View
71
Download
0
Category
Preview:
Citation preview
Spis treściSTRESZCZENIE.................................................................................................2
WSTĘP.................................................................................................................3
ROZDZIAŁ I. HISTORIA KOLARSTWA.........................................................5
1. Początki kolarstwa na świecie......................................................................5
2. Początki kolarstwa w Polsce........................................................................5
3. Historia kolarstwa regionu świętokrzyskiego..............................................7
3.1. Korzenie kieleckiego kolarstwa i jego rozwój w XIX i na początku XX
w....................................................................................................................7
3.2. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego w latach 1927-1939...............10
3.3. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego po zakończeniu II wojny
światowej....................................................................................................11
3.4. Sekcje kolarskie oraz grupy zawodowe...............................................13
3.5. Medaliści z regionu świętokrzyskiego.................................................16
3.6. Kolarska elita na szosach regionu kieleckiego....................................23
ROZDZIAŁ II. METODOLOGIA BADAŃ WŁASNYCH..............................26
ROZDZIAŁ III. WYNIKI BADAŃ WŁASNYCH...........................................28
1. Powstanie i działalność Klubu Kolarskiego „COR” w Ostrowcu
Świętokrzyskim w latach 1995-2000.............................................................28
2. Działalność Klubu Kolarskiego „COR” w Ostrowcu Świętokrzyskim w
latach 2000-2013............................................................................................31
3. Osiągnięcia zawodników klubu „COR”.....................................................34
ROZDZIAŁ IV. DYSKUSJA I WNIOSKI........................................................44
BIBLIOGRAFIA................................................................................................47
SPIS RYCIN.......................................................................................................48
1
STRESZCZENIE
Celem niniejszej pracy było zbadanie historii, osiągnięć i stanu rozwoju klubu
kolarskiego ULKS „COR” w Nowym Skoszynie, którego poprzednia siedziba mieściła
się w Ostrowcu Świętokrzyskim. Materiał badawczy stanowiły artykuły prasowe,
pozycje książkowe, a także dane zebrane w trakcie wywiadów przeprowadzanych z
byłymi i obecnymi zawodnikami klubu. Materiał zbierano w odstępach czasu, w
miesiącu kwietniu i maju 2013 r., zarówno w siedzibie klubu, jak i w miejscowych
bibliotekach, a także w miejscach zamieszkania zawodników klubu. W wyniku analizy
tego materiału udało się opracować opis działalności klubu na przestrzeni lat, a także
osiągnięć kolarzy jeżdżących w jego barwach. Ustalono, że klub znajduje się obecnie
w nienajlepszej kondycji, co wynika z braku wybitnych zawodników, zbyt małego
wsparcia finansowego, oraz ze złej organizacji. Sytuacja klubu wyglądała lepiej w
przeszłości niż obecnie. Z drugiej strony, klub udziela się w wielu inicjatywach
godnych zapamiętania. Wspiera miejscową młodzież, promuje kulturę fizyczną,
umożliwia rozwój i zapewnia możliwość aktywnego spędzania czasu. Jest niezwykle
ważny, również z tej przyczyny, że w gminie nie istnieją inne inicjatywy tego typu.
Dlatego niezwykle ważne jest usprawnienie klubu, aby mógł jeszcze lepiej wspierać
rozwój lokalnej społeczności.
2
WSTĘP
Kolarstwo jest niezwykle popularnym sportem, szczególnie w wersji
amatorskiej. Odgrywa pozytywną rolę w kształtowaniu sprawności fizycznej,
przystosowaniu organizmu do wysiłku i rozwijaniu wytrzymałości. Poza tym wpływa
korzystnie na zdrowie fizyczne i psychiczne, zapewnia relaks i możliwość spędzania
wolnego czasu w atrakcyjny sposób, łącząc sport z poznawaniem świata i docenianiem
piękna przyrody. Jest to dyscyplina, którą mogą uprawiać niemal wszyscy, bez
względu na wiek, stopień sprawności fizycznej czy wytrzymałość, dzięki możliwości
dopasowania tempa i sposobu jazdy do indywidualnych preferencji. To właśnie chęć
zaprezentowania niezwykłej atrakcyjności i popularności jazdy rowerem była jedną z
głównych motywacji do napisania niniejszej pracy. Drugą równie ważną motywacją
było pragnienie usystematyzowania informacji na temat klubu kolarskiego „COR”, w
którym wielu dobrych i wybitnych sportowców stawiało swoje pierwsze kroki.
Niniejsza praca składa się z czterech rozdziałów. Każdy z nich został
podzielony na podrozdziały opisujące odrębne zagadnienia, co pozwala zachować
przejrzystość pracy.
Pierwszy rozdział zawiera dane dotyczące historii kolarstwa, ze szczególnym
uwzględnieniem początków tego sportu w Polsce i w województwie świętokrzyskim.
Stanowi on ogólne wprowadzenie do zagadnień związanych z klubem kolarskim
ULKS „COR” z Nowego Skoszyna. Przede wszystkim zaznaczono, skąd wywodzi się
kolarstwo na terenie Gór Świętokrzyskich i jakie były jego początki, w dużej mierze
związane z miastem Kielce. Pojawiają się nazwiska zawodników oraz osób, które w
znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju kolarstwa w regionie świętokrzyskim.
Scharakteryzowano również w zwięzły sposób sekcje i grupy zawodowe związane z
opisywaną dyscypliną sportu. Następnie wymieniono świętokrzyskich medalistów,
którzy wbrew powszechnym przekonaniom stanowią dość liczną grupę. Ostatni
podrozdział rozdziału drugiego dotyczy elity najlepszych kolarzy, którzy uczestniczyli
w zawodach organizowanych na kieleckich szosach.
Drugi rozdział odnosi się do metodologii badań własnych, zastosowanej w
niniejszej pracy. Materiałem badawczym stały się dokumenty klubu ULKS „COR” z
3
Nowego Skoszyna, artykuły prasowe, informacje internetowe, wywiady z
zawodnikami klubu. Metodą badawczą zastosowaną w niniejszej pracy była analiza
wyżej wymienionych źródeł. Głównym celem było sprawdzenie, czy klub ULKS
„COR” z Nowego Skoszyna jest klubem prawidłowo funkcjonującym, dającym
młodzieży szansę na rozwijanie talentów sportowych.
Rozdział trzeci przedstawia szczegółowo wyniki badań własnych. Zawarto w
nim informacje dotyczące powstania klubu kolarskiego należącego do Katolickiego
Stowarzyszenia Sportowego Rzeczypospolitej Polskiej, działającego na początku przy
parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Ostrowcu Świętokrzyskim. Przedstawiono
również sukcesy i osiągnięcia klubu, usystematyzowane według grup wiekowych
zawodników i opisane w kolejności chronologicznej. Na podstawie wymienionych
osiągnięć klubu stało się możliwe wyciągnięcie wniosków dotyczących stanu
funkcjonowania klubu, perspektyw jego rozwoju, a także mocnych i słabych stron.
Rozdział czwarty jest rozdziałem podsumowującym, napisanym na podstawie
analizy materiału badawczego. Zawiera on zarówno informacje dotyczące zalet „COR-
u”, takich jak promowanie młodych talentów, wspieranie inicjatyw lokalnych,
wspieranie rozwoju sportu w gminie, wychowywanie młodzieży, jak również pewnych
braków, które wpływają negatywnie na rozwój klubu. Do tych słabych stron można
zaliczyć źle zorganizowaną bazę klubu i finanse, brak dziewcząt i kobiet w składzie
zawodników, zbyt małą współpracę z miejscowymi szkołami.
4
ROZDZIAŁ I. HISTORIA KOLARSTWA
1. Początki kolarstwa na świecie
Historia sportów kolarskich jest nierozerwalnie związana ze zbudowaniem pierwszego
„roweru”, a właściwie welocypedu, przez Karla Dreisa około 1818 roku. Jednakże wygląd
pierwszych rowerów był dość dziwaczny i czynił je niebezpiecznymi pojazdami. W latach 60-
ych XIX w. wprowadzono zasadnicze zmiany w kształcie roweru, upodabniając go do jego
dzisiejszego kształtu. Pierwszy wyścig uliczny z prawdziwego zdarzenia został rozegrany w
1865 roku, natomiast pierwszy wyścig długodystansowy w 1869 roku. Od 1903 roku odbywa
się największy na świecie wieloetapowy wyścig kolarski pod nazwą Tour de France.
Kolarstwo szosowe zostało ujęte w programie igrzysk olimpijskich już w 1896 r. Natomiast
kolarstwo torowe dołączyło do grona dyscyplin olimpijskich w 1900 roku. Kolarstwo górskie.
narodziło się w latach 70-tych XX w., i wiązało się z chęcią obejścia zakazu używania
pojazdów spalinowych na terenie parku narodowego. Jeszcze w latach 80-tych kolarstwo
górskie uznawano za amatorski sport młodzieżowy. Dopiero w 1996 r., w związku z
prawdziwą eksplozją popularności tej dyscypliny, włączono kolarstwo górskie do programu
igrzysk olimpijskich.
Warto wspomnieć, że kwestie dotyczące kolarstwa są rozstrzygane przez
Międzynarodową Unię Kolarską, która powstała w 1900 roku. Lata 60-te XX w. przyniosły
podział tej unii na dwie organizacje, z czego jedna zajmowała się kolarstwem amatorskim, a
druga zawodowym. Natomiast w latach 90-tych zniwelowano różnicę pomiędzy kolarzem-
amatorem a kolarzem-zawodowcem.1
2. Początki kolarstwa w Polsce
Pierwszy pojazd rowerowy na ziemiach polskich został skonstruowany przez malarza
Edmunda Perla w 1866 r., i w tym samym roku został zademonstrowany mieszkańcom
Warszawy. Napływ kolejnych pojazdów tego typu wiązał się z Wystawą Światową w Paryżu,
bezpośrednio z której rowery dotarły do Warszawy i Lwowa. Jeden z nich trafił do
Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie, dzięki czemu w ramach tej organizacji
mogło się rozwinąć kolarstwo.
Pierwszy wyścig rowerowy został zorganizowany w Warszawie dnia 5 czerwca 1869
r., a uzyskane w jego wyniku dochody przeznaczono na dobroczynność. Podobnego typu
1 R. Wroczyński, Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu, Wydawnictwo BK, Warszawa 2009, s. 250-251.
5
wyścig miał miejsce w 1875 r. we Lwowie. Natomiast w 1880 r. zorganizowano w
Warszawie pierwsze lekcje nauki jazdy na rowerze.
Szybki rozwój kolarstwa na ziemiach polskich nastąpił w latach 80-ych XIX w., o
czym zadecydowały coraz doskonalsze rowery, a także powstanie towarzystw sportowych. W
1886 r. powstało Warszawskie Towarzystwo Cyklistów, zrzeszające osoby, które pomyślnie
zdały egzamin jazdy na welocypedzie. Wieloletnim prezesem towarzystwa był hrabia August
Potocki. Natomiast do jego honorowych członków zaliczano pisarzy takich jak Bolesław Prus
czy Henryk Sienkiewicz. W 1886 r. również w innych miastach, takich jak Kraków, Lwów
czy Łódź, zawiązano towarzystwa cyklistów. Rok później postało towarzystwo cyklistów w
Lublinie.
Warszawskie Towarzystwo Cyklistów zorganizowało pierwsze w swej historii zawody
klubowe w 1886 r. W tym samym roku cykliści z Łodzi przeprowadzili wyścig szosowy z
łodzi do Tomaszowa. W celu zwiększenia zasięgu i popularności kolarstwa WTC
powoływało tzw. konsulaty, czyli innymi słowy oddziały zamiejscowe z siedzibami w
większych miastach, kierowane przez konsulów będących członkami WTC. W latach 1888-
1912 w Królestwie Polskim działało 77 konsulatów, a oprócz tego zorganizowano konsulaty
zagraniczne w miastach takich jak Berlin, Wiedeń, Petersburg, Moskwa czy Odessa.
Wśród członków WTC i jego konsulatów propagowano nie tylko jazdę na różnego
rodzaju pojazdach rowerowych, ale również inne formy sportu, jak na przykład gimnastykę,
łyżwiarstwo czy tenis.
Na rozwój kolarstwa polskiego wpłynęło w dużym stopniu otwarcie toru ziemnego
położonego w Warszawie na Dynasach w 1892 r.
Corocznie w Warszawie odbywały się mistrzostwa Warszawy. Poza polskimi
kolrzami uczestniczyli w nich zawodnicy z Anglii, Belgii, Czech, Niemiec, Austrii, Rosji. Od
1895 r. coraz wyraźniejszy był podział kolarstwa na konkurencje torowe i szosowe.
Konkurencje torowe odbywały się na długich dystansach, takich jak trasa Lwów – Kraków
(360 km), czy Warszawa – Kalisz - Warszawa (450 km).
Poza mistrzostwami odbywającymi się w poszczególnych miastach, u schyłku XIX w.
rozgrywały się również mistrzostwa Królestwa Polskiego. Pierwsze takie zawody o zasięgu
ogólnokrajowym odbyły się w 1891 r.
Mówiąc o początkach kolarstwa na ziemiach polskich warto wspomnieć postać
Stanisława Wyhowskiego, kilkukrotnego zwycięzcy mistrzostwa Królestwa Polskiego i
pierwszego polskiego zawodowego kolarza.
6
Na terenie dawnej Galicji ważną rolę odgrywał ośrodek we Lwowie, gdzie ostał
pierwszy polski tor kolarski o asfaltowej nawierzchni. Natomiast w 1897 r. w tym samym
mieście założono Akademicki Klub Cyklistów, a także Towarzystwo Kolarzy Wyścigowych.
Na Śląsku ze Związku Niemieckich Kolarzy oddzielił się w 1887 r. Okręg
Górnośląski, z licznymi towarzystwami kolarskimi, których członkowie stanowili
najliczniejszą grupę wśród wszystkich niemieckich cyklistów. Do Okręgu Górnośląskiego
należeli zarówno Polacy jak i Niemcy.2
3. Historia kolarstwa regionu świętokrzyskiego
3.1. Korzenie kieleckiego kolarstwa i jego rozwój w XIX i na początku XX w.
Kielce mogą pochwalić się bogatymi tradycjami kolarskimi, sięgającymi w
swych początkach końca XIX wieku. Wówczas powstał specjalny tor kolarski, a także
Kieleckie Towarzystwo Cyklistów, które odegrało pozytywną rolę w popularyzacji
rowerowych przejażdżek, zawodów i wyścigów wśród okolicznych mieszkańców.
Rok 1886 przyniósł założenie Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów, którego
członkami stali się rowerzyści kieleccy. Głównym zadaniem tej organizacji było
propagowanie sportu na ziemiach polskich znajdujących się pod władzą zaborców.
Warto podkreślić, że Warszawskie Towarzystwo Cyklistów (WTC) posiadało swoich
przedstawicieli zwanych Konsulami w wielu miastach. W Kielcach stanowisko
Konsula obejmował Michał Żelichowski, właściciel drukarni przygotowującej „Gazetę
Kielecką”. Do jego zadań należało między innymi prowadzenie rejestru amatorów
jazdy na rowerze. W 1892 r. ten rejestr zawierał 30 nazwisk, wśród których byli: J.
Czarniecki, J. Dunin, J. Fabiański, W. Hoeningman, T. Kłodawski, S. Możdżeński, A.
Nestarowicz, S. Rachwalski, E. Różczycki.3
W roku 1895 kieleccy rowerzyści postanowili założyć własną organizację
kolarską, którą było wspomniane już wcześniej Kieleckie Towarzystwo Cyklistów
(KTC). Jego założyciele rekrutowali się spośród różnych profesji, a łączyła ich pasja
do uprawiania sportu i turystyki rowerowej. Dokładnie 3 września 1895 r.
zarejestrowano statut towarzystwa, po wcześniejszym otrzymaniu pozwolenia na
prowadzenie działalności od carskiego gubernatora, a 16 listopada tego samego roku
2 Ibid., s. 273-275.3 B. Tuszyński, Od Dynasów do Szurkowskiego, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, s. 40.
7
wybrano władze KTC, z wymienionym wcześniej Michałem Żelichowskim na czele.4
Warto zauważyć, że działalność KTC nie ograniczała się do terytorium miasta Kielce,
gdyż w grudniu 1895 r. powołano oddziały towarzystwa w Pińczowie, Jędrzejowie i
Suchedniowie. W Suchedniowie wielkim miłośnikiem i propagatorem kolarstwa był
Józef Wigura, pracujący w Zarządzie Górnictwa.
Pierwszą imprezę sportową pod znakiem KTC zorganizowano wiosną 1896 r.
Składała się ona z trzech konkurencji: wyścigów na 5 wiorst (wiorsta = 1066.78 m),
wyścigów na 10 wiorst oraz wyścigów na jedną milę (wówczas ok. 7.5 km). We
współzawodnictwie uczestniczyło 16 cyklistów. Latem tego samego roku kielczanie
współorganizowali kolarski maraton na trasie Warszawa – Kielce – Warszawa. Na
koniec sezonu w 1896 r. zorganizowano jeszcze gonitwę na szosie
Nowowarszawskiej, na dystansie 25 wiorst, której zwycięzca Józef Czarnecki pokonał
trasę w ciągu 58 minut i 38 sekund.
Dnia 31 grudnia 1896 r. KTC zrzeszało 160 osób, w tym 70 przyczyniających
się do rozwoju organizacji poprzez wkład finansowy. KTC zyskało również własną
odznakę, która wyglądała następująco:
4 Ustawa Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów, „Gazeta Kielecka”, 1895, nr 88, s.1.
8
Ryc. 1. Odznaka Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów (Źródło: http://wcn.pl/auctions/36/browse?cat=97; data
dostępu: 15.04.2013).
W maju 1899 r. WTC przygotowało Wyścig Objazdowy Królestwa Polskiego
na trasie o długości 1.025 wiorst, złożony z 51 etapów, zwanych też stacjami. W
wyścigu uczestniczyło 136 zawodników, w tym również zawodnicy z Kielc, a jedną ze
stacji na trasie było miasto Kielce. W tym samym roku w sierpniu w Kielcach
dokonano uroczystego otwarcia toru wyścigowego przeznaczonego dla cyklistów. Tor
znajdował się przy ulicach Ruskiej i Czystej (dzisiejsze ulice Sienkiewicza i
Paderewskiego). Osoby, które miały największy udział w budowie tego toru zostały
nagrodzone pamiątkowymi srebrnymi brelokami z odznaką KTC umieszczoną na
rewersie.
Wybuch pierwszej wojny światowej przyniósł zakończenie pierwszego etapu
działalności KTC, które wznowiło działalność dopiero po wojnie, w 1927 r.5
5 http://swietokrzyskie.regiopedia.pl/wiki/kieleckie-towarzystwo-cyklistow (data dostępu: 16.04.2013).
9
3.2. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego w latach 1927-1939
Rozwój KTC, przerwany przez wybuch I wojny światowej, nie został
wznowiony zaraz po jej zakończeniu. Wynikało to głównie z faktu, że wówczas cała
energia młodzieży i dorosłych była skupiona na odbudowie zrujnowanego przez
zaborców państwa, które dopiero co odzyskało niepodległość. Powstawały wówczas
kluby sportowe, ale głównie o profilu piłkarskim
Organizację kolarską wznowiona w Kielcach w 1927 r., kiedy to byli
zawodnicy KTC zainicjowali zebranie organizacyjne, na którym zadecydowano o
wznowieniu działalności Towarzystwa Cyklistów, które zostało wpisane do rejestru
stowarzyszeń w roku jego powstania. To wydarzenie zapoczątkowało drugi etap
działalności kieleckich cyklistów.
W tym samym roku zorganizowano walne zebranie członków Towarzystwa
Cyklistów, na którym wybrano zarząd towarzystwa, w następującym składzie:
Prezes – Feliks Schmidt
Sekretarz – Władysław Woźniak
Skarbnik – Mieczysław Nowak
Gospodarz – Edward Moll
Kapitan turystyczny – Tadeusz Nowak
Prezes honorowy – Stanisław Starka, współwłaściciel huty „Ludwików”.
W kalendarzu imprez organizowanych przez stowarzyszenie znajdowały się
takie wydarzenia jak bieg kolarski na przełaj, szosowe mistrzostwa klubu, wyścigi o
mistrzostwa stadionu, oraz wycieczki rowerowe do Ojcowa, Piekoszowa, Nowego
Korczyna, Szydłowa, Pińczowa, a także na Święty Krzyż. Rok 1933 przyniósł
otwarcie nowego toru kolarskiego, tym razem zlokalizowanego przy ulicy Solnej, w
obiekcie sportowym należącym do Kolejowego Przysposobienia Wojskowego.
W okresie międzywojennym na terenie Kielc pojawiły się nowe kluby
sportowe, takie jak Granat, Ludwików, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, Strzelec
czy Policyjny KS. Najbardziej znanymi kolarzami kieleckimi tego okresu byli: S.
Chudzicki, P. Janyst, F. Kafar, E. Kołodziej, L. Kopała, H. Kotliński, T. Nowak, P.
Prędota, B. Skarbek, W. Zapała, J. Zychowicz. Kieleccy kolarze uczestniczyli przede
10
wszystkim w lokalnych wyścigach i wycieczkach do miejscowości turystycznych.
Brali też udział w uroczystościach z okazji świąt państwowych, Tygodnia PCK,
Tygodnia Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej i Tygodnia Strażaka.
Ważna dla rozwoju kolarstwa w tamtym okresie była sekcja kolarska
Wojskowego Klubu Sportowego, prowadzona przez kpt. Rzeckiego i kpt.
Niewiadomskiego, która od 1934 r. była ukierunkowana wyłącznie na turystykę, a nie
na współzawodnictwo. Sekcja rozwijała się bardzo dobrze. Dokonano zakupu 140
rowerów, przeprowadzono kurs jazdy oraz montażu rowerów. W 1934 r.
zorganizowano rajd na trasie Kielce – Hel – Kielce, zgłoszony do konkursu na
najpiękniejszą wycieczkę rowerową, ogłoszonego w Polskim Radiu. W rajdzie miało
wziąć udział 40 cyklistów, jednak w dzień przed nim pozostało tylko dwóch, kpt.
Niewiadomski i kpt. Rzecki. Odbyli oni planowany rajd, pokonując łącznie 1648 km
w czasie 96 godzin, przy średniej prędkości 17 km/h.
Dużym sukcesem było zajęcie trzeciego miejsca przez Józefa Zychowicza z
klubu Granat Kielce w wyścigu kolarskim w Krakowie, w którym uczestniczyło około
150 czołowych zawodników kraju.
W ostatnich miesiącach przed wybuchem II wojny światowej nadal odbywały
się zawody kolarskie. W maju 1939 r. wyścigi rozegrały się na kieleckim stadionie, a
zwycięzcą został F. Kafar. W czerwcu tego samego roku odbyły się wyścigi na trasie z
Kielc do Suchedniowa i z powrotem, w których wygrał P. Janyst. W 1939 r. w
szosowych mistrzostwach województwa krakowskiego czwarte miejsce zajął J.
Zychowicz.
Podczas II wojny światowej wielu członków Towarzystwa Cyklistów w
Kielcach oddało swe życie za ojczyznę. Byli wśród nich tacy ludzie jak: S. Chudzicki,
H. Gąsiorowski, W. Kamizela, K. Nowak, R. Zapała i R. Zakrzewski.6
3.3. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego po zakończeniu II wojny światowej
W maju 1945 r. miało miejsce spotkanie działaczy i byłych zawodników
kolarstwa kieleckiego, na którym zdecydowano o wznowieniu działalności KTC.
Wybrano władze stowarzyszenia w następującym składzie:
6 Z. Moskwa, Kielecki sport z myszką, Golpe S. C., Kielce 2000.
11
Prezes – W. Woźniak
Wiceprezes – E. Moll
Sekretarz – W. Wierzbicki
Kapitan sekcji motorowerowej – F. Kafar
Kapitan sekcji rowerowej – P. Janyst
Gospodarz – R. Lejman
27 maja 1945 r. obyło się uroczyste otwarcie sezonu kolarskiego, zainaugurowane
przejazdem kolarzy z KTC głównymi ulicami Kielc. W lipcu tego samego roku
zorganizowano zawody kolarskie w ramach Tygodnia Strażackiego, w których skład
wchodziły dwie konkurencje: wyścig rozstawny (wygrany przez J. Nowaka) i wyścig
na 4 km (wygrany przez T. Skorupskiego).
KTC przekazało dane na temat swej działalności do Polskiego Związku
Kolarskiego z siedzibą w Warszawie w 1946 r. Wówczas Polski Związek Kolarski
zadecydował o przeniesieniu siedziby KTC do Radomia, w którym działały już trzy
sekcje kolarskie. Zaczął się trudny okres dla KTC, wynikający z braku funduszy i
odpowiedniego sprzętu kolarskiego, co doprowadziło do zakończenia działalności
stowarzyszenia w 1947 r. Rozwiązanie tej organizacji nie oznaczało jednak końca
rozwoju kolarstwa w Kielcach. Rozpoczął się okres świetności sekcji kolarskich,
szczególnie popularnych wśród miejscowej młodzieży.
Działalność KTC wznowiono w 1988 r. z inicjatywy wielkich entuzjastów
kolarstwa. Biuro KTC umiejscowiono w Kielcach w Domu Rzemiosła przy ul.
Warszawskiej. Pierwszym prezesem stowarzyszenia został S. Góźdź, a następnie tę
funkcję sprawowali W. Rezner, J. Jędrzejkiewicz i wreszcie J. Tarnowski, pełniący tę
funkcję do dziś.
Obecnie KTC współpracuje ze Świętokrzyskim Związkiem Kolarskim i
organizuje wiele imprez krajowych. Wraz z PSL i władzami gminy Bodzentyn
obydwa stowarzyszenia organizują wyścig pod nazwą „Szlaki walk i męczeństwa wsi
polskiej”. W Bielinach natomiast odbywają się zawody dla najmłodszych
„Truskawkowy szus”. Kolejną imprezą dla młodzieży są mistrzostwa Kielc o Puchar
Prezydenta Miasta dla szkół podstawowych i gimnazjalnych. Te wyścigi cieszą się
dużym zainteresowaniem i stanowią pierwszy etap w selekcji zawodników do
12
kolarstwa wyczynowego. Duże zainteresowanie wzbudzają też ogólne imprezy
kolarskie typu „Cyklofrajda”.7
3.4. Sekcje kolarskie oraz grupy zawodowe
Od końca II wojny światowej aż do czasów obecnych w regionie
świętokrzyskim istniało kilkanaście klubów kolarskich zawierających sekcje
kolarskich. Jednakże do rozwoju kolarstwa na ziemi kieleckiej przyczyniły się
następujące sekcje:
Lechia Kielce
Ogniwo Kielce
Gwardia Kielce
Iskra Kielce
Granat Skarżysko
Ludowe Zespoły Sportowe
SHL – Korona – Cyclo/Korona.
Lechia Kielce uczestniczyła już w pierwszych zawodach kolarskich
zorganizowanych po wojnie w lipcu 1945 r. Ściśle mówiąc w zawodach startowali
wtedy dwaj kolarze z tego klubu – T. Skorupski i J. Nowak. W kolejnych latach, gdy
czołowym działaczem i instruktorem był F. Kafar, klub budził coraz większe
zainteresowanie wśród młodzieży, a spośród dużej grupy uczestników wyłoniło się
kilku wybitnych. To właśnie w Lechii swoją przygodę z kolarstwem zaczynali tacy
zawodnicy J. Baćkowski, J. Kruk, F. Kosera i R. Zapała. Do najważniejszych
zawodników Lechii należeli także: W. Gwardyś, Z. Buk, S. Met, T. Młodawski, W.
Kundera, J. Raczyński, R. Pałys, E. Turek, T. Ramiączek.
Kolejny klub o nazwie Ogniwo Kielce działał przy Izbie Skarbowej. Jego
zawodnicy, a mianowicie J. Wiechowski, H. Olejarczyk i J. Pietrzak, brali udział w
zawodach w 1949 r. Sekcja kolarska istniała wprawdzie tylko przez kilka lat, jednak
jej zawodnikom udało się odnieść pewne sukcesy. H. Olejarczyk zajął szóste miejsce
w ogólnopolskim wyścigu u puchar „Słowa Ludu” zorganizowanym w 1949 r. w
7 M. Michniak, A. Pawłowski, Świętokrzyska encyklopedia sportu, Słowo Kibica, Kielce 2004.
13
Częstochowie. Natomiast J. Pietrzyk w wyścigu o puchar „Życia Radomskiego” w
1951 r. zdobył dziewiąte miejsce.
Kolejna sekcja to Gwardia Kielce, która prowadziła działalność tylko przez
cztery lata, od 1951 do 1954 r. Jej czołowymi kolarzami byli wcześniejszy zawodnicy
Ogniwa F. Nazary i J. Pietrzyk, oraz Z. Dulny, Z. Kumasa i J. Jarząbek. Ostatni z
wymienionych reprezentował Polskę podczas Wyścigu Pokoju w 1952 r., a także
zdobył tytuł mistrza województwa w wyścigu szosowym ze startu wspólnego w 1953
r. Rok wcześniej taki sam tytuł uzyskał J. Pietrzyk. F. Nazary natomiast został
zwycięzcą ogólnopolskiego wyścigu organizowanego w Białymstoku w 1953 r.
W klubie Iskra Kielce najważniejszymi zawodnikami sekcji kolarskiej
byli: E. Błaszczyk i H. Siwek. Drugi z nich zajął drugie miejsce w Tour de Pologne w
1961 r. i później przez wiele lat był zaliczany do czołowych kolarzy regionu.
Natomiast pierwszy z nich dwa razy odniósł zwycięstwo w wyścigu „Pasmem Gór
Świętokrzyskich”, ale już wówczas należał do innego klubu, tzn. do SHL Kielce.
Granat Skarżysko, a właściwie jego sekcja kolarska, była aktywna przez
kilkanaście lat. W jej barwach jeździli m.in. R. Pląsek, L. Kusal, B. Spieks, Z.
Łękawski, J. Różalski, W. Różalski, Z. Łękawski i S. Chełmiński. Ostatni z
wymienionych zginał w wypadku w trakcie wyścigu, i w związku z tym od 1971 r. na
jego pamiątkę w Skarżysku rozgrywano specjalny wyścig.
W Ludowych Zespołach Sportowych na terenach wiejskich kolarstwo stawało
się popularne od lat 50-ych XX w. Sekcje kolarskie działały przy takich klubach jak
Piast Chęciny, Świt Wolica, Spartakus Daleszyce czy LZS Opoczno. W Piaście
Chęciny czołowymi postaciami kolarstwa byli J. Czarkowska i R. Zapała. Czarkowska
była mistrzynią Polski w wyścigu szosowym w 1960 r., a także brązową medalistka w
krajowych mistrzostwach kolarskich w 1963 r. Do sukcesów całej sekcji z pewnością
można zaliczyć zorganizowanie wyścigów „O srebrny kask Chęcin”, odbywających
się w latach 1960-1964.
W sekcji kolarskiej Świt Wolica na uwagę zasługuje M. Klimczyk, najpierw
mistrz Polski juniorów, a później medalista w mistrzostwach Polski w grupie
seniorów.
14
Organizatorami kolarstwa w Opocznie byli Tadeusz i Klementyna Palusowie,
pracujący w Radzie Powiatowej Ludowego Zespołu Sportowego Opoczno. To w tym
klubie karierę zaczynał Zbigniew Dziurdź, późniejszy trener najważniejszych polskich
kolarzy przełajowych, a także zajmujący się kolarstwem szosowym J. Krawczyk,
zdobywca jednego złotego i dwóch srebrnych medali na Ogólnopolskiej Spartakiadzie
Młodzieży. Po zmianach administracyjnych w kraju Opoczno znalazło się poza
granicami regionu świętokrzyskiego.
Prezesem Spartakusa Daleszyce był Z. Janeczek, a szkoleniowcem młodzieży
był J. Baćkowski. W klubie pojawili się tacy zawodnicy jak B. Łosak, wicemistrz
Polski juniorów, oraz T. Brożyna.
SHL stanowi najstarszą i najważniejszą pod względem osiągnięć sekcję
kolarską w województwie świętokrzyskim. Po 1945 r. nawiązywała ona do tradycji
przedwojennego klubu „Ludwików”, a jej czołowym działaczem był M. Mela. Po fuzji
klubów Iskra i SHL w 1973 r. powstała Korona, w której sekcję kolarską prowadził E.
Kałandryk. Natomiast fabryka KZWM SHL przez wiele lat pełniła rolę opiekuna dla
zawodników działających w barwach Korony. Po 1989 r., w związku ze zmianami w
ustroju państwa rozpoczęło się wyprowadzanie sportu poza duże zakłady pracy. W
związku z tym w 1992 r. sekcja kolarska rozpoczęła swoją odrębną działalność poza
klubem Korona, przybierając nazwę Cyclo Korona. Sekcja działała dzięki hojności
sponsorów, takich jak firma Wimar, firma Wąsowski, Radio Kielce, Zakład
Lakierniczy Kazimierza Dziewierza, Bank Świętokrzyski Chemar, Lider Market czy
firma DEK Meble, której właścicielem jest były kolarz Korony. Mimo licznych
trudności kolarze z Cyclo-Korony odnosili duże sukcesy w latach 90-ych.8
Na terenie Kielc istniały również dwie kolarskie grupy zawodowe, tzn. „Exbud”
i „Mat Ceresit CCC”. Pierwsza z nich istniała tylko przez rok, a jej kolarzom nie
udało się odnieść żadnych wybitnych osiągnięć.
Mówiąc o kieleckich kolarskich grupach zawodowych h, warto wspomnieć o
niedawno powstałym i nadal istniejącym 4F e-vive racing team, który utworzono w
2012 r. Trenerem grupy jest A. Piątek, były zawodnik Korony Kielce i były trener
mistrzyni świata Mai Włoszczowskiej, jak również wielu innych medalistów. Za swoje
8 M. Michniak, A. Pawłowski, Cykliści z Gór Świętokrzyskich, Słowo Kibica, Kielce 2000.
15
szczególne zasługi został dwukrotnie uhonorowany tytułem ambasadora regionu
świętokrzyskiego. Trzonem całej wyżej wspomnianej grupy jest bez wątpienia P.
Gorycka, a oprócz niej do grupy nalezą też M. Żur i A. Kucharek. Do największych
osiągnięć grupy można zaliczyć pierwsze miejsca w Pucharze Polski, tytuł
wicemistrzyni dla P. Goryckiej w zawodach Pucharu Świata, srebrny medal
mistrzostw Europy dla P. Goryckiej, tytuł mistrzyni Polski w kolarstwie górskim dla
P. Goryckiej czy medale mistrzostw Polski w kolarstwie przełajowym.9
3.5. Medaliści z regionu świętokrzyskiego
Region świętokrzyski może się pochwalić dość dużą grupą medalistów w
mistrzostwach krajowych w różnych kategoriach wiekowych. Wykaz zdobywców
medali w latach 1960-2000 przedstawia się następująco:
1. Mistrzowie Polski Juniorów Młodszych:
1988 r. – Z. Baniak i M. Bilewski z Korony Kielce, konkurencja: wyścig
dwójkami
1990 r. – H. Baćkowski i M. Wengorski z Korony Kielce, konkurencja:
wyścig dwójkami na dystansie 20 km
1993 r. – M. Pytel z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:
wyścig ze startu wspólnego
1997 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:
jazda indywidualna na czas na dystansie 15 km
1997 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:
wyścig górski
2. Wicemistrzowie Polski Juniorów Młodszych
1988 r. - M. Bilewski z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na
czas
1989 r. – T. Janaszek i P. Tymborowski z Korony Kielce, konkurencja:
wyścig dwójkami na dystansie 20 km
1993 r. – M. Pytel z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja: wyścig
górski
9 http://4f-evive.pl/index.php/pl/TEAM (data dostępu: 14.04.2013).
16
1995 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:
wyścig indywidualny na torze na dystansie 3 km
1996 r. – A. Górecki, K. Krzywicki, K. Ścisłowicz, M. Witecki z DEK
Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja: wyścig drużynowy na dystansie
43 km
1997 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:
wyścig indywidualny na torze na dystansie 3 km
3. Brązowi Medaliści Mistrzostw Polski Juniorów Młodszych
1985 r. – G. Radlicz z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na
torze o 10 km
1985 r. – R. Kowalczyk i G. Radlica z Korony Kielce, konkurencja: wyścig
dwójkami na dystansie 20 km
1991 r. – H. Baćkowski z Wimar Korona Kielce, konkurencja: jazda
indywidualna na czas
1997 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:
wyścig ze startu wspólnego na dystansie109 km
4. Mistrzowie Polski Juniorów
1957 r. – W. Kołodziej z SHL Kielce, konkurencja: wyścig ze startu
wspólnego na dystansie100 km
1957 r. – F. Kosela z SHL Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy
1971 r. – M. Klimczyk z Świt Wolica, konkurencja: jazda indywidualna na
czas na dystansie 20 km
1971 r. – M. Klimczyk z Świt Wolica, konkurencja: wyścig drużynowy na
torze na dystansie 4 km, pozostałymi członkami drużyny byli P. Brzyński,
Z. Dryja i S. Wrona z Broni Radom
1972 r. – M. Klimczyk z Świt Wolica, konkurencja: wyścig ze startu
wspólnego
1976 r. – M. Połetek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig indywidualny
na torze na dystansie 3 km
1977 r. – M. Jakóbczyk, M. Połetek, M. Rzędowski, H. Salwa z Korony
Kielce, konkurencja: wyścig na 70 km
17
1989 r. – T. Brożyna z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na
czas
1989 r. – T. Brożyna z Korony Kielce, konkurencja: wyścig górski na
dystansie 104 km
1993 r. – M. Krawczyk z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:
wyścig górski
1998 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:
wyścig indywidualny na torze na dystansie 3 km
5. Wicemistrzowie Polski Juniorów
1970 r. – B. Barak z SHL Kielce, konkurencja: wyścig ze startu wspólnego
na dystansie 135 km
1985 r. – E. Radlica z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy
1986r. – B. Losak z Korona Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy
1997 r. – P. Adamczyk, T. Czapelski, A. Gorecki, M. Witecki z DEK Meble
Cyclo – Korona Kielce, konkurencja: wyścig drużynowy na dystansie 71
km
1999 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:
jazda indywidualna na czas na dystansie 20 km
6. Brązowi Medaliści Mistrzostw Polski Juniorów
1977 r. – K. Chrabąszcz z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy
1977 r. – M. Połetek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig indywidualny
na torze na dystansie 4 km
1980 r. – J. Kalwat i H. Wojciechowski z Korony Kielce, konkurencja:
wyścig dwójkami na dystansie 40 km
1984 r. – A. Wolański z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna
na czas
1984 r. – Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig ze startu
wspólnego
1984 r. – E. Radlicz z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy
1988 r. – Z. Banak i T. Brożyna z Korony Kielce, konkurencja: wyścig
dwójkami.18
1994 r. – M. Krawczyk i M. Pytel z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce,
konkurencja: wyścig dwójkami.
7. Mistrzowie Młodzieżowych Mistrzostw Polski
1986 r. – Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na
czas
1988 r. – R. Kowalczyk z Korony Kielce, konkurencja: wyścig ze startu
wspólnego
1991 r. – M. Bilewski z Wimar Korona Kielce, konkurencja: jazda
indywidualna na czas
8. Brązowi Medaliści Młodzieżowych Mistrzostw Polski
1990 r. –M. Bilewski z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na
czas
1991 r. – P. Tymborowski z Wimar Korona Kielce, konkurencja: wyścig
przełajowy
9. Mistrzowie Polski Seniorów
1960 r. – F. Kosela z SHL Kielce, konkurencja: wyścig górski na dystansie
131 km
1966 r. – M. Forma z Legii Warszawa, konkurencja :wyścig drużynowy na
dystansie 103 km, pozostałymi członkami drużyny byli: Z. Czechowski, K.
Jasiński, M. Kegel
1967 r. – M. Forma z Legii Warszawa, konkurencja :wyścig drużynowy na
dystansie 103 km, pozostałymi członkami drużyny byli: Z. Czechowski, K.
Jasiński, H. Woźniak
1974 r. – M. Klimczycki z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig
drużynowy na dystansie 100 km, pozostałymi członkami drużyny byli: J.
Firkowski, J. Kowalski, J. Maliszewski
1989 r. – Z. Piątek z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy na
dystansie 102 km, pozostałymi członkami drużyny byli J. Chojnacki, Sz.
Gurdała, S. Krawczyk
1990 r. – T. Brożyna i Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig
dwójkami na dystansie 60 km
19
1992 r. – M. Bilewski, T. Brożyna, Z. Piątek, K. Stafiej z Korony Kielce,
konkurencja: wyścig drużynowy na dystansie 100 km
1993 r. – Z. Piątek z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,
konkurencja: wyścig górski na dystansie 165 km
1993 r. – T. Brożyna z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,
konkurencja: jazda indywidualna na czas na dystansie 40 km
1994 r. – K. Stafiej z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,
konkurencja: wyścig górski na dystansie 154 km
1994 r. – M. Bilewski, T. Brożyna, P. Chmielewski, K. Stafiej z DEK
Meble Radio Kielce Cyclo – Korona Kielce, konkurencja: wyścig
drużynowy na dystansie 103 km
1995 r. – K. Stafiej z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:
wyścig górski na dystansie 165 km
1996 r. – T. Brożyna z US Portal Service, konkurencja: wyścig dwójkami,
na dystansie 50 km., partnerował D. Baranowski
1997 r. – Z. Piątek z Pekaes Irena Zepter Warszawa, konkurencja: wyścig
górski na dystansie 150 km
1997 r. – Z. Piątek, A. Krasiński z Pekaes Irena Zepter Warszawa,
konkurencja: wyścig dwójkami
1998 r. – T. Brożyna z Mróz Borek Wielkopolski, konkurencja: wyścig ze
startu wspólnego na dystansie 211 km
10. Wicemistrzowie Polski Seniorów
1961 r. – F. Kosela z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy, 100
km
1964 r. – M. Forma z SHL Kielce, konkurencja: wyścig górski na dystansie
114 km
1965 r. – M. Forma z SHL Kielce, konkurencja: wyścig ze startu wspólnego
1975 r. – M. Klimczyk z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy
1982 r. – M. Połetek z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy na
dystansie 100 km, obok Połetka jechali: M. Kulesza, W. Deleżyński, T.
Zwoliński20
1993 r. – M. Bilewski, T. Brożyna, Z. Piątek, K. Stafiej z DEK Meble
Radio Kielce Cyclo – Korona, konkurencja: wyścig drużynowy na dystanise
100 km
1993 r. – T. Brożyna z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,
konkurencja: wyścig górski, 165 km
1993 r. – T. Brożyna, Z. Piątek z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,
konkurencja: wyścig dwójkami 60 km
1994 r. – T. Brożyna z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,
konkurencja: jazda indywidualna na czas, 45 km
1995 r. – Z. Piątek z Collstrop Belgia, wyścig górski 165 km.
1996 r.– T. Brożyna z US Postal Service, jazda indywidualna na czas, 52
km.
1996 r. – Z. Piątek Pekaes z Lang Rover Legia Warszawa, jazda dwojkami,
50 km. Partnerem Piątka był A. Krasiński.
1998 r. – Z. Piątek z Pekaes Irena Zepter Warszawa, wyścig górski, 165 km.
1999 r. – T. Brożyna z Mróz Borek Wielkopolski, jazda indywidualna na
czas, 30 km.
11. Brązowi Medaliści Polski Seniorów
1936 r. – A. Sobótka z KSZO Ostrowiec Św., konkurencja: wyścig
przełajowy na dystansie 28 km
1974 r. – M. Klimczyk z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig dwójkami
na dystansie 41 km, jego partnerem był J. Firkowski
1975 r. – M. Klimczyk z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig parami na
torze, partnerem był Z. Szczepkowski
1981 r. – M. Połetek z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy na
100 km, obok Połetka jechali: M. Kulesza, J. Muszka, T. Zwoliński
1986 r. – K. Chrabąszcz z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy
1991 r. – T. Brożyna i Z. Piątek z Wimar Korona Kielce, konkurencja:
wyścig parami, na 72 km
1992 r. – Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig ze startu
wspólnego na 195 km21
1994 r. – T. Brożyna z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:
wyścig górski na 154 km
1994 r. – T. Brożyna i P. Chmielewski z DEK Meble Kielce, konkurencja:
wyścig dwójkami na 56 km
1995 rok – T. Brożyna z DEK Meble Kielce, konkurencja: jazda
indywidualna na czas na 39 km
1996 r. – M. Bilewski z Pekaes Lang Rover Legia Warszawa, konkurencja:
wyścig dwójkami, 50 km, partnerował P. Mikołajczyk.
1999 r. – K. Stafiej z Waldemar Katowice, konkurencja: wyścig górski na
172 km
Po 1999 r. kolarzom pochodzącym z regionu kieleckiego udało się jeszcze kilkakrotnie
odnieść sukcesy na mistrzostwach Polski. Mistrzem Polski w kolarstwie szosowym w
2006 r. i wicemistrzem w 2010 r. był M. Witecki, pochodzący z Kielc, który zaczął
uprawiać kolarstwo w Cyclo-Korona Kielce. Kolejny kolarz szosowy, Z. Piątek,
zdobył trzykrotnie wicemistrzostwo w kategorii seniorów w 2000, 2001 i 2003 r.10
3.6. Kolarska elita na szosach regionu kieleckiego
Już w latach międzywojennych Kielce gościły najlepszych polskich kolarzy.
W 1937 r. pierwszy etap wyścigu Tour de Pologne kończył się właśnie w Kielcach. Na
tym etapie wygrał B. Napierała, zwany „tygrysem szos”. Również w pierwszych
latach po zakończeniu drugiej wojny światowej Kielce były miastem etapowym dla
międzynarodowych wyścigów kolarskich. W maju 1948 roku na dzisiejszym Stadionie
Błękitnych znajdowała się meta przedostatniego etapu Międzynarodowego Biegu
Kolarskiego (taką nazwę nosił pierwszy Wyścig Pokoju), którego trasa prowadziła z
Pragi do Warszawy. Natomiast we wrześniu 1949 roku,
na bieżni tego samego stadionu finiszowali uczestnicy kolejnego Tour de Pologne,
kończąc etap prowadzący z Krakowa do Kielc.
Kieleccy działacze pragnęli stać się gospodarzami i organizatorami
regionalnego wyścigu z udziałem najlepszych polskich zawodników, którego trasa
prowadziłaby przez Góry Świętokrzyskie. Marzenia o przeprowadzeniu takiej imprezy
10 http://www.cyclebase.nl (data dostępu: 16.04.2013).
22
urzeczywistniły się w 1951 r., gdy dzięki staraniom działaczy Sekcji Kolarskiej
Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej w Kielcach (odpowiednik dzisiejszego
Okręgowego Związku Kolarskiego), której przewodniczył przedwojenny kolarz,
kielczanin F. Kafar, zorganizowano Ogólnopolski Świętokrzyski Wyścig Kolarski,
znany później pod nazwą Wyścig Pasmem Gór Świętokrzyskich.
Wyścigi Pasmem Gór Świętokrzyskich przyczyniły się do popularyzacji i
rozwoju kolarstwa w całym regionie. W latach 1951 – 1989 zorganizowano 33
wyścigi, w których startowało kilka pokoleń najlepszych polskich kolarzy szosowych.
W latach 50-ych na świętokrzyskich szosach ścigali się tak znani wówczas
zawodnicy, jak: J. Kapiak, W. Wójcik, M. Rzeźnicki, S. Królak, W. Klabiński, M.
Więchowski i H. Łasak.
W pierwszych wyścigach startowali także kieleccy kolarze – M. Mela i W.
Cieśla z SHL Kielce oraz J. Pietrzyk i J. Jarząbek z Gwardii Kielce. W tamtych latach
nasi zawodnicy wyraźnie ustępowali jednak krajowej czołówce.
Jak już wyżej wspomniano, pierwszy Wyścig Pasmem Gór Świętokrzyskich
odbył się w 1951 r. Na starcie stanęło 40 kolarzy z Warszawy, Krakowa, Katowic,
Częstochowy, Wrocławia, Bytomia, Gdańska, Cieszyna, Radomia i Kielc. Zwycięzcą
wyścigu został J. Kapiak, który swój pierwszy tytuł mistrza Polski wywalczył jeszcze
przed wojną. Drugie miejsce zajął Wójcik, trzeci był Łazarczyk. Rok później na
świętokrzyskich szosach triumfowali już kolarze młodszego pokolenia. Zwyciężył S.
Królak ze stołecznej Legii. W 1955 roku ponownie przyjechał do Kielc na Wyścig
Pasmem Gór Świętokrzyskich i znów wygrał. Rok później wygrywając 9 Wyścig
Pokoju, stał się sportowym idolem młodzieży. Po majowym zwycięstwie w Wyścigu
Pokoju, w czerwcu 1956 roku kolarski idol po raz trzeci przyjechał do Kielc, na szósty
z kolei wyścig po Górach Świętokrzyskich. Ale tym razem przegrał na finiszowych
metrach z M. Więchowskim.
Na przełomie lat 50-ych i 60-ych Wyścigi Pasmem Gór Świętokrzyskich miały
nieliczną i tylko lokalną obsadę. Ich zwycięzcami zostawali kolarze kieleckiego SHL –
F. Kosela i E. Błaszczyk.
Po czterech latach ścigania się we własnym gronie (kluby kieleckie i radomskie
miały wówczas wspólny okręg kolarski), w 1963 r. przywrócono wyścigowi charakter
23
imprezy ogólnopolskiej. Jego kolejni zwycięzcy, tzn. J. Chtiej ze Społem Łódź,
radomianin K. Jasiński z Legii Warszawa, M. Forma z SHL Kielce i S. Rubin z
Gwardii Łódź byli już znanymi w kraju kolarzami.
W następnych latach elita krajowego kolarstwa coraz chętniej przyjeżdżała
do Kielc, by ścigać się w Górach Świętokrzyskich. Mający już tradycję i zdobywający
z roku na rok coraz większą renomę wyścig dość często był bowiem jednym
z ważniejszych sprawdzianów formy reprezentantów Polski przed startem
w najważniejszych międzynarodowych imprezach – mistrzostwach świata i igrzyskach
olimpijskich. Nic więc dziwnego, że wśród zwycięzców i uczestników wyścigów
Pasmem Gór Świętokrzyskich figurują nazwiska najwybitniejszych polskich kolarzy:
R. Szurkowskiego, S. Szozdy, T. Mytnika, L. Lisa, J. Kowalskiego, M. Nowickiego,
L. Piaseckiego, oraz medalistów mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich E. Barcika,
K. Sujki, J. Jankiewicza, Cz. Langa, A. Serediuka, Z. Jaskuły, A. Sypytkowskiego.
Do 1972 roku Wyścig Pasmem Gór Świętokrzyskich był jednodniową imprezą.
Rok później, organizatorzy zmienili nie tylko formułę, ale i nazwę wyścigu. W ciągu
trzech dni kolarze rywalizowali o Wielką Nagrodę Gór Świętokrzyskich w wyścigu
składającym się z czterech etapów. Trzydniowe zmagania kolarzy na świętokrzyskich
szosach rozpoczęły się sensacyjnie. Pierwszy etap, jazdę indywidualną na czas na
dystansie 27 km, wygrał 19-letni reprezentant Ludowego Klubu Sportowego Świt
Wolica M. Klimczyk, który wyprzedził R. Szurkowskiego. Szurkowski zdobył w
efektownym stylu Wielką Nagrodę Gór Świętokrzyskich.
Dwa lata później, w 1975 roku znów goszczono w Kielcach kolarską ekipę,
która zgarnęła wszystkie trofea. Zwycięzcą wyścigu został T. Mytnik przed R.
Szurkowskim i S. Szozdą. Kolejnymi zwycięzcami wyścigów Pasmem Gór
Świętokrzyskich byli również czołowi polscy szosowcy: F. Andrzejewski, Cz. Lang,
A. Jagła, W. Okrutnik, J. Jankiewicz. Wyścigi miały trzy lub cztery etapy, w tym
najbardziej widowiskowy tradycyjnie rozgrywany na ulicach Kielc.
W 1979 r. kolarze po raz pierwszy zawitali na wybudowany dwa lata wcześniej
samochodowy tor wyścigowy „Kielce” w Miedzianej Górze, rozgrywając tam jeden z
etapów wyścigu. Na tym właśnie torze w 1981 r., odbył się 26 Wyścig Pasmem Gór
24
Świętokrzyskich, który miał trzech bohaterów – Z. Szczepkowskiego, C. Langa i A.
Zagajewskiego.
W następnych latach wyścigi Pasmem Gór Świętokrzyskich wróciły
do poprzedniej formuły zawodów 3- lub 4- etapowych. Wygrywali je: S.
Lewandowski, A. Serediuk, A. Mierzejewski, R. Romanik i J. Bodryk,
który kończył listę triumfatorów imprezy rozgrywanej przez 38 lat na Kielecczyźnie.11
11 B. Tuszyński, Złota księga kolarstwa polskiego, Polska Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1995.
25
ROZDZIAŁ II. METODOLOGIA BADAŃ WŁASNYCH
Badania własne w niniejszej pracy dotyczą historii, osiągnięć i stanu rozwoju
ULKS „COR” w Nowym Skoszynie. Wybór takiego tematu badań był spowodowany
chęcią poznania i spopularyzowania wiedzy na temat klubu kolarskiego, w którym
swoje kariery zaczynało wielu zdolnych, a nawet wybitnych sportowców. Główną
motywacją do zbadania tej wiedzy stała się chęć sprawdzenia, jak kształtował się
rozwój klubu na przestrzeni lat, oraz jaki jest jego stan obecny.
Główny problem, a zarazem pytanie badawcze dotyczące niniejszej pracy
przedstawia się następująco: Jaki jest stan rozwoju klubu kolarskiego ULKS
„COR” z Nowego Skoszyna?
Z pytania tego wynikają następujące pytania szczegółowe:
1. Jakie są główne osiągnięcia klubu?
2. Ilu i jakich zdolnych sportowców klub wypromował w trakcie swojego
istnienia?
3. Jak kształtuje się rola klubu pełniona na rzecz młodych ludzi, a także na rzecz
lokalnej społeczności?
4. Jakie są mocne i słabe strony klubu, oraz jak wyglądają perspektywy jego
rozwoju?
W niniejszej pracy przyjęto hipotezę, że stan rozwoju klubu jest obecnie dość
słaby, a sytuacja klubu wyglądał lepiej w przeszłości niż obecnie.
W niniejszej pracy wykorzystano kilka metod badawczych. Przede wszystkim
oparto się na analizie dostępnych źródeł, zarówno w postaci pozycji książkowych i
artykułów prasowych, jak i stron internetowych. Poza tym wykorzystano wywiad z
byłymi i obecnymi zawodnikami „COR-u”, aby poznać klub z ich subiektywnej
perspektywy. Dzięki wywiadowi poznano fakty, opinie i postawy wśród zawodników
klubu „COR”. Posłużono się metodą wywiadu swobodnego, bez przygotowanego
kwestionariusza wywiadu, aby nie ograniczać ani też nie sugerować wypowiedzi osób,
z którymi przeprowadzano wywiad. Dzięki wywiadowi uzyskano materiał, który
pozwolił przeanalizować układy i zależności pomiędzy badanymi zjawiskami.
Wywiad został przeprowadzony w sposób jawny, a wszystkich zawodników, z
26
którymi go przeprowadzano, poinformowano na temat celu i charakteru prowadzonych
badań. Metodę wywiadu wybrano w celu uzyskania bardziej spersonalizowanych i
swobodnych wypowiedzi, w porównaniu do badania ankietowego. Wywiady z
zawodnikami przeprowadzano w odstępach czasu w miesiącu kwietniu i maju 2013 r.
Część z nich została przeprowadzona w czasie nieformalnych spotkań zawodników
„COR-u”, a część w miejscach zamieszkania tych zawodników. Każdemu z badanych
zadawano pytania na osobności, poświęcając mu czas około pół godziny. Ogółem
wywiady przeprowadzono z 15 obecnymi i byłymi zawodnikami klubu.
27
ROZDZIAŁ III. WYNIKI BADAŃ WŁASNYCH
1. Powstanie i działalność Klubu Kolarskiego „COR” w
Ostrowcu Świętokrzyskim w latach 1995-2000
Na początku warto przyjrzeć się osobie założyciela klubu kolarskiego „COR”.
Tą sobą był ksiądz Z. Kuras, który w latach 1980-1984 był jednym z czołowych
kolarzy województwa rzeszowskiego. W kategorii juniorów zdobył mistrzostwo
regionu w kolarstwie przełajowym i górskim. Współzawodniczył z takimi
zawodnikami jak Jaskuła, Serediuk, Mierzejewski czy Piasecki. Został mianowany
Diecezjalnym Duszpasterzem do spraw Sportu i Turystyki. Następnie, w 1999 r. ks.
Kuras został kapelanem Kolarstwa Polskiego, na prośbę ówczesnego prezesa
Polskiego Związku Kolarskiego W. Walkiewicza, a w 2000 r., już jako kapelan,
uroczyście poświęcił Polski Związek Kolarski.
Klub Kolarski „COR” powstał w wyniku zjazdu założycielskiego dnia 10
października 1995 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim, a na siedzibę wybrano lokal przy
ulicy Klimkiewiczowskiej 3 w Ostrowcu Świętokrzyskim. W zjeździe uczestniczyło
16 członków oraz Przewodniczący Zarządu ks. Kuras. Członkowie-założyciele
uchwalili Statut Klubu i Akt Założycielski, które przesłano do Kapituły Katolickiego
Stowarzyszenia Sportowego w celu zatwierdzenia i rejestracji.
Władze nowo powstałego klubu, wybrane w drodze głosowania, prezentowały
się następująco:
Prezes – ks. Z. Kuras
Wiceprezes do spraw organizacyjnych – P. Podgórski
Wiceprezes do spraw sportowych – Cz. Gardian
Skarbnik – A. Radomski
Sekretarz – L. Miller
Oprócz tego wybrano Komisję Rewizyjną w składzie:
Przewodniczący – T. Polakowski
Wiceprzewodniczący – J. Dul
Sekretarz – W. Litwinek
Wybrano również członków sądu koleżeńskiego:
28
Przewodniczący – Z. Baska
Wiceprzewodniczący – S. Mazur
Sekretarz – A. Biedrzycki
Zarząd Klubu był zobowiązany uzyskać osobowość prawną dla klubu poprzez
wpis do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej prowadzonego przez Urząd
Wojewódzki, i takiego wpisu dokonano 12 kwietnia 1996 r. Zadaniem Zarządu było
również uzyskanie członkowstwa Katolickiego Stowarzyszenia Sportowego
Rzeczypospolitej Polskiej dla członków „COR”, co stało się 22 listopada 1995 r.
Katolickie Stowarzyszenie Sportowe RP istnieje od 1992 r., a jego celem jest
wychowanie dzieci i młodzieży za pośrednictwem sportu i turystyki. Najważniejszym
programem organizowanym przez stowarzyszenie jest Parafiada, która ma charakter
ogólnopolski i międzynarodowy. Oprócz tego stowarzyszenie organizuje obozy
integracyjne „Wieś – miasto”, „Pełnosprawni – niepełnosprawni” i „Sportowe
wakacje”. Obecnie w Polsce istnieje około 350 parafialnych klubów sportowych
zarejestrowanych w Katolickim Stowarzyszeniu Sportowym RP, z czego 50 posiada
osobowość prawną.12
Wyżej wspomniane stowarzyszenie otrzymało nazwę Parafialny Klub Sportowy
„COR”, w skrócie PKS „COR”. Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa „cor”
oznaczającego serce. Natomiast znakiem rozpoznawczym klubu są trzy duże litery
tworzące nazwę „COR”, ułożone na kształt roweru, który jest zamknięty w sercu.
12 http://ekai.pl/wspolnoty/katolickie-stowarzyszenie-sportowe-rzeczypospolitej-polskiej/ (data dostępu: 19.04.2013).
29
Ryc. 2. Logo "COR-u" (Źródło: materiały własne).
Sekcja kolarska na początku działalności klubu „COR” składała się z kilkunastu
chłopców, wśród których warto wymienić K. Kołacza i P. Zielińskiego. Obydwaj
zawodnicy, startując w wyścigach w kategorii młodzik zdobywali czołowe miejsca na
wyścigach Pucharu Polski.
Rok 1997 przyniósł organizację w Ostrowcu Świętokrzyskim pierwszych
mistrzostw Polski w kolarstwie szosowym uczniowskich i parafialnych klubów
sportowych w kategorii „młodzik”, z inicjatywy parafialnego klubu sportowego
„COR”. Wyścig odbył się 2 maja 1997 r., a jego celem była popularyzacja kolarstwa
w Ostrowcu Świętokrzyskim, wyłonienie mistrzów Polski uczniowskich i parafialnych
klubów sportowych w kategorii „młodzik”, uczczenie 400 lat istnienia miasta
Ostrowca Świętokrzyskiego oraz promocja miasta na terenie województwa i całego
kraju. W wyścigu wzięło udział prawie 30 zawodników z 7 różnych klubów
uczniowskich i parafialnych, a reprezentanci klubu „COR” zajęli piąte i szóste
miejsca. Zawody tego typu miały miejsce w Ostrowcu Świętokrzyskim jeszcze
trzykrotnie, w 1998, 1999 i 2000 r.
30
W Ostrowcu Świętokrzyskim organizowano również Międzynarodowy Wyścig
Kolarski o GRAND PRIX, z inicjatywy twórcy „COR-u” ks. Kurasa i legendy
kolarstwa polskiego R. Szurkowskiego. Pierwsze tego typu zawody odbyły się w 1999
r. z okazji 80-lecia Polskiego Związku Kolarskiego. Wyścig został wpisany do
kalendarza Międzynarodowej Unii Kolarskiej, gdzie otrzymał klasę 1.5. Wyraźne
prowadzenie w wyścigu uzyskała grupa Mróz Supradyk Witaminy, która
zdystansowała ekipę MAT Ceresit CCC na tydzień przed ówczesnymi Mistrzostwami
Europy w kolarstwie, który miały miejsce w Kielcach. Trasa była trudna i selektywna,
gdyż przebiegała u podnóża Gór Świętokrzyskich, przy zmiennych warunkach
atmosferycznych. Do wyścigu zgłosiło się 76 zawodników, ale ukończyło go tylko 30.
Przy okazji II GRAND PRIX Ostrowca Świętokrzyskiego, miał miejsce I Rajd
Świętokrzyski, który miał istotny wkład popularyzację turystyki i kolarstwa w regionie
świętokrzyskim. W samym GRAND PRIX współzawodniczyli kolarze z Rosji,
Ukrainy, Niemiec i Czech oraz z najlepszych polskich grup: Mróz, Milkomax, Atlas
Lukullus, Legia Bazyliszek, Servisco, Weltour Radio Katowice.13
2. Działalność Klubu Kolarskiego „COR” w Ostrowcu
Świętokrzyskim w latach 2000-2013
W 2000 r. w PKS „COR” zaszły pewne zmiany. Przede wszystkim zmieniono
nazwę na Katolicki Klub Sportowy „COR” – Wspólnota Świętokrzyska na mocy
decyzji walnego zebrania sprawozdawczo-wyborczego. Przeniesiono również siedzibę
klubu z ulicy Klimkiewiczowskiej 3 na ulicę Słoneczną 40 w Ostrowcu
Świętokrzyskim. Zmienił się również Prezes klubu. Ks. Kuras zrezygnował ze
stanowiska z przyczyn osobistych, a jego funkcję przejął R. Gajuk. Zmienił się
również Zarząd, którego nowy skład prezentował się następująco:
1. Prezydium Zarządu
Prezes honorowy – Z. Kuras
Prezes urzędujący - R. Gajuk
Wiceprezes do spraw sportowych i technicznych – Cz. Gardian
Wiceprezes do spraw finansowych – A. Radomski13 http://www.powiat.ostrowiecki.eu/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=51&Itemid=67 (data dostępu: 19.04.2013).
31
2. Członkowie Zarządu
S. Kołacz
A. Zieliński
P. Leśny
D. Kisiel
3. Komisja Rewizyjna
A. Pasieka
L. Miller
J. Dul
J. Staszica
7 października 2002 r. w świetlicy socjoterapeutycznej w Ostrowcu
Świętokrzyskim miało miejsce spotkanie założycielskie Stowarzyszenia Kultury
Fizycznej, w którym uczestniczyło 15 osób. Spotkanie dotyczyło założenia
Uczniowskiego Ludowego Klubu Sportowego COR Ostrowiec Świętokrzyski. Na
tymczasową siedzibę wyżej wymienionego stowarzyszenia wybrano świetlicę
socjoterapeutyczną przy ul. Słonecznej 40 w Ostrowcu Św. , a władze klubu pozostały
bez zmian.
W lutym 2003 r. twórca COR-u ks. Kuras objął Parafię Matki Bożej Królowej
Polski w Nowym Skoczynie, w gminie Waśniów. W tym samym roku odbyło się
nadzwyczajne walne zgromadzenie członków Uczniowskiego Ludowego Klubu
Sportowego „COR”, w czasie którego wybrano nowy Zarząd:
Prezes – ks. Z. Kuras
Sekretarz – A. Salus
Członkowie Zarządu – E. Jaskuła, A. Zieliński, J. Ozdoba, R. Gajuk.
Nowa siedziba klubu mieściła się pod adresem:
Nowy Skoszyn 64
27-425 Waśniów
Parafia Matki Bożej Królowej Polski
Kolejną siedzibą ULKS „COR” znajdowała się pod adresem Nowy Skoszyn 64.
Prezes Kuras pełnił również funkcję trenera, dzięki uprawnieniom szkoleniowym
uzyskanym od ministra Wilczyńskiego. ULKS „COR” posiada grono sponsorów, 32
wśród których najważniejszy jest Cement Ożarów, przeznaczający środki na zakup
odzieży sportowej. Pozostałymi sponsorami są: Mebloland, Bank Spółdzielczy w
Ostrowcu Św., Bank Przemysłowo - Handlowy i PZU. Kolarzy wspiera także
Fundacja Wspierania Rozwoju Kultury Fizycznej oraz wiceprezes Polskiej
Konfederacji Sportu Z. Pacelt. Dzięki szerokiemu wsparciu różnych firm i organizacji
udało się zbudować drużynę, która w grupie młodzików odgrywa jedną z
ważniejszych ról w całym regionie. Bez wątpienia zawodnicy ULKS „COR” stanowią
dumę sportową gminy Waśniów.
Warto zauważyć, że klub „COR” nie tylko sam uzyskuje wsparcie z zewnątrz,
ale również dzięki swojej działalności uzyskuje pomoc dla innych szczytnych
inicjatyw. Prezes Kuras razem z wójtem gminy Waśniów napisał wniosek do
Funduszu Składkowego Ubezpieczenia Społecznego w celu pozyskania środków na
kolonie dla dzieci w ramach wyrównania szans. Klub pozyskał także kwotę 29 tys. zł
na przeprowadzeni akcji „Uczymy się pływać”, w ramach której dzieci wyjeżdżają do
Ostrowca Św. na naukę pływania w basenie „Rawszczyzna”.
W barwach nowego klubie ULKS „COR” jeździli następujący zawodnicy:
Młodzicy: R. Świątek, K. Tomaszewski, Ł. Kubik, R. Sala, A. Misiurski, Ł.
Miśta, A. Gajewski, D. Ćwik.
Juniorzy młodsi: P. Poński, D. Jabłoński.
Junior: M. Rzorica
Senior: M. Bilewski.
O niezwykle istotnej roli odgrywanej przez ULKS „COR” świadczy
sprawozdanie z realizacji programu współpracy pomiędzy gminą Waśniów a
podmiotami pożytku publicznego z 2009 r. Wynika z niego, że w ramach współpracy
finansowej z różnymi podmiotami ogłoszono konkursy na realizację określonych
zadań. Dwa spośród nich zostały wygrane przez ULKS „COR”. Pierwszy z
konkursów obejmował realizację zadania upowszechniania kolarstwa wśród dzieci i
młodzieży poprzez organizację treningów, zawodów i imprez sportowych, a także
udział w zawodach na szczeblu gminnym, powiatowym, wojewódzkim i
ogólnopolskim. Drugi konkurs wygrany przez „COR” wiązał się z organizacją kolonii
letnich dla młodzieży z gminy Waśniów. Według sprawozdania z realizacji programu
33
współpracy pomiędzy gminą Waśniów a podmiotami pożytku publicznego z 2010 r.
ULKS „COR” po raz kolejny miał do wykonania niezwykle istotne zadania. Przede
wszystkim wygrał konkurs na realizację zadania upowszechniania kultury fizycznej i
sportu, a przede wszystkim upowszechnienie kolarstwa wśród dzieci i młodzieży.
Realizacja zadania opierała się na kształtowaniu pozytywnych cech osobowościowych
i charakterologicznych poprzez branie udziału w treningach, zawodach i innego typu
zajęciach, a szkoleniem objęto młodzików, juniorów młodszych i juniorów. Zadanie
szkolenia dzieci i młodzieży oraz popularyzacji kolarstwa i kultury fizycznej jest
realizowane przez ULKS „COR” do dziś.14
3. Osiągnięcia zawodników klubu „COR”
Klub kolarski „COR” zaczął osiągać sukcesy na polu sportowym już w
początkowym okresie swojej działalności. Bohaterami 1997 r. wśród zawodników
„COR –u” byli niewątpliwie K. Kołacz i M. Łasisz, co można stwierdzić na podstawie
wyników niżej wymienionych imprez sportowych. Osiągnięcia z 1997 r. dotyczyły
zawodów w kategorii młodzik i prezentowały się w następujący sposób:
02.05.1997 r. – I Mistrzostwa Polski Parafialnych i Uczniowskich Klubów
Sportowych, kryterium 27 km, w mistrzostwach dwaj zawodnicy
„COR-u” zajęli piąte i szóste miejsce.
31.05.1997 r. – II edycja wyścigu dla przyszłych nadziei olimpijskich w Łodzi,
zorganizowanego przy wyścigu Solidarności, w którym zawodnik
„COR-u” K. Kołacz zajął 33 miejsce wśród 160 startujących
14.06.1997 r. – Wyścig o Puchar Księdza Bosko w Czerwińsku, w którym K. Kołacz
uplasował się na 1 miejscu, a jego kolega klubowy M. Łasisz na 6
miejscu.
29.06.1997 r. – Wyścig o Puchar Prezydenta Lublina na dystansie 55 km, w którym
M. Łasisz zajął miejsce szóste, a K. Kołacz miejsce dwunaste.
14 Sprawozdanie z realizacjiProgram Współpracy Gminy Waśniów w roku 2009z podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego, http://www.wasniow.pl/asp/pl_start.asp (data dostępu: 19.04.2013).
34
02.08.1997 r. - III edycja wyścigu dla przyszłych nadziei olimpijskich w
Częstochowie, na dystansie 25 km, w którym K. Kołacz zajął 27
miejsce
12.08.1997 r. - IV edycja wyścigu dla przyszłych nadziei olimpijskich w Poznaniu na
torze samochodowym w którym K. Kołacz uplasował się na 12
pozycji, a P. Zieliński był 51 wśród ponad 100 startujących.
17.08.1997 r. - Wyścig o puchar prezydenta Lublina na trasie 55 km z czterema
premiami, K. Kołacz przekroczył metę jako trzeci zawodnik,
natomiast w klasyfikacji ogólnej zdobył miejsce piąte
23-24.08.1997 r. - Mistrzostwa Makroregionu Środkowo – Wschodniego, w których
para zawodników K. Kołacz i M. Łasisz zajęli 4 miejsce w jeździe na
czas, a sam K. Kołacz zajął 10 miejsce w czasówce i 4 miejsce w
wyścigu ze startu wspólnego
07.09.1997 r. - Mini Tour de Pologne w Słupsku, który stanowił V edycję wyścigu
nadziei olimpijskich; K. Kołacz zajął 29 miejsce w ogólnej
klasyfikacji
12-13.09.1997 r. - Wyścig dookoła Podlasia w Międzyrzeczu Podlaskim, złożony z
trzech etapów; K. Kołacz zajął miejsce szóste ze startu wspólnego,
siódme w jeździe na czas, czwarte w kryterium, a ogólnie ukończył
wyścig na miejscu siódmym
14.09.1997 r. - Kryterium Miast w Siedlcach, w którym K. Kołacz uzyskał 2 miejsce,
wspólnie z trzema innymi zawodnikami, a P. Zieliński zajął 5
miejsce wspólnie z ówczesnym mistrzem makroregionu środkowo-
wschodniego K. Mazurkiem.
20.09.1997 r. - Wyścig o Puchar Wojewody Lubelskiego, w którym K. Kołacz zajął 3
miejsce, a M. Łasin 8 miejsce.
04.10.1997 r. - Wyścig w Lubartowie na dystansie 44 km, w którym wygrał T.
Smoleń, piąte miejsce zajął K. Kołacz, a P. Zieliński miejsce
trzynaste
25.10.1997 r. - Zakończenie sezonu’97 w Odporyszowie na dystansie 30 km, K.
Kołacz zajął miejsce drugie, a P. Zieliński miejsce trzecie
35
26.10.1997 r. - Zakończenie sezonu’97 w Rzeszowie, K. Kołacz zajął miejsce trzecie,
a P. Zieliński miejsce szóste
Kolejny rok, czyli rok 1998 również przyniósł klubowi kolarskiemu „COR”
liczne osiągnięcia, tym razem nie tylko w kategorii wiekowej młodzików. To był
dobry rok szczególnie dla dwóch zawodników „COR-u” P. Zielińskiego i K. Kołacza.
Te osiągnięcia prezentują się następująco:
18.04.1998 r. - XII Ogólnopolski wyścig kolarski po ziemi lubartowskiej o puchar
burmistrza Lubartowa; w kategorii junior młodszy K. Kołacz zajął 4
miejsce, a M. Łasisz miejsce 12, natomiast w kategorii młodzik P.
Zieliński uplasował się na drugiej pozycji, a D. Kosior na pozycji
dziewiątej; w klasyfikacji klubowej klub „COR” zajął 4 miejsce na
10 klubów
25.04.1998 r. - Wyścig kolarski o Puchar Dyrektora PZU; w kategorii „młodzik” P.
Zieliński uplasował się na 5 miejscu w jeździe indywidualnej na czas,
a D. Kosior dopiero na 52 miejscu
26.04.1998 r. - I seria Pucharu Polski w Koniecpolu na dystansie 28 km; w kategorii
„młodzik” P. Zieliński zajął 5 miejsce ze startu wspólnego, a D.
Kasior 52 miejsce
09.05.1998 r. - Wyścig kolarski o Puchar Burmistrza Miasta Międzyrzecz Podlaski; w
kategorii „junior młodszy” M. Łasisz zajął miejsce 7 wśród 22
kolarzy, natomiast w kategorii „młodzik” P. Zieliński zdobył miejsce
4 wśród 14 zawodników
24.05.1998 r. - V Ogólnopolski wyścig o Puchar Wojewody Lubelskiego; w kategorii
„młodzik” P. Zieliński zdobył 1 miejsce, a w kategorii „junior
młodszy” K. Kołacz był szósty wśród 30 startujących; w klasyfikacji
klubowej do PKS „COR-u” należało szóste miejsce pośród 19
startujących klubów
29.05.1998 r. - II edycja Nadziei Olimpijskich o Puchar Polskiego Komitetu
Olimpijskiego w Radomiu; P. Zieliński zdobył drugie miejsce
36
06.06.1998 r. - Wyścig kolarski im. Wincentego Witosa w Tarnowie; K. Kołacz był
22 w klasyfikacji generalnej wyścigu w grupie wiekowej juniorów
młodszych
07.06.1998 r. - Wyścig kolarski o Puchar Wojewody Lubelskiego; P. Zieliński zdobył
drugie miejsce w kategorii „młodzik”, B. Kotuliński 4 miejsce w
kategorii „junior”, a według klasyfikacji klubowej PKS „COR”
uplasował się na szóstej pozycji
27.06.1998 r. - XI Wyścig Ziemi Lubartowskiej, zakończony zwycięstwem P.
Zielińskiego w kategorii „młodzik”
28.06.1998 r. - Wyścig Kolarski o Puchar Wojewody Lubelskiego; P. Zieliński zdobył
pierwsze miejsce w kategorii „młodzik”, K. Kołacz szóste miejsce w
kategorii „junior młodszy”, a B. Kotuliński ósme miejsce w kategorii
„junior”
01.07.1998 r. - Wyścig kolarski o Mistrzostwo Makroregionu; pierwsze miejsce dla P.
Zielińskiego
04.07.1998 r. - Puchar Polski III seria w Wałbrzychu; K. Kołacz zajął miejsce 50 w
kategorii „junior młodszy”, a B. Kotuliński 29 miejsce w kategorii
„junior
05.07.1998 r. - Puchar Polski III seria; w wyścigu klasycznym na dystansie 112.5 km
K. Kołacz zdobył 12 miejsce w kategorii „junior młodszy”
16-19.07.1998 r. - Ogólnopolski Wyścig o Puchar Rady Wojewódzkiej w Kaliszu; P.
Zieliński na miejscu trzecim
24-26.07.1998 r. - Nadzieje Olimpijskie III edycja w Starogardzie Szczecińskim, P.
Zieliński na 99 miejscu
05-06.08.1998 r. - Mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym, wyścig górski w
Nowej Rudzie, K. Kołacz na miejscu 27
Rok 1999 przyniósł kolejne mniejsze i większe sukcesy dla zawodników PKS
„COR”, a przede wszystkim dla P. Zielińskiego i K. Kołacza.
17.04.1999 rok - IV Ogólnopolski Wyścig Kolarski o Puchar Wójta Gminy
Chrząstowice; P. Zieliński zajął 6 miejsce w kategorii „junior
młodszy”
37
18.04.1999 rok - Puchar Burmistrza Gminy i Miasta Koziegłowy; P. Zieliński zajął 4
miejsce w kategorii „junior młodszy”
03.05.1999 r. - Wyścig kolarski Kuriera, Startu i Urzędu Miejskiego w Lublinie na
dystansie 38 km; K. Kołacz i P. Zieliński zajęli odpowiednio 3 i 4
miejsce
29.05.1999 r. – I seria Pucharu Polski w jeździe indywidualnej na czas; trasa wyścigu
Świdnica – Modliszów – Wałbrzych; K. Kołacz zajął 54 miejsce, a
P. Zieliński 39 miejsce
29.05.1999 r. - II seria Pucharu Polski w Wałbrzychu; P. Zieliński uplasował się na
25 pozycji w jeździe indywidualnej, a K. Kołacz na 95 na 107
startujących zawodników
30.05.1999 r. – II seria Pucharu Polski w Wałbrzychu, wyścig ze startu wspólnego
Wałbrzych na dystansie 112,5 km; Zieliński zajął 22 miejsce, a
Kołacz 83 miejsce
12-13.06.1999 r. - VIII Ogólnopolski Wyścig Kolarski po Ziemi Pajęczańskiej; P.
Zieliński na miejscu 22, a K. Kołacz na 45
26-27.06.1999 r. - Wyścig kolarski po Ziemi Tarnowskiej; w końcowej klasyfikacji P.
Zieliński uplasował się na 23 pozycji, a K. Kołacz na 31 pozycji;
Zieliński zdobył też w wyścigu górskim, będącym III etapem całych
zawodów, 3 miejsce i tytuł najlepszego górala
16-19.07.1999 r. - Ogólnopolski wyścig kolarski o Puchar Rady Wojewódzkiej w
Kaliszu na dystansie 96 km; K. Kołacz zdobył 5 miejsce
30.07.1999 r. - Mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym w Płocku; wyścig w
parach, w którym K. Kołacz i P. Zieliński wspólnie zajęli 20 miejsce
Kamil Kołacz i Piotr Zieliński zajęli 20 miejsce na 46 par.
07.08.1999 r. – V seria Pucharu Polski w Zamościu; P. Zieliński był 25, a K. Kołacz
27 wśród 62 zawodników biorących udział w wyścigu
22.08.1999 r. - V Ogólnopolska Olimpiada młodzieży w Zielonej Górze; K. Kołacz i
P. Zieliński uplasowali się odpowiednio na 75 i 76 pozycji na 120
zawodników uczestniczących w wyścigu
38
28.08.1999 r. - Wyścig kolarski o Puchar Prezesa Dolnośląskiego Zakładu
Termoenergetycznego w Witoszowie na dystansie 43 km; w
klasyfikacji indywidualnej K. Kołacz zajął 30 miejsce
04-05.09.1999 r. - Górskie mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym w Nowej
Rudzie; K. Kołacz zajął 10 miejsce
11.09.1999 r. - Warszawska Syrenka’99, dwuetapowy wyścig szosowy na dystansie
51 km; po I etapie P. Zieliński i K. Kołacz równorzędnie objęli 14
pozycję, natomiast po II etapie K. Kołacz zajął miejsce 20, a P.
Zieliński miejsce 23
W roku 2000 niekwestionowanym bohaterem okazał się P. Zieliński, który
niewątpliwie przyczynił się do rozsławienia dobrego imienia klubu „COR” w całym
kraju. W tym właśnie roku P. Zieliński zdobył podwójne mistrzostwo Polski w
kolarstwie, zarówno szosowym jak i torowym. Obydwa tytuły otrzymał podczas
wyścigu na torze w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży w Krakowie oraz w
Szosowych Górskich Mistrzostwach Polski w Nowej Rudzie. P. Zieliński startował
również w IV serii Pucharu Polski w kategorii „junior młodszy”, gdzie zajął 3 i 8
miejsce.
Kolejnym zawodnikiem „COR-u”, który odniósł pewne sukcesy w 2000 r., był
K. Kołacz, który brał udział w zawodach w kategorii juniorów. Zajął on miejsce 10 w
V etapie międzynarodowego wyścigu po ziemi Łaskiej i sieradzkiej, oraz 12 miejsce w
III serii Pucharu Polski w Myszkowie. Uczestniczył również w wielu innych
najważniejszych zawodach kolarskich w Polsce, jak na przykład w Mistrzostwach
Polski w kolarstwie górskim i w kolarstwie szosowym.
Kolejny czołowy zawodnik „COR-u” R. Stasica startujący w kategorii „junior
młodszy” w 2000 r. zdobył I miejsce w XX Memoriale im. Józefa Kloca w
Wilkołazach, II miejsce w Ogólnopolskim Wyścigu Szlakami Walki i Męczeństwa
Wsi Polskiej rozgrywanym w Bodzentynie, III miejsce w wyścigu przełajowym w
Busku-Zdroju, VI miejsce w wyścigu w Krzeszowie, VII w Zamościu, XIX miejsce w
Mistrzostwach Polski w Nowogardzie.
Następny zawodnik klubu „COR” J. Mąka startował w kategorii młodzików w
2000 r. i zdobył I miejsce w Otwartych Mistrzostwach Polski Kielc, I miejsce w
39
wyścigu w Wilkołazie, I miejsce w Nowej Sarzynie, II miejsce w Lublinie,
II miejsce w kryterium ulicznym w Międzyrzeczu Podlaskim, III miejsce w
Lubartowie i XV w Stalowej Woli.
Kolejny kolarz jeżdżący w barwach „COR-u” Ł. Gawlak, startujący w 2000 r.
w kategorii juniorów młodszych zdobył III miejsce w Ogólnopolskim Wyścigu
Szlakami Walk i Męczeństwa Wsi Polskiej, III miejsce w Przełajowych Mistrzostwach
Kielc, 4 miejsce w wyścigu cyklosportu w Busku-Zdroju, VII miejsce w Lubartowie,
IX miejsce w wyścigu w Osieku, I miejsce w wyścigu w Krzeszowie, XII miejsce w
Lubartowie, XIV miejsce w Lublinie.
Rok 2000 był również ważny dla innych zawodników „COR-u”, a mianowicie
dla P. Stępnia, Ł. Stachurskiego i Ł. Leszczyńskiego, należących do kategorii
młodzików, którzy po raz pierwszy uczestniczyli w startach m.in. w Lublinie,
Lubartowie i Wilkołazie.
Parafialny Klub Sportowy „COR” uplasował się na 31 miejscu pośród 84
klubów w Polsce. Kolarze zrobili ogromne postępy, o czym świadczy awans 96 na 31
miejsce klasyfikacji ogólnopolskiej. O skali sukcesów kolarstwa ostrowieckiego
świadczy z pewnością fakt, że takie czołowe grupy zawodowe, jak Mróz, Servisco czy
Mróz Supradyn Witaminy zajęły w powyższym rankingu 11 i 12 miejsce. W
poszczególnych klasyfikacjach klub PKS „COR” zajął wyższe miejsca, na przykład 18
miejsce w wyścigach na szosie i 14 miejsce w rywalizacji na torze.
W kolejnych latach, od 2001 do 2003 r. ULKS „COR” klub przeżywał trudny
okres, ze względu na złą kondycję finansową oraz odejście najlepszych zawodników,
P. Zielińskiego i K. Kołacza, do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Żyrardowie.
Natomiast inni zawodnicy nie odnieśli żadnych sukcesów w zawodach.
W roku 2004 osiągnięcia „COR-u” prezentowały się następująco:
07.03.2004 r. - Wyścig przełajowy w Otwartych Mistrzostwach Kielc; kolarzy „COR-
u” reprezentowała trójka zawodników; R. Świątek i K. Zienkowski
zajęli odpowiednio 13 i 15 miejsce w kategorii
16.05.2004 r. - XXX Jubileuszowy Ogólnopolski Wyścig Memoriału Henryka Łasaka
w Bełchatowie; R. Świątek zajął 18 miejsce
11.07.2004 r. - Truskawkowy Szus na Świętej Katarzynie; R. Świątek zajął 4 miejsce
40
18.07.2004 r. - Mistrzostwa Makroregionu Młodzików w Kolarstwie Szosowym; R.
Świątek uplasował się na 14 pozycji w jeździe indywidualnej na czas
i na 8 pozycji ze startu wspólnego i tym samym osiągnął najlepsze
wyniki spośród wszystkich zawodników z województwa
świętokrzyskiego
14,15.08.2004 r. - Wyścig młodzików w Kocku; R. Świątek zajął 14 miejsce, a P.
Poński i D. Jabłoński nieco dalsze pozycje; R. Świątek ukończył
wyścig w Semfolu koło Biłgoraja na 4 pozycji
23.07.2004 r. - XIV Ogólnopolski Wyścig Kolarski w Czarnolasie; R. Świątek zajął
37 miejsce w jeździe indywidualnej na czas
22.08.2004 r. - Wyścig w Solcu Zdroju; zawodnicy „COR-u” zdobyli wszystkie
miejsca na podium; wygrał R. Świątek, a zaraz za nim byli po kolei
D. Jabłoński i P. Poński
29.08.2004 r. - Wyścig w Końskich; zawodnicy „COR-u” po raz kolejny zdobyli
wszystkie miejsca na podium; zwyciężył D. Jabłoński przed R.
Świątkiem i P. Pońskim
19.09.2004 r. - Wyścig w Bratkowicach; R. Świątek uplasował się na 11 miejscu, D.
Jabłoński na 16 miejscu a P. Poński na 19 miejscu
27.09.2004 r. - Mistrzostwa Makroregionu Centralnego w jeździe parami; zawodnicy
„COR-u” R. Świątek i D. Jabłoński zajęli wspólnie 11 miejsce
W roku 2005 „COR” startował w następujących wyścigach:
24.04.2005 r. - Wyścig w Biłgoraju; w kategorii wiekowej młodzików drugie miejsce
zdobył R. Świątek, szóste miejsce zdobył K. Tomaszewski, a Ł.
Kubik zajął 10 i 14 miejsca
14.05.2005 r. - II seria wyścigu o Puchar Starosty Lubartowskiego; K. Tomaszewski
wywalczył drugie miejsce
15.05.2005 r. - II seria Wyścigu o Puchar Marszałka Województwa Lubelskiego; K.
Tomaszewski zajął 7 miejsce, a R. Świątek zajął 9 miejsce
28.05.2005 r. - 29 Ogólnopolski Wyścig Kolarski o Puchar Starosty Lubartowskiego
po Ziemi Lubartowskiej; R. Świątek i K. Tomaszewski zajęli
41
odpowiednio II i V miejsce stali się członkami kolarskiej grupy
zawodowej o nazwie
29.05.2005 r. - Wyścig w Chęcinach; R. Światek, K. Tomaszewski i Ł. Kubik zdobyli
odpowiednio II, III i V miejsce.15
W kolejnych latach zawodnicy „COR-u” również odnosili pewne sukcesy.
Część z nich nadal startowała w zawodach w barwach swego pierwszego klubu, a
część przeniosła się do innych klubów czy grup. W górskich szosowych mistrzostwach
Polski K. Tomaszewski i R. Świątek zdobyli odpowiednio 20 i 64 miejsce. W marcu
2007 r. ostrowczanin i wychowanek „COR-u” K. Zieliński wygrał Górskie
Mistrzostwa Polski, a juniorzy K. Tomaszewski i R. Świątek zajęli miejsca tuż za
podium.16 W 2007 r. P. Zieliński wygrał etap wyścigu Cztery Dni Dunkierki. Od
lutego 2010 r. dwóch wychowanków „COR-u”, K. Tomaszewski i R. Świątek jeździło
w barwach kolarskiej grupy zawodowej DHL Author. W kwietniu 2010 r.
wychowanek „COR-u” P. Zieliński wygrał wyścig Grand Prix Plougoumelen we
Francji.17 W maju 2011 r. zawodnicy „COR-u” uczestniczyli w drugiej edycji
Ogólnopolskiego Kryterium Ulicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim. W kategorii
„junior” P. Tracz zajął IV miejsce, w kategorii wiekowej od 18 do 29 lat A. Gajewski
zajął IV miejsce, natomiast w kategorii 75 lat i więcej A. Pasieka zajął miejsce
drugie.18 W marcu 2013 r. Cz. Gardian z ULKS „COR” uzyskał siódme miejsce.19
Reasumując, należy stwierdzić, że najlepszy okres „COR” przeżywał w
pierwszych latach swojej działalności, a dokładnie w okresie 1997-2000. Świadczą o
tym liczne zwycięstwa i miejsca na podium, nie tylko na zawodach lokalnych, ale
również na wyścigach ogólnopolskich. Kolejnym dowodem na dobry stan klubu w
ówczesnym czasie jest jego dobra pozycja w klasyfikacji ogólnej wśród klubów
kolarskich (31 miejsce na 84 kluby). Kolejne trzy lata były ciężkie ze względu na
trudności natury finansowej, a także odejście zdolnych zawodników do innych
klubów. Następnie klub rozwijał się, choć już w wolniejszym tempie niż na początku.
15 http://godlewski-sport.cba.pl/ (data dostępu: 21.-4.2013).16http://www.ostrowiec.info/aktualnosci,12453,,,,.html (data dostępu: 21.04.2013). 17 http://www.ostrowiecka.pl/sport/kolarstwo/3052-piotr-zieliski-wygrywa-gp-plougoumelen (data dostępu: 21.04.2013). 18 http://www.echodnia.eu (data dostępu: 21.04.2013).19 http://www.pzkol.pl/img/21/2013-03-24-blizyn.pdf (data dostępu: 21.04.2013).
42
Odnosił już mniej istotnych sukcesów, a kolejni czołowi zawodnicy odchodzili, aby
walczyć o zwycięstwo w innych barwach. Pogarszała się również sytuacja finansowa
klubu. Mogło to mieć związek z przeniesieniem siedziby klubu z miasta powiatowego,
jakim jest Ostrowiec Świętokrzyski, do małej miejscowości jaką jest Nowy Skoszyn,
co umniejszyło rangę klubu.
ROZDZIAŁ IV. DYSKUSJA I WNIOSKI
Badania własne w niniejszej pracy dotyczyły historii, osiągnięć, jak również
stanu rozwoju klubu kolarskiego ULKS „COR”. Na podstawie przeglądu osiągnięć
klubu można stwierdzić, że swój okres świetności przeżywał w pierwszych latach po
jego założeniu. Najwięcej miejsc na podium zostało wywalczonych w latach 1997-
2000. Zawodnicy „COR-u” mieli w tych latach takie osiągnięcia jak miejsca na
podium w wyścigach lokalnych oraz ogólnokrajowych.
43
W roku 2000 COR zajął 31 miejsce w klasyfikacji ogólnej spośród 84 klubów
w całej Polsce, awansując z 96 miejsca. Natomiast w szczegółowych klasyfikacjach
COR zajmował jeszcze wyższe miejsca, tzn. 18 miejsce w rywalizacji na torze.
Sytuacja „COR-u” wyraźnie pogorszyła się w latach 2001-2003. Wiązało się to
z problemami finansowymi, oraz odejściem najlepszych zawodników, tzn P.
Zielińskiego i K. Kołacza. Od tamtej pory w rozwoju „COR-u” następowała tendencja
spadkowa. Zawodnicy COR-u nadal wygrywali w zawodach, ale głównie na szczeblu
lokalnym. Wielu wychowanków „COR-u” zmieniło barwy klubowe, jka chociażby P.
Zieliński, K. Tomaszewski czy R. Świątek. Odpowiedź na pytanie „Jaki jest stan
rozwoju klubu kolarskiego ULKS „COR” z Nowego Skoszyna?” jest następująca:
klub znajduje się obecnie w trudnej sytuacji.
Na podstawie przeprowadzonej analizy działalności klubu można wysnuć
następujące wnioski:
1. Należałoby udoskonalić jego bazę, usprawnić finanse, oraz zwiększyć
współpracę pomiędzy klubem a miejscowymi szkołami. Warto byłoby również
otworzyć klub na nowych zawodników, w tym zawodników płci żeńskiej.
2. Do głównych osiągnięć klubu można zaliczyć kilkukrotne zdobycie
mistrzostwa i wicemistrzostwa Polski, a także zwycięstwa na zawodach
lokalnych. Klub wypromował kilki czołowych zawodników, którzy zdobywali
tytuły najpierw w jego barwach, a następnie w barwach innych klubów. Do
takich zawodników można zaliczyć m.in. P. Zielińskiego, K. Kołacza, K.
Tomaszewskiego i R. Świątka. Niewątpliwym sukcesem było również
uzyskanie dobrego, 31 miejsca w klasyfikacji ogólnej klubów kolarskich.
3. Klub odgrywa niezwykle istotną rolę, nie tylko w życiu młodych ludzi, ale
również całej lokalnej społeczności. Jednym z zadań klubu było
upowszechnianie kolarstwa, oraz szeroko pojętej kultury fizycznej wśród
miejscowej młodzieży. Zapewniło to młodym ludziom możliwość aktywnego
spędzania wolnego czasu, wspomagania własnego rozwoju fizycznego i
psychicznego, oraz możliwość rozwijania własnych talentów. Klub
organizował wiele wyścigów i zawodów, które przyczyniły się do promowania
Ostrowca Świętokrzyskiego na skalę województwa, a nawet całego kraju. Do
44
tego typu imprez można zaliczyć porzede wszystkim mistrzostwa Polski w
kolarstwie szosowym uczniowskich i parafialnych klubów sportowych w
kategorii „młodzik”, Międzynarodowy Wyścig Kolarski o GRAND PRIX,
rajdy świętokrzyskie. Klub pomaga miejscowej młodzieży również na
płaszczyźnie finansowej, sponsorując dla niej wyjazdy na kolonie letnie, oraz
lekcje nauki pływania na basenie „Rawszczyzna”.
4. Mocną stroną klubu była z pewnością osoba jego założyciela ks. Kurasa, który
był niezwykle zaangażowany we wszystkie działania z nim związane, a poza
tym był wzorem i autorytetem dla młodych ludzi. Pełniło n nie tylko funkcję
prezesa, ale także menadżera, trenera, a nierzadko również sponsora. Mocną
stroną są również zawodnicy klubu, wykazujący się dużym zaangażowaniem,
wytrwałością, a nierzadko również wybitnym talentem sportowym. Klub
promuje wśród młodzieży takie zachowania jak zdrowe współzawodnictwo,
zachowanie dyscypliny i dysponowanie własną energią. Tym samym młodzi
ludzie wyzbywają się skłonności antyspołecznych i stają się po prostu lepszymi
obywatelami. Natomiast dzięki osiągnięciom w zawodach stają się godnymi
wzorami do naśladowania dla kolegów.
5. Słabą stroną klubu jest na pewno jego zaplecze finansowe. Klub posiada
wprawdzie bazę sponsorów, ale nakłady na klub są niewystarczające, i nie
mogą obecnie zapewnić zawodnikom odpowiednich warunków do sportowej
rywalizacji. Kolejną słabą stroną jest zbyt mała współpraca pomiędzy klubem a
lokalnymi szkołami. Taka współpraca jest niezwykle istotna, gdyż to
nauczyciele wychowania fizycznego są zazwyczaj pierwszymi osobami, które
odkrywają talenty sportowe u swoich podopiecznych. Mogą więc pomagać w
selekcji nowych, zdolnych zawodników. Obecnie słabą stronę klubu stanowi
również brak czołowych zawodników, którzy odeszli do innych klubów. Tym
bardziej istotne wydaje się nawiązanie współpracy ze szkołami w zakresie
wyszukiwania nowych zawodników i promowania klubu, w celu przyciągnięcia
młodych ludzi.
6. Podsumowując powyższe rozważania warto zauważyć, że sport daje wiele
możliwości i pozwala na rozwijanie pozytywnych cech, przydatnych w
45
codziennym życiu. Przedstawienie stanu rozwoju klubu, a także jego osiągnięć,
które było celem niniejszej pracy, z pewnością może przyczynić się do
spopularyzowania samej idei sportu, a także dawać motywacją do zakładania
nowych formacji, nie tylko kolarskich, które mogą przyczynić się do poprawy
jakości życia mieszkańców małych gmin.
BIBLIOGRAFIA
http://4f-evive.pl/index.php/pl/TEAM (data dostępu: 14.04.2013).
http://ekai.pl/wspolnoty/katolickie-stowarzyszenie-sportowe-rzeczypospolitej-polskiej/ (data dostępu: 19.04.2013).
http://godlewski-sport.cba.pl/ (data dostępu: 21.-4.2013).
http://swietokrzyskie.regiopedia.pl/wiki/kieleckie-towarzystwo-cyklistow (data dostępu: 16.04.2013).
46
http://www.cyclebase.nl (data dostępu: 16.04.2013).
http://www.echodnia.eu (data dostępu: 21.04.2013).
http://www.ostrowiec.info/aktualnosci,12453,,,,.html (data dostępu: 21.04.2013).
http://www.ostrowiecka.pl/sport/kolarstwo/3052-piotr-zieliski-wygrywa-gp-plougoumelen (data dostępu: 21.04.2013).
http://www.powiat.ostrowiecki.eu/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=51&Itemid=67 (data dostępu: 19.04.2013).
http://www.pzkol.pl/img/21/2013-03-24-blizyn.pdf (data dostępu: 21.04.2013).
Michniak M., Pawłowski A., Cykliści z Gór Świętokrzyskich, Słowo Kibica, Kielce 2000.
Michniak M., Pawłowski A., Świętokrzyska encyklopedia sportu, Słowo Kibica, Kielce 2004.
Moskwa Z., Kielecki sport z myszką, Golpe S. C., Kielce 2000.
Sprawozdanie z realizacji Program Współpracy Gminy Waśniów w roku 2009 z podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego, http://www.wasniow.pl/asp/pl_start.asp (data dostępu: 19.04.2013).
Tuszyński B., Od Dynasów do Szurkowskiego, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, s. 40.
Tuszyński B., Złota księga kolarstwa polskiego, Polska Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1995.
Ustawa Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów, „Gazeta Kielecka”, 1895, nr 88.
Wroczyński R., Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu, Wydawnictwo BK, Warszawa 2009.
SPIS RYCIN
Ryc. 1. Odznaka Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów................................................10
Ryc. 2. Logo "COR-u"..................................................................................................31
47
Recommended