PROSE AND DRAMA

PROSEAND DRAMA

PROSE- consists didactic pieces and translations of religious writings in foreign languages, such as novenas and biographies of saints, aside from catechetical manuals and the linguistic works of the friar-lexicographers and grammarians.

Aral na Tunay na Totoong Pag aacay sa Tauo nang manga Cabanalang Gaua nang mga Maloalhating Santos na si Barlaan at si Josaphat (1712)- Fr. Antonio de Borja, S. J.- Tagalog translation of a Spanish version by Fr. Baltazar de Santa Cruz, O. P., of a long narrative in Greek attributed to St. John Damascene.

Juan Evangelistas Tagalog version (1886)of Enrique Perez EscrichsEl Martir del Golgota (1863)A fictional biography of Christ which, together with the pasyon, became a popular source book for Cenaculo wrtiters.Fr. Miguel Lucio Bustamantes Si Tandang Basio Macunat (1882)

URBANA AT FELIZA- Fr. Modesto de Castro

URBANA AT FELIZA

-published in 1885, took the form of the epistolary novel with the full title of :

Pag susulatan ng dalawang binibini na si Urbana at Feliza na nagtuturo ng mabuting caugalian

-an exchange of letters between two sisters: Urbana, who is a student in colegio in Manilaand Feliza, who lives in the province with their parents.

LAGDA

Equivalent work among the Visayans for Urbana at Feliza

A compilation of maxims, possibly written by a native clergyman and first published under the title of Caton Cristiano

ANG PAGDALAO8Manila.

FELIZA: Isa sa mga gaung tapat naipinag-uutos nang paquiquipagcapuoa tauo,ay ang pagdalao sa camaganac, caibigan o caquilala cun capanahonan cun dinadalao nang masamang capalaran o namamatayan cayaay carampatang dalauin at maquiramay sa catouaan, o aliuin caya sa hirap. Ituro mo Feliza cay Honesto, cun papaano at cailan gagauinang pagdalao.

Ang una una, i, gauin sa capanahonan,at pag di natama sa oras ay naiinip ang dinadalao, at magdadalang hiya ang dumadalao. Sa oras na may guinagaua, lalot cun nagagahol sa panahon cun cumacain, humahapon o nagdarasal ay di na uucol gauin, maliban na lamang cun magcadatihan ang nag-dadalauan. Caya dapat ipagtanong ang caugahan (nang bayan at sa lahat nang caquilala) at nang houang madalao sa panahong di uucol.

Cun nacasara ang pintoan nang daan, ay tugtuguing banayad at houag dalas-dalas. Cun pamapanhic sa hagdanan, ay patatao, at cun may casamang tauo na ucol igalang ay ilalagay sa maguinhauang panhican. Cun may casamang matanda, at di macacaya, ay tulungang pumanhic, at alalahanin ang panahong haharapin. Cun pumapanhic na sa hagdanan, ay magdarahan nang patungtong sa baitang at huoag maingay at cun may masalubong na matanda o guinoo ay tumigil at paraanin sa canan o sa mabuting daanan.

Pagcapanhic nang hagdanan, ay huoag caracara, I tutuloy magpasabi sa alila cun mayroon, at cun uala ay tumugtog nang marahan sa pinto at nang mamalayang may tauo. Cun datnang bucas ang pintoan nang salas o cabahayan, silid o iba cayang pitac nang bahay ay houang sisilip-silip, at sala sa cabaitan. Cun macapagbigay na nang galang sa may bahay, icao ay patoloyin sa cabahayan at paupoin ca ay lumagay nang mahusay, houag magpaquita nang cagaslauan, na para baga nang manguyacoy, magpatong nang paa at magpaguiling-guiling.

Cun may dalang sombrero at tungcod, houag ilagay sa lamesa, canafe, cun di sa inaacala na mamatapatin nang may bahay lalong ibinabaual, na ilagay sa sa hihigan. Cun ang dinadalao ay maquita na may gagauin, cacain o aalis caya, ay houag aabalahin, at ang catampata, i, magpaalam. Cun ang dumadalao ay mahal na tauo, ay samahan may hanggang sa daan, at sacali, t gabi ay tanglauan nang candilang may ningascun mayroon. Cun cayo ay dumadalao, at sa pag-alis ay sasamahan cayo nang may bahay.

Cun sa inyong pagpupulong ay may dumating na ibang tauo na di caratihan, sa caratihan man sacali at inaacala ninyo na may ipahahayag na lihim, ay houag abalahin, magpaalam sa may bahay at sa lahat.

Cun lalaqui ang dumadalao sa isang babaye, ay di catungculan ihatid pa sa hagdanan o sa daan, maliban na lamang cun tooong mahal na tauo, nguni, ang lalaqui ay dapat maghatid sa babaye at catamtamang ilagay sa canan.

Cun cayo, i, dalauin ay dapat gumati, at cun cayo, i, anyayahan sa isang piguing nang iquinasal o ano mang pagcacatoua, ay nauucol na sa loob nang ualong arao ay gantihan namang dalauin na parang pagpapasalamat sa caniyang paquitang loob. Cun cayo, i, anyayahan sa bahay nang binyag o libing at di nacapag bigay loob, cun macaraan na, ay carampatang dalauin at ipahayag ang cadahilanan. Cun cayo naman ang pa sa libing o sa bahay caya nang namatayan, sila naman ang may catungculan na gumating dumalao.

Ang anyaya, i, magagaua sa bibig o sa sulat at ang inaanyayahan, cun ibig pahinuhod ay houag magpairiri at sa ibig sa ayao ay pasasalamatan ang gayong paquitangloob. Cun sacalit aayao ay tumangi nang mahusay, at ang dahilanin ay ang manga gauain at iba pang bagay na paniualaan, ngunit ciilag sa cabulaanan. Pag napaoo, ay houag sumala sa oras na taning, at cun di macatupad nang pangaco, ay sabihin ang pinacadahilanan, at di carampatang sumira nang pangungusap, maliban na lamng cun may tunay ana pinagcabalahan. Alamin ang oras nang houag dumating na maaga, at houag namang mahuli.

Feliza, si Honesto palibhasa, i, bata, hindi malayo na sa paquiquipagcapouatauo, ay magpaquita nang capusucan nang loob, cun macarinig nang capusucan nang loob, cun magcbihira, i, di macapag paparaan, caya pangungusapan mo na iilagan ang paquiquipagtalo. Cun macarinig nang di catouiran at di mapangaralan ang ngaungusap, ay pa-raanin, cun ang macarinig ay linis sa cato-tohanan, ay houag sagasain, nang di pagtalunan. Si Honesto, i, na sa panahon pa nang pagaaral nang ucol sa Dios, ganag sarili at sa paquiquipagcapuoa tauo, caya turoan mong tumupad, nitong tatlong catungculan, na catampatang pag-aralan nang isang cristiano.

Cun matutong cumilala, sumamba, t, mamintuho sa Dios, ay di lalaquing bulag ang isip, matututong umilag sa casalanan, mamimihasang gumaua nang cabanalan, matiticman ang caguinhauhan at magandang capalaran quinacamtan dito sa ibabao nang lupa nang isang catoto nang Dios, na sampong sa hirap at casaquitan ay nacaquiquita nang touat caligayahan, inaaring cruz na magaang pasanin, minamatamis sa loob, tinatanggap nang boong pagibig, at palibhasa, i, natatanto na di macasususnod nang langit, cin di magpasan nang Cruz.

Natatanto rin naman na mag cacadalaua ang hirap nang di marunong umayon sa calooban nang Dios, hirap na ang dumarating ay naghihirap pang lalo sa di pagcatutong magtiis, sapagcat iquinagagality, at cun minsa, i, ipinangangalit ay lalong nalulubog sa hirap. Nguni ang marunong magtiis, ay magtiis, nacararanas nang toua sa hirap, sapagca, t, inaaring cruz na bigay nang Dios, at minamatamis sa loob.

Cun si Honesto, i, matuto nang catungculang ucol sa caniyang sarili, cahit ualang tauong sucat sacsing cahihiyan, cahit hualang taoung sucat macquita na sa caniya, i, sumisi, ay di pahihinuhod ang loob sa isang licong isip, di mapapanibulos sa isang gaua cayang lihis sa matouid, at palibhasa, i, natatanto ang boong cahulugan nang masama at magaling.

Cahit paghandogan nang boong cayamanan at carangalan sa mundo, cahit pagpisanan nang lahat nang hirap, cahit icatapos nang buhay, ay di magpapahamac gumaua nang icacasira nang sariling puri, palibhasa, i, natatanto yaong matouid na hatol nang Dios Espirito Santo na isinulat Ni Solomon; magpilit cang mag-ingat nang magandang pangalan, ang cahuluga, i, magmahal ca sa asal.

Cun Matutong maquipagcapoua tauo, i, magpapacailag sa quilos, asal at pangungusap na macasusucal sa mata nang iba, at di man cusain, ay calulugdan at iibiguin nang lahat.

Ipagcaloob naua nang Dios na matandaan at itanim sa dibdib ni Honesto itong maicling hatol na isinulat co sa iyo, at nang malagui sa pag-ibig sa Dios, at matutong magpacamahl sa asal. Adios, Feliza, hanggang sa isang sulat. URBANA.

ANG CALINISAN9Manila....MINAMAHAL CONG CAPATID: Alinsunod sa pagsund co sa cahin~gian mo na isulat co sa iyo ang mgandang aral na aquing tinangap sa maestra, ay minatapat co na dito,i, ipahayag sa iyo ang ayon sa calinisan. Tanto co na icao at si Honesto hinguil sa magandang asal na ito, n~guni dito,i, siya co ring saysay at ang aquing nasa,i, siyang cauilihan nang iyong loob at panatilihan, sapagca,t, ang cahusayan nang calinisan sa asal ay salamin nang calinisan nang caloloua.

Pagca tapos nang pagpupuri sa Dios, ang pagpilitan nang tauo ay ang paglilinis nang catauan, na para nang aquing sinaysay sa man~ga unang sulat, ay isusunod ang pagsisicap na ang damit na isosoot ay malinis; at ang calinisang ito ay di dapat limutin nang tauo sa bahay man, sa simbahan at sa lansangan man sapagca,t, ang calinisan at cahusayan sa bat binata, sa may asaua, sa dalaga ay hiyas na quinalulugdan nang mata at quinauiuilihan nang loob. Ang calinisan at cahusayan, anaquin; sapagca,t, malinis man at mariquit ang damit, cun ualang cahusayan, ay di nagbibigay dilag sa dinaramtan.

Bucod sa calinisan at cahusayang hinihingi, ay cailangan din naman ang pagbabagay-bagay sapagca,t, napatataua ang hindi marunong magucol ucol nang damit, na caparis nang lucsa na sa pula; gayon din naman ang pagsasalit nang may halagang cayo sa duc ha at abang damit.

Cun ang pananamit na di nagcacabagay-bagay ay nacatataua, ang pananamit na mahalay ay nacasusuclam at nacaririmarim.Cun magsoot ang isang babaye nang barong nanganganinag, ualang tapapecho panaquip sa dibdib, ay nacasusuclam tingnan, at ang may panaquip man ay di rin naitatago ang catauan at cahit paganhin ang barong nanganganinag sa isang babaye ay masamang tingnan, sapagca,t, naquiquita ang calahati nang catauan.

Salamat, Feliza, sa yong magandang ugali, na pinagsususn mo ang baro, at iniingatan mong maquita nang mat ang iyong catauan. Ang magluang nang bilog, ang mamaro nang maicli, ang babaye na di marunong magingat nang caniyang pagquilos, ay parang itinatanyag ang catauan sa mata nang tauo. Sucat alalahann nang manga namamaling binibini ang malinis na uan nang isda, na tinatauag naPesmulier. Ang isdang ito, ang sabi, ay may suso sa dibdib, ang palicpic ay malalapad: pagnahuli nang mangingisda, caraca raca ay ibanabab ang palicpic at itinataquip sa dibdib at nang di maquita. Magandang caasalan na sucat pagcunang halimbaua nating manga babaye!

Casunod nang calinisan sa pananamit ang calinisan at cahusayan sa pamamahay; sapagca,t, ang carumihan at caguluhn ay nagbabantg sa nananhic na ang namamahay ay culang sa bait, anyaya at magas. At nang pagcaratihan mo, Feliza, ay hatol co sa iyo na anomang gamitin mo ay isauli sa pinagcunang lugar, at bago isauli ay linisin cun narumihn. Ang hagdanan, cocina at hihigan ang nagsasaysay nang calinisan nang may bahay, caya dapat pagiingatan.

Sucat na tandaan nang isang dalaga na siya ma,i, maganda, mayaman at marunong maghiyas cun di marunong mamahay, ay uala ring halag sa marunong magmasid: sapagca,t, ang babaye ang nagiingat nang susi nang carangalan sa pamamahay, carangalang sinisira nang sambulat na babaye. Cun ang calinisan ay hinihingi, sa tauo sa sariling catauan at sa pamamahay ay hinihingi rin naman sa pagharap sa tauo. Ito ang dahilan at pangungusap quilos, pagtingin at boong caasaln ay sucat ingatan na houag maquitaan nang casalaulaan anyong masama na icapipints.

Cun tayo,i, naquiqui usap ay houag i-abot ang camay cun baga,t, marumi at nang di pangdirihan: at sacali,t, hingin, ay itangui at isaysay ang cadahilanan.Sa pagcain, ang ano mang bagay na ating gamitin at marumihan nang camay nang ating bibig ay di dapat i-abot sa casalo.Ano mang gamit natin sa pamamahay ay houag ipagamit sa iba cun pangdidirihan, maliban na lamang cun na sa caguipitan at ual nang magamit na iba, at capos naman sa panahong sucat ipaglinis.

Sa pangingibang bahay naman ay dapat ang pagiingat. Sa paggamit nang casangcapan nang may bahay ay di ucol ang ualang uast, ualang cahusayan at calinisan, sapagca,t, nacamumuhi. Ang manhic sa ibang bahay na di malinis ang chapin pa, ay nacagagalit sa may bahay, caya dapat maglinis muna sa pamahiran nang pa. Sa pagpanhic sa hagdanan ay houag mananabaco, lalo,t, cun ang sinasadya ay tauong mayselan. Cun macapanhic na, macapag bigay galang sa may bahay, houag caracaraca,i, umup cun di cun pagutusan: at sacali,t, dumating ang ibang tauo ay alayan nang loclocan, at cun bag ual nang iba cun di ang inu-upoan natin ay siyang i-alay.

Ang mangahas bumuclat nang libro sulat, dumampt caya nang ano mang bagay na maquita sa mesa, ay asal nang tauong hamac. Ang magsalit nang nacasusuclm sa caharp ay masamang paquingan, at totoong pangit sa isang binibini. Gayon man, ang magandang caasalan ay naguiguing viciong nacacamuhi, cun pinalalampas sa guhit. Nacapopoot sa man~ga casambahay, at sa sinasamng palad na nacacasama sa manga paglacad sa cati, sa paglayag sa caragatan, ay nacpagbibigy poot cun maquita na ang anomang malapit, anomang maamy, anomang mahipo ay pinangdidirihan.

Naclulucod tingnan ang malinis sa pamamahay, sa pananamit, sa mga paggau at sa boong caasalan: nguni ang lahat nang bagay dito sa mund ay dapat ituntng sa guhit, na di ucol na lampasn.Ang cahusayan at calinisan ay hiyas na hinahanap sa babaye at gayon din sa lalaqui, nguni alalahanin na ang ating manga casangcapan, damit at madlang pagaari sa mundo at talagang ipaglilingcod sa tauo. Caya cahima,t, mahalaga ang anomang pagaari, ay di sucat mahalin nang ating puso, di dapat na pagubusan nang ating lacs.

Cun sa pagmamahal sa asal, at sa calinisan ay ngcuculang ang manga babaye, ay lalo ang manga lalaqui. Namamasdaan ngayon ang mamaro nang maicli, ang salaul ay manipis at madalang, ano ang sinasaysay nang asal na ito? Ang sinasaysay ay casalaulaan, caculangan nang hiya at bait nang sumusunod sa mahalay na moda.

Masamang casalan na pangsira sa manga caloloua, nunucao nang galit nang Dios na tayo, parusahan!Ipagcaloob nau nang Langit na maliuanagan: ang nagcacamaling bait nang cabinataan.Ingatan ca nang Dios, Feliza.URBANA

DRAMA- the most effective tool in propagating the new faith for the early missionaries.- brought the memories of auto sacramentales, short religious plays popular in Europe since the 13th century which presents liturgical tableaus during Holy Week services. These tableaus evolved into plays which necessitates wide space for their presentation.

Thus, the Panunuluyan took the form of a procession along village roads and the Cenaculo had to be staged on makeshift entablados in church patios or vacant lots.The comedia and zarzuela were also introduced from the Europe. Zarzuela became the potent vehicle for social protest during the early days of the American regime.These religious dramas highlight Christmas and Holy Week celebrations until now.

PANUNULUYAN

PANUNULUYAN

- literally means seeking entrance, is the Tagalog version of the Mexican posadas.

- held on the eve of Christmas, it dramatizes Josephs and Marys search for lodging in Betlehem.

- also called pananapatan or panawagan in some Tagalog communities.

The procession, headed by the pair, starts from the church late in the evening and wends its way through the principal steets of the community, stopping in front of designated houses which have been gailey decorated for the occasion.

In each house waits a choir member who would sing the role of maybahay (homeowner).The dialogue transpires between Joseph and Mary on the street and the homeowner at the balcony of the house.

Houseowner after houseowner would refuse the couple entrance, giving as a reason that the house was already full to the rafters, that it was not his policy to admit strangers at a late hour, or that the couple look too poor to pay the same price for lodging that the other guests did.

The procession winds up in a stable (the church) where the Midnight Mass celebrating Christs birth is held.

S. Josef O Essposang lubhang hirangMariang cadamay damay,Tayo ngayo,i, mag lalacbaySa Beleng ating BayanAlinsunod sa edictoNi Cesar Emperador dito,Ay papasoc ngayon tayoSa bayan nan gating tribu.M. na V. Cun gayon esposong liyag.Abatana at lumacad,At alinsunurin agad,Ang sa utos na pahayag.

S. Josef Nagdaramdam yaring pusoSa pagca,t, lubhang malayo,Sa cabuntisan mot anyoPangabang icao,i mahapo.

M. na V. Yao,i, houag panimdimitAng Dios ay maauain;Sa marahang lacad natinAng Belen ay sasapitin.Caya abatat,t, lumacad,Tiisin ang madlang hirap,Nang tayo,i, macatupadSa Eperador na atas.S. Josef Dios, cami,i, alalayanSa mahabang lalacaran,Saclolohat itangcacalSa esposang cabuntisan.Itangol mo sa panganibSi Mariang sintat ibigSa Belen ay nang sumapitCami na ualang ligalig.

Ang sangol na na sa tian,Yamang Anac mo ring Tunay,Sa pagod at cahirapan,Si Maria,i, itangcacal.Sa pagcat sa aquing malasDi na malalaot, sisicatDito sa sangmaliuanagAng mananacop sa lahat.

M. na V. O minumutia cong Josef,Esposong bigay nang Langit,Sa Belen baga ang naisna papasucan ta ibig?S. Josef Oot doon maquiquitaCay David na descendencia,Hinlog at camaganac ta,Na pinag mulan nang una.

M. na V. Josef ang iyong tinuran,Icaa-alio sa pagal,At atin ngang madadalaoAng boong camaganacan.Caya esposo cong ibigItiuasay na ang dibdib,Sa auat tulong nang LangitSa paruruna,i, sasapit.Houag cang mag agam-agamNa aco,i, hindi tatagal,Pagca,t, yaring cabuntisanDios ang nagtatangcacal.

Icao ang aquing panimdim,Pagca,t, matanda na, guilio,Caya ibig cong maligningAng calayuan nang Belen.

S. Josef Belen sa pinangalingangNazaret, ang calayuanHusto manding tatlong arao,Na ating pag lalamayan.Caya aco,i, nanganganib,Baca mahapo ca, ibig,Cun sa daa,i,magcasaquitAnong ating masasapit.M. na V. Oo ngat gayon din namanAco sa iyong calagayan,Ngunit tayo,i, na sa camayNiyaong Dios na may capal.Sa caniya ca dumalanginAt aco naman,i,gaon dinNang mahusay tang sapitinAng Beleng sadya natin.

S. Josef Dios at Panginoong co,Cami po ay panunghan mo,Sampo nang Divino VerboSa tian ng esposa co.M. na V. Sumapit nauang tahimicSa Beleng aming naisO Dios na mapag tangquilic,i-adya cami sa panganib.Dito,i,hihinto muna, at pagcalacadNang ilang hacbang ay isusunod:M. na V. O Josef na casting guilio,Ang gabi lubhang malalim,Malayo pa ba ang BelenDito sa paglacad natin?

Aco,i, nagdaramdamNang camunting capagalan,At icao,i, gayon din namanSa toui quitang mamasdan.S. Josef Hindi na malayo liyag,Ang Belen sa ating lacad,Sa sandal mamalasAng mga bahay sa ciudad.Dito,i, hihinto na naman, atpagca laced nang ilang hacbang ayisusunod:M. na V. Josef, aquing natatanaoSinabi mong manga bahay,Pasalamat sa may capalDarating quitang mahusay.

Habang nalalapit tayo,Ay tila naririnig co,Na sa Belen ay maguloAng alingaongao nang tauo.S. Josef Gayon nga, aquing liyagAt madla na ang lumacadNa umuui sa pag tupadNang cay Cesar na atas.Dito,i, hihinto uli, at pagca lacedNang camunti ay isusunod:S. Josef O esposang aquing guilio,Na ito na quita sa Belen,Pasalamat sa Dios natinMaguinhaua tang dinating.

M. na V. Oo, Josef cong castoBago mag tuluyan tayoHuminto at managanoSa Dios na masacloloIhihinto ang pag lacad at gagawinAng pasasalamat sa Dios:S. Josef - Dios at Haring mataas,Cami po,i, nagpapasalamat,Mahaba man ang linacadDi cami nagca-bagabag.Cun di puyat munting pagodNa aming inihahandogSa camay mot nacasunodNang sa cay Cezar na utos.Itutuloy ang pag lacad at isusunod:

M. na V. O mataimtim cong Josef,Esposong casto at ibig,Ngayon natin masisilipAng boong anac ni David.Pasasalamat na handogSa di matingcalang DiosInuulit naming taosSa puso cot aquing loob.Nguni nang upang mag bauas,Capagalan natit puyat,Tayo dito ay humanapNang matirahang maluag.

Iyo na bagang na pag masdanAng sa tauong cacapalan,Na tila uala nang tunayTayong mapanuluyan.

Alin mang aquing lingapinNa manga bahay sa pilingPuno na nang panaohinTayo ay saan hihimpil?Pag himpil sa unang bahay-belen naDahil sa bagay na ito ,i, ihahanda:S. Josef Tayo ay huminto munaMinumutia cong EsposaAt baca dito,i, maluag pa,Na maca panuluyan quita.Pagcat, icao,i, nagpapagal,At aco,i, gayon din naman.Ang ating pag masdan masdan,Cun dito,i, magcacalugar.

M. na V. tila mandin sa masid co,Minumutia cong Esposo,Ualang calalaguian tayo,Lubhang marami ang tauo.Mabuti rin ang tumauag,Baca sacaling tumangap,Pagcat, alangan sa orasItong ating pag lalacad.S. Josef Cun gayon ay tatauag na,Aco mutia cong Esposa,Yamang dito ay bucas pa,nang tayo ay mapahinga.

Pag tauag sa may bahay:S. Josef O guinoong may bahay,Mag dalitang cami,i, dungao,Amponin, at cahabaganSa mahal mo pong tahanan.Upang lumubay ang pagodNaming magcasi at irog,At ang puyat ay umuntosSa mahal mong pag cocopcop.Pagdungao at pag sagot nang may bahay:May bahay Tabi pot maitanongsaan sila buhat ngayon,saan naman mag tutuloynitong gabing inyong layon.

S. Josef Doon po cami nag buhatSa Nazaret naming ciudad,Dito talagang tatambadDahil kay Cezar na atas.M. na V. Pag lalacad naming itoTatlong araw na pong justo,Caya po maguinoo,Cami ay kahabagan mo.May bahay Hindi co man ipagsaysay,Inyo na pong namamasdanNa halos mutoc na lamangSa tauo ang aquing bahay.S. Josef Cahit na po sa isang pilingCami,i, inyong amponinMaguing habag na sa aquin,At sa Esposa cong guilio.

M. na V. Diman cami maca bayadGuinoo, sa iyong habag,Ang aua mo,i, masusulatSa libro nang mapapalad.May bahay Cun dini sana,i, may lugar,Gaano ang cayo,i, tulutan,Di ba ninyo namamasdanAco,i, ualang calaguian.S. Josef Paalam na po maguinoo,At sa iba cami tutungo,Virgen Mariang Poong co,Papaano caya tayo!Itutuloy ang pag lacad.

S. Josef Halina acquing EsposaMag inot lumacad quitaAt masdan natin sa iba,Cun matutuluyan pa.At cun sa loob nang bayanUala quitang cahantungan,Cahit sa cubo sa ilangAy tayo,i, mag pahingalay.Caya mag tiis-tiis ca,Lumacad nang ilang dipa,At nang quita,i, macaquitaNang mapag pahingahan ta.Anong laquing cahirapan,Virgen ang iyong quinamtan,Nanghihina ca nang tunay,Ay di pa mapahingalay.

M. na V. O, Esposong casting liyag,Icao,i, houag mabagabag,Nanghihina man sa lacad,Mag inot quitang humanap.Nang bahay sa daco riangAting mapanuluyanan,Caya nga magtanao-tanaoNang may calouag-louagan.S. Josef Cahimanauari Virgen,Gunita mo,i, camtan natin,Nguni at sa aquing tinginSaan ma,i, punoan din.M. na V. Sumulong-sulong pa tayo,At doon sa daco-daco,Baca caonti ang tauo,Tumauag na panibago.

Pag hinto sa tapat nang icalauangBahay-belen na dahil din sa bagayNa ito,i, ihahanda:S. Josef itong quinatapatan ta,Tila malouag-louag pa,Mabuti,i, tumauag quitaYamang di pa nasasara.Pag tauag sa may bahay:S. Josef O guinoo pong may bahay,Cami,i, nagbibigay galang,At tuloy nanunuluyanCun inyo pong calooban.

May bahay Sila po nama,i, gayon Din,At saan baga nangaling?Pangalan ninyo,i, sabihin,Upang aquing maligning,S. Josef Cami po,i, mag casit SintaNa si Josef at si Maria,Capagalan naming dalaAt puyat ay malaqui na.Doon po cami nag buhatSa Nazaret na Ciudad,At dito kami lalagacSunod cay Cezar na atas.M. na V. Caya cami,i, cahabagan,O guinoong may bahay,Patuluyit saclolohanSa malaqui naming pagal.

May bahay Cayo,i, hindi masisicsic,At dini po ay masiquip,Sa iba na cayo lumapit,Baca sacaling maguiit.S. Josef Cahit na po saang lugarNang mahal mong pamamahay,Mabauas-bauasan lamang,Yaring aming capagalan.M. na V. Para na pong cauang gaua,Guinoo sa panghihina,Ang Dios haring daquilaAng gaganti sa iyong aua.May bahay Mabuti po,i, sumulong na,Cayo,i, cumita nang iba,Sinabi co na cangina,Na dini ay masiquip na.

S. Josef Cun gayo,i, cami paalamSa iyo, guinoong may bahay,O Virgeng lubhang pagal,Anong laquing cahirapan!Paano caya ang pagod mo,Esposang guiniguilio coSaan aco patutungoSa tinitiis mong ito.Itutuloy ang pag lacad.M. na V.- Tayo,i, lumacad lacad pa,At upanding macaquita,Italaga ang pag-asaSa aua nang Dios na Ama.

Hintain ang caloobanNang Dios Amang maalam,Ualin mo sa gunamgunamAng pangambang ano pa man.S. Josef - Oo nga, aquing senora,Sa sabi mo,i, natitira,Sunod ang aquing pag-asaSa loob nang Dios Ama.Ngunit icao, Virgeng ibig,Esposa cong mapag tiis,Ang laguing nasasa dibdibSa dalitang nasasapit.M. na V. Ay anong ating gagauin,Esposong caguilio guilio,Hanggang nacacaya natin,Sa iba,i, mag tingin tingin.

Yaman ating nababataAng tayo,i, macalacad pa,Pag inotang hanapin ta,Cun may maaauang iba.S. Josef Dito ay maraming bahay,Na sa tingin ko,i, madalangAng tauong nanunuluyan,Caya nga ating tauagan.Halina, Esposang ibig,At tayo dito ay lumapit,Magmacaauang humibicUpang quita ay mapanhic.

M. na V. Halina, casto cong guilio,Ang nasa mo,i, sundin natin,Tauagan yamang bucas din,Baca tayo,i, patuluyin.

Ihinto sa icatlong bahay-belen naDahil din sa manga bagay na itoAy ihahanda.S. Josep Guiniguilio na may bahay,Sandaling cami,i, titigan,Amponin at cahabagan,Sa malaquing capagalan.May bahay Sino cayong tumatauag?Ngalan ninyo,i, ipagbansag,Sabihin cun saan buhat,At anong pacay na hanap.

S. Josef Cami po,i, mag casit Ibig,Na si Maria at si JosefNa nag buhat sa Nazaret,Pagpasoc dito ang nais.M. na V. Sunod sa utos na bagoNi Cezar na Augusto,Sa dalita namin itoAng hingi po,i, amponin mo.May bahay- Marami cayong dinaananLubhang malalaquing bahay,Anot dito nanuluyanSa masiquip cong tahanan?S. Josef Dinaanan nga,i, maramiTama po ang iyong sabi;Ngunit nangag si si tanguiAt ualang calaguian cami.

M. na V. Caya nga po sa habag mo,Cami ay nananagano,Pagal lamang na totoo,Puyat na di mamagcano.May bahay Cayo man po,i, patuluyinAy mangag sis i alis din,Sa pagcat lubhang masinsinManga tauo cong darating.Mabuti pa ang humanapNang ibang maluag luag;Mag inot na cayong lumacadNang di culangin sa oras.S. Josef Maauaing Dios Ama,Hulugan cami nang gracia,Upang din pong macaquitaNang tirahang aming pita

Cami po,i, napa aalamSa inyo guinoong may bahay;Halina, Esposang hirang,Mariang lubhang timtiman.Ipatuloy ang pag lacad.S. Josef - Madudurog yaring dibdibSa toui cong mamamasid,O Virgeng sintat ibig,Ang madla mong nasasapit.Nanasoc sa aquing balacQuita,i, paloual sa ciudad,At sa buquiring humanapYamang dito,i, ualang palad.

M. na V Ang balac mo, castong Josef,Nunuco sa aquing isip,Tumauag tayo sa Langit,At tunguhin ta ang buquid.Ilayo mo sa panimdimAng cahinaan co, guilio,Abatat houag tumiquil,Nang di lubhang pagabihin.Dito,i, hihimpil muna ang pag cantaAt pagca lacad nang ilang hacbangAy isusunod:M. na V Loal na mandin nang bayanItong ating na tausan,Ngunit ualang isang bahay,Na dito ay matanaoan.

Gayon ma,i, tayo ,i,sumulong,At upan ding maca sumpongNang yungib o caya burol;Sumilong cahit sac ahoy.S. Josef Yaon din ang aquing masidSa lacad tang ito, ibig,At uala naming marinig,Pagcat ang gabi,i, tahimic.Ihihinto ang pag lacad at saca isusunod:S. Josef Quita,i, tumiguil ditotMag tingin tingin cun ano,Tila mandin sa masid coAy na papalayo tayo.

Icao ay aquing alaalaMinumutia cong Esposa,Pagcat tantong hapo ca na,Aco,i, tila nangangamba.M. na V. Yao,i, houag panimdimin,At aco,i, tatagal mandin,Ngunit ang pagod mo, guilio,Ang di co macayang bathin.Baquit itong linalamayTila malauac na parang;Anong ating cararatnan,Cun quita,i, ualang silungan!Caya ibig cong maligning,Josef na casto cong guilio,Ang lugar na ito ,i, alin,Sacop baga nang Belen?

S. Josef Oo, at sa aquing masidSa Belen tayo,i, malapitMalayo quitat di ibigAt baca di ca sumapit.M. na V. Icao ang aquing ala-ala,Totoo manding hapo ca na,Cun ualang silungan quita,Papaano quitang dalaua!Itutuloy ang pag lacad.M. na V. Dito ay mag tanao-tanaoNang cahoy na masilungan,Nang quita,i, mapahingalayBago mag madaling arao..

Cun malapit na sa Simbahan ay ihintoang pag lacad at ito ang sasabihin.S. Josef O Esposang Mariang Virgen,Tayo muna ay tumigil,At mamasdan con magalingYaring aquing napapansin.Itong ating natapatan,Establo manding silonganNang Jumentong sinasaquaianNang nangag sis i pag daan.M. na V. Sa masid co nama,i, cueva,O tinatauag na gruta,Hantungan nang manga tupa,At hayop na ibat iba.

Ipatuloy ang pag lacad hangang sa pintonang Simbahan, at bago masocay cantahin ang sumusunod:S. Josef Mahanga,i, ating pasuquin,At usisaing magaling,Nang upang ating malining,Cun tayo,i, maca hihimpil.M. na V. Cun gayon, abating masoc,At nang ating mapanood,Esposo cong sintat irog,Cun ano ang na sa loob.Pag pasoc sa Simbahan:

S. Josef Uala cahit isang tauo,At hayop man sa tingin co,Na nag si si gala rito,Sa gubat nitang na tungo.Dito ,i, humimpil na quita,Minumutia cong Virgen Maria,Ang pagal mo ,i, nang mag baua,At nang tayo,i, mapahinga.M. na V. O Esposong sintat irog,Quita muna ,i, maniclohod,Ipag pasalamat sa DiosAng dito, i, ating pag pasoc.

Pagca pasoc nang procession sa Simbahan o sa Visita man o sa ibang lugar na pa-nalanginan na pinag gagauan nito aymay si luhod ang lahat, at saca canta-hin ang versong casunod:

Mahal na Virgen at S. Jose:O Hari nang boong ligaya nang Langit!Guinhawa nang baling nagdadalang saquit,Sa mahal mong aua,i amin ding nasapitAng tirahan ito pita nami,t, nais.Cami,i, ualang dilang ipagpasalamatSa lubos na biyayang aming tinangapSa manga camay mot purihin nang ganapNang manga Angeles ang Haring mataas.