View
225
Download
3
Category
Preview:
Citation preview
SOCJALIZACJA EKONOMICZNA DZIECI
Magdalena Książek i Katarzyna WójcikFinanse i rachunkowośćIII rokSzkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego
Socjalizacja ekonomiczna (wg Christine Roland-Levy) „Socjalizacja ekonomiczna jest pojęciem
odnoszącym się do wszystkich procesów, dziękiktórym dziecko zdobywa umiejętność rozumieniaotaczającego je świata gospodarki (…); obejmujeprzyswajanie przez dziecko wiedzy, pojęć,umiejętności, zachowań, opinii, postaw, wartościoraz poznawczych reprezentacji związanychz otaczającym je światem gospodarki. Pojęcie toz reguły dotyczy tylko dorastającego dziecka, któreuczy się, w jaki sposób rozumieć świat dorosłych.Możemy je jednak odnieść do każdego, ktopodlega jakimś zmianom w tym zakresie.”
5 poziomów wiedzy o banku (Gasparski)
poziom 0 - brak jakiejkolwiek wiedzy o banku;
poziom 1 - bank jest źródłem pieniędzy;
poziom 2 - bank jako super-sejf;
poziom 3 - bank jako miejsce pożyczania pieniędzy;
poziom 4 - bank pożycza pieniądze pochodzące z depozytów;
poziom 5 - bank jest instytucją tworzącą zysk z różnicy między oprocentowaniem kredytów, a oprocentowaniem depozytów.
Stadia rozwoju poznawczego (Jean Piaget)
stadium sensomotoryczne (do 2) ;
stadium przedoperacyjne (do 6) ;
stadium operacji konkretnych (do 11-12)
stadium operacji formalnych (powyżej 11-12)
Fazy opanowywania wiedzy ekonomicznej
Faza 1 – rozumienia pieniądza
Pieniądze są potrzebne;
Obserwacja rodziców;
„Za jeden pieniądz –jeden przedmiot”
Źródło pieniędzy: rodzice i bankomat
Faza 2 (6 - 11/12 lat)
Umiejętność wykonywania działań arytmetycznych;
Metoda prób i błędów;
Rozpoznawanie nominałów;
Źródło pieniędzy: bank
Faza 3
Dzieci najstarsze;
Rozumienie złożoności wymiany;
Zysk i inwestowanie.
Wpływ sprawności dzieci na ich wiedzę
Różnica 2 lat przy dziecku upośledzonym umysłowo w stopniu lekkim;
Różnica roku przy dziecku niesłyszącym.
Czynniki zewnętrzne
środowisko społeczno-ekonomiczne;
osobiste doświadczenia;
nauczanie zjawisk ekonomicznych;
zachowania rodziców.
Proces wychowania
czynniki psychologiczne
osobowość, postawy i role pełnione przez rodziców
czynniki pozapsychologiczne
liczba domowników, status społeczno-gospodarczy,
tradycje
Funkcje rodziny
Zaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka;
Przekazywanie dorobku kulturowego;
Dostarczanie modeli osobowych i wzorców zachowań;
Przekazywanie systemu wartości i norm społecznych;
Uczenie działania w grupie i pełnienia obowiązków
Wpływ rodziny jest:
„najsilniejszy we wczesnych stadiach rozwoju, w okresie dzieciństwa, gdy jednostka nie podlega jeszcze lub podlega w ograniczonej mierze oddziaływaniom innych instytucji, a za opiekę nad nią i jej wychowanie odpowiedzialni są przede wszystkim rodzice” (Przetacznik-Gierowska,
Włodarski)
Przykładowe wypowiedzi rodziców 1/6
WypowiedźMożliwa interpretacja
dzieckaKonsekwencje
∙ Moja mama mówiła, że tylko biedni ludzie idą do nieba.∙ Mój tata mówił, że tylko kryminaliści są bogaci.
∙ Pieniądze to zło.∙ Ludzie, którzy mają pieniądze są źli.
∙ Wzbudzenie emocji negatywnych w kontekście pieniędzy.∙ Wprowadzenie kryterium oceniania ludzi (na podstawie pieniędzy).∙ Kształtowanie negatywnego stosunku do ludzi zamożnych.
Przykładowe wypowiedzi rodziców 2/6
WypowiedźMożliwa interpretacja
dzieckaKonsekwencje
∙ Moi rodzice ostrzegali mnie żebym nikomu nie mówił, że mamy pieniądze, bo zostaniemy przeklęci.
∙ Pieniądze to sekret.∙ Pieniądze mogą być przyczyną nieszczęścia.
∙ Wzbudzenie lęku w kontekście pieniędzy.
Przykładowe wypowiedzi rodziców 3/6
WypowiedźMożliwa interpretacja
dzieckaKonsekwencje
∙ Moi rodzice mówili, że jestem popularnym dzieckiem, ponieważ są wystarczająco bogaci żebyśmy mieli dom z kortem tenisowym. Mówili dobitnie, że ktoś, kro nie ma pieniędzy, nie ma przyjaciół.
∙ Pieniądze jako narzędzie pozyskiwania przyjaciół.
∙ Budowanie przekonania, że obecność przyjaciół nie zależy od tego, jakim jest się człowiekiem, tylko od tego, ile ma się pieniędzy.∙ Przekonanie, że jeśli chce się mieć przyjaciół, należy dążyć do gromadzenia majątku.∙ Wprowadzenie kryterium samooceny (na podstawie pieniędzy).
Przykładowe wypowiedzi rodziców 4/6
WypowiedźMożliwa interpretacja
dzieckaKonsekwencje
∙ Moja matka zawsze powtarzała, że mądra kobieta nigdy nie pozwoli, by mężczyzna dowiedział się, że ona potrafi zarabiać pieniądze.∙ Mój tata zawsze powtarzał, że mężczyzna nigdy nie powinien mówić kobiecie, że ma pieniądze, bo ona znajdzie sposób, by go ich pozbawić.
∙ Pieniądze to sekret, do którego nie należy dopuszczać partnerów.
∙ Przekonanie, że pieniądze są osobistą sprawą.∙ Ograniczanie kształtowania umiejętności otwartego rozmawiania o pieniądzach.
Przykładowe wypowiedzi rodziców 5/6
WypowiedźMożliwa interpretacja
dzieckaKonsekwencje
∙ Moi rodzice mówili, że musi istnieć jakiś sekret, którego znajomość pomoże w zarabianiu pieniędzy, ale nikt w naszej rodzinie go nie znał. Zarabianie dużych pieniędzy to było coś, co potrafili robić tylko inni.
∙ Pieniądze jako coś tajemniczego, osiągalnego dla wybrańców, ale nie dla mnie.
∙ Wzbudzenie lęku wobec pieniędzy.∙ Budowanie kompleksu niższości wobec osób, które mają pieniądze.
Przykładowe wypowiedzi rodziców 6/6
WypowiedźMożliwa interpretacja
dzieckaKonsekwencje
∙ Moi rodzice, którzy byli całkiem zamożni, nie pozwalali mi wydać nawet centa bez błagania i proszenia. Powtarzali, że nie wolno mi zapomnieć, iż możemy obudzić się biedni następnego ranka. Czasami leżąc w łóżku długo nie mogłem zasnąć, bo bałem się, że obudzę się głodny i zziębnięty.
∙ Pieniądze jako coś zagrażającego.
∙ Wzbudzenie lęku wobec pieniędzy.∙ Przekonanie, że o pieniądze zawsze trzeba się martwić, nawet wtedy, gdy się je ma.
Zasady przyznawania kieszonkowego: Według psychologów najlepszym momentem na zaczęcie dawania dziecku
kieszonkowego jest 6-7 rok życia;
Rodzice przed daniem dziecku kieszonkowego powinni ustalić zasady jego przyznawania;
Rodzice i dziecko powinni wspólnie ustalić na co będą wydawane pieniądze z kieszonkowego;
Kwota jaką dziecko otrzymuje powinna rosnąć z wiekiem dziecka;
Kieszonkowe powinno być dawane w tym samym dniu (w przypadku młodszych dzieci co tydzień, a starszych co miesiąc);
Kieszonkowe nie powinno być uzależnione od zachowania i obowiązków;
Rodzice nie powinni dawać dziecku dodatkowych pieniędzy, tylko dlatego, ze wydało już całe kieszonkowe;
Dziecko powinno samo decydować o tym kiedy i ile pieniędzy wydaje;
Dziecko powinno mieć przynajmniej jeden obowiązek (za który nie dostaje pieniędzy);
Kiedy jednak dziecko nie wykona tego obowiązku, kieszonkowe nie powinno być mu zabrane.
Edukacja
Rodzice;
Szkoła;
Banki – dni otwarte i programy edukacyjne (np.: Bankomania i SKO –Szkolne Kasy Oszczędności – należące do PKO BP);
Media (np.: Leśna Akademia Sukcesu – Polskie Radio).
Bankomania
SKO – Szkolne Kasy Oszczędności Działa od lat 20-tych XX wieku
Uczniowie dzięki uczestnictwie:
uczą się zarządzania osobistymi finansami;
wyrabiają w sobie nawyk świadomego oszczędzania;
zdobywają wiedzę na temat oszczędzania i roli pieniądza we współczesnym świecie;
nabywają praktyczne umiejętności z zakresu korzystania z usług bankowych.
Zagadki
Bibliografia
Wąsowicz-Kiryło Grażyna, Psychologia finansowa. O pieniądzach w życiu człowieka, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008 (str. 44-63)
http://www.youtube.com/watch?v=0wrRA0UWNA0
http://www.youtube.com/watch?v=0wrRA0UWNA0#t=142
http://www.pkobp.pl/dzieci-uczniowie-i-studenci/szkolne-kasy-oszczednosci/o-sko/
DZIĘKUJEMY!
Recommended