Bezpieczeństwo dziecka w Internecie

Bezpieczeństwo dziecka w Internecie

Krystyna Lukas

Ponad 80 proc. dzieci do 14. roku życia to stali

użytkownicy Internetu. Korzystają z sieci minimum kilka

razy

w tygodniu po kilka godzin.

Częściej niż raz w tygodniu korzysta z sieci dwie trzecie

przedszkolaków (3 – 6 lat). Za każdym razem

spędzają

w niej średnio 45 minut, oglądając bajki, grając w

gry

i biorąc udział w konkursach.

Dzieci korzystają z wielu rodzajów aktywności

internetowej.

Do najczęściej wykorzystywanych przez nie usług należą:

komunikatory - korzysta z nich 92% badanych dzieci

strony www - 91% ankietowanych

poczta elektroniczna - 85% respondentów

Co czwarte dziecko deklaruje, że rodzice nigdy nie

interesują się tym, w jaki sposób korzysta z Internetu.

Jedynie 10% dzieci deklaruje regularną opiekę rodziców

podczas korzystania z Sieci.

Szczegółowe kategorie zagrożeń w Sieci, dotyczące najmłodszych internautów to:

1. łatwość kontaktu z pornografią i brutalnymi treściami,

2. niebezpieczne kontakty online (uwodzenie dzieci, prostytucja dziecięca, wirtualny seks),

3. cyberprzemoc (przemoc rówieśnicza),

4. uzależnienie od Internetu,

5. zaniedbywanie realnych kontaktów międzyludzkich i związany z tym zanik umiejętności społecznych.

Filtr rodzinny, strażnik dostępu, kontroler treści, filtr treści – program lub

usługa, chroniąca przed dostępem do materiałów pornograficznych i przemocy w

Internecie.

Usługę oferują niektórzy dostawcy Internetu, wliczając ją w abonament miesięczny.

Udostępnianie usługi blokady pornografii przez dostawców Internetu w

Polsce…

Istnieje również możliwość samodzielnego nabycia i zainstalowania programu typu Opiekun Dziecka w

Internecie, Emilek lub podobny.

I jeszcze jedna propozycja…

Filtry rodzinne działają głównie w obszarze filtrowania pornografii i przemocy na stronach www oraz poczcie elektronicznej. Wynika to z ich ograniczonych możliwości technicznych. Nie są w stanie filtrować takich usług jak

programy typu p2p, gry online, czaty czy komunikatory internetowe. Mogą jedynie całkowicie je

zablokować. Nie zabezpieczają również przed nawiązywaniem

kontaktów online.

O wykorzystaniu narzędzi systemu operacyjnego

czyli

co to jest

KONTROLA RODZICIELSKA?

Kontrola rodzicielska

pomaga zarządzać sposobem korzystania z

komputera przez dzieci.

Można na przykład nałożyć ograniczenia dotyczące

godzin, w których dzieci mogą korzystać z

komputera,

typów gier, w które mogą grać,

a także programów, które mogą uruchamiać.

Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych

Linux

Do ochrony przed pornografią w Linuksie służy filtr treści DansGuardian. Jego konfiguracja wymaga średniozaawansowanej znajomości tego systemu. Do limitowania czasu spędzanego przy komputerze, np. do maksymalnie jednej godziny dziennie służy osobna aplikacja TimeKpr. Oprócz limitu czasu, pozwala rodzicom ustalić, w których godzinach dziecko nie będzie mogło korzystać z komputera. Można na przykład zakazać używania komputera w godzinach nocnych od 23 do 7 rano.

Apple Mac OS

Znany od dawna program Hektor został wyparty - od wersji Mac OS 10.4 - przez kompleksowe narzędzie Nadzór Rodzicielski.Nadzór Rodzicielski w Mac OS Leopard - narzędzie zintegrowane z kontem każdego użytkownika systemu. Tworząc nowe konto użytkownika Macintosh, administrator może z góry określić zasady dostępu do stron pornograficznych i limit czasu dostępu do komputera.

Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych

Windows XP - nie posiada wbudowanej ochrony. Jest dostępna jako aktualizacja opcjonalna, po zarejestrowaniu na Windows Update.

Windows Vista - posiada wbudowaną kontrolę rodzicielską, umożliwiającą:

• filtrowanie stron internetowych,

• blokowanie gier komputerowych korzystając z wybranego

przez użytkownika systemu oceniania gier

komputerowych

• ustalenie limitów czasu korzystania z komputera,

• ograniczenie programów zainstalowanych na komputerze.

Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych

W systemie Windows 7 funkcja Kontrola rodzicielska

nie obejmuje już ograniczeń dotyczących sieci Web

ani raportów aktywności. Można jednak nadal ograniczać

dzieciom dostęp do witryn oraz przeglądać raporty

dotyczące ich aktywności w sieci Web po dodaniu do

funkcji Kontrola rodzicielska systemu Windows dostawcy

usług, takiego jak Windows Live Family Safety. Funkcja

Family Safety umożliwia skonfigurowanie filtrowania sieci

Web oraz monitorowanie aktywności dzieci, jak również

określenie, z kim dzieci mogą się kontaktować przy użyciu

usług Windows Live Spaces i Hotmail oraz programu

Messenger.

JAK TO DZIAŁA?

Gdy Kontrola rodzicielska zablokuje

dostęp do gry lub programu, jest

wyświetlane powiadomienie informujące o

zablokowaniu programu. Dziecko może

kliknąć łącze

w powiadomieniu, aby poprosić o

zezwolenie

na dostęp do tej gry lub programu.

W takim przypadku można zezwolić na

dostęp, wprowadzając informacje o

koncie użytkownika.

Jak znaleźć?

Wystarczy nacisnąć przycisk START i wejść w

Panel sterowania. Znajdziemy tam pozycję Konta

użytkowników i Filtr rodzinny – możemy już

dodawać nowe konta i konfigurować ustawienia

kontroli rodzicielskiej.

Do skonfigurowania Kontroli rodzicielskiej dla

dziecka jest potrzebne konto administratora.

Przed przystąpieniem do dalszych czynności należy

upewnić się, że każde dziecko, dla którego ma

zostać skonfigurowana Kontrola rodzicielska,

ma standardowe konto użytkownika. Kontrola

rodzicielska działa tylko

w odniesieniu do standardowych kont

użytkowników.

Po włączeniu Kontroli rodzicielskiej dla standardowego

konta użytkownika należącego do dziecka można

modyfikować następujące pojedyncze ustawienia kontroli:

Limity czasu.

Gry.

Zezwalanie na określone programy lub ich

blokowanie.

Limity czasu. Można określić limity czasu, w którym dzieci

mogą logować się do komputera. Uniemożliwia to dzieciom

logowanie się w określonych godzinach. Dla każdego dnia

tygodnia można ustawić inne godziny logowania. Jeśli w

momencie upłynięcia przydzielonego czasu dziecko będzie

zalogowane,

zostanie wylogowane automatycznie.

Gry. Można kontrolować dostęp do gier,

określać poziom klasyfikacji wiekowej,

wybierać typy zawartości, które mają być

blokowane, a także zezwalać

na niesklasyfikowane lub konkretne gry

albo je blokować.

Zezwalanie na określone programy lub

ich blokowanie. Można zapobiec

uruchamianiu przez dzieci programów, których

nie powinny używać.

Pamiętajmy jednak, że żadne narzędzie kontroli

rodzicielskiej, żaden - najlepszy nawet - filtr, nie

zastąpi rozmów z dzieckiem.

Internet nie jest ani dobry, ani zły – to od nas

zależy, czy dla naszych dzieci będzie przestrzenią

bezpieczną.