சங்க இலக்கியம் - அகம் இளங்கலலத் தமிழ் இலக்கியம் மூன்றாம்

ஆண்டு

ஆறாம் பருவம்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

2

B.A. Tamil Literature (COLL) 2014-15 Annexure : 11B Page 9 of 9 SCAA DT. 6-2-2014

ஆறாம் பருவம்

லமயப்படிப்பு தாள் 13 – சங்க இலக்கியம் -அகம்;

அலகு -1 அகநானூறு 8 ,12, 35, 66, 108. ( 5 பாைல்கள் ).

அலகு -2 குறுந்ததாலக (44,72,79,131,251,260,262,263,275,277 (10,பாைல்கள்)

அலகு – 3 ஐங்குறுநூறு -1, தவள்ளாங்குருகுப்பத்து

2. மறுதரவுப்பத்து .

அலகு – 4 கலித்ததாலக 5, 43, 103, 119 ( 4 பாைல்கள்)

அலகு – 5 நற்றிலை - 56, 120, 149, 155, 210, 213,

246,(7பாைல்கள்)

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

3

அகநானூறு( 8,12,35,66,108 5 பாைல்கள்)

8. குறிஞ்சி

ஈயல் புற்றத்து ஈர்ம் புறத்து இறுத்த

குரும்பி வல்சிப் பபருங் கை ஏற்கற

தூங்கு ததோல் துதிய வள் உைிர் ைதுவலின்,

போம்பு மதன் அழியும் போனோட் ைங்குலும்,

5 அரிய அல்லமன் இகுகை! ''பபரிய

தைழல் அட்ட தபழ்வோய் ஏற்கற

பலோ அமல் அடுக்ைம் புலோவ ஈர்க்கும்

ைகழ நரல் சிலம்பின்ஆங்ைண், வகழபயோடு

வோகழ ஓங்ைிய தோழ் ைண் அசும்பில்,

10 படு ைடுங் ைைிற்றின் வருத்தம் பசோலிய,

பிடி படி முறுக்ைிய பபரு மரப் பூசல்

விண் ததோய் விடரைத்து இயம்பும் அவர் நோட்டு,

எண் அரும் பிறங்ைல் மோன் அதர் மயங்ைோது,

மின்னு விடச் சிறிய ஒதுங்ைி, பமன்பமல,

15 துைி தகலத் தகலஇய மணி ஏர் ஐம்போல்

சிறுபுறம் புகதய வோரி, குரல் பிழியூஉ,

பநறி பைட விலங்ைிய, நீயிர், இச் சுரம்,

அறிதலும் அறிதிதரோ?'' என்னுநர்ப் பபறிதன.

தகலமைன் சிகறப்புறத்தோனோை, ததோழிக்குச் பசோல்லுவோைோய்த் தகலமைள்பசோல்லியது. -

பபருங்குன்றூர் ைிழோர்.

(பசோ - ள்.) 5-12. இகுகை-ததோழிதய!, பபரிய தைழல் அட்ட தபழ்வோய் ஏற்கற - பபரிய ஆண்

பன்றியிகனக் பைோன்ற பிைந்த வோயிகனயுகடய புலிதயறு, பலோ அமல் அடுக்ைம் - பலோமரங்ைள்

பசறிந்த பக்ைமகலைைில், புலவ ஈர்க்கும் - புலோல் நோற அதகன இழுத்துச் பசல்லும் இடமோைிய,

ைகழ நரல் சிலம்பின் ஆங்ைண் - மூங்ைில்ைள் ஒலிக்கும் மகலயோய அவ்விடத்து,

வகழபயோடுவோகழ ஓங்ைிய தோழைண் அசும்பில் - சுரபுன்கனதயோடு வோகழ ஓங்ைி வைர்ந்த தோழ்ந்த

இடத்கதயுகடய நீர் அறோக் குழியில், படுைடுங் ைைிற்றின் வருத்தம் பசோலிய - அைப்பட்ட ைடிய

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

4

ைைிற்றின் வருத்தத்திகன நீக்ைற்கு, பிடிபடி முறுக்ைிய பபருமரப் பூசல் - அதன் பபண் யோகன அக்

ைைிறு ஏறுதற்குப் படியோைப் பபரிய மரத்திகன முறித்திட்ட ஓகச, விண்ததோய் விடரைத்து இயம்பும்

அவர் நோட்டு - வோன் அைோவிய மகலமுகழயின்ைண் பசன்பறோலிக்கும் நம் தகலவர் நோட்டில்,

13-14. என் அரும் பிறங்ைள் மோன் அதர் மயங்ைோது மின்னுவிடச் சிறிய பமன்பமல ஒதுங்ைி - எண்ணற்ைரிய குன்றுைைின் பக்ைமோைச் பசல்லும் மோன்ைைின் பநறிைைில் மயங்ைித் திரியோது

மின்னல் வழிைோட்டச் சிறுைச் சிறுை பமத்பதன நடந்து,

1-4. ஈயல் புற்றத்து ஈர்ம் புறத்து இறுத்த குறும்பி வல்சி பபருங் கைஏற்கற - ஈயல்ைகை யு கடய

புற்றின் குைிர்ந்த தமற்புறத்தத தங்ைிய புற்றோஞ்தசோறோைிய இகரயிகனயுகடய

பபரியகையிகனயுகடய ஆண்ைரடியின், தூங்கு ததோல் துதிய வள் உைிர் ைதுவலின்-பதோங்கும்

ததோல் உகறக்குள் பபோருந்தியிக்கும் கூரிய நைம் பற்றிக் பைோள்வதோல், போம்பு மதன் அழியும் போனோள்

ைங்குலும் - போம்பு தனது வலிகம யற்பறோழியும் போதிநோைிரவும் (பசல்லுதல்),

15-18. துைி தகலத் தகலஇய மணி ஏர் ஐம்போல் - மகழத் துனிகயத் தன்னிடத்தத பைோண்ட

நீலமணிதபோன்ற அழைிய கூந்தகல, சிறுபுறம் புகதய வோரி குரல் பிழயூஉ - பிடரிமகறயப்

பின்தைோதி அம் மயிர்த்பதோகுதிகயப் பிழிந்து விட்டு, பநறி பைட விலங்ைிய இச் சுரம் நீயிர் அறிதலும்

அறிதிதரோ என்னுநர்ப் பபறின் - வழிைள்பசல்ல முடியோதபடி பின்னிக்ைிடக்கும் இச்சுரத்தின்

பநறியிகன நீவிர் முன்பு அறிதலும் பசய்வதீரோ என்று போவுற்று வினவுவோகரப் பபறின்,

5. அரிய அல்ல மன் - நமக்கு அரியன அல்லவோம்; (அந்ததோ அது பபற்றிதலோதம!)

(முடிபு) இகுகை! அவர் நோட்டு பமன்பமல ஒதுங்ைிப் போனோட்ைங்குலும் (பசல்லல்), வினவுவோர்ப்

பபறின் அரிய அல்லமன். ஏற்கற ஈர்க்கும் ஆங்ைண் அசும்பில் படுைைிறு என்ை.

(உ - கற.) ‘ஈயற்புற்றத்து...மதனழியும்’ என்பதற்கு “ஏற்கறயோனது போம்கப வருத்ததவண்டும்

என்னும் ைருத்தில்கலயோயினும், அது தன் ைோரியம் பசய்யதவ வள்ளுைிர் படுதலோைிய

அவ்வைவிற்குப் போம்பு வலியழிந்தோற்தபோல, அவர் நம்கம வருத்ததவண்டும் என்னும்

ைருத்தில்கலயோயிருக்ைதவ, தமது ைோரியமோைிய ைைவின்பத்திதல ஒழுைதவ, ஆறின்னோகம

ஊறின்னோகம முதலோைிய இவ்வைவிற்தை நோம் வருந்தும்படியோய் விட்டது” என்றும் ‘பபரிய

தைழலட்ட...புலர வரீ்க்கும்’ என்பதற்கு, “புலியோனது தோன் நுைர்தற் பபோருட்டுக் தைழகல யட்டுப் பழ

நோற்றத்கதயுகடய பலோவம லடுக்ைம் புலர ஈர்த்தோற்தபோல, அவரு இன்பந் துய்த்தற்பபோருட்டு வந்து

நம்கமக் கூடி, அக்கூட்டத்தோதல புைழ்ச்சிகய யுகடயத்தோைிய நம் குடிகய இைழச்சி யுகடயத்தோம்படி பண்ணினோர்’ என்றும், ‘வதடிதுபயோடு...விடரைத்தியம் பும்’ என்பதற்கு “வோகழ

நுைர வந்த யோகன அதன் அயலோைிய அசும் பின் குழியிதல விழுந்ததோைப் பின்பு அக் குழியினின்றும்

ஏறமோட்டோது வோகழயோைிய உணகவயும் இழந்துழிப், பிடிஅஃது ஏறுதற்குப் படியோை மரம்

முறிக்ைின்ற ஓகச விண்தடோய் விடரைத்து இயம் பினோற்தபோல, அவரும் நமது நலம் நுைர வந்து

ைைபவோழுக்ைமோைிய குழியிதல விழுந்து, இக்ைை பவோழுக்ைமோைிய இதகன விட்டு வகரயவு

மோட்டோது, நமது ைோவ லருகமயோல் இக்ைைபவோழுக்ைிகன நுைரவுமோட்டோது துயரப்படுைின்றுி,

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

5

அறத்பதோடு நிகல முதலோைிய இவற்றோல் மைைிரோைிய நோதம வகரயமுயலும் வழி, அம்முயற்சியோதன ஊபரல்லோம் அறியும் படி பண்ணினோர்” என்றும் கூறுவர், குறிப்புகரைோரர்.

12. குறிஞ்சி

[பைற்குறி வோரோநின்ற தகலமைன் ததோழியோற் பசறிப்பறிவுறுக்ைப்பட்டு, இரவுக்குறி வோரோ வகரவல்

என்றோற்கு, அதுவும் மறுத்து வகரவு ைடோயது.]

யோதய ைண்ணினும் ைடுங்ைோ தலதை

எந்கதயும் நிலனுறப் பபோறோ அன் சீறடிசிவப்ப

எவனில குறுமைள் இயங்குதி என்னும்

யோதம, பிரிவின் றிகயந்த துவரோ நட்பின்

5.இருதகலப் புள்ைின் ஓருயி ரம்தம

ஏனலங் ைோவலர் ஆனோ தோர்த்பதோறுங்

ைிைிவிைி பயிற்றும் பவைிலோடு பபருஞ்சிகன

விழுக்தைோட் பலவின் பழுப்பயன் பைோண்மோர்

குறவர் ஊன்றிய குரம்கப புகதய

10.தவங்கை தோஅய ததம்போய் ததோற்றம்

புலிபசத்து பவரீஇய புைர்முை தவழம்

மகழபடு சிலம்பிற் ைகழபடப் பபயரும்

நல்வகர நோட நீவரின்

பமல்லியல் ஓருந் தோன்வோ ழலதை. -ைபிலர்

(பசோ - ள்.) 1-5. யோதய ைண்ணினும் ைடுங் ைோதலன் - எம் தோய் தன் ைண்ணினும் இவள்போல் மிக்ை

ைோதலுகடயோள், எந்கதயும் நிலன் உறப் பபோறோஅன் - எம் தந்கதயும் (இவள் எங்தைனும் பசல்வது

ைோணின்) நிலத்தத இவள் அடி பபோருந்தி நடக்ைப் பபோறோதவனோைி, இலகுறுமைள் - ஏடி! இகைய

மைதை!, சீறடி சிவப்ப - நின் சிறிய அடி சிவப்புற, எவன் இயங்குதி என்னும் - என் பசயச் பசல்ைின்றோய்

என்று கூறும், யோதம - யோங்ைளும், பிரிவு இன்று இகயந்த துவரோ நட்பின்- பிரிதலில்லோது கூடிய

உவர்த்தலில்லோத நட்பினோல், இருதகலப் புள்ைின் ஓர் உயிரம் - இருதகலப் பறகவகயப் தபோல

இரண்டு உடற்கு ஓர் உயிரினம் ஆதவம்.

6-14. ஏனல் அம் ைோவலர் ஆனோது ஆர்த்பதோறும் - திகனப் புனம் ைோக்கும் மைைிர் ஓயோது

ஆர்க்குந்ததோறும், ைிைி விைி பயிற்றும் பவைில்ஆடு பபருஞ்சிகன-ைிைிைள் தம் இனத்கத

அகழக்கும் அணில் ஆடும் பபரிய ைிகைைைில், விழுக்தைோள் பலவின் பழுப்பயன் பைோண்மோர் -

பபரிய ைோய்ைகைக் பைோண்ட பலோமரத்தின் பழமோய பயகனக் பைோள்ளுதற்கு, குறவர் ஊன்றிய

குரம்கப புகதய - குறவர்ைள் நோட்டிய குடிகச மகறய, தவங்கை தோய ததம்போய் ததோற்றம் - ததன்

ஒழுகும் தவங்கைப் பூக்ைள் பரந்த ததோற்றத்கத, புலி பசத்து பவரீஇய புைர்முை தவழம் - புலிபயன்று

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

6

ைருதி அஞ்சிய புள்ைிைள் பபோருந்திய முைத்திகனயுகடய யோகன, மகழபடு சிலம்பில் ைகழபடப்

பபயரும் - தமைம் பபோருந்திய பக்ைமகலயிலுள்ை மூங்ைில்ைள் முறிபடப் பபயர்ந்து பசல்லும், நல்

வகர நோட - நல்ல மகல பபோருந்திய நோடதன, நீ வரின் - இரவுக்குறி வரின், பமல்லியல் வோழலள் -

பமன்கமத் தன்கம வோய்ந்த இத் தகலவி உயிர்வோழ்ந்திரள்.

(முடிபு) வகர நோட! யோய் ைோதலன்; எந்கத எவன் இயங்குதி என்னும்; யோம் ஓர் உயிரம்; நீ வரின்

பமல்லியல் வோழலன். ைிைி விைிபயிற்றும் நல்வகர எனவும், தவழ பபயரும் நல்வகர எனவும்

கூட்டுை.

(வி - கர.) ததோழியோனவள், யோய் ைோதலள்; எந்கத எவன் இயங்குதி பயன்னும் என்பவற்றோல்

இற்பசறிப்பிகனயும், யோம் ஓருயிரம் என்பதனோல் தகலவி பயய்தும் வருத்தத்திகனத் தோன் நன்கு

அறியுமோற் றிகனயும், நீ வரின் பமல்லியல் வோழலள் என்பதனோல் இரவுக்குறியின் ஏதம்

அஞ்சுதகலயும் அறிவுறுத்து வகரவு ைடோயினைோம் என்ை. இல - ஏடி: விைிப்பபயர். ைிைி விைி பயிற்றும் என்றது, ைிைிதயோப்பும் மைைிர் குரகலக் ைிைியின் குரபலனக் ைருதிப் புனத்திலுள்ை

ைிைிைள் தம் இனத்கத அகழத்தகலச் பசய்யும் என்றபடியோம்; “1பைோடிச்சி யின்குரல் ைிைிபசத்

தடுக்ைத்துப், கபங்ைர தலனற் படர்தருங் ைிைி” எனக் ைபிலர் கூறுமோறுங் ைோண்ை. இனி, ைோவலர்

குறவர் எனக் பைோண்டு அவர்ைள் மரத்தின் சிகனமீதிருந்து ஆர்க் குந்ததோறும் ைிைிைள் ஒலித்தகலச்

பசய்யும் என்று உகரத்தலுமோம். பவைில் - அணில் - தைோள் - ைோய்; ைோய்த்தலுமோம். பழுப்பயன் -

பழுத்த பழமுமோம். குரம்கபயில் தவங்கைமலர் பரந்த ததோற்றத்கதப் புலிபயனக் ைருதி தவழம்

அஞ்சிற்று என்னும் இக்ைருத்து 2"நறமகன தவங்கையின் பூப்பயில் போகறகய நோை நண்ணி, நறமகன தவங்கை பயனநனி யஞ்சுமஞ் சோர்சிலம்போ” எனத் திருச்சிற்றம்பலக் தைோகவயோரினும்

வருதல் அறியற்போலது. ததம் - ததன். ஒரும், தோன் என்பன அகசைள்.

(உ - கற.) யோகனயோனது பவருவத் தைோத குரம்கபகய பவருவத்தக்ை புலிபயன்று ைருதித் தனக்

குணவோைிய ைகழ முறியப் போயும் என்பது, பவருவத் தைோத எங்ைள் தமகர பவருவி வகரய

மயலோது நி திரிதலின், யோங்ைள் இறந்துபடும்படியோயிற்று என்றபடியோம்.

35. போகல

[மைட் தபோக்ைிய நற்றோய் பதய்வத்திற்குப் பரோஅயது.]

ஈன்று புறந்தந்த எம்மும் உள்ைோள்

வோன்ததோய் இஞ்சி நன்னைர் புலம்பத்

தனிமணி இரட்டும் தோளுகடக் ைடிகை

நுகழநுதி பநடுதவற் குறும்பகட மழவர்

5.முகனயோத் தந்து முரம்பின் வழீ்த்த

வில்தலர் வோழ்க்கை விழுத்பதோகட மறவர்

வல்லோண் பதுக்கைக் ைடவுட் தபண்மோர்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

7

நடுைற் பீலி சூட்டித் துடிப்படுத்துத்

ததோப்பிக் ைள்பைோடு துரூஉப்பலி பைோடுக்கும்

10.தபோக்ைருங் ைவகலய புலவுநோ றருஞ்சுரம்

துணிந்தபிறள் அயினள் ஆயினும் அணிந்தணிந்

தோர்வ பநஞ்சதமோ டோய்நலன் அகைஇத்தன்

மோர்புதுகண யோைத் துயிற்றுை தில்ல

துஞ்சோ முழுவின் தைோவற் தைோமோன்

15.பநடுந்ததர்க் ைோரி பைோடுங்ைோன் முன்றுகறப்

பபண்கணயம் தபரியோற்று நுண்ணறல் ைடுக்கும்

பநறியிரங் ைதுப்பிபனன் தபகதக்

ைறியோத் ததஎத் தோற்றிய துகணதய. -அம்மூவனோர்.

(பசோ - ள்.) 1-2. வோன்ததோய் இஞ்சி - வோன் அைோவிய மதிகல யுகடய, நல் நைர் புலம்ப - நன்றோைிய

மகன தனிகமயுற, ஈன்று புறந் தந்த எம்மும் உள்ைோள்-பபற்றுப் போதுைோத்த எம்கமயும்

நிகனயோைோய்;3-11. தனி மணி இரட்டும் - ஒப்பற்ற மணி மோறி மோறி பயோலிப்பதம், தோளுகடக் ைடிகை

நுகழநுதி - ைகடயோணியிட்ட ைோம்பிகனயும் கூரிய முகனகயயும் உகடயதுமோய, பநடுதவல்-

பநடிய தவகலயுகடய, குறும்பகட மழவர் - தைோட்கட மழவரோைிய, முகன ஆதந்து - பவட்சியோர்

தபோர்முகனயில் பவன்று ஆக்ைகை மீட்டு, முரம் பின் வழீ்த்த - அவ் பவட்சியோகர தமட்டு நிலத்தத

வழீ்த்திய, வில் ஏர் வோழ்க்கை - வில்கலதய ஏரோைக்பைோண்டு வோழும் வோழ்க்கையிகன யுகடய,

விழுத்பதோகட மறவர் - சிறந்த அம்பிகனயுகடய ைரந்கத வரீர்ைள், ல்லோண் பதுக்கைக் ைடவுள்

தபண்மோர் - தங்ைள் வலிய ஆண்கமயோலிட்ட பதுக்கைக் ைண்ணுள்ை ைடவுகை வழிபடற்கு, நடுைல்

பீலி சூட்டி - அந் நடு ைல்லில் மயிற்தறோகைைகைச் சூட்டி, துடி படுத்து-துடிகய அடித்து, ததோப்பிக்

ைள்பைோடு - பநல்லோலோக்ைிய ைள்பைோடு, துரூஉப் பலி பைோடுக்கும் - பசம்மறிக் குட்டிகயப் பலி பைோடுக்ைம், தபோக்கு அரும் ைவகலய- வழிப்தபோதற்கு இயலோத ைவர்த்த வழிைகை யுகடய, புலவு

நோறு அருஞ்சுரம் - புலோல் வசீும் அரிய சரபநறியில், துணிந்த பிறள் அயினள் அயினும் - பசல்லத்

துணிந்து பிறபைோருத்தி யோை ஆயினோள் எனினும்;

14-18. துஞ்சோ முழவின் தைோவல் தைோமோன் - முழபவோலி யறோத திருக்தைோவலூர்க்குத்

தகலவனோைிய, பநடுந்ததர்க் ைோரி பைோடுங்ைோல் முன்றுகற- பநடிய ததரிகனயுகடய ைோரியின்

பைோடுங்ைோல் என்னும் ஊரினிடத்தத முன்றுகறயில் உள்ை, பபண்கண அம் தபர்யோற்று நுண் அறல்

ைடுக்கும் - அழைிய பபரிய பபண்கணயோற்றின் நுண்ணிய ைருமணகல பயோக்கும், பநறி இரும்

ைதுப்பின் என் தபகதக்கு - பநைிந்த ைரிய கூந்தகலயுகடய என் மைட்கு, அறியோத் அவகைச்

பசலுத்திப்தபோம் துகணவன்;

11-13. அணிந்து அணிந்து ஆர்வ பநஞ்சபமோடு - அன்பு மிக்ை உள்ைத்ததோடு அவகைப் பலைோலும்

அணிவித்து, ஆய் நலன் அகைஇ - தவைது அழைிய நலகனத் துய்த்து, தன் மோர்பு துகணயோைத்

துயிற்றுை - மோர்பு பற்றுக்தைோடோைத் துயில்விப்போனோை.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

8

(முடிபு)ஈன்றுபுறந்தந்த எம்மும் உள்ைோன், நைர்புலம்ப, அருஞ்சுரம் துணிந்து பிறள் ஆயினள்

ஆயினும், என் தபகதக்கு அறியோத் ததயத்து ஆற்றிய துகண, அணிந் தணிந்து ஆய்நலன்

அகைஇத்தன் மோர்பு துகணயோைத் துயிற்றுை தில்ல.

66. மருதம்

[பரத்கதயிற் பிரிந்த தகலமைற்கு வோயிலோப்புக்ை ததோழிக்குத் தகலமைள் பசோல்லியது.]

இம்கம யுலைத் திகசபயோடும் விைங்ைி

மறுகம யுலைமும் மறுவின் பறய்துப

பசறுநரும் விகழயுஞ் பசயிர்தீர் ைோட்சிச்

சிறுவர்ப் பயந்த பசம்ம தலோபரனப்

5.பல்தலோர் கூறிய பழபமோழி எல்லோம்

வோதய யோகுதல் வோய்த்தனம் ததோழி

நிகரதோர் மோர்பன் பநருநல் ஒருத்திபயோடு

வதுகவ அயர்தல் தவண்டிப் புதுவதின்

இயன்ற அணியன் இத்பதரு இறப்தபோன்

மோண்படோழின் மோமணி ைறங்ைக் ைகடைழிந்து

ைோண்டல் விருப்பபோடு தைர்புதைர் தபோடும்

பூங்ைட் புதல்வகன தநோக்ைி பநடுந்ததர்

தோங்குமதி வலவஎன் றிழிந்தனன் தோங்ைோது

மணிபுகர பசவ்வோய் மோர்பைஞ் சிவணப்

.புல்லிப் பபரும பசல்லினி அைத்பதனக்

பைோடுப்தபோற் பைோல்லோன் ைலுழ்தலின் தடுத்த

மோநிதிக் ைிழவனும் தபோன்பமன மைபனோடு

தோதன புகுதந் ததோதன யோனது

படுத்தபனன் ஆகுதல் நோணி இடித்திவன்

ைலக்ைினன் தபோலுமிக் பைோடிதயோன் எனச்பசன்

றகலக்குங் தைோபலோடு குறுைத் தகலக்பைோண்

டிமிழ்ைண் முழவின் இன்சீர் அவர்மகனப்

பயிர்வன தபோலவந் திகசப்பவும் தவிரோன்

ைழங்ைோ டோயத் தன்றுநம் அருைிய

பழங்ைண் தணோட்டமும் நலிய

அழுங்ைினன் அல்லதனோ அயர்ந்ததன் மணதன. -பசல்லூர்க் தைோசிைன் ைண்ணனோர்.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

9

(பசோ - ள்.) 1-6. ததோழி-, பசறுநரும் விகழயும் பசயிர் தரீ் ைோட்சி - பகைவரும் விருபும் குற்றமற்ற

அழைிகனயுகடய, சிறுவர்பயந்த பசம்மதலோர் - மக்ைகைப் பபற்ற தகலகமகய யுகடதயோர்,

இம்கம உலைத்து இகசபயோடும் விைங்ைி - இவ்வுலைத்தத புைபழோடும் விைக்ைமுற்று, மறுகம

யுலைமும் மறுவின்று எய்துப என - மறுகம யுலை வோழ்விகனயும் குற்றமின்றி எய்துவர் என்று,

பல்தலோர் கூறிய பழபமோழ பயல்லோம் - பலருங் கூறிய பகழய பமோழைபைல்லோம், வோதய ஆகுதல்

வோய்த்தனம் - உண்கமதய யோதகலக் ைண்கூடோைக் ைோணப்பபற்தறம்;

7-9. நிகரதோர் மோர்பன் - மலர் வரிகசயோலோய மோகலகயத் தரித்த மோர்பனோைிய நம் தகலவன்,

பநருநல் - தநற்று, ஒருத்திபயோடு வதுகவ அயர்தல் தவண்டி - ஒருத்திகய மணம் பசய்துபைோள்ை

விருபி ? புதுவதின் இயன்ற அணியன் - புதிதோை இயன்ற ஒப்பகன யுகடயனோைி, இத்பதரு

இறப்தபோன் - இத் பதருவிகனக் ைடந்து பசல்தவோன்;

10-2. மோண் பதோழில் மோ - மோட்சியுற்ற பதோழிலிற் சிறந்த (அவனது) குதிகரயின், மணி ைறங்ை-மணி ஒலிக்ை (அதகனக் தைட்டு). ைகட ைழிந்து - தகலவோயிகலக் ைடந்து பசன்று, ைோண்டல் விருப்பபோடு

தைர்பு தைர்பு ஓடும் - (தன்கனக்) ைோணும் விருப்புடன் தைர்ந்து தைர்ந்து ஓடிவந்த, பூங்ைண்

புதல்வகன தநோக்ைி - பூப்தபோலும் ைண்ைகை யுகடய தன் புதல்வகனக் ைண்டு;

12-8. வலவ பநடுந்ததர் தோங்குமதி என்று - வலவதன நீண்ட ததரிகன நிறுத்துவோயோை என்று கூறி, இழிந்தனன் -ததரினின்றும் இறங்ைி, தோங்ைோது - தோழ்க்ைோது, மணிபுகர பசவ்வோய் மோர்பைம் சிவணப்

புல்லி - (புதல்வனது) பவைமணியிகன பயோத்த சிவந்த வோய் தனது மோர்பைத்தத பபோருந்த எடுத்துத்

தபவி, பபரும பசல் இனி அைத்பதனக் பைோடுப்தபோற்கு - பபரும! இனி அைத்திற்குச் பசல்வோயோை என

விடுப்தபோனுக்கு, ஒல்லோன் ைலுழ்தலின் - இகசயோனோைி அழுதலின், தடுத்த மைபனோடு மோநிதிக்

ைிழவனும் தபோன்பமனப் புகு தந்ததோதன - அங்ஙனம் தடுத்த மைபனோடு இவன் குதபரனும் ஆவோன்

எனக் வறி இல்லிற் புகுந்தனன்;

18-21. யோன் அது படுத்தபனன் ஆகுதல் நோணி - யோன்அதகனச் பசய்வித்ததன் ஆதற்கு நோணி, இக்

பைோடிதயோன் - இக் பைோடிய மைன், இடித்து இவன் ைலக்ைினன் தபோலும் என - இவகன இடித்து

ைலக்ைமுறுவித்தனன் தபோலும் என்றுகூறி, அகலக்குங் தைோபலோடு பசன்று குறுை - அடித்தற்குரிய

தைோலுடன் பசன்று அகடய, தகலக்பைோண்டு - மைகனத் தன்போ லகணத்துக்பைோண்டு;

22-6. அவர் மகன - வதுகவ நிைழும் அவர் மகனயில், இமிழ ைண் முழவின் இன்சீர் - ஒலிக்கும்

ைண்ணிகனயுகடய முழவின் இனிய ஒகச, பயிர்வனதபோல வந்து இகசப்பவும் - தன்கை

அகழப்பனதபோல வந்பதோலிக்ைவும், தவிரோன் - தவிரோது, ைழகு ஆடு ஆயத்து அன்று நம் அருைிய-

முன்பபோருநோள் ைழங்கு ஆடும் ஆயத்தோரிகட வந்து நம்கம அருள் பசய்த, ழங்ைண்தணோட்டமும்

நலிய - பகழய அருட் பசயலு வருத, அயர்ந்த தன் மணன் - பதோடங்ைிய தனது மணத்திகன,

அழுங்ைினன் அல்லதனோ - நிறுத்திவிட்டோனல்லதனோ?

(முடிபு)ததோழி, மோர்பன் ஒருத்திபயோடு துகவ தவண்டி இத் பதரு இறப்தபோன், ைகடைழிந்து ஒடும்

புதல்வகன தநோக்ைி, ததர் இழிந்தனன் புல்லிக் பைோடுப்தபோற்கு, ஒல்லோன் ைலுழ்தலின் மைபனோடு

புகுதந்ததோன், யோன் நோணிக் தைோபலோடு குறுை, தகலக்பைோண்டு அவர்மகன விழவின் இன்சீர்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

10

இகசப்பவும் ைண்தணோட்டமும் நலிய மணன் அழுங்ைினன் அல்லதனோ? ஆதலோல், பழபமோழி வோதயயோதல் வோய்த்தனம்.

சிறுவர்ப் பயந்த பசம்மதலோர் மறுவின் பறய்துப எனப் பல்தலோர் கூறிய பழபமோழி என்ை.

108. குறிஞ்சி

[தகலமைன் சிகறப்புறத்தோனோைத் தகலமைட்குச் பசோல்லுவோைோய்த் ததோழி பசோல்லியது.]

புணர்ந்ததோர் புன்ைண் அருைலும் உணர்ந்ததோர்க்

பைோத்தன்று மன்னோல் எவன்பைோல் முத்தம்

வகரமுதல் சிதறி யகவ1தபோல் யோகனப்

புைர்முைம் பபோருத புதுநீர் ஆலி

5.பைிங்குபசோரி வதுதபோல் போகற வரிப்பக்

ைோர்ைதம் பட்ட ைண்ணைன் விசும்பின்

விடுபபோறி பெைிழியில் பைோடிபட மின்னிப்

படுமகழ பபோழிந்த போனோட் ைங்குல்

ஆருயிர்த் துப்பில் தைோண்மோ வழங்கும்

10.இருைிகடத் தமியன் வருதல் யோவதும்

அருைோன் வோழி ததோழி அல்ைல்

விரவுப்பபோறி மஞ்கெ பவரீஇ யரவின்

அணங்குகட யருந்தகல கபவிரிப் பகவதபோல்

ைோயோ பமன்சிகன ததோய நீடிப்

15.பஃறுடுப் பபடுத்த அலங்குகுகலக் ைோந்தள்

அணிமலர் நறுந்தோ தூதுந் தும்பி

கையோடு வட்டில் ததோன்றும்

கமயோடு பசன்னிய மகலைிழ தவோதன. -தங்ைோற் பபோற்பைோல்லனோர்.

பசோ - ள்.) 11. ததோழி வோழி-;

12-8. விரவுப் பபோறி மஞ்கெ பவரீஇ - புள்ைிைள் விரவிய மயிகலக் ைண்டஞ்சி, அரவின்

அணங்குகட அரும் தகல கப விரிப்பகவ தபோல் - போம்பின் வருத்தத்கதச் பசய்யும் அரிய

நஞ்சிகன யுகடய தகலைள் படத்கத விரிப்பன தபோல, ைோயோ பமன்சிகன ததோய-ைோயோவின்

பமல்லிய சிகனைள் ததோய, நீடிப் பல் துடுப்பு எடுத்த அலங்கு குகலக் ைோந்தள் அணி மலர் - நீண்டு

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

11

தூக்ைிய பல துடுப்புைள் தபோலும் அகசயும் ைகலைகையுகடய ைோந்தைது அழைிய மலரின், நறும்

தோது ஊதும் தும்பி-சிறிய தோதிகனக் குகடந்துண்ணும் வண்டுைள், கை ஆடு வட்டில் ததோன்றும்-

கையின்ைண் கவத்து ஆடும் வட்டுப் தபோலத் ததோன்றும், கம ஆடு பசன்னிய மகல ைிழதவோன்-

தமைம் தவழும் சிகமயங்ைகையுகடய மகலக்கு உரியனோைிய நம் தகலவன்;

2-11. முத்தம் வகர முதல் சிதறியகவ தபோல்-மகலத்தகலயில் முத்துக்ைள் சிதறியகவ தபோல்

விைங்கும், யோகனப் புைர் முைம் பபோருத புது நீர் ஆலி - யோகனயின் புள்ைியிகனயுகடய முைத்தில்

தமோதி வழீ்ந்த புதிய ஆலங்ைட்டி, பைிங்கு பசோரிவது தபோல் போகற வரிப்ப-பைிங்ைிகனச் பசோரிவது

தபோலப் போகறயில் வழீ்ந்து தைோலம் பசய்ய, ைோர் ைதம் பட்ட ைண் அைல் விசும்பில்-முைில்ைள்

சினந்பதழுந் தனவோய இடமைன்ற வோனில், விடு பபோறி பெைிழியின் பைோடி பட- மின்னி-பபோறி விடுைின்ற பைோள்ைி தபோல் ஒழுங்குபட மின்னி, படு மகழ பபோழிந்த போனோள் ைங்குல் - மிக்ை

மகழகயச் பசோரிந்த நடு நோைோைிய இரவில், ஆர் உயிர் துப்பின் - அரிய உயிர்ப் பபோருைோைிய

உணவிகனயுகடய, தைோண்மோ வழங்ைம் இருைிகட - பைோல்லும் பதோழிலுகடய விலங்குைள்

திரியும் இருைிகடதய, அல்ைல் தமியன் வருதல் யோவதும் அருைோன்-நோதடோறும் தனிதய

வருதலோதன சிறிதும் அருள் பசய்ைின்றோனல்லன்;

1-2. புணர்ந்ததோர் புன்ைண் அருைலும்-தம்கமச் சோர்ந்ததோரது துன்பிகனப் தபோக்ைியருைலும்,

உணர்ந்ததோர்க்கு ஒத்தன்று - அறிவுகடயோர்க்குப் பபோருந்தியதோகுதம, மன் - நம் தகலவன்

அங்ஙனம் பசய்திலன், எவன்பைோல் . என்கனதயோ?

(முடிபு) மகல ைிழதவோனோைிய நம் தகலவன் போனோட் ைங்ைல் தைோண்மோ வழங்கும் இருைிகட

அல்ைல் தமியன் வருதலோதன யோவதும் அருைோன்; புணர்ந்ததோர் புன்ைண் அருைலும்

உணர்ந்ததோர்க்கு ஒத்தன்று மன்; எவன் பைோல்?

(வி - கர.) புன்ைண் அருைோலும் - புன்ைண்கண நீக்ைி யருைலும் என்ை; மன்: ஒழியிகச. வகரயிடத்துச்

சிதறிய முத்தம் தபோல் யோகன முைத்திற் பபோருத ஆலி என்பதும், மஞ்கெ பவரீஇ அரவின் தகல

கப விரிப்பகவ தபோல் ைோயோ பமன் சிகன ததோய நீடி எடுத்த குகலக்ைோந்தள் என்பதும், கை யோடு

வட்டில் தபோலக் ைோந்தள் மலகர யூதும் தும்பி ததோன்றும் என்பதும் இரட்கடக் ைிைவியோைிய

உவமங்ைைோம். ஆலி-நீர்க்ைட்டி; நீர் என முன் வந்தகமயின் ஈண்டுப் பபயர் மோத்திகரயோை நின்றது.

முைில் குமுறி எழுந்தகதக் ைதம்பட்டது என்றோர். தைோண்மோ-சிங்ைம் முதலியன; ஒருவகை

விலங்குமோம். என்கன? அச்சப் பபோருைோவன: வள்பையிற் றரிமோ வோள்வரி தவங்கை, முள்பையிற்

றரதவ முழங்ைழற் பசந்தீ, ஈற்றோ மதமோ ஏை போதம், கூற்றங் தைோண்மோ குன்றுகற யசுணம் என்று

பசோல்லப்பட்டன தபோல்வன’ என்றோர் தபரோசிரியர் ஆைலின். வருதல்-வருதலோல் என உருபு

விரிக்ை. ைோயோவின் பமன்சிகனக்கு மஞ்கெயும், தூக்ைிய ைோந்தட் குகலக்குப் போம்பு படம்

விரித்ததும் உவமம். தும்பிக்கு வட்டு, வண்ணம், வடிவு, பதோழில் என்னும் மூன்றும் பற்றிய

உவகமயோம்.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

12

(உ - கற.) ைண்டோர் விரும்பத்தக்ை ைோந்தட்குகல அஞ்சத்தக்ை அரவின் படம் தபோலும் என்றது,

நம்மோல் விரும்பத்தக்ை தகலவன் வருகை, ஆற்றது தகீமயோல், நமக்கு அச்சத்கத

விகைவிக்ைின்றது என்று தகலவன் உணருமோறு ததோழி கூறியபடியோம்.

குறுந்பதோகை

( 44,72,79,131,251,260,262,263,275,277,10 போடல்ைள்)

சசவிலித்தாய் கூற்று

(தகலவி தகலவனுடன் தபோனபின்பு அவர்ைகைப் போகல நிலத்திற்தறடிச் பசன்ற பசவிலி அவர்ைகைக் ைோணோமல் வருந்திக் கூறியது.)

44. ைோதல பரிதப் பினதவ ைண்தண

தநோக்ைி தநோக்ைி வோைிழந் தனதவ

அைலிரு விசும்பின் மீனினும்

பலதர மன்றவிவ் வுலைத்துப் பிறதர.

என்பது இகடச்சுரத்துச் பசவிலித்தோய் கையற்றுச் பசோல்லியது.

(இகடச்சுரத்து - போகலநிலத்தின் இகடயில்) பவள்ைி வதீியோர்.

. (ப-கர.) ைோல் பரி தப்பின - என் ைோல்ைள் நடந்து நடந்து நகட ஓய்ந்தன; தநோக்ைி தநோக்ைி ைண் வோள்

இழந்தன - இகணந்து எதிர் வருவோகரப் போர்த்துப் போர்த்து என் ைண்ைள் ஒைிகய இழந்தன; மன்ற -

நிச்சயமோை, இ உலைத்து - இந்த உலைத்தில், பிறர் - நம்மைளும் அவள் தகலவனும் அல்லோத பிறர்,

அைல் இரு விசும்பின் மீனினும் பலர் - அைன்ற பபரிய வோனத்திலுள்ை மீன்ைகைக் ைோட்டிலும்

பலரோவர்.

(முடிபு) ைோல் பரிதப்பின; ைண் வோள் இழந்தன; பிறர் பலர்.

(ைருத்து) தகலவிகயயும் தகலவகனயும் நோன் ைண்தடனில்கல.

(வி-கர.) தநோக்ைி தநோக்ைி பயன்றதற்தைற்ப நடந்து நடந்பதன்பது வருவித்துகரக்ைப்பட்டது.

முதுகமகய யுகடயோைோதலினோலும் போகல நிலம் நடத்தற்கு அரியதோதலினோலும் நடந்து நடந்து

பசவிலிக்குக் ைோல் ஓய்ந்தன. பரி - நகட (மதுகரக். 689, ந.) பபோருள்ைகை பநடுதநரம் பவயிலில்

கூர்ந்து தநோக்ைின் ைண் ஒைி மழுங்குதல் இயல்பு. போகலயில் பநடுந் தூரத்தில் ஆணும் பபண்ணுமோை

இகணந்துடன் வருவோகர தநோக்ைி, ‘இவர் நம் மைளும் அவள் தகலவனும் தபோலும்’ என்று எண்ணி அவகரதய கூர்ந்து தநோக்ைி அணிகமயில் வர, அவரல்லபரன்பகத அறிந்து பின்னும்இங்ஙனம்

வருவோகர இப்படிதய தநோக்ைி தநோக்ைிச் பசவிலி மனம் பவறுத்தோள். அைலிரு விசும்பு - தன்கன

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

13

பயோழிந்த நோன்கு பூதமும் தன்னிடத்தத அைன்று விரிதற்குக் ைோரணமோைிய பபரிய

ஆைோயம்(பபரும்போண். 1, ந.). பன்கமக்கு விசும்பின்மீகனக் கூறுதல் மரபு. பிறர் - தோன் ைருதி தநோக்குவோரோைிய தகலவியும் தகலவனுமல்லோத பிறர்.

தலலவன் கூற்று

(தகலவிதயோடு அைவைோவி வந்த தகலமைன்போற் ைோணப்பட்ட தவறுபோடுைகை தநோக்ைி, "இகவ

நினக்கு எதனோல் வந்தன?" என வினவிய போங்ைனுக்கு, "மகலச்சோரலிலுள்ைபதோரு திகனப்புனத்திற்

குருவிதயோட் டுவோபைோரு மைைது அழகு ைண்டு மயங்ைி யோன் இக்ைோம தநோயுற்தறன்" என்று

கூறியது.)

72. பூபவோத் தலமருந் தகைய தவபவோத்

பதல்லோரு மறிய தநோய்பசய் தனதவ

ததபமோழித் திரண்ட பமன்தறோண் மோமகலப்

பரீஇ வித்திய தவனற்

5 குரீஇ தயோப்புவோள் பபருமகழக் ைண்தண.

என்பது தகலமைன், தன் தவறுபோடு ைண்டு வினோய போங்ைற்கு உகரத்தது.

மள்ைனோர்.

(ப-கர.) ததபமோழி - இனிய பமோழியிகனயும், திரண்ட பமல்ததோள் - பருத்த பமல்லிய

ததோைிகனயும் உகடய, பரீஇ வித்திய ஏனல் - பருத்திகய இகடயிதல விகதத்த திகனமுதிர்ந்த

புனத்தின்ைண், குரீஇ ஓப்புவோள் - அத்திகனகய உண்ணவரும் குருவியினங்ைகை ஓட்டு

ைின்றவைது, பபரு மகழ ைண் - பபரிய குைிர்ச்சிகயயுகடய ைண்ைள், பூ ஒத்து அலமரும் தகைய -

பூவிகன அழைில் ஒத்துச் சுழலுந் தன்கமகய யுகடயன; ஏ ஒத்து - ஆயினும் பைோடிய பதோழிலோல்

அம்பிகன ஒத்து, எல்லோரும் அறிய - நின்கனப் தபோன்ற யோவரும் என்னுகடய தவறுபோட்கட

அறியும்படி, தநோய் பசய்தன - எனக்குத் துன்பத்கத உண்டோக்ைின.

(முடிபு) குரீஇ ஓப்புவோள் ைண் தநோய் பசய்தன.

(ைருத்து) நோன் ஒரு மகலவோணர் மைள்போல் நட்பு பூண்டு ைோமதநோய் உற்தறன்.

(வி-கர.) பூ - தோமகரப் பூ; குவகையுமோம். ைண்ைள் பூகவப் தபோலக் ைோண்டற்கு இனிகமதந்து தோம்

பவருண்டன தபோலச் சுழலுமோயினும் என்போல் அம்புதபோற் பைோடியனவோைி அவ்வம்போலுண்டோைி யோவரும் அறியும் புண்தபோன்ற ைோமதநோகயத் தந்தனபவன்று பபோருகை விரித்துக் பைோள்ை.

அலமருந்தகையபவன்றோன், தோன் வரும் திகசயறியோது சுற்பறங்கும் தநோக்ைியகத முன்பு

அறிந்தகமயின்; 'வடிக்ைண் பரப்பி பயன்றோன், இன்ன திகசயோல் வருபமன்றறியோது சுற்பறங்கும்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

14

தநோக்குதலின்' (திருச்சிற். 34, தபர்.) எல்தலோரு பமன்றோதனனும் ைருதியது போங்ைகனபயன்ை; நீ

அறிந்தகமயின் இங்ஙனதம யோவரும் அறிவபரனலும் ஒன்று. தநோய் - ைோமதநோய், ததபமோழித்

திரண்ட பமன்தறோபைன்ற அகடைளும் உடம்படுபுணர்த்தும் வோயிலோை அகமயும் தநோய்க்குக்

ைோரணமோயின பவன்பகதப் புலப்படுத்தின. முன்னோர்க் குருவிதயோப்புங் குரலினிகமகய

அறிந்தவனோ தலின் ததபமோழி பயன்றும், பின்னர்ப் பழைித் ததோள் இயல்பறிந்தவனோதலின் திரண்ட

பமன்தறோபைன்றும் அம் முகறதய கவத்துக் கூறினோன். திகன வைர்ந்த இடத்திற் பருத்திகய

விகதத்து அத்திகன முதிர்ந்து பைோய்யப்பட்ட பின்னர்ப் பருத்தி விகைய அதகனக் பைோள்ளுதல்

மகலவோணர் வழக்ைம். பருத்திக்குரிய பபயரோைிய பருவிபயன்பது பரீஇபயன்றும்,

குருவிபயன்பதுஉ குரீஇபயன்றும் வந்தன. இங்ஙனதம மருவி - மரீஇ, உருவி - உரீஇ என விகனச்

பசோற்ைளும் வருதல் ைோண்ை.

தலலவி கூற்று

(தகலவனது பிரிவினோல் வருந்திய தகலவி ததோழிகய தநோக்ைி, “என்போற் பசோல்லின் நோன்

உடம்பட மோட்தடபனன்னும் ைருத்தோல், பசோல்லோமற் பிரிந்து பசன்ற தகலவர் தோம் பசன்ற

ஊரிதலதய தங்ைிவிட்டோதரோ?” என்று கூறி வருந்தியது.)

79. ைோன யோகன ததோனயந் துண்ட

பபோரிதோ தைோகம வைிபபோரு பநடுஞ்சிகன

அலங்ை லுலகவ தயறி பயோய்பயனப்

புலம்புதரு குரல புறவுப்பபகட பயிரும்

5 அத்த நண்ணிய வங்குடிச் சீறூர்ச்

தசந்தனர் பைோல்தலோ தோதம யோந்தமக்

பைோல்தல பமன்ற தப்பற்

பசோல்லோ தைறல் வல்லு தவோதர.

என்பது பபோருள்வயிற் பிரிந்த தகலமைகன நிகனந்த தகலமைள் ததோழிக்குச்பசோல்லியது.

குடவோயிற் ைீரனக்ைன் (பி-ம். ைீரத்தனோர்.)

. (ப-கர.) ததோழி, யோம் தமக்கு ஒல்தலம் என்ற தப்பல் - யோம் தோம் பிரிவதற்குப் பபோருந்ததபமன்ற

தவற்றினோல், பசோல்லோது அைறல் வல்லுதவோர் - பசோல்லோமற் பசல்லுதலில்

வன்கமயுகடதயோரோைிய தகலவர், ைோனம் யோகன - ைோட்டு யோகனயோல், ததோல் நயந்து உண்ட -

பட்கட விரும்பி உண்ணப்பட்ட, பபோரிதோள் ஓகம - பபோறந்த அடிகயயுகடய ஓகமமரத்தினது,

வைிபபோரு பநடுசிகன அலங்ைல் உலகவ - ைோற்று அடிக்கும் பநடிய ைிகையினது

அகசதகலயுகடய வற்றற்பைோம்பில், ஏறி -, ஓய்என - ஒய்பயன்று, புலம்புதரு குரல -

தனிகமகயயும் வருத்தத்கதயும் பவைிப்படுத்தும் குரகலயுகடயனவோைி, புறவு பபகட பயிரும் -

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

15

ஆண்புறோக்ைள் பபண்புறோக்ைகை அகழக்கும், அத்தம் நண்ணிய - போகலநிலத்திற் பபோருந்திய, அம்

குடி சிறு ஊர் - அழைிய குடிைகையுகடய சிற்றூரில், தசந்தனர் பைோல் - தங்ைினதரோ?

(முடிபு) பசோல்லோதைறல் வல்லுதவோர் தசந்தனர்பைோல்?

(ைருத்து) தகலவர் இனி மீைோதரோ?

தலலவன் கூற்று

(தகலவிகயப் பிரிந்துவந்த தகலவன் தோன் தமற்பைோண்ட முயற்சி முற்றுப்பபற்றபின்

தகலவிபோல் மீை எண்ணி, “தகலவியின் ஊர் பநடுந்தூரத்தில் உள்ைது; “அவள்போற் பசல்வதற்கு

என் பநஞ்சம் மிை விகரைின்றது” என்று கூறியது.)

131. ஆடகம புகரயும் வனப்பிற் பகணத்ததோட்

தபரமர்க் ைண்ணி யிருந்த வூதர

பநடுஞ்தச ணோரிகட யதுதவ பநஞ்தச

ஈரம் பட்ட பசவ்விப் கபம்புனத்

5 ததோதர ருழவன் தபோலப்

பபருவிதுப் புற்றன்றோ தனோதைோ யோதன.

என்பது விகனமுற்றிய தகலமைன் பருவவரவின்ைட் பசோல்லியது.

(விகனமுற்றிய - தன் தகலவிகயப் பிரிந்துவந்தற்குக் ைோரணமோைிய ைோரியம் முற்றுப்பபற்ற.)

ஓதரருழவனோர் (பி-ம். நக்ைீரர்.)

(ப-கர.) ஆடு அகம புகரயும் வனப்பின் - அகசைின்ற மூங்ைிகல பயோத்த அழைிகனயும், பகண

ததோள் - பருகமகயயும் உகடய ததோகையும், தபர் அமர் ைண்ணி - பபரிய அமர்த்தகலயுகடய

ைண்கணயும் பபற்ற தகலவி, இருந்த ஊர்---, பநடு தசண் அரு இகடயது - பநடுந்தூரத்தின்ைண்

அகடதற்ைரிய இடத்தில் உள்ைது; பநஞ்சு - எனது பநஞ்சோனது, ஈரம் பட்ட பசவ்வி பசு புனத்து - ஈரம்

உண்டோைிய பசவ்விகயயுகடய பசிய புனத்கதயுகடய, ஓர் ஏர் உழவன் தபோல - ஒற்கற

ஏகரயுகடய உழவகனப்தபோல, பபரு விதுப்பு உற்றன்று - பபரிய விகரகவ அகடந்தது; யோன்

தநோகு - அதனோல் நோன் வருந்துதவன்.

(முடிபு) ைண்ணி இருந்த ஊர் பநடுஞ்தசணோரிகடயது; பநஞ்சு பபருவிதுப்புற்றன்று; யோன் தநோகு.

(ைருத்து) யோன் கூறிவந்த பருவம் வந்தகமயின் என் பநஞ்சம் தகலவிகய அகடய

அவோவுைின்றது.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

16

(வி-கர.) ததோைிகணத்துஞ்சி யின்புற்றவனோதலின் அவற்றின் சிறப்கப முற்கூறினோன்.

அகமபுகரயும் ததோள், வனப்பிற்தறோள், பகணத்ததோபைன இகயக்ை. பகணத்ததோள் -

பருகமகயயுகடய ததோள். அமர்த்தலோவது ைண்டோர் பநஞ்பசோடு தபோர் புரிதல் (ைலி. 75:7, ந.)

ஓதரருழவன், ஈரம் வணீ்படோமல் உழுதற்கு விகரதகலப் தபோல என் பநஞ்சம் தகலவிகய உரிய

பருவத்தத ைண்டு அைவைோவ விகரைின்ற பதன்றோன். பல ஏருகடயோன் சிறிது தசோம்பியிருப்பினும்

ஏவலோைர் உதவிபைோண்டு குறுைிய ைோல அைவில் உழுதுவிடல் கூடும்; ஓதரருழவதனோ

அவ்தவோதரகரக் பைோண்தட ஈரம் வணீ்படோமல் உழதவண்டியவனோதலின் விகரவோன். ஆதலின்

அவகன உவகம கூறினோன். ஓதரருழவபனன்றது ஓதரரும் அதனோல் உழப்படும் சிறு நிலமும்

உகடயவகனக் குறித்தது. விதுப்பு - விகரவு; விதும்பபன்பது இதன் விகனப்பகுதி.

ததாழி கூற்று

(தகலவன் கூறிச் பசன்ற ைோர்ைோலம் வந்த பபோழுது தகலவி வருந்த, "இது ைோர்ைோலமன்று;

இப்பபோழுது பபய்வது ைோலம் அல்லோத ைோலத்துப் பபய்யும் மகழ" என்று ததோழி வற்புறுத்திக் கூறி ஆற்று வித்தது.)

251. மடவ வோழி மஞ்கெ மோயினம்

ைோல மோரி பபய்பதன வதபனதிர்

ஆலலு மோலின பிடவும் பூத்தன

ைோரன் றிகுகை தீர்ைநின் படதர

5 ைழிந்த மோரிக் பைோழிந்த பழநீர்

புதுநீர் பைோைஇீய வுகுத்தரும்

பநோதுமல் வோனத்து முழங்குகுரல் தைட்தட.

என்பது பிரிவிகடத் ததோழி, "பருவமன்று; பட்டது வம்பு" என்று வற்புறுத்தியது (பி-ம். வற்புறுத்தது.)

(வம்பு - ைோலம் அல்லோத ைோலத்துப் பபய்யும் மகழ.)

இகடக்ைோடன்.

. (ப-கர.) இகுகை - ததோழி, ைழிந்த மோரிக்கு ஒழிந்த பழநீர் - பசன்ற ைோர்ைோலத்தில் பபய்யோது எஞ்சி இருந்த பகழய நீகர, புது நீர் பைோைஇீய - புதிய நீகரக் பைோள்ளும் பபோருட்டு, உகுத்தரும் -

பசோரிைின்ற, பநோதுமல் வோனத்து -அயன்கமகய உகடய தமைத்தினது, முழங்கு குரல் தைட்டு -

ஒலிக்ைின்ற ஓகசகயக் தைட்டு, மஞ்கெ மோ இனம் - மயில்ைைோைிய ைரிய கூட்டங்ைள், ைோலம் மோரி

பபய்பதன -பருவத்துக்குரிய மகழ பபய்தது என்று தவறோை எண்ணி, அதன் எதிர் - அம் மகழக்கு

எதிதர, ஆலலும் ஆலின - ஆடுதகலச் பசய்தன; பிடவும் பூத்தன - பிடோவும் மலர்ந்தன;மடவ - அகவ

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

17

அறியோகமகய உகடயன; ைோர் அன்று -இது ைோர்ைோலம் அன்று; ஆதலின்; நின் படர் தீர்ை - நின்

துன்பத்கத விடுவோயோை.

(முடிபு) இகுகை, தைட்டு மஞ்கெயினம் ஆலின; பிடவும் பூத்தன;மடவ; ைோரன்று; நின் படர் தீர்ை.

(ைருத்து) இது ைோர்ைோலம் அன்று.

(வி-கர.) தகலவன் ைோர் ைோலத்தில் மீள்வதோைக் கூறிச் பசன்றோன். அக் ைோலம் வந்தும் அவன்

வோரோகமயின் தகலவி துயர் கூர்ந்தோள். அது ைண்ட ததோழி, "இஃது அவர் கூறிச் பசன்ற ைோர்ப்பருவம்

அன்று"என்றோள். "மகழ பபய்ைின்றது; மயில் ஆடுைின்றது; பிடோ மலர்ைின்றது.இகவ ைோர்ப்

பருவத்திற்கு உரியன அல்லதவோ?" என்று வினோவிய தகலவிக்குத் ததோழி கூறியது இது.

ததாழி கூற்று

(தகலவனது பிரிகவ ஆற்றோதிருந்த தகலவிகய தநோக்ைி, "நன்னிமித்தங்ைள் உண்டோைின்றன;

ஆதலின் தகலவர் வந்து விடுவர்; நீ ஆற்றுை" என்று ததோழி கூறியது.)

260. குருகு மிருவிசும் பிவரும் புதலும்

வரிவண் டூத வோய்பநைிழ்ந் தனதவ

சுரிவகைப் பபோலிந்த ததோளுஞ் பசற்றும்

வருவர்பைோல் வோழி ததோழி பபோருவோர்

5 மண்பணடுத் துண்ணு மண்ணல் யோகன

வண்தடர்த் பதோண்கடயர் வகழயம லடுக்ைத்துக்

ைன்றி தலோரோ விலங்ைிய

புன்றோ தைோகமய சுரனிறந் ததோதர.

என்பது அவர் வரவிற்கு நிமித்தமோயின ைண்டு, ஆற்றோைோைிய தகலமைட்குத் ததோழி பசோல்லியது.

ைல்லோடனோர்.

(ப-கர.) ததோழி-, குருகும் இருவிசும்பு இவரும் - நோகரைளும் ைரிய வோனத்தின்ைண் உயரப்

பறக்கும்; புதலும் - புதலிலுள்ை தபோதுைளும், வரி வண்டு ஊத - தைோடுைகை உகடய வண்டுைள்

ஊதுவதனோல், வோய் பநைிழ்ந்தன - மலர்ந்தன; சுரி வகை பபோலிந்த ததோளும் - சுழித்த சங்ைோற் பசய்த

வகையினோல் விைங்ைிய ததோள்ைளும், பசற்றும் - பநைிழ்ச்சி நீங்ைி வகைதயோடு பசறியும்; ஆதலின்,

பபோருவோர் - பகைவரது, மண் எடுத்து உண்ணும் - பூமிகயக் பைோண்டு நுைரும், அண்ணல் யோகன -

தகலகம பபோருந்திய யோகனகயயும், வள்ததர் - வைவிய ததகரயுமுகடய, பதோண்கடயர் -

பதோண்கட மோன்ைளுக்குரிய, வகழ அமல் அடுக்ைத்து - சுர புன்கனைள் பநருங்ைிய மகலப்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

18

பக்ைத்தில், ைன்று இல்ஓர் ஆ - ைன்றில்லோத ஒற்கறப் பசுகவ, விலங்ைிய - நிழலினோல் தம்போல் வரச்

பசய்து தடுத்த, புல்தோள் ஓகமய சுரன் - புல்லிய அடிகய உகடய ஓகம மரங்ைகை உகடய போகல

நிலங்ைகை, இறந்ததோர் - ைடந்து பசன்ற தகலவர், வருவர்-.

(முடிபு) ததோழி, குருகும் இவரும்; புதலும் பநைிழ்ந்தன; ததோளுஞ்பசற்றும்; சுரன் இறந்ததோர் வருவர்.

(ைருத்து) நன்னிமித்தங்ைள் உண்டோதலின் தகலவர் வருவர்.

(வி-கர.) இதில் கூறப்படும் நிமித்தங்ைள் கூதிர்க் ைோலம் என்பகதப் புலப்படுத்தின (பநடுநல். 15-7.)

புதல்: ஆகுபபயர். வண்டூத மலர்ைள் மலர்வது இயல்பு. வகை - சங்ைினோல் பசய்த ததோள் வகை.

வகை இறுகுதல் நன்னிமித்தம்;

ததாழி கூற்று

(தகலவி தகலவனுடன் தபோவதற்கு தநர்ந்த ததோழி, அதகனத் தகலவிக்கு உணர்த்தியது.)

262. ஊஉ ரலபரழச் தசரி ைல்பலன

ஆனோ தகலக்கு மறனி லன்கன

தோதன யிருக்ை தன்மகன யோதன

பநல்லி தின்ற முள்பையிறு தயங்ை

5 உணலோய்ந் திசினோ லவபரோடு தசய்நோட்டு

விண்படோட நிவந்த விலங்குமகலக் ைவோஅற்

ைரும்புநடு போத்தி யன்ன

பபருங்ைைிற் றடிவழி நிகலஇய நீதர.

என்பது உடன்தபோக்கு தநர்ந்த ததோழி ைிழத்திக்கு (பி-ம். ததோழிக்குக்ைிழத்தி) உடன்தபோக்கு

உணர்த்தியது.

போகல போடிய பபருங்ைடுங்தைோ.

(ப-கர.) ஊர் அலர் எழ - ஊரில் பழிபமோழி உண்டோை, தசரி ைல்பலன - பதருவில் உள்ைோர்

ைல்பலன்று ஆரவோரிப்ப, ஆனோது அகலக்கும் - அகமயோமல் நம்கம வருத்துைின்ற, அறன் இல்

அன்கன - அற நிகனவில்லோத தோய், தன் மகன - தன் வடீ்டில், தோதன இருக்ை - நின்கனப் பிரிந்து

தோன் ஒருத்திதய இருப்போைோை; யோன் தசய் நோட்டு - நோன் பநடுந்தூரத்தில் உள்ை நோட்டின்ைண், விண்

பதோட நிவந்த - வோனத்கதத் பதோடும்படி உயர்ந்த, விலங்கு மகல ைவோன் - குறுக்ைிட்ட மகலயின்

அடிவோரத்தில் உள்ை, ைரும்பு நடு போத்தி அன்ன - ைரும்கப நட்ட போத்திகயப் தபோன்ற, பபருைைிறு

அடிவழி - பபரிய ஆண் யோகனயினது அடிச்சுவட்டின் ைண், நிகலஇய - தங்ைிய, நீர் - நீகர, அவபரோடு

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

19

- அத் தகலவதரோடு, பநல்லி தின்ற முள் எயிறு தயங்ை - பநல்லிக் ைோகயத் தின்ற முள்கைப் தபோலக்

கூரிய பற்ைள் விைங்கும் படி, உணல் ஆய்ந்திசின் - நீ உண்ணுதகல நிகனந்ததன்.

(முடிபு) எழ, ைல்பலன, அன்கன இருக்ை; யோன் உணல் ஆய்ந்திசின்.

(ைருத்து) நீ தகலவனுடன் தபோதலுக்கு யோன் தநர்ந்ததன்.

(வி-கர.) ஊர் அலபரழுதலும் தசரி ஆரவோரித்தலும் தகலவி தகலவனுடன் பசல்வதனோல்

நிைழ்வன. தசரியில் உள்ைோர் ஊரினருள் தகலவிகய நன்கு அறிந்தவரோதலின் ஆரவோரித்தனர்.

அகலத்தல் - ைோவல் பசய்தல். அறன் - தக்ை தகலவன் இன்னோன் என்பகத அறிந்து மணம் பசய்து

தருதல். தோதன: ஏைோரம் பிரிநிகல. முள் எயிறு - முட்தபோலக் கூரிய எயிறு. பநல்லி போகல

வழியில் இருப்பது. அதகனத் தின்றகமயோல் ஒைி இழந்த பல் நீருண்பதனோல் விைக்ைமுறும்.

உணல் - தகலவி உண்ணுதல். யோகன அடிச்சுவட்டின்ைண் தங்ைிய நீர் ைரும்பின் போத்தியில் உள்ை

நீகரப் தபோல்வது. இங்ஙனம் நீர் ைைிற்றடிச் சுவட்டிற் றங்குதகல இந்நூல், 52-ஆம் பசய்யுைோலும்

உணரலோகும். பநல்லிக் ைோகயத் தின்ற பின்னர் நீகரக் குடித்தோல் இனிக்கும் (அைநோ. 54:15-6.)

ததாழி கூற்று

(தோய் பவறியோட்படடுக்ைக் ைருதி இருப்பகதத் ததோழி தகலவிக்குக்கூறுவோைோைிச்

சிகறப்புறத்தோனோைிய தகலவனுக்கு உணர்த்தியது.)

263. மறிக்குர லறுத்துத் திகனப்பிரப் பிரீஇச்

பசல்லோற்றுக் ைவகலப் பல்லியங் ைறங்ைத்

ததோற்ற மல்லது தநோய்க்குமருந் தோைோ

தவற்றுப்பபருந் பதய்வம் பலவுடன் வோழ்த்திப்

5 தபஎய்க் பைோைஇீய ைிவபைனப் படுதல்

தநோதக் ைன்தற ததோழி மோல்வகர

மகழவிகை யோடு நோடகனப்

பிகழதய மோைிய நோமிதற் படதவ.

என்பது "அன்கன (பி-ம். இப்போட்டன்கன) பவறியோட்படடுக்ைக் ைருதோ நின்றோள்; இனி, யோம் இதற்கு

என்பைோதலோ பசயற்போலது?" எனத் ததோழி, தகலமைட்குத் தகலமைன் சிகறப்புறமோைக் கூறியது.

பபருஞ்சோத்தன்.

(ப-கர.) ததோழி-. மோல்வகர - பபரிய மகலயினிடத்து, மகழ விகையோடும் நோடகன - தமைம்

விகையோடுைின்ற நோட்டிற்குத் தகலவன் மோட்டு, பிகழதயம் ஆைிய நோம் - தவறிதலமோைிய நோம்,

இதன்பட - இக் ைைபவோழுக்ைத்திதல நிைழோ நிற்ப, மறி குரல் அறுத்து - ஆட்டின் ைழுத்கத அறுத்து,

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

20

திகன பிரப்பு இரீஇ - திகனகய உகடய பிரப்கப கவத்து, பசல் ஆறு ைவகல - ஓடுைின்ற ஆற்றுத்

துருத்தியிதல, பல் இயம் ைறங்ை - பலவகையோன இகசக் ைருவிைள் ஒலிப்ப, ததோற்றம் அல்லது -

தோம் பவைிப்படுதகல அன்றி, தநோய்க்கு மருந்து ஆைோ - நம்முகடய ைோம தநோய்க்குப் பரிைோரம்

ஆைோத, தவறு பபரு பதய்வம் பல உடன் வோழ்த்தி- தவறோைிய பபரிய பதய்வங்ைள் பலவற்கற

ஒருங்கு வோழ்த்தி,இவள் தபஎய் பைோைஇீயள் - இவள் தபயோல் பைோள்ைப் பட்டோள், என படுதல் - என்று

கூறப்படுவ, தநோதக்ைன்று - வருந்துதற்கு உரியதோகும்.

(முடிபு) ததோழி, நோம் இதற்பட, அறுத்து இரீஇ வோழ்த்தி எனப்படுதல் தநோதக்ைன்று.

(ைருத்து) தோய் பவறியோடக் ைருதினோள்; அதகன நோம் தடுக்ை தவண்டும்.

(வி-கர.) தகலவியின் தவறுபோடு ைண்ட தோய் பவறியோட்படடுத்து உண்கம அறிய எண்ணினோள்.

அதகன உணர்ந்த ததோழி அச் பசய்திகயத் தகலவிக்குக் கூறும் வோயிலோைத் தகலவனுக்குப்

புலப்படுத்தியது இது. பிரப்பு - தோனியங்ைகைப் பலியோை கவத்தல். ஆற்றுக் ைவகல - ஆற்றிகடக்

குகறயோைிய துருத்தி; "உள்ைோற்றுக் ைவகல" (புறநோ. 219;1) என்பதன் உகரகயப் போர்க்ை

ததாழி கூற்று

(தகலவன் கூறிச் பசன்ற பருவம் வந்த ைோலத்துத் தகலவிகய தநோக்ைி, "மணி ஒலி பசவிப்படுைின்றது; அது தகலவனது ததர்மணி ஓகசதயோ என்று பசன்று போர்ப்தபோம்" என்று ததோழி கூறியது.)

275. முல்கல யூர்ந்த ைல்லுய தரறிக்

ைண்டனம் வருைஞ் பசன்தமோ ததோழி

எல்லூர்ச் தசர்தரு தமறுகட யினத்துப்

புல்லோர் நல்லோன் பூண்மணி பைோல்தலர்

5 பசய்விகன முடித்த பசம்ம லுள்ைபமோடு

வல்வி லிகையர் பக்ைம் தபோற்ற

ஈர்மணற் ைோட்டோறு வரூஉம்

ததர்மணி பைோல்லோண் டியம்பிய வுைதவ.

என்பது பருவ வரவின்ைண் வரவு நிமித்தம் ததோன்றத் ததோழி தகலமைட்கு உகரத்தது.

ஒக்கூர் மோசோத்தி.

(ப-கர) ததோழி , ஆண்டு இயம்பிய உை - அங்தை ஒலிப்பனவோை உள்ைகவ, எல் ஊர் தசர்தரும் -

மோகலக் ைோலத்தில் ஊகர வந்து அகடயும், ஏறுகட இனத்து - ைோகைகய உகடய பசுவினத்தில்

உள்ை, புல் ஆர் நல் ஆன் - புல்கல உண்ட நல்ல பசுக்ைள், பூண்மணி பைோல் - ைழுத்தில் பூண்ட மணி

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

21

ஓகசதயோ? பசய்விகன முடித்த - தோம் பசய்த விகனகய முற்ற முடித்ததனோல் ஆைிய, பசம்மல்

உள்ைபமோடு - நிகறவுகடய உள்ைத்ததோடு, வல்வில் இகையர் பக்ைம் தபோற்ற - வலிய வில்கல

உகடய இகைய வரீர் தன் அருைில் போதுைோப்ப, ஈர் மணல் ைோடு ஆறு வரும் - ஈரமோைிய மணகல

உகடய ைோட்டு வழியிதல வரும், ததர் மணி பைோல் - ததரின் மணி ஓகசதயோ? முல்கல ஊர்ந்த ைல்

உயர் ஏறி - முல்கலக்பைோடி படர்ந்த ைல்லின் தமல் ஏறி, ைண்டனம் வருைம் - ைண்டு வருதவம்:

பசன்தமோ - வருவோயோை.

(முடிபு) ஆண்டு இயம்பிய உை; ஆன் பூண்மணி பைோல்? ததர்மணி பைோல்? ஏறிக் ைண்டனம் வருைம்;

பசன்தமோ.

(ைருத்து) தகலவனது ததரின் மணிதயோகச தைட்டலின் அவன் வருைின்றோதன்னத்

ததோற்றுைின்றது.

(வி-கர) உயர் - உயர்ந்த இடம் (குறுந். 235:3.) தமோ: முன்னிகல அகச (குறுந். 2:2.) வல்வில்: குறுந்.

100:5, . இகையர் போதுைோத்தகல, "உகழக்குறுந் பதோழிலுங் ைோப்பு முயர்ந்ததோர்க்கு, நடக்கை

பயல்லோ மவர்ைட் படுதம" (பதோல். ைற்பு. 30) என்னும் இலக்ைணம் பதைிவுறுத்தும். மகழ பபய்த

ைோர்ப்பருவம் ஆதலின் ைோட்டோறு ஈர்மணகல உகடயதோயிற்று.

ததாழி கூற்று

(தகலமைன் குறித்துச் பசன்ற பருவம் வருங்ைோலம் யோபதன்று ததோழி அறிவகர வினோவியது.)

277. ஆசி பறருவி னோயில் வியன்ைகடச்

பசந்பந லமகல பவண்கம பவள்ைிழு ந்

ததோரிற் பிச்கச யோர மோந்தி

அற்சிர பவய்ய பவப்பத் தண்ணரீ்

5 தசமச் பசப்பிற் பபறஇீயதரோ நீதய

மின்னிகட நடுங்குங் ைகடப்பபயல் வோகட

எக்ைோல் வருவ பதன்றி

அக்ைோல் வருவபரங் ைோத தலோதர. ஓரிற் பிச்கசயோர்.

என்பது தகலமைன் பிரிந்தவழி, அவன் குறித்த பருவ வரவு ததோழி அறிவகரக் (பி-ம். அறிவோகரக்)

ைண்டு வினோயது.

(ப-கர.) அறிவ! மின் இகட நடுங்கும் - மின்கனப் தபோன்ற இகடகய உகடய தகலவி நடுங்குதற்குக் ைோரணமோன, ைகட பபயல் வோகட - இறுதியில் மகழகய உகடய வோகடக்கு உரிய

ைோலம், எ ைோல் வருவது என்றி - எப்பபோழுது வருவது என்போதயோ, அ ைோல் - அப்தபோது, எம் ைோதலர் -

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

22

எம்முகடய தகலவர், வருவர்---; ஆதலின் பசோல்வோயோை; நீ---, ஆசு இல் பதருவில் - குற்றமற்ற

பதருவினிடத்தத, நோய் இல் வியன்ைகட - நோய் இல்லோத அைன்ற வோயிலில், பச பநல் அமகல -

பசந்பநற் தசோற்று உருண்கடயும், பவண்கம பவள் இழுது - மிை பவள்ைிய பநய்யும் ஆைிய, ஓர் இல்

பிச்கச - ஒரு வடீ்டில் இடும் பிச்கசகய, ஆரமோந்தி - பபற்று வயிறு நிரம்ப உண்டு, அற்சிரம் பவய்ய

பவப்பம் தண்ணரீ் - அற்சிரக் ைோலத்திற்குரிய விரும்பத் தக்ை பவப்பத்கத உகடய நீகர, தசமம்

பசப்பில் - நீகரச் தசமித்து கவக்கும் பசப்பில், பபறஇீயர் - பபறுவோயோை.

(முடிபு) வோகட எக்ைோல் வருவபதன்றி; அக்ைோல் எம் ைோததலோர்வருவர். நீ பதருவில் பிச்கசகய

மோந்தி நீகரப் பபறஇீயர்.

(ைருத்து) வோகட வசீும் பருவம் எப்பபோழுது வரும்?

(வி-கர.) அறிவபவன்னும் விைி முன்னத்தோல் வருவிக்ைப்பட்டது.தகலவன் வோகட வசீும்

பருவத்தில் வருவதோைக் கூறிச் பசன்றோன்; அப்பருவம் எப்பபோழுது வருபமன்று அறியும் பபோருட்டுத்

ததோழி அறிவகர வினோவினோள்.

ஐங்குறுநூறு

151 - 160 சவள்ளாங்குருகுப்பத்து

151 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

மிதிப்ப, நக்ை ைண் தபோல் பநய்தல்

ைள் ைமழ்ந்து ஆனோத் துகறவற்கு

5 பநக்ை பநஞ்சம் தநர்ைல்தலதன.

வோயில் தவண்டிய ததோழிக்கு தகலமைள் வோயில் மறுப்போள் பசோல்லியது. 1

(ப-கர.) இதன் உள்ளுகற : பரத்கதபயோருத்திதயோடு ஒழுகுைின்ற ஒழுக்ைம் இகடயற்றதோைச்

பசன்றவோயில்ைள் பநருங்ை அவள் பநஞ்சு பநைிழ்ந்து கூறிய ைோதல் மோற்றம் பரந்து பசல்ைின்ற

துகறவபனன்பதோம். பவள்ைோங்குருபைன்றது பரத்கதயோைவும் பிள்கைபயன்றது பரத்கததயோடு

தகலமைனிகட உைதோைிய ஒழுக்ைமோைவும், ைோணிய பசன்ற மகடநகட நோகரபயன்றது

வோயில்ைைோைவும் பைோள்ை. இகவ வருைின்ற போட்டு ஒன்பதுக்கும் ஒக்கும். மிதித்தது. அவகை

பநருங்குதலோைவும், நக்ை பநய்தல் அவள் பநஞ்சோைவும், ைட்ைமழ்ந்து ஆனோகம அவள் அவர்க்குக்

கூறிய மோற்றம் எல்லோருக்கும் புலப்படுதலோைவும் இப்போட்டிற்குக் பைோள்ை.

குறிப்பு. பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை-பவள்ைோங்குருகு என்ற பறகவயினது குஞ்சு, பசத்பதன-

இறக்ை. ைோணிய பசன்ற-அகதக் ைண்டுவிசோரிக்ைச் பசன்ற. மிதிப்ப-மிதித்தலோதல. நக்ை-மலர்ந்த.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

23

152 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

கையறுபு இரற்று ைோனல்அம் புலம்பந்

துகறவன் வகரயும் என்ப;

5 அறவன் தபோலும்; அருளுமோர் அதுதவ.

தகலமைள் வோயில் மறுத்துழி, 'இவன் நின்தமல் பதோடர்ச்சியில் குகறவிலன்;

அருளும் உகடயோன்; ஆதலோல் நீ இவதனோடு புலத்தல் தைோது' என பநருங்ைி, வோயில் தநர்விக்கும்

ததோழிக்கு அவள் பசோல்லியது. 2

எ-து தகலமைள் வோயில் மறித்துழி ‘இவன் நின்தமல் பதோடர்ச்சியில் குகறவிலன்;

அருளுமுகடயன்; ஆதலோல், நீ இவதனோடு புலத்தல் தைோது? என பநருங்ைி வோயில் தநர்விக்கும்

ததோழிக்கு அவள்பசோல்லியது.

(ப-கர.) ‘துகறவன் வகரயும்..........அதுதவ? என்றது அப்பரத்கதகயத் தனக்கு இற்பரத்கதயோை

வகரவோபனன்று கூறோ நின்றோரோதலின், நீ கூறுைின்றபடிதய, ‘அறமுகடயன்தபோலும், அருளும்

அதுதவ? என இைழ்ந்து கூறியவோறு, ‘கையறு பிரற்று ைோனலம் புலம்பத் துகறவன்? என்றது

பரத்கதயிடத்துச் பசன்ற வோயில்ைள்

கூற்தறயோய்ப் பிறிதுமோற்றமின்றிச் பசல்ைின்ற துகறவன் எ-று.

153 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

உைர, ஒழிந்த தூவி குவவு மணல்

தபோர்வில் பபறூஉம் துகறவன் தைண்கம

5 நல்பநடுங் கூந்தல் நோடுதமோ மற்தற?

பரத்கதயிற் பிரிந்து வோயில் தவண்டிய தகலமைன் தைட்குமோற்றோல் வோயிலோய்ப்

புகுந்தோற்குத் ததோழி கூறியது. 3

எ-து பரத்கதயிற்பிரிந்து வோயில் தவண்டிய தகலமைன் தைட்குமோற்றோல் வோயிலோய்ப்

புகுந்தோர்க்குத் ததோழி கூறியது

(ப-கர.) ‘உைரபவோழிந்த.......துகறவன்? என்றது இவன் கூறிவிட்ட வோயில்ைள் மோற்றம்

பரத்கதபபறும் துகறவன் எ-று.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

24

குறிப்பு. உைர-வைிர, ஒழிந்த-உடலினின்றும் நீங்ைிய, நோகரயினது தூவி; ஐங். 156:3. மணற்தபோர்வு-

மணற்குவியல். பபறூஉம்-பபறுைின்ற, துகறவனது தைண்கமகய. நன்பனடுங் கூந்தல் என்றது

தகலவிகய, நோடுதமோ : நோடோள் என்றபடி.

154 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

ைோனல் தசக்கும் துகறவதனோடு

யோன் எவன் பசய்தைோ? பபோய்க்கும் இவ் ஊதர?

ததோழி வோயில் தவண்டி பநருங்ைியவழி, வோயில் மறுக்கும் தகலமைள் பசோல்லியது. 4

எ-து ததோழி வோயில்தவண்டி பநருங்ைியவழி வோயில் மறுக்கும் தகலமைள் பசோல்லியது.

(ப-கர.) ‘துகறவதனோடு யோபனவன் பசய்தைோ’ என்றது. ‘அவதனோடு யோன் ஒழுகுபமோழுக்ைம் என்?’

என்று பவறுத்துக்கூறியவோறு. ‘பபோய்க்குமிவ்வூர்’ என்றது தகலமைன் குணங்கூறுைின்ற

ததோழிகய தநோக்ைிபயனக் பைோள்ை. ‘நோகர ைோனற்தசக்கும்’ என்றது வோயிலோய்ச் பசன்றோர்

அவண்மோட்டுத் தங்குதல் தநோக்ைிபயனக் பைோள்ை.

குறிப்பு. ைோனற்தசக்கும்-ைோனலில் தங்கும். யோன் எவன் பசய்கு-நோன் என்ன பசய்தவன்; என்றது

பவறுப்புக் குறிப்பு; ஓ :அகசநிகல : குறுந். 25 : 2, 96 : 2. பபோய்க்கும் என்றது ததோழி தகலவனது குணம்

கூறுதகல. ( 4 )

155 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

பகதப்ப, தகதந்த பநய்தல் ைழிய

ஓதபமோடு பபயரும் துகறவற்குப்

5 கபஞ்சோய்ப் போகவ ஈன்றபனன், யோதன!

பல வழியோனும் வோயில் தநரோைோைிய தகலமைள், 'மைப் தபற்றிற்கு உரித்தோைிய ைோலம் ைழிய

ஒழுகுைின்றோய்' என பநருங்ைிய ததோழிக்குச் பசோல்லியது. 5

எ-து 3பலவழியோனும் வோயில்தநரோைோைிய தகலமைள், ‘மைப்தபற்றிற்கு உரித்தோைிய ைோலங்ைழிய

ஒழுகுைின்றோய்? என பநருங்ைியததோழிக்குச் பசோல்லியது.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

25

(ப-கர.) ‘பகதப்ப...............துகறவன்? என்றது வோயில்ைள் கூறப்பரத்கதபயய்திய 4இரக்ைத்திகனத்

தன் தண்ணைியோல் தீர்ப்போன் எ-று.

குறிப்பு. பகதப்ப-அகசய; ஐங். 156 : 3, தகததல்-பநருங்குதல். ஓதபமோடு-நீதரோடு. கபஞ்சோய்ப்

போகவ-தண்டோங் தைோகரகயக் ைிழித்துச் பசய்த போகவ ; ஐங். 383 : 5; ?பபௌவநீர்ச் சோய்க்பைோழுதிப்

போகவதந் தகனத்தற்தைோ? (ைலித். 76 : 7, ந,). ஈன்றபனன்-பபற்தறன். யோன் ஈன்றனன்.

156 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

பகதப்ப, ஒழிந்த பசம் மறுத் தூவி

பதண் ைழிப் பரக்கும் துகறவன்

5 எனக்தைோ ைோதலன்; அகனக்தைோ தவதற!

பரத்கதயிடத்து வோயில் விட்டு ஒழுகுைின்ற தகலமைனது வோயிலோய் வந்தோர்க்குத் ததோழி வோயில் மறுத்தது. 6

எ-து பரத்கதயிடத்து வோயில்விட்டு ஒழுகுைின்ற தகலமைனது வோயிலோய் வந்தோர்க்குத் ததோழி வோயில் மறுத்தது.

(ப-கர.) ‘எனக்தைோ ைோதலன் அகனக்தைோ தவதற? என்றது, ‘இவள்தமல் அவன் ைோதலன்? என்று நீயிர்

கூறுைின்ற மோற்றம் பமய்பயன்பது எனக்குபமோக்கும்; இவள் மனத்திற்கு ஒவ்வோபதன்பதோம்.

அன்கனபயன்றது தகலமைகை. ‘பசம்மறுத் தூவிபதண்ைழிப் பரக்கும் துகறவன்? என்றது

அப்பரத்கதக்குக் கூறிவிட்ட மோற்றம் எவ்விடத்தும் பரந்து பசல்ைின்ற துகறவன் எ-று.

குறிப்பு. ஒழித்த-நீங்ைிய. பசம்மறுத்தூவி-பசந்நிறத்கதயுகடய தூவி; ?ைவிரிதழன்ன தூவி? (குறுந்.

103 : 2); ைலித்.126 : 1-5, ந. ஐங். எழு. 68. பதண்ைழிந் பரக்கும்-பதைிந்த ைழியில்பரக்ைின்ற எனக்கு என்றது

ததோழிகய. ைோதலன்-தகலவியினிடத்து அன்கபயுகடயவன். அகனக்தைோ தவறு-தகலவிக்தைோ பவனில் ைோதலனில்கல; தகலவி அவகன அன்புகடயனோைக் ைருதவில்கல பயன்றபடி.

157 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

ைோகல இருந்து மோகலச் தசக்கும்

பதண் ைடற் தசர்ப்பபனோடு வோரோன்,

5 தோன் வந்தனன், எம் ைோததலோதன!

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

26

பரத்கதயிற் பிரிந்து வோயில் தவண்டி ஒழுகுைின்ற தகலமைன், 'புதல்வன் வோயிலோை

வரும்' எனக் தைட்டு, அஞ்சிய தகலமைள் புதல்வன் விகையோடித் தனித்து வந்துழிச் பசோல்லியது. 7

எ-து பரத்கதயிற்பிரிந்து வோயில் தவண்டி ஒழுகுைின்ற தகலமைன் புதல்வன் வோயிலோை

வருபமனக்தைட்டு அஞ்சிய தகலமைள் புதல்வன் விகையோடித் தனித்து வந்துழிச் பசோல்லியது.

(ப-கர.) ‘ைோதலன்? என்றது என்தமல் என்புதல்வன் ைோதலன் என்பதறிந்ததன்; அவதனோடு வோரோது

தனித்துவருதலோன் எ-று. ‘நோகர ைோகலயிருந்து மோகலச்தசக்கும் துகறவன்? என்றது பரத்கத

யிடத்துவிட்ட வோயில்ைள் பசவ்விபபறோது பைபலல்லோமிருந்து இரவின் ைண்ணும் அங்தை துயில்

ைின்றோபரன்பதோம்.

குறிப்பு. மோகலச் தசக்கும்-மோகல தநரத்திலும் தங்குைின்ற.தசர்ப்பன் : பநய்தல் நிலத்தகலவன். எம்

என்றது தகலவி. ைோததலோன்புதல்வன். ைோதலன் தசர்ப்பபனோடு வோரோமல் தோனோைதவ தனிகம

யன் வந்தனன்; இனிப்புதல்வன் வோயிலோைத் தகலவன் வரவியலோது என மைிழ்ந்தபடி

158 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

ைோனல்அம் பபருந் துகறத் துகணபயோடு பைோட்கும்

தண்ணம் துகறவ! ைண்டிகும்,

5 அம் மோ தமனி எம் ததோழியது துயதர.

பரத்கத புலந்துழிப் புலவி நீக்குவோனோய், அஃது இடமோை வந்தகம அறிந்த ததோழி தகலமைற்கு வோயில் மறுத்தது. 8

எ-து பரத்கத புலந்துழிப் புலவி நீக்குவோனோய் அஃது இடமோை வந்தகம அறிந்தததோழி தகலமைற்கு வோயில் மறுத்தது.

(ப-கர.) ‘ைண்டிகுமம்மோதமனி பயந்ததோழியது துயதர’ என்றது எம்மிடத்துத் துயரமில்கல;

எந்ததோழியோைிய பரத்கதத் தகலவி துயரங்ைண்தடம்; நீ ைடிதிற்பசன்று அவள் வருத்தம் தீர்ப்போயோை

எ-று. ‘நோகர ,,,,,,,,,,,, பைோட்கும்’ என்றது நினக்கு வோயிலோைச்பசன்றோர் அவள் ைருத்தறிந்து மைிழ்ந்து

ஒழுகுைின்றோபரன்பதோம்’,

குறிப்பு. பபருந்துகறக் ைண்தண. துகணபயோடு-பபகடநோகரபயோடு. பைோட்கும் சுழன்று

அகலைின்ற. ைண்டிகும்-ைண்தடோம். எம் ததோழி என்றது பரத்கதகய. எம் ததோழியது துயகரக் ைண்டிகும்.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

27

159 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

பசி தின, அல்கும் பனி நீர்ச் தசர்ப்ப!

நின் ஒன்று இரக்குபவன் அல்தலன்;

5 தந்தகன பசன்தமோ பைோண்ட இவள் நலதன?

மறோமற்பபோருட்டு உண்டிக் ைோலத்து வோயில் தவண்டி வந்த தகலமைற்குத் ததோழி கூறியது.

எ-து மறோமற்பபோருட்டு உண்டிக்ைோலத்து வோயில் தவண்டி வந்த தகலமைற்குத் ததோழிகூறியது.

(ப-கர.) நீ பைோண்ட இவள் நலன் தந்தகன பசல்பலனக் கூட்டுை. ‘நோகர.............தசர்ப்ப? என்றது

வோயிலோய் நின்பரத்கதமகனக்ைட் பசன்தறோர் நின்கனப் போர்த்திருந்து பசிப்பர்ைள்; அவருடன்

அருந்தக் ைடிதின் அவள் மகனக்ைண் பசல்வோபயன்பதோம்.

குறிப்பு. பசி தின-பசி அறிகவ வருத்த; ஐங். 305 : 2 அல்கும்-தங்கும். இரக்குபவன் அல்தலன்-

இரப்தபனில்கல. தந்தகன பசன்தமோ-தந்து பசல்வோயோை. இவள் நலதன-இத்தகலவியது

அழகை. நீ பைோண்ட இவள் நலகனத் தந்தகன பசன்தமோ என இரக்குபவபனல்தலன், நலத்கதத்

தோபவன்றல் : நற். 395 : 9-10; குறுந். 236 : 2-6; ைலித். 128 : 10-11. அைநோ. 376 : 18; ஐந். எழு.64, 66.

உண்டிக் ைோலத்து மறோமற்பபோருட்டு விருந்துடன் வந்தகமயோல். ( 9 )

160 பவள்ைோங்குருைின் பிள்கை பசத்பதன,

ைோணிய பசன்ற மட நகட நோகர

பநோந்ததன் தகலயும் தநோய் மிகும் துகறவ!

பண்கடயின் மிைப் பபரிது இகனஇ,

5 முயங்குமதி, பபரும! மயங்ைினள் பபரிதத!

புலந்த ைோதல் பரத்கத புலவி தரீோது தகலமைன் வோயில் தவண்டி வந்தோன் என்றது

அறிந்த தகலமைள் வோயில் மறுத்தது. 10

எ-து 1புலந்த ைோதற்பரத்கத புலவி தீரோது தகலமைன் வோயில் தவண்டி வந்தோ பனன்றது அறிந்த

தகலமைள் வோயில் மறுத்தது.

(ப-கர.) ‘பண்கடயின்? என்றது பண்டும் நீ புலவிதீர்த்து முயங்கும். இயல்புகடகய எ-று.

‘நோகர........துகறவ? என்றது நின் ஆற்றோகமகக்குப் பரிந்து வோயிலோய்ச் பசன்றவர்ைள் அவள்

வருத்தங்ைண்டு மிைவும் வருந்து ைின்றோர்ைபைன்பதோம்.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

28

குறிப்பு. பநோந்ததன் தகலயும்-பநோந்ததன் தமலும். பண்கடயின்-முன்னினும். இகனஇ-வருந்தி, முயங்குமதி-முயங்குவோயோை. பபரிது மயங்ைினள், பண்கடயின் இகனஇ முயங்குமதி.

(16) பவள்ைோங்குருகுப்பத்து முற்றிற்று.

மறுதரவுப்பத்து

391. மறுவி றூவிச் சிறுைருங் ைோக்கை

அன்புகட மரபினின் ைிகைதயோ டோரப்

பச்சூன் பபய்த கபந்நிண வல்சி

பபோலம்புகன ைலத்திற் றருகுபவன் மோததோ

பவஞ்சின விறல்தவற் ைோகைபயோ

டஞ்சி தலோதிகய வரக்ை கரந் தீதம

உடன்தபோைிய தகலமைள் மீடற்பபோருட்டு, தோய் ைோைத்திற்குப் பரோய்க்ைடன் உகரத்தது.

எ-து உடன்தபோைிய தகலமைள் மீடற்பபோருட்டுத் தோய் ைோைத்திற்குப் பரோய்க்ைடன் உகரத்தது.

குறிப்பு. மறுவில்-குற்றமில்லோத. தூவி-இறகு. ைோக்கை : விைி பச்சூன் - பசவ்வித்தகச; புறநோ. 258 : 4.

கபந்நிணவல்சி-பசவ்விய நிணமோன உணகவ. பபோலம்புகனக்ைலத்தில் - பபோற்போத்திரத்தில்.

அஞ்சிதலோதி ; ஐங். 49 : 1, குறிப்பு ைகரந்தீதம - ைகரயுங்ைள். ைோக்கை ைகரதல் புதிதயோர் வரகவக்

குறிக்கும்: மறதரவுப் பத்து - மீளுதகலக் கூறும் பத்து. பரோய்க்ைடன் உகரத்தல் - பரவித் தோன்

பசய்யும் முகறகமகயச் பசோல்லுதல்.

392 தவய் வனப்பு இழந்த ததோளும், பவயில் பதற

ஆய்ைவின் பதோகலந்த நுதலும், தநோக்ைிப்

பரியல் வோழி, ததோழி! பரியின்,

எல்கல இல் இடும்கப தரூஉம்

5 நல் வகர நோடபனோடு வந்தமோதற.

உடன்தபோய் மீண்டு வந்த தகலமைள் வழிவரல் வருத்தங் ைண்டு, ஆற்றோைோைிய ததோழிக்குச்

பசோல்லியது.

எ-து உடன்9 தபோய் மீண்டு வந்த தகலமைள் வழிவரல்வருத்தம் ைண்டு ஆற்றோைோைிய ததோழிக்குச்

பசோல்லியது.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

29

குறிப்பு. தவயினது வனப்கப ; தவய்-மூங்ைில். பவயில்பதற-பவயில் வருத்த. ஆய்ைவின்-ஆய்ந்த

தபரழகு. பரியல் - வருந்தோதத. வந்தமோறு - வந்ததனோல். ததோழி ததோகையும் நுதகலயும் தநோக்ைிப்

பரியல், பரியின் வந்தமோறு இடும்கப தரும்.

393 துறந்ததற் பைோண்டு துயர் அடச் சோஅய்,

அறம் புலந்து பழிக்கும் அகைைணோட்டி!

எவ்வ பநஞ்சிற்கு ஏமம் ஆை

வந்தனதைோ நின் மட மைள்

5 பவந் திறல் பவள் தவல் விடகல முந்துறதவ?

உடன்தபோய்த் தகலமைள் மீண்டு வந்துழி, அயதலோர் அவள் தோய்க்குச் பசோல்லியது.

எ-து உடன்தபோய்த் தகலமைள் மீண்டுவந்துழி அயதலோர் அவள் தோய்க்குச் பசோல்லியது.

குறிப்பு. துயரடச் சோஅய்-துயர் வருத்த பமலிந்து. அறம் புலந்து பழிக்கும் - அறத்கதக் தைோபித்துப்

பழிக்ைின்ற அகை ைணோட்டி - நீரகைந்த ைண்ைகை யுகடயவதை; என்றது நற்றோகய; விைி. நற்றோய்

அறத்கதப் பழித்தல் ; ஐங் 376. எவ்வம்-துன்பம். ஏமமோை-போதுைோப்போை. விடகல முந்துற நின்மைள்

வந்தனதைோ.

394 மோண்பு இல் பைோள்கைபயோடு மயங்கு துயர் பசய்த

அன்பு இல் அறனும் அருைிற்று மன்ற;

பவஞ் சுரம் இறந்த அம் சில் ஓதி,

பபரு மட மோன் பிகண அகலத்த

5 சிறு நுதல் குறுமைள் ைோட்டிய வம்தம.

உடன்தபோய்த் தகலமைள் வந்துழி, தோய் சுற்றத்தோர்க்குச் பசோல்லியது. 4

எ-து உடன்தபோய்த் தகலமைள் வந்துழித் தோய் சுற்றத்தோர்க்குச் பசோல்லியது.

குறிப்பு. துயகரச் பசய்த அன்பில்லோத அறமும். மோன்பிகணயகலத்த; தகலவிக்கு அகட ;

அகலத்த-வருத்திய. குறுமைட்ைோட்டிய-தகலவிகய யோன் ைோட்டுதற்கு வம்தம - வோருங்ைள்.

395 முைி வயிர்ப் பிறந்த, வைி வைர் கூர் எரிச்

சுடர் விடு பநடுங் பைோடி விடர் முகை முழங்கும்

இன்னோ அருஞ் சுரம் தீர்ந்தனம்; பமன்பமல

ஏகுமதி வோழிதயோ, குறுமைள்! தபோது ைலந்து

5 ைறங்கு இகச அருவி வழீும்,

பிறங்கு இருஞ் தசோகல, நம் மகல பைழு நோட்தட.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

30

உடன்தபோய் மீள்ைின்ற தகலமைன் தகலமைட்குச் பசோல்லியது.

எ-து உடன்தபோய் மீள்ைின்ற தகலமைன் தகலமைட்குச் பசோல்லியது.

குறிப்பு. முைிவயிர்ப் பிறந்த-ைோய்ந்த மூங்ைிலில் ததோன்றிய. வைி-ைோற்றோல். எரிச்சுடகர

விடுைின்ற பநடுங்பைோடி. விடர்முகை-பவடிப்கப யுகடய குகைைைில்; நற். 156 : 9; குறுந். 218 : 1;

அைநோ. 47 : 6; புறநோ. 374 : 12. இன்னோ - இனியவல்லோத - தீர்ந்தனம்-ைடந்ததோம். ஏகுமதி-பசல்வோயோை.

குறுமைள்; விைி.தபோது-மலர். ைறங்ைிகசயருவி - ஒலிக்ைின்ற இகசகய யுகடய அருவி. பிறங்ைிருஞ்தசோகல - பசறிந்த பபரிய தசோகல. நோட்டு ஏகுமதி.

396 புலிப் பபோறி தவங்கைப் பபோன் இணர் பைோய்து நின்

ைதுப்பு அயல் அணியும் அைகவ, கபபயச்

சுரத்திகட அயர்ச்சிகய ஆறுைம் மடந்கத!

ைல் பைழு சிறப்பின் நம் ஊர்

5 எல் விருந்து ஆைிப் புகுைம், நோதம.

இதுவும் அது.

குறிப்பு. புலிப்பபோறி தவங்கைப் பபோன்இணர் -புலியின் தமலுள்ை புள்ைிைள் தபோன்ற தவங்கை

மரத்தினது பபோன்னிறமோன பூங்பைோத்து; தவங்கைப் பூவிற்குப் புலிப்பபோறி : குறுந்.47 : 1-2. குறிப்பு.

ைதுப்பு-கூந்தல். அணியும் அைகவ – அணியும் தநரம் வகர. சுரத்திகட அயர்ச்சிகய - சுரத்தில்

நடந்ததோல் உண்டோன வருத்தத்கத. ஆறுைம்-ஆறுதவோம். மடந்கத : விைி. ைல்-மகல. எவ்விருந்து -

பைல் விருந்து. நோம் புகுைம்.

397 'ைவிழ் மயிர் எருத்தின் பசந்நோய் ஏற்கற

குருகைப் பன்றி பைோள்ைோது ைழியும்

சுரம் நனி வோரோநின்றனள்' என்பது

முன்னுற விகரந்த நீர் மின்

5 இன் நகை முறுவல் என் ஆயத்ததோர்க்தை.

உடன்தபோய் மீள்ைின்ற தகலமைள் தன் ஊர்க்குச் பசோல்ைின்றோகரக் ைண்டு கூறியது.

எ-து உடன்தபோய் மீள்ைின்ற தகலமைள் தன்னூர்க்குச்பசல்ைின்றோகரக் ைண்டு கூறியது.

குறிப்பு. ைவிழ்மயிர் எருத்து-ைவிழ்ந்த மயிர் பபோருந்திய ைழுத்கத யுகடய. குருகைப் பன்றி-பன்றிக்குட்டிகய. பைோள்ைோது-உணவுக்ைோைப் பற்றோமல். ‘பசந்நோதயற்கற....... ைழியும்? என்றதோல்

சுரத்தினது பவம்கமயின் மிகுதி கூறியவோறோயிற்று. இன்னகை ஆயத்தோர்; குறுந். 351 : 7. நீர் என்

ஆயத்ததோர்க்கு வோரோ நின்றனள் என்பது உகரமின்.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

31

398 'புள்ளும் அறியோப் பல் பழம் பழுனி,

மட மோன் அறியோத் தட நீர் நிகலஇ,

சுரம் நனி இனிய ஆகுை!' என்று

நிகனத்பதோறும் ைலிழும் என்னினும்

5 மிைப் பபரிது புலம்பின்று ததோழி! நம் ஊதர.

தகலமைள் மீண்டு வந்துழி, அவட்குத் ததோழி கூறியது

எ-து தகலமைள் மீண்டுவந்துழி அவட்குத் ததோழி கூறியது.

குறிப்பு. புள்ளும்-பறகவைளும் ; உம்கம ; உயர்வு சிறப்பு. பழுனி - நிகறந்து. நிகலஇ-நிகலத்து.

நிகனத்பதோறும்-நிகனக்குந்ததோறும். ைலிழும்-ைலங்குைின்ற. புலம்பின்று- புலம்பியது. ததோழி, நம்மூர் என்னினும் மிைப் புலம்பியன்று.

399 'நும் மகனச் சிலம்பு ைழீஇ அயரினும்,

எம் மகன வதுகவ நல் மணம் ைழிை' எனச்

பசோல்லின் எவதனோ மற்தற பவன் தவல்,

கம அற விைங்ைிய ைழல்அடி,

5 பபோய் வல் ைோகைகய ஈன்ற தோய்க்தை?

உடன் பைோண்டுதபோன தகலமைன் மீண்டு தகலவிகயத் தன் இல்லத்துக்பைோண்டு புக்குழி, 'அவன் தோய் அவட்குச் சிலம்பு ைழி தநோன்பு பசய்ைின்றோள்' எனக் தைட்ட நற்றோய் ஆண்டுநின்றும்

வந்தோர்க்குச் பசோல்லியது.

எ-து உடன் பைோண்டுதபோன தகலமைன் மீண்டு தகலவிகயத்தன் இல்லத்துக்குக் பைோண் டு புக்குழி அவன்தோய் அவட்குச் சிலம்புைழி தநோன்பு பசய்ைின்றோபைனக்தைட்ட நற்றோய் ஆண்டு

நின்றும் வந்தோர்க்குச் பசோல்லியது.

குறிப்பு. சிலம்பு ைழீஇ-சிலம்கபக் ைழித்து ; மணம்புரிவதற்கு முன் மணமைைது ைோலில்

பபற்தறோர்ைள் அணிந்திருந்த சிலம்கப நீக்குதற்கு ஒரு சடங்கு பசய்யப்படும்; அது சிலம்புைழி தநோன்பு எனப்படும் ; நற். 279 : 10-11. அயரினும் - சடங்கு பசய்த தபோதிலும். எம்மகனயின் ைண்தண

வதுகவ மணம் ைழிை. பசோல்லின் எவதனோ - பசோன்னோல் வரும் குற்றம் என்ன? குறுந்.141 : 3. பவன் -

பவற்றி. கமயற - குற்றமில்லோதபடி. பபோய்வல்ைோகை - பபோய் கூறுதலில் வல்ல தகலவன்; குறுந்

25;2 தோய்க்கு?எம்மகன வதுகவ மணம் ைழிை? எனச் பசோல்லின் எவதனோ?பசோல்லி என் மகனயில்

வதுகவ மணம் பசய்வித்தீர்ைைில்கலதய என வருந்தியப்படி.

400 மள்ைர் அன்ன மரவம் தழீஇ,

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

32

மைைிர் அன்ன ஆடுபைோடி நுடங்கும்

அரும் பதம் பைோண்ட பபரும் பத தவனில்,

'ைோதல் புணர்ந்தனள் ஆைி, ஆய் ைழல்

5 பவஞ் சின விறல் தவல் ைோகைபயோடு

இன்று புகுதரும்' என வந்தன்று, தூதத.

உடன்தபோய் வதுகவ அயரப்பட்ட தகலவி, 'தகலவதனோடு இன்று வரும்' எனக் தைட்ட

பசவிலித்தோய் நற்றோய்க்குச் பசோல்லியது

எ-து உடன்தபோய் வதுகவயயரப்பட்ட தகலவி. ‘தகலவதனோடுஇன்று வரும்? எனக்தைட்ட

பசவிலித்தோய் நற்றோய்க்குச் பசோல்லியது.

குறிப்பு. மள்ைரன்ன - வரீகரப்தபோன்ற. மரவம்-ஒரு வகை மரம். மைைிரன்ன- மைைிகரப் தபோன்ற ;

மள்ைரும் மைைிரும் ; ஐங். 94 : 1-2. அரும்பதம்-அரிய பசவ்வி. பபரும் பதம்-

பபரியபசவ்விகயயுகடய. ைோதல்-ைலியோணம், விறல்-பவற்றி, புகுதரும்-வருவோள். தூது வந்தன்று ;

வந்தன்று-வந்தது.

(தமற்.) மு. வகரந்தகம பசவிலி நற்றோய்க் குணர்த்தல் (நம்பி. வகரவு. 24)

(40) மறுதரவுப் பத்து முற்றிற்று.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

கலித்சதாலக ( 5,43,103,119 )

5 ததாழி கூற்று

போஅல் அம் பசவிப் பகணத் தோள் மோ நிகர

மோஅல் யோகனபயோடு மறவர் மயங்ைித்

தூறு அதர்பட்ட ஆறு மயங்கு அருஞ் சுரம்

இறந்து, நீர் பசய்யும் பபோருைினும், யோம் நுமக்குச்

5 சிறந்தனம் ஆதல் அறிந்தனிர்ஆயின்,

நீள் இரு முந்நீர் வைி ைலன் பவௌவலின்

ஆள்விகனக்கு அழிந்ததோர் தபோறல் அல்லகத,

தைள் பபருந் தகைதயோடு எவன் பல பமோழிகுவம்?

நோளும் தைோள் மீன் தகைத்தலும் தகைதம

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

33

10 ைல்பலனக் ைவின் பபற்ற விழவு ஆற்றுப்படுத்த பின்,

புல்பலன்ற ைைம் தபோலப் புலம்பு பைோண்டு, அகமவோதைோ?

ஆள்பவர் ைலக்குற அகலபபற்ற நோடு தபோல்,

போழ்பட்ட முைத்ததோடு, கபதல் பைோண்டு, அகமவோதைோ?

ஓர் இரோ கவைலுள், தோமகரப் பபோய்கையுள்

15 நீர் நீத்த மலர் தபோல, நீ நீப்பின், வோழ்வோதைோ?

என ஆங்கு

பபோய்ந் நல்ைல் புரிந்தகன புறந்தரல் கைவிட்டு,

எந் நோதைோ, பநடுந் தைோய்! நீ பசல்வது,

அந் நோள் பைோண்டு இறக்கும், இவள் அரும் பபறல் உயிதர

தகலமைன் ‘பபோருள்வயிற் பிரிவல்’ என, தைட்ட ததோழி, தோன் ஆற்றோைோய்,'நீர்

பசய்யும் பபோருைினும் யோம் உமக்குச் சிறந்ததம் என்பது நும் உள்ைத்து உைது எனின், நும்கம

நோளும் புள்ளும் விலக்கும்' எனவும், ‘இவள் பிரிந்திருப்போர் இருக்குமோறு இருப்போள் அல்லள்; பிரிந்த

அன்தற இறந்துபடுவள்’ எனவும், பசோல்லிச் பசலவு அழுங்குவித்தது.

இது தகலமைன் பபோருள்வயிற் பிரிவபலனக் தைட்டததோழி தோன் ஆற்றோைோய் நீர் பசய்யும்

பபோருைினும் யோம் உமக்குச் சிறந்ததபமன்பது நும் உள்ைத்து உைபதனின் நும்கம நோளும் புள்ளும்

விலக்குபமனவும், இவள் பிரிந்திருப்போர் இருக்குமோறு இருப்போைல்லள், பிரிந்த அன்தற இறந்து

படுவபைனவுஞ் பசோல்லிச் பசலவழுங்குவித்தது.

எ - து: தத்தம் பகுதிைகையும் அழைிய பசவிைகையும் பபருகமகய யுகடத்தோைிய தோள்ைகையும்

மதத்தோலுள்ை மயக்ைத்திகனயுமுகடய யோகனத் திரள்ைதைோதட ஒழிந்த விலங்ைின் திரள்ைளும்

மறவரும் மயங்குகையினோதல தூறுைபைல்லோம் வழிப்பட்டுப் பகழயவழிைள் மயங்ைின

அரியைோட்கடக் ைடந்து நீர் (1) ததடும்பபோருைினுங்ைோட்டில் யோங்ைள் உமக்குச் சிறந்தத மோதகல நீதர

அறிந்தரீோயின். இனி யோங்ைள் நீண்ட பபரிதோைிய ைடலிதல ைோற்று 1மரக்ைலத்கதச்

சிதறஅடித்துவிடுகையினோதல தோம் எடுத்துக்பைோண்ட முயற்சி நிமித்தமோை

பநஞ்சழிந்ததோகரப்தபோதல பநஞ்சழிந்திருக்குமதல்லது நின்தனோடு எங்ஙனம் பலவோர்த்கதைகைக்

கூறுதவோம்? யோம் அங்ஙனம் இருக்ைவும் நின்கன நோண்மீனும் மனத்தோற் குறித்துக்பைோள்ைப்படும்

புள்ளுந் தகைத்தகலயுஞ் பசய்யும். பநடுந்தைோய்! இன்னும் யோங் கூறுைின்றதகனக்தைள்;

ைல்பலன்னும் ஓகச உண்டோை அழகுபபற்ற திருநோகை வழிபடுத்திவிட்ட பிற்கறநோட்

பபோலிவழிந்த இடம் தபோலத் தனிகம பைோண்டு ஆற்றியிருப்போபைோருத்திதயோ?

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

34

நோட்கட ஆளுைின்ற அரசர் தோம் பின்பு ைலக்ைமுறும்படி, அவரோல் அகலத்தகலப்பபற்றநோடு

போழ்பட்டோற்தபோல அழகு பைட்ட முைத்ததோதட வருத்தத்கதக்பைோண்டு

ஆற்றியிருப்போபைோருத்திதயோ?

ஓர் இரோப்பபோழுதிடத்துத் தோமகரகயயுகடய பபோய்கையுள் நீரோல் நீக்ைப்பட்டமலர் அவ்விரோக்ைோல

முழுவதும் வோடோமற்ைிடந்தோற் தபோல நீ பிரிகவ யோயின் ஓர் இரோப் பபோழுதும் உயிர் பைோண்டு

வோழ்வோ பைோருத்திதயோ?

பநடுந்தைோய்! பபோய்தய இவளுக்கு அருளுதகல 1விரும்பிப் போதுைோத்தகலக் கைவிட்டு நீ நயந்த

அச்சுரத்திதல பசல்வது 2எந்நோைிதலோ அந்நோள் இவளுகடய பபறுதற்ைரிய உயிகரக்

பைோண்டுதபோம்;

43 ததாழி கூற்று

ததாழி வள்லளப் பாட்டுப் பாடத் தலலவிலை அலழத்தல்

தவங்கை பதோகலத்த பவறி பபோறி வோரணத்து

ஏந்து மருப்பின், இன வண்டு இமிர்பு ஊதும்

சோந்த மரத்தின், இயன்ற உலக்கையோல்,

ஐவன பவண் பநல் அகற உரலுள் பபய்து, இருவோம்,

5 ஐயகன ஏத்துவோம் தபோல, அணிபபற்ற

கம படு பசன்னிப் பய மகல நோடகன,

கதயலோய்! போடுவோம், நோம்

ததோழியின் போடல்

தகையவர் கைச் பசறித்த தோள்தபோல, ைோந்தள்

முகையின்தமல் தும்பி இருக்கும் பகை எனின்,

10 கூற்றம் வரினும் பதோகலயோன், தன் நட்டோர்க்குத்

ததோற்றகல நோணோததோன் குன்று

தகலவிகயப் போடுமோறு ததோழி தவண்டுதல்

பவருள்பு உடன் தநோக்ைி, வியல் அகற யூைம்,

இருள் தூங்கு இறு வகர ஊர்பு இழிபு ஆடும்

வருகடமோன் குழவிய வை மகல நோடகனத்

15 பதருை பதரியிழோய்! நீ ஒன்று போடித்கத

தகலவி

நுண் பபோறி மோன் பசவி தபோல, பவதிர் முகைக்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

35

ைண் பபோதி போகை ைழன்று உகும் பண்பிற்தற

மோறு பைோண்டு ஆற்றோர்எனினும், பிறர் குற்றம்

கூறுதல் ததற்றோததோன் குன்று

ததோழி

20 புணர் நிகல வைைின் குைகு அமர்ந்து உண்ட

புணர் மருப்பு எழில் பைோண்ட வகர புகர பசலவின்

வயங்கு எழில் யோகனப் பய மகல நோடகன

மணம் நோறு ைதுப்பினோய்! மறுத்து ஒன்று போடித்கத

தகலவி

ைடுங் ைண் உழுகவ அடி தபோல வோகழக்

25 பைோடுங் ைோய் குகலபதோறூஉம் தூங்கும் இடும்கபயோல்

இன்கம உகரத்தோர்க்கு அது நிகறக்ைல் ஆற்றோக்ைோல்,

தன் பமய் துறப்போன் மகல

ததோழி

என ஆங்கு

கூடி அவர் திறம் போட, என் ததோழிக்கு

30 வோடிய பமன் ததோளும் வஙீ்ைின

ஆடு அகம பவற்பன் அைித்தக்ைோல் தபோன்தற

வகரவு நீட ஆற்றோைோயின இடத்து, ததோழி தோனும் தகலவியும் வள்கைப் போடலுள் முருைகனப்

போடுவோர் தபோல இருவர்க்கும் ஏற்பத் தகலவகனப் போட, தகலவி ஆற்றினகம ததோழி தன்னுள்தை

கூறுவோைோய், தகலவன் சிகறப்புறமோைக் கூறியது.

கதயலோய் ! நோம் இருதவமும் ஐவனமோைிய பவண்பணல்கலப் போகறயோைிய உரலிதல பசோரிந்து,

புலிகயக் பைோன்ற 1மதத்தோன் மயங்ைின புைகரயுகடய யோகனயினது தகல தயந்தின பைோம்போலும்

இனமோன வண்டுைள் ஒலித்துத் தோகத ஊதுஞ் சந்தனமரத்தினோலும் பண்ணின உலக்கைைைோதல

குற்று, முருைகனப் புைழ்தவம்தபோதல அழகுபபற்ற தமைம் உண்டோைின்ற தகலகமயிகனயுகடய

பயகனயுகடத்தோைிய மகலநோட்கடயுகடயோகனப் 2போடுதவம்;

பகைபயன்றுகூறிற் கூற்றுவன் எதிர்வரினுங் பைடோனோய்த் தன்கன உறவு பைோண்டோர்க்குத்

ததோற்றகலநோணோதவனுகடய மகல, (3) தும்பி அழைிகனயுகடய (1) மைைிர் கையிலிட்ட

தோட்கூட்டோைிய நீலக்ைகடச்பசறிதபோலக்(2) ைோந்தைினது முகையின்தமதல அஃது அலருங்ைோலம்

போர்த்திருக்கும்.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

36

பதரிந்த இகழயிகனயுகடயோய் அைற்சிகயயுகடய போகறயிலிருந்த ைருங்குரங்கைச்

தசரபவருண்டுபோர்த்து இருள்பசறிந்த பக்ை மகலயிதல ஏறி இறங்ைி ஆடும் வருகடமோனின்

குழவிைகையுகடயனவோைிய வைப்பத்கதயுகடய மகலநோடகன விைங்ை நீ ஒன்று

போடுவோபயன்றோள்;

பசல்வமுதலியவற்பறோடு மோறுபைோண்டு அவற்கறப் 2பபோறோதிருப்பபரன்று பலருங் கூறினும் பிறர்

குற்றத்கதக் 3கூறுதகல அறியோதவன் குன்று நுண்ணிய பபோறிகயயுகடய மோனினுகடய

பசவிகயப்தபோல மூங்ைின் முகையினது ைண்கணப்பபோதிந்த போகை ைழன்றுவிழும் பண்பிகன

யுகடத்பதனத் தகலவி கூறினோள்;

பிடிதயோடு கூடிய நிகலகமயிகன 1யுகடய வைபைன்னும்புதலினது தகழகய மனம் பபோருந்தித்

2தின்ற, இகணந்த பைோம்புைள் அழகுபைோண்டவகர நடந்ததகனபயோக்குஞ் பசலவினோல்

விைங்குைின்ற அழைிகனயுகடத்தோைிய யோகனைகையுகடயப் பகனயுகடய மகலநோடகன

மணம் நோறும் மயிரிகன யுகடயோய்; முன் இயற்பட பமோழிந்ததகன மறுத்து இனி இயற்பழித்து

ஒன்று 3போடுவோயோை

மிடியோதல பபோருைின்கமகயச் பசோன்னோர்க்கு அப்பபோருகை [அவர்க்கு]

நிகறத்தலோற்றோதபபோழுது தன்பமய்கயத் துறக்குமவன்மகல தறு ைண்கமகயயுகடய புலியின்

அடிகயப்தபோல வோகழயினது வகைந்தைோய் குகலைதடோறும் தூங்கும்;

யோனுந் தகலவியுங் கூடித் தகலவன் றிறத்கதயும் முருைன் றிறத்கதயும் போடிதனமோை,

என்னுகடய ததோழிக்கு அகசைின்ற மூங்ைிகல யுகடத்தோைிய பவற்கபயுகடயவன்

அைித்தபபோழுது தபோன்று முன் அைியோகமயோன் பமலிந்த பமல்லிய ததோள்ைளும் சிறந்தன;

103 ததாழி கூற்று

பமல் இணர்க் பைோன்கறயும், பமன் மலர்க் ைோயோவும்,

புல் இகல பவட்சியும், பிடவும், தைவும்,

குல்கலயும், குருந்தும், தைோடலும், போங்ைரும்

ைல்லவும் ைடத்தவும் ைமழ் ைண்ணி மகலந்தனர்,

5 பல ஆன் பபோதுவர், ைதழ் விகட தைோள் ைோண்மோர்

முல்கல முகையும் முருந்தும் நிகரத்தன்ன

பல்லர், பபரு மகழக் ைண்ணர், மடம் தசர்ந்த

பசோல்லர், சுடரும் ைனங் குகழக் ைோதினர்,

நல்லவர் பைோண்டோர், மிகட

10 அவர் மிகட பைோை

மணி வகர மருங்ைின் அருவி தபோல

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

37

அணி வரம்பு அறுத்த பவண் ைோற் ைோரியும்,

மீன் பூத்து அவிர் வரும் அந்தி வோன் விசும்பு தபோல்

வோன் பபோறி பரந்த புள்ைி பவள்கையும்,

15 பைோகலவன் சூடிய குழவித் திங்ைள் தபோல்

வகையுபு மலிந்த தைோடு அணி தசயும்,

பபோரு முரண் முன்பின் புைல் ஏறு பல பபய்து

அரிமோவும், பரிமோவும், ைைிறும், ைரோமும்,

பபரு மகல விடரைத்து, ஒருங்கு உடன் குழீஇ,

20 படு மகழ ஆடும் வகரயைம் தபோலும்

பைோடி நகற சூழ்ந்த பதோழூஉ

பதோழுவினுள் புரிபு புரிபு புக்ை பபோதுவகரத்

பதரிபு பதரிபு குத்தின, ஏறு

ஏற்றின் அரி பரிபு அறுப்பன, சுற்றி,

25 எரி திைழ் ைணிச்சிதயோன் சூடிய பிகறக்ைண்

உருவ மோகல தபோல,

குருதிக் தைோட்படோடு குடர் வலந்தன

ததோழி தகலவிக்குக் ைோட்டல்

தைோட்படோடு சுற்றிக் குடர் வலந்த ஏற்றின் முன்,

ஆடி நின்று, அக் குடர் வோங்குவோன், பீடு ைோண்

30 பசந் நூற் ைழி ஒருவன் கைப் பற்ற, அந் நூகல

முந் நூலோக் பைோள்வோனும் தபோன்ம்

இகுகை! இஃது ஒன்று ைண்கட; இஃது ஒத்தன்:

தைோட்டினத்து ஆயர் மைன் அன்தற மீட்டு ஒரோன்

தபோர் புைல் ஏற்றுப் பிணர் எருத்தில் தத்துபு,

35 தோர் தபோல் தழீஇயவன்?

இகுகை! இஃது ஒன்று ைண்கட; இஃது ஒத்தன்;

தைோவினத்து ஆயர் மைன் அன்தற ஓவோன்

மகற ஏற்றின் தமல் இருந்து ஆடி, துகற அம்பி

ஊர்வோன் தபோல் ததோன்றுமவன்?

40 பதோழீஇஇ! ைோற்றுப் தபோல வந்த ைதழ் விகடக் ைோரிகய

ஊற்றுக் ைைத்தத அடங்ைக் பைோண்டு, அட்டு, அதன்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

38

தமல் ததோன்றி நின்ற பபோதுவன் தகை ைண்கட

ஏற்பறருகம பநஞ்சம் வடிம்பின் இடந்து இட்டு,

சீற்றபமோடு ஆர் உயிர் பைோண்ட ெோன்று, இன்னன்பைோல்

45 கூற்று என: உட்ைிற்று, என் பநஞ்சு

இகுகை! இஃது ஒன்று ைண்கட; இஃது ஒத்தன்:

புல்லினத்து ஆயர் மைன் அன்தற புள்ைி

பவறுத்த வய பவள் ஏற்று அம் புகடத் திங்ைள்

மறுப் தபோல் பபோருந்தியவன்?

50 ஓவோ தவைதமோடு உருத்துத் தன்தமல் பசன்ற

தசஎச் பசவி முதற் பைோண்டு, பபயர்த்து ஒற்றும்

ைோயோம்பூங் ைண்ணிப் பபோதுவன் தகை ைண்கட

தமவோர் விடுத்தந்த கூந்தற் குதிகரகய

வோய் பகுத்து இட்டு, புகடத்த ெோன்று, இன்னன்பைோல்

55 மோதயோன் என்று: உட்ைிற்று, என் பநஞ்சு

'குரகவ ஆடுதவோருடன் கூடி, ஆடிப் போடித் பதய்வம் பரவுதவோம்' எனத் ததோழி தகலவிகய

அகழத்தல்

ஆங்கு,

இரும் புலித் பதோழுதியும் பபருங் ைைிற்றினமும்

மோறுமோறு உழக்ைியோங்கு உழக்ைி, பபோதுவரும்

ஏறு பைோண்டு, ஒருங்கு பதோழூஉ விட்டனர் விட்டோங்தை

மயில் எருத்து உறழ் அணி மணி நிலத்துப் பிறழ

60 பயில் இதழ் மலர் உண்ைண்

மோதர் மைைிரும் கமந்தரும் கமந்து உற்றுத்

தோது எரு மன்றத்து அயர்வர், தழூஉ

பைோல் ஏற்றுக் தைோடு அஞ்சுவோகன மறுகமயும்

புல்லோதை, ஆய மைள்

65 அஞ்சோர் பைோகல ஏறு பைோள்பவர் அல்லகத,

பநஞ்சிலோர் ததோய்தற்கு அரிய உயிர் துறந்து

கநவோரோ ஆய மைள் ததோள்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

39

வைியர் அறியோ உயிர், ைோவல் பைோண்டு,

நைிவோய் மருப்பு அஞ்சும் பநஞ்சினோர் ததோய்தற்கு

70 எைியதவோ, ஆய மைள் ததோள்?

விகல தவண்டோர், எம் இனத்து ஆயர் மைைிர்

பைோகல ஏற்றுக் தைோட்டிகட, தோம் வழீ்வோர் மோர்பின்

முகலயிகடப் தபோல, புைின்

ஆங்கு,

75 குரகவ தழீஇ, யோம், மரபுைி போடி,

ததயோ விழுப் புைழ்த் பதய்வம் பரவுதும்

மோசு இல் வோன் முந்நீர்ப் பரந்த பதோல் நிலம்

ஆளும் ைிழகமபயோடு புணர்ந்த

எம் தைோ வோழியர், இம் மலர் தகல உலதை!

ஆயர் ஏறு தழுவி நின்றகமகயத் ததோழி தகலவிக்குத் தனித்தனிதய ைோட்டி,பின்னர், அவர் ஏறு

தழுவிவிட்டுக் குரகவ ஆடுைின்றகமயும் கூறி, 'ஆண்டு யோமும் பசன்று, நின்கன ஏறு தழுவிக்

தைோடற்கு நிற்ைின்ற தகலவன் தைட்டு, ஏறு தழுவிக் பைோள்ளுமோறு, நமக்குச் சுற்றத்தோர் கூறிக்

ைிடக்ைின்ற முகறகமகயப் போட்டிதல ததோன்றப் போடி, குரகவ ஆடி, ''வழுதி வோழ்ை!'' என்று

பதய்வம் பரோவுதும்' நீயும் அங்ஙனம் போடுதற்குப் தபோதுவோயோை!' எனக் கூறியது

பலபசுகவயுகடய பபோதுவர் ைல்லிடத்தனவுங் ைோட்டிடத்தனவு மோைிய பமல்லிய

பைோத்திகனயுகடய (2) பைோன்கறப்பூவோலும் பமல்லியமலகர யுகடய ைோயோம்பூவோலும்

புல்லியஇகலகயயுகடய பவட்சிப்பூவோலும் பிடவம் பூவோலும் முல்கலப்பூவோலும் (3)

ைஞ்சங்குல்கலப் பூவோலும் குருந்தம்பூவோலும் தைோடற்பூவோலும் 1போங்ைர்ப்பூவோலுஞ்பசய்த

ைமழுங்ைண்ணிகயச் சூடினரோய் விகரந்த ஏற்கறத் தழுவுதகலக் ைோண தவண்டி

முல்கலமுகையும் (4) பீலிமுருந்தும் நிகரத்தோபலோத்த பல்லிகனயுகடயரோய்ப் பபரிய

குைிர்ச்சிகயயுகடத்தோைிய ைண்ணிகனயுகடயரோய் மடப்பம் பபோருந்தின

பசோல்லிகனயுகடயரோய் விைங்கும் பபோன்னோற்பசய்த மைரக்குகழகயயணிந்த ைோதினரோய்

ஆயர்மைைிர் வந்து பரகணக் கைக்பைோண்டோர்.

அவர் தத்தம்மிகடகயக் கைக்பைோள்ை ஆயர் (7) மணிைகை யுகடய (8) மகலயிடத்தினின்றும்

வழீ்ைின்ற அருவிைள்தபோல அழைினது எல்கலகயப் தபோக்ைின பவள்ைிய ைோல்ைகையுகடய

ைோரியோைிய ஏற்றிகனயும் மீன் பபோலிவு பபற்று விைங்குதல்வரும் அந்திக்ைோலத்து

தமைத்கதயுகடய சிவந்த ஆைோயம்தபோதல அழைிய ஒைிபரந்த புள்ைிைள் பவள்கையோயிருக்ைின்ற

சிவந்த ஏற்கறயும் பைோகலத் பதோழிகலயுகடய இகறவன் சூடிய இகையதோைிய திங்ைகைப்தபோல

வகைந்து நிகறந்த பைோம்கப அணிந்த சிவந்த ஏற்கறயும் பபோருைின்ற 2மோறுபோட்டிகனயும்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

40

வலியிகனயுமுகடய பைோண்டோடுைின்ற பிற ஏறுைள் பலவற்கறயும் பதோழுவினுள்தை

விடுகையினோதல ஒழுங்குபட்ட புகை சூழ்ந்த அத்பதோழு, சிங்ைமோைிய மோவும் குதிகரயோைிய

மோவும் ைைிறுைளும் (1) முதகலயிபலோரு சோதியோைிய ைரோமும் பபரிய மகலயின் முகழயிடத்

திதல தசரத் திரைப்பட்டுப் பபய்ைின்ற மகழ ஒருங்குதிரியும் மகலயிடத்கத பயோக்கும்

அத்பதோழுவினுள்தை அவ்தவறுைகைத் தழுவுதற்கு விரும்பி விரும்பிக் குதித்த பபோதுவகரத்

பதரிந்து பதரிந்து அவ்தவறுைள் குத்தின.

அகவ குத்தினபபோழுது, எரி சுற்றிவிைங்குைின்ற (1) ைணிச்சிப் பகடகயயுகடய இகறவன்சூடிய (2)

பிகறயிடத்துக்ைிடந்த (3) சிவந்த நிறத்கதயுகடய 1மோகலதபோலப் பகையோன ஏறுைகை விரும்பிப்

தபோக்குவன வோைிய 2ஏற்றினங்ைைின் குருதிததோய்ந்த பைோம்புைளுடதன குடர்ைள் சுற்றிப் பிணித்தன.

அங்ஙனங் பைோம்புைதைோதட சுற்றிக் குடர்ைள் பிணித்த ஏற்றின் முன்தன நின்று ஆடி அக்குடகர

இரண்டுகையோலும் வோங்ைி வயிற்றிதல இடுைின்றவன், சிவந்த நூற்ைழிகய ஒருவன்

இரண்டுகையிலுங் தைோத்துப் பிடித்திருக்ை அந்நூகல மூன்று நூலோைக் பைோள்ைின்றவகனயும்

ஒக்கும்; இவனுகடய பபருகமகயப் போரோபயன்று ததோழிதகலவிக்குக் ைோட்டினோள் தபோகரக்

பைோண்டோடுைின்ற ற்றினது 2சர்ச்சகரகய யுகடய ைழுத்திதல போய்ந்துஅதற்கு இட்ட மோகலதபோதல

அதகனத் தழுவினவன் எருகமத்திரகையுகடய ஆயர்மைனல்லதவோ? ஆதலோன் இனி அதன்வலிகய மீைப் பண்ணி அதகன நீங்ைோன்; இகைதயோதை! இஃபதோரு வலிகயப் போரோய்;

இவபனோருத்தன்ைோபணன்று ைோட்டினோள்

மறுவிகனயுகடய ஏற்றின்தமதலயிருந்து ஆடிவிட்டுப் பின்னர் நீர்த்துகறயிடத்துத்

பதப்பத்தின்தமற் ைிடந்து அதகனத் தள்ளுைின்றவகனப் தபோதல ததோன்றுைின்றவன்

பசுத்திரகையுகடய ஆயர்மைனல்லதவோ? ஆதலோல், இவன் இங்ஙனம் பசலுத்துந் பதோழிகல

ஒழியோன்; இகைதயோதை! இஃபதோரு வலிகயப் போரோய்; இவபனோருத்தன் ைோபணன்று ைோட்டினோள்.

ஏறோைிய எருகமகயதயறுைின்ற கூற்றுவனுகடய பநஞ்கச (1) வடிம்போதல பிைந்து தபோைட்டுச்

சினத்ததோதட அரிய உயிகர வோங்ைின அஞ்ெோன்கற, இகறவன் இத் தன்கம

கயயுகடயவன்பைோபலன்று கூறும் படியோைக் ைோற்றின் விகசதபோல ஒடிவந்த விகரந்த ஏறோைிய

ைோரியதகனப் பலரும்வந்து தசர்தகலயுகடய ைைத்தத வலியடங்ைத் தழுவி வருத்தி அதன்தமதல

ததோன்றிநின்ற பபோதுவனது அழகைப் போரோய்; அதகனக் ைண்டு என் பநஞ்ச

உட்ைிற்றுக்ைோபணன்றோள்.

மற்கறப் புள்ைிைள் பசறிந்த 2வலிகயயுகடய பவள்தைற்றினது அழகையுகடய பக்ைத்தத

திங்ைைிற் ைிடக்ைின்ற மறுப்தபோதல பபோருந்திக் ைிடந்தவன் ஆட்டினத்கத யுகடய

ஆயர்மைனல்லதவோ? ஆதலோல் இவ பனோருத்தன்ைோண்; இகைதயோதை! 3 இஃபதோரு வலிகயப்

போரோபயனக் ைோட்டினோள்.

ைஞ்சன்முதலிதயோர் வரவிட்ட ைழுத்தின்மயிரிகனயுகடய குதிகரகய வோகயப் பிைந்துதபோைட்டுக்

கையோல் 2அடித்த அஞ்ெோன்கறக் ைண்ணன் இத்தன்கமயன் பைோல்பலன்று கூறும்படியோை

ஒழியோத தைோபத்ததோதட பவவ்விதோய்த் தன்தமதல பசன்ற சிவந்த ஏற்கறச் பசவியடியிற்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

41

பைோம்புைகைப் பிடித்துக்பைோண்டு அதன்வலிகய மீட்டுத் தழுவும், ைோயோம் பூவோற் பசய்த

ைண்ணிகயயுகடய பபோதுவன் அழகைப்போரோய்; 3 அவகனக் ைண்டு என்பனஞ்சு

உட்ைிற்றுக்ைோபணன்றோள்.

அவ்விடத்தத அப்படிக்ைோட்டி (3) மயிலினதுைழுத்கத மோறுபடு ைின்ற அணியப்பட்ட ைோயோம்பூவோற்

பசய்த ைண்ணிைள் பவைம்தபோலும் நிறத்கதயுகடய சிவந்தநிலத்தத மோறுபட்டுக்ைிடக்கும்

பபோதுவரும் பபரிய புலித்திரளும் பபரிய ைைிற்றுத்திரளும் தம்முண்மோறு மோறோய்ப்

பபோருதோற்தபோலப் பபோருது எற்கறத் தழுவிக்பைோண்டு தசரத் பதோழுகவ விட்டுப் தபோனோர்; அவர்

தபோன அப்பபோழுதத பநருங்ைிய இதழ்ைகையுகடய மலர்தபோலும் உண்ைண்ணிகனயுகட

ைோதகலயுகடய மைைிரும் அவர் ைணவரும் வலியுற்றுத் தோதோைிய எருகவயுகடய மன்றத்திதல

குரகவக் கூத்கத ஆடுவோர்ைள்; ஆண்டு யோமுஞ் பசன்று அக்குரகவக் கூத்தின் ைண்தண கூடிக்

பைோல்லுைின்ற ஏற்றினுகடய தைோட்டிற்கு அஞ்சும் பபோதுவகன மறுபிறப்பினும் ஆயர்மைள்

தழுவோபைன்றும், ஆயர்மைள் ததோள், அஞ்சோரோய் உயிகரத் துறந்து பைோகலத்பதோழிகலயுகடய

ஏற்கறக்பைோள்பவர் 1பசறியுமகவயல்லது வருந்துதல்வந்து தழுவுதற்கு பநஞ்சில்லோதவர்ைள்

பசறிதற்ைரியபவன்றும், உயிரோவது ஒரு ைோற்றோை உணரோதத அதகனக் ைோவல்பைோண்டு

2அதனுடதன ஒரு பசறிவோதயற்றின் மருப்பிகன அஞ்சும் பநஞ்சிகனயுகடயோர் பசறிதற்கு

ஆயர்மைைிருகடய ததோள் எைியவோயிருக்கு தமோபவன்றும், பைோகலத் பதோழிகலயுகடய

ஏற்றினது பைோம்பினிகடயிதல தோம்விரும்பும் மைைிருகடய மோர்பின் முகலயிகடயிதல

விழுமோறு தபோல வழீில், எம்முகடய இனத்தில் ஆயர் தத்தம் மைைிர்க்கு 3முகலவிகல

தவண்டோபரன்றும், யோம் சுற்றத்தோர் கூறும் முகறகமகயப் போடிக் குரகவக் 4கூத்தோடி

அவ்விடத்துக் குற்றமில்லோத அழகையுகடய ைடலிடத்தத பரந்து ைிடக்ைின்ற பகழய

நிலத்கதயோளும் உரிகமதயோதட பபோருந்தின. எம்முகடய போண்டியன் இந்த அைன்ற

இடத்கதயுகடய உலைின்ைண்தண வோழ்வோனோை பவன்று அவ்விடத்துக் 5பைடோத சீரிய

புைகழயுகடய பதய்வத்கதப் பரவுதவம்; நீயும் அங்ஙனம் போடுதற்குப் தபோதுவோயோைபவன்றோள்.

119 தலலவி கூற்று

அைன் ெோலம் விைக்கும் தன் பல் ைதிர் வோயோைப்

பைல் நுங்ைியது தபோலப் படு சுடர் ைல் தசர,

இைல் மிகு தநமியோன் நிறம் தபோல இருள் இவர,

நிலவுக் ைோண்பது தபோல அணி மதி ஏர்தர,

5 ைண் போயல் பபற்ற தபோல் ைகணக் ைோல மலர் கூம்ப,

தம் புைழ் தைட்டோர் தபோல் தகல சோய்த்து மரம் துஞ்ச,

முறுவல் பைோள்பகவ தபோல முகை அவிழ்பு புதல் நந்த,

சிறு பவதிர்ங் குழல் தபோலச் சுரும்பு இமிர்ந்து இம்பமன,

பறகவ தம் போர்ப்பு உள்ை, ைறகவ தம் பதிவயின்

10 ைன்று அமர் விருப்பபோடு மன்று நிகற புகுதர,

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

42

மோ வதி தசர, மோகல வோள் பைோை,

அந்தி அந்தணர் எதிர்பைோை, அயர்ந்து

பசந் தீச் பசவ்அழல் பதோடங்ை வந்தகத

வோல் இகழ மைைிர் உயிர் பபோதி அவிழ்க்கும்

15 ைோகல ஆவது அறியோர்,

மோகல என்மனோர், மயங்ைிதயோதர

பிரிவிகட மோகலப் பபோழுது ைண்டு ஆற்றோத தகலவி ததோழிக்கு உகரத்தது.

அைன்ற (1) உலைத்கத எவ்வுயிர்க்குந் ததோற்றுவிக்கும் தன்னுகடய பல ைிரணங்ைகைத் தனக்கு

வோயோைக்பைோண்டு (2) ைோன்ற பைற்ைோலத்கத மீண்டும் அவ்வோயோதல விழுங்ைினோற்தபோல

அவற்கறச் சுருக்ைிக்பைோண்டு படுைின்ற சுடர் அத்தைிரிகயச் தசர்கையினோதல தபோரின்ைண்

மிகுைின்றசக்ைரப்பகடகய யுகடய மோதயோனிறம்தபோல இயல்போைவுள்ை இருள் பரந்துவோரோநிற்ை,

அதகனப் பபோறோதத தன் நிலவோதல ஒட்டிப் புறங்ைோண்போகரப்தபோதல அழைிகனயுகடய மதி ததோன்ற, ைணவகரக் கூடித் துயிகலப்பபற்ற ைண்ைள் தபோதல திரண்ட தண்டுைகையுகடயவோைிய

தோமகர (3) முதலியன குவிய, தம்புைழ்ைகைக் தைட்ட சோன்தறோகரப்தபோதல தகலகயச் சோய்த்து

மரங்ைள் துயில, சிறுதூறுைள் பிரிந்த மைைிகர (4) இைழ்ந்து சிரிப்பகவதபோதல முகைைள் அவிழ்ந்து

விைங்ை, சிறிய மூங்ைிலோைிய குழல்தபோலச் சுரும்புைள் ஆர்ப் பரவஞ்பசய்து போட, புட்ைள் தம்

போர்ப்புக்ைகை நிகனத்துக் குடம்கபகயச் தசரப், பசுக்ைள் தோந் தங்கும் ஊர்ைைிடத்திற் ைன்றின்தமல்

அமர்ந்த விருப்பத் ததோதட மன்றுை ணிகறயப் புகுதகலச்பசய்ய, மோக்ைள் தோந் தங்குமிடத்தத

பசன்று தங்ை, அந்தணர் தோஞ் பசய்யுந் பதோழில்ைகைச் பசய்து அந்திக் ைோலத்கத எதிர்பைோள்ை, (5)

மைைிர் பசந்தயீோல் உண்டோன விைக்கை ஏற்றத் பதோடங்ை, மோகல விைக்ைங்பைோள்ை வந்ததகன

அறிவுபைட்தடோர் வோலிய இகழயிகனயுகடய மைைிருயிகர அதகனப் பபோதிந்துநின்ற

உடலினின்றும் தபோக்குங் ைோலத்தினது இயல்போவதறியோரோய் மோகலக்ைோலபமன்று அதுவும்

ஒருைோலமோைக் கூறோநிற்பபரன ஆற்றோைோய்த் ததோழிக்குக் கூறினோள்.

நற்றிலை

56. போகல

குறு நிகலக் குரவின் சிறு நகன நறு வ ீ

வண்டு தரு நோற்றம் வைி ைலந்து ஈய,

ைண் ைைி பபறூஉம் ைவின் பபறு ைோகல,

எல் வகை பெைிழ்த்ததோர்க்கு அல்லல் உறஇீச்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

43

5 பசன்ற பநஞ்சம் பசய்விகனக்கு அசோவோ,

ஒருங்கு வரல் நகசபயோடு, வருந்தும்பைோல்தலோ

அருைோன் ஆதலின், அழிந்து இவண் வந்து,

பதோல் நலன் இழந்த என் பபோன் நிறம் தநோக்ைி,

''ஏதிலோட்டி இவள்'' எனப்

10 தபோயின்று பைோல்தலோ, தநோய் தகலமணந்தத

வகரவிகட பமலிவு ஆற்றுவிக்கும் ததோழிக்குத் தகலவி பசோல்லியது.-பபருவழுதி.

திகண : போகல.

துகற : இது, வகரவிகட பமலிவோற்றுவிக்குந் ததோழிக்குத் தகலவி பசோல்லியது.

(து - ம்.)என்பது, வகரபபோருட் பிரிந்ததோன் வருமைவும் பமலியோவண்ணம் ஆற்றுவிக்குந்

ததோழிகயத் தகலவி தநோக்ைி 'யோன் ஆற்றுதவனோயினும் என்னுள்ைம் என்போலில்லோது

வகரபபோருட்குப் பிரிந்த அவர்போற் தபோைியது தோன் இனி அவருடன் வருைின்றததோ? அவர்

அருைோகமயோல் மீண்டுவந்து அப்பபோழுகதக்குள் தவறுபட்ட என்னுடம்கப தநோக்ைி இவள்

அயலிலுள்ைோபைனப் தபோபயோழிந்தததோ' என்று பநோந்து கூறோநிற்பது.

குறுநிகலக் குரவின் சிறுநகன நறுவ ீ வண்டு தருநோற்றம் வைி ைலந்து ஈய - குறிதோை

நிற்றகலயுகடய குரோமரத்தின் சிறிய அரும்புைள் முதிர்ந்த நறியமலரில் வண்டு விழுதலோ

பனழுந்த மணத்கதத் பதன்றற் ைோற்றுப் புகுந்து ைலந்துவசீ; ைண்ைைி பபறூஉம் ைவின்பபறு ைோகல -

ைண்ைள் அவற்கறதநோக்ைி மைிழ்வகடைின்ற அழைகமந்த அத்தறுவோயில்; எல்வகை

பநைிழ்த்ததோர்க்கு அல்லல் உறஇீயர் பசன்ற என் பநஞ்சம் - ஒைி பபோருந்திய வகைகய

பநைிழ்வித்ததோகரக் ைருதித் துன்பமுறுதலின் அவர்போற் பசன்ற என் பநஞ்சமோனது; பசய்விகனக்கு

உசோ ஆய் ஒருங்கு வரல் நகசபயோடு வருந்தும் பைோல்தலோ - ஆண்டு அவர் பசய்யும் விகனக்குச்

சூழ்ச்சி பசோல்லும் துகணயோயிருந்து முற்றுவித்து அவருடன் ஒருதசர வருதற்கு விருப்பமுற்று

வருந்தியிருக்ைின்றததோ ?; அருைோன் ஆதலின் - அன்றி அவர் அருள் பசய்யோகமயோதல; அழிந்து

இவண் வந்து பதோல் நலம் இழந்த என் பபோன் நிறம் தநோக்ைி - ைலங்ைி இங்கு வந்து அஃது என்கனப்

பிரியுமுன்னிருந்த நலன் இழந்துவிட்டதனோலோைிய எனது பபோன்னிறமோன பசகலகய தநோக்ைி; இவள் ஏதிலோட்டி என தநோய் தகல மணந்து தபோயின்று பைோல்தலோ - 'இவள் அயலிலோட்டியோகும்

என்கன விடுத்தவகைக் ைோண்ைிதலன்மன் !' என்பறண்ணி தநோய்மிைக் பைோண்டு என்கனத் ததடிச்

பசன்பறோழிந்தததோ? அறிைிதலன்; ஆதலின், யோன் எங்ஙனம் ஆற்றுைிற்தபன்; எ - று.

(வி - ம்.) எல் - ஒைி. உசோத்துகண - சூழ்ச்சி வினோவுந்துகண. அருைோன் : பன்கம ஒருகம மயக்ைம்.

இனி, அவ்விடத்துச் சினமூளுதலின் ஒருகமயோை விைித்துக் கூறினோளுமோம். தபோயின்றுபைோல்

என்றது ஆங்கு பநஞ்சழிதல்.

120. மருதம்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

44

தட மருப்பு எருகம மட நகடக் குழவி

தூண் பதோறும் யோத்த ைோண்தகு நல் இல்,

பைோடுங் குகழ பபய்த பசழுஞ் பசய் தபகத

சிறு தோழ் பசறித்த பமல் விரல் தசப்ப,

5 வோகை ஈர்ந் தடி வல்லிதின் வகைஇ,

புகை உண்டு அமர்த்த ைண்ணள், தகை பபறப்

பிகற நுதல் பபோறித்த சிறு நுண் பல் வியர்

அம் துைில் தகலயில் துகடயினள், நப் புலந்து,

அட்டிதலோதை அம் மோ அரிகவ-

10 எமக்தை வருைதில் விருந்தத! சிவப்போள் அன்று,

சிறு முள் எயிறு ததோன்ற

முறுவல் பைோண்ட முைம் ைோண்ைம்தம.

விருந்து வோயிலோைப்புக்ை தகலவன் பசோல்லியது.-மோங்குடி ைிழோர்

திகண : மருதம்.

துகற : இது, விருந்துவோயிலோைப்புக்ை தகலவன் பசோல்லியது.

(து - ம்.) என்பது, பரத்கதயிற் பிரிந்தவன் தகலவியின் ஊடகலத் தணிக்ைப் பபறோனோய்

விருந்பதோடு புகுதக்ைண்டு அவள் தன் ஊடகலயடக்ைி விருந்பததிர் பைோண்டோைோை, அதகன

தநோக்ைிய அத்தகலமைன் இவள் பரிைலந்திருத்தி அட்டிலிடத்தோைோயினள்; இதற்குக் ைோரணம்

இவ்விருந்தத யோதலின் இஃபதஞ்ெோன்றும் வந்துதவுவதோை, வந்தோல் இவைின் முயக்ைத்கதப்

பபறுதற்குரிய இனிய முைத்கதப் போர்ப்தபோபமன்று மைிழ்ந்து கூறோநிற்பது.

(பசோ - ள்.) தட மருப்பு எருகம மட நகடக் குழவி தூண்பதோறும் யோத்த ைோண்தகு நல்இல் - வகைந்த

பைோம்பிகனயுகடய எருகமயின் இைநகடகயயுகடய ைன்றுைகைத் தூண்ைள்ததோறும்

ைட்டியிருக்ைின்ற ைோட்சி மிகுதியோல் யோவரும் ைோணத்தக்ை நல்ல மகனயின்ைண்; பைோடுங்குகழ

பபய்த பசழுஞ்பசய் தபகத சிறு தோழ் பசறித்த பமல்விரல் தசப்ப - வகைந்த குண்டலத்கதக்

ைோதிலணிந்த பசழுவிய பசய்ய தபகதகமகயயுகடய ைோதலி சிறிய தமோதிரஞ் பசறித்த பமல்லிய

விரல் சிவக்கும்படியோை; வோகழ ஈர்ந்தடி வல்லிதின் வகைஇப் புகையுண்டு அமர்த்த ைண்ணள் -

வோகழயிகலகயக் பைோய்துவந்து அடிக்ைோம்பு பருத்திருத்தலின் அதகன வைிர்ந்து பரிைலமகமத்து

அடிசிலோக்குதலோதல புகைபடிந்து அமர்த்த ைண்ைகையுகடயைோய்; தகைபபறப் பிகறநுதல்

பபோறித்த சிறுநுண் பல்வியர் அம் துைில் தகலயில் துகடயினள் - அழகுபபறப் பிகற தபோன்ற

நுதலினுண்டோைிய சிறிய நுணுைிய பலவோய வியர்கவ நீகர அழைிய முன்றோகனயினுனியோதல

துகடத்துக் பைோண்டு; நம்புலந்து அட்டிதலோள் - நம்மீது புலவி மிக்கு அடிசிற்

சோகலயிடத்திரோநின்றோள்; விருந்து எமக்கு வருை - இப்பபோழுது விருந்தினரோய் வருபவர் எம்முடன்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

45

வருவோரோை! அங்ஙனம் வரின்; அம்மோ அரிகவ சிவப்போள் அன்று - இந்த அழைிய

மோகமநிறத்கதயுகடய அரிகவ சினங்பைோண்டு ஒருபபோழுதும் ைண் சிவப்பதில்கல, அன்றியும்

குறுமுறுவல் பைோண்ட முைத்தினைோய் இருப்பள்; சிறிய முள் எயிறு ததோன்ற முறுவல்

பைோண்டமுைம் ைோண்ைம் - ஆதலின் நமது முயக்ைத்துக்கு இன்றியகமயோத இவைது சிறிய

முட்தபோன்ற எயிறு சிறிது ததோன்றுமோறு நகை பைோண்ட முைத்கதயோம் ைோண்தபமோைி யிரோநிற்தபோம்; எ - று.

149. சநய்தல்

சிலரும் பலரும் ைகடக்ைண் தநோக்ைி,

மூக்ைின் உச்சிச் சுட்டு விரல் தசர்த்தி,

மறுைில் பபண்டிர் அம்பல் தூற்ற,

சிறு தைோல் வலந்தனள் அன்கன அகலப்ப,

5 அலந்தபனன் வோழி-ததோழி!-ைோனல்

புது மலர் தீண்டிய பூ நோறு குரூஉச் சுவல்

ைடு மோன் பரிய ைதழ் பரி ைகடஇ,

நடு நோள் வரூஉம் இயல் ததர்க் பைோண்ைபனோடு

பசலவு அயர்ந்திசினோல், யோதன;

10 அலர் சுமந்து ஒழிை, இவ் அழுங்ைல் ஊதர!

ததோழி தகலவிகய உடன்தபோக்கு வலித்தது; சிகறப்புறமோைச் பசோல்லியதூஉம் ஆம்.-

உதலோச்சனோர்

துகற : (1) இது, ததோழி தகலவிகய உடன்தபோக்கு வலித்தது.

(து - ம்,) என்பது, தகலவிகய உடன்தபோகுமோறு ஒருப்படுத்தக் ைருதிய ததோழி அவகைதநோக்ைி ஊரோர் அலர் தூற்றுதலோதல, அதகன உண்கமபயன்று ைருதி அன்கன ஒறுத்தலோல் யோன்

வருந்துைின்தறன்; ஆதலோல் இனி நீ இங்ைில்லோதபடி பைோண்ைபனோடு பசல்லுமோறு அவன்போல்

உன்கனயுய்க்ை வந்ததன்; நீ எழுவோயோை, நீ பசன்றபிறகு இவ்வூர் யோது பசயற்போலது? தவண்டுதமல்

அலர் தூற்றிக்பைோண்தட பயோழியக் ைடவதோைபவன வலியுறுத்திக் கூறோநிற்பது.

துகற : (2) சிகறப்புறமோைச் பசோல்லியதூஉமோம்.

(து - ம்,) என்பது, தகலவன் சிகறப்புறத்தோனோதகலயறிந்த ததோழி, அவன் தைட்டு

உடன்பைோண்டுபசல்லவோவது வகரந்துபைோள்ைவோவது ைருதும்படியோைத் தகலவிகய தநோக்ைி ஊரோர் அலர் தூற்றலோதல அதகனயறிந்த அன்கன ஒறுப்ப யோன் வருந்துைின்தறனோதலோல்

பைோண்ைதனோடு நீ பசல்லுமோறு ைருதுைின்தறன். அங்ஙனம் பசன்றபிறகு இவ்வூர் யோது

பசயற்போலது? தவண்டுதமல் அலர்பைோண்படோழிைபவன வருந்திக் கூறோநிற்பது.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

46

(பசோ - ள்.) ததோழி வோழி மறுைின் பபண்டிர் சிலரும் பலரும் ைகடக்ைண் தநோக்ைி - ததோழீ! வோழி! நம்மூர்த் பதருவிலுள்ை மோதர்ைளுள் ஓதரோ தவோரிடத்திற் சிற்சிலரும் ஒதரோ தவோரிடத்திற்

பற்பலரும் இப்படியோை ஆங்ைோங்குத் பதருக்ைைிதல கூடிநின்று ைகடக்ைண்ணோதல சுட்டி தநோக்ைி; மூக்ைின் உச்சிச் சுட்டுவிரல் தசர்த்தி அம்பல் தூற்ற - வியப்புகடயோர்தபோலத் தம்தம்

மூக்ைினுனியிதல சுட்டுவிரகல கவத்துப் பழிச்பசோற் கூறித் தூற்றோநிற்ைவும்; அன்கன சிறுதைோல்

வலந்தனள் அகலப்ப - அப் பழிபமோழிகய நம் அன்கன தைட்டறிந்து பமய்ம்கமயோகுபமனக்

பைோண்டு சிறிய தைோல் ஒன்றகன ஏந்தி அது சுழலும்படி வசீி அடிப்பவும்; அலந்தபனன் -

இகவயிற்றோல் யோன் மிக்ை துன்பமுகடதயன் ஆயிதனன் ைோண்; ைோனல் புது மலர் தீண்டிய பூ நோறு

குரூஉச் சுவல் ைடு மோ பூண்ட பநடுந்ததர் ைகடஇ - ஆதலின் இத் துன்ப பமல்லோம் தரீும்படி

ைழியருைின் ைண்ணதோைிய தசோகலயிலுள்ை புதிய மலர் தீண்டிய பூமணம் வசீுைின்ற நல்ல நிறம்

பபோருந்திய பிடரிமயிகரயுகடய விகரந்து பசல்லும் குதிகரபூண்ட பநடிய ததகரச் பசலுத்தி, நடு

நோள் வரூஉம் இயல் ததர்க் பைோண்ைபனோடு - இரவு நடு யோமம் நள்ைிருைில் வருைின்ற இயன்ற

ததகரயுகடய பைோண்ைபனோடு; யோன் பசலவு அயர்ந்திசின் - நீ பசல்லுமோறு யோன்

உடன்படோநின்தறன் நீ எழுவோயோை!; இவ் அழுங்ைல் ஊர் அலர் சுமந்து ஒழிை - அங்ஙனம்

பசன்பறோழிந்தோல் தபபரோலிகயயுகடய இவ்வூர் யோதுதோன் பசய்யற்போலது? தவண்டுதமல் அலர்

தூற்றிக் பைோண்டு தபோைக் ைடவதோை!;

155. சநய்தல்

''ஒள் இகழ மைைிபரோடு ஓகரயும் ஆடோய்,

வள் இதழ் பநய்தற் பதோடகலயும் புகனயோய்,

விரி பூங் ைோனல் ஒரு சிகற நின்தறோய்!

யோகரதயோ? நிற் பதோழுதபனம் வினவுதும்:

5 ைண்தடோர் தண்டோ நலத்கத-பதண் திகரப்

பபருங் ைடல் பரப்பின் அமர்ந்து உகற அணங்தைோ?

இருங் ைழி மருங்கு நிகலபபற்றகனதயோ?

பசோல், இனி, மடந்கத!'' என்றபனன்: அதன் எதிர்

முள் எயிற்று முறுவல் திறந்தன;

10 பல் இதழ் உண்ைணும் பரந்தவோல், பனிதய.

இரண்டோம் கூட்டத்துத்தகலவிகய எதிர்ப்பட்டுத் தகலவன் பசோல்லியது; உணர்ப்பு வயின்

வோரோ ஊடற்ைண் தகலவன் பசோற்றதூஉம் ஆம்.- பரோயனோர்

துகற : (1) இஃது, இரண்டோங் கூட்டத்துத் தகலவிகய எதிர்ப்பட்டுத் தகலவன் பசோல்லியது.

(து - ம்,) என்பது, இடந்தகலப்போடுபைோண்டு கூறுமோறு பசன்று தகலமைகை வினோவிய

தகலமைன் தன்பனஞ்கச தநோக்ைி, யோன் இங்கு நின்றோகை ஏடீ, நின்தறோய், நின்கன வணங்ைி

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

47

வினோவுைின்தறம்; நீதோன் ஒரு பதய்வமைதைோ பிறபைோரு மடந்கததயோ கூறோபயன

வினோவியபபோழுது நகைததோன்றியது, ைண்பனி பரந்தனவோதலின் முயங்குங்குறிப்புகடய

மக்ைட்பகுதியள் ைோபணன மைிழ்ந்து கூறோநிற்பது.

துகற :(2) உணர்ப்புவயின் வோரோ ஊடற்ைட் டகலவன் பசோற்றதூஉமோம்.

(து - ம்,) என்பது, பரத்கதயிற்பிரிந்துகற ைோகல மகனவி பபோகறயுயிர்த்தகம பவள்ைணியோ

லறிந்து தபோந்து பள்ைியிடத்தோனோைிய தகலமைன் ஆங்கு ஊடிய தகலமைகை இரந்துபணிந்து

பலவோறுணர்த்தலும் உணரோைோய் ஊடனடீ அவ்வழி தகலமைன் தன்பனஞ்கசதநோக்ைி யோன் இங்கு

நின்றோகை 'நீ யோர் நின்கன வணங்ைி வினவோநின்தறம், நீதோபனோரு பதய்வமைதைோ பிறபைோரு

மடந்கததயோ' பவன வினோயபபோழுது நகையுங் ைண்ணரீுந் ததோன்றின வோதலின்

முயங்குங்குறிப்புகடயள் ைோபணன ஆற்றிக் கூறோநிற்பது.

(பசோ - ள்.) ஒள் இகழ மைைிபரோடு ஓகரயும் ஆடோய் - ஒள்ைிய அணிைலன்ைகையுகடய

ஆயமைைிருடன் கூடிப் போகவகயக்பைோண்டு விகையோடும் விகையோட்கடயும் ஆடோது; வள் இதழ்

பநய்தல் பதோடகலயும் புகனயோய் - பபரிய இதகழயுகடய பநய்தன் மலர் மோகலகயயும்

புகனயோது; விரி பூங் ைோனல் ஒரு சிகற நின்தறோய் - விரிந்த பூகவயுகடய ைடலருகுள்ை

தசோகலயின்ைண்தண ஒரு போனின்ற மோதத!; ைண்தடோர் தண்டோ நலத்கத - தநோக்ைிதனோரோதல

பைடோத நலத்திகனயுகடயோய்!, மடந்கத நின் பதோழுதனம் வினவுதும் - மடந்தோய்! நின்கன

வணங்ைி வினவுைின்தறம்; பதள் திகரப் பபருங்ைடல் பரப்பின்ைண் அமர்ந்து உகற அணங்தைோ -

பதைிந்த அகலகயயுகடய பபரிய ைடற் பரப்பின்ைண் விரும்பியுகறைின்ற நீரரமைதைோ?; இருங் ைழி மருங்கு நிகல பபற்றகனதயோ - ைரிய ைழியருைிலுள்ை இங்கு நிகலகமபைண்டுகறைின்ற

பவோருமோததோ?; யோகரதயோ இனி பசோல் என்றபனன் - தவறியோவதைோ இப்பபோழுது பசோல்லுவோயோை!

என்று கூறிதனன், அங்ஙனம் கூறுதலும்; அதன் எதிர் முள் எயிற்று முறுவலுந் திறந்தன - அதற்கு

விகடயோை முட்தபோன்ற கூரிய பற்ைைினின்று நகையுமுண்டோயின; பல் இதழ் உண்ைணும்

பனிபரந்த - ஈரிகமைகையுகடய கமயுண்ட ைண்ைளும் பனி பரந்தன; ஆதலின் யோம் முன்பு

முயங்ைிய இவதை இப்பபோழுதும் அம் முயங்ைற் குறிப்புகடயள்ைோண்; எ - று.

(வி - ம்.) ஓகர - பஞ்சோய்க்தைோகரயோதல போகவ பசய்து கவத்து விகையோட்டயர்வது. வள்ைிதழ் -

பபரிய இதழ். பதோடகல - மோகல. ைண்தடோர் தண்டோ நலன் - போர்ப்தபோரோதல பைடோத நலன்,

ைண்பணச்சில்; (திருட்டிததோடம்.) பல்லிதழ், இதழ் - இகம.

பதோழுதனம் வினவுதுபமன்றதனோதல தகலமைன் இைிவந்பதோழுகுதல் ைோரணத்ததோடு

முயங்குதற்குறிப்பு முணர்த்ததவண்டி நகைபயழுதலின் முறுவல் திறந்தகம கூறினோன்.

பபருநோணினைோதலின் அதனோலோய அச்சத்தோதல ைண்ணரீ் ததோன்றியவோறு, பமய்ப்போடு, முறுவல்

திறந்தகம ஐந்தோங்ைோலத்து பமய்ப்போட்டின் ைண்ணதோைிய ைண்ட வழியுவத்தலின் போற்படுத்தின்

அதுதோனும் புறத்தோர்க்குப் புலனோைி அலபரழக் ைண்டு இற்பசறிக்ைப்பட்டபின்னர் ஒருநோட்

ைண்டவழிக் ைழியுவகைமீதூர்தலின் நிைழ்வதோைலின் ஈண்கடக்தைலோததோகும்; அதகனக்ைடியின்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

48

இரண்டோங் கூட்டத்துக்கு நிைழ்ச்சி ஆசிரியர் கூறிற்றிலரோதலின் முதன்கமப்போட்டின் ைண்ணதோைிய

நகுநய மகறத்தலின் ஒருபுகடபயோப்புகமதநோக்ைி அதன்போற் படுத்துை. பயன் - தகலமைன் ததறல்.

(2) (உகர ஒருபுகடஒக்கும்) ஒதரைோலத்து நகையும் அழுகையும் ததோன்றுதலின் முயங்குதற்ைண்

விருப்பும் பரத்கதயிற்பிரிந்ததனோல் அழுகையும் உடனுண்டோயபதனக் பைோள்ை. பமய்ப்போடு -

உவகை. பயன் - வோயில்பபற்றுய்தல்.

210. மருதம்

அரிைோல் மோறிய அம் ைண் அைல் வயல்

மறு ைோல் உழுத ஈரச் பசறுவின்,

வித்பதோடு பசன்ற வட்டி பற்பல

மீபனோடு பபயரும் யோணர் ஊர!

5 பநடிய பமோழிதலும் ைடிய ஊர்தலும்

பசல்வம் அன்று; தன் பசய் விகனப் பயதன;

சோன்தறோர் பசல்வம் என்பது, தசர்ந்ததோர்

புன்ைண் அஞ்சும் பண்பின்

பமன் ைட் பசல்வம் பசல்வம் என்பதுதவ.

ததோழி தகலமைகன பநருங்ைிச் பசோல்லுவோைோய், வோயில் தநர்ந்தது.-

மிகைைிழோன் நல்தவட்டனோர்

துகற : இது, ததோழி தகலமைகன பநருங்ைிச் பசோல்லுவோைோய் வோயில் தநர்ந்தது.

(து - ம்.) என்பது, பரத்கதயிற் பிரிந்துவந்த தகலமைகனக் ைோதலி புலந்து பைோள்ைலும் அதகனத்

ததோழியோதல தணிக்ைக் ைருதி அவள் போலுற்றனனோை. அவகனதநோக்ைி, "ஊரோதன! இப்பபற்றிப்பட்ட

எகனத்தும் பசல்வபமனப்படுவதன்று; அகடந்தோகரக் ைோத்ததல பசல்வபமனப்படுவது; அச்பசயல்

நின்போல் இல்கல"பயன்று தகலவியூடல் தீரும்வண்ணம் ைடிந்து கூறோநிற்பது.

(பசோ - ள்.) அரி ைோல் மோறிய அம் ைண் அைல்வயல் மறுைோல் உழுத ஈரச் பசறுவின் - பநல் அறுத்து

நீங்ைப்பபற்ற அழைிய இடமைன்ற வயலின்ைண்தண மறுபடி உழுத ஈரமுகடய தசற்றில்; வித்பதோடு

பசன்ற வட்டி பல் பல மீபனோடு பபயரும் - விகதக்கும் வண்ணம் விகதபைோண்டு பசன்ற

ைடைப்பபட்டியில் மிைப் பலவோைிய மீன்ைகைப் பிடித்துப் தபோைட்டு மீண்டு பைோண்டு வருைின்ற;

யோணர் ஊர - புதுவருவோயிகனயுகடய ஊரதன!; பநடிய பமோழிதலும் ைடிய ஊர்தலும் பசல்வம்

அன்று - அரசரோதல மோரோயம் பபறப்படுதலும் அவர் முன்போை விகரந்த பசலவிகனயுகடய குதிகர

ததர் யோகன முதலோைியவற்கற ஏறிச்பசலுத்துதலும் (ஆைிய அருஞ்பசயல்) பசல்வம் எனப்படுவன

அல்லைண்டோய்; தன் பசய்விகனப் பயதன - அகவயகனத்தும் முன்பு தோம் பசய்த விகனப்பயனோன்

எய்தப்படுவனவோகும்; சோன்தறோர் பசல்வம் என்பது - இனிச் சோன்தறோரோதல பசல்வம் என்று

உயர்த்துக் கூறப்படுவதுதோன் யோததோபவனில்?; தசர்ந்ததோர் புன்ைண் அஞ்சும் பண்பின் பமன்ைண்

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

49

பசல்வம் பசல்வம் என்பது - தம்கம அகடக்ைலமோைக் கைப்பற்றியவர்க்கு உண்டோைிய துன்பத்கத

அஞ்சி அத்துன்பத்கதப் தபோக்ைி அவகரக் கைவிடோமல் ஆளுைின்ற இயல்புடதன

வன்ைண்கமயின்றி இனிய தன்கமயனோயிருக்குஞ் பசல்வதமயோம்; அகடக்ைலபமனக் கைப்பற்றி பயோழுைோநின்ற இவகை நீ கைவிட்டதனோதல அத்தகைய இயல்பு நின்போல் இல்கலபயன்று

அறியக் ைிடக்ைின்றகமயின் இனிக் கூறியோவபதன்?

உள்ளுகற:- தோைடியில் விகதக்குமோறு விகதபயோடு பசன்ற வட்டி மீபனோடு பபயருபமன்றது,

தகலவிபயோடு இல்லறம் நிைழ்த்துைின்ற நின்போல் தவண்டிய பரத்கதயகரக் பைோணர்ந்து

புணர்த்திய போணன் தோன் விரும்பும் பபோருகை நின்னிடத்துப் பபற்றுச் பசல்லோ நிற்கும்; அந்த

மயக்ைிலிருக்ைின்ற நின்கனக் கூறியோவபதன் என்றதோம். பமய்ப்போடு - வருத்தம் பற்றிய பவகுைி. பயன் - வோயில் தநர்தல்.

213. குறிஞ்சி

அருவி ஆர்க்கும் பபரு வகர நண்ணி,

''ைன்று ைோல்யோத்த மன்றப் பலவின்

தவர்க் பைோண்டு தூங்கும் பைோழுஞ் சுகைப் பபரும் பழம்

குழவிச் தசதோ மோந்தி, அயலது

5 தவய் பயில் இறும்பின் ஆம் அறல் பருகும்

பபருங் ைல் தவலிச் சிறுகுடி யோது?'' என,

பசோல்லவும் பசோல்லீர்; ஆயின், ைல்பலன

ைருவி மோ மகழ வழீ்ந்பதன, எழுந்த

பசங் தைழ் ஆடிய பசழுங் குரற் சிறு திகனக்

10 பைோய் புனம் ைோவலும் நுமததோ?-

தைோடு ஏந்து அல்குல், நீள் ததோைதீர!

மதி உடன்படுக்கும் தகலமைன் பசோல்லியது. -ைச்சிப்தபட்டுப் பபருந்தச்சனோர்

துகற : இது, மதியுடன்படுக்குந் தகலமைன் பசோல்லியது.

(து - ம்.) என்பது, இயற்கைப்புணர்ச்சி புணர்ந்தபின் வோயில் பபற்றுய்ந்த தகலமைன் பின்னர்த்

தகலமைளுந் ததோழியும் ஓரிடத்திலிருப்பகத யறிந்து மதியுடன்படுப்போன் ஆங்தைைிப்

புதுதவோன்தபோல நின்று "சிறுமிைதை, நுமது சிறுகுடி யோபதன வினவவும் நீங்ைள் பசோல்லுைின்றிலீர்;

அது ைிடக்ை, இத் திகனப்புனங்ைோவலும் நும்முகடயதததயோ இதகனதயனுங் கூறுமிதனோ" என்று

தன் ைருத்பதோடு அவ்விருவர் ைருத்திகனயும் ஒன்றுபடுத்துணரக் கூறோநிற்பது.

(பசோ - ள்.) தைோடு ஏந்து அல்குல் நீள் ததோைதீர - பக்ைம் உயர்ந்த அல்குகலயும் பபருத்த

ததோகையுமுகடய சிறுமிைதை!; அருவி ஆர்க்கும் பபருவகர நண்ணி - அருவிபயோலிக்ைின்ற பபரிய

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

50

மகலகய யகடந்து! ைன்று ைோல் யோத்த மன்றப் பலவின் தவர்க்பைோண்டு தூங்குங் பைோழுஞ்சுகைப்

பபரும்பழம் - ஆவினது இைங்ைன்கறக் ைோலிலிட்ட ையிறு பிணித்த தகழந்த மன்றம் தபோன்ற

பலோமரத்தின் தவரிதல ைோய்த்துத் தூங்ைோநின்ற பைோழுவிய சுகைகயயுகடய பபரிய பழத்கத;

குழவிச் தசதோ மோந்தி - அவ்விைங்ைன்கறயுகடய சிவந்த பசுவோனது தின்று; அயலது தவய் பயில்

இறும்பின் ஆம் அறல் பருகும் - பக்ைத்திலுள்ைதோைிய மூங்ைில் பநருங்ைிய சிறுமகலயின்ைணுள்ை

குைிர்ந்த நீகரப் பருைோநிற்கும்; பபருங்ைல் தவலிச் சிறுகுடி யோது எனச் பசோல்லவும் பசோல்லீர்

ஆயின் - பபரியமகலகய அரணோைவுகடய நுமது சிறிய குடிதோன் யோததோ என யோன் வினவ அதற்கு

விகடபயோன்று பசோல்லுதகலயுஞ் பசய்திலீர்! ஆயினும் அதுைிடக்ை; ைருவி மோ மகழ ைல்பலன

வழீ்ந்பதன - மின்னல் முதலோய பதோகுதிகயயுகடய ைரிய தமைம் ைல்பலன்னும் ஒலிதயோடு

மகழகயப் பபய்ததனோதல; எழுந்த பசங்தைழ் ஆடிய பசழுங்குரல் சிறுதிகனக் பைோய்புனம்

ைோவலும் நுமததோ - விகைந்த சிவந்த நிறம் பபோருந்திய பசழுவிய ைதிர்ைகையுகடய பைோய்யத்தக்ை

இத்திகனப் புனங்ைோவலும் நும்முகடயதுதோதனோ? இதகன தயனுங் கூறுங்தைோள்;

உள்ளுகற:- ைன்கறயுகடய தசதோ ஆண்டுள்ை பலோப்பழத்கதத் தின்று அயலிலுள்ை இறும்பின்

நீகரப் பருகுபமன்றது, இத்தகலவிகய முன்தப இயற்கைப்புணர்ச்சியோதல பபற்றுகடய யோன்

இங்குப் பைற்குறியிற் கூடி அப்போல் இரவுக்குறியுங் கூடி நுைர்ந்து மைிழ்தவபனன்றதோம்.

246. பாலல

இடூஉ ஊங்ைண் இனிய படூஉம்;

பநடுஞ் சுவர்ப் பல்லியும் போங்ைில் ததற்றும்;

மகன மோ பநோச்சி மீமிகச மோச் சிகன,

விகன மோண் இருங் குயில் பயிற்றலும் பயிற்றும்;

5 உரம் புரி உள்ைபமோடு சுரம் பல நீந்தி,

பசய்பபோருட்கு அைன்றனரோயினும் பபோய்யலர்,

வருவர் வோழி-ததோழி!-புறவின்

பபோன் வகீ் பைோன்கறபயோடு பிடவுத் தகை அவிழ,

இன் இகச வோனம் இரங்கும்; அவர்,

10 ''வருதும்'' என்ற பருவதமோ இதுதவ?

பிரிவிகட பமலிந்த தகலமைகைத் ததோழி வற்புறஇீயது.-ைோப்பியஞ் தசந்தனோர்

துகற ; இது, பிரிவிகட பமலிந்த தகலமைகைத் ததோழி வற்புறஇீயது.

(து - ம்.) என்பது, தகலமைன் பிரிதலோல் தமனி தவறுபட்டு பமலிந்த தகலமைகை தநோக்ைி இனிய

சகுனங்ைோணோ நின்றது, பல்லியும் அடிக்ைின்றது, குயில் பயிற்றும், ஆதலிற் ைோதலர் இன்தன

வருகுவர்; வோனம் இரங்ைோநின்றதனோல் அவர் வருதவபமன்ற பருவ மிதுதவ தபோலுபமனத் ததோழி வலியுறுத்திக் கூறோநிற்பது.

தமிழ்த்துலற அரசு கலலக்கல்லூாி உடுமலலப்பபட்லை

51

(பசோ - ள்.) ததோழி வோழி இடூஉ ஊங்ைண் இனிய படூஉம் - ததோழீ! வோழி! நோம் ைருதியதன் இகடயிட்டு

உவ்விடத்தத இனிய நிமித்தம் உண்டோைோநின்றன; பநடுஞ் சுவர்ப் பல்லியும் போங்ைின் ததற்றும் -

பநடிய சுவரின்ைணுள்ை பல்லியும் நம்பக்ைத்திருந்து நம்கமத் பதைிவியோநின்றது; மகன மர பநோச்சி மீமிகச மோச்சிகன விகனமோண் இருங்குயில் பயிற்றலும் பயிற்றும் - மகனயைத்துள்ை பபரிய

பநோச்சிதவலியிலுயர்ந்த மோமரத்தின் ைிகையிலிருந்து இனிகம பயப்பக் கூவுந்பதோழிலிதல கை

தபோதலோன் மோட்சிகமப்பட்ட ைரிய குயில் கூவுதகலயுஞ் பசய்யோநிற்கும்; உரம்புரி உள்ைபமோடு

சுரம்பல நீந்திச் பசய்பபோருட்கு அைன்றனரோயினும் - நந்தகலவர் வலிகமமிக்ை உள்ைத்துடதன

பலவோய சுரத்கதக் ைடந்து ஈட்டப்படும் பபோருட்ைோை அைன்றனரோயினும்; பபோய்யலர் வருவர் - தோம்

குறித்த பருவத்திதல பபோய்யோரோய் வருவர்ைோண்!; புறவின் பபோன் வகீ் பைோன்கறபயோடு

பிடவுத்தகை அவிழ - ைோனத்துப் பபோன் தபோலும் மலகரயுகடய பைோன்கறயுடதன பிடோவும்

மலரோநிற்ப; இன் இகச வோனம் இரங்கும் - இனிய குரகலயுகடய தமைம் முழங்ைோநிற்குமோதலோல்;

அவர் வருதும் என்ற பருவதமோ இதுதவ - அவர் வருதவ பமன்ற பருவம் இதுதோன் தபோலும்.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------