Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ ΗΔ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Α

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ

ΜΥΘΟΙ

Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Α Θ Η Ν Ω Ν

ΕΛ

ΛΗ

ΝΙΚ

Η Δ

ΙΚΗ

ΓΟ

ΡΙΑ

ΜΝ

ΗΜ

ΟΝ

ΙΑΚ

ΟΙ

ΜΥ

ΘΟ

Ι

Οι ∆ικηγόροι διαχρονικά πασχίζουν για τη δηµοκρατία και την ελευθερία,

πρωτοστατούν στις εθνικές προσπάθειες και δίνουν το παρών σε ιστορικά κρί-

σιµες περιόδους. ∆εν ανέχονται την ισοπέδωση της ιστορίας και τη διαστρέ-

βλωση της αλήθειας!

...ενεργούµε στοχευµένα, αναλαµβάνοντας πληθώρα πρωτοβουλιών, συµβάλλοντας

έτσι στην αποκατάσταση της νοµιµότητας και του κράτους δικαίου, προς όφελος των δι-

καιωµάτων του µέσου πολίτη, που πλήττεται εσχάτως από «µνηµονιακές» πολιτικές

εξωθεσµικής-τροϊκανής σύλληψης και προέλευσης.

Η παρούσα έκδοση αφιερώνεται σε όλους εκείνους τους θεσµικούς και εξωθεσµι-

κούς παράγοντες που θέλουν να µας πείσουν - εµφανές πλέον το γιατί… - πως ο µέσος

∆ικηγόρος είναι προνοµιούχος και αποτελεί κύρια αιτία για την πρόκληση των γνωστών

οικονοµικών αδιεξόδων µε τα οποία έρχεται αντιµέτωπη η χώρα. Έναντι των γενικεύ-

σεων, απαντάµε µε στοιχεία, αντιστεκόµαστε δυναµικά µε την ιστορία µας...

Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Α Θ Η Ν Ω Ν

& ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΚΑ

Ι Κ

ΑΘ

ΗΜ

ΕΡ

ΙΝΕ

Σ Π

ΡΑΓ

ΜΑ

ΤΙΚ

ΟΤ

ΗΤ

ΕΣ

αντιστεκόμαστε με την ιστορία μας...

Ο Δ Σ Α Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ε Χ Ε Ι Σ Τ Ο Ν Π Ρ Ο Β Λ Η Μ ΑΤ Ι Σ Μ Ο Τ Ο Υ Π Ο Λ Ι Τ Η

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ«ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ» ΜΥΘΟΙ

ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Α Θ Η Ν Ω Ν

Α Θ Η Ν Α 2 0 1 2

K E Ι M E N A - Ε Π Ι Μ Ε Λ Ε Ι Α

Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Χ Α Ρ Ι Τ . Κ Α Λ Ο Γ Ρ Ι Δ Α Κ Η Σ , Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Σ

Α Ν Τ Ι Σ Τ Ε Κ Ο Μ Α Σ Τ Ε Μ Ε Τ Η Ν Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Μ Α Σ . . .

www.dsa.gr

«κλικ» στη Δικαιοσύνη

«Τι μπορεί να κάμει, πως μπορεί να προκόψει η δικαιοσύνη σ' έναν κόσμο άδικο κι άτιμο, αν δεν είναι αρματωμένη; Θ' αρματώσουμε τη δικαιοσύνη...»

Νίκος Καζαντζάκης,

«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

6

Ο ρόλος του Δικηγόρου ως συλλειτουργού στην απονοµή της Δικαιοσύνης

Ο Δικηγόρος ως Δικαστής και ως συνδιαµορφωτής του ισχύοντος δικαίου

Ευάγγελος Κρουσταλάκης:Ένας Ανώτατος Δικαστικός μιλά για τους Δικηγόρους

Ο Κώδικας Δεοντολογίας του Δικηγορικού Λειτουργήµατος

Οι Επιστηµονικοί Σύλλογοι της χώρας συµπαρατάσσονται προς όφελος του πολίτη

Διακήρυξη της Ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος

Ο Δικηγόρος διαχρονικά δίπλα στον πολίτη

α) ΔΣΑ και «Μνημόνιο»

β) Αίτηση ακύρωσης κατά του Τέλους Ακινήτων

γ) Αίτηση Ακύρωσης κατά του Τέλους Επιτηδεύματος

δ) Μηνυτήρια αναφορά για την τεχνητή διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος

ε) Αύξηση του κόστους πρόσβασης στη Δικαιοσύνη

Η «προληπτική» Δικηγορία

Εισαγωγή από τον Πρόεδρο του ΔΣΑ Γιάννη Αδαμόπουλο

Μια σύντοµη αναδροµή στην ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Οι κατά τόπους Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας.

Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος & η Συντονιστική της Επιτροπή

Δικηγορικό σώµα: «Κλειστή συντεχνία» ή επαγγελµατική οµάδα ανοιχτή στην κοινωνία;

Στιγµιότυπα από τις πρωτοβουλίες του ΔΣΑ...

Δικηγόροι, µέλη του ΔΣΑ, πρωταγωνιστές στην Ελληνική Ιστορία. Απλή στοχοποίηση ενός κλάδου ή µήπως απαξίωση ενός τµήµατος της σύγχρονης ιστορίας της χώρας;

Νοµικοί µάχονται για την Ελευθερία

Δικηγόροι στο βωµό της Πατρίδας

Οι Δικηγόροι παρόντες στα εθνικά θέµατα

Ο ΔΣΑ πρωτοστατεί στη διεκδίκηση των Γερµανικών αποζηµιώσεων

Οι Δικηγόροι αντιστέκονται στην τρόϊκα

9

10

24

26

58

60

64

18

66

40

42

50

70

8048

52

7

ΜΥΘΟΣ: “O Έλληνας ∆ικηγόρος δεν συµβάλλει στα κοινωνικά βάρη”

Η καθηµερινότητα της Δικηγορίας:Επάγγελµα πολυτελείας;

α) Οι συνθήκες άσκησης του Δικηγορικού επαγγέλματοςβ) Ωράριο Δικηγόρουγ) Δικηγορικές αμοιβέςδ) Ειδικές πληθυσμιακές ομάδες Δικηγόρων

... Και η άλλη πλευρά της «Προνομιούχου Δικηγορίας»

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ: Η δικαιοσύνη είδος πολυτελείας και οι δικηγόροι σε απόγνωση

Κοινωνική-πολιτιστική & επιστηµονική δράση ΔΣΑ

Χορωδία ΔΣΑHarmonia Juris – Χορωδία ΔΣΑ

Οι εκδόσεις των Δικηγόρων του ΔΣΑΚεντρική Βιβλιοθήκη ΔΣΑΗ Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»Τα επιστημονικά περιοδικά του ΔΣΑΑθλητικές δραστηριότητες στο ΔΣΑΛειτουργία ιατρείου ΔΣΑ

Η Ένωση Ασκουµένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών (Ε.Α.Ν.Δ.Α.)Σύντομο ιστορικό - Στόχοι, Δράσεις

ΜΥΘΟΣ: "Η δικηγορία είναι «κλειστό» επάγγελµα που πρέπει να «απελευθερωθεί»"

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ: Ούτε μία παράσταση για το 1/3 των δικηγόρωνΟι «φθηνότεροι» Δικηγόροι της Ευρώπης

Ο ΝΟΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΑ Μ.Μ.Ε.

Αντώνης Ρουπακιώτης: «Δοξασίες» τα περί κλειστού επαγγέλματος των Δικηγόρων

ΜΥΘΟΣ: “Ο Έλληνας ∆ικηγόρος πλουτίζει”

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ: 9.541 δικηγόροι ψάχνουν... πελάτη!

Ο ΝΟΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΑ Μ.Μ.Ε.

Δημήτρης Παξινός: «Απελευθέρωση» επαγγελμάτων

ΜΥΘΟΣ: “Oι ∆ικηγόροι αντιδρούν στην «αποδικαστηριοποίηση» υποθέσεων και στη «µεταφορά» της αρµοδιότητας υποθέσεων, εξυπηρετώντας συντεχνιακά τους συµφέροντα”

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ: Υπάλληλοι ή άεργοι, το... δίλημμα των δικηγόρων

82

92

100

104

114

124

137

90

98

8

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ«ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ» ΜΥΘΟΙ

ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ...

ΚΕΙΜΕΝΑ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΙΤ. ΚΑΛΟΓΡΙ∆ΑΚΗΣ

∆ΙΚΗΓΟΡΟΣ

Ευχαριστούμε θερμά, κατ' αλφαβητική σειρά, τους κ.κ.

Αντώνη Αργυρό, Δικηγόρο – τ. Υπουργό,

∆ηµοσθένη-Χρήστο Καραβέλλα, Οικονομικό Σύμβουλο,

Βαγγέλη Καραµανωλάκη, Ιστορικό,

Γεώργιο Κώτσηρα, Δικηγόρο, μέλος ΔΣ ΕΑΝΔΑ,

Νικόλαο Λάµπου, Υπεύθυνο Λογιστηρίου ΔΣΑ,

Βασίλειο Μανιό, Διευθυντή Πληροφορικών Συστημάτων και Ανάπτυξης Υπηρεσιών ΔΣΑ,

Αλέξανδρο Μαντζούτσο, Δικηγόρο,

Ευστάθιο Μπακάλη, Δικηγόρο,

Χαράλαµπο Ναούµη, Δικηγόρο – Γεν. Διευθυντή ΔΣΑ,

Λύντια Τρίχα, ε. Δικηγόρο – Ιστορικό,

Σωτήρη Φωτέα, Δικηγόρο

Εύη Χριστοφιδάκη, Δικηγόρο, Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης ΔΣΑ

για την πολύτιμη συμβολή τους στην ολοκλήρωση του παρόντος έργου.

Copyright: Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, 2012

ISBN: 978-960-88109-7-6

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝΑκαδηµίας 60, Αθήνα – Τ.Κ. 10679

Τηλ.: 210 3398102-3. Fax: 210 3610537e-mail: info@dsa.gr

www.dsa.gr

Διοικητικό Συμβούλιο Δ.Σ.Α.:

ΠρόεδροςΓιάννης Αδαμόπουλος

ΑντιπρόεδροςΑθανάσιος Κανελλόπουλος

ΑντιπρόεδροςΙωάννα Καλαντζάκου

Γενικός ΓραµµατέαςΜιχάλης Ζαφειρόπουλος

Σύµβουλος – ΤαµίαςΧρίστος (Τίτος) Χριστόπουλος

ΣύµβουλοιΑναλυτής Χαράλαμπος, Γαλετσέλλης Παναγιώτης,

Βρεττός Άγγελος, Σχινάς Θεόδωρος,Μαραγκός Γεώργιος, Χαρακτινιώτης Ιωάννης,Βερβεσός Δημήτριος, Περάκης Παναγιώτης,

Παυλόπουλος Αθανάσιος, Κατσαφάδος Βασίλειος, Τσαγκλή Χριστίνα, Βραχιώτης Βασίλειος,

Καμενόπουλος Θωμάς, Τζουμάνης Ανδρέας,Συμεωνίδης Θεόδωρος, Μπουλούκος Γεώργιος,

Νικολακάκος Ηλίας, Κωτσής Φώτιος,Κονδύλης Χαράλαμπος, Κουτκιάς Νικόλαος

Γενικός ∆ιευθυντής ∆.Σ.Α. Χαράλαμπος Ναούμης

Ευχαριστούµε επίσης και όλους τους εργαζοµένους στο ΔΣΑ για τη βοήθεια που µας παρείχαν κατά τη συλλογήκαι επεξεργασία του υλικού της παρούσας έκδοσης, τη διαχρονική στήριξη του Δικηγορικού Σώµατος και τη

φιλότιµη συνδροµή τους στην προσπάθεια διευκόλυνσης της δικηγορικής καθηµερινότητας.

9

Σ ε μια εποχή κατά την οποία ο δικηγορικός κλάδος στοχοποιείται διαρκώς ως κατά τεκμήριο προνομιούχος, όλοι εμείς που βι-ώνουμε τη δικηγορική καθημερινότητα ερ-χόμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματικότη-

τα εντελώς διαφορετική από αυτή που επιχειρούν να μας παρουσιάσουν ως ισχύουσα. Η αλήθεια, λοιπόν, των αριθμών αποκαλύπτει την πραγματική κατάστα-ση της δικηγορίας στις μέρες μας, η οποία βιώνει μια κρίση πρωτόγνωρη, εγκλωβισμένη ανάμεσα αφενός μεν στη συρρίκνωση της δικηγορικής ύλης συνεπεία της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, αφετέρου δε στη διαρκή επιβολή μέτρων πλήρως ασύμβατων με τη φύση του λειτουργήματός μας.

Δεν εκφράζουμε συντεχνι-ακές αντιλήψεις και συμφέ-ροντα. Αγωνιούμε, ωστόσο, για το μέλλον των συναδέλφων που υφίστανται στο μέγιστο βαθμό τις δυσμενείς συνέπειες από την υι-οθέτηση πολιτικών οι οποίες εμ-μένουν σε μία στρεβλή αντίληψη περί δήθεν αναγκαιότητας απε-λευθέρωσης του λειτουργήματός μας. Επιμένουμε: ο Δικηγόρος δεν είναι ένας απλός ελεύθερος επαγ-γελματίας, αλλά συλλειτουργός στην απονομή της Δικαιοσύνης. Αποτελεί ενεργό μέλος της κοινωνίας, βιώνει τις αγωνίες του μέσου πολίτη και επιχειρεί δι-αρκώς να αναδειχθεί σε σύμμαχό του, προα-σπιζόμενος τα δικαιώματά του και τις θεμελιώ-δεις ελευθερίες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από την πλούσια ιστορία του δικηγορικού σώματος και τους ποικίλους αγώνες που έχει καταγράψει.

Οι Δικηγόροι διαχρονικά πασχίζουν για τη δημοκρατία και την ελευθερία, πρωτοστατούν στις εθνικές προσπάθειες και δίνουν το παρών σε ιστορικά κρίσιμες περιόδους. Δεν ανέχονται την ισοπέδωση της ιστορίας και τη διαστρέβλω-ση της αλήθειας!

Αποκαθιστούμε την αλήθεια: Καταδεικνύου-με με αριθμούς τα «προνόμια» της δικηγορίας και επισημαίνουμε με στέρεη επιχειρηματολο-

γία τα αντιαναπτυξιακά αδιέξοδα στα οποία μας οδηγούν οι έξωθεν επιβαλλόμενες πολιτικές.

Η σχετική προσπάθειά μας δεν αποσκοπεί στη διαφύλαξη κλαδικών συμφερόντων και στην επιδί-ωξη αντίστοιχων διεκδικήσεων. Υπαγορεύεται από το νομοθετικά κατοχυρωμένο θεσμικό μας ρόλο και γίνεται αντιληπτή με συναίσθημα ευθύνης. Καθοδη-γείται από ένα και μόνο όραμα: την αναμόρφωση της Δικαιοσύνης, προς όφελος όλων των πα-ραγόντων του συστήματος απονομής της και εντέλει των ίδιων των πολιτών. Η μετουσίωση του οράματος σε πραγματικότητα προϋποθέτει σχε-τική βούληση και δραστηριοποίηση. Σας διαβεβαιώ-

νω πως η ύπαρξη της πρώτης είναι αδιαμφισβήτητη, για τη δε δεύτερη κοπιάζουμε καθημερινά.

Η διαφύλαξη του θεσμικού ρό-λου των Δικηγορικών Συλλόγων τυγχάνει ζωτικής σημασίας για την προάσπιση των δικαιωμάτων του πολίτη, των εν γένει ατομικών ελευθεριών αλλά και των ίδιων των δημοκρατικών διαδικασιών. Στο πλαίσιο αυτό, πιστοί στο θε-σμικό μας καθήκον αλλά και στην ιστορία μας ως επιστημονικών Συλλόγων, ενεργούμε στοχευ-μένα, αναλαμβάνοντας πληθώρα

πρωτοβουλιών, συμβάλλοντας έτσι στην αποκατά-σταση της νομιμότητας και του κράτους δικαίου, προς όφελος των δικαιωμάτων του μέσου πολί-τη, που πλήττεται εσχάτως από «μνημονιακές» πολιτικές εξωθεσμικής-τροϊκανής σύλληψης και προέλευσης.

Η παρούσα έκδοση αφιερώνεται σε όλους εκεί-νους τους θεσμικούς και εξωθεσμικούς παράγο-ντες που θέλουν να μας πείσουν - εμφανές πλέον το γιατί… - πως ο μέσος Δικηγόρος είναι προνομιού-χος και αποτελεί κύρια αιτία για την πρόκληση των γνωστών οικονομικών αδιεξόδων με τα οποία έρχε-ται αντιμέτωπη η χώρα. Έναντι των γενικεύσεων, απαντάμε με στοιχεία, αντιστεκόμαστε δυναμι-κά με την ιστορία μας...

Γιάννης Δ. ΑδαμόπουλοςΠρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

ενεργούμε... προς

όφελος των

δικαιωμάτων του μέσου

πολίτη, που πλήττεται

εσχάτως από

«μνημονιακές» πολιτικές

εξωθεσμικής-τροϊκανής

σύλληψης...

10

Π αρά το γεγονός ότι οι νομικοί απο-τελούσαν πάντα το σημαντικότε-ρο τμήμα της ελίτ

που περιστοίχιζε την εξουσία, οι Δικηγόροι, από τα μέσα ήδη του 19ου αιώνα, αντιμετώπιζαν κατά την άσκηση του επαγγέλ-ματός τους ποικίλα προβλήμα-τα, τα σημαντικότερα από τα οποία παρέμειναν διαχρονικά: ο μεγάλος αριθμός τους, η άνι-

ση κατανομή της πελατείας, η άσκηση δικηγορίας από τους βουλευτές, η έλλειψη καταλ-λήλων δικαστικών αιθουσών, η απαξιωτική συμπεριφορά ορισμένων δικαστών και η κα-θυστέρηση της εκδίκασης των υποθέσεων και της έκδοσης των αποφάσεων.

Στη λύση των προβλημάτων αυτών θα συντελούσε απο-τελεσματικά η ύπαρξη ενός συλλογικού οργάνου, ενός Δι-

Μια σύντοµη αναδροµή στην ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών*

* Από την έκδοση του Δ.Σ.Α. με τίτλο: ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ Δ.Σ.Α., ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ, 2011.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Λύντια Τρίχα, ε. Δικηγόρος - Ιστορικός

Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Ιστορικός

Εύη Χριστοφιδάκη, Δικηγόρος

11

κηγορικού Συλλόγου. Ωστόσο οι δικηγόροι, αυτοί που υπερα-σπίζονταν συνεχώς τα συμφέ-ροντα των άλλων, όταν κλήθη-καν να συνασπισθούν για να υπερασπίσουν τα δικά τους συμφέροντα, στάθηκε αδύνα-το να συνεννοηθούν μεταξύ τους και να ασκήσουν αποτε-λεσματικά το δικαίωμα του συ-νεταιρίζεσθαι. Μια μικρή μόνο ομάδα ασχολήθηκε με τη σύ-σταση και τη δραστηριοποίηση δικηγορικών συλλόγων στην πρωτεύουσα και τις επαρχίες.

Στην Αθήνα, από τη συ-νταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος του συνε-ταιρίζεσθαι το 1864 μέχρι τη νομοθετική ίδρυση του σημερινού Δικηγορικού Συλλόγου, ιδρύθηκαν και διαλύθηκαν πέντε διαδοχι-κοί Δικηγορικοί Σύλλογοι, που είχαν τη μορφή σωμα-τείου. Η πρώτη προσπάθεια ίδρυσης δικηγορικού συλλό-γου έγινε το 1865. Ο σύλλο-γος αυτός, μακροβιότερος όλων των επόμενων, δραστη-ριοποιήθηκε επί μια δεκαε-τία περίπου, μελετώντας τα προβλήματα των μελών του, προτείνοντας νομοθετικές μεταρρυθμίσεις και λαμβά-νοντας θέση σε επίκαιρα θέ-ματα εθνικής σημασίας. Πα-

ρόμοια δραστηριότητα είχαν και οι επόμενοι σύλλογοι που ιδρύθηκαν το 1883, το 1893, το 1902 και το 1905.

Το προσωποπαγές των ιδρυομένων συλλόγων, η αβε-βαιότητα για το μέλλον τους, οι προστριβές μεταξύ των με-λών τους λόγω προσωπικών φιλοδοξιών, τα οικονομικά προβλήματα και η παράλληλη συνειδητοποίηση της ανάγκης ύπαρξης ενός συλλόγου απο-δεκτού από όλο το δικηγορι-κό σώμα, συνετέλεσαν στο να θεωρηθεί σύντομα ως μόνη λύση η νομοθετική ρύθμιση της ίδρυσης και της λειτουργί-ας δικηγορικών συλλόγων σε όλη τη χώρα.

Ο Γεώργιος Ρούφος ήταν ο πρώτος που πρότει-νε στη Βουλή τη νομοθετι-κή σύσταση δικηγορικών συλλόγων το 1877 και οι Αθηναίοι δικηγόροι εξέλεξαν το 1878 επιτροπή καθηγητών που συνέταξε ένα νομοσχέ-διο. Στη Βουλή όμως το πρώ-

το νομοσχέδιο θα κατατεθεί από τον Γεώργιο Φιλάρετο το 1884 και θα υποβληθεί ξανά το 1891, χωρίς να συζητηθεί. Νέο νομοσχέδιο θα καταρτι-σθεί από την κυβέρνηση Χα-ριλάου Τρικούπη το 1892, η οποία το 1894 θα αναθέσει στον τότε υπάρχοντα, τρίτο κατά σειρά, Δικηγορικό Σύλ-λογο Αθηνών τη σύνταξη άλ-λου. Το νομοσχέδιο αυτό θα κατατεθεί το 1896 στη Βουλή, αλλά δεν θα ψηφισθεί.

Ο πέμπτος και τελευταίος πρώιμος Δικηγορικός Σύλλο-γος Αθηνών, του 1905, επι-κέντρωσε τη δράση του στις προσπάθειες για την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Αφού το επεξεργάσθηκε, το ενεχεί-ρισε υπό νέα μορφή στην κυ-βέρνηση Ιωάννη Θεοτόκη το 1907, η οποία το παρέδωσε στην αρμόδια κοινοβουλευτι-κή επιτροπή. Ο νόμος ΓΤΙΖ΄ (3317) περί δικηγορικών συλλόγων, βασισμένος ου-σιαστικά στο νομοσχέδιο

∆ιαδήλωση ∆ικηγόρων κατά του βασιλικού

πραξικοπήµατος του Ιουλίου 1965,

µε το σύνθηµα 1-1-4.

12

που είχε συντάξει ο Δικη-γορικός Σύλλογος Αθη-νών το 1896, ψηφίσθηκε τελικά το Δεκέμβριο του 1908, τριάντα χρόνια μετά τη σύνταξη του πρώτου νο-μοσχεδίου.

Στις 15 Φεβρουαρίου 1909 οι Δικηγόροι της Αθήνας συ-νήλθαν για τη συγκρότηση του σημερινού Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, την εκλο-γή του Διοικητικού Συμβου-λίου του και την εκλογή των Δικηγόρων μελών του Ανωτά-του Πειθαρχικού Συμβουλί-ου. Πρώτος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου εκλέχθηκε ο Κωνσταντίνος Έσσλιν και αντιπρόεδρος ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν.

Ο Σύλλογος ξεκίνησε τη δραστηριότητά του με με-γάλο ενθουσιασμό και με την επίμονη εργασία των Δι-

οικητικών Συμβουλίων του, τη συζήτηση και τη σύνταξη νομοσχεδίων, την οργάνω-ση συνεδρίων, την αντιμετώ-πιση των προβλημάτων του κλάδου, τη δημιουργία των ασφαλιστικών ταμείων και την προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος, επέβαλε τη δυναμική σημερι-νή του παρουσία.

Από την ίδρυσή του έως σήμερα, ο ΔΣΑ, ο πρώτος και μεγαλύτερος δικηγορι-κός σύλλογος της χώρας, διάνυσε μια μακρά πορεία στο δημόσιο βίο, στενά συν-δεδεμένη με τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Επιστημονική συσσωμάτωση και παράλληλα συνδικαλιστικό όργανο, ο ΔΣΑ -εκκινώντας από ένα ολιγάριθμο σώμα αν-δρών, μελών κατά κύριο λόγο

της ανερχόμενης αστικής τά-ξης στις αρχές του 20ού αιώ-να- εκπροσωπεί σήμερα χιλιά-δες δικηγόρους, άνδρες και γυναίκες, που συνωστίζονται στα αθηναϊκά δικαστήρια.

Η ιστορική διαδρομή του αντανακλά τη σταδιακή διεύ-ρυνση του δικηγορικού επαγ-γέλματος και ταυτόχρονα αποτυπώνει το σημαίνοντα ρόλο των εκπροσώπων του και τις διαφορετικές και πολυπληθείς λειτουργίες τους στην ελληνική κοινω-νία.

Την πρώτη περίοδο λει-τουργίας του ο Σύλλογος εδραιώθηκε, διαμορφώνο-ντας πάγια χαρακτηριστικά της εσωτερικής λειτουργίας του, αλλά και της δημόσιας παρουσίας του. Στεγασμένος αρχικά σε μια αίθουσα του Πρωτοδικείου Αθηνών, «περι-

«Οι εν τη περιφερεία εκάστου Πρωτοδικείου διωρισμένοι και νομίμως ασκούντες το λει-τούργημα αυτών παρ' οιωδήποτε Δικαστηρίω Δικηγόροι αποτελούσι Δικηγορικόν Σύλλογον του οποίου πάντες είναι υποχρεωτικώς μέλη. Ο Σύλλογος ούτος εδρεύει εν τη έδρα του Πρωτοδικείου και λαμβάνει εξ αυτής την επω-νυμίαν του.» (Άρθρο 193 Κώδικα περί Δικη-γόρων).

«Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι είναι νομικά πρό-σωπα δημοσίου δικαίου, έχουν ιδία περιου-σία και υπόκεινται στις διατάξεις του κοινού δικαίου ως προς την απόκτηση δικαιωμάτων, την ανάληψη υποχρεώσεων και την εν γένει δι-αχείριση και αξιοποίηση της περιουσίας τους, διοικούνται δε δια Συμβουλίου.» (Άρθρο 194 Κώδικα περί Δικηγόρων).

ΔΟΜΗ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Οι κατά τόπους Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώραςΔΟΜΗ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

13πλανήθηκε» κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου σε διάφορα κτήρια. Το 1937 αγόρασε μέ-ρος της οικοδομής της οδού Ακαδημίας για να στεγάσει τα γραφεία του, τα οποία εγκαι-νιάσθηκαν το 1939. Από τότε έως σήμερα τα γραφεία του επεκτάθηκαν καταλαμβάνο-

ντας ολόκληρη την οικοδομή, καθώς και το διπλανό κτήριο, ώστε να φιλοξενήσουν τις δι-αρκώς αναπτυσσόμενες υπη-ρεσίες του. [...]

Μια από τις κύριες στο-χεύσεις του ΔΣΑ, στην πρώτη αυτή περίοδο, υπήρξε η κατο-χύρωση της περίθαλψης και

των συνταξιοδοτικών δικαιω-μάτων των μελών του. Το 1929 μετά από πολλές πιέσεις και προσπάθειες των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, πρωτο-στατούντος του ΔΣΑ, ιδρύθηκε το Ταμείο Συντάξεως Νομικών. Την ίδια περίπου περίοδο, στο πλαίσιο της εξασφάλισης των ιατροφαρμακευτικών παρο-χών των δικηγόρων, ιδρύθηκε από το ΔΣΑ Ταμείο Περιθάλ-ψεως με σκοπό την παροχή βοηθημάτων σε δικηγόρους ή στις οικογένειές τους που έχρηζαν βοήθειας.

Παράλληλα, με συνεχείς παραστάσεις και επαφές με την πολιτική και δικαστική εξουσία, ο Σύλλογος εργάστηκε στην κατεύθυνση της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας των δικηγόρων πιέζοντας ιδιαίτερα για τα εργασιακά δικαιώματά τους, όπως λ.χ. για την καθιέ-

Η είσοδος του Πταισµατοδικείου Αθηνών, 1959

«Εις τους Δικηγορικούς Συλλόγους και τα Δι-οικητικά Συμβούλια αυτών ανήκουσιν, α) η μέριμνα περί της εν γένει αξιοπρεπείας των Δι-κηγόρων και της απονομής παρά πάσης αρχής του προς αυτούς οφειλομένου σεβασμού, κατά την ενάσκησιν του λειτουργήματος αυτών, β) η υποβολή προτάσεων και γνωμών αφορωσών εις την βελτίωσιν της νομοθεσίας εις την ερμη-νείαν και την εφαρμογήν αυτής, γ) η διατύπω-σις παρατηρήσεων και κρίσεων ως προς την απονομήν της δικαιοσύνης και δ) η συζήτησις και η απόφασις περί παντός ζητήματος ενδια-φέροντος το Δικηγορικόν Σώμα ή τα μέλη του

Συλλόγου ως τοιαύτα ή ως επαγγελματικήν τάξιν και επί παντός γενικωτέρου ζητήματος Εθνικού ή Κοινωνικού περιεχομένου.» (Άρ-θρο 199 Κώδικα περί Δικηγόρων).

Στην ελληνική επικράτεια λειτουργούν αυτή τη στιγμή 63 Δικηγορικοί Σύλλογοι, καθένας από τους οποίους έχει την έδρα του στην έδρα κάθε Πρωτοδικείου. Η διοίκησή τους ασκείται από Διοικητικά Συμβούλια, ο πρόεδρος και τα μέλη των οποίων εκλέγονται κατά τρόπο άμε-σο κατόπιν καθολικής ψηφοφορίας η οποία λαμβάνει χώρα ανά τριετία.

14

ρωση ωραρίου λειτουργίας των δικαστηρίων. Στο πλαίσιο αυτό διατύπωσε εξαρχής προτάσεις για την ταχύτερη και καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης σε συνεργασία με τους υπόλοι-πους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας.[...]

Ο ΔΣΑ συμμετείχε ακόμη με ένταση και επιμονή στις προσπάθειες επίλυσης του κτηριακού προβλήματος της δικαιοσύνης, διατυ-πώνοντας στο Μεσοπόλεμο συνεχείς προτάσεις για τη χωροθέτηση και ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου της πρωτεύουσας.

Οι δραστηριότητές του

ΔΣΑ, όπως αποτυπώνονται και στα πρακτικά του Διοικητι-κού του Συμβουλίου, ήταν πο-λύπλευρες. Η συμβολή του στο νομοθετικό έργο, με γνωμοδοτήσεις και εισηγήσεις προς την νομοθετική και εκτε-λεστική εξουσία, προτάσεις νόμων, σχέδια υπουργικών αποφάσεων κ.ά. υπήρξε ιδι-αίτερα σημαντική. Οι πρώτοι εκπρόσωποί του με το υψη-λό κύρος που διέθεταν -υπο-ψήφιοι για το Δ.Σ. μπορούσαν να είναι μόνο δικηγόροι παρ’ Αρείω Πάγω- λειτούργησαν σε μεγάλο βαθμό ως σύμ-βουλοι της εκτελεστικής εξουσίας, ως συνδιαμορ-

φωτές της νομοθεσίας. Εί-ναι χαρακτηριστική η μακρά συζήτηση στο Διοικητικό Συμ-βούλιο αναφορικά με τη νομο-θεσία και την απονομή της δι-καιοσύνης στις Νέες χώρες.

Παράλληλα, το ΔΣ του ΔΣΑ και εκ του νόμου συμ-μετείχε στην επιλογή και προαγωγή του δικαστικού προσωπικού, κάποτε και στις πιο υψηλές βαθμίδες του, ενώ εκπρόσωποί του συμμετείχαν αυτοδίκαια σε σημαντικούς θεσμούς όπως στην τοπική αυτοδιοίκηση, λ.χ. στο Δημοτι-κό Συμβούλιο του Δήμου Αθη-ναίων. [...]

«Ως συντονιστικό όργανο των δικηγορικών συλλόγων λειτουργεί η "ολομέλεια των προέ-δρων των δικηγορικών συλλόγων Ελλάδας". Η ολομέλεια εδρεύει στην Αθήνα, όπου διατηρεί γραφεία και διοικητικό προσωπικό. Μέλη της ολομέλειας είναι οι πρόεδροι των δικηγορικών συλλόγων της Χώρας. Η ολομέλεια διευθύνε-ται από τριμελές προεδρείο, το οποίο αποτε-λείται από τους προέδρους των δικηγορικών συλλόγων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πει-ραιά. Πρόεδρος αυτής είναι ο πρόεδρος του

δικηγορικού συλλόγου Αθήνας, ο οποίος και την εκπροσωπεί. Πόροι της ολομέλειας είναι η ετήσια συνδρομή των δικηγορικών συλλόγων της Χώρας, που καθορίζεται κάθε φορά με απόφασή της.Σκοπός της ολομέλειας είναι ο συντονισμός της δραστηριότητας των δικηγορικών συλλό-γων και η εκπροσώπηση του δικηγορικού σώ-ματος. Ιδίως έργο της ολομέλειας είναι: α. Η μελέτη και επεξεργασία θεμάτων σχετικών με τη νομοθεσία και τη νομολογία. β. Η μέριμνα

ΔΟΜΗ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος & η Συντονιστική της Επιτροπή

15

Μια ταραγμένη δεκαετία Το 1936 η δικτατορία της

4ης Αυγούστου κατήργησε την εκλογή του Διοικητικού Συμβουλίου από τα μέλη του Συλλόγου και την ανέθεσε στο τοπικό Εφετείο. Το ίδιο συνέβη για όλους τους δικη-γορικούς συλλόγους της χώ-ρας. Η διορισμένη διοίκηση παρέμεινε έως το 1941, οπότε αντικαταστάθηκε από νέα, δι-ορισμένη πλέον από την κατο-χική κυβέρνηση, διοίκηση.

Το 1943 η δικαιοδοσία του διορισμού πέρασε εκ νέου στο Εφετείο έως το 1945, όταν επανήλθε το προ του 1936 κα-

θεστώς εκλογής από τα μέλη του συλλόγου. Οι διορισμένες διοικήσεις συνέχισαν το έργο του Διοικητικού Συμβουλίου -εναρμονισμένες με το γενικό πλαίσιο των πολιτικών που εί-χαν καθορίσει το δικτατορικό καθεστώς και στη συνέχεια οι κατοχικές κυβερνήσεις- και στάθηκαν ιδιαίτερα στα συν-δικαλιστικά δικαιώματα των δικηγόρων της Αθήνας. Το 1941 ξεκίνησε τη λειτουργία του το Ταμείο Προνοίας ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής δημιουργήθηκε και Προμη-θευτικός Συνεταιρισμός για την ενίσχυση των δικηγό-ρων. Με το Συνεταιρισμό, τα

συσσίτια που οργάνωσε και τη βοήθεια που πρόσφερε ο Σύλλογος, λειτούργησε σχε-δόν σωτήρια για τα πλέον αδύναμα από τα μέλη του, κυρίως κατά τη διάρκεια του κατοχικού λιμού.

Τα χρόνια της ανάπτυξης Από το 1945 έως το 1967

οι εκλεγμένες εκ νέου διοική-σεις του Συλλόγου δραστηρι-οποιήθηκαν για την επίλυση των συνδικαλιστικών προ-βλημάτων ενός διαρκώς ανα-πτυσσόμενου κλάδου. Ενός κλάδου, στον οποίον από τη δεκαετία του 1950 και

για ζητήματα που αφορούν την οργάνωση και λειτουργία της δικαιοσύνης και την άσκηση της δικηγορίας. γ. Η παρέμβαση σε ζητήματα εθνικής ή κοινωνικής σημασίας. δ. Η δημιουρ-γία και λειτουργία από την ίδια ή σε συνεργα-σία με άλλους, κρατικούς ή μη φορείς, τράπε-ζας νομικών πληροφοριών. ε. Η εκπροσώπηση του δικηγορικού σώματος ενώπιον των αρχών, των διεθνών οργανισμών και των οργάνων των ευρωπαϊκών κοινοτήτων. στ. Η οργάνω-ση συνεδρίων των δικηγορικών συλλόγων της Χώρας.[…] Η ανεξαρτησία και η αυτοτέλεια των δικη-γορικών συλλόγων της Χώρας, όπως το άρθρ. 199 του παρόντος ορίζει, δεν θίγονται από την ύπαρξη και λειτουργία της ολομέλειας των προέδρων. Οι αποφάσεις της ολομελείας αξι-οποιούνται από τους δικηγορικούς συλλόγους στην αναζήτηση λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και την πραγμάτωση

των σκοπών τους.». (Άρθρο 206 Κώδικα περί Δικηγόρων).«Η ολομέλεια των προέδρων των δικηγορι-κών συλλόγων εκλέγει με μυστική ψηφοφορία, στην πρώτη μετά τη συγκρότησή της συνεδρί-αση, συντονιστική επιτροπή, η οποία αποτελεί-ται από τους προέδρους των δικηγορικών συλ-λόγων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πειραιά και από 10 προέδρους συλλόγων επαρχιακών πόλεων,Η συντονιστική επιτροπή εδρεύει στην Αθήνα και εξυπηρετείται από το διοικητικό προσω-πικό της ολομέλειας, διευθύνεται δε από τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου Αθήνας, ο οποίος συγκαλεί και τις συνεδριάσεις αυτής.[…] Έργο της συντονιστικής επιτροπής είναι η αντιμετώπιση επειγόντων ζητημάτων και όσων αναθέτει σ' αυτήν η ολομέλεια.» (Άρθρο 206Γ Κώδικα περί Δικηγόρων).

16

μετά συμμετέχουν όλο και πιο ενεργά οι γυναίκες, οι οποίες διεκδίκησαν και την άρση όλων των ανισοτήτων που αφορούσαν στην άσκη-ση των καθηκόντων τους. Το 1955 η Αγνή Ρουσοπούλου ήταν η πρώτη γυναίκα σύμ-βουλος που μετείχε σε Διοι-κητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ.

O συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των Δικηγόρων, η είσοδος στο επάγγελμα συ-νταξιούχων άλλων κλάδων, η πολυθεσία, επανέφερε, συ-νεχώς το ζήτημα του ελέγχου και της εκκαθάρισης του Μη-τρώου του Συλλόγου, καθώς επίσης και την πιθανότητα θέσπισης numerous clausus στον κλάδο. Παράλληλα, η αύξηση των Δικηγόρων και η διεύρυνση των επαγγελμα-τικών τους οριζόντων, μεγέ-θυνε τα χρόνια προβλήματα του κλάδου και δημιουργού-σε νέα: οι αναθεωρήσεις του Κώδικα περί Δικηγόρων, τα προβλήματα του Ταμείου Συντάξεων Νομικών και η βελτίωση των όρων συνταξιο-δότησης με τη θέσπιση επι-κουρικής σύνταξης, η ενί-σχυση του Ταμείου Προνοίας με τη δημιουργία ιδιόκτητων πολυιατρείων, η ορθότερη φορολόγηση αποτελούσαν ορισμένες από τις πλέον ση-μαντικές διεκδικήσεις των δικηγόρων της Αθήνας την περίοδο αυτή. Σταθερή επί-σης μέριμνα αποτελούσε η βελτίωση των συνθηκών

απονομής της δικαιοσύνης. Αιτήματα όπως η συμπλή-ρωση των κενών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων, η δημιουργία διοικητικών δικαστηρίων, η ταχύτερη απονομή της δικαι-οσύνης αλλά και η ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου στην Αθήνα επανέρχονται συνεχώς στις συζητήσεις του Διοικητικού Συμβουλίου. Η διεκδίκηση των αιτημά-των του δικηγορικού κλάδου πήρε πιο δυναμική μορφή με την για πρώτη φορά, το 1957, αποχή των δικη-γόρων από τα καθήκοντά τους. Η αποχή αυτή ήταν αποτέλεσμα της στενότερης συνεργασίας των δικηγορι-κών συλλόγων της χώρας, η

οποία αποτυπώθηκε και στη σύγκληση 4 κοινών συνεδρί-ων, εκ των οποίων τα 2 (1951 και 1952) πραγματοποιήθη-καν στην Αθήνα. Ο ΔΣΑ και αυτή την περίοδο συνεργά-στηκε με τους υπόλοιπους Δικηγορικούς Συλλόγους σε μια σειρά από πρωτοβουλίες, για τη λύση σημαντικών δικη-γορικών θεμάτων. Πρόκει-ται για μια σταθερή και γό-νιμη σχέση όπου το κύρος και η αρχαιότητα του ΔΣΑ, του εξασφαλίζει τη θέση του πρώτου ανάμεσα σε ίσους. [...]

Στις δεκαετίες 1950 και 1960 ο Δικηγορικός Σύλ-λογος τοποθετήθηκε σε μείζονα πολιτικά και κοι-νωνικά ζητήματα ερχόμε-

Συνεδρίαση στα γραφεία του ∆ΣΑ, 1960

17

νος σε αντιπαράθεση και με την εκτελεστική εξου-σία. Σημειώνουμε ενδεικτικά το ζήτημα των εκτοπίσεων αλλά και των δικών περί κα-τασκοπείας, της ετεροδικίας του προσωπικού των αμε-ρικάνικων βάσεων στην Ελ-λάδα, των δικαιωμάτων των πολιτικών κρατουμένων. Πα-ράλληλα ο Σύλλογος επενέ-βη σε μια σειρά από δίκες, όπως στη δίκη των Αεροπό-ρων το 1953, ζητώντας τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων και των Δικηγόρων τους.

Στα πρακτικά του ΔΣΑ αποτυπώνεται η ενεργή πα-ρουσία του Συλλόγου στα μεγάλα εθνικά θέματα, με κυρίαρχο το Κυπριακό. Ο

Σύλλογος πρωτοστάτησε στη διεθνοποίηση του θέματος μέσα από τη συζήτησή του σε διεθνή νομικά συνέδρια και ενώσεις, αλλά και με την ενεργητική συμμετοχή των με-λών του σε συλλαλητήρια και δυναμικές εκδηλώσεις που συντάραξαν την Αθήνα, ιδιαί-τερα τη δεκαετία του 1950.

Πέρα από τη δημόσια παρουσία του, ο ΔΣΑ συμ-μετείχε ενεργά στην προ-αγωγή του νομικού πολιτι-σμού της χώρας και στην επιστημονική θωράκιση των μελών του. Το 1953 αποφασίστηκε η έκδοση των δύο περιοδικών οργά-νων του, του Νομικού Βή-ματος και του Κώδικα Νο-μικού Βήματος, τα οποία

από τότε σταθερά και αδιάλειπτα ενημερώνουν τα μέλη του δικηγορικού σώματος. Παράλληλα, την περίοδο αυτή εμπλουτί-στηκε και οργανώθηκε πε-ραιτέρω η Βιβλιοθήκη του Συλλόγου. [...]

Το 1967 η δικτατορική κυ-βέρνηση έπαυσε το Διοικη-τικό Συμβούλιο και διόρισε νέο, το οποίο κατά την περί-οδο της επταετίας, υπηρέτη-σε το στρατιωτικό καθεστώς, την ώρα που πολλά μέλη του Συλλόγου διώχθηκαν ή κατα-δικάστηκαν για την αντιστα-σιακή τους δράση ή για την υπεράσπιση άλλων αντιστα-σιακών. Το 1974, η Μεταπο-λίτευση επανέφερε τις δημο-κρατικές ελευθερίες στο ΔΣΑ ανοίγοντας μια νέα περίοδο στη λειτουργία του, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα.

Η δράση του Συλλόγου συνδέθηκε άρρηκτα με τα πρόσωπα που ανέλαβαν να τον εκπροσωπήσουν συμμετέχοντας στο Διοικητι-κό του Συμβούλιο. Οι περισ-σότεροι από αυτούς συμμε-τείχαν ενεργά στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, σε πλήθος πολιτιστικών, κοι-νωνικών και επιστημονικών συσσωματώσεων. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται δια-κεκριμένοι νομικοί, οι οποίοι συνέδεσαν τη ζωή τους με την προάσπιση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων.

[...]

Αρχαιρεσίες στο ∆ικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, 1958

18

Ε γινε ήδη αναφορά στη μακραίωνη ιστο-ρία του Δικηγορικού σώματος, στους αγώνες που έδω-

σε σε δύσκολες στιγμές για το έθνος και στις μάχες του υπέρ του δημοκρατικού πο-λιτεύματος, της διαφύλαξης των συνταγματικών θεσμών,

των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, οι οποίες το καταξίωσαν στη συνείδηση του μέσου πολίτη ως υπερα-σπιστή και θεματοφύλακα θεσμών.

Η ίδια η φύση του δικη-γορικού λειτουργήματος, η άρρηκτη σύνδεσή του με τα ιδεώδη της Δημο-

Δικηγορικό σώµα:«Κλειστή συντεχνία»

ή επαγγελµατική οµάδα ανοιχτή στην κοινωνία;

19

κρατίας και της Δικαιοσύ-νης αλλά και η θεσμική αποστολή που ο ιστορικός νομοθέτης –διά του άρ-θρου 199 του Κώδικα περί Δικηγόρων– ρητά επεφύ-λαξε στους Δικηγόρους, αναγνωρίζοντάς τους το δι-καίωμα να προβαίνουν σε συζήτηση και λήψη αποφάσε-ων όχι μόνο «πάνω σε κάθε ζήτημα που ενδιαφέρει το Δι-κηγορικό Σώμα ή τα μέλη του Συλλόγου ή την επαγγελμα-τική τάξη» (περίπτ. δ’), αλλά και «επί παντός γενικότερου ζητήματος Εθνικού ή Κοινω-νικού περιεχομένου» (περίπτ. ε’), καταδεικνύουν πως ο Δικηγόρος δεν μπορεί να νοηθεί ως ένας απλός ελεύθερος επαγγελματίας που αποσκοπεί απλώς και μόνο στην επίτευξη κέρ-δους.

Πράγματι, θα ήταν εξαιρε-τικά κοντόφθαλμο και άδικο να αγνοηθούν οι διαχρονικοί αγώνες των Δικηγόρων για μια κοινωνία ισότητας, ισονο-μίας και ευνομίας και να θυ-σιαστούν σε μια προσπάθεια

Αριστερά:

Eπίσκεψη της Ολοµέλειας των Προέδρων των ∆ικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος στον τότε Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου

Ο Καθηγητής, ∆ικηγόρος, Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του ∆ΣΑ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Από την επίσκεψη του τότε Προέδρου της ∆ηµοκρατίας και ∆ικηγόρου, Κωνστα-ντίνου Στεφανόπουλου, στα γραφεία του ∆ΣΑ. ∆ιακρίνονται: ο τότε Πρόεδρος

του ∆ΣΑ Αντώνης Ρουπακιώτης, ο Αντιπρόεδρος Αριστείδης Οικονοµίδης, ο Σύµβουλος-Ταµίας Θεόδ. Σχινάς, οι Σύµβουλοι, Καθηγητής Ανδρέας ∆ηµητρό-πουλος, Φρόσω ∆ηµάκου-Κιάου, Κυρ. Μακαρώνας, Νικόλας Κανελλόπουλος,

Ιωάννα Καλαντζάκου, Μιχ. Ζαφειρόπουλος, Γεώργ. Μπούρας, Γ. Αδαµόπουλος και ο τότε Πρόεδρος του Συνασπισµού και ∆ικηγόρος, Νίκος Κωνσταντόπουλος

Επίσκεψη του Προέδρου του ∆ΣΑ Ευάγγελου Μαχαίρα στον τότε Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας και ∆ικηγόρο, Κωνσταντίνο Καραµανλή

20

εξυπηρέτησης μικρόψυχων και ευκαιριακών σκοπιμοτή-των, που αποσκοπούν στη στοχοποίηση ενός ολόκλη-ρου κλάδου προς όφελος του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και της εξυπηρέτησης ιδιοτελών επι-διώξεων, καταλήγοντας να διαστρεβλώνουν μία αδιαμ-φισβήτητη ιστορική πραγμα-τικότητα.

Φυσικά και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών στην πο-ρεία του χρόνου κατέβαλε προσπάθειες για τη βελτίωση της θέσης των μελών του και την ικανοποίηση των πάγιων διεκδικήσεών τους, όπως ήταν για παράδειγμα η κατο-χύρωση συνταξιοδοτικών και άλλων δικαιωμάτων. Ωστόσο, δεν παρέμεινε σε αυτά.

Έχοντας απόλυτη επίγνω-ση του θεσμικού του ρόλου και των υψηλών απαιτήσεων που αυτός προϋποθέτει, θε-ώρησε εξαρχής καθήκον του να κατευθύνει τις δράσεις του προς όφελος του συνό-λου των πολιτών, συνδράμο-ντας στην προάσπιση δικαι-ωμάτων που κατά καιρούς καταπατούνταν ή θίγονταν, επισημαίνοντας νομοθετικές λοξοδρομήσεις και αναδει-κνύοντας μείζονα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα με ποικίλες νομικές προεκτά-σεις.

Επίσκεψη του πρώην Προέδρου της ∆ηµοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη στο ∆ΣΑ. ∆ιακρίνονται ο τότε Πρόεδρος του ∆ΣΑ Επαµ. Ζαφειρόπουλος, ο Αντι-πρόεδρος Νίκος Κουτρουµπής και ο Σύµβουλος Νικος Κέζας

Πορεία διαµαρτυρίας των ∆ικηγόρων της Αθήνας για τη σύσταση του ΣΕΠΤΑ και την προάσπιση του δικαιώµατος προσφυγής του πολίτη στη ∆ικαιοσύνη

Τελετή παράδοσης στο ∆ΣΑ. Στο βήµα ο τότε Υπουργός ∆ικαιοσύνης Λευτέρης Βερυβάκης. ∆ιακρίνονται, µεταξύ άλλων οι: Επαµ. Ζαφειρόπουλος, Ευαγγ. Μαχαί-ρας, Ευαγγ. Γιαννόπουλος, Φώτης Κουβέλης, ∆ηµήτρης Παξινός, Θεόδ. Σχινάς, Νικ. Κουτρουµπής, Νικ. Κέζας, ∆ηµ. Παπατσώρης, Ελένη ∆εσποινάκη και Αντώνης Φούσσας, µετέπειτα Υπουργός Αιγαίου

21

Διαχρονικοί Αγώνες για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη

Μία ενδεικτική αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν είναι ικανή να καταδείξει τη δια-χρονική παρουσία του ΔΣΑ στα κοινωνικά δρώμενα και το έντονο αλλά και ουσιαστι-κό ενδιαφέρον που επέδειξε για όλα τα θεσμικής υφής ζητήματα που απασχόλησαν τον Έλληνα πολίτη. Από την πολιτικά ταραγμένη προ-πολεμική περίοδο της 4ης Αυγούστου 1936, τις δυ-σχέρειες, την εθνική δοκι-μασία της κατοχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την Εθνική Αντίσταση, τη μεταπολεμική προσπάθεια εθνικής ανασυγκρότησης και εγκαθίδρυσης δημο-κρατικής ομαλότητας, συ-νταγματικής τάξης και νο-μιμότητας, την ταραχώδη περίοδο του ανελεύθερου δικτατορικού καθεστώτος της επταετίας, την εξέγερ-ση του Πολυτεχνείου, την εθνική τραγωδία της Κύ-πρου (που σηματοδότησε και μια προσπάθεια ανάδει-ξης του ζητήματος σε επί-πεδο διεθνούς κοινότητας υπό το πρίσμα του διεθνούς δικαίου) μέχρι και πρόσφα-τα και, πιο συγκεκριμένα, την οικονομικά δυσμενή συγκυρία που έπληξε τη χώρα, επιβαρύνοντας τους πολίτες με υπέρμετρα και δυσανάλογα των δυνάμεών

Κατάθεση στεφάνου από το ∆ΣΑ στο µνηµείο του Πολυτεχνείου. Επικεφαλής οι πρώην Πρόεδροι Επαµ. Ζαφειρόπουλος και Φώτης Κουβέλης και ο πρώην Αντιπρόεδρος Λέων Αυδής

Συνάντηση του τότε Προέδρου του ∆ΣΑ, ∆ηµήτρη Παξινού και του Προέδρου του ∆ΣΠ, Στέλιου Μανουσάκη µε τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας και ∆ικηγόρο, Κάρολο Παπούλια, στα πλαίσια των πρωτοβουλιών που ανέλαβε ο ∆ΣΑ για την προστασία του περιβάλλοντος

Εκδήλωση στο ∆ΣΑ: Στο βήµα ο τότε Πρόεδρος Σωτ. Πολύδωρας. ∆ιακρίνονται, µεταξύ άλλων: Ο Σύµβουλος-Ταµίας Παν. Γαλετσέλλης, οι Σύµβουλοι Νίκ. Κουτρου-µπής, Ελίζα Βόζεµπεργκ και Γιάννης Βαχαβιόλος καθώς και οι πρώην Πρόεδροι του ∆ΣΑ Επαµ. Ζαφειρόπουλος και Τάκης Παππάς

22

τους βάρη, καταστρατηγώ-ντας παράλληλα κατακτή-σεις και δικαιώματα ετών, οι Δικηγόροι υπήρξαν πα-ρόντες. Όχι σε επίπεδο ρη-τορείας, αλλά σε επίπεδο ενεργούς δραστηριοποίη-σης και ανάληψης στοχευ-μένων δράσεων. Ο ΔΣΑ δεν δίστασε μάλιστα να κινητο-ποιηθεί –στο μέτρο των δυ-νάμεών του– σε ζητήματα διεθνούς ενδιαφέροντος με ανθρωπιστικές προεκτά-σεις, όπως συνέβη για πα-ράδειγμα στις περιπτώσεις του Παλαιστινιακού ζητή-ματος, και των πολέμων σε Σερβία, Κουρδιστάν και Αφγανιστάν, αναλαμβάνο-ντας πρωτοβουλίες οικονο-μικής αρωγής και παροχής ιατροφαρμακευτικής πε-ρίθαλψης των πληγέντων, αλλά και φιλοξενώντας και περιθάλποντας πολλά προσφυγόπουλα από τις χώρες που δοκιμάσθηκαν σκληρά.

Πιστή στην, κατά τα προ-αναφερθέντα, συνειδητή επιλογή του ιστορικού νομο-θέτη να κατοχυρώσει ρητά το θεσμικό ρόλο των Δικη-γόρων και με σεβασμό στην επί χρόνια προσφορά τους στη λειτουργία του συστήμα-τος απονομής της Δικαιοσύ-νης, η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου περιέβαλλε διαχρονικά το Δικηγορικό σώμα με σεβασμό και προσέ-τρεχε σε διάλογο με τους εκ-

Από εκδήλωση στα γραφεία ∆ΣΑ, µε θέµα το Παλαιστινιακό ζήτηµα. Στη φω-τογραφία απεικονίζονται παιδιά από το δοκιµαζόµενο Αραβικό λαό, τα οποία φιλοξενήθηκαν στην Αθήνα µε πρωτοβουλία του ∆ΣΑ

Πορεία διαµαρτυρίας των ∆ικηγόρων της Αθήνας για τη διασφάλιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωµάτων τους

Από την επίσκεψη του τότε Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, Κων/νου Στεφανό-πουλου, στα γραφεία του ∆ΣΑ. ∆ιακρίνονται: ο τότε Πρόεδρος του ΣτΕ Βασί-λειος Μποτόπουλος, ο τότε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Στέφανος Ματθίας και ο τότε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Παναγιώτης ∆ηµόπουλος

23

προσώπους του αναφορικά με ζητήματα που άπτονταν της αρμοδιότητάς του. Και όλα αυτά φυσικά όχι υπό ένα ασφυκτικό πλαίσιο κλαδικών διεκδικήσεων μιας συνήθους επαγγελ-ματικής συσσωμάτωσης, αλλά υπό ένα πρίσμα θε-σμικής αναγνώρισης της ιδιότητας του Δικηγόρου ως συλλειτουργού στη δι-αδικασία απονομής της Δικαιοσύνης και της κατα-ξίωσής του στη συνείδηση του μέσου πολίτη ως υπε-ρασπιστή δικαιωμάτων και θεματοφύλακα θεσμών.

Στις πάγιες επιδιώξεις του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, όπως αυτές ιεραρ-χούνται στη συνείδηση του μέσου Δικηγόρου, περιλαμ-βάνονται -κατά κύριο λόγο- η βελτίωση των υλικοτεχνικών υποδομών των Δικαστηρίων και η αποσυμφόρησή τους προς όφελος της επιτάχυν-σης της διαδικασίας απονο-μής του δικαίου, η εξάλειψη της πολυνομίας και η θέ-σπιση διατάξεων εφαρμόσι-μων και αποτελεσματικών, η αναμόρφωση εντέλει του δικαιικού μας συστήματος, ο εκσυγχρονισμός και η βελτι-στοποίησή του, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών και όλων των εμπλεκόμενων φορέων και να συμβάλλει με τον τρόπο αυτό στην πλήρη εγκαθίδρυ-ση ενός κράτους δικαίου.

Ο πρώην Πρόεδρος του ∆ΣΑ και µετέπειτα Υπουργός ∆ικαιοσύνης Ευάγγελος Γιαννόπουλος, µε τον τότε ∆ιευθυντή του ∆ΣΑ, αείµνηστο Μιχάλη Βουρνά. ∆ιακρίνεται και ο επί πολλές τριετίες Σύµβουλος του ∆ΣΑ, Νίκος Κέζας

Κατάθεση στεφάνου στο µνηµείο του Πολυτεχνείου από το ∆ΣΑ. ∆ιακρίνονται οι Σύµβουλοι Χαρ. Αναλυτής, Γεώργ. Μπουλούκος και οι Αντιπρόεδροι Θεόδ. Σχινάς και ∆ηµ. Βερβεσός

Συζήτηση ενώπιον της Ολοµέλειας του ΣτΕ της αίτησης ακύρωσης που κατέθεσε ο ∆ΣΑ κατά του µνηµονίου. Επικεφαλής από την πλευρά των αιτού-ντων ο τέως Πρόεδρος του ∆ΣΑ ∆ηµ. Παξινός

24

Σ Τ Ι Γ Μ Ι Ο Τ Υ Π Α Α Π Ο Τ Ι Σ Π Ρ Ω Τ Ο Β Ο Υ Λ Ι Ε Σ Τ Ο Υ Δ Σ Α . . .

Ο Αµερικανός καθηγητής καιΦιλόσοφος Νόαµ Τσόµσκι σε εκδήλωση στο ∆ΣΑ µε θέµα το φαί-νοµενο της παγκοσµιο-ποίησης και τις συνέ-πειές του στο σύγχρονο κόσµο

Επίσκεψη της Συντο-νιστικής Επιτροπής

των Προέδρων των ∆ικηγορικών Συλλόγων Ελλά-

δος στον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας

Κάρολο Παπούλια. ∆ιακρίνονται: ο τότε

Αντιπρόεδρος του ∆ΣΑ, ∆. Βερβεσός, ο Γεν. Γραµµ. του ∆ΣΑ Μ. Ζαφειρόπουλος,

ο τότε Πρόεδρος του ∆ΣΑ ∆. Παξινός και η

τότε Γεν. Γραµµ. του ∆ΣΑ Ι. Καλαντζάκου

Εκδήλωση στο ∆ΣΑ µε την παρουσία του τότε Προέδρου του ΣΥΝ, αείµνηστου Λεωνίδα Κύρκου. ∆ιακρίνονται οι πρώην Πρόεδροι του ∆ΣΑ Επαµ. Ζαφειρόπουλος και Αντ. Ρουπακιώτης και ο τότε Σύµβουλος Νικ. Κέζας

25

Σ Τ Ι Γ Μ Ι Ο Τ Υ Π Α Α Π Ο Τ Ι Σ Π Ρ Ω Τ Ο Β Ο Υ Λ Ι Ε Σ Τ Ο Υ Δ Σ Α . . .

Ο Παναγιώτατος Οικουµενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολοµαίος και ο απόφοιτος της Νοµικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών, Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, σε τιµητική εκδήλωση της Ολοµέλειας των Προ-έδρων των ∆ικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος στην Αθήνα

Ο αείµνηστος Πρόεδρος της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας και ∆ικηγόρος Τάσσος Παπαδό-

πουλος στο βήµα της κοινής συνεδρίασης της Ολοµέλειας

των Προέδρων των ∆ικηγο-ρικών Συλλόγων Ελλάδος &

Κύπρου.

Ο αείµνηστος Πρόεδρος του ∆ΣΑ Σωτ. Πολύδωρας συναντάται µε τον τότε Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας Κων/νο Καραµανλή, µε αφορµή τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο ∆ΣΑ για το σφετερισµό του ονόµατος «ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ» από το Κράτος των Σκοπίων και την προάσπιση των Εθνι-κών Συµφερόντων. Στη φωτογραφία διακρίνεται και ο Γεν. Γραµµ. της Ένωσης Ελλήνων ∆ικονοµολόγων, ∆ικηγόρος, Θανάσης Στεφόπουλος.

26

O ι αναφορές ως προς τους διαχρονικούς αγώνες των Δικηγό-ρων για την πατρίδα και τη Δημοκρατία,

οι οποίες προηγήθηκαν, υπήρ-ξαν πολλές και ενδεικτικές της προσφοράς ενός κλάδου, που - απόλυτα συνειδητά - επέλεξε να μη μείνει περιχαρακωμένος γύρω από διεκδικήσεις αμιγώς κλαδικές, αλλά να συνταχθεί στις κατά καιρούς προσπάθει-ες για το κοινό καλό.

Τα μέλη του δικηγορικού σώματος, με εφόδια την παι-δεία και την υψηλή επιστημο-νική τους κατάρτιση, έμελλε να τύχουν του σεβασμού και της εκτίμησης της κοινωνίας, η οποία διαχρονικά τους εμπι-στεύτηκε - ανεξαρτήτως ιδε-ολογικής προέλευσης και πο-λιτικής τοποθέτησης - θέσεις ευθύνης, αναθέτοντάς τους τα υψηλότερα των αξιωμάτων. Η επιλογή της λαϊκής ετυμηγο-ρίας μόνο τυχαία δεν μπορεί

Απλή στοχοποίηση ενός κλάδου ή µήπως απαξίωση ενός τµήµατος της σύγχρονης

ιστορίας της χώρας;

Δικηγόροι, µέλη του ΔΣΑ, πρωταγωνιστές

στην Ελληνική Ιστορία

27

να θεωρηθεί, αλλά αντίθετα προέκυψε ως αποτέλεσμα της ενεργούς και δυναμικής δρα-στηριοποίησης με τα κοινά των ξεχωριστών αυτών προ-σωπικοτήτων, που αποτελούν πλέον κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας.

Το σημειώσαμε και πιο πριν: η σύγχρονη στοχο-ποίηση του μέ-σου Δικηγόρου ως επαγγελματία αποσκοπεί -κατα-φανέστατα πλέον- στην προσπάθεια περιθωριοποίησης του κλάδου, απαξί-ωσής του στα μάτια της κοινωνίας και του μέσου πολίτη και, εντέλει, κάμψης των αντίστασεών του ως νομικού, υπερασπιστή δικαιωμάτων και ελευ-θεριών και θεματοφύ-λακα θεσμών, ειδικά σε μια περίοδο που το δι-καιικό μας σύστημα και, γενικότερα, η συνταγ-ματική τάξη και νομιμό-τητα δοκιμάζονται σκλη-ρά. Απώτερος στόχος: η ικανοποίηση ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, η οποία επιχειρείται μεθοδικά την τελευταία διετία και περι-βάλλεται ένα μανδύα δή-θεν εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας.

Είναι όμως αυτή η προ-σπάθεια σε θέση να δια-γράψει την ιστορία; Μπορεί

Ο Παναγής Τσαλδάρης υπήρξε ηγέτης του Λαϊκού Κόµµατος και Πρωθυπουργός της Ελλάδας (Νοέµβριος 1932 - Ιανουάριος 1933 και Μάρτιος 1933 - Οκτώβρι-ος 1935).

Σπούδασε νοµικά στο Πανεπιστή-µιο Αθηνών, όπου και ανακηρύ-χθηκε ∆ιδάκτωρ Νοµικής το 1889. Το 1890 διορίστηκε ∆ικηγόρος στην Πάτρα και αµέσως έφυγε στο εξωτερικό για επιπλέον σπουδές, για να επιστρέψει το 1893 στην Ελλάδα, να µετατεθεί στο ∆ικη-γορικό Σύλλογο Αθηνών και να ασχοληθεί ενεργά µε τη δικηγο-ρία, ιδρύοντας µάλιστα και νοµικό φροντιστήριο.

∆ιατέλεσε επί σειρά ετών Βουλευ-τής και Υπουργός (µεταξύ άλλων και ∆ικαιοσύνης).

Υπήρξε υπέρµαχος της ύπαρξης ισορροπίας στις σχέσεις µεταξύ κεφαλαίου και εργασίας και έθετε ως βασικό άξονα της πολιτικής του την ενίσχυση του τοµέα των κοινωνικών ασφα-λίσεων και των συλλογικών συµβάσεων.

ΠΑΝΑΓΗΣ ΤΣΑΛΔΑΡΗΣ

28

Ο Κωνσταντίνος ∆εµερτζής (1876-1936) υπήρξε ∆ικηγόρος και Καθηγητής της Νοµικής Σχολής Αθηνών, όπου δίδαξε Οικογενειακό ∆ίκαιο. Σπούδασε νοµικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και αναγο-ρεύτηκε ∆ιδάκτωρ του δικαίου το 1896, ενώ στη συνέχεια µετέβη στο Μόναχο, όπου και συµπλήρωσε τις σπουδές του στο ιδιωτικό δίκαιο.Το 1910 ασχολήθηκε για πρώτη φορά µε την πολιτική, εκλεγόµενος Βουλευ-τής µε το κόµµα των Φιλελευθέρων και συµβάλλοντας στη συνταγµατική αναθεώρηση του 1911.

∆ιετέλεσε επίσης Υπουργός Ναυτικών στις κυβερνήσεις Ελευθερίου Βενιζέλου και Αλέξανδρου Ζαΐµη, ενώ παράλληλα µε την άσκηση της δικηγορίας στην Αθήνα ασχολήθηκε επαγγελµατικά και µε τη δηµοσιογραφία, αρθρογραφώντας στον ηµερήσιο τύπο και εκδίδοντας την εφηµερίδα «Ηµερήσιος Τηλέγραφος». Υπήρξε επίσης ιδρυτής και αρχηγός του Ενωτικού Προοδευτικού Κόµµατος, Πρό-

εδρος από το 1930 της επιστηµονικής επιτροπής σύνταξης και επεξεργασίας του Αστικού Κώδικα, ενώ το Νοέµβριο του 1935 εκλήθη ως πρόσωπο κοινής αποδοχής να σχηµατίσει κυβέρνηση µε σκοπό τη διενέργεια εκλογών, που εντέλει διεξήχθησαν µεν µε υποδειγµα-τική για την εποχή τάξη, δεν οδήγησαν όνµως στο σχηµατισµό κυβέρνησης, µε αποτέλεσµα ο ∆εµερτζής να λάβει από

το Βασιλιά νέα εντολή. Ο αιφνίδιος θάνατός του το 1936 οδήγησε στην άνοδο στην εξουσία τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος λίγους µήνες µετά επέβαλε δικτατορικό καθεστώς.

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ

Ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος αποφοί-τησε από τη Νοµική Σχολή του Πα-νεπιστηµίου Αθηνών, συνεχίζοντας τις σπουδές του σε Πανεπιστήµια του εξωτερικού. ∆ιατέλεσε για 18 χρόνια ∆ικηγόρος Αθηνών, εγγραφόµενος στο ∆ΣΑ το 1915.Η ενασχόλησή του µε την πολιτική ξεκίνησε το 1911 µε την ένταξή του στο Κόµµα των Φιλελευθέρων, εκλεγόµενος Βουλευτής Αχαΐας. Υπήρξε από τους πρωτοστάτες του

κινήµατος της Εθνικής Άµυνας το 1916. Το 1924 ίδρυσε το Κόµµα των Συντηρητικών Φιλελευθέρων και στη συνέχεια, συνεργαζόµενος µε το κόµµα του Γεώργιου Κονδύλη, σχη-µάτισε Κυβέρνηση, αναλαµβάνοντας χρέη Πρωθυπουργού, ανατρεπόµε-νος όµως λίγους µήνες µετά από το δικτατορικό καθεστώς Παγκάλου.Το 1926 ανέλαβε καθήκοντα Υπουρ-γού των Εξωτερικών και στη συνέχεια Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ζαΐµη. Το Υπουργείο των Εξωτερι-

κών το ανέλαβε και επί Κυβέρνησης Βενιζέλου, εκπροσωπώντας τη χώρα στο διεθνή οργανισµό της Κοινωνίας των Εθνών, συµµετέχοντας παράλ-ληλα µαζί µε τον Πρωθυπουργό στις διαπραγµατεύσεις για τη Συνθήκη της Λωζάνης και συνυπογράφοντας το Σύµφωνο Ειρήνης και Φιλίας µεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην Άγκυρα το 1930.∆ιώχθηκε και εξορίστηκε από τη δικτατορία Μεταξά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

29

Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου υπήρ-ξε διαπρεπής πολιτικός επιστήµονας, κοινωνιολόγος και πολιτικός, που υπηρέτησε ως Βουλευτής και Υπουρ-γός σε πολλές κυβερνήσεις, µεταξύ άλλων και του Ελευθερίου Βενιζέλου, µε σηµαντικό και πρωτοποριακό για την εποχή έργο.

Σπούδασε Νοµικά και κοινωνικές επιστήµες στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στη Νοµική και στη Φιλοσοφία σε Πανεπιστήµια του εξωτερικού. Μετά το πέρας των σπουδών του ενεγράφη ως µέλος στο ∆ικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και ασχολήθηκε επαγγελµα-τικά µε τη δικηγορία.Οι ευρύτεροι κοινωνικοί και πολιτι-κοί του προβληµατισµοί οδήγησαν στην ίδρυση της «Κοινωνιολογικής Εταιρίας» το 1907, µέλη της οποίας ίδρυσαν το 1910 το Λαϊκό Κόµµα, µε το οποίο και εξελέγη Βουλευτής ο ίδιος. Το 1916, υπό την ιδιότητά του ως Βουλευτή του κόµµατος των Φιλε-λευθέρων, προσχώρησε στο κίνηµα της Θεσσαλονίκης και αντιπροσώπευ-σε την Επαναστατική Κυβέρνηση των Ιονίων Νήσων. Ένα χρόνο µετά του ανατέθηκε από την προσωρινή κυ-βέρνηση της Θεσσαλονίκης η Γενική ∆ιοίκηση των Ιονίων Νήσων. Το 1922 προσυπέγραψε το ∆ηµοκρατικό Μανιφέστο, µε το οποίο καταγγέλ-θηκε η πολιτική των φιλοβασιλικών κυβερνήσεων στο Μικρασιατικό, πράξη για την οποία συνελήφθη και φυλακίστηκε.Το Μάρτιο του 1924 ανέλαβε χρέη Πρωθυπουργού µε τη στήριξη του κόµµατος των Φιλελευθέρων, σχηµατίζο-

ντας Κυβέρνηση, η οποία κατέθεσε ψήφισµα στη ∆΄ Συντακτική Συνέλευ-ση για την ανακήρυξη αβασίλευτης ∆ηµοκρατίας, κηρύσσοντας έκπτωτη τη µοναρχία, το οποίο και επικυρώθη-κε µε δηµοψήφισµα τον Απρίλιο του 1924. Επί Κυβερνήσεώς του ιδρύθηκε το Πανεπιστήµιο της Θεσσαλονίκης. Εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης έλαβε και το Μάιο του 1932 και πα-ραιτήθηκε ένα µήνα µετά.Ένθερµος υποστηρικτής της βαλκα-νικής ειρήνης και συνεργασίας και, κυρίως, της δηµοκρατικής νοµιµό-τητας, αντιτάχθηκε στις δικτατορίες Πάγκαλου και Μεταξά, τιθέµενος µάλιστα από την τελευταία σε κατ' οίκον περιορισµό.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

30

Ο Αλέξανδρος Σβώλος σπούδασε νοµικά στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, από το οποίο ανακηρύ-χθηκε ∆ιδάκτωρ Νοµικής το 1915, έχοντας προηγουµένως εγγραφεί στο ∆ικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.Η ακαδηµαϊκή του σταδιοδροµία ξεκίνησε το 1929, οπότε και δια-δέχθηκε τον Ν. Ν. Σαρίπολο στην έδρα του Συνταγµατικού ∆ικαίου του Πανεπιστηµίου Αθηνών, θέση στην οποία παρέµεινε µέχρι το 1946, οπότε και αποπέµφθηκε οριστικά λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, έχοντας παυθεί στο παρελθόν τρεις ακόµα φορές για τον ίδιο λόγο. Αυτή ακριβώς ήταν και η αιτία της εξόρισής του από το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά καθόλη την περίοδο 1936-1940.Τον Απρίλιο του 1944 ανέλαβε Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης («Πρω-θυπουργός»), που έµεινε γνωστή

στην ιστορία και ως «Κυβέρνηση του Βουνού». Υπό αυτή την ιδιότητα έλαβε µέρος στο Συνέδριο του Λι-βάνου για την ανασυγκρότηση της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης στο Κάιρο και τη µετατροπή της σε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, στην οποία θα συµµετείχαν και εκπρόσωποι της ΠΕΕΑ. Στις 6 Σεπτεµβρίου 1944, ο Σβώλος ανέ-λαβε υπουργός Οικονοµικών της κυβέρνησης Παπανδρέου.Κατά την οκταετία 1945-1953 διατέλεσε Πρόεδρος του ΣΚ-ΕΛ∆ και κατά την τριετία 1953-1956 Πρόεδρος του ενιαίου ∆ηµοκρα-τικού Κόµµατος του Εργαζοµέ-νου Λαού, το οποίο προέκυψε από τη συγχώνευση του πρώτου µε το ∆ηµοκρατικό Κόµµα. Το 1950 εξελέγη Βουλευτής Θεσσαλονίκης, αξίωµα στο οποίο αναδείχθηκε και κατά τις εκλογές του 1956.∆ιαπρεπής νοµικός και ριζο-σπάστης πολιτικός, επεσήµα-νε εξαρχής την αναγκαιότητα προστασίας των δικαιωµάτων των µειοψηφιών έναντι της ολοένα ενισχυόµενης εκτε-λεστικής εξουσίας και επέ-δειξε έντονο και έµπρακτο ενδιαφέρον για την πολιτική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, εκφράζοντας επανειληµµένα δηµόσιο λόγο για τον εκ-

δηµοκρατισµό των κρατικών δοµών και την προάσπιση των συνταγµατι-κών δικαιωµάτων, όπως για παρά-δειγµα αυτών του συνεταιρίζεσθαι και της δηµόσιας συνάθροισης των πολιτών.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΒΩΛΟΣ

31

να παραμερίσει τους ανιδι-οτελείς αγώνες που κατέ-γραψαν κατά το παρελθόν συνάδελφοί μας υπέρ του έθνους και του δοκιμαζό-μενου λαού, επιτρέποντας σήμερα σε όλους εμάς να επικαλούμαστε με ιδιαίτερη υπερηφάνεια την ιδιότητά μας ως Δικηγόρων και με-λών ενός Συλλόγου με λα-μπρή διαδρομή και ιστορία στα τεκταινόμενα της σύγ-χρονης Ελλάδας; Σαφώς και όχι! Διότι ουδείς, όποια μέσα και αν μετέλθει, είναι σε θέση να αφαιρέσει για παράδειγ-μα από τη λίστα των πεσόντων υπέρ της πατρίδας τα ονόματα συναδέλφων που ανέπτυξαν αντιστασιακή δράση κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατο-χής και για το λόγο αυτό εκτε-λέστηκαν από τους κατακτητές. Ούτε φυσικά μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως οι συνάδελφοι Δικηγόροι, στους οποίους ο κυρίαρχος λαός εμπιστεύτηκε πολλές φορές τις τύχες της διακυβέρνησης της χώρας, κα-ταχράστηκαν συστηματικά την εμπιστοσύνη αυτή, επιλέγοντας να χρησιμοποιήσουν τις θέσεις ευθύνης που τους ανατέθηκαν ως εφαλτήριο ικανοποίησης προσωπικών επιδιώξεων ή προ-ώθησης συντεχνιακών συμφε-ρόντων.

Οι Δικηγόροι κλήθηκαν επανειλημμένα να υπηρε-τήσουν την πατρίδα: Είτε από τα υψηλότερα των αξιω-μάτων, όπως ήταν αυτά του

Ο Ηλίας Ηλιού υπήρξε ∆ικηγόρος, Βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας ∆ηµοκρατικής Αριστε-ράς (Ε.∆.Α.). Σπούδασε νοµικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και πρωτοδιορίστηκε ∆ικηγόρος στο Πρωτοδικείο Μυτιλήνης το 1928, µετατειθέµενος στο Πρωτοδικείο Αθηνών το 1935 και στον Άρειο Πάγο το 1942, ασκώντας το δικη-γορικό λειτούργηµα στην Αθήνα µέχρι και το 1966.Από τα φοιτητικά του χρόνια ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατο-χής έλαβε ενεργά µέρος στην απελευθερωτική προσπάθεια, συµµετέχοντας στην Εθνική Αντίσταση. Νοµικός µε ιδιαίτε-ρες επιστηµονικές αναζητήσεις και ευρύτατη γενική παιδεία,

ανέπτυξε πλούσιο συγγραφικό έργο, ασχολούµενος - µεταξύ άλλων - µε σχολιασµούς δικαστι-κών αποφάσεων, µεταφράσεις, σχόλια σε αρχαίους συγγραφείς, άρθρα πολιτικού και οικονοµικού περιεχοµένου, µελέτες και βιβλία, όπως: "Η κρίση εξουσίας" (1966), "Η αλήθεια για την Κοινή Αγορά" (1962), "Το Σύνταγµα και η αναθε-ώρησή του" (1975).

ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΥ

32Ο Γεώργιος Παπανδρέου, γνωστός µε το προσωνύµιο "Γέρος της ∆η-µοκρατίας", σπούδασε νοµικά στην Αθήνα και πολιτικές επιστήµες στο Βερολίνο. Ασχολήθηκε επαγγελµα-τικά µε τη δικηγορία, ως µέλος του ∆ικηγορικού Σύλλογου Αθηνών.

Αποτέλεσε µία από από τις πλέον επιφανείς προσωπικότητες της νεότερης πολιτικής ιστορίας της χώρας.

Ιδρυτής και Αρχηγός από το 1961 της Ενώσεως Κέντρου, διατέλεσε τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελ-λάδας (1944-1945, 1963, 1964-1965), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κατά τα έτη 1950-1952 και πολλές φορές Υπουργός, µε πρώτη υπουργική θητεία στην Επαναστατική Κυβέρνηση του 1923. Υπήρξε προσωπι-κός φίλος, συνεργάτης και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Υπήρξε δυναµικός υπέρ-µαχος του δηµοκρατικού πολιτεύµατος, σφοδρός πολέµιος του δικτα-τορικού καθεστώτος Μεταξά, από το οποίο διώχθηκε και εξορίστη-

κε, ενώ επιπλέον ανέπτυξε αντιστα-σιακή δράση κατά την περίοδο της Κατοχής, εκδίδοντας παράνοµα την εφηµερίδα "Ελευθερία", πράξη για την οποία και φυλακίστηκε από τους κατακτητές.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

33

Ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, ο οποίος έµεινε γνωστός στην ιστο-ρία και ως "Εθνάρχης", υπήρξε επί σειρά ετών Βουλευτής, Υπουργός, Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας, εκλεγόµε-νος µάλιστα δύο φορές.Φοίτησε στη Νοµική Σχολή του Πα-νεπιστηµίου Αθηνών, από την οποία και έλαβε το πτυχίο του το 1929. Η σταδιοδροµία του ως ∆ικηγόρου ξεκίνησε το 1931 από τη γενέτειρά του, τις Σέρρες, για να µετατεθεί στη συνέχεια το 1941 - κατόπιν αίτη-σής του - στο ∆ικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και αφού προηγουµένως είχε ξεκινήσει το 1935 η ενεργή

ενασχόλησή του µε την πολιτική, µε την εκλογή του στο βουλευτι-κό αξίωµα σε ηλικία 28 ετών. Η ενασχόλησή του µε το δικηγορικό λειτούργηµα συνεχίστηκε κατά την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά και της Γερµανικής Κατοχής.

Ιδρυτής της Ε.Ρ.Ε. και στη συνέχεια της Νέας ∆ηµοκρατίας, πρωταγω-νίστησε στο πολιτικό σκηνικό της χώρας για περισσότερα από 40 έτη. Αναµφισβήτητη η συµβολή του στην αποκατάσταση της δηµοκρατικής οµαλότητας έπειτα από την πολιτικά και κοινωνικά ταραγµένη περίοδο της επταετίας, µε την ανάληψη - κατόπιν ευρύτατης συναίνεσης όλου του πολιτικού κόσµου της χώρας - της Πρωθυπουργίας και το σχηµατισµό Κυβέρνησης εθνικής ενότητας το 1974.Εµπνευστής και εισηγητής στη χώρα του ευρωπαϊκού οράµα-τος, ολοκλήρωσε µε επιτυχία τις ενταξιακές διαπραγµατεύσεις της Ελλάδας µε την Ε.Ο.Κ. και το Μάιο του 1979 υπέγραψε ως Πρωθυ-πουργός τη σχετική συνθήκη προσχώρησης, υλοποιώντας µία εθνική στρατηγική επιλογή ετών, µε οφέλη ορατά µέχρι και στις µέρες µας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

34

Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού ή του Βουλευτή-μέλους του νομο-θετικού σώματος, είτε από τη θέση τους ως μελών νομοπα-ρασκευαστικών επιτροπών, συμβούλων και καθοδηγητών των εκάστοτε κυβερνώντων. Πάγια επιδίωξη τους -με εφόδιο τις νομικές τους γνώσεις- υπήρξε η αποφυ-γή νομοθετικών εκτροπών, η ενίσχυση του προβλεπό-μενου θεσμικού πλαισίου προς όφελος των πολιτών και η ενδυνάμωση των δημοκρατικών δομών της

πολιτείας μας. Δεν διανοήθηκαν να δρά-σουν ως μέλη δήθεν συντεχνίας, οικοδομώ-ντας μια κοινωνία «στα μέτρα» αποκλειστικά και μόνο των Δικηγόρων, κατ' αποκλεισμό όλων των άλλων κοινωνικών και επαγγελματικών ομά-δων. Άλλωστε, αυτό θα ήταν πλήρως ασύμβατο με τον

υψηλό ρόλο και τη διαχρο-νική αποστολή που τους επιφυλάχθηκε διαχρονικά στα πλαίσια της κοινωνία μας. Μία τέτοια κοντόφαλ-μη λογική αναπόφευκτα θα συναντούσε μέσα στην πορεία του χρόνου τη μα-ζική αντίδραση των υπόλοι-πων μελών της κοινωνίας, θέτοντας -αν τυχόν ήθελε αποδειχθεί- τους Δικηγό-ρους στο περιθώριο. Ωστό-σο, αυτό δεν συνέβη. Του-λάχιστον όχι μέχρι σήμερα,

Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος υπήρξε νοµικός, φιλόσοφος και πολι-τικός, που ανήλθε στο ύψιστο πολιτειακό αξίωµα, διατελώντας Πρόεδρος της Ελληνικής ∆ηµο-κρατίας κατά τα έτη 1975 - 1980, εξασφαλίζοντας σε θεσµικό επίπεδο την οµαλή πορεία της Μεταπολίτευσης.Παράλληλα µε την ενασχόλησή του µε την ενεργό δικηγορία, ακολούθησε ακαδηµαϊκή σταδιοδροµία, εκλεγόµενος τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου στη Νοµική Σχολή του Πανεπι-

στηµίου Αθηνών και µέλος της Ακαδηµίας Αθηνών (1961), της οποίας χρηµάτισε και Πρόεδρος.Επί σειρά ετών Υπουργός (µεταξύ άλλων και ∆ικαιοσύνης) και στενός συνεργάτης του Κωνστα-ντίνου Καραµανλή, αποτέλεσε αναµφισβήτητα έναν από τους βασικούς υπέρµαχους της συµµε-τοχής της χώρας στο ευρωπαϊκό οικοδόµηµα, ενώ καθοριστική υπήρξε η συµβολή του στη δια-µόρφωση του ισχύοντος µέχρι και σήµερα συνταγµατικού κειµέ-νου του 1975, καθώς διατέλεσε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής σύνταξης του Συντάγ-µατος της Ελληνικής ∆ηµοκρα-τίας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ

35Ο Γεώργιος Ράλλης διετέλεσε για πολλά χρόνια Βουλευτής και Υπουργός, αναλαµβάνοντας µάλιστα, ως Πρόεδρος του κυβερνώντος κόµµατος, της Νέας ∆ηµοκρατίας, την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας από τη θέση του Πρωθυπουργού από το Μάιο του 1980 έως τον Οκτώβριο του 1981. Ως Υπουργός των Εξωτερι-κών υπέγραψε τη συν-θήκη προσχώρησης της χώρας στην τότε Ε.Ο.Κ. το Μάιο του 1979.

Σπούδασε στη Νοµική

Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊτα-λικού Πολέµου υπηρέτησε την πατρίδα στα βουνά της Βορείου Ηπείρου στην Α΄ Οµάδα Αναγνω-ρίσεως, διακρινόµενος για την ανδρεία του. Με την κατάρρευση του µετώπου και την εισβολή των Γερµανών στη χώρα, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε επαγγελµατικά µε τη δικηγορία ως µέλος του ∆ΣΑ.

Κατά την περίοδο της επταετίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση, για την οποία στη συνέ-χεια διώχθηκε, φυλακίστηκε και εκτοπίστηκε από το ανελεύθερο καθεστώς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΑΛΛΗΣτουλάχιστον όχι αυθόρμητα, όσο κι αν επιχειρήθηκε -ιδίως εσχάτως- μέσω της προσπά-θειας τεχνητής διέγερσης δήθεν κοινωνικών αντανα-κλαστικών και δημιουργίας αποπροσανατολιστικών από τα πραγματικά προβλήματα εντάσεων μεταξύ κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων.

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για το Δικηγορικό Σύλλο-γο Αθηνών το γεγονός ότι εξέχουσες προσωπικότη-τες με καθοριστική συμ-βολή στην πολιτική και συνταγματική ιστορία της νεότερης Ελλάδας αποτέ-λεσαν μέλη του, συμβάλ-λοντας με τη δράση τους στην προώθηση και εγκα-θίδρυση των ιδανικών της Δικαιοσύνης και της Δη-μοκρατίας, με τα οποία άλλωστε συνδέεται δια-χρονικά η αποστολή των Δικηγόρων.

Στην ενότητα αυτή, εντε-λώς ενδεικτικά, παρατί-θενται κάποια σημεία της επαγγελματικής και εν γένει δημόσιας σταδιοδρομίας ορι-σμένων μελών του ΔΣΑ, που - ασχολούμενα επί σειρά ετών με τη δικηγορία - τίμησαν τον κλάδο, αποτελώντας πλέον μέλη της ζωντανής ιστορίας του Συλλόγου μας και απο-δεικνύοντας την πολυσχιδή δράση μας ως επιστημόνων και ενεργών πολιτών.

36

Ο Ξενοφών Ζολώτας υπήρξε ∆ικη-γόρος-µέλος του ∆ΣΑ, οικονοµο-λόγος και ακαδηµαϊκός. Σπούδασε νοµικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και οικονοµικά στην Ανωτάτη Εµπο-ρική Σχολή Λειψίας, ανακηρυσ-σόµενος ∆ιδάκτωρ των Πολιτικών και Οικονοµικών Επιστηµών µε τη διδακτορική του διατριβή «Η Ελλάς εις το στάδιον της εκβιοµηχανίσεως».

Σε ακαδηµαϊκό επίπεδο θήτευσε ως Καθηγητής στα Πανεπιστήµια Θεσσα-λονίκης και στη συνέχεια Αθηνών, στην έδρα της Πο-

λιτικής Οικονοµίας, από την οποία τον αποµάκρυνε το δικτατορικό καθεστώς το 1968.

∆ιετέλεσε Υπουργός Συντονισµού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του 1952, αναλαµβάνοντας τα ίδια καθήκοντα και στην Κυβέρνηση Καραµανλή το 1974, ενώ στη συνέχεια ορίστηκε ∆ιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, θέση στην οποία παρέµεινε µέχρι και το 1981. Το Νοέµβριο του 1989 ανέλαβε Πρωθυπουργός της χώρας στην Οικουµενική Κυβέρνηση υπό τη στήριξη και τη συµµετοχή της Νέας ∆ηµοκρατίας και του Συνασπισµού της Αριστεράς και της Προόδου, θέση στην οποία παρέµεινε µέχρι τον Απρίλιο του 1990.

Μεγάλο υπήρξε το µερίδιο της συµβολής του στην οικονοµική

ανασυγκρότηση της χώρας µετά το B’ Παγκόσµιο Πόλεµο, ενώ κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση µέσω της συµµετοχής του σε κορυφαίες θέσεις σε ελληνικούς και διε-θνείς οικονοµικούς οργανισµούς. Μνηµειώδεις είναι οι λόγοι που εκφώνησε στην αγγλική γλώσσα ως διευθυντής της Τράπεζας της Ελλά-δος και διαχειριστής του ελληνικού ∆ηµοσίου Χρέους στην Ουάσιγκτον το 1957 το 1959, χρησιµοποιώντας, ωστόσο, αποκλειστικά λέξεις µε ελληνική ρίζα και προέλευση.

ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΟΛΩΤΑΣ

37Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διετέλεσε επί σειρά ετών Υπουργός στις κυβερνήσεις των Σοφοκλή Βενιζέλου, Γεωργίου Πα-πανδρέου, Κωνσταντίνου Καραµανλή, Στέφανου Στεφανόπουλου, Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα και Γεωργίου Ράλλη. Αποφοί-τησε από τη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών, αξιοποιώντας κληροδό-τηµα που είχε

ορίσει για τις σπουδές του ο θείος του, Ελευθέριος Βενιζέλος και στη συνέχεια ασχολήθηκε επαγγελµα-τικά µε τη δικηγορία, ως µέλος του ∆ικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσµί-ου πολέµου υπηρέτησε την πατρίδα ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στη Μακεδονία, ενώ κατά την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση κατά των κατακτη-τών ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης, δράση για την οποία συνελήφθη, φυλακί-στηκε και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο.

∆ιετέλεσε Αρχηγός της Αξιωµατι-κής Αντιπολίτευσης από το Σεπτέµ-βριο του 1984 έως και τον Απρίλιο του 1990, οπότε και ανέλαβε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας από τη θέση του Πρωθυπουργού, στην οποία παρέµεινε µέχρι τον Οκτώβριο του 1993.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

38Ο Κώστας Σηµίτης σπούδασε νοµι-κά και οικονοµικά στη Γερµανία και στην Αγγλία. Το 1959 ανακηρύχθη-κε ∆ιδάκτωρ της Νοµικής από το Πανεπιστήµιο του Μάρµπουργκ.

Η ακαδηµαϊκή του σταδιοδροµία ως διδάσκοντος ξεκίνησε από το 1971 από τα Πανεπιστήµια της Κωνσταντίας και του Γκίσεν, ενώ το 1977 εξελέγη τακτικός Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήµιο Αθηνών. ∆ιατέλεσε ∆ικηγόρος Αθηνών για 28 έτη, εγγραφόµενος στο ∆ΣΑ το 1962 και απερχόµενος από το δικη-γορικό σώµα το 1990.

Κατά την περίοδο της επταετίας συµµετείχε ενεργά στον αντιδικτα-τορικό αγώνα, ενώ το 1969 διέφυγε στο εξωτερικό, διωκόµενος από το διδακτορικό καθεστώς. Υπήρξε ιδρυτικό µέλος του ΠΑΚ και εν συ-νεχεία του Πα.Σο.Κ., συµβάλλοντας καθοριστικά και στη διατύπωση της «∆ιακήρυξης της 3ης Σεπτέµβρη».

∆ιατέλεσε για πολλά χρόνια Υπουρ-γός στις Κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, αναλαµβάνοντας κυρίως οικονοµικά χαρτοφυλάκια. Το 1996 διαδέχθηκε τον αείµνη-στο Ανδρέα Παπανδρέου αρχικά στην Πρωθυπουργία της χώρας και στη συνέχεια στην προεδρεία του Πα.Σο.Κ. Αποχώρησε από τη θέση του Πρωθυπουργού το Μάρτιο του 2004, συµπλη-ρώνοντας οκτώ έτη θητείας, γεγονός που τον ανέδειξε στο µακροβιότερο Πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης.

Ως Πρωθυπουργός, προή-δρευσε του Ευρωπαϊκού Συµ-βουλίου κατά το α΄ εξάµηνο του 2003. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας, στις 14 Απριλίου 2003 στη στοά του Αττάλου στην Αθήνα, υπεγράφη η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δέκα νέων µελών,

µεταξύ των οποίων και η Κύπρος, αποτέλεσµα σειράς διαπραγµατεύ-σεων και στρατηγικού σχεδιασµού της χώρας σε συνεργασία µε τη Μεγαλόνησο.

ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ

39Ο Πρόεδρος της Ελληνικής ∆η-µοκρατίας Κάρολος Παπούλιας αποφοίτησε από τη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών, εν συ-νεχεία σπούδασε στη Νοµική Σχολή του Μιλάνου και ανακηρύχθηκε ∆ιδάκτωρ Νοµικής του Πανεπιστη-µίου της Κολωνίας. Ασχολήθηκε επί σειρά ετών µε τη δικηγορία, ως µέλος του ∆ικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Ανέπτυξε έντονη αντιδικτατο-ρική δράση, ενώ µε την

αποκατάσταση της δηµοκρατικής οµαλότητας ασχολήθηκε ενεργά µε την πολιτική, αρχικά ως µέλος του Πα.Σο.Κ και στενότατος συνεργά-της του πρώην Πρωθυπουργού Αν-δρέα Παπανδρέου και στη συνέχεια ως Βουλευτής Ιωαννίνων (1977-2004) και µέλος των Κυβερνήσεων υπό την ηγεσία του τελευταίου.

Ως Υπουργός Εξωτερικών, πρω-ταγωνίστησε κατά τη δεκαετία του 1980 σε όλες τις προσπάθειες επί-λυσης του µεσανατολικού ζητήµα-τος, συνέβαλε τα µέγιστα στην εξο-µάλυνση των ελληνοαµερικανικών σχέσεων, οι οποίες τα προηγού-µενα χρόνια είχαν δοκιµαστεί σκληρά και κατηύθυνε συστη-µατικά και αποτελεσµατικά τις δράσεις του προς την οδό της δηµιουργίας στέρεων σχέσεων µε τον αραβικό κόσµο.

Από τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας κατά την τριετία 1993-1996, συνέβαλε σηµαντικά στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγµατεύσεων της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας µε την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ήταν αυτός που το Σεπτέµ-βριο του 1995 υπέγραψε από την πλευρά της χώρας µας

την Ενδιάµεση Συµφωνία µε την πρώην Γιουγκοσλαβική ∆ηµοκρατία της Μακεδονίας, διά της οποίας η τελευταία υποχρεώθηκε να αλλάξει τη σηµαία της.

Σηµαντικότατες υπήρξαν επίσης σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας οι πρωτοβουλίες που ανέλαβε για την ειρήνη, την κατάργηση των χηµικών όπλων και, γενικότερα, τον αφοπλι-σµό µεταξύ κρατών.

Το 2005 εξελέγη Πρόεδρος της Ελ-ληνικής ∆ηµοκρατίας και η θητεία του ανανεώθηκε το Φεβρουάριο του 2010 µε ευρύτατη πλειψηφία.

ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

40

. . . Ν Ο Μ Ι Κ Ο Ι Μ Α Χ Ο Ν Τ Α Ι Γ Ι Α Τ Η Ν Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α

Ο νομικός κόσμος της χώρας διαχρονικά έχει πρωτοστατήσει σε αγώνες για τη δημοκρατία και την ελευθερία, αναλαμβά-νοντας πρωτοβουλίες που αφύ-

πνισαν συνειδήσεις και σηματο-δότησαν σημαντικές εξελίξεις για τη νεότερη ελληνική ιστορία. Στιγμές όπως το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας από

ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Η εξέγερση των φοιτητών της Νοµικής στις 21 Φεβρουαρίου 1973 αποτέλεσε την πρώτη οργανωµένη αντίδραση του φοι-τητικού κινήµατος εναντίον της δικτατορίας και καταλύτη µιας σειράς εξελίξεων, που οδήγησαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέµβριο του 1973. Με κύρια συνθήµατα την κατοχύρωση των ατοµικών ελευθεριών και την

απόσυρση των καταπιεστικών νόµων και διαταγµάτων, πλήθος φοιτητών της Νοµικής ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση µε το διδακτορικό καθεστώς, το οποίο κατέπνιξε µε ωµή βία την εξέ-γερση, που επιχείρησε να δώσει ένα δυνατό στίγµα αντίστασης και λαϊκής απαίτησης για την αποκατάσταση της δηµοκρατι-κής νοµιµότητας.

41

. . . Ν Ο Μ Ι Κ Ο Ι Μ Α Χ Ο Ν Τ Α Ι Γ Ι Α Τ Η Ν Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α

τον ιερό βράχο της Ακρόπολης από τους Σάντα και Γλέζο και η εξέγερση των φοιτητών της Νομικής, αποτέλεσαν δείγματα αυταπάρνησης και θάρρους,

ισχυροποιώντας το φρόνημα των δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας και διαφυλάσσοντας τα ιδα-νικά της δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών.

Ο αείµνηστος Απόστολος (Λάκης) Σάντας, φοιτητής της Νοµικής Σχολής Αθηνών, σε ηλικία 19 ετών διακρίθηκε για την ηρωϊκή του πράξη καθώς τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941 θα κατεβάσει µαζί µε το Μανόλη Γλέζο τη χιτλερική σηµαία από το βράχο της Ακρόπολης. Πράξη αυθόρ-µητη, γεµάτη νεανικό ενθου-σιασµό, µε έντονους συµβο-λισµούς, ικανή να αφυπνίσει και να τονώσει το φρόνηµα των δοκιµαζόµενων Ελλήνων, αποτέλεσε την πρώτη αντιστα-σιακή ενέργεια στην κατεχό-µενη Αθήνα. Συνελήφθη και βασανίστηκε από τα γερµανικά στρατεύµατα. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση.

ΛΑΚΗΣ ΣΑΝΤΑΣ

42

. . . Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Σ Τ Ο Β Ω Μ Ο Τ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Σ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Εκτελέσθηκε από τους Γερµανούς

στις 8-9-1944

Στο πάνθεον της ιστορίας του ΔΣΑ και της χώρας συγκα-ταλέγονται οι συνάδελφοι που κατά την περίοδο της Γερμανι-κής Κατοχής οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα λόγω της ενεργούς συμμετοχής τους

στον αντιστασιακό αγώνα και της συνεργασίας τους με τους συμμάχους.

Εντελώς ενδεικτικά, παρα-θέτουμε τα ονόματα των αεί-μνηστων Δικηγόρων που εκτε-λέστηκαν από τους Γερμανούς:

43

. . . Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Σ Τ Ο Β Ω Μ Ο Τ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Σ

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΥΡΡΟΣ

Συνελήφθη από τους Γερµανούς και φυλακίσθηκε στις 24-3-1944. Απεβίωσε έξι ηµέρες αργότερα λόγω των βασανιστηρίων στα οποία υποβλήθηκε.

Ιωάννης Χαραλ. Κατεβάτης, (+ 7-1-1943), Αλέξανδρος Μιχ. Καΐρης, (+ 2-11-1943), Ανδρέ-ας ∆ιον. Καλύβας (+ 2-9-1944), Αλέξανδρος Νικολ. Ιωαννίδης, (+ 8-9-1944) και Κωνσταντίνος Χρ. Σύρρος (+ 30-3-1944).

(Βιβλιογραφία: α) Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, Χαϊδάρι 8 Σεπτεμβρί-ου 1944. Η αόρατη στρατιά στο από-σπασμα, 2003. β) Ιωάννα Τσάτσου, Εκτελεσθέντες επί Κατοχής, 1976. γ) Η Αθήνα της Κατοχής-Μαρτυρίες 41-44, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ.

44

. . . Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Σ Τ Ο Β Ω Μ Ο Τ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Σ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΕΒΑΤΗΣ

Εκτελέσθηκε από τους Γερµανούς

στις 7-1-1943

45

. . . Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Σ Τ Ο Β Ω Μ Ο Τ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Σ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΥΒΑΣ

Εκτελέσθηκε από τους Γερµανούς

στις 2-9-1944

Ο Ανδρέας Καλύβας εντά-χθηκε στην οργά-νωση «Απόλλων» στις αρχές του 1944, συλλέγοντας πληροφορίες για τις εχθρικές ναυτικές και αεροπορικές δυ-νάµεις στην Αττική, συγκεντρώνοντας σε καθηµερινή βάση τα δελτία των κατασκο-πευτικών δικτύων και συντάσσοντας πίνακες για τις κινήσεις των κατοχικών δυνάµεων. Συνέβαλε ενεργά στη µε-ταφορά από την Εύβοια εκρηκτικών υλών για την υποστήριξη των σαµποτάζ που πραγµατοποίησε η οργάνωση κατά των Γερ-µανών.

46

. . . Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Σ Τ Ο Β Ω Μ Ο Τ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Σ

«Κατόπιν της ειδοποιήσεως Υμών, χθές την εσπέραν ήλθον και με παρέλαβον εκ της οικίας μου, εις πόλισμαν μετά του υπαλλήλου της Αρχιεπισκοπής Αθανασίου Αρβα-νίτη. Μου είπον, ότι επρόκειται να παρευρεθώ ως Πνευματικός Ιερεύς, κατά την εκτέλεσιν Ελλήνων καταδί-κων, καταδικασθέντων υπό του Γερ-μανικού Στρατοδικείου διά σαμποτάζ και άλλας πράξεις, μετά του επίσης εφημερίου του ιερού Ναού Κοιμήσε-ως Θεοτόκου Ν. Φιλαδελφείας Αρ-χιμανδρίτου Κυρίλλου Σοφτά. Παρά των ως άνω ωδηγηθήκαμεν εις το Εμπειρίκειον, ένθα και διενυκτερύ-σαμεν. Την πρωίαν της 2-11-43 και περί ώραν 4ην πρωϊνήν εγερθέντας, μας ωδήγησαν εις τας φυλακάς Αβέ-ρωφ, εις Γερμανός στρατιώτης μεθ’ ενός δεσμοφύλακος.

Άμα τη αφίξει, μετέβημεν έκα-στος ιερεύς εις δύο κελλιά, ένθα ευ-ρίσκοντο οι μελλοθάνατοι ανά δύο. Εις το πρώτον κελλί ευρίσκοντο οι 1) Αλέξανδρος Καϊρης του Μιχαήλ, κάτοικος Αθηνών, οδός Ηπίτου αρ. 4, άγαμος, ετών 28, επαγγε-λόμενος τον δικηγόρον και κα-ταδικασθείς επί κατασκοπεία. Η εξομολόγησίς του ήτο αγνή και έλα-βε γονατιστός την Θείαν Ευχαριστί-αν. Ο πρώτος του δε λόγος ήτο: «ξεύρω παπά μου, διατί ήλθες, θα αντιμετωπίσω τον θάνατον ως άνδρας έχων την συνείδησίν μου αναπαυμένην διότι εξετέλε-σα το καθήκον μου ως Χριστια-νός Ορθόδοξος και ως Έλλην πατριώτης». Μου έκαμεν εντύπω-

σιν το θάρρος του και η αγάπη του προς την Πατρίδα, για την οποίαν και θα πέθαινε…».

…Μετά το πέρας των Μυστηρίων Εξομολογήσεως και Θείας Ευχαρι-στίας ανεχωρήσαμεν διά φορτηγού κλειστού αυτοκινήτου κατευθυνόμε-νοι εις το πεδίον της εκτελέσεως, το Σκοπευτήριον Καισαριανής. Καθ’ οδόν οι μελλοθάνατοι έψαλλον τον Εθνικόν Ύμνον, το Χριστός Ανέστη, Τη υπερμάχω και το Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν κλπ. Του φορτηγού αυτοκινήτου επέβαινον και περί τους 15 Γερμανοί στρατιώ-ται σαν αστακοί ωπλισμένοι……

[...] «...Στας 6.55΄ ήρχισεν η πρώ-τη εκτέλεσις. Πρώτος εβάδισε προς το μαρτύριον με αγέρωχον ύφος ο Καϊρης Αλέξανδρος. Ανεγνώσθη η καταδίκη του. Απάντησίς του εις την ερώτησιν της τελευταίας επιθυμίας του ήτο η εις την Γερμανικήν και Ελ-ληνικήν γλώσσαν εξύβρισις των Γερ-μανών. Αμέσως τον έδεσαν εις τον πάσσαλον δύο Γερμανοί στρατιώται και ηθέλησαν να του κλείσουν τα μάτια παρά την θέλησίν του, εκ της απροξεσίας των και της σκληρότη-τός των του έθραυσαν τα ομματου-άλιά του. Εις απόστασιν το πολύ 5-6 μέτρων παρετάχθη η πρώτη δεκάς του εκτελεστικού αποσπάσματος, το οποίον απετελείτο εκ 40 Γερμανών. Εδόθησαν τα απαραίτητα προπαρα-σκευαστικά παραγγέλματα και τα δέκα όπλα εσκόπευσαν την καρδίαν του Έλληνος πατριώτου, ήτις είχε καταλλήλως σκεπασθή με τεμάχιον λευκού υφάσματος, ωσάν να επρό-

κειτο περί σκοποσίμου διά την άσκη-σιν της σκοποβολής.

Ξάφνου μιά λέξις μονοσύλλα-βος ηκούσθη και ταυτόχρονα με τον κρότον των όπλων εκόπη το νήμα της ζωής του πρώτου εκτελεσθέ-ντος Έλληνος αδελφού. Αμέσως δύο Γερμανοί στρατιώται τον έδε-σαν, τον εσήκωσαν και τον ετοπο-θέτησαν εις μίαν κάσσαν ευρισκο-μένην παραπλεύρως. Αι χείρες και οι πόδες των ήσαν αιματοβαμμέναι από το αθώον αίμα των Ελλήνων.

Με όμοιον τρόπον εξετελέσθη-σαν ανά πέντε λεπτά και οι υπόλοιποι μελλοθάνατοι. Άπαντες εβάδισαν με θάρρος προς τον θάνατον φω-νάζοντες: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

[...] Μακαριώτατε, με δάκρυα στα μάτια γράφω αυτές τις τραγικές σελίδες, εξιστορώντας τον τραγικόν θάνατον των αθώων Ελλήνων που με θάρρος εβάδισαν προς αυτόν και με το αίμα τους επότισαν και πο-τίζουν το δένδρον της Ελευθερίας.

Θα μου μείνουν αλησμόνητες αυτές οι τραγικές στιγμές της ζωής μου και δεν θα ξεχάσω ποτέ την απανθρωπίαν των πεπολιτισμένων βαρβάρων Ούνων που ονομάζο-νται Γερμανοί. Δεν υπάρχουν λέξεις πρόχειρες, με τις οποίες μπορεί κανείς να χρωματίση την βαρβαρό-τητα και τον σαδισμόν των ανθρώ-πων, εάν κανείς δύναται να ονομά-ση αυτούς ανθρώπους και μάλιστα τοιούτους που θα κάμουν Ευρώπην πολιτισμένην, ισχυράν, ενωμένην και μεγάλην».

«Έκθεσις του αρχιµανδρίτου Βασιλείου Λιµπρίτου, υποβληθείσα εις την Αρχιεπισκοπήν Αθηνών, διά την εκτέλεσιν τεσσάρων

Γερµανοκρατουµένων, γενοµένη την 2 Νοεµβρίου 1943»

47

. . . Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Σ Τ Ο Β Ω Μ Ο Τ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Σ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΪΡΗΣ

Εκτελέσθηκε από τους Γερµανούς

στις 2-11-1943

Ο Αλέξανδρος Καΐρης εργα-ζόταν το φθινόπωρο του 1941 στη Γερµανική ∆ιεύθυνση Μηχανικού-Οχυρώσεων Νοτίου Ελλάδος και Κρήτης, σε θέση καίρια για το στρατη-γικό και πολεµικό σχεδιασµό των κα-τακτητών. Έχοντας καταφέρει να αποκτήσει την εµπιστοσύνη των Γερµανών, κατόρθωνε να έχει πρόσβαση σε πλήθος ση-µαντικών εγγράφων και σχε-διαγραµµάτων σχετικά µε τις γερµανικές νηοποµπές της Μεσογείου, µεταφέροντας τις σχετικές πληροφορίες στη µυστική οργάνωση µε την επωνυµία «5-165» (οι αριθµοί 5-16-5 αντιστοιχούν στα αρχι-κά Ε.Π.Ε. – Ελληνική Πατρι-ωτική Εταιρεία), της οποίας ήταν µέλος. Οι απόρρητες πληροφορίες που αποσπού-σε ο Καΐρης διαβιβάζονταν στους συµµάχους στη Μέση Ανατολή, µε αποτέλεσµα επανειληµµένες συντριβές των εχθρικών νηοποµπών.

(∆εξιά) Το τελευταίο ιδιόχειρο σηµείωµα του Αλέξανδρου Καΐρη

προς την οικογένειά του λίγες ώρες πριν εκτελεστεί από τους κατακτητές

48

Ο ι Δικηγόροι, απο-τελώντας αναπό-σπαστο τμήμα της Ελληνικής κοινω-νίας, βιώνοντας

τις αγωνίες και τους προβλη-ματισμούς της τελευταίας, δεν έμειναν ασυγκίνητοι και άπραγοι απέναντι σε σημαντικότατα εθνι-κά θέματα που συγκλόνισαν τον Ελληνισμό και σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία του.

Η Τραγωδία της Κύπρου

Η εθνική τραγωδία της Κύ-πρου, η εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στο νησί και η συνε-χιζόμενη κατοχή του κατά πα-ράβαση κάθε έννοιας διεθνούς νομιμότητας, οι τουρκικές θη-ριωδίες και η κατάφωρη παρα-βίαση των ανθρώπινων δικαιω-μάτων των Κυπρίων αδελφών, διαμόρφωσαν μία κατάσταση μη ανεκτή από την άποψη του διεθνούς δικαίου. Στο πλαίσιο

αυτό, η Ολομέλεια των Προέ-δρων των Δικηγορικών Συλλό-γων Ελλάδος, υπό την Προεδρία του αείμνηστου Προέδρου του ΔΣΑ Σωτήρη Πολύδωρα εξέ-δωσε ομόφωνα το Δεκέμβριο του 1990 ψήφισμα, μέσω του οποίου διακήρυττε – μεταξύ άλλων – την αλληλεγγύη της στο δοκιμαζόμενο Κυπριακό λαό, ζητούσε την εφαρμογή των αποφάσεων και ψηφισμά-των του ΟΗΕ σχετικά με την υπόθεση της Μεγαλονήσου και εξέφραζε με θέρμη την πλήρη στήριξή της στις προ-σπάθειες που κατέβαλλε η Κυπριακή Δημοκρατία να κα-ταστεί πλήρες μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Η εν λόγω ενέργεια εντάσσε-ται σε ένα σύνολο πρωτοβουλιών που ανέλαβε συντονισμένα το δικηγορικό σώμα, με στόχο την προώθηση του ζητήματος στα δι-εθνή fora, την ανάδειξη των ση-

μαντικότερων πτυχών του –ιδίως αυτών που σχετίζονται με τη νο-μική επιστήμη– και την επιδίωξη δικαίωσης των εθνικών θέσεων.

Το Μακεδονικό

Το ζήτημα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων συ-ντάραξε την Ελληνική κοινωνία κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και προκάλεσε αλυσι-δωτές αντιδράσεις σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας και, κυρί-ως, εγχώριας πολιτικής σκηνής, δίχως, ωστόσο, να έχει επιλυθεί πλήρως μέχρι και τις μέρες μας.

Ο δικηγορικός κόσμος της χώρας, πιστός στο θεσμικό του ρόλο, την υψηλή αποστολή και τη διαχρονική παρουσία του στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, αντιμετώπισε εξαρχής με παλμό και δυναμισμό το σφετερισμό του ιστορικού ονόματος της Μα-κεδονίας από τη γείτονα χώρα, πραγματοποιώντας σειρά πα-

Οι Δικηγόροι παρόντες στα εθνικά θέµατα

49

ρεμβάσεων μέσω ψηφισμάτων και διαμαρτυριών απευθυνόμε-νων σε κάθε αρμόδιο επίπεδο.

Πιο συγκεκριμένα, με ψήφι-σμα που εξέδωσε την 11-4-1992 η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελ-λάδος, υπό την Προεδρία του αείμνηστου Προέδρου του ΔΣΑ Σωτήρη Πολύδωρα, δύο μόλις ημέρες πριν από την κρίσιμη και ιστορική σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρενέβη στο εν λόγω φλέγον ζήτημα, διατρα-νώνοντας – μεταξύ άλλων – την αγανάκτηση και την έντο-νη αντίθεση του δικηγορικού σώματος έναντι οποιασδήπο-τε παραχάραξης της ιστορίας και απαιτώντας τη μη χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία του γειτονικού κράτους. Παράλληλα, εντελώς ενδεικτικά, αξίζει να σημειω-θεί ότι τον Ιανουάριο του 1993 αντιπροσωπεία του ΔΣΑ με επι-κεφαλής τον τότε Πρόεδρο, αείμνηστο Σωτήρη Πολύδω-ρα, και αποτελούμενη επιπλέον από τους Προέδρους των Δικη-γορικών Συλλόγων Πειραιά Β. Βενέτη και Τρικάλων Κ. Ανα-γνωστόπουλο και το Σύμβου-λο του ΔΣΑ Σ. Φέλιο, μετέβη στις Η.Π.Α., όπου συναντήθηκε με τον Καρλ Φλεϊσάουερ, τότε αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε. και Προϊστάμενο της νομικής του υπηρεσίας, θέτο-ντας υπόψη του όλα τα νομικά ζητήματα που ανέκυπταν από την υιοθετούμενη από τα Σκό-πια πολιτική και υποδεικνύοντας τις ενδεδειγμένες λύσεις.

50

Τ ο ζήτημα της δι-εκδίκησης των πολεμικών απο-ζημιώσεων που επιδικάστηκαν στη

χώρα μας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946 παρα-μένει μέχρι και τις μέρες μας ιδιαίτερα επίκαιρο και εγείρει μείζονα θέματα διεθνούς νο-μιμότητας και εφαρμογής του διεθνούς δικαίου.

Η αντιμετώπισή του δεν πρέπει να γίνεται με αμιγώς

οικονομικά - ωφελιμιστικά κρι-τήρια, αλλά με γνώμονα την προσπάθεια αποκατάστασης ιστορικών αδικιών μέσα σε ένα πλαίσιο ικανοποίησης του αισθήματος δικαίου, και επι-βολής των περιεχόμενων σε διεθνείς συμβάσεις σχετικών ρυθμίσεων και συμβατικών δε-σμεύσεων.

Δίχως φυσικά να αναμέ-νουμε ως Έλληνες την κα-ταβολή των αποζημιώσεων αυτών προκειμένου να αντι-μετωπίσουμε τις γνωστές σε όλους κρατικές ταμειακές δυ-

Ο ΔΣΑ πρωτοστατεί στη διεκδίκηση των Γερµανικών αποζηµιώσεων

51

σχέρειες της τελευταίας διε-τίας, δεν διστάζουμε να μιλή-σουμε ανοιχτά για το εν λόγω ζήτημα και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για την προώ-θηση του δημόσιου διαλόγου, την ενίσχυση των εθνικών θέ-σεων και τη δραστηριοποίηση της επίσημης Πολιτείας προς την ίδια κατεύθυνση.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών πρωτοστατεί σε αυτή την προσπάθεια, ενθαρρύνει τις αντίστοιχες ενέργειες που κα-ταβάλλει το «Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα» και δεσμεύεται να συνδράμει - στο μέτρο των δυνάμεων και του θεσμικού του ρόλου - έτσι ώστε το ζήτημα αυτό να ανα-δειχθεί δεόντως σε επίπεδο ευ-ρωπαϊκής και εν γένει διεθνούς κοινότητας και να επέλθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Στο πλαίσιο αυτό, το Διοι-κητικό Συμβούλιο του Δικη-γορικού Συλλόγου Αθηνών κατά τη συνεδρίαση της 7ης Φεβρουαρίου 2012 κατέλη-ξε ομόφωνα στην υπογραφή ψηφίσματος, μέσω του οποί-ου καλεί -μεταξύ άλλων- την Ελληνική Κυβέρνηση «να κατευθύνει άμεσα κάθε της ενέργεια προς το σκοπό της καταβολής των οφειλόμε-νων προς τη χώρα μας, προ-ωθώντας και διεκδικώντας με κάθε νόμιμο και θεμιτό μέσο την αποκατάσταση της διεθνούς νομιμότητας και τη διαφύλαξη της εθνικής μας αξιοπρέπειας».

52

E δώ και περίπου μία διετία, η ελληνική πολιτική ζωή συνδέ-εται σχεδόν άρρη-κτα με τη λεγόμενη

«τρόικα», η οποία τείνει να υπο-καταστήσει την ίδια τη νομοθε-τική πρωτοβουλία, κατά τρόπο προκλητικό, που καταδεικνύ-ει πρωτοφανή περιφρόνηση προς τη συντεταγμένη Πολι-τεία και τους συνταγματικά κα-τοχυρωμένους θεσμούς.

Δίχως καμία πρόθεση λαϊκι-σμού, με ρεαλισμό και απόλυ-τη επίγνωση της κρισιμότητας της συγκυρίας, των εθνικών αναγκών και του υψηλού δια-

κυβεύματος, τονίσαμε εξαρ-χής τις λοξοδρομήσεις που συνεπάγεται η εμπλοκή της τρόικας στη χάραξη της εσω-τερικής πολιτικής και εκφρά-σαμε τους προβληματισμούς μας, πάντοτε με άξονα τη νομι-κή επιστήμη και τις παραδοχές του συνταγματικού δικαίου οι οποίες διαχρονικά αποτελούν πυλώνες και σταθεροποιητι-κούς παράγοντες του δημο-κρατικού μας πολιτεύματος.

Το Μάιο του 2011 το δι-κηγορικό σώμα αρνήθηκε, αρχικά κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Συμβου-λίου του ΔΣΑ και εν συνε-

Οι Δικηγόροι αντιστέκονται στην τρόικα

53

χεία κατόπιν απόφασης της Ολομέλειας των Προέδρων των Προέδρων των Δικηγο-ρικών Συλλόγων Ελλάδος, να καταστήσει συνομιλη-τές του τους εκπροσώπους της τρόικας αναφορικά με ζητήματα Δικαιοσύνης. Το-νίσαμε ότι προσερχόμαστε σε διάλογο μόνο με τους θεσμικά αρμόδιους εκπρο-σώπους της Πολιτείας, τους οποίους αντιλαμβανόμαστε ως αποκλειστικά δικαιού-μενους να έχουν λόγο επί ζητημάτων Δικαιοσύνης, θεσμικής υφής και γενικό-τερης κρατικής διαστρωμά-τωσης. Δεν δεχθήκαμε να «λογοδοτήσουμε» σε παρά-γοντες εξωθεσμικούς, στε-ρούμενους δημοκρατικής νομιμοποίησης, πολλώ δε μάλλον σχετικά με τη λει-τουργία ενός θεσμού του οποίου η ανεξαρτησία κα-τοχυρώνεται συνταγματικά.

Ουδέποτε φυσικά εγείρα-με αντιρρήσεις ως προς τη δανειοδότησή μας αυτή καθε-αυτή. Ωστόσο, διακηρύξαμε προς πάσα κατεύθυνση ότι η άσχημη πορεία των δημοσιο-νομικών μας ως χώρας και η ανάγκη δανεισμού από το μη-χανισμό στήριξης Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.-Ε.Κ.Τ. δεν δικαιολογεί σε κα-

μία περίπτωση την περιέλευσή μας σε κατάσταση πλήρους υποτέλειας και την εν τοις πράγμασι εκχώρηση αρμοδιο-τήτων και λειτουργιών, η οποία παρατηρείται εσχάτως – με την ανοχή των πολιτικών ηγε-σιών του τόπου – οδηγώντας σε ανεπίτρεπτες και επικίνδυ-νες, για το δημοκρατικό μας πολίτευμα και τις κατακτήσεις του, καταστάσεις συνταγματι-κής εκτροπής.

Η χώρα μας δεν έχει ανά-γκη από τοποτηρητές που φιλοδοξούν να καταλύσουν θεσμούς σε μια διαπιστωμέ-νη πλέον προσπάθεια κερ-δοσκοπίας και διαφύλαξης

των συμφερόντων των δα-νειστών μας. Η Δημοκρατία και η κοινωνία μας δεν αντέ-χουν περαιτέρω προσβολές που μας γυρνούν χρόνια πίσω, σε καταστάσεις ανελευθερίας και πλήρους υποτέλειας.

Ως νομικοί, πιστοί στο θε-σμικό μας ρόλο κρούσαμε εγκαίρως τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας τις ολέθριες συνέπειες που αναμένεται να έχουν οι εξω-θεσμικές παρεμβάσεις των εκπροσώπων της τρόικας, καλώντας κάθε αρμόδιο φο-ρέα να αναλογιστεί τις ιστο-ρικές ευθύνες της στάσης και των πράξεών του και

54

Ο Ι Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Κ Α Τ Α Τ Η Σ Τ Ρ Ο Ι Κ Α Σ Μ Ε Σ Α Α Π Ο Τ Α Μ Μ Ε

55

Ο Ι Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Ι Κ Α Τ Α Τ Η Σ Τ Ρ Ο Ι Κ Α Σ Μ Ε Σ Α Α Π Ο Τ Α Μ Μ Ε

56

δηλώνοντας πως ο Δικηγο-ρικός Σύλλογος Αθηνών θα συνεχίσει να πρωτοστατεί, αναλαμβάνοντας πρωτοβου-λίες για την τήρηση της συ-νταγματικής νομιμότητας, την αποφυγή εκτροπών και την προστασία, εντέλει, των συμφερόντων των πολιτών.

Αντιδράσαμε εξαρχής με επιχειρηματολογία νομική και χωρίς καμία πρόθεση στείρας αντιπολιτευτικής ρητορείας στην προώθηση και υιοθέτηση μέτρων που έπλητταν τα συμφέροντα της πλατιάς μάζας των πολιτών, χαρακτηριζόμενα για τον κοι-νωνικά άδικο και πρόδηλα παράνομο χαρακτήρα τους, όπως ήταν για παράδειγμα οι διαρκείς φοροεπιδρομές, οι ρυθμίσεις περί εργασιακής εφεδρείας και περικοπών σε συντάξιμες και λοιπές μισθο-λογικές παροχές. Ζητήσαμε την ποινική διερεύνηση υπο-θέσεων, όπως είναι αυτή της τεχνητής διόγκωσης του δη-μοσιονομικού ελλείμματος και αντιδράσαμε έντονα στην άσκηση αθέμιτων παρεμβά-σεων στη λειτουργία και στο έργο της ανεξάρτητης Δικαι-οσύνης.

Τονίσαμε επανειλημμένα ότι η σύναψη της δανειακής σύμβασης με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, στην οποία μας οδήγησαν οι ταμειακές δυσχέρειες της χώρας, έχει πια καταφανώς μετατραπεί ανερυθρίαστα σε όχημα πλήρους εξανδραπο-δισμού και υποτέλειας ενός

57

ολόκληρου κράτους, κατά πλήρη καταστρατήγηση κάθε έννοιας εθνικής κυ-ριαρχίας και ανεξαρτησίας, συνταγματικής τάξης και νομιμότητας.

Είναι πλέον πασίδηλο: Οι δανειστές μέσω της «τρόι-κας» απαιτούν, πιέζουν και επιθυμούν να επιβάλλουν ταπεινωτικά τη βούλησή τους, καταργώντας τον εθνι-κό νομοθέτη. Οι παρεμβά-σεις τους, μάλιστα, δείχνουν να μην έχουν κανένα όριο.

Στην προσπάθειά τους να επι-φέρουν τις - κατ’ αυτούς και μόνο - απαραίτητες «μεταρ-ρυθμίσεις», οι οποίες θα ενι-σχύσουν δήθεν την ανταγω-νιστικότητα και την ανάπτυξη, καταλήγουν να απαιτούν και να επιτάσσουν – υπό τη θέση εκβιαστικών διλημμάτων ανα-φορικά με τη μη εκταμίευση των επόμενων δόσεων – την επιβολή ρυθμίσεων καθόλα ασύμβατων, μεταξύ άλλων, με τη φύση του δικηγορικού λει-τουργήματος και εν γένει του δικαιικού μας συστήματος.

Η ιστορία του Συλλόγου μας αναφορικά με την προά-σπιση της δημοκρατικής νομι-μότητας και ο ρόλος μας ως θεματοφυλάκων των θεσμών μας καλούν να είμαστε παρό-ντες και να αντιστεκόμαστε -με επιχειρηματολογία στέ-ρεη και νομικά τεκμηριω-μένη- έναντι κάθε αθέμιτης παρέμβασης στη λειτουρ-γία της Πολιτείας, απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται.

58

Α ποτελεί κοινό τόπο ότι ο όρος ανθρώ-πινα δικαιώματα σημαίνει δικαιώ-ματα που είναι ίδια

για όλους τους ανθρώπους. Το Σύνταγμά μας και ο εν γέ-νει νομικός πολιτισμός κατο-χυρώνουν αποτελεσματικά τα δικαιώματα του ανθρώπου. Στις θεμελιώδεις διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος περι-λαμβάνεται και η διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγ-ματος, η οποία καθιερώνει το δικαίωμα του πολίτη να προ-σφύγει στη δικαστική εξουσία και να ζητήσει την προστασία

των δικαιωμάτων του. Χωρίς τη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος όλες οι διατά-ξεις προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων που κατοχυρώ-νουν το «κράτος δικαίου» θα ήταν χωρίς αντικείμενο. Δεν μπορεί κανείς να αμφιβάλλει ότι η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρχει ως ύψιστη λειτουργία του πολιτεύματος αν δεν εί-ναι ανεξάρτητη, πράγμα που κατοχυρώνεται στο άρθρο 26 του Συντάγματος. Είναι ακό-μη γνωστό ότι όλα τα Ελληνικά Συντάγματα, από την Επανά-σταση του 1821 μέχρι σήμερα, υπηρέτησαν την ιδέα του Κρά-τους Δικαίου και η Δικαιοσύνη, θεμελιωμένη στην αρχή του διάχυτου ελέγχου συνταγμα-τικότητας των νόμων, που κα-θιερώθηκε με την υπ' αριθμ. 3/1897 Απόφαση του Αρείου Πάγου και αποτελεί πλέον συ-νταγματική παράδοση, παρείχε μέχρι σήμερα αποτελεσματική προστασία στα ατομικά και κοι-νωνικά δικαιώματα.

Ο ρόλος του Δικηγόρου ως

συλλειτουργού στην απονοµή

της Δικαιοσύνης

59

Το εφιαλτικό σύγχρονοσκηνικό της απονομής της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα

Στην πατρίδα μας, η Δικαι-οσύνη λειτουργεί μεν ικανο-ποιητικά, ταυτόχρονα όμως από πολλά έτη ευρίσκεται στη διαρκή, συνεχή και ανίατη δο-κιμασία της καθημερινότητας. Η βραδύτατη και μακρόχρονη διαδικασία απονομής της Δικαι-οσύνης καθιστά τη Δικαιοσύνη αναποτελεσματική, έτσι ώστε να μην ανταποκρίνεται επαρ-κώς στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι προς τιμήν της χώρας η καταδίκη της για παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων, λόγω της αδικαιο-λόγητης βραδύτητας απονομής της Δικαιοσύνης. Απαιτούνται σημαντικές και ριζικές μεταρ-ρυθμίσεις, με αξιοποίηση των τεχνολογιών της «κοινωνίας της πληροφορίας», για να καταστεί η Δικαιοσύνη αξιόπιστη και πιο αποτελεσματική.

Είναι γεγονός αναμφισβή-τητο ότι, παρά την επιστημο-σύνη, την αφοσίωση και υπερ-προσπάθεια της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων Δι-καστών, η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν ανταποκρίνεται με επάρ-κεια και, κυρίως, με ταχύτητα στις ανάγκες των πολιτών.

Ο Δικηγόρος-συλλειτουργός στην απονομή της Δικαιοσύνης

«…Από τις διατάξεις των άρ-θρων 1, 13-19, 22, 26, 35, 38, 44, 47, 63, 92 και 201 παρ. 6 του

ν.δ. 3026/54 «περί του Κώδικος των Δικηγόρων», συνάγεται ότι ο Δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός, που δι-ορίζεται - κατόπιν διαγωνισμού - με προεδρικό διάταγμα στην έδρα ορισμένου Πρωτοδικείου, ενώπιον του οποίου ομνύει τον όρκο του δημοσίου υπαλλήλου πριν από την ανάληψη των κα-θηκόντων του. Προάγεται σε Δι-κηγόρο παρ’ Εφετείω και Αρείω Πάγω, ασκεί δε το λειτούργη-μά του χωρίς να υπόκειται "εις ουδεμίαν και καθ’ οιονδήποτε τρόπον προηγουμένην άδειαν οιασδήποτε αρχής" (άρθρο 44). Υποχρεούται να αναδέχεται κάθε υπόθεση δεκτική υπερα-σπίσεως που του ανατίθεται, ακόμη και όταν η ανάθεση αυτή χωρεί εξ επαγγέλματος και

άνευ αμοιβής, είτε από το δικα-στήριο (άρθρο 47 παρ. 4), είτε από το Συμβούλιο του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου (άρθρο 201 παρ. 6). Περαιτέρω, στην παράγραφο 1 του άρθρου 63 ορίζεται ότι «είναι ασυμβίβα-στος προς το λειτούργημα του Δικηγόρου η άσκησις ετέρας επιστήμης, τέχνης ή εμπορίου και ιδία μεσιτείας, ως και πάσα εν γένει εργασία, υπηρεσία ή απασχόλησις, απάδουσα εις την αξιοπρέπειαν και ανεξαρτησίαν αυτού». Στην παράγραφο 7 εδ. α’ του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι «συντρεχούσης περιπτώσεως ασυμβιβάστου τινός εκ των εν παρ. 1, 2 και 3 αναφερομένων, ο Δικηγόρος οφείλει να παύ-ση ασκών το λειτούργημα και δηλώση τούτο αμελλητί εις τον Δικηγορικόν Σύλλογον, προς δι-αγραφήν αυτού εκ του μητρώ-ου».

[…] Η άσκηση του δικηγορι-κού λειτουργήματος ανάγεται στην οργάνωση της απονομής της Δικαιοσύνης και στην εμπέ-δωση της έννομης τάξης με παράλληλη διασφάλιση των δι-καιωμάτων και ελευθεριών του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό, η μεν είσοδος στο δικηγορικό σώμα ακολουθεί το πρότυ-πο της εισόδου σε δημόσια υπηρεσία (διαγωνισμός, ορ-κωμοσία, προαγωγή), η δε άσκηση της δικηγορίας διέ-πεται από ειδικούς κανόνες (ασυμβίβαστα, πειθαρχική ευθύνη, εκπτώσεις, αμοι-βές)… Από τα ανωτέρω συνά-γεται ότι η παροχή των δικηγο-

Η άσκηση του δικηγορικού

λειτουργήµατος ανάγεται στην οργάνωση της απονοµής της

Δικαιοσύνης και στην εµπέδωση της έννοµης τάξης µε

παράλληλη διασφάλιση των

δικαιωµάτων και ελευθεριών του ανθρώπου

60

Λ αμβανομένων υπό-ψη και των ανω-τέρω, προκύπτει σαφώς πως η δι-αμόρφωση του

ρόλου του Δικηγόρου ως συμπράττοντα λειτουργού στην απονομή της Δικαιο-σύνης, κατ’ αποκλεισμό της ιδιότητάς του ως εμπόρου ή επιχειρηματία, αποτέλεσε μια συνειδητή νομοθετική επι-λογή. Παράλληλα, ο νομοθέ-της επιφύλαξε στους δικηγορι-

κούς συλλόγους και στα μέλη τους καθήκοντα πρωταγωνιστή με ουσιαστικό και πρωταρχικό λόγο τόσο αναφορικά με την οργάνωση όσο και με την απο-νομή της Δικαιοσύνης.

Πρωταρχικής για το δικαιικό μας σύστημα σημασίας είναι η συμμετοχή του Δικηγόρου ως μέλους:

α) του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου με αποφα-σιστική ψήφο, του οποί-ου οι αποφάσεις επιλύουν

αντιτιθέμενες γνώμες των ανώτατων Δικαστηρίων της χώρας και επέχουν ισχύ νό-μου. Η συμμετοχή του αυτή αναδεικνύει τον υψηλό θε-σμικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει στα πλαίσια μιας ευνομούμενης πολι-τείας, σύμφωνα πάντα με τη φύση και τον προορισμό του δικηγορικού λειτουργή-ματος. Αυτονόητα, οποια-δήποτε παρέκκλιση από τα προαναφερθέντα προσβάλ-

Ο Δικηγόρος ως Δικαστήςκαι ως συνδιαµορφωτής του ισχύοντος δικαίου

61

λει ευθέως των πυρήνα της απονομής της Δικαιοσύνης στη χώρα μας και θέτει υπό διακινδύνευση τις δημο-κρατικές – συνταγματικά κατοχυρωμένες – κατακτή-σεις και τα δικαιώματα του πολίτη.

β) Του Δικαστηρίου εκδίκα-σης αγωγών κακοδικίας και

γ) του Δικαστηρίου (Μισθο-δικείου) του άρθρου 88

παρ. 2 Συντ., που αποτελεί θεμέλιο της λειτουργικής και μισθολογικής ανεξαρ-τησίας των Δικαστικών λει-τουργών και, κατά συνέ-πεια, προάγει την ποιότητα της Δημοκρατίας μας.

Παράλληλα, ο Δικηγόρος ως μέλος νομοπαρασκευα-στικών επιτροπών καλείται να συμβάλλει με τις νομικές γνώσεις και την εμπειρία του – απόσταγμα της καθημερινής επαφής του με τη δικαστηρι-

ακή πραγματικότητα – στη δι-αμόρφωση των υπό ψήφιση νομοθετικών κειμένων κατά τρόπο που θα απαλείφει εν-δεχόμενες δυσλειτουργίες και ανεφάρμοστες διατάξεις.

Η επισήμανση νομοθετικών και συνταγματικών εκτροπών κατά την εν λόγω διαδικασία είναι μείζονος σημασίας και καλείται να αποτρέψει λοξο-δρομήσεις που πολλές φορές υπαγορεύονται από οργανω-μένα συμφέροντα.

62

ρικών υπηρεσιών, εκτιμώμενη τόσο από την πλευρά των σκο-πών που επιδιώκει ο νόμος περί προστασίας των καταναλωτών, όσο και από την άποψη της ει-δικής φύσης του δικηγορικού λειτουργήματος, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 2251/94…». Έτσι απο-φάνθηκε το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας (ΟλΑΠ 18/1999), αναδεικνύοντας το θεσμικό ρόλο του Δικηγόρου και αίροντας κάθε τυχόν επι-χείρημα που θα επέτρεπε την αντιμετώπιση της Δικηγορίας ως ενός συνήθους ελεύθερου επαγγέλματος.

Παράλληλα, ο θεσμικός ρό-λος του Δικηγόρου αποτυπώ-νεται στο άρθρο 199 του ν.δ. 3026/1954 (Κώδικας περί Δικηγόρων), κατά το οποίο ο νομοθέτης ορίζει - μεταξύ άλλων - ότι «εις τους Δικηγορι-κούς Συλλόγους και τα Διοικητι-κά Συμβούλια αυτών ανήκουσιν […] η υποβολή προτάσεων και γνωμών αφορωσών εις την βελ-τίωσιν της νομοθεσίας εις την ερμηνείαν και την εφαρμογήν αυτής, η υποβολή προτάσεων και γνωμών αφορωσών εις την βελτίωσιν της νομοθεσίας, εις την ερμηνείαν και την εφαρμο-γήν αυτής, η διατύπωσις παρα-

τηρήσεων και κρίσεων ως προς την απονομήν της δικαιοσύνης, η συζήτησις και η απόφασις περί παντός ζητήματος ενδια-φέροντος το Δικηγορικόν Σώμα ή τα μέλη του Συλλόγου ως τοι-αύτα ή ως επαγγελματικήν τάξιν και επί παντός γενικωτέρου ζη-τήματος εθνικού ή κοινωνικού περιεχομένου».

Περαιτέρω, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 4576/1977 απόφασή της προσθέτει: «Η διάταξις αύτη (άρθρο 199 Κώ-δικα περί Δικηγόρων) έχει την έννοια, ως εκ του χαρακτήρος των νομικών τούτων προσώπων

Ο πρώην Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευάγγελος Κρουστα-λάκης, ένας άξιος δικαστής που τίμησε

το λειτούργημά του και έμεινε πιστός στον όρκο του σε κρίσιμες για τη χώρα και τη Δικαιοσύνη στιγμές, κατά το χαιρετισμό που απηύθυνε -υπό την ιδιότητά του ως Εισαγγελέα του Αρείου Πά-γου- στη συνεδρίαση της Ολο-μέλειας των Προέδρων των Δι-κηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που έλαβε χώρα στο Ηράκλειο στις 2 Νοεμβρίου 2002, οριοθέ-τησε το ρόλο του Δικηγόρου ως συλλειτουργού στην απονομή της

Δικαιοσύνης και αναφέρθηκε στην υψηλή αποστολή του θεσμι-κού του ρόλου, σημειώνοντας τα ακόλουθα:«Σε μια δημοκρατική κοινωνία ο Δικηγόρος έχει να επιτελέσει το ύψιστο λειτούργημα. Λει-τούργημα που συνδέεται με την ανακάλυψη της αλήθειας και με την εφαρμογή των κανόνων του δικαίου. Και έχει να υλοποιήσει ένα έργο που στοχεύει στην υπε-ράσπιση των ατομικών ελευθε-ριών και των κοινωνικών δικαι-ωμάτων των πολιτών. Μπροστά στην πραγματικότητα της πολύ-πλοκης νομοθεσίας, η ισότητα των ανύποπτων πολιτών θα ήταν

κενό γράμμα αν δεν υπήρχε η βοήθεια του νομικού συμπαρα-στάτη, του Δικηγόρου, ο οποίος επιτυγχάνει να εξισώσει τους εκ των πραγμάτων άνισους μεταξύ τους πολίτες, που είναι ακόμη πιο άνισοι και αισθάνονται ανί-σχυροι έναντι της ποικιλόμορ-φης εξουσίας.Μεγάλος ο ρόλος των Δικηγό-ρων στο χώρο της Δικαιοσύνης. Υψηλή η αποστολή των Δικη-

Ένας Ανώτατος Δικαστικός μιλά για τους Δικηγόρους

Ο αείµνηστος πρώην Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευάγγελος Κρουσταλάκης

63

και της εξεχούσης θέσεως αυ-τών εις την κοινωνίαν, ότι μετα-ξύ των ζητημάτων προς αντιμε-τώπισιν των οποίων δικαιούνται οι δικηγορικοί σύλλογοι να ανα-μιχθούν, συγκαταλέγεται και η προς αποτροπήν του υποβιβα-σμού της ανθρωπίνης ζωής…».

Από τα παραπάνω καταρ-ρίπτεται η άποψη ότι οι Δι-κηγόροι έχουν έννομο συμ-φέρον παρέμβασης μόνο σε υποθέσεις που άπτονται αμιγώς των στενών επαγγελ-ματικών τους συμφερόντων. Τούτο διότι οι Δικηγορικοί Σύλ-λογοι ως Νομικά Πρόσωπα Δη-μοσίου Δικαίου - και όχι ως συ-

νήθη επαγγελματικά σωματεία - επιτελούν δημόσια λειτουργία χάριν του δημόσιου συμφέρο-ντος και, συνεπώς, είναι θεμιτή η αναγνώριση σε αυτούς έννο-μου συμφέροντος αναφορικά με την παρέμβασή τους σε θέ-ματα μείζονος σημασίας λόγω της εξέχουσας θέσης τους στη λειτουργία του Κράτους Δικαί-ου και στην εν γένει απονομή της Δικαιοσύνης.

Καθίσταται, λοιπόν, σαφές ότι ο θεσμικός ρόλος του Δι-κηγόρου αναδεικνύεται εξαι-ρετικά σημαντικός ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσιμες με υψηλό διακύβευμα, όπως εί-

ναι η παρούσα. Στο πλαίσιο αυτό, σεβόμενοι την εν λόγω συνειδητή νομοθετική επιλο-γή αλλά και την ιστορία του Συλλόγου μας αναφορικά με την προστασία των δικαιω-μάτων των πολιτών και των θεμελιωδών ελευθεριών, καλούμαστε να μην μείνου-με περιχαρακωμένοι σε δι-εκδικήσεις αμιγώς κλαδικές – όσο θελκτικές και αν είναι αυτές – και να αναλάβουμε στοχευμένες δράσεις προς όφελος της δοκιμαζόμενης και πληττόμενης πλεοψηφί-ας των συμπολιτών μας.

γορικών συλλόγων στη σύγχρο-νη κοινωνία. Αντίστοιχες και οι μεγάλες ευθύνες σας. Είσαστε οι φυσικοί υπερασπιστές της δικα-στικής ανεξαρτησίας και οι κυμα-τοθραύστες απέναντι στα κύματα αμφισβήτησης του κύρους της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη δεν είναι υπόθεση μόνο των δικαστι-κών λειτουργών (των Δικαστών και των Εισαγγελέων). Είναι και δική σας ευθύνη και μέριμνα. Εί-μαστε μαζί αναγκαίοι συμμέτοχοι στην ικανοποίηση του αιτήματος ορθής απονομής της Δικαιοσύ-νης. Δεν μπορεί παρά να είμαστε και αναγκαίοι ομόδικοι στην αξί-ωση για δίκαιες δίκες. Δεν έχει κανένας μας το δικαίωμα να μο-νοπωλεί την αγάπη για τη Δικαι-οσύνη.Ο Ελληνικός λαός στο όνομα του οποίου απονέμεται η Δικαιοσύνη,

μας την έχει εμπιστευθεί και απαι-τεί να μη γίνεται μάρτυρας «σκη-νών ζηλοτυπίας», οι οποίες μπορεί κάποτε να σημαίνουν υπερβολική αγάπη προς την κοινή μας «αγαπη-μένη» τη Δικαιοσύνη, δεν παύουν όμως να είναι πάντοτε εκδηλώσεις παθολογικές .Ο συνήγορος του Λουδοβίκου 16ου, πρόεδρος του σώματος των Δικηγόρων του Παρισιού, που ορί-στηκε από αυτούς να τον υπερα-σπισθεί στη Συνέλευση του λαού, άρχισε την αγόρευση του ενώπιον της – εχθρικά προκατειλημμένης – για τον κατηγορούμενο Συνέλευ-σης με τη φράση: «υποβάλλω στη Συνέλευση την αλήθεια και το κε-φάλι μου. Μπορείτε να διαθέσετε το κεφάλι μου, αφού όμως ακού-σετε την αλήθεια». Πρόκειται για μια υπέροχη εικόνα της αποστο-λής του Δικηγόρου. Επικαλείται

και προσάγει την αλήθεια και γι’ αυτή θυσιάζει και το κεφάλι του. Ό,τι πολυτιμότερο δηλαδή διαθέ-τει σ΄ αυτή τη ζωή.Με τέτοιο πάθος και με τέτοιο πνεύμα αυτοθυσίας ας πορευτού-με στον κοινό δρόμο της Δικαιο-σύνης. Μπορεί να είναι - και είναι αναμφίβολα - ανηφορικός και δυσβάστακτος. Μπορεί κάποτε να μας εκτρέπει από την ευθεία είτε εμάς, είτε εσάς. Μπορεί με-ρικές φορές να μας ποτίζει με πι-κρίες ή απογοητεύσεις. Όλα αυτά είναι ανθρώπινα και αναμενόμε-να. Κατά πως έλεγε ο Παναγιώ-της Κανελλόπουλος: «η ανθρώ-πινη δικαιοσύνη δεν είναι θεία, γι’ αυτό δικαιούται να σφάλλει». Εκείνο που κανένας μας δεν δι-καιούται να κάνει είναι να εγκα-ταλείψει τον αγώνα για την αλή-θεια και τη Δικαιοσύνη.».

64 Ο Κώδικας Δεο-ντολογίας του Δικηγορικού Λει-τουργήματος, ο οποίος εγκρίθη-

κε από το Διοικητικό Συμβού-λιο του ΔΣΑ κατά τη συνεδρί-αση της 4-1-1980, αποτυπώνει λεπτομερώς όλους εκείνους τους δεοντολογικούς κανόνες που πρέπει να τηρούν τα μέλη του κλάδου κατά την άσκη-ση του λειτουργήματός του, προς το σκοπό εξυπηρέτη-σης των συμφερόντων των εντολέων τους και προά-σπισης της Δικαιοσύνης ως θεσμού.

Στο προοίμιο του εν λόγω Κώδικα καταγράφεται σε αδρές γραμμές η ιδιαίτερη φύση της δικηγορίας ως δη-μόσιου λειτουργήματος και συγκεκριμενοποιούνται οι ξε-χωριστές ευθύνες και υποχρε-ώσεις που τη συνεπάγονται και βαρύνουν κάθε Δικηγόρο υπό την ιδιότητά του ως συμπράτ-τοντα λειτουργού της Δικαιο-σύνης και υπερασπιστή των συνταγματικών δικαιωμάτων

και των ατομικών ελευθεριών του πολίτη.

«Ο Δικηγόρος, κατά τον Κώδικα Δικηγόρων, είναι υπο-χρεωτικά μέλος του Δικηγο-ρικού Συλλόγου στην περι-φέρεια του οποίου ασκεί το Δικηγορικό Λειτούργημα. Δι-ορίζεται με διάταγμα άμισθος δημόσιος λειτουργός και είναι "συμπράττων Λειτουργός της Δικαιοσύνης". Αποτελεί το ένα μέρος του Τρίπτυχου της Λει-τουργίας και Απονομής της Δι-καιοσύνης (Δικαστές - Δικηγό-ροι - Δικαστικοί Υπάλληλοι).

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι του Κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 199 του ν.δ. 3026/1954 "Περί Κώδικος Δικηγόρων", βαρύνονται με τα παρακάτω καθήκοντα και υποχρεώσεις, η εκπλήρωση των οποίων απο-τελεί νομικό και ηθικό χρέος: α) Τη μέριμνα για την εν γένει αξιοπρέπεια του Δικηγόρου και την απονομή από κάθε Αρχή του οφειλόμενου προς αυτόν σεβασμού κατά την ενάσκηση του λειτουργήματός του. β) Την υποβολή προτάσε-

ων και γνωμών που αφορούν στη βελτίωση της Νομοθεσίας, την ερμηνεία και την εφαρμο-γή της. γ) Τη διατύπωση πα-ρατηρήσεων και κρίσεων ως προς τη λειτουργία και την απονομή της Δικαιοσύνης. δ) Τη συζήτηση και λήψη αποφά-σεων πάνω σε κάθε ζήτημα που ενδιαφέρει το Δικηγορικό Σώμα ή τα μέλη του Συλλόγου ή την επαγγελματική τάξη. ε) Τη συζήτηση και λήψη αποφά-σεων επί παντός γενικότερου ζητήματος Εθνικού ή Κοινωνι-κού περιεχομένου. Οι διατά-ξεις αυτές, προσδιορίζουν την ιδιαίτερη φύση και υπόστασή τους και τους προσδίδουν το ιδιαίτερο εκείνο κύρος και τη λειτουργηματική τους αυθε-ντία που παρακολουθείται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από το νομικό κόσμο και τον Ελληνι-κό Λαό.

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι του Κράτους είναι Οργα-νισμοί Επιστημονικοί και Επαγγελματικοί. Σαν επιστη-μονικοί Οργανισμοί που περι-κλείουν μέσα τους τις πρώτες επιστημονικές δυνάμεις της χώρας, έχουν αποστολή την παροχή υπηρεσιών για την εύ-ρυθμη λειτουργία και απονομή της Δικαιοσύνης. Την προαγω-γή και πρόοδο της επιστήμης του Δικαίου. Τη βελτίωση της Νομοθεσίας. Την παρακολού-θηση της Νομολογίας των Δι-καστηρίων. Την υπεράσπιση της Ανεξαρτησίας της Δικαι-οσύνης. Την προστασία των Συνταγματικών Δικαιωμάτων

Ο Κώδικας Δεοντολογίας

του Δικηγορικού Λειτουργήµατος

65

και των ατομικών Ελευθεριών του πολίτη. Τη διασφάλιση της ελεύθερης εκφράσεως του Ελληνικού Λαού. Σαν επαγ-γελματικοί Σύλλογοι που πε-ριλαμβάνουν στους κόλπους τους επαγγελματίες, που αγω-νίζονται για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, επιβίωση και προκοπή, έχουν καθήκον να υπερασπίζονται τα θέματα και τις επαγγελματικές και ηθι-κές διεκδικήσεις του Δικηγορι-κού Σώματος. Ν' αγωνίζονται για την προώθηση και τη λύση τους και να αγρυπνούν για τη προστασία της Δικηγορικής ολότητας.

Σαν δημόσιοι λειτουργοί,

"συμπράττοντες Λειτουργοί της Δικαιοσύνης", οι Δικηγόροι έχουν επίσης χρέος ν' αγωνί-ζονται για την καλή λειτουργία της, την εξύψωση του κύρους και του γοήτρου της και να πα-ρέχουν ουσιαστική βοήθεια στους Λειτουργούς της, για ν' ανταπεξέρχονται στο δύσκολο και βαρύ έργο τους.

[…] Ο Πρόεδρος και τα Διοικητικά Συμβούλια των Δι-κηγορικών Συλλόγων είναι, σύμφωνα με το νόμο, έφοροι και φρουροί των κανόνων του Δικηγορικού Κώδικα και των φιλελεύθερων παραδόσεων του Δικηγορικού Σώματος και του Δικηγορικού Λειτουργήμα-

τος. Δέκτες των αντιδράσεων και αντιλήψεων του νομικού δημοσίου χώρου, οφείλουν να υπερασπίζονται ό,τι είναι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού και της Δικαιοσύνης και ν' αγωνίζονται για την εύρυθ-μη λειτουργία της και την ορθή απονομή του Δικαίου. Γιατί εύ-ρυθμη λειτουργία της Δικαιο-σύνης σημαίνει και ομαλή λει-τουργία της Δημοκρατίας και του "κράτους Δικαίου". Χωρίς καλή λειτουργία και απονομή της Δικαιοσύνης δεν μπορεί να υπάρξει και να ευδοκιμήσει Δικηγορία και να προαχθεί το Δικηγορικό λειτούργημα. …».

οι Δικηγόροι έχουν

επίσης χρέος

ν' αγωνίζονται για

την καλή λειτουργία

της Δικαιοσύνης,

την εξύψωση του

κύρους και του

γοήτρου της

και να παρέχουν

ουσιαστική

βοήθεια στους

Λειτουργούς της...

66

Ε ίναι πλέον πασίδηλο πως – εν μέσω της παρούσας συγκυρί-ας – δοκιμάζονται όχι μόνο οι οικονο-

μικές μας αντοχές, αλλά κυ-ρίως τα όρια της ανοχής μας ως ελεύθερων πολιτών μιας δημοκρατικά δομημένης πο-λιτείας, τα οποία και τείνουν πλέον να εξαντληθούν.

Μέσα σε αυτό το δυσμενές και άκρως δυσοίωνο περιβάλ-λον που έχει διαμορφωθεί, οι

θεσμοί πλήττονται – κατά τρό-πο πρωτοφανή και συνταγμα-τικά ανεπίτρεπτο – και εντέλει απαξιώνονται σχεδόν πλήρως. Οι επιστημονικοί κλάδοι κα-λούνται να αναλάβουν πρω-τοβουλίες βλέποντας τη χώρα να καταρρέει, βυθισμένη σε μια κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά πλέον πολιτική, ηθική, κρίση αξιών.

Υπό αυτά τα δεδομένα, κατόπιν κοινής συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε την

Οι Επιστηµονικοί Σύλλογοι της χώρας συµπαρατάσσονται

προς όφελος του πολίτη

677-2-2012 στο κτήριο του ΔΣΑ της Συντονιστικής επιτροπής των Προέδρων των Δικηγορι-κών Συλλόγων Ελλάδος στην οποία συμμετείχαν επιπλέ-ον οι Πρόεδροι του Ιατρι-κού Συλλόγου Αθηνών κ. Γιώργος Πατούλης και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κ. Χρήστος Σπίρ-τζης, επιχειρήθηκε ο συντονι-σμός και η οργάνωση των ως άνω επιστημονικών φορέων, προκειμένου να καθοριστούν κοινά πλαίσια δράσης και αντίστασης απέναντι στην αποδόμηση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και κράτους δικαίου. Στο πλαί-σιο αυτό επισημάνθηκε αλλά και καταδικάσθηκε απερίφρα-στα – μεταξύ άλλων – : • Η φαλκίδευση των δικαιω-

μάτων του πολίτη, η οποία συνιστά αποτέλεσμα μιας πρωτόγνωρης επίθεσης κατά του κράτους δικαίου,

• Ο αναμφισβήτητα στρε-

Αριστερά: Κοινή εκδήλωση της 14-2-2012 (συνέντευξη τύπου και ενηµέρωση των Βουλευτών - µελών των ως άνω επιστηµονικών φορέων της χώρας). Στη φωτογρα-φία απεικονίζονται (από αριστερά προς τα δεξιά) οι κ.κ. : Νικόλαος Βαλεργάκης, Πρόεδρος του Δικη-γορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Πατούλης, Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, Γιάννης Αδαμόπουλος, Πρόεδρος της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και Χρήστος Σπίρτζης, Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. K ατά τη σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλειας των Προέδρων των

Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος τέθηκαν υπό συζήτηση όλες οι τρέχουσες εξελίξεις που συνταράσσουν την ελληνική κοινωνία και αποσυνθέτουν τον κοινωνικό ιστό.

Ο δικηγορικός κόσμος της χώρας, αναλογιζόμενος την ιστο-ρικότητα της συγκυρίας, κατέληξε ομόφωνα στο παρακάτω κείμενο διακήρυ-ξης, το οποίο συνοψίζει τις θέσεις της επί ζητημάτων όχι αμιγώς δικηγορικού κλάδου αλλά κυρίως θεσμικής υφής:

Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ ΗΗ κρισιμότητα των περιστάσεων είναι αδιαμφισβήτητη και το διακύβευμα

δεν έγκειται απλώς και μόνο στην άρση των δημοσιονομικών αδιεξόδων της χώρας, αλλά επεκτείνεται σε ζήτημα βαθιά θεσμικό. Οι αποφάσεις που λαμ-βάνονται σε επίπεδο εκτελεστικής εξουσίας και τα αποτελέσματα που αυτές συνεπάγονται δημιουργούν μείζονα νομικό προβληματισμό και δεν μπορούν να αφήνουν αδιάφορο έναν κλάδο, ο οποίος καλείται – εκ του νομοθετικά κα-τοχυρωμένου θεσμικού του ρόλου – να προασπίζει τα δικαιώματα του πολίτη και τις θεμελιώδεις ελευθερίες.

Υπό αυτό το πλαίσιο:• Εκφράζουμε τις έντονες θεσμικές μας ανησυχίες για την εμπλοκή εξω-

θεσμικών και στερούμενων δημοκρατικής νομιμοποίησης παραγόντων στη χάραξη των υιοθετούμενων πολιτικών, η οποία καταλήγει να ισοδυ-ναμεί με συνταγματικά ανεπίτρεπτη εκχώρηση εξουσιών, μετατρέποντας μια σύμβαση αμιγώς δανειακή σε όχημα πλήρους εξανδραποδισμού ενός ολόκληρου λαού.

Οι αρχές του Κράτους Δικαίου και τα ατομικά και θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, καθώς και η δημοκρατική αντιπροσωπευτική αρχή, τελούν «υπό διωγμό» και επιχειρείται η υποκατάσταση του Συντάγματος, των θεμελιωδών αξιών επί των οποίων (υποτίθεται πλέον ότι) οικοδομείται η Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρ. 2 και 6 Σ.Ε.Ε.), του Πρωτογενούς και Παραγώ-γου Ενωσιακού Δικαίου και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ (Δ.Σ.Α.Π.Δ.), του Διεθνούς Συμφώνου Οικονομικών, Κοινωνικών και Μορφωτικών Δικαιωμάτων (Δ.Σ.Ο.Κ.Μ.Δ.), του Ευρωπα-ϊκού Κοινωνικού Χάρτη (Ε.Κ.Χ.), των Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (Δ.Ο.Ε.) κλπ., που αποτελούν και κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών – μελών της Ε.Ε. και ενωσια-κό κεκτημένο, από τα «μνημόνια», τις δανειστικές συμβάσεις και τους εφαρμοστικούς αυτών νόμους, που πλέον έχουν καταστεί «παρασύνταγ-μα» και «παρασυνθήκη».

Διακήρυξη ΟλομέλειαςΠροέδρων ΔικηγορικώνΣυλλόγων ΕλλάδοςΑΘΗΝΑ, 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ Δ. Σ.

68

βλός τρόπος με τον οποίο γίνεται αντιληπτός ο «εκ-συγχρονισμός» δήθεν της ελληνικής κοινωνίας και των κρατικών δομών,

• Η ανεξέλεγκτη δράση εξω-θεσμικών και δημοκρατικά ανομιμοποίητων παραγό-ντων, οι οποίοι - υπό την ανοχή δυστυχώς της πο-λιτικής ηγεσίας του τόπου - καταλήγουν να υποκα-θιστούν τις συνταγματικά προβλεπόμενες εξουσίες. Η εν λόγω από κοινού δρα-

στηριοποίηση των επιστημονι-κών φορέων της χώρας απο-φασίστηκε να εξωτερικευτεί με ποικίλες πρωτοβουλίες, κυρίως δε μέσω: • Της πραγματοποίησης από

κοινού κινητοποιήσεων,• Της διοργάνωσης ημερίδας

Από τη συνεδρίαση της Ολοµέλειας των Προέδρων των ∆ικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος στην Πάτρα το Σεπτέµβριο του 2011, όπου συζητήθηκαν επίκαιρα ζητήµατα σχετικά µε το ∆ικηγορικό λειτούργηµα και τη «µνηµονιακή» αντιµετώπισή του από τους κυβερνώντες και εκφράστηκαν, παράλληλα, γενικότεροι προβληµατισµοί για την πορεία της χώρας εν µέσω της κρίσης.

Ο ∆ΣΑ αρνείται να νοµιµοποιήσει την παρουσία της τρόικας στην Ελλάδα. ∆εν δέχθηκε να συναντήσει την τρόικα και να την καταστήσει συνοµιλήτριά του!

69

για την ανάδειξη των κοινών προβλημάτων των μελών των τριών επιστημονικών φορέων, συγκέντρωσης δι-αμαρτυρίας και συναυλίας,

• Της ανάληψης ποικίλων δράσεων για την ενημέρω-ση των αντίστοιχων φορέ-ων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης,

• Της συγκρότησης ειδικών επιτροπών, οι οποίες θα κληθούν να επεξεργαστούν ένα ρεαλιστικό και εφαρμό-σιμο σχέδιο ανάπτυξης της χώρας και εξόδου της από την παρούσα κρίση. Μέσω αυτών των δράσε-

ων ενεργούμε θεσμικά, με απόλυτη συναίσθηση της ιστορικότητας και της κρισι-μότητας των περιστάσεων καθώς αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα της σύμπραξης ως ιστορικό καθήκον και εθνι-κό χρέος προκειμένου να δι-ατρανώσουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας προς τον ευθέως πληττόμενο μέσο Έλληνα πολίτη.

Οι δράσεις και οι πρωτο-βουλίες μας δεν εντάσσο-νται στο πλαίσιο ενός αγώνα συντεχνιών, όπως κάποιοι επιχειρούν να παρουσιά-σουν, αλλά βασίζονται στο τρίπτυχο του κοινωνικού κράτους, του κράτους δι-καίου και μιας κοινωνίας αειφόρου ανάπτυξης και αλληλεγγύης.

• Διατυπώνουμε τον ιδιαίτερο προβληματισμό μας αναφορικά με τη διαρ-κώς παρατηρούμενη φαλκίδευση των δικαιωμάτων των πολιτών και την κατάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και κράτους δικαίου μέσω της απαξίωσης θεσμών και λειτουργιών-πυλώνων του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

• Απευθύνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στο δοκιμαζόμενο μέσο Έλληνα πολίτη και κατευθύνουμε κάθε μας ενέργεια προς το σκοπό της προάσπισης κατακτήσεων που δυστυχώς τίθενται υπό αμφισβήτηση.

• Διακηρύσσουμε την πλήρη αποστροφή μας προς κάθε ενέργεια ή συζή-τηση που συνεπάγεται παραίτηση από εθνικά και κυριαρχικά δικαιώματα υπό την πίεση μιας νέας μορφής κατοχής, αυτής του χρήματος.

• Αντιδρούμε στην υιοθέτηση μέτρων αποσπασματικών, μεσοπρόθεσμης λογικής, τα οποία στερούνται συγκεκριμένης στόχευσης, αποστρέφονται την αναπτυξιακή λογική και – κατά συνέπεια – επιτείνουν την ύφεση.

Περαιτέρω, καθιστούμε σαφές πως δεν ενεργούμε αντιδραστικά – όπως εντέχνως επιχειρούν να μας παρουσιάσουν – απέναντι σε κάθε επερχόμενη αλλαγή, διαπνεόμενοι δήθεν από την πρόθεση διαφύλαξης «συντεχνιακών» συμφερόντων. Αντίθετα,

• Προτάσσουμε το ρόλο του Δικηγόρου ως άμισθου δημόσιου λειτουρ-γού.

• Αντιλαμβανόμαστε:την ιδιότητά του ως συλλειτουργού στην απονομή της Δικαιοσύνης.

• Μαχόμαστε για την ουσιαστική αναμόρφωση της Δικαιοσύνης ως θεσμού προς όφελος του πολίτη και της ανεμπόδιστης πρόσβασής του σε αυτήν και καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια προς το σκοπό της προάσπισης της δίκαιης δίκης.

• Αποκρούουμε την εμπορευματοποίηση του λειτουργήματός μας, επιχει-ρηματολογώντας τεκμηριωμένα εναντίον της πλήρους απαξίωσής του.

• Δεν αντιδρούμε – όπως λέγεται – στην «απελευθέρωση» του επαγγέλ-ματός μας καθώς προϋπόθεση της σχετικής αντίδρασής μας θα ήταν η ιδιότητά του ως πράγματι κλειστού.

• Αποκηρύσσουμε, ωστόσο, την επιβολή ρυθμίσεων ασύμβατων με το δι-καιικό μας σύστημα και τον εν γένει νομικό μας πολιτισμό, οι οποίες μά-λιστα συνιστούν πρωτοτυπία για τα δεδομένα της ευρωπαϊκής νομικής κοινότητας.

• Καταγγέλλουμε τη στοχοποίησή μας ως δήθεν προνομιούχων και αρ-νούμενων να συμβάλλουν στα κοινωνικά βάρη ως μια προσπάθεια απο-προσανατολισμού της κοινής γνώμης μέσω της τεχνητής πρόκλησης κοινωνικών αντανακλαστικών.Ενόψει των ανωτέρω, αναλαμβάνουμε άμεσα κάθε προβλεπόμενη θε-

σμική πρωτοβουλία για την ενημέρωση των αρμόδιων κυβερνητικών φορέ-ων προς επισήμανση των επιχειρούμενων εκτροπών, πάντοτε με γνώμονα των ενεργειών μας τη διαφύλαξη του θεσμικού μας ρόλου και την προά-σπιση των δικαιωμάτων του πολίτη. Συνεισφέρουμε στο δημόσιο διάλογο ευελπιστώντας να συντελέσει στην κατοχύρωση μιας Δικαιοσύνης αποτε-λεσματικής, ακηδεμόνευτης, ουσιαστικού θεμελίου του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ Δ. Σ.

70

α) ΔΣΑ και «Μνημόνιο»

Η ιστορία των Δικη-γορικών Συλλό-γων της χώρας αναφορικά με την προάσπιση των θε-

μελιωδών ελευθεριών και οι αγώνες τους για το έθνος και τη Δημοκρατία είναι μακραίω-νοι και αδιαμφισβήτητοι. Ο θε-σμικός ρόλος του Δικηγόρου του επιβάλλει το καθήκον να αναλαμβάνει δράσεις προς όφελος της ολότητας, υπε-ρασπιζόμενος δικαιώματα που τίθενται υπό αμφισβή-τηση και αποτρέποντας νο-μοθετικές λοξοδρομήσεις και εκτροπές που αποβαί-νουν σε βάρος των συμφε-ρόντων του μέσου πολίτη.

Όταν μάλιστα η βλάβη των κοι-νωνικών συμφερόντων είναι προϊόν πολιτικής επιλογής με αμφίβολη νομιμότητα, η ένδι-κη προστασία είναι μονόδρο-μος. Παρέχεται έτσι μια ευκαι-ρία να αρθούν όλοι στο ύψος των περιστάσεων: Δικαστές, πολιτικός και επιστημονικός κόσμος. Η λύση αυτή είναι σα-φώς εντιμότερη από την έξαρ-ση των κοινωνικών παθών και την παρακώλυση της καθημε-ρινότητας.

Η επιλογή του Δικηγορι-κού Συλλόγου Αθηνών, υπό την προεδρία του κ. Δημήτρη Παξινού, να πρωτοστατή-σει - μαζί με άλλους επιστη-μονικούς και επαγγελματικούς φορείς - στην ανάληψη πρω-τοβουλιών κατά του «μνημο-

νίου», καταθέτοντας αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατεί-ας, προσβάλλοντας τις μι-σθολογικές περικοπές που έλαβαν χώρα και ζητώντας την αναγνώριση της αντίθε-σής τους στο Σύνταγμα και σε σειρά διατάξεων υπερνο-μοθετικής ισχύος, αποτέλε-σε μία επιλογή θεσμική, που υπαγορεύτηκε από τη βαθιά μας πίστη στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Η επίκληση της ανάγκης «εθνικής σωτηρίας» και η θέση εκβιαστικών διλημ-μάτων αναφορικά με τη συνέ-χιση ή μη της δανειοδότησής μας από το μηχανισμό στήρι-ξης ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ είναι ανεπί-τρεπτο να οδηγεί σε εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και

Ο Δικηγόρος διαχρονικάδίπλα στον πολίτη

71

εξουσιών, οι οποίες εντέλει κα-ταλήγουν να αιφνιδιάζουν το μέσο πολίτη, προσβάλλοντας τη δικαιολογημένη εμπιστοσύ-νη του και πλήττοντας δικαι-ώματα και κατακτήσεις ετών. Η προάσπιση του κράτους δικαίου και των δημοκρατι-κών κατακτήσεων αποτελεί μέγιστη θεσμική μας υπο-χρέωση και για το λόγο αυτό αναλαμβάνουμε δράσεις ώστε να σταθούμε στο πλευρό των δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας, που – βαλλόμενοι παντα-χόθεν – εναγωνίως αναζητούν ένα σύμμαχο και υπερασπιστή των δικαιωμάτων τους.

Οι ανησυχίες μας είναι ανησυχίες θεσμικές, ανη-συχίες για την ίδια την ποι-ότητα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και των κατακτήσεων που αυτό προσφέρει στους πολίτες. Η προσπάθεια άρσης των τα-μειακών αδιεξόδων της χώρας είναι ανεπίτρεπτο να οδηγεί σε λοξοδρομήσεις και συνταγ-ματικές εκτροπές. Πρώτιστο μέλημα κάθε πολιτικά υπεύ-θυνου που λαμβάνει αποφά-σεις - υπό όποιες συνθήκες και αν τις λαμβάνει - είναι αφενός μεν η αναγκαιότη-τα διαφύλαξης του εθνικού συμφέροντος, αφετέρου δε η προστασία του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, η πρακτική εντέλει εναρμό-νιση αμφοτέρων προς όφε-λος της χώρας.

72

Ο ΔΣΑ παρεμβαίνει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά του Μνημονίου

Σύμφωνα με όσα προανα-φέρθηκαν, ο Δικηγορικός Σύλ-λογος Αθηνών τον Απρίλιο του 2010 ανέλαβε την πρωτοβου-λία για την ανάδειξη των νομι-κών πλημμελειών των εκτελε-στικών νόμων του Μνημονίου. Πιστός στον – κατά το νόμο (άρθρο 199 Κώδικα περί Δι-κηγόρων) – αναγνωρισμένο θεσμικό του ρόλο και σεβό-μενος τη διαχρονική ιστορία του, η οποία τον καταξίωσε στη συνείδηση του μέσου πολίτη ως υπερασπιστή δι-καιωμάτων και θεματοφύ-λακα θεσμών, αποφάσισε να σταθεί έμπρακτα στο πλευ-ρό των δοκιμαζόμενων από τις πρωτοφανείς εισοδημα-τικές περικοπές συμπολιτών μας, κάνοντας χρήση του παρεχόμενου νομικού οπλο-στασίου έναντι ρυθμίσεων προδήλως παράνομων και αντισυνταγματικών.

Προς το σκοπό αυτό, συ-γκρότησε ομάδα από εξειδι-κευμένους νομικούς και τελι-κά προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας τον Ιούλιο του 2010, από κοινού με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, άλλους φορείς καθώς και φυσικά πρό-σωπα.

Στις 20-2-2012, δημοσιεύτη-κε η υπ’ αριθμ. 668/2012 από-φαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με την οποία απορρίφτηκε στο

σύνολο της η ως άνω αίτηση ακύρωσης και κρίθηκε, μετα-ξύ άλλων, ότι η περικοπή των αποδοχών και των επιδομάτων όλων των εργαζομένων στο δη-μόσιο και τον ευρύτερο δημό-σιο τομέα αλλά και των συνταξι-οδοτικών παροχών αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της άμεσης ανάγκης κάλυψης οικονομικών αναγκών της χώρας, δηλαδή εξυπηρετεί σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος και σκοπούς κοινού ενδιαφέρο-ντος των κρατών μελών της Ευ-ρωζώνης.

Ωστόσο, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλά-δας συνεχίζουν να μάχονται κατά του Μνημονίου και των συνεπειών του, οι οποίες κλυ-δωνίζουν το κράτος δικαίου και προσβάλλουν θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαι-ώματα, ανατρέπουν κατακτή-σεις δεκαετιών, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και οδηγούν τελικά στην κοι-νωνική εξαθλίωση σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό αποφασίσα-με να απευθυνθούμε πλέον στο ΕΔΔΑ και να στραφούμε κατά της Ελληνικής Κυβέρ-νησης για παραβίαση θεμελι-ωδών δικαιωμάτων, τα οποία προστατεύονται από την Ευ-ρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμά-των του Ανθρώπου. Προς το σκοπό αυτό, η Δικηγόρος Αθη-νών κα. Ιωάννα Κουφάκη, μέ-λος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, η οποία υπηρετεί στο

Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και είχε προσφύγει ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας ως φυσικό πρόσωπο, κατέθεσε στις 31-8-2012 προσφυγή στο ΕΔΔΑ, με την υποστήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, που άσκησαν παρεμ-βάσεις υπέρ αυτής. Οι λόγοι που επικαλούμαστε ενώπιον του ΕΔΔΑ είναι, συνοπτικά, οι εξής:

1) Προσβολή του δικαι-ώματος στην περιουσία, το οποίο – σύμφωνα με το άρ-θρο 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ – επιβάλλεται να τυγχάνει αυτοτελούς προστασίας. Για το λόγο αυτό, κάθε άμεση ή έμ-μεση απόσβεση ή κατάργηση, προσβάλλει το δικαίωμα στην περιουσία το οποίο και εγγυά-ται, κατά τα προαναφερθέντα, η Σύμβαση, καθιστώντας την εν λόγω παρέμβαση ανίσχυρη. Εν προκειμένω, οι προβλε-πόμενες από τους νόμους 3833/2010 και 3845/2010 μειώσεις των αποδοχών της προσφεύγουσας και, γενικό-τερα, των Ελλήνων πολιτών έχουν διαρκή και μόνιμο χα-ρακτήρα, προβαίνουν δε σε πλήρη αφαίρεση ή δραστική περικοπή των καταβλητέων αποδοχών και, ως εκ τού-του, οι σχετικές ρυθμίσεις συνεπάγονται και ισοδυνα-μούν ουσιαστικά με στέρηση της περιουσίας τους και όχι φυσικά με περιορισμό αυτής.

2) Εσφαλμένη επίκληση

73

λόγων δημόσιας ωφέλειας: Σύμφωνα με το άρθρο 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ κατ' εξαίρεση μπορεί να στερηθεί κάποιος την περι-ουσία του για λόγους δημόσιας ωφελείας και υπό τους προβλε-πόμενους όρους των εθνικών νόμων και των γενικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Στην πε-ρίπτωση αυτή επιβάλλεται το επίπεδο της ωφέλειας του δημοσίου, η οποία και θα αποτελεί τη δικαιολογητική βάση της στέρησης της πε-ριουσίας του δικαιούχου, να είναι εξαιρετικά υψηλό, απο-δεδειγμένο, τεκμηριωμένο και συγκεκριμενοποιημένο. Επιπρόσθετα, επισημαίνουμε ότι η διάταξη του άρθρου 17 παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος απαιτεί να είναι αποδεδειγμένη η δημόσια ωφέ-λεια με τον προσήκοντα τρόπο, όπως ορίζεται από το νόμο. Υπό το πρίσμα αυτό, η επίκλη-ση της δημόσιας ωφέλειας προαπαιτεί πλήρη τεκμηρί-ωση - απόδειξη με σύνταξη ειδικής και συνολικής οικο-νομοτεχνικής μελέτης, διά της οποίας να εξετάζονται όλα τα ηπιότερα, από άποψη συνεπειών, μέτρα και η ανα-πόφευκτη προσφυγή στη στέρηση της περιουσίας να αποτελεί την έσχατη λύση για την επίλυση του ανακύ-ψαντος προβλήματος. Πλέον αυτού, η στέρηση της περιου-σίας λόγω δημόσιας ωφέλειας θα πρέπει να πιθανολογείται βάσιμα ότι αποτελεί το μέσον

ΔΣΑ και ΤΕΕ παρεμβαίνουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά του Μνημονίου.

Στιγμιότυπο από την κοινή συνέντευξη τύπου των ως άνω επιστημονικώνφορέων, που πραγματοποιήθηκε την 5-9-2012 στα γραφεία του ΔΣΑ.

74

για την ανάκαμψη της χώρας και ότι δεν δημιουργείται στον προσβαλλόμενο πρόβλημα αξι-οπρεπούς διαβίωσης.

3) Παραβίαση γενικά πα-ραδεδεγμένων αρχών του δικαίου μας, κυρίως δε της αρχής της αναλογικότητας (ύπαρξη ασυμβατότητας μετα-ξύ χρησιμοποιούμενου μέσου και επιδιωκόμενου σκοπού), της αρχής της δικαιολογη-μένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, ο οποίος αιφ-νιδιάζεται από εισοδηματικές περικοπές που συρρικνώνουν πρωτόγνωρα την οικονομική του κατάσταση και της αρχής του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου, ο οποίος είναι ανε-πίτρεπτο να υποβιβάζεται σε αντικείμενο, σε απλό μέσο για την εξυπηρέτηση οποιωνδήπο-τε σκοπών, σε αντικαταστατό εντέλει μέγεθος.

Ευελπιστούμε πως το Ευρω-παϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θα δικαιώσει την επιχειρηματολογία μας και θα αποκαταστήσει την επελ-θούσα διατάραξη της νομιμό-τητας, προστατεύοντας αποτε-λεσματικά τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών και αποτρέ-ποντας καταστρατηγήσεις που προσβάλλουν το αίσθημα και την ασφάλεια δικαίου, πλήττο-ντας τον ίδιο τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης και αξιο-πρέπειας.

Στο ίδιο πνεύμα, η προα-ναφερθείσα απόφασή μας να αρνηθούμε να συναντηθούμε με τους εκπροσώπους της

τρόικας και κατ' εξοχήν κομι-στές των «μνημονιακών» ρυθ-μίσεων υπαγορεύτηκε από τη βαθιά πίστη και την προσήλω-σή μας στους θεσμούς. Θα ήταν αδιανόητο να δεχτούμε να καταστήσουμε συνομιλη-τές μας παράγοντες εξωθε-σμικούς, στερούμενους δη-μοκρατικής νομιμοποίησης, οι οποίοι επιδιώκουν – εντε-λώς ανερυθρίαστα και δίχως το παραμικρό πρόσχημα – να υποκαταστήσουν τις συνταγ-ματικά προβλεπόμενες εξου-σίες, καταλύοντας κάθε έν-νοια εθνικής κυριαρχίας. Ως μόνο θεσμικά προβλεπόμενο συνομιλητή μας αντιλαμβανό-μαστε το αρμόδιο Υπουργείο Δικαιοσύνης και τους λοιπούς πολιτειακούς φορείς και με αυ-τούς προσερχόμαστε –όποτε κριθεί απαραίτητο– σε διάλογο για την αντιμετώπιση των προ-βλημάτων της Δικαιοσύνης.

β) Αίτηση ακύρωσης κατά του Τέλους

Ακινήτων

Π ρόσφατα ο Δικη-γορικός Σύλλο-γος Αθηνών και άλλοι Δικηγο-ρικοί Σύλλογοι

της χώρας έκαναν χρήση του παρεχόμενου νομικού οπλοστασίου προκειμένου να αποτρέψουν μια ακόμα επιχειρηθείσα εκτροπή: την εν τοις πράγμασι άρση της - κατά το άρθρο 17 του Συ-ντάγματος - προστασίας της

ιδιοκτησίας που δρομολο-γήθηκε μέσω της επιβολής υπέρμετρων και δυσανάλο-γων βαρών στους ιδιοκτή-τες ακινήτων. Η επιβολή του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλε-κτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών, που θεσπίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 53 του Ν. 4021/2011, του - κατά τον όρο που επικράτησε - «τέ-λους ακινήτων», αποτέλεσε ένα μείζον πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα με σημαντικές νομικές πτυχές. Η κυριότητα επί κατοι-κιών μετατράπηκε σε τεκμήριο δήθεν κατοχής πλούτου κατά πλήρη, ωστόσο, αναντιστοιχία προς την οικονομική πραγμα-τικότητα και τις συνθήκες της αγοράς, στοχοποιώντας τους ιδιοκτήτες ως τάχα προνομιού-χους και φοροφυγάδες, κατά πλήρη καταστρατήγηση κάθε έννοιας φορολογικής ισότητας και εκτίμησης της πραγματικής φοροδοτικής τους ικανότητας.

Στο πλαίσιο αυτό, με βαθιά την πίστη μας στην ανεξάρ-τητη Δικαιοσύνη, τη μόνη ικανή να αποκαταστήσει τη διασαλευθείσα νομιμότητα, οδηγηθήκαμε στην πρω-τοβουλία της κατάθεσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτησης με την οποία ζητούσαμε την ακύρωση της απόφασης καθορισμού της διαδικασί-ας είσπραξης του τέλους επί των ακινήτων. Ο Δικη-γορικός Σύλλογος Αθηνών, ο οποίος έχει καθήκον να προστατεύει τα δικαιώμα-

75

τα όχι μόνο των μελών του, αλλά και όλων των Ελλήνων πολιτών, παρενέβη με την εν λόγω προσπάθειά του σε αυτό το μείζονος εθνικού και κοινωνικού συμφέρο-ντος ζήτημα και ζήτησε από την Ολομέλεια του Συμβου-λίου της Επικρατείας την ακύρωση της επιβολής του ως ενέργειας παράνομης και αντισυνταγματικής. Η αί-τησή μας, η οποία συζητήθηκε ενώπιον του Ανώτατου Ακυρω-τικού Διοικητικού Δικαστηρίου της χώρας κατά τη δικάσιμο της 2-12-2011 εδραζόταν επί μιας στέρεης νομικής επιχειρημα-τολογίας, απόλυτα συμβατής με το νομικό μας πολιτισμό, σύμφωνης με τις ισχύουσες συνταγματικές διατάξεις και, ως εκ τούτου, απόλυτα ικανής να καταδείξει τις παλινωδίες που συνοδεύουν την επιβολή του εν λόγω τέλους. Εντελώς ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής: Καθίσταται σαφές ότι ο προορισμός των εσόδων που θα εισπραχθούν από την επιβολή του τέλους ακινήτων εντοπίζεται στην εξυπηρέτηση δημοσιονομικών στόχων, μη άμεσα συναρτώμενων με την παροχή κάποιας ειδικής ωφε-λείας στους ιδιοκτήτες των ακινήτων, με συνέπεια να απο-καλύπτεται ευχερώς ο αληθής χαρακτήρας της εν λόγω δη-μοσιονομικής επιβάρυνσης, η οποία συνιστά αναντίρρητα φόρο επί της περιουσίας και όχι «τέλος». Παράλλη-λα, σύμφωνα με τις διατάξεις

76

του άρθρου 53§§8-11 του Ν. 4021/2011, τόσο η βεβαίωση, όσο και η είσπραξη του τέλους ακινήτων ανατίθεται στη Δ.Ε.Η. και στους λοιπούς εναλλακτι-κούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος. Μάλιστα, ρητά χο-ρηγείται στα ανωτέρω πρόσω-πα το δικαίωμα, σε περίπτωση μη καταβολής του τέλους, να προβούν σε διακοπή της παρο-χής του ηλεκτρικού ρεύματος. Κατά τον τρόπο αυτό όμως, μια κατ’ εξοχήν έκφανση της δημόσιας εξουσίας και της κρατικής κυριαρχίας, όπως είναι η βεβαίωση και είσπρα-ξη ενός φόρου επί του κεφα-λαίου, ανατίθεται σε ιδιωτικές ανώνυμες εταιρίες, που ουδό-λως συνιστούν, ασφαλώς, όρ-γανα της εκτελεστικής εξουσί-ας, κατά πρόδηλη παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 26§2 και 1§3 του Συντάγμα-τος, συνδυαστικά ερμηνευό-μενων. Και σημαντικότερο: Στη διάταξη του άρθρου 53§11 του Ν. 4021/2011 προβλέπε-ται ως επιπρόσθετη «κύρωση» για την περίπτωση στην οποία ο φορολογούμενος δεν προ-βαίνει σε καταβολή του τέλους ακινήτων, η διακοπή του ηλε-κτρικού ρεύματος στο ακίνη-το στο οποίο αφορά ο φόρος. Επαπειλείται, δηλαδή - χωρίς, μάλιστα, να προβλέπεται τούτο στον Κώδικα Εισπράξεως Δη-μοσίων Εσόδων, υπό τη μορφή αναγκαστικού μέτρου – η δι-ακοπή της παροχής ενός κοι-νωνικού αγαθού, προκειμένου να επιτευχθεί ο εξαναγκασμός

του φορολογουμένου να συμ-μορφωθεί προς την υποχρέ-ωση καταβολής του τέλους. Πρόκειται αναντίρρητα για μια μορφή ψυχολογικής βίας, η οποία προσλαμβάνει μείζονες διαστάσεις απαξίας όταν απευ-θύνεται σε πρόσωπα οικονομι-κώς εξαθλιωμένα ή αντιμετωπί-ζοντα άλλους αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας καταβολής (π.χ. ασθενείς). Έτσι, μοιραία υποβιβάζεται το βιοτικό τους επίπεδο κάτω των ορίων του στοιχειωδώς ανεκτού και τί-θεται σε κίνδυνο ακόμη και η υγεία, αλλά και η ιδία η επιβί-ωση του μέσου πολίτη. Ουδείς λόγος για διατήρηση της αν-θρώπινης αξιοπρέπειας μπορεί να γίνει στην περίπτωση αυτή, με αποτέλεσμα να θίγεται ου-σιωδώς ο ίδιος ο πυρήνας της διάταξης του άρθρου 2§1 του Συντάγματος.

Η πρόσφατη έκδοση της σχετικής απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ (υπ’ αριθμ. 1972/2012) αποτε-λεί αναμφισβήτητα δικαίω-ση των ενεργειών μας και αποκαθιστά –έστω και εν μέ-ρει– τη διασαλευθείσα νομιμό-τητα. Σύμφωνα με την ως άνω απόφαση, κρίθηκε αντίθε-τη προς τις συνταγματικές επιταγές η δυνατότητα δια-κοπής ρεύματος που προ-βλέπεται στο άρθρο 53 του Ν. 4021/2011 για όποιον δεν καταβάλλει το τέλος. Πιο συγκεκριμένα, το ΣτΕ θεώρησε η εν λόγω πρό-βλεψη αποτελεί συνταγμα-

τικά ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συμβατική σχέση μετα-ξύ του καταναλωτή και του προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος και προσβολή του δικαιώματος του πρώ-του για ελεύθερη απόλαυ-ση των απορρεόντων από τη σχετική σύμβαση προ-μήθειας δικαιωμάτων του. Η Ολομέλεια του Ακυρωτι-κού Δικαστηρίου δέχθηκε ότι με την κύρωση της δι-ακοπής του ρεύματος σε φορολογούμενο επειδή δεν είναι συνεπής με φορολογι-κές υποχρεώσεις άσχετες προς τις απορρέουσες από τη σύμβαση παροχής ρεύ-ματος υποχρεώσεις του, παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, διότι πρό-κειται περί μέτρου το οποίο οδηγεί σε αναίρεση της κα-θολικότητας της παροχής υπηρεσιών κοινωφελούς δικτύου και εξυπηρέτησης για λόγο ο οποίος δεν εί-ναι συναφής με την παρο-χή της εν λόγω υπηρεσίας. Στο πλαίσιο αυτό, η διακο-πή της ηλεκτροδότησης κρίθηκε ότι συνεπάγεται στέρηση αγαθού ζωτικής σημασίας για την αξιοπρε-πή διαβίωση.

Ωστόσο, αναφορικά με το ζήτημα αυτής καθαυτής της επιβολής της σχετικής επιβά-ρυνσης, η πλειοψηφία δέχθη-κε ότι ναι μεν το επίδικο τέλος –προστιθέμενο σε άλλα φο-ρολογικά μέτρα– συνεπάγεται αυξημένη επιβάρυνση των πο-

77

λιτών, όμως το γεγονός αυτό δεν το καθιστά μη ανεκτό περι-ορισμό της περιουσίας ενόψει των σοβαρών και επειγόντων δημοσιονομικών λόγων για τους οποίους επιβλήθηκε.

γ) Αίτηση Ακύρωσης κατά του Τέλους

Επιτηδεύματος

Π έραν των ανωτέ-ρω, επιβλήθηκε σε όλους τους ελεύ-θερους επαγγελ-ματίες -συνεπώς

και στους Δικηγόρους- «τέλος επιτηδεύματος», κατά πλήρη καταστρατήγηση κάθε έννοι-ας φορολογικής ισότητας και ανταποδοτικότητας που προσι-διάζει στην επιβολή τελών, σε αντίθεση με την κατανομή των φορολογικών βαρών. Ο ΔΣΑ – σύμφωνα με το θεσμικό του ρόλο, ο οποίος του υπαγορεύει να κατευθύνει τις δράσεις τους προς όφελος όχι μόνο των δι-καιωμάτων των μελών του αλλά και όλων των Ελλήνων πολιτών, παρεμβαίνοντας σε κάθε ζήτη-μα μείζονος εθνικού ή κοινωνι-κού συμφέροντος – προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της επι-βολής του «τέλους επιτηδεύμα-τος» ως παράνομου και αντισυ-νταγματικού, επιφυλασσόμενος για περαιτέρω ενέργειες. Η εν λόγω αίτηση ακύρωσης συζητή-θηκε ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ κατά τη δικάσιμο της 4-11-2011.

78

δ) Μηνυτήρια αναφορά για την τεχνητή

διόγκωση του δημοσιονομικού

ελλείμματος

Ο Δικηγορικός Σύλ-λογος Αθηνών -πι-στός στο κατά τα ανωτέρω καθήκον να προστατεύει

τα δικαιώματα των μελών του αλλά και όλων των Ελλήνων πολιτών- δεν θα μπορούσε να παραμείνει αδιάφορος απέ-ναντι στις καταγγελίες και στα δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τη δράση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. και την εμπλοκή της στη διαμόρ-φωση του ύψους του τελικού δημοσιονομικού ελλείμματος. Έτσι λοιπόν, στις 29-9-2011 κα-τέθεσε, διά του Προέδρου του Γιάννη Αδαμόπουλου και έπειτα από σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, ενώπιον του κυρίου Εισαγγε-λέα του Αρείου Πάγου μηνυ-τήρια αναφορά σχετικά με τη διάπραξη σοβαρότατων αξιόποινων πράξεων, που έχουν καταγγελθεί και αφο-ρούν την αλλοίωση των στοι-χείων από την Ανεξάρτητη Αρχή «ΕΛ.ΣΤΑΤ», η οποία - όπως έχει σημειωθεί από μέχρι πρότινος υψηλόβαθ-μα στελέχη της - παράνομα διόγκωσε το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 από πε-ρίπου 12-13% σε 15,4%, που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την υπογραφή του Μνημονί-

ου και την επιβολή, εξαιτίας αυτού, στη χώρα σκληρών δημοσιονομικών και άλλων μέτρων (όπως είναι η εργασι-ακή εφεδρεία, βαρύτατα φο-ρολογικά μέτρα κ.λ.π.) σε βά-ρος του Ελληνικού λαού.

Μέσω της εν λόγω αναφο-ράς μας ζητήσαμε αφενός μεν την άμεση επείγουσα ποινική διερεύνηση του ζητήματος, προκειμένου να υποστούν οι ένοχοι (φυσικοί και ηθικοί αυ-τουργοί κ.λ.π.) την παραδειγμα-τική τιμωρία για τις αξιόποινες πράξεις, που από την δικαστι-κή ερεύνα ήθελε αποδειχθεί ότι διέπραξαν, αφετέρου δε την εισαγωγή της υπόθεσης, κατ' άρθρο 29 ΚΠοινΔ, στο Δι-καστήριο των Εφετών και τον ορισμό Εφέτη Ανακριτή.

Επρόκειτο για μια απόφαση ευθύνης, υπαγορευόμενη από το νομοθετικά κατοχυρωμένο ρόλο μας ως θεματοφυλάκων των θεσμών. Μέσω αυτής επι-διώκουμε να αναδειχθούμε έμπρακτα σύμμαχοι του δο-κιμαζόμενου μέσου πολίτη και να συμβάλλουμε στην αποκατάσταση της νομιμό-τητας που θα ικανοποιήσει στα πλαίσια της Ελληνικής κοινωνίας και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, θέτοντας τέλος σε καταστάσεις ατι-μωρησίας που δυστυχώς μας χαρακτήριζαν επί χρό-νια, έτσι ώστε να επέλθει και η από καιρό επιζητούμε-νη κάθαρση.

Πλέον, οι συντονισμένες ενέργειές μας αποφέρουν

αποτελέσματα. Έπειτα από σχετική έρευνα που διεξήγαγε ο αρμόδιος οικονομικός Εισαγ-γελέας Γρηγόρης Πεπόνης, η δικογραφία που σχηματί-στηκε για την εν λόγω υπό-θεση διαβιβάστηκε από τον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πά-γου Νίκο Παντελή στο Ελληνι-κό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, έτσι ώστε να διερευνηθούν ενδεχόμε-νες ευθύνες πολιτικών προ-σώπων. Αναφορικά δε με τα μη πολιτικά πρόσωπα, ο αρμό-διος οικονομικός Εισαγγελέας συνεχίζει την έρευνά του.

ε) Αύξηση του κόστους πρόσβασης στη

Δικαιοσύνη

Μ ε τις πρόσφατες μεταρρυθμίσε ις που επήλθαν στο δικονομικό μας δίκαιο, τόσο σε

επίπεδο διοικητικής όσο και σε επίπεδο πολιτικής και ποινι-κής δικαιοσύνης, επήλθε αύ-ξηση των προβλεπόμενων, ως προϋποθέσεων για την άσκηση ενδίκων μέσων και βοηθημάτων, παραβόλων. Ο προβαλλόμενος από το αρ-μόδιο Υπουργείο Δικαιοσύνης ως δικαιολογητικός λόγος της εν λόγω ρύθμισης, που δεν είναι άλλος από την προσπά-θεια αποσυμφόρησης της Δι-καιοσύνης – εντασσόμενος σε ένα πλαίσιο αντίστοιχων νομο-θετικών πρωτοβουλιών – δεν

79

μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ατυχής.

Όμως, με «μεταρρυθμί-σεις» εισπρακτικού χαρα-κτήρα αποτρέπεται στην πραγματικότητα ο πολίτης από την άσκηση του δικαι-ώματος πρόσβασης στη Δικαιοσύνη, ενός δικαιώμα-τος που αποτελεί τον πυρή-να της δίκαιης δίκης, όπως αυτό ειδικότερα θεμελιώνεται στο Σύνταγμα, στην Ευρωπα-ϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώμα-τα του Ανθρώπου, στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε, στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά δικαιώματα και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δι-καστηρίου για τα δικαιώματα του Ανθρώπου.

Η εξέλιξη αυτή δεν μπο-ρεί παρά να γίνεται αντι-ληπτή ως ένα ακόμα ισχυ-ρότατο πλήγμα κατά του κράτους δικαίου και ως μία συνταγματικά ανεπίτρεπτη φαλκίδευση των δικαιωμά-των του πολίτη.

Η πρόσβαση στη Δικαιο-σύνη καθίσταται πια εν τοις πράγμασι (ιδίως σε περίοδο οικονομικής κρίσης) ένα αγαθό πολυτελείας καθώς πλήττεται ακόμα περισσότερο ο ήδη δοκιμαζόμενος εισοδη-ματικά μέσος Έλληνας πολίτης μέσω αυξήσεων οι οποίες είναι υπέρμετρες και δυσανάλογες, συγκρινόμενες με την υφιστά-μενη οικονομική κατάσταση και τις σύγχρονες οικονομικές δυνατότητες των πολιτών.

80

Η κ α τ ο χ ύ ρ ω σ η ενός συστήμα-τος απονομής της Δικαιοσύ-νης διαφανούς,

ανεξάρτητου και λειτουργι-κού αποτελεί πρωταρχικής σημασίας υποχρέωση μιας δημοκρατικά δομημένης κοι-νωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, κάθε επιλογή του νομοθέτη αναφορικά με την κατάστρω-ση του τρόπου λειτουργίας της Δικαιοσύνης ως θεσμού είχε ως γνώμονα το συμφέ-ρον του πολίτη και την προ-

άσπιση του δικαιώματός του να έχει ακώλυτη πρόσβαση στη Δικαιοσύνη, δυνάμενος να υπερασπιστεί τα δικαιώ-ματά του όταν αυτά τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Έτσι, λοιπόν, δεν μπο-ρεί να θεωρείται τυχαίο το ότι ο νομοθέτης καθι-έρωσε την υποχρεωτική παράσταση του πολίτη – διαδίκου ενώπιον των Δικαστηρίων (στις περισ-σότερες των υποθέσεων) διά ή μετά δικηγόρου. Η

συνειδητή αυτή επιλογή δεν υπαγορεύτηκε από συντεχνιακούς λόγους εξυπηρέτησης μιας τάξης επαγγελματιών, αλλά απο-σκοπούσε στην προστασία του ίδιου του πολίτη.

Δικαιολογητικός λόγος της εν λόγω επιλογής υπήρ-ξε η προσπάθεια παγίωσης της ασφάλειας του δικαίου και η αποφυγή ταλαιπωρι-ών και περιπετειών για τον πολίτη, που θα ισοδυνα-μούσαν με φαλκίδευση των

Η «προληπτική» Δικηγορία

81

δικαιωμάτων του. Η άποψη ότι «εγώ δεν θέλω Δικηγόρο, μπορώ και μόνος μου», πέραν του ότι ακούγεται λαϊκίστικα, συγκρίνεται με το «δεν χρειά-ζομαι γιατρό, δεν χρειάζομαι φαρμακοποιό», καταλήγει δε να απαξιώνει τις ειδικές γνώ-σεις και την κατάρτιση ενός κλάδου επιστημόνων - επαγ-γελματιών. Ενισχύει το φαι-νόμενο της παραδικηγορίας και της ανεύθυνης - κατά το δοκούν - απονομής του δικαί-ου, με όλες τις δυσμενείς για τους πολίτες και το δημοκρα-τικό πολίτευμα συνέπειες.

Επί των ζητημάτων αυτών κλήθηκε να αποφανθεί το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστή-ριο της χώρας, το οποίο - ερ-μηνεύοντας τις Συνταγματι-κές επιταγές αλλά και τους διεθνείς κανόνες και συμ-βάσεις – κατέληξε στα ακό-λουθα συμπεράσματα: «…Πραγματικά η διαδικασία ενώπιον των Πολιτικών Δι-καστηρίων, κατά την οποία -σύμφωνα με τα ανωτέ-ρω- είναι υποχρεωτική η παράσταση του διαδίκου με Δικηγόρο, προϋποθέ-τει νομική κατάρτιση, την οποία έχει ο Δικηγόρος και αν ο διάδικος παρίστα-ται αυτοπροσώπως τότε και τα ιδιωτικά του συμφέ-ροντα διατρέχουν κίνδυνο και η διεξαγωγή της δίκης κατ’ ανάγκη χωλαίνει, με αποτέλεσμα να διακυβεύ-ονται οι σκοποί της δίκης

και της εννόμου τάξεως γενικώτερα. Επομένως, οι διατάξεις αυτές του ΚΠολΔ και του Κώδικος Δικηγόρων, κατά το σκοπό τους, που συ-νάπτεται με τη λειτουργία των Δικαστηρίων και την απονο-μή της Δικαιοσύνης δεν αναι-ρούν - ούτε ανεπίτρεπτα πε-ριορίζουν - το ως άνω από το άρθρο 20 του Συντάγματος

και το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ δικαίωμα και έτσι δεν ευρίσκεται σε αντίθεση με τις διατάξεις αυτές (άρθρ. 20 του Συντάγματος και άρθρ. 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ), αλλά ούτε και με το καθιερούν το δικαίωμα του σεβασμού της περιουσίας άρθρ. 1 του πρώ-του πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αφού η επιβάρυνση του διαδίκου με την πληρωμή αμοιβής είναι αποτέλεσμα της ανάγκης για την απο-τελεσματική προστασία των συμφερόντων του δια της παράστασης του πλη-ρεξουσίου δικηγόρου του ενώπιον του Δικαστηρίου.

Και είναι βέβαια αλήθεια ότι κατά το άρθρο 6 παρ. 3 εδ. γ’ της Ε.Σ.Δ.Α. και του προσθέτου εις αυτήν πρω-τοκόλλου, «πας κατηγορού-μενος έχει το δικαίωμα όπως υπερασπίσει ο ίδιος εαυτόν ή αναθέσει την υπεράσπισή του εις συνήγορον της επιλο-γής του, εν η δε περίπτωσιν δεν διαθέτει τα μέσα να πλη-ρώσει συνήγορον, να τω πα-ρασχεθή τοιούτος δωρεάν, όταν τούτο ενδείκνυται υπό του συμφέροντος της δικαι-οσύνης» πλην όμως, όπως σαφώς προκύπτει από τη δι-άταξη αυτή, το δικαίωμα να υπερασπίσει ο ίδιος τον εαυ-τόν του χωρίς δικηγόρο έχει ο διάδικος (κατηγορούμενος) στην ποινική και όχι την πολι-τική δίκη...» (ΑΠ 550/2003, ΕλλΔνη 2004, 1436).

...δεν μπορεί να

θεωρείται τυχαίο

το ότι ο νομοθέτης

καθιέρωσε την

υποχρεωτική

παράσταση του

πολίτη – διαδίκου

ενώπιον των

Δικαστηρίων ... διά

ή μετά δικηγόρου.

Η συνειδητή αυτή

επιλογή δεν

υπαγορεύτηκε από

συντεχνιακούς

λόγους

εξυπηρέτησης

μιας τάξης

επαγγελματιών

82 Σ την παρούσα χρο-νική στιγμή ο Δικη-γορικός Σύλλογος Αθηνών αριθμεί περίπου 22.000

μέλη (προφανώς τα περισσό-τερα στη μέχρι σήμερα υπε-ρεκατονταετή ιστορία του).

Εξ αυτών, τα 12.000 περίπου είναι γυναίκες και οι 10.000 άνδρες.

Καταρρίπτεται έτσι ο πρώτος μύθος: αυτός περί δήθεν «κλειστού» επαγγέλ-ματος.

Αλήθεια, για ποιο «κλει-στό» επάγγελμα μιλάμε από τη στιγμή κατά την οποία κάθε πτυχιούχος Νομικής δύναται -μετά το πέρας της άσκησής του– να προ-σέλθει στις εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας

ΜΥΘΟΣΗ δικηγορία είναι

«κλειστό» επάγγελµα που πρέπει να «απελευθερωθεί»

0

5.000

10.000

15.000

20.000

25.000

2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012

16.744 17.249 17.653

18.216 18.832 19.451

20.026 20.635 20.951 21.065 21.637 21.649

!"#$%& '()#*%+,- .-. /0%&

83

8.600

8.800

9.000

9.200

9.400

9.600

9.800

10.000

2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012

9.074

9.189 9.228

9.383

9.563

9.689

9.785

9.881

9.790

9.517

9.618 9.634

!"#$%&

0

2.000

4.000

6.000

8.000

10.000

12.000

14.000

2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012

7.670 8.060

8.425 8.833

9.269 9.762

10.241 10.754

11.161 11.548

12.019 12.015

!"#$%&'(

άσκησης του δικηγορι-κού επαγγέλματος δίχως να υφίσταται «numerus clausus» αναφορικά με τις θέσεις για τις οποίες πρόκει-

ται να διαγωνιστεί; Κατά συ-νέπεια, προκύπτει σαφέστα-τα πως η πολυδιαφημισμένη προσπάθεια «απελευθέρω-σης» δήθεν του Δικηγορικού

επαγγέλματος γίνεται αντιλη-πτή κατά τρόπο στρεβλό και πλήρως αναντίστοιχο με την ελληνική πραγματικότητα, καθώς το Δικηγορικό επάγ-

84

γελμα στη χώρα μας είναι «ορθάνοιχτο» και δέχεται ανά έτος στους κόλπους του 1.500 περίπου νέους συναδέλφους, γεγονός που εξηγεί απόλυτα την πληθώρα των συναδέλφων στις μέρες μας.

Πρέπει στο σημείο αυτό να αναφερθεί πως την άπο-ψή μας αυτή περί στρε-βλής κατανόησης του «ανοίγματος» του δικηγο-ρικού επαγγέλματος στην Ελλάδα συμμερίζονται οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικα-

νοί Δικηγόροι, όπως αυτοί εκφράστηκαν μέσω των ορ-γανώσεών τους, της CCBE και της ABA αντίστοιχα. Ειδι-κότερα, μέσω επιστολής που απέστειλαν στις 21 Δεκεμ-βρίου 2011 στην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού

Τ ην πλήρη αντίθε-σή τους απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα για περαιτέ-ρω «άνοιγμα» του

δικηγορικού επαγγέλματος, τις δικηγορικές εταιρείες, τη φορολόγηση, την καθυστέ-ρηση απονομής της δικαι-οσύνης, κ.λπ. εκδήλωσαν χθες οι δικηγορικοί σύλλογοι παρουσιάζοντας ταυτόχρονα στοιχεία για την τεράστια μείωση που έχουν σημειώσει οι παραστάσεις δικηγόρων στα δικαστήρια, η συμμετοχή τους στα συμβόλαια κ.λπ.

Καταγγέλλοντας την ανυ-παρξία χρήματος στην αγορά και τις ευθύνες της πολιτικής εξουσίας έκαναν έκκληση στους βουλευτές να κατα-ψηφίσουν τις προωθούμενες ρυθμίσεις. Οι δικηγόροι απο-κάλυψαν ότι ενώ στην Αθήνα έχουν φθάσει τους 21.649 (από 16.744 προ δεκαετίας) το 2011 το 1/3 (7.097) δεν είχαν ούτε μια παράσταση στα δι-καστήρια, ενώ πάνω από τους μισούς (12.127 - 56,28%) δεν είχαν ούτε ένα συμβόλαιο, ενώ το 82,44% είχε λιγότερα από δύο συμβόλαια και οι μι-

σοί Αθηναίοι δικηγόροι είχαν το πολύ μέχρι 4 παραστάσεις, ενώ στη Θεσσαλονίκη έχουν κατά μέσο όρο 3 παραστάσεις το χρόνο.

Μείωση

Δραστική εμφανίζεται η μείωση των δικηγορικών παραστάσεων από 468.278 το 2007 σταδιακά σε 376.352 το 2011 και των συμβολαίων από 112.231 το 2005 σε 40.280 πέρυσι γεγονός που συρρι-κνώνει τα έσοδα των ταμεί-ων, των συλλόγων αλλά και του κράτους (φορολογικά).

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ...

Ούτε μία παράσταση για το 1/3 των δικηγόρων Περισσότεροι από τους μισούς δεν έκαναν κανένα συμβόλαιο ενώ το 82,44% είχε λιγότερα από δύο

Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ: www.imerisia.gr (ΗΜΕΡΗΣΙΑ ONLINE), 24/1/12

85

Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, εξέφρασαν - με τον πλέον επίσημο τρόπο - την έντονη ανησυχία τους σχετικά με τις απαιτούμενες από την τρόικα μεταρρυθμίσεις που αφο-ρούν το δικηγορικό επάγ-γελμα στην Ελλάδα, στην

Ιρλανδία και στην Πορτογα-λία, τονίζοντας μάλιστα ότι οι προωθούμενες μεταρρυθ-μίσεις απειλούν την ανε-ξαρτησία του δικηγορικού επαγγέλματος, αλλά και την πρόσβαση του κοινού στη Δικαιοσύνη. Διευκρί-

νισαν μάλιστα ρητά πως δεν αντιτίθενται σε μεταβολές, οι οποίες είναι ενδεχομένως απαραίτητες - ειδικά σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές συ-γκυρίες - αλλά στο γεγονός ότι οι παρούσες εξελίξεις ξεπερνούν τον απαραίτητο

Την ίδια στιγμή εισέρχονται 1.500 ετησίως στον κλάδο ενώ παραιτούνται τουλάχιστον 1.000 που αυξάνονται μετά την εκτίναξη των ασφαλιστι-κών εισφορών.

Οι δικηγορικοί σύλλογοι επέκριναν τις ρυθμίσεις για δικηγορικές «εταιρείες - χτα-πόδια» με υποκαταστήματα παντού. Κατήγγειλαν ότι για να διεκδικήσει κάποιος αποζημίωση 300.000-400.000 ευρώ για ένα σοβαρό ερ-γατικό ατύχημα πρέπει να προκαταβάλει στο Δημόσιο

3.000-4.000 ευρώ μόνο για δικαστικά έξοδα, χωρίς τη δικηγορική αμοιβή!

Οι πρόεδροι των δικηγορι-κών συλλόγων πρόσθεσαν ότι με τα μέτρα που έχουν λη-φθεί, δεν γίνονται συμβόλαια, καθώς, μεταξύ άλλων, έχουν ακριβύνει οι γονικές παροχές κατά 1.000-2.000 ευρώ, έχουν αυξηθεί τα τέλη υποθηκοφυ-λάκων κ.λπ.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του ΔΣΑ, τα 71.692 συμβόλαια αξίας 72,2 εκατ. ευρώ το 2009 μειώθηκαν σε

62.654 αξίας 62,6 εκατ. ευρώ το 2010, ενώ πέρσι «έπεσαν» μόλις σε 40.280 αξίας περίπου 37 εκατ. ευρώ.

Τα στοιχεία για το δικηγορικό επάγγελμα

Το 1/3 των δικηγόρων της Αθήνας (7.097) δεν έκανε ούτε μια παράσταση στα δικαστήρια το 2011.

Το 82,44% είχε λιγότερα από δύο συμβόλαια και οι μι-σοί Αθηναίοι δικηγόροι είχαν το πολύ μέχρι 4 παραστάσεις.

Οι δικηγορικές παρα-στάσεις από 468.278 το 2007 μειώθηκαν σε 376.352 το 2011 και τα συμβόλαια από 112.231 το 2005 σε 40.280 πέρυσι.

Τα 71.692 συμβόλαια αξίας 72,2 εκατ. ευρώ το 2009 μειώθηκαν σε 62.654 αξί-ας 62,6 εκατ. ευρώ το 2010, ενώ πέρσι «έπεσαν» μόλις σε 40.280 αξίας περίπου 37 εκατ. ευρώ.

Ορισμένα Ειρηνοδικεία προσδιορίζουν δίκες ακόμη και για το 2016.

86

Ε ντυπωσιακή είναι η ει-κόνα που αποκαλύπτει µεγάλη πανευρωπαϊκή µελέτη για το κόστος των νοµικών υπηρεσιών και

τα επίπεδα των δικηγορικών αµοιβών, που φέρνει σήµερα στη δηµοσιότητα η «Κ» και δίνει νέο υλικό στη συζήτηση για τα «κλειστά επαγγέλµατα». Τι απο-καλύπτει η εν λόγω µελέτη; Πρώτον, ότι οι δικηγορικές αμοιβές στην Ελ-λάδα βρίσκονται σε μέτρια επίπεδα. Δεύτερον, ότι η αναλογία δικηγόρων στη χώρα μας είναι η δεύτερη μεγα-λύτερη στην Ευρώπη, μετά την Κύ-προ. Τρίτον και σημαντικότερο, ότι σε πολλές χώρες της Ευρώπης (με-ταξύ αυτών και σε Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κ.λπ.) υπάρχει καθορισμός δικηγορικών αμοιβών, κυρίως από την κυβέρνηση. Τα ευρήματα της μελέτης, που ύστερα από παραγγε-λία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δι-εξήγαγε η βελγική νομική εταιρεία DBB, συνηγορούν στις αντιδράσεις

των Ελλήνων δικηγόρων για την κυ-βερνητική πολιτική, η οποία –στο πλαίσιο του Μνημονίου– επιδιώκει την κατάργηση της καθορισμένης ελάχιστης αμοιβής (γραμμάτιο).

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο θα φθηνύνουν οι δικηγορικές υπηρεσίες, τις οποίες βεβαίως επιβάρυνε με ΦΠΑ. Η µελέ-τη όµως τοποθετεί τις αµοιβές των Ελ-λήνων δικηγόρων στα µέσα επίπεδα των Ευρωπαίων συναδέλφων τους, µαζί µε άλλες επτά χώρες (Πορτογα-λία, Ουγγαρία, Εσθονία, Βέλγιο κ.λπ.). Οσον αφορά την αναλογία των δικηγό-ρων, η Ελλάδα των 34.000 δικηγόρων διαθέτει 307 δικηγόρους ανά 100.000 κατοίκους, αναλογία που ξεπερνά µόνο η Κύπρος (319). Υψηλές αναλο-γίες παρουσιάζουν επίσης η Ιταλία (259), η Ισπανία (259) και η Ιρλανδία (229). Η µελέτη, ωστόσο, σηµειώνει ότι «δεν υπάρχουν προφανείς συνδέσεις µεταξύ του αριθµού των δικηγόρων και του ποσού των αµοιβών».

ΚαθορισμένεςΕπίσης καταρρίπτει και τον άλλο

μεγάλο μύθο, ότι δηλαδή η θέσπιση κατώτερης αμοιβής αποτελεί μια ιδιομορφία της Ελλάδας. Σε πολ-λές χώρες της Ε.Ε. υπάρχει ρύθμι-ση των δικηγορικών αμοιβών, είτε από την κυβέρνηση είτε από τους δικηγορικούς συλλόγους. Συγκε-κριµένα, µε κυβερνητικές αποφάσεις ρυθµίζεται µέρος των αµοιβών των δι-κηγόρων, µεταξύ άλλων, σε Αυστρία, Τσεχία, Γερµανία, Ιταλία κ.α.,ενώ σε Ηνωµένο Βασίλειο, Κύπρο και Σλοβε-νία υπάρχει ρύθµιση από τους ∆ικηγο-ρικούς Συλλόγους.

Αυτό δεν σηµαίνει ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης διαπραγµά-τευσης µεταξύ δικηγόρων και πελα-τών, η οποία συνήθως αφορά αµοιβές υψηλότερες από τις καθορισµένες. Επίσης, σε αρκετά κράτη, η ρύθµιση αφορά µέρος της αµοιβής –συχνά όχι το µεγαλύτερο– του δικηγόρου. Η ευρύτατη διάδοση των ρυθµισµένων αµοιβών παρατηρείται παρά το γεγο-νός ότι τα τελευταία 12 χρόνια υπήρξε άρση των ελέγχων σε Ολλανδία, Βέλ-γιο, ∆ανία και Ιταλία, όπου όµως υπάρ-χει δικαστική διαµάχη για το θέµα.

«Η συγκεκριµένη έρευνα έρχεται να αποκαλύψει το κίβδηλο εκµαγείο των όψιµων εν Ελλάδι “εραστών” του νεοφιλελευθερισµού, καταδεικνύο-ντας ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Ε.Ε. εφαρµόζονται συστήµατα ελάχιστης κατώτατης δικη-

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ...

Οι «φθηνότεροι» δικηγόροι της Ευρώπης Έρευνα της Κομισιόν για την ΕλλάδαΤου Γιάννη Eλαφρού, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΤΗΝ 12-09-2010

και δικαιολογημένο χαρα-κτήρα των μεταρρυθμίσε-ων, θέτοντας έτσι υπό αμ-φισβήτηση το ζήτημα του σεβασμού των διεθνών προτύπων. Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η σημείωσή τους πως οι σχετικές νο-

μοθετικές πρωτοβουλίες ακολουθούν μια καθαρά οικονομική προσέγγιση, χωρίς να υπολογίζουν το λόγο ύπαρξης της επαγ-γελματικής νομοθεσίας και χωρίς ανάλυση για τις επιπτώσεις που θα φέρουν

στην απόδοση της Δικαιο-σύνης, καταλήγοντας να είναι ασύμβατες με την ανεξαρτησία του δικηγορι-κού λειτουργήματος ένα-ντι της εκτελεστικής εξου-σίας του κράτους.

87

Από τα παρατιθέµενα στοιχεία προκύπτει η αναλογία ∆ικηγόρων ανά 100.000 πολιτών σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Η Ελλάδα κατέχει την τέταρτη θέση στο σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών, προπορευ-όµενη χωρών, όπως είναι η Ιταλία, η Γερµανία, το Ηνωµένο Βασί-λειο και η Γαλλία, οι οποίες υπερτερούν κατά πολύ σε πληθυσµό έναντι της χώρας µας.

Τα στοιχεία αυτά καταρρίπτουν πλήρως τη ρητορεία περί δήθεν κλειστού δικηγορικού επαγγέλµατος και αναγκαιότητας σεβασµού των ευρωπαϊκών προτύπων. Το δικηγορικό λειτούργηµα στην Ελ-λάδα παραµένει ορθάνοικτο επί σειρά ετών και κύριο χαρακτηρι-στικό του αποτελεί το φαινόµενο του υπερπληθωρισµού του.

Από την επίσημη έκθεση της Ανεξάρτητης Αρχής με την επωνυμία «ΑΡΧΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» (Α.ΔΙ.Π.) για τα έτη 2010-2011

γορικής αµοιβής υποχρεωτικά εκ του νόµου. Μεταξύ αυτών είναι και η Γερ-µανία, η ατµοµηχανή της Ευρώπης, χωρίς να έχουν δηµιουργηθεί καθυ-στερήσεις στην οικονοµική ανάπτυξή της», τονίζει στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Βερβεσός, αντιπρόεδρος του ∆ικηγο-ρικού Συλλόγου Αθηνών.

Αλλά και σε αρκετές από τις χώ-ρες της Ε.Ε., που δεν υπάρχουν δε-σµευτικά καθορισµένες τιµές, στην περίπτωση που δεν επέλθει συµφωνία µεταξύ πελάτη και δικηγόρου για το ύψος της αµοιβής, υπάρχουν θεσπι-σµένες αµοιβές και εγγυήσεις.

Στη Γαλλία υπάρχει προγραµµατι-σµός για τις αµοιβές των δικηγόρων (για υποθέσεις του Πρωτοδικείου ή του Εφετείου), αν και συνήθως «προ-τιµούν υψηλότερες ελεύθερες αµοι-

βές». Στη Γερµανία, οι δικηγορικές αµοιβές είναι καθορισµένες. Στην Αυστρία ορίζονται µε βάση την κυβερ-νητική πράξη τιµολόγησης. Στη Μάλτα ρυθµίζονται από τον Κώδικα Οργανι-σµού Πολιτικών ∆ιαδικασιών και από αποφάσεις δικαστηρίων. Στη Λεττονία προβλέπεται προγραµµατισµός των αµοιβών από το υπουργικό συµβού-λιο, κάτι που δεν έχει υπάρξει µέχρι τώρα. Στην Κύπρο, οι αµοιβές καθο-ρίζονται από τον Κώδικα Πολιτικής ∆ι-κονοµίας, όταν τα εµπλεκόµενα µέρη δεν µπορούν να φτάσουν σε συµφω-νία. Στη Σλοβενία ορίζονται από τον δικηγορικό σύλλογο, µε συµφωνία του υπουργείου ∆ικαιοσύνης. Με γρα-πτή συµφωνία των δύο µερών µπορεί να είναι µεγαλύτερες.

Στη Λιθουανία, υπάρχει διαπραγ-

µάτευση µεταξύ πελάτη και δικηγό-ρου. Σε περίπτωση µη συµφωνίας, το υπουργείο ∆ικαιοσύνης έχει υιοθετή-σει συστάσεις αµοιβών που συναρτώ-νται µε τον κατώτερο µισθό. Το ίδιο περίπου ισχύει και στην Τσεχία, µε θε-σµοθετηµένη «ταρίφα» νοµικών υπη-ρεσιών. Στην Ουγγαρία, οι αµοιβές κα-θορίζονται από τα εµπλεκόµενα µέρη, αλλιώς ορίζει το δικαστήριο. Στη Σλο-βακία, εάν δεν έρθουν σε συµφωνία τα δύο µέρη, υπάρχει ρύθµιση από το υπουργείο ∆ικαιοσύνης. Στη Φινλαν-δία, οι τιµές είναι «ανοιχτές», αν και ο ∆ικηγορικός Σύλλογος έχει δώσει ορισµένες οδηγίες, οι οποίες όµως δεν ακολουθούνται. Στη Ρουµανία, οι δικηγόροι είναι ελεύθεροι να ζητούν την αµοιβή τους, εντός κριτήριων που έχουν τεθεί από τη νοµοθεσία.

88

Η πρόβλεψη από την πλευρά του νομοθέτη συγκε-κριμένων κωλυ-μάτων διορισμού

και επαναδιορισμού Δικηγό-ρων δεν είχε ως στόχο τη δημι-ουργία ενός «κλειστού» επαγ-γέλματος προνομιούχων, αλλά απέβλεπε στη διασφάλιση ενός minimum ιδιοτήτων απαραίτητων για την άσκη-ση του εν λόγω δημόσιου λειτουργήματος. Η εσχάτως επιχειρούμενη προσπάθεια να μεταρρυθμιστούν το καθε-στώς διορισμού και επαναδιο-ρισμού δικηγόρων, κατά τρόπο

πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα (εντελώς ενδεικτικά παραπέμπουμε στις διατάξεις του Ομοσπονδιακού Κώδικα Δικηγόρων της Γερμανίας και, πιο συγκεκριμένα, σε αυτές του άρθρου 7 παρ. 5 και 6, οι οποίες καθιερώνουν συγκε-κριμένα κωλύματα), καταλήγει να καταστρατηγεί θεμελιώδεις νομικές αξιολογήσεις – υπό την αυθαίρετη και αναπόδει-κτη επίκληση του μετασχημα-τισμού της οικονομίας μας σε δήθεν ανταγωνιστική – ευνοώ-ντας την εμφάνιση και διόγκω-ση φαινομένων διαφθοράς στο δημόσιο βίο.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

89

Ιδιοτελή Συμφέροντα πίσω από την

αναγκαιότητα δήθεν «απελευθέρωσης»

Αλήθεια, είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε στο δικηγορι-κό σώμα έναν συνταξιού-χο Προϊστάμενο ΔΟΥ για παράδειγμα, ο οποίος από την πολυετή θητεία του στο Δημόσιο έχει αναπτύξει μία σειρά επαφών με πρόσωπα και υποθέσεις;

Η λύση αυτή αποσκοπεί στην ενίσχυση της αντα-γωνιστικότητας ή αποτελεί «φωτογραφική» διάταξη, αποβλέποντας στην εξυπη-ρέτηση συμφερόντων συγκε-κριμένων προσώπων και στη συγκέντρωση του πλούτου και της δικηγορικής ύλης στα χέρια των ολίγων;

Ευνοεί η εξέλιξη αυτή την καταπολέμηση της διαφθοράς και την επι-ζητούμενη κάθαρση στο χώρο της Δικαιοσύνης ή αντίθετα συμβάλλει στην ανάπτυξη κυκλωμάτων;

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2-3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

Κοινή συνεδρίαση της Ολομέλειας των Προ-έδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και της CCBE, στην οποία συμμετέχει δια-χρονικά ο ΔΣΑ. Η συνεδρίαση εστίασε στις προωθούμενες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις σχετικά με τη δικηγορία στη χώρα μας.

(Επάνω): Η Αντιπρόεδρος του ΔΣΑ, και εκπρόσωπος του ΔΣΑ στη CCBE, Ιωάννα Καλαντζάκου, κατά τη διάρκεια της συνε-δρίασης.

(Κάτω): Στο βήμα διακρίνεται η Πρόεδρος της Οργάνωσης των Ευρωπαϊκών Δικηγορι-κών Συλλόγων Marcella Prunbauer-Glaser

Από συνεδρίαση της CCBE στο Λου-ξεµβούργο. ∆ιακρίνονται από δεξιά ο κ. Ε. Τσουρούλης, Α' Αντιπρόε-δρος της CCBE και µέλος του ∆.Σ. Πειραιά και ο Σύµβουλος του ∆ΣΑ και εκπρόσωπος του Συλλόγου µας στη CCBE κ. Ιω. Χαρακτινιώτης

90

«Δ οξασίες» χα-ρακτήρισε τα περί κλειστού επαγγέλματος του δικηγόρου

ο υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Αντώνης Ρου-πακιώτης κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώ-σεων στη Βουλή.

«Οι δικηγόροι κατηγο-ρούνται ότι δεν ανοίγουν το επάγγελμα. Μα, στην Ελλά-δα το επάγγελμα του δικηγό-ρου είναι τόσο ανοιχτό που μόνο όποιος δεν θέλει δεν γίνεται δικηγόρος» είπε ο κ. Ρουπακιώτης για να προσθέ-σει: «Όσο δεν θέλω νεόπτω-χους τους δικηγόρους, άλλο τόσο δεν θέλουμε να τους

δώσουμε τροφή σε διάφο-ρες δοξασίες που μιλούν για κλειστό επάγγελμα».

Περιγράφοντας τις προτε-ραιότητες του υπουργείου, ο κ. Ρουπακιώτης υπογράμμισε ότι είναι σήμερα απαίτηση του πο-λίτη η αξιοπιστία της δικαστικής εξουσίας και ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης.

Αναρωτήθηκε όμως πώς μπορεί να συμβεί αυτό με τό-σες ελλείψεις προσωπικού και υποδομών εξαγγέλλοντας προσπάθειες να καλυφθούν με μετατάξεις. Επικαλέστηκε μάλιστα το παράδειγμα ειρη-νοδικείων, τα οποία έχουν μείνει μόνο με την ταμπέλα, γιατί δεν υπάρχει ειρηνοδίκης ή που ελλείψει υπαλλήλου επι-στρατεύεται εγγράμματη κα-

θαρίστρια για να κάνει διοικη-τική δουλειά.

Ο υπουργός αναφέρθηκε και στο κτηριακό πρόβλημα επισημαίνοντας ότι την ίδια ώρα που καταβάλλονται υψη-λότατα μισθώματα για την κά-λυψη στέγασης υπηρεσιών, παραμένουν αναξιοποίητα και άδεια κτήρια και μάλιστα πο-λυτελή, όπως το εργοστάσιο του ΚΕΡΑΝΗ που είναι κλειστό από το 2005.

Ο κ. Ρουπακιώτης ανέφερε ότι πρέπει να γίνουν βήματα για την επιτάχυνση της δικαιοσύ-νης, σημειώνοντας ότι σήμερα μόνο στα διοικητικά δικαστή-ρια εκκρεμούν 440.000 υπο-θέσεις και επικαλούμενος την περίπτωση του Ειρηνοδικείου Περιστερίου, στο οποίο θα δι-

«Δοξασίες» τα περί κλειστού επαγγέλµατος των δικηγόρων

Ο ΝΟΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΑ Μ.Μ.Ε.

Αντώνης ΡουπακιώτηςΥπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

στη συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεωντης Κυβέρνησης

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ: ΤΟ ΒΗΜΑ, http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=466046, 8/7/2012

Πρέπει να γίνουν βήµατα για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, τόνισε κατά τη συζήτηση των προγραµµατικών

91

καστεί υπόθεση το 2017. Για το φαινόμενο όμως, δεν είναι όπως είπε υπεύθυνες μόνο οι ελλείψεις, αλλά και το γεγονός ότι το δημόσιο ασκώντας όλα τα ένδικα μέσα είναι «ο καλύτε-ρος και ο χειρότερος πελάτης της δικαιοσύνης αυξάνοντας τον όγκο των υποθέσεων».

Ο υπουργός αναφέρθηκε και στο επίπεδο των Ελλήνων δικαστών για τους οποίους επικαλούμενος την πολυετή γνώση και εμπειρία του, διαβε-βαίωσε ότι η μεγάλη πλειονό-τητα στέκεται σε υψηλό επίπε-δο ευθύνης και «οφείλουμε να τους τιμήσουμε».

Ωστόσο υπάρχουν και άλ-λοι, όπως είπε, οι λιγότεροι, που γι' αυτούς τα αρμόδια συμβούλια πρέπει να πούνε το λόγο τους. Η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης είναι δια-σφαλισμένη από το Σύνταγ-μα και τους νόμους, αυτά όμως αφορούν την εξωτε-ρική ανεξαρτησία, είπε ο κ. Ρουπακιώτης, σημειώνοντας ότι με την εσωτερική ανε-ξαρτησία υπάρχει ζήτημα και εκεί οφείλουν τα όργανα της δικαιοσύνης να πούνε το δικό τους λόγο.

Στο σημείο αυτό ο υπουρ-γός διαβεβαίωσε ότι εφεξής

τα κριτήρια των τοποθετήσεων σε θέσεις ευθύνης, οι οποίες εξαρτώνται από τον υπουργό και τον υφυπουργό θα είναι κάθε άλλο παρά κομματικά.

Αναφερόμενος στα προ-βλήματα λειτουργίας του σω-φρονιστικού συστήματος ο υπουργός Δικαιοσύνης παρα-δέχθηκε ότι οι καταστάσεις εί-ναι θλιβερές σε πολλές φυλα-κές και για την θεραπεία τους απαιτούνται όχι μόνο να ανοί-ξουν νέες φυλακές αλλά να υπάρξουν νέες ρυθμίσεις στον Ποινικό Κώδικα και να προχω-ρήσει ο εξορθολογισμός του νόμου περί ναρκωτικών.

«Οι δικηγόροι

κατηγορούνται ότι

δεν ανοίγουν το

επάγγελµα.

Μα, στην Ελλάδα

το επάγγελµα του

δικηγόρου είναι

τόσο ανοιχτό που

µόνο όποιος δεν

θέλει δεν γίνεται

δικηγόρος»

92 Π ρόκειται για τον ιδανικό τρόπο στοχοποίησης ενός ολόκλη-ρου επαγγελ-

ματικού κλάδου μέσω ανα-πόδεικτων γενικεύσεων που επιχειρούν να διαμορφώ-σουν στα μάτια της κοινωνίας την εικόνα του Δικηγόρου ως δήθεν προνομιούχου, κατά τρόπο μάλιστα προκλητικό εν μέσω μιας πρωτοφανούς

δυσμενούς συγκυρίας που επέφερε ως αποτέλεσμα την απομείωση των εισοδημάτων του μέσου πολίτη.

Είναι κάτι πέρα από αυτο-νόητο πως η επελθούσα οικο-νομική κρίση δεν θα άφηνε ανεπηρέαστο τον τομέα πα-ροχής δικηγορικών υπηρε-σιών. Η παράθεση των σχετι-κών στοιχείων επιβεβαιώνει πλήρως αυτή την από καιρό διαμορφωθείσα πεποίθησή

μας. Πιο συγκεκριμένα, ενώ από το έτος 2004 έως και το 2009 ο αριθμός των παρα-στάσεων σε δικαστήρια υπε-ρέβαινε σταθερά ανά έτος τις 400.000, κατά τα δύο τε-λευταία έτη (2010 και 2011) κινήθηκε κάτω – και μάλιστα αρκετά κάτω – από τον αριθ-μό αυτό, σημαίνοντας αναπό-φευκτα και συρρίκνωση των εισοδημάτων των συναδέλ-φων.

ΜΥΘΟΣ“Ο Έλληνας Δικηγόρος πλουτίζει”

0

1.000

2.000

3.000

4.000

5.000

6.000

7.000

8.000

0 !"#"$%"$&'$ 1 ()* 4 5 ()* 10 11 ()* 20 21 ()* 50 > 50

6.13

1

3.77

5

3.19

6

3.06

9

3.49

5

1.77

1

6.39

2

3.90

9

3.15

8

3.09

6 3.42

6

1.83

1

7.06

4

4.13

9

3.36

8

3.11

7

3.16

5

1.35

8

7.43

2

4.13

3

3.21

0

2.99

0

3.16

9

1.47

9

!"#$%& !'('&)'&*+, -./#0%(+, ',' *)%& (2008-2011)

2008 2009 2010 2011

93

α) Παραστάσεις σε Δικαστήρια:

Στοιχείο που σοκάρει – αλλά δεν εκπλήσσει καθόλου όσους γνωρίζουν τη δικηγορι-κή πραγματικότητα – αποτελεί η αποκάλυψη του αριθμού των

συναδέλφων που δεν κατέ-γραψαν στο ενεργητικό τους ούτε μία παράσταση κατά την τελευταία τετραετία (2008-2011). Μάλιστα, ο αριθμός των Δικηγόρων που δεν πα-ραστάθηκαν ούτε καν κατά τη συζήτηση μίας υπόθεσης αυξήθηκε ραγδαία και κατά τρόπο πρωτοφανή κατά το τελευταίο έτος, φτάνοντας τις 7.432, αριθμός που αντι-

στοιχεί σε ποσοστό 34,35% των κατά την περίοδο αυτή μελών της δικηγορικής κοι-νότητας της Αθήνας.

Εύλογα λοιπόν διερωτά-ται κανείς πως μπορεί να θεωρείται προνομιούχος ένας κλάδος όταν σχεδόν το ένα τρίτο των μελών του δεν απέκτησε, μέσα σε ένα ολόκληρο έτος, το πα-ραμικρό εισόδημα από την

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Βασικές Διαπιστώσεις1. Κατ' έτος αυξάνεται ο αριθμός μελών του ΔΣΑ και • Από το έτος 2005 έως και 2009 ο αριθµός των παραστάσεων παραµένει σταθερός • Μετά το 2009 σηµειώνεται σηµαντική µείωση του αριθµού των Παραστάσεων που πραγµατοποιούνται στα δικαστήρια. • Αντίστοιχη είναι και η µεταβολή στην αξία των συναλλαγών µε αποτέλεσµα τα τελευταία δύο χρόνια να µειώνεται η είσπραξη και απόδοση πόρων στα Ασφαλιστικά Ταµεία. • Αυξάνεται σταθερά το ποσοστό των ∆ικηγόρων χωρίς παραστάσεις τα τελευταία 3 χρόνια. Ειδικότερα:

• Μειώνεται ο αριθµός των ∆ικηγόρων που εκδίδουν µεγάλο αριθµό Γραµµατίων τα τελευταία 2 χρόνια.

2. Μειώνονται τα δύο τελευταία χρόνια οι πόροι που εισπράττουμε και αποδίδουμε στα Ασφαλιστικά Ταμεία από τις παραστάσεις

ΕΤΟΣ ΠΟΣΟΣΤΟΔΙΚΗΓΟΡΩΝΧΩΡΙΣΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΣΟΣΤΟΔΙΚΗΓΟΡΩΝΜΕΛΙΓΟΤΕΡΕΣΑΠO4ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ2004 26,36% 43,93%2005 26,67% 43,91%2006 27,53% 45,56%2007 28,13% 45,69%2008 29,71% 48,01%2009 30,51% 49,17%2010 33,53% 53,18%2011 34,35% 53,45%

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ∆ΙΚΗΓΟΡΟΥΣ

ΕΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΛΗΘΟΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΦΟΡΟΣ ∆ΙΚΗΓΟΡΟΙ 1 - 4 5 - 10 11 - 20 21 - 50 21 - 50 ∆ΙΚΗΓΟΡΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 12% ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

2004 18.216 417.962 10.644.411,04 10.769.160,09 4.801 3.202 2.662 2.814 3.458 1.9512005 18.832 449.384 11.870.186,78 11.456.529,45 5.022 3.247 2.808 2.891 3.542 2.0202006 19.451 454.423 12.191.338,83 11.594.291,88 5.354 3.507 2.883 2.972 3.537 1.9422007 20.026 468.278 12.863.841,70 12.250.262,50 5.634 3.515 2.985 3.064 3.573 2.0272008 20.635 421.879 11.769.622,47 11.279.215,82 6.131 3.775 3.196 3.069 3.495 1.7712009 20.951 413.380 11.508.900,71 11.150.980,17 6.392 3.909 3.158 3.096 3.426 1.8312010 21.065 362.084 9.773.193,00 9.432.568,32 7.064 4.139 3.368 3.117 3.165 1.3582011 21.637 366.923 10.607.640,55 10.759.944,75 7.432 4.133 3.210 2.990 3.169 1.479

94

κατεξοχήν δικηγορική δρα-στηριότητα - την παράστα-ση ενώπιον Δικαστηρίου.

β) Παραστάσεις σε συμβόλαια:

Κατά το άρθρο 41 του Κώδικα περί Δικηγόρων, η δημοσιότητα των βιβλίων υποθηκών, μεταγραφών και κατασχέσεων συνίσταται στην αυτοπρόσωπη έρευ-να από τον ενδιαφερόμενο -παριστάμενο με Δικηγόρο ή εκπροσωπούμενο από Δικη-γόρο- και στην έκδοση πιστο-ποιητικού ή αντιγράφου από τον αρμόδιο υποθηκοφύλα-κα. Παράλληλα, η ιδιότητα του Δικηγόρου ως συλλει-τουργού στη διαδικασία εφαρμογής του δικαιικού μας συστήματος και η αναγκαιότητα περιφρού-ρησης και διαφύλαξης της ασφάλειας των συναλ-λαγών αναδεικνύουν τον υψηλό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει παριστά-μενος κατά τη σύνταξη και υπογραφή συμβολαίων προς εκπροσώπηση των συμβαλλόμενων μερών. Η διαδικασία αυτή είναι εκ της φύσεώς της άμεσα συνδεδε-μένη με λεπτομερειακά ζη-τήματα νομικού χαρακτήρα, η επεξεργασία και η επίλυ-ση των οποίων προϋποθέτει την ειδική κατάρτιση και τις γνώσεις ενός Δικηγόρου, η συμμετοχή του οποίου παρέ-χει ασφαλιστική δικλείδα

0

50.000

100.000

150.000

200.000

250.000

300.000

350.000

400.000

450.000

500.000

2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011

417.962

449.384 454.423 468.278

421.879 413.380

362.084 366.923

!"#$%& !'('&)'&*+, ',' *)%&

0

20.000

40.000

60.000

80.000

100.000

120.000

2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011

67.222 64.391

72.613

112.231

89.282 90.910

83.515

70.361

61.679

40.349

!"#$%& &'()%"*+,- *-* ./%&

0

1.000

2.000

3.000

4.000

5.000

6.000

7.000

8.000

0 !"#"$%"$&'$ 1 ()* 4 5 ()* 10 11 ()* 20 21 ()* 50 > 50

7.432

4.133

3.210 2.990

3.169

1.479

!"#$%& !'('&)'&*+, ',' -./#0%(% )% 2011

95

σύμφωνης με το νόμο δι-εκπεραίωσης της σχετικής διαδικασίας. Επιπρόσθετα, το εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας επί ακινήτων συ-νεπάγεται –όχι σπάνια– την επιβάρυνσή του με σειρά εμπράγματων βαρών (και μάλιστα κληρονομητών και μεταβιβάσιμων), η ύπαρξη των οποίων επηρεάζει στο μέγιστο βαθμό τη διαδικασία μεταβίβασης των ακινήτων. Για το λόγο αυτό η καταγρα-φή και η επισήμανσή τους καθίσταται επιτακτική έτσι ώστε να προστατευτεί η ασφάλεια των συναλλα-γών και να αποφευχθούν περιουσιακές μετακινήσεις με υψηλότατο πολλές φο-ρές οικονομικό διακύβευμα δίχως να έχει προηγηθεί η απαραίτητη περίσκεψη και η συνολική –από την άποψη της νομικής κατάστασης– θε-ώρηση του μεταβιβαζόμενου ακινήτου.

Είναι γεγονός πως ο χώ-ρος της αγοράς ακινήτων γνώρισε κατά το παρελθόν ραγδαία άνθιση. Ωστόσο, κατά την τελευταία επταετία (2005-2011) παρατηρείται σχεδόν σταθερή ανά έτος μείωση του αριθμού των υπο-γραφόμενων συμβολαίων, με αποτέλεσμα να καταλήγου-με στην υπογραφή μόλις 40.349 συμβολαίων κατά το έτος 2011, τη στιγμή κατά την οποία το έτος 2005 ο αντίστοιχος αριθμός ανερ-

9.541 δικηγόροι ψάχνουν... πελάτη!Ο νομικός κόσμος δεν είναι μόνο οι διάσημοι ποινικολόγοι αλλά και νομικοί με ελάχιστη έως μηδαμινή επαγγελματική δράση

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σίλα Αλεξίου ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΑ ΝΕΑ την Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Παραστάσεις στα δικαστήρια: μηδέν. Παραστάσεις σε συμβόλαια: μηδέν. Αυτός ο αριθμός καταγράφεται δίπλα στο όνομα 4.127 και 8.821 δικηγόρων της Αθήνας αντι-στοίχως και 720 δικηγόρων του Πειραιά και απεικονίζει την επαγγελματική δραστηριότητα που είχαν το 2009! Oι κινητοποιήσεις των δικηγόρων, ως αντίδραση για την επιβολή ΦΠΑ στις νομικές υπηρεσίες, έφεραν για άλλη μια φορά στην επιφάνεια τα προβλήματα ενός υπερκορε-σμένου κλάδου, για τον οποίο οι απόψεις διίστανται. Η εντύπωση που κυριαρχεί στο κοινωνικό σύνολο για τους δικηγόρους, επηρεασμένη προφανώς από τις φημολο-γούμενες αμοιβές που φέρονται να εισπράττουν οι λίγοι- συγκριτικά με τον συνολικό αριθμό- ακριβοπληρωμένοι ποινικολόγοι δεν αφήνει περιθώρια συμπόνιας για τον κλάδο. Η πραγματικότητα ωστόσο, όπως προκύπτει από τα στα-τιστικά στοιχεία, είναι μάλλον αποθαρρυντική για τους νέους- φοιτητές της Νομικής ή και ασκούμενους- που δεν προορίζονται για το γραφείο του μπαμπά ή της μα-μάς τους. Αν λάβει κάποιος υπόψη του ότι μόνο 283 δικη-γόροι της Αθήνας- σε σύνολο 21.602- είχαν 150 και άνω παραστάσεις στα δικαστήρια το 2009, ενώ 10.019 είχαν από μηδέν έως πέντε παραστάσεις, αντιλαμβάνεται ότι η κατάσταση δεν είναι καθόλου ρόδινη. Στους δικηγόρους πάντως που δεν έχουν καμιά παράσταση θα πρέπει να συ-μπεριληφθούν και εκείνοι που δεν ασκούν το επάγγελμα, παρά το γεγονός ότι είναι μέλη δικηγορικών συλλόγων.

Το ΦΠΑ Η επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες, σύμφωνα με τις αιτιάσεις της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλ-λόγων της χώρας, θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, καθιστώντας έως και απαγορευτική για τον

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ...

96

χόταν σε 112.231 συμβό-λαια. Αίσθηση μάλιστα προ-καλεί η συνεχής αύξηση του αριθμού των συναδέλφων που δεν παραστάθηκαν στην υπογραφή κανενός συμβο-λαίου, η οποία κυμάνθηκε από τις 7.495 κατά το έτος 2007 (ποσοστό 37,43% των μελών του ΔΣΑ) στις 11.584 κατά το έτος 2011 (ποσοστό 53,54%). Με άλλα λόγια, περισσότεροι από τους μισούς Δικηγόρους της Αθήνας δεν συνέπραξαν κατά το τελευταίο έτος

στην υπογραφή κανενός συμβολαίου…

Η εν λόγω ραγδαία και πρωτόγνωρη μείωση του αριθμού των συμβολαίων συ-μπίπτει με τη διαρκή ανά έτος αύξηση του αριθμού των νέων συναδέλφων που εισέρ-χονται στο δικηγορικό σώμα. Ως εκ τούτου –και λαμβανο-μένου υπόψη του γεγονότος πως κύρια πηγή εσόδων του λογαριασμού του Ταμείου Συ-νεργασίας, το οποίο αποτελεί το ταμείο που συγκεντρώνει

τα διανεμόμενα ανά εξάμη-νο ως μέρισμα ποσά, είναι τα συμβόλαια (όπου γίνεται πα-ρακράτηση 25% επί του πο-σού των προεισπράξεων)– η εν λόγω εξέλιξη έχει ανα-πόφευκτες συνέπειες και στον τελικό προσδιορισμό των διανεμόμενων ποσών που μειώνονται διαρκώς.

Πιο συγκεκριμένα και εντελώς ενδεικτικά, κατά το έτος 2011 εξεδόθησαν 41.008 γραμμάτια προεί-σπραξης συμβολαίων, με τα

Βασικές Διαπιστώσεις1. Κατ' έτος αυξάνεται ο αριθμός μελών του ΔΣΑ και · • Από το έτος 2005 έως και το 2009 ο αριθµός των συµβολαίων, παραµένει σχετικά, σταθερός· • Μετά το 2009 σηµειώνεται πολύ µεγάλη µείωση του αριθµού των συµβολαίων.· • Μειώνεται αντίστοιχα η αξία των συµβολαίων µε αποτέλεσµα να µειώνεται η είσπραξη και η απόδοση πόρων στα Ασφαλιστικά Ταµεία.· • Αυξάνεται σταθερά το ποσοστό των ∆ικηγόρων χωρίς συµβόλαια, ενώ αντίστοιχη είναι η αύξηση του ποσοστού των ∆ικηγόρων µε λιγότερες από δύο παραστάσεις

• Μειώνεται κατά τα 3 τελευταία χρόνια ο αριθµός των ∆ικηγόρων που παρίστανται σε σηµαντικό αριθµό συµβολαίων

2. Μειώνονται ετησίως οι πόροι που εισπράττουμε και αποδίδουμε στα Ασφαλιστικά Ταμεία από τα συμβόλαια

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ

ΕΤΟΣ ΠΟΣΟΣΤΟΔΙΚΗΓΟΡΩΝΧΩΡΙΣΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΠΟΣΟΣΤΟΔΙΚΗΓΟΡΩΝΜΕΛΙΓΟΤΕΡΑΑΠΌ2ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ2007 37,43% 60,06%2008 39,60% 63,03%2009 43,06% 67,55%2010 45,89% 71,89%2011 53,54% 79,77%

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ∆ΙΚΗΓΟΡΟΥΣ

ΕΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΑΜΕΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ∆ΙΚΗΓΟΡΟΙ 1 - 2 3 - 4 5 - 10 > 11 ∆ΙΚΗΓΟΡΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ

2002 17.249 67.222 5.451.673,54 14.151.968,74 6473 4171 2474 2997 16642003 17.653 64.391 6.327.573,98 16.231.561,67 6858 4479 2428 2982 15392004 18.216 72.613 6.277.602,81 16.066.160,05 7008 4620 2420 3005 18282005 18.832 112.231 9.562.270,83 24.430.249,10 6259 3881 2541 3690 31472006 19.451 89.282 8.758.250,30 22.317.746,85 7193 4373 2617 3622 23902007 20.026 90.910 9.483.436,78 24.311.645,22 7495 4533 2629 3683 24492008 20.635 83.515 8.926.606,78 22.698.045,68 8171 4835 2717 3533 21792009 20.951 70.361 7.002.658,46 17.968.756,89 9022 5131 2689 3327 16342010 21.065 61.679 5.894.294,58 15.074.502,16 9666 5477 2681 3051 13242011 21.637 40.349 3.516.591,76 9.100.340,26 11584 5675 2436 2068 632

97

συνολικά εισοδήματα για το ΔΣΑ (όπως προσδιορίζονται από ποσοστό 35% επί των προεισπράξεων, το 25% του οποίου προορίζεται – όπως προαναφέρθηκε – για το Τα-μείο Συνεργασίας-μέρισμα) να ανέρχονται στο ποσό των 13.881.776 ευρώ. Από την άλλη πλευρά, κατά το έτος 2010 ο αριθμός των εκδο-θέντων γραμματίων ανήλθε σε 62.654, ενώ το ποσό που περιήλθε στα ταμεία του Συλ-λόγου μας ήταν αυτό των 22.949.738 ευρώ.

Κατά το έτος 2009, ο αριθμός των εκδοθέντων γραμματίων προείσπραξης συμβολαίων υπήρξε ακόμα μεγαλύτερος, καθώς ανήλ-θε σε 71.692 και είχε ως αποτέλεσμα τα έσοδα του ΔΣΑ να είναι της τάξης των 26.776.076 ευρώ. Από τα πα-ραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι μεταξύ των ετών 2010-2011 υπήρξε μείωση του αριθμού των εκδοθέντων γραμματίων κατά 40,39%, ενώ ανάμεσα στα έτη 2009-2011 η μείωση ανήλ-θε σε 42,79%.

Έτσι λοιπόν, σε συνδυασμό και με τη σημαντική αύξηση ανά εξάμηνο του αριθμού των νεοεισερχόμενων στο ΔΣΑ συναδέλφων, δικαιολο-γείται απόλυτα το λυπηρό για όλους μας - πλην όμως πραγ-ματικό - γεγονός της σταδια-κής μείωσης του διανεμόμε-νου ως μερίσματος ποσού.

πολίτη την προσφυγή στη Δικαιοσύνη. «Τον ΦΠΑ δεν θα τον πληρώσει ο δικηγόρος, αλλά ο πολίτης ο οποίος θα απολαύσει τις υπηρεσίες του. Ο δικηγόρος αν τον εισπρά-ξει, απλώς θα τον αποδώσει. Αρα αυτός που θα επιβα-ρυνθεί θα είναι ο πολίτης. Ειδικά αυτός που έχει χαμηλό εισόδημα, όχι μόνον θα επιβαρυνθεί μεσούσης της οικο-νομικής κρίσης, αλλά ενδέχεται να αποθαρρυνθεί λόγω οικονομικής αδυναμίας να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Δηλαδή αυτός θα στερηθεί του κατοχυρωμένου, υποτί-θεται, δικαιώματός του για εύκολη πρόσβαση στη Δικαι-οσύνη, ενώ αυτονόητα θα υποστεί πλήγμα και ο νέος και μαχόμενος δικηγόρος ο οποίος είναι ο δυνητικός φυσικός συνήγορός του», υπογραμμίζει ο αντιπρόεδρος του Δικη-γορικού Συλλόγου Λάρισας Δ. Κατσαρός.

Η επιβολή ΦΠΑ ωστό-σο ενέχει και έναν άλλο κίνδυνο. «Τόσα με από-δειξη, λιγότερα χωρίς απόδειξη. Εκεί θα μας οδηγήσουν», λέει στα «ΝΕΑ» δικηγόρος από τους πλέον νομοταγείς, προβλέποντας άνθη-ση της φοροδιαφυγής, όπως συμβαίνει σε άλ-λους κλάδους (γιατρούς, ηλεκτρολόγους, υδραυ-λικούς κ.λπ.). Προκει-μένου μάλιστα να μην εκληφθεί η αντίδραση κατά της επιβολής ΦΠΑ ως άρνηση των δικηγό-ρων να συμβάλουν στην αύξηση των δημοσίων εσόδων, οι δικηγορικοί σύλλογοι τονίζουν ότι εκτός της προείσπραξης του φόρου εισοδήματος των δικηγόρων που έχει θεσμοθετηθεί εδώ και χρόνια, έχουν προτείνει να επεκταθεί η προείσπραξη και σε άλλες δικηγορικές υπηρεσίες, ώστε να εξασφαλίζονται μ΄ αυτόν τον τρόπο δημόσια έσοδα χωρίς να επιβαρύνεται ο πολί-της.

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ...

98

«Α πό την Ευρώπη του πνεύματος οδεύουμε ή μας οδεύουν με βή-ματα σταθερά,

στην Ευρώπη των επιχειρηματι-ών και μόνο, στα αγγλοσαξωνι-κά πρότυπα που άμεση προτε-ραιότητα έχει κατά οργουελιανή παράσταση «Ό,τι φέρνει κέρδος καλό, ό,τι δεν φέρνει κακό». Οι τελευταίοι μεγάλοι της ευρωπα-ϊκής ιδέας ήταν ο Μιτεράν και ο Κολ, οι οποίοι υπερασπίζονταν τις διαχρονικές ευρωπαϊκές αξίες συνδυάζοντας, και ισορ-ροπώντας, με σχετική επιτυχία, το επιχειρηματικό κέρδος με το ευρωπαϊκό πνεύμα, τη γνώση, την καλλιέργεια, την παιδεία, την ψυχική και πνευματική μας ανάταση.

Εδώ και αρκετά χρόνια επιχειρείται ο περιορισμός

των δραστηριοτήτων των Δι-κηγορικών Συλλόγων που ως ΝΠΔΔ έχουν θεσμική απο-στολή, υπερασπιζόμενοι αν-θρώπινα δικαιώματα και ένα σύστημα αυτονομίας κατά παραχώρηση από την πολι-τεία, σε θέματα πειθαρχικού δικαίου και εσωτερικής λει-τουργίας.

Ενδεικτικό το άρθρο 199 του Δικηγορικού Κώδικα περί υποχρεώσεως των Δικηγορι-κών Συλλόγων να ασχολού-νται και να παρεμβαίνουν σε θέματα που αφορούν την κοινωνία, στην επιστή-μη, στην πατρίδα. Λίγο πολύ αντίστοιχη αυτονομία, με ιδί-ους πόρους και εμφανή το λειτουργηματικό χαρακτήρα παρατηρείται και στις υπό-λοιπες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Αυτός είναι και ο

βασικός λόγος που η φύση του επαγγέλματος - λειτουρ-γήματος προσδιορίζει τις ευ-ρύτερες κοινωνικές δραστη-ριότητες. Ξεφεύγοντας από τα στενά συντεχνιακά όρια. Η υπεράσπιση των ατομικών, κοινωνικών δικαιωμάτων έχει καταστεί εκ των ων ουκ άνευ για κάθε σύλλογο, που δεν λησμονεί την αποστολή του.

Η τάση λοιπόν αυτή, που εμ-φανίζεται και επεκτείνεται στην κοινότητα, της πνευματικής υποχώρησης χάριν δήθεν του ανταγωνισμού, αναγάγει πλέ-ον τον ανταγωνισμό στη μονα-δική αξία, ενώπιον της οποίας όλα έρχονται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Η όλη προσπά-θεια αποβλέπει και κατατείνει σε μετατροπή του επιστήμονα σε επιχειρηματία, παραγωγό κέρδους και μεταπράτη. Ο «Ευ-

«Απελευθέρωση» επαγγελµάτων

Ο ΝΟΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΑ Μ.Μ.Ε.

Δημήτρης Χ. Παξινόςτέως Πρόεδρος Δ.Σ.Α.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 22-5-2010

Η υπεράσπιση των ατοµικών, κοινωνικών δικαιωµάτων έχει καταστεί εκ των ων ουκ άνευ για κάθε σύλλογο,

που δεν λησµονεί την αποστολή του

99

ρωπαϊκός Δικηγορικός Σύλλο-γος» ανθίσταται σε αυτή την προσπάθεια, παρά τη διεύρυν-ση των αντιπροσωπειών από ανατολικές χώρες, οι οποίες συμπορεύονται μετά τη μεγά-λη καθεστωτική ανατροπή που έφερε τα πάνω κάτω στην ψυ-χοσύνθεσή τους και τον τρόπο σκέψεως.

Το θέμα, λοιπόν, που συζη-τείται ευρέως είναι τι θέλου-με, ποιος είναι ο πρωταρχικός σκοπός. Επιζητούμε τη γνώση, την καλλιέργειά της και την ανύψωση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σε αυτή τη βάση ή θέλουμε αποφοίτους που ρί-

χνονται στην αγορά εργασίας με μόνο κίνητρο το κέρδος το οποίο προέρχεται από την εξει-δικευμένη γνώση που στερείται ουσιαστικά του προσανατολι-σμού ενός ελευθερόφρονα αν-θρώπου, με ευρύτερα κοινωνι-κά και πολιτικά ενδιαφέροντα.

Και ο προβληματισμός αυ-τός προέκυψε σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη έχει ανάγκη ανάδειξης και προώθη-σης προσώπων που διαθέτουν την τεχνογνωσία, αλλά και ευαι-σθησία σε ανθρωπιστικές αξίες που εξελίσσουν την κοινωνία δίνοντας όραμα, ελπίδα και αι-σιοδοξία.

Η μάχη της ύλης και του πνεύματος διαρκής, με νικητή πότε τον ένα, πότε τον άλλο. Η ύλη σου δίνει ψευδαισθή-σεις ευτυχίας με τις παρορμή-σεις, και τα ένστικτα να έχουν τον πρώτο ρόλο. Το πνεύμα σου δίνει μια άλλη αίσθηση πληρότητας, με την έννοια της εγκράτειας, της πραότητας, της ανδρείας, της σύνεσης, που οδηγεί σ’ ένα καλύτερο και λι-γότερο ανισόρροπο κόσμο. Και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε, αντι-δρούμε, αντιτασσόμαστε. Το κάθε λειτούργημα χρειάζεται προστασία από κάθε επιβου-λέα. Αρκεί εμείς να το σεβόμα-στε πρώτοι.

Εδώ και αρκετά

χρόνια επιχειρείται

ο περιορισµός των

δραστηριοτήτων

των Δικηγορικών

Συλλόγων που

ως ΝΠΔΔ έχουν

θεσµική αποστολή,

υπερασπιζόµενοι

ανθρώπινα

δικαιώµατα...

100

“Oι Δικηγόροι αντιδρούν στην «αποδικαστηριοποίηση» υποθέσεων και στη «µεταφορά» της αρµοδιότητας υποθέσεων,

εξυπηρετώντας συντεχνιακά τους συµφέροντα”

Ε πιχειρείται τελευταία κατά τρόπο συστημα-τικό να δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι ο δι-

κηγορικός κόσμος της χώρας επιχειρεί δήθεν να διαφυλάξει συντεχνιακά συμφέροντα, απο-τρέποντας την κατάργηση κεκτη-

μένων δικαιωμάτων που προσ-διορίζουν τη δικηγορική ύλη. Κάθε προσπάθεια μετάθεσης της αρμοδιότητας χειρισμού και «εκδίκασης» υποθέσεων παρου-σιάζεται ως από μόνη της δήθεν ικανή να συμβάλλει στην απο-συμφόρηση των Δικαστηρίων και ως νομοθετική μεταρρύθμι-

ση που διαρκώς σκοντάφτει στις αντιδράσεις της δικηγορικής κοινότητας. Θα ήταν, όμως, εξαιρετικά κοντόφθαλμο και ασύμβατο προς το θεσμικό μας ρόλο να καθορίζουμε τις διεκδικήσεις μας βάσει απο-κλειστικά και μόνο εισοδημα-τικών κριτηρίων.

Η υπαγωγή σειράς υποθέσεων στα Δικαστήρια αποτελεί εχέγγυο σύµφωνης µε το νόµο διεκπεραίωσής τους.

Σ ημαντικότατα ζητή-ματα όπως είναι η συνταγματική, κατά το άρθρο 21 § 1 Συντ., προστασία με

την οποία περιβάλλει το κρά-τος το θεσμό της οικογένειας, συνεπώς και του γάμου, για τη λύση του οποίου απαιτεί δικα-

στική απόφαση κατόπιν περί-σκεψης των συζύγων, αλλά και η τεχνική και λεπτομερειακή φύση των επιμέρους νομικών ζητημάτων που συνδέονται με την έκδοση διαταγών πληρω-μής (π.χ. διαφορές σχετικές με αξιόγραφα και λοιπούς πιστωτικούς τίτλους), εξακο-

λουθούν να καθιστούν επι-τακτική τη σύνδεση των ως άνω υποθέσεων με τη δικαστηριακή ύλη. Την ίδια αναγκαιότητα εξυπηρετεί και η διατήρηση της αρμοδιότητας των Δικαστηρίων αναφορικά με την εκδίκαση εγγραφών προσημείωσης επί ακινήτων,

ΜΥΘΟΣ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

101

διαδικασίας που συνεπάγεται σημαντικές οικονομικές συ-νέπειες για τον κύριο του ακι-νήτου και, ως εκ τούτου, χρή-ζει ελέγχου από τη δικαστική εξουσία.

Η θέση των υποθέσεων αυτών υπό τη σκέπη της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης αποτελεί συνειδητή νομο-θετική επιλογή και γίνε-ται αντιληπτή ως εχέγγυο αποτελεσματικής και σύμ-φωνης με τις νομοθετικές ρυθμίσεις διεκπεραίωσής τους, ως συνέπεια και της σχετικής πείρας των αρμό-διων δικαστικών λειτουρ-γών.

Πρόσφατα μάλιστα οι Συμ-βολαιογράφοι έφτασαν στο σημείο να υποβάλουν αίτη-μα στο Υπουργείο Δικαιοσύ-νης για ανάθεση σε αυτούς της αρμοδιότητας έκδοσης συναινετικών διαζυγίων και κληρονομητηρίων, συναινετι-κής εγγραφής και εξάλειψης προσημείωσης υποθήκης, έκδοσης διαταγών πληρωμής και δημοσίευσης διαθηκών. Το αίτημα αυτό – πέραν της προφανούς σκοπιμότητας που εξυπηρετεί – παραγνω-ρίζει πλήρως το γεγονός πως η θέση των υποθέσεων αυτών υπό τη σκέπη της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης αποτελεί συνει-δητή νομοθετική επιλογή και μονόδρομο που επιτάσσει το Σύνταγμα, σε μια προσπάθεια για ουσιαστική επιβολή του δικαίου και εξυπηρέτηση της ασφάλειας όχι μόνο του δικαί-

ου αλλά και των συναλλαγών. Με άλλα λόγια, η σύνδεση των ως άνω υποθέσεων με τη δι-καστηριακή ύλη εξακολουθεί να καθίσταται επιτακτική και - κατά συνέπεια - αδιαπραγμά-τευτη, ως απόρροια συνταγ-ματικών διατάξεων αλλά και γενικότερων παραδοχών του δικαιικού μας συστήματος, οι οποίες διατρέχουν επί σειρά ετών το νομικό μας πολιτισμό. Άλλωστε, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι από την εισα-γωγή του Αστικού Κώδικα μέχρι σήμερα η νομική δι-εκπεραίωση των εν λόγω υποθέσεων λαμβάνει τη μορφή δικαστικής απόφα-σης. Ωστόσο, οι Συμβολαι-ογράφοι δεν αποτελούν δικαιοδοτικό όργανο, δεν αποτελούν παράγοντες του συστήματος απονομής της Δι-καιοσύνης. Ο ρόλος τους πε-ριορίζεται στην καταγραφή δηλώσεων των συμβαλλο-μένων και όχι στην απονο-μή δικαίου. Αυτό έχουν κρίνει και τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Ενδεχόμενη μετεξέλιξη του ρόλου τους ενέχει κινδύνους για την ορθή απονομή του δικαίου και υποβαθμίζει την ποιότητα της απονεμόμενης Δικαιοσύνης. Η «δικαστηρια-κή ύλη», κατά συνέπεια, εί-ναι απόλυτα συνυφασμένη με τη δικαιοδοτική κρίση και, επομένως, οποιαδήπο-τε μεταφορά δικαστηρια-κής ύλης μπορεί να νοηθεί μόνο εντός της δικαστικής εξουσίας.

Μια τέτοια –συντεχνιακής αντίληψης– ανεύθυνη στάση, όπως είναι η προαναφερθεί-σα, παραγνωρίζει σημαντικά προβλήματα ουσιαστικής απο-νομής του δικαίου, το οποίο και δεν μεταρρυθμίζει φυσικά.

Συναινετικό Διαζύγιο

Είναι λάθος η άποψη ότι το συναινετικό διαζύγιο εί-ναι μία απλή δήλωση των συζύγων περί διαζεύξεως. Κατά την έκδοση ενός δια-ζυγίου ανακύπτει μία σειρά ζητημάτων: ιδιωτικού διε-θνούς δικαίου, επιμέλειας και διατροφής ανηλίκων τέκνων, περιουσιακής κα-τάστασης των συζύγων και σχετικών μεταξύ τους αξιώ-σεων. Οποιαδήποτε άλλη θε-ώρηση της σχετικής διαδικασί-ας θα έπληττε τη συνταγματικά προβλεπόμενη προστασία της οικογένειας (άρθρο 21 § 1 Συντ.), καταστρατηγώντας και το δημοσίας τάξεως χαρακτή-ρα των σχετικών ρυθμίσεων του Οικογενειακού Δικαίου.

Προσημείωση υποθήκης

Η προσημείωση υποθήκης αποτελεί ασφαλιστικό μέτρο, που διατάσσεται μόνο με δικα-στική απόφαση (1274, 682-1 ΑΚ, 706 ΚΠολΔ) κατ' αντιδια-στολή προς την υποθήκη, που συστήνεται με τίτλο από το νόμο, με μονομερή συμβολαι-ογραφική δήλωση και με δικα-στική απόφαση (1262, 1266,

102

1263 ΑΚ). Η δε συναινετική παραχώρηση προσημείω-σης υποθήκης, διαδικασία απόλυτα συνδεδεμένη στην πράξη με τη δανειοδότηση του πολίτη-καταναλωτή από ισχυρά πιστωτικά ιδρύματα που διαμορφώνουν το περι-εχόμενο των καταρτιζόμε-νων συμβάσεων ως συμβά-σεων προσχώρησης δίχως τη δυνατότητα ατομικής διαπραγμάτευσης των επι-

μέρους όρων (των λεγόμε-νων «ψιλών γραμμάτων»), αποτελεί πολύπλοκη διαδι-κασία με υψηλό οικονομι-κό διακύβευμα. Η ανάθεση της διαδικασίας στη δικαστι-κή εξουσία αναδεικνύει στον πολίτη τις έννομες συνέπειες που συνεπάγεται η δήλωση της βούλησής του και, παράλ-ληλα, αποτρέπει ενδεχόμενα οικονομικής εκμετάλλευσης και καταδυνάστευσής του.

Δημοσίευση Διαθήκης

Από την άλλη πλευρά, η δημοσίευση διαθήκης και οι σχετικές διατάξεις που τη ρυθ-μίζουν αποτελούν διατάξεις δη-μόσιας τάξης, δηλαδή μη δυνά-μενες να παραγκωνιστούν από την ιδιωτική βούληση. Παράλλη-λα, συνδέεται με σειρά ζητη-μάτων αμιγώς νομικής υφής, όπως είναι για παράδειγμα η διάγνωση ενδεχόμενης ακυ-ρότητας ή πλαστότητας και

ΒΑΘΙΕΣ αλλαγές στο δικηγορικό επάγγελμα φέρνουν η κρίση και η απελευθέρωση των νομικών υπη-ρεσιών. Κατακόρυφη πτώση των παρα-στάσεων στα δικαστήρια και τα συμβόλαια, συγκέντρωση ύλης σε δικηγορικές εταιρείες, υπαλληλο-ποίηση και βίαιη έξοδος πολλών νέων από τη δικηγορία, είναι τα χαρακτηριστικά του νέου τοπίου που διαμορφώνεται. Η μεταφορά δικαστικής ύλης στους συμβολαιογράφους με πα-ράσταση πάντως δικηγόρων (δι-αταγές πληρωμών, κληρονομητή-ρια) για λόγους επιτάχυνσης των δικών και οι απαιτήσεις της τρό-ικας για περαιτέρω άνοιγμα στη

λειτουργία των δικηγορικών εται-ρειών αποτέλεσαν το «casus belli» της δικηγορικής αποχής. «Αλλοι δικηγόροι υπαλληλοποιού-νται, άλλοι αλλάζουν επάγγελμα, άλλοι φυτοζούν. Η κατάσταση εί-ναι τραγική. Πιο πολύ πλήττεται ο νέος δικηγόρος αλλά και ο μεσήλι-κας που βλέπει την εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν, να καταρρέ-ει» τονίζει ο γενικός γραμματέας του ΔΣΑ Μιχ. Ζαφειρόπουλος. Και τα στοιχεία τον δικαιώνουν: • Οι παραστάσεις των αθηναί-

ων δικηγόρων στα δικαστή-ρια αναμένεται να είναι φέ-τος κατά τουλάχιστον 25% λιγότερες από αυτές του 2009 (470.065).

• Ενας στους τρεις αθηναίους δικηγόρους (7.689) δεν παρέ-στη σε κανένα δικαστήριο!

• Εξι στους δέκα δικηγόρους της δεν έχουν παραστεί στην υπογραφή συμβολαίων, ενώ το 82,4% έχει λιγότερα από 2 συμ-βόλαια!

• Ακόμη μεγαλύτερη πτώση παρατηρείται στα συμβόλαια αγοραπωλησιών ακινήτων. Δικηγόροι αναμένεται να πα-ραστούν φέτος σε λιγότερα από 40.000 συμβόλαια, έναντι 61.679 πέρσι (πτώση 33%) και 90.910 το 2007 (μείωση 56%)!

• Οι δικηγορικές εταιρείες συνο-λικά στην Ελλάδα ανέρχονται σε περίπου 600. Από αυτές οι 336 λειτουργούν στην Αθήνα και έχουν ιδρυθεί από 1.010 δι-κηγόρους-εταίρους (τρεις ανά εταιρεία). Σε αυτές έχουν δη-λωθεί ότι απασχολούνται 480 δικηγόροι.

• Στον Πειραιά, επίσης, έχουν δημιουργηθεί πολλές εταιρεί-

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ...

Υπάλληλοι ή άεργοι, το... δίλημμα των δικηγόρωνΤου ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία την Κυριακή 16-10-2011

103

η συνακόλουθη προσβολή της, η διαπίστωση των εξω-τερικών ελαττωμάτων κτλ. Αναμφίβολα, η δημοσίευση διαθήκης προϋποθέτει δια-δικασία δικαιοδοτική και όχι ενέργειες απλώς και μόνο διαπιστωτικού χαρακτήρα.

Έκδοση Κληρονομητηρίου

Το ίδιο ισχύει και με την έκδοση κληρονομητη-

ρίου, το οποίο βεβαιώνει το κληρονομικό δικαίωμα του αιτούντος και τη μερί-δα που του αναλογεί μόνο αν το Δικαστήριο πεισθεί ότι έχουν αποδειχθεί τα αναφερόμενα στην αίτησή του γεγονότα, αφού προ-ηγηθεί η προβλεπόμενη από την πολιτική δικονο-μία αποδεικτική διαδικα-σία (η οποία προφανώς δεν

έχει καμία σχέση με την απλή διαπιστωτική καταγραφή δη-λώσεων που χαρακτηρίζει τη μέχρι σήμερα εργασία των Συμβολαιογράφων).

Με άλλα λόγια, με τα διαρκώς προω-

θούμενα μέτρα επιζητού-με τη μεταρρύθμιση του δικαιικού μας συστήματος ή την απαξίωσή του;

ες-παραρτήματα ξένων δικη-γορικών εταιρειών.

• Οι δικηγόροι της Αθήνας ανέρ-χονται σήμερα σε 21.547 και συνολικά ξεπερνούν τις 30.000. Στη χώρα μας αντιστοιχούν 342 δικηγόροι ανά 100.000 κα-τοίκους, στην Ιταλία 290, την Ισπανία 266 και τη Γερμανία 168 δικηγόροι ανά 100.000 κα-τοίκους!

Σίγουρη θεωρείται η πλήρης απε-λευθέρωση στη λειτουργία των δικηγορικών εταιρειών. Με πα-ρέμβαση της τρόικας, η νέα ρύθ-μιση θα επιτρέπει στα μέλη των εταιρειών να παρίστανται ελεύθε-ρα σε όλες τις πόλεις και όχι μόνο σε αυτές που δηλώνουν ως έδρα, πλήττοντας κυρίως τους δικηγό-ρους της επαρχίας. Υπό εξέταση είναι και η συμμετο-χή σε δικηγορικές εταιρείες, νομι-κών προσώπων αλλά και ατόμων που δεν είναι δικηγόροι, με στόχο την άσκηση παράλληλων δραστη-ριοτήτων. Ο ΔΣΑ διευκρινίζει στην τρόι-

κα ότι η απαγόρευση αυτή είναι σύμφωνη με τη νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοι-νοτήτων, το οποίο έκρινε ότι οι εταιρείες που παρέχουν παράλ-ληλα με τις νομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ορκωτού ελεγκτή, θα μπορούσαν να μειώσουν τον βαθ-μό ανταγωνισμού στην αγορά νο-μικών υπηρεσιών. Η απελευθέρωση του δικηγορι-κού επαγγέλματος είναι επίκαι-ρη και στη Μ. Βρετανία. Με νέο νόμο, πολλές νομικές υπηρεσίες-συμβουλές που έως τώρα προσφέ-ρουν δικηγορικά γραφεία, όπως μεταβιβάσεις, σύνταξη διαθηκών και συμβουλές εργατικού δικαί-

ου, περνούν στα χέρια μεγάλων εταιρειών, που δεν είναι αμιγώς νομικές-δικηγορικές. Τέτοιες επι-χειρήσεις, που μεταξύ άλλων θα προσφέρουν νομικές συμβουλές, είναι οι ασφαλιστικές εταιρείας, οι τράπεζες ακόμη και σουπερμάρ-κετ! Σύμφωνα με τους «Times του Λονδίνου», η εκ βάθρων μεταμόρ-φωση της νομικής αγοράς σημαί-νει το τέλος χιλιάδων δικηγόρων της πόλης, καθώς θα οδηγήσει στην ίδρυση 5-10 παγκόσμιας κλίμακας εταιρειών με τζίρο άνω του 1 δισ. λιρών και τον αφανισμό πολλών από τις 10.000 δικηγόρους του Λονδίνου.

104

ΜΥΘΟΣ“O Έλληνας Δικηγόρος δεν

συµβάλλει στα κοινωνικά βάρη”

Ο Δικηγόρος «φο-ροφυγάς», ο οποίος αποκρύ-πτει συστηματικά τα υψηλά εισο-

δήματά του παρουσιάζεται ως ο κανόνας. Στο πλαίσιο αυτό, ακόμα και κυβερνη-τικοί παράγοντες δεν δι-στάζουν να στοχοποιούν συλλήβδην όλους τους Δικηγόρους ως δήθεν παράνομους και φοροφυ-

γάδες που «κλέβουν το κράτος». Η εύλογη και νο-μικά τεκμηριωμένη αντίθεση του κλάδου στην υιοθέτηση μέτρων αμιγώς εισπρακτικού χαρακτήρα επιχειρήθηκε να διαστρεβλωθεί και να παρου-σιαστεί ως δήθεν γενικευμέ-νη άρνηση της δικηγορικής κοινότητας να συνδράμει στα δημόσια βάρη. Την εν λόγω συμμετοχή μας, στο μέτρο που μας αναλογεί, ουδέπο-

τε φυσικά επιδιώξαμε να την αποφύγουμε. Ούτε βέβαια διστάσαμε να καταδικάσου-με μεμονωμένες έκνομες συμπεριφορές, που όμως αποτελούν ασήμαντη μειο-νότητα και δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανές να κηλιδώ-σουν την παρουσία και την προσφορά των Δικηγόρων στην Ελληνική κοινωνία.

Τ α στοιχεία που πα-ρατέθηκαν ανωτέ-ρω αναφορικά με την εισοδηματική κατάσταση του

μέσου Δικηγόρου αποτελούν

αδιαμφισβήτητη πραγματι-κότητα, η οποία όμως παρα-γνωρίζεται – τόσο από την πολιτική ηγεσία του τόπου, όσο και από τους γνωστούς πλέον εξωθεσμικούς και δη-

μοκρατικά ανομιμοποίητους παράγοντες που διεκδικούν, ανερυθρίαστα και άνευ προ-σχημάτων, αποφασιστικό ρόλο επί ζητημάτων νομο-θετικής και εκτελεστικής

Αύξηση Ασφαλιστικών εισφορών. Επιβολή τέλους επιτηδεύµατος και ΦΠΑ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

105

εξουσίας – με αποτέλεσμα να εντείνεται η επιβολή σε βάρος των μελών της δικη-γορικής κοινότητας δυσανά-λογων και κοινωνικά άδικων οικονομικών μέτρων αμιγώς εισπρακτικού χαρακτήρα.

Αύξηση των καταβλητέων εισφορών

Έτσι λοιπόν οδηγηθήκα-με το 2011 στην αιφνιδιαστι-κή – εν μέσω θέρους – αύ-ξηση των καταβλητέων ασφαλιστικών εισφορών και στη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής ανά τριετία μετάταξης στην επόμενη ασφαλιστική κατηγορία. Οι προαναφερθείσες ρυθμί-σεις, εντασσόμενες σε μία αγωνιώδη προσπάθεια εξεύ-ρεσης λύσεων στα αδιέξοδα και στις ταμειακές δυσχέρει-ες με τις οποίες έρχεται αντι-μέτωπο το κράτος, κινούνται δυστυχώς για άλλη μια φορά προς τη λάθος κατεύθυνση, παραβλέποντας τις ιδιαιτε-ρότητες του λειτουργήματός μας, αλλά κυρίως τις ειδικό-τερες συνθήκες υπό τις οποί-ες οι νέοι συνάδελφοι εισέρ-χονται στο δικηγορικό κλάδο. Ειδικότερα, οι εμπνευστές των εν λόγω ρυθμίσεων πα-ραβλέπουν την προεκτεθείσα αδιαμφισβήτητη συρρίκνωση της δικηγορικής ύλης και την αντίστοιχη συρρίκνωση των εισοδημάτων των δικηγόρων, η οποία έχει επέλθει συνε-πεία και της υφιστάμενης οι-κονομικής κρίσης.

106

Κατόπιν αυτών,

α) Η πρόσθετη εισφορά η οποία επιβάλλεται στους παλαιούς ασφαλισμένους συναδέλφους (ασφαλισθέ-ντες μέχρι 31-12-1992) επιβαρύνει ακόμα περισ-σότερο το ήδη δυσανάλο-γο - σε σχέση με την προσ-δοκώμενη σύνταξη - ποσό των καταβλητέων ανά έτος εισφορών, παραγνωρίζοντας το πραγματικό γεγονός της πλήρους αναντιστοιχίας των ασφαλιστικών εισφορών προς τα εισοδήματα του μέσου δι-κηγόρου.

β) Η επιβολή εισφο-ράς υπέρ του ΟΑΕΔ ου-δέν ανταποδοτικό όφελος προσφέρει στο Δικηγόρο - ασφαλισμένο του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ και, ως εκ τούτου, η σύλ-ληψη της έμπνευσης θέσπισής της μόνο αδιανόητη μπορεί να θεωρηθεί και να κατακριθεί ως πρόσθετο βάρος που δεν δικαιολογείται από τα μέχρι σήμερα ισχύοντα στο χώρο του κλάδου της κοινωνικής ασφάλισης.

γ) Η υποχρεωτική μετάτα-ξη των νέων ασφαλισμένων (ασφαλισθέντες από 1-1-1993) στην αμέσως επόμενη ασφα-λιστική κατηγορία ανά τριετία με το πρόσχημα ότι επιτυγχά-νεται έτσι ένα «περισσότερο ανταποδοτικό και δικαιότερο συνταξιοδοτικό καθεστώς» (βλ. αιτιολογική έκθεση επί των σχετικών διατάξεων) πα-

ραγνωρίζει το γεγονός ότι, όπως προκύπτει από τα επίση-μα στοιχεία του Ταμείου Νομι-κών, από την 1-1-1993 σχεδόν το σύνολο των νέων ασφα-

λισμένων έχει υπαχθεί στην 1η ασφαλιστική κα-τηγορία, προφανώς λόγω αδυναμίας να καταβάλλει μηνιαία τα αυξημένα ποσά που απαιτούν οι ανώτερες κατηγορίες, αποδεχόμενο την προοπτική της είσπρα-ξης μιας πενιχρής σύντα-ξης έπειτα από σαράντα έτη ασφάλισης.

Είναι απόλυτα βέβαιο πως η αύξηση των ποσών των καταβλητέων ασφαλιστι-κών εισφορών όχι μόνο δεν θα συμβάλει στην εν-δυνάμωση του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ αλλά, αντιθέτως, ενδέχεται να προκαλέσει σημαντική οικονομική ζημία με απροσ-διόριστες για την επιβίωσή του συνέπειες, καθώς είναι πλέον αναμενόμενο όλο και περισσότεροι ασφαλι-σμένοι να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα νέα οικονομικά δεδομένα, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να καταβάλλουν τις αντίστοιχες εισφορές.

Η αντίδρασή μας στις ρυθ-μίσεις αυτές υπήρξε άμεση και έντονη. Με επιστολή μας προς τον πρώην Υπουργό Ερ-γασίας και Κοινωνικής Ασφά-λισης θέσαμε τη διαφωνία μας και τον καλέσαμε να απο-σύρει τις εν λόγω ρυθμίσεις, επιχειρηματολογώντας - μέσω και της παράθεσης σχετικών στατιστικών στοιχείων - γύρω από τη συρρίκνωση των εισο-δημάτων των συναδέλφων,

...το σύνολο των νέων

ασφαλισμένων έχει

υπαχθεί στην 1η

ασφαλιστική

κατηγορία, προφανώς

λόγω αδυναμίας να

καταβάλλει μηνιαία τα

αυξημένα ποσά που

απαιτούν οι ανώτερες

κατηγορίες,

αποδεχόμενο την

προοπτική της

είσπραξης μιας

πενιχρής σύνταξης

έπειτα από σαράντα

έτη ασφάλισης.

107

ιδίως των νέων και την επελ-θούσα οικονομική δυσπραγία τους. Σήμερα, λίγους μήνες μετά από τη θέσπιση των εν λόγω ρυθμίσεων, ανοίγει - όπως φαίνεται - ο δρόμος για την επανεξέταση του ζητήμα-τος. Σε συνάντηση που πραγ-ματοποίησε την 12-1-2012 ο Πρόεδρος του ΔΣΑ Γιάννης Αδαμόπουλος με τον πρώ-ην Υπουργό κ. Γιώργο Κου-τρουμάνη - συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία του προ-εδρείου της Ένωσης Ασκου-μένων και Νέων Δικηγόρων (ΕΑΝΔΑ) - ετέθη εκ νέου από την πλευρά του ΔΣΑ το ζήτημα της υποχρεωτικής - ανά τριε-τία - μετάταξης στην επόμενη ασφαλιστική κατηγορία του ΕΤΑΑ των Δικηγόρων, κατατέ-θηκε ο σχετικός προβλημα-τισμός για την υπέρμετρη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και προτάθηκε η επανεξέταση της σχετικής ρύθμισης συνολικά, ειδι-κά δε όσον αφορά στους κάτω της πενταετίας Δικη-γόρους, για τους οποίους ζητήθηκε η εξαίρεση από κάθε υποχρεωτική αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας. Η πρότασή μας αυτή αναμένε-ται να αποτελέσει μέρος του διαλόγου που αποφασίστηκε να διεξαχθεί με το αρμόδιο Υπουργείο στο αμέσως προ-σεχές διάστημα. Παράλληλα, ο πρώην Υπουργός εξέφρασε την πρόθεση του Υπουργείου να επανεξετάσει άμεσα την πρόσφατα τεθείσα σε ισχύ

108

ρύθμιση περί υποχρεωτικής ασφάλισης των ασκούμενων Δικηγόρων, αναγνωρίζοντας τα μειονεκτήματα που αυτή συνεπάγεται, λαμβανομένης υπόψη και της δυσμενούς οι-κονομικής συγκυρίας.

Πρόσφατα μάλιστα ο Δι-κηγορικός Σύλλογος Αθηνών από κοινού με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, διά των Προέδρων τους Γιάννη Αδαμόπουλου και Χρήστου Σπίρτζη, κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρα-τείας, αιτούμενοι την ακύ-ρωση των αποφάσεων κα-θορισμού του ύψους των καταβλητέων εισφορών, ως πράξεων που αντιβαίνουν στην κείμενη νομοθεσία, κατα-στρατηγώντας θεμελιώδεις δι-ατάξεις του δικαιικού μας συ-στήματος. Με σεβασμό πάντα στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και στο σύνολο των θεσμών, δεν διστάζουμε να κάνουμε χρήση κάθε νόμιμου και θε-μιτού μέσου, αποβλέποντας στην προστασία των συμφερό-ντων των μελών μας και στην αποφυγή νομοθετικών εκτρο-πών που καταλύουν κάθε έν-νοια κοινωνικής δικαιοσύνης και κράτους δικαίου και υπα-γορεύονται αποκλειστικά και μόνο από τα πιεστικά ταμεια-κά αδιέξοδα της χώρας.

Σε κάθε περίπτωση, η κατα-βολή ασφαλιστικών εισφορών – όσο δυσβάστακτη και να εί-ναι – γίνεται με την προσδοκία

των ωφελειών που η ασφαλι-στική κάλυψη συνεπάγεται, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, γεγονός όμως που και πάλι απογοητεύει το μέσο

συνάδελφο - ασφαλισμένο, αν λάβουμε υπόψη την ποιότητα και την ποσότητα των παροχών που τίθενται στη διθεσή του.

Η κακοδιαχείριση των αποθεματικών του Ασφαλιστικού μας Ταμείου

Η περιουσία του ΕΤΑΑ και των ταμείων που συνενώθηκαν για τη δημιουργία του αποτελεί κοινωνικό αγαθό, προστατευ-όμενο από το δικαιικό μας σύ-στημα. Το ΕΤΑΑ προέκυψε, ως γνωστό, από τη συνένωση τριών υγιέστατων Ταμείων (Ταμείο Νο-μικών, ΤΣΜΕΔΕ και ΤΣΑΥ) και παρέμενε εύρωστο και ισχυρό, αφού μεταφέρθηκαν σε αυτό οι ασφαλιστικές εισφορές των με-λών των ταμείων αυτών, μαζί με τα αποθεματικά και τους λοιπούς πόρους τους. Ωστόσο, βάσει του προφανώς, αντισυνταγ-ματικού νόμου 2469/1977, διά του οποίου το ΕΤΑΑ εξαναγκαστικά κατέθετε τα αποθεματικά του στην Τρά-πεζα της Ελλάδος, οδηγη-θήκαμε σε μια ανεξέλεγκτη και χωρίς καμία προσοχή και επιμέλεια επένδυση των εν λόγω αποθεματικών σε ομόλογα του Ελληνικού Δη-μοσίου. Η διαπίστωση, όμως, ότι η εν λόγω περιουσία ετέθη υπό διακινδύνευση εξαιτίας συγκεκριμένων συμπεριφορών των οργάνων της Τράπεζας της Ελλάδος χωρίς την παραμικρή συναίνεση των δικαιούχων αυ-

...ο ΔΣΑ κατέθεσε

αναφορά ενώπιον

του κ. Προϊσταμένου της

Εισαγγελίας Εφετών

Αθηνών, ζητώντας την

άμεση επείγουσα

ποινική διερεύνηση

του ζητήματος της

διαχείρισης των

αποθεματικών του

Ενιαίου Ταμείου

Ανεξάρτητα

Απασχολούμενων

(ΕΤΑΑ),

τα οποία επενδύθηκαν

με ανεξέλεγκτο τρόπο

εκ μέρους της

Τράπεζας της Ελλάδος

109

τών των ποσών, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Έτσι λοιπόν ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, το Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου και Δωδεκανήσου, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, την Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδος και το Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής κατέθεσαν στις 25-11-2011 αναφορά ενώπιον του κ. Προϊσταμένου της Εισαγγε-λίας Εφετών Αθηνών, ζητώ-ντας την άμεση επείγουσα ποινική διερεύνηση του ζη-τήματος της διαχείρισης των αποθεματικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απα-σχολούμενων (ΕΤΑΑ), τα οποία επενδύθηκαν με ανε-ξέλεγκτο τρόπο εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος σε ομόλογα και έντοκα γραμ-μάτια αρκετών δις ευρώ και τούτο χωρίς την παραμικρή άδεια και ενημέρωση των διοικήσεων του ΕΤΑΑ, αι-τούμενοι παράλληλα και την ανάθεση της υπόθεσης σε Ειδικό Εφέτη Ανακριτή.

Η εν λόγω επένδυση προ-ήλθε, όπως προαναφέρθηκε, ως αποτέλεσμα του προφα-νώς αντισυνταγματικού νόμου 2469/1977, βάσει του οποίου το ΕΤΑΑ εξαναγκαστικά κατέθετε τα αποθεματικά του στην Τρά-πεζα της Ελλάδος και η τελευ-ταία τα «επένδυε» - ανεξέλεγκτα και χωρίς καμιά προσοχή και επιμέλεια - σε ομόλογα του Ελ-

110

ληνικού Δημοσίου. Η Τράπεζα της Ελλάδος (διά των οργάνων της) από την πλευρά της, ως θεσμικό όργανο του Κράτους που ασκεί δημόσια εξουσία, γνώριζε από τις ετήσιες οικο-νομικές εκθέσεις της την τρα-γική κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας και μάλιστα από το έτος 2009 καθώς και την ύπαρξη του υπέρογκου κρα-τικού χρέους. Παρόλα αυτά, επέλεξε να προβαίνει μέχρι και σήμερα σε επενδύσεις σε τίτλους του Ελληνικού Δημο-σίου με χρήση των αποθεμα-τικών του ΕΤΑΑ, ενέργεια που συνεπάγεται προφανή βλάβη για το Ταμείο μας, το ακριβές ύψος της οποίας αναμένεται να αποκαλυφθεί πλήρως από την διενεργητέα ανάκριση. Από τα προαναφερθέντα προκύπτει σαφώς πως η Τράπεζα της Ελλάδος ενήρ-γησε ως διαχειριστής ξένης περιουσίας - και μάλιστα προστατευόμενης από ειδι-κές διατάξεις - κατά τρόπο αντίθετο προς το συμφέρον του ΕΤΑΑ και του συνόλου των ασφαλισμένων του. Κα-τόπιν αυτών, εμφανίζεται πλέον υπαρκτός ο κίνδυνος να μην είναι σε θέση στο μέλλον το ΕΤΑΑ να κατα-βάλλει συντάξεις και παρο-χές. Ωστόσο, η διαφύλαξη των συμφερόντων των ασφαλισμέ-νων αποτελεί για όλους εμάς ζήτημα ζωτικής σημασίας και δεν τίθεται υπό καμία διαπραγ-μάτευση. Το λόγο πλέον έχει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Ευελ-

πιστούμε πως οι υπεύθυνοι για την ως άνω διαμορφωθείσα κατάσταση θα λογοδοτήσουν σύντομα.

Ήδη ο οικονομικός εισαγ-γελέας Γρηγόρης Πεπόνης διέταξε προκαταρκτική εξέτα-ση, την οποία ανέλαβε να διε-νεργήσει ο αναπληρωτής οικο-νομικός εισαγγελέας Σπύρος Μουζακίτης, με σκοπό να δια-πιστώσει αν έχει διαπραχθεί το αδίκημα της απιστίας.

Επιβολή ΦΠΑ στην Παροχή των Δικηγορικών Υπηρεσιών

Σε καμία φυσικά περίπτωση δεν πρέπει να μας διαφεύγει ο προπομπός όλων αυτών των δικηγοροκτόνων μέτρων, που ακούει στο όνομα «επιβολή ΦΠΑ στην παροχή των δικηγο-ρικών υπηρεσιών».

Πιο συγκεκριμένα, η αδυνα-μία της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να αντιμετωπίσει απο-τελεσματικά την επελθούσα κρίση και τις συνέπειες αυτής οδήγησαν δυστυχώς στην υι-οθέτηση σειράς μέτρων που στοχοποίησαν άδικα επιμέ-ρους επαγγελματικούς κλά-δους, καταλήγοντας εντέλει σε μια πρόκληση αποπροσανα-τολιστικών από τα πραγματικά προβλήματα εντάσεων μέσω της τεχνητής διέγερσης δήθεν κοινωνικών αντανακλαστικών. Έτσι, μεταξύ άλλων και υπό το μανδύα της αναγκαιότητας πά-ταξης της φοροδιαφυγής, προ-κρίθηκαν άστοχες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις, πλήρως ασύμ-βατες με τη φύση του λειτουρ-γήματός μας. Μία τέτοια ρύθμι-ση αποτέλεσε η επιβολή ΦΠΑ στην παροχή των δικηγορικών υπηρεσιών, η οποία υποβιβάζει στην πραγματικότητα τις τελευ-ταίες στην κατηγορία της κοινής οικονομικής δραστηριότητας που αποβλέπει στην επίτευξη κέρδους. Όμως, η φύση της δικηγορίας ως δημόσιου λειτουργήματος και η ιδιό-

...η φύση της

δικηγορίας ως δημόσιου

λειτουργήματος και

η ιδιότητα του

Δικηγόρου ως

συλλειτουργού στην

απονομή της

Δικαιοσύνης, καθώς

και η αναγκαιότητα

προάσπισης του

δικαιώματος των

πολιτών να

προσφεύγουν στα

Δικαστήρια ... είναι

πλήρως ασύμβατες με

την επιβολή ΦΠΑ

111

τητα του Δικηγόρου ως συλ-λειτουργού στην απονομή της Δικαιοσύνης, καθώς και η αναγκαιότητα προάσπισης του δικαιώματος των πολι-τών να προσφεύγουν στα Δικαστήρια - δικαιώματος που δεν μπορεί να ασκη-θεί κατά τρόπο πλήρη και αποτελεσματικό παρά μόνο διά της παράστασής τους με Δικηγόρο - είναι πλήρως ασύμβατες με την επιβολή ΦΠΑ. Παράλληλα, εγκλωβί-ζεται μια ενασχόληση αμιγώς επιστημονική σε υποχρεώσεις, «περιοδικές» και «εκκαθαριστι-κές», λογιστικού χαρακτήρα, οι οποίες επιφορτίζουν αφόρητα την ήδη βεβαρυμένη δικηγορι-κή καθημερινότητα.

Αυτή ακριβώς η εσφαλμένη θεώρηση της δικηγορίας ως κοινής εμπορικής δραστηριό-τητας και η συνακόλουθη επι-βολή ΦΠΑ που πλήττει, όπως προαναφέρθηκε, το συνταγ-ματικά κατοχυρωμένο δικαίω-μα πρόσβασης του πολίτη στη Δικαιοσύνη αυξάνοντας σημα-ντικά το σχετικό κόστος, καθι-στούν επιτακτική την ανάγκη να επιληφθεί του θέματος η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, απο-καθιστώντας τη διασαλευθείσα νομιμότητα.

Στο πλαίσιο αυτό ο Δικηγορι-κός Σύλλογος Αθηνών κατέθε-σε στις 14-6-2011 Τριτανακοπή ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αιτούμενος την ακύρωση και εξαφάνιση της υπ' αριθμ. 909/2011 απόφα-

112

σης του Β' τμήματος του ΣτΕ, η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την από 5-7-2010 Αίτηση Ακύρω-σης του Δικηγόρου Αθηνών κ. Παναγιώτη Γιαννόπουλου κατά της υπ' αριθμ. ΠΟΛ 1100/24-6-2010 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών αναφορικά με την επιβολή ΦΠΑ στην παροχή των δικηγορικών υπηρεσιών. Διά της τριτανακοπτόμενης απόφα-σης το Συμβούλιο της Επικρα-τείας έκανε δεκτό πως η προ-σβαλλόμενη πράξη πρέπει να ακυρωθεί κατά το μέρος που θεσπίζει απαλλαγή των αμοι-βόμενων με πάγια αντιμισθία Δικηγόρων από την επιβολή ΦΠΑ για τις σχετικές αμοιβές τους, ενώ περαιτέρω κρίθηκε ότι το υπόλοιπο τμήμα της ως άνω πράξης - κατά το μέρος που αναφέρεται στην υπαγωγή των δικηγορικών υπηρεσιών σε καθεστώς ΦΠΑ με συντελεστή 23% - στερείται εκτελεστότη-τας και, ως εκ τούτου, είναι απρόσβλητο.

Μέσω της άσκησης του προαναφερθέντος ενδίκου μέ-σου ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και οι λοιποί αιτούντες επιδιώκουν, ως έχοντες άμεσο έννομο συμφέρον, την εξα-φάνιση της προσβαλλόμενης απόφασης και την εισαγωγή της υπόθεσης προς συζήτηση ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, λαμβανομένης υπόψη της με-γάλης σπουδαιότητάς της κα-θώς πρόκειται για ζήτημα γενι-κότερης σημασίας που αφορά

την ολότητα της δικηγορικής κοινότητας σε βάρος της οποί-ας επέρχονται μεγάλα οικονο-μικά βάρη.

Εναπόκειται πλέον στη Δι-καιοσύνη να αποφασίσει επί του εν λόγω ζητήματος με γνώ-μονα τις συνταγματικές και νο-μολογιακές παραδοχές αλλά και τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις, αποκαθιστώντας το ρόλο του Δικηγόρου ως άμισθου δημόσιου λειτουρ-γού και συλλειτουργού στην

απονομή της Δικαιοσύνης και αποτρέποντας την εμπο-ρευματοποίηση του λειτουρ-γήματός μας.

Οι εμπνευστές της εν λόγω νομοθετικής μεταρρύθμισης ακόμα αναζητούν τα οφέλη που προσδοκούσαν από την επιβο-λή ΦΠΑ. Κι όμως, συνέπειες υπήρξαν και ήταν απτές και άμεσα ορατές: Δυσχεράνθη-κε - ακόμα περισσότερο και κατά τρόπο συνταγματικά ανεπίτρεπτο - η πρόσβαση του πολίτη στη Δικαιοσύνη, καθώς αυξήθηκε το σχετι-κό κόστος. Ως αποτέλεσμα, μειώθηκαν οι παραστάσεις σε Δικαστήρια, επομένως και τα αντίστοιχα δικηγορικά εισοδή-ματα και - κατά συνέπεια – πε-ριορίστηκε σημαντικότατα η φορολογητέα ύλη… Επρό-κειτο φυσικά για αναμενόμενη εξέλιξη της έλλειψης κεντρικού σχεδιασμού και συγκεκριμένης στόχευσης κατά τη χάραξη της φορολογικής πολιτικής, που εξαντλείται συστηματικά επί σειρά ετών στην εξυπηρέτηση αποκλειστικά και μόνο βραχυ-πρόθεσμων στόχων…

Η Συνεισφορά των Δικηγορικών Συλλόγων στα Κρατικά Έσοδα

Παράλληλα, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγο-νός ότι, όσον αφορά στις δικαστηριακές πράξεις, υφίσταται και λειτουργεί αποτελεσματικά και προς

όσον αφορά στις

δικαστηριακές πράξεις,

υφίσταται και

λειτουργεί

αποτελεσματικά και

προς όφελος του

δημόσιου συμφέροντος

μηχανισμός

προκαταβολής φόρου

επί των αμοιβών των

Δικηγόρων, που

εξασφαλίζει με

αμεσότητα και

διαφάνεια, σημαντικά

έσοδα για το

Ελληνικό Δημόσιο.

113

όφελος του δημόσιου συμφέροντος μηχανισμός προκαταβολής φόρου επί των αμοιβών των Δικηγό-ρων, που εξασφαλίζει με αμεσότητα και διαφάνεια σημαντικά έσοδα για το Ελ-ληνικό Δημόσιο. Ειδικότερα, επί των ακαθάριστων αμοιβών των Δικηγόρων, που αναγρά-φονται επί των γραμματίων προκαταβολής ως ποσά ανα-φοράς, για τις παραστάσεις που πραγματοποιούν ενώπιον των Δικαστηρίων, όπως και επί του μερίσματος που καταβάλ-λουν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι στα μέλη τους, υπολογίζεται προκαταβολή φόρου με συντελεστή 15%, την οποία εισπράττουν και αποδίδουν ανά δίμηνο οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, με ευθύνη μά-λιστα των Προέδρων τους (άρθρο 20§7 Ν. 3943/2011, ΠΟΛ. 1210/2011 και, κατά το παρελθόν, άρθρο 7 Ν. 2753/1999). Με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται αφενός η είσπραξη δημόσιων εσόδων σε τακτική και συνεχή βάση (προκαταβολικά) και αφετέ-ρου τηρείται απόλυτη διαφά-νεια στην είσπραξη αυτών χάρη στην ανάθεση της σχε-τικής υποχρέωσης είσπραξης και απόδοσης στους Δικηγο-ρικούς Συλλόγους. Πλήρη επι-βεβαίωση της αποδοτικότητας του μέτρου αυτού αποτελούν τα σχετικά επίσημα στατιστι-κά στοιχεία: κατά το έτος 2011, μόνο ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών απέδω-

σε στο ανωτέρω πλαίσιο στο Ελληνικό Δημόσιο το ποσό των 14.121.081 ευρώ. Την τελευταία δε δεκαετία (2002–2011) ο ΔΣΑ έχει αποδώσει το συνολικό ποσό των 143.933.227 ευρώ.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 58 του Κ.Φ.Ε., οι Δικηγόροι, όταν παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, τράπεζες κ.λπ. και η ακαθά-

ριστη αμοιβή τους υπερβαίνει τα 300 ευρώ, υφίστανται επ’ αυτής παρακράτηση φόρου με συντελεστή 20%. Πρόκει-ται, επομένως, για έναν ακόμη μηχανισμό, που διασφαλίζει την άμεση και αποτελεσματική είσπραξη δημοσίων εσόδων αναφορικά με τις αμοιβές των Δικηγόρων.

Τέλος, σημειώνεται ότι, παρά τις πρωτοφανείς συν-θήκες οικονομικής ύφεσης και την ιλιγγιώδη αύξηση των επισφαλειών, η οποία παρατη-ρείται στην αγορά, από 01-01-2011 θεωρείται - όσον αφο-ρά στη φορολογική τους επιβάρυνση - ότι οι Δικηγό-ροι «αποκτούν» εισόδημα και υποχρεούνται να εκδώ-σουν Απόδειξη Παροχής Υπηρεσιών με μόνη την ολοκλήρωση της παροχής των υπηρεσιών τους, ανε-ξαρτήτως εάν πράγματι ει-σέπραξαν ή όχι την αμοιβή τους. Κατά τον τρόπο αυτό, επιβαρύνονται με φόρο ει-σοδήματος, προκαταβολή φόρου και υποχρέωση κα-ταβολής ΦΠΑ με συντε-λεστή 23% ασχέτως εάν έχουν πράγματι λάβει την αμοιβή τους.

Γίνεται, επομένως, σαφές ότι οι Δικηγόροι όχι μόνο δεν φοροδιαφεύγουν, αλλά και υφίστανται τις αδυναμίες της αγοράς και επωμίζονται οικο-νομικά βάρη, χωρίς να διαθέ-τουν πάντοτε την πραγματική δυνατότητα καταβολής τους.

κατά το έτος 2011,

μόνο ο Δικηγορικός

Σύλλογος Αθηνών

απέδωσε στο ανωτέρω

πλαίσιο στο Ελληνικό

Δημόσιο το ποσό των

14.121.081 ευρώ.

Την τελευταία δε

δεκαετία (2002 – 2011)

ο ΔΣΑ έχει

αποδώσει το συνολικό

ποσό των

143.933.227 ευρώ.

114

α) Οι συνθήκες άσκησης του Δικηγορικού επαγγέλματος

Ελλιπείς υποδομέςΈνα επάγγελμα αμιγώς

επιστημονικής φύσης βιώνει καθημερινά μια Οδύσσεια, συνθλιβόμενο ανάμεσα σε γραφειοκρατικές και μη συ-μπληγάδες. Η έλλειψη υλι-κοτεχνικών υποδομών, η οποία πολλές φορές δημι-ουργεί καταστάσεις πρωτό-γονες και μη ανεκτές από το μέσο πολίτη, δυσχεραίνει

την καθημερινότητά μας. Υπο-βιβάζει την ποιότητα του λει-τουργήματός μας και γκρεμί-ζει το μύθο της δικηγορίας ως επαγγέλματος δήθεν πολυτε-λείας. Οι σχετικές διεκδική-σεις μας είναι διεκδίκηση της αξιοπρέπειάς μας.

Οι τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν σε πολλά κτή-ρια όπου στεγάζονται Δικα-στήρια της χώρας αποτελούν ντροπή για ένα σύγχρονο κράτος και πλήττουν ανεπα-νόρθωτα το κύρος της Δικαι-οσύνης ως θεσμού.

Πολυνομία

Το επίπεδο της νομικής σκέψης στη χώρα μας είναι δι-αχρονικά υψηλότατο και αντα-νακλάται και στην ποιότητα των εκδιδόμενων αποφάσεων. Οι Έλληνες νομικοί (Δικαστικοί Λειτουργοί, Ακαδημαϊκοί και Δικηγόροι) διαθέτουν υψηλού επιπέδου κατάρτιση και δεν υστερούν σε τίποτα των Ευρω-παίων συναδέλφων τους. Επο-μένως, η ποιότητα της απο-νεμόμενης Δικαιοσύνης στη χώρα δεν εμφανίζει έλλειμμα.

Η καθηµερινότητα της Δικηγορίας:Επάγγελµα πολυτελείας;

115

Αντίθετα, ένας παράγοντας που δυσχεραίνει την ορθή και αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης είναι η ύπαρξη πολυνομίας, δηλαδή η πα-ράλληλη ύπαρξη πολλών, διαφορετικών και συχνά αποκλινουσών μεταξύ τους διατάξεων αναφορικά με τη ρύθμιση του ίδιου ζητή-ματος, συνήθως μάλιστα δίχως να έχει προηγηθεί κωδικοποίησή τους. Η πο-λυνομία καθιστά ευχερέστε-ρη τη νομοθετική αυθαιρε-σία και αυτή με τη σειρά της καλλιεργεί τη διόγκωση του φαινομένου της γραφειοκρα-τίας που αποτελεί βαρύτατο νόσημα του κρατικού οργανι-σμού. Επιτείνει το δυστυχώς όχι σπάνιο φαινόμενο της νο-μοθετικής ασάφειας, και κατ’ αποτέλεσμα, δυσχεραίνει την ίδια τη διαδικασία απονομής της Δικαιοσύνης και το έργο των εμπλεκόμενων σε αυτήν φορέων.

Βραδύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης που αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας

Η παροχή έννομης προ-στασίας υπό τη μορφή της αναγνώρισης της δυνατότη-τας του πολίτη να προσφύγει στη Δικαιοσύνη περιβάλλεται συνταγματικής κατοχύρω-σης και προστασίας. Ωστό-σο, με θλίψη διαπιστώνουμε

ότι στην πράξη η προσφυγή στη Δικαιοσύνη δεν εγγυάται την πλήρη αποκατάσταση της επελθούσας βλάβης και την αποτελεσματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων του προ-σφεύγοντος, τουλάχιστον όχι πάντα σε βαθμό ικανοποιητι-κό. Η δυσμενής αυτής εξέλι-ξη οφείλεται κατά κύριο λόγο στις μεγάλες καθυστερήσεις σε όλα τα στάδια της διαδικα-

σίας,∙ από τον προσδιορισμό της δικασίμου μιας υπόθεσης, μέχρι την εκδίκασή της, την έκδοση απόφασης, αλλά και την καθαρογραφή της.

Ως απόλυτα ενδεικτικό στοιχείο των ρυθμών με τους οποίους κινείται η διαδικασία απονομής της Δικαιοσύνης στη χώρα σημειώνουμε πως πάνω από τα 2/3 των καταδικαστι-κών αποφάσεων που έχουν

116

εκδοθεί από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά της Ελλάδας αφορούν καθυστερήσεις απονομής Δικαιοσύνης. Πράγματι, οι καταδίκες είναι αλλεπάλληλες και η έκδοσή τους αποτυπώνει μια πραγματικότητα που προ-σβάλλει το νομικό μας πολιτι-σμό και πλήττει βαθύτατα την έννοια του κράτους δικαίου. Ας μην ξεχνάμε ότι η βασική συνέπεια η οποία προκύπτει εξαιτίας της έκδοσης μιας καταδικαστικής για την Ελ-λάδα απόφασης είναι η υπο-χρέωση της χώρας μας για την καταβολή αποζημιώσε-ων στους προσφεύγοντες, που κυμαίνονται συνήθως από τρεις έως δεκατρείς χι-λιάδες ευρώ για κάθε προ-σφεύγοντα.

Σε πρόσφατη μάλιστα από-φασή του (Μιχελιουδάκης κατά Ελλάδας, Απρίλιος 2012) το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χαρακτηρίζει το εν λόγω ζή-τημα «συστημικό πρόβλη-μα», σημειώνει ότι η κατά-σταση που επικρατεί είναι πλήρως ασυμβίβαστη με όσα προβλέπει η Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και καλεί τη χώρα μας να λάβει εντός ενός έτους μέτρα για την αντιμετώπισή του, υπό την παρακολούθηση της Επι-τροπής των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στην ίδια απόφαση παρατίθε-νται στοιχεία, σύμφωνα με τα

οποία ενώπιον του Ευρωπαϊ-κού Δικαστηρίου εκκρεμούν για εκδίκαση πάνω από 250 υποθέσεις που αφορούν στη μεγάλη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας, εκ των οποίων 50 και πλέον αφορούν ποινικές υποθέσεις. Υπογραμμίζεται επίσης ότι από το 2001 μέχρι και το 2011 το Δικαστήριο έχει εκδώσει πάνω από 300 κα-ταδικαστικές αποφάσεις για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής σε μία δίκαιη και εντός ευλόγου χρονικού δια-στήματος δίκη. Παράλληλα, χαρακτηρίζονται όλως ατε-λέσφορες οι προσπάθειες που καταβάλλει μέχρι σήμε-ρα η χώρα μας για την αντι-μετώπιση της βραδύτητας στην απονομή της Δικαιο-σύνης και σημειώνεται ότι τα μέτρα που λαμβάνονται στην Ελλάδα, όπως είναι η αύξηση του αριθμού των δικαστών, η κατασκευή καινούργιων δικα-στηρίων και η μηχανοργάνω-ση των δικαστικών μητρώων, δεν οδηγούν εντέλει στην επίλυση του συστημικού αυ-τού προβλήματος. Το Ευρω-παϊκό Δικαστήριο επίσης στηλιτεύει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στην Ελλά-δα δικαστήρια, στα οποία να μπορεί να καταφύγει κάποιος διαμαρτυρόμενος για την υπερβολική διάρ-κεια της δίκης του ή των ποινικών εναντίον του δι-αδικασιών. Πλέον, με τα άρ-θρα 53-58 του ν. 4055/2012 «για τη δίκαιη δίκη και την εύ-

λογη διάρκεια αυτής», η Πο-λιτεία – αναγνωρίζοντας το υπαρκτό πρόβλημα, επιχειρεί να το αμβλύνει και να απο-καταστήσει την καταστρατή-γηση βασικών συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών – καθιερώνει τη δυνατότητα άσκησης αίτησης εκ μέρους του διαδίκου με αίτημα τη δίκαιη ικανοποίησή του λόγω υπέρβασης της εύ-λογης διάρκειας της διοικη-τικής δίκης. Ευελπιστώντας η εν λόγω διάταξη να εφαρ-μοστεί και στην πράξη και να μην παραμείνει κενό γράμμα, δεν μπορούμε παρά να σημει-ώσουμε την αναγκαιότητα επέκτασης της εφαρμογής της και στους τομείς της πολιτικής και ποινικής δια-δικασίας, έτσι ώστε να απο-τραπεί πλήρως η φαλκίδευση των δικαιωμάτων του μέσου πολίτη και να αποκατασταθεί η ακώλυτη πρόσβασή του στη Δικαιοσύνη.

Η κατάσταση που προα-ναφέρθηκε διογκώνεται ολο-ένα και περισσότερο, κυρίως με ευθύνη της Πολιτείας, η οποία εθελοτυφλεί και δεν αντιμετωπίζει δυναμικά και αποτελεσματικά τα υπαρκτά προβλήματα του κλάδου. Οι διαπιστώσεις, όσο και αν δεν επαρκούν για την αντιμετώπι-ση του ζητήματος, δεν παύ-ουν να σοκάρουν και να μας προβληματίζουν, ιδίως δε από τη στιγμή που διατυπώνονται από τον πλέον αρμόδιο σε θεσμικό επίπεδο Υπουργό

117Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο πρώην Υπουργός κ. Μιλτι-άδης Παπαϊωάννου σε πρό-σφατη συζήτηση στην αρμό-δια κοινοβουλευτική επιτροπή παρέθεσε τα εξής στοιχεία που καταδεικνύουν τη βρα-δύτητα με την οποία κινείται η Δικαιοσύνη στις μέρες μας. Εντελώς ενδεικτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το Φε-βρουάριο του έτους 2012 εκκρεμούσαν: στην Ει-σαγγελία Εφετών Αθηνών περίπου 5.500 κακουργή-ματα και στο Ελεγκτικό Συ-νέδριο 30.365 υποθέσεις. Παράλληλα, τον Ιούλιο του έτους 2011 εκκρεμούσαν στα Διοικητικά Δικαστήρια 466.219, εκ των οποίων οι 165.000 υποθέσεις αφο-ρούσαν φορολογικά και τελωνειακά ζητήματα, ενώ

στα πολιτικά δικαστήρια κατά την περίοδο 2010-2011 κατατέθηκαν 196.623 αγωγές, γεγονός που απο-δεικνύει τη συσσώρευση δικαστηριακής ύλης κατά τρόπο όλως αναντίστοιχο με τις δυνατότητες και τις υποδομές του δικαστηρι-ακού συστήματος της χώ-ρας. Υπό αυτές τις συνθή-κες, τα ασφαλιστικά μέτρα προσδιορίζονται για εκδί-καση ένα τετράμηνο από τη στιγμή της κατάθεσης του δικογράφου, οι εργα-τικές υποθέσεις προσδιο-ρίζονται να συζητηθούν το 2014, τα συναινετικά δια-ζύγια το 2013 και τα εμπο-ρικά ζητήματα προσδιορί-ζονται για το Φεβρουάριο του 2015… Άλλο βέβαια κε-φάλαιο, εξίσου θλιβερό, απο-τελεί ο χρόνος έκδοσης των

αποφάσεων που είναι σε πολ-λές περιπτώσεις αδικαιολόγη-τα μακρύς και διαιωνίζει την κατάσταση της οιονεί αρνησι-δικίας στην οποία έχει περιέλ-θει το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Η ανάγκη για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση της κατάστασης που μόλις περιγράφηκε είναι επιτακτική και συνιστά εθνικό και ιστορι-κό χρέος. Αποτελεί πρωταρχι-κή υποχρέωση μιας δημοκρα-τικά δομημένης πολιτείας και όλων των θεσμικών παραγό-

...πάνω από τα 2/3

των καταδικαστικών

αποφάσεων που

έχουν εκδοθεί

από το Δικαστήριο

Ανθρωπίνων

Δικαιωμάτων κατά

της Ελλάδας

αφορούν

καθυστερήσεις

απονομής

Δικαιοσύνης!

118

ντων που αναπτύσσουν δρά-ση στα πλαίσιά της, καθώς δεν μπορεί πλέον να γίνεται αποδεκτή η – κατά τρόπο συνταγματικά ανεπίτρεπτο – φαλκίδευση των δικαιωμάτων του μέσου πολίτη. Επιβάλ-λεται να καταστεί αντιληπτό

ότι η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, τραυματίζει έτι περαιτέρω την ίδια την ποιότητα της Δημοκρατίας και, κατά συνέπεια, – ειδικά σε μια γενικευμένη περίοδο αμφι-σβήτησης και απαξίωσης

των θεσμών – συμβάλλει στο έλλειμμά της, δεν απο-καθιστά το τρωθέν κύρος της και δεν βοηθά έτσι ώστε να ανακτήσουν οι πολίτες την από καιρό απωλεσθείσα εμπι-στοσύνη τους προς το κράτος δικαίου.

Στους διαδρόμους των δικαστη-ρίων, λίγο πριν οι υποθέσεις τους φτάσουν στο ακροατήριο, τα «πη-γαδάκια» δίνουν και παίρνουν. Αντίδικοι επιχειρούν να έρθουν σε συμβιβασμό και να εγκαταλείψουν τη δικαστική διαμάχη. Οι θιγόμε-νοι... προτιμούν να έρθουν ακόμη και σε συμβιβασμό «πείνας», προ-κειμένου να γλυτώσουν από τα χρήματα που θα χρειαστεί να κατα-βάλουν για τα παράβολα της δίκης και τη νομική τους υποστήριξη.Πλήθος υποθέσεων των πολιτικών αλλά και ποινικών δικαστηρίων δεν φτάνουν εξαιτίας της οικονο-

μικής αδυναμίας σε ακροαματική διαδικασία. Είτε επέρχεται συμβι-βασμός είτε ο ενάγων ή ο μηνυτής αποσύρεται, καθώς δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των δικαστικών εξόδων.Η μείωση των υποθέσεων για τους δικηγόρους και κατά συνέπεια ο δραματικός περιορισμός των εσό-δων τους αντικατοπτρίζεται στο φόρο ύψους 15% που καταβάλλε-ται για τις παραστάσεις.Από το φόρο προκύπτουν ξεκάθα-ρα τα συμπεράσματα για τη μεγάλη συρρίκνωση των εισοδημάτων των δικηγόρων, οι οποίοι μαζί με τους

υπόλοιπους κλάδους έχουν βρεθεί στη «δίνη» της δυσμενούς οικονο-μικής συγκυρίας.Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά για την απώλεια των παραστάσε-ων από έτος σε έτος. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δικηγορικού Συλ-λόγου Βόλου το 2007 καταβλήθηκε φόρος ύψους 732.00 ευρώ, το 2008 μειώθηκε στις 706.000 ευρώ, το 2009 στις 625.000 ευρώ, ενώ το 2010 περιορίστηκε στο ποσό των 575.000 ευρώ.Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα έσοδα στη διάρκεια της τετραετίας περιο-ρίστηκαν κατά 21,4%, ενώ η κατά-σταση δείχνει τάσεις επιδείνωσης. Ισχυρό οικονομικό πλήγμα δέχθη-καν τους πρώτους μήνες του 2011, οι δικηγόροι του Βόλου, εξαιτίας και της δίμηνης περίπου αποχής από τα καθήκοντά τους, με αποτέ-λεσμα να «παγώσει» κάθε δραστη-ριότητα στα γραφεία τους και τα εισοδήματά τους να περιοριστούν στο ελάχιστο.Συγκεκριμένα, ενώ το πρώτο δίμη-νο του 2010 ο φόρος που αποδόθη-κε για τις παραστάσεις δικηγόρων του Βόλου ανήλθε στις 122.000 ευρώ, το αντίστοιχο χρονικό διά-στημα του 2011 έφτασε μόλις τις 52.000 ευρώ.Τα στοιχεία καταρρίπτουν τυχόν

ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ...

Η δικαιοσύνη είδος πολυτελείας και οι δικηγόροι σε απόγνωση

«Το παρακάτω άρθρο το βρήκαμε στον "Ταχυδρόμο του Βόλου" και μο-λονότι είναι βέβαιο ότι μας αφορά όλους (τουλάχιστον τους αυτοαπασχο-λούμενους και τους νέους), προβληματιστήκαμε αρκετά αν θα έπρεπε να το αναδημοσιεύσουμε λόγω των εορτών και του ήδη ζοφερού κλίματος που ζούμε και που συνειδητά θα προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε τις επόμενες ημέρες. Τελικά όμως, επειδή επικράτησε η άποψη ότι όσο πιο σκληρή είναι η πραγ-ματικότητα, τόσο πιο επιβεβλημένο είναι να τη συζητάμε ανοικτά , το αναδημοσιεύουμε με την επισήμανση ότι το άρθρο αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον γιατί, εκτός των άλλων, περιέχει συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία φαίνεται ότι η δικαιοσύνη κατάντησε είδος πολυτελείας και είναι πλέον προσιτή μόνο στους πλούσιους (τα ίδια στοιχεία θα ήταν χρήσιμο να δημοσιευθούν και από άλλους συλλόγους)».

www.skouzekaifolonos.gr (19/4/2012), aναδημοσίευση από http://www.taxydromos.gr

119

εκτιμήσεις ότι οι δικηγόροι ευ-ημερούν και ο κλάδος τους έχει μείνει ανεπηρέαστος από την οικο-νομική κατάσταση της κοινωνίας. «Οι δικηγόροι είναι κομμάτι της κοινωνίας και δέχεται τις επιπτώ-σεις της», επισήμανε νομικός σύμ-βουλος του Βόλου, λέγοντας ότι η δραματική μείωση της δικηγορικής ύλης αποτελεί απόρροια της οικο-νομικής στενότητας των εντολέων.Αρκετοί δικηγόροι μιλούν για σο-βαρά προβλήματα επαγγελματικής και οικονομικής επιβίωσης, καθώς η προσφυγή στη Δικαιοσύνη έχει μετατραπεί σε δυσβάσταχτη επιλο-γή για την πλειοψηφία των πολιτών και πρωτίστως για τους οικονομικά ασθενέστερους.Η κατάσταση είναι τόσο δραμα-τική, που υπάρχουν περιπτώσεις πολιτών οι οποίοι προτιμούν να κα-θίσουν στο εδώλιο χωρίς συνήγορο υπεράσπισης, καθώς δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τα δικαστικά έξοδα. Το ίδιο κόστος είναι εκείνο που αποτρέπει πολίτες να προσφύ-γουν στη δικαιοσύνη, ακόμη και στην περίπτωση που έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους.Η πτώση στην οικοδομήΕνας από τους πλέον παραδοσι-ακούς επαγγελματικούς κλάδους ταρακουνιέται συθέμελα από το

δυνατό χτύπημα που έχει δεχθεί ο κατασκευαστικός κλάδος. Η κρί-ση οδήγησε την κτηματαγορά στο «ψυγείο» και για τους δικηγόρους δημιουργήθηκαν νέα δύσκολα δε-δομένα.Στον πάλαι ποτέ πανίσχυρο κλάδο των νομικών δέχονται τα... απόνε-ρα της δραματικής μείωσης της οι-κοδομικής δραστηριότητας μαζί με χιλιάδες άλλους επαγγελματίες και εργαζόμενος. Δίχως νέες οικοδομές και πωλήσεις ακινήτων δεν υπάρ-χουν συμβόλαια, δίχως συμβόλαια δεν υπάρχουν εισοδήματα, σχολιά-ζουν νομικοί κύκλοι του Βόλου.Μαζί με τις λιγότερες παραστά-σεις στα δικαστήρια, η μείωση του αριθμού των συμβολαίων αγορα-πωλησίας ακινήτων δημιουργεί ένα άσχημο κλίμα, που προβληματίζει έντονα τον κλάδο των δικηγόρων.«Σαφώς και η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την πόρτα των δι-κηγορικών γραφείων. Τα αποτε-λέσματα είναι εμφανή και από τις φοροεισπράξεις των διπλοτύπων», σχολίαζε γνωστός δικηγόρος.Ο ίδιος πρόσθετε ότι «γύρω από την οικοδομή κινείται όλο το σύμπαν». Δεν πωλούνται διαμερίσματα, δεν γίνονται συμβόλαια και οι υπηρε-σίες που παρέχει ο δικηγόρος γύρω από την αγορά ακινήτων έχουν πε-

ριορισμένη ζήτηση.«Τα συμβόλαια είναι ελάχιστα. Οι δικηγόροι «στενάζουν». Εντολείς ζητούν χρόνο ακόμη και για να πληρώσουν 50 ευρώ και οι εισπρά-ξεις παρουσιάζουν κατακόρυφη πτώση, ενώ τα έξοδα των γραφείων τρέχουν», σχολιάζουν δικηγόροι.Σε γενικές γραμμές η δικηγορική ύλη έχει συρρικνωθεί συνεπεία της αδυναμίας που δηλώνουν οι πο-λίτες απέναντι στην κάλυψη των εξόδων.Υπάρχουν πελάτες δικηγόρων που δεν έχουν να καταβάλουν τα χρήματα που απαιτούνται, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δικηγορικά γραφεία αναγκάζονται να δουλέ-ψουν επί πιστώσει, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για υποθέσεις παλιών πε-λατών τους.Και αν οι παλαιότεροι δικηγόροι με κατοχυρωμένη πελατεία αντιμε-τωπίζουν τα δικά τους οικονομικά προβλήματα, εκείνοι που περνούν ημέρες «ισχνών αγελάδων» είναι οι νέοι στο στίβο της δικηγορίας.Οι νέοι δικηγόροι, κυρίως όσοι ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια τα πρώτα βήματα της επαγγελμα-τικής σταδιοδρομίας κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, δοκιμάζουν καθημερινά τις αντο-χές τους.

β) Ωράριο Δικηγόρου

Είναι αδιαμφισβήτητο πως το Δικηγορικό επάγγελμα δεν γνωρίζει ωράρια.

Η φύση της εργασίας απαιτεί από το Δικηγόρο να βρίσκεται σε διαρκή εγρή-

γορση και ετοιμότητα, έτσι ώστε να είναι σε θέση να δι-αχειριστεί αποτελεσματικά τα συμφέροντα του εντολέα του, ανταποκρινόμενος σε κάθε σχετιζόμενη με νομικό ζήτη-μα ανάγκη του, όποτε και αν αυτή ανακύψει. Όσο και αν το

κόστος που συνεπάγεται η εν λόγω ενασχόληση δεν μπορεί να αποτυπωθεί με οικονομικά μεγέθη, ένα είναι βέβαιο: η δι-ασφάλιση της αμοιβής του Δικηγόρου δεν αποτελεί συντεχνιακή αλλά θεσμική κατάκτηση, που διαφυλάσ-

120

σει το ρόλο του λειτουργή-ματος, αποτρέποντας την εμπορευματοποίησή του.

γ) Δικηγορικές αμοιβές

Σύμφωνα με όσα επιχει-ρούν να μας πείσουν εξω-θεσμικοί παράγοντες, η πρόβλεψη του ύψους των καταβλητέων ανά περίπτω-ση και εργασία δικηγορικών αμοιβών αποτελεί δήθεν ανασχετικό παράγοντα στην προσπάθεια επίτευξης αντα-γωνιστικότητας της οικονομί-ας. Και όμως, στόχος τους είναι να αντικατοπτρίζουν το κόστος των παρεχόμε-νων νομικών υπηρεσιών, δίνοντας στον πολίτη τη δυνατότητα μιας αξιοπρε-πούς εκπροσώπησης και δικαστικής του προστα-σίας με αξιώσεις. Παράλ-ληλα, αποτελούν βασική πηγή άντλησης της φορο-λογητέας ύλης και, κατά συνέπεια, εσόδων για τα κρατικά ταμεία. Η πρόβλε-ψή τους μάλιστα συνέχεται αναγκαία με το ρόλο του Δι-κηγόρου ως άμισθου δημό-σιου λειτουργού. Η άσκηση του λειτουργήματος με γνώμονα τη μειοδοτική προσφορά αναφορικά με την αμοιβή για την κατα-βαλλόμενη εργασία δεν προάγει την έννοια της Δι-καιοσύνης. Μοιραία τίθεται το ερώτημα: Θα μπορούσε άραγε να σταθεί και να λειτουργήσει ένα σύστημα

απονομής της Δικαιοσύ-νης, και γενικότερα ένα κράτος δικαίου, όταν οι Δικαστικοί Λειτουργοί του δεν θα επιλέγονταν με συ-γκεκριμένα κριτήρια αλλά με μειοδοτική προσφορά σε σχέση με το ύψος του μισθού τους; Τι κινδύνους θα σήμαινε μια τέτοια επι-λογή για την ανεξαρτησία,

την ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητα του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης; Μήπως θα ισοδυναμούσε με υποβάθμι-ση του επιπέδου των παρε-χόμενων υπηρεσιών και της ίδιας της ποιότητας της απο-νεμόμενης Δικαιοσύνης;

δ) Ειδικές πληθυσμιακές ομάδες Δικηγόρων

Ουδεμία νομοθετική πρό-βλεψη έχει ληφθεί για τη βελτίωση της θέσης ειδικών πληθυσμιακών ομάδων Δι-κηγόρων, οι οποίες χρήζουν ειδικής και προσεκτικής με-ταχείρισης.

Η γυναίκα καιμητέρα Δικηγόρος

Η γυναίκα και μητέρα Δικη-γόρος καλείται να ανταπεξέλ-θει στις σκληρές συνθήκες άσκησης του λειτουργήμα-τός μας, ενώ την ίδια στιγμή έρχεται αντιμέτωπη με τις αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις που συνεπάγε-ται η σύγχρονη κοινωνία και οι ρυθμοί ζωής. Την άμβλυν-ση των εν λόγω δυσχερειών καλούνται –ελλείψει σχετι-κών πρωτοβουλιών της Πο-λιτείας– να την αναλάβουν οι κατά τόπους Δικηγορικοί Σύλλογοι, με κύριους στό-χους τη βελτίωση της θέσης της ειδικής αυτής κατηγο-ρίας συναδέλφων και το μη παραγκωνισμό της από το

Ο νέος Δικηγόρος

αποτελεί, κατά

κοινή πλέον

ομολογία, τον πιο

σκληρά εργαζόμενο

επιστήμονα υπό

συνθήκες μάλιστα

και ωράρια

εξαντλητικά,

εγκλωβισμένος

σε μια κάκιστη

μορφή

υπαλληλοποίησης,

δίχως κατοχύρωση

στοιχειωδών

δικαιωμάτων.

121

επάγγελμά μας εξαιτίας της αδυναμίας της να ανταπε-ξέλθει στις δυσκολίες. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται η πρόσφατη πρωτοβουλία του Διοικητικού Συμβουλί-ου του Συλλόγου μας, που αποσκοπεί στην παροχή οικονομικής αρωγής σε μητέρες Δικηγόρους για τις δαπάνες που καταβάλ-λουν σε βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Ο συνταξιούχος Δικηγόρος

Ο συνταξιούχος Δικηγό-ρος, από την άλλη πλευρά, καταλήγει –έπειτα από μία μακρά περίοδο σημαντικής προσφοράς, καταπόνησης και οικονομικών θυσιών– να εξαρτάται η διαβίωσή του από τη λήψη μιας πενι-χρής σύνταξης, κατά πλή-ρη καταστρατήγηση κάθε έννοιας ανταποδοτικότη-τας αναφορικά με την προη-γηθείσα συνεισφορά του στα ταμεία των ασφαλιστικών του φορέων.

Ο έμμισθος Δικηγόρος

Ο Δικηγόρος με έμμισθη εντολή δεν θα πρέπει να γίνε-ται αντιληπτός παρά ως ένας εργαζόμενος στον οποίο επιβάλλεται να διασφαλίζο-νται οι προβλεπόμενες από το νόμο συνθήκες ώστε να ασκεί το λειτούργημά του και να μην υποβιβάζεται η προ-σφορά της επιστημονικής ερ-γασίας του. Η διασφάλιση κατώτατων αμοιβών απο-τρέπει την «υπαλληλοποί-ησή» του υπό συνθήκες εξοντωτικού και αθέμιτου ανταγωνισμού. Η αναζήτη-ση μειοδοτικών προσφο-ρών απαξιώνει το έργο του Δικηγόρου και καταλήγει να ευνοεί τη συγκέντρωση πλού-του και δικηγορικής ύλης στα χέρια των ολίγων που έχουν προσβάσεις σε κέντρα ευνοι-οκρατίας που προωθούν τις προσλήψεις.

Ο ασκούμενος και νέος Δικηγόρος

Κατά πλήρη παραμερι-σμό κάθε έννοιας ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, όχι

μόνο δεν ενθαρρύνονται (μέσω π.χ. επιχορηγήσε-ων, δανειοδοτήσεων και φορολογικών ατελειών) οι νέοι επιστήμονες Δικηγό-ροι στα πρώτα τους επαγ-γελματικά βήματα ώστε να ορθοποδήσουν αυτόνομα και να χαράξουν μία πο-ρεία που θα αποτρέπει τη διαρκή και επί χρόνια υπαλ-ληλοποίησή τους, αλλά αντίθετα επιδεινώνεται η οικονομική τους κατάστα-ση μέσω της επιβάρυνσής τους με πρόσθετα και δυ-σανάλογα της θέσης τους βάρη, σύμφωνα και με όσα προαναφέρθηκαν. Ο νέος Δικηγόρος αποτελεί, κατά κοινή πλέον ομολογία, τον πιο σκληρά εργαζόμενο επιστήμονα υπό συνθή-κες μάλιστα και ωράρια εξαντλητικά, εγκλωβισμέ-νος σε μια κάκιστη μορφή υπαλληλοποίησης, δίχως κατοχύρωση στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως είναι η κατώτατη αμοιβή και η κάλυψη των ασφαλιστικών του εισφορών.

ΚΥΡΙΑΣΥΝΤΑΞΗ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣΥΝΤΑΞΗ ΜΙΚΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΜΙΚΤΑ ΚΑΘΑΡΑΠΛΗΡΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗ (40 ΕΤΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ & 65 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ) 1232,6 1120 483,6 387

ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗ (40 ΕΤΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ & ΚΑΤΩ ΤΩΝ 65 ΕΤΩΝ) 1232,6 1092 483,6 387

ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΞΗ (23 ΕΤΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ & 65 ΕΤΩΝ) 566,76 543 278 250

ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΞΗ (23 ΕΤΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 65 ΕΤΩΝ) 566,76 531 278 250

ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

122

. . . Κ Α Ι Η Α Λ Λ Η Π Λ Ε Υ Ρ Α Τ Η Σ « Π Ρ Ο Ν Ο Μ Ι Ο Υ Χ Ο Υ » Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Α Σ

Στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών λειτουργεί από το 1932 το Ταμείο Περιθάλ-ψεως, τα έσοδα του οποίου προκύπτουν από τα μισθώμα-τα από την εκμίσθωση ενός οικοπέδου που κληροδότησε στο Σύλλογο ο αείμνηστος συ-νάδελφος Ζ. Σ. Οικονόμου.

Σκοπός του Ταμείου αυ-

τού, σύμφωνα με τον κανο-νισμό του, είναι η παροχή προσωρινών χρηματικών βο-ηθημάτων στους Δικηγόρους λόγω ασθένειας ή άλλου προσωπικού ή οικογενειακού ατυχήματος και η παροχή χρηματικών βοηθημάτων στις οικογένειες θανόντων από-ρων Δικηγόρων.

123

. . . Κ Α Ι Η Α Λ Λ Η Π Λ Ε Υ Ρ Α Τ Η Σ « Π Ρ Ο Ν Ο Μ Ι Ο Υ Χ Ο Υ » Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Α Σ

Στα αποσπάσματα των αιτήσεων που εντελώς εν-δεικτικά παραθέτουμε απο-τυπώνεται ένα μέρος των προβλημάτων τα οποία συν-θέτουν την αληθή εικόνα ενός όχι ασήμαντου αριθ-μού Δικηγόρων, οι οποίοι –μη διαθέτοντας επαρκή

εισοδήματα– καταλήγουν να ζητούν τη βοήθεια των ολίγων εκατοντάδων ευρώ που μπορεί να τους προσφέρει το Ταμείο Περι-θάλψεως, σε μια προσπά-θεια να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές ανάγκες βιοπορισμού τους…

124

Χορωδία Δικηγορικού

Συλλόγου Αθηνών

Η Χορωδία του Δι-κηγορικού Συλ-λόγου Αθηνών σε Διδασκαλία και Διεύθυνση του Δι-

κηγόρου και Καθηγητή Μου-σικής κ. Δημήτρη Καρού-ζου, συμπληρώνει φέτος μία 18ετή παρουσία προσφοράς και δράσης στα πλαίσια του

ΔΣΑ. Τα μέλη της, μαχόμε-νοι Δικηγόροι, κατορθώνουν να περικόπτουν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους και να τον αφιερώνουν σε ένα με-λωδικό ταξίδι, τραγουδώντας αυθεντικά Παραδοσιακά Δη-μοτικά τραγούδια, Ρεμπέτικα, Βυζαντινά μέλη και Έντεχνα τραγούδια.

Ο αρχικός πυρήνας αρ-κετών μουσικόφιλων συνα-δέλφων που σχηματίστηκε το 1994, με το πέρασμα του

Κοινωνική-πολιτιστική και επιστηµονική δράση ΔΣΑ

125

χρόνου μεγάλωσε και οδη-γήθηκε στο σχηματισμό της Βυζαντινής Χορωδίας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθή-νας, η οποία στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στη γνωστή σε όλους μας Χορωδία του ΔΣΑ υπό τη σημερινή της μορφή, η οποία έχει σωματει-ακή οργάνωση και διοικείται από εκλεγμένο Διοικητικό Συμβούλιο.

Στα 18 χρόνια της παρου-σίας της στα πολιτιστικά δρώ-μενα του ΔΣΑ, η Χορωδία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών καταγράφει μία ιστο-ρική και σημαντική δράση με πολύπλευρη πολιτιστική και κοινωνική προσφορά, άλλοτε διοργανώνοντας και άλλοτε συμμετέχοντας σε πληθώ-ρα εκδηλώσεων, μεταξύ των οποίων είναι αυτές του ΔΣΑ και των Δικαστικών Ενώσε-ων για την έναρξη του κάθε νέου δικαστικού έτους αλλά και λοιπές εορταστικές - επε-τειακές των ίδιων συνδιοργα-νωτών, της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, σειράς Δήμων της χώρας, Δικηγορι-κών Συλλόγων της Ελλάδας (Πειραιά, Μεσολογγίου, Πρε-βέζης, κλπ), στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην Ιστορική Μονή Βαλουκλή, αλλά και αντίστοιχες εκδηλώσεις στα Σωφρονιστικά Καταστήματα Αυλώνας, Κορυδαλλού, Τί-ρυνθας, Ελαιώνα, στο Τεχνι-κό Επιμελητήριο Ελλάδος, χρωματίζοντας μουσικά και

μελωδικά πλήθος συναντή-σεων του νομικού, και όχι μόνο, κόσμου της χώρας.

Η Χορωδία του ΔΣΑ προγραμματίζει, εκτός των άλλων, να πραγματοποιήσει εκδηλώσεις και στην όπου γης Ομογένεια, αλλά και σε Συλλόγους που έχουν ως στόχο τους να είναι κοντά σε άτομα με ειδικές ανάγκες και

σε άλλες ευπαθείς ομάδες συνανθρώπων μας.

Η Χορωδία του ΔΣΑ έχει ηχογραφήσει και κυκλοφορή-σει το 2009 το cd με τον τίτλο «Μουσικός Περίπλους» και ήδη ηχογραφεί το δεύτερο cd της με τον τίτλο «Παρί-στανται διά ... ασμάτων».

http://www.xorodia-dsa.gr/

126

Harmonia Juris Χορωδία Δικηγορικού

Συλλόγου Αθηνών

Τ ο Πρόγραμμα Ποι-κίλης Μουσικής Έκφρασης του ΔΣΑ Harmonia Juris λειτουργεί από το

2006 και περιλαμβάνει την Πολυφωνική Μικτή Χορωδία Harmonia Juris, αποτελούμε-νη από 50 μέλη, και τις Θεμα-τικές Ομάδες Μουσικής Έκ-φρασης Harmonia Juris. Και στα δύο αυτά σχήματα συμμε-τέχουν Δικηγόροι. Οι Θεματι-κές Ομάδες Harmonia Juris στελεχώνονται από τα μέλη της Χορωδίας με τις εξής ενότητες: λυρικό τραγούδι και κλασική μουσική, δημοτι-κή και παραδοσιακή μουσική, παλιά ελληνικά τραγούδια, μεγάλοι Έλληνες δημιουργοί του έντεχνου, λαϊκό, ρεμπέτι-κο τραγούδι και ξένο ρεπερ-τόριο κάθε είδους. Υπεύθυνη Οργάνωσης και Εκπρόσωπος των δύο σχημάτων, Χορωδίας και Θεματικών Ομάδων, είναι η Δικηγόρος κα. Μαρία Ρε-νιέρη-Γιαννοπούλου.

Η Harmonia Juris ερμη-νεύει πολυφωνικά ένα ευρύτα-το ρεπερτόριο κλασικών, σύγ-χρονων, Ελλήνων και ξένων συνθετών. Τη διδασκαλία και Μουσική Διεύθυνσή της έχει ο Μαέστρος κ. Γιάννης Βρυ-ζάκης, ενώ τη διοίκησή της ασκούν τα μέλη της ανά διετία εκλεγόμενης επιτροπής.

127

Στα 6 χρόνια της πολύ-πλευρης δράσης της, η Χορω-δία του ΔΣΑ Harmonia Juris – εκτός από συμμετοχές της σε διάφορες εκδηλώσεις – έχει πραγματοποιήσει δικές της παραστάσεις-παραγωγές Λόγου και Μουσικής, απευ-θυνόμενες στο ευρύ κοινό με θέμα πάντοτε ένα επίκαι-ρο κοινωνικό ζήτημα και σκο-πό να μεταφέρει ένα μήνυμα προς την κοινωνία, όπως π.χ. το 2007 με τίτλο «Στο δάσος της καρδιάς μας», το 2008 «Πάμε σαν άλλοτε», το 2009 «Στον καιρό των GOLDEN BOYS..», το 2010 «Kάποτε θα ’ρθουν να σου πουν...», το 2012 «Ελλάδα, Αγάπη μου...» και πρόσφατα «Της Δικαιοσύνης Ήλιε...», μια κοινή Συναυλία Αλληλεγγύ-ης με τη Χορωδία του Δικη-γορικού Συλλόγου Παρισίων CANTΑ LEX. Τα μέλη που ανήκουν στο Πρόγραμμα προετοιμάζουν για το κοινό εκδηλώσεις υψηλών μουσι-κών απαιτήσεων φροντίζο-ντας – μεταξύ άλλων – για την ενδυνάμωση των δεσμών συνεργασίας και αλληλεγγύ-ης με Ευρωπαϊκούς Δικηγο-ρικούς Συλλόγους και απο-καλύπτοντας μία επιπλέον εικόνα του Δικηγόρου – πέρα από τη στενά επαγγελματική – εκείνη ενός ανθρώπου με καλλιέργεια, ανήσυχο πνεύ-μα και κοινωνικές αναζητή-σεις.

http://www.harmoniajuris.gr/

128

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ nfPI041KO rNOMHI-fnIKOINONIAI ΚΑΙ fNHMfPOIHI rlA ΤΟ 41KHrOPO

Τεύχος20

Σ

Δ m]O~-

Ι

~;' - .- II-~_ο=--""

==----

~

οΝ

-

3;~'~~ίΕΛ:;'KOINONtA ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ

ΜΠΟΤΑΣΗ5 106 β2 AeliNA

7

~)\7(~τeYXOΣ 06

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΖΕΡΒΕΑ

Σ

• '(ο .ΔωΙΜJ(Ιί<6 ιlJΙέφο ωΞ; Πµo

cιωrω

:(ί){HίlίJίl,~mί

l'l ί)Nί')\IέN~lίl ϊ:ί

')\)Ιϊ:.Ε.

,,

ΑΛΕ:Ξ:ΑΝΔΡΟΣ

ΜΙΝΤΖΙΑΣ

• Ιu'µ6.ι'l::ucιιι ΙΙΌι'Ι6.ι'!

:(ι11υΙί)' ι)ι)ι)

'ι ίlπι)ιΊlJΙ}l.~

.ι

Ι.

ΤΙΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ

Σ

• rJEr'l ΛθΛΗΓΗ<ΗΙ

.Δl:<;.\1OIΊι'lHI

ΚΩΝmΟΣΠΑΝΑΓ

ΟΠΟΥΛΟΣ

r pΌf.Joίlil ωu

, ίlµΙ:Ιϊ:iι:ι ιΗ ι:ι ίΙιι iιιΠ:

ΑΔεΣΜεΥΤΗ

AIΚUr<>PII<H

ΣYΣπε:IP~ΣH

Δηµοσιογραφικόόργανο τη~ συνδΙKαλιστΙKή

~ παράταξη~: "Αδέσµευτη Δικηγορική Συσπείρωση» (Α.ΔΙ.Σ.)

Φ€BPOγAPΙOΣ2005

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ και µόνο

για ενίσχυση της συλλογικότητας και της συνεργασίας

~-"._~

ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥΜΑΚΑΡΩΝΑ, πρώπν συµβούλοµ του ΛΙΑ'

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣγορικής ύλης το δε ενδυνάµωσης

του Συλλόγου σαν προασπιστού

θεσµών και ατοµικών δικαιωµάτων

και ουσιώδους συνεισφοράς του

στην εύρυθµη λειτουργία της δι-

καιοσύνης;

Στο επίπεδο διεύρυνσης της δι-

κηγορικής ύλης και ενίοχυσης

των νέων συναδέλφων θα πρέπει

να αποφασίσει το Διοικητικό Συµ-

βούλιο και να πιέσει ώστε:

α) Να θεσµοθετηθεί γραµµάτιο

προείσπραξηςδικηγορικής αµοι-

συνέχεια στη σελ, 4

Σάλος µέγας, αλλ' όσroxoς κατό mνάnc:ψ1 µ::χ.ι, πε-

ρί τnνοµερσλrιψfαmc ΔΙKQloo.Jνnς κα

ι τnν £\.ΟΟτικόmτα

OΡιCΜΈΝΩνεχτων λειτωργώνmς. fflτoxoς διόrι σf δεν

σfOθεωpπθεί το άρθρα 90 παρ. 5 του ΙιΜόγµο.

τος •• και CχJoδιόσrπµo το Υπουργικό Συµ βoUλιo µllO-

ρεί νο επιλέγει εκεfνo τοος Πρoέδρouς ΚΟΙΑντιπροέ-

δρ:xJς τοο Aρεία.J Πάγου, τοο Σuµβouλίoo της Eπικpa-

πίας l<οιτοο EλεyιcrΙKα:ιΣι.ινεδρΙοο αλλά ι<οιτοο Γενικαj

Eπιτρόnou των ΔιOlκπτικών ΔJKoσιηρίων, η ΔJKOΙCXJύνn

θα εξακολουθεί να θεωρείται onό τπν εκόσιοτε Κu-

βέρνησπ - κοι όχι άδικα- θεpanaινiδα των επιδιώξε.

ων κοι των προσδοκιών της Eκτελεσιιι<ι'iς Εξα.ισίας.

Σε α..ιν{)ιΊr.ες ισxuρoίι πλέγµατος τέΤοιος εξάρτnonς

ο εuεnΙφoΡCΧ; oιrrvnoρανοµία βρίσκει κοι πρcχ.:πόrες

και OLM:ταij:.XΙυς,

ΣUlJπέρoq.Jα: πεΡiOρlζόµαστε στη συµ.ητωµQίOλoyία

δίχως να ασχολα}µεθα µε το

αίτιο της F:fYr:νo:x,nόθrκJnς.

•Ο cv.-ri:5ελφσς- κα; Κυριάκος MσKO,αδι.v" που έχει εκλεΥεΙ επc

ινειλπµµεva α,µβ:χ.ι),α;

ταιΔύ\ µε Tπv"Evωrιι<n ΚMn"ιΔι~v:µας εσrειλε 1oπ

cιρ6vdpθΡOµE 11,σrx'Ψει, rα.ι.

ΟΙ U70γpCJµµiσcι, ε!vσι 100 cιρθρoy,oάφα

;. Tov ευxCΙρισTαµεγla 1ΠVanccroM.

συνέχεια στη σελ. 4

ΠΕΜΠΤΗ 24

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2005

10 το βράδυ

Η KEντρΙKrΊ ΠΡOEKλOγΙKrΊ EKδrΊλωσπ

τπς Α.ΔΙ.Σ. στο

"διπλό - µπαρ"

ΘεµιστοκΛέουςκαι Ανδρέα Μεταξά 30-32 Π},ατε(α Εξαρχεί

ων

Η ''ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ'' ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΚΑΙ Η ''ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ'' ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

Οι επικείµενες εκλογές στο Σύλ-

λογο µας είναι κρίσιµες για το συ-

σχετισµό δυνάµεων που θα προ-

κύψει στο Διοικητικό Συµβούλιο

και για την κατεύθυνση συνδικα.

λιστικής δράσης που θα κυριαρ-

χήσει.Θα πλεΙΟψηφήσουν

οι δυνάµεις

που θα αρκεστούν σε χλιαρή και

ανώδυνη διαχείριση (όπως συνέ.

βη την τελευταία τριετία) ή αυτές

που θα κινηθούν στην κατεύθυν.

ση το µεν προάσπισης, ανακατα-

νοµής και διεύρυνσης της δικη.

Η τριετία που πέρασε, ανέδειξε ένα

ΔΣΑ του ανώδυνου Ι.λάιφ ατόιλ.)

συνδικαλισµού.επιφανειακού

KOI εν

πΟλλοίς µη ουσιαστικού.

Με εκδηλώσεις που πόντα πρΟλό.

γιζε ο πρόεδρος Κ. Δπµπτρπς Παξινός

(yia προφανείς λόγους). χωρίς τελικά

να προκύπτει κάποιο αποτέλεσµα ο.

πό αυτές" µε δηµόσιες σχέσεις και χα-

µόγελο προς όλους µε ενταφιασµό

ουσιωδών θεµάτων στα ΔιοικηΤικό

Συµβούλιο (όλα τα ΕιοΓιγαγε ο Πρόε-

όρος για συζήτηση, µόνο που στο τέ.

λος ανεβόλλετο n λήΨη αποφάσεων

ή εάν ελαµβάνοντο.κατά το δοκούν

προωθούσε ή δεν προωθούσε την υ.

λοποίπσπ τους),

ΟΙ συνεδριάσειςτου Διοικπτικού Συµβουλίου κατά το πλείστον µε.

ταβλπθπκαν σε ονούσιες τρίωρες συζπτήσεις υππρεσιακών, τις περισ.

σότερες φορές, θεµάτων, Ή και λήψπς µερικές φορές οποφάσεων σε

θεσµικά θέµατα, που πάλι κατά το δοκούν διεχειρίζετο ο πρόεδρος,

Επιπλέον σκόπιµα, για νσ ελέγχετσl το όλο σύστηµα, δε θέλησε ο

πρόεδρος να λειτουργήσουνοι επιτροπές,

Και ο ίδιος διοικούσε, µε ουσιαστικό προεδροκεντρικότρόπο, εκµε.

ταλλευόµενοςκαι τις ιδιαίτερες αδυναµίες n έστω για να το πούµε

καλλιεπώς κλίσεις προς ορισµένες δραστηριότπτεςαρκετών συµβαύ.

λων, έχοντας δπµισυργήσεl ένα κλειστό σύστηµα διοίκηοης Δ.Σ,Α., Ο'

ΠΟξενωµένο στις βασικές του λειτουργίες οπό το Δικηγορικό Σώµα.

Εξάλλου το προεδρείο είχε µεταβλπθεί σε παρακολούθηµατου, εν

τέλει απονεκρωµένοκαι χωρίς αντιρρήσεις για τπν παραπάνω κστά-

στασπ. Μόνο ο κ. Βερβεσός κοτά το τελευταίο µόνο εξάµηνο, προφα.

νώς δε για λόγους προεκλογικής σκοπιµότητας,έδειξε κάποιο διαφο-

ροπαίηαη. Η δε κα. Κιόου και ο κ. Σχινάς δυστυχώς συνεπίκουροι και

µόνο του προέδρου υπήρξαν {λίγες µέρες βέβαια προ των εκλογών

για προφανείς και αυτοί λόγους τον επικρίνουνl.

Η συναίνεση που υππρξε στη λειτουργία του παρόντος Διοικητικού

Συµβουλίου ήταν εντυπωσιακή. Μόνο τέσσερις. πέντε διαφωνούσα.

µε σε ορκετά θέµοτα KOIπρακτικές του προέδρου και της πλειοψπφί.

ας των συµβούλων κοl εκδηλώναµετις διαφωνιες µας στο Διοικητικό

Συµβούλιο.

Ως εκ τούτου νοµιµαποιούµαlσυνδικαλιστικά

να κάνω την παραπά.

νω κριτικπ. Άλλοι όµως, επικεφαλείς συνδυασµών, που εµφανίζονται

τον τελευταίο µήνα προ των εκλογών να κάνουν έντονη κριτική και

ενώ επί τρία χρόνια υπήρξαν άκριτοι υποστηρικτές του, δεν νοµιµο-

ποιούνται. Και βέβαια και στην προσεχή θπτεία του Δ.Σ., απ' ότι φαι.

νεταl την Ιδιο συµπεριφαρά θα επιδείξουν, όποιος και να είναι Πρόε.

δρος,ΕΙλικρινά, εκεί που έΧουµε φτάσει σε επίπεδο συνδlκαλιστικπς

εκ.

προσώππσης, όποιον θέλετε Ψηφίστε για πρόεδρο. Σωτπρία του δlκη.

γορικού σώµατος από Πρόεδρο δεν πρόκειται να υπάρξει'

Τουλάχιστον ψηφίστε δυνσµlκό πρόσωπα απ' όλο το ψηφΟδέλτια

για το ΔιοικηΤικό Συµβούλιο, µήπως προκύΨει κάτι καλύτερο.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΡ. ΦΙΛΗΠοιον ψnφΙΖοuµε για Πρόεδρο;

Ο Ι Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ Τ Ω Ν Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ω Ν Τ Ο Υ Δ Σ Α

Βήμα αποτύπωσης προβληματισμών και σκέψεων, όχι μόνο για τα δικηγορικά δρώμε-να, αλλά και για επί-καιρα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα ευρύτερου ενδιαφέ-ροντος, αποτελούν

διαχρονικά οι περιοδικές εκ-δόσεις ομάδων μαχόμενων Δικηγόρων της Αθήνας.

Οι δραστήριοι συντελεστές τους αποδεικνύουν έμπρακτα πως η περιχαράκωση του Δι-κηγόρου γύρω από ζητήματα αμιγώς επαγγελματικά δεν είναι αποδεκτή, αλλά, αντίθε-

..' -

,::::::::~::::=:~

...δ'lιΩνορείν...TPIJInνIaia εφ

nµερίδα για τ:οuςΔικnγάροuς και rn Δικαιοαύνn

ΑΠΡΙΛΙΟΙ • ΜΑΙΟΙ. ΙΟΥΝΙΟΙ 1998ΕΤΟΙ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΑΡ. ΦΥΜον 18

ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ

ΚΑΘΕ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΕΦΕΤΕΙΟ

Ολοµέλεια των Προέδρων:

Οι Δικηγόροι να αξιώσουν, τον οφειλόµενο

σεβασµό από εκείνον που τον αρνείται

παλιού ξενοδοχείου καταλλήλου

για ολιγόωρη παραµονή διερχοµέ.

νων. Α/θουαες . γκρίζα κελλιά, ξε.

βαlJµένο.Τριµελής διΟίκηση µε χιλΙάδες

εκκρεµών unoBtotwv προς άµεση

διεκπεραίωση (Λ. Καράµπελας,Δι-

tuSuvιoιv τη .•. ΕισαγγελΙαΕφετώ .•.,

3.4.1998: Εκκρεµεlς υ"οθέαεlς

στο Τρψ. Εφ. ΚακουργηµάτωνΙ(ΩΙ

στο Τριµ. Εφ. Πληµ/των µε διl(άαl-

µες ως το 2001:19.900).

Σπασµωδιι<tς προτάσεις για ~ά.

ποια ανακουφιστικήρύθµιση (:πα'

ρόταση ωραρίου, ίδρυση ποινικών

τµηµάτων κ.α.).

Συνθήκες παράνοιας.

Αθήνα. Μάιος 199θ. Η Κυβέρ.

νηση, κατηγορηµατική.δηλώνει

ότι θα γίνουν άλλα δύο Πρωτοδι.

~είo. ένα στα βόρεια και ένα στα

δυτικό της Απικής.

Στα γροφεΙα της Μεσογείων

κι.ιΜοφορεΙ το tKnOVOVIJtvo (βλη.

Kυρια~άτιχη Ελευθεροτυπία31-5-

.'~'--

ΤΟ «ενίοίο" .:Ά;' τ'".;"" .0'... ο .. ', ,'.'

η;1,,:oxro1JouTO~!iiτο ο'µάξι ,,,:ης

@ΣΟΙ εδώ κοικοιρό 9εωρούοαν (και

Ο όχι άδικ.ο)όπ αΠOΤ£λouσεΨOΙvό-

µε'ο'Ο φσης του Δuα'lYoptι\OU ovv-

δικaλισµoύ η έλλειψη σvµµετoxflς στις

θεσµo6ετr,µtνες διαδικaoiες, !οως δεν

ι.αιopoύoov να φαντaσtoύν ότι κάποια

anyµfl θα OVTψετώmζαν,φπ ακόµη χει-

ρότερο από αυΤό:Την επoναδιαnραγµό-

τευση του αuτανoητou ItQlταν ιστορικό

αναxιχιvισµό µέσω της onιo9oχώρηoης

ταυ ΔΙΑ aπό τα οναλΟytιιό oUαrηµo

ε!<λογής σuµβoUΛΩVκαι nρotδρou, στο

αµιγώς nλεισψηφικό σύστηµα του ενι-

αίου ψηφοδελτίΟυ.

Ποια nρoβλιµι όµως έρχεται να λύ.

σεl τα f1)O'ftLνόµ£νo-tvICIiOψηφoδtλ.

t\O-; Αυτό της rτφα'tQξIOl10ίη0ης,σncι.

ντούν ΟΙεµnvεuσTtς τou. Υπάρχει όµως

τtτoιo nρόβληµα στο ΔΙΑ; Εδώ uπόρχει

αιφιβώς τα αντiθt"τo!Σψβouλoι, "ou λει.

τooρyouv πtρα και πόνω aπό κόΘεορχή

σuλλoyικής δρόσης και nρoyρo.µµoτuι

;ώ

O\JVδι.ιι.αλισµoύ,χωρίς νσ.αιοθάνοΥι'αιτ/V

ανάΥιςηνα αnoλoγr}θoύvενιim!oνοιου

δή-

ποτε συλλoγu<oUφορέα κaι για onoιαδή-

ποτε ανειληµj.ιtνη rφoγρcψj.lα/\lα'l uπo-

χρtωση. Q. ΟΠΟίοι.Ka5όλOVΣUΜΙΠωµα-

ηκό είναι αuτOΙπου rφωτoστoroίιν στην

IΦθιtpωση τou -εvιaίou_. Ειπός εάν τα

nρ:ιγµατικό πρόβληµάτους tίναι α ίδιο

ς α

'ΝΙΙ πρόεδρος του ΔΙΑ ΟΠόπ εφόσον

δεν µnoρoιN να nείOOuν τους Διπrfό.

ροιις να µην τον ψηφiσow, τόσα ταχει-

ρότερο για τους ΔιIlJ1YόρoUς:ΚαΙauτσ

( 8α

τον ψηφϊσovν ΚΟ!αυτός δtν θα ε'lλεyεί!

Τα tν\Qίo ~τιoείναι πλειοψηφικό

σίισπµσ. µε όλες ης στρεβλώσεις ποο

ΑuτΌ σwtΠόytται, aνσ.φop,κό µε τη.•.

oντιπρoσωrn:lJTIIι:ότητoπις ψηφOu.Μό

σηµα/.•.ει ότι σuyιφoτηµένες οµόδες µε

UΨΗΛΌβαθµό σιισπεi.ρωσης λόγωεξω-

σwδικαλιΣτικΏvκαιδη φµµαπκών σwt.

ξεω.•. Θcι ει<λtyouν. µε ι«nt1iluνόµtvη

σTt\υρoδoσίa. aριθµό σvµβoύλων δuoo-

'ΙάλΟγα µεγαλVτεΡOτου µεγtθouς Ί'ω'"

οµό&ιΝ.Σκtφθdτετώρα εσείς ηοιοι εί

llα/

οι δύο µεyαλύfερoι lΦ\JµatW)In6λ0l στο

χωριό µας (Κα/ όχι µόνοΙ. ποοτtλιι<όθο

εnωφtλη60ύν και. tχoνroς uπ' όψν σας

όη d .•.oι avτoi οιφιβώς noι.ι εruδIιiJι<;ow

τ/V κoθιtρωσrι fOU .tν\CIIOυ., tToψα-

στtiτε για το θέαµα. Γιατtτο ψjλλo ΣUΚΉς

(fης δήθεν nότσξης της π~ιonoiη-

σης) ntφτtι και ο βaσιλιός είναι Υψνός!

Το θtµα της ανrtδρooης στη \1£θόδεUΣΗ

κo6Itρωσης fOUtνlOίoo ψηφoδελrtoιJ εί.

ναι θtµα δηµoιφaΊioς αλλό Κα/ α/Oθ!iT1-

,ςής.Δικαιoίιµaστενα o.•.εφεuό,JOσπ: γιΟ

το Σύλλογό µας κόη ~aλVτφo οπό τους

ηoρarεταyµtνovς.στovς διαδρόµους

τοο

ΔΙΑ -γαµnρώς~ ι.ιε'tQ πρornowtνo γιο

xειρoψlo χφα, τ/V ηµtρa των w.o'(fί.N.

Και τα δικά µας ό'ltΙΡΟ δt'l χωρόνt σε

ένQ - £V1Qίο- ψηφoδtλτιo µε ΠΙ δικά

τους. Γιατtστα δικό τους όνειρο το aµ

ό.ξι

της Στoχroπoι:πoςξαναγίνεται ~OλOΨ

Ia

και ο nρiγκιrιcιςβότρaχoς,

ΧρήστοςΜήλιος

'"

31 Μαίου 1998. Oλoµtλεια των Προέδρων των Δι-

κηγοριχων Συλλόγων του Κράτους. Ώρα 10.00.

Ορισµένοι nρόεδροι, πρoεξάρxovτoςτου, δραστη.

ρίου και σvµπαθέστατoυκατά τα λοιπά, Προέδρου

του ΔΙ nειραιά, ζητούν εmµόνως, εκτός ηµερησίας

διατάξεως, νο σl)ζητηθεΙ το θέµα των -σχέσεων ΔΙΑ

• γπουργε!ου Δικαιοούνης-.

Μάταια ο Πρόεδρος Α. Ρουπακιώτηςυπενθυµίζει

ότι η ίδια Ολοµέλεια έχει καταδικάσει τη συµπερι-

φορό του γπουργού, ότι, ανεξαρτήτως της γνωστής

σuµnεpιφoρόςπου εκδήλωσε ο γπουργός στις

19.2.1998, ο ίδιος ο γπουργός ηρνείτο α"ό τα 1997

και αυνεχίζεl να αρνε/ται οποιοδήποτε διάλογο µε

(και ενηµέρωσηπρος) όλους τους δικηγόρους, ότι ου.

δένα (πλην µιας Δικαστικής Ενώσεως) ενηµtρωσε για

την κατάργηση των ΕιρηνοδικεΙων και, µαζΙ, του ενός

τρίτου των διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονο-

µίας, ότι, τελικά, δεν πρόκειται για διαφορά Ρουπα.

κιώτη . Γιαννόπουλουαλλά για αυταρχική συµπερι.

φορό του ΥπουΡΥαύ προς όλους τους δικηΥόρους.

Οι εν λόγω Πρόεδροι, ωστόσο, εµµένουν.

Ο Πρόεδρος του ΔΙ ΘεσσαλονΙΚης θέτει στο Σώµα

- και ο Α Ρουποκιώτης συµφωνεί - µια λογικη πρό-

ταση.Να εξουσlοδοτηθεΙ

11ΣUΝΤOνιστΙKηνα διεκδlκησει

τον διάλογο και τον ακριβοθώρητα γπουργικό σεβα.

σµό. µε όποιον τρόπο νοµίζει.

Τα θέµατα της ηµερήcnας διάταξης (ασφαλιστικό,

Αθήνο 1998. ΠρωτοδικεΙο. Δι.

καστές υπερφορτωµένοιµε το άγ.

χος της έδρας. της µελέτης, της

συγγραφής των αποφάσεων, της

διάσκεψης, της απονοµής δικαίου.

Γραµµατείς στα πρόθυρα νευρι.

κής κρίσης.Τήρηση nρακτlKών. α-λο "ο.

λαιό, δηλαδή, φυσικό, χειρό-

γραφα.Μηχανοργάνωση,

στα σχέδια.

Ακόµη.Δικηγόροι σε καθηµεPlνό µαρα-

θώνιο καταθέσεων, αναµονής της

_σειράς_, έρευνας για την από.

φαση, παραστάσεων,συΥγραφης

δικογράφων, διαπραγµατεύσεων,

αψιµαχιών µε την έδρα.

Διάδικοι, δικαστές, διχηγόροι,

φτωχότεροι κατά πολλές χιλιάδες

σπαταληµένων,άδιχα, ανθρωποω-

ρών.ΣVΝΘΉKες κατάλ

ληλες για -

πολλαπλά - εµφράγµατα.

Αθήνα 1998. ΕφετεΙα. ΚΤΙριο

•

γραµµάτια προείσπραξης.κατάργηση ΕιρηνοδικεΙων

κ.α.), εν τω µεταξύ, περιµένουν.

Η ώρα έχει πάει 13.00.

Πολλοl Πρόεδροι δηλώνουν ότι θα φUΓoυν µε τις

απoγευµαnνέςrπήσεις.

Τίποτα ..!Τελικά, γΙνεται ψηφοφοοΙα:

25 υπέρ της πρότασης lγνατιάδη.Ρουπaκιώτη και

20 uπtρ της πρότασης Βενέτη.

Φυσικά, η δικαίωση του Α. Ρουπακιώτηκαι των δι-

κηγόρων ε[ναι προφανής, διότι, nρόyµατι, ο Α. Ρου.

πακιώτης ουδέν άλλο έπραξε και nράπει εκτός από

τα νο υnερασπΙζεται το Σώµα έναντι όσων tmxtIΡOOν

να το καταφρονούν.

Τα ερωτηµατικό όµως, Γ.αραµένουν:

Τι εΙναι' αι.ιτό που ωθεΙ ορισµένους (εlτε Προέ-

δρους ΔικήΥορικών ΣυλλόΥων (ίτε αυµ60ύλους ΤΟΥ

ΔΙΑ) να θέλουν να σύροιΝ τον Πρόεδρο της Ολοµε-

λείας των Δικηγορικών Συλλόγων ως σφάγιο tvιOιmov

του, αUΤOXαραΚτ/ριζόµενoυ ως, "rOOjJπoU!<Q-

γ"ουργΟύ, αvτί να µοχθησαυν για την επιλυση των

ουσιαστικών ζητ/µάτων και να αξιώσουν το σεβασµό

της εξουσίας;Την "ερηφάνεια και τις αγωνιστικές παραδόσεις,

του ΣώlJατος τις λησµονούν η, µήπως, προέχει, για

εκείνους, να τα έχουν καλά µε Τ/'" εξουσία ένοντι

ακόµη και του κινδύνου να θυµηθεΙ κανεlς τη λέξη

..ραγιαδισµός-;

1998) σχέδιο για την κατάργηση

των Ειρηνοδικείων και την rφoα-

γωγή τους σε Μονοµελή Πρωτοδι-

~εΙα µε µια (στην κυριολεξία) µο-

νOKOΝΤUλιά,δηλαδή µε µια µόνον

διάταξη που αλλάζει το ένα τρΙτα

τω .•.διατάξεων του Κώδικα ΠαλlTl-

ιι:~ι:: ΔlκονοµΙας.Δίχως µελέτη.

ΧωρΙς περίσκεψη.

Η Κυβέρνηση ΔΕΝ φαΙνεται νο

ακούει τα περ! κενών οργανικών

θέσεων Γραµµατέων και Δικα-

στών.Αντιο;.ετωπιζει ως περιττή πολυ-

τέλεια τη µηχανοργόνωσητου

Πρωτοδικείου, την τήρηση αξιόπι-

στων ΠιΧ\κτικών (όχι ότι φταΙνε οι

δύΣΤVXOI Γραµµατείς αλλά τι να

σου κανει η χειρόγραφη απόδοση

όσων καταθέτει ο µάρruρας η προ.

τείνει ο δικrιγόρoς. όταν σέρνεται

τενοντΙτιδα), στον εξοπλισµό µε

ηλεκτρονικούςυπολογιστές, στη

σύνδεση του ΠρωτοδικεΙουµε

" ~ στη σελ. 4

7

ΓΟΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, 1ΔΙ

j""." .•.

ji'{,οι'\;,'

"

.~..

ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

ΕΤΟΣ ΚΘ' • ΑΡΙΘ. φγλ/ογ 431 Γραφεία: Ακαδηµίας 60 Ιδιοκτήτης: Υπεύθυνος Έκδοσης: IΟΥΝIΟΣ.IΟΥΛIΟΣΤιµή φύλλου 0,03 € 10679 Αθήνα. Τηλ. 210 36.38.592 ,<Σύλλογος Συντοξιούχων Δικηγάρων» Δηµήτριος Ν. Χατζηγιάννης 2012

.~",

'1

Ι'"1"~\

'~'.,

Νεολαία,χωριςιδανικά,αλλά ...Του ΚαθηγητήΚ. ΚΩΠΑΜΠΕΗ

J6υτές τις µέρες είχατην ευκαιρία να έλθωσε επαφή µε ενα α-

ξιοπρόσεχτο δείγµα της σύγ-χρονης νεολαίας, Βέβαια στοπανεπιστήµιο κάθε δάσκαλοςβρίσκεται συνεχώς σε επαφή µετους µαθητές του. Όµως ακρι-βώς αυτή η σχέση εξάρτησηςπου χαρακτηρίζει κάθε είδουςµαθητεία, λειτουργεί σε αρκετή

ΕπίΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ζητείται ΚράτοςΤου ΑΝΤΩΝΗ Χ. KOVPOV

~~

ΙKoνoµΙKή κρίση, η ύφεση και η σκληρή και ανώµαλη προ-σγείωση από τα ύψη µιας ψεύτικης και πλαστής ευηµε-ρίας, στην οποία είχε περιέλθει η χώρα µας τα τελευταία

χρόνια από την ανεύθυνη και χωρίς πρόβλεψη ή ορθή άσκηση τηςπολιτικής, ανέτρεψαν βίαια την πραγµατικότητα που επικρατούσε σεσηµαντικό µέρος της κοινωνίας µας και έσπειραν τον φόβο, την αβε-βαιότητα και την θλίψη,

Τώρα είναι απόλυτη και κατεπείγουσα ανάγκη να κάνουµε κάθεδυνατή προσπάθεια για να προχωρήσουµε όλοι µαζί, συναισθανόµε-νοι την ευθύνη που έχει κάθε ένας, ώστε να µπορέσουµε να ξεπερά-σουµε την κρίση και να µπούµε προοδευτικά σε µια πορεία µε σκοπόνα εξαφανίσουµε τα όσα αµαρτήµατα έγιναν, να θεραπεύσουµε τιςπληγές που πραέκυψαν από αυτά και να πορευθούµε µε κοινωνική α.ντίληψη και δικαιοσύνη προς το µέλλον.

Το σαφές µήνυµα που άφησαν οι εκλογές της 17 lουνίου ήταν α.κριβώς αυτό, Δεν υπάρχει πλέον καµία αµφιβολία,

Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής οικογένειας να κινηθούµε προς τηνανάκαµψη της Ελληνικής οικονοµίας και την αποκατάσταση κάποιωνκοινωνικών αδικιών που έφερε µοιραία η λιτοτητα στη χώρα. Σε καµίαόµως περίmωση την διατήρηση ή αποκατάσταση του παρασιτισµούΚΩΙ ΤΩΙΙ λnΑnιiRlnl1 TnnπnIIlfι\Tιf" πηll ~ivnl flInVk,.\II':'\ln('" Π~ nninτ~IITn

.~:eEMA:iUiMoEίiiE:miίTHEιiE':2.- .,.,,~,;;t, ;._. :ι. ~JI:•.•..~<; ""'~ΔEYTEPOEΚYΚl\OE.Οι Τρι(lιtόοιο

της ΒουλήςΤου ΓιΑΝΝΗ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ, Προέδρου του Δ.Σ.Α.

Ι. Ιστορική αναδροµήΉδη, το Σύνταγµα του 1864 όρισε για πρώτη φορά ότι ο συνολι-

κός αριθµός των βουλευτών δεν µπορεί να είναι µικρότερος των ε-κατόν πενήντα (άρθρο 68 παρ. 1 εδ. β'), ρύθµιση η οποία παρέµεινεστο Σύνταγµα του 1911.

Στο «θνησιγενές» Σύνταγµα του 1925 προβλέφθηκε για πρώτηφορά, εκτός από κατώτατο, και ανώτατο όριο βουλευτικών εδρών,διακόσιοι και τριακόσιοι βουλευτές αντίστοιχα (άρθρο 35 παρ. 2) ε-νώ, στο Σύνταγµα του 1927, το ανώτατο επιτρεπόµενο όριο τρο-ποποιήθηκε από τριακόσιους σε διακόσιους πενήντα βουλευτές(άρθρο 36 παρ. 2),

Ακολούθως, το Σύνταγµα του 1952 ακολούθησε τη ρύθµιση των',IIrτ"',,"";"".'" .•.•..••, 10t:::A ,"',." ..•.•.••,. 1Ω11 •.••.•••.••.•••..••..•.•••.•••••••••.•., ••.•.•.•.•.••••••.•,n .. .:..

Δ.ΚΗΓΟΡ.ΚΟΣ ΔΕΣ.ΟΣ

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙ

ΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΘΕΣΕΩ

Ν ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Περιοδική Έκδοσις

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Ενδεικτική τιµή

0,01 €

Γραφεία: Απελλού

4 ΑθήναΤ.Κ. 10

5 51

Τηλ: 210-324566

3 Τηλεοµοιότυπον:

210-3241392

Ηλεκτρονική Διεύθυνσ

η: emaiI:dikdesmos@

yahoo.gr

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

2008

Αρ. φύλλου: 2

Ιυιιέχεια στησελίδα 2

ΤουΔηµητρίουΤσού

γκου

ΔικηγόρουΑθηνών

γnοψηφίσυΠροέδρο

υ

µετονσυνδυασµό

••ΔJKHΓOPIKOI ΔΕΙΜΟΣ"

εται να σκεφτουµε

Δικηγόροι

ποιηθούνκαιναanoσ

riaauvαπόπάνωτους

τις ιδικέςτουςευθύ-

νες.Είναιευθύ

νηόλωντους. Ορισµ

ένοιεξαυrών που έχου

ναπο.

µείνειακόµηαπότου

ςπαλιούςKOIεκλέγον

ταιαπότηνµπαπολί.

τευσηKOIεντεύθεν,

καυΧώντοlότιεκλέγο

ντοιανελλιπώςαπότ

ο

έτος1976καιτουςτιµ

άτοσώµοεπίτριάντ

οΚΟΙπλέονέτη.

Ενώθα έπρεΠΕνα ντ

ρέπονταιγια το κατά

ντηµατουκλάδου

µας, υπό το βάρος τη

ς πολύχρονηςευθύνη

ςτους, γιοτο εκατο.

ντάδεςσυοσωρευµέν

ακαι άλυrατα προβλή

µατάµας,ούτοικαυ.

χώνταιγιατην ..τέΧν

η"τουςναεξαπατού

νKOIνα παίρνουντην

ψήφοντωνσυναδέλ

φων, επίτόσαπολλάέ

τη.

Ποτέ άλλοτε δεν είΧαµε φθάο

ει σε τέτοιοσυνδικαλισ

τική

οποσΙΙνθεση.

Ποτέάλλοτε η Διοίκηση

του ΔικηΥορι;ιού Συλλόγου

Αθη-

αυτες τις εΚΛογεςεΠΙljα

,

και να ψηφισουµε, ως

ΟΔικηγορικόςΣύλ/ο

γοςΑθηνών,από αρκ

ετώνευρίσκεταιοε

φavερή ανεπάΡΚΕΙΟκαι πλήρη

συνδικαλιστικήαπρα

ξία.Τοφαι-

νόµενοαυτό ε(ναιπα

ρατεταµένοκαιµηαν

αστρέψιµοαπό τους

ίδιους Συµ80ύλους.

Ο,Εκπρόσωπο; µαςσήµε

ρa στον Δ.Ι.Α.απέδειξαν µ

ε αναµ-

φισΒήτητοτρόπο κοι περίτρα

να την ιδιαιτερότητά τους, ότι

δηλαδή διαθίτουν έλλειψη αξιοπιστίαςκαι ιυpίOKo

νrαι, ενώ.

π/ον πΡο6ήλσυελλείµµατο

ς, όσον αφορά τις συνδικαλιστικές

ικανότητέςτους.

ΥπάΡΧΕΙεπίσης και χάσµα

µεταξύ των λόγων και των έρ-

Υωντouς.ΗεlJθύνηγ

ια τασηµερινόκατάν

τηµαδενµπορείνα εί

ναιευθύ.

νηενόςµόνονσνθρώ

πou,όπωςMxαιρέKαK

α~,θαµπορούσανναι-

αxυρισroύνωρισµέν

οι,διότι έτσι τους διε

υκολύνειγια να απο-

Σ' ΑΥΤΟΤΟ ΦΥΛΛΟ

ΓΡΑΦΟΥΝ:

ΕΠIΠΟλΕΣ

Του Προέδρουτου ΤΑΜΕΙΟΥΝΟΜ

ΙΚΩΝ

Δικηγόρου κου Νίκου Κουτρουµ

πή σελ3

ΤηςΜαρίαςΜαχαίραςΔlκηγόρου

Πειραιώςτ. Βουλευ

τού σελ3

ΚΕΙΜΕΝΑΤου Χρήστου

Βέννη, Δικηγόρου

Αθηνώνσελ6

Του Απόστολου Ηλία, Δικ

ηγόρουΑθηνών

σελ5

Του Πολυχρόνη Καρσαµπ

ά, Δικηγόρου Αθηνών

σελ 5

Του Χαραλάµπους

Κουµέσου, Δικηγόρ

ου Αθηνώνσελ,2

Του ΠαvτελήΜήτση, Δικ

ηγόρου Αθηνώνσελ8

Του ΔηµήτρηΜπράµη, Δ

ικηγόρουΑθηνών

σελ, 5

Της Kωνσταvι:ίνας

Παπαδοπούλου - Γληνού,

Δικηγόρου Αθηνών

σελ 7

Του Γιάννη Ικουτέρη,Δι.κηγόρο

υ Αθηνώνκαι Avι:ιδ

ηµάρχOυΧολαργού

σελ 8η

Του ΜιΧαήλ Στσµσύλου,

Δικηγόρου Αθηνών

σελ,4

Του ΓεωργίουΣτεφανίδη

, Δικηγόρου Αθηνών

σελ. 7

Του Κωνσταντίνου Χατζηιωο

κειµιδη,Οικογενει

ακού ιατρού σελ6

µε τη µορφή "Κατηγορ

είται ωςυπαίτιος.α

του ότι επώλησεν σε άγνωσ

το τόπο, σΕά-

γνωστο χρόνο, οε αγνώστους, άγνωστες

ποσότητες της ναρκω

τικής ουσίας (τάδε),

αλλά οπωσδήποτε

(τόσα) γραµµάρια

ΚΟ1ει-

σέπραξε(τόσο) Χρ

ηµατικόποσό ...

Για να κατανοήσει κανείς το ανατρι

χια-

στικό µέρος τέτοιων δικασηκώ

ν πράξεων

µπορεί ναφαντασθε

ί και άλλαοµοίου τύ-

που Κατηγορητήρια που θΌπαγγέλ

λονται

"κστηγορείται ως υπαίηος.α

του ότι σκό-

τωσε οε άγνωστο τόπο, σε ά

γνωστο χρόνο,

άγνωστοναριθµό ανθρώπων

, αλλά οπωσ-

δήποτε τουλάχιστον (τόσους

αριθµητι-

κώς) .•.ΕίνOlτα Χειρότερα

κατηγορητήρια σnό

τους Μεσαιωνικοίις καιρού

ς.

Καιο εκτων προτ

έρων κοταδικσσµένος

στο Καταδικαστήρι

ον καλείταινα ανταπο'

δείξει, όηδεν επώλησε,

η έδωσε και τι πήρε

θα το εξειδικεύσΕΙο

ίδιος, σε άγνωστο τόπο,

το που θα το περιγράψει ο ίδιος, σ

ε άγνω-

Ιυιιέχεισστησελίδα 2

................................

.......................

Του ΓΕωργίουΠρωτόγερ

ου

ΔικηγόρυΑθηνών

Α.µ.ε.Α.

όπως τώρα που είµαι

σχεδόν, όπως υπόλ

οι-

ποι υγιείςάνθρωποι

.

Η πολιτείαπροσπαθώ

ντας να µας προ-

στατεύσειδηµιοίιργ

ησε το νόµο 2643/9

8, ό-

που οι διάφορο! ανάπηροι

είΧανδlκσίωµα

στην εργασία.Οι διευθύ

νοντεςτότε τον

Δ.Σ.Α. κατόρθωσαν

νσ περιλάβουν σης δια-

τάξεις τουνόµου κα

ι τους ανά11ηρουςΔ

ικη-

γόρους. Όλοι εµείς

οι Δικηγόροι γνωρί

ζουµε

την καταπόνηση 110υδηµιο

υργεί η άσκηση

ΣυνέΧεια στησελίδα 2

σχύ, ούτεκαταργού

σε ώριµα δικαιώµατα

των µέχρι τηςδηµοσιεύ

σεώς του ασφαλι-

σµένων του Τ,Ν. Πρέπει νσ ληφθεί υ

π'ό.

ψιν ότι µεαπόφαση

ΊΌυκ. Υπουργού Απσ.

σχόλησηςτο έτα; 20

03 επετράπη η εξαγορά

πλσσµaιικού χρόνου ασ

φάλισης των ασφα-

λισµένωνίου Τ.Ν., χωρ

ίς βιΞΒαιασυτή (α-

πόφαση)να τύΧει οπο

ιοσδήποτεδηµοσιό-

τητας τόσο από το Τ.Ν. όσοκσι από τους

Δικηγορικούς Συλλόγου

ς. Εν πάσε!όµως

περιπτώσει αν σύµφω

νσ µε την πσραπάνω

απόφασητου Δ.Σ. τ

ου Τ.Ν ο νόµα; έΧεικα-

ταργήσειτην αναγνώρι

ση πλασµατικού

Χρόνου ασφάλισης

, τότε ο κ.Υπουργός

πό-

θεν αρύεται την εξο

υσίσ να επιτρέπει

την α-

ναγνώριση πλασµατι

κού Χρόνου ασφάλι.

σης;Καιοι δύο

, ως άνω,αποφάσει

ς πρέπει να

σηµειωθεί ότι ήσαν

οµόφωνες, l1ράγµα

που

σηµαίνειότι ήσαν σ

ύµφωνοιµε αυτές κ

σι το

µέλη του Δ.Σ.του Τ.Ν.

που εκπροαωπού.

σαν σ' αυτό, τους Δ

ικηγορικούς Συλλόγου

ς

Αθηνών,Πειραιώς

και Θεσσαλσνίκης.

Να xσιρόµασrε rους εκπρ

σσώπουςτων

IυλλόγωνµαςσroΔ.

lτσυΤ.Ν. για τ

ην υ-

περάσπ/σητων Εννόµων

συµφερόντων

και Εν γένει δικαιω

µάτων µας ως σοφο},,-

σµένωντου Τ.Ν!!!

ΟνοµάζοµαιΓεώργια

; Πρωτόψprις του Α-

ριστοτέληκαι από της 13-08

.2001 είµαι Δι-

κηγόρος Αθηνών. Ε

ίµαιπαντptµένα; από το

1995 και έχω δύο (2) παιδιά

.

Το 1999 οΝευρολόγ

α; - Ιατρός µου µε ε-

νηµέρωσεότι πάσχω

από Σκλήρυνση κατά

πλάκας.Η αρρώστια

αυτή είνσl ανίατη και

οι επιστήµονες δεν έχουν ακόµη ανακαλύ-

ψει το λόγο της δηµιο

υργίας της στοναν.

θρώπινοεγκέφαλο

και τον φόπο µε τον ο.

ποίο αυτήθα θεραΠ

Ευτεί.

Από τότεζω µε αυτή τ

ην αρρώστια µε ης

εξάρσειςτης, όταν

φτάνω στο οηµείο να µην

µπορώ νσ περπατήσω και τις υφ

έσεις της,

Γράφει οΠαναγιώτ

ης Τσιµικλής

Δικηγόρα; Αθηνών

ΤοΔιοικηηκό Συµβούλι

ο του Ταµείου Νο.

µlκών (Τ.Ν.) µεαπό

φαοή του, απέρριψε έν.

σταση δικηγόρουασφαλισµ

ένου από το

1980 κατάαπόφασης

110υδεν έκσνε δεκτ

ή

αίτησή toυ για ανσγνώρι

ση του χρόνου α.

σκήσεώςτου, µε τ

ο αιτιολογικό ότι η ανα-

γνώρισητου πλασ

µατικού χρόνου σσφάλι.

σης αποκλείει την

ανσγνώριση του χρόνο

υ

άσκησης,110ρ' ότι

ο τελευταίος σποτελεί

πραγµατικό χρόνο ασφάλιση

ς. Το παράδο.

ξο είναι ότι το Τ.Ν

. έκανε δεκτό 10 αίτηµά

του για αναγνώριση του χρόνο

υ ασκήσεώς

του στο κωκαι τον σν

αγνώρισεωςασφα.

λισµένο εις αυτόν (

ΚΕΑΔ)απότο 1978. Π

ως

γίνεται τώρα να έχει κάπσιος ασφαλιστ

εί

στον ΚΕΑΔ, πολύ πριν ασφαλιστ

εί στο

Τ,Ν. (κύρια σσφάλιση

) µόνο το τελευταίο

γνωρίζει.Επίσης µε

άλλη απόφασή του το Δ.Σ

. του

Τ.Ν. απέρριψε ένσταση δικηγόρου

κστά σ.

πόφασηςnou δεν έκανε

δεκτή αίτησή toυ

για αναγνώριση πλασµατι

κού Χρόνου α-

σφάλισηςµε το αιτι

ολογικό ότι η σναγνώ-

ριση πλασµατικού χρόνου ασφάλιση

ς κα.

τηργήθηµε τον Ν.ΖΒ74/2

000, παρ' ότιο

τελευταίος νόµος δεν είχΕ αναδροµι

κή ι-

ΑΡΝΗΣΗΤΟΥ Τ. Ν. ΝΑ

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΔΙ. ΕΙΑΓΟ

ΡΑΣ

ΧΡΟΝΟ ΑΣΚΗΣΗΣΚΑΙ ΠλΑΣ

ΜΑ Τ1ΚΟ ΧΡΟΝΟ ΑΣΦλ/ΙΣΗΣ

ΣΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΑΣΦλ/ΙΣΜ

ΕΝΟΥΣΠΡΙΝ ΤΗΝ 1-1-1981

Απαράδεκτη η αντιµετώπ

ιση

των συναδέλφων Α.µ.ε.Α. το

υ Δ.Σ.Α.Του Δικηγόρο

υ

Αθηνών,

πρώην Δικαστή

ΣΩΤΗΡΙΟΥ

ΚΑΠΑΡΟΥ«Άδικες,Δικες»ΟιΔικαστ

ικές απαράσεις εκτελούντ

αι στο

Όνοµα του Λαούκοι άρα όλες οι π

ροηγού-

µενες τωναποφάσεω

ν δικαστικές πράξεις

ασκούνται στο Όνο

µσ tOυ Λαού, ως δοθέ.

ντα στα Δικαστήρια µέρη της Λα'ίκής Κ

υ'

ριαρχίας,η δε γπερ

συντσγµστική επιταγή

που απλώς αναγνωρί

ζεται από την Συνταγ-

µατική Τάξη, αλλά

προϋπάρχει ως σύµ

φυτη

του Ανθρώπου και των Κοινωνιώ

ν, είναι

νΌπονέµεται ουσιαστικ

ή Δικαιοσύνη, συµ-

φώνως µε τις διατάξεις των άρθρων

1,26

παρ. 3 και 87 παρ.1 ίΟυΣυντά

γµατος.

Καιόµωςστο Όνοµ

α ίΟυ Λαού και στο

Ό-

νοµα τηςΔικαιοσύν

ης έΧουνγίνει τα µεγα.

λύτερα εγκλήµατα σε βάρα;

{ων Λαών.

Ένα ~σKεπασµένo µ

ε τις τηβέννουςδιαρ-

κές έγκληµα .. σε β

άρος ίΟυ Λαούκαι του

ΝοµικούΠολιτισµο

ύ συντελείται εδώ και

πολλές δεκαετίες σ

τα Ακροατήρια των

Εφε-

τείων Κακουργηµάτων και του Α

ρείου Πά-

γου, όπουδιεξάγοντ

αι σι µερικές δικασί-

µους ~ΆγριεςΔίκες .. µ

ε κάΠοιουτύΠου

..Μεσαιωνικά" Κατηγο

ρητήρια.

Εκατοντάδες αόριστα

Κατηγορητήρια α.

παγγέλ/ονται κάθε χρόν

ο κατά Ανθρώπων,

~,

"

--""'~."";',',,,,,,=,";;p:•.c,.••_. ~_~

~ ...-~ftt)J).( .

",Γ.~__

" ,-~.

,

ΑθΗΝΑΙ 15 /ΟΥΝ/ΟΥ 1942

ΓΕΓΟΝΟΤ/\ & ΣΧΟΛΙ/\ΣΩΣΤΙΚ/\ ΜΕΤΡ/\

Τι! 'ύπα του σv-ναδέλφοv κ.2πυρ. Θεοδωροπούλον οΠροτει-1'όµε1'α µέlΙQα εΤ1'αι πράΥµατισοοu't"ικd. δια τη1' τάξι1' µας, καΙδέον νά τύχουν της δεούσηςπροσοχής έκ µέρους των deµο-δΙωΥ κα~των χειeιζοµέ1'ων ταέnαΥΥελµα'iΙΚά µαι; ζητήµατα.Ή κατοχύρωσις τοv ~nay'Υέλµατος, ή Ιξασφάλισις τηι;εΙσ'πράςεως τοv κατωτάτου ό.elov τω1' άµοιβων µαι; κα! ."καταβολη µηνιαΙας παροχηι; εΙςτους α'υ1'αδέλφους, {}ά λύσουνκατα µέΥσ..µέQσς 110 ΟΙΚΟΥοµικόνµαι; neόβληµα καΙ {}α {}έα'ουντάς βάσεις δια την ή{}ικηΥ καΙ'ύλικήν έξύψοοσιν τοv κλάδουµας.ΜΑΥ το ΤαµεΊον Νοµικων δενίJύ1'α1αι dtd λ6Υους τεΧΥικους;j δέ~ {}έλει λόΥφ της Υνωστηςά1'τιδικηΥορικΙ;ς α'τάσεώς τον,να άναλάβπ lΙή1' εΙ'σnt/αξιν τ;ων«µοιβω1' µας, τοίίτο ίJύναται ydέΠΙ1lευX{}iίδ,α τοvιι ΤαµεΙου Z1J--νεΡΥασΙαι;»,. ώς εΤχεν ύποστη-eιχ{}εΤύna τηι; 'Επιτeοπijς -rd)y«:ΈπαΥΥελµατιων ΔικηΥό{lων»,τοv όΠοΙου ή ϊόιιυσις δεΥ {}dβραδννυ κατα ΑητηΥ ύ ~όσxειιιν1I0V 'YnovfJ)'etov ΔικαΙΟα'ύονης.

ΟΙ ΣΥΝI\ΔΕι\ΦΟIΤΩΝ EnI\P~OQNΉ έφηµερΙφος µετά συγκινήσε-ως πορα'<.ολουθεΤ τήν έκδήλω-σιν .00 ένδιαφέροντος των συ-ναδέλφων των έπαρχιών, διάτήν ήθικήν καΙ ύλικήν ένΙσχυ-σιν Τ90 δηµοσιογρaφικοΟ µαςόΥώνος, 6 όn:οΤος όποβλέπει εΙςτήν ~έπιτυχΙαν των έπιδιωκο-µένων σκοπών ύπέρ της δ~Kη-γορικης τόξεώς µας, 'Επειδήέκτψώµεν πλήρως τάς πολυτΙ-µους αύτός UΠQΡεσ(σς των, εΥ-µεθα ύποχρεωµένοι άrτό τ~ςστήλης oότ~ς νά Τούς εύχαρι'ο-rήσι:.:ιµεν εΙλιlφινως καΙ νάτούς παµακαλέσωµεν δn:ως καΙεΙς τ6 µέλλον έξα,ι;ολουθήσουνµέ τήν. [δΙ~ν θέρµη.ν καΙ έ~θoυ-

_______ .. ΤΑΚΤΗΣΚΩΝΣΤ.Ε.ΔΕΣΤΟΥΝΗΣ

ΕΤΟΣ Α' ΑΡ!θ. ΦΥΛΛΟΥ 9 Ι ΙΔΙQΚΤΗΙΝL. ΔIΕνθΥΝΤΗΣ L:ΑΦΕΙΑ: ~ινιl"l. I''''L.J'nη" ,•.•

ΣΩΤΟΣ ΚΛΗΜΗΣΤηλέφ. 34.697

ΤΟΝ Ε' Π' Χ, ΑΙΩΝΑ

ΕΜΠΡΟΣ! ΣΤΟΝ ΗΓΩΝ1\!Δύο ccpSpιxTClu σι'vlΧδtλφcu Χ. ΣπγΡον θΕΟΔΟΡΟΠΟΥΛον Ο Ι Σ γ Ν Η Γ Ο ΡΟ Ι,Β', , δ,υ" •• ζ,~"κ. ζήτη"α,Α"ίφο ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΟΗΝΑΊ'ΚΗΝ ΑΗΜΟΚΡΑΤιΑΝ

Τι! ά.ποτελεσµατα .που εφε. ρε!; δια.αςεις, δΙάφdρων "v-

.

ρε", ως τα τώρα ή δραστήαια βε{}"ήσεων κατασιιευάσµατα,l

'Υπό ΤΙΜ. ΠΙΙ.ΡΡΗ ΔικηΥc.Ρeu

α:ιίτη Κ['Ι'11αις της « 'Οµάδος δέκα χρόνια τώρα, έφόρτωσαν

τω", 'ΕπαγΥελµατι6Jl' Ληι:ηΥό. τσ µηΤQώοv τοίι ΔικηΥ.2υλλό_Β',

µως εξαιρετιχης σοβαρότη10ς ενώ.

ρα/ν 'ΑD-ηvώ'V,) τα ξέρουµε ό'λοι }'Otl "Αi1-ηνών σε {1aiJ.µο dπο- "Εαν δύναναι να λεΧ{}"ίi δι,:l η]ν πιον του 'Αρείου Πάγου καί της

καΙ τα. χεΙΡΟΚΡΟl:ήσαµε. πνικηκό. 'Αποτελέσµατα: κα- έταίραΥ Φρύνην 6τι συντρεχούση' 'Ηλια(ας;\ δεν ύφ(σrατo παντά

Άλλά, κάµποσοι άπα έµας ταµερισµaς δικηΥΟΡ. έΡΥασιων. περιπτώσεως πνευµατικης αδυνα~ πασιν ό περιορισµος τη~κλεψύδρας

- καΙ µαζΙ τω1' καΙ έΥω - κατάΠτωα'η-τοv 1}{joLHov έπιπέ, µίας της έπετράπη νο. παραστη !\ παρ~χωρείro άφ..9-όνως ϋδωρ.

που δλόκαρδα χεΙQΟΚQΟ't"οvµε τα δου, µέ τα µικοόχαρο έπαΥΥελ- ~I'ώπιoν τη; 'Ηλια(ας µετα συνη' AI'αφερετaι (Δηµοσ8-. περΙ παρα-

καρποφό"ο ΙΡΥΟ των -νέων των ιµατικα dν't"αΥωνισµο µερ~κω1' γόQου, τοίί Ρ!ίτορος 'Υπερείδου, ύ- πρ~σβε(ας. Β5ί) ,Χη είς την κατα

µαχηηκωΥ, έπιµέvοvµε Υα πι- j άΥάξιοο1', µε-τα{}έσεις άπο [£1 ποστηρίξα,'τος αύtήν ώς γνωστo~ του ΑΙσχι,'ου δικην κατηγρρη{}έΥ-

στεύουµε, πως τα ΟΙΚΟΥοµικο: λους Δ'υλλόΥους (δικηΥοοικη καΙ µέ επιχειριιµατα αίσ1,1ηΤΙΚ,l,1τος δια πληµµελη εκπλήρωσιν των

πρόβληµα, :nov βασανΕζει τους ~άστυφιΛ.tα)! διορισµrΙ συντα. δεν δύνατrιι να λεχ{l-iiτο 'ίδΙΟΥδι', κα{l-ηκόντω\ αύτο;; ως πρεσβευτoiί

n{lαΥµαηκοvς δικηΥόρους, όσοι ξιούχοον δικαστικών καΙ ιϊλ- ΤΙ1νδιανοουµένην 'Ασπασίαν το;; παρα τφ Φιλ£χπφ έτέ{}ησαν είς

άΥωΥΕζΟΥται στά δι"ασιήρια καΙ λοον, καΙ µάλιστα µετάσταση Περικλέους κατηγορη&εϊ:σαν επί την ΚλεΨύ,δραν ε"δεκα άµφορείς.

στις ιϊλλες άρχές •. i10dλυ{}π l1ν dn' την Εδοα τώ ••. 'Λ{}ηναϊκων άσεβείςι δια τας Υεωτεριζούσrtςιιν- Εις δ(κας .έ,εκα 1'l&ικωνκαί iιλι

7) δραστηριότης της l:nιτροπης δικαστηQtων στον 'Λ{}ηναι'Κο τιλήψεις της (ετεροδοξία η αίρέ- κων κακώσεων κατά γονέων,

κα~ δλων µας α'νΥκεντ(!ω{}ϋ σε ίJικηyoρικo στΙβο, ίJιoρ,σµoΙ ιϊλ- σεl) ηnς iιπεστηρίχ{l-η ύπο τοϋ κατα γυναικων iιπo των συζύγων

δύο κύοια καΙ neοοταρχικd 'αΙ. λων χωρΙς l:ςετάσεις, έµφά1'Ι- Περικλέους.των, ~ρφανώ,' καΙ χηρευουσων

τήµατα :σις nρώην κρ.τ' όνοµα µόνον ~ Δια να τηρείτα~ δέ δ τύπος, 0- γυ~αικω", διεξαγοµένας ενώπιον

α ρ ώ τ ο: Στ.ην έξι1σφάλιση «l:(!ttdtret1'cij')')) δικηΥόρων, καΙ στις άΠΙΙΤΗν' ακoύητα~ όπωσδι] του 'Ειιωνύµου •.ΑΡΧΟΥτος ούδεΙς

µηVιαlων ταΚΗκων άπσδοχών διεκδΙκηση 'Σων δικαιωµάτων ΠOtε ό διάδικος, £πενοή&η να 0- ύ~ίσ;ατo περιοριαµΟς xe6vou, ΕΙς

dn' τους fdtov, τους nόροvςµας, 'toD «έπαΥΥελµατΙα δικηΥόQΟV)) µιλΪί κατ' άρχάς καΙ δι' όλίγω\' δε τας Κληρονοµικας δ(κας παρε-

συνδυααµέ1'η µε τη1'έξασφάλιση καΙ 1:όσες άλλες nηΥες καΙ πι:t~ ο'δrος δι' έκφράσ~ως στερεοτύπως χωρείτ~ είς µόνΟΥαµφορευ; εκα-

τώ'~ άµοιβων Κι1Ιeαn6,αµα noiJ χύΟηκα1' όλα παρακλήι:rεως σπως εlt~τρr.tπη να τέρφ των διαδίκων µερων.

Δ ε ύ 1:ε (! ο: Στο στσµάτη.ιια στ.ην κο'τη τοϊ} ίJικηΥΟΡΙΚΟV πο- όµιλήlJΌάντ' α\ιιoίi δ συνήγορο;, ΚαΙ ταiίτα µεν είς τας πολιη-

"'0£ διορισµοϋ 1'έω1' δικηΥόρων, ταµοfi, που απλοοσε κα~ φσύ. 'Η αίτουµέI'1] άδεια παvεχωρεϊ:rο κας δίκας ίlΙιωτικας καΙ δηµοσCας,

στ"'ν έκκαi1oά(!ιση τοv σώµατος σκωσε, καΙ δλΟ!1'α άπλ~νει καΙ κατα κιινόνα, ό δε συνήγορος £ ΕΙς τας εγκληιιατικας τοιuύrας

κα~ τ;ον nε{lιορ,σµο τοv d{lt{}' φοvaκώvει,ξεφώνη πλέον άιτο τού β11µατος τας διεξαγοµέναςενώπιον του σεµ-

µοv των δικηΥόοω1' Υια το ΚαΙ" διάταξη neel εκκα{}α- τον κύριον λόγον καΙ ύιtεΡ11σπιζε νΟtάτου καΙ δικαιοτάτου σ\lνε-

µέλΑον_elσεως l:OVµητρώου τω,. 'Α{}η την ύπόί1εσ~ν κατά η)ν 'Επιση]. δρίου τ(ον 'Αυηνων τού 'Αρείου

r ι α τ Ο n (}ω", ο: τα δά 1'α/1'; Κι' αντη που π(!ωτα-πρω. µην καί tl]V τέχνην του, Πάγου δικάζοντος ΤΟΥφόνον, την

νειο τοv ΤαµεΙου ΠροονοΙσ..ι; ηρ- τα διε't"vπώ{}η στα σχέδιο του Kατ(~ την εναρξι" της άγορεύ. άπόπειραν φόνου, '(ην &ναΙρεσιν,

{}ε σιη1' ώρα τ;ου' «λλά δέν εΤ- '-AnQI"λtov 1940, κι' σ..ύτη κοι- σεως δ ",εφ' ϋδωρ~ δηµόσιος δο;;. η]ν φαρµακε(αν καΙ τον έµπρη-

ναι 6ριστικη λύση' εΙναι ποοσοο, µ6.ται βα{}ύτατα. καΙ άφΙνει νά λο; επλή?ου δι' ϋδατος '(ην Κλε- σµδν η ενώπιον τoiί Δελφ~\'(oυ

etYO, fnlδεσµος, τvλtγει τηΥ δικηΥΟ{lΟVV ιιύπα α:ί'ρεσιν)) κάµ' ψύδραν εφ' οσον δ' Ερρεε εξ αύ- δl.κάζοvτ{)ς τους δικαίους;\ άτ~-

nληΥή, που την πλάΤ11'ε 6 πό- nOdot.της το ύδωρ 11δύνατο ακωλύtOυ µωρ11τουςφόνους 11τoίi Παλλα-

λεµος καΙ' το .δικαιοστάσιον, κι' α.ντο λοιπον το ζήτηµσ.. να άγορευτι ό συΥήγορος χωρις δ δΙου δικάζοντος του; άκουσΙο\lς

µά. . δεν, την κλε.Ινει •. Ά,φΙν.ω nt/in.rι Y{ltfYOea νά. σvζητη{}fj. µως να γνωρΙζτι πότε καΙ ποίί φόνους, τέλος δε ενώΠLOντών κα~

'oΠως.~11µιoυoy~Τνέιi""ληyή nAd :ι.ισ.Ι.ve./Jeε{}li 'ή l'ύaη ;;••.1 γ.α. {Η ετ<:oµάtιζε ,δν λύγον (ι\ιτοϋ τrιλ(~βόντων τα δικαση]ρια ταύτα

.ΥΙ l:ης, ύπσχρεώσεις καΙ έννοιες τη α'ηµεοινη κατάσ~αση, Hat Υ'α. διό 'η ή κλεψύδρα, στως ά\'αφέρε- 'Hλ~αστων, οΤσυνl]γoρι.~ έξεπλή

Υια το µέλλο1'.'ΖΟ µέλλον, noiJ πρέnει 1'd ται νπό 'toiί 'Αριοτοτ:έΙ..ους (Προ- ρουν νιτο τυς α\ιrας συν&ήκας τα

Ή π(!ακτικότερη καΙ άξιοπ(!ε- µποvν φ"άΥµατα Υερι! κα~ Υά. βληµ, 15.8) ηro µεταλλίνη καί xai}llxovta αύrων, επιρρέαζον

πέστεeη, 7) µόνιµη καΙ Q!ζι~.η κλεΙα'τοvν 'S"dnσ..ιιαπόταµσ.., Υια αδιαφανής, Τό πρώτον ύδωρ πα- άλη&ως τους δικαστας καΙ ε{}αυ

{}εeαπεtα της α'ηµεQΙ1'ης κατα 1'α α'υµµαζ8ντϋ'" κο;τη στό λο ρεχωρείτο είς την κατηγoρoiίυαν µάζοντο παρα των ακροατηρίων.

σllάσεως µπσοεΊ "JIα "t"'l1 µόνο Υικό της nλc£τος.,Ιρχήν, το δ~ύtερον εΙς την ύπε. 'ο 'ΑνώlUµος βιογρrίφος .oieott-

µε το Ι!µηνιαΊο χορήΥηµα)) που Γι' αύ't"d 1} άΥωνιζόµενη dt- ράσπισιν καΙ το τρ(τον εις του; κυδίδoιr αναφέρε~ οτι ό Πυρι-

έξασφαλιζεηΗ µε τήν tφαe.UΟ κηΥοelα nεeιµ~'JΙει νι! λάβου1' δικαστάς. Κα ra τας διακοπ,l:ς των λάµπη; εκ ζηλΩτυπίας φονεύσας

Υη (µε τ;"οποnοιήα'€ις nov /Μ lΙ1)ν ΠQωτοβουλtα ή 'Ρέα 'Επι- αγορεύσεων, είrε ••eij;: άνάγ,'ωσιν φίλον έδικάσ3η ίιπο .οίί "Αρεiοtl

βΥΟϊι1' βέβαια «π'τη α'υζήllηση), lΙροπη της «'Οµάδο!',» κα~ ή εγγράφων είτε προς νποβυλην ε- Πάγου εν δέ ΤΪί δίΚΌ ταύτη το-

ΠΡΟα'χει5!ου Υοµο{}ετ;ήµατοι; nCJv ιιΦοονη τώ .••ΔικηΥόQω)")) Υια να ρωΤllαεα/ν, το ύδωρ εκρατείτο. σοurον ε{l-αuµάσΙΙ-η1) έν τlρ λέγε~γ

Εχει καταρτΙσει lπταµελης ,- σvζητη{}οvν το ταl'ούτ,<:",,,. Δι' ('I;1ltO nl.fOι.nπ"ί,.. ί'ι ι\'YI""".~<:\•••~ ~" ••,{~"'••• _: ~~~f __ ~:: Γ\_ Q'

ΤιΟΝ 6ΙΚΗΓΟΡΟΝ ΑDΗΝΟΝ,ΙΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ιι ΕΣΤΙΑΣ "

,ΗΓΟΡΩΝΙ θΕΣΣ1\ΛΟΝIΚΗΣΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΡΟΝΟΙΑΣ42!ε{ς 1:6Ταµείον, τό δε ποσόν ύπ. περβάσεως,µετά σύ~φωνoν Υvώ"Ε. µην της; ΈπσπτικΙ;ς Έτcιτρoπης,ης ε;[ςδραχµάς 20,000.Ψ 3} Χορηγείται τό δικαΙωµ':l;.ις εΙς τήν ΔΙΟtΚΟQ:1CXν Έττιτρ:>πηνα- ίΟΟ ΤαµεΙου νά δ,αθέΟΏ διαρ-σ. καύσης της έµπολέµου κατα.στάσεως λ6Υ'{) ττροσωρι νων έτη-κό: δαµάτων όλ6κληρον τό ποσόν~τό τ&ιν ό;νεκκαθαρίστων ε{σrτρ::x-~o. ξεων της τφοηγaυµένης χρή.'ώ. σεως, µf,τά τήν άφα(ρεσιν tf1Jv:η _ έξόδων µισθοδοσΙας καΙ διαχΕΙ-χί- ρΙσεως, έφ' δσοv κατά την KPΙ~δι- σιν της θεωρεί έπιβ::ιλλοµένηντην τοιαύτην διάθεσιν καΙ4) ΚυροΟνται απ:ασσι σΙ µέχρι"'IΤΟ05ε γενόµενοι καθ' ύπέρβα-'ω'ιός σιν καταβολαΙ βοηθηµό:των συ-λη.ιvεπι:οίq; τ&ν άναγκG)V τοΟ πα-(ην λέµου.

,νες Ι«Xελ~ό •••» δια να άνδρωθΏ ση."των µερον εΙς τό «Π::ιλλάδιον» µε σΙ.:~;~ τισιν 2.000 Δικηγόρων καΙ 350'0\1; VEapG}v βλασr{,)ν συναδέλφων.~πι- -ΕΤναι ενα ύττ~ρoxoν έργονµ~- .00 όττοΙ')υ την σηµασΙαν κατα-;~:: νοεΤ καθηµφι vG3r;:καΙ περισσό-""u;!tEpov 6 "J'uνάδελφοι;. ΕΤναι καΙ;\'(,J. πρέπει να διατηρηθΒ ώ:; Έστία:ρ:ι:ν µ~ας άδελφικης συνενώσεωςδλων ύττέρ της ζωfjr;:µας.ι Αότήll τήν άν5ρωθεΤσαν ιΈ-τ&ν atlOVJ ή Έτcιrρoπή tfjr;: «Όµά~Ά- δος» εΤναι ευωχής διότι τηνδο- ttσρα5Ιδει σήµερον διό 1'00 Συλ.)νΟ'- λόγου uar;: εΙς τας χείρας tG,)v\ους συσσιτaύντων συναδέλφων.τ&ν Ή Έπιτροττη της «'Οµάδος;εων ΈπαΥΥελµαnGJv Δικηγόρ ω ν »GJµα κα(τοι κατανοει την ευγενη έπι-ιλοl, θυµΙαν πολλ&ν υποΨηφίων συ~-

Περιοδικήέκδοοη

κα, ελεύθερο βήµα

διαλόγου

γ,α τους δικηγόρους,

γιο τη ~ΙKαιoαύνη,

για τη κοlνωνΙa.Ζ

,~~ v~b~

ΕΚΔΟΣΗΑΘΗΝΑΙ

ΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

/

ΣΙµ'γµό;,ο:

παλµός 2,

:ταλµικήΧίνηοις

της ίωρδίυςή κ.

αρτηρίας3. µτφ.

σnσµός (Λ£ξικό

Δ. ΔηµηΤιl<ίκσυ,

1964)

ΕΤΟΣ'\'.'\(.1. ΦύΗ

,ου Ι

ΙΟΥΝΙΟΣ2007

Γρα'l'ιία:

Ε:\1,.\ιII[!\ΑΚIΙ

24ΑθΗΝΛ

Ζητείταιφµόνηµα

...

ι.ι.

ftJ'.φα,. ίζΟVT. ας την έΚδοο.η

του εντυπου που lφaτατε

στο χεριο σας, χωρίς ασφa.

λως δηµοσιογραψικες

υπο.

σµές, βάλοµεδύο στο-

χους, που κρίνοµε ότι είναι ικανοί κο!

αναγκοίοιγιο νο µας εκΨιχ100υν

και

να aπoτελέσoυν τον ΚDP\lό των από-

ψεων που θα φιλοξενούνται στις

στήλες αυτές. ApXIKQ.τον αυτο-

προσδιορισµό µας, ως

Δικηγόροι,

σης σηµερινέςσυνθήκες

στο χώρο

της δικαιοσύνης και της κοινωνίας

γενικότερα.ΚΙ ύστεΡο,

τις npoτάσεις

για µια πορεία αναβάθµισης ταυ κλά.

δου µας, µέσααπό συνεχή διάλογο

κο! προβληµατισµό, µέσα από ελεύ-

θερη, σκληΡη αλ/ό ΚΟI δίκαιη,κριτική

για τα πεπραγµενσόλων µας. Μέσο

aπό την αδήριτη ανάγκη πως πρέπει

ν'ανεβούµε λιγο ψηλότφι.

Θtλouµενα yιχ1ψOuµε

γιο την a.

λήθεια µε άλφα κεφαλαίο.Να εκφέ.

ρουµε ένα λόγο απλό Κα/ KOθapό γtα

τους δικηγόρους, τη δικαιοσύνη

και

τη κοινωνία.Χωρίς πολιτικές,

κοµµα-

τικές ή πapaΤOξΙOKές κι άλλες

ΜΠΡΟ-

oδΕUΤΙKίςή οuvτηΡη

τικές δuνόµεις»

να µας στηΡίζαυνκαι χωρίς

οικονοµl-

καύς »αΡωγοίις•• στη προαπάθε

ιά

µας, επιλέγουµε µόνοι µας, µέσο α.

πό σαφώςπολιτικές

αλλά και επιστη-

µονικές θέσεις κοι δηµοκρατικές

aρ-

χές, νο παρουσιάσοuµε τα θέµατο

nou µος αφορούνκοι να τα κοιτά-

ξοuµε εδώ ΚΟΙ τώραΜε φροντίδα

για την αµφίπλευρη ενηµέρωσ

ή σας

ΚΟΙ µε ευθύνη γιο τον προβληµατι-

σµό πάνω σ' αυτά και γισ την άµεση

προβολήτους.

Επί σιινδικολlοτικού

(θέµατος).

Σαν µέλη του ΔικηγΟρΙΚΟύ Συλ-

λόγου Αθηνών.θέλουµε

οπό την αρ-

χή να πάρουµεθέαη. £χουµε κατα-

γράψει στα πεπραγµένα της διοίκη.

σής tou, όχι µόνοσήµερα αλλά κΟΙ

στσ παρελθόν,λάθη κοι παραλ

είψεις

στην περιφρούρηση στοιχε!ωδώ

ν ε.

παγγελµατικών µας συµφερόν

των.

ΤΟ κυριότεροόµως που της χΡεώ.

νουµε είναι η έλλειψησχεδιασµο

ύ

και συνεπούς διεκδίκηση

ς αιτηµάτων

για την επίλυσητων πολλών

προ.

βληµάτωνµας. ΈK~

ση του φαινο-

µένου αυτού άλλωστεείναι η απο.

µόνωσητων µελών της διοίκηοης

του ΛΣΑ σε κλειστέςκαι υπηρε

σια.

κές συνεδριάσεις του ΔιοικητικΟ

ύ

Συµβουλίου µε θεµατολογ

ία ρουτί-

νας, χωρίς επαφή και διάλογοµε

τους φυσικούςεντολείς

τους, εµάς

που τσυς οναδείξαµε γ!α να επιδιώ.

ξοuµε από κοινού τη rφoωeηoητων

αιτηµάτωνµας για τα ζωτικά επαγ.

γελµατικάµας θέµατα και όχι ασ

φα.

λώς για τη ουµπληρωση του βιογιχι.

φικού τους. Είναι καlΡάς ν' ανοίξου.

µε ένα ανοιχτάδιάλογο

για το µέλ.

λον πις οργάνωσης κο! της όσκησης

του επαγγέλµατός µας. Θέλουµε

τον ΙΟΤΟΡιχόπjX)tδροκε

ντρικό xαρa.

κτήΡα του ΔΣΑ που παρaδooιoι<α

στηρίζουνΟΙ »συντη

ρητιχέςή προο.

δευτικέςπλειοψηφί

ες» του Δ.Σ.; Τι

έχουµε κόνεl τόσο καιρό για τη φο-

ποποίησητου Κώδικα περΙ Δικηγό.

ρων, για την αποκέντρωση των εξου.

οlών και αρµοδιοτητων του Προέ.

δρου, για την αντιπροσωπευτικη

ό-

λων των Τάσεων και αποτελεσµατικη

λειτοuργiaτοο Δ.Σ. που

από µοχλός

πίεσης διεκδικήσεων έχει µετατρα-

πεί σε θεατή θεωρηΤιιιών θέσεων και

απόψεωντου εκάστοτε

ΠροέδΡοΙΙ;

Μόνο έξω από ης αίθouσεςτου Δ,Σ..

θα µιλάµε γι όλα αuτά που πρέπει να

γίνουν; Με τον Πρόεδροαγκυλωµέ.

νο αε συνδΙKaλΙOΤΙKη απραξία χαι σε

διαχείρισηυπηρεσιακ

ών θεµάτων,α-

ντί µιας διοίκΓ)ΟΤ'Ιςµε σχέδι

ο και προ-

οπτική για το παρόν και το µέλλαν

του δικηγορικού επαγγέλµα

τος;

Εκτός αν η οργάνωσητόσων πολιτι.

σηκών εκδηλώσεων και η έκδοση

των "απάντων_από αιιτές εξαντλεί

ης δράσεις τοιι »πΡώτουεπιστηµον

ι-

κού συλλόγου».

rLQ να µη συνεχιστείλαιπόν η

πλήρης συνδικαλιστΙΚή µας απαξία

κα! η αποµόνωση µας από τη κοινω-

νία, είναι ανάγκη να καταθέσουµε

τις απόψειςµας γιο να αφυπνιστε

ί ε.

Έναόρθρογια

το πρόσωπο

τηζ

δlκπγορίαζ'Ι 'Ι

πlτέλουςο δικηγορικό

ς και νοµικός

κόσµος.ΟΙ παλιότ

εροι διαθέτουµε

µνηµη γιο τα 11 σηµαίνει επιστηµοV

l-

κό κύρος, κοινωνικήανογνιίιριο

η και

εnaγγελµατιιιό ήθος γιο γενιές Δικη-

γόρων, εντός ή εκτός του Δ.ΣΑ Εί.

ναι καιρός να συζητήσουµε και να

noρόυµετα αναγκαια

µετρα για τον

δηµοκρατικό έλεγχο και τσν εκσυγ-

χρονισµότης οργάνωση

ς και λει.

τουργίαςόλων των αργάνων

του

Σιιλλόγαιιµας, που

εινα/ καταστατι-

κό µας δικαίωµακαι καθήκ

αν. ΟΙ αυ-

ναδελφοlµέλη του ΛΣ. είναι εκπρό-

σωποί µας και εντετα

λµένΟΙ στη βελ.

τίωση των συνθηκώνάσκησης

της

δικηγορίας. Και το πεδία δράσης ιδι.

αίτερο ευρύ.

Επί προσωπικού (θέµατος).

Δεν θα µπορούσενα είναι η πρώ.

τη µας tnlKolvwvioδιaφoρετικ

η, από

ένα προσωπικό διάλογο

παυ ξεκινό.

µε σήµερο µαζί σας. Από τη διαπί.

στωση πως συµφωνούµε να πούµε

το πράγµαταµε τ' όναµά

τους κι όχι

να αναµασήσουµε χιλιοειπωµ

ένες

κουβέντεςή να µιλήσουµε

γενικά

για κρίση θεσµών η προσώπων κι έ.

τοι να "καθαρίσουµε_.Οσοι

θέλουν

να µιλήσοιιν,όσοι βαρέ

θηκαν να χα-

σµαυριούνται, οσοι µιοοιινε

τις και-

νοτοπίες,όσοι δεν

θέλουν να τα πα-

ροτησοιιν,να ξέρουν όη έχουν ένα

ελεύθεροβήµα από τις στήλες αυ-

τές. Οι πολιΤΙκές και κοµµα

τικές κα.

ταβολέςόλων µας δεν µας διναυν,

έτσι κι αλλιώς,τouτoτητα

για να ΠΕ-

Ρασαυµετις γΡο.µµές

τους. Μόνοι

µας τις σWτ/t()ίιµε,τις αλλάζουµε

ή

τις καταργοίιµε. ΚΙ. αιιτό είναι µια κα.

τάκτηση,µέσα σ' ένα χόσµο όµηρο

σιιµφερόντων, απως αυΤός ποιι µας

έχει επιβληθεί.

Εδώ κα! καιρόόλαι µας

Vιώθουµε

ένα αίσθηµααπόγνωοη

ς για το πα.

ρόν και τα µtλλαν µας, ως εnoγγελ.

µατίες και εΠlστηµονες, ως πολίτες,

ως µέλη µιας κοινωνίαςπου φαίνεται

να βρίσκεταισε κώµο. Η ανάγκη µας

να εκφράσουµε τις ακέψεις για τις α.

γωνίες και τις ελπίδις µας, να µιλή-

σουµε για προσωπαΚQΙπραγµ

ατα,

για την αλήθειαπου µας -κυβερνά»

είναι ο λόγος που κρατάτετην εφη-

µερίδα που διaβa:ζετε. Γράφουµε

για

να δει και ναδιαβάσει

ο κόσµος την

εικόνα που έχουµε γι' αuτόν.

Ζούµε σε µια επαχή αµiκρυνσης

µεγεθών,αξιών κοι συµβο

λων.

Μια εποχή uπαλoγισµoύ και uπo.

λογιστών.Ως επίθετο ή ως αντικεί.

µενο έχει, έτσι κι αλλιώς,την ίδια

σηµασία.Καθηµεριν

ά βρισκόµαστε σ' ένα

περιβάλλον διοΡκούς

στοχοποιηοης,

ασήµαντων για τους πολλσίις

και ση-

µαvτικώνγιο τους λίγους, οτοιχειων

και πaρoµέτρων της ζωής µας,

£χουµε ισως ξεχόσει το προσω.

πικό µας µέγεθοςολ/ο και τα µεγε.

θος της ζωης που ζούµε.

Οσοι τίτλοι σπουδης(xal όχι

σπουδών)και κατοι<

τηοεις ζωης µας

συνόδευανκάποτε, δηλαδη η ιστορι-

κή µος ταυτότητα,ατοµική

κα! και.

νωνικη,έχουν ξεχαστεΙ

Δεν προ.

αφέρονταlγιο fife style σκέψη η στά-

ση ζωής λέξεις όπως ποιδείο,επι-

στηµονικήκατάρτιση,

θέση ζωης, ευ.

θύνη. πρooφoρa, λεβεντιά,

για να µη

πούµε ότι αν τύχει χαι µας ελθαυν

στο στόµα Ης καταπίνουµε. Σηµείο

των καιρών σναµφισβητητα. Μα κα.

νόνες σιιµπεριφορός και στάση

ς ζω-

ής όχι Δεν µπορούµενα το δεχθαύ.

µ£.Ας φροντίσου

µε λοιπόν, έτσι για

την υστεροφηµία των παλιότερω

ν

και γιο τη κρίση των νεοτερων,να α.

κουστοίιµεκοι να ποίιµε πως µπο.

ρούµε να µιλάµε ακόµα, πως δε ξε.

χόσαµετελείως

γιατί ζησαµεKOI

γιατί πορευτήκαµε (όπως κι αν πο.

Ρευτήκαµεµε το λάθη και ης εµµο-

νές µας) και τα πιο σηµσντικόπως

µάθαµε κάτ! αrι' αιιτακαι µπορο

ύµε

έτσι πιο να δείχνουµε(γιατί όχι KOI

µε το δόχτιιλο)οιιτούς που στα χώ-

ρό µος και στη Kotvwviaέδωσαν

κι

αυτοίις ποιι nηραν, όσους κροτήθη-

καν ατα πόδια τους κι όοοιιςέσκιι,

ψαν, τοιις Μδικαύςµας~ και τους

..άλλοιις_.Πως θέλουµε

να δώσοιι-

µε στους νέους γεύαη απσ τον αν-

θρωπιοµόκαι την οξιοπρέπε

ια των

µεν, αλλά ΚΟΙαπό τον ατοµισµό,την

ανιιπαληψία και τη φιιγοµοχία

των

δε. Όη δεν φοβόµασιεούτε ντpεrιo-

µοστε για την αξιοπρεπεια της ε.

µπειΡίοςµας

Κυρίες και Κύριοισuνόδελφo

ι, α.

nλά ζητείται φρονηµα.

ΒασίληςΓ. Παπσδη

µητρίου

Δικηγόρος

---

,

.

ΕΝΑ .<ΑΜΕΣ:ΟΣ ΠΡΟΣΕΧ

ΟΣ" ΕΡΓΟ ΠΟΥ θΑ ΔΟΥΜΕ

«Οι Δικηγόροι ω

ς Δικαστικοί Αντ

ιπρόσωποι»

Απ' ότι δείΧνουντα πράγµατα

πλησίασε

και πάλιµια δύσΚG\η

µ4κι για την αξιοπρέ-

πεια των Δικηγόρωνκαι ιδιαίτε

ρο των Αθη-

lΚIίωv Δlκιr-ιQρωv. ΘC\ την ίλcγo -anoφρόδo

µip:ι •.Όλα δείχνουν

πως πάµε ολοταχώςστις

aρχές του φθινοπώρου σε βoιιλt:υ1Iκ

ίς εκλσ-

γές, OIlότε µέσα στο κcιf.ι:ικcιiρι θα C1pJ(iaou

v

\1(\ βαρόνε τα όι¥ιvα.

Kcu ο Δ.Σ,Α. τι κάνεΙ;Τι Οα χάνει το Δ.Σ.

τou ΣιiΊVνf:ι.roυ γκι να µην εt1Ct'νW1ηφOεί το

ί-

διο οα/ψισ,το ίδιο µσ...,µο σκηνικό

ντι:χ>nής

των τελι:vroίωv~;

θα σπείισε.ιΈΓΚCφΑ

να φρoνriooγκι την

Ι~της διόmξης

του όρθρου68του

ΠΔ 35111003για τouςδιoρισ

µoUς των Αθη-

ναiω>.ι Διι;ηνόρuN

ωςΔικασηtιLίN Avt1npoσώ

-

πων ή θα κάνει γκι άλλη µια φορό τη .νήσ.

00';Έχετε τα κότσια κ. Πρόεδρ

ε Ι<0Ι κ.κ. Σύµ-

~ του ΔΣΑ \1(\ ζητήσιτε III:U νο QΠClJtr)-

σαε VC\ τηρηΟιί η νοµιµότητα

και επιτέλους

VC\ ιφαρµοστεί Ι} ΠIOπάν

ω διάτC\ζη χωρίς 00-

pφµηvriι:ς III:U φaλκιδ

ι.ύσΙ!9

Θα τηρηΟείεπιτίλους

η σειρά του διορι.

σµού των ΔIΚC\σtJκών Avιιπpooώ

πων. όπως

την ορίζι:ι η διάτοζη ουιή ή θα δούµε nάλι το

iδιo qχu'oόµεvo l<C\ταστΡ

ατ/γησηςτης ειVoyι-

κής '-Oµoθι.σicις;

Και εξηγoύΜCU για \1(\ µην ... πapιξηγ

oύ.

µru,Θα κλι)θοίιν

nάλι anό Τσ.' !.UJV.o{o ΟΙ συ-

vόόVφolνα υποβόλ/ου

ν στα wαφείατου

ης ruτήσιιςΠΡοτϊµηση

ς γκι το διορισµότouς

ως Διιι.cιπικώv ΑντιΠ(.Χ)Ο

ώπων στις npoσεxείς

βοuλι.Ut1κίς εκk¥ς;

Θα εξηγήσαεκ. ΠΡόεδρ

ι::. γιαη Χριιάζε.

Τα/ να υno/Xιλλεlο ΣίJλλcινα;

σε TcWunωρia

τους συvoδDφooς. όταν U\I(\j γνω

στό σι ό-

λους όTl anό αυτούς που υnoj'χ'VJ.cυν αιτη.

σεις rιpoτiµησης θα µείνovv.

κατά ιlC1()όfιaση

11}ςεκλογικής νοµοθεσία

ς, αδιόριστοι5,000

- 6.000 συνάδελφοι, εκτός i:i>wν αυτών rιoυ

δα Οα υnoβόλh:luv αίτηση εζαίΡΙ;σης

. αφού

ιι.ιVώ; ή lΙΟΚώς ~ίζαJν

όπ µε το σύστηµα

που εφαΡµόζεωι δΝ πρόΚειται

να διορι-

σθoW;θα µος πείτε κ. Πρόιδρι

. γιαη ο Σ~-

Υα;: παραµί'\U αόρcιvιiς

I<C\IπρoιV..ηπκό αδιά-

φορος, όταν µi:νouν αόιόΡιστOl τόσOl συν

ό-

δι;)φοι.ενώ οι δlκaσtlΚ

Oί υnιV.λrycl.που i-

nOVΙQI κατά σειρά διορισµούσε σΧέση µε

τους δικηγόρouς. σύµφωνα

µε 1ην εκλοΥικη

νοµοθεσία. διoρίζovιαι

rulό τους υπηρισια-

κοίις πpoϊσταµίνouς 10uς ιΥ.οι 1(£11 µόλιστα ό-

rιoυ ακριβώςΠpoηµoύv

; AVCΙΡΩηiΜCU µrinως

τελικό η πρόθεσηrivcu '.U H'.U1iO£T

ru η ε~-

νη διεξαγωγής της εκλογικης

διαδικασίας

στους δηµόσιovςυooλλr'γ.o

uς για I.U Oεωpιi.

ται έτσι εξασφaλιcµένη

η νοµιµότητάτους

και η α~ςiγπητηκαι όηµoιφ

cmκr; δlιζC'L'M'ι'r'!

τouς. Κάτι τέτοιο άλhooτε

εφcφµόστηχι 'µε

επιτυΧία.στις .εκλoγiς.

της ιπταετίας,την

rπώ:Jη της onaicις ηµά .κατ. έτσι;' ο ΔlA !

Αζιότιµεκ. ΠΡόεδρ

ε, truPICιζειστο νοµικό

µας πoλJΤ1<ψό Iiα/ στην επιστηµον

lκη µας α-

ξlOπpWεια. για τα ΟΙ1Οία κόιπεσΟι:,

η σκηνή

tlJJVσυνωσnζόµ~

(τι µας θυµίζει η λέςη;)

AOη~1JJVσυvαόiλφω

ν µέσcι κι έςω ClΩό τα

γpcιφείαtlJJV δικαστικών

υπαλλήλων στον

Αρι:1Ο Πάγο να εκλιπαρούν για Μδιορισµό

ΔικαστικούAνnπpoσώ

πoυ, έΟ1ω και τη τε-

λευταίαστιγµή και για όπου να είνru και ά-

σχετα µε την αίτηση προτίµησής τους;

ως cφέσoυνcιυτές οι εΙKόνr.ς της πλή-

ρους υποβάθµισης και της κατQ{)fΚ'u

ι.ωσης

του κύρους µας. ότανείµαστε .εκ θiσιu.:ις.

οι

κύριοι υιιεροσπ!οτές η.Ν cυvιαγµατι

κών ε.

λι:UΘφΙώllκαι Τf.ιNc

πoµικώlιδImwµCιτt

ι.N;

'[χετε το θ6ρρος.αν ΟΟτι. και

rκW \1000'

fΧ!βlόζεταιη εκλογική

νοµοΟεσίαστο θέµα

του διορισµούτων Δικαστικώ

ν AVΙllφOCώ-

rlWV. να καλίσετε.ως Διοικηηκό

Συµβούλιο,

τα.ις συ~\1(\ µη ηCl(XViJ

βιι κrn.i\.Qς

Μcις το διορισµότου u.:ιςελάχισ

τη fl[XIςη δια-

µC1()tUρίας κru πrxxπασία

ς της aξιoπpέπεΙάς

""" θα το τολµήσετεκ. Πρόεδρ

ε;

Ιδού η Ρόδος ιόού και το πήδηµα,έτσl ώ-

στι να αποδειζετεότι είσαστε

ανεζάρτητος

Κα/ αδiσµεuτoς (µε αυτό Cιλ/ιooτε

το σύνΟη-

µα Kιπεβήκaτε ως υnαjιήφιoς

Γlρό£6r.χ.Jς) Κ£lJ

όπ η .Αρχη α/ιδιχ, &ϊκνυσ

l.'

Οι δικηγόροιαναµένουν

τη στάση σC\ς

στο θέµα. tI σιινται<τική oµάδa

ΠολΙΤΙΚό-Συν

δικαλισΤΙΚό-Ε

πιστηµσνικόΈντυπ

σ, για Δικηγόρσ

υς και όχι µόνσ

... Τεύχσςl' Ιανσυ

άρισς-Φεβρσυά

ριας2005

Φίλη και φίλε Ευνάδελφε

Η αξιοπρεπήςκαι αξιο8ίω

τη δικηγορικήεργασία είναι δικαί

ωµα και όχι προνόµιο

"

10t\ ~pNP"

Η~'Νσ;Ι,1ΤVllb

Ab\F'. !

1~Mto.'i"[I./P,.!

συντάγµατος, δη

λαδή της επιχει

ρηµατικότητας,

πλήπεται καί-

ρια η λειτουργία

της Δικαιοσύνη

ς και θυσιάζοντ

αι οι 'άµισθοι

δηµόσιοι λειτου

ργοί' αυτής

Επειδήη φιγού

ρα του δικηγόρου ως ελεύ

θερουκαι ανε-

ξάρτητου επαγγελ

µατία,έχοντα

επιστηµονική και επα

γγελ-

µατικήαυτονοµί

α, απαντάται π

ια µόνοστην ελ

ληνική λογοτε-

χνία του'30, τον

ελληνικό κινηµ

ατογράφο των δεκ

αετιώντου

'50 & '60 καιτον εν ισ

χύ Κώδικαπερί

Δικηγόρων (Ν.Δ

,3026/8-

1Ο-54),ενώ αντίθετα

η βιωµένη

καθηµερινή επαγγελ

µατική

πραγµατικότητ

α των συνα-

δέλφωνείναι αυ

τή που προ-

σιδιάζεισε µορφ

ές εξαρτηµέ-

νης εργασίας, όπου οι νέοι,

αλλά όχι µόνο αυτοί

, δικηγό-

ροι πωλούν την

εργατική τους

δύναµηέναντι κ

αταβαλλόµε-

νου µισθού πολ

λές φορές κα-

τώτερουκαιαπό

το µισθό που

πρΟβλέπειη Εθ

νικήΓενικήΣΣΕ

για τον ανειδίκευτο εργάτη,

υπό τον απόλυτοέλεγχο

του

εργοδοτικού δικαιώµ

ατος, σε

σιMJήκεςσωµαηκήςε

ξάντΝΊσης

και ιτνευµατικής

αλλοτρίωσης,

χωρ(ςφυσικά5ν

θήµερο,4Οωρο

,

δώρα,επιδόµa

τα, αποζηµιώ-

σεις σεπερίmω

ση υπερωριών

και απολύσεων

, κοινωνική ασφάλισ

η µε εργοδοτική

συνει-

σφορά,αφού ο δικηγ

όρος δεν παρέχει εξ

αρτηµένη εργασία

,

αλλά είναι 'ελε

ύθεροςκαι ανεξ

άρτητοςεπαγγελ

µατίας'.

Επειδήκατά τη

ν προηγούµενη

τριετίαη απερχ

όµενηδι-

οίκησηΠαξινού

και η παράταξη

Δικηγορική Παρ

ουσία (ή µή-

πως Απουσία), ανέδ

ειξαν σε κύρια δραστη

ριότητατην απο

-

νοµή πλακετών

του Συλλόγου (

προφανώς κατά

το επιτυχηµένο

πρότυποδιανοµή

ς χρυσών κλειδιώ

ν από εξίσου δρ

αστήριους

δηµάρχους), εξ

αντλήθηκαν σ' έ

να ατελείωτο π

αζάρι δηµοσίω

ν

σχέσεων, διέπρ

εψαν τέλος σε εκδηλ

ώσεις και σεµινάρια α

κα-

δηµαίκού χαρακ

τήρα, χωρίς όχ

ι να επιλύσουν

, αλλάούτε κα

ν

α/.'iNΜΝ llβOO

.1II.\

1>\Ν.t.I~lΟ

ι~ι-ι\-\

1\\'1.)!,,~

p~10'11!

1Ό δ,I'f",b,l"(\1I'\O

~\,,:l"kUL ΤΙ'ΙΜ

ι.r\O~Cf\""

ιi:"Ί πειδήοι αλλα

γές πουεπέρχον

ται στοδικηγορ

ικό επάγ-

I~γελµα -ως άµεση

και αναπόδρασ

τη αντανάκλαση των

αλλεπάλληλων ο

ικονοµικώνανα

διαρθρώσεων, π

ου επιφέρουν

ολοένακαι εντο

νότεραοι διαδι

κασίεςτης διεθ

νοποίησης του

κεφαλαίου και

της συναφούς

απελευθέρωσης

των αγορών σε

εθνική,ευρωπα

ϊκή και διεθνή κλίµακα

, οι διαδικασίες

δηλαδή

της παγκοσµιοπ

οίησης-συνιστο

ύν, όπως ευθέως

µας πλη-

ροφορεί και µα

ς προϊδεάζει σε

έκθεσήτης η Ε

πιτροπήΑντα-

γωνισµούτης Ε.Ε.,γνω

στή και

ως επιτροπή ΜοπΙί, αλ

λά και

επιβεβαιώνειη υ

π' αριθ.63 (αρ.

13 παρ.2β) τροπολο

γία της

Επιτροπής Νοµικώ

ν γποθέ-

σεων του Ευρωπα

'ίκού Κοινο-

βουλίου,γνωστή

καιωςτροπο-

λσγίΑXατlfΊδάx

η,σuyκλoνισnκές

εξελίξεις δοµικ

ού χαρακτήρα

Επειδήη ως άν

ω καλή επι-

τροπή µας ενηµερώνε

ι και µας

αποκαλύmει τη

ν ποιότητα και

την βαθύτερη ουσία των αλ-

λαγών εντός της

5ετίας στο δι-

κηγορικό επάγγ

ελµα, στην κα-

τεύθυνσητης 'απ

ελευθέρωσης'

του επαγγέλµατ

ος, κρίνοντας

το δικηγορικό επάγγελ

µα ως

κλειστό, µε πολ

λές κανονιστι-

κές διατάξεις

και περιοριστι-

κές ρυθµίσεις,

οι οποίες είναι α

ντίθετεςµε τη νε

οφιλελεύθερη

φιλοσοφία καιτην

πραγµατικότητ

α του ολοκληρωτισµο

ύ της

αγοράς,προτείν

οντας ενδεικτικά ως δ

εκτικέςτροποπο

ιήσεων

τις ρυθµίσεις π

ερί τωνπροαπα

ιτούµενων για την

είσοδοστο

επάγγελµα (λχ mυχίο

Νοµικής),περί

του αποκλειστικ

ού -και

για τηνεπιτροπ

ή µονοπωλιακού-

δικαιώµατος τω

ν δικηγόρων

στην παροχή νοµικώ

ν υπηρεσιών, π

ερί τηςάρσης

της απα-

γόρευσης διαφήµι

σης στο δικηγορικό

επάγγελµα κλπ

Επειδήστο βωµ

ό της ανταγωνισ

τικότητας καιτης

ανόδου

του ποσοστού κέρδους

του κεφαλαίου, της

κεντρικής ρυθµ

ι-

στικήςιδέας τω

ν Συνθ.Ε,Ε. κα

ιτου προς 'επικύρωση' Ευρ

ω-

Υπεύθυvος Έκδοση

ς Βασίλης Αση

µακάπουλος •

Συντσκτική ΟµάδσΒ

ασίλης Ασηµακά

πουλος,Μιχάλης Κ

ωνσταντίνου, Α

λέ-

ξανδροςΠαπαστ

εριόπσυλος, Γιάννης

Χατζηαντωνίου

• Συvεργάτες Αναγνω

στάκηςΑλέξης

, Αναστασάκος

Πάρις,Αποστο

-

λόπουλος Γιώργος

, Αργυροηλιάπο

υλος Ηλίας,Βαϊνάς

Απόσταλος, Βέ

ργαδουΕύα, Βο

υδούρης Νίκος,

Βραχιώτης Βασ

ίλης,

ΓαλάνηΔέσποιν

α, Δοµάζος Γι

άννης,Ζουρνα

τζήΆννα, Καλα

µατιανός Διονύσ

ης-Χαράλαµπο

ς, Κασκαβέλη

ς Νίκος, Κονδύ

λης

Χάρης,Μαρκαγια

ννάκηςΜανώλης

, Ματαράγκας Γιάν

νης, ΜπάρτζηςΝίκος, Π

ολίτης Δηµήτριο

ς, Τζήµας Ανδρ

έας, Τουρκα-

ντώνηςΑπόοτο

λος, Τριαντάφυ

λλος Κώστας, Τσαπρ

ούνης Γιώργος, Φωκά

ς Πάνος, Χόντο

ς Αντώνης

*

ΌΧΙ στο σχέ

διο Α,.άν-ΗΠ

Α-ΕΕ

-------

-

ΕΚΔΟΣΗΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤιΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ- MAXOMENOI

ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

Ι ΠΕΡΙΟΔΟΣ Δ' • ΑΡ. ΦΥΛΛογ 25. ΤΙΜΗ 0,50 £. ΓΡΑΦΕΙΑ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 34. IΟΥΝΗΣ - IΟΥΛΗΣ 2005 Ι

Το «ΕΥΡΩΣΥΝΤΑΓΜΑ» ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣΕΥΡΩΠΗΣ

ΕΙΔΙΚΟΣ ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ

Τελικά.•. παντού υπάρχει ένας µύθος!

Το πρόσφατο δηµοψηφlσµστσ και το 8ροντερο όχι των Λαών

της ΓαλλΙος και της Ολλσνδιaς στο

λεγ6µενο (Eυρωσύvτoγpo»

άνοιξαν και πάλι δυναµικό την σχετική συζήτη

ση και στην χώρα

µος, παρά τις φΙλότιµες προσπάθειες της ΚυΒέρνησης κ

αι των

κόθε λογής «ευρωλόγνων))να κρατήσουν το λαό µας στο

οκοτάδι, να τον παραΠληροφορήσου

ν ώστε να κυρώσουν στο

Κοlνο80ύΛIΟ,µε τις ψήφους της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ το "Ευρω-

σύνταγµα», εν µ/σνυΝ'I; λάθρα και π/σω απ! τις πλάτες TOU.

Σκοπός του παρόντος δεν .είναι κοινωνικό δικαιώµατα και ης ελεuθε-

µια πλήρης αντιµετώπιση του Ευρω. ρίες των πολιτών που καθοδιγείται

συντάγµατος ως νοµικού κειµένου, από την ΕΕ. και το µεγάλο υπερτλα-

όχι µόνο λόγω έλλειψης χώρου, αλλά ντικό αφεντικό, Την ίδια οτιγµή που η

και γιατί από νοµοτεχνικής απόψεως ΕΕ. οε αγαστή συµπνοια και συνερ-

δεν συνιστά σπουδαίο κείµενο, αλλά γασία µε τις ΗΠΑ, συµµετέχει,στο

να διερευνήσω τις πολιτικές που όνοµά του κέρδους, Οτ/ λεηλασία

υπηρετεί και να αναδείξω τους κιν- του πλανήτη και το σφαγιασµό των

δύνους που εγκυµονεί για τους λα- λαών, όοοι τολµουν να διαµαρτυρη-

ους της Ευρώπης και ιδιαίτερα αυ- θούν βρίσκονται αντιµέτωποι µε πά-

τους των µικρών κρατών της. σης ονοµοσίος νόµους και διατάξεις

Η εκστρατεία επικυρωσης του (οντιτροµοκρατικός, ευρωτροµονό-

Ευρωσυντάγµατος συµπίπτει µε µία µος, Ευρωπαϊκό

ένταλµα σύλληψης)

πρωτοφανή επίθεση στα ατοµικά, για την «προστασία της παγκοσµιο-

Ο νέος νόµος για την επιτάχυνση των δικών

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ... ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ!

ΆΛΛος ένας νόµος «για την επιτάχυναη των δικών» ψηφ/στηΚΕ

πρόσφατα. Προτού όµως τεθε/ σε εφαρµογήτα αποτελέσµατα του

είναι γνωστά. Συνέχιση της Ιδιας κατάστα

σης ή και επlδεΙνωσήτης.

"Ο,Τιδήποτεµπορούµε να περιµένουµε από την εφαρµογή του νέου

νόµου, εκτός από«επιrάxυνση των δικών», Το πιο

πιθανό εΙναl ότι θα

έχουµε «επιΒράδυνση» και πάρα πέρα πτώση της ποιότητας απονοµής

της δικαιοσύνης.Ακόµη δε περιστολή δικαιωµάτων των πολιτών και

µεγαΛύτερη δυσχέρεια πρόσθασης στη δικαιοσύνη των οικονοµικά

ασθενέστερων κοινωνικών οµάδων.

Αυτό συνέΒη µε τους αλλεπάΛληλους νόµΟJς που θεσπΙστηκαν για

τον /διο σκοπό τα τελευτα/α χρόνια κι αυτό θα

συµΒε/ και µε το νέο νόµο,

nari όλοι τους διαπνέονται από την Ιδια φιλοσοφ/ακαι KIVOUVTOI

στην ίδια κατεύθυνση. Εντοπ/ζουν τα συµπτώµατα και προσπαθούν νσ

τα αντιµετωπΙσουνKal αγνοούν τις αlτΙες που προκ

αλούν την επl8ρά-

δυνση των δικών και τις δυσλειτουργ/ες στην απονοµή της

Δικαιοσύνης.

Αγνοούν την αυτονόητη αλήθεια. Ότι κανένα πρόΒληµα δεν Λύν

εται

αν δεν αναζητήσειςκοι δεν εξαλεl"ψεις

τα α/τια που το δηµιουργούν.

Οι αιτ/ες της Βραδύτητας στην απονοµή της Δικαιοσύνης ε/ναι

πασίγνωστες και συνεπώς όΛοι τις γνωρ/ζουν, ακόµη και εκε/νοl

που

έχουν καθιερώσει τους αλλεπάλΛηλους νόµους για να αντ

ιµετωπ/σουν

το πρό8Ληµα.Ε/ναι η ανεπtiρκεια

του έµψυχου δυναµικού (Δικαστές, Δικαστικοί

υπάλΛηλοι), η έλλεΙψη γενικευµένης

µηχανοοργάνωσηςτων δικαστικών

υπηρεσιών και ο µη εκσυγχρονισµός της λειτουργ/ας τους γενικά, η

ανεπάρκεια των δικαστικών αιθουσών και άλλα παρόµοια. Χωρ/ςτην

αντιµετώπιση αυτών των προΒληµάτω

ν, όσοι νόµοι και να ψηφισθούν τα

αποτελέσµατα θα εΙναl µηδαµινά.Για να λυθούν όµως αυτό τα

προΒλήµατα χρειάζεται νο διατεθούν χρήµ

ατα. Και οι κυΒερνήσεις δεν

έχουν καµιά διάθεση να τα διαθέσουν. Ισxυρ/ζOVΤαlότι δε

ν υπάρχουν.

Λ/γοl όµως ε/ναι που πιστεύουν τέτοια παραµύθια,

Ιλιγγιώδη ποσά δαπανήθηκαν για τους Ολυµπιακούς Αγώνες. Και

8ρέθηκαν. Τεράστια ποσά θα δαπανηθούν για την εθελουα/α

έξοδο των

υπαλΛήλων του ΟΤξ ώστε να διευκολυνθ

ε/το ξεπούληµά του. Και αυτά

8α Βρεθούν.Για την επιτάχυνση

των δικών όµως δεν υπάρχουν ούπ µπορούν να

Βρεθούν. Γι αυτό επιχειρούν να λύσουν το πρόΒληµα εΙτε µ

ε «ασπιρ/νες»

που δεν φέρνουν κανένα αποτέλεαµα, εΙτε µε περιστολή των δικαιωµά-

των των διαδ/κων,µε χειροτέρευση των συνθηκών εργασ/ας δικαστών

και δικαστικών υπαλΛήΛων και µενέα εµπόδια στην πρόσΒαση στην

Δικαιοσύνη για τους οικονοµικά ασθενέστερους

πολ/τες.

Το έχουµε πει και το ξαναλέµε για µιαν ακόµη φορά: «Δει δη

χρηµάτων, ω άνδρες Αθηνα/οl, και ά

νευ τούτων ουδένεοτl γενέσθαι των

δεόντων».Αν δεν εννοούν να το καταλάΒουν οι αρµόδιοι κυΒερνητικο/

παράγοντες, πρέπει να τους εξαναγκάσουν να το καταΛά80υν οι

δικηγόροι, δlKαστiς, δlκαστlκοΙ υπάλΛηΛοι και όλοι οι πληπόµενοl

πολ/πς, µε τον ξεσηκωµότους και την ανατ

ροπή της ποΛιτικής που

οδηγε/ σ' αυτές τιςκαταστάσεις.

ποίησης." Είναι η ίδια στιγµή που

στην χώρα µας, στα πλαίσια των

κατευθυνσεων της Ε.Ε" το δικαίωµα

στην εργασία έχει καταστεί κενό

γράµµα, η εργασία έχει αντικαταστα-

θεί από την.. απασχόληση και οι

κατασταλ τικοί µηχανισµοί για την

αντιµετώπιση της ογκούµενης λαί.

κής δυσαρέσκειας γιγαντώνονται

Σ' αυτές τις συνθήκες, επιχειρή-

θηκε στη χώρα µας η έγκριση του

Ευρωσυντάγµατος, χωρίς την στοι.

χειώδη έστω ενηµέρωση του λαου,

χωρίς καν την διενέργεια δηµοψη-

φίσµατος.Το Ευρωσυνταγµα

αποτελεί µία

νέα συνθήκη στην οποία ενσωµατώ-

νονται όλες οι προηγµένες αντιδρα-

στικές συνθήκες της Ε,Ε. (Μαάστριχ),

Άµστερνταµ, Νίκαια, Λισσαβόνα

κλ.π.) Ας δουµε τους βασικούς άξο-

νες πάνω στους οποίους κινείται η

λεγόµενη «ευρωπαίκή ολοκήρωση"

µέσω του Ευρωσυντάγµατος",

1, Θεµέλιο του

Ευρωσυντάγµατος η ΟΝΕ

Πρωτεύον χαρακτηριστικό του ευ-

ρωπαι'κού «συντάγµατος» µέσα από

πολύµορφες και επίµονες αναφορες

Πέµπτη 9/6/2005.Μόλις επέστρε-

ψα στο γραφείο αφού υπέβαλα την

αίτηση στο ΔΣΑ για να µου χορηγηθεί

µέρωµα απο ταν ειδικό διανεµητικό

λογαριασµό (ΕΔΛ). Ανήκω βλέπετε

στην κατηγορία των συναδέλφων

που δικαιούτοι αυτό το εΠΙδοµα

Γιατί για επίδοµα πρόκειται. ένα

ιδιόρρυθµο ΕΚΑΣ, σαν αυτό που

παίρνουν οι χαµηλοσυνταξιούχοι.

Από πού προέρχι;ται όµως αυτός

ο

ΕΔΛ; Από εµένακαι από όλους τους

µαχόµενου ς δικηγόρους που δίνουν

καθηµερινό αγώνα σrα δικαστήρια

για να επιβιώσουν, Είναι το 1% επί

των γραµµατίων προείσΠραξης. Μι;

όλλα λόγια αrιoτελεί ανακύκλωση της

µιζέριας, της άθλιας καθηµερινότη.

τας, της αγωνίας κάθε νέου ή µη

συναδέλφου, που αοκεί µαχόµενη

δικηγορία.Να το Προχωρήσω λίγο ακόµα:

Στον ΕΔΛ συνεισφέρουν όοοl κά.

νουν παραστάοεις στα δικαστήρια,

όχι όσοι ασχολούνται µε τη συµβου-

λευτική δικηγορία, τις µεγάλες δη.

µόσιες ή µη συµβάσεις,τα συµβόλαια

κλπ. Δηλαδή συνεισφέρουν ελάχιστα

ως καθόλου οι µεγαλοδικηγόροι, οι

οποίοι δεν δικαιούνται κιόλας να

λάβουν µέρισµα από τον ΕΔΛ. Δηλα.

δή ο ΕΔΛ χρηµατοδοτείταιαπό τους

µικροµεσαίους µαχόµενους δικηγό-

ρους και διανέµεΤαι στους ίδιουςΙ Τί

είδους αλχηµεία είναι αυτή,

Πώς είναι δυνατόνα πανηγυρίζει ο

Βερβεσός και η ΕΑΝΔΑ για αυτήν την

κοροϊδία: Για ποιό λόγο θα πρέπει ο

κάθε νέος µαχόµενος δικηγόρος, ο

οποίος προσπαθεί να επιβιώσει µέσα

σε µια εργασιακή πραγµατικότητα

εχθρική, όπως τηδιαµόρφωσε και η

ηλειοψηφία του ΔΣ του ΔΣΑ τα

τελευταiα χρόνια µε τις πράξεις και

τις παραλείψεις της, την αδιαφορία

της απέναντι οτιςσυνθήκες εργασίας

σε διάφορα άρθρα (ιδίως 3,4,13),

είναι η θεµελίωση της Ε.Ε. στην

ελευθερία του κεφαλαίου, στην ε-

λέυθερη αγορά και στον ελεύθερο

ανταγωνισµό, δηλαδή στην ασυδοσία

των πολυεθνικών και του µεγάλου

.ι:εφαλαίου. Επαναβεβαιώνεται και

.ι:ατοχυρώνεταικαι συνταγµατικά

6λη η σχετιζόµενη µε την Ο.Ν.Ε

πολιτική, ώστε να επικρατήσει και σε

εθνικό επίπεδο η πολιτική της ανα-

τροπής των εργασιακών σχέσεων και

της κοινωνικής ασφάλισης η κατάρ-

γηση του σταθερου χρόνου εργα.

σίας, οι ιδιωτικοποιήσεις η κατάργη-

ση του όποιου κοινωνικου κράτους

έχει αποµείνει µε το ξήλωµα των

κοινωνικών κατακτήσεων. Με λίγα

λόγια κατοχυρώνεται η µεγάλη φτώ-

χεια για τα λαίκά στρώµατα.

2. Κοινή ιµπεριαλιστική

πολιτική

Με το λεγόµενο «ευρωπαικό Συ-

νταγµα" δυναµώνει η κοινή, ψπερια.

λιστική εξωτερική πολπική, ασφά.

λειας και άµυνας, µεσαβεβαίως από

τις εσωτερικές αντιθέσεις των ισχυ-

ρών κρατών (άρθρα 1-40 και 1-41),

Ιυνέχι:lα στην 3η σι:λίδα

των αυτοοπασχολούµενων και των

µισθωτών νέων δικηγόρων. να είναι

ευχαριστηµένοςµε την ύπαρξη του

ΕΔΛ:Ο νέος µαχόµενος δ!κηγόρος ηε-

ριµένει από την πλειοψηφίο του ΔΣ

του ΔΣΑ λύσεις στα ΠΡΟβλήµατα

επιβίωσης που αντιµετωπίζει. Την

προστασία των µισθωτών δικηγόρων

από την εκµετάλλευση των µεγαλο-

δικηγορικών γραφείων, την ανατρο.

πή του απαράδεκτου σηµερινού α-

σφαλιστικού καΟεστώτος. τηστήριξή

του στα πρώτα του βήµατα στη

δικηγορία µε µέτρα, όχι λόγια. Και

σίγουρα όχι µε ασπιρίνεςστυλ ΕΔΛ.

Οι πανηγυρισµοίγια τον ΕΔΛ από

την ΕΑΝΔΑ µάς δίνουν να καταλά-

βουµε µέχρι που φτάνειο πήχυς των

διεκδικήσεων του ΔΣ της για τους

αοκούµενους και νέους δικηγόρους.

Κοντός ψαλµός αλληλούια. όµως. Θα

πάρουν κι αυτοί την απάντησή τους

το Σεπτέµβρη, Ο χώρος των ασκού.

µενων και νέων µαχόµενων δικηγό-

ρων είναι ένα καζάνι Γ10υβράζει, σιγά

αλλά σταθερά. Ας γυρίσουµε την

πλάτη στους καρεκλοκένταυρους

-αυνδικαλιστές-.Στις εκλογές της

ΕΑΝΔΑ το Σεπτέµβρη, ας αναδείξου-

µε συναδέλφους που ξέρουν να

µάχονται µέσο και έξω από τα ΔΣ,

να διεκδικούν, να αγωνίζονται για την

ανατροπή της σηµερινής πραγµατι-

κότητας µε γνώµονα τα συµφέροντα

της µεγάλης πλειοψηφίας των δικη-

γόρων και των ασκουµένων.

¥.Γ. Το µέρισµα θα το πάρω,

χωρ/ς συταπάτες για το ρόλο των

θιασωτών TOU. Ο αγώνας δε

δικαιώθηκε ... ακόµα!

Μαριας Χαραλαµπίδης

Δικηγόρος, µέλοςτης Κίνησης Νέων

και ΑσκοuµένωνΜαχόµενωνΔικηγόρ

ων

129

•

Ο Ιταλικός λαός, δηλαδr'l τη σπψη καιτπ δlαΦθορά, και που αυτοί το υποτι-µούσαν, πλθε π ώρα ησυ χάρπ σ' σρι-σµένους δικαστικούς λειτουργούς καιτη συµπαράστααη του κόσµου κατέ-ηεσε σαν πύργος τπς άµµου, δηµι-ουργώντας ένο άλλΟ ακηνlκό, τελεί-ως διαφορετlκό από το προηγούµενο.Αυτοί που τόλµησαν σηµάδεΨον ανε-ξίτηλα τις καρδιές ενός λαού, Φάνη-κον άξιοι του χρέους τους.Η Ελληνlκπ Δικαιοσύνη δείχνει

να τΟλµά, έστω δειλά. Έχει µία πλού-σια ηαράδοση δικαστών που όρθω-αον το ανάστηµά τους και τίµησαν τουΨηλό λειτούργηµά τους. Με ήθοςαηαράµιλλο ο Ελληνικος λαός,ηάντατε προσέβλεπε στη Δικαιοσύ-νη, ααν ιερό θεσµό, µε σεβασµό καιδέος. Δεν µπορούµε νο παύµε ότιέπεισε ο' όλα το επίπεδΟ. Πάνταόµως υπάρχει καιρός, Κι' ας µπνξεχνάµε ότι η Δικαιοσύνη κρίνεται καιαπό τα µικρό, τα καθηµερινά. αλλάπρωτίστως κρίνεται από τπ σύγκρου-ση συµφερόντων µε τους θεωρούµε-νους .ισχυρούς". Και το µεν ένα συµ-Φέρον είναι το δηµόσιο, το δε άλλοτα ιδιοτελές. το επικίνδυνο, το προ-σωηlκό. Και η υπεράαπιοη του δηµο-σίου συµφέροντος είνοl η υπέρτατηορετπ, γι' αυτούς που ορκίσθπκαν νατο υπηρετούν.

είνοι πολύπλοκο και επικίνδυνο να τοπροσεν/ι"ζεις KOI να το θίγεις. Ότι γΊΟµας είναι υποχρέωση των ΔικαστικώνΑρχών, για τους άλλους είναι θέµαπου οφορά τους Κυβερνώντες καιµάνο. Ότι για µος εινοι καταδικαστέο,γι' αυτούς είναι επlδοκιµοστέο ΚΟΙάξιο εηιβράβευσης.Ποιός είναι αυτός που τόλµηαε

νο ερευνπαει, ανορωτιούνταl αυτοίπου έταξαν εουτούς να διαφεντεύ-ουν το Κρότος. Που εκ ταυ αηοτελέ-αµατος τουτίζουν την επιχειρηµατικriτους δραστηριότητα µε την κρστlΚΠ.

Κάπωςέτσι ασΦολώς σκέπτοντανκαι στην Ιταλία όταν ξεκίνησαν οιέρευνες για το διαηλεκόµενα συµφέ-ροντα. Και χρειάοθηκαν αγώνες καιθυαίες απά τους δικαστικούς λειτουρ-γούς, ηου έχοντσς την οµόθυµησυµηαράσταση του Ιτολlκού λαού.δεν ορκέαθηκαν να ξεκινπσουν τπνέρευνα. Αλλά χωρίς να πτοηθούν αηότις απειλές και τους εκβιασµαύς, προ-χώρηααν βαθειά το νυστέρι και τόλ-µησαν να Φέρουν στην εηJφάνεlα,όσα για πολλά-πολλά χρόνια είχανκαταχωνιάσει αυτοί που εµΦανjζo-νταν στο nPOOKnvlO ως εύυπόληmαlταγοί της κοινωνίας τους. Ο µύθοςπου δηµιούργησαν κατέρρευσε καιµία νέα δυνοµlκπ για τη χώρα τουςεµΦανίσθηκε. Αυτό που έβλεπε όλος

πλεκόµενα", "Πρωταγωνιστές τηςσπψπςτου δηµοσίου βίου και έµποροιναρκωτικών ασκούν εξουσία", Κ.λπ,

Ο προϊστάµενος τπς ΕlσΟν/ελίοςΠρωΤΟδικών διέταξε επείγουσα προ-καταρτικπ εξέταση, για να δlοκριβω-θεί το βάσιµο ri µη δηµοσιευµάτωντου τύπου για διαπλεκόµενα και τιςπαΡοµέτρους τους. Τίποτα λιγάτερο,τιποto περισσότερο οπ. όαα επιβάλ.λεl το υπηρεαιακό του καθπκον. Καιείθε η Εισαν/ελία να επενέβαινε καια' άλλες περιπτώσεις που βάναυσαπροκαλείται το κοινό αισθηµα οπόσειρά διαηlστωµένων παραβάσεωντου Ποινικού Κώδικα.Στπν αυγκεκρlµένπ λοιπόν περί-mwon, όλοι οι µΕγαλοεπlχειρπµατίεςκαι συν αυτοίς διάΦοροl ΠΟλιτικοί,µιλούν για οργανωµένα κυκλώµαταπου λυµαίνοντοl το δηµόαιο χρπµα.Σπάνια όµως τα κατανοµάζουν KOIβέβαια εξαιραύν ηάντοτε τους εου.ταύς τους. Και έταl µέοα οπό ένακαταιγισµό σκλπΡών αλλπλΟκατηγο-ριών, ύβρεων KOI αΠΕιλών του Ενόςπρος τον άλλον επέρχεται ένα είδοςIOOOPOniacτων συµφερόντων, µέχριτην επόµενπ σύγκρουση. Στο παιχνίδιδε αυτό, γιατί για παlχνΙδι πρόκειταιγι' αυτούς, προσπαθούν να εµπλέ-ξουν και τη Δικοιοσύνπ, ανάλογο απόποιά µεριά τπς όχθης στέκοντοι τησυγκεκριµένη στιγµπ. Αν τους συµ.Φέρει εηαινείταl, αν δεν τους συµΦέ-ρει, διαβάλλεται.ΤΟ θΙµο. βεβοίως. γιο µος τους

οπλούς θνητούς. είναι απλό. Η Δικαι-οσύνη είναι ταγµένη για ν' αηονέµεlτο δίκαιο, νο ερευνά τα καταν/ελλό-µενα, ιδιαίτερα όταν σχετiζoνταl µετο δηµόσιο χρπµο. µε ξΙηλυµο βρώ.µlκου χρπµατος. Ότι όµως για µαςείναι αηλό, γιο άλλους, τους λίγους,

ΔΙΚΗΓΟΡΙ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ

Αρ. Φύλλου 2S • Τιµή SO δρχ

Υπάρ ouv Ντιτι π όλπ κατάσταση στηχώρα µας αποπνέειδυσοσµία δεν θέλει ερώ-τηµο. Και ο πιο οποµα-κρυσµένος "Ελλπνοcπολίτης γνωρίζει, αντι-λαµβάνεται, ότι 'κάτισάπιο υπάρχει στο Βασί.λειο της Δανιµορκιaς", πσυ κανείςδεν τολµά να θίξει. Τις λίγες δεφορές που κάποιοι εισαγγελικοί λει-τουργοί έδωσαν εντoλr1 γιο προκα.ταρτική εξέταση, στο τέλος µάλποντσν "µπελά" τους βρήκαν.Αντιλαµβανόµαστε ότι τα συµφέ.povτα είναι µεγάλα, αλλά KOIτο συµ.φέρον της χώρος µας EwoJ ακόµηµεγαλύτερο. Κι' ον κάποιοι βάζουν τοσυµφέρον τους πάνω απ' όλο, όπωςσυµβαίνει, χωρίς να επισύρουν τηνανάλογη αντίδραση οπό τους ταγµέ-νους γΙ' αυτό, τότε οργό ή γρήγορο τοκακό δεν θα µπορεί v' aνaστρaφεί. Κι'ουτό το βλέπουν οι περισσότεραl, πµεγάλΠ πλεlΟψπφία του Ελλπνlκούλαού, που απαιτούν εξυγίανοη, Μέχριστιγµής µαταίως, γι' αυτό και η απο-γοήτευσπ KOIπ ισοπεδωτική οδιαφο-ρία κυριαρχαύν παντού, σε βαθµό πουπ ανοµία, η µiζα, η δlαΦθορά θεωρού.νταl σχεδόν θεσµικά κατοχυρωµένα,οι δε εκφροστές τους να τείνουν ναδπµιουργπσουν πρότυπα σταυς νέουςανθρώπους.

'Ετσl καλοκαιριάτικα παρακολου'θούαοµε (άχι πια µε έκπληξη) µπαράζκαταν/ελιών µέσα αηό τις στήλες τωνΜ.Μ.Ε. γΊα "Διαγωνιαµό για έναν, δια-πλοκή ρόλων του πολιτικού χρήµο.τος", "εδώ η καλή δlαπλOKΠ-µπiζνες.µε ποιούς τρόπους τα διαπλεκόµεναεπιβόλλουν τη σιωππ των βουλευ-τών", Όι οσµές της σήψπς και ολαός", Όυµφορά για τον τόπο τα δια.

(Ι

εΙΜΑΣΤΕ ΩΑΡΟΝΤΕΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜDΙ!

ΠΕΜΠΤΗ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΩΡΑ 2.00 Μ.Μ., ΙΕΝΟΔΟΧΕΙΟ «ΕΣΠΕΡΙΑ", ΣΤΑΔΙΟΥ 22, ΑΘΗΝΑ

ΑΔεΣΜεΥΤΗ

AIΚUr<>PII<H

ΣYΣπε:IP~ΣH

Δηµοσιογραφικόόργανο τη~ συνδΙKαλιστΙKή

~ παράταξη~: "Αδέσµευτη Δικηγορική Συσπείρωση» (Α.ΔΙ.Σ.)

Φ€BPOγAPΙOΣ2005

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ και µόνο

για ενίσχυση της συλλογικότητας και της συνεργασίας

~-"._~

ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥΜΑΚΑΡΩΝΑ, πρώπν συµβούλοµ του ΛΙΑ'

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣγορικής ύλης το δε ενδυνάµωσης

του Συλλόγου σαν προασπιστού

θεσµών και ατοµικών δικαιωµάτων

και ουσιώδους συνεισφοράς του

στην εύρυθµη λειτουργία της δι-

καιοσύνης;

Στο επίπεδο διεύρυνσης της δι-

κηγορικής ύλης και ενίοχυσης

των νέων συναδέλφων θα πρέπει

να αποφασίσει το Διοικητικό Συµ-

βούλιο και να πιέσει ώστε:

α) Να θεσµοθετηθεί γραµµάτιο

προείσπραξηςδικηγορικής αµοι-

συνέχεια στη σελ, 4

Σάλος µέγας, αλλ' όσroxoς κατό mνάnc:ψ1 µ::χ.ι, πε-

ρί τnνοµερσλrιψfαmc ΔΙKQloo.Jνnς κα

ι τnν £\.ΟΟτικόmτα

OΡιCΜΈΝΩνεχτων λειτωργώνmς. fflτoxoς διόrι σf δεν

σfOθεωpπθεί το άρθρα 90 παρ. 5 του ΙιΜόγµο.

τος •• και CχJoδιόσrπµo το Υπουργικό Συµ βoUλιo µllO-

ρεί νο επιλέγει εκεfνo τοος Πρoέδρouς ΚΟΙΑντιπροέ-

δρ:xJς τοο Aρεία.J Πάγου, τοο Σuµβouλίoo της Eπικpa-

πίας l<οιτοο EλεyιcrΙKα:ιΣι.ινεδρΙοο αλλά ι<οιτοο Γενικαj

Eπιτρόnou των ΔιOlκπτικών ΔJKoσιηρίων, η ΔJKOΙCXJύνn

θα εξακολουθεί να θεωρείται onό τπν εκόσιοτε Κu-

βέρνησπ - κοι όχι άδικα- θεpanaινiδα των επιδιώξε.

ων κοι των προσδοκιών της Eκτελεσιιι<ι'iς Εξα.ισίας.

Σε α..ιν{)ιΊr.ες ισxuρoίι πλέγµατος τέΤοιος εξάρτnonς

ο εuεnΙφoΡCΧ; oιrrvnoρανοµία βρίσκει κοι πρcχ.:πόrες

και OLM:ταij:.XΙυς,

ΣUlJπέρoq.Jα: πεΡiOρlζόµαστε στη συµ.ητωµQίOλoyία

δίχως να ασχολα}µεθα µε το

αίτιο της F:fYr:νo:x,nόθrκJnς.

•Ο cv.-ri:5ελφσς- κα; Κυριάκος MσKO,αδι.v" που έχει εκλεΥεΙ επc

ινειλπµµεva α,µβ:χ.ι),α;

ταιΔύ\ µε Tπv"Evωrιι<n ΚMn"ιΔι~v:µας εσrειλε 1oπ

cιρ6vdpθΡOµE 11,σrx'Ψει, rα.ι.

ΟΙ U70γpCJµµiσcι, ε!vσι 100 cιρθρoy,oάφα

;. Tov ευxCΙρισTαµεγla 1ΠVanccroM.

συνέχεια στη σελ. 4

ΠΕΜΠΤΗ 24

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2005

10 το βράδυ

Η KEντρΙKrΊ ΠΡOEKλOγΙKrΊ EKδrΊλωσπ

τπς Α.ΔΙ.Σ. στο

"διπλό - µπαρ"

ΘεµιστοκΛέουςκαι Ανδρέα Μεταξά 30-32 Π},ατε(α Εξαρχεί

ων

Η ''ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ'' ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΚΑΙ Η ''ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ'' ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

Οι επικείµενες εκλογές στο Σύλ-

λογο µας είναι κρίσιµες για το συ-

σχετισµό δυνάµεων που θα προ-

κύψει στο Διοικητικό Συµβούλιο

και για την κατεύθυνση συνδικα.

λιστικής δράσης που θα κυριαρ-

χήσει.Θα πλεΙΟψηφήσουν

οι δυνάµεις

που θα αρκεστούν σε χλιαρή και

ανώδυνη διαχείριση (όπως συνέ.

βη την τελευταία τριετία) ή αυτές

που θα κινηθούν στην κατεύθυν.

ση το µεν προάσπισης, ανακατα-

νοµής και διεύρυνσης της δικη.

Η τριετία που πέρασε, ανέδειξε ένα

ΔΣΑ του ανώδυνου Ι.λάιφ ατόιλ.)

συνδικαλισµού.επιφανειακού

KOI εν

πΟλλοίς µη ουσιαστικού.

Με εκδηλώσεις που πόντα πρΟλό.

γιζε ο πρόεδρος Κ. Δπµπτρπς Παξινός

(yia προφανείς λόγους). χωρίς τελικά

να προκύπτει κάποιο αποτέλεσµα ο.

πό αυτές" µε δηµόσιες σχέσεις και χα-

µόγελο προς όλους µε ενταφιασµό

ουσιωδών θεµάτων στα ΔιοικηΤικό

Συµβούλιο (όλα τα ΕιοΓιγαγε ο Πρόε-

όρος για συζήτηση, µόνο που στο τέ.

λος ανεβόλλετο n λήΨη αποφάσεων

ή εάν ελαµβάνοντο.κατά το δοκούν

προωθούσε ή δεν προωθούσε την υ.

λοποίπσπ τους),

ΟΙ συνεδριάσειςτου Διοικπτικού Συµβουλίου κατά το πλείστον µε.

ταβλπθπκαν σε ονούσιες τρίωρες συζπτήσεις υππρεσιακών, τις περισ.

σότερες φορές, θεµάτων, Ή και λήψπς µερικές φορές οποφάσεων σε

θεσµικά θέµατα, που πάλι κατά το δοκούν διεχειρίζετο ο πρόεδρος,

Επιπλέον σκόπιµα, για νσ ελέγχετσl το όλο σύστηµα, δε θέλησε ο

πρόεδρος να λειτουργήσουνοι επιτροπές,

Και ο ίδιος διοικούσε, µε ουσιαστικό προεδροκεντρικότρόπο, εκµε.

ταλλευόµενοςκαι τις ιδιαίτερες αδυναµίες n έστω για να το πούµε

καλλιεπώς κλίσεις προς ορισµένες δραστηριότπτεςαρκετών συµβαύ.

λων, έχοντας δπµισυργήσεl ένα κλειστό σύστηµα διοίκηοης Δ.Σ,Α., Ο'

ΠΟξενωµένο στις βασικές του λειτουργίες οπό το Δικηγορικό Σώµα.

Εξάλλου το προεδρείο είχε µεταβλπθεί σε παρακολούθηµατου, εν

τέλει απονεκρωµένοκαι χωρίς αντιρρήσεις για τπν παραπάνω κστά-

στασπ. Μόνο ο κ. Βερβεσός κοτά το τελευταίο µόνο εξάµηνο, προφα.

νώς δε για λόγους προεκλογικής σκοπιµότητας,έδειξε κάποιο διαφο-

ροπαίηαη. Η δε κα. Κιόου και ο κ. Σχινάς δυστυχώς συνεπίκουροι και

µόνο του προέδρου υπήρξαν {λίγες µέρες βέβαια προ των εκλογών

για προφανείς και αυτοί λόγους τον επικρίνουνl.

Η συναίνεση που υππρξε στη λειτουργία του παρόντος Διοικητικού

Συµβουλίου ήταν εντυπωσιακή. Μόνο τέσσερις. πέντε διαφωνούσα.

µε σε ορκετά θέµοτα KOIπρακτικές του προέδρου και της πλειοψπφί.

ας των συµβούλων κοl εκδηλώναµετις διαφωνιες µας στο Διοικητικό

Συµβούλιο.

Ως εκ τούτου νοµιµαποιούµαlσυνδικαλιστικά

να κάνω την παραπά.

νω κριτικπ. Άλλοι όµως, επικεφαλείς συνδυασµών, που εµφανίζονται

τον τελευταίο µήνα προ των εκλογών να κάνουν έντονη κριτική και

ενώ επί τρία χρόνια υπήρξαν άκριτοι υποστηρικτές του, δεν νοµιµο-

ποιούνται. Και βέβαια και στην προσεχή θπτεία του Δ.Σ., απ' ότι φαι.

νεταl την Ιδιο συµπεριφαρά θα επιδείξουν, όποιος και να είναι Πρόε.

δρος,ΕΙλικρινά, εκεί που έΧουµε φτάσει σε επίπεδο συνδlκαλιστικπς

εκ.

προσώππσης, όποιον θέλετε Ψηφίστε για πρόεδρο. Σωτπρία του δlκη.

γορικού σώµατος από Πρόεδρο δεν πρόκειται να υπάρξει'

Τουλάχιστον ψηφίστε δυνσµlκό πρόσωπα απ' όλο το ψηφΟδέλτια

για το ΔιοικηΤικό Συµβούλιο, µήπως προκύΨει κάτι καλύτερο.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΡ. ΦΙΛΗΠοιον ψnφΙΖοuµε για Πρόεδρο;

Ο Ι Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ Τ Ω Ν Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ω Ν Τ Ο Υ Δ Σ Α

τα, ζητούμενο είναι η ενερ-γή συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα, η προώθηση του δι-αλόγου και η διατύπωση τολ-μηρών προτάσεων και θέσε-ων για όλα όσα απασχολούν το μέσο επαγγελματία και πο-λίτη. Μοιραία, τα διαχρονικά προβλήματα του συστήματος

απονομής της Δικαιοσύνης κυριαρχούν στη νομική επικαι-ρότητα, καταδεικνύοντας όχι μόνο τη σταδιακή γιγάντωση ενός συστημικού προβλήμα-τος, αλλά και το αμείωτο εν-διαφέρον των Δικηγόρων για την επίλυσή τους.

ΡΑΜΑΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ& ΦΟΡΟλΟΓΙΚΑ ΜΕΤΡΑΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Συνέντευξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου:Συνέvrευξη του Γενικού ΓΡαµµατέα Καταναλωτή:

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑρlοr.ΜΑΡΤΙΟΙ 2008

ΤΕΥΧΟΣ 5

ΔΙΚΗroPI ΚΟΒΗΜΑ

ΕΠΙΙΚΕΦθΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΠΟΙΕΛΙΔΑ τον ΔΙΚΗrοΡΙΚΟV ΙΥΝΔΕΙΜον www.hadjImlchaII •.gr

ΝΑ ΞΑΝΑΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο Δ.Σ.Α. ΤΟ ΚΥΡΟΣ

δΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ

συνέχΕια σrπ σεπ 2

Ο ((Δικπγορικό::. Σύνδεσµοs» έχει ζnτπσεl επανεl-

λπµµένα 010 παρελθόν µε έγγραφά του προ::. ων

Δ.Σ.Α. να συγκλπθεί 10 Δ.Σ., να συζnτπθεί 10 σο-

βαρό αυτό ζfιιnµα, και να κοιατεθούν nPOloaEIS

ιου Δ,Σ.Α. npos ιο Υπουργεlο Δικαιοσύνπs ώστε

να ενΕργοποlπθεΙ π Επιθεώρπσπ των Δικοστπρίων,

κω παράλλπλα µε ειδικό νόµο του Υπουργεlου

Δικαιοσύνns να συσωθεί Υππρεσία Εσωτερικού

Ελέγχου O1oπλαίσια τπ:;δnµιουργίαs ΤΠ::' Δικαmlκπ::,

ΑmυνοµίαsΣπµερα είναι ακόµα επιτακτικότερπ π ανάγΚΩ ο

ΔIΚΩγορlκό::. Σύλλογο::. Αθπνών να παρέµβει απο-

τελεσµατικά και να συστι'lσεl ειδlκπ Υππρεσία που

θα παραλαµβάνει και θα διερευνά 1ISσχετlκέ::. κα-

ταγγελίε::. κατά επίορκων Δικοmών και Δικπγόρων,

όπω::.συµβαίνΕΙ και mous Δικnγορlκούs Συλλόγου::.

τπ:; EupwnaϊKrlS Ένωσπs.Όσον αφορό τπν επιτόχυνσπ τπ::.απονοµrΊs τπ::.

Δικαιοσύνπ::., ιο µέτρα που έχουν λπφθεί µέχρι σπ-

µερα δεν επαρκούν, καθώs π κατόστασπ συνεχώs

επιδεινώνεται. Οι αγκυλώσειs και δυσλεΙΊ:ουργίεs

υνΕΧΕισ σrπ σΕΠ 2

Ο ι αρχαιρεσίεs του Δικηγορικού Συλλόγου

Αθηνών που θα διεξαχθούν atIS 24 και

25 Φεβρουαρίου 2008 συµπίπτουν χρονικά µε

τα ζητήµατα του ασφαλιστικού. αλλά και του

παραδlκαοτικού. το οποίο δεν έχει ηλήρωs

διερευνηθεί. θα πρέπει π κάθαρση στον χώρο

tns Δικαιοσύνns να προχωρήσει µε tαXEis

ρυθµούs, ηροκειµένου να αποκατασταθεί το

κύροs του θεσµού. ώστε οι'Ελλnvεs πολίτεs

και όσοι ζουν και εργάζονται στη χώρα µαs να

απολαµβάνουν µία Δικαιοσύνη ανεξάρτητη,

αποτελεσµατική και συνάµα Επιεική, που

θα προστατεύει τα δικαιώµατά rous. και θα

διασφαλίζει τη λειτουργία του κράτουs οε

OuνenKES ισοπολιτείαs και ισονοµίαs

Τα φαινόµενα τπ::.διαφθορ6::. είνQl µεµονωµένα,

αλλό δυστυχώ::. έχουν αντίκτυπο σε ολόκλπρο τον

κλάδο µαs, καθώs θίγουν τπν αξlOnlΟ1ία µα:; και

τον ρόλο µα::.ωs λεnουργών tns ΔικαlOσύνns, και

γl'oυτό θα πρέπει οι δlοικπσεls που θα εκλεγοUν

o1ous δlκπγορικούs συλλόγου::. tns χώροs να µπν

περιοριστούν σε nPOtQOEISκαι ευχολόγιο, σλλά

νο λάβουν άµεσα KOIδροσnΚά µέτρο, προκειµέ-

νου να αποκοτοοωθεί τόσο π αξιοπιστία µοs όσο

και ο θεσµlκόs µοs ρόλοs.

Ο «Δικnγορrκόs Σύνδεσµοs» πδπ από ιο έιο::.

2002 έχει δπµιουργήσεl ιστοσελίδα στπν διεύ-

θυνσπ www.hadjimichalis.grκαι www.!egalink.

gr µε ελεύθερπ πρόσβασπ.Μόλιοω, ιο 2002 α «Δικnγορlκόs Σύνδεσµοs»

κυκλοφόρπσε και CD-ROM, µε περιεχόµενο α-

ντlστοlχο τπ::'IΟ1οοελίδαs, που διονεµnθπκε δω-

ρεάν σε όλουs του::. συνοδέλφουs.

Πρόσφαιa, π ιστοσελίδα εµπλουτίστπκε, και

µπορείτε να βρείτε σε αυτπ:

• Οδπγό::.Δικαστπρίων (ακροατπρια, γραµµατείεs,

τηλέφωνα) & Υπουργείου Δικαιοσύνπs

• Τnλεφωνlκόs Κατάλογοs Δικπγόρων Αθπνών

• Βασικά Νοµοθετπµατα & ΚώδικES (ΑΚ, ΚΠολΔ.

ΠΚ, ΚΠοινΔ. Σύνταγµα, Εµπορικέs Μισθώσεls,

ΔΗΜΗΤΡΗΣΜ.ΧΑΤΖΗΜΙΧΛΛΗΣγ:τοψηφιο; Πρόεδρο; Δ.Σ.Α.

~,

"

--""'~."";',',,,,,,=,";;p:•.c,.••_. ~_~

~ ...-~ftt)J).( .

",Γ.~__

" ,-~.

,

ΑθΗΝΑΙ 15 /ΟΥΝ/ΟΥ 1942

ΓΕΓΟΝΟΤ/\ & ΣΧΟΛΙ/\ΣΩΣΤΙΚ/\ ΜΕΤΡ/\

Τι! 'ύπα του σv-ναδέλφοv κ.2πυρ. Θεοδωροπούλον οΠροτει-1'όµε1'α µέlΙQα εΤ1'αι πράΥµατισοοu't"ικd. δια τη1' τάξι1' µας, καΙδέον νά τύχουν της δεούσηςπροσοχής έκ µέρους των deµο-δΙωΥ κα~των χειeιζοµέ1'ων ταέnαΥΥελµα'iΙΚά µαι; ζητήµατα.Ή κατοχύρωσις τοv ~nay'Υέλµατος, ή Ιξασφάλισις τηι;εΙσ'πράςεως τοv κατωτάτου ό.elov τω1' άµοιβων µαι; κα! ."καταβολη µηνιαΙας παροχηι; εΙςτους α'υ1'αδέλφους, {}ά λύσουνκατα µέΥσ..µέQσς 110 ΟΙΚΟΥοµικόνµαι; neόβληµα καΙ {}α {}έα'ουντάς βάσεις δια την ή{}ικηΥ καΙ'ύλικήν έξύψοοσιν τοv κλάδουµας.ΜΑΥ το ΤαµεΊον Νοµικων δενίJύ1'α1αι dtd λ6Υους τεΧΥικους;j δέ~ {}έλει λόΥφ της Υνωστηςά1'τιδικηΥορικΙ;ς α'τάσεώς τον,να άναλάβπ lΙή1' εΙ'σnt/αξιν τ;ων«µοιβω1' µας, τοίίτο ίJύναται ydέΠΙ1lευX{}iίδ,α τοvιι ΤαµεΙου Z1J--νεΡΥασΙαι;»,. ώς εΤχεν ύποστη-eιχ{}εΤύna τηι; 'Επιτeοπijς -rd)y«:ΈπαΥΥελµατιων ΔικηΥό{lων»,τοv όΠοΙου ή ϊόιιυσις δεΥ {}dβραδννυ κατα ΑητηΥ ύ ~όσxειιιν1I0V 'YnovfJ)'etov ΔικαΙΟα'ύονης.

ΟΙ ΣΥΝI\ΔΕι\ΦΟIΤΩΝ EnI\P~OQNΉ έφηµερΙφος µετά συγκινήσε-ως πορα'<.ολουθεΤ τήν έκδήλω-σιν .00 ένδιαφέροντος των συ-ναδέλφων των έπαρχιών, διάτήν ήθικήν καΙ ύλικήν ένΙσχυ-σιν Τ90 δηµοσιογρaφικοΟ µαςόΥώνος, 6 όn:οΤος όποβλέπει εΙςτήν ~έπιτυχΙαν των έπιδιωκο-µένων σκοπών ύπέρ της δ~Kη-γορικης τόξεώς µας, 'Επειδήέκτψώµεν πλήρως τάς πολυτΙ-µους αύτός UΠQΡεσ(σς των, εΥ-µεθα ύποχρεωµένοι άrτό τ~ςστήλης oότ~ς νά Τούς εύχαρι'ο-rήσι:.:ιµεν εΙλιlφινως καΙ νάτούς παµακαλέσωµεν δn:ως καΙεΙς τ6 µέλλον έξα,ι;ολουθήσουνµέ τήν. [δΙ~ν θέρµη.ν καΙ έ~θoυ-

_______ .. ΤΑΚΤΗΣΚΩΝΣΤ.Ε.ΔΕΣΤΟΥΝΗΣ

ΕΤΟΣ Α' ΑΡ!θ. ΦΥΛΛΟΥ 9 Ι ΙΔΙQΚΤΗΙΝL. ΔIΕνθΥΝΤΗΣ L:ΑΦΕΙΑ: ~ινιl"l. I''''L.J'nη" ,•.•

ΣΩΤΟΣ ΚΛΗΜΗΣΤηλέφ. 34.697

ΤΟΝ Ε' Π' Χ, ΑΙΩΝΑ

ΕΜΠΡΟΣ! ΣΤΟΝ ΗΓΩΝ1\!Δύο ccpSpιxTClu σι'vlΧδtλφcu Χ. ΣπγΡον θΕΟΔΟΡΟΠΟΥΛον Ο Ι Σ γ Ν Η Γ Ο ΡΟ Ι,Β', , δ,υ" •• ζ,~"κ. ζήτη"α,Α"ίφο ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΟΗΝΑΊ'ΚΗΝ ΑΗΜΟΚΡΑΤιΑΝ

Τι! ά.ποτελεσµατα .που εφε. ρε!; δια.αςεις, δΙάφdρων "v-

.

ρε", ως τα τώρα ή δραστήαια βε{}"ήσεων κατασιιευάσµατα,l

'Υπό ΤΙΜ. ΠΙΙ.ΡΡΗ ΔικηΥc.Ρeu

α:ιίτη Κ['Ι'11αις της « 'Οµάδος δέκα χρόνια τώρα, έφόρτωσαν

τω", 'ΕπαγΥελµατι6Jl' Ληι:ηΥό. τσ µηΤQώοv τοίι ΔικηΥ.2υλλό_Β',

µως εξαιρετιχης σοβαρότη10ς ενώ.

ρα/ν 'ΑD-ηvώ'V,) τα ξέρουµε ό'λοι }'Otl "Αi1-ηνών σε {1aiJ.µο dπο- "Εαν δύναναι να λεΧ{}"ίi δι,:l η]ν πιον του 'Αρείου Πάγου καί της

καΙ τα. χεΙΡΟΚΡΟl:ήσαµε. πνικηκό. 'Αποτελέσµατα: κα- έταίραΥ Φρύνην 6τι συντρεχούση' 'Ηλια(ας;\ δεν ύφ(σrατo παντά

Άλλά, κάµποσοι άπα έµας ταµερισµaς δικηΥΟΡ. έΡΥασιων. περιπτώσεως πνευµατικης αδυνα~ πασιν ό περιορισµος τη~κλεψύδρας

- καΙ µαζΙ τω1' καΙ έΥω - κατάΠτωα'η-τοv 1}{joLHov έπιπέ, µίας της έπετράπη νο. παραστη !\ παρ~χωρείro άφ..9-όνως ϋδωρ.

που δλόκαρδα χεΙQΟΚQΟ't"οvµε τα δου, µέ τα µικοόχαρο έπαΥΥελ- ~I'ώπιoν τη; 'Ηλια(ας µετα συνη' AI'αφερετaι (Δηµοσ8-. περΙ παρα-

καρποφό"ο ΙΡΥΟ των -νέων των ιµατικα dν't"αΥωνισµο µερ~κω1' γόQου, τοίί Ρ!ίτορος 'Υπερείδου, ύ- πρ~σβε(ας. Β5ί) ,Χη είς την κατα

µαχηηκωΥ, έπιµέvοvµε Υα πι- j άΥάξιοο1', µε-τα{}έσεις άπο [£1 ποστηρίξα,'τος αύtήν ώς γνωστo~ του ΑΙσχι,'ου δικην κατηγρρη{}έΥ-

στεύουµε, πως τα ΟΙΚΟΥοµικο: λους Δ'υλλόΥους (δικηΥοοικη καΙ µέ επιχειριιµατα αίσ1,1ηΤΙΚ,l,1τος δια πληµµελη εκπλήρωσιν των

πρόβληµα, :nov βασανΕζει τους ~άστυφιΛ.tα)! διορισµrΙ συντα. δεν δύνατrιι να λεχ{l-iiτο 'ίδΙΟΥδι', κα{l-ηκόντω\ αύτο;; ως πρεσβευτoiί

n{lαΥµαηκοvς δικηΥόρους, όσοι ξιούχοον δικαστικών καΙ ιϊλ- ΤΙ1νδιανοουµένην 'Ασπασίαν το;; παρα τφ Φιλ£χπφ έτέ{}ησαν είς

άΥωΥΕζΟΥται στά δι"ασιήρια καΙ λοον, καΙ µάλιστα µετάσταση Περικλέους κατηγορη&εϊ:σαν επί την ΚλεΨύ,δραν ε"δεκα άµφορείς.

στις ιϊλλες άρχές •. i10dλυ{}π l1ν dn' την Εδοα τώ ••. 'Λ{}ηναϊκων άσεβείςι δια τας Υεωτεριζούσrtςιιν- Εις δ(κας .έ,εκα 1'l&ικωνκαί iιλι

7) δραστηριότης της l:nιτροπης δικαστηQtων στον 'Λ{}ηναι'Κο τιλήψεις της (ετεροδοξία η αίρέ- κων κακώσεων κατά γονέων,

κα~ δλων µας α'νΥκεντ(!ω{}ϋ σε ίJικηyoρικo στΙβο, ίJιoρ,σµoΙ ιϊλ- σεl) ηnς iιπεστηρίχ{l-η ύπο τοϋ κατα γυναικων iιπo των συζύγων

δύο κύοια καΙ neοοταρχικd 'αΙ. λων χωρΙς l:ςετάσεις, έµφά1'Ι- Περικλέους.των, ~ρφανώ,' καΙ χηρευουσων

τήµατα :σις nρώην κρ.τ' όνοµα µόνον ~ Δια να τηρείτα~ δέ δ τύπος, 0- γυ~αικω", διεξαγοµένας ενώπιον

α ρ ώ τ ο: Στ.ην έξι1σφάλιση «l:(!ttdtret1'cij')')) δικηΥόρων, καΙ στις άΠΙΙΤΗν' ακoύητα~ όπωσδι] του 'Ειιωνύµου •.ΑΡΧΟΥτος ούδεΙς

µηVιαlων ταΚΗκων άπσδοχών διεκδΙκηση 'Σων δικαιωµάτων ΠOtε ό διάδικος, £πενοή&η να 0- ύ~ίσ;ατo περιοριαµΟς xe6vou, ΕΙς

dn' τους fdtov, τους nόροvςµας, 'toD «έπαΥΥελµατΙα δικηΥόQΟV)) µιλΪί κατ' άρχάς καΙ δι' όλίγω\' δε τας Κληρονοµικας δ(κας παρε-

συνδυααµέ1'η µε τη1'έξασφάλιση καΙ 1:όσες άλλες nηΥες καΙ πι:t~ ο'δrος δι' έκφράσ~ως στερεοτύπως χωρείτ~ είς µόνΟΥαµφορευ; εκα-

τώ'~ άµοιβων Κι1Ιeαn6,αµα noiJ χύΟηκα1' όλα παρακλήι:rεως σπως εlt~τρr.tπη να τέρφ των διαδίκων µερων.

Δ ε ύ 1:ε (! ο: Στο στσµάτη.ιια στ.ην κο'τη τοϊ} ίJικηΥΟΡΙΚΟV πο- όµιλήlJΌάντ' α\ιιoίi δ συνήγορο;, ΚαΙ ταiίτα µεν είς τας πολιη-

"'0£ διορισµοϋ 1'έω1' δικηΥόρων, ταµοfi, που απλοοσε κα~ φσύ. 'Η αίτουµέI'1] άδεια παvεχωρεϊ:rο κας δίκας ίlΙιωτικας καΙ δηµοσCας,

στ"'ν έκκαi1oά(!ιση τοv σώµατος σκωσε, καΙ δλΟ!1'α άπλ~νει καΙ κατα κιινόνα, ό δε συνήγορος £ ΕΙς τας εγκληιιατικας τοιuύrας

κα~ τ;ον nε{lιορ,σµο τοv d{lt{}' φοvaκώvει,ξεφώνη πλέον άιτο τού β11µατος τας διεξαγοµέναςενώπιον του σεµ-

µοv των δικηΥόοω1' Υια το ΚαΙ" διάταξη neel εκκα{}α- τον κύριον λόγον καΙ ύιtεΡ11σπιζε νΟtάτου καΙ δικαιοτάτου σ\lνε-

µέλΑον_elσεως l:OVµητρώου τω,. 'Α{}η την ύπόί1εσ~ν κατά η)ν 'Επιση]. δρίου τ(ον 'Αυηνων τού 'Αρείου

r ι α τ Ο n (}ω", ο: τα δά 1'α/1'; Κι' αντη που π(!ωτα-πρω. µην καί tl]V τέχνην του, Πάγου δικάζοντος ΤΟΥφόνον, την

νειο τοv ΤαµεΙου ΠροονοΙσ..ι; ηρ- τα διε't"vπώ{}η στα σχέδιο του Kατ(~ την εναρξι" της άγορεύ. άπόπειραν φόνου, '(ην &ναΙρεσιν,

{}ε σιη1' ώρα τ;ου' «λλά δέν εΤ- '-AnQI"λtov 1940, κι' σ..ύτη κοι- σεως δ ",εφ' ϋδωρ~ δηµόσιος δο;;. η]ν φαρµακε(αν καΙ τον έµπρη-

ναι 6ριστικη λύση' εΙναι ποοσοο, µ6.ται βα{}ύτατα. καΙ άφΙνει νά λο; επλή?ου δι' ϋδατος '(ην Κλε- σµδν η ενώπιον τoiί Δελφ~\'(oυ

etYO, fnlδεσµος, τvλtγει τηΥ δικηΥΟ{lΟVV ιιύπα α:ί'ρεσιν)) κάµ' ψύδραν εφ' οσον δ' Ερρεε εξ αύ- δl.κάζοvτ{)ς τους δικαίους;\ άτ~-

nληΥή, που την πλάΤ11'ε 6 πό- nOdot.της το ύδωρ 11δύνατο ακωλύtOυ µωρ11τουςφόνους 11τoίi Παλλα-

λεµος καΙ' το .δικαιοστάσιον, κι' α.ντο λοιπον το ζήτηµσ.. να άγορευτι ό συΥήγορος χωρις δ δΙου δικάζοντος του; άκουσΙο\lς

µά. . δεν, την κλε.Ινει •. Ά,φΙν.ω nt/in.rι Y{ltfYOea νά. σvζητη{}fj. µως να γνωρΙζτι πότε καΙ ποίί φόνους, τέλος δε ενώΠLOντών κα~

'oΠως.~11µιoυoy~Τνέιi""ληyή nAd :ι.ισ.Ι.ve./Jeε{}li 'ή l'ύaη ;;••.1 γ.α. {Η ετ<:oµάtιζε ,δν λύγον (ι\ιτοϋ τrιλ(~βόντων τα δικαση]ρια ταύτα

.ΥΙ l:ης, ύπσχρεώσεις καΙ έννοιες τη α'ηµεοινη κατάσ~αση, Hat Υ'α. διό 'η ή κλεψύδρα, στως ά\'αφέρε- 'Hλ~αστων, οΤσυνl]γoρι.~ έξεπλή

Υια το µέλλο1'.'ΖΟ µέλλον, noiJ πρέnει 1'd ται νπό 'toiί 'Αριοτοτ:έΙ..ους (Προ- ρουν νιτο τυς α\ιrας συν&ήκας τα

Ή π(!ακτικότερη καΙ άξιοπ(!ε- µποvν φ"άΥµατα Υερι! κα~ Υά. βληµ, 15.8) ηro µεταλλίνη καί xai}llxovta αύrων, επιρρέαζον

πέστεeη, 7) µόνιµη καΙ Q!ζι~.η κλεΙα'τοvν 'S"dnσ..ιιαπόταµσ.., Υια αδιαφανής, Τό πρώτον ύδωρ πα- άλη&ως τους δικαστας καΙ ε{}αυ

{}εeαπεtα της α'ηµεQΙ1'ης κατα 1'α α'υµµαζ8ντϋ'" κο;τη στό λο ρεχωρείτο είς την κατηγoρoiίυαν µάζοντο παρα των ακροατηρίων.

σllάσεως µπσοεΊ "JIα "t"'l1 µόνο Υικό της nλc£τος.,Ιρχήν, το δ~ύtερον εΙς την ύπε. 'ο 'ΑνώlUµος βιογρrίφος .oieott-

µε το Ι!µηνιαΊο χορήΥηµα)) που Γι' αύ't"d 1} άΥωνιζόµενη dt- ράσπισιν καΙ το τρ(τον εις του; κυδίδoιr αναφέρε~ οτι ό Πυρι-

έξασφαλιζεηΗ µε τήν tφαe.UΟ κηΥοelα nεeιµ~'JΙει νι! λάβου1' δικαστάς. Κα ra τας διακοπ,l:ς των λάµπη; εκ ζηλΩτυπίας φονεύσας

Υη (µε τ;"οποnοιήα'€ις nov /Μ lΙ1)ν ΠQωτοβουλtα ή 'Ρέα 'Επι- αγορεύσεων, είrε ••eij;: άνάγ,'ωσιν φίλον έδικάσ3η ίιπο .οίί "Αρεiοtl

βΥΟϊι1' βέβαια «π'τη α'υζήllηση), lΙροπη της «'Οµάδο!',» κα~ ή εγγράφων είτε προς νποβυλην ε- Πάγου εν δέ ΤΪί δίΚΌ ταύτη το-

ΠΡΟα'χει5!ου Υοµο{}ετ;ήµατοι; nCJv ιιΦοονη τώ .••ΔικηΥόQω)")) Υια να ρωΤllαεα/ν, το ύδωρ εκρατείτο. σοurον ε{l-αuµάσΙΙ-η1) έν τlρ λέγε~γ

Εχει καταρτΙσει lπταµελης ,- σvζητη{}οvν το ταl'ούτ,<:",,,. Δι' ('I;1ltO nl.fOι.nπ"ί,.. ί'ι ι\'YI""".~<:\•••~ ~" ••,{~"'••• _: ~~~f __ ~:: Γ\_ Q'

ΤιΟΝ 6ΙΚΗΓΟΡΟΝ ΑDΗΝΟΝ,ΙΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ιι ΕΣΤΙΑΣ "

,ΗΓΟΡΩΝΙ θΕΣΣ1\ΛΟΝIΚΗΣΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΡΟΝΟΙΑΣ42!ε{ς 1:6Ταµείον, τό δε ποσόν ύπ. περβάσεως,µετά σύ~φωνoν Υvώ"Ε. µην της; ΈπσπτικΙ;ς Έτcιτρoπης,ης ε;[ςδραχµάς 20,000.Ψ 3} Χορηγείται τό δικαΙωµ':l;.ις εΙς τήν ΔΙΟtΚΟQ:1CXν Έττιτρ:>πηνα- ίΟΟ ΤαµεΙου νά δ,αθέΟΏ διαρ-σ. καύσης της έµπολέµου κατα.στάσεως λ6Υ'{) ττροσωρι νων έτη-κό: δαµάτων όλ6κληρον τό ποσόν~τό τ&ιν ό;νεκκαθαρίστων ε{σrτρ::x-~o. ξεων της τφοηγaυµένης χρή.'ώ. σεως, µf,τά τήν άφα(ρεσιν tf1Jv:η _ έξόδων µισθοδοσΙας καΙ διαχΕΙ-χί- ρΙσεως, έφ' δσοv κατά την KPΙ~δι- σιν της θεωρεί έπιβ::ιλλοµένηντην τοιαύτην διάθεσιν καΙ4) ΚυροΟνται απ:ασσι σΙ µέχρι"'IΤΟ05ε γενόµενοι καθ' ύπέρβα-'ω'ιός σιν καταβολαΙ βοηθηµό:των συ-λη.ιvεπι:οίq; τ&ν άναγκG)V τοΟ πα-(ην λέµου.

,νες Ι«Xελ~ό •••» δια να άνδρωθΏ ση."των µερον εΙς τό «Π::ιλλάδιον» µε σΙ.:~;~ τισιν 2.000 Δικηγόρων καΙ 350'0\1; VEapG}v βλασr{,)ν συναδέλφων.~πι- -ΕΤναι ενα ύττ~ρoxoν έργονµ~- .00 όττοΙ')υ την σηµασΙαν κατα-;~:: νοεΤ καθηµφι vG3r;:καΙ περισσό-""u;!tEpov 6 "J'uνάδελφοι;. ΕΤναι καΙ;\'(,J. πρέπει να διατηρηθΒ ώ:; Έστία:ρ:ι:ν µ~ας άδελφικης συνενώσεωςδλων ύττέρ της ζωfjr;:µας.ι Αότήll τήν άν5ρωθεΤσαν ιΈ-τ&ν atlOVJ ή Έτcιrρoπή tfjr;: «Όµά~Ά- δος» εΤναι ευωχής διότι τηνδο- ttσρα5Ιδει σήµερον διό 1'00 Συλ.)νΟ'- λόγου uar;: εΙς τας χείρας tG,)v\ους συσσιτaύντων συναδέλφων.τ&ν Ή Έπιτροττη της «'Οµάδος;εων ΈπαΥΥελµαnGJv Δικηγόρ ω ν »GJµα κα(τοι κατανοει την ευγενη έπι-ιλοl, θυµΙαν πολλ&ν υποΨηφίων συ~-

«Απελευθέρωση» του επαγγέλµατοςκαι εξουδετέρωση των δικηγόρωνΗεπίθεση που δέ:,:ονΤΟ! το δIΚQIώ-µατα 1\01ΟΙ κοτακτήσεις των εργο.ζoµέVΩΝ κοι των λοίκών σΤΡωµό-των οηό ,ην lIιιβtρνnoη. lην Ε.Ε. και 10Δ.Ν.Τ. ΔΕvoφι'r.o.ιν ανεnnρέOCΠooςτουςδΙKηνόpouς. ΚυρΙως δε nλι'Iπouν το πιοοδιίνΌµσ τµηµατα της δικηγορίας, τουςέµµκιθους ~Tες 1\01OOIIoύµενouς,τους αυτοαπασχΟλΟύµενους, αλλότους υπαλ/Ι1λοnolηµένσυς εµµΙσθουςδικnγόρouς τραπεζών κοι εταφειών. Ταµέτρο l10Uλαµβόνονιο! µε την όγΡIΩµε•.ωon των ειooδnµ6των οε δnµόσιQ, aλ/ό1'.0\ιδlωΗκό τοµέα (Μη οι nrpllIOnt,µισθών σΥγΙζοιιν 10 20% του ouνoλΙI\Oύµισθού ενώ ο l1λnθωΡIOµός -Μγω καιτων φοροεlοηΡοκτlκών µέτρων- τρέχειµε 5%). n oνoτρon'" του σucτηµaτα; κο'"νωνlκής ooφόλιonς ΚΟΙn K010κ.pι'lµνlOη'ων σUVfό{εων, n απελευθέρωση τωνorlOλι.'ιoεων, n µι;kιJσπme: οno(nµίωσnς,n κατ6pγrιon των ουλ/ογικών εργατικώνόlκ.aιωµ{πων, EΠLX£.IpoUννα διamρι'ιoouνυψrιλή κερδοφορίο γιο το ιιεφόλαιο-ιωρίως γιο τις τρόηεζες- µέσο οιηνκρίση, επlχεlιχιίΝ να εξααpoλiooυν τηνononλnρωµιI των δανείων στovς δανε •.στές του Δηµοσίου (ιιυρίως σης τρόπε.ζ£ς ελλrMκές 1\01(tνες). nλnν όµως oδn-γούν την OlllOνoIJiO οε βοθιό ύφεσπ µεQVOllιτό10 χρόνο της ηlώXΕUOnς.Διν ηρέπει να υηόρχσυν δικπγόροι(εκτός ίσως από όσouς (ll..lV(ργ(Jζoνrαlµεµεγόλες εταιρείες) ηου δεν νιώθουνόµεoa το OηOτελtOµOIO αυτής της noλι-IιlΙής µε τπ µείωση της nι:λoτεΚκ;, ολ/όI\QImv oUf,non τοο lIόσrooς ζωής. ΆJ..)..ω.οτε. ήδη η nλι'Ipnς onά,ίωoπ ταυ µπχ(Μοοµού αnoνoµr'!ς δlllOloσύvnς µε τις τερι).σrlες ελλείψεις 1101lιοθυστεΡήοεlς στηνέWoσn onoφόoεων. α.V.ά1101mν oί.(non

του ιιόοτους πρόσβασης είχε δεί(εl τοτοξιιιό πχ: πpόoo.)no ιιοι nplv το ονοιιιτόξέoocισµo της κρίσης, οφού περιόριζε mδlNαtbmto των Oll\QVOIJlllbaδύνoµων vaηροοφίιγοιΝ οε ΟΙΠΠ(ειιτός ίαιJς οπό τηθέon του KomγopoUIJtνou).Η ολοένο 1101πιο όθλιο κοτ60τοσητων διιιαοτηρίων θυµίζει τη γενικότερησrόoη του Κρότους οηένσνιI οε bnoloνδηµόσιο φορέο εηιθuµεf να ξεnoυλι'ιοεl:OIKOνOIJIIlόI;:ΟτΡογγολlσµός, οπαξίωσηorην κσινή '(νώµη, lδlωτιlιonοΙnση. Ηδπ.µε ης ρuθυίoεις γιο τη διαµεσόλοβηοη.ένο µέρος τπς οπονοµής διιιοιoauνηςIόIωTlKorιoιεiτol. Ιδ!ωTlKαJQlr'ιoηιης δlΚO~οοίΜΊς onµοΙνεl οκόµα π!ο τοξικι'ι δlκοl-oσύνn. Δ£.ν είνοl κοθόλου Τυχαίο όTlκέντρο διoµεooMβnσης έτρεξε να ψτιό.ξEl (προτού καν ψnφκ.Jθι:ιο νόµος) σ ΣwΔWΜoς Ανωνύµων ΕτοlΡειών KOIΕΠΕ.Η εΠιβολή ΦΠΑ που εκτίνοξι: τοιιόστας πρόοl:\Oσπς κοτό 23% οπό 1πς'ovλίoυ 2010 καθιστό OnσγoρεUΤΙIIΠτηνσl'.έση δlκηγόροu-εντσλtο. µε αποτέλε.οµσ ης οηολύσεις σε δικηγορικό γρο.φεio, mνσιιεργiσ. mv έξοδο από το εnόy-'Υελµο. Το πιο aδύνoµo στρώµα/α, όηωςΟΙ έµµισθοι διιιnγόροl nσυ δεν µπορούννα δκιτπρι\οουν δικό τους γραφείο, ανο-γκό(οντοl νο απΟΟε.χθαύνµειώσεις στιςήδπ xoµnλές.έως πενlφές. οπολαβέςτους, ενώ λόγω ιης έλλειψπς νοµοθεη.κής Κα/οχύρωσης, δεν λoµβόνouν στιςπεριοοό'ερες των ηεριπτώσεων αηοζΓ)-µlωon απόλuoης.

Η .αl1Eλειιθέpωσπ του εηογγέλµσ-τας. ηου πραΚΤικό απµοΙνεllιοτόργπσπmς ελόxισrης σµοιβι'ις, ο»Δ και τωνγεω-γραφικών ntploplaIJwν. όχι οπλώς θα(Ωιβόλλε, ,ην υnαλλnλoπoίηoη των δικη-γόρων της επαρχίας (KOIθα την εντε(νει

σης µεγόλες ηόλεις) ηρος όφελος τωνµεγά.ι.ων διιι.nγoΡIKώνετΟIΡειών, ο»Δ θαέχει OIJ'ιtnειες γκι όλους. cιφoύ χόΡη στοσιίστηµσ της ελόχιστnς αµoιβr'!ς εξοσφο.λίζονταν κόποιες ελόχlOτες εΓΓUήoειςόοκπαπς ,πς δlΚΠγαρfος, αλ/ό κοι πύooρl.n αιοτήµατος καινωνlκής οοφόλι.σης γιο τοος δικηγόρους. Γιατί π ΕΛΌXιorηοµοιβή που ιίθετοι υπό αnειλι'l δεν είνοιµόνο οι προεισηρbξεις στο διιιοσ,ήριο.αλλά 1101οι ηαpaστΟΟεlς στο ουµβόλαιαιιαl οι ελ6:ιιlOTεςοµοιβές nou ιιοθιερώνεlο ιιώδlκος KOIε,διιια( νόµοι (προοδlορΙ"αµός οµοιβής µε βόσn το σντlκεΙµενο τηςογωγής. απαλλοτριώσεις κλπ). Από κειnou ζnτoίισoµε mν κατόρyoon της µετQλ.AlIIIΊς δραxµnς θα φτόoouµε να την οπο-ζnτooµε!!Όοο γιο το οoφaλιστlκό, η ηΡOTε~νόµενπ ρύθµιοπ ανοτρέπει 11ςlIaIOKTn.oεlI:; στην lIoινωνlllή οσφόλιοη γιο όλους,lδ!ως δε γιο τους δικπγόρους µε,ΟΙύ 40έως 50 ετών. Το aoφaλlσr,Kb ούστηµοµειοτΡέπετοl οπό σύστηµα ολλιΊλεγγύπςµετοξύ γενεών οε aνταπoδoτΙKό. Πληνόµως KOI αυτή π OvιonoδoTIKn ο:ιιέοπµετοξύ εloφaρός IIQI σύντoξnς ιιαθίστσ-TOIσνεκδoτiWJγ1κιΊ: α) µε mν µεlωon τωνnooooτών ανonλήρωσης ΟΙowτόξεις γιοτους aoφαAlOIJtνOUI:; ηριν την 1.1.93κυριολεκιιιιό ΚΟΤΟlιρπµνίζΟVΙΟIοπό Το1.500 περίrιoυ ευρώ οήµερα γιο nλr'Iρnούντοξη στα 8CX}!!! β) µε mν κατόργηοπτων ελαχ(mων οµο!βών υnόρχε! ο IIfνόu-νος \Ι{Ι εκτιναχθούν σιο ύψΠ οι εlOψOρέςτων οσφαλlσµένων. γ) ούτε π ελόχιοτπoίMaξn 'ων 360 ευρώ εξooφoλίl,ετOI γιοτouς δlllπγόρouς, οφού εξαlροUvτοl οπότπ ~oρήγηoπ lφοτικής σύντοξπς. π δεβοοικιΊ αύντoξn θα τοος κσraβόλ/εral _εξιδίων πόρων •. µε όλ/ο λόγια αν έχε' το

Τοµείο, το orιoίo προορίζεrol να εvonoI"ηθεΙ µε τον :ιιρεωκοπηµένο ΟΑΕΕ. δ)KOτaργε(ΊOIεπl της ουσίος πδuνaτότπτσσUVΙαξlOδόιηαπς ηριν τπ συµπλήρωση40 ετών δlllΠγορΙος, ενώ ε) πblα/Eiplonτων οnoθεµaτlκών OνoIiBεJOI οτην Τρό-ηεζα της Ελ/όδος µε ό,1Ι αυτό ουνεπ6-γετοl.,.,ο τπλnστρlllή τους ειψετάλ/εuσπυπέρ ,συ κεφαλοίου. όπως το ιελ.εuταIoεξήντα χρόνιο.ΤΟ µtλ/oν του νέου δικηγόρου θο

εfνoι οκ6µα nερι006τερo ΚOIοπό onµερaένα µέ)JιιJν aβεβolbTnIoς 1'.01anaξiωonς:το Π'υχίο του οπαξιώνεταl µε την εισο-γωγή στο εηόγγελµο οιιοφοίτων ιδlωιΙ"ιιών κολλεγ(ων. π ιιαθηµερινότπτό 'ουεvιαιιιιοποιεποl για IJloθoUς ηεlνaς πουθα ooµπιtζει ollόµα nερ!OOόιερo η ιφίon1101Πoνεpyfa. π δuνaτότπτό του νο δραως υnεpoonισn'lς διl\Qιωι,ιόΊων κοl όχι ως

ΣwUειo Ofnου.όα 3Στο µονόδροµο του µνηµονίουν' αντιτάξουµε το µονόδροµο της ανατροπήςΒ ιώνουµε µία IOTOPIKn επίθεοπτων δυνόµεων του κεφαλοίουαηέναντι στους εργοζόµενους.Καθώς η κρ(on βoθαiνε.I, εντε!νεrOI ολο-t.σ π συomµOllκή αΠό nλε:υρός Kυβlρ-νηοης ΠΡοοπόθεlQ βίοιπς µι:ταφορόςτων βαρών της στις nλότες των εργο..ζοµένων. ΤΟ µνηµόνιο οποτέλεοε τοόχηµα ηροlιεψένου να αΠoKoΡUΦΩΘΕIπ νεοφιλελεύθερπ TIOAITlKnπου οκσ-λouθε!τσl εδώ και δεκοειΙες.ΚoI όσο ιιι αν εΙναι Βέβαιο ότι ουτήΠ noλιτlιυI βσθa/νει OK6µn περισσότεροΤl1ν κρ(οπ, το ιιεφόλοιο οδιινοτε{ ναβρει οήµερο όλλn διtf.oδo καθώς µnρo.στό του δε βλέπει τίηοτε όλ/ο οπό αΜ:.

χεΙς ανοθεωρήσεις του µνηµσνΙου µεακόµπ σκληρότερα µέτρα. Γνωρίζεικαλό ότι nρoϋπόθεαι για mν tJ,oδo οπότπν κρΙσπ είναι η ρlζllιrΊ ονατροπή τουαυo~ετloµoύ δύναµης οε βάρος τωνερΥοζοµένων.Η noλιΙΙKrΊ ουτή εξοπλώνεταl nσνEU-ρωιταίll6 ενώ olyfl. σιγά. όλο KOIηεριο-σόιερες ~ώpες µε .αδύνοµες. OIKOνo-µiες tlOέρ:ιιoνml στο µn:ιισνtOlJόστήριξης,µε πιο ηρ6οφοτο ηοράδειγµο ουτό τηςlρλονδΙος. ΜΙο πολιτική όχι Χωρίς αντΙ"φάσεις για το ιιεφόλοιο δεδοµένου ότιπροκαλεί διάρρηξπ των όποιων ουµµσ-Χιών τπς αοτικής τόξης µε µlκροοσllκ6στρώµοιο που βλtπoυν το κοινωνιιιό

τους µερίδιο νσ OUPPIKνwνtTOI' τουτό-;φονα οδηγεί οε οηµοντlκές lιοινωνικέςανTlστΟΟεις,01l6µα 1101οε χώρες όnως πΑγγλία. καθώς το επιχειρήµατο nou προ.βόλλανταν αrιό τις ευρωnaίκές lIυβερνn.οεις σχεΤικό µε τπν OνOYIlOlbTTIIQτωνµέτρων γιο το ξεηΙροοµο τπς KprOTII:;καταρρέουν 00 ~όPHνoς ηύργος. Ε(νοlκόrl ιυpatlόνω anό nρoφaνές για ης rιλo-τlές λαιllές µόζες ότι οι θυσΙες ΟTlςonoiες εξσνσγκόζοντοl δεν έ:ιιouv κ<Μ\ΙΟOVΤίΚΡIOµO.Έτσι στπ Γαλ/{α εκατοµµύρια οπήρ.γηοον γιο την εnιδεfνωoπ των όρων lιοι"νωνlκι'ις οοφόλισπς, ενώ οτπν lρλανδΙοτο πολιΤllιό σκηνικό ι<.λllδωνiζετOIυπό 10

βόρος της ΠΡOOΨUΓι'ιςσ,ο µηΧανισµόστήριξης. Η µόνn ορατή noλιτιllή ανTlµε.τώπιαπς των Aoillw •• οντιοιόοεων οπόnλευρbς κεφαλοίου δεν tiνol οι εηlµέ-ροι.ις napcι:ιιωρι'ια:ις (ακόµα nεριooότερoδεν εiνaι το IΙΟIνων1κόσυµβόλαιο). αλλόπ έντονη nε,θόρ~noπ KOIκοταοτολιΊ, ηonoia εIllxειpciIol µε κόθε δvνoτό τρ6noKOIµέοο.Στο κλίµα ουτό. π Ε.Ε. έρχετοl αντ~µέΤωηη οε τέτοιο βαθµό µε ιις οντιφό.οεις της κρίοος nσu tiecral οε lIiVδΙNOτοµεγαλύτερο εργαλείο της. πνοµισµσrlκήtνωon. ΤΟειιρώ ως oκλnρό νό,J!O\JOΟι»τέλεσε µια OnIJOYIIKnηολlτική αναδιόρ.θρωaπς κεφολοlων 1101σύµπηξπς 1101.

νωVΙllών συµµαΧιών. Σήµερο, noυ οι IIO~νωVlκές οUTtς ουµµαχίες ΚΛUΌΩνiζονταlτυχόν KoτόρρεUΣΠ της ΟΝΕ θα απoτελt-σεl ένα ουvιριπτικό nλrΊγµo οτο τρόπο0IJ'ι'Κρόm0nς του ouνoonιolJOύ εξoυoioς.Ακολούθως oιnν Ελλόδα, π κυβέρ-νηαπ συµπλ11ρώνσντας Ινα χρόνο οιπνεξουοία, υλοησιώvιας την πολιτιιιή τουlιεφα/οΙου ιιοι των ΕΕ - ΔΝΤ. tnιraxιiνεlµε τη ouνoί~oη της Ν.Δ. και του ΜΟΣ,την KστόΡγnαl ΚΟIνιι.Μκώνκοτοιιιι'ιοεωνγιο µι:γόλες IIOlνωVlκtς κστηγοριες προ.ωθώVΙoς ονοδιορθρωTlκές ιοµές οε όλατο εηίnεδo. ΟΙ περlκaπtς µισθών κol επ~

[1I'ιUoo oιn οι:λόδα6

*

ΌΧΙ στο σχέ

διο Α,.άν-ΗΠ

Α-ΕΕ

-------

-

Ul<!)IAIΠDdDX-UAΛ9(

W)I'RO-=rIfϊΛO

. D1Dd\l~gocfijJιιJ~ΜΑΡΤιΟΣ 1975

Διατί δέν κατηργήθη άκόµη τό Μεγαρόσηµον;

ΦΥΛΛΟΝ

ΓIΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΜΑΤΑ

ΕΙΙΩΝ ΕΙΙ ΤΟΝΔ.Ι.Α.

'"''',,.,,'''''''''''''''''''''''''''''"11''''''''''''''''''''''''''''''"'''

a ΑΙ ANTIΔlιKHΓOPlrΚAI

~ ΚΑΙ ΑΣΤΟΧΟI ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ~

~ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΑΡΘΡ.952 ~

g «Γ16ΡI ΒΕΒ,ΑΙΩΤΙ,ΚΟΥOPKOY:&~

~ ΤΟΥ ΚΩΔ . .πΟΛ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ~

AnrnΞ

ΤΟ ΔIΚΑΙΤιΚΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ

ΕΠΙ 13 ΕΤΗ ΕΙΙ ΤΑ "ΧΑΡΤιΑ"ΕΜΠΑΙΓΜΟΙ ΔΙ

Α ΤΗΝ ΤΑΞΙΝ ΜΑΙ

δρχ. 43 ..... Ητοι, ο έVΆγων, lµέ,χ-ρι .και

τής συζητήσεως τής ά'γωγης, θα εΧΌ

έξο5είισεl άπο τ/ν τσέπην του δρχ.

559. Κα1 iλέΥqµεν 4:τοίιλό:lχ~στοll>,διότι

/J:w ή -έτrί'δoσις Υί'lll1 έκτός τΏV Άθη-

νών, ή άγωγή εΧΌ 'Π'Θρισ-σοτέραςτων

δ60 σελίδων ικαl τα :π:ροσαγόµ-ε1lQ κα1

brrιt;uρoιλµενα έΥγοΡ::::rφα [111Q:1τroλλά,

τότε τα έξοδο; ε1vσ;ι ~Kάµ.η 'µεγαλύτΕ-

ρo;~,

ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΑΥΞΗΣΙΣ

ΤΩΝ ΕΜΜΙΣΘΩΝ

ΚΑΤΑ 150)0

ΠΑΡΑΒΙΑΙΟΝΤΑΙ ΕΙΙ ΤΑΙ ΕΞΩΣΕΙΙ

ΔΙ ΔΙΔΤΔΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΔΜΟΙΒΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

Το ΠcωτoδιtΚείOV 'Αθηνών, δια τών

be:διδoµιέ~ άττoφCΏcreώv τουέΠ'1 άγω_

yώv ιάττοδόσεως ;µισθίου, έπιδι-κόζ€.ι εΙς

τοll νικ,ήσαvτα ένάyσvτα δια δl:κoιι;rτιικα

έξoδcr ιΚαl ό!µοιδη... τού rττtληρfjξouσίοu

ΤΟΙΙ δl,κηγόρou,1.300 δρα,gµάς.

γνωστόν, δµως, ότι δια νό: φθό:σl1 µ-Ια

~ έξώσεως .µέχ.Ρι τού oπaSi'OU τη'ς

σ:ιi;ητφεως, καιl τής ό:.οοσ-εως της ά.

rrroφόσεως, 6 b.ιάyωv 60: &:rmxvήσ,1'J τα

, ,~ . _.'. ,

ΕΙς τό ,φίιλ/οll lµισς TcU .µηvoς Φε. λόγw ΠTρiιττEIνα ~τ,ίζl1 lι<α'1τά Δι,κο:.-

Κατά 1'Ι'ληΡοφο,ρίας lµας. ό Ύττoup- δpourφίou (εΙς ΆVΊΙΠOπτOIl )ΟΡόνον) ό:. ο-nκα Μέγαρα, κα1 να ψηll ύποχρεώ--

Υος ΔIKαισσWης Κ. Κ. Σπφαιιάκ.:ης,'νεγ.ράψOlµεν

€ΙΚrOOεI τoVς iλό'Υοuς, τoVς δικ'ηΥό,ρovς vΆ πληρώνovll Με-

ίιπέγραψεν άπόφασΊν πτφι αίιξήσεως διά τα/ς όποίοuς πρfmoεl να IΚCDT01p)"rfIf1Υοφόσηµα, διόη τά έσοδα, τα όποία

των άπoδoXΩv των Θ)lIµίσβω.,ι. κατα'Τό .λ/ςΥαρόσηµον

. Έγιράψαψεll τότε, 0- εΙ'ΟΤΙ'ρά'ττει το IΚράτος άπο τηll !λει-

15%.

τ.ι εΙς όλας τό:ς χώρας 'Τού .Κόσ1µOUταTcuρyiav τής δliΚαιoσU"'ης (άγωΥόση.

Ή ~ίς του W"T'I), ύπεγρόψη Δι,κασ:τικά Μέγαρα 'Τα κτ[ζεl τό Κρά- ~α, χαρτόσηµα, έξαγοΡαΙ ττ(llνων

ψ«Ι1 6rττό τόν !κ. rWlll<QIl Γρο:µιµατέα τος κα1 .')x~ 0\ δl'κηγόρ:JΙ. σΟπως δηλα- ":λ/τ,,.), -ETllQIάσuyιφίτως

"Πφl'σσότε.

τοΟ Ύ,πα.ψΥeίou ΣυvτOVΙCιιµ.ού,και b,ι. δη τό ,K,ρό.-roς .κτίζει

τό ιvoσOKcιµ-είακαιρcιι άπό tκδιια, τα ότroία εΙσrτφόππι

'ΤΟς των ήµφών θό: ότroγρo:φη και ίrτrΌ δεν VrroxιpEώ",E! 'ΤOUς ΙCX11Pοuςνα

ιmλη_ άπό τα voσOKOµεία. Έγφάψοψεll έιwί~

τοίΊ ικ. Ύ'ΤΤα.ψΥού τού ΣwτΟΥΙΟΨoG.ρώνOV;ι νoσOΚO

;µ'Eιάσιr'ιµα,.καται-ι,είζovα ΟΊης, ότι eT'VQ1ώσαύτως

άδιανόητov να

___________________

~__; ίrτrΟΧ!Ρεώνεταl l

µία τάξις ή τάξις τωll

δι~ηyόpωv να ικτίσl1 δια' ~ρηµάτωll της

τα διικασηκα 'µέΥαρα, διότι η δlΚηΥΟ-

ιρι'Κή τάξις tlvαl ή πoλvπαθroτέlρα:τά-

ξις τής xώpa:ς, ιµαστιζοµ.ένη άτrό .µιυ-

ρίας άνηξοότητας, άπό τήν άνερyίΆΙV,

άπο τοll VτropKOpεΌ1µOντοίί έτrαyyt'iλ:µα_

τος ικα1 άττό το Υλ'ίσ)ψΟ'" των δικηΥΟ--

ριrκώll όψοιδών<χΙ δττοίαι dπrό τοϋ f-

τove; 1954, ιηίι'ξήθησαν :µ-όνOll κατα

- Σ1JIIέιι::ειαείς τ/v 2σ.v σελ,

:1

'Ως είναι γνωστον τα ηερι όµοιβών τών δικηγόρων ρυθµί-

ζοντοι ύπο τιjΊν αρθρων 91 fως 192 του ίοχύοντος Δικηγορικου

Κώδικος, οστις έτέθη έν ίσχύει το ~τας 1954 (Ν.Δ. 3026 της 6)8

'Οκτωβρίου 1964). Ό Κώδιξ ουτος δια µεν τίί.ιν αρθρων 100 lως

166 αύτου καθορίζει τα έλόχιστα Όρια τών όµοιβών τών δικηγόρων

εΙς τος διαφόρους ύποθέσεις. δια δε του αρθρου 178 δρίζει δτι

οι Πρόεδροι καιτα Δικαστήρια έν τfi έπιδικ6σει

δικηγορικών άµοι-

βών δικαστικών έξόδων καΙ τελών, ως κα! έν rfj έκκαθαρίσει

νόκων δικηγορικών όµ0l6ών, ύποχρεουνται να έφαρµόζωσι τας

περι όρίων άµοιβών διατ6ξεις του Κώδικα; τούτου, µι] δικαιούµε-

νοι να περιορίζωσι ταύτας κ6τω τών έλαχίστων δρίων δµοιβών τοϋ

Κιόδικος. Περαιτέρω κατα το όρθρον 99 αύτου ;ro έλ6Χιοτον δριον

της άµοιβιϊς τίί.ιν_δικηγόρων εΙναι \:σο

νπρΟς τΟ γινόµενον Ήί}νδρα-

Χιιών, αϊτινες άναγρ6φονται έν Τψ Κ-ώδικιδι' εκ6στην εΙδικήν έρ-

γασίαν, έπι συντελεστην όριζόµενον δι' όποφ6σεως του 'Υπουργού

Δικαιοσύνης, µετα σύµφωνον γνώµην του Διοικητικού Συµβου-

λίου του Δικηγορικοϋ Συλλόγου 'Αθηνών. ΑΙ ως ανω άναγραφό-

µεναι εν τψ Δικηγορικψ Κώδικι δραχµαιδι' ιΙιν καθορίζονται τα

έλ6χιοτα ορια τών δικηγορικών άµοιβών εϊθισται να άποκαλουν.

ται εiς την δικηγορικήν πρακτικήν ως φεταλλΙKαl~ δραχµοί, ως

µεταλλικας δε δραχρας θα όνοµάζωµεν κα} ήµεiς ταύτας έν τψ

παρόντι προς τον σκοπον εύχερεστέράς συνεννοήσεως. "Οτε λοι-

πον εν ετει 1954 έτέθη είς ίσχυν ό νέος Δικηγορικος Κώδιξ δια

της ύπ' δριθ. 12.5405 της 15) 22 Νοεµβρίου. 1954άποφάσεως του

Ύπουργου Δικαισuνης, ή µετaλλιKη δραχµή του Κώδικας περι Δι-

κηγόρων όπεηµήθη εΙς 9 δραχµας σηιιεριν6ς. Ή ηιπΊ αύτη τfjς

µεταλλικης δραχµης διετηρήθη έπΙ 13 όλόκληρα έτη, δπότε δια

της ύπ' όριθ. 37317 της 10)17 Άπριλίου 196'7 άποφόσεωςτου .Υ-

Γ------- ..-Α Π-P~ίι ι Ο Σ 1975

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕ¥Θ¥ΝΤΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΙ. ΔΕΡΝΙΤΣΙΩΤΗΣ

ΔΙΕ¥ΘΥΝΤΗΣΣγΝΤΑΞΕΩΣ

Ν Ι Κ Ο Σ Α Γ Γ. Μ Α Κ Ρ Η Σ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΠΑΡ' ΑΡΕΙΩ ΠΑΓΩ

_7Αµοιβα ί έξαθλιώοεως-

ΓΡ Α ΦΕΙΑ: ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥί3 - ΤΗΛ. 62ί - 7ί1-ΑΘΗΝΑΙ-Τ.Τ.

ίΗ

~ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛ1ΙΙΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

ΤΗΣ ΕΛλΑΔΟΣ • ΟΡΓΑΝΟΝ ΤΗΣ hΙΑΧΟΜΕΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ• ΕΤΟΣ Α' • ΑΡ. ΦΤΛ.

ψήφovς215721272115.21122106209920912079

2069

2058205720452042

2034

2028

2026

20172000199"4

1982

1968

1967

1953

)λΟIΠΑ ΑΠΟΤΕλΕΣΜΑΤΑ

ς πληροφορί- Δ. Σ. ΚΟΡΙΝΘΟ1'

δ~κηγOΡLκαύςΠρόεδρος: Π. Κοντογιάννης.

τα. ~ξης νέα Δ. Σ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ,

Ι Πρόεδρος: Χρ. Λύτρας: Σvµδoυλoι

(Σ Α. ΤόΥΕλος,Α. Κωλέττης.

Λ '5: NA'rnAIOT

εοίας της 23ης Φεβρουαρίου 1975, είς τον

)v 'Αθηνών, έξελέγη όλόκληρον ΊΟ Ψηφο+

πκης Παρατάξεως Ίων ΈπαΥγελµαπωνΔι-

ου Άλεξ. Σακελλαροπούλου.

Jήφων, £λα-ΌµσΙως, iiλσt60ν τΟΟς ιΚάτωθι .ψή-

_ τούς "ά- φovς -σΙ "-00 άνTlθέτov ψrwoδελTlOlJ:

J'oµ6ouλo,ψήφouς

:>υ 'A~ψών975-1978.

ψf)φoυς 1. Zαψει-ρCιπouλoς 'Εποψ,

3582 2. Μσντοίο6σ::ΛοςEVά:γγελoς

3503 3. MoYrζovρα/ιης Ίωάννης

'ης 346 \ 4, IΚοζίΦης Θεδδω,ρος

3421 5. MτrαρoVτσΌς Σ'fIUρIδων

342 ι 6. Nliωλόπot!λoς ,κωv)voς

3407 7. ΚαλσγεΙτωνας'1ΩΆWης

3405 8. nο:πασάΜας Λεωνίδα-ς

3400 9. Άvδpεα.ιλάκoς"Άπόστ.

3393 10. 'Avαστσσόπα.ιλoς Γεώργ.

3392 11. ΔI1:τιµojνTόπouλoς Φώτιος

33893378 12. Χαλατσας Δη

µήτριος

3378 13. Σαι<ελλσιp&rreuλoς Γεώ,ογ.

3373 14. 'Aθαl'=όπo'~<λoς ΕύΡI'Π.

3374 15. IKouκας ΣΤCJ1µότιος

'lToίιλov-16. ιΠατro'3:-:::.5:.:I;::

:'mο,-'λcς'Α9.

3372ος 3368 17. A&9Jlvbt; n:ΙΡρος

οι:; 3359 18. Στ~µατ;cu Ν'«όλσος

.1)1.00;335819. iΚοv,Ρα/<ης Eύάyy~oς

ως 3353 20 Mανι~ης Νιικόλο<ρς

ή-ηρ. 333! . _.~~' 'Aljf'.-'

3308 21. ΠcΠΤu"'-'}'εα.ι"Ι'εας

3292 22. Φι:wbς Εόστάθιος

3202 23. Πέry.l<OςΔιτ}µήτριο"

άνε.ξοψτήτωνΕλσ:1δον:

ψήφouςψήφovς

336 4. 'Ασφίτ.ης ΛόζαΡος129

231 5. ΆσηµαKότrouλOςΊωάvνη" 107

152 6. Τσαιρές κρηστος34

'Κ. ΠσιναΥlιJττηςKoφυTlvOς >µας Ιπληρoφόprισ

ε.ν δτ!

ιων εl,χε 'Ifo:ιραITr(afι τήςVπOψι1Φ1ότητός

του, δ δΕ Κ.

mεστήplξε τι'!ν ίrτrOψήφιόlΠyτά 1Όυ.

Η ανυπόφορπ Εικόνα

10υ 61ΚΩΥορlκού Αι:110

θεν τουλάχιστον

Anένανu σΌυτή την πpαγµαnιι.όπττα η ηγεσία τou ΔΙΑ κα-

θεύδει κοι CMί να ανnµετωπίαει ης προκλήσεις µε επιθε.

nκή- προτοο]ακή διόθεση στpaι..60Kιηg\λiζει ... Πετόει τη µπά-

λα στην εξέδρα, παίζοντος KαΘUΣΤ4ηση µε τα προβλήµατα,

αναµένοντας τους ...•• βαρ{Jαρoιις" που έΧουν ήδη διαβεί τον

Ρουβίκωνα και βρίοκονταl προ των πυλών και της ιεράς Πύλης

του ΔΙΑ. Κι αν δεν έxovν αλtίχιει ακόµι την πόλη εiνaι ίσως

γιαιi τους aπατρέπoιw τα εvτuπωσιακά τ£ΊΧΗκαι η ιστοΡικό-

τ/10 του αvnπάλoυ, χωρίς ίσως να έΧουν αV11ληφθεi εισέη,

ότι πίσω από τα gjxn, υπάρχει ένα σύνολο ατάκτως ερηµέ_

νων, χωρίς ηγεσία στριrnω1ών και τα βαλοαµωµένα αγάλµ)-

τα 1ων παλιών Γ¥Jώων. 'Οµως µε προοειιχtς (βλ. ανακοινώ-

σεις .Δελιiα Τύπου) η βαοκανίες δεν ξορκίζεται το κακό. Ο

Βασιλιάς είναι γιιµv6ς ...

'Elffi αποφασίσαµε να επσvασuνδεθαύµε ΚΟΙεκδοτικά µα({

αας σε µια πΡοσπάθεlα κύρια ενηµέρωσης και πλrpoφό-

ρησης σας αλλά κι έκφρασης wώιrις για τα τεκταινόµενα ε.

ντός και 0Οός των 1ειχών, διόη έΧουµε διαnιστtίχιει άη αρ-

κετΟΙ από όσους δεν παρoικσvν την Iερoυσaλ~µ, δεν γvωpί_

ζovν η αυµβαίνει umo αδυτα ΤOll Ιερaτείαu ΤOllΔΙΑ", καθώς

το επίσηµο περιοδικό 10υ Συλλόγου έχει µετατιχmεί σε ένα

φαpαωV\JliOOTίmou έvruπo, µονόπλευρης πιχιεδρuσΊς προπα-

γάνδας. Έτσι ακεφθήκαµε να Kόνouµε ένα νέο ξεκΙνηµα µε

νέα α~, µε σrόXo όλοι ιn<ι να ονατρέψουµε την πια πά-

νω ανuπόφopη Kα£k]µεpινότ/τό µας και να γupίσooµε σελίδα,

να αποκτήσουµε αυτό που µας αξίζoυν,Kuρ(ως όµως να πά.

ροοµε πίσω τη χαµένη µας αξιoΓψtπεια και πάντα πιστοί στην

διάθεση µας να λέµε:

••...την ελευθερία ελευθερία,

τσ φόνο φόνο,

την εvoXη ενοχη.µε το Π1:iOµαενός τρελού ιroυ σιιαλίζει το όνοµα του στον

ΤΑιχΟ µε τα νυχιο",

•

Η.ατόσταση 100 δικηγQρiΚoύ λειτουργήµατος ηταv ~I

γνωστό ότι βαίνει aπό 10 κακό στα χειρότερο, χωρίς

κανείς ma να γνωρίζει ηου εινο.ι το τtλoς αυτής Πtς

KOτrιφoρικής του πορείας. Αλλli πια και η Koθηµιρrνή κατά.

aτooη τοο δικηγορικού εnoyyέλµoτoς Ιχει nεριΙλθει aτην _

n]o δtMί θtoη της τελευτοίος 2Oετfoς. 'ΕΤα/:

•. Kατaρyι)θηκε 10 OΦOOQλόmτ0 όοιο της 1ης φοΡολογικης

ΚΨ1κας µε οποτέλεσµα να επιβoριrνθoύν µε 1.050 ευρώ ό-

λοι οι άνω των 30 ετών δικηγόροι σε επ')σια βάση από 10 2009

κω εντεύθεν. Το αvruι.ειµενικό ιφιπµο φορολόγησης είνω

,.anJe portas», πρoβληµαήζoνroς, όσους έΧουν αυτοκίνητο,

σπίτι παιδtό σε ιδιω1lι<ό σχολείο, οιχιαισΊ βοηθό '1tOαυτό, ε.

ξοχικό ή σπίτι σΊΟ χωριό, mσιωnιι.ές κάρτες κοκ. Και µπορεί

ενόψει 1ων πρόσφατων δηµοσκοπήσεων νσ γίνουν πια ήπια,

αλλά αν τα gaJIops αλλάζουν τότε: Κα η θα γίνει ενόψει της ε-

ξελισσόµενης OΙKανoµuα'ις κρίσης;

•. Το «I(ourάλια» στην αγορά εργασίας αUΞάνoUν (φτΟΟαµε

αισίως τους 22.000 δoojγόρσυς σro µητpιiιo του ΔΙΑ) ενώ η

«trimJ» κάθε χρόνο µειώνε10Ι και περί τούτου Qψευδεiς µάρ-

ruρες γινόµασιε όλοι καθηµερινά.

,. Το Τ.Ν µόλις πρόσφqτα ιιε m Υ 3665ιΡ8 aπώλεσε το 10%

10U65% των ετ/Οίων εισφορών του aπό KOtVωνu«Jύς πόοοικ:

ενώ το 50% αυτών ήδη έχει οπολεσθεί µετά την κατάργηση

του ΦΓ!Α και τ/V ανruι:oτόσroσrΊ τοο οπό το ΦΠΑ στη µεταβί-

βαση οκινη1ων µε τον ΣXεnιι.ό νόµο. Οι µε1ά την 1.1.93 διισι-

γόρσι, πou οοφαλ(ζονται στην 1η αoφαλισnκή κλάση, προοιω.

νtζε10Ι να λάβοιΝ nλψ] σύv1αξη γr'pσroς γύρω στο 4[)()-500

ευρώ (ονόλσγα µε τα χρ6νια διχηγορ(ας µε σηµερινές ηµtς).

,. Οι πιέgεις τ/C Euoιιιπφκtις Eππooπtις Aγrgyωνιrnιού µέ.

αω του lIj)Ji)διoυ ΕπιτρόΠου Mc Greeve rψoαναγγέλλouν ένα

ζοφερό µtλλoν για το επάγγελµα, µε την υποχρεωτική πορά-

ιποση αιο συµβόλοιο να βρίOl((τοl ιπα αιόΧαατρο,το δε

γραµµάτιο προείσπραξης να αµφισβητούντοl σθεναρά. 'Ετσι

το επαγγελµατικό µέλ/ον του δικηγόρου ,είτε αυτό γίνει οε α-

µεσο είτε οε απώπ:ρο XPOV\JIiQσrµίo,nρoβλέπεται (cφΕρΌ,

καθώς η ύλη αΠό τα ~αlα θα περιορισθεί δραστικά αλ-

λά και το µtριOjJQ θα στερηθεί τοο ουσιωδέστερου πόρου

του, που είναι 10 25% από 10 συµβόλαιο.

,. Οι ασφαλισnκtς εισφορές των εµµiσ6ων σro ΤΠΔΑ διπλα.

σιάσθηκαν ενώ το ωράριο είναι πια Koθεσrώς σε όλους τους

xώρoςu εργασίας εµµίσθων, ακόµι και στους µέχρι ηρόηνος

προνοµιούχους 1ΟΙούΊους (Π,χ ΕθνοοΊ Τράπεζα).

,. Κι αν σε όλα τα mo πάνω nρoσθέσει κανείς την τρογική ει-

κόνα που παρουσιάζει όλο κοι περισσότερο n Kgτόσrρσn qmy

anoyοιιι'! mς δικριooιMJς τόσον ως rφoς τους ρυθµούς της

απονοµής της που ΈXovν K~ την «ΟιΟνεί αρνησιδιιιί-

α" KαθηlJφνό βίωµα,όσον και ως rφoς το επύιεδο των εκδι.

δόµενων δικoσnKών αποφάσεων ,αλλά και το εν γtνει θεσµι-

κό πλοοο µέσα στο οποίσ κινείται η Δικαιoσίrνη (τηλεδιασκέ-

ψεις, κατόΡγηση aι.πoδωiκητoυ,nειθσρχικtς διώξεις συνδικα.

λιστών που εναvnώvoνroι σης βoυλtς των ιqχιτOύvrων , επι-

λεκηκός έλεγχος πόθεν έσχες, ελλιΠής ΕπιβΙσης Δικοοτηρί-

ων κ,α.Κ), 1όΤε έΧουµε ένα ειψ!1κnιι.ό µίγµα που Kαθlσrά τη

σύνολη εικόνο τou δικηγορικού επαγγέψηDς και λειτοοΡγή-

~oς ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ. Ο KαBtνaς από σας που διαβόζει αυτές

ης γραµµές αν ανατρέξει η lMΊIJJ1 του σrα όσα χρ6νια ασκεί

είτε 1σ επάγγελjJά, εiτε τα λεl.1oίιργηµa, είτε και τα 000 (!!!)

δύοχολο. νοµίζουµε. θα θυµηθεί µιο χειρότερη επαχή που νο

είχε περάσει α δικηγόρος οπό τη µετonoλirευση κοι εντεύ.

«(Στους Δικηγορικούς Συλλόγους και τα Διοικητικά τους Συµβούλια α-

νήκουν α) η µέριµναγια την εν γένει α~/oπ

ρέπειa των δικηγόρων και

την απονοµή σΙ αυτούς από κάθε Αρχή, κατά την εναοκηση του λει-

τουργήµοτός τους, του οφειλοµένου οεβααµού βι η υποβολή προτά-

σεων και γνωµών που αφορούν στην βελ τίωση της νοµοθεσίας και

την ερµηνεία και την εφαρµογή αυτής γ) η διατυπωση παρατηρήσεων

και κρίσεων ως προς την απονοµή της δlκαιοούνης κοι δ) η συζήτη-

ση κοι απόφαση για κάθε ζήτηµα που ενδιαφέρει το δικηγορικό σώµα

ιj τα µέλη του συλλόγου ως τέτοια ή ως επαγγελµατιιιj τάξη και για

κάθε γενικότερο ζήτηµα εθνικού ή κοινωνικού περιεχοµένου".

Η Σ.Ε του 199 Κώδικα Δικηγόρων

130

Κεντρική Βιβλιοθήκη ΔΣΑ

Η βιβλιοθήκη του ΔΣΑ στεγάζεται στο κτήριο των γραφείων του ΔΣΑ (Ακαδημίας 60, 3ος

όροφος). Παράλληλα, στον 3ο όροφο του κτηρίου του Εφετεί-ου Αθηνών (Λ. Αλεξάνδρας και Κυρ. Λουκάρεως 14) λειτουρ-γεί το παράρτημα της Κεντρι-κής βιβλιοθήκης του ΔΣΑ.

Σκοπός της βιβλιοθήκης, ως υπηρεσίας Νομικής Πλη-ροφόρησης και Τεκμηρίωσης του ΔΣΑ, είναι η υποστήριξη και προώθηση της επιστημονι-κής και ερευνητικής δραστηρι-ότητας των Δικηγόρων–μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και γενικότερα του νο-μικού κόσμου. Για την επιτυχία του σκοπού αυτού η βιβλιοθήκη έχει αυτοματοποιήσει πλήρως τις λειτουργίες της, φιλοξενεί έντυπες και ηλεκτρονικές συλ-λογές και έχει αναπτύξει πλή-θος διαδικτυακών υπηρεσιών.

Η Έντυπη Συλλογή

Η έντυπη συλλογή της βι-βλιοθήκης καλύπτει με πληρό-τητα θέματα δικαίου και γενι-κότερα θέματα της νομικής επιστήμης. Επίσης, καλύπτει τομείς, όπως είναι η εκπαίδευ-ση, το περιβάλλον, η υγεία, η παιδεία, η οικονομία, κυρίως από την πλευρά του δικαίου.

Ο εμπλουτισμός της βιβλιο-θήκης του ΔΣΑ με όλους τους

Από την παρουσίαση του έργου «ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ∆ΣΑ» στις 7-12-2011. ∆ιακρίνονται οι: Χαρ. Ναούµης, Γεν. ∆ιευθυντής ∆ΣΑ, ∆ηµ. Παξινός, τέως Πρόεδρος ∆ΣΑ, Φ. Κου-βέλης, πρώην Πρόεδρος ∆ΣΑ και νυν Πρόεδρος της ∆ΗΜ.ΑΡ., Ευ. Μαχαίρας, Επίτιµος Πρόεδρος ∆ΣΑ και Γιάννης Αδαµόπουλος Πρόεδρος ∆ΣΑ.

131

νέους τίτλους που αφορούν τη νομική επιστήμη είναι συ-νεχής και γίνεται με στόχο την άμεση και έγκυρη ενημέρωση των αναγνωστών της και την υποβοήθηση του ερευνητικού-επαγγελματικού τους έργου.

Τόσο τα στοιχεία όσο και τα θέματα και τα υποδείγματα που περιλαμβάνονται στα βι-βλία είναι πλήρως καταχωρη-μένα σε ευρετήρια και αναζη-τούνται μέσω του Συλλογικού καταλόγου της βιβλιοθήκης. Η έντυπη συλλογή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, 18.506 τόμους ελληνικών και ξενόγλωσσων βιβλίων και μια αξιόλογη συλ-λογή σπάνιων βιβλίων δικαίου από τον 18ο αιώνα και μετά.

Η Ηλεκτρονική Συλλογή

Ξεχωριστή θέση στην ηλε-κτρονική συλλογή της βιβλι-οθήκης του ΔΣΑ κατέχει το «Ψηφιακό Αρχείο ΔΣΑ», η ολοκλήρωση του οποίου ως έργου παρέχει στους χρήστες πρόσβαση σε ένα εξαιρετικού ενδιαφέροντος σπάνιο ψηφιο-ποιημένο υλικό του Συλλόγου, με μεγάλη ιστορική και ερευ-νητική αξία.

Το 2009, επέτειο συμπλή-ρωσης των 100 χρόνων από την ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, αποτέλεσε μια εξαιρετική αφορμή ανα-στοχασμού για την ιστορική δι-αδρομή του Συλλόγου και την ποικιλόμορφη προσφορά του στην ελληνική κοινωνία. Με

132

απόφαση του τότε προέδρου κ. Δημήτρη Παξινού, σχεδι-άστηκε η αρχειοθέτηση του διαθέσιμου ιστορικής αξίας υλικού και η διάθεσή του μέσω του διαδικτύου προς τους ενδι-αφερόμενους μελετητές.

Πλέον, οι αναγνώστες έχουν πρόσβαση στα καταχωρημένα αρχεία όλων των συνεδριάσε-ων του Διοικητικού Συμβου-λίου του ΔΣΑ από την ίδρυση του το 1909 ως το 1975, ενώ ταυτόχρονα τους παρέχεται η δυνατότητα να περιηγηθούν διαδικτυακά σε έναν αριθμό χειρόγραφων σελίδων από το σύνολο των 18.316 σελίδων των Πρακτικών του Δ.Σ. του ΔΣΑ της παραπάνω περιόδου που έχουν ψηφιοποιηθεί, να αναγνώσουν online 76 βιβλία (μεταξύ των οποίων πολλές σπάνιες εκδόσεις που έχει στην κατοχή της η βιβλιοθήκη), καθώς επίσης και να έχουν πρόσβαση σε ένα πλούσιο φω-τογραφικό υλικό της ιστορίας του Συλλόγου.

http://www.dsalib.gr/

Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών

«ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

Δ ημιούργημα των τε-λευταίων ετών, ση-μαντικό επίτευγμα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

και τεράστια νομική παρακατα-θήκη με μεγάλη επιστημονική και ερευνητική αξία, αποτελεί

133

η Τράπεζα Νομικών Πλη-ροφοριών «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», η ιδέα υλοποίησης της οποίας γεννήθηκε το 1992, επί προε-δρίας του αείμνηστου Σωτή-ρη Πολύδωρα, προωθήθηκε το 1994 με την ένταξη στη κοι-νοτική πρωτοβουλία «ΤΗΛΕ-ΜΑΤΙΚΗΣ» επί προεδρίας του αείμνηστου Τάκη Παππά και ολοκληρώθηκε το 2001 επί προεδρίας Αντώνη Ρουπα-κιώτη, οπότε και τέθηκε το σύνολο των υπηρεσιών διαθέ-σιμο σε διαδικτυακό περιβάλ-λον.

Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα έργο μακράς πνοής, με εξέχουσα σημασία στην ιστο-ρία του ΔΣΑ, δυναμικά ανα-πτυσσόμενο, το οποίο καθιστά ευχερέστερη την επιστημονική έρευνα και της αναζήτηση της νομικά σημαντικής πληροφο-ρίας, κατοχυρώνοντας ταυτό-χρονα τόσο τη δημοκρατική αρχή των ίσων ευκαιριών στον επαγγελματία νομικό όσο και τη βελτίωση της ποιότητας της επαγγελματικής δραστηριότη-τας αλλά και την αποφόρτιση της καθημερινής δικηγορικής πραγματικότητας μέσω της χρήσης των σύγχρονων τεχνο-λογικών εφαρμογών. Στα είκο-σι σχεδόν έτη λειτουργίας της η Τράπεζα Νομικών Πληρο-φοριών «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ» έχει πλέον καταξιωθεί στη συνεί-δηση του Έλληνα νομικού ως πολύτιμο εργαλείο επιστημο-νικής έρευνας, ιδιαίτερα φιλι-κό στο χρήστη, αποτελώντας τη μεγαλύτερη, πλουσιότερη,

πληρέστερη και επιστημονικά αρτιότερη βάση νομικών δε-δομένων σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.

Στα περιεχόμενα της Τρά-πεζας Νομικών Πληροφορι-ών του ΔΣΑ συμπεριλαμβά-νονται, μεταξύ άλλων:

Η Εθνική Νομοθεσία, η οποία περιλαμβάνει όλη τη νο-μοθεσία του Ελληνικού κρά-τους από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, έργο το οποίο ήρθε να καλύψει με πληρότητα και επάρκεια το κενό που υπήρχε για πολλά χρόνια στην πληρο-φόρηση γύρω από την εθνική νομοθεσία.

Η Εθνική Νομολογία, η οποία περιλαμβάνει πλήθος δικαστικών αποφάσεων όλων των δικαιικών κλάδων και των δικαστηριακών βαθμίδων, κα-θώς επίσης και το σύνολο των αποφάσεων του Αρείου Πά-γου και του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 1992 μέχρι σήμερα, κατά τρόπο επιστημο-νικά άρτιο, που εξασφαλίζεται μέσω της πρότυπης επεξερ-γασίας και της δυνατότητας αξιοποίησης σειράς κριτηρίων

αναζήτησης και εξειδίκευσης. Τα κείμενα των Συλλογι-

κών Συμβάσεων Εργασίας και των Διαιτητικών Αποφάσε-ων, μαζί με τους πίνακες των αποδοχών και των επιδομάτων έτσι όπως ισχύουν κατ' έτος.

Το σύνολο της Κοινο-τικής νομολογίας και νο-μοθεσίας στην Ελληνική γλώσσα, από την ίδρυσή της Ε.Ε. μέχρι σήμερα, με ταυτό-χρονη παρακολούθηση της δι-αδικασίας ενσωμάτωσης του Κοινοτικού Δικαίου στο Εθνικό Δίκαιο.

Παράλληλα, ο ΔΣΑ κατα-βάλλει κάθε προσπάθεια για τη διαρκή προώθηση της εφαρμογής και χρήσης των νέων τεχνολογιών, έχο-ντας ως κύριο στόχο τον εκσυγχρονισμό των σχετι-κών διαδικασιών, που θα αποφορτίσει την άσκηση του δικηγορικού λειτουργή-ματος, δίνοντας και μια ου-σιαστική ώθηση στην προ-σπάθεια επιτάχυνσης της απονομής της Δικαιοσύνης. Στο πλαίσιο αυτό, φροντίζει να αξιοποιεί πλήρως τις νέες τε-

134

χνολογίες, αναβαθμίζοντας το πληροφοριακό του σύστη-μα, θέτοντας σε λειτουργία σειρά ηλεκτρονικών υπηρε-σιών, αναβαθμισμένων και συμβατών με τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής, οι οποίες -μεταξύ άλλων- πα-

ρέχουν στους Δικηγόρους τη δυνατότητα να ενημερώ-νονται μέσω του διαδικτύου και της αποστολής γραπτού μηνύματος στο κινητό τους τηλέφωνο για τις εκδιδόμε-νες αποφάσεις επί υποθέ-σεων που χειρίστηκαν, αλλά

και να έχουν πρόσβαση σε ένα ολοκληρωμένο αρχείο υπο-δειγμάτων δικογράφων καθώς επίσης και στην πολύ χρήσιμη, σε επίπεδο δικηγορικής καθη-μερινότητας, υπηρεσία υπολο-γισμού τόκων υπερημερίας.

http://www.dsanet.gr/

Τα επιστημονικά περιοδικά του ΔΣΑ

Α πό το 1953 μέχρι σήμε-ρα, η έκδοση του Νο-μικού Βήματος από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών έχει αποτε-

λέσει διαχρονικά όχι μόνο ένα αληθινά χρήσιμο εργαλείο στη δικαστηριακή καθημερινότητα, αλλά και μία ουσιαστική συμβολή στην εξέλιξη της ελληνικής νομι-κής επιστήμης και έρευνας. Στην ύλη του Νομικού Βήματος περι-λαμβάνονται άρθρα και μελέτες υψηλού επιστημονικού επιπέδου, γνωμοδοτήσεις, κείμενα δικαστι-κών αποφάσεων και σχόλια επ' αυτών, παρουσιάσεις και κριτικές νομικών συγγραμμάτων καθώς και επιπλέον ύλη με διάφορα άλλα θέματα νομικού ενδιαφέρο-ντος.

Βραβευμένο από την Ακα-δημία Αθηνών, το περιοδικό μας αποτελεί χωρίς αμφιβολία μία από τις πλέον καταξιωμέ-νες εκδόσεις στη συνείδηση του νομικού κόσμου της χώ-ρας και όχι μόνο.

Παράλληλα, η ύπαρξη πολ-λών, διαφορετικών και συχνά αποκλινουσών μεταξύ τους

διατάξεων για το ίδιο ζήτημα, η συνήθης πρακτική της έντα-ξης σε νομοσχέδια διατάξεων άσχετων με το κύριο αντικείμε-νο του νόμου και οι συχνές με-ταβολές της νομοθεσίας, έχουν καταστήσει την ανεύρεση των εκάστοτε εφαρμοστέων ρυθμί-σεων μία ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία, η οποία δυσχεραί-νει σημαντικά την καθημερινή άσκηση της δικηγορίας.

Στη διευκόλυνση των συνα-δέλφων αποσκοπεί η περιοδι-κή έκδοση του Κώδικα Νομι-κού Βήματος, που περιέχει το σύνολο των θεσπιζόμενων διατάξεων, διευκολύνοντας τους Δικηγόρους και τους νομικούς εν γένει κατά τη δι-αδικασία της αναζήτησης και χρήσης των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων που ισχύουν κάθε φορά.

ΤΟΜΟΙ 60 - ΤΕΥΧΟΙ 5

IΟΥΝIΟΙ 2012

ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΧΟΜΕΝΑ

- - -ΜΕΛΕ'ΤΕΙ

1097 Ίση µεταχείριση και σχέσεις γονέων και τέκνων (Καλλιρρόης Δ. Παντελίδου)

1108 Ο νέος νόµος 3959/2011 για την προστασίατου ελεύθερου ανταγωνισµού.

Κριτι-

κή παρουσίαση των κυριότερων νέων ρυθµίσεών του (Ηλία Ευρ. Σουφλερού)

1142 Το «ζωντανό κείµενο» και η «ευρωπαϊκή συναίνεση» στη νοµολογία του Ευρωπαϊκού

Δικαστπρίου Δικαιωµότωντου Ανθρώπου:

π δύσκολπ ισορροπία µεταξύ δικαστικού

•••

ακτιΒισµού και αυτοπεριορισµού (Παναγιώτπ Γ. Βογιατζή)

ΙΧΟΛΙΑΙΜΕΝΕΙ ΑΠΟΦΑΙΕΙΙ

1171 ΜΠρΑΒ (Ασφ. Μ.) 4033/2012 Ανόθεση της επιµέλειας ανπλίκου στον πατέρα (Π.

Νικολόπουλου)

1191 ΕιρΦλ 1/2012 Το στοιχείο του δόλου στπν αίτπσπ υπαγωγής του ν. 3869/2012(Χ.

Παπαστάµου)

1200 ΜΠρΚaλ428/2011 Ζπτήµατα σχετικά µε την κοινοπο

ίπσπ στο Ελληνικό Δπµόσιο τπς

αίτπσπς διόρθωσπς αρχικών κτπµατολογικώνεγγραφών µε την ένδειξπ «άγνω-

στου ιδιοκτήτπ» (Β.Χατζπϊωάννου)

1204 ΜΠρΑΒ (Ασφ. Μ.) 4658/2012Ασφαλιστικά

µέτρο για τπν προστασία τπς πνευµατι-

κής ιδιοκτησίας. Υποχρέωσπ παρόχων για µπ πρόσΒασπ συνδροµπτώντους σε

ιστοσελίδα χωρίς άδεια (Μ. Μαργαρίτπ)

1234 ΑΠ 53712011 Μπ συνεκτίµπαπ αποδείξεων, συναγωγή αντίθετων πραγµατικώνπε-

ριστατικών και έλλειψη αιτιολογίας (Στ. Χούρσογλου)

1238 ΑΠ 841/2011 Η επιπολαιότπτατου θύµατος τπς απάτπς (Κ. Χατζπκώστα

)

1282 ΙτΕ 2164/2012 Η δυνατότπτα αυτεπαγγέλτουσυµψπφισµού

εκ µέρους του Δπµοσί-

ου και χρεών οφειλετών του, που δεν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσµακατά τπν

έννοια του ΚΕΔΕ (Α.Αργυρού)

1288 ΟλΙτΕ 2411/2012 Δωρεόν παιδεία και µεταπτυχιακές σπουδές (Α.Αργυρού)

ΘΕΜΑ

1320 Αναγκαστικήαπαλλοτρίωσπ:

Η ηροοδευτική εναρµόνισπ της νοµολογίας του ΑΠ µε

εκείνη του ΕΔΔΑ (Μαρία-ΑνδριανήΚωστοπούλου)

ΤΟΜΟΙ 60 - ΤΕΥΧΟΙ 4ΜΑΙ0Ι 2012

Π.Δ 56 τπς 30.413.5.2072. Τροποποίπσπ- συµπλήρωσπ των διατάξεων του Π.Δ.7612070 "Προσαρµαγή τπς Ελλπνικής Νοµο8εσίας στπν οδπγία 2ΟΟ81431ΕΚ τπςΕπιτροπής τπς 4πς Απριλίου 2008 για τπν κα8ιέρωσπ, σύµφωνα µε τπν οδπγία931751ΕΟΚ του Συµ80υλίου, συστήµατος αναγνώρισπς και εντοπισµού των εκρπ-κτικών υλών εµπορικής χρήσπς" (Α' 740) σε συµµόρφωσπ πρας τπν αδπγία20 72141ΕΕτπς Επιτραπής τπς 22ας Φε8ρουαρίου 2072 για τπν τροποποίπσπ τπςοδπγίας 2ΟΟ81431ΕΚ για τπν κα8ιέρωσπ, σύµφωνσ µε τπν οδπγίσ 931 751ΕΟΚ τουΣυµ80υλίου, συστήµατος αναγνώρισπς και εντοπισµού των εκρπκτικών υλών εµπο-ρικής χρήσπς. (Α 708). Σελ. 1305.

Π.Δ 59 τπς 25.413.5.2072. Κατανοµή οργανικών 8έσεων δικαστικών λειτουργώντων Τακτικών Διοικπτικών Δικαστπρίων του Κράτους. (Α 709). Σελ. 1306.Εγκύκλιος Yn. Εργασίας Φ8(X}()(Jιοικ.703681698 τπς 3.5.20 72. ΘΕΜΑ:" Πσρο-χή οδπγιών για τπν υλοποίπσπ των διατάξεων του άρ8ρου 26 του ν. 407512072(ΦΕΚΑ'89!,.Σελ.1551.

Εγκύκλιος Yn. Εργασίας Φ.70Ο41149771365 τπς 28.5.2072. ΘΕΜΑ: Συνυ-πολογισµός χρόνου συνταξιοδότπσπς λόγω αναππρίας, για τπ 8εµελίωσπ συντα-ξιοδοτικού δικαιώµατος. Σελ. Ι 55 1.

135

«ΣΟΛΩΝ»

«ΔΡΑΚΩΝ»

«ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ»

«ΝΟΜΟΣ»

Αθλητικές δραστηριότητες στο ΔΣΑ

Ο Δ ι κ η γ ο ρ ι κ ό ς Σύλλογος Αθη-νών, διαχρονι-κά, ενθαρρύ-νει και στηρίζει

έμπρακτα την ερασιτεχνική ενασχόληση των συναδέλ-φων με τον αθλητισμό. Στο πλαίσιο αυτό, λειτουργούν πλέον έξι ποδοσφαιρικές ομάδες, οι οποίες απαρτίζο-νται από Δικηγόρους Αθη-νών και λαμβάνουν μέρος σε πλήθος αθλητικών δραστη-ριοτήτων, όπως είναι για πα-ράδειγμα ερασιτεχνικά πρω-ταθλήματα, φιλανθρωπικοί αγώνες καθώς και το Πανελ-λήνιο Πρωτάθλημα Δικηγορι-κών Συλλόγων, διοργάνωση η οποία αποτελεί πλέον θε-σμό και συμπληρώνει φέτος 28 έτη συνεχούς παρουσίας στα δικηγορικά δρώμενα, ενώνοντας τους ποδοσφαι-ρόφιλους Δικηγόρους όλης της χώρας και ενισχύοντας τους μεταξύ τους δεσμούς. Οι υπάρχουσες ομάδες που δραστηριοποιούνται στα πλαί-σια του ΔΣΑ είναι, κατά τη χρονική σειρά ίδρυσής τους, η «Θέμις», ο «Δημοσθένης», ο «Σόλων», ο «Δράκων», η «Νόμος» και ο «Κλεισθέ-νης». Οι ομάδες αυτές έχουν κατακτήσει συνολικά έξι Πα-νελλήνια Πρωταθλήματα (4 ο «Σόλων», 1 ο «Δημοσθένης» και 1 ο «Δράκων».).

136Λειτουργία ιατρείου ΔΣΑ στο χώρο του

Πρωτοδικείου Αθηνών

Ε γινε προηγουμένως λό-γος για την έλλειψη των κτηριακών και εν γένει υλικοτεχνικών υποδομών στους χώρους των Δικα-

στηρίων της χώρας, οι οποίες οφεί-λονται στη διαχρονική αδράνεια της Πολιτείας και ουδόλως αρμόζουν σε ένα σύγχρονο κράτος. Στην άμβλυνση αυτών των δυσχερειών, που πολλές φορές προσβάλλουν

την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέ-πεια, στοχεύουν και οι δράσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο οποίος – πάντα στο μέτρο των δυνάμεών του – επιχειρεί ποικιλο-τρόπως να εξασφαλίζει βιώσιμες και λειτουργικές συνθήκες στους χώρους των Δικαστηρίων.

Έτσι, στο πλαίσιο αυτό, ο ΔΣΑ ανέλαβε πρόσφατα –αποκλειστι-κά με δικές του δαπάνες– την πρωτοβουλία της συγκρότησης ενός πλήρως εξοπλισμένου καρ-διολογικού ιατρείου, στελεχωμέ-νου από ιατρό καρδιολόγο, το οποίο πλέον λειτουργεί από την

10-4-2012 στο χώρο του Πρω-τοδικείου Αθηνών με στόχο την αντιμετώπιση έκτακτων και επει-γόντων περιστατικών ασθένειας Δικηγόρων και λοιπών παρευ-ρισκόμενων στους χώρους των Δικαστηρίων (πολιτών, Δικαστών, δικαστικών υπαλλήλων, αστυνο-μικών κλπ) οι οποίοι ενδεχομέ-νως να χρειαστούν ιατρική περί-θαλψη.

Παράλληλα, στο χώρο του ιατρείου εκτελούνται –ακόμα και προληπτικά– δωρεάν σε Δι-κηγόρους οι παρακάτω ιατρικές εξετάσεις: α) Καρδιολογικός έλεγχος και Ηλεκτροκαρδιογρά-φημα, β) Μέτρηση και ρύθμιση αρτηριακής πίεσης, γ) Έλεγχος υπερλιπιδαιμίας (χοληστερίνης), δ) Προληπτική καρδιολογία και ε) Έλεγχος και ρύθμιση λιπιδίων, τριγλυκεριδίων.

Το ιατρείο στεγάζεται στο ισό-γειο του κτηρίου 11 της πρώην Σχολής Ευελπίδων, λειτουργεί κα-θημερινά και το τηλέφωνο του είναι το 2108231221.

Ο ΔΣΑ έχει διοργανώσει με απόλυτη επιτυχία τα Πανελλή-νια Ποδοσφαιρικά Πρωταθλή-ματα των ετών 2000 και 2012.

Παράλληλα, στα πλαίσια του ΔΣΑ δραστηριοποιείται με απόλυτη επιτυχία η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Συλλό-γου, η οποία μάλιστα τη φετινή χρονιά κατέκτησε για πρώτη φορά τον τίτλο της Πρωταθλή-τριας Ελλάδας στο αντίστοιχο πρωτάθλημα των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.

137

Η Ένωση Ασκουμέ-νων και Νέων Δι-κηγόρων Αθηνών (Ε.Α.Ν.Δ.Α.) σημειώ-νει φέτος 22 χρόνια

ενεργούς δράσης και παρου-σίας στα δικηγορικά δρώμενα, καθώς ιδρύθηκε το έτος 1990 από μία ομάδα ασκουμένων και νέων Δικηγόρων. Μέλη της Ε.Α.Ν.Δ.Α. είναι ασκούμενοι και νέοι Δικηγόροι, μέλη του Δι-κηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ενώ οι εκλογές για την ανάδει-ξη του Διοικητικού της Συμβου-λίου διεξάγονται κάθε διετία, με τον αριθμό των συμμετεχόντων ψηφοφόρων να ανέρχεται πλέ-ον πάνω από τις 3.000 (αρχαι-ρεσίες Ιουνίου 2010).

Στους στόχους της Ε.Α.Ν.Δ.Α. συμπεριλαμβάνο-νται, πρωτίστως, η υποστήρι-

ξη των ασκούμενων και νέων συναδέλφων κατά τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα, η εξέταση και προβολή κάθε ζητήματος που τους αφορά, η προσπάθεια προώθησης των σχετικών αιτημάτων τους και η εν γένει προστασία των δικαιωμάτων τους, τα οποία -δυστυχώς όχι σπάνια- τίθε-νται υπό αμφισβήτηση. Πα-ράλληλα, ως ενεργή επιστημο-νική ομάδα αποτελούμενη από νέους, ανήσυχους και δυναμι-κούς ανθρώπους, δραστηρι-οποιείται σε σειρά επίκαιρων κοινωνικών και πολιτικών ζητη-μάτων, όπως είναι για παράδειγ-μα, η προάσπιση των συνταγ-ματικών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών, αλλά και η παροχή νομικής αρωγής σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες.

Παράλληλα, η Ε.Α.Ν.Δ.Α. δραστηριοποιείται σημαντικά όχι μόνο προς το σκοπό της προώθησης κλαδικών διεκδι-κήσεων των μελών της, αλλά κατευθύνει τις δράσεις της και προς όφελος της προαγω-γής της νομικής επιστήμης και της προώθησης του επιστη-μονικού διαλόγου αναφορικά με επίκαιρα νομικά ζητήματα υψηλού ενδιαφέροντος. Απώ-τερος στόχος της είναι η ανά-πτυξη σχέσεων αλληλεγγύης και συνεργασίας ανάμεσα σε νέους επιστήμονες και Δικη-γόρους προκειμένου να επι-τευχθούν οι κοινές τους επι-διώξεις και να στηριχθούν οι νέοι επαγγελματίες στα πρώτα τους αυτόνομα επαγγελματικά βήματα.

Η Ένωση Ασκουµένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών (Ε.Α.Ν.Δ.Α.)

Σύντοµο ιστορικό - Στόχοι

138

ΔράσειςΣτην αντιμετώπιση των πολ-

λών προβλημάτων των νεοει-σερχόμενων στον κλάδο, ορι-σμένα από τα οποία ενδεικτικά προαναφέρθηκαν, στοχεύει η δράση της Ένωσης Ασκου-μένων και Νέων Δικηγόρων (ΕΑΝΔΑ), η οποία την τελευ-ταία διετία έχει αναπτύξει αξιοσημείωτες πρωτοβουλί-ες προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της θέσης του ασκούμενου και νέου συνα-δέλφου.

Αναμφισβήτητα, το κυριό-τερο από τα επιτεύγματα της τελευταίας διετίας αποτελεί η πρόσφατη θεσμοθέτηση της εξάμηνης (με δυνατότητα πλέον ισόχρονης παράτασης) άσκησης των συναδέλφων στις γραμματείες των δικα-στηρίων της χώρας μέσω της τροποποίησης του άρθρου 6 του Κώδικα Δικηγόρων, η οποία προέκυψε κατόπιν συντο-νισμένων ενεργειών της ΕΑΝΔΑ και του ΔΣΑ, σε συνεργασία και με το αρμόδιο Υπουργείο Δικαι-οσύνης. Η μεταρρύθμιση αυτή αποτελεί μία καλή αρχή στην προσπάθειά μας για ριζική ανα-μόρφωση του θεσμού της άσκη-σης μέσω πρακτικοποίησης των αποκτώμενων στο πανεπιστήμιο γνώσεων, ενώ παράλληλα συμ-βάλλει στην απόκτηση εμπειριών μέσα από την καθημερινή τριβή των ασκουμένων συναδέλφων με τη δικαστηριακή πραγματι-κότητα. Παράλληλα, για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΑΝ-

ΔΑ διοργανώθηκαν δύο νο-μικά συνέδρια (τον Ιανουάριο του 2011 στο Ναύπλιο με θέμα «Κτηματολόγιο, Χωροταξία και Περιβάλλον» και τον Ιανουάριο του 2012 στην Αράχωβα με θέμα «Επιτάχυνση της δικαιοσύνης – Μύθος ή πραγματικότητα; Δε-δομένα-προοπτικές-προτάσεις, επ’ αφορμή των νομοθετικών αλλαγών στο εν γένει δικονομι-κό δίκαιο»), τα οποία κόσμησε με τη συμμετοχή του ένα πλή-θος αξιόλογων ομιλητών προερ-χόμενων από τον Ακαδημαϊκό, Δικαστικό και Δικηγορικό χώρο, προωθώντας τη διεξαγωγή ενός επίκαιρου και εποικοδομητικού επιστημονικού διαλόγου και

συμβάλλοντας έτσι στην κατάρ-τιση των μελών της. Ταυτόχρο-να, η έκδοση του τριμηνιαίου περιοδικού της ΕΑΝΔΑ υπό τον τίτλο «Ν-ΕΑΝΔΑ» συντέλε-σε στην αποτύπωση κοινωνικών και επιστημονικών προβληματι-σμών των νέων και ασκούμενων Δικηγόρων και στην ενδυνάμω-ση της φωνής και της παρουσί-ας τους στα δημόσια δρώμενα. Τέλος, συνεχής υπήρξε η προ-σπάθεια για τη βελτίωση και την αποφόρτιση της καθημερινότη-τας του νέου και ασκούμενου συναδέλφου στην οποία συνέ-βαλε η –κατόπιν συνεργασίας με τους αρμόδιους συγκοινω-νιακούς φορείς – έκδοση μειω-μένων ετήσιων καρτών απεριο-ρίστων διαδρομών για τα μέλη της Ένωσης με έκπτωση 15% για όλα τα μέσα μαζικής μετα-φοράς, πρωτοβουλία η οποία έτυχε θερμής υποδοχής, αλλά και η πραγματοποίηση αλλεπάλ-ληλων συναντήσεων με τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Εργασίας με στόχο την προ-ώθηση των αιτημάτων και των διεκδικήσεων του κλάδου.

Η αντιμετώπιση δυσλειτουρ-γιών που βαρύνουν υπέρμετρα το νέο επαγγελματία αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση κάθε θεσμικού παράγοντα – κυρίως δε της Πολιτείας – και για το λόγο αυτό ο ΔΣΑ και η ΕΑΝΔΑ συνεργάζονται αρμονικά και συ-ντονίζουν τις δράσεις τους προς αυτή την κατεύθυνση.

http://www.eanda.gr

...η δράση της

Ένωσης Ασκουμένων

και Νέων

Δικηγόρων (ΕΑΝΔΑ),

η οποία την τελευταία

διετία έχει αναπτύξει

αξιοσημείωτες

πρωτοβουλίες προς

την κατεύθυνση της

βελτίωσης της θέσης

του ασκούμενου και

νέου συναδέλφου.

Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ ΗΔ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Α

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ

ΜΥΘΟΙ

Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Α Θ Η Ν Ω Ν

ΕΛ

ΛΗ

ΝΙΚ

Η Δ

ΙΚΗ

ΓΟ

ΡΙΑ

ΜΝ

ΗΜ

ΟΝ

ΙΑΚ

ΟΙ

ΜΥ

ΘΟ

Ι

Οι ∆ικηγόροι διαχρονικά πασχίζουν για τη δηµοκρατία και την ελευθερία,

πρωτοστατούν στις εθνικές προσπάθειες και δίνουν το παρών σε ιστορικά κρί-

σιµες περιόδους. ∆εν ανέχονται την ισοπέδωση της ιστορίας και τη διαστρέ-

βλωση της αλήθειας!

...ενεργούµε στοχευµένα, αναλαµβάνοντας πληθώρα πρωτοβουλιών, συµβάλλοντας

έτσι στην αποκατάσταση της νοµιµότητας και του κράτους δικαίου, προς όφελος των δι-

καιωµάτων του µέσου πολίτη, που πλήττεται εσχάτως από «µνηµονιακές» πολιτικές

εξωθεσµικής-τροϊκανής σύλληψης και προέλευσης.

Η παρούσα έκδοση αφιερώνεται σε όλους εκείνους τους θεσµικούς και εξωθεσµι-

κούς παράγοντες που θέλουν να µας πείσουν - εµφανές πλέον το γιατί… - πως ο µέσος

∆ικηγόρος είναι προνοµιούχος και αποτελεί κύρια αιτία για την πρόκληση των γνωστών

οικονοµικών αδιεξόδων µε τα οποία έρχεται αντιµέτωπη η χώρα. Έναντι των γενικεύ-

σεων, απαντάµε µε στοιχεία, αντιστεκόµαστε δυναµικά µε την ιστορία µας...

Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Α Θ Η Ν Ω Ν

& ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΚΑ

Ι Κ

ΑΘ

ΗΜ

ΕΡ

ΙΝΕ

Σ Π

ΡΑΓ

ΜΑ

ΤΙΚ

ΟΤ

ΗΤ

ΕΣ

αντιστεκόμαστε με την ιστορία μας...