1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

roadrunnersikenjackal

20.12.2012 - 26.04.2013

İnci Sözlük

İçindekiler GİRİŞ ........................................................................................................................................................ 6

BİRİNCİ BÖLÜM ....................................................................................................................................... 7

Hikaye .................................................................................................................................................. 7

Muhabbet .......................................................................................................................................... 13

İKİNCİ BÖLÜM ........................................................................................................................................ 14

Muhabbet .......................................................................................................................................... 14

Hikaye ................................................................................................................................................ 17

Muhabbet .......................................................................................................................................... 27

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM ................................................................................................................................... 38

Hikaye ................................................................................................................................................ 38

Muhabbet .......................................................................................................................................... 49

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM .............................................................................................................................. 62

Muhabbet .......................................................................................................................................... 62

Hikaye ................................................................................................................................................ 63

Muhabbet .......................................................................................................................................... 76

Hikaye ................................................................................................................................................ 79

Muhabbet .......................................................................................................................................... 80

BEŞİNCİ BÖLÜM ..................................................................................................................................... 91

Muhabbet .......................................................................................................................................... 91

Hikaye ................................................................................................................................................ 92

Muhabbet ........................................................................................................................................ 103

ALTINCI BÖLÜM ................................................................................................................................... 106

Muhabbet ........................................................................................................................................ 106

YEDİNCİ BÖLÜM .................................................................................................................................. 107

Muhabbet ........................................................................................................................................ 107

Hikaye .............................................................................................................................................. 107

Muhabbet ........................................................................................................................................ 123

SEKİZİNCİ BÖLÜM ................................................................................................................................ 127

Muhabbet ........................................................................................................................................ 127

Hikaye .............................................................................................................................................. 127

Muhabbet ........................................................................................................................................ 138

DOKUZUNCU BÖLÜM .......................................................................................................................... 139

Muhabbet ........................................................................................................................................ 139

Hikaye .............................................................................................................................................. 139

Muhabbet ........................................................................................................................................ 149

Hikaye .............................................................................................................................................. 149

Muhabbet ........................................................................................................................................ 151

ONUNCU BÖLÜM ................................................................................................................................ 151

Muhabbet ........................................................................................................................................ 151

Hikaye .............................................................................................................................................. 152

Muhabbet ........................................................................................................................................ 166

ONBİRİNCİ BÖLÜM .............................................................................................................................. 166

Hikaye .............................................................................................................................................. 166

Muhabbet ........................................................................................................................................ 186

ONİKİNCİ BÖLÜM ................................................................................................................................ 191

Muhabbet ........................................................................................................................................ 191

Hikaye .............................................................................................................................................. 191

Muhabbet ........................................................................................................................................ 211

ONÜÇÜNCÜ BÖLÜM ............................................................................................................................ 212

Muhabbet ........................................................................................................................................ 212

Hikaye .............................................................................................................................................. 213

ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜM ....................................................................................................................... 230

Muhabbet ........................................................................................................................................ 230

ONBEŞİNCİ BÖLÜM .............................................................................................................................. 234

Muhabbet ........................................................................................................................................ 234

Hikaye .............................................................................................................................................. 234

Muhabbet ........................................................................................................................................ 245

ONALTINCI BÖLÜM .............................................................................................................................. 252

Muhabbet ........................................................................................................................................ 252

Hikaye .............................................................................................................................................. 252

Muhabbet ........................................................................................................................................ 264

ONYEDİNCİ BÖLÜM ............................................................................................................................. 265

Muhabbet ........................................................................................................................................ 265

Hikaye .............................................................................................................................................. 265

Muhabbet ........................................................................................................................................ 278

ONSEKİZİNCİ BÖLÜM ........................................................................................................................... 280

Muhabbet ........................................................................................................................................ 280

Hikaye .............................................................................................................................................. 280

ONDOKUZUNCU BÖLÜM ..................................................................................................................... 287

Muhabbet ........................................................................................................................................ 287

Hikaye .............................................................................................................................................. 288

Muhabbet ........................................................................................................................................ 298

YİRMİNCİ BÖLÜM ................................................................................................................................ 300

Hikaye .............................................................................................................................................. 300

Muhabbet ........................................................................................................................................ 309

Hikaye .............................................................................................................................................. 312

Muhabbet ........................................................................................................................................ 317

YİRMİBİRİNCİ BÖLÜM .......................................................................................................................... 325

Hikaye .............................................................................................................................................. 325

Muhabbet ........................................................................................................................................ 335

YİRMİİKİNCİ BÖLÜM ............................................................................................................................ 336

Muhabbet ........................................................................................................................................ 336

Hikaye .............................................................................................................................................. 338

Muhabbet ........................................................................................................................................ 346

YİRMİÜÇÜNCÜ BÖLÜM ....................................................................................................................... 347

Muhabbet ........................................................................................................................................ 347

Hikaye .............................................................................................................................................. 348

YİRMİDÖRDÜNCÜ BÖLÜM .................................................................................................................. 356

Hikaye .............................................................................................................................................. 356

Muhabbet ........................................................................................................................................ 362

Bahadır ........................................................................................................................................ 363

YİRMİBEŞİNCİ BÖLÜM ......................................................................................................................... 368

Hikaye .............................................................................................................................................. 368

YİRMİALTINCI BÖLÜM ......................................................................................................................... 381

Muhabbet ........................................................................................................................................ 381

YİRMİYEDİNCİ BÖLÜM ......................................................................................................................... 381

Muhabbet ........................................................................................................................................ 381

Hikaye .............................................................................................................................................. 382

Muhabbet ........................................................................................................................................ 393

YİRMİSEKİZİNCİ BÖLÜM....................................................................................................................... 405

Hikaye .............................................................................................................................................. 405

Muhabbet ........................................................................................................................................ 413

YİRMİDOKUZUNCU BÖLÜM ................................................................................................................. 414

Muhabbet ........................................................................................................................................ 414

Hikaye .............................................................................................................................................. 415

Muhabbet ........................................................................................................................................ 425

OTUZUNCU BÖLÜM ............................................................................................................................. 426

Muhabbet ........................................................................................................................................ 426

Hikaye .............................................................................................................................................. 426

HİKAYE SONRASI .................................................................................................................................. 435

GİRİŞ Evet beyler 21 yaşında asteğmen olarak görev yaptım, jandarma komando olarak. Şırnak

Çakırsöğüt’te 1. Jandarma Komando Tugayı’nda.

Daha yeni bitirmişim üniversiteyi aşık olduğum bi kız var (allah gani gani rahmet eylesin) gidip

geleyimde hemen bir iş tutayım evleneyim diye bir an önce gidip geleyim dedim (demez olaydım).

Demez olaydım. Demez olaydım diyorum, çünkü askerde yaşadıklarımdan dolayı değil terhise 17 gün

kala kız arkadaşım vefat etti.

Dolayısıyla yaşımızda ortaya çıktı. 38 yaşındayım bekarım mali müşavirim.

Geçenlerde bi arkadaşın askerlik anısını okudum ne zamandır içimdekileri dökmek istiyordum

başlayayım dedim.

Arkadaşlar hikayeye başlamadan önce, o zamanlar deyince aklıma şu iki şarkı gelir.

Birincisi, özellikle kış döneminde intikale çıkarken bir asker vardı selda bağca'nın ''ince ince bir kar

yağar'' türküsünü çok güzel söylerdi aslan gibi adamdı o şarkıyı paylaşayım.

Birde dağda ki soysuz köpeklerin bize yerel radyodan sık sık şarkı gönderirdi ''dağlar gel dağlara'' diye

bilenler bilir hayla vardır bu muhabbet orada. Dağlara çağırdı komandoyu arka oğlanları.

Evet arkadaşlar hazırsak başlıyorum yavaştan.

birde şimdiden söyleyeyim öyle rambovari hikaye değildir bu. sinir bozucu bir çok şey anlatacağım.

askere gitmemiş olan arkadaşlar özellikle aztek olacak kardeşler bu anlatacaklarımı okumasını tavsiye

ediyorum.

http://img594.imageshack..../img00116201212192339.jpg

arkadaşlar bu resim 1994 yılında acemilik esnasında (acemilik ısparta eğridir) 3 haftalık mamak dağ

komando kurs taburunda aldığımız eğitim sırasında verilen kitapçıktır. 3 hafta eğitim biraz az gelebilir.

ancak o dönem göz önüne alındığında, bölgede ki emir komuta kademsinde oluşan sirkülasyon

oldukça fazlaydı. gerek geri hizmet alımları, gerekse muharebe ve muharebe dışı yaralanmalar ve

şehit subaylar yüzünden özellikle asteğmenlere verilen eğitimler hızlandırılmıştı.

şimdi aramızda ''ulana ısparta eğirdir piyade komando yetiştirir, jandarma komandonun ne işi var?''

dediğinizi duyar gibiyim. hakkınız var açıklayayım;

o dönemde terörle mücadelede aşırı bir yoğunluk olduğundan, yerlerin pek bir önemi yoktu. kısa

dönemlik o zamanlar 8 aydı. fakat çok bariz bir fiziksel ve zihinsel bir rahatsızlığınız yoksa %90 uzun

dönem asteğmen oluyordunuz. kaçınılmaz bir durumdu bu. torpilli ibneleri saymıyorum. bu yoğun

rütbeli alımından ötürü, (ki o zaman ohal bölgesine rütbeli ihtiyacı çok fazlaydı) komando eğitim

yerlerinde çeşitlilik söz konusuydu. örneğin jandarma komandoların bir bölümü eğirdirde eğitim

görürken. başta piyade komando olarak gitmiş ve eğitimini görmüş çocuk, acemilik sonunda

jandarma çekip, jandarma komandoya dönüşebiliyordu. bunuda açıklayayım dedim.

arkadaşlar bir kaç resim daha koyup başlayacağım.

beyler özellikle o dönem çektirdiğim fotoları arıyodum buldum onları yüklemekteyim. elimde 3 5

bişey var ne var ne yok baştan yüklüyorum ki sonra sıkıntı çıkmasın.

BİRİNCİ BÖLÜM

Hikaye evet arkadaşlar 1994 yılı okulu bitirmişim. aynı okuldan ingilizce öğretmenliği okuyan bir kız

arkadaşım var. orta okulda da aynı sınıftaydık bu kızla. sonra lise zamanında ayrı düştü yollarımız.

ardından tekrar bulduk birbirimizi. ilk görüşte ben aşık oldum. zaten orta okuldan sonra bir kız

arkadaşımız olmamış o yüzden aklımızın bi ucunda kalmış. neyse okuduk bir güzel. o dönemde ana

haber bültenlerinde, gazetelerde devamlı g.doğuda şu kadar şehit, işte bu karakol basıldı bu kadar

şehit. özellikle hakkari ve şırnak bölgesinde.

biraz araştırırsanız ayrıntılı bir biçimde göreceksiniz. bir keresinde nevruz döneminde şırnakta bu

ibneler bir ayaklandı ve sözde şırnakta halkı arkasına alıp özerk böle ilan edeceklerdi. memleket

karışık diyoruz ya şimdi. olum o dönemin yanında hiç birşey değil.

bi yandan gazi mahallesi, m.kemal mahallesi ayaklanmaları. bir yandan şırnak ki o zaman vilayeti

hakkarinin, şırnak ayaklanmasında, pkk şırnak ı bildiğiniz 1 günlüğüne ele geçirdi. hemen bu olayın

ardından da asker müdahale yaptı pkk geri çekildi. işte o anda başladı beyler herşey.

okulun bitimine bir sene var kız arkadaşım babasını kaybetti kanserden. eczacıydı babası, dolayısıyla

büyük sıkıntı çekmeye başladılar. annesi ev hanımı, bir de kardeşi var henüz ilkokulda. neyse bir

yandan destek olmaya çalışıyoruz bir yandan okuyoruz. okul daha bitmeden karar aldım ben, okul

biter bitmez askere hemen gidelim gelelim bir işe girelim de alayım kızı. hemen aileye açtım konuyu.

rahmetli dedem emekli başkomiser dedi ''oğlum bu dönem gitme askere, ortalık karışık'' falan.

babam bir yandan gitme boşver diyo annem zaten bıraksan yurt dışına kaçırıcak elinden gelse.

benim kafamda ki planları gittim anneme açtım, işte bir kız var böyle böyle planlarım var. destek olur

diye düşündüm, aksine bu sefer kıza atıp tutmaya başladı onun yüzünden gidiyorsun kendini

düşünmüyorsun falan. yanlış anlamayın beyler anne işte bir evhamlı bir evhamlı sormayın. gerçi hakkı

var evhamlı olma konusunda. oğlum aranızda o sene doğanlar var araştırıp bakın, giden gelmiyo diyor

ya yemen türküsünde harbiden öyle lan. aramızda asker çocukları var. onlar çok daha iyi bilirler.

velasıl öle yada böyle konuştuk ettik, kabul edildi aileden onay çıktı. özellikle bir gece babamla

konuştum o çok etkili oldu. zaten ha o gün, ha seneye gidilecek kaçarı yok. neyse gittik başvurduk

askerlik şubesine.

ardından beyler tuzlada girdik sınava, işte sınav muayeneler derken falan asteğmen olduk. acemi yeri

belli olacak onu bekliyoruz.

bir sürü söylentiler çıkıyor tabii bu süre içerisinde, işte izmir foçaya düşersen kesin doğudasın,

bursaya düşersen şansın var falan öyle geçiriyoruz günleri. ama hiç aklımda olmayan bir yer geldi

beyle. ısparta eğridir dağ komando okulu. e mevzunun da içinde değiliz tabi o zaman kadar. açıp

internetten ne sikimdir ne menem bir yerdir diye bakma şansında yok. etrafta sana anlatılanlar

dahilinde bilgi sahibi oluyorsun sadece. ilk defa duymuşum ısparta eğridiri ki yanlış bilmiyorsan daha

yeni yeni ün yapmaya başlıyor o dönem bu tarz acemi eğitim yerleri.

dağ komando okulu, ismi zaten heybetli bir isim, hafif tırma geldi açık konuşmak gerekirse. ama nasıl

bir eğitim tatbik ediliyor en ufak bir fikrim yok. bilmiyoruz o zamanlar, intikal nedir, pusu nedir,

pusudan çıkma, pusu atma, mevzilenme, tertiplenme nedir? arama tarama nedir? cebri yürüyüş ne

sikim bişeydir. gece yürüyüş esnasında silah hangi elde ne zaman nerede tutulmalıdır falan, bir

boktan haberimiz yok. yanlızca işte spor yapıcaz, koşu atlama falan, sürünmeceler, ateş edicez telsizle

konuşurum arada, selam vermece, uygun adım marş falan olacağını biliyorsun.

neyse ısparta dağ komando okulu olduğu ortaya çıkınca gençler, konuya hakim olan dedemin yüzü

zaten renkten renge girmeye başlamış, başlamış başlamasınada biz farkında değiliz. gazı var falan

sanıyor ilk başta insan.

allahtan, ilk başta söylediğimde çıkan yeri annem orada yoktu. dedem dedi ''söyleme oğlum annene''.

şimdi dedem öyle söyleyince, lan diyorum nooluyoruz kafamda bin bir türlü manyaklık geliyor neresi

orası diyorum içimden falan. neyse ayrıntısını istedim dedemden bir güzel anlattı, ben zaten o dakika

yarı komaya girdim.

aranızda bana kızanlar olmasın. o anda ne hissettiysem onu anlatıyorum. pek kahraman edalarına

giremedim. zaten niyetimde o tarz bir adam olmak değildi. sadece bir an önce gidip gelerek sevdiğim

kızı almak. kahramanlık falan bizi aşan şeyler. memur çocuğuyuz. öyle büyük hayaller bizi aşar. oraya

gideyim dağları yıkayım falan bir olaya hiç girmedim. anlatılanlardan sonra bildiğiniz korktum oğlum.

neyle karşılaşacağını bilmiyorsun. daha doğrusu ısparta dan değil oradan eğitim sırf doğu için

veriliyor. ondan sonrasını düşünmeye başladım ve o yüzden korktum. sonuçta terörist diye bir şey var

biliyoruz ama. neye benzediği konusunda en ufak bir bilgimiz yok. ayrıca o bölgede askerlik yapmış

olupta ''korkmadım şöyle yıktım oraları şöyle aslandım en ufak tırsma yoktu'' diyen varsa hemen orayı

terkedin yalan atıyordur. hele gece dağda durup telsizden şifreli anons geçildiğinde, kestirme var

yakınınızdalar dedikleri anda, altınıza sıçıyosunuz. o kalbiniz varya midenizde atıyor resmen.

neyse anneye söyledik söylememek olmaz, anne hemen ağlamaya başladı zaten, babama sövmeye

başladı bok var kabul ettin göndermeyelim çocuğu falan. beni daha gitmeden gömdüler resmen

sağolsunlar.

arkasından hadi isminide veriyim yağmur du kızın ismi ona söyleyecektim.

beyler teslim olmama 2 gün var gittim kızın yanına oda iş kovalıyor. özel dersler falan veriyor ilkokul

çocuklarına ve dershanelere yardırıyor. akşam buluştuk. öle şimdi ki gibi kaşarlardan değildi asla.

şimdikiler askere gidersin döneceğin günü not edeler o vakte kadar hayatlarına arkadaşlarıyla birlikte

kaldıkları yerden devam ederler. ha o zamanda vardı elbette. sırf o yüzden bir asker intihara teşebbüs

etti benim olduğum yerde. ulan 1 ay içerisinde belki de 1 kere telefon açabiliyorsun, 15 dakika gibi

süre var. çocuk ailesini değil kızı arıyor ama kız işi var arkadaşlarıyla buluşacak diye bunu geçiştiriyor.

ki askerlikte kızdan ayrılma çok olduğu için gidecek kardeşlerime tavsiyeler çok ufak bir ihtimalde olsa

eğer bu, ben oralardayken trip atar falan diyorsan ayrılın şimdiden kardeşim, kasmayın, sonra çok

sıkıntı çekersiniz.

konuya döneyim beyler. biraz yağmuru anlatayım size.

rizeliydi. bir gözleri vardı masmavi, ama leb-i derya. bakmazsın gözlerine, diyeceğini unutursun o

derece. hafif kumraldı ama genelde saçlarını sarıya boyatırdı. şeye benzetiyorum şimdi bu titanicte

oynayan bi kız vardıya ona benzetiyorum.

o rizeli, ben muhacir selanikten gelmeyiz. arada biraz fark var. o çok ayrıntılı düşünen biri, bense biraz

rahat. o çok ciddi dünyaya karşı ben biraz koy götüne modu. ama iyi anlaşıyorduk.

bu arada duygusallığa falan girmiyorum ağlamaklı falan öle bir durum yok. aradan 17 sene geçti

kaybedeli. içimde sızıdır. belki de bekar kalma sebebimdir ama ben kabul etmiyorum bunu.

birazda içimi dökmeye başladım beyler. kusura bakmayın. bunlardan bahsetmek zor. bir yandan

bunları anlatırken kendim içinde terapi oluyor diyebilirim.

neyse, oturduk anlattım durumu. ama ''ıspartaya düştüm oradan sonrası kötü başıma şunlar gelebilir''

falan demiyorum tabii ki, zaten kızın binbir türlü derdi var beni düşünmesin.

düşünmesin düşünmesinde de, o günde biraz değişikti bu. yani ne bileyim üzülsün istemezdim tabii ki

ama hiç üzülmemiş gibi durması da biraz koydu bana. açıkcası sinir bastı içimden. garip bir tiptim o

sıralar. aslında tam garip bir tip demeyelimde standart bir türk genci. sevgilisinden daima ilgi

bekleyen bir tip işte. bilirsiniz. ama ne ilgisi, ilginin i sini göremeyince orada biraz sıkıntı bastı beni

açıkcası. megaloman falanda değilim ayrıca. baştan belirtmek isterim. masum bir ilgi isteyen bir

adamım. o esnada tabii.

diyorum bende;

lan biz cehennemin dibine gidiyoruz kızda tık yok, lan 2 gün var gitmeme biri mi var hayatında falan

diye daha gitmeden şizofreniye bağlamaya başladım. sonra eve bırakacam, sarıldık falan ama bunda

bir soğukluk var. lan tamam, arada bu tarz triplere girerdide şimdi sırası mı amk ya? diye

düşünüyorum neyse tuttum bunu kolundan;

''kızım gidiyorum ya neyin var hiç üzülmüyosun galiba'' dedim bu başladı ağlamaya,

dedim lan buda mı biliyor ısparta mevzuunu? bir ben mi bilmiyorum amk? diye düşünürken dedi ki;

''bak gözün arkada kalmasın ben ''elimden geldiğince'' seni her zaman bekliyor olacağım, ama olur da

bir daha nasipte görüşmek yoksa üzülme ne olur sen orada kendine dikkat et'' dedi.

ben bir kıllandım aga bir kıllandım ama bir kıllandım yani. iki cümeyli çektim aradan;

1.''seni bekleyecem elimden geldiğince''

2.''bir daha görüşemezsek''

dedim ne diyosun ya niye görüşemeyelim, ne demek elimden geldiğince beklerim. beklemeye niyetin

yok galiba falan dedim bir hiddetlendim. bu dedi ben gelmeyeceğim seni uğurlamaya hareme. bak

yanlış anlama ben dayanamıyorum falan dedi. ben iyice delledim ama bişey diyemiyorum apartıman

kapısının önündeyiz bağıramam rezillik olur. sinirlendim çektim gittim bu kaldı öyle. amına koyayım

kendimin beyler beynimi sikeyim tam bir puştmuşum lan.

ulan nerden bileyim. meğersem kız 2 gün öncesinde kanser olduğunu öğrenmiş. ondan diyormuş

bekleyecem elimden geldiğince görüşemezsek üzülme diye laflar etmiş. bende götümden neler

uyduruyorum. küçük kardeşlere söylüyorum. bir işin aslını öğrenmeden yargılmayın oğlum insanları.

söyleyememiş o yüzden. o orada onu düşünmiyim diye, aklım onda kalmasın diye bunca derdinin

arasında ızdırap çekmiş, bende hey heylere gelmişim delikanlı erkek kafalarında restler çekiyorum.

gençlik, insan o zamanlar çok atakan çok cevval oluyor. ani ve beklenmedik durumlarda mantıklı

kararlar alamıyor o vakitler. bu tip beklenmedik durumlarda mantıklı karar vermeyi o günden 4 5 ay

sonra değilde o zaman biliyor olsaydım. işler çok farklı olabilirdi.

neyse beyler. kafa karışık. bitmiş vaziyetteyiz aklım arkada kalıcak. neyse gittik hareme otobüse

binecek sağolsun üniden arkadaşlar geldi hoplata hoplata bindirdiler otobüse. ufak kardeşimi öptüm

dedemin elini öptüm babama anneme sarıldım. içimden diyorum ki gelir lan uğurlamaya gelir oğlum

niye gelmesin falan. tam türk filmi triplerindeyim tam otobüse binecen arkadan ses gelecek falan

dönüp bakıcam faland iye bekliyorum gelmedi tabii.

gittik birliğimize teslim olduk. takım komutanı eğitimi alıyorum. çok güzel arkadaşlıklar edindim.

komser çocuklarmı dersin avukatlar mı dersin bankacımı dersin üniversite ortamı ilk günler. daha

otobüste yağmuru düşünüyorum diyorum lan nası aklımdan çıkıcakta ben askerliğe odaklanıcam nası

çıkıcak falan diye iç geçiriyorum devamlı. aklıma hep dedikleri geliyo bi daha görüşemezsek falan

annemin ağlaması geliyo bildiğin daha ölmeden gömdüler sanki beni.

unutamıcam diyorum aklım hep ondan kalıcak diyorum falan. aga eğitimler bir başladı, ama bir

başladı yani. bırak kızı dediklerini düşünmeyi, yarım saat öncesi aklıma gelmiyo amk. böyle eğitim yok

anasını satayım. eğitim sonralarında komutanlarımız birde gaz konuşmaları yapıyo ki sorma gitsin. siz

böyle aslansınız sizi ikiye bölseler acımaz amk falan, koca ispanyol boğasını karşıma koy tek cüneyt

arkın hareketiyle ikiye bölerim o moddayım.

neyse arkadaşlar başladık eğitimlere. nefes aldırmıyolar anasını satayım. g3, bixi, roket atar, el

bombaları, muhabere, taktik eğitimi, kaçakçılık ile baş etme (hala var mı bilmiyorum), sabah 4.30 da

kalkış gece 2 yat.

helikopterlerle toros dağlarına bırakıyolar bizi haftada iki gece dağda. çeşitli noktalar işaret

koyuyorlar oraya gidip geliyosun.

şarjörün dolu sebebi ise dağda domuz çıkar falan göte gelmeyelim. ama diyorum ya atma ziya gibiyim

çakı versinler dört parçaya bölerim onu modundayız her birimizde öyl değil tabi amk.

bazen uzun görev 15 km yakın yürüyüş 10 saat amk. 10 saat olmasının sebide düz yolda yürümüyosun

panpa, in çık in çık.

ayrıca sız eğitimleri, yerde sürünürken tependen paralen mermiler geçiyo. ilk seferinde bi sıçıyosun

ama sonra alışınca kolay.

her gün 3 yada 4 km komutanın insiyatifine kalmış koşu. ki bana bunu ilk gün dediler katiyetle

koşamam dedim. ölürüm dedim lan. o kadar koşamam ama öyle bi koşuyosun ki reiz aklın hayalin

durur. bir insanın neler yapabileceğini çok net görüyosun.

sürünme parkuru 200 metreydi sanırım dizlerden kan geliyo panpa kan gördükçe daha da kendini

kaybediyosun daha da hızlı sürünüyosun saykoya bağlıyosun iyice.

ama bunları geç en can sıkıcı bir haftadır ayakta duran botu ayaktan çıkarmak ve koğuşta ki

dayanılmaz koku.

neyse öyle yada böyle geçti zaman çakı gibi asker olduk sorma gitsin. sıra geldi kurraya kendi elimizle

kurra çekicez.

haa birde türk tarihi dersi veriyorlardı. işte o çok güzel bir ders. sınıf o kadar eğitimden sonra öyle

mala bağlıyodu ki görsen yerlere yatarsın. sınıfta çıt çıkmıyo, kıpırdayacak mecal yok.

evet beyler sıra geldi kura çekimine. önce resmi asteğmen kıyafetleri aynadan kendime bakıyorum

bronz bi ten toprağa yatsam farketmezsin, herbirimiz geçirdik üniformaları. hala oyun gibi geliyo amk.

gırgır şamata, aynadan kendimize bakıyoruz istiklale bi çıksak ne karı kaldırırız heyt aslanlara bak

fakan gaz verme olayı anlatılmaz yaşanır.

ordunun anlı şanlı astekleriyiz lan var mı ötesi. neyse geçtik oturduk. önce komutanlarımızdan

konuşmalar. bizi bekleyen şeyleri anlatıyolar ama kafa orada değil tabii ki nereye düşecez diye

aklımızdan bin bir türlü yer geçiyo.

ilk arkadaş çıktı adam makina mühendisi beyler. 1.80 küsür boy altın sarısı saçları var, zaten vücudu

vardı bide eğitimden sonra tam ivan dragon oldu.

komutan hayırlı olsun evladım çek bakalım dedi. bir çekdi hakkari çukurca. size yemin ediyorum o

sessiz salon daha da sessizleşti. işte hepimiz o anda bi çöktük. işin ciddiyetine o anda vardık aga.

benim ilk aklıma gelen ulan hakkariyi çekersem nası söylicem telefonun ucunda bekliyolar. yağmurda

bekliyo. arada konuşuyoruz daha telefonun çalma sesi gelmeden açıyo kız teli. devamlı telin yanında

sanki.

bir bir çekiyoruz beyler kurayı. biri hakkari öteki siirt eruh başkası tunceli amk hiç mi iyi yer yok diye

düşünüyoruz. ben de en sondayım o zamana kadar 1 kişi hariç herkes ohal bölgelerini çekti. 1 kişi urfa

çekti. şırnak hiç çıkmadı ama. baktım millet yavaştan rahat yerler çekiyo bi rahatlama geldi bana.

sıra bana geldi çek bakalım hayırlısı olsun evladım dedi komutan. elimi attın hiç karıştırmadan çektim

bi açtı komutan şırnak çakırşöğüt birinci jandarma komando tugayı. sağ elimle çektim panpa o elimi

sikeyim ben. benden sonra 4 kişi daha çekti biri batmana düştü diğerleri antep ve daha rahat

bölgeler.

şırnak çakırsöğüt beyler. ohal dışında bölgeleri çekenler telefonlara koşuşturuyolar. sıra kapma bir an

önce müjdeli haberi vermek için. bizde sıra veriyoruz birbirimize sen ara kardeşim acelemiz yok falan.

beyler şu içimde şu his vardı. dersleriniz kötü, veli toplantısı var. babanız yada ananız gitmiş

saklıyosunuz onlardan dersleri yalan söylemişsiniz birazdan gerçeği öğrenicek hayal kırıklığına

uğrayacak, toplantıya giderken acaba yolda söylesemmi benden duysa yoksa kızar üzülür. kalbiniz güp

güp atar ya he işte o anda o moda girdim. ellerim buz kesti beyler. bakın oraya gidiyorum diye değil.

nası söyleyecem diye.

şuna karar verdim. önce yağmura söyliyeyim. yağmur dirayetli kızdır güçlüdür. ilk sortiyi böyle

atlatayım. annem başlıcak ağlamaya ben iyice çökecem çünkü.

aradım kızı saniyesinde alo aşkım diye açtı. naber dedim napıyosun. dedi bekliyorum seni söyle

hemen nereye düştün allahım çok heyecanlıyım dedi.

ağzımdan antep çıktı amk. yemin ediyorum istemsizce ama. düşünülmeden yapılan bişey. şaaak diye

antep dedim dememle birlikte ohh be allahım sana şükürler olsun falan diyo. ilk resmimde sol

yanımda olan dostum vardı göz göze geldik sessizce napıyosun amk ya ne diyosun falan diyo bende

parmağımla sus işareti yapıyorum. telefondan da mutluluk çıklıkları geliyo.

ben bu kıza çok yalan söyledim beyler daha öncesindede. ama nası yalanlar şöyle.

sigara içmemi istemezdi bırak dedi orta yol bulduk günde 1 paket içerken 5 dal içmeye anlaştık. ama

ben bir paket içiyordum hala.

akşam 11 de arardı ev telinden sırf o yüzden ev telini odama aldım 10 buçuktan sonra sesini en aza

indirirdim ki rahatsız etmesin milleti. konuşurduk. uyu sende derdi hadi yat ben uyucam derdi. olum

uykum yoktu bazen lan. tamam derdim aşkım sen de uyu bende uyucam . o hissederdi sanki lan ''bak

uyu ama tamammı'' derdi. bende aşkım uykum var zaten derdim. kırılmasın diye. onun dediklerine

asla zıt gitmek istemediğimden sölerdim yalanı. zaten konuşurken uykusu gelirdi. çoğu zaman ben

bişey anlatırdım cevabını beklerdim cevap gelmeyince uyuya kaldığını anlardım. telefon kulağında

kalmasın diye ahizeye şiddetli bi şekilde üflerdim beyler.

uyansın diye. uyanırdı off ya napıyosuun derdi. uyuya kaldın hadi kapatalım derdim. hayır sen konuş

öle uyucam derdi. konuşurdum amına koyayım öylesine. galatasarayın maçlarından bahsederdim

uyumuştu çünkü, benim sesimle uyurdu. olm babasını kaybetmişti lan. bir kadın ama gerçekten seven

bir kadın, erkeğinin yanında kendini güvende hisseder beyler ona göre davranın sevgililerinize. sonra

söyledi,

ben konuşurken yorganın altına girer kulağına koyar ahizeyi uyurmuş en güvende hissettiği anmış.

ben uyuturdum onu kız çocuğum gibi. sonra uyumazdım. dışarı çıkmazdım ama televizyona bakardım.

show tv de sıcağı sıcağı diye program vardı cesetleri gösterirdi. o zaman içim kalkardı yarı

bakabilirdim ancak. eski zamanlar. sonra yatardım bende. telefon hep dibimdeydi. gece arar falan

duyayım diye.

neyse sevindi bu, dün geceden beri uyumuyorum dedi. çok yorgunum bu aralar halsiz düşünüyorum

dedi.

ne bileyim hastalığını amk. işinden gücünden dolayı yorgun zannediyorum. ızdırabını sikeyim.

uyucam biraz askım sen ne zaman geliceksin dedi. dedim yarın oradayım askm.

tmm dedi ben biraz uyucam dedi, ama sende uyu tamammı dedi güldü, tmm dedim canım hemen

yatıyorum dedim gülüştük kapattık teli aga yemin ediyorum elim ayağım buz kesti nefes alamıyodum

lan antep dedim lan. devrem bana bakıyo beynini sikiyim senin dedi. elimde olsa söker beynimi

verirdim siksin diye.

aramadım ailemi daha sonra daha başlamadan bitmişti arayıp söyleme planlarım. eve gidince

söylerim dedim ayrıldım telefonun başından.

Muhabbet beyler yarın iş var. mali müşavir olan yada muhasebeyle ilgilenen varsa bilir kdv haftasına giriyoruz

yatayım artık sigaramda bitti 2 paketi devirdik, yarın devam edeceğim. hem biraz kötü oldum ara

verelim.

beyler bir kaç bişey daha yazayım bu gecelik affınızı istiyorum.

beyler yarın hikayeye devam edeceğim. bir kaç bişey paylaşmak istiyorum.

askere gitmemiş gidecek kardeşlerime söylüyorum. olurda ohal bölgesine düşerseniz. kafanızın rahat

olması çok önemli. orada düşünmeniz gereken tek şey var. kendiniz. bakın gerçekçi konuşalım. ayakta

kalmak zorundasınız. hiç olmadığı kadar güçlü olmak zorundasınız.

orada adamı terör değil düşünceler öldürüyo beyler. tüm düşüncelerinizi otogarda bırakıp gitmeniz

çok önemli.

arkadaşlarınıza, badilerinize, komutanlarınıza güvenin. komutan olacaklar askerinize güvenin.

merhametli ve sert olun. sert olmaktan kastım dövmek itip kakmak değil.

o çocukları, anaları babaları size emanet etmişlan unutmayın sakın bunu. tıpkı sizin ananız babanız

gibi. gencecik çocuklar önce allaha sonra size emanet.

unutmayın olum oraya annenizle babanızla sevgilinizle gitmiyosunuz. tek başınıza gidip geri

dönceksiniz.

orada sizi bekleyen bir insan yok. robot var robot. her daim uyanık olmak zorundasınız. allah korusun

en ufak bir gevşeme canınıza mal olur.

siz istiklal caddesinde, ankara sakarya da arjantinde izmir kordon da gecenin 2 3 lerine kadar

takılırken o puştlar dağlarda bizimkilerin açık vermesini bekliyor.

o muallaklere inat, güçlü olun.

ölümü bir an bile aklınızdan çıkarmayın. emin olun o zaman ölmüyosunuz. yani en azından ben her

defasında aha ölüyorum öldüm ölecem dedim ölemedim bi türlü. bi kere sadece çatışma esnasında

mevzi alırken 15 metre kayalıkten düştüm topuğum kırıldı o kadar.

şimdiden kendinizi hazırlayın. etrafınızda kileri hazırlayın. sizin ihtiyacınız olan tek bir sesi sizden

esirgeyecek olanları şimdiden hayatınızdan çıkarın. çok geç olmadan.

ohal bölgesi dışında askerlik yapacak arkadaşlar ise. oflayıp poflamayın oralarda. dağda ki reşitlerinizi

düşünün dua edin.

yarın görüşürüz beyler.

arkadaşlar ben gaziantep ve diğer yerler derken, gaziantep ve onun gibi diğer rahat yerler dedim.

gaziantep zaten ohal bölgesi dışında.

ulan günüzmüde bile polis asker şark görevine giderken antep doğuda olmasına rağmen şarktan

sayılmıyo. yanlış anlaşılmışsam affola. hızlı yazmaya çalışıyorum böle hatalar yaptıkca uyarın

düzeltiyim.

İKİNCİ BÖLÜM

Muhabbet beyler daha erken gelecektim aslında ama trafik falan felç amk. yollar bitmiş durumda istanbulda.

bütün işleri yarım bırakıp kaçtım, elemanlarıda yolladım eve muhtemelen yarın da gidemicem. o

yüzden bu akşam bol bol anlatıcam, konuşuruz dertleşiriz. beylikdüzü şu anda felç durumda.

kahvemi yaptım yavaştan toplanalım da hele bi.

birde bir arkadaş dikkatimi çekti devamlı adam öldürdün mü diyo nası bir his falan diyo. anlatıcam

hepsini. yanlız bu arkadaşa çok güzel bir his dersem gidip birini öldürecekmiş gibi bir şeyler sezdim.

neyse beyler kahvelerimizi çaylarımızı hazırlayalım.

@238 evet, çelik harekatı üs bölgesi hakkari çukurcaydı. asıl o bölgeden yoğun bir şekilde k.ırak a

girildi. bizde şırnak bölgesinden giriş yaptık. ikinci hatta gibi düşün bizi. öncü arkası gibi. daha çok

olurda ön birliklerin arasından sızma olursa (çünkü o dönem saddam rejimi olduğu için ırakın içlerine

kaçamıyorlardı ya irana yada turkiyeye doğru özellikle şırnak bölgesine sızmaya çalışıyorlardı

sıkıştıklarından. ama daha çok şanslı olanları suriyeye giriş yapardı.

kimse yok biraz daha bekleyelimde kalabalık olalım saat zaten epey erken.

@246 e başarılıydı tabii ki. bu adamlar en azdığı dönemin sonuydu artık yavaş yavaş. 40 küsür gün

sürdü. bu harekatta inan bana 40 küsür gün boyunca, her saat çatışma vardı bölgede. nefes

aldırmadık. özellikle en çok kayıp verdikleri anlar beklenmedik yapılan baskınlar.

şimdi bizim çok sayıda şehit verdiğimiz çatışmalarda ve karakol baskınlarına bakarsak. ani saygıılar

sonucunda olmuştur. yani hiç beklenmedik anda yapılan saygıı sonucu şehitlerimiz saygıının ilk

anların şehit oluyorladı. çatışma başladıktan 20 ya da 30 dakika sonra asker toparlandığında yani

mevzilenip karşılık vermeye başladığımızda onlar yavaş yavaş sinmeye başlarlar. şehitler hep ilk saygıı

anında verilir.

ve seneler geçtikçe askerimiz hazırlıklı hale geldi. fakat biz hiç bu çapta ani baskın niteliğinde bir

saygııya girişmemiştik ki pkk nın yapısında savunmaya dayalı muharebe yok. hele ki baskın püskürtme

hiç yok.

ufak bir pusuda dahi silahları bırakıp techizatları bırakıp yanlarında ki diğer kişileri bırakıp dağılığ

kaçarlardı.

hele ki bu çapta bir hareketta ki devamlı baskın niteliğindeydi 40 gün boyunca devamlı baskın devamlı

baskın. bunun sonucunda düşün adamların halini. darmadağın oldular.

bir kere geri çekilecek bir yerleri yok. öyle bir planlama alt yapı yok. bundan dolayı inanılmaz

derecede kayıp verdiler. emin ol o operasyon 3 ay daha devam etseydi dağda ki kadro tamamen yok

olacaktı. anlatıcam hepsini bi toplanalım da hele.

arkadaşlar saat 8 buçuk gibi başlayacağım. o sırada bilgi isteyen olursa bilgim dahilinde verebilirim.

karakol baskınlarını nasıl yaptıklarını anlatabilirim isterseniz. aranızda o bölgeye gidecek olan varsa

dikkat etmesi gereken şeyleri anlatabilirim.

beyler size ufak bir karakol baskını nasıl yapıyorlar onu anlatayım.

bir kere kış aylarında karakola baskın düzenleme ihtimalleri çok azdır. bunun sebebi hepinizin tahmin

edeceği gibi hava şartlarıdır.

bu muallakler kış aylarını toparlanma yeni planlama strateji ve örgüte yeni adam kazandırma olarak

geçer.

zaten bizde kış aylarından bineriz tepelerine. beklemezler çünkü.

ama genede hazırlıklı olmak zorundasınız.

kış ayı geçip yavaş yavaş ilkbahar ayları geldiği zaman, kendi stratejileri ve planlamaları doğrultusunda

hareket etmeye başlarlar.

çoktan basacakları karakollar bellidir zaten yapacakları eylemler bellidir.

karakolları gözlemeye başlarlar. bu gözlem şu şekilde olur.

genellikle 2 puşt karakolu gören hakim bir tepede yaklaşık 1 ay boyunca sürüngen gibi kalır. tüm giriş

çıkışları nöbet değişimlerini, mevzileri herşey not ederler. o zaman çok azdı ama kameralarla da

çekerler. askerin her türlü hareketini izler, nöbetçileri izler. özellikle nöbette gevşek olan kişiyi tespit

etmeye çalışır hani komutanlar uyumak yasak diyo ya bu yüzden işte amk. adam seni gevşek görürse

saygıı anında ilk senin mevzine çökecek haberin olsun.

o yüzden adam gibi durun.

arkasından karakola gelen araçların askerlerin kullandıkları yolları tespit ederler ki baskın anında

gelen yardım kuvvetlerine pusu atabilsinler diye. sadece gelen yardım kuvvetine zaiyat vermek için

yalandan karakol baskını yaptıklarıda olur. asıl hedef kendiniz olduğunu sanırsın ama değilsinizdir.

baskınlar özellikle gece olur. sebebi ise yardım birliği gece helikopterle gelmesi zordur helikopter gece

uçuş yapması epeyce zordur ki o dönem yapamazdı zaten.

şimdi beyler olduda yedek subay veya er olarak karakoldasınız. baskın yediniz. nöbetteyseniz panik

yapmayın diyeceğim ama yapacaksınız .

ilk hedef nöbet yerleridir. onlar için bişey diyemeyeceğim.

verdiğimiz şehitlerimizin çoğu oluşan panikten dolayı şehit oluyor haberiniz olsun.

komutan olacaklara tavsiyem. askerinizi her an basılacakmışsınız gibi hazır tutun. baskın anında kim

nerede gidip en yapacak önceden hazırlayın. sonra 16 kişi bir yerde toplanıp tek roket mermisiyle

gidebilirsiniz.

o anlarda askeriniz için siz hayata tutunma olarak görüldüğünüzü unutmayın. asker sizin yanınızda

olmak isteyecektir. siz nereye giderseniz panik halinde ki asker peşinizden gelir.

yaşadığım hikaye (ben yaşamadım olay sonrası öğrendiğimiz) karakol baskını esnasında üsteğmen

mevziye koşuyor, panik halinde ki 7 askeride peşinden aynı mevziye girdiği anda tek bir roket

mermisiyle hepsi şehit oluyor.

asteğmenler özellikle astsubaylarınızla iyi geçinin. oradan sizi sağ çıkaracak adamlardır onlar. fikir

alışverişinde bulunun. onlara ters gitmeyin. hayat sigortanızdır onlar. zaten pkk nın ilk hedefi özellikle

uzmanlardır.

asteğmen olarak sakin olmak zorundasınız. ilk sortiyi atlatmaya bakın. ondan sonra si ilk haline göre

biraz daha kolay. sinmeyin sakın.

sindiğiniz anda dahada yüreklenir bu şerefsizler. boş yere şarjör harcamayın bilinci atışlarla. namlu

ağzından çıkan ışık haznesine doğru düzgün atışlar yapın yaptırın. bilinci atışlarınız bu puştları altına

sıçıttırıyor emin olun.

bilinçsizce karşılık vermek yerine bilinci karşılık onları paniğe sürükler.

sızmalara karşı çok dikkatli olun. emin olun karakolun dibinde sızmayı bekleyen bir kaç muallak

mevcut.

asker olacak arkadaşlara ise. ilk baskın anından sonra bir an önce sakinleştirmeye çalışın kendinizi.

komutanlarınızın talimatını dinleyin.

başıma hiç karakol baskını gelmedi ancak gördüğüm deneyimler sonucu aktarmaya çalıştım.

arkadaşlar şu bilgiyide vereyim, baskın yediniz veye çatışma anında bilinçli atışlarla karşılık verirseniz

adamların sıçma sebebi sizi jandarma özel harekat sanması.

o dönem normal piyadeye pusu atmışlardı. çok baba bi astsubay sayesinde imkansız denilen pusudan

kurtuldu çocuklar. bilinçli sakin ve isabetli atışlar sayesinde.

sonradan yakalanan köpekler sayesinde ortaya çıktı bu salaklar jandarma özel harekata yanlışlıkla

pusu attığını zannetmiş apar topar çekilmişler.

evet beyler bir kaç merak edilen soru varsa alabilirim bölge hakkında. başlamamıza biraz daha var.

ısındırma turları yapalım.

@263 taciz ateşi çok yedik sayısını hatırlamıyorum, çatımaya da 4 5 defa girdik, 1 kere pusu yedik.

timimden 1 şehit verdim ne yazıkki. mermi ile yaralanmadım. sadece bir kere pusu gecesi mevzi

almaya çalışırken (zifiri karanlıktı) 10 15 metre arası bir kayalık boşluğa düşüp topuğum parçalandı o

kadar.

@265 o karakoldan karakola değişiyor. ama asla açık yerde tutmaz nöbetçi nöbeti. ya nöbet kulesi

vardır ya taştan bir nöbet yeri vardır yada elle yapılmız mevzi şeklinde ama bu üçüde karakolun çeşitli

yerlerinde kurulmuşda olabilir. bir de karakola bakan hakim tepelerin birinde gezici bir tim mutlaka

vardır her gece gider orada sabaha kadar nöbet tutar ki bu en kötü olanı.

çoğunlukla puştların o timden haberi vardır ve ilk oraya saygıı yapılır. şimdi değişmiştir muhtemelen.

bahsettiğim yıl 95, o zaman bu kadar yoğun çatışmaya yeni girildiğinden yanlışlar acı bir şekilde

öğrenilerek değiştiriliyordu.

son olarak nöbet yerinde tek bir nöbetçi pek olmaz genelde 2 kişi.

@273 kardeşim manyak bir tip diilsen askerlik zor geçmez. eğitim falan elbette ham bir adamsan

zorlar başlarda ama alışırsın. ama ohal bölgesinde yaparsan elbette zor ama bir o kadar da gurur

vericidir. sen kötüleyen kişilere bakma. korkman gereken askerlik değil. efendi bi adamsan kim niye

dokunsun olum.

hata bazı bölgelerde aklı başında adama öyle özlemleri var ki komutanların bir gün seni karşılarına

alıp abi kardeş gibi arkadaş gibi muhabbet eder karşılık çay sigara içersin şaşırır kalırsın.

orada aile gibisiniz olm birbirinizden başka kimseniz yok.

@272 kardeşim bu huur çocukları bizim dönemimizde büyük operasyonlar k.ırak a girmeden önce

jenaratörlü mağaralarında mis gibi yaşarlardı. ama sözde komuta kademesi. diğer zavallı yavşakların

bir robottan farkı yok. adam 1 ay sadece suyla karıştırdığı unla beslenir, bakın inanın bu dediğime

bildiğimiz unu suyla karıştırır onu yer. mağarada hayvan gibi (ki hayvan durmaz beyler o kokuda)

yaşar. bilinçsizdir yani. sende ki bende ki düşünce yoktur.

cesur takılır diyorlarya bu salaklar, alakası yok amk. anca vurur topukları arkaüne vura vura kaçar

pusu atar. arkaü yemez karşına çıkmaya.

altına sıçar bir yerden bir yere giderken askerle karşılaşıcam diye. pislik içindedir.

hani diyorya bazı muallakler bir davaları var. yakala mağarada 1 aydır yaşayan bir davarı sor davan

nedir diye. ne davası der amk. kafa gitmiş çünkü.

@278 o döneme bir bakarsan incelersen göreceksin. tabii ki özel kürt aşiretler var. peşmergenin

verdiği destek hat safada ki peşmergenin neyi var ki ne destek verecek arkasında muhakkak başka bir

destek unsuru var. ancak bu adamlar k.ırak bölgesi dışına çıkamazlar.

yani bağdat yakınına kaçamazlar, k.ırak a bizim asker girdiğinde gidecek belli yerleri vardır. geniş çaplı

operasyon veya harekatlarda sızma yapmaya çalışır askerin kurmuş olduğu hattın arkasına. yada

suriye veya iran daki bölgelerine açmaya çalışır.

ohal dememe gelirsek ağız alışkanlığı. sözde ohal valiliği kaldırıldı. ama şu anda orada yaşanan

hareketlilik ve askerin tavrında ohal zamanından hiç bir değişiklik olmadığını düşünüyorum.

Hikaye neyse beyler başlıyorum.

çıktık eve dönüyoruz. 7 gün izinimiz var. ardından teslim olucaz. daha söylememişiz aileye şırnak

çektiğimizi. atladık devremle evlere gidiyoruz. kafamda hala şu var '' nası söyleyeceğim ''. annem

ağlamaya başladımı sinir basıyo beni devamlı. telefonda konuşurken ağlıyo ''özledim oğlum'' falan.

şimdi kadınada hak veriyosun abi, devamlı oraya buraya saygııyo puştlar.

bindik otobüse vardık istanbula. ayağım çekmiyo eve gitmeye. inceldiği yerden kopsun dedim atladım

gittim. yolda sanki devamlı bana bakıyorlar gibi geliyo. tabii belli oluyosun. normal hayatlarını

yaşayan sivller 100 metreden çakıyo asker olduğunu. yürüyüşünden konuşmandan falan.

vardık eve.

öğlen saatleri. çaldık kapıyı, annem açtı ''gözleri yerinden fırladı işte aradık seni açmadın, süpriz oldu,

neden söylemedin baban almaya gelirdi. bir yandan sarılıyo bir yandan ağlıyo, çok değişmişsin

zayıflamışsın, nasısın oğlum, nası geçiyor askerlik falan. babamda bir yandan sorular soruyo. ama

dedem de tık yok. hoşgeldin dedi oturdu kenara.

binbir türlü soru soruyolar. ama aga o can alıcı soruyu sormuyolar, nereyi çektin? öle bir ortam var ki

ben söylemek için yanıp tutuşuyorum, onlarda öğrenmek için. ama işte onlarda kötü yere mi düştü

korkusu bende söylediğimde verecekleri tepki korkusu. bir türlü koparamıyoruz ipleri. ama dedem

gayet sakin o emekli polisliğin vermiş olduğu otoriter edalar, ve soğukkanlılık.

bakışıyoruz öle birbirimize kısa bir süre bakıştık ama 1 saat gibi geliyo insana ölüm sessizliği amk.

annem bi uzaklaşsa babamlara söylicem önce ilk sortiyi atlatıcam arkama desteği alıp anneye

söylicez.

dedim anne çok açım bi kahvaltı yapalım dedim. daha cümlem bitmeden tabii oğlum börek yaptım

falan diyip fırladı kadın mutfağa,

babam anladı tabii özellikle dediğimi, annem çıktı salondan, '' açıklandımı '' dedi, evet dedim, niye

söylemdin oğlum çok mu kötü dedi, dedim yüzünüze söylemek istedim baba şırnak a düştüm dedim,

babam öle çok fazla belli etmezdi içindeki leri ama o yüz ifadesi öyle bir değişirdi ki anlardınız. işte o

yüz ifadesine dönüştü birden derin bir off çekti.

''neresi olum hangi bölük falan'' diye sorulara devam etti. bende cevapladım bir bir. sonrasında

annem çağırdı mutfağa hadi gelin falan.

neyse gittik açıklandı yerim anne dedim, bir derin nefes alışı var ellerini göğsüne arkaürüp, sarıldım

direk beyler sarılır sarılmaz şırnak anne ama merak etme dedim tugaya düştüm tugayda bişey olmaz

dışarı çıkmıyosun komutanın getir arkaür işleri masa başı falan tutanak tutmaca falan diye sallıyorum

amk.

ama anneye işlemiyo tabii, şırnak ta kalmış, diğer dediklerim vız geliyo, başladı tabi ağlamaya off

oğlum off diyo, babamda oturmuş masaya, tık yok, annem bir yandan sarılıyo bir yandan ağlıyo, o

anda dedem bir bağırdı anneme ayten otur diye, mutfağa balyoz inmiş etkisi yaptı resmen amk.

zaten talimatlara öyle bir alışmışım ki, oturun masaya der demez yemek duasına başlıyoruz moduna

girdim.

neyse dedem bunlara söylenmeye başladı, bu çocuğu böylemi gönderiyosunuz, orada sadece

kendisini düşünmesi lazım. tugayda olucak çocuk, rahat olucak, karakolda olmayacak, biraz sakin

olun, bişey olacağı yok, çocuğun pgibolojisini bozup göndermeyin, falan diyip bana döndü,

dedi oğlum sende kendini düşün, aklın burada olmasın. merak etme bişey olacağı yok. aslan gibi gidip

geliceksin falan dedi. işin %90 nı nı halleti sağolsun. sakinleşti ortam. dedim 5 gün buradayı m keyfini

çıkartalım bilmemne, sonra başladık işte kahvaltıya onlar anlatıyo ben dinliyorm ben anlatıyorm onlar

dinliyo. ardından istirahat ettim 2 3 saat kadar. yağmurla akşam buluşacam saat erken iştedir diye.

sonra beyler, yattım saçma sapan rüyalar görüyorum böyle, asker üniformalarıyla ali sami yene maça

çıkıyorum falan çok net hatırlıyorum yani.

uyandırdı annem tembihlemiştim şu saatte kaldır diye. kaldırdı hala açım amk, anneme dedim

tepeleme tabak hazırlamış ama 1 haftada göbek yapıp o kadar eğitimin içine etmemek lazım diye az

bişey attım ağzıma çıktım.

yağmurun yanına gittim. çıkışını bekledim. kapıda ellerimde çiçekler.

sınıf arkadaşı vardı o çıktı önce, falan gördü sarıldı hoşgeldin kısa saç yakışmış falan fit olmuşsun

maşallah, dedi yağmur geliyo şimdi dedi. bekliyoruz, amk kapıdan bir çıktı o anı anlatamam size yavaş

çekim panpa gözleri ışıl ışıl amk. omzunda çanta ellerinde ders kitapları.

ceylan gibi sekiyo son üç merdiven basamağını zayıflamış hafiften, saçlarıda kısa yapmış ama hala sarı

saçlı boyadan vazgeçmek yok mavi gözler çakmak çakmak.

bir sarıldım beyler yemin ediyorum o saniye ayak parmaklarımdan kafama kadar tüyler diken diken,

yemin ediyorum yabancılık çektim bir anda. uzun zaman olmuşi, sesi bile yabancı geldi telde

görüşmemize rağmen ses canlıyken değişiyo tabii.

uzun süre sarıldık aga. normalde pek istemezdi öğrenciler önünde öle sarılma muhabbetini hoş

karşılanmaz diye ama o anda gibmişiz dünyayı.

hemen yapıştım eline, tuttuğum gibi kadıköy sahile, boğaz dedin mi akan sular dururdu ikimiz içinde.

ikimizde de yüzümüzdeki gülümseme ekgib olmuyo, yüz felçi gibiyiz amk, devamlı sırıtıyoruz *

sorgu sualler akabininde başladı tabi, napıyosun nası geçiyo nası oralar nası buralar, zayıflamışsın

sende zayıflamışsın saçların çok kısa olmuş dedi bende dedim seninde saçların çok kısa olmuş niye

kestirdin güzelim saçlarını falan.

hemen tipik kız cevabı beyenmedin mi yoksa dedi tabi bizde aynen kıvırmaca yok olurmu neden

beyenmiyim merak ettim falan, ki hakikaten çok tatlı durmuştu orası ayrı.

dedim yağmurum zayıflamışsın bana benzemişsin, sende mi eğitimdeydin burda dedik gülüştük falan

işte dedi sen nasılsan bende öyleyim askm falan dedi,

(meğerse beyler zayıflık ilaçların verdiği etki iştah kapatıyo kısa saçlarıda saçları dökülmeye başlamış

kısa kestirmiş oda yemin ediyorum aklımın ucundan bile geçmiyodu o sıra)

çayların biri bitiyo biri geliyo, bende yakıyorum sigaraları arka arkaya 6.cıya geçtim sanırım onun

karşısında aldı elimden kaptı, dedi hani 5 taneydi yalan mı söylüyosun orada içiyosun dimi falan

yalandan şımarık triplerde. desem ki askm içemiyorum orada zaten içiyim bitane daha tmm askm iç

dicek ama dedim ya aksi bişey yapmak istemem asla tamam dedim unuttum.

içme askm dedi kanser olursun bak dedi, yok bitanem merak etme dedim bende.

ardından beyler, kalktık doğru kadıköy reks sinemasına, o dönem bana mı öyle geliyo manyak bir

şekilde sinemaya gitme modası vardı, biraz isim yapmış her film full çekiyo amk.

4 gün boyunca hergün buluştuk. bir seferinde bir öksürük krizine girdi bu kan geldi ağzından ama çok

az. diş etim kanadı diş fırçamdan böyle oldu dedi ama kıllandım ben aga.

ilk o anda kıllandım. yani ama hiç üzerine gitmedim öle bişeyi aklıma bile getirmek istemedim beyler.

arada bizim kankilerlede buluşuyoruz tabi. ama genelde yağmurlayım. bir kerede kızlı erkekli

toplandık. normalde erkekler kalabalık olurdu kızlara göre şimdi 3 kişi kalmışız amk, herkes askerde. 2

tane dallama var böle entel ayağına yatan. kızların yanında ben tabi tipik erkek modeli işte şöle yaptık

böle yaptık domuzu tek elle ikiye ayırdım komutana ayar verdim falan yalanın bini bin para ama

havamız olmuş bin beşyüz. yağmurda biliyo tabii salladığımı ama oda uyuyo ortama ''vay aslanım

benim yürü kim tutar seni'' triplerinde, ama o gece sıçtı ağzıma sen kime hava yapıyosun diye,

kızlaramı hava yapıyosun sonra o iki dallamaya ilgili olduğunu söyleyince tatlıya bağladık

son gün sabahtan buluştuk akşam gidiyorum. dershaneye kapısında. sarıldık böle böyle birbirimize.

başı omzumda. dedim bu sefer bekleyeceğine eminmisin dedim kısmet askm sen kendini düşün dedi.

güldüm bende gene inadına yapıyo diye. öpmek için kaldırdım başını hüngür hüngür ağlıyo.

dedim ağlama rahat yerdeyim antep e gidiyorum sadece bir süre ayrı kalıcaz dedim, ne yapıyım

gitmesen keşke dedi, burada olsan biraz daha. dedim gitmem lazım, elimde olsa bırakırmıyım seni,

gidicem gelicem zamanın nası geçtiğini anlamıcaksın bile dedim.

sarılmaya devam ediyoruz. dedi ben nası derse giricem şimdi, nası ders işlicem bu halde falan, dedim

ki bak hiç merak etme, ben seni en ufak boş zamanımda bile arıcam merak etme. sen şimdi gir içeri

dersini ver. bende gidip gelicem bu kadar basit dedim.

zor bela gönderdim, dedim çık hadi daha da zorlaştırmayalım falan. neyse mecbur çıktı tabii ki dersi

var bekliyo çocuklar. arkadan bende dolmuşa doğru gitmeye başladım. arkadaşı çiğdemi gördüm oda

dershaneye gidiyo dedim böle böle ne olur çıkışta yanlız bırakma biraz kafa dağıtsın, yanına git çok

kötü bak sana emanet falan, sağolsun iyi bir kızdı hala görüşürüm, hiç yanlız bırakmadı yağmuru.

çiğdem deki samimiyeti görünce biraz olsun rahatladım aga bi ferahlık geldi ayrıldım evin yolunu

tuttum bende.

eve daldım hemen zaten bavul hazır. kağıtlarımızı da aldık, hazırlığımızı bitirdik. akşam yemeğimizi

yiyip çıkacaz otagara. istikametimiz diyarbakır ktm.

annem de de bir sinir var hafiften belli etmesede. mutfağa gidince gittim yanına, dedim ne oldu? işte

sen geldin bizimle vakit geçirmedin hep o kıza gittin falan. dedim anne saçmalıyosun yapma böyle

üzme beni. zaten gidiciyim allahtan fazla üstüme gelmedi.

atladık gittik otagara. otogar asker dolu amk. rutin vedalaşmalar. ağlaşmalar. ama bu sefer geldi

beyler.

çiğdemide tutup getirmiş bi baktım gelmiş. elim ayağım boşaldı bi yandan utanıyorum babam var

anne var dede var bir kaç akraba dost, babama baktım güldü, o güldü ben sarıldım direk kıza, annem

biraz surat yaptı ama sonradan öğrendim pek bir beğenmiş yağmur’u :)

yine ağlaşmalar falan, arkadaşların hoplatması (ki hakkaten bi yerden sonra yeter amk lan diyesiniz

geliyo) atladık otobüse, açtık volkmenizi taktık kasedimizi bütün otobüstekiler birilerine el sallıyo,

davullar zurnalar bilmemne çıktık yola.

hafiften tırsma gelmeye başladı ilk defa doğuya gidiyoruz. harbi başlıyo askerlik yani elinde ki silahta

mermi olmasının sebebi gene bir domuz ama eli keleşli domuzlardan.

devremde yanımdaydı ikimizde şırnaktık ve ktm diyarbakırdı. birbirimize destek oluyoruz tabii. arkada

erat kısmından arkadaşlar var.

devrem koridor kısmında yanında da bir asker çocuk belli ki çok heyecanlı davarlık yapıyo. sesli sesli

konuşuyo. e biraden bir kaç saat sonra kafa dinlemek istiyosun devrem olum sus azıcık dedi. bu

atarlandı hafiften ne var lan bizde askeriz amk falan hareketler.

devrem hemen koydu rütbeyi komutanım dedirtirim sana efendi efendi otur diyince acemilik çıkan

askerin hali başka tabi direk sustu.

o an anladım aga asteğmensin artık istanbul geride kaldı, bizim devrede bir havaya girdi tabi, vay

yavrum benim ayaklarındayım bende.

bir havalara girdi, milleti şınava yatırıcak daha gitmeden.

neyse beyler, volkmen dinleye dinleye gidiyoruz. yağmurda bana kaset aldı. selanikliyiz aga rumeliliyiz

hastasıyım oranın şarkılarına. gitmiş bana o yörenin şarkılarından oluşan bir kaset yaptırmış, içinde

manalı şarkılar var.

göremedim aylar oldu gözlerim hep ağlar oldu,

aramızda koca dağlar manimiz oldu,

istemişsin dağlar aşam sana ulaşam,

alam seni yarim yapam de bana paşam,

pelistere çıkmadan vardara atlayamadım,

döndüm durdum yar yolunda sana doymadım,

turnaları göğe saldım sana yolladım,

geri sarıp sarıp dinliyorum, yol zifiri karanlık, altımızdan şeritleri bir bir akıyo uzaklaşıyosun

sevdiğinden yani, ağlasan mı ağlamasan mı gururlu mu olsan olmasan mı, nası bir yere gidiyosun

falan, olum garip bir duygu işte ne biliyim.

şu şarkıyı dinleye durun beyler ben bir kahve yapıp geliyim bir de sigara yakayım birazdan devam

ediyoruz. şarkı sözleri on numaradır kardeşler sözleri iyi kesin.

Bir yiğide bir sözüm var, Nasıl deyem ben turnalar

Güremedim aylar oldi, Güzlerim hep aglar oldi

Aramızda koca daglar, Manimiz oldi

Üremedim saclarimi, Belimi buldi

Pelister’e çıkamadım, Vardar’a atlayamadım

Dündum durdum yar yolunda, Sana doymadım

Turnalari güğe saldim, Sana yolladim

Bir güzele bir sözüm var, Nasıl deyem ben turnalar

Saçlarının tellerinden, ince beline dolaşam

istey misın daglar aşam, Sana ulaşam

Alam seni yarim yapam, De bana paşam

Pelister’e çıkamadım, Vardar’a atlayamadım

Dündum durdum yar yolunda, Sana doymadım

Turnalari güğe saldim, Sana yolladim

buda sözleri beyler.

neyse beyler, velasıl yavaaş yavaaaş uzaklaşıyoruz. önce ankara da bir mola verdik. saat 2 civarı, ulan

içimden aramak geldi aramadım ama, bu saatte uyumuştur hesabı. dedim bir sigara yakalım. bide çay

kaptım plastik bardakta, çay zift amk. devreme bi baktım telefonda, o da aramış kız arkadaşını,

sikerim dedim gittim ankesörlüye. bir aradım düşmedi iki aradım düşmedi. bi daha aradım daha ama

uyumuştur inş annesi çıkmaz diyorum.

telefon çaldı çalmadı şak diye açtı, alo diye, şok oldum amk. dedim askm uyumadın mı yok dedi

uyumadım ararsın diye düşündüm. dedim uyumuşsundur diye aramıcaktım ama dayanamadım çok

güzel şarkılar en çok sözün varı beyendim dedim. dedi nerdesin söyledim ankaradayız falan.

sonra şu şok soru geldi beyler.

antepe gidiceksin niye diyarbakır otobüsüne bindin dedi.

ananı avradını sikiyim elim ayağım boşaldı resmen. çok pis ters köşe olmuştum beyler.

hemen kıvırdım beyler. dedim işte önce diyarbakırda toplanıyosun askm, oradan herkesin dağıtımı

yapılıyo falan dedim, o yüzden kendin gitmen sakıncalı olabilir falan dedim, yavrum zaten mevzuya

hakim değil öyle ucuz atlattık,

askm dedim bak benim daha 15 16 saatlik daha yolum var sen yat uyu ben seni varınca arıcam zaten.

tam yılbaşı tatiline geliyodu beyler. yarın evdesin zaten arıcam dedim. lütfen yat beni üzme dedim.

bende uyucam zaten otobüste dedim (gene yalan amk, asla yolda giderken uyuyamam)

neye kapattık teli zor bela attım kendimi otobüse yola devam ediyoruz.

devremle muhabbete başladık oda konuşmuş kızla nişanlanmışlardı onlar zaten, kıza tembig etmiş

arıcam seni teli yanına al diye.

gene yola devam ettik.

ardından kırıkkale, aksaray, adana, antep derken öğleden sonra 2 buçuk gibi girdim diyarbakır

otogara. asker olduğumuz 1 km öteden belli zaten amk. şebek gibi kaldık ortada. otobüste ki diğer

erat hemen dağıldı topluca ktm ye gitti. ben hemen tele sarıldım, aradım askm geldik diyarbakıra

merak etme, sen napıyosun falan, dikkat et kendine bilmemne, kapattım deli, devrem geldi yaktım

sigarayı.

dedi oğlum serbets olduğumuz son zamanlar gel bi kahvaltı yapalım biraz gezelim. tmm dedim bende

bi kahvaltı yaptık birazda gezdik.

yemin ediyorum hayran kaldım diyarbakıra kalesi bilmemne harbi on numara şehir. ardından ktm nin

yolunu tuttuk.

neyse beyler vardık ktm amk o ne öle, bütün ordu burda amk böyle bir yer yok. içerisi panayır gibi

amk. millet birliğine gitmek için sıra bekliyo. şimdide bilenler bilir ktm ölüm anasını satayım. uzmanın

biri erat dizmiş yarım yarım yardırarak bağıra bağıra anlatıyo, bizde geldik bu bizi gördü bağırmalar

çağırmalar geçin bilmemne. biz tabi buna yavaş yavaş yürümeye başlayınca bu çakozladı mevzuyu

sanırım, sustu dedim uzmanım böyle böyle tanıttık kendimizi, napıcaz ne edicez, anlattı izah etti

durumu bizi başka bir yere aldı. içerisi aztek kaynıyo amk, ama hepimiz amele gibiyiz ne yapacağımızı

bilmiyoruz, anons gelicek şu birliğe gidenler gelsin falan diye toplanıp gidecez.

bende diyorum heralde bi kaç saat sonra gideriz. saat 5 falan hava da kararmış amk. neyse gelen

giden yok. bi çocuk vardı adam mühendis, dedim birader ne zaman gelir bu konvoy, dedi yarın gelirse

şanslısın.

dedim ne diyosun amk kaç gün beklicez burada, beyler şoka gelin, dört gündür buradayım kardeşim

öyle söyliyim sana. amk kafayı yememek elde değil.

sonra çözdük olayı sorduk uzman bi arkadaşa.

işte özellikle 1993 yılında 33 askeri kurşuna dizdi bu pezevenkler birliğine giden silahsız askeri o

yüzden çok dikkat ediyolarmış bu konuda.

neyse aga bekliyecez ara ara geliyolar alıp götüroylar bır kısmını, kimi konvoyla gidiyo kimi şans eseri

gideceği birimden gelenler alıp götürüyo falan.

2 gün geçti aga uzman geldi asteğmenin bugün gelecek çakırsöğütten onunla gidersiniz dedim

gitmezmiyim.

neyse an be an haber alıyoruz. yılbaşınıda ktm de geçirmek ayrı bi zevk amk. yılbaşının 1. günü 1 ocak

1995 askerliğin başladığı gündür beyler.

bizi götürecek birim gelmiş şehire, biz hazırlandık bekliyoruz. amk bir haber geldi, beton gibi çoktü

üzerimize. bu ibneler bi köy vardı h ile başlıyodu orayı basmışlar 9 kişiyi öldürmüşler.

haydiiii, bütün dağıtımlar iptal.

hatırladım hamzalı köyünü basmışlardı.

neyse beyler biz bu haberi aldık. bir anda hareketlendi ortalık, koşuşturmaca falan. dedim lan hadi

bakalım asteğmen efendi, daha şırnak a gitmeden başladılar hakkında hayırlısı.

bir iki gün daha kaldık beyler en sonunda kodumun konvoyu geldi. öğleden sonra 2 gibi çıktık yola, up

uzun konvoy, bizim askeri görüceksin ama fişek gibi tam techizat amk. dışarısıda buz -1000 sanki, ben

taktım tabii volkmeni gidiyoruz. upuzun konvoy yer yer duruyoruz yolda, kontrol noktları falan, 10

dakikalık yolu 45 dakikada falan alıyoruz, arada bazı çocukları bırakıyoruz falan, hava karardı beyler,

bir yerde daha durduk yolun ortasında ama sıkıntı yok yani, etrafa bakıyoruz heryer taş toprak amk.

uzaktan yavaş yavaş cudi gabar falan çıktı ortaya bütün heybetiyle dedim aga hadi bakalım hoşgeldin

ebenin amına.

bi noktada daha durduk, ileride bi kaç haneli köy var ama camlardan gelen ışıktan o kadar olduğunu

düşünüyorum, lan bir durduk, çocuk sesleri,

''burdan defol git tc askeri, git buradan tc askeri, senin yerin değil burası, falan derken çaaaaat paaaat

taş atıyo ibneler hava hafif kararmış zaten bellide olmuyo, abi ne yalan söyliyim bi tırsma geldi,

sanırsın işgal askeriyiz ibneler geldiğin yere geri dön diyo, arkada ki otobüsün camını indirmişler

zaten, hemen hareketlendi konvoy bu sefer direk cizre ktm ye, hava kararmış nereye gidiyosun.

orada da yola çıkıp gelen bir çok başka konvoyda var, yarını beklicez mecbur.

cizre ktm de bir gece geçiricez, ulan leş gibi olmuşuz zaten, telefonda açamıyoruz kaç gündür, tek

isteğim biran önce gideyim telefon açayım bi sesimi duyurayım bu yani. zaten üzerimizde garip bir

ağırlık çökmüş durumda, alışık değilsin panpa, ısparta tamam eyw ne kadar ıspartada eğitimin kralını

alrısan al farklı yani çok belli ediyo kendini,

çok soğuktu beyler, felaket bir soğuk, tezahür edemezsiniz yani, böyle bir soğuk yok, 50 60 tane

asteğmen göt göte verdik ısınıyoruz yani, kaliriferler arada bir yanmaya niyetlensede ayıp olur diyor

heralde ki buz kesiyo anasını satayım.

uyuyayum diyosun yalandan bir yarım saatlik uykular falan, bir an önce birliğime katılayım diye can

atıyosun amk.

ulan sakallar uzamış hafiften yarın birliğe gidicez sular buz gibi diyarbakırda zaten sıra var, traş

olamadık, benim devrede hafiften kıllıydı 4 5 günde mağara adamına döndü, çıkalım dedik traş olalım

falan, anasını sikiyim suları kesmişler. belli bir saatten sonra kesiyolarmış nedendir bilinmez.

bi astsubay bulalım derdimizi anlatalım dedik, en azından kantinden bir su alalım onunla traş olalım

dedik, astsubay ararken yüzbaşıya denk geldik, ama yüzbaşıda bir ses tonu var altına sıçıyosun

adamla konuşurken.

ne var oğlum dedi ne geziniyosun burada, tanıttık kendimizi, dedik komutanım böyle böyle, olamadık,

kantinden su alalım traş olalım yarın birliğe gidicez ilk intiba önemli sıkıntı çıkmasın falan, böyle

konuşunca adam astsubayı çağırdı sağolsun anlattı durumu, astsubay aldı bizi, dedi kantin burası

alabiliyosanız alın.

kapıdan bir girdim içeride 1000 kişi var amk. uyumaya çalışıyo.

götüm götüm arada küfürler yiyerek gittik kantine (siviliz tabi herif yarı uykulu küfür çıkıyo alçak sesle

üniforma olsa göt ister) neyse aldık suları traş oldu surat yara bere içinde kaldı hadi beni geç devrem

zaten kıllı sakalllarıda epeyli bi sert jileti vurdukça kan geliyo amk.

traş köpüğüde yok tabi evden getirdiğimiz sabunla yüzü sabunlayıp sabunlayıp jiletliyoruz.

olduk traşımızı geçtik istirahathaneye, saatin gelmesini beklemeye, aynı gece de şırnakta 3 karakolu

taciz ateşi açmışlar, ortalık fena.

sabah gün açar açmaz doluştuk otobüslere çıktık yola, gün açtıkça cudi gabar falan çıktı ortaya

tamamen, hem bir o kadar güzel, hemde heybetinden de bir o kadar tedirgin ediyo adamı. orada ne

olduğunu biliyosunuz yani, orada senin neyin beklediğini, belkide sen bakarken birileri çatışıyo o anda

aklından binbir türlü şey geçiyo,

yollar zaten fena, yamaçlardan geçiyosun, kanyonların arasından geçiyosun kafanı kaldırıyosun

tepelerde bizim çocuklar mevzi almış içini korku kaplamaya başlıyo yavaştan beyler, otobüste kendini

güvende hissediyosun camın hemen dışarısı cehennem.

sonunda çok şükür vardık çakırsöğüte, indik otobüsten, etraf bildiğin ufak kasaba gibi, nizamiyeye

geldik, hemen bir astsubay karşıladı bizi. gittik üstümüzü başımızı değiştirdik, yeşilleri geçirdik

üzerimize, botlar tabii ki biraz büyük geldi, taktık omuzlara tek çizikleri,

gittik takımlarımıza, 14 kişilik bir takım, takım komutanı bendeniz, bir uzmanın var, çavuşumuz, iki

tane avcı eri, iki makinalı tüfek nişancısı, ve yardımcıları keskin nişancı falan.

bölükte muharebe kısmında yer alıyoruz.

uzmanım allahı var adam asker olarak doğmuş adam. askerlerle tanıştık, sonra komutanlara gerekli

bilgiler verildi falan derken artık başlamıştık göreve hayırlı uğurlu olsun.

uzmanıma sordum dedim telefon acayım aileme falan yeri gösterdi, aradım bende bizimkileri.

önce aileyi aradım hemen, dedim geldim, iyiyim güzel bir yere düşmüşüz, merak etmeyin, sordular

tabi kaç gün oldu merak ettik, usulünce açıkladım durumu, dedim böyle böyle, kar yolları kapamış o

sıkıntı çıkarttı merak etmeyin falan neyse kapattık hemen yağmuru aradım. çaldı çaldı açan yok,

hemen arkasından bir daha gene açan yok. hay amk nerde bu kız falan haber vermedik diye

söylendik.

devrem geldi, gel dedi uzmanlarla biraz muhabbet edelim. yasak bölgeler nereler falan onları harita

üzerinde anlattılar, bölgeyle ilgili yaşanan hareketlilikle ilgili bilgiler alındı.

arkasından, çıkılan intikal görevleri belirlendi, kendi takımızdaki asklerler ilgili bilgileri aldık, bir tane

var takımımda kütahyalı çocuk, deli aşık oğlan, koluna jiletle yazmış kızın adını.

dedim pdrm ye göderin çocuğu bu güldü,

asteğmenim pdrm ye o gidene kadar o kadar çok kişi var ki önünde başta ben dedi, bende hafiften bi

sıkıntı başladı aga.

günler böyle geçiyo beyler, 2 3 gün geçti bu arada çatışma haberleri falan geliyo devamlı, yol kesme

olayları falan, bizde bekliyoruz gideceğimiz zamanı, telefon açıcam gene, direk yağmuru aradım.

korkuyorum bi yandan açmazsa falan diye, neyse ki hemen açtı,

dedim nerdesin aradım açmadın, duymamış evde değilmiş annesiyle babanesi vardı bunun büyük

babanesi, ona gitmişler, o kadar zaman beklemiş aramamı aramayınca gitmek zorunda kalmış.

tabi öle anlatıyo asıl olay hastalığı ilerlemiş bir hayli fenalaşıyo hastanede geçiriyor iki günü.

nasısın iyimisin faslı, sen nasısın dedi dedim iyiyim merak etme sen beni dikkat et kendine falan ama

sesi bi kötü geliyo ki sorma.

hastamısın dedim askm neyin var üşüttün mü, üşüttüm dedi öğrencilerim çok yoruyolar beni dedi,

dedim onları kafasını kırıcam gelince merak etme sen dedim.

ne zaman geliceksin?

dedi beyler.

çok sade bir soru ama tam kalbimden vurdu. böle muhtaç bi sesle, ne zaman geliceksin?

ulan elimde olsa o an atalarım skorskye giderim öle dokundu. askm gelicem sen yeterki iyi ol.

tamam ama hemen gelsen keşke dedi. yağmur gelicem biliyosun gelicem sen bekle beni, ben

buradayım hep zaten bi yere gidemem diyo, içimden diyorum nereye gidiceksin zaten ki.

garip konuşuyo beyler yani normal bi konuşma tarzı değil,

sıkıntın varmı bi sorun varmı diyorum yok diyo öğrencilerim çok yoruyo beni diyo. o kadar.

uzmanım aniden daldı odaya kapatıyorum falan dedim alelacele, dur biraz daha konuşalım lütfen

falan demeden arıcam seni dedim kapattım.

uzamanım da ''asteğmenim yaralı var getiriyolar helikopterle'' dedi fırladık hemen. yaralıyı alıcaz

koruma konvoyu şeklinde cizreye devlet hastanesine götürücez. dedim helikopter niye götürmüyo

acil bölgeye timleri sevk edicekmiş. abi kalbim güm güm atmaya başladı bir anda.

beyler askerleri aldık komutanları geldi, gidin tam teçhizat hazır olun, 5 dakika içerisinde buraya gelin.

tam teçhizat hazırız beyler,

yaralı çocuklar bir geldi. anlatamam görüntüyü, çocuklar şehit olmuşlar yani, bunlar nasıl kurtulacak

aklım almıyor.

3 tane asker, bir tanesinin ağzıni yararak geçip gitmiş mermi cansız gibi yatıyo surat kan içinde,

diğerini yüz üstü koymuşlar, ensesinden girmiş mermi paralel bir şekilde, omuriliği götürmüş çok belli,

bir tanesi sırtına 3 mermi almış, hemen aldık çocukları, gece saat 8 falan, 4 araç halinde gidiyoruz

önde zırhlı araç makine haznesi var, biz arkada, ikisini arka arac aldık çocukları biri benim araçta

önümde ağzı mermiyle yarılmış olan, ulan kitlendim resmen buz kestim resmen, hayatımda kedi

ölüsüne bakamam ben araba çarpmış hayvan görünce midem bulanır, önümde gencecik çocuki kan

içinde yüzü hırıltı sesleri geliyo, soğuktan nefes alıp verişinde buhhar çıkıyo ama ağzından değil yanak

kısmında ağız burun paramparça,

uzmanım bir dürttü beni asteğmenim kendinize gelin öyle bi toparladım kendimi, yolda gidiyoruz, bir

yandan da aklıma pusu olabilir mi lan yolda acaba diye geçiyo, gerçi pusu falan nerde olucak cizre

yolunda amk, 300 metrede bir kontrol noktası var tabii yeniyiz daha.

benim odluğum araçta yüzbaşımız var, önde biz arkada 6 kişi bir de yaralı çocuk, yüzbaşının telsizi

cayır cayır ötüyo, hışırtı sesleri arasında, intikal esnasında, bir grup teröristle karşı karşıya gelmişler,

ilk onlar farkediyo bizimkileri, bu üç çocukta ilk ateşte yaralanıyo zaten.

bir yadan kulağım yüzbaşının telsizine takıldı, devamlı tepeye kayalık bölgeye doğru darbeli atışlar

çocuklar darbeli atışlar aferin bu şekilde bravo, ses kesiliyo, komutanım , sağ taraftan saramayız dik

yamaçlar mevcut diyo yüzbaşıda da dinliyo bende,

yüzbaşı görerek aykut görerek oğlum görerek, askeri aşağıya çek 100 metre civarına top atışı için

senden haber bekliyorum,

bildiğiniz çatışma esnaında konuşmaları dinliyorum,

hızla yolda devame ediyoruz bu arada,

aykut heralde takım komutanı, teğmen ya da üsteğmen, ismiyle hitap ediyo telsizde ki binbaşı çünkü,

oğlum, başka yaralı varmı zaiyat varmı aykut, aykuttan ses kesildi bi ara, sonra verdi anosnu başlayın

komutanım yeterli aralık oluşturduk diye sanırım top ateşi yapacaklardı,

abi o esnada yaralı çocuk kendine geldi verdikleri ilacın etkisi geçti bir çıklık atıyo varya, dili yok

çocuğun sanırsın kurban gırtlaklıyosun yerimde zıpladım boşluğuma denk geldi uzmanım üzerine

bindirdi olum sakin ol iyisin hastaneye gidiyoruz, belli çocuğun yüzü yanıyo, yüzbaşı sesi kapadı,

uzamanım üzerinde bastırıyo çocuğu, muhtemelen ayak ta kırıklarda vardı düşmüş vurulduktan

sonra,

yüzbaşı bana döndü yardım etsene lan uzmana bin üzerine tut çocuğu bende abandım çocuğun

üzerine haraket etmesin diye,

o 1 saatlik yol varya bitmedi beyler bitmedi gözümün önünde hayla.

Muhabbet arkadaşlar ben çok yoruldum isterseniz biraz ara verelim, isterseniz bu akşamlık bırakalım.

@436 sadece o değil, sana döndü adam keleşle önce bağıracaksın arkaünü yırtana kadar ''duur diye''

çok gibine takacak ya seni, o ateş etmeden edemezsin kural bu, haa bu kendi mevziindeysen,

dağdayken sikerim kuralını diyosun o ayrı.

beyler yoruldum biraz siz sorun ben cevaplıyım merak ettiğiniz kafanıza takılan bir şey varsa.

@439 abi, orası öyle değil, yanlışlıkla korucu vurabilirsin, sırf geçiyo diye adam vuramazsın, çoban

vurdun diyelim, bu ibnler nasıl gelir üzerine biliyomusun medya falan, bu sadece sana değil taa tugay

komutanının başını ağrıtır onun başı ağrırsa sorumlusu kimse gelir onu siker.

@447 çatışma esnasında sana dönüp sıkan korucular var, seni pusuya çeken korucular var.

emin olmazsın elbette. ama askerin görevi halkın güvenliğini sağlamak, o yüzden istediğime sıkarım

sıkmam durumu yok. çok karışık kardeşim yani neresinden tutsan taklu deynek.

@adminsikerimmodsikerim askere gittin mi kardeşim sen?

@452 tc askeri seni izliyoruz, mehmeeeeet oğluuuum bırak bu işleri ananın yanına dön mehmeeeeet,

tc askeriii gabar cehennemine hoş geldin, genelde çatışma başlayıp ilk sortiden sonra, komutan

ölmedin mi lan daha, bi kere oldu bu bana direk telsizle girdi, beylik tabancanı almaya geliyorum

komutan dedi.

telsiz frekansları çok karışıyo, sende yapabilirsin elbette ama suç telsizi boş yere meşgul etmenden

dolayı. her an telsizden anons geçebilir çünkü.

@adminsikerimmodsikerim yedek subaylık düşünüyosun anladığım kadarıyla.

@zencefil yapragi kardeşim benim dönemimde her üni mezunu çoğunlukla olurdu çünkü o dönem

yedek subaylıkta ve teğmenlike çok sirkülasyon vardı gerek şehitler gerek geri hizmete alınma ve

gerekse yaranlamalardan dolayı.

ama şu anda öyle değil çok şükür. fakat şu var bir mühendisin diğer bölüm mezunlarına göre yedes

subay olma olasılığı çok fazla.

@adminsikerimmodsikerim tamam kardeşim cevap veriyorum şimdi. ama önce şunu söyleyeyim

olurda sen yedek subay olup o bölgeye gidersen takımın daki askerlerine ve özellikle ailelerine

acıyorum.

bu dediklerini hakikaten yaparsan sen zaten gidersinde, o çocuklar hepsi şehit olur. yedek subay

olacak ve olmayı düşünen kardeşlerime şunu söylemek isterim.

takımınızda ki tüm askerler, anaları babaları önce allaha sonra size emanet ettiklerini unutmayın.

şimdi öncelikle ben asker değilim. askerlik görevimi yapmış bi vatandaşım. bu işi kökten dağdaki

kadroyu bitirip çözemezsin, gerisi muhakkak gelir, yanlızca türkiyeden dağa katılımları engellersin

ama aralarında iranlı ıraklı suriyelilerde var. onu çözmek için finans gelirini keseceksin.

o bölgede tek taktik var her daim uyanık olacaksın. saygıı veya pusu yediğin zaman kayıplar hep ilk

saygıı anında olur. ilk saygıı anını atlattıktan sonra bir an önce sakin olmaya bakacaksın. ve görerek

ateş etmelisin bilinçli ateş etmelisin ki karşında ki sinsin.

saçma sapan hareketler yaparsan karşında kine bir güven gelir ve ilk seni hedef alır. o dönemde

osman pamukoğlunu taktiği çok büyük darbe vurdu bunlara. hızlı ve baskın şeklinde hiç beklenmedik

anda. daha öncede bahsettim bunların savunacak bir mevzileri sınırları olmadığı için bu konuda

zayıflar onları savunmaya zorlarsan ya kaçarlar ya teslim olmaya çalışırkar genelliklede ölürler.

yani onların seni bulmalarını beklemiceksin sen bulacaksın. tabi pusu atıyolar oda ayrı bir konu.

@465 e tabi ona katılıyorum zaafı olan adamı göndermiceksin oraya deli dumrul olanı göndereceksin

ki görsün ebesnin amını.

oraya eğitimi tam olan adam gitmeli, yani işi askerlik olan. öle vururuk keserim yıkarım yakarım adamı

değil, bu gazla giden adam keklik gibi avlanır orada.

ayrıca sadece vurarak öldürerek çözülecek iş değil bu. orada ki halka refah vereceksin pkk dan ümidi

kessin. o halka biz burada yaşıyoruz iyi şartlarda okulumuz hastanemiz işimiz evimiz var ve pkk buna

zarar veriyo dedirtirsen çatışmana bile gerek kalmaz.

ama önce o şartları uygulaman gerek. oradaki vatandaşlarımızı arkana alacaksın. kepenk kapatmaya

gelen o puştlar çevikten önce ilk o esnaftan dayak yediği zaman bu işler düzelir.

@470 valla o değişiyo, sizin ne kadar da öleceğinize bağlı, hemen ölürüm dersen 5dk, biraz daha

sonra ölürüm dersen 10 dk ama salaklık yapıp jandarma özel harekatın olduğu yere yaparsan baskını

onların insiyatifine kalmış gibebilirde anında sabaha bırabilir.

bordo bereliye baskın yapacam dersen ne zaman başladı ne zaman bitti haberin olmaz.

ayrıca ne yazıkki hiç bir gerizekalı karakolu ele geçirmeye kalkmadı. geçirse an itibariyle, tepelerine

ineceklerini bilecek kadar zeka sahibiler.

@475 onu bilemiyorum valla telsiz frekansı karıştığı için dinleniyo ama ev telefonu dinlebiliymi

bilmiyorum. ayrıca ev telefonunu dinlemek için ne yapılır onu dahi bilmiyorum.

@478 paydos yapalım kardeşim. sende git dersine çalış yarın devam edicem. çok yoruldum arada

soru sormak isteyen olursa buradayım ama.

şimdi mesafe uzadıkça uzun namlulu silahlar elbette daha iyidir.

ancak genellikle karşı karşıya gelen iki silah keleş ve g3,

keleşin kullanımı çok basittir bir çocuk bile kullanabilir ve hafiftir. ama g3 ün vurucu gücü yanında su

tabancası kalır.

bacağınıza keleş mermisi geldiğinde ölmezsini kan kaybından sonra ölüm gerçekleşir ancak tedavi

süreci vardır.

ancak g3 bacağa isapet ederse kopartır. tedavi şansı yoktur.

kafaya keleş mermisi geldiğinde geldiği alnınızda ufak delik açar kafanın arka tarafını yani mermi çıkış

değili olan yeri parçalar.

g3 kafasına isapet ederse teşhis edilemez hale gelir.

keleş kullanımı kolaydır tutukluk yapmaz. g3 nazlı bir kız gibidir iyi bakılması gereklidir. ama vurucu

gücü tartışılmaz g3 ün.

rpg ye geldiğimzde, bizim dönemimizde roket atarımız 2 bölümlüydü birbirine bağlanıp o şekilde

ateşlenirken biz 1 atış yaparken rpg kullanan 3 atış yapabilir. ama şu anda bizim askerde kullanıyor.

doçkalar aslında uçak savar silahıdır. taşınması çok zordur ama ne yazıkki bir kaç tane karakol

baskınında kullandılar. epey etkilidir.

insan uzunlarını parçalar, haraketsiz yakarsa seni doçka bermizi beline isapet eden bir mermisi seni

ikeye bölebilir ama hareketsiz yakalarsa.

ama bizim askerin karayılanına bir bak derim. o zaman doçkada bir tak olmadığını anlarsın mg3 tür

adı asker arasında karayılan olarak geçer.

ama en pis silahı soruyorsan bana göre kanas. çünkü sana ateş ettiğinde genelde isabet eder. bilinçli

bir şekilde adam öldürme silahı. suikast silahı adı üstünde amk.

@482 onları anlatacağım ama hikaye içinde anlatayım olmaz mı? hikayenin akışını bozmayalım.

ayrıca 5 tane çatışmaya girmedim.

@485 e tabii ki, yani örgüte para akışı sağlayan bir sürü faaliyet alanı var. kaçak sigaradan tutta esrar,

korsan cd falan.

@487 doğru özellikle yaralı yakalanan sorgu için getirilir yolda ölürse helikopterden aşağıya atılır

sende parçalarını topardın.

valla benden daha önce yapmış varmıydı öle askere gelen kişiyi istihbaratçı yapmak bilmiyorun. bizim

dönemimizde jitem vardı jandarma istihparat ama sahada çalışan hiç biri normal asker değildi

astsubaylardan oluşurdu. gün sayan asker istihparatçı yoktu hiç ben görmedim yani.

valla kanas leyla hikayesi diye bişey yok tamamen kolpa bir hikaye o. keskin nişancı vardı elbette ama

kanas leyla falan yok öle bişey uydurma.

yanlız sırp keskin nişancıların parayla getirtiliğini biliyoruz. sırp keskin nişancılar vardı ki adamlar

keskin nişancı olarak doğmuş.

biraz şu kanas leyla olayına gireyim. bu tamamen pgibolojik harp taktiğidir. karşısında ki birimi

sindirmek amaçlı.

şöle bir olay anlatayım. pkk da bir efsane vardı. tc askerinin yanında yeşil cübbleri askerler onlar

koruyolar.

dediklerine göre, bizim asker intikal yaparken bizi farkederlermiş tam saygıacakken timin arkasında

yeşil cübbe takan askerler görürler ve saygımaktan vazgeçerlermiş, bizim askere saygıdıklarında,

asker beklenenden daha fazla direnç göstermişse yeşil cübbelilerin olduğunu düşünüyorlarmış.

yani bunun gibi şey çok orada.

kanas leyla olayını size jöhler gelip anlatır sırf taşşak geçmek için aldırmayın. öyle bişey yok.

aklıma geldikçe geliyor. bu kanas leyla olayını disiplinsiz askeri korkutmak için komutanlar söyler. işte

nöbette sigara içmesin diye.

@502 o dönem bosna savaşı vardı biliyorsunuz. bizde epey bir yardım gitti gerek silah gerekse askeri

eğitim konusunda.

bu yüzden düşmanım düşmanı dostumdur olayından pkk parayla sırp sniperleri getiriyordu. özellikle

subay ve yedek subayları şehit etmek için.

bu tarz istihparatlar gelirdi. hiç karşılaşmadım. ancak istihparatlar vardı.

zaten bu sırplar yüzünden sniper kavramı öne çıktı, bosna da çok vardı bunlardan.

özellikle kanas leyla mevzuu çok meşurdu halk arasında o dönem, ''kanas leyla buradaymış'' derlerdi,

ama halk ondan daha çok etki bırakan söyleti ''bolu dağ komando bölgeye operasyona geliryormuş''

söyletisiydi.

kanal leyla halk üzerinde ne derece etkili bilemem ama bolu dağ komando söyletisi oldumu hakkaten

bi değişirdi ortalık.

arkadaşlar hikayeme yarın devam edeceğim epeyce yoruldum. şimdişik soru cevap yapalım bölgeyle

ilgili ne merak ediyosanız bilgim dahilinde cevap vereyim. aklınıza ne gelirse sorun. bu kanas leyla

mevzuu güzel soruydu. pek bilinmez

zaten harbi gerçek olsa bilinirdi oradan çakabilirsiniz durumu.

önce @514 e cevap vereyim. evet örgüt arkaü zora girince ateşkes yaptığını söylerdi geri çekilir

toparlanma sürecine girerdi.

askerin ateşkese bakış açısı gayet netti. benim dönemimde yapılan çelik hareketı. ateşkes dediler 40

gün operasyon yaptık.

@516 kanas leyla şöyle bir olay arkadaşlar.

tamamiyle pgibolojik harp olayıdır bu. pkk da genellikle nişancılar kadındır sebebi ise nefes alıp

verirken göğüs kafeslerini kontrol edebilirler. göbeklerinden alırlar ve daha rahat nişan alırlar.

erkekler ise nefes alırken göğüs kafesi hareket eder.

dolayısıyla kadın keskin nişancıları vardı.

bu kanas leyla şöyle ortaya çıktı. bizim askerlerden biri intikal esnasın tabi benim dönemimden epey

önce meydana gelmiş, gece istirahatte sigara yakıyo ve hakikaten vuruluyor keskin nişancı tarafından

ve söyleti başlıyo kanas leyla diye.

budur. özellikle jöh yani jandarma özel hareketçılar tarafından çok duyarsınız bunları. acemi erleri

korkutmak için söylenir. amaç sigara içmesinler nöbet esnasın.

bir ara öyle bir raddeye geldi ki eşref bitlisi bu kanas leyla helikopterle giderken vurmuş öyle şehit

etmiş. anlayın işte kolpa olduğunu.

@518 evet gözlüklü çocuklar var birlikte. ama tabi bu gözün ne kadar bozuk olduğuyla ilgili. gözlük

taktığında bir sıkıntı yoksa gelir. şehit bir asteğmen vardı furkan gözlüklüydü kendisi.

2.soruna gelirsek, şimdi nasıl yaralandığına bağlı, her hangi bir uzvu koptuysa elbette terhis edilir

iyileşene kadar ki bu iyileşme süreci ölene kadar gata da devam eder. her türlü sağlık işlemi yapılır

psilojik olarak da dahil.

ama mesela kendimden örnek vereyim ben 10 15 metre gibi bir boşluğa düştüm kayalık bir noktaya

topuğum parçalandı 14 gün askeri hastanede tedavi gördükten sonra tekrar devam ettim askerliğime.

hiç bir fiziksel yaralanma olmayıp pgibolojik olarak sıkıntısı olan askerde terhis edilebilir. özellikle ağır

çatışma sonraları askerde titreme çok görülür bu titreme olayı kontrol kaybına varırsa yani vucüd

beyinin istediğinin dışında devamlı hareket halindeyse kontrol dışındaysa terhis edilir ve tedavi altına

alınır. veya halüsilasyon çok gelir askerin başına bu tedavi edilmesi gereken boyunttaysa tedavi

bitene kadar askeri hastanede kalır eğer askerin askerlik gübü biterse bu tedavi sürcinde terhisi verilir

tedeviye devam edilir.

ben hiş şahit olmadım dönemimdede hiç duymadım karakola sızdıklarını.

ama meşhur üzümlü karakolu vardır hakkaride sanırım 1992 ya da 93 sızmışlardır ve 30 kişiden oluşan

karakolun tüm askerleri şehit edilmiştir. bu şerefsizler ardından karakolun harabesi etrafında halay

çektiği söylenir.

halay mevzuu gerçekmi bilmiyorum ama üzümlüye sızdılar.

gece karanlığında göremiyorsun adamı. yer tespitini keleşin namlu ağzından çıkan ateş sayesinde

tespit ediyorsun. siperden çıkıyorsun panpa çünkü ışık yok oda seni göremiyor böylece kafanı

kaldırabilirsin. tabi çok rahat olmamak lazım.

520@ erdal sarızeybekin dedikleri doğrudur ama bu olay benden önce oldu. ben gittiğimde o iki

parçalı roket atardan da vardı rpgmizde.

şunu söylemek istiyorum, hiç bir zaman silah yetersizliği yüzünden şehit verilemiştir. hep söylediğim

gibi şehitler pusularda ve baskınlarda ilk saygıı anında verilir. çatışma devam ederken mevzi almış

askeri vurmak pek kolay olmaz. şöyle bir sıkıntı vardı g3 bakım isteyen bir silahtı. namlusuna toprak

kaçardı ama bunu halletmek çok kolay, ağız koruması koyarsın olur biter.

o bölgede kaçakçılık sadece sigara ve mazot anlamında olur genelde. ve özellikle jandarma bu konuda

çok etkilidir. yaz aylarında kaçakçılık oranı neredeyse 0 a yakındır sebebi örgütün ve ordunun

manevraları intikalleri çok artar.

kaçakçılık kış aylarında yapılır. ama utandırıcı o bölgeden giriş çıkış yapmaz. diğer sınır kapılarından

girer çıkar özellikle irandan ağrı sınır kapısından.

şimdi benim dönemimde çok gafil avlandık. orada ki askerin konuçlanması sadece kaçakçılık

üzerineydi özellikle 1991 de tam anlamıyla gafil avlandık.

ancak hakkını yememek lazım, bölgede en aktiv biriler jöhler ve bordo bereliler.

bizim zamanımızda herşeyi çabuk yapmak zorundaydın dediğim gibi şehit hergün veriliyor ve yerine

biri gelmesi lazım. ama o günde özellike bugünlerde özel harekatçılar polis ve jandarma ve bordo

bereliler çok aktif.

bide bolu dağ komando mevzuu var oraya bir ara gireriz.

@522 askerde adam olma gibi bir durum yok kardeşim. adam değilsen adam ediyorlar, ama adamsan

çok farklı bir biçimde dönebiliyordun.

bende üniversite mezunu bir adamdım döndüğümde helikopter sesine tahammülü olmayan dişlerini

sıkıp dudağını kanatan bir adam oldum ki hala dişlerimi sıkıyorum istemsiz bir şekilde.

askere gitmek istememe konusuna gelirsek ülkenin bazı gerçekleri var, gitmemiz gerekiyor, yani

orada bazıları ölürken ben banane oraya birilerini hazılasın o gitsin demek ayıp olur.

ama orada ki şartlarıda göz önüne alındığında sizede hak veriyorum. yani oraya pek öyle uça uça

giden yok. yani saygı duyuyorum. vatana hizmet sadece askerlikle olmaz, ülke için yararlı bilgin

dahilinde hizmetlerde verebilirsin.

@537 yoktu kardeşim hiç rastlamadım. ama kekeme olanı askere alıyolarmı almıyolar mı diye

sorarsan bir fikrim yok.

@541 abicim doğrudur ama ben rastlamadığım için bilmiyorum dedim alıyorlarsa doğrudur. ama

sonradan kekeme olan arkadaşlar gördüm. kekeme olarak gelen görmedim.

@540 şimdi bizim gibi 3 ay eğitim görüp gönderilen askerler benim dönemimde kaldı. şimdide şehit

oluyor çocuklar ama dikkat edin, yüzde doksanı ya karakol baskını yada pusu. ama bir intikalde

operasyonda çok azdır. baskını bizimkiler yapıyorsa şehidimiz az olur.

jöh ve bordolara gelirsek, şöle anlatayım 1995 çelik harekatı sırasın benim tim ve bölüğümüzün bütün

timleri çeşitli rakımlı tepelerde türkiyeye sızma yapmaya çalışan örgüt mensuplarının sızlmalarını

engellemekti,

bir 35 kişik jöh grubu vardı, bunlar bir noktada cudi dağlarında zirveye yakın bölgede bir grubu

kovalarken yaklaşık 200 kişilik bir grubun arasında kalıyorlar. bizimkiler öyle bir mukavemet

gösteriyorlar ki bakın telsizden bizzat dinledim diyorum duyum değil bu, yankalış 8 saat arkadaşlar az

bişey değil 8 saat çarpışıyorlar 11 jandarma özel haraketçı şehit düştü gece karanlığında sıkıştırdılar

bizimkileri araştırın mart ayında oldu, 8 saat göğüs göğüsse çarpışıyoarl aralarda ki mesafe 10

metreye kadar düştü.

200 kişilik grup 41 ölü bıraktı 7 esir bunların 1 tanesi sözde grup komutanı tim komutanı gibi bişey,

geri kalanı kaçıp gitti,

bunlar 35 kişilik jöhleri tugay zannedip geri kaçtılar. adamlar daha ne yapsın.

@545 bu sağlık sorunlarını ispatlayabilirsen özellikle pgibolojik vakalarını gitmezsin panpa. olum

merak etmeyin lan öle sakat adamı bilerek doğuya veriyolar gibi haberler çıkıyo inanmayın. askere tak

atmak için.

@545 muayene esnasında anlat tabi onlar farketmezde göderirse nöbette bulursun kendini.

@553 ben 1995 de görev yaptım kardeşim senin için nası bir şeyse benim içinde aynı şeyi ifade

eder.en ağır baskınıymış pkk nın 500 kişiye yakın kişiyle saygımışlar, özellikle doçkalar kullanılmış 40 a

yakın şehit vermişiz.

ayrıca bu baskın videosunu yedek subay kurslarında verdikleri oldu bizim dönemimizde.

video arıyorsan aktütünün falan var sanırım onlara bakabilirsin.

@556 kardeşim bordo berelilerle hiç ortak operasyona katılmadım. zaten katılamazsın ayaklarına bağ

olmaktan başka bir şey olmazsın. ama çelik harekatında k.ırak a onlarda vardı ve sana büyün bir

güven sağlıyorlar. onlarda burdaysa anasını sikeriz dünyanın diyosun yani.

taşdelen videosunu izledik yedek subay eğitiminde. şu kadarını söyleyeyim.

video önce bu muallakler halay çekişiyle başlıyo saat 4 buçuk sularında başlıyo 3 koldan basıyolar

karakolu.

videonun bir kısmında, keskin nişancı nöbetçi kulebesinde ki askerimize ateş ediyo. kamerayla yakın

çekim yapıyorlar klübeye, çocuk çıkmaya çalışıyo klübeden ama çıkacak yeri yok başka mevzisi yok.

huur çocupu da oyun oynar gibi ayaklarının etrafına sıkıyo çocukta tek başına basıyo mermiyiy basıyo

mermiyi.

en sonunda video yu çeken muallak ''oyun oynamayı bırak sık kafasına'' diyor ve çocuğu şehit

ediyorlar.

@561 şimdi abicim intikallerde mayınlı bölgeye girmen çok düşük bir ihtimal. intikal yaptığın

bölgelerde örgütte gezindiği için mayın döşenmemiş oluyor. zaten mayın dedektörün varsa sıkıntı

yok. tabii çok duyduk intikal sırasında mayına basan arkadaşları.

en çok mayını toprak yollara kurar bu ibnler, en çok yaptıkları şey uzaktan kumandalı parça tesirli

patlayıcılar. yolun kenarına kurarlar bu bombayı alıtana 2 tane anti tank mayını hepsini ayna anda

patlatırlar ve bildiğin krater oluşur yolda.

birde şuna çok dikkat ederiz komutanlar olarak, acemi askeri asla en arkadan yürümez göz önülde

bulunur.

intikal yollarımızda kenarda köşede sigara paketi içki şişesi ve özellikle bira şişesi vardır, acemi asker

vay amk sigara buldum diye gider sigarayı alır çeker düzenek çalışır sonra bom.

olurda karşılaşırsanız aman diyim.

mayın korkutuyomu diye sormuşsun onuda cevaplayayım. bir komutanızmız şunu demişti. orada

herbirinizin bir mayını var. ve sizi bekliyor. hakikaten her birimizin bir mayını vardı o kadar çok

döşemişler ki hepimize yetecek kadar vardı ama çok şükür denk gelmedik.

kısacası korkuyosun tabii. ama bazen geliyo ya sikerim lan ne olursa olsun diyosun o zaman bişey

olmuyo işte.

evet beyler sorulara devam aklınıza ne gelirse.

arkadaşlar merak ettiğiniz için koyuyorum ama yaş sınır var besele karakolu baskını;

http://www.youtube.com/watch?v=-AzsIRz2a1I

estafurullah beyler yormak diye bişey yok yarın evdeyiz zaten. tek tek cevaplıcam sorularınızı.

@568 kardeşim emin ol çatışma anları çok heyecanlı oluyo özellikle ilk çatışma anın kalbin götünden

atıyo sonra yavaş yavaş alışıyosun.

@570 olmaz mı komutanlarımız odalarına yedek subaylarını çağırıp motive etmezler. yedek subay

saftır ama akıllıdır istediğin kadar motive gaz olayına gir gerçekleri bilir yemez. ama topluca özellikle

operasyonlar öncesinde askeri motive eder ki bu çok önemlidir. motive olmuş asker hakikaten

kendini çok belli eder.

@577 kardeşim açıkladım diye hatırlıyorum ama yine açıklayayım. bölgede zehirli hayvan yılan akrep

gibi şeyler var tabii ki ama ondan önce daha zehirli şeyler var orada.

yılan akrep falan vız geliyor bir yerden sonra, akreple örümcekleri kapıştırırken bulursun kendini

şaşırma.

ayrıca korkmana gerek yok askerde her türlü panzehir mevcut öle bi durumda helikopter bile

gönderip alırlar seni merak etme.

@578 e sizde duymuşsunuzdur bu karakollar kaçakçılık için yapılmıştır. yani bu tip durumlar için değil.

oraya askeri koyup aylarca bekletmek kadar saçma sapan bişey görmedim ben. anlaşılır bişey değil.

gel beni vur demektır bu.

savunma sistemlerine gelirsek şöle anlatayım, mümkün olduğunca sen saldıracaksın savunma yapmak

en son planda olacak neden dersen daha öncede sıklıkla belirttiğim gibi bu adamların savunacak bir

yerleri olmadığı için savunma taktikleri yok, baskın yapacaksın o zaman ya kaçarlar ya yaralanır ya

teslim olur geneldede patır patır ölürler.

ayrıca beyler attığım videoyu izleyenlerin dikkatini çekmiştir, havada uçucan mermiler var o iki tane

ışık saçan mermi arasında en az 35 40 mermi olduğunu söyliyim.

@583 abicim zaten uyman gereken bir prosdür var. önce 3 kere uyarı yaparsın dur ateş edicem diye.

durmazsa sana ateş etmeden edemezsin, dediğin gibi hayvan olabilir sivil olabilir. ama sızma yapmaya

çalışan bir terörist yada gözetleyen terörist olabilir.

ha dayanamadın çektin ateş ettin, komutanlarına haber vermeden. ki bu başıma geldi, bir gece ateş

edildi koştuk, hakikaten terörist vurmuş çocuk, hiç bişey olmadı,

diyelim sende vurdun terörist çıktı şu olur bir daha nöbet tutmazsın orada. çünkü bu şunun

göstergesidir oraya geldiğine göre yakında basılacak orası ve ilk o nöbet klübesi hedef alınacak.

genelde onu yapan asker başka birliğe transfer edilir çünkü örgüt ilk onu hedef alarak baskına başlar.

@584 şimdi beyler gördüğünüz videoda, karakolun mevkisini gördünüz, dağların arasında bir yerde.

zaten karakolların yerlerine haritadan baktığınız zaman destek gelecek yerlere çok uzaktalar. özellikle

bizim zamanımızda helikopterle tim indiremedikleri için(geceleri) kara yoluyla gidilirdi. o yolada pusu

atarlardı (şimdide öyle) yani orada askerlik yapmak başkadır, orada karakolda askerlik yapmak ise

bambaşka.

@587 nöbet saatleri var 1-3 3-5 gibi o saatlerde önceden komutanın (genelde çavuştan ister

belirlemesini) nöbet çizelgelerinde kimin ne zaman nerede nöbet tutacağı bellirdir. oda gider nöbetini

tutar. 2 saatlik aralıklarla.

ancak kış aylarında -30 dereceye falan tekabül eden hava sıvaklığı olduğu için 15 dakikalık nöbetler

halinde nöbet tutulur.

ayrıca videoda dikkatinizi çektiyse cephanelik bölümü yoğun ateş altına alnıyor ve patlatılıyor. şehit

sayısı o cephanelik patladıkdan sonra çıkan yangında olmuştur muhtemelen.

@591 onu hikayede anlatsam olmaz mı abicim. yarın devam edicem hikayeye.

@597 evet yarın devam edeceğim.

@595 evet taşdelen baskını bu bir kısmı yanlızca.

@599 taşdelen baskını o arkadşın attığı video 1992 senesinde (bezele bunun yanında bişey değildir

zaten ateş gücünü görüyorsunuz), benim attığımda bezele sanırım 6 7 sene öncesine ait.

@603 öyle kardeşim. adamı hakikaten sinir basıyo.

@606 valla birader duş konusu sıkıntı evet. hacet giderme olayı ise intikal sırasında yapılabilirniz. 45

kilo çantan var bunun içinde bunları gidermek için şeyler alabilirsin peçete falan. dağdasın haftalarca,

terörist kovalamaya çıkıyosun dağa kayak yapmaya değil azcık pislencen artık.

kardeşim bide aklıma geldi heman anlatayım dedim, 4.murat zamanında sadrazamını gödermiş

sefere, ama bu sadrazam yol boyuca yok şurası şöle kötü, yok koku berbat diye, pislik içinde her yer,

her yerde sivirsinek var diye söylenip durmuş 4.murat bir dörtlük yazarak cevap vermiş tam bu

konuya uygun.

bize bu gece bir zafer gerek,

amma velakin vızıldıyormuş bir sivrisinek,

sefer çıkıyorsun bre pezeveng !!

sana ordu değil cibinnik gerek.

beyler birazdan devam edicem. önce bir kaç tane soru gelmiş onları cevaplıyım, ondan sonra devam

ediyorum. hem biraz toplanmış oluruz. ben soruları cevaplarken sizde bir asker var belki bilenler

biliyordur onun hikayesine bakarsınız.

http://www.youtube.com/watch?v=gR_VtAWCRuo

@607 valla kardeşim intihar olaylarının benim bildiğim bir kaç sebebi var.

1. tabii ki aileden uzak kalmak zordur ama sırf bu yüzden hiç bir sağlıklı erkek intihar etmez bunun

başka sebepleri muhakkak vardır.

2. o bölgede yaşadığı çatışmalar sonucu, psikolojik sorunlar yaşamaya başlayan çocuklar eğer gerekli

yardım yapılmazsa (gerek tabibler gerek komutan ve arkadaşlar) intihar yaşanabilir. tabi destekten

daha da öte sorunlar yani medikal yardım gerektirecek çözümlerde gerekebilir. ama yaşadıkları ve

gördüklerinden dolayı olabilir.

3. askere gelmeden önce geride bıraktıkları sorunlar, özellikle tırnak içerisinde söylüyorum ''sevdiği

kız'' dan dolayı intihar etme vakaları olur. özellikle askerde ayrılıklar çok görülür. sevdiği kızdan

ayrılan asker boşluğa düşer. (sevdiğim kızı bir daha görecem diye ayakta kalan yaralanıp ölmemek için

kendini sıkan çocuklar var lan orada, çok zalim bu kız milleti) orada yapabileceği tek şey düşünmek

olduğu için düşündükçe düşünür. o bölgede askerlik yapan çocuk yaşadıklarıda üzerine kattığımızda

bu vakalar olabilir.

4. operasyonel bölgede görev yapan çocuklar (buna intihar denirmi bilmiyorum) aşırı yorgunluk, uzun

intikaller sonucunda ''bir an önce çatışmaya gireyimde yatıp mevzi alayım böylece dinleneyim''

düşüncesiyle gevşer. bu gevşeme sonucu kötü sonuçlar doğurabilir.

5. aşırı yorgunluk, stres, sinir, aile sorunları veya (sevgilisi) gergin bekleyişler sonucunda bir anda

kendini kaybedebilir asker. şuursuz davranarak etrafına ateş açabilir. (uzun bir intikal sonucunda bir

askerim aşırı soğuk bir gecede el bombasını çekerek bize atmaya çalıştı son anda yakalayıp

sakinleştirdik)

bir çok etken vardır bu intihar olaylarında ama askere normal bi şekilde gelen hiçbir çocuk ne yaşarsa

yaşasın intihar etmez. muhakkak geçmişinde bir sıkıntı bırakıp gelmiştir.

@611 yağmurun kardeşi ata vardı, o zamanlar daha ufacık çocuktu. sabancı endüstri mühendisliğini

bitirdi kısa dönem hakkari çukurca komando tugayında yaptı. ama operasyona gitmedi tugayda kaldı.

evet doğuda yapabilirsin ama diğerleri gibi operasyonel bolgelerde risk taşıyan bölgelere

gönderilmezsin.

@612 ben gittiğimde takımımda ki tüm askerler benden daha önce gelmişlerdi. zaman içerisinde bir

kısmı terhis aldı gitti yerine benden acemiler çocuklar geldi dediğim gibi devamlı değişen birşey o.

benim haricimde ki 13 kişi benim insiyatifimde yazan kurallara göre ama tabi sen sıçmak için bile emir

beklemen gerektiği için pek söz konusu değil. ama çatışma esnasında senin emrine bakar. tabii her

zaman dediğim gibi, bir takımı hayatta bırakacak asteğmen veya teğmen değildir. (21 22 yaşındayım

amk) o grubu hayatta tutan uzman ve astsubaylardır. yani siz onların dediğine muhakkak önem verin.

ha sen çıkar dersin ki gidin mayın tarlasının oraya mevzilenin, uzmanın itiraz eder ama yapmazsa

üstleri rapor ister emre karşı gelmeden. ama bi uzman çıkar dipçiği kafana koyar bayıldır (eğer

puştsan tabii) sonra diğer askerinde doğal olarak uzmanın lehine şahitlik yapar. ama kurallarda eğer

timde teğmen yoksa sen en üst sensin o takım senin sorumluluğunda. birine bişey gelse uzmana değil

sana sorarlar.

@614 evet kardeşim yapılıyor zaten, asker kendi imkanına göre duvar ve mevzi güçlendirme yapıyor.

ancak şimdi şimdi karakollar tamamen yeni bir şekilde düzenliyor. benim dönemimde parçalanan

kum torbası yerine yeni kum torbası konurdu. neden amk adam gibi savunma yapılmıyo dersen? o

dönemde pek baba yiğit bir inşaat mühendisi gelipde karakollara bakıp yeni düzel tertip yapamıyordu

ki zaten inşaat mühendisleri cudi gabar çakırşöğüt çukurca k.ırak ta çatışıyodu. yani oraya malzeme

getirmek çok zor. onu yapacak adamı getirmekte çok zor o dönem. yani oraya gelip yapacak adam

günü birlik gelip gidemez orada kalması lazım. en bi inşaat sahası yaptın 24 saatte bitmez. inşaat

yaparken savunmasızdır orası. o esnada bir baskın yersin kaybın iki katı. zaten onu yapacak adam

gelemiyo. kalmaz uzun süre, e ona helikopter tahsis edip hergün al götür yapamazsın. daha asker

baskın yerden kalkıp gelemiyyo orospu çocuğu helikopter sen neden bahsediyosun. (helikopter

pilotlarına özel uyuzluğum var onuda anlatacam tabi bazıları varki onlara saygım sonsuz)

aydınlatma konusunda bizim zamanımızda yok. ama şimdi var. benim yaptığım yer çakırsöğüt

jandarma komando tugayıda 6 aydınlatma var gece içeri görmek imkansız.

karakollara jöh ve tim veriyorlardı. bende 20 gün karakolda güvelik timi olarak kaldım basacaklı

istihparatı için. ama o dönem biz timler başta olmak üzere jöhler intikaldeydik. yani avcı görevi bul ve

imha et. benim dönemimde siyahtepeydi yanlış hatırlamıyosam,

şans eseri baskından 7 8 saat öncesinde jöhler karakola gelip istirahate çekildi (intikaldelerdi) bu

amcıklar da tam 500 kişiyle bastılar karakolu, iki şehit verdik 70 tanesinin canını almış oradaki jöhler

ve askerler.

@617 o dönem orada askerlik yapıp tabiblerle hikayesi olmayan çok azdır. allah hepsinden razı olsun.

anlatacağım.

@619 o senin davranışınla ilgili kardeşim. er arasında devrecilik var elbette sana torun diyenlerde

olacak. ama merak etme bi hareketlilikte ilk onlar sana sahip çıkar. e tabi aralarında vardır psikopatlar

onlarda uzmana bi şikayete bakar. o deli dumrullar en çok astsubaylardan korkarlar.

efendi olursan bişey olmaz. özellikle büyük şehirden gelmişsen biraz genel kültür varsa ''abi bi kız var

şöle yaptı bana ne yapsam sence ne desem'' diye sana gelen üst devren olursa şaşırma.

@633 kardeşim zaten en çok düşündüğün o. ben hep diyodum ''lan şehit olursam napıcaklar. annem

ölür lan dayanamaz, yağmur ne yapar, ölmemem lazım benim'' diyodum, ama yapacak bişey yok. yani

o tedirgin olduğun konuda ne diyebilirim ki, korkma yeaa bişey olmaz diyemem, inşallah gidecek olan

arkadaşlar sağ sağlim gittikleri gibi dönerler tek temennim budur.

@640 ben izlemedim kardeşim o filmi, dvdsini aldım ama elim gitmedi izlemeye maalesef.

izleyemiyorum yani açık konuşmak gerekirse.

@651 valla kardeşim hiçbir bilgim yok o konuda. ben siyah bereli olarak tankçıları biliyorum. polis

özel harekatçıları diyosan onların jandarma gibi karakolları vardı ancak mezralarda değil, ilçe

merkezlerinde. onlarda bizim gibi intikaller yaparlardı ve ortak intikallerde yapıldı.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Hikaye neyse başlıyorum beyler.

yola devam ediyoruz, bizim gittiğimiz yönün ters yönüne doğru çoğunlukta olmak üzere, bizim

yolumuz üzerinde de inanılmaz askeri hareketlilik var. ben bu çocukların dağda intikal sırasında

pusuya düştüklerini tahmin ediyorum henüz. meğer neler oluyormuş daha sonradan öğrendik.

çocuğun kıpırdaması için uzmanımla birlikte üzerine bastırıyoruz. uzmanım ben yardıma başladıktan

sonra çocuğu ayak bileklerinden kavrayarak hareket etmesini engellemeye çalışıyor. çocuğun ayak

bileğinde kırık olduğu için canı daha da fazla yanıyor, uzmanım ne kadar dikkat etmeye çalışsada

çocuğun debelenmesinden ister istemez kırık noktaya temaz ediyor eli ve dahada feryat figan halde

bağırıyor.

bende omuzlarından sıkıca yere doğru bastırmaya çalışıyordum. çünkü vücudunda bizim

görmediğimiz başka bir yerde yara olabilir, hepsini geçtim iç kanama olabilir ve bu kadar hareketli

olması kan kaybını daha da hızlandırır.

ben omzuna bastırıyorum ama göz göze gelmemeye çalışıyorum, çünkü çocuk bana bakarak

haykırıyor, belli ki bişeyler diyor ama ağzı dili parçalandığı için anlayamıyoruz, hayatımda ki en zor

anlardan biriydi. çok şükür en sonunda hastaneye varıyoruz.

devlet hastanesinin bahçesine giriyoruz, hemen araçtan indim, yüzbaşı uzmanıma bağırarak ''hemen

sedye çabuk çabuk'' ben o esnada gördüklerim karşısında dehşete düştüm. hastanenin bahçesi

askerlerle dolu, ve ortalık yaralı asker kaynıyodu. hemen arkamızdan gelen içinde iki yaralı asker daha

olan araça koştum omuriliğine mermi gelmiş çocukda tık yok bayılmış acıdan, diğeri ise yani sırtından

kurşun yiyen çocuk şehit olmuş yolda.

çocukları içeriye aldık, bir tabib asker vardı rütbesini bilemiyorum, beyaz önlüğü kıpkırmızı, belliki ilk

müdahaleyi o yapıyor ve çocukları içeriye gereken merçiye sevk ediyordu. ben yüzbaşının peşinden

koşturuyorum, emir gelebilir diye, bu sırada uzmanıma ve benimle gelen 6 askere emir verdim yardım

edin arkadaşlara, yarası hafif olanlar derhal her türlü araçla diyarbakıra sevk edilmeye başladı.

yüzbaşı benim yanında olduğumu farkeder farketmez ''ne yapıyosun burada siktir git peşimden bana

araç bırak dön derhal geriye çok cabuk hemen dön.

lan diyorum ne oluyo bu kadar asker yaralanmış, herşey o kadar çabucak gelişti ki ne olup bitiyor

öğrenmek için sormaya dahi fırsatım olmadı.

kafam allak bullak, öyle bir hareketlenmiş ki cizre çakırsöğüt arası anlatamam size, istanbul traği gibi

askeri araçlar vızır vızır.

biz atladık araça uzmanıma sordum nerede çatışma var diye, öğrenmiş, çatışma dağda değil, ilçede

devlet ve kamu dairelerini basmışlar, özellikle askerlik şubesini basmışlar, polis lojmanları polis

karakolları, okullar, vergi daireleri, baskın ve taciz şeklinde, biz derhal tugaya geri döndük. amına

koyayım içimden diyorum aga hazır ol bu gece bitmez.

beyler hikayeye bitsin sorularınızı biriktirin öyle cevaplıcam saat 11 de soru cevap kısmına geçeriz.

yazın not edin sonra görmeden geçiyorum cevaplayamıyoruz ayıp olasın.

neyse döndük geriye kapıdan tugaya girdik, abartmıyorum beyler 200 300 jandarma komando tam

techizat, bir görüntü var ne korku kalıyo adamda ne başka bişey yıkmaya gidiyoruz orayı belli ana

avrat ne varsa dümdüz edicez, lan beni bir heyacan kapladı ''hadi amk hadi hadi hadi gidip sikertelim

ortalığı''.

indik araçtan uzmanıma hemen timi hazır tutmasını söyledim. üstlerime gidip gereken bilgiyi arz

ettikten sonra emirlerini aldım. tam techizat iştimaya geçilmesi emri geldi,

abartmıyorum beyler en fazla 3 dakika, bahçede takımımla hazır halde bulunduk, komutanları

bekliyoruz, devremi gördüm, ''nerdesin nereye gittin'' dedi, dedim hastaneye gittik, dedi ki beyler

bakın şok olmak kalbin yerinden çıkması denir ya işte onu yaşadım.

dediki ''siz gittiniz buraya ateş açıldı 2 roket attılar denk gelmedi''

diyorum nerde bunlar amk gidelim basalım yani neyi bekliyoruz hala. görev noktaları belirleniyor

içeride, ana komutanlık gruplar halinde hazırda olan birlikleri çeşitli noktalara sevk ettiriyor.

takribi 40 45 dakika sonra komutanlar geldi, herkesi araçlara doldurdu çıktık yola, inanılmaz bir

sessizlik hakim askerlerimde, uzmanımda techizatı kontrol ediyo, şarjörler el bombaları falan,

askerime bakıyorum en ufak bir tedirginlik yok, belli bir bölgeye gidiyoruz ancak henüz tam olarak

nereye ne yapmaya gittiğimizi söylememişler, sadece araç önümüzde ki aracı takip ediyor.

dışarısı buz gibi, ben aracın en sonuna oturdum dışarıya bakıyorum, arkadan gelen aracın farları

gözümü alıyor sadece. ve kulağıma dışarıdan ses duymaya çalışıyorum ne olup bitiyo gelen ses

kamyon motorunun seni, llerken kamyonun vidalarından gelen sesler, üzerimizde ki techizatın

çıkarttığı ses ve bol bol öksürük burun çekme. sakin bir şekilde yol alıyoruz,

fakat daha sonra kamyon titremeye başladı belli ki asfalttan çıkılmış toprak bir yola girilmiş, bu

seslere kamyon tekerleğinin sesleride eklendi,

başıma öne eydim elimi silahımın namlu ağzına koydum ve kafamı yasladım, uzmanım kulağıma eğilip

''asteğmenim dik durun lütfen'' kafamı bir kaldırdım beyler askerlerimin bağzıları yarım göz ucuyla

bana bakıyo. sonra farkettim ki ''komutansın aga dik duracaksın yorgunluk baş ağrısı yok.''

sonra arka aracın gözümü alan farı söndü, bütün farları söndürdüler, dışarısını az biraz görmeye

başladım, hiç bir arası yok dağ etekleri gözküyor sadece,

biraz daha ilerledikten sonra durduk, ve dışarıdan sesler gelmeye başladı, ama çok derinden gelen

takır takı gelen silah sesleri, çok derinden gelen havan sesleri.

hemen indik araçlardan, takımı kamyonların yanına dizdim, uzmanı orada bırakıp tüm tim

komutanları teğmen asteğmen üsteğmen en öne doğru koşuşturmaya başladık.

kurmay binbaşı, ve yüzbaşılar var, en önde ki jiple gidiyorlar. bilgiyi verdi.

''buradan itibaren ip düzeninde ilerliyoruz, yaklaşık 20 dakikalık bir yürüyüşten sonra patika yoldan

tepelere çıkacağız, hakkari üzerinden gelen bir grup şırnak bölgesine girmiş bu yoldan gelecekler,

bizim intikal noktamıza gidip mevzi alacağız, tek çıt dahi istemiyorum, hepiniz askerlerinizden

sorumlusunuz, düzene dikkat edin,

hepimiz timlerin başına geçtik, 300 yakın askeri tim tim gruplar halinde sıralandık, biz sanıyorum

7.sıradaydık. fakat araziye gelene kadar yani patika yoluna gelene kadar toprak yolun her iki tarafına

geçerek kenarlardan yürümeye başladık,

derinden takır takır sesler gelmeye devam ediyor.

20 dakikada patikaya ulaşacaktık, ne 20 dakikası amk 1 buçuk saatte geldik. ve ip düzenini aldık, her

timin arasında 10 metre, her askerin arasın 6 7 metre olmak üzere, ilerlemeye başladık.

benim timimde en önümde iki gözcü, arkasında ben benim arkamda askerlerim ve en arkada

uzmanımı koydum. uzmanı arkamıza koymamamın sebebi askeri görsün çıktığımız yolda yer yer 10 20

metrelik kayalık şeklinde çanaklar var. biri düşer göremeyiz.

ay ortalıkta yok. şöle düşünün önününde ki kiş i 6 7 metre önünüzde görmeniz zor.

yola devam ediyoruz. ilk intikalim. heyecanlıyım. aklıma devrem geldi, tam olarak önümde mi

arkamda mı bilemiyorum. yanımda olmasını istedim.

hani beyler okulda bir tura pikniğe müze gezisine gidersiniz ya. o kalabalık içinde en yakın

arkadaşınızın yanında olmasını istersiniz

yada okulda lisede müdürünüz okula gelen sakalı olan saçı uzun olan ceketi olmayan öğrenciyi pzt

sabahı kenara çeker ve bir arkadaşınız varya yanınızda geyik yaparsını durum ne kadar ciddi olursa

olsun. aynı o kafadayım yanımda olsun.

tek çık çıkmıyo beyler. tepe de ay yok. tepede ay olmadığı zaman bilki her an her an bişeyler gelebilir

başına yürüyosun düşünüyosun yürüyosun düşünüyosun. mayın çıkar mı? önümde ki mayına basar

mı? saldırı yermiyiz? yersek nereden yeriz? saldırı anında nereye mevzi alayım? (etrafta mevzi ararsın

panpa bkarsın arasın sanki baskın yiyecekmiş gibi bu ne demektir bilyomusun)

önümde ki vurulursa şöle tutarım diye düşünüyosun. ve devamlı yürüyosun. 4 buçuk saat yürüyüş

arkadaşlar ve kafanızda ki en dik yokuşu düşünün. en hafif 25 kilo sırt çantanız. aga sigara krizim geldi.

içemiyorum.

devam yürüyüş yürüyüş yürüyüş yürüyüş yürüyüş yürüyüş yürüyüş yürüyüş yürüyüş. tek bir konuşma

yok.

derinden sesler takır takır takır takır... takır... takır takır takır takır takır... takır takır takır...

aklıma yağmur geliyo, saatime bakıyorum saat 12 ye yaklaşıyo. annem geliyo aklıma, yağmur geliyo o

sıcak bir cafede nargile keyfimiz geliyo. gs maçlarını izlememiz geliyo nargile içerken, futboldan

anlamamadığı için nooldu askm nooldu. sonra askım bana bak azıcım diyip yanaklarımdan o sıcak

elleriyle yüzümü yüzüne cevirmeye çalışması geliyo. dışarısı buz -1000 öyle hissediyosun. o ellerini

düşünüyosun için ısınıyo. sonra..

gene o sesler unutturuyo. takır takır takır takır... takır takır... takır takır takır...

ve bitmek bilmeyen yürüyüş .

ilk intikalim, her seferinde artık yeter çökücem şuraya diyosunuz her seferinde bitmiyo yol. bitmiyo.

gideceğimiz yer takribi 3 4 kilometre yokuştan araziden sürüyo 4 buçuk saat amına kodumun saatleri

bitmiyo bi türlü.

en sonunda ileriden çok derinden telsiz sesleri gelmeye başladı. tızz tızz çızırtılı sesler. o anda bitti

dedim yürüyüş heralde. ileride yüzbaşı binbaşı ve bir kaç subay durmuş önüne gelen timi gideceği

mevziye yönlendiriyor. yakşalık 2km karelik bir alan düşünün. oraya yayılıyoruz. yayılma şeklimizin

amacı. birbirine yakın korumalı olmak. bir çatışma esnasında destek atışı yapabilme amacıyla

dizilmek.

komutanım bize gideceğimiz yeri gösterdi. yanımda uzmanım. emredersiniz komutanım dedik

yerimize doğru gene yürüyüş. yaklaşık yirmi dakikada yerleştik mevzilerimize. kafamızda belirlemiş

olduğumu geçiş güzergahlarına göre, takımı ay şeklinde dizdim. en uçlarında iki makineli arkadaşımızı

ve yardımcısını dizdim.

uzmanım ve ben ortada kalan askerimizin aralarına geçtik. ve bekledik koyulmaya. bekle allah bekle

bekle allah bekle.

saat 2 iyi geçmekte 3 gelmekte.

ileriden derinden silah sesleri.

telsizimden doğru kodlarla anons. bu kodlara bakıldığı zaman denilen şudur. hakkari jöhler takipte

bize doğru getiriyorlar o sesler jöhlerden gelmekte örgüt çatışa çatışa çekiliyor. amaçları jöhlerden

kurtulmak k.ırak a girse kamplara kadar jöh peşinden gider ve kaplara giderken kullandıkları tüm

yolları çözeriz. o yüzden şırnak üzerine gelip jöhleri geri gitmesi. hakkari deki askerin şırnakta girmesi

yasak. bize ait onlar. bunun haberini aldık kucağımızı açtık bekliyoruz.

saat 4 yaklaştı giderek silah derinden gelen silah sesleri daha netleşti, keleş sesini ve g3 sesini ayırt

etmeye başladık. heyecan sardı beni. yavaş yava geldiklerini hissediyosunuz.

telsizden sessiz bir anons. doğru kodlarla. şu deniliyor. ''telsiz iletişimi kapatılsın'' bu ne demek. tmm

geldiler frekanslar karışabilir. telsizlerimiz açık ancak konuşmak yasak.

beyler kalbim yerinden çıkacak gibi oldu sebebi. bunların telsizleri bizimkilere gelmeye başladı. ne

dediklerini anlmıyoruz. ama bir sıkıntı içerisindeler belli. telsizimi kulağıma götürdüm. iyice kıstım

dinliyorum. bizimkiler amlarına koyuyor belli jöh lan bu borumu amk.

uzmanım komutanım telsizi alabilirmiyim dedi. hayırdır dedim. dinlemek istiyorum dedi. verdim.

adam bana demişti ya psikiyatriye önce benim gitmem lazım demişti. neden olduğunu anladım.

çok sessiz bir şekilde telsize şunu dedi. ''amınıza koyacam amınıza'' başladım gülmeye bir yandan ''ne

yapıyosun sen azar işiticem senin yüzünden diyorum (o hengamede unutuldu ama sonra soran

olmadı) oda bana bir yandan pis bakış atıp bir yandan gülerek parmağını ağzına götürüp sus işareti

yaptı siktiret bişey olmaz sus dedi. alt rütbem küfürle konuşuyo falan demeyin o esnada asteğmensen

iyi geçiceksin onlarla.

uzman telsize bunu dedi bunlar sesi kesti amk. bak dedim sesi kestiler ne konuşuyosun amk

siktirticeksin bizi. dedi ondan diil geldiler de ondan sustular.

ananı avradını sikiyim. nası geldiler lan??

hakikaten silah sesleri kesilmişti amk. onu farkettim. pislik bir sessizlik mevcut. nası geldiler. önümü

göremiyorum anasını satayım yoklar. aklıma yağmur geldi gene istemsizce ama. napıyo acaba.

uyumuştur şimdi diyorum.

derken baba karşımızda ki tepeden dere yatağına doğru bir kıyamet koptu bir koptu aman yarabbim

böyle bir şey yok. 300 e yakın komando bir başladık. hiçbirley görmüyoruz ama belli bir noktaya ateş

açıldı.

dere yatağından bize doğru ve yukarılara doğru tek tuk ateş edilmeye başlandı. silahlarının namlu

ağzından çıkan ışıkları görerek ateş ediyoruz.

sonra telsizler açıldı. komutan ''görerek nefes aldırmayın aslanlarım. aslanım görerek. dikkat ederek.

göksel sinerek ateş sinerek

başladım sıkmaya bende. öttürüyoruz g3leri

böyle bir ses yok. kıyamet kopuyo beyler küfür ede ede sıkıyoruz ''ananızı sikiyim sizin taaaak orospu

çocukları taaaak ızdırabınızı kafanızı gözünüzü götünüzü sikiyim tak tak tak tak tak tak tak''

tam o esnada sol dan kafama bir darbe geldi kafam sarsıldı lan kafam yanmaya başladı amk. lan

diyorum vuruldum mu elimi götürüyorum bişey yok. kafam saçım yanıyo ama anlatamam size.

abi piskoza girdim vuruldum diye sırt üstü yattım gözlerim kapanıyo sanki. ölüyorum modundayım.

allahım diyorum ne çabuk ölüyorum lan dedim aynen böle bunu dedim içimden ne çabuk ölüyorum

ne demek amk.

ulan yüzüme taş geldi bu sefer. elimi attım boş kovan. vaaaay ananısını avranıdını gibiyim arkadaşşş

yaaaa yanımda ki uzman ateş ederken sağ taraftan çıkan boş kovan kafama gelmiş. benim girdiğim

pgibozu gibiyim yok böyle bişey.

sonra devam alın huur çocukları tak gibiyim ebenizi tak. yakıyoruz beyler dere yatağını yakıyoruz. el

bombaları rpgler falan.

göremiyorum ama oradalar yani çünkü ateş geliyo oradan da. tam çembere girmişler gibikler.

ama bir tuhaflık var yan. karşılık biraz güçsüz. biz 35 40 kişi bekliyoruz. ama öyle değil. güneş yavaş

yavaş doğana biz yaktık orayı yerle bir ettik.

yavaş yavaş güneş ılıkları bölgeye vurmaya başladığında silah seslerimiz kesildi.

görmeye başladık orayı. 50 60 metre uzakta bir kaç ceset görebiliyoruz. yığılmış bir ufak kayanın

yanına biri açıkta yerde.

her yer toz duman, yarı çanak gibi bir yerde sıkıştırmışız bunları. karkola 300 400 kişi gelip aynan

bunu yapıyorlardı. bizim askerimiz ne hissediyosa onda beterini hissettirdik ya içimizde inanılmaz

gurur var.

gerekli güvenliği aldık 4 tim olarak, aşaya inmeye başladık. tedbirli bir şekilde iniyoruz. ne olur ne

olmaz. ölmeyen biri vardır. yada kaçan olmuştur ki. kaçarken cesetin üzerine bubi tuzağı kurarak

kaçar bunlar. ölülerine bile saygısı yok amcıkların.

yavaş yavaş cesetlerin yanına yaklaşıyoruz. yukarıda ki mevziden 2 kişi gördüm yaklaştıkça artmaya

başladı. hele bitanesi parçalanmış.

yani ben bir gövde ve kol gördüm diğer parçaları göremedim ama bir kaç kişiye de ait olabilir.

havada gırtlağı yakan keskin bir barut kokusu var ve başka garip koku. bu kokuya kan kokusu dermiş

jöhler.

tam tsevgi 12 tane ceset bulduk. ondan biraz daha fazla silah. tahminimizce 2 3 kişi de kaçmayı

başarmış.

gibtir ettik o kaçanları zaten mesajımızı verdik kendilerine. şimdi olmasada 2 3 seneye ölmüşlerdir

zaten.

dizildi cesetler. tutanak tutuldu. bazısının kafasına gelmiş mermi amcık gibi yarılmış. bazı gövedisne

almış. vurulanın gözleri kan canağına dönmüş. bir tanesi vardı. kenara kaldırılken sol bacağı dağlanmış

deri askerin elinde kaldı midem kalktı yemin ediyorum. muhtemelen roket mermisinin ısısından

dolayı olabilir.

gerekli tutanakları hazırladı komutanlarımız. yaralı yoktu aralarında. zaten öyle bir niyetimizin

olmadığınıda anlamışsınıdır.

allahıma şükürler olsun ki hiç şehit vermedik. yanlızda 4 askerimiz çok hafif şekilde yaralanmıştı.

devremi gördüm. şebek gibi sırıtıyo gerizekalı. böle bir gururlu, ben burnuma boynumda ki bereyi

çektim cesetlere yakınlaştıkca barut kokusu yakıyor.

bu çekmemeiş sırıtıyo. nooldu olm ne gülüyosun dedim. erkek oldum dedi. dedim nediyosun lan

manyak. komutan dedi ilk çatışmadan sonra harbi erkek olmuşuz dedi. gösterid komutanı binbaşı

beyler birde güneş gözlüğü takmış elini kaldırdı bize doğru onu işaret ettiğini anladı çünkü güldü

komutan dev gibi adam.

rak diye hazırda çaktım selamı:)

ardından bu cesetlerin üzerinden çıkan mühimmatları aldık, mermilerini, silahlarını, taslarını, el

bombalarını, rpglerini bir tane silah aldık içi full ya hiç ateş edilmemiş, nerden anladık namlu ucu

soğuk. fırsat bile bulamadan indirmişler bizimkiler. tıpkı bizim karakolumuzda olan askere yaptıkları

gibi.

normalde bazen (ama çok nadir merhametli anımıza denk gelirse) helikopterinde inebileceği bir yer

varsa ama olay yerine inebiliyosa, alırız cesetleri atarız helikoptere tugaya gödeririz adli tıbba. ama

helikopter inemez tabii oraya, e taşıyacak değilizde amk bıraktık gelip alırlar zaten.

neyse velasıl toparladık orayı. tutanaklarımız her bişeyimiz hazır geri dönüp kamyonlara binicez diye

düşündüm ama öyle değil. 3 saat daha yürüdük bu sefer başka açık bir tepeye. zaten o kadar saat

öyle biyerde kamyon mu bekler amk. banka servisi mi bu memurları eve götüren.

yürüyoruz beyler ama bir gurur var anlatamam olm. gözümün önüne o çocuklar geldi ağzı

parçalanmış yüzü yanan çocuk, şehit olan çocuk, muhtemelen felç kalan çocuk. bir nebzede olsun

rahatladım. yürüdük te yürüdük.

tepeye çıktık gerekli güvenliği aldık, saat artık 11 12 ye doğru geliyo. timi istirahate soktum.

uzmanımla konuşuyorum. dedim bak tamam güldük ama yapma bir daha. başımıza bela almıyalım

durduk yere. asteğmenim ben hep yaptım bişey olmaz. zaten gelmişlerdi onlar.

nasıl anladın dedim. tecrübe heralde bilmiyorum asteğmenim yıllardır buradayım hislerimle anladım

dedi.

yapma bi daha amk dedim izin vermiyorum dedim.

sonra skorskyler geldi beyler vay dedim amsnı skiym havaya bak tam komado olduk, indiler ortamıza

grup grup aldılar bizi, sevk de 2 saat sürdü gelip gelip alıyolar. biz 4. kez gelişlerinde bindik.

helikoptere binmek olağanüstü güzel bişey beyler. hele skorskye süper bişey.

patatatatatatatatatatatatatatata gidiyoruz, görev yaptığımız bölgeyi ilk kez tepeden görüyorum.

böyle bir şey yok. nası dağlar var anlatamam. ve o kadar güzel bir yerki. şu terör olayları olmasa

yemin ediyoruz yerli yabancı turist akar oraya.

hani bazıları verelik gitsin diyor ya. ulan bir görsün bak bakalım bir daha diyor mu. bu kadar doğal ve

harika bir yer görmedim.

devam ediyoruz yolumuza pilotlara baktım zıpkın gibi. kulaklık telsizini. pilot yüzbaşı yanında ki

üsteğmen. bana döndü üsteğmen, el kol yapıyo, patatatatatatatatata sesinden bir bok duyulmuyo ki,

kendi sesini duyamıyosun. ne var amk ne anlamıyorum ki diyorum tabi duyamadığın için *

uzmanım hemen kaptı kulaklığı verdi meğer kulaklığı tak diyomuş, taktım emredim komutanım

dedim.

durumunuz nasıl falan diye sordu, ben üsteğmenle konuşuyorum zannediyorum yüzbaşı

konuşuyomuş amk. dedim iyiyiz komutanım bir sıkıntımız yok sağolun ama yorulduk valla 12 saattir

hareket halindeyiz dedim.

ben 2 gündür uyumadım devamlı uçuyorum olm bişey olmaz dedi. vay amk bizde bi bok yapmamışız

sanki. adamda ki hava uçmuş.

sanki sırtında taşıyo helikopteri. tamam eyw zor ama bu hava niye. işte biz böyle yapıyoruz,

yorulmayacaksın. ne kadar dır burdasın, daha bişey görmemişsizn bilmemne.

anladık lan tamam artissin de havan kime yeni çıkmışım çatışmadan. zor tuttum amk kendimi, zahmet

oldu komutanım buralara kadar gelip bizi aldınız diyecektim de, atar helikopterden diye tıstım amk.

zaten kapılar açık bi yan yatırsa boşluğumuza denk gelip yerdeyiz.

neyse geldik beyler tugaya attılar helikopterden yere. önce askerim atlattım en son ben atlıcam, bir

attım ayağımı boşluka tak diye havalandı ibne yapışıyodum yere az daha.

hemen toplandık gene alana, tüm timler 4 tane yaralanan çocuk revirde ama ayakta tedavi yani sorun

yok. tugay komutanı geldi. gazanız mübarek olsun 'saooll'' sizlerle gurur duyurosun aslanlarım

''saoooll'' bizde bir gurur tabi sırıtıyoruz pis piste daha bu gördüklerimiz bişey diilmiş amk. 300 karşı

15 16 kişi keklik avıymış resmen.

tugay komutanı tabii memnun. çünkü bu ibneler hakkariden şırnağa sızıp gitse ilk bunu sikerler oda

bizi siker. yani zincir oluruz.

sonra dağıldık, geçtik odaya dün olanları sordum bende ne oldu falan durum ne.

amk bir kaç kişi indirdik diye seviniyoruz. dün gece 7 askerimiz 2 polisimiz (lojmanda nöbette olan)

şehit düşmüş. 9 sivil vatandaşımız şehit düşmüş. moralimiz bozuldu tabii.

sivil araçlarla gelip tarayıp tarayıp gitmişler. sadece askerlik şubesine baya bir saldırmışlar, zaten

cesetlerin birinde bunlar bayrağı varya o bulunmuş amacları askerlik şubesini zabt edecek bayrak

direğini çekecek bayrağı gidecek. amaca bak amk.

tabii öle bişey olsa psikolojik olarak moraller sıfıra düşer. ama yapamamış tabi.

neyse devremde geldi, göksel üsteğmende geldi, uzmanlarımız falan, askeri istirahate soktuk, çay

söyledik, çaylarımız geldi, muhabbet ediyoruz.

sonra askeri daldı odaya bana döndü komutanım dün gece telefon geldi size, babanız aradı.

dedim bir arayayım merak etmişler heralde. meğer merak etmeyi bırak meraktan ölmüşler.

açtım teli, annem çıktı başladı gene ağlamaya oğlum nasısın iyimisin, dün gece çok korkuttun bizi, lan

dedim nerden biliyolar.

meğer amk haberlerde son dakika haberi verilmiş, hakkari ve şırnakta kalkışma 7 asker 2 polisimiz

şehit geniş çaplı operasyon başlatıldı falan. yıkılıyo medya.

dedim anne ben tugaydaydım haberleşmeyi sağlıyodum ondan gelemedim tele. dedi yalan söyleme

aradık operasyonda dediler. bende devamlı kıvırıyorum tabii.

neyse kapattım teli, döndüm askere ''kim dedi lan operasyonda olduğumu?'' şu şu komutanım dedi.

çağır buraya dedim. geldi çocuk, tabi gelene kadar geçen süreçte düşündüm lan ne dicek çocuk

doğrusunu söylemiş, geldi bu hafif bir tırsma var tabii, oğlum dedim ben operasyondaysam beni biri

ararsa komutanların yanında o operasyonda değil de tamammı aslanım merak ettirmeyelim anayı

babayı emredersiniz komutanım dedi. çıkın çocuklar siz bir telefon görüşmesi yapacam dedim aradım

yağmuru.

çaldı telefon düşmedi meşgul, arıyorum meşgul, sikicem diyorum kim konuşuyo bi daha aradım gene

meşgul. neyse bi daha aradık annesi çıktı. assktir. dedim meraba aysun teyze kendimi tanıttım.

yağmur dedim orada mı görüşebilirmiyi. yavrum işte o dedi. aradığını söylebilirim istersen dedi.

söyleyin teyzcim sağolun dedim. arasın seni isterse dedi dedim yok ben arıcam ''lan nereyi arıcak amk

antep i falan arıcam bulamıcak işkillenicek kız''.

neyse döndüm ben odaya istirahate çekildik bu arada devamlı haberleri izliyoruz. devamlı karakollar

basılıyo bilmemne özellikle hakkari bölgesinde. bizimkisi oraya nazaran bir nebze daha rahat. orası

tam karışmış durumda.

4 5 gün geçti beyler. emir geldi üsteğmen göksel, dedi intikale çıkıyoruz. nereye komutanım, şu şu

rakımlı tepeye ardından şuraya şuraya eyi dedik. akşam 11 de hazır olun dediler. uzmanıma söyledim

timi hazırlmasını, devremle odamızda muhabbet ediyoruz.

bir sıkıntılı bu ama. dedim neyin var birader. böle böle anlattı. 2 gündür arıyomuş kız arkadaşını

açmıyomuş. dedim kimse yok mu evde. var dedi anası babası abisi, dedim belki bi yere gitmişlerdir.

sıkma canını falan. ulan normalde olsa, bu kadar takmazsın yani. orada en ufak olay seni gerdikçe

geriyo büyüttükçe büyütüyosun. dedim olm akşama intikal var yapma böyle topla kendini bi yandan

da sigara içiyoruz ama böyle bi içme yok birini söndürüp diğerini yakıyoruz napıcan olm içilmiyo

intikalde.

neyse geçtik iştima sahasına. kamyonlar gelicek diye bekliyoruz. saat 11 oldu gelen giden yok. lan bi

baktım sesler geliyo patatatata helikopter sesleri, bizi almaya helikopter geldi. vay mk hani gece

uçamıyodu bunlar diyorum içimden. meğer bir pilot var hakan adam tam bir ruh hastası. devamlı

tayinini durduyo 5 senedir burda. adam ün yapmış örgüt arasındada.

herifin en önemli özelliği gece uçması. sırf bunun için özel olara gece görüş getirildi adam. e buna

geçe görüş verirsen o helikopteri mağaraya sokup çıkartır. ama çok babayiğit bi adam yani.

atladık helikoptere. uçuyoruz. gece bi bok gözükmüyo tabii.

toplamda 60 70 kişilik 4 timden oluşan intikal takımıyız. o gece gök yüzünde ay var eşşek kadar. bu

biraz içimizi rahatlattı tabi.

bi tepeye indik bu sefer önce ben atladım, o adam bunu yaptıysa bu hakan göt üstü yapıştırır rezil

olmayalım diye.

atladık helikopterden hemen en yakın mevziye attık kendimizi.

neyse diğer grubuda getirdi bu. üsteğmen geldi. işte rotamız bu, en önde devremin timi en arkada

ben. gene başladı yürüyüş. en uyuz olduğumda bu yürüyüşler.

bu sefer hafif bir hava var. soğuk ama tatlı bir soğuk. tabi dağın bir tepesine bıraktılar bizi. uzmanım

geldi asteğmenim hoşgeldiniz cudiye dedi bi döndüm baktım buna hoşbulduk dedik ama boğazım

düğümlendi amk.

23 30 kadar anlatıcam beyler sonra soru cevap yaparız gene sabaha kadar.

neyse beyler yürüyüş devam ediyo tabii. bu intikalimizin sebebi radar denemesi yapıcaz. olaya bak

deney faresi gibiyiz anasını satayım.

yaklaşık saat 4 de doğru gereken mevziimize geldik tabi artık sinir hat safhada. yürümekten biri höt

dese sikicem orada yani. baldırlarım ayaklarım yanıyo resmen. in çık in çık ebemiz sikildi.

bir tepeye geldik mevzilendik orada bekliyoruz. üsteğmen göksel dedi buras genelde havan atışına

tutulur dikkat edin.

nası lan nasıl ''genellikle'' havan atışına tutulur. e amk o zaman bizim ne işimiz var burada. bide beyler

havan atışı hakikaten çekilir cinsten değil. nereye düşeceğini ses yordamıyla tahmin ediyosunuz ona

göre uzaklaşım bir yere saklanıyosun ve tahmin ettiğiniz yere değil sizin saklandığınız yere düşüyos

zalımın havanı.

abi beni sinir bastı iyice. sigara yakmam lazım yakamıyorum. uzmana dedim ben sigara içicem.

asteğmenim olmaz içemezsiniz lan dedim pançomu çıkartıyım için içeyim. yok komutanım olmaz.lan

sikicem niye olmasın diyorum. olmaz diyo adam başka bişey demiyo. kola olsa onu boşaltım onun

içerisinde içersiniz dedi. e almamışız kola sordum sordurdum kimsede yok amk. içemedik sigarayı

sinir hatsafhada

lan neyse bekliyoruz radar birini tespit edecek de haber gelecek. kodumuzda ''misafirimiz geliyor çayı

demleyin''

lan saat 5 5 buçupa doğru telsizden anons geldi ama şöle. direk üsteğmenden asteğmenim

misafirimiz size geliyo çayı demleyin, baba ne sinir kaldııı ne stres kaldııı hiç bişey kalmadı.

götümüz tutuştu direk yapıştık silaha bekliyoruz. radarda sana 40 metre yaklaştığında tespit yapıyo.

lan amk diyorum içimden ay var hani gelmezlerdi ama anons geldi amk.

açtım telsizi hazır olduğumuzu beklediğimizi belirten dopru kodlarla belirttim ''komutanım çayı

demledim buyursun gelsinler''

neyse baba bekliyoruz. bide diyo ki ''asteğmenim kalabalık bir misafir grubu çayı fazla demleyin''

şeytan dedi aç telsizi ''GEL SEN DEMLE OROSPU ÇOCUĞU SiKiCEM HEPiNiZi LAN SiGARA iÇMEDEN

ÖLECEM'' tabi dermiyim. ayrıca üsteğmen gökseli çok severim ama abi çok farklı piskozlardayım.

kafamdada diyorum ki beyler. ulan çatışma başlasın, kayalığı mevzi almışım bu arada. orada bi sigara

yakıcam zaten karışacak çarşı, kafaya bak soruyosunuz ya pskikoloji nası bozuluyo aha işte böyle

böyle.

devamlı telkin ediyorum askerimi, sakın ateş etmeyin öyle bir boyuta geldik ki, çimenler bir hışırdasa

basacaz tetiği kavurucaz ortalığı. sakın diyorum aslanım ateş etme parpağı tetikten çek.

lan gelen giden yok. sikicem diyorum içimden hadi çıkın artık amk ortaya.

uzmanıma döndüm dedim aydınlık fişeği at.

uzmanım asteğmenim cudideyiz bütün örgütü tepemize mi toplayalım.

dedim amk radar cudide mi denenir yarrak.

aynen böle dedim beyler, bendede contalar yanmaya başlamış yani. zaten ben böle konuştukça

uzmanımla aramız çok iyi olmaya başladı. pskopattan hoşlanyo oda demekki.

neyse asteğmenim dedi olmaz hepimizi riske atarız dedi. dedim dur aldım telsizi, doğru kodla,

''komutanım biz gidip kapıda karşılayalım '' dedim.

karşılık ''durun gitmeyin geldiler zaten''

ama abi geldiler de yok ortada bişey amk. gelen giden yok. aga sonra karşıdan böğürme sesleri geldi.

lan komediye bak. böğürme sesleri geliyo. lan bende sinir bozuldu nooluyo amk ya kim lan bu.

gulyabanimi geliyo ne bu ses, telsizden anons geçiyorum ''komutanım biz karşılayalım gelmediler

daha'' göksel üsteğmen (ki bu hareketinden savunma yazdı ama bişey olmadı) dedi ki;

gelip oraya sikicem seni bekle lan! neyse abi lan terörist bekliyoruz böğürme sesi. amk radarda tespit

edilen şey ne çıktı tahmin edin.

ayı.

bildiğin ayı tespit etmiş radar geliyo demişler.

o radardaki çavuşu bir güzel sikicem diye and içtim amk. ayı çıktı lan. sonra radarı gördüm radar

sadece belli bir noktada ki hareketliliği not ediyo. büyük ceylan sürüsü tespit etse bütün komando

tugayı operasyon yapıcaz amk. neyse ki kullanılmadı bi daha o radar.

telsizden anons çektim ''komutanım gelmediler ayı var burda'' göksel ''aamına koyyım size doğru mu

geliyo saldırmasın vurun isterseniz''

uzmanım dedi ''komutanım ses çıkar yerimiz tespit edilir.'' e bize doğru geliyo havyan.

dedim lan sürünür önünde çekilelim. işkenceye bak ayı var yerimiz belli olasın diye götümüzden kan

geliyo

neyse süründük biraz hayvan yön değiştirdi zaten. siktir olup gitti amk ayısı.

sabaha kadar bekledik sinirden kendimi sikicem amk. bu arada şimdi düşünüyorum neye sinirlendim

bu kadar hakkaten bilymiyorum.

neyse toparlandık dönüyoruz. üsteğmen göksel geldi ''emrimi ikiletme bak asteğmenim aramız iyi

bozulmasın'' emredersiniz dedim gittim yoluma.

sabah oldu yaktım sigarayı yuta yuta içime çekiyorum resmen. sinirimde geçti.

uzmanım geldi asteğmenim hayırdır çok sinirliydiniz dedim strestentir. dedim geçiştirdim konuyu.

bu sefer intikal bitirme noktasına gittik farklı bir yer. çnükü helikopterle atıldığımız yer belli oluyor

sesten pusu atılmış olabilir oraya. 3 4saat daha yürüdük. en sonunda kamyonlarla döndük geriye.

vardık tugaya, tugayımıza jöhler gelmiş, vay amk. adamlar yarma.

odamıza bi geçtik jöhlerin üsteğmeni. adamla bir hikayeler var on numara.

Muhabbet yoruldum beyler sorulan sorular var. merak ettiğiniz varsa onları cevaplıyalım şimdi. bide kahve

molası verelim.

@810 yok abicim kızmasının sebebi ben ikide bir biz karşılayalım biz gidip bulalım diye anons

çekiyorum telsizde oda durun diyo ya ondan kızmıştı.

beyler şimdi en baştan bakıcam. sırayla tek tek cevap vericem o yüzden bekletirsem kusura bakmayın

emi.

@658 abi bordo berelileri biraz açıklar mısın,

nasıl seçilirler

nerden seçilirler

nerede görev yaparlar vs

cevap: bordo bereliler askerin kendi bünyesinden seçilir abicim. yani subay ve astsubayların

arasından çok zorlu testlere tabii tutulup o şekilde seçilir. yani askere giden bordo bereli olamaz. ya

harp akademisi mezunu olacaksın, veya astsubay okulu mezunu. ha askerde teskere bırakırsın şansını

denersin ama hiç kolay olduğunu zannetmiyorum

@667 panpa bu güneydoğuda askerlik yapanlar hep helikopter pilotlarına gıcık oluyolar neden.

kardeşim helikopter pllotuna ilk önce şunu tebih ederler. önce helikoptere önem göstereceksin. ilk

önce helikopteri düşüneceksin. o yüzden çok dikkat ederler. çatışma sonrası yaralısındır yada askerin

veya arkadaşın yaralıdır helikopter oraya inenmem şuraya taşıyın der küfür eder kıl olursun. bazen

götü yemez inmeye bazen hakkaten inemez.

bazısı vardır roket yemeyi göze alarak çatışma alanına iner. bazısı vardır mermi atıyorlar diye

gidemez.

bu yüzden asker olarak baya küfür edersin ama hepsine değil tabii ki.

@809 abicim şimdi bu kütüğü doğuda olanların doğuda askerlik yapma ihtimali nedir

valla olabilir kardeşim. yani ben edirne uzunköprü en batı şırnağa düştüm. yani benim zamanımda

malatyalı diyarbakırlı ağrılı vanlı askeler hatta asteğmenlerde vardı. ordu kütüğe bazen bakabilir ama

genelde ihtiyaca göre gönderir.

@812 panpa çatışmalarda ne hissediyorsun ben olsam heyacandan ölürüm panpa

valla abicim, genelde uzun yürüyüşer ve beklemeler olduğu için bir an önce çatışmaya girmek

istediğinde bişey olmuyo. hatta ohh be çatışma çıktı sonunda dediğimiz zamanlar oldu.

ama tabi ani beklenmedik baskın yersen işte o çok kötü bir duygu.

@815 çatışmada kimi vurup kimi vuramadığın belli oluyor mu ?

bu akşam anlattığım hikayede valla bende vurmuş olabilirim vurmamışta. çok zor gözüküyodu. ama

tabi özellikle yaz aylarında he rahat görebildiğin bir saatte, görüp ateş ettiğinde anlıyosun kimi

vurduğunu.

(roadrunnersikenjackal ?, 21.12.2012 23:44)

loading... #105629623 paylaş şikayet et

@816 güzel abicim benim kütükte gümüşhaneye kayıtlı. doğu desem değil doğu karadeniz desem

değil. nerelere çıkar varmı doğuda müsaitlik yoksa batıya mı çıkar?

valla ne olarak yaptığınla alakalı biraz da. komando olursan doğuya düşmen yüksek bir ihtimal. ama

kütükle bir alakası yok çok fazla.

tabi gitmek istiyosan doğuya gönüllü olabilirsin.

@820 panpa çatışmalarda ne hissediyorsun ben olsam heyacandan ölürüm panpa sen nasıl sağ çıktın

ben arabada 5 takla attım valla gidiyordum.

abicim valla çatışmayı oslun dediğin zamanlar oluyo. çok fazla intikal ve beklemeden dolayı. ama

heyecan var tabi. can bu olmaz mı.

@825 bekarım panpa evlenmedim hiç.

@827 panpa hiç terörist ile konuştun mu?

konuştum abicim. baş başa değil ama.

@833 panpa canlı pkklı ele geçirince ne yapıyosunuz

çok azı canlı ele geçiriyoruz abicim. ele geçirdiğimzde de hiç bişey yapmıyoruz hatta yaralıysa

muhakkak tedavisi için uğraşıyoruz. sebebi sorguya almak. öğreneceğimiz tek bir bilgi bile çok önemli.

evet beyler sorunuz olursa buradayım.

@840 valla ne kadar yakaladıysak ohh iyi ki çıkmadık demiyo. çok pişmanım ilk lafı arka korkusundan

mı yoksa değilmi bilemem.

bunların ele başı olan köpek bile yakalanır yakalanmaz türkiye cumhuriyetine yardım etmeye hizmet

etmeye hazırım demişti.

ama hakikaten pişman olabilirler. çünkü hakikaten hayvan yaşamaz bunların sığınaklarında.

@843 kurduk panpa. bir gece öncesinde boğazören karakolun bastılar. bir gün sonra gittik. komutan

bize köyden de ateş edildiğini söyledi. köye gittik. bir tane erkek yok. ya kadın ya da çocuk. kocan

nerde diyoruz. yok çalışmaya gitti. nereye gitti adanaya antep e. hep çelişkili cevaplar. tabi

öğreniyoruz. 2 gün önce erkekler varmış köyde basılmadan önceki sabah gitmişler. sormuş

bizimkilerde aynısını demiş köylü.

sonra ortaya çıkıyo köydekiler pkk ile işbirliği içinde karakolu birlikte basmışlar. sonra çıkmışlar dağa.

e ispat edemiyosun ki panpa alıp arkaüresin. o yüzden hep kod adı kullanıyolar.

yani aslında bizim şehit askerimizin çoğu faili meçhul.

çok önemli not: sakın yanlış anlaşışmasın bu sadece bir örnek. bazı köyler var. pkk ile hergün çatışıyo

çoluk çocuk demeden. korucuların köyler.

@850 özellikle bazı muhtarlar var tam muallak. bizi görünce, nereye böyle asker aga diyorlardı.

bazılarını biliyorduk güvenli adam muhabbet ederik. bazı muallaklerde nereye asker aga dediği zaman

ananın sevgi diye cevap vermek çok modaydı.

@853 e öyle tabi abicim. bende istanbuldan gittim. belli bir noktadan sonra çakmağın yanmadığında

silah çekip ateş eden devrelerim oldu. yani hakikaten insanın sınırlarını çok zorlar. baban altı sene

yapmış anlattılarının yanında anlatmadıkları daha fazladır.

yani anlatılamaz hakikaten kelimeler yok gördüklerini anlatmak için. insanlık yok. çok klişe bir laf

vardır ya savaşın hiç bir şiirsel tarafı yok.

ne şiiri amk edebiyatın e si yok.

@856 sen ne diyosun abicim. uçan meleklerimizdi onlar. bize mutluluk onlara korku salardı. kobrayı

görünce kayışı koparıp muallaklere doğru hücuma geçenler vardır askerde.

@857 valla belli bir noktadan sonra sinirlerini aldırmış oluyorsun. zaten biz subay ve astsubaylar

askeri durduruyor. çünkü alacağımız bilgi çok önemli. sen onları askerin arasına atarsan belasını

sikerler.

öle hikayeler var ya bizim asker almış kantinde çay içmiş. yok öyle şeyler yani. ama izin vermiyoruz

askerin fevri davranışına. tabi sorguda artis birisi çıkarsa biraz itip kakıyoruz.

@860 kardeşim o hakkari bölgesindeydi şırnaktaydık biz. ortak operasyonlar düzenlendi elbette. ama

başka yerdeydi. ama yararı tartışılmaz tabiki .onun döneminde savumayı bırakıp saygııya geçtik.

baskınları biz yapmaya başladık, intikaller falan onun döneminde başladı. bolu dağ komandoyu o

getirdi hakkariye. jöhleri falan.

@865 abicim şöyle söyliyeyim. cudi gabarı görürsün heybetinden içini bir korku kaplar. ama yanlış

anlama oradalar diye değil. çok heybetlidir abi. içine girdinmi, çok sarp kayalıklar mevcuttur. binlerce

mağara vadır. neredeyse düz bir yer yoktur.

çok zor dağlardır. öyle noktaları vardır ki, 500 metrelik yeri 100 kişinin geçmesi 2 saatten fazla sürer.

kayalıklardan düşme olasılığı belli yerlerde çok fazladır. benim yaralanma sebebim cudidir yani. pkk

yaralayamadı cudi yaraladı 10 15 metre kayalıpa düştüm karanlıktaç

@ 868 şaka bir tarafa çekmişlerdir. benim zamanımda jerma betkar diye kampları vardı k.ırakta

jenaratörlü falan tvler şimdide çekmişlerdir.

@872 kardeşim genellikle zirvelerinde kampları olur. yada hakim tepelerde kampları olur. ama

onlarında tıpkı bizim gibi takımları vardır 10 15 kişilik. bunlarda kendi yerlerinde gezerler. ve bazı

mağaralarda kalırlar. zaten karşına büyük bir mağara görürsen bilgi oradadırlar. eskiden türkiye için

de de hakkari bölgesinde sanırım kamparı vardı. ama şimdi yok.

nasıl bizim için hakkari ve şırnak tehlikeli bölgelerse onlarında tehlikeli bölgeleri vardır.

özellikle arlarında ceza yemiş olanlar, tunceli siirt bitlis batmanda ki yerlerine gönderilirler ölsün diye.

o bölgeye gidip eylem yaptıkdan sonra kaçamazlar çünkü.

@874 ben döndüğümde helikopter sesine tahammül edemiyodum panpa. istanbulda çok gezer

helikopter bilirsin. oldupum yere sinip kulaklarımı tıkadığım zamanlar olurdu. uykuda dişlerimi

sıkardım. sabah uyandığımda kanamış bulurdum. şu anda hala dişlerimi bazen sıkıyorum çenem

ağrdığında farkediyorum.

bunların olmasında yağmurunda ölümünün etkisi çok büyük. ben askerdeyken aldım ölüm haberini.

bir anımı anlatayım. askerden döndükten yaklaşım 3 4 ay sonra, babamın yoğun ısrarları sonucunda

beni tatile arkaürdü bodruma bir otele.

orada kalıyoruz. öğlen uykusuna yattım. çakmağımıda sehpaya koydum. güneş çarpmış çakmağa ve

ben uykudayken patlamış bu. kendime geldiğimde babam anlattı,

yere yatın laaaan yere yatın laaan, ateş edin laaaaan ateş edin laaan, bide mazlum oğlum ateş et

oğlum gel buraya mazlum demişim.

@878 evet kardeşim epeyce heybetli tipler. zaten pgibopat olmasa jöh olmaz. yılın 6 ayı dağdadır.

karakolu yoktur. gezicidirler. dağda kalırlar. inadına da cudi gabarda kalırlar. ölüm makinası

demiyelimde, yani allah kimseyi karşısına koymasın. pkk bunları görünce topukları arkaüne vura vura

kaçar. jöhler bambaşkadır yani.

@888 abicim valla, ne kadar sürer bilmiyorum hergün anlatmayı planlıyorum, yavaş yavaş devam

edicez. yaşım 38, pertev mezunuyum. ist iktisat bitirdim. mali müşavirim. evlenmedim hiç iki tane

çocuk okuttum ama. biri kendi kardeşim, biri rahmetli yağmur ablanızın kardeşi. öz kardeşim şu anda

29 yaşında evli bir kızı var. diğer kardeşim ismide atadır (yağmurun kardeşi) 27 yaşında, oda nişanlı.

ayrıntısıyla tanıtmış olayım kendimi.

@892 orada olmak ayrı zor dönüşü daha ayrı zor kardeşim. çünkü bir 18 ay daha geçmesi lazım ki eski

hayatına alışasın.

@893 17 yıl geçti abicim. yağmurun vefatından sonra bunları konuşmak zor gelmiyo açıkcası. kendini

düşünmüyosun. elbette zor ama zaman herşeyin ilacı. ayrıca ilk defa bu kadar ayrıntılı anlatıyorum.

@899 çok kez gördüm. genellikle uzun saçlı ama saç rengi siyah mor bir elbise giymiş. deniz kenarında

oluyoruz çoğunlukla.

hala etkisindeyim ayrıca amk, ölmemiş gibi.

@900 askerin ihtiyacı olduğu zaman kardeşim, yedek subay alımlarında doktor, diş hekimi, veteriner,

hariç ilk avukat ve özellikle makina elektrik elektronik mühendisini tercih eder. şansın fazla. yedek

subay olursan doğuya düşmende çok fazla. yani %90 &80 değil bu oran elbette ama fazla yani.

avantajı rütbelisin bi kere ve maaş. bence çok fazla bi ahım şahım avantajı yok sorumluluğu çok fazla

bi kere.

@901 haklısın abicim. anlatamaz çoğu. birincisi hatırlamak istemez. ikicisi gördüklerinden dolayı

karşısında kini etkilenmesini istemez.

ama benim durumum fakrlı terhisime 17 gün kala yağmuru kaybettiğim için, çivi çiviyi söker hesabı

bana çok büyük bir darbe oldu. en çok arzuladığım ve özlediğim bir zamanda oldu. o yüzden

konuşurken tabii ki etkileniyorum, ama diğer arkadaşlarımız kadar değil nedense. bunun sebebide

dediği gibi yağmuru kaybetmek olarak görüyorum. askerden döndükten sonra rüyamda sadece

yağmuru gördüm.

sadece somut olaylarda askerlikten dolayı tepki verdik, helikopter sesi ve patlayan çakmak lastik

falan. dişlerimi sıkma sebebimde heralde askerlik sürecinden kalmadır.

ama diğer arkadaşlar kadar etkilenmediğim doğrudur. daha acı birşey yaşadım çünkü.

@903 sözlüğü kardeşim sayesinde buldum, kafa dağıtmak için. (kardeşim inci sözlükte değil ama swf

ve capslerinden çok bahsederdi) bilirsiniz mali müşavirler bilgisayarla çok vakit geçirir. bende üyelik

aldım aradabir bişeyler yazmak için. geçenlede birinin askerlik anısını yazdığını gördüm. sebebini

bilmiyorum benimde içimden yazmak geldi. ilgi olmasaydı yazarmıydın diye sorarsan yazardım gene.

bir kişi bile olsa bazen insan bişeyleri konuşmak istiyor.

@905 valla bilmiyorum ki kardeşim. onun etkisinden heralde. yani kapılamadık birinin rüzgarına. yani

tam biri olacak derken rüyama girerdi ben rüyanın etkisinden çıkana kadar diğeri ayrılırdı.

ama ben yağmur için başkasıyla asla evlenmicem demedim. ama evlenemedimde.

@907 devrem yaşadı. bir askerimde askerde operasyon dönüşü yaşadı intihara teşebbüs etti.

bunlardan bir hayli fazla. neredeyse hergün birine gelir. çoğunluka büyük şehirden gelenlerde. diğer

yerlerden gelenler ya evli olur ya nişanlı ya da tek.

büyük şehirden gelen çocukların hepsinde olur. o yüzden askere gidecek arkadaşlar varsa ve

sevgilisine bu konuda güvenmiyosa ayrılsın kardeşim. hakikaten bak ayrılsın.

@912 abi kara harp okulunu önerirmisin?

önermem kardeşim git havacı ol denizci ol. çocuğum olsaydı asker yapmazdım. yağmur ablanısızn

kardeşi ata istedi elimden geldiğince engelledim.

@917 abi bu muallakler mağaralarda kalıyo. bizim askerler boş mağaralara tuzak falan kuruyolarmı.

yada karakollara baskın yapıyolar ya ara sıra baskın yapacakları yerlere mayın yada benzeri tuzaklar

kurulmuyomu tsk tarafından

kurulmaz mı polis özel harekatçılar en büyük zevkiydir bu mağaraya tuzak kurup izlerlemiş.

karakola mayın kuramıyorsun etrafında köy var çocuklar gelip allah muhafaza basmasın diye.

ama arada bir bende yaptım, istihparat aldığımız zaman komando ve jöhler gider karakolda beklerdi.

@920 kardeşim karakol baskını anında telsiz konuşmasına şahit olmadım ama çatışmaya giren diğer

timlerin konuşmalarına şahit oldum.

genellikle yer belirtilip yardım istenir. destek istenir. öle bağıra çağıra yardım istemez ne olur yardım

edin falan yoktur. bu telsiz konuşmalarını ya astsubaylar yada subaylar yaptığı için daha dirayetli

olurlar ki orada ki en dirayetli olan telsiz konuşmasını yapar. aksi halde ne dediği ne istediği

anlaşılmaz.

beni görmedin mi panpa üsteğmene ikide bir gidip karşılıyım ben gideyim hadi ben karşılıcam diye

tutturmuşum. sadece sakin konuşan ve anlaşılır bir dille konuşan kişi telsize geçer.

ama arkadaş gelen silah sesleri tabii sinir bozucudur. bir başka sinir bozucu olan ise teröristin telsizle

sana laf atmasıdır ki o hakkaten kötü.

@929 panpa 17 sene öncesi, öğrenseler ne olur. o zaman helikopterimiz uçamıyodu gece şimdi 24

saat bunları gözlüyolar zaman çok değişti.

@931 özellikle çatışma esnasında pusu yada baskın yediyseniz yaparlar. subayı değil askeri sindirmek

için.

dedikleri belli başlı şeyler vardır anlatayım;

''tc askeri teslim ol''

o şiveyle hayal edin ere seslenerek;

''mehmeeeeed ogluuum mehmeeeeed sana bişe yapmayacaz ateş etme mehmeeeed''

''belinde ki beylik silahını almaya geliyorum gomutan'' (bu bizzat bana denildi)

''burdan defol git tc''

ere seslenerek

''ananın yanına dön mehmedim komutanına sık mehmedim bırak git buradan''

@927 olmazmı kardeşim canı gönülden dediysen hazırlan cudi gabar hakurk jerma bedgar ellerinden

öper.

şaka yapıyorum kardeşim. yani yedek subay olmak istersen büyük ihtimalle olursun. istemezsen gene

olma şansın var ama isteyip gitmek farklı.

@941 dizi bile çektiler bu ülkede kardeşim sen ne diyosun.

@945 yani her dediğinde haklısın kardeşim her dediğinde hemde. ama biri gidip orada teröristin

dibinde askerlik yapmak zorunda.

bize komutanımız şunu derdi. karakolda destek timi olarak gittik. olurda karakolu basarlarsa savunma

şekliniz şu olsun dedi;

''sanki evinizde kapınızın önüne gelmişler içeride karınız ananız babanız kızınız oğlunuz yada sevgilizin

varmış onu savunuyomuşssunuz gibi çarpısın aslanlarım. çünkü bilin ki onları savunuyosunuz''

e bu lafı duyunca gelde orda dim dik durmamayı dene.

@945 orada askerlik olmasa yarın kapının dibinde pusu atarlar kardeşim onlar. molotofu otobüse atıp

gencecik kızı yaktı bunlar.

asker çocuklarını taşıyan servis otobüsüne mayınla patlatıp orta 2 ye giden kızı öldürdüler bunlar.

şimdi bunu yaparlarsa orada asker olmadığı zaman ne olur sen düşün.

@954 yok kardeşim, yani nası saklıcaklar ki, her gün aileler telefonda, aileye haber veriyosun,

saklayamazsın öyle bir şey olsa illa ki çıkar bir yerden. yani o hurafelere inanmayın sakın.

@957 valla kardeşim şunu öneririm sana, geride bir şey bırakan aklını her ne karıştırıyorsa geride

bırak. en önemli şarttım bu.

başka önemli husus komutanlarına ve ast subaylarınla iyi geçin. askerine karşı otoriteni kaybetle ama

merhametli ol. operasyonda çatışmaya girersen muhakkak sakin olmaya bak. panik yapma.

@967 1 mayısta sadece işçi olup hakkını isteyen garibanın ne suçu var abicim. o zaman onlardan ne

farkın kalır. onlarda kendine yandaş bulmak için köy basıp çoluk çocuk öldürüyorlardı.

@972 doğrudur valla kardeşim dikkatimi çekmemiş tarihi.

@974 hakikaten öyle komutanlarda vardı. onlar şanslı olanlar abicim. belli ki çok diretmiş komutan

teslim olun diye.

en fazla 3 kere teslim olun dersin, bu komutan çok uğraşmış belli. bazılarını biliyorum ki 2 kere teslim

olun der üçüncüsünü sessiz söyle duymasında olmasınlar diye. sonra basar mağaraya roketi.

@980 duymadım hiç vicdan azabı falan. duyan olursada yadırgamam olabilir yani.

@984 abicim yalan söylüyorlar tabii, o dönemde bir asker esir alınmıştı. o askeri almak için bolu dağ

komando geldi düşün. çocuğu dere yatağında bulduk şehit etmişler ve ne yazık ki ateşle yüzünü

dağlamışlar ne iyi davranması.

@987 ben insan değilim kardeşim, ağlamıyorum çünkü. gibimde bile değil. o adamı öyle kim

konuşturuyor acaba diye bakmak lazım. bu siyaset utandırıcı gibidir yavaş yavaş alıştırır herkesi. yakın

apo ev hapsine alınacak şaşırmayın. daha sonra meclise girecek ona da şaşırmayın.

bu teröristlere 4 5 yıl ceza verip serbest bırakıyorlar bu ülkede. bakın bir video daha. adam 33 eri

kurşuna dizme olayına bizzat katıldım diyor 1991-95 yılında faal örgüt mensubuydum diyor belli ki

benim dönemimdede vardı. 2.5 yıl yattım çıktım diyor.

nası bi ülkedeyiz anlayın;

@989 eğer bizim asker yapıyor mu diye soruyorsan, o kadar bokunu çıkartmıyorlar ama parmak kesip

tuzlayıp evine götüren asker vardı.

@990 bişey hissetmedim cevap verdim kardeşim telsizle, zaten pusuya düşmüştük o yüzden o anda

ne derse desin etkilenmiyosun. sadece durup dururken bölükte, karakolda beklerken bir anda

telsizlere karışması sinir bozucu.

o silahı ananın amına sokucam dedim cevap olarak.

telsize karışmalarının amacı sizi kendilerine çekmek. bana telsizle bulaşmasının amacı sinirlenip

mevziimden çıkıp saldırmamı istediği için.

@997 anlatırsam hikayenin akışı bozulur kardeşim, şimdi giden arkadaşlarımız oldu ayıp olmasın.

anlatıcam zaten.

@1002 atamadım kardeşim. ailesiyle ilgilendim hala daha sık sık görüşürüm aysun teyzeyle annesidir

kendisi, yağmurun kardeşi atanın okuluyla çok ilgilendim sabancıda okuttum (burslu) her türlü

masraflarında elimden geldiğimce yardımcı oldum, öz kardeşim gibidir. atamadım ama nası

söyliyeyim olumlu anlamda hayatımda her zaman yağmur vardı hala da var.

@1004 tank mermisiyle ölen vardı. o diyebilirim. ortada bir adam yoktu yani görsen bune lan dersin,

kedi ölüsü desem yersin yani, ancak biri söyleyince anlarsın.

hikayeye yarın devam edicem abicim şimdilik ne merak ediyosanız onu sorup bildiğim kadarıyla cevap

veriyorum.

@1009 sürdüm sevgililerimde oldu. hatta aysun teyze bile kız baktı bana. bende annemi kaybettim 6

sene önce annem gibidir aysun teyze, o bile kız baktı bana. ama işte rüyama girerdi yağmur ben o

rüyanın etkisinden çıkana kadar kızda ayrılırdı benden.

yani sevgilim olmasın diye asla bir kıza dokunmam demedim hiçbir zaman. ama kız ayrılıncada gidip

barışmak için hiç bir şey yapmadım.

@1010 mideni bulandıracak bişey yok ki, ortada görecek bir şey yok yani, küçük parçalar halinde ama

çok küçük parçalar etrafa dağılmış, sonra alıyosun asker aldı eline süpürge ve çöp kutusunu süpürdü

yerden atamı koydu ceset torbasına bu.

@1012 yağmuru kaybedince, birde pusuda oldu.

@1016 iki tane kız geldi abicim 13 15 yaşlarında karakola sığınıp, tugaya getirdiler. pusuda yüz yüze

çatıştık en yakın mesafemdi 10 15 metreye kadar düşmüştü aramızda ki mesafe.

@1019 oluyodu, en çok görülen ilk çatışmada kitlenme. kitlenip ateş edemiyen acemilikten yeni gelen

askerlerimiz oldu. intikal sırasında bu çelik harekatında 10 saat yürümüştür odur rekorum, bilincini

kaybedip bize el bombası atmaya çalışan askerim oldu.

@1021 evet para verip kendi silahını alabilirsin. ama diğer silahları eğitimlerde gösterdiğin

performansa göre verirler. yani he isteyen rpg ci olamaz. ya da keskin nişancı. mesela karayılanı

kullanan çocuklar genelde iri yarı olan çocuklardır.

ama asteğmen silahı o dönem g3 tü. fakat şu vardır özellikle karakolda baskın yediğin zaman o

hengamede gider rpg alır roket atarsın sana ''lan nabıyon senin işin mi o'' demez doğal olarak.

@1022 valla hiç kalp rahatsızıyla karşılaşmadım. ama bir gözü görmeyen komandoyla karşılaştım

mesela adam çok diretmiş. çürük olmassın ama komando yapıp göndermeyebilirler. bu muayenede ki

doktorla aranda ki ilişkiye bağlı biraz. onu kafalarsan komando olursun.

ama eğitimi var öle ben komando olacam diyeni yapmazlar. o eğitimdede gerekli başarıyı gösterirsen

olursun. tabi ilk önce muayene.

@1025 tabii, benim bildiklerim, izmir foca , ısparta eğridir falan orada acemilik yaparsan doğuda

yapma olasılıpın çok yüksek. zaten komandoları gönderiyorlar oraya e komandoyuda usta birliğine

bursaya göndermez uludağına çıksın diye. az da olsa giden var tabi ama genellikle doğuya.

arada bolu dağ komandoya düşersin. o zaman ohh iyi yere düştüm dersin. ama bolu dağ komando

genelde doğuda arazidedir.

bir asteğmen arkadaşımız bolu dağ komandoya düşmüştü.

adam gitti birliğine kimse yok. hepsü doğuda operasyonda, birlik gelene kadar yatmıştı. taa boluda ki

asteğmenle nası arkadaş oldun dersen şırnak a gelmişlerdi.

bide mesela aklıma geldi yazayım bolu dağ komando doğuya gelirken genelde yürüyerek gelir

dağlardan intikal halinde.

@1027 yok abicim o değil, daha sonrasında çelik operasyonunda timimle pusuya düştük, yani bizimle

birliğimiz arasında ki yolu kestiler 120 kişiye yakın adam, daha doğrusu biz yanlız yere mevzilendik, 9

saat çatışmada kaldık, geceden sabaha kadar. o pusuda çok yakınlaştık.

@1030 o anlar aklına geliyo bir kere. sizden daha fazla ilgisini çeker o haberler bizim gibilerin. hemen

geçmişe dönersin. yani bakıyosun biz 1995 te gitmişiz bizden 17 öncesi var bizden 17 sene sonrasında

gene aynı mevzular.

@1036 evet olabiliyordu özellikle kaçakcılık için para kazanan komutanlar vardı. ama hiç görmedim

ben söylüyorlardı.

bordo bereliler anlatıldığından daha fazla iyiledir. yani pusuya düştüğünüzde size cobra mı gelsin

desteğe bordo bereliler mi diye sorsalar orada yaşamış her asker bordo bereli diyecektir.

@1038 ne yazık ki bir şehit verdik ben kendi timimden orada bulunduğum süre zarfı içerisinde, çok

büyük bir mutsuzluktan ziyade çok büyük bir sinir basıyo adamı, öfke yanı, o anda en çok o şehit olan

askerin ailesini düşündüm ben ve o adamı mahvediyo zaten.

cezaya gelirsek, eğer senin sorumsuzluğundan doğan bir sebepten olmuş ise ceza alırsın. bir hatan

yoksa yani pusu yüzünden olduysa, ceza almassın ama epeyce bir sorgu suale tututlursun, sen ve

senin üstlerin tugay komutanıda dahil sorgulanır tutanak ve rapor hazırlanması istenir.

@1039 yani bilmiyorum nasıl dayandığımızı, diyorum ya orada hakikaten bir insanın yapabildiklerine

görünce şaşırıyorsunuz. yani böle bakmayın iyi bir eğitim ve koşullar sağlandığında

yapabileceklerinize inanamazsınız. e bordo berelilerde robot değil insan yani düşünün.

çatışma esnasında isabetli el bombası atışı yapmak ister pkk lı, özellikle karakol baskınlarında sızma

yapmak ister, yanlız şunu belirteyim bunların kafaları yerinde değil, yani ben yaklaşırsam büyük

ihtimelle ölürüm diye düşünmüyor.

onlar yaklaşmaya çalışırken biz yaklaştırmıyoduk, yaklaşmalarının sebebi bizim mevzimizden çıkıp

sasvunmasız hale getirmek bizi ve sindirmek. aynısını bizde yapıyoruz, ateş yoğunluğu kimdeyse

manevra yapabilme kabiliyetide ondadır. kafamızı kaldıramadık yani. nası hareket edelim.

@1041 bordo bereliler attığını vururmu bilemem ama 30 tanesi dağın tepesine bırakıldığında 4 gün

orada kaldıkları oldu ki tamamen örgüt mensupları tarafından etrafı çevrili halde. k.ırakta o kampa

operasyon vardı. 2 şehitle 4 günü atlatılar o kamptan 400 yakın terörist etkisiz hale getirildi, tabi

hepsini bordo bereliler yapmadı operasyon sahasında jöhler ve komandolarda vardı. ama ben

aralarında 9 saat kaldık adamlar 4 gün sen hesap et farkı.

@1043 yok abicim öle bişey söz konusu olamaz. yani illa ki sızar bu haber öyle bişey olsa. buna şahit

olan kişi döndüğünde çıkar söyler yani. illa ki çıkardı ortaya.

@1048 yok kardeşim düşünmüyorum izlemeyi.

@1053 1.soruna cevap vereyim, e bitebilir neden bitiremesin, ama bunlardan nemalanan beslenen

unsurlar var. bakın pkk eğer sadece, kürt halkının özgürlüğü için dağa çıkmış olsaydı biterdi. ama öyle

değil bu adamların arkasında birileri var belli.

ya biri söylesin pkk da tim gibi 10 15 kişilik gruplar var. bu timin başında ki sözde tim komutanlarının

elinde m 16 amerikan piyade tüfeği mevcut. bu adam nerden alıyo bunları. yani çok dirayetli bir

politika izlenmesi lazım. özellikle orada ki halkın refahı çok önemli.

orada ki halk hakikaten içten biz artık pkk yı istemiyoruz derse biter. bu yüzden önce batıya göçü

engellikcesin ama zorla değil, orada ki adam buraya gelmeyi sadece gezi amacıyla düşünecek. orada

kendi işi gücü olacak.

bunlar gelip esnafa kepenk kapat dediğinde bu itleri, çevikten önce ensaf sıra dayağına çekerse o

zaman bi yol katedmiş sayılırız.

2. bölge halkıyla aramızı soruyorsun, yani ne diyim bilmiyorum ki, adam askeri devlet olarak bellemiş,

orada devleti temsil eden tek şey asker, e askerde yaşadıklarından sert dolayısıyla askerden

korkuluyor orada. buda devletin korkunç bişey olduğunu düşünmesini sağlıyo. yani halka asker çok iç

içe değil.

3. yani bu işleri bitirecekse orada ki halkın refahını memleketin refahını geri getirecekse tamam

yapılsın. ama açılım diye dağda ki adamı davulla zurnayla karşılayacaksa, diyarbakırda ''başkentinize

hoşgeldiniz'' diye pankart açılacaksa bu iş olmaz.

oradakiler diyor ki empati kurun bizimle, e sende bir kur empati gaziyle şehit ailesiyle. bu şekilde bir

yere varacaklarını sanmam.

@1056 şırnaka değil kardeşim tunceli, gibi daha geri yerlere. oradan araç vasıtasıyla. bu olayın sebebi

şudur. pgibolojik, adam buraya yürüyerek gelebiliyor. karşımıza çıkarsa ne yapar? bu soruyu akıllarına

salmak asıl amaç.

@1057 sağlam hikayeleri var dediğim komutan bordo bereli değildi jöh yani jandarma özel harekat.

bordu berelilerle aynı ortamda bulundum ama konuşmadım hiç.

şimdi bir bordo bereliyi çok göremezsin. onların özel yerleri vardır. onlar alınır dağa bırakılırlar ve 15

gün sonra sizi şu noktadan alacağız derler. bordo berelilerde 15 gün içerisinde ava çıkar, indirdiğini

indirir döner. o süre içerisinde ne telsiz bağlantısı yapar ne haber alınır. sadece bağlı olduğu birime

belli aralıklarla kodlar halinde bilgi verir.

olurda yaralanma şehit olursa grubun içinden bir kısım yaralıyı veya şehiti alıp helikopterin geleceğe

yere giderek teslim eder.

@1061 her timde vardır keskin nişancı, kullandıkları silahlar dragunov vardı benim zamanımda kanas

yani.

valla bizim askerimizde çok iyidir, ama meşhur olmadan askeriliği biterdi. isim çıkmaz asla, askerlikten

sonra orada görevi yaptıktan sonra tayinle başka yere gidip şehit edilen çok subay astsubay vardır o

yüzden bilmeyiz isimlerini.

@1064 yeşil cübbeliler abicim. eve öyle şeyler gördüklerini söylerlerdi, yani bizim timimiz arkasında

gelen yeşil cübbe takan bu mevleviler gibi, onlardan gördüklerini söyleyenler oldu.

@1066 yüzbaşı esat oktay yıldıran,

mesela şöle bişey anlatayım,

karakola gözlem yapan teröristi farkedip öldüren nöbetçi asker oradan başka bir yere terhis edilir.

çünkü pkk baskını ilk onun bulunduğu nöbetçi klübesine yapar. böyle takıntıları var muallaklerin.

@1070 valla çok öle ayırt edici özelliği yok amerikan silahı tek özelliği daha ne olsun. pkk da amerikan

silahı

@1071 ben inanmıyorum tabii ki, ama orada hissediyosun manevi birşeylerin seni koruduğunu, orada

geçirdiğin zaman içerisinde bazı şeylere tutunma isteği oluşuyo insanda.

yani hiçbir terör mensubuyla oturup konuşmak aklıma gelmedi yeşil cübbelileri ama çeşiti hurafeler

vardı, yok bunların olduğu time ateş açarsan canlı çıkamazsın, hatta bunların olduğu tim görünmez

olur falan.

@1078 hiç düşünmedim orada kalmayı kardeşim. diyende olmadı, takdir nameyi verdiler hizmet için.

zaten o dönem ölmeyip terhis olan herkes alıyordu o bölgede. terhisime 17 gün kala yağmuru

kaybettiğim için askerliğim terhisime 17 gün kala bitmişti zaten ben fiziken oradaydım ama zihnen

orada değildim. askerlik dönüşümde de askerlikle ilgili sadece helikopter sesinde sinme geliyodu

katlanamıyodun birde dişlerimi çok sıkarım.

@1079 biz o dönem de ki gibi her yaz ayında bu terör örgütleri azıp karakol basıyo mu? basıyo.

şehitler geliyo mu? geliyo, o dönem kadar olmasada (her gün her saat çatışma vardı) her ay en az bir

çatışma var mı? var. demek ki her şey aynı.

@1083 oku abicim, ondan sonra sıkıntılı bir yer görürsen söylersin.

@1085 abicim genelde akşam saat 8 buçuk 9 arası başlayıp saat 11 buçuk 12 arası yazmayı

planlıyorum . bu kadar oturmamın sebebi, bugün işe gitmedim kar bahanesiyle, ayıptır söylemesi

birinin yanında çalışmıyorum kendi işim çok şükür. o yüzden çok fazla abartmadan oturuyoruz. bugün

oturmamın sebebi ise, yarın iş var tabii ki ama hafta sonu yani işe geç kalma gel diye biri yok. çok

sevdiğim bir dostum var aynı zamanda çalışanım oda idare edebiliyor. ki 1 arkadaş daha var yanımda

çalışan.

@1086 hissetmezmiyim, vefat ederek kalbime öyle bir faça attıki en derininden, o yüzden

evlenemedim heralde. kimse yerini tutamaz yani.

olum bazen şey oluyo, ne biliyim yarın buluşucam gibime geliyo. mesela, rüya gördüğünde,

uyandığımda hemen kavrayamıyorum öldüğünü.

@1090 valla yüzünü unutturmadı benim yaptığım bişey yok. rüyama girer hala. travmayı şöyle

atlattım, ailesiyle birlikte hayata devam ettik. yardım ettim anneside yardım etti destek olduk,

kardeşinin abisi oldun, derslerinde kız meselelerinde lise tercihlerinde üni tercihlerinde hep destek

oldum. annemi kaybettim annem oldu annesi, travmayı onu hep yanımda hissederek atlattım. şanslı

olanlardanım aslında ben.

beyler çok fazla büyütmeyin, bölgede bir timde ki asker yatalak annesini bırakıp askere geldi. bakın

hayatta sadece iki kişiler yatalar annesi ve o. emanet etmiş birilerine gelmiş. çocuk şehit oldu. yani

orada çok fazla hikaye var bu onlardan biri sadece.

@1097 ''yapılan hiçbir iyilik hiç bir hizmet bu memlekette cezasız kalmaz''

devrim arabaları filminde selçuk yöntemin repliğiydi sanırım. cevabını vermiş.

@1102 kardeşim kahve yaptım ondan dolayı kusuruma bakma. görüşürz kardeşim bu sıralar yoğun ve

mükelleflerime gittiğim için sabit bir yerde değilim. sağolasınız ayrıca okuduğunuz için.

@1104 şöyle söyleyeyim abicim. onları incelediysen şu lafı bilirsin;

''söylesem tesiri yok; sussam gönül razı değil''

ben öyle bişeyi kabul etmek istemiyorum. kalbim buna hayır diyor, ama beynin farklı. yukarıda

yazdım fuzuli demiş işte.

@1107 k.ırakta olabilir kardeşim. valla bilemiyorum nerede olduğunu. sabit bir yerde kaldığını

sanmam.

valla mahmut yıldırım yeşili diyosan. onlarla ilgili hiç muhabbet yaşamadım. sadece bir seferinde

jandarma istihparatta olan bir abimiz vardı. o laf arasında sölemişti, özellikle hakkari bölgesinde,

uyuşturucu kaçakçılığına karışmış istihparatçılar var diye. pöhler falan varmış.

ama o dönemde hiç ilgilenmedik. yani öle bi ilgi de duymadık daha farklı şeylerle uğraşıyoduk.

@1109 valla bizden onların arasına katılan varmıydı hiç duymadım. ama bizim aramızda vardı onların

bir adamı. asteğmen arkadaşımız yavuz boğaziçi mezunuydu bilgisayar mühendisi.

çocuk şüphelerini anlatmıştı. böle bi asker var diye.

sonra çocuk intikalleri sırasında kaçtı. yavuzun çok başı aprıdı bu yüzden. 20 güne kalmadan yavuzun

timi pusuya düştü yavuz şehit oldu.

sonra yakalanandan öğreniyoruz, bu kaçan kişinin istihparatından dolayı pusu atmışlar.

@1116 yok kardeşim yarın devam saat 8 buçuk 9 arası devam.

@1123 valla ben hiç denk gelmedim. ama sızmaya gönderilen adam %95 ölecektir. ölüme gönderirler

yani. o yüzden olabilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Muhabbet gençler, trafiği aşarak sonunda geldim. şirkette arada baktım yazdıklarınıza teşekkür ederim öncelikle,

arada bazı arkadaşlarınıza cevap verdim. ama verdiğim tüm soruları not aldım bu gece hepsine cevap

vereceğim merak etmeyin. bir kahve yapıyorum. birde bu akşam yağmur için de özel bir anlatım

yağacağım, askerlik anılara devam ederken biraz da yağmuru anlatmak istiyorum. neler yaşadığımızı o

dönemde üniversite lise öğrencisi olmanın ne olduğunu anlatacağım.

o saf gençliğin temiz çocukların dağlarda nasıl yok olduğunu daha iyi anlamanızı istiyorum.

öncelikle o dönemden ait bir kaç foto bulup koyacağım. hem bu arada biraz toplanalım yine.

arkadaşlar sorularınıza cevap vericem hiç merak etmeyin vermediğim olmamıştır. ancak şimdi değil.

sorulara cevap vermeye geçersek hikayeye gireyemiz. önce hikayeye başlıyalım sonra soru cevap.

şimdi fotoları bilgisayara atıyorum görüntüler biraz kötü olabilir en eskisi 35 yıllık olanı var. kusura

bakmayın.

evet arkadaşlar. saat 7 gibi başlıyalım 15 dakika sonra.

Hikaye ayı adını verdiğim (kendimce) radar deneme operasyonundan döndüğümüzde, jöhlerin tabura

geldiğini gördük. odamızda jöh tim komutanı gelmiş istirahat ediyordu.

devrem ile odaya girdiğimizde iki sandalyeye koca cüssesini sığdırmaya çalışıp, kollarını bağlamış

uyumaya çalışan adamı görünce şaşırdık. kapıyı açar açmaz adam kendine geldi zaten.

''ooo maviler hoşgeldiniz. böyle yayıldık ama kusuruma bakmayın'' dedi.

estafurullah komutanım dememizle, asıl estafurullah bizden asteğmenin buyrun dediğinde şaşırdım.

lan bu komutan mı değilmi, omuzlarını kesiyorum hücum yeleğini hafif açmış gözükmüyo, kollarını

kesiyorum orada da bir şey yok.

''lan sevgi koduğum ermisin kendine gel lan'' dicem, adam subay çıkıcak tüfeğinin kabzasını arkaüme

sokucak diye tırsıyorum. zaten çok normal adam değil belli.

hemen arkasından jöhlerin üsteğmeni daldı odaya biz direk hazırola geçtik, baktım buda ayağa fırladı,

üsteğmen ''uzmanım arkadaşları istirahat yerlerine arkaür'' dedi,

bir sinir bastı beni, lan adamda ki rahatlığa bak. komutanları karşısında ama takmıyo. nedir lan bu

asteğin çektiği, gibine takan yok kendi timimizdekiler dışında.

üsteğmen benim kullandığım masaya oturdu. cebinden bir not defteri ve kalem çıkarttı beresini ve

telsizini masaya koydu, defterine birşeyler yazmaya başladı.

ama ''oturun, çıkın'' falan bir şey demiyo, 30 35 saniye bekledik hazırolda. üsteğmen olması ayrı bir

olay birde jöh olması ayrı. e tabi daha 1 aydır bölgedeyiz acemilik tam kalkmamış. efendi

ayaklarındayız.

öyle bekliyoruz adamın karşısında. ''lan gibtirin gidin'' dese onada kafiyim.

sonunda alttan baktı, dedim heralde oturun diyecek fakat ''ee çay yokmu burda'' dediii ben hemen

atladım aradım çay ocağını 1 çay istedim, lafım bitmeden ''3 tane söyle asteğmenim'' dedi. bir

rahatlama geldi tabi.

bu arada toz toprak içindeyiz, duş almadık henüz geldiğimizden beri. sebebi bölgede ki hareketlilikten

su getirilemiyor.

oturmamızıda söyledikten sonra, bir yandan not defterini toplarken bir yandan sorular sormaya

başladı adınız ne nereden geliyosunuz falan. diye çaylarımız geldi başladık muhabbete.

çaylarımızda geldi, arkasından sigaralarımızıda yaktık. kırşehirli bir öğretmen ailenin tek çocuğu. aslan

gibi. benden 5 6 yaş büyük ama 3 yıldır burada.

dolayısıyla sanki 40 a merdiven dayamış gibi, yüzünde ki çizikler. olgun bir aile babası.

zaten oraya giden çocuklar 18 yaşında olsada 25 yaşında da, 2 ay içerisinde olgun birer adama

dönüşmekte. 40 a yaklaşmış gibi. yolu yarılamış gibi.

konuştuk, anlattı, gönüllü olarak geldiğini söyledi. gitmeye niyeti yokmuş. bazen bayramlarda

gidermiş kırşehire. e o anlattıkça insan merak ediyo. yavaş yavaş gülüşmeler başlayınca, çayların biri

bitip biri doldukça, sigaraların biri sönüp biri yandıkça, (devamlı benim paketten içiyodu. ardından

bunu gören devremde dadanınca sadece komutan ve benim uzanabileceğim yere koydum paketimi:)

) özel konulara girmek istiyor insan.

orada konuşulacak şeyler çok kısıtlıdır. bu tip anlar insanın içini ısıtır.

sorduk, ''e komutanım evlenmeye niyetiniz yok galiba?'', ''kim alır olum beni'' dedi ve gereken cevabı

aldık. bir an durdum. düşündüm beyler. hakikaten kim alır lan beni o halde. şu tipe bak amk. sıfatını

gibtiğim. saç baş dağılmış, hafiften pgiboloji gitmiş.

kim alır lan. kokuyosun, dişler içilen sigaradan çaydan ve dış fırçalamaya vakit bulamamaktan sapsarı.

her topalın bir kör alıcısı vardır diye bir laf varya. körü getir, kokudan almaz oda.

sonra, işiniz var mı çocuklar dedi, ''dedik istirahatteyiz komutanım, burada ufak radyo yok mu? müzik

açalım dedi. ''ulan sen iste komutan yaratırız, yavaş yavaş normal insana dönüyoruz sen nediyosun,

gerekirsen anteni arkaüme sokar frekans ararım o derece özlem duyduö bir anda.''

hemen emirle ufak bir el radyosu bulduk. devamlı cızırtılı, içeride devamlı kral tvsi açık bir televisyon

var ama oraya gidip muhabbet etmek olmaz. asker rahatsız olur rahat konuşamaz rahat edemez

çocuklar.

küçük bir el radyosu beyler. çoook derinden ses veriyor oda çızırtılı, ama çölde su vahası gibi geldi

yeminle. sigaramız var, çayımız tavşan kanı, birde müzik. üzerimizde toz toprak içinde üniforma,

duvarda hücum yeleklerimiz, sol göğsümüzde telsiz, duvara yasladığımız g3. bundan ötesi varmı.

dışarısı buz gibi, rüzgar var. içerisi evin gibi. asker ocağı işte bu.

komutanımız kulağını iyice dayadı. askerin radyosunu buldu, devamlı manalı şarkılar var zaten.

içinde ova dağ geçen, koç yiğitler olan, sevdiği kızdan bahseden türküler. bu seferde dere boyu

kavaklar çalıyor. o dönemde kim söyledi bilmiyorum ama ben paylaşayım murat kekili iyi söylüyor. o

dönemde cızırtılı ses çıkıyor ama anlıyorsun.

şarkımız şu,

http://www.youtube.com/watch?v=vQo0MEgBYSw (tabi enstrumanlar böyle değildi bizim radyodan

dinlediğimizde saz vardı ama buda iyidir)

bir yandan şarkıyı dinliyoruz, bir yandan muhabbete devam ediyoruz baba yiğitler hey yavrum hey.

adam kırşehirden çıkmış yiğidir harman olduğu iç anadoludan. aslanım benim.

biraz zaman geçti, sigaram tam bitmemiş. odaya daha önceden beni arayıp operasyonda diyen

dallama geldi. komutanım, telefonunuz var.

izninizle komutanım dedim selamı verdim çıktım. yolda, ''kim aradı annem mi?'' yağmur hanım

komutanım.

ananı avradını skym. nası ararlar nerden buldu beni. kaldım olduğum yerde. döndüm buna ''oğlum

eminmisin'' evet komutanım ''operasyonda olmadığınızı söyledim''

ya sikicem operasyonunu, odada başka kimse var mı?

var komutanım,

iyi boşaltın iki dk.

sıçmıştık beyler. antepte olduğumu söylemiştim. ve beni bulmuştu. dedim aga sıçtın sıva bakalım

şimdi.

odaya girdim, çık dışarı dedim çocuk fırladı yerinden.

zaten bir kişi varmış.

ahizeyi götürdüm, direk;

''askıııııımmmmmm'' cevap şu;

''allah belanı versin seni gerizaklııııı''

yemin ediyorum öyle bir bağırdı ki telsiz dinleniyorsa karşı taraftakiler altına sıçmıştır gülmekten,

malzeme olduk resmen,

cevap vermeye çalışıyorum konuşturtmuyo ki,

''sen nası bir insanın. bana bu konuda nasıl yalan söylersin, beni seni düşünmekten uyuyamıyorum,

nası yüzüme baka baka yalan söyledin, ben hergün haberleri izliyorum, hergün çatışma haberi, dua

ediyorum hepinize sen nasıl yalan söylersin''

''yağmur bi saniy''

''ben burada ne haldeyim biliyormusun. annenden duyduğumda ne hale geldiğimi biliyormusun,

antepte aramadığım yer kalmadı, beni nası kandırırsın''

''fındığım ama bi dinle lüt''

''sana ben nası güvenicem, bu kaçıncı yalanın sen beni ''öldürmek'' mi istiyosun? ben başkasından mı

duyacaktım.''

beyler arada yaptığım ama işe nadiren yarayan şeyi yaptım.

BAĞIRARAK ''YAĞMUR SUUS!!! ''

o anda ses kesildi,

''sus bi sus, diyemedim işte sen kendin diyosun haberleri, nası diyecektim. korkma diye söylemedim,

seni düşündüm, haklısın yalan söyledima ama kötü bir niyetle değil, bir de sen üzgün olsan nası

gelicektim nası kalıcaktım burada''

''şimdi daha mı iyi oldu, nası yaparsın bunu bana''

''ya kızım (bu lafa varya sinir olur, yanında olsan ikiye böler adamı laz damarı var işte kızda) ne

diyosun ya, seni düşünerek yaptım işte, üzerime gelme, sen biliyomusun ben burada ne haldeyim

neler yaşıyorum, destek olacağına ne yapıyosun bana be''

beyler bağırmıştım ya o öyle bir bağırdı ki cudi gabar titremiştir o derece. tek bir cümle etti.

''asıl sen benim ne durumda olduğumu biliyomusun, allah kahretsin seni'' dedi tak diye kapattı.

işte beyler, o an, o an varya elde telefonla göt gibi kalmak, kelimelerin boğazında düğümlenmesi, o an

bir askerin vurulmasından daha kötü bir andır.

yapacak hiç bir şey yok. şimdi ki gibi bir daha arayamazsın, mesaj atamazsın, facebook hesabına

mesaj atamazsın, mail atamazsın.

tek haber alacağın şey kapandı yüzüne. ne yapacağını bilemezsin.

içinden kalbin ''hemen yanına git hemen yanına git çabuk uç, yanında ol, senden ayrıldı, git yanına''

beynim ''sikerim belanı otur yerine''

hadi şimdi gel timini askerini operasyonları düşün. bütün benliğin tek bir şeyi düşünmekte. ne

yapabilirim. kime ne anlatabilirim. bana kim yardım edecek.

allahım bişey yapmam lazım. elimde telefon, nası olur bu. pişmanlık, acı herşey birbirine karışır. bir

daha görememe duygusu. ulan yarın gidemezsin ki yüz yüze gelmene en az 13 ay var. 13 ay lan, en az

390 belki 400 gün, 400 günden neler olur neler. çocuk doğurursun lan 400 günde.

bitmiştim beyler. resmen bitmiştim. askerde olabilecek en kötü şey olmuştu. sevgilin ayrılması.

beyler bu şarkı 1993 volkan konak ın şarkısı, dert bastı, yağmur karadenizli belirtmiştim. en sevdiği

şarkıydı bu, şiiriyle birlikte veriyorum. iyice gömülelim bu gece;

http://www.youtube.com/watch?v=JJ_BGnT2jP4

fiziken oradaydım çocuklar, ama kafa istanbula yol alıyordu tüm hızıyla, kafam da sorular birbirini

sikiyor;

''ne yaptım ben?'' (varan 1 pişmanlık)

''nasıl oldu bu?'' (varan 2 merak)

Düzenleyen: matafakir

''ne olacak şimdi o artık yok mu?'' (varan 3 kaybetme korkusu)

''o olmazsa ben ne yaparım'' (varan 4 çaresizlik)

''ben burada onu bir daha görmek için canımı sakınıyordum şimdi ne anlamı kaldı?'' (varan 5 ölümden

korkmamak intihara ilk adım)

odaya askerim girmiş farketmedim, omzumdan dürtü ''komutanım, komutanım iyimisiniz'' yüzüne

bön bön bakakaldım sadece,

''oğlum bir daha arayabilirmiyiz. arattırsana bir kez daha''

''komutanım yapmazlar''

''niye amk yapmasınlar tel kesildi''

''yapmazlar komutanım zaten dinliyorlardır''

sinir hat safhadayken yapıştım buna ''kim dinliyo lan amına koyarım senin, neyini dinliyorlar orospu

çocukları bağla lan hemen azını yüzünü sikerim senin''

araya girdi hemen diğeri, e çocuğun ne suçu var. hususi telefon mu lan o amcık (kendime sövüyorum)

her yeri ara istediğin zaman.

arkadan uzmanlar geldi çektiler aldılar çocuğu, ben hala devam ediyorum bağırıp çağırmaya, ulan bi

üst çıkıp gelse, telsizi alıp götüme sokcak kendimi bilmem kaçıncı rakımlı tepede karakolda hudut

nöbetinde bulucam.

ama aga ddedim ya yukarıda, (varan 5 ölümden korkmamak intihara ilk adım) he işte olay böyle böyle

başlıyor.

apar topar uzaklaştırdılar beni, odaya soktular, beni devrem ve jöh komutanı o halde görünce ayağa

fırladılar. devrem hemen yapıştı.

kendimi kaybetmiştim beyler, devrem ''olum suss suuuss'' diye bağırığ dürtüyodu ama nafile, nası

durdum dersiniz, jöh üsteğmeni bir koydu. bebek gibi oldum.

üsteğmen uzmanlara bağırarak ''çık dışarı çık'' gitmelerini sağladı. bana dönerek ''ne bağırıyosun lan

gerizekalı, noolyo?

ben bi devreme bakıyorum bi komutanıma, titriyorum beyler, elim ayağım buz kesti, odanın içi sigara

dumanı olmuş, nefes alamıyorum zaten,

devrem ''Olm neyin var nooldu dedi'' biraz etrafa baktım başladım ağlamaya, deli gibi ağlıyorum

beyler. anlatamam size, yani çok kez tartıştık biz yağmurla çok kez yüzüme kapattı, çok kez bir daha

arama dedi, hiç böyle olmamıştım.

evet moralim çok kötü olurdu ama bu farklı, farketmemiştim o zamana kadar. beni orada ayakta ve

güçlü tutan ne anne ne baba ne başkası, yağmur sadece.

nasıl olur demeyin anne nası düşünülmez.

düşünülmez işte amk düşünülmüyo, eğer hayatında bir papatya varsa, tüm çiçeklerin prensesi,

yaprakları en narini, ufak bir dokunmaya bile dağıtır kendini, bakımı en zoru olan bir papatya varsa,

hayatın o olur farketmezsin.

bizim oraların bir türküsü vardır, şu geçer ''anadan geçilir bre hasan, yardan geçilmez'' türküler

doğruyu söyler, yalan söylemez, abartmaz, durduramıyodum ağlamamı, bu kadar şey üstüste

geldikten sonra bu olay çözülmemmi sağlamıştı, hıçkırarak ağlıyodum,

erkekler ağlamaz ya, olum hem erkeksin, hem komando, hem de komutan bi komando, afedersin

eşşek gibi ağlıyodum.

kendime gelmem epeyce uzun sürdü, biraz kendime geldiğimde, sigara uzattı devrem (ama benim

paketimden uzatıyo hala pezevenk sonradan farkettim:))

üsteğmen, ne oldu oğlum ne bu hal, anlat bakıyım, sanki biraz önce zırıl zırıl bebek gibi ağlayan ben

değişmişim gibi, erkekliğe bok sürdürmicez ya, komutanım yok bişe,

kafamı sikiyim yani sıyırmışım iyice.

üsteğmen çok net bir şekilde, ikiletme lafımı lan anlat!! diye bağırdı,

anlattım durumu, tek tek bir bir en başından, devrem ben sana en başından demiştim falan diyip

duruyo.

ben komutana dikkat kesilmişim,

''yani kız haklı, ama ne biliyim sende haklı gibisin, de kafama bişey takıldı son cümlesinden dolayı, bir

sıkıntısı mı var?''

anaaaa o hiç aklıma gelmemişti lan. ''yok komuta, yani bilmiyorum ki komutanım''

''belki bi sıkıntısı vardır oğlum, senin yalanında ortaya çıkınca fevri davranmıştır sıkma canını ya arar

gene o''

''aramaz komutanım''

''lan niye aramasın?''

''aramaz komutanım, tanıyorum, aramıyo yani öyle teli kapatırsa yüzüme, gene aramaz''

''lan şırnaktasın arar niye aramasın manyak''

''rizeli komutanım laz aramaz inattır biraz''

''vay amk kötü zaman'' (şimdi güldüm bak bunu hatırladığımda)

''sen ara oğlum''

''açmaz komutanım''

''lan nerden anlıcak ara sen çıkar tele konuşursun, özellikle hiç bir tele çıkmaz komutanımi annesi

çıkar oda gelmez tele''

''hayda karı milletine bak, eşkiyadan bu kadar çekmiyo bu çocuklar''

''ne yapıcam komutanım''

''ne yapıcaaan ne yapıcaaan, mektup yaz lan''

''mektubbu'' (kafada ampul yanar:) )

başladım hemen mektuba, ama nereden başlayacağımı bilmiyorum, ne diyeceğimi,

çok zor biriydi beyler, o zamana kadar sadece yüz yüze halledebilmiştim aramızda ki sıkıntıları, çok

etkileyeci bişeyler yazmalıydım.

beyler bir kahve yapıp geliyorum izninizle.

geldim beyler. devam ediyorum.

aynen yazıyoruum, mektbup elimde yok, hatırladıkları. ama daha sonra onun bana göderdiği mektup

var o elimde onu yayıylayacağım yeri geldiğinde.

bir çok cümleyle başladım. ama içime sinmedi, sonra nazım hikmet geldi aklıma, eşinden uzakken

yazdığı, şiiri biraz değiştirip yazmıştım.

seni düşünmek güzel şey,

seni düşünmek ümitli şey,

dünyanın en güzel sesinden

en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey,

hava soğuk, ısıtan tek şey, senin hatıraların,

düşünüyorum seni, cudide en sarp kayalığın en tepesinde,

seni düşünmek güzel şey,

içimde büyük bir korku, her soğuk rüzgarla birlikte gelip göğsüme çarpan,

kalbimin orasında olduğunu düşünüyorum o an. ve arkasından gelen sıcaklık,

sen oradaysan üşümüyorum. seni düşünürken üşümüyorum gabarda,

seni düşünmek güzel şey,

aklımdasın an be an, beyaz karlara doğru uzuuun bir yolculuk anında,

gözümün önündesin, bembeyaz bir elbise, tabi kolyesiyle,

sarı saçlarını uçuşturuyor rüzgar, sana doğru uzun bir yürüyüş yapıyorum her seferinde,

saçlarına dokunabilmek için son bir kez daha,

seni düşünmek güzel şey,

dağların heybeti, korkuyla dolduruyor içimi,

ay en tepede, nispet yaparcasına, dağdakilere yol gösteriyor,

içime korku saplanıyor,

bir anda senin silüetin penceremde,

seni düşünmek güzel şey,

seni bir daha görememe korkusu kaplıyor içimi,

bir daha ulaşamama,

dağlarda yanlız olmak korkusu,

soruyorum kendime nerede olursam olayım gelecek mi benimle,

seni düşünmek güzel şey.

çok daha uzundu çocuklar, ama aklıma bu kadar geldi bir de kesmek istedim böle bişey işte, zarfladım

ardından hemen istanbula götürecek bir yol aramaya başladım.

postaya versem gitmesi en az bir hafta sürecek, odaya geri dönüyorum, komutanım ve devrem orada,

telaşlı olduğum her halimden belli,

''yazdın mı?''

''yazdım komutanım''

''ver bakayım''

''olmaz komutanım''

''lan olum zaten açıcaklar onu var''

''niye açacaklar komutanım''

''güvenlik için''

beyler genelde askerin mektubuna bakılır ama okunmaz, amaç içinde taburun krokisini ve nöbet

değişimleri gibi bir çok şeyi yollarlar mı acaba? psikozu yüzünden.

''veremem komutanım''

''lan ver bi ver ben sana dedim, mektup yaz diye, demesem aklına bile gelmeyecekti''

''komutanım''

''ver lan! ''

verdim, mektubu, zaten tam olarak kapatmadığım zarftan çıkarttı şöle bir süre göz attı.

şöle alıcı gözle bakmaya başladı, merakladım,

''alabilirmiyim artık komutanım'' dedim.

'' bu dedim olmamış''

sinirlendim arkadaşlar canım burnumda zaten ne olmamış lan ibne dememek için zor tutuyorum

kendimi, karşımda ki jöh subayı adamın götünden kan almakla birlikte o kanı şah damarından geri

verir.

o anki psikolojimle

''ne olmamış komutanım allah aşkına ya'' diyiverdim.

şöle bi baktı, içimden diyorum sıçtın heralde bu sefer çok zorladın şansını.

''olum olmamış derken olmuşta eksik''

''nası yani ne eksik komutanım'' ne dese beyenirsiniz,

''evlenme teklifi etsene sen bu kıza mektupla''

''nası komutanım evlenme teklifimi böyle olurmu daha farklı bir şey olması lazım gelmez mi?''

''lan oğlum etrafına bir baksana, nerde olduğuna bir bak, bak pencereden ne var orda, amına

kodumun dağları, içinde ne var senin amına koymayı bekleyen bir sürü ibne, sen bu durumda

evlenme teklifi ediyosun, daha nası bi aksiyon olacak lan. bundan daha aksiyonlusu vars söle burada

bileklerimi kesiyim''

kafama yatmıştı beyler, düşünsensine şırnak tasınız ve oradan evlenme teklifi yapıyorsunuz. hemen

mektupta ufak bir oynama yaparak evlenme teklifimi yaptım, üsteğmen sağolsun kendi götüreceğini

söyledi, yarın harekete geçecekler ve ilk helikopterle postaya verecekti en fazla 2 3 gün sürecekti

eline geçmesi.

ulan bir gazla evlenme teklifi yapmıştım ama o sinirim geçmişti. sırıtıyordum sürekli ve heyecanlı bir

bekleyiş. ama ne bekleyiş.

heyecanla beklemeye koyuldum. askerin her odaya girmesi heyecanlandırıyodu artık. kafamda tek bir

şey vardı artık acaba ne diyecek.

askerliği bu şekilde geçirirken, acil tam techizat hazırlanma haberi geldi. bir karakol baskın yemiş.

4 tim hemen hazır bulunacak ve karakola sürhatle hareket edecekti. gece olduğu için helikopter

yaklaşık 2 3 km uzağa bizi atacaklar bizde intikal edecektik karakola doğru.

10 dakika içerisinde devrem ve benim timleriminde içinde olduğu 4 tim hazır vaziyette beklemeye

başladık.

uh1 helikopterleri bizi alarak hızlı bir manevrayla burunlarını atılacağımız yöne doğru çevirdi, saat

yanlış hatırlamıyosan 1 ya da 2 baskın haberi 1 saat önce gelmiş. k.ıraktan sızan bir grup, ismi neydi

karakolun güçlükonakmıydı neydi hatırlayamadım orayı önce taciz ateşine almış, fakat uzun süre taciz

ateşi devam etmiş.

basacaklar yani çocukları. patatatatata gidiyoruz deli fişek gibiyiz zaten amk. hele ben içim içime

sığmıyo.

takribi 20 dakikalık bir uçuştan sonra intikal noktasına atladık. helikopterler uzaklaşınca uzaktan takır

takır sesler almaya başladık, bir temas kurulmuş belli ki ama zayıf bir temas. en önde benim timim

olmak üzere iki sıra ip halinde yola koyulduk,

tepede ay var, yani her an birşeyler olabilir, allaha emanet gidiyoruz. 2 saatlik bir yürüyüşün ardından

taciz atışı yemeye başladım, sol taraftan.

hemen mevzi alıp taciz ateşinin nereden geldiğini tespit etmeye çalışıyorum, tabi sadece ben değil

hepimiz, fakat yakınımızda değiller çünkü sesler net gelmiyor.

belkide bizi görmeden başka bir yere açılan ateşin mermileri geliyor olabilir.

işte bu durumda paniğe kapılıp ani karşılık verirseniz bütün planın içine sıçmış olursunuz yeriniz belli

olur. ya tüm gücüyle size yüklenirler yada çekip giderler.

20 dakika kadar olduğumuz yerde bekledik, başka taciz ateşi yemedik buda bize yapılmadığını

göstergesidir zaten, yolumuza aynı şekilde bu sefer hızlı adımlarla almaya başkadık.

bulunduğumuz bölge yapısı, uzun tepe, yanlış tepenin zirvesi düzlük, yani nasıl anlatsam, bu eve

aldığımız uzun diktörtken hazır kekler varya o şekilde biz tepesinde ilerliyoruz , sadece kayalıklar

mevcut, ve yer yer çukurlar var. aslında intikal için özellikle o anda yaptığımız hızlı yardım amaçlı

intikal için çok güzel bir şey, ancak bu tip yerlerde çok rahat mayın ve tuzak yani uzaktan kumandalı

patlayıcı kurulabilir.

zaten bizim düşüncemiz, bunlar karakola 2 3 saattir taciz ateşi açıp baskın yapmıyorsa, belli ki asıl

hedef yardım birliği, pusu yemeyi bekliyoruz açıkcası, farkındayız olabileceklerin.

pis bir olay yani anlayacağınız, biraz daha ilerledikten sonra bahsettiğim arazi bu sefer aşağıya doğru

iniyor, fakat tamamen açıklık, ve yavaş yavaş karakolu seçebiliyoruz, yoğun taciz ateşinden dolayı,

karakol ışıklarını kapatmış vaziyettte, ve ateş gelen yere aynı yoğunluk karşılık veriyor. aşırı değil,

sebebi karşısında ne olduğunu tam bilememesi, yani baskın olacaksa destek komando gelsin o

zamana kadar kudurtmayalım.

bakın bazılarınız öle şey mi olur korkak mı bunlar demesin. can lan bu can. korkaklıkla ilgisi yok.

salaklıkla cesurluk arasında çok ince bir çizgi var orada.

ineceğimiz yer patika, ve her timi ikiye bölere belli aralıklarla inmeye karar verdik, yani ben 5 adamımı

aldım uzmanım 5 adamımızı,

ilk tim biz olduğumuz için önden ikimizden biri gidecek, komutanımız olan yüzbaşı, patikayı hızlı

geçmemizi ve aşağıda bulunan, kayalık tepelere mevzilenmemizi emretti,

açık bir yer ve ay tepede olduğu için eşşek gibi gözüküyosun,

yani şimdi karşınızda 500 600 kişilik bir grup olabilir, baskına hazırlanan, oradan indiğiniz anda,

farkedilmemeniz imkansız.

önce uzmanımın grubu veya ben ve grubum gidecektik. kendimce şöle düşündüm, eğer önce

uzmanımı gönderirsen askerin gözünde komutan değil, uzmanın çocuğu olarak gözükebilirim.

en önce ben gitmeye karar verdik, askerimi aldım ve patika yoldan aşağıya uzun adımlar atarak ama

yan yan inerek kayıp yaralanma tehlikeniz var yerler sivri kayalık, ve kayalık mevzisi arkası dere yatağı,

düştüğünüzde bir yeriniz kırılabilir.

neyse attık kendimiz aşağıya doğru, o anda karakola olan taciz ateşi hareketlendi, ben önce

görüşdüğümüzü ve baskının başladığını düşündüm, fakat öyle değilmiş çok şükür,

aynı şekilde diğer tim komutanı arkadaşım ve askerler aynı düzen tertip içerisinde dere yatağı dibinde

ki kayalıklara mevzilendik,

yübaşımız geldi ve karakolla telsiz bağlantısına geçti, kodlu konuşarak,

''konak 2 den konak 1 e durumunuz nedir''

''konak 1 den konak 2 ye atışlar devam ediyor, baskın olabilir, yardım bekliyoruz gelme süreleri nedir

komutanım?''

''konak 2 den konak 1 e tugayda hazır vaziyetteler evladım, kamyonlara bindireceğiz birazdan mazot

koyuluyor''

olaya bak, çakallığa bak, diplerindeyiz beyler, ama adamlar sıkı olmasın gevşesin diye şekil yapıyoruz,

gerekli gizli kodu aldı zaten karakol komutanı teğmen. rahatlamış ses tonuyla,

''konak 1 den konak 2 ye, anlaşıldı komutanoın beklemedeyiz.''

v şeklinde 2 şer tim olarak dağılıp karakola kadar sürünmeye başladık beyler, yerler toz toprak,

sürünüüp sürünüp duruyoruz sine sine dura dura geliyoruz karakola doğru.

velasıl 1 saat süründük beyler, dizler kollar perişan vaziyette, ama sonunda karakola girdik ve hemen

tek sıra halinde aradamızda 5 metre bırakarak, ve 15 saniye aralıklarla karakolun arka yemekhane

bölümünden daldık içeri, sindik köşeye,

timimi tamamen içeri aldığımda büyük bir rahatlama yaşadım, sağ sağlim getirdim, diğer timler de

geldi,

karakol jandarma piyade karakolu 34 mevcutlu bir karakol, komando değil yani kaçakçılık ve sınır

koruma görevi,

yani onlar için kolay bir hedef. ama bilmiyorlar ki 40 tane mavi bere geldi. hey yavrum hey,

üsteğmen , yüzbaşı ve tim komutanlarına çok kısa bir brifing verdi ateş gelen yerleri göstererek, en

çok nereden geldiğini, ardından biz karakolda hangi mevzileri paylaşacağımıza karar verdik.

ben ve timim karakolun doğu tarafında ki mevzilere sürünerek yerleştik, özellikle ilk taciz atışı bu

bölgeye olmuş, burada bulunan jandarma piyadeler bizi görünce gözlerinde ki mutluluğu size tarif

edemem.

bir tanesi o kadar kasmış ki kendini iyimisin oğlum dedim çenesini hareket ettiremedi,

sakinleştirmeye çalıştık biraz.

ardından taciz ateşleri devam ediyo tabii, biz bekliyoruz karakolu basacaklar şimdi çayır çayır yakacaz

silahları.

ama öyle pis birşey ki üsteğmen yaklaşış 300 400 kişinin bu bölgede manevra yaptığını köylülerin

gördüğünü söylemişler,

orada pkk nın her türlü yapacağı pisliği köylü önceden bilir, sende bilirsin ama önemli olan karşılık

vermek.

içimden diyorum bende, allahım ne olur ölmiyim burada cevap bekliyorum ne olur,

ki yani beyler karakolda özellikle o dönem baskın yemek ölüm demek. yani tezahür edemezsiniz

karakol baskınında yaşananları, sızmalar roketler 20 roket aynı anda kafanızın üzerinde patlayamaya

başlıyo yani,

neyse beklemedeyi hala taciz ateşi yiyoruz o kadar, piyade de emirle ara ara karşılık veriyo, jandarma

komandoda ses yok ama yattık kuma bekiyoruz,

yüzbaşı dayanamadı tabi,

''ilk taciz ateşinde namlu ağzından ışığa doğru darbeli olarak ateş, ikinci bir emre kadar durmak yok.''

tam bir gergin bekleyiş mevcut, bir kere daha ateş ettilermi basıyoruz mermiyi, karakoldasın, c harfini

düşünün c harfinin ucunda siz varsınız karakolda c harfi bunlarla dolu.

yani ortalık yangın yeri.

bunlar bir iki el daha ateş etti abi...

asıl amaçları ya pusu atmak yardım birliğine yada hakkaten basacaklar.

neyse bunlar bir iki el daha ateş etti ve bizim mevziye doğru. babalar bir abandık silahlara. yarabbim

böyle bir şey yok, o tepenin anasını avradını gibiyoruz. takatakatakatakatakatakatakataka, roket g3

havan ne varsa, bir anda bütün mevziler ateşe başladı yıkılıyo ortalik ufak tepe yerinden sökülecek

yani, felaket ortalık yakıyoruz bölgeyi resmen.

bütün mevziler ateşe başladık,

o esnada bilmiyoruz yardım birliğine pusu mu amaçları yoksa karakol mu basılacak henüz çözemedik,

neyse karanlığa doğru ateş ediyoruz ama karşılık verilmiyo, onlara göre her saygııda sinen karakol bu

sefer canavara dönüşmüş ateş püskürüyo üstlerine resmen. yarım saat abandık silahlara, en sonunda

aydınlatma atın dedi yüzbaşı 4 noktaya birden attık. aydınlatma atarken ateşi kesmiyoruz.

aydınlatma bir çıktı, malak gibi çıktılar ortaya bir kaç tanesi..

anaaaa 60 70 metre kadar uzakta tepenin eteklerindeler, bunları görür görmez ama o sinmiş piyade

ve tabii jandarma komando olmak üzere bir gaza geldik bir gaza geldik ama pir geldik yani, ölüm

kusuyoruz üstlerine, bu mallarda gördü bizi tabi, direk kaçmaya başladılar arkaüm arkaüm sine sine

ateş ede ede geri çekiliyolar.

gördüler jandarma komandoyu. o gece inanılmaz bir şok yaşadılar beyleri daha yola çıktığımızı

düşünürken bir anda karşılarında görünce o şokla 4 tane leş bıraktılar geride.

sonra dan anlaşılıyo ki asıl hedef jandarma komando yani yardım birliği, sebebi 3 gün önce cudi de ki

mezra da 3 tim bunların bir grubunu sıkıştırdı 7 tanesini indirdi, sözde pusu atıp intikam alacak

destekçilerine moral verecek.

pusuda ki hedefte biziz,

pusuda helikopterin bizi bıraktığı tepenin eteklerinde bunlar fakat allahın işi farketmediler bizim

tepede olduğumuzu, orada 140 a yakın terörist pusu atmış aralarından geçip gitmişiz, karakolda

olduğumuz haberi gelincede basıp gitmişler.

yani büyük arkae geliyoduk şans eseri mallıklarına kurtulduk geçip gittik oradan. zaten yeşil cübbeliler

mevzunu bundan sonra öğrendim uzmanımdan.

işte lan nası olur nası geçip gittik aralarından diye sordum ben, uzmanım dedi işte ''yeşil cübbelilerdir

komutanım'' güldü dalga geçti yani. dedim one amk ne cübbesi lan? önce bordo berelileri zannetim

ben,

meğerse,

bunlar bizi yeşil cübbeleri olan (mevlevirin başında olur ya uzun) o başlıkları takmış askerler var. bizim

göremeyip onların gördüğü,

genelde her timin en arkasında olur bunlardan 2 tane pkk lı bunu görünce sıkmaz uzarmış ordan.

bazende timi göremezmiş yeşil cübbeliler sayesinde, görünmeden geçer gidermişiz.

dedim nası lan manyak mı bunlar, onlar görüyosa bizde görürüz, dedi zaten komutanım bazen en

arkadaki askere şiişşşt şişşşt sesi gelir

tabi artık rüzgarmi başka bişey mi bunlar olduğunu söylüyo bizim erlerde. dedim lan o kadar

çatışmaya girdik korkumu atlattım başlatma gene.

yani beyler kısacası bu mallar böyle bir şeye inanıyorlarmış. e tabi bizde orada bazen hakikaten

manevi bişeyin seni koruduğunu hissediyosun, yani mesela onların arasından geçip gitmemiz

hakiaten mucize ama yeşil cübbeliler yalan söyliyim yani.

eskiden bunlar hakkaten varmış ama mevlevi dergahından 1.dünya savaşında orduya katışmışlar

böyle uzun yeşil cübbe takarak. bu yani

sakın öle bişey olduğuna inanmayın. bu pkk lıara size aşı yapıcam ayağına ilaç verip verip üzerimize

yolluyorlar o ilçaların etkisi o amk.

dip not düşeyim, bunlardan bazılarını yakaladığınız zaman bilinçleri genelde yerinde olmaz, bunlara

işte bulaşıcı hastalıklara karşı size aşı yapıcaz ayağına bir aşı yapıyolar beyini alıp arkaürüyo sonra

salıyolar üstümüze, artık hapta olabilir, ama öyle bir mevzu var.

adamlar karakola çatışa esnasında sızma yapmaya çalışıyo düşünün ya, intihar yani daha 10 metre

gelmeden yiyip yiyip devriliyolar, sonra arkada ki geliyo böyle kafa gitmiş, yani dolayısıyla adamlar

halüsilasyon olayı çok fazla.

zaten manyak olmak lazım onların yaptığını yapmak için. bile bile ölüm.

Muhabbet arkadaşlar biraz yoruldum soru cevap yapalım isterseni biraz da.

arkadaşlar soru gelmicekse devam ediyim isterseniz.

arkadaşlar o zaman saat 23 kadar soru cevap yapalım o esnada dinleniyorum zaten, ondan sonra

devam edelim hikayeye.

@1355 tamam abicim dikkat edicem öyle yapalım.

arkadaşlar soru gelmicekse yağmur ablanızın küçüklük fotoalrı var onlardan bir kaç tane atayım

isterseniz. ama yüzünü gösteremiyorum tahmin edebileceğiniz gibi bazı arkadaşlar kullanacak çünkü.

http://www.youtube.com/watch?v=Y6PfqhwT9Qs

bu şarkının hikayesi şöyledir pek bilinmez di trt deki diziye kadar.

üniye başlamışız reiz, yağmurla karşılaşmışız. orta okulda da biliyoruz ama boyu atmış serpilmiş bir

için su, saçlar up uzun sapsarı, gözler lebi derya.

ben bir gördüm kilit. bu zamana kadar neredesin sen dedim içimden.

neyse zaten tanışıklıpımız var. dedim ben babamdan arabayı alayım. arabada hacı murat, 3 ten sonra

4. vitese geçerken ruhunu teslim ediyo=)

neyse uzun ısrarlar sonucu kaptım. gittim okula, ''dedim küçükhanım, lütfen beni takip edin'' aynen

böle ha,

o zaman herkes kadir inanır önce döver sonra sever. ama biz abiniz kara murat, yılan ynai=)

dedi a a nere böyle, dedim ''yürü uleyn'' şaka tabi, dedim takip et göreceksin, merak beyler merak

adamın en büyük zaafıdır. geldi tabi.

çekmişim kapıya muratı açmışım kapıyı buyursunlar dedim, evine kadar bırakmam lazım, sanki bmw

anasını satayım ama ne yapıyım olm 1990ların başı, o kadarı var gençlerin o zaman.

bindi arabaya elinde kitaplar, o türkan şoray ben kara murat cüneyt arkın,:)

nereye yavrum modundayım, eve gidelim lütfen, o zaman kara şahin var git araba kendi gidip geliyo.

eve mi tak çektim dolmabahçe sahile, çay bahçesine boğaza sıfır, dedi buraya niye geldik, araba

getirdi yavruum (cüneyt arkın ses tonuyla) çay içmeden gidemiyeceğiz.

açtım radyoyu ercan turgut e verdik mesajı tabi ''olamazsın başkasıyla'' diyo adam hey yavrum hey.

@1367 panpa terörle mücadele de en etkili sınıflar piyade kara avacılık ve jandarma demi sende

jandarma komandomuşsun. deniz piyadelerini bi ara göndermişler onlar nasıldı normal karacı

piyadeden daha mı kötüydü aynı mıydı.

valla kardeşim özel harekat birliği tabii ki, kötüsü olmaz ama benim dönemimde hiç rastlamadım

denizcilere.

@1368 abi hiç vurulan arkadaşın oldu mu ? vurulmak nasıl bir his olduğunu duydun mu hiç

askerlerinden.

abicim timimden bir askerim şehit oldu, vuruldu, vurulan arkadaşımda oldu, heyecandan önce

kavrayamayabiliyosun sonradan anlıyosun, oda vurulduğun bölgede bir sıcaklık hissediyosun önce,

kanın sıçaklığı, sonra o bölgen yanmaya başlıyo.

@1371 abi en başından beri okudum hikayeyi tek bişey var aklımda sana soruyorum bunuda askerde

komando felan oluyosun ya fiziksel özelliklerin etkilimi bunda

kardeşim fiziksel özellikler önemli tabi ama illa 1.80 lık adam olur diye bir şey yok. eğitimde

gösterdiğin başarı önemli aslolan.

@1374 ilk teröristi vurduğunda ne hissettin abi.

bu soru çok merak ediliyo kardeşim, ama bişey hissetmedim yani cidden hatta bir video buldum,

orada ki çocuklar ne hissediyosa onu hissediyorm al buyur bak.

http://video.uludagsozluk...m%C4%B1%C5%9F-insan-6503/

@1381 reyiz bu arada doğuda korucular çok önemli, hatta korucular olmasa asker dağda adım bile

atamaz diyolar doğru mu? bir bu koruculara orada çete diyorlarmış?

tabi korucular önemlidir ama olmazlarsa asker adım atamaz diye birşey yok. onlar varken ki kadar

rahat edemeyeceğimiz gerçek. aralarında çok baba yiğit adamlar olduğu gibi çatışma esnasında

silahını sana döndürüp sıkanıda var.

@1387 yeşil cübbe demissinde anlıyamadım ya ben onu

abicim yeşil cübbeli pkklının hurafesi, sözde bizi koruyan sadece onlara gözüken bize gözükmeyen

uzun yeşil cübbe takmış asker varmış. timlerin arkasından gelirlermiş, pkk lı onu görünce

saldırmazmış.

bazende bu yeşil cübbeliler, timi göstermezmiş, pkk bizi göremezmiş bizde aralarından geçip

gidermişiz.

hurafe yani.

@1390 abi pyadeler mi daha iyi jandarmalar mı hava indirmecilerden hiç bahsetmedin onlar nasıldı

abi bu soruyu atlıyon hep

kardeşim, piyade jandarma komandonun eğitimini almadığı için jandarma daha vurucu bir güçtü,

hava indirme ise mesela kayseri hava indirme vardır onlar çok daha iyilerdir bolu dağ komando gibi.

abi peki hiç sonradan dönen size sıkan korucu gördün mü?

çatışma esnasında görmedim ama iki taraflı oynayan gördüm. tabi bizim bildiğimizi bilmiyodu.

@1400 cevapladım kardeşim korucuları sen sormadın mı?

@1403.panpa daha oncede sormuştum ama gozunden kaçtı galiba

panpa ben diş hekimliği okuyorum ve mevcut askerlik yasasında galiba sağlıkçılar zorunlu uzun

dönem asteğmen hizmeti yapmak zorundalarmış bunun aslı varmı yokmu oncelikle bunu sorayım

eğer varsa bile bir diş hekiminin askerliğinin doğuya çıkma olasılığı nedir çıksa bile karakolamı

gönderirler yoksa yakın bir kışlada revire mi verirler

kardeşim bende sorunu arıyodum kusura bakma.

şöyle diyim evet uzun dönem yapacaksıni doktor veteriner ve diş hekimi tabib asteğmen olursun.

karakole düşmezsin bizim dönemimizde vardı çok tabib şehit olduğu için vermiyorlar artık. en kötü

yakın kışlada revirde olursun karakole düşmezsin. operatörsen ilçede askeri hastanede olursun. ama

uzun dönem kaçarı yok.

ki sen diş hekimisin askeri hastanede yada ilçede olursun karakola düşmen olanaksız merak etme.

@1404 doğrudur kardeşim. anlattım daha önce, siyahdere karakolu basıldı gün ağırdığında gittik

köyden ateş gelmiş karakola, köye bir gittik tek bir erkek yok. çoluk çocuk kadıni kocan yokmu diyoruz

iişçi gitti diyo. meğer dağda ve karakola basarken kendi evinden ateş etmiş. bizzat yaşadım yani.

@1406 abi bu haber ile ilgili bilgin var mı ?

valla kardeşim istihparatla ilgili bilgi alamayız biz. hiç bir fikrim yok sen ne düşünüyosan ne biliyosan

bende o kadar. hem gün sayan askerim komutan olsamda asla paylaşılmaz bizle. kulaktan dolma

bilgiler sadece.

@1408 abi hiç bu cobra helikopterlerinin fln saldırdığı gördün mü gerçekten çok büyük destek

sağlıyorlar mı ?hiç yakaladığın hain oldu mu

cobralara uçan meleklerimiz derdik. çok gördüm özellikle çelik harekatı sırasın. açık arazide adamın

amına koyuyolar. hain de yakaladık yakaldığımız yerde sorgu yapıldı orada buldum. ilerde anlatıcam

asıl olaylar çelik harekatı sırasında oluyor.

@1412 reyiz 35 kişilik karakola 40 kişi gittiniz ya. o esnada rpgleri yağdırsalardı sonuçta 300-400 kişi

hem silah atışı hem rpg derken 75 kişiden baya bi şehit verilmez miydi?

olabilir tabi abicim. yani herşey olabilir, pamuk ipliğine bağlı. ama orada çocukları yanlız bırakmak

demek baskın anında o kadar kalabalık grup hepsini şehit eder. allah muhafaza karakolu ele

geçirebilir. yapılması gereken şeylerdi onlar.

@1415 panpa neden askere celik yelek verilmiyor bununla ilgili bişeyler duydun mu?

abicim 45 kilo sırtında taşıyosun, çelik yelek giyersen çökemezin yatamazsın sürünemezsin. o yüzden

takmazdık. ayrıca hepimize yetecek kadar yoktu. olsada giymezdik. manevra kabiliyetini çok kısıtlıyor.

merak ettikleriniz varsa soru cevaba devam edebiliriz. size bırakıyorum.

@1423 erlerin arasından doğuya gidecek olanları neye göre seçiyorlar fiziksel özellikerine göre mi ?

evet kardeşim fiziksel yeterlilik ve sağlık ilk planda.

Hikaye tmm beyler saat 12 buçuğa kadar devam ediyorum hikayeye.

sabah oldu beyler, karakolda, etrafta devrilen pkk mensuplarını gördük, 4 tane ölmüş, çok şükür

kayıbımız yok. operasyon başarılı.

asıl amaçlarını öğreniyoruz karakolda ki köy muhtarından, tam 4 gün önce köye gelip sığınmışlar

gizlenişler. 4 gündür burada pezevenkler karakolun haberi yok.

dibimize girmişler.

amaç. karakola gelen birliğe pusu atmak amaç intikam.

e ne oldu peki. bunlar intikamını alabildimi?

hayır.

küçük düşürüldüler mi?

hemde nası.

peki bunlar sırf bu yüzden bu karakolu basacak mı?

ölümüne basacakar hemde.

ama ne zaman bilmiyoruz.

beyler yoruldum, 23 45 e kadar hikaye, sonra soru cevap. yapalım o yüzden sorularınızı bekletin

göremiyorum sonra cevaplayamıyorum ayıp olmasın.

neyse beyler. üsteğmenin odasındayız. olabilecekler konusunda tolantı yapılıyor. karar olarak ''burası

basılacak'' eğer bu çocukları bırakırsanız şehit olurlar kurtulma şansları yok.

yüzbaşımız karar aldı burada kalacaz en azından mart sonuna kadar. ki şubat ortasındayız amk.

e ben mektup bekliyorum. ben gidiyim bari en azından dimi. tabi böyle bişey söz konusu değil.

yüzbaşımız tugay komutanlığına bu yönde rapor verip gerekli izinleri ve mühimmatı ve lojistiği tespit

edip rapor edecek.

dedim takmış kafaya amk. burada kalacaz 40 gün. ulan baskın yiyecez burda diye sinirlenmiyorum

kafam mektupta.

yok abicim 23 45 ye bitip soru cevap yaparız soru cevapta yorgunluk olmuyor.

hikayede kasılıyyorum bazen dişlerim kasılıyo o yoruyo. biraz daha devam edelim.

gerekli raporları 2 3 saatte hazırladık. karakolu güclendirip yerleşecez yani. bildiğin karakol askeri

oluyoruz amk. şaka gibi.

yani mektup gelecek ona mı yanayım. baskını bekliyoruz gelip bassınlar bizi ona mı yanayım.

karakolda beklemek hakikaten çok sinir bozucu beyler. hiçbir şey yok. biz varız köylü var bir de allah,

başka da bir bok yok yani orada.

içimden de diyorum belki izin vermez tugay komutanlığı geri çağırırlar falan diyorum. hayır devrem de

yanımda isminide vereyim bahadır asteğmen. yedek subay okulundan beri birlikteyiz.

o olsa tugayda ondan isteyecem erzak cephane gönderildiği zamn gelmişse göndersin diye oda

burada.

ama umudum var yani izin verilmeye bilir.

sonuçta kış gelmiş çökmüş iyice. şubatın ortası 1995 . bunlar baskın yapmaz buraya bu dönemde.

bizide geri çeker. kışında biz operasyon yaparız genellikle.

abi tugay komutanı bizi çekecek diye beklerken ''sizinle gurur duyuyorum yüzbaşım mart sonuna

kadar orada kalabilirsiniz dedi''

haydaaa 45 gün buradayız. gelde delirme.

Muhabbet @1444 3 hafta eğitim demedim. 4 aya yakın eğitim sadece 3 haftası o küçük bir kitapçık resmi

paylaştım dağ komando kursu kitapçığı k.k.k. ankara mamak o 3 hafta sürdü. 4 aya yakın aldık

eğitimimizi.

neyse arkadaşlar 11 buçuk oldu yaklaşık 4 saattir konuşuyoruz soru cevaba geçeli dün 2 saatlik

uykuyla duruyorum, bir kahve yapalım soru sormak isteyen varsa cevaplıyalım.

@1455 panpa askerlik sonrasında devrenle görüştün mü ? o ne yapıyor şimdi ?

valla yurt dışına gitti, pek görüşemiyoruz orada ki bir bayala evlendi. hala sigara otlanmaya devam

ediyodur pezeveng:)

@1455 o korku nasıl bi duygu?

tam olarak hangi korkudan bahsediyosun abicim anlayamadım kusura bakma?

@1459 şöyle bir sorum olacak, profesyonel askerlik konusunda ne düşünüyorsun? sonuçta, siz

komandolar bile gelip geçicisiniz orada. bordo bereliler kadar olmasa da, size göre daha fazla eğitim

almış, oralara yıllarını vermiş bir profesyonel ordu nasıl olurdu?

bence olabilecek dezavantajları:

bu adamlar orada kalıcı olacağı için orada devlet içinde devletleşme olabilir. çeşitli uyuşturucu vs.

kaçakçılığa girişen olabilir, kaçakçılarla işbirliği ile.

terör biterse bizim de işimiz biter diye düşünüp teröre biraz taviz verebilirler.

tabi bunlar şu an aklıma gelen kötü senaryolar. genel olarak bu konu hakkında ne düşünüyorsun?

- valla kardeşim şöyle diyim. biz gün sayan askeriz dediğin gibi 3 ayda bir gelip gideriz. tam oraya hazır

olan asker terhisi gelir.

şimdi düşününce orada sürekli duran polis özel harekat ve jöhler olsa hepsi, bi kere bunların işi zaten

zor ama imkansız olur. orada ki alınacak tertipte önemli tabi, sen karakolda ki gün sayan askeri alır

yerine jöhleri koyarsan bişey değişmez tek değişen onların ölü sayısı artar bizim şehidimiz az olur.

bana göre bir sivil vatandaş olarak söylüyorum bunu.

orada illa ki askeri harekatla bitireceğim diyorsan (Ki saçmalığın dik alası ona gelene kadar mücadele

etmen gereken bir çok şey var)

bana göre devamlı hareketli birliklerle baskın şeklinde olmalı. çünkü ben yaptığmız hiç bir baskında

adam akıllı çarpıştıklarını görmedim. dediğim gibi daha önce savunacak bir sınır bir yeri olmadığı için

savunma yönü zayıf diye düşünüyorum o yüzden hep basacaksın bunları.

diğer endişelerine gelirsek. valla o konuda da haklısın olabilir. ama sen ne biliyosan bende o kadar

biliyorum olabilir tabi her konuda çürük elmalar olduğu gibi orada da vardır muhakkak.

@1460 abi baskın sırasında onlar size seslendiğinde ne hissediyorsunuz? o psikolojiyle gidip

komutana sıksam burdan sag salim çıksam diye düşünenler olur mu? eğer dönüp kendi arkadaşlarına

sıkmaya başlasa devreni vurur muydun? ve son olarak çatışmadan sonra hiç deliren oldu mu?

çatışmadan sonra pskikolojik sıkıntıya girenler oldu. özellikel titreme olayına şahit oldum. yani

vücudunu ve hareketlerini kontrol edemeyerek istemsizte titreyip hareket eden.

hiç bir zaman bu ibneler dedi diye asker öyle bir düşünceye acaba bile demedi dediğini zannetmem.

ama biri deyip dönüp sıksa bize devrem de olsa vururum hiç düşünmem bile.

@1460 şimdiye kadar askerlik konusunu hiç araştırmadım ama senin söylediklerine göre bir

mühendis olarak asteklik çıkabilir konusunu düşünmeye başladım. açıkçası son 1-2 yılda kafamda

sürekli değişen düşünceler var ben ki tusaşa tübitağa aselsana roketsana girmek için götümü yırtmayı,

çalışıp memleketime belki askeri güç olarak değilde beyin gücüyle destek sağlamayı düşünürken (hala

umutlar tükenmemişken umarım da tüketmez imamın ordusu).yeri geliyo da ilk fırsatla yurt dışında

çalışma ve yaşama planları yaparken buluyorum kendimi. sadece terör değil bir çok neden var bu

ülkede yaşamamak için sen ne düşünüyosun bu konuda?.(askerlikten soğutma mevzusuna girermi

bilemedim ama genel bir görüşünü almak isterim)

zaten dediklerinde askerlikten soğutacak birşey yok. ülkeyi boka götürenden bahsetmissin onunda

asker olmadığını açıklıyo bu yazın. yani yurt dışında yaşmayı hiç düşünmedim ben ''ülkeme hizmet

etmeliyim burada kalmalıyım kesinlikle'' diye de kalmadım. sadece sevdiklerim burada. yapmur

burada belkide ondan hiç öyle bir istek olmadı.

hem ülkemi seviyorum neden gidiyim ki. her şeye rağmen terketmem ülkemi.

@1463. kardeşim sen dersini çalış gene okursun dersinden sonra=)

beyler hikayeye ara verelim mektupa daha çok var 45 gün karakoldayım o esnada. soru cevap

yapabiliriz.

abicim dersinize çalışın siz. nasılsa anlatıcaz önce dersi yapın sonra hikayeyi okursunuz.

@1476 kardeşim anlatıcam ama hakikaten yoruldum. beynim yoruldu 6 saattir bil fiil anlattım.

hatırlamak sonra yazmak çok yorucu maruz gör lütfen. soru cevao yapalım şimdilik. olmazmı?

@1477 abicim attım resmini ama bazı arkadaşlar sayesinde içime kurt düştü. kaldırdım. sonra

gönderirim sana merak etme.

@1481 seferberlik kanuna bakmak lazımi seferberlik bilgiğim kadarıyla 14 (16da olabilir) 45 yaş arası

erkekleri silah altına alınması.

ama kullanamam 17 sene geçmiş. g3 kullanırım diye düşünüyorum tabi. sadece silahı ateşlemekle

biten bir olay değil. onun haricinde öğretilen bir çok şey var. yeniden bir eğitim şart muhakkak.

@1481 şimdi mühendislere asteğmenlik çıkma ihtimali yüksek demiştin eniştem öğretmendi

erzicanda mehmetçik okulunda yaptı askerliğini maaşını da aldı 12 ay paşalar gibi.. evet belki maaş

almak en azından bizim gibi mühendisler için (ki hemen hemen hiç bir şirketin askerliğini yapmamış

eleman almadığını da göz önünde bulundurursak) iyi bir seçenek ama o riske değer mi sence?

ona bişey diyemem. benim dönemimde aşırı sirkülasyondan çoğu yüksek öğrenim almış öğrenci

asteğmen olurdu. yani seçeneğimiz olmadı.

şimdi o riske değer mi değmez mi ben karar veremem. sana kalmış.

@1485. doğrudur abicim. bizden sonrada epey birşeyler değişmiş demekki.

o kaydırma birlik mevzuuda doğrudur. benim bildiğim mesela hakkari dağ komando boludan

kaydırılan askerler tarafından oluşturulur genellikle.

@1489 abicim hakikaten yoruldum. bu soru cevap bölümüde yararlıdır. bir çok şey öğreniyoruz ben

de dahil. hikayeye devam edicez ama bu akşam paydos gerçekten çok yoruldum.

@1494 alışığım iki saatlik uykuya kardeşim yarın tatil zaten. saat 2 ye kadar serbestim sonra

yağmurun kardeşi ata bahsettim onunla buluşacağım.

@1497 abi madem soru cevap yapıyoruz su ani yediğiniz pusularda ki pgibolojinizden ilk an

yaptıklarınızdan bahsetsene biraz

şimdi o tecrübeyle alakalı bir durum.

ben şanşlı olanlardanım birkaç çatışma gördükten sonra pusuya düştüm. bu ne demek o çatışma

şartını biliyorum tecrübeliyim. ilk ateş alıp kurtulursan hemen mevzi alıp çatışmaya başlarsın şehitler

çoğunlukla ilk ateşte şehit olur.

ama bazı arkadaşlarımız ilk tecrübesi pusu yiyerek olmuştur, daha acemiyken. o durumda çoğunlukla

panik söz konusu olur. çünkü normal çatışmayla pusu arasında çok fark vardır.

çatışma da bilirsin nası ne zaman paşlıyacağını. zaten ilk ateşi sen açtıysan çatışma olur, görürsün

mevzi alırsın onlar sana ateş açarsa çatışma olur.

ama beklemediğin anda ateş yersen pusuya düşersin. acemi asker o an da ne yapacağını bilemenz. ve

sonuçları çok vahim olabilir.

@1506 devam edicem kardeşim ama bu gecelik affınızı istiyorum yoruldum 7 saat oldu çevirimiçi,

takribi 6 saate yakın anlattım. devam edicem. ama bu gece soru cevaba geçelim öyle devam edelim.

yani zorlanıyorum yazmakta. bazı şeyler hatırladıkça devam edersem taka sarar güzel olmaz,

bilgilendirici olmaz.

unutmadan söyliyeyim benim bunları anlatmak amacım yağmuru yaad etmek. ve benim gençliğim

benim neslim orada neler yaşadı onları aktarmak. başka bir niyetim yok.

konuya dönecek olursak anlatacam merak etmeyin bu gecelik izin isitoyurum sadece.

@1508 o dönem asker polis birlikteydi şimdi ki gibi değil arası bozuk değildi, canla başla ortak

operasyonlarda mücadele ediliyordı.

@1510 onu şimdi söylemiyim kardeşim.

@1511 abi valla 4 saattir okuyorum. çok fena etkilendim çok saygı duyuyorum suan sana.. bide

sorum olacak osman paşa hakkındaki görüşlerin neler.. ben paşanın tüm videolarını izledim.. terörrü

savaşla bitirmek için 20.000 genç adam lazım bana dedi işte onları ayırdı bi grup tilki avında falan filan

dedi... sence savaşla bitecekse bu iş nasıl biter.. ?

osman pamukoğlu çok çok iyi bir askerdir. ama sadece iyi bir askerdir o kadar.

terörü 20000 gençle bitiremezsin. bi o dönem orada 200 bin e yakın gençtik. terör sadece

dağdakilerle çatışarak bitmez.

vikipediay girin bakın türkiye pkk çatışmasına pkk da kişi sayısı 4000 10000 arası yazar kayıp 28000

yani öyle olsaydı sadece çatışarak benim zamanıma gelmeden biterdi. ama sadece çatışma kısmından

bahsediliyorsa 20000 iyi eğitimli özel harekatçı yeterli olur elbette.

son olarak bu iş sadece savaşla bitmez öyle bişeyi aklınızdan çıkartmanız lazım artık.

@1515 aga iyi geceler bende bi soru sormak istiyorum özelden de sordum da gözden kaçtı heralde

üstünüzdeki teçhizat nedir yani operasyona falan çıktığınızda yeleğinizde, çantanızda ne

bulunduruyordunuz,ne yiyordunuz

birde yanınızda bıçak taşıyomuydunuz tekrardan iyi geceler

üzerimizde ki techizat kişiye göre değişir, ben kendiminkinden örnek vereyim,

piyade tüfepim g3, el bombalarım, şarjörlerim, kasa turam, uydu telefonu olurdu (bazen), telsiz,

pusula

sırt çantamda içten fermuarlu tulumum (özellikle kış aylarında) yiyecek olarak taşınması kolay şeyler,

çilolata ton balığı, ağır konserveler almazdım. şeker alırdım çabuk doyurur çünkü, işte meyve suyu

kutu kola gibi almazdım, işte lipton poşey çaylar vardı onlardan alırdım. yemek konusunda serbestsin

taşıması zor olduğu için almazdım. peksimet alırdım bazen.

bol tonbalığı olurdu bböle fasulye falan almazdık sıkıntı yaratırdı. şaşal su alırdım mesela,

dünşüyorum... iç çamaşırı alırdım,

ha tuvalet kağıdı alırdım kesinlikle=)

sucuk alırdım mesela ama bozulur çok bekletirsen.

krem alırdın dudak kremi, güneş falan

bide garip gelebilir ped alırdım ayaklar için. genelde bunlar olur.

@1526 nası öldüreyim rambo bıçağıyla ayıyı koca ayı. ayı gördün mü vuramıyosan arkaüm arkaüm

çekileceksin önünden=)

m-1911 model 50 kalibrelik silah taşımıştım o dönem. pusula ayrıyetten vardı.

@1527 abi orda 40 gün kaldık falan diyorsun ya, ihtiyaç giderme olayı nasıl oluyordu, zor olmuyor

muydu yani? uzaklaşıyor muydun çok arkadaşlarından. iş üstündeyken tedirginlik olmuyor muydu *

severek okuyorum abi ellerine sağlık paylaştığın için bunu bizlerle.

abicim uzaklaşmazdın yani utanılacak bişey yok. e tabi etrafımı sarın ortanızda çömüm sıçaçamda

demiyosun ama bir kenara çekilip yapıyosun. tuvalet kağıdın var suyun var onunla hallediyosun işini.

geceleyin mevzideysek sıçmamaya işememeye özen gösteriyoduk tutmak mantıklı olanı=)

@1529 panpa sana ozelden de mesaj attim bu yogunlukda gormedin sanirim ben joh olmak istiyorum

normal universiteden mezun olduktn sonra kis donem askerlik yapip nasil uzaticam uzatirsam joh

olabilirmiuim

kardeşim göremedim valla kusuruma bakma.

jöhler bildiğim kadarıyla en az 3 yıl hizmet yapmış en az uzman en çok yüzbaşılardan oluşur. dışarıdan

gelen gün sayan asker olamaz diye biliyorum. özel kuvvetlerde öle bişey yok. okullu olacaksın.

ekgib okumuşum kardeşim pardon. eğer kısa dönem gelirsen çavuş olursun, tezkere almazın devam

edersin o zaman olma şansın var.

@1535 panpa bi operasyona ya da arama taramaya giderken takribi kaç g3 mermisi kaç tabanca

mermisi ve el bombasi aliyodunuz?

6 el bombası alırdım genelliklei 3 3 dizerdim hücum yeleğime, 20 mermi alırdı bir şarjör

sığdırabildiğim kadar alırdım değişirdi o. benim dönemimde tabi şimdi nasıl bilmiyorum.

@1536 bunlar yüzünden 1tane asker polis farketmez kim olursa olsun bunlar yüzünden ölmesi çok,

8000 sayısı üzücü.

@1537 şansın var elbette ama askerin ihtiyacını göz önünde tutmak lazım.

@1538 asker karar verir buna ihtiyaca göre alır abicim.

@1542 valla bilmiyorum ki abicim, yani zorla yaparlar mı. dediğim gibi bende senin kadar biliyorum.

sadece benim dönemimde olurdun olaylardan dolayı. volatility kardeşim var yeni asteğmenlerden

ona sor o daha iyi bilgi verir sana.

@1543 evet abicim. askeri okul, yada teskere bırakacaksın. 3 sene hizmet vermen gerek ayrıca. yanlış

bilmiyosan tabii. ama askeri okuldan olacaksın.

@1546 yüksel ihtimal kısa dönem yaparsın kardeşim. öncelik (sağlık personeli dışında) mühedisler.

@1549 abi yağmur ablayla tanışmanız nasıl oldu;

-orta okulu fatihte nişancı mehmet paşa okulu karşısında ahmet rasim vardı orada okurken aynı

sınıtaydık, folklör ekibindeydik, cihan diye bi çocuk vardı, onun eşi oldu, bende cihanı tehtid ederek

yağmuru eşip yaptım=)

-o zaman sevgili olduk, ama orta okul işte saf bişey sevgili olmak ne demek bilmiyosun bile öle

birbirine aitsin diye düşünüyosun.

-lise zamanında ben pertevnihale gittim, o kabataşa gitti görüşemedik.

-aynı ünide okuduk binalar farklıydı. ben beyazıtta o laleli fen edebiyatta. olaylar olurdu ikide bir

okulda okulu işgal ederlerdi, şans eseri gördük birbirimizi ve benim üstün yeteneklerim sayesinde

gerek gizlice kalbine sızma kalbine anice baskınlar (o zamandan komandoyum=)) gibi ataklarla

gönlünü çaldım. şaka tabi uğraştım baya. baya hemde.

-ondan sonra sevgili olduk, çok güzel senelerdi. bir keresinde dersteyken fen edebiyatta sivil polis var

diye olay çıkmış okulda. polis okulu basmış, anfiden zıplayarak çıktım zaten 5 10 dakika mesafede. ki

aynı okul olmasına rağmen giremezsin başka fakülteye zordur ist. üni. yardım güvenlik çemberini (o

zamandan komanadoymuşum be) daldım okula sağcıların arasından geçtim solcuların arasından

geçtim buldum bunu en üst katta anfi içinde tuttum kolumdan attım sırtıma mendili koydum ağzına

çıkarttık dışarı.

en artık bunada tav olazsa okulu yakardım heralde=) hikayenin özü budur kardeşim. 90ların başları

karanlık dönemler ama, o dönem ohal bölgelerinde yok olan gençlik suçsuz gençliktir.

o zaman bilgisayar yok, çocuklar dışarıda top saklanbaç oynuyo evlere çekilmemişler henüz, zor ama

temiz günlerdi gençlik için. ünide okuma öyle kolay değildi. her gün bir sorun. ama güzeldi. ölmeseydi

bugün ne olurduk bilmiyorum. şimdi tek başıma takılıyorum takılmazdım heralde.

@1552 abicim ben de bi soru sorayım sana,

bu gerçek çatışmaların bilgisayar oyunlarından, dizilerden, filmlerden farkı nedir? ne kadarı doğru ne

kadarı gerçek?

kardeşim farkı şu, mesela bilgisayar oyunlarıdan farkı, save etmek yok, ölünce baştan

başlayamıyosun.

dizilerden ve filimlerden farkı, ölünce arkandan milyonlar değil yanlızca garip anacığın ağlıyo, ve

anacığın ağladığı için milyon dolarlar kazanmıyosun. farklar budur.

@1553 abi bir soru da benden, kısa dönemlere bir ayrıcalık falan yapıyorlar mı rütbeliler

mühendislere falan? benim peder kaymakamken kısa dönem yapmış her akşam dışarı çıkmış, bölüğün

ordaki ilçenin kaymakamıyla takılıyormuş atış bile yapmadan teskere almış. zor değil mi yani emir

falan vermek adam sonuçta sivilde senin ananı gibebilir, atıyorum kaymakam-savcı falan

hukukçu bir ersen kolay kolay sana bulaşmazlar. olduda tokat attı sivilde sikerler doğru. ama sadece

onlara değil kısa dönem üni mezunlarına bişey yapmazlar.

hatta sadece onlara değil, genel kültürü olan bir çocuğu isterler. bir gün yanına alıp çay ve sigara

ikram edip muhabbet ederse şaşırma. apaçilerle denyolarla uğraştığı için komutan efendi çocuklara

çok değer verirler.

yani efendi olursan kimse sana dokunmaz.

@1557 bu gecelik hikaye yok kardeşim yarın devam edicez.

@1563 osman paşa hakkarideydi, ben şırnakta görevliydim. ama çelik operasyonuna bizde destek

kuvvet olarak geriye sızmalara karşı önleyici kuvvet olarak katıldık.

@1564 çok güzeldi ama çok güzel, yüz vermeme gibi durum olmadı, naz sadece birazda laz=).

etrafından ona ulaşmak isteyen erkek dolmadan aldım zaten=) rakiplerim oldu tabiiki, liseden

arkadaşarı, sinan ve goril yiğit, kıskandım deli gibi kıskandım hemde.

ilk arabayla almıştım boğaza arkaürmüştür o zaman tuttum, ilk ne zaman öptüm, napıcaksın onu

abicim=)

taktik şu, kendine güven, ve ona verdiğin değeri gösterme. kızlar güven duymak ister. erkek

arkadaşının yanındaken kendini güvende hissetmek ister.

farklı birşeyler görmek ister. o dönem herkes kadir inanır, önce döver sonra sever. ben kara murat

kaleye girerim kahpe antuanın elinden prensesi çeker alırım=) ki fen edebiyatta çıkan olaylarda

çıkarıp almıştım=) romantik takılıyoduk tabi, onunla bişey konuşacakken arabayda varsa nerde hangi

şarkı çalacak özel seçerdim=)

@1565 ha bir de şey sorucam abi, uzmanlar astekleri iplemiyor ya teğmenler için durum nasıldı? 22

yaşındaki teğmeni ipliyorlar mı?

uzmanın giblememe gibi bir durumu yok. öyle bir astek olursun ki en kral uzman bile saygı duyar. ama

komutanım demez asteğmenim der.

uzman teğmene komutanım der. çünkü teğmen ileride yükselecektir. isterse giblemesin teğmeni.

giblemezse teğmen döner bir güzel siker.

@1577 bayadır merak ettiğim bir soruyu soracağım

çatışmalar sırasında hiç kadın terörist denk geldi mi? erkeklerle aynı görevleri alıyorlar diye

okumuştum ama bu ağır koşullara bir bayanın dayanacağına inanamıyorum.

genelde keskin nişancı yaparlar. onu beceremeyeni önde yollarlar.

adamlarda yaparmı başarırmı düşüncesi yok. sadece saygısın ölene kadar vurursa bizim işimize gelir

düşüncesi var.

çatışma esnasında çok kadın terörist denk geldi ve teslim olanlar arasında kadınlar daha fazlaydı.

ayrıca dip not. bu keskin nişancı kadınların hepsine kanascı leyla diyorlar. a

@1587 fantezi kurma durumu yok ben de kadınım ama o durumu düşününce bir kadının o koşullarda

o durumda olması inanılmaz geliyor. zaten en fazla 60 kilodur o ağır silahların geri tepmesi var

taşıması var.

artı olarak örgüt içindeki koşulları zaten berbat. en pis isler onlara yaptırılıyor diye biliyorum.

teslim olmalarının sebeplerinden biri de budur. cinsel istismar olayı da çokmuş.

o koşullarda bir erkeğin durmasıda çok ilginç değil kadının kalması ama, insan oğlunun

yapabileceklerini o bölgede belli bir süre kalınca anlayabiliyorsun. ki bu insanlar ilaçlanarak benim

zamanımda, bulaşıcı hastalıklar için aşı yapılıyordu, öyle bilinçsiz üzerimize salıyorlardı.

bu laf erdal sarızeybek in şahit olduğu bir olay

''şehidin üzerinden hücum yeleğini alan terörist çatışma esnasında oynamaya dans etmeye

başladığını gördüm, mayınların üzerine yürüyorlardı, öndeki mayına basıp hava uçuyor, havaya

uçanın yerinden arkasında ki geliyor, halkımız unutmasın askerimiz orada insanla savaşmıyor, onlar

insan değil robot'' 1992 den bir anısı.

kadın teröristlerin cinsel istismardan dolayı teslim oluyor. ancak daha çok zor yaşama koşullarına

dayanamamaları.

ölü terörislerin üzerinden çıkan bir şeyi aktarayım. 1 ay dağda kalıyor, bir tas su ve un var. suyla unu

karıştırıp ısıtıp yiyor onunla hayatını sürdürüyor. sebebi midesini küçültmek.

@1591 özür dilenecek bişey yok abicim estafurullah

@1592 görmedim kardeşim kusura bakma. gönüllü gidebiliyorsun ama acemilik zaten doğuda

yapılmıyor.

@1596 abi böyle parça parça oluyor kusura bakma ama doğuya gittim diyelim. rütbem olsun veya

olmasın askerde kalmak istediğimde kabul ediyorlar mı?

estafurullah abicim istediğin gibi sorabilirsin. şimdi askerde teskere verip kalmanım iki yolu var.

asteğmen olursun teskere bırakır teğmenlikten başlar albaylıktan emekli olursun. kısa dönev veya

uzun dönem ersen çavuş olmalısın teskere zamanında teskere bırakır uzmanlık eğitimi alır astsubay

olarak asker olursun.

@1596 bir soru daha bu da kulaktan kulağa duyduğum bir şey

çatışma bitti leşler toplandı tutanak tutuldu sıraya dizildi fotoğrafları çekildi. bırakılıp gidildi.

ölülerini almaya geri gelmeleri zaten saçmalık

orada kurda kuşa yem diye bırakıldıkları oluyormuş. hayvanlar yiyormuş.

doğru mudur?

- ölülerini gelip alırlar ara sıra, bunun sebebi ölülerine saygı duyduklarından değil, örgüt içinde ki

terörisler örgüte pamuk ipliğiyle bağlıdır. örgüt ölülerini alıp sözde mezarlıklar yaparak törenle

gömer. bunun amacı teröriste gövde gösterisi yapmak örgüte güven vermek.

ancak alamadıkları zamanlar olur hayvanlar yer bu doğrudur. ben hiç şahit olmadın yanlız.

şahit olduğum. k.ırak bölgesine çelik harekatı çerçevesinde girdiğimizde, sözde pkk mezarlarıyla

karşılaştık. yağan yağmur ve yumuşak toprak sebebiyle ki bundan gömemelerinin etkisi var.

mezardan cesetler dışarı çıkmış olur çopu zaman.

bunun da asker içinde ki lafı ''hainleri toprak bile kabul etmiyor''

o duyduğun şeyi bende duydum ancak şahit olmadım. fakat çoğunlukla ölülerini gelip alırlar. sınıra

yakınsa örgüt propagandası yapan siyasi yapı adam toplayıp (parayla gelir) askerden güvenlik alarak

ölülerini alır gibtir olup gider. bunun amacıda orada ki halkın pkk nın yanında olduğunu gösterme

isteği.

unutmadan. biz ceset taşımazdık, eğer helikopterin inebileceği bir yerse, gelip malatya adli tıbba

gönderirdik.

@1604 doğrudur astek kardeşim. benim dönem 17 sene önceydi. ama şu vardı komandoluk brovesi

yüzünden bir çok arkadaşa söyledi gelin kalın diye. şimdi biraz daha değişmiş olaylar.

@1605 dağ filmini izlemdim. nefes filminin dvdisini aldım elim gitmedi izlemeye açıkcası. çekiniyorum

biraz. izliyeceğimi zannetmiyorum.

@1608 tabi buda bir yöntem ama, intikal timleri uzun süre özellikle çatışma sonrası orada tuzak

kurması pek akıllıca bir yöntem değildi. çünkü geriye 400 kişilik grupla gelme durumları olabiliyodu.

@1613 dağ filminin konusu ne oda karakol baskını mı?

@1614 öyle birşey yapmaz komando, yani bu şey gibi, küçülme gibi bişey olarak görülür. ne yaptık ne

yapıldığını duydum. tuzak değilde bol bol süpriz yapardık bunlara 1992 1995 yılları arasında.

@1617 abicim ver kurtul diye birşey yok. benim hakkımı şehit arkadaşımın hakkını şehit askerimin

kanı orada. vermeyi ben kabul etmiyorum.

ama şu bir gerçek silahlı mücadeleyle olacak iş değil bu. terörle mücadelinin sadece bir koludur silahlı

mücadele.

size şunu söyleyeyim. ölen şehitlerimizin hepsinin tutanaklarda faili meçhul cinayet olarak

geçtiğinden haberiniz varmı?

@1626 faili meçhul olarak geçmesi silahın kim tarafından ateşlendiğinin bilinmemesi yasaların direkt

olarak örgütü tanımamasıyla alakalı.

ondan ziyade, vurulanın kimliğinin bilinmemesi, arşivlerini alman lazım. o zamano arşivde kim hangi

eyleme katılmış bulursun.

@1628 1995 çelik harekatını düzenledi, sızmlara karşı destek birlik olarak katıldık.

@1630 ben zaten askerden dolayı kötü anlamda etkilenme fırsatım olmadı kız arkadaşımı kaybettim.

o üzerine geçti. ama izlemek gelmiyo içimden.

yanlız trt sakarya fırat diye bir dizi varya onu izledim böyle komedi yok amk. bu kadar kolpa bizi dizi

olamaz yani.

@1636 abicim 1992 k.ırak harekatı ve 1995 çelik harekatında, örgüt çözüldü. gerçekten çözüldü. yani

yol üzerinde teröristler çıkıyordu teslim olmaya gelen. sebebi szöde lider kadro dağıtılmıştı.

sonra 1996 dan sonra 2003 e kadar hatırladıpın bir karakol baskını var mı? özellikle yaz aylarında pkk

nın saygıılarını duydun mu? yok denecek kadar azdı.

ama bununla yetidik. bitti dedik. bitmedi yeniden yapılandı.

1991 1.körfez savaşında pkk güçlendi 1996 ya kadar büyük eylemler yaptı, askerin büyük özverisiyle

1996 çözüldü. 2003 ikinci körfez savaşından sonra gene azdılar. olay askere kalsa bitmişti.

ama olay askerlik değil. asker görevini yapıyor. inan bana askerin gücünü küçümseme. o izin verse,

asker hergün girer yok eder, bir sonra gene oluşursa gene girer yok eder.

ama olay askerin dışında. size gösterilen yüzü asker.

ya diğer arkadaşlarda o bölgede görev yapan arkadaşlarda bilir. pkk sözde takım liderlerinde m16 var

amerikan piyade silahı. bu nasıl olur?

olay askerin dışında.

@1639 abi 3 saatte bütün yazdıklarını okudum bende bi soru sorayım dedim bu polis özel

harekatçılardan biraz bahsedebilirmisin başlarına buyruk gezer derler.

doğrudur, benim dönemimde pöhler 1992 yılında bölgeye getirildi. ortak operasyonlar düzenlendi

(benim yoktum ama başka yerlerde) genelde jöhlerde mete ve efeler gibi dağda belli zaman

aralıklarında tespit et ve yok et görevine çıkarlardı.

q1640 abi ben bişey sorucam. şu anda komandoluğa gözlüklüler alınmıyor diye biliyorum. peki terör

bölgesinde komando dışında başkaları var mı yoksa orda sadece komandolar mı görev yapıyor ?

bi sorum da şu: 349. dönem olarak 12 aralıkta bi yakınım astek olarak tuzla piyade okuluna düştü.

gidebileceği yerleri bilen var mı? ısparta dağ komando ile ilişiği varmış diye duydum.ama adam

gözlüklü

komando dışında görev yapanlar elbette var. özel harekatçılar, tankçılar, piyadeler, jandarma, polis,

sadece komando yok. dağda komando ve özel harekatçılar var.

valla ısparta dağ komandoya giderse gideceği yer doğudur büyük ihtimalle. gözlük olayını bilemem.

tek gözü görmeyen roketçi varmış 1992 de hakkaride belgeselde izlemiştim.

@1643 karakolu yakıp yıktıktan sonra o adam onları gördükten sonra zaten artık hayatını yarı ölü

olarak devam ettirecek. terörist insaflı olanını hiç denk gelmedim. düşünebilen bir terörist göremdim

daha doğrusu.

@1653 kadeşim yarın anlatıcaz dedik çocuklara, şimdi anlatırsam ayıp olur.

@1656 peki abi astek olarak gidersem bu saydıklarından hangileri olabilirim gözlüklü ve elk.-

elektronik müh. olarak ?

valla bilemiyorum kardeşim orada nereye alacaklar seni eğitimlerin ne olacak. yeni sistem farklı

olabilir. vo diyorum artık ona kısaca ona sorabilirsin o yeni dönem asteklerden.

@1658 bi de abi hiç vuruldun mu peki ?

çok şükür ki hiç vurulmadım abicim. sadece pusu gecesi 15 metrelim bir mesafeden mevzi almak

amacıyla karanlıkta boşuğa kayalığın üzerine düştüm topuğum parçalandı.

@1663 yani şu anda şu saatte kandil ve civarındaki adı sanı her şeyi bilinen burnumuzun dibindeki on

küsür kampta teröristler harita üzerinde yeni saygıı planları yapıyorlar. yerleri belli her şeyleri belli.

ama siz oturup bekliyorsunuz. yani bu nasıl bir anlayıştır. tamam siz astek olarak fazla bişey

yapamazsınız amma orduda albay general rütbesinde bu pasif duruma hayır diyen bir kişi bile mi yok?

onu merak ediyorum. yani çözüm çok basit. kandildeki kampları gidip temizleyeceksin. yani 5

yaşındaki çocuk bile çözüm olarak sana bunu söyler. siyasiler izin vermiyorsa asker kendi başına

inisiyatif alamaz mı? mesela sıcak takip gerekçe gösterilerek üç bölük askerle en yakındaki kamp

gidilip basılamaz mı? tabur komutanı düzeyinde bu inisiyatif alınamaz mı?

bunu siyasi izin vermezse yapan pek olmaz. ha yapan yokmuydu vardı, nerde peki içeride silivride.

yani bu dediklerin doğru. adamların nerede olduğunu 5 yaşında ki çocuk bile biliyor. oradalar benim

zamanımda 17 sen evvelde oradalardı şimdide oradalar. işte anlatmaya çalışıyorum. bu olay sadece

as-ke-ri olarak çözülmez.

biz gene bugün girer atarız orayı. ama 5 yıl sonra tekrar oluşum olur. dağa çıkışı engelleyeceksin,

halka pkk nın kötü olduğunu göstereceksin.

@1669 ekibimde keskin nişancı var demiştin yanlış hatırlamıyorsam bunlar bildiğin elinde keskin

nişancı tüfekleriyle gezen adamlarmı ? onların 2-3 kişilik ayrı birlikleri olmuyormuydu ? birde bu

keskin nişancıları askere gidenler arasıdanmı seçiyorlar yoksa askeri okul bitirenlerimi.

timin içerisinde vardır. erlerden oluşur. komandoluk için aldıkları eğitim esnasında seçilir keskin

nişancı ve eğitimini alıp gelir. askeri okulu bitirmene gerek yok.

@1675 hayır tabiki, tankçının yeri ayrıdır jandarma komandonun yeri ayır. ama karakollar piyade

vardır. tabi sık sık jöh ve jandarma komandolar karakollara gidip kalırlar baskın istihparatı aldığında.

yani tankçının karakolu olmaz zaten jandarma komandonun karakolu olmaz, topçunun karakolu

olmaz. yani karakolda kiler jandarmadır sadece.

orada kaçakçılık ve ilçe ve köyün güvenliği için durur.

@1677 valla ben hiç görmedim dövmeli kardeşim.

@1682 bizim dönemimizde kanas kullanan da vardı dragunov. ama istihparat gelmeden bir yere gidip

pusuya yatıp beklemezdik. koca arazi yani öle pusu atılmazdı.

komando timlerinde vardı keskin nişancı.

@1703 kardeşim özele gel osman pamukoğlunun telini veriyim=) baba sen bizi gözünde büyüttün

galiba. gariban astekleriz biz. ne biliyim kaç kişi gerekir 10 15 tane liseli topla dalalım bakalım. bu

sorularını albay veya kurmaylıktan emekli birine sormanı tavsiye ederim.

@1738 abicim, komutanım demene gerek yok. 17 sene geçti. bir kere şafak türküsü dinlenildiğini

gördüm ama o türkünün sözleri orada görev yapan askere de uyardı yer yer. askerde şafak falan da

bekler o hesap. aksi halde dinlenmezdi hele ki o dönemde.

ha birde sivastopolu duymuştum, topçu operasyon öncesi dinlemişti, şu şarkı;

http://www.youtube.com/watch?v=wU-QX75B90c

BEŞİNCİ BÖLÜM

Muhabbet arkadaşlar öncelikle hepinizden özür diliyorum. çok geç geldim. ancak beklemediğim anda

misafirlerim geldi. dolayısıyla ancak şimdi oturabiliyorum. acil bir şekilde kahve yapıyorum az sonra

başlıyacağım, sabaha kadar devam. uyumadan işe gideceğim sıkıntı yok. kalan arkadaşlar he bir

toplansın başlıyacağım. tekrar kusura bakmayın.

birazdan buradayım gelene kadar bu şarkıyla idare edin.

http://www.youtube.com/watch?v=hemGautvcQ4

beyler, bir arkadaşınız doğru tespit yapmış gerçi dünde söylemiştim. yağmurun kardeşi ve kendi

kardeşim geldi trabzon maçını izledik evde kusuruma bakmayın hemen başlıcam. çok geç oldu soru

cevap yapmayalım sırf hikayeye yapalım bu gece. bazı arkadaşlarımız yalan kan uykusundan

bahsediyo demiş

e kan uykusu o dönemi anlatıyor zaten. özellikle bilincini kaybeden askerin yaptıklarını söylemiştim

kan uykusundada geçti diyor.

çatışma veya intikal sırasında bilincini kaybeden asker iki şıpadak bir düz takla atmaz ya ateş eder

sağa sola yada el bombası çeker, yada mevziden bilinçsiz çıkar.

yalan olduğuna inannan arkadaşlara birşey demenize gerek yok. ben burada bu kadar kişi

toplanmasaydıda bunları anlatacaktım zaten. ben sadece anlatıyorum, ne küfür edene, ne yalan

söylüyosun diyene şimdiye kadar cevap vermedim. özelden küfür edenede cevap vermedim.

sizde cevap vermeyin küfür etmeyin. isteyen istediğini desin.

Hikaye şubat ortası, dışarısı buz. ama kışın son zamanları artık. kritik bir sürece giriyoruz.

istihparat özellikle bahar ayında pkk nın çok ses getirecek eylemlere imza atacağı haberleri geliyor.

üstlerimizden devamlı, tetikte olmamız gerektiğini söylüyor.

1993 ten itibaren, devamlı intikal yaptırıldığı için, örgüt haraketli bir alay yapmış. hakkari ve şırnak

bölgesinde 2 adet.

devamlı haraketli. devamlı geziniyorlar.

ırak sınırının 320 km hakkari bölgesinde sınırı var. şırnak ta 120 km. 400 kişilik haraketli pkk grubu

hakkaride bulunmakta. bizim bölgemizde ise 150 kişilik bir grub olduğunu, devamlı gezdiğini. ve

özellikle karakollara taciz ateşi açtığını bu ateşin bazen sabaha kadar sürdüğünü, amacın büyük

eylemleri öncesi kamuoyu üzerinde ne kadar güçlü olduğunu göstermek, kendi destekçilerine

göstermek ve askeri sindirmek.

zaten karakola ateş açan ve yardım birliğini pusuya düşürmek isteyen alay bu.

ki en tehlikelileridir (yersen tabi) sebebi devamlı hareketli olması ve asıl savaşçı gruplarını

barındırması. bu ne demek acemi yok içlerinde sakat yok sağlıklı domuz gibiler.

bu alaylar özellikle karakollara tacizde bulunuyor. sınır boyunca gezdiği için. he işte tam bu dönemde

bizde karakoldayız amk. şansımızı sikiyin. güçlükonak karakolu.

bu adamlar bahar ayında büyük eylem yapacak. nedir bu büyük eylem. hangi eylemde ses getirebilir.

tabii ki karakol baskını.

hakkaride basacakları karakolların bölgeleri belli. şemdillide bir yer. şırnak ta neresi. açık net.

güçlükonak karakolu. neden?

canını yaktık pezevnegin. komandoyu pusuya düşürecem derken 4 leş bırakıp geri kaçtılar.

karakol resmen şunun gibi. denizde kan kokusu bırakıyoruz köpek balığına gel diye resmen. içerisi

garip sınır jandarma timler. (garip denirdi jandarma sınır timine karakolda bulunurlardı o yüzden bu

çocukların başına gelirdi ne gelecekse garip denirdi) ve içeride 4 tim 80 ne yakın jandarma komando

tam ağızlarına layik amk.

bekliyoruz ne zaman basıp kaldıracaklar bizi diye. bahara az kalmış zaten bi 10 gün falan.

bölgede sınır karakollarında ki sınır timlerinin asıl amacı kaçakçılık. kaçakçılar sözde pkk

gümrüklerinden koruma alarak mallarını sokarlar türkiye ye. ve bunu sınır karakollarında ki, sınır

timleri mezraya çıkarak engeller. ve engelleyen karakollar bu kaçakçıların paralarına ve mallarına el

koyarak büyük zarara sokar.

büyük zarara girince bu adamlar gider pkk ya ''ben size para vermem zarara uğradım der.'' bu

karakollardan yüzünden hem kaçakçı zarara uğrar hemde dolaylı yoldan pkk. pkk ya güven azalır ve

sözde gümrüklerinden para kazanamazlar.

pkk da tekrar kaçakçıdan para kazanmak için, bu kaçakçılığı engelleyen sınır jandarma timinin ait

olduğu karakolu basar. yani görevini yapan karakolu.

ardından karakol komutanımız üsteğmen varol. ''burada ''vari'' diye bir geçit var. oradan kaçakçılık

yapılıyor'' o bölgede, rohani köyü var.

özellikle kaçakçılar bu bölgeden giriş çıkış yapıyor ve orada pkk nin sözde gümrük noktası var.

yüzbaşımıza emir verildi zaten, karakol da bulunun normal işlerine devam edebilsin karakola yardımcı

olun diye.

hadi orada bekliyoruz basılmayı tamam kabul, mektubu bekliyorum belki geldi okuyamıyorum tamam

lan oda kabul. ama bari bekleyelim de mektup gelirse haber alacam.

ben bunu istiyorum ya yok amk.

yüzbaşı tamam ben iki tim alacam sende sınır timinden asker al 1o tane gidelim bakalım vari geçitine.

al buyur, hemde adamların dibine gidicez. yüzbaşımız hangi timleri seçti tabi benim timi, bir te yavuz

üsteğmenin timini. hazırlanın çocuklar sabah şafakta çıkıyoruz yola.

ulan zaten hareketli alayı var bunların, ki karakolu gözlüyolar yani kesin gözlüyolar imkanı yok bir kaç

tane piç karakolu gözlüyodur bilmiyorum ama öyle tahmin ediyorum. pusu yicez amk içimden geçiyor

böyle şeyler.

bir yandan hazılanıyoruz, bir yandan söyleniyorum;

biz buradan çıkacaz, bu gözleyenler haber verecekler ya bize pusu atacaklar ya da karakolu

basacaklar. zaten içeride 20 kadar karakolun kendi askeri var birde 40 yakın komando bıraktık,

devremde karakolda kaldı zaten. devamlı içimde kötü bir his var arkadaşlar, yani anlatamam size

diyorum kesin bişey olucak ya kesin yani.

kayafı yicem resmen. dayanamadım yüzbaşına gittim, komutanım bir maruzatım var dedim. ama tabi

time söyledim tim hazırlanıyor.

komutanım bir maruzatım var dedim söyle dedi

münasip bir dille anlattım işte aga böyle böyle manyakmıyız biz basacaklar bizi gözetliyorlardır nereye

çıkıyoruz benim canım tatlı gitmeyelim siktir et. bizden sonra gene devam eder orada kaçakçılık hayır

turistik gezi mi lan bu geçiti görmeye gidiyoruz

falan diye bu düşüncelerimi çok ama çok törpülüyerek çok ama çok münasip bir dille anlattım yani

şöyle kısacası

komutanım gitmemiz uygun düşer mi bunlar bizi gözetliyordur, başımıza ya da karakola başına bir şey

gelmesin.

bunu dedim

oda bunu algıladı heralde;

komutanım ne olur gitmeyelim bokunuzu yiyim, azımıza sıçacakarlar pusuya düşecez siktir edin

başkası gitsin ben niye öliyim

bunu algıladı heralde ki kızdı

korkuyomusun lan dedi

e amına kodumun korkuyorum tabi ki lan can lan bu can sikik, evlenme teklifi etmişim cevap

bekliyorum sikerim geçiti lafını törpüleyerek anlattım derdimi=)=)=)=) aklıma geldikçe gülüyorum

amk.

estafurullah komutanım sadece aklımda olan bir kaç soruyu öğrenmek istedim (hazır duruşa geçtim

korkuyomusun deyince)

oda yok evladım bişey olmaz şafakta bu hareketli tim tespit edileceğini bilir inine çekilir bişey olmaz.

dedi

rahatladım bende bi düşününce tabi.

neyse, yüzbaşı tugaya haberi verdi gerekli izinleri aldı, topladık timimizi, çıktık yola, hafiften bir

yağmur başladı, zaten bana her bir bok yağmuru hatırlatıyo kafama girdi daldım düşüncelere,

gidiyoruz.

güneş böle hafiften çıkmış aydınlanmış etram arazi düzlük öyle çok fazla inişli çıkışlı yer yok.

yanımızda kürtçe bilen askerlerde aldık, belli ki köylüylede iletişime geçeceğiz.

dar geçitlerden geçmiyoruz o yüzden yarım saatlik yolu uzattık baya, acaba diyorum içimden lan bu

gözetleyenler bizi görmüşmüdür.

genelde gözetleyen 2 kişi yada 3 olur bir tanesi de kanasçı olur. diyorum lan acaba dürbününden

bana bakmışmışdır. nişangahını kafamda gezdirmişmidir falan düşünüyosun irkiliyo insan tabi.

çok şükür hiç bir şey olmadı. yüzbaşı haklı çıktı yani. e amk adam zaten tecrübeli manyak değil

basacaklarını bilse çıkmayız falan rahatlattım kendimi. işte bi keşif kolu çıkar tesadüfen gene

tedirginlik var hafiften.

aga köye bir tepeden patika yoldan iniliyor, orada ki halkla ilk defa iletişime geçeceğim.

bir tepeden iniyoruz güneş çıkmış iyice saat 10 geliyor. ip şeklinde iniyoruz köye insanlar seçiliyo.

lan bunlar bizi görünce bir hareketlendi anlatamam. nooldu amk koyayım diyorum, ateş edicekler

falan diye geçiyo içimden. bir kaç tanesi ellerine ağzına götürürp zılgıt mı lolololololo çeker ya ondan

yaptı kadınların. anaaaa lan bir psikoza girdim parmak tetikte aga. dedim nereye geliyoruz lan.

neyse girdik köye etrafta kimse yok, herkes daldı bir eve. hemen güvenlik çemberi yaptı gözcüler

hakim tepeciklere çıkarttık, zatan bir sıra tepeler arasında yer alıyo köy, ne adam gibi yol var ne başka

bişey amk.

yüzbaşı önde üsteğmen arkada yavuzla ben de yakın koruma gibi yanlarındanyız, bir tane de asker var

malatyalı kürtçesi var çocuğun, uzmanlar askerin tepesinde sıkıntı çıkmasın taş falan atar bir çocuk

falan ne olur ne olmaz.

geldi hemen bi adam belli yetkili gibi bişey ama türkçe biliyor adam.

geldi adam işte hoşgeldiniz hoşbulduk falan, yüzbaşı dedi, var mı hareketlilik, var mı bi durum geldiler

mi buraya bilmem ne.

tabi cevap belli, yok gelmediler bir sıkıntı yok falan dinliyoruz öle. sordu komutan var mı bir sıkıntın

ihtiyacınız, diye konuşuyolar.

o enada bir çocuk 4 5 yaşlarında kız çocuğu fırladı böle ortaya düştü bu, kaltı falan adamın paçasına

yapıştı bize bakıyo. bir gözler var kocaman masmavi anasını satayım böyle bir göz yok ama o kadar

güzel ki, tipik ufak çocuk bir elle babası belli adam. bacağına sarılmış, bir eli ağzına götürmüş bizim g3

leri kesiyo çocuk, yavuzun kine baktı benimkine çevirdi takip ediyorum ama, baktı benimkine,

bende hafiften silahi hareket ettidim ki gördüğümü anlasın diye gülüyorum ben buna, baktı bana

gülüyo falan, ulan minicik çocuk amk hüzün kapladı resmen içimi belli o itlerde geliyolar buraya,

askerde geliyo çocuğun hayata bak silahlar arasında geçiyor.

ama çocuk işte öyle doğmuş alışmış. oda kafasını soktu babasının arkasına aradan hem bakıyo eşşek

sıpası hem gülüyo falan.

çöktüm yere çıkarttım çikolata vardı 2 3 tane bi tanesini çıkarttım, çöktüm yere gel diye işaret yaptım,

buna

komutanla adamın konuşması yarıda kesildi tabi, dedim sikicek beni yüzbaşı şimdi, baktım yüzbaşıya

güldü bu. dedi türkçe kıza ''git kızım asker abi çikolata vericek sana git, falan askere dedi sölye

çikolata vericek bişey yok. asker hiji biji bişeler dedi,

kız böle el ağızda falan götüm götüm geliyo bana, toz toprak içinde kız.

gel diyorum gel açtım çikolatayı. babasıda bişeler dedi git falan dedi heralde. geldi bu verdim kafasını

okşadım bu bir ısırdı hayatının en güzel anıdır heralde amk.

dizime oturttum falan, seviyorum çocuğu adın ne diyorum anlıcak sanki amk, askere dedim sor adı

ne. adın güzelliğine bak ''asiman''

gökyüzü demekmiş.

soruyorum işte baban mı bu falan cevap veriyo bilmemne ama acaip bi his lan micik cocuk silaha

bakıyo bi yandan da.

lan verdik ya çikolataları, bi baktım etrafa takribi 3 10 yaş arası kaç çocuk varsa gelmeye başladı,

yavuz asteğmen döndü bana gülerek tabi ''ebeni sikiyim gitti çikolatalar'' üsteğmen yerlerde amk

duydu bunu bende gülüyorum, yüzbaşı döndü gelin gelin el hareketi yapıyo adam bağırdı bunlara

gelin falan, 5 6 isim sayarak hepsine gelin dedi kesin o isimleri saydıkları kendi çocukları amk.

bunlar hurra bir geldiler hemen silahlara falan dikkat ediyoruz, etrafımız çocukla doldu birden çocuk

bahçesi amk. erkek kız sarışınlar esmerler kapkara tipler böyle, aldım kızı kucağıma 2 3 çikolatı

dağıttıım bunlara yavuz verdi üsteğmen verdi yavuzada yüklendiler sinirle değil tabii ki gülerek ''yavaş

evladım yavaş lan abanma çocuğum'' diye diye veriyo yavuz, e tabi yetmedi amk, yüzbaşı talimat

verdi dedi bütün askerlerin toplayın çikolatalarını. muhtemelen epey bi küfür yedim o gün askerden

ama olsun=)

yarım saat önce ki o ölüm sessizliğinde köy oldumu sana panayır yeri, askerde rahatladı tabi gerginlik

falan kalmadı çocuk sesleri kadınlar falanda çıktı, ama hacı bir bu adam var köyde iki üç tanede yaşlı

amca başka erkek yok. belli tabi nerede oldukları.

sorsan çalışmaya gitti.

çocuklar abi dünyanın en saf en temiz yaratıkları kimin çocukları olursa olsun.

verdik çikolataları hak geçmesin diye sıraya dizdik bunları tek tek verdik o kıza bir tane daha verdim,

allahtan elimizde 4 5 tane daha kaldı çikolata askere verdim bende geri kalanları.

içimizi huzur kapladı. çocuk işte nerede olsa güzelleştiriyor orayı. ister istanbulda ister şırnakta rohani

köyünde anasını satayım.

en çok merak ettiklerim arasında o kızda var şimdi, kim bilir ne oldu ne yapıyo şu anda, dağdamı

birinin kumasımı inş güzel bir geleceği olmuştur.

neyse aga yüzbaşı çekildi konuşuyo tabi, neyse 1 saat takribi kaldık, hazırlandık ayrılıyoruz köyden,

asker ip şeklinde geçiyo bende sayıyorum eksik falan var mı? köyde iştima yapacak değiliz tabi amk,

çocuklar tırsacak.

neyse en arkada benim tim, beni geçti takıldım peşine kızı gördüm el salladım oda salladı ağız burun

çikolata iki tane verdim zaten kayırdım onu yağmuru hatırlattı gözleri masmavi derin kaybolursun.

yola koyulduk ardından geçite doğru devam ediyoruz.

çok uzak değil, 15 20 dakika uzaklıkta. geçite geldik, dev gibi amk, ama burada hareketlilik olmuş, belli

yerlerden falan anlıyosun ayaklar geçmiş buradan. koku var kokularından çözüyosun ibneleri. ama

böyle pis bir koku değil. pis gibi ama bunlara has bir koku beni o kokuyu almış adam çözebilir

anlatamıyorum şimdi.

tabi oraya mal gibi gitmedik, geçite bir 80 90 metre kala mevzilendik keşifteyiz, mağara falan var.

yüz başı dedi o mağaraya bakacaz.

diyorum içimden illa geberecez yani bugün illa karışacak ortalık yani. yavuz asteğmen dedi roket

atalım, mala bak içeride adam yoksa ya kaçam mazot yada mal varsa direk roket atalım diyo.

neyse 4 5 kişilik bir öncü birlik hazırlandı 1 uzman verildi sınır timinden (garipler) mağaraya gidicekler,

bizde mevzide eller tetikte bekliyoruz bi hareket olsa yıkarız yani mağarayı, askerimiz yavaştan götüm

götüm yaklaşmaya başladı mağaraya.

çocuklar yaklaştı, yanlarında kürtçe bilen asker, iki kollu yaklaştılar, dedi yüzbaşı roketçiye ayık ol

emrimle bas roketi.

öle deyince tabi biz daha bi eğildik daha dikkatli bakıyoruz.

kürtçe bilen asker gene bijiler, kier ler, li ku dereler nehirler ovalar falan bişile bağıyor.

ses mes yok. güneş tepede, yağmur durmuş artık, yavaştan havalar ısınıyo ensemisde ki yanmadan

anlıyosun yani.

gene bağırıyo kierler bijiler gene ses yok.

radejti bilmemne bağıyıro. gene ses yok. üç kere bağırdı bu tamam bişey olursa atış serbest çözdük

biz.

e şimdi ses yok diye de girilmez amk içeri ses vermez ibine. bide bubi tuzağı atıyo anasını satayım

mağaraya yani iki ucu boklu deynek.

ulan işte en taktan an bu, içinden diyosun içeride biri var ses gelmiyo, lan ses yok giremiyosun da.

hani beyler burada link atıyorlarya işte şunun capsi falan. tecrübeli yazar sazan gibi atlayıp basmıyo

korkuçlu karı çıkar falan o hesap (örneğe gel amk=) )

e açsında var merak ediyosun ses kısmalar gözü yarıya indirmeler falan bi şekilde açacan yani o linki.

bizdede buna bezer durum=) komutan dedi bağır bağır,

çocuk arkaünü yırtıyo artık radejti biji lekudere ova nehir falan sallıyorum ama radejti teslim falandı

galiba bilen arkadaş falan varsa aydınlatabilir.

o zamn öğretmişlerdi ama unuttuk amk.

lan 1 saat oldu e hadi amk bişişer yapalım diyoruz yok ama diyorum ya bubi tuzağı falan olabilir. tam

giriceksin içerideki basar tetiğe durup dururken şehit vermeyelim yani.

yüzbaşı dedi ateş edin ama mağara içine değil duvarlarına doğru etrafına doğru, uzmanıda uyardık

sinsin diye. başladık tek tek ateşe uyarı ateşi yani,

babalar ne oldu dersiniz, ateş edin deyince bizim roketçi attımı roketi, amk yıktı ortalığı, gibti attı dağı

resmen. yüzbaşı bastı küfürü tabi ebesinden sülalesine kadar roketi al sok arkaüne bilmemne falan bi

tane tekme attı çocuğa. yani tamam ateş et dedide uyarı ateşi amk sana nooluyo.

ama yeni gelmiş yavuzun time, acemi. yani diyorlar ya yukarıda gerginlikten ateş ediyo falan bazı

arkadaşlarım kan uykusunu söylüyosun , bu tarz şeyler işte yani benzerdir orada ki olaylar.

neyse bu gibip attı mağarayı orada ki çocuklarında başına geldi tabi eşşek kadar taş amk kaya parçası

bi toz duman. allahtan sinmeleri için habe verdik bide muallak isapetli atış yaptı allahı var yani

kimseye zarar gelmedi rokette mağaranın derinine gitmedi içeride ki duvara attı roketi.

lan roketçiye sövdük ama işe yaradı.

içeriden ses geliyomuş uzman anons geçti, haydii olaya gel. bu sefer roketçiyi alnından öpesimiz geldi.

çocuk ta kafayı yicek lan bi sövüyosunuz bi övüyosunu ne ayaksını modlarında.

velasıl uzman ses geliyo komutanım deyince, hemen hareketlilik başladı bizde.

yüzbaşı işte tamam çıksın teslim olun diye bağırın mevzi alın sizde bilmemne falan, çocuk bağırıyo

bijiler ovalar dereler kraterler bilmemne.

içeriden de sesler geliyo.

uzman dedi çıkamıyomuş sıkışmış.

hay amk roket atınca bu sarsıntınan bişeylerin altında kalmış tabi. şimdide sövemiyoruz roketçiye

ama övmüyoruzda=)))

hemen yüzbaşı dedi yürüyüm güvenlik önlemi alın içeri girecez.

lan içeride ne olduğunu bilmiyosun. yavuzda diyo ki soralım öyle girelim tuzak var mı yok mu?

boğaziçi mezunu ha bu söliyim zekaya bak akıl küpü. soracakmışız=) apo nun yerinide sor bakalım

belki söler dedim.

beyler ama yani orada ki gerginlikten bazen salaklaşabiliyo insan.

neyse gittik mağara başına,

yüzbaşı çevirmen vasıtasıyla konuşuyo. ama uzun sürüyo yani saat olmuş 2 yi geçmiş geri dönmek

lazım artık yavaştan hava erken kararıyo 5 gibi dönüş zaten uzun.

sor dedi yüzbaşı türkçe biliyomusun diye. gene bijile bilmemne,

içeriden ses ''biliyorum'' ananı gibiyim bi garip oldum nedense lan.

neyse indik mağaranın dibine yüzbaşı bağırıyor;

kızım sen kendin gelebiliyomusun?

içeride başka biri var mı?

sana sesleniyoruz niye çıkmadın?

bak sana bişey yapmıcaz çık?

falan bağırıyo. kızda bacağının kırık olduğunu söylüyo ama feryat figan yani belli yaralı.

şimdi düşünüyosun, lan bunu örgüt cezanlandırıp buraya atmış ve girişe tuzak çekmiş olabilir diye,

hem bu kız ölsün hemde almaya gelen asker hesabı kıllanıyoruz.

şimdi sorsan sölemez ama sordu yüzbaşı yavuzda döndü bana bi baktı şöle ben hiç oralı değilim=)

kız yoktur yoktur falan diyince giriyoruz dedi yüzbaşı, üsteğmen de işte komutanım güvenmiyelim

falan diyo. yüzbaşıda ses tonundan yaralı olduğunu, yani ceza olsa söyleyeceğini falan diye bişiler

dedi. daldık içeri,

beyler içeride bir koku var anlatamam sana, böyle bir koku yok, poşetler var taslar var falan belli

birileri buradaymış.

şimdi beyler girişten girdik, arka kadar biraz ilerledik içerisi zifir karanlık aşağıya doğru boşluk var

büyük bir delik gibi düşünün aynı anda 5 6 kişi girer çıkar.

oradan önde yüzbaşı baya babayiğitti arkadan benim sayko uzman, üsteğmen ben bir kaç asker

yavuzda girişte askerin başında.

içeriye bir indir, spor salonu büyüklüğünde bir yer ve içerisi koli koli mal dolu abartmıyorum 45 50

büyük koli, işte bir o kadar bohça efendime söyliyim bir çok mal. yani olaya bak.

belli kısa bir süre önce kaçakçılar burayı doldurmuş, örgütte güvenliğini sağlıyo ya kızı burada

bırakmışlar.

kızı gördük roket yiyince mağara sarsıntıdan o variller de var üzerine düşüyo bacağı kırılmış fener

tutuyoruz tabi, gözüktü bu kapkara bişey amki bakıyosun insan mı diye lan insan ama değil gibide.

hemen aldık kızı, çıkarttı askerler yüzbaşı da çıktı kızla konuşacak bizde mallara bakıcaz nedir ne

değildir. 3 4 varil var mazot, kolilerde kenefir esrar, sigara, bohçalardan yine kenefir, en az 100 200

kilo kenefir var.

zebil kadar sigara. işte o zaman yeni var zaten, cep telefonları ama telsiz amk tuğla şimdiki gibi değil,

en çok kenefir böyle bişey yok.

çıktık dışarı, uzmanlardan bir tanesi kıza ilk yardım yapıyo, hemen rapor ettik olanları, telsiz çekti

yüzbaşı, işte böyle bir mağara bastık, bunlar var buraya araç gönderin,

kızla konuşuyoruz, işte adın ne hobar mı robar mı nobar mı neydi, kod ismi tabi, işte kızım ne işin var

burada, diğerlerinin yerini söyle, nereden gelir nereye gidersin falan,

kız ama alına sıçıyo ses çıkmıyo gözlerde öle bir korku var ki, heralde tecavüz edeceğimizi sanıyo öyle

diyolar çünkü bunlara askerde hep erkek erkeğeyiz ya kadın teröriste tecavüz edermişiz o yüzden

yakalacağınıza ölün diyolar.

sevgi koduklarım ona mı kalmışız lan, 1000 tane olsa birini vermem. düşündükçe midem kalkıyo yani.

neyse hemen sardık bacağı, işte arkadaşları gitmişler bunu burada bırakmışlar, ıraktan mal geliyormuş

buraya depo gibi bir yer.

arkadaşların nerde yok. nereye gittiler bilmiyorum sokacaksın ağzına namluyu öle soracaksın ama

yapmıyosun işte.

mühimmatına el koyduk, tası var işte beline bağladığı şey var, saati var, şarjörleri var, üzerinde bomba

var. bide ne var tabii ki kanas suikast silahı. aga onu görünce geldiler bana sanki diğerleri adam

öldürmüyomuş gibi ama kanas abi,

bu karılar, bilerek bakarak özellikle adam seçerek ateş ediyolar. çok kahpe bir silah bu kanas.

gibicem ebesini yani tekmelicem kafasını sevgi kodumun karısının. hani ün yapmış ya kanas leylalar

biride bu. gerizekalı ne ünü biz basınca orayı fare gibi saklanmış içeride kahpe.

işte diyorum ya beyler beklememek lazım. bunlara aniden basınca ateş dahi edemiyolar amcıklar.

sigara yatım direk uzaklatım yavuzun yanına gittim işte ne oldu ne bitti ne diyo falan soruyo, zaten

içerisi toz toprak rezil vaziyetteyiz koku gitmiyo sinmiş üzerime anlattım ben de böle böle. araç

bekliyoruz ki yükleyelim. çünkü bunları bırakırsan geç oldu yarın alırız diye gider bunlar bi daha

bulamazsın dehşet bir mal var içeride.

neyse araçlar gelecek, amk karşı yoldan arazi yolu adamlar geliyo bir kaç tane köylü.

lan dedim bune? falan zaten çok olmamış gideli kaçakçı mı falan diye düşümdüm dedim komutanım

birileri geliyo köylü geliyo dedi.

lan ne işi var burda, geldiler işte, biri türkçe biliyo diyo ki bak lafa bak. bunların köyün malı

bozulmasın diye koyduk. yüzbaşı da dedi

lan amcık, esrar mı çekiyosunuz siz köylücek yaz boyunca kışa kadar.

bunları göndermişler, dicek ki köylünün malı bu kafaya bak malız ya biz bakmadık ne var ne yok. hadi

içeride peynir gıda maddesi çıktı lan bu karının ne işi var içeride.

köyün malıymış yarrağa bak bide pişkin pişkin söylüyo gibiceksin orada işte bunlar dipcikle dalıcaksın

da yapmıyosun sonra asker halka saygıdı oluyo işte.

insan haklarına gidiyorlar. bunlara avukatlık yapan çok çünkü rahat bulurlar.

yavşak muallak köyün malıymış çocuk var ya karşısında.

belli ya örgütten yada kaçakçılar göndemiş bir şans diye. gitti anam o mallar yarrağımın başını alırsın

ancak burdan sen öyle gidersin verirsin ellerine.

neyse komutanımız gibtiri çekti geldiği gibi geri döndü amcık.

toparladık biz malları üstümüz başımız mahfoldu. 4 5 gibi geldi araçlar sonunda. zırhlı araçlar

eşliğinde 5 6 tim 100 ye yakın asker. ne olur ne olmaz bişeyler olmasın diye, binbaşıda geldi, biz

onların alabilecekleri yere kadar taşıdır ebemiz gibildi resmen.

mallarıda ver verdik o mallara karıda dahil. tutanakları hazırladı komutan o ensada. sonra döndük

geriye zaten hava kararıyo sabah uğradığımız köyün oradan geçtik kimse yok dışarıda. öle vardık

karakola. leş gibiyiz amk ama. kokuyoruz.

üstümüz toz toprak içerisinde resmen. koku hat safhada mağarada ki koku sinir bozucu.

geçtik karakola yattım jakuziye açtım konyağımı çikolatamı köpüklerle doldurdum falan takılıyorum

öyle bir olay yok tabi=))

o halde duruyosunuz.

yüzbaşı dedi bakın kaç gündür canlarını çok yakıyoruz. bugün çok büyük zarara uğrattık, o malı belli ki

3 4 haftadır taşıyolar bütün o zahmetlerinin içine sıçtık çok uyanık olun basacaklar bunlar burayı.

hadi al buyur buradan yak. bide zaten biliyoruz basacakarını da bu sefer kuduz köpek gibi gelecekler

yani belli.

abi biliyoruz da basacaklarını en yetlili kişiden ''basacaklar burayı'' lafını duyunca kafana mermi gibi

giriyo. devamlı ''basacaklar burayı basacaklar burayı basacaklar basacaklar basacaklar''

bi yerden diyosun sikerim amk ya hadi bassınlar artık basacaklarsa en olursa olsun. ne lan bu

bekliyosun basmalarını hadi diyosun gelsinler artık.

abi malları kaldırdığımız o gece, telsize anons geçilmeye başlandı saat 1 gibi, telsizden bizle

konuşuyolar. belli çok kanlarına dokunmuş muallaklerin.

(çelik operasyonu hazırlığında sanırım pamukoğlu paşa tüm taburlarda çaldırırdı bunun gibi şarkıları

gaz amacıyla orayada gelicem)

gece 1 gibi cızırtılı cızırtılı boğuk seslerle,

''emperyalist tc askeri kürdistandan defol''

''mehmed silahları teslim et''

''tc askeri canını alacam senin''

''mehmed seni izliyorum''

''yavuklun nasıl mehmed özlemiştir seni''

bakın bu çok pis bişey mehmed yavuklun nasıl deyince bizim ortak adımız mehmet olunca hepimiz o

anda üzerimize alıyoruz, ve direk kimin sevgilisi varsa tribe giriyo.

yüzbaşıdan kesin emir verdi cevap vermiyeceksiniz, ulan sinir bastı bizi tabi,

telsiz odasından çıkarttık askeri, oturuyoruz dinliyoruz. askerinde siniri bozuldu ben yavuz uzman

oturuyoruz telsiz odasında. sesi kapatıp çıkamıyosunda acil bi anons gelir.

sabaha kadar 4 5 saat bu ibneleri dinledik kafa olmuş lokomatif tren duvara vuracaksın artık cevap

vericez diye.

bizim sayko uzmanda çok sever tabi onuda dışarı çıkarttık. bıraksak 5 saat analarınla yaşamak istediği

hikayeleri anlatıcak çünkü.

e cevap vermeyince karşında ki puşt da sinir olunca balşlıyo küfür etmeye,

''karakol topunu sikecem karakol''

''mehmed ananı sikicem''

''mehmed yavuklunu kaldırıcam senin''

''mehmed yavuklun şu anda başkasının kollarında''

bu son lafı sevgilisinden şüphelenen asker varsa ona işte çok tesir ediyo. böyle dinliyoruz sabaha

kadar sigaraların biri yanıyo biri sönüyo, yavuzu sikicem yani sinir geldi ki yavuzunda durumu aynı.

devrem sikerim ben gidiyorum falan dedi çıktı gitti, yüzbaşıda tık yok üsteğmen zaten alışık amk. ama

bizim tim sinir bastı resmen.

yanlız şu var. eğer bunlar geceleri sizinle telsizden konuşuyosa, bilinki o gece baskın yok ama çok

yakındır.

neyse güneş açmaya başlarken çıktılar frekanstan sikir olup gittiler ama bizde ne sinir kaldı ne

psikoloji o gece dişlerimi sıkmaya başladım işte hala olur şu gün devam eder.

resmen kafamın iki yanından biri eliyle baskı yapıyomuş gibi olmaya başladı o gece.

telsizi sadece tugay komutanımızla konuşmak için kullanıyoruz. aileyi aramak yakını aramak kesinlikle

yasak ve mütiş tehlikeli.

nasıl yapıldığını bilmiyorum ama numara tespiti yapabiliyor bunlar. ve aileyi rahatsız edebiliyo

''çocuğun şehit oldu'' çocuğunu askerden al çok sıkıntıda diyip diyip kapatıyomuş teli.

düşünsenize çocuğu o dönem ohal de olan annenin babanın durumunu. kafayı yer.

inanılmaz psikolojik oynuyolar resmen.

e ben telsizden mektubu sorsam bunlar başka gece asteğmen mektubun bende gel al. asteğmen

mektubun ne mektubu falan başlayacaklar iyice göte gelecez.

1 hafta olmuş kimseyi ne arayabiliyorum ne haber alabiliyorum.

baya kaldık beyler, karakolda ki 14.gecemizde inanılmaz olaylara gebe olmaya başladı.

biz hergece basılacaz diye bekliyoruz, her gece frekansımıza giriyolar.

o gece girmediler frekansımıza genelde saat 1 2 gibi girerler sabaha kadar konuşur giderlerdi.

o gece saat 2 buçuk oldui komutanımız dedi evladım mevzileri gez bütün istirahattaki askerleri kaldır,

herkes uyanık olsun mevizlerdeki yerlerinizi alın bu gece bunlar bişey yapacaklar.

abi böyle bir duygu patlaması hayatımda yaşamadım. elim ayağım birbirine girdi. lan silahımı aldım

şarjörü unuttum şarjörü taktım yedek şarjçörü unuttum.

diyorum ya sakin olmak çok önemli bundan işte. 2 kere çıktım girdim.

tam teçhizat geçtik mevzilere hazırlıklıyız. onlarda biliyor hazırlıklı oldüğumuzu zaten jandarma

komando var içeride amk niye gelecek başka.

doğru kodlarla tugaya anons çekildi, ''şekerimiz bitti şeker gerekiyor'' bu ne demek gelebilirler destek

hazır olsun.

öyle ya da böyle sakinleştirdik kendimizi,

tüm nöbetçi kulelerine, siyah bant çekmiştik içi gözükmesin diye. gözükürdü ama çok az. içeriye

askılık falan koyduk üzerine üniforma falan geçirdik miğfer falan işte.

sebebi hani bunlar ilk sortiyi nöbetçi klübelerine attığı ilk roketi mevzie ve oraya attığı için, ilk anda

şehit vermeyelim diye.

arkadaşlar saat 3 buçuğa doğru, telsiz frekansları bir karıştı bir karıştı ama. her yerden acil anonslar

geliyo hakkari bölgesinden ve şırnak bölgesinden.

aynı anda 7 karakol 4 5 tane mezra bastı bunlar. telsiz yanıcak her yeri basmış köpekler. her yere acil

destek isteniyo her yere helikopter istenmeye başladı. 1995 mart ayı başı.

yaklaşık 3 aydır bölgeyim böyle manyak bir gece geçirmemişim. kalbim çıkıcak resmen. her yeri baskın

yemiş, hakkari şırnak yıkılıyo resmen,

her yerde irili ufaklı çatışmalar. anlatamam sizlere. telsizden devamlı baskın yedik çatışıyoruz her

mevzide çatışıyoruz anonsları geçiyo.

içimden geçiyo allahım ben bu gece şehit olucam galiba. yağmur geliyo aklıma mektup geliyo acaba

ne dedi annem babam geliyo. diyorum basıcaklar birazdan şehit olucaz.

yıkılıyo telsiz ama. yüzbaşı da mevziye gelmiz, tek tek mevzileri geziyo olum hazır olun dikkat edin.

o kadar uzun bir gece yaşamadım hayatım da bitmedi gece. sabah olsa rahatlıcaz amk.

saatime bakıyorum 3 buçuk dikkat kesiliyorum 2 saat ama bi daha bakıyorum saat 3 40 on dakika

geçmiş.

beyler o gece bizi basmadılar. ama baskın yemiş kadar olduk. 4 gün boyunca sürdü çatışmalar yer yer.

ve ne yazık ki hakkari ve şırnakta 4 günde toplam 67 şehit verdik. daha fazlası da pkk verdi ama hiç bir

önem arz etmiyo tabii ki.

bir de köy basmışlar hakkaride 12 vatandaşımızı şehit etmişler. oda köye girecekler erzak için korucu

köyü çıkıyo karşılık verince roketlerle saldırmışlar köye.

bir tane uh1 helikopterini düşürmüşler aynı zamanda pilotlarımızda şehit olmuşlar. kim bilmiyorum

ama gece uçan pek pilot olmaz bahsettiğim bir pilot vardı onu hiç görmedim o olabilir.

ama o gece ve 4 gece hayatımdan asla çıkmayacak nefes almadan mevzide bekledik resmen. sabah

oluyo biraz rahat ediyoruz akşam oluyo gene.

mart ayının 6. mı 7. mi ne o günlerde acil olarak tüm jandarma komandoları tugaya çekilme emri

geldi. ki sebebi 19 martta çelik-1 harekatı yapılacak bu kalkışmadan ötürü, ondan çağırmışlar.

21 martta kamuoyuna duyuruldu şimdi haberlere baktığımda anlıyorum ama 19 martta başladı yani

kamuoyu öğrendiğinde biz 3 gündür k.ıraktaymışız.

tugaya dönme haberi gelince tabi büyük bir mutluluk yaşadım hem bir rahatlık geldi hemde mektup

var ya ondan.

bundan sonra beyler çelik harekatı var işte asıl olaylar. hazırlık esnasında pamukoğlu paşanın bölgede

ki son zamanları. bizle alakası yok ancak harekat onun planlamasına dayalı yapıldı. 35 bine yakın

komando jöh polis harekat bordo bereliler sınır jandarma timleri(garipler) topçular ne kadar vurucu

usnurumuz varsa ve 10 bine yakın korucu k.ırak için hazırlanmaya başladık. belki aranızda duyan

vardır hazılık esnasında tugaylarda devamlı mehter marşıları çalınmıştır. onuda başka zaman

anlatalım başlarsam yarım kalacak çünkü.

Muhabbet bu akşamlı hikaye kısmı bitsin beyler bazı arkadaşlar da yatsınlar milleti okuldan etmeyelim bi kahve

yapalım muhabbet ederiz sonra.

@2029 abicim bundan sonrası çelik o yarım kalmasın ona baya zaman ayırmak lazım. millet okula

gidecek yatan yatsın yarın devam ederiz.

uyumıyacam beyler. şimdilik bitirelim hikayeyi yoruldum. kahve yapayım biraz şarkı türkü dinleyelim

sonra muhabbet edelim.

gerçekten affınızı istiyorum hikaye için yoruldum devam edicem yarın söz veriyorum. sırf sabaha

kadar kalabilmek için akşam 5 6 kadar çıkmadım yatakran. uyumadan işe gidicem bende.

@2035 hangi resmi kardeşim?

@2040 güçlükonak ama kaldırılmıştır olacağını zannetmiyorum abicim. o zamanda kaldırılacağı

konuşuluyordu. sonradan bir çoğu kaldırıldı zaten. ya da şimdi farklı bir isimi vardır.

edit: ayrıca karakollar google mapte gözüküyo mu lan yuh amk. yasak diilmi askeri noktaların

gözükmesi?

@2042 k.ırak zaho bölgesinde ama ben yoktum o esnada pusu yemişler. onun baya kötü olayları oldu

daha sonrası anlatıcam onuda elbette.

@2043 kardeşim valla anlattım diye hatırlıyorum ama bi daha söyliyim. şöle bi hikayeleri vardı bunlar

pusuya düştüler, pusu da değil aslında keşif koluyla karşılaştırlar bir tim, 3 saat etrafları çevrili kaldı

hemde 4 kez çember içine aldılar hepsini yararak çıkmışlardı. hiç şehit vermeden. pkk nın 4 çember

yapmasına rağmen zarar verememesini düşünürken ne kadar kalabalık olduklarını ve ne kadarı etkisiz

hale geldiğini düşün.

ama pusu yeselerdi şehit verebilirlerdi çok düşük bir ihtimal çünkü pusudan sağ salim çıkmak tüm

timce. allah korumuş işte.

@2948 başçavuşluğa kadar yükselirsin sanırım kardeşim astsubay olursun yani.

polis özel harekatta jöhler gibi özel birlikler, çok iyi eğitilmiş adamlar. çok zor çatışmalardan

çıkmışlardır sağlamlardır yani.

@2056 abicim teskeremin bitmesine yakın yağmuru kaybettim döndüğümde askerlikle ilgili pgiboza

girmeme gerek kalmadı yağmurun olayı yetti. sadece ilk başlarda helikopter sesi duyunca

dayanamıyodun yani sinerdim evde bir kenara.

o dönemde sadece dışlerimi sıkarım arada o kadar.

@2058 rize li bir askerimiz vardı kulak kesme olayı yoktu, ama parmağını kesip tuzlayarak

arkaürmüştü. her teröristin kulağını kesmeyiz canım onunlamı uğraşıcaz bide zaten çoğunlukla

kesilecek kulak bulamazdınız tak çuvalı gibi dağılırlardı kulak falan kalmazdı bazen.

ama öyle bişey yok keser her asker. bir tane rastladım sadece.

@2060 trabzonda bol bol basılıyor oraya gidip deneyebilirsin;

http://www.youtube.com/watch?v=V05XOyrSN1U

@2066 şimdi şöle abicim, ben askerliğimi bitirmeye yakın kaybettim yağmuru yani, bu olay askerde

yaşadığım olaylardan daha büyük bir darbe vurdu ve çivi çiviyi söker hesabına sadece somut anlamda

izler bıraktı başlarda helikopter sesine verdiğim tepki ve dişleri sıkma.

askerliğimi anlatma olayına gelirsek, geçenlerde gördük arkadaşın anlattığı hikayeyi. bende yanlız

yaşıyorum, bazen insan konuşmak ister ya o zaman bende anlatayım dedim.

bazen insanlar içinde ki dökecek yer arar. bunlardan bir tanesi kağıda dökmek. çok yapardım aklıma

gelenleri yazmak ama ne gelirse ve tavsiye ederim güzel bir terapi yoludur. psikiyatr bir arkadaşım

söylemişti.

kağıda yazacağıma buraya yazmak istedim hem yazarak rahatlarım hemde konuşurum ikisi bir arada.

sonra bu hikayeyi anlatmak geldi aklıma.

askerlik hikayelerini anlatırken yer yer sinir geliyo dişlerimi sıkıyorum yazdığım süresi boyunca o

yoruyo beni ama kötü etkilemiyo, nedeni ise yağmurun kaybı sadece onunla ilgili yazı yazarken kötü

oluyorum o kadar. çok fazla bişey yazmadım zaten yağmurla ilgili

artık sen buna orta yaş psikozumu iç muhasebebi dersin onu bilemem ama olabilirde tabi o durumu

insanın farkedebileceğini zannetmiyorum ''aha ben şu anda orta yaş psikozuna giriyorum'' demez.

belkide öyledir.

@2067 yarın edicem kardeşim. ulan hikayeyi yazacaz diye uyumadan işe gider olduk galatasaray

maçını kaçıracaktım çocuklar gelmese=)

@2073 veriyorlardı dağ başında bi bok harcayamıyosun zaten o yüzden biriktiriyosun, iş yeri için ofis

tutmuştum kendime. ve mali müşavirlik kursuna gittim, onlar için harcadım.

@2078 kardeşim çok özür dilerim öyle demek istemedim, şunu demek istedim

''biz varız köylü var ve allahtan başka bişey yok''

yanlış yazmışım afedersiniz. hangi etryse söylersiniz düzeltmek isterim.

@2079 kaldırıldı onlar kardeşim yarın bir bakarım bulursam koymaya çalışırım, soyadımın yazdıpı

brove vardı göğüse takılan cırt cırtlı hani.

@2083 valla bilmiyorum ki kardeşim hiç belli olmuyo.

arkadaşlar güçlü konak mevkii, burada karakol gözükmüyor, ancak sanırım o karşıda gözüken tepe

helikopterle indirildiğimiz tepe çünkü aşağıda dere yatakları mevcut. ve tepe farkedebileceğiniz gibi

sivri değil düz araziler mevcut tabi o zaman böyle yol yoktu.

http://www.youtube.com/watch?v=5lIYHrEmgPU

oralar olması lazım, merak edenler bakabilir. tamamen tesadüfi bir şekilde buldum.yukarıda ki bir

arkadaşımız video gönderince bakmak ufak bir araştırdım

@2086 tabi bozuyor, halüsilasyonlar görmeye başlayabilirsin, ama başıma gelmedi hiç. çatışma

esnasında odaklanabiliyorsun çünkü her dakika ona odaklanmışsın. başka bir düşüncede saatler

geçiriyorsan çatışmaya odaklanamama olabiliyor.

beyler, şu anda şirkette çalışmaktayım. gözlerimden uyku akmakta, kdv nin son günü, yığınla iş var.

akşam 8 9 a kadar çalışmak zorunda kalacağım sanırım.

eğer olurda bu akşam sözlüğe girip yazı yazamazsam şimdiden özür dilerim. şimdi den haber vereyim

dedim. uykusuz kaldık kusuruma bakmayın.

ama olurda girme gücüm kalırsa emin olun burada olacağım.

bazı arkadaşlara kendimizi inandıramamışız. olabilir. denildiği gibi burası sanal alemin en özgür

platformlarının başını çeken bir kaç siteden biridir.

ancak ben elimde bulundurduğum o günden kalma ne varsa koyacağım, inanmamakta en az inanmak

isteyenler kadar özgürdür elbette. zaten inanmadığını söyleyen arkadaşlar da okumaya devam

edeceklerini söylüyor o bile bana mutluluk verici.

çıkıpta inanmanız için öne sürdüğünüz tezleri çürütmek amacıyla birşey yapacak değilim.

yanlış anlamayın yani ''değmez demiyorum'' elbette ispatlamak için uğraşırdım fakat bunu yaparsam

hikayeyi tamamen seyrinden sapar ve konu dağılır. o yüzden cevap vermemek doğru diye

düşünüyorum. cevap vermemden dolayı inanmayan arkadaşların kırılmasını istemem. hikaye

bittikten sonra aklınızda kalan soruları elimden geldiğince cevaplarım.

inanmadığını söyleyen arkadaşların üzerine gidenlerde biraz sakin olsunlar, sonuçta en doğal hakkıdır,

ve okuduğum kadarıyla inanmamak için güzel sebepleri vardır ve bulmuşlardır. hikaye sonunda

hepsini cevaplandıracağım ve bunu çok istiyorum.

cevaplanmadık soru bırakmamak en büyük dileğimdir.

zaten benim sorum cevaplanmadı diyen yok diye tahmin ediyorum. bıkmadan usanmadan cevap

vereceğim, bu bir sitem değildir ancak bilin ki asteğmen nasıl olunur ardından askerde kalmak için ne

yapmalıyım sorusunu özel ve başlık altında olmak üzere 30 dan fazla cevap verdim.

o merak edilenlerede cevap vereceğim.

son olarak. olurda bu akşam gelemezssem kusuruma bakmayın şimdiden tekrar özür dilerim

not: finalleri olan projesi olan arkadaşlarıma sözümç ''çalışın lan manyakmısınız reserve yapıp sonra

gelirsiniz manyaklaşmayın''.

ALTINCI BÖLÜM

Muhabbet arkadaşlar öncelikle tekrar tekrar özür diliyorum inanın bana işlerimi bitirip daha eve kendimi yeni

atabildim. araba kullanırken uyuya kalıyordum. dün hiç uyumadan saati 11 buçuk ettim. ilk işim daha

üstümü bile çıkartmadan buraya yazıyorum.

affınıza sığınarak bu gece hikaye yazamayacağım. ölesiye yorgunum. eğer bu gece yazarsam yarın

kesin ölücem. inanılmaz bir yorgunluk var üzerimde.

yarın kesinlikle hikayeye devam edeceğim. bu akşamlık izninizi istiyorum istirahate geçicem. hepinize

iyi geceler. tekrar kusuruma bakmayın.

bu gecelik efsane bolu dağ komando tugayına ithaf edilen şarkıyı paylaşıyorum onunla idare edelim.

herkese iyi geceler.

http://www.youtube.com/watch?v=Jkwh9V37aRw

YEDİNCİ BÖLÜM

Muhabbet arkadaşlar bu akşam anılarımı yazmaya devam edeceğim haber vermek istedim. bakıyorum ki başlığın

altı baya hararetli tartışmalara gebe olmuş, soruları olanlar falan.

anılarımı yazmayı tamamladıktan sonra da epey bir konuşacağız belli oldu.

tüm yazılanları not alıyorum yazmak istediklerime odaklanmak istediğimden konulara dahil

olmuyorum. ama hikaye bittiğinde geniş çaplı bir bilgi vereceğim bilgim dahilinde bölgede ki sorun

gördüğüm kadarıyla halkın örgüte ve askere yaklaşımı orada ki askerin durumu pkk nın eylem

biçimleri falan.

neyse gençler akşam görüşmek üzere.

arkadaşlarlar iyi kötü tüm yazdığınız entryler için teşekkür ederim, ilgi çekmesi beni mutlu etti. biraz

toplanalım yavaştan başlayalım. bugün bir arkadaş attı sakarya marşı çok hoşuma gitti, sizinle

paylaşayım istedim, hem sizde havaya girmiş olursunuz diye düşünüyorum;

http://www.youtube.com/watch?v=89VDwFXVebQ

birde gençler sorularınızı saklayın hikaye ardından konuşalım yazdığım esnada cvp vermem akışı

bozabiliyor o yüzden cevaplamamayı tercih ediyorum.

@2239 gördüm abicim, yavaş yavaş o dönemlere doğru gidiyoruz, askere gidecek ve şimdi orada olan

kardeşlerimi allah sevdiklerine bağışlasın ne diyim.

9 30 da başlıyorum gençler.

Hikaye karakolda geçirilen günlerden sonra tugaya dönmek gerçekten mutluluk verici bir durumdu. özellikle

son 4 gece den sonra, yaşayan bir ölü gibiydik her birimiz.

basılan onlarca yer, çatışmaya girilen onlarca mezranın ardından ne yazık ki 64 kardeşimiz şahadet

şerbetinden içmişti. şimdi bir düşünün gençler bir kere karakol basıldığını 25 26 şehit verdiğimizde

nasıl psikolojilere giriyoruz. o dönem 4 gün boyunca devamlı bu çapta şehit haberleri gelmeye başladı

bölgede.

zaten alınan istihparatlarda 95 bahar ayında pkk nın çok büyük eylemlere girişeceğini almıştık. ama

ne sebeptendir nedendir bilemiyorum tabii, bunun olması için mal gibi bekledik yani.

ve çok acı bir şekilde olanlar olup bitti.

biz o dört geceyi güçlükonakta ki karakolda geçirdik ve başımıza bir şey gelmedi.

şimdi ''allahım sana şükürler olsun'' diyemiyosun yani, tamam bizim başımıza bişey gelmedi ama 64

tane şehit ne demektir. yani bu adamlar gelip 64 askerimizi şehit ediyosa insan soruyo ya kardeşim

tamam komandoyuz aslanız kaplanız yıkarız şöle yaparız böyle yaparız da. e be amına kodumunun 64

şehit ya 64 buraya isimlerini yazsan yorulursun. nefesin yetmez lan. kaç tane anne kaç tane baba kaç

eş çocuk bir düşünsenize kaç kişiye tesir ediyor bu sayı.

soruyorsun kendine götüne kodumun sen ne işe yararsın.

biz bu sayıyı bizi almaya gelen askerden öğrendik. bende ne mektup heyecanı kaldı ne başka bişey.

aslında açık konuşayım o anda da çok merak ediyorum mektup gelmiş mi gelmemiş mi diye. ama

utanıyosun o anda başka bir şey düşünmek istemiyosun. ananı babanı sevdiklerini aramayı istiyosun

ama bunu yapmak büyük ayıp gibi geliyor sana.

ki karakolu bırakıp gelmek te bir yandan insana şu duyguyu bırakıyor. ''ulan şimdi ya basarlarsa

çocukları yanlız bıraktık'' oradan çıkıp gitmek için can atıyorsun ya sonrasın dada düşünüyosun

bıraktın çocukları. kanına dokunuyor.

sanki onlar sen olmadan orada kalamaz. alakası yok tabii ki.

moraller bozuk girdik tugaya. amanın tugay nasıl kalabalık resmen iğne atsan yere düşmez, devamlı

grup grup asker geliyor içeri, zırhlı araçlar, kamyonlar, condorlar, helikopterler falan inanılmaz bir

hareketlilik var.

ne oluyoruz amk lan bütün türk silahlı kuvvetleri burada resmen dedim, kafamı sağa çeviriyorum

mavi bereler ama dolu yani, çakı gibiler amk. tertemiz üniformalar güneşte parlayan g3ler

malzemeler, sola çeviriyorum kafa mı jöhler de gelmiş, hepsi zıpkın gibi.

çocuklara bakıyosun ama tanıdık değil yani jandarma komandolar(mavi bere) aynı tugaydan değiliz

belli, ulan çocuklar da bize dönüp baktılar tabi, bizim halimiz perişan üniformalar tamamen toz toprak

içinde, sakallarımız çıkmış, üniformanın dizler yırtık hafiften,

yüzümüz çamur içinde, harabe halindeyiz, utandım halimden yani, e ama napıcaksın amk 4 gündür

mevzide gözümüzü kırpmadan bekliyoruz.

hiç unutmuyorum mavi berelerden biri kalktı ayağa 1 80 küsür var boğa gibi, tak çaktı selamı. vay amk

dedim devreme bahadır aga bunlar acemi yeni geldiler heralde.

ulan ne acemesi çocuk biliyo operasyondan gelmişiz anladı heralde ufaktan utandığımızı ondan

çakmış selamı.

acemi diyoruz bide adamlar boludan gelmiş bolu dağ komando tugayı gelmiş lan. kalkmış buralara

çakırsöğüte gelmiş adamlar. tabi biz bunu öğrenince büyük bir heyecan yaşadık ki belli dağdaki

şerefsizlere çok büyük bir tokat atıcaz.

bolu dağ komando tugayı şerefine paylaşayım;

http://www.youtube.com/watch?v=Jkwh9V37aRw

girdik tugaya hemen ben postaya koştum, dedim söle lan onbaşı bana mektup var mı? çocuk beni o

halde görünce bi irkildi tabi, sakallı adam akşam görse kafama sıkıcak terörist diye amk.

bakayım komutanım bu aralar gelmiyo posta, dedim sus aramaya devam et.

baktı ''komutanım yok''

lan nası yok bak iyice karıştır olması lazım gelmesi lazım.

yok komutanım,

lan olum gibtirtme ebeni araziden yeni gelmişim doluyum kalbini kırarım bak iyice gelmiştir.

yok komutanım gelmedi.

hay anasını gibiyim nası gelmez,

belki yoldadır komutanım falan dedi bu

dedim nerden öğrenicez öğreniriz komutanım falan dedi,

bu aradı bir yerleri falan, dedi komutanım gelmiş 3 gün önce malatyada. ama orada tutuyorlar

göndermemişler.

niye göndermiyolar amk dedim ya, sikerim belalarını ne ayak lan göndermiyolar falan dedim biraz

sesimi yükseltmişim sanırım, üsteğmenin sesiyle irkildim tabii,

ne bağırıyosun lan dedi,

döndüm tak hemen hazırolda, komutanım mektubu göndermiyolar dedim, bi yandan bunu kesiyorum

yeni gelmiş, ilk defa görüyorum çünkü,

sokarım mektubuna yok mektup falan ikinci bir emre kadar ne mektup var ne telefon git önce sakalını

saçını kestir ahırmı lan burası sığır dedi.

dalasım geldi ama ne yapıcaksın tabii.

sonra tanıştık on numara adam üsteğmen ibrahim doğuştan komando, buraya kaydırmışlar birliğini.

neyse ben tuvaletin yolunu tuttum kaptım jileti falan, bahadır orada yavuz orada traştalar.

söylene söylene daldım içeri tabii, sikerim böle işi niye göndermiyolar amk, valla alıcam g3 tarıcam

heryeri falan diye daldım.

bunlarında binlikleri üzerinde tabii, vay aslanım benim tararsın taşşaklı kardeşim benim yürü kim

tutar seni, tek başına göndericeksin bunu cudiye bu hırsla terörüde bitirirsin falan geyikte

pezevengler.

ben tabi deli dana gibiyim, traş oluyorum, yüzüm toprak olmuş tabi sakallar falan sert, jileti bir

çekiyorum çart bir yer kanıyo bi daha çekiyorum cart öbür yanaktan alıyorum, tam ziya amk vardı ya

traş sahnesi o hesap.

lan yüzüm kan içinde oldu, yavuz aldı elimden dedi gerizekalı revire kaldırtacaksın kendini dur dedi

aldı elimden jileti traş etti beni. beyler askerde arkadaşlıklar çok başkadır olum onlar hem arkadaşın

hem anan hem baban herşeyisiniz birbirinizin.

yavuz dedi işte, neyin var kardeşim ne oldu mektup mu gelmemiş merak etme gelir öle kolay gelmiyo

biliyosun telefon açarsın lan ne olucak diyo beni teselli ediyo bi yandan.

diyorum işte mektubum gelmiş malatyada tutuyolar göndermemişler, çoktan gelicekti falan diye

bebek gibi söyleniyorum bi yandan traş oluyorum sayesinde.

sonra dedi işte merak etme ararız şimdi çok yorgunuz sıkma canını sıkıntı çıkartma başımıza falan

konuşuyo öyle aklım mektupta ama.

dedim lan sikerim banane amk kaç gündür onu bekliyorum ben dememe kalmadan aga bahadır bir

bağırmış anlatamam,

''ulan amcık sikerim senin aşkını 64 şehit verdik sokarım aşkına senin efendi gibi dur arka oğlanı bak

etrafına nerenin tuvaletindeyiz gibik''

anaaaa bir utandum beyler yer yarılsa içine girsem falan denir ya o ne kelime vurun yani beni.

o dakikadan sonra çıt çıkarmadım efendi gibi traşımı oldum amk.

paşa paşa oldum traşımı bunlarda bitirdi, sonra garip bişey oldu amk. suyu açtım yüzümü yıkıcam lan

devamlı buz gibi akan musluk sola çevirince ısınıyo.

anaaaa sıcak su lan. bizde ne sinir kaldı ne bişey, direk koştuk kaptık çamaşırları üniformaları aldık

attık kendimizi duşa, aga ne operasyon stresi kaldı, ne o 4 günlük karakol bekleyişi falan neyiz

biliyomusun şampuan reklamları vardı o dönem şelale aldınta saçları yıkayan yavşaklar aha onlara

döndük, şampunanı bi veriyorum sıcak su altına köpürt allah köpürt, köpürt allah köpürt sabahlar

olmasın,

üzerimden ki kir bir çıktı 7 kilo daha az çekicem kantarda o derece. vücudum küçüldü resmen.

bir çıktım kabinden pamuk gibiyim lan uçuyorum yani ayaklarım yerden kesilicek.

ulan buraya geleli 3 aya yakın olmuş ilk defa sıcak suda duş almışız.

ne mutluluk yarabbim böyle bir his yok yani, her duşun altına girdiğimde o an gelir aklıma.

süper bir histi, biri gelse dese ''asteğmenim basıldık'' amaan be abiciiiim bişey olmaz, dese

''asteğmenim havan yiyoruz'' olsun be abiciiiim gibtir eeet sende gel yanıma, dese ''komutanım

gelmişinizi geçmişinizi gibiyim sizin emi'' senden kıymetlimi tosunum al arkaür''

fena yani sinir kalmadı diyorum ya anlayın işte=)

neyse babalar bir çıktım duştan saçlarda hafiften uzamış kuruttum saçları fönlenmiş finolar gibiyim,

bide kokulu şampuanım var askerin arasına bir dalsam kokudan akılları kayıp gibecekler beni ayak

üstü.

ardından ben hemen telefona koştum tabii bi aileyi arayalım haber verelim amk ortalık yıkılıyo

kalpten gitmemişlerse iyidir, 1 haftayı geçmiş görüşmeyeli.

gittim telefona bizim keko orada. dedim asker çekil anamı babamı sevdiceğimi arayacam.

bu demez mi olmaz komutanım

yavrum pak duştan çıkmışım sakinim zorlama şansını ne demek olmaz lan komutanınım ben senin,

yüzbaşı bişey demez ben açıklarım ona.

olmaz komutanım yasak

lan mnı gibtiğimin muallaksi niye yasak lan

yasak komutanım hiç bir asker ailesini yakınını arayamıyor yasak ısrar etmeyin komutanım noolur.

haydaaa ulan mektup bekleriz yasak, telefon açmak isteriz yasak, nası haberleşicem lan ailemle, hadi

yağmuruda arıcam yani.

bütün bağlantılarım kesilmiş kaç gündür bu anı bekliyorum sinirden kuduracam.

gözü kararttım yüzbaşıyla konuşacam böyle olmayacak bu yani.

neyse beyler gidiyorum yüzbaşının odaya doğru ama dolmuşum kapıyı vurup girecem ilk onu

hesapladım.

sonra biraz daha yaklaştım vurmayayım kapıyı çalayım ama sinirliyim ağzıma ne gelirse söylicem kaç

gündür arazideyim sevdiklerimide aramıcaksam ne zaman arıcam amk lan arıcam işte dicem

biraz daha yaklaşınca komutanım arayabilirmiyime döndü,

kapının önüne geldiğimde ise komutanım bişey arz etmek istiyoruma kadar indim. yüz başı amk

durduk yere yakmayalım askerliği dimi.

neyse çaldım kapıyı ses yok. bi daha çaldım gene ses yok. lan zaten koridor ana baba günü bir sürü

tanımadığım göz aşınalığım olmayan asker dolanıyo mavi bere bolu dağ jöhler falan.

bir daha çaldım girdim içeri jilet gibiyim ama temizlenmişim.

bi baktım adam uyuyo oda bizle tabi yeni gelmiş istirahatte.

hay amk dedim gittim bizim odaya.

girdim odaya devrem içeride sinirli geçmiş masada kafayı yaslamış duvara gözler kapalı. çok pis

bağırmıştı çekindim açıkcası bişey demeye önce.

bahadır bi baktı bana hafiften gene kapadı gözleri.

dedim abi çok özür dilerim kusuruma bakma.

dedi işte olum çok abartıyosun nerede olduğumuza bir bak ayıp değilmi bağırıp çağırıyosun, asker

seni duyuyo çocukların anası babası sevdiği yok mu? ayıp olum öle yapma bi daha tut kendini artık şu

kız konusunda.

dedim haklısın bahadır tamam affet işte kusuruma bakma.

dünya senin etrafında dönmüyo bizimde var sevdiğimiz bende sesini duyamadım kimsenin kaç

gündür.

tamam kardşim dedim ya affet söyle ne yapıyım senin için.

bişey isticem senden dedi.

dedim söle bileğimi kesiyim.

bi paketini alırım dedi.

vay amk arkadaş dedim ya bi insan bu kadar da fırsattçı olur dedim al dedim al ye iç iç sömür sığır

dedim verdim bi camelimi.

çok açıkmıştık ikimizde. zaten kaç gündür ton balığı yiye yiye balık olmuştur. kokulu mermcimek

yemeğini bile özledik yani soğan versinler mercimek yüzüme gözüme bulaştıra bulaştıra yiyecem yani

o derece özlem duymuşum anasını satayım.

gittik yemekhaneye amk tugay o kadar dolu ki anlatamam size. içerisi subay kaynıyo. tam aldık

karavanayı dediler bekleyin tuğgeneral gelecek birlikte yiyeceğiz.

vay amk tugay komutanı gelecek. genelde ana karargahta ya malatya da ya da erzincanda olurlardı.

dedim aga ne oluyoruz ya. bolu geldi jöhler geldi general geliyo ölicekmiyiz lan acaba diye

söyleniyorum.

sonra yemeği bir gördük one.

bugur pilavı, etli türlü, hoşaf, peynir tatlısı falan allahım dedim heralde biz karakoldayız hala basıldık

öldük hayal görüyorum birazdan yağmur gelicek general diye yemeğe bak anasını satayım.

ama kıllandım yani dedim bunun sonu hiç hayrı alamet değil.

neyse başlayamadık tabii ki paşa gelecek. ismi neydi murat mustafa mı öyle bişey, sonra polatlı topçu

birliğinin komutanı olmuştu öyle duymuştum.

bekliyoruz yavaştan küfürler başladı amk nerede bu gibicem artık.

neyse bir geldi bu peşinde bordo bereliler daldı yemekhaneye, irikıyım adamlar. biz hazırkıta resmen

çıt yok kimsede.

merhaba asker. sağol! nasısınız? sağol!

buyrun komutanım dedi, başladık yemek duasına,

tanrımıa hamdolsun milletimiz varolsun falan fişman prosedür bitti, bir yumuldum aga yemeğe, bir

kaşık atıyorum hepsinden aynı anda 4 ekmek sığdırıyorum ağzıma. türlü pilav çorba hoşaf peynir

tatlısını aynı anda yediğimi farkettim bir ara yani. öyle yumulmuşuz anasını satayım.

yemeğimizi bitirdik arkaümü kaldıracak halim kalmamış resmen kıpırdayamıyorum bilincimi

kaybetmiş vaziyetteyim yani, o derece zorladım kendimi paşa gelse nasısın evladım dese;

ağzımda kürdanla iyidir be ne olsun işte falan takılıcam yani öyle gevşedim.

velasıl dağıldık odalara, jöh komutanı üsteğmen geldi ardından, çaylar söylendi, radyo açıldı falan

muhabbet ediyoruz.

sonra sabah bana bağıran üsteğmen ibrahim geldi falan, bir tedirgin oldum ama çok kafa adam.

dedim komutanım hayırdır geldiniz buraya kadar. dedi bilmiyorum valla sebebini arkaünüz tutuşunca

çağırıyosunuz geliyoruz bizde ondan geldik falan dedi,

gülüşüyoruz jöh üsteğmen dedi bu iş hiç hayra alamet değil, yarın da kayseri indirme burada

olacakmış, polis özel harekatta tankçı birliğine alındı, satlar bile gelicekmiş falan dedi.

vay amk dedim nooluyo kerkükemi gidecez yani ne bu toplanma olayı.

üsteğmen ibrahim dedi hemen k.ırak a girecez o zaman dedi.

vay anasını sınır ötesi bir heyecanlandım varya anlatamam sizlere böyle mutluluk heyecan falan bir

arada.

belli oldu zaten sıcak suyun böyle güzel yemeğin paşananın gelmesinin sebepleri.

üsteğmen ibrahim dedi, lan olum sabahleyin ne bağırıyodun lan çocuğa dedi;

bahadır baktı şöle bi bana pis pis hemen sigara uzattım ona=)

dedim komutanım böyle böyle mektup bekliyodum gelmeyince aramak istedim,

hemen atladı jöh üsteğmen hakkaten nooldu o iş dedi, dedim komutanım 1 haftadır arazideyiz

bilmiyorum ki ne olduğunu gelmiş malatyada tutuyolar nedense, aramak istedim 1 hafta oldu merak

etmişlerdir diye, yasakmış.

ibrahim üsteğmen yasak dedi arama sorma yok operasyon olucak muhtemelen sınır ötesi, öncesinde

bunlar olur hep.

e dedim komutanım ne zaman arayabilicem, dedi valla bittiğinde ararsın. kaç gün sürer dedim, 10 11

gün sürer dedi. dedim yapmayın çokmuş ya dedim.

not:çelik-1 harekatı 45 gün sürmüştür.

konuşmaya devam ediyoruz, komutanım sizin var mı arkadaşınız dedim ibrahime, evliyim oğlum kızım

var benim dedi, ankarada ailem falan diye anlattı, 5 yaşında kızı varmış ismi pınar hiç unutmuyorum.

adamın gözleri parlıyo kızından bahsettikçe öyle komandoluk sertliği falan kalmıyo. dinliyoruz bizde

bende hayallere dalıyorum diyorum benimde bi kızım olsun yağmura benzesin çok yaramaz olsun

koltuk tepelerinde dolansın oralardan toplayalım dolaplara tırmansın öle bi kız olsun yani komando

kızına yakışır.

dedim komutanım daha gelecek olan var mı, dedi yarısı bu daha gelecek dedi. içimden dedim heralde

üstüste yatarız burada amk.

dışarı sahra çadırları falan kurulmuş yani, bir o kadarıda hakkariye gelmişler.

neyse beyler o gece istirahatimizi yaptık, yalandan uyuduk biraz.

karakolda ki olayları atamamışız üzerimizden bi kulağımız hep dışarıyı kesiyo ses gelecek mi diye.

gün doğumuyla uyandık, asker dedi komutanım kahvaltı var.

olum dedim bak yüreğime inecek artık bu ihtimam hizmet, söyleyin artık ırakı komple işgal mi edicez

böyle yapmayın dayanacak gücüm kalmadı artık=)

baba bir kahvaltı, sıcak çay, yemin ederim artık masaj salonu nerde diye sorucam yani odama servis

isticem o derece.

anlıyacağınız gibi askerin moraller bomba. bir kantin daha yapılmış asker orada tv izliyo çay içiyo (kral

tv sadece).

arada bir de kantinden ''ooooooooaaaaaahhhh bravoooooooooo'' falan alkış kıyamet amk.

baktım ne oluyo, askere devamlı şarkı hediye ediliyo.

şarkıyı veriyo altından bu şarkı bilmem nerede ki şu şu askere sevgilisi şundan hediye edilmiştir

yıkılıyo ortalık anasını satayım.

geneldede bir kadın vardı o söylüyo ''ahh memedim memedim sana ben gitme diyemedim şarkısı''

devamlı ama, zaten yeni çıkmış hit parça;

http://www.youtube.com/watch?v=M7wxZ_4KH74

hatırlayanlar vardır.

ulan ben bu kadar paranoyak parça görmedim askere moral vereecğinee gömüyo morali. yemin

ederim o şimdi asker canı neler ister olsa daha iyi lan.

gittim baktım ne oluyo girmedim ama içeri, asker rahatsız olmasın diye, devamlı şarkıyı söylüyolar

falan. arada bizim tugaydaki askerede geliyo falan ayağa kalkıp selam vermeler tebrikleri almalar

morallar süper yani.

bi yirmi dakika daha geçti, kapı çalındı, niğde li vardı timimde komutanım acil gelin tv ye bakın lan

dedim nooluyo,

aga çaktım durumu ama şarkı gelmiş kalbim küt küt ama nasıl, yağmur dedim şarkı gönderdi,

bi baktım beyler altyazı şarkı bitene kadar devam ediyo, alt yazı şu,

şırnak çakırsöğüt komando tugayında görevli asteğmenimize sevgilisi yağmurdan hediyedir,

http://www.youtube.com/watch?v=tFZlcnFSqX4

erkin koray hastası olduğumu biliyo tabii kız=) klipte yok ya arkaya kral koymuş asker resimleri

anlatamam ortamı yıkılıyo kantin,

asker beni bir gördü ''helaaaaaaaaaaaaaallllllll bravooooooooooo astek astek astek astek astek astek

astek'' falan alkış kıyamet.

abi ulan bana bi ağlama geldi ne zamandır haber yok kızdan, inanılmaz güzel bi tesadüf amk böyle

bişey yok. kantin yıkılıyo.

şimdi nası izin veriyolar diyecek bazı arkadaşlar şöle. bilenler bilir bölge riskli bölge olduğu için askere

böyle şeyler izin verilir

kafası rahat etsin diye zaten kelle koltukta amk. mesela eşofmanla gezer top oynar.

zaten büyük operasyon eşiğindeyiz kimse ellemiyo bizi mis gibi=)

baba dedim benim bişey yapmam lazım.

gittik abi uzmana yalvar yakar (uzmanda olsa yalvarıcaz aga bizde istek yapıcaz tüm tugay)=)=)=)=)

abi bulduk bi faks makinası böyle allahı kaymış, yazdık kağıda en az 10 kere çektik krala parça istedik,

yarım saat sonra bu sefer tugay yıkılıyo amk,

alt yazı şu, şırnak çakırsöğüt komando tugayından asteğmenimiz ve askerlerimizden başta yağmur a

ve tüm sevdiklerine geliyor,

dedei tugay yer yerinden amk hep bir ağızdan söylüyo çocuklar, 200 e yakın manda gibi komandolar

düşünün inanılmaz bişey.

o gün hayatımın en güzel günüydü en sonunda komutanlarda geldi amk, biz izliyoruz komutanlar

ritim tutuyo, moraller önemli beyler, yakında bildiğin adamların dibine kadar gidicez yani,

şarkıyı dinleyelim son ses beyler. özellikle sevgililerini bırakıp askere gideceklerine gelsin bu şarkıda.

bir kahve yapıyorum beyler sizde şarkıları dinyelip o anı hissetmeye çalışın birazdan devam ediyoruz.

neyse beyler, inanılmaz bir andı. tugayda yer yerinden oynadı resmen.

şarkının bir kısmın ''aaaaaaaaaaaa aaaaaağğğğağağaaaağğaaaa'' diye bir bölüm varya. onu 200 mavi

berenin aynı anda götünden ateş çıkartırcasına söylediğini düşünün,

yemin ederim dağlar inledi, o ensada pkk bu çocukların sesi duysa,

''yürü yürü yürü yürü topuk topuk topuk amk bunlar belamızı sikecekler geliyolar'' der siktir olup

habeşistana kadar çekilir.

inanılmaz bir mutluluk kapladı içimi resmen, bi kere şu geldi, mektup yazdık evlenme teklif ettik,

cevabı geldi evet,

ayaklarım yerden keslmiş vaziyette, devrem geldi ''helal kardeşim aldın kızı bi sigara yakarız artık''

dedi ben yüzümde salak bir sırıtışla baho nun yüzüne bile bakmadan aldım paketi verdim eline

istediği kadar alsın diye.

komutanlarımızın morali yerine geldi askeri öyle görünce. hayat dolu tugayın içi resmen.

kral tv nin asker için yeri ayrıdır her zaman.

ibrahim üsteğmen geldi, ulan dedi yemin ediyorum şu kadar zamandır askerin içindeyim böyle gün

görmedim helal olsun.

dedim komutanım asıl size helal olsun izin verdiğiniz için.

nası vermeyelim olum izin vermicez 200 komando yıkar başımıza burayı.

yavaş yavaş tesiri geçmeye başladı tabii işin, pencereden bakınca dışarıya cudiyi görünce bitmeye

başlıyo hislerin körelmeye başlıyo tekrar.

o gece de güzel yemekler muhabbetler sohbetler devam etti.

ardından eğitimler başladı. askere, komutanlar devamlı teğmenlere üsteğmenlere asteğmenlere

brifingler vermeye başladı.

nereye gideceğimizi, orada kime ne görev düştüğünü, neden oraya gideceğimizi, şehitlerimizin

kanının yerde kalmayacağını, ailelerimizin bizi merak ettiğini ama bu görev için işin çok sıkı tutulması

gerektiğini, en ufak bir bilginin sızması bütün harekatı tehlikeye atacağını söyledi,

o gece saat 11 civarı emir geldi, bütün tugay tam techizat harekete hazır olsun diye. orada güzel anlar

kısadır uzun sürmez derler ya hakikaten de öyle.

ibrahim üsteğmen geldi, ulan dedi yemin ediyorum şu kadar zamandır askerin içindeyim böyle gün

görmedim helal olsun.

dedim komutanım asıl size helal olsun izin verdiğiniz için.

nası vermeyelim olum izin vermicez 200 komando yıkar başımıza burayı.

yavaş yavaş tesiri geçmeye başladı tabii işin, pencereden bakınca dışarıya cudiyi görünce bitmeye

başlıyo hislerin körelmeye başlıyo tekrar.

o gece de güzel yemekler muhabbetler sohbetler devam etti.

ardından eğitimler başladı. askere, komutanlar devamlı teğmenlere üsteğmenlere asteğmenlere

brifingler vermeye başladı.

nereye gideceğimizi, orada kime ne görev düştüğünü, neden oraya gideceğimizi, şehitlerimizin

kanının yerde kalmayacağını, ailelerimizin bizi merak ettiğini ama bu görev için işin çok sıkı tutulması

gerektiğini, en ufak bir bilginin sızması bütün harekatı tehlikeye atacağını söyledi,

o gece saat 11 civarı emir geldi, bütün tugay tam techizat harekete hazır olsun diye. orada güzel anlar

kısadır uzun sürmez derler ya hakikaten de öyle.

tam techizat beklemeye koyulduk, saat 11 geçmekte, tepede ay yok. tam zamanı orada kileri

basmaya. aklımızda sevdiklerimiz elimizde silahlarımız can atıyoruz orayı panayır alanına çevirmek

için.

komutanımızın tek kelimisi yeter tek kelimesi ''yıkın orayı''. ters çeviricez o dağları.

jandarma komando(biz), jandarma özel harekat, bolu dağ komando, kayseri indirme, polis özel

harekat, tabii ki bordo bereliler, sınır jandarma timleri(garipler) denilene göre satlar (su altı taaruz).

gene gidiyoruz oraya, ama bu sefer öyle böyle değil.

bekledik saat 12, 1, 2, 3, bekliyoruz emir yok. bekledik sabahın ilk ışıklarına kadar. sonra istirahate

çekilmemiz istendi. anlayamadık neden bekletildiğimizi.

meğerse gözler aysız gecelere alışsın dışarıda diye. tabii bu köpeklerde haberi almış bi şekilde

hazırlanmışlar, bizim de ne zaman nerede vuracağımız belli değil. tam teyakkuz beklemedeyiz.

bir sonra ki gece de de aynı mevzu, tam techizat hazır kıta bekle. sınırda bekliyoruz avımıza atlamayı,

topçu birlikleri, hava kuvvetleri, artık beklemekten söylentiler başladı,

''kerkük e girecekmişiz''

''apoyu yakalamaya gidecekmişiz''

''bağdata yürüyeceğiz''

''kudüsü alacağız öyleymiş'' (yok ebenin amı ali sami)

kuduruyoruz artık hadi başladın artık diye.

gene sabah oldu ve yerlerimize çekildik gene hayal kırıklığı.

3.gece aynı mevzu, bekliyoruz başka da bi bok yaptığımız yok.

söylentiler hat safhaya çıktı, ama özellikle ''kerkük e yürüyeceğiz'' söylentisine inanmaya başladık. bu

kadar hazırlık bu kadar beklemekten sonra ona inanıyoruz hafiften.

üsteğmen ibrahim, dedim komutanım kerkük e yürüyeceğiz diyorlar öylemi gerçekten,

''ne bileyim oğlum, ben bu kadar hareketli zaman hatırlamıyorum hakikaten yürüyeceğiz heralde''

vay amk, bir havaya girdik bir havaya girdik anlatamam size, sevinçten sarılacak ibrahim üsteğmene.

türkmen topraklarını alacağız diyoruz içimizden. öyle gaz durumdayız ki, değil bir kaç çapulcu

amerikan askeri gelse siker atarız.

gene bişey olmadı o gece.

19 mart 1995 sabahı beklemeye başladık bu sefer.

gerginlik hat safhada artık, yavaş yavaş inancımız kalmadı, ki bazen harekatların iptal olduklarını

biliyoruz, diyoruz iptal mi oldu acaba.

olursa oturur ağlarım o moddayım.

moralim yüksek, yağmur işi yoluna girmiş evlenicem kızla dönüşte, e bu şerefsizlerden intikamda

alacağız budan iyisi şamda kayısı.

sabah olmaya başladı yavaştan. saat 4 falan. artık havalar yavaştan ısınmış güneş erken doğuyor.

bu seferde tamam iptal dedik, o esnada tugay komutanı giriş yaptı.

sert bir ses ''dikkkaaaaaaaat'' dedim hadi bakalım başlıyoruz.

yerde oturmuş techizatımıza yaslanmış bekliyoruz, paşa bir girdi herbirimiz hazır kıta.

paşa döndü bizlere,

aynı merasım merhaba asker nasısın asker içimden diyorum iyiyiz işte amk sal bizi artık.

paşa geldi belli bişeyler olacak,

''evlatlarım, aslanlarım''

dedi anladım salıyo bizi paşa,

cumhuriyet tarihinin gördüğü en büyük operasyonda size komutanlık etmekten duyduğum gururu ve

mutluluğu kelimelere dökmekte zorlanıyorum. arada başka laflar.

artık beklemeyeceğiz, sıra bizde. o dağlara gidip dar edeceğiz onlara dünyayı,

hepiniz gururlu olun, burada ki her kişi, çelik1 harekatına katılacak ve allahın izniyle o dağları ters

çevirip geri geleceksiniz,

gazanız mübarek oslun evlatlarım,

bir sağol çektik yer yerinden oynadı öyle diyim size,

helikopter seslerinin gelmesiyle heyecanımız daha da arttı,

sonunda yarbay tugayın ortasında bir komando andı çektirdi ellim ayağım boşalıcak heyecandan.

orada yığılıp kalıcaz resmen;

helikopter sesleri daha da netleşmeye başladı, ufukta helikopterler küçük kuş sürüsü gibi gözüktü,

tugayın alanına indiler. bizde sırada, timi alan havalanıyo timi alan havalanıyo, ben ve bahadır aynı

gruptayız 4 timden oluşan bir grubuz, başımızda halil yüzbaşı, üsteğmen ismail ve oğuzda var.

uzmanlarımız falan bekliyoruz helikopteri,

üsteğmen ibrahim geldi yanımıza,

dedi arkadaşlar gazanız mübarek olsun, allah yardıncınız olsun, başka bölgelerde olacağız, operasyon

sonrası sizi ziyarete gelemeyebilirim, az gün olsada size çok ısındır görevden sonra muhakkak

görüşelim ziyaretime beklerim çayımı için dedi, sağolun komutanım dedik sarıldık oda atladı

helikoptere timiyle güneşe doğru yola çıktı üsteğmenim.

arkadan sıra bize geldi, hızlı bir şekilde doluştuk helikotere, saniyesine kalkış yaptı helikopterimiz,

orada da atılacağımız yeri öğrendik,

görevimiz k.ırak ın 20 km kadar içerisine girip, zaho bölgesine bağlı, haftanin bölgesinde ileri

birliklerden kaçan pkk kollarını tespiti ve imhası, aynı zamanda keşif kolu olan pkk kollarını tespiti ve

stratejik noktaların tutulması,

4 5 dakika sonra pilottan anons geldi, beyler arkanıza bakın şu tepelere, artık memleket geride kaldı

ırak topraklarına hoşgeldiniz,

içimizde ki heyecan daha da bir kabardı. tamam bakıyosun toprak aynı yer şekilleri aynı, ama işte

k.ırak ya içine bir korku heyecan hüzün kaplıyo garip bir his.

güneşe doğru gidiyoruz, içimizde duygu patlaması yaşanıyor.

sınırı geçtikten 10 15 dakika sonra atılacağımız bölgeye doğru alçalmaya başladık, 3 helikopter 3 timi

here attığı gibi havalandı, hemen bir güvenlik çemberi kurmak için etraftaki kayalıklara mevziler aldık,

arkadan bir timi daha getirecekler çünkü.

onlarda kazasız belasız 10 dakika içinde bölgeye iniş yaptılar, ve helikopterler ayrıldı bölgeden.

80 mehmetçik yanlız kaldık. etraf çok yabancı gelmeye başladı, hemen halil yüzbaşı gereken dizilişi

alıp 1000 küsür şimdi aklıma gelmiyo rakımlı tepeye hızlı hareket etmemizi istedi, amacımız 20km

kadar içeri girip mevzilenmek, önümüzde yaklaşık 17km falan var.

bölgede olduğumuz anonsunu doğru kodlarla belirterek bilgi verdik.

yüzbaşı bölgeye gitmeden asla durmayacağımızı böyle bir istek veya arzuda olmamamız gerektiğini

belirterek yola koyulduk.

etrafımız dağlarla çevrili, bizde o tas gibi bir yerde dağın eteğinde bulunuyoruz,

elimiz tetikte pür dikkat etrafı dinleyerek en ufak çıt sesine bile kilitlenerek yürüyoruz.

yolumuza devam ederken, en önde ki tim olarak yüzbaşının hareketlerini kesmeye başladım, arada

sırada elini telsize arkaürüp dinliyordu sesi kısıp, o onu yaptığında bende sesini çok az açıp sesini

kısıyordum.

bölgede devamlı telsiz trafiği vardı. harekatın daha ilk saatlerinde herhangi bir temas sağlanmamıştı.

birliklerimiz saatler geçtikçe hedeflerine yaklaşmaya başladı akşama doğru yaklaşık 10 saati geçen bir

yürüyüşten sonra geleceğimiz bölgeye çok yaklaşmıştık. havada hafiften kararmaya başlamıştı.

normal bir intikalden farklı yoktu. yavaş yavaş o heyecanı atlatmaya başladık.

arkamızdan bıraktığımız bölge güvenli bölge olarak kalıyor ve o bölgeye topçu ve havan birliklerimiz

yerleşiyordu.

gitmemiz ve mevzilenmemiz gereken tepe karşıda gözüktüğünde artık ayaklarımızda ki botlar

tabanımıza yapışmış vaziyette ve yürümekten başımıza kıramplar girmeye başlamıştı.

sabah ki heyecan yerini, sakinliğie birakmış ve yavaştan rehavete kapılıyorduk.

bunun üzerinden 10 dk geçmedi ki, yüzbaşımız çocuklar hadi biraz daha hızlı hızlı hareket dedi. o anda

bir terslik olduğunu anladım. yavaş tempo sırtımızda 40 kg ile koşmaya başladık artık taşlar

ayaklarımıza battıkça çoraplarımız ıslanıyordu. belli ayak tabanlarımız kanıyor.

yüzbaşının bu telaşlı hareketinden bişeyler olduğunu hissettim, telsizimi hafif açtım telsiz bangır

bangır bağırmaya başladı resmen. bazı birliklerimiz ilk teması sağlamış çatışmalar bizim batımızda

kalan bölgelerde hakkari taburlarında başlamıştı.

inanılmaz bir heyecan yaşamaya başladım. her an bizimde bir çatışmaya gireceğimizi hissetmeye

başladım. bu hafif koşudan askerimizde hissetti tabii bi taklar olduğunu, yarım saat sonra mevzimiz

olan tepeye geldiğimizde karşı tepede ışıkları açık olan evler gördük köyün ismi bitamad diye

hatırlıyorum.

mevzimize yattık ve büyük sinyal alıcılarıyla sinyaller kesmeye başlayınca, pkk telsizlerinide duymaya

başladık. adamlarda öyle ss tonlarıyla konuşuyorlar ki arkaleri tutuşmuş belli.

kendi telsiz frekanslarımızdan diğer birliklerimiz çarpışmaya başlamış ne yazık ki şehitlerimizinde

olduğunu öğrendik. henüz tam olarak sayısını bilmeyerek etrafımızı pür dikkat izliyoduk hani

türkiyeye doğru sızma yapacak olan kollara pusu atmak için.

beyler 40 küsür gün harekat nası bitireyim harekatı bugün. elimden geldiğince hızlı yazmaya

çalışıyorum bişeyler atlamak istemiyorum. neyse devam.

o gece sadece telsizden gelen sesleri dinleyerek sinirlerimiz gerilerek dinledik.

herhangi bir sızma yapmaya çalışan bir kol yada grup ile karşılaşmadık ki gece zaten çoğu sıcak

temasa girmişti askerimizle.

kürtçe bilen askerimiz sayesinde örgütün bir şok geçirdiğini bu harekatı bekleselerde bu kadar geniş

çaplı özellikle özel harekatçıları beklemediklerini anladı. ilk gün 70 e yakın terör örgütü mensubu

öldürüldü, ne yazık ki bizde 11 yada 12 tane tam hatırlayamıyorum şehit verdik, ama hatırladığım ve

unutmadığım, 19 mart 1995 te yani harekatın ilk gününde ibrahim üsteğmen şehit düştü girdiği

çatışmada.

yavaş yavaş sabah olmaya başladı, çatışmalar geceleğin kadar şiddetli olmasada devam ediyordu.

örgüt bazı bölgelerde darmadağın olduğu belliydi, dağınır vaziyette kaçmaya çalışıyorlardı, kimisi

yönünü kaybedik jöhlerin kucağına oturuyordu.

sabahleyin yüzbaşı hilmi ileride görülen köye 2 tim gitmesini istedi, üsteğmen ismail asteğmen vardı

ibrahim sanırım yeni gelmişti, ve ben 2 timi alarak uzmanlarımızla birlikte köye doğru hareket etmeye

başladık.

köye doğru yaklaşınca hala açık olan ışıklar söndü bir anda. sönmeye kalmadan aga bir havan

yağmuru başladı açık alanda size anlatamam.

o havan toplarından biri ortamıza düşse hiçbirimizin şansı yok. hepimiz şehit olacağız. böyle bir havan

yağmuru görmedim zaten havan atışı hiç yememiştim. üsteğmenimiz sesi duyunca mevzi al mevzi al

yat yere diye haykırdı resmen.

ilk anda sadece ıslık sesi gelir ama nereden geldiği belli değil, ilk anda (bu tabi 1 2 saniye) resmen tak

diye nefesin kesilip yutkunup donma geldi, o esnada uzmanım çekti beni attık kendimizi kenara.

arkamızda kalan 2 tim ile birlikte köye doğru yaylım ateşi açmaya başladılar. köyden havan yiyiyoruz

resmen hemde açık alanda.

daha harekatın 2.gününün sabahı amk daha 40 küsür gün var (haberimiz yok tabii) bir oraya atlıyoruz

bir buraya zıplıyoruz attık kendimizi kayaların oraya.

telsiz çayır çayır yanıyo yüzbaşı bağırıyo olum metre teyit et kaç merte?

300 metre komutanım

tamam geri çekilin oradan.

tepemize devamlı havan düşüyo en pis olanı nereye düşeceğini kestiremiyosun yani.

biz yaklaşık 50 100 metreyi koşarak sinerek çapraz koşarak havanların arasında geriye başka kayalık

mevziye geçtik. yüzbaşı gene sord

olum söyle kaç metre ''200 metre''

geri çekilin dedi,

lan biz geri çekildikçe adam kafamıza isabet ettirmeye çalışıyo ki yukarıdan tim yaylım ateşine devam

ediyo. abi tam geri çekilicez ne olsa beyenirsin,

ibrahim asteğmenin timinde diyarbakırlı onbaşı sezai.

bir önce ki mevzide biz geri çekilirken o donma yaşamış kalmış sinmiş silahı yanında elliriyle kulakları

tıkamış bacakları kendine çekmiş sallanıyo.

haydii. ulan çocuğu orada bıraksak şehit düşecek, e oraya hareketlensek farkedilecek bütün havanlar

oraya düşecek gene şehit allah muhafaza parçalarını toplayacağız.

bı yeri iyi dinlesin arkadaşlarım ateş etme el bombası atma olayı yaşadık dedim ya kan uykusundan

dediler iyi okusunlar sırada ki yazacaklarımı.

abi yüzbaşıya telsizle hemen durumu anlattık, yüzbaşı kimin timindeyse o çocuk o timin sevgi

kodumun komutanı gidip onu oradan alacak.

dedi ibrahim asteğmenin yüzü bembeyaz kesildi bi anda.

ulan nası alacaksın. bağırdık bağırmaya çocuğa ''sezaiiii seaziiiii'' yok amk çocuk duymuyo tepki

veremiyo zaten havan yağıyo amk.

üsteğmenimiz telsizden devamlı ananons geçiyo ''komutanım 150 metrede atış yapılıyo'' giderek

yaklaşıyo derhal geri çekilmemiz lazım çocuğu alacaz diye 39 kişi şehit düşecez yani,

bağırıyoruz ''sezaiii sezaiii'' uzmanımda şöyle bağırmaya başladı ''huur çocuğuuuuuuuu lan şerefsiiiiiz

laaaaaaaağğğn'' 3 4 dakika içinden oradan çıkmazsak bizi vuracak havanlar.

yerden taş alın atın dedim, aldık taşları nası sallıyoruz çocuğa kıpırdayamıyo biri isabet etsin de

kendine gelsin diye, buna attık taşları bu kendine geldi ama ne gelmek, taşlar vücuduna gelince bu

heralde isapet aldım heyecanıyla sağına soluna bize doğru ateş etmeye başladı bilincini yitirdi çocuk.

bizde küçük taşlar atıyoruz o mesafeye ulaşşsın diye mermi sndı heralde.

üsteğmende bağırıyo ''50 metre komutanım isapet alıcaz'' sezai ateş etmeye devam edince hem

yerini belli etti, hem bizde bişey yapamaz hale geldik mermi yemeyelim diye, havanlar seaziye hedef

almaya başladı ve bir havan mermisinin yakınıa düşüp şarapnel parçaları vücuduna gelerek şehit

düştü çocuk oracıkta gözlerimizin önünde. ibrahim asteğmen başladı ağlamaya oda. oda kendini

kaybedecek sandık üzerine atladık adamın ateş mateş edicek diye.

arkasından beyler arkamızda bulunan topçu birlikleri 20 küsür atış yaptı, 302 likler tepemizden

bildiğin vızır vızır geçiyor köye doğru, tahmin ediyorum 12 13 tane atıldı, önümüzde duran köy 10 15

dakikada tuz buz oldu resmen,

302 lik top abi bu, yere vurdumu ters çeviriyo milleti, zaten bir yarım saat hiç bir şey duyamadım, top

her yere vurduğunda zıplıyoruz etraftan topraklar üzerimize geliyor.

dehşet bir görüntü dehşet bir ses.

ortalık yıkılıyo denir ya hakikaten yıkılıyor yani.

babalar topçular öyle bir vurdu ki köyü havan falan kesildi. top atışı bittiğinde midem bulandı

kokudan barut kokusundan olduğum yere kustum.

kendimize gelmemiz yüzbaşı ve arkadaşların yanımıza gelmesi ve bizi, kendimize getirmesiyle sürdü.

böyle bir şok yok. 1 şehit vermiştik ne yazık ki. diyarbakırlı on başı sezai mekanı cennet olsun.

asteğmen ibrahim girdiği şoktan çıkması uzun sürdü.

hemen hücum yeleğini falan teçhizatını çıkarttık, nefes almasını sağladık, kendine biraz geldi yarı

baygın.

telsizden anonsumuzu geçtik, bir şehidimiz var bir yaralımız.

dedim yaralı nerde var bakıyorum falan yok.

yüzbaşımız asteğmen ibrahimin bu dakikadan sonra bir yararı olmayacağını düşünerek çekmeye karar

verdi, biz kendimize biraz gelir gelmez ben özellikle çikolataya sarıldım mide bulantımı geçirsin diye,

arkasından yüzbaşıma iyi olduğumu belirtip harabe olan tepede ki köye gitmemizi istedi,

asteğmen ibrahim kenarda yarı baygın halde yatıyor bir yandan da grupta ki çocuklar şehidimizi

kenara alıp künyesini, ve harekat başında verilen vasii kağıdını çıkartıyordu. botlarını çözüyor silahını

ve mühimmatını kenara ayırıyordu. hislerin duyguların birbirine karıştığı bir an on.

biranlık şok biri şehit olmak üzere iki kişinin kaybına neden oldu. asteğmen ibrahimin askerliği pdrm

de devam etti, bir daha araziye gelemedi ve ailesine geri gönderildi nası bir pgibolojiyle yaşıyor

bilemiyorum.

biz yarı bilinç kaybı ve sağa sola sallana sallana köye doğru hareketledik.

köye doğru yaklaştıkça keskin bir barut kokusu ve o bilindik koku, terörist kokusu keskin bir şekilde

burnumuz yakmaya başkadı. burnumuzu boynumzda ki berelerle kapatığ köye girdik, etrafta

paramparça olmuş ceset parçaları vardı.

aklıma önce köylü olabilecekleri geldi fakat kısa süre sonra keleşleri görünce anladık köyde neler

olduğunu.

etrafı biraz gezdiğimizde aslında bu itlerin dün geceden beri burada olduğu anlaşılıyordu. bizi

görememişlerdi pezevengler.

ışıkları yakmalarının sebebi, normal bir köy izlenimi vermesi ve askerin köye savunmasız girmesi.

ama sabahleyin, bizi karşı mevzi tepesinde görünce özellikle köye haraketlenen bizim timimizi ateşten

önce havana sarılmışlar.

belki önce ateş etselerdi şehit sayımız artabilirdi çünkü arazi çok açıktan gidiyorduk. ve göremedik

hakikaten adamları.

boş bir köy zannettik. oraya gidip soru soracaktık gördünüz mü buralarda grup diye.

önce havana sarıldılar. sonrasında dünya başlarına yıkıldı.

2.günü diyarbakırlı onbaşı sezai de dahil bölgede 6 şehit verdik. 30 a yakın yaralı. onların zaiyatı 100 e

yakınç.

asteğmen ibrahim ne alemde bilemiyorum. umarım iyi durumdadır.

güne çok kötü başlamıştık. ilk sıcak çatışmamızı yarı pusu sayılabilecek şekilde yedik. o gün 1 şehit 1

yaralı verdik,

köyde bulunan 7 pkk lının parçalarını saydık. helikopter yarım saat içerisinde bölgeye ulaştı sadece 1

dakika içerisinde titreme geçiren asteğmen ibrahimi ve şehidimizi helikoptere yollayıp sonsuzluğa

yolcu ettik.

her boşluğa düştüğümde zor anımda olduğu gibi aklıma yağmur ve o şarkı gönderdiğimiz gün geldi,

sezaide onların arasında haykırarak şarkı söylüyordu muhtemelen. asteğmen ibrahim sevgilisini

düşünerek ritim tutuyordu, üsteğmen ibrahim kızını eşini düşünüyordu şimdi.

aklımıza geliyordu ailesi öğrenmiştir üsteğmenimizin, sezainin ailesi şu anda habersiz belkide

yataklarında uyuyordur. bugün çok zor bir gün onlar için. hiç bitmeyecek bir gün, bir iki saat sonra

başlayacak onlar için.

Muhabbet arkadaşlar bugünlük hikayeyi bitirelim yarın devam edeceğiz muhabbet edelim biraz saat 1 oldu

yoruldum.

iyi geceler yatacak arkadaşlara.

@2436 hepimiz mavi bere kardeşim.

@2439 o gün icerisinde iletilir abicim, en fazla 3 4 saatte.

@2240 kardeşim bizi intikale bırakan kamyonda güvenlik konvoyu var zırhlı araçlarla gidiliyor bizi

bırakıyorlar zırhlı araç ve askerlerle geri dönüyorlar yani sadece kamyon değil en az intikali yapacak

tim kadar asker de geliyor.

@2441 belki başka bir isimle koymuşlardır. iki isim olabilir. tam bilemiyorum kardeşim.

@2447 haklısın kardeşim işlerin yoğunluğu falan elimden geleni yapıyorum kusuruma bakmayın.

@2449 kardeşim iş günleri zorlanıyorum ama hafta sonları sabahladığımız oluyo kusuruma bakma.

elmden geldiğince çok yazmaya çalışıcam söz.

@2454 şehidimiz almışlardı. bişey dicektimde şimdi anlatmıyım bunu sinirler iyice gerilmesin.

şehidimize yapılanları. esir de verdiği oldu elbette ama bizim dönemimizde hiç duymadım fakat yakın

zamanda vardı haberlerde.

bizim dönemimizde şehitlerimizi alırlardı.

@2458 giremiyoduk tabii ki gene mecliste mgk toplantılar olurdu. öle kafana göre bu kadar büyük bir

birlikle girilmiyodu. ama timler halinde ufal gruplar halide sürekli girilir çıkılırdı. hala da öle. sadece

sizlerin haberi yoktu. şimdide biz duymuyoruz ama muhakkak giriş çıkış yapılıyordur.

@2459 hiç o kadar psikopatıyla karşılaşmadım ben. ama tekme atan olurdu ara sıra.

ayrıca insanın inanası gelmiyor değil mi?

@2462 yok be kardeşim bizim askerimiz değil. bunlar özellikle karakol baskınlarında ön mevzide ki

şehidi yada güvenlik timini pusuya düşürdüğünde yapabilirse şehit ettikleri askerlerimizi alır götürür.

pkk şehidimizi alır götürür onu diyorum.

@2466 estafurullah ne kusura bakması.

@2470 yok kardeşim ben görmedim hiç duymadım da.

@2475 o zaman sor bakalım kaç kişi gitmiş kısa dönem 1995 sene, önüne geleni yedek yapıyorlardı

abicim ondan.

@2496 şimdi bu zamana kadar kimseye cevap vermedim çünkü inanmayan arkadaşlar bile bu (bkz:

sallayarak) denilen yavşak kadar terbiyesizleşeni görmemiştim.

tav olmuş bana

bakın kimse inanmak zorunda değil. çoğu kişi inanmadığı halde sırf hikaye hoşuna gittiği için burada

olduğunun ve hikayenin bitmemesi içinde efendi gibi okuduğunun farkındayım. hatta inanmadığı

yerleri özel msjla, ''ya abi gerçek gelmiyor bana belki doğrudur ama bana şurası garip geldi'' der

bende cevabımı veririm anlaşırız anlaşamayız devam eder gider.

tav olmak ne demek lan gibik. ulan ben belki senin babandan büyüğüm am biti.

şimdi gelelim bu muallaknin dediğine;

üstünüze havan atan denyo ya teşekkür etseydiniz. mesafe tayini bir bilemedin 2 mermiyle yapılır.

üstünüze havan yağdırıp 150 metre 50 metre yarak kürek oluyosa harbi denyo demektir yada sen çok

pis sallıyosun. ilk atış, mesafe tayini için yapılır, ileri geri nereye düştüyse bildirilir ona göre bi daha

atar adam, yine olmadıysa yine dener 3. atışta hala dağa taşa atıyosa onun başındaki adam onu siker

açık ve net söliyim. sallaıyosun hacı. inandırıcı olsun diye de aktar gibi bi uslup kullanıyosun tav oldum

sana.

demiş,

şimdi karşısında profesyonel asker yok. bir iki tane dal yarrağın eline havanı vermişler, bu

gerizekalılarda havanla adam vurmaya çalışıyor bak ne diyorum adam vurmaya çalışıyor gerizekalılar.

ulan havanla adam daha doğrusu hareketli bir unsur vurulur mu?

vurulmaz.

o havanı kullanan yetişmiş bir asker olsa, açık arazide yakalamış unsuru önce havanla vurmaya çalışır

mı? çalışmaz.

gider görerek atış yapabileceği uzun namlulu silahını kullanır.

dolayısıyla bu kişilerin hareketli unsuru havan mermisiyle vurması çok zordur. ilk atışı yapar, hareketli

unsur hemen ikinci atıştan korunmak amacıyla en az 50 metre olmak üzere yer değişikliği yapar ki

mesafe tayini yapmasına izin verilmesin.

zaten genelde askere gidenler bilirler. havan ve toplar hareketli unsurları vurmaktan ziyade,

hareketsiz unsurlar ve binalar gibi cisimleri hedef almakla birlikte, ileride bulunan birimin arkasında ki

lojistik sağlayan yeri veya yolları vurur ki önde ki unsur yanlız kalsın.

veyahut hareketli askeri unsura hedef tayin etmeksizin bak sevgi koduğum bak burayı iyi oku ''hedef

tayin etmeksizin serbest atış yaparak unsurun hareket ve manevra kabiliyetini engellemeye çalışıp

zaman kaybettirme amacı taşıyabilir''

tabi ki hareketli unsur ilk atışta (çok çok az bir ihtimal) vurulabilir. ama asıl amaç görülmeyen bir

yerden hedef tayiniyle ve hareketsiz unsura yıpratıcı atışlar yapmak ve sindirmektir topçu ve havan

bölüklerinin görevi.

şimdi karşımızda ki amerikan ordusu değil neidüğü belirsin 7 8 kişi, ki açık arazide yakaladığı birine

görerek atıştan ziyade görmeden havan atışı yapmasının iki sebebi olabilir,

1) acemilik,

karşısında kendisinden daha yıpratıcı bir vurucu güce sahip birimi görüp panik olma, ve bunun

akabininde getirdiği hemen etkisiz hale getirme isteği.

2) bilinçi zaman kaybettirip manevra kabiliyetini düşürme

eğer bunun için yapmışlarsa bu demektir ki, bu grup tecrübeli bir grup neden dersen, karşısında

bulunan vurucu gücü üstün unsuru yavaşlatmak ilerlemesini durdurmak ve ona zaman kaybettirerek

bölgeye yardım gelmesini veyahut bölgeden uzaklaşmak amacında olmuş olabilirler.

tek hataları uzun namlulu silahlardan önce havanı kullanmaları olmuştur.

ki orada böyle kritik minik hatalar adamın hayatına mal olur sevgi koduğum bunu çok iyi bil.

çünkü;

ilk havan atışından sonra arkamızda ki tepe mevziinden üstlerine başlatılan yaylım ateşi onları karşılık

verememeye ve yanlız kör havan atışına zorlamıştır.

şimdi bunu iyice oku oku ki sevgi kodumun bak bakalım içinde kaç adet askeri jargon var. burada

sadece askeri jargonla konuşulsa kim anlıcak, sen anlıcaksın ben anlıcam ve konuya hakim bir kaç kişi

daha.

ikinci sıkıntına gelelim,

vay efendim bir saat teslim ol çağrısı mı yapılır mış da var efendim roket mi atılırmışta o kadar uzun

süre mağara başında mı beklenirmiş.

ilk olarak roket nasıl atıldı orayı 42 kere oku anlıyacaksın.

ikincisi, bilmiyorum askerliğini yaptın mı veya yaotıysan nerede nasıl yaptın;

orada şehit vermemek için değil 1 saat, arka kadar patika yolda 3 saat hareketsiz kalındığını, 4 km

yolu sinerek atlayarak dura kalka dura kalka 4 saatte alındığından haberin var mı?

senin gibi bir dal yarak olsa, ee sikerim girin ulan sıkıldım kafasında olsa orada ki askerin var haline.

hadi bana inanmıyosun bu komutanada inanmassın, adam kaç saattir teslin ol çağrısı yapıyoruz diyor,

http://www.youtube.com/watch?v=F6bSeTOZ2Jo

özellikle bunu izle megefonla konuşan komutanı arkaünle değil kulaklarınla dinle ne diyor;

''dün saat 16 dan itibaren sizin teslim olmanızı bekliyoruz''

http://www.youtube.com/watch?v=HFz6Ev0PH1k

100 sayfayı geçtik bir çok inanmayan oldu ama kimseye bırak küfür etmeyi ters bir laf dahi etmedim

varsa ettiğim çıksın özür dilicem.

burada pkk lı bile geldi yazı yazdı cevap dahi vermedim.

ama sen kimsin lan arka herif kaç yaşındayım ben biliyomusun aktar. kusura bakmasın diğer

arkadaşlar üslubunu sikerim böle adamın.

al gör. bu inanman için yaptığım bir şey değildir.

sen çıkıp desen ki abi.. gibtir et abiyi, olum böle böle demişsin ama şu şöle oolur bu böle olur o öle

olmaz bende doğru değil inanmıyorum sana desen yemin ediyorum ''tamam kardeşim hikaye bitsin

anlatırım sana der çekilirim itiraz etmem bile.

yemin ediyorum yazmaktan soğuttun beni tav olmuşmuş seni bir sikerim aklın hayalin durur yavşak.

itirazın varsa adam gibi derdini anlat.

arkadaşlar yanlış anlamayın inanmayan varsa çok doğaldır en ufak itirazım yok. inanmazsınız hatta

söylersiniz şurası inandırıcı değil diye. ama böle tav oldum falan ayıp gerek yok.

isteyen her istediğine inanıp inanmamakta serbesttir.

@2511 bak havan mevzuunda ki iddiası gayet yerinde adamın o öle olmaz böyle olur şöle yapılmalıdır

falan mantıklı şeyler söyledi bilgisi dahilinde ki doğruluk payı var. farkettiyseniz uzun bir şekilde

neden tahmin ettiği gibi olmadığını anlattım.

ama yok 1 saat beklenir mi falan yok sikerim seni bilmemne demesi özellikle tav olmuş falan ona uyuz

oldum.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Muhabbet beyler merak etmeyin devam edeceğim tabii ki. saat 9 30 gibi başlıyalım isterseniz bende bir duş

alayım leş gibiyim 9 buçuk gibi devam edelim kaldığımız yerden. hem biraz toplanmış olalım.

Hikaye k.ırak ta ki ikinci günümüze hiç iyi başlamamızdan ve verdiğimiz iki kayıptan dolayı açıkcası

duyduğumuz heyecan ve moral, yerini endişeye ve sinir bozukluğuna bırakmıştı.

karşılaştığımız ufak bir grupta bile bu denli saldırı yememiz askerin komuta kademesinin kararlarına

az da olsa şüpheyle bakmasına olanak sağlamış ve bunu subay ve astsubaylar olarak hissediyorduk.

elimizde bir harita bilmediğimiz bir bölgede intikal noktalarımız arasında dolaşıp, sızma yapıp kaçan

grupları tespit edecek, gerekirse imha edecek ve bu sızmayı engelleyecektik.

bir başka görevimiz ise terör örgütünün bölgede ki gruplarının telsiz frekanslarına karışarak bilgi

alarak ne tip manevra yapacaklarını çözüp, dinleme ve kesilme timlerine bilgi verecektik.

aklımızda sevdiklerimiz ve kaybedilen arkadaşlarımız ile birlikte başımıza acaba ne gelecek? acaba

geri dönebilecek miyiz? sonumuz ne olacak gibi sorular sorup yavaştan paranoyaya bağlamaya

başladık.

e zaten bölgede ki komuta kademesinin ilk görevi şüphelenmek. her boktan şüphelene şüphelene

yavaştan paranoya boyutuna geçmeye başlıyorsunuz.

asteğmenimizi ve şehidimizi naklettikten sonra köyü toparlayıp, intikal hattımız boyunca arama

tarama görevimiz için yola devam ettik.

öğlene doğru yarım saatlik istirahatin ardından bölgede ki en sivri kayalıkları içinde bulunduran, zaho

bölgesinde ki per tepesine tırmanmaya başladık.

geceleri, telsizden anladığımız kadarıyla çok etkin ve şiddetli çatışmalar, sabahları yer yer duruyor

yerini ufak çapta çatışmalara bırakıyordu.

bunun sebebi, çatışmaya girilen her bölgede örgüt unsurları incin halde geri çekiliyor veya imha

ediliyordu.

herakatın daha ikinci gününde, ön hatlarda bulunan terör örgütününe mensup unsurların çözülmesi

beklenenden de çabuk olmuştu.

örgüt daha 10 gün öncesinde yapmış olduğu 4 günlük eyleminde her noktaya saldırmasına rağmen

ordunun bu denli hızlı ve ani manevra yapıp geri saldırı ve bu denli sert saldırı yapmasıni hiç

beklemedikleri belliydi.

harekatın 4.gününden itibaren bölgeye gelecek olan cobra yani ah1-p/s tipi (yanlış bilmiyorsam ısıya

duyarlıydı) helikopterler ile birlikte, bölgede sızma yapmaya kalkışacak olan unsurları nokta tipi değil

bölge tipi hava savunması yaparak 2 set halinde havada, bölgede tespit edilen unsurları araya

sıkıştırarak tecrit etme amaçlıdır. amaç unsuları, sıkıştırıp bizim istediğimiz noktaya çekilmelerini

sağlayarak tamamen etkisiz hale getirmektir.

bu çok profesyonel bir iş gerektirir. genelde özellikle kurmay subayların hazıryabildiği bir küçük

harekat plan tarzı.

şimdi neden cobraların ilk günden itibaren değilde 4.günün ardından geliyor diye sorabilirsiniz. bende

sordum ama cobralar öyle her istenilen anda kalkamıyor. her türlü hava şartı helikopteri etkileyebilir.

ve tabi cobralar o zaman elimizde sadece 5 tane var. onların 4 tanesi de hakkari bölgesine ait.

bilindiği gibi cobraların ordu içinde ki değeri şimdi bile çok fazlayken o zaman toz dahi

kondurulmuyordu.

velasıl biz bölgemizden ayrılarak, bölgeye giren koruculardan bize yardımcı olacak korucu timiyle

kontak kurup birleştik. 7 kişilik korucu timi ile birlikte per tepesinin eteklerine geldiğimizde biz dahil

zaho bölgesinde yaklaşık 400 e yakın komando ile zaho da ki tüm tepelerde mevzi yerlerimize doğru

hareketlenmeye başladık.

bölge yaklaşık 300 km2 lik bir alan.

bizim mevzileneceğimiz per tepe nin zirvesine doğru hareket etmeye başladık. hayatımda o kadar

sivri kayalıklar görmedim. 600 küsür metre yüksekliğinde ki tepeye akşam üstü saat 4 gibi,

tırmanmaya başladık.

600 küsür yükseliğinde ki sivri oyuk kayalık vb. bir çok çetrefilli arazide zirve de ki mevzi noktasına

geldiğimizde saat sabaha karşı 1 buçuk 2 civarlarındaydı.

tepeye geldiğimizde o kadar bitkin haldeydik ki resmen serumlarımızı yemiştik. enerji denilen bir şey

kalmamıştı. her yerimiz çizik içerisinde 90 kişi, toz toprak içerisinde zirveye gelmiş zifiri bir karanlıkta

mevzilerimize geçip frekans kesici ile etraftaki hareketlenmeleri ve manevra halinde ki unsurları

tespit etmeye çalıştık.

bölgenin inanılmaz zor bir arazi olduğunu, neredeyse düz bir alanın olmadığını zirvelerin gök yüzünü

kestiği yerden anladım. böyle bir manzara yok.

300 km2 lik bir alanda tam 400 askeri unsurumuzla konuçlanmıştık.

gece tekrar ileri bölgede askerimiz her noktada çatışmalara girmeye başladı. kamplara yaklaşan

askerimiz çatışmara çok şiddetli giriyor ve karşı mukavemet daha sert olmaya başlıyordu.

terör unsurlarının frekanslarına girdiğimizde telsizlerimiz cayır cayır yanmaya başladı. hiç

anlamadığım dilde bağırışlar çağırışlar vardı telsizde.

bir korucu kardeşimizin yanıma alarak anladığı kadarını bana tercüme etmesini istedim.

tercüme ettiğinde, çatışmaya girmiş terör unsurları sözde karargah bölgesinde ki üslerine genelde

aynı şeyleri söylediğini çözdük;

adamlar genellikle ''çekideğimiz bitti'' ''sigaramız bitti''

bunlar şu anlama geliyor çekirdek=mermi sigara=roket,

bunları duyduğumda sırıtmaya başladım, cephaneleri kendi kamplarında olmalarına rağmen bitme

noktası gelmiş pezevenglerin askerimizde herhangi bir cephane isteği yoktu. demek ki

komandolarımız ve özel harekatçılarımız genelde attığını vurmakta.

çoğunlukla yardım çağrıları;

işte sıkıştık, bölgede çok fazla asker var, çok sert çok sert karşılık yiyoruz, ve en güzeli çok ölü ve

yaralımız var destek istiyoruz.

beter olun orospu çocukları dedi korucu kardeşim, omzunu sıktım güldüm bende.

telsiz dinlemsinde şok olduğum bir an vardı,

bu pezevegnler geri çekilin emri aldığında, çatışmada ki grup liderlerinden biri, çok yaralımız var geri

çekilemiyoruz dedi,

karşılık olarak geri çekilin sıkın kafalarına hemen geri çekilin.

köpeklerin kendi adamlarına bile en ufak merhameti yoktu.

yüzbaşı hilmi, frekans kesiciden bilgi aldı ve hemen yanına çağırdı bizleri,

bir keşif grubunun çember arasından kaçarak sızma yaptığını ve buraya yaklaşık 4 km ötede ki patika

bir yoldan gelip geçeceğini söyledi.

hemen dinleme kesilme timlerine kodlarla çektik mesajı.

onlarda ana karargaha bilgi verecek bize geri döneceklerdi.

yaklaşık 20 dakika içerisinde, patika yola pusu için timlerin gönderilmesi gerektiğini söylendi.

daha per tepeye gelmemiz 2 saat olmamıştı ki toparlandık bölgeye hareket ettik, muhtemelen pusu

bölgemize 3 4 saatlik bir yolumuz vardı.

bize bildirilen ufak bir keşif grubu ki keşif grubları genelde 30 kişiyi geçmezdi, kendi aramızdan 3 tim

ve arkamızda bulunan tepeden 2 timle birlikte bölgeye intikal planımızı hazırladık korucularımızı

alarak intikale başladık. yaklaşık 100 yakın askerle bölgeye hareket etmeye başladık.

pusu alanının yaklaşık 7 8 km2 lik bir alan olduğunu haritadan belirten komutanımız diğer tepeden

gelecek olan üsteğmen oğuz un komutanısında şu noktada katılacağımızı ve bölge ye vardığımızda

hızlı bir planlama ile yerleşeceğimizi kararlaştırdık ki zaten üsteğmen buluşacağımız noktaya kadar

belirlemiş olacaktı yerleşim tarzını.

per tepeye çıkış ayrı bir eziyetken iniş daha ayrı bir eziyet. neredeyse zifiri bir karanlıkta sıfır ışık ki

silahlarımız bile bezle sarılı yansıma olmasın diye, sıfır ışıkla iniş gerçekten tehlikeli olduğu kadar

tedirgin edici, sivri kayalıklar arasından atlaya zıplaya inmeye başladık, mayın korkusu bir yana

kayalıklardan yuvarlanma korkusu da cabası,

per tepenin eteklerine inmeden bağlantısı olan başka bir tepeye geçerek (bu geçiş 1 buçuk saat

sürdü) yürümeye devam ettik. en önde bahadırın timi arkasında ibrahim asteğmenin timi ki uzmanı

oldu o timin komutanı en arkada ben ve timim.

ulaşacağımız noktaya varmamıza yaklaşık iki saat kala, diğer tepeden gelen üsteğmen oğuzun

komutanlığında ki timlerden birinde bulunan askerin mayına bastığını duyduk.

bu tabi özellikle beni çok gerdi. evet mayın tehlikesinin farkındaydık ancak, bu zamana kadar

duymamıştım tabii vardı ama bu zamana kadar görev yaptığım bölgede hiç mayın hadisesi meydana

gelmemişti,

bu olay ve ağır yaralanan bir askerimizden dolayı diğer timlerin ilerlemisini durdurmuş durumda.

bizde olduğumuz yerde durarak bölgeyide emniyete alarak (o karanlıkta ne kadar alabilirsen işte)

komutanımıza gerekli bilgileri vererek ne yapmamızı istediğini sorduk.

açıkası ben olduğumuz yerde kalacağımızı ve diğer timin hareketi ile bizde ilerleyeceğimizi düşündüm,

fakat haklı olarak bunun sızma girişiminde bulunan usnurun pusu atacağımız bölgeden geçip

gideceğini bizim yola devam etmemiz gerektiğini söyledi.

tabi bu durum açıkcası bizi gerdi grubumuzda ki en üst rütbeli subay bizler asteğmenlerdik ben ve

bahadır. gerçi uzmanlarımızın olması içimizi rahatlatıyordu elbette ama, oluşacak çatışmada

timlerimizden oluşan bölüğümüzün emir komutası bize geçmesi açıkcası tedirgin etti bizi.

ilk defa bizden üst rütbesi olmayan bir komutanımız olmadan operasyona gidecektik.

tabi üsteğmen oğuzda gelecekti ama epey geride kalacağı belliydi. çünkü o sırada 2 timin birbirinden

ayrılması çok tehlikeli.

arkadaşlar yazdıklarım geliyor dimi başlık altına. bir sıkıntı yok. internette gidip gelmeler oluyorda?

biz yola çıktık tekrar, tobleron çikolatasını biliyosunuz. onu düşünün beyler onun en tepesinde sivri

yerde göt kadar patikada ki sadece iki ayağınızın sığabileceği bir yer, yani katiyetle iki kişi yan yana

duramaz.

işte öyle bir arazide ip gibi devam ediyoruz. sabah yaşadığımız havanlı sıkıntı yüzünden bizzat içinde

olduğumdan etkilenmiş olabileceğimizi düşünmüş olmalı ki bölüğün komutası bahadıra verildi.

bahadır da bu denli dar arazide doğal olarak ip şeklinde ve arada ki mesafenin 2 m olması kaydıyla

devam etmemizi istedi.

biz 2 saat daha yol aldıktan sonra üsteğmen oğuzun timleri yola çıkabilmişti ki hava aydınlandığından

dolayı, yolda uzun olduğundan dolayı üsteğmen oğuz ve timleri geri çekildi.

biz hava tam açmadan noktaya gidecektik ama oğuz üsteğmen ancak saat 10 11 gibi gelecekti ki o

arazide açık hedef olurlardı.

bunun anonsu bize geldiğinde sadece 3 tim yani 55 60 kişilik bir grupla örgütün sızma yapmaya

çalışan keşif kolunu karşılamaya gidiyorduk.

genede sayı üstünlüğümüz olduğundan 30 kişi gibi bir grup bekliyoruz karşımıza içimiz rahat tek

tedirgin edici ilk defa bu denli bir sorumluluk almışız. yüzbaşımıda bunun farkında olacak ki telsizden

devamlı irtibat halindeyiz. tabi şifreli olarak.

sabaha doğru biz bölgeye vardık. yorgunluk denilen bir şey yok tabii, yani artık aklımıza gelmiyor,

psikopatça yürümemiz doğal günlük hayatımızın bir parçası artık.

yanlız şöle bir sıkıntı var. dağılış ve alacağımız yerleri üsteğmen oğuz yapacak diye aklımıza yazdığımız

için nasıl ve nerede mevzi alacağımızı hiç tartışmadık mal gibi unuttuk resmen.

hemen bahadır ve uzmanlarımızla arazi ve gelebilecek yollara göre 10 ve 12 şer gruplar oluşturarak

dağıldık araziye.

belli hakim tepelere yerleştik, ve beklemeye koyulduk. sessiz bir şekilde anonsumuzu geçtik ve ilk

atışın uzmanlardan gelmesini söyledi yüzbaşı yani bize pek güvenmediği ortadaydı. açıkcası biraz

kanıma dokundu.

neyse beyler. etrafta tek bir bitki dahi yok. bekliyoruz yatmışız kayalıklar arasına, elimiz tetikte nefes

dahi almıyoruz amk.

tamam çatışmalara girmişiz ama bu farklı emir komuta bizde bir nebzede olsa.

bekliyoruz kucağımıza gelsinler diye.

ilk operasyonda tam kucağa oturmuşlardı onun gibi bişey bekliyoruz.

operasyonun 4. gününün sabahı,

kalbimiz küt küt atıyo anasını satayım

hadi diyorum ya hadi nerdesiniz amına koduklarım çıkın da sikelim belanızı.

göstericem yüzbaşıya bize güvenmemesinin ne demek olduğunu,

güvenini sağlıcam yani gazdayım. yarı yatar vaziyette kayalık arasında kesiyorum araziyi.

şarkı paylaşayım beyler;

http://www.youtube.com/watch?v=rBIJCbb4nbY

saat işte 6 yı biraz geçti beyler. hakim tepeciklere yerleşmişiz. güneş biraz biraz çıkmış etrafımız

aydınlık. kayalık olmuşuz kimse gözükmüyo,

biz tabi yerlerini bildiğimiz için dikkat edince çakıyoruz.

s şekline benzer bir şekilde dağılmışız.

yüzbaşımız telsizden anons geçti sürü çok yakınınızdan frekans veriyor beklemede kalın dedi,

5 dakika geçmedi,

bana göre sol yani kuzey batı kısmında ki tepecikte bulunan bahadırın grubuna bunlar bixiyle bir

girişti. anlatamam sizlere dondum resmen dondum her yerden mermi yağmaya başladı amk.

ama nasıl yağıyor anlatamam size kafamızı kaldıramıyoruz bahadırın orası yanıyo cehenneme dönmüş

resmen. 30 kişilik göt kadar keşif grubunun ateş gücü dehşetti. sonra çözdük tabi ne 30 amk en az 150

kişilik bildiğin hpg yani direk savaşçı diye tabir ettikleri grup.

kayalıklara tak tak tak tak vuruyo mermiler bide bixi amk. ateş ettirmiyolar. pusu yapalım derken fena

göte gelmişiz anasını satayım.

bixi nin artık atış yayından mıdır nedir öyle bir ses çıkıyor ki adamı kilitliyor resmen.

tıktıktıktıktıktıktıktıktkıtıktıktıktıktkıtıktıktıktkıtıktıktıktıktıktıkt,

elim ayağım kesildi resmen, ateş edemiyoruz sadece ben ve grubum değil kimse yani ateş edemiy her

yerden ateş almışız en çok da bahadırın mevziye abanıyor ibneler.

telsizin sesiyle kendime geldim,

kur 2 cevap ver kur iki cevap ver duyuyomusun beni kur 2,

aslanım cevap ver kur 2 temas sağladınız mı?

aldım telsizi dedim komutanım,

pusu yedik her yerden ateş alıyoruz her mevziye ateş alıyoruz acil destek cobra acil kıpıdayamıyoruz.

komutandan aynen şöle bir cevap,

lan olum siz pusu atmadınız mı ne pususu,

ben devamlı aynı tekrarlıyorum komutanım acil cobra kıpırdayamıyouz keşif kolu değil en az 100 150

kişilik bir ateş gücüne sahiler sıkıştık kıpırdayamıyoruz,

dedi bahadır asteğmen senmisin

komutanım mevzisi ateş altında acil destek acil. durumu nedir dedi dedim komutanım hiç karşılık

veremiyor bizde ateş altındayız.

oğlum dayanın dayanın irtibat halinde kalın destek gelecek dayanın aslanım.

hiç bir şey yapamıyoruz hayatımda böyle ateş yememişiz daha. hep üstün taraf bizdik ilk defa bu

duruma düştük mevzilendiğimiz kayalıktan mermiler sekiyor yüzümüze kayalıktan kopan taş parçları

geliyor.

ardından arka arkaya roketler kafamızın tepesinde 20 tane falan patladı,

kafamı kaldırıp diğer mevzilere bakamıyorum ses yok diyorum hepsi şehit oldu heralde falan.

derken bizim karayılan babalar bir saydırmaya başladı mg3 ama süvariler geldi denir ya o hissiyata

girdik resmen.

tırrrrrrrrrrrr tırrrrrr trrrrr tırrrr tır tır trrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

abi işte o anda allah tarafından bir his yani nası oluyor bilmiyorum kaldırıyosun kafayı dedim içimden

direniyo asker ya senin burada sinmeye hakkın yok.

beyler aynı anda tüm mevzilerimizle karşılık veriyoruz arazi yıkılıyo resmen bixiye karşılık

karayılanımız keleşe karşılık g3 müz rpg ye karşı bişey veremiyoruz şu anda sadece o var.

karayılan;

hiç bir şey yapamıyoruz hayatımda böyle ateş yememişiz daha. hep üstün taraf bizdik ilk defa bu

duruma düştük mevzilendiğimiz kayalıktan mermiler sekiyor yüzümüze kayalıktan kopan taş parçları

geliyor.

ardından arka arkaya roketler kafamızın tepesinde 20 tane falan patladı,

kafamı kaldırıp diğer mevzilere bakamıyorum ses yok diyorum hepsi şehit oldu heralde falan.

derken bizim karayılan babalar bir saydırmaya başladı mg3 ama süvariler geldi denir ya o hissiyata

girdik resmen.

tırrrrrrrrrrrr tırrrrrr trrrrr tırrrr tır tır trrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

abi işte o anda allah tarafından bir his yani nası oluyor bilmiyorum kaldırıyosun kafayı dedim içimden

direniyo asker ya senin burada sinmeye hakkın yok.

beyler aynı anda tüm mevzilerimizle karşılık veriyoruz arazi yıkılıyo resmen bixiye karşılık

karayılanımız keleşe karşılık g3 müz rpg ye karşı bişey veremiyoruz şu anda sadece o var.

karayılanımız;

http://www.youtube.com/watch?v=7zX6eb_uDBs

kafamı bir kaldırdım karşı tepecikler kaynıyo amk heryerdeler bahadırın mevzi yerlebir olmuş dedim

içimden şehit oldu arkadaşım gitti çocuk, karayılanın geldiği mevziye bakıyorum benim sayko uzman

varya.

roketler gelince karayılancı çocuk şoka girmiş bizimki bırakmış g 3 bir yandan veriyo karayılandan

küsküyü bir yandan bırakıp el bombası falan fırlatıyo,

adamlar bize biz onlara ölüm kusuyoruz resmen,

görerek nişan alarak isteyerek bilerek adam ateş etmeye başladım bana göre biraz daha aşağıda 35

40 metre uzaklıkta birbirimize girmişiz artık, biraz daha yaklaşsam göğüs göğüse kapışıcaz dipciklerle.

ateş ediyorum herife doğru etrafımda mermiler patlıyo ateş ediyorum eğiliyorum kalkıyorum ateş

ediyorum bir yandan bixi karayılana heden alıyo bizim ikinci karayılanda çıktı ortaya yangın yeri

trrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr falan kendimizi kaybetmişiz artık, kafada aman saklanayım aman mevziye gireyim

dikkatli ateş edyim yok. vur amk vurabildiğin kadar kalan sağlar bizimdir.

adam ateş etmeye başladım, mermi sağ dizinden girdi diğer mermi etrafından doz bulutu oluşturdu

ben gövdeye nişan alıyorum sağ dizden girdi, bizden ateş yiyince orda ki grup bize saydırmaya başladı

bu sefer.

beyler o gün karayılan yaklaşım 1000 e yakın atış yaptı en fazla 6. atışta kitlenen karayılan 1000 yakın

atış yaptı hani yeşil cübbeliler mevzuu varya doğru olabilir hakikaten.

neyse atış yaptığımız bölgeden ateş yemeye başladık, el bombalarını attık aşağıya, telsizden devamlı

anons alıyoruz oğlum dayanın dirayetli olun oğlum destek gelecek merak etmeyin, sakin atışlarla

karşılık verin.

ulan ne sakin atışı onlarda bizde kendimizi kaybetmiş vaziyetteyiz ikiye bölünsek hissetmicez.

dedi asteğmenim varmı zaiyatımız varmı?

dedim komutanım bahadır asteğmenin mevzisinden karşı atış yok ilk olarak oraya yapıldı ateş sanırım

şehitlerimiz var. ben diyorum yani bahadırın oradan çıkması imkansız herifler direk tepelerine

tepelerine bixiyle giriştiler.

arkasından yanımda ki askerim komutanım sızma yapıcaklar mevziye doğru dedi ben ya allah diyip

çıkarttım kafayı başladım ateşe,

bilerek isteyerek görerek 4. atışta ayakta gelmeye çalışan ruh hastasını gövdesinden mideye sanırım

bel hizzasına yakın yerden deldim.

yapıştı yere piç. vay elim titriyo lan yazarken mutluluk kapladı bi anda bana bişey oluyo mutlu biraz

duralım beyler.ç bi isgara yakıyım bi dakka.

deldim götü yattım tekrar ananı sikiyim ananı sikiyim diye söyleniyorum amk bizim çocuklar zaten

deliyo ben daha yeni delmişim ilk kızla yatış heyecanı varya he onu 1500 katlar. içim dışıma çıkacak.

hani derler ya ilk adam vurduğunda miden bulanır.

yoook oluuuuuuum ölye bişey laaaan yook=)

dedim aga sana karada ölüm yok basıyorum tetiğe bunlar mermiyi yedikçe attılar kendilerini yere.

sallıoruz el bombasını dursunlar oldukları yerde diye, diğer mevzilerimizde yakıyo ortalığı,

aldım telsizi komutanım sıkıştık acil destek acil,

olum sıkın dişinizi geliyo destek evladım zaiyat var mı durum nedir durum ver.

lan çatışıyımmı durummu veriyim amk işte beyler komutanlık öle bişeymiş çatışma esnasında her şeyi

yapabilecek kabiliyette adamlar oralarda o yüzden askerimizin içi rahat olsun.

ben yapamadım tabii,

zaiyat nedir rapor ver dedikçe ben mevziden saydırıyorum amk. bizim çocuklar birini daha indirmiş

aşağıya bizim mevziye gelmeye çalışan en az 20 ye yakın adam var çakıldılar olduğu yere allahtan

onlara göre biraz daha yukarıda kalıyoruz büyük avantaj bu.

ikisini aynı açın beyler güzel oluyor

http://www.youtube.com/watch?v=7zX6eb_uDBs

http://www.youtube.com/watch?v=rBIJCbb4nbY

telsiz devamlı anons geçiyo oğlum zaiyat var mı durum nedir rapor ver öle bi kabiliyet yok tabi için

içime sığmıyo ateş ediyorum sadece,

bizim karayılancılarda ateşe vermiş etrafı bir taraftandan bixi yiyoruz devamlı,

aga tepemizde bir roket patladı kulaklarım koptu sandım anlatamam, hiç ses duymuyorum boğuk bir

ses sadece g3 ten çıkan gog gog gog diye.

yavaş çekim akıyo film sanki,

bu sefer bixiye doğru atış yapıyoruz ama nafile tabi zaten görüş alanımda değil ama en azından ateş

altında tutalım kafasını kaldıramasın piç de nerde amk oda saydırıyo devamlı.

lan iki adam vurdum biri dizden ölmez o isabetle biri mideye doğru bel hizzasından ama öldü mü

ölmedimi bilmiyorum devrildi sadece.

e böyle bitmez bu amk, mermimiz bitecek adam çıkacak gelip kafamıza sıkacak sonunda.

telsiz hala olum cevap ver zaiyat var mı?

bilmiyorum komutanım bahadır asteğmenin oradan ses yok hala.

olum dayanın geliyo yardım dayanın aslanlarım dayanın.

biz bilmiyoruz tabi per tebenin orada ki tüm asker bize kullak kesilmiş resmen. hepimiz şehit düşecez

diye bekliyolar iki asteğmenle olucak iş değil diye, zaten bahadır şehit diye algılamış bunlar,

bahadırın mevziden çıt yok dumanlar çıkıyo amk oradan.

ateşe devam ediyorum adamlara tek atış tek atı onlarda ara ara biraz kafa kaldırıp atış yapıyo,

ardından üüüüüç tak birinin omzuna soktum mermiyi, dağların aslanı gibi hissediyorum kendimi

sanırsın 500 adam indirmişim amk. ama öle.

beyler bu esnada allahıma şükürler olsun bize bağışlamış resmen bahadırın mevziden ses gelmeyince

ateşi kestiler oraya bize yüklendiler onlarda öldüğünü sandı muhtemelen. işte o esnada bahadırların

mevziden de bir karayılan daha amına koymaya başladı bende bağırıyorum,

vur aslaaanım vuuur vuuuur aslanım vuuur, meğerse ibne bahadır, ilk ateşi yediğinde atmış kendini

arkaya doğru bir korucu kalmış sadece onuda çeke çeke almışlar bekliyolar amk orada 2 saate yakın.

bi boku da yok öküz gibi aslan parçası.

biz bahadırları görünce kendimize geldik ama ne gelmek çöktük resmen tepelerine, telsizden hemen

anons geçtim dedim komutanım bahadır asteğmenin mevziden karşılık geliyo ,

tamam aslanım destek geliyo dayanın siz,

ne zaman gelicek amk 2 buçuk saat olacak neredeyse yiyoruz birbirimizi,

mevzilerde kendimize geldik, hepimiz alıştık, telsizle geçiyoruz zaiyat var mı, bahadırların oradan var

korucu kardeşimiz ağır yaralı ilk ateşi sırtından yemiş, birde uzmanımızın orada bir askerimiz var oda

ağır yaralanmış,

neyse 3.saatte girerken destek geldi ama ne gelmek, kobra geldi beyler,

sesi bir aldık zaten bizde ki gaz oldu 1500, telsize girdi, dedi asteğmenim durumunuz nedir yer tarifi

yap, yaptık yer tafini dağılmış araziye ibneler ve bizim yeride tarif ettim.

pilot oğlum çok yakınsınız bak roket atıcam bölgeye sakin kalın tamammı aslanım panik yapmayın

sakin kalın çevrelerinden dolaşıcam.

o anda telsize girdi ibne ''belinde ki silahı alacam senin komutan seni kurtaramaz kimse'' dedim senin

ananı sikicem ben rahat ol sen.

1 2 dakika sonra kobra başladı ateşe amk ama ne ateş, dağı deliyo ters çeviriyo resmen.

pilot devamlı olum yer teyit edin sizde ateş alıyomusunuz,

dedim komutanım ellerinize sağlık devam edin aynı bölgede kayalıklar arasından iki üç kişi çıkıyo

devam edin,

diyoruz bu basıyo roketi, olum borumu uçan meleklerimiz onlar.

basıyo roketi manevrayı yapıyo biz yer teyiti yapıyoruz komutanım bixi orada o bölgeye oraya

saydırıyo sonra manevrayı yaparken bu muallakler de çıkıyo saklandığı yerden atıyo kendini oradan

oraya,

45 dakikaya yakın analarını gibti resmen kobra zaten bütün roketi üzerimize atmış arka oğlanları.

velasıl 4 saate yakın bir çatışma yaşıyoruz, 19 tane puştu sermişiz yere, bizim iki ağır yaralımız var 13

14 tane de hafif, sonra korucu kardeşimiz bahadırın grubunda ki yolda arkaürülürken şehit oluyo ne

yazık ki,

bunlarda aynen geriye dönüyorlar tabii geridede kayseri indirme bunları aynen kucağa alıyo.

neyse toparladı kobra, dedi asteğmenim nedir durum, kenan komutan hesabı analarını gibtik

komutanım diyemedim tabii,

allah razı olsun ellerinizden öperim komutanım dedim,

allah sizden de razı olsun koçum dedi döndü geriye,

hemen tertip düzen aldık, çember güvenliği yaptık topladık bunları bir yere, bir tanede ağır yaralı var

göğsünden iki tane yemiş, üzerlerinden de özgür halk dergisi vardı bunların bi tane onlardan çıktı,

içinde nizamettin taşmıydı neydi onun yazısı falan var.

yüzbaşıya çektim telsizi, komutanım böle böle son durum şu yaralılarımız var acil skorsky bekliyoruz

dedik, bi yandan da arkaümüz kalkmış.

yaralılarımıza ilk müdahaleyi yaptık askerimizin kanamayı durdurdular ama korucumuz zaten bilinci

tamamen kapalı vaziyetteydi.

hakiakten iyi mevzi almışız özellikle bahadırın ilk atışta arkaya atması kendini hızlı ve panik olmadan

en az 10 askerimizin şehit olmasını önledi çünkü felaket bir atış yedi o mevzi, diğer mevzilerde onların

bölgeye göre biraz daha tepedeydi o çok iyi oldu, bizim rakıma yakın tepelerde ise hareketsiz atış

yapıyorlardı.

yüzbaşıya rapor verdik işte, aferin aslanlarım aferin koçum benim koçum gurur duyuyorum sizlerle

aldırıcam sizleri oradan dedi.

büyük bir mutluluk büyük bir haz duygu patlaması yaşıyor insan.

beyler o dönem sorsanıza bi gece görüş varmı bizde diye. 1990ların başları amk.

neyse beyler, komutan bir skorsky yolladı 5 tane birden amk. bütün ordu bizi almaya geldi resmen,

birinde full bordo bereli timi, vay anasını satayım, geldi bir tanesi geçmiş olsun çocuklar dedi dedim

allah razı olsun adamın heybeti karşısında dilin tutulur resmen.

hemen önce yaralılarımızı koyduk, arkasından atladık bizde ne var ne yok topladık binlerden

malzemeleri, bunlarıda aldık ama malatyaya adli tıbba arkaürülecekmiş, eyi dedik aldık.

bahadıra bir sarılışım var anlatamam dedim oğlum öldün zannettim hiç ses çıkmadı. dedi lan öldüm

zaten öbür taraftan geliyorum hiç sorma o tarafı.

gülüştük falan bu şokta ama bön bön bakıyo etrafına, sigara verdim istemedi yani oradan anlayın.

bindik helikopterlere dönüyoruz geriye.

yaralıların olduğu helikopterler direk diyarbakıra gittiler hafif olanlarla bizi gene per tepesine

bıraktılar, orada ayakta tedavi yapıldı çocuklara,

yüz başının bir sarılışı var bize anlatamam, olum dedi valla hepinizden umudu kegib özellikle ses

vermeyince siz zaten anons ediceksim bahadırı şehit diye, aferin koçlarım dedi.

sağolun komutanım allah yardım etti dedi, per tepeye kurmuş baba otağı biz yokken, geçtik hemen

istirahate 2 saatlik yarım yamalak uyku kulaklar dışarıyı kesiyor hala.

harekat öncesi gelen generale kadar gitmiş mevzu yani yüzbaşı destek lazım deyince bizzat kendi

emriyle göndermiş kobrayı allah razı olsun yoksa nerde amk.

kalmıştık orada 10 saatte ancak gelirdi destek.

çıktık oradan bi şekilde bir korucumu şehit oldu diğer askerimiz de terhis.

bahadır adam oldu o günden sonra, bizede güven arttı tabii, zaten öle bi moda girmişim ki hakkı paşa

verse komutayı bütün orduyu yönetirim.

keşif kolu diye gittiğimiz herifler vuruş gücü çıkmış. bizim dinleme kesilme timinde ki mallar yanlış

teyit etmişler mk.

öyle yada böyle çıktık oradan.

çok yıpranmıştık 4 günde, bu yıpranma zaten komutanımızında gözüne çarpmıştı bizi 2 günlüğüne

aldırdı istirahate soktu 2 timi.

2 gün boyunca istirahate geçtik tv den takip ettik. biz 4.günün yaşıyoruz tvde daha yeni başladı diye

haber geçiyo amk. harekat bitecek kimsenin haberi olmayacak.

Muhabbet neyse beyler bu akşam erken bitirelimmi biraz işte çok sıkıntı çekiyorum kusuruma bakmazsanız

muhabbet kısmına geçelim isterseniz.

@2683 şöle kardeşim, şimdi bunlarla bölgede iç içe olunduğundan ötürü şifreli konuşma ve temiz

frekanslardan konuşma gibi, hani bahsetmiştim ya ayı mevzuu çayı demleyin misafirmiz geliyo onun

gibi,

yada bunların çekirdeğimiz(mermi) sigaramız(roketimiz) bitti demeleri gibi, sağlıklı haberleşme, kod

verme, karışmasın diye mesela onun gibi.

@2691 oluyor tabi terörist sanılıp ateş açılıp şehit olan askerlerimiz var ne yazık ki.

@2697 anlar tabii ama bu şifre devamlı değişir. yani anlasada nerede olduğumuzu bilemez en

azından.

@2718 ben ktmden birliğime teslim olmaya giderken sadece bir kaç taş gelmişti otobüse o kadar.

birde tutukluyoruz tabii ki. onlardan alınacak bilgi çok önemli. öyle kafasına sıkma falan yok. ben şahit

olmadım en azından. hiçte duymadım.

@2721 yoo okullu olmana gerek yok komando olmak için, istediğini belirteceksin gerekli eğitimlerde

başarılı olursan sağlıkta sıkıntı çıkmazsa olursun komando.

@2719 valla kardeşim sen ne görüyorsan orada da asker onu görüyor geceleri. yani hiç bişey sadece

ışıklar namlu ağzından çıkan ışık o kadar yani.

@2724 yani kendimiz olağan şeylerde bir değişiklik gördüğümüz zaman anlardık. mesela çobanların

araziye çıkmamasından bişeyler olacağını sezerdik, katırların devamlı etrafta gezinmesinden anlardır.

mesela düğün gibi bir organizasyon olduğunda anlardır bir yere dalacaklarını, telsiz frekanslarına

girilen karakolun tehdit aldığını anlardık.

diğer boyutta ki şeyleride biz almazdık yani öyle derin şeyleri birileri alır birilerine verirdi bizim

haberimiz yoktu.

mesela dergileri vardı bunların oralardan anlardık bir yere saldıracaklarını falan. o anlamda.

yarın akşam hikayeye devam edeceğim arkadaşlar teşekkür ediyorum her ne olursa olsun her ne

düşünce de olursanız olun göstermiş olduğunuz ilgiye.

sadece dün akşam açık konuşayım yazmamayı düşündüm.

sebebi ise bir arkadaş msj attı abi ben askere gidicem çok etkileniyorum kötü anlamda ama

hikayeyide bitirme falan dedi.

ardından ne biliyim milleti kötü etkilemek istemem özellikle askerlik vazifesi arifesinde sonra o

arkadaşım devam etmemi falan söyleyinde devam edeceğim.

geliyorum beyler. ayrıca ders çalışacak arkadaşlar derslerini çalışsınlar daha sonra okurlar sıkıntı

olmasın. kahvelerimizi ve sigaralarımızı hazırlayalım.

@2833 camili yaylaya karşılık tahrip kapı yokuşu derim kardeşim. ve allah başka dert vermesin derim

ne diyim.=)=)=) komando komando dedin gördün mü ananın amını derim=)=)=)

DOKUZUNCU BÖLÜM

Muhabbet evet 21 55 te başlıyorum.

Hikaye o süre zarfına kadar hiç görmediğimiz kadar kalabalık bir pkk lı grupla karşılaştıktan sonra yüzbaşı

hilmi nin ''evladım 2 gün istirahata yolluyorum sizi'' dediğinde ''hayır komutanım birlikte geldik

birlikte döneceğiz'' demek aklıma bile gelmemişti.

zaten per tepeye geri döndüğümüzde aklım başımda değildi ve hala yavaştan sola ve sağa çekerek

yalpalayarak yürüyodum.

üstüne roketlerin ardından cobra nın ölüm kusması ve çıkarttığı ses beynininiz kulağınızdan akacak

hissi verdi resmen.

per tepeye helikopterle geri dönerken, hala aklımda bahadır ın yaşadığını tam idrak edememiştim.

bön bön etrafa ve askere bakıyordum ki zaten hepimiz birbirimize bön bön bakıyorduk.

normalde helikopterden alana hızlı ve çabuk atlamak şöyle dursun havuza atlamaya korkupta

kenardan götüm götüm girmeye çalışan bir kişiyi andıran hareketlerle inmeye başladık. zaten pilotta

hiç acele etmedi sağolsun.

yüzbaşımızın gelip alnımızdan öpmesi ve o helikopterin çıkarttığı sesler arasında bişeyler demesi

dışında per tepede ki son 1 saatimde pek bir şey hatırlamıyorum.

sadece bahadıra tasla sıcak bişeyler verip konuşan komutanı bahadırında mal mal baş sallamasını

hatırlıyorum.

ardından asker ve hafif yaralı askerlerimizde alarak çakırsöğüte iki günlük istirahat için yola koyulduk.

özellikle oradan sağ salim çıktığımıza henüz inanamakla birlikte özellike bahadırın oradan nasıl

çıktığına inanmıyordum. hem ben hem de bahadır.

zaten ara ara yarı bilinçsiz ''allah allaaaah allah allah'' falan diyordu kendisi.

tüm telsiz anonslarımıza rağmen cevap verememelirin sebebi, bahadırın ilk atış esnasında gelen

roketlerle kenarda bıraktığı telsizi gelen taş parçalarıyla tahrip olması artık bir anlık mı bıraktı niye

bıraktı bilemiyorum. diğer uzmanda ki telsizin ise roket atışı esnasında mevzinin arkasında bulunan

küçük çukura atlarken düşmesi ve o esnada telsizi aramak aklına gelmemesi uzun süre onları

kaybettiğimizi düşünmememize sebep olmuştu.

tugaya vardığımızda hakan teğmen (allah rahmet eylesin şehittir oda k.ırakta ağır yaralandıktan sonra

yolda şehit olmuştur) aldı bizleri,

askere önce pansuman yapıldı, zaten tugaya bir çok tabib asteğmen, tabib subay ve pmdr den bir de

tabib albay gelmiş, hemen asker derecelendirilerek tedavileri yapıldı.

özellikle bahadırın istirahatten sonra pmdr albayıyla konuşlaması istendi.

bense bir şeyim olmadığını yemek yemek istediğimi söyledim, artık kafadan ne geçiyosa amk bir anca

açlık hissi gelmiş demekki.

üstümü başımı temizleyim biraz adama benzedikten sonra kantine geçtim hala kulağım çınlıyo sol

kulağım, kantine geçtim yemek getirdi asker sağolsun sıcacık yemek, dişlerimi sıkıyorum çenem

kitlenmiş resmen açmakta zorlanıyorum, hani böyle çok soğuk olurda beyler bir kitlenme gelir ya

çeneye titremeden o hesap.

döke döke çorba içiyorum amk resmen. hafiften el titremesi geliyo ama o yorgunluktanmış istirahat

sonrası geçti.

neyse yemeğimi yiyorum tam bilenler bilir arda boyları vardır sonraları trt de asker programlarında

nöbetteki askere şiir okuturlarken fonda çalar. o çalmaya başladı ama şükriye tutkun söylemiyodu

sanıyorum yoksa o mu söylüyodu bilmiyorum tam ama arda boyları çalıyo.

lan beni durduk yere bir ağlama tuttu bir ağlama tuttu anlatamam.

bir yandan böle saklıyorum kendimi tamammı, hani millet görmesin diye bilirsiniz işte öyle göstermek

istemezsiniz kendinizi, bir yandanda salak gibi çorba içmeye çalışıyorum halbu ki bırak yani dimi, ama

bıraksam sallıcam kendimi iyice bir yandan hafif atarak ağlıyorum bir yandan ağzıma ekmek koyup

çorba içemeye çalışıyorum sıcak mercimek çorbası hiç unutmam amk.

zaten asker her nedense mercimek üstüne bir ihtisaslığı var devamlı mercimek devamlı mercimek.

neyse o esnada çalıyo hala arda boyları falan, dönüp desem askere kapat şunu çocuk bi görücek

tipimi ağızdan çorba akmış biraz ekmekli ıslak bir surat nooluyoruz amk diye irkilicek.

diyemiyorum da.

ama sonra çocuk çıktı kantinden. anladı heralde asker allah razı olsun rahat kalıyım diye kapattı

kapıyıda. aga ben bir ağlamaya başladım sessizden ama o çok fena sessiz ağlama yutkuna yutkuna.

yemine diyorum siktir olup gidesim geldi. annemi nası özledim ama yanımda olsa bir sarılıcam sıkıcam

kan dolaşımını etkilicem o derece bir anne özlemi geldi içime felaket amk.

sonra ben tam hadisenin ortasındayken teğmen hakan geldi oda yeni mezun daha 1 yılı biraz geçmiş

asker teğmen olalı yani.

ben topladım kendimi falan yalandan yemeğe devam edicem ağzımı silerken gözleri siliyorum

çaktırmıcaz ya amk.

adam zaten sırf o yüzden gelmiş, kapıyı kapalı askeri kapıda beklerken görünce sordu muhtemelen.

geldi oturdu yanıma kafamdan tuttu kardeşim sakin ol falan telkin ediyo komutanım iyiyim falan

diyorum bir yandan ağlıyorum ama durduramıyorum yani, bu kafamı omzuna falan koydu ben

dağıldım zaten amk.

dışarıdan biri görse bu asteğmen ya torpilli ya da aralarında bizim bilmediğimiz bir ilişki var der yani.

çok psikopat götveren komutanda vardı ama böyle adamlarda vardı orada allah razı olsun hepsinden

inş sizede düşer bu adamlar.

teğmen hakan bir yandan telkin ederken bir yandan da kardeşim gel senide albayla görüştürelim bak

yoksa daha kötü olacaksın gidemezsin arkadaşlarının yanına böyle göndermezler falan dedi.

kabul ettim bende zaten etmesende gönderecek yani mecburuz gidecez bi şekilde.

önce istirahate çekildim az biraz uyuyalım diye, bahadır gelmiş dönmüş yüzü duvara götüne baka

baka uyuyacak, giderkende dedim uyumamışsa az biraz konuşuruz. geldiğimizden beri hiç

görüşmemişiz.

abi yattım yarım saat geçti uyku yok, 1 saat geçti yok, yorgunluktan ölüyorum resmen parmağımı

kıpırtacak halim yok zerre uyuyamıyorum ama.

1 buçuk saat yok uyku uyuyamıyorum resmen, dişleri sıkıyorum devamlı çenem ağrıyo ardından

koridordan gelen ayak seslerini dinliyorum. sonra dışarıda ki sesleri dinliyorum. ne oluyo dışarda falan

diye.

tam o esnada pat küt şangırt bir ses fırladık yataktan resmen bahadır falan gözler faltaşı amk ağzını

açmış manyak bir ifade var yüzünde hırıldayarak nefes alıyo,

meğer rüzgardan ağacın dalı yan cama gelmiş camı indirmiş biz tabi conta yanık olduğu için

muhtemelen o anda baskın yedik diye düşündük kalbim götümde atıyo resmen o anda.

lan ne oluyo ne bitiyo derken bahadıra bir baktım mos mor kesilmiş yüzü herifin amk.

dili geri kaçmış o an ki panikten. elim ayağım birbirine girdi adamı roket atar bixi öldüremedi dili

öldürecek, halbuki kafamız yerinde olsa gidersin çeneden tutar parmağı sokar tak çeker alırsın dili

ama aklıma bile gelmiyo amk.

koridora çıktım hemen götümden alev çıkartırcasına ''yardım edin lan yardin edin lan'' diye

bağırıyoruz.

saniyesinde asker bitti zaten yanımızda dedim lan ölüyo çocuk ölüyo (bide asker sonradan söyledi şey

demişim ''ölüyo çocuk alın vuruldu çocuk alın hemen'' kafaya bak amk kafa bi milyon)

asker çocuk geldi zaten öle korkudan ölecek bir durum yok düşününce, doktor falan çağırmadan

kendi aldı dili arkadan. anında yüz rengi yerine geldi bahadırın öksürükler falan ben dizlerin dibine

bittim iyimisin falan diye söyleniyorum bu hem öksürüyo hem kafa sallıyo.

ikimizin durumuda hiç iyi değil anlıyacağınız.

komutanlar geldi hemen yüzbaşı bülent vardı egoist pezeveng zaten siktir olup gitti bu iki ay sonra.

geldi dedi

''noooluyo amk ya ne barınıyosunuz amk yaa cam kırıldı götünüz tutuştu amk ya ne biçim

asteğmensiniz siz amk yaa artizmisiniz ilgi mi istiyosunuz siz amk yaaa biliyorum ben bir daha

gitmemek için yapıyosunuz siz amk yaaa''

söylendiği esnada üsteğmen de geldi o esnada tamam komutanım ben ilgilenicem arkadaşlarla dedi,

o esnada varya tek kelime daha etse askerliğimi yakıcam sikicem belasını, dediklerinden yüzü ona

dönük olmayan asker çocuklar bile ya sabır çekiyo tamammı linç edicez pezevengi lafa bak bahane

ediyomuşuz da bir daha gitmemek için yapıyomuşuz amcık hoşafı daha 10 saat geçmemiş kafamızda

roketler patlayalı ateşle oynuyo sığır haberi yok amk.

beni sinir bastı tabii ama napıcaksın komutan amk bişey diyemiyosun beni anlayan çok arkadaş var şu

anda burada. yani kendini sikesin geliyo o anda sinirden.

bahadır hiç oralı değil ama duymamış bile. üsteğmen den sonra uzmanlar falan geldi, üsteğmen dedi

siktir edin siz onu rapor edicem ben onu merak etmeyin siz neyiniz var işte ne oldu.

anlattım durumu böyle böyle komutanım patlama sesi duydum dedim (beynin çalışma şekline bakın

amk cam kırılmış bana patlama sesi gibi geliyo)

dedi oğlum cam kırıldı merak edilecek bişey yok gelin benle siz tabib alabaya çıkalım bir an önce

tamam dedim bende zaten bahadır hiç orada değil, alıp adamı kuyuya atıcam gel desen piki deyim

gelicek o modda.

gittik albayın odasına, beyaz önlük falan tontiş bişey amk. sokul göbeğe uyu o derece=)

zaten haberi var bekliyo adam. gelin evladım falan dedi üsteğmen teslim etti bizi, oturduk, nasısıın

çocuklar falan diyo,

çok iyiyiz amk bomba gibiyiz pimimi çek o kadar iyiyz soruya bak amk.

sağolun komutanım dedim iyiyiz falan, dedi oğlum bakın zor günler geçirdiğinizin farkındayım, ama

dirayetli olun komutansınız siz falan bilmemne bişeyler diyo,

sonra oğlum şimdi beni bir komutan olarak değil bir abi olarak görün az biraz muhabbet edelim, (tipik

subay psikiyatr lafı amk)

işte ne yaparsın ne edersin nereden mezunsun falan, nerelisiniz adamda muhacir çıktı ben bi ısındım

albayıma,

dedi işte istanbulda ki hayatınız nasıldı anlatın neler yapardınız falan dedi,

istanbul deyince zaten ben direk yağmuru anlattım bahadırda işinden falan bahsetti, ama amk

hakikaten de rahatlama gelmeye başladı yeni devamlı kendimi sıkıyodum ellerimi dişlerimi falan

devamlı ellerim buz gibiydi rahatladım resmen.

konuşuyoruz öyle bol bol, yemin ediyorum bi ara hangi ortamda olduğumuzu unuttuk yani, işin ehli

adam belli.

konuşmamız bitmek üzereyken dedi oğlum var mı bi isteğiniz söyleyin çekinmeyin, dedim komutanım

kız arkadaşımdan mektup bekliyorum göndermiyolar bir de ailemle ve kız arkadaşımın sesini duymak

istiyorum dedim.

bahadırda aynen telefon açmak istiyoruz yani 1 ay olacak neredeyse hayır bizi geçtim havale

geçirmişlerdir ailemiz sevdiklerimiz.

oğlum mektubu bilmiyorum getirtemem ama tamam dedi siz gidin bekleyin ben size haber vericem

arattırırız ama bahsetmeyin kimseye,

o an varya ayaklarım yerden kesildi amk öyle sevindim öyle sevindim anlatamam.

velasıl beyler hakikaten kaportayı toparladı bizim, dağıtmıştık kendimiz, yattık tabi öyle bebek gibi

uyku yok ama asker uykusu işte bilenler bilir bir göz açık kulaklar dinlemede etrafı. bu da o dönem

yetiyo zaten sana.

sabah kalkıp askerimizin yanına gittik çocukların durumuna baktık yaraları zaten hafif sargıları falan

var az bişey, çocukların ruh sağlığıda yerinde ki albayın elinden geçmişler belli hepimiz pamuk

gibiyiz=)

hal hatır sorduk gülüştük falan, çocuklarında tek derdi telefon tek derdimiz telefon hepimizin ama ses

duymak istiyorum sadece.

şimdi gidip albaya desem böyle böyle kızacak bizimde yanacak işimiz, hayır demesem ben konuşsam

vicdan azabı çekicem yani, belki küfür edeceksiniz ama demedim hiç bişey yani ne çocuklara ne

albaya çok duymak istiyorum yağmurun sesini abi hakikaten o anda bencillik belkide ama

tutunduğum tek dalım o yani.

sonra bahadırın yanına gittim işte, hava alalım falan diye çayımızı aldık oturduk, dedim al bi sigara

birader yak, bu demez mi ''yok içmicem artık bıraktım ölüm korkusu başladı bende''

lan götüm yarıla yarıla gülmeye başladım ama öksürüğe boğularak gülüyorum,

adamı ölüm korkusu kaplamış ondan sigarayı bırakmış yani, etrafına biraz bakında sigaradan korkmak

çok saçma geliyo biraz insana bahadırcım dedim iç kana kana rahat ol o konuda burada olduğumuz

sürece inan seni öldürecek en son şey bebeğim al yak kafan rahat olsun dedim.=)=) hakikaten komik

ama belki çocuğun korkusu var falan ama ne yapıyım çok saçma gelmişti o an.

dedim sen akciğer kanserinden ölene kadar biz teskeremizi alırız merak etme.

bu hafiften bozuldu tabi, yaa git yaaa ya siktir git buradan amk ya falan, dedim oğlum al yak ya

korkunun ecele faydası yok manyak manyak modlara girme al dedim çeeeeeeeek ohh misss,

(hareketlere bak amk cigara çekiyoruz sanki)

aldı bu da yaktı. dedim baho lan niye 2 saat ateş etmediniz sıçtın dimi altına dedim,

bu gene yaa salakmısın ne alakası var amk, bizim üstümüze yüklendiler hep dikkatleri üzerimizden

çekilsin diye yaptık dedi,

vay amk biz ölelim yani siz kendinizi düşündünüz vay paşama bak yav

lan olm kafamda roket patlıyo napıyım kafamı kaldıramadım sanki siz bi bok yediniz insan gelir

kurtarır falan dedi,

baho dedim kalbini kırarım, dedim kim kurtardı lan biz çatışıyoduk manyak bizden başka kim kurtardı

sizi,

dedi ben yeşil cübbeliler mevzuuna inanıyorum hacı dediii

ben gene yerlerde amk=)

olum dedim sende bi değişiklikler görüyorum, sen solcu değilmiydin lan okulda dedim inanmazdın bu

hurafelere,

dedi lan öle deme millet yanlış anlıcak hem ben bayram namazlarına giderdim dedi,

ulan ondada handan teyze kaldırdığı için zorla giderdin yavşak öyle demedin mi

lan yok olum giderdim falan

(bakmayın bende öle dini vecibeleri yerine getiren bir adam değilimde takılıyorum o esnada zaten

anlamışsınızdır hafiften saf bi çocuk yeri geldiğinde beynine kan gidiyo traş olurken ki hareketleri gibi

mesela)

olum bırak korkuyosun işte dedim buna,

yok olum o kadar korkmuyorum(bak buraya dikkat korkuyorum ama o kadar değil ne demekse, ki

bizde altımıza sıçıyoruz bakmayın yani)

dedim aga korkma bak, annem askere gitmeden önce sarıp verdi bana bunu içinde ki kağıtta ayetel

kürsi var korur seni öle inanma sen yeşil cübbelilere falan kafayı sıyırırsın bu yeter sanada veriyim

dedim.

yok olum o kadar da diil falan diyo bu, ne gerek var lan sende bizi iyice molla yaptın gerek yok falan

diyo,

sonra kantine geçtik beyler, haberler hep bizim oradan veriliyo, bahadır da dedi ki, abi şunu yazsana

sen bana,

ben gene yerlerde amk. ulan ne var işte söyle yani dimi ne kasıyosun kendini. ayıp bişey sanki amk.

herkesde cevşen falan var öyle gelmişler buraya çocuklar.

tamam uzatma falan dedi kapandı öyle konu. neyse iyi olduk yani ilk geldiğimiz günden baya yol

yaptık kafamız yerine geldi. hakikaten per tepede kalsaydık birbirimizi vuracaktık demek ki o kadar

kötüymüşüz,

bi yandan da albaydan haber bekliyoruz ses seda yok hadi gidip sorsak ne oldu bizim o iş albay baba

diye siker belamızı yani, soramıyoruz.

neyse artık yavaştan gene toparlanma vakti geliyo gene gidicez, e ses yok bişey yok amk. sabahın 4

buçuğunda çıkıcaz atıcaklar bizi per tepe eteklerine,

lan arayamıcaz galiba gene dedik morallerimiz bozuldu, saat 2 gibi uzanıyorum ben uyku falan yok

tabii yola koyulucaz gene amk,

neyse kapı çaldı komutanım albay sizi çağırıyo, vay amk yataktan kalkmak ne kelime ceylan gibi

sektim seke seke gidiyoruz albayın odasına.

gittik albayın yanına zaten hazırız yola çıkmaya işte üzerimizde hücum yeleği sırt çantamız falan yok

sadece,

çaldık kapıyı, dedik komutanım bizi emretmişsiniz, dedi gelin kapatın kapıyı,

anladım biz aratacak galiba sırıtmamak için zor tutuyorum kendimi,

dedi oğlum bak izin aldım ama sadece 2 3 dakika tamammı sonra kapatacaksınız, ne yaptığınızı ne

ettiğinizi söylemek yok. nasısın iyimisin bu kadar müşkül durumda bırakmayın beni, emriniz olur

komutanım dedi sarılıcam herife zor tutuyorum göbeğine yapışıp asalak hayat sürerim ben senin

baba albayım benim,

neyse bahadır atladım hemen komutanım nerden arıyayım,

odasında ki teli verdi, dedi ben çıkıyorum 10 dakika sonra buradayım bitsin işiniz,

baho aradı salya sümük tabi handan teyze babası, ulan kız arkadaşını aradı uyuyorum sonra

konuşalım ararım dedi amk kahpe karı amına kodumun orospusu.

bunun moral bozuldu tabi bahonun çıkıyorum ara sen dedi, tamam kardeşim takma dedim konuşuruz

dedim,

sarıldım tele önce dedim annemi arıyayım sonra geri kalan zamanda yağmurla konuşurum.

dedim uyuyorlardır şimdi inş çabuk açarlar. anneminde dizlerde ağrı var zar zor geliyo tele babamda

top atsan uyanmaz.

aradım çaldığı gibi açıldı anacığımın sesi beyler ''alo''. gram bel bile ilk alo sesini duyduğunda o derece

etkilenmemiştir.

1 koca ay. hemde g.doğuda askersen o 1 ay sana varya 4 ömre bedel.

''anne'' dedim,

çığlık kıyamet, oğluuuuuum yavruuuuuuuuuum kızanııımmmmm falan (babam kalkmış amk demiş

gitti çocuk şehit düştü sonradan öğrendim tabi annem öyle feyat figan edince)

annem çığlık kıyamet allahım sana şükürler olsun yavruuuum oğlum çok korktum haber alamadık

senden yavrum bir yandan nası ağlıyo ama,

çok kötü haberler alıyorum yavrum oralardan uyumuyorum kızanııııımmm her gece dua ediyorum

kızannııııııımmm uyku girmiyo gözümüze neden aramadın,

anacım dedim dur bi bak iyiyim, ben tugaydayım dışarıya çıkmıyorum dedim ya sana, arayamıyorum

işler yoğun yazıcı çocukların başındayım hep getir götür var burada çok yoğunuz anacım sakin ol sen

merak etme, hem ben orada olsam nası arıcam seni,

kızanım ben burada sen orada hep dua ediyorum sana oradaki çocuklarıma hep dua ediyorum çok

korkuyorum kızanım allahım korusun sizleri,

anacım dedim sen merak etme hepimiz iyiyiz, dışarı çıkmıyoruz biz çıksak nası arıcam seni, babam

nası dedem nası,

baban dışarıda dedi (ağlıyomuş o esnada almak istemiyo teli)

dedim nerede bu saatte, kızanım arkadaşı hastanedemiymiş neymiş orada(tipik anne yalanı

hastanede arkadaşı)

dedim anacım çok selam söle uyu sende merak etme beni hiç bişey yok burada duruyoruz

kızanım çok dikkat et kendine dua ediyorum yavrum hep dua ediyorum.

falan diye bi şekilde zorda olsa kapattım ama benim moral sıfır. annemin sesini duydum yabancı geldi

başlarda beyler, 1 dolu dolu yaşanılan 1 ay.

neyse az zamanım var yağmuru arıcam,

aradım çalıyo bu sefer açılmadı hemen, çalıyo çalıyo çalıyo çalıyo hadi diyorum kızım aç şu teli bi kaç

dakikam var aç derken açtı=)

sesini bi duydum elim ayağım boşaldı anlık, anlatamam sizlere o anı, ağlamamak için zor tutuyorum

kendi mi resmen,

ondan da hafif uykulu yorgun bir ses, hayatım daki en etki eden ufak kelimeler ''alo'' aşkım dedim,

gene çığlık kıyamet, aşkmmmmmmmmmmmm inanmıyorum sana falan ağlamalar devam ediyo,

canıma tek etti yani bırakıcam gidip sıkıcam kafama onların yanında olmak istiyorum.

neden aratmıyorlar dediniz ya bu yüzden işte konstrasyon sıfır oluyo anasını satayım.

askm haber alamıyoruz senden öldüm ben burada, çok korktuk her tel çaldığında yüreğimiz ağzımıza

gelerek açıyoruz, oralar çok kötüymüş allahım çok kötü oldum falan diye annemin dediklerine benzer

şeyler,

zaten annem hep derdi erkek çocuğu anasına benzeyen kızı sever, anneler hep doğruyu söyler beyler

aklınızdan çıkartmayın.

dedim askm merak etme sen, iyiyim bak ben gitmedim biz buradayız koşuşturuyoruz tugay içinde o

kadar merak etme sen bitanem asıl sen nasısın,

askm ben de çok iyiyim çok iyi oldum sesini duyunca, nasıl iyi geldi anlatamam,

dedim bitanem napıyosun anlat az zamanımız var,

dedi işten ayrıldım ,

niye dedim,

!!! çok yoruluyodum askım !!!

iyi yapmışsın bitanem boşver biraz dinlen,

annen nası ata nası,

iyiler falan,

dedim askım attığın şarkıyı arkadük burada ki tüm askerlerle nasıl mutlu oldum bilemem dedim,

askım bende dinledim havalara uçtum resmen,

yağmur o zaman mektubuma cevabının evet olduğunu anlıyorum dedim,

eee ööö kısmen askm bi sesi düştü bunun, lan nooluyo amk,

nası yani kısmen askm hayırmı yani,

askm değil tabii ki mektubumu almadın mı sen dedi

dedim askm alamadım daha gelecek gelmedi,

anladım o zaman dedi

dedim neyi anladın ,

askm boşver şimdi en seni çok seviyorum çok dikkat et kendine sana sabaha kadar dualar ediyorum

sesini duydum ya yorgunluğum geçti askm ne olur dikkat et kendine,

sende bitanem hep snei düşünüyorum hep aklımdasın resmine bakıyorum devamlı,

bende askm ona sarılarak uyuyorum falan dedi,

uyu askm hadi ben kapatıyorum dedim,

sen napıcaksın dedi,

dedim askm uyuyucam bende şimdi yatağa gidiyorum,

uyu ama,

uyucam askm...

kapattık telefonları, albayımız geldi teşekkür ettik,

allah razı olsun albayım,

sizden de allah razı olsun aslanlarım, şimdi nereye,

per tepeye komutanım,

helikopterlemi evladım,

evet komutanım,

allah hepinizi korusun evladım bizde burada dua ediyoruz sizlere,

çıtkık odadan,

ikimizde de çıt yok.

uyumaya gidiyoruz, biraz rahatlasınlar diye uyumaya gidiyoruz dedik,

ne diyebilirdik ki başka,

içleri rahatmı eh işte,

perişan vaziyetteyiz, biri dokunsa döküleceğiz,

çekildik odaya, o kendi yerine, ben masama,

yaktım bir sigara,

çıt yok odada ölüm sessizliği,

aklımızdan binbir türlü şey geçiyor,

anacığım yağmur, şimdi uyuduğumuzu düşünüyorlardır dedim,

bahodan çıt yok. sigara yakmış oda, içmiyor yutuyor sigarayı.

çıt yok ölüm sessizliği,

yağmuru düşünüyorum uyumuşmudur, uyumuştur, ''sen de uyu ama'' dediyse uyumuştur, annem?

ne uyuması 18 ay boyunca nöbette. her asker anasının olduğu gibi,

asker anacığıyla birlite her gece nöbete geçer, her gece.

sonra kapı, uzmanım, asteğmenim hazırız, hadi bakalım bismillah.

2 tim dizildik, üsteğmenimiz önünde helikopterin inişini beklemeye başladık,

üsteğmenimizin pilottan aldığı işaretle doluştuk içeri,

doluştuğumuz gibi kalktık, sonra k.ırak a doğru, sevdiklerimizle aramızda zaten kmler var ama

yetmez, niye komadosun sen hep daha ileri, mavi bere hep ileriye,

ebesinin amına kadar ileriye, cehennemin dibi neredeyse oraya amk.

pilot çok hafif ateş yediğimizi söyledi, çok da sikimizde amk,

vursun zaten ölmüşüz,

zaten hafiften gün açıyo, vursun amına koduklarım yeter.

k.ırak semalarında patapatapata gidiyoruz siktiğimin per tepesi eteklerine,

ibrahim üsteğmen, arkadaşlarım, şehit olan arkadaşlarımız hepsi kafamızda, anacığım babam dedem,

kardeşim, yağmur, dışarıya bakıyorum dağlara gözümde hep onlar aklımda hep onlar,

helikopterin çıkarttığı ses bile onları düşünmeme aklımın karışmasına engel değil, baho ya bakıyorum

baho yavrum zaten onun bir yarısı 2 gün önce ki mevzide, bir yarısı o orospuda.

o düşüncelerle o yol hemen bitti, güzel düşüncelere girerseniz zaman çabuk akar. oralarda güzel olan

şeyler çabuk biter. fazla uzun sürmez.

attı bizi helikopter, çıkıyoruz per tepeye amına koduğumun 600 metresine 4 saatte.

Muhabbet biraz ara verelim beyler kötü olduk dağıldık resmen. bi sigara yakalım.

beyler devam edersek bu gecenin sabahında hepimiz pertiz haberiniz ola, dersi olan ders çalışsın bak

sonra damardan vurduracaz birbirimizi el birliğiyle bu gece fena oldu.

şu internetin gözünü seviyim, aynı anda kaç kişi komalık ettik birbirimizi bravo bize amk.

devam edelim mi beyler, durum nasıl? ne dersiniz. yarına bırakalım mı devamını. ben bitmiş

vaziyetteyim ama devam derseniz yaparız bişeyler.

beyler son bir part atıyorum, uzun yapalım sonra bu akşamlık bitirelim. başlıyorum ben.

Hikaye per tepe eteklerindeyiz beyler, sabahın körü normal insan için, karga bokunu yemeden derler ya,

karga sıçmamış bile.

zaten o telefon konuşmalarımızın sonrasında gelen 4 saattlik devamlı dönmeli patika yol da

eklenince, 2 gün öncesi gibi kafamız.

öfke, sinir, stres, gerginlik, korku, mutluluk, hüzün hepsi bir arada, içimizde ki duygu patlaması

volkandan beter.

baho ya bakıyorum kafa önde, hiç birşey sikinde değil, ''aga şurda mayın var dikkat desen'' özellikle

mayına doğru gidip havaya uçuracak kendini o halde,

az şey mi lan. az şey mi, ben konuşmuşum sevdiğim kızla aşk sözcükleri ettiğimiz halde antitank

mayınına basmışız gibi paramparça olmuşuz. adam birde ayar yemiş üstüne üstlük telefon yüzüne

kapatılmış,

karşısına çıkacak pkk lı köpeğin vay haline. o sinirle ağzına ağzına boşaltır tüm şarjörü.

ben ise, ulan mutlu mu olayım, mutsuz mu olayım, sevineyim mi? üzüleyim mi? bilinmez bir kuyunun

içindeyim sanki.

sırtımızda bir eşşek gibi yük, katır misali çıkıyoruz tepelere doğru.

ama dur dikkat edeyim, ne olur ne olmaz falan yok amk. ateş yesek sikimizde olmayacak.

beynimize beynimize yemişiz zaten mermiyi telefon görüşmelerinde, bilemiyorum baho nun

durumunu tabi ama düşündükçe insan ürperir yani.

dokunan yanar o şekil.

façayıda bozmamak lazım asker yanında, komutanın en ufak moral bozukluğu tüm time yansır ki var

halimize o zaman.

velasıl mal gibi yolu alarak tepeye vardık, ki zaten yol boyunca tepe çıkış yolu boyunca ufak ufak grup

asker var. ne olur ne olmaz diye beklemede. arkadan bir hareket olmasın mevzuu.

biz çıktık saat 10 a falan geliyo, etraf aydınlanmış, hemen yüzbaşının oraya gittik, adam heralde 1

aydır uyumuyo androide bağlamış,

tanımadı ya la bizi başta. yani bana öle geldi bende normal değilim çünkü,

gelin çocuklar nasısısız iyimisiniz bilmem ne hafiften yalandan hal hatır sonra.

halimiz vaktimiz bombok zaten. ne dicez iyiyiz yalandan o da.

arkadaşınız geldi çocuklar dedi, anlık merak kendimize getirdi, yavuz geldi dedi, nerede falan derken

dedi istirahatte şu anda geleli çok olmadı ibrahimin yerine getirdiler, kendi timine yeni teğmen

verdiler.

vay amk. gittik hemen yavuzun yanına,

yavuz efendi yüzüne çekmiş bereyi sarmış kolları ret kit edasıyla yatıyo, aldım taşı atıyorum buna

hafiften. korkutacaz ama bokunu çıkartmamak lazım nasıl psikolojide bilmiyoruz çeker ateş eder

falan.

ben hafif hafif atıyorum taşı, amk baho üstüne bir atladı,

''kalllkkk laaaaan kalllk baskın yedik kaaaaaalllkk''

babalar yavuz kilit, ateş etmeyi bırak kilit, altına sıçtı denir ya aynen o durum,

dedim lan mına kodumun herifi öldüreceksin lan milleti, ama hor görmemek lazım bahonun kafa

olmuş haydarpaşa garı bi gidip bi geliyo.

yavuz ana avrat dümdüz tabi, yüzbaşı da geldi oda ana avrat dümdüz, sikerim sizin belanızı yemin

ederim attırırım sizi içeri falan. yavuzun timinde ki çocuklarda pis pis bakıyo. bakıcak tabi amk. öyle

şaka mı olur.

neyse küfür kıyamet yavuzdan sonra ne yapalım sarıldık naber baba falan. devam.

Muhabbet beyler bu akşamlık bırakalım.. yarın devam.

beyler çok fena olduk bu gece. özellikle taksimlicenk azımıza sıçmakta büyük rol oynadı. adam

bundan sonra hikayenin müzik bölümü direktörüdür. böyle parçalar yok amk.

iyi geceler beyler. ben kahveye vurdum kendimi toparlanmam lazım.

@3044 bu yaptığını bahadıra göndericem kardeşim, süper parça=)

@3049 şu kadarını diyeyim , baho şu anda evli iki çocuğu var. hikayenin akışı bozulmasın anlatacam

hepsini.

@3059 valla sanıyorum 12 falandı öyle bişeydi kayıpları,

@3061 görüşüyoruz tabi sako baho, oldu bahadır bey, baba bahadır=)

ONUNCU BÖLÜM

Muhabbet gençler bazı arkadaşlar söylediler, hikayemiz, muhabbetimiz, başka sözlüklerdede sıçramış sanırım.

millet bizden haberdar olmaya başladı. hadi bakalım hayırlısı amk.

bu akşam devam edeceğiz gençler. ama bildiğiniz gibi bugün cuma. ve istanbul trafiği almış başını

gitmiş. biraz geç gelirsem kusura bakmayın. sabaha kadar devam edeceğiz hafta sonuna gelmemizden

ötürü. akşama görüşürüz.

@3119 geçen hafta hallettik onları kardeşim, bütün noteri getirttim ofise amk bitti gitti. bok içinde

kaldı her yer o ayrı. beyler trafiği atlattım teyzeme uğradım yemeğimi yedim, şimdi kahvemi

yapıyorum sigara depoluyorum gelip başlıyorum hele bir toparlanalım da. bu gece çok uzun olacak.

ha bu arada lan @muleta, ez xwişkate kutim li ser pişta te.

evet beyler birazdan buradayım.

bir arkadaşımız özelden yollamış bu videoyu. bende paylaşmak istedim. daha önce atıldımı

bilmiyorum;

bu gençler eğirdirde eğitimlerini tamamlayıp contaları yakmış asteğmen arkadaşlar. buyrun oradan

çıkan asteğmenlerin neden pek normal olmadığını anlayacaksınız=) bu arada hem biraz zaman geçer.

http://www.youtube.com/watch?v=L182CvgPTaI

arkadaşlar saat 10 buçuk gibi başlıyorum. biraz geç ama sabaha kadar devam ederiz zaten bu akşam.

Hikaye bahadırın ve benimde az da olsa katkımla yavuza yaptığımız puştluk sonrası aldığımız ''haklı'' tepkinin

ardından, yavuzu uzun süredir görmemizden dolayı 3 astek oturup muhabbete koyulduk götümüze

batan küçük taşlara aldırış etmeden.

ben 22 yaşına geçtiğimiz kasım ayında girmiştim, bahadır ise 23 yaşında, fakat yavuz hem okuyuo

hem çalışmak zorunda olduğu için üniversiteyi biraz kasarak bitmiş bir arkadaş olarak 27 yaşında

asteğmendi.

daha okulu bitmeden sözlenmiş zaten. nişan isteyince yavuz kıza açılmış, fakat kızında istemesine

rağmen yavuzun gelecekte olacak mustakbel kayınpederi ve ondan daha kayın kayınvalidesi,

''önce askerlik''

şartını koyunca, yavuzda kendini per tepede bulmuş,

onu görmemiz bizi mutlu etmişti o gün. zaten morallerimiz yapmış olduğumuz telefon görüşmesinden

dolayı pek iyi değildi. yani benim sevdiklerimle telefon görüşmem bahadırdan daha olumlu geçmiş

olsada ikimizde bom bom durumdayık.

iki ucu boklu deynek işte o hesap.

saçma sapan bir kaç laftan sonra sessizliğe büründük.

harekatın ilk günlerinde ki sert çatışmalar yerini hafif ve seyrek çatışmalara bırakmıştı. bu da yakında

harekatın biteceğini hissettirmişti bize (hislerimizi sikeyim)

yaklaşık birliğimiz le birlikte per tepe ve etrafımızda ki alanda yayılmış telsiz dinlemeleriyle yer tespiti

yapmaya çalışıyorduk.

ileri kollarımızın arasından kaçmaya çalışan ve sızmaya çalışan unsurları imha için bekliyorduk. (yani

öyleydi başlarda)

yüzüme yavaş yava rüzgar vururken iç geçire geçire elimde ki kalemle yerde ki toprakla oynarken bir

yandan da aşağımızda ki devasa araziye bakıyordum boş boş.

yavuzun o esnada derin bir off çekmesi dikkatimizin ona çevrilmesini sağladı,

nooldu abi?

ya sikicem abi ayla yı arayamadım ne zamandır, ailemi falan arayamadım canım ona sıkkın,

tabi bunu deyince ne ben ne bahadır yavuzun yüzüne dahi bakamamaya başladık amk. yüzümüz

yoktu. sanki çok ayıp bişey yapmışız gibi. yani o anda öle geldi.

bahadır ''yavuz abi, ararsın ya merak etmişlerdir tabi ama arıcaz yani sen merak etme, üzülme

yakında döneriz ararsın sende''

ne biliyim işte olum, ayla yı falan özledim sanırım (utana sıkına söylüyo hafif maço adam öyle aşk

maşk olayları yokmuş ayaklarında)

ulan nişanıda yapamadık ki nişan olaydı en azından daha garanti olurdu,

abi dedim ne demek o ya, söz bile olmasa şüphe duymaman lazım senin,

baho atladı tabi,

ne orospular var abi (sesi inceldi bir anlık=)) ayla ablaya böyle bir şey dememiş sayıyorum kendimi.

yok lan ne alakası var amk, ayla yı biliyorum da o anası varya o işte, beni pek sevmiyo parasızız ya

amk, gerçi haklı tarafı var yani benimde kızım olsa rahat yaşamasını isterim,

baho gene olayın içinde,

sikmişim onuda abi kusura bakma da, ne alakası var ya aç bırakıcak değilsin ya kızı. siktir et sen onu.

lan işte ne biliyim, ölüp kalmak istemiyorum burada, başkasına verirler aylayı (bakın dikkat edin

ölürüm falan korku yok ''ölürsem sevgilimi başkasına verirler derdi bu, orada ki çocuklar en son

kendilerini düşünürler)

hayda abi ne diyosun öyle ya dedim, ne ölmesi saçmalama abicim. düğününüzü falan düşün hem.

bizide çağıracaksın dimi,

çağırırım lan çağırmazmıyım.

tabi dedim abi, sen böyle şeyleri ne kafana takıyosun. hele bi dönelimde o zaman o kaynanaya inat

pınarbaşı çekeriz gelini alırken,

güldü biraz yavuz işte, bahadırda çıt yok ama.

yavuz devam etti sonra,

ya ben askerde kalsam diyorumda işte..

niye abi kalıcan ki?

lan olum mis gibi meslek devletin adamısın, ev derdi yok bişey yok, rahat eder kızda hem.

abi dedim tamam iyi diyosun da. teskereyi bırakırsan burada kalıcaksın sanırım 2 sene.

evet öle bişey varmış işte ama tam bilmiyorum içeriğini,

dedim abi boşver ya taşı sıksak suyunu çıkarırız buluruz iş birlikte pazarda tezgah açarız abi aç

bırakmayız ailemizi,

öle tabi orası,

hem dönünce kızları da tanıştırırız abi, maç izleriz birlikte, gerçi bu ibne (bahadırı göstererek)

beşiktaşlı ama olsun,

yavuz abide demez mi, bende beşiktaşlıyım lan salak,

ehem öhöm falan kıvırmaya çalışıyoruz,

yok abi sen öle değilsin bu ibne ama yani tam beşiktaşlı gibi değil fenerli gibi biraz ama dimi,

yüzbaşı fenerli bak duymasın dedi=)

o esnada bahadır parladı bir anda amk,

''orospu lan bunlar valla abi alayı böyle bunların ya''

lan ne oluyo dedik amk durup dururken.

ya ayıptır ya dedi bahadır,

ulan ayıptır ya, lan ben ne kadar çok sevdim onu anlatamam, hep evleneceğim kız olarak gördüma

amk. buraya gelirken onu arar rahatlarım diye düşündüm hep lan.

olum telefonu açıp trip yapmasına bile razıyım amk. trip yapsın ona da razıyım ama telefonu bile

açmıyo abi, harbi sikerim böyle aşkın ızdırabını ya.

agalar ben bunlar baktım, yeminle tamam k.ırak tayız falan ama şükrettim o esnada. yağmura bir kez

daha aşık oldum.

yağmur bi kere o kezban gibi asla yapmaz. telin dibinde uyuyor kız. tamam ayla iyi kız ama ailesi ne

dese onu yapıyo, yağmur da isterse yakar yani her yeri.

dedim ben bu kızı gider gitmez alıcam. gider gitmez evlenicem başka yolu yok.

şimdi düşünüyorum da beyler, o esnada aramızda ki en kötü durumda olan bahadırdı. işler öyle bir

değişti ki herşey tersine döndü,

yavuz abi şehit oldu, ayla kimbilir kimle evlendi, biz döndük yağmuru bulamadık, halbuki orada ki

şansızlar bizmişiz.

oralarda insanın hayatı saniyelere, ufak ve küçük detaylara aittir.

ufak bir şey, tüm hayatını değiştirebilir. hiç beklemediğiniz anda hayatınızın akışı bambaşka bir yere

doğru akmaya başlar, hiç beklemdiğiniz anda hemde.

ve siz buna asla engel olmazsınız. artık siz buna karder mi dersiniz yoksa başka birşey mi? orasını size

bırakıyorum.

ama bana kader gibi gelmiyor. o kadar basit değil.

''her şeyde bir hayır vardır''.

he amk he vardır.

bahadır karamsar, ben ve yavuz bir nebzede olsa geleceğe umutla bakıyoruz, her ne yaşıyor olursak

olalım, her ne şartta olursak olalım, umut her zaman azda olsa var, asla karanlık olmaz dersiniz, her

zaman karanlıkta bile ufacık bir ışık var dersiniz,

ama karanlıklara boğulursunuz. önemli olan.. önemli bişey yok amk. bom bok durumlar işte.

yer yer karamsar, yer yer umutlu, yer yer hüzünlü, bunları topla eşittir hayat.

yarım saat kadar falan konuştuktan sonra, komutanımız yanına gelmemizi söyledi,

toplanıp gittik,

yüzbaşı, gapol mu gopol mu öle bişeydi işte,

dedi bir köy var şu mezra da, oradan frekans alıyoruz, fakat çözemiyoruz, köye gidip bilgi almamız

lazım.

yani orada bir depo olabilir, ya da geçiş noktalarından biride olabilir. oraya gidecek üsteğmenimiz,

yanında da sizin uzmanlar olacak. birde kürtçe bilen çocuklardan 2 tane alacağız, ama arnızdan biride

gitmesi gerekiyor.

üstünüzü değiştireceksiniz size keleş vereceğim ben, onlar gibi olacaksınız.

köyü izleyeceksiniz uzaktan belli bir süre, sakin bir anda köye inin bakalım ne olacak. işi üsteğmen ve

kürtçe bilen çocuklar halledecek uzmanlar ve sizde kalabalık yapacaksınız sadece, ee kim gider

aranızdan?

hayatınızda bazı seçimler yapmanız gerek o zor anlar. onlardan bir tanesi.

ne diyebilirsin ki? ne diyeceksin? hayır ben gidemem diyebilirmisin. bunu yüreğin kabul eder mi? peki

ben giderim diye direk diyen çıkar mı aramızdan?

çıkar. çıktı. dağların adamı baho,

''ben giderim komutanım''

tek bir saniye düşünmeden. tek bir an tereddüt etmeden.

birilerine kızıp etrafına zarar vermek isteriz ya bazen. yapmayın. çünkü etrafınıza zarar vermezsiniz

asla.

bahadır bunu diyince döndüm baktım, yüzüme dahi bakmadı. yüzbaşıyla göz göze geldim.

içimden dedim bu kendini vurduracak.

dedim komutanım bende gidicem. yani o anda aklımdan hiç bişey geçmedi, sadece bahadır giderse

sadece kendini değil diğerlerinide tehlikeye atacak belli.

dedim bende gidicem komutanım,

bahadır döndü o esnada,

''sana nooluyo amk ya''

yüzbaşı da ''olum biriniz gidiceksiniz'' bu kadar kalabalık yollasak tim yollarız amk bir kişi dedi,

dedim komutanım bende gidiyim bahadır gitmesin o zaman beni gönderin,

bahadır hiddetlendi tabi, ''ya olum siktir git kendi işine lan''

yüzbaşı tabi parladı hemen bahadıra ''komutanın var lan karşında sığır kendine gel''

toparlandı hemen bahadır,

yüzbaşı döndü sonra ''oğlum bir kişi dedim aranızdan, bir kişi uzatma dedi'' ne diyeceksin hiç bişey

diyemiyosun.

hazırlanın güneş batar batmaz gideceksiniz,

ulan ben bu çocuğu gönderemem öldürtecek kendinide herkeside. tamam saftır falan ama beyler

hakikaten sinirlendiğinde 100 metre yakınında olma yani. tek başına sahra topu herif.

yüzbaşının yanından ayrıldık. ben timimin yanına gidiyorum bahanesiyle döndüm yüzbaşının yanına.

komutanım bir şey arz etmek istiyorum.

ne var? dedi sert bir ses tonuyla,

anlattım bende böyle böyle, komutanım zor anlar geçiyor arkadaş, bende ona göz kulak olmaya

gideyim, yoksa tehlikeye atacak herşeyi, çok sinirleri bozuk lütfen benide gönderin dedim,

lan oğlum o zaman o gitmesin sen tek git,

olmaz komutanım dedim,

ne istiyosunuz lan benden dedi, ne istiyosunuz benden

babalar adam heralde 6 7 gündür uyumuyo adam gibi pimi çekilmiş bomba patlaması an meselesi

bende şansımı zorlamak istemiyorum açıkcası,

dedim komutanım şimdi onu çekerseniz bana kızacak aramız bozulacaki daha da morali bozulacak.

allah muhafaza ibrahim asteğmen gibi olur bırakın bende gideyim,

iyi dedi siktir git o zaman hazırlan sende ama yeterli kıyafet yok o yüzden bir uzmanı çektim

görevden.

sağolun komutanım dedim ayrıldım oradan.

amk bir yandan ne bok yiyosun sen ya diye söyleniyorum kendime bir yandan da gurur duyuyorum

kendimle yani. çelişkiler çelişki üstüne kafalarda her an her dakika conta yakıyoruz anlıyacağınız.

hemen dağlarbaşı baho nun yanına gittim, bağlarbaşında oturuyodu lakabı dağlarbaşı yaptık herifin

yaptığı manyaklıklardan dolayı.

zaten ileride anlatacağım, benim sayko uzman vardı ya, bir olaydan sonra bahadır için bana ''ya

asteğmenim ben böyle psikopat görmedim'' demişliği vardır yan.

neyse beyler, ben bahadırın yanına gittim, baktım hazırlanıyorlar, uzmana dedim uzmanım çekildin

sen ben geçiyorum yerine,

üsteğmen dedi alla alla nası oluyomuş o dedi,

dedim komutanım yüzbaşımın emri, öle deyince akan sular duruyo tabi amk.

uzmanda bişey demedi zaten.

bahadırın yanına geçtim, hazırlanıyorum bende bu baktı bana,

ne var olum sen niye geliyosun amk ya, siktirip gitsene timinin başına,

dedim sigaran biter belki bebeğim sigarasız kalma,

dedi ben paket taşımıyorum hiç bilmiyomusun dedi,

biliyorum amk dedim bilmezmiyim farkettim onu.

görüyosunuz işte beyler biliyosunuz işte, amına kodumun aşkı hele aşık değilsen bile orada

bağlanmak ve tutunmak için bir dal ararsın ve o bi kezbanda olsa tutulur sikilir kalırsın. aşk işte amk.

bu şarkı baho için gelsin,

(bu arada keleşler etkisiz hale getirilen pkklılardan alınmış silahlardır)

hazırlanmaya başladık, boyna puşi belimize o amına kodumun şeyini bağladık ismi ne bilmiyorum bile,

ama sıktıkça belin küçülüyo amk. bide sıcak tutuyo var.

bunların ayakkabılarını giydik şimdi isparkta ki çalışanlarda görüyorum onlardan. bide sikik bir ispark

üniforması giyiyorlar dikkat ettiyseniz özellikle eminönü ticaret odasının arkasında ki elemanları

dağda görsen çeker vurursun örgüt mensubu diye.

neyse hazırlandık. üsteğmen devamlı bişeyler diyo ama üzerimizde ki gözlerden o kadar rahatsız

oldum ki, dinleyemiyorum, etrafımızda ki askerlere bakıyorum öyle pis bakış atıyorlar ki rahatsız

olmamak elde değil amk.

hadi bunlar bizi biliyolarda, lan ya intikal esnasında bilmeyen olursa,

dedim komutanım bizi asker vurmasın yolda,

işte o yüzden bir saattir konuşuyorum amk dinlemiyomusun dedi,

dinlemiyorum amk ne yapıyım=)

üsteğmen dedi,

sırtımıza kırmızı leke sürecek eşşek kadar onları görünce vurmıcaklar oradan tanıcaklar dedi,

dedim komutanım ya önden yakalanırsak?

ya olum sen gelme istersen beni histeri krizine sokuyosun bak öldürürüm kendimi oğluuummm.

lan ne var amk soruyoruz dimi can lan bu borumu

haberleri olacak merak etme sen. bu arazide ki birliğimizin arasından geçtikten sonra etrafta bizden

kimse olmayacak. merak etme dedi.

öyle deyince bir içim rahatladı bir içim rahatladı sormayın gitsin amk. ohh dedim o zaman iyi. bütün

sıkıntılarım uçtu gitti amk.

devam etti komutan sonra,

bakın kürtçe bilen çocuklar haricinde ve benim haricimde kimse konuşmayacak. çıt dahi

çıkartmayacaksınız. bide silahı asker gibi tutmayın dedi, intikal esnasında tuttuğunu gibi değil namlu

yere bakmasın dedi.

vay amk ayrıntıya bak.

yüzünüzü iyice toprağa bulayın toprak sürün yüzünüze dedi.

tama güzel herşey on numara ama tek bir sorun var amk. e onlar gibi kokmuyoruz..

neyse beyler, bir kaç konuşma daha yaptı, yüzbaşı geldi zaten emir eri falan,

dedi bırakın telsizlerinizi bunu alın, pilli bataryalı koli bantıyla bantlı telsiz üsteğmene verdi işte,

gözünüzü seviyim çocuklar dikkatli olun önemli olan sakin olmak gidip bakacak geleceksiniz göriyim

sizi dedi.

gece bastırdı işte, karanlık iyice çöktü üzerimize,

koyulduk yola, 2 3 saate yakın yolumuz var.

en önde kürtçe bilen asker var soner, arkasında üsteğmen, arkasında bahadır, sonra ben, arkamda da

uzmanlar var.

yürüyoruz karanlığa doğru.

lan pkklılarla karşılaşsak ne bok yiyecez. hayır birde bizden haberi olmayan askerle karşılaşsak durun

demeye kalmadan azımıza sıçarlar yani.

konuşmak kesinlike yasak, çıt dahi çıkartamayız. zaten yürüyüşümüzü bile değiştirmek zorundayız,

ulan kaç aydır aynı yürüyüşü yaparken bir anda değiştirmek kolay mı?

ondan mal mal yürüyoruz.

ses yok faça yok amk.

bahadırın sırtı kesiyorum devamlı.

bizim birliklerin olduğu bölgeden 1 buçuk saatlik yürüyüşten sonra çıkabildik. sessiz sedasız gidiyoruz,

tek ses arada soğukta akan burnumuzu çekerken çıkarttığımız ses, birde her yere bastığımızda

topraktan çıkan ses. o kadar.

allahım diyorum bi bok yedik sen yüzümüze gül bizi sevdiğimize bağışla.

yarım saat daha yürüdükten sonra, bunların sesleri telsizden gelmeye başladı.

hebihje dikim, bijun bijun, sax ali falan gene dereler ovalar falan sesler geliyo, biz tabi hafiften sıçtık,

belli ki yakın yerdeler ama çatışmadalar, yürümeye devam ediyoruz öyle,

15 dakika geçti geçmedi bu sefer telsizden gelen seslere uzaktan gelen silah sesleri eklendi tak tak tak

tak taktaktakta tak. falan.

ama allahtan bizim gittiğimiz yönden değil sol tepelerden.

iyice gerildim ben tabi. başlarda iyiydi böyle alışmıştım ama artık kaldıramamaya başladım. her silah

sesinde dişleri sıkıyorum ki ne sıkmak, e sıktıkçada kafam ağrıyoru kafam patlıcak gibi,

uzakta ki tepede gözüktü köy, yani arkamda ki uzmanım dedi de öyle anladık yoksa göremedim ben

açıkcası,

ışıkları kapatmışlar belli ki,

köy tepede kaldığı için ona rahatça gözetleyebileceğimiz bir tepeye doğru yöneldik, silah sesleri ve

telsize gelen sesler devam ediyor. ama tek fark var.

bu sefer bizim askerinde sesleri gelmeye başladı. seslerin geldiği tepede belli ki fena birbirine

girmişler.

köyü gören hakim tepeye doğru yola koyulduk. yaklaşıl 4 saate yakın vukuatsız ama sıça sıça geldik

belitilen noktaya, izlemeye başladık köyü, sessiz bir şekilde telsizi dinlemeye koyulduk.

telsizden anladığımız kadarıyla ne yazık ki bir timimiz pusuya düşmüş, diğer timler ona yardım edip

oradan çıkartmak için uğraşıyor.

akşam 11 gibi geldik belitilen noktaya, gece 2ye kadar kıpırdamadan köyü izlmeye koyulduk. yani

üsteğmen belinden çıkarttığı dribün ile. yoksa nereye bakıcan amk.

2 gibi dedi hadi çocuklar köye gidelim yavaştan gün ağırmadan dönmemiz lazım. hareketlenirken

bahadır derinden içli içli,

''amına koyucam hepinizin ben''

dedi, ben direk kasıldım resmen amk. bu adamın derdi başka yani.

götüm götüm yaklaştık köye, çıt yok köyde, uzaktan silah sesleri geliyo. ben bir an önce şu amına

kodumun yerinden çıkıp geri gitme modundayım.

neyse üsteğmen kürçe bilen asker sonere dedi şu kapıyı çal, vurdu kapıya iki üç kere, bir kadın çıktı

gözler fal taşı gibi açıldı amk.

hemen yüzünü örttü,

soner bişeyler dedi buna,

hiç birimiz konuşmuyoruz ama bahadıra bakıyorum sinir küpü bişey yapıcak azımıza sıçtırıcak diye

korkuyorum.

kadın bişey dedi işte sonerde dedi girdi içeri kadın,

uzaklaştık kapıdan, soner dedi

''komutanım şu evmiş''

meğer köyün yetkili adamı gibi bişeyi sormuş soner kadına.

yaklaştık evin oraya doğru soner,

açtı kapıyı adam, baktı öyle karanlıkta bizi tek tek seçmeye çalışıyo, ama belli yani sakinliğinden gelip

gidiyo ibneler buraya,

soner bişeyler dedi, adam bişeyler dedi, soner sesini yükseltti biraz falan, baho kuduz köpek gibi amk

onu kesiyorum bende,

soner gene sesini yükseltti falan, lan ortalık gerildi bi anda anlamıyorum bişeyi baho kendinde değil,

yapıştım sırtından bunun,

soner baya baya bağırmaya başlayınca üsteğmen kayışı koparttı amk,

ne diyo lan ne diyo falan diyo artık türkçe konuşmaya başladık bende dedim bahadır olm sakin ol

uzmanda komutanım komutanım falan diyo,

soner iyice dellendi adama bağırıyo adam buna,

lan ışıklar yanmaya başladı kafayı yemek üzereyi amk,

adam sonere doğru elini kaldırdı itticekken soneri,

bahadır bir atladı ama böyle bir atlama yok; keleşi doğrulttu buna;

''ananı sikerim lan senin yavşak adam gibi konuş lan ananı sikerim senin orospu çocuğu, ağzına

boşaltacam lan şarjörü orospu çocuğu''

lan ortalık karıştı azımıza sıçacaklar ateş edicek biri bütün köy ışıklarını yaktı,

bi önce ki evde konuştuğumuz karı başladı zılgıta lalalalalalalalalalaal falanlar bişeyler bahadıra

bağırıyo üsteğmen;

lan dur kendine gel manyak dur,

bende çekmeye çalışıyorum bahadırı herifin üstüne çökmüş resmen,

lan dur falan ama bahadırı tutamıyoruz,

''yeter ulan yeter lan sikerim ananı seni buraya gömerim'' diye bağırıyo ağzından tükürükler saçarak

ama baya baya salyası akıyo adamın. delirdi herif resmen.

arkadan karı arkaünü yırtıyo resmen amk lalalalalalala,

bahadırda vuracak herifi tutamıyoruz adamı içine sıçtı herif herşeyin,

arka evden taktaktaktataktaktak ateş bi açıldı baba, ben üsteğmen uzmanlar soner bahadırı o adam

falan eve bir daldık ki anlatamam size. metrobüste boş koltuğu kapmaya çalışanların kapılara hücum

edişi varya o hesap resmen.

daldık eve falan bahadır hala bağırıyo ama bu sefer ağlayarak,

''yeter lan yeter bıktım lan bıktım'' yaklamış üsteğmenin yakasından ona bağırıyo bu sefer '' yeter ulan

yeter sikerim hepinizi lan''

lan ateş ettiler arkamızdan ona dönüp bakıyoruz karının teki ateş etti havaya, dedim aga gelecekler

şimdi azımıza sıçacaklar burada,

dedim komutanım gidelim buradan noolur gidelim,

üsteğmen zaten dünden razı, çıkın amk çıkın çıkın çıkın soldan tepeye doğru koşun,

beyler topuklarım arkaüme vura vura değil, arkaümü dele dele koşuyoruz ama, bahadırıda çeke çeke

oda bağırarak ağlıyo manyak herif.

koşuyoruz öyle tepeye doğru, ne intizam kaldı ne başka bişey incin vaziyette yürüyoruz, arkadan ateş

ediyo bize karı, karanlığa daldık, hala devam ediyo bu, biz tabi önce basıldık zannetik o hengamede

bir tane kadın olduğunu bilsek ateş edicez zaten ortalık öyle bir karışmış ki,

ne olup bittiğini kavrayamıyoruz amk.

karanlığa daldık ateş geliyo hala yüzüme toprak geldi bi anda. dedim kanasçı geldi hedef alarak atış

yapıyo,

üsteğmen çapraz koşular yapın lan falan diyo,

ulan bahadırımı tutayım çapraz mı koşayım zaten adamı ensesinden öyle bir kavramışım ki

heyacandan nefesi kesilecek bayılacak havsızlıktan resmen.

üsteğmen bir yandan hem koşuyo bir yandan bahadıra küfür ediyo,

''senin ben sevgi koyayım beynini gibiyim senin, seni buraya getiren o yüzbaşıyı gibiyim ben, seni

komando yapanı gibiyim, allah belanı versin senin''

falan koşuyoruz, yemin ediyorum sıyırma noktasındayım,

ik tepeye yarım saat koşmak ne demek ölüm lan. bir yandan da mayına basıcam korkusu geldi mi

bana,

allah kahretsin beyler dişimi sıkmaktan kırdım en sonunda iki dişimi.

bahadır hala ağlıyo falan koşuyoruz, uzman silahını almaya çalışıyo ver amk şunu lan dedi çekti aldı.

yok hayır dönüp oda ateş edicek geberip gidecez burada,

hala pkk köye baskın yaptığını düşünüyoruz,

bayılıcam artık nefes alamıyorum dalağım patlıcak.

yarım saat koştuk, köy görüntüden çıktı, attım ben kendimi yere, dayanacak yürüyecek takatim

kalmamış amk.

bahadır başladı kusmaya, uzmanlar da tık yok ama. robot amk adamlar. soner zaten yamulmuş

yavrum. üsteğmen dizlerini tutmuş eğilmiş nefesini kontrol etmeye çalışıyo derken döndü bu

bahadıra bir tekme attı haydi gene karıştı ortalık,

bahadıra vuruyo bahadır kan kusuyo resmeni bende dişleri kırmışım çenem kitlenmiş ağzım kan

içinde resmen,

soner bunu gördü o sıyırdı contayı üsteğmene ''yeter abi yeter abi hadi gidelim abi'' falan diyo,

uzmanlar kavradı üsteğmeni üsteğmen ana avrat dümdüz küfür ediyo bahadıra ama haklı azımıza sıçtı

herif resmen.

bahadırın nefesi kesilmiş arkaü başı kusmuk içinde, toz toprak olmuşuz resmen, lan bana o koku geldi

bi anda, heriflerin kokusu, lan salak üzerinde ki onların zaten o kokuyo terleyince, ama kafa gitti,

silahıma sarıldım komutanım dedim geldiler buradalar falan, üsteğmende koşun lan koşun dedi

başladık gene koşmaya 10 dakika koştum bayıldım beyler. bildiğiniz bilincimi kaybettim. hiç bir şey

hatırlamıyorum 20 dakikada kendime getirdiler hiç bir şey hatırlamıyorum ama.

komutanım geldiler komutanım silahımı verin falan diyomuşum bilincimi kaybettim.

kendime geldiğimde üsteğmen başımda suyla yüzümü yıkayıp başımı ovuyo, uzmanlardan biri

bahadırın orada bahadır dizleri çekmiş kendine başını sokmuş arasına duruyo sakinleşmiş, sonerle

uzmanda etrafı kesiyo,

komutanım gidelim hadi dedim, kalk oğlum kalk gidelim dedi,

en önde bu bu sefer arkasında ben yanımda bahadır koluna girmişim çocuğun hiç konuşmuyoruz

ama, arkamdada soner ve uzmanlar,

yürüyoruz ama sanırsın 15 saatlik çatışmadan çıkmışız.

sonra aklıma geldi dedim soner ne dedi o adam sana nooldu bi anda,

komutanım anladı adam bizim asker olduğumuzu,

nası anladı dedim lan,

sizi görmüş..

ananasıkiyim haydi burdan yak.

nası görmüş lan nerden görmüş beni

dedi komutanım siz mallarına el koymuşsunuz.

ananı avradını beyler, mağaradan mal kaldırdık ya kaçakçılar gelmişti onlar köyün malı diye, o

adamlardan biri buydu sonra düştü jeton.

şansımızı gibiyim amk. arkae gelmeye ramak kalmış, aklıma bile gelmedi resmen.

sevgi koyayım dedim adamı bi anda gözümün önüne getirdim,

mağara olayında içeride ki kaçak malları çıkartırken çıkıp gelen iki adamdan biri bu herif.

tamam biri burada k.ırak ta bildiğin pkk için çalışıyo, e diğerinide buluruz o zaman sikeriz bunları

diyorum aklımdan.

yürüyoruz saatlerdir. bitmiş vaziyetteyiz. bahadır kusmuş bir koku geliyor sıçsam yüzüme sürsem o

kadar olur, kafam patlıcak gibi iki dişimi kırmışım, (2 dişimi k.ırakta bıraktım) beynim akıcak resmen.

hepimiz bitmişiz. pusu atsalar silaha sarılamıcaz o kadar yorgunluk var vücutta.

bahadıra o kadar kızgınım ki anlatamam. bir yandan bakıyorum o kadar kötü durumda ki, o huur

yüzünden geberip gidicez bide naşımızı da pkk alıp kimbilir neler yapıcak amk.

baktım bahadıra ağlıyo sessiz sessiz,

iyice sarıldım buna, omzunu sıktım tamam kardeşim der gibi, sessiz sessiz ağlıyo çocuk.

o kadar yavaş yürüdük ki sabah gün açtı bizim birliğin olduğu araziye gidiyoruz ama o hengameden

çıkmışız üsteğmen orada telsizi kapatmıştı açmamış, yani gelirken açıp yakınlaştığımızı söylemesi

lazım ki vurmasınlar bizi,

e sevgi koyayım aklımızdan çıkmış.

bizim per tepeye doğru gelmeye başladık o esnada güm diye mermi attılar ben bahadır uzmanlar

soner attık kendimizi yere,

üsteğmen de tık yok mecali kalmamış, bağırdı o esnada

''ateş etmeyin lan ateş etme türk askeriyiz ateş etme''

adamın halini düşünün beyler, yürüyen ölü adam.

neyse per tepeye çıkarken ufak kontrol noktları var patikada gizlenmiş, bizi gören şokta, askerin biri

geldi bahadıra su veriyo, zannetmişler ki çatışmadan geliyoruz bahadırında sevgi koymuşlar benim

ağzım yüzüm kan ya öyle zannetiler.

e telsizde kapalı zaten amk.

tepeye kadar bazı askerlerin eşliğinde çıktı 2 saatte o da amk.

yüzbaşı gördü bizi, koştular hemen, üsteğmenin yanına üsteğmen bişeyler anlattı bahadırı tutuyorum

kafayı kaldırmıyo çocuk.

yüzbaşıya bişeyler dedi, yüzbaşının yüzünün ifadesi değişti, geldi geldi buna bir koydu tokatı, ikimizde

yerde amk.

''cibiliyetini gibiyim senin'' dedi bastı gitti,

bahadır gene ağlıyo, timide orada. o kadar kötü bir durum ki,

kaldırmaya çalışıyorum bunu yavuz geldi hemen tuttu diğer kolundan kaldırdık, arkaürdük bunu yattı

kıvrıldı bir yere ses çıkarmıyo, çekti yavuz kolumdan ne oldu lan öldük merakten haber alamadık

sizden, niye yüzbaşı vurdu bahadıra diye sordu,

anlattım bende,

hay amk koyayım belliydi zaten amk dedi yavuz.

asker geldi, komtanım yüzbaşı sizi çağırıyo dedi, dedim sıçtık amk azımıza sıçıcak. bahadırı kaldırmaya

çalıştım asker dedi

komutanım sizi sadece.

lan hayal kuruyorum şimdi uçan tekmeyle dalıcak bana heralde diye. bana niye dalıcaksa artık.

gittim yanına üsteğmen uzmanlar soner de orada.

olum dedi doğru mu hakikaten o adam mıymış

evet dedim komutanım o adam öyle tanımış beni (bi rahatlama geldi o esnada ki sormayın)

hay şansa bak ya dedi

ne oldu kim ateş etti size dedi,

üsteğmen dedi komutanım ateş açıldı sanırım örgüt geldi köye kadın bağırınca bide bahadır asteğmen

bağırışmalarından dolayı duyup geldi bi grup dedi (hala haberimiz yok amk çok sonra öğrenecez)

nası çıktınız olum oradan dedi,

anlattık durumu işte,

soner dedi zaten ilk kapıyı açar açmaz çakmış olayı herif beni gördüğü gibi, beni kesiyodu zaten

muallak.

görüşüyorum beyler yav nereden çıkarttınız yanlış mı yazdım acaba. o anda konuşmadım hiç, küstüm

anlamındada değil zaten sustuk öyle ne konuşabiliriz zaten.

yüzbaşı dedi neyse bari kazasız belasız geldiniz, ama bu bahadırı burada barındırmam artık dedi.

ne diceksin amk yapmayın mı diceksin adam zaten 2 gün daha kalsın kendini vurucak çocuk.

belkide geri dönmesi daha iyi olur hakikaten diye düşündüm.

komutan demez mi yakıcam onun askerliğini böyle pervasızlık olurmu dedi.

aman komutanım yapmayın ne olur dedim, geri çekin aldırın buradan ama yapmayın, iyi değil

durumu ailesinde sorunlar var falan filen sallıyorum bir yandan kızla sorun var desem anlamaz belki

dedim.

dil döktük uzman falan yavuzda geldi oda bişeyler dedi 2 saat dil döktük en sonunda geri çekmeye

ikna ettik adamı. çok fena arkae geliyodu yoksa.

üstümüzü başımızı toparladık sonra, baba albay sayesinde düzelttiğimiz pgibolojimizi bahadır efendi

bir güzel gibip attı. yani 1000 kişi üzerimize saygısa bu kadar olurdu heralde,

timin yanına çocukların yanına gittim, uzmanım dedi o esnada işte ben böyle pgibopat görmedim

asteğmenim kusura bakma dedi,

yani bir bilseniz aslında bahadırın daha önce ki hallerini safın önde gideni hafiften yer yer tırsak,

anasının kuzucuğu bir çocuk. ama adam öyle bir hale geldiki oldu sana dağlarbaşı baho.

adamın yaptığı hareketler falan bambaşka bir insan oldu çıktı.

şimdi görseniz gene aynı, hanımı azına sıçıyo varya evde reiz hanımı yani, kadın gak desin su guk desin

yemek tam ev beyi oldu muallak=)

sonra bahadırın yanına gittim baktım aynı bıraktığımız şekilde yatıyo hareketsiz, gözlerinin açık

olduğunu farkettim, bahadır diye seslendim ses yok.

herif şokta sanki,

bahadır abicim bak bi dedim,

tık yok,

döndürdüm bunu omzundan tutup mal gibi bana bakıyo, bir masum bakışı var anlatmam sanırsın 4 5

saat önce adamın üzerine dağ ayısı gibi çöken bu değil.

dedim bahadır abi gözünü seveyim bak kendin gel. seni geri gönderecez tugaya albayın yanına

gideceksin tamammı koçum, biraz kendine geleceksin sonra yanımızdasın gene tamammı bahadır.

hüzünlendi biraz işte gene. ama ne diyebilir ki. artık hayır gelmez.

velasıl 1 gün sonra helikopterle gönderdik bahadır ve bir kaç istirahate ihtiyaç duyan askeri.

soru: teröristlere amerikalıların verdiği silah yani mp5 ve türevleri. şimdi bu mp5 silahın keleşe ve

g3'e göre üstünlükleri nelerdir?

ben teröristte hiç mp5 görmedim, m16 yı diyosan amerikan piyade tüfeği, şöle anlatıyım,

bu tüfek yakın mesafeden koyarsam diğerlei gibi siker atar. ama uzun mesafeden yaralandırır. g3 her

mesafeden siker.

ama asıl amacı zaten yaralamaktır m 16 nın. sebebi ise şuymuş,

yaralı askerle ilgilenmek için en az 2 asker geleceğinden karşıdan toplamda 3 asker etkisiz kalır.

böyle bişey denilmişti. bunu diyebilirim.

bahadırı geri gönderdik. çok büyük bir üzüntü yaşamıştım. en iyi anlaştığım arkadaşım. adamla omuz

omuz vermişiz burada.

yani kötü olmasın diye diye çok dua ettim. çok büyük bir üzüntüydü.

velasıl per tepede bir 4 5 gün daha geçirdik. arkasından bu şerefsizler, özellikle helikopterleri hedef

alarak savunma yapmaya başladılar.

bizede emir geldi per tepeden hareket edecektik, bütün birlik olarak. yani bir kaç timle değil. ayrıca

bu sırada bahadırın timinin başına teğmen hakan vardı tugayda o getirildi.

ardından intikale çıktık, ama içimde mutluluk hakimdi. neden derseniz geçtiğimiz günlerde ki gibi kılık

değiştirerek değil kendi askerimizle hareket ediyorduk. bu insana inanılmaz bir rahatlık mutluluk

veriyor inanın bana.

2 saatlik yoldan sonra bir mezra ya geldik, orada beklemeye koyulduk. sonradan öğrendik ki haftanin

kampına biz gireceğiz. ilk defa önde arkada beklemeden taaruzu biz yapacaktık.

bunu duyunca inanılmaz bir heyecan yaşıyorsunuz. yani korku falan yok. inanılmaz bir heyecan.

basacaktık adamları yani.

Muhabbet bahadır geri döndümü ? *

bu harekatta bir daha geri dönmedi ama sonra devam etti tabii ki kendine geldi. pmdr de iyi baktılar

çocuğa.

soru: reyiz otomatik tüfekle ateş ederken saygıı dürbünü tarzı aparatlar kullandığın oldu mu hiç

çatışmalarda? tabancanı kullandığın oldu mu peki? insan zevk için iki üç tane jarjör boşaltır be reyiz.

.45 acp kurşun sikertir

tabancamı kullandım ama tehtid amaçlı ateş etmedim. dürbün falan tarzı bir aparat hiç kullanmadım

abicim. zevk için sıkmazsın o mermiler sana zimmetli arkaüne sokarlar valla her zevk için attığın

mermiyi=)

kardeşim birini alıp polise teslim edip o hadisede öğrendik anlatıcam.

ONBİRİNCİ BÖLÜM

Hikaye hayatınızda bazı dönemler çok zor anlar yaşarsınız hani, çıkamazsınız işin içinden. bir an önce bitsin şu

gün yatağıma gireyim dersiniz, ama o amına koduğumunun saatleri geçmez. saniyeler saatlere

dönüşür.

sabretmeye çalışırsınız, günün bitmesi için. boğazınız düğümlenir. tek istediğiniz günün bitmesidir. tek

isteğiniz.

orada ''gün'' öyle kolay kolay bitmez, aylar boyunca o ''günün'' bitmesini beklersiniz.

başarlarda sabredersiniz, sıkarsınız dişinizi, sevdiklerinizden devamlı ölüme yakın olduğunuzu

hissettirecek laflar duyarsınız, arkadaşlarınızla birbirinizin gözlerinin içine baka baka yalan söylersiniz

''sakin ol geçecek''...

başlarda sabredersiniz, her defasında ''bu günü bir atlatalım'' dersiniz kendi kendinize,

şu gece bir bitsin sabah olsun hele dersiniz,

o gece öyle pek kolay bitmez..

ardından gene sabredersiniz, bitecek dersiniz bu günler bu geceler, ileriyi düşünmeye çalışırsınız.

bilindik ve size tanıdık gelen kokular hissedersiniz etrafta bazen. sevdikleriniz aklınıza gelir.

sonra bir bakarsınız bitecek diye beklediğiniz günler geceler birbirine girmeye başlar.

anlamaz olursunuz artık gece mi? gündüz mü?

yavaş yavaş zaman menfumunu yitirirsiniz önce,

yavaş yavaş size uzak olan sevdiklerinizin olduğu şehir daha da uzaklaşmaya başlar.

sevdiklerinize uzaklaşmaya başlarsınız,

ardından yanınızdakilere uzak kalırsınız.

sonrasında kendinizden uzaklaşmaya başlarsınız.

bir kaç ay önce otogarda ellerde zıplatılan siz çok uzağınızdadır artık.

aslında orada ki siz, hep orada kalmıştır. hiç gelmemiştir buraya. farklı bir siz vardır artık.

zaman akıp geçmez. durur.

ve sonunda

saniyeler dakikalara,

geceler gündüze,

hayatlar hayatlara,

kanlar topraklara,

karışıp kaybolur.

ve sonunda,

siz de kaybolup gidersiniz.

mart ayı bitmişti artık, nisan ayının başlarındaydık.

''zor günler'' geçiriyoruz demem kadar abeste kaçacak bir cümle saçmalamak istemiyorum,

hepiniz tahmin ediyorsunuzdur zaten.

bazı arkadaşlarımızı kaybetmiştik.

onlar yanınızdayken rütbe farkından dolayı konuşmalarınızda farklılıklar olabilir,

ama onlar sizin her zaman ya ''abiniz'' ya da ''kardeşiniz'' dir. (bazı özel hususlar dışında tabii)

yanımızda değillerdi artık,

kimi al bayrağa sarılıp ailesinin yanına gönderildi,

kimisi kendini kaybetti öyle yanımızdan ayrıldı.

insan ne kadar kalabalık bir ortamda bulunsada bir tanıdığı yoksa yanlızdır derler ya o misal,

yavaş yavaş yanlız kalmaya başlıyorsunuz.

per tepede geçirilen günlerin ardından, artık hareket vakti gelmişti,

tam olarak nereye doğru gittiğimiz hakkında en ufak bir bilgimiz yoktu. zaten merakta ettiğimiz

söylenemezdi.

yaklaşık 200 e yakın mavi bere bölgede incin halde ip şeklinde intikalimizi sürdürüyorduk,

gittiğimiz yer hakkında ki tek bildiğimiz ''ore'' adında ki köye doğru gittiğimizdi,

bu arada yaşanılan olaylar, beklentiler falan birbirine girmiş bir çok hadisenin yanında, timimde uzun

süredir durduğumuzdan dolayı bir sabırsızlık bir sinir harbi vardı.

bende ise moral bozukluğu,

bahadır ın aramızdan ayrılması sinirimi bozmuştu.

ayrıca geri döndüğümde onu nasıl bulacağımı çok merak ediyordum.

o gece köyde olanlardan sonra, üsteğmenin sinirleri tamamen darmadağın olmuş ve başta ben olmak

üzere bütün asteğmenlere karşı gıcık gitmeye başlamıştı adam.

şimdi beyler bir yandan hak veriyorum, bütün herşeyin içine sıçmıştık. belkide orada biz olmasaydık

bir sıkıntı çıkmayacaktı. adam bize bir gıcık olmuş ki sormayın. yüzümüze dahi bakmamakla birlikte

her an bize dalacakmış gibi takılıyordu adam. adeta serseri mayın ne zaman nerede kime çarpıp

patlayacak belli değil.

yaklaşık 10 tim gecenin karanlığına doğru derinden ve sessiz bir şekilde ilerlemeye başladık.

10 tim amk hepside mavi bere. karşımıza çıkanın vay haline.

tam olarak neden gittiğimizi bilmiyoruz. hatta bir ara tugaya geri döndüğümüzü zannettik.

yürüdük yürüdük yürüdük yürüdük yürüdük.

akşam hava kararır kararmaz başladık yürümeye, sabahın ilk ışıklarına kadar..

yürüdük yürüdük yürüdük yürüdük ve yürüdük..

ayaklarımız kopacak kadar yürürüdük, en sonunda karşımızda ki sivri ve çıplak kayalıklardan oluşan

bir tepeye geldiğimizde durduk,

üsteğmen istirahate çekilin dedi,

tam istirahat için sırt çantamı çıkartırken seslendi;

''senin timin şu sivri tepeye çıkın orada etrafı gözle''

hayda lan amk oraya çıkmak 2 saat sürer zaten istirahat en fazla yarım saat sürecek, ben oraya çıkana

kadar zaten toparlanırız ama bişey diyemiyosun ki amk. ben bir baktım ve sadece ''emredersiniz

komutanım'' dedim. bütün tim küfür ede ede devam ettik, ebemiz sikildi artık ebemiz ebemiz,

hele o çıplak tepe o sivri dik yokuş, çıkmak mümkün değil amk, biri yukarı çıkar, yukarı çıkan

aşağıdakini çeker sırtta 40 kilo çanta,

ölüm..

o kadar yol yürümüşüz bu kadar zor gelmedi.

biz daha tepenin zirvesine varmadan telsizden

''hareket ediyoruz inin hadi bi çıkamadınız amk'' dedi,

ben senin amk asıl.

aynen inmeye başladık. bu sefer inmesi daha zor, allah korusun biri yuvarlanacak geberip gidecez.

indik tepeden birde beklememiş bile ibne,

bu sefer yetişmek için koşar adım gitmeye başladık. tabi sırtınızda o kadar ağırlıkla birlikte ona koşma

denirse, bir de yorgunluğu ekle üstüne, koşma değilde debeleniyoruz diyelim.

adam bizi o sinirinden dolayı o öfkesinden dolayı, sanırım gözden çıkartmış beyler.

devam ediyoruz yürümeye allahım o nasıl bir intikal, bitmedi, akşam oldu hiç dinlenmeden yürüyoruz,

ölmek üzereyim desem yeridir.

zaten artık sırtımda ki çantadan dolayı omuz diye bir şey kalmamış. kollarıma kan gitmiyor resmen.

yürüyoruz yürüyoruz yürüyoruz yürüyoruz...

bazen otobüs beklersiniz kısa mesafede olsa yürümek istemezsiniz ya hani

koyar adama bazen, lan mutfağa gitmek bazen koyar adama işte biliyorsunuz.

bana hiç koymadı o günden sonra hiç bir yürüyüş,

o gün orada bulunan kimseye yürümek koymadı bir daha. buna adım gibi eminim.

yürüdük yürüdük ve yürüdük... ölesiye yürüdük..

gözlerim kapanıyor artık. başım dönüyor. dişlerimi sıkıyorum çenem kitleniyor.

zaman menfumu yok artık.

günler geceler birbirine karışmış.

bir adım daha adım atamayacağınızı hissediyorsunuz. olduğunuz yere yığılıp kalacağınızı

hissediyorsunuz.

ama her seferinde o amına koduğum bacaklarınızdan biri kendini ileri atmaya başarıyor.

bu sefer tamam yağılıp kalıcam diyorsunuz, ama o bacak gene ileri atıyor kendini.

sanki sizin kontrolünüzde değil artık bacaklarınız.

ileri... ileri... ileri... her defasında ileri atmayı başarıyor kendini.

bir an geliyor, olduğum yere bırakmak istiyorum kendimi,

yığılıp kalmak,

sırtımı yere vererek oracıkta uykuya dalmak yıldızlarda sevdiğimi hayal etmek istiyorum.

ama o siktiğimin bacakları hep bir adım daha atıyor ileri doğru kendini.

bu sefer bacaklarınıza küfür etmeye başlıyorsunuz. yanıyorlar çünkü,

hiç bir mayına basıp o siktiğimin bacaklarınızdan kurtulmak istediğiniz oldu mu?

ya da çatışma çıkmasını delicesine arzulamak?

kafanızda roket patlaması istediniz mi?

sırf kendinizi yere atmak için.

zaman akmıyor durmuş artık, güneş başkaları için açıyor sadece. siz hep karanlıktasınız. ve sadece

yürüyorsunuz. bilinç kaybı yaşamaya ramak kalmış artık,

ne demiş veysel,

''erişmek için menzile yürüyoruz gündüz gece... ''

hiç bitmeyecek gibi bir yürüyüş, bacaklarım vücudumdan ayrılıp devam edecekti biraz daha sürerse,

mg3 ü kullanan askerimin baygınlık geçirmesiyle durabildik ancak.

hemen askerimizin yanına koştuk, çocuğun tansiyonu yükselmiş, bilincini yitirmiş, yürümekten.

sırt çantasını çıkarttık, hücum yeleğini çıkarttık, birlikte ki tabib koşarak geldi, serüm çıkartıp taktı,

hafif bir titremesi vardı ender in.

bense öylece baka kaldım sadece.

olduğum yerde durdum.

durunca ayak parmaklarımdan kasıklarıma kadar inanılmaz bir şekilde bacaklarımda bir yanma geldi.

damarlarım patlayacak gibiydi lan.

ayak tabanlarımda ıslaklık vardı. ayak tabanlarımın durumunu düşünmek bile istemiyorum. zaten

ayak tabanlarıma bakmaya kalksam çorabı yırtarak ayırmam gerekecekti derimden muhtemelen.

askerimin düşmesine bir taraftanda endişelensemde, ne yalan söyliyeyim iki dakikada olsa

durduğumuz için sevindim. sadece ben bu durumda değildim ama emin olabilirsiniz.

ama ayaklarım ve bacaklarım o kadar kötü durumdaydı ki hazır bacaklarım hareketi durdurmuşken,

bir adım daha atmak imkansızdı.

kıpırdayamıyordum resmen.

o esnada üsteğmen yanımızda bitti, bana hiç bakmadan direk tabib asteğmene doğru eğilip,

''ne oldu?''

''komutanım çocuk dayanamadı, serum veriyorum''

ben girdim lafa,

''hiç dinlenemedik timimle komutanım, izin verirseniz biraz istirahate geçelim, perişan olduk''

cevabı sinir bozucuydu,

''aslında seni burada bırakmak lazım, seni komando yapanı sikiyim ben''

dedi yüzüme bakarak.

evet arada küfür yerdim stresli ver gergin anlarda üstlerimden ama, üsteğmenin küfürü ederken

gözlerinin içini görmeliydiniz, görmeliydiniz o gözleri,

nefret ve dahası. ölümün ta kendisi vardı o gözlerde.

küfürün en tehlikeli olanından yemiştim,

nefret dolu bir bakışın arkasından gelen küfür,

çok tehlikelidir bana göre beyler.

ama artık istirahate geçecektik, başka yolu yoktu yani bana göre. ender i burada bırakamazdık çünkü,

sadece biraz dinlenmek istiyorduk o kadar. tamam daha önce dinlenmiş olsaydık bişey demezdim ki

zaten ender de bayılmamış olurdu.

üsteğmen yanında ki astsubaya dönerek,

''çocuklara söyle istirahat.. (doktora dönerek) ne kadar sürer kendine gelmesi?''

''45 dakika yeterlidir komutanım''

''tamam 45 dakika istirahat söyle timlere''

tamam dedim ya oh be azıcık dinlenicez dedim ki bana dönmesiyle bir bokluk olduğunu anladım,

''sende timinin geri kalanını al hakim tepe bul çık oraya''

''komutanım şey biraz dinlense..''

''sikerim dinlenmeni çıkın ! ''

''komutanım lütfen biraz dinlenelim çok yorulduk''

diye ısrar etmeye başladım ölücem lan yoksa,

omzumdan tuttu bu,

''lan azına sıçarım senin çık oraya''

''üsteğmenim (komutanım demiyorum) başka bir tim çıkartın, askerim çok yoruldu çocukların hali pek

iy..''

yakama yapıştı bu,

''yakarım askerliğini lan senin bak vururum seni burada''

''üsteğmenim askerin bi suçu yok, bırakın dinlensinler''

''tek başına çık o zaman lan oraya puşt''

''üsteğmenim bakın, askerin yanında ayıp oluyo yapmayın lütfen bakın..''

''ne bakın lan beni mi dövüceksin ibne, senin gibi salaklar yüzünden işimizi yapamıyoruz lan''

o esnada uzmanlar geldi aldılar üsteğmeni,

ne yapacağımı şaşırdım amk. elim ayağım boşaldı.

şimdi çıkın demişti, ama hayır mümkanatı yok çıkamam, askere bunu dersem çocuklar her biri kesilir

ve yığılıp kalırız tepenin eteklerinde. tek adım atacak halimiz kalmamış artık. hiç dinlenmemişiz.

biteriz timce.

uzman tamam psikopat zaten o yürürde, biz adım atacak takatimiz yok.

e yapsam ne etsem diye düşünüyorum. adam sonra çıkıp emre itiaatsizlik diye rapor tutsa yarrakları

avuçlayarak yüze süreriz.

yerde yatan askerime baktım, sonra çocuklara baktım ki zaten bir kısmı yere yığılmış hareketsiz

yatıyo.

sikerim lan böyle işin ızdırabını dedim, çektim timi istirahate.

sırtımda ki çantayı çıkartmadan attım kendimi yere. atmak ne kelime yığıldım sanki kafama bir kanas

mermisi isabet etmiş gibi beyler,

kafamı yaslayamadım hiç bir yere. zaten öyle bir niyetim de yoktu. olsa da onu yapacak gücüm.

kafam arkaya düştüğü için görüş açımda sadece gökyüzü vardı. ve gökyüzünde ki milyonlarca yıldız.

sizlere oluyor mu bilmiyorum ama, ben yıldızları gördüğümde içimi hep bir hüzün kaplar.

güzeldir yıldızlar,

karanlığı aydınlatır.

sizi uzaaak yerlere alıp götürürler. olmak istediğiniz yerlere alır götürür namussuzlar.

sizden çok uzakta ki biriyle ortak noktanızdır o yıldızlar bunu bilir bunu söyler jackal abiniz.

aynı anda bakıyorsanız eğer o yıldızlara, işte o yıldızlar size mesajlar yollarlar.

dedim içimden yağmurda bakıyormudur acaba yıldızlara?, o şehrin ışıklarına rağmen bir kaç yıldız

gözüküyormudur istanbul da.

hissetmeye başladım titredim.

ölü gibiyim, parmağımı dahi oynatamıyorum.

çıkıp gelseler kafama sıkmak için en ufak tepki veremeyeceğim.

gözlerimle yıldızları izliyorum sadece. ve yıldızlara bakarken hepinizin yaptığı şeyi yapıp, sevdiğimi

düşünüyorum.

gözlerimi kapatıyorum,

karşımda o..

kırmızı bir elbise dize kadar uçları rüzgarda sağa sola uçuyor (fantezi kurmayın sikerim=) ),

ama pembeye kaçıyor biraz rengi elbisenin.

parmaklarında kırmızı ojeler,

kıpkırmızı ama en sevdiğim renkler,

sapsarı uçları kıvrılmış saçlar,

masmavi gözler,

karşımda..

yüzünde küçük bir gülümseme,

kolunda ona sahilden aldığım bileklik,

gümüş küpeleride unutmamak lazım tabi onlarsız olmaz asla...

saçları rüzgardan yüzüne gelmemeli olmaz görmeyilim gözlerini,

toplamalı biraz,

gözlerinde sürmüş simsiyah kalemden.

o gözler iyice ortaya çıkmış,

ellerini arkaya atıp birleştiriyor bir anda.

yüzünde küçük bir gülümseme.

başını biraz yatırıyor kenara,

başlıyor sağa sola doğru sallanmaya,

küçük bir kız edası var, biraz şımarmış mı yoksa? evet evet şımarmış,

küçük bir kız edasıyla.

baka kalıyorum sadece,

kıpırdamak ne mümkün birader,

biraz önce istesemde durmayan ve ileri giden bacaklarım şimdi çimento dolu tenekelere saplanmış

gibi.

küçük bir kız gibi masmavi gözleri,

karşımda..

ama bir sıkıntı var..

gidemiyorum ona.

kırmızı ojeleri, küpeleri, bakmaya kıyamıyorsunuz.

gideyim elini tutayım yanağında gezdireyim ellerimi diyorum,

ama bir sıkıntı var

gidemiyorum ulaşmak mümkün değil ona.

yakınımda dibimde ama gidemiyorum,

tek bir adım dahi atmıyor amına kodumun bacakları. sanki biraz öncesine kadar beni ölümüne taşıyan

onlar değillermiş gibi.

sağa sola sallanıyor

küçük bir gülümseme yüzünde,

şımarık küçük bir kız edasıyla,

gideyim saçlarına dokunayım diyorum, dibimde lan şuracıkta baksanıza görmüyomusun beyler orada

işte,

ama gidemiyorum ona doğru,

yakınımda karşımda, iki adım ötede lan ,

ama ulaşamıyorum gidemiyorum ona.

o hala şımarık biraz, şımarmış küçük hanım nazlı.

gel diyorum yanıma, gel biraz dokunayım sana kan gitsin soğuk pis vücuduma, hissedeyim seni gel

biraz yanıma.

yok..

gelmiyor, sallanıyor sağa sola doğru,

gülüyor küçük tebessüm şeklimde.

hafif rüzgar vuruyor yüzüme, ürperti kaplıyor içimi,

dokunmak istiyorum

ama yok.

gelmiyor.

aramızda iki adım, iki adım mesafe kalmış,

ama yok.

gelmiyor.

naz mı yapıyor acaba?

yapmaz mı?

yapar tabi kız milleti işte.

gel diyorum gel, gel uleyn diye çekiyorum façayı bir anda cüneyt arkının fatma girik e bir filminde

yaptığı gibi.

ama yok, keçidir biraz küçükhanım.

allah aşkına gel ihtiyacım var lan sana gel işte,

ama yok...

gelmiyor.

pisim ellerim pis, toz toprak içindeyim o yüzden mi diyorum,

cevap yok..

az sesini duyayım bari diyorum..

lütfen elimi tutayım diyorum azıcık, ihtiyacım var buna.

ses seda yok.

niye böylesiniz lan? diyorum.

niye böylesiniz? halüsinasyonlarımızda bile ızdırap çektiriyorsunuz bize, hayallarimizde bile ızdırap

çektiriyorsunuz gel işte ihtiyacım var sana..

diyorum,

yok gelmiyor... gülüyor sadece karşımda.

küçük şımarık bir kız edasıyla..

nefes alıp verişim düzene giriyor,

hayaller alemine dalıyorum.

bacaklarım çimento dolu teneklerde kıpırdayacak mecalim yok.

gözlerim kapanacak artık.

ölümde böyle bişey heralde. ölüme tanışılma anı.

yavaş, sakin, efendi gibi, sayıgı, patırtı koparmadan.

diye düşünüyorum ki

karşımda gene,

gelmiyor sallanıyor gülüyor.

o kadar

ona dokunamıyorum.

yıldızlar beliriyor bir anda tepemde, biri kayıyor..

her yerim toz toprak içerisinde, kendimi kaybediyorum...

gözlerim kapanıyor..

uykuya daldım mı? dalmadım mı? onu dahi hatırlamıyorum.

o kadar yorulmuşum ki, kafam arkaya düştüğü için ağzım açık kalmış,

yanağım akan salyadan ıslanmış amk.

doktorun koluma serum takmaya çalışmasından dolayı kendime geldim.

4 saattir uyuyor gibiyim. panik yaptım,

''ne oldu uyudum mu? gittiler mi?''

uzmanım da yanımda,

''yok asteğmenim, ne gitmesi?''

''ne kadardır uyuyorum ben??''

''bilmem ki 10 dakika olmuştur heralde''

on dakika mı? 12 uyuyanlardan biri gibi hissediyorum kendimi yüzyıldır uyumuşum gibi, ne 10

dakikası ya.

doktor,

''dur iki dakika, serumu takmaya çalışıyorum yardıracaksın şimdi bana kolunu''

''gerek yok takmana iyiyim ben''

''sayıklayıp duruyosun ne iyi olması, kim o kız?''

''ne kızı? yok öle bişey''

''neyse biraz dursun şu kolunda sonra çıkartıp bana getir''

dedi ve uzaklaştı.

bayılan mg3 çü askerime baktım, kendine gelmişti, bişeyler yiyordu sanırım.

doğruldum zorlukla sırtımda ki çantanın etkisinden dolayı sağa sola yalpalanarak kalkmaya çalıştım.

uzmanımın desteğiyle doğruldum. çıkarttım sırt çanta mı, içinden çıkarttım bi iki parça bişey attım

ağzıma.

içim ürperdi bir anda. gördüğüm halüsinasyon geldi aklıma.

buradaydı biraz önce.

dibimde.

çok özlemiştim onu.

yağmurun yanına gitmek için herşeyimi verirdim o esnada. ağlamak geldi içimden. hayatımda bu

kadar sık ağlama hissine kapıldığım başka bir dönem olmamıştır heralde.

ama askerim yanımda ağlamak mı?

vur kendini daha iyi.

işte o anda bişey oldu, bir mucize,

o bana geldi beyler.

hemde o anda geldi.

ağlayamadığımı bildiği için geldi biliyorum.

yardımıma geldi.

inanılmaz bişey oldu.

gök delindi beyler,

bir yağmur bulutu geldi üstümüze,

yağmur yağmaya başladı ama inanılmaz bir şekilde,

gök delindi resmen.

yıldızlar diyorum ya size,

sevdiğinizi yanınıza getirir,

dibinize oturtur onu.

düşüncelerinize sokar bi anda.

yağmuru getirmişti bana,

yardımıma getirmişti yağmuru.

sırf rahat ağlamak için.

rahatlıkla ağlamaya başladım bende.

kimse bişey farkedemezdi çünkü

sırılsıklam olmuştum çok kısa sürede.

sırılsıklam aşıktım zaten.

yağmur dokunuyordu her yerime.

sırılsıklam bir aşık askerdim ore köyünün yakınlarında bir yerlerinde.

''yağmur'' üstüme yağıyordu..

yüzümü gökyüzüne çevirdim ki daha çok hissedeyim diye.

yağmuru getirmişti yıldızlar..

ağladım sessizce yüzümü gizleyerek, bir yandan elimde ki şeylere yemeğe çalışarak. sessizce derinden

çığlık ata ata.

tepemizden aşağıya yağıyordu yağmur.

dualarını gönderiyordu heralde sevgilim.

yüzüme bir gülümseme geldi ağlamanın arkasında.

üsteğmen denilen gavatın tüm dediklerini bir kenara bıraktım.

askerime döndüm, artık kalkıp kendimize gelmeliydik,

mavi bereyiz lan biz, ne bu duygusallık karı gibi, kalk kendine gel asteğmen efendi dedim içimden,

timime döndüm,

hadi aslanlarım kalkalım artık dedim,

kalktık ayağa, başladık gene yürümeye,

sabaha kadar.

ayaklarımız olmuş bir kaya, birine vursam ikiye ayırırım.

kaslarım bangır bangır bağırıyor beyler.

sabaha kadar yürüyüş,

kafam yerine geliyor yüzüme vuran sabah rüzgarlarıyla birlikte.

yağmur da yağmış,

iyi etmiş,

ama heryer oldu çamur.

üstüne üstlük ıslağız zature olacağız.

ıslağız ve etrafta uçusan ne kadar toz toprak varsa üstümüze yapışmış durumda.

g3 ü muşambaya sarmışım bir hadise esnasında yarıda yolda komasın bizi diye.

üsteğmeni kestim ileride durmuş kenarda, sabah olmuş ya yakmış sigarayı hafiften.

sabah olmuş ya yakmışız sigaraları amk 200 e yakın mavi bere,

doğu ekspresi gibi tek sıra halinde tüte tüte ilerliyoruz,

daha varmadan gideceğimiz yere yakıyoruz dağları.

öğlene doğru sonunda o siktiğimin köyüne vardık.

çıka ine çıka ine vardık siktiğimin yerine.

azımızı bıçak açmıyo, üsteğmeni kesiyorum bir ibnelik yapacak diye,

köyün etrafı düzlük arazi, k.ırakta ki nadir düzlüklerden.

açık arazi etrafı tepeler.

üsteğmen 3 tim görevlendirdi o tepelere çıkıp güvenlik unsuru yapsınlar diye,

tabi ki o 3 tim arasında bizde varız,

hayır denir mi?

desek siker bu sefer,

ama bende sikicem o hale girdik en sonunda.

hadi biraz daha gayret aslanlarım dedim,

biraz daha gayret, şu tepeye çıkalım tamamdır.

bıkkınlık geldi artık, gına geldi artık, taşı toprağa dalacam sağa sola dalacam artık,

anamdan emdiğim süt burnumdan ağzımdan götümden kulağımdan geldi resmen.

sırtımda o kadar yük, kambur olacam yürü babam yürü,

yağmur durmuş ve rüzgar var hafiften, dolayısıyla buz gibi bir rüzgar yüz felçi geçirmemek için bereyi

taktım kafaya, boynumda ki bezi yüzüme atkı niyetine sardım,

nefes alıp verirken ısınıyorum.

en niyatinde vardık tepeye,

allahım bir görüntü var bir manzara var size tezahür edeyim bilmiyorum, inanılmaz güzel. harika bir

yer,

yayılıp mevzilendik tepeye,

etrafı gözetliyoruz, telsizle vardığımızı ve yerleştiğimizi bildirdim,

askerim geçti yerlerine, bende bir kayanın üstüne oturdum attım omzuma g3 yaktık sigarayı,

babalar dün hüngür hüngür ağlayan siniri bozulmuş çocuk gitti, yerine o manzaranın ve dağların

heybedinten ötürü bir dağ eşkiyası geldi,

aslan gibi hissediyorum kendimi, dağ aslanı,

etrafım alabildiğince dağ,

k.ırak tasın oğlum dedim, vatan toprağı değil burası ayık ol. sikerler adamı. seni bunun için eğittiler.

hey yavrum mavi bere, helaldir sana bu dağlar.

yavrum benim ne havaya girdim anlatamam.

tepeye kurulmuşuz, kesiyoruz ortamı, ayaklarımız olmuş beton amk.

akşama kadar kaldık orada, sonra telsizden asteğmenlerin aşaya gelmesini istemiş yüzbaşımız hilmi,

uzmana teslim ettik timi, yanımıza bir askeri aldık indik aşağıya,

gittik yanına yüzbaşının,

subaylar falan toplanmışız etrafına adam bize brifing tarzı bişey verecek belli ki,

çok şükür niye buraya geldiğimizi öğrenecez,

bakın beni iyi dinleyin dedi,

pür dikkat kesildik komutanıma,

arada üsteğmenin bana baktığını gördüm, diyorum sikicek heralde çatışmada vurucak beni adam diye

düşünüyorum bir yandan korku kaplıyo içimi,

yüzbaşı dedi,

ore köyünun arkasından uzanan dağların zirvesinde haftanin kampı var. içinde bizimde bulunacağımız

3000 bin askerle kampı toparlayacağız, sabah 3 te hareketleniyoruz, hepiniz hazır olun timlerinizi

hazır tutun.

vay amk. harekat boyunca ilk defa sızanları beklemeyip biz dalacaz ibnelere.

derhal timi çağırdık hemen hazırlandık, üstümüzü başımızı toparladık, hava geceleri genelde soğuk

olur ama bir ısındı hava anlatamam,

zaten o bölgede tam bizim gibi, bir öyle bir böyle, manyak etti bizide bu durum amk.

çıkarttım üstümü, çektim sadece hücum yeleğini, sardım kafaya bandanayı, rambo gibiyiz amk.

şehit arkadaşlarımın, gazi arkadaşlarımın intikamını alacam o moddayım.

bir an önce başlasın istiyorum, çıkalım o amına kodumun kampına orayı sikelim atalım bu dağdan,

dikelim bayrağı çekelim fotoları verelim medyaya, düşmana ibret olsun hasetinden çatlasın

pezevengler.

timimle konuştum,

dedim aslanlarım böyle böyle, bu gece çok çetin geçecek, şehit olmakta var hakkınızı helal edin.

o kadar yürüyüşten sonra öyle bir gaza gelmişiz ki, tek elle çıkarım o dağa amk. sikicem ağızlarını

yüzlerini.

arkamızda da 2 tim beklemede kalacak helikopter yeri olarak kullacağız düzlük araziyi,

bekleyin amına koduklarım mavi bere geliyo diyorum içten içe.

yüzbaşının istirahate çekilin demesine rağmen, hepimiz tetikteyiz, saldırmasına izin verilmeyen pitpull

misali, bir izin verse ters düz edeceğiz o dağı.

ne istirahati hadi sal bizi diyoruz resmen.

sal bizi bak gösterelim kendimizi sana.

saat niye 3 ü bekliyoruz ki, ya biri kaçarsa,

ya şans eseride olsa bir kaç kişi giderse ayrılırsa.

tabi nerden bilicez amk. kampın dört bir yanı dağın eteklerinden sarılmış, imkanı yok kaçmaları,

nereye kaçsa bir timle karşılaşacak orospu çocukları.

bekle bekle öldük resmen, saat 3ü zor ettik,

g3 mü bir güzel okşuyorum, bu akşam yakacaz oraları diye, ben tarkan o atıl kurt sanki amk.

saat 3 oldu. harekat planını dağıttı, 2 şer 3 er timlerden oluşarak yol güzerhahımız belirlendi,

şu kadar mesafeye çıkacağız, orada bekleyeceğiz kucağımıza gelsinler diye,

biz 3 te tırmanmaya başlayacağız, saat tam 5 te de ore köyüne helikopterlerle getirilen bordo

bereliler tap tepelerine atılacak. kampın anasını avradını sikecekler. oradan kaçmaya çalışanlarda

hoop kucağa.

yürü lan mavi bere göstereceksin anasının amlarını o ibnelere;

hemen harekete geçtik, istiyoruz ki bir an önce çıkalım kaçırmayalım hiç bir şeyi. aylardır günlerdir bu

anı bekliyomuşuz lan meğerse.

biz güç geldi ki sormayın gitsin amk. dağa tırmanmıyoruz, zıplaya zıplaya üstlerin üstlerine gidiyoruz

resmen.

sonra uzman uyardı,

''asteğmenin sakin olun açık hedef olarak gidiyosunuz''

dedim aga bu gece benim gecem tutmayın beni,

dermiyim amk. hemen konunun ciddiyetine vardık yavaş yavaş çıkmaya başladık,

sessiz sakin gitmeye başladık noktamıza doğru, heralde 60 kişiye yakınız, başımızda da teğmen hakan

var.

1 buçuk saat sonra geldik mevzimize, yayıldık oraya bütün timler olarak,

biz grubumuzun en sol tarafına geçtik ve orada bölünerek 2 3 kişilik küçük kümeler halinde

mevzilendik, yaklaşık heralde 200 metre civarı bir hat oluşturduk.

mg3 lerde 2 şer kişi olarak hattın kanatlarına ve ortasına geçti,

beklemeye koyulduk çıt yok.

4 buçuk civari saatler bekliyoruz,

o anda helikopter sesleri gelmeye başladı derinden.

hadi bakalım aga başlıyoruz diyorum içimden,

15 dakika sonra tepemizden geçti 2 tanesi, o pilotları düşünüyorum da hey maşallah cesur herifler.

10 dakika geçmedi uzaklardan silah ve roket sesleri gelmeye başladı, dua etmeye başladım bildiklerim

dahilinde yukarıda ki askerimiz için.

bekliyoruz tetikte amk. her an biri çıkacak diye, sesler geliyo dağın zirvelerinden ve devamlı helikoter

sesleri,

gün ağırıyo artık yavaş yavaş,

diyorum birazdan gelirler heralde sanki 100 metre ilerdeler ya amk, heyecan işte.

devamlı da telkin ediyoruz askeri, sakin olun falan. hayır biri stres anında basar tetiğe açığa çıkarız

amk.

neyse yarım saat oldu kimse yok, bir saat oldu kimse yok. hala tepeden sesler geliyo ama.

bir buçuk saat oldu hala kimse yok amk.

2 saat oldu güneş iyice gösterdi yüzünü, yukarısı yangın yeri belli devamlı helikopterler çıkıp çıkıp

iniyo.

dedim hadi amk ya ne tak yemeye geldik buraya, biz çıkalım bari (yemin ediyorum allahtan emrimde

bir tim var kolordu verseler bu sabırsızlıktan telef ederim koca kolorduyu)

ama yok aga gelen giden, bekliyoruz öle yatmışız pusuya,

beklediğimiz yerde patika yollar geçiyo sazlıkların arasında böle ama ufak boyda sazlıklar. belli ki

buradan geçip gidiyorlar,

üzerimizde dik dik yamaçlar amk. kim bilir kaç tane mağara var.

öğlene doğru artık, yani bizim gaz kaçmış sıkılmışız artık (en azından kendi adıma söyleyeyim)

bir anda böyle pata küte sesler gelmeye başladı o dik dik yamaçların oralardan falan, bir anda ama

teğmen sol tarafta ki timde, baktım tek tek ateş etmeye başladı bizimkiler amk. tak tak tak saydırıyo

bizimkiler,

ama benim görüş mesafemde kimse yok göremiyorum yani kimseyi,

kafayı yicem yani daha dikkatli bakıyorum yanımda ki askerime soruyorum olum görüyomusun

birilerini ben mi göremiyorum falan diyorum,

yok diyo komutanım göremiyorum, telsizle soruyorum işte,

komutanım geldiler mi benim görüş mesafem içerisinde değil durum nedir komutanım diye

soruyorum,

''dedi tek tük düşüyolar önümüze dedi, bende sol tarafa doğru bakıyorum amk o esnada yanımda ki

asker bir basmaya başladı g3 e, ne olduğunu şaşırdım amk, bir anda yangın yerine döndü amk ortalık

karayılanlar falan yıkıyolar ortalığı.

bu arada biraz önce sol taraftayım demişsem kusura bakmayın o hattın sağ tarafında ki uçlardayım.

neyse babalar yıkılmaya başladı ortalık bir an ama zaten askerim bir anda davranınca tetiğe ne

olduğumu şaşırdım amk ağzım burnum yamuldu resmen,

bağırmaya başladı asker,

komutanım orada orada diyo böle ateş ediyo bir yandan.

lan amk bakıyorum göremiyorum kimseyi harbiden göremiyorum ama yani ateş ediyo bizimkiler

manyak gibi sarılmışlar silaha ben bi tak göremiyorum,

lan meğerse herif kayalıklara benzemek için büyük çarşafa sarmış öyle gelmiş beynini gibtiğim, ilk

ateşi yiyince bir kaçı düşmüş bir kaçıda o halde atmış kendini etrafa ben taş gibi görüyorum,

bunlardan biri el bombası atmaya kalkarken farkettim bende sarıldım g3 başladım oraya doğru

saydırmaya amk.

saydırıyorum bende ama bunlar o tepeden nasıl patır patır düşüyolar önümüze anlatamam size,

yanlız tek sıkıntımız ortamıza alırız diye düşündük bir kısmı ortaya düşseede çoğunluk bizim sağ uçtan

gelmeye başlayınca,

ortada mevzilenen asker pasif kaldı, hemen kaydırmaya başladık bir kısım askeri bir asker de kör bir

mermi yedi düştü yere, gördüm yani,

devam ediyoruz o binlere saydırmaya ama, ateş edince g3ten duman çıkıyo ağzından bir de tepince

nişan almak aynı noktaya zorlaşıyo amk.

bir öncekinde ki gibi de sabit yerde kalmıyo bunlar, koşuşturuyo muallakler. büyük ihtimalle yukarıda

fena bir şok yaşamışlar tepelerine inince bordo bereliler. silahı olmayan çorapla koşturan karı gördüm

yani yemin ederim ve anında indirdiler zaten bizimkilerden biri.

işte nişan almaya çalışıp ateş etmeye çalışıyorum devam lı hareket halinde bin koşuşturuyolar sonra

ben nişan almam bozuluyo o esnada zaten ko çarşafladan yattı diye arada kayaya ateş ediyorum amk.

kimi vurdum kime vuramadım falan belli değil hareket edene etmeye basıyoruz kurşunu manyaklaştık

yani.

neyse beyler allah allah diye diye ateş etmeye başladı benim mg3 teki ender, ama çocuğu

görmeliydiniz böyle bir olay yok. allah allah allah allah allah allah allah allahd diye diye basıyo

karayılana.

ben bi ara takıldım bu çocuğa yemin ederim nişan almadan ateş ediyo yani, ve allah tarafından işte

vurduğunu düşürüyo vurduğunu düşürüyo çocuk görmeliydiniz o anı;

allah taktaktaktak allah taktaktaktak allah taktaktaktak allah taktaktaktaktaktak allah taktaktaktaktak

allah,

dondum resmen , bu sefer endere doğru ateş etmeye başladı huur çocukları zaten ender allah allah

diye ateş ediyo indirecekler çocuğu,

tespit etmeye çalışıyorum endere doğru ateş edeni ki hemen indirelim, gökhan varı on başı, dedim

oğlum enderi koru alın onu oradan oğlum enderi alın oradan demeye kalmadan,

yere düştü yan yattı enderim.

ben kafasından isabet aldı sandım çocuk başladım bağırmaya endeeer endeeer gökhan oğlum enderi

alın oradan falan ateş etmeyi bıraktım ama yanımda ki asker saydırıyo hala, patır patır geliyolar şoku

atlatan da mevzi alıp ateş ediyo bize doğru, mevzi aldığım kayaya falan isabet geliyo bazen tak tuk

yapışıyo mermiler kayaya,

neyse gökhanı falan korucaz diye bastık mermimiyi bastık mermiyi roket attırdım çocuklara oraya

damadağın oldu roketi yiyince bir kaçı afalladı sağa sola devrildi zaten amk. el bombası falan atıyoruz

adamlar, gökhan aslan parçası aldı enderi oradan, enderin yanında da kemeri tutan çocuk var o aldı

mg 3 o saydırıyo falan tabi kemeri kimse tutmayın tutukluk yaptı mg 3 bağırıyorum bende oğlum bu

tarafa gelin falan bu taraf gelin, dedim time atış serbest amk elinizde ne var ne yok yıkın orayı.

roket falan ne var ne yok kusuyoruz oraya doğru enderi sırtladılar getiriyolar bende çıktım mevziden

hemen belinden kavradım bende, getirdik benim kayalığın arkasına lan bakıyorum başına falan yara

falan yok, omzundan yemiş yiyincede acıdan şoktan orada bayılıp yan düşmüş oğlan.

nasıl rahatladım anlatamam sizlere,

enderi kendine getirmeye çalışıyoruz hemen yarasına açtım ben derin falan değil bıraktım enderi

döndüm gene ateş ediyoruz. adamlar patır patır geliyo yani, ateş ediyoruz 30 metre falan var yani

aramızda adamlarla ortada ki mevzilerdeki askerlerde geldi bir karayılancı daha geldi benim yanıma

geçtiler kulağımın dibinden basıyo mermiye basıyo mermiye kulak zarımı orada gibti amk.

bunlar yoğun ateş altında kalınca zaten tepeleme oldu bir kaç tanesi bunların yön değiştirdiler bize

doğru gelirken nası diyim işte bize göre saat 2 yönüne doğru kaçışmaya başladılar gaza geldik ya amk,

bunlar kaçtığını görünce mevziden atladım neye atlıyosan peşinden arkaürecem timi, atlamadan çekti

uzman beni geri yapıştım amk.

arkadalarından ateş ediyoruz, hakan teğmen de o taraftan bastırıyo yoğunluk bizim tarafta tabii, 14

tane kelle aldık, ama birini vurabildin mi vuramadım mı hiç bi tak anlmadım amk. bir bizim ender bir

serseri kurşun yiyen asker yaralı o kadar başka da bir tak yok.

zaten başka yöne doğru kaçıyorlardı ama orada da timler var bu bizim muallak üsteğmenin emrinde,

o sinirle amlarına koymuştur onların.

ender aydınlıydı beyler onu analım onun için gelsin, analar ne aslanlar doğruyo gördü o arkaverenler

orada;

ardından beyler, teğmen hakan bizim bölgeden gelince bunlar yukarımızda kalan tepelere top atışı

istedi hani gördüğümüzden değil ama orada bir grup daha gelebilir diye, 1 saat boyunca 30 tane falan

atış yapıldı tepelere, sikip attı topçularımız orayı ellleri dert görmesin.

sonra bizim ender kendin gel ben başındayım başınıda dizlerimi birleştirdim dizime koydum boynu

falan bişey olmuştur diye,

baktım kendine geldi bu, bakıyo bana ama şuuru yerinde değil,

su verdim hemen yüzünü ovdum falan,

dedim koçum benim ne manyak adammısın sen tek başına darmadağın ettin ananın ellerinden

öpüyorum senin koçum,

vuruldum mu komutanım dedi,

dedim vuruldun tabi taktın madalyanı aslan parçası, ama iyisin hiç bişeyciğin yok aslanım benim falan

dedim,

bunun gözler parlaya parlaya bir gülüyo ki anlatamam sana ama kafası dizlerimde böyle, ağlıcam

resmen sinirlerim alt üst zaten en ufak bokta ağlayasım geliyo,

alnından öptüm enderimin, serum bağladık falan, baygınlık geçirmesin diye,

dedim oğlum göndericem seni şuradan bir çıkalım dedim,

lan bu kendine bi geldi, bi hiddetlendi bu.

yok gitmem işte, niye gönderiyosunuz, birlikte dönelim komutanım noolur göndermeyin beni

komutanım söyleniyo, dedim seni yaradana ben kurban olayım ben ellerinden öptüm çocuğu dedim

ben neredeysem sende yanımdasın benim merak etme.

teğmen hakan o tepeyi vurdurtunca topçuya oradan o gün bir daha gelen olmadı ama o kampı

bildiğiniz sikip attılar yukarıda. 80 küsür tane leş bırakıp darmadağın olup gittiler ibneler.

bizde geri döndük o gece, araziye, 6 tane şehit vermişiz 4 tanesi tepede bordo bereli ne yazık ki.

yüzbaşının yanına gittim enderi anlattım böyle bölye,

çağırdı enderi alnından öptü, akşam muhabbet etti bol bol enderle.

üsteğmen falan da orada hala aynı amk,

gittim yanına bende dedim komutanım gazanız mübarek olsun,

yüzüme bile bakmadı dal yarak.

şunuda söyleyeyim 20 - 30 civari teröristte canlı ve yaralı ele geçirildi.

var tabi bordo bereli, adamların ortasına atladı adamlar, 70 bordo bereli kampta 300 e yakın pkk lı var

neden bahsediyosunuz siz beyler.

bu akşamlık bitirelim beyler. soru cevap mı yada muhabbet mi onu yapalım epey yoruldum uzun uzun

entryler var dı bu gece. dermanım kalmadı.

bordo berelilerin hepsi okulludur ve direk özel harekat şubesine bağlıdırdlar. en düşük rütbelisi yanlış

bilmiyosam uzmandır ve en az 3 yıl hizmet etmiş olmalıdır orduya. en yükseğide yüzbaşıydı sanırım.

her türlü hava şartında yetiştirilirler. mavi berelilerden farkı, mavi bere gün sayarken o adamlar orada

10 senedir varladır daha ne fark olsun.

Muhabbet @3671 abı bordo berelıler bu kadar ıyımı adamları atıyosun kampın ortasına temızle dıyosun bu cok

buyuk bı sorumluluk

bıde ender abımıze bısey olmamasına cok sevındım hala gorusuyormusun veya askerden sonra

gorustun mu hıc kendısıyle.

kardeşim düğününe davet etmişti aydındaydı gidemedim annemi kaybetmiştim o esnada.

bayramlarda falan telefonla o kadar. ama bir gün yolum düşerse ziyaret etmek isterim tabii.

bide şunu söyliyeyim orada o şartlarda askerlik yapmış arkadaşlar devre ve birlikte gelip dönmemişse

tabii,

yani tabii görüşürler de o kadar da istemezler o zamanları hazır unutmuşken anıları canlandırmamak

için.

@3674road reyiz askeri muayene de neler yapıyorlar anlatsana.

kardeşim genel muayene işte heryerine bakıyo adamlar.

@3675reis şimdi osmanlıda yeniçeri neyse silahlı kuvvetlerde bordo bereli o oluyo demi adamlar

evlenmiyomuş duyduğuma göre

yok yav o kadar değil efsanedir o. bizim eski sitede annemin arkadaşının kocası emekli askerdi bordo

bereliydi adam.

300 adamın içine dalıp 20 30 civari teröristte canlı ve yaralı ele geçirildi dedin abi geri kalanlar sizin

kucağınıza düşmesi gerekiyosa gerisi kanatlanıp uçtumu

bordo berelilerin tek başlarına yaptıkları sayı değil o operasyonun genelinde ki sayı kardeşim.

abi şu bordo berelilerden bahset hakikaten. bu adamlar nasıl bu kadar korkusuz oluyo, nasıl bir eğitim

alıyo? bir de şunu merak ediyorum, hava harekatı ne kadar işe yarıyor? bizim uçaklar gidip vurup

vurup geliyolar ama bu adamlar bunun haberini önceden alıyolardır heralde. e şimdi bu adamlar

sığınaklarına girmişse uçaklar orayı yakıp yıksa ne olacak ki? bu iki sorumu cevaplarsan çok sevinirim.

hava harekatı sadece örgüt mensuplarını dışarıda yakalarsa işe yarar, yani mağarada ki adama ne

yapıcak, bi boka yaradığı yok yani.

alıyolar tabi önceden nasıl dersen, e diyarbakırdan malatyadan kalkan uçakları görüyo oraya evleri

yakın olanlar hemen gönderiyolar haberi.

birde bordo berelilerle ilgili siz ne biliyosanız bende onu biliyorum. çok iyi askerler yani bir arkadaş

demiş kiralik katil diye hakikaten çok iyiler bu konuda. ama adamların işi öldürmeden etkisiz hale

getirmek onu söyliyeyim. öyle eğitim alıyolar.

abi bahadır o telefonda konustugu kızlamı evlendi ?

yok kardeşim başka bir kızla evlendi onunla evlenir mi ama ona istanbula dönüşte güzel bir ayar

çektik onuda anlatırım.

@3691 kardeşim genel muayene işte heryerine bakıyo adamlar.

yani göz falan ne var ne yok bakıyo adam sana. nası bir ortam dersen çok güzel bir ortam vücutlu

vücutlu adamlar. =) nası ortam olucak olm hastane işte, baksırlı donlu bir sürü çocuk. bazen 5 er 5 er

bazen tek tek alıyolar sizi, kilo boy falan işte, yoğunluğa göre değişiyo bakmaları.

reyiz yakaladıkları teröristlere ne gibi fantaziler uyguluyorlar? hiç öldürdükleri oluyormu? işkence

yaptıkları filan? sen gördünmü gördüysen anlatsana reyiz.

yok öle şey yapmazlar yakalarlar sadece, giderler jandarma sınır timine veyahut ilçe emniyetine

bırakırlar orada fanteziler uygulanır oraya gelicem anlatıcam. gece ilçe emniyetine bıraktığımız adama

komser murat vardı çok güzel fanteziler uyguladı.

jackal reyis bi arkadaş soru sormuştu yukarda hikayenin arasında askerler operasyona çıkarken yanına

aldıklarını kendi cebinden mi alıyor yoksa tsk mı karşılıyor falan diye. bence ikincisi ama sen yine de

bizi bir aydınlat bu konuyla ilgili.

bir de benim bir sorum var abi. operasyonlar o kadar uzun sürüyor mesela bazen bir operasyonda 2

hatta 3 sıcak temas sağlanabiliyor bildiğim kadarıyla. bu şekilde olunca yanınıza aldığınız mühimmat

nasıl yetiyor? hiç bittiği oluyor mu? ya da arada istirahatlerde mühimmat ikmali oluyor mu? çünkü

bildiğim kadarıyla ortalama 100 mermi veriliyor genelde. uzun oldu biraz ama bu sorularıma cevap

verirsen teşekkür ederim şimdiden abi. allaha emanet ol.

yok tabi ne para vermesi hepsi askeriyeden.

senin soruna gelirsek kardeşim.

evet genelde 100 mermi alıyorduk ama, bazen sıkıştırıyorduk çantaların sağına soluna ne kadar

alabilirsek, birde uzun operasyonlarda mühimmat temini oluyordu tabi helikopterlerle.

@3710 jöhlerin yeri belli birader götün yiyosa git sor hesabını.

yıllardır aynı yerdeler, pöhlerde orada çok denildi hesabını vereceksiniz diye ama götü yiyen çıkmadı

açıkcası istersen sen bir git sormayı dene.

kimin hesabını soracaksın ayrıca 13 16 yaş arası 5 çocuğunu pkk ya satan adamın hesabını mı

soracaksın. git sor.

@3715 yok valla kardeşim ne hizbullah görmüşüm ne başka bişey. onlar bize mi yardım ediyomuş lan.

vay amk. hiç haberim olmadı. lan sakın bunlar pkk lı salakların yeşil cübbeli gördüm diye söylendiği

adamlar bunlar olmasın.=)

bu akşamlık bitirelim hikayeyi yoruldum abicim soru cevap muhabbet işte.

işletmeden mezun olucam, komando nasıl olucam ? komando olamasamda en taktan denen yerlerde

görev almak istiyorum nasıl olacak ? her ihtimali söyle panpa..

kısa dönem olucam bunu gözardı etme ama uzunda yapabilirim doğuya kesin gideceksem

yağmurun kardeşi ata mühendis kardeşim kısa dönem hakkaride yağtı tugayda ama çıkmadı dışarı.

kısa dönem yapacaksan operasyon yapan personel içinde olmassın yani.

komando nasıl olacam dersen gönüllü olacaksın. sonra eğitimlere tabii tutulacaksın başarılı olursan

olacaksın komando. ama illa operasyona çıkan personelden olucam diyosan ya kısa dönemken

teskere bırakacaksın yada asteğmen olacaksın ki artık asteğmenlerde öle operasyona falan çıkmıyo

pek bildiğim kadarıyla. ayrıca en taktan yerde niye görev almak istiyosun lan içine bizim uzmanın ruhu

kaçmış çocuğun=)

hem taktan yerde yoktur kardeşim çok güzel yerlerdir ama orada ki bazı taktan herifler var o kadar.

reyiz kafa kesme gibi olaylar oldumu.

yok kardeşim öle bişey kafa kesme falan. insan orada ki adamlar. zaten bazı zamanlar kesilecek bir

kafa bulamıyodun etrafta.

@kısa dönemde bilmiyorum kalınıyormu askerde.

teskere bırakırken çavuşsan başçavuşlupa kadar yükseliyosun ama kıdemli başçavuş değil.

asteğmensen teskere bırakırken teğmen oluysun albaylığa kadar çıkıyosun sözleşmeli subay oluyo

sanırım onlar. ama kurmay falan yok general olamazsın yani.

@3755 kardeşim şimdi aydınlatmalar var, yani o o kadar kolay değil. dibine gelip öyle basmazlar.

baskın başlar o baskın genelde uzakta askere yapılır ilk. sonra sızmalaya çalışırker en azından el

bombası atmak için yaklaşırlar.

ayrıca reyis müsaade edersen bir soru sorayım, hiç dürbünlü tüfek kullanma fırsatın oldu mu?

dürbünlü tüfek kullanan arkadaşın var mıydı hiç dürbünlü tüfek desteği filan aldınız mı? çünkü: bu

dürbünlü tüfek olayı çok aklıma takıldı elin gibtiritaktan örgütünde bile varmış sonuçta bizde de

olmalı bence.

öncelikle teşekkür ediyorum kardeşim.

1995 öncesinde 800 - 1000 m mesafe atış yapabilen uzun namlulu tüfeğimiz yoktu. o kadar mesafe

atan. öğrenmiştim. bizim dönemimizde vardı. fakan bunlar her timde olmaz dı. yani olan timlerdede

genellikle uzman kullanırdı. er olarakta acemilikte hani attığını vuran çocuklar kullanırlardı. benim

timimde uzmanım kullanırdı. ama kanas değil g3 te kullanırdı. dürbünlü tüfek desteği derken sadece

keskin nişancıdan uluşan bir timin destek verdiği bir çatışmaya girmedim hiç.

ama şimdi elbette ver keskin nişancılarımız ki çok baba silahlara sahiptirler diye biliyorum. yakın

zamanda askerlik yapan arkadaşlar daha iyi aydınlatabilir seni bu dönem ki durumla ilgili.

@3785 pusuya düştüm bir askerim şehit oldu topuğum parçalandı bende gittim apzını burnunu

kırmak için daldım. anlatıcam kardeşim onları.

bu akşamda devam edicem beyler hikayeye. ama misafirlerim gelicek saat 8 9 arası başlayabilirim.

birde bazı arkadaşlarımız bazı sitelerde gördüklerini yollayıp sormaya başladılar. asker hikayelerimidir

nedir diye öyle bi gibim bişey.

şu kadarını söyleyeyim, bizde subay statüsünde asker olduğumuz için o dönem, subaylarla

yemeğimizi yerdik ve askerden farklı yemek geldiğini görmedim. bakın ilk ağız olarak söylüyorum.

ayrıca o sitede terörist kadın mağaradan teslim alınınca asker tarafından tecavüz edildi diye yazılar

var. anlayın işte amk o site neye hizmet ediyo.

evet orada askerliğini iyi geçirmemiş çocuklar var bunu zaten askere gitmeyen adamlarda biliyor. ama

yok efendim tecavüz etti bilmemne gibi şeylere inanmayın.

ulan ayıptır ayıp, hadi bana inanmıyosunuz. yalan söylüyo bu adam diyosunuzda o yaşamadı

diyosunuzda. bana biri çıkıp bu anlattıklarımdan birini gösterip, bunu asker yaşamaz. bu duygular

yaşamaz dediğiniz bir yer var mı? orada ki hele ki o dönem de görev yapmış personel bu

imtihanlardan geçti. ne kendi askerini bilerek para için vurması ne tecavüzü neye inanıyosunuz siz.

ne duymak istiyosunuz. asker orada kimin kafasını kesecek, kime tecavüz edecek ulan mehmetçik lan

bu peygamberin müjdelediği asker, o siteler neye hizmet ediyo bilmiyomusunuz. farkında

değilmisiniz,

bazılarıda insan haklarından bahsetmiş falan. şu kadarını sorayım, anasına babasına gönderdiğimiz

uzuvları kopmuş şehitler için insan hakları mahkemesine giderseniz alacağınız cevap ne olacağını

biliyomusunuz?

askeri bir durumdur ilgilenilemez.

uluderede uçakların bombaladığı adamlar için insan hakları mahkemesine gidenlere söylüyoum, 33

askerimizi sıraya dizip, bakın yanlarında bırakın silahı üniformaları falan da yok sivil çocuk, o çocukları

sıraya dizim üzerlerine 3000 e yakın kurşun sıkıp ardından ölmüş mü ölmemişmi diye tek tek

kafalarına kurşun sıkıldıktan sonra o muallakler arasından kim gittide bunun hesabını sordu insan

haklarına.

asker bile o bölgede rahat dolaşamazken kaçakçılar orada nasıl rahat dolaşıyo, bunu sorun kendinize

önce, yok asker tecavüz ediyo yok asker kafa kesiyo, yok asker ölüleri dağlıyo, yok asker orada ki

halka işkence ediyo, yok köy yakıyo bilmem ne,

ulan orada ki asker senin abin, baban, dayın falan filan senin gibi adam sensin hatta. sen

yapabilirmisin lan öle şey.

karakola baskın yapıldığında köy içerisinden ateş alındığı olurdu, köye ateş ederken dikkat ederdi

asker vatandaşa gelmesin diye.

böyle aptal saptal şeylere inanmayın siz.

yok abicim de yani tecavüz ne demek lan. o niyette sapık bi adam barınamaz zaten orada bir, ikincisi

hadi var bi tane lan yakalanan kadın teröriste onu yapacağına gider dağa taşa attırır midesi kaldırmaz

amk, ne halde yakalanıyorlar bir düşünün.

kardeşim 6 yaşıma bile tam girmeden okula başladım, hiç sene kaybetmeden, 13 yaşımda orta okul

17 yaşında lise bitti, 17 yaşımda üniversiteye başladım, 21 yaşımda mezun olup bir kaç ay sonra

askere gittim, askerede eğitimdeyken 22 yaşına girdim. bu şekilde oldu.

ben benim zamanımda bölgede ki personel için konuşuyorum. biliyorum bede ne taklar olduğunu.

ben size bir üsteğmeni anlatıyorum, ama tecavüz eder asker falan böyle bişey yok yani. tabii ki

askerin içinde de ne pislikler ne muallaklikler dönüyo.

ONİKİNCİ BÖLÜM

Muhabbet beyler gene 9 da başlayacağım toplanalım hele yavaş yavaş.

başlıyorum beyler..

(roadrunnersikenjacka 30.12.2012 21:00)

Hikaye yaklaşık 25 günümüz k.ırakta geçmişti. 25 gün vatan toprağından bilmem kaç km ötede.

haftanin kampına yapmış olduğumuz operasyonun ardından, ore köyü bölgesinde bulunan araziye

geri döndük,

ve araziden helikopterlerle geri gideceğimizi öğrendik.

çelik 1 operasyonu bizim için bitmişti.

örgütte çözülmeler başladığı öğrenilmiş, çoğu ırak a doğru kaçmış, örgüte büyük güvensizlik

başlamıştı. çünkü bunlar yanlarında ki adamlara t.c. askeri asla buraya gelemez diye söylüyordu.

çelik harekatında ki bir kısım asker geri alınacaktı. artık o kadar çok askerin orada bulunmasına gerek

yoktu.

bunu öğrendiğimde beyler, mutlu mu olayım üzüleyim mi bilemedim açıkcası. mala bağlamışız

anlıyacağınız.

o esnada askerimde aynı durumdaydı.

tamam bitti(ne bittiyse amk) geri dönüyoruz dediler.

tamam dedik.

geri dönüyoruz lafını duymadan önce gururluyduk,

intikamımızı almıştık.

gidip yerlerinde vurmuştuk onları.

tıpkı onların bize yani karakoldaki askerimize yaptığı gibi ansızın çökmüştük üzerlerine...

ama onlardan tek farkı vardı.

vurup köpek gibi kaçmamıştık onlar gibi.

onlar ise bizim askerimizin yaptığı gibi mevzilerinde tutunmaya çalışmamışlardı. ayaklarına

ayakkabılarını giymeden, ellerini silahlarını almadan kaçmaya çalışmışlardı.

onların çıkılamaz dediği yerlere çıktık..

girilemez dedikleri mağaralara girdik..

gelinemez dedikleri kamplarına gittik..

yapılamaz dedikleri şeyleri yaptık..

onlar gibi korkakça vurup kaçarak değil, vururarak ve o amına kodumun dağlarında daha da fazlasını

vurmak için bekleyip onları arayarak.

gururluyduk..

sonra dediler ki ''dönüyoruz''.

ondan sonra sormaya başlıyorsunuz kendinize.

''tamam zafer kazandık, eee şimdi ne olacak? bitti mi yani bu kadar mı?''

aldık mı yani şimdi ibrahim asteğmenin , sezai nin ve vurulan gazi olan arkadaşlarımızın intikamını?

dizilmiş terörist cesetlerine bakıyorsunuz öylece bir çöp yığını gibi dizilmişler.

hiç bir şey düşünemiyorsunuz. en ufak bir duygu yaşamıyosunuz. gurur veya başka bişey.

burada 14 tane dizilmiş yatıyorlar.

ee ama asteğmen ibrahim ve diyarbakırlı sezai?

kafayı yiyen bahadır?

intikamını bunları vurarak aldık ama bişey hissetmiyorum?

daha kaç tanesini vurmamız öldürmememiz lazım?

bütük pkk yı 10 bin se 10 bin tanesini buraya yığsak üst üste ne olacak?

hangisinin ölümü o arkadaşlarımızın yerine koyabiliriz ki.

hiç birinin..

bunu anlamaya başlıyorsunuz..

ee o zaman..

nasıl bir zafer bu?

bunları, 14 kişiyi dizdik buraya,

hangisi iyi oldu.

mayına basıp bacağını kaybeden askerin bacağı geri mi geldi?

oğlunu kaybeden annenin acısı dindi mi?

aranızda bilen varsa söylesin.

oğlunu şehit veren annenin acısı dinmesi için kaç tanesini öldürmemiz gerekiyor?

10 bin tane terörist leşini dizsek, yeterli olur mu şehit annesi için?

size kaç tanesinin leşi yeterli olur? sordunuz mu kendinize hiç bunu?

şehit annesi;

tamam evladım 10 bin tanesi içime biraz su serpti acımı dindirdi der mi?

soruyorum işte amk size? büyün hikaye boyunca ki ilk ve tek sorum?

kaç tane lazım şehidimizin gazimizin intika mı için?

terörü tamamen kazıdık o dağlardan?

o zaman yeterli olur mu şehit anası için?

bana 14 tanesi bir şey ifade etmedi açık söyliyeyim.

o anda hepsininin leşi orada olsa yetermiydi bana?

zannetmiyorum...

eee o zaman..

arkadaşlarımı düşünüyorum.

gelmeden önce ki haleti ruhiyeme bakıyorum.

21 yaşında bir üniversite öğrencisi, bir elinden kız arkadaşını tutmuş geziniyor. dünya nın hakimi gibi.

ya şimdi, 22 yaşında bir adam, yarı kafayı sıyırmış ve yarı ölü.

bu halimin düzelmesi için kaç tane lazım bana? ben bilmiyorum bilen varsa söylesin.

o dağları düm düz etsek kime yetecek?

dönüyoruz dediler,

tamam dedik dönelim,

gidelim yerimize...

bırakmışız orada arkadaşlarımızı sanki.

o haldeyim..

biran önce istanbula gitmek için bir yanım yanıp tutuşurken, bir yanım da gitmek istemiyor.

orada görev yapan insan, geriye nasıl döner biliyormusunuz?

ya şehit, ya gazi, ya da sapasağlam...

ama hepsi muhakkak bir şeylerini bırakır orada.

asla dönemez o bırakılan şeyler.

kimisi fiziki olarak bir uzvunu,

kimisi kanını,

kimisi aslında çoğu arkadaşlarını,

ama hepside kendinden bir yarısını orada bırakır.

asla geri dönemez o yarın. sen ölünceye kadar orada kalır.

bizde bıraktık orada bir yarımızı, atladık helikoptere.

çelik 1 harekatı bizim için bitmişti, ama hakurk bölgesine operasyon devam edecekti.

atladık helikopterlere,

üzerimide pislik ve techizatımız dışında çok büyük bir ağırlık var.

1 saniye içerisinde aklınızdan binlerce şey geçiyor. birini tutup adam akıllı ona yoğunlaşmak mümkün

değil.

dönüyoruz geriye,

patapatapatapatapata sesler beynimizin bütün damarlarını şişiriyor.

zaten orada ya derin bir sessizlik olur yada inanılmaz bir gürültü.

kulağınız artık normal seviyede ki seslere alışkan değildir.

hep uçlarda yaşarsınız.

ortası pek yoktur.

ya derin bir sessizlik...

ya inanılmaz bir gürültü...

ya derin bir boşluk...

ya büyük dalgaları andıran bir coşku patlamaları...

ya büyük bir hüzün..

ya büyük bir sevinç..

ya büyük bir özlem...

ya büyük bir yanlızlık...

hep uçlardasınızdır.

ortası yoktur.

gelgitler yaşarsınız.

sadece gelgitler.

havadayken aşağıya bakıp, daha önce gittiğiniz yerleri yolları arayıp bulmaya çalışırsınız.

ama başaramazsınız.

hepsi birbirine benzer.

daha önce 1000 kere geçtiğim bir yer olsun. 1001. kez geçerken tanımam.

zordur.

yüzüme çarpan rüzgardan zaten gözlerimi kısmış durumdayım.

velasıl tugaya doğru alçalmaya başladık.

tugayda inanılmaz bir hareketlilik söz konusu.

asker operasyondan dönüyor.

gelen her timi tugay komutanı bizzat karşılıyor, tek tek alınlarımızdan öpüyor.

tugaya daha inmeden o psikolojiyle bahadırı aramaya başladı gözlerim.

acaba nerededir

ne yapıyor diye.

ilk işim zaten bahadırın yanına gitmek olacak.

indik helikopterden. tugay komutanımızın tebriklerini aldıktan sonra üstümü başımı attım bir kenara,

ne dediğini hatırlamıyorum zaten duymadım adam akıllı dediklerini, devamlı helikopterler inip

kalkıyor.

bahadırı aramaya koyuldum,

her yer operasyondan dönen askerlerle dolu,

inanılmaz bir gürültü var.

herkes oturmuş operasyonda yaşadıklarını anlatıyor birbirine,

heryere bakıyorum..

bahadır yok hiç bir yerde.

yavuz abiye sordum görmediğini söyledi,

hakan teğmene sordum haberi bile yoktu.

yüzbaşıma sordum oda bişey demedi,

zaten sorduklarım hep yeni gelmişler benim gibi operasyondan nereden bilecekler amk.

şans eseri baba albayın kapısının önünden geçerken aklıma geldi.

ona muhakkak gelmiştir bahadır.

kapıyı çaldım içeride bir kaç subay daha var. üstümde sadece yeşil tişört var ve künyem.

o kadar.

aklıma bile gelmedi. aslında öyle gezilmemesi lazım fakat diyorum ya operasyondan yeni gelen veya

operasyona gidecek askere dokunulmaz pek diye.

bir maruzatım var komutanım dedim,

bekle evladım biraz dışarıda dedi,

kapının önüne geçtim dolanıyorum bir sağa bir sola bir sağa bir sola,

merak ettiğim o kadar çok konu var ki.

mektup, bahadır, sesini duymak istediğim kişiler. onlarca şey.

yarım saat geçmeden içeriden temiz kıyafetli 3 subay çıktı, albay da onlara bişey diyerek kapıya kadar

gelmiş, ben hazır ola geçerek bekliyorum,

içeriden çıkan subaylar giderken bir taraftan bana bakıyorlar.

nası bakmasınlar pislik içindeyim birde olmuşuz kabasakal sormayın.

baba albay ;

gel bakalım evladım diyip içeri çağırdı,

yav geçtim karşısında bekliyorum bişey desin falan diye,

nasısın iyimisin hoşgeldin falan ama yok,

oturdu bu,

söyle evladım ne sıkıntın var,

dedim komutanım benim hatırlamadınız mı? hani telefonla görüşmüştük allah razı olsun yardım

etmiştiniz,

bu gözlüğü çıkarttı baktı, şaşırdı,

evladım sana ne olmuş böyle? erimişsin resmen, saç sakal toz toprak içinde gel çocuğum otur şöle geç

tanıyamadım değişmissin dedi,

amk zaten ben aynaya baktım daha sonra ben bile tanıyamadım kendimi gözler çökmüş bitmiş

vaziyetteyiz yani,

anlat evladım nasısın iyimisin dedi,

dedim komutanım iyiyim sağolun, bir maruzatım var onu sorup gitmek istiyorum sizi meşgul etmek

istemem,

sor çocuğum dedi,

dedim komutanım bahadır buraya geldi bizden önce hani benimle birlikte olan arkadaş hatırlarsınız,

ne oldu biraz sıkıntısı vardı,

dedi oğlum onu diyarbakıra sevk ettim, pek iyi değildi,

nası iyi değildi komutanım nesi vardı dedim,

titreme geçiriyordu evladım, sakinleştirici veriyorduk bir kaç gün sonra baktık ilacın pek faydası

olmadı, bizde diyarbakıra gönderdik 10 15 gün önce,

peki komutanım nası bilgi alabilirim dedim,

arıyarak öğrenebilirsin dedi demesine de nereyi arıyosun amk ya her yeri aramak yasak.

sağolun komutanım dedim çıktım.

çok merak ettim bahadır ı üzüldüm baya,

ama iyi olacağına eminim öyle geri gelecek diyorum.

traş olmak için gittim,

aynaya bir baktım azım yüzüm kaymış amk.

bom bok haldeyim,

traşımı olurken daha önce ki anım geldi aklıma,

yavuz abi beni traş ederken ki zaman.

bahadır da yanımda,

biraz kızdırmıştım onu,

üzüldüm...

şimdi dedim yanımda olsa bütün sigaramı verirdim. al derdim kardeşim benim, iç.

canım feda sana.

insanın içini hüzün kaplıyor.

yavaş yavaş yanlızlaşıyorsunuz.

traşımı oldum,

gittim mektubu sormaya umudum yok tabi,

dedim geldi mi?

yok komutanım,

ebenizi sikiyim ben sizin.

telefon açmak için gittim,

umutsuzca..

dedim açayım mı?

yok komutanım,

senin de ebeni sikiyim.

geçtim istirahate, uyku muyku yok tabi. öle malak gibi yatıyorum.

kesmedi odaya geçtik,

telsizi koyduk açtım sessiz sessiz dinliyorum radyo gibi amk.

sigarayı yaktım bir fırt aldım,

koydum küllüğe öle yanıyo sadece, bir fırt çekmişim bırakmışım.

dalmışım kim bilir neler geçiyor aklımdan.

ardından uzman girdi içeriye yanında bir kaç kişi,

asteğmenin, yeni arkadaşlar geldiler,

kalktım hemen yeni kardeşler gelmişler, çocuklar geliyo yavaştan artık,

dedim hoşgeldiniz,

dedi hoşbulduk ben asteğmen feyzullah diğeride asteğmen ilker.

gelin dedim oturun beyler. çocuklar pırıl pırıl biraz heyecanlı biraz gergin.

bahadırla kendimi hatırladım.

bizde ilk geldiğimizde öyleydik,

konuşmaya başladık.

beni böyle biraz incin görünce hafif çekindiler ne kadar aynı rütbede olsakta.

orada tecrübe çok önemlidir beyler. rütbe falan ne amk. tecrübe sizi hayatta kalmanızı sağlar.

dedim nerdensiniz agalar, dedi ıspartadan. vay dedim helal oslun.

abi dedi sende mi ordansın

dedim he ya ordanız bizde.

feyzullah nası dedi durum burada, dedim çok iyi on numara beş yıldız çok rahat memnunuz.

lafa bak nası durumlar burada. halimi görmüyomusunuz amk.

biri benim okuldan mezun;

ilker, avukat çocuk. çanakkale li.

feyzullah konya lı oda trakya üni den mezun mühendisti sanırım.

yavaş yavaş yeni arkadaşlar katılmaya başladı aramıza,

2 3 gün içerisinde yeni askerlerde geldi.

benim time kütahyalı erdinç geldi,

mg3 çü olarak enderi aldık mgden omzunda ki yaradan dolayı zaten yoktu 1 2 hafta ki artık mg3 ü o

omuzla da kullanması zordu.

kütahyalı erdinç..

herifi hiç unutmuyorum,

psikopatın teki.

bir kızı sevmiş kız bunu süründürüyor.

buda deli fişek zaten çatacak yer arıyor çocuk.

çok çektirdi bana.

kaç tane teğmen geldi şikayete beni azarlamaya,

bizim ki gidip gidip buna devre ayağı çekmeye çalışan başka timlerde çocuğun ağzını yüzünü eline

verip geliyo yanıma.

kaç kere bağırdım çağırdım,

adam gibi konuştum, anlattım, bak oğlum bana kızıyorlar hakim ol kendine yapma böle diye, tamam

komutanım tamam komutanım anlaşıldı komutanım tutacam kendimi komutanım..

ama yok.

birde başlarda telefon etmek te yasak ya, bu benden beter telsizci çocuğa falan dalaşıyo oğlan, gidip

ben topluyorum, aslan telsizci, kızancağız benim timden ne çekti be, adamı yanımda tutmaya

başladım devamlı, ben nereye o oraya.

ağır roman filmini bilirsiniz, orada arap sado vardı, sonra okan bayülgeni yanına alıp yerine geçmesini

sağladı, o modda takılıyoruz amk. soran olursa postam habercim falan diye geçiştiriyorum.

asteğmene bak postası emir eri var. sanırsın koramiraliz ya amk.

ne yapalım o manyak ben manyak anlaşıyoruz.

o günlerde de itşe bir uzman geldi balıkesirden, yeni böle benden 4 5 yaş büyük, bana dostum diyo

herif.

asteğmenim demiyo dostum diyo.

bakın komutanım çekmesini beklemiyorum elbette ama dostum ne lan ibne,

topmuyuz biz ne dostu.

bir gün siktim belasını oraya gelince anlatırım. bana tek komutanım çeken uzman oldu kendileri.

neyse istirahat verdiler bize 3 gün tabi. takılıyoruz öyle,

bu feyzullah ve ilker de timlerine kendilerini falan kabul ettirmeye çalışıyo yani, otorite sağlamaca.

ben de erdinçleyim,

dedim anlat bakıyım deli fişek, ne bu sinir kimmiş o kız anlat bakıyım dedim,

yaa gomutanım boşverin ne anlatacam işte evlenmek istiyon anası vermiyom diyo, anama söylüyom

oda olmaz diyo bana deli oluyom işte,

dedim oğlum kızın gönlü var mı sende?

var dedi gomutanım oda beni seviyo, ama arayabildiğim zamanlarda anası hep çıkıyo telefona

vermiyo bana telefonu,

niye olum dedi bişey mi yaptın sen yoksa,

yook gomutanım ne yapacam, fukarayız garibanız diye işte ondan ne babası istiyo beni ne anası,

onlar çok mu zengin?

yoo deel, ama kızlarını zengin birine vermek istiyolar.

e dedim napacan olum vermiyolar baksana,

gaçıracam gomutanım, döneyim askerden ilk işim o, geçecem babasının garşısına deyecem veriyon

muuuu vermiyon muuu,

gülüyorum bende eeee dedim?

ee si veriyom derse öperim elinden, vermiyom derse alır goyarım sırtıma gaçırırım gızı.

dedim neymiş bu ''g''ızın ismi bakıyım (şivesi çok hoşuma gitti)=)

fahriye dedi,

ddim olum ya senin askerliğin bitmeden verirlerse,

gomutanım valla gaçarım billa gaçarım bulurum o adamı vururum gaçırırım gızı,

lan manyak asker kaçağısın nereye arkaürecen kızı,

buraya şırnak a getiririm gomutanım, ben ellere nasıl veririm fahriye mi,

vay amk dedim içimden, lan adam çıkıp kızı başka birine verse benimde askerliğim yanacak, hem

kaçıcak hemde kızı alıp geri gelicek gerizakalı erdinç im

erdinç e gelsin bu şarkı da;

bu arada hala operasyon var k.ırak ta bitmemiş daha, devamlı haberler alıyoruz, hakurka falan dalıyo

bizimkiler devam lı.

arada da yavaş yavaş normal yaşamdan haberler almaya çalışyoruz,

lan bi gün bir öğrendim fener bizimkilere 3 çakmış. 3-0 hepside aykut. vay amk. dağılmış bizim takım.

ama biliyorum yani içimden diyorum ki bizim takım en fazla 5 seneye kalmadan bir avrupa kupasını

alır

(yalana gel =)=)=)=) )

neyse beyler, yavaş yavaş üzerimizde ki psikolojiyi atmaya çalışıyoruz. sağolsun erdinçte çok yardımcı

oluyor aslanım.

ardından ender geri geldi, anlatamam sizlere öz kardeşimi görmüş kadar sevindim ama.

oğlum dedim nasısın iyimisin, dedi komutanım bomba gibiyim, yanımda da yeni mg cimiz erdinç var.

dedim ender tanıştırayım bak bu yeni mg cimiz erdinç paşa kendisi geçen seneye kadar albaymış, ama

sıkılmış er olarak devam ediyo askerliğe,

güldük falan biraz da ender kıl oldu biraz oğlana, mg ciydi ya kendisi,

farkettim tabi ben bunu, dedim enderim kardeşimize tecrübelerinden bildiğin ne varsa öğret. yanına

verdim erdinçi badisi yaptım.

arada bir kantine gidiyorum işte tv ye bakmaya, o sıralardada hatırlarmısınız bilmem seçil diye bi karı

var çıktı piyasaya

uhde uhde diye şarkı yapmış, şarkıda beni bir gör yarap yanına al beni yarap,

lan zaten en ufak rüzgardan nem kapıyoruz manyak manyak şarkılar iyice bunalıma giriyoruz, dedim

oğlum dinlemeyin şu şarkıyı lan.

daha operasyon bitmediği için bi bok yapmadığımız halde telefon falan yasak yani. ne olur ne olmaz,

her akşam zaten komutanlarımız söylüyo ne olur ne olmaz hazır olun yani.

tetikteyiz genede.

lan bir gün odadayız gene, benim uzman da var sayko uzman, dışarıdan sesler geliyo amk, hoşgeldin

falan filan,

dan dun sesler geldi kapı dibinden dedim kim bu amına kodumun malı dağıta dağıta geliyo,

kapı bi açıldı dağlarbaşı baho =)=)=)=)

vaaaaaaaay kardeşim falan nası mutlu oldum size anlatamam ama.

kardeşim dedim sarıldım boynuna, hemen çay söyledik bilmemne, 32 diş birden dışarıda, adamda ne

stres ne gerginlik hiç bişey kalmıyo,

pırlanta gibi olmuş baho gelmiş, çakı gibi omzunda mavi bere falan gelmiş aslan parçası,

dedim oğlum nası oldun iyimisin,

iyiyim dedi ilaç verdiler devamlı seanslar falan hallettik çok şükür dedi, siz neler yaptınız falan diye

sordu,

dedim sen yokken bizde çatıştık vurduk vurulduk bahadırım,

valla dedi yanlız bıraktım sizi çok üzüntülüyüm o konuda,

dedim kardeşim ya sen sapa sağlam döndün ya siktir et sen onu, hem senin olmaman türk silahlı

kuvvetleri adına daha iyi oldu emin ol falan dedim,

uzmanla yarıldık tabi,

bahadırda o eski bahadır yani yaa olm deme öle, ya salakmısın söleme şöle şeyler falan. baya eski

baho yani.

dedim oğlum sen olsan tek başına çıkardın o kampa heralde azımıza sıçardın sen,

ya oğlum deme şöle şeyler ya falan.

dedi üsteğmen nerde,

valla bilmiyorum bahadır herif kıl olmuş vaziyette falan anlattım durumu yaptıklarını falan.

bunun yüzü düştü yani,

mümkün oldukça karşısına çıkmayalım dedim.

sonra dedi ki bi sigara versene devrem,

dedim al lan al bütün hepsi sana feda dedim.

arkadan yavuz abi de geldi bizden iyisi yok.

ilker feyzullah geldi sonra,

tanıştırdım bende, dedim bu zaho fatihi baho, akıllı olun aklınızı alır. operasyon esnasında başka bir

kıtada olmanız sizin faydanıza,

bu gene ya olum salak salak konuşma deme öyle, millet bişey yaptım sanıcak dedi,

bişey yaptım sanıcak diyo hala amk, keleşi herifin ağzına sokmuş götümüzden kan almış tek başına

hala bişey yaptım sanıcak diyo bişey demedim tabii ki.

bahadırda gelmişti, enderde gelmişti, erdinç diye bir tosun paşam da vardı. eh bundan iyisi şamda

kayısı.

ah birde mektubum gelse, bir de seslerini duysam arayabilsem. deymeyin keyfime amk.

tugayda takılıyorduk öyle, sonra bu bize kıl olan üsteğmen çağırmış bizi, beni ve bahadırı.

dedim şimdi yarrağı yedik heralde adam bizi kurşuna dizdirecek. okul zamanı bir suç işledikten sonra

müdürün odasına gitmek vardır ya o misal.

gittik odasına, çaldık kapıyı,

girdik içeri, komutanım bizi emretmişsiniz demeye kalmadan kükredi bu,

''girin dedim lan size, çık dışarı çık''

hay amk sikicem belasını şimdi,

çıkıp tekrar girdik,

emredin komutanım dedim,

''bana bakın şimdi beni götünüzle değil kulaklarınızla dinleyin, güneyçam köyü ne gidip bir adamı göz

altına alacaksınız, adamın adı şu şu'' oradan buraya getireceksiniz.

bu adamın örgütle bağlantısı var.

''komutanım dedim eskort alacakmıyız''

''almayacaksınız dedi''

sert bir şekilde ama.

lan amına kodumun piçi, o omzunda ki yıldızları sökerim götüne sokarım senin amcık diyemiyosun

işte. eskortsuz nası gidicem lan 40 adam. 2 kamyonla.

''dedim komutanım, btr yle gidelim, bir sıkıntı olmasın

siktir olup gidin neyle gidecekseniz dedi,

ya göte bak, ulan gecenin 9 u olmuş pusu yermiyiz yemezmiyiz, sikinde değil adamın. elinde olsa

pusunun ortasına atacak bizi,

biz görevi aldık,

ben yüzbaşıya gittim böyle olmayacak amk anlatacam durumu.

çaldım kapıyı, dedim komutanım bir maruzatım var,

olum göreve göndermesini söyledim üsteğmene sizi, ne oldu çıkmadınız mı hala?

dedim komutanım önemli bir konu hakkında konuşmak için geldim,

evladım çabuk olmanız lazım bak o adamı bu gece almamız gerekiyor.

komutanım dedim alalım almasına da, niye biz alıyoruz, sınır jandarma timi, polis falan niye almıyo,

evladım dedi bak biz sana görevi sorgula diye bişey öğrettik mi?

hayır komutanım,

ama sana son kez söylüyorum,

bu arada bahadırın yüzüne bile bakmıyo amk.

bu gece bir çok mezra ve köye baskın yapılacak işbirlikçi bir çok adam toplanacak, onlarda görevde,

siz bu adamı alıp buraya getireceksiniz,

komutanım btr alabilirmiyiz, onunla çıkalım bari,

dedi ya siktirin gidin çıkın bir an önce neyle çıkıyosanız.

dedi yeni asteğmenlerden birinide alın yanınıza,

emredersiniz komutanım dedik,

yanımızda bir de başçavuşta var olayı o halledecek, istihparattan da iki astsubay var, biz gideceğiz

onlarla köye, onlar alacaklar adamı getireceğiz, aslında güven eskortu gibi bişeylik yapacağız

anlıyacağınız.

ilkeri çağırdım oda aldı timini,

3 kanyon 1 de btr yola koyulduk, btr de zırhlı araçtır,

timleri hemen 20 dakikada hazırladık saat 10 gibi atladık gidiyoruz,

zifiri karanlık amk,

sınırdan daha uzak bir noktada olduğu için içimiz biraz rahat, zaten k.ırak ta operasyon var burunlarını

çıkartamaz ibneler.

ama insan pusu mayın falan korkuyo yani,

çıktık yola gidiyoruz, ben şöförün yanına oturdum giresunlu çocuk en arkadan takip ediyoruz konvoyu

en önde btr var.

ulan bir anda nasıl gerildim size anlatamam. bir geçitten geçmeye başladık, etrafımızda ki dağın

etekleri bildiğin düz duvar, ve kafamıza biri roketi çaksa sıçtık, gerildim felaket gidiyoruz zifiri

karanlıkta yolda.

bir adam için şu hale bak amk.

inanılmaz dik yamaçları olan bir geçit, kapalı alanda kalma korkusu olan bir adam olsa yemin

ediyorum geçitten geçene kadar ölür, öyle dar.

diyorum ya tepeden birileri roketi çaksa kafamıza imkanı yok yani karşı ateş vermemiz, ki mayın

döşemek için inanılmaz ideal bir yer.

önümüzde de btr var amk, içinde de bir teğmen, o kadar yavaş ilerliyor ki, insan daha da sinir oluyo

amk. hadi bir an önce gidelim falan modundayız. daraldım resmen lan.

bir 10 dakika daha ilerledik şak diye durdu önümüzdekiler.

telsizden dedim niye durduk,

teğmen dedi tuzak var sanırım,

ananı sikiyiiiiim, dedim time in in in in in in in in in hemen iki tarafa yayıl hemen hemen hemen.

bir panikle yayıldı iki yana, bende bekliyorum ki birileri bizi pusuya düşürecek, bahadır da indirmiş

timi, ilkere bakıyorum kamyonda duruyo hala amına kodumun salağı roketi bi çaksalar bütüm tim

havaya uçacaklar, gittim kamyonun arkasına askere dedim inin oğlum falan bunlar atladılar hemen

ilkere dedim inin aşağıya gerizekalımısın olum sen.

baho gene olmuş dağ adamı baho, herif eline g3 ü alınca değişiyo lan resmen.

nasıl sakin nasıl sakin anlatamam size, timi mevzi almış bu ortada elde g3 geldi yanımıza,

gelin bakıyım dedi,

lan bir rahat bu o rahatlığı sinir etti beni.

aldı bizi btr nin yanına gittik teğmenin oraya,

dedim komutanım nedir ne tuzağı,

bak dedi şuraya, yolu gösteriyo bana, zaten toprak amına kodumun yolu, bakıyorum dikkatlice hiç bir

bok yok.

göremedim komutanım dedim,

olum bak kenara bak dedi,

alla alla harbi körlük başladı bende sanırım,

komutanım yok dedim yani göremiyorum,

baho görmüş teğmen benide ilkeride aldı götürdü, laaaaaaaaan ananı avradını sikiyim, adamlar telli

tuzak atmış ve anti tank mayını falan ne varsa yığmışlar biri bi geçse o dağ geçitinin oraya havaya

uçacak btr o gürültüne kayaların altında kalacaz resmen.

komutanım nası gördünüz dedim ya, ben olsam varya siksen göremem yani, aydınlıkta teröristi zor

görmüş adamım yani düşün,

dedi oğlum ondan yavaş gidiyorum ben biliyorum yani pusu olacağını,

allah razı olsun dedim komutanım.

yani düşünün en önde ben yada baho olsa sıçmışız.

hele baho olsa aaa o ne lan ip mi o diyim üzerine sürer yani sonra bütün asker 10 metre havaya uçarız

kamyonlarla.

istiparatçı geldi,

dedi teğmene komutanım geç kaldık, bir an önce gitmemiz lazım imha edemezmisiniz, dedi 2 saate

yakın sürebilir,

içimden diyorum ki allahım ne olur intikal yapmayalım ne olur bu geçitte yürüyeceğimize bir

kamyonunun el frenini boşa salıp itelim tuzağa doğru ne olur intikal yapmayalım,

teğmen dedi ben bişey yapamam adam getirteez buraya ki, imha ederken burada kimsenin olmaması

lazım kayalar düşer,

istihparatçı döndü, asteğmenim mecbur yürüyerek gidicez,

senin asteğmenini sikiyim ben demek geldi içimden,

iyi dedim napıcaz yürüyecez.

10 falan var amk köye ya sikicem böle işi,

bir adam için düştüğümüz duruma bakın amk.

bahadıra dedim sen kamyonları al geri dön, teğmene eskortluk yap sonra gelirsiniz buraya, teslizden

falan hallederiz artık yol temizlenince, gelirsiniz,

ben niye gidiyorum ilker gitsin dedi,

dedim en son köye adam almaya gidince ortalığı yıktın sikerim belanı bahadır al timini siktir git

buradan.

neyse timi aldık ilkeri aldık ve onun timi, başçavuş ve istihparatçı astsubaylarla yürüymeye başlıcaz,

teğmen demez mi bak burada tek tuzak olmayabilir bir kaç yere atmışlardır dikkat et yolda,

dedektör kullananan askerini verdi,

en önce o çocuk arkasından hemen ben ilerliyoruz amk.

ilkere dedim bak uzmanının arkasında dur attığı yerlere adım at, havaya uçup beni delirtme. tamam

abi dedi çıktık yola.

zaten tek ışık yok, zifiriye yakın karanlık mevcut, bide amk dik geçit arasından geçiyoruz, bir bok

göremiyoruz, arada önümde ki mayıncı çocukta duruyo ya iyice altıma sıçıyorum amk,

çocuğun bastığı yerleri kesmeye çalışıyorum oralara basıyorum yani, ulan zaten elinde dedektör var,

sana o mayın gelene kadar çoktan öter.

ama korku işte,

gene ilerledik bir 10 dk kadar, bu gene durdu makinayla uğraşıyo,

dedim ne oldu amk ya ne oldu gene niye durdun neyle oynuyon ikide bir dedim,

komutanım açmayı unutmuşum demez mi,

ben iptal amk.

olduğum yere yığılıp bayılıcaktım resmen elim ayağım bir anda buz kesti anlatamam size o anı beyler

yani kafama mermi yemiş gibi oldum resmen o lafı duyunca.

dedim lan seni vururum bak amına kodumun çocuğu sikerim senin belanı amcık falan nasıl

saydırıyorum ama. aç lan şunu dedim göt oğlanı,

afedersiniz komutanım diyo,

lan bildiğiniz 20 dakikadır yürüyoruz öyle mal gibi pusuya tuzağa mayına falan gelsek varya

bakırsaklarımız götümüzden çıkıcak gerizekalı herif ya.

dedim lan bak seni çeker vururum bak bulduğum ilk mayının üzerinede atarım.

açtın mı laaan diye sessiz sessiz söyleniyorum tamammı.

allahtan arkamda ki asker duymadı, duysa varya oraya yığılır kalırız bayılırız yani.

açtım komutanım dedi,

dedim bak adam gibi git öldürürüm bak seni salak pezevenk dedim. amk bahadırın biri gidiyo biri

geliyo.

uzmana sayko diyoruz ya adam korkusuzluğundan sayko bunlar bildiğin şuursuz amk.

bu gidiyo önümden beyler tamam mı, allahım diyorum şu mallara rağmen eğer beni sapsağlam

sevdiklerimin yanına götürürsen heralde hakikaten sevdiğin kulunum yani.

abi üsteğmene o anda hak verdim lan. insan delirir lan.

elim ayağım boşaldı resmen,

herife güven kalmadı tabi, yemin ederim ben alıcam ben kullanıcam aleti,

yürüyoruz güvende kalmadı ya, ayağıma taş geliyo hafiften toprağa gömülüyo benim kalbim yerinden

çıkıyo resmen. yürüyorum yere basarken bişey toprağa gömülüp çıt çıt çıtçıtçıtçıt yapıyo dal parçası

ben kalp krizinin eşiğinden dönüyorum resmen.

öyle boktan bişey ki anlatamam sizlere yani.

yemin ederim 1 2 km lik düz yolu biz 1 buçuk saatte aldık,

arkamda ki istihparatçı da devamlı biraz hızlı asteğmenim biraz hızlı diyo devamlı,

çek vur amk sinirim nası gerilmiş vaziyette, hem hızlı olmak zorundasınız hemde mayın falan çıkarmı

bilmiyosnuz. mayıncı çocuk var ama o zaten kendine hayrı yok, serseri mayın yani kendisi mayın amk.

mayınla dolaşıyoruz resmen allahın dağında.

neyse sağ sağlim vardık köye saat olmuş 1 buçuk falan. bizim en az 1 buçuk 2 saat önce gelmemiz

gerekirdi yani,,

üsteğmenin acele edin demesi, astsubayın çabuk olalım demesi mayınlar bizim salak mayıncı falan

üstümde bir baskı var ki sormayın amk.

hemen köyü sardık amk, dedi astsubaylar asteğmenim siz gelmeyin biz sivil giricez alıp çıkıcaz, adamı

aldığımız anda gelirsiniz bizi görecek yerde durun,

dedim ki bak geri döndürmem askeri bu yoldan, kamyonlar gelip alacak ahaliyi ayaklandırmayın

uğraştırmayın beni burada.

ilkerde yanımda var adam altına sıçacak resmen.

diyo ki ban hemen alıp gitmemiz lazım buradan.

lan olum dedim nereye gidiyosun bu karanlıkta görmedin mi geçiti, olmaz ya biraz bekle ya da adamı

alın evde tutun milleti galyana getirmeyin uğraştırma beni,

ilkerin uzmanıda o göt varya bana dostum dostum diyen zaten kılım,

bana geldi omzumdan tutup demez mi dostum biraz sakin ol

ben bunun yakaya bir yapışmışım hacılar o üstümde ki baskından

''dedim seni sikerim bak buraya gömerim seni amcık komutanım diceksin bana azını yüzünü eline

veririm senin adam ol amına kodumun piçi ''

hemen uzmanım bitti yanımda zaten, almaya çalışıyo elimden ama nasıl yapışmışım herife

anlatamam,

diyorum bende,

komutanım diceksin bana de lan komutanım sikmiyim belanı de lan falan öldürücem herifi sinirden

yani

en sonunda dedi komutanım özür dilerim falan

bıraktım ibneyi dedim

bundan sonra dedim bana komutanım deme götünü keserim senin ilkere döndün,

al şunu götür dedim buradan azını yüzünü sikicem seninde dedim ilkerde şokta yeni gelmiş çocuk

zaten amk.

döndüm bu astsubaya dedim abi bak sakatlık çıkıcak geri döndürtmem ben kimseyi buradan.

işte olmaz bilmemne dedim o zaman bekleyin amk kıpırdıyanı bağlarım valla buraya,

kimseyi kıpırdatmıyorum yerinden.

dedim önce yol temizlenecek öle gerekirse sabaha kadar buradayız.

yattım amk köyü kesiyoruz.

istihparatçı astsubay diyo işte bak adamı elimizden kaçırırsak bunun sebebi sensin şikayet ederim seni

falan e adam da haklı yani ama abi siksen dönmem ben yoldan bir daha.

bir tanesi de ayrıldı yanımızdan, meğer üsteğmene söylemiş bu ben telsizleri kapattırtım bizimkilere

ses mes çıkmasın diye,

uzmanım geldi dedi üsteğmen, hay amk

emredin komutanım dedim,

dedi derhal o adamı alın dönün,

dedim komutanım yolda tuzaklar var yayan dönemeyiz yol temizlenecek onu bekliyoruz,

bu gene ana avrat küfür dedi alın dönün hemen dedi,

hay amk sikicem gelde uğraş şimdi,

döndüm astsubaya dedim bak burada bir askerim şehit ya da gazi olsun önce dedim seni vurucam

sonra o piçi vurucam (köyde ki adamdan bahsediyorum)

sonra kendi kafama sıkıcam dedim. kafa gene gitti amk.

allahtan bahadır yok varya, köye süngü hücumuna kaldırır askeri yani.

bunlar hemen atladılar köye doğru tabi,

bizde bunları izliyoruz.

neyse amk, bunlar girdi köye, silahları çıkartıp bellerine gizlediler,

çaldılar kapıyı, biri açtı ama görmedim kimin açtığını bunlar sakin sakin girdiler içeri,

allah allah dedim bu nası adam alma lan, herif kendi rızasıyla aldı adamları içeri,

ben hala köyü kesiyorum ses seda yok.

neyse yarım saat geçti çıktı bunlardan biri,el kol yapıyo bana gelin gelin diye,

dedim uzmana koşun hemen, erdinçi aldı yanına, koştular girdiler içeri,

bi telaşlanmaya başladım ben. ne oluyo içerde acaba. diye

sonra çıktı bunlar önde astsubay ve bizim uzman arkada diğer istihparatçı ve erdinç bi adamı

sırtlamışlar geliyolar. hemen iki askerimi daha gönderdim,

yardım ettiler,

bunlar geldi ben de koştum, dedim ne oldu bayılttık adamı dedi,

e nası götürücez lan dedim adamı sen mi taşıcaksın sırtında,

ayıltıcam dedi şimdi kelepçeleyip götürücez ağzını falan bağlayalım dedim bağırmasın bari,

yok gerek yok falan diyo bu.

neyse biri bunu ayıltmaya çalışıyo, biri de ayakta

dedim bu kim bu herif, bu dedi pkk lı örgüte para karşılıkda çocukları satın alıyo, bizde işte çocuklarını

satan adam kılığına girdik,

dağdan inip bunun gibi evlere geliyo bu tipler orada pazarlık yapıp çocuklar için para veriyolar.

e dedim o çocukları satan adamı alsaydık bunu niye alıyoruz dedim.

dedi çocukları babaları satıyo zaten bunu alıp o adamları öğrenicez.

vay amk çocukların kendi öz babaları satıyo pkk ya yok böyle bişey.

neyse bu adam ayaklarımın dibinde ayılmaya çalışıyo, bu gözleri açtı, bi bana döndü mavi mereyi

omzumda gördü şak gene bayıldı görmeniz lazımdı o anı.

bunu gene ayılttılar, falan kendine geldi su verdik işte, bağladık ellerini geri dönüyoruz amk. saat

olmuş 3 artık.

hayatımda duyduğum en güzel seslerden biri, bahadır, dedi geliyoruz yolu açtık vay amk bundan daha

güzel bir haber alamazdım o esnada. hemen bekledik zaten bekliyoruz diye itiraz eden olsaydı azına

sıçardım orada.

yarım saat geçmedi aldılar bizi geri dönüyoruz.

yol ne kadar temizlendiğini bilsenizde insan korkuyo amk.

geldik tugaya işte,

bu üsteğmen zıplıyo gene bana ne bekliyosun senin keyfini mi beklicez artismisin sen bilmem ne.

hiç cevap vermedim bağırdı bağırdı bağırdı siktir olup gitti sonra.

zor tutuyorum artık ama kendimi yüzbaşıya söyleyecem yani çünkü bi çare bulmazsa sikicem bi gün

onu açık net.

Muhabbet beyler çok yoruldum lan.

abi 2 tane dövmem var problem olur mu komandolukta

yok kardeşim olacağını zannetmem.

abi sorum şu bugun o tugayı tekrar toplayabilseler üsteğmenidir, bahosudur, asteklerdir, yüzbaşıdır

vs. vs. tekrar askerlik yapmak istermisin?

istemem ama askerim giderse onlarıda bırakmam istemem ne bileyim bilmiyorum ama gitmek

istemem.

benim sorumda şu: korucular askeri felan arkada çeker vurur diye efsanler felan varya... şunu söyliyim

size korucuların işi çok daha zor hem aileri tehlike altında o bölgede oldukları için hemde hepsini

tanıyorlar yani çok zor bi durum bizim köy korucu ordan biliyorum ... neyse soruya geçeyim korucular

en az askerler kadar iyi değil mi yani sonuçta o bölgenin insanı hem güçlü kuvvetli hemde silaha ve

bölgeye aşina ...

korucuların eğitimi tabii ki komando gibi değil ama adamların o coğrafyada doğup büyümeleri çok

büyük avantaj, e doğal olarak silahıda iyi kullanırlar. o korucular olmasa çoğu kişi kaybolabilir o

dağlarda hakları büyüktür yani asker üzerinde.

düşünsenize bizler gelip geçiciyiz adam orada yaşıyo yani onların hayatı çok daha zordur.

abi benim kolum kırılmıştı 2 kırık vardı dışda 25 dikiş var komandolukta sıkıntı olurmu pilatin filan yok

ama

kardeşim eğitimde göstereceğin performansa bağlı bir sıkıntı yoksa bişey olmaz.

reyiz, yağmur abladan sonra hayatına hiç kadın girmedi mi? olmadı mı bişeyler? annen teyzen illa ki

yakıştırmıştır sana birilerini. ayrıca son 17 yılı kadınsız geçirmişsen en güzel yıllarını heba etmişsin

demektir. senin gibi akıllı birinin böyle bir hataya düşeceğine ihtimal vermiyorum, usulünce anlat hele

yaşadıklarını

girdi tabii ki kardeşim girmez mi girdi ama evlilik boyutuna ulaşmadı maalesef.

ONÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Muhabbet arkadaşlar bu akşamda yazacağım. bu akşam diğer günlere nazaran daha az kişi olcağımızdan size

sadece bu akşamlık,

azrailin gözünden kendimizi göstereceğim

sonrada videoları kaldıracağım.

zaten aranızda izleyenler vardır ama izlemeyenler için bu şerefsizlerin nası pusu attığını göstereceğim.

hikayeye de devam edeceğim. akşam görüşmek üzere.

arkadaşlar saat 9 9.15 arası başlıyorum, dışarıdan bir kaç bişey alıcam, rakı falan takılırız bu gece. bu

gece yılbaşı tabii. o saatlerde görüşmek üzere.

(roadrunnersikenjackal ?, 31.12.2012 19:15)

Hikaye adamı köyden apar topar almıştık.

baygın olarak getirilen adamı görünce astsubaylara dönüp

abi bu adam baygın nasıl arkaürücez bunu? sırtlayıp onca yolu arkaüremeyiz hemde mayınlı arazi

dedim.

adamda,

biliyorum ayıltıcam kelepçeleyip arkaürücez dedi.

e sevgi koduğum bağırmıcak mı bu adam? gibicem zaten bu kadar olay içerisinde bu derece sakin

adamları kaldıramamaya başlamışım.

taşımak için gönderdiğim erdinç yanımda nefes nefese kalmıştı. belli ki adam epey ağır.

suyumu verdim erdinçe kana kana içti aslan parçası.

ardından ayaklarımın dibine yatırılmış işbirlikçi (ki biz bunlara şehir içinde olduğu için milis diyoruz)

yavaş yavaş ayılmaya başladı. gözlerini açıp omzumda ki mavi bereyi görmesiyle bayılması bir oldu.

hadi dedim amk ya ayıltın şu adamı bir an önce gidelim, iyice bastırdı karanlık o geçitten geri

dönmemiz lazım.

tamam tamam ayıltıyorum dedi

iki su attı, bir iki hafif tokat, ellerini kelepçeledi kaldırdık arkaü, geri dönmek için zifiri karanlığa doğru

yürümeye başladık.

belli bir süre yürüdükten sonra, bahadır anons geçti,

kartal 1den kanat3e

kanat 3 ten kartal 1 dinlemedeyiz,

kanat3.. koridor temiz gelip sizi alacağız yer teyid edin,

hayatımda almış olduğum en güzel haberlerden biriydi bu. o kadar yolu yayan dönmek zorunda

kalmayacaktık.

bir süre daha yürüdük geçitin girişine gelmeden önce b.t.r. ve arkasından 3 kamyon belirdi,

hemen askere kamyona binmesini söyleyerek bahadırın yanına gittim ve sarıldım can havliyle.

nooldu olm bişey mi oldu? dedi

anlatırım dedim gidelim bir an önce, ne oldu temizlendimi yol,

evet dedi temizlendi bir sıkıntı yok.

o kadar rahatlamıştım ki anlatamam.

hala aklımda o mayıncının dedikleri var,

açmayı unutmuşum

ne demektir lan bu şuursuz herif !!!

aynı yoldan bu sefer ters istikamete doğru gitmeye başladık.

hala mayın tehlikesi varmış tabii.

ama ben o mayın temizlendi ya artık birşey olmaz modundaydım.

sonradan öğrendik ki 12 tane çeşitli noktalarda mayın döşemiş pezevengler. ama nasıl oldu bilinmez

bize bir tanesi denk gelmişti. zaten orada görev yapanlar bilirler. denir ki ''burada herkesin bir mayını

vardır bir mermisi ona denk gelmemeye çalısın'' orada sizide bekleyen bir mayın ve bir mermi var

kardeşlerim denk gelmemeye çalısın.

saatlerdir gitmek için uğraştığımız yolu 1 2 saatte alıp geri döndük,

ben, ilker ve bahadır asteğmenle birlikte yanımızda astsubaylar, adamı üsteğmenin odasına götürdük.

üsteğmen özellikle bana bakarak söylenmeye başladı,

işte sen korkuyosun diye herşeyin amına koyacaktın. burada siz korkuyosunuz diye operasyon

yapamıcakmıyız. zaten adam olsa sizi gönderirmiyim amk falan binbir türlü sallıyo adam bize,

durumu rapor ederek hiç bir vukuat olmadan adamı alıp getirdiğimizi söyledikten sonra üstümü dahi

değiştirmeden hemen yüzbaşıya gittim beyler.

anlatıcam artık durumu canıma tak etti bunun yüzünden ölüp gidicez burada.

çaldım kapıyı, gir sesini aldıktan sonra daldım içeri,

komutanım izniniz olursa bir maruzatım var onu arz etmek istiyorum.

elinde ki raporları inceleyerek bana bakmadan ''söyle'' dedi,

dedim komutanım böyle böyle,

üsteğmenimiz bize devamlı ters davranıyor, her göreve beni gönderiyo, her intikalde beni ya arkada

artçı olarak tutuyor yada en önden öncü olarak gönderiyor, tamam şikayetim yok ama devamlı bana

yapmaya başladı, askerimden ben sorumluyum komutanım dedim haksızlık olmuyor mu çocuklara?

baktı bana alttan alttan,

peki sen hak vermiyomusun komutanına dedi,

komutanım anlayamadım dedim,

olum sizin yüzünüzden adamın hayatı kayacaktı resmen, o salak herifin yaptıkları yüzünden kıdem

tenzili yiyordu adam zor bela durdurduk.

dedim komutanım haklısınız ama ben göndermedim ki bahadırı, size endişelerimi anlatmıştım. geri

çekin ben gideyim diye.

bunu diyincede bu sefer buna geldiler o esnada amk,

benim suçum mu lan o zaman amk dedi

dicektim senin suçun tabi dalyarak, bilmiyomusun bahadırın durumunu, kafayı yemiş adamı

gönderiyosun. başka adam mı yok sikik? da işte diyemiyosunuz beyler nası diyeceksiniz.

dedim komutanım ben öyle bişey demek istemedim, sadece tek maruzatım üsteğmenimizin bize karşı

olan tutumu, konuşmak istesemde yanına dahi yaklaştırmıyor, bizi görür görmez tavırları değişiyor

çekiniyoruz açıkcası.

bu dedi ''ee ben napıyım''

ananın amını yap diyemedim tahmin edebileceğiniz gibi,

dedim komutanım burada kelle koltukta omuz omuza vermiş çarpışıyoruz. biz üsteğmenimizden

binlerce kez özür dilemeye hazırız, affını istiyoruz ne ceza verecekse versin, ama bu şekilde olmasını

istemem. bize ceza verirken timimdeki askerlerimede ceza veriyor.

(ki askerde bir kişi bir bok yer herkes cezasını çeker bilenler bilir)

bu demez mi;

iyi işte sizin cezanızda bu.

bu yani cezamız öylemi, bayılana kadar yürümek, mayınlı arazide intikal yapmak, allahın dağında

destek almanın imkansız olduğu bir yerde adam kaldırmak operasyon yapmak bu yani.

ulan ben askermiyim amk, gelip geçici gün sayan adamım sikerim sizin kafa yapınızı diyemiyosunuz

işte.

dedim asteğmen efendi sıçtın bu askerlik bitmez burada.

öyle bir moral bozukluğu yaşadım tabi ki anlatamam, korktum açıkcası gözden çıkartıldığımızı

düşünmeye başladım,

timimi istirahate çektim,

bende istirahete giderken, uzmanım geldi dedi;

komutanım timden nöbetçi istiyor üsteğmen.

lan amk daha yeni geldik başka adam mı yok?

istiyormuş komutanım.

vermem dedim lan;

vermiyorum askeri sikerim onun feriştahını gelsin vursun amk dedim gittim odaya.

bahadır odada dalınca içeri bu birden ayaklandı, zaten en ufak ani tepkiyi kafamız kaldıramaz olmuş

aniden dalınca odaya zıpladı bu yerinden,

o sırada da masada ki sigara paketimden sigara aşırıyor iblis, döktü sigaraları yere bir tane ağzında var

bir de kulak arkası yapacak hergele.

olum dedi şu odaya şöle girme amk elimde silah olacak vuracam bak seni bi gün,

masaya yayılmış sigara dallarından biri alıp yaktım hemen,

ne oldu lan dedi.

bahadır azımıza sıçtın olum bak azımıza sıçtın yaa dedim.

ne oldu lan ne yaptım ben dedi,

dedim böyle böyle sen gittikten sonra adam bize bağladı ağzımıza sıçıyo herif, şimdide adam istiyor.

bununda moreller bozuldu tabi,

sonra dayanamadım amk napıyım,

kalktım hemen uzmanıma gittim,

dedim kaldır bizimkilerden iki tanesini erdinçi getir gelsin yanıma.

geldi çocuklar dedim oğlum yapacak bişey yok elimden bişey gelmez. kusuruma bakmayın dedim.

erdinç aslanım benim başım gözüm üstüne gomutanım ne olacak dutarız dedi,

aslanım benim kusura bakmayın dedim gönderdim bunları.

ulan emrinde ki askerde olsa insan lan bunlar.

yani bir yandan küfür ediyorum üsteğmene bir yandan sinir oluyorum.

ama yani öyle bir ortam ki kafayı yemememiz elde değil üsteğmende kendince haklı yüzbaşıda haklı

bende haklıyım kendimce,

garip bir durum yani anlıyacağınız.

gönderdik çocukları nöbete, gergin bir iki gün devam eti böyle. sonra bir haber geldi çelik 1 harekatı

bitmiş, allah asker geri dönüyor!!

yakıp yıkmış ortalığı, zaten namaz dağında toplanan kaydırılmış birliklerin yoğunluğundan

anlayabiliyorsunuz bittiğini,

48 gün beyler, 48 gün dağlarda çakal kovalamak ne demek? 48 gün boyunca, 35 bin asker 10 bine

yakın korucu, o dağları darmadağın etti bu çocuklar. 500 küsürünü teröristi etkisiz hale getirmişler.

ama harekat boyunca 64 tane şehidimiz var. değil 500 tane 5 milyon tane ölse o it sürülerinden

hanginize yetecek? hiç kimseye... allah hepsine gani gani rahmet eylesin.

üsteğmen ibrahim, diyarbakırlı sezai. üsteğmen ibrahim benden 8 yaş büyüktü, aradan yıllar su gibi

aktı geçti, o hala 29 yaşında, ama ben 40 yaşıma dayanmışım artık. fakat hala abim.

50 yaşımda da öyle olacak. 29 yaşında olacak o ama hala abim olacak.

1992 de üzümlü karakolunu basan hainler yüzünden şehit düşmüş jandarma komando er zekariye

gözyuman ın cebinden çıkmış komado şiiri,

artık bütün komandonun şiiri haline gelmişti 3 sene içerisinde. karakollara yazılıyordu o vasiyet şiiri,

hala da öyledir eminim,

komando vasiyet şiiri;

olur ya bir çatışmada ölürsem..

arkamdan yas tutmayın

bırakın toprağımda rahat uyuyayım..

bedenimden üniformamı çıkarmayın,

onlar benim gururumdur

ölünce kefenim olacak

başımdan mavi beremi çıkarmayın,

o benim şanım şerefim olacak.

ayağımdan botları çıkarmayın,

onlar nice yollar aşacak

sırat köprüsünden geçecek.

elimden tüfeğimi almayın,

o benim namusumdur

mezarıma sembol olacak.

yaramın kanını silmeyin,

ahirette hesabı sorulacak.

göğsümden kör kurşunu çıkarmayın,

o benim madalyam olacak.

buruk bir sevinç yaşadık tabii,

sanki herşey bitmiş terör belasından memleketimiz kurtulmuş gibi.

burukta bir sevinç olsa dedim ya sevinçler ve güzel şeyler çok uzun sürmez diye.

hemen bitti zaten o buruk sevincimizde.

yani nası anlatsam, nası tezahür etsem bilemiyorum,

sevinemiyorsunuz, utanılacak birşey orada sevinmek öyle hissediyorsunuz.

arkanızda arkadaşlarınızı bırakmışsınız ne sevinmesi diyorsunuz.

olmuyo işte amk.

askerden sonra da sevinmek adama koymaya başlıyor bazen.

ayıp bişeymiş gibi.

halbuki bir insanın en doğal hakkıyken ve hep sevinmesi ve mutlu olması gerekirken

sevinemiyorsunuz. gülmek ayıp bişey gibi devam ediyorsunuz hayatınıza.

bitmişti harekat. sadece harekat. ancak daha önümüzde aylar var. bittikten sonra komutanlarımız

demişti zaten, sadece harekat bitti beyler şimdi bunlar intikam için kuduz köpek gibi saldırmayı

deneyecekler. dahada hazırlıklı ve tetikte olmak gerekir.

dedim ya orada güzel şeyler pek uzun sürmez diye. o hesap.

harekat bitmiş, namaz dağında, kaydırılmış birlikler toparlanmaya başlamış gidecekler.

1 gün geçti bittiği haberini aldıktan sonra.

binbaşımızda gelmiş operasyondan. izin almak istedim. komutanım ailemi arayabilirmiyim diye.

arayabilirsin artık dedi,

ama ne mümkün amk. vergi dairesinde kdv ödemelerinde ki son gün ya da üniversite harçlarının

ödenmesinde ki son günmüş gibi, boydan boya sıra var. her asker ailesini arayıp haber vermek istiyor.

yaşadığını söylemek istiyor. her arayandan aynı cümle tek bir cümle; ''merak etmeyin biz orada

değildik, başkaları oradaydı benim rahatım yerinde''

herkes aynı şeyleri söylüyor.

''biz orada değildik''

ulan kim oradaydı peki, kimse orada değil madem. ailelerde inanmıyordu belki ama elden ne gelir

karşılıklı olarak bir nebzede olsa kafaların rahatlaması lazım. zaten o telefonda sesini duyan annen

baban sevgilin her kimse işte.

milli piyangodan 124 trilyon çıksa o kadar sevinmez heralde. can bu can. başka bir şeye benzer mi

hiç?

her telefondan gelen çığlık ağlama sesleri.

bu seslere verilen aynı tepki, ''ya tamam ağlama ama lütfen''

orada ki personel ne ağlar istediği gibi ne güler kahkaha ata ata.

hepsi gizli yapılır. ayıpmış gibi. en insani duygular ayıptır onlar için. ağlayamazsın! neden?

askersin sen ağlayamazsın! gülemezsin! neden?

şehit arkadaşların var gülmek yakışmaz bize!

öyle geçer hayatın...

sabırsızlanıyordum aramak için.

tugay zaten ana baba günüydü, operasyondan dönen askerler subaylar astsubaylar helikopterler

araçlar, yıkılıyor ortalık.

sırayı görünce geri döndüm,

baş telsizse gittim, telefon açmak için, ama ne mümkün amk içerisi subay kaynıyor.

geri döndüm,

bahadır da telaşlı, belli oda telefon açacak sabırsızlanıyor.

ne olur bekleyin rahatlayınca açarsınız demeyin.

bir operasyon çıkar 1 hafta daha arayamazsınız.

orada telefon açan asker bilin ki en değerli zamanında size ayırıp açıyor telefonu.

en fazla 15 dakikası var. bırakın istediği kadar konuşsun çocuk sizinle. yerinde duramıyordu bahadır.

bişey sorucam dedi sana, sor dedim, arasam mı ya kızı sence?

dedim niye arıcaksın ne duymak istiyosun ki gene yüzüne telefonu kapatacak moralin bozulacak

arama boşver.

ya olum belki o anda bir sıkıntısı vardı o yüzden öyle konuşmuştu bilemeyiz ki, ya bana ihtiyacı varsa?

bak bak lafa bak ya bana ihtiyacı varsa, yemin ediyorum barış manço nun bir şarkısında diyor ya;

''bu erkeklerin günahı kız sizlerden sorulacak''

hakikaten öyle.

ulan ne aciz varlıklarız şunlar karşısında.

adam komando lan. 1 ay olmamış daha herifin ağzına keleş namlusunu sokmuş adam bu. hakikaten

garip. erkeklerin yaradılışında var bu lanet, kadınlara karşı bir lanetimiz var resmen.

bahadır dedim arama boşver.

arıcam abi bir daha öyle yaparsa tamam aramam o zaman.

olum dedim gözünü seviyim bak bir daha öyle şeyler yaşamayalım allahını seversen.

yok abi yaşamayız ya iyiyim ben o sıralar herşey üst üste gelmişti.

üst üste geldiği dediği şeylerde tepemizde roketler falan patlıyo yani o amk gayet normal bişey gelmiş

gibi anlatıyo herif.

sen bilirsin dedim ama gene o moda girersen ne yardım ederim ne yüzüne bakarım.

tamam lan tamam dedi güldü sarıldı falan bir sigara at bakıyım falan dedi,

bütün maaşım senin sigarana gidiyo al iç geber amk dedim.

lan bir yandan da deli gibi telefon açmak istiroyum, bu böyle olmıcak dedim, gittim girdim bir şekilde

ulaşabildim telefona,

hemen yağmuru aradım önce,

arkamız asker dolu askım sevgilim falan demek pek kolay değil, hemen arayayım da aradan çıksın,

çalmaya başladı telefon, çalıyo çalıyo çalıyo açan yok. kafayı yicem açmadı kimse, e işten ayrılmıştı

evdeydi hani, nerede ki bu?

(aklınıza gelmiyor beyler belki pazara gitti amk bişey almaya gitti ama asker düşüncesi işte hep beni

beklesin telefonun başında istiyosunuz)

bir daha aradım, çaldı çaldı çaldı... yok amk açan. bir daha aradım,

artık arkamdakilerde homurdan ma başladı döndüm susun lan!! diye bağırdım ses biraz kesildi.

gene çaldı çaldı.. açan yok.

kimse yok evde.

lan nerede bunlar.

15 dakikam var 10 dakikası armakla geçti ama nafile.

kimse açmadı teli.

dedim annemi arıyayım bari,

arıyorum orada da açan yok.

haydaa sikicem ama artık bu işi nerde lan bunlar.

bir daha aradım çok şükür dedem açtı teli.

dedi oğlum nasısın nası oralar..

ama patırdı gürültü kopartmadan adam emekli başkomiser neler olup bittiğini az çok biliyo zaten.

nasısın iyimisin,

arada ses titriyor ama hissedebiliyosunuz, o kadar zaman kulaklarınızla en ufak çıt sesini dinler

olduğunuz için kavrayabiliyosunuz ses tonunda ki titremeleri.

oğlum, çok kötüymüş oralar haberler geliyo, nasısınız?

iyiyiz dede dedim sen merak etme sıkıntımız yok çok şükür, bitti zaten harekat ondan aramadım sizi

yasaktı.

biliyorum evladım dedi annen her gün 2 kere aradı ama izin vermediler.

dedim dede annem nerede kimseye ulaşamıyorum, yağmurlarıda aradım kimse açmadı,

dedem başladı kem küm etmeye,

oğlum annen işte dışarıda pazarda baban işi varmış çıktı, bende namaz kılıyodum o yüzden

yetişemdim açamadım,

dede yağmurları biliyomusun? aradım ama ulaşamadım.

lan dedem nereden bilecek amk, soruyorum işte öle ufak bir haber almak için kapıda ki nöbetçiye

sorarım yeri gelirse yani.

oğlum iyi o dedi merak etme.

dışarıdadır annesiyle görüşüyo annen zaten sık sık.

nası yani dede görüşüyo mu annem onlarla?

evet oğlum sık sık telefonda görüşüyorlar arada gidiyo yanlarına,

anaaaaaaa..

dedim içimden aileler anlaşmışlar heralde, arada görüşmeler başlamış kesin evlenicek benimle

dedim,

garibim işte ne yapsın aklına bile gelmiyor ki başka bir durum olabileceği,

dede dedim anneme söyle yağmurada söylesin aradım onları merak etmesinler tamam mı?

tamam kızanım merak etme sen, ben söylerim sen kendine dikkat et,

ellerinden öpüyorum dedem babamada çok selam söyle kardeşimide öp benim için,

tamam koçum sen merak etme. dikkat et sen kendine.

diye kapattık teli..

lan kalbim nası küt küt atmaya başladı,

arkamdaki askere sarıldım resmen.

oluyo lan bu iş dedim,

annem, yağmur, aysun teyze buluşuyolar belkide evlenme planları yapıyolar çeyiz falan,

allahım geri döner dönmez evlenicem falan diyorum içimden.

mutluluktan uçucam amk.

işte böyle bir durum olunca ölmiyeceğinizi anlıyosunuz.

yani en azından intikalde falan daha dikkatli oluyorsunuz vurulmamak mayına basıp ölmemek için.

evlenicem olum boru mu..

evimin kadını çocuklarımın anası olacak, vay bee hey gidi hey,

koştum bahadıra, olum dedim lan evleniyorum galiba lan,

hayırdır kardeş talibin mi çıktı istemişler mi seni annenden,

dedim lan ne diyosun,

annemle yağmurlar birlikte takılıyorlarmış, heralde çeyiz falan lan dedem söyledi olum evlenicem

sanırım sonunda.

vay kardeşim tebrik ederim şahit yaparsın beni artık,

dedim olum yapmazmıyım tabi ki yaparım,

nası hayaller ama, gelin arabasını hayal ediyoruz, bahadır diyo ben kullanırım arabayı dimi, diyorum

araba senin köpeğin olsun, diyo düğününde ankara havaları çalarız dimi, dedim lan niye çalıcam

ankara havası, e benim yarı angaralıyam gardaşkk dedi şivesiyle koptuk resmen.

olum evlenicektim lan. bir erkek evleniyo diye ne kadar sevinir bilmiyorum ama ben çok sevinmiştim.

ruh halim 360 derece tersine döndü o an, sonra üsteğmen geldi bir anda içeri, ne oluyo lan

gülüyosunuz bu kadar, dedim komutanım evleniyorum, dur bakalım daha çok günün var o kadar

sevinme orospu çocuğu.

ama o anda heyecanımı sevincimi istesede alıp götüremedi pezeveng..

dedim lan sana inat ölmicem burada.

çok gürültü çıkartıyormuşuz, kapının önünden geçerken duymuş, yavşak bütün tugay yıkılıyo amk.

adam bize karşı felaket tavır almış durumda, nefes alıp vermemiz batıyo artık.

ilker le feyzullah girdi içeriye, aramışlar onlarda moraller bombok tabii, ilk defa anne baba sesi duydu

çocuklar. telkin ettik bahadırla. arkasından teğmen hakan geldi, onada anlattım durumu, çok sevindi

o da nişanlı zaten. belki birlikte yaparız düğünü dedi, dedim komutanım harika olur valla. Gülüştük.

yavuz abi girdi içeri, o arayabilmiş, yüzü nasıl gülüyor adamın. aramış kızı konuşabilmiş. 2 dakika

yanlızca sonra ayla kapatmak zorunda kalmış annesi gelmiş.

o bile yetmiş adama.

sesini duydum çok mutlu oldum dedi, onada anlatım durumu, içeri çay getiren askere bile anlatıcam

artık o kadar mutluyum ki.

annemle buluşmalaranın sebebi başka ne olabilir di ki amk?

kız hastaneye kaldırılmış annemde o yüzden onların yanında olduğu nereden aklıma gelicek amk?

sonra erdinç girdi içeri, gomutanım bişey diyecem, lan oğlum dedim bişey diyecem ne maruzatım var

desene, diyemiyom gomutanım dedi dilim dönmüyo ona, dur dedim geliyorum, çıktık dışarı odadan

birlikte, attım kolumu omzuna, moralim üst seviyede, he söle dedim koçero nedir?

gomutanım sıra bana geldi sıramı aldılar telefon konuşmasında, nası aldılar lan dedim sıra sende değil

miydi?

bendeydi gomutanım 1 saattir bekliyorum tam arıyacam bir kere çaldı açmadı kimse bir kere daha

çaldı gene açmadı bir kere daha arıcaktım arkamda ki dedelerden biri tutup attı omzumdan.

lan oğlum savunsaydın ya hakkını,

gomutanım istesem ağzını burnunu gırardım ama sen dedin ya olay çıkartma diye,

dedim enderi çağır buraya.

aydınlı efe ender babayiğit çocuk amına koyar ortalığın valla,

geldi bu dedim ender al erdinç i sırasını almışlar çocuğun git yardım et.

bişey diyen olursa beni çağır. neyse gittiler bunlar, geri geldiler biraz sonra, ender diyo komutanım

arka sırada ki asker sıkıntı çıkartıyo bu sefer. kimin timinden dedim o asker, bahadır asteğmenin,

gittim baho nun yanına, dedim reiz gel benimle, ne oldu dedi, seninkiler benim çocuklara dalaşmış,

gittik sıraya anlattım durumu böyle böyle

çocuklar bakın çocuğun sırası hak yemeyin falan,

işte komutanım bizimde zamanımız dar falan bişeyler diyolar, bahadır girdi araya, dedi bu askeri en

öne alın zaten onun sırasıymış bunu yaparsanız hepinize (benden bahsediyo) asteğmeninizden bir dal

sigara, haydiii alkış kıyamet kopmaya başladı helaaaal falan, 1 karton sigara verdim ve yetmedi yani

borçlu kaldım amk. sadece bahadırın timinden değil duyan gelmiş duyan gelmiş amk.

ebeni sikiyim bahadır senin ebeni.

tabii bu arada mektubu almayı artık ölesiye arzuluyorum.

malatyadan ne zaman gelir en ufak bir bilgim yok.

izin verseler yürüyerek gidip ben alacam artık.

erdinç in sıkıntısını hallettikten sonra döndük, o sırada teğmen hakan bir geçit töreninden

bahsediyordu.

dedim komutanım nedir bu geçit töreni?

harekatın bitmesinden dolayı bütün devlet erkanı karşısında malatya da bir geçit düzenlenecek.

dedim ne?

malatyada mı?

komutanım bende gelemezmiyim mektup var biliyosunuz.

mümkün değil dedi, ama ben gidiyorum istersen alıp getireyim?

dedim komutanım kulun köpeğin olurum bu iyiliği bana yaparsan.

yaparım tabi oğlum niye yapmıyım dedi.

ismini gelecek adresi falan hepsini yazdım.

komutanım ne zaman dönersiniz dedim,

4 gün sonra falan burda oluruz dedi,

komutanım aldığınızda mektubu elinize haber verin ne olur.

tamam dedi denerim merak etme ama bizzat kendi ellerimle getiricem sana mektubu söz.

abi 1 aydan fazla olmuş mektubu bekleyeli,

ama 4 gün ölüm gibi geliyo amk.

şimdi istiyorum yani şu anda gelsin istiyorum.

çok merak ediyorum, evlenme teklifimi kabul edecek lan baksanıza herşey besbelli yani aileler iç içe

girmiş artık alıcam kızı başka yolu yok!!

1 veya 2 güne toparlandı malatyaya gidecek birlikler yolcu ettik.

heyecanım hat safhada artık mektubu alacam ya.

sonra yüzbaşı çağırdı bizi odaya.

dedi bu topladığımız adamları ilçeye götüreceksiniz polise teslim edeceksiniz,

komser murat var ona verin gelin. kolay ve basit iş amk. evlenicem ya o an istese git namaz dağına

çık gel onu da yaparım. neyse ben timi hazırlıyorum. bir tim eşlik edecez adamı götürecek

astsubaylara. polise de niye teslim ediyosak, terörle mücadele.

o zaman siyasi şubeydi sanırım belki yanılıyorda olabilirim.

hazırladım ben timleri, saat zaten öğlen daha 11 falan.

diyorum içimden çabuk çabuk gidelim de bir an önce karanlığa kalmadan dönelim geriye,

ilçe girişinde de polis karşılıcak bizi onlarla birlikte gidecez ilçe emniyetine,

neyse önümüzde zırhlı araç, astsubaylar ve adam içinde, arkalarında biz çıktık yola,

hava baya güzel, artık bahar ayındayız ısınmaya başlamış yavaş yavaş ortam,

harala gürele gidiyoruz zaten yol yok bişey yok. ben gene önde oturmuşum,

yarım saat falan ilerledik, kontrol noktası var karşımızda durdurdu bizi,

uzman vardı, geldi yanıma,

dedi asteğmenim ileriye mayın atmışlar biraz beklemek zorundasınız,

ya sikicem artık bu mayınları amk, en basit işi bile yapamaz olmuşuz resmen.

hayır zaten anlamıyorum ki amk, adamı polise teslim etmek için biz niye gidiyoruz, hep bu yavşak

üsteğmenin işi diye düşünüyorum.

dedim var mı zaiyat falan, yok dedi önceden fark edildi o imha edilecek,

ne kadar sürer dedim, çok bişey sürmez asteğmenim ekip geldi zaten, 1 saate açarız yolu. 1 saat mi

ebenin amı.

indim araçtan askeride indirdim, astsubaylardan biri indi, abi dedim senin işte bir cenabetlik var. bu

adamla bir işin olunca devamlı mayın döşüyolar yolumuza dedim,

biliyorum zaten özellikle yapılıyolar,

dedim nası özellikle yapıyorlar?

adamı ortadan kaldırmak istiyorlar ötmesin diye,

e dedim niye mayın pusu atsalar ya kamyona,

atmazlar harekat daha yeni bitti güçlerini toparlamaları lazım öyle kolay iş değil o, zaten özellikle

harekat esnasında yaptık burunlarını çıkartamasınlar diye,

vay amk bildiğin hedefmişiz haberimiz yok iyimi.

gerildim amk ben tabi, uzmana gittim, uzmanım açılmadı mı artık yol demeye kalmadan, bir patladı

bu mayın amk yer yerinden oynadı resmen,

yer altımdan kaydı bildiğiniz resmen, herifler öyle bir tuzak atmışlar ki o tuzağa girsek en ufak bir

parçamızı bulamazlar amk, uzman hemen telsize davrandı falan benim kulaklar sikildi resmen, çok

uzağımızdaydı ama böyle derinden gelen bir gürültü yok yani.

kulağımı ovmaya başladım ben, uzman da döndü bişeyler diyo, dedim amk ne diyosun anlamıyorum,

komutanım 15 dakikaya çıkabilirsiniz temizlendi yol, hay canına kurban dedim hele şükür, bindirdim

askeri kamyona 15 dakika sonra çıktık tekrar yola, tuzağın imha edildiği yere geldiğimizde etraf tabi

asker kaynıyo, yoldada baya bildiğin krater oluşmuş amk, adamlar işini şansa bırakmıyor yani.

devam ediyoruz yolda, ama tırsmış vaziyetteyim, adam dedi ya özellikle bize yapıyolar,

allahım dedim evlilik arifesindeyim allah aşkına bişey olmasın gözünü seviyim,

çok şükür bir bok olmadan ilçeye yaklaştık zaten, özel harekatçılar karşıladılar,

dediler bizi takip edin, adamı şu sivil araca alıcaz,

meğer amk ahali bizi bekliyo ilçede direk zırhlı araça girişecekler bunlarda o sivil otoyla sokacaklar

çaktırmadan.

neyse amk, yavaş yavaş girdik ilçeye, bir taş yağmuru başladı anlatamam size, mermi gibi taş atıyo

herifler, tak tak etrafımızda patlıyo,

direk polis çevirdi zaten etrafı, bizim cam bir patladı amk, allahtan bir yerimize gelmedi, dedim durdur

kamyonu dur amk askere dedim in aşağıya mavi bere görsünler.

içimden diyorum amk kim lan bu adam bütün millet burada, baktım polis havaya ateş ediyo, bende

sıktım bir iki tane belimdeki silahımla,

asker amk bir gerildi, bizim uzmanda bağırıyo bizimkilere, indir lan silahı silahı indir emniyete al silahı,

ahali bildiğin yıkıyo ortalığı amk, hepside genç çocuk polis panzeri falan suluyo bunları devamlı ve

poliste arada ateş açıyo havaya, bizde zaten silah sesi duymayalım gaza geliyoruz hemen, neyse ben

astsubaylarla içeriye girdim askeride aldım içeri, komser çocuk var benden 4 5 yaş büyük, böyle

kabasakal amk, boğazlı lacivert kazak var üzerinde tam tem herif. ağır rahatsız zaten, elde tespih bir

elde telsiz falan. zaten askerlikten geleli adam 2 yıl olmamış, askerliği tuncelide yapmış dönmüş şırnak

a vermişler adamı.

hoşgeldiniz dedi bu,

gelin dedi, emir verdi alın dedi bunu odaya,

geçtik odasına, dışarısı felaket ama amk. ben zaten en ufak olaya gelemiyorum çok gerildim bildiğiniz.

lan ben devamlı dışarıyı dinliyorum bunlar çok sakin adamlar zaten devamlı bunlarla iç içe amk.

cam kırılma sesleri falan geliyo arada iki el tak tak silah sesi falan, ne oluyo dışarıda tahmin etmek zor

değil,

dedim ben gideyim geç olmadan, çay kalsın bir an önce siktir olup gitmek istiyorum. bu kadar adam

kalabalık daraldım resmen lan.

komser dedi, asteğmenim nereye gidiyosunuz linç ederler ilçeden çıkadan.

dedim ee napıcam amk, burada mı kalıcam,

asteğmenim valla bir yere bırakmam sizi, büryan ısmarlıyayım size,

lan büryan ne amk, ayrıca ne yemeği misafirliğe mi geldik ne çeşit manyasınız lan siz.

dedi çıkamazsınız buradan, haber verelim misafirimiz olun diyo bu, devamlı ama gelin misafir edelim

sizi,

sakallı herif amk, üniversite yıllarında bu adamları bizim okulda saldırıyorlardı, şimdi herifle karşılıklı

oturuyoruz bana büryanmıdır ne sikimdir ondan ısmarlıyayım diyo,

yok ben gidiyorum dedim kalktım amk,

çıktım odadan, uzmana dedim yürü al timi çıkıyoruz,

bu asteğmenim çıkamayız dışarısı ana baba günü,

dedim uzmanım çıkıyoruz dedim topla timi kalamam ben burada,

neyse aldık timi, kapıdan çıkıcaz kapıya doğru 10 15 tane adam getiriliyo içeri kavramışlar kafalardan

ellerinden bir sürü sivil çelik yelekli polis topluyolar herifleri,

kafanızı çıkartamıyosunuz taş yağıyo gökten amk.

yani anlıyacağınız polis kordonundan çıktığımız anda infial olacak,

döndüm ben tugaya telefon açalım dedim,

aradım tugayı, dedim üsteğmenim çıkamıyoruz buradan,

bu diyo ki dönün amk buraya gelin,

lan çıkamıyoruz amk bütün şehir burada olay var. süngüyle yara yara mı gelelim amk.

yok illa geleceksiniz,

ilçe emniyet müdürüne haber verdik o anlatsın bari durumu amk, durduk yere ya ceza yiyecez ya da

halka ateş açacaz mümkünatı yok yani ilçeden çıkmamıza, sokak sokak polisle birbirine girmiş millet.

çevik kuvvet falan darmadağın ediyolar şehiri,

ilçe müdürü sağolsun aradı etti birilerini, en sonunda bizi misafir edecekler ama nasıl rahatsız oldum,

komser muratın odaya döndüm, asteğmenim canınızı sıkmayın gelin büryan söyledim atatürk çay

bahçesi vardı cudi dağına bakan var mı hala bilmiyorum orada bir et lokantası vardı güveç falan

bişeyler yapıyo amk, neydi ismi sinan et lokantası mı ne işte,

oradan söylemişler bunlar,

dedim komserim bu adam siparişi getiriyoda biz nasıl çıkamıyoruz,

telefonla aradım dükkan kapalı zırhlı araçla gidip alacak bizimkiler.

vay amk hayata bak yemeği zırhlı araçlarla gidip alıyo polis,

amk varya şu anda havayi fişek atanların ben amk bu kadar rahatsız edici bişey yok. şu havayi fişekler

bitsin yazmaya devam edicem beyler.

büryan geldi beyler, yanında yayık ayran, buz gibi, birde tatlı olarak bal ve ceviz içi, hayatımda bu

kadar lezzetli bir şey yemedim amk. böyle bir tat yok. olamaz yiyemezsin.

o bölgeye karşı bütün bakış açım bir anda değişti resmen.

dışarıda kıyamet kopuyor ama biz yemek yiyoruz, askerimede söyledik yemin ederim parmaklarımı

yalayacaktım utanmasa.

komser murata kanım ısındı tabii bu yemekten sonra,

dedim abi nedir bu adamlar ya topluyosunuz,

dedi bunlar militan şehir milisi bu ibneler, kaçakcısı var aralarında, örgüte adam toplayan var bir sürü

şey,

dedim şehirde ne kadar mal kaçak abi hepsi kaçak mal mı?

ben bile kaçağım olum dedi, ne şehiri herkes kaçak burada.

ama asıl onlar değil sıkıntımız, bak dedi senin getirdiğin adam şehir milisi, kaçaktan sözde

gümrüklerinden uyuşturucudan falan para topluyolar bir kısmını bunlara veriyolar, bunlarda o

paraları alıp 4 5 karısı olup 10 15 çocuğu adama veriyo o da çocuklarını örgüte satıyo, bu sizin

getirdiğiniz adam da işte para karşılığı adam alıyo, ondan şimdi o anlaştığı adamlar kim onları

öğrenicez,

amk nası bir hayattır bu ya, adam para kazanmak için bol bol çocuk yapıp para karşılığında satıyor

şaka gibi,

akşam olmaya başladı artık, dışarıdan hala devam ediyo olaylar. murat komser dedi gel senide

sorguya sokayım,

ulan şimdi merakta ediyorum tamammı, ama ne biliyim lan sorgu falan biz öğrencilik yıllarında çok

tırsardık yani, eyvallah bizim dede de emekli başkomiser ama ne biliyim amk çekindim,

komserim yok ya sıkıntı olmasın, yok olum gel dedi gece uzun sende gör, iyi dedik lan en fazla

dövmüşlerdir adamı, yani,

amına koyayım bir indik adamın anasını sikmişler böyle bir görüntü yok.

herifi yatırmışlar mp5 tüfeğinin kemerini çıkartıp çevirip çevirip ayaklarına sarmışlar ve falaka, lan o

kadar operasyona girdim böyle şey görmedim amk,

komser murat aldı leğende ki suyu üstüne boşalttı bunun, kendine gelsin diye,

bende geriden izliyorum,

söyle lan isimleri dedi tek tek söyle kimlerden alıyosunuz o çocukları, aldı eline kalemi defteri geçti

oturdu bir sigara yaktı, o ibne söylüyo murat komser yazıyo adamın azına sıçmılar biz yukardayken

bunu konuşturmuşlar zaten,

o kadar çok isim saydı ki anlatamam 7 8 tane adam.

komser murat dedi bak bu adamların varya altında son model jip ve mercedesleri var, sen bakma

ilçeye halk sefalet içinde bu ibnelerin ahırlarının önünde son model arabalar var kaçaktan örgüte

adam sağlamadan falan böyle bu ibneler dedi,

ne diyim amk, hakikaten de öyle yani.

neyse beyler o gece bunun gibi kaçakçı şehir militanı kim varsa bir güzel silkelediler, bülbül gibi

öttüler zaten. dışarıda ki seslerede ilçe müdürlüğünün alt katında ki sesler eklendi. kafayı yememek

elde değil yani,

sabaha karşı saat 4 gibi iyice sesler kesildi,

komser murat a dedim (artık abi kardeş muhabbeti yapıyoruz) abi biz gidelim bir sıkıntı yoksa,

dedi dur aslanım bir bakalım nedir durum, anons çekti ekiplere, dedi sakin durum bastırıldı ama

eskortla gönderelim ilçe dışına kadar eşlik edelim,

biz bindik araca, aracın anasını gibmişler resmen,

araçta önümüzde bizim zırhlı araç, iki tanede polis özel harekat ilçe dışına kadar eşlik ettiler bize, ilçe

dışına çıktıktan sonra ayrıldılar, bizde saat 7 7 buçuğa doğru vardık tugaya.

tugaya girdim, bahadır yok intikale göndermişler, üsteğmene gittik gene istirahatte adam, ohh dedim

amk bir an önce hazırladım raporu uzmanımın yardımıyla masasına bıraktım ayrıldım oradan. birde

onu çekemem zaten kafam olmuş zaten balon ebemiz gibilmiş gürültüden. sessizli ne iyi geldi

anlatamam.

sabaha karşı da bahadırlar geldi zaten, bir vukuat olmadan döndüler onlarda çok şükür, ben dedim

istirahatteyim baho oda rapor hazırlıcakmış,

tam yatacam, bu demez mi teğmen hakan aradı mektubu almış kardeşim hayırlı olsun,

haydii benim uyku kaçtı bu sefer,

nası almış, nerede şu anda, ne yazıyomuş içinde falan,

dedi ne biliyim amk içinde ne yazıyodu sormadım ayrıca okumamıtır o ama bu sinirli biraz.

dedim lan senin neyin var

kız yüzünden dedi ya bi sıkıntı yok,

anladım amk yine kız koymuş buna postayı.

yemin ederim varya şu havayi fişek atılması yasaklansın amk çok sinir bozucu bişey lan.

beyler biraz bekleyelim millet yılbaşını kutlasın, sonra videoyu atıcam. onun üzerine konuşuruz, hem

milletin işi bitsin biraz kalabalık olalım.

çukurcada yapılan pusuyu vericem kardeşim yarım saatlik bir video ama sesini kısıp izlemenizi tavsiye

ediyorum. çok sinir bozucu bişey 15 dakika tutup kaldırıcam. paylaşmanızıda istemiyorum rica

ediyorum.

arkadaşlar bu videoyu başlık altından değilde msj olarak atmak istiyorum açıkcası, o yüzden isteyenler

özelden msj atarsa yollıyayım. ama paylaşmanızı istemiyorum rica ediyorum.

beyler 00.30 kadar msj atanlara yollayacağım tek tek yolluyorum sonra keseceğim allah rızası için

paylaşmayın videoyu hepinize tek tek atıcam söz veriyorum.

tamam beyler sanırım 00.30 kadar msj atan herkese yolladım. videou sesini kısıp izleyin sonra burada

konuşuruz zaten. birde sakin olun.

bu videoyu sonuna kadar izleyebilen var mı aramızda bilmiyorum. orada 8 şehit verdik. görün işte

amk açılımı af yasalarını kimin için çıkarttıklarını, bu bdp kimlerle dağın eteklerinde sarılıyor,

görün amk işte mecliste kimler cirit atıyor. görün işte amk orada bu çocuklar kiminle savaşıyo, hani

diyorlar ya şehit cenazalerinde çok proveke etmeyin halkı. görün amk orada çocuklar nasıl şehit

düşüyor.

ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Muhabbet bu akşam hikaye yok, yarın devam ederiz. bu kafayla zaten hikaye dinleyecek modda olacağınızı

zannetmiyorum.

bakın sesini açmayın diyorum size izlerken gençler, açmadan izleyin, kapatın sonra başlık altında

toplanıp soru cevap falan yapalım. taksimlicenk kardeşim sende müzik atabiliyosan atsana hava bi

değişsin.

buradayım beyler. birde ben asker falan değilim olm bana saygııyı yorumla falan demeyin. ne

yapılmalıydı demeyin. ne biliyim ben ne yapılmalıydı.

@4374 abi yanlis anlama eger yagmur abla vefat etmeseydide siradan bi sekilde ayrilsaydiniz sence

su an basksiyla evli olurmuydun

kuvvetle ihtimal olurdum.

birde bir arkadaşımız bana jandarma komadolar eğirdirde yetişmez diyordu. piyade sınıfında eğitim

görür asteğmenler oradan atanırdı artık jandarma komando mu olur piyade komando mu. sınır

jandarma timlerine atananda vardı karakol komutanı olan bile o zaman bir asteğmen karakol

komutanı olabilirdi şimdi böyle birşey söz konusu değil. 1994 95 yılında biraz daha farklıydı bu olay. şu

anda değişmiş olabilir.

yani trabzonda ki bir birlik bile yeri geldiğinde kaydırılıp hakkariye gidebiliyordu. dolayısıyla o

dönemde özellikle farklı bir birime gitmek kadar doğal bir şey yok.

@4380 yazıların bazı bölümlerinde de bahsetmiştim. zaten bu arada biraz geç cevap veriyorum

kusuruma bakma. o dönem özellikle 1990 96 arasında o kadar çok asker astsubay ve subay

sirkülasyonu vardı ki, yani mesela sende bilirsin üniversite mezunu olupta kısa dönem yapana

rastlamadım. yani o dönemden dolayı bu tarz bir değişiklik yapılmış olabilir.

biraz fiziki yapısı olan komando eğitimi verilirdi bunu biliyorum. yani aşırı kalabalık bir dönemdi belki

de o yüzden bazı eğitim yerlerinde değişiklik yapılmış olabilir.

ki zaten biz oraya gittiğimizde sadece komando eğitimi alacağımız söylendi arkasından jandarma

olacağımız açıklandı. foçada eğitim alıpta sınır timlerine takım komutanı olan arkadaşlarımızda oldu

hatta manisa kırkağaçtan çıkıp karakola verilen yani operasyonel personel içine dahil edilmeyen.

bende senden duydum yani eğirdirden sadece piyade çıkar diye. zaman içerisinde çok değişiklik

olabiliyor. yani mesela benim zamanımda şırnak a daha yeni gelmişti komado tugayı hakkariye 3 sene

önce gelmişti boludan askerleri aldılar, hakkariye getirdiler öyle açtılar komando tuyagını, yani aslen

bolu tabanlıdır o tugay.

askerler araçlardan dışarıya çıktıklarında açık hedef durumundayken neden yukarıdaki teröristler ateş

açmıyorlar. buradaki amaçları ne? yola dağılan, yukarıya tırmanmaya çalışan, tırmanmaya çalışırken

düşen, kayalara siper alan askerleri vurabilirlerdi ama yapmamışlar. yani daha büyük kayıp

verdirebilirlerdi. burada amaçladıkları başka bişey olmalı. asker olmadığım için tam kavrayamıyorum.

açıyorlar ama biz göremiyoruz isabet alıyor mu asker almıyor mu? bence asıl amaç pusuyu atmak ve

kaçmak. muhtemelen o ateş açan grup artçı geride kalan grup bir kısım o anda kaçmaya çalışıyor

olabilir. oda askeri orada oyalamak niyetli olabilir. yani asıl vurucu güc usnusuru değil bana göre. asıl

amaç pusu.

bu ateş üstünlüğü mevzuu hakikaten özellikle parmak basılması gerekn bir durum. zor durumlarda

bazen komutanlarınız sırf asker kendine gelsin diye çatışma esnasında havaya bile ateş edebilir ki

j.komd un dediği gibi bizim asker ''ateş etmeye başladık'' desin de kafasını çıkarsın. eğer bir kere

sinersen çıkman çok zordur çünkü. dolayısıyla illa her attığını vuracaksın diye bir şey yok. sadece karşı

tarafın ateş gücünü bastırmak için bile 1 1 buçuk saat dağa taşa ateş etme olasılığın vardır.

yanlız başlığın altı komando tugayı gibi oldu hey maşallah.

@4422 tamam kardeşim. bu this is riks te benden bir yada iki üst devredir arkadaşlar. onun

dediklerinide iyi dinleyebilirsiniz. muhtemelen aynı dönemlerde bölgede bulunduk. madem merak

ediyorsunuz bu kadar abiniz paylaşmış dediklerini iyi dinleyin.

valla benim zamanımda helikopterin uçması için bir çok faktör bir arada olmalıydı. yaz aylarında

uçamazdı mesela sıcak havada kaldıramazdı kendini. helikopter işi o kadar basit bir olay değil. zırt pırt

her taka uçmaz helikopter. o yüzdende kime sorarson sor pek sevmezler helikopter pilotlarını.

gelemezler çünkü genelde.

@4432 yok kardeşim bu gece hikaye daha olmayacak dilediğini yazabilirsin.

@4434 yok abicim o kadar sürmez. yani orada bu kepenk kapattırmaya çalışanları polisten önce esnaf

dövdüğü gün bişeyler olmaya başlayacaktır ki oldu zaten bu.

yani artık onlarda işin zor olduğunu biliyor. bazı şeylerin değişmeye başladığına inanıyorum.

kardeşim şunu diyim sadece, 900 metreden sonra hedef bulmazsa kendini imha eder. en kötü 800

850 metre diyelim işte. ama en etkili menzili 5 metreydi yanlış hatırlamıyosam. yanlışsam düzeltsin

arkadaşlar.

@4441 peki nasıl olacak bu sence, ne olması lazım. this is riks dediği gibi biz silahlı olayı 94-95 te

kaçırdık hakikaten. ne düşünüyosun peki sen?

@4446 yani ben orada akp bütün bölgelerden 1.parti olarak çıkıncada birşeyin değişeceğini

düşünmüyorum. çünkü orada pkk bütün halkı arkasına alsada özerk bölge falan ilan edemez silahlı

kalkışmalarıyla. çünkü eğer özerk bölge isteyip bunu silahla yapmaya kalkarlarsa askere pusu değil

karşısına çıkması gerekecek ki o zaman vay haline.

ben sadece o bölgede malum partinin ipleri elinden tuttuğu için bunlar olduğunu düşünmüyorum.

daha başka şeyler var. yani bu örgüt o bölgede bu şekilde arazide rahat hareket etmesi için bir kere

bölge halkının desteğine ihtiyacı var hepsi bu. o yüzden halkı yanına çekmeye çalışıyor. yani amaçları

''asıl amaçları'' kürtlerin özgürlüğü falan değil.

bölge dünyanın en büyük kaçakçılık noktalarından uyuşturucu geçiş noktalarından biri, e bölge için

istenilen istikrarsızlığıda çok güzel sağlıyor. birilerinin ekmeğine yağ sürmek için ideal.

ha halk tamamen bunlara karşı olsa ne olur du? elbette işler çok farklı olurdu. gerçi orada ki herkes

bunların yanında olsaydı ne olurdu, askerin işi çok daha zorlaşırdı ama öyle bazı bölgeleri ele

geçirerek kendi bölgesi haline getirmek o kolay iş değil, pusu atmaya benzemez yani. şehre indiğin

anda kafana kafana yersin bombaları. o yüzden sürüngen gibi deliklere girip çıkmıyorlar ya. çıksalar

biliyorlar başlarına ne geleceklerini.

finans kaynaklarını erdal sarızeybek i izleyenler biliyorlardır,

1.kaçakçılık,

şöyle yapılıyor bu iş, adam diyor ki sana ''burası benim gümrüğüm, tc nin gümrüğünden giremezsin

malına el koyar, o yüzden burayı kullanacaksın bana şu kadar para vereceksin, ben senin hem

jandarmaya karşı güvenliğini sağlayacam hemde senin mallarını koruyacam'' der ve bu sözde gümrük

noktalarından para kaldırır. bu kaçakçılarla uğraşan karakolu yani görevini yapan karakoluda basar ki

kaçakçıya ''bak ben senin için savaşıyorum'' izlenimi versin.

bunlara en basit örnek sigara kaçakçılığı, aklınızdan sakın çıkarmayın özellikle benim gibi sigara içen

arkadaşlara söylüyorum, kaçak sigaraya verdiğini paranın çoğu direk terör örgütüne gitmektedir.

özellikle ermenistandan gelen sigaralar.

2.uyuşturucu

büyük şehirlerde satılan her türlü uçucu madde,

-esrar

-hap

-kokain

vb. gibi

hani bazı cigara çekip çekip delikanlılaşıp milliyetçiyim ayaklarına yatan sığırlar varya, he işte onların

esrar verdiği para o sözde çok sevdiği askerine mermi olarak geri dönüyor.

3.yurt dışındaki sözde lider kadrosunun, yurt dışında ki vatandaşları kandırıp para toplaması,

bu nasıl oluyor, önce yurt dışında bulunan bir vatandaşımıza yardım ediyor, ona iş buluyor

güçlenmesini sağlıyor ve ardından para almaya başlıyor.

peki bu kazandığı para nereye gidiyor,

1. silahlanma

silah satın alıyorlar, bazen de silahlar veriliyor bunlara,

2. techizat mühimmat,

ayakarına giydikleri ayakkabılardan başlarına geçitdikleri puşilere kadar her türlü sağlık ve gıda

maddesine kadar herşeyi satın alıp, yurt dışından doktor (özellikle almanlar meşurdu) getiriyorlar.

3. medya

tamamen propaganda amaçlı sözde medya kuruluşlarını kurup propaganda yapıyorlar. sebebi, kendi

adamına ne kadar güçlü olduğunu gösterip, türkiyeye korku salmak.

ayrıca özellikle kamera konusunda almanya nın ard televizyonundan kameraman getirdiğini biliyoruz,

pkk nın doku adlı belgesel filminde filmi çeken adam bir alman. zaten fonda ki sese dikkat ederseniz

şivesi hiçte kürtçeye benzemiyor.

bunlar ana başlıkları biraz daha araştırırsanız çok daha fazla şey bulabilirsiniz.

@4464 e yapın o zaman abicim. niye yapılmıyor onların yaptığı terörün 10 katı. ne bekliyor oradaki

vatandaşımız. yapın askerde yanınızda olsun poliste, el birliğiyle sıçalım ağızlarına.

arkadaşlar daha yeni uyanabildim, 38 yaşında adamım, üniversite öğrencisine döndürdünüz uyku

düzenimi tebrik ediyorum=) öncelikle hepinizin yeni yılını kutlarım. dün gece burada olanlarda bilir

özellikle video mevzuundan dolayı çok hareketli ve gergin zamanlar geçirdik. abi bana da atarmısın

diye bir çok msj aldım,

video 177. sayfada this is riks arkadaşımın yazısında. o da benle yaşıt sanıyorum ya da aynı yaşlardayız

kendisi benden bir kaç üst devre olması lazım bingölde askerliğini yapmış.

ayrıca bana komutanım falan demeyin olum ben asker değilim lan. dışarıda biri görse subay falan

sanacak. komutanım demeyin rica ediyorum o eskilerde kaldı.

ONBEŞİNCİ BÖLÜM

Muhabbet bu akşam hikayeye devam edeceğim, ancak hazırlık yapmam gerekecek biraz 9 da değilde 9 buçuk 10

arası başlayacağım. hadi görüşmek üzere.

öyle yapmaya çalışıyorum abicim. ayrıca dün gece yılbaşında gece klüplerinde arkaü başı dağıtanlar

varken diyarbakırda operasyondaydı asker kimsenin haberi yoktu, fena mı işte bizde onları düşünerek

geçirdik.

@4514 olsun kardeşim genede o dönemde bulundun ve ne olup bittiğini biliyorsun.

arkadaşlar yarın iş güç var. bugün erken başlıyalım biraz. saat 8 buçukta başlıyorum, biraz toplanalım

ama önce.

@4522 baban ne diyosa doğrudur kardeşim. yani bilemem oraya her giden illa çatışmaya girecek diye

bir kaide yok.

beyler tam 8 30 da ilk partı yolluyorum görmeyen arkadaşlar varsa onlarda görsün.

beyler 3 dakika içerisinde başlıyorum, beklemede kalın son rütuşlar.

başlıyorum beyler, herkese iyi vakit geçirmeler.

(millet 2013 yılına girmiş 2014 e doğru yolculuk etmeye başlamışken, ısrarla benimle 1995 senesine

gelen ve bundan zevk duyan

arkadaşlara teşekkürü bir borç biliriz, yürüyün dostlar gelin peşimden)

Hikaye yıl 1995 şafak pek karanlık, en zor zamanlar başlıyor...

mektubun teğmen hakan ın eline geçtiğini öğrendiğimde yaşadığım tarifsiz heyecan ve mutluluğu size

kelimelere dökerek anlatabilmem imkansız arkadaşlar.

öyle bir beklenti içerisindeydim ki, anlatamam sizlere.

mektubun içeriği bir tarafa evlenme teklifime ne cevap vereceğini merak ediyordum.

gerçi az çok tahmin ediyorum,

yani bir düşünsenize,

annemle birlikte onun annesi ve kendisi dolaşıyorsa,

e özellikle bu benim mektubumdan sonraysa,

bu ne anlama gelir sizce?

demek ki kabul etmiş.

ama sonra her nedense içime bir kurt düştü.

sordum kendi kendim,

e tamamda aga geziyorlar iyi hoşta, niye?

annem nerden biliyor ki benim evlenme teklifi ettiğimi?

ben söylemedim ki mektubla evlenme teklifi yaptığımı.

e yağmurların söylemeside çok saçma değil mi?

kız tarafı evlenme teklifi aldım hadi gidip organizasyon yapalım der mi erkek tarafına?

ki erkek tarafının ailesine haber verir mi?

allah allah..

belki de ben buradayım diyedir,

belkide birbirlerini teselli ediyorlardır.

aman ne farkeden amk, aralarının iyi olması her şekilde benim işime yarar.

o yüzden koy arkae dedim.

zaman bir türlü akıp geçmiyordu beyler.

bir türlü gelmiyordu o sevgi kodumunun zalım mektubu.

aylardır bekliyordum.

orada askerin yakınları delicesine bir merak içinde çok küçük bir haber almayı bekler ya askerinde

durumu aynıdır,

bir an önce bitsin şu işlerde haber alıp haber vereyim der.

o yüzden askerlik çok uzun gelir belkide adama.

devamlı bir beklenti olduğu için.

bense zamanımı arada gelen geçmiş günlerin gazetelerine göz gezdirerek yiyordum.

özellikle galatasaray ın son durumuna,

bakıyorum bizim takıma sıçmış,

beşiktaşla trabzon almış başını yürümüş.

zaten kalede stauce yle olacak iş değil bu amk diye içimden geçiriyorum.

fener de ne kadar kötü olsada bizi eziyor gene.

abi stauce denilan andavala bir alışamadım adama;

(merak edenlere dönemin gs kalecisi stauce)

http://www.balsas.lt/02/20/gintaras_stauce_px600.jpg

diyorum devamlı o sıralar,

ahh ahh keşke bir baba yiğit çıksada şöle ulubatlı gibi bir kaç ay içinde alsa bayrağımızı dikse

kadıköyün ortasına diye iç geçirmiyorum değil hani=))=))=))

bir kaç hafta sonra;

http://2.bp.blogspot.com/...batli-souness-226x300.jpg

çelik harekatından sonra günlerimiz bir nebzede olsa rahat geçmeye başladı.

zaten askerin yaz hazırlıkları vardı uzun bir süredir.

harekata katılan bir birlik olduğumuz için o sırada pek göreve gönderilmiyorduk, e eğitimede pek

girmiyorduk, yerine yeni gelen asker devalı eğitimdeydi.

tabi üsteğmen dallamasına raslamaz gözüne çarpıp aklına girmezsek.

akıp geçiyordu öyle zaman, daha doğrusu akmıyordu aslında zaman.

hiç olmadığı kadar sakin saatlerdi,

saatlerdi diyorum çünkü sakin geçen 1 saatin ardından her an bir tak olabilir diye tetiktesiniz.

arkası büyük fırtınalara gebe yani çok açık ve net.

zor bir yaz olacak belli.

uzmanımdan özellikle istemiştim,

malatya dan birlikler döner dönmez,

hatta amk şırnak il sınırı içerisine girdiği anda bana haber ver diye.

o haber akşam üstü gibi masamda metal tasta çay içerken geldi,

asteğmenim geliyorlar,

yemin ederim öyle bir yüklenmişim ki çaya dilim ağzım götüm başım yandı sıcak çaydan.

hemen kapıya doğru çıktım,

askerler araçlarla içeriye doğru geliyor,

gözlerim hemen teğmen hakanı aradı.

yanımdan çıkan subayların farkında bile değildim içimdeki coşku patlamalarından dolayı.

deli gibi teğmen hakanı arıyordum.

hani daha okula yeni başlamış bir çocuk ilk tenefüste bahçede annesini arar ya o hesap amk.

o telaşla işte, uzmanıma döndüm

teğmen hakanı görebiliyor musun?

göremedim daha,

bir kaç saniye geçti ki bana saat gibi geliyor o saniyeler bir an önce mektubumu almak istiyorum

elime,

uzmanım; orda orda gördüm bak, abi nerede göremedim amk nerede? orda işte baksana, göremedim

abi yaa, (amk gözlerimde ya hakikaten sorun var o dönem ya da ben hakikaten malım) orda işte

asteğmenim baksana şu tarafa lan, aha gördüm valla.. valla gördüm, teğmen hakana doğru

koşturdum hemen, sırtı dönüktü, yanına geldim, sırtından tuttum, abi hoşgeldiniz..

abi dememden dolayı biraz duraksadı, tamam ''abi'' de muhabbet ederkende, asker var lan orada

ama işte heyecan,

hoşbulduk dedi biraz şaşkın bir ifade var yüzünde abi dememden kaynaklanan.

nasısın? gözlerim yollarda kaldı,

iyi iyi dur veriyim sana mektubu da çok işim var zaten amk ver mektubu siktir olup gidiyim sonra ne

yaparsan yap,

tamam çok sağol valla allah senden razı olsun,

almıştım lan mektubu, öyle bir kavradım ki zarfı anlatamam, o kadar kısa mesafede kaybedeceğim

yada birisinin elimden alacağı korkusu kapladı içimi, uzmana dedim, beni soran olursa tuvallette çok

işi var de oyala bir süre idare et beni. tamam dedi bu, ben koşarak tuvalete gittim, baktım kimse yok,

daldım hemen sonlarda ki bir kabine, hemen zarfın açtım içini, açmadım lan resmen yırtıp parçaladım

elim ayağım titriyor aylardır bekledim an gelip çatmış, ve mektupta ki ilk cümle beyler (heyecan

dorukta);

“askım... “

dam damara girdi böyle mermi gibi !!güm!! diye vurdu kafamdan,

“askım... “

allah o askm yazan parmaklarını yerim senin..

sonunda gelen mektup;

“askım...

mektubunu aldım. o mektubundan sonra sana nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama bunu bilmen gerek.

bu mektubu yazarken ne kadar zorlandığımı bilemezsin. dur, bu cümleleri okurken sakın korkma içine

bir endişe kaplamasın ne olur. seni çok seviyorum. evlenme teklifin beni o kadar mutlu etti ki,

anlatamam. zaten neden bu kadar bekledin anlamıyorum. eğer sana anlatacaklarım olmasaydı bu

kağıda sadece koca bir evet yazarak gönderirdim, bundan şüphen olmasın askım. ancak, ne yazık ki

bunu yapamam. dur aşkım ne olur sakin ol. Korkma. seni her zaman çok sevdim. her zaman da

seveceğim. ama bunu kabul edemem. en azından şimdilik askım. kızma bana hemen ne olur. önce

sana anlatacaklarımı bir dinle. yazdıklarımı okurken sakin olmaya çalış. kendimi çok suçluyorum

aslında, sana bunu söylemeyecektim, nasıl söyleyebilirdim ki? sen oralardayken. ama o evlenme

teklifinden sonra sana açıklamam gerektiğini düşündüm. aşkım ne olur korkma, seni çok seviyorum.

ancak teklifini kabul edemem. ben hastayım askım..”

(kafama bu sözler mermi gibi çarpmaya başladı beyler)

“babam gibi kan kanserine yakalandım. dur hemen koyverme kendini asteğmenim. öyle kolay

yılmayacağım elbette. sen orada nasıl savaşıyorsan bende burada savaşacağım. ağlama sakın

asteğmenim, merak etme vazgeçmeyeceğim. senin için vazgeçmeyeceğim tıpkı senin gibi. benimle

olmak için asla vazgeçmediğin gibi bende vazgeçmeyeceğim o kadar kolay. sende ne olur vazgeçme

emi asteğmenim.

telefonlarına çıkamıyorum artık, tedavim hastanede devam ediyor. annende yanımda biliyormusun

artık iki tane annem var. askım... bu hastalığım olduğu sürece sana evet diyemem. sana resmimi

gödermemi istemiştin, resmim zarfın içinde, eh saçlarım biraz döküldü ama beni bu halimlede

severmisin? hele bi sevme çökerim tepene asteğmen.”

(saçlarını tamamen kesmişler beyler, masmavi gözleri çıkmış ortaya, yeni doğmuş bir bebek gibi

olmuş)

“askım, ne olur kendine hakim ol, eğer sana birşey olursa ben burada ölürüm bunu bil. bana birşey

olmasını istemezsin değil mi? bir an önce askerliğini yapıp geri dön. sana çok ihtiyacım var. hani

demiştim ya o gece sana ''elimden geldiği kadar bekleyeceğim''. sende elinden geldiği kadar

dayanmaya çalış askım. ayakta kal asteğmenim, bize burada komandolar çok güçlü onlara bir şey

olmaz diyorlar. sende dayan asteğmenim, bir an önce geri dönmeye bak.

askım. ağlama sakın. ben ağlamıyorum. hep seni düşünüyorum. burada seninle ayakta kalıyorum, her

gece uykuya seninle dalıyorum, sen de uyuyorsun değil mi? her gece uyuduğunu söyledi annen,

dışarıya çıkmıyormuşsunuz. gerçekten öyle mi askım? eğer öyleyse, ben gece saat en fazla 2 de

uyuyorum, sende o saatte uyuyabilir misin? çok geçirme o saati. hani birlikte yaşasak hep aynı anda

uykuya gideriz demiştik ya. o güne kadar da hep saatte uyuyacaktık. söz vermiştim. ben tam 12

uyuymak için yatağa giriyorum, askım sende uyu o saatlerde ne olur.

askım seni çok seviyorum. kendini bırakma. sen kendini bırakırsan ben burada ölürüm. ikimizin için

ayakta kal askım. son olarak asteğmenim, bana birşey olursa kardeşim ata ve annem sana emanet.

ama merak etme asteğmenim, biz komando kadar olamazsakta direneceğiz lazım ben inatçıyımdır. e

biliyorsun işte askım bu inadımdan en çok sen çekmedim mi?

seni bekleyeceğim askım. off şu anda içimi bir garip his kapladı. seni tekrar göreceğim biliyorum. hep

benimle kal olur mu askım? sen gelene kadar dayanacağım, sen geldikten sonra zaten ayağa bile

kalkarım. sen yardımcı olursun değil mi ayağa kalkmama? elimden tutarsın. ağlama sakın

asteğmenim, ben ağlamıyorum seni düşünüyorum. senden bir şey istiyorum askım. oradan bana bir

kavanoza toprak koyup gönderirmisin, senin olduğun yerleri koklamak istiyorum. askım ne olur

üzülme. sana yalan söyleyemeyecek duruma geldim. kendine hakim ol askım ne olur. bana geri dön,

bak vallahi ölürüm geri dönmezsen asteğmenim.

ölmeyeceksin tamam mı? bu bir emirdir asteğmenim. seni bekleyeceğim askım. geldiğinde kırmızı

elbisemi giyeceğim, tekrar boğaza gideceğiz. söz bende galatasaraylı olacağım. üzülme askım. seni

çok ama çok seviyorum.

yağmur.. “

kıpırdayamıyordum. kanım donmuştu. inanamıyordum bu olanlara. inanmadığım için bir daha

okumak istiyordum ama aynı şeyleri okuyacağımdan ölesiye korkuyordum beyler. olduğum yere

çöktüm. elimde açılmış buruşuk bir mektup. bir anda hayatta kurduğunuz tüm hayallerin paramparça

tuz buz olduğu düşünün. başınıza geldi mi hiç? ama bir anda. bir saniye içeriside. bir kanas mermisi

kafanıza saplanır. vurulduğunuzu bile hissedemezsiniz. ateş açıldığını bile hissedemezsiniz.

öldüğünüzü bile anlmazsınız.

onun gibi. bir anda. göz açıp kapayıcağa kadar. darmadağın olmuştum. hayallerime tutunmaya

çalışıyordum. mektubu almadan önceki hayallere. ısrarla. bir umut vardı, allah korusun ölmemişti ki

daha, ayakta beni bekliyordu. hem atayı bana emanet etti. hem bir isteği vardı. kavanozda toprak

istiyordu, onu bulmalıydım hemen şu anda. çıktım tuvaletten, kafam yerinde değil, yürüyorum

bilinçsiz bir şekilde kulaklarımda inanılmaz bir uğultu ıslık sesi. dışarı çıtkım elimde açılmış buruşuk bir

mektup, toprak bulmam lazımdı, tugayın toprağı olmaz sonradan gelmiş o toprak, dışarıya çıkmam

lazım, kapının önüne çıktım, zorladım ittim karşımdakileri, çöktüm yere manyak gibi, toprakları

dolduracak bir kavanozum yok, cebime doldurmaya çalıştım,

sırtımdan çekiyorlar,

iç cebime pantolonun cebime atmaya çalışıyordum toprakları ellerim yara bere içinde adam

dövüyorum sanki toprağı ellerimle her alışımda, tek elimde açılmış buruşuk bir mektup, tek elimle

doldurmaya çalışıyordum toprakları. lazımdı ona koklayacaktı,

beni çekmeye çalışanlara bağırdığımı hatırlıyorum, lan beni bırakın toprak göndermem lazım, bırak

ulan bırak bırak dokunmayın, toprak doldurmam lazım, bırakın ulan bırakın,

hiç sessiz çığlık attınız mı? nefesiniz çıkmadan sesiniz çıkmadan ağladınız mı? öyle bir haykırdım ki

sesim dahi çıkmıyordu,

başımda bir kaç asker, bişeyler diyorlardı, seslerini duymuyordum. gözlerim kapanmış...

açtım gözlerimi, başımda bir tabib, sonra da bahadır belirdi, uzaktan yankılı sesler duyorum, ulan çok

kötüymüş durumu desene o zaman, sonra yavaş yavaş kendime geldiğimi anladılar, bahadır hemen

atladı; kardeşim, aslan kardeşim

bi su ver bi su, su içirdiler, bir anda kendime geldim. mektubum nerde lan! mektubumu ver bana! lan

bahadır mektubumu ver!!

hemen verdiler, belli ki okumuşlar. kardeşim sakin ol dedi bahadır,

toprak lazım! dedim, toprak istedi ona göndericem! toprak versene bana bahadır,

tamam dedi bak doldurdum toprağı, sakin ol biraz,

hakikaten bir kavanoza doldurmuş toprağı, üzerine yazmış şırnak vatan toprağı,

sakinleştirici vermişler, çok debelenmişim belli ki, sonra üsteğmeni gördüm başımda.

nasısın dedi,

sanane lan! sanane! diye bir bağırmışım ki anlatamam,

üsteğmen kaldırmış beni revire, o taşıtmış,

üsteğmen dedi, seni diyarbakıra göndericem, olmaz dedim gidemem, burada kalıcam, gitmen lazım

bak iyi değilsin, iyiyim lan ben iyiyim, gitmicem gönderirseniz vururum kendimi, kaçarım oradan. ki

kaçardım gerçekten de. burada kalıcam. burada ölmemem lazım benim,

bahadıra döndüm, bahadır ne olur göndermeyin beni olum, sonra da ne olur gönderme beni doktor

dedim doktora dönerek, tamam dedi merak etme, tekrar uyuttular, ne kadar uyudum bilmiyorum,

sonrada erdinç gelmişti yanıma, komutanım sizi ziyarete gelmişler, kim dedim, üzerimde bembeyaz

bir denizci kiyafeti var o surada tertemiz ama, kim lan dedim bir kız geldi komutanım nizamiyede,

koştum nizamiyeye ama ölesiye koştum

fakat nizamiye dağın tepesinde,

koşuyorum oraya doğru dağın tepesine yol balçık içinde çamur her yer, üstüm başım pisleniyor

devamlı, sonra bir pusuya düşüyorum, kendimi atıyorum etrafa, düşüyorum aşağıya doğru, erdinç

beni çıkartıyor oradan, erdinç in üniforması kıpkırmızı kan içinde, defalarca bu rüyayı gördüm.

Defalarca.. unutmam mümkün değil. arada hala görüyorum beyler.

uyandım gene, kimse yok, serumu attım, tabib asteğmen koğuşa girdi o esnada,

dedim doktor beni buradan göderme bak, iyiyim ben,

hakikaten iyiydim, bir enerji vardı üzerimde, mektubu kontrol ettim üstümü başımı düzeltirken

cebimde, dedim beni buradan gönderme ne olur. oraya gidersem bir daha iyi olamam,

dedi eminmisin,

eminim dedim eminim, gidersem yağmurun yanına kafayı yemiş halde dönerim gönderme beni,

tamam dedi göndermem, ama bir daha olursa gönderirim seni pmdr ye.

allah razı olsun senden tabib asteğmenim,

çıktıp yürüyorum, üsteğmenle karşılaştım o esnada,

nereye asteğmenim dedi,

ebenin amına diyecektim demedim, telefon açıcam dedim yüzüne bile bakmadan gittim,

aradım evi, annem çıktı, kızanım, evladım nasısın?

niye söylemedin bana?

oğlum bizde yeni öğrendik, hem ulaşamadık ki sana,

nasıl durumu anne?

iyi evladım iyi, tedavi yapıyorlar merak etme sen ilaçlarını alıyor merak etme iyi olacak... sessizlik oldu

bir an, belli yalan söylüyor. oğluuumm oğlum ne olur iyi ol bak gözümün bebeği, sen iyi olursan

yağmurda iyi olur evladım. bak sen dön o kızda iyi olacak evleneceksiniz merak etme evladım ne olur

bak.

tamam anne kapatıyorum dedim kapattım daha konuşması bitmeden.

deli dumrul gibiyim, odaya gittim, kimse yok. bahadırı arıyorum, uzmanımı buldum, dedim nerede

bunlar,

intikalde asteğmenim, saat akşam 7 falan.

sen hazırla timi biz de gidiyoruz,

asteğmenim biraz dinlenin lütfen hem nereye gidiyoruz komutan mı dedi?

abiii hazırla timi, ben konuşucam komutanla iyiyim amk ya sen hazırla hemen.

üsteğmene gittim, kapıyı çaldım hemen girdim içeri,

öyle dese gir demeden girdin, çık dese varya anasını avradını sikerim yıkarım o odayı.

bu zaten farketti demedi bişey,

ne var?

komutanım bizde intikale gitmek istiyoruz,

olmaz,

üsteğmenim.. bizde gitmek istiyoruz hem banada iyi gelecek dışarı çıkmak.

Emin misin?

bak ilker asteğmenle feyzullah intikale çıkacaklar iki timde gidecek sende onlarla gidebilecek misin?

pusu atılacak bu gece ne dersin çıkar mısın? bende çıkıcam.

iyiyim ben de sizinle gelmek istiyorum,

iyi o zaman hazırlan sen de bizimle geliyosun gece 10da hareket ediceğiz.

sağolun komutanım, dedim çıkarken.

bana bak, bir delilik yapma bu sefer gebertirim orada seni anladın mı?

normalde ne denir? emredersiniz komutanım, ama sade ve net cevap verdim,

anladım..

üstüme yapışmış eşortmanlarımı çıkarttım, ıp ıslak belliki akşamları epey terlemişim, leş gibi

kokuyorum, aynaya baktım az biraz kirli sakal var. ama sikimde değil, giydim üstümü başımı, atletimi

değiştim, çoraplarımı, hava güzel olmasına rağmen epey bir soğuk, zaten güzel şeyler kısa sürer

amına kodumun yerinde. kumanyamı aldım, sularımı, ne olur ne olmaz yağmurluk falan aldım,

şarjörler falan fazladan aldım hatta uzmandan. çantanın orasına burasına doldurdum. asteğmen

efendi bu akşam çatışacaksın ya öleceksin yada analarını sikeceksin o yüzden bol bol al.

çok hırslıyım, dikkatli yürümek pusmak yok, delikanlı gibi çıkacaksın ayakta onların amına koyacaksın.

onlar olmasa şu anda sevdiğinin yanındaydın. onların anasını sikmessen bu gece kafana sıkacaksın.

hazırlandım, yedek atlet aldım sadece, çorap almadım, 1 gece 1 gündüz görevi,

kafama bere falanda almadım sikerim rüzgarı.

topladım timi geçtik iştima alanına bekliyoruz üsteğmeni,

uzman falan toplandık, ilker geldi yanıma;

abi sen de mi geliyosun?

evet ilkerim bende geliyorum niye şaşırdın?

yok abi şaşırmadım da, dinlenseydin abicim,

yok kardeşim ben de geliyorum, komandoyuz olum biz hareketsiz daralıyorum ben de gelicem,

belli amk millet gelmemden rahatsız olmuş.

timime bakıyorum bazılarıda yan gözle bana bakıyor çocuklar,

erdinç te tık yok ama, öl desem ölecek aslanım,

ender de de biraz burukluk, mg3 ü evladı gibi görürdü aldılar çocuğun elinden bir g3 verdiler.

timin yanına gittim, dedim çocuklar, bu kadar zaman oldu birlikteyiz, hepiniz hakkınızı helal edin,

millet birbirine baktı amk, pusu intikalı zaten bir bok olmaz 1 gece 1 gündüz görevi, erdinç helal olsun

gomutanım dedi. hepsi de yarım ağızla, onları da anlıyorum, o dağa çıkarken en son isteyeceğiniz şey

kafayı sıyırmış bir komutan.

bekliyorum üsteğmeni, dedim lan kendi kendime yağmuru göremezsem ölünce görücem zaten siktir

et herşeyi sen. yanında ne kadar çakal varsa onlarıda götür ki ölümün birşeye benzesin amk.

sanırsın intihar görevine çıkıyoruz.

üsteğmen geldi, görevi açıkladı, namaz dağına çıkıyoruz, görüntü alınmış, hala daha bölgede

olabilirler, birbirinize sahip çıkın, allah yardımcınız olsun, kamyonlara bindik, eskort timleride var,

çıktık yola, gidiyoruz ama kafamda devamlı çatışma çıksın isteği var. başka bir şey düşünmüyorum. ah

bugün bir çıksalar karşımıza, ah bir girsek birbirimize, yanıp tutuşuyorum resmen.

yarım saatlik bir yolculuktan sonra indik araçlardan, namaz dağına doğru çıkmaya başladık, ne intikal

sıkıntısı var üzerimde ne başka bişey. diyorum erkek gibi çıksınlar karşıma savaşalım. vurulacaksak

sırtımdan değil kafamdan vursunlar yüzüme sıksınlar. içimde inanılmaz bir ölüm isteği var.

tırmanmaya başladık, muhtemelen ben uykudayken yağmur ciselemiş etrafı, dağ balçık gibi, suya

bastım tökezlerken erdinç tuttu beni, aklıma rüyam geldi hemen. dağ, çamur, düşerken erdinçin

tutması, ve yağmur yağmış, yüzümü bir gülümseme kapladı.

devam ediyoruz, tırmanıyoruz 40 kilo var sırtımda, bu sefer bu ibne üsteğmen değil 2 gün aralıksız 2

ay yürütse sikimde değil yürürüm bayılana kadar değil ölene kadar. umrumda değil. arkamda düşen

düşer gerekirse tek çıkarım.

inanılmaz bir rüzgar başladı namaz dağında, bir tarafta cudi var bir tarafta küpeli dağı, ayaklarım

ıslandı su birikintisine girdiğim için rüzgar donduracak ayaklarımı resmen. ama sikimde değil. durunca

değiştiririm çorapları nasılsa sıkıntı yok. yürüyoruz devamlı, soğuktan milletin burnu akıyor burun

çekme sesleri, mühimmatından çıkan sesler o kadar. başka bir bok yok. hadi amk ne salak heriflerin

atın pusunuza düşelimde sikeyim belanızı. ama yok amk işte. istiyoruz ya ondan, istemesek anında

beynine beynine iner göt oğlanları. saat 4 e kadar bir yürüyüş yaptık. bu saatte kadar, özellikle önden

giden ve timin arkadan gelmesini bekleyen öncü tim ve geçtikten sonra arkasını kollayan artçı tim

olduk ki zaten bunu özellikle istedim.

aya bakıyorum arada bir, ortadan kayboluyor arada sırada, gözükmüyor, gözükmeyince iyice bir

karanlık çöküyor üstümüze, saat 4 gibi geldik hakim tepe üstüne kurulduk. ama o kadar rüzgar var ki

anlatamam size, oturamıyoruz, biraz otursan donacaksın sabaha kadar titreyeceğiz sonra, atmışız

pusuyu bekliyoruz, ses yok faça yok amk. zaten hep sormuşumdur ''ne bekliyoruz amk?'' gidelim biz

bulalım şunları. ama nerde bulamıyosun ki kimbilir neredeler hangi mağaranın kaçıncı katında.

bahadırlarda o gece k.ırak a girmiş 1 km falan. onlarda bir bok bulamamışlar, sabah olunca üsteğmen

nöbetleşe nöbetleşe uyuyun dedim uzmana, sen dahil yatın uyuyun. 2 saat uyudular. tabi onlara

uyumak denirse, ben o sırada çoraplarımı değiştirmek için çantama baktım çorap yok. atlet koymuşuş

çorap koymamışım amk. kafa yerinde değil ki. sabah olmaya başlarken ben yattım, bir iki saat öyle

yalandan yarı baygın uyumuşum. uyandığımda yemin ediyorum ayaklarım kıpırdamıyor. donmuş

resmen. uzmanıma dedim vur tekme at ayaklarıma.

asteğmenim atmıyım niye atıyorum? dedim abi ayaklarımı hissetmiyorum kan gitsin, bu başladı

tekme atmaya, dedim at at daha sert vur, sağlı sollu indiriyo tekmeleri, dipçikle vurıyım mı dedi?

dedim oldu amk çek vur istersen bide dipçik ne lan ayağı mı mı kırıcaksın. sonra yavaş yavaş his geldi

ayaklarıma, ama beynim zor kontrol ediyor ayakları. o soğuk çok başka bir soğuk beyler. burada

bazen soğuk olsun kar yağsın romantik bir ortam olur diyoruz ya. orada ne karın ne de yağmurun

yağması pek romantik bir ortam oluşturmaz. ölüm için yağar kar yağmur, ölüm için eser rüzgar.

donuyoruz amk bildiğin donuyoruz, titriyorum resmen anlatamam size o anı. ancak o soğuk havayı

yaşayanlar bilir yani. böyle bir soğuk yok. Hem de sözde yaz aylarına gelicez amk. yağmurluğumu

yırtım ayaklarıma sardım. ah ulan dedim yağmurum sen orada ben burada direniyoruz. dedim aga

sakin ol, ölmiceksin kız ne dedi ölme, atayıda sana emanet etti, sonra tak tak bir kaç ateş gelmeye

başladı amk.

kendime geldim ya. orospu çocukları bütün gece gelmelerini istedim ses seda yok amk. tamam ölme

diyince ateş gelmeye başladı tepeye doğru. tam orospu çocukları bunlar. attık kendimiz yere. nereden

geldiğini anlamadık ateşin. yer tespiti yapmaya çalışıyoruz, bir iki el daha ateş geldi, tak tak tak tak

ama aralıklarla geliyo peşisıra değil, lan küpeli dağına baktık ki gabar dağı işte, amına koyayım

gözükmüyo bir bok, gabar aynası varmı aranızda bilen ama ona denk geldik, ulan bir yansıma var o

tarafa bakında 1 metre önünü göremezsin, dehşet bişey, coğrafyasından kaynaklanan yer

şekillerinden kaynaklanan bir durum, orada ki sizi görür ama o noktaya doğru bakınca bir sikim

göremezsiniz, gabar aynasını araştımanızı tavsiye ederim.

o kadar boktan bişey ki, değil oraya bakmak, bakmadan ateş dahi edemezsiniz yani,

ne yapıcaksın amk, aldık mevziyi üsteğmen ateş edin dedi subay ve astsubaylara aralıklarla ama tek

tek ateş etmeye başladık bizde ama havaya dağa taşa, maksat karşımızda ki piçler tırssın diye, karşılık

ateş edildi öle ama bazen mevzi yakınına düşüyo mermileri dedim oğlum çıkarmayın kafanızı siz.

öyle ateş ediyoruz nereye ettiğimizi bilmeden. muhtemelen bunlar görüyo bizi zaten, kanas sesi yok

ama amk. bixi bide keleş belli ki çok uzak.

ulan sonra kanas sesini falan duyduk ,anında vuruldu lan vuruldu diye ses geldi

bizim tepenin aşağısında ki timden.

aşağıdan sesler geliyo ama kafamızı kaldıramıyoruz tabi, yani görsek ateş edilen yeri bizde ateş edicez

ama mümkün değil.

bir yarım saat daha karşılıklı ateş edildi, sonra sesler kesildi hemen atladık aşağıya bizde, baktık

çocuğa çocuk ölmemiş ama nasıl olduysa ensesinden girmiş mermi yakarak sırtından çıkmış.

hemen helikopter çağırdık, üsteğmen istedi, diyo ki helikopter çok rüzgar var o bölgeye gelmemiz

sorun yaratır.

lan amk ne yapalım bırakalım mı burada çocuğu kıpırtadamayız sırtını sıyırmış omurilig faln sıkıntı

varsa felç kalacak çocuk zaten baygın adam.

feyzullahın timinden bu çocuk.

feyzullahta başında çocuğun zor tutuyo kendini,

uzmana dedim al feyzullahı buradan, tim komutanları falan var tabib de gelmişti bizimle allahtan o

intikale.

dedi ki bu o zaman bir yer söylesin çocuğu sıkıca saralım kıpırtadmadan götürelim oradan alsın

helikopter.

söyledi üsteğmen dedi ki beklemede kalın.

allah helikopterlik bir iş içine düşürmesin yani adamı .

sardık çocuğu ama ne sarmak amk, 70 kilo olan adam oldu 90 kilo, 4 5 kişi taşıyoruz çocuğu ebemiz

gibilecek resmen, doktorda var diyo kıpırtadmayın ama gözünü seviyim falan.

feyzullahta morali bozuk geliyo arkadan döndüm buna dedim,

lan gelsene tut sende sevgi kodumun salağı gel dedim çabuk,

atladı hemen buda tuttu ucundan neyse arkaürdük, hala bekliyoruz ki helikopter gelecek,

dedi işte bekleyin rüzgar biraz dinsin,

babalar üsteğmen bir şahlandı,

gönderin lan hemen vurulacaz burada hemen gönderiz amk, sikerim rüzgarınızı ne naz yapıyosunuz

lan gönderin,

tamam diyo beklemede kalın,

sanki başka bişey yapıyoruz amk bizde,

2 saat sonra geldi sevgi kodumun helikopteri,

neyse bindirdik verdik çocuğu doktorda gitti onunla.

sinir oluyorum işte bu yüzden helikopterlere amk.

yemin ediyorum özellikle bazı tabib asteğmenlerden allah binlerce kez razı olsun. bizim doktor o

çocuğu 1 hafta sonra geri gönderdi ya lan tugaya. sapa sağlam geldi çocuk.

ama allahtan deri altından girip çıkmış, taktiri ilahi işte beyler. ölmeyince ölmüyosun.

bütün şartlar tamam, ölmek için her koşul yerinde ama ölmüyosun yani.

sonra tugaya dönücez işte, sinir küpüyüm lan. saatlerdir dağdayız kimseyi bulamadık. birde üstüne

ateş yedik, anca dağa taşa sıktık geri dönüyoruz, yediremiyosunuz kendinize yani.

akşam 11 de döndük tugaya, bahadırlar da gelmiş, onlarda 2 gündür kezinmişler amk her yere

bakmışlar 80 90 tane adam bir kişi bulamamışlar anca arkada bıraktıkları tas poşet falan başkada bir

tak yok gibtiğimin yerinde.

Muhabbet neyse beyler bu gece biraz zor oldu, bitirelim muhabbet edelim devam edemicem kafam mektupta

kaldı. soru falan soralım konuşalım. rica ediyorum ısrar etmeyin devam edicem. sonra. bundan sonra

zaman buldukça word de yazıcam artık arka arkaya atarım öyle daha mantıklı.

panpa gecenlerde pkk nın karadenizdeki mağaraları bulundu içinde yok yok sarelleden tut un tuz

şeker herşey ama herşey var ve en kalitesinden benim sorum ise bu huur cocukları bu parayı bu

desteği kimden alıyor amk

abicim 170 li sayfalarda açıklandı para kaynakları bakmanı tavsiye ediyorum. gayet açık bir dille

söylendi.

@4638 bide abicim benim babam anlatmıştı şırnakta polis şark görevini yaptıda, orda uzun süre

görev yapan polisin biri "her gece damlara bakın diyomuş eğer damlarda yatak döşek yoksa o gece

saygıı olma ihtimali var" diyomuş sizede oluyomuydu yada öyle bişey duydunmu abi ?

yani tabi var öle şeyler, ama illa olacak diyede birşey yok. çoban görmezsen etrafta, düğün varsa

falan, ne biliyim ilçe o gün biraz daha hareketsizse normal günlere nazaran, işte ay yoksa falan

olabilirdi, yani anlamaya çalışırdın kestirmeye çalışırdın ne ara yapıyor bunlar saygııyı diye. ama illa

damda yatmamışlar diye saygıı olacak diye birşey yok.

merhaba abim, abi doğuda bazı bölgeler, ilçeler pkk nın hakimiyeti altında diyorlar, ne kadar doğru?

1992 de falan bazı bölgelerde halkı arkasına alıp bazen 1 kaç saatliğine bazı bölgeleri ele geçirirlerdi

ama bir kaç saat sadece. o dönemde bizim sınırlarımız içerisinde kampları vardı. fakat özellikle 1995 e

kadar bu kampların hepsi temizlendi. şimdi k.ırakta kampları var. yani öle ele geçirme gibi bir durum

yok. niyetleri o değil çünkü, ele geçirse ne olur biliyormusun, oranın amına koyar ordu. taş taş

üzerinde bırakmaz. uçağı helikopteri falan siker atarlar. onlar anca vurur mağaralara kaçar bu. keşke

gelipte bir mezrayı kasabayı köyü falan ele geçirselerde toptan sikip atsak. durdukları mağaradan

kafalarını dahi çıkartmıyorlar ne ele geçirmesi.

@4661 abicim görüntü şöle, görülüyorlar yani, köyden geçiyorlar köydekilerden biri haber veriyor bu.

orada ki halkın bir kısmı pkk yı zoraki destekliyor kahraman olarak gören büyük şehirde baba parasıyla

özel okullarda okuyan beyinsizler. oradaki halk zoraki destekliyor. adam destek vermezsen seni

vururum diyor. buna karşı hala direnmek isteyen olursa asker o köye silah veriyor ve o köy korucu

köyü oluyor. bu memlekette alevilerde çok zor şartlar altında kaldı kimse gidip dağa çıkmadı, 1992

yılında rize de yol dahi yoktu, öğretmen dahi yoktu ama rizeli dağa çıkmadı, öğretmen gönderiyorsun

adam gelip öğretmeni vuruyor kaçırıyor. hastane yapıyorsun hastaneye roket atıyor, işçi göndermek

istiyorsun işçi 2 gün sonra kaçıyor. araştırmanı tavsiye ediyorum, 1990 yıllarda asker okul yapıyordu

oraya okulu basıp 4 tane öğretmeni kaçırdılar. 1993 mü tam hatırlamıyorum 33 askeri kurşuna

dizdiler aralarında 4 tane öğretmen vardı. devlet oraya pkk var diye yatırım yapmaya başlamadı. pkk

dan öne apocular vardı ondan önce hatta 1930 lu yıllardada vardı bunlar. pkk olmasaydı orada okul

olurmuydu diyorsun ya. şu kadarını diyim. pkk olmasaydı o cudi gabara giden millet şöyle pusuya

düştüm böyle mermi yedim demek yerine, kayak yaparken bacağımı kırdım diyor olurdu. önce

kendilerine soracaklar. oradaki kaçakçılıktan para kazanan para babaları gelipte burada fabrika

açacağına kendi memleketinde neden bir iş yeri açmıyor. yada bazı cahiller kürdistan diye tutturanlar.

özellikle istanbulda ki arkalerden bahsediyorum. kürdistan kurulduğunu varsaydığında burada ki tak

gibi paralar içinde yüzdükleri hayatı bırakıp gibtir olup gidecekler mi? paralarınıda bırakmasınlar yani

alıp gidecekler mi? sadece orası mı işsiz? edirnede de işsizler var her yerde var. özgürce dilimiz

konuşmak istiyoruz diyorlar. tamam tabi ki konuşacaklar, sonra ne istediler onuda söyle o zaman

madem açtın konuyu, devlet dairelerinde önemli posteri görmek istemiyoruz diyorlar. tamam onuda

kaldırdın sonra ne olacak, türkçe eğitim yerine kürtçe eğitim istiyoruz diyorlar, e kardeşim kürtçe

eğitim yer verilen bir çok eğitim kurumu açıldı? bak bakıyım kaç kişi gidiyor oraya. almanya da ki

türkler dese ki biz türkçe eğitim almak istiyoruz. karşılığı ne olur, ilk nazi grubu gelir onların evini

yakar. daha dün bir çocuk dedi burada işte, orada ki kürt halkı pkkdan bezdi, diye, madem pkk oranın

kalkınmasını istiyor, ne gibime esnafa kepenk kapat diyor devamlı, ne gibime yapılan okulları basıyor.

ulan söylesin biriniz anaokuluna ne sikime molotof atıyorlar o zaman. asıl pkk istemiyor oranın

kalkınmasını. bugün pkk dün apocular ondan önce başka bir sik. empati kurun diyorsunuz ya birde,

gidin birde şehit annesine desenize bunu empati kur diye bak bakalım o yaştaki kadın elindeki

bastonu arkaüne sokuyor mu sokmuyor mu? önce farkına varacaksınız pkk ne istiyor ne istemiyor

diye, orada kime hizmet ettiğini anlayacaksınız. oraya gidip yatırım yapmayan devleti suçlayın ama

suçlarken de pkk yı araya katmayın ayıptır. dutdudurudunya bu laflarım sana değil abicim ha üzerin

alınma.

@4676 şimdi bu arkadaşımız, benden daha önce askerliğini o bölgede yapmış ve bitirip dönmüş bir

arkadaşımız abimiz, rütbeler artık omuzlarımızdan kollarımızdan kalktığı için kendiside benim abimdir.

şimdi gelelim konumuza, bu saatte bu konuşmalarımızı dinleyen arkadaşlar zaten az çok olayları takip

eden vatandaşlardır.

arkadaşımın hatta abimin dediği şeyleri tek tek not alarak kendi düşüncem ve bildiklerimle nacizane

cevap vereceğim. kimse darılıp gücenmesin efendi gibi konuşuyoruz, ne ona küfür edilsin ne bana.

keşke böyle konuşarak halledilse herşey.

şimdi dediğine göre;

1930 lu yıllara kadar bölge halkı ve devlet arasında ki tek ortak nokta ''din''. bu dini ortadan kaldıran

''önemliçü'' düşünce ve ''ulusalcı'' düşünce. şimdi direk net konuşalım ''önemli'' ortak noktamız ''dini''

ortadan kaldırarak ortak noktamız kalkınca bu hale kadar geldik.

şimdi merak ediyorum, bu halkın pkk yı desteklemesi için, pkk veya daha öncesinde ki gruplar, hangi

din ile kandırırarak yanlarına çekmiştir.

e madem önemliçüler bu dini ortaklığı kaldırdı türkiye cumhuriyeti devletine düşman oldular, pkk

hangi dini örgüt ki bunlara destek vermeye başladılar soruyorum.

o bölgeye gidip geldikten sonra bu örgütün ideolojik yapısını incelerseniz, terör örgütü pkk nın en baş

ideolojisinden tutunda eylem planlarına kadar örnek aldığı herşey komunizmin kollarına

dayanmaktadır. ki 1974 marksist ve leninist temellere dayanan bir alt yapıyla kurulmuştur.

örneğin;

pkk nın uyguladığı taktikler mao zedong un sarı bir kitabı var o kitaptır.

mao zedong un hiç bir dinle alakası yoktur.

pkk nın dinsiz bir örgüt olduğunu bilmeyen yoktur.

ancak pkk içerisinde de yavaş yavaş kendini inkar etmeside görüşmüştür. fakat bu inkar hiçbir zaman

islamiyet ile olmamıştır;

şu örnekle anlayabiliriz;

http://www.youtube.com/watch?v=O8MJH56dUFo

yani şunu anlayabiliriz, pkk yı destekleyen halk türklerle aramızda bir din bağı kalmadı diye değildir.

zaten halk orada ki pkk yı isteyerek değil zoraki destelemektedir.

dolayısıyla önemli düşüncelerine tak atmanın manası yoktur.

gelelim ikinci konu halkın destek verdiği hikayesine;

önce şunu ayırmalıyız, halk destek mi veriyor, halk zoraki destekte mi bulunuyor.

eğer orada bir köyde yaşıyorsanız, pkk sizden destek istiyorsa ya verirsiniz yada ölürsünüz. bunu iyice

bir kafanıza sokun. orada ki halk eğer destek vermiyorum derse asker silahlandırarak köy korucu

sistemine geçer.

korucular da en az asker kadar orada hizmet vermiştir. tabii ki korucular arasındada çürükler vardır

ama bu gerçekleri değiştirmez.

o yüzden koruculara laf atanı burada sikerim.

tespit ettiğim 3. soruya gelelim,

din ortadan kalkınca ortak noktamız kalmadı,

ortak noktaları sayayım size;

-orada ki adamın oğluda şehit oluyor senin oğlunda,

-gs fb bjk ve diğerleri, onlarda orada tutuluyor burada bunlar,(bakın bunlar basit ortak yönler ama

insani)

-hadi bugün önemliçülüğün içine sıçan bir hükümet var ama benim çocukluğuma dönelim,

benim çocukluğum yani genelde koalisyon hükümetler önemliçü hükümetlerin (sözde) olduğu

zamanda cuma öğlen istanbuldada cuma namazına gidiyordu bu halk, oradakilerde cumaya gdiyordu.

onlar cuma giderken biz burada perşembe gitmiyoduk.

ha dersiniz ki önemliçü düşünce yapısı hükümette olduğu için onlar pkk yı destekliyordu. allah allah

derim bende ne kadar aydın bir kesim ki önemliçü düşünce yapısını araştırmış da farkına varmış

bunları düşünüyor.

şunu bi kere farkına varalım, zamanında ''önemliçüyüm'' diyerek her taku yediler. tıpkı şimdi

''akpliyim'' yada ''amerikancıyım'' veya ''cemaatçiyim'' dediğin zaman her taku yaparsın aynen öyle.

o yüzden ona buna tak atmaktansa kendi insanının ne tak olduğuna bakacaksın.

4.tespit ettiğim nokta,

kemalistler-hümeyniciler. birbirine çok benzer, yanlış,

1. önemliü sevmiyorum dersin (ünlü olursun) - humeyniyi sevmiyorum dersin ya sürgün edilirsin yada

taşlanırsın. birisi varsa arkaü yiyip irana giderek sevmiyorum humeyniyi diyecek buyursun bekliyoruz.

2.burada çıkarsınız, her partiye oy atıp seçme şansınız olur, orada öyle birşey olmaz tek adamla

yönetilirsiniz.

3. burada ki adam halkı arkasına alıp emperyalist güçlerle çarpışarak onlarla birlikte savaşarak

kurmuştur devlet yapısını, orada ki adam da paristen yöneterek ülkenin kıvama gelmesini bekleyip

ondan sonra başa gelir yurt dışından fetvalar verir bu fethulla.. aman humeyni hoca.

4. şimdide farklılıklar var mesela iran ve bizimle aramızda onlarıda söyliyeyim,

-burada ki çıkar ben bop un eş başkanıyım der, orada ki çıkar arkaün yiyorsa gel saygı der.

-birisi burada israili one minute ile gider yapar. biri orada nükleer füze denemesi yaparak ağzından

tek bir laf bile çıkmaz.

-birisi burada ırakta ki kadınlara tecavüz eden abd askeri için dua eder, diğeri orada ana avrat küfür

eder, onların yerine giderek birleşmiş milletler kürsüsünde bismillahirrahmanirrahim lafa başlar

ortalık ayağa kalkar;

http://www.youtube.com/watch?v=P-94ELISYXI

arkan yiyorsa bunu yapacaksın.

5.burada ki çıkar 1 mart teskeresi çıkartmaya çalışarak abd askerinin topraklarına konuçlandırıp sözde

''müslüman kardeşlerim'' dediği kişilere saygıması için meclise sorar. ama bu meclisten çıkmaz. neden

çıkmaz? tek adam değildir çünkü önemli ün demokrasisi bir nebzede olsa işler yeterli oy çıkmaz. tek

adam olsaydı ne olurdu, sorulmazdı bile amk.

ardından ne oldu peki 1 mart teskeresi çıkmayınca, çuval olayını biliyorsunuz heralde.

diğer tespitim,

akp zamanında ne zaman israil ve abd ile çatışsak pkk saygııyor,

akp sayesinde değil, halk tepki gösteriyor akp yapamıyor pkk gelip vuruyor.

iran dada pjak adında geziniyor bunlar iran her gün gider yapıyor orayı niye vuramıyor iranı bu

muallakler?

şimdi diyorlar ki

pkk bir eylen yapıyor kandildekide diyor ki ''bizim haberimiz yok'' buna cevap vermem gülerim

sadece,

bir bölümdede pkk bingölde din mezhep gözettiği için eylem yapmadı, sünnetliydiler öldürülen pkk

mensupları. ah canım neredeyse ölüleri için fatiha okuyasım geldi,

soruyorum filistin bayrağını bilirsiniz

kırmızı bir üçgen vardır.

o üçgenin kırmızı olmasının anlamı nedir bilen var mı?

söliyim,

1.dünya savaşında bağımsızlıklarını ingilizlerin yanında türk askerlerini öldürerek almışlar. o

döktükleri türk kanı anlamına gelir.

hadi onu geçtim, bir çocuk doğar doğmaz veya küçükken sünnet yapılır. soran varmı ya da sorduğunu

duyduğunuz bir yakınınız;

''oğlum seni sünnet yapıcaz ama sen müslüman mı olacaksın hristiyan mı?''

herif müslüman olmuştur sonra pkk ya geçmiştir terörün dinle ne alakası var.

e eskiden müslüman bildiğimiz tuncay güney israil bayrağını öperken yada haham başlığıyla tvlere

çıkmasına ne anlam verelim?

diyorlar ki ergenekonda ki teröristler içeride,

evet bunlar öyle terörislerdir ki yaptıkları hakkında şahit tutulan bir kişi var kim? bilen var mı?

şemdin sakık,

şemdin sakık kimdir bir bakalım

http://img6.mynet.com/ha7/s/semdin-sakik4.jpg

http://www.aktifhaber.com/d/news/87221.jpg

bu adam şimdi ergenekondan içeride olan askerlere karşı şahitlik yapıyor.

adam 33 askeri kurşuna dizip tek tek tek kafalarına sıkan kişi.

neyse küfür etmiyorum.

bu arada halk la din bağlantısı olmadığı için pkk ya destek veriyor dediniz ya alın bunlara bakın;

http://www.haberform.com/images/news/68781.jpg

http://t0.gstatic.com/ima...ArqAqfgOLW6Irza_mvNVuBtFA

http://www.habername.com/images/news/62845.jpg

bu arada bakın bakalım devlet tamamen din ile yönetilirken o bölgede kaç isyan olmuş;

o zamanda heralde din bağlantımız kalktı falan olayı vardı diyemezsini;

1. Babanzade Abdurrahman Paşa isyanı (1806-1808, Süleymaniye)

2. Babanzade Ahmet Paşa isyanı (1812, Süleymaniye)

3. Zaza Aşiretleri isyanı (1818-1820, Dersim)

4. Revaduz Yezidi isyanı (1830-1833, Hakkari ve çevresi)

5. Mir Muhammet isyanı (1832-1833, Soran)

6. Kör Mehmet Paşa isyanı (1830-1833, Erbil, Musul, Şirvan)

7. Garzan isyanı (1839, Diyarbakır)

8. Bedirhan Bey isyanı (1843-1847, Hakkari ve çevresi)

9. Yezdan izzettin Şer isyanı (1855, Bitlis)

10. Bedirhan Osman Paşa isyanı (1877-1878, Cizre ve Midyat)

11. Şeyh Ubeydullah isyanı (1880, Hakkari, Şemdinli)

12. Emin Ali Bedirhan isyanı (1889, Erzincan)

13. Bedirhani Halil ve Ali Remo isyanı (1912, Mardin)

14. Molla Selim ve Şeyh Şehabettin isyanı (1913-1914, Bitlis)

bir çıkıp deyin bari amk, pkk önemliçüdür diye. el insaf,

bu adamların arkasındakileri görmüyormusunuz? ne dini ne sünneti.

beyler bazı arkadaşların özelden attığı sorulara cevap vermek için hiç uyumadan işe geldim. şu anda

bu yazıyı bile zor yazıyorum. akşama kadar nasıl dayanacağım bilmiyorum. bu akşam yazamayacağım

çok büyük bir ihtimalle. affınıza sığınıyorum. eğer bu akşamda istirahat edemezsem yarın bildiğiniz

ölecem yani açık ve net. yaklaşıl 10 11 gündür çok az uyku uyumuş vaziyetteyim. göstermiş olduğunuz

ilgiden dolayı çok teşekkür ediyorum.

kafam zor tutuyorum o kadar ağır geliyor ki, sağolun var olun;

şu anda ki vaziyetim aynen şudur. kafam yerinde değil;

bana karşı göstermiş olduğunuz ilgiden...

@4722 kardeşim sorarım sana, hakikaten gaz bombası, kimyasal silah kullanmış olsak ne olacak ki?

kim ne diyecek? ingilizler çanakkalede kimyasal silah kullanırken biri çıkıp bişey dedi mi? siktir et o

yüzden kullanalım bol bol. biber gazları kimyasal gazlar hep bu memleketin öğrencisine memuruna

atılacak değil ya. birazda gerçek teröristine atılsın amk.

beyler bu arada eve kendimi zor attım. yolda gelirken temde yürüyen adamlar görüyordum o derece

kafam gidik. bu akşam istirahat etmek istiyorum. affınıza sığınıyorum kusuruma bakmayın. bayılıp

kalıcam bir gün yolda. tekrar tekrar teşekkür ediyorum ilginizden dolayı.

örgüte savaş hukukuna dayalı bir saldırı yapmak için önce tanıman gerekir. tanımadığımız için sorun.

gidip istedikleri kadar götlerini yırtsınlar kimyasal silah kullanıyorlar örgüte karşı diye. hem kimmiş

diyenler bir görürüz anların kimin ne olduğunu. ayrıca bu ibneler kimyasal silah kullanıyorlar diyip

şikayet ettikçe kullanacaksın. insan hakları mahkemesi 33 erimizi şehit eden şemdin sakık için ''uygun

koşullarda yargı yapın'' uyarısını verdiğinde ne bok olduğu ortaya çıktı. o kimyasal silahı insan hakları

mahkemesine atacaksın.

sadece bize yapmıyorlar ki bu insan hakları mahkemesi, bosna savaşında sırplarla savaşan adamıda

yargıladı bu ibneler.

bu akşam hikaye yok beyler istirahat edelim. çok yorgunum.

ONALTINCI BÖLÜM

Muhabbet beyler dün gece saat 19.30 gibi yatağa girip uyudum. sabah işe geç kaldım. manda gibi yatmışım

böyle bir uyuma şekli yok. sabah kalktığımda nefes alamıyordum nasıl uyumuşsam. heralde bütün

organlarım ''bu herifin uyanacağı yok, öldü heralde, bizde şartelleri indirelim'' falan dedi sanırım.

neyse, akşam hikayeye devam edeceğim beyler. haberiniz olsun.

beyler geldim, bir üstümü başımı değiştireyim, kahve yapayım. sigara ayarlıyayım gelip başlıyorum.

beyler saat 9 buçuğa doğru başlayacağım. ilginizden dolayı çok teşekkür ediyorum. özelden attığınız

hikayeyi beyendiğinize dair sözleri duymak gerçekten çok güzel. yanlız bazı arkadaşlar ''yeter ulan

orospu çocuğu ağlaya ağlaya helak oldum yeter bitirdin beni'' tarzı yazılar yazıyor allah razı olsun ne

güzel iltifatlar. gerçek inci sözlükte olduğunu hatırlatıyorlar bu inciye özgü iltifat şekillerinden dolayı=)

sağolun varolun=)

bazı arkadaşlar hikayeyi devam ettirmişler. gerçekten yere düştüm. özellikle bahadır konusunda ki

fantezilerim müthişmiş. ne yalan söyliyim götü güzel geliyordu bazen=)

beyler 9.30 da başlıyorum.

Hikaye 1 gece 1 gündüz pusu operasyonundan döndükten sonra, hepimizin sinirleri ayyuka çıkmıştı. bütün

gece delicesine yürümemize rağmen bir tek terörist ile karşılaşmamıştık. çıkmamışlardı karşımıza.

bulamamıştık. üstüne, sabahın ilk saatlerinde ateş yemiştik. ateş yediğimiz yer ise gabay aynası

mevzuundan gözümüze çarpan yansımadan yer tespiti yapamamış ve sadece dağa taşa ateş etmekle

yetinmiştik.

bunlarda yetmiyormuş gibi feyzullah asteğmenin timinden bir çocuk yere yattığı halde ensesinden bir

mermi yemiş, ama allahtan mermi deri içinden organlara temas etmeden sırtından çıkıp gitmişti.

sırtında ki yanmadan bilincini kaybedip bayılmıştı oğlan. tabi biz o panikle (en azından ben) çocuğun

şehit olmak üzere olduğunu düşündük.

hala anlam veremiyorum amk, o çocuk orada nasıl ölmedi, o mermi deri altından organlara

değmeden nasıl çıkıp gitti. şansmıdır nedir anlayamıyorum. kadere inanan bir insan değilim aslında

ama, bu nasıl açıklanabilinirki başka?

o moral bozukluğuyla tugaya geri döndük. bahadırlarda geri dönmüşlerdi, onlarda çok sinirliydiler.

örgütten bir kaç kişi bulmak için k.ırak a bile 1 2 km kadar girmişlerdi. ama tek buldukları şey sadece

biraz konserve ve poşet o kadar.

o derece yürüdükten sonra bir bok bulamadan dönmek insanı feci sinirlendiriyor beyler.

çelik harekatının acısını çıkartmak için ve kendi yandaşlarına ''bakın tc bize istediği kadar operasyon

yapsın bize bişey olmaz'' demesi için büyük eylemler, şuursuzca eylem yani eylem yapmış olmak için

eylem yapacağını tahmin ediyorduk.

özellikle hakkari ve şırnak ta ki sınır karakollarını vuracakları hakkında tehditler alıyorduk. yanlız asıl

sıkıntı bu tehditler her yere yapılıyordu. bir tek yere yapılsa güvenliğini alacağız fakat bütün üs ve

karakollar tehtid altındaydı.

bizde çıkıp deli gibi bunları aramaya başladık yol üstünde falan yakalarız diye.

19 martta başlayıp tvlere 21 martta başladı diye söylenen çelik harekatının tarihi aslında bir çok şeyi

anlatır niteliktedir beyler. bende bunu sonradan fark ettim.

19-21 mart genelde bizim nevruz bunlarında newroz kutlamalarının olduğu tarihlerdir. pkk bu nevruz

kutlamaları sırasında muhakkak büyük ölçekte bir eylem yapardı.

bizde büyük bir misilleme yaparak bu tarihlerde gidip k.ırak ı bastık. dolayısıyla bunlar olduğu yerde

kalıp bir bok yiyemediler.

sonrasında ise şırnak, hakkari, tunceli, siirt, van gibi illerde tsk nın sınır ötesi yapmış olduğu

operasyonlar ve halka ettiği zulümden dolayı nevruz kutlamalarının tarihi ileri bir tarihe alınmıştır

diye bir bildiri yayınlandı bunların o zaman ki siyasi partilerinden ve yerel belediyelerinden.

fakat tarihi bir türlü açıklanmıyordu.

biz dedik bunlar kesin bir yeri basacaklar.

tugaya bir gece apar topar bir adamı alıp geldiler çakırsöğüt merkezden.

ne olduğunu anlayamadık, odamızdan dışarı çıktık bir kaç sivil giyinimli adam, bir adamı almışlar sille

tokar tugaya getirdiler. arkalarında da bir kaç subay.

ne olduğunu anlamak için sivil giyinmiş adamların birine yanaştım.

dedim ne oluyo kim bu adam.

dedi öğretmen bu bizin köyünün (sonra bu köy kaldırıldı)

ne işi var dedim.

bu herif bizin köyüne öğretmen kılığında geldi, öğretmen falan değil orada ki çocukları alıp eğitim

amaçlı gezdirecekmiş ihbar geldi aldık geldik.

e dedim buraya niye geldiniz ilçe jandarma ya gitsenize,

karıştırma dedi orayı.

odaya girmeden dinlemeye başladım.

içeride adama en ufak kötü muamele yapılmıyordu,

yüzbaşı ve sivil jandarma istihparatçı adama nedenini anlayamadığım bir kaç soru sormaya başladı,

en son mgk(milli güvenlik kurulu) toplantısı hakkında ne düşünüyorsun anlat bakalım

adam da başladı işte ne mgk sı ne diyosunuz siz.

sen dedi dhkp-c üyesimisin?

yok ne dhkp-c üyeliği ben gariban bir çobanım.

peki tsk hakkında ne düşünüyorsun,

tsk nedir bilmem ben.

sonra dediler ki ''sen pkk üyesimisin?''

hayır ne pkk si bir alakam yok pkk ile

dedi,

adama bir giriştiler sormayın gitsin.

orada bir pkk lı nasıl tespit edilir onu öğrendim.

ufak laf oyunlarıyla adamın pkk üyesi olduğunu ortaya çıkarttılar. ki bir pkk sempazitanı nasıl ortaya

çıkar onu öğrendim o gece. yanlız şunu diyeyim bunu her yapan pkk lı değildir elbette.

öğrendiğim formul,

adama konuşmanın başında hep içerisinde ''K'' harfi olan bir çok kısaltmayla ilgili soru sordular ki bu

''k'' harfini nasıl telaffuz ediyor anlamak için.

mesela tsk (teseka) ile ilgili ne düşünüyorsun dediler,

adam tsk ya (teseka) diye seslendirerek cümle içerisinde kullandı,

ardından mgk toplantısını takip ediyormusun dediler,

adam mgk ya (megeka) diye telaffuz etti,

fakat ibneye pkk (pekaka) üyesimisin diye sordular,

o kadar k ye ka demesine rağmen buna (pekeke) diyerek kendini ele verdi,

yanlız eğer bu teseka ya teseke dese veyahut megeka ya megeke dese bir sorun yok, neden? çünkü

adam hepsini öyle telaffuz ediyor.

çıkın bakın tvlere ysk, mgk, tsk gibi sonu k ile biten kısaltmalara ka diye fakan pkk ya gelince ''yav biz

doğru okuyoru ke ye ka mı diyeceğiz'' diyip pekaka ya pekeke diyenlere bir bakın çoğu pkk

sempazitanı çıkar.

ha tabii ki her pkk ya pekeke diyen sempazitan değildir elbette ama, pekeke diyenden her zaman

hafif kıllanırım ben arkadaş

işte bu herif pekaka ya pekeke deyince bizim yüzbaşı gırtlağına çöktü bu herifin. sonradan ortaya

çıktı, adam suriyeli bir pkk üyesi, güney doğuya gelip öğretmenim ben diye köylüyü kandırıyor, orada

ki çocukları toplayıp gelin sizi gezdirecem diye örgüte kaçırıyor huur çocuğu,

bu bölgeye gelmesinde ki sebepte aynı. çocukları alıp arkaürecek muallak. özellikle korucu köylerin

gidiyor ki onların çocuklarını alıp arkaürsün ve korucuların devlete vermiş olduğu destek kesilsin.

bu kadar şerefsiz işte bunlar.

ben tabi çok göremedim olup biteni, kapılar kapandı ama adama sabah çay arkaürülüyordu, belli ki

efendi gibi ötmüş, sabahta zırhlı araçla arkaürüldü.

arkasından bize gelen istihparatta yakında nevruz kutlamaları olacağıydı. gününü az çok tahmin

ediliyordu. bir kaç müzik grubu çakırsöğüte cizre ye ve silopi ye geleceklermiş konser vereceklermiş.

valilikten izin alınmış falan.

e bayram değil seyran değil ne gibime konser vermeye geliyor bunlar belli ki geçikmiş nevruz

kutlamaları için.

çakırsöğütte verilecek konser için ilçeye özel hareketçılar geldi, bizden de destek istendi, bizde ilçenin

giriş çıkışlarında kontrol noktaları oluşturduk.

yanlış hatırlamıyorsam nisan 29 falan gibiydi, yakın da da 1 mayıs var iyice tetikteyiz yani. hem

nevruzu hem 1 mayısı kutlayacaklar.

ilçe girişlerinde ki görevlendirildiğimiz kontrol noktasına gittik, konser akşam 7 de başlayacaktı ama

güvenlik önlemleri için biz onu saat 2 ye çektik, akşamda 5 te bitirmeleri söylendi zaten.

biz sabah 7 de kontrol noktasına gittik, ilçede zaten öyle 40 yılda bir konser veriliyor ilçe hiç olmadığı

kadar hareketli, çevre köylerden gelenler falan da var.

diyarbakırdan falan geliyor bu müzik grupları.

ilçeye giriş çıkışlarda bol bol arama yaptık bir tak olmadı ama bir çok genç bize pis pis bakıyor yani.

o gece içinde bütün karakollar uyarıldı hazırlıklı olunsun diye, hatta bahadırın timi güçlükonak a

gönderildi teğmen hakan falanda vardı onlarla güçlü konakta hakim tepelerde ki mevzilerde

bekleyeceklerdi.

aslında ilçe oldukça hareketli ve güzeldi ama işte asker tarafından bakında bu kadar hareketli

olmasına alışık değiliz amk ne yapacaksın. gergin gergin bekliyoruz.

bu sırada da özel harekatçıların zırhılı araçları devamlı devriye atıyor ilçede kontrol noktaları arasında.

bir seferinde de bizim noktada durdu, indiler bunlar tabi rütbeleri falan belli değil adamların, bende

aracın motoruna oturmuşum, hava bu seferde fena sıçak öğle vakti amk, çıkartmışım üstmü hücum

yeleğim var öyle takılıyorum,

geldiler bunlar biri çıkarttı kafayı;

kolay gelsin asker ağa dedi,

eyvallah kardeşim sana da dedim,

sigara var mı dedi

dedim var (al amk bir bahadır daha)

indiler bunlar oldu mu sana 3 bahadır,

kardeşim içemiyoruz aracın içerisinde yanımızada almayı unuttuk burada bir içelim dedi,

buyrun dedim alın için,

nası dedi var mı bir sıkıntı,

yok dedim sıkıntı geleni gideni kontrol ediyoruz işte, içerisi nasıl kalabalık mı dedim,

bu tarihe kadar böyle kalabalık olmadı dedi buda,

dedim sıkıntı çıkar mı bu gece,

valla kutlama falan yapar bunlar konserden sonra çıkabilir dedi, geçen sene epey çıkarttılar,

hep sene konser yapmaya gelirmi dedim,

yok dedi gelmez sınır ötesi operasyon vardı ya ondan geldiler halka moral için,

vay amk sanki operasyonu halka yaptıki halka sorsan sıkıntı yokta bunlar işte arkaünden uyduruyo

sözde halk devlete karşı ya amk.

sigara içiyolar bunlar,

dedi senin şafak kaç,

dedim hiç o konuya girme amk,

güldük falan muhabbet ediyoruz,

sen dedi şimdi akşam burayı gör millete belediye apo bayrakları, pkk bayrakları falan dağıtıp

sallatacak o zaman böyle gülebilecekmisin dedi bu,

dedim niye lan almayalım içeriye bayrak falan, belediye yaptırıyo dedi içeride gene yaptırmışlardır.

konserle birlikte başlarlar biji apo falan diye.

telsizlerine anons geldi sonra müzik grubu ilçeye giriş yapacakmış bunlar attılar yarım sigarayı basıp

gittiler hemen.

benim bulunduğum noktada ilçeyi bir nebzede olsa tepeden görüyo, yani çok uzak değiliz konser

esnasında duyacaz yani şarkıları falan.

neyse beyler konser saatine yakın zaten ilçeye girişler çıkışlar falan yavaşladı tek tük giriş çıkışlar

başladı zaten ki çıkış yok denecek kadar az amk.

konser için gibtiri taktan bir platform falan kuruldu ama hoperlörler falan on numara paradan

kaçınmamış huur çocukları.

neyse bende ilçeyi kesiyorum, falan derken başladı konser, en az 1000 kişi falan var alanda, alan

dediğimde bir tane cadde amk.

lan konser başladı bir görüceksin zılgıtlar falan. devamlı grup yorum ve ahmet kaya bide şiwan

pervermiydi neydi o işte onları çalıyo herifler,

ilk parça beyler yemin ediyorum dağlara gel dağlara çalmaya başladı, ve konser alanını öyle bir yere

kurmuşlar ki,

millet hep bir ağızdan ''dağlara gel dağlara'' diye bağırıyor elleri kaldırarak direk bizim tugaya doğru

döndürüyor elleri oraya ''dağlara gel dağlara''

anaaaa olaya bakın lan, resmen herkes tugaya dönmüş ''dağlara gel dağlara'' diye nispet yapıyo amk.

ulan şok oldum resmen cesarete bakarmısınız. lan napıyo bunlar diyorum bende, elimde ki sigarayı

yutucam amk sinirden ama.

orospu çocukları bir hafta oldu k.ıraktan geleli çıkmadınız karşımıza çoraplarla kaçtınız göt oğlanları

falan diyorum tamam mı. abi adamlar zaten sırf proveke etmek için yapıyo, yani istiyor ki biz

sinirlenelim ateş edelim dağıtalım halkı sonra tc konseri bastı desinler anladınız mı,

sonra beyler o zamanın ünlü ahmet kaya şarkısı girdi olaya,

http://www.youtube.com/watch?v=VP8n8GfFlyk

ahanda bu şarkı, lan bunlar bir azdı, arkasından apo bayrakları falan çıktı mı aga anaa bildiğin yer

yerinden oynuyo amk.

dedim lan kandildemiyiz nerdeyiz amk. ve şarkıyı söylerken aynı anda bir tugaya dönüyorlar ''kürtdüz

allahına kadar'' sonra emniyet müdürlüğüne dönüyorlar ''kürtdüz sonuna kadar'' diyolar sonra da

''vallahi apoyu özledik'' lan birde içeride güvenlik önlemi almış polis onlara dönüp dönüp yapıyorlar

yani. bende biraz daha çıktım tepeye ki daha net göreyim diye anlatamam sizlere, sinirden kendimi

sikicem orada yani, adam gel diyor konser alanında kafamdan indir beni. resmen bunu istiyor herifler.

iyice azdılar amk. lan efendi gibi yap işte konserini ne üzerimize oyun oynuyosun amk.

arkasından bunlar yetmez miş gibi fasso nejdet çalmaya başladılar amk, daha çıkmamış piyasaya bu

şarkılar ama söylüyodu ahmet kaya,

fassı nejdet karakolda ki dayaktan bahsediyo, herkes emniyet müdürlüğüne dönmüş bağıra bağıra

söyleme başladı amk;

şarkıda bu;

ama yarı kürtçe falan söylüyorlar,

http://www.youtube.com/watch?v=uhtQJQJTBJU

konserin başlarında bizi provake edecek şarkılar çalmaya başladılar bunlar, sonra baktılar bizden

hareket gelmiyo normale dönmeye başladılar, lan bir güzel çalıyor ibneler anlatamam sana. bizde

sakinleştik, ama hafiften hafiften dokunduruyolar gene işte metrisin önünde durdum falan. durun

onuda paylaşayım,

http://www.youtube.com/watch?v=FpfxpQW5ytE

biz de sakinleştik falan, bunlarda sakinleşti, arka arkaya güzel parçalar çalmaya başladılar güzel

türküler kürtçe falan çalmaya başladılar ama güzel yani ne dediğini anlamıyorum, ahalide oraya

buraya dönerek hareket yapmayı kesti, güzel güzel devam ediyor herşey,

sonra saat 5 falan gelmeye başladı, bitirecekler dinleyenler falan belli amk bitmesin istiyo, sonra

anons geldi işte kontrol noktalarına hava karardığında adam gönderecez sakin olun, karanlıkta

yollarda ışık yok militan sanıp ateş etmeyelim diye, akşam 8 9 a kadar devam etti konser. iyide oldu

amk aslında şarkılı türkülü cudiye karşı bakmak güzel şey.

orada terör olmasa beyler varya kışın uludağa falan gidenin kafasını sikiyim derim yani, çok güzel

yerler lan hakikaten çok doğal yerler ve adamın içini huzur kaplıyo anlatamam sizlere.

lan düşünüyorum da hakikaten özellikle elektro sazı çalan eleman konuşturuyodu sazı yani. insanı

hüzün kaplıyodu yer yer. bizede iyi gelmişti aslında konser olayı.

sonra çok garip şeyler olmaya başladı, konserde şarkı söyleyen kız dedi ki ''sabahtan beri burada

bekliyorlar polis te olsalar soralım bir istek parçaları var mı?'' ahalinin bir kısmı başladı yuhlamaya

falan bir kısmı alkış tutuyo bende o sırada ilçeye gidiyorum yeni kontrol nöbetini alacak tim geldi,

panzerden ses geldi aynen şöle

''ne var kardeşim bizde şarkı dinlemeye hakkımız yok mu?''

yerlere yatarsınız amk. gene ahalinin bir kısmı alkış yapıyo bir kısmı yuhluyo falan. yuhlayanlar zaten

belli amk.

sonra istek parçalarını illettiler heralde duymadım orayıda çaldılar istek parçayı,

neşet ertaştan istediler adı çok manidar ama ''cahildim dünyanın rengine kandım''

ama allahı var güzel söylediler amk.

şimdi insan soruyo çalsana amk bi türkiyem şarkısı iste ne biliyim ona benzer bişey iste diye, ama

zaten çalmazlar zaten izin vermez poliste durduk yere galyana gelmesin millet. zaten hava kararmış

amk.

lan sonra konser bitti, konser alanı temizlenmeye başladı bizde tugaya döndük, daha yarım saat

olmamış, konser verilen ilçe yıkılıyo amk. nevruzu kutlamak için caddede ateş yakmak istemişler,

poliste izin vermemiş geç oldu dağılın diye, bunlarda yakmış ateşi panzerde su sıkmış, bir anda ortalık

karışmış amk.

lan gece nin bir vakti, kimi kovalıcan kimi yakalıcaksın, biri molotov atmış, bir polis aracını devirmiş

amk, sonra demezler mi bize hemen kontrol noktalarına geri dönün giriş çıkışı engelleyin. hay amk ya

askermiyiz polis mi belli değil,

haydi hurra gene atla hazırla timi geri dön amk, ilçe içinden olmasada etrafından geçiyosun falan

koşuşturanlar bilmemne bizim aracada taş geliyo araya ama nerden geliyo göremiyosun amk.

sabaha kadar irili ufaklı bu şekilde çatışma taşlama falan devam etti, zaten poliste aksiyon arıyo amk

poliste paranoyaya bağlamış en ufak şeyde coşmaya meyilli, sabah karşı dediler kontrol noktalarında

ki asker ilçe caddesinde toplansın.

niye amk?

yürüyüş yapacakmışız.

toplandık amk caddede yürüyoruz, götümüzden alev çıkartırcasına bağıra bağıra ama birilerine nispet

olsun diye,

40 50 tane mavi bere çok değil ama yankılanıyor tabi,

''vatan sana canım feda''

ayakları çat çat çat çat yere vura vura, bom boş sokak ama işte hani nerede olduklarını hatırlasınlar

diye güya,

diyorum ya orada güzel şeyler uzun sürmez diye. 1 gün sürdü sonra gene eski halimize döndük amk.

döndük tugaya 1 dakika bile uyumadan geçirdik günü amk. millete güzel olan konser bize oldu ızdırap

amk. tam konser bitti güzel güzel dağılacak millet derken nevruz kutlaması yapacakları tuttu. ama kim

niye yapmaya çalıştı belli amk.

öğlen 1 gibi biraz istirahate geçtim, akşam saat 4 gibi acil kaldırdılar. lan amına kodumun yerinde 1

dakika rahat durmuyor herifler.

alışmışız ama iki dakika uyuyalım lan.

belkide o günlerden kaldı anasını satayım uyuma problemi,

dedi komutanım üsteğmen çağırıyo,

ben ona küsüm gitmicem diyemiyosun tabii ki sike sike gideceksin,

kalktım hemen toparlandım üstümü giyinecem,

dedi komutanım acil ama,

üstümü değiştirmeden gittim ne yapıyım,

girdim yanına dedi ki balıkaya ballıkay mı öle bişeydi, o köyde patlamalar olmuş teğmen hakan sen ve

bahadır hemen gidiyosunuz oraya dikkat edin orada olabilirler.

lan yarrak saat 4 hava kararacak bir kaç saat sonra, ne köyü ne patlaması amk. bölgede ki karakol

çıkamıyor tabi içeriden baskın tehditi var.

neyse hazırlandık yarım saatte doluştuk araçlara çıktı yola.

çıktık yola, yarı uyuyorum zaten anasını satayım, yani kendimi veremiyorum zaten hiç bir boka

kafamın bir tarafında hep yağmur var. 1 saat sürmedi vardık köye allahtan her 2 3 km kontrol vardı

yolda pusu tehlikesi yok yani,

vardık köye en yakın karakola, teğmen hakan atladı bizde peşinden ve bir tane asker benim

peşimdede erdinç var tabi,

teğmen hakan dedi,

komutanım patlama olmuş nedir taci atışı falan mı var?

yok taciz atılı ama köyün oradan patlama oldu, havan zannettik ama değil mayın olabilir,

herifler köye mayın mı döşemişler amk diyorum içimden köy ne alaka lan köye niye mayın döşensin

diyorum,

hemen köye hareket ettik bizde,

köye bir vardık ellerinde keleşli bixili herifler. lan karanlıkta ben bunları gördüm pusu falan diye bir an

panikledim amk resmen, bir kaç saniye ama sonra aklına geliyo yani herif askerin önünü kesecek hali

yok yani, korucu bunlar,

indik kamyonlardan, köy feryat figan amk bağıranlar zılgıt atanlar falan yer yerinden oynuyo resmen.

ellerinde keşleşli sakallı adamlar karşılayınca ne kadar korucuda olsa ben bir tedirgin oldum amk kime

güveneceğini bilmiyosun orada.

teğmen hakan ellerini sıkınca bir nebze olsun rahatladık tabii,

dedi hayırdık kerim nedir durum,

dedi komutanım mayına bastı iki kişi,

teğmen dedi ne mayını hayırdır,

mayın döşemiler komutanım arı kovanlarına çıkan patikanın oraya,

bu kadar şerefsiz işte bunlar köy belli ki korucu köyü arı kovanlarına çıkan yere mayın döşemiş ibneler

ki köylüler gitsin buradan.

teğmen hakan bahadırı aldı timlerle çıktılar patikaya bizde köyde bekliyoruz, 2 tane kadıncağız amk,

bir tanede çocuk ama çocukta bişey yok, kol kola gidiyorlarmış mayına basmışlar,

bir pikap gibi araç var arkasına almışlar battaniyelerle sarmışlar kadınları pikapın arkası olduğu gibi

kan gölü olmuş,

yanımda da korucu var dedim niye yaptılar sence bunu,

komutanım dedi,

bunlar bize geldi dedi biz buradan gelip geçeceğiz sizden mal alacağız ona göre bize şu kadar erzak

ayırın dediler,

bizde hayır dedik, tehtid ettiler kanmadık, karakola gittik ihbar ettik, karakolda bize silah verdi

cephane verdi mermi verdi roket verdi,

bunlar siz operasyondayken ırakta 10 15 kişilik grup geldiler bizde ateş açtık kaçırdık bunları,

biz burada koyunlarımızı otlatırdık komutanım koyunlarımızı bunlar yüzünden çıkartamaz olduk ateş

ederlerdi, koyunlarımızı sattık arıcılık yapıyorduk ama yetmiyor tabii ki, gece gündüz bal yapmaları

için geceleride çıkardık onuda yapamayalım diye mayın döşemişler.

sözde bunlar kürt halkının haklarını savunuyorlar orospu çocukları.

köyde ki kadınlar feryat figan ama anlatamam sizlere, kendini yerlere atan mı dersin, kafasını yere

vuran mı dersin, ağlayan çocuklar falan çok acı verici bir durum yani,

yarım saat sonra geldi işte teğmen hakanla bahadır, dedi antitank mayını döşemişler ip çekmişler

dedi, ona takılmışlar muhtemelen. vay anasını satayım iki kadıncağızı öldürecekler diye yaptıkları

organizasyona bak.

komutanım burada arıcılık yapıyorlarmış falan diye anlattım durumu,

sonra dedi kadınları alıp hastaneye götürmek lazım dedi,

korucu dedi,

yeni koymuşlardır mayını sabahta o yoldan çıktılar bişey yoktu,

teğmen hakan da,

kardeşim dedi bu tepenin arkasında patika var mı? nereden gelmiş olabilirler diye sordu,

damla köyü var buraya yakın ama patika yol yok buraya,

hemen dedi 2 tim oraya doğru gidelim sende al kadınları hastaneye götür dedi bana,

komutanım dedim yani sıkıntı olmasın bende gelsem,

yok dedi korucular benimle gelecekler sende git,

teğmen hakan bahadır bide korucular falan toplam işte 50 kişi kadar oldular, ben bir kişi aldım pikap ı

aldım hastanenin yolunu tuttuk. tabi kadınları almak çok kolay olmadı pikapa asılanlar ağlayanlar

haykıranlar falan 15 20 dakika köyden çıkmak için uğraştık resmen.

lan zaten köye yol falan yok denilebilir, boktan bir yol var, dağın başında köy, çıktık zifiri karanlık var

anasını satayım, korucu dedi komutanım yol çok taşlı kasisli meftalar pikaptan düşer hızlı gitmeyelim,

dedim ip yok mu bağlayalım sıkı sıkı,

herif pis pis baktı böle,

haklı tabi adam anasını satayım sanki 50 kilo narençiye taşıyosun,

dedim kardeşim ver o zaman bizim araçlardan birine alalım asker koyalım başına sende bin arkadaşın

aracı sürsün peşimizden gelsin.

tamam dedi bu atladık araca yolda gidiyoruz, allahtan kontrol noktaları var sık sık yoksa siksen

gitmem yani çıkmam o yola, neyse 1 1 buçuk saat sonrada tugaya geldik önce, komutana dedim

kadınları getirdim böyle böyle olmuş hastaneye kaldıracam, tamam dedi koruculara çay verdiler

muhabbet etti üsteğmen,

bende çıktım hastaneye gittim, lan amk ilçe girecez millet gene taş atmaya başlıyo bize, araç zırhılı da

değil, telsizden dedim bize taş atıyolar, ayrıca niye atıyolar yani amk. onuda anlamış değilim lan.

telsizden dememle aradan 1 2 dakika geçti polis geldi hemen bende havaya ateş açtım bir iki el geri

döndürdüm aracı amk. giremiyoruz içeri ya milleti ezecez ya geri çıkacaz zaten tugay iç içe ilçeylede

cizreye gidecez yani ikizce yoluna çıkmamız lazım.

meğer artık halka şey diye gidiyor haber, asker köye ateş etti iki kadın öldü. vay amk yalanın bu

kadarı.

polis açtı yolu dedim sür sür amk, baz gaza.

öyle böyle derken çıktık ikizce yoluna, cizreye vardık, cizre daha büyük bir yer çakırsöğüte göre,

hastaneye geldik, hastanenin etrafı zaten zırhlı araç asker polis dolu amk, getirdik naaşları, zaten

haberleride var, ben gerekli imzaları attım, teslim ettim geri döndüm,

tugaya, üsteğmene gittim teslim ettiğimi söyledim, dedi senle birlikte 3 tim daha geliyo, bende

geliyorum intikale çıkıcaz bu mayın döşeyenleri arıyacaz,

ya el insaf amk iki dakika götümüzü dinlendirelim ama yok.

iyi dedik,

benim tim zaten hazır, diğerlerini bekliyoruz.

yarım saate hazırlandılar, korucular önden biz peşlerinden çıktık yola gene köye gidiyoruz, köye geldik

bu sefer köy kadınları üstümüze geliyo, niye götürdünüz nereye götürdünüz falan. lan otopsi

yapılacak savcılık inceleme başlatıcak falan nereye anlatıyosun amk türkçe bilen yok ki, korucular itip

kakıyo kadınları,

2 3 tane daha korucu katıldı, bizde başladık damla köyüne doğru gitmeye, köy bir tepenin eteklerinde

zaten, o tepeye bir çıktık amk her yer kapkaranlık yüksek tepeler gözüyor sadece, e patika da yok

amk, in çık ebemiz sikilicek belli, hemen önde ki timlerle bağlantıya geçtik,

konak6 kara2 ye tamam,

hemen aldılar bağlatımızı,

dedi peşinizdeyiz durum nedir,

dedi burası çok girintili çıkıntılı zor ilerliyoruz, bir iz bulamadık ama çok uzaklaşmış olamazlar

komutanım dedi teğmen,

yarrak uzaklaşmış olamazlar çoktan geçmişlerdir onlar ırak a, kaç saat olmuştur kim bilir mayını koyalı

amk.

koca bölgede 2 kişi arıyoruz samanlıkta iğne aramak daha kolay. bide karşımıza bir kol çıkarsa siki

tutarız yani, her an eylem yapacaklar diye bekliyoruz bide amk.

yemin ediyorum size gece 11 gibi yola çıktık 7 saat yürüdük sadece 4 km. 4 km yi 7 saatte aldık amk.

saat olmuş 7, teğmen hakanın timiyle buluştuk işte,

üsteğmene dedi,

komutanım yoklar iz miz yok,

çok şaşırdım amk. belkide geride bir mağaraya oyuğa girip saklandı herifler o karanlıkda nerede

bulacaksın,

ırak sınırındayız yani 1 km falan daha gitsek kirecek k.ırak a,

dedi o zamn geri dönelim, gün gözüyle de görürüz mağara falan varmı varsa tek tek bakarız.

beyler geri dönüyoruz bir kaç tane yavşak bulucaz diye 7 saatlik oldu size 10 saat ama köye gelemedik

her mağaraya ovuğa bakıyoruz yaklaşık 100 kişiyiz, ayaklarım sikilmiş vaziyette zaten sivri sivri

kayaların tepesinden atlaya zıplaya gidiyosun ayaklarımın amına koyuldu,

her mağaraya geliyoruz 3 kere içeride kimse var mı, ses yok, tak bir el bombası, sonra gir bak.

heralde 100 den fazla mağaraya baktık bunların 30 40 kadarı kullanılmıi belli ama harekat içerisinde

boşaltılmış kimse yok.

yaklaştık artık köye amk, yanından geçtiğimiz inşaat alanı gibi bir yere benzer çanak tarzı alan var

içinde de 2 3 mağara, burayada aynı hareketi yapacaz ama takatimiz kalmamış artık,

zaten mağaralar bir birine çok yakın yani, bağırdı üsteğmen,

kimse var mı içeride? varsa ses versin bir şey yapmıcaz yoksa ateş edicez falan bağırdı artık bir kaç

kere ne kadar bağırdı bilmiyorum yani geberiyorum yorgunluktan, neyse attık birine el bombası, tık

yok, ikincisine attık gene tık yok, üçüncüsüne attık ama tam gelmedi dışarı düştü patladı arkasından

tak tak diye ateş açıldı içeriden,

ananı avradını sikiyim, bütün yorgunluğum gitti resmen, kurt gibi dikildik amk mağaraya doğru.

neye uğradığımızı şaşırdık amk, sınıra kadar yürümüşüz meğer herifler köyün dibinde sayılırlar yani o

kadar yakın.

ateş yiyince üsteğmende bağırmaya başladı,

ateş etmeyin bakın sizi oradan çıkarırız istesek çıkın teslim olun, bir yarım saat falan bağırdı ses yok

aksine karşılık 1 el ateş ettiler,

üsteğmen dedi el bombası atın amk içeri,

salladık el bombalarını patır patır kayalardan kopan taşlar dökülmeye başladı amk. anında bağırmaya

başladılar teslim oluyoruz falan diye,

dedik çıkın tek tek, bir çıktı 2 kişi görmeniz lazım ağızları burunları kaymış yırtık pırtık üzerlerinde ki

herşey,

dedi içeride kimse var mı sizden başka 3 kişi var dedi ama ölü,

bombalardan mı öldüler dedi yok dün gece ölmüşler,

meğerse bu amına koduklarım mayını koyduktan sonra apar topar kaçacaklar ya, işte kaçarken

kayalıklardan yuvarlanmış 3 tanesi orada kafaları dağıtmışlar bunlarda mağaraya almışlar hemen

gideceklerken bahadırların timleri görmüşler buraya sığınmışlar. yanlış hatırlamıyosamda bir tanesi

sonradan ölmüş içeride kan kaybından.

çıkarttık bunları, su falan verdik, dedi komutan siz mi döşediniz mayını, ses yok,

oğlum dedi söyle köye siz mi döşediniz mayınları,

bişey diyemiyo korucular var tepelerinde sikecekler bunları yani orada.

mırın kırın etti, üsteğmen çözdü işi üstelemedi belli bunlar yapmış dese biz yaptık diye orada

tarıyacak korucular amk.

Muhabbet beyler bu gecelik bitiriyorum bir kaç misafirim geldi aniden kusuruma bakmayın işim biterse

buradayım. bende beklemiyodum geleceklerini süpriz yaptılar afedersiniz, şimdi onlar gelmişken

burada yazarsam ayıp olur. sizede ayıp olacak biliyorum ama gerçekten afedersiniz. erken giderlerse

gelirim.

e idil o zaman şırnak sınırı içerisinde değilmiydi? sizin görev bölgeniz değildi bildiğim kadarıyla. ya da

dur lan ölemiydi, idil şırnak içerisinde diye hatırlıyorum.

@iblis tamam biliyorum nusaybin falan da idil şırnak bölgesine bağlıydı diye hatırlıyorum, mardinde

yaptıysa idilde ne işin var onun için sordum. sizin sorumluluk alanınız dışında değilmiydi, idil biraz

daha şırnak içerisinde kalıyordu. gerçi amk o dönemler çok sınır değişiyordu millet tugay yerleştirmek

için il yaptı şırnak ı dediğin doğru olabilir.

valla kardeşim bizde gece görüş falan yoktu, öyle bir söylenti vardı gece görüş gelecek falan diye

heyecanla bekledik ama gelmedi amk. helikoptercilere gelmişti yanlız. onlarda gece uçuş

yapmıyolardı ama. olsaydı çok farklı olurdu yeminle, gözlerimizi karanlığa alıştıracaz diye kör

oluyoduk amk.

@4936 vardı amk, olum ben güçlükonakta benim boyum kadar piyade tüfeği gördüm, bu kırıkale

piyade tüfeği boyum kadar. 1970 lerden kalma.

o telsizden de genellikle ''emperyalist tc askeri kürdistandan defol'' ilk lafları buydu amk. devamlı

telsize karşırlardı operasyon esnasında emir veremezdi üstlerimiz amk.

bişey sorucam lan siz hiç duydunuz mu? bunlar ''bizim helikopter'' falan derdi siz hiç sahit oldunuz

mu? çok kişide duymuş bunu. hakikaten merak ediyorum o bölgede askerlik yapan arkadaşlara

soruyorum, anlatacaktım ama şimdi sorayım. gece tepede mevzideyken, helikopter sesi

duydunuzmu? biz duyup sorduk yerimizi belli edecek diye, bizim herhangi bir helikopterimiz o

bölgede yok havada helikopterimiz yok cevabı almıştık. bunun gibi bişey başına gelen oldu mu

aranızda ?

ONYEDİNCİ BÖLÜM

Muhabbet saat 9 30 gibi başlıyacam kardeşim, gel beklerim.

@4994 arkadaşlar kardeşimiz gayet iyi bit soru sormuş, dün gece bir çok kişi msj attı bu konuda

birçok kişiye cevap verdim başlık altınada yazacaktım ama unutmuşum iyi oldu hatırlattığın kardeşim,

bilmem bilirmisiniz, ahmet kaya özellikle ahmet kaya ve bazı şarkıcılar, yaptıkları şarkıları o zaman

albümlerine koymadan söylerlerdi, mesela ahmet kayanın fasso nejdet şarkısıda zannediyorum 1995

ten sonraki bir senede çıkan albümünde yer alıyor. ancak bu şarkı sözlerinin çoğu yusuf hayaloğlu

tarafından seneler evvel yazıldığı için söyleniyordu. bileniniz bilir yusuf hayaloğlunun şiirlerinden şarkı

yaparlardı birlikte. bu şarkıda o zaman özellikle g.doğuda söylenirdi, fakat ben apoyu özledim kısmıyla

olmayabilir ancak ''kürdüz ölene kadar'' lafı hatta dönemin partisi hadep tarafından mitinglerde

söylenirdi.

ahmet kaya nın ölümünden sonra yayınlanan bir çok yeni şarkı ortaya çıktı hatta ''ahmet kaya ölmedi

mi?'' söylentilerini hatırlayanlarınız vardır.

velasıl ahmet kaya bir çok şarkıyı albümüne koymadan önce söylerdi. özellikle de bu yeni şarkılarını

gülhane parkında verdiği konserlerde.

@5004 74 76 kilo arası gittim, 64 kilo döndüm kardeşim.

beyler 15 dakika içerisinde başlıyorum.

Hikaye damlaca köyü mezrasına yakın bir mağarada tespit edilen örgüt mensubu kişileri etkisiz hale

getirmiştik. zaten sağolsunlar 3 tanesi bizi yormadan kayalıklardan düşerek kafalarını kırıp orada

ölmüşler. bunlar, bizim önümüzden giden teğmen hakan ve timleri farkedince, ölüleriyle birlikte o

mağaraya girmişler.

ardından timin o bölgede olduğunu düşündükleri için bir kaç gün mağarada kalmayı göze almışlar.

2 tanesi sağ, fakat 1 tanesinin bacağı felaket kesilmiş kan kaybından bembeyaz olmuş adam.

diğer sağlam olanı ise sabaha karşı arkadaşlarını bırakıp tam kaçacak iken bizi farkedip geri dönmüş

mağaraya.

üsteğmen ismini sordu,

yücel dedi adam,

kod adın mı peki? diye sorduk,

evet dedi,

ama sesini duymak için kıçımızı yırtıyoruz. öyle korkuyor ki orada gibecez sanki onu,

gerçi bıraksak korucular gibecek hakikaten öyle bakıyorlar çünkü adama,

gerçek adını sordu üsteğmen,

hatırlamadığını söyledi,

artık kafa ne durumdaysa, belki de yalan söylüyor ama çok umrumuzda değil,

üsteğmen;

burada başka arkadaşların var mı? neredeler dedi,

yok dedi onlar 2 gün önce haftanin e çekilmişler,

kaç kişiler diye sordu,

150 kişiye yakın bir kol,

ya hakikaten sinirim bozuldu o sayıyı duyunca amk.

biz orayı basalı 2 ay olmamış ne ara toparlanıp bu kadar adam olmuşlar hakkaten aklım almıyor.

üsteğmen dedi sizin işiniz ne burada,

biz gözcü grubuyuz cevabını verdi,

üsteğmen nereyi gözlüyodunuz dedi,

qarakole yi gözlüyoruz dedi aynen bu şekilde telaffuz etti,

hangi karakolu amk onu söylesene isim ver dedi üsteğmen,

burada ki qarakole yi gözlüyoruz dedi,

amk bölgede 4 tane karakol var,

dedi üsteğmen siz mi mayınladınız köyün patika yolunu?

yok dedi biz yapmadık,

oğlum doğru söyle bak siz koymadınız mı o mayınları,

bu davar da bir taraftan devamlı korucuları kesiyo konuşurken,

herif dese evet biz yaptık orada ağzına ağzına vericekler mermiyi korucular,

üsteğmen farketti üstelemedi zaten,

en yakın karakola telsizden anons çekti ama telsiz de devamlı kapalı,

yani kapalı dediğim bir açık bir kapalı amk batarya bitmesin diye o yüzden aç kapa aç kapa yarra

yemiş,

benimkisini kullandık karakola durumu izza ettik,

3 tane etkisiz hale gelmiş terörist 1 yaralı 1 de sağ, oraya arkaürecez bunları, orada kısa sorgu

çekecekler,

yanlış bilmiyosam beyler, bizim öyle ifade yazdırma gibi bir durumumuz yok, jandarma komando değil

normal jandarma alıyor ifadeyi, o yüzden oraya arkaürecez,

ifade falan alınacak sonra cesetlerle birlikte tugaya dönecez orada da savcı tutanak tutacak.

aslında olay mahalinde olması gerekir bunun ama oraya hangi savcıyı getireceksin amk.

neyse biz bunları aldık,

diğerlerinide sardık amk çarşafa beze ne bulduysak taşıdık köye kadar,

köye geldik amk,

köydekiler bu sefer bunları şehit korucular zannetti önce, gene bağırışma falan oldu, hemen

müdahale ettiler korucular bizden değiller diye,

o anda ki halleri görülmeye değerdi ama,

1 saniye önce yerlerde debelenen kadıncağızlar haberi aldıktan 1 saniye sonra ''haa tamam o zaman

amk'' diye durulmaları komik gelmişti o anda bana.

bir kadın özellikle dün gece ölen kadıncağızların naaşlarını vermek istemeyen kadın,

koruculardan birinin yakasına yapışıp bağıra bağıra bişeyler söylüyordu,

sonra öğrendim ki ''bunlar mı bunlar mı yapmış'' diye soruyomuş.

o iki kadın da bu kadının kız kardeşleriymiş.

iki kadın tam 6 çocuğu öksüz bırakmış,

6 çocuk bu kadının bakımına muhtaç şimdi,

kadının da kendi çocuklarınıda ekle etti 9.

allah yardımcısı olsun.

karakola götürdük bunları,

bacağında derin kesik yarası olan hemen serumlanıp pansumana alındı. ona da sorgu yapılıp ifade

alınacak çünkü.

3 ceset araçlarda kaldı,

sağlam olanıda karakola aldılar,

hemen bir ifade hazırlandı,

mayın olayını yaptıklarına dair, ve pkk nın silahlı eylemlerine katıldıklarına dair.

açık söyliyim adamın mayınları ''evet biz döşedik'' dediğini duymadım içeride karakol komutanına

söylemiş,

koruculardan biri geldi,

bu şerefsiz yaptı ben biliyorum dedi,

nerden biliyosun dedim onun yaptığını,

bu dedi başka köyün çocuğu arıcılık yapar onlarda biliyor dedi arıların konulacak yerleri o yaptı. bize

bırakmıyorsunuz bunlar hapse atıp bırakıyorsunuz dedi,

dedim niye çıkmış ki dağa,

dedi şerefsizde ondan çıktı,

abi dedim yanlış anlama bişey sorucam

siz niye çıkmadınız dedim dağa,

ufacık köydesiniz, toplasanız 15 kişi ya var ya yoksunuz silah kulanan.

adamlar sizi bassa alıp götürse ne yapacaksınız dedim,

dedi komutan biz 40 kişiydik, başımızda da amcam vardı. 3 senede 15 kişiye kadar düştük, çok kez

bastılar köyümüzü, ilk onlar bizden koyun istedi vermedik, çobanın yoluna pusu kurdular

hayvanlarımızı telef ettiler. orada yiğenlerimi vurdular. sonra biz karakoldan yardım istedik, bize silah

verdiler allah razı olsun. biz gene koyun aldık gene taradılar koyunlarımızı, bir kere daha koyun aldık

pusu kuracaklarını bile bile, ama bu sefer hazırlıklıydık biz pusu attık askerlerde vardı yanımızda, 6

tane kelle aldık.

sonra bizim köyü 2 kere daha bastılar,

amcamı, iki kardeşimi, yiğenlerimi ve bir oğlumu öldürdüler.

bu artık vatan meselesi değil kan meselesidir.

bir bizden gidecek bir onlardan.

bizi tamamen tüketene kadar çarpışırız.

şimdide köyün kadınlarının kanına göz diktiler. artık ne asker tanırım ne örgüt. köye kötü bakanı

orada vururum.

ne diyim artık adama amk.

anladım abi dedim o kadar.

hadi biz tugaydayız, adam 15 kişi, göt kadar tepenin eteklerinde ki köyde pkk ile çarpışıyor.

hani dtp çıkıp, imralida ki çıkıp anlaşmamız için açılım için ilk şartlardan biri korucu sistemi kalksın

diyor ya.

he boşu boşuna değil o amk.

biz karakolda hemen ifadenin bir kopyasını alarak yola koyulduk, koruculara da köye dönmelerini

söyledik, ama nafile amk. adamlar tutturmuş bize vereceksiniz,

peşimizden tugaya kadar geldiler, tugaya savcı gelmiş,

açtık gösterdik cesetleri,

kafaları patlak içinde beyinleri akmış resmen artık kafa üstü düşmüşlerse,

savcıda genç 1 yılı doldurmamış daha bölgede, bunları görür görmez adamın başı döndü bizim uzman

vardıya bana dostum dostum diyen, ona tutundu, kolonya falan koklattık herife,

bide demez mi, bunlar çok kötü ölmüşler yeaaa,

he dedim amk allayıp pullayım getirecektik bide adamları.

neyse incelemeyi yaptı, dedi bunların ölüm nedenleri mermiyle değil, kafaları kırılmış otopsi için

hastaneye götürmek lazım,

bide sırtımda taşıt amk demek geliyor adamın içinden. herif kayalardan düşmüş işte götü başı yarmış,

daha ne istiyosun ne yapacaksan yap, zaten tugayın ortasına koyduk gelen geçen askerler bakıp bakıp

iç geçiriyo, siktir git bir an önce,

dedi bunları otopsiye almamız lazım.

üsteğmen tamam dedi al sana bir tim götür otopsiye, ilkerin timi aldı bunları götürecek, ilker de zaten

renkten renge giriyo herif,

alıp götürdüler. ben leş gibiyim amk, koku üzerime sinmiş tabi, gittim yıkanayım diye, su olmuş buz

lan bildiğin buz. o buz gibi suda yıkandık ne yapıcaksın başka çaren yok.

istirahat aldık zaten, bende hemen telefona koştum hazır gene yasaklanmamışken.

yağmuru arayacam arayamıyorum hastanede bilmiyorum telefonu. bende evi aradım,

çaldı bir kaç kere ardından açıldı telefon, annem açmıştı teli, bir önce ki telefon konuşmamızda biraz

sert davranmıştım, kırgındım biraz, birazda hayakırıklığı üzüntü falan. ne varsa üst üste gelmişti,

oğlum diye açtı telefonu direk,

dedim anne nerden anladım benim aradığımı,

kızanım telefonun başında bekliyorum hep evde bir yandan da resmini öpüp dua ediyorum evladım

dedi bir yandan da sesi titriyo anacığımın,

sen arayacaksın diye her telefona oğlum diye çıkıyorum artık evladım dedi,

o kadar ceset içerisinde geziyosunuz, sizi öldürecek mermi nereden gelecek bilmiyosunuz beyler, o

stres o gerginlik sizi 50 yaş birden yaşlandırıyor 20 li yaşlarınızda saçlarınıza ak düşürmesi sağlıyor o

ortam,

ama işte annenin sesini duyunca aga ne biliyim küçük çocuğa dönüyosunuz amk.

dedim anacım yorma kendini bak iyiyim işte merak etme beni, sen napıyosun babam kardeşim

napıyo,

dedi evladım valla seni bekliyoruz sadece, seninle gün sayıyoruz bizde.

dedim anacım merak etme bizimkiler büyük operasyon yaptı uzun süre bunlar belini doğrultamaz o

zamana kadar teskere alırım ben zaten,

ufacık bir umut bile onları kandırmaya yetiyor beyler,

gerçekten mi kızanım? bişey olmaz artık dimi evladım?

yok anacım dedim ya bişey olmaz merak etme. hem biliyomusun burada konserler veriliyor halka, o

kadar kötü yer olsa konser verilir mi hiç?

aman işte ne bileyim evladım korkuyorum ben diyo ağlamaya başlıyo gene.

dedim anne senden bişey isticem.

söyle kurban olduğum dedi,

dedim ben yağmurla görüşmek istiyorum bana hastanenin telefonunu bulabilirmisin, bir daha ki

sefere ararım seni söylersin olur mu?

tamam yavrum hemen gidicem hastaneye öğrenicem zaten kızımı görmeye gidicem bende bu akşam,

dedim anacım doğru söyle nasıl yağmur?

iyi evladım iyi merak etme daha iyi olacak.

işte amk bizde annenin her sözüne en ufak şüphe duymadan inanıyoruz,

tamam dedim anacım kapatıyorum şimdi sen telefonu al ben seni aradığımda verirsin.

öyle kapattık telefonları ana oğul birbirimizi kandırmış vaziyette.

içimde ufacık bir umut var. zaten başka türlü orada durulmaz bu şartlarda. umudun hayalin bitince

ölürsün yani bu kadar basit.

istirahate giderken, bir anda koşuşturmaca başladı koridorlarda, bağırışma sesleri falan geliyor bir

odadan ama kestiremiyorum,

bu ilkerin timinde ki dostum diyen yavşak uzmanı çevirdim dedim,

ne oluyo lan ne bu patırdı?

dedi ''komutanım'' yavuz asteğmenin timden firar var.

ananı avradını sikiyim, yavuz abinin timinden biri firar etmiş,

dedim lan nasıl kaçtı tugaydan nereye kaçar tek başına manyak mı lan bu?

dedi komutanım tugaydan değil dün gece intikal esnasında kaybolmuş,

hayda olaya gel amk. dedim lan ölmesin çocuk bir yerden düşüp,

bilmiyorum komutanım dedi,

dedim nerde yavuz asteğmen,

binbaşının odasında,

aha dedim yavuz abim siki avuçladı şimdi,

ne uyku kaldı ne bişey amk, yavuz abide öz abim gibi olmuş öl dese ölürüm. hemen bahadırın yanına

gittim, kaldırmak için oda olanları duymuş kalkmış zaten.

bahadır dedi, yavuz abinin askeri kaçmış,

dedim oğlum bu intikal sırasında bir yere düşüp bayılmış ya da ölmüş olmasın,

yok lan öyle bişey olsa düşerken ses gelir,

bu şekilde bahadırla beyin fırtınası yapıyoruz komplo teorisi üretiyoruz amk.

akşama kadar yavuz abinin tabirimi maruz görün azına sıçtılar resmen.

akşam geldi odaya, ama bombok vaziyette, üzerinde kamufulajı hala duruyo yani, çamur toz toprak

içinde abim,

geldi oturdu bu, yüzümüze bile bakmıyo, lan bişey de soramıyoruz ama ne oldu ne bitti merak

ediyoruz haliyle,

bizim patavatsız baho atladı hemen allahtan,

abi ne oldu ya askerin mi kaçtı,

bu dedi ne biliyim amk anlmadım ki, herif kuş oldu uçtu sanki amk.

dedim abi, bir yere düşmüş olmasın, yok olum dedi ses gelirdi duyardık düşerken bağırırdı çocuk,

intikal yaptığımız her yere baktık ki akşam tepede pusu attık orada vardı, sabaha karşı nöbetleşe

istiragate geçtik 2 günümüzde herif uyandığımda yoktu, askere sordum işicekmiş çalılığa gitmiş

gelmemiş bir daha.

abi dedim vurmuş olmasınlar çocuğu

yok olum her yere baktık bişey bulmadık,

kaçırmış olmasınlar abi dedi bahadır,

ne biliyim ya sikicem bu işi bişeyler oldu ya kaçırdılar ya da bu kaçtı,

yavuz abinin uzmanıda orada,

dedi kaçmış olabilir hakikaten.

nası abi dedim (bu uzmanda yavuz abidende büyük) kaçar ya manyak mı bu çocuk, tek başına nereye

kaçıcak akşama kadar ölür dedim, ya pkk vurur ya bizim asker.

yok dedi bu pkk ya kaçtı.

vay amk kafam almadı bir an,

nası kaçar dedim abi asker bu çocuk,

oğlum dedi asker ama askerden önce pkk sempazitanı olabilir,

nası asker oldu o zaman dedi bahadır,

uzman dedi, asker olurken pkk lımısın diye sormuyolar,

sen nerden biliyosun dedim bende,

timin içerisinde buna uyuz oluyorlardı devamlı ben örgütle bir işim yok, niye savaşıyoruz onlarla falan

diye kafa yıkamaya çalışmış bir kaç defa, ara sıra da azından pekeke lafı çıkmış bunun.

dedim kürt mü bu çocuk,

yoo değil dedi,

aklım almıyo amk.

dedim muhbir olmasın lan bu bizim içimize sızmış,

uzman dedi, yok ya muhbir olsa ne olacak neyimizi anlatacak,

yavuz abi;

''intikal yönlerimizi falan anlatır bu amına kodumun çocuğu'' dedi.

dedim abi hangi bölgedeydiniz,

bestler bölgesindeydik dedi (bu bestler dereler bölgesi varya ölüm merkezi amkgece oldumu önünü

göremezsin)

benim sayko uzmanda dedi, o zaman kesin bu örgüte kaçtı, kesin örgüt için çalışıyodu zaten,

yavuz abi iyice çöktü amk.

lan sorumlu olduğun askerin kaçması ne demek. hele örgüte kaçması. adamı ne yaparlar

biliyomusunuz. yavuz abiyi geçtim bütün tugayın amına koyarlar yani.

dedim yavuz abim sıkma canını, yani boşver abi örgüte kaçamaz o haberi gelir merak etme tek başına

nereye gidecek.

askerliğimi yakacaklar dedi başladı ağlamaya,

abi dedim gözünü seviyim ya yapma böyle diyoruz ama nafile amk. bom bok bir durum.

şimdi bu bölgede dereler köyü yakınlarında karakol var. orası devamlı tehdit alan bir karakol, zaten

böyle bir karakol yok yani, yolu olmayan bir karakol lan helikopterle gidip geliniyor ancak.

bu karakol tehdit aldığı için devamlı o bölgede intikal halinde komando vardı. orada kaçmış çocuk.

gerçi sonradan karakolda köyde kaldırıldı oradan. çünkü çok boktan bir bölge yani beyler, cudi küpeli

falan yanlarında turizm cenneti sayılır o derece.

mayınlı bölgeler mi dersin, pusu atılan yerler mi dersin. ve diğer yerlere nazaran ormanlık yerleride

daha fazla olduğu için haşere çok var böceğinden faresine kadar amk.

binbaşı ne kadar subay astsubay varsa istirahatte hepsini çağırdı, dedi o bölgeye 9 tim gideceksiniz o

çocuğu bulacaksınız. yoksa beni sikerler bende sizi sikerim.

haydi tam teyakkuza geçtik amk.

bestler derelere gidecez. durduk yere sıkıntıya girdik iyimi,

yavuz abinin durumunu düşünün birde.

hemen hazırlandık, geçtik iştima alanına, dedi 4 gün 4 gece dağda geçirecez, bu süre zarfında

buldunuz buldunuz, 4 time düşürecem bölgede ki unsurumuzu, 2 şer tim ayrı ayrı yönlerde arama

yapılacak.

hay amk bestler-derelerde 4 gün 4 gece devamlı intikal pusu demek ne demek biliyomusunuz. kesin

şehit vermek demek.

yapacak bişey yok tabii. yavuz abi öyle bir şeyin altına girdi ki, bütün asker sanki ona gıcık olmuş gibi

hissetmeye başladı adam.

muhakkak vardır yani ''bu adam yüzünden niye biz bok yoluna gidiyoruz amk'' diyen ama. ne

yapacaksın amk. bu çocuk hakikaten pkk ya gitse ve ortaya çıkıp basına yansısa nasıl kullanırlar bunu

varya of of of yani.

40 gün 40 gece şov yaparlar amk.

binbaşıya sor komutanım çocuğu bulamazsak ne olur? diye

aha vereceği cevap aynen bu olur aynen bunu demezse bende bişey bilmiyorum;

büyük propaganda malzemesi onlar için.

hazırlandık, helikopterlere bindik,

helikopterler bizi anca namaz dağında ki araziye atabileceklerini söylediler, sebepte bestler-dereler

bölgesine uçuş çok tehlikeli,

lan hadi anladık helikopterler çok nazlı da orada uçamıyosunuz daha bi lazım olsanız yarrağı yemişiz

yani.

namaz dağına attılar bizi, zirveye yakın bir noktaya, namaz dağı diğer yerlere göre biraz daha

güvenlidir bestler dereler tam arkasında kalır, namaz dağının tam karşısında da küpeli ve cudi

bulunur.

o bölgeye bıraktılar bizi,

200 kişiye yakın komando amk. pkk lı bulamıyoruz bide büyük ihtimalle ölmüş çocuğu arıyacaz. ölüm

görevi resmen amk.

namaz dağının tepesine doğru çıkmaya başladık yaklaşık 2 saat falan sürdü, tepeye varında amk

bestler-dereler gözüktü harbiden korkutucu bir yer siktiğimin bölgesi. insanın içini ürperten bir

görüntü hakimdi, sanki bütün zorlukların üstüne üstüne bir de tuz biber olsun diye üzeri sisle kaplıydı

mına kodumun yeri,

rahmetli babanem küçükken anlatırdı akşam uyurken, işte dedesi zabitlik yapmış osmanlıda, selanikte

yaşarken makedon dağlarında çete peşinde koşarmış devamlı. madalyası bile varmış, bulgar sırp

çeteleri peşiden koşarmış.

o dağları anlatırdı babanem, kocamaaaaaan bir kapkara makedon dagları kızancagızım derdi, benim

böyükbabim oralarda çete kovalardı gavur kovalardı derdi.

lan dedim büyük dede senle aynı kaderi paylaşıyoruz ama başka yerlerde.

babanem görse gurur duyardı torunlarıyla.

o dönem ki dedelerimiz makedon dağlarında biz cudi küpeli namaz dağlarında çakal kovalıyoruz.

büyük dedeme yakışır bir torun olduk dedim içimden.

yavaş yavaş patika yolu diyecem ama değil kendi yarattığımız yoldan diyelim, iki ayrı kol şeklinde

bestler derelere doğru inmeye başladık.

içimden diyorum lan nereden bulacaz biz bu çocuğu nereye bakıcaz amk 4 yıl sürer lan burada ki

oyuklara mağaralara bakmak. çocuk öldüyse zaten kemiklerini buluruz ancak.

bir yandan günahınıda almak istemiyorum çocuğun ama hakikaten örgüte kaçmış ve yakalarsak

ebesini sikecez yani.

çekilen çile değil bu başka bişey resmen,

iniyoruz yavaş yavaş amk, bir bakıyorsun orman gibi bir alana giriyorsun, sonra bir anda çıplak

kayalıklar arasından ilerliyorsun amk. etrafta hızlı hızlı oradan buraya koşuşturan fareler. eşşek kadar

mınakodumun fareleri. hakikaten herşey üst üste gelmeye başlıyor yavaş yavaş,

sonra çıkmaya başlıyorsunuz bir yerden bu sefer sisin içine doğru giriyorsunuz, zaten siste yürümek

mümkün değil,

birde nerede karşımıza mayın çıkacak acaba diye bekliyorsunuz.

ulan hepimiz sağ salim çıksak bu sefer kafayı sıyıracaz resmen. boktan bir yer ama ne boktan.

heryer haşere dolu çatır çutur sesler geliyor biraz ağaçlık bölge olunca, faresi bilmemnesi dal falan ne

bulursa kemiriyor amk. en ufak çıt sesinde yere kapaklanıyoruz resmen. sis tepemize iyice çökmüş

zaten, iyice paranoyak olmuşuz. bildiğiniz korku filmi seti yapsalar ancak bu kadar olur.

akşama kadar yürüdür bu haşere sesleri arasında, gece oldumu çöktük pusuya, bekliyoruz pusuya

gelsinler diye, e be sevgi kodumun ya diğer taraftan gelirlerse diye soruyorsunuz içinizden yani ne tak

yediğimiz belli değil, manyak gibi çocuk arıyoruz.

gece oluyor başlıyor çakalıydı bilmemnesiydi ulumaya,

allahım bitsin amk diyosunuz

lan gibtir olup gidelim buradan.

lan yanlış anlamayın o bölge öyle pis bir yer ki terörist unsurlar için de bela, yani onlar orada rahat biz

diken üstündeyiz zannetmeyin, bir anda sis bir çöker tepenize en ufak tökezlenmede yuvarlanırsınız

kayalıklardan aşağıya doğru.

böyle bir gece yok, bütün bestler dereler şaha kalkmış her yerden börtü böcek sesi, çakal sesi, kanat

sesi, baykuş falan var mı bilmiyorum orada o tarz sesler, bütün şarjörü havaya boşaltmak geliyor

içinizden. bir an önce sabah olsun istiyorsunuz yani. sabahta ayrı tak ama, sis olursa geceden daha

kötü.

sözde nöbetleşe uyuyacaz ama ne uyuması amk, gözünü kırpmıyosun, etrafımızda sikik sikik dere

yataklarıda var, her an oradan çıkıp tepene çökebilirler.

hani şuradan gelme ihtimalleri olabilir diyemiyorsun yani, kısıtlı bir alan yok, seçenek bol her yerden

gelebilir adamlar.

bizde bir anda her hangi bir noktadan çıkabiliriz karşılarına. yemin ediyorum orada geçirdiğiniz her

saniye kafanızı yemenize sebep olur. bestler dereler bölgesi kimseye ait değil, doğaya ait yani bunu

çok net hissettiriyor size.

uzmana bakıyorum o bile gergin

en çok buradan nefret ediyorum asteğmenim dedi,

dedim belli amk.

bahadırı merak ediyorum tam önümüzde ama görmek mümkün değil adamı. kim bilir o nasıl

durumda, kesin bağlamıştır oda psikopata amk.

merdiven şeklinde düşünün, öyle bir arazide yayıldık gece orada olacaz, benim tepemde üsteğmen

ismail var, alt basamakta ben, benim alt basamağımda bahadır var, ama orası biraz daha açık bize

göre daha boktan bir durum yani.

geçen sene 94 yılının sonbaharında bu bölgede bir operasyon yapılmış 14 şehit vermişiz, ve bizim

pusumuza düşmüşler attığımız pusuda 14 şehit vermişiz amk. adamların zaten zaiyatı 60 70 civarı

düşünün biz haftanin kampına yaptığımız baskında o kadar terörist öldürdük. buradan anlayabilirsiniz

olayın vehametini,

ilk gece böyle boktan bir psikolojide geçirdik saatleri,

sabah oldu inanılmaz soğuk bir hava var, hani yere çiğ düşer mi öyle bişey denir, üstümüze düştü amk

o bütün gece. hareket edemiyoruz amk.

uzmana döndüm dedim,

abi burada bu çocuk hayatta kalamaz asla yani ölmüştür o boşu boşuna arıyoruz,

o zaman şehidimizi bulmak zorundayız dedi,

e öle deyince işin rengi değişiyo, madem çocuk şehit bulacaksın aga. gebersende bulacaksın.

e dedim ya örgüte kaçmışsa bu,

o zaman da bulacaksın dedi,

efendi gibi geri dönemeyiz yani dedim,

cık yaptı kafasını havaya kaldırıp.

yemin ederim hayattan soğutuyor bölge adamı.

lan bir mağaralar var. oraya çıkmazsın yani

düz bir duvar düşün 400 500 metre dümdüz bir duvar, o duvar üstüne çatlaklar var diyelim aha işte

oralar mağaralar. lan zaten oraya adam nasıl çıkacakta nasıl mağaraya girecek, hadi girdi nasıl inecek

amk. dümdüz bir yer lan tutunacak yer yok.

uzmanım dedi başka bir yerden giriyorlardır.

ha birde labirent gibi birşey çıktı başımıza yani öyle mi amk.

neyse sabah oldu, dediler durmadan 3 gece yürüyecez,

dedim şaka yapıyor olmalısınız sayın amınıza koyduğumunun komutanı,

harbi harbi bize ayrılan sürenin kalan tüm kısmında yürüyecez.

beni vur dedim uzmana, vur dedim ya bitsin bu çile amk,

lan şimdi intikal yaparken tamam uzun bir intikal olacak gene götünden ter çıkacak ama yani tam

olarak ne kadar yürüyeceğini bilmediğin için karşıda her gördüğün tepede heralde şurası, bence

burası diye diye zamanı öldürüyorsun,

ama zaman verince 3 gün 3 gece, aga ufacık tümsek sana oluyor 400 metrelik tepe amk.

daha yürümeye başlarken küfür ediyorsunuz hay sikicem intikalinide arama taramanıda amk.

neyse çıktık yola, bir bok yok etrafta, 7 8 saat yürüdük, in çık in çık, bazı yerler çıplak, saklanacak

yerde yok ayaklarımızın büyüklüğünde taşlar var sadece, açık arazi amk, etrafı dev gibi tepelerden

oluşuyor onlarında üstü aynen böyle açık,

lan bir geriliyorsunuz açıkta yakalanacaz diye o gerginlik 2 kilo verdirir adama.

kardeşim korucularda var elbette yanımızda ama, bakın dikkat edin bestler dereler bölgesinde sadece

dereler köyü vardır o kadar. oradandan adam korucu olacam derse, ikinci gün ölür. bestler dereler

bölgesini adam gibi bilen korucu zor bulunurdu.

ha yanımızda ki korucular da elbette işlerinin ehli, zaten onlar olmasa kayboluruz söyliyim. elbette

elimizde yer belirten haritalar falan var ama. çok garip bir yer yani. bir çok yer birbirine benziyor.

o kadar yerden geçiyorsunuz, çoğu yer birbirine benzediği için istemsizce ''ulan buradan geçmedik

mi?'' falan modlarına girmeye başlıyorsunuz.

akşam oldu amk, hala yürüyoruz, böyle bir yürüme yok yani, baksan varya ne kadar mesafe yürüdük

10 km bile değildir amk. ama aralıksız 10 11 saat falan yürümüşüz,

gecenin bir yarısı durduk (gecenin bir yarısı diyorum artık zaman menfumuda kalmadı) aga ayaklarım

sırılsıklam oldu, bir çıkartayım dedim ayaklarıma bakayım dedim, lan ayak tabanım var ya yemin

ediyorm boydan boya kalkmış o sert deri kalkmış boydan boya. abi görünce daha da acımaya başladı,

sıcak zaten yanıyo, bende krem sürdüm ayaklarıma sırf soğutsun diye kafaya bak amk. kendi

kendinizin doktoru oluyorsunuz bir yerden sonra.

ayak tırnaklarım mos mor, mos mor olmuş ayak tırnaklarım böyle bir görüntü olamaz yani.

beyler birde şu bilgiyi vereyim şimdi ''bestler-dereler'' ismi aslında bir kürtçe bir türkçe, yani bestler

kürtçede dereler demekmiş, yani komple türkçeye çevirdiğinizde ''dereler-dereler'' anlamına geliyor.

yürüyüşümüzü yapmaya devam ediyoruz, mağaraların olduğu yerlere geliyoruz ama, mağaralar öyle

bir yerde ki düz duvara tırmanman lazım oralara çıkman için, ki bu inanılmaz bir zaman kaybına neden

olur, o yüzden aynen devam ediyoruz yolumuza,

sanırsın dağcılık eğitimi alıyoruz amk, bir kişiye rastlamadık daha.

Muhabbet bu akşamlık bitirelim beyler, ekrana bakamıyorum artık amk. soru cevap falan yapalım muhabbet

edelim biraz. yarın devam edicem.

@5094 abi bu arada ben bişey sorucam,bu hani kamplar bombalandı diyorlar 46 pkklı öldü diyorlar,

birkaç yıl evvel güneş harekatı vardı sürekli terörist öldürülüyor diyorlardı televizyonlarda, bunlar

gerçekten doğru mu yoksa medya abartıyor mu?

valla abicim abartıyormu bilemem ama. bizim dönemimizde öldürülen pkk sayılarını az verdikleri

oluyordu bazı ulusal kanalların.

@5102 1 tane adamı aramaya 200 komando niye çıkarki 1 tane tim gitse daha mantıklı değilmi

sonuçta 200 kişide olsa 5 kişide olsa aynı yerlerden geçeçeksiniz dağılarak aramıyorsunuzki

tamam da kardeşim, bir adamı arayacak diye 1 tim gönder 2 gün sonra bütün tim şehit olabilir.

tehlikeli bölge o yüzden 8 9 tim birden gidiliyor oraya.

komutanım sorun dağdakini temizlemek değil milisi temizlemek dersi osman paşa. milis nasıl

temizlenir sence şehirden ?

iyi bir istihparatla olabilir.

ayrıca arkadaşlar bana komutanım demeyin lan millet asker sanıcak beni.

jackal abi, oralara helikopterler niye gitmiyor? düşeriz diye mi? daha yen harekat oldu amk

terkedilmemiş miydi amk oralar? sinirlendim gece gece.

abicim helikopter pilotu için öncelik helikopteridir, şimdi helikopter bir çok nedenden dolayı

kalkamayabilir. bizim dönemimizde helikoterler gece uçamazlardı (çok nadiren ama çok yani) yazın

çok sıcak havada uçamazlardı motoru boğulur ki göt kadar uh1 ler bile kaldıramazdı kıçını,

ayrıca şimdi bunlar her yere inemezler, pervaneleri varya tepede oraya buraya çarpar ondan

gelemez, e zaten bu ibneler pusu atarlardı helikopterler için ondan gelemezlerdi,

yani o kadar çok bahaneleri vardır ki anlat anlat bitmez. ama cobra yı bir kenara ayırmak lazım. aga

cobralar bir gelir pir gelir yani. uçan meleklerimiz amk.

daha yeni harekat oldu diyorsun da. biz aslında 10 gün öncesinden yapacaktık harekatı, gazi mahallesi

olayları patladı ertelendi harekat, e o sırada bunlar haber alıyor tabi, 500 600 kişi beklediğin kampta

100 200 kişi çıkıyor. sonra harekat bitince geri kaçan tekrar kampa geliyor.

abi sorumu sormuştum ama görmedin heralde sorum şu: annenin babanın yanına döndükten sonra

anılarını anlattınmı operasyone gittik gibisinden ( en azından babana )

babama anlattım kardeşim rakı balık karşılıklı tek tek anlattım, anneme anlatmadım tabii ki.

beyler helikopterlerle ilgili bişey anlatayım. orada asteğmen bir komser çocuk vardı, ismini vermiyim

büyük ihtimalle şu anda şube müdürü falan olmuştur.

çocuk çok gıcık kaptı bu helikopterlere ve dedi ki ben dönünce polis helikopteri pilotu olacam ki, hiç

kolay değil. ama çocuk zehir gibi koleji 3.lükle falan bitirmiş akademidede ilk 10 da. neyse görüşürdük

biz o zamanlar. çocuk girdi ilk 5 e kaldı. son mülakatlarda bu.

buna sormuşlar acil bir durum oldu şöyle bir mağara olan bölgede bizim personelimiz mağarada, o

bölgeye inermisin? inersen helikopterle nasıl bir iniş tertip edersin.

beyler istenilen cevap basit, helikopteri öncelik olarak düşünüp ona göre bir cevap hatta inmem

demek bile yeterli olabilir.

bizim ki ''gerekirse o mağaraya helikopteri sokarım'' diyince aynen şut=)

road, hic helikopterimizin dustugu oldu mu? hele ki cobra falan? duydun mu hic?

cobra duymadım kardeşim, ama skorsky düşürmüşlerdi onu biliyorum.

o bölgede olanlar hazır buradayken sorayım.

beyler bizim başımıza yemişli ve dağdibinin orada pusudayken helikopter sesi duymuştuk gece

yarısından sonra, hatta sorduğumuzda bölgede bir helikopterimizin olmadığını söylemişlerdi,

bu tip bir olay başınıza geldiği oldu mu yada duyduğunuz?

abi senin dediğin gabar aynasını araştırırken söyle bir haber buldum

http://www.hurriyet.com.tr/gundem/7456525.asp?m=1

abi bu haberde şehitlerin gözlerine 1 metre yakından ateş ettikleri söyleniyor bu ibnelere nasıl

çatışma esnasında şehitlerimizin yanına yaklaşıp böyle iğrenç seyler yapıyorlar diğer askerler çatışma

anında şehitleride korumuyor mu? lütfen cevap ver.

kardeşim tim şehit edildikten sonra yanlarına gidip yapmışlardır muhtemelen. çatışma esnasındaysa

başka bir grubumuz oraya gidemez hemen büyük ihtimalle karşılarında bir pkk unsuru vardır onlar

ateş açıyordur biride gelip bunu yapmış olabilir.

abi bi soru daha sorayım nerden baksan birkaç sene sonra askerlik var kendimizi ezdirmemek için

napalım veya komutanlara iyi gözükmek için

efendi olun, psikopat ayaklarına yatmayın saygısızlık yapmayın bu kadar. gerisi zaten göre göre

alışacaksınız.

ONSEKİZİNCİ BÖLÜM

Muhabbet arkadaşlar isimleri nasıl hafızanda tutuyorsun diye sormuşlar. günlük tuttuğumu söylemiştim boş

zamanlarımda çünkü yapacak hiçbir şey yoktu o zaman.

ayrıca isimleri günlük tutmasamda hatırlarım. beyler 14 15 ay sadece onlarla hayatta kalmaya

çalışıyorsunuz ki zaten verdiğim isimler 11 12 kişi falandır. bana çok tesiri olan kişiler bunlar. e size

sorsam ilkokul 1.sınıfta ki arkadaşlarınızı az çok 3 5 kişiyi sayamazmısınız. yani buna şaşırmanıza gerek

yok.

neyse akşam görüşmek üzere.

(roadrunnersikenjackal ?, 05.01.2013 15:16)

beyler saat 9 civarı başlıyorum. molotov kardeşimden timimi teslim töreniyle aldıktan ve bayrak

töreni akabininde istiklal marşının ardından, bölgeyi betimleye betimleye anlatarak hikayeme devam

edeceğim=)

başlıyorum birazdan beyler ilk partı göndereceğim az sonra.

Hikaye yavuz abinin timinden kaçan veya kaybolan askeri (tam olarak bilmiyoruz durumu o an) bulmak için,

200 e yakın komando ve korucular ile bestler bölgesinde intikal yapıyorduk.

bu grubun başında binbaşımız vardı.

ki olayın vehametini başımızda binbaşının olduğundan da anlayabilirsiniz,

binbaşı lan binbaşı, genelde ya çok büyük bir operasyon olacak ya da sınır ötesi bir harekat olacak ki

gelsin. şimdi ye kadar bir veya iki kere arazide görmüştüm binbaşıyı, biri çekil harekatında biride bir

pusu sonrası olay mahaline geldiğinde.

intikalimize uzun bir süredir devam ettiğimiz için çok bitkin durumdaydık. 2 gündür aralıksız

yürümemize rağmen kimseye rastlayamadık.

bu durum hem askerin sinirini bozmaya başladı hemde binbaşı ve diğer subayların.

zaten az zamanımız var, ve olay da bir askeri bulmak, namus meselesi yani.

orada bir askerimiz kayboluyorsa sen ne sikime orada askerlik yapıyorsun derler adama.

hele asker kaçıp pkk ya sığınıyorsa bu meslek ve askerlik hayatının bitmesi anlamına gelir.

pkk o çocuğu alır kendi yayın organlarında öyle bir süsleyip püsleyip sunar ki, orduya ne güven kalır

ne bişey.

bununda stresi varken üzerimizde bu kadar zaman yürümek bu kadar gergin bir arazi ve bölgede

yürümekte cabası tabii ki, ve tüm bunlara rağmen bir bok bulamamak üzerimizde ki baskıyı

arttırıyordu. birde yavuz abinin durumunu düşünün beyler. ben hayal bile edemiyorum.

zaten intikal sırasında bir defa rastlaştık, yavuz abi yürüyen bir ölü gibiydi,

çok iyi hatırlıyorum bunu,

abi iyimisin diye sordum,

bana baygın gözlerle, ya bizim intikal edeceğimiz noktaları biliyor oralara gitmemiz lazım oralarda

bekliyorlardır bizi,

bu cevabı verdi, kafası pek yerinde değildi anlayacağınız.

ama hakikaten neden o intikal noktalarına gitmedik bilmiyorum. gerçi bu kadar kalabalık bir vurucu

güçken orada olsalarda bize ateş ederlermiydi onuda bilmiyorum.

yani bir bok bilmiyorum anlayacağınız.

arama tarama gününün son gecesinde nöbetleşe istirahat edeceğiz artık. ama mahvolmuş

durumdayız resmen. hiç bir şey bulamamıştık. uzmanım sağolsun ilk nöbette o kalacak bende biraz

uyuyacağım. uyku tulumunun içine girdim ve direk daldım beyler. yorgunluktan parmağımı dahi

kıpırdatacak halim yok. bir an uyandığımda (konserveden ton balığı yemiştim) dibimde ki konservede

fare var, dibimde amk, gözlerinin içini görüyorum resmen. ama ona vurup kaçmasını sağlayacak takat

kalmamış bende.

yani gelip kulağımı kemirse kemirir amk. karşı koyacak güç yok.

bir iki zor bela debelendim siktir olup gitti.

o zamanlarda da günümüzde de, bir fare görmeye dayanamıyorum beyler. yemin ederim ufacık bir

tane göreyim yolumu sokağı değiştiririm. artık buna korkmak mı dersiniz yoksa tiksinmek mi siz karar

verin.

öyle yorgunum ki bir süre omzumun oralarda gezinmesine bir tepki veremedim. sikimde değil yani.

ardından uyandım, ama üzerimde felaket bir ağırlık var. zor açtım tulumu, hava çok soğuk

olmamasına rağmen felaket üşüyor ayaklarım. his gitmiş resmen yürümekten.

akşama kadar hiç bir yere kıpırdamadık, olduğumuz yerde bekledik sadece.

akşam binbaşının emriyle geri dönecektik. yanlızca 4 tim bestler bölgesinde kalacak ve intikaline

devam edecekti.

bu timlerin arasında tabi ki yavuz abide vardı. komutan emretmişti. zaten dönmezdide. namus

meselesi haline getirmişti yavuz abi.

ama binbaşı o asker sağ ya da ölü olarak bulunana kadar bölgede tutacak gibiydi yavuz abiyi,

hava tam kararmadan dereler köyü yakınlarında ki karakola gittik, karakola bölgede 4 timimiz

olduğunu söyledikten sonra bölgeye helikopter istendi,

binbaşı isteyince hep nazlanan helikopter geldi 1 saate.

helikopterlere binip geri döndük,

arkamızda yavuz abi, ilker i, teğmen hakanı ve (bir tim komutanı vardı teğmen onu hatırlayamıyorum)

asker arkadaşlarımızı bırakıp geldik.

arkadaşlar bilmiyorum ama o kadar kötü bir his vardı ki içimde, yavuz abiye bişey olacağını hissettim,

karakola gitmeden önce yavuz abinin yanına gidip sım sıkı sarılmak istedim ama, böyle birşey

yapamazdım.

yol boyunca hep aklımda yavuz abinin dedikleri geldi aklıma ''ya ben buradan geri dönemeyecem

galiba'' derdi, hep sevdiği kızı yarı yolda bırakacam diyip dururdu.

kendisinden daha çok o kızı düşünürdü. başka biriyle evlendirirler diye.

yemin ediyorum içime öyle kötü bir his geldi ki, bölgede intikal yaparken o kadar içimi titreten bir his

gelmemişti.

üsteğmene gittim, dedim komutanım ya çekelim yavuz abiyi oradan. hiç iyi değil hatta bir kaç kere

ısrar edip ne olur dediğimide hatırlıyorum.

üsteğmen de binbaşının emri yapacak bir şey yok, bişey olmaz merak etme falan demişti,

abi içim içimi yiyordu resmen.

hava karardığında tugaya vardık,

saat böyle 6 civarları,

yemek falan yedik, ben tabib asteğmenin yanına gittim ayak tabanlarımı göstermek için, bir baktı

böyle yüzünü ekşittiğini hatırlıyorum bom tak durumda çünkü,

ayaklarına kan gitmiş dedi tırnakların ondan morarmış biraz git duvara doğru yasla kıçını ayaklarını

havaya kaldır dedi, ayak tabanlarımada birşeyler sürüp bezle sardı,

ben geçtim odaya ayaklarımı kaldırmış vaziyette yavuz abiyi falan düşünüyorum, ardından o şekilde

yarı uykulu moda geçmeye başlayınca uyuyup yere düşüp kapaklanmamak için baya yattım yatağa ve

uyudum.

aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum muhtemelen saat 11 i geçmişti yalan söylemiyim, odama

girdi asker dedi komutanım bestlerde timimiz pusuya düştü,

yarabbim kalbim yerinden çıkıcak gibi, çıplak o bezli ayaklarımla koştum yemin ediyorum.

zaten çatışma başlayalı olmuş bir 10 dakika falan bana sonra haber verdiler, koştum çıplak ayaklarla

allahım diyorum yavuz abiye bişey olmasın ne olur.

bize direk bağlanan dereler köyü bölgesinde ki karakolun bölük komutanı üsteğmen.

onlara telsizden haber vermişler, onlarda anında bize dönüş yapmış,

yani net bir şekilde alıyoruz konuşmaları ondan,

diyo bestlerde ki kod isimlerini vererek kovakaya mı öyle bir köy var boşaltılmıştı sanırım o köy o

zaman. o mevkii yakınlarında bizim bizim bir timi pusuya düşürmüşler,

diğer timlerimizde pusuyu yarıp timi çıkartmaya çalışıyormuş oradan. şehit var diyo adam. yüreğim

ikiye bölünecek resmen. bildiğim ne kadar yarım yamalak dua varsa okumaya başladım. devamlı

bismilllah bismillah dediğimi hatırlıyorum.

allahım diyorum yavuz abinin timi olmasın ama ne farkeder ki ilkerinde olmasın teğmen hakanın da

olmasın, hiç farketmez ve şehit de var diyor üsteğmen.

acil yardım istiyorlar diyor.

dedim hadi gidelim o an ki panikle hadi dedim ya gidelim işte hemen atsınlar bizi tepelerine diyorum

hazırlanayım diyorum komutana ama telsize odaklanmış,

lan zaten nereye gidiyorsun amk. namaz dağlarını aşıp bestlere inmek en az 2 saat sürüyor ki bu

karanlıkta daha fazla. hadi aştın bestler bölgesinin sonunda amk en az 1 güne yakın sürer gitmek.

ayrıca helikopterden hem gece uçmasını isteyeceksin hem de bu karanlık olan havada çatışma

bölgesine inmesini,

komutanlarımızda bölgeye en yakın timleri oraya yönlendirmeye çalışıyor. ama şehitlerimiz var.

beyler hiç kendimi o an kadar çaresiz hissetmedim.

üsteğmene bakıyorumda o bana bakmıyor haberleşmeye odaklanmış, yemin ediyorum sormaya

korkuyorum artık dayanamadım istemsiz dedim abi allah aşkına söyle şehitler kim,

yavuz asteğmen şehit dedi,

beyler hala anlatırken zorlanıyorum derin nefesler alıyorum şu anda,

ben olduğum yere yığıldım, titreme geldi bana, ara ara kafa geliyo bahadırı gördüm duvara dayanmış

ağlamaya başlamış oda,

bir ara üsteğmenin sesini duydum bağıra bağıra, lan nasıl gidilmiyor oraya sikerim böle işi,

bunu duydum, ağlıyorum bende amk, hani ağlarsınız ağlarsınız artık çeneniz çekilir ya ara ara o

başladı, aklım almıyo amk. yavuz abi şehit oldu ve biz gidemiyoruz oraya,

gel beni öldür orada yani gel beni vur.

yavuz asteğmen şehit,

dünyalar başıma yıkıldı resmen.

allahım diyorum ne olur rüya olsun ya. yavuz abi şehit ne demektir ya.

ben yere yığıldım beni tutan uzmanımın yakasından çekiyorum devamlı, yavuz abi yavuz abi diye

bağırınmaya başlamışım beni direk götürmüşler.

bütün tugay ayaklandı amk. istirahatte kim varsa hazırlandı. beni hemen uyuttular. uyuma esnasında

küfür etmişim millete üsteğmene binbaşıya tabib asteğmene, yapışmışım uzmanımın yakasına yavuz

abi yavuz abi diye bağrınıyorum. bırakın gidelim diye bağrınıyorum.

kaç tane sakinleştirici vurdular anlatamam ama kendimi kaybettim resmen. yavuz asteğmen şehit

dedi en son onu hatırlıyorum net.

ondan sonraları bana anlatılanlar.

sabaha kadar amk ya sabaha kadar debelendim durdum.

dedim lan bende gelicem hadi gidelim oraya.

ama nereye gidiyosun amk bu kafayla, keklik gibi indirirler seni,

sabah oldu ben yarı ölü yatıyorum, ayaklarım yara bere içinde,

sonradan öğrendik işte, sabaha kadar ne yardım gidebilmiş ne bişey. sabah olmaya başlar başlamaz 5

tim atmışlar oraya, 1 cobra gitmiş ama olan olmuş zaten,

teğmen hakan gelen üsteğmenin amına koymuş zaten neredesiniz diye,

yavuz abi almış götürmüş bizim intikal noktalarımıza gidelim oradalardı diye. 200 kişiyken gitseydik

keşke o zaman gidilseydi gidilecekse, ama gitsek bunlar olurmuyodu bilmiyorum,

yavuz abi ve timi öncü olarak çıkarken tepeye önce arkada ki timlere ateş başlamış ki kıpırdamasın

diye, yavuz abide timiyle geriye doğru hareketlenince arkasından bir grup gelmiş, önünde de bir grup

çapraza tutmuşlar,

asıl hedef bunlar,

yavuz abiyle arkalarında ki 3 timle arasına girmişler,

5 saatte yakın yavuz abiye ulaşmak için çatışmışlar, 5 saat boyunca yavuz abinin timi o çember içinde

kalmış, el bombaları roketler bixiler kıyamet kopmuş orada,

yavuz abicim benim onlara açılan ilk ateşte şehit düşmüş, bir el ateş edemeden kahpece vurmuşlar

arkasına sızan grup tarafında. gece zifiri karanlık amk, arka gruba açılan ateşte yavuz abi arkalarından

yakalarız diye hemen mevzilendiği yerden kalkınca ilk ateşte vurulmuş,

tam 7 şehit beyler. 7 tane şehit, 6 sı yavuz abinin timinden.

sabah olup kendime gelir gelmez hemen sordum diye,

dedi bitti çatışmalar getiriyorlar şehitleri,

dedim komutanım yavuz abi nasıl? hala inanamıyorum amk,

başımız sağolsun dedi,

ya beni orada gömün beyler o anda beni oraya gömün yani elinden hiç bişey gelmiyor amk ya kafamı

duvarlaramı vursam kendimimi yırtsam yani anlatamam size.

ve en acısıda ne biliyomusun beyler, pusu yapan gruptan 5 tanesi ölü ele geçirildi, biri bu yavuz

abimin timinden kaçan göt veren.

yani bile bile yavuz abiye saldırmak için yapmışlar her şeyi. bunu duyunca dahada beter olduk

resmen.

ben üzerimi giyindim olayın şokundayım hala,

helikopterle getirdiler şehitlerimizi,

yani nasıl anlatsam ki sizlere o durumu o vehameti,

şimdi anlatsam mı anlatmasam mı ama, ya birader hepsinin gözleri açık, hepsinin, bir anda olmuş

bitmiş herşey,

sağ kalan bir çocuk var konuşamıyo çocuk, bir çocuk var oda o biraz daha iyi, bu çocuk yanında 1

arkadaşı var. çatışmış çember içinde saatlerce ardahanlı çocuk,

sabaha kadar çatışmılar yanında ki badisini şehit etmişler tek kalmış, teğmen hakana yalvarmış

resmen komutanım mermim bitiyo öldürecek bunlar beni, komutanım ne olur gelin alın beni, en

sonunda hakan abi diye bağrınıyomuş çocuk abi gel yardım et allah aşkına abi gel mermim bitiyor

diye,

bu orada bir çok kişinin başına geldi, bu çocuğunda başına geldi,

bu tek kalınca buna el bombası atmışlar biri patlamış arkasında beline taş mı şarapnel mi

hatırlamıyorum şimdi bişey gelmiş saplanmış ama öldürücü yara değil, diğerinide yakalayıp geri atmış,

lan sana atılan el bombasını alıp geri atmak ne demek biliyomusun sen. orada ruhen çökersin lan.

buna bağırmışlar demişler mehmetçik teslim ol bak sana bişey yapmıcaz.

buda demiş tamam teslim olacam,

teğmen hakan anlatıyo ona anlatmış, tamam demiş bu teslim olacam ama beni vuracaklar

komutanım biliyorum demiş,

tamam demiş gelin alın beni buradan kıpırdayamıyorum,

bunlar mevzilerinden çıkıp buna gelirken el bombası atmış 3 tane köpeği sermiş yere. öyle hayatta

kalmış çocuk.

yavuz abiyi çocukları getirdiler, gözlerini kapaya çalışmılar kapanmamış. sırtından almış bixi mermisi

gövdenin ön tarafından çıkmış.

dediler hastaneye götürecez otopsi ve cenaze işlemleri için,

dedim bende gelecem,

atladık araçlara, yavuz abim ayaklarımın dibinde yatıyo, yüzüne bakıyorum, dokunuyorum sıcacık

hala.

uyuyomuş gibi ölmemiş gibi,

götürdük hastaneye yaralarını temizlediler hep yavuz abinin yanında durdum hep zorlasalarda

çıkmadım.

yavuz abimin yarasını bir güzel temizlediler, anası son bir kez görmek isteyecek oğlunu tertemiz geri

göndermemiz gerekir.

tertemiz ettiler yavuz abimi,

üniformasını giydirdiler, çenesinden tutturup başını bağladılar, botlarını ben bağladım ama çok

sıkmadım sanki canı acıyacak, künyesini çıkartılar yavaşça canı acımasın diye sanki, varis kağıdını

getirdiler, babasına vermiş veraseti,

gitmiştir şehit olduğu haberi, ne durumdalar acaba anası babası sevdiği kız. dünya başlarına yıkılmak

ne kelime az gelir,

bir gün bekledik başında, öyle morga kaldırmak falan yok lan ne demek morg. şehit bunlar,

7 tane aslan parçası, bir odada yatıyor,

kapıda asker nöbette son görev. şehit bunlar, bunlardan daha üstü var mı? genelkurmay başkanını

sikerim orada.

sabah oldu,

bir güzel yavaşça yatırdık tabutuna yavuz abimi, kapattık üstünü, al bayrağa iyice sarıp sarmaladık.

gere gere, ay yıldız tam ortadan kesecek şekilde.

en güzel şekilde göndereceğiz şehitlerimizi,

aldık son tugayımıza götürdük,

bütün tugay dışarıda, son selamımızı verdik, mavi berenin omuzlarında taşıdık ambulanslara, oradan

helikopterlere, oradan hepsini analarının yanına yolladık.

ama gözleri kapanmadı hepsinin açık.

beyler biraz toparlanalım dedim ama bu akşam daha fazla yazamayacağım afedersiniz yarın görüşmek

üzere. iyi geceler şimdiden.

ONDOKUZUNCU BÖLÜM

Muhabbet arkadaşlar özür dilerim, dün gece biraz kötü oldum. bu akşam babamın yanına geldim. oradan

yazıyorum şu anda. eve kaçta gelirim bilmiyorum. geldiğimde burada olacağım. babamı kaç gündür

görmüyorum uzunköprüye gitmişmiş. kusura bakmayın. eve geldiğimde görüşürüz.

birde arkadaşlar word de yaz öyle gönderin diyenler olmuş. bir kaç kere denedim ama zaman lazım

onun içinde sözlüğe gelmeden bir kaç saat önce oturup yazmam gerek. fakat biliyorsunuz işten falan

pek zamanım olmuyor. inanın hikayeye başladığımdan beri sadece gs maçı hariç tv açıp bakmadım

bile. akşam yemeği yemeden oturup yazdığım zamanlar oluyor, eve gelip hemen kahve yapıp

bilgisayarın başına oturuyorum hemen.

o yüzden wordden yazmak için zaman bulmıyorum.

bu günde babamla geçirmek istedim yanlız oda o yüzden kusura bakmayın. akşam geleceğim burada

kesin geleceğim saat kaç olursa olsun hikaye olmasa bile bir kaç soru gelmiş özelden ve başlık altında

onlara cevap verir muhabbet ederiz. zaten birbirimizden başka kim kaldı amk.

tekrar kusuruma bakmayın görüşmek üzere.

arkadaşlar bir kaç gündür elimde olmayan sebeplerden ötüyü yoktum öncelikle kusura bakmayın.

ilk olarak internetimde ki sıkıntıdan dolayı giremedim, ardımdan işlerim dolayısıyla, bir müşterim

(yakın bir arkadaşım) antalya da işi ile ilgili yeni bir şube açmaya karar vermesinden dolayı bu

işlemleri bizzat benim yapmam gerekti, ve antalyaya gittim.

orada bilgisayarın başına geçme fırsatım ve hikaye yazma fırsatı bulmadım.

istanbula pazar sabahı erken saatlerde geleceğim ve hikayeye devam edeceğim. hikaye biraz aksadığı

için hoşgörünüze ve anlayışınıza sığınıyorum beyler.

hikayeye devam edeceğim. ancak işlerimin yoğunluğundan dolayı bu tarz aksaklıklar meydana geliyor

özür diliyorum.

tahmin edeceğiniz gibi (aranızda bilenler vardır) bu ay biz mali müşavir ve muhasebeciler için epey

yoğun bir ay. aksi gibi bir de şehir dışında işim çıktığı için aksattım yazıyı. ama en başta dediğim gibi 1

kişi dahi olsa hikayeyi yazıp tamamlayacağım merak etmeyin lütfen.

şimdilik görüşmek üzere arkadaşlar. bir kaç gün daha işlerimden ötürü yokum.

pazar günü görüşmek üzere, iyi geceler beyler.

(roadrunnersikenjackal ?, 09.01.2013 22:24)

şu anda eve girdim beyler. hemen sözlüğün başına oturayım dedim. istirahate çekiliyorum şimdi.

akşam saat 9 9 buçuk arası kahvelerimizi yapıp başlayalım. akşam görüşmek üzere.

(roadrunnersikenjackal ?, 13.01.2013 06:44)

beyler geldim. birazdan başlıyorum toplanalım yavaş yavaş.

(roadrunnersikenjackal ?, 13.01.2013 20:59)

başlıyorum beyler.

(roadrunnersikenjackal ?, 13.01.2013 21:17)

Hikaye uzun bir aradan sonra tekrar 1995 senesine dönüyoruz beyler. tüm kaybettiklerimiz için gelsin, bizim

oralardan bir parça gene;

http://www.youtube.com/watch?v=fkfAf_vIDQw

''hayatın en zor anları bir gün karşına çıkacak oğlum.

öyle zor anlar ki bunlar,

şu yaşında bunu anlamanı beklemiyorum elbette.

büyüyeceksin,

o zaman hayat daha da zorlanacak.

o an geldiğinde, yani sevdiklerine en ihtiyaç duyduğun anda bir bakacaksın ki yoklar.

tek başınasın.

işte o anda güçlü olmak zorundasın.

küçük yaşta sana bunları söylüyorum kızanım ki, iyi oku derslerine iyi çalış, o an geldiğinde ayakta

kalabilesin.''

derdi dedem, ders çalışmaktan gına geldiği zamanlarda. sıkıldığımda ders çalışmayı bıraktığımda.

korkmaya başlardım bende,

''ne? tek mi?!''

niye tek kalacakmışım ki annem babam var, sen varsın babanem var, halam var. halam atina da ama

giderim yanına ne olmuş?

ama ondan bahsetmemişti dedem. sonra farkediyor insan.

yanlız olduğumuz bir gün olacak.

ayakta durmamız gerektiğini anladığımız anlar.

ama eminim dedem bile bu anın bu şekilde geleceğini tahmin etmemişti.

yavuz abim bir daha sevdiklerinin yanına dönemedi.

hep bestlerde kaldı.

hala daha oradalar hepsi.

inanın buna.

ben inanıyorum. hala daha intikaldeler, nöbetteler. ama akılları hala sevdikleri insanlarda. o yüzden

gözleri açıktı hepsinin. benim düşüncem bu.

çok zor anlar geçirmiştik her birimiz.

özellikle ben insan hayatını derinden etkileyecek şeyler gördüğümü düşünmüştüm.

kızmayın ama ara ara ''ulan dönünce anlatacak ne hikaye birikti haa'' dediğim bile olmuştu bahadıra.

ama bunu hiç beklemiyordum beyler açık söyliyim.

herşeye alıştım orada.

patika yollara, dağlara, kayalıklara, yamaçlara, oyuklara, barut kokusuna, yeşil renge, sıcağa ve soğuk

havaya,

nedendir bilmiyorum, yavuz abinin ölümü çok derinden çizik atmıştı kalbime ve beynime.

yavuz abinin hikayesini yazdıktan sonra uzun bir süre çeşitli nedenlerden dolayı yazmadım

biliyorsunuz.

şöle bir rüya gördüm o arada beyler. bu hafta içerisinde. bilmem siz nasıl yorumlarsınız.

askerdeyim gene. şırnak tayım ama şırnak a hiç benzemiyor, ağaçların arasında bir ev. yanımda

babam ve halam var. yavuz abi de var.

üzerim sivil. elimde bir bıçak. etrafta örgüt mensupları geziniyor ama yani nasıl diyim, bir sıkıntı yok

öyle takılıyorlar, bizde yavuz abinin yanına gitmişiz. dışarıda teröristler geziniyor ama bende de bir

tedirginlik yok sanki normal bir şey gibi. yavuz abinin yanına gidiyorum o son gördüğüm gibi aynı.

aslan gibi. sonra ne oluyorsa artık yavuz abi bana ''geliyolar geliyolar olum geliyolar'' diye tedirgin bir

şekilde konuşuyor. elimde bıçak var üstümde üniformam bir anda geriliyorum ama nasıl gerilmek

elim ayağım titriyor, sonra bir anda benim ve yavuz abinin boğazını kesiyorlar. böyle bir rüya gördüm.

bu rüyadan sonra da açıkcası işim çıkmasada biraz ara vermek niyetindeydim hikayeye.

bunu paylaşmak istedim.

neyse dönelim tekrar konumuza.

yavuz abimi ve kardeşlerimizi memleketlerine gönderdikten sonra, boş boş oturmaya başladık. o

kadar zaman şırnak ta bir asker olarak görev yaptığımız halde, en azından ben kendi adıma

söyleyebilirim. oda da sigara içerken ilk defa ölüm anı, ölmek, vurulmak, ailene haber verilmesi,

tabuta konulmak, gömülmek, şehit haberinin verildiği ilk an falan bunları düşünmeye başladım.

nasıl oluyor falan diye,

ben hiç şehit haberinin verilmesine şahit olmadım beyler. ailenin o ''oğlunuz şehit oldu başınız

sağolsun'' lafları ilk duyduğu anda neler yaşadıklarını hiç bilmiyorsunuz sizde eminim.

allah kimseye yaşatmasın zaten.

merak edenler buradan bakabilirler.

http://www.youtube.com/watch?v=1EhPSr30x60

bakın kendi adıma konuşayım.

hayatımda askerden önce askerdeyken ve askerden sonra pek çok zor anla karşılaştım. kötü haber

ölüm haberi bile vermek zorunda kaldım. ama şu videoyu çocuğun annesi ağlamaya başladıktan sonra

izleyemiyorum.

muhtemelen,

yavuz abinin ve diğer şehit kardeşlerimizin aileleri o ilk haberi aldığında neler yaşıyor az çok tahmin

edebiliyorsunuz.

o gözlerin komutanlara bakışlarını görebiliyorsunuz heralde.

belli anlıyor zaten pek iyi bir haber değil ama bir umut işte.

kapınıza bir yada iki askeri araç, polisler ve ambulans yanaşır önce.

iki subay ve bir bayan astsubay veya subay, ambulanstan çıkan sağlık görevlileri gelirler yanınıza.

anlarsın çocuğuna, eşine veya her kimse amk işte, anlarsın bir pislik var.

ama bırak ''oğlum şehit oldu galiba'' lafını dillendirmeyi, ''oğluma bişey mi oldu?'' diye soramazsın

bile,

düşünün şu hayatta ki en büyük korkunuz ne ise, he işte bu sorunun cevabı sizi öylesine korkutur ki

en büyük korku falan kalmaz.

düşünmek bile istemezsiniz bırakın sormayı. ama sonrasında o anla yüzleşmek zorunda kalırsınız.

hani dedem demişti ya

''o an geldiğinde ayakta durmak için şimdiden çok çalışman lazım derslerine iyi çalışman lazım''

ben şimdiye kadar hiç bir diploma ya da makamın veyahut paranın bu anı göğüslemeye yardım

ettiğini görmedim.

boğaziçiliydi işte yavuz abi. diplomaysa kralı amk.

varsa gören bizi aydınlatsın.

daha önce de bahsetmiştim size beyler.

muhaciriz biz, dedemin babası selanikten gelmiş edirneye, sonra dedem istanbul yolunu tutmuş. bir

zaman sonra halam selanik e geri döndü, evliliğinden dolayı. enişte de mühendis atina dalar şu anda.

he bu arada, bu mübadele zamanlarında, babanemin annesi vefat edince hayrabolu da yaşayan bir

adam babanemi evlat edinmiş, bir subayda babanemin kız kardeşini evlatlık edinmiş onlarda izmire

gitmişler, babanenin babası nerede diye soracak olursanız makedonya dağlarında çeteci kovalarken

şehit olmuş. yıllar sonra birbirlerini buldular kız kardeşler.

fakat babanemin kız kardeşinin torunları buldular babanemi, vefat etmiş büyük babane yani.

kısmet mi artık kadermi bilemem.

anlayacağınız benim hayatım istanbul, edirne, hayrabolu, izmir, selanik ve atina gibi yerlere gidip

gelmekle geçti.

bunu şimdi ne diye anlatıyosun amk diyenler olabilir.

hem kendimi biraz daha tanıtmak istedim, hemde şırnak ve o bölgeyle alakası olmayan bir adamın

oraya adapte olurken ne gibi sıkıntılar çektiğini anlamanızı istedim.

oraya ilk gittiğinizde aşırı derece yabancılık çekiyorsunuz tahmin edebileceğiniz gibi.

ki size telsizden falan ve bir çok şekilde ''işgalci'' lafı geliyor.

bunu bilerek yapıyorlar zaten.

ben ve benim gibi çocuklar daha da yabancılaşsın diye.

alışmakta epey bir zorlanıyorsunuz anlıyacağınız.

farklı bir kültür, farklı bir ortam ve bunu asker olarak alışmanız gerektiği için oraları hep başka bir

gözle görüyorsunuz.

geri dönebilenler ise orada ki anılarını anlattığında, buradakilerde daha bir ön yargılı oluyorlar o

tarafa karşı. kısacası önyargılı olmayın orada ki insanlara karşı. eğer olursanız o zaman kaybederiz işte.

neyse.

yavuz abim ve kardeşlerimizin şehit olmasının ardından, olay pek büyümeden üstesinden gelindi.

fakat o kadar şehit verilmiş arkadaş.

bu kadar basit bitmedi elbette.

yüzbaşının kelleyi alıp sürdüler.

nası sürgünse amk. daha ötesi yok ki zaten.

heralde en güzel sürgünlerden biridir.

şırnak veya hakkariden daha ilerisi yok zaten.

e tahran a sürülecek hali de yok adamın amk.

geri hizmete alındı başka bir bölgede diyelim.

ardından binbaşıda kıdem tenzili yedi yanlış hatırlamıyorsam.

yeni bir yüzbaşı geldi beyler.

adı savaş.

adam ağır psikopat.

bir söylenti çıktı zaten dedikodu diyelim.

doğruluğu yok yani.

en azından dedikodudan öteye gidemedi zihinlerimizde.

savaş yüzbaşı, bosna da bulunmuş diyenler oldu, orada bulunan bm gücünde çalışırken bosna lı

polislere eğitim verilmiş gizliden gizliye. hatta sırp avlamış falan denildi.

arkasından biri çıktı yok efendim azerbeycan da bulunmuş karabağ da bulunmuş dendi. ermenilere

karşı çarpışmış azeri ordusu bünyesinde.

neler neler yani.

adamın psikopatlığını tescillemek için bir çok dedikodu.

zaten bu laflarada gerek yoktu.

bir görseniz bu dedikoduları doğru çıkaracak şekilde bir fizik mevcut.

1.90 a yakın bir boy, belkide 1.90 tam bilemiyorum.

hafiften saçlar dökük.

cildinden midir bilmiyorum sanki devamlı biraz kirli sakal mevcut yüzünde.

gırtlar kanseriymiş gibi bir ses tonu.

donuk bir bakış.

eller arkada ağa gibi dolaşan bir adam.

bazı binbaşıların abi çektiğini gördüm bu adama.

oda kıdem tenzili yememiş ama lise ve akademiyi epey bir geç bitirmiş, çift dikişçi anlıyacağınız.

aslen devreleri binbaşı olmuşlar bu yüzbaşı henüz.

komando ama anadan doğma amk.

doğarken ağızda kasaturayla doğmuş, kendi göbek bağını kendi kasaturasıyla kesmiş sanki o derece=)

şehit çocuğu bu savaş yüzbaşı.

o yüzden ne kadar sıyrık bir tip olsada döve döve sopa yiye yiye bitirtmişler lise yi ve akademiyi.

bi hikayesini anlatmıştı bizzat kendi;

ingilizce dersinde liseyi söylemiyim şimdi ama kuleli değil.

ingilizce dersine sivil bir bayan girermiş beyler. bu da zaten sayko bir tip olduğu için sabıkalı

anlıyacağınız.

ilk ders ingilizceydi, bende sınıfın en arkasına karton serer uyurdum amk, delirtirdim kadını demişti.

mezuniyet gününde kapıda hatıra fotosu çektiren üst devrede ki yaşıtlarına çatıdan balona su

doldurup atan bir tip.

hatta akademiye geçtiğinde 1. sınıfta okurken, 3.sınıfta ki çocuklar bundan küçük beyler. düşünün

amk ne kadar kalmış.

bir gün bahçede yaka açık geziniyormuş bizim ki, üst sınıftan bir çocuk(ama yaşı küçük bizimkinden)

zemin katta ki bir pencereden buna seslenerek

''sen benim önümden geçerken niye selam vermiyorsun lan?'' gibi bişey söylemiş.

tahmin edebileceğiniz gibi savaş yüzbaşıda çenesini söküp eline vermiş çocuğun.

savaş yüzbaşı aynen şunu demişti,

çocuğu camdan aldım, yakasından tutup camdan aşağıya aldım ve ağzını burnunu kırdım.

böyle bir adam gelmişti işte başımıza.

tam bahadırın kalemi anlıyacağınız=)

savaş yüzbaşı gelir gelmez çözdük zaten adamı,

eller arkada, gözde güneş gözlükleri.

buraya geldiği için bir mutlu bir mutlu anlatamam.

yıllardır bu anı bekler gibiydi sanki.

topladı boşta ki bütün subay, astsubay ve uzmanları,

hem muhabbet etti hem de bilgiler edindi, hem bölge hakkında hem de bizi tanımak adına.

artvinliymiş kendisi, harbi laz yani.

bunu duyunca aha dedim siki avuçladık.

adam laz lan.

bıraksan askerlik boyunca dağda tutar bizi.

zaten ne denli dengesiz bir adam olduğu bize ilk öğütlerinden ortaya çıktı.

şu tarz şeyler söylemişti;

''komando tugayda dururmu?, komando nun yeri dağ. komando koğuşta yatmaz. arazide yatar. sizin

ne işiniz var burada? pusu mu atıyorlar size? sikerim pusuyu. komando pusu musu dinlemez yarar

geçer. bundan sonra istirahat haricinde hastalık haricinde kimse tugayda durmayacak. ben bizzat

raporumu hazırlayacağım. devamlı gece gündüz hareketli olacağız. devamlı gezeceğiz. kahvaltımızı

akşam yemeğimizi dağda yiyeceksiniz. durmadan yürüyeceksiniz. bende bizzat sizinle geleceğim.

burada durduğumuz sürece bunlar gelir bizi vurur. arazinin hakimi olmak istiyorsak devamlı arazide

olmak zorundayız. ananızı babanızı kim arayacaksanız arayım. askerlik bitene kadar aramak yok.

yeriniz burası değil arazi''

tabi bu çok özet hali.

hatırladıklarım.

1 buçuk saat bu tarzda bir konuşma yaptı.

bide bunları konuşurken bizim göt üsteğmenin yutkunduğunu hatırlıyorum.

o yutkundukça götü tutuştuğunu anladığım için biraz hoşuma gidiyor ama bir yandan da bu durumun

beni de kapsadığından ötürü tırstım ne yalan söyleyeyim.

yanlız bahadır ın savaş yüzbaşıya hayran hayran baktığını ve savaş yüzbaşının ''dağda yatacaksınız

yılan yiyeceksiniz domuzu iki elinizle ikiye ayırıp çiğ yiyeceksiniz'' tarzı konuşma yaptıkca bahadırın

daha da gaza geldiğini gördüm.

adam harbiden dengesizleşti beyler.

yani bir saf bir psikopat.

şimdi gidin bakın karısının dizinin dibinde kedi misali kıvrılıp yatıyordur.

ama o zaman görseniz dağ adamı amk.

o da daha önce bu tarz bir ortamda bulunmadığı için dengesizleşti.

ben, ilker, feyzullah ve rahmetli yavuz abi falan biraz daha mülayim bir alışma süreci geçirirken (bu

manyağa göre tabii),

bu dengesiz artık kendi içinde nasıl bir alışma süreci geçirdiyse, dağlarbaşı baho lakabını alacak kadar

işi büyüttü.

ileride anlatacağım zaten, bizim baho ve koray asteğmen savaş yüzbaşının en has adamı oldular amk.

bu üçüde 3.dünya savaşını tek başlarına çıkaracak kıvama geldiler.

mesela, geçirilen onca anı ve badireden sonra, özellikle kendi adıma konuşuyorum. pek normal bir

insan olmadığımı ve geri döndüğümde, çok kötü bir psikolojide olacağımı düşünüyordum.

artık rahatlıkla insanın midesinin kaldıramayacağı şeyler görmeye alışmış bir bünyem vardı bana göre.

bir gün tugay da ilker beni ve bahadırı dışarı çağırdı abi gelin şuna bakın diye.

çıktık,

baksanıza şuna dedi ilker,

duvarın dibinde bir kedi ölüsü, ama amk havyan gibi, dedim lan bune böle kedinin ne işi var burada?

ilker dedi abi kedi değil o fare.

ananı avradını sikiyim,

zaten fareye karşı artı bir korku besliyorum,

karşımda roberto carlos un baldırı kadar fare yatıyo orada,

başında bir iki asker,

hayatımda o büyüklükte bir fareyi görmediğim için ne kadar tiksinsemde biraz daha yakından bakmak

istedim.

bizim tugayın köpeği boğazlamış amk fareyi.

yatırmış.

biraz yaklaştım yüzünü gördüm kuyruğu falan (ulan şu anda bunu yazarken bile titriyorum amk

tiksindim resmen)

daha fazla yaklaşamadım.

resmen midem bulandı.

o anda ampul çaktı kafamda, aha dedim aga psikoloji pekte bozulmamış, hala miden yerinde iğrenç

şeyleri kaldıramıyosun,

bu iyi bişey dedim.

bahadırda (yemin ediyorum benden daha hassas bir çocuktu) gitmiş yanına kadar, askerler var, aynen

şunu dedi

''la muğagoduğum kaldırsanıza şunu lağn'' dedi,

çaaaat bir tekme attı hayvana götü başı dağıldı.

ben direk uzaklaştım oradan amk,

midem daha fazlasını kaldıracak durumda değildi yani.

ama bahadırın ne derece hayvanlaştığını anlayabildiniz sanırım.

ben 5 metre yakınına yaklaşamıyorum tüylerim diken diken olurken adam topa vurur gibi vurdu

resmen.

gram midesi bulanmadı heralde.

çok değişmişti beyler bahadır çok.

velasıl beyler,

savaş yüzbaşı gerekli yazışmalar falan yapıldıktan sonra, tugayda ki her timi bir yere gönderilmesine

karar verdi.

4 tim olarak bir bölgede belli karakollara bağlı olarak intikal yapacaktık.

özellikle tehdit alan karakolların olduğu bölgelerde.

devamlı intkal halinde kalacaktık.

sabahın köründe çıkacak akşama kadar belli aralıklarla dinlenip yaklaşık 10 ve 20 km çapında bir

bölgede hareketli unsurlar olarak dolaşacaktık.

amacımız terörist bulmaktan ziyede, alan hakimiyeti sağlamak ve bu ibnelerin manevrasını sıfıra

indirmekti.

zaten belli bir zaman sonra bunlar yer değişikliği yapmak için devamlı bir timimize denk gelip

çatışmak zorunda kaldı.

götlerini kıpırdamaz hale gelmişlerdi.

beyler bugün biraz erken bitircem yarın işlerimden dolayı bir kaç dilekçe hazırlamam gerekiyor, hafta

içi kardan ve şehir dışında olmamdan dolayı çok iş birikti, onların acilen halledilmesi gerekiyor.

nasılsa yarında buradayım. kusuruma bakmayın.

evet devam ediyorum son bir uzun part gönderiyorum.

beyler bu akşamlık bitirmeden önce size biraz intikal noktalarından bahsetmek istiyorum.

yanlış hatırlamıyorsam 4 gündüz 4 gece bir programıydı, sonra istirahat 1 günlük.

yanlış hatırlıyor olabilirim bazı bölge isimlerini şimdiden söyleyeyim.

bizim grupta, bahadır da vardı feyzullah da vardı ve bir arkadaş 4 tim olarak başımızda bölük

komutanı olarak bir üsteğmen ama bizim göt üsteğmen değil.

bizim sorumlu olduğumuz bölge güçlükonak mevkii idi.

gezdiğimiz noktaları söylemek istiyorum çekinmeden çünkü bu zaten bir sır değildi. kendi

memleketimizde devriye atıyorduk. köylüsünden tutunda herkes biliyordu zaten hangi bölgede intikal

yaptığımızı.

güçlükonakta ki karakoldan çıkardık,

dicle nehrini takip ederek, çevrili sanıyorum köyün ismi oraya gider ve sabah kahvaltımızı yapardık,

oradan takribi bir 3 saatlik (oda en az) yürüyüş ile dicle ye (yani mardin şırnak sınır hattı) paralel bir

şekilde dağyeli mezrasına doğru giderdik,

bu bölgede beyler siirt ve mardin ilçe sınırlarının kesiştiği yer ki mardinden gelen timler siirtten gelen

timleri belli tepelerde mevzilerde görmek mümkündü.

hatta bir keresinde dicle kenarında foto çekinmiştik mardinden gelmiş bir timle.

diclenin karşı kıyısında dururlardı biz diğer tarafta .

zaten artık arazi hakimiyetini öyle sağlamlaştırdık ki, intikallerimiz ara ara hatıra fotosu çekinmek için

dururdu.

özellikle karakoldan çıktıktan sonra, dargeçit yolu vardı mardin e giden.

dicle üzerinde mesela o bölgelerde foto çekinirdi askerlerimizi.

dağ yeli mezrasında bir 15 20 dakikalık dinlenirdik,

ardından öğle yemeği için taşkonak köyüne uğrar orada öğle yemeğimizi yerdik.

ardından çıkar taşkonak köprüsü vardı sanırım ismi taşkonak köprüsüydü başka bişeyde olabilir ama o

bölgede bir köprüydü,

orada ki yamaçlarda hatıra resmi çekinirdik.

olaya bakın beyler şırnak turu yapıyoruz resmen.

neden o kadar intikal yürüyüş yapılıyor anlayın.

biz orada devamlı hareket ettikçe bunlar kıpırdayamıyorlardı.

bunların işi gücü ani baskın pusu falan.

öyle karşınıza çıkamazlar yani.

öğle yemeği ve hatıra fotolarından sonra yağız köyüydü sanırım oraya gider akşamüstü dinlenmesine

geçerdik.

yer çok beyler gidilecek yer çok.

yürüyün yürebildiğiniz kadar.

fakat bir yerde uzun süre durmayın.

devamlı hareket devamlı yürüyüş.

yani adamlar bir timi bir yerde gördükten 2 saat sonra, aynı tim 7 8 km farklı bir yerde çıktığında

yemin ediyorum beyin amcıklaması geçirirlerdi.

çünkü diyorum ya bunlar işi gücü pusu, vur kaç.

başka da bir bok yapamazlar.

öyle bizim gibi gezmek falan nerde amk.

pusu atmadıkları sürece, baskın yapmadıkları sürece girdikleri mağaradan veya oyuktan burunlarını

çıkaramazlar.

siz bakmayın yol kestiklerine. kimlik falan sorduklarına.

asker çıkıp gezmediği için bunlar o şekilde takılıyorlar bence.

asker hep intikalde olmak zorunda. ama devamlı. asla ara vermeden. aksi halde hemen bir yere pusu

veya mayın falan atar bunlar. fırsat vermemek lazım.

dediğim gibi bir noktada asla uzun süre kalmazdık.

özellikle akşam üstü dinlediğiniz yerde o geceyi geçirmeye kalkarsanız sıçtınız. net söylüyorum yani

sıçmak ne kelime avuçlarsınız o kadar diyim.

biz akşam üstü dinlediğimiz yerden kalkar en az 6 7 km uzakta bir yere yürür orada akşamı geçirir

gerekirse pusu atardık.

ikinci gün beyler, yağızdan çıkar 1 2 saatlik yürüyüşün ardından, başka bir köye giderdik çok yakındı

bu köy. ismini çıkaramıcam.

ardından karageçit e doğru giderdik eski bir kaç küçük pkk kampı vardı sanırım orada. tam kamp

değilde ufak ufak bölgeler. oraya giderdik ve o kamplara bakardık. boşalmış kamp tabii.

öğle yemeği için seslice tarafına güneye doğru iner orada yemeğimizi yer köylüyle muhabbet ederdik.

sanırım orada ki köy korucu köyüydü.

ardından akşam üstüne doğru kalkar,

oradan güneşli köyüne geçer bir istirahatten sonra (gabar dağı eteklerinde sayılırız zaten), orada bir

bölgede pusuya geçerdik.

bir keresinde akçay köyü vardı oraya gidip çay içmiştik güveç falan vermişti köylü.

hatta bi defasında mardin den gelmişlerdi askeri bir kaç tane tim.

onlarla oturup muhabbet etmiştik.

kısacası güçlükonak merkez olmak üzere,

gabar ve dicle nehirinin çevrelemiş olduğu bir alanda devamlı intikal yapıyorduk.

inanın bu süre zarfından o bölgede en ufak bir olay olmadı.

Muhabbet evet beyler. bu akşamlık bitiriyorum. dilekçe falan yazmam gerek. buradayım sorunuz falan varsa

cevaplayabilirim. hikayeye yarın devam edeceğim.

5809.peki abi unutmuş olabilirim şu anda kış mı yoksa, bahar falan mı?

yaz ayına giriyorduk o sıralar havalar ısınmaya başlamıştı

@5811 . spoiler gibi olmasın ama, peki bunlar sizle nasıl temesa geçicek.

geçmezler inşallah abi. biz intikalleride okuruz gerekirse.

yani geçiyorlar bir şekilde. bazen tamamen tesadüfen oluyor bu. bazen pusu yiyerek geçiyorsunuz.

bazen sizin pusunuza düşüyorlar, bazen bir haber veya istihparat sonucu gidip basıyorsunuz. bazen

buluyosun bir mağarada falan, bir çok şekilde oluyor.

@5812abi daha önce de sorulmuştu ben de merak ediyorum o kaçan asker kayıtlara nasıl geçmişti?

valla bilemiyorum onu, zaten öğrenmek aklıma gelmedi, öğrenecek durumumda yoktu o esnada.

@5814 abi topuğun parçalanması ne zaman olucak bide intikal sırasında yağmur ablayla konuşabildin

mi hiç yada o sıralar durumu nasıl?

intikal sırasında konuşamadım tabii zaten mümkün değil öyle bişey. ama görüştüm daha sonra.

topuğumun patlaması parçalanmasınada var daha pusuya düştüm o arka üsteğmen yüzünden orada

oldu.

beyler, bir haftaya yakın şehir dışında olduğumdan, elemanlarında epey kaytarmasından işler bir

birikmiş anası gibilmiş resmen afedersin işlerin. yemin ediyorum daha yeni girdim eve ki 2 3 günlük iş

daha var. kusura bakmayın arkadaşlar aksatıyorum böyle ama harbiden yok popi oldu falan alakası

yoktur yani. her defasında maruzatımı söylüyorum gerçekten çok yoğunuz bu aralar. muhtasar ayı

birde biriken işler. anlatamam size yani.

beyler bu akşam yazamadık bişey kusura bakmayın, yorgunluktan uykum gelmiyo amk o derece. biraz

muhabbet edelim bari. bir kaç kişi varsa. neyse, bu pkk nın önde gelen isimleri patır patır ölmeye

başladı lan ne iş? arada apo denilen pezevengide arkaürmesinler. eceliyle öldü ayağına.

5863. helikoper pilotlarımız http://www.youtube.com/watch?v=5dXmpTouPyk

video harika. cobraları bir kenara ayır, o skorskylerin tek tek sevgi koyayım açık net. başka bişey

demiyorum. sevgi kodumunun artisleri.

bide korkmuyomusunuz sorusa verdikleri cevaba tav oldum amk. bayrak aşkı vatan sevgisi o yüzden

korkmuyoruz. 4 buçuk saat bekledik gelmediler, biz kendi kendimize yarıp çıkıp geldik. o zaman

nerdeydi o korkusuz skorskyler amk.

sözüm hepsine değil tabi.

5886. olsun reis işinde gücünde adamsın parayı da am yapıp sikiyosun gibime geldi sana her kuruş

helaldir ileride sayısaldan filan tutturup şirket kurarsam muhasebe senin güvenilcek adam parmakla

sayılır oldu bu devirde.

eyvallah kardeşim. sen çok para kazan bir çay ısmarlarsın o bile kafi benim için.

YİRMİNCİ BÖLÜM

Hikaye daha önce ki bölümde anlattığım gibi beyler. yoğun bir intikal programına girmiştik. bölgede

basılmadık taş, tırmanmadığımız tepe kalmamıştı. devamlı hareketliydik. devamlı yer değiştiriyorduk.

amacımız örgüt mensuplarını bulmak değil, onları oldukları yere mıhlamaktı. hatta elimizde olsa

açlıktan ölene kadar oldukları yerde tutmaktı diyebilirim.

şunu çok net bir şekilde söyleyebilirim. arazinin hakimi bizdik. açık ve net. kuş uçurtmuyorduk.

temmuz ayına girmiştik epey bir süre önce. güneş tepemizde. devamlı arazideyiz. hatta bazen hücum

yeleğim dışında bir şey giymiyordum üstüme. kavrulmuştuk. kapkara olmuştuk resmen.

terledikçe toz toprak heryerimize yapışmıştı. pislik içindeydik anlıyacağınız. ayaklarınızda yanıyor

resmen o postalların içinde. çorap zaten kalın. 4 5 çift çorapla gezdiğimi hatırlıyorum. devamlı çorap

değiştirirdim. devamlı ped bağlardım ayak tabanlarıma. ayak tabanlarımın kalkmasına alışmıştım

gerçi. ancak araya toz toprak kaçtığında inanılmaz bir acı veriyordu. o yüzden sıkı sıkıya bağlıyordum.

çorabıda geçirince ayağınıza, o sıcakta postalın içinde kavruluyordu ayaklarınız. çorapsız giymek

mümkün değil zaten. bir daha yürüyemeyecek hale gelir ayaklarınız.

devamlı geziyorduk beyler devamlı. bir oraya bir buraya. girmediğimiz mezra kalmamıştı. ama tek bir

kişi dahi çıkmıyordu karşımıza. kafayı yemek üzereydim artık. aylar boyunca bu şekilde gezeceğimizi

düşünüyordum. siktir olup gittiler sanırım falan diyorduk birbirimize.

kafayı yememek elde değil. 30 35 kilo techizatla güneş en tepedeyken geziniyorsunuz, düz yolda

değil, devamlı tırman veya in. götümüzden ter akıyor resmen. gözlerimin içine giriyor alnımdan akan

ter lan. terlerin göze girmesini engellemek için var olan kaşlarım bile illahlah etti oda bıraktı kendini

amk.

bu şekilde günleri geçirirken temmuz ayında garip olaylar olmaya başladı beyler. ama hakikaten çok

garip olaylar.

güçlükonakta 1 günlük istirahattayken, çok kötü bir haber geldi.

hakkaride bir helikopterimizi düşürmüşler. 9 subay şehit olmuş. fakat garip birşeyler var. skorsky

helikopterimiz, ısıya güdümlü bir roket mi füze mi öle bişeydi onunla vurulmuş.

yani pkk nın silah envanterinde bulunmayan bir silah ile. inanılması güç bir şey. ve uçuşa güvenli bir

bölgede vuruldu.

haberlerde çok az yer buldu. ve arkadaşlar tam 2 gün sonra. k.ırak ta bir ırak askeri helikopteri

düşürüldü. haberlerde dinledik. şimdi bi dakika beyler. şimdi garip bir durum yok mu sizce bunda?

k.ırak sınır ötesi operasyon olmadığı sürece uçuşa yasaklı bölge sinek bile uçamaz bu 1.

hele hele saddam bir helikopterini k.ırak a hayatta göndermez götü yemez bu 2.

ırak ın uçan bir helikopteri yoktu 1.körfez savaşından sonra kalmamıştı bu da 3.

e ne helikopteri o?

ayrıca bizim askerimiz tarafından vurulmuş ve asıl garip olan k.ırak ta vurulmuş sınırın ötesinde,

sınırın ötesine açık açık girdiğimizi söylüyor haberler.

şimdi bir garip olan şey ise, saddam ın helikopterini biz neden saddamın kendi toprağında vuralım bu

savaş sebebidir yani.

savaş yüzbaşı demişti, 2 gün önce bizim helikopteri düşüren pkk değil, bu düşen helikopterde ırak

helikopteri değil.

beyler asıl bomba, bu olaydan 1 2 hafta sonra daha tayin zamanı gelmeden osman paşa tayini çıktı ve

kıbrısa gitti sanırım. ki 2 tayindir özellikle erteliyor burada kalıyor.

yani elinden gelse emekli olana kadar orada kalacaktı.

şu kadarını söyliyeyim. yüzbaşımızın dediğinden ben şunu anladım. osman paşa bizzat o helikopteri

vur emri verdi. ki aslında ne helikopteri olduğunu söylememe gerek yok. gece uçuşu yapan helikopter

pek fazla ülkede yok. amerikada rusyada falan var yani.

osman paşa bizzat insiyatif kullanarak vurdurttu özel bir kuvvete o helikopteri.

ve tayini çıktı.

zaten önü çok açık olmasına rağmen emekli oldu. bunun sebebide kontrol edilemez olmasıdır bana

göre beyler. daha tuğgeneral ken bu denli kararlar alan adam orgeneral olduğunda kimseyi sikine

takmaz diye yapıldı bence bu.

işte beyler bu medyaya çok ama çok az yansıyan ırak helikopteri mevzusundan sonra, süleyman

demirel dönemin başkan, canlı yayında dedi yani bunu, ab ve abd pkk yı destekliyor. ki içeride ki

örgütün siyasi kollarını ziyarete geliyordu ab nin bazı yetkilileri.

tabi biz askerden sonra öğreniyoruz. herşeyin başı osman pamukoğlunun yapmış olduğu çelik

harekatıydı.

daha 2 hafta bile girip adam gibi operasyon izni alamazken natodan, adam kendi insiyatifinde askeri

50 güne yakın k.ırakta tutup anasını sikmişti ortalığın.

sırf bu yüzden bir helikopterimizi düşürdüler bence. gözdağı için. ardından bu psikopat generalimizde

gitti bir tanede onlardan düşürdü bir gece.

açık açık gidere gider yaptı tabiri caizse.

savaş yüzbaşıdan biz bu helikopter mevzuunu duyunca çok heyecanlandık.

hatta ''rüyamda'' savaş yüzbaşı gelmiş bize diyor ki amerikan özel askeri kuvvetleri peşmergelere özel

eğitim veriyor. bu pkklılarda dağda terörist, ırak ta ki şehirdede peşmerge siz anlayın diyordu

''rüyamda''

lan biz bir heyecanlandık. bir heyecanlandık sormayın gitsin.

hatta ''rüyamda'' diyorum ki savaş yüzbaşıya, e komutanım gidelim o zaman amerikan askeri gücünü

vuralım incirlikte ne duruyoruz dedim,

oda bana kalsa şu dakika tepelerine inerim skorskylerle ama öle bi baba yiğit yok yukarıda dedi

''rüyamda'' dedi ama bunları hep yanlış anlamayın.

ardından tabi olan oldu gene. tuncelide 40 araca yakın bir konvoyumuza pkklılar roketlerle saldırdılar.

ama çok büyük bir saldırı. anında tugaya çağrıldık. anında ama.

hemen hareket ettik araçlarla tugaya doğru.

tabi o kadar zaman sonra operasyona gidiyoruz düşüncesi bizi fena halde heyecanlandırdı.

tugaya gelir gelmez daha içeri dahi girmeye fırsat bulamadan iştima alanında toplanmamızı istediler.

bizde toplanıp beklemeye koyulduk.

saat sabaha karşı 5 e doğru geliyodu sanırım beyler. artık beklemekten bezmişken bir haber daha

geldi, tuncelide ki konvoy saldırısında 18 şehit. morallerimiz çok bozuldu tabi, siirttende çatışma

haberleri geldi. bizde tık yok ama amk. o kadar intikal yaptık o yüzden dememe kalmadan,

ardından şok bir haber daha geldi, beytüşşebapa yakın bir bölge olan uzungeçitte sınır jandarma

timine pusu atılmış, çatışma devam ediyormuş hemen oraya intikal etmemiz gerektiğinis söylediler.

tabi helikopterler hep uçuşta amk. tamam onlara da hak veriyorum bir siirte uçuyor bir hakkariye bir

tunceliye falan.

araçlara atladık çıktık yola. içime bir kurt düştü beyler anlatamam size. yolda ya bizim konvoyada

pusu atarlarsa diye.

yolda beyler beytüşşebap uzungeçit e daha yakındır. bu hatırladığım kadarıyla uzun geçit yoluda çok

pis bir yol. tek yol var yani. uludereden sonra bir yol var başka bir yol yok. sadece o yolu

kullanabilirsin araçla. yani pusu olma durumu yüzde bir milyon amk.

bide derin bir vadi tarzı bir yerden gidiliyor oraya. uzmanımın çok rahatsız edici bir durumu vardı

zaten o benim psikolojimi kat be kat bozdu.

baktım buna ama bişey demedim, baktığımı gördü, yanımda zaten dedi,

çok pis bir yol çok pis dedi kafa sallayarak.

şimdi beyler ben bişey itiraf edeyim, bazılarınıza komik gelebilir belki.

ayetel kürsiyi bilmiyordum ben ezbere. ama orada ki psikolojiden bir kağıda yazdım ufacık bir not

kağıdı. cebime koymuştum. uzmanım öyle deyince çıkarttım cebimden karanlık görebildiğim kadar

okumaya başladım.

çünkü bizim sayko uzman lan o yani rahatsız oldu.

okumaya çalışıyorum zaten bir bok göremeyorum, kurşun kalemle yazmıştım hafif silik, birde araç bir

sağa bir sola sallanıyor, bir yandan da aklıma yağmur geliyor yavuz abi geliyor falan. çok iç karartıcı bir

gece yani. her an bir pislik olabilir.

dediğim gibi uzungeçit uludere beytüşşebap arasında bir yol var tek bir yol orada.

yemin ediyorum 45 dakika o göt kadar kağıtta ki duayı okumaya çalışarak geçirdim, uludereyi geçtik o

uzun geçit yoluna girdik amk zart diye durdu konvoy, patır patır in in in diye bağrışma sesleri geldi

benim kalbim yemin ediyorum götümde atıyo,

inanın içimden dedim, heralde biz pusuya düştük önde ki araçlardan biri roket yedi, ben sesi

farketmedim. allah canımı alsın araçtan bir atlayışım var, bir mevzi arayışım var anlatamam.

tabi bu 3 4 saniyelik bir olay. ama çok kötü bir durum beyler.

ulan biz pusu beklerken pusuya beytüşşebaptan gelen timler düşmüş, mayına basmış bir araç roket

yemişler.

o haberi alır almaz bir indir araçlardan. e tabi gene intikal amk. ama hafif tempo koşu şeklinde.

o kadar techizat, birde dik yol. hadi yolu siktir ettim yol olsa iyi araziye çıktık, çatışma alanına doğru

ilerliyoruz. nefesim kesilmek üzere yani o derece. terden su oldum. birde şırnak ın ayazı pistir.

terledikçe ıslandım rüzgarda var hafif amk bildiğiniz donuyoruz ben değil sadece. bütün asker

donuyo. ağzımızdan buhar çıkıyo yaz ayında.

rakımı epey yüksek bir bölgededir bu beytüşşebap bölgesi, yaz ayında bile kar bulabilirsiniz etrafta.

yüzbaşı dedi, biz oraya gidene kadar gün açar, kenarda ki karı alıp yiyin.

nası yani amk?

kar ne alaka lan?

işte asker ocağı hergün yeni birşey öğreniyosunuz.

aldık bir avuç karı attık ağıza, nefes alıp verirken burundan ve ağzımızdan çıkan buharı kesiyormuş

meğerse amk.

belli olmasın uzaktan diye.

yaz ayındayız bu arada he hatırlatıyım. manyak bir coğrafya yani.

ulan yürüyoruz. burundan nefes alıp veriyosun, ama yürüdükçe daha da çetrefilleşiyo yol, burundan

alınan nefes ciğer için yetersiz kalıyo, bu sefer ağzıdan alıp veriyosun, o zaman ağızımızda nasıl

kuruyor varya anlatamam size. yemin ediyorum yazarken susadım şimdi.

e devamlı su içmek zorundasınız. ama içersende şişer tıkanırsın amk. bombok bir olay yani. harbiden

bom bok.

biz arazide yürürken gene uzaktan keleş ve g3 sesleri geliyo beyler takır takır takır tak tak tak tak

falan.

sesleri duydukça daha da maynaklaşıyosun.

hadi amk hadi gelelim artık, hadi şu tepenin arkasında olsun, hadi şu kayalıkların arkasında olsunlar

falan diye moddan moda giriyosun.

normal yürüyüş yapıyoruz artık. iflahımız sikilmiş. tamam o kadar intikal yaptık ama bu sefer farklı

yani. her yerde birbirimize girmişiz tunceli siirt hakkari mardin şırnak bingöl van falan güney doğu

yangın yeri yani amk.

bir dar patikaya geldik benim timde grubun başlarında, önümde 2 3 tim var, hemen arkamda

bahadırın timi var. lan o dar patika gibi bir yerden geçmeye başladık, bir taraf uçurum hatırlıyorum,

bir yer var, tek elini bir taşa dayayıp geçiyosun diğer taraf uçurum amk.

önümde ki timler geçti benim tim geçti, bahadır geçti arkasında 2 3 tim daha geçti sonra güüüüüm

diye bir patlama sesi,

en arkada ki timden bir çocuk mayına bastı.

yemin ediyorum aynı yerden geçtik ya, yani o kadar adam geçti oradan basmadı o çocuk nasıl bastı

hala kavrayamıyorum bu durumu. imkanı yok yani. ona gelene kadar birimiz basmamız lazımdı çok

dari bir yürüyüş yolu çünkü, iki kişi yan yana gidemez öyle söyliyim.

e tabi panik zaten hat safhada, iyice contaları yaktım ben, bahadırda nooluyo lan diyo duruyo sonra

gene nooluyo lan diyo gene duruyo ara ara nooluyo lan nooluyo lan falan diyo bu bağırmadan ama,

silahıda stresten öyle bir kavramış ki anlatamam size.

3 timi geride bıraktık mecburan onlar geri dönecek o çocuk şehit olmadı ama sanırım bacağını

kaybetti göremedim yani, çok gerideydi ip şeklinde ilerliyoruz.

yarım saat durduktan sonra gene devam ettim çatışma devam ediyo, diğer taraftan beytüşşebaptan

gelen timler zaten pusuya düşmüş bizim gitmemiz lazım bizde gidemezsek sabaha kadar o çocuklar

orada şehit olur allah korusun yani.

saat 4 çıktık yola 10 da varabildik çatışma bölgesine, keloğlan mı kelmehmet mi öyle bir dağ kelli

bişeydi ama. o bölgede, tobleron çikolara varya beyler. onu ters tut tersten üçgen aşaya doğru iniyor

o dip kısmıda her iki eteklerde olmak üzere kayalıklar var. sanki köpek balığı dişleri gibi.

bizim çocukları tam çember olmasada baya bir çevrelemişler, saat 10 kadar sarmak üzerelerken

etraflarını yatiştik. çöktük tepelerine şerefsizlerin.

yani göğüs göğüse girmedik tabi birbirimize takribi, 100 150 metre falan var aramızda, zaten net bir

görüş alamıyosun ama duman çıkan yere basıyoruz mermiyi basıyoruz mermiyi. nişan almak olanaksız

zaten amk.

biz bölgeye vardığımızda ne bizim gariplerin ne de bu ibnelerin takati kalmış 5 6 saattir çatışıyolar

zaten amk.

bizde gelince bu it sürüsü götüm götüm kaçmaya başladı. bizim sınır timleride bunların kaçtığını

görünce kaç saattir çatışıyo zaten amk o hırsla hücuma kalktı sanki amk. halbu ki bırak zaten kaçışları

yok bu salakların. yani o şekilde kovalamak ölüm demek. manyak gibi koşuşturmamak lazım. açıkta

kalıp vurulursun yani.

bizim savaş yüzbaşı müdahale etti zaten ''sinin lan amına koduklarım sinerek takipte kalın'' falan diye

söylendi.

bizim nişancılarda ara ara ateş ediyolar ama, her ateşten sonra hey yavrum hey falan diyolar, hatta

bir keresinde vay amk alnına şafak yazdım komutanım falan dediklerini duydum.

biz bunları takip etmeye başladık. çatışa çatışa sine sine takip ediyoruz ibneleri.

bunlarda ortasuya doğru kaçmaya çalışıyolar, oradan k.ırak a gidip kurtulacaklar.

bizim yüzbaşı takip boyunca devamlı helikopterle tim indirmelerini istiyo arkalarına ki saralım

kaçamazsınlar 70 80 kişilik bir grup zaten. bizi görür görmez kaçmaya başladılar arkalarına bir kaç tim

indirsek varya keklik avı resmen amk.

ama yok. gelmiyolar.

olumsuz yanıt verdikçe yüzbaşıda deliyo dönüyo basıyo küfür basıyo küfürü.

o helikopterler götünüze girsin, sizin yapacağınız işi sikiyim ben falan bir küfür anlatamam size.

biz geleli 3 saat geçti hala takipteyiz. arayıda kapatamıyoruz tamam mı, saramıyoruz herifleri devamlı

hareket halindeler. zaten çok keskin bir arazi, hızlı hareket etmek olanaksız. bide puştlar maymun gibi

zaten. bizde bir ton tachizat götümüzü zor kaldırıyoruz, adamın elinde bir keleş bir kaç şarjör ve el

bombası o kadar oradan oraya zıplıyo götler.

e saramayınca etrafını bunlar çatışa çatışa geri çekiliyolar. ama geniş alana yayılamıyolar araziden

dolayı. 4 5 grup halindeyken tek gruba kadar indirdik biz. dar alana girdi bu salaklar. yön tayini

yapamıyolar beyinlerini siktiklerim. göte basınca mermiyi yönlerini şaşırdılar davarlar.

bunlar dar alanda toplanınca yüzbaşı götünden alev çıkartıyo ama ''bas rokeeet basss bas ulaaan

rokeeetçiii bas roketti rokkeeeeeet kafasına roket bas rokettçiii''

yüzbaşı bağırınca çocuklar sanki düğünde havaya ateş açar gibi havare roket estiriyolar ama

tepelerine tepelerine geliyo bazıları. içimizde ki cani ortaya çıkıyo amk. hepsi nokta atışı olsun

kafasına kafasına isabet etsin istiyosun.

biz roket basınca bunlar ateşide kesti. ateşi kesince biz baya gaza geldik amk.

hele baho varya mevzilendiğimiz bir kayadan çıkar çıkmaz alla alla alla alla alla diye diğer mevziye

koşup ilerlemeye başladı görmeniz lazım. savaş yüzbaşıda gördü, ha benim goçuma bak be goçuma

bak bee falan diyo bu sanırsın 2 yaşında çocuk gereksiz yere etrafa atmaya başladı kendini.

bu arada yemekhaneden çaldığı salatalığında cebinde parçalanmasından dolayı cebi sırılsıklam cebine

sıçmış gibi toprakta bulanınca komik bir görüntü anlıyacağınız.

adam yemekhaneden salatalık çalıyodu lan böyle dengesiz bir adam yok beyler=)

o manyak anlarda psikopata bağlaması çok hoşuma gidiyodu baho nun ama kıskanmadım lan neyini

kıskanıcam deli sikmiş gibi takılıyodu çatışma esnasında. =)

neyse beyler. biz bunlara roket attık 8 9 tane salladı çocuklar, devam ediyoruz takibe, bunlar ateşi

kesince biz daha bir güvendik kendimize, artık daha rahat hareket ediyoruz, çok fazla sinmeden yani.

tabi bokunuda çıkarmıyoruz da öyle sine sine harekette azaldı.

zaten roketi attığımız yere gelince 2 tanesi yerde yatıyo yanmış vücutları, 3 4 tanede yan tarafta ki

boşuğa düşüp kafayı patlatmışlar,

roketçiler iyi iş çıkarmış yani anlaşılan.

zaten çok dar bir alana soktular kendilerini orada. kapan gibi amk. gabar aynası mevzu coğrafi şartlar

falan hep onlara mı çalışıcak amk bi kerede bize çalışsın dimi.

bu gerizekalılar ortasuya gideceğine yönlerini şaşırdılar yada belki ben öle düşündüm hakkari yönüne

dağdibine doğru gitmeye başladılar.

ulan varya yemin ediyorum bunların önüne sadece 1 tim atabilsek durdursak canlı bırakmayız baş baş

üstüne komayız yani.

ama işte en gerektiği anda o siktiğimin skorskyleri yok piyasada.

2 saat falan daha geçti bunlara arada roket sallıyoruz gene amk. ama iflahımız sikildi bizimde, e 5

dakika durayım diyemiyosun bırakamazsın takibi 2 dakika bırak anında kaybolurlar. 100 metre 150

metre 200 metre mesafede takip yapıyoruz.

bazen tepeye tırmanıyolarlar ama kafaları gitmiş beyler, ruh sağlıkları yerinde değil yani. ben olsam

bir sivri tepeye çıktığımda dönüp ateş ederim yani, hakim bir tepede olunca sayı farkı pek olmuyo.

ama diyorum ya haplanmış mı ne bok yemişlerse.

zaten bunlara bir emir ver o emiri yapmaktan başka bir bok düşünmezler ki, insiyatif alacak kafa yok.

düşünme yetileri yok çünkü.

velasıl bunlar dağdibi bölgesine doğru çekilmeye başladılar. ırak sınırına yaklaştıkça savaş yüzbaşıda ki

sıkıntıda artmaya başladı. bu kadar örgüt mensubunu kaçırmak adama koyar yani. o kadar zaman bir

tane bile bulamamışken bu kadar kişiyi elimizden kaçırmak olmaz yani amk.

bir türlü çeviremedik herifleri. zaten dağdibi bölgesini bir görmeniz lazım. nası anlatsam, koridorlarla

dolu amk.

toplamda 7 8 saat kovaladık biz bunlar 8 9 tanesini indirdik. ama ırak sınırından girdiler. bizde durdum

maalesef. ilerlesek sınır ötesi. yani devletten izinsin orada operasyon yapıp ölürsen şehit sayılmıyosun

bilmem bileniniz var mı bu durumu.

abi bunlar göz göre göre kaçıyorlar.

savaş yüzbaşı hemen durumu bildirdi, yalvarıyo adam beyler.

alla aşkına gönderin şu helikopterleri ne olur diye.

yok ama amk. hepsi başka yerlerde.

izin istedi bu ırak a girmek için, lan izin verdiler mi. haydi yürüyün lan dedi ırak a giriyoruz.

devletten izin almadılar tabii ki, üstüne sordu girin dedi amk.

girdik biz,

tabi bizde ırak a girince bunların götü başı bir tutuştu ki sormayın.

kurtulduklarını sanmışlardı çünkü.

bakmayın girdik ırak a da 3 4 km giremezsin yani en fazla 1 saat 1 buçuk saat daha takip ederiz o

kadar.

tabi bunlar onu bilmiyorlar=)

bizde peşlerinden girince bunlar moral bozukluğuyla aralarından bazıları tek tük durup çatışmaya

çalıştılar. en fazla 3 4 dakika oyalabiliyorlar ama bizi, sonra ağzına veriyor çocuklar mermiyi.

sonra ilerliyoruz bu sefer 2 3 kişi yorgunluktan durup ateş ediyor gene ağzına alıyor mermiyi, gene

devam.

yüzbaşıda yalvarıyo devamlı ama ne olur helikopterle tim gönderin yalvarıyo lan koca adam görmeniz

lazım.

devam ediyoruz öyle öyle öyle öyle 7 8 kişi daha telef oldu bunlardan.

en sonunda beklenen haber geldi beyler. helikopter geliyormuş. yani tehlikeli olmasa hava zıplıcam

sevinçten.

tim getirecek skorsky değil ama cobra geliyormuş. canıma minnet amk.

biz tabi cobranın geleceğini duyunca şahlandık bildiğiniz şahlandık. dediler 15 20 dakika sonra orada

olacak kobra dayanın.

lan bize tabi o 20 dakika bir ömür geldi. yani sanmayın korkudan zor durumdan. adamları kaçırıcaz

diye ödümüz patlıyo.

beyler arkamızda ki araziden o canım yaradanına kurban olduğum meleklerimizden biri cobra

badabadabadabadabadabadabadabadabada diye ses çıkara çıkara bir gelişi var. gözünüzden yaş gelir

amk.

bir yandan da telsizden anons çekiyo,

arkadaşlar geldim biz hep yanınızdayız merak etmeyin, hepinizle gurur duyuyoruz falan diyo sonra yer

teyit etmesini istedi yüzbaşıdan yüzbaşıda anında yeri söyledi.

bu tabi her zaman ki gibi ''atış yapıcam sakin olun yerinizi koruyun, sesten dolayı kendinize hakim

olun'' dedi.

lan olum diyorum sen orayı yerle bir et ben kulak zarımı burada bırakırım merak etme.

bu bir başladı atışa o karşıda ki tepeyi cehenneme çevirdi beyler. darmadağın etti. dürbünle bakıyoruz

yüzbaşı çıldırdı resmen adam orgazm oluyo sanki;

''harika harika süper aynen devam et o bölgeye atışa devam et devriliyolar harika atışlar harika''

hakkaten nokta atışı yapıyo cobra beyler. birde günde açmış görüş açısı mükemmel hafif çalılar

ağaçlar var ama en ufak hareket eden şeye basıyo mermileri pilot.

ağlamak geldi içimden resmen.

ulan resmen sınırı geçmiş operayon yapıyoruz. yani hissedilen duygular tarifsiz.

cobra bir iki daha sorti yaptı o bölgeye, sonra allah yardımıcınız olsun arkadaşlar hep yanınızdayız hep

sizin için uçuyoruz bu vatan size minnettardır dedi,

yüzbaşıda aynı şekilde karşılık verdi, ardından uçan meleğimiz döndü geriye.

bizde hemen anında toparladık, geriye dönmeye başladık. ıraktasınız çok kalamazsınız. ama o

siktiğimin ibneleri varya hani helikopterimizi düşüren puştlar anladınız işte. o göt oğlanlarına inat ırak

a girip sikip attık ya köpeklerini. bu gurur madalyadan daha büyük birşey bana göre.

giderse gider amk. kansa kan cansa can. buranın ağasıda biziz marabasıda biziz ulan dedi savaş

yüzbaşı zaten. o anda kaplan kesildik zaten amk. hepimiz olmuşuz rambo.

o rangers mı delta force mu artık ne sikipse özel amerikan birlikleri, onlar o esnada çıksa karşımıza

götlerini kesip kulanlarına küpe yapıcaz.

kolay mı lan 9 saatte yakın takip iflahımız sikilmiş, sikip atmışız bölgeyi, ırak a da girmişiz şimdi ki gibi

kimseden izin almadan hemde.

o dönem zaten orduda amerikaya karşı bir uyuzluk vardı zaten.

yemin ediyorum varya bu pamukoğlu paşa orgenaral falan olabilseydi, o dağları dümdüz ederdi adım

gibi biliyorum.

neyse beyler tabi gidip sayamadık bu ibnelerin leşlerini hemen geri dönmemiz gerekti, ama

dürbünden görebildiği kadar yüzbaşı 36 tane leş saymış.

ırakta yorulup ateş açan 8 tane yi de ekle. beyinlerine roket yiyip olen kayalıklardan düşen 7 tane

daha ekle. topla ne etti,

51.

fena değil.

buna karşılık bi gazimiz var. sınır jandarma timindende 3 şehidimiz var.

beytüşşebapta ki pusuda 7 askerimiz şehit oldu.

bu takip ettiğimiz şerefsizlerden bir kısmı kaçsada uzun bir süre etkisinden çıkamayacakları bir gün

yaşattığımızı düşünüyorum. zaten tahminimce diğerleride 3 4 aya geberip gitmiştir.

Muhabbet bahoya noldu reyiz o sirada.

baho ya noolucak kardeşim, oda yüzbaşı gibi bir kenarda orgazm oluyordu cobra atış yaparken.

beyler bu akşamlık bitiriyorum. yarın devam edicem.

ah be kanka pamukoğlu yorumun içime oturdu

pamukoğlu paşa'yı emekli etmeselerdi en azından korgeneral olsaydı 1-2 sene daha bölgede kalsaydı

çok şey değişirdi çooook.

yani bir takım kişilerin örneğin amerika falan istedi diye emekli etmediler yanlış anlamayın beyler.

artık kontrol edemiyorlardı adamı.

herif irana askeri soktu lan. k.ırak a değil bakın iran a. hani bugün ona buna gider yapan, amerika ve

israil ananızı sikerim demekten çekinmeyen iran a askeri soktu.

yani dediğim gibi bu adam orgeneral olsaydı ki rahatlıkla olurdu, onun aldığı başarı ödülü madalya

kadar cumhuriyet tarifinde hiç bir general almamıştır, eğer olsaydı orgeneral yemin ediyorum o

dağlar varya. öf öf yani. hele incirlikte amerikan üssüne olası bir çuval olayından sonra tepeden

helikopterlerle özel birlikleri indirirdi.

birde genelkurmay başkanı olmasını hayal edemiyorum. ki yaşı çok genç. en genç generallerden

biriydi.

beyler adam öyle bir adam ki. siyasete atıldıktan sonra kıbrısa panele gitmiş, bir videosunda izledim.

adam soruyorlar kıbrıs sorununu nasıl çözersiniz?

bakın soru kıbrısa nasıl askeri müdahale yaparsınız değil. kıbrıs sorunu ekonomik politik siyasal dış

ilişkiler hava ve deniz sahası kıta sağanlığı falan askeri bir şey yok.

adamın soruyu algılayış biçimi ve cevabı ne denli bir adam olduğunu gösteriyor bence.

dedi ki;

kıbrıs sorununun çözümü basit,

beşparmak dağlarına 5000 komandoyu indirdiğimde sorun morun kalmaz.

bu adam çok çok iyi bir asker beyler. dünya tarihinde bu denli askerler çok azdır. ama dediğim gibi

sadece asker. siyasetçi olup devlet yönetme meziyeti çok farklı bana göre.

"panpa bu arada siz araçtan iniyorsunuz ya.araç ne bok yıyo mk.kenara bırakamassınız. yanına 2-3 kişi

koyamassın"

kardeş araçlar zaten güvenlik korucu silahlı zırhlı araçlar eşlik ediyor bu konvoylara. öyle mal gibi

gitmek yok. sonra o koruma araçlarıyla geri dönüyorlar.

komutanın osman pamukoğlu muydu lan?

yok kardeşim değildi, hakkarideydi o ama, maşallah her yere etkisi vardı. tek bir emriyle çelik

harekatına bütün herkes katılmıştı. erdal sipahi paşa vardı oydu bizim tugay komutanımız.

reis baho reisede hesap acalım olmadı bulalım oda anlatsın bunları.

kardeşim hanımından izin alması lazım o da çok zor. kılıbık pezeveng. anca arazide baho oluyor bu

arkadaş, eşinin yanında bedüş kendileri. araziye çıkartmak lazım onu=)

ayrıca varya hala cebinde salatalıkla geziyordu o dengesiz eminim.

bu arada görüşüyorum kendisiyle ara ara. ingilterede yaşıyor kendileri.

savaş komutan-baho reyiz deli deliyi görünce sopasını saklarmış tezini çürütmüşler reyiz,iki pgibopat

arasında hayat nasıl geçiyordu bi anlatsana abi onları da ya,çok gülüyorum ikisinin diyaloglarına.

valla kardeşim biz onların arasında gayet normal kalıyoduk. savaş yüzbaşıyı anlayabiliyosun adam

küçüklüğünden beri bu şekilde büyümüş. ama bahadırın neden öyle olduğunu çözemedim. yani ters

tepti ona pgiboloji.

tabi beyler şaka bir tarafa, bakmayın bahadırın öyle olduğuna asker sonrası çok zorluk çekti çocuk

yani, iş bulamadı uzun bir süre, daha doğrusu dışarı çıkamıyodu kalabalık yerlere gidemiyodu,

minibüse binemiyodu mesela, akşam olmadan eve gitmek isterdi. bide ani sinir patlamaları yaşıyodu.

bir keresinde evine giderken aniden köpek çıkmış havlamış arkasından hastaneye kaldırdılar çocuğu

titremiş uzun bir süre. mesela o sevgilisi vardıya kevaşe, onun sevgi koymaya gittik o muhabbet süper

onuda anlatıcam sizlere askerden sonra bunların oturduğu kafeyi bastı bahadır ayağa kalktı millet=)

ama yani dediğim gibi çok zor günler geçirdik ikimizde döndükten sonra. zaten ben bitmiş vaziyette

döndüm. dönerken bir tabutum ekgibti.

1 1 buçuk aya yakın kimseyle konuşmadım zaten. sonra çiğdem ve bahadır sayesinde toparlandım

azcık sağolsunlar. çiğdemi biliyosunuz yağmurun arkadaşı dershaneden öğretmen oda.

mesela bahadırın bir olayı var. döndükten sonra taksime gidiyor bu arkadaşlarıyla içiyorlar bol bol.

dönüşte yanında ki arkadaşları bahadırı tek bırakıyorlar tabi nereden bilecekler ama anlamaları

lazımdı.

bahadırde üstünü çıkartıp üstü çıplak vaziyette bağıra bağıra dolaşmaya başlamış ''jandarma

komandoyum lan ben, komandoyum laaan'' diye takılmış istiklalde taksim meydanında, polis almış

bunu karakola orada tabi asteğmen olduğunu anlamışlar bir şekilde askerden yeni gelmiş ayağına

evine kadar bırakmışlar.

yani komik geliyo insana şimdi ama beyler hakikaten çok zor bir durum yani. gencecik çocuklar ne

hallerde dönüyorlar oradan.

bakmayın dağlarbaşı baho ya ya çok saf çocuktur yani, örümcek görünce yerinden 2 metre zıplayan

bir adam lan. e bende fare görünce yolumu değiştiririm yani.

allah güç veriyo heralde öyle durumlarda ne biliyim.

yoksa özümüzde iyi çocuklarız =))

“hikayeyi çok güzel yazmışsın belli ki sanatçı, duygusal bi yönün var o yönüne soruyorum

hiç mi etkilenmedin o insanların hayatlarını bir dava uğruna feda etmelerine ne bileyim yaşıtları para

kazanma, karı kız mevzularıyla ilgilenirken bu insanların dağlarda unla suyu karıştırıp içerek,

öleceklerini bile bile savaşmasına

işte kalemim senin kadar güçlü değil belki ama bu insanların hayatlarından vazgeçip dağlara çıkması

askerdeyken değil ama sivilde hiç mi düşündürmedi seni”

hmm düşünmedim hiç bunu valla. güzel soru.

valla kardeşim empati kurmamı istiyorsun, kurmak için çabalıyorum ama şimdi hangi dava uğruna

soruyor insan. önce o davayı tam olarak açmaları lazım. devlet kurmak mı olayları. eğer öyleyse silahlı

mücadele ile dünyanın 6. natonun 3. büyük ordusu karşısında hiç şansın yok. ha pusu atarsın baskın

yaparsın mayın döşersin bu şekilde bir buçuk milyon senede bir şansın var. bak küçümseyip kafatasçı

düşünceyle yazmıyorum bunları inan. şimdi bir kere pkk nın kullanılan bir maşa olduğu çok açık. orada

ki çocuklar diyemiyorum. oradakiler aile baskısından kurtulmak isteyen insanlar. yani bir dava uğruna

giden falan yok. ha mesela aralarında sözde tim komutanları falan var yani bizim subaylar gibi rütbe

kullananlar, bunlar genellikle üniversite okumuş kişiler. zaten konuşurken kullandıkları sosyalist ve

komunist terimlerden anlayabilirsin. fakat savaştıkları sözde dava, birilerinin maşasından öteye

geçmiyor nedense. yani bu memlekette tam bir şeyler yoluna koyulmaya çalışılırken karakol

basıyorlarsa, sanayi konusunda atılım yapacakken çakısı dahi olmayan silahsız askeri kurşuna

diziyorsa, israile gider yaptığında israilin maşası, suriyeye gider yaptığında suriyenin maşası, iranla

ilişkiler gerginleştiğinde iranın maşası oluyorsa, o yüce davalarını finanse etmek için utandırıcı ticareti

yapıyorsa, afedersin ama gibmişim öle davayı. orada ki insanlar kendilerini bir dava uğruna feda

ettiğini zanneden salaklar topluluğu. bana bir dava söylermisin içinde utandırıcı ticareti olan. küba da

olan devrimde utandırıcıdan gelen bir finans alanı varmıydı?

veya ekim devriminde?

veya bizim verdiğimiz kurtuluş savaşında illegal bir finans olayı?

hangi davaymış bunların davası?

anaokuluna molotof atmak hangi davanın adıymış?

otobüse molotof atıp 16 yaşında ki kızı yakarak 3 günde yana yana ölümünü sağlamak hangi davadır?

sırf asker çocukları diye, asker çocuklarını taşıyan servis yoluna mayın döşemek, neyin davası?

e şimdi çıkıp kendileri demiyor mu? bizim amacımız bölünmek değil diye. apo mahkemede

''kullanıldım bende, günümüzün şeyh saiti bendim'' demedimi?

daha yakalandığı ilk anda ''türk devletine hizmet etmeye hazırım'' diyen bir dava lideri hangi dava

uğruna adam öldürüyormuş?

bize azınlık hakkı tanıyın diyen adama başkan demirel 1995 senesinde;

''ne azınlık hakkı bu devletin sahiplerinden biri de sizsiniz'' dediğinde, silahı alıp dağa çıkma sebepleri

neydi?

ulan en son van da ki depreme erzurumdan çadır arkaüren birliğe taciz ateşi açan bu huur çocukları

hangi kürt halkının davasını savunuyormuş?

o yüzden kardeşim, düşündüm, cevap veriyorum,

sikerim davasınıda, sikerim insanıda, sikerim hayatlarınıda.

yedikleri kaba kafalarını sokar öyle sikerim onları. davaymış.

geldim beyler. üst baş değiştireyim, bişeyler atıştırayım geliyorum.

(roadrunnersikenjackal ?, 16.01.2013 20:55)

loading... #108025389 paylaş şikayet et

Hikaye geçmişte kalmış 20 yıllık bir hayatı unutmak nedir bilirmisiniz beyler. çok garip bir duygudur.

hatırlayamazsınız. hatırlamak için çaba göstermezsiniz gerçi, komik olan da bu zaten.

kışlaya girdiğiniz o ilk anda hayatınız başlamıştır. kışla kapısının dışında kalan şeyler çok eski bir

tarihte kalmış gibi hissediyorduk. paralel bir evrende yaşanılmış bir hayattı sanki o. yep yeni bir

hayattasınızdır.

etrafınızda dağlar, kayalıklar, bulutlar, gökyüzü, ağaçlar, çıplak kayalıklar, çiçekler, çimenler, dereler,

nehirler, bitmek tükenmek bilmeyen dağı çepe çevre sarmalamış panika yollar, karanlık, yıldızlar, kar,

soğuk, yeşil renk bol bol yeşil renk, ortalikta gözükmeyen ama hissedebildiğiniz o dağların size vermiş

olduğu huzur. o dağların vermiş olduğu korku, heybetlerine baktıkça içinizi ürperten somut bir his.

o dağlara baktıkça uzaklardan, o heybetine, bulutların bile ulaşamadığı dağlar. onlara baktıkça işte,

içinizi bir huzur kaplar. ama rahatsız edici bir huzur.

şehirde büyümüş bir adam için rahatsız edici bir huzur, sessizliğinden dolayı etrafta ki rüzgar sizinle

net bir şekilde konuşur sanki. doğanın sesini engelleyecek hiç bir teknolojik şey yoktur. yıldızları net

görmenizi engelleyecek ışık topluluğu yoktur.

yağmur yağdığında toprağın kokusunu çok net alırsınız beyler. çimenin kokusunu çok net alırsınız.

inanılmaz huzur dolu bir ortamdasınızdır. ama sizi rahatsız eder bu huzur.

dalıp gittikten sonra, kendinize gelirsiniz, o yüce dağın bilmem kaç yerinde olan mayınlar, kafanıza

isabet edebilecek bir mermi, her an ortalığın kıyamet yerine dönme olasılığı. devamlı bir iyiyi bir

kötüyü düşünürsünüz. iyi ile kötü arasında gelip gidersiniz. belli bir zaman sonra geçmişteki

hayatınızda kalan şeyşeri düşünmeye fırsatınız olmaz.

korku ne demek, onu hissedersiniz. ama korku filmi izlemek değil. içinizde oluşan o muhteşem

huzurun korkusu. ne manyak bir şey. huzurun getirdiği korku. oraya has bi özellik olsa gerek.

hayatınız bir kaç ay önce başlamıştır ondan öncesi yoktur. hatırlamazsınız ondan öncesini, hatırlamak

istemezsiniz zaten. özellikle hatırlamamak için çaba göstermeye başlarsınız bir zaman sonra.

insan hayatında büyük değişikliklere gebedir oralar. dindar bir adam hayatta ki boşlukları irdelemeye

başlar bilmeden. sivil hayatında saf, temiz ve biraz çekingen bir çocuk adam öldürmeye

programlanmış bir psikopata dönüşebilir ''bilmeden''. dinle pek bir alakası olmayan, namaza

dedesinin zoruyla bayramdan bayrama bazende yakalanırsa cumaları giden bir adam, genellikle

namaz denilince, namaz kılan babanesinin çocukken boynuna asılıp bir aşağı bir yukarı inip çıkmasını

hatırlayan bir adam, cebinde bir not kağıdına ayetel kürsi sıkıştırır. yıllar önce annesinin vermiş

olduğu cevşeninin ara ara boynunda olup olmadığını kontrol etmeye başlar.

sadece bir kaç ay önce o cevşenin varlığı veya yokluğunun hiç bir önemi yokken. sevdiklerinin değerini

anlarlar. kızgın olduklarına daha bir öfke kaplar içlerini. özlemin gerçekte ne demek olduğunu

anlarlar. çocukluklarında ki über kahraman rambo nun ne kadar yalancı bir orospu çocuğu olduğunu

kavrarlar. yeşilden tiksinirler artık. odasını, yatağını incin bırakmayı alışkanlık edinmiş bir adam, yatak

toplama konusunda master yapar. telefonun ne denli değerli bir şey olduğunu anlar, ve graham bell

in ruhuna yatmadan önce bir dua çakar. yürümenin ne demek olduğunu anlar. dışarıda sözde

konumundan dolayı, iki laf dahi etmeye layık görmediği, kırosunu, entelini, küpeli ibnesini, cahilini,

okumuş komunistini, faşistini, ibne fenerlisini, göt beşiktaşlısını, yavşak galatasaraylısını, tanır

muhabbet eder. sever, ona canını emanet etmeyi öğrenir. kimse bunu yapmasını istemediği halde

yapmak zorunda kalır.

hepsi ayrı ayrı maskelere bürünür, rambo vari kesilir, operasyon için can atar, kimi bir an önce

dönmek ister, dönemez.. kimi dönemeyeceğini düşünür, döner..

birisi çıkar ''benim psikolojim sağlamdır der'' bir çatışmadan sonra gülme krizleri geçirir veya titreme

illetine tutulur, kaşığı dahi tutamayacak duruma gelir..

birisi vardır saftır, korkaktır, dağa çıkar, bir çatışmaya girer, kan görür barut kokusunu teneffüs eder

ciğerlerine, arkasından manyak olur, mermiye kafa atar, mayınla frikik çalışması yapar, havan

mermileriyle beş taş oynar, bu çocukların sayısı çoktur. on binlerce hatta yüzbinlerce. ama bir kaç

tane ortak noktası vardır, bu noktalar hep aynıdır, özlemek, düşünmek (bol bol düşünmek) ve korku.

görecektiniz orada ki halimizi, dağdayken görecektiniz, operasyonda, intikalde, çatışmada, mermi

sıkarken, mermi yerken.

düşüncesiz insanlar haline döndüğümüzü görecektiniz.

tek düşünce, yaşamak ve yaşamak için etkisiz hale getirmek.

özlem yok, korku yok, çok pis kahramandık olum ondan korku yoktu falan diye değil, düşüncesiz biri

nasıl korkabilir. korkacak anınız yoktur.

ama herşey sakinse, o zaman da görecektiniz, gözlerde hep bir hüzün. hep bir özlem, korku.

hep bir ses duyma isteği.

farkına varmışsınız beyler. yavuz abinin ölümü bende bir çok şeyi aldı götürdü. her boşlukta kafama

mermi gibi giren yağmurun özlemi. artık yoktu. şimdi bile düşününce inanılmaz geliyor. ama yoktu.

hele ki kız hasta asıl o zaman mermi gibi ardı ardına girmesi lazımken kafama. ama bir süredir

inanılmaz bir acı çeksemde, telefon etmeliyim aramalıyım, haber almalıyım diye bir düşüncem hatta

isteğim bile yoktu. yukarıda dedim ya, yavaş yavaş eski hayattan kopmaya başlıyorsunuz. o eski

hayatınızı hatırlatacak çok az şey kalıyor.

sonra kafama beton düşmüşcesine bir anda içimi inanılmaz bir özlem kapladı beyler. sanki sabah çok

önemli bir randevuya geç kaldınız da yataktan daha beyin tam uyanmadan kalkma durumu vardır ya.

aynen o şekilde. tabi durup dururken olmadı bu. çok acaip bir şekilde oldu. bir koku sayesinde oldu.

hep düşünmüşümdür bunu ilk defa paylaşıyorum. beyler bazen bir koku, beni daha önce yaşadığım ve

unuttuğum çok güzel, çok kötü veya çok gereksiz bir anıma götürür. aklıma getirir. yanımda bahadır

bir kaç papatyam parçası almış eline, oynuyordu. papatya kokusu burnuma geldi beyler. bir anda zıng

diye bir hatıra canlandı.

büyük adaya gitmiştik, hala daha vardır muhtemelen, 23 nisanda kutlamalar olur ve bazı kişiler

papatyadan taçlar yapıp satarlar. ondan almıştım yağmura, daha yeni yeni geziyoruz. sarılmıştım

buna, kafasını göğsüme yasladığında saçları burnuma girmişti, burnum kaşınıyordu manyak gibi,

papatyalar ağzıma giriyordu resmen. ama rahatsız olduğumu sanıp kafasını çekmesin diye bildiğiniz

çin işkencesi yaşamıştım. fakat dünyanın görüp görebileceği en güzel çin işkencesi, kıpırdamadan 15

20 dakika durdum. o esnada ağzıma ve burnuma dolan papatya yapraklarının kokularını çok net

aldım. işte o kokuyu da alınca bir anda.. (harbiden burada ne yazacağımı bilemedim lan duraksadım)

bir anda bişey oldu işte amk. garip birşey. hatıralarım canlandı diyelim ama bu kadar basit

açıklanamaz. yanında olmayı ölesiye istedim. sesini duymayı.

kokular bazen beni alır geçmişe bir anıma götürür beyler. bilmem aranızda bu olayı yaşayan var mı?

evet bana da olur diyen. bir parfüm kokusu veya herhangi bir koku işte.

özellikle bu tip ortamlarda nadiren hissedilen ve farketmesenizde şiddetle ihtiyaç duyulan insani

duygular, normalde pek siklenmezken o esnada aşırı bir duygu patlamasına dönüşebiliyor beyler.

işte ilk defa o zaman başladı sol elime titreme gelmesi. dışarıdan farkedilecek kadar bir titreme değil.

ama birde bana sorun. zangır zangır titriyorum. ara ara olur. doktor arkadaşıma sorduğumda

tansiyondandır demişti. 22 yaşında tansiyondan ellerim titremeye başladı. ani ruh hali

değişikliklerinde oluyor hala. ama öle kendini kaybetme tarzında değil. belli etmeden kimseye titriyor

namussuz. kendi içinde yaşıyor sıkıntısını, delikanlı yani=)

bu özlem içimi kaplar kaplamaz bir şeyler yapmak istedim, bahadıra döndüm, çay içiyorduk demir

tastan, demir tas ve yeşil renk görmeye tahammülüm yok amk. bahadır yağmuru arıcam ben gelsene

sende. şaşırdı tabi bu gelsene diyince, yani ben sevgilimle konuşmaya gittiğimde niye gelsin ki dimi,

bakışlarından anladım şaşırdığını. ama aslan kardeşim hiç soru sormadı tamam hadi dedi.

yağmurun durumunu biliyordu, kötü bir haber almam beni yerle yeksan edebilirdi, destek olmak için

geliyor diye düşünüyorum. ya da bilinçsiz bir öküz olduğu için eyi geleyim de demiş olabilir o esnada

bahadırı çözmek zor.

odada sıkılıp ''ben biraz yürüyecem hacu ya değişiklik olsun'' diyen bir rahatsızdı beyler. haftada en az

80 90 km yürüyüş yapıyoruz, bu değişiklik olsun biraz yüriyim falan derdi tugayda.

salatalığa karşıda manyak bir sempatisi başladı. biri demiş buna salatalık susuzluğunu dindirir şişkinlik

yapmaz bol bol ye diye, buda belde silah kasatura hücum yeleği elde de salatalık gezinirdi.

santrale gidip telefon etmek istediğimi söyledim, artık yasak yoktu. evlerinde kimsenin olmadığını bile

bile önce evlerini aradım. ben telefonu çeviriyorum bu arada da arkamda bahadır sessiz sessiz

salatalık yiyor. nasıl sessiz yer katur kutur ses geliyo demeyin. iyice suyunu almak için bir ısırıktan

sonra uzun bir süre emerdi bu gerizekalı=)

telefon çaldı ve aysun teyze annesi açtı telefonu, çok şaşırmıştı benim aradığımı duyunca, ağlamaya

başladı, kötü birşey olduğunu düşündüm, yağmurun öldüğünü, dedim ya çok hassas bir dönemdeyiz

diye, ama bir şey yokmuş çok şükür. seni çok merak ediyor evladım dedi, iyiye gitmiş biraz hastalığı

söz vermişsin sen ikimizede bişey olmıcak diye onunda direnci çok artı şükürler olsun. evladım sende

kendine çok dikkat et bak sana bişey olursa yağmurda dayanamaz evladım falan diyodu ağlaya ağlaya

ama beyler. hiç birşey diyemedim. yemin ediyorum hiç birşey diyemedim. evet orada genellikle

insanlar dönecekleri sevdikleri için hayata tutunurlar dirayet gösterirler ama, ben hakikaten sevdiğim

kişi için hayatta kalmam gerekiyordu. hatta sapa sağlam olmam.

yani derler ya sana bişey olursa ölürüm diye. hakikaten ölecekti. ben buna bir şartlandım amk

anlatamam. o anda kafamda plan yaptım, dedim görevlerden kaçabildiğim kadar kaçmalıyım.

sanki birileri kafamda ki bu düşünceyi duydu arkasından bom bok bir haber geldi,

bütün istirahattekiler hazırlanacak 30 dakikada tugayda kim var kim yok tam techizat iştimada olacak.

daha operasyondan geleli 2 ya da 3 gün mü ne olmuştu. sebep ne peki? vanda pkk lılar 12 tane sivili

öldürmüş, 2 tane polisi şehit etmiş. en başta van olmak üzere, siirt, şırnak ve hakkari tam teyakkuzda

amk. e tabi bunlar şırnak veya hakkariye gelmez direk mor dağından irana kaçar ama işte yollarını

şaşırır falan ayağına. hem belki yolda birilerini buluruz. şansımı sikiyim diye diye hazırlanmak için

koşmaya başladık. o sıralar şansıma epey bir küfür ediyordum beyler.

gene herşey tam tersine dönmüştü. operasyon demiyeceksin sen adama. o kadar süre arazide binbir

türlü manyak olay yaşayan adama operasyon dersen kan kokusu almış köpek balığı gibi gözlerinin

rengi değişir, şuursuzca kana doğru hareketlenir. hele bahadıra operasyon demiceksin arkadaş.

operasyon var dendi, adam salatalığının kabuğunu kasaturayla soymaya başladı.

ilk defa yaz ayını geçiriyoruz orada. yaz ayları çok hareketli. ama yani tahmin edemeyeceğiniz kadar

çok. hafta da 1 kez gelen istihparat hergün gelmeye başlıyo. hatta gün içerisinde 3 4 tane geldiği bile

oluyordu.

hazırlandık tabii ki. savaş yüzbaşıda gelecek, adam her operasyonda var. bir kere bile askeri gönderip

arkada telsizde komuta ettiğini göremedim. devamlı olayın içinde. e tabi bu askere güven de

veriyordu güzel bişey açıkcası. normalde operasyon öncesi veya görev öncesi az çok kaç gün ne kadar

süreceği söylenirdi. ama savaş yüzbaşının bu huyu yoktu. hep şunu derdi hareketten önce,

''kaç gün sürer falan bilmiyorum, gerekirse tezkereye kadar dağdayız dönmeyi unutun ona göre,

şimdiden söyliyim sonra sıkıntı olmasın, allah yardımcımız olsun''

der hareket ederdik.

bu sefer helikopterlerle bayrak tepe yakınlarına gidecektik, beytüşşebap tan da timler gelecekti.

korucular falan çok kapsamlı bir operasyondu. bahadır başka bir bölgeye gidecekti teğmen hakan

falan da onlarlaydı. 3 4 tim bölge bölge arazide arama tarama ve pusu atma yapacaktık. van şırnak

sınır hattı boyunca denetim yapılacaktı işte. benim olduğum grupta ilker vardı samimi olduğum. o

güzelim helikopter sesleri ve çıkarttığı toz toprak arasında sıra halinde kafaları eğerek doluşmaya

başladık helikopterlere. skorsky ve uh 1 ne var ne yok uçabilen ne varsa asker taşımaya başladı.

bu sırada anlatmadan geçmiyim, helikopterleri beklerken dedim ya bahadır kasaturayla salatalığın

kabuklarını soyuyodu,

hepimiz kamufulahlıyız zaten yüzümüz gözümüze boya çektirmiş yüzbaşı kafada bandanalar falan, o

tipde bu da kasaturayla salatalığı soyuyor ama kabukları cebine koyuyor,

dedim bahadır allah aşkına sen ne çeşit bir manyak oldun lan, atsana şu kabukları,

dedi ki; yok lan aç kalırsam bunları yicem, sanırsın 7 ay lık operasyona çıkıyoruz amk. adamın kafa

yapısına bak, aç kalırsa salatalığın kabuklarını yicek. hep diyorum hepte diyeceğim. bu bahadırın o

hallerini eşi okusa varya inanmaz yani. gerçek olduğunu anlasa boşanır=) bu onu terk eden kızı

basmaya gittiğinde kafeye, sezar salatası yiyordu kızın yanında ki bir çocuk, bu direk çocuğun salataya

dadanıp salatalıkları yemeye başladığında demiştim ben aha dalacak bu çocuğa, (bahadır çocuğa kafa

atmadan 3 saniye önce) =) velasıl, atladık helikopterlere beyler, öğlen 11 gibiydi sanırım saatler.

güneş tam tepede değildi yani. o sıcaklarda en çok sevilen şey helikoptere binmekti. bir nevi klima

amk. yarım saat bile olmadan bizi atacakları noktaya geldik, bayrak tepe nin yakınlarında ki bir tepeye

atılacaktık, oradan da arama tarama yapa yapa bilmem kaç rakımlı bir tepeye çıkıp mevzi alacaktık.

ulan helikopter bizi bir yere bıraktı. bildiğiniz çanak düşünün onun en dibi amk. zaten her boktan nem

kapan bir kafa yapısına sahinim. çok rahatsız olmuştum etrafa bakınca.

artık helikopterden inmeyide öğrenmiştim bu arada. düşme tehlikesi yaşamıyordum, ceylan gibi

atıyordum kendimi.

helikopter inerken mevzi arar olmuştum hatta, indiğim anda şuraya koşarım diye.

öyle yapıyorduk, iner inmez helikopteri çevreleyecek şekilde bir yere gidip kısa süreli güvenlik önlemi

alıyoruz helikopter tekrar havalanınca hemen harekete geçiyorduk.

gökse mi gökçen mi öyle bir köy vardı ama boşaltılmış olabilir o dönem, ilk o tarafa gitmemiz

gerektiğini söylemişti komutanımız. korucularda önümüzde biz 3 tim hemen intikale başladık.

ulan benim bir karnım ağrımaya başladı beyler. ama şöle bir ağrıma, bağırsakları üşütmüşüz yani o

şekil. gurulduyor devamlı, işkence resmen amk. nereye sıçacaklar diyen bir adam vardı ya. he dediğim

yere götürün koyun onu, o zaman şükür namazı kılar sıçacakları yerler için. lan bir guruldamaya

başladı karnım, hareket edemiyorum amk. intikaldesin bide, beyler bir duralım ben bir sıçıyım denir

mi?

tamam amk yani altına yapacak halin yok ama utanıyosun yani. o kadar askerin arasında. millet dicek

sonra adama bak sıçmaya gitti falan. ilker var bir tek zaten diğer takım komutanını tanımıyorum,

üsteğmenlede pek muhabbetim yok amk. mecburen devam ettik, ama sıçmadım altıma yani merak

etmeyin. cehennem azabı çektim resmen varya çok fena bir durum. o köye kadar dayandım amk.=) 2

saate yakın.

Muhabbet beyler internette bir sıkıntı var. gidip gidip gelmeye başladı. bu akşamlık bitirelim. yazdıklarım heba

olmasın diye word a yazıcam. yarın devam ederiz. bir kaç soru var onları cevaplıcam bu arada. bir kaç

tane şarkı paylaşabilirim ayrıca.

@hepsikeriz muhakkak oku kardeşim,

ne istediklerini bilmiyorsun daha o yüzden adına üzüldüm demişsin,

ne istiyorlar açıklarsan sevinirim.

ayrıca fıratnews gibi haber kanallarınla geleceğine direk hpg nin internet sitesinde ki haberleri yayınla

bir farkı yok. taraflı olduğunu adın gibi sende biliyorsun.

yenmek ve istediklerini elde etmek için dağa çıkmadılarsa niye çıktılar? ben birilerinin maşası

olduğunu düşünüyorum böyle düşünmüyorsa söyle, öyle birilerinin adına üzüleceğine açıkla.

nato nun maşası demişsin.

ben natoyu övdüğümü hatırlamıyorum. pkk ile birlikte birbirlerine bantlayım ikisini aynı anda sikeyim.

ulan nato helikopterleri gider pkk ya gıda maddesi atardı sen hangi natodan bahsediyosun.

''maşası dediğin israilden türkiye silah alıyor''

yani israil terörle mücadelede türkiyeye yardım yapıyor bunu anlıyorum buradan.

bunu her yerde dillendirme özellikle beni geç, konuya hakim öğretim üyelerinin doğu sorunu

üzerinde akademik çalışmalar yapan objektif yaklaşan adamlar yanında. götüyle gülerler sana.

o heronlar, aktütün baskınında neredeydi? dağlıca baskınında neredeydi? yüce amerika ve israil

istihparatı 24 şehit verdiğimiz karakol baskınında neredeydi?

helikopterleri rpg ile vurduklarını mı düşünüyorsun?

ısı güdümlü füze atıyor bu orospu çocukları. nereden bulduklarını sormuyorum git ısı güdümlü füze

üreten ülkelere bakmanı tavsiye ederim.

hadi buldular, e kullanma kılavuzu falan var oradan öğrenip kullanıyorlar diye yazıyordur fıratnews.

ama öle değil. bizzat eğitimini alıyorlar.

kandilde değil ha. hiç bir manyak o bok çukuruna gitmiyor. pkk lı kerküke geliyor. kerküke geldiğinde

peşmerge oluyor, orada amerikan ordusu ve eğitim veriyor.

peşmergeye amerika eğitim veriyor diye haberler var mı fıratnews te. sağır sultan bile duyduda belki

sen kaçırmışsın o haberi.

iran da ki pkk kampından haberin var mı?

fırat news zamanında gidip röportaj yapmıştı kahraman gerilla diye.

nato nun maşaı türkiyeye karşı savaşıyor dedin ya pkk.

tepemizden uçan bm helikopterlerini saymıyorum sana gecenin bir vakti gelip geçen.

birde sözde tim komutanlarında o dönem m 16 amerikan piyade tüfeği vardı. tırnak içine alarak

yazayım ''m16 amerikan piyade tüfeği''

bende tim komutanıydım ben dahil hiçbir rütbelide m16 piyade tüfeği görmedim.

mayın atarken kullandıkları anti tank mayınları parçaları arasında genelde ingilizce yazılar vardı. hatta

yanlış hatırlamıyorsam birinde gözlerime gördüm U.S. yazıyordu. açılımı nedir sen daha iyi bilirsin.

karakollara uzun menzilli silahlarla saldırırken nişancı tüfeği olarak bazılarında israil yapımı m89sr

bulunmuştu. bazı mağaralarda. o silah varya adamın kafasını parçalamaz, ufak bir delik açıp beynini

arkadaki duvara yapıştırır.

bize yardım eden israil. bak hala bu silah bizim ordunun envaterinde yoktur.

o kadar şehit verirken, silahsız askeri indirip kurşuna dizerken, köy basıp sivilleri kurşuna dizerken,

öğretmen kaçırırken tek bir kelime etmeyen insan hakları mahkemesi, bizim ordu operasyon yapınca

götünden alev çıkarta çıkarta kamuoyuna seslenirdi her nedense.

sen apo yakalandığında dönemin fransız başkan Chirac ın karısı,

''ben en büyük apocuyum, onu asla asamazlar''

dediğini biliyormusun.

fransa natonun kurucu üyelerinden.

nato uğruna askerimizi kore ye götürenin en önce ben ebesini sikeyim. günümüz amerikan

köpeklerinin en başta ben elden geçireyim.

38 yaşındayım ben.

biz sınır ötesi operasyon yaptığımız zaman ab nin bize vermiş olduğu notaları toplasan istanbuldan

hakkariye yol olur. ama aynı ab pkk saldırınca ''aaa bu yaptıkları çok ayıp'' bile demekten geri kalırdı

kimi zaman. e pariste almanyada avrupanın çeşitli şehirlerinde yaşayan pkk yöneticileri, açık açık pkk

yayını yapan tv ler? bi düşün bakıyım kim kimi arkasına almış savaşıyor. kim kimi destekliyor. elimizde

ki 4 5 tane heron mu battı? zaten biz kendimizde üretiyoruz artık. onu çok sıkıntı yapma artık. yurt

dışından aldığımız btr zırhlı araçlara biz yürüyen tabut derdik hala da öyle denir. şimdi akrep

üretiyoruz bir bok olmuyor. elimizde ki mg 3 vardı 3 atıştan sonra tutukluk yapmazsa mucizeydi. pkk

nın elinde ki silahlara bir bak bakıyım nasıl silahlar. kandilde üretiyor pkk diyorsa fırat news inanma.

apoyu kaç tane ülke alıp saklamış bir araştır derim. hani o bizim yanımızda olan nato ülkelerine bir

bak özellikle. alman ard kanalını hiç duydun mu? devamlı gezinirdi alman savaş muhabirleri (sözde)

içinde doktorundan tut istihbaratçısına kadar hepsi gelip gelip ırak a geçerdi. taşdelen karakol

baskınını çeken adamın alman olduğunu biliyormusun. yada ele geçirilen tıbbi malzemelerin alman

markası olduğunu biliyormuydun. alman doktorlarıda bilmiyorsundur sen.

sende tıpkı bir çok kişi gibi, orada sadece pkk ile savaşıldığını zannedenlerdensin belli. kızmıyorum

sana yanlış anlama. başımızda kiler bile bundan nemalanan adamlar. bir kaç mehmed öldü diye

meclis toplanmaz diyen kişiler, bugün üç tane kaltağın öldürülüşü için üzüldüklerini söylüyor. biz

kimlerin kimlerin ihanetine uğruyoruz bir görsen. nato ya gelene kadar ohoo.

birde çıkıp natonun maşası türkiye, natoya rağmen pkk savaşıyor diyorsun, nato bir elini çekse oradan

varya, 6 ay veriyorum senin güzel hatrın için oda. nato elini bir çeksin, patır patır teslim olmaya

başlarlar emin ol. daha o kadar çok şey var ki nato ile ilgili anlatmak istediğim diğer söylediklerine

geçemedim.

o kadar çocuk dağda ölüyor savaşıyor demişsin yaşıtları gibi kızlarla gezmek yerine. koçum aynı

hassasiyeti bizim şehit olan çocuklar için gösterdiğin günü iple çekiyorum. 22 yaşımdaydım,

dağdaydım, yaştılarım gibi karı kızla gezemedim, evleneceğim kızı kaybettim, cenazesini dahi

göremedim, neden dersin acaba? orada ki bir kaç bin orospu çocuğu yaşları gereği kızlarla gezeceğine

dağa çıkıp bizi öldürmek istedikleri için olabilir mi? bak belki fıratnews buna da bir açıklama yapmıştır

eminim.

orada öldürülen çocuklardan bahsetmişsin, bende bahsedeyim, anlatmıştım, arı peteklerine çıkan

yola bu götler mayın döşediği için (bak amaç asker değil, sırf oradaki köylü arı üzerinden geçinemesin

siktir olsun gitsin ya da bizi desteklesin diye yapıldı bu) bir çocuk sakat kaldı 2 genç kadın öldü, 5 tane

çocuk öksüz kaldı. köy basıp çocuklarla birlikte kurşuna dizdi bunlar.

e daha yeni senin yaşın yeter, istanbulda asker çocuklarını okula götüren servise mayın döşediler orta

ikiye giden bir kız öldü. al bak bir kaç haber,

http://www.haberler.com/m...olotoftan-2974271-haberi/

http://www.haberler.com/1...bani-oldu-2117170-haberi/

http://www.gazete5.com/ha...mu-7-aralik-201-65165.htm

haberleri iyice oku, o iyilik timsali hayatlarını davaya adamış kişiler yapmış bunları. türk ordusu çocuk

katili dimi.

serap eseri neden çok çabuk unutmuşsun, buse sarıyağ ı bilmiyorsundur bile eminim,

sen orada ölen çocukların isimini ezberlediğin gibi bu çocuklarında ismini ezberlediğinde dağdakilerin

ne ayak olduğunu anlayacaksın. şimdi elinin altında bir sürü bilgi edinmeni sağlayan cihaz var. benden

daha çok öğreneceksin yeri gelecek beni bile aydınlatacaksın.

bu arada serap eser i öldürenler taş atan çocuklar yasasına tabi tutulduğu için ailesi insan haklarına

gitmek gibi bir hataya düştü. dava insan hakları mahkemesinde ne oldu biliyormusun. geri çevirdiler

lan geri çevirdiler. münferit her zaman olabilecek bir olay kendi yerel mahkemeniz bakar dendi.

çünkü serap eser insan hakları mahkemesi gözünde terör mağduru değildi. bizim ülkemizde terör

mağduru nedense teröristin kendisi.

neyse bitmedi daha devam ediyorum.

tecavüzlerden bahsetmişsin, dağda zorla tecavüze uğrayıp kaçan kızları fırat news yazmıyoru heralde,

atlamıştır eminim o haberi,

http://www.youtube.com/watch?v=XNtPl_EoESM

bak izle bu iyilik timsali melaikeyi, 17000 faili meçhul demişsin, bizim ölen asker polis öğretmen ve ne

kadar insan varsa, onlara sıkılan mermilerin sahiplerinin isimlerini biliyormusun. kod adlarını

sormuyorum ha harbi isimlerini, kimliklerinde yazan isimleri, bilmiyorsun.

al sana binlerce faili meçhul. biz komple faili meçhuluz sen neden bahsediyosun. yakılan köyler

mevzuuna gelelim, googlea yaz youtuba yazın beyler isim verdirttiniz bana artık,

ata altın, (lan yazınca googla paso cumhuriyet altını çıkıyor alın link vereyim)

http://www.haberler.com/k...ata-koyunun-umudu-haberi/

şırnaklı ata altın diye aratın. köy korucusu, yazın ne var ne yok araştırın, şırnak ta ki korucu köyünden

neler yapmışlar adamlar bir bakın. ben bu adamı bizzat tanıyorum. araştırın bakın neler olmuş. kim

köylere zarar vermiş bir bakın. kim köylere saldırmış. haraç vermedikleri için öldürülüp evleri yakılan

köylüler bu senin yakılan köyler başlığa altına giriyor mu? merak ettim.

bu arada bizim dönemimizde hatay da madeni basmışlardı. 9 tane kürt işçi çalışıyodu kurşuna

dizdiler. ara bir bak bakalım. kim yapmış? fıratnewste bu yoktur ama. tıpkı şehit haberleri olmadığı

gibi. ölen asker mi yazıyor orada nasıl tanımlıyorlar bizi? bu arada karakollar basılırken bazı köylerden

ateş açılırdı karakollara gerçi senin haberin yoktur. tsk nın kullandığı kimyasal silah demişsin. keşke

kullansa keşke. bir videodan çıkarak bu yargıya varıyosunuz. o videoyu biliyorum, mağaraya atılmış

kimyasal silah. ulan bir düşün. oraya asker atılan bombanın ardından girip çekim yapabilirmi? ölür lan

ölür kimyasal silah öyle bir kere atıldıktan sonra etkisi geçen bir şey değil. yaşanan acıları bilsen

ölürsün demişsin ya. sen ölmemişsin bildiğin halde, ne iş? androidmisin sen? ayrıca ne gördün çok

merak ediyorum. beni şaşırtacak ne gördün? biz elimiz sikimizde masturbasyon yaparken sen bana

şunların cevabını ver,

davaları nedir? ne istiyorlar? şimdi de sen bizimle bir empati kur öyle bir yazı yaz. bazen sinirlenerek

yazdım kusuruma bakma asla sana art niyet falan beslemiyorum.

biraz diğer sorularada cevap verelim.

“abi en fazla kaç saat uykusuz kaldın ? bide operasyon sırasında uyku işini nasıl hallediyosunuz ?

nöbetleşe mi ?”

evet nöbetleşe uyuruz, ama uyku denmez ona. normal yatakta bile uyuyamıyoruz genelde.

bestlerde kayıp askeri ararken 4 gün hiç uyumadım, nöbetleşe uyku vardı ama hiç uyumadık.

halisülasyon görmüştüm, tugayın bahçesinde sivil sivil gezen tipler görmüştüm, yeminle bak, bunlar

“abi dünde sordum saatlerce takip edip 7 8 pkklıyı öldürmek ya da haberlerde duydugumuz kadarı ile

500 kişilik askeri birlik dün gece 20 pkklı öldürdü diyor. bu ölen pkklıların sayısı bana hep çok çok az

gelmiştir. ben mi yetinmeyi bilmiyorum yoksa o çekilen çileye eziyete zorluklara karşı gerçekten az mı

ölen sayısı ?”

yani evet sayılar genelde böyle. ancak en az 10 günlük (sınır ötesi olacak ama) operasyon yapmazsan

bu şekilde. şimdi az geliyor ama. çatışma alanları sokak gibi düşünme. mesela bizim takip ettiğimiz

adamlarla çatışırken çatışma sahası en darı 200 metre aralıklıydı, dar bir alana girdiler bir tarafı boşluk

bir tarafı sarp yamaç, bu yamaçla boşluk arası 150 200 metre civarı yani. büyük ve çok geniş bir arazi.

ki çatışma sahası 4 5 km çapında gerçekleşti genelde,

yani çok büyük arazilerde arada baya mesafe varken çatışıyorsun ki öle süngü tak hücum yap falan

olmuyor. az da gelse normaldir. zaten değil 20 20 bin olsa hep diyorum kime yeter ki. sayı önemli

değil bence. oralara takılma.

bu arada, türkiye ye destek veren nato ve israile bir bakalım;

türkiye ye destek veren israile de bir bakın,

http://www.youtube.com/watch?v=fWzbj67vZIc

nato da ki en büyük müttefiklerimizden almanlarada bir baksanıza; adam pekeke demeyi öğrenmiş,

sayın öcalan demeyi öğrenmiş, türkçeyi nasıl öğrenmiş acaba, sözde avukat işte pezeveng. ayrıca o

zaman ''hükümetimize pkk yla görüş diyor utanmaz alman'' diyebilen kanal 7 şu anda pkk ile görüşen

hükümet için ne diyecek çok merak ediyorum. ulan hainlik hainlik içinde.

http://www.youtube.com/watch?v=gCcDDapZ56A (kanal 7 bu gerçi başka bir videosunu bulamadım

ama herşey açık net)

eğitim alan ''peşmergeler'' eğitimi kim veriyor dersiniz?

http://www.youtube.com/watch?v=uv17OdrqX4Y

video ya denecek laf yok, bize terörle mücadele etmemiz için heron yollayan biricik müttefiğimiz

israil, videoya yorum yapanlar sevgi dolu sözcükler yazanların isimleride çok daha güzel;

isimler;

-kostas saros (yunan ismi)

-Kawaa Xdo (kürt ismi, yanlışsam düzeltin, dediği büyük kürdistan israil hep birlite kürdistana doğru

minvalinde bişey)

http://www.youtube.com/watch?v=OyPrrJYOteU

bu pkk nın işi çok zor baksanıza israil nasılda türkiyenin yanıda.

http://www.youtube.com/watch?v=2sX4XPNlEqE

bahsedilen alman yayınlarından biri, allah natodan razı olsun, yoksa bu pkk ile nasıl başa çıkardık,

http://www.youtube.com/watch?v=aHxZXRYnZOk

pkk nın konuşan beyaz saçlı lideri almancayı nerden öğrenmiş acaba. adam dağda pkk lideri kölnde

rahat rahat geziyor. e hani pkk nato tarafından terör örgütü listesindeydi, almanya nato da değil mi

lan yoksa? fıratnews e bir sormak lazım.

“abi verdiğin videolardan anlatıklarından daha önceki benim araştırmalarımdan anladığım tek bir şey

var ateş arkaümüzün dibinde bu ülkede yaşayan herkes bir olup birlikte olmayı beceremezse

sonumuz suriyeden ıraktan farksız. artık iyice paranoyak oldum her gün ya filistinde patlayan

bombalar şimdi bu şehirde yanda ki evin çatısında patlarsa diye. bu yüzden orduya ta eskiden beri

aşığım. bu ülke gençleri sen ve diğer askerliğini yapmış reislerinde dediği gibi o çatı altında (orduda)

gibe gibe birbirini sevmeyi kollamayı arka çıkmayı öğreniyor. yanlışmıyım abi.”

başka şansın yok ki zaten. ne yapıcaksın, sevmiyosun diye çatışma esnasında yanında ki çocuğu çekip

vuracak halin yok. o ölürse sen ne tak yiyeceksin.

sevgili dostumuz natodan müttefiğimiz yunanistan ın bir kanalı, apoyla birlikte masal saati çekiyor

sanırım. yoksa nato üyesi bir ülke pkk ya karşı hep yanımızda.

http://www.youtube.com/watch?v=n6-c3hUok-g

apo nun lafına dikkat,

birlikte savaşmış olsaydık- bu ne demek sizce,

arkasından gelen cümle çok daha dikkat çekici,

doğudan ve batıdan sıkışan faşist cuntaya(türkiye cumhuriyeti) karşı zaferi birlikte paylaşacaktık.

ne oldu yunanistan kardaktan sonra arkaü yemedimi birlikte savaşmanıza?

adam açık açık biz kazanırdık sizde savaşabilseydiniz diyor, arkaü yememiş demek ki.

ha pardon yunanistan bizim yanımızda nato gücü ya ondan pkk nın yanında yer almadı.

varan 2

sevgili nato müttefiğimiz, terörle mücadelede bize destek veren nato birimlerinden biri, konuşmaya

devam ediyor apoyla,

http://www.youtube.com/watch?v=Igfycj3MxkA

apo fiili başta öznesi arkate devrik devrik cümleler kurarak yunanlılara gaz vermeye çalışıyor,

ne diyor,

türk hükümeti, başka bir ülkeye karşı zafer kazanamaz, bu yetisi yok,

e karşında ki adamında bir görüşünü alsaydın, 1974 te tepelerine indi bizim abilerimiz kıbrısta,

ne diyor apo;

bizim savaşımız yunanistan tarafından yeterince değerlendirilemedi yani ne demek yeterince destek

verilemedi,

a a yok ebesinin amı, yunanistan size destek mi verdi ki lan salak, o nato ülkesi pkk ya karşı fıratnews

öyle söylüyor hem.

vay amk, adam almış karşısına yunanistanı taşşak geçiyor resmen.

herkes zavallı pkk karşı herkes, barzani talabani hep türkiye ye yardım ediyor. ama bir dava uğruna

ölümü göze almış pkk lı ibneler hiç bir şeyden çekinmiyorlar.

http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=ieYDnXNN4hw

türkiye ye karşı birlik olalım diyor, zavallı adam tek başına ya arkadaşlar öyle söylüyordu herkes

türkiye nin yanında pkk yanına adam arıyor.

ve asıl bomba,

http://www.youtube.com/watch?v=gU3TOMoBmnw

ulan şu pkk ya yazık, herkesi geçtim apo kafadan sattı pkk yı,

ne oldu o biraz önce yunanistana savaşın diyen adam. götü tutuşunca hemen türkiye ye hizmet

etmeye hazırımlar falan, annem türk bilmemne. ayrıca biraz önce yunanlılara kaplan kesilen davar,

videoda bebek gibi masum.

ne oldu o gençliklerini bırakıp dağa çıkmalarını sağlayan davaya? bu adam o sözde davalarının lideri

beyler. anında geri vites. hani ölümü dahi göze alarak savaşıyordu bunlar. çoraplarla kaçarken ki

halleri hala gözümün önünde.

zavallı pkk tek başına bir dava uğruna savaşıyor dağlarda.

mnıırzınısktiklerim.

yanlız yazı yazan kimse videoya güldürdü,

''paket açıldı içinden apocuk çıktı''

seviyeyi çok yükselttik beyler başlık uçmasın lan. yedekliyeyim ne olur ne olmaz.

ayrıca kızmadım beyler kimseye, o arkadaşımız bildiğini anlattı daha doğrusu henüz anlatmadı bende

kendi bildiklerimi anlattım hepsi bu.

(roadrunnersikenjackal ?, 17.01.2013 02:43 ~ 02:55)

beyler iki günden beri saat 5 civarı yatıp 7 civarı kalkmaktan eve gelir gelmez uyuya kaldım ve sabah 8

buçuk gibi uyanabildim. yazamamın sebebi budur. akşam devam edeceğim, görüşmek üzere.

(roadrunnersikenjackal ?, 18.01.2013 10:43)

“ http://www.youtube.com/wa...ture=youtu.be&t=1m52s

reyiz bu kamp şu anda varmı bılmem ama bu adamların kamp yerleri belli değilmi amk.dikmişler

bayrağı sanki bizim ısparta amk.basamazmıyız buraları? “

kardeşim bu mehmet ali birand ın apo ile konuştuğu yeri basamazsın. çünkü k.ırak değil orası. bizim

yardım için gittiğimiz lübnan nın bekaa vadisi. ayrıca kampların yerleri belli. adamlar 30 senedir aynı

yerdeler. sınır ötesi olduğu için dokunmak pek kolay değil. aslında kolayda işte anla sen.

nato nun üvey evladı olduğumuz için başkasının ağzına baktığımız için bir bok yapamıyoruz.

basarmıyız istesek peki? diye sorarsan. ebelerinin amlarını tersten görmelerini bile sağlarız. basmak

ne kelime.

beyler geldim sonunda amına kodumun trafiğinde anca gelebildim. birde bizim şuursuz site yönetimi

siteye dikenli teller çekip araba girişine bariyerler falan koydurmuş sanki kara kuvvetleri komutanlığı

amk inşaattan felaket trafik yapmış yol boyunca. birde kasımpaşa da geçiriyor bize gerginim

anlıyacağınız. neyse beyler üst baş değiştireyim birşeyler atıştırayım geliyorum.

(roadrunnersikenjackal ?, 18.01.2013 21:23)

kendimde yapıyorum yemeği dışarıdan da söylüyorum kardeşim. ama hikayeyi yazmaya

başladığımdan beri dışarıdan söylüyorum. zamanım yok çünkü.

çok güzel şaraplı makarna yaparım bu arada=)

neyse beyler başlıyorum yavaştan.

YİRMİBİRİNCİ BÖLÜM

Hikaye ne güzel demiş beyler cem karaca ''unut beni, sakla bu mendili''. bu lafı sevdiğine diyebilmek her

baba yiğidin harcı değildir. kimse öyle unutulmak falan isteyemez. hep hatırlanmak ister.

bizlerinde derdi buydu. unutulmamak. aslında ''unut beni'' tarzında yapılmış tüm şarkılar ve şiirler

bana göre büyük bir ironiden ibarettir.

aksine dibine kadar ''hatırla beni, kalbinde öyle bir yere demir atayım ki hiç çıkmayayım'' demek ister.

bizimde derdimiz buydu. hatırlanmak.

''acaba beni düşünüyormudur? acaba şu anda beni özlüyor mu? acaba döndüğümde beni nasıl

karşılayacak?

işte beyler can alıcı bir nokta;

acaba döndüğümde beni nasıl karşılayacak?

bu sözü söylüyorsanız eğer ne mutlu size.

çünkü geride bekleyeninizin olduğunun bir kanıtıdır.

ananızdan babanızdan bahsetmiyorum bu ''bekleyen'' derken. anladınız kimler olduğunu.

bana göre en güzel aşk hikayelerinden birisidir, askerde ki sevgilisini bekleyen kız, veyahut askerde

sevgilisini düşünen erkek, ona sarılmayı dört gözle beklemek, o anı iple çekmek.

fakat çok nadirdir,

sevgilinin ölüm haberini beklemek.

hele askerde ki çocuk için.

yani normalde sizin yaşayıp yaşamadığınızı, sağ sağlim dönüp dönemeyeceğinizi beklemesi gereken

kişi o iken, sizin onun yerine geçmeniz.

duygularınızın allak bullak olduğu anlar, aklınıza üzülmek ve ağlamak dahi gelmez. kafanız hep

karışıktır.

anlatılması çok zor bir durumdaydım. normalde o kötü haberden sonra kendime zarar vermek için

elimden gelen herşeyi yapmam gerekiyordu.

ama yağmur akıllı kızdı.

en hafif hasarla atlatmamı sağladı o keskin virajı.

bunu bana bir sorumluluk bir görev vererek yaptı.

tıpkı ölmeden önce atayı annesini bana emanet etmesi gibi.

o zaman geri dönmem gerektiğini kendisinin yaşaması için yaşamam gerektiğini söylemişti, benim

başıma gelebilecek en kötü şeyin onun ölümü olacağını söylemişti.

mecazi anlamda değil, hakikat böyle. bu tip hastalıklarda moral motivasyon gittimi tamam. azrail

hemen pusuda zaten.

hayatta kalmam gerekiyordu.

zaten hayatta kalmam gerektiğini biliyordum yağmura kavuşmak için ama işler bu sefer çok ciddiydi.

ben ölürsem o da ölecekti. ölmezsem ölmeyecekti. bana söylediği tek yalan.

yaşamam gerektiğini bildiğim için, sanki 1995 yazında daha da azmışlardı köpekler, 3 gün içerisinde 2

operasyona girmiştik.

bu seferde vanda ki saldırılarından dolayı bayrak tepe mevkine gitmiş, ufak bölükler halinde şırnak

van sınırı boyunca belli noktalarda mevzi alıp intikal yaparak arama tarama görevimizi yerine

getirecektik. hava felaket sıcak beyler.

kafamızda bir dünya soru problem birde terör belası.

http://www.youtube.com/watch?v=o0dhQM3HL4g

bölgeye iner inmez, şırnak van sınırına doğru arama tarama yaparak intikal yapmaya başladık. hava

dediğim gibi epey bir sıcak.

amacımız, olur ya bunlar vandan çıkar şırnak üzerinden k.ırak a geçip gider bizde onları karşılarız.

tüm amacımız buydu.

anlıyacağınız, van, şırnak, hakkari, siirt özellikle bu 4 ilde ki tüm askeri personel ayaklanmış teröristi

pusuya düşürmek için hareketlenmişti,

çok büyük bir arazi elbette.

belki aranızdan gelip geçerler ve siz farkına varamayabilirsiniz,

özellikle o gün intikal ve arama tarama yapan bir çok noktada siirt ve hakkaride vanda ki eylemi

yapmış grup haricinde başka unsurlarla karşılaşıp çatışan timler olmaya başladı.

bunun haberleri gelince biz daha bir gerginleştik.

şimdi diyebilirsiniz ki, ''ya amk o kadar çatışma gördün en ufak bokta gerginleşiyosunuz''

öyle değil işte o.

bir sonra ki her çatışmanız, daha da pisleşiyor, daha da ölüme yaklaşıyorsunuz.

biz akşam üstü 4 5 e kadar intikal yaptık, van ilçe sınırına doğru. zaten yol falan yok bizim

bölgemizden vana.

yani olduda çatışmaya girdik ve acil destek istememiz gerekti, tek gelebilecek şey helikopter. öyle

araç askeri bir yere kadar getirir sonrası o çocukların yürüyerek bize ulaşması. işimiz allaha ve

helikoptere kalmış. zaten helikopter falan gelir diye beklemeyin amk. nazlı kızımız bizim skorskyler.

hele ki aynı anda bir kaç yerde çatışmaya girdiyseniz şunu çok iyi bilin. en büyük desteğiniz

arkadaşınız ve g3ünüz. birde allaha sığınırısınız tamam.

bahadırın bulunduğu grup ise bestlerin bittiği karadayı bölgesi, sırtlarını bestler dereler bölgesine

vermişler van sınırına doğru gidiyorlar.

olurda onlar çatışmaya girerse, allah yardım etsin yani.

biz van ilçe sınırına 1 2 km kala durup mevzi aldığımızdan yaklaşık yarım saat sonra, bestler bölgesine

sırtını vermiş olan bahadırların taciz ateşi yediklerini, siirtte ki bir bölüğün bestlerden gelen bir grup

teröristle ağır çatışmaya girdiği haberini aldık.

fakat bunlar vandaki eylem yapan şerefsizlerle bir alakası yok.

sonradan öğreniyoruz ki o gün geniş çaplı bir eylem yapıyorlarmış.

biz heran bir bok olacağını anladık.

her an bir kayanın arkasından birinin çıkıp kafamıza kafamıza ateş edeceği hissi varya yemin ediyorum

çok pis bir durum.

birde askere de şunu söylemedik, olduğumuz bölgeye desteğin havadan gelmediği sürece, destek

birliğin en az 7 8 saatte yanımıza geleceğini (yani hiç gelmeyeceğini) söylemedik.

bunu bilmeleri onlarda moral bozukluğu yaratabilir ve moral motivasyonun düşmesini kesin sağlardı.

öle ''kahraman türk askeri bir kişide olsa farketmez, kürşatın torunlarıyız'' falana ayağı yapan

fanatikler varya. he onları ben toplayıp bestler derelerde görmeyi çok isterdim beyler.

18 20 yaşında çocuk bunlar, ben 22 yaşındayım komutan sözde.

öyle olmuyo işte o işler, can korkusundan ziyede, inanın sevdiklerini görememek korkusu var adamın

içinde.

öyle bir gergin durumu daha önce bestler-dereler bölgesinde intikalde yaşamıştım. ama orada

acelemiz olduğu için pekk korkmaya fırsatımız olmamıştı.

burada ise rahat rahat korkuyu ölümü düşünme fırsatımız oldu.

çünkü ardık van ilçe sınırında olduğumuz için intikali kesmiş mevzi almış ve beklemeye koyulmuştuk.

komutanlar hariç herkesin konuşması yasaktı.

e komutanlarda bir yerde oturup pişti oynamıyor, onlarda belli aralıklarda mevzide gözleme yapıyor.

ölüm sessizliği anlıyacağınız.

bu sessizliği,

kutins mezrasında bulunan (yani bizim tim ile bahadırın timi arasında bir bölge)

feyzullah asteğmenin ve timinin olduğu gruba yoğun ateş aldığı ve karşılarında grubun gene bestler

tarafından geldiği arkalarından saldırdığını ve sıkıştırdığı haberini aldık.

pek ne yaptık?

ne yapıcaz amk, ne yapabiliriz ki, feyzullahın komutanı üsteğmenin feryat figan helikopter desteği

isteğini telsizden dinlemekten başka birşey yapamadık.

bizde özellikle telsizden izin istedik gidelim mi diye.

ama amk her taraf pkk lı kaynıyor. heryerde ama.

arkasından şırnak merkezde ki polis lojmanlarına namaz dağının oralardan roket atıldığı ve cizrede

askerlik şubesine ateş açıldığı haberleri gelmeye başladı.

lan ne oluyo böyle demeye kalmadan, beytüşşebap ta polis noktasına saldırı olduğu ve şehitlerin

olduğu haberi geldi. güçlükonakta da bir timin saldırıya uğradığı ve şehitlerin olduğu haberleri geldi.

yemin ediyorum kaskatı kesildiğimi hatırlıyorum.

her yere saldırı başladı beyler. ama her yere her noktaya.

ben telsizi açmıştım, olurya frekansımıza girer bu ibneler yakınlarda olduklarını anlarız hafif açıp

dinliyoruz.

zaten her yere saldırı taciz atışı falan geldiğini duyunca biraz da olsa helikopter umudumu tamamen

kaybettim amk.

öle karşıda ki araziye bakıyorum sözde amk. uzmanımla askere dedim dört açın gözlerinizi dört açın.

o anda ilker bitti yanımda,

bi dürttü beni, yerimde zıpladım amk. o kadar sıkmışım ki kendimi, dürtünde korktum.

onlar bizim biraz daha aşağımızda ki yerde mevzilenmişlerdi,

aşağlarından sesler gelmiş, bir askerini aşağıya yollamış, benim üstümde bizim bölük komutanımız var

üsteğmen, oraya çıkarken benim olduğum yere geldi,

dedi abi ayak izleri var aşada,

abi diyo ama benden yaşça büyük bu arada. devre farkı ve tecrübe farkı istemsizce dedirtiyo bunu

çocuğa.

dedim lan ne diyosun eminmisin,

eminim abi dedi ayak izleri tespit etmiş çocuklar,

ya diyorum eminmisin ne ayak izi lan izcimi senin askerlerin aşada toprakta ayak izi tespit etsin,

uzmanım etti deyince o bana dostum çeken pezevengde olsa uzman aga.

dedim lan sen in aşaya ben üsteğmene gidiyorum,

lan kalbim ağzımda çıkıcak nerdeyse,

ayak izi tespit etmek ne demek. bide yaz. toprak, rüzgarda var. bu durumda ayak izi öyle çok kalamaz

kaybolur. demek ki çok uzun zaman geçmemiş falan diye kendimce yorumlar yaparak daha da

tedirgin olamamı sağlıyorum.

ben uzmanımı aşada bırakı bir iki asker aldım yanıma, hemen üsteğmenin yanına çıkmaya başladım.

15 dakika sonra falan yanına vardım,

dedim komutanım böyle böyle ilker ayak izi bulmuşlar,

dedi oğlum eminmisin,

uzmanı tespit etmiş komutanım,

telsizden haberleşmemiz söylenmişti, çok acil durum olmadığı sürece ne olur ne olmaz diye,

üsteğmen ne tarafa doğru gidiyor izler peki tespit ettiler mi?

demeye kalmadan beyler zııuuppp zıuuupppp iki tane mermi patladı başımızın üstünde ki kaya

parçasına toz kapladı amk.

üsteğmen beni tutup omzumdan bir çekişi var, kumaş parçası elinde kaldı anlatamam size.

hayır çekmesede bir bok olacağı yok, ama refleks mi dersiniz reaksiyon mu artık bilemem.

bu bağırmaya başladı yat oğlum yere yaat.

neye uğradığımız şaşırdık amk.

mermi nereden geldi görmedik,

direk telsize sarıldı üsteğmen,

dedi ateş aldık, ateş alan var mı?

yok amk ateş alan falan sesi bile duymamışlar,

üsteğmen dedi yatın dikkat edin yerinizi belli etmeyin,

şimdi kafamızı çıkarıcaz bakıcaz görüntü almamız lazım.

ama belli keskin nişancı zıpp diye ıslık kanas attı pezeveng, e hadi götün yiyosa çıkar amk bak zaten

baksanda görmen mümkün değil.

üsteğmenle göz göze geldim beyler o esnada, ikimizde çok iyi biliyoruz kafamızı çıkarmamız lazım.

aranızda hadi sen çıkar komutanım diyebilecek var mı?

ya da askerine hadi sen çıkar kafanı diyebilecek?

o kadar pis bir durum ki.

tamam amk, karşımızda ki de kapıda ki düşman filminde ki rus sniper cı değil ama, tırsıyosunuz işte

amk.

üsteğmen dedi ki beyler, muhtemelen sen buraya çıkarken görüntü verdiniz ondan buraya ateş etti,

ben mesajı aldım tabi, sizin yüzünüzden o yüzden yapman gereki biliyosunun askericesi,

ben bir bakıyım komutanım dedim, götüm götüm kalkmaya başladım.

bir kaç saniyelik birşey kafamı kayanın yukarısına çıkartmak ama o saniyeler içerisinde bildiğiniz

sıçmanız için yeterde artar bile.

allahım dedim lütfen bu şekilde ölmiyim ya lütfen. götüm götüm çıkarttım kafayı. hiç bişey olmadı,

biraz daha çıkarttım, araziyi net bir şekilde gördüm, hiç bir bok yok. hiç bir şey yok ama. dedim

komutanım bişey yok. nerde bu amk ibneleri dedi, bulmamız lazım dedi, lan içimden beni yem olarak

kullanmasın şimdi bu falan geçiyo beyler ama öle bişey olmadı tabi, film seti mi lan burası. dedim

komutanım yok. ya sikicem kafamızı çıkartamıyoruz sıkıştık amk dedi bu. üsteğmenin postası çocuk

vardı. dedi komutanım ateş açalım karşıki tepeye belki görüntü alırız. senin o akıl küpü aklını sikiyim

ben demek geldi içimden.

bu arada da bahadırlarında çatışmaya girdiği haberi geldi aynı şekilde bestlerden gelen bir grupla

çatışmaya girmişler ama feyzullahın bulunduğu yerde çatışma çok büyüdü. komutan tamam dedi öyle

yapalım. lan benim kendi takımımın yanına gitmem lazım. ama gelde git gidebiliyosan.

dedim komutanım benimde takımımın yanına gitmem lazım, ateş açacaksak açalım bizde o sırada

koşarak inelim aşağıya. aşağıya dediysem koşmayı bir dene orada kafa üstü uçarsın aşaya doğru.

zaten yürümek zor amk nereye koşuyosun. üsteğmen dedi, lan ne koşması düşersiniz,

ayrıca 15 dakika falan ateş açamayız mermi yakarız mermisiz kalırız. dedim komutanım ateş

açtığınızda biz hareket edicez, siz artık açabildiğiniz kadar. timin yanına inmemiz gerekiyor beyler,

allah korusun çatışma çıksa, şehit versem, hesabını vermem, adama sorarlar sen nerdeydin? ben

başka bi yerdeydim dediğiniz anda askeri mahkeme. ayrıca herşeyden önce yanlarında olmak

istiyorum yani. tamam oğlum gidin dedi,

yanımda getirdiğim çocuklara döndüm, bana öyle bir bakıyorlar ki anlatamam amk. komutanım dedi,

gitmek zorundamıyız. dedim arkadaşlarımızın yanına gidicez orada olmamız lazım, ayrıca vuramaz o

ibne bizi hareketli içiniz rahat olsun. yalan diyorum tabi, alnımıza biji serok apo yazar tecrübeli bir

keskin nişancıysa. lafımı ikiletmediler ama çocuklar. allahtan sırt çantaları aşağıda bıraktık, üzerimide

hücum yeleği var ve içinde ki mühimmat onlar yetiyo zaten zor manevra yapmanıza, çantada olsa

sittin sene inemezsiniz oradan.

dedim komutanım biz hazırız, siz ateşe başlayınca biz inmeye başlıcaz. bu demez mi, bak olum bu

koruma ateşi değil, biz ara ara ateş açarız görüntü alamazsak. ateşi kestiğimizde siz bir mevzi yada

girecek bir yer bulun yatın uzun süre hareket etmeyin vurur bu sizi.

tamam dedim komutaım ateşi kesince biz girecez bir mevziye,

geçtik köşeye üçümüzde, çocuklara anlattım durumu, dedim, adımınızı attığınız yere dikkat edin,

sakın düşmeyin, peşimden ayrılmayın. ateş yerseniz sakın durup ateş etmeye kalkmayın, çapraz

şekilde hafif tempo koşun. benim hızlandığım yerde hızlanın. durmayın sakın, ateş bittiğinde ilk

gördüğünüz yere atın kendinizi, tamam dediler helalleştik bekliyoruz ateş açılsın diye.

bekliyorum ateş açılmasını, çıkıcam yerimden aşağıya doğru incelen ve genişleyen yarı kayalık yarı

patika yoldan gitmeye başlıcam beyler. hayatımda ilk kez cevşenimi çıkartıp orada öptüm. sonra

cevşenimi boydumdan içeri doğru sokmaya çalıştım girmiyo amk bir türlü, takıldı yakama girmiyo,

hadi amk gir derken ateş dedi üsteğmen yangın yerine döndü etraf, o anda kafa cevşende heralde

kalktığım gibi yere kapaklandım amk, arkamda ki askerim tuttu kaldırdı, başladım inmeye aşağıya

doğru, üsteğmenin olduğu mevzinin yanından dolaşıp tam altına geliyo yol, oraya indik kafamızın

üzerinden ateş ediyolar, kafamıza boş kovan gelmeye başladı, bir de yakıyor bazıları saçım yandı

orada kafamı kazıtmak zorunda kaldım amk, sonra çıktı neyse ki,

neyse kafamıza kovanlar geliyo amk yana sekip tala vurup aşağıya düşüyolar, biz iniyoruz aşaya,

bağırıyorum oğlum koş oğlum koş bakma önüne bak koş dikkat et falan, tabi koşma denirse,

yukarında aşağıda ki bizim timimizden onların aşasında ki ilkerin olduğu mevzilerden,

geniş alana girdik, ben başladım sağa sola doğru çapraz koşuya, önümde ki çocuk tökezledi ayağını

vurdu taşa çocuğun bozunun altı kalktı amk, tuttum bunu iniyoruz aşağıya doğru, her yer yıkılıyo ama.

komutanım dedi nefes nefese botum parçaladı, dedim ayağın kopsada durma koş, 2 3 dakika boyunca

ilerledik, ateş keser kesmez attık kendimizi bir yere.

göt kadar kayalık yer vardı kafamı soktum oraya, olurda bu ibne görürse kafamdan vuramasın bari

diye. lan girdim kayanın dibine, çocuklara bağırıyorum, iyimisiniz, durumunuz nası iyimisiniz ses verin,

dediler iyiyiz, bayram vardı malatyalı çocuk, dedi komutanım botumun altı yırtıldı, dedim sikicem

botunu siktir et onu sen çıkarma sakın kafanı, dedi komutanım botum yırtıldı ya,

dedim lan olsun bişey olmaz, yavrum diyo kızmasınlar üstüme zimmetli,

lan içim bir burkuldu orada, dedim aslanım kızanın sikerim ben sakın üzülme, ben konuşurum sen

sakın kafanı çıkarma.

bekliyorum göt kadar yer tilki oyuğu kadar minicik bir yer o kadar sıkışık ki, hadi diyorum amk ya ateş

açın gene. ama yok. kaldık orada.

telsizden tabi koşan grup olduğumuzu belli etmemek lazım biri varsa karşıda direk bize ateş eder.

dedim komutanım yer belli oldu mu? ses yok.

sorumu sikiyim zaten, hee belli oldu diyecek hali yok adam yerini değiştirir, e belli olmadı da denmez.

düzelttim sorumu, komutanım ateş edelim mi tekrar dedim o noktaya sanki tespit etmişiz gibi, gene

ses yok. hay amk ölücem burada olmayan klostrofobi olayı başlayacak.

20 dakika beyler, 20 dakika orada bok çukurunda durmak zorunda kaldık. belki adam gitti amk, öle

serseri kurşun attı bize denk geldi.

yoktur lan olsa görürdü biz inerken açık arazide gösterdik kendimizi falan demeye başladım. işte

beyler bu düşünceler bir keskin nişancının beklediği düşünceler. bu ibne keskin nişancılar o kadar

sabırlı adamlar ki, taş olsa ikiye bölünür bunlar bekler.

sende sıkılırsın girdiğin yerden lan bir bakıyım kafa mı kaldırım dersin anında güm! yemin ediyorum

bir sıkıntı bastı beni bir sıkıntı bastı. kafayı yicem resmen, nefes alamıyorum bildiğiniz, hadi amk hadi

ateş açın derken, gene açtılar ateşi biz gene zıpladık amk yerimizden, başladık gene oradan oraya

atlayarak inmeye, bize ateş açılıyo mu oradan ateş geliyo mu? inanın bilmiyorum farketmeniz

mümkün değil çünkü o adrenalin o heyecan falan kafanızda roket patlasa anlamayabilirsiniz, hele ki o

kadar asker ateş açmışken.

zıplıyoruz oradan oraya iniyoruz amk, taaak gene kesildi ateş gene attık kendimizi bir yere.

bu sefer daha rahat bir yere attım kendimi, sırtımı verdik bir taşa uzattım ayaklarımı nefesin açıldı

resmen. lan yazarken nefesimi tutmuşum bu arada amk.

gene sordum oğlum nasılsınız bişey var mı? komutanım botumu çıkarttım ben hareket edemiyorum

ayaklarım kan içinde, lan o kadar kötü bi durum ki, olum dedim çorap var mı yanında ?

yok dedi komutanım, diğer ayağından çıkar çorabını botsuz ayağına giy bayram dedim, bizde çıkarttık

çorabımızı, üç çift çorap attım buna doğru, bu 6 tane çorabı giydi.

ayakları mahvolur yürüyemez yani bir daha çocuk. tabi biz çorapsız kalınca botlar dakikasında

vurmaya başladı, ben ayaklarıma bir baktım ki zaten tırnaklarım mosmor amk yürümekten. ayak

tabanlarıma dokundukça sıva gibi dökülüyolar resmen.

bayram demez mi komutanım ayağım çok kötü basamıyorum, o esnada denemeler yapıyo çocuk,

oğlum dedim o kadar çorap var yeri hissediyomusun hala, evet dedi komutanım, boynumda ki

komando bandanası vardı kafama bağladığım, aldım onu taş koydum attım, eldivenlerim vardı

parmak uçlarını kesmiştim iyi kavrayamıyodum silahı, onu da attım, dedim eldivenleri içine sıkıştır

iyice, diğer çocuğada söyledim oda elinde ne var ne yok attı bayrama,

dedim bayram iyi sıkıştır olum üstümde başka bir bok kalmadı donum kaldı bayram paşa dedim,

güldü bu sesini duydum, dedim oğlum iyice sıkıntır yaprak falan varmı al onlarıda sok ayağına iyice sık

koçum burada kalamazsın dedim, tamam komutanım dedi iyice bağladım,

yani o anda tek istediğim şey birinin arkada kalması siktiğimin yolunu bir an önce almak istiyorum.

bu sefer gene bir 20 dakika kadar bekledik başladılar ateşe,

biz gene çıktık amk olduğumuz yerden, atlaya zıplaya gidiyoruz, bayrama baktım bir ara lan o ayağı

davul gibi olmuş koşuşturuyo sekiyo ama çocuk koluna girdim bunun hadi dedim yürü,

bi baktım bir elinde silahı diğerinde parçalanmış botu bırakmamış onuda almış amk.

oradan oraya zıplıyoruz resmen. bizde çorapsız botlarla değiş zıplamak ayakta zor durulur, ayaklarımız

parçalanacak ya yok böyle birşey, benim zaten ayak tabanları ikide bir kalkıyo amk, başladı ayağımda

ki botlar gevşemeye ayak tabanlarım nasıl yanıyo beyler varya anlatamam sizlere.

gene ateş kesildi, bu sefer bayramla aynı yere girdik biz, bayramın ağrısından ben kendi ağrımı

unutmuş vaziyetteyim, çocuk ağrısından ağlamaya başladı, komutanım da demiyo, abi dedi ayağım

yanıyo, dedim çıkar çorapları çıkar bakıcam, lan ayak varya mahvolmuş zaten yürümekten perişan

vaziyette, birde kayalara basa basa çorapla koştu kan revan içinde, çorapların dayanması mümkün

değil, dedim bayram ver botu bana sikicem şimdi şu botunu, aldım botu ben çıkarttım bağcıklarını,

benim bağcıklarımı çıkarttım, ayağında ki çorapların bir kısmını çıkarttım amk, tabanından botu iplerle

iyice bir bağladım, ben diğer ayaklarımızda ki ibleri çıkarttım, iyice bağladım bota, sardım sarmaladım

içini giydirdim, bak oğlum dedim ayağın da kopsa durma ben yanında olacak merak etme, lan

bacılarında çıkartınca bizim botlar oldu palet amk, ayaklarımızdan çıkacak.

allahım dedim şu ızdırap bitsin, hareket edememek demek orada ölüm demek amk. ağlıyo bu hala,

dedim ağlama lan, kıracam kafanı sus, merak etme bi bok yok, sen hiç mi çıplak ayakla basmadın taşa

dedim, bastıım dedi, e tamam amk sık biraz dişini az kaldı dedim, ama abi ayağım çok kanıyo çok

ağrıyo, bayram dedim bak sus bak sus öldürücem kendimi bayram bak lütfen oğlum sus.

bu gözlerini sildi bende kafasından tuttum oğlum dedim bak inecez merak etme bişey olmayacak.

tamam komutanım dedi, gene ateş başladı, ahh lar vahhlar arasında bayramın iniltileri arasında

inmeye çalışıyoruz, yakup ta dedim oğlum dikkat et sende etrafa bak ateş gelirse gördüğün yere sık,

hızlı gidemiyoruz zaten omzuna girmişim bayramın, çocuk sakat kalacak yoksa,

götüm götüm iniyoruz. 15 dakikada aldığımız yolu 1 saatte alamadık bir türlü. benim ayaklarım da

bom bok durumda çorap yok bişey yok, pedler vardı onlar sırt çantasında yanımızda olanlarda

bayramın ayağında.

benimde taban iyice kalktımı, araya çakıl taşı toprak girdimi, gözümden yaş geliyo beyler ağrıdan,

gözümden yaş geliyo anlatamam size, biri çıkıp vursun kafamdan istedim böyle bir ağrı yok,

sinirlerime dokunmadan biri derimi soyuyo sanki, bütün kılçal damarlarım alarm veriyo amk.

bayram feryat figan ama bağırmak yok, ağlıyo çocuk iç çeke çeke, lan bende başladım ağlamaya,

canım yanıyo beyler, canım yanmasından ağlıyorum koca adam amk. oğlum dedim bayram aslanım

sık dişini, bu ağlıyo çocuk, ayaklarımızda çorap yok, o eşşek kadar bot darmadağın olmuş, ayaklarımda

taşlar dolmuş, derimi soyuyolar sanki, dedim bayram, çok yükleniyosun üstüme bayram bayraam diye

bağırmaya başladım, bayram çok yüklenme olum düşücem der demez, ikimizde yığıldık yere.

bayıldı bu üstüme doğru yığıldı, sürükledim bunu bir kaya vardı, yakuuuup yakuup diye bağırıyorum

amk, yakup önde zaten duymadı, götümü yırtıyorum lan yakuuup yakupppp laan diye, gözden

kayboldu bu, üstüme düştü bayram iyice yığıldık amk, llaaaaan diye bağırıyorum bende.

ateş kesildi, ben acınında verdiği durumla götümden alev çıkıyo.

laaan yakuuuup diye, ses verdi bu, bayram bayıldı olum gel buraya, komutanım geliymmi dedi, dedim

sikicem lan geeel kıpırdayamıyorum üstüme yığıldı, ayaklarımı kıpırdatamıyorum resmen.

yakup geldi, dedim bayramı al, silahını tak omzuna botuda al dedim.

parçalanmış bot komutanım ne yapıcam bunu, sözünü bitirmeden bağırdım ben, al lan al şu botu,

yardım et dedim, bayrama döndüm, evladım falan yüzünü sıvazlıyorum, su ver dedim suyla ovdum

yüzünü canım nasıl yanıyo ama, yakup unda ayaklar patates ama tık yok, aslan gibi çocuk, ben bitmiş

vaziyetteyim bayram da yerle yeksan zaten, dedim bayramım kalk oğlum kalk koçum uyandı neyse ki,

dedim bayram kalkabilecekmisin oğlum dedim, kalkarım komutanım dedi, yakup dedin yüklen sende,

bayramın yürüyecek hali yok, dedim o ayağını kaldır havaya taşıyacaz seni.

benim ayaklarım varya beyler, kopsa daha iyi, kalktık biz ayağa..

ama sıkıntı şu, ateş açılmamıştı ki daha..

ateş açılmamıştı daha, biz kalktık, bir iki adım attık, aklıma geldi, yemin ediyorum gözüm karardı

beyler, yakup diyo, komutanım komutanım yatalım komutanım, ağzımdan tek kelime çıkmıyo, ter

içindeyim, ayaklarım kan içinde, her adımımda bütün sinirlerim kılçal damarlarım şahlanıyor, bayram

desen yarı bilincini kaybetmiş çocuk hem ağlıyo hem sekiyo, her yerim titremeye başlamış beyler

gücüm tükenmek üzere, bayramda bana yüklendikçe yükleniyo, yakubum da ne yapsın silahla

etrafamı baksın bayramın botunu mu tutsun, silahını mı tutsun, yakup diyo komutanım yatalım allah

aşkına komutanım, hiç bişey diyemiyorum beyler, içimden tek geçen şey birazdan mermiyi yiyecez

teker teker, ben kilitlendim resmen, kendime bayramın kelime-i şaadet getirmesi getirdi, bu başladı

eşşedü enlaa falan diye, arkadan yakup getirmeye başladı, ben titriyorum resmen bayramı

tutmaktan, kelimei şaadet getire getire iniyoruz aşağıya doğru.

ölümü varya damarlarımda hissettim, bayram ağlıyo çocuk bir yadan eşşedüü diye bağırıyo, allahım

dedim nasıl bitiyorsa bitir ama bitir şunu, derken bizimkiler gene ateş etmeye başladı, biz biraz olsun

kendimize geldim hadi dedim hadi hadi hızlandık biraz daha.

1 buçuk saat beyler 1 buçuk saat, kelime-i şaadet getire getire, bayram ağlaya ağlaya, indik bizim

mevzilerin olduğu yere, bizim çocuklar bizi o halde gördü ya, yüzlerinde bir ifade vardı tır çarpmışa

döndüler belli.

uzmanım hemen atladı, dedi ne oldu vuruldunuz mu? bende ses yok,

yakup dedi sanırım yok falan bişeyler anlattı, ilkerin timide komutan yukarıya çekmiş aşada görüntü

vermesinler diye, ilker beni tuttu ben yığıldım ilkere doğru, dedim vurdunuz mu?

yok dedi vuramadık ama ateş ediyo, lan aklımdan şu geçti bizi nası vuramadı derken, ilkerin timinde ki

çocuklardan biri biz görünce yardım için yakubun yanına gelmiş kafasından oracıkta vurdular çocuğu,

ilker hemen beni sürükleye sürükleye mevziye çekti, bayramın bir elinde botu silahı da yok bağırmaya

başladı, bende sus bayram diyorum ama kendi sesimi bile duyamıyorum sus bayram diyorum buna,

allah belasını versin bizi açık alanda vurmadı orada iki dakka çıkan çocuğu vurup şehit etti.

kafam yerinde değil, elim ayağım kesilmiş, ilker kafasını çıkaramıyor, sonra bütün bölük ateş etmeye

başladı, şehit olan çocuğu çektiler oradan, bakıyorum ileride kenarda, ayaklarını görüyorum sadece,

yattım yere iki büklüm ayaklarımı tedavi etmeye başladı uzman, bişeyler sürüyo buz gibi onu

hissediyorum sadece dokunmasını falan hissetmiyorum, ayaklarıma bakacak cesaretim yok.

göz ucuyla bir baktım, paramparça gibi geldi içimi bir korku kapladı, kopan parça ayak tabanımda ki

deriymiş, kan revan içinde ayak tabanım, bayramın durumu daha fena, ayak denilen bir şey yok.

yakubunda ayaklar içler acısı ama bizden daha iyi durumu. bir ses sadece beyler, zııuup güp.sonra

çocuğun kafasının geri sert bir şekilde sekere yere serildiğini gördüm, kafasının yanından aldı

mermiyi, ben tabi hiç bir bok yapmadım, ne bağırabildim, ilker olmasa olduğum yerde kalırdım, yarı

bilinç kaybı vaziyetteyiz zaten, çocuk düşünce yere millet feryat figan ilkerin timinde ki çocuklar,

sonra ateş ediyolardı onu hatırlıyorum bir, bayramın ağlamıyo ama bağırdığını hatırlıyorum elinde

botuyla, muhtemelen tedavi oluyodu ondan bağırıyo olabilir, yakubun ateş ettiğini hatırlıyorum,

ayaklarımın çok üşündüğünü hatırlıyorum, uzmanın ayak tabanımı yırtıp aldığını hatırlıyorum etimi

koparttılar sanki öyle acıdı, sonra gözlerim kapandı 20 25 dakika baygın kaldım.

uyandım sonra baktım bayramda yatıyo, ilker telsizde devamlı yaralımız var şehidimiz var helikopter

istiyoruz, sonra öğrendim üstümüzde ki üsteğmen ve timleri destek ateşi ala ala karşı ya doğru

ilerlemiş kimseyi, 1 2 saat sonra geldiler zaten kimseyi bulamamışlar, helikopter tabii ki gelmedi uzun

bir süre, o gece orada kaldık, sabaha yukarıda ki tepeye tekrar çıktık 15 dakikada, 1 saat kadar

uzmanımı omzunda yürüdüm, botlarımız eski haline gelmiş bayramıda taşıyo çocuklar, helikopter

geldi sonuda bindik en şehidimizi koyduk arkadan ben yakup ve bayram bindik, benim timi aldılar,

hareket ettik tugaya, bizim ilkerin timinde ki çocuk ve dahil o gün 9 şehit verdik, siirt, hakkari,

şırnakta, vanda ki 12 vatandaş ve 2 polis hariç, buna karşılık kaç kişi öldürüldü diye sorarsanız

bilmiyorum, sikimde de değil zaten.

Muhabbet bu gecelik bitiriyorum beyler.

“abi bu botlar çok mu dayanıksız yada çok mu rahatsız edici? tabi o kayalıkta falan dayanmaz da en

azından daha rahat bot verseler olmaz mı?”

bot dayanıksız değil ama bayram botu en ucunu sivri bir yere takıp yırttı hareket ettikçede açıldı

yoksa çok nadir olur bu tarz bişey oda bize denk geldi.

“abi o kanasla vurulan asker için nasıl rapor tutuldu? çatışmada şehit oldu mu yazıldı?”

tabii şehit yazıldı, savcı gelip ölüm raporu hazırlıyor hastanede, şehit sonra adli tıbba arkaürülüyor.

öyle bir sıra vardı sanırım. yanlış olabilir.

“abi peki bu adamlar kanas eğitimini nasıl alıyorlar amk ? yani öyle sniper olmak için basit bir eğitim

mi var ki onu uyguluyorlar??”

valla nasıl eğitim alıyorlar bilemem. peşmerge kılığında alıyor olabilirler. ama o dönemde sırp keskin

nişancıları parayla getirdikleri söyleniyordu.

“reis botu parçalanan asker icin yedek botunuz mü vardı nasıl hallettiniz bot olayını,”

tabi canım tugayda yedek bot vardı. o konuda bir sıkıntı olmadı.

“abi orada bizim askerlerden de keskin nişancı yok muydu? belki olsaydı etkili bi şekilde karşılık

verirdiniz.”

olması bir şeyi değiştirmez ki yer tespiti yapılsa keskin nişancıyada gerek kalmazdı. yerini tespit

edemedikten sonra bir önemi yok.

beyler bazen ''ya abi intikaller yürüyüşler o kadar kısa mesafede nasıl bu kadar çok uzun sürüyor

anlayamıyorum'' diyen arkadaşlarımı bir türlü ikna edemedim. tesadüfen bir foto buldum, neden bu

kadar kısa mesafeyi bu kadar uzun alıyoruz şu fotodan rahatlıkla anlayabilirsiniz,

http://www.hizliresimyukl...images/2013/01/19/7Pf.jpg

düz yol yok ki amk gidelim..

beyler dün gece arkadaşlarla buluşup, az biraz sosyal olalım dedik götü başı dağıtmışız, sabah 7 de

eve geldim ve yeni uyandım kusura bakmayın, evde bir arkadaş var onu taksiyle göndermeye

çalışıcam inşallah gider, onu göndereyim biraz da kendime geleyim bu akşam devam edeceğim.

durun uyandırayım şunu. hadi görüşürüz beyler.

(roadrunnersikenjackal ?, 20.01.2013 18:24)

beyler arkadaşı bir türlü gönderemedim. şimdi gelirsem çok ayıp olur. tuvalate girdi o aralıkta yazıyım

dedim. kusura bakmayın. lan dün akşam sarhoş olduk akşamında evime getirdim şimdide gitmiyo. bir

yollıyım saat kaç olursa olsun gelicem kusura bakmayın. içmek yaramıyo bize.

(roadrunnersikenjackal ?, 21.01.2013 00:14)

beyler ofisteyim şu anda çıkamadım henüz, eve ne zaman giceceğim tam bilmiyorum. eve gittiğimde

görüşmek üzere.

(roadrunnersikenjackal ?, 21.01.2013 21:36)

YİRMİİKİNCİ BÖLÜM

Muhabbet beyler uzun zamandır anılarımı aksata aksata yazmaya başladım, o yüzden size hak veriyorum. ayrıca

bu kadar ilgi göstermeniz beni çok mutlu etti allah razı olsun.

bir kaç şeyi aydınlatmak isterim.

arkadaşlar anlayışınıza sığınıyorum. çalışan bir adamım. ve kendi ofisim olduğundan işleri ha deyince

bırakmam söz konusu olmuyor. inanın uyku düzeni diye birşey kalmadı.

geçenlerde saat 5 gibi yatım sabah 7 de uyandıktan sonra beylikdüzünden pendik e iş için gidiyordum

arabayla. size yemin ediyorum araba kullanırken içimin geçtiğini ve uykuya daldığımı farkettim.

allahtan anında kendime geldim direksiyon başında zıpladım.

her ay sonu olduğu gibi kdv haftasına girdik. ayrıca bu ay muhtasar ayıda olduğunu söylemiştim.

bunlar üst üste geldiği için bu tip aksaklıklar meydana geliyor.

hafta sonu arkadaşlarımla buluştum. iç iç bokunu çıkarttık. içtiğimiz gece tanıştığım bir kadını sabah

yatağımda buldum. kafayı anca toparladım. göndermek mümkün olmadı.

açık konuşayım. yanlız yaşıyorum beyler. o yüzden gitmesini istesemde çokda içimden gelmedi.

bu yüzden hafta sonu yazamadım.

bu perşembeye kadar 64 tane mükellefimin kdvlerini hazırlamam gerektiğinden işlerim aşırı derece

yoğun. ayrıca bu işler haricinde angarya diye nitenlendirdiğimiz tonla iş var.

bunları mazeret olarak yazmıyorum arkadaşlar, inanın eve şimdi girdim. başım çatılıyor. şu anda

oturup yazabilirim ama hiç bir boka benzemez.

sizi temin ediyorum, kırılıp bu yazıları okuyan herkes gitse bile bu yazının sonunu getireceğim.

kimsenin en ufak şüphesi olmasın.

tek isteğim, anlayış göstermeniz.

daha önce belirttiğim gibi, 40 yaşına gelmek üzereyim. yaşıtlarım çoktan çoluğa çocuğa karıştı ve şu

saatte yataklarında uyuyorlar. sizler gibi saatlerce oturmayı kaldırmam söz konusu değil.

belli saatler arasında çalışmak zorundayım.

hafta sonları da sevdiğim insanlara ve sizlere ayırmaya çalışıyorum.

yalan söylüyorsam bu kadar yazdığım herşey silinip heba olsun. araba kullanırken yolda uyuklamaya

başladım beyler. başım özellikle öğle saatleri içerisinde kerpetenle şıkıştırılıyormuş gibi ağrıyor.

sizin gibi dinamik değilim artık, haa en kral gece alemcisini hala cebimden çıkarırım orası ayrı=) ama

sorumlu olduğum işler ve bakmam gereken insanlar var. babam mesela.

o yüzden tekrar tekrar özür diliyorum anlayışınıza sığınıyorum.

ama yemin ediyorum yarım bırakmayacağım bu yazıyı hiç bir şeye inanmayın ama bu dediğime

inanın.

hafta sonu ''arkadaşı göndereceğim geleceğim'' dememe rağmen gönderemedim beyler. öyle çok

ısrar etmeme rağmen gitmedi değil. gitmesini çokta istememdendir. yanlızlık bazen zor geliyor

arkadaşlar. aranızda beni anlayanlar olacaktır. bunuda söylemek isterim.

beyler geldim evdeyim. bu akşam yazıcam merak etmeyin. kardeşimde geldi. akşam yemeğinden

sonra evine geçicek. ardından burdayım bu gece.

(roadrunnersikenjackal ?, 22.01.2013 20:25)

geldim beyler. başlıyorum yavaştan.

(roadrunnersikenjackal ?, 22.01.2013 21:24)

Hikaye evet beyler, tekrar hep birlikte 1995 yılına şırnak van ilçe sınırında bulunan bölgeye gidiyoruz.

ayağımın yandığını hissettim beyler. bilincim yerinde değildi. ilker in beni mevziye çektikten sonra ki

olayları parça parça fotograf karesi gibi hatırlıyorum.

kafasından vurulup şehit olan çocuğun ayaklarını gördüğümü hatırlıyorum. bayramın çıplak ayaklarla

bağırdığını ve benim olduğum yerden çok ses çıkartamadan susması içi bağırdığımı hatırlıyorum.

ardından son safhada yaşadığım stresten ötürü, helikoptere bindiğinde havadayken baygınlık

geçirdim. helikopterde ki astsubayın yüzümü yıkadığını hatırlıyorum.

ardından koluma serum takmaya çalışan uzmanımı hatırlıyorum, şehit olan arkadaşımızın yüzünün

örtülmüş vaziyette olduğunu hatırlıyorum. tam yanına yatırmışlardı benide.

çocuğu yanımda görünce ''acaba?'' sorusu çaktı beynimde.

acaba bende mi?

yakubun başımda durup başımı dizine koyduğunu hatırlıyorum.

ardından helikopterde ki astsubayın bana serum taktığını hatırlıyorum, onunla birşeyler konuştum

ama ne diye sorsanız cevap veremem.

devlet hastanesine gittiğimizde biraz kendime gelebilmiştim. bayram ı sordum diyarbakır a

gönderilmiş. ayaklarından ziyade psikolojik destek alacakmış, yakubun tedavisi yanımda yapıldı

ayaktaydı. ardından uykuya daldığımı hatırlıyorum, ağzım çok kuruydu, yutkundukça boğazıma

birşeyler batıyordu, su içmek için doğruldum, yanımda ki dolabın üstünde duran bardağı almak için

biraz kalkayım dedim, gördüklerim karşısında şok oldum beyler.

anlatamam size o manzarayı, oda da ben hariç 2 asker daha tedavi görüyor, biri uyuyor, diğeri bana

öyle bir bakıyor ki, sanırsınız birazdan üzerime atlayıp gırtlağıma çökecek, üzerinde bembeyaz bir

çarşaf gözlerinin altı mosmor çocuğun ve bacakları yok.

alamadın mı suyunu asteğmen dedi, ben subay sandım öncelikle, omzum ağrıdıda komutanım dedim,

güldü bu, ne komutanı amk yaa falan dedi, yüzü kan kaybından dolayı olsa gerek bembeyaz ve

gözlerinin altları korkunç derecede mordu. tövbe tövbe sanki karşımda bir ölü vardı beyler.

sudan bir yudum aldım direk yattım tekrar.

sanki morgtayım ve morgta bulunan diğer cesetlerle muhabbet ediyor hissine kapıldım bir anda.

saçma gelecek ama, idrak etme yeteneğimi kaybettiğimi farkettim, devamlı ölmüş olmıyım lan ben

falan diye sordum içimden. bir de bacaklarıma yokladığımı ve yerlerinde olup olmadığına baktığımı

hatırlıyorum.

sol ayağımın tabanı öyle bir kalkmış ki beyler, orada bulunan ölü deri tamamen çürümüş vaziyette ve

direk damarlarım çıkacak dereceye gelmiş. o yüzden bir iki gün müşade altında tutma kararı almışlar,

o sinir o stres altında bayramında üzerime yığıldığı için onu taşıma maksadıyla harcamış olduğum

enerji vücudumda inanılmaz su kaybına neden olmuş, ben o çocuğu gecenin bir yarısı sadece

dışarından gelen ışığın aydınlattığı bir odada o vaziyette görünce uyuyamadım. o kadar yorgundum ki

beyler, yan dahi dönemediğimi hatırlıyorum, sırt üstü yatıyordum, ve gözlerimi kapatmıştım, uyuyor

numarası yaptım, uyumadığımı anlasa çocuk birşeyler söyleyecek bakmaya tahammülüm yoktu,

kafayı yiyecektim resmen. kıpırdayamıyordum, gözlerimi açamıyordum, yazarken nefesin daralıyor

amk nefes alamıyodum sanki amk. tabuttaymışım hissinin gelmesimi dersiniz, bacaklarımı ikide bir

yoklayıp bacaklarımı kaybettim korkusu mu dersiniz, cama vuran rüzgardan dolayı perdenin ucu cama

vurdukça kanas atılıyor hissi mi dersiniz, şehit olmuş olmıyım lan sorularımı dersiniz. yani

anlayacağınız o gece kafayı yedim. başım nası zonkluyordu anlatamam.

ardından odanın kapısı açıldı, ışık yandı, tabib asteğmen çocuk vardı o girdi içeri, yemin ederim o ışık

yandı ya, dünyam aydınlandı.

zor bela doğrultmaya çalıştım kendimi, çocuğa göz ucuyla baktım ışık yanınca daha normal gözüktü

gözüme, tabib dedi, nasısınız falan çocuk cevap vermedi, dedim ne oldu niye yatırıyosunuz beni, dedi

merak etme sabaha kadar biraz serum ye bişeyin kalmayacak sabah gidersin, ayaklarımın durumu ne

dedim anlattı, bundan sonra sol ayağını devamla pedle koru, bütün tabanına bu ilacı sür, çift hatta

yapabilirsen 3 tane çorap giymeden çıkma bir yere.

dedim bayram nası, dedi iki tırnağını çektiler ama biraz psikolojisi bozuktu. ondan diyarbakıra yolladık

ama iyi olur sen merak etme.

yakubu sordum onu yollamışlar zaten tugaya.

dedim asteğmenim aileme haber verdiniz mi?

yoo dedi verelim mi?

yok dedim ya sakın vermeyin allah razı olsun.

ulan şimdi onlara haber gidecek, zaten diken üzerindeler, tırnağım kırılsa onlar bacağım kırılmış gibi

tepki gösterirler, hele yağmura gitse haber neler olur allah bilir yani.

asteğmen dedi ben sabah gelicem siz dinlenin biraz, ulan dicem diyemiyorum, beni başka odaya aldır

diye. çok tırtım o çocuktan yani ne bileyim tırsmak değilde çok huzursum oldum. hatta komik gelecek

lan asteğmen bununla konuşmadı acaba bi ben mi görüyorum falan moduna girdim ama sabah

asteğmen gelince onunla da konuştu =)

allahtan çocukta uzandı sonra, bende uzandım yarım yamalak bir uyku çektim. tabi dışarıdan çıt sesi

gelse zıplıyorum yatağımda. uyku denilirse buna.

sabahı zoru zoruna ettik. giyindim, biraz kahvaltı ettim, ilk konvoya atlayım tugaya geri döndüm, ne

yapacaktım falan diye söylediğimi hatırlıyorum, öle mal gibi nizamiyenin orada durdum bir süre,

sonra içeri girdim, komutanıma gittim, yüzbaşı savaş a, geldiğimi söyledim, çay söyler heralde yarı

gaziyiz modundayım ama ne çayı amk. bir gün öncesinde şehitler var.

takımıma görünmemi istedi, üsteğmene gitmemi istedi birde.

üsteğmene gittim, o çay söyledi içtik, dedim komutanım ne oldu o nişancıyı bulabildik mi? nası çıktık

oradan?

dedi yok bulamadık, bekledik bekledik ses gelmedi ya vuruldu o ya da siktir olup gitti, bizde çıktık

oradan geri döndük hatırlamıyomusun helikopteri dedi, dedim hatırlıyorum da bölük pörçük, dün

dedi en şanslı olan bizdik, feyzullahın olduğu bölük bahadırın olduğu bölük falan baya baya

çatışmalara girmişler.

takıma gözüktüm, koğuşta hepsi istirahatte. beni görünce bir kaçı doğrulmak istedi, dedim bozmayın

hiç, onlarda çok yorgun düşmüşler tabi. bayrama üzülmüşler, onu sordular, dedim merak etmeyin

bişeyi yok, gelecek.

yakup uyuyordu, birde saz gördüm amk dedim bu ne lan?

erdinç benim komutanım dedi,

lan sen saz mı çalıyosun?

evet,

e nası soktun bunu buraya?

yüzbaşı aldırmış merkezden,

alla alla sen müzisyenmisin erdinç dedim,

komutanım dayım saz çalmasını iyi bilir bende küçüklüğümden beri çalardım, ara ara düğünlere

giderdim arkadaşlar sazcı aradığında,

e dedim ne güzel işte mis gibi mesleğin var,

komutanım sazım yok dedi, dayımınkini almıştım babam bir gece sinirlendi kırdı, sonra alacak param

olmadı, arkadaşlar saz çalan kişi gelemeyince beni çağırırlardı. sazı alsam bende giderdim çalmaya

para kazanırdım hem evlenirdim falan dedi bu.

dedim senin mi şimdi bu?

yok dedi değil galiba yüzbaşı bana emanet etti.

çaldın mı hiç dedim, yok fırsatım olmadı, vay amk erdinç sanatçı varmış aramızda falan dedim, bir ara

çal değişiklik olur dedim, sonra ayrıldım yanlarından. bahadır istirahat ediyordu bende kantine geçtim

tv açık çay içtim hakan peker çalıyodu ama hangi şarkı hatırlamıyorum.

sonra odaya geçtim, bahadırda uyanmış, ilker falan da geldi, ama ilkerin yüzünden düşen bin parça.

bahadır aynı bir bok yok. sanki bir başkası bölgede askerlik yapıyor. o kadar rahat ki anlatamam.

saçı başı incin düzeltmeye bile yeltenmemiş, arada gene bir kaç tim arama tarama falan için tugaydan

ayrılıyordu. biz daha yeni geldiğimiz için çıkmayacağımızı biliyordum.

bahadır gene sigaramdan aldı, dedim, bahadır abicim sen emsene salatalığını amk bırak sigara mı

artık, sağane amuğagoyıyım falan gibi bişey dedi sanırım. tam anlamadım, ilker dedim kardeşim, çok

zor biliyorum dedim ama dayanman lazım askerlerin var müsterih ol kardeşim falan diyorum. 1 gün

önce çocuk timinden şehit verdi, dedi abi dayanamıyorum falan demişti, nası geçicek diyodu, en ufak

gürültüye dahi tahammülüm kalmadı dedi, ben bırakıp gidicem artık valla falan dedi, dedim oğlum

saçmalama bak dirayetli olman lazım falan diyodum buna, sözlüsü vardı ilkerin, ben sözü attım biraz

önce dedi, ben sandım ki kız bıraktı ilkeri, genelde öyle olurdu çünkü oralarda. çocukların kızı

bırakmaları söz konusu olmazdı götümüz yemezdi yani.

tam sövecektim kıza ki ilker allahtan kendisinin arayıp sözü atmak istediğini falan söylemiş onu dedi.

dedim lan manyakmısın niye böle bişey yaptın, bu bir çözüldü karşımda anlatamam size, ağlamaklı

ağlamaklı konuşuyo, dedi abi yavuz abinin şehit olması beni çok etkiledi, ayla denilen kızla

evlenemedi o kızın da hayatı karardı, benim timde şehit olan çocuk evlenmiş öle gelmiş, şimdi ben

şehit olursam perişan olacak kız. devamlı bana bişey olduğuna ona haberin gitmesini düşünüyorum,

onun haberi nası karşılayacağını ne yapacağını kestirmeye çalışıyorum falan dedi.

bunları düşünmekten intihar edicem abi, valla kafamda bin kere farklı farklı düşündüm hep farklı

şekilde haberi almasını canlandırdım, düşünsene abi ayla ablanın durumunu şu anda, o ilk haberi

aldığı anda ki halini, ben hep bunları düşünüyorum o yüzden aklım başka yerde.

e dedim şimdi daha mı iyi oldu, kız üzülmedi mi?

dedi abi çok ağladı çok yalvardı ama beni unut artık falan dedim, nası unutıyım falan demiş kız ilkere

ağlaya ağlaya, ne olucak kızım bir unutursun ben unuttum bile falan demiş bu bizim salak.

dedim iyi bok yedin ilker, salma oğlum kendini falan dedim ben buna.

yok abi dedi ben kaldıramıcam yoksa o yüzden böylesi iyi oldu.

bildiğiniz sözlüsünden ayrılmıştı hemde en çok ihtiyaç olduğu anlarda.

bu şarkı kardeşim ilkere gelsin. acaba ne yaptı merak ettim evlendimi sonra o kızla;

o sırada bahadır da sigarayı içerken külü düşürmemeye çalışıyordu, up uzun kül kalmıştı sigara, dedi

bu siktir et ilker ya iyi olmuş bak bana ayrıldım ne kadar rahatım,

a a ibneye bak lan ayrılmışmış, hareketlere bak, baktım ben bunun yüzüne öpücük attı uzaktan bana.

yemin ediyorum aklımdan şu geçti,

bir gün bu herif alacak g3 eline tugayı basacak hepimizi vuracak amk.

sonra aklıma yağmur geldi, lan o kadar farklı bir konumdaydım ki size anlatamam, yani hayatımı

kaybedicem diye ayrılmak ne kelime, eğer ölürsem yağmur ölecek, hatta ölmesemde ölebilir, ucu

karanlık bir tünel. ne olacağı nereye çıkacağı belli değil.

zaten askerlik hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor adama. devamlı arıyorum yağmurla görüşemiyorum, evi

arıyorum anamı babamı hep iyi oğlum merak etme falan diyorlar. sanırsınız yağmur askerde ben

yolunu gözlüyorum. karmakarışık bir durum.

mektup yazayım falan diyorum, mektup gidip gelene kadar askerlik bitecek zaten amk. anacığım tişört

don mon yollamış, don bir geldi kapkara olmuş küflenmişmi bişeyler olmuş yolda. 2 ay önce yolladığı

yeni gelmiş yani.

yani fiziksel olarak uğraştığın bir çok şey varken birde psikolojik olarak uğraştığın pek çok şey

eklenince içinden çıkamaz hale geliyor.

zaten ben o ilk hastalık haberini aldığımda kendimi vurmadıysam, ilk çatışmada kendimi merminin

önüne atmadıysam yağmurun ''ölürsen benide öldürürsün'' lafındandır yani.

o lafa deli gibi tutunmuşum resmen. hayata tutunmamı sağlayan tek dal. olmasaydı, allah korusun

askerliğimin bitmesine daha 4 5 ay varken yağmur vefat etseydi şu anda bunları yazıyor olurmuydum

inanın bilmiyorum beyler.

neyse biz ilkerle dertleşirken akşam yemeğimizi yemeğe gittik, yemek duası falan ondan sonra yemek

yedik yemekte ne vardı bilmiyorum ama yoğurt vardı onu hatırlıyorum, hatta bahadır küp şekerleri

tuz edip üstüne dökmüştü bizim yoğurtlarında sözde çengelköy yoğurdu yapmıştık =)

ardından bir kaç gün geçti bir akşam yemekten sonra yine yüzbaşı falan bizi kantine aldı, ilkeri beni

bahadırı 1 2 tane üsteğmen teğmen vardı, bizim timlerde ki çocuklar, erdinç e sazı al gel dedi, vay

anasını ulan erkin koray konsere gelse ancak bu kadar mutlu olurdum heralde.

erdinç saz çalacak yüzbaşının talimatıyla da eşlik edeceğiz, programımız bu=) askerin eğlencesi işte.

saz çalacak olan erdinç benim takımdan olunca ben bi gururlandım tabii, sanki yıllardır ben

çalıştırmışım çocuğu bu an için hazırlamış gibi=) asteğmenlerin birine dedim zaten benim takımda bu

çocuk, iyi amk napıyım der gibi baktı,

savaş yüzbaşı dedi kütahyalı benim sana dediğim şarkıları çalıştın mı?

alla alla ne ara almış çalıştırmış çocuğu amk,

dedi çalıştım komutanım. ama biraz değiştirdim bize göre,

dedi nasıl değiştirdin lan,

sözlerini değiştirdim komutanım dedi,

ver bakayım sözleri dedi baktı bu kağıda, şimdi durup dururken askeri eleştiren bişeyler yazacak bu

güme gidecek eğlence kendisinide diskoda bulacak.

baktı yüzbaşı güldü bazılarında, inceledi,

tamam lan iyi bakalım evladım ilk parçadan başla sizde bildiğiniz kadarıyla eşlik edin dedi bize,

emredersiniz komutanım dedi erdinç,

başladı çalmaya, ilk parça yalan dünyayı çaldı bu şarkıydı,

selda bağcan

yalan dünya yı çaldı,

ama sazla biraz daha farklı bulamadım ben;

selda bağcanı askerlikteyken sevdim zaten daha önce dinlememiştim adam akıllı,

sözlerinide şöyle değiştirmiş,

oy dünya yalan dünya

yalan yalan yalan dünya

mecnun leyla ya vurulmuş

kerem aslı ya kul olmuş

ferhat şirin le yoğrulmuş

''ayla'' yı ''yavuz a'' vereydin ya (yavuz abiyi biliyosunuz) zaten bunu bi dedi ben komalık oldum amk,

birde son nakarat kısmında değişiklik yaptığını hatırlıyorum aslında bütün sözlerde az biraz değişiklik

vardı ama aklımda kalanlar 1 2 tanesi

biraz umut vermedin ki

zalimi yere sermedin ki

haktan yana olmadın ki

yüzünü ''askere'' döneydin ya

yalan yalan yalan dünya

güzel şarkıdır beyler. sazla çalınmış halini bulan olursa göndersin. kendimizce moral gecesi veriyoduk,

e oraya gelip moral verecek bir sanaçtı yoktu o dönemlerde. anca istanbulda klip çekerek vatan millet

ayağı yapardı zaten bu şarkıcı denen ibneler.

takılıyorduk öyle, nadir geçen güzel akşamlardan biriydi, hatta o kadar zamandır orada olmama

rağmen, ilk kez güzel bir akşam geçiriyorduk.

o sırada erdinç dağlar duman olur diye çok yanık bir türkü çaldı, savaş yüzbaşı çok kötü oldu, sonra

açıkladı bize.

dedi 1994 te hakkaride karakola saldırdı bunlar, oraya gidemedik, helikopterler kalkamadı çok

tehlikeli olduğundanmış dedi küfür etti bol bol. ve çok şehit verilmiş karakolda o gece, bu şarkıda o

dönem bol bol komandodan helikopter birliklerine gönderilmiş, belki bilenler vardır aranızda, hala var

mı bu şarkının muhabbeti bilmiyorum.

tek tek anlamınıda anlattı hatta,

Pınar başından bulanır canım oy

iner ovayı dolanır canım oy (helikopter inmeden önce bir kaç sorti atar)

Sende çok haller talanır canım oy (senin yüzünden çok kişi talan olur)

Dağlar duman olur (sen gelmezsen dağalar duman olur)

Çayır çimen olur (seni beklerken çayırlar çimen olur

ben yari görmezsem (sen gelemezsen biz bir daha sevdiğimizi göremeyiz anlamındaymış bu son üç

bölüm)

Halim yaman olur

Halim yaman olur vay vay

Hiç ovaya inmedin mi (inemiyor ya bunlar her yere ona itafen)

Aşk oduna yanmadın mı

Can yakmaya doymadın mı (gelmedikleri zaman şehit verme şansımız çok yüksek oluyor ona itafen

Dağlar duman olur

Çayır çimen olur

Ben yari görmezsem

Halim yaman olur

Yaz görmemiş kışa benzer canım oy

içmişde sarhoşa benzer canım oy

Dert görmemiş başa benzer canım oy (bizim derdimizi siz anlayamazsınız diyormuş bu bölümde de)

Dağlar duman olur

Çayır çimen olur

Ben yari görmezsem

Halim yaman olur

Halim yaman olur vay vay

bunu anlattıktan sonra bir daha dinledik, aşırı derecede etkilenmiştik beyler, ama çok kötü olmuştuk

yani. hakikaten çok ihtiyacımız vardı helikopterlere bazı zamanlar. yani abi nası anlatayım ya, seslerini

duymak yetiyordu bizim için daha ne denilebilinir ki.

şarkıda bu, ama kısa versiyonu sanırım;

http://www.youtube.com/watch?v=fiyLTdMzY8M

edit: beyler kendinizi askerin yerine koyun, bazı bölgelere yürüyerek dahi gelmeniz mümkün değil.

pusuya düştüğünüzde sizi tek kurtaracak şey helikopterleriniz. neden çok dua edilip çok beddua edilir

onlara anlayın. bazı durumlarda gelmezlerse öldüğünüzün resmidir. bir daha düşünüyorum da

hakikaten çok uyuyor bu duruma.

savaş yüzbaşı ve o dönemin subayları bol bol telsizden radyodan helikopterlerin olduğu birliklere

gönderirmiş dinlettirirmiş. bizde de yaptı o bir kaç hafta sonra, şırnak merkez çok yakındı bize, oraya

telsizle bağlanıp dinlettirmişti operasyondan bir kaç gün önce.

darmadağın olmuştuk erdinç in çaldığı türkülerle, bir yandan yeter artık amk derken bir yandan da

devam etmesini istiyodum resmen.

yüzbaşının selda bağcan hayranı olduğunu o gece öğrendik sizinde anladığınız gibi, zaten psikolojimiz

bozuk iyice dağıtmıştı bizi, sevdiklerimizi düşünmeye başladık. zar zor alıştırmıştk kendimizi

yokluklarına ama şimdi herşey eskiye dönmüştü, en azından kendi adıma konuşayım deli gibi

yağmuru arzuladım. askerden dahi kaçabilirdim yani.

ilker zaten ağlıyor gizli gizli, timimizdeki askerler patates olmuş, bahadır bile ağlıyor hafiften.

yüzbaşının niyetide oymuş, sonra üsteğmen söylemişti, özlem duygusunun dibine vuralım ki o zehir

çıksın vücudumuzdan. o yüzden o gece tabiri cazise azımıza sıçtı, dağlar duman olur bitti,

bundan sonra şarkısı başladı, zaten sözlerini iyi dinleyin diyor, sözlerine kulak kabartınca daha da

komalık oluyoruz, sözlere bakarmısınız, ''olsan cennetin sıratı,geçmem seni bundan sonra''

http://www.youtube.com/watch?v=6jIzqTY_114

ardından acem kızına bir girdi pir girdi erdinç, biz olduğumuz yere mıhlanmış gibi kala kaldık,

http://www.youtube.com/watch?v=flYLXFMwiSc (bunun üzerine tanımıyorum, erkin baba kızmasın

ama selda bağcan deyince akan sular durur)

ayrıca ilker asteğmen içinde bunu çaldırmıştık, çocuğu canlı canlı gömdük sanki, daha yeni sözlüsüne

beni unut demişti telefonda;

http://www.youtube.com/watch?v=PKqkmKHdb7k

son olarak ''neredesin sen'' ile noktayı koydurdu yüzbaşımız, artık saat zaten 1 falan, bizde kafamıza

mermi yemiş gibi olduk, ağlıyomuyuz gülüyomuyuz anlamadık resmen. bu son parçayı hepbirlikte

söylemiştik.

http://www.youtube.com/watch?v=CnpzEzZM9A8

çok güzeldi, hepsi yanımızdaydı,

yavuz abi ve takımı,

ibrahim üsteğmen,

üst devremiz ibrahim,

diyarbakırlı,

ilkerin timinde şehit olan çocuk,

benim malatyalı bayram,

yağmur, ayla abla, ilkerin sözlüsü, annem oradaydı sanki, inanılmaz sıcak bir ortamdı beyler.

ilk ve tek güzel gecemizdi, başka da güzel gece olmadı zaten.

ardından bitirdi erdinç çalmayı, bizde bitmiştik, sandalyelerimize tutkalla yapıştırılmış gibiydik,

erdinç yüzbaşımıza gitti, sazı iade etmek için,

dedi aslanım bundan sonra bu saz senindir, dönene kadar gözün gibi bak, benden sana hatıra olsun,

gidince çalarsın ekmeğini çıkartırsın.

erdinç nasıl sevinmişti anlatamam. ekmek kapısıydı. lan belki kaset bile çıkartırdı çocuk beyler. benim

mg3 çü deli gibi saz üstadı çıkmıştı.

istediği yerde çalar hatta bana göre davetler alırdı. o sevdiği kızlada evlenebilirdi, iyi para kazanırdı.

tabi dönebilseydi.

Muhabbet neyse beyler bu akşamlık bu kadar olsun.

bu şarkıda timimde ki tek şehit erdinç için gelsin, çok güzel çalmıştı bunu o gece.

http://www.youtube.com/watch?v=flYLXFMwiSc

pusuya düştüğümüz gece, ben kayalıklardan yuvarlanıp sağ kulağım patladı kafamı çarptım ve

topuğum o gece parçalandı arkadaşlar, erdinç o gece şehit oldu, sanki mektubunda dediği gibi ''sana

bişey olursa ölürüm'' demişti ya yağmur,o gece yağmur fenalaşıp yoğun bakıma alınmış, pusuya

düştüğümüz gece benim yaralandığım gece, bilinç kaybı yaşamış yağmurum 2 gün sonra o da vefat

etti. anlatıcam onlarıda size. zor yazıyorum çok uzun uzun yazmıyorum.

bunlara daha var arkadaşlar. şimiden söyliyim de pembe dizi olmasın. dizi gibi heyecanlandırıp

heyecanlandırıp bırakmak değil amacım asla.

“konu insanın içini dağlamaya yetiyor ancak bir sorum olacak. yalnış anlaşılmakta istemem ama selda

bağca'nın pkk sempatizanı olduğunu duymuştum sanırım ve destekçisi. belki yalnışta olabilirim ama

aydınlatır bilenler umarım.”

valla öyle söylentiler bir çok sanatçı için olduğu gibi selda bağcan içinde geçerliydi. ama en kral ülkücü

türkülerinide söyledi, en kral solcu türkülerinide. bence milleti ona buna yamamayı bırakmalıyız hep

birlikte. yaptıkları güzel şeyler bizim için yeterli olmalı. bir şarkı sözü bir türkü kimseyi öldürmez.

@baykusgorenmasumkoylu

valla kardeşim, eskiden askerdim, bende sizin gibi sivil bir vatandaşım. milliyetçi mavralar atmaktan

hoşlanmam. güzel şeyler yapan herkese saygım sonsuzdur.

selda bağcanın sosyalist bir insan olduğunu tahmin etmek zor değil, fakat her solcuyu, her sosyalisti

biz pkk lı yaparsak, bu birilerinin ekmeğine yağ sürer.

pkk lı olduğuna dair söylentiden başka hiçbir elle tutulur gözle görülür bir belgeye rastlamadım. o

yüzden benim için şarkıları önemlidir. bazı şarkılarıda çok hoşuma gidiyor.

bir başka örnekte vermek isterim, m.ali birand mesela, bir yemek videosundan dolayı ve posta da

yazmış olduğu yazıdan dolayı adamı pkklı ilan ettiler, benim gençliğim döneminde de ordu yanlısı ilan

etmişlerdi. arada ki çelişkiyi anlayabilirsiniz.

yani bu ülkede pkklılar belli. ki zaten kendilerini saklama gereğide duymuyorlar artık. etrafta pkklı

aramaktansa karşımızda eşşek gibi duran pkklıları görsek daha faydalı olur.

gerçi görsekte bir bok yaptığı yok bu insanların.

YİRMİÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Muhabbet gençler. bu akşam babam kardeşim hanımı yiğenler falan yemek yiyeceğiz, babam memlekete

gidecek, o yüzden büyük ihtimalle geç gideceğim eve. kuvvetli ihtimal yazamayacağım bu akşam yarın

devam edeceğim. geldim beyler birazdan başlıyorum. (roadrunnersikenjackal ?, 24.01.2013 21:49)

Hikaye güzel bir geceydi, bütün özlemlerimiz, arzularımız, isteklerimiz tavan yapmıştı o gece. tüm zehri

dökmüştük resmen. savaş yüzbaşının talimatlarıyla erdinç in sazından çıkan nameler, darmadağın

etmişti bizleri, ufak çapta ki konserimiz bittiğinde koğuşlara dağılmıştık, uyuymak için. o gece sadece

ben bahadır ve ilkerin uyuyamadığını düşünmüyorum. o kantinde olan herkes o gece uyuyamamıştı.

delicesine arzuluyorduk beyler telefondan sevdiğimiz kişileri aramak için. ama artık saat 1 2. bu saatte

aranır mı? insanlar zaten her telefon sesinde yürekleri ağızlarına geliyor. birde bu saatte gelen

telefon. hala daha sevdiklerimizi düşünüyorduk.

sigara yakmak için bahadırın kalktığını gördüm, onu görünce bende kalktım. karanlıkta kalktığımı

farketmemişti, camı açtı, sırtını duvara yasladı, düşünceli düşünceli sigara içmeye başladı, dışarıda ki

ay yüzünü kestiği için her halinden bir taklar düşündüğünü anlamıştım.

full metal jacket filmini bileniniz var mı beyler? o aklıma gelmişti nedense. orada bir asker gecenin bir

vakti tüfeği kapıp kafasını patlatıyordu. tedirgin oldum lan resmen. bahadır zaten pek normal değil.

şimdi şiişt falan diye seslensem baho falan desem zıplıcak yerinden.

beklenmedik seslere ani tepkiler veriyoruz zaten.

o yüzden önce öksürdüm sanki öksürük uyandırmış gibi yaptım.

öksürük arasında konuşulur bilirsiniz o tarz işte=) dedim lan uyumadın mı sen?

cık diye ses çıkarttı,

yere oturmuş bir elinle parmağında ki şeytan tırnaklarını yiyor, diğer elini dizne yaslamış, sigara

tüttürüyor.

ayağına botlarını giymiş, bağlamış falan.

dikkatimi sonra çekti o ama,

dedim niye uyuyamadın?

çok sıkıldım ya dedi,

hayırdır ne oldu dedim bende, sevgi kodumun yerinde sıkılmak için binbir türlü sebep varken

sorduğum soruya bak.

ya ne olucak işte bilindik şeyler dedi bu,

bende bir sigara yaktım, terlikler ayağımda yanına oturdum,

dedim lan anlat hadi iki çift laf edelim olum, dertleşelim lan dedim,

bu dedi ki,

olum lan içimden ölecez lan burda diye düşünüyorum, ama garip gelmiyo bu bana, ne biliyim garip

diilmi bu? dedi.

dedim bahadır ne diyosun olum saçma sapan. ne garip geliyo sana ölecez demen mi? deme o zaman

amk ya.

ya abi, yani her an ölebiliriz, ama çok sakiniz artık bu durum karşısında, ne biliyim mesela her

operasyona çıktığımızda nasıl geri dönüyoruz şaşırmıyomusun. operasyona giderken lan ben

ölürmüyüm acaba bu sefer demiyorum. başlarda çok diyodum allahım ya ölürsem ya ölürsem

ölmiyim noolur diye ama demiyorum artık gibimde değil dedi.

eee yani ölmek mi istiyosun? dedim,

yoo istemiyorum ama ne biliyim olum biraz değiştim ben dedi,

dedim bahadır kendine haksızlık etme, ne değişmesi (ironinin sevgi koyuyorum burada)

yok yok değiştim ben belli olmuyo ama değiştim demez mi amk, belli olmuyo ama değiştim diyo,

devam etti sonra bir hikayesini anlattı,

olum mesela bi gün erkan vardı bizim okulda onun ev kuştepedeydi, küpem vardı, bir gece giderken

bir iki tane arka arkamdan laf attılar lan muallak falan diye,

ee dedim sen ne yaptın,

koştum lan koşmaya başladım, arkadan gelip bıçaklarlar falan diye, bir daha o sokağa hiç girmedim,

ee yani dedim bende,

ulan ne yanisi düşünsene şimdi öyle bir durum olsa ne yaparım sence ben?

dedim bahadır o sokağı yakarsın heralde,

ne sandım mığağoyım falan dedi.

e işte ne güzel bahadır fena mı?

yok lan ben bir daha istanbula alışmam söyliyim, taşşak geçiyosun ya benimle dağlarbaşı baho dağ

adamı baho, bir şeyi kırk kere dersen olurmuş al oldu işte,

dedim ne diyosun lan hıyar, ben dedim diye mi oldu? ben mi dedim adamın ağzına keleş sok diye,

yok demedin ama o minvalde bişey yaptınız yani, çok gaza getirdiniz,

adam resmen bizi suçluyodu lan, sizin yüzünüzden böle oldum falan diye,

o gece konulardan konulara girdik beyler, unutulmaz bir geceydi, boğazda rakı balık eşliğinde yapsak

bu kadar olmazdı. her konuda dertleştik ama.

bir süre devam ettik, ardından kapı çaldı, bir an irkildik ama, lan komutan içeri kapıyı çalacak biz gir

diyecez öle bir durum olurmu,

ses çıkarmadımi uyudu sansınlar diye, devam etti, bir kaç kere daha, kalktım açtım kapıyı, bir baktım

ilker,

ne oldu ilker dedim?

abi dedi ben uyuyamadım hiç ya siz uyudunuz mu?

dedim gir içeri bebeğim gir=)

buda geldi aramıza, sigara içmezdi ilker ama başladı tabii orada, ne sigara tutmasını bilir ne içine

çekmesini ne içmesini, bom tak ederdi sigarayı bahadırda kızardı, ziyan etme amk ya düzgün iç şunu

diye.

öyle bir yerdeyiz ki beyler, hayatla ilgili ne düşünüyorsanız çöpe atın gitsin,

herşeyi dibine kadar yaşanan bir yer oralar.

sevinç dibine kadar,

hüzün mü? anasını sikersiniz hüznün orada,

korku, ölümüne amk,

özlem mi? tartışmayı dahi kabul etmem.

sevgi aşk... mecnun u ferhatı getirin böyle aşkın ızdırabını sikerim der çeker gider,

adrenalin? bangi jumping in ipsiz yapılanı,

öyle bir yer ki beyler,

dostluğun en babası,

o gece biz dostluğun en babasını yaşamaya başlamıştık,

sanırsınız yatılı okulda 3 tane öğrenciyiz, öyle bir tenhada sigara içiyoruz her an mahmut hocaya

yakalacakmış hissiyle,

öyle bir yer ki, bütün hislerin en dibini görürüsünüz,

öyle bir yer..

başladık üç astek muhabbete, bir ilker anlatıyo bir ben anlatıyorum araya bahadır giriyo saçmalıyo

falan.

ilker dedi,

abi erdinç ne güzel söyledi ya,

dedim aynen lan, içimizde öyle bir cevher varmış ki anlatamam,

dedi komutana söyleyeylim bu gitsin moral ekibinde çalsın buradan göndersinler,

dedim gitmez o amk şimdi komutan desede gitmez,

ilker dedi keşke biraz daha dinlesek abi doyamadım valla,

bahadır dedi ki gidip getirsene çocuğu,

uyumuştur lan dedim kaldırmayalım istirahat etsin manyaklaşma,

lan uyumuyodur o şimdi,

ilker dedi evet abi ya getirsek ya buraya,

lan olum seslenicem çocuğa diğerleride kalkıcak ne dicem,

bahadır demez mi,

çişe kaldırıyorum dersin,

yemin ederim kahkahayı götümüzden attık amk ama sessiz=)=)=)=)

olum dedi git getir lan, bir şeyler uydurursun,

dedim ben getiremem,

bahadır dedi ben getiriyim,

dedim nası getiriceksin,

üstümü giyiniyim, emir varmış gibi koğuş kalk kalk kalk falan kaldırırım koğuşu sonra erdinç i alırım,

dedim otur amk bide operasyona gönder çocukları ben getiririm,

çıktım ben ayakta terlikler, ayağımda sargı olduğu için sarmış iyice terlik ayağımı çok ses çıkmıyor

mermerde taşta şapalak şapalak diye o avantaj,

girdim koğuşa millet uyuyor erdinçin oraya gittim, ama kesiyorum etrafı,

lan şimdi dürtücem çocuğu nooluyo amk diye fırlıcak ayağa kaldırıcam milleti onuda istemiyorum,

beyler yaptığım manyaklığa bakın,

sırt üstü yatıyordu bu,

bir elimle ağzını şaak diye kapadım,

bu gözleri açtı debenlendi kısa bir süre, dedim suss amk sus gülüyorum bir yandan da,

dedim oğlum sus bişey yok gel benimle,

bu nooldu komutanım diyo,

dedim gel amk işte ya sus,

üstümü giyiniyim mi dedi,

lan diyorum gel ses çıkarma hala botunu arıyo, tuttum bunu baktım diğerleri mırın kırın edip hafiften

uyanıyo, çıktık hemen,

ne oldu komutanım ya bişey mi oldu falan diyo,

dedim erdincim kusura bakma olum, gel muhabbet ediyoruz senide alalım dedik,

ne muhabbeti komutanım dedi,

gel olum dertleşiyoruz işte sende gel,

hee?

falan yaptı bu güldü,

oğlum kusura bakma valla dedim uykundan ettim olsun komutanım dedi,

bu sanıyomuş ki bizim takımda ki çocuklar falan var,

lan odaya bir girdi iki tane daha asteğmen,

ben oturdum yere,

bu ayakta,

lan otursana dedim,

otırıyım mı? diyo,

lan oğlum bu akşam komutan yok abilerinle muhabbet ediceksin,

emredersiniz komutanım dedi,

bahadır da,

haa şöle amk falan diyo, içki içmeden sarhoş gibiyiz resmen=)

beyler bir başladık biz, muhabbete, bahadır anlatıyo sevdiği kızı, ilker sözlüsünü anlatıyo bende

başladım yağmurla olan anılarımı anlatmaya,

şöle yapardık buraya giderdik diyorum,

bahadır atlıyo aynen lan bizde gittik oraya,

şunu içmiştik diyo ilker,

ben atlıyorum aynen abi ya bizde içmiştik, hatta yağmur çakırkeyif olmuştu falan,

lan erdincimde garibim oturuyo öle orada,

biz tabi 3 istanbul piçi,

koçum sende anlatsana bişeyler,

dedi ne anlatayım komutanım,

dedim yok burda komutan abilerin var anlat, sevdiğim kız var vermiyolar demiştin onu anlat,

valla vermiyolar işte komutanım yani abim, işim yok diye,

bahadır da atlıyo ara ara deli dumrul ya bizim ki amk,

orospu çocukları işte amk,

diyorum bi sus bahadır,

abim işim vardı bizim, ilçeye iner kurutemizlemeci vardı orada ütü yapardım iş bulmuştum, gene

vermediler anası işi beyenmedi zaten az para veriyolardı, sonra bi meslek öğreneyim dedim kuaföre

çırak oldum gene vermediler, istemedik ama kız söylüyodu,

dedim ismi neydi kızın erdinç,

suna ismi abi,

seviyomu peki seni kız,

seviyo abi kaçalım dedi bana kaçıracam zaten bir döniyim,

olum dedim ne kaçırması, sazın var bak dönünce onunla düğünlere gidersin, davetlere gidersin

çalarsın paranın amına koyarsın,

bu durdu durdu, kaçırıyım abi sonra gene çalarım ben,

ilker dedi nereye kaçırıcan lan kızı nereye gidiceksin,

bahadır da,

bize getir, benim aile ankarada benle kalırsınız,

bu erdinç valla mı abi falan dedi,

bahadırda gaza geldi tabi,

tabi olum gel kızıda al,

lan bişeyde diyemiyorum, bahadırın beyni yerinde değil ki, erdinç kızın anasını kaçıracam dese ona da

eyvallah der.

erdinç te zaten gencecik heveslendi,

abi bak geliyorum o zaman.

dedim erdinç öle şeyler yapma sen işini eline al mecbur vericek sana kızı zaten,

abi dedi vermez zaten telefonla konuştum ben bir keresinde, istemeye geleceklermiş birileri kızı,

abi kız giderse ben ölürüm,

dedim oğlum öle deme lan ölürüm falan.

akıl veriyoruz çocuğa,

çocuk askerden kaçarım diyo,

ben diyorum olum bak öle şey yapma allah korusun esir düşersin benide yakarsın bak yavuz abine ne

oldu falan diyorum,

bahadır kaç lan kaç git sik belasını o ibnelerin al kızı getir buraya diyo,

kızı alıp çakırsöğüte getir diyo,

ilkerde ayrıl bence sen o kızdan diyo falan, akıllara bak amk çocuğun beynini siktik gece gece.

sonra askerden sonra ne yapacağız onları konuşmaya başladık,

ben dedim yağmurla evlenecem, (tabi aklımdan o sırada binbir türlü film şeridi geçiyor, acaba bişey

olacak mı? kurtulacak mı falan)

sonra dedim iş kuracam, bir kızım olacak ismi öykü olacak, sarışın mavi gözlü anası gibi, ama böle

dolapların tepelerinde toplıcaz onu o kadar yaramaz olacak, ben eve geldiğimde ayama kuala gibi

dolanacak ben öyle yürümek zorunda kalıcam uzaktan kumandalı araba bile alıcam dedim (ki daha

yeni yeni çıkmışş uzaktan kumandalı araba, biz çocukken gördüğümüzde aklımız çıkmıştı amk, bi kere

yiğenlere alıyım dedim, bu ne amca yeaaa cd alsaydın ya falan dedi, dedim hadi lan ordan pezevengin

çükü)

bahadır başladı sonra, dedi bende yurt dışına gidicem gelmicem bi daha, oradan da yabancı

hatunlarla takılıcam mesleğimi yapamazsam bar açıcam amk öle bir kıza tutulup sikmicem hayatımı,

karı kızla yatıp kalkıcam eroinman olucam lan

not: askerden 8 ay sonra nişanlandı bahadır, ilk o evlendi 2 çocuğu ve güzel bir karısı var, eşinin

dizinde ankara kedisi gibi yatıyor ve mesleğini icra ediyor, eroine başlamayı bırak, sigara bile içemiyor

davar. yurt dışına çıkma hayalini gerçekleştirdi,

ardından ilker dedi, ben dönersem eğer (şüphe var çocukta) biriktirdiğim parayla tatile gidicem, 5

yıldızlı otele gidicem (o zaman daha yeni yeni bu 5 yıldızlı oteller moda amk) sonra dönersem

sözlümden af dilerim, hemen nişanlanırım onunla tatile çıkarım,

bahadır dedi bok çıkarsın annesi ne dicek,

anneside gelir abi dedi bu,

ilkerin askerliği bitmeden, sözü attı diye kızın babası çok kızdı, ilkerin askerliği bitmeden kız başkasıyla

nişanlandırıldı.

sonra erdincime sıra geldi, abi dedi ben iş bulacam sonra sunayı almak için herşeyi yapacam, benimde

bir kızım olsun ismini gül ya da bahar koyacam.

niye erdinç?

bahar aylarında suna gül gibi oluyomuş, vay amk aşka bakın.

bide abi ben çavuş olsam sonra teskere bırabilirmiyim?

evet erdinç,

bu bir yapıştı bana yalvara yalvara ama,

abim allah rızası için beni çavuş yap, asker olursam babası verir, askerden korkar onlar, mesleğim olur

abim allah rızası için,

erdinç olum bak burada kalırsın 3 sene zorunlu hizmet,

abim suna yı alayımda 10 sene kalayım burda ne olur abim,

olum saçmalama hayatın kayar,

abi hayatım kaymış zaten,

olum bak sazın yoktu sazın oldu boşver,

abim ne olur komutanla konuş,

tamam dedim erdinç konuşacam,

ne yaptık ettik çavuş yaptık erdinç i, teskere zamanına kadar dayanabilseydi astsubay uzman erdinç

olacak, üniformayla gidip kızı babasından istemeyecek alacaktı.

kısmet olmadı.

anlayacağınız gibi hepimizin uyku problemi vardı. ben hala üzerimden tam atabilmiş değilim. o

dönemde uyku sıkıntımız yüzünden özellikle bahadır ben ve ilker bol bol oturup muhabbet ederek

giderirdik, araziye çıktığımızda istirahat zamanında yarım saatlik uykularla gidermeye çalışırdık.

hatta bir anekdot daha kondurayım şuraya buda bahadırın en büyük bombasıdır,

bahadır ın uyku problemi o kadar üst boyutlara ulaştı ki bir ara halüsilasyon görmeye başlamıştı

pencerede adam falan görüyordu, yüzbaşı dedi oğlum nasıl yatıyorsun? diye sordu,

bu ne demek, yani hani şekilde yatıyorsun ya da çok yorgun mu yatıyorsun anlamında?

bahadır ne anladı sizce,

verdiği cevaba bakalım,

tek yatıyorum komutanım yanlız başıma,

bütün şırnak yerlerde bu sefer=)

beyler ben iş yerindeyim hala, kdv nin son günü kendi işlerimi bitirdim ama arkadaşların işleri bitmedi

o yüzden başlarından ayrılmadım. yazayım dedim birazdan çıkıp eve gitmem lazım tahmin

edebileceğiniz gibi, bilgisayarın başından kalkmam lazım. aslında yazmayacaktım bu akşam ama çok

aksatıyoruz boş anımda yazayım dedim.

son olarak herkes için şarkı paylaştık baho içinde bu gecenin son şarkısını paylaşıyorum,

dağlarbaşı bahoya gelsin, adamın yanında her an ne olacağı belli değildi, her an bir bok olacak

edasıyla takılıyorduk adamın yanında, pasif bir şekilde duruyor dersiniz alır keleşi adamın ağzına

sokar, botlar sıktığı için tugayda botları çözer kafasında ki bereyi cenazede keplerini ters takan

amcalar gibi takıp elleri arkada bağlar salatalık yiye yiye gezinir. uzaktan öpücük atar, elinde salatalık

la gezer, yerde ki fare ölüsüne domi vole şeklinde şut çeker, mevzide kafamızı kaldırmaktan

çekindiğimiz anlarda, kalkıp ayakta uçuruma doğru işer, rüzgar alır etrafa yağdırır o sidiği, bestler de

elinde ki kipritle oynayarak ağaçları tutuşturmaya çalıştırır aklınca bütün ormanı yakarsam saklanacak

yerleri kalmaz diye, elinde ki g3 namlusuyla burnunu karıştırmaya çalışır, helikopter havadayken

bağırır duyacakmış gibi ''biraz da bize yardıma gelin huuuooooppp lan ibneeee'' falan der, asla

evlenmem diyip aylar sonra nişanlanır, varis kağıdını uçak yapıp atar pencereden sonra kaybeder

çıkar bahçede onu ararız, bin bir türlü bok ne olacağı belli olmaz yani, hey gidi baho reyiz hey

cem babanın dediği gibi bindik bir elamete gidiyoz kıyamete,

YİRMİDÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Hikaye başlıyorum beyler.

(roadrunnersikenjackal ?, 26.01.2013 22:03)

bahadır la ben beyler, aynı gün tuzlada yedek subaylık sınavına (formalite icabı bir sınavdır) girdik,

ardından izmir foça ya gidecekken ısparta eğirdire düştüğümüzü öğrendik. normalda jandarma

komandolar izmirde acemiliklerini yapmasına rağmen eğirdire düşmemizi hiç ama hiç garipsemedik,

neden derseniz, zaten bir boktan haberimiz yoktu, izmir foça ne? eğirdir komando okulu ne?

jandarma ne piyade ne ikisi neden farklı farklı komando çeşiti falan haberimiz yoktu.

elimizin altında bir tıkla bilgi edinmemizi sağlayacak bir veri olmadığı için kulaktan dolma bilgilerle

gitmiştik, normalde izmirde jandarma komando yetiştirilirken, ısparta da piyade komando

yetiştiriliyordu, ancak bizim dönemlerimizde kısa dönem (8 aydı kısa dönemlik) neredeyse çok az

alınmaya başlanmıştı, üniversite mezunlarının neredeyse %85i %90ı yedek subay olarak ordu

bünyesine alınıyordu. o dönemlerde üniversite mezunu olupta kısa dönem yaptım 8 ay diyene çok az

rastlarsınız.

özellikle izmir, istanbul, ankara gibi büyük şehirlerde üniversite okumuş kişilerin asteğmen olmama

gibi bir seçeneği yok gibi bişeydi,(zengin piçlerini bunun dışında tutuyorum)

bundan dolayı, o kadar çok yedek subay birikmişti ki, manisa izmir ısparta aralarında jandarma

veyahut piyade gözetmeksizin alım yapıyordu,

tuzla piyade ise bu saydığım 3 komando eğitim birimlerinden (jandarma da dahildi o kadar aşırı alım

vardı) refüze olanları alıp orada eğitim veriliyordu.

nedir refüze olmak, şöyle örnek vereyim,

ısparta eğirdir dağ komando okuluna gittiğimizde, yanlış hatırlamıyorsam 1 ve 3 hafta aralığında bir

ön eğitime tabii tutuluyorsunuz, ve muayene oluyorsunuz, eğer bu eğitimi geçebilirseniz artık geri

dönüşünüz yok demektik, sike sike eğirdirde dağ komando olmak zorundasınızdır.

geçemezseniz, eğer aynen tuzla şutlanıp etek giyetsiniz, bu etek mevzuuda şudur, biz üzerimizdeki

kıyafetimizi pantolonun içine sokar kemeri öyle takardık, bunlarda içeri sokmatan kemeri bağlar ve

kemerin altından çıkardı kıyafetlerinin uçları, biz buna etek derdik.

neyse beyler,

size biraz bahadırla nasıl münasebetimiz bu kadar ilerledi onu anlatayım, istanbul da okuyordu buda

biliyorsunuz itü mezunudur, ailesi ankardaydı, fakat ikametini buraya aldırmıştı çeşitli evrak falan

gerektiği için, birlikte eğirdire gittik,

heralde eğirdirde 80 veya 90 küsür jandarma asteğmen adayıydık, biz bahadırla ikimiz takılıyorduk

çoğunlukla,

iki jandarma piyade arasında geziniyorduk,

biz giderken (özellikle bahadır) asteğmen olarak gittiğimiz için, baya komutan havasına girmiştik, ama

eğirdire gidince öyle olmadığını anladık, bildiğiniz timlere dağılıp normal er olarak muamele görmeye

başladık,

bahadırda o zamanlar daha contayı yakmamış taze,

zaten jandarma komando olarak kaydırılmışız eğitim için, piyade çocuklarla burun buruna geliyoruz

intikallerde ondan sonra gerginlik, sikermisin sabaha mı bırakırsın modu.

sivri tepe vardır eğirdirde, biz bahadırla ilk gittiğimizde, bahadır,

''vaaay ne güzelmiş lan şu tepeye bak'' demişti,

tepede ''komandoyuz güçlüyüz cesuruz hazırız'' gibi bişey yazıyordu.

bende dedim, ''hakkaten çok güzel abi ya baksana tepeye ne kadar sivri, doğal yaşam falan baksana

ne güzel yazmışlar yazıyı''

bu konuşmalarımızdan da anlayacağınız gibi, sanki eğirdir gölüne tatil için gitmiş iki kafadar gibi

hissediyorduk kendimizi,

ardınan, o sivri tepeyi çıkacağımızı öğrendiğimizde, ben bahadır ve diğer devreler dahil hala da

öyledir, ''siksen çıkamayız abi biz burayı'' diye tepki verdik,

arkasındna eğitim komutanlarımız önce sikti sonra çıkarttılar bizi.

şimdi zaten orası piyadelerin eğitim yeri, bizde jandarmayız ya amk, davaro gibi muamele yapıyorlar,

tabi komutanlar değil yanlış anlamayın sakın, orada ki yeni gelen yedek subaylar.

bizde onlardan tiksiniyoruz, bu piyadeler de neymiş, jandarma olmasa bir bok yiyemezler falan diye,

ulan daha bilmiyoruz ki oraya gidince hepimiz aynı bokuz.

o dönem çakırsöğütte hem jandarma vardı hem piyade komandolar.

hatta çakırsöğüte ilk gittiğimizde ''jandarma'' komando tugayı yazınca, biz piyade arkadaşlara yaa

gördün mü yavşak, acemilikten sonra ki adımda jandarma devreye girer hey yavrum hey diye

takılırdık.

tabi aramızda bu kadar çekişme olmasının sebebide eğitimlerdi,

mesela eğitimlerin birini anlatmak isterim,

biz jandarmalar olarak bir tim oluşturduk, başımızda eğitim subayımız, dedi alın size harita alın size

pusula şu noktaya gideceksiniz, ondan sonra tatbikat operasyonu yapacağız. dedi ve gitti,

ben varım bahadır da var 17 kişilik timiz,

karşımızda sivri tepe, akşam 7 amk.

lan haritanın neresinde olduğumuzu bulmamız 45 dakika sürdü birde yolumuzu bulacaz.

e timi kim idare edecek. hepimiz er gibiyiz orada. ben olayım diye atlayacam ama o eğitim gecesinde

roketçi benim roketçiden tim komutanımı olur amk. varol diye bi çocuk vardı 45 dakika sonunda

bulunduğumuz yeri o tespit edince onu seçtik=)

biz tatbikat operasyonuna başlamak için gitmemiz gereken noktaya ulaşmak için yola koyulduk. yani

sikimiz taşşağımızda, taşşağımız elimizde salak gibi gidiyoruz, timde 2 tane uzman var sadece ama

hiçbir şeye karışmıyor maksatları hani bir yerlerden düşüp ölmeyelim o kadar.

en arkadan geliyorlar, 2 saat falan yürüdük, bakın 2 saatçik, ben dedim ölecem amk çok terledim

hasta olucam lan duralım.

durduk 2 saatlik yürüyüş için, başladık gene yürümeye amk.

yürüyüşün 8.saatinde hala varamadık amına kodumun yerine,

bu tim komutanı tayin ettiğimi varol ''kaybolduk galiba yaa falan dedi'' uzmanlarda kıs kıs gülüyolar

amk arkada.

toplandık amk bir araya (şırnakta böyle bütün tim bir araya toplan sülalenizi sikerler sizin bu ilk eğitim

o yüzden olaya adapte olmamız isteniyor)

bir yol tespit ettik, oradan gidelim dedik.

45 dk kadar yürüdük, ileride sanırım 60 70 metre kadar bizim piyadeler onlarda orada takılıyor, dedik

böle olmıcak oraya gidelim. sanırsın okul gezisindeyiz amk. bunlarda bizi görünce bize doğru geldiler

zaten,

bir araya toplanmışız, 40 kişi kadar. mal gibi meydanda takılıyoruz.

lan nası gidicez siz nereye gidiyosunuz haritanın neresindeyiz, antalyaya gelmiş olmayalım amk falan

derken,

lan bir ateş başladı.

roket atmaya başladılar, roketin basıncını ilk defa o gün hissettim yüzümde,

beyler 40 a yakın salak oldumuz yerde yere yattık,

uzmanlarda bağırıyo mevzi alın şuraya geçin buraya geçin, bizde öle salak gibi atıyoruz kendimizi

oraya, bildiğin taranıyoruz amk anlatamam size.

operasyon başladımı acaba falan diyorum ben. ama daha varmadık ki gideceğimiz noktaya.

bahadırda yanımda zaten, terörist lan bunlar falan diyo, ilk eğitim olduğundan gerçek mermi yok.

dağa taşa ateş ediyoruz, bende rpg var öğretildi nası kullanacağım ama roketi yok amk. öle ateş

ediyoruz etrafa. zaten mevzi alayım derken bahadırla çarpışmışız miğfer kaymış kafada önümü

göremiyorum amk.

bildiğin pusuya düştük.

tabi olay şu, eğitim amaçlı pusuya düşürmüşler bizi,

biz o noktaya ulaşmak için dolanırken bunlar pusunun ne olduğunu öğretmek için pusu hazırlamışlar

bize, biz zaten gideceğimiz noktayı çoktan geçmişiz,

zaten tatbikat operasyonu falan da yok. eğitim pusu ne menem bişeydir onu göstermek. e şimdi sizi

pusuya düşürücez çocuklarda demeyeceklerine göre.

o gün o pusu eğitim değilde gerçek olsa orada ne kadar piyade jandarma varsa hepimiz aynen morga

giderdir.

işte o günlerde başladı bizim bahadırla dostluğumuz.

orada bize ''ben piyadeyim artislik yapmayın'' ya da ''ben jandarma mavi bereyim götünü keserim

senin'' falan diye takılmamamız gerektiğiniz, ateş altında hepimizin aynı bok olduğunu göstermek

istemişler.

gösterebildiler mi?

hemde nası amk.

1000 taneye yakın piyade jandarma yedek subaylarından inanın 750 800 arası asker ilk 3 haftada

refüze oldu.

kalmak isteyen çocuklar kalamadı, refüze olmak için her boku deneyenler ise sike sike komando

yapıldı.

örnek?

ben ve bahadır.

şöle geyikler vardı,

''abi refüze mi olmak istiyosun, bol bol viziteye çık, birde muaynanede doktoru kafaladın mı

tamamdır''

viziteye çıkamadık çünkü gerekçemiz yoktu,

son muaynanede, bahadır doktora (ki herif gata mezunu binbaşı amk bir bakışta çakıyo adam neyin

ne olduğunu) muayne sonunda,

benim ayak bileklerim çok hassas dizim çıkmıştı önceden falan dedi,

doktorda siktir git bacaklarını kırarım seni diyip ''eğitime elverişli damgasını vurdu''

bahadır ağlamaklı ağlamaklı komando brovesi almak için eğitimlerin yolunu tuttu.

bana sıra geldiğinde, raporlarımı verdim, raporlarıma 5 6 dakika kadar göz attı,

dedi rahatsızlığın varmı?

dedim benim astımım vardı komutanım havaya karşı toza karşı astımım var benim,

dedi burasının havası temizdir doğal ortam sen burada kal iyi gelir dedi güm diye vurdu eğitime

elverişli damgasını.

bende sivri tepeye baka baka tahrip kapı yokuşuna baka baka sikilmeye hazır vaziyette bahadırın

yanına gittim.

hiç barfiks çekemeyen ben, eğitim sonunda 14 barfiksle tamamladım. 20 şınavı zor çeken ben 60 70

arası şınavla bitirdim, bahadır tek elle şınav çekiyordu düşünün.

usta birliğinize takımınızın başına gittiğinizde üstünüzde görecekleri komando brövesi o kadar önemli

ki beyler. kafadan otorite kuruyorsunuz bir kere saygıları oluyor.

neyse beyler, o eğitim günlerinde bu günlere gelmiştik, bahadır ve ben. son gecemizden sonra ayakta

uyur vaziyette yeni güne başlamıştık.

tekrar intikallerin başlayacağı söylendi, biz gene güçlükonak falan mardin siirt şırnak ilçe sınırlarının

oralarda intikal yapacağımızı düşünüyorduk. öyle olmadı.

yeni intikal yerimiz, bester bölgesi dendi, tek tesellim bahadırla birlikte olacağımızdı, bestler

bölgesinde mercimek dağının eteklerinde ki askeri birimi üs bölgesi olarak alacağız, ve vardiya

şeklinde 4 4 ayrılarak etrafta intikaller yapacağız pusu atacağız.

150 kişi civarındaydık,

bu sefer namaz dağından değil, kuzeye doğru yani siirte doğru askeri araçlarla götürüldüki

kaymakamlık bölgesine geldiğimizde araçlardan indik, namaz dağının eteklerinde bulunan geçitlerden

intikale başladık,

8 timi 2 şer timlere bölerek, toplamda 4 grup halinde her gurubun arasında 30 ar metre olmak üzere

ip şeklinde intikale başladık, başımızda üsteğmenimiz var teğmen hakan da var.

allahıma şükürler olsun biz yol boyunca kesin çatışmaya gireceğiz diye beklerken hiç birşey gelmedi

başımıza. zaten çok yakin bir zamanda vanda ki saldırlardan ötürü bestlerde arama tarama yapıldığı

için operasyonlar olduğu için bir sıkıntı çıkma ihtimali düşüktü. elbette her zaman o ufak ihtimal

gerçekleşebilir ama olmadı birşey.

biz dağın eteklerinden dik bir şekilde uzanmış olan tepede ki üs bölgemize gittik,

uzun enleri çok ufak ama uzunluğu eninin aksına epey fazla olan bir diktörtken düşünün ince bir

şekilde uzanmış teğeye dağın eteklerinden alana doğru girmiş bir tepe,

dağın tepesinden saldırı yerseniz hiç bir şansınız yok, ancak alanın 4 te 3 ne çok iyi hakimiyeti var

bölgenin.

zaten üs bölgemizde ki komutanımızda bize muhakkak 7 24 vardiyalı olarak 2 timin mercimek dağının

tepesine çıkmasını ve orada beklemesini istedi,

orayı güvenlik altına almalıydık, mantıklı olarak, terör örgütü saldırmaya kalka sadece o dağın

tepesinden gelerek yapabilir, başka bir şansı yok çünkü üs alanın diğer bölgelerinde kuş uçurtmaz çok

hakim bir tepe.

biz tepenin zirvesine çıkarak mevzi hazırlıklarına koyulduk, zaten tehlikeli bir bölge içierisinde

bestlerin tehlikeli olmayan yeri yoktur zaten. orada sabahın erken saatlerinde başlayarak mevizler

hazırladık, özellikle aşağıda bulunan üs bölgesini arkamıza alarak ters istikametine bakan mevziler

hazırladık.

bu sefer tepenin güvenliği için hazırlamış olduğumuz mevzilere bakan başka tepeler ortaya çıktı, bu

güvenlik için kurulmuş mevziyi korumak içinde 70 80 metre ileride ki tepeye bir mevzi daha

hazırladık, ardından onunda ilerisine bir mevzi daha.

yani biz sadece üs bölgesini korumak amaçı tepede 200 300 metre çapında ki bir alana küçük küçük

mevziler hazırlayarak zincir oluşturduk.

e şimdi bunlara birer tim yerleştirsen intikal yapacak tim kalmayacak. 2şer 3er askerleri bu küçük

mevzilere yerleştirdik.

hepsine tek tek şifreli isim koyduk, daha doğrusu numaralandırdık, işte 2.tepe 3.tepe falan,

bu en uçta yani üs bölgesinin en uzağında ki tepede bir gece bende kaldım, beyler naylonlarla falan

örttük üstlerini biz o mevzilerin. benim kaldığım o gece bir rüzgar vardı taşlarla durmasına rağmen o

naylonlar paramparça oldu anlatamam size.

bazı geceler, çakal sesleri, börtü böcek sesleri falan kafayı yersiniz, bazende hiç ses olmuyordu tek bir

çıt bile çıkmıyordu, işte o geceler en berbat olan gecelerdi,

her an bir yerden birşey gelecekmiş gibi hissedersiniz, paranoyak olursunuz amk.

ki şunun için dua ettiğimi biliyorum yani,

terörist üs bölgesine saldıracaksa bizim mevzileri fark etsin bize saldırsın, çünkü, bizi farketmeden

geçip gitmeye kalkarlarsa iç içe gireriz, etrafımızda bir anda 30 40 tane terörist bulabiliriz, bağlantımız

kesilir 2 3 kişiyiz zaten tek roketle ölür gideriz, hani gelmeden farketsizlerki ateş mi açıyolar ne

açıyolar, ya ilk ateşte ölelim yada o mevziden çıkıp geri mevzilere gidebilelim yolumuz tıkanmasın,

çembere girerseniz kurtulma şansınız neredeyse sıfır yani.

o göt kadar mevzilerde muşamba altında toz toprak böcek sinek içerisinde beklersiniz, sabah olur bir

nebze rahatlarsınız, çıkarsınız üs bölgesine gidersiniz, akşam tekrar mevzilere, sinir olurdum amk, üs

bölgesinin kendi askeri var bölge dışına adımını atmaz, biz her gece tepeye çıkarız ki tepeye çıkmak

ölüm zaten, 1 saatte yakın sürüyor,

çok ağırlık alarak çıkmazdık mevzilere, işte günlük yiyeceğimizi alırdık, çoraptı bilmemne, zaten uyku

tulumu almazdık uyumayacağımız için.

orada yemek yedikçe kalan artıklardan dolayı bol bol sinek toplanırdı. hele ton balığı yemeye görün

amk saniyesinde gelirdi ibneler.

ben özellikle mevzilerin temiz olmasına özen gösterirdim, çok askerin azına sıçmışlığım vardır orada

bulunduğum süreçte, nöbet esnasından bok içinde bırakıyor sonra gelen asker sineklerle böceklerle

uğraşıyor. lan adam nöbet mi tutsun boceklerle mi uğraşsın amk.

intikaller zaten ayrı bir bela, bestlerde intikal demek her an ama yani her an bir pislik bir pusu demek.

zaten, güçlükonakta olduğumuz gibi geniş alanlarda arama tarama yapamadık, hem arazi şartları pek

elverişli değildi, hemde üs bölgesinin güvenliğini aldığımız için yeterli sayıda asker intikale çıkamazdı

her zaman.

araçlar için yol vardı üs bölgesine, o yüzden açıkcası içim çok rahatlamıştı o yol görünce, yani

gelebilecekleri bir yol var en azından.

helikopter için bir alan yapalım dediler, hatta bu konu yüzünden asteğmenler uzmanlar falan

üsteğmenle çok ayrı düştük ortam gerildi,

üs bölgesinin komutanı dedi askerlirinizi çağırın yapalım,

biz dedik mevziyi biz kuruyoruz, intikali biz yapıyoruz, nöbeti biz tutuyoruz e gelip birde siksin bari,

yaptırmayız askere dedik, üs bölgesinin kendi askeri yapsın.

baya bir gerilmişti ortam üs bölgesininin kendi askeriyle, garipler vardı zaten sınır jandarma askeri, biz

mavi bere höt dese timden bir asker çıkar siker belasını.

Muhabbet beyler bu arada. şunu söylemek istiyorum, bugün bahadırla görüştüm, sık sık görüşemiyoruz, durumu

anlattım, çok şaşırdı=) dedim bahadır inci sözlükte fenomen oldun, dağlarbaşı baho diye yıkılıyo

ortalık dedim.

bu hemen ne anlattın lan dedi,

dedim herşeyi anlattım. olum deli sanıcaklar beni dedi, dedim merak etme hepsi senden deli=)

senide istiyorlar dedim, tamam dedi=) işleri yoğun beyler biraz durulsun oda gelecek müjdeyi vereyim

size şimdiden.

yanlız bahadırında hesap alması lazım, yazar alımı açık değil şu anda. onu halletmemiz lazım.

şimdi bu yazdıklarımı okuyodur kesin, 2 saat önce mail atmıştı, dedi hala hatırlıyomusun salatalık

olayını, dedim hatırlamazmıyım,

dedim bahadır eminim hala işe giderken cebinde salatalık vardır dedim, yok lan daha neler falan diyo.

beyler geldiği gün allah aşkına bol bol salatalıkla ilgili sorular sorun buna=) gıcık olsun ibine=)

beyler hesapta ismi ne olmalı sizce?

dağlarbaşı mı olsun, baho mu olsun, salata seven adam mı olsun? şanına yakışır birşeyler bulmak

lazım.

beyler maça gitmiştim yeni geldim şimdi eve. bu arada drogba yıda aldığımız söyleniyor hadi

hayırlısı=) kardeşim de bizde beyler. bu akşam yazamayacağım. bu arada bahadırda beklemede,

üyelik alır almaz ikimiz birlikte yazacağız. oda o dönemden kalma resimlerini bulmak için uğraşıyor

bulursa paylaşacak.

(roadrunnersikenjackal ?, 27.01.2013 22:51)

arkadaşlar, bu akşam olamayacağım bahadıra vereyim isterseniz ben hesabı bu akşamlık onunla

muhabbet edin, hanımla çocuk türkiyeye gelmiş bu yanlız rahat rahat konuşur hem denyo=)

(roadrunnersikenjackal ?, 27.01.2013 23:00)

beyler ben bahadıra hesabımı verdim, çıkmam gerekli kardeşimi eve bırakacağım, bahadırda 1 saat

içinde girip muhabbete dahil olacak. görüşmek üzere yarın akşam.

(roadrunnersikenjackal ?, 27.01.2013 23:03)

Bahadır

ilk olarak arkadaslar

ben bu ibne nin dediği kadar delirmedim,

ikincisi

salatalik i bukadar sewiyorsam ne olmus:) hem hakikaten suszlugunu gideriyordu benim,

uçuncusu,

madem benim ismim açıklanmisbende isim vereyim, bu arkadisimin ismi baris, jandarma komando

asteğmen baris. gerci ismini acıkladık kızmaz umarim,

merhaba arkadaslar ben baris dostumun anlattıgı daglarbasi baho=) bunu hanima soylesem dalga

gecer, amma cok bahsedilmis benden,

can dostumdur, kendileri, hikayeyi anlattigini soyledi, gel fenomen oldun dedi, 2 gundur okuyorum

inanamadim benim hakkimda ki dusunceleriniz hakkinda. supersiniz:)

birde barisin bu kadar ayrıntıyla anlatmasinin sebebi gunluk tutuyordu ondan kaynaklaniyor bende

tuttum ama malum olanlardan oturu yazmayi birakmistim.beni benden daha cok taniyorsunuz

zaten:) hanim bunlari bilmiyor bu arada, bilse nefret edebilir.

bide soyliyeyim konusu geçmiş, bu barisin anlattıgı bir kiz vardi ya cigdem rahmetli yagmurun

arkadasi onunla evliyim:)

bana gel sende konuş muhabbet et dedi, soru sor cevap yaz hasret gider dedi memleketinin insanıyla,

bizim hanımı ve cocugu istanbula gonderdim o yuzden rahatim, burada olsalar girmem zor olabilirdi,

bride buradan yazdiklerim biraz gec gelebilir, haber vereyim, ayrica bu baris kadar siirsel yazı

yazamam soyliyeyim:)

neyse,

herkese iyi akşamlar bu baslik bana emanet kardesim icin nobeti ben devraliyorum,

adettendir bende bir music paylasayim,

http://www.youtube.com/watch?v=qR-SlkUgCRg

ayrica bu aksam kaybeden besiktasim icin gelsin bu sarki..

sirnak panteri bahadir sevdim bu ismi=)

ben hikayeyi bir kac gundur okuyorum, hep benden bahsetmis baris, biraz da ben bahsedeyim,

hayatimda tanidigim en iyi adam. en iyi dostum. askerde tanistik biz ve hic kopmadik kendisiyle,

cok uzun zaman gecti o zamanlardan ruya gibi geliyor insana, bakmayin benim hakkimda bu kadar

yazdigina oda pek normal degildi, kendi kendine konusurdu dagda yururken, dislerini gibar we bas

parmaklarini gibardı tirnaklarina batan etleri iltihap kapardi bakmayin ben deli baris benden deli.

sorulariniza cewap vereyim, elimde o gunlere ait fotolar var, ama arayip bulmam lazim esim

kaldirmistir kimbilir nereye, bulunca koyacagım ya da barisa gonderirim o koyar,

ayrica evet baya sevilmisim cok sagolun, film yildizi yapmis baris beni sanki:)

madem bu kadar kalaylamis beni baris birazda ben anlatayim barisi size=)

baris kendisine dostum diyen o cavusa kufur etti biliyorsunuz, ama yaka paca dovdugunu

anlatmamis=) adamin dostum lafina uyuzluğu var, ne dostu ben muallakmiyim falan dedi oyle

dovmus, yere yatırıp agzina toprak sokmustu bir keresinde,

devamli bana el hareketi cekerdi dagda yururken, mesela onu ustegmen onden gonderirdi oncu grup

dye bizde arkasindan gelip gecerken bana şşşt diye seslenip bak bak derdi bir bakardim el hareketi

cekiyor:)

o serefsiz ustegmende ismi guroldu ona saygımıstı onun yuzunden pusuya dusmuslerdi, ayak tabani,

kulaklarinden biri dislerinin bir kismi we burnu kirilmisti, biz sehit oldugunu sanmıstık sonra bir anda

topraktan cıkmıs gibi cıkıp gelmisti düstügü yerden sonra ustegmene saygımıstı.

haa farelere olan korkusuda cok mesurdu=)

operasyonlar oncesi baris tugayda bulunan kalorifer petegine dokunurdu alistirmisti kendini oraya

dokunursa olmeyecegini dusunurdu dokunur oyle cikardi dokunmadan cikmazdi ugur gibi bisey

yapmisti, yatarkende yapardi uykudayken basilmayalim diye,

birde silahini tutukluk yapmasindan cok korkardi, allah askina yari yolda birakma beni diye soylenirdi

bu silahina ben cok gulerdim buna,

sigarasini alirdim hep, her alirken küfür ederdi,

santralda ki cocuga uyuz olurdu birde, istedigi zaman arama yapmak isterdi,

birde hep yagmurdan bahsederdi bende bizim o huurdan=)

aklima geldikce yazacagim arkadaslar sizin sorunuz var mi merak ettikleriniz?

tamam cumle cumle yazayım, hemen hizli hizli,

birde baris son aylarda telsizle yatardi, sesini az açıp dinleye dinleye uyurdu, muzik dinliyorum derdi

bana.

mesela askerlerinin temiz olmasini cok isterdi, tugaydaken mutlaka askerlerinin botlarini

boyamalarini isterdi, oturup hepsi botlarini boyar, bizimkide gider yanlarina muhabbet ederdi

askerleriyle, birlikte botlarini boyardi.

bide mevzi yapardik, iceride cop birakirlarsa sicardi agizlarina, bitlenirseniz panzerin tazzikli suyuyla

yikarim sizi diye tembih ederdi,

tugayda ki en temiz takim bununkiydi arkadaslar=)hatta arapsabunlari derdik bunlara biz

temizliklerinden dolayi=)

valla biraz degistim ama cok zor bir donemdi arkadaslar, normal olmaniz beklenemezdi zaten, ben

cok tirsak bir cocuktum kucuklugumde sonra tamamen ters bir hal aldim orada.

ingilterede, harold wood bölgesinde yasiyorum ailemle, ingiltereyede okul sonrasi gittim, istanbulda

ki firmam sayesinde oraya gonderildim artık burada yasiyorum.

evet kitap yapmasini soyledim dusunecegini soyledi bana.

en unutamadigim anim ise, bizim ustumuze roket ve seri ates etmislerdi benim uzmanim son anda

farkedip bizi tepenin asagısına cekmisti uzun bir sure oldugumuzu dusunmuslerdi baris falan, birde

van sınırında yol kesmek isterken katodan gelen bir grup arkamizdan saldirmisti o var bunda baris

yoktu ama, yavuz agabeyin sehit oldugu gece, birde baris ve timi pusuya yakalandi,

telsizden bana bahadir yalvaririm gel kurtar beni, kurtarin bizi diye bagırmasini hic unutamiyorum ne

yazik ki.

o kizin ismi cansuydu, askerden dondukten 3 4 ay sonra olması lazim, baris yeni yeni kendine gelmisti,

bizde disari cıkıyorduk, bir arkadas soyledi burada oturuyorlar diye, ben daha kendime tam

gelememisin, barista ole catacak bir yerler ariyoruz, gittik o cafeye 5 6 kisiler oturuyor, ben

masalarina gittim, barista geldi, cansu beni askerdeyken o cocukla aldatmis, meraba dedim ben

bahadir cansunun beni aldattigi sevgilisi, cansunun gozleri fal tasi gibi acildi, bu cocukta ne var lan

falan dedi, bende dovdum=)

barista yalandan ayirmaya calisti garsonlari tuttu biraz doveyim diye.

taksimdede arkadaslarimla bulusmustum, ictik sarhos olduk herkes dagildi bende bagıra bagıra yarı

cıplak gezmisim karakoldan topladilar beni ama asker oldugumu ogredikleri icin bisey yapmadı

polisler.

yok ben hic dovmedim feyzullah dovdu sebebide askeri ona kufur etmisti, barista o uzmani dovdu,

ben dovmezdim askerim tirsardi benden, birde bi askerim baska bir time gecmek istedi bu oldurtecek

bizi manyak manyak davraniyor demisti.

birde barisin ayak tabanlari kalkmisti askeri bayram ismi onu tasimisti uzun bir süre ben unutmustum

cocugun ismini hikayede okudum, o anida cok efsanedir, belge vermislerdi barisa. ben yoktum orada

baska bir bolgedeydim sonradan anlatilmisti tugayda baya.

ya salatalik kabugu olayida ben cebime koymustum, olurda cembere gireriz, cıkamam, yaralanirim

alirlar beni kacirirlar o ihtimali düsünmüstüm, pkklılar sehit olan askeri kacirmislardi bir kere, yarali

yakalanirsam diye yapmistim, baris sadece bir kere gordu ama ben hep yapiyordum bunu=)

ya evet erdinc cok temiz bir cocuktu cok guzel sesi vardi unutmadim hic onu, barista o gece cok kotu

yaralanmisti, gordugumde yuzu kan icindeydi, birde baris anlattimi bilmiyorum, uzun sure biz barisi

dustugu yerden alamadık, buna 20 yada 30 metreden ates etmisler, barista kafasini ufak bir kayanin

yanina sokmus kafamdan vurmasinlar diye dusunmus, kulagından akan butun kan yuzune bulasmıs,

yuzu hep kan icindeydi, buldugumuzda ben bayginlik gecirdim zaten sehit oldu sandım.

g3 le burnumu karistirmadim kasidim ya inandiramadim kimseye onu=)

sey var mesela, ben dagda gece mevzideyken bebek aglama sesleri duyardım, onu anlatmamis

sanirim, birde egirdirde acemilikte yururken barisin sirtindan tutardim geceleri, onumden

kaybolmasin kaybetmiyim onu diye, oyun icabi pusu kurarlardi, hemen barisla ayni yere giderdim, o

benden daha cabuk adapte olmustu baslarda, iyi mevzi almasini bilirdi, ben biraz sonradan

kavrayabildim=).

baris cok siirsel yazi yazar anladiniz zaten, yagmura cok siir yazardi, cigdemi onun sayesinde

tavladim=)

ayrica aksamlari beni korkuturdu, hikaye anlatarak, yok hayaletler var bahadir, iste bebek aglama

seslerine gitme sakin kaybolursun bulamazlar seni, yok yesil cübbeliler falan, iste arkadan psst sesi

duyarsan sakin donme, falan diye anlatirdi sonra mevziye nobete gotun yiyosa git derdi, uyuz

olurdum=)

bende bu uyurken fare var fare var lan kalk diye korkuturdum devamlı=)

ya evet bebek aglama sesi duyardim, bir ben duyardim ama sorardim askere yok duymuyoruz

derlerdi, yururken falan duyardim, bestler bolgesinde duyardim devamli tabi pgibolojik olarak.

valla ates edip vurulup vurulmadiklerini gorecek kadar yakin olmadık hic, ama k.iraq ta haftaninde

cember yapmistik, kacanlar bir defasinda toplu halde geldi ates ettigimde dusuyorlardı benim

mermimlemi oluyordu baskasinin mi bilmiyorum,

ancak, baris vurdu, gordum, bizim üzerimize ates ettiklerinde per tepede saklandıgım oyuktan

barislerin mevziyi goruyordum yuksekti baya, oraya cıkmaya calısanları vuruyorlardı el bombasi

atiyorlardi, bir uzmani ates ediyor bir baris ediyordu, gozukuyordu dustuklari.

birde seyi unutmam bak onu anlatmamis baris, egirdirde yataklara sey yazılıyordu, cehenneme hos

geldin, bizden oncekiler yazmıslardı,

o sivri tepe gotune girecek hazir ol falan yaziyordu,

birde ben sivri tepeyi ilk gordugumda cok beyenmistim cikacagimizi bilmiyordum, baris sey demisti,

zirvesi ne esiyordur onun he demisti,

sonra bizzat cikip baktik nasi estigini=))

her sabah uyandigimizda tabi belli saat yok, bazen olu gibi yatıyorduk, 15 dakika sonra uyandırıp

tekrar cıkartiyorlardi, offlayip poflardim barista bana kufur ederdi, yeter sus seni cekemiyorum artik

vuracam seni falan derdi, yol boyunca ben ona o bana kufur eder dururduk=)

yok dagda yuruyuste hic konusma firsatimiz olmadi, o timinin basinda ben kendi timimin, ama

istirahatlerde yakinsak oda konusurduk,

o adamin agzina kelesi soktugumu inanin hatirlamiyorum, ama cok kotu azar isitmistim, ben sadece

sunu hatirliyorum, adam cok kizmis bagiriyordu, anlamisti bizim ne oldugumuzu ben birilerini

cagiriyor sanmistim.

bende buradayim ama yarin is var, sabaha kadar duramam=)

evet hatirlamiyorum, cok gerilmistim, boynum tutulmustu, yuzbasi beni gonderince olum

korkusundan dolayı elim ayagim titremisti o yuzden kendimi kaybettim. nasi gittik nasi donduk

hatirlamiyorum bile.

biliyormusunuz ben tetigi cektim diye hatirliyorum=) ama cekmemisim, ben barislara da ates

edecektim salvarlilar diye ama elimden aldilar silahi.=)

ankara bahcelievlerdenim, universiteye kadar orada oturdum.

valla catisma aninda atesin geldigi yere gore kendimi bir yerlere atardim, mevzi almak icin, ates gelen

yeri tespit etmeye calisirdim, ona gore bir yere girerdim, baris o konuda iyidir mesela çabuk tespit

ederdi, ben biraz daha paniktim atardim kendimi oradan oraya..

evet ziplardim oradan oraya olye mevzi alirdim biraz cocuk gibi oluyormus, ama o muallak baris cok

abartiyor o kadar da degilimdir=) bu arada o ucuruma iseme olayida söyle, oldugum yere yabacak

halim yok, bunlarin gelecegi yok dedim, kalkip asagi dogru isedim, üzerime falan sicramadi ama

etrafa dagildi biraz=)

@7125helikopter tepemizden gecerken bagirarak kufur ederdim=) istedigimiz zaman gelmezlerdi

cunku=)

evet oturmaktan skldigimda yuruyus yapardim biraz garip gelebilir ama sklrdim yani=)

@7129 aynen dogrudur, salatalarini aldim sonra kaldirip kafa attim=) genclik zamanlari tabi,

@7130 cok istiyorum ankara istanbul gozumde tutuyor ama is var o yuzden yapacak bisey yok, ingiliz

ne anlar aile ozlemi falan=)

arkadaslar benden bu aksamlik bu kadar gelecegim gene, bir kac ufak isim var sonra, uyumam

gerekiyor, ama cok degigib ve guzel bir gece oldu benim icin, tekrar gelip barisla birlikte anlatirim

bende dinlerim barisi, hepinize iyi geceler.

(roadrunnersikenjackal ?, 28.01.2013 01:21)

YİRMİBEŞİNCİ BÖLÜM

Hikaye üs bölgesi bestler dereler bölgesiyle siirt il sınırı arasında bir yerde.

daha yeni yeni kurulan bir üs bölgesi, mercimek dağının eteklerinde hemen köyün yanına yapılacak

bir üs bölgesi,

ilk başta aklımız almadı tabii, bu kadar riskli bir bölgeye ne akla üs bölgesi kurulur ki?

e tabi aklımıza gelmedi buraya tanklar için üs bölgesi kurulduğu.

çok büyük bir arazi, diğer yerlere nazaran düz bir arazi, etrafında dağ silsileleri mevcut.

yaklaşık 4 5 km karelik bir alan. kritik bir nokta. özellikle bestler bölgesine hakim olmak istiyorsanız bu

bölgeye konuçlanmak oldukça önemli beyler.

şimdi bestler öyle taktan bir bölge ki,

siirt ve van illerine sınır olsa bile, etrafında siirt eruh ve çakırsöğut komando tugayları olmasına

rağmen kolay bir şekilde operasyon yapmak mümkün değil,

bir kere herhangi bir kara aracının gidebileceği bir yol yok.

ya helikopterle intikal yapacaksınız ki zaten okuduklarınızdan da anladınız bu her zaman mümkün

değil ya da askeri yürüteceksiniz,

fakat askerinde manevra kabiliyeti yer yer çok düşüyor. dediğim gibi tek açık arazi ve düzlük alan bu

üssün kurulduğu bölge olmasına rağmen, inanın beyler 1000 kişi o alanda hareket etse

farketmezsiniz. neden derseniz, her taraf çalışık kayalık ağaçlar çataklar oyuklar. çok zor bir arazi,

şırnak ilçe merkezinden başlayan toprak yol, üs bölgesinin kurulduğu köye kadar geliyor ve daha ileri

gitmiyor,

o biten yere de üs bölgesi kuruluyordu,

dediğim gibi, başlarda olayın ne olduğunu bilmememizden ötürü, burada ki üste kalacak askerler için

çok üzülmüştüm, çünkü burası basılmak için o kadar müsait bir yer ki anlatamam sizlere beyler. zaten

bestler bölgesi terörist cirit atıyor,

ki bölgede jandarma sınır timleri (garipler) olacak.

fakat sonradan öğreniyoruz tankların zırhlı araçların geleceğini, zaten tankların geliş biçimlerini

görmeliydiniz, o ne heybet, yerdeki en ufak toprağa kadar herşey oynuyordu. insanın içine hakikaten

kuvvet veriyor,

biz de bu bölgeye üs bölgesi kurulana kadar etrafın güvenliğini almak için gelmiştik,

yaz sonuna doğru başlaya üs çalışmaları, kış olmadan bitmeliydi, çünkü kış bastırdımı bütün yollar

kapanıyor arkadaşlar. teröristte zaten mağarasına çekiliyor, peki biz ne yapıyoruz, bizde kışlada

oturmuyoruz elbette, bu sefer yaz hazırlıkları başlıyor, yol açma çalışmaları başlıyor, ve köylere erzak

taşıyorduk.

neyse beyler ben o zamana geri döneyim,

biz üs bölgesinin kurulduğu tepeye bakan dağın tepesinde mevziler hazırlamıştık söylemiştim, o

mevzilerde sabah akşam nöbet tutup etrafı gözlüyorduk,

yanlız bu tepe diğer yerlere nazaran sivri kayalıklardan oluşan, etrafı uçurumlarla dolu bir yer değil,

güzel ve muntazam bir şekilde çıkmak mümkün,

hele hele eğirdirde sivri tepeye nazaran bildiğiniz halı saha.

biz orada bulunduğumuz süre içerisinde hemen hemen hergün, aşağımızda bulunan köyden çobanlar

hayvan otlatmaya çıkıyordu,

oraya askerin gelmesi köylü için büyük bir avantaj teşkil etti, birde tanklar gelmiş, pkk buraya adımını

atamaz yani,

ben dün gece tepedeki mevzide nöbetimi tuttuktan sonra, aşağıda istirahat ettim, ardından tekrar

mevziye çıkmadan önce, etrafta takılıyorum öyle ve uzmanımla muhabbet ediyorum,

beyler ulan ileride bir karartı var gözüm ona takıldı,

önce ben çalı ağaç falan zannettim sonra baktım hareket ediyor, ama çok hızlı hareket ediyor.

o zamanlar yaşadığımız ruh halinden ötürü istemsiz elim silahıma gitti, uzmanımı uyardım abi baksana

şu ne diye,

beyler şimdi açık konuşalım, komando sınır timlerine, topçuya tankçıya helikopterciye falan

benzemez, aldığımız eğitim sonrası, hareket eden herşey düşman gibi hissedersiniz, o yüzden derler

ya komandonun şakası olmaz diye, hemen dribünle baktık ki, aman allahım o ne öyle,

5 6 tane canavar ama böyle bir şey yok, çoban köpekleri ileride ki sürüyü bırakmış bize doğru geliyor,

ağızlarını açmışlar salyalar akıta akıta geliyorlar bize doğru,

ben köye yöneleceklerini zannetim ama baya baya bize doğru gelmeye başladılar,

sonra köpeklerin çıktıkları tepede çoban ve sürü belirdi zaten,

ben direk kule vardı, oraya attım kendimi, ama uzmanıda çağırdım hani oradan bir gözetleyelim tak

sürdürmicez ya erkekliğe kuleye çıkmamla köpeklerin bir alakası yokmuş gibi davranıyorum,

aga köpekler dire bizim ileri mevzi için kurulmuş kulenin altına geldiler nası havlıyolar ama, nöbetçi

çocuk var kulede bizim uzman dedi olum kumanyan var mı yanında ekmek bişey, yok dedi haliyle 2

saat nöbet ne kumanyası amk,

baktım bizim uzman atladı aşağıya köpekleri seviyo,

ama köpek değil yani,

bende yukarıdan izliyorum bunları, dedi asteğmenim istanbulda hiç köpek yok galiba gelsenize,

dedim istanbulda köpek var ama canavara pek rastlamadım ben böyle iyiyim,

ekmek getirdi uzman ıslattı, çobanda genç bir çocuk,

bana dedi komutanım ısırmaz merak etme gel in aşağıya çocuğun omzunda keleş var korucu köyü

zaten,

lan baktım nöbetteki çocuk gülüyo mecbur indik,

uzman ekmek veriyo ben kasıldım amk her an bir ısırık bekliyorum arkaümden,

çocuk gene dedi komutanım ekmek yedirin bak alışacak size sonra seni bir kere daha gördümü

tanıyacak, bişey yapmaz askere, hem tanıyo askeri,

dedim nerden tanıyo askeri

dedi tanımazmı sabah arama tarama yaparken bunlarda gelir bizlerle,

vay dedim amk çoban köpekleriyle ava çıkıyo korucular helal olsun.

aldım ıslak ekmeği verdim köpeklere beyler lan bunlar saniyesinde arkaürdü ekmeği bacaklarımın

arasından falan dolanıyo kuyruğunu sallaya sallaya falan anlatamam size,

dedim bak çikolata var veriyimmi,

ver dedi çocuk,

verdim şalapat onuda arkaürdü devamlı etrafımda dönüyo bişeyler arıyo,

ama görmeniz lazım çok güzel hayvanlar, gece bunları köyde salarlarmış bunlar arazi boyunca takılır

sabaha gelir sonra hayvanları otlatmaya,

akşam bildiğiniz korucu için arama tarama yapıyor hayvanlar. ki bizim gördüklerimiz yarısı bir 5 6 tane

daha var yavrularda cabası.

çok etkilenmiştim bu hayvanlardan ondan anlatayım dedim,

bir kaç gün sonra ben gene aynı yerde bekliyorum.

baktım gene geliyorlar ama uzaktan bu sefer köye doğru aramızda var yani bir 50 60 metre, yemin

ederim bir tanesi gördü beni, bir durdu tamammı, bana bakıyo kulakları dikti böle, dedim tanıcak mı

acaba.

lan tanıdı amk=) bana doğru koşmaya başladı sonra hepsi koşmaya başladı, lan dedim tanıdı diye

koşuyo heralde yoksa saygıı amaçlı değil sanırım falan diyorum çelişki içerisindeyim,

yaklaştılar baya hala koşmaya devam ediyorlar, dedim barış bu dakikadan sonra istesende

kaçamazsın dua et tanıdıkları için koşuyorlar. bu arada bahadırda yanımdaydı o çıktı kuleye amk.

sonra hemen etrafımda bacaklarımın arasında dönmeye başladılar derin bir oh çektim,

ekmek aldım hemen ıslattım biraz, 3 4 tane bütün ekmek verdikçe veriyorum bıkıp gittikleri yok.

bu sefer o genç çocuk değil yaşlı bir amca,

bana uzaktan bağırmaya başladı,

dedi

oglum oglum onlar doymaaaz doymaaaaaz,

dedim amca ne yapıcam,

günder ogluum günder bu tarafa dedi,

lan nası göndericem,

gidin bakıyım dedim el kol yaparak hiç biri gibine takmadı,

bahadır da tepemde ekmek atıyo hala bunlara, dedim atma amk göndericem,

dedi korkmuyomusun lan dedi,

dedim ne korkucam olum ne güzel hayvanlar, (artisliğe bak 2 gün önce arkaüm arkaüm kuleye çıkan

ben değilim sanki=) )

neyse amca geldi aldı bunları arkaürdü,

görmeniz lazım beyler o kadar güzel hayvanlardı ki allah özene bözene yaratmış, asker gibi ya akşam

etrafı tarıyor köpekler çok güzel yani.

yok çekinmiyorum açıklanmış zaten, çekinmem için bir sebep yok artık. bahadır sağolsun söylemiş.

neyse beyler, aklıma geldi onu da anlatayım,

aynı bölgedeyiz gene sanırım 9.gün mü 10. gün mü öyle bişey, mevzide sabah gene etrafı

gözetliyoruz. ben yanıma volkmen varya onu almıştım giderken, intikal olamayacak pek bölgede

güvenlik açısından bekleyeceğiz falan denmişti uzun bir zaman bekleyeceğimiz söylenmişti, bende

akşam falan yatarken dinlerim demiştim. başıma gelene bakın.

mevzideyiz biz, öğlen sıçağı amk yazın son dönemleri ama bulut yok bişey yok, sıcaktan arkaümüzden

ter akıyo, ben zaten hücum yeleğini atmışım bi köşeye üstümde sadece yeşil tişört var onuda

çıkarttım başıma sardım kafamıza güneş geçmesin diye, muşambayı falan attık güneş muşambaya

vurunca mevzi oluyo hamam amk, silahta bir kenarda, bahadırda aynı mevzide askerde var zaten,

biz takılıyoruz öyle, benim volkmenin şu özelliği vardı beyler, kullaklıkları çıkatınca gene ses veriyodu,

yani radyo gibi,

erkin korayın kasetini taktım sarıp sarıp dinliyoruz amk, zaman geçmiyo bir türlü,

telsizde belimde amk,

lan volkmenden şu şarkıyı dinliyoruz beyler, erkin koray karlı dağlar,

olaya bakın şimdi,

ben yaslamışım uzatmışım ayakları ağızda sigara sanırsın cigara çekiyorum o moddayım beynim

haşlanmış sıcaktan zaten, azıcık rüzgar esse cennet bahçesi amk,

volkmeninde sesi biraz açık çok açık değilde biraz açık=)

telsizden anons gelmeye başladı, benim kod toprak 8 bahadırın kod da toprak 7 üs bölgesine gelince

yeni kodlar belirledik,

anons aynen şöyle beyler,

mandalı takılan istasyon, mandalı kontrol et!

gibimize dahi takmadık beyler, çünkü ara ara oluyor hatta sık sık, bu konuşmak için telsizin mandalına

bastıktan sonra parmağı çekince takılabiliyordu zira toz toprak kaçıyor arasına ara sıra,

hatta telsiz anons çekince ben azcık daha açtım sesi umursamazlığa bak,

tekrar anons geldi amk,

mandalı takılan istasyon, mandalı kontrol et tekrar ediyorum mandalı kontrol et,

bizim askerlerden biri tanıdım zaten sesinden,

bu sefer gene umrumuzda olmadı, hatta bende erkin koraya eşlik ediyorum amk bahadırda başladı

söylemeye,

gene devam ediyoruz,

gene aynı anons,

mandalı takılan istasyon, mandalı kontrol et! çocuğun sesi bu sefer yüksek çıktı,

bende içimden diyorum kim bu sevgi kodumun malı hala mandalı çekmedi,

beyler 4 5 saniye geçti,

bizim bölük komutanı, baş telsizden anons geçti;

lan sevgi kodumun malı! toprak 8, mandalını kontrol etsene pezeveng gibicem karlı

dağlarını,=)=)=)=)=)=)=)=)=)=)=)=) hatırladıkça yarılıyorum amk,

ağzımda ki sigarayı yuttum resmen amk, baskın yesek yerimden bu kadar zıplamazdım,

meğer benim mandal takılmış, bütün üs bölgesine erkin koraydan resital veriyoruz,

bu arada biz anonsları bahadırın telsizden alıyoruz,

hayda elim ayağım boşatı volkmeni kapatmayı bırakın kırasım geldi amk=)=)

meğer benim timde ki asker demiş barış asteğmen bu diye,

dedim lan nereden anladın, komutanım erkin koray çalıyo erkin koray=)=)=) yerlere yatarsınız amk...

bahadıra sorarsınız, olduğu yere çivilenmiş gibi donup kalmıştı mevzide=) şok olmuştuk ikimizde

resmen bizim kodlar geçince,

ardından aradan tam bir gün geçti, bu seferde siirtte çatışma çıkmış (hatta çok samimi olmasamda

eğirdirde devrem bir çocuk vardı şehit oldu o çatışmada)

tabi biz siirt bölgesine çok yakınız, bestlerden çıkıp giden bir grupla çıkmış çatışma,

bizim oraya gelemezler diye düşünüyorum, tanklar var çünkü, öle bir şey yapmaları intihar olur da

şimdi bunlar salak yanlışlıkla gelir diye de düşünmeden edemiyorum,

bütün gece beyler ben ve benim timim mevzilerde bekledik, diğer timler araziye dağıldılar,

yani tamam bestler bölgesi en riskli bölge olduğunu biliyoruz ama, şimdi kış ayı soğuk havalar geliyor,

bunlar o dönemde kamplarına çekiliyor normalde, şimdi ise bestler bölgesinde 100 kişilik bir grup var.

tedirginlik hat safhada anlıyacağınız,

bizim mevzi kurduğumuz tepenin tam karşısında beyler, bir tepe daha var ama, bizim bulunduğumuz

yerin aksine çok sert bir bölge, yani sert bir bölge derken nedir bu?

arazi çok çetin, zaten zirvesini bir görseniz, mantarı biliyorsunuz, tepesi aynen öyle, ve mantarın

uçlarını sarkıklarla dolu o şekilde,

bizim arazide arama tarama yapan tim 2 gün sonra geri döndü,

o gece beyler mevzideyiz her zaman ki gibi, ama terörist unsur bölgede cirit attığı için, aşağıya

inmiyoruz 2 3 gündür, sabah tepemizde yakıcı kavurucu güneş, akşam bir rüzgar var ki sormayın

gitsin, manyak olursunuz, sabah terden su akşam sıtmaya yakalanmış hayvan gibi titriyorsunuz,

arada uyku tulumuna giriyoruz mat var onu koyacaz ama, mat koyunca uyku tulumunun içi oluyor 30

derece, uyku tulumunun dışı -5, uyku tulumundan çıkarsanız ani hava değişikliği bitirir sizi aynen

serumluk olursunuz yani, zaten geceler uyku tulumuna girdiniz diyelim,

ani bir baskın oldu, o uyku tulumundan çıkana kadar ölüp gidersiniz,

şimdi madem bölgedeler arasanıza niye bekliyosunuz diyebilirsniz,

ama öyle değil,

bizim olduğumuz bölge nispeten düzlük ve bulunduğumuz yer araziye çok hakim, fakat hakim olduğu

halde ağazlar çataklar oyuklar çalılar falan iyi kamufule olmuş 1000 kişi geçse farketmezsiniz diyorum

ya, kaldi ki bestlerin diğer yerleri, en iyi yeri burası düşünün, diğer yerleri daha kötü, bütün ordu yan

yana geçip gezsek gene bulamazsınız.

neyse,

timlerin gelmesinden 1 gün geçti beyleri

gece 9 10 civarıydı sanırım, çünkü daha yeni yeni karartmaya geçilmişti, frekanslarımıza girdi bunlar,

müzik dinliyoruz ya duymadık amk valla, muhakkak telsizden ses geliyordur ama, yanımızda çaldığı

için müzik biz farketmedik açıkcası, yani telsizden gelen müzik sesiyle karışıyor. neyse devam

ediyorum.

frekansta üs bölgesiyle konuşuyor ibne, ama sırf propaganda,

işte kod ismini falan söylüyor tam hatırlamıyorum ama kod ismi göt diyelim biz,

işte ben göt teslim ol tc askeri, 2 gün önce siirtte 200 düşman askerini öldürdük teslim olun,

kürdistandan defolun gidin emperyalist işgalciler,

alışığız zaten amk artık, bizim komutanda aşağıdan cevap veriyor buna, anca telsizde bik bik ötersin

zaten amcık yüzünü gösterde ağzına veriyim senin sikilmiş ibne, falan diyor, gülüyoruz bizde mevzide

ama çok tedirginiz yani.

e gelemiyorda üs bölgesine ibne, tank var biliyor, ama bizim tepede olduğumuzu biliyor mu bilmiyor

mu o belirsiz,

başta da dedim, inş biliyordur diye, hani saldıracaksa bilerek saldırsın, bilmeden gelirse iç içe geçeriz,

tanklar falan geldiği için o bölgeye devletimiz zahmet edip 2 3 tane gece görüş göndermiş,

biz tepeden gece görüşlerle etrafı kesiyoruz,

yani çok iyi bir noktadayız,

sayısal gücümüz ateş gücümüz falan onlara göre düşük,

100 civarı bu ibneler, biz tepede mevzide 35 40 kişi kadarız, ama biz hakim bunlar mahkum,

bu iki terimide açıklayayım beyler,

hakim şu demek,

bir tepedeyseniz eğer o tepede mevzilenmişseniz, siz hakimsiniz ve bütün insiyatif sizdedir, karşınızda

ki de mahkumdur,

mahkum demek de ölü demek, çünkü tepede ki hakim sizi farkederse allaha dua etmekten başka

bişey yapamazsınız, (eğirdir ders 1)

hakim olan taraf biz olduğumuz için içimiz rahat ama bunlar da gelmezler zaten,

tek sıkıntım, gelirlerse de biz farkedemezsek,

şimdi araziye bakıyoruz, korucularda var yanımızda,

bunlar dedi o karşımızda ki tepe varya mantar şeklinde, ya oradalar ya da onun yemen arka tarafında

eteklerinde,

şimdi aşağıda sınır timlerini komutanı var, biz komandonun komutanı var, tankçılar falan var,

tabi onlarda farkında nerede olduklarından, ibneler zaten biz geldik falan diye haber veriyor, ama

gidip de bakamazsın, yani sen gidene kadar adam oradan ırak a gider amk. hatta sana pusuda kurar,

hakim olan taraf biz olduğumuz için mantıklı olarak bekleme kararı aldık,

fakat arazi çok acaip,

üsteğmen dedi, biz aşağı üs bölgesinden aydınlatma atacağız, yukarıda kiler yerlerinden kıpırdamasın

belli etmesin kendini,

ben anladım o zaman bunlar bizim yerimizi bilmiyor,

beyler şaka gibi gelecek ama, bunlar aydınlatmayı nereye attı dersiniz,

bizim tam tepemize attılar amk, amcık gibi çıktık ortaya,

ben nası küfür ediyorum ama telsizden, anlatamam size,

amcık gibi çıktık ortaya amk. herşey besbelli göründü iyimi.

ben telsizden anons çekiyorum devamlı,

''toprak 8 toprak 1 yerimiz belli oluyor atışı kes yerimiz belli oluyor amk atışı kesin artık''

sikicem ya duymuyo pezeveng ya da bilerek yapıyo 5 tane aydınlatma attılar,

sonra kestiler, sinirden kendimi sikicem resmen amk,

hadi dur şimdi o mevzide bütün gece durabilirsen,

adam gelmiş burnumuzun dibine kadar sen mal gibi yerinide belli etmişsin, göt kadar mevzi amk ya

tek bir roket beyler tek bir roket yeter o mevziyi yerle bir etmek için,

abi napıcaksın, mal gibi bekleyecek halin yok,

dedim çık mevziden çık çık çık,

çıkarttım mevziden, bir arkadaşımız daha vardı asteğmen o da çok sinirlendi bu duruma haliyle,

dedim sende çıkar timi,

biz mevzileri boşalttık, biraz daha geri doğru gittik, ortamda mevzide adam gibi yok amk, çıplak bir

arazi,

ne yapıcaksın, tepenin arka sırtına gittik, yattık yere, diyorum içimden ha bastı basacaklar şimdi

burayı,

e şimdi orayı bırakıp aşağıya inmek demek, bütün köy üs bölgesi falan ne kadar köylü asker varsa

ölümü demek, bulunduğumuz tepeye bir yerleşirlerse varya bixi falan kevgire çevirirler amk bölgeyi,

bizim çocuklara dedim, hareket eden bir şey görürseniz ateş edin, atış serbest, hareket eden ne varsa

vurun amk, lan şimdi bizim askerlerden biri gelecek onunda vurulma tehlikesi var ama, yani bir anlık

duraksama demek varya bittiğinizin resmidir.

arkadaşlar biz beklemedeyiz, bekliyorum ya başlıyacak şimdi kıyamet kopacak, ve hepimiz şehit

olacaz, bütün güçleriyle buraya yüklenecekler kesin, çünkü bu tepeyi aldılar mı üs bölgeside alınmış

anlamına gelir,

dua ediyorum yani allahım bize yardım et diye,

yemin ediyorum size korku bir yana, aklımda hep aşağımızda ki üs bölgesi var, tepeyi kaybetmek var,

ve tabi şehit olmak ölüm falanı geçmişiz hepimiz, arkada bıraktıklarımızın üzülmesi var aklımda,

aşağıda ki mallar kestiler aydınlatma atışını çok şükür,

lan aşağıdan köpekler havlamaya başladımı,

kesin diyorum bir bokluk var,

lan o esnada bir yağmur başladı beyler, bardaktan boşalırcasına kelimesi az gelir, nasıl yağıyor ama iri

iri, sadece 15 dakikada çamur etti heryeri,

yağmur damlasının vurduğu yerden toprak havalanıp ağzıma giriyor resmen,

e hadi kalk götün yiyosa pançoyu giy,

yapamadık tabi,

çıkarttık bir panço iki kişi girdik altına bekliyoruz,

belkide o yağmur o gece bir çoğumuzun hayatını kurtardı beyler, o yağmurun yapmış olduğu çamur

etrafı bataklığa çevirdi,

ama bu sefer yıldırım şimşek falan,

arkadaş, bir yere bir yıldırım düşer anlarım, iki tane düşer anlarım, 3 tane düşer hadi tamam, 23 tane

düşmesi ne demek lan,

hana topu gibi düştüğü yere booom diye ses çıkartıyor allahsız,

kafamıza düşse orada hakkın rahmetine kavuşacaz yani,

kıpırdayamıyoruz bir yere,

bekliyoruz terörist kurşunu değil yıldırım öldürsün bizi diye,

ferdi tayfurun bir şarkısı var ya emmoğlu, ben bu dağların nesine geldim,

aynen o hesap, ne işim var lan benim burada dedirtiyor insana bu yağmur,

zaten orada çok modaydı bu şarkı;

http://www.youtube.com/watch?v=5sc2NnrfgMA

sözleri varya tam orada ki asker için yazılmış sanki,

neyse beyler 23 tane düştü saydım asla unutamam o görüntüyü, etrafı birde nası aydınlatıyor

görmeniz lazım,

kalksan bir dert kalkmasan bir dert,

binlerce kez şükürler olsun hiç bir şey olmadı,

yanlız bir tanesi tam benim yanımda bulunan mevzinin tepesine düştü,

orada biri olsa şansı yok yani,

allahın takdiri işte, vaden dolmamışsa gitmiyosun bu,

terörist gelmese durduk yere şehit verecez, yağmur yağmasa bu sefer terörist gelecek gene şehit

verecez, şanslı olduğumuz gecelerden biriydi,

çok şükür ki sadece hastalandık üşüttük o kadar. tabi ateşimiz çıktı ama, olacak o kadar.

hayır tamam komandoyuz orada, aşağıda ki sınır timi, bize güveniyor bize emanet e bizde allaha

emanet anasını satayım. harbi harbi komando çocuklar varya, asıl garip onlar. çocuklar cidden şansa

takılıyorlar, allaha emanet yaşıyorlar orada.

beyler aydınlatma fişeği, bildiğiniz fişek işte, görmek istediğiniz bölgeye atarsınız havadayken bir anda

ortalığı gündüze çevirir, şimdi üs bölgesi bizim aşağımızda olduğu için havaya fişeği atınca biz kabak

gibi ortaya çıktık. yani batman filminde gökyüzüne tutulan şeyler gibi değil, bildiğiniz fişek.

bizim aşağıda bulunan embesil üsteğmen, bize karşı ki tepelere doğru atış yaptırtacakmış, sınır

timlerinin komutanı vardı yüzbaşı o engellemiş allahtan amk,

düşünceside şu, atış yaparken izli mermi gidip bir bölgeyi vuruyor ya, olurya oradadırlar yer tespiti

yapılır tank ateş eder düşüncesindeymiş,

eyvallah mantıklı bir düşünce aslında ama, lan biz ateş edince zaten belli olmuşuz iyice bu sefer adam

nokta belirleyecek, şimdi ki gibi değil, şimdi ki silahlar atış yaparken izli mermi namludan çıktıktan 50

metre sonra falan görüntü veriyor, ama 95 te direk namlu ağzını tespit edebiliyordun.

yani olurda bizi gören bir yerde olsa adam nokta atışı yapacak.

askerin hayatı komutanının iki dudağı arasında amk. o yüzden harbi komutan adam orada arazide

görev yapmalı.

bütün gece beyler, yağmur yağdı,

allahım nasıl bir yağmur anlatamam size,

sabah oldu, biraz daha şiddeti hafifledi ama devam ediyor bir de yanında bir rüzgar başladı,

yağmurdan korunalım diye naylon çekicez çekemiyoruz tutamıyoruz amk naylonunu, sabaha karşı

bunlar frekanstan çıktı siktir olup gittiler diye düşündük biz,

sırılsıklam olduk amk, yani bir yer yapıp üstümüzü değiştiremiyoruz mevzi üstüne naylon

çekemiyoruz, her yer çamur zaten, hareket etmek imkansıza yakın, felaket yoruluyorsunuz biraz

yürüseniz bu çamurda,

durumumuzu belirtelim dedik, yoksa hastalanacaz burada,

durumu belirttik,

dedi tim gönderiyorum yukarı, geldiklerinde siz geri dönün,

o siktiğimin timi 2 saatte geldi, bahadıra bol bol küfür ettim geldiklerinde,

titriyorum amk anlatamam size,

köye indik, üsse girdik, çay falan yapmışlar o sıcak çaya iki elimle yapışıyorum ellerim ısınsın diye tesir

etmiyor o kadar üşüdüm ki beyler, rüzgar çok şiddetli esiyordu, kafamıza yağmur yağıyor, suyun

yapıştığı yerde suyu donduruyor hafif hafif,

elimi zaten kulak mememin oraya bir attım, takır tukur kırıldı su damlası kulağımın arkasında donmuş

resmen.

mosmor kesilmiş dudaklarımız.

hemen sıcak su falan vücut ısımızı falan dengelemeye çalışıyoruz, allah korusun hipotermiye bir

girersin sonra aynen morga.

akşama kadar biz yavaş yavaş kendimize geldik, hapşırık tuttu beni ilaç falan ayakta zor duruyorum,

komutanlar dedi o bölgenin arkasındalar oraya operasyon yapmamız lazım, beklersek vuracaklar bizi

bunlar,

ne diyebilirsiniz ki arkadaşlar, ayakta zor duruyorum hayır çok kötüyüm olmaz mı diyeceksiniz, ne

diyebilirsiniz ki, ilaç milaç iğne derken kendimize geldik hafiften,

bu sırada komutanlarımızda operasyon için izin aldılar,

biz üstümüzü kuruttuk, temizlendik, değiştirdik üstümüzü falan,

hazırlandık, kamufulaj falan yaptık yüzümüze kapkara olduk, zaten hastayım yüzüm gözüm şişmiş

amk, birde siyah boya sürünce iyice arap bacıya dönmüşüm, gucuk beyimiz ne ister falan moduna

girmişim ayna karşısında,

biz şimdi çıkacaz ama yukarıda 2 tim var, e şimdi 100 civarı adam var diye biliyoruz daha da fazla

olabilir, 30 35 kişiyle operasyon yapacak halimiz yok. kafamıza sıkın daha iyi,

sınır timleride gelecek,

lan sınır timlerinin komutanı demez mi biz gelemeyiz,

al buyur buradan yak amk, ne demek gelemezsiniz komutanım dedi üsteğmen,

benim timim operasyonel personel değil, komandosunuz siz, siz gidin,

birde yatır köşeye sik diyesim geldi amk resmen,

üsteğmen diyo komutanım yani az kişiyiz bu operasyon için adamım yetersiz e yukarıda ki mevzide

adamımız var, onlar burada kalacak,

dedi bu onlarıda al,

e be amına kodumun çocuğu, onlarıda al diyosun o mevziyi kim tutacak diyince bık bık ediyosun,

senin askerin insanda biz piçmiyiz amk. ama hata bizde sen millete komando şöle komando böle diyip

verirsen gazı böyle olur.

üsteğmen tamam dedi komutanım ben mevziden askerimi alıcam, korucularıda alacam, siz nası

tutacaksınız mevziyi,

bu işte kıvırıyo, benim askerim operasyonel personel değil ama siz gelene kadar bizim asker mevzide

bekler,

e bi zahmet amk ya beklesin, hayır o çocuklara sorsanız bizimle gelir, can atıyorlar zaten, inanılmaz

heyecanlanmışlardı ama bu ibne yüzbaşı aman başıma bişey gelmesin, batıya gidecem yakın zamanda

şimdi durduk yere sıkıntı çıkmasın. niye asker oldun o zaman amcık siktir git başka iş yap amk.

neyse biz sınır timini aldık yanımıza korucuları falan,

yukarı çıktık tepeye mevzilere,

sınır timini bırakacaz oraya bizim mavi bereleri alacaz operasyon yapıcaz karşımızda ki o siktiğimin

mantar tipli tepesine.

yapıcaz yapmasına da o yağmur durmuyor ki amk, her yer çamur.

bekliyoruz mevzilerin orada, yağmur biraz dinsin çıkalım diye, ama dinmiyor aksine yağdıkça yağıyor,

zaten mevziye çıkana kadar her yerimiz çamur olmuş, zor hareket ediyoruz,

şimdi karşıda ki tepeye gitmek için iki yol var, ya dümdüz giderek aşağıda ki alanı kullanacaksın ki karşı

tepede hakim bir şekilde mevzilenmişslerse ölüsün o kesin,

ya da

mevzilerin bulunduğu tepeyi takip ederek, dere yatağına doğru ineceksin o da ayrı bir bok amk, çünkü

bunlar çoğunlukla dere yataklarında çaylarda falan bulunurlar,

işte o dere yatağına inip, açıktan değil biraz daha güvenli bir yol izleyerek o karşı tepeye çıkacasın.

şimdi olay gün ışımadan o tepeye çıkmak, izleyeceğimiz istikametten dolayıda yol biraz uzuyor, ama

en güvenli yol olarak düşündü komutanlarımız, takribi bir 5 6 saatlik bir yürüyüş yapacağız sözde, o

yüzden de en geç 12 gibi yola çıkmamız gerek, ama yağan yağmur yüzünden dağlar geçit vermiyor,

bekliyoruz biraz dinsin diye, ama dineceği, saat 1 oldu 2 oldu yok amk, hala devam ediyor, dolayısıyla

gene iptal amk,

ama biz kıpırdayamıyoruz biliyoruz ki onlarda kıpırdayamıyor, çünkü imkan yok dağ geçit vermiyor,

burun buruna bekliyoruz amk.

ikinci gün oldu gene akşam vakti,

gene tık yok, şehirde olsak sel götürür ortalığı, ama toprak çekiyor, bu sefer çamur olarak geri

dönüyor,

ya hani artık bir an önce gidelimde ne olacaksa olsun diyoruz,

bu tepenin arkasıda en riskli bölge, yavuz abinin şehit olduğu arazi bestlerin en boktan yeri o tepenin

arkasından itibaren başlıyor,

ama yok amk kıpırdayamıyoruz yerimizden,

e şimdi yağmur diner dinmez yola çıkacaz ama bunlarda siktir olup gidecekler, yada pusu kuracaklar

bize,

üsteğmen dedi çocuklar gidecez mecbur başka yol yok, beklediğimiz her dakika bizin aleyhimize,

hem bu yağmurda gidersek beklenmedik şekilde basabiliriz,

zaten oradalarsa hakim tepedeler biz mahkum kalıcaz, en azından hazırlıksız yakalayalım tek şansımız

bu,

iptal etsek falan diye söyleyemiyosun amk, okul gezisi değil ki yağmur yağdı iptal edelim diyemezsin.

zaten eğirdirde hava ne kadar kötüleşse o kadar çok eğitim yaptırırlardı.

evet bekleyebiliriz saldırmalrını ama,

üs bölgei yapılıyor ve kış olmadan bitmesi lazım, şırnaktan gelen tek bir toprak yol var araçların

kullandığı, biz oraya operasyon yapmazsak beklersek, bunlar etrafımızdan dolaşıp o yola pusular

atarlar, şırnak la bölgenin tek iletişim yeri o yol, o yol kapandımı sıçtık. mecbur yapmamız gerek.

ayrıca bunlara operasyon yapmazsan, kış aylarında bestlere bir yerleşir bu ibneler, bütün kış yol mu

açacan köylüye erzak mı götürecen yaz hazırlığımı yapacan bunlarla mı uğraşacaksın. mecbursun yani.

YİRMİALTINCI BÖLÜM

Muhabbet hep denir ya amerikan ordusu mu bu diye o hesap işte. fakat anlamak istemiyorsunuz sanırım,

binlerce kez ben söyledim, orada görev yapmış arkadaşlarda söyledi, televizyonlarda da söylendi,

kitaplarda da söylendi, filmlerde de denildi, o siktiğimin helikopterleri normal zamanlarda bile

kalkmazken, şiddetli yağmur ve rüzgarın olduğu bir ''gecede'' oraya gelebilirler mi? aklından bile

geçmiyor helikopter çağırmak.

arkadaşlar hikayeyi en baştan takip eden arkadaşlar bilirler, bir çok foto paylaşmıştım, ancak bahadır

ben ve yavuz abinin olduğu fotomuz vardı onu paylaştım, ben ve timimin olduğu 2 foto paylaştım,

güçlükonakta mevzide tek çektirdiğim fotoyu paylaştım, konvoydayken çektiğim fotoyu paylaştım,

eğirdirde sivri tepede devrelerle çektirdiğim fotoyu paylaştım, ben bahadır ilker ve benim uzmanın

olduğu foto vardı, beytüşşebapta onu paylaştım hatta yağmurun fotosunu bile paylaştım, bilenler

bilirler, ancak fotolar alınıp alınıp orada burada kullanılmaya başlandı, ibrahim üsteğmenin bile

fotosunu koymamama rağmen bulunup paylaşıldı hatta o kadar yapmayın paylaşmayın dememe

rağmen paylaşanlar hala var,

özelden mesaj olarak göndermek istediğim video mesela onu bile açıp kendi kafasına göre

paylaşanlar var. o yüzden foto koymuyorum yoksa daha önceden fotolar ilk entryde vardı.

foto koya koya taku çıktı, en sonunda yağmurun mezarının fotosunu çekip koy diyen pezeveng bile

ortaya çıktı, o yüzden artık foto koymuyorum. yoksa önceden paylaşmıştım.

ata kardeşim var biliyorsunuz, yağmurun kardeşi, onun doğum günü bu akşam, onlara gideceğim

gitmezsem ayıp olur, biraz geç gelebilirim, yazamayacağım bu akşam diyeyimde olur da yazamazsam

ayıp olmasın.

YİRMİYEDİNCİ BÖLÜM

Muhabbet akşam geliyorum arkadaşlar. dün gelemedim, kötü bir olay yaşadım. okul arkadaşım (üniversiteden)

ve meslektaşım olan bir kişiyi dün kaybettik. durup dururken kız intihar etti amk. ne derdi vardı ne

sıkıntısı vardı hiç bir fikrimiz yok. çok çok samimi değildik ama bir süre (yakın zaman önce) aynı binada

ofislerimiz olduğundan ara ara öğle yemeğini birlikte yerdik, ne bir sıkıntısı olduğunu belli etti ne de

başka birşey(ya da biz anlayamadık). evvelsi günde intihar etmiş şok olduk resmen lan. neyse bu

akşam buradayım beyler. gece görüşmek üzere.

geldim beyler. anca gelebildim amk. üst baş değiştirip bir şeyler atıştıyorum ve hemen geliyorum

gençler.

Hikaye komutanlarımız karşımızda ki tepelere operasyon yapma kararı almıştı beyler, gerekli çalışmaları

haritalar üzerinde yapmış ve o zamanlar vardı şimdi var mı bilmiyorum biz onluk kordinat derdik, bu

şu demek, 10 metre 10 metre aralıklarla topçu havan veyahut tankçılara kordinat verirdik, bunlarda o

noktaları bombalarlardı, eğirdirde bunun eğitimini almıştık ama kullanmak hiç kısmet olmadı, genelde

muhakkak bir üstümüz olduğu için onlar kullandılar.

operasyon yapacağımız esnada, aşırı derecede bir yağmur söz konusu olduğu için, yerlerini tespit

edeceğiz ve 10 luk kordinat ile topçu ateşine tutacaktık bulundukları bölgeyi,

özellikle biz hakim tepede olacaklarını bekliyorduk, zaten hakim tepede yakalanırsanız, topçu desteği

veya helikopter desteği almadan hareket etmeniz imkansızdır.

yağmur yağması, etrafın çamur deryası olması, komutanlarımızı bu plana göre hareket etmeye itmişti

belli ki,

yapılan operasyon planı üstlere bildirildi ve kabul edildi,

aslında ilk başta yağmur yağmadığı bir akşamda intikal edip bölgeye gidecektik, ama durmadan yağan

yağmur bunu yapmamızı engelledi,

hem komutanımızın da dediği gibi, bizim bu yağmurda gelmemizi beklemeyeceklerdi, o yüzden ne

kadar gözetleme yapsalarda üzerlerinde ister istemez bir rehavet olacaktı,

bu da bize bir şans doğuracaktı, 10 luk kordinatları verebilecek kadar yaklaşabilirsek, geri kalan işi

topçu yapacaktı, biz sadece topçu işini görene kadar onları o bölgede tutacaktık..

yağmura göre hazırlığımızı yaptık, normalde üs bölgesinde bulunan sınır timlerinden de asker

gelecekti ama yüzbaşı bunu engelleyince operasyona sadece komandolar katılmak zorunda kaldı ve

tabii ki komandonun vazgeçilmez ekürisi, köy korucuları.

4 tim ve yaklaşık 20 25 arası korucu, sayımız 100 kişiyi biraz geçiyordu anlıyacağınız,

intikale çıkmamıza saatler kala, ertelendi, nedeni ise, savaş yüzbaşının bu operasyona bizzat komuta

etmek istemesi ve operasyona bizzat katılmak istemesiydi.

bu bize çok moral verdi beyler.

komutanların bu tip atılgan ve istekli davranışları askeri pozitif anlamda etkiler beyler. komutanınızı

bu kadar istekli gördüğünüz zaman sizde istekli olursunuz ister istemez.

askersiniz neticesinde, gün sayan asker, komutanınızın gözlerinin içine bakarsınız dağda, kötü

birşeyler hissettiğinizde komutanınızı incelersiniz,

onun yüz ifadesi ruh hali rahatsa sizde rahatlarsınız, gerginse tedirginse sıçarsınız.

o yüzden subay ve astsubaylara (buna asteğmen eğitimlerinide katabiliriz) komando eğitimi verilirken

bu kendini kontrol edebilme eğitimine çok önem verilir, ani bir çatışmada sakin kalabilme durumu.

o yüzden eğirdirde zırt pırt pusuya düşürürlerdi bizi, o yüzden 12 saat aralıksız tepelere tırmandıktan

sonra yatağınıza ulaştığınızda, kafanızdan tüm o yorgunluğu tam atacakken ve daha yatağınıza yatalı

15 dakika bile olmamışken, koğuşa bir komutanın girip;

kalk kalk kalk kalk kalk kalk kalk kalk kalk 20 dakika içerisinde tam techizat iştima alanında

operasyona çıkıyoruz kalk lan kalk,

gibi olaylarla karşılaşırdınız sürekli.

yani 15 dakika sonra ne olacağı tam bir meçhuldü sizin için, ne olacağını asla kestiremezdiniz, 15

dakika önce sıcak yatağınızda yatarken 15 dakika sonra yüzünüz gözünüz kamufulajlı elinizde gecenin

soğuğundan daha soğuk bir silah, üstünüzde dağdan daha yeşil bir panço, sırtınızda her adımda daha

da ağırlaşan bir çanta ile kendinizi dağa tırmanırken bulabilirdiniz,

tam bir meçhul alemiden takılırdık anlıyacağınız.

o yağmurda beyler, o zifiri karanlıkta, şırnak merkezden, bir btr içinde, arkasında bi kamyon komando

ve bir zırhlı araçla geldi yüzbaşı, gecemize ışık gibi doğdu.

o anda anlıyorsunuz beyler, neden komando diğerlerinden ayrı oralarda. neden bu terörist ibnelerin

bu kadar garezi var komandolara.

o ibneler bile o hava şartlarında burunlarını bile kıpırdatamazken, komandolar pusuya mayına

bakmazsızın çıkıp bestlere gelmeleri, insana öyle bir gaz veriyorki anlatamam,

2 saatte o yarı toprak yarı asfalt yoldan çıkıp gelmişlerdi,

tepede gelen o çocukları gördük ya, ne saatlerdir yağmur altında beklememiz koydu bize ne de

saatlerdir beklemenin verdiği sinir kaldı zihnimizde.

bizim için gelmişlerdi beyler. herşeyi göze alarak bize yardım etmek için çıkıp gelmişlerdi. herşeyi göze

alarak.

o bölgede konvoy yapmak adamı ne kadar gerer size anlatamam.

15 20 araçlık konvoylarda gündüz ilerlerken bile o kadar gerilirsiniz ki, çünkü her an bir mayına denk

gelme olasılığını düşünürsünüz.

hele ki komuta kademesinde bulunan bir askerseniz,

şimdi ki gibi değildi o zamanlar.

şimdi daha kötü konvoyların durumu.

şimdi pezevenkler uzaktan kumandalı tuzak kurduğu için canı hangisini isterse o aracı seçip patlatıyor.

o zaman öyle bir durum yok.

mayını döşer hangi araca deng gelirse,

o yüzden koca konvoyda 2 tane kumanda aracı bulunur. bu araçlarda komutanlar olur, bir araç

konvoyun en önünde diğeri de en arkasında. sebebi, olurda en önde ki patlarsa komutan şehit olursa

arkada ki komutan o askeri pusudan çıkartsın diye, aynı şey en önde ki komutan içinde geçerliydi,

konvoylar adamı sinir eder beyler. ama ona rağmen o hava şartında o gecenin karanlığında sırf

operasyonda bize destek vermek için bir avuç asker çıkıp gelmişlerdi.

konvoy bize doğru gelirken nasıl dua ettiğimizi görmeliydiniz, bir an önce gelebilsinler bişey gelmesin

başlarına diye. ki biz konvoyu gördükten sonra konvoyun güvenli üs bölgesine gelmesi sadece 2 ya da

3 dakika sürmesine rağmen bize 3 saat gibi geldi.

eğer onlara gözümüzün önünde bir şey olsaydı, o operasyonu unutun. o psikolojisyle şunlara bir ders

verelim moduna gireceğimiz için, hepimiz tek tek şehit olurduk.

çok şükür ki hiç bir şey olmadan vardılar bögleye,

ardından 1 buçuk saatte bizim olduğumuz tepeye tırmandılar,

onları geldiğinde, yüzümüzde ki gülümseme, 32 dişin aynı anda ortaya çıktığını görmeliydiniz,

sanki aylardır görmediğimiz sevdiklerimize kavuşmuştuk herbirimiz,

hele savaş yüzbaşımızı görmek bize büyük moral sağladı,

yanına gidip boynuna sarılasım gelmişti lan.

yanımıza gelip,

naber lan, hazırmısınız bakalım?

demesi bizi bizden alıp götürmeye yetmişti beyler,

höt dese, karşı ki dağa uçarak gidip o dağı ters çevirip dönmeye hazırdık resmen.

ne üşüme kaldı adamda beyler, ne sinir. zaten o kadar ay geçirmişiz korku düşüncesi kafadan çıkmış

artık.

komando andından denir ya ''korku nedir bilmeyiz'' o korkmayız anlamında değil, onun anlamı şu;

boku çıktı artık zaten ne olursa olsun modudur.

tek korku arkamızda kalanlar o kadar.

yanında getirdiği askerlerle birlikte biz olduk 130 140 kişi,

üsteğmenimiz teğmenlerimiz biz astekler falan ufak bir birifing verdik yüzbaşıya, üsteğmenimiz

operasyon planını anlattı, teğmenlerimiz ve bizde, timde ki askerin durumunu silah envanterini falan

anlattık,

ardından korucu başlarıda, arazinin yapısınız, ilerlenmesi gereken yolları ayrıntısıyla anlattı,

savaş yüzbaşı hareket edilecek noktaları tekrar belirlerdi,

intikal boyunca öncü timleri sırasıyla kimler olacağını söyledi,

ve bismillah diyip çıktık yola..

ölüm allahın emri ayrılık olmasaydı..

Akşam olunca kuşlar dönerken bir hüzün çöker dolar gözlerim

Issız ovaya yağmur inerken bir hüzün çöker dolar gözlerim

Kim aramış kim bulmuş dertlerine çare

Ölüm Allah'ın emri ayrılık olmasaydı off off

Gün batısında sular kararır bir hüzün çöker dolar gözlerim

Karlı dağlardan aşan yollarda bir hüzün çöker dolar gözlerim

Kim aramış kim bulmuş dertlerine çare

Ölüm Allah'ın emri ayrılık olmasaydı off off

Yıllarca seni bekledim durdum göç vakti geldi artık yoruldum

istemem tatsın aşk acısını her kim anarsa

Barış adını

Kim aramış kim bulmuş dertlerine çare

Ölüm Allah'ın emri ayrılık olmasaydı. off off

şarkının içinde barış ismi geçtiği içinde benim üzerimde artı bir motivasyon olduğunu belirtmek

istiyorum beyler=)

besmelemizi çektik,

çıktık yola beyler,

yağmur damlaları o kadar büyük ki, taş amk taş. çap çap iniyor başımıza,

biz kafamızı yağmurdan korumak için pançomuzu kafamıza çekmeye çalışıyoruz ikide bir,

savaş yüzbaşı kesin emir verdi, kafanızı açın pançolarınızı çantanıza koyun. komandosunuz lan siz,

yağmurda eriyen şekerler ege sahillerinde askerlik yapıyor, bu işi yapayacak olan söylesin kendi

ellerimle göndericem oraya,

e hadi bakalım şimdi kafanı yağmurdan koruyabiliyorsan koru.

öl dese ölünecek komutanlardan aslan yüzbaşı,

bir gaz verdi ki beyler, değil yağmur üstümüze çığ düşse, mezarlarından kalkan ölüler gibi o çığın

içinden çıkar gene yola devam ederdik,

yürüyüşümüz ip şeklinde sürüyordu,

sivri bir tepe üzerinden belki iki kişinin geçebileceği bir yoldan ilerliyorduk, deli gibi yağmurun altında,

ben zaten yağmurdan yana bir sıkıntım yok, rüzgar sıkıntı yaratıyor, hem yağmur yağıyor lan üzerime,

bedenime ''yağmur'' dokunuyor ne gibi bir sıkıntım olabilir,

saat 1 buçuk gibi başlamıştık intikale, 2 saat sonra, daha düz ve geniş bir alana indik, yayla gibi bir yer,

biz mevzilerimizin olduğu tepeden aşağıya doğru inerken, karşımızda ki dağın heybeti daha da

büyüyordu.

namuzssuz, sanki gözümüzü korkutmak için her adımımızda daha da korkutucu hale geliyordu o dağ.

yağmur yüzünden bir de tepesinde toplanmış bulutların içinde çakan şimşekleri bir görseniz,

sanırsınız korku filminin içindesiniz beyler.

ama biz gazı almışız amk, değil terörist, katil bebek çaki çıksa ağzından sikicez o derece.

(neden çaki diyrorum o dönemde ki en ünlü korku filmi kahramanı=) ).

o yayla gibi alana inince, etrafımızda ki arazi daha bir riskli hale geldi beyler.

bulunduğumuz açık alanın sol tarafından aşağıya indiğinizde bir dere yatağı var devam ettiğinizde ise,

büyük bir tepenin zirvesine çıkmış olursunuz. yani o tepede birileri olsa, bizi kevgire çevirirki sormayın

gitsin,

insan tedirgin oluyor ister istemez,

açık bir alandasınız, sol tarafınızda büyük bir tepe,

zaten yüzbaşımız hemen 1 timi ve 6 7 tane korucuyu o tepeye gönderdi ki sol tarafımızdan bir ateş

almayalım,

bir olduğumuz yerde yarım saat kadar durduk ki bu sol tarafımızı koruyacak tim oraya biz inmeden

ulaşabilsin,

onlar yola çıktıktan yarım saat sonra bizde yola devam ettik, o tepeden aşağıya doğru inmeye

başladık ama yan yan iniyoruz, normal düz bir şekilde inmek mümkün değil,

aşağıda ki dere yatağı zaten gitmemiz gereken dağa doğru gidiyor,

o dere yatağına doğru indik, o dere yatağı oldu amk bildiğiniz dere amk.

çok şiddetli olmasada su biraz sert akıyor e rüzgarında vermiş olduğu ivmeyle,

ama insanı sürükleyecek kadar sert değil,

fakat sıkıntımız şu.

su bildiğiniz buz beyler buz.

böyle soğuk bir su yok heralde dünya üzerinde,

biz derenin olduğu yere indiğimizde, sol tarafımızı koruması için gönderdiğimiz timde tam üstümüzde

ki tepeye varmıştı, o yüzden karşıya geçerken bir tehdit falan olmayacaktı bu biraz olsun iç rahatlatıcı

birşey,

savaş yüzbaşı dedi buradan geçecez, geri dönecek halimiz yok, dedi önden korucuları gönderdi,

e korucu oranın insanı amk, tak diye geçtiler,

ee biz?

komandoyuz bizde, o adam geçti sen su soğuk yeeaa falan diyecek halin yok.

bizde tak diye geçtik,

ne olur ne olmaz diye de, geçen koruculara ip verildi ipe tutuna tutuna geçtik karşıya dizlerimize

kadar girdik suya,

e o dizler artık ne yapsın, takat kalır mı o dizlerde,

buz gibi sudan çıktık bir rüzgar esiyor diz kapaklarım çatur çutur diye çatlıyor soğuktan amk.

sanki yürürken durup dururken kırılacakmış gibi hissediyorsunuz, bir adım sonra dizlerinizin bağı

çözülüp yığılacakmışsınız gibi hissediyorsunuz ama o dizler düşmüyor işte, devam etmenizi sağlıyor,

geçtik dereyi biz.

yolumuza tırmanarak devam edeceğiz bu sefer,

dik bir yokuş ama çıplak bir arazi, heryer çamur çıkmaya başladık,

o amına kodumun dağının eteklerindeyiz artık, o mantar tepeli dağ bildiğiniz üstümüze çökmüş

durumda. ancak geriye doğru bakmanız lazım ki gökyüzünü göresiniz, dağa bakarak kafanızı ne kadar

kaldırırsanız kaldırın gökyüzünü görmeniz imkansız.

dik, sivri, çıplak, kayalıklarla taşlarla toprakla dolu bir dağ, tam komandoya yakışır anlıyacağınız.

bir taraftan donuyorsunuz, dizleriniz titriyor, bir adım daha atamayacağım diye korkuyorsunuz,

sırtınızda ki 30 kiloluk çanta da yağan yağmurdan olmuş 1000 kilo amk. soğuktan eldivenlerinizin

ucundan çıkan parmaklarınız g3 ün buz gibi metaline yapışmış. ama durmak yok, niye?

komandoyuz ya amk. devam..

bu mantar başlı siktiğimin dağının eteklerinden 1 2 saat kadar sırtlara doğru çıktık beyler, yürüdükçe

daha da dikleşiyor amına kodumun yeri,

dar bir geçitten geçtikten sonra, geniş bir alana geldik, ama 3 4 futbol sahası genişliğinde, fakat düz

sanmayın ha, 20 30 metre tepelerle dolu bir alan, o dağa göre alan işte amk=)

yol çatallaştı bir yerde, o çatallaşan yerdede bizim sol tarafımızı korusun diye gönderdiğimiz timde

geldi, çünkü sol tarafımızda tepe o noktaya inip bitti, artık her yer tepe, bir tarafımızı korusun diye

adam yollasak hepimize yetecek kadar tepe var yani.

bu çatallaşan yolda diğerine göre biraz daha dar olan sağ yoldan gitmeye karar verdik, bu arada saat 5

i geçiyor götüm götüm aydınlanıyor hava, biz bırakın zirveye çıkıp pkklıların bulundukları dağın diğer

sırtını gözetlemeyi tepeye bile varamamışız, hafiften aydınlandı hava, ama sadece dağın doruk

noktalarını görecek kadar.

biz o yoldan devam ettik, beyler bir görüntü vardı anlatamam sizlere,

sağ tarafımızda o dağ 3 başlı tepeden oluşuyordu, sağ tarafımızda dağın bir başı var, sanırsınız o baş

patlamış ve etrafa yayılan toprak donmuş öyle duruyor, hani havai fişek patlar ve şemsiye görünümü

alarak aşağıya doğru bir şekil oluşturur ya o şekil amk.

her an üstümüze yıkılacak gibi bir görüntü var.

yağmurda şiddetini biraz azalttı, biz tabi daha hızlı hareket etmek zorunda kaldık, bu plan tamamen

yağmurun yağmasına göre yapıldı, yağmur durup hava açarsa sıçtık, yağmur yağacak ki bunlar

oldukları yerde kalsın, manevra yaparlarsa bizim için işler çok zorlaşacak,

biz bu yolu kullanarak gene bir çatallaşmış yola geldik, sağ taraftan yola devam ettik, bu sefer dahada

dikleşti yol ve etraf kayalıklarla dolu, yani bir yere tutunmadan yürümek mümkün değil, kendimizi

önümüzde ki herhangi bir kayanın ucuna tutunarak yukarı doğru çekmemiz gerekiyor,

biz götümüzü kasa kasa çıkarken o kadar yükle, yağmur tamamen durdumu amk.

hadi burdan yak, bir an önce tepeye çıkmamız lazım, bizden önce onlar çıkarsa sıçtık yani ölüyüz,

ve en fenası, aynı anda çıkmamız ve tepede karşılaşmamız, o da kötü, kan gölüne döner ortalık.

hadi beyler, hadi koçlarım hadi aslanlarım diye diye son bir gayretle tırmanmaya devam ettik,

hızlı olmanız lazım, hakim tepeye onlar geçerse işimiz onların insiyatifine kalır,

dua ede ede tırmandığımı hatırlıyorum beyler.

bütün gece yürümüşüz, dağın da önemli bir kısmını aşmışız yani, fakat sırılsıklamız, çantamızda ki her

şey şişmiş iki katı ağırlığa ulaşmış, ayak tabanlarımız bir kayaya bağlıymış gibi, her bir ayağımızda 20

kilo çamur var, ayağımı kaldırana kadar akşam oluyor tabiri caizse.

fakat yapacak bişey yok, yapmanız lazım, o tepeye çıkmanız lazım, bakmayın namuzsuz o tepe, ne

zorluklar çıkarttı bize, tepeye varana kadar ne nazlandı ama sonuçta o tepe bizim tepemiz amk. ite

bırakıp gitmek olur mu? bırakacaksak evde yapalım askerliğimizi,

bunu neden diyorum, savaş yüzbaşının yol boyunca dediklerinden dolayı,

o tepe bizim, o tepe bizim evimiz, o tepeyi benden alanı o bu dağa gömerim, yorulan bayılan olursa

burada bırakırım, arkama dönüp bakmam, göreyim bakayım benim komandolarımı, komandoyum

diye hava atarken iyi, hadi bakalım görelim nası komandoymuşsunuz,

biraz off poff sesi gelmesin beyler, hemen basardı küfür, askerliğin amına koydunuz amınaaa,

yorulanı acıkanı vururum bak söylemedi demeyin,

eve gitmeyi unutun, ya burayı evimiz yapacağız yada öleceğiz,

yüzbaşının hemen arkasında hangi tim var dersiniz, ağzının içine bakan?

bahadır asteğmen tabii ki=)

adam olmuş terminatör.. tek eliyle tırmanacak neredeyse,

ama benim durum öyle değil, ayaklarımın durumunu anlattım,

fakat savaş yüzbaşı veriyor gazı veriyor gazı, gözümüzden yaşlar çıkıyor artık baldırlarımız yanıyor

resmen, gözlerde yaşlar ağızda dualar çıkıyoruz dağa, eğirdirde ki eğitim neymiş amk dedim içimden

resmen.

eldivenler kayalara tutunmaktan paramparça oldu, g3 ü naylona sarmışım, bir elimde o duruyor,

felaket susamışım ama su buz gibi, su içecem ama erteliyorsunuz hep, şu tepeye bir çıkayım orada

içerim, dur şu kayaya bir tutunayım içerim diye,

dağa tırmanıyoruz ölümüne tırmanıyoruz,

bir kaç sene önce kendince entel adrenalin tutkunu bir arkadaş ''yaa abi trekking yapalım ya macera

olur'' dedi bu dağa tırmanıyorlar ya, ondan yapmak istiyor. ağzına kürek sokasım geldi kürek..

bu sefer beyler, yukarı doğru çıkan geniş bir alana geldik, ama düz çıkmak imkansız, doğanın

belirlediği bir yol var. oradan gitmek zorundasınız, s çeklinde tek sıra halinde çıkmaya başladık,

yağmur tamamen durmuş, tek bir isteğimiz var, dağın tepesi sisin içerisinde, o sis ne olur kalkmasın,

hava iyice açarsa sıçtık, hele o tepelerdeyseler bildiğiniz öldük,

s şeklinde tımanıyoruz bu sefer,

o kadar sinir bozucu bir yürüyüş şekliki, yarım saat yürürsünüz sadece 1 adım mesafesi kadar

ilerlersiniz,

saat olmuş artık 8 buçuk 9 amk, açık hava olsa, gidemezsiniz, hava şartlarını iyi hesaplamışız allahtan,

bunda arazinin yapısını çok iyi bilen korucu abilerimizin katkısı çok büyük, adam sis olacak dedi, oldu.

olmasa bitmişiz,

bahsettiğim 3 başlı tepenin tam orta noktasına vardık sonunda, zirvesine çıkacağımızı tahmin

etmiştim ama mümkün değil, çünkü tırmanmak imkansız,

şöyle tarif edeyim,

son 40 50 metreye geldiğinizde, zirve ucu öyle bir hal alıyor ki bu 3 baştada, düz bir duvar düşünün, o

duvar yukarıya doğru aşağıya dönüyor, ters j gibi bir şekil, çıktığınızda tavanda yürümeniz gerekli öyle

diyim,

karşımızda bu dağın en zirve noktasını oluşturan bu 40 50 metrelik bir tepe çıktı,

biz ikiye ayrılarak bir grup sağdan bir grup soldan olmak üzere, dağın arka tarafına bakan sırtlara

doğru ilerledik,

bunun sebebide, arkamızdan dolaşıp gelir ibneler. bunu engellemek,

etraf sizi amk, 15 metreyi zor görüyorsunuz. 55 60 kişilik iki kol halinde iki yoldan devam ettik,

çıt dahi çıkarmamız yasakladı yüzbaşımız,

çünkü, onlarda tepeye akşamdan çıkmış olabilirler ve iç içe girmiş olabilir farkında olmadan.

o kadar sessiz yürüyoruz ki, nefes alıp verişim gürültü çıkartıyormuş gibime geliyor, daha yavaş ve

sessiz nefes alıp vermeye çalışmıştım.

aynen çantanın olması bizi çok yavaşlatıyor, ancak bu olmak zorunda, çünkü gittiğiniz yerde ne kadar

kalacaksınız belli değil, onlar yaz aylarında güzel havalarda ilerliyor, biz her mevsim 7/24 hareket

halindeyiz. onlarda bizim gibi çanta yok yanlız, bazılarında göt kadar sırt çantası mevcut, yada

omuzdan asmalı çanta, çoğunda bellerine sardıkları bez varya onların içine saklıyorlar

mühimmatlarını. şarjörleri var ki bizimkilere nazaran hafiftir, zaten iki şarjörü birbirine bantlar bunlar,

hem değiştirirken zamandan tasarruf hesabı hemde az yer kaplarlar. keza keleşte hafif bir silahtır.

yanlarında biraz un, su ve tas vardır o kadar. başka birşey yok. çanta taşıyanlarda işte ilk yardım

malzemeleri vardır, birde ağır silah bixi falan taşıyanlar çanta alırlar. birde sözde takım

komutanlarında telsiz ve bataryaları bulunur. bizde ki olanları saysam bunların yanında sırtımızda tırla

dolaşıyoruz sanırsınız.

bunun sebebi ise, bunlar yeri geliyor bir mağaraya giriyor 1 ay 2 ay çıkmıyor, ama bizim devamlı

hareketli olmamız gerekli. her zaman ve her yerde diyor komando. adı üstünde, durmak yok devamlı

hareket. 7/24 dağda intikal yapıp manevra yapıyoruz, yapmak zorundayız, ve sırtımızda ki şeyler

inanın gerekli.

hafifletmiyor mideyi bir zaman sonra küçültüyor dolayısıyla az besinle doyabiliyorlar. bütün bir günü

iki parmak ekmekle geçirebiliyorlar. robot amına kodumun ibneleri robot.

biz dağın ırak a bakan sırtlarının en tepesine ulaştık beyler, tam ucuna geldik yani,

fakat alana bakıyoruz ama siz olduğu için tam bir gözetleme yapmak mümkün değil,

biz o noktaya ulaşana kadar kafamızda hep ''acaba onlarda zirvedeler mi'' diye tedirgin olmuştuk. çok

şükür yoktular,

artık etrafımızda pusu atabilecekleri tepede kalmamıştı, iki yanımızda tepeydi ancak dediğim gibi

şekillerden ve sarkıklardan dolayı oraya çıkmak mümkün değil, gerçi biz sonra o tepeye helikopterle

inmiştik ancak o şekilde.

saat artık 11 olmuş 12 ye geliyor,

yavaş yavaş sis kalkmaya başladı beyler,

gözümüz devamlı sis kalktıkca daha ileriyi kesiyor,

dribünle falan etrafa bakıyoruz, amk yok göremiyoruz birşey, görebildiğimiz yerde bir bok yok zaten,

daha aşağısı ise sisle örtülü,

saat 4 de doğru siz tamamen kalktı,

beyler bir manzara var anlatamam, bütün bestler bölgesi karşımızda uzanmış yatıyor,

5 te tamamen kalktı sis,

biz tepeden araziyi izliyoruz, hareket yok,

100 kişi falan değil 1000 kişi olsa iyi gizlense göremezsiniz.

ama bakıyoruz işte amk,

sonra sol taraftan giden koldan atış sesleri geldi ilk başta tek tük, hemen telsizle bağlantı kurduk,

hareket eden 1 2 tane şey görmüşler, artık domuzmudur yoksa domuzdan da öte teröristmidir

anlamamışlar ama hareket ettiği için ateş etmişler, çalılıkların arasına düşüp kaybolmuş,

yüzbaşı dedi hareket eden ne varsa ateş edin,

bizde telsizden dinliyoruz,

10 15 dakika geçmedi,

sol tarafımızda ki grup bir çatışmaya girdi beyler off diyorum yani

bunlar çalılıklara sinmişler 15 20 kişi kadar varlar, ve bizim korucu abiler farketmişler, 1 2 el izli mermi

atmışlar oraya, bu salaklarda farkedildik diye sanıp karşılık verince kızılca kıyamet koptu tabi,

bizim üsteğmen var başlarında yüzbaşı diyo desteğe gelelim mi?

ayrılmayın diyo o tarafa doğru geliyorlar, hadi dedim ya allah, gördüğünü indir bu sefer,

bahadırda yere yatmış el bombalarını dizmiş muntazam bir şekilde onları atacak.

roketçi çocuk benim erdinç falan mg3 ü hazırladı falan, görüş alanımıza girene nefes aldırmıcaz yani,

görebildiğim kadarıyla yarım saat sonra 4 5 tanesi bizim görüş alanımıza girdiler, girdikleri gibi

düştüler zaten, ben 2 el ateş edebildim 3 yü etmeden düştüler amk. benim atışım nereye gitti

göremedim bile, 2 3 dakika bir atış yapıldı o kadar,

arada bizi tepeye atış geliyor ama izli mermi falan atıyorlar, izli mermi atılan yere biz ölüm kusuyoruz

resmen,

çok sakin olduğumu hatırlıyorum beyler, yani öyle heyecan korku adrenalin falan yok. çok rahattım

nedense,

sonra yüzbaşı demez mi, bakın bu ibnelerin durduğu yerin hemen altı yavuz asteğmenin ve

askerlerinin şehit edildiği tepe,

ben sadece yüzbaşıya bir bakış attım beyler, o kadar, kafamdan aşağıya kaynar sular indi,

öyle birini görmeksizin izli merminin geldiği yere basıyorum mermiyi basıyorum mermiyi, tabii

benimle birlikte herkes, ama sanki benim atışım daha şiddetli gidiyor, yok öle bişey tabii ama o anki

ruh halim intikam almak arzusu, yavuz abimin öcünü alma hissi, ben bir ara yattığım yerden mevziden

biraz ayağa kalktım farketmedim kalktığımı yemin ediyorum, erdinç beni aşağıya bir çekti kemerim

çıktı amk, dedi napıyosun komutanım diye inanın farkında değilim ne ara kalktım ne ara aşağıya çetki.

fakat hiç öle 100 kişi falan yoktu, 20 30 kişi falan vardı, zaten kıpırdayamadılar yerlerinden hakim

bizdik çünkü onlar mahkum, tamamen bizim insiyatifimizdelerdi,

en ufak bir şey kıpırdasın hemen bir iki el ateş arkasından gelen izli mermi ve oranın yangın yerine

çevrilmesi,

100 kişilik grup basıp gitmiş dün gece, hatta bize çok yakın bir tepeden siirt bölgesine doğru fakat

yağan yağmurdan ve havanın sisli olmasından hiç farketmemişiz birbirimizi amk.

sabaha kadar beyler, orada kaldık sabah 10 a kadar hareket eden, hareket ettiğini sandığımız herşeye

ateş ettik, gece daha bir psikopat oluyor manzara, havada uçusan mg3 ün izli mermileri, birde ikide

bir aydınlatma fişeği atıyoruz, attığımız yere mg3 ler bixiler ölüm kusuyor, ha birde bahadır hiç el

bombası atamadı o kadar yakınımızda birşey görmedik çünkü, sol tarafta ki kolda bulunan birlikte bir

askerimiz sadece gelen serseri bir merminin sektirmiş olduğu taşla alnından çok hafif yaralandı 2 3

dikişlik bir şey.

tabi bize o anda küçük bir olay gibi geldi ama, şimdi düşününce çok sakat, ona doğru gelen serseri

mermi 30 cm daha yukarından gelse kafasını patlatacak. ama işte o zaman adama ufak bir olay gibi

geliyor,

bir gün sonra öğlene doğru hava iyice açınca biz bir kaç kol halinde araziye doğru indik, cesetleri

bulduk 30 civari belki o kadar yoktur. işte beyler hakim tepenin önemi, orada değil 30, 130 kişi olsa

sonları aynı olurdu, hakim tepede olunca insiyatif tamamen sizin elinizde, kıpırdatmazsınız onları.

hakim tepenin avantajını sonuna kadar kullandık o zaman.

çoğunun üzerinde 20 30 a yakın mermi izi var. bir kaç defa o yere ateş edilmiş demekki, zaten görüş

açımızda olan bütün araziye mermi yolladık, tek bir tam dolu olmayan şarjörüm kalmıştı düşünün. ki

mg3 ve bixininde mermilerinin büyük bölümü bitmişti, roket kalmamıştı. kevgire çevirdik o sırtı.

telsizler keleşler 2 tane kanas vardı onları ele geçirdik, mahkum yerde kanas bir işe yaramıyor tabi

amk. sonra aynı yoldan beyler geriye döndük, gidiş dönüş yolu toplamda 21 saat sürdü.

21 saat sadece intikal, 17 saat operasyon. 38 saatlik bir buçuk gün dinlenmeden devamlı hareket

halinde bir operasyon. bu varya küçük bir operasyon.

üsse döndük, kurban kesmiş köylü, hepimizin alnına kan sürdüler. üsse girdim aynaya baktım

yüzümde ki kamufulaj toprak çamur falan tanınmaz haldeyim amk. kabasakal olmuşuz zaten. yeminle

böyle gece mevzileri gezsem terörist diye vurulurum.

Muhabbet neyse beyler bu gecelik bitirelim,

tamam beyler, biraz soru cevap yapalım.

öncelikle şunu diyim, günümüzde izli mermiler şöyle, namlu ağzından çıktıktan yaklaşık 20 25 metre

sonra yanıyor o yüzden namlu çıkış yeri tespit edilmiyor. eskiden çıktığı gibi yer tespiti yapılabilinirdi,

birde yukarıda ki videoda görüyorsunuz izli mermiden kaçabilirmişsiniz gibi geliyor. ama siz o ışığa

bakmayın arkadan gelen mermiler var gözükmeyen.

beyler bu akşam muhabbet edelim diyorum. soru cevap falan. ama illa bir konuya bağlı değil genel.

@ mendel in bezelyeleri, yok kardeşim yav, öylesine. can sıkıntısı işte genel. arada bir yapacak birşey

yok moduna giriyorum. normal can sıkıntısı işte.

“@7497 barış abi hiç teröristle göz göze geldin mi yakın mesafeden ?”

yok kardeşim gelmedim, gelenide hiç duymadım. milyonda bir ihtimal öyle göz göze gelmek. ama 25

30 adım kadar birbirimize yaklaştığımız anlar oldu.

“abi karakol baskınlarını kısaca özetlermisin?”

abicim neyi merak ediyorsun, tam onu söyle bildiğim kadarıyla anlatayım. ama sizden çok daha fazla

bişey bilmiyorum bende. karakol baskınlarında tam olarak neyi merak ediyorsun?

“reyiz peki bu yaşa kadar bi yuva kurmadın. sevdiklerine yardımcı oldun filan. peki bundan sonra ki

hayalin ne? uzun vadede ne gibi planların var yaşantınla ilgili? sorum biraz özelse affola lakin senin

yaşadığın son 17 yılın 8. yılındayım bende. yanıtlarsan sevinirim.”

valla özel olarak hedeflediğim hiç bir şey yok. yaşıyoruz işte o kadar=)

“karakola saldırı yapan o kalabalık orospu çocuğu sürüsü nasıl farkedilmiyor?”

yani benim dönemimden örnek vereyim, orada öyle araziler var ki, bin kişi gelip geçer farketmezsin,

araları 100 150 metre mesafe olan iki timin arasından başka bir grup gelip geçer farketmezsin.

devamlı intikal yapmadıkça rahat rahat çıkar dolaşırlar. ama bugün dersen nasıl farkedilmiyor. bende

çözemedim amk, o kadar insansız hava uçağı var. anlayamadım bende.

“geleceğim için öyle bi umut aşıladın ki reyiz sorma (: sanırım yanlız ölüp gideceğiz biz (:”

yok be olum niye yanlız ölelim. ben bile kendimi yanlız addetmiyorum. evet tek başıma yaşıyorum

evimde ama. çürümüyoruz çok şükür. bizimde kendimizce bir çevremiz var=) yanlızlık allaha mahsus.

rahat ol o konuda=)

“usta sizin zamanınızda da durum çok kötüydü fakat ben günümüzün daha kötüye gittigini

düşünüyorum terör bakımında orospu cocouklarının yapmadıgı kalmadı yani halkında zorunluda olsa

destegini alıyolar bu götverenler işin siyasi boyutu meclise girdikten sonra daha bi rahatlama geldi

sanırım durum felaket senin yorumun nedir”

bizim zamanımızda bölgede durumlar çok vahim bir durumdu. hele benden de 1 2 sene önce daha da

fenaydı. şimdi bugün ise işin tamemen boku çıktı.

adamlar çıkıp ''balkanlardan kafkaslardan bosnadan gelenler haddinizi bilin bu ülkenin sahibi siz

değilsiniz'' diyebiliyor.

kim bunu diyen. şemdin sakık ın kardeşi, şemdin sakık ı araştırın göreceksiniz kim olduğunu.

peki buna karşılık ikide bir korkusuz cesur (yersen) israile suriyeye gider yapan hükümet ne yapıyor.

hiç.

e amk menemende kubilay asteğmenin kafasını kesenlerin torunları bugün terörist ölüleri göz yaşı

döküp üzülürken, ''bir kaç mehmet öldü diye meclis toplanmaz'' dedikten sonra, durum şüphesiz ki

daha kötüye gidiyor.

ileride bunlar tamamen makamları ele geçirince bize nefes aldırmayacaklar söyleyeyim.

baksan memlekete herşey günlük gülüstanlık bunların gözünde. lan deniz kuvvetleri komutanı

oramiral 2 ay önce istifa etmiş insanların 2 ay sonra haberi oluyor.

günümüz gazetecilerinden biri çıkıp askere bok atmak için demediğini bırakmıyor,

botoxlu bir karı çıkmış geçen gün deniz kuvvetlerine bok atacak ya dediği şeye bakın,

''bunlar o kadar çok kötülük yaptı ki, 17 ağustos ta deprem bile gölcük ü vurdu'' diyip espiri yaptığını

söylüyor.

gölcükte depremde dolayı verilen şehitlerden bahsediyor.

tvlerde meclis koltuklarında gördükleriniz bugün teröristlerin cenazelerine üzülüyor gençler. daha

boktan bir durum olabilir mi?

şimdide dillerinde bir laf dönüp dolaşıyor, orada boşu boşuna askerimiz ölüyor, boşu boşuna

ölmemesi için her türlü şeyi yaparız.

ahh yavrum ahh. laflara bak.

boşu boşuna ölüyormuşuz yıllardır. yavuz abim boşu boşuna ölmüş yani.

bizim asker niye boşu boşuna şehit oluyor? ben anlayamıyorum anlayan var mı?

biz orada işgalcimiyiz, biz orada ırak a gidip sadece şirketler için savaşıp boşu boşuna ölen amerikan

askerleri gibimiyiz,

e o çocuklar orada şehit olurken kendi memleketlerinde şehit olmuyorlar mı?

ne zamandan beri kendi vatanının karakolunu dağını savunurken ölmek boşu boşuna ölmek oldu?

kimse orada boşu boşuna ölmüyor, burada da bazı arkadaşlar ağızlarına bu lafı almışlar. yapmayın

ayıptır.

inanın bana, eğer bizler boşu boşuna askerlerimiz ölüyor dersek, yarın bize evet o yüzden askerinizi

çekin işgalcisiniz dediklerinde diyecek bir sözünüz olmayacak. kendi topraklarımızda ki karakolları

saldıran ibnelere karşı karakollarını savunurken şehit oluyorlar lan. bırakıp kaçsınlar mı? ne boşu

boşuna ölmesi.

“reyiz güneydoğudaki astsubayların durumu nasıl zira astsubay olmayı düşünüyorum da”

valla kardeşim o bölgede astsubayların subayların polislerin tek sıkıntısı arkalarında ki aileleri. o

yüzden nacizane fikrim, orada gün sayan değil sürekli askerlik yapacam mesleğim bu olacak diyorsan,

aile kurmamanı tavsiye ederim.

“peki usta terörün politik bir çözümü olabilir mi yani bazı partiler toplanılsın bdpde adamdan sayılsın

huur cocugu öcalanlada görüşülsün diyo bu dogru mu sence yada bu iş siyasilerle çözülürse nasıl

çözülebilir”

1992 de dediler ki bunlar,

pkk ateşkes ilan etti,

neden?

yapılan operasyonlardan dolayı çözülmeye başlamışlardı,

ve ateşkes ilan etti dediler,

bizimkiler ne yaptı, ateşkes ilan ettiler pkk bitti dediler,

sonra ne oldu 1993 te 33 silahsız askeri kurşuna dizdiler,

biz anladık ki zaman kazanmak istiyorlarmış,

şimdi bunun ismi ateşkes değilde görüşme.

ne diyeceğimi bilmiyorum, meclisten çıkıp ahkam kesiyorlar. bizlere siz bu ülkenin sahibi değilsiniz

diyorlar. ben selanikten gelen bir ailenin çocuğuyum. muhacirim yani. sırrı sakık ın dediğine göre,

benim vatanım değil burası.

94 95 ve 96 nın ilk aylarına kadar, ayaklarım paramparça oluncaya kadar yürüdüm, hayatım 1 buçuk

sene de tamamen değişti, sevdiğim insanları kaybettim. ama bu vatan benim değil,

bunu kim söylüyor,

binlerce askerimizi öldüren, yavuz abimi öldüren şerefsizlerin mecliste ki kolu.

yazıklar olsun ne diyim.

bu iş siyasilerle çözülür elbette.

nası çözülür, bunlara destek veren elleri keserek çözülür.

siz şimdi hükümet ile apo arasında mı geçiyor sanıyorsunuz bu görüşme. bütün dünya bu işin içinde

neredeyse. abd den tut rusya sına ab ülkelerine kadar.

o yüzden onların yararına göre bir çözüm olacak görürsünüz.

sonra biz gene bize büyük lutuf olan metrobüslerimize binip mutlu mesut takılacağız.

“abi şimdi tekrar çağırsalar askere gider misin =) ?”

şak diye kesin bir cevap veremem buna. ama illa gel diyorlarsa kaçmayız elbette.

“anladım abi fakat bi soru daha sorucam bu tür güçlerinde diğer devletlerinde bu işin içinde olması işi

baya zorluyo osman pamukoğlu hükümetin başına geçse bu aşırı zor duruma ragmen bitirir mi terörü

ve yandaşlarını kökünü kazır mı terörün yoksa onunda façasını alırlar mı”

osman pamukoğlu kazır tabii ki, eğer dağda ki teröristten bahsediyorsan sevgi bile koyar. peki daha

sonra? avrupa da ki terör oluşumları?

hadi onlarıda bitirdi, ülke yönetmek sadece savaş yapmak terörisleri vurmak değil ki?

ekonomi ne olacak? işsizlik? eğitim? sağlık? vb.

ben seçimler öncesi konuşmalarını dinledim, bütün planları terörü bitirmek üzerineydi, terörün

ardından neler yapacaklarını hiç anlatmadı, sadece bu konuya yoğunlaşmışar, doğal olarak tabii ki.

peki terör bitti, diğer konularda osman pamukoğlu ne kadar başarılı olabilir? terör konusunda en ufak

bir şüphem yok elbette. hatta adamı gene komutan yapıp oraya göndersinler emekli olduğu halde.

fakat devlet yönetmek ayrı bir şey,

önemli cumhuriyeti kurduktan sonra, neden arkadaşlarını ya asker olacaksınız ya milletvekili diye

ayrıma soktu,

siyasetçi olmak politikacı olmak ayrı bir hüner ister,

osman pamukoğlu cumhuriyet tarihinin belkide en iyi paşasıdır. çok iyi bir askerdir, fakat ben daha

fazlasını beklemiyorum.

“usta suriye konusunda ne düşünüyorsun”

amerika ve rusya nın el altından güçlerini sınadığı bir olay. rusya suriye üzerinden oynuyor, abd bizim

üzerimizden. bakma yani bizim hükümetin ve suriye hükümetinin birbirlerine hırladığına, tasmalarını

tutan başka birileri,

ulan daha 2 yıl önce israil ana avrat küfür etmediği kalan millet, israil suriye yi vurdu diye can ciğer

kuzu sarması olacak nerdeyse.

“abi dediklerin dogru bende seçim konuşmalarında terörü ön plana çıkardıgını gördüm adam sanki

askerken yarım kalan işi devlet yönetimini ele alıp yapmaya çalışıyo katıldıgı programlarda parti

başkanı olmasına ragmen komutan vasıfı ile konuşuyo doğal olarak terör bir yana devlet işleri bir yana

diyo adam peki terör bitsinde ne olursa olsun ekonominin anası sikilsin diyenlerden misin yoksa tam

tersimi terör böyle devam etsin diğer işler yolunda gitsin havasında msın”

olur mu canım öyle şey? elbette memleketin her türlü sorununun halledilmesini istiyorum. terör

bitsin de ekonomiyi siktir et denir mi hiç?

terör bitti ama açız, ee nası olacak bu iş. ya da tokuz bok gibi paramız var refah seviyemiz yüksek ama

hala bölgede askerlerimiz şehit oluyor devlet görevlilerimiz şehit oluyor halk zulüm görüyor. bu ayrım

yapılabilinir mi?

zaten devlet yönetimine talip olan adam hiçbir ayrım yapmaksızın bütün sorunları düzeltmekle

yükümlüdür. ben bunu yaparım ama o işi halledemem diyen adam bir zahmet siktir olup gidecek.

sadece ekonomik ve terör anlamında değil, her türlü sorun için konuşuyorum.

“abi bu orospu çocuğu apo yakalanmadan önce bunların içinde bölünmeler vardı , aponun kararlarını

sorgulayan kendi fikirlerini sempatizanlarıyla uygulamak isteyen lavuklar vardı buda örgüt içinde

örgür gibi bişeydi. apo denen oç m.ali birand röportajında ister istemez bundan bahsetti ben ölürsem

işler içerisinden çıkılamayacak çok farklı boyutlara taşınır gibisinden cümleler kurdu .

ben bu oç nu bize yakalatmalarının nedenini bunu tek bir sembol haline getirip , çözünme içinde olan

örgütü bir araya getirmek için olduğunu düşünüyorum hele ki biz bu yavşağı assaydık onu devrim

şehidi , ölümsüz liderimiz gibi sembolleştireceklerdi anasını siktiminin çoukları , sen bu konuda ne

düşünüyorsun neden apo piçini bize verdiler”

o dönem bilirmisiniz beyler, bu ibne suriye de kalıyordu, bizim kara kuvvetleri komutanımız suriye

sınırında sıfır noktasında arkasında bordo berelileri alarak bir açıklama yaptı bütün yayın organlarını

çağırarak,

bunca zamandır dost dediğimiz ülkeler bu ülkenin evlatlarını vuran öldüren kişileri besliyecekse onlar

için üzülüyorum, tepelerine çökmememiz yakındır demişti.

açık açık suriye başta olmak üzere ırak iran yunanistan falan sizi sikecez haberiniz olsun minvalinde

bir açıklama yapmıştı.

akabininde apo nun yakalanma süreci başladı.

tabi senin dediklerinde olabilir. sadece fikir yürütmekten ileri gidemiyoruz ne yazık ki. şeffaf bir devlet

olmadığımız için.

“nasıl ab tarım, tekstil üretimimize kota koymuşsa, nato'da türk subaylarına ve özel asker

yetiştirilmesine kota koymuştur. yeni foça ve manisa'daki komando eğitim üslerinin adının başına bu

yüzden ''jandarma''getirilmiştir.”

doğru, ulan zaten nerde görülmüş, jandarmanın komando eğitimi alması, iç işleri bakanlığına bağlı bir

oluşum. fransızlarda da jandarma var ama komando eğitimi alınmaz.

bizim dönemimizde o kadar çok kişiyi jandarma yaptılar ki biz dağ komando okulunda eğitim aldık

eğirdirde. piyade komando eğitim yerinde. bu kotadan dolayı olması kuvvetle ihtimal.

beyler birde birşey sormak istiyorum, aranızda bu konuya hakim olanlar vardır belki,

youtube da cem karacanın kerkük zindanı videosunda yapılan yorumlar var,

sevgiler,roadrunnersikenjackal­

roadrunnersikenjackal " abimize selamlar *

roadrunnersikenjackal ağzıma sıçtın baba gece gece

gibi yorumlar var.

buradan şarkı paylaşıp gidip orada yorum mu yapıldı lan, merak ettim de.

http://www.youtube.com/watch?v=36VBenOukjI

bu şarkı altında yapılmış, hatta bir çok erkin koray şarkısının altında da bu tip yorumlar var.

“abi asteğmen olarak görev yaptıktan sonra tezkere bırakıp teğmen olunabiliyor mu , olunuyorsa

şartları hakkında bilgin varmı”

askerliğimizin son 1 1 buçuk ayında teğmen olduk zaten. o dönede öyleydi şimdi var mı bilmiyorum,

biz teskere bırakıp teğmenlikle başlayıp albaylığa kadar bu meslekte kalma şansımız vardı.

zaten asteğmen başlayıp teğmen olarak bitirdim askerliği, şimdi nedir durum bilmiyorum. bu

dönemlerde yapmış olan arkadaşlar vardı onlara sormak lazım.

“abi bir soruda benden

bu kadar soğukta dışarıda kalıyosunuz falan hiç mi hasta olmuyosunuz

hastalıkla nasıl başa çıkıyosunuz ?”

kardeşim yediğimiz serumların haddi hesabı yok öyle diyim, hasta oluyorduk elbette, ama

tabiblerimiz çok iyiydi demek ki devamlı operasyona hazır haldeydik=)

şaka bir tarafa abicim, serumlar falan bir yana, acemilik döneminde verilen eğitimden dolayı oraya

gittiğinizde bünya buna alışıyor. fiziksel olarak çok yıpranıyorsunuz elbette ama, yani orada bir

insanın neler yapabileceğini sınırlarının ne kadar geniş olduğun görebiliyorsunuz.

özet geçmek gerekirse, hasta oluyorduk bol bol serum yiyorduk=)

“abi benim abim bingöl de görev yapıyor çoğu zamanda muşta oluyorlar bundan bir kaç ay önce

bingölde ktm aracına saldırı olmuştu abim normalde o konvoyda unimorg sanırım adı yazılışı yanlış

olabilir o aracın şöförlüğünü yapıyordu yani sürekli ktm konvoyunda görev halindeydi ve bu saldırı

olmadan kısa zaman önce gönüllü olarak varto ya üst birlik olmaya gitti ve yakın arkadaşı şehit düştü

bir arkadaşıda yaralandı abi sence bu kader midir yani o şehit olan askerin yerine abimde olabilirdi

kadere inanırmısın abi senin de başına böyle birşey geldi mi hiç”

valla kardeşim çok garip bir durum bu, ne desen ucu açık,

mesela bize şu denmişti, intikalde mayından korkmayın, çatışmada mermiden kormayın,

hepinizin bir mayını var sizi bekliyor, tek bir mayın o mayına gitmediğiniz sürece hiç bir şey olmaz, o

mermiyi bulmadığınız sürece hiç bir şey olmaz.

yani kardeşim, mesela erdinç şehit düştüğü gece, 10 saniye daha erdinç in yanında durmuş olsaydım

bugün bunları yazıyor olmayacaktım,

kadere pek inanan bir insan değilim ama, ne diyebilirim ki, kader heralde. açıklayabileceğim durumlar

değil bunlar. artık tesadüfte diyebilirsin kaderde, hatta metafizik bir olay bile diyebilirsin, kimisi

tesadüf der, kimisi yeşil cübbelilere bağlar. dipsiz kuyu anlıyacağın. ama tek kesin olan bir şey var.

normal şeyler olmadığı kesin.

“komutanım benden sonra en iyi askerin kimdi =))))”

bülent vardı, benim hemşerim kırkpınarda güreş tutardı o iyiydi mesela ayıboğan derdik=) bayram

vardı mesela saf bir çocuktu ama çok iyiydi, hepsi iyiydi ya, erdinç allah rahmet eylesin tertemiz

çocuklardı yani, sizlerin yaşında çocuklar beyler. sizin gibi gençler. kendinizi düşünün, kendinizi

onların yerine koyun işte.

hepsi iyiydi ayırt edemem.

ama erdinç şehit olmasındandır belki, bir tık öndedir benim için. yağmurun bile ses tonunu unuttum

beyler, ister istemez, birlikte olduğumuz anlar böyle film karesi gibi, ama erdinç şu anda ses versin

tanırım, net bir şekilde hatırlıyorum hareketlerini keza yavuz abim şu anda ses versin dışarıdan

tanırım abimin sesini.

edit: tabi vermesin şimdi gece gece, tövbe tövbe tekim zaten sıçmayalım durup dururken=)

“abi ender vardı bide ona ne oldu o naptı”

ender aslan gibi döndü memleketine, teskeresine kadar erdinç e abilik yaptı o, başlarda yaralanınca

mg3 ünü erdinçe verdik ona biraz uyuz olmuştu=)

“abi hiç kabus falan görüyor musun”

ben olmuşum kabus görmek ne kelime amk=) uyumuyorken kabus görüyorum, bir kaç saat önce evde

çalışma masamın üzerinde ki dolapta büyük kalın bir kitap düştü, birde duvara sürte sürte fiiyyyyuuup

diye kaydı tak diye düştü kalbim duruyordu amk. sanki havan geliyomuş gibi.

komple kabus olduk biz anlıyacağın.

“reyiz galatasarayda en sevdiğin futbolcular kim. sahsen ben muslera selcuk ve semihi çok severim.

selcuk ve muslera nın hakkını veriyorlar ama semihe gereken önemi çok vermiyor medya. yıllarca

servet ve göhan zan la imtihan olduk bunlardan sonra semih bana puyol gibi geliyor amk”

kardeşim, barış özbek mustafa sarp ve ayhan akman üçlüsünü gören şu gözlerin ardından selçuk

varya sevmeyen ölsün=)

muslera da iyidir,

semih candır, çocuk neler atlatmış hayatında ama şu anda geldiği konum takdire şayan.

ujfalusi reizi severim mesela, sabri nin saf bir şekilde takıma olan bağlılığının üzerine tanımam. bir

bülent kormaz bir sabri valla bak dalga geçtiğimize bakma. herkes ayrılabilir ama sabri nin takımdan

ayrılması bana çok koyar.

bu zamana kadar sevdiğim oyuncuları sorarsan,

hagi elbette şu gözler canlı izledi onu, kophenag ta adams denilen ibneye yumruk attı ya canlı canlı

gördüm ya ben onu kale arkasında ölsemde gam yemem.

prekazi mesela beyler, yaşınız yetmez ama büyük topçuydu ya, yani prekazi baba da iyidir,

tanju mesela üzerine drogba derim sadece,

kubilaya hayrandım mesela,

arif nam-ı diğer kıvırcık kuzu,

kaptan bülent,

suat kaya,

cüneyt tanman,

tabii uğur tütüneker.

çok var valla=)

“abi film önerir misin en begendiklerinden”

-muhsin bey çok severim,

-eşkiya (yağmurun ölümünden sonra izledim komalık oldum)

-tabutta rövaşata,

-dar alanda kısa paslaşmalar

-her şey çok güzel olacak,

-geleceğe dönüş serisi 1 2 ve 3

-leon,

-ağır roman,

-istanbul kanatlarımın altında,

-soul kitchen ve fatih akının tüm filmleri temmuzda da çok iyidir, insana yolcukluk yapma isteği

uyandırır.

-michael moor un belgeselleri iyidir,

-godfather elbette,

-borat filmi güzeldi=)

-indiana jones serisi ilk üç ama 4. filmi tırt.

-filler ve çimen filmi vardı o da güzeldir,

-bebek firarda filmi (yağmurla gitmiştik)

genelde bunlar.

“abi 300 sayfayı devirdik onunla ilgilide bi yorum yap, böyle bir ilgiyi bekliyor muydun? başlığı açarken

aklında neler vardı?”

valla yazmaya başlarken, büyük bir heyecan yaşadım, o zamanlara geri dönme hissi, korkularla

yüzleşme hissi, unutmak istediğin anlarla tekrar buluşma hissi, eski dostların tekrar hatırlama hissi, o

yaraları tekrar deşme hissi, karmaşık duygular.

yani hikaye tutar mı tutmaz mı falan aklımın ucundan dahi geçmedi,

ha gösterilen ilgiden dolayı çok mutluyum ve teşekkürüde borç bilirim allah razı olsun.

“abi kadın teroristlere cinsel istismar yapan askerimiz vs varmıydı hiç karşılaştın mı?(varsa ne

boyutta)”

kardeşim yakalanan kadın teröristlerin en ufak bir seksüel durumu yoktu. en abazamızı getir, onu

yapacağına kayayı tercih eder. böyle birşey mümkün değil, cinsel istismar örgüt içerisinde şu şekilde

vardı.

yani iki eleman birbirini severdi, ki olabilir yani, kız hamile kalınca öldürülürdü, erkeğede ne olurdu

bilmiyorum, hamile bir teröristin cesedi bulunmuştu bizim timlerden bir tanesi. gerçi buldu pek

denilemez köylü ihbar etmişti.

“abi askeriyenin en güzel yanı nedir ? biraz genel oldu ama”

düşünmek lazım. arkadaşlık derim kafadan. döndüğünde bir bardak suyun değerini öğreniyorsun

orada bunu derim, bazı gerçekleri görüyorsun memleketinle ilgili bu olabilir.

neler yapabileceğinin farkına varıyorsun sana artık günlük hayatında zorluk dediğin şeyler basit

geliyor.

ve tabi gurur. yani evet ben ülkem için şunu şunu yaptım demek güzel birşey sanırım.

bunların haricinde kaybedilenler geri gelmeyenler, senden kopup giden şeyler, bir daha geri

dönmeyen parçalarının orada kalması. fiziksel olarak tam ama soyut anlamda, eksik dönmen bu

tarafa. hayatının çok değiştiği, bir çok şey var ya hem somut anlamda hem soyut anlamda.

anlatıbilen ve anlatılamayan tanımlayabileceğin kelimeler olmadığı bir hadisedir yani.

hep orada yaşıyor bir parçan. benden büyük mesela yavuz abim, şehit olduğunda 27 28 yaşlarındaydı,

ben 38 yaşındayım ama o hala 28 yaşında fakat hala abim yani. yağmur hala 21 yaşında hayallerinde,

senin saçlarına ak düşmüş ama o hala aynı arkadaşların aynı. hatıralar çok gerçekçi gülüp geçtiğin

şeyler pek değil.

şu anla geçmiş arasında devamlı gidip geliyorsun, ney doğru ney hayal kavrayamıyorsun, odaklanma

sorunum var mesela, çalışırken sessiz bir ortamda işe en fazla 10 yada 15 dakika tam odaklanıp

çalışabiliyorum sonra devamlı dişlerimi sıkıp konuşuyorum kendi kendime, birileriyle konuşuyorum

düşünüyorum falan.

bunun gibi şeyler işte, iyi ve kötü yanları. ne biliyim amk ben bile tam ayırt edemiyorum ki abicim.

“abi sana konuyla alakalı degil ama birşey sorucam bi tane kız var şimdi benim 2 yıl önce en samimi

arkadaşlarımdandı çok iyi bir kızdı hani abi şöyle samimiydik sabah kalkardım bakardım telefona kız

günaydın yazmış sonra uyansana laann japoon yazmış (japon derdi bana)akşama kadar mesajlasırdık

konusurduk sabah kim erken kalkarsa ilk o mesaj atardı hemen yani o kadar değer veriyorduk yani en

azından ben cok deger veriyordum kızı böyle kardeşim gibi seviyordum ilk zamanlar sonra böyle kız

abi çok iyi geldi gözüme arkadaşlarında aklımı karıstırmasıyla kıza ben hafiften gönlüm kaydı ama

harbiden kötü niyetli değil yani kız tam kafama göreydi çok iyi temiz kalpli vs vs sonra kızla aramı

yapcaklar diye iyice bozuldu 2 yıldır konusmuyoruz falan şimdi de sürekli yüz yüze geliyoruz ama

meraba bile demiyoruz o bana bakıyor ben ona bakıyorum ama konusamıyorum ben abi sence

konusmalımıyım yani arkadaş olmak için sevgili degil bende artık biraz azaldı sevgi saten 2 yıldır ama

arkadaş olmak çok istiyorum çünkü çok değer veriyorum ona sence konusayım mı abi biraz uzun oldu

okuduysan çok saol abi:d”

kılişe laftır ama, hayat gurur ve naz yapmak için biraz kısa abicim söyliyim, gün gelir tak bir daha

konuşacak şansın kalmaz. doğru olanı sen bizden daha iyi bilirsin yaşayan sensin, içinden gelen neyse

onu yapmanı tavsiye edebilirim ancak.

seviyosan git konuş bence=)

“abi tanıdığın astsubay varmıydı”

hep iç içcesin, olmaz mı vardı elbette, istemediğin kadar çeşitli rütbelerde asker gördüm bazılarıyla

bizzat tanıştım konuştum.

“valla abi ben en baştan beri takip ediyorum hiç soru sormuyorum. anlatıyosun zaten herşeyi. 1-2 gün

girmesem aklım hep burda oluyo. angaraya yolun düşerse canım feda haberin olsun :~~)”

eyvallah kardeşim, bir arkadaş sordu biraz önce askerliğin iyi tarafı ne, aha bu işte, bir çok ilde misafir

olabilieceğim evim oldu=)

“barış astekim geçit baskınında dünya mal yakalayıp hepsini teslim etmiştiniz,ne oluyor o mallara (biz

köy baskınlarında ele geçirilen kenevir tohumlarının bir kısmını kendi yöntemlerimizle imha ederdik

(gülerek tabi) bunla baglantılı olarak, terörist ölülerine adli tabipler vurulmuş-patlamış deyip

geçiyormu acaba, yoksa kan tahlilleri yapıp bunlara ne kimyasal uyguluyorlar diye test

yapıyorlarmıdır? tarih haşhaşileri de yazmış,bu açığa çıkarılabilse keşke ..en nihayetinde bu örgüt

uyuşturucu kaçakçılığının anadolu ayağı..”

valla abicim inan hiçbir bilgim yok, adlitıpta bunlara ne yapılıyor otopsi yapılıyor mu yapılıyorsa ne

gibi tetkikler uygulanıyorum bilemiyorum. biz paketleyip kargolama servisiydik, gerisini bilmemeiz

mümkün değil. fakat haplandıklarını biliyorduk, iğne olduklarını falan, bunlarda yakalanan

teröristlerin sorgularında öğreniyorduk, otopsi esnasında ne yapılıyor bilemem. tabib asteğmenler bu

otopsilere girmezler girse arkadaşlarımız var öğrenirdik, yani ne yapılıyor bende senin bildiğin

kadarını biliyorum. en nihayetinde gün sayan askerim bende. öle herşeyden bahsetmezler bize.

“reyiz bizim aile erzincanlı (: . etrafta herkes diyor doğulular ohal bölgeye çekiliyor boku yedin diye (:

ailede karışık amk baba izmir havacı olarak,2 amca kıbrısta,1 amcam bedelli,1 amcam doğuda (oda

terörden önce amk (: ) bunların istatisliği nedir barış abi (:”

valla o yalan abicim ya, doğuluları doğuya gönderiyor deniliyordu, ben edirneliyim beni gönderdiler,

bize de doğuluyu batıya batılıyı doğuya gönderiyorlar demişlerdi benim timde malatyalı vardı. bayram

işte bahsetmiştim.

o valla acemiliği nerde yaptığına bağlıç komandoysan zaten yüzde doksan doğudasın. çeşmede

komandoluk yapamayacağına göre. ihtiyaç neyse asker ona göre adam gönderiyor yav takılmayın siz

o kütük olaylarına.

ama şu var yani. babası veya abisi doğuda askerlik yapmış çocuk gitmiyor. hele şehit varsa ailesinde

1.dereceden akraba gitmiyor.

fakat ailede kimse yoksa, ona göre doğuya çıkma şansın yüksebilir. fakat dediğim gibi acemiliği ne

olarak yaptığın önemlidir,

eğirdire, foçaya, kırkağaca, kayseriye falan düştüyse acemiliğin sıçtın,

usta birlik yüksek ihtimal doğu,

boluya düşersen usta bilrik sevinme gene sıçtın bolu çünkü genelde doğuya kayar,

trabzondan bile kaydırma birlikler gelirdi, yani bir anda samsunda askerlik yapıcam diye sevinirken,

birliğinin şırnakta olduğu habeirni alırsın.

her ihtimali düşünmekte fayda var=)

“reis bu savaş yüzbaşıya ne oldu şimdi haber alabiliyor musun, şu anda albay falan mı oldu?”

valla hiçbir bilgim yok abicim ya, ama şu anda olsa olsa en düşük ihtimalle albaydır.

YİRMİSEKİZİNCİ BÖLÜM

Hikaye mercimek dağının karşısında ki mantarlı tepeye yapmış olduğumuz küçük çaplı operasyondan sonra

bölgede elle tutulur birşey olmadı.

artık yaz ayı yavaş yavaş geride kalmaya başlamıştı.

bölgeye hafiften hafiften kar çökmeye başlamıştı,

bizlerde üs bölgesi tamamlanmasına yakın çakırsöğüte geri döndük, yerimizi başka timlere bırakarak.

jandarma komandolar olarak, belli bir süre kış tertiplenmesinden dolayı yeni gelen kamufulajlarımızı

falan aldık,

araziye yayılmış olan timleri çoğu kendi üs bölgelerine karakollara ve tugaylara çekildi, sadece piyade

komando timleri arazide bir süre daha kalacaklardı. jandarma komando timleri hazırlıklarını

tamamladıktan sonra, araziye jkomandonlar ağırlık verecek, bu süre zarfında piyade komandolar kış

tertiplenmelerini yapacaklardı.

bu bahsettiğim süre beyler 3 bilemedin 4 gün.

biz tugaya döndüğümüzde rezil vaziyetteydik,

sol kulağım resmen taş kesilmişti. anlatamam sizlere, büksem çaat diye kırılacakmış gibime geliyordu

kıkırdağı.

hayatımda ilk defa o kadar soğuk hava ve bir o kadar şiddetli rüzgarla muhattap olmuştum, tabi

şırnak ın en pis kışını görmediğimiz için bize bundan ötesi olamaz dedirtmeye yetmişti bu soğuk.

bölgede kış ayı, yaz ve bahar aylarına nazaran rahat geçerdi,

sizinde tahmin edebileceğiniz gibi beyler, bunlar kış aylarına uygun gerekli techizat ve manevra

kabiliyetinden yoksun olduğundan kışın burunlarını saklandıkları mağaralardan ve kamplarından

çıkaramazlardı.

bizde kış ayı boyunca, bunların kaldıkları mağara, kaya ve tilki oyuklarını aramakla meşgul olurduk.

bunun yanında, yolu kapanan köylerin yolunu açar, erzak sıkıntısı olan köye helikopter yoluyla erzak

taşırdık. köy ayırt etmeksizin, bu son lafıma dikkatinizi çekerim,

köy ayırt etmeksizin, en ağır tipide dahi aciliyetine göre intikal yapar gerekli yardımı ulaştırmaya

çalışırdık.

ha bundan gurur duyarmıydık, bazı köyler vardı ki onlara yardım ulaşabilsin diye, allaha dua ede ede

çırpındığımızı bilirim. ama bazı köyler vardı ki yardım ederken ne küfürler ettiğimi.

açık konuşuyorum kusura bakmayın.

velasıl beyler,

tugaya dönüp buz gibi suda temizlendikten sonra, aynada traş olmak için hazırlanırken kendimi zar

zor tanıdığımı farketmiştim.

size olurmu bilmem bana hala olur o günlerden sonra, özellikle aynaya uzun süre baktığınızda

kendinize, bir yabancılaşma gelir, konuşursunuz ses tonunuz yabancı gelir,

işte ilk orada başlamıştı bende.

kirli bir sakal, göz altlarımda göz çukurlarım daha da derinleşmiş, saçım hiç olmadığı kadar düzensiz ve

çirkin.

dişlerim sararmış.

bom tak bir haldeyim.

omuzlarım yara içinde ve mosmor, taşıdığımız sırt çantasından ötürü.

artık tam olarak ne şekilde biteceğini bilmiyorsunuz.

askerlik bitecek mi? ne kadar kaldı, yani

şafak comolokko, dediğiniz o askerliğin cicim ayları geride kalmış, ne kadar kalmış gibinizde değil,

zaten aklınıza bir zaman sonra,

''ben geri döneceğim, eve döneceğim''

düşüncesi gelmiyor,

sanki oraya aitsinizmiş ve bundan önce ve bundan sonra bir yaşamınız olmayacakmış gibi

takılıyorsunuz.

tugayın koridorları bahçesi falan dar gelmeye başlıyor, devamlı elinizde silahınız olsun istiyorsunuz.

devamlı arazide kalmak intikal yapmak istiyorsunuz.

elinize silah aldığınız vakit kimse size zarar veremez gibi geliyor, öldürme hissi tek tatmin kaynağınız

olmaya başlıyor,

sosyolojik bir araştırmaya göre beyler,

bu bölgede askerlik yapıp şiddetli çatışmalar içinde bulunmuş askerlerin %45 %50 arasında bir

oranda, şu gözlemleniyor,

yolda yürürken tedirginlik ve hep köşelerden yürürmek, güvenli yol için önceden gidilecek yolu

planlamak, ve bana en garip gelen,

yaşanılan şehirde en hakim tepe neresiyse çoğunlukla oraya gitme arzusu, orada bulunma arzusu.

ben bu araştırmayı okuduktan sonra bir nebzede olsa kendimi bu grubun içerisinde buldum beyler,

çünkü ben istanbula döndüp evden dışarı çıkmaya başladığım zamanlarda çoğunlukla yüksek tepelere

yürümek arzusu içersindeydim, çoğunlukla ya çengelköy sırtlarına çıkardım veyahu çamlıca tepesinde,

aşağı semtler ve bölgelerde çok daraldığımı ve tehlikede olduğumu düşünürdüm,

bu tarz insanları aramak isterseniz, şehrin yüksek tepelerinde bulunan çay bahçelerine göz atmanızı

tavsiye ederim.

ayrıca bölgede askerlik yapmış kişilerin çok düşük bir kesim içerisinde olsada, aşırı derece tehlike arz

ettiği söylenmekte,

bu gazi arkadaşlarımız, içerisinde devamlı öldürme içgüdüsü ile yaşamaktadırlar,

yani yolda giderken bize çok saçma gelebilecek birşey onun dikkatini çekebilir, bizim dikkatimizi bile

çekmeyen bir şey ona tehlike arz edebilir,

ve ne yazık ki bu durumda, bu arkadaşlarımız karşısında ki masum kişiyi öldürmeden o anda

yaşadıkları krizleri atlatamıyorlar.

veyahut bu kişiler, çok sıkıldıkları ve kriz geldiği anda, evdeki çocuklarını öldürme hissine

kapılabiliyorlar.

hiç duydunuz mu bilmiyorum,

gerçi bu haberler çok var. fakat dikkat çekmiyor,

''astsubay önce ailesini öldürdü sonra intihar etti'' diye,

çoğunluğu g.doğuda askerlik yapmış kişilerdir,

özellikle dikkatimi çekipte iyice araştırdığım bir tanesini anlatmak istiyorum,

sakaryada ailesini katledim kendisini silahıyla vuran astsubay,

ailesini müstakil evinin bahçesinde pusu kurarak öldürdüğünü biliyormusunuz,

bildiğiniz çapraz pusu atmış bahçesine 2 kızını 1 oğlunu karısını ve kayınpederini öldürmüş, sonra

intihar etmiş.

hep diyorum ya,

askerlik teskere günü bitmiyor orada ki asker için.

şehitlerimiz gazilerimiz ve normal döndüğümüzü iddiaa eden bizler, hala orada yaşıyoruz, hala o

dağlarda pusu atıp intikal yapıyoruz.

sanmayın ki oradan döndükten sonra, eski hayatımıza geri dönebiliyoruz, aralarında en

normallerinden biriyim, hala gece dişlerimi sıkar sabah diş etlerimin kanaması yüzünden uyanırım,

helikopter sesine dayanamam, yolda yürürken ani seslerde sesin geldiği yeri tayin etmeden

duramıyorum.

insan öldürmek için, birilerini yaralamak için, büyük bir karşılık vermen gerekir, önce kendi

vicadanınızı öldürmeniz gerekir oralarda, sonra hayal bile edemeyeceğiniz korkunuzu yenmeniz

gerekir,

bu korkuyu düşünceyle değil, yüzleşerek yenersiniz önce,

arkasından aynı korkuyla defalarca karşılaşırsınız,

bu korku, artık korku olmaktan çıkar, yerine en büyük isteğiniz en büyük arzunuz haline gelir,

insani duygular köreltiliyor orada deniyor ya,

çok üzgünüm ama beyler, o duyguları köreltmezseniz eğer ölürsünüz açık ve net.

acemilik günlerinizin başında, (bunu hepiniz için söylemiyorum komando olan ve olacaklar için veya

sınır karakollarında bulunacaklar için)

herşey bir oyundan ibaret gibi gelir,

geçen günlerde olayın ciddiyetine varırsınız,

zıpkın gibi bir komando olduğunuzda herşeyin farkında olan bir askersinizdir artık, neyle

karşılaşacağınızı oraların sizlerden neler alıp götüreceğinin farkına varırsınız,

görev yeriniz belli olduğunda ne olacağını net bir şekilde bilirsiniz,

ardından görev yerinize gidersiniz,

bütün bildiklerinizin aslından bir bok olmadığını görürsünüz, hiç bir yerde öğrenemeyeceğiniz,

eğitimini alamayacağınız şeylerle karşı karşıya kalırsınız,

ardından sağ kurtulup dönebilirseniz, sivil hayatta devamlı o anları arzularsınız delicesine.

sivilde belinizde elinizde silah olmadan inanılmaz bir korku kaplar içinizi yolda yürürken, çoğu

arkadaşımız bu hisse yenik düştüğü için en kısa ve kolay yoldan bir silah edinir kendine,

yolda yürürken belinizde silah, her hangi bir sokaktan yokuş yukarı çıkarken kendinizi intikalde

sanırsınız, hele karlı veya çamurluysa yol iyice moda girersiniz,

kafanız orada değildir artık,

rüyalarınıza şehit olmuş arkadaşlarınız girer,

ben şehit oldum ben şehit oldum, siz nesiniz demeye başlarlar,

bazen öfke kusarlar,

bazen yardım isterler, yardım et, kurtar beni, yardıma gelin diye,

şehit arkadaşınızın kabir yakınınızdaysa gidip başında bir dua etmeniz bir süreliğine sizi rahatlatır.

şehitliklerden çıkmak istemezsiniz,

çoğu insanın yanından geçerken bile tedirgin olup tırtığı şehitliklerin içi size gül bahçesi gibi gelir,

oralarda rahat hissedersiniz kendinizi,

sizden önce veya sizden yıllar sonra askerlik yapmış asteğmenler silah arkadaşınız gibi gelir, onbaşılar

erler subaylar her türden asker kardeşiniz gibi görürsünüz,

o askerlik hiç bitmez anlıyacağınız.

gel teskere gel teskere diye sayarken o düşünceden hiç kurtulamazsınız. o çukurdan hiç

çıkmamazsınız ölene kadar.

gel teskere gel teskere şarkısı batı daki asker için çalar,

sizin şarkınız da ben ölürsem saçlarını yolma gayrı olur.

derler duymuşsunuzdur, oralar teskereye 90 gün kala nöbetten düşenlerin yeri değil, 9 saat kala şehit

olanların yeridir diye.

bu anlattığım durumlarla karşı karşıya olan kişiler, kimler diye merak ediyorsunuzdur.

aynaya bakın beyler, en yakın aynaya bakıp hayal edin, sizin yaşınızdaydım o zamanlar belkide

bazılarınızdan daha ufak.

ilerleyen zamanlarda şu anda aramızda bulunan birileri bunları yaşayacak.

başına gelenlerden o bile haberdar değil,

burada okudukları ona az da olsa bir yol gösterecekse eğer, bu mutluluğu trilyonlara değişmem.

şu anda terör yok, müzakereler yapılıyor saldırı falan olmuyor falan diye sakın rehavete kapılmayın,

önümüzde ki yaz ayında bu dediklerimi hatırlarsınız,

zaten çatışma nedir, çatışma çok ufak bir bölümü,

asıl sinir bozan çatışmayı basılmayı beklemek. yoksa çatışmaya girmek ne amk.

çatışma çıksın diye yalvaracaksınız dua edeceksiniz, bu dediklerimi bir kenara yazın.

neyse beyler, dönelim anlatacaklarıma,

biz kış ayına girerken yavaş yavaş bölgeyi beyaz ölüm (kar) kaplıyordu,

tugayda yeni görevlerimiz için hazırlık yaparken, kış tertiplenmesinden dolayı yeni kıyafetlerimiz yeni

malzemelerimizi hazırlarken, cizde ilçe merkezinden ptt müdürlüğüne askerlik şubesine, çarşı içine,

polis lojmanına ve dağ komando tugayına salıdırı haberi geldi,

dağ komando tugayı genellikle piyade komandoların yani bu bizim birbirimize uyuz olduğumuz (sözde

tabii=) ) bitlilerin yerine saldırı olmuş,

e çocukların çoğu arazide olduğu için bizde bölgeye hareket etmemiz gerektiği söylendi,

hemen hazırlandık tabi, 20 25 dakika içerisinde tam techizat hazırlanıp, o an hazırda ki kamyon ve

araç ne varsa hareket ettik, şırnak merkeze de saldırı olabileceği haberi geldiği için, bir kısım personel

şırnak merkeze indi,

yaklaşık ilk etapta 3 4 tim sanıyorum o civarlarda, cizre bölgesine hareket ettik,

savaş yüzbaşıda bizimle ilk grupla hareket etti, bahadırlar ilker falan şırnak merkezde kaldılar, onlarda

daha sonra geldiler,

biz yola çıktığımızda özellikle arabaların yakıldığı haberi geldi, ve polis noktalarına roket atıldığı haberi

gelmişti.

tabi yola çıkar çıkmaz cizre de neyle karşılaşılacağı değil, yola kurulmuş olası bir pusu veya mayın.

tedirgindik dememe gerek yok heralde.

o zamanlar arzum, öleceksem eğer, bu mayın veya pusu değil normal çatışmada şehit olmaktı.

şırnak cizre arası yol, özellikle şırnak beytüşşebap yoluna göre biraz daha düz bir alan, gene ufak ufak

geçitlerden geçiyorsun ama bu beytüşşebap veyahut güçlükonak mardin arası dargeçit yolu kadar

değil.

tek sıkıntı ki aslında büyük sıkıntı, şırnak ve cizre arasında ki en büyük sorun cudi dağı, cudi dağının

sanırım kuzeye bakan eteklerinin yanından kıvrılarak gidiyorsun.

işte sırasıyla kömürhavzası, tophaneydi sanırım ismi o mevkii, ikizce (ki cudinin dibi amına kodumun

yeri), ikizcede bir de kumçatı yokuşu vardır s şeklinde ama en kavisli s benim diyen halt yemiş, dön

allah dön, yürüsen amk 2 dk döne döne gitmekten yarım saat sürerdi,

ardından biraz daha gelişmiş olan nasırhana gelirsiniz, burası daha ferahlatır adamı.

tabi yolda giderken ilçenin merkezinden geçtiği için yol, arada taş atan pezevegler olabiliyordu,

nasırhan dümdüz sayılacak bir yer, yanlız buranın sıkıntısı, şırnak mardin yolu üzerinde giderken

mardin istikametine doğru, sol tarafınızda cudi olduğu yetmezmiş gibi, bu sefer sağ tarafınızda küpeli

yani gabar dağları peydahlanır.

ardından kasrik geçitine gelirisiniz,

kasrik köyü vardır burada, cudi dağının bittiği ve başka bir tepenin başladığı nokta ki aynı zamanda

güçlükonak ve mardin dargeçite de bu yol ayrımından dönerek gidersiniz,

v şeklinde bir oluşumun en dibindedir bu köy ve iki sivri tepenin arasından geçerek gidersiniz.

kasrikten cizre yoluna girdikten sonra belli bir mesafe gidersiniz ve sağ yanınızda güzelim dicle belirir,

kurtuluş aşağı dere ve kurtuluş mahallesine gelip geçersiniz,

sağ tarafınızda dicle, sol yanınızda cudi, zaten bu noktadaysanız cizreye geldiniz demektir.

cizre köprüsünden geçerek, ilçe merkezine hızla gitmeye başladık, etrafdan silah seslerini

duyuyorduk.

biz gelene kadar zaten olan olmuştu, piyade komandolar bölgede olmadığı için bunlar meydanı boş

bulmuşlar oraya buraya saldırmışlar ve kamu daireleri, polis lojmanları öğretmen evleri önünde ne

kadar araba varsa yakmışlar, polis lojmanının önünde bulunan çocuk parkına el bombası atmışlar,

ayrıca polis lojmanında nöbet tutan memuruda ağır yaralamış şerefsizler,

ilçede bulunan özel harekat polisleri hemen cudi dağına doğru operasyona çıkmışlar, polis lojmanının

önüne gelmiştik bizde, dikkatimi şu çekmişti, bütün pencerelere battaniyelerle çarşaflarla örtmüşlerdi

öğretmen evide keza öle, sebebide cam patlarsa hem içeridekileri korusun hemde cam parçalarının

etrafa mermi gibi yayılıp saplanmasını önlesin diye,

sokaklarda ne kadar çöp konteynırı varsa devirip yıkmışlardı,

öğretmen evini taramışlardı,

batıdan her türlü tehlikeyi göze alıp gelmiş gencecik öğretmen kızların oradan alığ zırhlılara bindirip

tugaya gönderilecekti, yüzlerini görmeliydiniz beyler, bembeyaz kesilmişlerdi, daha tecrübeli olanlar

ise öğretmenleri telkin edip yürümelerini sağlıyorlardı.

erkek öğretmenlerden biri, bizim yüzbaşıya dönüp allah razı olsun dediğini gördüm,

ilçede ki polisler zaten fellik fellik bu ibneliği yapanları arıyorlardı, ilçeye komando geldiğinde bunlar

etrafa dağılıp kaybolmuşlardı,

özel harekatçı polisler de dağa operasyona gitmiş piyade komandoda arazide meydan bunlara

kaldığını sanmışlardı, ama jandarma komandonun eli armut toplamıyor elbette,

hatta savaş yüzbaşı, piyade komandonun mekanını kollamaya geldiniz sizden ötesi yok falan demişti

pek bir gaza gelmiştik,

biliyorsunuz piyade komando jandarma komando arasında tatlı bir rekabet var=)

hele şunu anlatayım size olaya bakın,

akşam hava karardıktan sonra saat 6 7 gibi,

ortalık durulduktan sonra, ki 8 9 tim daha geldi bizden,

bu ibnelere inat, ilçe merkezinde ki çarşıda tekmil ata ata ayakları yere vura vura göz dağı vermek

amacıyla yürüyüş yaptık,

jandarma komando marşıyla,

şimdi siz bu dağ komandolarının marşını biliyorsunuz,

bir kar yağar ince ince

komandonun hali nice

bir operasyon var bu gece

vay paraşütçü komando

vur vur dağcı komando..

ee biz jandarma piç mi?

bizim marşımız yok mu?

var hemide kralı var=)

şimdi bu marşı herkes söylüyoru gerçi ama aslen jandarma komandonun marşıdır,

marşı şu şekilde beyler piyade komandoyada gönderme=)

dağlara atarız pusu,

yine haram oldu gece uykusu,

komandoya bir yudum su,

vermezmisin şırnak kızı (genelde bulunan bölgeye göre değişir, aslen izmir foça olduğu için izmir kızı

derler)

şırıl şırıl suyun akışı,

belinede bağlamış al nakışı,

komandonun bir bakışı,

yetmezmi sana şırnak kızı,

buraya dikkat en sevdiğim yer=)

kiremitten baca olmaz,

''piyadeden'' koca olmaz,

alacaksan jandarma al,

küt küt vurur hiç yorulmaz,

bakın burada videosu var,

ama biraz değiştirilmiş, komando yerlerinde çoğunlukla jandarma deniliyor.

http://www.youtube.com/watch?v=BUqSfCJo4nU

işte bu şekilde beyler, ibnelere inat bağıra bağıra ayakları yere vura vura çarşıda gezdik, piyade

dostlarada biraz ayıp oldu ama olacak o kadar=)

biz o çarşıda bağıra bağıra yürürken, özellikle lojmanların camından gelen alkış sesleri hala

kulaklarımda ptt şubesinden bravo diyim camdan bayrak sallayan kadınları hala gözümün önünde

beyler.

orada askerlikten daha zor birşey varsa, memur olmak, öğretmen olmak, polis olmak, normal hayatını

sürdürmeye çalışan eş çocuk olmak,

ekmek vermiyorlar yeri geldiğinde tehdit edildikleri için, konuşacak biri bulamıyorlar kendi arkadaşları

dışında, polis eşi asker eşi veya öğretmenle konuştuklarında birileri tehdit ediyor, orada yerli halkla

muhattap olmuyor diyorlar ya. o diyenlerin amk ben. ekmek vermiyor lan pide vermiyor bazı

şerefsizler bu insanlara.

Muhabbet “abi birşey sorucam hiç mahmut tuncer-cenderme dinliyomuydunuz”

o dönem yoktu o şarkı cenderme. yani varsada başka biri söylüyorsada ben hiç duymadım, o zaman

bu şarkı yoktu.

beyler burada bitiriyorum bu gecelik,

zaten çok birşey kalmadı sona, yavaş yavaş toparlıyacağım. 4 5 gün daha sürer o da belki. pek bir şey

kalmadı.

(roadrunnersikenjackal ?, 05.02.2013 23:19)

“abi benim 2 tane sorum olacak benim gözler 1.5 derece miyop uzağı göremiyorum gözlükmü

takmam lazım yoksa takmasamda olurmu. 2.sorum ise hangi silahı kullanacağın neye göre seçiliyor

ondan azcık bahsedermisin şimdiden teşekkürler, takipteyiz.”

valla abicim, gözlerinde ki bu sorun askerlik yapmana bir engel değil, ha komando falan olurmuyum

dersen sağlık heyetine yedirebilirsen orasını bilemem.

asteğmensen eğer acemilikte (yani komandoysan) bir timde kullanılan tüm silahları kullandırtıyorlar

öğren diye, onun haricinde normal piyade tüfeği g3. atış eğitimlerinde başarılıysan nişancı oluyordun

benim dönemde, sanıyorum şimdi keskin nişancılar yanlızca uzmanlar oluyor. yani gördüğün eğitimle

alakalı. normal piyade olursan kullanacağın silahlar belli, ama öyle bir bölgeye düşersin ki 15 ay

boyunca eline silah almadan askerlik yaparsın, birde tam tersi bir yere düşersin açık büfe tarzı seç

beyen al.(tabi baskın yerseniz)

***

arkadaşlar, daha önce belirttiğim gibi, yavaş yavaş yazımın sonuna geliyorum, ancak saçma sapan

nedenlerden ötürü yalancılıkla suçlanıyorum, yok bahadır neden bazı harfleri kullanmış onu nasıl

kullanmış gibi,

şu zamana kadar kendimi ispatlamak için birşey yapmadım. zaten mantıklı düşünen kişiler şunu

anlayabilirler, eğer hakikaten bahadırı ben götümden uydurup o konuşuyormuş gibi ben yazmış

olsaydım, o yazılmaması gereken harfleri döner düzeltirdim. o kadar ingilizce klavye konusuna sonra

ki entrylerde dikkat etmiş olan ben (sözde) geride kalan yazılarda neden değiştirmeyeyim. bu neden

oldu peki soruyorlar, nerden bileyim amk. göt yazıyorum sözlüğe arka diye çıkıyor, sis yazıyorum siz

diye değişiyor yazım. sözlüğün formatına göre bir çok kelime değişiyor.

hikayenin sonlarına yaklaşırken bir kaç gün içerisinde o dönemden kalma resmi belgelerimi

paylaşacağım. işte muayene belgem izin belgem asteğmenliğe uygundur yazılarım, askeri celb

belgelerim falan. o dönemlere ait maç biletleri bunun gibi şeyler paylaşacağım. ofiste eski evraklarım

içerisinde buldum. bunları bazı arkadaşlarımız inansın diye değil, yazım sonlanırken bu zamana kadar

takip etmiş arkadaşlarımın hatrı için yapacağım bunu.

***

şu anda işteyim beyler. 1 saat sonra bir yemeğe davetliyim. muhtemelen geç geleceğim.

yazamayabilirim. zaten çok birşey kalmadı. hepinize iyi akşamlar.

YİRMİDOKUZUNCU BÖLÜM

Muhabbet beyler, teşekkür ederim öncelikle, yazım son bulacak çok fazla bişey kalmadı. ama kısa kesiyorum

anlamında değil elbette. anlatacağım hatırladığım çok birşey kalmadı. onlar anlatacağım ve bitecek

herşey gibi. merak etmeyin kısa kesmiyorum. söz verdim 1 kişi dahi olsa anlatacağım. kimseye küs ve

kırgın değilim. askerden sonra neler yaptığımıda anlatırım merak etmeyin. ayrıca sonrada muhabbet

ederiz. içiniz rahat olsun.

küsme kırılma veyahut kısa kesme yok. anlatacağım. sonra o dönem yaşadıklarım bitecek. ardından

buradayım konuşuruz içiniz rahat olsun. bu akşam geliyorum ayrıca işten çıkayım geleceğim.

yazacağım. akşam görüşmek üzere.

ayrıca bir arkadaşımız msj attı, abi yatılı okulda okuyorum 4 gündür aralıksız okudum bir an önce

bitirirmisin diye merak ediyorum yoksa okuyamayacağım diye yazmış.

harbiden çok teşekkür ederim lan hepinize. inanın böyle bir ilgi alaka olacağını beklemiyordum.

merak etmeyin yazacaklarım bitse bile her zaman burada olacağım. isteyen özeldende msj atabilir.

biraz zaman alsada tek tek cevap veriyorum.

neyse akşam görüşmek üzere.

***

geldim beyler. dışarıdan bişeyler söyledim yiyip geliyorum.

başlıyorum beyler.

(roadrunnersikenjackal ?, 08.02.2013 22:20)

Hikaye artık kış tamamen çökmüştü güney doğunun üzerine. sanki bir o eksikmiş gibi dünyanın bütün karı

üstümüze yağıyormuş gibiydi,

herşeyin en dibini yaşarsınız oralarda demiştim ya. bu dediğimi ispatlarcasına ölümüne yağmış ve

yağmaya devam ediyordu beyaz ölüm.

herşeyin dibini yaşamak lafının ne demek olduğunu orada öğreniyor öğrenmesi gereken yaştan çok

önce genç bedenler.

mesleği askerlik olanlara lafım yok. ancak gün sayan bizler için (asteğmen, çavuş, er ve erbaşlar).

boş kaldığınız anlarda, pencereden dışarı baktığınızda, bembeyaz bir arazi karşısında,

düşünüyorsunuz.

(başka bir bok yaptığınız yok gerçi)

geçmişte kalan sizi, sanki hiç olmadığınız geçmişteki sizi ve hayatınızı,

ileriyi düşünememeye başlıyorsunuz.

hayatınız buradan ibaret gibi işleniyor kafanıza.

sonra cebinizde ki cüzadanınızı çıkarıyorsunuz, içinde geçmişte ki, önce ki hayatınızdan kalma bir kaç

kağıt parçası arıyorsunuz,

elinizi atıyorsunuz, sevdiğiniz kızla gittiğiniz bir lokantanın yemek fişi çıkıyor, ya da gitmiş olduğunuz

bir sinema bileti,

onu okşuyormuş gibi okşuyorsunuz tek bir parmağınızla bileti, o anı hatırlıyorsunuz yavaş yavaş,

el tırnaklarınıza bakmadan, gözünüzü tırnaklarınızıdan kaçırıyorsunuz, kapkara ve tırnaklarınızı

kesmenize rağmen bütün halde pislik içinde,

o görüntüden gözlerinizi kaçırarak bilete bakakalıyorsunuz.

arkasından bir otobüs bileti buluyorsunuz, o dönemlere otobüs biletlerini bileneler bilir, ufacık göt

kadar bir saman kağıdı. otobüse atmadan önce yırtılmaması mümkün olmayan bir kağıt.

nereden aldığınızı nereye gitmek için aldığınızı hatırlamaya çalışırsınız. arkasından annenizin

babanızın kardeşinizin liseden üniversiteden arkadaşlarınızın olduğu vesikalık resimler bölmesine sıra

gelir, tek tek uzun uzun bakarsınız onlara. en önem verdiğinizi en sonra saklarsınız. 1500 defa en

önemli olan resme bakmanıza rağmen ona sıra gelene kadar heyecanlanırsınız her seferinde.

en sonunda yağmurun vesikalığına gelirim, uzun uzuun bakardım, kafamda bin bir soru gelir, onları

sorar kendim cevaplardım.

orada onun için kendi canımı sakınıyordum, bin bir kere aramama rağmen ulaşmam mümkün

olmamıştı.

belki ölmüştür benden saklıyorlar diye düşünüyordum ara sıra. bende burada ölsem ne olur ki diye

düşünürdüm,

nasıl olsa ben şehit olursam cennete gideceğim, oda cennete gider, olurda cennete gelmezse,

cehenneme sınır ötesi operasyon yapıp alırdık onu yavuz abiyle ve diğer arkadaşlarla, yapmadığımız

şey mi?

ama ölmemişte olabilir, anneme soruyordum birşeyi yok oğlum merak etme sen diyordu. çok iyi

sağlığı diyordu.

hastane numarasınıda almıştım, ama bir kaç kez arama şansı bulduğumda düşmemişti bir türlü,

resmine bakarken bir kez daha denedim şansımız,

çalmaya başlamıştı,

en ufak bir heyecan yoktu, kalbim bırakın hızlı atmayı, çoktan ölmüşte atmıyormuş gibiydi,

açıldı telefon,

bir hemşirenin sesi,

haydarpaşa numune hastanesi?

ben şırnaktan arıyorum asteğmen barış .. (asker olduğunu subay olduğumu söylersem belki hemen

ilgilenirler diye düşündüm, aksi halde vatandaşı sikine taktıkları yoktu o zamanlar, şimdi varmış ama

yersen tabii)

buyrun ne istiyorsunuz dedi biraz sesi gidip gidip geliyordu, zaten kar yağıyor tipi halinde hat koptu

kopacak,

dedim yağmur ... sizin hastanenizde kanser tedavisi görüyor oda numarası şu şu, ben nişanlısıyım

şırnakta askerim hemen bağlarmısınız lüften hat kopabilir(bağlasınlar yakını olduğumu anlasınlar diye

dedim, ama içten söyledim henüz nişanlamamıza fırsat olmamasına rağmen)

şırnak ta asker olduğumu telefonda söylemem ne kadar doğruydu bilmiyorum, ama işe yarar diye

düşündüm,

biraz bekleticem sizi beyfendi dedi,

allah rızası için bekletme beni hemşire hanım, vaktim yok bağla yalvarırım,

tamam beklemede kalın dedi,

sonra o siktiğimin bekleme müziği,

1 2 dakika falan geçti, kapatacaktım artık sinirlenmiştim ki o esnada ses geldi avizenin öbür

tarafından,

-alooooo (o kadar içten bir aloo sesiydi ki belli ki kimin aradığını söylemişler,

4 5 saniye duraksadım, deli gibi aşık olduğum kızın sesini tanıyamadım, yaşananlardan dolayı bellek

geçmişte ki hayatı siliyor kafanızdan demiştim ya, bunun dememde ki en büyük sebep buydu,

tanımamıştım yağmurun sesini, başka birisi sandım, annesi sandım, hemşire sandım, tereddütte

kaldım, acaba yağmur mu diye?

-alo (diyebildin sadece)

-barış, sen misin?

şaşkın ve sanki hafızanı kaybetmiş gibi sesiyle yavaş yavaş geçmişte ki hayatım canlanıyordu, ama

öyle kolay değil elbette kıvrana kıvrana yavaş yavaş,

dolayısıyla barış sen misin? sorusuna sadece,

-evet,

diyebildim,

hala sesini anlamaya tanımlamaya çalışıyordum beyler, deli gibi sevdiğim insanın sesini tanıyamamak

nasıl bişeydir? anlatmam kelimeler için yetersiz kalır.

sonra sessizlik oldu, koptu hat sandım, ama o can alıcı lafıyla kendime geldim?

-aloooo asteğmen öldün mü ses versene yağmur beeen alooo (ardından gelen gülücükler)

kendime geldim bu laflarından sonra bende gülmeye başladım beyler gözlerim dolarak,

-yağmur sen misin?

-heralde benim yoksa yanlışlıkla mı aradın beni, başka birisini mi arıyacaktın eşek

kendime geliyordum, o askerden önce ki eski halime,

bende gülerek ve gözlerimden yaşlar akarak konuşuyordum beyler, vay amk o anı yaşıyor gibiyim.

- yok bee seni aradım sesin kesik kesik geldi alamadım da sesini,

-hee ona göre yani bilelimde, seni çok özledim ben ya ne zaman geliceksin artık,

karşımda kini teselli edemiyordum artık, net ve kısa cevaplar verebiliyordum artık,

-var biraz daha ya, ama merak etme gelicem, sen nasısın asıl onu söyle bana,

aşkım sevgilim bitanem lafları etmek geride kalmıştı farkındaysanız, diyemiyordum öyle şeyler, çok

uzaktı benim için o yaşam tarzı,

- iyiyim ben aşkım, merak etme, hastanede kalıyorum ama iyiye gidiyor herşey (saçlarını kesmişler

dökülüyormuş kesilmesini istemiş, bana söylemiyor tabii)

asıl sen nasısın aşkım durumun nası, bir şeyin var mı?

- yooo çok iyiyim bende, birşey olduğu yok, çok soğuk dışarı bile çıkmıyorum sıkıldım oturmaktan,

- yalancı, doğru söyle, yalan söyleme bana.

- yok ya ne yalanı niye yalan söyliyim?

- yalancısın işte, hep yalan söylüyosun bana, gideceğin yeri bile yalan söyledin,

tek diyebildiğim şey şuydu, biraz sessiz bir şekilde,

- söylemedim..

- barışşş söyledin, sen niye sessiz konuşuyosun, yanında birilerimi var?

- yoo kimse yook.

- seni seviyorum de o zaman (bu kızlar ölüm döşeğinde bile adamı cileden çıkartır beyler=) )

- ya şimdi ne alakası var?

- sen beni sevmiyorsun, al işte öliyim de kurtılıyım,

bu lafına çok sinirlenmiştim beyler, kalbim yerinden çıkacak gibi olmuştu, çok kızmıştım,

- salak salak konuşma yağmur, sinir etme beni, bak valla öle deme,

- hemen suyun üstüne çıkma asteğmen, ben emir verdiğin askerlere benzemem yolarım seni

koparırım o dilini,

- ama sende öle şeyler deme,

- dicem, sen demezsen dicem, öliyim öliyim öliyim öliyim öliyim,

- tamam tamam seni seviyorum,

- ne? anlamadım? ne dedin?

- seni seviyorum..

- duyamıyorum? sesli söyle.

- yağmur !!!

- ölüyoruuuuuuuuuuuum öldüüüüüüüüüümm.

- ya tamam be söylüyorum, ( o kadar içten söyledim ki anlatamam size) seni seviyorum yağmur.

- bende seni seviyorum aşkım, yani asteğmenim..

(karşılıklı gülücükler) benim gözler yaşlar içinde ama,

biraz daha konuştuk, durumu iyiye gidiyormuş öyle dedi, asıl yalancı o beyler asıl başından beri bana

yalan söyleyen o,

konuşmamızın sonunda çok açık ve sert konuştuk, ona şu soruyum sordum,

- sen şimdi ölecekmisin yağmur?

cevabı daha fena,

- sen?

- ben ölmeyecem,

- söz mü asteğmen efendi?

- söz valla.

- o zaman bende ölmem, hem ben ölürsem başkasını bulucaksın dimi asteğmen efendi kırarım kafanı,

ölmiyecem merak etme. sen ölmeden ben ölmem.

- söz mü? (dedim bende)

- söz aşkım söz, sen gelince beni buradan çıkartıcaksın, senin gelip beni almanı bekliyorum,

- dedim dayan söz gelip çıkarıcam seni.

yetişemedim, çıkaramadım onu, ömür yetmedi, yenik düştü.. yenik düştük.. ömrümüz yetmedi... bu

onunla son konuşmamız oldu,

günler geçiyordu, bir bok olduğu yoktu, kar öyle bir çökmüş ki bölgenin üzerine, öyle bir tipi vardı ki

dışarıda, canlı hiç bir şey iki adım atamazdı.

biz hariç tabii ki. yollar açıyor, erzak sıkıntısı çeken köylere erzak yetiştirmeye çalışıyorduk, köy ayırt

etmeden.

sıcak havalarda, terörist ile uğraşıyor, bu tip havalarda doğayla. doğa ana çetin, terörist kim ki onun

yanında?

o istemedi mi aş bakalım dağları aşabiliyormusun, geç bakalım geçitlerden geçebiliyormusun.

geçmek zorundaydık ancak.

orada yanlızsınızdır. siz ve halk. halkın yanında olduğunu söyleyen şerefsizler havalardan ötürü yoktu

ortalıkta. bize küfür eden taş atan çocukların evlerine erzak götürüyorduk, ısınmak için malzeme

hatta soba bile. sobalarını bile kurduğumuzu bilirim. tabi sobaları olmayan ya da sızıntı yapan sobaları

olan evlere.

yollarını açıyorduk. ama nafile, biz açıyorduk doğa ana bir gün içerisinde gene kapatıyordu.

Biz, halk ve doğa başbaşaydık. başka da bir bok yoktu.

bir gün kötü bir haber geldi. hakkaride çığ düşmüştü köye erzak götüren timlerin üzerine. ölümler

bitmiyordu ki. asker için ölüm çok çeşitlidir orada derlerdi. hakikaten doğruydu.

çığ düşmüş timin yardımına gitmişti helikopterlerle askerler.

9 askerimizi alıp götürmüştü kör olasıca kar.

şehitlerimizi o tipide 13 saatte varan bir çalışma sonucu çıkarabilmişlerdi. ardından 9 şehidimizi

taşımak üzere helikopter geldi ve bizim oraya cizre ye götürdü. tekrar dönmek zorundaydı, bölgede

çalışan timleri almak için helikopter.

döndü o hava şartlarına rağmen. dönerken askere yardıma gelen köylüye erzaklar getirdi. o

helikopter pilotu orada ki askeri aldı geri götürmek için o şartlarda havalandı. vertigoya yakalanan

helikopter bir daha düştü.

7 şehit.

doğa ana bizden o gün 16 şehit aldı. kimden soracaksınız hesabını?

kime isyan edeceksiniz?

cizreye getiriyordu o askerleride. şırnak ta düştü cudi nin hakkariye bakan sırtlarına.

şerefsizler gelip helikopterde ki şehitlerimizi alıp götürebilirdi. yaralılarımız vardı. onlara acil yardım

gerekiyordu.

hemen hazırlandık, helikopterimizin düştüğü yeri tespit ettik, ardından harekete geçtik. bir

helikopterin uçması imkansızdı o hava şartlarında.

yürüyerek bölgeye gitmek zorundaydık. en ufak mırın kırın eden yoktu. şehitlerimizi almaya

gidecektik, yaralı arkadaşlarımızı alacaktık. timimden kimse mırın kırın etmedi. eden olursa orada

azını yüzünü sikerdim orada zaten. kimsenin de aklından geçmediğine eminim. hepsi anadolu çocuğu,

şehit nedir hepimizden daha iyi biliyorlar.

''şehidimiz var''

''şehidimizi almaya gidiyoruz''

dedin mi, iş biter. tek bir itiraz duymazsınız. değil -20 -200 dahi olsa, öleceklerinden emin dahi olsalar.

çıkarlar yola.

çıktık bizde,

yolun belli bir kısmını araçlarla aldık, 3 tim, 40 50 kişi kadardık.

ardından indik araçlardan. tırmanmaya başladık, akşam üstü 5 i geçiyor saat. kim bilir kaç saat

sürecek yürüyüş. zaten normal hava koşullarında 6 7 saat süren yol o hava koşullarında 20 saate

kadar çıkabilir. bize 3 günlük kumanya vermelerinden anladık zaten.

gözlerimiz hariç her yerimizi sardık. her yerde kar var. baktığınız her yer bembeyaz. yön duygunuzu

kaybedip yuvarlanmanız an meselesi.

bol bol silahlarımıza ayaklarımıza, bakmalarını söyledim time, farklı bir renk bir nebzede olsa yön

duygumuzu geri getirebilirdi.

yürdükçe yürüdük, etrafımızda karların aralarından çıkmış kayaların sivri uçlarından başka bir şey

yoktu. bütün dağ karla kaplanmış.

karlı dağ geçit vermiyordu. ama şehidlerimize ulaşmamızı kimse engelleyemez beyler. o motivasyonu

size anlatamam.

bu bir operasyon değil, bir arama tarama faaliyeti değil, bir kurtarma operasyonuda değil,

şehitlerimizi almaya gidiyoruz. daha öte birşey var mı? orada bırakacak değiliz. bırakacağımıza

öldürün bizi daha iyi.

başka bir bölgeden de piyade komandolar tırmanıyordu bölgeye doğru.

üstümüze inanılmaz bir tipi yağıyordu.

olur ya dağa çıkarken bir kayanın üstüne tırmanmak zorunda kalırız diye, iplerimiz vardı.

emir verdim ipleri belimize bağlayın diye.

bu tipiden dolayı göz gözü görmüyordu. hava kararacaktı. daha kötü olacaktı görüş açısı

belimize bağlayarak birbirimizi bağladık askerlerimle. ve bütün bir kol şeklinde.

olur ya kayboluruz. görüş açımızı yitiririz. biri bir yerden yuvarlanıp düşer. bunları engellemek için.

manevra kabiliyetimiz sıfır.

biri çıksa bizi bixiyle tarasa. hiç bir şansımız yok.

gerçi onu yapabilecek kimsede yok o havada.

hava karardı. iyice karanlık başladı. allahtan kamufulajlarımız kış kamufulajı. üşümüyor değiliz

üşüyoruz ama. donmamızı engelliyor.

karda yürürken 2 kat daha fazla yoruluyorsunuz. nefes alıp vermeniz zorlaşıyor.

akşam 10 a kadar yürüdük.

mecburen dinlenmemiz gerekti.

her yer bembeyaz birşey görmek mümkün değil.

belki bir adım önünüz uçurum.

iple bağlanmış vaziyette gidiyoruz.

dinlenicez ama uyumıyacaz yanlış anlamayın.

uyku tulumuna girip matı açıp uyuduğunuz anda. uyanıp tulumdan çıkar çıkmaz ölürsünüz. mat sizi

ısıtır ama o denli hava değişikliği kan pompalamasında sıkıntı yaratır ve kalbiniz durur.

öbür türlü de uykuya izin yok. donarsınız.

o karanlıkta biraz olsun ısınmak için sigara yaktırdım askere. tabi izin alarak komutanımdan.

sigara içmeyen asker 1 ya da 2 tane zaten. onlarda o gece mecburen başladı.

azda olsa ısınalım diye.

su içeceksiniz su donmuş.

her timde bir asker termos taşıyor.

sıcak çay ve su var içinde.

çay içiyoruz.

kaynamış çay amk. elimiz dahi hissetmiyor sıcağı. o kaynar çayı fondip yapsanız yanmazsınız. zaten 2.

yudumda soğuyor siktiğimin şeyi.

çayımızı içiyoruz. kaynamış suyu içiyoruz.

ama çok içmek yok. yasak. kaç gün kalacağız bilmiyoruz. mahsur bile kalabiliriz. o kumanya bize

yetmek zorunda. 3 günlü kumanyamız var biz 6 gün yetecek şekilde kullanma konusunda eğitim

almışız. ama askerede izin vermemiz söz konusu değil. hayır birşey değil açlıktan ölürüz.

susuyoruz su içecez su donmuş beyler. susuzluğunuzu sıcak suyla gidermeyi denediniz mi? allah bu

durumu göstermesin.

sussuzluğunuz daha da artıyor.

bilenler bilecektir.

intikal esnasında istesiğiniz zaman osuramazsınız. onun bile bir zamanı vardır.

bu intikalde herşey serbestti. tek yasak uyumak.

uyumak ve kumanyadan günlük istikakından fazla yemek.

fazla dinlenmenizde söz konusu değil. 1 saat oturursunuz. o soğukta. bir daha hareket ettirecek bir

bacağınız olmayabilir. donar.

her zaman hareket ve kanın damarda hareketi.

önemli olan bu.

tekrar kalktık yürümeye başladık.

durmadan sigara yakıyorum.

yakarken çakmağımızdan çıkan ateş azıcıkta olsa elimin küçük bir yerini ısıtması için.

kıyafetlerimiz çok iyi. üşüyoruz ama donmuyoruz. önemli olan bu.

yürüyoruz devamlı.

beyaz.

ölüm beyazı.

ayaklarınızı her attığınızda boşluğa gelmesin diye dua ediyorsunuz.

asıl en büyük korku çığ düşmesi üzerimize.

sırf bir şerefsiz çıkıp ateş edebilir, tepemize çığ düşsün diye.

allah korusun bir çatışma çıksa ateş edilse tepemize inecek çığ.

ses bile çıkaramıyoruz. hızlı yürüyemiyoruz,

sadece yürüyoruz.

her yer bembeyaz beyler. boşlukta hissediyormusunuz diye soruyorum arada çocuklara.

hisseden varsa. direk durduruyorum timi, yanına gidiyoruz, kendine gelmesini sağlıyoruz.

uçuyormuşum gibi oluyor komutanım diyor çocuk.

sanki boşlukta yürüyormuş gibi.

1 dakika içinde kendine getiriyoruz.

geniş bir yürüyüş kolunda hiç askerinin elinden tutup intikal yapan komutanlar duydunuz mu?

ben çok duydum. bizzat sedat ın elinden tutup yürüttüm. kış ayında intikal yapan timlerde bir çok

komutan da bunu yaptı.

elinden tuttum koluna girdim sedatın kendine gelene kadar öyle yürüdük. keza duracak onun kendine

gelmesini bekleyecek kadar vaktimiz yoktu.

akşam üstü 5 5 buçuk gibi başlayan intikalimiz yarın sabah öğlen 11 12 ye kadar sürdü.

20 den fazla 5 er dakikalık istirahatker vererek.

hava aydınlanmıştı, kar durmuştu. akşama nazaran daha rahat bir yürüyüş yapıyorduk.

helikopterin düştüğü bölgeye geldiğimizde, ortada helikopter diye birşey yoktu.

bizden bir 20 dakika sonra diğer bölgeden gelen piyade komandolarda bölgeye ulaştı.

gruptaki dedektörler yardımıyla etrafı aramaya başladık.

10 15 dakika içerisinde dedektörlerin yardımıyla helikopteri bulduk,

helikopterin düştüğü bölgeyi mevzi kazmak için kullandığımız küreklerle kazmaya başladık,

önce kuyruğu çıkmaya başladı ortaya,

heyecanlandık,

rütbe farketmeksizin, hepimiz bir olmuş şehit kardeşlerimizi çıkartmaya çalışıyorduk, sonra kuyruktaki

türk bayrağı çıktı donmuş, piyade komandolardan biri üzerinde ki donmuş parçayı silmeye başladığını

gördüm arkasından bayrağa bir öpücük kondurduğunu.

kara kuvvetleri yazısıyla arkasından jandarma yazısı çıktı,

bir şehidimize ulaştık,

arkasından bir tanesine daha,

bir tanesine daha, gözlerinin bir tanesi açık, şehit olmuşlar ardından bedenleri donmuş.

bir tane daha,

bir tane daha,

bir tane daha,

bir tane daha çıkardık,

ilk etapta 7 şehitdimiz ve bir o kadar yaralımız vardı.

yaralı askerimizde şehadet şerbetinden içmişti. 13 şehit çıkardık.

hava güzeldi bir helikopter gelmek zorundaydı. gelecekti. bu herhangi bir operasyon değil, bir kurtarla

olayı değil, arama tarama değil. şehit bu şehit başka bir şeye benzemez.

gelecekti helikopter.

gelene kadar dua ettik başında. daha çok dua bilen asker durmadan dua ediyordu.

helikopterler geldi 2 tane. arkadan bütün şehitlerimizi çok dikkat ederek helikopterlere koyduk. çok

dikkat ederek canları yanmasın diye.

gönderdik şehitlerimizi.

bizi almaya gelecek helikopteri beklerken şu haber aldık. helikopter enkazı için başka bir yerden nato

dan bir helikopter gelecekmiş.

o gelip enkazı kaldıracakmış. bizde bulunmuyormuş.

bu yüzden orada beklememiz gerekiyormuş.

2 gün bekledik. enkazın kaldırılması için. 2 gün sonunda kaldırıldı enkaz. olur ya bu süreç içerisinde

gelip zarar vermesinler diye.

kim gelecekse amk o havada.

sırtlarlara 2 tim daha getirilikdi, 3 günlük artı kumanya daha verildi. 2 gün denildi 6 gün bekledik, nato

helikopterini getirecek ispanyol pilot bir türlü inemedi oraya.

hava biraz düzelince geldiler enkazı kaldırıp gittiler. arkasından bizide aldırlar. bizde geriye döndük.

Muhabbet beyler bundan sonra anlatılacak 2 şey kaldı. yani en fazla 4 part falan. bu gece burada bitiriyim.

onlarıda yarın anlatıp konuyu tamamlarız.

yani bitecek. ne yazayım, kafadan birşeyler uyduracak halim yok=) olanı anlattım. ardından biraz daha

konuşacağız askerden sonra neler yaptım onlarıda konuşuruz. ama pusu vakti yakın ne yazık ki.

yok kitap falan çıkarmayı düşünmüyorum. burada anlattım. okuyan okusun. orada yaşanılanlar orada

hayatlarını kaybedenler, hayatları değişen insanları anlatıp bunun üzerinden para kazanmak bana pek

vicdani gelmiyor. burada yazılanlar burada kalacak.

“abi ya pazar günü millet okul telaşı felan o yüzden bir part daha atsan yarına fazla bişey kalmasa iyi

olur . birde yarın erdinç abimizin şehit düştüğü olayımı anlatıcaksın ?”

yarın bitecek zaten abicim. evet erdinç in şehit olduğu kısmı anlatacağım, yağmurun vefat ettiği

bölüm benim yaralandığım bölüm.

@ziplayan cekirge

kardeşim kimseye kızım darılıp hikayeyi kısa kesmiyorum inan bana. anlatabileceklerim bu kadar yani.

başka birşey yok.

telsiz olayına gelirsek, tespit edilmiyordu heralde bizim zamanımızda ki kimse gidin şuradalar demedi.

şimdi nasıl durumlar son zamanlarda orada askerlik yapıp başına bu tip şeyler gelen arkadaşlara

sormak lazım. ama bizim dönemimizde öyle telsiz konuşmalarında yer tespiti yapmak mümkün

değildi.

“başından beri okuyorum, son yaptığın telefon görüşmesi, o bölgede kalmanın sonucunu en net

şekilde ortaya koyuyor. şöyle bir soru sorayım, sen bu kadar zaman bunları içinde tuttun, şimdi kim

bilir kaç kişi öğrendi. bir rahatlama, sırrını itiraf etmek ya da yükünü boşaltmak vs. gibi bir huzur oldu

mu sende? yoksa değişen bir şey yok mu? rahatlama oldu mu?”

kısa bir cevap vereyim, hemde nasıl. bu kadar uzun şeyi kime anlatabilirdim. yada bunları dinleyecek

zamanı olan kimi bulabilirdim ki? o yüzden mutluyum ve huzurluyum. benim için terapi oldu

diyebilirim.

“abi ben askerde makinalı kullanmak istiyorum bunun için özel bişey yaptırıyolar mı?”

biraz fiziki yapına bakıyorlar diye biliyorum. iri yarı bir kişiysen ya da takımın içerisinde fiziki olarak en

irisi sensen makinalıda senin oluyor. bu tarz şeyler. ama ne kadar geçerli bilmiyorum. sorup

öğrenmek lazım.

OTUZUNCU BÖLÜM

Muhabbet daha eve yeni geldim beyler. saat 8 10 geçiyor şimdi attım kendimi eve. babamın yanına gitmiştim

uzunköprüye. akşam maçtan sonra buradayım. son bölümleri anlatacağım. akşam görüşmek üzere.

son partları atıyorum arkadaşlar, öncelikle şunu söylemeyi bir borç bilirim. yazıma başlarken

beklemediğim bunca ilgiden dolayo hepinize sonsuz teşekkür ederim.

bir kaç şeyi önceden söylemek isterim, burada yazılanlar için, bir kaç kişiden kitap teklifi aldım. bu

yazılanlar kitap olmayacak. bu yazılanlar inci sözlükte kalacak, kaldırılmadığı sürece veya silinmediği

sürece, internet kullanan herkes, istediği vakit girip okuyabilecekler. bu yaşanılanların kitap veya

seneryo haline getirilim para kazanmak amacıyla kamuoyuna sunulmasına pek anlam veremedim. o

yüzden öyle bir niyetim yok.

bir kaç arkadaşı kırdıysak şimdiden affola. bazen ekgib veya unutularak yazılmayan şeyler hatta yanlış

yazılan şeyler olmuş olabilir. zaten bunlar özel msjlarla belirtildiğinde düzeltilmiştir. gece görüş

olayına biraz deyineyim. o zaman yoktu yazmış olabilirim. ancak öyle yazdıysam yanlış demişim. zaten

yazılanların tümünü okuyan arkadaşlar muhakkak rastlamışlardır. hepimizde yoktu az vardı demiştim.

sanırım 1 aydan fazla birlikte olduk. hepinize teşekkür ediyorum. yaşadıklarım ve yaşadıklarımızla ilgili

yazacaklarım bu gece son bulacak. ancak her zaman, kim ne zaman isterse bana özelden veya başlık

altından soru sorabilir. bilgim dahilinde cevaplarım veya muhabbet etmeyede devam ederiz.

tekrar tekrar teşekkür ederim.

yavaş yavaş son gecemize başlayacağım arkadaşlar.

(roadrunnersikenjackal ?, 10.02.2013 22:18 ~ 22:23)

Hikaye --- son partlar ---

1996 nın ilk ayları. askerlikten yüzden düşeli çok olmuş, şehit olunan zamanlara girilmiş. 1 aydan daha

kısa bir sürem kalmış teskereye.

17 ay.

dile kolay.

17 ay önce doğmuşum sanki. ondan öncesi yokmuş gibi. en başta dediğim gibi. kahramanlıklar

öyküsü, bir destan değil bu anlatılanlar. gerçekler.

yarın, şu an aramızda bulunan bazı arkadaşlarımızın kardeşlerimizin karşılaşacağı şeyler. yıllar önce

abilerinizin karşılaştığı şeyler.

unutulmayan hadiseler.

unutulmaması gereken hadiseler.

bambaşka bir hayat.

bu insanlar içinizde arkadaşlar. bu olayları yaşayan insanlar hergün yanınızdan geçiyor, belki selam

veriyorsunuz yüzüne dikkatli bakmadan. hergün aynı otobüste yolculuk ediyorsunuz bu insanlarla.

size bir tanesinin adresini vereyimmi.

istanbul da, mecidiyeköy okmeydanı - aksaray yedikule arası otobüslerde yolculuk yapanınız hiç oldu

mu?

okmeydanı mecidiyeköy istikametinden aksaray ve yedikule giderken, shell benzin istasyonundan

kasımpaşa nın dar bir yoluna girersiniz, daima trafik vardır orada. o yolda bir adam var.

genellikle asker elbisesi giymiş, başında bir miğfer yoldan geçen arabalara kendince yön gösteriyor,

elinde bir düdük, geçen jandarma minibüslerine polis arabalarına selam veriyor. ona dalga geçmek

için selam veren insanlara hazır kıta durup selam veriyor.

etrafınca ''deli'' olarak adlandırılmış bu adam. sizce neden ''deli''.

o adam da bu anlattığım şeyleri yaşamış insanlarından bir tanesi. arıyorsunuz ya etrafta.

görmüyorsunuz. işte onlardan biri.

bir gün yolunuz düşerse dikkat edin. çoğunlukla oradadır.

hatta biraz dikkat ederseniz, hep bir şeyler mırıldığını farkedeceksiniz. hep aynı şeyleri mırıldanıyor;

Hem okudum hem de yazdım

Yalan dünya senden bezdim oy

Dağlar otağını gezdim

Yitem yavrum bulunur mu

Bak şu kaşa bak şu göze

Yandı yürek döndü köze

Mehmetimi bir top beze

Saran dünya değilmisin

El veriyor el veriyor

Ortadirek bel veriyor

Döndüm baktım sağ yanıma

Mehmetim can veriyor

mehmet e ağıt bu mısraların ismi,

yaklaşık 8 9 gündür arazideydik, son diye düşünüyordum. çakırsöğüte döndükten sonra artık tezkere

alacak asker olacaktım ve bitecekti arazide intikal yapmak veya operasyonlar.

gün sayabilirdim yağmuruma kavuşmak için.

son bir kaç haftadır pekde iyi olmayan haberler alıyordum. yağmura ulaşmak imkansız olmuştu. ne

zaman hastaneyi arasam ya hemşire müsait olmadığını söylüyor veyahut annesi çıkıyor uyuduğunu

söylüyordu beyler.

annemde oğlum merak etme, herşeye hazırlıklı olmak lazım, hem senin hem onun için. az kaldı zaten.

sen kendine dikkat et sen iyi olursan oda iyi olur falan diye birşeyler söylüyordu.

akl-i selim düşününce durumun vehametini anlayabiliyorum şimdi beyler ama o zaman kötü şey

getirmiyorsunuz aklınıza.

tek düşündüğüm, benim iyi olmam gerektiğiydi. o kadar. bana bişey olmazsa ona da bişey

olmayacaktı.

aylardır bölgedeydik askerlerimle. onca şey yaşamıştık, k.ırak a bile girmiştik defalarca. bişey

olmamıştı.

inanırmısınız aramızda dalga bile geçer olmuştuk azraille.

bizi kesin unuttu amk,

bizi teğet geçti,

azrail bile illallah etti bizden hey yavrum hey,

gibi dalga geçip gülüşüyorduk.

biz ne bilelim, bizim için pusuya yatanın azrailin ta kendisi olduğunu.

son arazi arama tarama görevimiz, yavaş yavaş kış bittiği için, yaz tertiplenmesi boyunca sınır

jandarma timlerinin bölgeleri arasında intikal yaparak geçiriyorduk.

özellikle ortaklar kureyşin arasına kadar gidiyor, ırak topraklarına 1 km kadar girip tekrar hat boyunca

düğün dağına dönüyorduk. düğün dağında ise çeşitli mevkiilerinde (arazinin uyumuna göre) istirahat

edip tekrar aynı hat boyunca yola koyuluyorduk. yaklaşık 7 6 kol halinde 300 e yakın komando olarak

intikal yapıp arama tarama görevimizi yerine getiriyorduk.

Her şey gayet normaldi. yani o bölgenin durumuna yaşadıklarımıza göre normal. yoksa günde 12 13

saat yürümek normal olabilir mi? olabileceklere bizim beklentimize göre normaldi.

taki o sevgi kodumun gecesine kadar.

düğün dağından, habur 2 sınır karakoluna doğru intikal için son hazırlıklarımızı yaparken, yemişli

dağdibi ve gülyazı bölgesinden istihparat geldi.

bölgede kalabalık bir militan grubu görüldüğü, ve beytüşşebap-bestler bölgelerine doğru gittiği en

yakın birliklerin de bölgeye derhal hareket etmesi gerektiği çağrısını aldık tabi şifreli ve doğru

kodlarla.

sınırda bulunan bizler, beytüşşebapta bulunan uzungeçit mevkiinde ki komando birlikleri hatta

siirtten de bestler bölgesine timler kaydırılıp bir kıskaç harekatı yapılacağı söylendi.

bu unsura en yakın grup bizdik,

hazırlıklarımızı daha hızlı tamamlayarak yola çıktı.

arazi hakkari ye yakın bir bölge olduğundan en boktan arazi beyler. bir karış düz yer yok diyebilirim.

biz zaten tam sınır taşlarının olduğu bir bölgedeyiz, düğün dağının kuzaye bakan sırtları türkiye,

güneye bakan sırtlarıda ırak. biz tam tepe noktalarında bulunuyorduk.

hemen tarlaş mezrasına inip oradan, gülyazıya geçmek için tempolu (artık o arazide ne kadar tempolu

derseniz) intikal yapmaya başladık.

telsizlerimizde an be an, şifreli olarak tabii istihparat raporları geliyordu.

tahmin ettiğim kadarıyla bunlar köylere uğraya uğraya gidiyorlardı yoksa tek tek bu şekilde bir

istihparat vermek mümkün değil. dağlarda kamera yok ki amk.

işte yaban domuzları şuralarda. işte tugayda hareketlilik var, önemli misafirlerimiz yoldalar ilerliyorlar

falan filan gibi telsizden devamlı birliklerin başında ki bölük komutanlarına anonslar geçiyordu.

fakat özellikle telsizde hareketlilik olmasın diye kesik kesik anonslar çekiliyordu. zaten bizden telsizleri

kapatmamız istendi. olurda bazı mallar (mesela ben=) ) mandalı açık unutur ne yaptığımız yayılır diye.

yanımızda korucular da vardı, zaten devamlı aynı yoldan intikal yaptığımız için yolun güvenliği

konusunda bir tereddütümüz olmadığından tarla mezrasına 1 1 buçuk saatte varmıştık, ortasu

köyüne varmamızda uzun sürmedi, ancak köye girmeden hatta mümkün olduğunca köy ahalisine

gözükmeden gülyazı mevkiine doğru hareket ettik. zaten karanlık iyice bastırldığı için bu konuda pek

sıkıntı çektiğimiz söylenemezdi. işte bu intikalde mesela sigara içilmesi yasaktı. öyle gelecek bir

kanascı vuracak falan değil işte amk. yer belli olmasın manevra yapan birlik iz bırakmasın diye. yanlız

normal seyirden bir anda değişti, acilen yemişci köyüydü sanırım (ki bu köyde ki müstakil evlerin

arazilerinin bir kısmı ırak sınırı içerisindedir iç içe geçmiş bir yer yani) oraya gitmemiz gerektiği

söylendi nedenini dağdibi mevkkinde tespit edilmiş bir takım unsur o bölgede ki uzungeçit in hemen

yanında ki penaper dağının tepesine doğru hareket ettiği söylendi.

bizde yemişci bölgesinden o dağa doğru tırmanıp önlerini keseceğiz. amacımız bu.

akşam sanıyorum saat 9 10 gibi biz yemişci (yemişli de olabilir) bölgesinden bu penaper dağına

tırmanmaya başladık.

bir dere yatağından yukarı doğru yol aldık, belli bir mesefe boyunca, bölgede ki sınır jandarma

timlerinin kurmuş olduğu mevziler vardı. ancak bir süre yol aldıktan sonra bunları geride bıraktık. her

türlü saldırıya açık bir iki tarafı tepe olan bir dere yatağından yol alınca, mecburen öncü timler seçildi.

önden gidip yol güvenliğini sağlayacak, arkadan birlik geçecek ve geri gel emriyle öncü birlikte tekrar

birliğe dahil olacak.

tabi o göt veren üsteğmen o gece hep ben ve timimi öncü tim yaptı.

o zamana kadar bestler, cudi, küpeli ve namaz dağlarında intikal yaptım, ama o gece çok farklıydı

beyler. içime doğdu heralde. tırmanırken o dağ beni boğuyormuş gibi hissediyordum resmen. içimde

çok boktan bir his vardı. hemen arkamda erdinç timin en arkasında uzmanım vardı. bahadır da

arkalarda bir yerde.

üstümüze öyle bir çökmüştü ki o dağ, sanki üstümüzü örtecekmiş gibime geliyordu.

gece 11 12 ye kadar devamlı öncü tim biz olduk.

en önden gidip, güvenli olduğunu söyledikten sonra birlik gelip geçiyor arkadan üsteğmenin gelin

emrini bekliyorduk.

her defasında ki bana stresten öyle geliyor olabilir, daha geç gelin emri veriyordu sanki. bir türlü

telsizden gelmemizi söylemiyordu. zaman akmıyordu amk.

artık ben, telsizden anons çekiyordum

''komutanım gelellim mi?''

''komutanım hazırsanız çekin bizi''

diye.

ama her defasında daha bir bekliyormuş gibime geliyordu amına kodumun yerinde.

dağ dibi bölgesine bakan sanırım 260 lı bi tepeydi, oraya geldiğimizde bitmiş vaziyetteydim,

yorgunluktan değil, delirecektim. resmen. içimde öyle bir his vardı ki, kalbim duracakmış gibi

hissediyordum, miğdem büzülüyordu sanki.

sigara içmek istiyordum deli gibi,

devamlı aklıma benim ölümüm değil, yavuz abi gelmeye başladı ve nedensizce yağmurun ölümü

gelmeye başladı. dağdibi bölgesine bakan tepelere vardık ancak bir bok yoktu. bu sefer penaper

dağının en zirve noktasına kadar tırmanmamız gerektiği söyledi, ben hayatımda bu kadar s çizerek

yürüdüğümü hatırlamıyorum lan. sanki olduğumuz yerde yuvarlak çiziyoduk amk.

kafayı yiyecektim resmen. kendimi bacağımdan vurmayı bile düşündüm diye bilirim.

devamlı öncü tim olarak en önden biz gidiyorduk ve ardık bizi hakikaten geç çekmeye başladığını

farkettim, devamlı komutanım bizi çek buradan komutanım çekin bizi diye anons geçiyordum,

dağın önemli bir kısmını tırmanmıştık, fazla birşey kalmamıştı, yani saat 3 gibi falandı, bir kaç saat

içerisinde bölgenin en tepe noktasına ulaşacaktık,

saat 3 gibi işte amk, yolun çatallaştığı bir yere geldik, kayalık bir tepenin üstüne çıkmamız ve bölgenin

hakim tepesine mevzilenmemizi istedi bizim, öncü tim olarak oraya çıkacaktık ve birlik geçene kadar

orada mevzilenip güvenliğini daha doğrusu sağ tarafının korumasını yapacaktık, bizle beraber sol

taraftaki tepenin sırtlarına bir tim daha gönderdi,

içim içimi yiyo amk şunları yazarken.

biz çıktık o tepeye, mevzilendik, sol tarafımız 15 20 metrelik bir kayalık boşluk var, sağ tarafımızda bir

sırt var. biz tam o arada kaldık orada mevzilendik, sol tarafımız boşluk bir kaya silsilesi olduğu için

oradan herhangi bir sıkıntı gelmez, biz tepeden yolu görüyoruz zaten, oradan geçti gitti bizim birlik,

15 dakika geçti,

komutanım çekin bizi dedim, ses gelmedi

komutanım hadi çekin bizi dedim,

bekle dedi,

erdinçe dedim ki sen silahı aç kıpırdayan ne varsa vur, içim içimi yemeye başladı, nefes alamıyodum,

yarım saat boyunca hadi çekin bizi buradan falan diyorum ve sesim yükseldi, benim o halimi gören

takım da tedirgin oldu çalı kıpırdasa ateş edicez, dedim hepiniz kıpırdayan bişey olurs vurun serbest,

ki yanlışlıkla ateş etseler yerimiz belli olsa operasyonun içine sıçılır ve benim askerliğim yanar. ama

stresten artık dişlerimi sıkıyorum çenem ağrıyor, hava soğuk değil elim ayağım titriyor çok kötü his

var içimde,

erdinç in yanındaydım, dedim komutanım çok kötü bir his var çekin bizi artık... derken kayalığın

yanına gidip aşaya bakmak istedim bizimkiler nerede diye,

komutanım dedim ne olur çekin artık bizi buradan diyip daha tam ayağa kalkmamışken..

erdinç şehit oldu,

dizimin üzerinde çöktüm, üzerimize onlarca izli mermi gelmeye başladı,

bizimkiler çığlık atmaya başladılar.

selim vardı, bağıra bağıra çığlık ata ata kelime-i şaadet getirmeye başladı,

bu dediğim hadise 7 8 saniyelik olay. erdinç in kafasının yere sert bir şekilde vurduğunu gördüm,

etrafına mermiler düşmeye başladı ben 1 2 saniye orada olsam şu anda bunları yazıyor

olamayacaktım,

tamamen bilinçsiz bir şekilde ayağa kalkıp mevzi arama için ayaklarım burkula burkula koşturmaya

başladım, etrafıma mermiler düşüyordu, izli mermiler geçiyordu heryerden, ben tabi kayalık bölgenin

olduğunu unuttuğum için oradan aşağıya yuvarlandım, uzmanımın sesini hatırlıyorum sadece,

komutanım diye,

ayağım boşuğa düşünce kayarak düşmeye başladım kafamı sağ tarafını vurdum dik bir açıyla

topuğumu taşa sapladım, ayağım bir anda sımsıcak oldu, sağ kulağım ıslandığını hissettim,

bir iki dakika falan hatırlamıyorum, sonra süründüm biraz kafamı basket topu büyüklüğünde belki

biraz daha büyük bir kayanın oraya soktum ki kafamdan tek geçen şey şuydu kafamdan vurulmıyım,

bayılıyorum ayılıyorum çığlıklar falan geliyor, tepede bize ateş ettikleri yerden adamları net gördüm,

net gördüm ama uzaktan, tepede oldukları için gökyüzüne yansıyan kısımlarını seçiyordum, bana ateş

ettiklerini beni gördüklerini net bir şekilde hatırlıyorum, bizim takım aydınlatma fişeği atmaya başladı,

omuzlarımın yanına ateş gelmeye mermi düşmeye başladı,

sağ kulağımı tuttum bir ara kanadığını görünce kafamdan isabet aldım sandım. vuruldum sandım.

bayıldım sonra tekrar ayıldım. telsiz çayır çayır yanıyordu, utanmıyorum bundan. bağıra bağıra

bahadıra falan,

kurtarın beni buradan, üsteğmenin yanında hakan teğmen vardı, hakan abi yalvarıyorum abi kurtarın

bizi, abi ölücez abi ne olur alın bizi buradan. abi ölüyoruz abi kurtarın diye feryat figan bağırmaya

başladım. tabi bizimkiler tepemde kafalarını kaldıramıyorlar.

kimse gelemedi o gece.

ben tamamen kan kaybından bilincimi kaybettim, o kadar boktan bir çukura düşmüşüm ki, sabaha

karşı beytüşşebap uzungeçitte gelen tim bunların arkalarından geldiği için saldırıyı kesip kaçmışlar 8

tane leş bırakmışlar,

benim timi çekmişler, benim uzman 2 şehidimiz var demiş, erdinç ve beni söylemiş,

beni oradan o çukurdan inip alamadılar, ve bu şehit olduğum haberi tugaya verilmiş,

haber gittikten sonra benim ölmediği yaralı olduğunu anladılar, benim timi çoktan tugaya

götürmüşler, şehit durmaz çünkü orada, erdinç i ve timi çekmişler oradan. üzerimize bütün

cephanelerini göndermişler. bir ara sırt üstü döndüğümü kelime-i şaadet getirdiğimi hatırlıyorum

öleceğimiz ve yağmurunda öldüğünü düşünmüştüm huzurlu gidiyordum. ama mukatterad işte.

ölemedik,

o gece de yağmur çok ağırlaşmış, çok kötü olmuş iki üç kere acil müdahale etmişler, artık kesin ölecek

diyorlar, bir ara kendine gelmiş ne alakaysa sapancaya gitmek istemiş,

hiç gitmemişti oraya. bahsi bile geçmemişti,

o sırada haberlerden geçmeye başlıyor şırnakta şehitlerimiz var bir çok yerde çatışma çıkmıştı o gece

8 9 şehit vardı. isim vermemişler,

annem huylanmış yağmurda duymuş yalvarmış son isteğim falan demiş arayın orayı.

aramışlar bizim tugayı bir kaç seferde düşürmüşler,

bütün aileler arıyor çünkü,

telsizde kim varsa beddua etmek istemiyorum ama, anneme şunu diyor barış asteğmenin timi döndü

iki şehitleri var bir şehidi getirdiler, ama barış asteğmen dönmedi,

olacağı varmış, diyeceği varmış demek ki.

annem çığlık çığlığa bağırıp feryat figan yığılmış odanın ortasında yağmurun gözlerinin önünde.

tabi konuyu tam bilmediği için yağmur annesi şehid olduğumu sandılar. gerçi ben o gece şehit olmam

lazımdı. olmalıydım.

yağmurun zaten bitmek üzere olan vücudu anında iflas ediyor o görüntü karşısında. o gece

yağmurum vefat etti.

beni aldılar, 2 gün sonra yaşadığımı öğreniyorlar. ben diyabakıra getirildim, bir helikopterle giderken

hatırlıyorum bir sedyede giderken yüzüme çarpan hastane koridorunun tavan florasanlarını.

bir ara kendime geldim, yağmurla yavuz abi camın dışından bana bakıyorlardı. bu anı hiç

unutmuyorum. yüzleri donuktu. mimik yok. bana bakıyorlardı. hayal meyal erdinçle konuştuğumu

hatırlıyorum. yağmur canım dışında hep oradaydı.

dedim ben yağmur öldü galiba.

10 gün hastanede kaldım, iç kanama şüphesi olmuş düşünce ayağım çok kötü olunca acıdan

duramam diye devamlı uyutuluyorum. hep yağmur yanımda ama hep.

dedim öldü yağmurum. ölmek için can attım can. ölmek istedim. ölemedik, kenan komutan varya

videosu. onun sonu bana çok acı gelir. diyor ki ''o öldü bu öldü biz hala yaşıyoruz''.

kendimi düşünürüm hep.

ben ölemedim,

yağmur öldü,

yavuz abim öldü,

ibrahim komutanım öldü,

sezai onbaşı öldü,

erdinç öldü,

ben ölemedim.

diyarbakırdan bir daha dönmedim şırnak a.

eve gönderdiler,

3 ay odamdan dışarı çıkmadın, annemle konuşmadım, kimseyle konuşmadım,

intihar etmeyi düşündüm, ama yağmur bana mektup bırakmış annem ve kardeşim sana emanet.

küfür bile ettim yağmura ölemiyorum çünkü.

bir sabah balkonda uyandım, akşam kendimde olmadan balkona gidip yatmışım, helikopter sesi her

geldiğinde kafamı duvarlara vurdum.

rüyalarımda hep yağmuru gördüm, o yüzden uyanmak istemedim.

3 ay sonra bahadır geldi. beni aldı dışarı çıktık, biraz konuştum, çiğdem geldi yağmurun arkadaşı

dershaneden onunla konuştum. bahadırla beni babam tatile götürdü, öğlen uyurken odanın

sehpasında olan çakmağa güneş yansıdığı için patladı ben kendimi oradan oraya atıp bağırırken

buldum,

yağmur her gece rüyama girdi, erdinç girdi, yavuz abi girdi,

hep yüksek tepelerde kalmak istedim, yere inmek istemedim,

kalabalık yerlerden kaçtım, sokaklarda duvar dibinden yürüdüm,

yağmur hep kulağıma bişeyler söylüyordu.

ölemedik işte amk.

sonra çiğdemle bahadır birlikte olmaya başladılar evlendiler,

beni yağmurun annesi kendime getirdi. direndim, yağmuru her gece rüyamda gördüm uzun yıllar.

öle boktan bir hayatım vardı. çok tembeldim başlarda. bişey yapmak istemiyordum. istanbuldan

gitmeyi düşündüm. geri dönmeyi şırnak a.

dönemedim, ölemedim. öle yaşadım.

o gece gerçekten benim timim iki şehit verdi, biri erdinç asteğmenim komutanım derdi, biri

yağmurum oda asteğmen efendi derdi.

o gece iki canımı şehit ettiler. benimda ölmem lazımdı ama ölemedim, azrail bir yanlışlık yapmıştı o

akşam.

hepsi bu.

dinlediğiniz için eyvallah beyler, sağolun.

Roadrunnersikenjackal – İnci Sözlük

HİKAYENİN SONU

HİKAYE SONRASI işlerim yoğun biraz beyler. geçici vergiler falan. bir ara gelip muhabbet ederiz.

adetimiz oldu artık. bir şarkı paylaşalım o dönem çok dinlediğimiz şarkılardan bir tanesi.

sözler bizim için anlamlı;

http://www.youtube.com/watch?v=G7hTrZ4dxwE

bulutlar yarime selam söyleyin, gurbet ilde bir başıma neyleyim, yardan ırak yaşanır mı? söyleyin..

kısa zaman sonra görüşmek üzere..

duman da güzel yorumlamış lan;

http://www.youtube.com/watch?v=CBAMFXOuZVU

***

kimseyi unutmadım beyler. buralardayım. bir gözüm hep burada. zamanı geldiğinde son hadiselerle

ilgili bizimde bir çift sözümüz olacak elbette. yakında görüşürüz.

adet yerini bulsun;

http://www.youtube.com/wa...mp;v=B7lzlhQY-I8&NR=1

(roadrunnersikenjackal ?, 13.04.2013 18:39)

***

sevgili kardeşlerim,

ey inci ahalisi.

''şunun filmini yap''

''şunun kitabını çıkar''

diye diye aylardır bezdirdiniz amk. tamam lan, bu hikayeyi kitaplaştıracağım. bütün gelirlerinide şehit

ailelerine ve gazi ailelerine bağışlatacağım.

buradan söylüyorum.

bu yazılanlar kitaplaştırıldıktan sonra 1 kuruşu bile alıp cebime koyarsam orospu çocuğuyum. kitap

için hazırlıklar yapmaya başlıyorum.

ardından bir yayın eviyle anlaşabilirsem tabii, kitabı çıkartıp, çok az da olsa geliri şehit aileleri ve gazi

ailelerine bağışlanacaktır.

bunu neden yapıyorum. biri alacak bu yazılanları, bire bin katarak yazıp kitabı çıkaracak. ardından

kazandığı parayla takılacak. burada anlatılan insanlar üzerinden para kazanılmasını istemiyorum. eğer

bir para kazanılacaksa o para ihtiyaç sahiplerine gidecektir. ayrıca mesajlara tek tek cevap vermeye

çalışıyorum beyler, kimseyi cevapsız bırakmıyacam lan söz.

***

gençler, ağalar, inci ahalisi;

şimdi ''kitap çıkartacaz tamam pes ettim''

dedik amma, an itibariyle sözlükta yazılmış halini alıp, yayın evlerine götürsem bu yazıyı,

''bu ne sikim dil bilgisi ulan'' demezler mi?

derler.

bu yüzden, burada ki yazıları toparlayıp, bir daha elekten geçirerek yazmak gerek.

e ben bir edebiyatçı değilim, öyle bazı gavatlar gibi türkçe nin içine sıçıp kitap çıkaran tiplerden olmak

istemem.

burada yazılan yazının samimiyetini kaybetmeden, edebiyat ve dil bilgisi konusunda yetenekli

olduğunu düşündüğüm bir dostumla yazıyı tekrardan yazacağım. bu dostumda bana hatalarımı

göstererek daha akıcı bir yazı olmasını sağlayacağını umuyorum. yazdığım anlarda, yaşadığım

heyecanla atlamış olduğum bir çok şeyi sakin kafayla tekrardan yazabilirim bu şekilde.

sonuçta, yazarken kafamda;

''hadi lan hadi atsana şu yazının yeni bölümünü'' diyen birileri olmayacak,

sitem etmiyorum lan size, yanlış anlamayın. kurban olurum hepinize.

ince eleyip sık dokuyarak güzel birşeyler ortaya çıkarmak istiyorum. sonrada allah kerim.

son günlerde yaşamış olduğumuz ''süreç'' adı altında ki orospu çocukluğuna rağmen, bu tarz bir

hadiseyi kitaplaştırırlar mı? orasını bilemem. sonuçta bu götverenlere dokunacak şeyler yazıldığının

kanısındayım. neyse;

yaşayıp, tecrübe edip, göreceğiz.