Upload
doanhanh
View
212
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Zespół Szkół Publicznych nr 3
im. Franciszka Sędzickiego
w Kościerzynie
PROGRAM ZAJĘĆ CZYTELNICZYCH
z elementami biblioterapii
„Kwadrans dla książki”
cykliczne spotkania z książką dla najmłodszych organizowane w ramach projektu
„Cała Polska czyta dzieciom”
ROK SZKOLNY 2013/2014
kontynuacja
Opracowanie: Justyna Derdowska
WSZYSCY CHCEMY, ABY NASZE DZIECI WYROSŁY NA MĄDRYCH,
DOBRYCH I SZCZĘŚLIWYCH LUDZI. JEST NA TO SPOSÓB - CZYTAJMY
DZIECIOM!
Wstęp
Współcześni psycholodzy uważają dzieciństwo za bardzo ważny etap w rozwoju
człowieka. Dziecko stało się więc centrum procesu wychowawczego i dydaktycznego, a wiek
przedszkolny i wczesnoszkolny to czas, w którym kształtują się jego nawyki, w tym również
czytelnicze, warto więc wykorzystać ów moment, tym bardziej, że czytając dzieciom,
poszerzamy ich wiedzę o człowieku, o świecie, dostarczamy całego bogactwa przeżyć.
Kontakt z książką wzbogaca słownictwo dziecka, jego wyobraźnię, książki rozszerzają świat
ich uczuć i myśli.
Wiele dzieci bez umiaru korzysta z komputera lub telewizora i jest to dla nich
najatrakcyjniejsza forma spędzania wolnego czasu, a rodzice często po prostu nie kontrolują,
co i jak długo oglądają ich dzieci. Oznacza to, że trzeba dołożyć starań, by wychować
czytelnika, który będzie znajdował sens i rozrywkę w czytaniu i nie uzależni się od mediów
wizualnych. Musimy świadomie chronić dzieci przed ogłupiającym i demoralizującym
wpływem masowej kultury, wyposażać je w wiedzę i wartości, które ustrzegą je przed złymi
wyborami. Pomoże nam w tym przyzwyczajenie dziecka od małego do czytania jako sposobu
na mądre i przyjemne spędzanie czasu.
Kampania "Cała Polska czyta dzieciom" jest adresowana głównie do rodziców. Jednak wielu
rodziców nie znajduje czasu lub nie ma motywacji, by dzieciom czytać. Część z nich błędnie
zakłada, że dziecko może się nauczyć języka z telewizji i Internetu. Trzeba przekonywać
rodziców do jak najczęstszych rozmów z dzieckiem, zaangażowania w jego wychowanie i do
czytania mu w domu, ale jednocześnie szkoła powinna wspomagać dzieci w ich rozwoju
językowym i duchowym, dając im szansę na codzienny kontakt z książką czytaną przez
nauczyciela.
Codzienne czytanie uczniom dla przyjemności i chwila rozmowy po lekturze to
przygotowanie gleby, aby mogła przyjąć ziarno i wydać bogaty plon. To najlepszy sposób, by
nauczyć ich języka, rozbudzić zainteresowania, zachęcić do nauki, poprawić koncentrację.
Dodajmy do tego spektakularne zmiany w zachowaniu dzieci, którym nauczyciele codziennie
czytają, okazując im w ten sposób troskę i szacunek: wyciszenie, większa refleksyjność,
poprawa umiejętności społecznych, skłonność do współpracy, więź z nauczycielem i bardziej
przyjazne relacje w klasie. I to wszystko bez inwestycji w drogi sprzęt czy dodatkowe
szkolenia dla kadry pedagogicznej!
Rodzice muszą sobie uświadomić, że w dużej mierze od nich zależy pomyślna przyszłość
ich dziecka. Bez względu na sytuację rodzinną, majątkową czy własne wykształcenie, jeżeli
chcą, by ich dziecko było mądre i odnosiło sukcesy w szkole oraz w życiu, codziennie
powinni czytać mu głośno przez 20 minut.
Codzienne głośne czytanie dziecku warto zacząć jak najwcześniej. Utrzymajmy rytuał
głośnego czytania nawet wtedy, gdy dziecko samo już dobrze czyta – poziom rozumienia
tekstu czytanego na głos przekracza o kilka lat poziom rozumienia przy samodzielnym
czytaniu. Nie pozbawiajmy dziecka tej korzyści – ani czasu spędzonego razem w serdecznej
atmosferze. Czytajmy również nastolatkom. Wspólne czytanie w rodzinie – i własne czytanie
– ochroni je przed wieloma problemami wieku dorastania. Pamiętajmy, że książki są
pokarmem nie tylko dla intelektu, ale i dla psychiki.
Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:
buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem
zapewnia emocjonalny rozwój dziecka
rozwija język, pamięć i wyobraźnię
uczy myślenia, poprawia koncentrację
wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka
poszerza wiedzę ogólną
ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole
uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu
zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów
chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury
kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie
Współczesne dzieci dorastają często w ubogim językowo środowisku. Rodzice coraz
mniej z nimi rozmawiają i mało im czytają. Kontakt z żywym słowem wyparła telewizja,
której narzędziem nie jest język lecz obraz. W efekcie dzieci nie rozumieją prostych tekstów
i poleceń. Coraz mniej także same czytają, ponieważ czytanie niezrozumiałych słów i zdań
jest trudne i nudne, znacznie mniej atrakcyjne od telewizji. Zajęcia czytelnicze prowadzone
„od przedszkola” mają dziecko z książka oswoić, a potem zaprzyjaźnić. Poprzez czytanie
mamy szansę nauczyć dzieci odróżniania dobra od zła i zachęcać do refleksji nad
konsekwencjami własnych słów i czynów. Mądre książki są nośnikami uniwersalnych
wartości moralnych. Głośne czytanie jest więc cudownym lekiem przeciwko wielu
niepożądanym wpływom i zagrożeniom dla umysłu i psychiki dziecka ze strony współczesnej
cywilizacji. I dlatego powinniśmy robić wszystko by kontakt dziecka z książką nie był tylko
sporadyczny, przy okazji, ale jak najczęstszy. To nasze nauczycielskie i wychowawcze
działania mają sprawić, że dziecko poczuje radość i przyjemność ze słuchania książek
czytanych przez rodziców lub inne, bliskie osoby dorosłe, a z czasem świadomie już sięgnie
po wybraną pozycję.
Zainspirowana „Programem Zdrowia Emocjonalnego” – propagowanego przez
Fundację ABC XXI- postanowiłam włączyć się do ogólnopolskiej kampanii „Cała Polska
czyta dzieciom” promującej aktywne czytelnictwo, i opracować własny program pt.
„KWADRANS DLA KSIĄŻKI”. Program rozbudzania i rozwijania zainteresowań
czytelniczych jest adresowany do uczniów klas 0-IV.
I. Cele ogólne i szczegółowe: 1. CELE OGÓLNE:
Podniesienie poziomu czytelnictwa wśród dzieci.
Zainteresowanie zbiorami szkolnej biblioteki i klasyką literatury polskiej.
Tworzenie skojarzenie czytania z przyjemnością i poczuciem myślenia.
Stymulowanie rozwoju emocjonalnego.
Przekazywanie za pośrednictwem literatury wartości moralnych.
Uczenie nieagresywnych sposobów rozwiązywania problemów i konfliktów.
Kształtowanie nawyku czytania na całe życie.
Budowanie więzi między dorosłym i dzieckiem.
Stymulowanie rozwoju emocjonalnego.
2. CELE SZCZEGÓŁOWE:
Uczeń:
Uczestniczy w zajęciach czytelniczych;
Słucha czytanych głośno książek;
Odpowiada na pytania i rozwiązuje zagadki związane z lekturą;
Ilustruje opowieści;
Rozmawia na temat ;
Czyta innym dzieciom;
Wymieni kilka tytułów książek należących do literatury dziecięcej;
Rozpozna gatunki literatury dziecięcej (bajka, opowiadanie, wiersz);
Odróżni postacie dobre i złe w bajkach;
Wymieni nazwiska najbardziej znanych autorów literatury dziecięcej;
Przedstawi w formie plastycznej wydarzenia do przeczytanej książki;
Korzysta z zasobów biblioteczki domowej oraz biblioteki publicznej i szkolnej;
Wymieni sposoby właściwego korzystania z książek;
Dba o wygląd i estetykę książek;
II. Treści edukacyjne i sposoby ich realizacji:
TREŚCI EDUKACYJNE SPOSOBY REALIZACJI
1. Zapoznanie dzieci z popularnymi
utworami dziecięcymi ze zwróceniem
uwagi na ich autora.
wykonanie gazetek o ulubionych
autorach książek dla dzieci (D. Gellner,
H.CH. Andersen, D. Wawiłow)
uzupełnianie klasowych kącików
czytelniczych pozycjami
przyniesionymi przez dzieci z domu,
sporządzenie listy ciekawych książek
pod hasłem „To warto przeczytać”
2. Bohaterowie naszych bajek i baśni –
głośne czytanie wybranych utworów z
literatury dziecięcej.
słuchanie głośno czytanych
fragmentów bajek i baśni dla dzieci,
wspólne oglądanie i omawianie
ilustrowanych książeczek dla dzieci,
wykonywanie ilustracji do
przeczytanych utworów literatury
dziecięcej,
turniej wiedzy – rozpoznawanie
bohaterów literackich na podstawie
zagadek, rebusów, fragmentów
wierszy, opowiadania, skojarzeń,
samodzielne czytanie wybranych
pozycji książkowych,
3. Stwarzanie okazji do prezentacji
umiejętności samodzielnego czytania
książek przez chętne dzieci.
słuchanie głośno czytanych
fragmentów bajek i baśni dla dzieci,
wspólne oglądanie i omawianie
ilustrowanych książeczek dla dzieci,
wykonywanie ilustracji do
przeczytanych utworów literatury
dziecięcej,
turniej wiedzy – rozpoznawanie
bohaterów literackich na podstawie
zagadek, rebusów, fragmentów
wierszy, opowiadania, skojarzeń,
samodzielne czytanie wybranych
pozycji książkowych,
4. Od autora do czytelnika. Dziecko
autorem własnej książeczki.
wykonywanie ilustracji,
pisanie swobodnych tekstów do
własnej książeczki,
prezentowanie wyników własnej pracy
innym dzieciom,
umieszczanie własnych książeczek w
kąciku czytelniczym,
wycieczka do drukarni, księgarni
5. Książka źródłem informacji.
Eksponowanie wartości artystycznych i
wychowawczych książek dla dzieci.
systematyczna zmiana wystawek
tematycznych:
o książki o roślinach,
o książki o ptakach,
o książki o kosmosie...
praktyczne ćwiczenia w odszukiwaniu
informacji na konkretny temat w
albumach, atlasach,
6. Biblioteka – miejsce rozwijania
zainteresowań czytelniczych.
organizowanie zajęć bibliotecznych,
o poznanie pracy bibliotekarza,
o korzystanie z czytelni,
wypożyczalni,
o systematyczne wypożyczanie
książek,
III. Metody i formy nauczania: 1. Metody:
Głośne czytanie jako forma przekazu literatury dziecięcej
Zbiorowe i indywidualne czytanie ulubionych fragmentów utworów literackich.
Wdrażanie do uważnego słuchania tekstu czytanego przez nauczyciela, rodzica,
starszego kolegi.
Prowadzenie rozmów na temat czytanych tekstów literackich.
Korzystanie z czytelni i biblioteki szkolnej oraz publicznej.
Rozróżnianie gatunków literackich: bajek, wierszy, opowiadań.
Zapoznanie z budową książki.
Zapoznanie z etapami powstawania książki oraz ludźmi pracującymi przy tworzeniu
książki.
Wygłaszanie z pamięci wierszy i fragmentów prozy.
Prezentowanie lektury w różnych formach.
Wypowiadanie się na temat ilustracji i tekstów.
Przedstawianie wydarzeń fantastycznych z uwzględnieniem postaci ludzi, zwierząt i
roślin.
Wyrażanie przeżyć w formie plastycznej inspirowanych treścią utworów literackich.
Śpiewanie piosenek o treści związanej z literaturą dla dzieci.
2. Formy pracy:
grupowa,
indywidualna
IV. Procedury osiągania celów:
Programu proponuje różne formy i metody pracy, z przewagą metod aktywizujących.
Zamierzone cele mają zostać osiągnięte poprzez:
głośne czytanie bajek, baśni, opowiadań i wierszy przez nauczycieli, bibliotekarkę,
kolegów, rodziców i starsze rodzeństwo;
organizowanie sytuacji inspirujących dzieci do wyrażania przeżyć związanych
z treścią przeczytanego utworu – ekspresja plastyczna;
zorganizowanie galerii prac plastycznych;
organizowanie przedstawień i inscenizacji;
prezentowanie książek w kącikach czytelniczych;
lekcje biblioteczne;
organizowanie konkursów (plastycznego, czytelniczego, recytatorskiego);
gazetki promujące czytelnictwo;
pedagogizację rodziców na temat głośnego czytania dzieciom;
V. Przewidywane osiągnięcia uczniów:
Po realizacji niniejszego programu uczeń:
wskaże miejsce w bibliotece, gdzie znajdują się książki dla dzieci,
wymieni elementy budowy książki;
używa w mowie czynnej słów: autor, ilustrator, wydawnictwo, księgarz, drukarz;
wymieni kilka tytułów przeczytanych książek;
uważnie słucha głośnego czytania przez nauczyciela, bibliotekarkę, rodziców, starsze
rodzeństwo itp.;
opowie fragment poznanych bajek;
recytuje z pamięci ulubione wiersze (J. Brzechwy, J. Tuwima);
rozróżni gatunki literackie (bajkę, wiersz, opowiadanie);
wskaże i nazwie bohaterów literackich w oparciu o ilustrację i przeczytany tekst;
wymieni 2 – 3 autorów książek dla dzieci;
często wypożycza książki z biblioteki szkolnej lub publicznej;
gromadzi książki w swojej biblioteczce domowej i dba o ich wygląd;
czyta ulubione książki dla dzieci,
VI. Uwagi o realizacji programu:
Program „KWADRANS DLA KSIĄŻKI” obejmuje uczniów klas 0 – IV szkoły
podstawowej. Program będzie realizowany w ramach zajęć zintegrowanych, lekcji
bibliotecznych, imprez bibliotecznych (np.: Międzynarodowy Miesiąc Bibliotek Szkolnych,
Dzień Misia, Tydzień Bibliotek i innych imprez bibliotecznych), zajęć świetlicowych
i spotkań z rodzicami. W celu pełnej realizacji programu, zostaje nawiązana współpraca
z pracownikami biblioteki miejskiej i pedagogicznej, co umożliwi lepsze poznanie ich pracy
przez dzieci, a jednocześnie pozwoli na inny sposób oddziaływania na dzieci. Istotnym
elementem działań w ramach programu będzie włączenie rodziców, dziadków oraz starsze
rodzeństwo do głośnego czytania w domu i szkole.
Do realizacji założonych celów programu planuje się wykorzystać lekturę proponowaną
przez kampanię „Cała Polska czyta dzieciom” oraz wybrane utwory następujących autorów:
J. Brzechwy, J. Tuwima, E. Szelburg – Zarembiny ,H. Ch. Andersena, Ch. Perraulta,
D. Wawiłow, D. Gellner, J. Porazińskiej, M. Musierowicz, G. Kasdepke i innych.
Program ma być przede wszystkim zachętą, by dzieci chętniej i częściej sięgały po
książki. Stwarza on też możliwość samodzielnego i świadomego korzystania z książki jako
dobrego źródła informacji.
VII. Ewaluacja:Opracowany program poddany będzie ewaluacji cząstkowej i całorocznej. Do zebrania opinii
na temat prowadzonych zajęć wykorzystane zostaną ankiety ewaluacyjne skierowane do
dzieci objętych zajęciami.
Efekty podjętych działań prezentowane będą poprzez różne formy:
kąciki czytelnicze,
gazetki prac plastycznych,
swobodne teksty pisane przez dzieci,
przedstawienia,
konkursy: plastyczne, czytelnicze, recytatorskie,
bajkowy bal przebierańców,
zbiórkę książek,
wykaz ilości przeczytanych książek z biblioteki.
Literatura:
1. Poradnik bibliotekarza – 12/2001,s.29 „Przeczytaj i ty”; 2. Żuchowska W. „Oswajanie ze sztuką słowa. Początki edukacji literackiej”, WSiP,
Warszawa 1992r.3. Jakubowicz A., Lenartowska K., Lenkiewicz M. „Czytanie w początkowych latach
edukacji, ARCANUS, Bydgoszcz 19994. Jastrząb J. Rozwój umiejętności czytania i pisania. W: „Wychowanie na co
dzień”1996, nr 1-25. Goriszowski W. „Czytelnictwo i jego wpływ na wyniki nauczania” Katowice 1968,
Śląsk6. Parnowski T. „Czytelnictwo dzieci i młodzieży w obliczu przemian” Warszawa 1961,
PZWA7. Żebrowska M. „Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży” Warszawa 1982, PWN8. Świerczyńska- Jelonek D. Czytelnictwo dzieci w młodszym wieku szkolnym. „Życie
Szkoły”1985, nr 19. Prus- Wiśniewska H. O przygotowaniu dziecka do nauki czytania „Wychowanie w
Przedszkolu” 1989, nr 110. Papuzińska J. „Inicjacje literackie. Problemy pierwszych kontaktów dziecka z książką.
Warszawa 1981, WSiP11. Gieleciak U.: Z książki płynie odwaga książka życiu pomaga. Program profilaktyczno-
edukacyjny dla dzieci w młodszym wieku szkolnym, zajęcia biblioterapeutyczne, „Biblioterapeuta” 3 (19)/2002 s. 17-20
12. Skałka M, Rendaszka B.: Terapia książką. Program biblioterapeutyczny,
13. Zachciał I.: A może biblioterapia?, „Forum Oświatowe” 5/2003
Załączniki:
Tematyka zajęć - twórczość M. Musierowicz
Lp
.
Tematyka zajęć Lektura
1. Brak akceptacji dla „inności” „Kurczak” M. Musierowicz
2. Wartość przyjaźni „Co mam” M. Musierowicz
3. Agresja „Bijacz” M.Musierowicz
4. Zazdrość „Kredki” M. Musierowicz
5. Strach „Boję się..” M. Musierowicz
6. Grzeczność ułatwia życie „Rybka” M. Musierowicz
7. Odkrywanie własnych możliwości „Gębolud” R. Jędrzejowska-Wróbel
Zajęcia nr 1
Temat: Nikt nie jest lepszy od nikogo
Cele:
- lepsze poznanie się w grupie,
- akceptacja siebie i innych.
Środki: karteczki z imionami, „buźki”, tekst Małgorzaty Musierowicz pt. „Kurczak”,
prezentacja multimedialna, ekran, rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. Przedstawienie się uczestników – zabawa „Zapamiętaj moje imię”.
2. W jakim jestem nastroju – wybór „buźki”.
3. Jacy jesteśmy – rozmowa na temat różnic i podobieństw w wyglądzie zewnętrznym.
Ustalenie, kto ma np. włosy takiego koloru jak ja, kto nosi okulary, ile osób jest tego
samego wzrostu itp.
4. Słuchanie czytanego przez bibliotekarza tekstu z książki pt. „Kurczak”, oglądanie
ilustracji na ekranie (w postaci prezentacji multimedialnej).
5. Rozmowa kierowana na temat wysłuchanego tekstu.
Zajęcia nr 2
Temat: Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie
Cele:
- nawiązywanie kontaktów koleżeńskich
- znalezienie wzorców osobowych do naśladowania.
Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt., „Co mam”, prezentacja multimedialna, ekran,
rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa „Lubię, gdy…” – każdy uczestnik kończy zdanie.
2. Interpretacja przysłowia „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”.
3. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt., „Co mam”, oglądanie prezentacji z ilustracjami
z książki.
4. Cechy prawdziwego przyjaciela.
5. Wykonanie portretu swojego przyjaciela.
Zajęcia nr 3
Temat: Jak powstrzymać szkolnych dręczycieli?
Cele:
- niwelowanie emocji przeradzających się w agresywne zachowanie,
- nabycie umiejętności asertywnych zachowań.
Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt. „Bijacz”, rozsypanka, prezentacja multimedialna,
ekran, rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa w kończenie zdania „Nie lubię, gdy…”
2. Rozsypanka – dobieranie wyrazów parami np. DOBRY – ZŁY, CISZA – HAŁAS itp.
3. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Bijacz”, oglądanie prezentacji z ilustracjami z
książki.
4. Drama –wcielanie się w postać bohatera pozytywnego i negatywnego (każdy
uczestnik), odpowiadanie na pytanie, „Co czułeś, gdy byłeś…?”
5. Wymyślanie dalszego ciągu opowiadania.
Zajęcia nr 4
Temat: Akceptujemy tego, kto jest inny.
Cele:
- kształtowanie empatii i wrażliwości,
- tworzenie klimatu bezpieczeństwa w grupie.
Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt., „Kredki”, prezentacja multimedialna, ekran,
rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa w kończenie zdań „Najlepiej potrafię…”, „Jestem dobry w…”, „Mój
ulubiony przedmiot to…”.
2. Sprawdzenie nastroju – „buźki”.
3. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Kredki”, oglądanie prezentacji z ilustracjami z
książki.
4. Odpowiadanie na pytanie „O co mógł się obrazić Jarek?”
5. Wykonanie ilustracji kredkami na dowolny temat.
Zajęcia nr 5
Temat: Strach ma wielkie oczy.
Cele:
- kształtowanie umiejętności panowania nad emocjami,
- budowanie pozytywnej samooceny.
Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt., „Boję się..”, prezentacja multimedialna, ekran,
rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. W jakim jestem nastroju – wybór „buźki”.
2. Rozmowa na temat co może wzbudzać w nas strach. Kończenie zdań „Boję się …
(czego)”, „Boję się gdy…”.
3. Jak można radzić sobie ze stresem i strachem – przykłady dzieci i prowadzącego.
4. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Boję się..”, oglądanie prezentacji z ilustracjami
z książki.
5. Drama – przedstawienie sytuacji z książki, wcielanie się w postać bohatera
pozytywnego i negatywnego.
Zajęcia nr 6
Temat: Grzeczność ułatwia życie.
Cele:
- znalezienie wzorców osobowych do naśladowania,
- kształcenie poczucia odpowiedzialności za swoje postępowanie.
Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt. „Rybka”, prezentacja multimedialna, ekran,
rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. Rozmowa na temat zasad obowiązujących w szkole i w domu.
2. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Rybka”, oglądanie prezentacji z ilustracjami z
książki.
3. Rozmowa kierowana na temat treści książki, konsekwencje niegrzecznego
zachowania.
4. Kodeks grzeczności – zapisanie najważniejszych zasad, których należy przestrzegać w
domu i w szkole.
Zajęcia nr 7
Temat: Uwierz w siebie.
Cele:
- kształcenie wiary we własne możliwości,
- znalezienie pozytywnych wzorców osobowych do naśladowania.
Środki: tekst Roksany Jędrzejowskiej-Wróbel pt., „Gębolud”, prezentacja multimedialna,
ekran, rzutnik, laptop.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa z lusterkiem – robienie różnych min do lustra (złość, strach, radość,
zadowolenie itp.
2. Słuchanie tekstu Roksany Jędrzejowskiej-Wróbel pt., „Gębolud”, oglądanie
prezentacji z ilustracjami z książki.
3. Omówienie cech bohatera książki: pozytywne i negatywne. Jaki był Gębolud przed
spotkaniem z Pyzatą, jak się zmienił?
4. Projektowanie ogrodu różanego dla Gęboluda – technika wycinanka.
Literatura:
1. Jędrzejowska-Wróbel R.: Gębolud, Gdańsk 2004
2. Musierowicz M.: Bijacz, Warszawa 1986
3. Musierowicz M.: Boję się.., Warszawa 1983
4. Musierowicz M.: Co mam, Warszawa 1980
5. Musierowicz M.: Kredki, Warszawa 1986
6. Musierowicz M.: Kurczak, Poznań 1987
7. Musierowicz M.: Rybka, Warszawa 1981
ANKIETA PROGRAMU „KSIĄŻKA W ŻYCIU POMAGA”
PRZY KAŻDYM PYTANIU ZAMALUJ JEDNĄ KSIĄŻKĘ
1. ZAJĘCIA BIBLIOTECZNE W ŚWIETLICY BYŁY:
NUDNE
CIEKAWE
BARDZO CIEKAWE
2. CZAS TRWANIA ZAJĘĆ BYŁ:
ZA DŁUGI
W SAM RAZ
ZA KRÓTKI
3. ZADANIA NA ZAJĘCIACH BYŁY:
ŁATWE
TRUDNE
BARDZO TRUDNE
4. CZY CHCIAŁBYŚ KIEDYŚ JESZCZE UCZESTNICZYĆ W TAKICH ZAJĘCIACH?
TAK
NIE
NIE MAM ZDANIA
5. OCEŃ JAK PODOBAŁY CI SIĘ ZAJĘCIA, POKOLORUJ WYBRANY SYMBOL.
„Bijacz” rozsypanka
DOBRYZŁY
CISZA HAŁAS
GRZECZNY NIEGRZECZNY
MIŁY NIEMIŁY
ŁAGODNY SROGI
PUNKTUALNY NIEPUNKTUALNY
STARANNY NIESTARANNY
CZYSTY BRUDNY
KOLEŻEŃSKI NIEKOLEŻEŃSKI
WESOŁY SMUTNY
„Co mam” karta pracy
PRZYJACIEL
„Rybka” karta pracy
Opowiadanie „Rybka”
...................... jeździła w przedpokoju na ...................... Rodzice grali w ................... w mieszkaniu. Babcia wyjadała ze słoika ........................... Mama obgryzała ..................... i opierała ............. o fotel. Rodzice nie poszli do .........................
pracy, piłkę, Babcia, wrotkach, konfitury, paznokcie, nogi
„Boję się …” karta pracy
Z jakimi nastrojami kojarzą ci się te miny?
Czerwonym kolorem pomaluj te, które wyrażają negatywne uczucia, a żółtym te, które wyrażają pozytywne uczucia.
Z jakimi kolorami kojarzą ci się
nastroje:
Narysuj, w jakim jesteś nastroju.
Mam na imię ...............................
Boję się (czego?).......................
Boję się gdy ...............................
Co robię, aby pokonać strach? ………………………
„Gębolud” karta pracy
Gębolud - jaki był?
……………………
……………………
……………………
……………………
Gębolud - jaki jest?
……………………
……………………
……………………
……………………