Ppłk. ALFRED  BARTEL

Ppłk. ALFRED BARTEL

.

.

• Syn Andrzeja i Marii

• Urodził się 1.01.1884r. w Szczawinie Borowym, gdzie jego rodzina miała

niewielki majątek ziemski oraz wiatrak.

• Był wyznania ewangelickiego.

WYKSZTAŁCENIE

• Ukończył prywatne gimnazjum im. Wojciecha Górskiego w Warszawie, gdzie w 1907

roku złożył egzamin dojrzałości.

• Był absolwentem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w roku 1914 uzyskując tytuł doktora medycyny.

LEKARZ WOJSKOWY

• Do Wojska Polskiego wstąpił ochotniczo 2 VIII 1920r. i dostał przydział wojskowy jako

lekarz do świadczeń wojennych.

• Podczas wojny polsko- bolszewickiej (1919-1921) był Ordynatorem Oddziału Zakaźnego Szpitala

Okręgowego w Kielcach, a następnie Komendantem Szpitala Epidemiologicznego w

Brzezinach pod Łodzią.

• W lutym 1921r. został odkomenderowany do Naczelnej Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Epidemiami w Warszawie.

DWUDZIESTOLECIE MIĘDZYWOJENNE

• Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku

• Był naczelnym lekarzem 8 Pułku Ułanów w Rakowie

• Tę samą funkcję pełnił następnie w 5 Pułku Artylerii Ciężkiej

Major Wojska Polskiego

(od 1930r. w stanie spoczynku)

Pośmiertnie mianowany przez Prezydenta Rzeczpospolitej

Polskiej Lecha Kaczyńskiego na stopień podpułkownika w 2008 r.

RODZINA

Żonaty, ojciec dwóch synów: Stanisława ur. w 1913r.

i Romualda ur. w 1916r.

II WOJNA ŚWIATOWA

We wrześniu 1939r. dostał się do niewoli radzieckiej.

Więzień obozu w Starobielsku.

Zamordowany strzałem w tył głowy przez NKWD w kwietniu 1940 r.

w Charkowie.

.

CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !