1990 37
Dr inż. arch. Tomasz Malec, upr. 41/09/SLOKK 38
Kierownik projektu badawczego „Analiza gospodarowania przestrzenią wybranych obszarów geograficznych
Górnego Śląska” (2012)
Kierownik wieloetapowego projektu badawczego „Powiązania przestrzenne we współczesnym mieście na
przykładzie miast Górnego Śląska” (2013-2015).
20
kierowałam zespołem ds. opracowania strategii Uczelni na lata 2014 - 16. Strategia opracowana pod
moim kierunkiem i według mojej autorskiej metody obowiązuje w Uczelni do dziś.
W roku 2015, po wygranych wyborach, objęłam funkcję rektora Państwowej Wyższej Szkoły
Zawodowej w Raciborzu na kadencję 2015- 2020. Uczelnia, którą kieruję kształci 1500 studentów
na 10 kierunkach i zatrudnia ok. 200 pracowników, w tym 150 nauczycieli akademickich. Podjęłam
się realizacji tego trudnego zadania, jakim jest kierowanie uczelnią wyższą mając sprecyzowany
program działań, które powinny przyczynić się do podniesienia jakości kształcenia i realizacji
nowoczesnego kształcenia na profilu praktycznym, rozwinięcia współpracy z otoczeniem społeczno-
gospodarczym, nawiązania cennych relacji z partnerami zagranicznymi, a także pełnienia funkcji
miastotwórczych i wspierania miasta w jego proinnowacyjnych działaniach. Po trzech latach
sprawowania funkcji z satysfakcją mogę stwierdzić, że większość zmian o charakterze
projakościowym i prowizerunkowym została wprowadzona. Zostały podpisane i są realizowane
umowy z partnerami biznesowymi i z uczelniami zagranicznymi, rośnie liczba praktyków
zaangażowanych w realizację zajęć dydaktycznych, a rady konsultacyjne na poszczególnych
kierunkach z sukcesem współtworzą programy studiów. Przedmiotem mojej szczególnej satysfakcji
jest aktywna współpraca z samorządem i z podmiotami otoczenia biznesowego pracowników i
studentów kierunku architektura.
Od początku mojej kadencji rektora aktywnie włączyłam się w prace Konferencji Rektorów
Publicznych Szkół Zawodowych. Na pierwszym posiedzeniu plenarnym zostałam wybrana do
Prezydium KRePSZ, w którym powierzono mi funkcję wiceprzewodniczącej. W pierwszej fazie mojej
działalności w Prezydium pracowałam nad koncepcją sieciowania uczelni zawodowych, budowałam
platformę wymiany doświadczeń i opracowywałam formy współpracy między uczelniami
kształcącymi praktycznie. Wraz z pozostałymi członkami Prezydium aktywnie włączyłam się w prace
nad Konstytucją dla Nauki. Począwszy od grudnia 2016, aż do momentu uchwalenia Ustawy 2.0,
członkowie Prezydium KRePSZ, prowadzili żywy dialog z władzami MNiSW promując ideę
kształcenia praktycznego, podkreślając rolę uczelni typu PWSZ w procesie harmonijnego rozwoju
kraju i wskazując konieczność (wzorem krajów rozwiniętych) zapewnienia stabilnej podstawy
prawnej ich funkcjonowania. Jako przewodnicząca Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej
KRePSZ reprezentowałam stowarzyszenia na dorocznych konferencjach EURASHE, którego
KRePSZ jest członkiem. Aktywnie uczestniczyłam w dyskusjach Round Table on Teaching and
Learning, Leadership Forum. W 2018 roku zostałam wybrana do Prezydium EURASHE, w którym
aktywnie działam.
Realia gospodarki 4.0 pozwalają osiągać znakomite rezultaty dydaktyczne w uczelni regionalnej i
dają szansę na stałe zwiększanie jej pozycji konkurencyjnej. Uczelnia, która lokalizowana jest w
niewielkim mieście jest więc faktycznie powiązana z polskim i europejskim obszarem wyższego
kształcenia zawodowego. Jako architekt szczególnie dbam o praktyczny sposób kształcenia w oparciu
o kontakty międzynarodowe i otoczenie społeczno-gospodarcze.
21
7. Osiągnięcia w zakresie opieki naukowej i kształcenia młodej kadry
7.1. Pełnienie funkcji promotora w przewodzie zakończonym uzyskaniem stopnia doktora
Mgr inż. arch. Tijana Tufek-Memisevic: Contemporary Linear City Development. A Case of Spatial
Interventions in Sarajevo, Bosnia and Herzegovina (rozprawa w języku angielskim)
Politechnika Krakowska, Wydział Architektury, publiczna dyskusja nad rozprawą doktorską: 2 lipca
2018, uchwała Rady Wydziału o nadaniu stopnia doktora: 11 lipca 2018.
7.2. Pełnienie funkcji promotora w otwartym przewodzie doktorskim
Mgr Monika Borowska: Przedsiębiorstwo deweloperskie i jego relacje z otoczeniem na rynku
nieruchomości mieszkaniowych w Polsce. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Wydział
Ekonomii, wszczęcie przewodu: 31 maja 2012.
7.3. Informacja o sporządzonych recenzjach w przewodach doktorskich, postępowaniach
habilitacyjnych lub przewodach habilitacyjnych
Tabela 2 Wykaz sporządzonych recenzjach w przewodach doktorskich, postępowaniach
habilitacyjnych lub przewodach habilitacyjnych
Lp. Nazwisko i imię
recenzowanego Rodzaj recenzji
Jednostka, w której
prowadzono postępowanie Rok
1.
Justyna Kobylarczyk
Postępowanie o nadanie stopnia doktora
habilitowanego, recenzja wydawnicza
monografii „Ocena jakości środowiska
zamieszkania w wybranych miastach
województwa podkarpackiego po okresie
transformacji, w pierwszej dekadzie XXI
wieku”
Wydział Architektury,
Politechnika Krakowska 2013
2. Elżbieta Kanak
Recenzja rozprawy doktorskiej
„Deweloperzy na wrocławskim rynku
nieruchomości mieszkaniowych.
Organizacja, funkcjonowanie, rozwój”
Wydział Nauk Ekonomicznych
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
2014
3. Marta Kruk
Recenzja rozprawy doktorskiej „Sposoby
użytkowania mieszkań w budownictwie
wielorodzinnym w Polsce po roku 1949 i
ich uwarunkowania”
Wydział Architektury,
Politechnika Białostocka 2017
4. Ewa Krzyżanowska
Postępowanie o nadanie stopnia doktora
habilitowanego, opinia o dorobku
naukowym i monografii habilitacyjnej w
sprawie nadania lub odmowy nadania
stopnia doktora habilitowanego.
„Innowacyjność zespołów
mieszkaniowych projektowanych według
zasad New Urbanism a założenia
modernizmu Karty Ateńskiej” została
zgłoszona przez Habilitantkę jako główne
osiągniecie naukowe
Wydział Architektury,
Politechnika Krakowska 2017
5. Kinga Racoń-Leja
Postępowanie o nadanie stopnia doktora
habilitowanego, recenzja wydawnicza
monografii „Współczesne
uwarunkowania urbanistyczne miast
doświadczonych w czasie II wojny
Wydział Architektury,
Politechnika Krakowska 2018
22
światowej – na wybranych przykładach
europejskich
6. Wojciech Kujawski
Recenzja rozprawy doktorskiej
“Impact of Buildings on Contemporary
Urban Infrastructure”
Wydział Architektury,
Politechnika Krakowska 2018
7. Renata Przewłocka -
Sionek
Postępowanie o nadanie stopnia doktora
habilitowanego, powołanie do składu
komisji
Wydział Architektury
Politechniki Gdańskiej 2018
Komisje Doktorskie – członek Komisji Doktorskich w przewodach doktorskich Uniwersytet
Ekonomiczny, Wydział Ekonomii: 7
Seminaria dla słuchaczy studiów doktoranckich.
Recenzja wydawnicza podręcznika akademickiego: Tomasz Malec „Podstawy projektowania
architektonicznego”, Wydawnictwo Helion 2011
7.4. Działalność popularyzująca naukę
Za najważniejsze działania popularyzujące naukę uznać można trzy wykłady inauguracyjne
poświęcone problemom architektury współczesnej wygłoszone przeze mnie w Państwowych
Wyższych Szkołach Zawodowych: w Raciborzu (2013), w Koninie (2016) i w Nowym Sączu (2017).
Problematykę architektury podejmowałam również w serii wykładów prowadzonych dla Uniwersytetu
Trzeciego Wieku (Racibórz i Katowice) oraz w ramach Śląskiej Nocy Naukowców w Uniwersytecie
Ekonomicznym w Katowicach39
. Prowadziłam wykłady i zajęcia warsztatowe dla słuchaczy
Uniwersytetu Dziecięcego, gdzie w roku akademickim 2011/12 zostałam wybrana najlepszym
wykładowcą semestru V. Ponadto inicjowałam, przygotowywałam i prowadziłam dyskusje panelowe
w ramach konferencji i seminariów dyskutujących problematykę mieszkalnictwa i rozwoju
przestrzennego oraz zrównoważonego rozwoju40
. Podczas stażu w University of Wales (Wielka
Brytania) oraz wyjazdu w ramach programu Erasmus do Konyi (Turcja) prezentowałam wykłady na
temat architektury polskiej na tle historii naszego kraju.
8. Plany naukowe
Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego moja działalność badawcza stała się bardziej
intensywna, więcej czasu poświęcam również rozwijaniu nowych form dydaktycznych oraz pracy
39
Prezentacja w ramach Śląskiej Nocy Naukowców 27.09.2012: „Architektura współczesna, nowe formy i
technologie”.
Wykład dla UETW, 26.04.2012: "Historia architektury w pigułce".
40 „Bariery i stymulatory wprowadzania innowacji w domach i mieszkaniach - produktach oferowanych
na rynku nieruchomości mieszkaniowych” na konferencji Warszawski Rynek Nieruchomości, Warszawa 5-6.
12.2007.
„Dom XXI wieku” na IV Dorocznej Konferencji Rynku Mieszkaniowego Dreamtime 2008, Warszawa
23.10.2008.
„Problemy urbanistyczne miasta Bielsko-Biała skonfrontowane z problemami ochrony środowiska” na
Konferencji Naukowej „Miasto Bielsko-Biała w perspektywie humanistycznej” realizowanej w ramach projektu:
„Ośrodek Kreatywności Obywatelskiej”, 24 lutego 2009.
23
organizacyjnej związanej z nauczaniem. W pracy naukowej prowadzonej po roku 2010 podjęłam
nowe wątki badawcze, sformułowane zostały również oryginalne obszary problemowe.
Badania, które planuję, mają w zamyśle zintegrować wszystkie nurty już obecne w
dotychczasowych pracach naukowych wokół problematyki zrównoważonego rozwoju i projektowania
zrównoważonego. Będą one dotyczyły sposobów kreowania zrównoważonego środowiska
mieszkaniowego w istniejących warunkach ekonomicznych, społecznych i kulturowych. Wciąż
nierozwiązany problem niedoboru mieszkań i dużego popytu na nie (mimo wysokich cen mieszkań w
relacji do dochodów) tworzy presję i wymusza decyzje lokalizacyjne i o standardzie technicznym oraz
cechach mieszkań, które często są sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Rezultaty moich
badań powinny pomóc w odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zapewnić dostępność mieszkań,
stworzyć satysfakcjonujące warunki funkcjonowania wspólnot sąsiedzkich, odpowiedzieć na aspiracje
mieszkańców, a jednocześnie kształtować piękną architekturę i zrównoważone środowisko
mieszkaniowe nie – jako siedliska/enklawy eksperymentalne, ale dostępne i powszechne.
Zamierzam kontynuować wartościową współpracę naukową z International University of
Sarajevo, Green Lines Institute for Sustainable Development w Portugalii oraz Fondazione Romualdo
del Bianco (Włochy).
Planuję również wydanie będącej w opracowaniu monografii poświęconej metodom badań i analiz
historycznej tkanki miejskiej jako podstawy decyzji planistycznych zgodnych z zasadami
zrównoważonego rozwoju (na przykładzie Raciborza).