Maikling presentasyon ng kasaysayan ng

pagkakatatag ng Iglesia Filipina Independiente

“Kung sinasabi ninyong ako ang

nagtatag ng Iglesia Filipina

Independiente, namamali kayo,

sapagkat ang aming simbahan ay tinatag

ng mga Pilipino bilang produkto ng kanilang pagnanais na magkaroon ng

kalayaan, pangrelihiyon,

pulitikal at sosyal. Ako lamang ang

naatasang maging Pinuno. – Gregorio L.

Aglipay

Hangarin ng IFI ang tunay na kalayaan sa dayuhan pananakop.

Hindi makatarungan ang kalagayan ng lipunan sa panahon ng pananakop ng mga Kastila sa aspetong pangrelihiyon, pulitikal at sosyal

obscurantism

Krus at espadaDiskriminasyon “indio”

Pang aalipin, pang

aabuso, pang aalipusta,

pambubusabos

Walang karapatang humawak ng parokya ang mga Paring Pilipino!

Pag-aalsa ang tugon ng mga Pilipino!

GOMBURZA

Rebolusyon!

Second Fundamental Epistle

“Neither the leaf of a tree nor a single bird falls to the earth without the will of our Heavenly Father (Mt. 10:29). Revolutions, therefore are providential, and despite causing us momentary disasters, they ultimately bring us far-reaching redemption and result in benefits that will bless many generations to come. They are like typhoons which, in the twinkling of an eye, destroy and erase secular vices and abuses, and their social upheavals, moreover, have this time been used by Divine Providence to castigate the errors of an enthroned frailocracy, errors over which we now wish to draw the veil of merciful oblivion.”“The only living tangible result of 1896 revolution” Teodoro Agoncilio

Bishop Aglipay was believed to have joined the Katipunan as a young cleric. He ministered to the combatants in and out of the battlefields. In 1897 as a parish priest of Victoria, Tarlac, he organized Liwanag, the local chapter of the Katipunan and the convento was used as a meeting place and sanctuary of the local Katipunan group.

TREATY OF PARIS – April 11, 1899

Sa halagang $20M pinagbili ng Espanya ang Pilipinas sa Estados Unidos. Nagkaroon ng “Mock Battle” na isang pagkukunyaring tinulungan ng mga Amerikano ang mga Pilipino laban sa mga Espanyol subalit sila pala ay nagkabentahan na.

TREATY OF PARIS – April 11, 1899

“The Roman Church in the Philippines was to be afforded protection by the Americans.”

June 12, 1898 proclamation of independenceEmilio Aguinaldo called for Congress in Barasoain Church in Malolos, Bulacan with Aglipay as lone priest representative

October 20, 1898 Aguinaldo appointed Aglipay as Military Vicar General of Aguinaldo.

Short-lived republic :

Inaugurated on January 23, 1899Fil-Am War erupted on February 4, 1899

Fil-Am war ended on July 4, 1902

-Bloody war that caused more than half a million Filipinos died (mostly non-combatants)

At nagpatuloy ang hindi makatarungang kalagayan ng lipunan sa panahon ng Kolonyal na pamamahala ng mga Amerikano.

• Sedition Law (1901) – hindi pinahihintulutan ang anumang mga balak o hakbang kahit sa mapayapang pamamaraan ang pagkakaroon ng Kalayaan.

• Brigandage Act (1902) – dinedeklarang simpleng mga bandido ang sinumang maghangad ng rebolusyon para sa kalayaan.

• Reconcentration Act (1903) – nagbibigay ng legal na permiso para ipataw ang tinatawag na “hamletting” para hindi makapagbigay ng suporta ang mamamayan sa mga rebolusyonaryo.

• Flag Law (1907) – Pinagbabawal ang ang pagwagayway ng bandila ng Pilipinas at ang pagkanta ng Pambansang Awit. (Ito ang dahilan kung bakit nakasuot ng mga sotanang bandila ang mga kaparian at pag kanta ng Pambansang Awit sa panahon misa.)

At nagpatuloy ang hindi makatarungang kalagayan ng lipunan sa panahon ng Kolonyal na pamamahala ng mga Amerikano.

• Philippine Comission Act No. 1376 – July 24, 1905, Binibigyan ng kapangyarihan ang Supreme Court para magdesisyon ukol sa mga ari-ariang may kaugnayan sa simbahan.

“Isa ito sa naging malaking dagok sa bagong tatag na IFI sapagkat inatasan ng Supreme Court na ibalik ang lahat ng mga inuukupahang simbahan ng mga IFI sa “tunay” na nagmamay-ari na Romano Katoliko. Isa itong patunay na pinoprtoksiyonan ng mga Amerikano ang Romano Katoliko na iniwan ng Espanya sa bisa ng Treay of Paris.

May iba’t-ibang porma ng paglaban sa mga mapaniil na patakaran ng Kolonyal na pamamahala ng mga Amerikano.

Tanyag sa kalunsuran ay sina Aurelio Tolentino, Juan Matapang Cruz, Juan Abad, Vicente Sotto at iba pa na sa pamamagitan ng mga pagsusulat nilalabanan ang mananakop na dayuhang Amerikano. May mga nagpatuloy sa hanay ng mga Katipunero sa muling paglaban sa bagong mananakop para kamtin ang tunay na kalayaan. Tanyag sa mga ito ay sina Macario Sakay at Artemio Ricarte.

Sa gitna ng panggigipit sa mga mamamayang Pilipino at patuloy na paglaban para sa tunay na kalayaan sa mga dayuhang mananakop ay pinanganak ang Iglesia Filipina Independiente at mabilis na lumago .

Agosto 3, 1902

Sa isang meeting ng General Council ng Union Obrera Democratica (UOD) na pinamumunuan ni Isabelo de los Reyes, Sr. o Don Belong ay naiproklama ang Iglesia Filipina Independiente.

Agosto 2, 1902

The organization called for a national general strike on August 2, 1902, in protest of the refusal of the government to comply with the demands for increased wages for the workers. The first strike action occurred on August 9, 1902, as workers at the Malabon Commercial Tobacco Factory staged a went on strike. The Union Obrera Democratica organized various walk-outs in factories in Manila and adjascent cities in support of the strike. The state authorities responded by arresting Don Belong and three other union leaders. Don Belong was sentenced to four months in jail. As a result of the strike, wages were increased in some factories. Working hours were, however, unaffected

RELEVANCE OF THE IFI

It has been relevant during the colonial times.It will always be relevant in today’s semi-colonial times.

LupaSahodTrabaho Karapatan

Katarungan Kapayapaan Buhay na ganap at kasiya-sia

Kapayapaan Nakabatay sa Katarungan

Micah 6:8

Living Our Heritage. Challenge from Bishop Gregorio L. Aglipay

Brothers and sisters, you are at present, by the holy heritage that you received from your holy founder, and by the grace of God, form your forebears, to suffer, for in such suffering the victor will always be worthy of the prize. Lose no hope.

Our Church must undergo the tests and trials that are still more bitter and more hazardous that may require a tenacity of purpose, nerve, and fiber in character to the extent of power that shall win or triumph through the ages.

Upon your shoulders, my holy brothers and sisters, lie the mission on which shall rely the future of our Church. Your failure today shall be the tragedy of the days to come for those in the fold upon which you fix your eyes.

Work and suffer the hardship of the road. Climb to the ideals of the Church that you rightfully serve and the people whose faith shall be reborn with the guidance that you may lead them.