1cbp.zhp.pl/wp-content/uploads/2015/08/DMB-2015.pdfHufca ZHP Białystok Dzień Myśli Braterskiej 2015 - 3 - Druhno! Druhu! Przed nami najważniejsze harcerskie święto – Dzień

- 1 -

- 2 -

Autorzy: phm. Aleksandra Fuchs, phm. Joanna Tomaszuk, phm. Marta Wyszkowska,

phm. Magdalena Duszyńska, hm. Iga Mąkowska, phm. Paulina Bakier,

pwd. Natalia Kwiatkowska, dh. Justyna Bielawska, pwd. Izabela Saniewska,

pwd. Joanna Wacewicz, pwd. Justyna Bielska, pwd. Gabriela Sewioło,

pwd. Emilia Płoszczuk, pwd. Kacper Jankowski

Okładka: dh Szymon Masłowski

Redakcja: pwd. Joanna Wacewicz

Zespół Programowy

Hufca ZHP Białystok

Dzień Myśli Braterskiej 2015

- 3 -

Druhno! Druhu!

Przed nami najważniejsze harcerskie święto – Dzień Myśli Braterskiej. Już 22

lutego wspomnimy rocznicę urodzin założycieli skautingu – Roberta Baden-Powella i

jego żony Olave Baden-Powell. Na pewno zastanawiasz się, czym zaskoczyć swoich

podopiecznych w tym roku, gdzie szukać inspiracji. Z myślą o Tobie przygotowaliśmy

propozycję programową, którą właśnie czytasz. Być może pomyślałeś/aś, że znajdziesz

tutaj pomysł na obrzędowy kominek, którego jeszcze nie znasz. Nic bardziej mylnego.

Musisz wiedzieć na starcie, że nie ma tutaj pomysłów na świeczkowiska, ogniska i

podobne im formy, które wykorzystujemy (i powtarzamy) co roku.

Co znajdziesz na kolejnych stronach? Konspekty, pomysły i materiały do

wykorzystania przy tworzeniu własnej zbiórki, akcji, zajęć, prezentów. Staraliśmy się, aby

były to rzeczy niestandardowe, kreatywne, oryginalne, pomysłowe, Dla ułatwienia i

przejrzystości przyporządkowaliśmy materiały do czterech grup wiekowych. Na końcu

znajduje się wspólny dla trzech metodyk bank pomysłów. Druhno/Druhu, zachęcamy Cię

do potraktowania broszury, którą masz przed sobą w nieszablonowy sposób – łącz różne

pomysły, modyfikuj, zmieniaj, dostosuj pomysł z innej metodyki do swojej grupy,

zainspiruj się i wymyśl coś nowego…

Życzymy powodzenia! Niech nadchodzący Dzień Myśli Braterskiej na długo

zapadnie w pamięci zuchów, harcerzy, harcerzy starszych, wędrowników i instruktorów

Hufca Białystok.

Zespół Programowy

- 4 -

SPIS TREŚCI

ZUCH

Zuchowy Bank Pomysłów .......................................................................... - 5 -

HARCERZ

Obóz na wyspie Brownsea .......................................................................... - 9 -

Przyjęcie urodzinowe ................................................................................ - 22 -

HARCERZ STARSZY

W poszukiwaniu przyjaźni – podróż Małego Księcia ................................ - 27 -

Czy w dzisiejszych czasach istnieje przyjaźń? .......................................... - 34 -

Solo czy w zespole? – czyli dużo rzeczy nie zrobisz sam ........................ - 36 -

WĘDROWNIK

Harcerskie kartki ......................................................................................... - 40 -

Harcerskie upominki .................................................................................. - 44 -

Dookoła świata śladami wielkich wypraw na Dzień Myśli Braterskiej ..... - 47 -

Kreatywne muffinki ................................................................................. - 54 -4

BANK POMYSŁÓW .......................................................................................... - 56 -6

- 5 -

Autorki: phm. Aleksandra Fuchs, phm. Joanna Tomaszuk

Zuchowy Bank Pomysłów

WSPÓLNY TORT Całą gromadą zróbcie Wasz wspólny tort. Nie jest to trudne zadanie. Wystarczą: gotowe spody do tortu, krem, marmolada i posypka. 20min wspólnej pracy i możecie obchodzić swoje święto delektując się smakiem zrobionego przez siebie tortu. Pamiętaj. Jeżeli zdecydujesz się na ten pomysł, nie zabijaj inicjatywy swoich zuchów. Nie rób wszystkiego za nich. Alternatywą tortu będzie inne ciasto na zimno (które nie potrzebuje piekarnika).

WZOROWY PRZYJACIEL Poproś zuchy, by na zbiórkę przyprowadziły swojego najlepszego przyjaciela. Możecie także wykonać dla nich zaproszenia. Powiedzcie o tym rodzicom, by wiedzieli o tym gdy ich znajomi będą do nich dzwonili z pytaniem „Naprawdę Marek ma przyjść na zuchy?”. Przygotuj z kadrą kilka gier, ćwiczeń, zabaw, w których do wykonania potrzebne są dwie osoby. Najszybszych i najdokładniejszych nagradzaj punktami. Przygotuj także QUIZ z pytaniami o ulubiony kolor czy piosenkę. Zobacz, która para zna się najlepiej. Przyjaciele z największą ilością punktów mogą zostać nagrodzeni tytułem „wzorowego przyjaciela”. Pamiętaj jednak, że nie ważne jest kto wygrał, lecz to, że każdy zuch ma wspaniałego przyjaciela, który przyszedł z nim na zbiórkę. Nie zapomnij podsumować zbiórki, opowiadając o roli przyjaźni w naszym życiu.

TRUDNY PORTRET Wydrukuj zdjęcie założyciela Roberta Baden-Powella i zrób z niego puzzle. Każdy kawałek ukryj w innym miejscu szkoły lub harcówki. Poproś zuchy, by w szóstkach odszukały jeden z kawałków. Każdej szóstce przygotuj szary papier, papier kolorowy, kleje, mazaki, kredki, farby, bibułę. Poproś, by na papierze namalowały, wykleiły ten fragment portretu, który znalazły. Pod koniec sklejcie cały portret :) (Ułatwieniem może być wcześniejsze narysowanie konturu, tak by zuchy wiedziały jakiej wielkości mają narysować postać.) Opowiedz zuchom kim jest Robert Baden-Powell i dlaczego 22 lutego obchodzimy Dzień Myśli Braterskiej.

PRODUKCJA SERC Wytnijcie mnóstwo serc, najlepiej z technicznego papieru. Na jednej stronie namalujcie coś od siebie. Może to być coś zuchowego (logo gromady, znaczek zucha), ale nie musi. Na drugiej stronie przyklejcie jakiś pozytywny cytat. Możecie dodać także życzenia np. „Z najlepszymi życzeniami z okazji Dnia Myśli Braterskiej. Dużo uśmiechu i wspaniałych przyjaciół. Zuchy z XXX BGZ”. Niech każdy zuch weźmie wykonane serca i 22 lutego rozda w szkole nauczycielkom, kolegom i koleżankom z klasy. Możecie także ustalić, że tego dnia wszystkie zuchy przyjdą do szkoły w mundurku zuchowym.

HUCZNE ŚWIĘTO Zorganizujcie zuchowy bal. Na taką imprezę każdy zuch powinien dostać zaproszenie. Zaproście także zaprzyjaźnioną drużynę, rodziców i nauczycieli. Wszyscy powinni

- 6 -

wiedzieć, że święto wszystkich harcerzy jest wesołe, a zuchy obchodzą je szczególnie. Podczas dyskoteki zatańczcie braterski taniec „Belgijkę” oraz pozwólcie obejrzeć zuchom zdjęcia z całej roku. Porozmawiajcie o tym ile wspólnie przeżyliście. Dodaj kilka gier i zabaw integrujących całą grupę.

PREZENT OD SERCA Już wcześniej powiedzcie zuchom o święcie, które obchodzi się 22 lutego. Kilka zbiórek wcześniej zróbcie losowanie. Zadaniem każdego zucha jest przyniesienie na ustaloną zbiórkę własnoręcznie przygotowanego prezentu dla wylosowanej osoby. Porozmawiajcie z zuchami, o tym jak ważne jest, by nikt nie zapomniał tego dnia swojego prezentu.

ZBIÓRKA NA OPAK? Poproście rodziców, by tego dnia to oni poprowadzili zbiórkę. Wspólnie przygotujcie konspekt zawierający gry i zabawy. Nie może oczywiście zabraknąć poczęstunku. Wyjaśnij zuchom, że z okazji naszego święta to rodzice dla nas poprowadzą zbiórkę. Ważne jest, by kadra brała udział we wszystkich zabawach. Będzie to dla zuchów bardzo pozytywna odmiana :)

SŁOICZEK WSPOMNIEŃ Niech każdy zuch na zbiórkę przyniesie pusty słoik. Oklejcie go, lub wykonajcie rysunki farbą do szkła. Znajdźcie dla nich miejsce w zuchówce. Niech słoik przez cały rok zbiera najlepsze wspomnienia z zuchowej przygody. Po każdej zbiórce, imprezie czy biwaku każdy zuch może napisać (z pomocą druhny) karteczkę, z tym co najbardziej mu się podobało. 22 lutego 2016r. otworzycie słoiki i wspólnie powspominacie najlepsze chwile gromady.

CICHY PRZYJACIEL Kilka tygodni wcześniej przyklejcie w dostępnym dla wszystkich miejscu duże koperty (format A4) z imieniem każdego zucha. Podajcie zuchom termin zakończenia zabawy. Przez te kilka tygodni każdy może być dla drugiego zucha cichym przyjacielem wrzucając mu coś do koperty: cukierka, karteczkę, naklejkę, origami. 22 lutego usiądźcie w Kręgu Rady i wspólnie zobaczcie Wasze małe prezenty i podziękujcie za nie.

POMOCNY ZUCH Ustalcie jeden dzień, w którym wykonacie pożyteczne prace. W ten dzień niech zuchy przyjdą do szkoły w mundurkach. Wcześniej przygotujcie kilka ogłoszeń. Niech zuchy z 2 i 3 klasy zostaną po lekcjach w świetlicy i zorganizują „kącik odrabiania lekcji”. Na pewno znajdzie się mnóstwo młodszych kolegów i koleżanek, którym trzeba pomóc w zadaniach. Młodsze zuchy mogą zgłosić się do nauczycielek lub woźnego z chęcią pomocy. Ważne jest by drużynowy wcześniej ustalił to z nauczycielami lub woźnym w szkole. Tego dnia nie będzie go w szkole, więc to nauczyciele będą musieli wspomóc nasze zuchy w tych bezinteresownych działaniach :)

ZUCHY ZA GRANICĄ? Przeprowadź zbiórkę o zuchowych metodykach. Pokaż swoim zuchom, że na świecie jest mnóstwo innych zuchów, które także chodzą na zbiórki. Wspólnie napiszcie list do innej gromady.

- 7 -

ZUCHY DAWNIEJ I DZIŚ Zaproś na zbiórkę starszego instruktora. Poproś go, by opowiedział zuchom o tym jak wyglądały kiedyś zbiórki, obozy, mundurki. Może gość opowie o tym co dział się z harcerzami podczas wojny. Oczywiście uprzedź wcześniej gościa, że zuchy nie lubią długo siedzieć w jednym miejscu. Przygotuj więc przerywniki. Może to być nauka jakieś zapomnianej zuchowej piosenki: Sosenka, Tadek zuch, Polski zuch, czy majsterka pt. „Zuchy dawniej i dziś”. Postaraj się jak najbardziej zaangażować we wszystko swojego gościa. W wolnej chwili niech obowiązkowo wpisze się do kroniki Waszej gromady, (Możecie wcześniej przygotować dla niego kartkę z okazji Dnia Myśli Braterskiej). Uwaga! Jeżeli nie znasz takiej osoby, zapytaj w hufcu lub w szczepie. Jest mnóstwo instruktorów, którzy już nie działają, a chętnie odwiedzą gromadę zuchową na zbiórce :)

PAMIĄTKOWA KOSZULKA Poproś zuchy by na zbiórkę przyniosły jakieś starą, nieużywaną koszulkę, Przygotuj farby (najlepiej do tkanin). Niech zuchy przyozdobią sobie koszulki. Mogą się podpisać, lub namalować coś swojej koleżance lub koledze z gromady. Inna wersja: przyklej na plecy białą kartkę. Każdy zuch będzie mógł zrobić coś kolorowym mazakiem lub długopisem. Będzie to wspaniała pamiątka dla każdego zucha.

OD PRZEDSZKOLA DO OPOLA Nagrajcie na zbiórce jakąś zuchową lub harcerską piosenkę. Na początku nagrania złóżcie życzenia innym gromadom. Filmiki wyślijcie na adres: [email protected] Zostaną one udostępnione na Facebooku, tak by jak największe grono mogło usłyszeć od Was życzenia.

KIM JEST PRZYJACIEL Myślę, że nie trzeba tego tłumaczyć zuchom, bo każdy z nich doskonale wie kim jest przyjaciel. Przeprowadź wywiad ze swoimi zuchami, zadając im różne pytanie. - Co to znaczy słowo "przyjaźń"? - Jak poznać prawdziwego przyjaciela? - Jakie jest znaczenie przyjaźni w życiu człowieka? Wybierzcie się na zwiad, zadajcie te pytania przechodniom. Możecie wcześniej przygotować także małe karteczki z cytatami o przyjaźni lub z przepisami na przyjaźń. Wytłumacz zuchom, że o swoich przyjaciołach trzeba pamiętać cały rok.

PRZEPIS NA PRZYJACIELA Przygotuj grę, podczas której zuchy będą musiały zdobyć przepis na prawdziwego przyjaciela wykonując różne zadania. Pod koniec zbiórki zastanówcie się czy w gromadzie macie przyjaciół.

KUBUŚ I... Wykonajcie z papieru Kubusia Puchatka i jego przyjaciół. Postacie przyklejcie do długich wykałaczek i możecie zaczynać teatr. Opowiedz zuchom kilka historii z Kubusia Puchatka i poproś, by przedstawili je w formie teatrzyku. Porozmawiajcie o przyjaźni. Który z zuchów chciałby mieć takich przyjaciół jak Kubuś?

TAJEMNICZY LIST Przygotuj na zbiórkę list od małżeństwa Baden-Powellów, w którym zaproszą zuchy do poznania historii ruchu zuchowego. Wybudujcie własny wehikuł czasu. Przenieście się w czasie i poznajcie początki skautingu. Po powrocie wszystko udokumentujcie i włóżcie do swojej kroniki.

- 8 -

SŁODKIE DMB Razem z kadrą gromady upiecz w domu pierniczki. Na zbiórkę przygotuj pisaki (Gellwe), polewy, gwiazdki lub perełki ozdobne. Udekorujcie pierniczki i ładnie je zapakujcie. Dołączcie kartki z napisem „Najserdeczniejsze życzenia z okazji Dnia Myśli Braterskiej” i rozdajcie rodzicom po zbiórce.

THANK YOU, MERCI, DZIĘKUJĘ Jeżeli w swojej gromadzie nie posiadasz lub nie pracujesz tym elementem obrzędowości to jest to doskonały moment by zacząć. Wykonaj sam lub razem z zuchami listę spraw, która będzie pasowała do Waszej obrzędowości. Musi być na niej miejsce na dobre i złe, plusy i minusy, słoneczka i chmurki itp. Poproś zuchy, by podczas jednego tygodnia zastanowiły się i wpisywały podziękowania lub miłe słowa dla kolegów i koleżanek z gromady. Niech umieszczą wszystko na Waszej liście spraw. W kręgu rady przeczytajcie wszystko i podziękujcie sobie. Następnie powiedz zuchom, że ta lista zostanie z Wami na dłużej. Za każdym razem jak ktoś będzie chciał komuś podziękować może przyczepić to do listy spraw. Wspomnij zuchom, że gdy pojawi się jakiś problem lub kłopot można także przyczepić kartkę na tą drugą stronę. Wtedy na najbliższej zbiórce w kręgu rady wyjaśnicie cała sytuację.

WYJĄTKOWE POCZTÓWKI

Wydrukuj puste pocztówki. Z jednej strony możesz wcześniej napisać życzenia i adresata. Na zbiórce wykonajcie awers widokówki według własnego wzoru (farbami, mazakami, nasionami, plasteliną). A następnie roześlijcie je do zaprzyjaźnionych druhen, gromad i drużyn.

ZUCH POLIGLOTA Opowiadając zuchom o skautach z innych krajów przeprowadź ćwiczenie, w którym zuchy nauczą się słowa „Czuwaj” w innych językach. Po angielsku Be prepared! Po niemiecku Seit bereit! Gut pfad! Po belgijsku (FOS) Steeds Bereid Po chorwacku (SIH) Budi Pripravan Po czesku But pripraven! Po duńsku Vaer beredt! Po estońsku Ole relmis! Po francusku (GdF) Toujours prête Po niderlandzku Zij bereid!

Po jugosłowiańsku (dawniej) Budi spreman! Po łotewsku Esi modrs! Po norwesku Vaer beredt! Po rumuńsku Sanatate! Po szwedzku Vaer redo! Po grecku (SHO) Esso Etimi Po węgiersku Légy résen! Po rosyjsku Будь готов!

- 9 -

Autor: phm. Marta Wyszkowska

Obóz na wyspie Brownsea

CELE:

- Zapoznanie harcerzy z historią scoutingu,

- Nauczenie harcerzy logicznego myślenia,

- rozwijanie umiejętności pracy w grupie.

ZAMIERZENIA:

Po zajęciach każdy harcerz będzie:

- umiał wymienić zasłużone postaci dla scoutingu i opowiedzieć ich historię,

- rozumiał ideę Dnia Myśli Braterskiej,

- potrafił logicznie myśleć.

CZAS TRWANIA: 2 godziny

FORMY PRACY: gra planszowo – strategiczna

MATERIAŁY:

- wydrukowane materiały (plansza, karty, list wprowadzający, opis punktów, zadania)

- przebrania dla punktowych,

- nagroda,

- nożyczki,

- kleje.

PRZYGOTOWANIE DO ZBIÓRKI:

1. Wydrukować list wprowadzający x ilość patroli (załącznik nr 1)

2. Wydrukować planszę do gry x ilość patroli (załącznik nr 2)

3. Wydrukować karty x ilość patroli (załącznik nr 3)

4. Wydrukować opis punktów x ilość patroli (załącznik nr 4)

5. Rozdać opis punktów i odpowiednie karty (w ilości odpowiadającej ilości patrolów)

dla punktowych oraz wytłumaczyć im zasady gry.

PRZEBIEG GRY:

1. Podzielić drużynę na max 5 osobowe patrole (Każda osoba z drużyny kładzie na

środku jedną swoją rzecz. Drużynowy układa je w grupki, max po 5 rzeczy. Rzeczy

osób położonych razem tworzą patrol.)

2. Każdy patrol wybiera z pośród siebie patrolowego.

3. Rozdać dla patrolowych po jednym liście wprowadzającym, który zawiera informacje

o zasadach gry, po jednej planszy, po jednym zestawie kart (zapałka), po jednej

parze nożyczek i po jednym kleju. Harcerze rozcinają zestaw kart (2 zapałki). Jedną

wklejają na planszę, a z drugą idą szukać postaci, która potrzebuje zapałek. Od tej

osoby dostają zestaw 2 kart (scyzoryk), jedną wklejają na planszę a z drugą idą

szukać osoby która potrzebuje scyzoryka i tak w kółko, aż wypełnią wszystkie pola na

planszy.

- 10 -

4. Patrole zapoznają się z listem wprowadzającym.

5. Gra – harcerze poruszają się po punktach (nie koniecznie w kolejności). Punktowi

rozstawieni są od siebie w znacznej odległości (w zależności od czasu jaki chcemy

poświęcić na zbiórkę ustalamy odległości), np. wokół szkoły, na różnych piętrach w

szkole.

6. Gra może zakończyć się w dwojaki sposób, ważne jest, aby drużynowy

poinformował o wybranym przez siebie sposobie harcerzy przed rozpoczęciem gry:

a) Gra kończy się, gdy pierwszy patrol zbierze wszystkie karty na swojej planszy,

b) Gra kończy się, gdy wszystkie patrole zbiorą wszystkie karty na swoich planszach.

ZAŁĄCZNIK NR 1 – List wprowadzający

Drodzy harcerze!

Dzisiaj obchodzimy Dzień Myśli Braterskiej, święto przyjaźni obchodzone w dniu

22 lutego każdego roku przez harcerzy i skautów na całym świecie.

22 lutego to dzień urodzin założyciela skautingu, sir Roberta Baden-Powella (22

lutego 1857) i jego żony Olave Baden-Powell (22 lutego 1889). Idea ustanowienia tego

dnia zrodziła się na 4. Międzynarodowej Konferencji Skautek i Przewodniczek

w 1926 roku w Stanach Zjednoczonych. Wybór daty padł na dzień 22 lutego - rocznicę

urodzin założycieli skautingu Roberta Baden-Powella, Naczelnego Skauta Świata i jego

żony Olave Baden-Powell Naczelnej Skautki Świata. Początkowo było to święto

dziewcząt, jednak z czasem również skauci dołączyli do jego obchodów.

Dzień Myśli Braterskiej uświadamia skautom na całym świecie, jak jest ich wielu i

że wszyscy są dla siebie braćmi niezależnie od koloru skóry, narodowości, czy wieku. W

ten dzień harcerze myślą o sobie, składają sobie życzenia, przesyłają kartki, organizują

różne gry terenowe lub spotykają się przy ognisku. Dla niektórych środowisk harcerskich

Dzień Myśli Braterskiej jest okazją do zbiórki pieniędzy, często na cel charytatywny.

Aby dokładnie poznać historię naszej organizacji wyobraźcie sobie, że jesteście

uczestnikami pierwszego obozu, który miał miejsce na wyspie Brownsea. Nie macie

jednak wszystkich potrzebnych przedmiotów, aby ten obóz rozstawić. Żeby je uzyskać

musicie odwiedzić postaci ważne dla scoutingu, które opowiedzą wam swoją historię

oraz dadzą jeden z przedmiotów potrzebnych do rozstawienie obozu. Nie ma jednak

niczego za darmo. Aby dostać dany przedmiot, będziecie musieli odpowiedzieć na

zadane przez daną postać pytanie oraz przynieść rzecz (kartę), która danej osobie jest

potrzebna tzn. dokonać wymiany.

Przed sobą macie planszę, naszą wyspę. Na niej znajdują się pola z obrazkami

potrzebnych wam rzeczy do rozstawienia obozu. Dostaliście również jeden zestaw kart.

Przetnijcie go na pół. Jeden obrazek wklejcie na planszę w odpowiednim miejscu.

Drugim zaś możecie „handlować”. Znajdźcie osobę, która potrzebuje zapałek i da wam w

zamian inny przedmiot. Gdy dostaniecie kolejne zestawy kart zróbcie z nimi to samo

(przetnijcie na pół, jeden przyklejcie na planszę, a jednym „handlujcie”). Macie do

przebycia dziewięć punktów, nie musicie chodzić do niech po kolei.

Powodzenia!

http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99to

http://pl.wikipedia.org/wiki/Przyja%C5%BA%C5%84

http://pl.wikipedia.org/wiki/22_lutego

http://pl.wikipedia.org/wiki/Urodziny

http://pl.wikipedia.org/wiki/Skauting

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sir

http://pl.wikipedia.org/wiki/Robert_Baden-Powell

http://pl.wikipedia.org/wiki/1889

http://pl.wikipedia.org/wiki/1926

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stany_Zjednoczone

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kartka_pocztowa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Harcerska_gra_terenowa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ognisko

- 11 -

ZAŁĄCZNIK NR 2 – Plansza gry

- 12 -

ZAŁĄCZNIK NR 3 – Karty do gry

- 13 -

ZAŁĄCZNIK NR 4 – Opis punktów

PUNKT PIERWSZY – Robert Baden – Powell

Gdy przychodzi patrol po raz pierwszy nie zwracasz uwagi na to, że pytają Cię o to

jaki masz przedmiot (kartę) i czego potrzebujesz w zamian. Prosisz o chwilę ciszy i

opowiadasz swoją historię:

Jestem generał Robert Baden Powell. Urodziłem się 22.II.1857 - baron of Gilwell, byłem

generałem armii brytyjskiej, twórcą skautingu, Naczelnym Skautem Świata. Synem duchownego

anglikańskiego i wnuczki admirała Horacego Nelsona.

W latach 1876 - 1910 byłem w czynnej służbie wojskowej w Indiach, Afganistanie, Afryce

Południowej i Anglii. Pracowałem także w brytyjskim wywiadzie w wielu krajach Europy. W

wojnie przeciw Burom wsławiłem się obroną miasta Mafeking. Od 1903 roku byłem generalnym

inspektorem kawalerii brytyjskiej, a po osiągnięciu wieku emerytalnego zajmowałem się

organizowaniem i szkoleniem armii terytorialnej w Wielkiej Brytanii.

W czasie służby w Indiach, od 1884 roku stosowałem nowe, własne metody szkolenia

żołnierzy, w których znaczną uwagę przywiązywałem do indywidualnego wyszkolenia,

wyrabiania samodzielności i zaradności. Podczas obrony Mafekingu (1899 - 1900), obleganego

przez ponad 7 miesięcy przez Burów, utworzono oddział chłopców do służby pomocniczej

(łącznikowej i wartowniczej). Próba ta uświadomiła mi możliwość powierzenia młodszym

chłopcom odpowiedzialnych zadań pod warunkiem poważnego ich traktowania.

Po powrocie do Wielkiej Brytanii w 1902 roku stwierdziłem, że moją książką “Aids to

scouting” (“Wskazówki do wywiadów”) przeznaczoną dla żołnierzy, interesowała się organizacja

młodzieżowa. W celu lepszego dostosowania myśli zawartych w tej pracy do poziomu dzieci i

młodzieży zorganizowałem w 1907 roku obóz doświadczalny dla chłopców na wyspie

Brownsea. W 1908 roku wydałem klasyczny podręcznik skautingu “Scouting for Boys” (Skauting

dla chłopców). Zainteresowanie, z jakim spotkała się książka, spowodowało, iż w 1910 roku

zrezygnowałem ze służby wojskowej i całkowicie poświęcił skautingowi – w roku tym

organizacja skautowa w Wielkiej Brytanii liczyła 100 000 członków.

Jestem odznaczony wieloma najwyższymi odznaczeniami brytyjskimi i innych krajów, w tym

Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu "Polonia Resituta".

W 1939 roku wyjechałem na leczenie do Kenii, gdzie zmarłem 8 stycznia 1941 roku.

Po opowiedzeniu historii możesz powiedzieć:

Potrzebujesz: Zapałki, bo chcesz rozpalić ognisko.

Posiadasz kartę: scyzoryk

Gdy przyniosą Ci kartę, której potrzebujesz zanim dokonasz wymiany, zadajesz grupie

pytanie, po udzielonej odpowiedzi dokonujesz transakcji.

Pytanie: Jaka idea przyświeca Dniu Myśli Braterskiej?

Pamiętaj, że przy tobie można znajdować się tylko jeden patrol, reszta musi czekać w

kolejce, oddalona tak, by nie podsłuchiwać

PS. Mogą do Ciebie przyjść również patrole, które nie będą znały odpowiedzi na pytanie o

Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Jaki tytuł miała książka napisana przez Roberta

Baden – Powella dla żołnierzy? Odpowiadasz od razu: “Aids to scouting” (“Wskazówki do

wywiadów”).

- 14 -

PUNKT DRUGI – Olave Baden – Powell




Jestem Olave St Clair Baden-Powell, Baronowa Baden-Powell, GBE urodzona jako Olave St

Clair Soames (ur. 22 lutego 1889 w Chesterfield,Wielka Brytania - zm. 19 czerwca 1977) -

żona Roberta Baden-Powella. W 1918 zostałam naczelniczką brytyjskich przewodniczek (skautek).

W 1930 wybrana naczelną przewodniczką (skautką) świata. Byłam trzecią i najmłodszą córką

właściciela browaru i artysty Harolda Soamesa. Wychowywana byłam w domu przez ojca, matkę -

Katharine (z domu Hill) oraz guwernantki. Uprawiałam wiele dyscyplin sportowych, między innymi

tenis, pływanie, piłkę nożną, jazdę na łyżwach i kajakarstwo. Grałam także na skrzypcach. W

styczniu 1912, spotkałam bohatera drugiej wojny burskiej oraz założyciela skautingu, Roberta

Baden-Powella na statku RMSP Arcadian, który był w drodze do Nowego Jorku żeby tam

rozpocząć jeden z "Scouting World Tours". W momencie poznania Roberta Baden-Powella miałam

23 lata. Robert Baden-Powell miał 55 lat. Ciekawostką jest fakt, że obchodziliśmy urodziny tego

samego dnia. Zaręczyliśmy się we wrześniu tego samego roku, powodując medialną sensację. Aby

uniknąć prasy, pobraliśmy się w sekrecie 30 października 1912. "The Scouts and Guides of England"

w prezencie ślubnym kupili nam samochód (wbrew plotkom, nie był to Rolls-Royce prezentowany

w 1929 roku). Zamieszkali w częściowo sfinansowanym przez ojca Olave domu "Pax Hill" niedaleko

Bentley w hrabstwie Hampshire, gdzie żyliśmy od 1918 do 1939 roku.


Potrzebujesz: Scyzoryka, bo chcesz zrobić skuwkę.

Posiadasz kartę: Namiot



Pytanie: Jaki tytuł miała książka napisana przez Roberta Baden – Powella dla żołnierzu?

Jeżeli nie znają odpowiedzi, muszą się cofnąć do danej postaci o której jest pytanie.

Odpowiedź: “Aids to scouting” (“Wskazówki do wywiadów”).




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Jakie dziedziny sportu uprawiała Olave Baden-

Powell? Odpowiadasz od razu: tenis, pływanie, piłkę nożną, jazdę na łyżwach i

kajakarstwo.

- 15 -

PUNKT TRZECI – Andrzej Małkowski




Jestem Andrzej Małkowski. Urodziłem się w rodzinie ziemiańskiej o tradycjach

patriotycznych i żołnierskich. Uczyłem się w Warszawie, Tarnowie, Krakowie i Lwowie, gdzie w

1906 roku w VI Szkole Realnej uzyskałem świadectwo dojrzałości. Byłem współzałożycielem

abstynenckiej organizacji uczniów krakowskich „Młodzież”. W 1908 roku rozpocząłem studia na

Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W kwietniu 1910 roku przeniosłem się na

Uniwersytet Jana Kazimierza, którego nie ukończyłem. Byłem członkiem Zarządu Głównego

„Eleuterii” – federacji związków abstynenckich. Należałem do „Eleusis”, „Zarzewia”, „Sokoła”. W

listopadzie 1909 roku jako elew Armii Polskiej za dwukrotne spóźnienie na zajęcia otrzymałem

jako karę polecenie przetłumaczenia podręcznika twórcy skautingu Roberta Baden-Powella pt.

„Scouting for Boys” („Skauting dla chłopców”). Po zapoznaniu się z jego treścią stałem się

entuzjastą i propagatorem skautingu na ziemiach polskich. Wówczas zlecono mi organizowanie

młodzieży gimnazjalnej w Oddziałach Ćwiczebnych, później przekształconych w Drużyny

Skautowe. W czasie pierwszego kursu skautowego w okresie od 20 marca do 21 maja 1911 r.

omawiałem poszczególne rozdziały przygotowywanego przez siebie podręcznika. W okresie od

kwietnia do lipca 1911 roku ukazywała się arkuszami moja praca „Scouting jako system

wychowania młodzieży” – pierwsza polska książka o skautingu. Wszedłem w skład pierwszej

Komendy Skautowej, następnie Naczelnej Komendy Skautowej we Lwowie. W październiku 1911

roku rozpocząłem wydawanie „Skauta”, który wkrótce zdobył niezwykłą poczytność. Traktowałem

skauting jako nowy styl życia i metodę odrodzenia młodzieży. W marcu 1912 roku wyjechałem

do Londynu w celu zebrania materiału do nowego wydania swej książki. Po powrocie zostałem

odsunięty od pracy w „Skaucie” i Naczelnej Komendzie Skautowej. W 1913 roku zorganizowałem

wycieczkę skautową na III Wszechbrytyjski Zlot Skautów w Birmingham w Anglii. Za zasługi

otrzymałem od Roberta Baden Powella skautowy medal „Za zasługi”. W czerwcu 1913 roku

przeniosłem się do Zakopanego, gdzie wziąłem ślub z Olgą Drahonowską. Rozwijał tam ożywioną

działalność, tworząc silny, niezależny ośrodek harcerski. Wraz z wybuchem wojny wstąpiłem na

krótko do Legionów Polskich. Brałem udział w pierwszych walkach, lecz zależność tych formacji

od zaborcy austriackiego spowodowała jego wystąpienie. W wyniku próby utworzenia

niepodległej Rzeczypospolitej Podhalańskiej musiałem opuścić Zakopane. Udałem się do Anglii, a

potem do Stanów Zjednoczonych, gdzie zakładałem polskie drużyny skautowe wśród emigrantów.

Od września 1915 r. do września 1916 r. pełniłem funkcję skautmistrza związkowego w Związku

Sokołów Polskich w Ameryce. Próbowałem zorganizować z „Sokołów” Legion Polski do walki z

Niemcami. Wobec braku poparcia ze strony władz związku przybyłem do Kanady, gdzie w grudniu

1916 r. wstąpiłem do wojska. W styczniu 1917 roku wraz z grupą „Sokołów” zostałem przyjęty do

Wojskowej Szkoły Piechoty, którą ukończyłem w kwietniu tego samego roku. Następnie służyłem

w armii kanadyjskiej, walczyłem na froncie we Francji. W listopadzie 1918 roku zostałem

przeniesiony do armii gen. Józefa Hallera. Wysłany w misji wojskowej do polskich oddziałów

w Odessie do generała Lucjana Żeligowskiego, zatonąłem w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 r. wraz

ze statkiem, którym płynąłem.


Potrzebujesz: Namiot, bo chcesz udać się na biwak.

Posiadasz kartę: Drewno



http://pl.wikipedia.org/wiki/Warszawa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Tarn%C3%B3w

http://pl.wikipedia.org/wiki/Krak%C3%B3w

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lw%C3%B3w

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lwowski_Uniwersytet_Narodowy_im._Iwana_Franki

http://pl.wikipedia.org/wiki/Eleusis_(organizacja)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Organizacja_M%C5%82odzie%C5%BCy_Niepodleg%C5%82o%C5%9Bciowej_%E2%80%9EZarzewie%E2%80%9D

http://pl.wikipedia.org/wiki/Polskie_Towarzystwo_Gimnastyczne_%E2%80%9ESok%C3%B3%C5%82%E2%80%9D

http://pl.wikipedia.org/wiki/Armia_Polska_(1910-1914)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Robert_Baden-Powell

http://pl.wikipedia.org/wiki/Skauting_dla_ch%C5%82opc%C3%B3w

http://pl.wikipedia.org/wiki/Skauting

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lw%C3%B3w

http://pl.wikipedia.org/wiki/Skaut_(czasopismo)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Londyn

http://pl.wikipedia.org/wiki/Birmingham

http://pl.wikipedia.org/wiki/Anglia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zakopane

http://pl.wikipedia.org/wiki/Olga_Drahonowska-Ma%C5%82kowska

http://pl.wikipedia.org/wiki/I_wojna_%C5%9Bwiatowa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Legiony_Polskie_(1914%E2%80%931918)

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rzeczpospolita_Podhala%C5%84ska&action=edit&redlink=1

http://pl.wikipedia.org/wiki/Anglia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stany_Zjednoczone

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kanada

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Haller

http://pl.wikipedia.org/wiki/Odessa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lucjan_%C5%BBeligowski

- 16 -

Pytanie: Jakie dziedziny sportu uprawiała Olave Baden-Powell?


Odpowiedź: tenis, pływanie, piłkę nożną, jazdę na łyżwach i kajakarstwo.




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Jak umarł Andrzej Małkowski? Odpowiadasz od

razu: zatoną w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 r. wraz ze statkiem, którym płynął.

PUNKT CZWARTY – Olga Małkowska

Gdy przychodzi patrol po raz pierwszy nie zwracasz uwagi na to, że pytają Cię o to jaki

masz przedmiot (kartę) i czego potrzebujesz w zamian. Prosisz o chwilę ciszy i


Jestem Małkowska Olga - z domu Drahonowska (1.19.1888 - 15.1.1979), wychowawczyni,

wybitna działaczka i instruktorka harcerska, harcmistrzyni Rzeczypospolitej . Urodziłam się w

Krzeszowicach w rodzinie pochodzącej z Czech. Już w młodości wykazywałam duże uzdolnienia

artystyczne. W czasie studiów we Lwowie związałam się z "Eleusis", gdzie po raz pierwszy

zetknęłam się z Andrzejem Małkowskim. Aktywnie włączyłam się w przeszczepienie skautingu na

grunt polski. Zostałam drużynową 3 (żeńskiej) Lwowskiej Drużyny Skautowej im. płk Emilii Plater.

Drużyna ta jako pierwsza używała pozdrowienia: "Czuwaj!" Do melodie rewolucyjnej pieśni Na

barykady dostosowałam słowa wiersza Ignacego Kozielewskiego: Wszystko, co nasze... Tekst i

nuty ukazały się jako marsz skautów w lwowskim piśmie "Skaut" w 1912, dając początek hymnowi

ZHP.

Ze względu na chorobę płuc przeniosłam się do Zakopanego, gdzie w czerwcu 1913 wzięłam ślub

z A. Małkowskim. W Zakopanem prowadziłam drużynę skautek. Z chwilą wybuchu 1 wojny

światowej przejęłam kierownictwo skautingu zakopiańskiego. Wobec wykrycia przez władze austr.

gromadzonej przez skautów broni w lutym 1915 opuściliśmy Podtatrze i przedostaliśmy się do

Anglii, a następnie do Stanów Zjednoczonych. W 1918 M. przeniosłam się ponownie do Anglii i do

1921 pracowałam w szkole polonijnej. Po powrocie do kraju byłam przez kilka lat nauczycielką w

Szkole Gospodarstwa Domowego w Zakopanem. Od 1925 organizowałam Harcerską Szkołę Pracy

w Sromowcach Wyżnych w Pieninach, znaną jako "Cisowy Dworek".

W 1924 byłam komendantką obozu harcerek na 1 Zlocie Nar. pod Warszawą. W 1932

przewodniczyłam 7 Światowej Konferencji Skautek na Buczu, w czasie której zostałam wybrana do

Światowego Komitetu Skautek. W czasie 8 Światowej Konferencji Skautek w Szwajcarii w 1934

otrzymałam z ramienia Światowego Komitetu Skautek polecenie przeprowadzenia studiów nad

warunkami pracy żeńskich organizacji skautowych w Austrii, Czechosłowacji i Rumunii. Pod

koniec września 1939 M. przedostałam się na zachód Europy. Byłam członkiem najwyższych władz

ZHP na wychodźstwie, m.in. przewodniczącą Naczelnego Komitetu Harcerskiego, rezydującego w

Wielkiej Brytanii. Pracowałam w polskich placówkach opiekuńczych. Powróciłam do kraju w 1961 i

po krótkim pobycie we Wrocławiu osiadłam w Zakopanem. Oddałam "Cisowy dworek" na ośrodek

dla dzieci.

- 17 -


Potrzebujesz: Drewno, bo chcesz zrobić karmnik.

Posiadasz kartę: Menażka



Pytanie: Jak umarł Andrzej Małkowski?


Odpowiedź: zatoną w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 r. wraz ze statkiem, którym płynął




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Ze względu na jaką chorobę Olga Małkowska

przeniosła się do Zakopanego? Odpowiadasz od razu: chorobę płuc.

PUNKT PIĄTY – Marciniak Florian




Jestem Marciniak Florian (4 V 1915 - 21 II 1944) byłem Instruktorem harc. i wybitnym

działaczem konspiracyjnym w okresie II wojny świat., pierwszym Naczelnikiem Szarych Szeregów.

Urodziłem się w Gorzycach k. Czempina w woj. Poznańskim w rodzinie chłopskiej. Ukończyłem

Państwowe Gimnazjum im. Jana Kantego w Poznaniu, w którym uzyskałem maturę (1934). W 1935

- 38 studiowałem prawo na Uniwersytecie Poznańskim, uzyskując tytuł mgr praw. W 1938 -39

pracowałem jako referent w Banku Związku spółek Zarobkowych w Poznaniu.

Od najwcześniejszych lat należałem do harcerstwa. Byłem drużynowym 21 Poznańskiej Drużyny

Harcerzy oraz pełniłem funkcję kierownika wydz. Młodzieży w Komendzie Chorągwi

Wielkopolskiej Harcerzy. Byłem jednym z najmłodszych harcmistrzów (1938).

Brałem udział w wielu obozach, kursach i zlotach. Latem 1939 przebywałem z wycieczką

we Francji: jednym z ostatnich pociągów wrócił do kraju. Pracowałem w Pogotowiu Harcerzy w

Poznaniu. 8 IX 1939 przybył do Warszawy, gdzie mianowano go komendantem Pogotowia

Harcerzy. 27 XI zostałem powołany na stanowisko Naczelnika Harcerzy.

Byłem twórcą i organizatorem Szarych Szeregów. Stałem zdecydowanie na stanowisku, że

władza ZHP znajduje się w kraju. Od początku okupacji uważałem, że wojna będzie trwała długo i

dlatego należy nastawić się na działalność długofalową, planową, a eliminować zrywy i nie

dopuszczać do improwizacji. Byłem zdecydowanym przeciwnikiem przerostów organizacyjnych,

biurokracji oraz do wprowadzania do prac harcerzy metod wojskowych. Starannie dobierałem i

przygotowywałem kadrę kierowniczą Szarych Szeregów. Umiałem zjednać i podporządkować

sobie osoby znacznie starsze wiekiem i stażem organizacyjnym. Miałem wysoką pozycję w

kierownictwie podziemnego państwa. 6 V 1943 zostałem aresztowany w Warszawie przez

specjalną ekipę gestapo z Poznania. Byłem przesłuchiwany w Alei Szucha. W czasie transportu do

- 18 -

Poznania pod Sochaczewem próbowałem ucieczki. Zostałem ujęty, a następnie osadzony w Forcie

VII w Poznaniu. Zamordowany w obozie Gross - Rosen w dniu przybycia do niego.


Potrzebujesz: Menażki, bo chcesz zjeść obiad

Posiadasz kartę: Mundur



Pytanie: Ze względu na jaką chorobę Olga Małkowska przeniosła się do Zakopanego?


Odpowiedź: chorobę płuc




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Co studiował Marciniak Florian? Odpowiadasz od

razu: prawo

PUNKT SZÓSTY – Aleksander Kamiński




Jestem Aleksander Kamiński ur. 20.01.1903 zm. 15.03.1978 pedagog, wychowawca, wybitny

instruktor, harcmistrz. Przeszedłem wszystkie szczeble harcerskiej kariery. W latach XX-tych byłem

instruktorem w Komendzie Warszawskiej Harcerzy, a w okresie 1928-29 Komendantem Chorągwi

Mazowieckiej. Już wówczas zwracałem uwagę na pracę z dziećmi w wieku 8-11 lat. Od 1928 roku

pisałem felietony do "Płomyka" oraz tygodnika "Iskry", na którego łamach prowadziłem stałą

rubrykę "Na tropie harcerskim". W 1928/29 zacząłem drukować w odcinkach "Na tropie" pierwszą

wersję swej przyszłej książki "Antek Cwaniak". Zamiast baden-powellowskiej tematyki dżungli

wprowadziłem gry i zabawy bliższe polskiemu dziecku. W 1933 roku objąłem kierownictwo szkoły

instruktorskiej dla drużynowych zuchowych w Nierodzimiu k.Skoczowa. Stworzyłem oryginalną

metodę pracy z zuchami, wychowałem kilka pokoleń instruktorów tej specjalności. W 1938 roku

kierowałem 10 os. polską delegacją, która wzięła udział w Międzynarodowej Konferencji Wilczęcej

w Gilwell Park w Wielkiej Brytanii. Na spotkanie to wydano książkę "Zuchy - The Polish Wolf Cubs".

Od listopada 1939 do wybuchu powstania warszawskiego redagowałem "Biuletyn Informacyjny".

Od 1941 roku byłem szefem Biura Informacji i Propagandy Okręgu Stołecznego AK; kierowałem

małym sabotażem; byłem komendantem organizacji Wawer. Po wojnie włączyłem się aktywnie

do odbudowy Związku. W 1947 otrzymałem tyt. dr. filozofii na podstawie rozprawy "Metoda

harcerska w wychowaniu i nauczaniu szkolnym". Rozpocząłem pracę na Uniwersytecie Łódzkim.

W grudniu 1956 roku zaprosiłem grono wybitnych instruktorów, którzy włączyli się następnie w

obrady Łódzkiego Zjazdu Działaczy Harcerskich. Moje ważniejsze książki to: "Antek Cwaniak",

"Kamienie na szaniec", "Zośka i Parasol", "Andrzej Małkowski".

- 19 -


Potrzebujesz: Munduru

Posiadasz kartę: Siekiera



Pytanie: Co studiował Marciniak Florian?


Odpowiedź: prawo




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Z jakiej chorągwi pochodził Aleksander Kamiński?

Odpowiadasz od razy: Chorągwi Mazowieckiej

PUNKT SIÓDMY – św. Jerzy




Jestem św. Jerzy. Jestem patronem archidiecezji białostockiej. Jestem również patronem

Anglii, Bośni, Litwy, Szwecji, Niemiec, Ferrary, Neapolu, archidiecezji wileńskiej, pińskiej i innych.

Patronuję różnym rzemiosłom wojennym, harcerzom, skautom oraz licznym orderom,

chroni przed epidemiami i ukąszeniami. Byłem męczennikiem, z czasów prześladowań za

rzymskiego cesarza Dioklecjana (284 - 305). Pochodzę z Kapadocji, a śmierć poniosłem w

palestyńskiej Liddzie. Byłem żołnierzem, nawet wyższym oficerem armii rzymskiej. Za zdarcie anty

chrześcijańskiego edyktu Dioklecjana z murów Nikomedii byłem okrutnie torturowany i

zamęczony.


Potrzebujesz: Siekiery, chcesz porąbać drewno na opał

Posiadasz kartę: konserwa



Pytanie: Z jakiej chorągwi pochodził Aleksander Kamiński?


Odpowiedź: Chorągwi Mazowieckiej

- 20 -




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: Patronem której archidiecezji jest św. Jerzy?

Odpowiadasz od razu: Białostockiej.

PUNKT ÓSMY – hm. Wiesław Maślanka




Jestem hm. Wiesław Maślanka. Urodziłem się 10 czerwca 1964 r. w Tarnowie i tam

mieszkałem do zakończenia szkoły średniej. Do ZHP wstąpiłem w roku 1975. W roku 1980

ukończyłem kurs instruktorski w Szczepie im. Mikołaja Kopernika przy III Liceum

Ogólnokształcącym. Byłem drużynowym 11 DSth, współzałożycielem Kręgu im. A. Małkowskiego

w Tarnowie, przedstawicielem Chorągwi Tarnowskiej w Radzie Harcerzy Starszych. W roku 1983

rozpocząłem studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie podjąłem

współpracę z Wydziałem Starszoharcerskim GK ZHP, a także z prasą młodzieżową (m.in. z

tygodnikiem "Na przełaj"). Byłem organizatorem wielu ogólnopolskich przedsięwzięć, takich jak

Operacja Bieszczady, Operacja Frombork 1001, Polowe Zbiórki Harcerzy Starszych;

współorganizowałem Młodzieżowy Turniej Wiedzy Filozoficznej; byłem zastępcą kierownika

organizacyjnego Komitetu Głównego Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym. Po

ukończeniu studiów w roku1988 r. zostałem komendantem Szkoły Harcerstwa Starszego w

"Perkozie", odpowiadając za szkolenie instruktorów starszoharcerskich, rozwój metodyki,

inicjatywy programowe, współpracę z ośrodkami naukowymi, redagowanie prasy tematycznej,

jak również administrowanie obiektem, budżet, zarządzanie zasobami ludzkimi i materialnymi.

Od stycznia 1991 r. do listopada 2000 r. pełniłem funkcję zastępcy naczelnika ZHP. Byłem

odpowiedzialny za majątek i finanse, relacje zewnętrzne oraz nadzorowanie działalności struktur

statutowych. W tym czasie byłem również, m.in.: dyrektorem stacji radiowej "Rozgłośnia

Harcerska", członkiem zarządu firm radiowych, producenckich RH Contact Polski sp. z o.o. i

Radiostacja sp. z o.o. (z udziałem kapitału zagranicznego). Ukończyłem też kursy z zakresu

rachunkowości, zarządzania personelem, planowania strategicznego, w tym na temat udziału

NGO's w reagowaniu na stany nadzwyczajne (kurs finansowany przez USAID w USA - 1998). 18

listopada 2000 wybrany zostałem przez Radę Naczelną na naczelnika ZHP.


Potrzebujesz: Konserwy, bo jesteś głodny.

Posiadasz kartę: śpiewnik



Pytanie: Patronem której archidiecezji jest św. Jerzy?


Odpowiedź: Białostockiej

- 21 -




Tobie u innej postaci, pytanie to brzmi: W którym roku druh Maślanka został wybrany na

Naczelnika ZHP? Odpowiadasz od razu: 2000r.

PUNKT DZIEWIĄTY – Stanisław Broniewski „Orsza”




Jestem Stanisław Broniewski, urodziłem się w 1915 r. w Warszawie. W 1928 r. wstąpiłem do

3 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. ks. J. Poniatowskiego. We wrześniu 1939 roku

współorganizowałem Pogotowie Harcerzy w Warszawie. Podczas II wojny światowej w Szarych

Szeregach: w 1941 roku byłem komendantem Okręgu Południowego w Chorągwi Warszawskiej i

Obwodu Południowego organizacji Wawer, w latach 1941 - 1943 komendantem Chorągwi

Warszawskiej, w 1943 roku komendantem Grup Szturmowych w Warszawie, a po aresztowaniu

Floriana Marciniaka zostałem naczelnikiem Szarych Szeregów. Dowodziłem Akcją pod Arsenałem.

Brałem udział w Powstaniu Warszawskim, po którym trafił do obozu jenieckiego w Bergen-Belsen.

W 1945 roku byłem komendantem Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech Po powrocie do

kraju w 1946 roku pracowałem m.in. w: Centralnym, Urzędzie Planowania, Radzie Ekonomicznej

przy Radzie Ministrów, Instytucie Kształtowania Środowiska.

W 1989 r. zostałem przewodniczącym Krajowego Komitetu Odrodzenia ZHP. W latach

dziewięćdziesiątych działałem na rzecz zjednoczenia Polskiego Harcerstwa.

Byłem przewodniczącym Rady Pamięci Walk i Męczeństwa. Byłem Kanclerzem Kapituły

Orderu Orła Białego i członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. Odznaczony m.in.:

Krzyżem Orła Białego, Srebrnym Krzyżem "Virtuti Militari", Krzyżem za Zasługi dla ZHP z Rozetą i

Mieczami Ostatnio pełniłem funkcję honorowego przewodniczącego Stowarzyszenia Szarych

Szeregów. Napisałem ponad 200 prac z historii II wojny światowej, jestem autorem książek, m.in.:

"Całym Życiem. Szare Szeregi w relacji naczelnika" (1983), "Florian Marciniak. Naczelnik Szarych

Szeregów" (1988). Zmarłem po długiej chorobie 30 grudnia 2000 r. w Wesołej pod Warszawą w

wieku 85 lat.


Potrzebujesz: Śpiewnika

Posiadasz kartę: gitara



Pytanie: W którym roku druh Maślanka został wybrany na Naczelnika ZHP?


Odpowiedź: 2000 r.



- 22 -

Autorki: phm. Magdalena Duszyńska, hm. Iga Mąkowska

Przyjęcie urodzinowe

CELE:

zapoznanie harcerzy z ideą Dnia Myśli Braterskiej świętowanie urodzin Olave i Roberta Baden-Powell przybliżenie znanych postaci z historii harcerstwa i skautingu ukazanie wartości przyjaźni i braterstwa

MIEJSCE: harcówka

DATA: 17.02.2007r.

CZAS TRWANIA: 125 min

MATERIAŁY: świeczki (podgrzewacze), świeczki do tortu, zapałki, nóż, teksty pięciu

opowiadań, aparat, nagrody - statuetki, transparent (taśma) na rozpoczęcie wybiegu,

jedzenie – słodycze, prezent urodzinowy, teksty piosenek przed i po jedzeniu, pocztówki

od skautów, przebranie listonosza (torba, logo Poczty Polskiej, granatowa kamizelka), 40

kartek A4, 30długopisów, cytaty (rączki laleczek), taśma dwustronna, 3 prezenty

urodzinowe dla jubilatów, magnesy, balony, serwetki, gitara

PRZEBIEG:

1. Rozpoczęcie zbiórki -15min

przywitanie zostawienie ubrań i słodyczy czas na przebranie się w przydzielone wcześniej postacie znane z historii

harcerstwa i skautingu „Spotkanie po latach” -rozmowy towarzyskie wśród uczestników (prowadzące w

tym czasie przygotowują przyjęcie urodzinowe i ustawiają drogę ze świeczek) uroczyste przybycie i powitanie Państwa Baden-Powell i Państwa Małkowskich

2. Pięć opowiadań -15min

Na drodze, którą wyznaczają świeczki, stoi pięć osób, które mają tekst jednego z pięciu

opowiadań (załącznik 1). Każdy zastęp po kolei schodzi z górnego korytarza i kieruje się

drogą ustawioną ze świeczek. Gdy napotkają jedną z osób zatrzymują się i wysłuchują

opowiadania. Wszyscy zbierają się na końcu drogi.

3. Piosenka „Ramię pręż” -5min

Harcerze siadają i przy akompaniamencie gitary śpiewają znaną piosenkę „Ramię pręż”.

Jedna z prowadzących przygotowuje w tym czasie „wybieg” na następne zajęcia,

ograniczając odpowiednie pole papierem toaletowym.

4. Prezentacje postaci -25min

Następuje prezentacja harcerzy przebranych za postacie z historii skautingu i harcerstwa.

Harcerze po kolei przechodzą po „wybiegu” prezentując swoje przebranie, a następnie

podchodzą do stolika, przy którym siedzi komisja, i krótko się przedstawiają. Komisja

- 23 -

składa się z Roberta i Olave Baden-Powell oraz Andrzeja i Olgi Małkowskich. Prezentację

prowadzi i zaprasza na wybieg jedna z prowadzących przebrana za była naczelnik ZHP

hm Teresę Hernik. Po zaprezentowaniu wszystkich komisja ma 20 sekund na naradę,

komu za najlepsze przebranie i prezentację przyznać nagrodę. Nagrodą za pierwsze

miejsce jest zdobycie statuetki Roberta Baden-Powella, drugie miejsce -statuetka

Andrzeja Małkowskiego, a za trzecie miejsce wspólne pamiątkowe zdjęcie.

5. Przyjęcie urodzinowe -20min

Harcerze po kolei wchodzą do harcówki. Jako ostatni wchodzą Państwo Baden-Powell,

dla których to przyjęcie zostanie wydane z okazji rocznicy ich urodzin. Wszyscy śpiewają

harcerskie „Sto lat” jubilatom. Po zgaszeniu świeczek następuje pokrojenie tortu (ciasta).

Kiedy każdy otrzyma porcję, harcerz przebrany za ks. Kazimierza Lutosławskiego w ciszy

„odmawia modlitwę”, a następnie wszyscy śpiewają piosenkę przed jedzeniem, której

tekst przyczepiony jest na widocznych drzwiach. Później jest kilkanaście minut na słodki

poczęstunek. W między czasie prowadzące wręczają Robertowi i Olave Baden-Powell

prezent urodzinowy: zdjęcia granych przez nich postaci, ale z twarzami harcerzy.

6. Piosenka „Hej przyjaciele” -5min

Harcerze przy akompaniamencie gitary śpiewają znaną piosenkę „Hej przyjaciele”.

7. Co o mnie powie laleczka? -20min

Każdy otrzymuje kartkę A4 i składa ją wzdłuż na pół, a następnie wydziera z niej laleczkę

kształt, który po rozłożeniu będzie przypominał laleczkę mającą głowę, sukienkę i nogi.

Po rozłożeniu należy podpisać ją na głowie swoim imieniem. Kiedy wszyscy wykonają

swoje laleczki, harcerze po kilka osób podchodzą do tablicy, na której wywieszone są

karteczki w kształcie rączek pasujących do laleczek z cytatami o przyjaźni (załącznik 2).

Uczestnicy wybierają sobie jeden i przyklejają na laleczkę. Laleczki krążą wśród

uczestników na znak prowadzącej przesuwając się o jedną osobę w prawo. W każdej

kolejce zadaniem harcerzy jest napisanie czegoś miłego właścicielowi kartki np. za co

chcemy podziękować, a co kogoś lubimy itp. Kiedy karteczki wrócą do właścicieli, jest

chwila na zapoznanie się z wpisami.

8. Apel –10min

Wszyscy wychodzą na korytarz, gdzie odbywa się apel. Po apelu jubilatom są składane

życzenia, śpiewane „Sto lat” i wręczane prezenty.

9. Zawiązanie kręgu -10min

Harcerze wiążą braterski krąg. Przed przekazaniem iskierki prowadzące wchodzą do

środka i na zmianę czytają po jednym fragmencie „Modlitwy na Dzień Myśli Braterskiej” z

„Księgi Jaszczurki” (załącznik 3).

- 24 -

ZAŁACZNIK 1: Teksty opowiadań

OPOWIADANIE PIERWSZE

Z Dniem Myśli Braterskiej wiąże się nie tyle ciekawa, co dość zabawna historia. Pod

koniec życia Roberta Baden – Powella jego organizacja liczyła już kilka milionów

młodych ludzi. Większość z nich chciała złożyć swojemu wodzowi urodzinowe życzenia i

wysyłała do Anglii pocztówkę. W 1926 tych pocztówek, zaadresowanych do Olave i

Roberta zostało przysłanych aż 15 ton! Wtedy właśnie lord Robert, znany ze swojego

poczucia humoru, wraz z żoną wpadł na ciekawy pomysł. Poprosił wszystkich skautów

świata, żeby z okazji jego urodzin nie przysyłali życzeń do niego samego i jego żony, ale

aby pocztówki te były wysyłane do wszystkich innych zaprzyjaźnionych skautów. Tym

samym została zapoczątkowana tradycja wysyłania sobie życzeń na kartkach z okazji

Dnia Myśli Braterskiej. Od tego czasu urodziny lorda Baden - Powella i jego żony Olave

zostały okrzyknięte przez skautów Dniem Założycieli i wszyscy zaczęli przesyłać między

sobą życzenia w ten dzień według zamysłu Baden - Powella.

OPOWIADANIE DRUGIE

W odległej przeszłości żył raz bogaty i młody polityk, który wyruszył w podróż w dyplomatycznej misji. Przekraczając wieczorem rzekę, usłyszał słodkie tony lutni. Sam był zapalonym muzykiem, ujął więc swój własny instrument i po krótkich poszukiwaniach odnalazł pasterza siedzącego na kamieniach starych ruin. W owych czasach arystokrata nie nawiązywał znajomości z człowiekiem z plebsu, ale między tymi dwoma narodziła się przyjaźń poprzez ich muzykę. Wspólna gra płynęła gładko i naturalnie, jak nurt rzeki. Raz do roku ambasador i pastuch odnawiali swoją przyjaźń. Choć w ciągu całego roku grywali z innymi ludźmi, każdy z osobna twierdził, że tylko w przyjacielu odnalazł partnera doskonale go uzupełniającego. Ambasador długo usiłował wydobyć swojego przyjaciela z nędzy, ale ten zawzięcie odmawiał. Nie chciał plamić przyjaźni pieniędzmi. Wiele lat później posiwiały ambasador udał się na miejsce spotkania, lecz nie znalazł swego przyjaciela. Próbował grać samotnie, lecz melodia brzmiała smętnie i cicho. Wreszcie nadszedł ktoś z wiadomością, ze pasterz zmarł. Nowina pogrążyła ambasadora w depresji. Dręczyła go świadomość, ze mógł pomoc przyjacielowi, a jednocześnie doceniał zastrzeżenia tamtego. W smutku i rozpaczy ambasador połamał swą lutnię. „Gdy odszedł mój przyjaciel, dla kogo mam teraz grać?” Prawdziwa przyjaźń to rzadko spotykana harmonia.

OPOWIADANIE TRZECIE

Znowu się zbliża Dzień Myśli Braterskiej i zastanawiam się, jak wiele z was, skautek, pamięta, co znaczy i czym jest ta data. Większość z was wie zapewne, że upamiętnia ona urodziny założyciela skautingu i moje. W tym dniu wszystkie skautki na całym świecie powinny myśleć głęboko i z wdzięcznością o tym, czym jest dla nas nasz Ruch, oraz powinny zrobić coś, co pomoże wypełnić jego misję. Nasze skrzydlate myśli przelatują od jednego kraju do drugiego, daleko, daleko, ponad siedmioma morzami. Wraz z powiększaniem się naszych szeregów, uczucie przyjaźni rozszerza się. W pełnym kłopotów świecie, w którym dzisiaj żyjemy, nasze myśli dobrej woli maja nieoceniona wartość. OPOWIADANIE CZWARTE Na pewno mamy wciąż, z kim dzielić się chlebem. W każdym widzimy bliźniego. Bliźni to każdy człowiek. W obliczu nakazu miłości stojącego obok przykazania braterstwa,

- 25 -

wszyscy są różni. Ale czy jesteśmy pewni, ze niektórzy w naszych oczach nie pozostają „równiejsi” lub „mniej równi?” Czy nie dręczy nas w odniesieniu do kogoś bakcyl lekceważenia, niechęci, nieżyczliwości i wrogości?

OPOWIADANIE PIĄTE „Nie płacz, że przyjaciel odszedł, bo zapomniałeś zamknąć okno; oddalił się przyjaciel, lecz została przyjaźń; teraz dopiero możesz odkryć, że przyjaźń należy do natury ducha nie posiadania. Przyjaźń jest darem, do którego dojrzewamy każdego dnia, dlatego dopuszcza powroty;

ważne, aby za kimś, kto odszedł, nie zamykać okna, ale posadzić kwiaty jako wyraz wiary

w jego powrót

ZAŁACZNIK 2: Cytaty do wyboru

Przyjaźń jest największym darem, jaki mądrość może ofiarować, aby uczynić całe życie szczęśliwym.

Nawet cień przyjaciela wystarczy, aby uczynić człowieka szczęśliwym.

Jeśli jakaś dłoń ma swoje miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń.

Przyjaźń to najpiękniejsza rzecz, jaką człowiek może zaproponować drugiemu człowiekowi. Bezinteresownie.

Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twego smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość.

Przyjaciel - ktoś, przed kim można głośno myśleć.

Wykreślić ze świata przyjaźń... to jakby zgasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie.

Przyjaźń z całym światem zaczyna się od przyjaźni z najbliższym otoczeniem.

Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz. "W świecie pełnym niepewności i niepokoju nasz Ruch błyszczy jak złoty łańcuch na ciemnym tle..."

"Posłannictwem moim jest rozprzestrzenianie przyjaźni i braterstwa na całym świecie"

"Przez braterstwo skautów do braterstwa narodów - oto dewiza poczynań skautowych"

„Braterstwo jest tym, co wyróżnia człowieka, zwierzęta znają tylko miłość. Żeby znaleźć braci muszę odwołać się do człowieka”

Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?

Amicus certus in re incerta cernitur. Przyjaciela pewnego poznaje się w sytuacji niepewnej. Kto szuka przyjaciela bez wad, pozostanie bez przyjaciela.

Przyjaźń powiększa szczęście i pomniejsza nieszczęście, podwajając naszą radość i dzieląc na pół smutek.

Jeden przyjaciel w życiu to dużo, dwoje to luksus, a troje to prawie niemożliwe.

- 26 -

Szczęście to jest inne określenie radości i zadowolenia. Inne imię przyjaźni.

"Szukajcie przyjaciół Rozszerzajcie pokój i przyjaźń na świecie"

Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.

Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, gdy nasze skrzydła zapomniały jak latać.

Friends are angels who lift us to our feet when our wings have trouble remembering how to fly.

You are responsible, forever, for what you have tamed.

Dzięki przyjaźni staję się spokojniejszy, dzięki spokojowi bardziej przyjazny

Trzeba wielu lat by znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila by go stracić.

Kiedy odchodzi przyjaciel, coś we mnie umiera.

Whenever a friend succeeds, a little something in me dies.

Przyjaciel to ktoś, kto daje Ci totalną swobodę bycia sobą.

Czym sen dla ciała, tym przyjaźń dla ducha - odświeża siły.

ZAŁACZNIK 3: Modlitwa na Dzień Myśli Braterskiej

O Boże, oto dzień, w którym myślimy jedne o drugich, od jednego kraju do

drugiego, poprzez granice i kontynenty.

Jesteśmy liczne, bardzo liczne i jesteśmy silne… Uczyń nas jeszcze silniejszymi i

liczniejszymi, uczciwszymi i zdecydowanymi pracować dla Ciebie na tym świecie, który

jest Twoim.

Uczyń, żeby mundur, który nosimy, nie był ubraniem wkładanym z

przyzwyczajenia lub dla wygody, ale przypominał nam, kim jesteśmy i kim chcemy być…

Uczyń, aby Prawo, któremu przyrzekłyśmy być posłuszne, nie ograniczało się tylko

do słów, ale było wysiłkiem naszego życia, programem naszych dni.

Uczyń, aby przyrzeczenie pomagało nam każdego ranka, kiedy idziemy naprzeciw

nowego dnia i było siłą każdego wieczoru, kiedy zmęczone wykonaną pracą, szczęśliwe

lub smutne, przyjmujemy odpoczynek nocy.

Oto dzień, w którym myślimy jedne o drugich, od jednego kraju do drugiego,

poprzez granice i kontynenty.

Jesteśmy liczne i jesteśmy silne, uczyń nas jeszcze silniejszymi i liczniejszymi,

uczciwszymi i zdecydowanymi pracować dla Ciebie na tym świecie, który jest Twoim.

- 27 -

Autor: phm. Paulina Bakier

W poszukiwaniu przyjaźni – podróż Małego Księcia

CELE:

- poznawczy: zapoznanie uczestników z sylwetką bohatera książki „Mały Książę” - kształceniowy: kształtowanie umiejętności pracy w grupie - wychowawczy: ukazanie wartości prawdziwej przyjaźni ZAMIERZENIA: Harcerze starsi po zbiórce będą….

- znali postać „Małego Księcia”

- potrafili pracować w grupie

- wiedzieli, jaka jest wartość prawdziwej przyjaźni

UCZESTNICY: Harcerze starsi (w zależności od potrzeb drużyny)

MIEJSCE: osiedle miasta

CZAS: 90 min PRZEBIEG:

Lp. Temat Przebieg Materiały Czas

1 Powitanie Prowadzący wita uczestników na zbiórce według obrzędowości drużyny. Następnie czyta im wstęp do gry. (Zał.1).

Wydrukowany wstęp do gry

10 min

2

Punkt 1 –planeta Małego Księcia

Punktowy wita uczestników na punkcie i przedstawia uczestnikom opis Planety Małego Księcia (Zał. 2.) Następnie tłumaczy uczestnikom na czym będzie polegało ich zadanie. W około punktu są rozłożone materiały, z których uczestnicy będą budować planetę Małego Księcia. Na początku będą musieli je znaleźć z utrudnieniami: Jedna osoba będzie miała zawiązane oczy, druga nie będzie mogła mówić, dwie osoby z patrolu będą „związane razem za ręce”, kolejna osoba będzie miała związane nogi itp. (w zależności od ilości osób w patrolu kilka osób może mieć takie same utrudnienia) Kiedy uznają, że mają wszystkie materiały zaczynają budować. Kiedy będą mieli już planetę. Otrzymują od punktowego różę. Którą będą się opiekować do końca gry.

Róże (sztuk w zależności od ilości patroli),

arkusze szarego papieru (w

zależności od potrzeb),

nożyczki, taśma przeźroczysta, kolorowe kartki (wg. Uznania)

15 min

- 28 -

3 Planeta Króla

Na punkcie po zameldowaniu się, patrol słyszy fragment (zał. 3) o planecie króla. Następnie patrol otrzymuje zaszyfrowany list „Od Króla” (zał. 4) w liście będzie zadanie do wykonania i zagadka. Jeżeli patrol rozwiąże zagadkę otrzyma materiały do zadania – puzzle (zał. 5)

Puzzle, list od króla, fragment

książki, 15 min

4 Planeta Pijaka

Na punkcie po zameldowaniu się, patrol słyszy fragment (zał. 6) o planecie pijaka. Zadaniem patrolu będzie zbudowanie ze słomek do napoju i taśmy klejącej wieży możliwie jak najwyższej tak żeby się utrzymała przez minutę. Następnie otrzymują owoce do wykonania wspólnie sałatki owocowej.

Duże opakowanie

słomek, taśma klejąca, owoce

15 min

5 Planeta

Latarnika

Na punkcie po zameldowaniu się, patrol słyszy fragment (zał. 7) o planecie Latarnika. Szalone dyktando. Zadaniem patrolu będzie przepisanie z arkuszu szarego papieru Inwokacji (zał. 8) z „Pana Tadeusza”. Tekst zapisany na arkuszu szarego papieru oddalony od uczestników o ok. 10 m. Uczestnicy ustawiają się w rzędzie, pierwsza osoba podbiega do planszy z tekstem zapamiętuje jedno słowo, które dyktuje osobie na końcu rzędu. Każdy z patrolu powtarza te czynności aż zostanie przepisany tekst. Na koniec wykonanego zadania punktowy może wyjaśnić jaki związek ma „Pan Tadeusz” z Latarnikiem i zachęcić do lektury noweli „Latarnik” Henryka Sienkiewicza.

Plakat z przepisaną

inwokacją, kartka A4 (ilość zależy od ilości patroli), długopis x1. Opis

planety

15 min

6 Zakończeni

e gry

Uczestnicy zbierają się w harcówce/ schronie i słuchają ostatniego fragmentu książki (zał. 9). Następnie prowadzący rozdaje uczestnikom różnokolorowe kartki. Ich zadaniem będzie wycięcie z kartek kształtu, który kojarzy im się z BRATERSTWEM. Zadanie jest o tyle trudne, że mogą wyrzucić jak najmniejszą część odciętej kartki. Następnie proszą kolegę, aby przykleił mu tą kartkę na plecy.

Kolorowe kartki (po jednej dla

każdego uczestnika)

15 min

7 Ulubiony

cytat

Zadaniem uczestników i prowadzących będzie przypomnienie sobie ulubionego cytatu, fragmentu książki, którą ostatnio przeczytali. Kiedy wszyscy się będą zastanawiać uczestnicy siedzą w kole i przy dźwięku gitary śpiewają piosenki harcerskie. Jak ktoś sobie coś przypomni, co chciałby napisać drugiej osobie, wstaje podchodzi do kolegi i pisze. Na wykonanie zadania jest 15 min.

Gitara, długopis dla każdego uczestnika

15 min

8 Zakończeni

e zbiórki

Uczestnicy i prowadzący, zawiązują krąg, odśpiewują bratnie słowo, puszczona jest iskierka. Prowadzący dziękuje wszystkim za udział. Następuje rozwiązanie kręgu. Wszyscy się rozchodzą.

5 min

- 29 -

ZAŁĄCZNIK 1: Kochani!

Witam Was serdecznie na zbiórce. Jest to wyjątkowa zbiórka, ponieważ zebraliśmy się, żeby

świętować urodziny założyciela Scoutingu. Ale nie tylko, spotkaliśmy się zrobić coś razem, spędzić

wspólnie czas i przypomnieć sobie co tak naprawdę łączy naszą drużynę. Podczas tej zbiórki,

chciałabym (chciałbym), przypomnieć Wam postać niezwykłej osoby – „Małego Księcia”, który

przemierzał świat w poszukiwaniu prawdziwej przyjaźni. Być może dla większości z Was to nudna

postać ze szkolnej lektury. Jednak spróbujcie dziś spojrzeć na niego z innej perspektywy. Spojrzeć

na osobę, od której możemy uczyć się braterstwa. Teraz zostaniecie podzieleni na patrole, w

których będziecie razem współpracować. Pozwoli to Wam wykonać wszystkie zadania.

Pamiętajcie, że każdy powinien angażować się w to co robicie, tylko w ten sposób uda wam się

zaliczyć dane wyzwanie.

ZAŁĄCZNIK 2: W rezultacie znajdowały się tam dobre nasiona roślin pożytecznych i złe nasiona zielsk. Ale ziarna

są niewidoczne. Śpią sobie skrycie w ziemi aż do chwili, kiedy któremuś z nich przyjdzie ochota

obudzić się. Wypuszcza wtedy cudowny, bezbronny pęd, który najpierw nieśmiało wyciąga się ku

słońcu. Jeżeli jest to pęd rzodkiewki albo róży, można mu pozwolić rosnąć, jak chce. Ale jeżeli jest

to zielsko, trzeba wyrwać je jak najszybciej, gdy tylko się je rozpozna. Otóż na planecie Małego

Księcia były ziarna straszliwe. Ziarna baobabu. Zakażony był nimi cały grunt. A kiedy baobab

wyrośnie, to na wyrwanie jest za późno i nigdy już nie można się go pozbyć. Zajmie całą planetę.

Przeorze ją korzeniami. A jeżeli planeta jest mała, a baobabów jest dużo, to one ją rozsadzają.

- Jest to kwestia dyscypliny - powiedział mi później Mały Książę. - Rano, po umyciu się, trzeba

robić bardzo dokładną toaletę planety. Trzeba się zmusić do regularnego wyrywania baobabów, i

to natychmiast po odróżnieniu ich od krzewów róży, do których są w młodości bardzo podobne.

Jest to praca bardzo nudna, lecz bardzo łatwa ... (…)

Na planecie Małego Księcia kwiaty były zawsze bardzo skromne, o pojedynczej koronie płatków,

nie zajmujące miejsca i nie przeszkadzające nikomu. Pojawiały się któregoś ranka wśród traw i

więdły wieczorem. Krzak róży wykiełkował w ciągu dnia z ziarna przyniesionego nie wiadomo

skąd i Mały Książę z uwagą śledził ten pęd, zupełnie niepodobny do innych pędów. Mógł to być

nowy gatunek baobabu. Lecz krzak szybko przestał rosnąć i zaczął się formować kwiat. Mały

Książę, który śledził pojawienie olbrzymiego pąka, wyczuwał, iż wykwitnie z niego jakieś cudowne

zjawisko, lecz róża schowana w swoim zielonym domku przygotowywała się powoli. Starannie

dobierała barw. Ubierała się wolno, dopasowywała płatki jeden do drugiego. Nie chciała

rozkwitnąć pognieciona jak maki. Pragnęła zjawić się w pełnym blasku swojej piękności. O, tak!

Była wielką zalotnicą. Jej tajemnicze strojenie trwało wiele dni. Aż pewnego poranka - dokładnie o

wschodzie słońca - ukazała się.

I oto ona - która tyle trudu włożyła w swój staranny wygląd- powiedziała ziewając:

- Ach, dopiero się obudziłam... Przepraszam bardzo... Jestem jeszcze nie uczesana.

(…) Miał dwa czynne wulkany.

ZAŁĄCZNIK 3: Planeta Małego Księcia krążyła w okolicy planetek 325, 326, 327, 328, 329, 330. Zaczął więc od

zwiedzania tych planet, aby znaleźć sobie zajęcie i czegoś się nauczyć.

Pierwszą zamieszkiwał Król. Ubrany w purpurę i gronostaje, siedział na tronie bardzo skromny, lecz

majestatyczny.

- Oto poddany! - krzyknął Król, gdy zobaczył Małego Księcia.

Mały Książę spytał:

- Widzisz mnie przecież po raz pierwszy, w jaki więc sposób mogłeś mnie rozpoznać?

- 30 -

Nie wiedział, że dla królów świat jest bardzo prosty. Wszyscy ludzie są poddanymi.

- Zbliż się, abym cię widział lepiej - powiedział Król, bardzo dumny, że nareszcie może nad kimś

panować.

Mały Książę poszukał wzrokiem miejsca, gdzie by mógł usiąść, lecz cała planeta zajęta była przez wspaniały płaszcz gronostajowy. Stał więc nadal, a ponieważ był zmęczony podróżą, ziewnął. (…) - Czy mogę usiąść? - spytał skromnie Mały Książę. - Rozkazuję ci siąść - powiedział Król, podciągając majestatycznie jedną połę gronostajowego płaszcza. Mały Książę był zdziwiony. Planeta była maleńka. Nad kim Król mógł panować? - Najjaśniejszy panie - powiedział - proszę mi wybaczyć moje pytania... - Rozkazuję ci pytać - pospiesznie powiedział Król. - Najjaśniejszy panie, kim najjaśniejszy pan rządzi? - Wszystkim - z wielką prostotą odpowiedział Król. - Wszystkim? Król dyskretnym ruchem wskazał swoją planetę, inne planety i gwiazdy. - Tym wszystkim? - spytał Mały Książę. - Tym wszystkim - odpowiedział Król, ponieważ był to monarcha nie tylko absolutny, ale i uniwersalny. - I gwiazdy najjaśniejszego pana słuchają? - Oczywiście - odrzekł Król. - Słuchają natychmiast. Nie znoszę nieposłuszeństwa. (…) - Jeżeli Wasza Królewska Mość chce, aby rozkazy były wykonywane natychmiast, proszę mi dać rozsądny rozkaz. Niech mi na przykład Wasza Królewska Mość rozkaże odejść stąd przed upływem jednej minuty. Zdaje mi się, że okoliczności są sprzyjające... Ponieważ Król nie odpowiedział, Mały Książę po chwili wahania wyruszył w drogę, wzdychając z ulgą. - Mianuję cię moim ambasadorem! - wykrzyknął jeszcze Król. Był bardzo pewny siebie. "Dorośli są bardzo dziwni! - mówił sobie Mały Książę.

ZAŁĄCZNIK 4: Witam Was Drodzy Poddani! Mam dla was małą zagadkę do wykonania, jeżeli ją rozwiążecie zdobędziecie elementy, które pozwolą Wam wykonać to Zadanie. Zadanie Einsteina Legenda mówi, że zadanie to zostało wymyślone przez Einsteina. Według niego 98% populacji nie jest w stanie go rozwiązać... 5 ludzi zamieszkuje 5 domów (domy stoją w linii obok siebie, patrzymy na nie tak jak byśmy stali przed nimi) w 5 rożnych kolorach. Wszyscy pala papierosy 5 rożnych marek i pija 5 rożnych napojów. Hodują zwierzęta 5 rożnych rodzajów. Norweg zamieszkuje pierwszy dom Anglik mieszka w czerwonym domu Zielony dom znajduje się po lewej stronie domu białego Duńczyk pije herbatę Palacz Rothmansow mieszka obok hodowcy kotów Mieszkaniec żółtego domu pali Dunhille Niemiec pali Marlboro Mieszkaniec środkowego domu pija mleko Palacz Rothmansow ma sąsiada, który pija wodę Palacz Pall Malli hoduje ptaki Szwed hoduje psy Norweg mieszka obok niebieskiego domu Hodowca koni mieszka obok żółtego domu Palacz Philip Morrisow pije piwo W zielonym domu pija się kawę Jeżeli zagadka jest rozwiązana, otrzymujecie puzzle z moim portretem do ułożenia. Powodzenia ;)

- 31 -

Tekst zaszyfrowany: Wktgm Wgs Eypezr Opeegnk! Mgm eug wgs mgłą zgageię ep wripngnkg, jdżduk ją ypzwkążdckd zepbęezkdckd dudmdntr, itóyd opzwpuą Wgm wripngć tp Zgegnkd. Zgegnkd Dknstdkng Udadneg mówk, żd zgegnkd tp zpstgłp wrmrśupnd oyzdz Dknstdkng. Wdełla nkdap 98% opolugcjk nkd jdst w stgnkd ap ypzwkązgć... 5 ulezk zgmkdsziljd 5 epmów (epmr stpją w uknkk pbpi skdbkd, ogtyzrmr ng nkd tgi jgi brśmr stguk oyzde nkmk) w 5 ypżnrch ipupygch. Wszrscr ogug ogokdypsr 5 ypżnrch mgydi k okjg 5 ypżnrch ngopjów. Hpelją zwkdyzętg 5 ypżnrch ypezgjów. Npywda zgmkdsziljd okdywszr epm Gnauki mkdszig w czdywpnrm epml Zkdupnr epm zngjeljd skę op udwdj stypnkd epml bkgłdap Elńczri okjd hdybgtę Ogugcz Ypthmgnspw mkdszig pbpi hpepwcr iptów Mkdszignkdc żółtdap epml oguk Elnhkuud Nkdmkdc oguk Mgyubpyp Mkdszignkdc śypeipwdap epml okjg mudip Ogugcz Ypthmgnspw mg sąskgeg, itóyr okjg wpeę Ogugcz Oguu Mguuk hpeljd otgik Szwde hpeljd osr Npywda mkdszig pbpi nkdbkdsikdap epml Hpepwcg ipnk mkdszig pbpi żółtdap epml Ogugcz Ohkuko Mpyykspw okjd okwp W zkdupnrm epml okjg skę igwę Jdżduk zgageig jdst ypzwkązgng, ptyzrmljdckd olzzud z mpkm opytydtdm ep lłpżdnkg. Opwpezdnkg ;)

ZAŁĄCZNIK 5: Rozetnij obrazek według uznania ;)

- 32 -

ZAŁĄCZNIK 6:

Następną planetę zajmował Pijak. Te odwiedziny trwały bardzo krótko, pogrążyły jednak Małego Księcia w głębokim smutku. - Co ty tu robisz? - spytał Pijaka, którego zastał siedzącego w milczeniu przed baterią butelek pełnych i bateria butelek pustych. - Piję - odpowiedział ponuro Pijak. - Dlaczego pijesz? - spytał Mały Książę. - Aby zapomnieć - odpowiedział Pijak. - O czym zapomnieć? - zaniepokoił się Mały Książę, który już zaczął mu współczuć. - Aby zapomnieć, że się wstydzę - stwierdził Pijak, schylając głowę. - Czego się wstydzisz? - dopytywał się Mały Książę, chcąc mu pomóc. - Wstydzę się, że piję - zakończył Pijak rozmowę i pogrążył się w milczeniu. Mały Książę zakłopotany ruszył dalej. "Dorośli są naprawdę bardzo, bardzo śmieszni" - mówił sobie po drodze.

ZAŁĄCZNIK 7: Piąta planeta była bardzo interesująca. Była najmniejsza ze wszystkich. Była tak mała, że zaledwie starczyło na niej miejsca na lampę uliczną i Latarnika. Mały Książę nie umiał sobie wytłumaczyć, do czego może służyć uliczna latarnia i Latarnik gdzieś we wszechświecie, na małej planetce pozbawionej domów i ludności. Jednak powiedział sobie: "Możliwe, iż ten człowiek jest niedorzeczny. Ale on jest mniej niedorzeczny niż Król, Próżny, Bankier i Pijak. Jego praca jest przynajmniej pożyteczna. Gdy zapala lampę, to tak jakby stwarzał jeszcze jedną nową gwiazdę lub kwiat. Gdy gasi lampę, to tak jakby usypiał gwiazdę lub kwiat. To bardzo ładne zajęcie. To rzeczywiście jest pożyteczne, ponieważ jest ładne." Natychmiast po wylądowaniu Mały Książę ukłonił się z szacunkiem Latarnikowi. (…)"Tym człowiekiem pogardzaliby wszyscy, i Król, i Próżny, i Pijak, i Bankier. Mimo to on jeden nie wydaje mi się śmieszny. A to prawdopodobnie dlatego, że nie zajmuje się tylko sobą." Westchnął z żalu i mówił sobie jeszcze: "Tylko ten człowiek mógłby być moim przyjacielem. Lecz jego planeta jest rzeczywiście za mała. Nie ma miejsca dla dwóch..." Mały Książę nie chciał się przyznać, że tym, co najbardziej pociągało go w tej błogosławionej planecie, było przede wszystkim tysiąc czterysta czterdzieści zachodów słońca w ciągu dwudziestu czterech godzin.

ZAŁĄCZNIK 8: Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie. Panno Święta, co jasnej bronisz Częstochowy I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem! Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem (Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu Iść za wrócone życie podziękować Bogu), Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych; Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem, Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem

- 33 -

ZAŁĄCZNIK 9: Wtedy pojawił się lis. - Dzień dobry - powiedział lis. - Dzień dobry - odpowiedział grzecznie Mały Książę i obejrzał się, ale nic nie dostrzegł. - Jestem tutaj - posłyszał głos - pod jabłonią! - Ktoś ty? - spytał Mały Książę. - Jesteś bardzo ładny... - Jestem lisem - odpowiedział lis. - Chodź pobawić się ze mną - zaproponował Mały Książę. - Jestem taki smutny... - Nie mogę bawić się z tobą - odparł lis. - Nie jestem oswojony. - Ach, przepraszam - powiedział Mały Książę. Lecz po namyśle dorzucił: - Co znaczy "oswojony"? - Nie jesteś tutejszy - powiedział lis. - Czego szukasz? - Szukam ludzi - odpowiedział Mały Książę. - Co znaczy "oswojony"? - Ludzie mają strzelby i polują - powiedział lis. - To bardzo kłopotliwe. Hodują także kury, i to jest interesujące. Poszukujesz kur? - Nie - odrzekł Mały Książę. - Szukam przyjaciół. Co znaczy "oswoić"? - Jest to pojęcie zupełnie zapomniane - powiedział lis. - "Oswoić" znaczy "stworzyć więzy". - Stworzyć więzy? - Oczywiście - powiedział lis. - Teraz jesteś dla mnie tylko małym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na świecie.

- 34 -

Autor: phm. Paulina Bakier

Czy w dzisiejszych czasach istnieje przyjaźń?

CELE:

- poznawczy: zapoznanie uczestników z zasadami tworzenia klipów - kształceniowy: kształtowanie umiejętności pracy w grupie ćwiczenie zdolności aktorskich, reżyserskich i operatorskich - wychowawczy: ukazanie wartości przyjaźni w XXI wieku ZAMIERZENIA: Harcerze starsi po zbiórce będą….

- znali zasady tworzenia klipów


- mieli przećwiczone zdolności aktorskie, reżyserskie i operatorskie

- znali wartości przyjaźni w XXI wieku


MIEJSCE: osiedle miasta / schron harcerski

CZAS: 90 min PRZEBIEG: (nakręcenie filmu można rozpisać jako projekt SH, z uwzględnieniem wcześniejszego

przygotowania strojów, sondy przechodniów, montażu, scenariusza itp.)


1 Powitanie Prowadzący wita uczestników na zbiórce według obrzędowości drużyny.

5 min

2

Burza mózgów –

„zasady przyjaźni”

Uczestnicy siedzą w okręgu, prowadzący rozkłada arkusz szarego papieru i podaje temat burzy mózgów. Zadaniem uczestników będzie wypisanie jak największej ilości zasad przyjaźni

1 arkusz szarego

papieru, 1 marker z czarnym tuszem

15 min

3 Przerywnik –

„trzy ręce, dwie nogi”

Uczestnicy dobierają się w pary, następnie prowadzący wypowiada różne polecenia, np. „trzy nogi cztery ręce” co oznacza, że w każdej parze do podłogi przylegają tylko 3 nogi i 4 ręce uczestników. Zadania mogą być różne, należy pamiętać, że z każdym kolejnym poleceniem wzrasta poziom trudności. Jeżeli dana para nie spełni polecenia odpada z gry. Gra toczy się do momentu aż odpadnie ostatnia para.

10

min

- 35 -

4 Podział na

grupy

Prowadzący przykleja na plecach uczestników karteczki z napisanymi postaciami z bajek (PRZYKŁAD: Kubuś Puchatek, prosiaczek, smerfetka, Papa Smerf, Simba, Mufasa, Chip, Dale, Dyzio i Hyzio – ilość postaci zależy od ilości osób na zbiórce). Tak żeby powstałe grupy miały w sobie po minimum 4 osoby. Zadaniem uczestników będzie odgadnięcie jaką postacią są na podstawie pytań, które będą mogli zadawać innym uczestnikom, ale odpowiedzią na te pytania może być jedynie: Tak lub Nie. Jeżeli wszyscy odgadną kim są siadają w parach (dobrane postaciami z jednej bajki).

Kartki z postaciami z bajek ilość i

jakie postacie zależy od

ilości uczestników)

5 min

5 Scenariusz-

przyjaźń czyli co?

Prowadzący rozdaje grupom po białej kartce i długopisie. Zadaniem grup będzie napisanie scenariusza 5-10 minutowego klipu, którego później nakręcą. Każda grupa powinna w swoim scenariuszu założyć też sondaż który przeprowadzą wśród przechodniów. Można również pokazać uczestnikom zbiórki instrukcję jak stworzyć własny filmik: https://www.youtube.com/watch?v=fX4274_3iV8

Biała kartka A4, długopis – tyle sztuk ile grup, laptop projektor ***

(według uznania)

20 min

6 Nakręcenie

filmu

Uczestnicy zabierają się za realizację scenariusza, który przed chwilą napisali. Jeżeli nakręcą już odpowiednie sceny mogą wziąć się za montaż filmiku, ewentualnie wyznaczyć osobę z grupy która zmontuje go w domu i zaprezentuje na następnej zbiórce.

Kamera, aparat z

kamerą, itp.

40 min

7 Zakończenie

zbiórki


5 min

- 36 -

Autor: dh. Justyna Bielawska, współautor: pwd. Natalia Kwiatkowska

Solo czy w zespole? – czyli dużo rzeczy nie zrobisz sam

CELE:

- poznawczy: zapoznanie uczestników z zasadami gry fair play - kształceniowy: kształtowanie umiejętności pracy w grupie ZAMIERZENIA: Harcerze starsi po zbiórce będą….

- znali zasady gry fair play



MIEJSCE: schron harcerski

CZAS: 90 min PRZEBIEG:


1 Powitanie Prowadzący wita uczestników na zbiórce według obrzędowości drużyny. Pokrótce omawia zasady gry (Zał. 1). I wyjaśnia cel wykonywanych zadań

5 min

2 Podział na

grupy

Uczestnicy ustawiają się (od prawej) od najstarszego do najmłodszego nie używając słów. Nie mogą też za daleko odchodzić od liny, najlepiej żeby stopy cały czas na niej były. Po sprawdzeniu poprawności zadania uczestnicy odliczają tak, aby powstały 5- osobowe grupy.

Lina długość zależy od

ilości uczestników

10 min

3 Gra

Uczestnicy siadają w swoich grupach, każda grupa otrzymuje planszę punktową (zał. 2). Następnie każda grupa losuje pierwszą konkurencję (spis konkurencji załącznik 3). Tak aż do momentu skończenia się konkurencji

Materiały zgodne z

konkurencją 60 min

4 Zakończenie

gry

Prowadzący zbiera karty patrolu (może to być drużynowy) w tym czasie przyboczny gra z drużyną w ulubione gry lub wykonują razem ulubione pląsy

10 min

5 Podsumowani

e

Prowadzący podaje ilości punktów zdobyte przez patrole. Następuje wręczenie nagród za 1, 2 i 3 miejsce. Oraz nagrody pocieszenia w postaci cukierków, czekolady itp. Dla pozostałych uczestników

10 min

6 Zakończenie

zbiórki


5 min

- 37 -

ZAŁĄCZNIK 1:

Zasady:

1. Uczestnicy podzieleni są na … osobowe drużyny.

2. Zadania wykonywane są kolejno przez jedną osobę z danej drużyny.

3. Każda osoba z drużyny musi wykonać co najmniej jedno zadanie.

4. Drużyna wybiera osobę do wykonania zadania po wysłuchaniu jego treści.

5. Drużyny rozpoczynają grę z 10pkt i 3 życiami.

6. Czas przeznaczony na wykonanie zadania wynosi jedną minutę. Po przekroczeniu tego

czasu zadanie zostaje uznane za niewykonane, co jest równoznaczne z utraceniem przez

drużynę jednego życia.

7. W przypadku niewykonania zadania, drużyna może je przekazać innej, wybranej przez

siebie drużynie (jednocześnie traci ona 5pkt) lub ponowne wykonanie zadania przez inną

osobę z drużyny (zmiany można dokonać raz w przypadku danego zadania).

8. Za wykonanie zadania przy pierwszym podejściu drużyna otrzymuje 15pkt, przy

drugim- 10pkt, a przy trzecim- 5pkt.

9. Jeżeli drużyna utraciła wszystkie 3 życia ale ma co najmniej 5 punktów może zamiast

straty życia wybrać -5pkt i gra dalej. Dopiero spadek poniżej 0pkt powoduje, że drużyna

odpada.

10. Wygrywa drużyna, który zdobędzie najwięcej punktów.

11. Przyznawane są dodatkowe punkty za niewykorzystane życia: 3-15pkt, 2-10pkt, 1-5pkt.

ZAŁĄCZNIK 2:

Po wykonanej konkurencji zaznacz tyle gwiazdek ile patrol miał prób do wykonania

- 38 -

ZAŁĄCZNIK 3:

„Kopciuszek”

Tę konkurencję zawodnik zaczyna z 18oma cukierkami, 6 niebieskimi, 6 żółtymi i 6

czerwonymi. Każdy z nich ukryty jest pod oddzielnym kubkiem. Uczestnik musi

pojedynczo odkrywać kubki i roznosić cukierki do rozstawionych po scenie miejsc, tak by

cukierki były posegregowane wg. kolorów.

Materiały: 18 cukierków, po 6 w różnych kolorach, 21 plastikowych kubeczków.

"Ciasteczkowy potwór"

Na czole zawodnika leży okrągłe ciastko. Musi on pracując jedynie mięśniami twarzy

przesunąć je do ust. Należy przemieścić w ten sposób 2 ciastka.

Materiały: 6 okrągłych ciastek

„Słomkowe ciśnienie”

Woda znajdująca się w menażce jest nabierana przez uczestnika przez słomkę, a

następnie przenoszona do kubeczków. Zabawa kończy się gdy dwa kubeczki są w pełni

wypełnione.

Materiały: słomka, 2 plastikowe kubeczki, menażka, woda

„Syzyfowa praca”

Zadanie polega na odbijaniu łyżką 3 piłeczek ping-pongowych na pochylonym stole tak,

aby one nie spadły przez minutę. Zadanie rozpoczyna się od przytrzymania piłeczek

poziomo ułożoną łyżką.

Materiały: łyżka, 3 piłeczki ping-pongowe, stół, kartki do przechylenia stołu (pod nogi)

„Przekładaniec”

Stosik 30 kubków jednorazowych, kubek na górze z pomalowaną obwódką. Zadanie

polega na przekładaniu po jednym kubeczku z dołu na górę, aby ten pomalowany znalazł

się na spodzie.

Materiały: 30 plastikowych kubeczków

„Latająca tacka grozy”

Zadanie polega na przewróceniu tacki, tak aby znajdujące się na niej ciastka nie spadły na

ziemię. Zaczyna się od 1 ciastka, dokładając jedno po każdym przewróceniu tacki aż do 4.

Materiały: tacka, 4 okrągłe ciastka

„Dmuchany obiad”

Na jednym talerzu znajduje się 10 piłeczek ping-pongowych. Zadaniem uczestnika jest

przemieszczenie ich na drugi, stykający się z pierwszym talerz przy pomocy własnego

oddechu.

Materiały: 10 piłeczek ping-pongowych

„Makaroniarz”

Uczestnik ma za zadanie zebrać jak najwięcej rurek na trzymaną w ustach nitkę spaghetti.

Materiały: makaron rurki i spaghetti

- 39 -

„Pij-pong”

Zadaniem uczestnika jest umieszczenie 8 piłeczek w kubeczkach napełnionych wodą

przy czym każda z nich musi raz odbić się od powierzchni stołu. Kubeczki znajdują się w

odległości 20, 30, 40, 50cm od linii, na której stoi zawodnik. Do każdego kubka muszą

trafić 2 piłeczki. Zadanie jest zaliczone gdy zawodnik wykona 6/8 trafień.

Materiały: 8 piłeczek ping-pongowych, 8 kubeczków plastikowych, woda

„Tańczący z powietrzem”

Zadaniem uczestnika jest utrzymanie w powietrzu 3 balonów. Do wykonania zadania

uczestnik może używać zarówno nóg i rąk.

Materiały: 3 nadmuchane balony

„Kubek w kubek”

Pierwszym etapem konkurencji jest ułożenie piramidy z 28 kubków (pierwszy poziom 7),

a następnie złożenie jej.

Materiały: 28 plastikowych kubeczków

„Krzywa wieża”

Zadanie polega na odbijaniu piłeczek od podłogi i łapaniu ich do kubków. Aby złapać

kolejną piłeczkę do kubka z piłeczką włóż kolejny kubeczek. Zapełnij 8 kubków.

Materiały: 8 kubeczków plastikowych, 8 piłeczek ping-pongowych

„Ugryź mnie”

Zadanie polega na przeniesieniu ustami papierowych toreb (o wysokości 25, 20, 15, 10 i 5

cm) z podłogi na stół. Toreb nie można dotykać rękami, nie można też klękać na

podłodze.

Materiały: papierowe torby o wysokości 25, 20, 15, 10 i 5 cm.

„Pięć pokus”

Zadanie polega na zbudowaniu wieży z 5 jabłek.

Materiały: 5 jabłek

- 40 -

Autor: phm. Magdalena Duszyńska

Harcerskie kartki

Słowem wprowadzenia...

To stary harcerski zwyczaj, by w Dniu Myśli Braterskiej wysłać lub przekazać

harcerskie pozdrowienia na ręcznie robionej kartce. Zapewne kilka takich zebrałeś już

przez lata i trzymasz je w pudełku z pamiątkami. Niektóre dostałeś od zaprzyjaźnionych

harcerzy z Polski, inne być może robiłeś kiedyś na zbiórce drużyny albo otrzymałeś jako

pamiątkę z hufcowych obchodów DMB. Takie kartki bywają do siebie bardzo podobne: na

każdej przewija się motyw ogniska, munduru i splecionych rąk lub pojawia się wizerunek

założyciela skautingu Roberta Badan-Powella.

A może by tak podejść do tematu nieco mniej schematycznie? Wykonać kartkę,

która będzie inna niż pozostałe? Do tego właśnie chcę Cię zachęcić. Spójrz na

przedstawione niżej pomysły i spróbuj swoich sił. Być może któraś z nich zainspiruje Cię,

by nie tylko wykonać taką samą, ale może poszukać w swojej głowie własnych

kreatywnych pomysłów. Z pomocą na pewno przyjdzie Ci też obszerne źródło jakim jest

Internet. Poszukaj pomysłów na przykład na kartki urodzinowe i przerób je na harcerskie.

Powodzenia! :)

- 41 -

KARTKA "SCHRON"

Podstawą wykonania takiej kartki jest narysowanie projektu architektonicznego

schronu lub harcówki. Nie znasz się na tym? Podpowiedź jak zaznaczyć ściany, okna i

drzwi masz niżej, a elementy wyposażenia (tj. regał, stół, krzesła, kominek) narysuj tak jak

potrafisz w widoku z góry. Nie musisz mierzyć dokładnie odległości, po prostu narysuj to

"na oko", a ten kto był w tym miejscu i tak domyśli się, co jest czym na rysunku. Następnie

doklej lub dorysuj wyróżniającym się kolorem wybrany harcerski symbol w każdym

pomieszczeniu, które służy Wam na zbiórki czy przechowywanie sprzętu.

Taką kartkę można podarować przybocznemu, który zorganizował remont

schronu, zastępowemu odpowiedzialnemu za porządek w harcówce lub dyrektorowi

szkoły, z którą współpracujemy. W środku na pewno znajdzie się miejsce na wpisanie

podziękowań.

- 42 -

KARTKA "IDEAŁY"

Do wykonania tej kartki użyłam białego i kolorowego papieru, kawałka włóczki,

dwustronną taśmę i spinacz. Przydała się także gruba tektura – na niej podklejone jest

'niebo', które w ten sposób nabrało nieco trójwymiarowego wyrazu. Harcerski cytat

pasujący do wybranego motywu dopełnił całości.

KARTKA "ŚPIEW"

Oryginalnie i wesoło jest na tej kartce. A to za sprawą "harcerskich nutek"

powstałych z kolorowych wycinanek i naklejonych na dorysowanej pięciolinii. Jak widać

nie trzeba wiele, aby w prosty sposób stworzyć coś niepowtarzalnego.

- 43 -

KARTKI "DRUH" I "DRUHNA"

Te dwie najprostsze do wykonania kartki powstały przy użyciu bloku

technicznego, kolorowych kartek, mazaka i kleju. Wszystko prezentuje poniższe zdjęcie,

więc przy odrobinie chęci i czasu na pewno uda Ci sie stworzyć coś takiego, nawet jeśli

uważasz, że nie zostałeś obdarzony talentem artystycznym.

- 44 -

Autor: phm. Magdalena Duszyńska

Harcerskie upominki

Słowem wprowadzenia...

Chciałbyś w Dniu Myśli Braterskiej szczególnie komuś podziękować? Może

przybocznemu, bez którego nie wyobrażasz sobie całorocznej pracy w drużynie, a może

opiekunowi Twojej próby przewodnikowskiej, który wspaniale wywiązuje się ze swojej

roli? Jest na to ciekawy sposób!

Harcerski upominek możesz wykonać praktycznie z niczego (co znaczy tyle samo

co: z tego co znajdziesz w domu), a zajmie Ci to tyle czasu, ile zechcesz na niego

poświęcić. Poniżej prezentuję dwa pomysły, lecz ich liczba może być przecież

nieograniczona...

HARCERSKA HERBATKA

Ten drobiazg wykonasz oczywiście z gotowej herbatki. Może być owocowa,

zielona, smakowa lub... każda inna. Z takiej saszetki należy oderwać firmowy papierek i

zastąpić go własnym, który będzie zawierał jakiś harcerski symbol, cytat lub „zalecenie' :)

Ekologiczne i skromne opakowanie dopełni całości.

- 45 -

GUZIKOWY OBRAZEK

Wywołanie zdjęcia i umieszczenie go w ramce jest już oklepanym pomysłem na

prezent, szukając więc czegoś innego, może skusisz się na wykonanie harcerskiego...

obrazka?

Potrzebna Ci będzie prosta ramka. Jej wielkość i kolor wybierz sam. Sprawdzi się

zarówno mała kolorowa jak i większa w stonowanych barwach. Możesz także odnowić

starą ramkę np. spryskując ją srebrnym sprayem. Będzie sucha już po kilkunastu minutach

od malowania. Jako tło posłuży Ci zarówno gruba techniczna kartka i tektura, ale możesz

także dodatkowo okleić ją materiałem, dzięki czemu zabierze charakteru obrazu. Cała

reszta pracy polega na odrysowaniu kształtu harcerskiej lilijki i ułożeniu wzoru ze

zwykłych płaskich guziczków. Najlepszym sposobem na ich przyklejenie będzie użycie

pistoletu do gorącego kleju, ale równie dobrze sprawdzi się taśma dwustronna. Praca ta

jest nieco bardziej pracochłonna od innych, ale potem pięknie prezentuje się na ścianie

harcówki czy pokoju. :)

- 46 -

- 47 -

Autorzy: pwd. Izabela Saniewska HO, Rada 59 BWDW „Czemu By Nie” im. W. Wagnera

Dookoła świata śladami wielkich wypraw

na Dzień Myśli Braterskiej

UCZESTNICY: wędrownicy, podzieleni na dwu-trzyosobowe drużyny FORMA PRACY: gra planszowo-karciana CZAS TRWANIA: ~1,5 h MATERIAŁY: • wydrukowane karty do gry wg załącznika • wydrukowana plansza do gry w formacie A3 • kostka do gry • instrukcja gry • miska z wodą • jabłka (tyle ile uczestników) • kartki papieru CELE: • zapoznanie wędrowników z historią wielkich żeglarzy • nawiązanie kontaktu ze skautami z całego świata z okazji Dnia Myśli Braterskiej • zintegrowanie harcerzy • wzbudzenie pomiędzy wędrownikami zdrowej rywalizacji • zachęcenie do pracy ze specjalnością wodną i żeglarską • rozwinięcie kreatywności wędrowników ZAMIERZENIA: • wędrownicy będą znali postaci polskich żeglarzy • wędrownicy będą otwarci na świat i wyślą skautom życzenia z okazji Dnia Myśli

Braterskiej • drużyna będzie bardziej zintegrowana • wędrownicy będą znali zarys historii polskiego żeglarstwa, szczególnie

harcerskiego • wędrownicy będą zaciekawieni pracą ze specjalnością wodną i żeglarską • harcerze będą bardziej kreatywni • wędrownicy będą umieli myśleć nieszablonowo

- 48 -

INSTRUKCJA GRY

Żeglarze! Wyruszacie w podróż dookoła świata. Przed Wami 10 punktów do odwiedzenia.

Będziecie podążać śladami znanych żeglarzy i podróżników. Po drodze czeka Was wiele

zadań, niekoniecznie oczywistych.

Możecie grać pojedynczo, albo w grupach. Od Was zależy, czy chcecie razem poznawać

historie rodem z żeglarskich opowieści, czy wolicie wyzwać się nawzajem na pojedynek,

komu pierwszemu uda się wykonać wszystkie!

CEL

Wykonajcie wszystkie zadania, najbardziej kreatywnie jak tylko umiecie.

KARTY

Każde miejsce ma swoją kartę. Z jednej strony znajduje się historia wprowadzająca, która

opowiada fragment podróży, natomiast z drugiej Wasze zadanie do wykonania w danym

miejscu.

Wiecie już, co należy robić? Po kolei wykonać wszystkie zadania. Zbyt nudne? Potasujcie

karty i podróżujcie palcem po mapie, robiąc zadania :) Wśród Was musi znaleźć się jeden

prowadzący, który będzie nadzorował całą grę.

ZAKOŃCZENIE

Gra kończy się po wykonaniu wszystkich zadań. Tutaj czeka Was wyzwanie. Zróbcie

sobie zdjęcie i wrzućcie je do sieci. Dopiszcie do nich parę ciepłych słów na Dzień Myśli

Braterskiej i wyślijcie skautom z drugiego końca świata lub Polski, nawet na Facebooku.

Na pewno macie znajomych z Jamboree, albo innych wyjazdów. Niech wiedzą, że w tym

szczególnym dniu wspomnieliście właśnie ich!

- 49 -

- 50 -

- 51 -

- 52 -

- 53 -

Do Prowadzącego:

Przygotuj się, będziesz pytany o wszystko. Licz uważnie przysiady, sprawdź wcześniej, ile

jest żarówek w schronie. Jeśli masz wątpliwości, niech uczestnicy pokażą Ci kartę którą

wylosowali. Będą ryczeć. Będą tańczyć. Zalicz im zadanie, jeśli uważasz, że wykonali je

dobrze i wykazali się kreatywnością. Miej ze sobą miskę z wodą, w której pływają jabłka

(jabłek tyle, ilu uczestników) i zwykłą kostkę do gry. Kartki papieru przydadzą się do

budowy jachtu, ale akceptuj też inne metody, nie tylko łódki z papieru. Od Ciebie zależy,

jak długo uczestnicy będą się bawić.

Fonetyczny alfabet Morse'a (Przyda się):

A – Alfa

B – Bravo

C – Charlie

D – Delta

E – Echo

F – Foxtrot

G – Golf

H – Hotel

I – India

J – Juliet

K – Kilo

L – Lima

M – Mike

N – November

O – Oscar

P – Papa

Q – Quebec

R – Romeo

S – Sierra

T – Tango

U – Uniform

V – Victor

W – Whiskey

X – X-ray

Y – Yankee

Z - Zulu

Wydrukuj karty i sklej je obustronnie.

- 54 -

Autor: pwd. Joanna Wacewicz

Kreatywne muffinki

CELE:

- rozwijanie kreatywności

- poszerzanie zakresu umiejętności kulinarnych

- ćwiczenie umiejętności współpracy i równego podziału zadań

ZAMIERZENIA:

Uczestnicy po zbiórce będą….

- korzystali z kreatywnych pomysłów

- potrafili samodzielnie upiec muffinki

- bardziej zintegrowani

- lepiej współpracowali w grupie

UCZESTNICY: wędrownicy (maksymalnie 8 osób)

MIEJSCE: z dostępem do piekarnika

MATERIAŁY: mąka, proszek do pieczenia, kakao, cukier puder, mleko, olej, jajka, forma i

papierki do pieczenia muffinek, miska, łyżka, mała łyżeczka, wałek do

ucierania, produkty do ozdabiania, np. kolorowe posypki, bakalie, czekolada

itp.

CZAS: 80 min

PRZEBIEG:

1. Rozpoczęcie - 5 min

Prowadzący przedstawia plan zajęć. Uczestnicy rozdzielają pomiędzy siebie zadania (kto

zajmie się którą częścią eksperymentów kulinarnych). Przygotowanie miejsca, foremek,

zapoznanie z przepisem.

2. Robienie ciasta – 15 min

Przepis: (na około 12 babeczek)

25 dag mąki wymieszać z 2 łyżeczkami proszku do pieczenia, 4 łyżkami kakao i 17 dag

cukru pudru. Dodać połączone 200ml mleka, 90 ml oleju i jajko, wyrobić. Napełnić

foremki. Piec ok. 20 min. w temp. 200C.

Uczestnicy odmierzają potrzebne składniki i mieszają. W międzyczasie można nagrzać

piekarnik, wtedy czas pieczenia może się nieco skrócić.

- 55 -

3. Lukier – 15 min

W czasie pieczenia babeczek uczestnicy robią lukier z białka jajek oraz cukru pudru.

Cukier należy dodawać stopniowo i ucierać, aż lukier nie będzie zbyt rzadki. Można zrobić

kilka kolorów lukru, dodając barwniki spożywcze lub produkty naturalne, np. sok

malinowy, porzeczkowy.

4. Ozdabianie – 30 min

Gdy muffinki nieco ostygną (w tym czasie można posprzątać, pozmywać) uczestnicy

przystępują do ich dekorowania za pomocą lukru i zgromadzonych produktów, np.

bakalii, kolorowych posypek, kawałków czekolady, ciasteczek, owoców itp. To czego

użyjecie zależy od Was.

Warianty ozdabiania:

- stworzenie postaci (twarzy) Roberta i Olave Baden-Powell

- muffinkowy harcerz i harcerka

- krótkie życzenia na DMB

- harcerskie symbole

5. Zakończenie – 15 min

Zapakowanie muffinek przeznaczonych na upominki, zjedzenie pozostałych. Sprzątanie.

Podczas takiej zabawy na pewno sami wymyślicie wiele innych sposobów na dekoracje.

Takie muffinki – samodzielnie zrobione, pięknie ozdobione – można podarować innym z

okazji Dnia Myśli Braterskiej lub zjeść wspólnie z drużyną, patrolem.

Zachęcamy do podzielenia się z nami zdjęciami Waszych dekoracji –

[email protected] lub na Facebooku.

- 56 -

Opracowanie: phm. Marta Wyszkowska, pwd. Joanna Wacewicz,

pwd. Justyna Bielska, pwd. Emilia Płoszczuk, pwd. Gabriela Sewioło,

pwd. Kacper Jankowski

Bank Pomysłów

dla harcerzy, harcerzy starszych i wędrowników

Druhno Drużynowa, Druhu Drużynowy!

W Banku Pomysłów znajdziesz pojedyncze elementy, ćwiczenia, akcje, zabawy, pomysły

na zbiórki. We wstępie zachęcaliśmy Cię do kombinowania i dostosowywania pomysłów

do możliwości Twoich harcerzy. Nadal się tego trzymamy. Nie chcąc, abyś w tej części

propozycji programowej sugerował się przyporządkowaną przez nas metodyką

zestawiliśmy pomysły w jednym miejscu.

Instruktorze!

Spróbuj w tym miejscu znaleźć coś, co możesz wykorzystać w kręgu instruktorskim lub

dla kadry drużyny, szczepu, zespołu itp. Niech także oni doświadczą w tym roku czegoś

nietypowego i niespodziewanego w Dniu Myśli Braterskiej!

- 57 -

SKAUTOWY UŚCISK

Uściśnijcie dłonie w skautowy sposób. Wyjaśnij uczestnikom, skąd w skautingu wzięło się

takie pozdrowienie – w tym celu możesz przeczytać harcerzom mówiący o tym fragment

książki „Wilk, który nigdy nie śpi”.

100 PYTAŃ DO…

Zaproście na zbiórkę gościa, np. byłego członka drużyny, starszego instruktora, rodzica,

który był harcerzem. Poproście, aby opowiedział Wam dawne historie o drużynie,

harcerstwie, wyjazdach. Przygotujcie wcześniej pytania.

INTEGRACJA

Zorganizujcie zbiórkę z okazji DMB z inną drużyną - zaprzyjaźnioną lub taką, której nie

znacie.

ZADANIE SPECJALNE

Zaplanujcie zadania przedzbiórkowe do zrobienia na DMB, które będą się łączyły/zostaną

wykorzystane podczas zbiórki. Mogą być indywidualne, dla zastępów lub dowolnych

grup. Dzięki temu harcerze poczują, że mają udział w przygotowaniach do

najważniejszego harcerskiego święta.

OBSERWATORZY

Obserwujcie, wyjdźcie w miasto i udokumentujcie zdjęciami, filmami każde dobro,

braterstwo, które będzie działo się dookoła was, a następnie stwórzcie z tego wystawę,

galerię na stronie waszej drużyny, Facebooku.

TEATRALNIE

Przygotujcie krótkie przedstawienie o tematyce przyjaźni, braterstwa i wystawcie je

podczas przerwy w waszej szkole. Uświadomcie swoim rówieśnikom, jakie wartości są

tak naprawdę ważne w naszym życiu.

KONKURS

Przygotujcie kartki z okazji DMB na konkurs organizowany przez Hufiec ZHP Białystok i 48

SzDHiZ „Xin fi ni ti”. Więcej informacji na stronie hufca.

PROJEKT STARSZOHARCERSKI

Opracujcie projekt, który połączy wasze zainteresowania i tradycję Dnia Myśli Braterskiej.

Rozpocznijcie jego realizację 22 lutego. W ten sposób pamięć o tegorocznym DMB

zostanie w was na dłużej.

- 58 -

POBIEGNIJ I POMÓŻ

Harcbieg to możliwość wzięcia udziału we wspólnym, harcerskim (ale kierowanym nie

tylko do harcerzy i instruktorów) przedsięwzięciu sportowym i zarazem pomoc

potrzebujących. Dzięki temu wydarzeniu macie szansę poznać innych harcerzy,

instruktorów, którzy mają taką samą pasję jak Wy – bieganie. Wydarzenie dla wszystkich,

którzy lubią aktywnie spędzać czas, kochają ten sport, a przy okazji chcą pomóc. Osoby

biorące udział w drugiej edycji, pomogą fundacji „Akogo?” Ewy Błaszczyk, która prowadzi

klinikę Budzik. W drugiej edycji możesz biec, jechać na rolkach lub pobiec na nartach!

Obowiązują limity czasowe: 30 minut (3 km), 60 minut (5 km), 120 minut (10 km), 300

minut (22 km), 700 minut (44 km)..

Więcej na http://www.harcbieg.zhp.pl/

KUŹNICA

Przeprowadźcie kuźnicę, przykładowe tematy do przedyskutowania:

- Braterstwo w dzisiejszym świecie,

- Człowiek człowiekowi wilkiem,

- Harcerz jest zawsze pomocny, jak to rozumieć, czy jest to takie łatwe do realizacji.

KROPLA KRWI – PODZIEL SIĘ CZĄSTKĄ SIEBIE

Pokażmy harcerską jedność w niespotykany dotąd sposób. Poczujmy moc całej

harcerskiej społeczności oraz naszych przyjaciół, którzy postanowili przyłączyć się do tej

akcji. A przy okazji zróbmy coś ważnego: zadbajmy o swoje zdrowie i dajmy przykład

innym. Udaj się do Stacji Krwiodawstwa! Podaruj komuś to, co jest dla każdego

najcenniejsze – SZANSĘ NA ŻYCIE. Oddajmy krew – niech Harcerska Kropla Braterstwa

wędruje w świat do tych, którzy potrzebują jej najbardziej. Informacje o oddaniu krwi

prześlijcie na adres [email protected]

SKAUCI

Nawiążcie kontakt z drużyną skautową z zagranicy, złóżcie im życzenia i dowiedźcie się

jak oni spędzają Dzień Myśli Braterskiej.

COŚ WSPÓLNEGO

Wyślijcie życzenia z okazji DMB drużynie z Polski, której nie znacie, a z którą coś was

łączy, np. ten sam numer, nazwa, bohater, kolor chust.

…BO WSZYSCY HARCERZE TO JEDNA RODZINA

Zaproście na zbiórkę drużynę z ZHR, zintegrujcie się, poznajcie obrzędowość drugiej

organizacji, porozmawiajcie o tym, co was łączy. Może to będzie początek dłuższej

przyjaźni i niezapomnianych wspólnych wyjazdów…?

mailto:[email protected]

- 59 -

PREZENTY

Przygotujcie sobie nawzajem własnoręcznie wykonane upominki.

ODWIEDZINY

Przebierzcie kogoś z kadry za Roberta Baden-Powella i jego żonę. Niech opowiedzą o

życiu twórców skautingu tak, jakby opowiadali o sobie. Przygotujcie kilka anegdot, np. z

„Wilka, który nigdy nie śpi”. Tak przedstawiona historia zapadnie na dłużej w pamięci

Twoich harcerzy.

HARCERZ JEST POŻYTECZNY I NIESIE POMOC BLIŹNIM

Braterstwo traktować można jako szeroko rozumianą służbę na różnych polach. Warto

rozejrzeć się dookoła, może ktoś z waszego środowiska potrzebuje pomocy? Może to

sąsiedzi waszej harcówki, przechodzień na ulicy… Możecie również nawiązać dłuższą

współpracę z domem dziecka, schroniskami dla zwierząt itp.

POCZTÓWKI

Dobrym pomysłem na DMB jest zrobienie pocztówek przez kadrę dla wszystkich

członków drużyny. W pocztówkach można napisać, za co dziękujemy danej osobie np. za

rozsiewanie uśmiechu. Następnie zorganizowanie świeczkowiska, na którym drużynowy

każdemu z osobna będzie podarowywał taką pocztówkę wtrącając cytaty o braterstwie i

przyjaźni.

GRA TERENOWA „BEZINTERESOWNA POMOC”

Harcerzy dzielimy na patrole. Każdy patrol ma na mapie zaznaczone drogi, którymi może

się poruszać. Na drodze spotykają różnych ludzi, którym trzeba pomóc. Punktowi nie

proszą o pomoc, harcerze muszą sami się zorientować, że muszą pomóc tym ludziom.

Gdy dojdą do punktu zbiorczego drużynowy opowiada gawędę o niesieniu pomocy.

Harcerze opowiadają jak można nieść pomoc w codziennym życiu. Przykładowe punkty:

zagubiona dziewczyna w nowym mieście, pani z zakupami, niewidomy nie mogący

przejść przez przejście, pani z wózkiem wchodząca do autobusu. (Tę grę można

przeprowadzić również w schronie i jego okolicach lub dla zastępu w harcówce.)

AWANTURA O KASĘ

Podsumowanie wiedzy drużyny po przez teleturniej awantura o kasę. Dzielimy drużynę

np. na 4 zespoły. Każda grupa wybiera przywódcę. Przywódca podchodzi i losuje jedną z

5 kategorii (dowolnych o ZHP). Następnie odbywa się licytacja cukierkami, kiedy grupy

wylicytują daną kategorie zbierane są wszystkie wylicytowane cukierki. Grupa, która

obstawiła najwięcej cukierków odpowiada na pytanie z kategorii wylosowanej, które

zadaje prowadząca. Jeżeli odpowie poprawnie otrzymuje wszystkie cukierki, jeżeli grupa

odpowie błędnie cukierki przechodzą na następną rundę. Gra toczy się do czasu aż

przynajmniej dwie grupy zostaną bez cukierków.

- 60 -

„DMB” – GRA

Podczas gry harcerze poruszają się zastępami. Na początku otrzymują mapę i zadania do

wykonania. Celem gry budowanie grupy i więzi braterstwa pomiędzy harcerzami.

Przykładowe zadania: ułożyć z rozsypanki WAGGGS i WOSM oraz znaleźć informacje

schowane w szkole o tych organizacjach; przemieścić się zastępem używając koca na

drugi koniec korytarza po tajną wiadomość; odszyfrować wiadomość.

UFAM CI

Gra dla zastępów/grup. Grupa wybiera jedną osobę, która będzie ich prowadzącym.

Reszta zastępu a zawiązane oczy podczas całej gry. Lider grupy prowadzi cały zastęp tak,

żeby bezpiecznie dotarli na punkt i wykonali zadania. Wszystko odbywa się z

zawiązanymi oczami. Przykładowe zadania : tor przeszkód, labirynt na kartce, układanka.

Wygrywa ten zastęp, który jak najszybciej wykona poprawnie zadania.

LISTY Z CAŁEGO ŚWIATA

Wspólne pisanie listów drużyną do skautów. Każdy harcerz tworzy własnoręcznie kartkę i

wypisuję życzenia dla skautów. Drużynowy wcześniej wyszukuje adresy organizacji

skautowych lub nawiązuję kontakt ze skautami. Po wykonaniu harcerze wysyłają kartki.

BRATERSTWO

Gry i zabawy budujące grupę i zaufanie. Przykładowe gry:

a) Dwuminutowa autobiografia

Cel: samoświadomość, budowanie zaufanie

Przebieg ćwiczenia:

Każdy członek grupy znajduje partnera, najlepiej takiego, którego słabo zna. W ciągu

dwóch minut opowiada mu to, co chciałby, żeby partner wiedział o nimi jego życiu: o

przeszłości, teraźniejszości, planach, marzeniach. Po zmianie ról dołączają do innej

pary i pierwsza osoba przedstawia swojego partnera, mówiąc wszystko, co

zapamiętała z jego autobiografii. Po prezentacji w obrębie czwórek należy dołączyć do

całej grupy i przedstawić partnerów wszystkim.

b) Siatka bezpieczeństwa

Cel: zaufanie, rozwój grupy, samoocena, rozwój osobisty


Cała grupa ustawia się w kolejce, dwie osoby staja naprzeciwko kolejki spełniając rolę

„siatki bezpieczeństwa”, pierwsza osoba idzie w kierunku „siatki” z zamkniętymi

oczyma, „siatka bezpieczeństwa” wyłapuje ją zanim uderzy w ścianę. Każda osoba

wykonuje to ćwiczenie. W następnych rundach przyspiesza się krok, aż do biegu w

kierunku ściany.

- 61 -

c) Toczący się ludzie

Cel: budowanie zaufania, zabawa, aktywność fizyczna


Wszyscy kładą się na podłodze, jeden obok drugiego (twarzą do podłogi), bardzo blisko

siebie. Pierwsza osoba wtacza się na osobę leżącą obok niej i toczy się po plecach

wszystkich lezących, aż do końca. Zajmuje miejsce za ostatnią osobą. Gdy jest w

połowie drogi następna osoba robi to samo. Zabawa trwa tak długo, aż wszyscy

przetoczą się przez wszystkich.

d) Zaczarowany staw

Cel: budowanie zaufania, wrażliwość zmysłowa

Materiały: opaska na oczy


Osoba z zasłoniętymi oczami stoi w środku. Wszyscy pozostali poruszają się dookoła

niej do momentu, kiedy osoba w środku powie „zaczarowany staw”. Wtedy ona sama

zaczyna się poruszać, wśród nieruchomych postaci i dotyka twarzy pierwszej

napotkanej osoby, zgadując, kto to jest. Jeśli odgadnie zdejmuje opaskę z oczu. Jeśli

nie, próbuje od nowa.

e) Plątanina

Cel: rozwój grupy, kształtowanie zaufania, rozgrzewka


Cała grupa trzyma się za ręce tworząc łańcuch. Pierwsza osoba prowadzi ten łańcuch,

przechodząc pomiędzy nogami, pod ramionami itp. Należy uważać, żeby nie rozerwać

łańcucha, poruszać się powoli, robiąc to delikatnie. Kiedy grupa jest tak zaplątana, że

nie może się ruszać, jedna osoba stara się ją rozplatać, dając słowne polecenia, bez

dotykania łańcucha.

INSPIRACJE I POMOCNE LINKI

http://propozycje.zhp.pl/dzien-mysli-braterskiej.html

- zbiór wielu propozycji na DMB

http://propozycje.zhp.pl/files/program/propozycje/100lecie/Braterstwo.pdf

- propozycja programowa Braterstwo z 2008r.

http://zhp.pl/2015/dzien-mysli-braterskiej-propozycja-dla-ciebie/

- zestawienie tegorocznych akcji

https://drive.google.com/drive/u/0/#folders/0B5OqWHUMVGycbGlmbUptbzAxaDA/0B4rI

MlUUKURDZnFFRTYzRWtKQ3M/0B6wzt3wBkxyBQmFYRFEwcFUtTHc

- kartki, loga, grafiki na Facebooka na Dysku Google

książka „Wilk, który nigdy nie śpi” Waltera Hansena

- 62 -

WĘZEŁ SKAUTOWY

Nauczcie się wiązać węzeł skautowy. Można nim związać chustę podczas, gdy nosi się ją samą na koszulce lub drugą chustę np. okolicznościową noszoną na mundurze. Rysunek przedstawia kolejne czynności podczas wiązania węzła skautowego. Chustę wiąże się założoną na szyję, tak aby końcówka chusty zaznaczona tutaj jako żółta znajdowała się po prawej stronie.

WĘZEŁ PŁASKI

Zróbcie z 2 kawałków sznurka tzw. węzeł przyjaźni i umieśćcie go na guziku prawej

kieszeni w sposób przedstawiony na zdjęciach lub też przyszyjcie do patki kieszeni.

Tak wykonany element można traktować jako znaczek okolicznościowy z zajęć.

Częściej używana nazwa tego węzła to płaski lub prosty.

- 63 -

- 64 -

Documents

1cbp.zhp.pl/wp-content/uploads/2015/08/DMB-2015.pdfHufca ZHP Białystok Dzień Myśli Braterskiej 2015 - 3 - Druhno! Druhu! Przed nami najważniejsze harcerskie święto – Dzień