∆ρόµοι Ζωής, Αστική µη Κερδοσκοπική Εταιρεία. Έδρα: Κανάρη 20, 18538 Πειραιάς. Τηλ. 210.4516.903, email: dromi@ath.forthnet.gr Κέντρο Επικοινωνίας: Κωνσταντινουπόλεως 60 & ∆αµοκλέους 2, Τηλ. 6972.09.30.72

Αντί προλόγου

τεύχος 8Νοέµβριος - ∆εκέµβριος 2005

Σε αυτό το τεύχος

Το καλοκαίρι πέρασε κι εµείς να πάλι στο Κέντρο µας έτοιµοι για τις δραστηριότητες της νέας χρονιάς.Χαρούµενοι γιατί σχεδιάζουµε πολλά που ελπίζουµε να πραγµατοποιήσουµε.Και έτσι να µπούµε σε µια νέα Πορεία Αγάπης προς τον συνάνθρωπο.Κι όπως θα διαβάσετε σ’ ένα από τα κείµενα που ακολουθούν «το µεγαλύτερο κέρδος το αποκοµίζει αυτός που προσφέρει».Άρα µάλλον για τους εαυτούς µας εργαζόµαστε µέσα σε µια συλλογικότητα που µας αγκαλιάζει, µας γαληνεύει και µας τροφοδοτεί.Οι ∆ρόµοι Ζωής είναι ένα έργο συλλογικό, µέσα στο οποίο το ατοµικό έργο του καθενός πολλαπλασιάζεται, δυναµώνει και αποκτά ισχύ µε σκοπό την αποκατάσταση της ισορροπίας.Το κοινωνικό αυτό έργο αναµένει τις προσπάθειες όλων, όσων έχουν τις δυνατότητες να βοηθήσουν. Τις ικανότητες που απαιτούνται θα τις αναπτύξουν πιο εύκολα µέσα στη συλλογικότητα.Ελάτε λοιπόν.

Φιλικά∆ρόµοι Ζωής

H αυτοεκτίμηση των παιδιών .........σελ. 2

Για τον εθελοντή του Κέντρου που δεν είναι ακροβάτης……...........σελ. 4

Τομείς δραστηριοτήτων .................σελ. 4

Μια διαφορετική παράσταση Καραγκιόζη....................................σελ. 5

Η Ζωή είναι ένα θαύμα ..................σελ. 6

Tώρα που ξέρω ............................σελ. 7

Νέος κύκλος προσπαθειών .............σελ. 8

Εκεί που συναντιούνται ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ………….

Σε μια πόλη που όλους μας έχει αγανακτήσει, μας έχει πονέσει, σε μια πόλη απ’ όπου όλοι λίγο πολύ έχουμε νιώσει την ανάγκη να ξεφύγουμε για να ανασάνουμε, οι Δρόμοι Ζωής και η Διάβαση δώσανε τα χέρια, αποφασίζοντας χωρίς πολλά λόγια και μεγάλες κουβέντες, ότι η ζωή και η Ζωή στην πόλη όχι μόνο θα ξεπεράσει τις δυσκολίες που χρόνια τώρα φαίνονται αξεπέραστες αλλά και θα χαράξει διαβάσεις και δρόμους γι αυτούς που θέλουν, γι αυτούς που βαθιά μέσα τους ξέρουν (ακόμα κι όταν τους λένε άλλα) ότι μπορούν και αντέχουν.

☼Το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι τα παιδιά του Ανοιχτού Προγράμματος “ΔΙΑΒΑΣΗ” οργάνωσαν ένα διήμερο εκδηλώσεων από εκείνα τα όμορφα που είσαι τυχερός να τα προλάβεις, να είσαι κι εσύ εκεί.Μας προσκάλεσαν, μας έδωσαν χώρο κι έτσι είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να περάσουμε καλά, να γνωρίσουμε ωραίους ανθρώπους, να θελήσουμε φιλίες, να ακούσουμε φοβερή μουσική (και τις δυο βραδιές) από τα συγκροτήματα των παιδιών της Διάβασης, να δούμε μια θεατρική παράσταση, να ζωγραφίσουμε.Αλλά πάνω απ’ όλα είχαμε την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε ‘τη χαρά της ζωής’ στα πρόσωπα των ανθρώπων που έμαθαν, με τον σκληρότερο ίσως τρόπο, να χαίρονται τη φιλία, την συνεργασία, την ίδια τη ζωή.

Γραµµή επικοινωνίας των ∆ΡΟΜΩΝ ΖΩΗΣ, Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία

Ήρθα σ’ επαφή με το Κέντρο Επικοινωνίας στο Γκάζι πριν από μερικούς μήνες με σκοπό την άντληση πληροφοριών για τη διπλωματική μου εργασία αλλά και την προσφορά εθελοντικής βοήθειας. Αντικείμενο της εργασίας μου είναι η αυτοεκτίμηση των παιδιών που ανήκουν σε πολιτισμικές μειονότητες και θα ήθελα να αναφερθώ πρώτα σ’ αυτό.

Η αυτοεκτίμηση, σύμφωνα με πολλούς θεωρητικούς, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές διαστάσεις της έννοιας του εαυτού και ειδικότερα για τα άτομα παιδικής και εφηβικής ηλικίας, τα οποία βρίσκονται σε μια διαδικασία δόμησης της ταυτότητας τους και αξιολόγησής της. Αφορά, κυρίως, τη συναισθηματική πλευρά, αναφέρεται στη σφαιρική άποψη που διατηρεί κάποιος για την αξία του ως άτομο και συνήθως αποτελεί μια στάση αποδοχής ή αποδοκιμασίας.

Με απλά λόγια, η αυτοεκτίμηση εκφράζει μια αντίληψη, η οποία υποδεικνύει σε μεγάλο βαθμό κατά πόσο το ίδιο το άτομο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ικανό, επιτυχημένο, σημαντικό και άξιο. Έχει τονισθεί από αρκετούς ερευνητές η κοινωνική διάσταση της έννοιας, αντικρούοντας έτσι την πεποίθηση, που πολλοί από εμάς μπορεί να έχουν, ότι η αυτοαξία αποτελεί ένα εσωτερικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου, το οποίο διαμορφώνεται βάσει κάποιων εσωτερικών διεργασιών.

Συγκεκριμένα, εντοπίζονται τρεις κύριοι παράγοντες που σχετίζονται θετικά με την αυτοεκτίμηση των παιδιών και εφήβων· οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι συνομήλικοι, δηλαδή τα πρόσωπα τα οποία συνθέτουν τον παράγοντα των «σημαντικών άλλων», τα άτομα των οποίων η γνώμη θεωρείται από το ίδιο το άτομο αξιόλογη και έγκυρη.

Είναι γεγονός, ότι όλοι όσοι βρισκόμαστε στο άμεσο περιβάλλον ενός παιδιού ή εφήβου, μέσω της συμπεριφοράς μας προς αυτό, αποτελούμε τον κοινωνικό καθρέφτη του. Αν το περιβάλλουμε με στοργή, σεβασμό και εμπιστοσύνη, τότε μπορεί κι εκείνο να σκεφτεί τον εαυτό του ως άξιο στοργής, σεβασμού και εμπιστοσύνης.

Κατά τη γνώμη μου, η πιο σημαντική λειτουργία του Κέντρου Επικοινωνίας είναι αυτή: μέσω των εθελοντών περιβάλλει το παιδί με κατανόηση, αποδοχή και ενσυναίσθηση, του αφιερώνει την προσοχή που έχει ανάγκη και ίσως να μην έχει κερδίσει από αλλού και στη συνέχεια, το μαθαίνει πώς να καταφέρνει να διεκδικεί και στο ευρύτερο περιβάλλον αυτή

την αποδοχή της διαφορετικότητας και της μοναδικότητάς του.

Μέσα από την επαφή μου με τα παιδιά του Κέντρου μπόρεσα να συνειδητοποιήσω σε βιωματικό, πλέον, επίπεδο πόσο σημαντικό είναι αυτό που νομίζουμε εμείς γι’ αυτά και σε πόσο μεγάλο βαθμό επηρεάζει αυτό που νομίζουν τα ίδια για τον εαυτό τους. Αν με τα θετικά σχόλιά μας και την υποστήριξή μας σε αυτό που κάνουν τους δείχνουμε ότι αξίζουν και έχουν ικανότητες τότε τα ίδια θα λειτουργούν με αυτό τον τρόπο και θα μάθουν να σέβονται τον εαυτό τους.

Όσα αναφέρθηκαν παραπάνω ίσως να είναι λίγο-πολύ γνωστά σε όλους , αν όχι με επιστημονικό τρόπο, μέσω της καθημερινής εμπειρίας με παιδιά. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω, και να κρατήσουμε, απ’ ό,τι αναφέρθηκε, είναι μια άλλη πτυχή της αυτοεκτίμησης την οποία πιθανόν να μην έχουμε συνειδητοποιήσει. Αναφέρομαι στο κομμάτι της αυτοεκτίμησης που αντλεί το περιβάλλον από τα παιδιά και στη συγκεκριμένη περίπτωση, εγώ ως εθελόντρια από τα τρία μικρά κορίτσια με τα οποία ήρθα σ’ επαφή.

Σίγουρα δεν είχα φανταστεί ότι, από αυτή την υποτυπώδη βοήθεια που θα προσέφερα στις νεαρές μαθήτριες, το μεγαλύτερο κέρδος θα το αποκόμιζα εγώ. Μπορεί να ακούγεται σε κάποιους σαν υπερβολή, αλλά μέσα από αυτή τη σχέση που δημιουργήθηκε ευδοκίμησε ένα αίσθημα προσφοράς, απλής και ανιδιοτελούς, κάτι που δύσκολα μπορεί να βιωθεί στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις της σύγχρονης κοινωνίας εξαιτίας του προτύπου της συναλλαγής που έχει εδραιωθεί. Η αβίαστη έκφραση εκ μέρους τους ζεστών κι εγκάρδιων συναισθημάτων από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε αλλά και η συνειδητοποίηση ότι είχα αγγίξει τρία παιδιά τόσο ώστε να

Ρίτα

H αυτοεκτίµηση των παιδιών

περιμένουν με ανυπομονησία την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε για μάθημα, με επηρέασε βαθιά.

Για να μιλήσω και γενικότερα, οι σχέσεις με τα παιδιά και τους εφήβους είναι από τις λίγες που θα σου ανατροφοδοτήσουν ό,τι θα επενδύσεις, ίσως, και σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Νομίζω ότι είναι και το κοινό μυστικό όλων των εθελοντών του Κέντρου: όσο κουραστικό και να είναι αυτό που κάνουν, δεν θα σταματήσουν να προσπαθούν γιατί στο τέλος έχουν πάντα περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι είχαν στην αρχή.

Καθώς επιτυγχάνουμε ένα θετικό κλίμα συνεργασίας, σεβασμού της προσωπικότητας, ενίσχυσης και ενθάρρυνσης για πρωτοβουλίες, αποκομίζουμε ένα σημαντικό συναίσθημα προσωπικής συνεισφοράς και επίτευξης, συμβάλλοντας σε ένα υψηλό επίπεδο της δικής μας αυτοεκτίμησης.

Επομένως, μέσω μιας τέτοιου είδους εμπειρίας μπορούμε να αντισταθμίσουμε άλλους τομείς της προσωπικής μας ζωής, οι οποίοι πιθανόν να μην μας προσφέρουν συχνά το αίσθημα της αυτοαποτελεσματικότητας και της εμπιστοσύνης στις ατομικές, εσωτερικές μας ικανότητες και να διατηρήσουμε την ψυχική και πνευματική μας ισορροπία.

Στην ουσία, λοιπόν, αυτός που ενισχύεται από τη σχέση αλληλεπίδρασης που αναπτύσσεται, είμαστε εμείς και αυτά τα θετικά συναισθήματα που βιώνουμε είναι στην πραγματικότητα που δομούν ένα πλαίσιο υγιές και υποστηρικτικό για την ευρύτερη ανάπτυξη του παιδιού.

Φθινοπωρινή ΑνανέωσηΤο Κέντρο µας στο Γκάζι ανανεώθηκε για να ξεκινήσει η καινούργια χρονιά. Καθάρισµα, καινούργια χρώµατα στους τοίχους …..Ανανέωση.

Πενήντα περίπου παιδιά του Ανοιχτού Προγράµµατος “∆ΙΑΒΑΣΗ”, σε ευέλικτες οµάδες των δέκα ατόµων να δουλεύουν βάρδιες, ξεκίνησαν από Παρασκευή απόγευµα για να µας παραδώσουν την Κυριακή το βράδυ ένα καινούργιο καθαρό Κέντρο έτοιµο να δεχτεί παιδιά την ∆ευτέρα. Πενήντα παιδιά, που το καθένα έχει µάθει µέσα από ένα προσωπικό κακοτράχαλο ανήφορο να αγωνίζεται για τη ζωή, µοιράστηκαν απλόχερα µαζί µας τον κόπο τους, το χρόνο τους, την τέχνη τους, το γέλιο τους, την ΨΥΧΗ τους.Προσφορά καρδιάς στα παιδιά του Γκαζιού, στους εθελοντές, σ’ αυτή την πόλη που όλοι

Χριστουγεννιάτικες Διαβάσεις στο Γκάζι

...και επειδή οι φίλοι πάντα βοηθάνε, στο φετινό µας Bazaar, τα παιδιά της Βραδινής Κοινότητας του Ανοιχτού Προγράµµατος “∆ΙΑΒΑΣΗ”, θα ειναι κοντά µας για να υποδέχονται τους επισκέπτες µας, µε σιωπηλούς αυτοσχεδιασµούς παντοµίµας.

∆ρόµοι Ζωής Αστική Μη Κερδοσκοπική ΕταιρείαAρ. Λογ. Eurobank: 0026 0076 5002 000 41684

* Είναι σημαντική η σταθερότητα της παρουσίας και η συνέπεια, ώστε να αναπτυχθούν σχέσεις φιλίας, αποδοχής και αμοιβαιότητας με τα παιδιά αλλά και τους άλλους εθελοντές.* Είναι σημαντικό ο εθελοντής, «σημαντικός άλλος» αλλά και πρότυπο για τα παιδιά να προσπαθεί ώστε να καλλιεργεί συναισθήματα καλοσύνης, ανιδιοτέλειας και ενδιαφέροντος.* Ο εθελοντής οφείλει σεβασμό στις πολιτιστικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες των παιδιών, εφήβων και ενηλίκων.* Η καλλιέργεια της αποδοχής και της υπομονής για τον προσωπικό ρυθμό ανταπόκρισης των παιδιών και των οικογενειών τους βοηθάει το έργο του εθελοντή αλλά και το νευρικό του σύστημα.* Ο εθελοντής οφείλει να προσπαθεί να αναγνωρίσει τις ιδιαιτερότητες στην προσωπικότητα των παιδιών ώστε να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στις προσπάθειες τους.* Σχέσεις ειλικρινούς και ανιδιοτελούς φιλίας μεταξύ εθελοντή και παιδιού συνήθως στηρίζουν την αναγνώριση των αναγκών αλλά και την επίλυση διάφορων προβλημάτων.* Οφείλουμε όλοι να καλλιεργούμε πνεύμα συλλογικότητας, να δημιουργούμε στενές σχέσεις αποδοχής και αμοιβαιότητας μεταξύ μας αν θέλουμε γερά θεμέλια στις προσπάθειες του Κέντρου και στη ζωή των παιδιών.* Κάθε εθελοντής έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο να προσφέρει τόσο στα παιδιά όσο και στην συλλογική προσπάθεια. Στη συνεργασία του όμως με τα παιδιά και τις οικογένειες τους, ας θυμάται πως και αυτοί έχουν κάτι πολύ ιδιαίτερο να προσφέρουν σ’ αυτόν.* Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για περιπτώσεις δύσκολες μόνο με την συμβουλή και συνεργασία ειδικού επιστήμονα και κατόπιν συνεννόησης με τους υπεύθυνους του Κέντρου.

Για τον εθελοντή του Κέντρου που δεν είναι ακροβάτης……

Τομείς δραστηριοτήτων για τον εθελοντή – συνεργάτη των Δρόμων Ζωής1. Ενισχυτική διδασκαλία µε µαθήµατα σε παιδιά του ∆ηµοτικού, Γυµνασίου και Λυκείου2. Μαθήµατα ελληνικής γλώσσας σε παιδιά που έχουν ελλιπή εκπαίδευση σε αυτής3. Μαθήµατα σε αναλφάβητους ενήλικες4. Μαθήµατα πληροφορικής5. Ενίσχυση απόρων οικογενειών µε τρόφιµα και ρούχα6. ∆ηµιουργική απασχόληση - Καλλιτεχνικές δραστηριότητες 7. Εκπαιδευτικές δράσεις µε παιδιά (επισκέψεις σε θέατρα, κινηµατογράφους, µουσεία κ.α.)8. Μεταφορές υλικής βοήθειας (έπιπλα, τρόφιµα, ρούχα)9. Εύρεση πόρων10. Βοήθεια στις εκδηλώσεις

Τομείς – Δραστηριότητες στο Κέντρο Επικοινωνίας1. Ενισχυτική διδασκαλία σε µαθητές ∆ηµοτικού, Γυµνασίου και Λυκείου2. ∆ιδασκαλία Ελληνικής γλώσσας αναλφάβητους ενήλικες3. Στήριξη οικογενειών (συµβουλευτική – τρόφιµα - ρούχα)4. Οµάδες γυναικών5. Οµάδα καλλιτεχνικών (παιδιά του ∆ηµοτικού)6. Οµάδα πηλού7. Θεατρική οµάδα8. Οµάδα µουσικής9. Αθλητικές δραστηριότητες (τουρνουά ποδοσφαίρου παίδων)10. Εκδηλώσεις (παρουσιάσεις, οµιλίες, εκδροµές)11. Θέµατα υγείας

Τομείς Υποστήριξης Λειτουργία του Κέντρου Επικοινωνίας1. Γραµµατεία2. Η Φωνή των ∆ρόµων (Newslet-ter)3. Ονειρόδροµος (Εφηµεριδάκι των παιδιών)4. Site των ∆ρόµων Ζωής5. Τεχνική Υποστήριξη - Συντήρηση6. Εύρεση Πόρων

Τα παιδιά του Κέντρου μας μαζί με εθελοντές, αποφάσισαν να “τολμήσουν” και παρουσίασαν, την Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, μια παράσταση Καραγκιόζη μπροστά σε συμμαθητές τους στο 87ο Δημοτικό Σχολείο στο Γκάζι.

Το “τόλμημα” πραγματοποιήθηκε με την ευγενή συνεργασία της Διοίκησης του σχολείου και των διδασκόντων και βέβαια χάρις την καλή διάθεση όλων των παιδιών που βρίσκονταν εκεί με τα χαμόγελα και τα χειροκρότημά τους, παίρνοντας μέρος στην πλοκή της παράστασης, βοηθώντας τον Καραγκιόζη να ξεφύγει απ’ το «ποντίκι», δείχνοντάς του το δρόμο να γλιτώσει, κ.α.

Εκείνο το πρωί της Δευτέρας όμως δεν έγινε μόνο αυτό, παρακολουθήσαμε μια παράσταση Καραγκιόζη διαφορετική απ’ τις άλλες. Μια παράσταση Καραγκιόζη-Εθελοντή. Ήταν ένας Καραγκιόζης που έπαψε να ‘ναι χάρτινη φιγούρα,

πήρε σάρκα και οστά και ως ανθρώπινο ον μέσα απ’ τα χρόνια και τις εμπειρίες ωρίμασε.

Ένας Καραγκιόζης ώριμος, έτοιμος πλέον σήμερα να φωνάξει μέσα απ’ τις φωνές των παιδιών, χριστιανών και μουσουλμάνων, που παίζουν όλα μαζί ποδόσφαιρο, ότι ο στόχος των ανθρώπων είναι κοινός: να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Τον κόσμο, που σήμερα είναι μια μεγάλη πολυ-πολιτισμική κοινωνία που σαφώς έχει αντιθέσεις, εντάσεις και συγκρούσεις (όπως στην παράσταση ο Βελιγκέκας με τον Μπαρμπα-Γιώργο τσακώνονται μόνο και μόνο γιατί ο ένας δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα του άλλου.) Όμως σε μια τέτοια κοινωνία δίνεται στον καθένα η δυνατότητα, όσο δύσκολο κι αν είναι να βρει τη θέση του και να συμβάλλει με τον τρόπο του στην εξέλιξή της (στην παράσταση τα παιδιά παίρνουν την απόφαση και πάνε στο Βεζύρη για να τον

πείσουν να δώσει την ευχή του για την «ένωση» της Βεζυροπούλας και Νιόνιου.)

Ο κάθε πολιτισμός έχει να προσφέρει στοιχεία ωφέλιμα στον άλλον. Έτσι, η σύνθεση διαφορετικών πολιτισμικών στοιχείων και απόψεων μπορεί να γίνει το γρανάζι προκειμένου η κοινωνία να λειτουργήσει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι.

Διαφορετικά, θα επικρατήσει η σύγχυση και η αποξένωση και το ρολόι θα πηγαίνει πίσω.

Κι ίσως τότε ο μεγάλος φόβος των ιστορικών να γίνει πραγματικότητα και η σύγκρουση των πολιτισμών να ‘ναι αναπόφευκτη...

Μια διαφορετική παράσταση Καραγκιόζη...

Συµµετείχαν και έπαιξαν µα σειρά εµφάνισης:

ΣεζέρΓκαλιµέΕνέρΣελτζούκΓιοχάνΣεζέρ ΣιµπέλΣεζγκίνΕµρά

Η Ελπίδα σε κρατά ζωντανό πάνω στη γη, αν την ξεχάσεις βυθίζεσαι μέσα στη γη.

Μπορείς να συναλλάσσεσαι με τους ανθρώπους με δύο τρόπους: 1. κάνοντας κριτική... ή 2. δίνοντας το παράδειγμα.

Αν δεν ξέρεις κάτι, μη λες την γνώμη σου γι’ αυτό.

Οι άνθρωποι κάνουν λάθη, γι’ αυτό λέγονται άνθρωποι.

Όταν διαδίδεις τα λάθη των άλλων, κάποια μέρα θα επισκεφτούν και σένα.

Δυνατός είναι εκείνος που εφαρμόζει.

Κάθε πράγμα που μπορεί να γίνει, μπορεί και να διορθωθεί.

Γνωµικά

κείνο που µε τρώει, κείνο που µε σώζειείναι που ονειρεύοµαι σαν τον Καραγκιόζη...

Ελισάβετ

Στο μπαλκόνι μου η κόκκινη τριανταφυλλιά έβγαλε το πρώτο της τριαντάφυλλο.

Ένα πολύ μεγάλο κατακόκκινο τριαντάφυλλο με απαλό άρωμα που φτάνει τα όρια της τελειότητας.

Βγαίνοντας το πρωί η θέα της ομορφιάς του μου έκοψε την ανάσα και καθώς πλησίασα να μοιραστώ κι εγώ το άρωμά του ένιωσα από τα βάθη της ψυχής μου να βγαίνει ένα μεγάλο Ευχαριστώ για την ομορφιά του, που μου τη χάριζε, για το χρώμα που είχε βάλει στη ζωή μου τη συγκεκριμένη στιγμή.

Ποιος από εμάς δεν έχει προσέξει τη μικρή μαργαριτούλα, το χορταράκι που επιμένει και προσπαθεί μέσα από το τσιμέντο και την άσφαλτο στην άκρη του δρόμου;

Αρκετοί ίσως πρόφτασαν να

αναγνωρίσουν μέσα τους το γλυκό συναίσθημα της ανακούφισης και της ελπίδας αφού, μέσα απ’ αυτό το ταπεινό χορταράκι που παλεύει, μπορούν να έχουν στιγμιαία επαφή με τη ζωή κι ας τρέχουν δίπλα τους απρόσωπα μέταλλα που τα λέμε αυτοκίνητα και αδιάφορα πρόσωπα που τα λέμε ανθρώπους.

Πέντε χρόνια φέτος για τους Δρόμους Ζωής, πέντε χρόνια φέτος για το Κέντρο στο Γκάζι.

Περίπου χίλιες πεντακόσιες ημέρες ευκαιριών να παρατηρήσουμε έκπληκτοι τη μικρή μαργαριτούλα, το ταπεινό χορταράκι να παλεύει «να σκάει μύτη» μέσα από το σκληρό τσιμέντο και την άσφαλτο. Να παλεύουν να ανακαλύψουν την ομορφιά τους και να μας την χαρίζουν απλόχερα με αγάπη.

Πέντε χρόνια που παλέψαμε κι

εμείς, ο καθένας με τον τρόπο του εκεί στην άκρη του Δρόμου αψηφώντας το θόρυβο, το καυσαέριο, τη δύνη της πραγματικότητας.

Πολλές οι αγκαλιές, οι προσπάθειες, τα γέλια, οι αγωνίες όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έλειψαν και οι λύπες, μερικές αναπάντεχες, άλλες πικρές και κάποιες δύσκολες.

Όμως τί σημασία έχουν όλα αυτά όταν θαυμάζεις την τελειότητα της μαργαριτούλας στην άκρη του δρόμου, δίπλα ακριβώς από τη ρόδα του αυτοκινήτου που μόλις προσπέρασε αλλά και όταν η τριανταφυλλιά βγάζει τα πρώτα της μπουμπούκια κι εσύ προσμένεις, καμιά φορά με κομμένη την ανάσα, το επόμενο πρωινό για να δεις το χρώμα, να νιώσεις το απαλό άρωμα του καινούργιου ρόδου.

Μ.

Η Ζωή είναι ένα θαύμα

Ποιος από μας δεν αγάπησε τους παππούδες του; Ποιος δεν θυμάται τα ζεστά συναισθήματα και εκείνη την ιδιαίτερη σιγουριά που μόνο οι παππούδες μπορούσαν να εμπνέουν; Εμένα ακόμα

μου λείπει, ακόμα ζεσταίνει η καρδιά μου στη σκέψη του παππού και της γιαγιάς που έφυγαν όταν ήμουν ακόμα παιδί.

Η ζωή έχει παράξενα γυρίσματα και δώρα, έτσι ένας

δικός μας παππούς, τρυφερός, ευγενικός, μ’ εκείνη τη σιγουριά που μόνο οι παππούδες μπορούν και ξέρουν να εμπνέουν, έμαθε για μας και ήρθε στο Κέντρο μας. Πραγματικά μας αγκάλιασε και

τον νιώσαμε δικό μας. Μας νοιάστηκε όπως σε νοιάζεται ο δικός σου άνθρωπος. Η αγκαλιά του θα μας κρατάει για δύο χρόνια (να μεγαλώσουμε λίγο ακόμα). Με το δικό του στήριγμα το Κέντρο μας έχει ένα ολοκαίνουργιο ηλεκτρονικό υπολογιστή, μια τηλεόραση (για τα εκπαιδευτικά video και cd), τυπώσαμε ημερολόγια με ζωγραφιές των παιδιών, τα οποία προωθούνται για οικονομική στήριξη των δραστηριοτήτων μας και ετοιμάζουμε την Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.

Η φετινή Χριστουγεννιάτικη γιορτή θα γίνει στο Δημοτικό Σχολείο της περιοχής, για όλα τα παιδιά, και ελπίζουμε να είναι μία καινούργια γέφυρα γνωριμίας και φιλίας στο πολυ-πολιτισμικό περιβάλλον του Σχολείου. Τα παιδιά σίγουρα χρειάζονται γονείς που τα αγαπούν και τα προστατεύουν πως θα ήταν όμως ο κόσμος μας δίχως την χωρίς όρους αγάπη των παππούδων μας;

...στο “σπίτι μας”

«Ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι κάτι το ίδιο, το ομοιόμορφο. Ίδιοι όλοι οι άνθρωποι. Πριν γεννηθούν οι άνθρωποι ήταν μια σκιά. Από την ίδια σκιά προέρχονται. Στο μεταξύ, γίνονται ίδια σάρκα˙ μια σάρκα. Διαφορά στο κόσμο δεν υπάρχει, ούτε και ο προορισμός είναι διαφορετικός και στο τέλος μεταβάλλονται στην ίδια σκόνη».(Απόσπασμα από τους Άθλιους του Β. Ουγκώ)

Αν και τα παιδιά μας δεν έχουν διαβάσει, το πιθανότερο να μη έχουν καν ακούσει, το όνομα του Βίκτωρα Ουγκώ, ξέρουν πολύ καλά την παραπάνω αλήθεια. Έτσι όταν ο προσκαλεσμένος της θεατρικής ομάδας, Johnny Fernandes, υπεύθυνος ενός προγράμματος παροχής βοήθειας σε ορφανά παιδιά στην Ζιμπάμπουε, μοιράστηκε μαζί μας τις εμπειρίες του, οι ερωτήσεις των παιδιών έρχονταν η μια μετά την άλλη.• Γιατί δεν έχουν γονείς; Γιατί πέθαναν από αρρώστιες. Κυρίως από ΑΙDS ένα εκατομμύριο παιδιά είναι ορφανά.• Και ποιος τα προσέχει;Κανείς! Είναι στο δρόμο μόνα τους. Οι συγγενείς είναι το ίδιο φτωχοί ή πεθαίνουν και αυτοί.• Γιατί τρώνε λίγο;

Γιατί δεν υπάρχει φαγητό!• Γιατί δεν φοράνε παπούτσια;Γιατί δεν έχουν.• Πως παίζουν;Με μπάλες που φτιάχνουν από σακούλες σκουπιδιών.

Όταν κατάλαβαν πώς ζουν αυτά τα παιδιά, μας ζήτησαν να κάνουν κάτι. Να μοιραστούν τα δικά τους ρούχα, τα δικά τους παπούτσια. Ο μόλις δεκατριάχρονος Μουσταφά δακρισμένα μονολογούσε «Δεν ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα» και μας είπε «Τώρα που ξέρω δεν μπορώ να μη κάνω κάτι!».

Η επιθυμία για βοήθεια την επόμενη μέρα πήρε μια συγκεκριμένη μορφή. Θα ζωγράφιζαν, θα έγραφαν. Αυτό το υλικό θα γινόταν ημερολόγιο του 2006. Σε τρεις ημέρες με τη βοήθεια των υπεύθυνων των καλλιτεχνικών, Θοδωρή και Μπάμπη, οι ζωγραφιές ετοιμάστηκαν, τα μηνύματα γράφτηκαν. Τώρα τα ημερολόγια με ευθύνη του Johnny Fernandes ήδη έχουν εκδοθεί στο Σιάτλ στις ΗΠΑ. Πωλούνται στην Αμερική, στην Ισπανία και στον υπόλοιπο κόσμο μέσω διαδικτύου. Το 100% των εσόδων θα διατεθεί για να καλυφθούν ανάγκες τα παιδιών στη Ζιμπάμπουε.

Εύα

Ο Johny Fernandes γεννήθηκε στη Ζιµπάµπουε και πέρασε τα πρώτα 10 χρόνια της ζωής του στη Μοζαµβίκη. Γύρισε στη Ζιµπάµπουε λόγω του εµφυλίου και το 1985 πήγε στην Αµερική για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Μετά από 15 χρόνια στη βιοµηχανία υψηλής τεχνολογίας αποφάσισε να αφιερωθεί στην κοινωνική προσφορά.Αυτή τη στιγµή βοηθάει στο πρόγραµµα Salt για τα παιδιά του Cape Verde και το πρόγραµµα A Wall for Social Consciousness για τα ορφανά του Aids στη Ζιµπάµπουε.

«Τώρα που ξέρω δεν µπορώ να µη κάνω κάτι»

Οι ανθρώπινες αξίες του σεβασμού και της ισοτιμίας αλλά και οι διεθνείς συμβάσεις που η χώρα μας έχει αναγνωρίσει και κυρώνει, κατοχυρώνουν το δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των παιδιών στην εκπαίδευση και στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.

Φέτος οι εγγραφές των παιδιών γίνονται με την υποχρεωτική παρουσία των γονιών τους. Αυτό μας βοηθάει να είμαστε σε σταθερή επαφή μαζί τους, ώστε εκτός απο την συγκατάθεσή τους να τους ενημερώνουμε για την πρόοδο ή τις δυσκολίες σχετικά με τις προσπάθειες των παιδιών.

Ο φετινός προγραμματισμός ξεκίνησε με την συγκέντρωση των εθελοντών στην αίθουσα που παραχώρησε ευγενικά το περιοδικό Οδοδείκτες. Έγινε πρόσκληση ώστε περισσότεροι εθελοντές συνεργάτες να αναλάβουν, εφόσον μπορούν και άλλους ρόλους εκτός από τα μαθήματα, έτσι ώστε να λειτουργήσουμε περισσότερο συλλογικά αλλά και να μοιραστούμε τις ανάγκες της όλης προσπάθειας των Δρόμων Ζωής.

Μετά από τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου, για τους μετεξεταστέους του Γυμνασίου, τα περισσότερα παιδιά που εργάστηκαν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού με την φιλότιμη βοήθεια των εθελοντών, πέρασαν την τάξη τους.

Εγγεγραμμένοι μαθητές Σεπτέμβριος 2005:

1. έναν μαθητή στην Γ΄ Τεχνικού Λυκείου2. τρεις μαθητές στην Β΄ Γενικού Λυκείου3. έναν μαθητή στην Α΄ Τεχνικού Λυκείου4. τέσσερις μαθητές στην Γ΄ Γυμνασίου5. έξι μαθητές στην Β΄ Γυμνασίου6. οκτώ μαθητές στην Α΄ Γυμνασίου7. τριανταπέντε μαθητές στις τάξεις του Δημοτικού

Και τί αξία μπορεί να έχει για την ζωή της κοινωνίας, για την ζωή της ανθρωπότητας, αν κάποια άτομα καλλιεργήσουν την θετικότητα στην ζωή τους; Δεν είναι σταγόνες στο ωκεανό; Την απάντηση την δίνει η επιστήμη. Όπως η ανακάλυψη του Bell που διαπίστωσε ότι δύο ηλεκτρόνια που κάποτε ήταν μαζί και τώρα είναι πολύ μακρυά το ένα από το άλλο, μπορούν και επικοινωνούν με ταχύτητες μεγαλύτερες από του φωτός. Αν αυτό συμβαίνει με δύο ηλεκτρόνια, γιατί δεν μπορεί να συμβεί με δύο ή τρεις ή περισσότερους ανθρώπους; Κι αν κάποιοι από μας αποφασίσουμε να κάνουμε αυτό το πρώτο βήμα και να πάρουμε μια θετική στάση στην ζωή μας, το θεώρημα του Bell μάς λέει πως η θετικότητα αυτή μπορεί να ταξιδεύει ταχύτατα στα πέρατα της γης, του Σύμπαντος ολόκληρου, πως αυτοί που ήταν κάποτε μαζί μας θα πάρουν το μήνυμα, πως το μικρό άτομο γίνεται σημαντικό μέσα στα πλαίσια του ενιαίου χώρου τον οποίον οι μεγάλες ταχύτητες επικοινωνίας εξασφαλίζουν.

Διαβάσαµε στους Οδοδείκτες

Νέος Κύκλος Προσπαθειών

Η βοήθεια και το στήριγµα που προσφέρεται στο Κέντρο µας ποτέ δεν θεωρείται δεδοµένο και ποτέ δεν µετριέται σε λίγο ή πολύ. Η συµπαράσταση, πολλές φορές υλική, έχει έναν τρόπο να εµψυχώνει όλους µας καθώς νιώθουµε το απλωµένο χέρι που έρχεται να βοηθήσει.

Αυτή τη φορά θέλουµε να ευχαριστήσουµε,• Τον κύριο Θανάση που δεν ξεχνάει να σταµατήσει το taxi του στην πόρτα µας φέρνοντας γάλα, ζάχαρη, ρούχα κ.ά.• Το προσωπικό και τα µέλη της Βραδινής Κοινότητας από το ΚΕ.Θ.Ε.Α Ανοιχτό Πρόγραµµα ∆ΙΑΒΑΣΗ που έγιναν φίλοι µας.• Τον κύριο Μπόκαρη για την αυθόρµητη προσφορά του να µας βοηθήσει µε τα χρώµατα που έκαναν το Κέντρο µας καινούργιο.• Τον κύριο Γ. Ρίζο για την πολύτιµη συµπαράστάση του.• Τον οφθαλµίατρο κύριο Γ. Βώρο του οποίου η προσφορά και η απλότητα µας επιβεβαίωσε το αληθινό πρόσωπο της Ιατρικής.• Το νοµικό µας κύριο Κουγιουµτζέλη που ποτέ δεν παραπονιέται και πάντα βοηθάει. • Το οργανισµό «Αθήνα 2004» που άλλαξε την όψη του Κέντρου µε την προσφορά του και βοήθησε στην προσπάθεια µας να οργανώσουµε καλύτερα τον χώρο µας.• Το «Καραβάνι Αλληλεγγύης» για τα δωράκια των παιδιών• Τους φίλους που µε τόση αγάπη ψωνίζουν τρόφιµα για τις οικογένειες που έχουν ανάγκη.

Ευχαριστούμε ……