12
venres 25 | 10 | 2013 21.00 h Andrew Gourlay director Leticia Moreno violín AUDITORIO DE GALICIA ORQUESTRA SINFÓNICA DE GALICIA

AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

venres25 | 10 | 2013

21.00 h

Andrew Gourlay directorLeticia Moreno violín

AUDITORIO DE GALICIA

ORQUESTRA SINFÓNICA DE GALICIA

Page 2: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la
Page 3: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

Duración aproximada do concerto: una hora, trinta minutos

Pregámoslle ao público que non faga fotografías e que desconecte os teléfonos móbiles, reloxos, etc.

I

MAGNUS LINDBERG (1958)Expo*

ESA-PEKKA SALONEN (1958)Concierto para violín*

Leticia Moreno violín

II

SERGEI PROKOFIEV (1891-1953)Romeo e Xulieta (selección)

Suite 2: I Montagues & Capulets

Suite 1: V Masks (Máscaras)

Suite 2: VII Death of Tybalt (A morte de Tybalt)

Suite 2: V Romeo at Juliet’s before parting (Romeo ante a marcha de Xulieta)

Suite 2: VII Romeo at Juliet’s grave (Romeo na tumba de Xulieta)

Suite 3: VI Death of Juliet (Morte de Xulieta)

*estrea en España

Page 4: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

A OSG, cuxo director titular é Víctor Pablo Pérez e Jesús López Cobos o seu prin cipal director invitado, foi orquestra residente do Festival Rossini de Pésaro de 2003 a 2005 e do Festival Mozart da Coruña dende 1998. Realizou varias xiras por Alemaña e Austria, unha xira de concertos por América do Sur en 2007 (Chile, Arxentina, Brasil e Uruguai) e en 2009 presentouse na sala do Musikverein de Viena. Traballa con solistas como Anne-Sophie Mutter, Maurizio Pollini, Krystian Zimerman, Gil Shaham, Sarah Chang, Grigory Sokolov, Maria João Pires ou F. P. Zimmermann; can-tantes como Alfredo Kraus, Teresa Berganza, Plácido Domingo, Juan Diego Flórez, Mirella Freni, Ann Murray, ou Eva Marton entre outros, e cos mestres Lorin Maazel, Daniel Harding, Guennadi Rozdestvenski, Maurizio Pollini, James Judd, Libor Pešek, Osmo Vanska, Alberto Zedda, Gianandrea Noseda etc. Na súa dis-cografía figuran artistas como Juan Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo ou Eva Podles. Conta coa Medalla de Ouro da Academia de Belas Artes e é Premio Cultura Galega da Música.

La OSG, cuyo director titular es Víctor Pablo Pérez y Jesús López Cobos su principal director invitado, fue orquesta residente del Festival Rossini de Pésaro de 2003 a 2005 y del Festival Mozart de la Coruña desde 1998. Realizó varias giras por Alemania y Austria, una gira de con-ciertos por América del Sur en 2007 (Chile, Argentina, Brasil y Uruguay) y en 2009 se presentó en la sala del Musikverein de Viena. Trabaja con solistas como Anne-Sophie Mutter, Maurizio Pollini, Krystian Zimerman, Gil Shaham, Sarah Chang, Grigory Sokolov, Maria João Pires o F. P. Zimmermann; cantantes como Alfredo Kraus, Teresa Berganza, Plácido Domingo, Juan Diego Flórez, Mirella Freni, Ann Murray, Hildegard Behrens o Eva Marton entre otros, y con los maestros Lorin Maazel, Daniel Harding, Guennadi Rozdestvenski, Maurizio Pollini, James Judd, Libor Pešek, Osmo Vanska, Alberto Zedda, Gianandrea Noseda, etc. En su dis-cografía figuran artistas como Juan Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la Medalla de Oro de la Academia de Bellas Artes y es Premio Cultura Gallega de la Música.

Orquestra Sinfónica de Galicia

Page 5: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

Nacido en Xamaica de antepasados rusos, Andrew Gourlay medrou nas Bahamas, Filipinas, Xapón e Ingla-terra. Xa trombonista e pianista, estudou dirección de orquestra no RCM de Londres onde preparou sin-fonías para Haitink e Norrington. En 2010, gañou o primeiro premio no Concurso Internacional de Dirección de Cadaqués e foi nomeado direc-tor asistente de Mark Elder en Hallé Orchestra e director da Orquestra Nova de Hallé. Ese mesmo ano foi elixido pola revista Gramophone como o seu ‘One to Watch’ (a quen seguir) e pola BBC Music Magazine, en 2011, como ‘Rising Star: great ar-tist of tomorrow’ (estrela emerxente: grandes artistas do mañá). Andrew Gourlay dirixiu gravacións con nu-merosas orquestras do Reino Unido. Substituíu a Colin Davis no Barbican en dúas ocasións e traballou como substituto para Gergiev e Masur. Ten dirixido as óperas Rusalka e La Tra-gédie de Carmen, e As vodas de Figa-ro. Foi director asistente do Festival de Ópera de Glyndebourne.

Nacido en Jamaica de antepasados rusos, Andrew Gourlay creció en Ba-hamas, Filipinas, Japón e Inglaterra. Ya trombonista y pianista, estudió dirección de orquestra en el RCM de Londres donde preparó sinfonías para Haitink y Norrington. En 2010, ganó el primero premio en el Con-curso Internacional de Dirección de Cadaqués y fue nombrado director asistente de Mark Elder en Hallé Or-chestra y director de la Orquestra Joven de Hallé. Ese mismo año fue elegido por la revista Gramophone como su ‘One to Watch’ (A quien se-guir) y por la BBC Music Magazine, en 2011, como ‘Rising Star: great artist of tomorrow’ (Estrella Emer-gente: grandes artistas del mañana). Andrew Gourlay dirigió grabaciones con numerosas orquestas del Reino Unido. Sustituyó a Colin Davis en el Barbican en dos ocasiones y trabajó como substituto para Gergiev y Ma-sur. Ha dirigido las óperas Rusalka y La Tragédie de Carmen, y Las bodas de Figaro. Fue director asistente del Festival de Ópera de Glyndebourne.

Andrew Gourlay director

Page 6: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

Actuou, desde os doce anos, con destacadas orquestras, como a Wie-ner Symphoniker, Mozarteum Or-chestra, Frankfurter Sinfoniker, Sin-fonietta Cracovia, Israel Youth Sym-phony Orchestra, Taipei Symphony Orchestra, St. Petersburg Philharmo-nic, ademais das máis importantes orquestras españolas. Colaborou con importantes directores entre os que destacan Maxim Vengerov, Gi-don Kremer, Günter Herbig, Eiji Oue, Krysztof Penderecki, Juanjo Mena, Vladimir Spivakov, Krzystof Pende-recki, Marzio Conti, Pedro Halffter, Pinchas Steinberg, Ivor Bolton, Jesús López Cobos, Yuri Temirkanov, Josep Pons, Zubin Mehta etc. E ten actuado no Carnegie Hall de Nova York, Con-certgebouw de Ámsterdam, Wiener Konzerthaus, Frankfurter Alte Oper, Wigmore Hall de Londres, Bayreuth Opernhaus, Teatro do Hermitage de San Petersburgo por nomear algúns. Nomeada ‘BOTO Rising Star’ para a tempada 2013/14 pola European Concert Halls Organisation, toca un violín de Nicola Gagliano de 1762.

Ha actuado, desde los doce años, con destacadas orquestas, como la Wie-ner Symphoniker, Mozarteum Orches-tra, Frankfurter Sinfoniker, Sinfonietta Cracovia, Israel Youth Symphony Or-chestra, Taipei Symphony Orchestra, St. Petersburg Philharmonic, además de las más importantes orquestas españolas. Ha colaborado con im-portantes directores entre los que destacan Maxim Vengerov, Gidon Kre-mer, Günter Herbig, Eiji Oue, Krysztof Penderecki, Juanjo Mena, Vladimir Spivakov, Krzystof Penderecki, Marzio Conti, Pedro Halffter, Pinchas Stein-berg, Ivor Bolton, Jesús López Cobos, Yuri Temirkanov, Josep Pons, Zubin Mehta, etc. Ha tocado en el Carnegie Hall de Nueva York, Concertgebouw de Ámsterdam, Wiener Konzerthaus, Frankfurter Alte Oper, Wigmore Hall de Londres, Bayreuth Opernhaus, Tea-tro del Hermitage de San Petersbur-go por nombrar algunos. Nombrada ‘ECHO Rising Star’ para la temporada 2013/14 por la European Concert Halls Organisation, toca un violín de Nicola Gagliano de 1762.

Leticia Moreno violín

Page 7: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

Un breve concerto para orquestra Magnus Lindberg (Helsinqui, 1958) pertence a unha revolucionaria xe-ración de compositores finlandeses que desenvolveron unha linguaxe individual que fusiona elementos e figuras das vangardas de posguerra, cunha ampla paleta expresiva desa-fiando a tentación de asignarlles a etiqueta de ‘nacionalistas’. Na dé-cada de 1970 Lindberg (alumno de E. Rautavaara e P. Heininen, figuras principais da xeración precedente) e Esa Pekka Salonen eran compa-ñeiros na Academia Sibelius de He-lsinqui; en 1980 uníronse con Kaija Saariaho e outros mozos creadores para axitar o que crían unha escena musical compracente en Finlandia e promover a apreciación do moder-nismo. Así, comezou a asimilar nu-merosas influencias: os vestixios do serialismo de posguerra (baseado nunha extensión radical do dodeca-fonismo de Schoenberg), a música electrónica, os recentes modelos de computadoras de son e mesmo a escena punk rock berlinesa, ade-mais de inspiracións doutras artes como a pintura do Renacemento, a ficción de Bulgakov ou as películas de Buster Keaton. O autor compuxo EXPO en 2009 por encargo da Fil-harmónica de Nova York, onde era compositor residente, para iniciar a primeira tempada de Alan Gilbert como director musical, quen estreou a obra no Avery Fisher Hall o 16 de setembro. O título, abreviado e en maiúsculas, resume as posibilida-des da orquestra; é tamén un xogo

Un breve concierto para orquestaMagnus Lindberg (Helsinki, 1958) pertenece a una revolucionaria ge-neración de compositores finlande-ses que desarrollaron un lenguaje individual que fusiona elementos y figuras de las vanguardias de posgue-rra, con una amplia paleta expresiva desafiando la tentación de asignar-les la etiqueta de ‘nacionalistas’. En la década de 1970 Lindberg (alumno de E. Rautavaara y P. Heininen, figu-ras principales de la generación pre-cedente) y Esa Pekka Salonen eran compañeros en la Academia Sibelius de Helsinki; en 1980 se unieron con Kaija Saariaho y otros jóvenes crea-dores para agitar lo que creían una escena musical complaciente en Fin-landia y promover la apreciación del modernismo. Así, comenzó a asimilar numerosas influencias: los vestigios del serialismo de posguerra (basado en una extensión radical del dode-cafonismo de Schoenberg), la músi-ca electrónica, los recientes modelos de computadoras de sonido e incluso la escena punk rock berlinesa, ade-más de inspiraciones de otras artes como la pintura del Renacimiento, la ficción de Bulgakov o las películas de Buster Keaton. El autor compuso EXPO en 2009 por encargo de la Fi-larmónica de Nueva York, donde era compositor residente, para iniciar la primera temporada de Alan Gilbert como director musical, quien estrenó la obra en el Avery Fisher Hall el 16 de septiembre. El título, abreviado y en mayúsculas, resume las posibilidades de la orquesta; es también un juego

Page 8: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

de palabras co termo musical para presentar os materiais básicos dun-ha obra, unha ‘exposición’. A pesar da súa duración, uns dez minutos, a puntuación da partitura require constantes cambios de tempo, redu-cindo e aumentando a velocidade en numerosas ocasións o que xera, segundo o propio autor, “un sen-timento de gran tensión e enerxía da orquestra”. A música comeza co chasquido dun látigo, tal vez unha chiscadela ao comezo do Concerto para piano en sol maior de Ravel e a enerxía dos primeiros minutos man-tén o resto da obra. De feito, é unha exposición de varias partes que contrasta o remuiño febril de violíns e violas contra unha coral opaco do metal, coloreado polos ventos-ma-deira e a percusión. Nesta obra, a incerteza é o transfondo que se des-prende das imaxes da exposición co seu armazón de sonoridades colori-das e fluctuacións de tempo.

Un resumo de experiencias Quizais a faceta máis coñecida do finlandés Esa Pekka Salonen sexa a de director de orquestra, sobre todo polos seus 17 anos como principal director da Filharmónica de Los Án-geles, onde se distinguiu pola súa intensa aposta pola música contem-poránea (estreou unhas 120 obras, 54 delas encargos da orquestra). Pouco antes de deixar o seu cargo na orquestra, compón unha obra para a violinista Leila Josefowicz, como despedida, que resume ese período de traballo, o Concerto para violín. Aínda que este concerto consta de catro movementos, os tres primeiros

de palabras con el término musical para presentar los materiales básicos de una obra, una ‘exposición’. A pesar de su duración, unos diez minutos, la puntuación de la partitura requiere constantes cambios de tempo, redu-ciendo y aumentando la velocidad en numerosas ocasiones lo que genera, según el propio autor, “un sentimien-to de gran tensión y energía de la or-questa”. La música comienza con el chasquido de un látigo, tal vez un gui-ño al inicio del Concierto para piano en sol mayor de Ravel y la energía de los primeros minutos mantiene el res-to de la obra. De hecho, es una expo-sición de varias partes que contrasta el remolino febril de violines y violas contra un coral opaco del metal, colo-reado por los vientos-madera y la per-cusión. En esta obra, la incertidumbre es el trasfondo que se desprende de las imágenes de la exposición con su entramado de sonoridades coloridas y fluctuaciones de tempo.

Un resumen de experienciasQuizás la faceta más conocida del fin-landés Esa Pekka Salonen sea la de di-rector de orquesta, sobre todo por sus 17 años como principal director de la Filarmónica de Los Ángeles, donde se distinguió por su intensa apuesta por la música contemporánea (estrenó unas 120 obras, 54 de ellas encargos de la orquesta). Poco antes de dejar su cargo en la orquesta, compone una obra para la violinista Leila Jose-fowicz, como despedida, que resume ese período de trabajo, el Concerto para violín. Aunque este concierto consta de cuatro movimientos, los tres primeros (los de menor duración)

Page 9: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

(os de menor duración) tócanse sen pausa, facendo parecer que a obra se compón de só dous tempos. O pro-pio compositor di que “existe unha forte narración interna e privada no concerto” e que o violín comeza “coma se xa estivese soando”; para despregarse reclamando unha gran destreza do solista, con atmosferas versátiles desde claras e fantásticas ata escuras e recónditas, sempre tra-tando de resumir o aprendido e ex-perimentado como músico ata ese momento. Adieu, o último movemen-to, representa unha porta aberta á seguinte fase da vida do músico e os últimos compases da orquestra citan outros de A morte dun anxo de Alban Berg, pasaxe que resulta ser, á súa vez, unha cita do final de A canción da Terra de Gustav Mahler, no que a obra se apaga paulatinamente como punto de partida a todas as emo-cións e medos que poden vir.

Romeo e Xulieta, ballet e suites orquestrais Sergei Prokofiev (1891-1953) co-mezou a compor o seu ballet Ro-meo e Xulieta, en 1935, por encar-go do Ballet Kirov de Leningrado que rexeitou a partitura orixinal, do mesmo xeito que o Ballet Bolshoi e outras compañías de danza, pois os directores cualificaron a música como imposible de bailar. Debido a este rexeitamento, a súa estrea tivo lugar en Brno o 30 de decembro de 1938. Tras este, Prokofiev revisou a partitura en varias ocasións, fa-cendo cambios substanciais; anos despois, en xaneiro de 1940, o ballet foi estreado no Teatro Kirov

se tocan sin pausa, haciéndo parecer que la obra se compone de sólo dos tiempos. El propio compositor dice que “existe una fuerte narración in-terna y privada en el concierto” y que el violín comienza “como si ya hubie-se estado sonando”; para desplegarse reclamando una gran destreza del so-lista, con atmósferas versátiles desde claras y fantásticas hasta oscuras y re-cónditas, siempre tratando de resumir lo aprendido y experimentado como músico hasta ese momento. Adieu, el último movimiento, representa una puerta abierta a la siguiente fase de la vida del músico y los últimos com-pases de la orquesta citan otros de A la muerte de un ángel de Alban Berg, pasaje que resulta ser, a su vez, una cita del final de La canción de la Tierra de Gustav Mahler, en el que la obra se apaga paulatinamente como pun-to de partida a todas las emociones y miedos que pueden venir.

Romeo y Julieta, ballet y suites orquestalesSergei Prokofiev (1891-1953) co-menzó a componer su ballet Romeo y Julieta, en 1935, por encargo del Ballet Kirov de Leningrado que re-chazó la partitura original, al igual que el Ballet Bolshoi y otras compa-ñías de danza, pues los directores calificaron la música como imposi-ble de bailar. Debido a este recha-zo, su estreno tuvo lugar en Brno el 30 de diciembre de 1938. Tras este, Prokofiev revisó la partitura en va-rias ocasiones, haciendo cambios sustanciales; años después, en ene-ro de 1940, el ballet fue estrenado en el Teatro Kirov coreografiado

Page 10: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

coreografiado por Leonid Lavrovski ante a insatisfacción do composi-tor. Prokofiev mantivo sempre un especial interese nesta partitura, a pesar dos conflitos e así, a obra pre-sentouse en Moscova nun concerto sinfónico en 1936. Un ano máis tar-de transcribiu para piano dez pezas do ballet que antes condensara en dúas suites distintas, cada unha de sete movementos. En 1946, reali-zou unha terceira suite orquestral, de seis movementos. Sobre a mú-sica de Romeo e Xulieta, Prokofiev escribiu o seguinte: “Tomei espe-cial coidado para lograr unha sim-plicidade que, espero, chegará ao corazón de quen escoite a obra. Se a xente non atopa emoción e melo-día nesta obra miña, darame moita pena, pero estou seguro de que, tarde ou cedo, acharanas.”

por Leonid Lavrovski ante la insa-tisfacción del compositor. Prokofiev mantuvo siempre un especial inte-rés en esta partitura, a pesar de los conflictos y así, la obra se presentó en Moscú en un concierto sinfónico en 1936. Un año más tarde trans-cribió para piano diez piezas del ballet que antes había condensado en dos suites distintas, cada una de siete movimientos. En 1946, realizó una tercera suite orquestal, de seis movimientos. Sobre la música de Romeo y Julieta, Prokofiev escribió lo siguiente: “He tomado especial cuidado para lograr una simplicidad que, espero, llegará al corazón de quienes escuchan la obra. Si la gen-te no encuentra emoción y melodía en esta obra mía, me dará mucha pena, pero estoy seguro de que, tar-de o temprano, las hallarán.

Page 11: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la
Page 12: AUDITORIO DE GALICIA - compostelacapitalcultural.com · Diego Flórez, Kaori Muraji, Peter Maag, Antonio Meneses, Manuel, María Bayo, Plácido Domingo o Eva Podles. Cuenta con la

AUDITORIO DE GALICIA Avda. do Burgo das Nacións, s/n15705 Santiago de Compostela

DESPACHO DE BILLETESTel.: +34 981 571 026 573 979

OFICINATel.: +34 981 574 153 552 290Fax: +34 981 574 250

www.compostelacapitalcultural.orgwww.auditoriodegalicia.orgwww.rfgalicia.org

26 | Música matéricaGRUPO COSMOS 21 20.30 h. CGAC

Centro Galego de Arte Contemporánea

Galán, Mompou, De Pablo, Díez, Cage, Rueda

29 | Crossing, vangardasENSEMBLE MODERN20.30 h. Teatro Principal

Höller, Poppe, Franke, Mendoza, Panisello

28 | Música e poesía, a roda do tempoSONOR ENSEMBLE20.30 h. CGAC

Centro Galego de Arte Contemporánea

Rappoport, Alis, Colomé, Carrapatoso, Jusid, Turina

30 | Cántiga, catro compositores galegos de hoxeMARCOS ESCOBAR / BERTA FRESCO20.30 h. Paraninfo da Universidade

Facultade de Xeografía e Historia

González*, Fontana, Rodeiro, Pulido**estreas absolutas

próximos concertosOUTUBRO 2013

31 | REAL FILHARMONÍA DE GALICIAPAUL DANIEL directorBARBARA SWITALSKA violoncello21.00 h. Auditorio de Galicia

obras de Fernando Buide del Real, Michael Tippett, Michael van der Aa*, Benjamin Britten* estrea en España

XORNADAS DE MÚSICA CONTEMPORÁNEA (fóra de abono)