Ik Ken Haar Al Jaren

7/28/2019 Ik Ken Haar Al Jaren

http://slidepdf.com/reader/full/ik-ken-haar-al-jaren 1/2

7/28/2019 Ik Ken Haar Al Jaren

http://slidepdf.com/reader/full/ik-ken-haar-al-jaren 2/2

auto en we moesten geld uit de ATM halen en oh wat waren we druk want de studentenkwamen er zo aan en er moest echt nog van alles geregeld worden. En aangezien ze daartoch weer zat... tijd zat!

Afgelopen vrijdag had ik een ochtendje voor mijzelf in de lodge. Heeeeerlijk! En een mooiekans om haar te spreken, als ik toch wat sashimi ging eten in het winkelcentrum. Ik had

het kunnen, nee moeten weten: ze was er niet, dezelfde lichtblauwe zak stond op haarplaats... Ik vind het moeilijk om bekennen, maar ik betrapte mijzelf er op dat ik aarzeldetussen een gevoel van teleurstelling en opluchting. Ze leefde nog en ik hoefde haar niet teontmoeten... Schaamte ook. De sashimi smaakte mij niet echt.

En toen kwam de avond. Lelapa... Een mooi gevoel overviel mij... zelfs Nederlanderskunnen zingen (grapje!). Terug op mijn kamer overviel mij een ander gevoel, een van...nee, niet van ooit maar van tekort, maar dan anders. Malen... Ik dacht aan de sessie metChris: wat je over anderen denkt is een reflectie van jezelf. Heb ik net zoveel vragen overmijzelf als ik over haar had? Vragen zat, maar antwoorden... Bijvoorbeeld dit: wat zit in delichtblauwe zak die ik achterlaat?

Misschien alleen maar deze vraag: waarom bekommer ik mij zo om die ene blanke arme?

Rik Maes,Constantia, 20 november 2012.