‘Hallo. Ik ga jullie dit huis laten zien vandaag! Ja inderdaad, dat lichtgroene huis hier achter me.’ Ik zie dat de cameraman me wil onderbreken, en ik steek mijn tong naar hem uit.

‘Dit huis is ingericht voor een gezin met een kind, een tiener en een baby.’ Er komt een zacht gemompel vanachter de camera, wat lijkt op: ‘het kan wel wat beter.’

‘Dan zal ik nu de binnenkant van het huis laten zien.’ zeg ik en ik negeer de cameraman, terwijl ik het trapje van de veranda op loop.

‘Links is een zithoekje. Zoals jullie kunnen zien is hier binnen de kleur groen ook duidelijk aanwezig.’ zeg ik.

‘Het zithoekje is in principe in de gang.’ zeg ik en ik draai me om naar de rest van de gang. ‘De gang is redelijk simpel. Er hangt – nou ja, eerder staat – één schilderij.’ zeg ik en ik knik naar het grote schilderij van een kikker.

‘Hier is de keuken. Ook hier zie je de kleur groen weer. Een wat donkerdere tint deze keer. En natuurlijk is er rekening gehouden met de baby.’ zeg ik en ik leg mijn hand even op de kinderstoel die in de hoek staat.

‘En dan hebben we hier de woonkamer.’ zeg ik als we weer terug zijn in de gang. Ik doe een andere deur open, en loop naar binnen.

‘Als je binnenkomt, zie je meteen de openhaard “hoek”. Daar kan je lekker bij de openhaard een boek lezen of een spel spelen ofzo. Ook hier is natuurlijk weer aan de kinderen gedacht.’

‘De muur hier, is een fotomuur. Er hangen nu vooral voorbeeldfoto’s, maar die kunnen vervangen worden.’

‘Dan is hier nog een hoekje waar je piano kan spelen.’ zeg ik afwezig, en de cameraman kucht weer. ‘Sorry,’ zeg ik vlug en ik loop verder.

‘En hier is de televisiehoek waar de hele familie tv kan kijken.’ zeg ik terwijl ik langs een kleine afscheiding loop. ‘De afscheiding is er zodat de mensen bij de openhaard niet zo’n last hebben van de tv.’

‘En dan nu naar de eetkamer.’ zeg ik, en ik loop weer naar de gang. ‘De eetkamer is een redelijk grote ruimte, waar je makkelijk met het hele gezin kan eten.’

‘schiet een beetje op, wil je?’ zegt de cameraman vanachter zijn camera. ‘eh, ja. Dan nu naar de speelkamer.’ zeg ik vlug.

‘De speelkamer is niet heel druk ingericht. Zo hebben de kinderen ook nog alle ruimte om rond te rennen.’

‘En dit is de trap. We gaan nu naar boven, daar zijn de slaapkamers en de badkamer.’

‘Als je van de trap komt, kom je bij het hobbyhoekje.’

‘En meteen daaraan grenst de slaapkamer van de ouders.’ zeg ik, en dan vervolg ik opgewekt: ‘en dan nu naar de tienerkamer.’

‘In principe is deze kamer ingericht voor een tienermeisje. Maar het kan natuurlijk veranderd worden. Er staat natuurlijk en bed, en er is ook een bureau met een computer.’

‘En dan nu de kamer van een kind. Een echte meisjeskamer.’ zeg ik glimlachend. ‘Ook hier is een bed en een bureau met computer.’

‘Nu gaan we naar de badkamer.’ zeg ik en ik loop de kamer uit, en een andere in.

‘Dit is de badkamer. Er is een groot bad, een douche, natuurlijk een WC en wastafel, en een badje voor de baby.’

‘Ik heb de leukste kamer voor het laatst bewaard… de babykamer! Kom maar mee.’ zeg ik, en ik zie hoe de cameraman men zijn ogen rolt.

‘Dit is hem dan… de babykamer. Je zou hier uren kunnen blijven staren…’ mompelt ik. De cameraman kucht en kijkt veelbetekenend op zijn horloge.

‘oh, we moeten zo weer verder. Ik zal snel nog even de tuin laten zien. En daarna de plattegronden.’

‘Dit is de tuin vanaf achteren gezien. Er is een schommel voor de kinderen, en een plekje waar je rustig kan zitten.’

‘En dit is de tuin vanaf de zijkant gezien. Er is een bubbelbad, waar je lekker kan ontspannen.’

‘En dit is aan de voorkant van het huis. Een balkonnetje, waar je ook rustig kan zitten, genieten van de omgeving.’

‘en tot slot nog het voortuintje.’

‘Dit was mijn rondleiding. Hierna staan de plattegronden, ik hoop dat je er van genoten hebt!’

Plattegronden

Het huis aan de voorkant.

Achterkant van het huis.

Dak

1e verdieping

Begane grond

fundering [van Elora/Psarotje]