PU; Huisje Boompje

Kindje

Gelukkig heeft niet iedereen zoveel problemen in de liefde. In het huis naast Tessa heeft Carmen net haar schilderij afgewerkt en Pim neemt haar trots in zijn armen. ‘Het is prachtig.’ Fluistert hij en houdt haar dicht bij zich.

Pim en Carmen

Wanneer ze elkaar los laten horen ze een klein stemmetje vanuit de achtertuin. ‘Mama, Papa, ikke spelen!’ Geschrokken kijken ze elkaar aan en rennen dan naar buiten. In de tuin vinden ze Nienke in een grote hoop bladeren.

Geschrokken, maar toch ook opgelucht dat er niets gebeurd is nemen ze Nienke mee naar binnen. Carmen legt haar in bed terwijl Pim de kooi van Fil schoon maakt.

De volgende ochtend wordt er voor de laatste keer hard gestudeerd. Diezelfde middag hebben ze hun laatste examen.

Na een uur gaat de telefoon van Pim en hij legt snel zijn boek op tafel. ‘Hoi mam.’ Hij luistert naar de stem van Susan en zegt dan: ‘Natuurlijk is dat goed, we moesten toch nog een oppas hebben voor Nienke.’

Een paar uur later staan Daan en Susan voor de deur en ze begroeten Pim vrolijk. ‘Ben je al zenuwachtig voor je examen?’ vraagt Daan. ‘Het gaat wel.’ Mompelt Pim, maar zijn gezicht bewijst het tegendeel.

Daan en Susan volgen Pim naar binnen en ze horen meteen het stemmetje van hun kleindochter. ‘Opa slapen. Jij in bed.’ Ze gaat zo op in haar spel dat ze de deur niet hoort.

Pas wanneer Susan haar naam zegt kijkt ze op en steekt haar handjes uit. ‘Oma!’ Susan smelt meteen en pakt het meisje op. Nienke slaat haar armpjes om de nek van haar oma en begraaft haar gezicht in haar jurk.

Susan houdt haar van zich af. ‘Ben jij nu alweer gegroeid.’ Zegt ze lachend en Nienke giert het uit. ‘Heb je opa en oma een beetje gemist?’ Nienke begint heftig te knikken.

Susan zet Nienke weer op de grond en Daan haalt een klein pakje tevoorschijn. Nienke scheurt het papier er meteen af en een klein blokje komt tevoorschijn. Nienke aait er met haar handje over. ‘Lieve blok.’ Zegt ze.

Pim en Carmen weten zeker dat ze Nienke in goede handen achter laten en vertrekken met een gerust hart naar hun examen. Susan is er zeker van dat ze allebei slagen en begint alvast een taart te bakken.

Daan speelt intussen met Nienke. De lach verdwijnt niet van haar gezichtje en ze krijgt er geen genoeg van om verstoppertje te spelen met haar opa.

Pim en Carmen komen met goed nieuws thuis. Ze zijn allebei met een dikke tien en een diploma op zak geslaagd. Vrolijk springt Carmen in de armen van Pim.

Wanneer ze elkaar uitgebreid gefeliciteerd hebben lopen ze naar binnen. Meteen vult de geur van taart hun neusgaten. Daan kijkt meteen op. ‘Aan jullie gezichten te zien hebben jullie goed nieuws bij.’ zegt hij vrolijk.

Pim en Carmen knikken en ze worden meteen gefeliciteerd. Ze schuiven aan tafel en nemen allemaal een stukje taart.

‘Je taart is echt geweldig mam.’ Complimenteert Pim zijn moeder. ‘Is Nienke een beetje lief geweest?’ vraagt Carmen en Daan en Susan beginnen meteen te knikken.

De vrouwen hebben hun taart het eerste op en Susan helpt Carmen om Nienke in bed te leggen. Daan praat met zijn zoon: ‘Wat gaan jullie nu doen?’

‘We hebben de grond naast jullie gekocht en daar willen we een huis laten bouwen.’ Legt Pim uit en Daan glimlacht. Het lijkt hem heerlijk om zijn zoon weer in de buurt te hebben.

Er wordt afscheid genomen en wanneer Carmen klaar is met de afwas, pakt Pim haar vast. Carmen nestelt zich in zijn armen en zucht. ‘Eindelijk zijn we klaar met studeren.’ Pim knikt. ‘Het is tijd voor de rest van ons leven.’

Bij Tessa en Dave is de spanning de volgende dag ook duidelijk voelbaar. Ze hebben allebei hard geleerd dus daar zal het niet aan liggen. Dave eet rustig zijn ontbijt en herhaalt alle stof in zijn hoofd.

Dave en Tessa

Tessa zit buiten en doet hetzelfde. Ze had even weinig zin om bij Dave te zitten. Hij spookt nachtenlang door haar hoofd en ze probeert zich te concentreren op haar toets.

Ze kijken allebei de stof nog snel over en dan vertrekken ze. Terwijl Tessa naar Dave kijkt, voelt ze hoe de vlinders in haar buik weer oplaaien.

Ook Dave voelt zich niet op zijn gemak. Hij voelt de ogen van Tessa op zijn rug. Ergens voelt hij zich onrustig, maar toch ook wel blij.

Lang hebben ze niet de tijd om na te denken over hun gevoelens, ze beginnen aan hun examen en ook deze keer gaat het weer perfect. Ze hebben allebei een tijd en zijn nu op de helft van hun studie.

Daan en Susan zijn allebei trots op hun zoon dat hij zijn studie met succes heeft afgesloten. ‘Niet te geloven dat hij binnenkort weer hierheen komt en dat hij weer bij ons in de buurt is.’ Mompelt Susan die avond in bed.

Daan en Susan

Terwijl ze denken dat iedereen in bed ligt, beleven ze een gezellige nacht. Maar in de keuken staan Amy en Anna zenuwachtig bij de computer. Om de beurt gaan ze opzoek naar beurzen voor de universiteit. Met een tevreden gezichten sluiten ze af.

‘Moeten we het papa en mama niet vertellen?’ vraagt Amy zenuwachtig, maar Anna kijkt bedenkelijk. ‘Ik weet het niet. We kunnen ze toch moeilijk wakker maken nu. Het is al hartstikke laat!’Amy knikt twijfelend en wenst haar zus dan welterusten.

De volgende ochtend begint de dag al vroeg in huize Groenzee. Als het eerste licht door de ramen komt, opent Susan de kledingkast en kleedt zich om.

Het is weekend en de kinderen hoeven niet naar school. Het weer is prachtig en Naomi maakt daar gebruik van. Ze gooit haar vishengel uit en wacht tot de vissen happen naar haar aas.

Thomas en Timo kiezen voor iets sportievers. Terwijl ze overgooien verhit de zon het landschap. Het is intussen alweer lente en het begint steeds warmer te worden.

Binnen staan Susan en Noa bij de schildersezels. Noa heeft de passie voor het schilderen duidelijk van haar moeder gekregen en samen brengen ze heel wat tijd met verf en kwasten door.

En niet alleen thuis. Ook op haar werk is Susan de hele dag met kwasten, verf en schilderijen bezig. Ze is nog steeds heel erg blij dat ze de top heeft bereikt, al vind ze het wel jammer dat ze nu op zaterdag moet werken.

Gelukkig werkt ze met veel plezier en ook de kinderen vermaken zich prima in het weekend. Emiel en Saskia hebben allebei een boek gepakt en zijn helemaal verdiept in het verhaal.

Aan het eind van de middag moeten ook de oudste kinderen naar hun werk. Naomi heeft ook een baan gevonden in de architectuur.

Amy en Anna zijn het eerste thuis. ‘We moeten echt praten Anna, we kunnen het niet eeuwig verbergen.’ Zegt Amy en ze trekt Anna mee.

Anna laat zich meevoeren naar het terras. ‘Misschien heb je gelijk. We moeten het pap en mam vertellen.’ Zegt ze nog wat twijfelend.

‘Ze laten ons echt wel gaan. Pim en Tessa zijn toch ook op de universiteit.’ Zegt Amy om haar zus te overtuigen. ‘Bovendien gaan we dit samen doen. We kunnen toch op elkaar letten.’

Ze zien een bekende auto de straat in rijden en Susan stapt uit. Saskia komt meteen naar buiten en begroet haar moeder.

Daarna stappen ook Naomi en Thomas uit. Naomi heeft op haar eerste werkdag meteen promotie gemaakt en ze stapt dan ook heel erg vrolijk uit de carpool.

Amy kijkt even naar haar zus en Anna knikt. Ze staat op. ‘Nu of nooit.’ Mompelt ze en loopt dan naar de deur. Amy staat ook op en rent achter haar zus aan.

Beneden gaan ze meteen opzoek naar Daan en Susan. Ze gaan alle vier aan de tafel zitten. ‘Is er iets aan de hand? Jullie kijken zo ernstig.’ Merkt Daan meteen op.

Amy schudt haar hoofd. ‘Er is niets aan de hand. Nou, eigenlijk willen we wel wat meedelen, maar…’ stottert ze en ze stoot Anna aan.

‘We hebben een aanbod gekregen voor de universiteit.’ Vult Anna haar aan. ‘We mogen allebei gaan studeren en we hebben ook al beurzen gevonden.’ Vervolgt ze.

Amy kijkt gespannen naar haar ouders. Het was haar idee om het te vertellen, maar ze is toch wat zenuwachtig. ‘Dat is geweldig!’ roept Susan meteen.

Ook Daan knikt goedkeurend. ‘Dus jullie willen samen gaan studeren?’ vraagt hij. Amy en Anna knikken meteen heftig.

‘Dan houden wij jullie niet tegen.’ Zegt Susan. Amy en Anna staan meteen op en slaan hun armen om hun ouders. ‘Heel erg bedankt!’ roepen ze in koor.

Pim en Carmen

Nienke slaat haar armpjes om de nek van haar moeder. Carmen drukt een kusje op haar wang en houdt haar dan een stukje van zich af.

‘Heb je zin om voor de laatste keer naar bedje te gaan hier?’ vraagt ze. Pim en Carmen hebben intussen alles al geregeld voor hun vertrek.

De volgende ochtend is het zover. Pim en Carmen zullen terugkeren naar hun oude buurt. Pim doet Nienke nog even in bad.

Het meisje geniet van het warme water en kijkt een beetje sip wanneer Pim haar uit het water haalt. ‘Niet zo zielig kijken, Nien.’ Zegt hij en hij kietelt haar.

Pim neemt haar mee naar de woonkamer waar Carmen al staat te wachten. Pim kijkt naar de lege plek aan de muur waar eerst het schilderij van Nienke hing. Het is intussen al ingepakt en klaar om mee te nemen.

‘Ben je er klaar voor?’ vraagt Carmen en Pim knikt. ‘Ik ben klaar.’ Zegt hij en voelt hoe zijn lichaam begint te tintellen.

Bij Carmen gebeurd hetzelfde en Nienke kijkt verbaasd naar haar ouders. De laatste keer dat ze dit zag groeide ze zelf op.

Pim groeit het eerste op. Hij kijkt naar zijn lichaam. Er is weinig veranderd. Alleen zijn kleding is verwisseld tot een vreselijke broek.

Carmen heeft wat meer geluk. ‘Dat staat je goed.’ Zegt Pim en hij bekijkt zijn vrouw. Dan belt hij de taxi die hen naar huis zal brengen.

Al snel horen ze het getoeter in de staat en samen met Nienke lopen ze naar buiten. Ze sluiten de deur achter zich en zetten de spullen in de taxi.

Carmen kijkt nog een keer om naar het huis waar ze de laatste vier jaar heeft gewoond. Ze hebben hier zoveel mooie, maar ook minder mooie dingen meegemaakt. Ze kijkt naar Nienke en Pim. De grootste geschenken in haar leven en sluit dan de deur. Ze is klaar voor de rest van haar leven.

Tot de volgende update!